ငါ့ဘုရင်မ အပိုင်း ( ၇ )

ငါ့ဘုရင်မ အပိုင်း ( ၇ )

ရေးသားသူ - ဖိုးတေ

{ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။ }

(25)                    

နယ်မြို့က ငှားထားတဲ့ အိမ်လေးဆီ ပြန်ရောက်တော့ ည ၁၀ နာရီကျော်နေပြီ။ ခြံရှေ့ကားရပ်ပြီး ခြံတံခါးဆင်းဖွင့်နေတုန်း ကားသံကြားလို့ မေမေနဲ့တီခင် ထွက်ကြည့်တယ်။ ကျုပ်လဲ ကားပေါ်ပြန်တက်ပြီး ကားကိုခြံထဲသွင်းလိုက်တော့ မေမေနဲ့တီခင် ကားဘေးနားကို အပြေးတစ်ပိုင်းလာပြီး ကားပေါ်ကအထုပ်တွေ ဝိုင်းသယ်ရင်း ကျုပ်လက်ကို တစ်ယောက်တစ်ဖက်ချိတ်ပြီး အိမ်ထဲခေါ်သွားတယ်။ 

ဧည့်ခန်းမှာပဲ အထုပ်တွေချပြီး ထိုင်ကြတယ်။ တီခင်က အမောပြေသောက်ရေတစ်ခွက်သွားခပ်ပေးတော့ မေမေ့ရင်ခွင်ထဲ ကျုပ်တိုးဝင်ပြီး တင်းတင်းလေးဖက်ထားမိတယ်။ မေမေလဲ ကျုပ်ကိုပြန်ဖက်ထားတယ်။ ကျုပ်ရင်ထဲမှာ ပုံ့အကြောင်းစဉ်းစားပြီး တစ်လမ်းလုံး ပူလောင်လာခဲ့တာ။ မေမေ့ရင်ခွင်ထဲရောက်မှပဲ နေသာထိုင်သာရှိတော့တယ်။ မေမေ ကျုပ်မျက်နှာလေးကို ဆွဲယူပြီးကြည့်တော့ ကျုပ်မျက်ရည်တွေ ကိုမြင်သွားတယ်။ ကျုပ်မျက်ရည်လေးတွေ လက်နဲ့သုတ်ပေးရင်း

" မောင်ရယ်... ဘာတွေများ ဝမ်းနည်းစရာ ရှိလို့လဲကွာ.... "

ကျုပ်လဲ မေမေကို နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ဖက်ထားလိုက်မိပြန်တယ်။

" မောင်... ပုံ့ကိုကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ကားပေါ်မှာ တွေ့ခဲ့တယ်... မေရယ်... "

" မောင်ရယ်... မောင်အရမ်းခံစားနေရလားဟင်... "

" မောင်မညာချင်ပါဘူးမေရယ်.... မောင်အရမ်းခံစားခဲ့ရတယ်... မောင့်အနားမှာ.... မေရှိရင် မောင်ရင်ဆိုင်ရဲပါတယ်... မေလဲ မောင့်အနားမရှိချိန်ဆိုတော့... မောင်ဟန်တောင်မဆောင်နိုင်ဘူးမေရယ်... မောင်မျက်ရည်ကျနေတာကို ပုံ့မြင်သွားတယ်... မောင်.. ညီမလေးကိုဖက်ပြီး ငိုကြွေးခဲ့ရတယ်... "

" မောင်ရယ်... မေ... မောင့်အနားမရှိပေးနိုင်ခဲ့တာ... မေတစ်ကယ်စိတ်မကောင်းဘူးကွာ... မောင်... မေ့အတွက်စွန့်လွှတ်ခဲ့မှန်းသိပါတယ်...  မောင်အခု... မေ့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီနော်... မောင်စိတ်ညစ်စရာတွေ ... မေ့လိုက်တော့ ... "

" အင်းပါမေရဲ့... မေ့မျက်နှာလေးမြင်ပြီး မေ့ရင်ခွင်ထဲနေလိုက်ရတာနဲ့ မောင်အရာရာကို ရင်ဆိုင်ရဲပါတယ်... "

ဘယ်အချိန်ကတည်းက ရေသွားခပ်ရာကနေ ပြန်ရောင်နေလဲမသိတဲ့ တီခင်က ကျုပ်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျုပ်ခေါင်းလေးကိုပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျုပ်လဲ တီခင့်ကို အားနာသွားတယ်။

" ခင်... မောင့်ကိုနားလည်ပေးပါနော်.... မောင် မေ့ရင်ခွင်ထဲခဏနေချင်လို့ပါ.... "

" မောင်ရယ်... ပြောနေစရာမလိုပါဘူးကွား... မောင်နဲ့ ယမင်း ဘယ်လောက်ချစ်လဲ ခင်အသိဆုံးပါ... ခင့်ကို ကြင်နာပေးတာပဲ ကျေနပ်လှပါပြီ... ဘာမှတွေးမနေနဲ့.... မောင်... "

" နားလည်ပေးလို့ ကျေးဇူးပဲမမခင်ရယ်....  မောင်တစ်ခုခုစားအုံးမလား... "

" မစားတော့ပါဘူးမေရယ်... မေနဲ့ခင်ရော မောင်မရှိတုန်းဆာနေကြရောပေါ့... လိုးပေးရအုံးမလား..."

" ခရီးပန်းလာတာမောင်ရာ... မေ့ကိုတော့ မနက်မှပဲ တစ်ချီလိုးပေးတော့... မမခင်ကိုပဲ လိုးပေးလိုက်တော့... "

" ဟာ... မောင်နားပါစေ ယမင်းရယ်... မနက်ကျမှ အတူတူ တစ်ချီလောက် ခံကြတာပေါ့... မောင့်တစ်ချီက... ဒို့နှစ်ယောက်တစ်ချီစီတော့ ပြီးပါတယ် ယမင်းရဲ့... "

" ကဲ... ဒါဆိုလဲ အိပ်ယာထဲသွားပြီး လှဲရင်း စကားပြောကြတာပေါ့.... မောင့်မှာပြောစရာတွေ အများကြီးပဲ... "

မေမေနဲ့ တီခင်ကို အိပ်ယာထဲခေါ်ပြီး တစ်ဖက်တစ်ယောက်စီထားကာ လှဲလိုက်ကြတယ်။  နှစ်ယောက်စလုံးက ကျုပ်ကိုဖက်ထားကြတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး နဲ့ ပါးလေးတွေ အပြန်အလှန်နမ်းလိုက်ကြပြီးမှ အဖေရင်းရဲ့ကိစ္စကို ပြောပြလိုက်တယ်။ အဖေရင်းရဲ့ ပြောင်းလဲလာတဲ့သဘောထားတွေအကြောင်းပေါ့။ မေမေ အရမ်းအံ့သြသွားတာ။

" မောင်တို့ ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲဟင်... မေ... သူကိုယ်တိုင်မေ့ကို ပြန်လိုက်ခေါ်ရင်... မောင်တို့ ဒီတစ်ခါ အခွင့်အရေးရပါတော့မလားမေရယ်... မောင်... မေနဲ့ ဝေးရမှာကြောက်နေပြီ... "

" ဟင်း... မေလဲ စိတ်ညစ်သွားပြီကွာ... မေလဲ သူ့ဆီပြန်မသွားချင်ဘူး... မောင့်ကိုပဲ .... မေချစ်တယ်... မောင့်ရင်ခွင်ထဲမှာပဲနေချင်တယ်... ပြီးတော့ မောင့်ကိုကိုယ်ထိလက်ရောက်လုပ်ထားတာ မေမကျေနပ်နိုင်ဘူး... လာခေါ်လဲ ပြန်မလိုက်နိုင်ဘူး...  "

" မောင်... ကိုဇေယျာထွန်းက ခင့်ကိုတောင်းပန်ချင်တယ်လို့ပြောလိုက်တယ်ဆို.... ယမင်းကိုရော တောင်းပန်လိုက်သေးလား... တောင်းပန်ချင်တယ်လို့ရော ပြောသေးလား..."

အခုမှ ကျုပ်သေသေချာချာ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရတယ်။ အင်း ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်။ တီခင့်ကိုသာ ပြန်တောင်းပန်မယ် ဘာမယ်ပြောတာ။ မေမေ့ကို တောင်းပန်မယ့်အကြောင်း တောင်းပန်စကား တစ်ခွန်းမှမပြောခဲ့ဘူး။

" ဟင့်အင်း... တစ်ခါမှပြောသံမကြားဘူး... ဘာဖြစ်လို့လဲခင်ရဲ့... "

" အင်း... ဒါဆိုရင်တော့ ခင်ထင်တာမှန်လောက်တယ်... ကိုဇေယျာထွန်းက နဂိုကတည်းကမာနကြီးတာလေ... ခင့်ကိုသာ အပြင်လူမို့ တောင်းပန်ချင်တောင်းပန်မယ်.... ယမင်းကိုတော့ သူတောင်းပန်မှာမဟုတ်ဘူး... ယမင်းကို သူ့အိမ်ဖေါ်လို့သဘောထားတာကိုး... "

" မမခင် ဆိုလိုချင်တာက... "

" ယမင်းကို... ကိုဇေယျာထွန်းက တောင်းပန်မှာ မဟုတ်ဘူး.... ယမင်းကသာ... ပြီးခဲ့တဲ့ကိစ္စကို မကျေဘူးဆိုရင်... သူပြန်ခေါ်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး... "

" ယမင်းလဲ မောင်ကလွဲပြီး နောက်ထပ်ဘယ်သူ့နဲ့မှ မနေချင်တော့ဘူး မမခင်ရယ်.... ဒီတစ်ခေါက်တော့ ကျမအတ္တကြီးတယ်ပြောချင်ပြောတော့... ကျမ အဲ့ဒီအိမ်ကိုပြန်မသွားတော့ဘူး... မောင်ကတော့... မေသီနဲ့ သမီးလေးဆီသွားတွေ့လိုက်ပါကွာ... "

မေမေ့စကားထဲ ညီမလေးအကြောင်းပါလာတော့ ညီမလေးအကြောင်းလဲ ပြောပြရအုံးမည်။ စိတ်တော့မသက်သာလှ ။

" ညီမလေးနဲ့ပက်သက်ပြီးလဲ... ပြောစရာရှိတယ်မေ.."

" ဟင်... သမီးလေးများတစ်ခုခု.... ဘာများလဲ... စိတ်ပူလိုက်တာမောင်ရယ်... မေက... အကုန်အဆင်ပြေတယ်မှတ်လို့ ... မမေးတာ.. "

" ညီမလေးက အကုန်အဆင်ပြေပါတယ်မေရယ်... တစ်ခုပဲ...ညီမလေး ကမောင့်ကို.... ဟို... တော်ာတော်လေးချစ်နေတယ်... "

" သမီးလေးက သူ့အစ်ကို ကို ချစ်တာ သိသားပဲ အဆန်းလုပ်နေတယ် မောင်ကလဲ ဟင်းဟင်း... "

" မဟုတ်ဘူးမေ.... ညီမလေးကမောင့်ကို... အစ်ကိုလိုချစ်တာမဟုတ်ဘူးမေ..."

" ဟင်..."

" ဟယ်.."

မေမေရော တီခင်ရော ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားတယ်။ မေမေ ပြာပြာသလဲ ထထိုင်တယ်။

" မောင်က ဘယ်လိုသိတာလဲ...  ဟင်... မောင့်ဘက်ကစတာလား... "

မေမေလေသံက အံ့သြသံရော မယုံကြည်သလိုမျိုးဖြစ်နေတယ်။ ကျုပ်လဲ ထထိုင်ပြီး မေမေ့ပုခုံးလေးကို ကိုင်ပြီး

" မောင်... အစအဆုံးပြောပြပါ့မယ်... မေရယ်... မောင် ညီမလေးကို ... ကိုယ့်ညီမလေးလိုပဲ... သဘောထားခဲ့တာ... မေအသိဆုံးပါ... စိတ်အေးအေးထာပြီးနားထောင်ပါ.... မေရယ်... မောင့်ကို တစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့..."

မေမေ မျက်ရည်ပါကျလာတယ်။ တီခင်လဲ ထထိုင်လာတယ်။

" အဟင့် ... မေလေ... မောင့်ကိုယုံပါတယ်... ဟိုလူကြီးစွပ်စွဲသလိုဖြစ်လာလို့.... မေတုန်လှုပ်သွားတာ.... "

ကျုပ်လဲ မေမေ့မျက်ရည်ကိုသုတ်ပေးလိုက်ရင်း မေမေ့ကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။

" မောင်ပြောပြမယ်နော် မေ... ဟိုရောက်တော့ ၁၀နာရီလောက်ဖြစ်နေပြီ... ဖွားသီကိုဝင်နှုတ်ဆက်ပြီး ကျောင်းကိုသွားတာ ကျောင်းကိုရောက်တော့ ညီမလေး သူငယ်ချင်းတွေ လိုက်ပို့လို့ ... ညီမလေးတို့အတွဲဆီရောက်သွားတာ... "

တီခင်က ဝင်မေးတယ်။

" ဘယ်နေရာမှာတွေ့တာလဲ မောင်... အတွဲတွေသွားတဲ့ လူပြတ်တဲ့ အဆောင်မှာလား"

" မဟုတ်ဘူး ခင်... ကန်တင်းမှာပဲ... ညီမလေးက သပ်သပ်တွဲရုံတွဲတာ... ဘာမှလဲမဟုတ်ဘူး.... "

" အင်း... ဆက်ပြောပါအုံး... "

" ညီမလေးက မောင့်ရှေ့မှာပဲ သူ့ကောင်လေးကို တစ်ခါတည်း ဖြတ်လိုက်တာ... ပြီးတော့ သူတို့ကိုအတန်းတက်ခိုင်းပြီး မောင်က ကားထဲမှာဝင်အိပ်နေလိုက်တာ... တစ်ညလုံးမအိပ်ခဲ့ရသေးဘူးလေ.. အဲ့ဒီမှာ အိပ်ပျော်နေတုန်း ညီမလေးက မောင့်နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတာ... "

" ဟင်... "

" ဟုတ်တယ်... မောင်က မေနမ်းတယ် ထင်ပြီး ပြန်နမ်းမလို့ ... ရန်ကုန်ရောက်နေတာသတိရပြီး... အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ရတာ.... သူနမ်းပြီးတော့ အိပ်ရာအခုမှနိုးသလိုနဲ့ ထလိုက်တာ... ပြီးတော့ ညီမလေးက မောင့်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်တာ.."

" အယ်... သမီးလေးက ရဲလိုက်တာ... "

" ဟုတ်တယ်မေ.... ညီမလေးတက်ထိုင်တဲ့အချိန်က အိပ်ယာထဆိုတော့ သူ့ပေါင်က မောင့်တောင်နေတဲ့လီးနဲ့ ထိနေတာ.. အဲ့ဒါကို မဖယ်ဘဲ... မောင့်ကိုဖက်ထားတယ်... "

" ဟင်း... "

" သူ့ရင်တွေတစ်အားခုန်နေတာ.. မေ... မောင်ပြောတာကို သူက ဖက်ထားပေးဖို့ပဲပြောတာ... မောင်လဲ... ညီမလေးရင်ခုန်သံတစ်အားမြန်နေတော့... မောင်စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ညီမလေးနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်မိတယ် မေရယ်..."

ပြောရင်းပဲ မေမေ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူလိုက်တယ်။ မေမေ့ကိုနမ်းနေရင်း တီခင့်ကိုပါ ဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်။

" မောင်နဲ့ယမင်းက စကားပြောကြ... ခင်အလုပ်လုပ်လိုက်အုံးမယ်... ဒီည အိပ်ဖြစ်မှာမဟုတ်တော့ဘူး... မောင်လဲ မနက်ဖြန်ကျောင်းမသွားနဲ့တော့... "

" ခင်ကဘာလုပ်မလို့လဲ .."

" ဒါလုပ်မယ်လေ ခစ်ခစ်... ပြီးမှယမင်းကိုအရင်လိုးပေးလိုက်... ဇိမ်ခံရင်း စကားပြောကြ..."

တီခင်က ကျုပ်ပုဆိုးကိုဖြည်ချလိုက်ပြီး လီးကို ကုန်းစုပ်တော့တယ်။ အရမ်းကြီးတော့ မစုပ်ဘူး။ စကားပြောလို့လဲ အဆင်ပြေအောင် ခပ်ဖွဖွလေးပဲစုပ်တာ။ ကျုပ်နဲ့ မေမေလဲ စကားဆက်ပြောနေလိုက်တယ်။

" မောင်... သမီးလေးကိုတော့ မလိုးခဲ့ဘူးမလား... "

" အင်း... မောင်... မလိုးရက်လို့... အဖုတ်လေးတော့ ယက်ပေးခဲ့တယ်... မောင့်လီးကိုလဲ ညီမလေးက... စုပ်ပေးတယ်မေ... ဒီမနက်ပဲ... ညီမလေးက ... မောင့်မယားဖြစ်ချင်တာတဲ့... အဲ့ဒါ... မောင့်လီးနဲ့လိုးပေးဆိုတာနဲ... သူ့အဖုတ်လေးကို လီးနဲ့ပွတ်ပြီး... ပြီးအောင်လုပ်ပေးခဲ့တယ်...  မောင်ဘယ်လိုဆက်လုပ်ရမလံဟင်မေ.... "

စကားသာ ပြောနေကြတာ ကျုပ်က မေမေ့ ညဝတ်ဂါဝန်ကို လှန်ပြီး နို့တွေကိုနယ်မိနေပြီ။ မေမေကလဲ ကျုပ်လီးကိုကုန်းစုပ်နေတဲ့ တီခင့်နို့တွေကို တီရှပ်အင်္ကျီလှန်ပြီး နယ်နေတယ်။

" ဟင်း... မောင်က ဘယ်လိုလုပ်ချင်လို့လဲ... "

" မောင်... ညီမလေးကို ... ပစ်ပစ်ခါခါတော့... မလုပ်ရက်ဘူးမေရယ်... ညီမလေးက ... မောင့်အချစ်ကို အရမ်းမျှော်လင့်နေတာ... မပိုင်ရရင်တောင်... မောင်ချစ်ပေးတာလိုချင်တယ်တဲ့... "

" မေစဉ်းစားအုံးမယ်မောင်ရယ်.... သမီးလေးက... အရမ်းငယ်သေးတယ်...  အဲ့လိုကြီး... မေမပြောရက်ဘူး... "

တီခင်က လီးစုပ်တာကိုခဏရပ်ပြီး...

" သိပ်လဲ... စိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်မနေနဲ့.... ယမင်းရယ်... သားသမီးချင်းကိုယ်ချင်းမစာလို့ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး.... ယမင်း... မောင့်ကို ကိုယ်ဝန်ရတုန်းက ၁၅နှစ်ပဲရှိသေးတာလေ.... အခု ဖူးငုံလေးက... ၁၈နှစ်ထဲ ဝင်နေပြီမလား... အခုသူကိုယ်တိုင်က ဒီကိစ္စကိုစိတ်ဝင်စားနေပြီ... တော်ကြာနေ... မတော်တရော်တွေနဲ့ အတွေ့မရှောင်နိုင်မှ... အကုန်ရင်ကျိုးရမယ်... မမကတော့... မောင်နဲ့ချစ်ခိုင်းပြီး... ထိမ်းထိမ်းသိမ်းသိမ်းလေး လုပ်ပေးတာ.. ပိုကောင်းမလားစဉ်းစားမိတယ်... "

" မမခင်... ညီမလေးတစ်ခါထဲ... မောင့်ပေါ်တက်လိုက်တော့မယ်... မောင်ဆွတာ တစ်အားယွနေပြီ.."

မေမေကတီခင့်ကို ပြောလိုက်တော့ တီခင်က ဖယ်ပေးပါတယ်။ မေမေက တောင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ပက်နဲ့တေ့ပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။ မေမေစောက်ပက်ထဲ ကျုပ်လီးက စီးစီးပိုင်ပိုင်ပဲ ဝင်သွားတယ်။

" ဟူး.... လွမ်းလိုက်ရတဲ့ လီးကြီး... မအေလိုးလေး... ရှီး... မအေရော.. အဒေါ်ရောလိုးနေရတာတောင်... ညီမလေးကိုပါ... အင်း... ဟင်း... ဟင်း.. လိုးချင်နေပြန်ပြီ.... သိပ်လိုးချင်နေလား... သားညီမလေးကို.... "

" အင်း... ရှီး... လိုးချင်တယ်.... ညီမလေးစောက်ပက်နုနုလေးကလဲ... လိုးချင်စရာလေး.... မေမေ့စောက်ပက်ကလဲ.... အချစ်ဆုံးမို့လိုးမဝဘူး... တီခင့်စောက်ပက်ကလဲ.... ဖေါင်းဖေါင်းအိအိကြီးနဲ့... လိုးလို့ကောင်းတယ်.... လိုးမယ်ကွာ... အကုန်လိုးမယ်... "

မေမေစောက်ပက်က အရည်တွေ ရွှဲအိုင်နေတာ။ မေမေကလဲ အနားတမ်း နှဲ့လိုးလိုက် ဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ စောက်ပက်ထဲ လီးဝင်သံတွေက တော်တော်ကျယ်တယ်။ တီခင်ကလဲ မေမေ့နို့တွေစို့ပေးနေတာ။ လက်တစ်ဖက်ကလဲ မေမေ့စောက်စိကို ပွတ်ပေးနေသေးတာ။

" လိုးကွာ... အီး... ရှီး... ဒီမှာ မေမေနဲ့ တီခင့်ကို... တစ်ဝလိုးပေး... ကျောင်းပိတ်ရင်... သားညီမလေးကိုသွားလိုးပေးလိုက်...  အီး ရှီး.... ကိုယ်မေကိုယ်လိုးလေး.... လိုးစမ်း... လိုးကွာ.... မေမေ့စောက်ပက်ကိုလိုး.... "

" လိုးနေတယ်လေး... သားလီးပေါ်ကိုတက်လိုးနေတဲ့... မေမေရဲ့.... သားလီးကြိုက်လား.... "

" ဟား... ကြိုက်တယ်... ရှီး... ပြီးပြီ...ဟူး.... "

မေမေ့ကိုယ်လေး တုန်တက်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ မေမေက မောမောနဲ့ပဲကျုပ်လီးကိုချွတ်ပြီးဆင်းလိုက်တော့ တီခင်က ကျုပ်လီးကို ကုန်းစုပ်တယ်။ ကျုပ်လဲ တီခင့်ထမိန်ကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။

" တီခင်... ဖင်ကုန်းပေး... "

" အင်း... သား... "

တီခင် ကျုပ်ရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျုပ်လဲ တီခင်နောက်က ပြူထွက်နေတဲ စောက်ပက်ကို လီးတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ ဘယ်လောက်လိုးလိုး လိုးလို့မဝတဲ့ တီခင်နဲ့ မေမေ့စောက်ပက်တွေက ကျုပ်ကိုဆွဲဆောင်လှသည်။ ခပ်စီးစီးလေး တိုးဝင်သွားတဲ့ လီးချောင်းကြီး အဆုံးနဲ့အတူ တီခင် ညည်းသံတွေဟာ ပြင်းထန်လာတယ်။ တီခင့်စောက်ပက်ထဲကို လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စလိုးပေးတယ်။

" အူး..ရှစ်....သားရယ်.... "

" ဒီမယားနှစ်ယောက်လုံး.... လိုးမဝဘူးကွာ... ဟူး..."

" ဟင်း.... လွမ်းလိုက်ရတာ... အင်း.... ထိလိုက်တာ... ကောင်းတယ်သားရယ်... "

တီခင့်ရဲ့ မတိုးမကျယ်ညည်းသံတွေနဲ့အတူ စောက်ရည်တွေ ရွှဲအိုင်နေတဲ့ စောက်ပက်ထဲကို လီးက တစ်စွပ်စွပ်နဲ့ တိုးဝင်လိုးဆော်နေတယ်။ တီခင်ကလဲ ကုန်းပေးထားရင်းနဲ့ ဖင်ကို နောက်ပြန်ပစ်ဆောင့်ပေးနေတယ်။ မေမေ အမောပြေတော့ ကုန်းထားတဲ့ တီခင့်ပေါ်ခွရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်မျက်နှာကို သူ့စောက်ပက်ဆီ ဆွဲယူတယ်။ ကျုပ်လဲ အလိုက်တသိပဲ မေမေ စောက်ပက်ကို လျာနဲ့ ယက်တင်ပေးလိုက်တယ်။

" ဟူးသားရယ်... စောက်ပက်စားလေး... ဒီလောက်လိုးရတာတောင် ... စောက်ပက်အသစ်ရှာလာသေးတယ်.... စားစမ်း... ရှီး... မေမေ့စောက်ပက်ကို... သားအဒေါ်ကိုလိုးရင်း.... မေမေ့စောက်ရည်ကိုယက်... ဟူး.... ချစ်တယ်... မေမေ့အသည်းအသက်ဗူးလေးရာ... "

" အူး... ရှီး...လိူးစမ်းကွာ.... ထိလိုက်တာ.... အူးအူး.. တီခင့်စောက်ပက်ကြီးယားနေပြီ... လိုး... လိုး...  ချစ်တယ်ကွာ... အ... ဟင်း.... သေပြီကွာ... ပြီးပြီ..  အား..."

တီခင် တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးပြီးသွားတာနဲ့ မေမေက သူ့စောက်ပက်ကို ကျုပ်မျက်နှာကနေ ခွာလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စောက်ရည်တွေပေပွနေတဲ့ ကျုပ်မျက်နှာကို လျာလေးနဲ့ ယက်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့နမ်းတယ်။

" သား မေမေ့ကို ဖင်လိုးပေးအုံး.... "

ပြောပြီး မေမေက တီခင့်ဘေးမှာ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ ဖင်ပေါက်ကို လျာလေးနဲ့ ကုန်းယက်ရင်း လျာလေးချွန်ပြီး ထိုးထည့်ပေးလိုက်တယ်။ အမှန်တော့ မေမေရော တီခင်ရောက ဖင်ခံရတာ ကျင့်သားရနေပြီးသားပါ။ ကျုပ်ကသာ ခြောက်သွေ့နေရင် မေမေနာမှာစိုးလိုးယက်ပေးနေတာ။ ဖင်ပေါက်လေးကို လျာလေးနဲ့ ကစားပေးတော့ မေမေ ထွန့်ထွန့်ကိုလူးနေတာ။ ကျုပ်လက်တစ်ဖက်ကလဲ မေမေစောက်ပက်ကို ပွတ်ပေးနေသေးတယ်။

" ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ.... ရှီး... ဖင်ရော.. စောက်ပက်ရောယားနေပြီ... "

ကျုပ်လဲ မေမေဖင်ကိုယက်ရင်း အဖုတ်ကိုကလိပေးတာ ရပ်လိုက်ပြီး မေမေ့ဖင်ပေါက်ထဲ လီးတေ့ပြီး ဖိထည့်လိုက်တယ်။

" အင်း ဟင်းဟင်း... မေမေ့သားလီးက .. အရသာကိုရှိတာပါကွာ... "

" မေမေရာ .. ဖင်ရော အဖုတ်ရော လိုးလို့မဝဘူး... မေမေသားကို ပြုစားနိုင်လွန်းတယ်.... ချစ်တယ်မေမေရာ... သားရဲ့အသည်းအသက်ဗူးလေးရာ... "

" ချစ်တယ်သားရယ်.... ဟူး... ဖင်ခံရတာ ကောင်းလိုက်တာ.... "

တီခင်က မှောက်လဲပြီး အမောဖြေနေရာက ဖင်ကုန်း ပေးထားတဲ့ မေမေဗိုက်အောက် ပက်လက်လှန်လျောဝင်လိုက်ပြီး ဖင်ခံနေတဲ့ မေမေစောက်ပက်ကို လျာနဲ့ ယက်ပေးတော့တာ။

" ဟ... မမ... အူး...ချစ်လိုက်တာ မမရယ်... ဟား... သေပြီ... သေလောက်အောင်ကောင်းတယ်... လိုးသားလေး... လိုး.... မေမေအရမ်းကောင်းနေပြီ.... မမ...  မမစောက်ပက်ပေးယက်အုံးကွာ...  "

မေမေက တီခင့်ခါးကနေကိုင်ပြီး တီခင့်စောက်ပက် ကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး လျာနဲ့ယက်တော့တာ။တီခင်က မေမေ့စောက်ပက်ကိုယက်ပေးရင်းက မေမေစောက်ပက်ထဲ လက်လေးနဲ့  လိုးပေးနေတယ်။ ကျုပ်လဲ မရတော့ဘူး။ မေမေ့ဖင်ကြပ်ကြပ်ကိုလိုးနေရတာရော မြင်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့်ရော  ပြီးချင်လာတာ။ မေမေလဲ ဖင်လိုးရင်း စောက်ပက်ယက်ရခံရုံတင်မက လက်နဲ့ပါ အလိုးခံလိုက်ရတာကြောင့် မေမေပြီးအော်ဟစ်ရင်းပြီးသွားတယ်။ ကျုပ်လဲ ပြီးကာနီးတော့ မေမေဖင်ထဲက လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး တီခင့်ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ လီးရည်တွေ တီခင့်ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ 

တီခင်က တော့ အငမ်းမရ လီးကိုစုပ်ရင်း ဝင်လာသမျှ လီးရည်တွေ ငုံထားတယ်။ ပြီးတော့ မေမေ့ဖင်ကိုတီခင်က လက်နဲ့ပုတ်တော့ မေမေအမောဖြေရင်း လှည့်ကြည့်တယ်။ တီခင်က ကျုပ်လီးကို ပါးစပ်ထဲကထုတ်ပြီး လက်ယက်ခေါ်တော့ မေမေမျက်နှာတီခင့်ဘက်လှည့်လာတယ်။ တီခင်က ထထိုင်ပြီး ဒူးထောက်ကာ မေမေ့မျက်နှာကို လက်နဲ့ဆွဲမော့လိုက်တယ်။

တီခင့်မျက်နှာ ကပေါ်ကငုံကြည့်နေသလိုမျိုး မေမေက မော့ကြည့်နေသလိုမျိုး။ ကျုပ်ကြည့်နေရင်း သဘောတော့ပေါက်နေပြီ။ တီခင်က မေမေ့ပါးစပ်ကိုဟလိုက်ပြီး မေမေ့ပါးစပ်နား သူ့နှုတ်ခမ်းကိုတေ့လိုက်ပြီး ကျုပ်လီးရည်ကို မေမေ့ပါးစပ်ထဲ နည်းနည်းချင်းပြောင်းထည့်ပေးတယ်။ မေမေကလဲ ဝင်လာသမျှကို မျိုချပစ်တယ်။ တီခင်က အကုန်ပေးလိုက်တာတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ သူ့အတွက်ချန်ထားပြီးတော့ မျိုချပစ်လိုက်တာ။ ပြီးတော့ ညီမနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ယောက် မက်မက်မောမော နမ်းနေကြသေးတာ။ ကျုပ်လဲ ကျုပ်ကိုချစ်လွန်းလှတဲ့ မေမေနဲ့ တီခင့်ဘေးသွားပြီး နှစ်ယောက်လုံးကိုဖက်ထားလိုက်မိတော့တယ်....

" ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ... မေနဲ့ခင်ရာ... မောင့်ကို... အဲ့ဒီလောက်တောင်ချစ်ရလားကွာ... "

" ခစ်ခစ် ချစ်တာပေါ့မောင်ရာ... ချစ်လွန်းလို့ ကိုယ့်သားကိုပြန်ပြီး လင်တော်နေတာပေါ့... နော့်မမခင်... မမခင်ကလဲ... သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ... မောင့်လရည် ကိုမျှပေးတာ.. ကျေးဇူးပဲ.. မမခင်မပြီးသေးဘူးမလား... ညီမလေးဆက်ယက်ပေးမယ်.. "

" မောင်လိုးပေးလိုက်မယ်လေ မေရဲ့... ခနလောက်စုပ်ပေးလိုက်ရင် ပြန်တောင်လာမှာပါ... ခင်မဝသေးတာ မောင်သိပါတယ်... "

" ရပါတယ် မောင်ရာ... မောင်ခရီးပန်းလာတာ... နားလိုက်တော့... မနက်ဖြန်ကျမှ... တစ်ဝလိုးပေး... နော်မောင်.... "

ပြောရင်း တီခင်က မေမေ့ခေါင်းကို သူ့စောက်ပက်ဆီဖိချလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ နားချင်နေပါပြီ။ မနေနိုင်လွန်းလို့သာ တစ်ချီလိုးပစ်လိုက်တာ ပင်ပန်းနေပြီ။ မေမေက တီခင့်စောက်ပက်ကို သေသေချာချာ ယက်ပေးနေတာ။ တီခင်လဲ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ကော့ပြန်နေတာပဲ။ ကျုပ်လဲ တီခင်မြန်မြန်ပြီးအောင်ဆိုပြီး တီခင့် နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းပေး ရင်း နို့တွေပါညှစ်ချေပေးလိုက်တယ်။ တီခင်လဲ သိပ်မကြောပါဘူး ပြီးသွားတယ်။ ပြီးတော့ သုံးယောက်သား အချစ်အနမ်းလေးတွေ ပေးကြပြီး အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။

``````````````````

စိမ်းလန်းတဲ့တောင်းတန်းတွေ နဲ့ တစ်မျှော်တစ်ခေါ် မြက်ခင်းပြင်ကျယ်ကြီး ပေါ်မှာ လေပြေအေးအေးလေးတွေ တစ်ဖြူးဖြူးတိုက်ခတ်နေတယ်။ ကျုပ်မျက်နှာကို ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ် အလူကျီစယ်သွားတဲ့ လေးပြေလေးတွေနဲ့ အတူ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲမှာ နွေးထွေးတဲ့ ကိုယ်လေးတစ်ခုရှိနေတယ်။ တောက်ပတဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေ ချိုအေးတဲ့အပြုံးလေးတွေနဲ့ ကျုပ်မျက်နှာကို ငေးမောနေတဲ့ မေမေ့ရဲ့ အပြုံးလေးတွေကြောင့်ပဲ ကျုပ်နှလုံးသားလေး ပိုမိုနွေးထွေးလာရတယ်။ ကျုပ်ရဲ့ နှလုံးသား ဘုရင်မလေးကို ကျုပ်တိုးလို့တိုးလို့ ဖက်ထားမိတယ်။ သိပ်ချစ်တယ်မေမေရယ်။ 

မြက်ခင်းပြင်ရဲ့ ဟိုးအဝေးတစ်ဘက်ဆီမှာ လူရိပ်လေးတစ်ခု ကျုပ်တို့ဆီကိုတစ်ရွေ့ရွေ့လာနေတာ တွေ့ရတယ်။ ညဝတ်အင်္ကျီလေးနဲ့ ဆံပင်ဂုတ်ဝဲလေးနဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။ ပုံ့နဲ့တူလိုက်တာ။ တစ်ဖြည်းဖြည်း ထိုလူရိပ်က နီးလာသလို ပုံသဏ္ဌာန်ကလဲ ထင်ရှားလာတယ်။ ဟုတ်တယ် ပုံ့မှ ပုံ့အစစ်ပါ။ ပုံ့ ကျုပ်တို့သားအမိကို ကြည့်နေတယ်။ မျက်ဝန်းထဲမှာလဲ မျက်ရည်တွေနဲ့။ တစ်ခုခုကိုပြောချင်နေသလို နှုတ်ခမ်းလေးက တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်လို့ ။ ကျုပ်ရင်ထဲမှာ စူးစူးရှရှနာကျင်လာတယ်။ 

ဆွေးဆွေးလေးကြည့်နေတဲ့ပုံ့ဆီ ကျုပ်သွားဖို့ကြိုးစားကြည့်တယ်။ မေမေ့ကိုဖက်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်တွေ ခွာလို့မရဘူး။ မေမေ့နားမှာ ရပ်နေတဲ့ ကျုပ်ခြေလှမ်းတွေ ရွေ့လို့မရဘူး။ ပုံ့ကျုပ်တို့မလှမ်းမကမ်းမှာ ရပ်ကြည့်နေရင်းကပဲ မျက်နှာကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီး တစ်သိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေပြန်တယ်။ ပုံ့မျက်ရည်တွေက အက်ဆစ်အပြင်းစားအဖြစ်နဲ့ ကျုပ်နှလုံးသားကိုကျွမ်းလောင်စေလေသလား။ ကျုပ်အသည်းတွေ ဆတ်ဆတ်ခါနာကျင်လှတယ်။ ကျုပ်ငိုမိနေလားမသိပါ။ ပုံငိုရင်း ချာခနဲ လှည့်ပြီး ကျုပ်တို့နဲ့ဝေးရာဆီ ထွက်ပြေးသွားတယ်။ ကျုပ်ပုံ့နောက်ကိုပြေးလိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲဖက်ထားပြီးနှစ်သိမ့်ပေးချင်တယ်။ မငိုပါနဲ့ပုံ့ရယ်။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်ခြေအစုံဟာ လှုပ်မရဘူး။ ပုံ့... နေပါအုံး... ပုံ့ရေ.... ကိုတောင်းပန်ပါတယ်... ထွက်မသွားပါနဲ့.... ပုံ့... ပုံ့.... ပုံ့....။

ကျုပ်ပါးပြင်ကိုလက်လေးနဲ့ ပွတ်သပ်ပြီး ကျုပ်မျက်လုံးထောင့်ကို လက်လေးနဲ့မျက်ရည်လာသုတ်ပေးလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့။ မေမေ ကျုပ်ကို ကရုဏာသက်တဲ့ မျက်ဝန်းနဲ့ကြည့်ပြီး မျက်ရည်သုတ်ပေးနေတာ။ သြော်...ကျုပ်အိပ်မက် မက်နေတာပဲ။ မျက်ရည်ကတော့ တစ်ကယ်ကျနေတာ။ ကျုပ်မေမေ့ကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီးဖက်ထားလိုက်တယ်။ မေမေလဲ ကျုပ်ကို ခပ်တင်းတင်းပြန်ဖက်ထားတယ်။ ကျုပ်မေမေ့ကို ဘာစကားမှမပြောမိသလို မေမေလဲ ကျုပ်ကိုမမေးဘူး။ မေမေ့နဖူးလေးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်ရင်း ဖက်ထား လိုက်ကာ ပြန်အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

`````````````````````````````````````````````

(ဒီအချိန်တွေရယ် xxx ကုန်လွန်နေတာ xxx နာရီတွေရယ် xxx ပြန်လည်နေကြ xxx စက်ဝိုင်းတစ်ဝိုင်း xxx အဆုံးပြီးအစပြန်လာ xxx အို ဒီအတိုင်းတိုင်း xxx ကိုယ့်ရဲ့အချစ်တွေဟာ xxx အချစ်လေးရေ အဆုံးမရှိ xxx အဆုံးမရှိ xxx အဆုံးမရှိ xxx

သံသရာဆိုတာ xxx ဒါရဟတ်ချား xxx ဘုံတွေအစုံမှာ xxx ကျင်လည်နေရ xxx ဘယ်မှာသွားဆုံးမလဲ xxx ကိုယ်မှန်းဆမရနိုင်တော့ xxx ဒီအချစ်များလဲ xxx အို .. ဘီးလုံးတစ်ခုလိုပဲ xxx အချစ်လေးရေ အဆုံးမရှိ xxx အဆုံးမရှိ xxx အဆုံးမရှိ xxx

မဆုံးတမ်းဒီရင်မှာ xxx ဒီရင်မှာ xxx ဟူး... xxx မဆုံးတမ်းဒီရင်မှာ xxx ဒီရင်မှာ xxx ဟူး... xxx လုံးလုံး... ကိုယ့်အချစ်တို့အဆုံးမရှိတာသေချာ xxx ရင်မှာအမြဲ xxx ကိုယ့်အချစ် xxx အဆုံးသတ်လို့သွားလိမ့်မယ်မထင်နဲ့ xxx မင်းကြည့်နေလှည့် xxx လုံးလုံး... ကိုယ့်အချစ်တို့မဆုံးတာသေချာ xxx )

အိပ်ယာကနိုးတော့ မေမေက ကျုပ်ကိုဖက်လျှက်ပဲ အိပ်ပျော်နေတယ်။ တီခင်ကတော့ မရှိတော့ဘူး။ ထပြီးချက်ပြုတ်နေပြီထင်ပါရဲ့။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေတဲ့ မနက်ခင်းမှာ ဘယ်ကဖွင့်နေမှန်းမသိတဲ့ ဇော်ဝင်းထွဋ်ရဲ့ သီချင်းသံကပျံ့လွင့်နေတယ်။ အကျယ်ကြီးမဟုတ်ပေမယ့် သီချင်းစာသားတွေကိုတော့ ပီပီသသကြားရတယ်။ အိပ်ရာထဲမှာ ငြိမ်ပြီးတော့ပဲ သီချင်းကိုခံစားနေမိတယ်။ ဟုတ်တယ်။ ကျုပ် ပုံ့အပေါ်ချစ်တဲ့အချစ်ကလဲ အဆုံးမရှိတာ သေချာပါတယ်။ 

မေမေ့ကို စွဲလမ်းမိပြီး အရာအားလုံးထက်ပိုပြီးမြတ်နိုးရ ချစ်ရတယ်ဆိုပေမယ့် ပုံ့ကိုလဲ ကျုပ်သိပ်ချစ်ပါတယ်။ ကျုပ် မေမေ့ကိုချစ်လွန်းလို့ ပုံ့ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့တယ်။ စွန့်လွှတ်နိုင်တယ်လို့လဲ ကျုပ်ထင်ခဲ့တယ်။ တစ်ကယ်တမ်းပုံ့ကို အခြားတစ်ယောက်နဲ့မြင်လိုက်ရချိန်မှာ ကျုပ်ရင်တွေ ဗလာင်ဆူနေခဲ့တယ်။ တီခင် သို့မဟုတ် ညီမလေးသာ သူတို့ချစ်တဲ့သူတွေ့လို့ယူသွားမယ်ဆိုရင် ကျုပ်ကြည်ကြည်ဖြူဖြူထည့်ပေးလိုက်မှာ။ ပုံ့ကိုကျတော့ ကျုပ်မခံစားနိုင်ဘူးဗျာ။ ဟူး ကျုပ်ဘာတတ်နိုင်မှာတဲ့လဲ။ ကိုယ်ရွေးတဲ့လမ်း ဆက်လျှောက်ရုံပေါ့။ ပုံ့ကို လွမ်းတဲ့စိတ် သတိရတဲ့စိတ်ကို ကြိုးစားဖြေဖျောက်ရမယ်လို့ တွေးရင်း သက်ပြင်းချမိတယ်။

မေမေ့ကိုမှ ကျုပ်မခွဲနိုင်တာ။ ကို... ပုံ့ကို ထာဝရ ချစ်နေမယ်နော်... အဆုံးမရှိတဲ့အချစ်တွေနဲ့ပါ... ပုံ့... ပျော်ရွှင်ပါစေလို့.... ကို ... ဆုတောင်းပေးပါတယ်...။ ကျုပ်စိတ်ထဲကနေပြောရင်း သက်ပြင်းချမိတယ်။ ကျုပ်ကိုဖက်ထားတဲ့မေမေ့လက်လေးတွေလူးလွန့်လာတယ်။ ကျုပ်လဲ ကိုယ်ကို မေမေ့ဘက် လှည့်လိုက်ပြီး မေမေ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်နေမိတယ်။ မေမေဟာ ကျုပ်မျက်စိထဲမှာ အရာရာထက်လှတယ်။ အရာရာထက်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လေ။ မေမေလဲ ကျူပ်ကို စူးစူးရဲရဲပြန်ကြည့်နေတယ်။ ကျုပ်မျက်လုံးကိုဖတ်နေတာထင်တယ်။

" ကြည့်လှချည်လား... မောင်ရာ... "

" မေက ... မောင့်အတွက်... ဘယ်တော့မှငြီးငွေ့မသွားအောင် ... ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့ပါ... "

" ခစ်ခစ်... ကြွေပြီးသားပါမောင်ရာ... ထပ်မခြွေပါနဲ့တော့.... (ရွှတ်) ... (ရွှတ်)...  ချစ်လိုက်ရတာဆိုတာ... (ပြွတ်).... "

" ချစ်တယ်မေရယ်.. (ရွှတ်) ... (ရွှတ်)... (ရွှတ်)... မေ့ကိုမောင်ချစ်လိုက်တာ... (ပြွတ်)... (ပြွတ်)... "

မေမေနဲ့ကျုပ် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး အနမ်းတွေပေးရင်း ချစ်စကားတွေ တီးတိုးဆိုမိကြတယ်။ မေမေရယ်... ။ ကျုပ်တို့ ဖက်ရင်းနမ်းရင်းနဲ့ ပူးကပ်နေကြဆိုတော့ အားအင်အပြည့်နဲ့တောင်နေတဲ့ ကျုပ်ကောင်က မေမေ့ပေါင်မှာ ထောက်နေပြီး။ မေမေက လက်လေးနဲ့လာကိုင်ပြီး  ထထိုင်တယ်။ ပုဆိုးကိုဖြည်ချလိုက်ပြီး ကျုပ်လီးကို တစ်ရှုံ့ရှုံ့နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖိဖိနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ သုံး လေးချက်လောက် တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်တယ်။ ပြီးတော့

" မောင်... မီးဖိုထဲက မောင့်မယားငယ်လေးကို... အရင်သွားလိုးပေးလိုက်... ညက မမခင်မဝရှာဘူး... မေမျက်နှာသစ်ပြီးမှလိုက်ခဲ့မယ်.. "

အဲ့လို ချစ်ကြတဲ့ညီအစ်တွေပါဗျာ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နားလည်ပေးကြ အနစ်နာခံကြလဲ လွန်ရော။ တစ်မအေထဲက မမွေးခဲ့ကြပေမယ့် တစ်ကယ့်ညီအစ်မတွေပါ။ ကျုပ်လဲ မီးဖိုထဲကိုတန်းသွားလိုက်ပြီး  တီခင့်ကို မီးဖိုထဲမှာပဲ လိုးပေးလိုက်တယ်။ လိုးနေရင်းပဲ မေမေရောက်လာပြီး ကျုပ်တို့နဲ့လာပူးပေါင်းတယ်။ ဒီနေ့တော့ တစ်ပတ်လောက် ပစ်ထားခဲ့ရတဲ့ မယား နှစ်ယောက်ကို တစ်နေကုန် နားနားပြီး လိုးပေးလိုက်တယ်။ မေမေနဲ့ တီခင်လဲ အပေါက်စုံအောင် အားရအောင်အလိုးခံပြီး ည၈နာရီလောက်မှ ပိုင်းလိုက်တယ်။ တောက်လျှောက်လိုးတာတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့ ထမင်းစားချိန်နားလိုက် ခဏတစ်ဖြုတ် စကားပြောရင်း အချိန်ပေးပြီး နားနားလိုးတာပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ ကျုပ်လဲ နောက်နေ့ကစလို့ ကျောင်းပုံမှန်ပြန်တက်တယ်။ ညီမလေးကိုလဲ ဖုန်းမပြတ်ဆက်ဖြစ်တယ်။ ညတိုင်းလဲ စာဖတ်ပြပြီးသိပ်ရတယ်။ ပြန်တုန်းကတောင် စာဖတ်ပြီးမသိပ်ခဲ့ရဘူး။ ဘယ်သိပ်ရမလဲ ငတိမက ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲမှာပဲနေချင်နေတာ စာဖတ်ပြခိုင်းဖို့တောင်သတိမရဘူး။ ကျုပ်လဲ အဲ့ဒီအကြောင်းမေးကြည့်တော့ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲမှာ နေရတုန်း မြန်မြန်အိပ်ပျော်သွားမှာစိုးလို့ မဖတ်ပြခိုင်းတာတဲ့ဗျာ။ ညီမလေးက ဖုန်းထဲကနေ ချစ်တဲ့အကြောင်း၊ လွမ်းတဲ့အကြောင်း တွေတစ်ဖွဖွပြောလေ့ရှိတယ်။ ဖွားသီနဲ့လဲ ဖုန်းအဆက်သွယ်မပြတ်ပါဘူး။ အန်တီငုဝါဆီတောင် ဖုန်းဆက်ဖြစ်သေးတယ်။ ကျုပ်ဖုန်းမဆက်ဖြစ်တဲ့ သူဆိုလို့ ကျုပ်ချစ်ရတဲ့ ပုံ့ရယ်၊ ကျုပ်အဖေရင်းရယ် ပဲရှိမယ်။

ကျောင်းလဲ စာမေးပွဲပြီးလို့ပိတ်တော့ ကျုပ်တို့လဲ နယ်ကအိမ်ကိုပဲ ပြန်ပြောင်းကြတယ်။ အိမ်မှာတော့ အန်တီမျိုးတို့သားအမိက အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ။ အိမ်ပြောင်းလို့အထိုင်ကျတော့မှ ကျုပ်လဲ ရန်ကုန်ကိုပြန်တက်လာလိုက်တယ်။ မေမေနဲ့ တီခင်ကတော့ မလိုက်ဘူးတဲ့။ ဒီတစ်ခါက်ရန်ကုန်ကို တက်လာတော့ ညီမလေးကို ဖုန်းကြိုဆက်ထားလိုက်တယ်။ မနက်ခင်း အန်တီမျိုးတို့သားအမိ ဆိုင်ဖွင့်ချိန်စောင့်ပြီး မေမေနဲ့ တီခင့်ကို တစ်ဝလိုးပေးပြီးမှ ထွက်လာလို့ ရန်ကုန်ရောက်တော့ မှောင်နေပြီ။ ခြံရှေ့မှာ ကားဟွန်းတီးလိုက်တော့ ဦးကျင်က ခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။ 

ကျုပ်ကားဝင်လာတာနဲ့ ညီမလေးက အိမ်ပေါက်ဝကနေ စောင့်နေတာ။ တစ်လမ်းလုံး ဘယ်ရောက်ပြီလဲ ဆိုပြီး ဖုန်းတစ်ဂွမ်ဂွမ်ဆက်နေတော့လဲ ရောက်မယ့်အချိန်ကြိုသိနေတာပေါ့။ ကားပေါ်က ဆင်းတာနဲ့ ညီမလေး အတင်းလာပြီး လက်မောင်းကိုဖက်ကာ ပါးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းချပစ်တယ်။ ကျုပ်လဲ ရွှတ်ကနဲ နဖူးလေးကို ပြန်နမ်းပေးလိုက်ရတယ်။ အထုတ်ကိုလဲ ကူဆွဲလို့။ မေမေတို့မပါတာ မြင်တော့ ဖွားသီနဲ့ အဖေရင်းက မျက်နှာမကောင်းဘူး။

" ယမင်းမပါဘူးလားကွ..."

ဆိုဖာပေါ် ကျုပ်ထိုင်ထိုင်ချင်းပဲ အဖေရင်းက မေးလိုက်တာ။

" ဟုတ်... မေမေက မလိုက်ဘူးတဲ့... "

" ငါ့သမီး ယမင်း ဘယ်လောက်တောင်စိတ်နာသွားလဲ မသိဘူး.... ဟင်း... "

ကျုပ်လဲ ဘာပြန်ပြောလို့ပြောရမှန်းမသိ။

" အေးပါကွာ... နောက်တော့ စိတ်ပြေသွားမှာပါ... လာ... မင်းကိုပြစရာရှိတယ်... "

ကျုပ်ပုခုံးကို ဖက်ပြီး အိမ်ဘေးက ကားဂိုထောင်ထဲ ခေါ်သွားတော့ ပါဂျဲရိုးကားသစ်တစ်စီး တွေ့ရတယ်။

" ဒါ မင်းစီးဖို့... "

" ဟုတ်ကဲ့ ... ကျေးဇူးပါ ဦး... "

ကျုပ်လဲ ကားကြည့်ပြီးတော့ အဖေရင်းနဲ့အတူ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာလိုက်တယ်။ ကျုပ်နဲ့ အဖေရင်းနဲ့ကြားမှာ နွေးထွေးမှုကတော့ ပျောက်ဆုံးနေဆဲပဲ။ သူကလဲ ကျုပ်ကိုသားလို့ခေါ်ဖို့ တွန့်နေသလို ကျုပ်လဲ အဖေလို့ မခေါ်ရဲဘူး။ ကားသစ်ကြီးကိုကြည့်ပြီး ဝမ်းသာပေမယ့် ကြိုသိပြီးသားဆိုတော့လဲ သိပ်မအံ့သြပါဘူး။ ညီမလေးက

" သမီးကိုရော ကားမဝယ်ပေးဘူးလား ဖေဖေ... "

" သမီးကို စိတ်မချသေးလို့ ပေးမမောင်းသေးတာပါကွာ... နောက်ကျ ဝယ်ပေးမယ်ဟုတ်ပြီလား... "

" ဟုတ်... ကိုကိုလာ... နားတော့လေ... ညီမလေးအခန်းထဲလိုက်ပို့ပေးမယ်... ပြီးရင် ထမင်းစားရအောင်... "

" အင်း... လာသွားမယ်လေ... ဖွားသီနဲ့ ဥိး ကျနော်သွားနားလိုက်အုံးမယ်"

" အေးအေး ... မြေးလေး"

ကျုပ်လဲ ဖွားသီပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပေးလိုက်တော့ ဖွားသီက ကျုပ်ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးပုခုံးကိုဖက်ရင်း အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့လိုက်တော့ နောက်ကနေဖွားသီရဲ့ စကားသံကြားလိုက်ရတယ်။

" ဇေယျာထွန်းရယ်... နင်နဲ့တော့ ခက်တော့တာပဲ... သားလို့ခေါ်ရမှာ ဘာများအပမ်းကြီးလဲ... "

" ဟာဗျာ... "

အခန်းထဲ ဝင်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်တာနဲ့ ညီမလေးက ကျုပ်ကို အတင်းဖက်ပြီး နမ်းတော့တာပဲ။

" လွမ်းလိုက်ရတာ... ကိုကိုရာ... ညီမလေးကို ချစ်သေးရဲလားဟင်... အနေဝေးလို့သွေးအေးသွားပြီလား.... ချစ်တယ်ကိုကိုရာ..."

" အရူးမလေး... သွေးအေးစရာလား... ကိုကို့ညီမလေးဒီတစ်ယောက်ထဲ ရှိတာကို... ချစ်တယ်နော်... အရမ်း အရမ်းချစ်တယ်"

ပြောရင်း ညီမလေးမျက်နှာကို အနမ်းမိုး ကျဲချပစ်လိုက်တယ်။ ညီမလေးက ခြေဖျားလေးထောက်ကာ ကျုပ်ခေါင်းကို ဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတော့တာ။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးခါးကို ဆွဲယူပြီး ကိုယ်ချင်းပူးကပ်ကာ ညီမလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို တုန့်ပြန်နမ်းမိတယ်။ လျာဖျားချင်းဆော့ကစားရင်း စိတ်တွေလဲကြွလာကြပြီး ညီမလေး လက်တစ်ဖက်က ဘောင်းဘီပေါ်က ကျုပ်လီးကို လာပွတ်ပေးနေသလို ကျုပ်လဲ ညီမလေးရဲ တင်ပါးလုံးလုံးလေးကို ဖျစ်ညှစ်ပေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးက ကျုပ်ခါးပတ်ကိုချွတ်တော့။

" ညီမလေး... ငုံလေး... ခဏနေထမင်းစားရအုံးမယ်လေကွာ... ညကျမှနော်.... "

" ခဏလေးပါကိုကိုရာ... ကိုကိုလီးကြီးကို ညီမလေးစုပ်ချင်လို့ပါ... ခဏလေးပဲ... ပြီးရင်တစ်ခါထဲ ရေချိုးလိုက်တော့... "

ပြောရင်း လက်က ကျုပ်ဘောင်းဘီကို ချွတ်နေတာဆိုတော ကျွတ်သွားပြီ။ ကျုပ်လီးရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်က ဖုဖေါင်းနေတဲ့ ကျုပ်လီးကို အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေပဲ တစ်ရှုံ့ရှုံနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ တောင်တင်းနေတဲ့ လီးက ဖြောင်းခနဲ့ ဆို ရုန်းထွက်လာတယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်လီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး တစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေပြန်တယ်။ ပြီးတော့မှ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ ငုံစုပ်လိုက်တယ်။

" ရှီး... ညီမလေးရာ... ဟူး... "

ညီမလေးရဲ အထိအတွေက တစ်မျိုးကောင်းနေပြန်တယ်။ ကျုပ်လဲ မြန်မြန်ပြီးအောင် ညီမလေးကို စုပ်တဲ့ဆီ အာရုံနှစ်ထားလိုက်ရင်း ညီမလေးခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်သင်ပေးဖူးတဲ့အတိုင်း လျာလေးတွေနဲ့ ဒစ်ဖူးကို ကစားပေးရင်း လက်နဲ့ပါထုပေးတာ။ ကျုပ်လဲ စိတ်နှစ်ထားတာကြောင့်ပြီးချင်လာပြီး ညီမလေးပါးစပ်ကို ခပ်ဖြေးဖြေးဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး... ညီမလေး ပါးစပ်ထဲ လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ 

ညီမလေးက တော့ ဒီတစ်ခါတော့ ဝင်လာသမျှကျုပ်လီးရည်ကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ မျိုချပစ်နေတယ်။ လီးရည်ကုန်သွားတော့မှ လီးကို လျာလေးနဲ့ဝိုက်ပေးပြီ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးကို နံရံဘက်ကပ်လိုက်ပြီး သူ့အရှေ့ထိုင်ချလိုက်ပြီး ထမိန်ပေါ်ကနေပဲ ညီမလေးအဖုတ်နေရာလေးကို ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ညီမလေးကလဲ ခါးလေးကော့ပြီး ကျုပ်ခေါင်းကိုသူ့အဖုတ်ဆီ ဖိထားတယ်။

" ကိုကိုရယ်... ညီမလေးအဖုတ်ကိုကြိုက်လားဟင်... လိုးချင်ရဲ့လား... အချိန်မရှိတော့ဘူးကိုကိုရာ... နောက်မှနမ်းတော့... "

ဒီလိုတော့ဘယ်ရမလဲ။ ညီမလေးရဲ့ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ ညီမလေးကတော့ ထမိန်ကို မပြီးကိုင်ပေးထားတယ်။ အို... အတွင်းခံဘောင်းဘီမှာ ညီမလေးရဲ့စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတာပဲ။ အတွင်းခံမှာပေနေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ စောက်ရည်တွေကို လျာလေးနဲ့ယက်လိုက်ရင်း ညီမလေးကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ ညီမလေးက နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ရင်း ကြာမူပါတဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေနဲ့ကြည့်နေတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးစောက်ပက်လေးကိုကြည့်လိုက်တော့ အပျိုစင်စောက်ပက်လေးဟာ မွှေးညှင်းနုနုလေးတွေနဲ့ ချစ်စရာ သိပ်ကောင်းလွန်းတယ်။

" လှလိုက်တာညီမလေးရာ... "

" ကိုကို့အတွက်ပါ... ကိုကိုရာ... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးရဲ့စောက်ပက်လေးကို လျာနဲ့ ယက်တင်လိုက်တယ်။ ညီမလေး ညည်းရင်း ခါးကော့ပြီးလိုက်လာတယ်။ စောက်စိလေးကို လျာဖျားလေးနဲ့ ကစားပေးလိုက်တော့ ညည်းသံကျယ်လာပြီး မျက်လုံးလေးမှေးသွားတယ်။ခဏကြာတော့

" ခဏလေး ကိုကိုရာ... "

ကျုပ် ညီမလေးစောက်ပက်က နေ နည်းနည်းခွာပေးလိုက်တာနဲ့ ညီမလေးက ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းပေါ်ကနေ ကျော်ကာချွတ်လိုက်တယ်။ ပင်တီလေးကိုပါ ဆွဲချွတ်ပြီး ကျုပ်မျက်နှာပေါ် မတ်တပ်ရပ်လျှက် ခွလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ အလိုက်သင့်လေးမျက်နှာမော့ပြီး လျာလေးထုတ်ပေးထားလိုက်တယ်။ ညီမလေးက သူ့စောက်ပက်နဲ့ ကျုပ်လျာလေးကို ချိန်ပြီး ခါးလေးလှုပ်ကာပွတ်တော့တာ။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးဖင်ကိုကိုင်ပြီး လျားလေးနဲ့လဲ စောက်စိလေးကိုကစားလိုက်။ စောက်ပက်တစ်ပြင်လုံးကိုယက်လိုက်။ စောက်စိလေးကို ဆွဲဆွဲစုပ်ပစ်တာ သိပ်မကြာဘူး ညီမလေး ဆတ်ကနဲတုန်ပြီးပြီးသွားကာ သူ့စောက်ပက်ကို ကျုပ်ပါးစပ်နဲ့ ဖိကပ်ထားတယ်။ ကျုပ်လဲ ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို အကုန်မျိုချပစ်တာ။

" သောက်... ကိုကို... ညီမလေစောက်ရည်တွေ... ကိုကို့အတွက်... သောက်... ဟူး... ကောင်းလိုက်တာ... ချစ်တယ်ကိုကိုရာ.... "

ပြီးတော့ ညီမလေးက ကျုပ်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျုပ်ကိုဖက်ထားတယ်။ နှစ်ယောက်သား တိုင်ပင်မထားပဲ နှုတ်ခမ်းတွေ ဆွဲစုပ်မိကြတယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ ထိုင်ချလိုက်တာဆိုတော့ ပြန်တောင်လာတဲ့ ကျုပ်လီးပေါ် ညီမလေးစောက်ပက်က တန်းနေတာပဲ။ ချိန်ထည့်ထာမဟုတ်လို့သာ မဝင်သွားတာ။ ညီမလေးစောက်ပက်က ကျုပ်လီးကိုပွတ်သပ်သွားတော့ လီးနဲ့စောက်ပက်အတွေ့မှာ နှစ်ယောက်သား မိန်းမူးသွားကြတယ်။ ညီမလေးက ခါးလေးလှုပ်ပြီး လီးနဲ့စောက်ပက်ကိုပါဖိပွတ်နေတော့ လီးက အီဆိမ့်လာတာ။ ညီမလေးက ကျုပ်မျက်နှာမှာပေနေတဲ့ သူ့စောက်ရည်တွေကို လျာနဲ့ လိုက်ယက်နေရင်း လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်လီးကိုကိုင်ကာ သူ့စောက်ပက်ဝမှာတေ့ပြီး ဖိထိုင်ချတယ်။ ဒစ်ဖူးလေးမြုပ်ဝင်သွားတယ်။

" ဝင်သွားပြီ ညီမလေး... "

" အင်း... ညီမလေးထည့်လိုက်တာ... ကြပ်လိုက်တာကိုကိုရာ... ထိပ်ဖျားလေးပဲရှိသေးတယ်... ဟူး... ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး ရင်ထဲတစ်လှပ်လှပ်နဲ့... "

" ညီမလေးရယ်.... ချစ်လိုက်တာကွာ... တော်တော့နော်... ညီမလေးက အပျိုစင်လေးဆိုတော့ ကြပ်မှာပေါ့... နောက်ပြီး နာရအုံးမှာ... နောက်မှလုပ်ရအောင်ကွာ... အချိန်လဲမရဘူး... တော်ပြီနော်... ပြန်ထုတ်လိုက်တော့... "

" ခဏလေးပါကိုကိုရာ.... ဒီလောက်လေးပဲ အရသာရှိလို့... ထည့်ထားပါရစေအုံး... ကိုကို့လီးကြီးက အရသာရှိလိုက်တာ..."

" ကိုကိုလဲ ညီမလေးအဖုတ်ထဲ ထည့်ထားရတာ အရမ်းကောင်း တာပဲ.. ဒါပေမယ့် ... မတော်လို့ တစ်ယောက်ယောက်လာလို့ မြင်သွားရင် ကိုကိုနဲ့ညီမလေး တစ်သက်စာဝေးရမှာ... လိမ္မာပါတယ်ညီမလေးရာ နော် နော်... နောက်မှလေနော်... ကိုကို့ကိုချစ်ရင်... ကိုကို့စကားနားထောင်နော်...  "

" အွန်းပါ... ကိုကို့ကိုချစ်လို့နော်... (ပြွတ်)"

ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်ပြီးမှ ဖင်လေးကိုတစ်ချက်ဆောင့်ပြီး ထလိုက်တယ်။

" အ... ခစ်ခစ်..."

" ဟွန်း... နောက်မှကြောက်ပါပြီမလုပ်နဲ့.... သိလား... ကိုကိုအသည်းတုံးလေး... "

ညီမလေးက ထမိန်ကို ကောက်စွပ်ရင်းနဲ့

" မကြောက်ရေးချမကြောက်တာ ကိုကိုအချစ်တုံးကြီးရ... ကိုကိုလိုးလို့သေချင်သေပါစေ... ခံမှာပဲ..."

ပြောင်စပ်စပ်လုပ်ရင်း အတွင်းခံကောက်ဝတ်မယ်လုပ်တော့

" အဲ့ဘောင်းဘီလေး ... ကိုကို့ကိုပေးညီမလေး... "

" ဘာလို့... "

" ညီမလေးအဖုတ်ထဲ ကိုကို့လီး ပထမဆုံးဝင်တဲ့ အမှတ်တရ သိမ်းထားမလို့... "

" ချစ်လိုက်တာကိုကိုရာ.... ဒါဆိုပိုပြီး အနံ့ရအောင် "

ညီလေးက သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးနဲ့ စောက်ပက်မှာ ပေနေတဲ့ စောက်ရည်ကို ထမိန်လှန်ပြီး သုတ်လိုက်တယ်။

" ရော့...  "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးအတွင်းခံကို ယူပြီး နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ်။

" ဟူး... လန်းဆန်းသွားတာပဲ"

" ခစ်ခစ်.... ချစ်လိုက်တာ အချစ်တုံးကြီးကိုကိုရာ..."

ပြောရင်း ကျုပ်ပါးကို ရွှတ်ကနဲ လာနမ်းတယ်။ ကျုပ်လဲ ပြန်နမ်းပေးလိုက်ပြီး ညီမလေးဘောင်းဘီကို အိတ်ထဲ ထည့်ကာ

" ကဲ ကိုကိုရေချိုးတော့မယ်... "

ကျုပ်လဲ အင်္ကျီချွတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းတံခါး ပိတ်ပြီးရုံပဲရှိသေးတယ် ဖွားသီအသံကြားလိုက်ရတယ်။

" ဒီမောင်နှမအလွမ်းသယ်လို့မပြီးကြသေးဘူးလား ... ထမင်းစားရအောင်လေ...."

" ကိုကို ရေချိုးနေတုန်းဖွားဖွားရဲ့.... ကိုကိုက ညောင်းတယ်ဆိုလို့ နှိပ်ပေးနေတာ.... ခုနကမှရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတာ... ကိုကိုပြီးရင် လာခဲ့မယ်လေ.. "

" အမလေး ငါ့မြေးတွေကတော့ ချစ်လိုက်ကြတာ.. အေးအေး... ပြီးရော ... "

ဖွားသီထွက်သွားမှပဲ ကျုပ်လဲ သက်ပြင်းချလိုက်ရတယ်။ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်ပြီး

" ညီမလေး... လာ... သန့်ရှင်းရေးလာလုပ်အုံး... "

" ဟုတ်ကိုကို... "

ညီမလေး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာတော့မှ

" တော်သေးတယ် မိတော့မလို့... "

" ခစ်ခစ်..."

" ဘေစင်မှာ ပလုတ်ကျင်းလိုက်... ထမိန်လေးလှန်ထား ကိုကိုညီမလေးအဖုတ်ကို ဆေးပေးမယ်... "

" ဟုတ်... ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ... ကိုကိုရာ..."

ကျုပ်လဲ ထမိန်လေးလှန်ပြီး ပလုတ်ကျင်းနေတဲ့ ညီမလေး အဖုတ်ရှေ့မှာ ရေခွက်နဲ့ ဆပ်ပြာဆီဗူးလေး ယူကာ ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သေသေချာချာလေး ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး ကြင်ကြင်နာနာဆေးပေးတော့ ညီမလေးက ပလုတ်ကျင်းလိုက် ကျုပ်ကိုကြည့်လိုက် လုပ်နေတယ်။ ကျုပ်လဲ ရေသေသေချာချာဆေးပြီး ပုဝါလေးနဲ့ပါ သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်လေးကို ပြွတ်ကနဲ တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး

" ဟား... မွှေးသွားပြီ... "

" ခစ်ခစ်... အူတွေအသည်းတွေလဲ ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီလားမသိဘူး... ချစ်လိုက်တာကိုကိုရာ... "

ပြောပြီး ကျုပ်ကိုထူရင်း ဖက်ထားတယ်။ ကျုပ်လဲ ပြန်ဖက်ထားရင်း

" က်ုကိုရေချိုးတော့မယ် .... "

" ဟုတ်.. ကိုကို... အရမ်းချစ်တယ်... "

ညီမလေးထွက်သွားတော့ ကျုပ် ရေချိုးလိုက်တယ်။ ညီမလေးရဲ့ထန်ပုံတွေကိုပြန်စဉ်းစားမိတော့ မလွယ်ဘူးလို့လဲ တွေးမိတယ်။ ဝေးနေတဲ့ အချိန်မှာ ဘယ်လောက်တောင်စိတ်ကူးယဉ်ထားလဲမသိဘူး။ ထင်ရာကို စွတ်လုပ်တော့တာ။ တစ်ကယ့် ဇွတ်တရွတ်လေး။ ချစ်ဖို့ကောင်းတာလဲ လွန်ရော။ ညီမလေးကို ဒီအိမ်မှာ လိုးလို့ဖြစ်ပါ့မလားလို့လဲ တွေးမိတယ်။ ကိုယ်ကလဲ ဒီလောက်အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးကို လိုးဖူးတာလဲ မဟုတ်။ ပါကင်ဖေါက်တယ်ဆိုရင် သွေးတွေဘာတွေကလဲ ထွက်အုံးမှာ။ ဒီကြားထဲ နာလို့ ညကြီးသန်းခေါင် ထအော်နေမှ။ မဖြစ်သေးပါဘူး။ ညီမလေးကို ရှင်းပြပြီး နောက်မှ အေးအေးဆေးဆေးလိုးတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

`````````````````````````````

(26)

ဒီညကို ညီမလေးကို နားလည်အောင်ဘယ်လို ရှင်းပြရမလဲ။ အရွယ်ရောက်နေတဲ့ မောင်နှမနှစ်ယောက် အတူအိပ်တာ မသင့်တော်မှန်းတော့ သိတယ်။ ညီမလေးရဲ့ ဆန္ဒတွေကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး။ ဒီလိုဆိုပြန်တော့ ငယ်ငယ်လေးထဲက မေမေနဲ့ လေ့ကျင့်လာခဲ့တာ ဘာအကျိုးမှမရှိဘူးလို့ထင်ကြမယ်။  မေမေနဲ့လေ့ကျင့်ခဲ့တာက အပြင်မိန်းမတွေ ကျုပ်မချစ် မနှစ်သက်တဲ့သူတွေ ကျုပ်ကိုမြူဆွယ်သိမ်းသွင်းတာကို ရှောင်နိုင်အောင် လေ့ကျင့်ပေးခဲ့တာ။ ညီမလေးက ကျုပ်အချစ်ရဆုံး ညီမလေးတစ်ယောက်လေ။ ၅၂၈ မေတ္တာတွေ ခိုင်မြဲခဲ့ကြပြီးမှ ကိုယ့်ကို အရူးအမူးချစ်နေတဲ့ ညီမလေးကို ကျုပ် ပစ်ပစ်ခါခါမလုပ်ရက်တာ။ ညီမလေးရဲ့ အချစ်တွေက ကျုပ်ရင်ကို လှုပ်ခတ်စေတာ ဝန်ခံပါတယ်။

ညီမလေး အခန်းထဲကိုရောက်တော့ ညီမလေးကျုပ်ကိုအတင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတယ်။ ကျုပ်လဲ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေပြန်ပေးရင်း ညီမလေး ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ ညီမလေးရဲ့ နို့သီးစူစူလေးတွေဟာ ကျုပ်ရင်ဘတ်မှာ ဖိကပ်နေပြီး ချက်ချင်း တောင်လာတဲ့ ကျုပ်လီးကလဲ ညီမလေးပေါင်ခွကြားကို ထမိန်ပေါ်ကထောက်နေပြီ။ ကျုပ်လက်တွေက ညီမလေးဖင်လုံးတွေကို ကိုင်ဆုပ်နယ်ပေးရင်း ကျုပ်လီးဆီ ပိုပြီး ဆွဲကပ်တော့ ညီမလေးက ပေါင်ဟပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ ပိုထိအောင် လုပ်ပေးနေတယ်။ နမ်း နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ဖက်ထားရင်းက ညီမလေးမျက်နှာ နုနုလေးကို စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ 

ညီမလေးကလဲ ကျုပ်ကို တုန်ခါနေတဲ့ ရင်ခုန်လှိုက်မောတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေတယ်။ ရွှေပေါ်မြတင် သူဌေးသမီးလေးမို့ ထင်ပါရဲ့ အသားလေးတွေက ဖွေးဥပြီးတော့ ဝင်းဝါနေတာ။ အန်တီငုဝါရော အဖေရင်းရောက ရုပ်ချောကြသူတွေဆိုတော့ ညီမလေးကလဲ မှုန်နေအောင်ချောတာ။ တစ်ချိန်လုံး ညီမလေးကို မောင်နှမသံဟောဇဉ်နဲ့ ကြည့်ခဲ့တာဆိုတော့ ညီမလေး ဒီလောက်လှမှန်း အခုမှသိတော့တယ်။

" ကိုကို့အသည်း ညီမလေး.... "

" ရှင်... ကိုကိုချစ်တုံးကြီ...  ခစ်ခစ်.... "

" ကိုကို့ညီမလေးက ချောလိုက်တာကွာ.... ကိုကိုတစ်ချိန်လုံး မောင်နှမစိတ်နဲ့ပဲ ကြည့်နေလို့လားမသိဘူး... ညီမလေးအရမ်းလှမှန်း.... ကိုကိုအခုမှသိတော့တယ်.... နတ်သမီးလေးများလားဟင်... "

" တစ်ကယ်လားကိုကိုရာ... ညီမလေးကို ဘယ်သူလှတယ်ပြောပြော ကိုကို့အတွက်မလှမှာ...  သိပ်စိုးရိမ်တာ.... အခုတော့ ပျော်သွားပြီ.... သိလား... "

" သိပ်လှတာပေါ့ ညီမလေးရာ... မထိရက် မကိုင်ရက် လောက်အောင်လှတာ... အဲ့မထိရက် မကိုင်ရက်စရာလေးကို... ခုလို ပွေ့ခွင့် ဖက်ခွင့် နမ်းခွင့်ရတဲ့ ကိုကိုကံကောင်းလိုက်တာ... ချစ်လိုက်တာ... ညီမလေးရာ.... "

ကျုပ် ညီမလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်။

" ချစ်တယ်ကိုကိုရယ်...  ညီမလေးကလှတယ်ဆိုရင်လဲ... အဲ့ဒီအလှတွေအကုန်လုံးရော.... အချစ်တွေရော.... အသည်း... အသက်... ခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားတွေက အစ... အားလုံး...  ကိုကို့အတွက်ပါ... ကိုကိုတစ်ယောက်ထဲပဲပိုင်ရမှာ... သိလား..."

ညီမလေးရဲ့မျက်နာနုနုလေးကို ရင်ခွင်ထဲကနေဆွဲယူ ကြည့်လိုက်ရင်း

" ညီမလေးရယ်.... ငုံလေး... ကိုကို့အသည်းလေးက...  အိမ်ထောင်မပြုတော့ဘူးလား.... ကိုကိုနဲ့ လက်ထပ်ဖို့က.... ဖြစ်မှမဖြစ်နိုင်တာပဲ ... ညီမလေးရာ..."

" ညီမလေးက... ဘာအတွက်အိမ်ထောင်ပြုရမှာလဲကိုကိုရာ... ညီမလေးချစ်တဲ့သူက... ကိုကိုပဲလေ... အားကိုးရှာဖို့လဲမလိုဘူး... အလိုးခံရဖို့တစ်ခုထဲအတွက်.. ယူရမှာလား... ကိုကိုက ညီမလေးကို မလိုးချင်လို့လားဟင်... "

ညီမလေးက မျက်နှာလေးညှိုးသွားပြီး မျက်ရည်ဝဲရင်းပြောနေတာ။

" ဟာ... တစ်လွဲမတွေးပါနဲ့. ညီမလေးရာ... ဒီမှာကြည့်စမ်း... ကိုကို့ ဒီလီးကြီး တောင်နေတာ.... ဘယ်သူ့ကြောင့်လို့ထင်လဲ... ဘယ်သူ့ကိုလိုးချင်လို့လဲ... သိလား.."

ညီမလေးရဲ့ ခါးကိုကိုင်ရင်း လီးနဲ့ ဆောင့်လိုက်တယ်။

" ဟင့်... ညီမလေးကိုလိုးချင်လို့လား... ဒီလီကြီးတောင်နေတာက ညီမလေးအတွက်လား... "

ပြောရင်း ကျုပ်ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်တယ်။ ကျုပ်လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ဆွနေတယ်။ကျုပ်လဲ ညီမလေးရဲ့ ထမိန်ကိုဖြေချလိုက်တော့ ကျုပ်ရော ညီမလေးရော အောက်ပိုင်းမှာ ဗလာကျင်းသွားပြီ။ ကျုပ်ညီမလေးရဲ့ တီရှပ်လေး နဲ့ ဘော်လီလေးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ညီမလေးလဲ ကျုပ်တီရှပ်အင်္ကျီကို ပြန်ချွတ်ပေးတယ်။ နှစ်ယောက်သားကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ပြန်ဖက်ပြီး နမ်းမိကြပြန်သည်။ ညီမလေးကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲ့ ပွေ့ချီလိုက်တော့ ညီမလေးက ကျုပ်ခါးကို ခွလျှက် ကျုပ်လည်ပင်းကိုဖက်ထားတယ်။ 

ပြီးတော့ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်နမ်းရင်း ညီမလေးက သူခါးလေးကိုလှုပ်တော့ ကျုပ်လီးက သူ့ဖင်ကြားမှာ လွှတိုက်သလိုဖြစ်နေတာ။ ညီမလေးစောက်ပက်နဲ့ ကျုပ်လီးကလဲ ပွတ်မိနေတာပေါ့။ ကျုပ်လဲညီမလေးကို ချီထားရင်းကပဲ နမ်းတာရပ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျုပ်တစ်ကယ်ပဲ ညီမလေးကို လိုးချင်နေမိပြီ။

" ကိုကို့အသည်းတုံးညီမလေး... ငုံလေး "

" ရှင်ကိုကို... ငုံ့အသည်းဦးကိုကို.. "

" ကိုကို... အစကလေ ... ညီမလေးကို ဒီညမလိုးသေးဘူးလို့တွေးထားတာ... "

" ဟွန့်... ဘာလို့... "

" ညီမလေးက အပျိုစင်လေးလေ... ညီမလေးကိုစလိုးရင်နာမှာ... ပြီးတော့ အပျိုမြှေးပေါက်ရင် သွေးတွေဘာတွေလဲထွက်အုံးမှာ... မတော်တဆ နာလို့အော်မိရင်... တစ်ယောက်ယောက်ကြားသွားမှ ဒုက္ခရောက်မှာ... ဒီကြားထဲ အခန်းထဲ လူဝင်လာရင် ကွိခနဲ မိသွားနိုင်တယ်လေ... အပြင်တစ်နေရာရာသွားလိုးကြရင်ကောင်းမလားလို့... "

" ညီမလေးကတိပေးတယ်ကိုကိုရာ... လုံးဝမအော်ဘူး... နော်... ဒီညပဲကိုကိုရာ... နော်... "

" ကိုကိုလဲ... ညီမလေးကို အရမ်းချစ်ချင်နေပြီ... "

" ချစ်ပေါ့ကိုကိုရာ... ညီမလေးတစ်ကိုယ်လုံး... ကိုကို့ကို အပိုင်ပေးထားပြီးပြီ... ကိုကိုစိတ်တိုင်းကျ ချစ်ပါနော်... ခဏလေးကိုကို..."

ညီမလေးက ပြောရင်း ကျုပ်ပေါ်ကနေ ဆင်းသွားတယ်။ ကိုယ်လုံးတီးလေးနဲ့။ ဘီရိုကိုဖွင့်ပြီး အဝါရောင် ထမိန်လေးတစ်ထည် ယူလာတယ်။

" ဒီထမိန်က ဘာလုပ်ဖို့လဲ... ညီမလေး..."

" ကိုကိုနဲ့ လိုးရင်.... ဒီထမိန်လေးနဲ့လိုးမယ်... ကိုကိုလိုးလို့... ညီမလေးရဲ့သွေးတွေ အရည်တွေ ကိုကို့အရည်တွေပါ ဒီထမိန်လေးမှာပေသွားအောင်... ပြီးမှ မလျှော်ဘဲ သိမ်းထားမယ်... ဒီထမိန်လေးကို မှတ်မိလား... "

ကျုပ်ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ ရေးရေးပေါ်လာတယ်။ အဲ့ဒီထမိန်လေးက ကျုပ်အိပ်နေတုန်း ညီမလေးခိုးနမ်းခဲ့တုန်းက ဝတ်ခဲ့တဲ့ထမိန်။ ညီမလေးရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေ ကျုပ်ပထမဆုံးကြားခဲ့ရတဲ့နေ့ပေါ့။

" ညီမလေး ကိုကိုအိပ်နေတုန်း ခိုးနမ်းခဲ့တုန်းက ထမိန်လေးမလား... ညီမလေး... ကိုကို့ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်တုန်းက... ကိုကို့ကိုဖက်ပြီး.... ရင်တွေအရမ်းခုန်နေတာလေ..."

" ခစ်ခစ်... ကိုကိုက မှတ်မိသားပဲ... အဲ့ဒီတုန်းက ကိုကိုလီးကြီးနဲ့ ညီမလေးပေါင်ကိုထိနေတာ... နွေးနွေးမာမာကြီး... ညီမလေးအဖုတ်က တစစ်စစ်နဲ့ ယားလာတာ... ခွာတောင်မခွာချင်ဘူး... ဟီးဟီး.."

ပြောရင်း ညီမလေးက အဲ့ထမိန်လေးကို ဝတ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ ချွတ်ထားတဲ့ သူ့တီရှပ်ပါ ယူပြီးပေးလိုက်တယ်။

" ရော့ ဒါပါဝတ်ထားလိုက်တော့... မတော်တဆ လူလာရင် စောင်ခြုံပြီး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ရအောင်... ကိုကို့ပုဆိုးနဲ့ ဟိုထမိန်ကိုလဲ သိမ်းလိုက်အုံး... မြင်သွားအုံးမယ်..."

ကျုပ်လဲ အင်္ကျီပြန်ဝတ်ရင်းပြောလိုက်တယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်ပြောတဲ့အတိုင်း သိမ်းလိုက်တယ်။ သူ့ဘရာစီယာပါ သိမ်းပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်။ ပြီးတော့ ပက်လက်လှန်ပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ စောင်ကို အဆင်သင့်ကောက်ခြုံလို့ရအောင် ပြင်လိုက်ပြီး ညီမလေးပေါ်ခွကာ မှောက်ချလိုက်တယ်။

တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မွတ်သိပ်တဲ့ အနမ်းတွေပေးရင်း ဆန္ဒတွေက အမြင့်ဆုံးဒီဂရီရောက်နေကြပြီ။ ညီမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းနေရာကနေ ညီမလေးရဲ့ တီရှပ်ကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး အပျိုနို့စူစူလေးတွေကို တစ်ဖက်ကိုစို့လိုက် တစ်ဖက်ကိုနယ်လိုက်နဲ့ ဘယ်ညာပြောင်းစို့နေလိုက်တယ်။ ညီမလေး တစ်ဟင်းဟင်းညည်းရင်း ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာတယ်။ လက်ကလဲ ကျုပ်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ထိုးဆွနေတယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးရဲ့ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီးညီမလေးရဲ့ စောက်ပက်နုနုလေးကို ယက်ပေးနေမိတယ်။ ညီမလေးလဲ ဖင်လေးကော့ပြီး ဖီးလ်တွေ တအားတက်နေပြီ။ စောက်ရည်တွေကလဲ တစ်အားကို ရွှဲအိုင်နေတာ။

ကျုပ်လဲ အပြီးထိမယက်တော့ပဲ ညီမလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို ခဏနမ်းလိုက်ပြီး...

" ညီမလေး... ကိုကို... ညီမလေးရဲ့ အပျိုပန်းလေးကို.. ခူးလိုက်တော့မယ်နော်... "

" ဟုတ်ကိုကို... ညီမလေးကို... ကိုကို့လီး ခဏပေးစုပ်အုံး... "

ပြောပြီး ကုန်းထလာကာ ကျုပ်လီးကို တစ်ပြွတ်ပြွတ် စုပ်တယ်။ခဏနေတော့ ပက်လက်ပြန်လှန်ပြီးပေါင်လေးကားပေးလိုက်တယ်။

" ကိုကို... ညီမလေးကို လိုးပေးတော့... "

" အင်းညီမလေး... နာမှာနော်... အော်မိနေအုံးမယ်... သတိလဲထားအုံး..."

" ဟုတ်ကိုကို... မအော်ဘူးစိတ်ချ... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးပေါင်ကြားမှာ အကျအန နေရာယူပြီး ကျုပ်လီးကို ညီမလေးစောက်ပက်မှာတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ ဒစ်ဖျားလေးမြုပ်ဝင်သွားတယ်။ ညီမလေး ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းချရင်း ကျုပ်ကို ရီဝေဝေလေး ကြည့်နေတယ်။

" ရလား...ညီမလေး... "

" အင်း... ရတယ်ကိုကို... "

ကျုပ်လဲ နည်နည်းခပ်ဖိသွင်လိုက်တော့ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနဲ့ ညီမလေးစောက်ပက်ထဲ ကိုလီးက သုံးပုံတစ်ပုံလောက်ဝင်သွားတယ်။ ညီမလေး နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ရင်း ရှုံ့မဲ့သွားတာ။ ဆက်ထည့်ရမှာတောင်သနားသွားတယ်။

" ညီမလေး... အရမ်းနာနေလား ကိုကို့အသည်းလေး... "

" အင်း.... ကြပ်ကြပ်ကြီး...ကိုကိုရာ... နည်းနည်းတော့နာတယ်... အဲ့လောက်လေးပဲ ခဏလိုးပေးပါလား..."

ကျုပ်လဲ ညီမလေးပြောသလိုပဲ ဝင်သလောက်လေးနဲ့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းလိုးပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးရဲ့စောက်ပက်က အရည်လိုက်လာပြီး လိုးရတာအဆင်ပြေလာတယ်။ ညီမလေးကိုကြည့်တော့လဲ သိပ်မနာတော့ဘူးထင်တယ် ပါးစပ်လေးဟလို့ တစ်ဟင်းဟင်းညည်းနေတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးရဲ့ စောက်ပက်က တစ်အားကြပ်ပြီး အတွင်းသားတွေက နူးညံ့လွန်းတာကြောင့်  တစ်ခါမှမရဖူးတဲ့ အတွေ့ထူးက ကျုပ်ကို ဖမ်းစားနေပြီ။ 

ကျုပ်လဲ လိုးလို့ကောင်းလာတာကြောင့် အားမရတော့ပဲ လီးကို ထပ်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဝင်သွားပြီး ညီမလေးလဲ ရှုံ့မဲ့သွားပြန်တယ်။ လီးထိပ်မှာလဲ တစ်ခုခုကခံနေသလိုမျိုး လီးထိပ်နဲ့ ထိနေတယ်။ ကျုပ်သိလိုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့အပျိုမြှေးကို ထိနေပြီဆိုတာ။ ဝင်သလောက်လေးပဲ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်း လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ လိုးရတာတော်တော်လေးချောမွေ့လာပြီး ညီမလေးရဲ့ ညည်းသံတွေလဲ ကြားနေရပြီ။ ကျုပ် ညီမလေးပေါ်မှောက်ချလိုက်ပြီး ညီမလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းပေးတော့ ညီမလေးလဲ ပြင်းထန်တဲ့ အနမ်းတွေနဲ့ တုန့်ပြန်တယ်။

" ညီမလေး... ကိုကိုညီမလေးရဲ့ အပျိုမြှေးကို ကိုကို့လီးနဲ့ ဖေါက်လိုက်တော့မယ်... "

ညီမလေးက မျက်လုံးလေးမှေးပြီး ကျုပ်ကို ဖက်ထားရင်း ခေါင်းညှိတ်ပြတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်စုပ်လိုက်ပြီး ဝင်သလောက်ခပ်ဖြည်းဖြည်းလိုးပေးရင်က ရုတ်တရတ် ဆတ်ကနဲ လီးကို အဆုံးထိဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်တယ်။ ညီမလေး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို အတင်းဖိစုပ်ပြီး ကိုယ်လေး ဆတ်ကနဲတုန်သွားကာ ကျုပ်ကို ကျစ်နေအောင်ဖက်ထားတယ်။ မျက်လုံးထောင့်က မျက်ရည်လေး စိီးကျလာပြီး ကိုယ်လုံးလေးတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေတာ။ တော်တော်လေးကို နာကျင်သွားတဲ့ပုံပဲ။ 

ကျုပ်လဲ လီးကိုစိမ်ထားရင်း ညီမလေးရဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးလိုက်မိတယ်။ နို့တွေကိုညှစ်ပေးရင်း နမ်းပေးနေလိုက်တော့ ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်လေးက ကျုပ်ကိုမသိမသာ ညှစ်မေးနေသလိုခံစားရတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးစောက်ပက်ထဲက လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထုတ်ပြီး လိုးပေးကြည့်တယ်။ ညီမလေးရဲ့ အပျိုစင်စောက်ပက်လေးကတော့ ကြပ်ထုပ်ကာ နူးညံ့အိစက်ပြီး အရည်တွေရွှဲအိုင်လာလို့ ကျုပ်လီးကို အရသာထူးတွေ ပေးနေပြီ။ ကျုပ်လီးကိုငုံ့ကြည့်တော့လဲ လီးမှာ သွေးတွေပေလို့။ ညီမလေးရဲ့ အပျိုပန်းလေးကို ခူးဆွတ်လိုက်ရတာ ကြေကွဲသလိုလို မာန်တက်သလိုလိုနဲ့ စိတ်နှစ်ခွဖြစ်မိသေးတယ်။ ကျုပ်လည်းဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးပေးနေရာကနေ အရှိန်နည်းနည်းတင်လိုက်တယ်။ ညီမလေးကတော့ တစ်ဟင်းဟင်းညည်းရင်း မျက်လုံးကိုမှေးကာ အရမ်းကိုဖီးလ်တွေအရမ်းတက်နေတာ။

" ကိုကို့အသည်းတုံးလေး.... အဆင်ပြေရဲ့လား... "

" အင်းကိုကို... သိပ်မနာတော့ဘူး.... အရမ်းကောင်းနေပြီ.... ချစ်တယ်ကိုကိုရယ်.. ခပ်မြန်မြန်လေးလိုးပေးပါ.. ညီမလေး ခံနိုင်ပါပြီ..."  

" အင်း... ကိုကို မြန်မြန်လိုးပေးမယ်... မခံနိုင်ရင်ပြောနော်... ကိုကိုလဲ အရမ်းကောင်းနေပြီ.... "

ကျုပ်လဲ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးပေးလက်တာ ညီမလေးတစ်ယောက် တစ်ဟင်းဟင်းညည်းရင်း ကော့ပျံကာ ပြီးသွားတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ ကြပ်တည်းလှတဲ့ အပျိုစင်လေးကို လိုးနေရတာကြောင့် ထိန်းလိုးရင်ရပေမယ့် မထိန်းတော့ပဲ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြီးလိုက်တော့တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ လီးရည်တွေ ညီမလေးစောက်ပက်ထဲ ကုန်စင်အောင်ပန်းထည့်ပြီးမှ အပြင်က ခြေသံတစ်ရှပ်ရှပ်ကြားရတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးစောက်ပက်ထဲက လီးကိုချွတ်လိုက်ပြီး စောင်ဆွဲခြုံကာ ညီမလေးကို ဖက်ရင်းအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ရတယ်။ အိပ်ချင်ယောင်သာ ဆောင်ရတယ် ကျုပ်နဖူးမှာရော ညီမလေးနဖူးမှာရော ချွေးတွေနဲ့။ 

နှစ်ဦးသား ကာမယာဉ်ကြောထဲ မောင်းနှင်ထားကြတာမလား။ သိသွားမလား ဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ရင်တွေကတော့ တစ်ဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေတာ။ ကျွီကနဲ တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ ခြေသံတစ်ရှပ်ရှပ်အသံနဲ့အတူ ကျုပ်တို့မောင်နှမနှစ်ယောက် အိပ်နေတဲ့ ကုတင်နာ ကို တစ်ရွေ့ရွေ့ရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းချသံကြားတယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးကိုရော ကျုပ်ကိုပါ တစ်ချက်စီနမ်းရင်း ပြန်ထွက်သွားတော့မှ ကျုပ်မျက်လုံးလေးမှေးကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်အဖေရင်း ဦးဇေယျာထွန်းရဲ့ ကျောပြင်ကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့မှ ကျုပ်ရော ညီမလေးပါ သက်ပြင်း ပြိုင်တူချမိတော့တယ်။

" ဟူး... တော်သေးတယ် ... မိတော့မလို့... "

" ခစ်ခစ်.... ဟုတ်ပါ့ကိုကိုရာ.... ရင်တွေကိုတုန်သွားတာပဲ.... "

" သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရအောင်လေ ... ညီမလေး"

" မထချင်တော့ဘူးကိုကိုရာ... မနက်ကြမှ လုပ်တော့မယ်.... "

" ပြီးရော .... ဒါဆိုလဲအိပ်ကြစို့... အရမ်းနာသေးလား ကိုကို့အသည်းလေး... "

" အင်း.... အခုမှ ပြန်နာလာသလိုပဲ... စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့... ကိုကိုရယ်... "

" မနက်ကြ... ကိုကိုဆေးတိုက်မယ်နော် ညီမလေး... ချစ်တယ်ကွာ... "

" ချစ်တယ်ကိုကို... ညီမလေးက ကိုကို့မယားဖြစ်သွားပြီနော်... ဂွတ်နိုက်... ယောက်ျားကိုကို... (ပြွတ်)..."

" ဂွတ်နိုက်... မယားညီမလေး...(ပြွတ်) "

" ခစ်ခစ်... "

" ခစ်ခစ်.... "

ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး ပြိုင်တူရယ်မိကြပြီး ကြင်ကြင်နာနာ ပွေ့ဖက်ရင်း အိပ်လိုက်ကြပါတော့တယ်။

ကျုပ်မျက်နှာကို ညီမလေးရဲ့ နူးညံ့တဲ့ အနမ်းဖွဖွလေးတွေ လာရောက်ပုတ်ခတ်ကလူကျီစယ်လို့ မျက်လုံးတံခါးနှစ်ချပ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ရတယ်။ ချစ်ရတဲ့ ညီမလေးက ကျုပ်မျက်နှာကို အနမ်းတွေချွေနေတာ တစ်မေ့တစ်မောပဲ။ ပြီးတော့ လက်ကလဲ ကျုပ်ရဲ့ အားအင်အပြည့်နဲ့ တောင်နေတဲ့လီးကို ဆွပေးနေပြန်တယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲယူလိုက်ပြီး  တန်ပြန်အနမ်းတွေနဲ့ ထိုးစစ်ဆင်လိုက်တယ်။

" ကိုကိုအသည်းလေး .... ခံနိုင်သေးလို့လား... လာဆွနေတယ် ... ဟင်း.. "

" ခစ်ခစ်... နည်းနည်းတော့ နာနေတုန်း... ကိုကိုလီးကမာနေတာကိုး... အူယားလို့ ကိုင်လိုက်တာ... စုပ်ပေးမယ်လေ ... ယောက်ျားကိုကို စိတ်ပါနေပြီမလား.."

" အင်း...  ညီမလေးဖုတ်ဖုတ်လေးဘယ်လိုနေလဲ ကိုကိုကြည့်အုံးမယ်... တော်တော်အခြေနေဆိုးနေလားလို့.."

ကျုပ်လဲ ထထိုင်လိုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့ထမိန်ကိုလှန်ကာ အဖုတ်လေးကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်လေးမှာ သွေးစတွေကပ်လို့။ နည်းနည်း ရောင်နေသလိုထင်ရတယ်။ အသားဖြူလို့ ရောင်နေတာက ပန်းရောင်သန်းနေတာ။ ကျုပ်လဲ တော်တော်သနားသွားတယ်။ တီခင့်ကိုပါကင်ဖွင့်တုန်းက အသက်ကြီးလို့ သိပ်မသိသာပေမယ့် ညီမလေးက တော်တော်သိသာတယ်။  ကျုပ်လဲ အင်္ကျီချွတ်ပြီး အင်္ကျီကို လက်တစ်ဆုပ်စာလောက် အလုံးလေးဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး ပါးစပ်လေးနဲ့ အာငွေ့ပေးပြီး ကြပ်ထုပ်ထိုးပေးလိုက်တယ်။ 

ညီမလေးက ကျုပ်လုပ်သမျှကို လိုက်ကြည့်ရင်း ကြည်နူးမျက်ရည်ဝဲနေလေရဲ့။ ကျုပ်လဲ ကြက်ထုပ်ထိုးပေးပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေပူရေအေးစက်ကနေ ရေပူမှာထားပြီး ရေခွက်နဲ့ ထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးရဲ့ သွေးစတွေပေနေတဲ့ အဖုတ်လေးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးအဖုတ်လေးကိုရေနွေးနွေးလေးနဲ့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီးတော့ ညီမလေးဘေးမှာ ပြန်လှဲလိုက်ပြီး နဖူးလေးကို အနမ်းလေးပေးကာဖက်ထားလိုက်ယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်ပါးကိုပြန်နမ်းပြီး  ပြန်ဖက်ထားပြီး...

" ကြင်နာတတ်လိုက်တာ... ကိုကိုရာ.... ပိုပိုပြီးချစ်လာတယ်သိလား... ကိုကို့ကိုပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိတာသိရပြန်တော့... သိပ်ကို နာကျင်ရတယ်... ဘာလို့လဲကိုကိုရယ်... ဒီကမ္ဘာပေါ်က မိန်းကလေးတိုင်း ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရှိတဲ့ကိုကို့ကို ... ညီမလေးကျမှ ဘာလို့ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိရတာလဲ ... အဟင့်အဟင့်...."

" ညီမလေးရယ်... အဲ့လိုကြီး မတွေးပါနဲ့လားကွာ... ကိုကိုကညီမလေးကိုချစ်တယ်လေ... ညီမလေးကလဲ ကိုကို့ကိုချစ်တယ်... တစ်သက်လုံးမခွဲအတူရှိနေမယ်လေ... ကိုကိုမိန်းမရလဲ ... ညီမလေးကိုမခွဲဘူး... တိတ်တိတ်လေးခိုးချစ်ကြမယ်လေ... နော်... ကိုကို့ရဲ့အသည်းတုံးလေးရယ်... နော်နော်... (ရွှတ်)... (ရွှတ်)... (ရွှတ်)... "

" (ရွှတ်)... (ရွှတ်)... ကိုကိုမိန်းမရလို့... ညီမလေးကိုပစ်မထားရဘူးနော်... "

" ပစ်ထားစရာလား.. ကိုကိုအသည်း ငုံလေးရာ... စိတ်ချနော်... တစ်သက်လုံးချစ်မှာ... မနက်စာအခန်းထဲယူပေးရမလား... "

" အောက်ကိုပဲ ဆင်းစားတော့မယ်... ကိုကိုရာ... တော်ကြာ... နေမကောင်းဘူးထင်ပြီး... ဟိုမေးဒီမေးနဲ့... အာရုံနောက်တယ်... "

" ကဲ... ဒါဆိုလဲ ထပြီး...  လမ်းလေးဘာလေး...လျှောက်ပြပါအုံး... အရမ်းသိသာနေလားလို့... "

" ဟုတ်....ကိုကို... "

ညီမလေးက ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီး လမ်းလျှောက်တော့ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့နေသေးတယ်။ သိပ်တော့ မူမပျက်ဘူး။ မူမပျက်အောင် ထိန်းလျှောက်နေတာဖြစ်မယ်။ ကျုပ်က တစ်ခစ်ခစ်ရယ်မိတော့ မျက်စောင်းလေးကလှည့်ထိုးလိုက်သေးတာ။ ပြီးတော့ ဘီရို့ဖွင့်ပြီး ထမိန်လဲ တယ်။ သွေးစွန်းနေတဲ့ ထမိန်အဝါလေးကိုတော့ ဘီဒိုထဲကို သေသေချာချာ ခေါက်ထည့်နေတာ။ ကျုပ်ကိုလဲ ပုဆိုးပစ်ပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ ပုဆိုးဝတ်လိုက်ပြီး ညီမလေးကို မျက်နှာသစ်ပြီးရင် လာခေါ်မယ်ဆိုပြီး ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။     

အဲ့ဒီနေ့က အိမ်ကို အန်တီငုဝါ လာတယ်။ ညီမလေးရယ် ကျုပ်ရယ် အန်တီငုဝါရယ် စကားတွေ ဖေါင်ဖွဲ့နေကြတယ်။ ဖွားသီကတော့ အန်တီငုဝါကို မကောင်းတတ်လို့ဆိုတဲ့သဘောမျိုး နုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပေါ်တက်နေတယ်။ အဖေရင်းကတော့ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ပြီး ကျုပ်တို့ပြောတာ စိတ်မဝင်စားသလိုနဲ့  အန်တီငုဝါကို တစ်ချက်တစ်ချက် ခိုးကြည့်နေတယ်။ ကျုပ်တော်တော်အံ့သြတယ်ဗျာ။ အဖေရင်းရဲ့ မျက်ဝန်းမှာ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးခဲ့တဲ့ အချစ်တွေပါတဲ့ နူးညံ့တဲ့အကြည့်မျိုး မြင်နေရတယ်။ 

မေမေ့ကိုတောင် ယောင်လို့ ဒီလိုကြည့်ခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ဘူး။ အဖေရင်းက အန်တီငုဝါကို တစ်ကယ်ချစ်ခဲ့တာလား။ ဒါဆို ဘာလို့အန်တီငုဝါကို အနိုင်ယူခဲ့တာလဲ။ အန်တီငုဝါက အဖေရင်းသူ့ကို ခိုးကြည့်နေတာ သိတယ်ဗျ။ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ။ အဲ့ဒီနေ့က အန်တီငုဝါရယ် အဖေရင်းရယ် ကျုပ်ရယ် ညီမလေးရယ် အတူတူ ထမင်းစားဖြစ်တယ်။ အဖေရင်းက အန်တီငုဝါလာမှာကြိုသိလို့ ရုံးမတက်တာထင်တယ်။ အန်တီငုဝါက အဖေရင်းကို ဟင်းခပ်ပြီး ဦးချတော့ အဖေရင်းရဲ့ မျက်ဝန်းမှာ မြင်ရခဲတဲ့ အကြည်ဓါတ်လေးတွေ့ရတယ်။ 

အန်တီငုဝါလဲ မျက်နှာနည်းနည်းပျက်စပြုနေပြီ။ အန်တီငုဝါ ပျက်သွားတဲ့မျက်နှာကို ပြန်ထိန်းရင်း ညီမလေးကို ထမင်းခွံ့ကျွေးနေတာ။ ဒီနေ့ထမင်းဝိုင်းမှာ ကျုပ်သိလိုက်ရတာက အဖေရင်းရော အန်တီငုဝါရော တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် သိပ်ချစ်ကြတယ်ဆိုတာပါပဲ။ သိပ်ချစ်နေကြလျှက်နဲ့ ဘာလို့ ဖောက်ပြန်ပြီး လမ်းခွဲတဲ့အထိ ဖြစ်ခဲ့ကြလဲ ဆိုတာ ကျုပ်တော့ စဉ်းစားမရနိုင်အောင်ပါပဲ။ 

အန်တီငုဝါပြန်မယ်ဆိုတော့ ကျုပ်တို့ ကားပေါ်လိုက်ပို့ကြတယ်။ အဖေရင်းက တံခါးဝကနေလိုက်ကြည့် နေသေးတာ။ အန်တီငုဝါ လှည့်ကြည့်တော့ အကြည့်ချင်းဆုံပြီး ခဏကြည့်နေကြသေးတာ။ အန်တီငုဝါ ကားပေါ်တက်ပြီး ကားမောင်းထွက်သွားမှ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာတော့ အဖေရင်းလဲ ဧည့်ခန်းမှာ မရှိတော့ဘူး။ သူ့အခန်းထဲဝင်ပြီး ငိုနေမလားပဲ။ ကျုပ်လဲ စိတ်ထဲမသက်မသာ ဖြစ်မိတယ်။

ကျုပ်နဲ့ညီမလေးက အဲ့ဒီညတစ်ညတော့ မလိုးဖြစ်ဘဲ ညီမလေးကိုအနားပေးထားလိုက်တယ်။ နောက်ညတွေမှာတော့ မောင်နှမနှစ်ယောက် ပုံစံမျိုးစုံ လိုးဖြစ်ကြတယ်။ ညီမလေးကလဲ အထန်ဆိုတော့ ကျုပ်နဲ့ အပေးအယူမျှတော့ တော်တော်လိုးလို့ကောင်းပါတယ်။ ညီမလေးကို လစဉ်သုံး ကိုယ်ဝန်တားဆေးကဒ်လေး ဝယ်ပြီး တိုက်ထားရတယ်။ ဆေးကို နေ့တိုင်း မမေ့မလျော့သောက်ဖို့ မှာထားရတယ်။  ကျုပ်က မေမေတို့မပါလို့ ဒီတစ်ခေါက်က တစ်ပတ်လောက်ပဲ နေမှာဆိုတော့ ညီမလေးက လိုက်လည်မယ်တဲ့။ မေမေ့ကိုလဲ တွေ့ချင်လို့တဲ့။ 

ကျုပ်ကခေါ်သွားမယ်ဆိုတော့ ဖွားသီက မျက်နှာမကောင်းပေမယ့် လိုက်သွားခွင့်ပြုပါတယ်။ သူလဲ မြေးမလေးနဲ့ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက မခွဲဖူးတော့ သိပ်ခွဲချင်ပုံမရဘူး။ ရှိတာမှ ဒီမြေးနှစ်ယောက်ရှိတာ နှစ်ယောက်လုံးသွားမယ်ဆိုတော့ ဖွားသီမျက်နှာမကောင်းတာ မဆန်းပါဘူး။ ဖွားသီကိုလိုက်ဖို့ ခေါ်ပေမယ့် ကိစ္စရှိလို့ဆိုပြီး မလိုက်တော့ဘူးတဲ့။ 

တစ်ရက် ကျုပ်နဲ့ညီမလေး ပန်းခြံတွေ လျှောက်လည်ကြတယ်။ ချစ်သူရည်းစားလိုပါပဲ။ လျှောက်လည်ရင်းနဲ့ အန်တီငုဝါတို့အိမ်နဲ့ သိပ်မဝေးတော့တာမို့ သွားလည်မယ်ဆိုပြီး ဖုန်းမဆက်ဘဲ သွားလည်ဖြစ်ကြတယ်။ စျေးဘက်ကိုရောက်တော့ ဆိုင်မှာမရှိလို့ အိမ်မှာရှိနေမှာ သေချာလို့ပါ။ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး အန်တီငုဝါတို့ တိုက်ခန်းရှေ့ရောက်တော့ ဘဲလ်တီးမလို့ လက်ရွယ်လိုက်ရုံရှိသေးတယ် အထဲက ဆူဆူညံညံအသံတွေကြောင့် လက်တွန့်သွားရတယ်။

" ဘာ... သမီးလေးလဲ... သမီးလေးဗန်းပြပြီး... နင့်လင်ဟောင်းကို... သွားကုန်းနေတာမလား.... "

" နင် ခွေးစကားမပြောနဲ့... ငါ့သမီးလေးကိုလွမ်းလို ... သွားတွေ့တာ... နင့်လို ရုံးကကောင်မလေးတွေတစ်ရုံးရုံးနဲ့ ပွေနေတာမဟုတ်ဘူး.... "

" အောင်မာ... ပြောတော့... သမီး... သမီးနဲ့... နင့်လင်လီးကိုသွားစုပ်လာတာမလား... စောက်ပက်ပြဲမ... "

" နင်ငါ့ကိုမဆဲနဲ့.... နင့်ထက်ငါအသက်အများကြီးကြီးတယ်... ခွေးသတောင်းစားရဲ့... "

" စောက်ကန်းမ... ငါ့ကိုပြန်ဆဲနေတယ်... ငါလုပ်ရင်သေတော့မယ်.... နင့်လိုအိုနာကျိုးကန်းကိုယူခဲ့မိတာမှားတာပဲ... နင့်လင်ဆီပြန်သွားချင်နေတာလား... အခုတော့ဟိုလီးကို လွမ်းနေပြီမလား... ဖာသယ်မ... "

" မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ.... နင့်ကိုလူယဉ်ကျေးလေးထင်လို့... ယူခဲ့တာ .. အခုမှဇာတိပြလာတယ်... ခွေးကောင်... "

" ရိုင်းတော့ လီးဖြစ်လား... ဖာသယ်မ... (ဖျန်း)"

" (ဝုန်း).... "

" (တင်းတောင်... တင်းတောင်....) "

ကျုပ်လဲ အစက သူများလင်မယားကြား ဝင်မပါဘူးလို့နေမလို့ပဲ။ ကြားနေရတဲ့ အသံက ခြေပါလက်ပါဖြစ်နေပြီမို့ မနေသာတော့ဘဲ လူခေါ်ဘဲလ်ကို အဆက်မပြတ်တီးနေလိုက်တယ်။ ညီမလေးကတော့ တစ်အင့်အင့်ရှိုက်ငိုနေလို ပုခုံးလေးဖက်ပြီးချော့ရသေးတယ်။ တံခါးပွင့်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီငုဝါ။ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာ သွေးစလေးနဲ။ ကျုပ်လဲ ဒေါသထောင်းကနဲ ထွက်သွားတယ်။

" ဟင်... သားနဲ့သမီး.... "

" မေမေ...  အီး.. ဟီး... ဟီး... "

ညီမလေးက သူ့အမေရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ပြီး အတင်းငိုတော့တာပဲ။ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါကိုကျော်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါ ညီမလေးကိုဖက်ထားရင်းက ကျုပ်လက်ကို လှမ်းဆွဲထားတယ်။

" ခင်ဗျားကဘာလဲ... မိန်းမသားကိုလက်ပါရအောင်... သိပ်သတ္တိကောင်းနေလား... "

" သားတေဇာ... မလုပ်နဲ့... သုအကုသိုလ်နဲ့သူ... သွားလိမ့်မယ်... "

" မေမေလေးဖယ်ပါ... ဒါမျိုးတော့မရဘူး... ဟေ့လူ... ခင်ဗျားသတ္တိရှိရင်... ယောက်ျားချင်းထိုးမယ်... "

" သားရယ်... နေပါစေတော့... အရိုင်းအစိုင်းနဲ့ ဖက်ပြီးရန်မဖြစ်နဲ့... "

" ဟားဟား... မြှားနတ်မောင်လေးနှစ်ယောက်.... ရောက်လာတာကိုး... ခေါ်သွားလေ... မင်းတို့အဖေဆီ... သူ့မယားကိုခေါ်သွားလိုက်.... ဟားဟား... "

အန်တီငုဝါက ညီမလေးကိုဖက်လျှက် ကျုပ်လက်ကိုဆွဲပြီး အိမ်ထဲကနေထွက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်လှည့်ပြီး

" နင်နဲ့ငါနဲ့ .... ဘာမှပက်သက်စရာမလိုတော့ဘူး.... ကွာရှင်းစာချုပ်ကိုရှေ့နေနဲ့ ပို့ခိုင်းလိုက်မယ်... "

ပြောပြီး အောက်ကိုဆင်းခဲ့ကြတယ်။ ဆက်နေရင် ကျုပ်ကို ထိန်းမရမှာစိုးလို့ထင်တယ်။

" မေမေလေး ဘယ်သွားမှာလဲ... "

" ဆိုင်ကိုသွားသိမ်းရအုံးမယ်လေ... ဒီညတော့ အဆင်ပြေတဲ့ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ တည်းပြီး မနက်ဖြန် မန္တလေးက အဖေအမေတို့ဆီပဲ ပြန်တော့မယ်..."

" အဲ့ဒါဆိုလဲ... ဟိုတယ်အရင်သွားရအောင်လေ... မေမေလေးကို ဆေးလေးဘာလေးထည့်ပေးရအောင်... ကားယူလာမှာလား... "

" အင်းယူလာမယ်... သားအရှေ့ကသွား မေမေလေးနောက်ကလိုက်ခဲ့မယ်... "

ကျုပ်လဲ ကားပေါ်တက်ပြီး မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညီမလေးကတော့ အန်တီငုဝါရဲ့ကားပေါ်မှာပဲ လိုက်လာခဲ့တယ်။ ညီမလေးက ငယ်သေးတော့ ငိုပဲငိုနေတာ။ အန်တီငုဝါကတော့ သူ့သမီးလေးကို ဖက်ပြီး တစ်ချိန်လုံး နှစ်သိမ့်ပေးပါတယ်။ ကျုပ်လဲ ကားမောင်းရင်း ဆေးဆိုင်ကြီးတစ်ဆိုင်မှာ ကားရပ်ပြီး လိုအပ်တဲ့ဆေးဝါးတစ်ချို့ဝယ်ပြီး မှ မေမေလေးဆီဖုန်းဆက်ပြီး လိုက်သွားလိုက်တယ်။ သားအမိနှစ်ယောက် Lobbyမှာပဲ ကျုပ်ကိုစောင့်နေကြလို့ အတူတူပဲ အခန်းဆီသွားလိုက်ကြတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့မှ မေမေလေးကို ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ပဲ နှုတ်ခမ်းပေါက်သွားတဲ့ ဒဏ်ရာကို ရေနွေးလေးနဲ့ဆေးပြီး ဆေးထည့်ပေးရတယ်။ ညီမလေးကလဲ လိုအပ်တာတွေ ဝိုင်းလုပ်ပေးပါတယ်။

" ငါ့သားက ... တော်တော်ကြင်နာတတ်တာပဲ... ငါ့သားကိုရတဲ့ မိန်းကလေးကတော့... ကံကောင်းတာပဲ... "

ညီမလေးက ကျုပ်ကို မျက်စောင်းထိုးကြည့်တယ်။ ကျုပ်လဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်ပြီး။

" မေမေလေးကလဲ ... ချောတာပါပဲ... မေမေလေးကိုရတဲ့သူလဲ... ကံကောင်းတာပဲ... တန်ဖိုးမသိကြလို့သာ... မေမေလေး ဘာမှအားမငယ်နဲ့သိလား... သားရော ညီမလေးရောရှိတယ်... မေမေလေးကို ... တစ်သက်လုံးစောင့်ရှောက်မယ်... "

" ဟုတ်တယ်မေမေ... ဟိုလူကြီးဆီ ပြန်မသွားနဲ့တော့နော်.... သမီးတို့အိမ်လိုက်ခဲ့ပါလား... "

" သမီးလေးရယ်... မေမေဘယ်မျက်နှာနဲ့ အဲ့ဒီအိမ်ကိုပြန်လာရမလဲ... မေမေကအပြစ်ရှိသူပါ... အခုပဲလင်ငယ်နဲ့ကွာပြီး လင်ကြီးအိမ်ပြန်တက်နေရင်... မေမေ့ကို ပတ်ဝန်းကျင်က ဘယ်လိုပြောကြမလဲ... မေမေ့ကိုနားလည်ပေးပါနော်... မေမေအခုလိုပုံစံမျိုးနဲ့တော့... အဲ့ဒီ့အိမ်ကို ပြန်မလိုက်ချင်ဘူး... "

" ဒီလိုလုပ်ပါလား... မေမေလေးရဲ့... သားနဲ့ညီမလေးက ဒီတစ်ရက်နှစ်ရက်နေရင် နယ်ကိုပြန်ကြမှာ... မေမေလေးလဲ လိုက်ခဲ့လေ... ဟိုမှာ မေမေရော တီခင်ရောရှိတော့ ... မေမေလေးလဲ အဖေါ်ရတာပေါ့... စိတ်ပြေလက်ပျောက်လဲဖြစ်အောင်... "

" ဟုတ်တယ်မေမေရဲ့... သမီးလဲ ကိုကိုတို့ဆီလိုက်လည်မှာ... လိုက်ခဲ့ပါမေမေရာ... "

" အင်း... လိုက်ခဲ့မယ်လေ... "

" ဟေး... ဒါမှ ဒို့မေမေကွ... "

ညီမလေးက သူ့အမေကိုဖက်ပြီး ပါးကို တစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းတော့ မေမေလေးကလဲ ညီမလေးကို ပြန်နမ်းတယ်။

" အဲ့ဒါဆိုရင်တော့... အိမ်ပြန်ရင်ပိုပျော်ဖို့ကောင်းသွားပြီပေါ့... မေမေလေးဒီနေ့နားလိုက်ပါလား... သားပဲ ဆိုင်ကိုသွားလိုက်မယ်လေ... ဘာတွေလုပ်ရမလဲ မှာလိုက်ပေါ့... "

" သားကလိမ္မာလိုက်တာကွာ... တစ်ကယ်အားကိုးရတယ်... အင်းပါ... သားပဲဆိုင်သွားလိုက်တော့... မေမေလေးဆိုင်ကိုဖုန်းဆက်ထားလိုက်မယ်... ညနေငွေသိမ်းပြီးပြန်ခဲ့ရုံပဲ... ဆိုင်ပိတ်မယ့်အကြောင်းတော့ မေမေလေးပဲ ... မနက်ဖြန်မှပြောတော့မယ်... လာပါအုံး... ငါ့သားအလိမ္မာလေးကို ... မွှေးမွှေးပေးအုံးမယ်... "

ကျုပ် မေမေလေးနား မျက်နှာတိုးပေးလိုက်တော့ ကျုပ်ပါးနှစ်ဘက်ကို တစ်ရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေလေးရဲ့ ပါးလေးတွေ ပြန်နမ်းပေးလိုက်တယ်။

" ညီမလေး... ကိုကိုတို့ ဒီည မေမေလေးနဲ့ အတူအိပ်ပေးလိုက်ရအောင်... မေမေလေးလဲ စိတ်ညစ်နေမှာ... ကိုကို အိမ်ကိုဖုန်းဆက်ထားလိုက်မယ်.... "

" ဟုတ်ကိုကို... ညီမလေးလဲ မေမေနဲ့အတူမအိပ်ရတာကြာပြီ... "

မေမေလေး ကျုပ်ကို ရုတ်တရတ် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ရင်း မျက်ရည်ကျလာတယ်။

" သားရယ်... သားက တစ်ဖက်သားကို သိပ်တွေးပေးတာပဲ... ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ... မေမေလေးစိတ်ညစ်နေချိန် ... မေမေလေးဘေးမှာ သားရောသမီးရောရှိနေပေးတာ ... "

" မေမေလေးရယ်... ညီမလေးက သားညီမဆိုမှတော့... မေမေလေးကလဲ သားအမေပဲပေါ့... သားတို့မောင်နှမ... ဘယ်လောက်ကံကောင်းလဲ... အမေနှစ်ယောက်တောင်ရှိတယ်... နှစ်ယောက်လုံးကလဲ... သားတို့ကိုချစ်တယ်လေ... နော်ညီမလေး.. "

" ဟုတ်ပါ့ကိုကိုရာ... မငိုနဲ့တော့နော်မေမေ... ကိုကိုဆိုင်သွားလိုက်... ညီမလေးမေမေ့နားမှာနေပေးမယ်... "

" အင်း အဲ့ဒါဆို... ကိုကိုသွားမယ်နော်ညီမလေး.."

ညီမလေးနဖူးလေးကို အနမ်းလေးပေးပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ ဆိုင်မှာသွားထိုင်ပေးပြီး ငွေသိမ်းကာ ညမှပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဖွားသီဆီတော့ အန်တီငုဝါဆီမှာ အိပ်မယ့်အကြောင်း ဖုန်းဆက်ထားပြီးပါပြီ။ မေမေလေးဆိုင်ကနေ အဝတ်အစား လေးငါးစုံလောက် ယူခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့ သုံးယောက်လုံး အဝတ်အစား အပိုမယူလာကြဘူးလေ။ ဟိုတယ်ပြန်ရောက်တော့ သားအမိနှစ်ယောက် ကအဝတ် အစား အသစ်တွေနဲ့ဗျ။

" သြော်... အဝတ်အစားတွေ ထွက်ဝယ်လိုက်ကြတာ လား... သားက လိုလို မယ်မယ် ယူလာတာ... "

" ကောင်းတာပေါ့... နောက်ကြဝတ်ရတာပေါ့... "

အန်တီငုဝါက ကျုပ်ကို ပြန်ပြောတယ်။ ကျုပ်လဲ ဆိုင်ကသိမ်းလာတဲ့ ပိုက်ဆံတွေကို အန်တီငုဝါဆီ အပ်ပြီးမှ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ရေမိုးချိုးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သုံးယောက်သား ဟိုတယ်မှာပဲ ညစာစားလိုက်ကြတယ်။ ညအိပ်တော့ ညီမလေးက အလည်မှာအိပ်မယ်ဆိုလို့ အန်တီငုဝါနဲ့ ကျုပ်က ညီမလေးရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်စီမှာ အိပ်ရတယ်။ ညီမလေးက သူ့အမေရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး သူ့အမေကိုဖက်ထားတယ်။ အန်တီငုဝါကလဲ ညီမလေးကို ပြန်ဖက်ထားပေးတယ်။ ကျုပ် ညီမလေးကို ဖက်အိပ်ချင်ပေမယ့် သူ့အမေရှေ့မှာဆိုတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ပက်လက်လှန်နေရတယ်။

" ကိုကို ညီမလေးကို ဖက်ထားပေးလေ... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးဘက်လှည့်ပြီး ဖက်တော့ သားအမိနှစ်ယောက်က ရင်ချင်းအပ်ထားတာမို့ အန်တီငုဝါကိုပါ ဖက်လိုက်ရတယ်။ အန်တီငုဝါကလဲ ကျုပ်ကိုပါ ပြန်ဖက်ထားပေးပါတယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်ဘက်လှည့်လာပြီး ကျုပ်ပါးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းကာ

" ဂွတ်နိုက်ကိုကို... ကိုကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်... "

" ကိုကိုလဲ ညီမလေးကို အရမ်းချစ်တယ်နော် (ရွှတ်)"

ကျုပ်လဲ ညီမလေးပါးကို ပြန်နမ်းပေးလိုက်တယ်။

" ဂွတ်နိုက်မေမေလေး.... "

" ဂွတ်နိုက်သား... သမီးလေးလဲဂွတ်နိုက်... "

" ဟုတ်... ဂွတ်နိုက်မေမေ... "

" အင်း... မေမေလဲဒီလိုကြည်ကြည်နူးနူးမအိပ်ရတာကြာပြီ... ငါ့သားနဲ့သမီးနဲ့မှပဲ အိပ်ရတော့တယ်... ကဲကဲ... အိပ်ကြတော့... "

" ဟုတ်..."

" ဟုတ်..."

```````````````````````````````````````````````

နောက်နေ့ကြတော့ အန်တီငုဝါက ဆိုင်ကိုသွားတယ်။ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေးက အိပ်ယာမထချင်သေးသလိုနဲ့ ဆက်အိပ်နေတာ။ အန်တီငုဝါက ကျုပ်တို့ကို အနမ်းလေးပေးပြီး တံခါး လောခ်ချထွက်သွားတာနဲ့ ညီမလေးက ကျုပ်ကို အတင်းဖက်နမ်းတယ်။ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်ရင်း ပုဆိုးဖြေကာ ကျုပ်လီးကို ဂွင်းထုပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးကိုအနမ်းတွေပေးရင်း ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။

" တစ်ညလုံးအောင့်ထားရတာ ယောက်ျားကိုကိုရာ... မိန်းမ... အရမ်းအလိုးခံချင်နေပြီ.... တစ်ခါထဲ လိုးပေးတော့... "

" ကိုကိုလဲ အတူတူပါပဲကွာ... မေမေလေးရှိလို့အောင့်ထားရတာ..."

ပြောရင်း ညီမလေးထမိန်ကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး ညီမလေးကိုယ်ပေါ်တက်ခွကာ ညီမလေးစောက်ပက်ဝ လီးတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။

" ဟင်းဟင်း... အီဆိမ့်နေတာပဲကိုကိုရာ.... ကိုကိုလီးကြီးကိုစွဲလမ်းနေပြီ... "

" ကိုကိုလဲ... ညီမလေးစောက်ပက်ကိုလိုးရတာ... ကောင်းလိုက်တာ.... မောင်နှမချင်းလိုးရတာ... ကောင်းလိုက်တာ... ကိုယ့်အစ်ကိုလီးနဲ့.... အလိုးခံရတာကြိုက်လား.... ညီမလေး... ရှီး..."

" ဟူး... ကြိုက်တာပေါ့ကိုကိုရာ... ကိုယ်အလိုးခံနေတာ... ကိုယ့်အစ်ကိုမှန်းသိလေ... စောက်ပက်ကပိုယားလာလေပဲ.... လိုးကိုကို... ညီမလေးကိုလိုးပါ.."

" ဟူးကောင်းလိုက်တာကွာ.... ချစ်တယ်... ညီမလေးကို... ကိုကိုအရမ်းချစ်တယ်.... "

" ချစ်ရင်အမြဲလိုးပေး... ချစ်လိုက်တာကိုကိုရာ... အလိုးခံပြီးမှ ပိုချစ်လာတယ်.... အား ... ရှီး.... "

ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး စိတ်တွေ အရမ်းထနေကြလို့ ပထမတစ်ချီကို ခဏလေးနဲ့ပြီးသွားကြတယ်။ ပြီးတော့ ခဏအမောဖြေပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စုပ်ကြ ယက်ကြပြီး နောက်တစ်ချီဆက်လိုးတယ်။ နှစ်ချီပြီးတော့မှ နားလိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နူးညံ့တဲ့ အနမ်းတွေပေးရင်း အမောဖြေနေကြတယ်။ ပြီးတော့ ရေအတူချိုးကြရင်း စိတ်ထလာလို့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ တစ်ချီထပ်လိုးဖြစ်တယ်။ ရေချိုးပြီးတော့ အဝတ်အစားလဲပြီးမှ ပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီး အခန်းအပ်လိုက်ကြတော့တယ်။ ပြီးတော့ လမ်းမှာပဲ မနက်စာစားလိုက်ကြပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ နေ့လည်စာစားပြီးတော့ ညီမလေးနဲ့ကျုပ် အန်တီငုဝါဆီထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဆိုင်ကိုရောက်တော့ အန်တီငုဝါမရှိဘူး။ ခဏနေမှ ပြန်ရောက်လာတယ်။ မေးကြည့်တော့ ကွာရှင်းဖို့ကိစ္စ ရှေ့နေဆီသွားတာတဲ့။ 

ခဏနေ ရှေ့နေလာရင် အိမ်ကိုသွားပြီး ကွားရှင်းဖို့ လုပ်တော့မယ်တဲ့။ နောက်နာရီဝက်လောက်နေတော့ ရှေ့နေရောက်လာလို့ အန်တီငုဝါအိမ်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့ အိမ်ရောက်တော့ ဟိုလူ့မျက်နှာ တော်တော်ပျက်နေတာ။ အန်တီငုဝါကတော့ ရှေ့နေနဲ့အတူ ရပ်ကွက်လူကြီးနဲ့ ရပ်မိရပ်ဖ အချို့ပါ ဖုန်းဆက်ခေါ်ထားလို့ အကုန်ပါလာတယ်။ ကွာရှင်းဖို့ကိစ္စပြောတော့ ဟိုလူ အကြောက်အကန်ငြင်းတယ်။ အန်တီငုဝါကလဲ အခုမကွာရှင်းပေးရင် တရားရုံးထိတိုင်မယ်တဲ့။ ကိုယ်ထိလက်ရောက်မှုနဲ့ပါတိုင်မယ်တဲ့။ ပြီးတော့မှ လက်ထဲက စက္ကူအိတ်ကိုထုတ်ပြီး ဓါတ်ပုံတွေဖြန့်ချလိုက်တယ်။ 

ဟာ... ဟိုလူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်နဲ့ ပုခုံးဖက်သွားတဲ့ပုံတွေ၊ နမ်းတဲ့ပုံတွေ အများကြီးဗျာ။ ဒါတောင် သားနဲ့ သမီးရှိလို့ တစ်ချို့ပုံတွေ ထုတ်မပြတာတဲ့။ ဟိုလူလဲ မငြင်းသာတော့ဘဲ လက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်ရတော့တယ်။ ပြီးတော့ ဟိုလူ့ကို သူအဝတ်စားတွေတစ်ခါထဲ ထည့်ခိုင်းပြီး လစ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရှေ့နေနဲ့ ရပ်ကွက်လူကြီးတွေ၊ ရပ်မိရပ်ဖတွေကို ကျေးဇူးတင်စကားပြောပြီး လဘက်ရည်ဖိုးပေးတော့ နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွားကြတယ်။ 

ဟိုလူတော့ ကိုင်းကြီးကြီးမှာ နားရပြီးဆိုပြီး အန်တီငုဝါဆီဝင်အောင်းတာ အခုတော့ ကိုင်းကျိုးကျသွားပြီ။ ကျုပ်လဲ ဒါတွေသိလျှက်နဲ့ ဘာလို့စောစောက မကွာသလဲလို့ မေးတော့ လင်ယူလိုက် ကွဲလိုက်နဲ့ဆို ပတ်ဝန်းကျင်ကပြောမှာစိုးလို့တဲ့။ တိုးတိုးတိတ်တိတ် နားချနေတာတော့ ကြာပါပြီတဲ့။ အခုဟာက လူကိုရိုက်လားပုတ်လားနဲ့မို့ ကွာလိုက်တာတဲ့။ အဲ့ဒါနဲ့ကျုပ်လဲ

" ဒီညရော... သားတို့လာအိပ်ပေးရအုံးမလား... မေမေလေး... "

" သားတို့က လာအိပ်ဖို့ အဆင်ပြေသေးလို့လား... သားဖွားဖွားကပြောနေအုံးမယ်.... ပြန်ကာလဲနီးပြီဆိုတော့... အိမ်မှာပဲ နေပေးလိုက်ပါကွာ... "

" သားကမေမေလေးကို စိတ်မချတာ... ညရေးညတာ မေမေလေးတစ်ယောက်ထဲ... ဟိုလူပြန်လာသောင်းကျန်းနေမှ.... "

" အမလေး .... ဂရုစိုက်လိုက်တာနော်... ယမင်းက သားမွေးထားတာတော်လိုက်တာ... စိတ်မပူပါနဲ့သားရယ်... သူပြန်မလာရဲတော့ပါဘူး... သူမဟုတ်တာလုပ်ထားတာ အကုန်ပေါ်သွားမှပဲ... စိတ်ချနော်..."

" မေမေ... တစ်ကယ်သေချာလို့လား... ကိုကိုပြောသလိုပြန်လာနေမှ.... "

" စိတ်ချပါသမီးလေးရဲ့... ကွန်ဒိုကလုံခြုံရေးတွေက်ုလဲ မှာထားပါ့မယ်... သူ့ကိုအလာမခံဖို့.... "

" မေမေလေး... အဲ့ဒါဆို... သားတို့သန်ဘက်ခါ နယ်ပြန်ကြမယ်လေ.... မေမေလေးဆိုင်လဲ ပိတ်ဖို့လုပ်တော့... ပစ္စည်းတွေရွှေ့ရင်... သားလာဝိုင်းကူရအုံးမလား... "

" ရပါတယ် သားရယ်... မနက်ဖြန်တစ်ရက်တော့ အိမ်မှာနေပေးလိုက်ပါအုံး... အပြင်ချည်းထွက်နေလို့... ပြောနေအုံးမယ်... လူငှားပြီးပဲလုပ်လိုက်မယ်... သန်ဘက်ခါကျတော့ မေမေလေးကိုလာခေါ်ချည်... ဟုတ်ပြီလား... မေမေလေးက ကားထားခဲ့မှာ.... "

" မေမေလေးက သားတို့ဆီမှာအပြီးနေမှာလား... "

" မနေပါဘူးကွာ... သားတို့ဆီမှာ ပျော်သလောက်နေပြီး... မန္တလေး ဆက်တက်မယ်လေ... ခရီးအဝေးကြီးကားမမောင်းချင်လို့.... သမီးလေးရော ... ဖိုးဖိုးဖွားဖွားဆီလိုက်အုံးမလား.... ဖိုးဖိုးနဲ့ဖွားဖွားက.... သမီးလေးကိုလွမ်းနေမှာ... "

" မလိုက်သေးပါဘူး မေမေရယ်... ဖေဖေနဲ့ဖွားဖွားကို ... ကိုကို့ဆီလိုက်မယ်ပဲပြောထားတာ ... နောက်ပြောပြီးမှ လိုက်မယ်လေ... "

" အင်းပါ... ဒါဆိုဒီလိုလုပ်... သန်ဘက်ခါကျရင် မေမေလေးက ခရေပင်လမ်းခွဲလောက်ကနေ စောင့်နေမယ်... အဲ့ဒီမှာပဲ ဝင်ခေါ်တော့... နောက်ပြန်လှည့်နေရင် ကြာနေမယ်..."

" ဟုတ် မေမေလေး.... "

နောက်တော့ အန်တီငုဝါနဲ့ စကားစပြည်ပြောကြပြီး ညနေငါးနာရီလောက်မှ ပြန်ခဲ့လိုက်ကြတယ်။ အဲ့ဒီညက ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး တစ်ညလုံးနီးပါးလိုးဖြစ်ကြတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ဟိုကျရင်လဲ အန်တီငုဝါက ပါလာတော့ လုပ်ဖြစ်ဖို့ကမလွယ်တော့ဘူး။ အိမ်ထဲမှာမို့ အသံအရမ်းကျယ်လို့မရပေမယ့် ညည်းသံတွေတော့ သေချာကပ်နားထောင်ရင် ကြားရမယ်ထင်တယ်။ နောက်နေ့ကြတော့ နှစ်ယောက်သားတော်တော်နဲ့မထနိုင်ဘူး။ အဲ့ဒါကို သိလိူ့ ညီမလေးကိုချော့မော့ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခိုင်း အဝတ်စားသပ်သပ်ရပ်ရပ်ပြန်ဝတ်ခိုင်းပြီးမှ အိပ်တာ။ မနက်ကြ ဖွားသီလာနှိုးတယ်။ 

ကျုပ်နဲ့ညီမလေးကတော့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်အိပ်နေတာ။ ဖွားသီလဲ နှိုးမရတော့ပြန်သွားတယ်။ ကျုပ် နိုးပေမယ့် မထချင်တော့ ဆက်အိပ်လိုက်တာ။ ကျုပ်အိပ်ယာကနိုးတော့ ညီမလေးက အိပ်နေတုန်း။ ညကကျုပ် တစ်ညလုံးလိုးတာကို မညည်းမညူ တစ်ညလုံးခံတာ။ တစ်ကယ့် အာဂမလေး။ ကျုပ်ကို ချစ်လိုက်တာလဲ တုန်နေတာပဲ။ ညီမလေးနဲ့ ချစ်နေရပေမယ့် မေမေ့ကို လွမ်းလှပြီ။ အနားမှရှိတဲ့သူကို ပိုပြီးဂရုစိုက်ရတာ ထုံးစံပဲလေ။ ပုံ့ကိုသတိရပေမယ့် ပုံ့ကိုသတိရတိုင်း ကြိုးစားပြီး အခြားအကြောင်းအရာကို တွေးဖြစ်တယ်။ မေမေ့ကိုလွမ်းတာက ကြည်နူးရပေမယ့် ပုံ့ကိုလွမ်းတာက နာကျင်ရတယ်။ 

ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်ရှိသလို ခံစားရတယ်။ ညီမလေး တစ်ချိန်လုံး အနားမှာရှိနေပေးတာပဲ ကျေးဇူးတင်ရမယ်။ ညီမလေးလေးရဲ့ ပါးပြင်းလေးကို နှာခေါင်းမြုပ်တဲ့ထိဖိကပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ အိပ်နေတာများ ကြွေရုပ်လေးကျနေတာပဲ။ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာဆိုတာ။ အထပ်ထပ်နမ်း ပစ်တယ်။ ညီမလေးကိုယ်လေး လူးလွန့်ရင်း မျက်လုံးဖွင့်လာတယ်။

" အာ... ကိုကိုလူဆိုးကြီး... သူများအိပ်နေတာကို ခိုးနမ်းနေတယ်... ဟွန့် ... "

ကျုပ်မျက်နှာကို တစ်ရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ပြန်နမ်းတယ်။

" အိပ်နေတာလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းတာကိုးညီမလေးရ... ထကွာ... ကိုကိုအသည်းငုံလေး ထတော့... ဖွားသီတောင်မနက်ကလာနှိုးသေးတယ်.. သိလား... "

" ဟုတ်လား... တော်သေးတာပေါ့... အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်အိပ်မိလို့.. ခစ်ခစ်... "

" အင်း... ထတော့... ညကျရင်ဖွားသီနဲ့ သွားအိပ်ပေးရအောင်... ဘယ်လိုလဲနေသာထိုင်သာရှိရဲ့လား... ညကများသွားတော့.. "

" အေးဆေးပါကိုကိုရ... ကိုကိုကြိုက်သလောက်ချစ်.. ညီမလေးကအေးဆေးပဲ.. "

" ဒါဆိုလဲထ.. မျက်နှာသစ်ပြီး အောက်ဆင်းရအောင်... "

" ကိုကို ချီကွာ... "

" လာ... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးကို ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ပွေ့ချီလိုက်တော့ ကျုပ်လည်ပင်ကိုတွဲခိုရင်း လိုက်လာတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲခေါ်လာပြီးချပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးဆီက သွားတက်တံအသစ်တစ်ချောင်းယူပြီး သွားတိုက်ရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေကြတယ်။ ပြီးတော့ အလျှင်လိုသလိုမျိုး ခပ်မြန်မြန်ပလုပ်ကျင်းပြီး မျက်နှာသစ်လိုက်တယ်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်နေတဲ့အကြည့်က ခွာမသွားဘူး။ မျက်နှာသစ်ပြီးတာနဲ့ ကျုပ် သဘက်ကိုယူလိုက်ပြီး ညီမလေးမျက်နှာကရေတွေကိုသုတ်ပေးတယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်ခါးကိုဖက်ထားတယ်။ ကျုပ်လက်တစ်ဖက်ကလဲ ညီမလေးခါးကို ဖက်ထားတယ်။ 

ပြီးတော့ ညီမလေးက ကျုပ်ဆီကသဘက်ကိုယူပြီး ပြန်သုတ်ပေးတယ်။ ပြီးတာနဲ့ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းပစ်တာပဲ။ ဘယ်လောက်နမ်းနမ်းမဝသလိုပဲ ညီမလေးနှုတ်ခမ်းလေးတွေက။  ပြီးတာနဲ့ ညီမလေးကို ဘေစင်ဘက်လှည့်ပြီး ထမိန်လှန်တင်ကာ ဖင်ဖြဲပြီး စောက်ပက်လေးကို ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးရဲ့ ဖွေးဥနေတဲ့ ဖင်တွေကိုရမ်းခါနေတာပဲ။ ခဏယက်ပေးပြီးတော့ မတ်တတ်ထရပ်တော့ ညီမလေးက ကျုပ်ဘက်လှည့်ကာ ထိုင်ချပြီး ကျုပ်လီးကိုစုပ်တယ်။ ကျုပ်လဲ ခဏပဲစုပ်ခိုင်းပြီး ညီမလေးကိုထူကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို တစ်ချက်နှစ်ချက်နမ်းလိုက်သေးတယ်။ ပြီးတော့ ဘေစင်ဘက် ညီမလေးကိုဆွဲလှည့်တော့ ညီမလေးက ဖင်လေးကော့ပေးထားတယ်။ 

ကျုပ်လဲ ညီမလေးစောက်ပက်ကို လီးတေ့ပြီး ပစ်ပစ်လိုးပစ်တာ။ လက်ကလဲ တီရှပ်အင်္ကျီထဲလျှိုပြီး နိုးတွေကို ညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးတစ်ဟင်းဟင်းညည်းရင်း ဖီးတွေတက်နေတာ။ ပြီးတော့ ဘိုထိုင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး ညီမလေးကို တက်ဆောင့်ခိုင်းတယ်။ ညီမလေးလဲ နှဲ့လိုးလိုက် ဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ ပညာကုန်သုံးတော့တာ။ 

အသက်ငယ်ပေမယ့် လိုးတဲ့ပညာတော့ ဆရာကျနေပါပြီ။ ညီမလေးဆောင့်လိုးပြီးသူပြီးသွားတော့ ကျုပ်က ညီမလေးကို ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းပြီး အသားကုန်ကြုံးတော့တာ။ ပြီးကာနီးတော့ ညီမလေးက ကျုပ်လီးရည်သောက်ချင်တယ်ဆိုလို့ဆွဲထုတ်ပြီး မျက်နှာနားဒူးထောက်ထိုင်ပြီး တေ့ပေးလိုက်တယ်။ ညမလေး ချက်ချင်းပဲ ကျုပ်လီးကိုဖမ်းငုံလိုက်တာနဲ့ ညီမလေးပါးစပ်ထဲ လီးရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ်။ ညီမလေးလဲ ဝင်လာသမျှကိုမျိုချပစ်တယ်။ လီးရည်ကုန်သွားတော့မှ ညီမလေးပါးစပ်ထဲက လီးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့ ညီမလေးကို ဖေးထူပြီး အနမ်းလေးပေးလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား ပလုတ်ကျင်းရင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့ တစ်ခစ်ခစ်ရယ်မိကြသေးတယ်။ ပြီးတော့ မှ ညီမလေး အဝတ်အစားလဲ နေတုန်း အန်တီငုဝါဆီဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ ညကအဆင်ပြေလား မေးတော့ ပြေတယ် အားလုံးအေးဆေးပဲတဲ့။ ပြီးတော့ တစ်လက်စထဲ မေမေ့ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။ အိမ်မှာ ခြင်းဖုန်းလေးတစ်လုံးဝယ်ပေးထားတာ ဒီလာကာနီးမှ။ မေမေဖုန်းလာကိုင်တော့ ကျုပ်မနက်ဖြန်ပြန်လာမယ့်အကြောင်းနဲ့ ညီမလေးနဲ့ အန်တီငုဝါပါလာမယ့်အကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။ မေမေ့ကို အရမ်းလွမ်းတဲ့အကြောင်းပြောမိတော့ မျက်ရည်ကအလိုလိုဝဲလာမိတယ်။ 

မေမေလဲ ထပ်တူခံစားနေရမယ်ဆိုတာ ကျုပ်သိပါတယ်။ ဘယ်သူတွေကို ဘယ်လောက်ပဲကျုပ်ချစ်တယ်ပြောပြော မေမေ့ကိုချစ်တဲ့အချစ်ကို မမီနိုင်ပါဘူးလေ။ မေမေ့ကိုအရမ်းချစ်တယ်လို့ပြောပြီး တီခင့်ကိုပါ ခေါ်ခိုင်းလိုက်တော့ တီခင်လာပြောတယ်။ တီခင်နေကောင်းလားဆိုတော့ ကောင်းတယ်တဲ့။ ပြီးတော့ မောင့်ကို ဝမ်းသာစရာသတင်းပြောစရာရှိသေးတယ် တဲ့။ ဘာများလဲဆိုတော့ မောင်နဲ့တွေ့မှပြောမယ်တဲ့။ အသံက အတော်ပျော်နေတဲ့အသံ။ ကျုပ်လဲ တီခင့်ကို အရမ်းချစ်တဲ့အကြောင်း ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်အခန်းပြန်ပြီး အဝတ်အစားလဲလိုက်တယ်။ 

မောင်နှမနှစ်ယောက်အတူတူဆင်းပြီး မနက်စာနဲ့ နေ့လည်စာ ပေါင်းစားလိုက်ကြတယ်။ နေ့လည်ကတည်းက ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး အထုတ်အပိုးတွေပြင်ကြတယ်။ ဖွားသီကတော့ မျက်နှာမကောင်းဘူး။ မျက်ရည်လေးဝဲလို့။ ကျုပ်တို့မောင်နှမကို တစ်တွတ်တွတ်နဲ့ ဂရုစိုက်ဖို့ မှာနေသေးတာ။ အဲ့ဒီညက ဖွားသီနဲ့ အိပ်ဖြစ်ကြတယ်။ ဖွားသီကတော့ မြေးနှစ်ယောက်ကို ဖက်အိပ်ရတာ ပျော်လို့ မျက်ရည်တွေပါကျနေတာ။ 

နောက်နေ့ကျတာ မနက်စောစောပဲ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး ကားနဲ့ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ခရေပင်လမ်းခွဲမှာ အန်တီငုဝါကို ခေါ်ပြီး ပစ္စည်းတွေ နေရာချတယ်။ ပြီးတော့မှ ကားမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညီမလေးရော အန်တီငုဝါရောပါလာလို့ မေမေနဲ့ ချစ်ဖို့အခွင့်အရေးမှရပါတော့မလားလို့ စိတ်ထဲတွေးမိတော့ သက်ပြင်းခိုးချမိတယ်။ ... လွမ်းလိုက်တာ .... မေရယ်...။

````````````````````````````````````````

(27)

ကျုပ်တို့သုံးယောက် လမ်းမှာ မနက်စာစားဖို့ တစ်ခါပဲ နားခဲ့ကြပြီး တောင်လျှောက်မောင်းလိုက်တာ နေ့လည် ဆယ်တစ်နာရီလောက် နယ်ကအိမ်ကိုရောက်ပါတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခြံတံခါးကို ကိုယ့်ဘာသာပဲ ဆင်းဖွင့်လိုက်ပြီး ခြံထဲမောင်းဝင်လိုက်တယ်။ မေမေနဲ့ တီခင် အိမ်ရှေ့ပြေးထွက်လာကြတယ်။

" ဟော... သားလေးတို့ရောက်လာကြပြီ... "

ကျုပ်လဲ ကားစက်သတ်ပြီးတာနဲ့ ကားပေါ်ကနေချက်ချင်းဆင်းသွားပြီး မေမေ့ကိုဖက်နမ်းလိုက်တယ်။ ပါးလေးတွေ နဖူးလေးတွေကို တစ်ရွှတ်ရွှတ်နမ်းတာ။ မေမေကလဲ ကျုပ်ပါးလေးက်ုပြန်နမ်းတယ်။

" အမလေး... သားလေးရယ် တစ်ပတ်လောက်ခွဲရတာကို.... ခစ်ခစ်... အကဲပိုလိုက်တာဆိုတာ... အဲ့ဒါသာကြည့် မမငုဝါရေ... "

ကားတံခါးဖွင့်ပြီးဆင်းလာတဲ့ အန်တီငုဝါကိုပါ လှမ်းပြောတယ်။

" အမေချစ်သားလိမ္မာလေးရထားတာ... ယမင်းကံကောင်းတာပေါ့... ဟင်းဟင်း... "

" သားက မေမေ့ကိုလွမ်းလို့ပါ မေမေရ... "

ပြီးတော့ တီခင့်ကိုပါးလေးကိုပါ ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်တယ်။

" ဟုတ်ပါပြီ ... လာမမငုဝါ... လာသမီးလေး... သားအမိနှစ်ယောက်လုံး မတွေရတဲ့ခဏလေးမှာ... ချောလာလိုက်တာ.... "

မေမေက ညီမလေးကို ပါးလေးတွေနဖူးလေးတွေ တစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းတော့ ညီမလေးကလဲ မေမေ့ကိုပြန်နမ်းတယ်။

" မေမေလေးလဲ အရမ်းလှနေတာ ခစ်ခစ်... "

" မမငုဝါ... ဒါမမခင်လေ... ခင်မြတ်ဝေတဲ့... "

" အင်း... ယမင်းနဲ့သားတို့ပြောလို့ မခင်မြတ်ဝေချောကြောင်းကြားဖူးတာကြာပြီ... တစ်ကယ်တွေ့တော့ သူတို့ချီးမွမ်းတာတောင် နည်းနေသေးတယ်... "

" မငုဝါကတော့ မြှောက်နေပြန်ပါပြီ.... အိမ်မှာရှယ်ချက်ထားတယ်... ရှယ်ကျွေးမယ်နော်... လာလာအိမ်ထဲဝင်ကြ... "

ကျုပ်က အထုပ်တွေချနေတာကို ညီမလေးက လာဝိုင်းကူတယ်။ ပြီးတော့ အားလုံးပဲ အထုတ်တွေဝိုင်းသယ်ကြပြီး အိမ်ထဲဝင်လိုက်ကြတယ်။ ပြီးတော့ အထုတ်တွေကို နေရာချပြီး ဆက်တီမှာပဲ ထိုင်ရင်း အနားယူကြတယ်။ ပြီးတော့ စကားတွေဖေါင်ဖွဲ့ကြရင်း ရယ်ကြမောကြနဲ့ တော်တော်လေး စည်စည်ကားကားဖြစ်သွားတယ်။ ပျော်စရာကြီးပေါ့ဗျာ။ ထမင်းစားကြတော့လဲ အဖွဲ့လိုက်ကြီး။ ညီမလေးက ကိုကိုခွံကျွေးဆိုလို့ ကျုပ်ကခွံ့ကျွေးရသေးတယ်။ တီခင်က ကျုပ်တို့မောင်နှမကို ကြည့်ပြီး သဘောကျနေတာ။ နေ့လည်ကျ ခရေဖူးလေး ထမင်းချိုင့်လာမယူတာတွေ့မှ မေးကြည့်တော့၊ သူတို့အိမ်ကို ပြန်ပြင်ဆောက်ပေးလိုက်လို့ သူတို့အိမ်ကိုပြန်ပြောင်းသွားကြပြီတဲ့။

ဒီလိုနဲ့ ညဘက်ရောက်တော့ ကျုပ်အိပ်တဲ့အခန်းမှာ ညီမလေးနဲ့ အန်တီငုဝါအတွက်ပြင်ပေးထားပြီး ကျုပ်က မေမေတို့နဲ့အတူအိပ်ရတယ်။ ညဘက်အိပ်လို့မပျော်ဘူး မေမေနဲ့ တီခင်းကြားမှာ ပါးလေးတွေ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တစ်ယောက်တစ်လှည့်နမ်းရင်း လီးကမတရားတောင်နေတာ။ ဒီအခန်းထဲမှာတော့ လိုးလို့မဖြစ်ဘူး။ အသံတွေကြားပြီး အရှက်တွေကွဲကုန်မှာ။ ညီမလေးကို ဖျောင်းဖျလို့ရနိုင်ပေမယ့် အန်တီငုဝါအခြေအနေက ဘာမှန်းမသိဘူးလေ။ လေသံလေးနဲ့

" မေ... မောင်အရမ်းလိုးချင်နေပြီ... "

" ခဏစောင့်အုံးမောင်ရယ်... မေလည်းအရမ်းခံချင်နေပြီ... မမခင်လဲဆာနေမှာ ဒီည တစ်ယောက်တစ်ချီလောက်တော့ အလွမ်းပြေလိုးပေးအုံး... အပြင်မှာသွားလိုးကြမယ်... "

" ဟုတ်တယ်မောင်... ခင်ကအခြေအနေစောင့်ကြည့်ပေးမယ်... ယမင်းကိုအရင်လိုးပေးလိုက်... ယမင်းပြန်လာမှ ခင်ထွက်လာခဲ့မယ်... "

အချိန်တော်တော်လေးကြာတော့မှ မေမေက ကျုပ်လက်လေးဆွဲပြီး အခင်းတစ်ခုယူကာ ခြေဖွပြီး အိမ်အပြင်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ကားဂိုထောင်ထဲဝင်ပြီး ကားဘေးနားမှာ အခင်းလေးခင်းပြီး မေမေနဲ့ကျုပ် အတင်းဖက်နမ်းပစ်ကြတယ်။ အောင့်ထားခဲ့ရတာရော လွမ်းခဲ့ရတာတွေရောနဲ့ တင်းနေအောင်ဖက်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးပွတ်သပ်ပြီး နမ်းမိကြတာ။

" လွမ်းလိုက်တာမေရာ... မေ့ကိုမောင်အရမ်းချစ်တာပဲ... ဘယ်သူနဲ့မှမတူအောင်ချစ်တာ... သိလား.. . မောင့်အသည်းအသက်ဗူးလေးရာ... "

" မောင်ရာ... မေလဲမောင့်ကိုသူမတူအောင်ချစ်တာ... ဘဝမှာဘယ်သူနဲ့မှယှဉ်လို့မရအောင်ချစ်တာ.... ချစ်လိုက်တာ မေ့အသည်းအသက်ဗူးလေးရာ... "

" မေရာ... မောင်... မေ့အဖုတ်လေးကိုယက်ချင်လှပြီ မေအဝတ်တွေချွတ်ပြီးလှဲလိုက်တော့... မောင်ယက်ပေးမယ်... "

" မေလဲ... မောင့်လီးကိုစုပ်ချင်နေတာ... လီးရည်အရင်သောက်မယ်နော်... ပြီးမှလိုးပေး... "

ပြောရင်း နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေချွတ်ပစ်ကြပြီး ပြန်ဖက်နမ်းမိကြပြန်တယ်။ ပြီးတော့ မေမေက အခင်းပေါ်လှဲလိုက်တော့ ကျုပ် မေမေပေါ်ခွလိုက်ပြီး ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်ပုံစံမျိုးနဲ့ ကျုပ်ကမေမေစောက်ပက်ကိုယက်တယ်။ မေမေကလဲ ကျုပ်လီးကို ရှယ်စုပ်ပေးတော့တာပဲ။ နောက်မှာ တီခင်ရှိသေးတာရော နှစ်ယောက်သား စိတ်အရမ်းထနေတာရောကြောင့် သိပ်မကြာခင် ကျုပ်ရောမေမေပါပြီးသွားကြတယ်။ ပြီးတော့ မေမေ့ဘေးဝင်လှဲရင်း မေမေနဲ့ အနမ်းတွေပေးမိကြပြန်တယ်။ အမောဖြေရင်း မေမေ့ကို ညီမလေးနဲ့ လိုးဖြစ်ခဲ့တဲ့အကြောင်းပြောပြမိတယ်။ မေမေက

" သမီးလေးကို ကိုယ်ဝန်တားဆေးရောတိုက်ရဲ့လား.. မောင်... "

" အင်း... နေ့တိုင်းသောက်ရတဲ့ဟာလေး.... ဝယ်တိုက်ထားတယ်... "

" အင်းပါ.... သမီးလေးဗိုက်ကြီးရင်... ဒုက္ခဖြစ်မှာစိုးလို့.... အပျိုဖြန်းလေးကိုလိုးလိုက်ရတော့... မေ့ကိုလိုးချင်သေးရဲ့လားမောင်ရယ်... "

" မေရယ်... မောင်က ဟောဒီကမောင့်မေမေမယားကြီးကို အချစ်ဆုံး... ဖီးလ်အလာဆုံး... လိုးလို့မဝဆုံးသိလား... ငယ်ငယ်ထဲကတစ်စိမ့်စိမ့်ချစ်ခဲ့ရလို့လားမသိဘူး... မေ့ကိုချစ်လို့ကိုမဝဘူးသိလား.... အရမ်းချစ်တယ်နော်မေ... နောက်ကိုအဲ့လိုဘယ်တော့မှမတွေးနဲ့နော်..."

" အင်းပါ... မောင့်လီးလဲ မာနေပြီ.... မေမေ့ကိုလိုးပေးတော့... သားလေး... "

" ဟုတ်မေမေ... "

မေမေနဲ့ကျုပ်က စကားသာပြောနေတာ လက်တွေက တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဆွနေကြတာဆိုတော့ စိတ်တွေကပြန်ထလာပြီး လီးတွေ စောက်ပက်တွေလဲ ပြန်တောင်နေကြပြီ။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ပေါ်တက်ခွပြီး လွမ်းခဲ့ရတဲ့မေမေ့ကို အသားကုန်ကြုံးလိုးတော့တာ။ မေမေလဲ အောက်ကနေ ရှယ်ပြန်ပေးတာ။ စောက်ပက်ထဲလီးဝင်ထွက်သံတွေကလဲ အတော်ကျယ်တာ။ လူခြေတိတ်ချိန်မို့ထင်တယ်။ ပါးစပ်ကလဲ မေမေ နဲ့ သားလေးဆို ပြီး ခပ်တိုးတိုးခေါ်ပြီး လိုးကြတာ မီးဖိုခန်းထဲကနားထောင်ရင် သေသေချာချာကြားရလောက်တယ်။

လှေကြီးထိုးပုံစံမျိုးနဲ့ မေမေတစ်ချီပြီးသွားတော့ မေမေ့ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်လေးယက်ပေးပြီး ဖင်ကိုလိုးတယ်။ ဖင်လိုးရင်း စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးတာ မေမေနဲ့ ကျုပ်ပြိုင်တူနီးပါးပြီးတယ်။ ပြီးကာနီးတော့ မေမေ့ဖင်ထဲက လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး စောက်ပက်ထဲ လီးကိုတစ်ဆုံးထိုးထည့်ကာ လီးရည်တွေပန်းထည့်ပစ်တယ်။ ကျုပ်ရော မေမေပါ အီဆိမ့်သွားကြတယ်။ မေမေခဏနားပြီးတော့ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်တယ်။ ကျုပ်နဲ့ အနမ်းလေးတွေပေးကာ တီခင့်ကိုလွှတ်လိုက်မယ်ဆိုပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားတယ်။ ခဏနေတော့ တီခင်ထွက်လာတယ်။ ကျုပ်ဆီရောက်တာနဲ့ တီခင်ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ပြီး ဖက်ထားတယ်။

" မောင်... မောင်... မောင်လို့..."

" ဗျာ.. ဗျာ... ဗျ... "

" ခစ်ခစ်.... ချစ်လိုက်တာမောင်ရာ... ယမင်းကိုလိုးလိုက်ရတာမောနေပြီလား... "

" မောပါဘူး... ဒီမယားလေးဖို့ချန်ထားသေးတယ်..."

" မောင်.... ခင့်ကိုဖြေးဖြေးနဲ့ တစ်ချီပဲလိုးပေးသိလား.... "

" ဟင်... ခင်ကဝလို့လား... တစ်ချီနဲ့... "

" မဝပေမယ့် တော်ပါပြီမောင်ရာ.. ပြီးတော့အရမ်းကြမ်းလို့မရဘူးသိလား... ခစ်ခစ်... "

ဟောဗျာ အထူးအဆန်း အရင်ကဆို ကျုပ်အသေကြမ်းမှကြိုက်တဲ့တီခင်၊ ကျုပ်လိုးသလောက် မညည်းမညူအလိုးခံပေးတဲ့ တီခင်က ဘာတွေပြောနေပါလိမ့်။ ပြီးတော့ တော်တော်ပျော်နေတဲ့ အသံဗျ။

" မောင်လိုးတာ ... မကြိုက်တော့လို့လားခင်ရယ်... "

" အာ... မောင်ကလဲ... ခစ်ခစ်"

ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ ဖွက်ထားတဲ့ သူ့မျက်နှာလေး ကျုပ်နားနားကပ်လာပြီး

" ခင့်မှာ.... မောင့်ရင်သွေးလေးရှိနေပြီ... "

" ဟင်... တစ်ကယ်.... "

" အင်းပေါ့... ခင်အရမ်းပျော်နေတာသိလားမောင်... မောင့်ရင်သွေးလေးကို ... ခင်ကိုယ်တိုင်မွေးပေးရတော့မယ်... ခင်မရှိတော့ရင် ခင်နဲ့မောင်ရဲ့မျိုးဆက်လေး ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ ထားခဲ့နိုင်ပြီ... ပျော်လိုက်တာမောင်ရာ... အဲ့ဒါကြောင့်... သိပ်အလိုးမခံရဲတာ... မောင်ကြမ်းချင်ရင် ယမင်းနဲ့ကျမှကြမ်းသိလား... "

" ချစ်လိုက်တာခင်ရာ... စိတ်ချနော်... ခင့်ကိုမောင်ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ လိုးပေးမယ်... မောင်လဲ ရင်သွေးလေးရမယ်ဆိုတော့ပျော်လိုက်တာ... ခင့်ကိုမောင်မယူနိုင်တာစိတ်မကောင်းဘူး... "

ပြောရင်း တီခင့်မျက်နှာလေးကိုနမ်းရင်း မျက်ရည်ပါဝဲမိတယ်။ တီခင်လဲ ကျုပ်မျက်နှာကို ခပ်ဖွဖွပြန်နမ်းရင်း

" စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ မောင်ရာ... ခင်ကျေနပ်တယ်သိလား... မောင်ပေးထားတဲ့ကတိကိုမဖျက်ရဘူးနော်... ခင့်ကိုမောင်ယူမယ်ဆို ...ခင်... မောင်နဲ့ဝေးရာကိုထွက်ပြေးလိုက်မှာ... "

" ခင်ရယ်... "

ကျုပ်မှာ ပြောဖို့တောင်အင်အားမရှိတော့ဘူး။ ကျုပ်ကိုသိပ်ချစ်တဲ့တီခင့်ကိုယ်လေးကို ခပ်တင်းတင်းပွေ့ဖက်ရင်း မျက်ရည်ကျလျှက် တစ်ရှိုက်မတ်မတ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ တီခင်က ကျုပ်မျက်ရည်လေးတွေသုတ်ပေးရင်း တစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေပြန်တယ်။ ပြီးတော့ တီခင့်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တစ်ယုတစ်ယ စုပ်နမ်းမိတယ်။ တီခင်လဲ ခပ်ဖွဖွပြန်နမ်းရင်း တီခင့်ထမိန်ကို ဖြေချပစ်လိုက်တယ်။ တီခင် က ကျုပ်လီးကိုကိုင်ဆွရင်းက ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျုပ်လီးကို စုပ်တော့တာ။ 

တီခင်စုပ်ပေးမှုကြောင့် လီးက မတရားပြန်တောင်လာပြီမို့ တီခင့်ကိုဆွဲထူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေနမ်းရင်း တီခင့်ရင်ဖုံးအင်္ကျီနှိပ်ကြယ်သီးတွေကိုတစ်ဗြုတ်ဗြုတ်ဆွဲဖြုတ်ပစ်တယ်။ ဘော်လီချိတ်ကို တီခင်ကလက်နောက်ပြန်ဖြုတ်ပြီး လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တီခင့်နို့တွေကို နမ်းရင်းကပဲ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။ တီခင့်လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ကျောပြင်ကိုပွတ်နေရင်း နောက်လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်လီးကိုဆွနေတယ်။ နမ်းတာရပ်လိုက်ပြီး

" ခင်... မောင်တို့ရပ်လိုးလို့အဆင်မပြေဘူး ထင်တယ် ... ခင်လှဲလိုက်လေ မောင်ဖြည်းဖြည်းလိုးပေးမယ်... "

" အင်း...မောင်... "

တီခင် အခင်းလေးပေါ်လှဲချလိုက်တော့ ကျုပ်တီခင့်ပေါ် မဖိမိအောင် သတိထားပြီး တံတောင်လေးနဲ့ထောက်ကာ မှောက်လိုက်ရင်း နှုတ်လမ်းလေးတွေနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးကို အနမ်းတွေပေးမိပြန်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ ရင်သွေးလေးကို မွေးပေးမယ့် ကျုပ်ရဲ့ ဇနီးမဟုတ်တဲ့ ဇနီးချောလေးတီခင့်ကို အချစ်တွေပိုနေမိပြန်ပါပြီ။

" မောင်... ဒီတစ်ခါခင့်ကိုနမ်းတာ အရင်အခေါက်တွေထက် ပိုများသလိုပဲ... "

" ချစ်လို့လေ... မောင့်ရင်သွေးလေးမွေးပေးမယ်ခင့်ကို... ပိုပိုချစ်လာလို့... သိလားအချစ်တုံးလေးခင်ရဲ့ ... မေမေ့ကိုအရမ်းချစ်ပေမယ့်... ခင့်ကိုလဲချစ်ရတာပဲ... ညီမလေးကိုလဲချစ်ရတာပဲ... သိလား... တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီချစ်မဝနိုင်ဘူး... ချစ်တယ်မိန်းမရာ... (ရွှတ်)... (ရွှတ်) ... (ရွှတ်)... "

နမ်းရင်းပဲ တီခင့်စောက်ပက်ထဲ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိသွင်းပြီး တစ်ချက်ချင်း မှန်မှန်လေးလိုးပေးနေလိုက်တယ်။

" ဟင်းဟင်း.... ခစ်ခစ်... ဒီညတော့အရမ်းကြည်နူးရတာပဲ... ခင်ကလေ မောင့်ကိုဒီအကြောင်းတွေဖွင့်ပြောလိုက်ရင်... မောင်များစိတ်ညစ်သွားမလားလို့တွေးပူမိသေးတာ... ခုလိုအချစ်တွေတိုးလာတော့... ပျော်လိုက်တာမောင်ရာ... ခင်လဲ မောင့်ကိုသိပ်ချစ်တာပဲ...(ရွှတ်) ခင်လေ ကိုကျော်ဆုံးသွားတော့ ခင့်အချစ်တွေသေဆုံးသွားပြီလို့ထင်ခဲ့တာ .... မောင့်ကိုလဲ အစက သွေးသားဆန္ဒတစ်ခုထဲကြောင့်ပဲ... ချစ်ခဲ့တယ်ထင်နေတာ... တစ်ကယ်... မောင်နဲ့မှခင့်အချစ်တွေပြန်ရှင်သန်လာရတာ... မောင့်ကိုခင်အရမ်းချစ်တာပဲ... ခုရောလိုးလို့အားရရဲ့လားမောင်ရယ်.... "

" ခင့်အဖုတ်ကလေ... အရင်ထက်ပိုနူးညံ့နေတယ်သိလား... မောင်အရမ်းကောင်းလွန်းလို့ သိပ်ကြာကြာထိန်းနိုင်မယ်မထင်ဘူး...ကိုယ်ဝန်ရှိနေလို့ထင်တယ်... "

" ဟုတ်မှာပေါ့... ခင်လဲအရမ်းကောင်းတာပဲသိလား... ဒီလိုငြိမ့်ငြိမ့်လေးလိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာ... အရမ်းကောင်းတယ်... ချစ်လိုက်တာမောင်ရယ်... "

ကျုပ်လဲ အရမ်းကောင်းနေပြီ။ တီခင်လဲ တစ်ဟင်းဟင်းညည်းရင်း ဖီးလ်တွေတက်လာနေပြီ။

" ခင်... မောင်ပြီးချင်နေပြီ... ခင်ရော... "

" အင်းပြီးချင်နေပြီ...မောင်"

" ဒါဆိုမောင်သွက်သွက်လေးလိုးမယ်နော်... အားနဲ့မဆောင့်ဘူးသိလား.... "

" အင်း... မောင်... ဟင်း... ဟင်း... ရှီး... "

ကျုပ်လဲ ခပ်သွက်သွက်လေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဆီးစပ်ချင်း ထိသွားတဲ့အထိတော့ ပစ်မဆောင့်ရဲဘူး။ သိပ်မကြာပါဘူး ကျုပ်ရဲ့သုတ်ရည်လဲ တီခင့်စောက်ပက်ထဲ ပန်းအထွက် တီခင်လဲ ကိုယ်လေးဆတ်ကနဲတုန်သွားတယ်။ နှစ်ယောက်အတူတူပြီးလိုက်ရတာလဲ ကျေနပ်ချင်းတစ်မျိုးပါပဲလေ။ ပြီးတော့မှ တီခင့်ဘေးနားဝင်လှဲရင် တီခင့်ကိုနွေးနွေးထွေးထွေးလေးဖက်ထားမိတယ်။ တီခင်လဲ ကျုပ်ကိုပြန်ဖက်ထားရင်း နှစ်ယောက်သား အမောဖြေနေလိုက်တယ်။

" မောင်အသည်းတုံးခင်လေး... ကျေနပ်ရဲ့လားဟင်... "

" ကျေနပ်တာမှ ဟိုးဘက်တောင်လွန်နေသေးတယ်... လိုးပေးတာလဲကျေနပ်တယ်... ခင့်ကိုအရမ်းချစ်ပြနေတာကို ပိုကျေနပ်တယ်သိလား.... ချစ်တယ်မောင်ရာ... "

" ခင့်ကိုလဲ... မောင်အရမ်းချစ်တယ်.... "

ကျုပ်နဲ့ တီခင်လဲ အမောပြေတော့ အဝတ်အစားတွေထဝတ်လိုက်ကြတယ်။ တီခင်က အခင်းလေးကိုခေါက်သိမ်းရင်းသွားမယ်ပြင်တော့

" ခင်... အတူတူသွားမယ်လေ... အမှောင်ထဲမှာ ခလုတ်တွေဘာတွေတိုက်မိနေအုံးမယ်... မောင်တွဲပေးမယ်... လာ... "

ပြောရင်း တီခင့်ပုခုံးလေးကိုဖက်လိုက်တော့

" ခစ်ခစ်... ချစ်တတ်လိုက်တာမောင်ရာ... ခင်တော့ဘယ်တုန်းကမှမချစ်ဖူးတဲ့အချစ်တွေနဲ့ မောင့်ကို အရမ်းချစ်နေပြီသိလား... "

" မောင့်ကိုချစ်ရင်... ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဂရုစိုက်... အလေးအပင်တွေဘာတွေလဲမ မ နဲ့... တစ်ခုခုဆိုမောင့်ကိုခိုင်းကြားလား.... အိမ်မှာဧည့်သည်တွေရှိတော့... သိပ်ပြောလို့အဆင်ပြေတာမဟုတ်ဘူး... အပူအစပ်တွေရှောင်နော်... မောင်... ခင့်ကိုစိတ်မဆိုးချင်ဘူးသိလား... ချစ်သည်းလေး... "

" ဟုတ်... ယောက်ျားအချစ်တုံးကြီး... မောင်... ခစ်ခစ်... "

ကျုပ်နဲ့တီခင်လဲ အိမ်ထဲကို ဖက်ရင်းဝင်လာလိုက်တယ်။ အိပ်ယာထဲရောက်တော့ မေမေ့ဘေးမှာ ဝင်လှဲတော့ မေမေလူးလွန့်လာတယ်။ ကျုပ်ကတော့ ထုံးစံတိုင်း မေမေနဲ့ တီခင်ကြားမှာပေါ့။

" မမခင်... မောင့်ကိုပြောပြလိုက်ပြီလား... "

" အင်းပြောပြလိုက်ပြီ... မောင်ကခင့်ကိုအရမ်းဂရုစိုက်ပြနေလို့... ပျော်နေတာ... ခစ်ခစ်... "

" မေရော... ခင့်မှာကိုယ်ဝန်ရှိတော့... ဘယ်လိုခံစားရလဲ... "

" မောင်ရာ... မေလဲမြေးလေးရမှာဆိုတော့ ပျော်တာပေါ့... မေလဲ... မောင့်အတွက်မွေးပေးချင်တာ... အခြေအနေမပေးသေးလို့သိလား.... "

" နောက်ကျဖြစ်လာမှာပေါ့ မေရယ်... ခင်မွေးဖို့ရော... ဘယ်လိုစဉ်းစားထားလဲ... မေ... "

" စိတ်မပူပါနဲ့မောင်ရယ်.... မေနဲ့ မမခင် ကြည့်စီစဉ်ပါ့မယ်... "

" ဟုတ်တယ်မောင်... အဲ့ဒီအတွက်တော့ပူမနေနဲ့... စိတ်အေးအေးသာထား... ခင့်ကိုမောင်ချစ်နေရင်ပဲ... ခင်ကျေနပ်ပြီ..."

သြော် ချစ်စရာကောင်းလိုက်တဲ့ မေမေနဲ့တီခင်ရယ်ပါ။ အင်း... ဟိုဘက်အခန်းမှာလဲ ကျုပ်ကိုသိပ်ချစ်တဲ့ ညီမလေးကရှိနေသေး။ ညီမလေးက ငယ်ရွယ်သူဆိုတော့ သူလဲဆာနေရှာမှာ။ ညီမလေးကိုလိုးဖို့လဲ ဖန်တီးပေးအုံးမှလို့ တွေးမိသေးတယ်။ ကျုပ်မေမေ့ကိုဖက်လိုက်တော့ မေမေကကျုပ်ကိုပြန်ဖက်ထားတယ်။ တီခင်က ကျုပ်ကိုနောက်ကျောက ဖက်ရင်း သုံးယောက်သား အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။

```````````````````````````````

နောက်နေ့အိပ်ရာကနိုးတော့ တီခင်ကျုပ်ဘေးမှာ အိပ်ပျော်နေတုန်း။ မေမေကတော့ မရှိတော့ဘူး။ တီခင်ကကိုယ်ဝန်ရှိလို့ မေမေက သူပဲထလုပ်တာဖြစ်မည်။ ချစ်ရတဲ့မေမေကတော့ ပေးဆပ်မြဲ ပေးဆပ်ဆဲပင်။ တီခင့်ပါးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်ပြီး အိပ်ယာထလိုက်ရင်း ရေလဲပုဆိုးတစ်ထည်ယူကာ အခန်းထဲကထွက်လိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါကတော့ နိုးနေပြီး မေမေနဲ့ နောက်ဖေးမှာ ဝိုင်းကူနေတယ်။ ညီမလေးကတော့ မနိုးသေးဘူးထင်တယ်။

" မမငုဝါရယ်... ဧည့်ခန်းမှာအေးအေးဆေးဆေး နေပါဆိုတာ... မဟုတ်ရဘူး... "

" ယမင်းရယ်... သူစိမ်းအိမ်ကျနေတာပဲ... ကိုယ့်ညီမအိမ်... ကိုယ့်သားအိမ်ပဲဟာ... ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစားပေါ့... ဧည့်သည်လိုကြီး... လုပ်မနေချင်ပါဘူး... "

" ပြောမရလဲ... လုပ်.. မမငုဝါရေ... ဟော... သားလေးတောင်နိုးလာပြီ... "

" အင်းမေမေ.... ခုပဲနိုးတာ... မောနင်းမေမေ... မောနင်းမေမေလေး... "

" မောနင်းပါရှင့်.... "

" မောနင်းပါသား... "

ကျုပ်လဲ အမေနှစ်ယောက်ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ မျက်နှာသစ်၊ ရေချိုးပြီးတော့ တီခင်လဲ နိုးလာပြီ။ တီခင်က ရေချိုးခန်းဝင်တော့ လက်လေးကိုင်ပြီးထိန်းပေးမိသေးတယ်။ တီခင်က ပြုံးစိစိနဲ့ ကြည်နူးနေတာ။ တီခင့်နားနားကပ်ပြီး

" ချော်လဲမယ်... သတိထားအုံးနော်... "

" အင်းပါ... သွား.... အင်္ကျီသွားဝတ်တော့... "

ကျုပ်လဲ အပြင်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်းထဲဝင်ပြီး တီရှပ်တစ်ထည်နဲ့ ပုဆိုးတစ်ထည်ကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ပုတ်မ ညီမလေးကို နှိုးအုံးမှဆိုပြီး သူအိပ်နေတဲ့ အခန်းထဲကိုဝင်တော့ ညီမလေးက အိပ်ပျော်နေတာ။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးနာသွားပြီး ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ့နမ်းတာနဲ့ ကျုပ်လည်ပင်းကို ရုတ်တရတ်ဆွဲဖက်ပြီး ကျုပ်ကို တစ်ရှုံ့ရှုံနမ်းပါလေရော။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းကိုပါ ပြွတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သေးတာ။ ငတိမက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာပဲ။

" အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာပေါ့ ဟလား... ညီမလေး... "

" အင်း... ကိုကိုမှလာနှိုးပါ့မလားလို့ ခစ်ခစ်... "

" နိုးရင်လဲ ထတော့... ညီမလေး... မနက်စာလေးဘာလေးစားရအောင်... "

" ဟုတ်ကိုကို... မောနင်း.. "

" မောနင်း... အိပ်ပုတ်ညီမလေး..."

ပြောရင်း ညီမလေးနှာခေါင်းကို လိမ်ဆွဲပြီး အခန်းပြင်ထွက်ပြေးတော့ ညီမလေးက ကိုကိုနော် ဆိုပြီး ထလိုက်လာတယ်။ အပြင်ရောက်တော့မှ ကျုပ်ကအမိခံလိုက်တော့ ကျုပ်နှာခေါင်းကို ပြန်လိမ်ဆွဲတယ်။

" အ... ကြောက်ပါပြီဗျ.... ဟီးဟီး... "

" ခစ်ခစ်.... "

"ရေလေးဘာလေးချိုးလိုက် လန်းသွားအောင်... နော်ညီမလေး... "

" ဟုတ်ကိုကို.... "

ညီမလေး အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတော့ တီခင်ကရေချိုးနေတုန်း။ မေမေနဲ့ အန်တီငုဝါကတော့ ကျုပ်တို့မောင်နှမကို ပြုံးစိစိနဲ့ လှမ်းကြည့်နေတာ။

" တီခင်... အအေးပက်မယ်လေ... စိမ်ချိုးမနေနဲ့..."

" ပြီးပါပြီသားရဲ့... တကတည်း... အဖေကျနေတာပဲ... ဟင်းဟင်း... "

" ဟုတ်ပါ့... အိမ်မှာသူပဲအဖေလေ... မမခင်ရဲ့... ခစ်ခစ်... အဲ့လိုပဲမမငုဝါရေ... အိမ်မှာသူက အမေရော... အဒေါ်ရောကို အရမ်းဂရုစိုက်တော့... သားလေးကိုပဲ ချစ်နေရတာ... "

" အဲ့ဒါတော့ ယုံတယ်ယမင်းရေ... မမတောင် တစ်ခါတစ်လေမှတွေ့တာ သူဂရုစိုက်တာသတိထားမိတယ်.... သမီးလေးကိုလဲ အလိုလိုက်တော့... သမီးလေးက သူ့ကိုကိုမှ... သူ့ကိုကိုပဲ.... "

" ဟုတ်ပါ့... ဟုတ်ပါ့... "

တီခင်ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ကျုပ်ကို ပြုံးစိစိနဲ့ မျက်စောင်းထိုးတယ်။ ညီမလေးလဲ အခန်းထဲက ထမိန်ရင်လျှားနဲ့ ထွက်လာပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ တီခင် ထမိန်ရင်လျားနဲ့ သဘက်လေးခြုံပြီးလမ်းလျှောက်သွားတာကို လိုက်ကြည့်နေမိသေးတယ်။ ချော်လဲမှာကိုစိတ်ပူတာ။ ပြီးတော့ ညီမလေးလဲ ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲပြီး ထွက်လာတော့ မနက်စာ အတူစားကြတယ်။ မနက်စာစားပြီးတော့ ညီမလေး နဲ့ အန်တီငုဝါကိုခေါ်ပြီး မြို့ထဲကို ကားနဲ့လိုက်ပြတယ်။

ညီမလေးကတော့ ကျုပ်ကိုတစ်ဖက် အန်တီငုဝါကိုတစ်ဖက် လက်တွဲပြီး လျှောက်သွားရတာ အတော်ပျော်နေတာ။ မြို့က မြို့ငယ်လေးဆိုတော့ သိပ်မကြာပါဘူး လည်စရာကုန်သွားပြီး ပြန်လာကြတယ်။ နေ့လည်ကျ ထမင်းလက်ဆုံစားကြတယ်။ တီခင်က ငပိခွက်ကို လက်လှမ်းတော့ ကျုပ် တီခင့်ကို ဖျတ်ကနဲလှမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်။ ကျုပ်အကြည့်မှာ အလိုမကျတဲ့ အရိပ်အယောင်ပါနေမယ်ထင်တယ်။ တီခင်က ကျုပ်ကို ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်ပြီး ငပိခွက်ကိုကျော်ကာ ဟင်းခွက်ဆီလက်လှမ်းလိုက်ရင်း သူ့ဘေးက မေမေ့ကို တံတောင်လေးနဲ့ တွတ်လိုက်တယ်။ မေမေက အစကထဲက ကျုပ်အဖြစ်ကိုမြင်ပြီးသားဆိုတော့ ပြုံးစိစိလုပ်နေပြန်တယ်။ ကျုပ်ကို သပ်သပ်မဲ့ စ နေတာ။ စိတ်ထဲကတော့ ကျိတ်ရယ်နေကြမှာ။ ကျုပ်လဲ နည်းနည်းရှက်သွားပြီး စပ်ဖြဲဖြဲလုပ်မိသေးတယ်။

" မခင်က အစပ်စားလို့မရဘူးလား... "

" မမခင်က ... အစပ်စားရင်ဗိုက်နာတတ်လို့လေ... မမငုဝါရဲ့... ဟင်းဟင်း... "

" သြော်... "

တစ်ဝိုင်းထဲ ထိုင်စားနေတာဆိုတော့ ရိပ်မိပြီပေါ့။ ထမင်းစားသောက်ပြီးတော့ ထမင်းဝိုင်းကို မေမေရယ် တီခင်ရယ် အန်တီငုဝါရယ်က သိမ်းကြတယ်။ ကျုပ်မှာသာ တီခင့်ကို ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်နဲ့ ပြောလို့လဲမဖြစ် သိပ်အလေးအပင်ကြီးတွေမဟုတ်တော့လဲ ဧည့်ခန်းမှာပဲ ထိုင်နေလိုက်တော့တယ်။ ဘာပဲပြောပြော တီခင်ကလဲ အိမ်ရှင်ဆိုတော့ ခဏလာလည်တဲ့ အန်တီငုဝါက လုပ်နေပြီး တီခင်က အခန့်သားထိုင်နေလို့တော့ မဖြစ်ဘူးလေ။ ခဏနေတော့ သုံးယောက်လုံး ဧည့်ခန်းကို ထွက်လာကြတယ်။

" ညီမလေး... အစာကြေအောင်... ခြံထဲဆင်း လမ်းလျှောက်ကြမယ်လေ... တီခင်လာ... မေမေတို့ရော လိုက်အုံးမလား... "

" ဟုတ်... ကိုကို... "

" မလိုက်တော့ဘူးသားလေး... ဒီမှာပဲ ထိုင်ပြီး မမငုဝါနဲ့ စကားပြောနေခဲ့မယ်... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးနဲ့ တီခင့်ကိုခေါ်ပြီး အိမ်အပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညီမလေးရဲ့ ပုခုံးကိုဖက်ပြီး တီခင့်လက်ကို တွဲကာ အတူလမ်းလျှောက်ရင်း စကားပြောကြတယ်။

" သမီးလေးဖူး... စားလို့ကောင်းရဲ့လား... "

" ကောင်းတာပေါ့ အန်တီခင်ရ... ဗိုက်ကိုတင်းသွားတာပဲ... ဟီးဟီး... "

"ကိုကိုတို့ဆီလိုက်လည်ရတာ ပျော်ရဲ့လား.. ညီမလေး... "

" ပျော်တာပေါ့ကိုကိုရ... အရမ်းပျော်တာ... ဒီမြို့လေးက အေးချမ်းတယ်နော်... ဟိုးလည်ကွင်းတွေဆီတောင် သွားလည်ချင်သေးတာ... "

" သွားလည်ချင်ရင်... သမီးရဲ့ကိုကို့ ကို လိုက်ပို့ခိုင်းပေါ့... "

" ကိုကို... ညီမလေးကို လိုက်ပို့နော်... "

" ကိုကို့ညီမလေးကို... ကိုကိုက လိုက်ပို့မှာပေါ့... အခုနေပူသေးတယ်... ညနေမှနော်... "

" ဟုတ်... ကိုကို ချစ်လိုက်တာ... မွ... "

ပြောရင်း ကျုပ်ပါးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်သေးတာ။ တီခင်က ပြုံးစိစိနဲ့ ဘာမှတော့မပြောဘူး။ ဆယ်မိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်ပြီးတော့ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ကြတယ်။ ဧည့်ခန်းမှာ မေမေတို့နဲ့ ခဏစကားပြောကြပြီး မေမေ့ကို တစ်ရေးတစ်မော အိပ်ပါလား ဆိုတော့ မေမေက အလိုက်သိတယ် တီခင့်ကိုပါခေါ်ပြီး အိပ်အုံးမယ်တဲ့။ အန်တီငုဝါက သမီးလေးလဲ အိပ်ပါလားဆိုတော့ ညီမလေးက မအိပ်ချင်သေးဘူး ဆိုပြီးနေခဲ့တယ်။ အကုန်အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ညီမလေးနဲ့ ကျုပ် ဧည့်ခန်းမှာ ပြီးစလိုက်နောက်လိုက်လုပ်နေကြတယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးက ကျုပ်ကို မျက်စပစ်ပြပြီး လက်ဆွဲခေါ်ကာ အိမ်အပြင်ကိုထွက်ပြီး အပင်အောက်က ကွပ်ပစ်လေးမှာ ထိုင်ကြတယ်။

ထိုင်မိတယ် ဆိုရင်ပဲ ညီမလေးက ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ပြီး ကျုပ်ခါးလေးကိုဖက်ထားတယ်။ အိမ်က ခြံစည်းရိုးပြင်ခတ်ထားတာမို့ ခြံအပြင်ကနေ လှမ်းကြည့်လို့ အိမ်ထဲကို မမြင်နိုင်ပါဘူး။ ကျုပ်လဲ စိတ်ချရတာမို့ ညီမလေးကို ပြန်ဖက်ပေးထားလိုက်တယ်။ ညီမလေးရဲ့ ငယ်ထိပ်လေးကို တစ်ရှုံ့ရှုံ့ ငုံနမ်းမိတယ်။

" လွမ်းလိုက်တာ ကိုကိုရာ... "

ပြောရင်းကျုပ်ပါးလေးတွေ တစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းတော့ ကျုပ်လဲ အနမ်းတွေပြန်တုန့်ပြန်မိတယ်။

" တစ်အိမ်ထဲ နေရတာကို လွမ်းနေရသေးလား... ညီမလေးရဲ့... "

" ကိုကိုရယ်... လူကိုမြင်တွေ့နေရလို့ အလွမ်းပြေပေမယ့် ဒါကြီးကိုလွမ်းနေတာ... "

ပြောရင်း ကျုပ်လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ လာကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်နေတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးရဲ ခေါင်းလေးကိုယူပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်ယူနမ်းတော့ ညီမလေးက မွတ်သိပ်တဲ့အနမ်းတွေနဲ့ တုန့်ပြန်လာတယ်။ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေပေးရင်း ညီမလေးက ကျုပ်ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး ကျုပ်လီးကို လက်လေးနဲ့ ထုပေးတယ်။ ပုဆိုးပေါ်က ပွတ်သပ်ကတည်းက မာနေတဲ့ လီးက ညီမလေးလက်ထဲမှာ တော်တော်တောင်နေပြီ။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးနို့ကို လက်တစ်ဖက်က အင်္ကျီပေါ်ကနေပဲ နယ်ရင်း လက်တစ်ဖက်က ညီမလေးဖင်တွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်မိတယ်။ ညီမလေးက နမ်းနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး

" ကိုကို... အိမ်ထဲကိုကြည့်ပေးထားအုံး... "

ပြောပြီးတာနဲ့ ညီမလေးက ကျုပ်လီးကို ကုန်းစုပ်တော့တာ။ ကျုပ်လဲ ကောင်းလွန်းလို့ကော့ထွက်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ လီးစုပ်ခံရင်း ညီမလေးရဲ့ ထမိန်ကိုဖြည်ချလိုက်ပြီး ညီမလေးရင် ဖင်သားတွေကို တိုက်ရိုက် ကိုင်ညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ညီမလေးကို ဆွဲထူရင်း ညီမလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်က လဲ ညီမလေးရဲ့ အဖုတ်ကိုပင်တီထဲအထိစမ်းတော့ ညီမလေးအဖုတ်က အရည်တွေ ရွှဲအိုင်နေပြီ။ ကျုပ်လဲ ပုဆိုးကိုပြန်ပြင်ဝတ်လိုက်ပြီး ညီမလေးကို လက်ဆွဲခေါ်တော့ ညီမလေးလဲ ထမိန်ပြင်ဝတ်ပြီး ထလိုက်လာတယ်။ 

ညီမလေးကို လက်ဆွဲပြီး ကားဂိုထောင်ထဲ ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ ကားဂိုထောင်ထဲ ရောက်တာနဲ့ ညီမလေးနုတ်ခမ်းကို အနမ်းလေးတွေ ခဏပေးပြီး ညီမလေးကို နံရံဘက်လှည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးရဲ့ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ခါးမှာချိတ်ကာ ပင်တီကိုပါ ပေါင်လည်လောက်အထိ ဆွဲချလိုက်တယ်။ ညီမလေးက အလိုက်သင့် ဖင်လေးကော့ပေးထားတယ်။ ကျုပ်လဲ ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး

" ညီမလေး အပြင်ကိုကြည့်ပေးထားနော်... "

" အင်း... ကိုကို... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးစောက်ပက်ကိုချိန်ပြီး လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထည့်တယ်။

" ဟင်းဟင်း... ကိုကိုရယ် လွမ်းလိုက်ရတာ... ရှီး... "

" ကိုကိုလဲ.... အတူတူပါပဲကွာ... ညီမလေးကိုလိုးချင်နေတာ... အချိန်သိပ်မရဘူးနော်ငုံလေး... မြန်မြန်ပြီးရအောင်... ညီမလေးစောက်ပက်က... အရည်တအားရွှဲနေပါလား... "

" အင်း... ငုံလေးလဲ ကိုကို့နားမှာနေရင်း... အလိုးခံချင်လို့ အရည်စိမ့်ထွက်နေတာ... ဟူး.... ကောင်းလိုက်တာကိုကိုရယ်.... ညီမလေးကို အကြာကြီးပစ်မထားပါနဲ့နော်.... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးရဲ ခါးကိုကိုင်ရင်း တစ်ဖန်းဖန်း ဆောင့်လိုးပေးနေမိတယ်။ ညီမလေးလဲ အပြင်ကိုတောင်မကြည့်နိုင်တော့ဘူး နံရံကို တံတောင်လေးနဲ့ထောက်ရင်း ပါးလေးအပ်ကာ မျက်လုံးလေးမှေးလျှက် ဖီးလ်တက်နေတော့တာ။

" ရှီး... ကောင်းလိုက်တာညီမလေးရာ... လူမသိအောင်ခိုးလိုးရလို့လားမသိဘူး... အရမ်းရင်ခုန်ပြီး... ပြီးချင်နေပြီ... ငုံလေး.... ကိုကို့အသည်းလေး... ပြီးကာနီးပြီလား.... "

" အင်း.... ဟင်းဟင်း... ပြီးတော့မယ်.... ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီး.... စိတ်တွေအရမ်းထနေတာ... ချစ်တယ်ကိုကိုရယ်.... "

ကျုပ်လဲ ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ ညီမလေးကိုယ်လေး ဆတ်ကနဲတုန်ပြီး ဒူးညွှတ်မလိုဖြစ်သွားလို့ ခါးကိုလက်နဲ့ထိန်းကိုင်ပြီး အတင်းကြုံးလိုးလိုက်တယ်။ ဆယ့်လေးငါးချက်လောက်ဆောင့်လိုက်တော့ ပြီးသွားတာနဲ့ ညီမလေးတင်ပါးနဲ့ ဆီးခုံကို ဖိကပ်ပြီး လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တယ်။ လီးရည်တွေကုန်သွားတော့မှ ညီမလေးခါးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထိန်းကာလွှတ်ပေးလိုက်တော့ ညီမလေး ဒူးထောက်ကျသွားပြီး နံရံမှီရင်း အမောဖြေနေတယ်။ 

ကျုပ်လဲ ညီမလေးနောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး ညီမလေးကိုယ်လုံးလေးကို နောက်ကနေ ဆွဲထူပွေ့ဖက်ရင်း ညီမလေးမျက်နှာလေးကို ဆွဲယူပြီး အနမ်းလေးတွေပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေးက မျက်လုံးမှိတ်ကာ အမောဖြေရင်း ကျုပ်ကိုခပ်ဖွဖွ ပြန်နမ်းရှာတယ်။ ခဏနေတော့ ညီမလေးမျက်လုံးတွေ ပွင့်လာပြီး ကျုပ်မျက်နှာကို စူစူးနစ်နစ်ကြည့်တယ်။

" ချစ်လိုက်တာကိုကိုရယ်.... ငုံလေးလေ ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီး... ဘယ်လိုတွေတောင်ကောင်းမှန်းမသိဘူး.... "

" ညီမလေး ဒီလောက်ကြမ်းကြမ်းပြီးတာ ကိုကိုမမြင်ဖူးသေးဘူး... ခိုးလိုးရလို့ထင်တယ်... "

" ဟုတ်မယ် ကိုကို... လူကိုအသက်ထွက်သွားမလားမှတ်ရတယ်... ငုံလေးကိုကို့ကို သိပ်ချစ်တာပဲ.... ကိုကိုမိန်းမယူပြီးရင်လဲ ဒီလိုပဲခိုးချစ်ကြမယ်နော်."

" ငုံးလေးရာ... ကိုကို့ချစ်တုံးညီမလေးရာ.. ချစ်လိုက်တာ... ညီမလေး ဆေးရောပုံမှန်သောက်ရဲ့လား... "

" ဟုတ်... သောက်ပါတယ်ကိုကိုရဲ့... စိတ်မပူနဲ့နော် ... ညီမလေးနားလည်ပါတယ်... "

" အင်းပါ... ဒါဆိုလဲ အပင်အောက်ပြန်သွားထိုင်ရအောင်.... "

" ဟုတ်ကိုကို... အရမ်းချစ်တယ်... "

" ညီမလေးကိုလဲ ... ကိုကိုအရမ်းချစ်တယ်နော်.. "

ကျုပ်နဲ့ ညီမလေးလဲ အဝတ်အစားတွေ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ပြန်ဝတ်ပြီး အပင်အောက်ကိုပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ ကားဂိုထောင်လေးထဲမှာတော့ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေးရဲ့ အရည်တွေ ပေပွကျန်ခဲ့လေရဲ့။

`````````````````````````````````````````

ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး အပင်အောက်မှာ စကားပြောကြရင်း ခဏနေတော့ တစ်ရေးအိပ်ရအောင်လို့ပြောတော့ ကိုကိုနဲ့ အိပ်ချင်တယ်တဲ့။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျုပ်လဲ အခန်းထဲက ဖျာတစ်ချပ်ယူခင်းပြီး စောင်တွေခေါင်းအုံးတွေယူပြီး အဖေသာကျော်နေမကောင်းတုန်းက ထားတဲ့နေရာမှာပဲ ညီမလေးကိုနဲ့အတူ စောင်ပါးလေးခြုံကာ ဖက်အိပ်လိုက်တယ်။ ညကလဲ ညဉ့်နက်မှအိပ်တာဆိုတော့ သိပ်မကြာခင်ပဲ ကျုပ်လဲ အိပ်ပျော်သွားတယ်။

" သားလေး နဲ့ သမီးလေး ထတော့.... နေစောင်းကြီး မအိပ်ကောင်းဘူး... "

မေမေလာနှိုးမှပဲ ကျုပ်နဲ့ညီမလေး နိုးလာတယ်။ နိုးလာတော့ အချိန်က ညနေ ၄နာရီလောက်ဖြစ်နေပြီ။ ညီမလေးကို လယ်ကွင်းတွေဆီလိုက်ပို့မယ်ဆိုပြီး ညီမလေးနဲ့အတူ မျက်နှာတွေဘာ တွေထသစ် ကိုယ်လက်သန့်စင်လိုက်တယ်။ မေမေတို့ကို လိုက်အုံးမလားမေးတော့ မလိုက်ကြတော့ဘူးဆိုတာနဲ့ ညီမလေးနဲ့ ကျုပ်ပဲ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ မြို့ပြင်ခပ်လှမ်းလှမ်းထိမောင်းသွားလိုက်ပြီး လမ်းမကြီးကနေ ဆည်မြောင်းဘေးက လမ်းလေးကို ချိုးလိုက်ပြီး လယ်အစပ်မှာ ကားကိုရပ်လိုက်တယ်။ 

လယ်ကွင်းတွေက စိမ်းစိမ်းစိုစိုမရှိကြတော့ပါဘူး။ လယ်သိမ်းပြီးချိန်မို့ထင်ပါတယ် လူသိပ်မမြင်ဘူး။ ရိုးပြတ်တွေနဲ့ လယ်ကွင်းတွေက ခြောက်သွေ့လို့။ ညီမလေးက လယ်ကွင်းထဲ ပြေးဆင်းသွားရင်း ပျော်ရွှင်မြူးတူးနေလေရဲ့။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးရှိရာ လိုက်သွားလိုက်ပြီး ညီမလေးနဲ့ အတူ လွတ်လပ်မှုကို ခံစားနေလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား လယ်ကွင်းထဲ ပြေးလွှားဆော့ကစားရင်း ညီမလေးက ထမိန်လေး မ ပြီး ဖိနပ်ချွတ်ကာ ဆည်မြောင်းထဲ ဆင်းသွားတယ်။

ရေက ဒူးလောက်ပဲရှိတာပါ။ ညီမလေးက ထမိန်ကို မထားပေမယ့် ထမိန်အဖျားနားလေးတွေ ရေစိုကုန်တယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်ကို ရေနဲ့ လှမ်းပက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်က ထမိန်လေး မ လို့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျုပ်ကိုရေလှမ်းပက်နေတဲ့ ညီမလေးပုံစံလေးက ချစ်စရာလေး။ အူယားလာတာနဲ့ ကျုပ်လဲ ပူဆိုးကိုတိုတိုပြင်ဝတ်ပြီး ဆည်မြောင်းထဲ ဆင်းလိုက်ကာ ညီမလေးကို ရေနဲ့ပြန်ပက်လိုက်တယ်။

" ကဲကွာ... ကိုကို့ညီမလေး... အဆိုးလေး.... ကိုကို့ကို ရေနဲ့ပက်အုံး... ကဲကွာ ... ကဲကွာ... "

" အ... ကိုကို... စိုကုန်ပြီ... ခစ်ခစ်... အင့်ကွာ... ကိုကိုအချစ်တုံးကြီးမို့ပက်တာ.... ခစ်ခစ်..."

ညီမလေး နဲ့ ကျုပ်ရေနဲ့ အပြန်အလှန်ပက်နေကြတာ။ ရေရွှဲအောင် ပက်တာမျိုးတော့မဟုတ်ဘူး... ရေစက်လေးတွေစင်ရုံလေးပက်တာ။ ဒါပေမယ့် လဲ ခဏနေတော့ နှစ်ယောက်သားတော်တော်စိုနေကြပြီ။ ညီမလေးရဲ ရေစိုအလှကောက်ကြောင်းလေးတွေက ချစ်ဖို့ကောင်းလှသည်။ ကျုပ်လဲ ရေပက်တာကိုရပ်လိုက်ပြီး ညီမလေးအနား တိုးကပ်သွားလိုက်သည်။ ညီမလေးလဲ ကျုပ်ကိုရေပက်ရင်း ကျုပ်က အနားတိုးလာတော့ ရွှန်းရွှန်းလဲ့လဲ့ ကြည့်ကာ ရေပက်တာကိုရပ်လိုက်သည်။ ကျုပ်ပတ်ဝန်းကျင်ကို တစ်ချက်ကြည့်တော့ လူသူကင်းရှင်းနေသည်။ လမ်းမပေါ်မှာတော့ ကားတစ်စီးစ နှစ်စီးစ ဖြတ်သွားသည်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးနားရောက်တာနဲ့ ညီမလေးကို ဖက်နမ်းလိုက်သည်။ ညီမလေးလဲ ကျုပ်ကို တင်းတင်းပြန်ဖက်ရင်း ပြန်နမ်းသည်။

" ကိုကို့အသည်းငုံလေးရာ ... လှလိုက်တာ... ရေစိုနေတဲ့အလှက ကိုကို့ကို စိတ်တစ်အားကြွစေတယ်... သိလား.... "

" ခစ်ခစ်.... သိသားပဲ .... ကိုကို့မျက်လုံးကျွတ်မတတ် ညီမလေးကိုကြည့်နေတာ.... ခစ်ခစ်.... "

" အခု ကိုကို... ညီမလေးကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီ... "

ပြောရင်း ညီမလေးရဲတင်ပါးကိုကိုင်ပြီး ကျုပ်လီးနဲ့ ညီမလေးဆီးခုံကို ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။

" ကိုကိုရယ် ရေထဲမှာ လိုးလို့အဆင်ပြေပါ့မလား... ညီမလေးလဲ ခံချင်နေပြီ... "

ကျုပ်လဲ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလမ်းကြည့်တော့ လယ်စောင့်တဲလေးတစ်လုံးကို ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ တွေ့တယ်။ ညီမလေးရဲ့ လက်ကိုဆွဲပြီး ဆည်မြောင်းထဲကနေတက်ကာ လယ်စောင့်တဲလေးဆီ ခပ်သုတ်သုတ်လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ လယ်စောင့်တဲဆီမှာတော့ ကျုပ်ထင်တဲ့အတိုင်း လူသူရှင်းတာနဲ့ ညီမလေးနဲ့ အတူ တဲပေါ်တက်ပြီး ညီမလေးနဲ့ကျုပ် နှုတ်ခမ်းချင်းဂဟေဆက်ကာ အငမ်းမရနမ်းကြတယ်။ 

ကျုပ်လဲ ခဏပဲ နမ်းပြီး ညီမလေးကို ကြမ်းခင်းပေါ် ပက်လက်လှန်စေပြီး ရေစိုထမိန်ကိုလှန်တင်လိုက်တယ်။ ပင်တီက်ုပါ ဆွဲချွတ်လ်ုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့ အရည်လဲ့နေတဲ့ စောက်ပက်ဖွေးဖွေးလေးကို လျာနဲ ကုန်းယက်လိုက်တယ်။ ညီမလေး ခါးတော့တက်သွားပြီး ကျုပ်ခေါင်းကို ဖွဖွလာကိုင်တယ်။

" ဟား.. အီးဟီး... ကိုကိုရယ်.... ချစ်လိုက်တာ.... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးစောက်စိလေးကိုလျာလေးနဲ့ကစားလိုက် စောက်ခေါင်းထဲထိ လျာထိုးထည့်ပြီး မွှေပေးတော့ ညီမလေး တစ်ဟင်းဟင်းညည်းရင်း ကော့တက်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးက ကျုပ်ခေါင်းကိုဆွဲခွာပြီး

" လိုးပေးတာ့ ကိုကိုရာ... ကိုကို့လီးကိုလိုချင်နေပြီ... ညီမလေးကို ခဏပေးစုပ်အုံး.... "

ပြောရင်း ကုန်းထလာကာ ကျုပ်ပုဆိုးကိုဖြည်ချပြီး ကျုပ်လီးကိုကုန်းစုပ်တယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးစုပ်ပေးတာအရမ်းကောင်းပေမယ့် ညီမလေးကို ရေစိုဝတ်လေးနဲ့ လိုးချင်လှပြီမို့ လီးစုပ်တာကို နားခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးကိုလေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး အနောက်ကနေခါးကိုင်ပြီး စောက်ပက်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ညီမလေးစောက်ပက်ထဲ ကို ကျုပ်လီး ကြပ်ကြပ်စီးစီးပဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးခါးကိုကိုင်ပြီး တစ်ဖန်းဖန်းပစ်ဆောင့်လိုးတော့တာ။

" ဟူး... လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ... ညီမလေးရာ... လွတ်လွတ်လပ်လပ်အခုမှလိုးရတယ်.... "

" ရှီး.... ကိုကိုရယ်... နည်းနည်းထိန်းပြီး နှစ်ချီလောက်ပြီးအောင်လိုးပေးကိုကိုရာ... လွတ်လပ်တုံး အဝလိုးပေးကွာ.... "

" လိုးပေးမယ်.... ညီမလေးစောက်ပက်ကလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ.... ချစ်တယ်ငုံလေးရယ်... ကိုယ့်ညီမလေးမို့ ပိုလိုးလို့ကောင်းတယ်.... "

" အင်း... လိုးကိုကိုရာ... ကိုကိုလိုးချင်သလောက်လိုး.... ညီမလေးက.... ကိုကိုလိုးသလောက် ခံမှာပဲ.... ကိုကိုလိုးပေးတာကိုစွဲနေပြီ.... ချစ်တယ်ကိုကိုရယ်... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးခါးကိုကိုင်ပြီး အတင်းဆောင့်လိုးတာ ညီမလေးလဲ ခဏနေတော့ ဆတ်ခနဲ တုန်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ ကျုပ်လဲ လိုးတဲ့အရှိန်ကိုလျှော့ချလိုက်ပြီး ညီမလေးစောက်ပက်ထဲကနေ လီးကိုချွတ်လိုက်တယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်တော့လဲ အခြေအနေကောင်းတာမို့ ညီမလေးကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီး စောက်ပက်ထဲကို လီးပြန်ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

အရည်တွေရွှဲအိုင်နေတဲ့ ညီမလေးစောက်ပက်ထဲကို ကျုပ်လီးက တစ်အိအိတိုးဝင်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးပေးရင်း ညီမလေးရဲ အင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဘရာလေးပါ အပေါ်တွန်းတင်လိုက်ပြီး လိုးရင်းပဲ ညီမလေးရဲ့နို့တွေကို ကုန်းစို့လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလဲ နောက်ထပ်နို့တစ်ဖက်ကို ဆုပ်နယ်ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးလိုက်တယ်။ ညီမလေး ကျုပ်ကိုဖက်တွယ်လာရင်း ကျောပြင်ကိုပွတ်သပ်နေတယ်။ 

ကျုပ်လီးကတော့ ညီမလေးစောက်ပက်ထဲမှာ တစ်စွပ်စွပ်နဲ့ ဝင်ထွက်နေတာ။ ပြီးတော့ညီမလေးကိုယ်လေးကို ရင်ဘတ်ချင်း ဖိကပ်သွားအောင်ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း ညီမလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ငုံစုပ်ရင်း နမ်းလိုက်ကာ အသားကုန်ဆောင့်လိုးတော့တာ။ ညီမလေး ကျုပ်ကိုအတင်းပြန်နမ်းရင်း ကျစ်နေအောင်ဖက်ထားရင်း ပေါင်ကားလျှက် အလိုက်သင့် အလိုးခံတယ်။ 

ကျုပ်လဲ ခပ်သွက်ဆောင့်လိုးရင်း ပြီးချင်လာတာမို့ ညီမလေးစောက်ပက်ထဲ အဆုံးဖိကပ်ပြီး လီးရည်တွေပန်းထည့်ပစ်တယ်။ လီးရည်ပန်းလိုက်တာနဲ့ ညီမလေးလဲ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး ပြီးသွားတယ်။ လီးရည်ကုန်သွားတဲ့အထိ လီးကို စောက်ပက်ထဲ ဖိကပ်စိမ်ထားရင်း ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာအနှံ့ကို အနမ်းတွေပေးလိုက်မိတယ်။ ကျုပ်ကိုသိပ်ချစ်တဲ့ ကျုပ်ချစ်ရသော ညီမလေးကတော့ မျက်လုံးလေးမှေးကာ အမောဖြေရင်း ကျုပ်အနမ်းတွေကိုခံယူနေတယ်။ အမောပြေလို့ ညီမလေး မျက်လုံးဖွင့်လာတော့ ညီမလေးရဲ့ ချောမောလှတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးကို တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိတယ်။

" ကိုကို့အသည်းတုံးလေး... ကျေနပ်ရဲ့လား... ချောလိုက်တာကွာ... ငုံလေးက... ကြီးလာရင်ပိုလှလာမှာ... ကောင်လေးတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်လာတော့မှာပဲ... "

" ဘယ်သူတွေလာဝိုင်းဝိုင်း ကိုကို့ကိုပဲချစ်တယ်... ကိုကို့ကိုပဲ ဆက်ချစ်နေမှာ... သိလား.... ငုံ့အသည်းဦးကိုကိုရဲ့.... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးကိုပေါ်ကနေထလိုက်ပြီး စောက်ပက်ထဲက နေလီးကိုထုတ်လိုက်တော့ အရည်တွေအများကြီးပဲထွက်ကျလာတယ်။ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေးလဲ အင်္ကျီတွေ ပြန်ပြင်ဝတ်နေကြတယ်။

" အရည်တွေအများကြီးပဲ..... ဆေးမသောက်ရင် ဗိုက်ကြီးသွားမှာသိလား.. ကိုကို့ညီမလေး.. "

" အခုတော့ ဆေးသောက်အုံးမယ်.... ကျောင်းပြီးရင်တော့... ကိုကိုနဲ့ကလေးရအောင်မွေးအုံးမှာသိလား... ကိုကို့ကလေးလေးကို မွေးပေးချင်လိုက်တာ.... "

" အာ... ညီမလေးရာ .... ညီမလေးဗိုက်ကြီးတော့... ပြသနာအကြီးအကျယ်တက်မှာပေါ့.... ကိုကို့ညီမလေးကို... ညီမလေးဖေဖေနဲ့မေမေက သူများနဲ့ပေးစားမှာပေါ့.... "

" ဟင့်... သူများတော့ မယူချင်ပါဘူးကိုကိုရာ... ကိုကို့ကိုပဲ ... ချစ်တာ... ကိုကိုနဲ့ပဲ ယူချင်တာ.... မရနိုင်ဘူးဆိုလဲ အပျိုးကြီးလုပ်ရင်း... ကိုကိုချစ်ပေးသလောက်နဲ့ပဲကျေနပ်နေမှာ... "

" ကိုကို့ထက်.... အလိုးသာတဲ့လူတွေ့ရင်... ကိုကို့ကိုမေ့သွားချင်မေ့သွားမှာပေါ့... "

ညီမလေး ရုတ်တရတ် မျက်ရည်တွေ ပေါက်ကနဲကျလာတယ်။ ကျုပ်လဲ စကားမှားသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်။

" ကိုကို ... ညီမလေးကိုအထင်သေးတာပဲ... ညီမလေးက ကိုကို့ကို... လိုးပေးတာသာယာပြီး... ချစ်နေတယ်လို့ထင်တာလား... အီးဟီး.... ပြောရက်လိုက်တာကိုကိုရယ်.... "

ကျုပ်လက် ညီမလေးကို ခပ်တင်းတင်းပဲ ထွေးပွေ့တော့ ကျုပ်ကျောကို ညီမလေးက တစ်ဘုံးဘုံးနဲ့ ထုတော့တာ။

" ညီမလေးရယ်.... ကိုကိုတောင်းပန်တယ်ကွာ.... ကိုကိုကလေ... ကိုကို့ညီမလေးကအရမ်းလှတော့ ... သူများပေးလိုက်ရမှာ နှမြှောပြီး ... ပြောလိုက်မိတာပါကွာ... ကိုကိုလဲယူလို့မရ... သူများလဲမပေးချင်... ကိုကိုအတ္တကြီးလွန်းပြီထင်တယ်... ငုံလေးရယ်... "

" ကိုကိုရယ်.... နောက်ကို အဲ့ဒီလိုမပြောနဲ့ကွာ.... သိလား... ညီမလေးလုံးဝမခံစားနိုင်ဘူး.... ကိုကို့ရဲ့ငုံလေးက... ကိုကိုမှ ကိုကိုပဲ သိလား.... "

" ချစ်လိုက်တာ ငုံလေးရယ်... ညီမလေးရယ်.... ကိုကိုအရမ်းချစ်တယ်သိလား... "

" ညီမလေးလဲ အရမ်းချစ်တယ်သိလား.... ကိုကို့ကို သိပ်ချစ်တာပဲ"

ပြောရင်း အနမ်းလေးတွေ ပြိုင်တူ ကြဲမိပြန်သည်။ ချစ်ရတဲ့ ညီမလေးရယ်။ ကျုပ်လဲ မိန်းမသုံးယောက်ကြားမှာ ချာချာလည် ဖြစ်နေပြီ။ မေမေ့ကို အရာအားလုံးထက်ပိုချစ်သလို ကျုပ်ရင်သွေးလေးလွယ်ထားရတဲ့ တီခင့်ကိုလဲ အချစ်ပိုရပြန်သည်။ ညီမလေးကိုလဲ တစ်စတစ်စ တိုးလို့ချစ်ရပြန်သည်။ ဒါတောင် ပုံ့ကိုစွန့်လွှတ်ထားပြီးသား ဖြစ်နေလို့ တော်တော့သည်။ ညီမလေးနဲ့ ကျုပ်လဲ ကားဆီပြန်လာပြီး အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့လိုက်ကြသည်။ တစ်လမ်းလုံး ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး တစ်ယောက်လက်ကိုတစ်ယောက် ဆုပ်ကိုင်လာခဲ့ မိကြသည်။

အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး ရေရွှဲလာလို့ အံ့သြနေကြသည်။ ဆည်မြောင်းထဲ ရေဆင်းဆော့လာတာဟု ပြောတော့ မေမေက အအေးပတ်မယ် ရေအမြန်ချိုးကြဆိုလို့ ကျုပ်နဲ့ ညီမလေးလဲ ရေအတူချိုးဖြစ်ကြသည်။ ပုံမှန်ဆိုရင် ညီမလေးနဲ့ ရေအတူချိုးဖြစ်မှာမဟုတ်ပေမယ့် တစ်ယောက်ရေချိုးတာ တစ်ယောက်က စောင့်နေရင် အအေးပတ်မှာစိုးလို့ မေမေနဲ့ အန်တီငုဝါက အတူချိုးခိုင်းလိုက်တာ။ ရေချိုးခန်းက ဘုံသုံးတာဆိုတော့ ဘာမှလုပ်လို့မရ။ မီးဖိုခန်း နဲ့ ကျလဲ အိမ်သာတစ်ခုသာ ခြားသည်။ 

ဒီကြားထဲ မောင်နှမနှစ်ယောက် ချိုးတာဆိုတော့ တံခါးပိတ်ချိုးလို့လဲ မဖြစ်ပြန်ဘူး။ ညီမလေး ကိုယ်မှာ ရေသီးလေးတွေတွဲခိုနေတာ၊ ရေစိုနေတဲ့ ထမိန်လေး ညီမလေးရဲ့အသားမှာ ချပ်ကပ်နေတာက ကျုပ်ကိုတော်တော်စိတ်ထစေသည်။ တင်လုံးကောက်ကောက်လေးနဲ့ ထမိန်ပြင်ဝတ်လိုက်တိုင်း လှပ်ကနဲ မြင်လိုက်ရတဲ့ ရင်သားဥဥလေးတွေက မြင်ဖူးနေကြဆိုပေမယ့် ကျုပ်ကို ဆွဲဆောင်လှသည်။ 

ကျုပ် သူ့ကိုခဏခဏ လှမ်းကြည့်တာမြင်တော့ ညီမလေးက ပြုံးစိစိနဲ့ လုပ်ရင်းက ရေဆက်ချိုးနေသည်။ ကျုပ်လဲ မဖြစ်ပါဘူးလေ လို့ စိတ်လျော့လိုက်ပြီး ရေကိုပဲ ခပ်သုတ်သုတ်ချိုးလိုက်တော့တယ်။ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်တော့ မေမေနဲ့ အန်တီငုဝါက သဘက်လေးတွေကိုယ်စီကိုင်လို့စောင့်နေကြသည်။ မေမေက ညီမလေးကို သဘက်လေးခြုံပေးပြီး ပုခုံးလေးဖက်ကာ အခန်းထဲခေါ်သွားသလို အန်တီငုဝါကလဲ ကျုပ်ကိုသဘက်လေး ခြုံပေးပြီး ပုခုံးဖက်ကာ တစ်ဖက်အခန်းထဲခေါ်သွားသည်။ 

အခန်းထဲရောက်တော့ အန်တီငုဝါက ကျုပ်ရှေ့မျင်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ကျုပ်ခေါင်းက ရေတွေကို သဘက်လေးနဲ့ သုတ်ပေးတယ်။ လူချင်းက ပူးကပ်မနေပေမယ့် တော်တော်နီးနီးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတာ။ အန်တီငုဝါဆီက ကိုယ်သင်းနံ့လေး ကိုရနေသည်။ 

အရင်ကလဲ အန်တီငုဝါနဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီးနေခဲ့ပေမယ့် ဘာစိတ်မှမရှိခဲ့။ ခုနက ရေချိုးခန်းထဲမှာ ညီမလေးရဲ့ ရေစိုအလှကိုကြည့်ပြီး ထနေတဲ့စိတ်ကြောင့်ပဲလား မသိဘူး။ ကျုပ်ကောင်က ရုတ်တရတ်တင်းလာတယ်။ ဗုဒ္ဓေါ။ အန်တီငုဝါကို သွားထောက်မိမှာစိုးလို့ ခါးကို အနောက်သို့ယို့ထားရသည်။ ကျုပ်အန်တီငုဝါနဲ့ အကြိမ်များစွာ အသားချင်းထိဖူးပါတယ်။ ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်မထခဲ့ဖူးဘူး။ ကျုပ်မျက်လုံးတွေက အန်တီငုဝါရဲ့ ရင်သားတွေဆီကြည့်နေမိပြန်တယ်။ 

အန်တီငုဝါရဲ့ ရင်သားတွေက မေမေ့ထက်တောင် နည်းနည်းထွားချင်သေးတယ်။ ကြည့်နေရင်းနဲ့ အန်တီငုဝါရဲ့ နောက်ယောက်ျားက အပြင်မှာ ပွေနေတာဆိုတော့ အန်တီငုဝါကို ပုံမှန်မှဆက်ဆံပေးရဲ့လား၊ အန်တီငုဝါများ ဆာနေမလားလို့ တွေးမိသွားတယ်။ ဟာ... ကျုပ်တစ်ခါမှ မတွေးဖူးတဲ့ အန်တီငုဝါရဲ့ လိင်ကိစ္စကို တွေးနေမိတာပဲ။ အန်တီငုဝါမှာ လက်ရှိ ကာမပိုင်လင်သားမရှိတာကို ကျုပ်သိနေလို့ ဒီစိတ် ဒီအတွေး တွေ ရောက်လာတာလား ကျုပ်မသိတော့ပါ။ တစ်ဖက်ကလဲ ကျုပ်ကောင်ကို အန်တီငုဝါနဲ့ မထိမိအောင် ကိုယ်ကိုယို့ရင်း အန်တီငုဝါအပေါ် မဖြစ်သင့်တဲ့ စိတ်တွေဖြစ်နေလို့ ရှက်နေမိသည်။ အန်တီငုဝါက ကျုပ်ကျောကို သဘက်နဲ့ ရေသုတ်ပေးကာမှ ပြဿနာက စ တော့သည်။ 

နောက်ကျောကိုရေသုတ်ပေးတာ နောက်ကနေသွားမသုတ်ဘဲ ရှေ့ကနေ သိုင်းပြီးသုတ်ပေးတော့ ကိုယ်ချင်းက ပူးကပ်မတတ်ဖြစ်သွားပြီး မာနေတဲ့ ကျုပ်ကောင်ကလဲ အန်တီငုဝါရဲ့ ဆီးစပ်ကို သွားထောက်မိတော့သည်။ အန်တီငုဝါကိုယ်လုံးလေး ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး ကျုပ်မျက်နှာကို တစ်အံတစ်သြကြည့်သည်။ ကျုပ် အန်တီငုဝါရဲ့ အကြည့်ကို ရင်မဆိုင်ရဲပါ။ ရှက်လွန်းလို့ ခေါင်းငုံ့ထားမိသည်။ လူလဲ ပူထူနေပြီ။ ကျုပ်မျက်နှာလဲ ရဲပတောင်းခတ်နေမှာ အသေအချာပါပဲ။ အန်တီငုဝါက ကိုယ်ကို ခွာလိုက်မလို လုပ်ပြီးမှ မခွာတော့ဘဲ သက်ပြင်းချပြီး ကျုပ်ကောင်ကိုပြန်ထိထားသည်။

" သားတေဇာ... မေမေလေးကိုဘာလို့ ... အဲ့ဒီစိတ်တွေရှိနေရတာလဲကွယ်... "

" သားတောင်းပန်ပါတယ် မေမေလေးရယ်.... သားလဲမသိဘူး... သူ့ဟာသူဖြစ်လာတာ... "

" ဟင်း... သားရယ်... "

ပြောရင်း ကျုပ်ကို နွေးထွေးစွာဖက်ထားပေးတယ်။ ကျုပ်က အခန်းဝကိုကျောပေးထားတာ။ အန်တီငုဝါက အခန်းဝကို မျက်နှာမူထားတာဆိုတော့ အပြင်မှာ လူရှင်းလို့ ကျုပ်ကို ဖက်တာပဲဆိုပြီး ကျုပ်လဲ အလိုက်သင့်လေးအဖက်ခံနေလိုက်တယ်။ အရင်က ပွေ့ဖက်ဖူးကြပေမယ့် အခုဟာက စိတ်ထနေတဲ့အချိန်မှာ အန်တီငုဝါကိုထောက်ရင်း အဖက်ခံလိုက်ရတာဆိုတော့ ရင်တွေ တစ်ဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေတော့တယ်။ အန်တီငုဝါရဲ့ ရင်သားတွေက ကျုပ်ရင်ဘတ်မှာ ဖိကပ်နေတော့ အန်တီငုဝါရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကို ကြားနေရတယ်။ အန်တီငုဝါ လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ကောင်ကို မရဲ တရဲလေး လာကိုင်တော့ ကျုပ်ရင်ထဲ ဖေါ်ပြလို့မရတဲ့ ခံစားမှုလေး စီးဝင်လာတယ်။ အထိအတွေ့ အသစ်တစ်ခုဟာ ကျုပ်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။

" သားရယ်... ထွားလှချည်လားကွာ.... "

ပြောရင်း ကျုပ်မျက်နှာကို တစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းတယ်။ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါကိုယ်တိုင်က ခွင့်ပြုသယောင်ဆိုတော့ စိတ်ရဲသွားပြီး အန်တီငုဝါရဲ့ ခါးလေးကိုပြန်ဖက်လိုက်ပြီး အန်တီငုဝါမျက်နှာကို ပြန်ပြီး နမ်းရှုံ့လိုက်မိတယ်။ အန်တီငုဝါရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသလိုပဲ။ ကျုပ်လက်တွေက အန်တီငုဝါရဲ့ တင်ပါးတွေကိုပါ ပွတ်သပ်နေမိပြီ။ အန်တီငုဝါရဲ့တင်ပါလေးကို ကိုင်ရင်း ကျုပ်ကောင်ဆီကို ပိုပြီးဖိကပ်သွားအောင် ဆွဲယူနေမိပြီ။ အန်တီငုဝါရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးပေါ် ကျုပ်နှုတ်ခမ်းလေးဖိကပ်သွားတော့ အန်တီငုဝါ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကို အန်တီငုဝါ ပြွတ်ကနဲ တစ်ချက်စုပ်လိုက်တော့ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါနှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်စုပ်ယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အန်တီငုဝါက ချက်ချင်းပဲ မျက်နှာချင်းရော လူချင်းပါခွာလိုက်ပြီး ကျုပ်ကောင်ကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကိုပါ လွှတ်လိုက်တယ်။

" သား... မေမေလေးကို ... အထင်သေးသွားပြီလားဟင်.... "

" မေမေလေးရယ် ... သား... မေမေလေးကို... အဲ့ဒီလိုမျိုးယောင်လို့တောင်မတွေးမိဖူးပါဘူး... သားတောင်းပန်ပါတယ်... "

" မေမေလေးတို့... မဖြစ်သင့်ဘူးသားရယ်... ဒီလောက်နဲ့ ကျေနပ်တော့နော်... အဝတ်အစားတွေဝတ်တော့... "

" ဟုတ်ကဲ့ မေမေလေး... "

အန်တီငုဝါ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး ကျုပ်နဖူးလေးကိုနမ်းကာ အပြင်ထွက်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ အင်္ကျီအဝတ်အစားတွေ ဝတ်လိုက်ပြီးအပြင်ကိုထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းမှာတော့ ဘယ်သူမှ ရှိမနေဘူး။ တီခင်နဲ့ အန်တီငုဝါတို့ ညစာစားဖို့ ပြင်နေကြပြီထင်တယ်။ ညီမလေးနဲ့ မေမေကတော့ အခန်းထဲက ထွက်မလာကြသေးဘူး။ ကျုပ်လဲ မီးဖိုခန်းထဲ လိုက်သွားလိုက်တော့ အန်တီငုဝါ နဲ့ တီခင်က ကျုပ်ကိုလှည့်ကြည့်တယ်။

" သား... ဘာဝိုင်းလုပ်ပေးရအုံးမလဲ... "

" ရတယ်သား... ဧည့်ခန်းကပဲစောင့်နေ... သားညီမလေးထွက်လာမှပဲ... စားကြတာပေါ့.... "

" ဟုတ်ကဲ့... မေမေလေး... "

ကျုပ်လဲ ဧည်ခန်းမှာပဲ ပြန်ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ညီမလေးနဲ့ မေမေ အခန်းထဲက ထွက်လာကြတယ်။ ညီမလေးက သနပ်ခါးပါးကွက်ကြားလေးနဲ့ ဆံပင်လေးတွေတောင် ကျစ်ဆံမြီး ကျစ်ထားလိုက်သေးတယ်။ ချစ်စရာလေးဗျ။ မေမေက ညီမလေးကို သေသေချာချာ အလှပြင်ပေးထားတာဖြစ်မယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်ရှေ့မှာလာရပ်ပြီး

" ကိုကို... ညီမလေးလှလား.... ခစ်ခစ် "

" မေမေ... အဲ့ဒါဘယ်သူလဲ... ညီမလေးလား... "

ကျုပ်လဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး မေမေ့ကိုမေးလိုက်တယ်။

" အင်းလေ... အဲ့ဒါသားညီမလေးလေ... မလှဘူးလား.."

" မသိပါဘူး... ဘယ်ကတောသူအိမ်ရောက်နေသလဲလို့... "

" ဟာ... ကိုကိုနော်.... "

ပြောရင်း မျက်နှာလေးကမဲ့သွားတာ။ ကျုပ်လဲ ညီမလေး စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတာသိလို့ ညီမလေးဆီထသွားလိုက်ရင်း -

" ဟား... ကိုကိုကစတာညီမလေးရဲ့... ညီမလေးက အရမ်းလှလို့လူတောင်မှားတယ်... မှန်းစမ်း (ရွှတ်)... ဟား... သနပ်ခါးနံ့လေးမွှေးနေတာပဲကွာ.."

" ဟွန့် ... အခုမှလာပြီးတော့(ရွှတ်)... ခစ်ခစ်"

ပြီးတော့ ကျုပ်တို့ ထမင်းလက်ဆုံစားကြတယ်။ ပြီးတော့ စကားစမြည်ပြောရင်း ညအိပ်တော့ အရင်လိုပဲ အိပ်ကြတယ်။ ညဘက်ကျတော့ ပြီးခဲ့တဲ့ ညကလိုပဲ မေမေနဲ့ တီခင်နဲ့ တစ်လှည့်စီ အပြင်ထွက်လိုးကြတယ်။ မေမေက နေ့လည်က ကျုပ်နဲ့ ညီမလေး လိုးတဲ့အသံ မီးဖိုထဲမှာ ရေလာသောက်ရင်း ကြားတယ်တဲ့။ သိပ်အတင့်မရဲဖို့ မေမေ့နေရာမှာ အန်တီငုဝါဆိုရင် ပြဿနာအကြီးကြီးတက်မှာမို့ ဂရုစိုက်ဖို့မှာတယ်။ ကျုပ်လဲ လန့်သွားတယ်။ တော်သေးတာ မေမေဖြစ်နေလို့ပေါ့ အန်တီငုဝါသာဆိုရင် ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် သိမှာမဟုတ်ဘူး။ 

ဟူး ကျုပ်လဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချနေမိတယ်။ အိပ်ကြတော့လဲ အန်တီငုဝါ နဲ့ နမ်းဖြစ်တဲ့အကြောင်း စဉ်းစားမိတယ်။ သမီးနဲ့ဖြစ်ပြီးမှ အမေနဲ့ပါဆက်ဖြစ်ကြရင် မကောင်းဘူးထင်တယ်။ အန်တီငုဝါနဲ့ တော့ မဖြစ်အောင်ထိန်းမှ ဖြစ်မယ်လို့တွေးမိတယ်။ အန်တီငုဝါရဲ့ ဘော်ဒီအကိတ်ကြီးနဲ့ ရင်သားထွားထွားကြီးတွေကိုတော့ ကျုပ်မျက်လုံးထဲမှာ မြင်ယောင်မိနေတုန်းပဲ။ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတဲ့ အန်တီငုဝါရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေရောပေါ့။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ကို တင်းတင်းဖက်ရင်း အိပ်လိုက်တော့တယ်။

``````````````````````````````

(28)

နောက်နေ့ကျတော့ ကျုပ်တို့အဖွဲ့ ဘုရားဖူးထွက်မယ်ဆိုပြီး အိမ်ကနေ ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ညကတည်းက တိုင်ပင်ထားကြတာပါ။ မေမေနဲ့ တီခင်က ထမင်းချက်ပြီး ချိုင့်နဲ့ထည့်ယူလာခဲ့ကြတယ်။ အနီးအနားကမြို့က ဆံတော်ရှင်ဘုရားတစ်ဆူကို သွားဖူးကြမှာပါ။ မေမေက အန်တီစပါယ်နဲ့ ခရေဖူးလေးတို့ သားအမိပါ ခေါ်လာခဲ့တယ်။ ချက်ပြုတ်ပြီးမှ ထွက်ခဲ့ကြတာဆိုတော့ မနက် ဆယ်နာရီလောက်မှ ထွက်ဖြစ်ကြတယ်။ ညီမလေးနဲ့ ခရေဖူးလေးက ရှေ့ခန်းမှာ မေမေတို့လူကြီးအုပ်စုက နောက်ခန်းမှာ။ လေးယောက်ဆိုတော့ နည်းနည်းကြပ်ပေမယ့် စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ လိုက်လာကြတယ်။ 

ညီမလေးကတော့ ခရေဖူးလေးကို ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး စကားတွေတစ်တွတ်တွတ်ပြောနေတာ။ ကျုပ်တို့အိမ်မှာ ညီမလေးက အငယ်ဆုံးဆိုတော့ သူကပဲ ကလေးလိုလုပ်နေတာ။ အခု ခရေဖူးလေးပါလာတော့ လူကြီးလုပ်ပြီး စကားတွေ တစ်တွတ်တွတ်ပြောနေတော့တာ။ ညီမလေးကလဲ ခရေဖူးလေးကို ညီမလေး ညီမလေးနဲ့ ပါးစပ်ဖျားကမချသလို ခရေဖူးလေးကလဲ မမ မမ နဲ့ လေပေးဖြောင့်နေကြတယ်။ ကားက တစ်နာရီခွဲလောက်ပဲ မောင်းရပါတယ်။

ဘုရားကိုရောက်တော့ နေ့လည် ၁၁ခွဲလောက်ဖြစ်နေပြီ။ ဘုရားကို အရင်ဖူးလိုက်ကြတယ်။ ညီမလေးက ခရေးဖူးလေးကို လက်ကမလွှတ်ဘူး။ ကျုပ်လဲ အခုမှပဲ မေမေနဲ့ တီခင်နားကပ်ရတော့တယ်။ ဘုရားရှိခိုးတော့လဲ မေမေနဲ့တီခင်ကို တစ်ဘက်စီထားပြီး ရှိခိုးတယ်။ ဘုရားမှာတော့ မေမေနဲ့ မြန်မြန်နီးရဖို့ ဆုတောင်းမိသေးတယ်။ မေမေနဲ့ တီခင်ကတော့ မိန်းမသားတို့ ထုံးစံအတိုင်း ရွတ်ဖတ်သရစျယ်နေကြတာ မို့ တော်တော်နဲ့ မပြီးဘူး။ ညီမလေးက ခရေဖူးလေးကို အန်တီမျိုးနဲ့ထားခဲ့ပြီး ကျုပ်ကို လာပြီးလက်ဆွဲခေါ်တယ်။ ကျုပ်လဲ ညီမလေးခေါ်ရာနောက်လိုက်သွားတော့ ဆင်းတုတော်တစ်ဆူရှေ့မှာ နှစ်ယောက်အတူထိုင်ပြီး ဘုရားရှိခိုးရပြန်တယ်။ ကျုပ်ဦးချပြီးလို့ ညီမလေးက နှုတ်ခမ်းလေးတစ်လှုပ်လှုပ်နဲ့ ဆုတောင်းနေသေးတာ။ ခဏနေတော့ ကျုပ်ကို ပြုံးပြီး လှည့်ကြည့်လာတယ်။

" ဘာတွေဆုတောင်းနေတာလဲ... ညီမလေးရဲ့... "

" ကိုကိုနဲ့ မခွဲအတူနေရပါစေလို့... နောက်ဘဝကျရင်လဲ... ဒီလိုမောင်နှမဘဝမျိုးမဟုတ်ဘဲ... ချစ်သူလိုဘဝမျိုးနဲ့... ထဝရလက်တွဲနိုင်ပါစေလို့... ဆုတောင်းလိုက်တာ... "

" ညီမလေးရယ်... "

ကျုပ်စိတ်ထဲ မကောင်းဘူးဗျာ။ ကျုပ်ကိုအရမ်းချစ်တဲ့ ညီမလေးကို ခေါင်းလေးပွတ်ပေးပြီး ညီမလေးဆုတောင်းတွေ ပြည့်ပါစေကွာ လို့ပဲ ပြောလိုက်မိတော့တယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးနဲ့ အတူ မေမေတို့ဘက်လျှောက်လာတော့ အန်တီမျိုးတို့သားအမိနဲ့ အန်တီငုဝါက ဘုရားဝတ်ပြုပြီးနေကြပြီ။ မေမေနဲ့ တီခင်ကတော့ မပြီးသေးဘူး။ အန်တီငုဝါက အရိပ်ရတဲ့ စောင်းတန်းမှာသွားထိုင်ရအောင်ဆိုတာနဲ့ ကျုပ်လဲ စောင်းတန်းဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ နေ့လည်ခင်းဆိုတော့ နေတော့ အတော်ပူနေပြီဗျ။ အန်တီငုဝါနဲ့ အန်တီမျိုးတို့သားအမိကို စောင်းတန်းမှာထားခဲ့ပြီး ညီမလေးကို လက်ဆွဲခေါ်ကာ ထီးယူပြီး မေမေတို့ဆီ ထွက်လာလိုက်တယ်။ ကျုပ်က မေမေ့ကို ထီးမိုးပေးတော့ ညီမလေးက တီခင့်ကို ထီးမိုးပေးတယ်။ ခဏကြာတော့ မေမေနဲ့ တီခင် ဘုရားဝတ်ပြုပြီးတော့ ထီမိုးနေပေးနေတဲ့ ကျုပ်တို့ မောင်နှမကို လှည့်ကြည့်ပြီးပြုံးတယ်။

" သားလေးနဲ့ သမီးလေးက လိမ္မာလိုက်တာ... သာဓု.. သာဓု... သာဓု... "

" ဟုတ်ပါ့.... ယမင်းရယ်.... အလိုက်သိလိုက်တာ... ထမင်းဆာနေကြပြီးလား... "

" မဆာသေးပါဘူးအန်တီခင်ရဲ့... နည်းနည်း... ဟီးဟီး... "

" ကဲကဲ လာလာ... မမငုဝါတို့ရော... ထမင်းစားလိုက်ကြရအောင်... ကားပေါ်မှာထမင်းချိုင့်တွေက... "

" မေမေလေးတို့က စောင်းတန်းထဲမှာ... သားထမင်းချိုင့်ယူခဲ့လိုက်မယ်... မေမေတို့စောင်းတန်းထဲကပဲစောင့်တော့... "

" အင်း... သားလေး... လာမမခင်သွားရအောင်... "

" ကိုကို... ညီမလေးလဲလိုက်ခဲ့မယ်... "

" လာ လိုက်ခဲ့... "

မေမေနဲ့ တီခင်ကတော့ ထီးလေးဆောင်းပြီး အန်တီငုဝါတို့ရှိတဲ့ စောင်းတန်းဘက်ဆီထွက်သွားကြတယ်။ ကျုပ်နဲ့ညီမလေးလဲ ကားထဲက ထမင်းချိုင့်နဲ့ အခင်းပါယူပြီး စောင်းတန်းဆီပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ စောင်းတန်းထဲမှာ အခင်းလေးခင်းပြီး မိသားစု ပျော်ပျော်ပါးပါး ထမင်းအတူစားကြတယ်။ စားသောက်ပြီးတော့ ချိုင့်တွေသိမ်းပြီး ကျုပ်နဲ့ ညီမလေးပဲ ကားပေါ်ပြန်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခဏတစ်ဖြုတ်နားပြီး ကျန်တဲ့ ဘုရားတွေလှည့်ဖူးကြတယ်။ 

ဘုရားလှည့်ဖူးရင်း အန်တီငုဝါက အိမ်သာတက်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ ကျုပ်ပဲ လိုက်ပို့မယ်ဆိုပြီး အန်တီငုဝါနဲ့ အတူထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အများသုံးအိမ်သာက အတော်လှမ်းသားဗျ။ ဘုရားနဲ့ တော်တော်ဝေးဝေးမှာ ဆောက်ထားတာ။ ပွဲတော်ရက်လဲ မဟုတ် ဘာလဲမဟုတ်ဆိုတော့ လူတော့သိပ်မစည်ဘူး။ 

ကျုပ်နဲ့ အန်တီငုဝါ ဘုရားရင်ပြင်ပေါ်ကဆင်းတော့ စိတ်ကဖောက်လာတယ်။ အန်တီငုဝါရဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေကို မသိမသာကြည့်မိလာတယ်။ နှစ်ယာက်ထဲမို့ စိတ်ဖေါက်တာထင်တယ်။ အောက်ကကောင်ကလဲ နည်းနည်းတင်းချင်လာတယ်။ အန်တီငုဝါကတော့ မသိသလိုဘဲ အေးအေးဆေးဆေးလျှောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ အပင်တွေအုံ့ဆိုင်းနေတဲ့ လမ်းချိုးလေးထဲကိုလျှောက်သွားရတော့ နေရာရှုခင်းက ကြည်နူးစရာကောင်းလွန်းနေတယ်။

" ဒီနေရာလေးက... လှတယ်နော်မေမေလေး... "

" အင်း...ဟုတ်တယ်... အပင်လေးအုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်းနဲ့... ကြည်နူးစရာလေး.... အိမ်သာကလဲ ဝေးလိုက်တာကွယ်... "

" ဟုတ်တယ်နော်.... အောင့်နိုင်သေးရဲ့လား... "

" ရပါတယ်... "

ပြောမယ့်သာပြောတာ အန်တီငုဝါရဲ့ နဖူးမှာ ချွေးစလေးတွေတွေ့နေရတယ်။ အဲ့ဒီလမ်းလေးထဲ တော်တော်လေးလျှောက်ပြီးမှ မြေသားလမ်းသွယ်လေးတစ်ခုထဲမှာ အိမ်သာကိုတွေ့ရတယ်။ အန်တီငုဝါလဲ အိမ်သာကို ခပ်သုတ်သုတ်လျှောက်သွားတော့ ကျုပ်လဲ ခပ်မြန်မြန်ပဲလိုက်လျှောက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါ မိန်းကလေးအိမ်သားထဲဝင်တော့ ကျုပ်လဲ ယောက်ျားလေးအိမ်သာထဲ ပြီး အပေါ့သွားလိုက်တယ်။ တင်းနေတဲ့ကောင်လဲ ငြိမ်သွားတယ်။ ကျုပ်ပြန်ထွက်လာတော့ အန်တီငုဝါထွက်မလာသေးလို့ စောင့်နေရသေးတယ်။ အများသုံးအိမ်သာဆိုတော့ အနံ့အသက်က မကောင်းဘူးဗျာ တော်တော်ဆိုးတယ်။ အန်တီငုဝါလို သူဌေးမတစ်ယောက်လဲ တော်တော်သည်းခံရမှာပဲ။ ခဏကြာတော့ အန်တီငုဝါထွက်လာတယ်။ မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့လို့။

" မျက်နှာက ... ဘယ်လိုဖြစ်တာတုန်းမေမေလေးရဲ့... ကိစ္စရောပြီးခဲ့ရဲ့လား..."

" အမလေး... အခုမှပဲ အသက်ဝဝရှူရတော့တယ်... အသက်အောင့်ပြီး မြန်မြန်ပြီးအောင်လုပ်ခဲ့ရတယ် ... "

" ဟား... လာသွားကြမယ်လေ... "

" အင်း... သွားကြစို့... "

အန်တီငုဝါနဲ့ ကျုပ် အိမ်သာကနေပြန်ထွက်လာကြတော့ မြေသားလမ်းကမူကထစ်တွေကြောင့် အန်တီငုဝါ ခလုတ်တိုက်ပြီး လဲမလိုဖြစ်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ အလန့်တကြားပဲ အန်တီငုဝါ ကိုယ်လေးကိုဖမ်းထိမ်းလိုက်တာ လက်က လိုရာမရောက်ဘဲ အန်တီငုဝါနို့တွေကို နောက်ကနေ အုပ်ကိုင်မိသွားတယ်။ အိုး... ကျုပ်သိပ်မျက်စိကျနေတဲ့ အန်တီငုဝါနို့တွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ကိုင်လိုက်ရတာ အိစက်နေတာပဲဗျာ။ အန်တီငုဝါကိုယ်လုံးလေး ပြန်တည့်မတ်လာသည့်တိုင် ကျုပ်သတိလက်လွတ် မလွှတ်ပေးပေးဘဲ  နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း မသိမသာ ဖျစ်ညှစ်နေမိတယ်။ အန်တီငုဝါကိုယ်လေးလဲ တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်နေရှာတယ်။ 

အနေအထားကတော့ အန်တီငုဝါက ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီး ကျုပ်က အနောက်ကနေ အန်တီငုဝါရဲ့နို့တွေကို ကိုင်ဆုပ်နေတာပေါ့။ ကျုပ်လီးကလဲ အန်တီငုဝါရဲ့ တင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဘောင်းဘီခံလျှက်ကပဲ အမြှောင်းလိုက်ကြီး ဖိကပ်နေတော့တယ်။ အန်တီငုဝါရဲ့လက်နှစ်ဖက်က သူ့နို့ကိုကိုင်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်နှစ်ဖက်ပေါ် ရောက်လာပေမယ့် ဖယ်မပစ်ဘဲ အုပ်ကိုင်ထားတယ်။ 

ညည်းသံလေးတွေထွက်လာပြီး တင်ပါးတွေက ကျုပ်လီးဆီပိုပြီးဖိကပ်လာတယ်။ ကျုပ်လဲ နည်းနည်းရဲလာပြီး အန်တီငုဝါရဲ့လည်တိုင်လေးကို နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖိနမ်းလိုက်တော့ အန်တီငုဝါ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားတယ်။ နေရာကလဲ အလွန်တိတ်ဆိတ်ပြီး အေးချမ်းနေတာကြောင့်ပဲ ရုန်းမထွက်ဖြစ်ကြတာထင်တယ်။ ကျုပ် အန်တီငုဝါရဲ့ကိုယ်လေးကို ကျုပ်ဘက်ဆွဲလှည့်ပစ်လိုက်တယ်။

" သား... မေမေလေးတို့ မဖြစ်သင်...အု..."

အန်တီငုဝါ စကားပင်မဆုံးလိုက်ပါ ကျုပ် အန်တီငုဝါရဲ့နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ အန်တီငုဝါ မျက်စိလေးပြူးသွားပြီး ရုန်းဖို့ကြိုးစားတယ်။ အန်တီငုဝါရဲ့ခေါင်းကို ရုန်းလို့မရအောင် ကျုပ်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ချုပ်ကိုင်ထားတာကြောင့် ရုန်းလို့မရဘူး။ ကျုပ် အန်တီငုဝါရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်ရင်းနမ်းနေတာ ခဏနေတော့ အန်တီငုဝါပါ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်စုပ်လာတယ်။ ကျုပ်ကိုလဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပြန်ဖက်လာတယ်။ ခဏနေတော့ နမ်းတာရပ်လိုက်ကြပြီး အန်တီငုဝါရဲ့ မျက်နှာအနှံ့ အနမ်းတွေကြဲချပစ်လိုက်တယ်။ လက်ကလဲ အန်တီငုဝါရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေမိတယ်။

" မေမေလေးရဲ့ နို့တွေကိုအရမ်းကြိုက်တာပဲလားသားရယ်... "

" အင်း.... အရင်ကသတိမထားမိဘူး... မေမေလေးသားကို ရေသုတ်ပေးတဲ့နေ့ကမှ... မေမေလေးရဲ့နို့တွေ ကြည့်မိပြီး... အရမ်းကိုင်ချင်... စို့ချင်နေတယ်.... "

" အခုတော့ တော်တော့သားရယ်... သိပ်ကြာနေရင်မကောင်းဘူး.... သွားရအောင်နော်... "

" မေမေလေးရယ်... သားမေမေလေးရဲ့နို့တွေကို နမ်းချင်တယ်... အင်္ကျီပေါ်ကနေပဲနမ်းမယ်နော်.... ခွင့်ပြုပါ မေမေလေးရယ်... "

ပြောရင်း အန်တီငုဝါရဲ့ ရင်ညွန့်လေးကို ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါ ရင်ဘတ်လေးကော့တက်သွားတယ်။

" ဟင်းဟင်း... သားရယ်... "

အန်တီငုဝါ ကျုပ်ခေါင်းလေးကိုဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ ကျုပ်လည်း အန်တီငုဝါရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်နယ်ရင်း ဘယ်ညာပြောင်းကာ တစ်ရှုံ့နမ်းနေမိတယ်။ မျက်နှာနဲ့ပါ နို့ပေါ်မှာ လှိမ့်ပွတ်နေမိတယ်။

" မေမေလေးရဲ့နို့တွေက ထိလို့မဝဘူး... အရမ်းနူးညံ့တာပဲ.... အမြဲထိနေချင်တယ်... ဒီအတိုင်းမြင်လိုက်ရရင်ရူးသွားမလားမသိဘူး... စို့ချင်လိုက်တာမေမေလေးရယ်.... "

" တော်တော့သားရယ်... နော်နော်... လိမ္မာပါတယ်ကွာ... နောက်အခွင့်အရေးရတော့ ပေးစို့မယ်ကွာ... သွားရအောင်နော်... တကထဲ... နှာဗူးလေး... "

" ဟုတ်မေမေလေး... သားကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်... "

" ဟုတ်ပါပြီ... ဖယ်ပါအုံးသားရယ်... လူလည်းဖွပ်ဖွပ်ညက်ညက်ကြေနေပြီ... "

" ဟီးဟီး.... လာမေမေလေး သားလက်ကိုတွဲ... ထပ်ခလုတ်တိုက်နေအုံးမယ် ..."

" မတိုက်ရဲတော့ပါဘူးတော်... ခစ်ခစ်... "

ကျုပ်နဲ့ အန်တီငုဝါလဲ မေမေတို့အုပ်စုရှိရာပြန်လာခဲ့လိုက်ကြတယ်။ မေမေတို့ကတော့ ကျုပ်တို့လမ်းခွဲခဲ့တဲ့နေရာမှာမရှိတော့လို့ ညီမလေးဆီဖုန်းဆက်ပြီး မေးရသေးသည်။ မေမေတို့အုပ်စုဆီရောက်တော့ အတူလိုက်ပြီး ဘုရားဖူးကြသည်။ လှေကားအတက်အဆင်းတွေဆိုရင် တီခင့်ကို လက်မောင်းလေးကိုင်ပြီး တွဲပေးနေမိသည်။ တီခင်ကတော့ ဘာမှမပြော ပြုံးစိစိနှင့်သာ။ ဘုရားရှိခိုးရင်တော့ မေမေ့ဘေးမှာပဲ ရှိခိုးဖြစ်တာများသည်။ ဘုရားတစ်ပျော်တစ်ပါးဖူးကြရင်း အဖွဲ့လိုက်ပုံတွေရော ၂ယောက်တွဲ၊ သုံးယောက်တွဲပုံတွေရော ရိုက်ကြသည်။ ပုံတွေတော့ တော်တော်စုံသွားသည်။ ဘုရားစျေးမှာလဲ လိုချင်တာဝယ်ကြ၊ ခရေးဖူးလေးလက်ညှိုးထိုးတာနဲ့ ညီမလေးက ဝယ်ပေးတော့သည်။ 

အန်တီမျိုးက တားပေမယ့်မရ ညီမလေးက ဇွတ်ဝယ်ပေးသည်။ မေမေနဲ့ တီခင်နဲ့ အန်တီငုဝါက အန်တီမျိုးကို အဝတ်စား တစ်စုံစီ ဝယ်ပေးကြပြန်သည်။ ပျော်စရာကောင်းတဲ့ ဘုရားဖူးခရီးကနေ ညနေ ၅နာရီလောက်မှ ပြန်ခဲ့လိုက်ကြသည်။ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါနဲ့ မဖြစ်အောင်ထိန်းမယ်လို့ တွေးထားတဲ့ကြားက ခုလိုထပ်ဖြစ်တာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိပ်တော့မကျေနပ်ချင်ဘူး။ ခက်တာက ကျုပ် အန်တီငုဝါရဲ့ နို့ထွားထွားတွေပေါ် သိပ်အာရုံရောက်နေတယ်။ အိမ်မှာတော့ လူအများကြီးနဲ့ဆိုတော့ ထပ်မဖြစ်တန်ကောင်းဘူးထင်ပါရဲ့။ သေချာတာတစ်ခုက ကျုပ် အန်တီငုဝါကို မေမေ၊ တီခင်၊ ပုံ့ နဲ့ ညီမလေးတို့လို ချစ်တဲ့စိတ်မျိုးရှိမနေပါ။ ဖြစ်သွားခဲ့ရင်တောင်မှာ ဆန္ဒတွေမထိန်းနိုင်လို့ဘဲ ဖြစ်လိမ့်မည်။

ပြန်ရောက်တော့ ဆိုင်ကောင်းကောင်းတစ်ဆိုင်ဝင်ပြီး ညစာ စားလိုက်ကြသည်။ ပြီးတော့မှ အိမ်ရှေ့မှာ ကားရပ်ပေးတော့ မေမေနဲ့ တီခင်ကဆင်းနေခဲ့သည်။ ကျုပ်က အန်တီမျိုးတို့သားအမိကို အိမ်အထိ လိုက်ပို့ပေးမှာမို့ အန်တီငုဝါနဲ့ ညီမလေးက အန်တီမျိုးတို့အိမ်ရောက်ဖူးသွားအောင် လိုက်ခဲ့မယ်ဟုဆိုကာ ကားပေါ်မှာနေခဲ့သည်။ အချိန်ကလဲ ည ၈နာရီထိုးတော့မှာမလား။ မေမေနဲ့ တီခင် အိမ်ထဲဝင်သွားတော့ ကျုပ်လဲ ကားမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ 

အန်တီမျိုးတို့အိမ်ရောက်တော့ အိမ်က အရင်ကလို သက်ကယ်မိုး ထရံကာအိမ်လေးမဟုတ်တော့၊ သွပ်မိုး ပျဉ်ထောင်အိမ်လေး ဖြစ်လို့နေပြီ။ ခြံစည်းရိုးတွေကိုလဲ သစ်သားဖြင့် အခိုင်အမာလုပ်ပေးထားသည်။ မေမေနဲ့ တီခင်တို့ရဲ့ အန်တီမျိုးတို့သားအမိအပေါ်ထားတဲ့ စေတနာကိုမြင်ရတော့ ကျုပ်ရင်ထဲ ချမ်းမြေ့ရသည်။ အန်တီမျိုးက အန်တီငုဝါကိုခေါ်ပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားတယ် ခရေဖူးလေးက ကျုပ်နဲ့ ညီမလေးကို ကိုကိုနဲ့မမ လာ ဆိုပြီး လက်တစ်ဖက်စီဆွဲကာ အိမ်ထဲသို့ ခေါ်လို့ လိုက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ အိမ်လေးကသပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် အိပ်ခန်းတစ်ခန်းပါပြီး မီးဖိုခန်းတစ်ခန်း ဧည့်ခန်းလေးတစ်ခုနှင့် နေချင်စဖွယ်ဖြစ်နေသည်။ အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ အန်တီမျိုးက ဖျာလေးတစ်ချပ်ခင်းလို့ -

" လာထိုင်... ဖိုးတေနဲ့ သမီးဖူးငုံ... အိမ်လေးဘယ်လိုနေလဲ... မငုဝါ"

" အိမ်လေးကချစ်စရာလေးပဲ မမျိုးရဲ့.... အသစ်ပဲရှိသေးတယ်နော်... ဆောက်ထားတာ... သိပ်မကြာသေးဘူးထင်တယ်.."

" အင်း... ဟုတ်တယ်... ယမင်းနဲ့ မခင်တို့ရဲ့ ကျေးဇူးတွေလေ... ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဆို ဆောက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး... အရင်က အိမ်ကယိုင်နဲ့နဲ့ နဲ့ သက်ကယ်မိုးထရံကာအိမ်လေး... ကျမတို့သားအမိအတွက်တော့... တစ်ကယ့်ကျေးဇူးရှင်တွေပဲ... အခုလို... လုံလုံခြုံခြုံနေရတာ... စိတ်ချမ်းသာလိုက်တာ..."

" ဟုတ်လား... ယမင်းတို့ မခင်တို့ကတော့... တစ်ကယ်စိတ်ရင်းကောင်းကြတယ်... မမျိုးတို့သားအမိ... သားရဲ့အမေတွေ အဒေါ်တွေနဲ့ဆုံရတာ... ကံကောင်းတာပေါ့... "

" ကံကောင်းတာတော့ ပြောမနေနဲ့... မငုဝါရေ... အရင်က ကျမက စျေးဗန်းခေါင်းပေါ်တင်ပြီး လှည့်ရောင်းရတာ... အဲ့ဒါကို... မခင်က အရင်းအနှီးထုတ်ပေးပြီး ဆိုင်ခန်းပါငှားပေးလို့... နေပူစပ်ခါး... စျေးလျှောက်ရောင်းရတဲ့ဘဝက လွတ်သွားတာ... ကျေးဇူးတင်လိုက်တာလဲ မပြောပါနဲ့တော့... အခုတော့ သူတို့ကျေးဇူးကြောင့်ပဲ... သားအမိနှစ်ယောက် ချောင်ချောင်လည်လည်နေနိုင်ပါပြီ... "

အန်တီမျိုး ပြောရင်းနဲ့ မျက်ရည်က လည်လာသည်။

" အန်တီမျိုးရယ်... အဲ့ဒါတွေစိတ်ထဲထားမနေပါနဲ့ဗျာ... ကျနော်တို့မရှိတဲ့အချိန်... တီခင့်ကိုစောင့်ရှောက်ပေးတာပဲ ကျေးဇူးတင်လှပါပြီ... "

" အင်းပါဖိုးတေရယ်... သြော်ဧည့်သည်တွေအိမ်ခေါ်လာပြီး... ဘာမှလဲ မကျွေးရသေးဘူး... ခဏလေးနော်... ကျမလဖက်လေးသုတ်လိုက်မယ်... "

" ဟာ... မလုပ်နဲ့တော့မမျိုး.... လမ်းမှာစားလာတာနဲ့... ဘာမှစားနိုင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး.... နေပါစေ... ခဏနေပြန်တော့မယ့်ဟာ.... "

" အားနာလိုက်တာ မငုဝါရယ်... "

" အားမနာပါနဲ့ မမျိုးရယ်... အာနာရမယ့်သူတွေကျနေတာပဲ... သမီးလေးအန်တီ့ဆီလာပါအုံးကွယ်... သမီးလေး မမကိုသိပ်ချစ်တာပဲလား... "

ညီမလေးရင်ခွင်ထဲမှာထိုင်နေတဲ့ ခရေဖူးလေးက အန်တီငုဝါရင်ခွင်ထဲမှာ ဝင်ထိုင်တယ်။

" ဟုတ် ... မမကိုလဲချစ်တယ်.... ကိုကြီးကိုလဲချစ်တယ်.... အန်တီ့ကိုလဲချစ်တယ်... "

" ဟား.... သမီးလေးက စကားတတ်လိုက်တာ ... ဘယ်နှစ်တန်းရောက်ပြီလဲ... "

" လေးတန်းရောက်ပါပြီရှင့် ... "

" ခစ်ခစ်... လိမ္မာလိုက်တာ... လိမ္မာတဲ့ သမီးလေးကို ဆုချမယ်... ရော့... သမီးလေးကျောင်းတက်ရင်သုံးဖို့... မုန့်ဖိုး.... "

အန်တီငုဝါက ခရေဖူးလေးလက်ထဲကို ပိုက်ဆံတစ်ထပ် ထည့်ပေးတယ်။ အန်တီမျိုးက ပြာပြာသလဲ

" ဟာ... မငုဝါရယ်.... အဲ့လောက်အများကြီးမပေးပါနဲ့.... သမီးလေး အန်တီ့ကို ပြန်ပေးလိုက်... "

" ယူပါ မမျိုးရယ်... သမီးလေးကျောင်းစရိတ်ရတာပေါ့... ကျမက ဒီမှာအကြာကြီးနေမှာလဲမဟုတ်ဘူး... ကြုံတုန်းပေးရတာ... ယူပါ... အားမနာပါနဲဲဲဲ့.. သမီးလေး... ယူနော်"

" ဟုတ်... ရော့မေမေ..."

ခရေဖူးလေးက အန်တီငုဝါဆီက ပိုက်ဆံကိုယူပြီး သူ့အမေကို သွားပေးတယ်။ သြော်... လိမ္မာလိုက်တဲ့ကလေးလေး။ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆို သူအမေနဲ့အတူ ဆိုင်မှာစျေးကူရောင်းပေးတာလဲ ကျုပ်သိပြီးသားဆိုတော့ ကြီးလာရင် အန်တီမျိုးတော့ အားကိုးရမှာပါ။ အန်တီငုဝါ နဲ့ ညီမလေးကလဲ သူ့အမေလက်ထဲ ပိုက်ဆံသွားပေးတဲ့ ခရေဖူးလေးကို ပြုံးပြီးကြည့်နေကြတယ်။ စကားလေးနည်းနည်းပါးပါးပြောကြပြီး ခဏကြာတော့ အန်တီမျိုးတို့သားအမိကို နှုတ်ဆက်ကာ သုံးယောက်သား ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မေမေနဲ့တီခင်က ရေတောင်ချိုးပြီးနေကြပြီ။ မေမေ့ပါးလေးကို အနမ်းလေးပေးတော့ မွှေးကြိုင်လို့နေသည်။ တီခင့်ကိုပါ မွှေးမွှေးပေးလိုက်သည်။ အန်တီငုဝါနဲ့ ညီမလေး ကိုရေအရင်ချိုးခိုင်းပြီးမှ ကျုပ်ရေချိုးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဧည့်ခန်းမှာ ခဏတစ်ဖြုတ် စကားပြောကြပြီး စောစောစီးစီးအိပ်ရာဝင်ကြသည်။ ဒီညတော့ ပင်ပန်းနေကြလို့ မေမေရော တီခင်ရော ကျုပ်ပါ တစ်ချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။

နောက်နေ့ကြတော့ စောစောစီးစီးအိပ်လိုက်လို့ စောစောစီးစီး နိုးလာကြသည်။ ကျုပ်နိုးလို့ မေမေ့ကို မွှေးမွှေးပေးလိုက်တော့ မေမေကျုပ်ဘက်လှည့်လာပြီး ကျုပ်မျက်နှာကို အနမ်းလေးတွေ မွနေအောင်ပေးသည်။ လက်က မနက်စောစောမို့ တောင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကလာကိုင်ရင်း လေသံလေဖြင့်

" မောင်ရယ် ... လွမ်းလိုက်တာ ... ညကခရီးပမ်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတာ... မချစ်လိုက်ရဘူး... "

" မေက... လိုချင်လို့လား... အခုအတိုင်းလေး ခိုးချစ်မယ်လေ... "

" မေမလုပ်ရဲဘူးမောင်ရယ်... ဟိုဘက်ကကြားသွားမှာစိတ်ပူတယ်... "

" ဖြည်းဖြည်းလေးပဲလေ... လိုးလို့အဆင်မပြေရင်လဲ စိမ်ထားကြမယ်... "

ပြောရင်း မေမေ့ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး မေမေ့စောက်ပက်ကို စမ်းလိုက်သည်။ မေမေ့စောက်ပက်မှာ အရည်တွေရွှဲအိုင်လို့။ မေမေလဲ အရမ်းလိုချင်နေပြီထင်ပါတယ် ကျုပ်ပုဆိုးကိုဖြည်ချလိုက်ပြီး ကျုပ်လီးကို ကိုင်ပြီး ထုပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ပေါင်ကို ကိုင်ကာ ကျုပ်ကိုခွစေလိုက်ပြီး မေမေ့စောက်ပက်ကိုချိန်ကာ ကျုပ်လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်လီးကမေမေ့စောက်ပက်ထဲစီးစီးပိုင်ပိုင်ပဲဝင်သွားတယ်။ ခိုးလိုးရတာမို့ အသံထွက်မှာလဲစိုးတော့ သိပ်မညည်းရဲဘူး။ 

မေမေနှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်ရင်း မညည်းမိအောင်ထိန်းရတယ်။ မေမေလဲ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို ပြန်စုပ်ရင်း ကျုပ်ကိုတင်းနေအောင်ဖက်ထားတယ်။ ကျုပ်လဲ ခါးကိုလှုပ်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ မေမေ့ကို လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ ခိုးလိုးရလို့ ရင်ခုန်တာရော သိပ်ချစ်ရတဲ့ မေမေ့ကိုလိုးနေရတာကြောင့် အရမ်းကိုကောင်းနေတာ။ ကျုပ်ကိုယ်လုံးက လှုပ်နေတာကြောင့် ကျုပ်ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ တီခင့်ကိုယ်လေးလှုပ်လာပြီး ကျုပ်တို့ကို ခေါင်းထောင်ကြည့်ကာ ကျုပ်ပါးလေးကို လာနမ်းတယ်။ 

ကျုပ်လဲ မေမေ့ကိုလိုးပေးနေရလို့ ပြန်မနမ်းအားသေးဘူး။ ခဏကြာတော့ မေမေ့ရဲ့ ကျုပ်ကိုဖက်ထားတဲ့လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ကျောကို လာပုတ်တယ်။ မေမေပြီးချင်နေပြီဆိုတာ ကျုပ်သိလိုက်ပြီ။ ကျုပ်လဲ အရမ်းကောင်းပြီး ပြီးချင်နေပြီ။ ကျုပ်လိုးရတာအားမရတော့ဘူး။ ကျုပ် မေမေ့ကိုယ်ပေါ်ကိုလှိမ့်တက်လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက်လိုးတော့တယ်။ အသံမြည်မှာစိုးလို့ အသားကုန်တော့မဆောင့်ရဲဘူး။ ဒါပေမယ့် စောက်ပက်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံတွေကတော့ တစ်ပြွတ်ပြွတ် တစ်စွပ်စွပ်နဲ့ မြည်နေတော့တယ်။ 

သိပ်မကြာဘူး မေမေ့ကိုယ်လေး ဆတ်ကနဲ့ တုန်သွားသလို ကျုပ်လဲနှစ်ချက်သုံးချက်ဆက်လိုးတော့ မေမေ့စောက်ပက်ထဲ လီးရည် တစ်ပြွတ်ပြွတ်ပန်းထည့်ရင်း ပြီးသွားတော့တယ်။ မေမေရင်ဘတ်ကတော့ ဖားဖိုကြီးလို နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း အမောဖြေနေတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ပေါ်ထပ်ရက်ကပဲ အမောဖြေနေမိတယ်။ ခဏနေတော့မှ မေမေ့ပါးလေးကို နှာခေါင်းမြုပ်သွားအောင် ဖိနမ်းလိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ တီခင့်ပါးလေးကို ဖိပ်ကပ်နမ်းလိုက်ပြန်ရင်း လေသံလေးနဲ့   

" ခင်... လိုချင်လို့လား... "

" ရပါတယ်မောင်ရယ်... နောက်မှပေါ့... ခုပုံစံက အဆင်မပြေလောက်ဘူး..."

" အင်းပါ... ချစ်တယ်နော်ခင်...(ပြွတ်)..."

" အရမ်းချစ်တယ်မောင် ... (ပြွတ်).... "

ကျုပ်လဲ မေမေ့ဘက်ပြန်လှည့်ရင်း မေမေ့ကိုနမ်းလိုက်ကာ

" အဆင်ပြေရဲ့လား.. မေ... "

" အင်း... ချစ်တယ်မောင်ရယ်.... "

" မေ့ကိုမောင်... အရမ်းချစ်တယ်နော်... "

ပြောရင်း မေမေ့ကိုယ်လေးကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားလက်ကာ လှန်ထားတဲ့ မေမေ့ထမိန်ကို ပြန်ဆွဲချပေးလိုက်တယ်။ မေမေလဲ သူ့ထမိန်ကိုသေသေချာချာပြန်စည်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ ပုဆိုးကို ပြန်ဝတ်လိုက်ပြီး မေမေ့ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီခင်ကတော့ ကျုပ်ကိုယ်ကျောကို ပါးလေးအပ်ပြီး ကျုပ်ကိုတင်းတင်းဖက်ထားပြန်တယ်။ ကျုပ်တို့သုံးယောက်ရဲ့ တြိဂံချစ်ခြင်းတရားက ပိုမိုခိုင်မြဲလို့နေတော့တယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့မှာမို့ ပြန်မအိပ်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ 

တော်တော်လေးကြာတော့ မေမေထထိုင်ပြီး အိပ်ရာထဖို့ပြင်တယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်ပါးလေးကို နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖိကပ်နမ်းပြီး ထသွားတယ်။ မေမေသွားတော့ ကျုပ်လဲ တီခင်ဘက်လှည့်ပြီး ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။ တီခင်ကလဲ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးအပ်ကာ တိုးဝင်လာပြီးဖက်ထားတော့ တီခင့်ခေါင်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်နဲ့ တီခင်လဲ ဖက်ရင်း နွေးထွေးတဲ့အချစ်တွေနဲ့ မှိန်းနေလိုက်ပြီး မိုးလင်းတော့ အိပ်ယာက ကိုယ်စီထလိုက်တယ်။ တီခင်နဲ့ အပြန်အလှန် အနမ်းလေးပေးပြီး အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့ လိုက်တယ်။ အပြင်ထွက်တော့ အန်တီငုဝါလဲ နိုးလို့ မေမေနဲ့ မီးဖိုထဲမှာ မနက်စာပြင်ဆင်နေကြတယ်။ ကျုပ်နဲ့ တီခင်လဲ မေမေနဲ့ အန်တီငုဝါကို နှုတ်ဆက်ပြီး ရေချိုးခန်းဝင်ကာ မျက်နှာသစ်လိုက်ကြတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း တီခင့်ကို တွဲမိသေးတာပေါ့။

ပြီးတော့ ညီမလေးကို ကျုပ်ပဲ ဝင်နှိုးလိုက်တယ်။ ညီမလေးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေမှန်းသိလို့ ညီမလေးကို မနမ်းသေးဘဲ အရင်ကလိထိုးလိုက်တယ်။ ညီမလေးက အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာကနေ တွန့်လိမ်ပြီးတော့ တစ်ခစ်ခစ်ထရယ်တယ်။

" ခစ်ခစ်... ကိုကိုရာ... ယားတယ်... ခစ်ခစ်... ကိုကိုအကျင့်ပုတ်ကြီး... သူများကိုမနမ်းပဲ ကလိထိုးတယ်... ခစ်ခစ်.... "

" ကိုကို့ညီမလေး.... အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေမှန်းသိလို့.... ကလိထိုးတာကွာ.... (ရွှတ်)..(ရွှတ်)... "

" (ရွှတ်)... (ရွှတ်)... (ရွှတ်)... ချစ်လိုက်တာကိုကိုရာ... "

ကျုပ်က ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာကို တစ်ရွှတ်ရွှတ် နမ်းလိုက်တော့ ညီမလေးကလဲ ကျုပ်ကို တစ်ရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ပြန်နမ်းတယ်။ ပြီးတော့ ညီမလေးက မပြောမဆိုနဲ့ ကျုပ်ပုဆိုးကို ဖြည်ချပြီး ကျုပ်လီးကို ပြွတ်ကနဲ ကုန်းစုပ်တယ်။ ကျုပ်လီးတစ်ချောင်းလုံး ညီမလေးပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားတော့ ညီမလေး မျက်လုံးဝိုင်းစက်သွားတယ်။ ပြီးတော့ အံ့သြတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ကျုပ်ကိုမော့ကြည့်တယ်။ သွားပြီ။ မနက်စောစော ကျုပ် မေမေနဲ့လိုးပြီးတော့ မေမေရော ကျုပ်ရော သန့်ရှင်းရေးမလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြဘူးလေ။ 

ကျုပ်လီးမှာ မေမေ့စောက်ရည်အနံ့တွေ အရသာတွေကျန်နေမှာပဲ။ ကျုပ်လဲ ဒီနေ့ကျမှ ရေမချိုးဖြစ်ဘဲ မျက်နှာသစ်ရုံပဲလုပ်ခဲ့မိတယ်။ ညီမလေး ဒီလိုကျုပ်လီးကို စုပ်လိမ့်မယ်လို့လဲ မထင်ခဲ့မိဘူး။ ကျုပ်လဲ မျက်နှာပျက်သွားတယ်။ ညီမလေးမေးရင် ဘယ်လိုဖြေရပါ့မလဲ။ ညီမလေးက ဘာမှဆက်မပြောဘဲ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး လီးကိုဆက်စုပ်ပေးတယ်။ ခဏနေတော့မှ သူ့ပါးစပ်ထဲက လီးကိုချွတ်ပြီး-

" နောက်ဆို သန့်ရှင်းရေးလုပ်... ကိုကိုရာ.... ဟွန့်.... ညစ်ပတ်ကြီး.... "

ကျုပ်လဲ ချော်လဲရောထိုင်လုပ်ပြီး-

" အင်းပါ ညီမလေးရဲ့.... "

ကျုပ်မျက်နှာက ညှိုးနွမ်းနေပြီး ညီမလေးကို တောင်းပန်သလိုအကြည့်မျိုးနဲ့ ကြည့်နေမိတယ်။ ကျုပ်အသံကလဲ ဖျော့တော့နေတယ်။ ညီမလေးက ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး ဖက်ထားလိုက်ရင်း

" စိတ်မပူပါနဲ့ကိုကိုရယ်... ကိုကို့ကို ညီမလေးတစ်ယောက်ထဲ အပိုင်မရနိုင်ဘူးဆိုတာ သိထားပြီးသားပဲ ဘာမှစိတ်မကောင်းဖြစ်မနေနဲ့ နော်... ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နေပါကိုကိုရယ်... ကိုကိုပြုံးပျော်နေတာပဲ... ညီမလေးမြင်ချင်တယ်.... "

" ညီမလေးရယ်... "

ကျုပ်လဲ ညီမလေးရဲ့ ထင်မထားတဲ့ နားလည်ပေးမှုကြောင့် ညီမလေးကို ပိုချစ်မိသွားတယ်။ ညီမလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်ဖို့ လုပ်တော့ ညီမလေးက ကျုပ်နှုတ်ခမ်းရှေ့ လက်လေးနဲ့ ကာလိုက်ပြီး

" ဟိုးထားဆရာ... အနံ့တွေကူးကုန်မယ်.... ညီမလေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးအုံးမယ်ကိုကိုရာ... "

ရင်း ကျုပ်လီးကို ကုန်းစုပ်ပြန်တယ်။ လျာလေးတွေနဲ့ပါယက်ပေးတယ်။

" တော်ပြီညီမလေးရာ... တစ်ယောက်ယောက်ဝင်လာလို့ မြင်သွားရင် မကောင်းဘူး ... "

ညီမလေးကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အမြန်ပြင်ဝတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ ညီမေလေးရဲ့နဖူးလေးကို မွှေးမွှေးပေးလိုက်ပြီး

" ရေချိုးလိုက်ညီမလေး... အရမ်းချစ်တယ်နော်.. "

" ဟုတ်... ကိုကို... အရမ်းချစ်တယ်... "

" သမီးအိပ်ပုတ်လေး... စောစောစီးစီး အစ်ကို ကို ချွဲနေတာလား.... "

" ဟီး... မေမေကလဲ.... ချွဲစရာ ဒီကိုကိုတစ်ယောက်ပဲရှိတာကို.... ခစ်ခစ်... "

" အင်းပါ... ထရေချိုးတော့ ... ပြီးရင်မနက်စာစားရအောင်.... "

" ဟုတ်ကဲ့.. မေမေ... "

" အဲ့ဒါဆိုထွက်ခဲ့တော့နော်... ညီမလေး ... မနက်စာစားဖို့စောင့်နေမယ်... "

" ဟုတ်... ကိုကို.... "

ကျုပ်နဲ့ အန်တီငုဝါ အပြင်ပြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ မနက် စောစောစီးစီးကတည်းက မေမေနဲ့ ခိုးလိုးရင်း စိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ရသလို အခုလဲ ညီမလေးကျုပ်လီးကိုစုပ်ပေးတာ အန်တီငုဝါမိဖို့ သီသီလေးလွတ်သွားတာမို့ အတော်လန့်သွားခဲ့ရတယ်။ ဒီနေ့က ကျုပ်အတွက် စိတ်လှုပ်ရှားစရာတွေပဲ ကြုံတွေ့ရမယ့် နေ့များလား။ ညီမလေး ရေချိုးပြီးတော့ မနက်စာအတူတူစားကြတယ်။ စားနေရင်း မေမေက

" စားပြီးရင် စျေးမှာ .... လိုအပ်တာလေးသွားဝယ်မလို့ လိုက်ကြအုံးမလား.... "

" မေမေ... သားလိုက်ပို့မယ်လေ... "

" ကားကြီးနဲ့ မသွားချင်ပါဘူးကွာ ... ခါတိုင်းလိုပဲ ဆိုက်ကားနဲ့ပဲသွားမယ်... ရပ်ကွက်ထဲ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တွေလို့ ထင်နေကြအုံးမယ်... "

" အဲ့ဒါဆို ... သားမလိုက်တော့ဘူး... မေမေ... "

တီခင်က

" ယမင်း... မမလိုက်ခဲ့မယ်... "

ကျုပ် တီခင့်ကိုစကားပြောမယ်လုပ်တော့ မေမေကျုပ်လက်မောင်းကို မသိမသာ ဆိတ်ဆွဲလိုက်တယ်။ တော်သေးတယ် ကျုပ်တီခင့်ကို အလေးအပင် မ မိမှာစိုးလို့ သတိပေးမလို့။ ဒါဆိုရင်တော့ တီခင့်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိတာ  လူတိုင်း ခန့်မှန်းမိသွားတော့မှာ။ မေမေက ကျုပ်ဘာပြောတော့မယ်ဆိုတာ တန်းသိတယ်။ ကျုပ်စိတ်ကို သိပ်ဖတ်နိုင် နားလည်နိုင်တဲ့ ကျုပ်သိပ်ချစ်ရတဲ့မေမေရယ်ပါ။ ကျုပ်သိပ်ချစ်ရတဲ့ မေမေပါနေတော့ သိပ်စိတ်ပူစရာမရှိပါဘူး။ အန်တီငုဝါက

" မမတော့ မလိုက်တော့ဘူး... အိမ်မှာပဲနေခဲ့လိုက်မယ်လေ... "

" မေမေလေး သမီးလဲ လိုက်ခဲ့မယ်လေ... ဆိုက်ကားစီးချင်လို့... ဟီးဟီး... "

" လိုက်ခဲ့ပေါ့သမီးလေးရဲ့.... "

ဟိုက် အခုမှ ကံကောင်းတာလား ကံဆိုးတာလား ကျုပ်မသိတော့ဘူး။ အိမ်မှာ ကျုပ်နဲ့ အန်တီငုဝါ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့မယ့်အဖြစ်ပါလား။ မတတ်နိုင်ဘူး ဖြစ်သမျှအကြောင်း အကောင်းပဲ။ အန်တီငုဝါနဲ့ ခရီးဆုံးအထိတော့ မဖြစ်ချင်ဘူး။ ညီမလေးသိရင် ခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါတော့ စောင့်စည်းနိုင်ဖို့ ထိန်းရမှာပဲ။ စားသောက်ပြီးကြတော့ မေမေနဲ့ တီခင်နဲ့ ညီမလေး က စျေးသွားကြပြီ။ ကျုပ်နဲ့ အန်တီငုဝါကတော့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေကြတယ်။

အန်တီငုဝါက ဂျာနယ်တစ်စောင် ဖတ်နေတယ်။ နှစ်ယောက်ထဲဆိုတဲ့ အသိက ကျုပ်ကို အန်တီငုဝါရဲ့ နို့တွေကို ကြည့်ဖို့တွန်းအားပေးနေတယ်။ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါရဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျီ ထဲက ရုန်းထွက်တော့မတတ် နို့ထွားထွားကြီးတွေကို မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်တော့ဘူး။ အန်တီငုဝါ ဂျာနယ်ဖတ်ရင်း ကျုပ်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်တော့ ကျုပ် သူ့နို့တွေကို စူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ကျုပ်ကိုမြင်သွားပြီး မျက်စောင်းထိုးတယ်။ ကျုပ်လဲ ရယ်ကျဲကျဲလုပ်ရင်း အန်တီငုဝါကိုပြန်ကြည့်နေမိတယ်။ အခွင့်ရတုန်း အန်တီငုဝါနို့တွေ စို့ချင်နေတာမို့ အန်တီငုဝါကို လက်ဆွဲပြီး မီးဖိုခန်းထဲ ခေါ်သွားတော့ အန်တီငုဝါ လိုက်လာတယ်။ မီးဖိုထဲရောက်တာနဲ့ အန်တီငုဝါရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်ပစ်ရင်း နို့နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပေးနေမိတယ်။

" အင်း ... ဟင်း... သားရယ်... လောလိုက်တာ ... မေမေလေးထွက်မပြေးပါဘူးကွ... နို့ဆာနေတဲ့မေမေလေးရဲ့သားကို... မေမေလေးက... နို့တိုက်မှာပါ... ခစ်ခစ် "

" ဟီး... မေမေလေးနို့တွေကို... စို့ချင်လှပြီဗျ... "

ပြောရင်း အန်တီငုဝါရဲ့ နို့တွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ တစ်ရှုံ့ရှုံ့ ဖိနမ်းပစ်တယ်။ အန်တီငုဝါ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်သွားတယ်။ လက်တွေကလဲ ဆုပ်နယ်တာ မရပ်သွားဘူး။ ပုဆိုးထဲကလီးက လဲ မတရားတောင်လာနေပြီ။ အန်တီငုဝါရဲ့ လက်တွေက ကျုပ်ဆံပင်တွေကို ရွရွပွတ်သပ်နေတယ်။ ကျုပ်လဲ အားမရတော့ဘူး အန်တီငုဝါရဲ့ ရင်ဖုံးအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ဘရာစီယာအောက်က ဝင်းမွတ်နေတဲ့ နို့အစုံက ရင်ဖိုစရာကောင်းလှတယ်။ ဘရာစီယာအောက်က ပေါ်နေတဲ့  နို့အုံလေးကို နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖိဖိနမ်းလိုက်၊ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ နမ်းပေးနေလိုက်ရင်း လျာနဲ့ပါ ယက်ပေးနေမိတယ်။ 

အန်တီငုဝါရဲ့ကိုယ်လေး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ တစ်ဟင်းဟင်းညည်းနေတော့တယ်။ ကျုပ် ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်ဖို့ကြိုးစားတော့ အန်တီငုဝါ လက်နောက်ပြန်ဖြုတ်ပေးရှာတယ်။ ဘရာချွတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ လွတ်လပ်သွားတဲ့ အန်တီငုဝါရဲ့ နို့တွေဟာ ပျော့တွဲမနေဘဲ လုံးဝန်းကာ ဖေါင်းတင်းနေတယ်။ တစ်ကယ် မထင်ရက်စရာ ကလေးအမေတစ်ယောက်ရဲ့ နို့တွေပါပဲ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကအစ နီညိုရောင်လေးတွေ။

" လှလိုက်တာ မေမေလေးရယ်... မေမေလေးနို့တွေသိပ်လှတာပဲ... ဒီလောက်လှမယ်လို့မထင်မိဘူး... "

ပြောရင်း အန်တီငုဝါရဲ့ နို့တွေကို ကျုပ်မျက်နှာ တစ်ပြင်လုံးနဲ့ ပွတ်သပ်နေမိတယ်။ နို့နှစ်လုံးကြားကရင်သားလေး ကို နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖိကပ်နမ်းလိုက်ရင်း နို့အုံတစ်ဖက်စီကို လျာနဲ့ လိုက်ယက်နေမိတယ်။ လက်ကလဲ နို့တွေကို တိုက်ရိုက်ဖျစ်ညှစ်ပေးရတဲ့ အချိန်မှာ ထင်မထားလောက်အောင် နူးညံ့ပြီး တင်းတင်းလေးဖြစ်နေတာ။ အန်တီငုဝါရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ စို့လို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ လျာဖျားလေးတွေနဲ့ ပါ နို့သီးခေါင်းလေးကို ကစားပေးလိုက်တော့ အန်တီငုဝါ ဖီးလ်တွေအရမ်းတက်နေပြီဆိုတာသိလိုက်တယ်။ 

ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါနို့တွေကို တစ်ဖက်စီပြောင်းစို့ရင် အန်တီငုဝါရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေပွတ်သပ် ဖျစ်ညှစ်နေမိပြီ။ အန်တီငုဝါရဲ့လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေပြီ။ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါရဲ့ နို့ကိုစို့နေတာရပ်လိုက်ပြီး အန်တီငုဝါကိုယ်လေးကိုဖက်ကာ မျက်နှာကိုတစ်ရှုံ့ရှုံ့နမ်းပေးပြီး နှုတ်ခမ်းကိုဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။  ပြီးတော့ ကျုပ်အန်တီငုဝါရဲ့ ထမိန်ကြားထဲ လက်တိုးဝင်သွားပြီ အန်တီငုဝါရဲ့စောက်ဖုတ်ကို စမ်းသပ်ဖို့ကြိုးစားတော့ အန်တီငုဝါရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်လက်ကို လာဆုပ်ကိုင်တယ်။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး

" သားတေဇာ... အခု... မေမေလေးပြောတာကို..... သေသေချာချာနားထောင်နော်.... "

" ဟုတ်ကဲ့ ...မေမေလေး..."

" ဒီနေ့.... မေမေလေးတို့ ... ဘယ်လောက်အထိ ခရီးရောက်ခဲ့ ရောက်ခဲ့... နောက်ထပ် ထပ်ဖြစ်အောင်... သားဘက်ကမကြိုးစားပါဘူးလို့... မေမေလေးကိုကတိပေးပါ... "

" ဟုတ်မေမေလေး... သားကတိပေးပါတယ်.... "

" သားက မေမေလေးနဲ့... ဘယ်အခြေအနေထိသွားဖို့စိတ်ကူးထားလဲ... အမှန်အတိုင်းပြောကွာ... "

" သားအမှန်အတိုင်းပြောတာပါ မေမေလေး... သားမေမေလေးရဲ့ နို့တွေကိုပဲကိုင်ခွင့် နမ်းခွင့် စို့ခွင့် ရဖို့ပဲ ရည်ရွယ်တာပါ... အခုမေမေလေးရဲ့ဟာကို ကိုင်ဖို့ကြိုးစားတာ... သားကြောင့်...မေမေလေးကိုတောက်လောင်နေတဲ့ ရမ္မက်မီးကို သားကိုယ်တိုင် ငြှိမ်းသတ်ပေးချင်လို့ပါ... သား... ဟို... မလိုးပါဘူး... သားလက်တွေ နှုတ်ခမ်းတွေ လျာတွေနဲ့ပဲ... မေမေလေးကို လုပ်ပေးမှာပါ... "

" လိမ္မာလိုက်တာကွာ ... မေမေလေး...သားကိုယုံလို့ ... တစ်ကိုယ်လုံးအပ်လိုက်ပြီးနော်... "

ပြောပြီးတော့ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်ရင်း ထမိန်ပေါ်ကနေ သူ့စောက်ဖုတ်ကိုကိုင်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ ကျုပ်လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ ထမိန်ပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို ဖိစမ်းလိုက်တော့ အန်တီငုဝါ အလိုက်သင့်လေး ပေါင်ဟပေးတယ်။နူးနူးညံ့ညံ့နဲ့ ဖေါင်းအိနေတဲ့ စောက်ပက်ကြီးကို စမ်းမိတော့ ရင်တွေပါ တစ်ဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာတယ်။ တစ်ကယ်ကိုင်လို့ကောင်းတယ်ဗျာ။ လက်လေးနဲ့ ထမိန်ပေါ်ကနေပဲ စောက်ပက်ကိုအပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ အန်တီငုဝါ မျက်လုံးလေးစဉ်းသွားတယ်။ လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ကိုဖက်ထားရင်း လီးကိုင်ထားတဲ့လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ပုဆိုးကိုဖြည်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်လီးကို ပြန်ဆုပ်ကိုင်ပြီး မှေးစဉ်းနေတဲ့မျက်လုံးလေးနဲ့ ကျုပ်လီးကိုငုံကြည့်တယ်။

" ထွားလိုက်တာသားရယ်... ဟင်း... ရှီး... "

" မေမေလေးရဲ့ အဖုတ်ကလဲ... နူးညံ့လိုက်တာ... မေမေလေးတစ်ကိုယ်လုံး နူးညံ့နေတာပဲနော်... သားကိုင်လို့မဝဘူး... "

ပြောရင်း ကျုပ် အန်တီငုဝါရဲ့ထမိန်ကို ဖြည်ချပစ်လိုက်တယ်။ ဝါး... ခရမ်းရောင်ဇာပင်တီလေး.... ကျုပ်ကို အမြင်ဆန်းစေပြီး ဆွဲဆောင်လွန်းလှတယ်။ ကျုပ် အန်တီငုဝါရဲ့အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း မျက်စိရှေ့တည့်တည့်က ဇာပင်တီအောက်မှာ ရေးရေးမြင်နေရတဲ့ လှပလွန်းတဲ့ အန်တီငုဝါရဲ့အဖုတ်ကို ငေးကြည့်နေမိတယ်။

" လှလိုက်တာ မေမေလေးရယ်... မေမေလေးက တစ်ကိုယ်လုံး ... အပြစ်ဆိုစရာမရှိအောင်ကို ... လှတယ်... "

" သားအတွက်... အခုအဲ့ဒီအလှတွေကို မေမေလေးက ခဏငှားထားတယ်လေ.... သားဘာလုပ်ချင်လဲ... "

ကျုပ် အန်တီငုဝါရဲ့ရဲ့ စောက်ပက်ကို ပင်တီပေါ်ကနေ နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖိပြီး နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပင်တီကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ အို... အမွှေးတစ်ပင်မျှ မရှိတဲ့ စောက်ပက်ကြီးပါလား။ လှလိုက်တာ။ အရည်တစ်ရွှဲရွှဲနဲ့ ကျုပ်ရဲ့မေမေလေး ခေါ် အန်တီငုဝါရဲ့ စောက်ပက်ကြီးကို အနည်းငယ် ဖြဲကြည့်လိုက်ရင်း လျာနဲ့ သပ်တင်လိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါ ခါးကော့တက်သွားပြီး အီးကနဲ ညည်းသွားတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ခေါင်းထဲ လျာထိုးထည့်လိုက်၊ စောက်စိလေးကို လျာဖျားလေးနဲ့ ကစားပေးလိုက်တာ အန်တီငုဝါ တစ်အင်းညည်းရင်း ကျုပ်ခေါင်းကို သူ့စောက်ပက်နဲ့ ကွာသွားမှာစိုးသည့်အလား လက်နဲဖိကာ ကပ်ထားလေတော့သည်။ ကျုပ်လဲ ယက်ပေးရင်း ခဏနေတော့ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး စောက်ရည်လေးတွေ ပွက်ကနဲ ကျလာတယ်။ ကျုပ်ခေါင်းကို အန်တီငုဝါ ဖယ်ထုတ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် ကျုပ်လဲ စောက်ရည်တွေပါသောက်လိုက်ပြီးမှ ဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါ ကျုပ်ကို ဆွဲထူပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းတယ်။ ပြီးတော့မှ ကျုပ်လီးကို ဆုပ်ကိုင်ဂွင်းထုပေးရင်း

" တစ်ကြိမ်ပဲရမယ့်အခွင့်အရေးကို ... ဒီလောက်နဲ့ကျေနပ်ပြီလားသား ... "

" မေမေလေး... သားလေ... သား... မေမေလေးရဲ့အဖုတ်ကိုမြင်တော့... အရမ်းလှလို့အရမ်းသဘောကျတယ်... အရမ်းလဲလိုးချင်တယ်... ဒါပေမယ့်.... သား..  သား... "

" ရပြီသား... မေမေလေး သဘောပေါက်ပြီ... "

ပြောပြီးတော့ ကျုပ်ပါးလေးကိုနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်လည်ပင်တွေကတစ်ဆင့်၊ ရင်ဘတ်၊ ဗိုက် ၊ ချက် ပြီးတော့မှ ပေါင်ကို ဟိုဘက်ဒီဘက်နမ်းတယ်။ ပြီးတော့ ဂွေးဥလေးတွေကို လျာလေးနဲ့ယက်ပြီး ငုံစုပ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ မှ ကျုပ်လီးချောင်းကြီးကို နှာခေါင်းလေးနဲ ဖိကပ်နမ်းလိုက်တယ်။

" ချစ်စရာကြီးကွာ... အားရလိုက်တာ... (ပြွတ်)... "

အန်တီငုဝါ ကျုပ်လီးကို ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါ ကျုပ် ညည်းအလှည့်ပေါ့။ အိုး.... အန်တီငုဝါက တစ်ကယ်ပုလွေဆရာကြီးဗျ။ ကျုပ်မှာ တစ်ဟင်းဟင်း ညည်းရင်း ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်ဘူး အန်တီငုဝါရဲ့ပါးစပ်ထဲ လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်မိတယ်။ အန်တီငုဝါက ဝင်လာသမျှ လီးရည်တွေ အကုန်မျိုချပစ်ပြီး လီးကို မချွတ်ဘဲ ဆက်စုပ်ပေးတယ်။ ဒစ်ဖူးကို မထိသေးပဲ လီးချောင်းကြီးကိုပဲ ဘေးကနေ လျာနဲ့သပ်ပြီး စုပ်ပေးတယ်။ ဂွေးဥလေးကိုလဲ လက်လေးနဲ့ဆုပ်နယ်ပေးပြီး ခဏနေတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပြန်ငုံစုပ်တယ်။ ကျုပ်လဲ တစ်ချီပြီးပေမယ့် လီးပျော့ချိန်မရလိုက်ဘဲ ပြန်တောင်လာပြီ။

" သားပက်လက်လှန်လိုက်နော်... သားကမေမေလေးကိုလိုးတာမဟုတ်ဘူး... မေမေလေးကသားကို လိုးမှာ... "

" ဟုတ်မေမေလေး... သားကိုလိုးပေးပါ.. သားမေမေလေးစောက်ပက်ကိုလိုချင်နေပြီ... "

ကျုပ်လဲ ချက်ချင်းပဲ လှဲချလိုက်တော့ အန်တီငုဝါက ကျုပ်ပေါ်တက်ခွပြီး  လီးကိုကိုင်ကာ သူ့စောက်ပက်နဲ့တေ့လျှက် ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိထိုင်ချတယ်။ ကျုပ်လီးကတော့ အန်တီငုဝါစောက်ပက်ထဲ တစ်အိအိ နဲ့ တိုးဝင်သွားတယ်။ အန်တီငုဝါလဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချရင်း တစ်ဟင်းဟင်းညည်းနေတယ်။

" ဟူး... ကောင်းလိုက်တာ... မေမေလေးရာ.... အီဆိမ့်နေတာပဲ... "

" သားလီးက ကြီးလိုက်တာကွယ်... မေမေလေး... ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းနေရတယ်... ဟင်း...ဟင်း... "

ကျုပ်လီးအဆုံးထိဝင်သွားတာနဲ့  အန်တီငုဝါ ဖြည်းဖြည်းချင်း စလိုးတယ်။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ အန်တီငုဝါ လီးပေါ် စောက်ပက်ကို တစ်ချက်ချင်း ဖိသွင်းလိုက် ကြွထုတ်လိုက်နဲ့ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ဇိမ်နဲ့လိုးနေတယ်။

" မေမေလေး... သားမေမေလေးကို လိုးနေပြီ... "

" အင်း... သားလီးက မေမေလေးစောက်ပက်ထဲမှာ ... ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ... အားရလိုက်တာကွာ... ဟူး..."

အန်တီငုဝါလဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်တာမြန်လာတယ်။ ကျုပ်လဲ ကုန်းထပြီး အန်တီငုဝါကိုဖက်ကာ နို့တွေကို နယ်ရင်းစို့တယ်။ အန်တီငုဝါလဲ အဆောင့်မပျက် တစ်ဟင်းဟင်းညည်းရင်း ကျုပ်ကိုပြန်ဖက်ထားတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီငုဝါရဲ့ ကိုယ်ကိုဖက်ရင်း ပြန်လှဲချလိုက်တာကြောင့် အန်တီငုဝါကကျုပ်ပေါ်မှာ ခွလျှက်ကြီး ဖင်မြှောက်ပေးထားသလိုဖြစ်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါမျက်နှာကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း အောက်ကနေ အသားကုန်ပင့်လိုးပစ်တာ။ အန်တီငုဝါကလဲ ကျုပ်ကို စူးစိုက်ပြန်ကြည့်ရင် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးတစ်ခြမ်းကိုက်ကာ ညည်းနေတော့တယ်။

" ဟင်း... မေမေလေး.... "

" အင်း.. သား... "

" သားမေမေလေးကိုလိုးရတာ... အရမ်းကြိုက်တယ်.... မေမေလေးစောက်ပက်ရော၊နို့ရော၊ တစ်ကိုယ်လုံးကြိုက်တယ်... "

" မေမေလေးလဲ... သားလီးကိုကြိုက်တယ်... အလိုးခံဖူးသမျှထဲ ... အရသာအရှိဆုံးပဲ... ရှီး... အင်း... မေမေလေးအရမ်းကောင်းနေပြီသားရယ်.... လိုးစမ်းသား... မေမေလေးကိုလိုးပေးပါ... ဟူး...  "

ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါနှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ရင်း ပါးစပ်ထဲ လျာပါထိုးသွင်းကစားပေးလိုက်တော့ အန်တီငုဝါလဲ သူ့လျာနဲ့ ကျုပ်လျာကိုပြန်ကစားပေးတယ်။ ကျုပ်နမ်းရင်း အန်တီငုဝါကို တင်းတင်းဖက်ကာ ခပ်မြန်မြန်ကော့လိုးတာ အန်တီငုဝါ ဆက်တောင်မနမ်းနိုင်တော့ဘူး

" အား... ရှီး... သေပြီ.... ဟူး.... သားလီးနဲ့ မေမေလေးကို လိုးသတ်နေတာလား... လိုး... မေမေလေးကိုသေအောင်လိုး... အူး.... မရတော့ဘူး... အား.... ထွက်ပြီ.... အင်း... ဟင်း..."

အန်တီငုဝါတစ်ချီပြီးသွားပြီ။ ကျုပ် ခပ်မှန်မှန်လေးပဲ ဆက်လိုးပေးရင်း အန်တီငုဝါကိုယ်လေးကိုဖက်ထားရင်းက လှိမ့်လိုက်တော့ အန်တီငုဝါ အောက်ရောက်သွားပြီး ကျုပ်ကအပေါ်ပြန်ရောက်သွားတယ်။ ကျုပ် အနိတီငုဝါကိုဖက်ထားရာကနေ လွှတ်လိုက်ပြီး အန်တီငုဝါပေါင်ကြားမှာ အကျအနနေရာယူလိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါကိုယ်ကို နည်းနည်းစောင်းလိုက်ပြီး ခြေသလုံးကို ကျုပ်ပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်ပြီး လီးကို စောက်ပက်ထဲ ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ လီးက အန်တီငုဝါစောက်ပက်ထဲ တစ်အိအိတိုးဝင်သွားတော့ အန်တီငုဝါ ညည်းသံလေးပြန်ထွက်လာပြန်တယ်။ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါရဲ့ ခြေတစ်ချောင်းကိုထမ်းရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးလိုက်တယ်။

" ဟူး... စိတ်ပြန်ထလာပြန်ပြီကွာ... ဟင်း... ကောင်းလိုက်တာ... သားကလိုးတတ်လိုက်တာ... မေမေလေးတော့စွဲပြီကွာ... (ဖြန်း)... အ... "

" ကြိုက်လား.... သာလီးကိုကြိုက်လား... (ဖြန်း).. "

" အ.. အင်းဟင်း.... ကြိုက်တယ်... သားလီးကို... မေမေလေးအရမ်းကြိုက်တယ်... (ဖြန်း)... အ... ရိုက်ပါ... မေမေလေးကိုရိုက်ပါ.... ဟူး.. အရမ်းကောင်းနေပြီ.... "

" မေမေလေးရဲ့ စောက်ပက်ထဲ ဝင်နေတာ... ဘယ်သူ့လီးလဲ... (ဖြန်း)... မေမေလေးကိုလိုးနေတာ... ဘယ်သူလဲ... (ဖြန်း).... "

" အ.. မေမေလေးကိုလိုးနေတာ... ယမင်းရဲ့သား တေဇာ... မေမေလေးစောက်ပက်ထဲမှာ... သားတေဇာရဲ့လီးကြီး... အူး.... "

" သားက... မေမေလေးရဲ့သားမဟုတ်ဘူးလား.... (ဖြန်း)... "

" အ... ဟုတ်တယ်.... သားက မေမေလေးရဲ့သား... သားက... ငုဝါရဲ့သား... ဟူး... "

" မေမေလေးရဲ့ သားက မေမေလေးကိုပြန်လိုးနေပြီ... မေမေလေးစောက်ပက်ထဲမှာ... မေမေလေးမွေးထားတဲ့ သားလီးကြီးက လိုးပေးနေတာ...  ကောင်းလားအမေ... (ဖြန်း)"

" အ.. ဟာ့... ကောင်းတယ်... သားလီးနဲ့အမေ့ကိုလိုး... အူး... ငုဝါကိုလိုးပါမောင်.... အား... သားလီးနဲ့အမေ့စောက်ပက်ကိုလိုးခွဲလိုက်ပါ... အား... ယောက်ျား... ပြီးပြီ... အင်း... ဟင်း.... "

ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါရဲ့ တင်ပါးကို တစ်ဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း အရှိန်တင်လိုးပေးလိုက်တာ အန်တီငုဝါနောက်တစ်ချီပြီးသွားပြန်တယ်။ ကျုပ်လဲထမ်းထားတဲ့  အန်တီငုဝါရဲ့ခြေထောက်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး နို့တွေကိုကုန်းစို့ပေးရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆက်လိုးပေးလိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါ အမောဖြေရင်း ကျုပ်ကို ဖက်ထားပေးတယ်။

" သားရယ်... ထိန်းနိုင်လိုက်တာကွာ... ဟူး... ကလေးမှတ်လို့တစ်ချီးပေးပြီးလိုက်တာ... လူကိုမြော့နေအောင်လိုးတော့မှာလားဟင်... ပြန်ထလာပြန်ပြီ.... ရှီး"

" စွဲနေအောင်မဟုတ်ဘူးလား... မေမေလေးရ.... "

" မြော့ပြီး... စွဲသွားအောင်လိုးမှာမလား... မောင်ရ.."

" အင်း... ဟုတ်တယ်... တစ်သက်လုံးအမှတ်ရနေအောင်ပေါ့... ငုဝါလေးရ... "

" ခစ်ခစ်... သူတော်တော်တတ်နိုင်တယ်နော်... ဟွန့်..

ဒီတစ်ချီတော့ပြီးလိုက်တော့မောင်ရာ... ပြန်လာလို့ အရမ်းရုပ်ပျက်နေရင်... သိကုန်အုံးမယ်... "

" အင်းပါငုဝါရဲ့... မောင့်ကိုကုန်းပေးအုံး... ငုဝါဖင်လှလှကြီးကိုကြည့်ပြီးလိုးချင်လို့... ငုဝါက သိပ်လှတာပဲနော်.... "

" မောင်ကြိုက်ရင်ပြီးရော... လီးကိုခဏချွတ်ပေးအုံး .... ကုန်းပေးမယ်... "

ကျုပ်လီးကို ချွတ်လိုက်တော့ အန်တီငုဝါထထိုင်ပြီး ကျုပ်လီးကို တစ်ချက်နှစ်ချက်စုပ်လိုက်သေးတယ်။ 

" ထုတ်လိုက်တော့လဲ... အဖုတ်ထဲမှာ... ဟာတာတာကြီး.... ချွတ်တောင်မချွတ်ချင်ဘူး... "

ပြောပြီးတော့ ကျုပ်ကို လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ အန်တီငုဝါစောက်ပက်ထဲ လီးကိုထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မှန်မှန်လေးလိုးပေးလိုက်တယ်။  

" တစ်ကယ်ပဲမောင်ရာ.... အီဆိမ့်နေတာပဲ... ငုဝါတော့စွဲပြီသိလား.... အူး "

" ငုဝါကလဲ ... အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်.... တစ်နေကုန်လိုးပစ်ချင်တာ... ကောင်းလိုက်တာ အမေရယ်... "

" တစ်ကုန်လိုးရင်... အမေ့စောက်ပက်ပြဲသွားမှာပေါ့သားရယ်... ဟင့်... အူး... ရှီး.... "

" ကိုယ့်သားလိုးလို့ပြဲတာ... ကြောက်လို့လား... ဟင်... အမေ့စောက်ပက်ထဲ လီးရည်ပန်းထည့်ပစ်မယ်... ကောင်းလိုက်တာ... အမေသားပြီးချင်နေပြီ... "

" ပြဲပစေကွာ.... လိုးသား.... အမေ့ကိုလိုး.... စောက်ခေါင်းထဲကသားလီးရည်ကိုလိုချင်နေပြီ.... ပန်းထည့်လိုက်စမ်းပါ... ကိုယ်မေကိုယ်လိုးလေ... အား... အမေလဲပြီးချင်နေပြီ... မောင်... ငုဝါပြီးတော့မယ်... ယောက်ျား... မိန်းမပြီးတော့မယ်... "

" ဟူး.... မိန်းမ... ငုဝါ.... မောင့်မယား.... ရှီး.. ပြီးပြီ.... ဟား.... "

" ဟူး.... ဝင်လာပြီ... မောင့်လီးရည်နွေးနွေးလေးတွေ... ပြီးပြီကွာ... အင်း... ဟင်း.... "

အန်တီငုဝါလဲ ကျုပ်လီးရည်ပန်းထုတ်လိုက်တာနဲ့ ဆတ်ကနဲတုန်ပြီး ပြီးသွားကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပါးအပ်ရင်း အမောဖြေနေတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ လီးရည်ကုန်သွားမှ အန်တီငုဝါစောက်ပက်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချကာ နံရံမှီလျှက် အမောဖြေနေလိုက်တော့တယ်။ ခဏနေတော့ အန်တီငုဝါ ထလာပြီး ကျုပ်နဖူးလေးကို အနမ်းလေးပေးတော့ ကျုပ်လဲ အနမ်းလေးပြန်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ထမိန်ကိုရင်လျားလိုက်ပြီး ကျုပ်လက်ကိုဆွဲခေါ်တယ်။ ကျုပ်လဲ ပုဆိုးကောက်ဝတ်ပြီး အန်တီငုဝါခေါ်ရာနောက်လိုက်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ နှစ်ယောက်သားသန့်ရှင်းရေးတွေလုပ်ကြ၊ သွားတိုက်ပလုတ်ကျင်းပြီး မျက်နာတွေပါသစ်လိုက်ကြတယ်။ ပြီးတော့ အန်တီငုဝါ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာပြီး ကျုပ်ကိုဖက်ထားတော့ ကျုပ်လဲပြန်ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။

" မောင်... "

" ပြောလေငုဝါလေး... "

" မောင့်ကိုကတိတောင်းပြီးမှ ... ငုဝါနောင်တရနေပြီမောင်ရယ်... မောင့်ချစ်ပေးတာ... ငုဝါစွဲလန်းနေပြီသိလား... ငုဝါလေ... နောက်ထပ်မောင်ချစ်ပေးတာလိုချင်သေးတယ်.... "

" ငုဝါလေးရယ်... မောင်လဲနေနိုင်ပါ့မလားမသိဘူး... ချစ်ဖူးပြီးတော့လဲ ထပ်ချစ်ချင်တယ်.... ငုဝါတစ်ကိုယ်လုံးက သိပ်လှပြီး သိပ်စွဲလန်းစရာကောင်းတာကိုး.... "

" လာ... အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီးမှ ဆက်ပြောရအောင်... ယမင်းတို့ပြန်လာကြတော့မယ်ထင်တယ်..."

" ဟုတ်... မေမေလေး... "

အန်တီငုဝါ ကျုပ်ကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး အပြင်ထွက်သွားတယ်။ ကျုပ်လဲ အပြင်ထွက်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲမှာ အဝတ်ကစားတွေပြန်ဝတ်ကြတယ်။ အန်တီငုဝါ ဘရာစီယာ ဝတ်တော့ ကျုပ်ချိတ်တပ်ပေးရင်း အန်တီငုဝါရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်မိသေးတယ်။

" မောင်ရာ... လာမဆွနဲ့ကွာ.... ဒီက နဂိုကတည်းက စွဲနေပါတယ်ဆို.... ဟွန့်.... နောက်ကို နှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့အချိန် မေမေလေးလို့ခေါ်ရင် ပေးမကိုင်ဘူးသိလား.... လူကိုသူ့မယားလုပ်ပြီးမှ မေမေလေးခေါ်ချင်နေသေးတယ်... "

" အဲဒါဆို... ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ.... "

" မောင့်မိန်းမငုဝါကို... ငုဝါလို့ပဲခေါ်ပေါ့... လင်ကြီးရဲ့... ခစ်ခစ်... "

" ဟုတ်ပါပြီ... မောင့်မယားငုဝါရယ်... လာ ဧည့်ခန်းမှာသွားထိုင်ရအောင်... "

" ဟုတ်...မောင်...  ငုဝါကိုချီခေါ်ပါလားဟင်... "

" လာ... "

ကျုပ်အန်တီငုဝါကိုယ်လေးကို ပွေ့ချီလိုက်တော့ အန်တီငုဝါ ကျုပ်လည်ပင်ကို ဖက်တွယ်ရင်း ကျုပ်ကို ပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်နေတယ်။ ကျုပ်လဲ ဧည့်ခန်းဆီ ပွေ့ချီခေါ်ပြီး ဆက်တီမှာထိုင်စေလိုက်တယ်။ အန်တီငုဝါဘေးမှာဝင်ထိုင်တော့ အန်တီငုဝါကျုပ်ပုခုံးကိုမှီထားပြီး ကျုပ်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ ကျုပ်လဲအန်တီငုဝါရဲ့ ပုခုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။

" ငုဝါလေး... "

" အင်း... မောင်... "

" ငုဝါရဲ့နို့တွေက... ဘာလို့ဒီလောက်ထွားတာတောင် တင်းရင်းနေရတာလဲဟင်... "

" ခစ်ခစ်... အဲ့ဒါက... ငုဝါနိုင်ငံခြားသွားတုန်းက... ရင်သားတင်းတဲ့ဆေးတွေ့လို့ ... ဝယ်လာပြီး... လိမ်းထားတာလေ... အဲ့ဒါကြောင့် ဒီလိုတင်းနေတာ.. "

" သြော်... ဒါကြောင့်ကိုး.... "

" အင်း... မောင့်ဟာကရော ဘာလို့ အဲ့လောက်ထွားနေတာလဲ... ဆေးသုံးထားတာလား... "

" ဘယ်ကလာ... အဲ့ဒါမွေးရာပါပဲ... ဘာဆေးမှမသုံးဘူး.... "

" အံ့သြစရာကြီး... အဲ့လောက်တောင်ထွားရတယ်လို့.... ခစ်ခစ်... "

" မောင်တို့ထပ်လုပ်ဖြစ်အုံးမှာလားဟင်.... ငုဝါ... "

" အခြေအနေအရပေါ့မောင်ရယ်... အခွင့်အရေးရရင်တော့လဲ... မောင်ချစ်ပေးတာခံချင်သေးတယ်.."

````````````````````````````````

အပိုင်း (၈) ဆက်ရန် >>>>>