Sunday, September 10, 2023

တဏှာပြင်းပြင်း အချစ်လူဆိုး (စ/ဆုံး)

 တဏှာပြင်းပြင်း အချစ်လူဆိုး (စ/ဆုံး)

Steven Law ရေးသည်။

အောင်လေး တစ်ယောက် ကိုယ် ချစ်ရသူနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ရတာ ပျော်တယ်။ငယ်ငယ်က ချစ်ခဲ့ရသူ ဖြစ်တဲ့ အတွက်ပေါ့။ဒါပေမယ့် အောင်လေးက လူပျိုတော့ မဟုတ်ဘူး။အိမ်ထောင် ကျခဲ့ဖူးတယ်။စိတ်ထဲမှာ ငယ်ငယ်က ချစ်ရသူကို အရမ်း လက်ထပ်ချင်ခဲ့တာ။

အောင်လေးလိုပဲ နဒီကလည်း အပျိုမဟုတ်ဘူး၊အသက်သာ ငယ်တယ် ဆရာမကြီးပါပဲ။နဒီ့ အလိုကျ မရပေမယ့် အောင်လေး ကြိုးစားရှာပါတယ်။တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် သိပြီးသားမို့ ဆက်ခ်ကိစ္စမှာ ရှက်နေကြသူမျိုးတော့ မဟုတ်ဘူး၊တစ်ခုတော့ ရှိတယ်၊အောင်လေးနှင့်နဒီငယ်ငယ်က ချစ်သူဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။နဒီက လှတယ်။လည်တိုင်ကျော့ကျော့ရှင်းရှင်းလေးနဲ့ ကိတ်တယ်ပေါ့ဗျာ။လှလွန်းတော့လည်း ရည်းစားတွေ များခဲ့တယ်။အောင်လေးက လက်မရဲလို့သာ အောင်လေးအရင် မလုပ်ခဲ့ရတာပါ။

လူတွေက အောင်လေး နွားကျတယ် ပြောချင်ပြော၊အောင်လေး နဒီ့ကို ချစ်တယ်။အောင်လေးစိတ်က ထူးခြားတယ်။နဒီ့ကို ပုံမှန်လိုးရင် စိတ်က ဖီလ်းမလာဘူး၊သူ့မိန်မ နဒီရဲ့ အကြောင်းလေးတွေ ပြောပြမှ အရမ်းဖီးလ်တက်ပြီး ကြမ်းကြမ်း လိုးတတ်တယ်။နဒီကလည်း သိတယ်။အဲ့ လို ကြမ်းမှ နဒီကကြိုက်တာ။တရားဝင်လက်ထပ်ပြီးကတည်းက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောထားပြီးသား။နောက်ကြောင်းလှန်ပြီး အိမ်ထောင်ရေးမပြိုကွဲစေဖို့။နှစ်ဦးသား သဘော တူထားတာလေ။

"နဒီ  ငါတို့ လိုးရအောင်"

"နင် လိုးတာခံဖို့ယူထားတာ..လိုးလေ"

ဒါပေမယ့် နင် ငါ့ အကြိုက်နင်သိပြီးသားပဲ"

"အေး  ငါသိပါတယ်ဟာ ငါက ဖီလ့်အပြည့်နဲ့ လိုးချင်တာ"

"ငါ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ အောင်လေး"

"နင် အကုန်လုပ်ပေးလည်း သိပ်ဖီးမပြည့်ဘူး၊နဒီနှင့်ဟိုကောင့် အကြောင်းပြောပြပါဦး"

"နင်ကလည်း  အဲဒါပြောပြီးဖီးလ်ယူတယ် နှော်၊ငါ့လည်းဖီလ်းဖြစ်အောင် လုပ်ပေးဦး"

အောင်လေးနဒီအကြိုက် နဒီကို နမ်းလိုက်ပြီး နဒီ့ လည်းပင်းကျော့ကျော့လေးကို နမ်းလိုက်တယ်၊နဒီ့ အကြိုက်ဆုံးက အဲဒီနေရာပဲ၊သူ့လည်ပင်းကို နမ်းရင်ဖီလ်းအရမ်းတက်တယ်၊အဖုတ်ကိုယက်ရင်တောင် အဲဒီလောက်ဖီးလ်မရှိဘူး၊နဒီအကြိုက်က ပထမလည်ပင်းနမ်းတာ၊ဒုတိယ နို့စို့တာ၊တတိယအဖုတ်အယက်ခံရတာ။

လည်ပင်းစုပ်နမ်းလို့ကတော့ စောက်ဖုတ်ကအရည် တောက်တောက် ကျတယ်။စိတ်တွေ အရမ်းထရင်အောင်လေးမပင်ပန်းဘူး၊နဒီက သူပြီးအောင် တက်ခွ လိုးသွားတာ။အဲလောက်ထန်တဲ့ နဒီ၊အခုလည်းကြည့်လေ အောင်လေး နဒီ့ လည်ပင်းလေးနမ်းလိုက်တော့ အဖုတ်ကစိုရွှဲလာပြီ။ လက်နှင့်နှိုက်ရင်းလည်းပင်းကို နမ်းလိုက်တယ်။နဒီ့ အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ပြီးမှ နဒီ့ အတွေ့အကြုံမေးရတယ်။အဲဒီအချိန် သူရော ကိုယ်ရော တဏှာစိတ်ကအရမ်းထနေပြီ။

"ဒီလိုဟ  နင်နဲ့ငါနှင့်ကြိုက်နေတုန်းလေ၊ငါ့ အသက့်ဆယ့်ငါးနှစ်ပဲရှိသေးတာ နင်မှတ်မိမှာပေါ့ "

"အင်းလေ"

"ငါက ရည်းစားသာထားချင်တာလေ၊လင်မလိုချင်ဘူး"

"အေးးငါသိတယ်"

'"နင်  အလိုးမခံချင်တာလား"

"ခံတော့ခံချင်တယ်  ယူရမှာစိုးတာဟ"

"အင်း"

"အေးပြီးနင်ကဆွရုံပဲ ဆွပေးတာလေ"

"ငါလည်းကြောက်တာကိုး"

"နင် လက်နှေးတာလေ၊နောက်ပြီးနင်နှင့်ရည်းစားဖြစ် အလိုးခံယူလိုက်ရမှာလဲ ကြောက်တယ်၊"

"အေး  အလိုးခံပြီးမယူလဲ ရတာပဲလေ"

"နောက်မှ သိတာလေ"

"နင် ဘယ်လို ဖြစ်ပြီးဟိုကောင်နဲ့ ပါသွားလဲ"

"အဲနေ့က နင်မရှိဘူး၊အဖွားနှင့်စိတ်ဆိုးပြီးထွက်လာတာ ငါ့သူငယ်ချင်း မင်းသွေးနဲ့ တွေ့တယ်ဟ"

"အေးးးလေ"

"ကဲပြောတာပဲနားထောင်တော့"

အောင်လေး ဆက်စကားမပြောတော့ပဲနဒီမဖုတ်ကို ကလိရင်းနားစွင့်နေလိုက်တယ်။

"ဟေ့ နဒီ"

"ဘာလဲဟ  မင်းသွေး"

"နင့်ရုပ်က ဘာဖြစ်လာလဲ"

"အိမ်နဲ့ စိတ်ဆိုးလာတာ"

"အော် အဲလိုဆို ငါနှင့်စိတ်ပြေလက်ပျောက်လိုက်ခဲ့ပါလား"

"ဘယ်ကိုလဲ   ပဲခူးကို"

"အေးလိုက်ခဲ့မယ်"

မင်းသွေးက ဆယ်တန်းအောင်ပြီးသားပါ.။ နဒီထက် နှစ်နှစ်လောက်ကြီးပါတယ်။ ပဲခူးမရောက်ခင် ဆယ်မိုင် ရောက်တော့ ပန်းကမ္ဘာ  တည်းခိုခန်း ခေါ်လာလိုက်တယ်။

"ဟဲ့ တည်းခိုခန်းပါလား"

"အေးအေးဆေးဆေး နေရအောင်လို့"

"အေးးကောင်းတယ်၊သူကအပြင်က မမြင်ရဘူး၊အောက်မှာ အေးအေးဆေးဆေးပဲနှော်၊ပန်းလဲတွေလဲ လှတယ်"

"နင်ကြိုက်သွားပြီမလား"

" အင်းးး"

"လာအခန်းထဲကို"

"အေး..ပါ"

နဒီလိုက်သွားပြီးတော့ အခန်းကြည့်လိုက်တယ်။

"မိုက်တယ်နှော်"

"အေးးးလာလေနဒီ၊ကားစီးရတာ ပင်ပန်းတယ်"

"အယ် ငါဒီမှာအိပ်ရမှာလား"

"အေးလေ "

"နင်  ငါကို  လုပ်  လုပ်မလို့လား"

နဒီတွေးတွေးဆဆလေးမေးလိုက်တယ်။

"ဘာလဲနင်ကြောက်လို့လား"

"ငါနင့်ကိုမယူချင်ဘူးနှော်"

"အင်းပါဟ လာပါ နဒီရယ်"

မင်းသွေး နဒီ့ကို လှမ်းဖက်လိုက်ပြီးမှ  နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။ နဒီမှာ သွေးသားဆူဖြိုးသော အရွယ်ဖြစ်ပြီးရှေ့နောက်လည်း မစဉ်းစားတတ်တဲ့ အရွယ်လည်းဖြစ်တာကြောင့် ကာမကို စမ်းကြည့်ချင်နေမိတယ်။

"နဒီအဝတ်အစားတွေချွတ်ရအောင်"

"အင်းး"

နဒီရော.မင်းသွေးပါ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ မင်းသွေးလည်း နဒီအဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးတာနှင့် နဒီ့ကို လှမ်းဖက်လိုက်တယ်။နဒီမှာ မင်းသွေးလီးကို မြင်လိုက်ကတည်းကစိတ်ထဲ တုန်သလိုချမ်းသလို ဖြစ်ပြီးတံတွေးကိုသာ မြိုချမိတယ်။စိတ်ထဲမှာလညိး တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေတယ်။

ထို့အတူ မင်းသွေးလည်း နဒီနို့နှင့်အမွေးနုနုလေးပေါက်နေတဲ့ နဒီ့ အဖုတ်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး လီးက အဆမတန်တောင်လာတယ်။အရင်ကတည်းက နဒီ့ကို လိုးချင်နေတာ သူ့ရည်းစားအောင်လေးရှိလို့သာ ကပ်မရတာလေ။မင်းသွေးက နဒီ့ လည်ပင်းလေးကို အနမ်းတွေပေးရင်းစုပ်ယူလိုက်တယ်။လည်ပင်းကို နမ်းရင်အရမ်းစိတ်ထတဲ့နဒီ တစ်ယောက်အဖုတ်က အရည်တွေထွက်လာတယ်။မင်းသွေးလည်း နဒီ့လည်ပင်းကို စုပ်နမ်းရင်း နဒီအဖုတ်ကို လက်နှင့်နှိုက်လိုက်တယ်။

"အာ့..မင်းသွေးရယ်"

"အင့်  ဟင်းးဟင်းးးးးး"

နဒီလည်ပင်းသွေးချည်တွေ ဥမတတ် နမ်းစုပ်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ နဒီ့ဆီက ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်။မင်းသွေးလည်း နဒီ့ နို့တွေကိုပွတ်သတ်ပြီး စို့လိုက်တယ်။

"အာ့အင်းးးဟင်းးးးးးးးးးး"

နဒီတစ်ယောက်စိတ်တွေ ထပြီး လူပါတုန်တက်လာတယ်။နဒီ့ နို့သီးခေါင်းတွေထောင်ထလာတဲ့ အထိ မင်းသွေးလည်း အမျိူးမျိုး စို့တယ်။နိူ့အုံလိုက်စုပ်ဆွဲစို့တယ်။မထိတထိစုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လေဝင်အောင်လုပ်စို့တယ်။နဒီနို့ကျင်လာပြီးအရည်တွေရွှဲစိုလာတော့မှ မင်းသွေးရပ်လိုက်တယ်။

"အားးရှီးးအားးးးအင်းးးဟင်းးး"

နဒီလည်း ကာမစိတ်က ပြင်းထန်လာလို့ မင်းသွေးလီးကို ကိုင်လိုက်ပြီး ရှေ့တိုးနောင်ဆုတ် ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်လိုက်တယ်။မင်းသွေးလီးလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်လာတော့တယ်။

မင်းသွေး နဒီ အရမ်းစိတ်ကြွနေမှန်းလည်းသိသလို။မင်းသွေး ကိုယ်တိုင် တဏှာစိတ်ကလည်း ပြင်းထန်လာတယ်။နဒီ့ စောက်ဖုတ်အရည်တွေ ထွက်နေတာကို ကြည့်ပြီး ယက်ချင်လာတာကြောင့် နဒီပေါင်ကို ကားပြီး ခေါင်းထိုးဝင်ကာ လျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ကာယက်လိုက်တယ်။

"ပလပ်  ပလပ်"

"အာ့     အာ့ အာ့ အီးး..ကျွတ်ကျွတ်"

"အာ့......ရှီးးးး"

ခါးကို ကော့ပြီး မင်းသွေးခေါင်းကို ကိုင်ရင်း ထူးခြားတဲ့ အရသာကို ခံစားလိုက်မိပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းက အရည်တွေ တစက်စက် ကျလာတယ်။

"အား...ကို..မင်းသွေး......အား"

"ကြိုက်လားနဒီ  "

"အားးး  ကြိုက်တယ်၊အရမ်းကောင်းတယ်"

မင်းသွေးက လျှာအပြားလိုက် ယက်လိုက်ပြီးမှ အဖုတ်ကိုဖြဲလိုက်တယ်။အစေ့ ဆိုလို့ သေးသေးလေးနှင့်အရွတ်သေးသေးလေး၊နှုတ်ခမ်းဘေးသားကို တွေကို ယက်လိုက်တော့ နဒီတစ်ယောက်စိတ်တွေ ပွင့်ထွက်မတတ်အော်ညည်းမိရင်း

"အာ့လားးလားးးးးးး"

"ပြွတ်ပြွတ်  ပြွတ်"

"အာ့  အားးးးးးးးးအားးး"

မင်းသွေး နဒီ့အစေ့ကို အားရပါးရစုပ် လိုက်တာ နဒီတွန့်လိမ်ပြီး အော် နေတော့တာပဲလေ။

"အားးကိုမင်းသွေး  အားးးနဒီ  အားးထွက်ကုန်ပြီ"

"နဒီကောင်းလား"

"အားး ကောင်းတယ်၊အဲလိုအယက်ခံချင်တာလေ"

"နဒီလည်း ကို့ကိုစုပ်ပေးဦးလေ"

"အင်းးစုပ်ပေးမယ်၊စုပ်ဖူးချင်နေတာလေ"

"ရော့လေ လာစုပ်"

"ပြွတ်...."

"အားးး"

"ခစ်..ခစ်..ဘယ်လို ဖြစ်ရတာလဲကိုမင်းသွေး"

"အရမ်းကောင်းလို့"

"တကယ်"

"အေးးစုပ်ပေးအုံးလေ"

"အင်း"

နဒီ  လျှာဖျားလေးနှင့်တချက်ချင်း ဆွဲတယ်။

" ကောင်းတယ်ကွာ အားလားးလားး"

နဒီ ကောင်းကောင်းလေးစုပ်တယ်၊အပေါက်ဝလျှာနှင့်ထိုးထိုးမွှေလိုက်တယ်။အခုလိုမျိုး လုပ်ကြည့်ချင်နေမိတာကြာခဲ့ပြီ။ ဗီဒီယိုတွေကြည့်ပြီးလက်တဲ့ စမ်းချင်ခဲ့တာကြောင့် အခုလိုမျိုး အခြေအနေမှာ အကုန်သာ လုပ်ကြည့်မည် ဟု နဒီတစ်ယောက် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တော့တယ်။

တကယ် စုပ်ကြည့်တော့လဲ လီးစုပ်ရတဲ့အရသာဟာ ကျန်တဲ့နေရာတွေ စုပ်ရတာနှင့်မတူဘူး၊ခါတိုင်းတော့ ကိုယ့်ဘာသာကို အဖုတ်ကိုနှိုက်ကြည့်ပြီး လက်ကို စုပ်ကြည့်တယ်။အရသာ မရှိဘူးလေ၊အခုလို စုပ်ကြည့်တော့ ထုံကျဉ်ကျဉ်အတွေ့နှင့် ပူနွေးနွေး လီးရယ် ငံကျိကျိ အရသာရယ်က နဒီ့ စိတ်ကို အရမ်းကြွစေတယ်။

လီးဒစ်ကလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့်ယက်ရတဲ့ အရသာကလည်း အရမ်းကောင်းတာမို့ နဒီ့ လီးစုပ်ရတာကို ကြိုက်လာတယ်။လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လုပ်ပေးပြီးတော့ စုပ်ယူလိုက်ပြီး အသွင်းအထုတ် ကို မြန်မြန်လေး လုပ်လိုက်တယ်။

မင်းသွေးလည်း လီးအစုပ်ခံရင်းနှင့်အားမလို အားမရဖြစ်လာကာ နဒီ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီးလီးနှင့်ပါးစပ်ထဲ လိုးလိုက်တယ်။နဒီလည်းလီးဝင်လာတာကို အလိုက်သင့်လေးဟလိုက် သွားနှင့်မညိအောင်လုပ်ရင်းနှင့်ပဲ နေပေးလိုက်တယ်။စိတ်အရမ်းကြွနေတဲ့ မင်းသွေးတစ်ယောက်ပြီး ချင်လာတယ်။မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုက်တော့ နဒီ့ လည်ချောင်းကို ထိလာလို့ နဒီ့ ပါးစပ်ကသားရေတွေနှင့် လီးရည်တွေထွက်လာတယ်။

နောက်တော့ အတွေ့အကြုံနည်းတဲ့ မင်းသွေးဟာ မထိန်းနိုင်နိုင်တော့ပဲ တအားးအား အော်ရင်း နဒီပါးစပ်ထဲမှာပဲပြီးသွားတယ်လေ။နဒီလဲ အပြာကားတွေမှာ မြင်ဘူးနေကြဖြစ်တဲ့ အတွက် မင်းသွေး သုတ်ကို တဂွပ်ဂွပ် မြိုချလိုက်တော့တယ်။

..........................................................................................................

"အားးးးကောင်းလိုက်တာ နဒီရယ်"

"ဟွင်းးးးဟွင်းးး"

"ဟင် နဒီ ကိုယ့်သုတ်တွေမြိုချလိုက်တယ်"

"အင်း  ဘယ်လို အရသာရှိလဲလို့"

"ဘယ်လိုကြီးလဲ"

"လည်ချောင်းထဲမှာ ရှတတနဲ့"

"ကိုမင်းသွေး  လီးကြီးကပျော့သွာားပြီ၊ဒိက အခုမှ ဖီလ်းထလာတာ အရမ်း လုပ်ချင်နေပြီ"

"အာ  ခနပါကွာ  တော်ကြာပြန်တောင်လာမှာပေါ့"

"ခနနေတောင်လား"

"တောင်တယ်လေ"

"အခုတောင်အောင်လုပ်လေ"

"ခန  ကို ဘီယာလေးဘာလေး မှာလိုက်မယ်"

'"နဒီလဲ ဗိုက်ဆာပြီ"

မင်းသွေး ဘီယာနှင့်ခေါက်ဆွဲကြော်လှမ်းမှာပြီး စားလိုက်ကြပြီး ခဏကြာတော့ လူငယ်ပီပီ လီးကပြန်တောင်လာတယ်။

"နဒီ ပြန်စရအောင်လေ။"

"စလေ ကိုမင်း"

မင်းသွေးလည်း နဒီ့  ကို နမ်းလိုက်ပြီးလိုးရန် အတွက် ပြင်လိုက်တယ်။နဒီ့ အကြိုက်လည်ပင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးနမ်းစုပ်လိုက်ပြီး

"နဒီ ကို့ လီး ပြန်စုပ်ပေးကွာ"

"အင်းစုပ်ပေးမယ်လေ"

နဒီလည်း လီးအား အကြိုက်တွေ့ကာ ထပ်မံစုပ်လေသည်။

"နဒီ  ဂွေးဥလေးပါစုပ်ပေး"

"အင်းး"

နဒီလည်း မင်းသွေးပြောသကဲ့သို့ စုပ်ပေးလိုက်တယ်၊မင်းသွေလီးကို လက်တဖက်နှင့်ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး၊ဂွေးဥကိုတပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်တယ်။မင်းသွေးလီးက အရမ်းတောင်လာတယ်။မင်းသွေးက နဒီကို

"နဒီတော်ပြီလိုးတော့မယ်"

"အင်းလိုးလေ"

မင်းသွေး နဒီးအား ပက်လက်အိပ်စေပြီး လိုးရန်အတွက် နဒီ့ပေါင်ကို ကားလိုက်ကာ ခြေထောက်ကို မြှောက်လိုက်တယ်။နဒီလည်း ပေါင်ကိုမြှောက်လိုက်ရာ နဒီအဖုတ်က ဖောင်းကားပြီးပေါ်လာရုံမက စအိုစူစူကြီးပါ ပေါ်လာတယ်. ။ မင်းသွေးလည်း တဏှာစိတ်ကြွလာကာ နဒီအဖုတ်သာမက စအိုနီညိုရောင်ကြီးပါ ယက်လိုက်တယ်။

"အးးးကိုမင်းသွေး  အဲဒါ ဖင်ကြီးလေ"

"မကောင်းဘူးလား နဒီ"

"ကောင်းတယ် မရွံ့ဘူးလား"

"ရွံပါဘူး.နဒီရာ နောက်လည်း အဲဒါကိုပါ လုပ်ကြည့်မှာ"

"အာ..ကိုမင်းသွေးကလည်း"

နဒီ ဖင်လိုးခံရမည် ဟု သိလိုက်ရပြီး တွေးလန့်သလို  ရင်လဲခုန်သွားတယ်။တဏှာစိတ်လည်း ပိုကြွလာတယ်။မင်းသွေး လည်း ဆက်ကာဆက်ကာ နဒီ့ ဖင်ရောအဖုတ်ရော ယက်လိုက်တယ်။အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်ပြီးနောက်

"နဒီ လိုးတော့မယ်ကွာ"

"လိုးလေ နဒီလည်းခံချင်လှပြီ"

မင်းသွေး နဒီအဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်ကာအစေ့ကို ကလော်လိုက်တယ်။

"အာ့  အင်းးဟင်းးလုပ်တော့လေ"

နဒီ တဏှာစိတ်နှင့်မင်းသွေးကို လောဆော်လိုက်တယ်။မင်းသွေးလည်း နဒီ့မှာ တဏှစိတ်ပြင်းသူမှန်းသိလာပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လိုးလိုက်တယ်။လီးက ဘွတ် ဖွတ် ဆိုပြီးဝင်သွားပေမယ့် အဆုံးအထိမရောက်ပဲ တစ်နေသေးတယ်။အမှေးပါးလေးက တင်းခံနေတာလေ။ဒီတော့လည်း နဒီတယောက် နာတော့မှာ ကြိုသိပြီး မင်းသွေးနဒီ့ အပေါ်မှောက်လိုက်ကာ နဒီ့ လည်ပင်းအား နမ်းစုပ်ပြီး ခနနေ လိုက်တယ်၊၊လည်ပင်း အနမ်းခံရတဲ့ နဒီကအသံထွက်လေး ညည်းလာမှသာ မင်းသွေး ဆတ်ကနဲ လိုးလိုက်တော့တယ်။ဗျစ် ကနဲအသံကြားလိုက်ရပြီး  နဒီတုန် သွားတော့တယ်။

"အာ့  အမလေး  နာတယ်  ကိုမင်းသွေး"

"ခဏလေးပါ နဒီ အမှေးပါး ပေါက်သွားတာ"

"အားးပြန်ထုတ်လိုက်  အားတင်းကျပ်ကျပ်ကြီးအားးးးး"

မင်းသွးပြန်မထုတ်ပဲ နဒီလည်ပင်းအား ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ရင်းဆက်တိုက်မှန်မှန်လေး လိုးလိုက်တယ်။အသံတွေလည်း ထွက်လာပြီး၊နဒီမှာတင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ နာနေရာက တဖြေးဖြေး လီးအဝင်အထွက်ကောင်းလာမှုကြောင့် အရသာ တွေ့လာတယ်။တဖြေးဖြေးနဲ့နာကျင်မှု့တွေ ပျောက်ပြီး အလိုးခံရတာ ကောင်းမှန်းသိလာတယ်။

နဒီ  တယောက် အောက်ကနေပြီး တဟင့်ဟင့် ညည်းလာသလို အဖုတ်ထဲကလည်း လှုပ်ရှားမှုတွေ ဖြစ်လာတော့တယ်လေ။နဒီ မနာတော့ဘူး သိလား တဲ့ ။ မင်းသွေးကိုယ်ကို မတ်လိုက်ကာ လိုးတဲ့ အရှိန်နှုန်းတင်လိုက်ပြီး မြန်မြန်လိုးလိုက်တယ်။မြန်မြန်လိုးလေ နဒီက ပိုကြိုက်လေ။

"နဒီ မနာတော့ဘူလား"

"နာတော့ဘူး "

"ကို မြန်မြန်လိုးချင်တယ်၊ဒီလိုလိုးရတာ အားမရဘူး"

"ကို  ဘယ်လိုလိုးချင်လို့လဲ"

"ဖင်ထောင်လိုးချင်တယ်၊ကုန်းပေးပါလား"

"အင်းးးးကုန်းပေးမယ်လေ"

မင်းသွေး နေရာမှဖယ်လိုက်တော့ နဒီအိပ်ရာမှလူးလဲထကာ ကုန်းပေးလိုက်တော့ နဒီနောက်ကနေပြီး မင်းသွေးနေရာယူကာ နဒီအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းပြီးလိုးလိုက်ကာ နဒီ့တင်သားကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုက်တယ်။လီး က ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် ဆိုပြီး ဝင်သွားသလို၊နဒီအသံကလည်း အင့်ကနဲ မြည်သွားတော့တယ်။နဒီ ကုန်းတဲ့အရသာကို ကြိုက်သွားတယ်။လီးက ထိထိမိမိဝင်သလို အထဲကလည်းကျင်ကျင်ပြီးခံစားရတယ်။

"အားး  ကောင်းတယ်ကို၊မြန်မြန်လေးလိုးပေးပါ"

နဒီ အရမ်းကြိုက်လို့တောင်းဆိုလိုက်တော့ မင်းသွေးလည်းမြန်မြန်လိုးလိုက်တယ်။

"အာ့..ရှီးးရှီးးးအားးးပြီးပြီ.ပြီးပြီ  အားးးး"

လို့အော်ရင်းနဒီလည်းပြီးသွားတော့တယ်။လိုးချိန် ရှစ်မိနစ်လောက်မှာပဲ မင်းသွေးပြီးချင်လာတယ်။

"အားရှီးးနဒီငါပြီးတော့မယ်"

"ကို မင်းအထဲမပြီးနဲ့နှော်၊နဒီဗိုက်ကြီမှာကြောက်တယ်"

"အားးနဒီလာစုပ်ပေး  နဒီပါးစပ်ထဲပြီးချင်တယ်"

နဒီအိပ်ရာမှ လူးလဲထပြီး မင်းသွေးလီးကို စုပ်တယ်။မင်းသွေးလည်းနဒီပါးစပ်ကို လိုးလိုက်တော့ တယ်နှစ်မိနစ်လောက် နဒီ့ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်ပြီး မင်းသွေးလည်း သုတ်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။နဒီလည်း မင်းသွေးသုတ်တွေကို မြိုချလိုက်ပြီး လီးတလျောက်ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို ပြောင်စင်အောင်ယက်လိုက်ပြီး မင်းသွေးကို လျှာထုတ်ပြလိုက်တော့ မင်းသွေးလည်း နဒီ့ကိုဖက်ထားပြီးကြင်ကြင်နာနာ ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။

နဒီလည်း မင်းသွေးအလိုးခံရပြီးနောက် အောင်လေးကို မေ့ပစ်ချင်တော့သလိုဖြစ်လာပြီး မင်သွေးကို ချစ်မိသွားတော့တယ်။မင်းသွေးနှင့်နဒီ  ရန်ကုန်ကိုပြန်လာခဲ့ကြပြီး ရန်ကုန်ရောက်တော့ အဘွားဖြစ်သူကို လှည့်ပတ်ပြောဆိုပြီး၊မင်သွေးနှင့်နဒီစနေတနင်္ဂနွေနေ့တိုင်းဆုံကြတယ်။နဒီကတော့ အလိုးခံရပြီးနောက်မှာ အမြဲတန်းလိုလိုပဲ ထပ်အလိုးခံချင်မိတယ်။မင်းသွေးက တပတ်အလုပ်လုပ်ပြီးတော့ နဒီ့ကို သူ့အိမ်ကိုခေါ်လိုက်တယ်။နဒီကလည်းမင်းသွေးအခေါ် စောင့်နေသူမို့ မနက်ကတည်းက  မင်းသွေးဆီ သွားလိုက်တယ်။အိမ်ရောက်တော့ မင်းသွေးအိမ်မှာ တခြားလူလည်းမတွေ့တော့..

"ကိုကို"

"နဒီလာလေ "

"ဘယ်ကိုလာရမှာလည်း "

"နဒီကလည်းကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲသာ လာလေ။"

"အင်း လာမယ်"

နဒီလည်းမင်းသွေးနောက်လိုက်ခဲ့လိုက်တယ်။

"နဒီလာမယ်ဆိုကတည်းကဒီကောင်ကြီးကမျော်နေတာ"

"ခစ်  ခစ် ၊အဲဗားတောင်ကြီး"

နဒီ မင်းသွေးလီးကိုကိုင်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။မင်သွေးက နဒီ့ အထာ သိနေပြီမို့ နဒီကိုလှမ်းဖက်ပြီးလည်တိုင် ကို နမ်းစုပ်လိုက်တယ်။

"ခန နေအုံးလေ အဝတ်အစားလေးချွတ်ပါရစေအုံး"

"ဟီးဟီး လိုးချင်နေပြီ'"

နဒီ ကလည်း အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှမင်းသွေးကို ဖက်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။မင်းသွေးလည်း နဒီကို ဖက်ရင်းလည်တိုင်ကို နမ်းစုပ်ရင်း အဖုတ်ကိုနှိုက်တယ်။နဒီမှာ လမ်းမှာကတည်းကအတွေးနှင့်ရင်ခုန်လာသူမို့ ပိပိက အရည်တွေထွက်နေပြီလေ။

"နဒီ အဖုတ်ကရွှဲနေပါလား"

"အင်းလေ ကိုကိုနှင့်တွေ့ရမှာဆိုပြီးဖြစ်နေတာ"

"နဒီ ဖင်လိုးကြည့်ရအောင်"

"လိုးကြည့်ပေါ့ ခံနိုင်ရင်ခံမယ်၊မခံနိုင်ရင်တော့ မခံဘူးပေါ့"

"အင်း စမ်းကြည့်မယ်လေ"

"ကို  ယက်ပေးဦးလေ"

"အင်း  "

မင်းသွေး နဒီ့အဖုတ်ကို ယက်လိုက်တယ်။ဖင်ပါလိုးမှာမို့ ဖင်ကို ပါ ယက်လိုက်တယ်။ တဏှာစိတ်ပြင်းတဲ့ နဒီ ဟာ တဏှာသံတွေ တအင်းအင်း ပေးလာပြီးအဖုတ်ထဲက အရည်တွေ စီးဆင်းလာတော့ မင်းသွေးလည်း ကာမအရည်တွေကို အားပါးတရ ယက်လိုက်ပြီး မြိုချလိုက်တော့တယ်"

"နဒီ ကို့ ကိုပါ စုပ်ပေးဦးလေ"

"စုပ်မှာပေါ့ ကိုကလဲ.နဒီ သူ့ကို ချစ်နေပြီ"

နဒီလည်း မင်းသွေးလီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်တယ်။လီး အရေခွံလေးကို နောက်လှန်ပြီး အရည်ကြည်တွေနှင့်ပြောင်ချောနေသော လီးကို လျှာနှင့်သိမ်းယက်ရင်း ဂွေးဥလေးကိုဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဆွလိုက်တော့

"နဒီ ကိုကို့ ဖင်ပါယက်ကွာ"

"အင်  ဖင်ကြီးလား "

"အင်းလေ "

"ဆေးထားရဲ့လား"

"ဆေးထားပါတယ် နဒီရဲ့"

နဒီ လည်း မင်းသွေးဖင်ကို မဝံ့မရဲ လျှာဖျားနှင့်တို့ကြည့်လိုက်တော့ မင်းသွေးလီးက ဆတ်ကနဲတောင်လာတယ်။နဒီ သဘောကျသွားပြီး ဖင်ကို လျှာနှင့်အပြားလိုက် ယက်လိုက်တော့တယ်။မင်းသွေးလည်း တအားအား အော်ရင်းလီးကအရမ်းတောင်လာတော့။

"အားနဒီတော်ပြီးပီးသွားလိမ့်မယ်"

"ဖင်ယက်တာမခံနိုင်ဘူးပေါ့"

"အာ  လီးကမနေနိုင်ဘူး အရမ်းတောင်တယ်"

"နဒီ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ၊ကုန်းပေးရမလား"

"အင်းကုန်းပေးလေ"

နဒီ ကုန်းလိုက်တယ်။မင်းသွေးလည်း နဒီနောက်ကနေပြီး နဒီ့ဖင်ကို သုံးလေးချက်ယက်ရင်း လက်ညိုးတစ်ချောင်းလေး အရင်ထိုးထည့်လိုက်တော့

"အာ့  ဖြေးဖြေး ကိုကို နဒီ နာလို့"

နဒီ ညည်းသံကြောင့်မင်းသွေးလက်ကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး တံတွေးထွေးထည့်လိုက်ကာ ထပ်ပြီး ဖင်ထဲလက်ညိုးထည့်တယ်။စောစောကလို သိပ်မကြပ်ပဲ နည်းနည်းလေး အလွယ်တကူ ထိုး လာနိုင်တာကြောင့် မင်းသွေးလက်ညိုးကို ပိုပိုသွင်းလိုက်တယ်။

"အာ့ ဖြေးဖြေးကိုကို "

"အင်း အရင်လို မနာတော့ဘူးမလား"

"အင်း မနာတော့ဘူး ဒါပေမယ့် အောင့်နေတယ်"

မင်းသွေး တံတွေးထပ်ထွေးပြီး  လက်ညိုးကို အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်တော့ နဒီ ဖင်ဇိမ်ခံတတ်လာပြီ။တအင်းအင်း ညည်းရင်းဇိမ်ယူလာတာကြောင့် မင်းသွေးလည်း လိုးဖို့ရာ တာဆူလိုက်ပြီး နဒီ့ အပေါ်ခွကာ လီးကိုဖင်ထဲ ဖိထိုးထည့်လိုက်တယ်။

ဗျစ်  ဗျစ်  ပြွတ် ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူလီးဒစ်ကြီး မြှုပ်ဝင်သွားတယ်။နဒီ့ မှာ စောစောက ဇိမ်ကလေး တောင် ပျောက်သွားရတယ်။

"အားးးးးကို  ကိုဖြေးဖြေး  အိုးးး"

နဒီ တချက်တွန့်ပြီးအော်လိုက်တော့ မင်းသွေးလီးကိုဆက်မသွင်းသေးဘဲ လီးနှင့်ဖင်ကို တံတွေးထွေးထည့်ရင်းလီးတချောင်းလုံး ရွှဲနေအောင် လက်နှင့်သုပ်လိမ်းလိုက်တယ်။နဒီ့ စအိုနားအထိ မထိတထိလေး သုတ်လိုက်တော့ နဒီ ဖီလ်းပြန်ဖြစ်လာတယ်။ အဲ့တော့ မှ မင်းသွေးက နဒီ့စိတ်ကြိုက်လည်းဂုတ်လေးကို မနာကျင်စေဘဲ စုပ်နမ်းရင်း နဒီကာမစိတ်ကို နှိုးဆွလိုက်တယ်။နဒီလည်း ကိုမင်းသွေးကလုပ်ပေးတော့ တဏှာစိတ်ထန်လာပြီး တအင်းအင်းညည်းလိုက်မိတော့တယ်။

"အင်းးဟင်းးးဟင်းးကိုကိုအာ့ရှီးးရှီး"

နဒီ့ ညည်းသံကြားရတဲ့ မင်းသွေး လီးကို တဖြေးဖြေးချင် းသွင်းလိုက်တော့ လီးက ဗျစ် ဗျစ် ဆိုတဲ့အသံနှင့် အတူ အဆုံးထိဝင်သွားပြီး

"အာ့  ကိုကို တစ်ဆို့ဆို့ကြီးကွာ"

မင်းသွေးလည်း နဒီ့ နို့ကို လှမ်ဆွဲပွတ်ရင်းအသွင်းအထုတ် ညင်ညင်သာသာ လုပ်လိုက်တော့ နဒီတစ်ယောက်ပါးစပ် လေးဟပြီး တအင်းအင်းညည်းလာတယ်လေ။

"ဗျစ်  ဗျစ်  ဘွတ် ဖတ် ဖတ်"

"အာ့  အင့်ဟင်းး  အာ့  အားးအင့်  "

မင်းသွေးလည်း တဏှာသံပြင်းပြင်း ထွက်လာတယ်။တင်းကြပ်တဲ့ နဒီ့ ဖင်အပျိုစစ်စစ်ရဲ့ ညှစ်အားက မင်းသွေးပြီး ချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။နဒီ အိပ်ရာပေါ် မှောက်ချရင်း အဖုတ်ထဲလက်နှိုက်ကာ

"ကိုကိုမြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါ နဒီလည်းပြီးချင်လာပြီ"

နဒီ ဖင်ခံတာ ဇိမ်တွေ့ပြီးမြန်မြန်လုပ်ဖို့ တောင်းဆိုလာတဲ့ အတွက် မင်းသွေး နို့ဆွဲရင်းလိုးနေရာမှ ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး နဒီခါးကို ကိုင်ကာ အားပါးတရ ဆောင့်လိုက်တယ်။နဒီ တယောက်ရှေ့ သို့ ဟတ်ထိုးမလဲရအောင် တောင့်ခံရင်း

"အာ့  ရှီးးရှီးး  ကိုကိုနဒီပြီးတော့မယ် အားးဆောင့်ဆောင့်"

နဒီ တဏှာသံ ပြင်းပြင်းပြပြ တောင်းဆိုသံကြောင့် မင်းသွေးလည်း နဒီကို မညှာတာနိုင်တော့ဘဲ အားကုန်ဆော့လိုး တော့တယ်။နဒီ့ စအိုကြွက်သားတွေ က လှုပ်နေသလို နဒီ့ စအိုလည်းအထဲသို့ လိပ်ဝင်သွားသလိုတောင်ဖြစ်လာတယ်။နဒီက တ အင်းအင်းအော်ညည်းရင်း

"အာ့ကိုကို  နဒီပြီးပြီပြီအားး"

လို့အော်ကာ မှောက်ကျသွားလို့ မင်းသွေးလည်းထပ်လျက် လိုက်ပါကာ ထပ်ဆောင့်လိုက်ရင်း သုတ်တွေ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်။မင်းသွးမှာ ပြီးသွားတော့ ညစ်ပတ်နေသော လီးကို ရေဆေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ အိပ်ရာပေါ်ပြန်လာလိုက်တော့ နဒီကမှောက်နေရာက ထလာပြီး

"ကိုကို လုပ်ချင်သေးရင် ဆက်လုပ်နှော် နဒီအကြာကြီးနေလို့ မဖြစ်ဘူး"

"လုပ်ချင်သေးတယ် နဒီ၊ဒါပေမယ့် လောလောဆယ်လီးက မတောင်သေးဘူး"

"လာ နဒီလုပ်ပေးမယ်လေ"

နဒီက တဏှာစိတ်ပြင်းထန်သူပီပီ မင်းသွေးကို လီးတောင်လာစေဖို့ လီးကို စုပ်ပေးရင်း မင်းသွေး စအိုကိုလက်သည်း နှင့်မနာကျင်အောင် ကုတ်ခြစ်ပြီး စအိုကိုပြန်ယက်ကာ ဒုတိယအကြိမ်အတွက် ပြန်စရတော့ပြန်တယ်။

.........................................................................................

နဒီနှင့်မင်းသွေး နှစ်နှစ်ခန့်လက်မထပ်ပဲ အတူနေကြပြီးနောက်မှာတော့ မင်းသွေးအလုပ်ရသွားခဲ့တယ်။အချစ်မပါပဲ တဏှာရာဂကိုသာအရင်းခံတဲ့ဇာတ်လမ်းမို့  လက်ထပ်ဖို့မဖြစ်နိုင်ကြဘူးလေ။နဒီကတော့ ကာမတောမှာ တဝဲဝဲလည်ခဲ့တယ်။

မင်းသွေးအလိုအတိုင်းသာမက သူ့အလိုအတိုင်းလည်း မင်းသွေးနဲ့စိတ်တိုင်းကျ တဏှာကြော မျောခဲ့ကြတယ်။နဒီတစ်ယောက်လီးမရှိရင် မနေတတ်လာက်အောင် ဖြစ်နေခဲ့ရပြီး  မင်းသွေးကတော့အလုပ်ရတဲ့မြို့ကို ပြောင်းရွှေ့ရင်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ အကြောင်းပါခဲ့တယ်။

နဒီအရမ်းမခံစားရပေမယ့် သူ့လောက်မင်းသွေးအပေါ် ကာမ  အရသာတွေ ပေးနိုင်ရဲ့သားနဲ့ နောက်တစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်တယ်ဆိုပြီး မခံချင်စိတ်တွေဖြစ်ရာက ကိုမိုးသူဆိုတဲ့အသက်ကြီးကြီးတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ဆုံခဲ့ရတယ်။တဏှာစိတ်ပြင်းပြတဲ့ နဒီ  မိုးသူကို သဘောကျမိတယ်။

မိုးသူကတော့ ဒီယုံမြင်ပြီး ဒီခြုံထွင်ခဲ့သူပါ။နဒီ တစ်ယောက်အပေးကောင်းအမှုတ်ကောင်းဆိုတာသိပြီး ချည်းကပ်ခဲ့တာပေါ့။နဒီကလည်း လိုအပ်ချိန်ဆိုတော့ မိုးသူအချစ်ကို လက်ခံခဲ့တယ်။တကယ်တော့ မိုးသူနှင့်နဒီရဲ့အချစ်ဟာ တဏှာအတွက် သက်သက် သာ ချစ်ခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်ခဲ့တယ်။တစ်ဦးရဲ့ လို အပ်ချက်တစ်ဦး ဖြည့်စွပ်ဖို့ပဲ ရည်ရွယ်ခဲ့ကြတာပါ။ရှင်းရှင်းလေးပြောရရင် ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့်ဆက်ရက်တောင်ပံကျိုး မှားတွေ့ဆုံကြခြင်း ဆိုတာတော့ နဒီရောမိုးသူပါနားလည်ထားကြတာပါပဲ။အခုဆို နဒီကအရင်လိုမျိုး သိပ်ပြီးအထာမကိုင်ချင်တော့ဘူး။

"နဒီ  မင်းကိုငါချစ်တယ်"

"ကို  နဒီကို တကယ်ချစ်နိုင်မှ နဒီဘဝကို ဝင်လာပါ"

"နဒီ  မင်းကို တကယ်ချစ်တာပါ"

"ကိုမိုးသူရယ် ကျမက အအပျိုစင်မဟုတ်ဘူးနှော် "

"နဒီကလည်းကွာ ခုခေတ်အပျိုစင်ဆိုတာ မရှိသလောက်ပါပဲ နဒီရယ်၊အမှေးပါးတစ်ခုအတွက် ကိုယ်တို့အချစ်အဆုံးပါးမခံပါဘူးကွာ:"

"တကယ်ပဲလား ကိုမိုးသူရယ်"

"တကယ်ပါ နဒီရယ်၊နဒီကိုအရမ်းချစ်ချင်နေပြီကွာ"

"အာ ကိုးမိုးသူကလည်းကွာ ခုချက်ချင်းကြီး'"

"နဒီကလည်းကွာ နဒီလည်းရည်းစားထားဖူးတာကို၊ချစ်သူကိုပိုင်ဆိုင်လိုတာသဘာဝပါကွာ"

"အော်ကိုမိုးသူရယ်"

"နဒီ  ကိုယ့်အလို လိုက်ပါကွာ "

"အာ  ကိုမိုးသူ ကလည်းကွာ  "

နဒီ မူလိုက်တာလေ။အလိုးခံချင်နေပေမယ့် မိန်းမသားသဘာဝလေ၊နောက်ပြီး ကိုမိုးသူလို နောက်တယောက်တွေ့ပြန်တော့ အရင် မင်းသွေးလိုပဲ ရင်ခုန်မိပြန်တယ်။အထာနပ်တဲ့ မိုးသူနဒီကို တည်းခိုခန်းခေါ်လာလိုက်တယ်။နဒီလည်းရှက်သလိုရွံ့သလိုလုပ်ရင်းမိုးသူခေါ်ရာနောက် လိုက်လာခဲ့တယ်။ရင်တွေလည်း တဒိန်းခုန်နေတာလေ။

"နဒီ  ကိုချစ်တယ်ကွယ်"

"ကိုမိုးနဒီကိုချစ်တာ နဒီသိတယ်နှော်...ဟွန်း၊နဒီကိုလိုးချင်လို့မဟုတ်လား"

"တကယ်ပါ နဒီရဲ့"

"အဲဒါချစ်ရင် ဘာမှမလုပ်နဲ့လေ"

"ကိုယ်တို့ အချစ်တွေခိုင်မြဲအောင်ပါ နဒီ"

နဒီ တယောက် မိုးသူကို ပြောသာပြောရတာ၊အလိုးခံချင်နေပြီ။လီးငတ်နေတာလဲကြာပြီလေ။ အပြောကောင်းတဲ့ မိုးသူအပြောမှာ နဒီ တစ်ယောက်တဏှာနောက် ကောက်ကောက်ပါခဲ့မိတယ်။

"သိပ်ချစ်တယ်နဒီရယ်"လို့ပြောရင်းနဒီကိုဖက်ကာမိုးသူအနမ်းတွေခြွေလိုက်တယ်

မိုးသူ အနမ်းကိုဆီးကြိုရင်းနဒီအနမ်းတွေ တုန့်ပြန်လိုက်တယ်။နဒီ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို နမ်းရှိုက်ရင်း နဒီအဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်တယ်။အတွေ့အကြုံရင့်ကျက်တဲ့ မိုးသူအတွက်အလွယ်တကူပဲ ချွတ်နိုင်တယ်။နဒီလည်းအလိုက်သင့်လေးချွတ်ပေးရင်း မိုးသူလည်ပင်းကို ဖွဖွလေးကိုက်လိုက်တယ်။အင်္ကျီကျွတ်သွားတော့ နဒီ ရင်သားတွေက ဘရာအတွင်းကနေ ရုန်းထွက်မတတ် ဖြစ်နေပြီ ။

အသက်ဆယ့်ရှစ်သာပြည့်လုနီးနီး ဖြစ်လာပေမယ့် နဒီနို့တွေက မင်းသွေးနဲ့ တွေ့စဉ်ကလိုမဟုတ်ပဲ ဆူဖြိုးနေပြီလေ။နဒီရင်သားတွေကို မွေးကြူရင်း နဒီဘရာချိတ်ကိုမိုးသူဖြုတ်လိုက်ရင်း နဒီနို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ် စို့လိုက်တယ်။နဒီလည်းခံချင်နေသူပီပီ ဆန္ဒတွေပြင်းပြပြီး တအင်းအင်းအသံတွေ ထွက်လာခဲ့တယ်။ သဘာရင့်တဲ့ မိုးသူ မိန်းမအကြောင်းသိတဲ့မိုးသူ နဒီ့ လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ပင်တီ အနက်ရောင်နှင့်အသားဖွေးတဲ့ နဒီရဲ့ မို့ဖောင်းတဲ့အဖုတ်ကို မြင်ရတဲ့ မိုးသူနဒီ့ပင်တီကိုမချွတ်ပဲ ပင်တီအပေါ်ကနေလျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ယက်လိုက်လိုက်ရင်းစိတ်ထနေတဲ့ နဒီ့ကာမစိတ်ကို နှိုးဆွပေးလိုက်တော့တယ်။

"အာ့  ကိုမိုး..အင်းးဟင်းးး"

ပင်တီအပေါ်က နေယက်ပေးလိုက်တော့ အဖုတ်နေရာကစိုစွပ်လာတော့တယ်။နဒီအဖုတ်လည်း တရွရွဖြစ်လာပြီး ခံချင်စိတ်က ပြင်းပြင်းပြ ဖြစ်လာပြီး မိုးသူလီးကိုင်ကာ ဂွင်း စတင်လိုက်တယ်။ နဒီက သင်ပေးရသူမှ မဟုတ်တာလေ။ အတွေ့အကြုံက စကားပြောလာတယ်။တတ်သည့်ပညာမနေသာ ဆိုသလိုပေါ့။ မိုးသူ လီးကို လှမ်းပြီး ကိုင်ဆွပေးတာပေါ့။မိုးသူလည်း နဒီအဖုတ်အပြင်ကယက်ရတာ အားမရတော့ဘူး၊နဒီပင်တီပါ ဆွဲချွတ်ရင်းနဒီ့ အဖုတ်ကို စယက်လိုက်တယ်။

လိုချင်တဲ့ အချိန်ကွက်တိရောက်လာသလို အဖုတ်ယက်ခံချင်တဲ့ အချိန် မိုးသူက ယက်လိုက်လိုက်တဲ့ အတွက်နဒီ တစ်ယောက် ကာမစိတ်ကြောင့် တအင်းအင်းထွက်လာတယ်/

"အာ့...ကိုမိုးကျွတ်ကျွတ်  အားရှီးကောငိးလိုက်တာ"

ကိုမိုးလည်းအသံထွက်အောင်ကို စဖုတ်ကို ကြမ်းကြမ်းလေး ယက်လိုက်ပြီး အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်တယ်။

"အားးကိုမိုးရယ်  အရမ်ကောင်းနေပြီကွာ ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ပေးဦး"

အဲလိုမှ ကိုမိုးအကြိုက်လေ၊လက်နှင့်အဖုတ်ကိုထိုးမွှေပြီးအစေ့ကို စုပ်လိုက်တာ နဒီအဖုတ်က အရည်တွေစီးထွက်လာတယ်။ထွက်တဲ့အရည်တွေများလွန်းလို့ ဖင်ကြားထိစီးဆင်းသွားတယ်။ကိုမိုးကဖင်ထဲ စီးဆင်းတဲ့အရည်တွေကို ယက်လိုက်တယ်။

"အားးးးးမိုက်တယ်ကိုမိုး နဒီလည်းစုပ်ချင်လာပြီ"

မိုးသူ အတွင်းခံချွတ်လိုက်တော့ လီးကခါရမ်းပြီးထွက်လာတယ်။နဒီအိပ်ရာမှ ထထိုင်ပြီး မိုးသူလီးကို ကြည့်ရင်း

"အားးးအားရစရာကြီးပါလားကိုမိုးရယ်"

နဒီ ကိုမိုးလီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းအရင် တိုက်လိုက်တယ်။ပြီးမှပါးစပ်နှင့် ငုံလိုက်တယ်။တဖက်ကလည်း ဂွေးဥကို ဖွဖွလေး ကိုင်ရင်းစုပ်ဆွဲလိုက်တယ်။

"ပြွတ်"

" အိုး  ကောင်းးလိုက်တာ"

လီးကြီးက တံတွေးရော လီးရည်တွေရော ပြောင်လက်နေကာ အကြောပျိုင်းပျိုင်းထပြီးနေတာပဲ။လီးဒစ်ကြီးက နှုတ်ခမ်းအပြင်ကို ထုတ်လိုက် ရင် ပွတ်ပွတ်ဆွဲ သွားတယ်။မိုးသူအားမရတာနှင့် နဒီခါင်းကို လှမ်းကိုင်ပြီးပါးစပ်ထဲ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လိုက်တာ နဒီမျက်လုံးတွေ ပြူးထွက်ပြီး ပါးစပ်ထဲက သွားရည်တွေထွက်လာကာ

"အားးဖြေးဖြေး.ကိုမိုး၊အာခေါင်ထောက်တယ်"

မိုးသူလီးပေါ်သွားရည်တွေထွေးချပြီးလီးကို ပြန်စုပ်တယ်။လီးဒစ်တွေကိုသွားလေးနှင့်မထိတထိလေးလုပ်လိုက်တယ်။ မိုးသူလည်း တအာ့တအင်းအင်းအော် ညည်းရတော့တာပဲ။

"အားးး   နဒီ  တော်ပြီကွာ ကိုလိုးချင်ပြီ"

"လိုးလေ ကိုမိုး  နဒီလည်း ကိုမိုးလီးနှင့်အရမ်းခံချင်နေပြီ"

"နဒီ အိပ်လိုက်ကွာ"

နဒီအိပ်ပေးတော့ မိုးသူ နဒီကို တစောင်းလုပ်လိုက်ကာ ပေါင်တစ်ချောင်းပေါ်ခွထိုင်ပြီး နဒီအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တယ်။အရည်တွေ ထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြောင့် မိုးသူရဲ့ကြီးမားတဲ့လီးက ပြွတ်ကနဲ တိုးဝင်သွားတယ်။

"အာ့..ထိတယ်ကွာ  အရမ်းပဲ အားးး"

မိုးသူ အချိန်မဆွဲတော့ဘူး၊နဒီကကြမ်းမှကြိုက်တယ်ဆိုတာ သိထားတော့ ကြမ်းကြမ်းလေး မနားတမ်းဆောင့်လိုက်တယ်။လီးက အဖုတ်ထဲ လွန်းထိုးသလိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်မို့ ဒစ်ကားကြီးက တိုးဝင်လိုက် ဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ ဇွိ ဗျိ   နှင့် မြည်လာတယ်။နဒီအသံလည်း တဟင်းးဟင်းးကနေ တအာ့အားနှင့် တဏှာသံ ပြင်းပြင်းပြပြ ထွက်လာတော့တယ်။

ဗျစ်  ဗျစ်  ဘွတ်ဖတ်ဖတ်  ဖတ်"

"အား ကိုမိုးသူ  အားးကောင်းးတယ် "

"အား  ကြမ်းကြမ်းလေး လိုး အား"

"ဇွိ  ဗြိ  ဗျစ်  ဘွတ်  ဘွတ်"

"အားးးးအိုး..အားး  ရှိး  ရှီး"

ဂွေးဥနှင့်ပေါင်ပွတ်ဆဲချက်ကလည်း နဒီကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။တဏှာသံ တွေပေးရင်း လက်တဖက်နှင့်မိုးသူကို လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။မိုးသူလည်းအလိုက်သင့်လေး လုပ်ရင်းနဒီ့ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်ရင်း ခါးအားကို သုံပြီး မြန်မြန် ဆောင့်လိုးတယ်။

"အားးကိုမိုးနဒီပြီးတော့မယ် ဆောင့် ဆောင့်"

"ဘွတ်  ဇွပ်  ဖန်းးဖန်းး  ဖန်းးး"

မိုးသူမြန်မြန်လေးဆောင့်လိုးရင်း ပြီးချင်လာကြောင့်

"နဒီ ကိုမိုးလည်းပြီးတော့မယ်  အားးရှီးအားး"

"နဒီ  ပြီးပြီ ပြီးပြီး အားးးး"

မိုးသူလည်း ပြီးသွားပေမယ့်၊နောက်ထပ်အချက်သုံးဆယ်လောက် ထပ်လိုးလိုက်ပြီးနဒီအပေါ်ကနေ ဘေးသို့လှိမ့်ချလိုက်တော့တယ်။သုတ်ထွက်သွားပြီးလီးကနည်းနည်းပျော့သွားပေမယ့် လီးက တောင်နေဆဲပါပဲ။နဒီလည်းအိပ်နေရာက မိုးသူလီးကို လှမ်းကိုင်ဆွရင်းအိပ်ရာမှ ထလာကာ သုတ်များပေနေသောလီးကို ပြောင်စင်အောင်စုပ်လိုက်တော့

"အားးနဒီရယ်ကောင်းလိုက်တာကွာ"

" ကိုယ်ထပ်လိုးချင်ပြန်ပြီကွာ "

"ခဏတော့နားလိုက်ပါ ကိုမိုး လီးက တောင်လာမှခံရတာ ဇိမ်ရှိတယ်"

"အားးးခဏဆိုရပါပြီကွာ"

မိုးသူ ခဏနားရင်းနဒီနို့ကို တပြွတ်ပြွတ် ပြန် စို့လိုက်တယ်။နဒီလည်းအာသီသမပြေစေးတော့ချက်ချင်းလိုပဲကာမစိတ်ကပြန်ထလာပြီးခံချင်စိတ်က ပြင်းပြလာတော့ မိုးသူလီးကို ထပ်စုပ်တယ်။အစုပ် ကျွမ်းကျင်တဲ့ နဒီကြောင့် မိုးသူလီးက အရမ်းတောင်လာပြီးမိုးပေါ်ထောင်လာလို့ မိုးသူလည်း နောက်တကြိမ်ပြန်လုပ်ဖို့ အတွက်

"နဒီကုန်းပေးအုံးကွာ"

"အင်း ကုန်းပေးမယ်လေ"

"နဒီက ပြုပြင်စရာမလိုအောင် ကုန်းလိုက်ပြီး

"ရပြီလား ကိုမိုး"

နဒီဖင်သားကြီးနှင့် အဖုတ်ပြူးပြူးကိုကြည့်ရင်းမိုးသူတစ်ယောက် သဘောကျသွားပြီး

"ဟီးးဟီးး ဒါမျိုးကြီးကတော့နဒီရယ်မကြိုက်ပဲနေပါ့မလား"

"ကြိုက်ရင်လုပ်တော့ အချိန်မရဘူး အိမ်ပြန်ရအုံးမှာ"

"အင်းပါ ဒီဖင်ကြီးကို လိုးပါရစေအုံး"

မိုးသူက နဒီဖင်တုံးကြီးတချက်နမ်းလိုက်ပြီး၊နဒီနောက်ကျောမှဒူးထောက်ကာလီးကို စဖုတ်ထဲ စသွင်းလိုက်တယ်။ ဇွိ ဗျစ်  ဗျစ်  ဆိုပြီးလီးကဝင်သွားတယ်။

"အင့်   အာ့  ကျပ် နေတာပဲကွာ"

မိုးသူ နဒီခါးကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ဆွဲကိုင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းတွယ်လိုက်တယ်။ လီးဝင်ချက်က တဖွတ်ဖွတ် မြည်သလို ဥရိုက်သံတဖတ်ဖတ်နှင့်အခန်းတစ်ခုလုံးဆူညံနေပြီး ကြမ်းမှကြိုက်တဲ့နဒီ အရမ်းကို အော်ညည်းနေတယ်။မိုးသူအဆောင့်ကို လိုက်ပြီး ဖင်ကိုနောက်ကို တွန်းပေးတဲ့အခါ လီးဝင်ချက်ကပိုပြီးဝင်သလို ဖြစ်ပြီး နဒီအားရလာပြီး

"ဗျစ်  ဘွတ်ဘွတ်  ဘွတ်  "

"အားး  အရမ်းကောင်းတယ် အားးအင်းးဟင်းးးး"

"နဒီလက်ပေးစမ်းပါ"

"အင်း"

နဒီ လက်နှစ်ဘက်စလုံးပေးနိုင်ဖို့ ခေါင်းအုံးပေါ်မှောက်ချရင်းလက်ကို မိုးသူဆီ နောက်ပြန်ကမ်းလိုက်တယ်။မိုးသူလည်းနဒီလက်နှစ်ဘက်ကိုလှမ်းဆွဲရင်းလိုးလိုက်ရာ လိုးချိန်ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်မှာ

"အားးးးးး ရှီးရှီးးး ရှီး  ကိုမိုးအားးးးနဒီပြီးတော့မယ် အားး"

"နဒီ  ကိုမိုးလည်းပြီးတော့မှာ အားးးး"

မိုးသူ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ထပ်ဆောင့်လိုက်ပြီး

"အားးးးနဒီ ကို့ကိုစုပ်ပေး အား"

နဒီလည်း ထလာပြီး မိုးသူလီးကို စုပ်လိုက်တယ်။

"ပြွတ်  ပြွတ်"

"အားးးရှီးး   ရှီး"

မိုးသူညည်းရင်း နဒီပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်ပြီး သုတ်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့ နဒီမှာသုတ်တွေပါးစပ်ထဲက အပြင်ထိစီးဆင်းလာတော့တယ်။မိုးသူသုတ်ထွက်သွားပေမယ့် နဒီကိုနောက်ထပ်အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ်လိုးရင်းသုတ်တွေကို ညှစ်ထုတ်လိုက်ပြီး

"အားးနဒီရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ  "

"အားးးရှီးးးးရှီး"

ဆိုပြီးအိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်တော့တယ်။နဒီလည်း နှုတ်ခမ်းတွေမှာ ပေနေတဲ့ သုတ်တွေကို လျှာနှင့်သိမ်းလိုက်ပြီး မြိုချလိုက်ကာ အရင် ရေချိုးခန်းဖက်သွားပြီး မျက်နှာသစ်ကာ ထွက်လာ အိပ်ခန်းဆီပြန်လာလိုက်တယ်။မိုးသူလည်းနဒီရောက်လာမှ ရေချိုးခန်းဖက်သွားကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး နဒီကိုခေါ်ကာအပြင်သို့ ထွက်ခဲ့ပြီး  နဒီအိမ်ဖက်ကို လိုက်ပို့ပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

နောက်ထပ် သုံးလလောက်နဒီနှင့်မိုးသူတို့လိုးဖြစ်ကြပြီးနောက်မှာ မိုးသူမိန်းမက နဒီအိမ်ကို ရောက်လာပြီး ပြသနာရှာတော့တယ်။မိုးသူမိန်းမ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေစဉ်အတွင်း မိုးသူမနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်ကာ နဒီနှင့်လိုးရအောင် ဂွင်ဆင်ခဲ့တာကို နဒီသဘောပေါက်လိုက်ပြီး အိမ်ထောင်ရှင်တွေနဲ့ နောက်ထပ်မတွေ့ဖြစ်အောင် ရှောင်ရတော့တယ်။

နဒီဟာ အောင်လေးကိုသူ့နှင့်တခြားလူဆက်ဆံခဲ့သည့် အခြေအနေကို ခရေစေ့တွင်းကျပြောပြလိုက်ရာ အောင်လေးမှာ ဖီလ်းအလွန်ဖြစ်ပြီး နဒီကိုထိုနေ့ကနှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် အားရပါးရ လိုးလိုက်တယ်။ဆောင့်ချက်ကလည်းတအိမ်လုံးတောင် သိမ့်သိမ့်တုန်လောက်တယ်။ကြမ်းမှကြိုက်တဲ့ နဒီလည်း ကျေနပ်သွားတော့တာပေါ့ဗျာ။

ရက်တွေကြာလာတော့ လည်းနဒီမှာပြောစရာမကျန်လောက်အောင်ဖြစ်ခဲ့တယ်။အဲဒီအချိန်မှာ အောင်လေးစိတ်မှာ နဒီပြောပြတာနဲ့ အားမရတော့ပဲန ဒီနှင့်သူများလိုးတာကို မြင်ချင်တဲ့ စိတ်က တားမရဆီးမရ ဖြစ်လာတယ်။နဒီကို

"နဒီ  ငါလေ နင်နဲ့တခြားလူလုပ်တာမြင်ချင်တယ်ဟာ"

"တော်ပါတော့ အောင်လေးရာ ငါတို့ လက်ထပ်ပြီးပြီ မလုပ်နဲ့တော့"

"ငါ အရမ်းဖီလ်းဖြစ်တယ်ဟာ၊လုပ်ရအောင်"

"အောင်လေးရာ နင်အဲလိုပြောပြီး လုပ်လိုက်ရင်တော်ကြာ ငါ့ကို စိတ်ပျက်သွားမယ်"

"မပျက်ပါဘူးဟာ"

"အင်းးးး"

"နင်ရော မလုပ်ချင်ဘူးလား"

"အာ နေပါဟာ"

တကယ်တော့ နဒီလည်းစမ်းကြည့်ချင်နေတာ။

...............................................................................................................

ဝေယံမင်းထက် fake မှာစာရေးတယ်။ sex ကိုဝါသနာကြီးတယ်။သူ့မှာ fri တွေ အများကြီး၊ရရင်စားတယ်။ကျားပေါ့၊ ဒါပေမယ့်အရိုးမစားဘူး၊အရိုးစားရင် အသံထွက်တယ်။အသားမှ စားတာ။ဆိုလိုတာ က လင်ရှိမယား ကိုမလိုးဘူးပြောတောလေ။

အခုလည်းကျနော် fbလေးဖွင့်လိုက်ပြီးစာရေးမလို့ကြံလိုက်တယ်။ fb လေး  ဖွင့်ပြီးကြည့်နေတုန်း messenger ကဖုန်းခေါ်နေလို့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ fb မှာရင်းနီးနေတဲ့ နဒီ။ သူက ဟိုင်း လို့နှုတ်ဆက်တော့ ကျနော်လည်းပြန်ပြီး ဟိုင်း လိုက်တော့

"ကိုဝေယံ  နဒီလေ ကိုဝေယံကိုအပြင်မှတွေ့ချင်လို့"

"ကိစ္စရှိလားနဒီ"

"အင်းရှိတယ် ကိုဝေယံ ဘယ်နေ့အားးလဲ"

"အင်း ရတယ်လေနဒီ၊တနင်္ဂနွေနေ့ အားတယ်"

ဝေယံ အနေနဲ့က မုတ်ဆိပ်ပျားစွဲတာပဲလေ၊ဒီလို မိန်းကလေးတစ်ယောက်က fake ကနေဆက်သွယ်တယ်။အပြင်မှာ ဒိတ်တယ်ဆိုတာ ဘာအကြောင်းလဲ ဝေယံ နားလည်ပြီးသားပဲ။

"အင်းး  ဟင်းးးးဟင်းးငါ့ကောင်ကြီးတော့ စားရချည်သေးတယ်"

ဝေယံသဘောကျစွာ တွေးလိုက်တယ်။ဝေယံက စားနေကြကြောင်ပါးကြီးပါ။ဒါပေမယ့် ဝေယံက တစ်ခုတော့ စည်းထားတယ်။သူများမယားတော့ မလုပ်ဘူး၊ဒုသနသောတော့ ကြောက်တယ်။ဝေယံနှင့်တွေတဲ့ ဆော်တွေကအလွတ်တွေချည်းပဲ။အေးဆေးတယ်လုပ်ပြီး သူ့ကိစ္စ သူရှင်းလိမ့်မယ်။ပူပင်စရာမလိုဘူးလေ။

လိုးပြီးရင်လဲ တန်းတန်းစွဲသွားရမယ်။ဝေယံလီးက ကြီးသလို ရှည်လဲရှည်တယ်။အလိုးမှာ ကျွမ်းကျင်တယ်။အမှုတ်မှာ ဆရာကြီးပဲ။အဲတစ်ခုတော့ နည်းနည်းစိတ်ညစ်စရာရှိတယ်။ လီးကြီးတော့ ဖင်မခံဖူးတဲ့ ဆော်ကို ချမရတာပဲ။ဒီလိုနှင့်ဆော်နှင့်ချိန်းတဲ့နေ့ ချိန်းတဲ့ အအေးဆိုင်ကို သွားလိုက်ပြီး၊ဖုန်းလေးလှမ်းဆက်လိုက်တယ်။

"ဟလို နဒီ ကျနော်ရောက်ပြီ"

"နဒီလည်းရောက်နေပြီ ကိုဝေယံ"

"ကျမဆိုင်ရဲ့ညာဘက်ထောင့်အကျဆုံးမှာ"

ဝေယံကြည့်လိုက်တော့ တွေ့ပြီ။

"အား အမိုက်စားကြီးပဲ"

ခရမ်းရောင်ဝမ်းဆက်နဲ့နဒီ။ အရမ်းမိုက်တယ်။တောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးနဲ့၊မျက်နှာလှလှလေး၊ချိုသာသော အပြုံး၊ဝေယံအရမ်းဝမ်းသာသွားပြီး တံတွေးတောသ်အသံမြည်အောင် မြိုချမိလိုက်တယ်။ အသက်ကနှစ်ဆယ်ဝန်းကျင်လောက်တော့ ရှိလောက်ပြီ။ရဲတင်းတဲ့ပုံကြောင့် တဏှာထန်မဲ့သူမျိုးဆိုတာ တန်းသိတယ်။ကျနော်ကလည်း ဒီလို အကိတ်ကိုမှအားရပါးရ ဆော်ချင်တာလေ။

"အားနဒီ အပြင် မှာတကယ်လှတယ်"

"အင်းဟင်းးးဟင်းးးမြှောက်မနေပါနဲ့ကိုဝေယံရယ်၊ကိုဝေယံလည်း ယောက်ျားပီသတာပဲ"

နဒီလည်း သဘောကျတယ်။အောင်လေးလို မဟုတ်ပဲ ယောကျားပီပီသသနှင့်ကိုဝေယံကို သဘောကျသွားတယ်:"

"နဒီ ဘယ်လိုလဲအဆင်ပြေလား"

"ပြေပါတယ်ကိုဝေယံ"

"အဆင်ပြေရင် ကျနော်တို့သွားကြမယ်လေ"

"အင်း ကိုဝေယံ ၊တစ်ခုတော့ ကြိုပြောပါရစေ၊နှော်၊နဒီက လိုင်းမဟုတ်ဘူး"

"ကျနော် နားလည်ပါတယ်ဗျာ၊ကျနော်လည်း အဲလိုလူမဟုတ်ပါဘူး၊ပါတနာတွေလို့ ပဲသဘောထားပါ့မယ်"

"အင်း ပါတနာအနေနဲ့ ဆိုတော့ အဆင်ပြေပါတယ်။ဒါနှင့်ဘယ်သွားမလဲ"

"ဟိုတယ် 63ကိုသွားမယ်၊နီးလည်းနီးတယ်မြို့ထဲပဲလေ၊နောက်ပြီးစိတ်ချရတယ်"

"အဲဒါဆိုသွားလေ ကိုဝေယံ"

ကျနော် တက်စီငှားလိုက်ပြီး ဟိုတယ်ဘက်မောင်းခိုင်းလိုက်တယ်။ကားပေါ်မှာတော့ တကယ့်သမီးရည်းစားလိုပဲတဖက်က ပုခုံးလေးဖက်ထားပြီး တဖက်ကနဒီလက်ကလေးကို ကိုင်ထားတာတာပေါ့ဗျာ။စားရတော့မှာ သိတဲ့ကျနော့်ကောင်ကြီးက အတင်းကို ရုန်းကန်နေပြေီလေ။ဟိုတယ်ရောက်တော့ Reception မှာအခန်းငှားလိုက်ပြီးအခန်းကို လာခဲ့လိုက်တယ်။သွားနေကြနေရာမို့ အခန်းနံပါတ်တောင် အလွတ်ရနေပြီ။ အခန်းထဲရောက်တော့

"ကိုဝေယံ..နဒီရေချိုးခန်းခဏဝင်လိုက်မယ်"

"အေးဆေးဆေးပါ နဒီရာသေချာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ခဲ့...ဟင်းဟင်း"

နဒီသန့်ရှင်းရေးဝင်တုန်း သောက်နေကြဆေးလေး ထုတ်သောက်လိုက်တယ်။ဒီဆေးက ငါးကြိမ်လောက်အသာလေး ဆွဲနိုင်တယ်။မောပန်းမှု့မရှိဘူးလေ၊ဒီလိုတဏှာထတဲ့ ဆော်မျိုးကို ဖြိုဖို့ဆိုတာ ဒါလေးသုံးရမှာလေ။ ခဏကြာတော့ နဒီ ရေချိုးခန်းတံခါးလေးဖွင့်ကာ အပြင်ထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး လီးရောဖင်တွေရော ဆပ်ပြာနှင့်စိန်ပြေနပြေဆေးကြောလိုက်ပြီး သဘက်ကလေးပတ်ကာ ရေချိုးခန်းအပြင် ထွက်လိုက်တယ်

နဒီက ဝေယံရေချိုးခန်းဝင်တဲ့အချိန်အောင်လေးခိုင်းလိုက်သလို ဖုန်းကို ဖွင့်ပြီးဗီဒီယိုရိုက်ရအောင့် ဖွင့်ပြီး ပိုက်ဆံအိတ်ဘေးထောင်ထားလိုက်တယ်။

ကျနော်အပြင်ရောက်တော့ နဒီက အပေါ်အင်္ကျီ တောင်ချွတ်နေပြီ၊နို့ကြီးတွေက တစ်လုံးတခဲကြီးနှင့်အရမ်းလှတယ်။နို့ထွားထွား အိုးကားကားဆိုတာ၊ဒီလိုဆော်ကို ခေါ်တာလေ။ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးပေါ့ဗျာ။မြင်တာနဲ့လီးကတင်းကနဲ တောင်တယ်။သားကောင်နံ့ရတဲ့ မြွေလိုပါပဲဗျာ။နဒီ လုံချည်ပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ရေချိုးခန်းဝင်ကတည်းက အတွင်းခံ ချွတ်လာပုံပဲ။မို့ဖောင်းတဲ့ ဆီးခုံကြီးဖွေးနေတာပဲဗျာ။"ဂလု"လို့ အသံမြည်အောင် ကျနော်တံတွေး မြိုချမိတယ်။

........................................................................................................................

ကျနော့် စိတ်က အရမ်းကြွနေတယ်လိုးချင်နေပြီ။ဒါပေမယ့် နဒီဘာကြိုက်လဲသိရအောင်တော့ လုပ်ရအုံးမှာပါလေ။

"ကိုဝေယံ လာလေ "

"လာမှာပေါ့ နဒီ.ခံချင်နေပြီလား"

"အင်းလေ ခံချင်လို့ ဒီအထိရောက်နေပြီပဲ"

"ဟဲ  ဟဲ  ကောင်းကောင်း ပေးမှာ နဒီ"

"လာအုံးကွာ နဒီ ဝေယံလီးကို မြင်ချင်လှပြီ"

ကျနော် နဒီအနားကပ်သွားတော့ နဒီကကျနော့ ခါးမှာပတ်ထားတဲ့ သဘက်ကြီးကို ဆွဲခွာလိုက်တယ်၊

"အယ် အားရစရာကြီးနှေ ာ်ကိုဝေယံ"

ကျနော်ရဲ့ လီးကိုမြင်တာနှင့် ကိုင်လိုက်ပြီးပြောကာတစ်ချက် စုပ်လိုက်တယ်။

"ပြွတ်"

ကျွမ်းကျင်ပြီး စုပ်အားပြင်းလှတဲ့ နဒီမာန်ပါပါ စုပ်မှု့ကြောင့် ကျနော့်လီးက ဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး သွေးတွေပါတိုးလာသလိုခံစားရတယ်။နွေးထွေးတဲ့ နဒီပါးစပ်ရဲ့အထိအတွေ့မှာ ကျနော်ဒစ်ကြီး ပိုကားလာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်လေ။

"အာ့ ခဏနေအုံးလေ နဒီရယ်၊ဝေယံအလှည့်ပေးဦးလေ၊ဝေယံနဒီအချစ်စိတ်တွေနှိုးဆွပါရစေဦး"

"အင်းဟင်းးးဟင်းးးဝေယံရယ် နဒီကကိုဝေယံနှင့်လိုးရမှာဆိုပြီးစိတ်တွေကြွနေတာဘာမှမလိုတော့ဘူး၊ဒီကအရမ်းကြွနေပြီသိလား:"

"အော အဆင်သင့်ပဲပေါ့လား"

"မယုံရင် စမ်းကြည့်ပါလား"

ကျနော်လည်း နဒီစောကဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့်စမ်းလိုက်တာ အရည်တွေစိုရွှဲနေပြီဗျ။နဒီဟာ ကျနော်ထင်ထားတာထက်ပိုပြီး တဏှာစိတ်ပြင်းတဲ့ မိန်းကလေးပါပဲလားလို့ တွေးမိပါတယ်။

နဒီမှာတော့ ကိုယ်စိတ်ဝင်စားတဲ့ ကိုဝေယံနှင့်လိုးရမယ့် အရေးနှင့်အတူ ယောက်ျားအောင်လေးရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ရရှိပြီး ဗီဒီယိုရိုက်ရမှာဆိုတော့ ပုံမှန်ထက်ထူးကဲစွာ ကာမစိတ်တွေလျှံထွက်လာနေတာကြောင့် စောက်ဖုတ်ကအရည်တွေစီးထွက်နေတာပေါ့။အရမ်းလဲခံချင်လှပြီ။

"ကိုဝေယံလီးကြီးကိုအားရအောင်စုပ်ပါရစေဦးကိုဝေယံ"

"အာကြိုက်သလောက်စုပ်ပါ နဒီရာ"

"အဲဒါဆို အိပ်လိုက်တော့ ကိုဝေယံ"

ကျနော်လည်း အိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်တယ်။

နဒီက ကျနော်လီးကိုအားရပါးရငုံစုပ်လိုက်တယ်။ဒစ်တွေကိုလျှာနှင့် ယက်သိမ်းပြီးယက်လိုက် စုပ်လိုက်သာမက အပေါက်ဝကလေးကိုပါ လျှာနှင့်ထိုးမွှေပေးသေးတယ်။နဒီကကျွမ်းကျင်အဆင့်ပါပဲ။နဒီက ကျနော့်ဂွေးဥလေးတွေကို ယွယွလေးဆုပ်ကိုင်ပြီး ကျနော်လီးကိုဆွပေးတယ်။လဥလေးတွေကိုလည်း တပြွတ်ပြွတ်နှင့်စုပ်ပေးတာကြောင့် လီးကအဆမတန် တောင်လာတော့မှ ကျနော်က

"နဒီ ကျနော်လည်းလုပ်ပေးချင်တယ်"

"လုပ်ပေးလေ ကိုဝေယံ "

ကျနော်လည်း တတ်ထားပညာ မနေသာဆိုသလို အစွမ်းကုန်ကြဲဖို့ အိပ်ရာကထပြီးနဒီကို နမ်းလိုက်တယ်။ကာမခုလုတ်ကို တဆင့်ချင်း ဖွင့်ရအောင်လို့ အနမ်းလေးပေးရင်းတဖက်ကအဖုတ်ကို လက်နှင့်နှိုက်ရင်း နမ်းပစ်လိုက်တယ်။နောက်တော့ နဒီလည်တိုင်ကျော့ကျော့ရှင်းကို နမ်းလိုက်တော့ နဒီလေ...

"အင်းးးးဟင်းးဟင်းးး အာ့ကိုဝေယံရယ် နဒီအကြိုက် သိလှချည်လားကွာ"

ကျနော်လည်း နဒီလည်တိုင်ကို နမ်းတာကြိုက်မှန်းသိတော့ နဒီလည်တိုင်ကိုအားရပါးရစုပ်နမ်းလိုက်တာ နဒီလည်တိုင်မှာ သွေးရောင်တွေပါအကွက်လေးတွေထင်လာတဲ့ အထိပဲဗျာ။နဒီအဖုတ်ကလည်း အရည်တွေတစိမ့်စိမ့် ထွက်လာတော့တယ်ဗျာ။ကျနော်လည်း နောက်တဆင့်အတွက် နဒီ နို့ချိုချိုကြီးတွေဖက် အလှည့်ပေးပြီး တစ်လုံးချင်းနို့ကို စို့တယ်။နို့သီးခေါင်းလျှာဖျားနှင့်ဖိသိပ်လိုက်တော့ နဒီမှာတဟင်းဟင်းနှင့် အသံထွက်လာပြီး

"ကိုဝေယံ လိုးပါတော့ကွာ နဒီ အလိုးခံချင်လှပြီ"

နဒီအရမ်း လိုချင်နေပြီမှန်းသိပေမယ့် ကာမစိတ်နှင့်အရှက်ကို ဖုံးလွှမ်းကာ နှစ်ကိုယ်တူချစ်ရည်လူးဖို့အတွက် ကျနော်နဒီစောက်ဖုတ်ကို စပြီးယက်တယ်။နဒီလေ မျက်လုံးလေးမှိတ် အောက်နှုတ်ခနမ်းသားကို သွားနှင့်ကိုက်ကာ တဟင်း ဟင်းနှင့်အော်ညည်းနေတော့တာပါပဲ။ကျနော်လည်း နဒီရဲ့ကာမအစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်တယ်။နဒီလည်း တရှူးရှူး တရှီးရှီးမြည်လာတယ်။

"အာ့  ရှီးးရှီး ကိုဝေယံရယ်အရမ်းကေါင်းတယ် ကျနော်လည်း လိုးချိန်တန်ပြီ ထင်ကာ ရပ်လိုက်ပြီး

"နဒီ ကို ကုတင် ကန့်လန့်ဖြတ်လုပ်ချင်တယ်"

"လုပ်လေ ကိုဝေယံ"

နဒီအိပ်ရာမှထလာကာ ကုတင်ကန့်လန့်အိပ်ပြီးဖြေနှစ်ခေါင်းအား ကုတင်အောက်ချကာ အိပ်ပေးလေတော့ ကျနော်လည်း နဒီခြေနှစ်ချောင်းမိုးပေါ်ထောင်ပြီးမှ ကားလိုက်ကာ နေရာယူပြီးလီးကိုကိုင်ပြီး နဒီစောက်ဖုတ်ကိုအထက်အောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်။

"အာ့  ရှီးးးးရှီး ကိူဝေယံရယ်"

ကျနော်လည်းလီးကိုအဖုတ်ထဲသွင်းလိုက်တော့

ဖွတ်ကနဲ လေအံ့သံလိုတချက်ထွက်ကာ ဇွပ်ကနဲ မြည်ရင်းဝင်သွားပြီးလီးတစ်ချောင်းလုံးက ပြည့်ကြပ်စွာ ဝင်နေတာပါပဲ။

"ဖွတ်  ဗြိ  ဗြိ   ဗျစ်"

"အာ့ အင့်ဟင်းးဟင်းးး"

ကျနော်လည်း ပုံစံ ယူကတည်းက အသက်သာဆုံးသော ပုံစံယူထားပြီး ကျနော့်အကြိုက်ဆုံး ပုံစံဖြစ်တော့ ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ကာ နဒီခံနိုင်ပြီဆိုမှအားထည့် ကျုံးဖို့ကြံ စည်ထားတာ ဖြစ်တယ်လေ။အခုတော့ လီးနှင့်စောက်ဖုတ်အသားကျအောင် လိုးချက်မှန်မှန်လိုးနေပြီလေ၊စောက်ဖုတ်အတွင်းလီးဝင်သံနှင့်အတူ နဒီ့ဖင်ကို ဥရိုက်သံလေးက တဖတ်ဖတ်မြည်နေတာပေါ့ဗျာ။နဒီလည်းကျနော်လိုးချက်မှာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း အရသာခံကာ တိုးတိုးလေး ညည်းနေတယ်ဗျာ။

"အာ့ ဟင့်  ဟင့်  အာ့ရှီးးးး"

"အားထိတယ်  ကို ဝေယံရယ် မြန်မြန် လေးလုပ်ပေးပါ"

ကျနော်လည်း နဒီတောင်းဆိုသံကစိန်ခေါ်နေသလို ဖြစ်တော့ နဒီကိုမညှာချင်တော့ဘူး။ သူတောင်ခံနိုင်တာ ငါဘာ ညှာစရာလိုလဲဆိုပြီးအားထည့်ကာလိုးလိုက်တယ်။

"ဗျစ်  ဘွတ်  ဖတ်  ဖတ်  ဘွတ်   ဘွတ်    ဖတ်"

"အာ့  အင့်  အိုးး  အားးရှီးးရှီးးး"

အခန်းထဲနဒီနှင့်ကျနော်တို့ရဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးသံနှင့်နဒီအသံက ညံနေတော့တာပဲလေ။ကျနော့်ရဲ့ မှိုပွင့်ပုံစံထိပ်ဖူးကြီးက နဒီစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲနေသလို နဒီလည်း ကာမအဆိပ်တွေအရမ်းကြွနေလို့လားမသိဘူး။ နဒီစောက်ဖုတ်က စေးကျပ်ကျပ်နှင့်အရမ်းကို ကောင်းနေတော့ လိုးရတာ ရှယ်ပါပဲ။

ကျနော်ခါးကို ကုန်းပြီးနဒီပူခုံးသားတွေကို အားရပါးရဆွဲကိုင်ပြီးဆောင့်လိုက်တယ်။လိုးချက်လည်း မှန်နေသလို ဆောင့်ချက်ကလည်း ညံနေတာပေါ့ဗျာ။လီးဝင်လီးထွက်တိုင်းမှာ နဒီရဲ့အော်ညည်းသံလေးက ပိုမိုပြီးပြင်းလာတယ်။အဲ့ အသံကလည်းကျနော့်စိတ်ကို ပိုပြီးတက်ကြွစေတယ်လေ။ကျနော်လည်း မနားတန်းဆောင့်လိုက်တယ်.။

"ဗြစ် ဗြစ်   ဇွိ  ဗျိ ဗှစ်  ဗျစ်  ဘွတ်ဖတ်ဖတ်"

"အင့် အာ့ ရှီးရှီးး   အာ့  ကိုဝေယံဆောင့်ဆောင့်ကျမပြီးတော့မှာ "

ကျနော်လည်းဆက်ပြီးဆောင့်လိုက်တယ်။လိုးချိန်ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်မှာတော့

"ဗြစ် ဗြစ်   ဇွိ  ဗျိ ဗှစ်  ဗျစ်  ဘွတ်ဖတ်ဖတ်"

"အင့်အာ့ ရှီးရှီးး   အာ့  ရှီးးရှီးပြီးပြီးကိုဝေယံကျမပြီးပြီ အားး"

နဒီလည်းစိတ် လွတ်လက်လွတ်အော် လိုက်ပြီးသွားပေမယ့် ကျနော်က ဆက်လိုးလိုက်တယ်။

"ဗြစ် ဗြစ်   ဇွိ  ဗျိ ဗှစ်  ဗျစ်  ဘွတ်ဖတ်ဖတ်"

"အာ့ အင့်ဟင့် ကိုဝေယံအထဲမှာမပြီးနဲ့နှော်"

"အင်း  အင်းး ဘယ်မှာပြီးရမလဲ"

"နဒီ့ ပါးစပ်ထဲပြီးပါ"

အားးကျနော်သိပ်ခိုက်သွားတယ်။ဒီလိုမျိုးလုပ်ကြည့်ချင်နေတာလေ။ ကျနော်လည်း အဲလိုပြောတော့ စိတ်ကအရမ်းကြွလာပြီးပြီးချင်လာတယ်။

"အာ့ နဒီ ကို ပြီးတော့မယ်  အာ့"

ကျနော်နဒီစောက်ဖုတ်ထဲကလီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးကုတင်နောက်မှာရပ်လိုက်တယ်။နဒီလည်းအိပ်ရာကလူးလဲထပြီး ကုတင်အောက်ဆင်းလာကာ ကျနာ့်လီးကိုငုံစုပ်လိုက်တယ်။ကျနော်လည်း နဒီခေါင်းလက်နှစ်ဖက်နှင့်ထိန်းကိုင်ပြီး နဒီပါးစပ်ကို လိုးလိုက်တယ်။ နဒီကပါးစပ်ကိုတင်းတင်းစေ့ပြီးခံပေမယ့်။ပါးစပ်ထဲက အသံတွေထွက်နေတာဗျာ။တချက်ချက် ကျနော်အားလွန်ပြီးဆောင့်မိတာ နဒီမျက်လုံးတွေပါ ပြူးထွက်လာတော့တယ်။

အချက်ငါးဆယ်လောက် နဒီပါးစပ်လိုးပြီးချိန်မှာတော့ ကျနော့်သုတ်တွေ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်။ နဒီလည်းထွက်လာသမျှသုတ်တွေကို တဂွပ်ဂွပ်မြည်အောင် သောက်လိုက်ပြီးလီးမှာ အရည်တွေမကျံရအောင် လျှာနှင့်ပြောင်စင်အောင်ယက်လိုက်ပြီးမှ

"အားးများလိုက်တာ ကိုဝေယံရယ်"

"ကောင်းလား နဒီ ကို လိုးတာ"

"ရှယ်ပါပဲ ခံဖူးသမျှလီးထဲမှာ ဒီလီးအကြိုက်ဆုံးပဲ"

နဒီလည်းတကယ်ပဲကြိုက်သွားတယ်။အိမ်က ယောက်ျား အောင်လေးကိုတောင် စိတ်ကုန်သွားမိတယ်လေ။ကျနော်မှာ ဆေးကြိုတင်သောက်ထားလို့သုတ် ထွက်သွားပေမယ့် လီးကတော့တောင်နေဆဲပါပဲ။

"အယ် ကိုဝေယံလီးက မကျဘူးနှော် လိုးနိုင်သေးတယ်ပေါ့"

"ဟ  ဒီတချီလောက်နဲ့ မရတော့ဘူးဆိုရင် ဝေယံမင်းထက်ဆိုတဲ့ နာမည်ရှိမှာတောင်မဟုတ်ဘူး"

"နဒီလဲ ဒါမျိုးမှကြိုက်တာ"

ကဲနောက်တစ်ချီထပ်လိုးမယ်"

"လိုးလေ ဒီကခံဖို့အဆင်သင့်ပဲ"

"နဒီကုတင်စွန်းမှာကုန်းလိုက် ကိုယ်က ကုတင်အောက်ကပဲလိုးမှာ"

နဒီလည်း ကုတင်စွန်းမှာကုန်းလိုက်ပြီးခေါင်းကို အောက်နှိမ့်ချလိုက်တယ်။နဒီစောက်ဖုတ် အရည်တရွှဲရွှဲနှင့်ပြူးပြူးကြီးပေါ်လာတယ်။

ကျနော်လည်း နဒီဖင်နားကပ်ပြီးနေရာယူကာ နောက်ပြောင်သလိုနှင့်စအိုဝကို လီးနှင့်ထောက်လိုက်တယ်။

"အာ့ ကိုဝေယံ အဖုတ်တောင်ခံလို့မဝသေးဘူး ဖင်ကို မလိုးနဲ့ဦး"

အားပါးးပါးးအာဂသတ္တိရှင်နှင့်လာတိုးနေပြီ။နဒီကဖင်ပါလိုးလို့ရတာ သိသွားပြီးကျနော်ပြုံးမိတယ်လေ။ကျနော့်လီးက အဲလောက်ကြီးတာကို ဖင်ခံရဲတဲ့ သတ္တိဘယ်သူများပေးသနားလိုက်လဲ မသိ။အဟင်းးဟင်းလိုးရအုံးမယ်ဒီဖင်ကြီး..။

"ဗျန်း "

ကျနော် နဒီတင်သားလက်ဝါးနှင့် ရိုက်လိုက်တယ်"

"အာ့  မိုက်တယ်အဲလိုကြမ်းကြမ်းလေးမှ"

"ဟ  နဒီကBdsmလား"

ကျနော်တွေးလိုက်ပြီးလီးကိုအဖုတ်ထဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးလိုက်တယ်။ပေါင်ကားလိုးတာနှင့်မတူပါဘူး။ ပေါင်စေ့ထားတဲ့ အတွက်ခုနကထက် ပိုကြပ်တယ်။လီးက ဗျစ် ဗျစ်နှင့်ဝင်သွားတာလေ။

"အာ့  ကိုဝေယံ အားးး"

"ဗျန်း   ဗျန်း"

တင်သားတွေ အရှိုးရာထင်အောင်နှစ်ချက်ထပ်ရိုက်လိုက်ပြီး တဇွပ်ဇွပ်မြည်အောင်လိုးလိုက်တယ်။

"အားးဟ၊ားးးးး ရှီးးးရှီးးး"

ခါးကို စုံကိုင်ပြီးမနားတမ်းဆောင့်တယ်။လီးကလည်း ဇွိ ဗြိနှင့်ကို မြည်နေတာ။ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးလိုက်တော့နဒီညည်းသံပိုထွက်တယ်။

"လိုးစမ်းပါ ကိုဝေယံ အားရပါးရ ခံချင်လို့ပါ"

ကျနော်လည်းခါးကိုမကိုင်တော့ဘဲနဒီဆံပင်ကိုလှမ်းဆွဲပြီးလက်မှာ တပတ်ရစ်လိုက်ကာ နဒီခေါင်းကြွစေပြီးခါးကိုဖိလိုက်တယ်။အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းအောင် နဒီအော်ညည်းနေတယ်လေ။

လွတ်နေတဲ့လက်တဖက်ကနဒီတင်သားကိုရိုက်ပြီးမြင်းစီးသလိုပဲဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။


"အားးရှီးရှီးး ကိုဝေယံကျမပြီးတော့မယ်.အားလားးရှီးး"

ကျနော်လည်း လက်တဖက်က နဒီ စအိုကို လက်ညိုးနှင့်ကလော်ဖို့ တံတွေးထွေးလိုက်ပြီး

"ထွီ "

စအိုဝကို မထိပဲ ဘေးထိတယ်။လက်နှင့်ယူပြီစအိုကို သုတ်တယ်။အဖုတ်ဝန်းကျင်က အရည်တွေပါ ယူပြီးစအို၀ကို သုတ်ကာဖင်ထဲ လက်ထိုးရင်းလိုးလိုက်တော့

"ဗြစ် ဗြစ်   ဇွိ  ဗျိ ဗှစ်  ဗျစ်  ဘွတ်ဖတ်ဖတ်"

"အာ့ ရှီးရှီး  ကောင်းလိုက်တာ အာ့မြန်မြန်လေး

နဒီတောင်းဆိုတာကြောင့်ဆံပင်ကို လွှတ်လိုက်ပြီးနဒီကိုအားပါးတရဆောင့်လိုက်တာ

"အားးပြီးပြီး ပြီးပြီ ကိုဝေယံရယ်"

အားးရှီးးရှီးးရှီး"

နဒီပြီးပေမယ့် ကျနော်မှာဒုတိယအကြိမ်ဖြစ်တဲ့အတွက် ပိုကြာတယ်နေတယ်လေ။

"အားးကိုဝေယံခဏလေးရပ်ပါအုံးနဒီညောင်းလို့"

ကျနော့်ခဏလေးရပ်လိုက်တယ်။

"နဒီရယ်ဒီမှ ာတန်းလန်းကြီး"

"အင်းပါ ကိုဝေယံကုန်းရတာကြာတော့ ညောင်းလို့ပါ"

"ဒါဆိုဘယ်လိုလိုးရမလဲ"

"လီးစုပ်ချင်သေးတာကိုဝေယံ"

"အင်းစုပ်လိုက်တော့လေပြီးအောင်စုပ်ပေး"

"စုပ်လို့ပြီးပါ့မလား"

"ဒီလိုလုပ်လေ ကုတင်ကန့်လန့်အိပ် ခေါင်းကိုကုတင်အောက်ချ"

ဒီလိုလား ကိုဝေယံ"

"ဟုတ်တယ်"

ကိုဝေယံကအပြာစာရေးဆရာလို့မပြောရဘူးနည်းမျိုးစုံတတ်တယ်"

နဒီအိပ်ပြိးပါးစပ်ဟတော့ ကျနော့်လီးကိုသူ့ပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်တယ်။ကျနော်နဒီနို့ကို လှမ်းဆွဲရင်းနဒီပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်တယ်။နဒီကအတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ လည်ချောင်းထဲလီးဝင်နိုင်အောင်လုပ်တော့ ကျနော်လည်းအဆင်ပြေပြေလိုးလို့ ရလာတယ်။နို့ဆွဲပြီးအဲလိုလုပ်ရတာ ကျနော့်အရမ်းကြိုက်တယ်။ကြမ်းကြမ်းလိုး မရပေမယ့်ဖီးလ်ကတော့အပြည့်ပဲ ဒီပုံနှင့်ငါးမိနစ်လောက်လိုးပြီး ကျနော်ပြီးသွားတော့တယ်။ကျနော်နှင့် နဒီလေးကြိမ်တိတိလိုးလိုက်ကြပြီးနောက်မှာ

"နဒီရေချိုးလိုက်တော့ တို့တကိုယ်လုံးလည်းနံစော်နေပြီ"

"အင်းပါ ကိုဝေယံ"

"နဒီတော့ကိုဝေယံကိုစွဲသွားပြီသိလား"

"ဒီလိုပဲလေဝေယံနှင့်တွေ့ရင်အားလုံးကြွေကြတာဟားးဟားး"

နဒီလည်းရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားပြီးရေချိုးနေတုန်း ကျနော်လည်းကုတင်ပေါ်ကနေအခန်းထဲကြည့်လိုက်တော့ နဒီဖုန်းကိုလှမ်းမြင်လိုက်တယ်။ယူပြီးကြည့်တော့ဗီဒီယိုရိုက်နေတာဗျ။ကျနော်ကြောက်လန့်သွားတယ်။ဟာဒီကောင်မ ငါ့ကိုထောင်ဖမ်းမလို့လား၊ငွေညှစ်ချင်လို့လားမသိဘူးဆိုတဲ့ သံသယဝင်သွားမိတယ်။ကျနော်ဖုန်းကိုယူထားလိုက်ပြီး ကူးယူလိုက်တယ်နဒီရေချိုးခန်းကထွက်အလာကို စောင့်လိုက်တယ်။ဟော နဒီထွက်လာပါပြီ။

"နဒီ ဘာလို့ဗီဒီယိုရိုက်တာလဲ"

"ဟုတ်  အိမ်ကယေက်ကျား ရိုက်ခိုင်းလို့ပါ"

"ဘာ နဒီညည်းယောက်ျားရှိတယ်"

"အင်း ရှိတယ်"

"ဟာ ငါတော့သွားပြီ"

" ငါ   အိမ်ထောင်ရှိမိန်းကလေးတွေနှင့်မဆက်ဆံဘူး၊နင့်မှ ာယောက်ကျားမရှိလို့ ဆက်ဆံမိတာ"

"ဟိုလေ  အိမ်က ယောက်ျားခွင့်ပြုတာပါ"

"ဘာ  ခွင့်ပြုတာဟုတ်လား"

"သူက ဘာလို့ခွင့်ပြုတာလဲ"

"နောက်ကျရင် နဒီနှင့်ကိုဝေယံရော သူရော အတူတူ ဆက်ဆံချင်လို့တဲ့"

" အဓိပ္ပါယ်မရှိတာကွာ"

"ဒီမှာ နဒီ ငါလင်ရှိမယား မဆက်ဆံဘူးဟ"

"သူက  အဲလိုလုပ်တာမြင်မှ စိတ်ကကြွတယ်တဲ့"

"အံ့ဩပါ့ နဒီရယ်"

"ဒီမှာနဒီ နင်တို့ကောင်းစားဖို့ ငါဟာ ဒုသနသော အဖြစ်အရောက်မခံနိုင်ဘူး၊အခြားလူသာ ရှာလိုက်ပါ .. နောက်နောင် ငါ့ကိုမခေါ်ပါနှင့်မှတ်ထားလိုက်"

ဆိုပြီး သူ့ဖုန်းထဲက ဗီဒီယိုဖိုင်ကို ဖျက်ပြီး ဖုန်းကို ပြန်ပေးလိုက်တယ်။ကျနော့်ဖုန်းထဲရှိတာတော့ ကျနော့ ကာကွယ်ရေး အတွက် ထားရမှာပေါ့ဗျာ။ အဲနေ့ကစပြီး ကျနော်နှင့်နဒီ လမ်းခွဲလိုက်တယ်။ fb မှာလည်း ဘလော့လိုက်ပါတော့တယ်။


ပြီးပါပြီ။




ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ် ( စ/ဆုံး )

 ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ် ( စ/ဆုံး )

မောင်ခြိမ့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဧည့်ခန်းထဲ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ပြီးဖတ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။

" မောင် … ကော်ဖီ ရပြီနော် "

" အင်း … ခဏထိုင်ဦး ဝါလေး … မွေးနေ့က နောက်အပတ်ထဲ မလား "

" အင်းလေ … မောင်ရဲ့ … ဝါလေးရဲ့ ၃၀နှစ်မြှောက် မွေးနေ့ပေါ့ "

နှင်ထည်ဝါ တယောက် ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦးအား ပြုံးပြရင်း ဘေးနားဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ၅နှစ်အတွင်း မွေးနေ့ ရောက်တိုင်း တနှစ်ပြီး တနှစ် မတူညီသော လက်ဆောင်များ ပေးရင်း ဆက်ပရိုက်လုပ်တတ်သော ခင်ပွန်းသည် နိုင်ဦး၏ လက်ဆောင်အား ကြိုတင်ရင်ခုန် နေမိသည်။ လင်ဖြစ်သူမှာ သူမထက် အသက်၁နှစ်သာ ကြီးသော်လည်း လေးစားခြင်း ဂါရဝတရားထားရှိခြင်း တို့မ အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက် အနည်းငယ်မျှလျော့မသွားခဲ့ဘဲ ပို၍ပင်တိုးလာခဲ့သည်။

အရင်လမှ နိုင်ဦး သူငယ်ချင်းတယောက် မွေးနေ့ပါတီအား အတူသွားခဲ့ကြပြီး အပြန်တွင် တလမ်းလုံး စကားမပြောပဲ တိတ်ဆိတ်လာခဲ့၏။ အိမ်ရောက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် အိပ်ခန်းထဲသို့ တန်းဝင်ကာ တစုံတခုအား စဉ်းစားနေပုံ ရသော ခင်ပွန်းသည်အား ကြည့်နေမိသည်။ ခဏ အကြာမှ ညဝတ်အင်္ကျီ လဲလည် ဝတ်ဆင်ကာ ကုတင်ပေါ် နိုင်ဦးဘေးနား ဝင်လှဲ လိုက်တော့၏။ နိုင်ဦးမှာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူပြောပြသော သူ့မိန်းမ အတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင် အကြောင်း တွေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်နေရသည်။

" အို့ … မောင် "

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ကာမ မဆက်ဆံခင် တဦးနှင့်တဦး ရမ္မက်စိတ်လေးများ နိုးဆွပြီးမှ ဆက်ဆံလာရာ ခုလို မတို့မထိပဲ မာကျော တင်းပြောင်နေသော လင်တော်မောင့် ပေါင်ကြားမှ လီးအား ကြည့်ကာ အံအောမှင်သက် နေမိသည်။ အိမ်ထောင်ဦးအစ မီးပွင်းမတတ် လိုးချက်များ ပြန်လည်ရရှိလိုက်၏။ 

ထူးဆန်းနေသည်က ၂ချီဆက်တိုက် မနားတမ်း လိုးနေသဖြင့် အောက်မှ ဖင်ကြီးကြွပေးကာ လင်တော်မောင့် ကာမအရှိန်အား မြင့်ပေး လိုက်တော့သည်။ သို့သော် အဲဒီ တညလေးသာရှိလိုက်ပြီး နောက်ရက်များတွင် အနည်းငယ် အေးစက်သွားကာ ပုံမှန်လေးသာ လိုးဖြစ်ခဲ့ကြ၏။

" ဝါလေး … ဒီတခါ မွေးနေ့လက်ဆောင်ကို … အရင်နှစ်တွေလိုပဲ … လက်ခံပါစေလို … မောင် ဆုတောင်းတယ် "

နိုင်ဦးမှာ ဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်သော ဇနီးသည်၏ ကိုယ်လုံးအိအိလေးအား သိုင်းဖက်က နားနားလေး ကပ်ပြီး ပြောဆိုလိုက်သည်။

" အင်းပါ … မောင်ရဲ့ … မောင်ပေးတဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင် တွေ … ဝါလေးအမြတ်တနိုးနဲ့ … တန်ဖိုးထားပါတယ် "

တကယ်လည်း နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူပေးသော မွေးနေ့လက်ဆောင် ဆွဲကြိုး လက်ကောက် ဆံတိုးများအား သူမ ဗီဒို အံဇွဲထဲ သော့ခတ်သိမ်းကာ သွားမှလာမှ ထုတ်ဝတ်လေ့ရှိ၏။

" ခုမွေးနေ့ ပေးမယ်လက်ဆောင်ကိုလည်း … တန်ဖိုးထားပါလို့ ကြိုပြောပါရစေ "

" ဟင် … ဘာလက်ဆောင်မို့လို့ … မောင့် အသံတွေ တုန်နေတာလဲ "

နိုင်ဦးတယောက် ဧည့်ခန်းထဲ ညအိပ်မီးရောင်အောက် နက်မှောင်နေသော ဆံနွယ်များ ဖုံးအုပ်နေသော ဇနီးချော မျက်နှာလေးအား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။ ဆံနွယ်များ ကြားမှ အသက်အရွယ်ထက် နုနယ်ချောမော လှပသော မျက်နှာလေးမှာ သိချင်စိတ် ပြင်းပြနေသည်ကို မြင်နေရသည်။မျက်ဝန်းရွဲကြီးများ မျက်တောင်လေး ပုတ်ကာ လင်ဖြစ်သူဘက် လှည့်ကြည့်မိ၏။  နှုတ်ခမ်းပါးပါးရဲရဲလေး ဟလာကာ တစုံတခု ပြောမည့်ဟန် ပြင်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းလေး ပြန်စိသွားပြန်သည်။

လေအေးစက်ဖွင့်ထားသည်မို့ အမှောင်ထု ကြီးစိုးချိန် ဧည့်ခန်းလေးထဲ တဖြည်းဖြည်းချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာရ၏။နိုင်ဦးမှာ ရုတ်တရက် ထရပ်ကာ နှင်းထည်ဝါရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြန်သည်။ ဒူးဖုံးဂါဝန် အပျော့သားလေးအား ပေါင်ရင်းသို့ မတင်စဉ် နှင်းထည်ဝါ ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေး အောက် လက်မောင်းသား ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်ပေါ် ကြက်သီးဖုလေးများ ထလာတော့၏။

ဂါဝန်လေး ပေါင်ရင်းသို့ လိပ်တက်စဉ် ဇနီးချော၏ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ ခေါင်းတိုးဝင် လာသည်နှင့် ပေါင်တန် နှစ်ဖက်အား ဖြဲပေးထား၏။ အမွှေးပါးပါးနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ နိုင်ဦး နဖူးဖြင့် ထိကပ်မိတော့သည်။

" အ …… ရှီးးးး ……  အခန်းထဲ … သွားမလား မောင် "

နိုင်ဦးဆီမှ မည်သည့်အသံမှ ထွက်မလာပဲ ၅နှစ်ခန့် စွဲစွဲ မြဲမြဲ လိုးလာသည့် နှင်းထည်ဝါ စောက်ပတ် လေးအား ကြည့်ကာ နှာခေါင်းဖြင့်ကပ်ပြီး အားရပါးရ ဖိနမ်းနေ၏။ နှင်းထည်ဝါ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဆက်ကနဲ့တုန်ကာ နိုင်ဦး မျက်နှာအား ညှပ်ထားမိသည်။ စောက်ပတ်တအုံလုံး အယက်ခံရင်း အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ခံရစဉ် ခေါင်းလေးမော့ကာ  ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက် ကြွတက်လာတော့၏။

" အားလား …  ရှီးးးးးး းးးးးးး …… လိုးပါတော့ မောင်ရယ် "

သို့သော် နိုင်ဦးမှာ ကြွတက်လာသော ဖင်ကြီးအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေကာ ဇနီးဖြစ်သူအား စောက်ရည်များ ထောင်ပန်း လာသည်အထိ ယက်ပေးလိုက်သည်။

" အ    အ …… ဆောရီး မောင် …… အမလေးးး … ဝါ … ဝါ … ဝါလေး … မထိန်းနိုင်တော့ဘူး မောင်ရယ် "

လင်ဖြစ်သူမျက်နှာအား စောက်ရည်များဖြင့် ပန်းမိသဖြင့် တုန်ရီမောဟိုက်စွာ တောင်းပန်မိနေ၏။ နောက် ၂ရက်ခြားတွင်လည်း ညပိုင်း အိပ်ယာဝင်စဉ် အရည်ထွက်သည့် အထိ ယက်ပေးပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ တယောက် လင်ဖြစ်သူ လျှာစွမ်းအောက် ကော့ပျံရင်း ပြီးခဲ့ရ၏။ ကာမစိတ် ထကြွတိုင်း လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုရာ နိုင်ဦးမှာ လိုးမပေးသဖြင့် နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။

............................................................................................................................

🎶 ဟယ်ပီဘတ်ဒေး ဒူးယူ 🎺🎺

ဟယ်ပီဘတ်ဒေး 🎧 ဒူးယူ

         …… ဟယ်ပီဘတ်ဒေး ဟယ်ပီ ဘတ်ဒေး

    ~¡<^•°´´ ဟယ်ပီး ဘတ်ဒေး ~¡<^•°`´ ဒူးယူ

              🎵🎵🎵🎵🎵🎵

" ဖျောင်း ဖျောင်းးး ဖျောင်းးးးး "

" ဟေးးးး … ဖျောင်း ဖျောင်းးး ဖျောင်းးးး "

နိုင်ဦး မှာ ဇနီးချောလေး မွေးနေ့တွင် ထုံးစံအတိုင်း စီးပွားရေး နယ်ပယ်မှ လူရင်းတချို့အား ဖိတ်ကာ ပါတီလေး ကျင်းပပေးနေ၏။ ဇွန်းသံ ခရင်းသံ ဖန်ခွက်သံများ နှင့် ရယ်မောသံများ တဖြည်းဖြည်း တိုးတိုးလာရင်း ငြိမ်သက်သွား တော့သည်။ ည ၁၀ လောက်တွင် ခြံဝင်းထဲ အလုပ်သမားများမှ အပ ဧည့်သည်များ တစ်ဦးတလေ မှ မရှိတော့ပေ။

နှင်းထည်ဝါ မှာ ဧည့်သည်များ ပေးသော လက်ဆောင်ပစ္စည်းများ အား မဖေါက်နိုင်ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။ မနေ့ညကမှ လင်တော်မောင်၏ အထူးလက်ဆောင် အကြောင်း သိရကာ စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းသလို ခံစားလာရသည်။ ဝမ်းနည်းစိတ် တဖက် နှင့် လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး ချော့မော့ ပြော နေသည်ကို နားထောင်နေရ၏။

" လုပ်ပါ ဝါလေးရယ် … မောင် လက်ဆောင်ကို … မငြင်းပါနဲ့နော် … ရော့ ဒီမှာကြည့် "

လင်တော်မောင်၏ ဖုန်းထဲ သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်၏ လီးကြီး မြင်နေရ၏။ တခါမှမမြင်ဘူးသော အညိုရောင်သန်းနေသည့် လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး စကားများ နားထောင်ကာ အဖြစ်အပျက်အားလုံး နားလည်လာရင်း ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာတော့သည်။ ညဘက် နှင်းထည်ဝါ အိပ်ပျော်နေစဉ် နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ ထမိန်လှန်၍ စောက်ပတ်အား ဓတ်ပုံရိုက်ကာ ဗိုက်ပါမှ သူ့မိတ်ဆွေအား ပို့ပေးခဲ့၏။ နိုင်ဦး မိတ်ဆွေမှာ သူမ စောက်ဖုတ်အား ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေသည့် ပုံတပုံ ပြန်ပို့ထားပြန်သည်။ 

ထိုမိတ်ဆွေ၏ လီးကြီးမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းကာ ဒစ်ကြီးမှာ ကားထွက်နေ၏။ နှင်းထည်ဝါတယောက် ခံစားမှု့ တမျိုးလေး ဖြစ်လာကာ နိုင်ဦး အား ခပ်တိုးတိုး ပြန်မေးနေတော့သည်။

" ဒါ ဒါ … ဒါတွေ … လိုင်းပေါ်တင်ရင် … သွားပါပြီ … မောင်ရယ် … အဟင့် ဟင့် "

" အဲတာတော့ … စိတ်မပူပါနဲ့ … ဝါလေးရယ် … အဲဒီ ညီလေးက သနားစရာပါ … အိမ်ထောင်ကျပြီး ၃လ အကြာ သူ့မိန်းမ ဆုံးသွားရှာတာ … အပြင်လည်း မိန်းမ မလိုက်စားချင်ဘူးတဲ့ … ရောဂါပိုးထိမှာ ကြောက်ပုံရတယ် … မောင်နဲ့ စကားစပ်မိရင်း … ဝါလေး ပုံတွေ ပို့ပေးတော့ စိတ်ပါလာတာ … ခုလိုပဲ ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေရတာပေါ့ "

" တော်ကြာ … လိုင်းပေါ်တင်ရင် … ဝါလေး ရှက်တယ် … မောင်ရဲ့ "

" မျတ်နှာမပြဘူးလေ … အရင်ထဲက … ဝါလေး စောက်ပတ်ပုံပဲ  … ပို့ပေးတာပါ … ဝါလေး ရှက်မဆိုးလို့ မပြောမိတာ "

" အာ … မောင်ကလည်း နော် "

နှင်းထည်ဝါမှာ နိုင်ဦးနှင့် စကားပြောရင်း ဝမ်းနည်းစိတ် ရှက်စိတ်များ လျော့ပါးလာကာ ရမ္မက်စိတ်လေး မသိမသာ ထကြွလာရသည်။

" ခု … သူက သူ့အိမ်မှာပဲလား … မောင် "

" အဲတာတော့ … မပြောတတ်ဘူး ဝါလေးရဲ့ … လူလွတ်ဆိုတော့ … အပြင်ရောက်ချင်လည်း ရောက်နေမှာပေါ့ … ဘာလို့လဲ "

" ဟို လေ … သူ့  သူ့ … သူ့ ဟာကို … ခုပြခိုင်း လိုက်ပါ့လား "

နိုင်ဦးပြသော လီးပုံမှာ တပုံထဲမို့ အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ထပ်ရိုက်ပြခိုင်းနေ၏။

" ခဏနော် … ဝါလေး မောင်ဖုန်းဆက် ကြည့်မယ် "

နိုင်ဦးမှာ အားရကျေနပ်ကာ ဖုန်းလှမ်းဆက် တော့သည်။

" ဟဲလို … ကိုမိုးလား … ခု အိမ်မှာလား … ဘယ်ရောက်နေလဲ "

" ဟုတ် … ကိုနိုင်ဦး အိမ်မှာပဲဗျ  … ဘာရှိလို့လည်း "

" ညီ … အားရင် … ဗိုက်ဘာ ဖွင့်ကွာ "

" ဟုတ် "

နိုင်ဦး ဖုန်းချပြီး ဗိုက်ဘာ ဖွင့်ကာ ခဏစောင့်နေစဉ် ဘေးမှ နှင်းထည်ဝါ တယောက် မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းကာ ရင်ခုန်နေရ၏။ ခဏအကြာ တဖက်မှ တချွင်ချွင်နှင့် စာပို့လာတော့သည်။

" hi … ကျနော် ရောက်ပြီ … ကိုနိုင်ဦး "

" အင်း … အိပ်ခန်း ထဲမှာလား "

" ဟုတ် … ဘာလဲ … အကို့ မိန်းမ စောက်ပတ်ပုံ … ပို့မလို့လား "

တဖက်မှ စာကြောင့် နှင်းထည်ဝါ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်လာစဉ် လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးမှာ စိတ်ထဲ ပျော်ရွှင်နေ၏။

" ဗွီဒီယို ကောလ် … ခေါ်လိုက်မယ် ညီ … မင်း ဟာကြီး ပြပေးကွာ … အကို့ မိန်းမက ကြည့်ချင်လို့တဲ့ "

" အိုးးး … မောင်ကလည်း … ဘာလို့ အဲလို ပြောရတာလဲ … ဟွန့် "

နိုင်ဦး ဗိုက်ဘာမှ စာရိုက်ပို့ရာ ဘေးနာမှ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ရှက်သွေးကြွယ်ကာ ရန်လုပ်နေပြန်သည်။

" နက်ဖန်ဆို … ကိုမိုးနဲ့ လိုးကြတော့မှာပဲ … ဝါလေးရယ် … ရှက်မနေပါနဲ့ … ဟော … သူပြနေပြီ … ကြည့်  ရော့ … ဝါလေး "

လင်မယား စကားပြောနေစဉ် တဖက်မှ ဗွီဒီယို ကောလ် ဖွင့်ကာ လီးအား ပြနေသဖြင့် နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ နှင်းထည်ဝါအား ဖုန်းပေးလိုက်၏။

" အမလေး … ကြီးလိုက်တာ ရှည်လည်ရှည်တယ်နော် … မောင် "

" အင်း … မောင့် လီးထက် တုတ်ပြီး ရှည်တယ် …  မိန်းမ … အားရတယ် မလား "

" အာကွာ … မောင်နော် "

နှင်းထည်ဝါမှာ စကားပြောရင်း ဖုန်းစခွင်ပေါ် သူမ မျက်နှာ မပေါ်စေရန် ဖုန်းထဲမှ လီးကြီးအား ခိုးကြည့်နေသည်။ လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ပြဲလန်နေသော ဒစ်ကြီးက သူမအား ဖမ်းစားထား၏။ နိုင်ဦးတယောက် မယားဖြစ်သူ၏ တက်ကြွနေပုံအား ကြည့်ရင်း အားရကျေနပ်နေသည်။

" ကိုနိုင်ဦး မိန်းမ စောက်ဖုတ်ပုံ … ပြပေးဦးလေ "

တဖက်က တောင်းဆိုလာသောကြောင့် နိုင်ဦးမှာလည်း နှင်းထည်ဝါ ထမိန်လေး လှန်ကာ ပေါင်ဖြဲခိုင်းရင်း ပြန်ပြပေးလိုက်၏။ နှင်းထည်ဝါ မှာလည်း သူမ စောက်ပတ်လေးအား လင်ဖြစ်သူမှ ဗွီဒီယိုရိုက်ကာ ပြန်ပို့ပေးနေရာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းဖြင့် အဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ဖြစ်ကာ အရည်ကြည်များ စောက်ခေါင်းဝ စိမ့်ထွက်လာတော့သည်။

" လှလိုက်တာဗျာ … ကိုနိုင်ဦး မိန်းမ စောက်ပတ်ကို ကြည့်ပြီး ကျနော် မှန်းလိုးရင်း … ဂွင်းထုပြီဗျာ  … အားးး  အ … ဘတ် ဘတ် ဘတ် … အင်းဟင်း "

" ထုကွာ …  နက်ဖန်ကျ … အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ပြီး … မင်း လိုးရမှာပါ "

" မိုက်တယ် … ကိုနိုင်ဦးရာ … အားဟား …စောက်ဖုတ်က … ရဲပြီး … ဖေါင်းကြွနေတာ … အင့် အင့် "

နိုင်ဦးတယောက် တဖက်မှ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား စိတ်ကူးဖြင့် လိုးကာ ဂွင်းထု ပြနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပုဆိုးအောက်မှ လီးက တင်းမာလာတော့၏။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း ပေါင်တန်လေးအား မသိမသာ ထပ်ဖြဲကာ ဖုန်းထဲမှ လီးအားကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

" ဟင် … ကြည့်ဦး … မောင့် သူငယ်ချင်း … လီးကြီး ပိုပြီး … ရှည်ထွက်လာပြီ "

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဖုန်းထဲမှ လီးကြီး သူမ အဖုတ်လေးထဲ ဝင်လာသည်ဟု တွေးမိရုံနှင့် ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်လာကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး ဟလာပြီး အရည်များ ပွက်ကနဲ့ လျှံကျလာရ၏။ လင်ဖြစ်သူရှေ့မို့ ရှက်မိသော်လည်း အတွေးလေးထဲ သာယာ နေမိပြန်သည်။

" အ   အ …  ကိုနိုင်ဦး … ကျနော် … မ ရ တော့ ဘူး … ထွက် ထွက် … ထွက်ပြီ … ရှီးးးး းးးး   အားးး   အ … ဟူးးးးးးး   ရှီးးးးး "

ဖုန်းထဲမှ စကားသံကြောင့် နှင်းထည်ဝါ ပေါင်နှစ်ဖက် ကျစ်နေအောင် စိကာ ထိန်းလိုက်သော်လည်း စောက်ရည်များ အလိုလို စီးကျလာတော့၏။ နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ အပြုမူအား ကြည့်ရာ နှင်းထည်ဝါမှာ ဖုန်းထဲမှ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းနေသော လီးအား ကြည့်၍ ကိုယ်လုံးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ နှင်းထည်ဝါ ဆီမှ အံကြိတ်သံလေး ထွက်လာကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်မှ ကျစ်နေအောင် ဆွဲဆုပ်ထားတော့၏။

" ဝါလေး "

" ဟင် … မောင် "

လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး အသံကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်ကာ သတိပြန်ဝင်လာ၏။

" သွားစို့ "

" အင်း

နိုင်ဦး လက်အား တွဲကာ နှစ်ဦးသား အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့ကြ၏။ လှေကားအတိုင်း ရင်ခုန်စွာဖြင့် တက်လာရာ  ပထမ ဆုံး တွေမြင်ရသော အိပ်ခန်းမှ ကျော်ကာ ဒုတိယ အိပ်ခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင် စားစရာ သစ်သီး သစ်နှံ အချို့နှင့် ဝိုင်ပုလင်းများ ဖန်စားပွဲ ခုံလေးပေါ် အစီအရီ ပြင်ဆင်ထား၏။ စားပွဲခုံဘေး တဖက်တချက်တွင် လူနှစ်ယောက်စာ ကျောမှီ ဆိုဖာခုံလေး ၂ခု နှင့် အိပ်ခန်းဒေါင့်တွင့် အမြင့် ၁ပေခန့် ရေမြုပ် မွေ့ယာ တခု သာ ရှိ၏။

" ဝါလေး … စိတ် အေးအေးထားနော် … မကြောက်နဲ့ … ဒါက … မောင့် လက်ဆောင်ပဲ "

ခုံပေါ် ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နိုင်ဦး မျက်နှာအား မော့ကြည့်ကာ မျက်ရည် လည်နေရှာသည်။

" ဝါလေး … စိတ်မပါရင် … မောင် အခုဖျက်လိုက်မယ်နော် … မငိုပါနဲ့ "

" ဟင့်အင်း … မောင် … မောင်ပေးတဲ့ လက်ဆောင်ကို … ဝါလေး ယူမှာပါ … ဘာနေနေ … ဝါလေး ရင်ဆိုင်မယ် "

မျက်တောင်များ ပုတ်ကာ မျက်ရည်စများ သိမ်းဆည်းရင်း လင်ဖြစ်သူ စိတ်ချမ်းသာစေရန် ပြောနေလိုက်၏။

" တူတူ … တူတူ … တူ …… "

" ဟဲလို … ကျနော် မိုးမြင့်အောင်ပါ … ကိုနိုင်ဦး ပြောတဲ့ လိပ်စာ အတိုင်း မောင်းလာခဲ့တာ … ခြံရှေ့ ရောက်ပါပြီ "

" အေး … ညီလေး အကို … လာပြီ … ခဏ "

နိုင်ဦးမှာ ဇနီးဖြစ်သူ နဖူးလေးအား ကုန်းနမ်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ညှစ်ရင်း အားပေးလိုက်သည်။ နှင်းထည်ဝ်ါမှာလည်း လင်ဖြစ်သူအား ပြုံးပြကာ လည်ပင်းအား ဆွဲဖက်ရင်း ပါးပြင်အား ရွှတ်ကနဲ့ ပြန်နမ်းနေ၏။ ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချကာ မကြာခင် ရင်ဆိုင်ရမည့် အရာအတွက် အားမွေးထားလိုက်တော့သည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် အကြာ တံခါဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် နှင်းထည်ဝါ ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရ၏။

" ကလစ် … ကျွိ ကျွီ ………  ကျွိ "

တံခါး ပိတ်သံဖြင့် ခြေသံ သဲ့သဲ့ ကြားရာ အသံလာရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးနောက်မှ အရပ်မနိမ့်မမြင့် ခန္ဓာကို ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော အသက်၂၅ နှစ်ခန့် လူငယ်တစ်ဦး ဝင်ရောက်လာ၏။

" ဟဲလို … မမဝါ… မင်္ဂလာပါ "

လူငယ်၏ နွေးထွေးသော အပြုံးနှင့် နူတ်ဆက်စကားသံ ကြောင့် ထိတ်လန့်နေသော စိတ်များ အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားရသည်။

" အင်း … ဒါ   ဒါ  ဒါနဲ့ "

" ကျနော့် နာမည် မိုးမြင့်အောင်ပါ … လူရင်းတွေက ကိုမိုး လို့  ခေါ်ကြတယ် "

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ ဘေးနား ကပ်ထိုင်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်လိုက်သဖြင့် နိုင်ဦးမှာ မျက်နှာ ချင်းဆိုင် ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ရ၏။

" အော် "

" မမဝါ … မျက်နှာမှာ ချွေးတွေ … ရော့ … ဒါနဲ့ သုတ် "

ခဏလေးဖြင့် လူချင်းရင်းနှီးဖို့ မိုးမြင့်အောင်၏ အလိုက်သိမှု့က အသုံးဝင်သွားခဲ့သည်။ နှင်းထည်ဝါ  ချွေးသုတ်နေစဉ် သူမ နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတော့သည်။

" ပြွတ် … ပလပ် … ပြွတ်ပြွတ် "

" အု … ဖလု … အိုး … "

ခေါင်းနောက်ဆုတ်ကာ ရှောင်လိုက်သော်လည်း မိုးမြင့်အောင် လက်တဖက်က လျင်မြန်စွာ နှင်းထည်ဝါ  လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ကာ ဆွဲကပ်ရင်း နူတ်ခမ်းဖူးဖူး လေးအား မိမိရရ ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ ကြိုးစားရုန်းပေမယ့် မိုးမြင့်အောင်၏ သန်မာသော လက်မှ ရုန်းထွက်မရခဲ့ပေ။ အနမ်းများအောက် ရုန်းကန်နေစဉ် အပေါ်အင်္ကျီလေးအား ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။

" ခဏ … နေပါဦး  … ဟို  ဟို … အို့    အာကွာ "

လင်ဖြစ်သူရှေ့မို့ ရှက်စိတ်နှင့် အတူ မျက်နှာလေးရဲတွတ် နေရာ စကားမဆုံးသေး အတွင်းခံ ဘော်လီ အနက်လေး ချိတ်ဖြုတ်ခံရကာ ဖွေးဥနေသော ရင်သားစိုင်နှစ်ဖက်က ဘွားကနဲ့ ပေါ်လာတော့၏။ နှင်းထည်ဝါ ခြေဖျား လက်ဖျားများ အေးစက်ကာ စိတ်လှုပ်ရှား နေသလောက် မိုးမြင့်အောင်မှာလည်း ရမ္မက်သွေး ကြွနေရသည်။ နှင်းထည်ဝါ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လက်နှစ်ဖက်က အဆက်မပြတ်လှုပ်ရှား နေပြန်၏။

ထမိန် အထက်ဆင်လေးအား ဆွဲဖြည်ကာ မတ်တပ်ထရပ်ရင်း ခုံပေါ်ထိုင်နေသော နှင်းထည်ဝါအား ပွေ့ချီ၍ ရေမြုပ် မွေ့ယာနား လျှောက်လာခဲ့သည်။ မွေ့ယာပေါ် ပွေ့ချစဉ် ထမိန်အောက်နားစအား ဆက်ကနဲ့ ဆွဲချွတ်ရာ နှင်းထည်ဝါ လက်ဖြင့် လှမ်းဆွဲလိုက်သည်ကို မမှီတော့ပေ။ နှင်းထည်ဝါ မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းကာ နို့အုံ နှစ်ဖက်အား လက်ဖြင့် သိုင်းယှက်ကာထားလိုက်ရပြန်သည်။

" အားပါး … လှလိုက်တာ … မမဝါရာ … ကိုနိုင်ဦး … တအား ကံကောင်းတယ်ဗျာ "

မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား စိထားသော နှင်းထည်ဝါ  ကိုယ်လုံးအားကြည့်ကာ မိုးမြင့်အောင် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာ တော့၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ အပေါ်ပိုင်း ဗလာဖြင့် အောက်ပိုင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနီလေး တထည်သာ ကျန်တော့၏။ အိကားနေသော ဖင်ကြီးနှင့် ပေါင်တန်တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေး ကြားထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးမှာ စောက်ပတ်အုံလေး ဖုံးရုံသာ တတ်နိုင်ပြီး ပျောက်နေရှာသည်။ မိုးမြင့်အောင် နမ်းကတည်းက အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်မှာ ဖေါင်းကြွလာသဖြင့် ပေါင်၂လုံး စိထားချိန် အတွင်းခံလေးအောက် ခုံးမှောက်နေတော့၏။ နိုင်ဦးတယောက် မိုးမြင့်အောင်၏ လှုပ်ရှားမှု့များအား ငေးကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည်။

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ ခန္ဓာကိုယ်အား အားရအောင် ကြည့်ပြီးမှ အပေါ်အင်္ကျီချွတ်ရာ ကျစ်လစ်သော ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ရင်အုပ် ကြွက်သားများ မို့နေကာ လက်မောင်းအိုး ကြွက်သားများက ဖုထစ်စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်။  နှင်းထည်ဝါ ခိုးကြည့်နေစဉ် မတ်တပ်ရပ်ကာ ဘောင်းဘီ ဇင်ဖွင့်လိုက်သဖြင့် ပေါင်ကြားမှ အတွင်းခံလေးထဲ အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေသော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရတော့၏။ မိုးမြင်အောင် ပေါင်ကြား ကြည့်ရင်း နှင်းထည်ဝါ မျက်လုံးလေး ပြူးကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟသွားမိသည်။

နှင်းထည်ဝါ  နှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာ ဟလိုက်သည်နှင့် မိုးမြင့်အောင်မှာ မွေ့ယာပေါ် ခေါင်းရင်းဘက် ဒူးထောက်တိုးကပ်ရင်း ညာလက်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ လီးထိပ်ကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ ဇပ်ကနဲ့ ထိုးသွင်းပစ်၏။ တဆက်တည်း မျက်နှာလွဲကာ ရှောင်လိုက်သော နှင်းထည်ဝါ  နဖူးပြင်လေးအား ဖ်ိရင်း လီးနှင့်နူတ်ခမ်း လေးအား ဆွဲကပ်ထားလိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ  ဖုန်းထဲ မြင်ခဲ့သော မိုးမြင့်အောင် လီးအား အနီးကပ် ကြည့်နေစဉ် ပါးစပ်ထဲ အသွင်းခံရကာ ဒစ်ဖူးမှ အာခေါင် ထောက်မိသဖြင့် ဝေါ့ကနဲ့ ပျို့တက်လာတော့၏။

" အု … ဝု …… ဖလူးးးး  …  ဝေါ့ "

လင်တော်မောင် နိုင်ဦးရှေ့  သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်က ပါးစပ်ကို လိုးနေပါလား ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ခံစားမှု့ တမျိုးလေး ဖြစ်နေရပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးအား မညှာမတာလိုးရင်း ရမ္မက်စိတ် တောက်လောင် စေသော စကားလုံးများ တရစပ် ပြောနေတော့၏။

" အင့် … ဘယ်လိုလဲ … မမဝါရဲ့ … ဖုန်းထဲကနဲ့ အပြင်နဲ့ တူရဲ့လား … ကျနော့် လီးက …  ဟင်းဟင်း … ကြည့်ပါဦး …  ရော့  အင့်အင့် "

" အု ဝူးးးး … ဖူး   ပလွပ် … ဝူး  ဖလူး "

ပါးစပ်ထဲ အလိုးခံရသဖြင့် တဝူးဝူး တဖူးဖူးဖြင့် အနေရခက်နေပြန်၏။ လည်ပင်း ကြွက်သားများ လျော့ကာ လီးအား ကြိတ်မှိတ် မျိုစဉ်  အတွင်းခံဘောင်းဘီ လေးအောက်  စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ အရည်လေးများ စိမ့်ထွက်နေသည်ကို ခံစား သိရှိလိုက်သည်။ ရှေ့တည့်တည့်မှ လင်တော်မောင် နိုင်ဦး၏  မျက်နှာမှာ အားရကျေနပ် နေသည်ကို တွေ့မြင်နေရပြန်၏။

" ဒါလား … လင်မယား သံယောစဉ် … မောင်ရယ် … ကြည့်ပါဦး … မောင့် မိန်းမကို … သူစိမ်းယောင်္ကျားက … မောင့်ရှေ့မှာ … ပိုင်စိုး ပိုင်နှင်း လုပ်ပြနေတာ … မောင် သဝန်မတိုဘူးလား … ဘာမှ မခံစားရဘူးလား … မချစ်တော့ တာလား … အချစ်ရော့တာလား မောင် "

စိတ်ထဲမှ စကားလုံးများ အပြင်ထွက်မလာတော့ပေ။အိပ်ခန်းထဲ ထွန်းထားသော မီးရောင်အောက် အသက်ရှုသံ ရှိုက်သံများ ခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်နေသည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ ပါးစပ်အား လိုးရင်း ညာလက်မှ သူမ ပေါင်ကြားထဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှ စောက်ပတ်လေးအား ဖိပွတ်နေကာ ဘယ်လက်က နို့အုံအား ညှစ်ချေနေပြန်သည်။

" အ  ……  ကျွတ် …  ကျွတ် …… အင်းဟင်း "

အသက်ရူမှားလာပြီး စိတ်လှုပ်ရှား နေရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး ကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်လုံးများက စိတ်ဝင်တစားနှင့့် အရောင်လဲ့နေကာ တားခိုင်းမည့် အရိပ်အရောင် မမြင်ရပေ။ ထိုစဉ် မိုးမြင့်အောင် ဆီမှ စကားသံလေး သူမနားထဲ တိုးဝင်လာရာ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေတော့သည်။

" အိုရ် … ဝါလေး …  မ လုပ် နိုင် ဘူး … မ  လုပ်  ……… "

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါအား အပေါ်မှ ခွလိုးပေးရန် ပြောရင်း နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ် ပေးလိုက်ပြန်သည်။ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်း စကား ပြန်ပြောလိုက်၏။ သူမ စကားမဆုံးခင် မိုးမြင့်အောင်၏ သန်မာသော လက်နှက်ဖက်က စောက်ပတ်လေးနှင့် နို့အုံ ဆီမှ ခွာကာ ချိုင်းမှ မပြီး မွေ့ယာပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင် ထားလိုက် တော့သည်။

" စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခံစားလိုက်ပါ … ဝါလေး ရာ … မောင့်ကို ချစ်ရင် … ရှေ့ဆက်ပေးပါ ကွာ "

" ဟမ် … မောင် "

နှင်းထည်ဝါ မှာ လင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲကာမျက်လုံးလေး ပြူးသွားရ၏။ သူမ မျက်နှာပေါ်တွင် ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် ခံစားချက်ပေါင်းစုံ ဖြစ်ပေါ်နေပြီး ပြန်လည် အရွဲ့တိုက် ချင်သော စိတ်များ အချိန် ခဏလေးတွင်း ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။

" ကိုမိုး … အဆုံးထိ ကြိုးစားပေးပါကွာ … တကယ်ကို အကို့မိန်းမ … ကာမသုခလေး အပြည့်အဝ ခံစားစေချင်တာပါ "

" ဟုတ် … ကိုနိုင်ဦးက စိတ်စောနေတာ … တကယ်တော့ … မမဝါက … အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးဗျ "

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ခင်ပွန်းဖြစ်သူနှင့် မိုးမြင့်အောင် စကားကြောင့် သူမ စိတ်များ ကြွလာကာ  ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရန် အားယူလိုက်တော့၏။ အရွဲ့တိုက်ကာ သူစိမ်း ယောင်္ကျားတယောက်နှင့် လင်ဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံရန် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်သည်။

" ဝါလေး … အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူး လို့ ဘယ်သူ ပြောလဲ "

" ဟမ် "

" ဟင် "

နိုင်ဦးရော မိုးမြင့်အောင်ပါ အံအောမှင်သက် သွားရတော့၏။ အထူးသဖြင့် နိုင်ဦးမှာ နှင်းထည်ဝါ နောက်တယောက် ဖြစ်လာတာလား သေချာကြည့်ယူ နေရသည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ စကားဆုံးသည်နှင့် မျက်ဝန်းရွဲကြီးများဖြင့်  လင်တော်မောင်နိုင်ဦးနှင့် မိုးမြင့်အောင်ကို ကြာပါပါကြည့်ရင်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေးအား ဆွဲချွတ် လိုက်သည်။

ဒူးတဖက်ဆီကြွကာ ချွတ်ရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသည်နှင့်  ပေါင်ကြားမှ  စောက်ပတ်အုံလေး ကားထွက်လာ၏။ သူမရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်နေသော  မိုးမြင့်အောင် ပေါင်ခြံအား ညာဘက် လက်ဖဝါး လေးဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ထောင်မတ်နေသော လီးအား လက်ခလယ် လက်မ ကွေးကာ ဂွင်းထု ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ထောင်မတ်နေသော မိုးမြင့်အောင် လီးအား မယားဖြစ်သူ ဂွင်းထုပေးစဉ်  နိုင်ဦးမှာ ဆက်ကနဲ့တုန်ကာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်း ထရင်း ရင်ထဲ တဒိုင်းဒိုင်းဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။

" ကိုမိုး … ဘောင်းဘီ … ချွတ်လိုက် "

မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ စကားကြောင့် ဘက်ကီဘောင်းဘီအား ထချွတ်လိုက်သည်။ ကြွက်သားများ ထွက်နေသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ကြားမှ လီးကြီးမှာ နှင်းထည်ဝါ ဂွင်းထုပေးထားသဖြင့် တဇပ်ဇပ် တုန်ခါနေ၏။ မွေ့ယာပေါ် ပြန်ထိုင်စဉ် ခန္ဓာကိုယ် ဗလာဖြစ်သွားသော  မိုးမြင့်အောင် လီးအား လီးတန်တလျှောက် သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက် ပေးလိုက်တော့သည်။ နှင်းထည်ဝါ လက်နှစ်ဖက်မှာ ကြွက်သားများ ဖုထစ်နေသော မိုးမြင့်အောင် ပေါင်တန်အား ပွတ်သပ်ရင်း လီးအရည်ပြားအား လျှာဖြင့် အပြားလိုက်ယက်ပေးလိုက်ပြန်၏။

မိုးမြင့်အောင် ဘယ်ဘက် ခြေထောက် ဘေးတွန်း ကပ်ကာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦး မြင်စေရန် မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း လီးအရည်ပြားအား စုလိုက် ဖြဲလိုက် လုပ်ပြလိုက်သည်။ နိုင်ဦးတယောက် မယားချောလေးမှ သူစိမ်းယောင်္ကျား၏ လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ပြရာ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးက တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ဖြစ်လာတော့သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာ ရမ္မက်စိတ် အစွမ်းကုန်ဖွင့်ကာ လင်ဖြစ်သူအား သူမ ဘယ်လောက် ရမက်ပြင်းထန်တတ်ကြောင်း ပြသလိုက်၏။

ဆံနွယ်များ ပုခုံးပေါ်မှ နောက်ကျောဘက်သို့ လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် သပ်ချကာ ခါးညွတ် ခေါင်းငုံရင်း လဥများအား ဆွဲစုပ်ပြီး လီးအရင်းမှ အဖျားသို့ ပင့်ယက်ပေးပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ ထင်မှတ်မထားသော နှင်းထည်ဝါ၏ တုံ့ပြန်မှု့ကြောင့် ခေါင်းမော့ကာ တရှီးရှီးဖြင့် စုပ်သပ်နေရ၏။ လျှာဖျားလေး ဒစ်ဖူးအောက် မေးသိုင်းကြိုးနား အရောက် လီးထိပ်အား နူတ်ခမ်းလေးဟကာ ဆွဲစုပ်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား မျက်လုံးလေး ဆွေကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

ဇနီးချောလေး၏ နူတ်ခမ်းလေးထဲ မိုးမြင့်အောင် လီးတဝက်လောက် ဝင်သွားသည်နှင့် နိုင်ဦးမှာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာခဲ့၏။ ထင်မှတ်မထားသော ဇနီးချောလေး၏ အပြုမှုကြောင့် အသက်ရှုရန် မေ့လျော့ကာ မလွတ်တမ်း စူးစိုက်ကြည့်နေ တော့သည်။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း သူစိမ်း ယောက်ျားတယောက်၏ လီးအား လင်ဖြစ်သူရှေ့ စုပ်ပြနေမိသဖြင့် ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး တခု ခံစားလာရ၏။ ရှက်စိတ်တဝက် ကာမစိတ်တဝက်ဖြင့် လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက်သွင်းကာ ခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နှင့် စုပ်ပေးနေသည်။

တချက်တချက် မိုးမြင့်အောင် ခါးကော့ထိုးနေသဖြင့် လီးထိပ်က အာခေါင်ပျော့လေး ထောက်မိကာ ပျို့နေရ၏။ ခဏ ရပ်ကာ လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြီး အသက်ဝအောင် ခိုးရှုချိန် လီးထိပ်၌  နှင်းထည်ဝါနူတ်ခမ်းမှ သွားရည် အကျိချွဲလေးများ  တွဲလဲခိုနေတော့သည်။ နိုင်ဦး တယောက် ပုဆိုးအပြင်မှ လီးအား ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ် နေသည်ကို မြင်သည်နှင့် နှင်းထည်ဝါတယောက် နူတ်ခမ်းလေး တွန့်ကာ ပြုံးလိုက်ပြန်၏။ 

သူမ စိတ်ပါလာလျင် ထိထိမိမိနှင့် စုပ်ပေးတတ်ကြောင်း လင်ဖြစ်သူ အသိဆုံးပင် ဖြစ်သည်။ မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား ညာလက်လေးဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ရင်း လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥနှစ်လုံးအား ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ အသံမြည်အောင် ပြန် စုပ်ပြ လိုက်သေး၏။

" မောင် … ကိုမိုး ကြည့်ပါဦး … အသက်ရှုဖို့တောင် သတိရသေးရဲ့လားလို့ "

မိုးမြင့်အောင် လဥ၂လုံးအား တလှည့်ဆီ စုပ်ကာ ပါးစပ်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား  လှမ်းပြောနေသည်။ မိုးမြင့်အောင်မှာ မျက်လုံးများ မှိတ်ကာ လီးစုပ်ပေးနေသည်ကို ငြိမ်သက်စွာ ခံယူနေ၏။

" ဝါလေး … စောက်ပတ်လေးလည်း … အရည်တွေ စို့ပြီး ဖေါင်းကားနေတာ ကြည့်စမ်း "

နှင်းထည်ဝါ ဘေးတိုက် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနှင့် လင်ဖြစ်သူအား ပေါင်လေး ဖြဲပြလိုက်ပြန်၏။ သူမ ပေါင်ကြားထဲ အမွှေးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးမှာ သိသိသာသာပင် ဖေါင်းကြွနေသည်။ နိုင်ဦး သူမပေါင်ကြားထဲ လှမ်းကြည့်သည်နှင့် လျှာဖျားလေးဖြင့် တဇပ်ဇပ်တုန်နေသော မိုးမြင့်အောင် လီးထိပ်အား မထိတထိလေး ယက်ပြလိုက်၏။

" ကိုမိုး …  လီးကြီး ကြည့်ပါဦး … ရမ်းခါနေတာ … သနားစရာလေး "

နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ပြောလည်းပြော မမြင် မြင်အောင် မိုးမြင့်အောင် လီးအား ညာလက်ဖြင့် ဖြဲကာ ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖမ်းငုံလိုက်ပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင် တယောက် ဘာစကားမှ ပြန်မပြောနိုင်ပဲ ကာမမီးများ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တောက်လောင် နေရ၏။ နှင်းထည်ဝါမှာလည်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ခနဲ့ရင်း မိုးမြင့်အောင် လီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေမိသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရလေသည်။ ညာလက်ဖြင့် ဂွင်းထုပေးကာ လီးထိပ်အား ပါးစပ်ထဲမှ အကျွတ်မခံပဲ ပါးခွက်အောင် စုပ်ရင်း လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား မျက်ဝန်းရွဲကြီးနှင့်  လှမ်းကြည့်လိုက်ပြန်၏။

မိုးမြင့်အောင် နူတ်ခမ်းမှ တအီးအီး ငြီးရင်း နှင်းထည်ဝါခေါင်းအား ဆွဲလိုးတော့သည်။ ခဏအကြာ  ကိုယ်လုံးတီး အနေထား ဖြင့် ပက်လက်လှန်ကာ နှင်းထည်ဝါအား ခွခိုင်းလိုက်ပြန်၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးအား ကျောပေးလျက်အနေထားဖြင့်  မိုးမြင့်အောင် လီးပေါ် တက်ခွကာ စောက်ခေါင်းပေါက်နှင့် ဒစ်ဖူးအား တေ့ရင်း ဖိချလိုက်သည်။ နိုင်ဦး တယောက် သူ့အား ကျောပေးကာ မိုးမြင့်အောင် ခါးပေါ် ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူ နားလေး အနီးကပ် ကြည့်ရင်း ဖေါ်မပြနိုင်သော ကာမစိတ်များ ထကြွနေရ၏။

မိုးမြင့်အောင် လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေး အထက် ဖင်ဝနီညိုလေးအား ကြည့်ကာ ပစ်လိုးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာတော့သည်။ ထိုချိန် နှင်းထည်ဝါမှာ လီးအရင်းထိ အားပြင်းပြင်း ဖိဆောင့်ချမိသဖြင့် သားအိမ်ဝလေးအား လီးထိပ်က ထောက်မိရာ အားကနဲ့ အော်လိုက်ရ၏။ ခေါင်းလေးမော့တက်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကျင်သွားသဖြင့် ဖင်ကြီး ပြန်မကြွပဲ ခဏငြိမ်နေရာ မိုးမြင့်အောင်မှ ဖင်သားစိုင် နှစ်ခြမ်းအား လက်ဖြင့် ပင့်မှကာ လီးပေါ် ဆောင့်ချနေပြန်သည်။

နိုင်ဦးမှာ တအားအား ညည်းကာ အော်ဟစ်နေသော မယားချောလေး၏ ဖင်ဝနီညိုလေးအား  လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်ပေးလိုက်၏။  ခဏအကြာ နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဖင်ကြီးကော့ကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ဖိဆောင့်နေတော့သည်။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားလီးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်လိုးရင်း လင်ဖြစ်သူမှ ဖင်ဝလေး ယက်ပေးသဖြင့် နာကျင်မှု့များ လျော့ကာ ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွလာရ၏။

မိုးမြင့်အောင် လဥနှစ်လုံး ကျူံ့ဝင်သည်အထိ ဖင်သားစိုင်ကြီး မြှောက်ကာ အားရှိသလောက် ဖိဆောင့်နေရာ နိုင်ဦးမှာ ဖင်ဝလေး ယက်ပေးနေရာမှ ရပ်လိုက်တော့သည်။ မိုးမြင့်အောင် ကလည်း နှင်းထည်ဝါဖိချတိုင်း အောက်မှ ပြန်ပြီး ပင့်လိုးပေး၏။ နှင်းထည်ဝါ ဖိအချ လီးကြီး စောက်ပတ် နီတာရဲလေးထဲ တိုးဝင်သွားပြီး အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားလေးများ လိပ်ဝင်သွားရာ ဖင်ကြီးပြန်အကြွ လီးပတ်ပတ်လည် အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများ အပြင်စူထွက် ကျန်နေပြန်သည်။

နိုင်ဦးတယောက် တုန်တုန်ရီရီဖြင့် ထရပ်ကာ ပုဆိုးချွတ်ချပစ်လိုက်တော့၏။ ဖင်ကြီး မြှောက်လိုက် ဖိချလိုက်ဖြင့် မိုးမြင့်အောင်အား ခွလိုးနေသော မယားဖြစ်သူ ခါးလေးအား ဖမ်းထိန်းရင်း နောက်ဖက်မှ ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဖင်ဝလေးထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ပြီး မရမက ဖိသွင်းပစ်သည်။ ချက်ချင်း လီးဝင် လီးထွက် သံများ ညည်းသံများ ဆူညံသွားတော့၏။ အထူးသဖြင့် နှင်းထည်ဝါ အော်သံလေး စူးထွက်နေသည်။

" အားးးး  အားးးး … သေပြီ သေပြီ … သေပါပြီ မောင်ရယ် … အမလေးးး ကျွတ်ကျွတ် … အဲတာ … ဖင်  ဖင်  …… ဖင်ပေါက်ကြီး … မောင်ရဲ့ "

မိုးမြင့်အောင် လီးကြီးအား အရသာခံပြီး အပေါ်မှ ခွလိုးနေရာ နောက်ကျောဘက်မှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ဦးက ဖင်ပေါက်လေး ဆောင့်လိုးနေသဖြင့် လီးအရသာ ပျောက်ကာ နာကျင်မှုများ အစားထိုး ဝင်ရောက် လာတော့၏။ မိုးမြင့်အောင်မှာ နှင်းထည်ဝါ အော်သည်နှင့် အောက်မှ ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်ကာ နို့အုံလေး ညှစ်ချေပေးရင်း ဆက်မလိုးပဲ ရပ်ထားလိုက်သည်။ နိုင်ဦးမှာ မယားဖြစ်သူ နှင်းထည်ဝါ၏ အော်သံလေး ကြားနေသော်လည်း ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေသည်မို့ ခါးလေးအား ဆွဲကာ မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေ၏။

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ခေါင်းလေး ယမ်းကာ အော်ဟစ်နေရင်း အံကြိတ်ခံနေရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဖင်အတွင်း ကြွက်သားများ လျော့ချကာ အလိုက်သင့် ဖွင့်ထားမှ လီးဒဏ်အား ခံနိုင်လာ၏။ မိုးမြင့်အောင် နူတ်ခမ်းအား ဖိစုပ်ပေးရင်း အောက်မှ ပင့်လိုးပေးရန် ကပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။ မိုးမြင့်အောင် ကလည်း နှင်းထည်ဝါ ဖင်ခံနိုင်လာကြောင်း ရိပ်မိသဖြင့် နိုင်ဦး လီး ဖင်ထဲမှ ပြန်အထုတ် အောက်မှ ပင့်လိုးကာ ဖင်ထဲ လီးပြန်ဝင်လာသည်နှင့် သူ့လီးအား တဝက်ခန့် ထုတ်ထားပေး၏။ နှင်းထည်ဝါမှာ  ပထမဆုံးအကြိမ် လီးနှစ်ချောင်း တပြိုင်ထဲ အလိုးခံရင်း ကာမစည်းစိမ်များ ထူးထူးကဲကဲ ရှိနေသည်။

စောက်ရည်များ ခဏတိုင်း ပန်းထွက်ကာ တချီးပြီးတချီ မျော့နေအောင် ခံစားနေရ၏။ ထူးဆန်သည်က ရမ္မက်စိတ် ကျမသွားပဲ လီးနှစ်ချောင်းလုံး ဖင်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ အလိုးခံနေရသည်ကို နှစ်ချိုက်စွာ ခံယူချင်နေ တော့သည်။ မိုးမြင့်အောင် ပြန်သွားသည်နှင့် လင်မယား ၂ယောက် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ အိပ်ခန်းထဲ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် ဖက်အိပ် လိုက်ကြ၏။

မနက်ခင်း နေရောင်ဖျော့ဖျော့လေး ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာပြီး ကျေးငှက်သံလေး များကြောင့် နှင်းထည်ဝါ အိပ်ယာနိုးလာခဲ့သည်။ ဘေးနား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသော လင်တော်မောင်၏ ပါးပြင်အား နမ်းက အိပ်ယာ ထလိုက်တော့၏။ စူးကနဲ့ ဖင်ဝလေးမှ နာကျင် သွားသဖြင့် ခဏ ပြန်ထိုင် လိုက်ရပြန်သည်။ တဆက်ထဲ မနေ့ည မွေးနေ့ လက်ဆောင် အကြောင်း ပြန်တွေးမိရင်း မျက်နှာလေး ပန်းရောင် သန်းလာခဲ့၏။ သူမ ဘဝတွင် အထူးခြားဆုံး လက်ဆောင်လေးမို့ စိတ်ထဲ တသိမ့်သိမ့်ဖြင့် ရှက်ရွံ့ကြည်နုး နေရပြန်သည်။

" မွေးနေ့ လက်ဆောင်အတွက် … ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ် "

စိတ်ထဲမှ တီးတိုး ရွတ်ဆိုရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တော့၏။


…………………………………………


Original by #မောင်ခြိမ့်

စိတ်ကူးယဉ် ဇတ်လမ်းလေးအား စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

 

ပြီးပါပြီ။




ဒါလေးများ..ရှင် (စ/ဆုံး)

ဒါလေးများ..ရှင် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - ကာမမင်းသား

အချိန်က ညနေဆည်းဆာ အချိန်ဖြစ်သည်။ ရွာလမ်းတလျှောက် အသက်သုံးဆယ်လောက်ရှိသော အသားနီစပ်စပ်နှင့် တရုတ်ကပြားပုံပေါက်နေသော လူတယောက် လျှောက်လို့လာသည်။

ထိုသူမှာ ခြံတခြံရှေ့သို့ရောက်လျှင် ရပ်၍ ခြံထဲသို့လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ခြံထဲတွင် သုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတလုံးရှိနေသော်လည်း အိမ်ရှေ့တွင် ခြံစပ်ထိ စိုက်ပျိုးထားသည့် ရွက်လှပင်များ၊ ကိုရန်ကြီးပင်များ၊ ဖလံတောင်ဝှေးပင်များကြောင့် ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးမှာ အိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်၏ လည်ပေါ်နေရာလောက်သာဖြစ်၍ နေရလေသည်။

ခြံစည်းရိုးမှာ မဒမတိုင်နှင့် ဝါးကပ်တိုင်များ ကာရံထားပြီး ခြံတံခါးမှာမူ ဖွင့်ထားသဖြင့် ထိုသူမှာ 

ခြံဝင်းအတွင်းသို့လျှောက်ဝင်ခဲ့လေသည်။

" တင်လှရေ.. ဟေ့ တင်လှ "

ခြံထဲသို့ လှမ်းမျှော်၍ ခေါ်လိုက်ပြီး အတန်ငယ်မျှ နားစွင့်လိုက်သည်။ အထဲမှ အသံမကြားရသဖြင့် ထိုသူက ထပ်၍ ခေါ်ပြန်သည်။

" တင်လှရေ.. တင်လှ မရှိဘူးလား "

" အကိုခင်ရွှေလား.. လာလေဝင်ခဲ့လေ.. "

အထဲမှ မတင်လှ၏ အသံစာစာလေးကို ကြားလိုက်ရလျှင် ခင်ရွှေဆိုသူမှာ ခြံထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ 

" ကျမ အိမ်ဘေးမှာ အကိုရေ.. အိမ်ဘေးကိုလာ.. မြို့ဘာမှာလိုက်လို့လဲ.. " 

ခင်ရွှေမှာ မြို့နှင့် ပဲ့ထောင်ဆွဲနေသူဖြစ်ပြီး မတင်လှမှာ မြို့မှ အထည်များယူကာ ရွာတွင် ရောင်းနေသူဖြစ်လေသည်။   

အိမ်ရှေ့မှနေ၍ ဘေးသို့ ကွေ့ဝင်လိုက်သည်နှင့် ခင်ရွှေ မတင်လှကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မတင်လှမှာ အိမ်ဘေးမှ ရေစင်တွင် ရေချိုးနေသည်။

ကိုခင်ရွှေဝင်လာရာဘက်ကို တစောင်းပေး၍ ရင်လျားထားသော ရေလဲထမီကို အပေါ်အထက်ဆင်နေရာမှ ကိုင်ကာ  လည်းပင်းဘေးတို့ကို ဂျီးတွန်းနေသည်။ ခင်ရွှေဘက်မှ ကြည့်လျှင် မတင်လှ၏ နို့တလုံးမှာ နို့သီးခေါင်းမှ လွဲ၍ နို့အုံတခုလုံးကို မြင်နေရသည်။

ခင်ရွှေ ဘာမှ မပြောနိုင်သေး။ မတင်လှကို မျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေမိသည်။ 

ကလေးတယောက်အမေ မတင်လှမှာ အပျိုရှုံးလောက်အောင်လှနေကြောင်း ခုမှ ခင်ရွှေ သတိထားမိသည်။ ရေစက်ရေပေါက်များနှင့် ဖြူဝင်းသော အသားအရည်လေးက ကလေးအမေမို့ ပျော့တွဲ၍မနေပဲ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေးနှင့် ဖောင်းဖောင်းကစ်ကစ်လေးဖြစ်နေသည်။

မတင်လှ အသက်ကလည်း ငယ်သေးသည်။ အခုရှိလှမှ နှစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ထက်မပိုနိုင်ကြောင်း ခင်ရွှေသိသည်။

ရေစိုထားသော ထမီက အသားနှင့် တသားတည်းကပ်နေတော့ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ 

မတင်လှ၏ ကိုယ်လုံးမှာ ဆူဆူဖြိုးဖြိုးဖောင်းဖောင်းကားကား လုံးလုံးတစ်တစ်ကြီးမဟုတ်ပဲ ငါးရံ့ကိုယ်လုံးလေးဖြစ်သည်။ ရေစက်ရေပေါက်များနှင့် ဖြူဝင်းသော အသားအရည်နှင့် အဆီပိုမရှိပဲ သူ့နေရာနှင့်သူ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ရှိသည်။ ဘေးတိုက်မြင်နေရသော နို့တလုံးကပင် ကလေးအမေပေမဲ့ ပျော့အိ၍မနေပဲ ပဲပေါက်စီလေးနှယ် ဖွေးဖြူအု၍ တင်းနေသည်။ သူရပ်ကြည့်နေသည်ကို သိပေမယ့် မတင်လှမှာ မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ ရေဆက်ချိုးနေသည်။ ဒါပေမယ့် သူမမျက်နှာကတော့ ပြုံးယောင်သန်းနေလေသည်။

ကိုခင်ရွှေ၏ အကြည့်တွေက သူမ၏ အောက်ပိုင်းကိုရောက်သွားပြန်သည်။ တစောင်းတွေ့ရသော တင်သားတွင် ရေစိုထမီမှာ လက်နှစ်လုံးလောက်ခေါက်တင်နေပြီး အောက်ဖက်မှဖင်သားကြီးတခုလုံးမှာ ရေစိုထမီနှင့်ကပ် လျှက် ပြန့်ပြန့်ကားကား ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ပြောင်တင်း နေသည်။ ခင်ရွှေ စိတ်သာမက ပစ္စည်းကြီးပါ တောင်ထလာသည်။

" ဟေ့.. အကိုခင်ရွှေ.. ဘာကြည့်နေတာလဲ.. "

မတင်လှက ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာပေးနှင့် လှမ်းပြောလိုက်သည်။ ခင်ရွှေ မျက်နှာကြီး နီရဲသွားသည်။ 

" နင့်ကို ကြည့်နေတာလေ.. မမြင်ဘူးလား "

" အဟိ.. ဘာများကြည့်ကောင်းလို့လဲ.. "

သူတို့တတွေက ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက်ကတည်းက တရွာတည်းနေလာကြသော ပြောမနာဆိုမနာများဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် မတင်လှမှာ ခင်ရွှေ့မိန်းမနှင့်လည်း သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကြသည်။

ခင်ရွှေက မတင်လှကို စကားမပြန်သေးဘဲ အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းကြည့်သည်။

" ဘယ်သူမှ မရှိဘူး.. ရှင့်သူငယ်ချင်းက ထုံးစံအတိုင်းရွာရိုးကိုးပေါက်သွားတယ်.. ငွေခဲက အမေတို့လာခေါ်သွားတယ်.. ကဲ. ပြောစမ်းပါအုံး.. ကျမက ဘာများကြည့်ကောင်းလို့လဲ.. "

" ကြည့်ကောင်း မကောင်းတော့ မသိဘူး.. ဒီမှာ ငါတော့ မနေတတ်တော့ဘူး "

ကိုခင်ရွှေက ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထနေသော သူ့ဟာကြီးအား ပုဆိုးပေါ်မှ လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ လှုပ်ရမ်းပြလိုက်သည်။ မတင်လှမျက်နှာ ရဲကနဲဖြစ်သွားသည်။

" ကဲ.. ကြည့်ကောင်းရင်လဲ.. ဒီမှာကြည့်.. "

မတင်လှက ပြောလဲပြော သူမ ထမီကို စွန်တောင်ဆွဲ၍ သူမကိုယ်တခြမ်းကို လှပ်ပြလိုက်လေသည်။ 

သူမတကယ်ပင် အပျိုရှုံးကြောင်း ခင်ရွှေထပ်လောင်းသတိပြုလိုက်မိပြီး ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ ရှေ့သို့ တစုံတခုလုပ်တော့မယ့်ဟန်နှင့် တလှမ်းတိုးလိုက်သည်။

မတင်လှ သူမထမီကို ကပျာကယာပြန်ဝတ်လိုက်သည်။

 " တော်ပြီ.. ဒီလောက်ဆို တော်ပြီ.. " 

သူ့ကို အာရုံပြောင်းဦးမှဟု တွေးကာ မတင်လှ စကားလမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်သည်။ 

" အကိုခင်ရွှေ ဘယ်ကလှည့်လာတာလဲ.. "  

ပုံမှန်မျက်နှာထားနှင့် မေးလိုက်သည်။

" ငါ အဖေတို့အိမ်သွားမလို့.. ပဲ့ထောင် နက်ဖြန်ထွက်မယ်.. ဘာမှာအုံးမလဲလို့ ဝင်မေးတာ "  

" ပဲ့ထောင်ထွက်ရက်က သဘက်ခါ မဟုတ်ဘူးလား.. ကျမအထည်ဖိုးတွေတောင် လိုက်မသိမ်းရသေးဘူး.. "  

" မြို့က ပို့/ဆက်မှာ လိုင်စင်ဝင်ရမှာမို့ မနက်ဖြန်ထွက်ရမှာ "  

" အကိုခင်ရွှေ အဘစံတို့အိမ်သွားမှာမို့လား.. သွားလေ.. အပြန်ကျဝင်ခဲ့ဦး.. ကျမမြို့က အထည်ဆိုင်က အပျိုကြီးတွေဆီ စာရေးပေးလိုက်မယ်.. "

" အေး အေး "  

ခင်ရွှေလှည့်ထွက်ပြီးကာမှ မတင်လှဘက်သို့ သမင်လည်ပြန်လှည့်၍ ကြည့်မိသည်။ သူ့ကို ကြည့်နေသော မတင်လှနှင့် မျက်လုံးချင်းဆိုင်မိသွားသည်။ မတင်လှက သူ့ကို ဘယ့်နှယ်လဲဟူသော မျက်နှာပေးနှင့် ပြုံးပြလေနေသည်။

ခင်ရွှေ ထွက်လာခဲ့ပြီး လမ်းမပေါ်ရောက်လာသည့်တိုင် သူ့ပေါင်ကြားထဲက ပစ္စည်းကြီးမှာ ပြန်မကျသွားခဲ့သေးချေ။

မတင်လှမှာလဲ စိတ်ထဲ အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်၍ ကျန်ခဲ့သည်။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့် ကိုခင်ရွှေမှာ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်သွားရပြီ။ ဘယ်မိန်းမ မဆို ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ဖိုသတ္တဝါတွေ သဘောကျကြတာကို နှစ်ခြိုက်ကျေနပ်ကြသည်။

ထို့ထက်ပိုတာ ရှိသေးသည်။ ကိုခင်ရွှေ့မိန်းမက မတင်လှနှင့် သူငယ်ချင်းဆိုပေမဲ့ အပြောကြီးသည်။ သူ့ယောကျ်ားဘယ်လောက်ရိုးကြောင်း၊ သူကလွဲလျှင် ကျန်တဲ့မိန်းမတွေ ဖွဲဆန်ကွဲဖြစ်ကြောင်း၊ ဒီလိုဖြစ်အောင်လည်း သူမက ကိုခင်ရွှေကိုထိန်းထားနိုင်ကြောင်း မကြာခဏကြွားဝါ ပြောဆိုနေကျဖြစ်သည်။ 

မတင်လှမှာမူ သူ့အကြောင်းနှင့်သူဖြစ်သည်။ မတင်လှယောက်ျားကတော့ ပွေသည် ရှုပ်သည်။ ဘယ်မိန်းမမှ မရှောင်သူလည်းဖြစ်သည်။ ဒီတော့ မတင်လှခမျာ အနာပေါ်တုတ်ကျသလိုဖြစ်ကာ ကိုခင်ရွှေ့မိန်းမကို မကျေမချမ်းဖြစ်နေရလေသည်။

အခုတော့ ပြုံးနိုင်လေပြီ။ ဆိတ်ကွယ်ရာတွင် ကိုခင်ရွှေနှင့် သူမနှစ်ယောက်ထဲတွေ့ပြီး အခုဆို ကိုခင်ရွှေစိတ်ထဲ သူမခန္ဓာကိုယ်အား မှန်းနေမည်မှာ အသေအချာဖြစ်ကြောင်း မတင်လှ တထစ်ချသိလိုက်ပြီ။

ကိုခင်ရွှေက သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်၍လှုပ်ရမ်းပြသည်ကို မတင်လှ စိတ်ကရောက်သွားသည်။ အပေါ်မှ ပုဆိုးဖုံးနေသော်လည်း ကိုခင်ရွှေ့ပစ္စည်းကြီးက သိပ်မသေးလှကြောင်း ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။

ကိုခင်ရွှေ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီး သူမကို အတင်းဆွဲ လုပ် သွားရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲလို့ စဉ်းစားမိသည်။ ထိုသို့ အတင်းကာရောလုပ်လဲ မတင်လှက လိုက်လျောလိုက်ရန်သာ ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ယောက်ျားဖြစ်တဲ့သူက မိန်းမပွေတော့ အိမ်ကမယားကို ချောင်ထိုးထားသလို ဖြစ်နေရသည်။ မိန်းမလုပ်တဲ့သူမှာလည်း သွေးနှင့် သားနှင့်ဖြစ်သည့်အပြင် အသက်ကလည်း အခုမှ သုံးဆယ်မကျော်သေးပဲ အရွယ်ကောင်းတုန်းဖြစ်ရာ ဆန္ဒဖြေဖျောက်ဖို့တော့ အာသီသရှိသည်ပင်ဖြစ်သည်။ 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

သူ၏ အဖေအိမ်မှ အပြန်ခရီးတွင် ခင်ရွှေတယောက် လမ်းတလျှောက် ခြေထောက်နှင့် မြေကြီး ထိတယ်လို့ပင် မထင်။ အပြန်ဝင်ခဲ့ဖို့ မတင်လှက မှာထားသည်မဟုတ်ပါလား။ ခင်ရွှေ၏ အတွေးထဲတွင်လည်း မတင်လှ၏ ယောကျ်ားပြောဖူးသော " ကလေးမွေးတုန်းက သူ့မိန်းမပစ္စည်းကို တချက်ပိုချုပ်ထားသဖြင့် အပျိုတုန်းကထက်ပင် ပိုကျဉ်းသွားကြောင်း " စကားကို ကြားယောင်နေမိသည်။ 

မတင်လှ၏ ခြံရှေ့ရောက်တော့ ခင်ရွှေခေါ်မနေတော့ဘဲ ခြံထဲတန်းဝင်သွားလေသည်။ အိမ်ရှေ့သို့ ခြေလှမ်းလိုက်သည်နှင့်..

" အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့.. ကိုခင်ရွှေ.. " 

ဟူသော မတင်လှအသံလေးထွက်ပေါ်လာသည်။

ခင်ရွှေလှေခါးထစ်တွင် ဖိနပ်ချွတ်၍ အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်လျှင် အိမ်အတွင်းဘက်မှ ထွက်လာသော မတင်လှကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ပါတိတ်ပွင့်ရိုက် တပတ်နွမ်းထဘီလေးကို တင်းတင်းရင်းရင်းလေးဝတ်ထားပြီး အပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျ ီလက်တိုလေးတထည်ကို အပြင်ထုတ် ဝတ်ထားသည်။ မျက်နှာတွင် သနပ်ခါးရည်ကြဲလေးကို ပါးပါးလေးလိမ်းထားပြီး ဆံပင်လေးကို နောက်တွဲလေး ထုံးထားသည်။ 

ကုလားထိုင်ရှိရာသို့ လှမ်းတက်လာသော ကိုခင်ရွှေနှင့် အိမ်အတွင်းဘက်မှ ထွက်လာသော မတင်လှတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိကြသည်။

"  ထိုင်လေ.. "

မတင်လှက ကုလားထိုင်ကော်ခုံကို မေးငေါ့၍ ရယ်ကြဲကြဲနှင့် အပြော၊ ကိုခင်ရွှေက သူမ၏ စကားကို မကြားဟန်နှင့် မတင်လှ၏ လက်တဖက်ကိုလှမ်း၍ဆွဲသည်။ မတင်လှက သူမ၏ လက်ကို ကိုယ်အနောက်သို့ ရုတ်လိုက်သည့်အပြင် ခြေတလှမ်းကိုလည်း နောက်သို့ဆုတ်လိုက်သည်။

" ဘာ..လုပ်မလို့လဲ.. "

အသံပြတ်နှင့် မေးလိုက်သော်လည်း မတင်လှ၏ မျက်နှာက ပြုံးယောင်သန်းနေကြောင်း ခင်ရွှေတွေ့လိုက်ရသည်။ သူ ဗြုံးကနဲ မတင်လှကို ဘာမှ ပြန်မပြောမိ။

ပထမဆုံးခြေလှမ်း မအောင်မြင်လိုက်သဖြင့် ရှုသိုးသိုးနှင့် ငေါင်ငေါင်ကြီးဖြစ်သွားသော ကိုခင်ရွှေကို ကြည့်ကာ မတင်လှ သဘောတွေ့နေသည်။

" မေးနေတယ်လေ.. ဘာလုပ်မလို့လဲ..လို့.. "

ကျောင်းသားလေးတယောက်ကို ဆရာမကမေးသော လေသံမျိုးနှင့် အထက်စီးမှမေးသည်။ မိန်းမတွေက ဒီလိုပါပဲ..။

" ငါလေ.. နင့်.. နင့်ကို... "

ကိုခင်ရွှေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ ပြောနေပုံကို ကြည့်ပြီး မတင်လှ ပြုံးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ မျက်နှာထားကို ပြန်၍ တည်လိုက်သည်။

" ရှင့်မှာ.. မိန်းမရှိတာပဲ.. ရှင့်မိန်းမဆီ ရှင် သွားပေါ့.. "

အနီးကပ်တွေ့နေတော့ မတင်လှ၏ ရေချိုးပြီးစ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ကျော့ရှင်းသော အလှနှင့် စောစောက သူတွေ့ခဲ့ရသည့် ဝတ်လစ်စလစ်နီးပါး အလှတို့ ပေါင်းကာ သူ့ကိုဖမ်းစားထားလေပြီ။ သနပ်ခါးနံ့သင်းပျံ့ပျံ့လေးကလည်းထပ်ဆင့်ကာ ခင်ရွှေ့ရင်တွေကို တဒိန်းဒိန်းခုန်လာစေသည်။ 

" တင်လှရာ နင်ကလဲ..ဟာ "

" ဘာလုပ်မလို့လဲ.. ရှှုင်းရှင်းပြောလေ.. "

" ငါ..ငါ.. ဟို..ဟို.. နမ်းချင်လို့ "

" ဟင်း.. ဟင်း.. ဒါများ.. "

မတင်လှ၏ စကားမဆုံးလိုက်၊ ခင်ရွှေက သူမကို အတင်းဝင်ဖက်၍နမ်းသည်။

မတင်လှမှာ မရုန်းကန်သည့်အပြင် အလိုက်သင့် ငြိမ်၍ခံသည်။

ကိုခင်ရွှေ၏ ကမူးရှူးထိုးအနမ်းတွေက သူမအပေါ် အသဲအသန်ဖြစ်နေသည်ကို ဖော်ပြသဖြင့် မတင်လှမှာ ကြည်နူး၍နေသည်။

အမှန်တော့ ခင်ရွှေမှာ သူ့မိန်းမကလွဲ၍ တခြားမိန်းမများနှင့် ကင်းကင်းရှင်းရှင်းနေခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒါကို တရွာလုံးက သိသလို မတင်လှလည်းသိသည်။

သနပ်ခါးရေကြဲလေးလိမ်းထားသည့် မတင်လှ၏ မျက်နှာအနှံ့နမ်းရုံမျှမက သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်း ဆွဲ၍ စုပ်သည်။ ဒီကြားထဲ ကိုခင်ရွှေ၏ လက်တွေက အငြိမ်မနေပဲ မတင်လှ တကိုယ်လုံးပေါ်တွင် လှုပ်ရှားပြေးလွှားနေသည်။

ရင်သားတွေပေါ် သူ့လက်ကရောက်သွားသော မတင်လှမှာ အတွင်းမှ ဘော်လီအင်္ကျီဝတ်မထားပဲ အပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုလေးတထည်ထဲ ဝတ်ထားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ နို့အုံလေးတွေကို ညှစ်နယ်ရင်း နို့သီးလေးတွေကို စမ်းကာ ချေမွပေးသည်။

ထို့အပြင် လက်တဖက်ကလည်း သူမ၏ တင်သား ကျစ်ကျစ်ကားကားလေးကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်နေသည်။ ကိုခင်ရွှေ၏ ထောင်ထနေသော ပစ္စည်းကြီးက ပုဆိုးအတွင်းမှနေ၍ မတင်လှ ဝမ်းဗိုက်တဝိုက်ကို ဟိုဒီထိုးထောက်နေသည်။

ဒါကို မတင်လှက မတ်တပ်ရပ်လျှက်မှနေ၍ သူမ၏ ပေါင်လေးကို မသိမသာ မြှောက်ကာ မြှောက်ကာ နှင့် ကိုခင်ရွှေ့ဟာကြီးကို ပုတ်ပုတ်ပေးသည်။

ကိုခင်ရွှေ တရှူးရှူးဖြစ်လာသလို မတင်လှကိုလည်း အတင်းညှစ်၍ ဖက်ထားသည်။ မတင်လှမှာ ကိုခင်ရွှေတယောက် သွေးတွေ အစွမ်းကုန် ဆူပွက်လာပြီဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။

" တော်..တော်ပြီ..    "

မတင်လှမှာ ကိုခင်ရွှေလက်ထဲက ရုန်းထွက်လိုက်သည်။ ကိုခင်ရွှေ မလွတ်ချင် လွတ်ချင်ဖြင့် သူမကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။

" ကဲ.. လုပ်ချင်ရာလုပ်ပြီးပြီ.. ပြန်တော့လေ..   "

မျက်နှာတည်တည်လေးဖြင့် ပြောနေသော မတင်လှအား ကိုခင်ရွှေမှာ အားမလိုအားမရ ကြည့်နေရှာသည်။

" ပြန်တော့လို့ ပြောနေတယ်လေ.. "

" တင်လှကလဲဟာ.. ခုချိန်ကျမှတော့.. မထူးတော့ပါဘူး.. ငါ လုပ်ပါရစေဟာ "

" အို.. မရဘူး.. မရဘူး.. ကျမ စဉ်းစားအုံးမယ်.. အခုတော့ ရှင့်မိန်းမ ရှင် ပြန်လုပ်အုံး.. "

" တင်လှကလဲဟာ "

" အို.. အို.. မလုပ်နဲ့လေ.. "

မထူးတော့ဘူးဆိုသည့် သဘောဖြင့် ကိုခင်ရွှေက လှမ်းဆွဲသည်။ မတင်လှက ကွေ့ပတ်ရှောင်ဖယ်ပြီး သူ့ကိုတွန်းထုတ်လိုက်သည်။

" ကျမ စဉ်းစားလိုက်အုံးမယ်လို့ ပြောပြီးပြီနော်.. ဘယ်လိုလဲ.. အိမ်ပေါ်တက်ပြီး စော်ကားတာ ရှင့်မိန်းမကို ပြောလိုက်ရမလား.. "

ကိုခင်ရွှေ ရှေ့ကိုမတိုးတော့ဘဲ မတင်လှ၏ တကိုယ်လုံကို မကျေမချမ်းနှင့် ကလေးဆိုးကြီးလို ကြည့်ကာ ငေါင် ၍ ရပ်နေသည်။ သူမက သူ့ကို မျှော်လင့်ချက်ပေးထားပြီးပြီ။ မတင်လှမှာ သူ့ကို အရုပ်တရုပ်နှယ် ကိုင်တွယ် ကစားနေချေပြီ။

" ကဲ..အကိုခင်ရွှေ ပြန်တော့.. တော်ကြာ ရှင့်သူငယ်ချင်းပြန်လာလို့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာ တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး.. "

မတင်လှမှာ ပွယောင်းထသွားသော သူမ၏ဆံပင်ကို လက်နှင့် ပြုပြင်ရင်း ပြောသည်။ ကိုခင်ရွှေ သက်ပြင်းချပြီး လှည့်ထွက်သွားတော့ သူ့ကျောပြင်ကို ကြည့်ကာ မတင်လှ ပြုံးလိုက်သည်။ 

လှေခါးထစ်ကို ဆင်းပြီးကာမှ တစုံတခုကို သတိရသွားဟန်ဖြင့် ကိုခင်ရွှေ သူမဘက်ပြန်လှည့်လိုက်သည်။ 

" နင်မြို့ကို စာပေးလိုက်မယ်ဆို "

" မပေးတော့ဘူး.. "

ပြောပြီး မတင်လှက အိမ်ထဲသို့ လှည့်ဝင်သွားသည်။ ခင်ရေက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ကြည့်ပြီး ဖိနပ်စီး၍ ခြံထဲသို့ဆင်းလိုက်သည်။ ထိုအခိုက်..

" မနက်ဖန်.. ကျမ မြို့ကို လိုက်ခဲ့မယ်.. "

မတင်လှ၏ ခပ်တိုးတိုးအသံအား ခင်ရွှေကြားလိုက်ရလေသည်။

ရွာနှင့် မြို့မှာ တနေကုန်သွားရသော ခရီးဖြစ်သည်။ ခင်ရွှေတို့ ပဲ့ထောင်မှာ မနက်(၇)နာရီလောက် ရွာကထွက်လျှင် ညနေ(၄)နာရီကျော်မှ မြို့ကို ရောက်သည်။ ထုံးစံအတိုင်းဆိုလျှင် နောက်နေ့မြို့မှာနေပြီး နောက်တရက်မှ ရွာသို့ပြန်ထွက်လေ့ရှိသည်။

သို့ရာတွင် ယခုတခေါက်တွင် ပို့ဆက်လိုင်စင်ဝင်ရမည်ဖြစ်ရာ ခင်ရွှေတို့ပဲ့ထောင်မှာ မြို့တွင် သုံးရက်ခန့်ကြာအောင် နေရမည်ဖြစ်လေသည်။

အများသူငါ ခရီးသည်များကြားတွင် မတင်လှမှာ ကိုခင်ရွှေကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ပုံမှန်ထက်ပို၍ မဆက်ဆံပေ။ ကိုခင်ရွှေကလည်း အခြေအနေကို သုံးသပ်၍၎င်း၊ မတင်လှ၏ အရိပ်အခြေကို ကြည့်၍၎င်း ခရီးသည်များကြားတွင် ပုံမှန်ထက်ပို၍ မတင်လှအား ပြောဆိုဆက်ဆံခြင်း မပြုမိစေရန် သတိထားနေရလေသည်။

ဒါပေမယ့် ကိုခင်ရွှေ၏ အကြည့်များကတော့ မတင်လှဆီသို့ မကြာခဏဆိုသလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ရောက်သွားလေ့ရှိသည်။

ပဲ့ထောင် မြို့သို့ဆိုက်သောအခါ မတင်လှမှာ သူ့အိတ်သူပိုက်ကာ တက်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ခင်ရွှေစိတ်ထဲတွင်တော့ မတင်လှသွားရောက်တည်းခိုမည့် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင်အပျိုကြီးတွေအိမ်ကို သူ ကောင်းကောင်းသိသည်။ မတင်လှ အထည်ဖိုးရှင်းခိုင်းတိုင်း ရောက်နေကျဖြစ်သည်။ မနက်ဖန်ကျမှ ထိုအိမ်သို့ လိုက်သွားတော့မည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။

မတင်လှမှာ သူတို့ပဲ့ထောင်ပြန်ထွက်မှသာ ရွာသို့ပြန်လိုက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ရွာတွင်က မြို့သို့ထွက်သောရေယာဉ်မှာ ကိုခင်ရွှေတို့ ပဲ့ထောင်တစင်းသာရှိလေသည်။

ပဲ့ထောင်မြို့သို့ဆိုက်ပြီးသည်နှင့် ခင်ရွှေ ကုန်ပစ္စည်းကိစ္စများနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ တနာရီလောက်အကြာတွင် မတင်လှမှာ သူမ၏ အထုပ်လေးကို ပိုက်၍ ပဲ့ထောင်ဆီသို့ ပြန်ရောက်လာလေသည်။

" အကိုခင်ရွှေ.. အကိုခင်ရွှေ.. "

" ဟာ.. တင်လှ.. ဘာဖြစ်လို့လဲ "

" ဟို..လေ.. အပျိုကြီးတွေ မရှိကြဘူး.. ဘုရားဖူးထွက်သွားကြတယ်တဲ့.. "

ခင်ရွှေသဘောပေါက်သွားပြီ။ မတင်လှမှာ တည်းခိုစရာမရှိဖြစ်နေလေပြီ။ သူ့ရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်နေပြီ။

" ပဲ့ထောင်ထဲ ဆင်းထိုင်နေဟာ.. နောက်ပြီးမှ ငါစီစဉ်ပေးမယ် "

" ဟုတ်ကဲ့.. "

" ဒါနဲ့ နင် ညစာစားပြီးပြီလား "

" မစားရသေးဘူး.. "

" ဆာနေမှာပေါ့ "

ကိုခင်ရွှေ၏ အကြင်နာစကားကြောင့် မတင်လှ မျက်ခုံးတဖက်မြင့်တက်သွားသည်။

" အကြော်ဝယ်စားလာတယ်.. သိပ်ပြီးမဆာသေးပါဘူး.. "

" အော်.. အေး.. ပဲ့ထောင်ထဲ ဆင်းနေ.. ငါလာခဲ့မယ် "

" ဟုတ်ကဲ့.. "

မတင်လှ ပဲ့ထောင်ထဲ ဆင်းသွားသည်။ ခင်ရွှေမှာ အလုပ်များနေရင်း စိတ်ကသိပ်ပြီး မဖြောင့်ချင်တော့ပေ။ လုပ်စရာများကို မြန်မြန်ဖြတ်ကာ ပဲ့ထောင်ထဲဆင်းသွားလိုက်သည်။

" ကဲ.. လာ.. သွားမယ် "

" ဘယ်ကိုလဲ.. "

" နင် တည်းစရာအိမ်မရှိဘူးမို့လား.. တည်းခိုခန်းကို လိုက်ပို့မလို့ "

" ဟာ..ဖြစ်ပါ့မလား.. ကျမ အသိတယောက်ရှိတယ်.. အဲဒီကိုလိုက်ပို့ပါလား.. "

" တည်းခိုခန်းက ကောင်းပါတယ်..ဟ.. ငါ့အသိတွေဘဲ.. ရှုပ်ရှုပ်ပွေပွေတွေလဲ မရှိဘူး.. "

" ကျမ တယောက်ထဲ တည်းရမှာ.. "

မတင်လှ ဒီစကားကို တကယ်ပဲ ပြောတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် သူ့ကို သွေးတိုးစမ်းတာလားဆိုတာ ခင်ရွှေ မဆုံးဖြတ်နိုင်ပေ။ ဒီအချိန်က အရေးကြီးသည်။ မှားသွားလျှင် လွတ်သွားမည်။ ခင်ရွှေ ပါးစပ်နားရောက်မှတော့ အလွတ်မခံနိုင်ပေ။

" နင် တယောက်တည်းတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.. နင်က တခန်း၊ ငါက တခန်းတည်းမှာလေ "

မတင်လှ ဘာမှမပြော၊ ထိုင်ရာမှ ထလိုက်လာခဲ့သည်။ တည်းခိုခန်းရောက်တော့ ကိုခင်ရွှေက အိပ်ခန်းတခန်း၊ မတင်လှက တခန်း၊ ကပ်ရက်ဌားလိုက်ကြသည်။ တည်းခိုခန်းမှာ နှစ်ထပ်ဖြစ်ပြီး အပေါ်ထပ်မှာ အခန်းတွေရှိပြီး အောက်မှာတော့ ထမင်းဆိုင်နှင့် စားသောက်ဆိုင်ဖြစ်သည်။

" ဟိုဖက်ထောင့်မှာ ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာရှိတယ်.. ခဏနားပြီး ရေချိုးလိုက်ပေါ့.. ပြီးရင် ထမင်းစာကြတာပေါ့ "

" ဟုတ်ကဲ့.. "

နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ့်အခန်းထဲ ကိုယ်ဝင်သွားကြသည်။ ခဏအကြာ မတင်လှ၏အခန်းတံခါး ဖွင့်သံ ပိတ်သံကြားလိုက်ရသည်။ ရေထွက်ချိုးတာဖြစ်ကြောင်း ခင်ရွှေသိလိုက်သည်။ အတန်ငယ်မျှကြာလျှင် သူမအခန်းတံခါးကိုဖွင့်ကာ ပြန်ဝင်သွားတာကြားလိုက်ရသည်။ ထိုအခါမှ သူထွက်ကာ ရေချိုးသည်။ ပြီးလျှင် နှစ်ယောက်သား အောက်ထပ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထမင်းစားကြသည်။ ထမင်းစားပြီး အပေါ်တက်လာသောအခါ ကိုခင်ရွှေက မတင်လှ အခန်းထဲသို့လိုက်ဝင်လာလေသည်။ 

" ဟင်.. ကိုယ့်အခန်း ကိုယ်သွားလေ.. "

မတင်လှ မျက်နှာက ပြုံးစစနှင့်ဖြစ်သည်။

" နင်ရွာမှာတုန်းက ပြောထားတဲ့ စဉ်းစားအုံးမယ်ဆိုတာ စဉ်းစားပြီးပြီလား "

မတင်လှက စဉ်းစားသလို လုပ်ပြီး ကုတင်စောင်း၌ ဝင်ထိုင်သည်။

" ကျမ ဘာကို စဉ်းစားမယ်လို့ ပြောတာလဲ.. ကျမပြောမိလို့လား.. ဟုတ်လဲ ဟုတ်ပဲနဲ့.. "

ပြီတီတီမျက်နှာပေးနှင့် ပြောနေသော မတင်လှမျက်နှာလေးမှာ ကိုခင်ရွှေစိတ်ထဲ အသဲယားစရာဖြစ်လို့နေသည်။ ကိုခင်ရွှေ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းကြီးနှင့် တွေတွေကြီးရပ်ကာ သူမကို စိုက်ကြည့်နေသည်။ ဘာစကားမှပြန်မပြော။

" ဟွန်း.. ကြည့်လှချေလား.. ဘာများ ထူးခြားနေလို့လဲ..    "

အတန်ကြာအောင် ခေါင်းလေးငုံ့၍ အကြည့်ခံနေပြီးမှ မတင်လှက ပြန်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။

" တင်လှ.. နင်က တကယ်လှတာပဲဟာ "

" ဟင်း.. ကျမက ကလေးတယောက်အမေရှင့်.. ကလေးမမွေးသေးတဲ့ ရှင့်မိန်းမလောက် လှပါ့မလား.. "

" တော်စမ်းပါဟာ.. ဒီကောင်မအကြောင်းမပြောစမ်းပါနဲ့.. နင်ကသူ့ထက် အပြန်တရာလှတယ် "

ယောက်ျားတွေများ တော်တော်ကြောက်စရာကောင်းတာပဲဟု မတင်လှ တွေးလိုက်မိသည်။

" ဟုတ်တယ်..ဟ နင်က တကယ်လှတာ "

ပြောရင်း မတင်လှဘေးသို့ ကိုခင်ရွှေ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အသားချင်းထိသွားပေမယ့် မတင်လှက ရွှေ့မသွားချေ။ ကိုခင်ရွှေက သူမ၏ ပုခုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်တော့လဲ မတင်လှ မရုန်းပေ။

" ရှင်.. ရှင် ကျမကို ဘာလုပ်မလို့လဲ.. ဟင်..    "

သူ့ဖက်သို့လှမ်း၍လိုက်သော မတင်လှမျက်နှာလေးက ကိုခင်ရွှေမျက်နှာနှင့် တထွာခန့်သာ ဝေးတော့သည်။

" ဟို.. ငါ.. ငါ.. နင့်ကို..လုပ်ချင်တယ်..ဟာ "

" အိုး.. ဒါများ.. ရှင်ကလဲ.. " 

" အိုး.. ဒါများ.. ရှင်ကလဲ.. " 

ဟုဆိုကာ မတင်လှက သူမနှင့် ယှဉ်လျှက်သား ထိုင်နေသော ကိုခင်ရွှေ့ရင်ခွင်ထဲသို့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးသို့ယိုင်နဲ့၍ တိုးဝင်လိုက်လေသည်။

ကိုခင်ရွှေက သူမ၏ လည်ပင်းကို သိုင်း၍ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို ဆွဲ၍စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

မတင်လှမှာ ရင်ဘတ်လေးကော့တက်သွားသည်။ ပြီးနောက် နှစ်ယောက်သား တဖြေးဖြေးကုတင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျလာလေသည်။ အိပ်ယာနှင့်ကျောထိမိသည်နှင့် ကိုခင်ရွှေက ကုတင်ဘေးတွင် တွဲလောင်းကျနေသော သူ၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး မတင်လှ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံကို လွှတ်ပေးကာ ထထိုင်လိုက်သည်။

မတင်လှမှာ မောနေဟန်နှင့် မျက်လုံးလေးများမှိတ်ကာ မှိန်းနေသည်။

ကိုခင်ရွှေက အိပ်ယာပေါ်ထထိုင်ပြီးသည်နှင့် သူမခြေထောက်များကို ဒကောက်ကွေးမှ မကာ ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုပါ ပွေ့၍ ကုတင်ပေါ်နေရာချပေးလိုက်သည်။

ပြီးလျှင် ကိုခင်ရွှေက သူမဘေးတွင် ထိုင်လျှက် မတင်လှကို မျက်တောင်မခတ်စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ 

မတင်လှက မှိတ်ထားသော မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ခပ်မှေးမှေးလေးဖွင့်၍ ကိုခင်ရွှေကို ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင်.. ရှင်.. အင်္ကျီချွတ်ပြီး ဘာလုပ်အုံးမလို့လဲ.. ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်လေ.. "

မတင်လှ မျက်နှာက အတည်ပေါက်နှင့်ပြောနေသော်လည်း သူမ၏လေသံက သာယာညင်သာစွာဖြင့် ပြောနေသည်။

" နင့်ကို လိုးတော့မလို့..သိလား.. လိုးတော့မလို့ "

" အို..မသိဘူး.. မသိဘူး.. "

မတင်လှက သူမ၏ နားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပိတ်ပြီး မျက်လုံးလေးများစုံမှိတ်ကာ ခေါင်းလေးတခါခါပြောနေလိုက်ပုံမှာ ကိုခင်ရွှေ့စိတ်တွေကို ပို မချင့်မရဲဖြစ်လာစေရန် တမင်လုပ်နေသည်နှင့် တူနေသည်။

ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေသော သူမ ကိုယ်ပေါ်သို့ ကိုခင်ရွှေက ဘေးမှ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိစုပ်နမ်းလိုက်ရုံမျှမက ရွှေရင်အစုံကိုလည်း အင်္ကျ ီပေါ်မှပင် ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ကိုင်ပစ်လိုက်လေသည်။

မတင်လှမှာ ကိုခင်ရွှေလုပ်သမျှကို အလိုက်သင့်လေး ငြိမ်ခံနေသည်။

ကိုခင်ရွှေမှာ မတင်လှနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းနေရာမှ အားမရဖြစ်လာကာ သူမလည်တိုင်လေးကို ငုံခဲလိုက်ပြီး လက်တဖက်ကလည်း အောက်ထဲရွှေ့သွားကာ မတင်လှ ပေါင်ကြားကို ထမီပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

" အို.. ဟင့်.. အကို.. "

ဖောင်းဖောင်းကားကား စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်မိကာမှ မတင်လှက သူမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုညှပ်၍ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို လိမ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ကိုခင်ရွှေ့လက်က ဆွဲထုတ်လို့မရတော့ဘဲ စောက်ဖုတ်ပေါ် အုပ်ကိုင်လျှက်သား သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြား ညှပ်နေတော့သည်။ လက်ကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လို့မရသော်လည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖိလိုက်၊ လက်သန်းလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ အနည်းငယ်ညှစ်လိုက်နှင့် လုပ်လို့ရသလောက်လုပ်ပေးသည်။

မတင်လှက သူမပေါင်ကြားမှ ကိုခင်ရွှေ့လက်ကို ဆွဲဖယ်သည်။

" ကဲ.. ဖယ်အုံး.. "

" တင်လှရယ်.. အကိုတော့ ရူးတော့မယ်ကွယ် "

" မီးသွားပိတ်..လို့ ပြောမလို့.. ကျမအဝတ်တွေ..ချွတ်လိုက်ဦးမယ်.. "

တုန်ရီနေသော အသံကို အတော်ထိန်း၍ ပြောနေရမှန်းသိသာလှသည်။ ကိုခင်ရွှေ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ မီးခလုတ်ကို ပိတ်လိုက်သည်။ မတင်လှက ကုတင်ပေါ်ထိုင်ကာ သူမ အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး ခါးမှထမီကိုဆွဲတင်၍ ရင်လျားကာ ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲနေလိုက်သည်။ မီးပိတ်လိုက်သော်လည်း လုံးဝတော့ မှောင်မသွားချေ။

 အပြင်ဘက် လူသွားလမ်းတွင် ထွန်းထားသော မီးချောင်းအလင်းရောင်က အခန်းအပေါ်နားကာထားသည့် ခြင်လုံဇကာမှတဆင့် အခန်းထဲဝင်နေသည်။ ဒီတော့ အခန်းထဲတွင် ထင်းထင်းလင်းလင်းကြီးမဟုတ်သည့်တိုင် သဲသဲကွဲကွဲတော့မြင်နေရသည်။ 

ကိုခင်ရွှေ ကုတင်ပေါ်တက်လာတော့ မတင်လှ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည်။ လင်ယောကျ်ားမဟုတ်သည့် တခြားဘယ်သူနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးသည့် မတင်လှမှာ အခု ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် တခြားယောက်ျားတယောက် လိုးတာကို ခံရတော့မည်ဆိုသည့် အသိဖြင့် ရင်တွေ ခုန်လာရုံမက ကာမစိတ်တွေကလည်း ပို ပြင်းပြလာသည်။


ပြီးပါပြီ။



ချစ်မ (စ/ဆုံး)

ချစ်မ (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - cmuguy

လူပျိူတစ်ယောက်အတွက် သူချစ်နေတဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ ပထမဆုံး အထိအတွေ့ဟာ မမေ့နိုင်စရာပါ။

ပထမဆုံး အထိအတွေ့က ကြိုက်နေတဲ့ အစ်မကြီးတစ်ယောက်နဲ့။ သူက ကိုယ့်ထက် ၂ - ၃ နှစ်လောက် ကြီး ပါ တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀ နှစ်ကျော်၊  အသားဖြူ၊ အရမ်းဝတာ မဟုတ် ဘဲ ကိုယ်လုံးခပ်ပြည့်ပြည့်။ လုံးလုံးလေး။ (ကျနော်က ပိန်ပြီး ကိုယ်လုံးလှတဲ့ ကောင်မလေးတွေနဲ့ သိပ်မဝဘဲ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့် (ကိတ်တာမျိုးမဟုတ်) ကောင်မလေးမျိုးကို ပိုပြီး ရင်ခုန်တယ်။ ချစ်မက ဂုတ်ဝဲထက် နည်း နည်းရှည်တဲ့ ဆံပင်ဖြောင့်စင်းလေးနဲ့။ သနပ်ခါးပါးပါးလေး လူးထားတဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးက သိပ်ချစ်စရာ ကောင်း တယ်။ အသားဖြူတော့ ပို ပြီး ကြည့်လို့ ကောင်း၊ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတော့ ဒီကကောင် ရူးတာပေါ့။

ချစ်မက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ စကားပြောတာကအစ ရင့်ကျက်တဲ့ပုံပေါက်တယ်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေလည်း မနည်းဘူး လို့ သိရတော့ စိတ်တွေပူ။ ကိုယ်က အခြားမြို့မှာ တတိယနှစ်၊ အခြား နယ် တက္ကသိုလ်တစ်ခုမှာ ဂုဏ် ထူးတန်းတက်နေတဲ့ သူ့ကို  ကိုယ်က တကူးကတ လိုင်းကား စီးပြီး သွားတွေ့ရတယ်။ ချစ်တယ် ပြောတယ်။ အစ်မတွေ၊ အဒေါ်တွေကြားထဲမှာ ကြီးပြင်းခဲ့ရတာမို့ ချစ်မက အပျိုကြီး ပုံစံ ခပ်ရှက်ရှက်ရယ် လို့ ထင်မိတယ်။ (ခုထိလည်း အပျိုကြီးတဲ့။ ၄၀ လောက် ရှိပြီပေါ့)။ အဖြေကို ပြတ် ပြတ်သားသား မပေးဘူး။ လက်ခံတော့ တွေ့ တယ်။ သူ့အဆောင်ရှေ့က ဗာဒံပင်ရိပ်မှာ သူနဲ့တွေ့တိုင်း ရင်ထဲမှာ ခပ်နွေးနွေး၊ တလှပ်လှပ် ခံစားရတယ်။ ပြန် စဉ်းစားရင် အဲဒီ ခံစားမှုကို သတိရတယ်။ ရင်ခုန်တယ်။ 

အရည်လဲ့ပြီး မျက်တောင်ကော့ကော့နဲ့ မျက်လုံးဝိုင်း ဝိုင်းလေး၊ ပန်း ရောင်နုနု သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တမေ့ တမော ငေးကြည့် နေခဲ့ဖူးတယ်။ ကိုယ်က သူငယ်ချင်း မိန်း ကလေးလည်း မရှိ၊ မိန်းကလေးတွေနဲ့ အနေမနီးလို့ သူနဲ့ နီးနီးလေး ကပ် ပြီး စကားပြောရတာ၊ မျက်နှာ လေး ကို ငေးကြည့်ရတာ တကယ့်အထူးအဆန်း ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ အဖြေလည်း မရ၊ အခြားသူတွေကို အရေးပေး တာ မျိုးလည်း မရှိ၊ ကိုယ်ကလည်း ဘဝက  မတည်ငြိမ်တော့ ဆက်ပြီးလည်း အတင်းအကျပ် မတောင်းဆို တော့ ပါ ဘူး။ ကျောင်းပြီးခါနီးပြီးဆိုတော့ ဘဝအတွက် အရေးကြီးတာတွေ လုပ်ရတော့မယ် ဆိုတဲ့အသိနဲ့ အချစ်ကိစ္စ တွေကို သိပ်မစဉ်းစားဖြစ်တော့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းပြီးတော့ ရန်ကုန်ဆင်း၊ အလုပ်ရှာနဲ့ ချစ်မနဲ့ မတွေ့ရ တော့ ဘူး။ ဖုန်းတော့ တစ်ခါတလေ ဆက်ဖြစ်တယ်။ သူကလည်း ဆက်တယ်။

ချစ် မ ကြီး နဲ့  မမျှာ်လင့်ဘဲ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေဖြစ်သွားတာ သူ ရန်ကုန် ကိုလာပြီး ကျူတာ စာမေးပွဲ ဖြေတုန်းက။ ချစ်မက အလုပ်ဖုန်းကို ဆက်တော့ ဒိတ်ခနဲ ရင်ခုန်သွားပြီး အံ့ဩသွားတယ်။  ကော်ဖီဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ တွေ့တယ်။ အရင် အတိုင်းပဲ လှလှပပ။ ကိုယ်လုံးလေးကလည်း အရင် လို ပြည့်ပြည့် တင်းတင်း၊ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆွဲဖက် ထား ချင်စရာလေး။ နွေးအိနေမှာပဲ လို့တောင် စိတ်ကူးမိတယ်။ အလုပ် အကြောင်း၊ သူငယ်ချင်းတွေ အကြောင်း ဟိုပြောဒီပြောပြောရင်း စိတ်ကူးရလာတာနဲ့ အချိန်ရလား၊ ရုပ် ရှင် ကြည့်မလားလို့  မေးတော့ ကြည့်လေ တဲ့။ 

နေပြည်တော် ရုပ်ရှင်ရုံ ကို ရောက်သွားတယ်။ ဂျက်လီ ကား။ ချစ်မ ရဲ့ လက်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကိုင်ပြီး ရုပ်ရှင်ပိတ်ကားက အလင်းပြန်နဲ့ မျက်နှာ ဝိုင်းဝိုင်းလေးကို ခုထိ သတိရ နေတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ ချစ်မကို ကွာစေ့ အခွံနွှာ ကျွေး သလိုနဲ့ ချစ်မရဲ့ ရင်ဘတ်ကို မထိတထိ လုပ်မိတယ်။ အိထွေးတဲ့ အထိအတွေ့၊ သူလည်း ရင်တွေ ခုန်နေမှာပဲလို့ ခန့်မှန်းမိတယ်။ အရဲကိုးပြီး ချစ်မရဲ့ လုံခြည်ပေါ်ကနေ ချစ်မရဲ့ ညီမလေးရှိရာကို အသာ စမ်း လိုက်တယ်။ ချစ်မ ငြိမ်နေတယ်။ မရုန်းဘူး။ 

ကိုယ့်လက်ကို အသာလေး ကိုင်ထားပြီး သက်ပြင်းရှိုက်သံ ခပ်တိုးတိုးလေးကြားရ တယ်။ ချစ်မရဲ့ ညီမလေးဟာ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်းလေးနေမှာပဲ လို့ စိတ်ထဲမှာ မှန်းဆမိတယ်။ အောက်ခံ ဘောင်းဘီအောက်က ညီလေးက လည်း ရုန်းကြွနေပြီ။ တစ်ချိန်လုံး ချစ်မရဲ့ အဖုတ်လေးကို လုံခြည်ပေါ်ကနေ အုပ် ကိုင်လိုက်၊ အမွေး လေးတွေနဲ့ ဟကွဲ ကြောင်းရှိမယ့်နေရာ စမ်းလိုက်၊ ပွတ်လိုက်နဲ့ ချစ်မလည်း feel တွေ တက်နေမှာပဲ၊ ကိုယ် လည်း ရင် တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေခဲ့တယ်။ ချစ်မရဲ့ လုံခြည်မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေတာပဲ။ 

ရုပ်ရှင်ပြီးတော့ ချစ်မက အိမ်သာသွား၊ လုံခြည်ကို အသေအချာ ပြန်လှည့်ပြီး ဝတ်လာတယ်။ မျက်နှာလေးက နီရဲရဲလေး ဖြစ်နေတယ်။ ချစ်မက ရုပ်ရှင်ပြီးတော့ သိပ်စကားမပြောဘူး။ အအေးသောက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်တော့မယ်တဲ့။ သူနေတဲ့ နေ ရာလိုက်ပို့မယ်ဆိုတော့ မလိုက်နဲ့တဲ့။ နေခဲ့ဆိုပြီး ကားငှားပြန်သွားတယ်။ သူ ရန်ကုန်မှာ ကျနော်နဲ့ လာတွေ့တာ ကို သူများတွေတွေ့မှာ စိုးလို့ ထင်ပါရဲ့။ ကိုယ်လည်း အိမ်ပြန်ရောက်မှ တင်းထားတာတွေ လျှော့လိုက်ရတော့ တာပေါ့။ နောက်တစ်ခါ သူ နယ်မပြန်ခင် တွေ့တာက တစ်ခါ။

ချစ်မပြန်ခင် တစ်ရက်မှာတော့ ကိုယ်နေတဲ့ တိုက်ခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ အဲဒီတုန်းက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စမ်းချောင်း မှာ တိုက်ခန်း (hall type) ငှား ပြီး အတူနေကြတာ။ နေ့ခင်းဘက်ဆိုတော့ အားလုံးကိုယ်စီ အလုပ် သွားကြတော့ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ တိုက်ခန်းကို လိုက်ခဲ့ပါ၊ အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောနိုင်တာပေါ့ ဆိုပြီး ချစ်မကို ပြောတာ့ သဘောပဲလေ ဆိုပြီး ဘယ်အချိန်ဆိုရင်တော့ ပြန်ရမှာ တဲ့။ 

ဒီလိုနဲ့ တိုက်ခန်း ကို နှစ် ယောက် တည်း ရောက်သွားတယ်။ တကယ်တော့ ခေါ်လို့သာ ခေါ်သွားတာ၊ ကြီးမားတဲ့ မျှော်လင့်ချက်၊ ဘာတွေ ဘယ်လို လုပ်လိုက်မယ် ဆိုပြီး စိတ်ကူးယဉ်ထားတာတွေ လုပ်ကြည့်မယ်ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကြီးနဲ့ ခေါ်တာ မျိုးတော့  မဟုတ် ဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ လူက ဘာကိုမှ သိပ်မစဉ်းစားဘူး ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ ရှားရှားပါးပါး ချစ်မ ရန် ကုန် ရောက်တုန်းလေး သီးသန့်တူတူနေကြည့်ချင်တယ် ဆိုတာပဲ သိတယ်။

ရောက်တော့ ချစ်မ အေးဆေး နားနော် ဆို ပြီး ကျနော်အိပ်တဲ့ ဖျာပေါ်မှာ နေရာပေးလိုက်တယ်။ ဘေးမှာ သေတ္တာတွေ၊ စာအုပ်ပုံတွေ ရှုပ်ပွ လို့ပေါ့။ နေ့ ခင်းဆိုတော့ ဆူညံမှုမရှိ အေးအေးဆေးဆေးတော့ အရှိသား။ ချစ်မ က ကျနော့်ဖတ်တဲ့ စာအုပ်တွေ လျှောက် လှန်ကြည့်တယ်။ ကျနော်လည်း ပေါ့ပေါးပါးပါး အဝတ်အစား လဲပြီး ချစ်မ ကိုယ်တစောင်းလှဲနေတဲ့ နေရာနား ထိုင်ချလိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့ ချစ်မ ပါးဖောင်းလေးကို အသာနမ်းလိုက်တယ်။ ချစ်မက တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ် နေ တယ်။ ကြောက်နေတယ် ထင်တယ်။ ကျနော့်ကို မျက်လွှာကြီး လှန်ကြည့်ပြီး ဘာမှတော့ မပြောဘူး။ ကျနော် လည်း ရင်တွေ သိပ်တုန်နေတယ်။ ကျနော်လည်း ချစ်မကို အသာ လှဲချ၊ ချစ်မ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားမှ မျက်နှာနဲ့ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို အနှံ့နမ်းတော့တာပဲ။ အားမရတော့ ချစ်မ အင်္ကျီကို ချွတ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ မရဘူး။ အဲဒါနဲ့ ကြယ်သီးလေးပဲ ဖြုတ်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ ချစ်မရဲ့ ရင်သားလေးတွေကို ဆုပ်ခြေကြည့်တယ်။ ထွေးအိနေတဲ့ အထိအတွေ့ကို တကယ် မမေ့တော့ဘူး။ ဖြူဆွတ်နေတဲ့ ရင်သားဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို ထိကိုင်ရတာ စိတ် လှုပ်ရှားရတယ်။ 

ချစ်မ ရဲ့ နို့တွေက တင်းတင်းရင်းရင်းတော့ သိပ်မရှိလှဘူး။ အကြီးကြီးလည်းမဟုတ်ဘူး။ ဘေး ကို နည်းနည်းလေး အိကျနေတယ်။ နို့သီခေါင်း နီရဲရဲလေးကိုလည်း အသာ ဖြစ်ညှစ်ကြည့်မိတယ်။ ချစ်မရဲ့ ဗိုက် က သာမန် အတိုင်း ဆိုရင် နည်းနည်း စူထွက်တယ် ထင်ရပေမဲ့ ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ ဗိုက်ပူတတယ် မထင် ရဘူး။ ချပ်ချပ်လေးလိုပဲ။ ကျနော်လည်း နို့တွေ တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက် ပြောင်းစို့လိုက်၊ ကိုင်ညှစ်လိုက်၊ ချစ်မ နှုတ်ခမ်း၊ လည်တိုင် လေးကို နမ်းလိုက်နဲ့ အလုပ်တွေ ရှုပ်နေခဲ့တာပဲ။ အဲဒီအချိန်က မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း လုံးတီးအလှကို ပထမဆုံး ကိုယ်တွေ့ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးတာမို့ ထူဆန်းအံ့ဩနေခဲ့တာ။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျနော်လည်း အဆင့်တွေတက်မိတော့တယ်။ နို့တွေ စို့ရင်း ချစ်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ဆင်း၊ ချက်ကလေးကို နမ်း၊ ပြီးတော့ ချစ်မရဲ့ ထဘီကို ဖြေလိုက်ပါတယ်။ အသာလေးပဲ ပြေသွားတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်မရဲ့ ပင်တီလေးကို ရင်ခုန်စရာတွေ့ရတယ်။ အောက်က အမွေးလေးတွေကြောင့် အနက်ရောင် သမ်းနေတဲ့ နေရာလေးကို တွေ့တယ်။ 

ကျနော့် ဘာမှ သိပ်စဉ်းစားမနေဘူး။ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက် တော့ ချစ်မ ရဲ့ ညီမလေး ဖောင်းဖောင်းလေး ပေါ်လာတာပေါ့။ အမွေးလေးတွေကို လက်နဲ့ ကစားတယ်။ ဖွတယ်။ အက်ကွဲ ကြောင်းလေးကို ဖြဲကြည့်တယ်။ အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေတယ်။ အက်ကွဲကြောင်းရဲ့ အပေါ်ထိပ်မှာ ပန်းနု ရောင် အစေ့လေးကိုလည်း တွေ့ရတယ်။ မမအဖုတ်နားကပ်ပြီး ကျနော် နမ်းကြည့်သေးတယ်။ ညှီအဲ့အဲ့ အနံ့ လေးရသလိုပဲ။ 

ကျနော် ပါးစပ်နဲ့၊ လျှာနဲ့ တော့ လျှက်မပေးခဲ့ဘူး။ အဲဒီတုန်းက အဲလို မလုပ်ချင်ဘူး။ အော ကား ကြည့်တဲ့အခါမှာလည်း အဖုတ်ကို နမ်း၊ ယက်ပေးတာတွေ မခံစားနိုင်ဘူး။ ငါဆိုရင်တော့ မလုပ်ဘူး လို့ပဲ စိတ် ထဲမှာ ပြောမိတယ်။ (ခုတော့ စိတ်ပြောင်းခဲ့ပါပြီ။) ချစ်မရဲ့ အဖုတ်လေးကို ရင်ခုန် အံ့ဩစွာ ကြည့်ရင်း၊ ဟိုဆွ၊ ဒီ ကိုင်၊ နှိုက်ရင်း သတိရလို့ ချစ်မ မျက်နှာကို မေ့ကြည့်လိုက်တော့ ချစ်မက မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားတယ်။

အဲလောက် အဆင့်ရောက်နေမှတော့ ကျနော့် ညီလေးကလည်း တော်တော် ထောင်မတ်နေပါပြီ။ ကျနော်လည်း ချစ်မရဲ့ အဖုတ်လှလှလေးကို တဝကြီးကြည့်၊ မွှေနှောက် ကိုင်ကြည့်ပြီးတော့ ခဏနားလိုက်ပြီး ချစ်မ ဘေးကို လှဲလိုက်တယ်။ ချစ်မကို ဖက်ထားရင်း ချစ်မရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို အသာယူပြီး တင်းမာထောင်မတ်နေတဲ့ ကျနော့် ညီလေးဆီကို ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ ချစ်မက ညီလေးကို အသာလေး ကိုင်ထားပေးတယ်။ ပြီးတော့ မရဲ တရဲ မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကြည့်ပြီး အကြီးကြီးနော် လို့ တိုးတိုးလေး ပြောတယ်။ ချစ်မဘက်ကို လှည့်ပြီး ဖြူ ဖွေးတဲ့ ချစ်မရဲ့ ပေါင်တံကို ကျနော့် ညီလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲပြီး ဆော့ကစားနေတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ ချစ်မရဲ့ ညီမလေးအထဲကို ထိုးသွင်းဖို့ လုံးဝ စိတ်မကူးမိဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ရန်ကုန်ကို ဆင်း အလုပ်လုပ်က တည်းက အိမ်ထောင်ကျလို့တော့ မဖြစ်သေးဘူး ဆိုတဲ့ အသိက ခိုင်ခိုင်မာမာ ရှိခဲ့လို့ပါပဲ။ နောက်ပိုင်း ရည်းစားလည်း မထား၊ နောက်ပိုင်း သူငယ်ချင်းမက၊ ရည်စားမကျ တွေ ရှိခဲ့ပေမဲ့ ကိုယ့်ဘက်က စည်း မကျော်အောင် လုံးဝ သတိ ထားပါတယ်။ အခု ချစ်မကြီးနဲ့ အတူရှိချိန်မှာလည်း အဲလိုပါပဲ။ သူနစ်နာသွား အောင်မလုပ်ဘူး ဆိုတဲ့ အတွေးက ရှိနေတယ်။ (တကယ်တော့ စဉ်းစားကြည့်ရင် ဒီလို နှစ်ယောက်တည်း ရှိနေ တာကိုက သူ့အတွက် နစ်နာနေပါပြီ။ 

ဒါပေမဲ့ အဲဒီတုန်းကတော့ ထိုးသွင်းကိစ္စလုပ်ပြီးမှ ကိုယ့်တာဝန်ဖြစ် သွား တာ လို့ ယူဆခဲ့တာပါ။ မိန်းမရလို့ မဖြစ် သေးဘူးဆိုတဲ့ အသိက တား ထားတာ။) တကယ်တမ်း နှစ်ယောက် တည်း တွေ့တဲ့အချိန် နှစ်ဦး သဘောတူ ဖြစ်လာရင်လည်း နောက်ဆုံးဘူတာထိ မသွားဘူး၊ ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံး ဘူထာမရောက်ခင်အလို တစ်ဘူတာထိတော့ သွားမယ် ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးတော့ ရှိတယ်။ 

အဲဒီတော့ ကျနော်ရဲ့ လက် ကမြင်းမှု၊ နမ်း စုပ်မှုတွေကြောင့် ချစ်မကြီး ဘယ်လို ခံစားရတယ်ဆိုတာကို ကျနော် မစဉ်းစားမိ ဘူး။ ထိုး သွင်း မှုလုပ်ရင် သူ ခွင့်ပြု၊ မပြုလည်း ကျနော် မသိဘူး။  ကွန်ဒုံးသုံးလို့ရတာပဲ ဆိုပြီးတော့လည်း ကြိုတင် ရည် ရွယ် ပြီး စီစဉ်မထားဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျနော့် ညီလေးထဲက loading တွေကို လျှော့ပစ်ဖို့ လိုတယ်။ ဒီအတိုင်းလည်း လက် နဲ့ မာစတာဗေးရှင်း မလုပ်ချင်ဘူး။ အဲဒီတော့ ချစ်မကို ချစ်မ၊ ခဏ ထဦးနော်။ ရေချိုးခန်းထဲ သွားရအောင် လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ချစ်မက ဘာမှ ငြင်းဆန်မနေဘဲ အသာလေး ထဘီ ပြင်ဝတ်ပြီး အတူ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက် သွားကြ တယ်။ 

ရောက်တော့ ချစ်မ လုံချည်ကို ခြွတ်ပစ်ကလိုက်ပြီး ကျနော့်ညီလေးကို ဆပ်ပြာနဲ့တိုက်၊ ပြီးတော့ မတ်တပ်ရပ်လျက်ပဲ မျက် နှာချင်းဆိုင်က ချစ်မရဲ့ စေ့ထားတဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ထိုးထည့်ပါတယ်။ ချစ်မက ထူးဆန်း သလို ကြည့်တယ်။ ဘာမှတော့ မပြောဘဲ လိုက်လျောပါတယ်။ ကျနော်က အရပ်မြင့်တော့ နည်းနည်း ကုန်းကွ ကွ ဖြစ်နေတယ်။ မကြာဘူး။ တင်းထား၊ ထိန်းထားရတာတွေများတော့ မကြာခင်ပဲ ညီလေးထဲက အရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ ချစ်မရဲ့ ပေါင်အတွင်းသားတွေ ပေကုန်တာပေါ့။ 

ကျနော်လည်း ချစ်မ ရေဆေးပေး၊ ကိုယ့်ကိုယ် ကိုယ် လည်း ဆေးကြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲကနေ အတူ ထွက်လာ ခဲ့တယ်။ ကျနော်က ဒူးတွေ တုန် ပြီး ခပ်ယိုင် ယိုင် တောင် ဖြစ်နေခဲ့သေးတယ်။ ပြီးတော့ ချစ်မနဲ့ စောနက ကျနော် အိပ်တဲ့ ဖျာပေါ်မှာ အသာ ဆက်ပြီး အတူ လှဲနေ တယ်။ အတော်လေးကြာတော့ ချစ်မက နာရီကြည့်ပြီး ပြန်တော့မယ် တဲ့။ ကျနော်လည်း အဲဒီအချိန်ကျမှ သတိရပြီး ချစ်မကိုလမ်းထိပ်ကို လိုက်ပို့ပါတယ်။

ချစ်မနဲ့ပတ်သက်ပြီး အဲဒီ ၂ ခါထဲမို့ ခေါင်းစဉ်နဲ့တော့ ကိုက်ပါ့မလား မသိဘူး။ အလုပ်ထဲမှာတွေ့တဲ့ ကောင်မ လေး  (နောက်တော့ရည်းစားပေါ့) နဲ့ အနေနီးအတွေ့အကြုံအချို့ကို ရေးချင်ပါတယ်။ ခေါင်းစဉ်ကိုတော့ နောက် မှ သင့်တော်သလို ပြောင်းရင် ရပါသလား။

အလုပ်ထဲမှာက အခြားဌာနက ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ ငြိခဲ့တယ်။ သူက ကျနော့်ထက် ၄ နှစ်လောက် ငယ် တယ်။ အဲဒီအချိန် သူက ကျောင်းပြီးခါက အသက် ၂၂-၂၃ လောက် ရှိမှာပေါ့။  သူ့နာမည်ကို စန္ဒာလို့ပဲ ဆိုပါစို့။ တကယ်တော့ ကျနော်က ကောင်မလေးတွေနဲ့ သိပ်ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ စကားလည်း သိပ်ပြော ဆိုတတ်တာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ရုံးက လူတွေတစ် သိုက်ကြီးနဲ့ ရုံးနားက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၊ တစ်ခါတလေ လက်ဖက်သုပ်သွားစားရင် သူနဲ့ပါ ရင်းနှီးသွားတယ်။

စန္ဒာက ရန်ကုန် ဇာတိ။ အသားဖြူဖြူ။ စန္ဒာက မာဂရက်မစ်ချယ်က စကားလက်ရဲ့ အလှကို ဖွဲ့သလို အလှကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ယောက်ျားတွေ လှည့်ကြည့်ရတဲ့ ပုံစံမျိုး။ ခန္ဓာကိုယ်က သေး သေး သွယ်သွယ် မဟုတ်။ အရပ် မြင့်မြင့်။ တောင့်တောင့်။ အသက်ရလာရင် စိုးမြတ်သူဇာလို ဖြစ်လာမယ့်ပုံမျိုး။ အပျိုဖော်ဝင်စအချိန်မှာ လေ့ ကျင့် ခန်း တွေလုပ်၊ အစားတွေ အများကြီးစားခဲ့လို့ ခန္ဓာကိုယ်က ထွားလာတာလို့ သူက ပြောဖူးတယ်။ 

ဆံပင်က ကျော လယ်မရောက်တရောက်။ နောက်ကျောမှ ကျနေတဲ့ ဆံပင်ရဲ့ ၄ ပုံ ၃ ပုံလောက်ကို လှိုင်းတွန့်လေးတွေလို ဖြစ် အောင် ကောက်ထားတယ်။ သူက ခေတ်မီတယ်။ အဝတ်အစားကိုလည်း ခန္ဓာကိုယ်အလှပေါ်လွင်အောင် လှလှပပဝတ်တတ်တယ်။ ရေမွှေးကို အကောင်းစားဆွတ်တယ်ထင်တယ်။ သူ့ခန္ဓာ ကိုယ်ကနေ စူးရဲ တဲ့ အနံ့ မဟုတ်ဘဲ ချိုအီအီလေး ဖြစ်နေတဲ့ ရေမွှေး နံ့ သင်းပျံ့ပျံ့လေး ရနေတတ်တယ်။ ခုချိန်ထိ အဲဒီ ရေမွှေးနံ့ရရင် သူ့ကို ချက်ခြင်း သတိရမိတယ်။ တကယ်တော့ သူ့မှာ အခြားရည်စားတွေလည်း ရှိမှာပါ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီတုန်းကတော့ အခြားရည်းစားတွေ ရှိတယ်လို့ မထင်မိ ဘူး။

တကယ်တော့ စန္ဒာနဲ့က အနေနီးလို့ ဖြစ်သွားတာ။ သူ့မှာ စိတ်ညစ်စရာ မိသားစု ပြဿနာတချို့ ရှိတယ်။ သူ့ အဖေ နဲ့ အမေ က အတူမနေဘူး။ သူက အဖွားနဲ့ နေတယ်။ အဲဒါတွေ ပြောပြရင်း၊ ကိုယ့်အကြောင်း သူ့ အကြောင်း စပ်စု၊ မေးစမ်းရင်း ရင်းနှီးသွားတာ။ ရိုးသားမှု အရင်းခံလို့ ကျနော့်ကို ချစ်တယ်လို့ သူ ပြောဖူး တယ်။ ကျနော်ကတော့ အဲဒီအချိန်မှာ သူ့ကို စိတ်ဝင်စားလှရယ်တော့ မဟုတ်ဘူး။ 

သူ့အမေ က နောက်အိမ်ထောင်နဲ့ မို့ ကျနော်တို့ ကာရာအိုကေ ဆိုတဲ့အခါ အမေ သီချင်း တွေ ဆိုရင် သူ မျက်နှာ မကောင်းဘူး။ သူ သူ့အမေကို ချစ်ပေမဲ့ စိတ်လည်း နာနေတဲ့ သဘော ရှိတယ် ဆိုတာ ကျနော် သိရလို့ နောက်ဆို အမေ သီချင်း မဆိုတော့ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ စန္ဒာ က ကျနော့်ကို အရေးပေးတော့ အတူ သွား၊ လာ၊ စားသောက်ရင်း သဒ္ဓါလွန်တော့ တဏှာကျွန် ဆိုသလို သူငယ်ချင်းအဖြစ် ကနေ ရည်းစားမကျ အဖြစ်ကို ရောက် မှန်းမသိ ရောက်တော့တာပဲ။ 

သိတဲ့အတိုင်း တစ်ရုံးထဲမှာ ရည်းစား ထား ရင် ရုံးက မကြိုက်ဘူး မဟုတ် လား။ office romance တွေက ကုမ္ပဏီရဲ့ productivity ကို ထိခိုက်စေ တယ်လေ။ ဒီတော့ အသာလေး သိသာသိစေ၊ မမြင်စေနဲ့ ဆိုသလို လူကြီးတွေ၊ မန်နေဂျာတွေ မျက်စိမနောက် အောင် အလုပ်ကို ကြိးစား လုပ် ရင်း အသာ လေး နေရတာပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ စနေ့နေ့တစ်ရက်တော့ ရုံးက သူ့သူငယ်ချင်း အစ်မကြီးတစ်ယောက်က သူ့အိမ်ကို နေ့လယ်စာ လာစားဖို့ ကျနော် တို့ နှစ်ယောက်ကို ဖိတ်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ မြို့ထဲက သူနေတဲ့ တိုက်ခန်း အပေါ်ဆုံး ထပ်ကို ရောက်သွား တယ်။ သူ့အိမ် မှာ သူတစ်ယောက်တည်း ချက်ပြုတ်နေတာ၊ စန္ဒာ နဲ့ ကျနော်လည်း ကူညီချက်ပြုတ်ပြီး စား သောက်ကြ၊ ပြီး တော့ နင်တို့နှစ်ယောက် နားကြဦး ဆိုပြီး ထပ်ခိုးပေါ်သွားကြ၊ ဆေးကြော ပြီးရင် ငါလာခဲ့ မယ် လို့ ပြောတာနဲ့ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်တည်း ထပ်ခိုး (ဟောင်ကောင် ပုံစံ တိုက်ခန်း) မှာ ဖျာတစ်ချပ်စီနဲ့၊ စာအုပ်တစ်အုပ်စီနဲ့ ငြိမ့်ကြတာပေါ့။ 

အဲဒီအချိန်ထိ ဘာမှ ထူးထူးထွေထွေ စိတ်ကူးတွေ မရှိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အိမ်ရှင် အစ်မကြီး က လည်း ရောက်မလာသေး၊ ထပ်ခိုးမှာ ငါတို့ နှစ်ယောက်ထဲပါလား ဆိုတဲ့ အသိ ဝင်လာ တဲ့အချိန် စိတ်ကူး ရိုင်း တွေ ဝင်တော့တာပဲ။ ဖျာ ပေါ်မှာ ကိုယ်တစောင်း လှဲနေတဲ့ သူကလည်း ကျနော့် ကို မကြာမကြာ သူ့မျက်လုံးကို လှန်ပြီး ကြည့်တယ်။ ရင်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲ၊ နွေးခနဲ  ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ စန္ဒာဟာ အတော်တော့ လှသား လို့ စိတ်ထဲမှာ တွေးမိတယ်။ 

စာဖတ်ရင်း ရောက်တတ်ရာရာ ပြောနေတဲ့ ကျ နော့် အသံတွေ လည်း စိတ် လှုပ် ရှား နေတော့ အသံတွေလည်း တုန်လာတယ်။ ပြီးတော့ စကားမပြော ဖြစ် ကြတော့ဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ သင်ဖျူး ပေါ်က သူ့လက်မောင်းဖြူဖြူအတွင်းသားလေးကို ကျနော် နမ်းမိတယ်။ သူ မငြင်းဘူး။ စန္ဒာ့ကို ချစ်လား ဟင် လို့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ မေးတယ်။ ကျနော်လည်း အင်း လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ ပြီးတော့ တိတ်ဆိတ်သွားပြန်ရော။ အဲဒီ အချိန်မှာ အိမ်ရှင်အစ်မကြီးက ‘ ဟေး ရေနွေးလာပြီဟေ့ နင်တို့ နှစ်ယောက် သောက်ဖို့’ ဆိုပြီး ရေနွေးခရားနဲ့ ပန်းကန်လုံးလေးတွေ လာချတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ရှင်းလိုက်ဦးမယ် ဆိုပြီး ဆင်းသွားပြန်ရော။ ကျနော်တို့ နှစ် ယောက်ကို တမင် ရှောင်ပေးတယ် ထင်ပါတယ်။

ကျနော့် သူ့ပါးလေးတွေကို နမ်းမိတယ်။ ရေမွှေးနံ့ အီအီလေး ရတယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ အဖြူရောင်ချည်ထည် အင်္ကျီ လေးနဲ့ စန္ဒာဟာ အဲဒီအချိန်မှာ သိပ်လှနေတာပဲ။ သူ့ပုခုံးလေးတွေကို အသာဆုပ်ကိုင်မိတယ်။ အသားလေး တွေ က နုညက်နေတယ်။ အသားအရေကို ပြု ပြင်ထိန်းသိမ်းတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို အနီးကပ်မြင် ရတာ အသက် ရှူမှားစရာပါပဲ။ နှုတ်ခမ်းလေးက တုန်နေသလိုပဲ။ မျက်လုံးက ပိုပြီး ဝိုင်းစက်နေ နေပြီး ကျနော့် ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်ကို ဘာသာမပြန်တတ်ဘူး။ စိုးရိမ်နေသလို၊ တစ်ခုခုကို တောင်းဆိုနေသလို၊ အဓိပ္ပာယ်တွေ ပါ တယ်လို့ ထင်တယ်။ 

သူ့အသက်ရှူသံကို ကျနော် ကြားရသလို ကျနော့် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်လာ တာ လည်း သူ သတိထားမိမှာပဲ။ ကျနော် သက်ပြင်းတွေ အခါခါ ချမိတယ်။ စိတ်တွေလည်း ယောက်ယက်ခတ် နေတယ်။ အခြေအနေက လုံးဝ လုံခြုံ၊ လွတ်လပ်တဲ့ အခြေအနေ မဟုတ်လို့  အဲဒီလို အသည်း တယား ယား၊ ရင် တဖိုဖိုကကို အရသာတစ်မျိုး ဖြစ်နေတယ်။ အောက်က အစ်မကြီး တက်လာရင် ဟန်မပျက်နေနိုင်အောင် လည်း စဉ်းစားထားရသေးတယ်။ 

ကျနော် ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို ချထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အရဲကိုး ပြီး စန္ဒာ ရဲ့ ရင် ဘတ်ပေါ်ကို ကျနော့်လက်တင်လိုက်တယ်။ အိအိလေးရယ်။ ရင်သားတွေက မကြီးဘူး။ ခပ်ငယ် ငယ်ပဲလို့ ထင် တယ်။ သူမရုန်းဘူး။ သူ့ရင်သားလေး တွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ အငမ်းမရ နမ်းမိ တယ်။ သူက ကျနော့်ဆံပင်တွေ ကို ဖွတယ်။ ကျနော်အားမရတော့လို့ သူ့အင်္ကျီ အောက်က အသာလျိုပြီး သူ့ရင်သားလေးတွေကို ကိုင်စမ်းမိ တယ်။ နမ်းတယ်။ အင်္ကျီပေါ်ကနေ နမ်းစုပ်တယ်။ တကမ္ဘာလုံးကို မေ့သွား စေမယ့် အထိအတွေ့ပါပဲ။

အတော်လေးကြာတော့ ကျနော်မနေနိုင်တော့ဘူး။ ရင်သားလေးတွေကို ဆုပ်နယ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်က တောင် ဘက် ဆီ ဆင်းသွားတော့တယ်။ သူ့ဗိုက်သား ရှပ်ရှပ်လေးကို ပွတ်ပြီး လုံခြည်အောက်က အသာလျို၊ အောက်ခံ ဘောင်းဘီအောက်က သူ့ ညီမလေးကို စမ်းမိ တယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ သူက သူ့လက်တစ်ဘက်နဲ့ ကျနော့် လက်ကို ဆွဲထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော့်လက်က သူ့ ညီမလေး ဆီ ရောက်နေပြီ။

စမ်းမိသမျှ အ မွေး တွေ သိပ် မရှိဘူး။ စိုတော့ စိုနေတယ်။ ကျနော့် လက်ချောင်း တွေမှာ စိုစိစိ၊ ခပ် နွေးနွေး ခံစားရတယ်။ ဒီတစ်ခါမှာ တော့ သူ့လက် က အတော်ရုန်းတယ်။ ကျနော့်လက်ကို အဇွတ် ပြန် ဆွဲတယ်။ ကျနော်က မျက်စိကို မှိတ်၊ သူ့ နို့လေး တွေ မပြတ် နမ်းရင်း လက်က အင်ဂျင်ဝိုင်တိုင်းဖို့ ကြိုး စားနေတာ။ ဒါပေမဲ့ စန္ဒာဟာ သူ့အောက် ပိုင်းကို ကျူး ကျော်တာ မကြိုက်ဘူး ဆိုတာ သိရတော့ ကျနော် လက်လျှော့လိုက်ပါတယ်။ 

အဲဒီ အချိန်မှာ သူလည်း စိတ်တွေ ပြေ လျော့ သွားပြီ ထင်တယ်။ အစ်မကြီး တက်လာ လိမ့်မယ် လို့ တိုးတိုးလေး ပြော ရင် ကျနော့် ခေါင်း ကို အသာ ဆွဲ ဖယ် တယ်။ ပြီးတော့ လှဲနေ ရာကနေ ထထိုင် တယ်။ ကျနော်လည်း  လှုပ်ရှားမှုတွေရပ်ပြီး သူ့ဘေး မှာ ငုတ် တုတ် ပေါ့။ သူ စိတ်မဆိုးဘူးဆို တာ တော့ သိတယ်။ တောင်းလည်း မတောင်းပန်မိဘူး။ ရှက်နေတဲ့ သူ့မျက်နှာ ခပ်ရဲရဲ လေးက သိပ်ချစ်စရာ ကောင်း နေခဲ့ တယ်။ သူ့ပုခုံးလေးကို လက် နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ် ကိုင်ရင်း ဘာ စကားမှ မပြော ဘဲ အဲဒီ အခိုက် အတန့် လေးရဲ့ သာယာမှုကို ငြိမ်ငြိမ် သက်သက်လေး ခံစားနေမိ တယ်။ 

ဒါပေမဲ့ ကျနော့် ရင်ထဲ မှာတော့ မုန်တိုင်းက ပြီးမသွားသေးဘူး။ မုန်တိုင်း ပြီးဖို့ လိုတယ်။ မဟုတ်ရင် စန္ဒာ့ကို နောက် တစ်ခါ ထပ် ရန် ရှာမိလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် အိမ်သာသွားဦးမယ်နော် လို့ ပြောပြီး အောက်ထပ်က အိမ်သာထဲမှာ တင်းကျပ်နေမှု တွေပြေလျော့အောင်၊ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်း အပူ ထုတ်လိုက်ရပါတယ်။ အဲလို လုပ်ပြီးမှပဲ နေသာ ထိုင်သာ ရှိသွား ပြီး ရင်ထဲက  မုန်တိုင်းလည်း ပြီးသွားပြီး ငြိမ်း ချမ်းသွားတော့တယ်။

ကိုယ်တွေ့အဖြစ်အပျက်တွေ ဆိုပေမဲ့ ရင်ခုန်စရာကောင်းတဲ့ လိုရင်းကို မရောက်ဘဲ ရှည်လျားပေများကုန်တယ်။ နှစ်ကိုယ်ကြားအတွေ့အထိ၊ အတွေ့အကြုံတွေက သိပ်မျှော်လင့်ထားသလောက် မဟုတ် ရင် သည်းခံကြပါနော်။ ကိုယ်တကယ် ဖြစ်ခဲ့၊ ကြုံခဲ့တာကို ရေးတာမို့ romantic မဆန်၊ ရင်မခုန်ရလို့ ပျင်းစရာ ဖြစ်နေလား မသိဘူး။ အတွေ့အထိကြောင့်ဖြစ်ရတဲ့ ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ရဲ့အချစ်စိတ် အပြောင်း အလဲကို လည်း တစ်ပိုင်းတစ်စ ထင်ဟပ်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။

စန္ဒာနဲ့ကအစမှာ သိပ်အလေးအနက်ကြီးမဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရူးအမဲသားကျွေးမိသလို ဖြစ်ပြီး အတွေ့ အထိကို စွဲလမ်းသွားတော့တယ်။ သူရော၊ ကိုယ်ရော ယူဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ မပြောဘဲ သိနေပေမဲ့ နှစ်ဦး သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အဖော်လုပ်ပေးရတာကို အခြေအနေ မပေးလို့ ဆိတ်ကွယ်ရာ နှစ်ဦးသား တွေ့တဲ့ အချိန်တော့ မရှိ လှ တော့ဘူး။ ကြံတော့ ကြံ စည်နေတာပဲ။ တိမ်တိုက် အမှတ် ၉ ဆီ ပျံသန်း ချင် နေတာလေ။ အဲဒီ အချိန်ဟာ ကျနော့် ဘဝမှာ မွှန်ထူတဲ့ ကာလ ဖြစ်မယ်။ 

အလုပ်ထဲက အစ်ကိုကြီးတွေက မင်းမူပျက်နေတာ သိပ်သိသာ တယ် တဲ့။  ၆ လ လောက်ကြာတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စန္ဒာက ခပ်ခွာခွာလုပ် လာတယ်။ ကျနော်လည်း ပျာ တော့ တာ ပဲ။ ဘာ ဖြစ်လို့လဲ လို့ ဖုန်းဆက်ပြီး ခဏခဏ မေးတယ်။ သူက လှည့် ပတ်ဖြေတယ်။ နောက်ဆုံး တော့ ကွယ် ဝှက် မနေတော့ဘဲ မေ့လိုက်ပါ လို့ ပြောတော့တာပဲ။ 

အဲဒီမှာ ကျနော်မွန်ထူပြီး ဆင်ခြင်မှုမရှိတော့သလိုကို ဖြစ် သွား တယ်။ နှစ်ဦးသား ယူဖြစ်မှာလည်း မဟုတ်၊ မက်မောသာယာစရာကောင်းလှတဲ့ အတွေ့အထိကို ဆုံးရှုံးရ တော့ မှာကြောင့် ဖြစ်မယ်။ အဲဒီတုန်းက အသည်းကွဲဒဏ်ရာနဲ့ မိုးရွာကြီးထဲ စမ်းချောင်း ကနေ ကမာရွတ်ကို ခြေ ကျင် လမ်းလျှောက်ပြန်ခဲ့တာ။ အဆောင်ရောက်တော့ ညောင်းကိုက်နေတာပဲ။

နောက်ပိုင်း သွေးအေးသွားတဲ့အခါကျမှ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်။ ဘာကြောင့် စန္ဒာကိုမှ အရူးအမူးဖြစ်သွားခဲ့ တာလဲ၊ အရင်က လည်း ချစ်မကြီးနဲ့ (နောက်ဆုံး ဘူတာ အထိမဟုတ်ပေမဲ့) အတွေ့အထိ အတွေ့အကြုံတွေ ရှိခဲ့ တာပဲ။ ကိုယ် တကယ် ချစ်ခဲ့တဲ့၊ တစ်မြို့ တစ် နယ်စီကိုတောင် တကူးတကသွားတွေ့ရအောင် ချစ်ရတဲ့ ချစ်မကြီး ကို တော့ စွဲစွဲလမ်းလမ်း မဖြစ်တော့ဘဲ လပိုင်း လောက် ရင်းနှီးခဲ့တဲ့ စန္ဒာကိုမှ ဘာကြောင့် စွဲလမ်းသွားရ တာလဲလို့ ကိုယ့် ကိုယ်ကိုယ် မေးမိတယ်။ ဒီလို အဖြေရ တယ်။

ချစ်မကြီးက ဣန္ဒြေကြီးတယ်။ မပွင့်လင်း၊ အရှက်အကြောက်ကြီး။ စကားကိုလည်း ဝေဝေဆာဆာ မပြောတတ်။ ကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်နဲ့ လှပေမဲ့ ပြင်ဆင်မှုက ရိုးရိုးပဲ။ ငြိမ်သက်တည်ငြိမ်တဲ့ အလှ။ အနေဝေးတယ်။

စန္ဒာကတော့ လှတယ်ဆိုတာထက် ပြင်ဆင်ဝတ်စားတတ်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းတွေက ပူပြင်း လောင်မြိုက်တဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ လုံခြည်ကို တင်းနေအောင် ဝတ်ထားရင် သူ့ တင်ပါးပြည့်ပြည့်လေးကို မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်အောင်ပဲ။ စကားပြောတာ၊ အမူအရာ ချစ်စရာကောင်းတယ်။ အလိုက်သိတယ်။ တွေ့တဲ့လူ တိုင်း (ယောက်ျားတိုင်း) ချစ်အောင် ပြောတတ်တယ်။ 

လူကြီးတွေအမြင်မှာ ခေးကြီးတစ်ယောက်၊ သိတတ်လိမ္မာ လွန်းလှသော သူငယ်မကြီး တစ်ယောက်ပဲ။ ကက်ဆက်ခွေထဲ အသံသွင်းပြီး ချစ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောတာ၊ စက္ကူစုတ်လေးတွေမှာ စာတိုလေးတွေရေးပြီး အမှတ်တရပေးတာ စသည်ဖြင့် စွဲလမ်း သွားအောင် လုပ်တတ် တယ်။ အနေနီးတယ်။ အဲဒီ ကျွမ်းကျင်မှုတွေမှာ ကျနော် အရည်ပျော်ကျတော့ တာပဲ။

နောက်မှ သူငယ်ချင်းတွေဆီက ကျနော် ပြန်သိရတာက စန္ဒာက သူ့ကို ဆလွန်းကားလေးနဲ့ မကြာခဏ လာကြို တဲ့ အသက်ကြီးကြီး သူ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲဆိုတဲ့ သူနဲ့ မရှင်းမလင်း ဖြစ်နေတာ။ အဲဒီ အစ်ကိုကြီးက စပွန်ဆာ ဆိုပါ တော့။ အဲဒီလို သိရမှ ကျနော် ပိုအသည်း ကွဲတာပဲ။ သံသယတော့ရှိပေမဲ့ ဖြစ်နိုင်ချေ ရှိတယ်လို့ ထင်တယ်။ သူ့ အနေနဲ့ ဈေးကြီးတဲ့ အဝတ်အစားတွေ၊ အသုံးအဆောင်တွေ သုံးနိုင်တာ ဒါကြောင့်ဖြစ်မယ် လို့ ကောက် ချက်ချ မိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဘဝမှာ အသည်းကွဲတဲ့ ဝေဒနာ ပထမဆုံး ခံစားခဲ့ရတာပဲ။ ခါးသီးလှ၊ အခံရဆိုး လှပါတယ်။

(နိုင်ငံခြားမထွက်ခင် တစ်ခါ စန္ဒာနဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ မနက်စောစော ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ တွေ့တော့ သူက စခေါ် တယ်။ အချိန်ရလားဟင် ဆိုပြီး ဗိုလ်အောင်ကျော်လမ်းထဲက ကော်ဖီဆိုင်မှာ ထိုင်ရင်း သူ့ အကြောင်းတွေ ပြော ရင်း ငိုလိုက်တာ။ မျက်ရည်တွေဆိုတာ တစ်စက်စက်ကျရင်း ရှေ့က စားပွဲခုံပေါ်မှာ အိုင် ထွန်းနေတာပဲ။ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ မျက်လုံးထဲက မျက်ရည်တွေ အဲလောက် ထွက် တာ အံ့ဩစရာပဲ။ သူစိမ်းကားခဲ့တာ တောင်းပန်တယ်။ ခွင့်လွှတ်ဖို့ ပြောတယ်။ ဒီကလည်း စိတ်နာတာတွေပျောက်ပြီး ဘာမှ မပြောခင် အရည်ပျော်ကျလုလုရယ်။ အရင်လို ပြန်နေရအောင်၊ ပြန် ချစ်ရအောင် လို့တော့ မပြောဘူးခင်ဗျ။ ဒီလိုနဲ့ သူငယ်ချင်း ပြန်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ခုတော့ FB မှာ တွေ့ရပေမဲ့ မဆက်သွယ်ဖြစ် တော့ပါ။ သူဆွတ်တဲ့ ရေမွှေးနံ့ရရင် သူ့ကို သတိရမိတုန်း။)

စန္ဒာနဲ့ချစ်တဲ့အချစ်ကတော့ ဆရာသိန်းဖေမြင့်က သူ့ရည်းစားတစ်ယောက်ကို ချစ်တဲ့အချစ်ကို ဦးနုက မှတ် ချက် ချသလို infatuation ရူးမိုက်တဲ့အချစ် လို့ ပြောရမှာပဲ။ အတွေ့အထိ နဲ့ ပတ်သက်လာရင် ဆင်ခြင်ထိန်းသိမ်းဖို့ အင်မတန် ခက်တယ်ဗျာ။ ကိုယ်တွေ့ပါ။

စန္ဒာကြောင့် အသည်းကွဲပြီးနောက်ပိုင်း အသည်းနှလုံးကို အလိုလိုက်လို့ မဖြစ်ဘူး။ ဘဝ ပျက် သွား မယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဆုံးမရင်း နောက်တစ်နှစ်လောက်ကြာတော့ ဟက်တက်ကွဲနေတဲ့ အသည်းကို ကုသ ပေး မဲ့သူ ပေါ်လာခဲ့ပါ တယ်။  သူနာမည် မှာ နွယ် ပါလို့ နွယ် လို့ပဲ ဆိုပါစို့။ သူက ကျနော် စန္ဒာနဲ့ ရည်းစားလိုလို ဖြစ် နေကတည်းက ကျနော့်ကို ကြွေနေခဲ့တာဆိုပဲ။ ကုမ္ပဏီ မတူပေမဲ့ အလုပ်သဘာဝချင်း ဆက် စပ်လို့ စန္ဒာ ကို လည်း သိနေတယ်။ သူ စိတ်တိုရင် မကြာခဏ ခနဲ့တတ်တယ်။

နွယ် က ပိန်ပိန်ပါးပါး။ အသားက ညိုစိမ့်စိမ့်ရယ်။ ဆံပင်ကတော့ ခါးအထိရောက်တယ်။ အရပ်ခပ်ပုပု။ လှတဲ့ အထဲတော့ မပါ။ ရွက်ကြမ်းရေကျိုထက် နည်းနည်းလေးပဲ သာမယ်။ စန္ဒာနဲ့စာရင် နွယ့်မျက်နှာက plain ပဲ။ ပြင်ဆင်ချယ်သမှု ရှိပေမဲ့ တစ်ခုခု လိုနေသလိုပဲ။ ( နှိုင်းယှဉ်ရရင် ခိုင်သင်းကြည် နဲ့ သူ့ သမီးမျက်နှာမျိုး။ သူ့သမီး လည်း လှပေမဲ့ တစ်ခုခု လိုနေသလိုပဲ။) နွယ်က စန္ဒာလို့ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်၊ အောက်ပါ အရည်အချင်း၊ အထက်ပါ အရည်အချင်းတွေတော့ မရှိလှ။

အထက်ရော အောက်ရော ခပ်ပြား ပြား ပဲ။ နွယ်ခြေစုံရပ်ပြီး မတ် တပ် ရပ်နေရင် သူ့ခြေသလုံး နှစ်ဘက်က မသိ မသာလေး အပြင်ဘက်ကို ကွေးထွက် နေတယ်။ ကာတွန်း စော မင်း ဝေရေးတဲ့ မိန်းကလေးပုံတွေလိုပဲ။ အကြောင်းအရာတစ်ခုကို စိတ်ဝင်စား အောင် ပြော တတ်တယ်။ ခံယူချက် ရှိတယ်။ ရည်မှန်းချက်ရှိတယ်။ နွယ်က စိတ်ကူးယဉ်တာတွေ မရှိဘူး။ လက်တွေ့ကျကျစဉ်းစား တယ်။

ဆရာကြီး တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်က မိန်းကလေး အလှဖွဲ့ရာမှာ အသားညိုတဲ့ မိန်းကလေးဇာတ်ကောင်တွေရဲ့ အလှကို ဖွဲ့တာ အနုပညာမြောက်လှတယ်။ ရှေးကဗျာလင်္ကာ စာသားတွေရော၊ သူကိုယ်တိုင် တီထွင်ရေးဖွဲ့တဲ့ စကားလုံး တွေကြောင့်ရော အသားညိုတဲ့သူတွေ လှရင် အသားဖြူသူတွေ မမီဘူးလို့ တွေးမိတယ်။ ရှေ့က ချစ်မ၊ စန္ဒာ နှစ် ယောက်လုံး အသားဖြူကြတော့ မလှပေမဲ့ အသားအရေ ညိုညက်ညက်နဲ့ နွယ်ကိုအပြောင်းအလဲတစ်ခု အဖြစ် စိတ်ဝင်စား မိတာလည်း ပါမှာပဲ။

နွယ် က မိဘနဲ့ ညီငယ်တွေကို ထောက် ပံ့နေရတဲ့ ကျနော့် ဘဝကိုလည်း နားလည်တယ်။ သူ့ကိုတော့ ရင်ခုန် တာထက် သူ့ရဲ့နား လည်မှုကြောင့် ချစ်မိ တာက ပို တယ်လို့ ထင်တယ်။ သူနဲ့ အတူသွား၊ လာရတာ ပျော်ပြန် ရော။ သူက ပျော် အောင် လုပ်တာ များပါ တယ်။ IC ပွဲ တောင် အတူသွား ကြည့်လိုက်သေးတယ်။

ကာယကံမြောက် အချစ်နယ်ကျွံကြတဲ့ အကြောင်းကို ရောက်အောင် ခပ်တိုတို ပြောပါမယ်။

ရှေ့မှာ နှစ်ယောက်နဲ့ နီးစပ်တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ ရှိခဲ့တော့ နွယ်နဲ့ အနီးကပ်နေရတာတွေကို အရင်ကလောက် ရင်တထိတ်ထိတ်ခုန်ပြီး လှုပ်လှုပ်ရှားရှားတော့ မဖြစ်လှဘူး။ ဒါပေမဲ့လည်း ယောက်ျား လေးဆိုတော့ သိတယ် မလား။ လူပျို့လက်ဝက်မြီး ဆိုသလိုပဲ။ တစ်ရက် မိုးတွေ သည်းသည်းရွာလို့ တက်စီနဲ့ အိမ်ပြန်လိုက်ပို့၊ တက် စီ က  ဖြေး ဖြေးပဲ မောင်းလို့ရ၊ မသိမသာလေး နွယ့်ပုခုံးလေးတွေ ဖက်ရင်း ရင်သားတွေကို အုပ်ကိုင်မိတယ်။ 

သူ ကျနော့် ကို အရေးပေး၊ အလို လိုက် တာတွေ သိ ထားတော့ စိတ်ထဲမှာ နွယ်က ကန့်ကွက်မှာမဟုတ်ဘူးလို့သိနေတယ်။ ယောက်ျားတစ်ယောက် ရဲ့ intuition ခေါ် မလားဘဲ။ နွယ့် ရင်သားတွေက လုံးလုံးကြွကြွမဟုတ်ဘဲ ခပ်မို့မို့ လေးရယ်။ A လောက်ပဲ ရှိမယ်။ နို့သီးလေး တွေကတော့ ခံတံချောင်းထိပ်က ခဲဖျက်ထက် နည်းနည်းလေးပဲ ကြီး မယ် ထင်တယ်။

နောက်တော့ ကျနော်နေတဲ့ တိုက်ခန်းရယ်၊ ဟိုတယ် မှာ ၂ ခါ တွေ့ဖြစ်တယ်။ အေးအေးဆေးဆေး နားလို့ ရအောင် အိမ်လိုက်ခဲ့၊ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး ဆိုပြီး ခေါ်တော့ လိုက်လာတယ်။ ချက်ပြုတ်စားကြ၊ နမ်း၊ ပွတ် သပ်တာ လောက်ပါပဲ။ တောင်ဘက်အရပ်က ခြုံပုတ်လေးဆီလည်း အလည်သွားလို့ ရနေပြီ။ အမွေး သိပ်မရှိလှ။  ဒုတိယ အကြိမ်မသွားခင် တစ်ခုခု ဝယ်လိုက်ဦးမယ်နော်ဆိုပြီး ကွန်ဒုံးဝယ်လိုက်တယ်။ နွယ်မြင်တယ်။ ဘာမှ မပြော ဘူး။ နွယ်ကိုတော့ ယူဖြစ်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပြီ။ နွယ်နဲ့ ၂ ခါ ရေအတူချိုးတယ်။ 

သူက ရှင်နဲ့ ရရင် တော့ အအေးပတ်ပြီး ဖျားမှာပဲ တဲ့။ ပထမထိုးသွင်းမှုမှာ အတော်နာကျင်ပုံရတယ်။ သွေးစ တော့ မတွေ့ရ။ စပ် ဖျဉ်း ဖျဉ်း ဖြစ်နေတယ်လို့ ပြောတယ်။ ပထမဆုံးအကြိမ်မှာ သူရော၊ ကိုယ်ရော ကျေနပ်မှု သိပ်မရပါ ။ 

ဒါပေမဲ့ ငါ့ ကြောင့် နွယ် defloration ဖြစ်သွားပြီ  ဆိုပြီး သူ နာကျင်နေမလား ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့အတူ ထူးထူးခြားခြား တစ် မျိုးလေးတော့ ကျေနပ်နေသလို၊ ဂုဏ်ယူနေသလို ခံစားရတယ်။ ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ အတ္တစိတ်ပဲ။ နောက် တစ်ခါတော့ ဟိုတယ်ခန်းတစ်ခုမှာ။ အဲဒီထဲမှာ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှိတယ်။ ကုန်းပေးနေတဲ့ နွယ့်ကို နောက်ကနေ လုပ်ရင်း သူ့ကို ဒူးထောက်ပုံစံဖြစ်သွားအောင် ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ 

ကိုယ်က သူ့နောက် မှာ ဒူးထောက်လို့ ၊ ညီ လေးကတော့ နွယ့်ညီမလေးထဲကို ထိပ်ဖျားလောက်ပဲ ဝင်မယ်ထင်တယ်။ သူ့ကျောပြင်နဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်က ကပ်နေတယ်။ သူ့ချိုင်းကြားကနေ ရင်သားနှစ်ဘက်ကို ဆုပ်လိုက်တယ်။ သူနဲ့ ကျနော် နှစ် ယောက်စလုံးရဲ့ ပုံရိပ် ကို ရှေ့ကမှန်မှာ မြင်ရတာ သိပ်စိတ်လှုပ်ရှားကျေနပ်ဖို့ ကောင်းတာ မှတ်မိနေတယ်။ သူလည်း ကြိုက်တယ်တဲ့။ သူလည်း သူ့ လုံးတီးပုံကို ခုမှ မှန်ထဲမှာ မြင်ဖူးပြီး ရင်ခုန်နေတယ်။ အဲဒီအတွေ့အကြုံက မမေ့နိုင်စရာပဲ။

ခန္ဓာကိုယ်ချင်းရင်းနှီးပြီး သွားတော့ နှစ်ယောက်သား ပိုပြီး နားလည်မှု ရသွားသလို ခံစားရတယ်။ ပိုပြီး တစ် သားတည်းဖြစ်သွားသလိုပဲ။ ရှေ့ဆက်ဖို့ ခွန်အားတွေလည်း ရလာတယ်။ နှစ်ယောက်တစ်အိပ်မက် ရည်မှန်း ချက်တွေ လည်း ပြတ်သားလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကံကြမ္မာ ဖြစ်လာပုံက လူကြီးပိုင်းတွေ အလုပ်ထွက်ကြပြီး ကုမ္ပဏီက ခပ်ယိုင်ယိုင် ဖြစ်လာတယ်။ ပရောဂျက်တွေလည်း မသေချာမရေရာ ဖြစ်လာတယ်။ 

သူ့အိမ်က ကျ နော် နဲ့ တွဲနေတာ သိပေမဲ့ ဘာမှ မကန့်ကွက်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်း နွယ်က နေ့တိုင်း အိမ်လိုက်မပို့နဲ့ တော့ နော် လို့ ပြောတော့ ပြဿနာ ရှိတာကို ရိပ်မိလာတယ်။ တိုတိုပြောရရင် နောက်ဆုံး အဆက်ဖြတ်ရမလို ဖြစ် လာ တယ်။ နွယ်ကအစပိုင်းတော့ကြိုးစားပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့အနာဂတ်မသေချာတဲ့ကျနော့်လိုကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတစ် ယောက် ရဲ့ အနာဂတ်ကို သူ့အစ်မတွေက သဘောကျပုံမရဘူး။ 

ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် မှာ နွယ်က သူ့ဘက်က အခြေ အနေ တွေ ကို ရှင်းပြပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြော ပြီး လမ်းခွဲကြဖို့ ပြောတယ်။ သူနဲ့ သက်တူရွယ်တူ ကုမ္ပဏီ ပိုင်ရှင် လူငယ် တစ် ယောက်ရဲ့ ကမ်းလှမ်းမှုကို လက်ခံ လိုက် ပြီတဲ့။ ကျနော် အံ့ဩမိတယ်။ သူနဲ့ ကျနော် အရင်းနှီးဆုံးဖြစ် ခဲ့ကြ ပြီနော်။  နွယ်က လက်တွေ့ကျကျ ဆုံးဖြတ်သွားတာပဲ လို့ ယူဆမိတယ်။ နွယ့်ကို ကျနော်က စ ချစ်ခဲ့ တာ မဟုတ် ပေမဲ့ အဲဒီအချိန်မှာ တော်တော်လေး လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ 

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မညှာ တမ်း ပြန်မေးကြည့်တော့ နွယ့်ကို ချစ်တဲ့အချစ်က စန္ဒာတုန်းကလောက် လှိုက်လှိုက် လှဲလှဲ မဟုတ် လှဘူး။ ဒါပေမဲ့ ငါ့ကို သူတို့တွေ မလိုချင်ကြပါလား ဆိုပြီး ငြင်းပယ်မှု ခံရသူ တစ်ယောက်ရဲ့ တုန်လှုပ်မှုကြောင့် ပါ။ ယောက်ျား တစ် ယောက်ရဲ့ မာနကို ထိသွားလို့ပါ။ ဖြစ်ရပ်မှန်၊ အရှိတရားဖြစ်တဲ့ ကိုယ့်အခြေအနေကို လက်မခံချင်ဘဲ လက်ခံလိုက်ရလို့ပါ။ နွယ်နဲ့ ကျတော့ အသည်းကွဲတယ်ဆိုတာထက် မခံချင် စိတ်က ပိုများ တယ်။ ငြိမ်မနေ နိုင်လို့၊ ဘာမှလည်း မတတ်နိုင်လို့ ရက်အတော်ကြာ အားကစား ကွင်း ကြီးထဲ ပတ်ပြေး၊ အလေးတွေ မ လုပ်နေခဲ့ရတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ပြည်တွင်းမှာတော့ မဖြစ်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ရရာနေရာက ပိုက်ဆံချေး၊ စင်ကာပူထွက်၊ အလုပ်ရ၊ ဇနီးလောင်းနဲ့တွေ့၊ လက်ထပ်။ အခု ကလေးတစ်ယောက်ရ၊ ဒါပါပဲ။


ပြီးပါပြီ။