မယားပါသမီး အပိုင်း ( ၃ )
အသင့်ပြင်ထား ထွက်တော့မယ် အမည်နဲ့ ပုံနှိပ်စာအုပ်အဖြစ် ထွက်ခဲ့သည်။
ရေးသားသူ....ရတနာဝင်းထိန်
ကိုစိုးထူးသည် မယားချောကြီးဒေါ်တင်တင်မေ နှင့် မယားပါသမီးနှစ်ယောက် ဖြစ်သော အကြီးမ တင်မေခက် နဲ့ အငယ်မတင်မေထက်ဟူသော အမျိုးသမီးသုံးယောက်အား တစုတဝေးတည်း တချိန်တည်းတွင် လိုးဆော်နိုင်ရန် “ခွင်”ဖန်စီစဉ်ခဲ့ရာ အောင်မြင်ခဲ့လေသည်။ ထိုနေ့က ကိုစိုးထူးသည် ကြီးစဉ်ငယ်လိုက် အစီအစဉ်ဖြင့် မိမိရဲ့မယားဒေါ်တင်တင်မေနှင့် မယားပါသမီးအကြီးမတင်မေခက်တို့ ပါးစပ်ပေါက်များကို သူ့လီးကြီးနဲ့ လိုးဆော်ခဲ့ပြီး အငယ်မတင်မေထက်အား ဆက်လက်လိုးပေးရန် ကျန်သေးသည့်အတွက်…
“မမမေ… သမီး အငယ်မကို ဘယ်လိုအနေအထားမျိုးနဲ့ ပါးစပ်လိုးရရင် ကောင်းမလဲဟင်... ပြောစမ်းပါအုံး… ”
လို့ သမီးကိုလိုးဖို့ အကြံဉာဏ်ကို အမေ့ဆီမှာ တောင်းလိုက်သည်။
“ မေမေ… မြန်မြန်ပြောပါ... ဘယ်လိုမျိုး လုပ်မှာလဲ....”
တဏှာအရမ်းထန်ကာ ပါးစပ်လိုးတာကို သိပ်ခံချင်နေသည့် တင်မေထက်က မိခင်ကိုပူဆာသလိုမျိုး
လှမ်းပြောသည်။
“ ထက်ထက်ကို ခုတင်စောင်းမှာ တင်ချပေါ့… ကြိုက်ရဲ့လား...”
ဒေါ်တင်တင်မေက လင်တော်မောင်ကို ပြောလိုက်သည်။
“ ကြိုက်တယ်... သူ့စောက်ပတ်ကိုရော မမမေ ယက်ပေးအုန်းမလား… ခက်ခက်ကို ယက်ခိုင်းရမလား”
ကိုစိုးထူးက မေးသည်။
“ ကျမ ယက်မယ်… ကျမ ယက်မယ်… ”
တင်မေခက်က ဝင်ပြောသည်။
“ ဟိတ်… ခက်ခက်… ဒီတခေါက်မှာ နင်က ဘေးကပဲကြည့်… ထက်ထက်အဖုတ်ကို ငါယက်မယ်…”
ဒေါ်တင်တင်မေက တချက်လွှတ်အာဏာသံမျိုးနှင့် ပြောလိုက်သည်။ တင်မေထက်မှာ အမကိုစောက်ပတ်ယက်ပေးရန် ပြောထွက်တော့မည့်စကားကို မနည်းကြီးဘရိတ်အုပ် လိုက်ရသည်။သူမအဖုတ်ကိုအမေယက်ပေးတာမနေ့ညကခံရပြီးဖြစ်ရာအသစ်အဆန်းကိုလိုလားသည့် သဘာဝအတိုင်း တင်မေထက်က အမယက်ပေးတာကို ခံကြည့်ချင်သည်။ စောက်ပတ် တခါမှ မယက်ဖူးသေးသော တင်မေခက်ကလည်း ညီမရဲ့စောက်ပတ်ကို ယက်စမ်းကြည့်ချင်သည်။
ကိုစိုးထူး အနေနှင့်လဲ ငယ်ငယ်နုနုမယားပါသမီးချောနှစ်ယောက်နှင့် ပျော်ပါးရတာကို ပိုကြိုက်သည်။ သို့သော် ဒီနေရာတွင်အဓိကအခရာလိုဖြစ်နေလေသော ဇနီးချောကြီးရဲ့အလိုကိုတော့ ကိုစိုးထူးမဆန့်ကျင်လိုပေ
“ အင်း… ကောင်းတယ်... အဲဒီအတိုင်း လုပ်ကြမယ်...”
လို့ ကိုစိုးထူးက ပြောလိုက်သည်။
“ သမီး ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲ…”
တင်မေထက်သည် ခုတင်စောင်းတင်လိုးနည်းပုံစံဖြင့် စောက်ပတ်လိုးတာရော ဖင်လိုးတာပါ ခံဖူး သော်လည်း ပါးစပ်လိုးတာကိုတော့ ယခုမှပထမဆုံးခံရခြင်းဖြစ်ရာ ဖင်၊ စောက်ပတ်တို့နှင့် ပါးစပ်သည်နေရာကလည်း ဇောက်ထိုးပြောင်းပြန်ဖြစ်သောကြောင့် ဘယ်လိုအနေအထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မသိပေ။
“ နင့်လည်ဂုတ်ကို ခုတင်စောင်းမှာထားပြီး ပက်လက်လှန်… ခေါင်းတခုလုံးကို ခုတင်စောင်းက ကျော်ပြီး လည်ဆန့်ခေါင်းကော့ပေးထား… နင့်ပထွေးက ခုတင်အောက်က ရပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးသွင်း လိုးလိမ့်မယ်… ခက်ခက် ခြင်ထောင် မ တင်ပေးလိုက်…”
ဒေါ်တင်တင်မေက စေ့ငှအောင် စီစဉ်ညွှန်ကြားလိုက်သည်။ ကိုစိုးထူးလည်း ခုတင်အောက်ကို အမြန် ဆင်းသည်။ တင်မေခက်က ခြင်တောင် ကို မတင် သိမ်းပေးလိုက်သည်။ တင်မေထက်ကတော့ ပထွေး လီးကြီးအတောင်သားနဲ့ အသင့်ရပ်စောင့်နေသည့်ဘက် ခုတင်စောင်းတွင် ချက်ချင်း ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ ကိုယ်ကို အမြန်ရွှေ့ကာ လည်ဂုတ်ဖြင့် ခုတင်စောင်းမွေ့ရာအစွန်းနား တင်မိအောင် လုပ်သည်။ ခေါင်းကိုအောက်လျှောချကာ ပါးစပ်ကို အလိုက်သင့် ဟပေးလိုက်သည်။
ပါးစပ်ကို လိုးရာတွင် သည်အနေအထားသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးထူး အလွန်ကြိုက်သောပုံစံလည်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဒီပုံစံကို အပြာဗီဒီယိုကားများတွင်သာ (ဇနီးချောကြီးနှင့် အတူ) ကြည့်ဖူးသည်။ လက်တွေ့လုပ်ကြည့်ရန် စိတ်ကူးရှိသော်လည်း ဒေါ်တင်တင်မေက ဒါမျိုး နေပေးရန် ငြင်းဆန် နေသောကြောင့် မလုပ်ဖြစ်သေးပေ။ ယခု လုပ်မည့်လုပ်ရတော့လည်း မယားပါသမီး အငယ်မလေးကို ဖြစ်နေရာ အရမ်းကို ဇောထက်သန်နေပေသည်။ သူ့လီးကြီး ဆိုရင်လဲ ကာမစိတ်ထကြွလွန်းခြင်းကို ဖေါ်ပြသလို တငေါ့ငေါ့နဲ့ လှုပ်ခါလို့ နေပေသေးသည်။
ထို့ကြောင့် မယားပါသမီးအငယ်မလေးရဲ့ ခေါင်း ခုတင်စောင်းမှ ကျော်ထွက်လှန်ချပေးသည်နှင့် ကိုစိုးထူးသည်လီးကိုကော့ကာ ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက် လေသည်။ ပါးစပ်အလိုးခံမည့်မယားပါသမီးလေးရော ပါးစပ်လိုးမည့်ပထွေးရော အရမ်းတဏှာထန် အပြတ်လောကြီးနေကြလေရာ ပထွေးက သူ့လီးကို အလောတကြီး ထိုးသွင်းလိုက်ချိန်တွင် မယားပါ သမီးလေးကလည်း အငမ်းမရဆိုသလိုပါးစပ်ဟကာလှမ်းဟတ်သလို လုပ်လိုက်သည်။ ပါးစပ်လိုးနေကျ မဟုတ်သောကြောင့်အပေးအယူမမှန်။အနည်းငယ်လွဲသည်။
သည်တော့ထိုးထည့်လိုက်သောလီးသည် ဦးတည်ပစ်မှတ်ဖြစ်သော ပါးစပ်ထဲသို့ မဝင်။ ဘေးချော်ထွက်သည် ။တင်မေထက်ရဲ့ နှာခေါင်းကို ကျော်ထိုးမိသည် ။ နှာခေါင်း မကျယ်သောကြောင့်သာ လီးတိုးဝင်မသွားခြင်း ဖြစ်သည်။
“ ဟာ… ချော်ထွက်သွားပြီ… မဝင်ဘူး… ”
တင်မေထက်က အားမလို အားမရ အော်သည်။
“ ဦးလေးက လောကြီးနေတာကိုး… သေသေချာချာ ချိန်သွင်းမှပေါ့… လာ… ကျမကိုင်တေ့ပေးမယ်...”
ဘေးထွက်မနေလိုသော တင်မေခက်က ဝင်ပြောသည်။ ညီမပါးစပ်ကို လိုးရန် နေရာယူထားသော ပထွေးရဲ့ ညာဖက်အနားကိုလည်း အမြန်ကပ်သွားသည်။ ပထွေးရဲ့လီးကြီးကို ညာလက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ညီမပါးစပ်နဲ့တန်းတည့်နေအောင်ဆွဲကပ်ပေးသည်။ ဘယ်လက်ဖြင့်ပါးစပ်ကို ဖြဲပေးမည်ပြုမိသေးသည်။
သို့သော်ပါးစပ်မှာ စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ပေါက်တို့လို မဟုတ်။ ဆွဲဖြဲပေးလို့မရ။ သူ့ဖါသာဟပေးထားရသည် ဟုသတိရရာဘယ်လက်ကိုပြန်ရုတ်သည်။ ကိုစိုးထူးက အလောတကြီးမဖြစ်စေရအောင်အသာထိန်းပြီး သွင်းသည်။ တင်မေခက်ကလည်း လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ညီမရဲ့ ပါးစပ်တွင် တေ့ပေးထားသည့်အပြင် ခေါင်းကိုပါကိုင်ထိန်းပေးထားလေရာအလွဲအချော်မရှိပါးစပ်ထဲကိုအဆင်ပြေစွာဝင်သွားသည်။
ခေါင်းကို ခုတင်စောင်းမှနေပြီးအောက်သို့ လှန်ချထားသည်မို့ အာခေါင်နှင့် လည်ချောင်းတို့သည် အလိုလိုပင် ဆန့်ပြီး ပြေလျှောလျက် လီးဝင်လမ်းကြောင်း ကောင်းကောင်းကြီး ဖြောင့်တန်းလို့ နေသည်။ ကိုစိုးထူးအဖို့လည်း လီးထိုးသွင်းရတာ သိပ်ကိုအဆင်ပြေနေသည်။ မိမိ လုပ်ကြည့်ချင်နေသော ပါးစပ်လိုးနည်း ပုံစံအဆန်းမို့ ကိုစိုးထူးမှာ စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားနေလေရာ လီးကို တရစ်ချင်း တထစ်ချင်း မဟုတ်တော့ပဲ တခါထဲတန်းသွင်းထည့်သည်။ အကြမ်းပတမ်းကြီးဖိဆောင့်ချလိုက်တာမျိုးတော့မဟုတ် အသာလေး ထိုးထည့်ခြင်း ဖြစ်သည်။
“ ဝင်တယ်…ဝင်တယ်…ဦးလေးရဲ့လီးကြီး ထက်ထက်ပါးစပ်ထဲဝင်တယ်…ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာ... အားပါးပါး… တကယ်မိုက်တယ် ...”
ညီမရဲ့ပါးစပ်ပေါက်ထဲ ပထွေးလီးချောင်းကြီးထိုးသွင်းသည်ကို အနီးကပ်ဆိုသလို မြင်နေရသော တင်မေခက်သည် ကြားထဲမှ အသဲယားကာ ရေရွတ်ပြောဆိုမိသည်။ လီးကို အလည်လောက်တွင် ကိုင်ထားရာ လီးချောင်းထိပ်ဘက်ပိုင်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်အောင် သွင်းလိုက်ပြီးသောအခါ လီးကိုင် ထိန်းပေး ထားသော တင်မေခက်ရဲ့လက်သည် ညီမရဲ့နှုတ်ခမ်းနှင့် သွားထိသည်။ လီးအသွင်းလဲ ရပ်သွားသည်။
“ ခက်ခက် လီးကိုင်ထားတဲ့လက် ဖယ်လိုက်တော့လေ…အဲလိုကိုင်ထားရင်ဆက်သွင်းလို့ဘယ်ရမလဲ...”
ကိုစိုးထူးက ပြောဆို သတိပေးလိုက်ရသည် ။
“ အော်… ဟုတ်သားပဲ… မေ့သွားလို့... ခစ်ခစ်ခစ်…”
တင်မေခက်က ပြုံးစိစိလေး ပြောသည်။ လီးကိုင်ထားသောလက်ကို ဖယ်သည်။ မိန်းကလေး အများစု ရှက်စနိုးအသွင် လုပ်လေ့ရှိသည့်အတိုင်း လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်သည်။ ကိုစိုးထူးက တစ်လစ် ထွက်လာသောတင်မေခက်ရဲ့လျှာလေးကို ပါးစပ်နှင့်လှမ်းကာပြွတ်ကနဲမြည်အောင်စုတ်ယူလိုက်သည်။ တချက်သာခပ်ကြမ်းကြမ်းစုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း တင်မေခက်မှာတော့ပူထူဖိန်းရှိန်းသွားရသည် သူမရဲ့အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းမှာ အရည်တွေစိုလာသည်။ ကိုစိုးထူးက မယားပါသမီးအကြီးမကို “စ”သည့် သဘောဖြင့်သာ လျှာကို လှမ်းစုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့တကယ့်ရည်ရွယ်ချက်က မယားပါသမီး အငယ်မရဲ့ပါးစပ်ကို အပီလိုးဖို့ပင်။
ထို့ကြောင့် တင်မေခက်ရဲ့လျှာကိုတချက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုတ်ပေး ပြီးနောက် သူ့လီးကြီးကို မယားပါသမီးအငယ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ဆက်လို့ ထိုးဖိသွင်းချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာတော့ သမီးအငယ်ရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာရောက်နေသော်လည်း စောက်ပတ် ကုန်းယက်ခြင်း မပြုနိုင်သေးပဲ သူ့လင်ရဲ့လီးချောင်းကြီး သမီးပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းနေသည်ကိုသာ မျက်လုံး အဝိုင်းသားနှင့် လှမ်းကြည့်နေလေသည်။ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင်နေပုံမှာ ဒေါ်တင်တင်မေကို ရင်တုန်သွားစေသည်။
ကြည့်နေရင်းကပင် လီးကြီးသည် သမီးရဲ့ပါးစပ်ထဲကိုတဆုံးဝင်သွားနေသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ တွေ့ရသည်။ ထို့ပြင် ထက်ထက်ရဲ့ အိအိအုအုအသံများကလည်း ပါးစပ်ထဲ လီးသွင်း ခံရမှုကြောင့် မည်မျှဖီလင်တက်နေသည်ကိုထုတ်ဖေါ်ပြလို့နေသည်။ တင်မေထက်သည်စောက်ပတ်လဲ အယက်ခံချင်နေသည်မို့ ဖင်တကြွကြွ ပေါင်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ကော့လို့ကော့လို့ နေသည်။
ပါးစပ်ထဲမှာ လီးချောင်းကြီးနှင့် ပြည့်သိပ်ကာ ဆို့နင့်နေသောကြောင့် ဘာမှ မပြောနိုင်။ လင်တော်မောင်က သမီးငယ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထိုးသွင်းရင်း သမီးကြီးရဲ့လျှာကို လှမ်းစုတ်လိုက်သည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ မြင်လိုက်ရတော့ သူမလဲလျှာအစုတ်ခံချင်စိတ်ဖြစ်လာသည်။ ပါးစပ်ထဲမှ လျှာတစ်လစ်ထွက်လာသည်။ ထိုလျှာဖြင့် သမီးရဲ့စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးရမလား… လင်တော်မောင် စုတ်တာကို ခံဖို့ ရှေ့တိုးကာ ပေးရမလားဟု ဝေခွဲလို့မရ။
“ မမမေ… ထက်ထက်စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလိုက်လေ… ဒီမှာ ကျနော့်လီးကြီး သူ့ပါးစပ်ထဲ အဆုံးဝင်အောင် သွင်းလိုက်ပြီးပြီ… ဆက်ဆောင့်လိုးတော့မှာ… ”
လို့ ကိုစိုးထူးက မယားချောကြီးကို လှမ်းပြောသည်။ ပြောရင်း မယားပါသမီးရဲ့ပါးစပ်ထဲ အဆုံးဝင်နေသောသူ့လီးကြီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်သည် ပါးစပ်ကိုလိုးရာတွင် ဖင်နဲ့စောက်ပတ်ကိုလိုးသလို လီးအဆုံးသွင်းကာ ခပ်ကြာကြာ ထိုးနှစ်စိမ်ထားလို့ မဖြစ်ပေ။ ပါးစပ်အလိုးခံနေသူ မိန်းမ အသက်ရှုမရ ဖြစ်သွားနိုင်သည်မို့ ခဏတဖြုတ် လောက်သာ အဆုံးဖိကပ်ထိုးသွင်းလို့ ရသည်။
“ အဝုတ် ဝက်ပေးပါ… ဝေေ၀ရ… ”
လီးဆွဲအထုတ်တွင် တင်မေထက်က စောက်ပတ်ယက်ပေးရန် အမေကို ပြောသည်။ လီးကို အကုန် ဆွဲထုတ်ခြင်း မဟုတ်။ ဒစ်ကြီး ပါးစပ်ထဲတွင်ကျန်ကာ ဆို့ထားသလိုမို့ ကောင်မလေးရဲ့စကားသံတွေ မသဲကွဲ။ ပလုံးပထွေး ဖြစ်နေသည်။ သို့သော် ဘာပြောသည်ကိုတော့ နားလည်နိုင်သည်။ ဒေါ်တင်တင်မေလည်း တစ်လစ်ထုတ်ထားပြီးဖြစ်သောလျှာနှင့် သမီးရဲ့စောက်ပတ်ကို ကုန်းကာ ယက်လိုက်သည်။ တင်မေထက်ကလည်း အောက်မှ ဖင်ကို ကော့ပင့်ယမ်းပေးလိုက်ရာ စောက်ပတ် ယက်ပေးမှုပိုလို့ ထိမိသွားသည်။ အမေရော သမီးပါ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားသည်။
ပထွေးကလည်း မယားပါသမီးရဲ့ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း ခပ်သွက်သွက်လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်သည်။ ပါးစပ်လိုး ရတာ အလွန်ထိမိ အရသာရှိစေသည့် အကောင်းဆုံးအနေအထားမို့ ပါးစပ်လိုးသူရော ပါးစပ် အလိုးခံရသူရော နှစ်ဦးနှစ်ဝအရသာတွေ့နေသည်။ ကိုစိုးထူးသည် တင်မေထက်ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုလည်း ဆွဲကိုင်နယ်နေသေးသည်။ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကိုဆောင့်ဆောင့်လိုးသွင်းရာ အိကနဲ အုကနဲ အွတ်ကနဲ အသံတွေ အဆက်မပြတ် ပေါ်ထွက်လာနေသည်။
တင်မေထက်မှာလည်း ဘေးမှ ရပ်ကြည့်နေရင်း ပထွေးရဲ့ကိုယ်ကို ပူးကပ်ကာ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်နေသည်။ မိမိနို့ကြီးတွေနှင့်ပထွေးရဲ့ပုခုံးလက်မောင်းတို့ကိုထိအောင်ပွတ်သည်။ မိမိပေါင်ခွကြားကို ပထွေးရဲ့ညာဘက် တင်ပရိုးနား ကျကျနနကပ်ကာပွတ်ပေးသည်။ ကိုစိုးထူးက တင်မေထက်ရဲ့နို့တွေကို ဆွဲနေတဲ့လက်တဖက်ကို လွှတ်ကာ တင်မေခက်ကို တင်ပါးပွေ့သည်။ ဖင်ကြားနှိုက်သည်။
စအိုပေါက်ကို ထိုးကလိသည်။ ထို့နောက် ခေါင်းအသာငဲ့သည်။ တင်မေခက်သည် ခေါင်းငဲ့လာသောပထွေးရဲ့ပါးစပ်အပေါ် မိမိပါးစပ် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းသည်။ ကိုစိုးထူး ကလည်း တုန့်ပြန် စုတ်နမ်းလိုက်ရာ စုပ်သံနမ်းသံတို့ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဒေါ်တင်မေမေသည် တင်မေထက်စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ပေးနေရာမှ မျက်လွှာမသိမသာပင့်ပြီး လှမ်းကြည့်ရာ တင်မေခက်နှင့်ကိုစိုးထူးတို့ ဖက်ဖက်ပွေ့ပွေ့ စုပ်စုပ်နမ်းနမ်း ဖြစ်နေကြသည်ကို လှမ်းတွေ့သည်။ စောစောကဖြစ်ခဲ့သော လင်တော်မောင်ရဲ့အစုပ်အနမ်းကို ခံလိုသည့်စိတ်များ ပြန်ပေါ်လာသည်။
သမီးငယ်ရဲ့စောက်ပတ်ကိုယက်ပေးနေရတာလဲအရှိန်တက်နေရာ ထိုအဖုတ်ကိုလဲပစ်မထားခဲ့ချင်။ စဉ်းစားကြည့်လိုက်ရာ ကာမမှုတွေကျွမ်းကျင်ပြီး အတွေ့အကြုံရင့်နေသော မိန်းမကြီး တယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း အကြံကောင်းတခု ချက်ချင်းရသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေသည် သမီးငယ်ရဲ့ စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်နေရာမှ ဆတ်ကနဲထသည်။
ပါးစပ်အလိုးခံရင်း အဖုတ်ယက်ပေးမှုရဲ့ ဖီလင် ကိုပါ ခံစားလျှက် အပြတ်ကို အရသာတွေ့နေသော တင်မေထက်မှာ စောက်ပတ်မှ အမေ့ပါးစပ် ကွာဟသွားသောအခါ အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးကိုအသားကုန်ဆိုသလိုကော့ပင့်လှုပ်ရှားသည် လီးချောင်းကြီး ခပ်သွက်သွက် ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်နှင့် အလိုးခံနေရလေသော ပါးစပ်ကလည်း အက်အက်အုအု အသံတွေ ထွက်သည်။
ဒေါ်တင်တင်မေက သူ့စိတ်ကူးကို အမြန်အကောင်အထည် ဖေါ်လေသည်။ တင်မေထက်ရဲ့ ညာဘက် ပေါင်ပေါ်တွင် ဘယ်ပေါင်ကိုခွလျှက် သူ့ညာပေါင်ကိုတော့ ကောင်မလေးရဲ့ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း အကြားတွင်ချကာ ဆီးစပ်နှစ်ခုထိကပ်မိအောင် လုပ်လိုက်သည်။ ဆီးစပ်ချင်းထိမိမှုနဲ့အတူ အမေနှင့် သမီးတို့ရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးတွေလည်း ဖိကပ်မိကြသည်။
နှစ်ယောက်စလုံး ရမ္မက် အထကြီးထ တဏှာလည်း အထန်ကြီးထန်နေကြသည်မို့ မိန်းမအင်္ဂါများသည် ဖုထစ်ဖေါင်းတက်နေကြသည်။ အိအိဖေါင်းဖေါင်း အဖုတ်ကြီးများ ထိမိမှုသည် အမေကိုရော သမီးကိုပါ လျှပ်စစ်ဓါတ် အလိုက်ခံရသလို ဖြစ်စေသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေသည် ကာမမှုတွင် အလွန်ပင် န့ှံစပ်ကျွမ်းကျင်ရာ မိန်းမအချင်းချင်း “ပွတ်မှု” တွင်လည်း လုပ်ခဲ့ဖူးသည့်အတွေ့အကြုံရှိသည်။ အထာကျနေသည်။
သည်တော့ တင်မေထက်ရဲ့စောက်ပတ်နှင့် မိမိစောက်ပတ် ကျကျနနထိမိအောင် လုပ်နိုင်သည်။ ထိကပ်မိသည်နှင့် တင်ပါး၀၀တစ်တစ်ကြီးတွေကိုလှုပ်ရှားကာအဖုတ်ချင်းအပီအပြင်ဖိဖိပွတ်လေတော့သည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ အိကနဲနေအောင်ဖိမိသလို ငေါက်တောက်ထောင်နေကြလေသောစောက်စေ့နှစ်ခုလဲ ပွတ်တိုက်မိသည်။ ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ကုန်ကြသည်။
ကိုစိုးထူးသည် စောက်မွှေးရိပ်ရတာလည်း အတော်လေးဝါသနာပါလေရာ ဒေါ်တင်တင်မေကလည်း စောက်မွှေးအထူမြန်တာနဲ့ အလွန်ကို လိုက်ဖက်နေသည်။ သုံးရက်တခါ လေးရက်တခါ ဆိုသလို မယားချောကြီးရဲ့စောက်မွှေးတွေကို ရိတ်လေ့ရှိသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့စောက်ဖုတ်မွှေးတွေကို ရိတ်ထားသည်မှာ တရက်သာရှိသေးသည်။ ရာဂကြွယ်သလို စောက်မွှေးလည်း သန်သောကြောင့် မနေ့ကရိတ်ပြီးတာတရက်သာရှိသေးသော်လည်းဒေါ်တင်တင်မေရဲ့စောက်ပတ်တဝိုက်တွင်စောက်မွှေး ငုတ်စိလေးတွေက ထွက်နေပြီ။
စထွက်ခါစ စောက်မွှေးငုတ်စိလေးများရဲ့ ရှတတ အထိအတွေ့ကို တင်မေထက်ရဲ့စောက်ပတ်ပေါ်တွင်တမူထူးစွာခံစားရသည်။တင်မေထက်မှာကတော့ယခုမှစောက်မွှေး ပေါက်ခါစဟု ဆိုရမည်။ ပေါက်ခါစစောက်မွှေးနုကလေးများက အဖုတ်ထိပ်နှင့် ဆီးစပ်အောက်ခြေပိုင်း တွင် ခပ်ရေးရေးလေးသာရှိသည်။
ကျန်စောက်ပတ်နေရာများကတော့ အမွှေးမပေါက်သေးပဲ ပြောင်ရှင်းနေသည်။ ကတုံးပြောင်လေးလိုဖြစ်နေသောစောက်ပတ်နှင့် စောက်မွှေးရိပ်ပြီးစ စောက်ပတ် တို့ရဲ့ မတူသောအခြေအနေကို အဖုတ်ပိုင်ရှင်အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံး ထူးခြားစွာ အရသာခံစားနေကြရသည်။
“ ဒို့ကိုလဲ နမ်းအုံးလေကွာ… ကိုစိုး… ”
မိမိရဲ့လင် ဖြစ်သောကြောင့် ဒေါ်တင်တင်မေအနေနှင့် ပိုင်နိုင်စွာ ပြောဆို ပြုမူနိုင်သည်။ သမီးနဲ့ ပါးစပ်ချင်းစုပ်နေသောလင်တော်မောင်ရဲ့ ခေါင်းကိုပင် လှမ်းကိုင်ကာ ဆွဲယူသည်။ ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီးတို့ရဲ့ အငမ်းမရငုံခဲစုပ်နမ်းနေသော ပါးစပ်နှစ်ခု ကွာသွားရာ “ပြွတ်ပြတ်” လို့ အသံမြည်သွားသည်။
“ ဟာ… မေမေကလည်း ဝင်ရှုပ်ပြန်ပြီ... ဒီမှာ စုပ်လို့ ကောင်းတုံး...”
တင်မေခက်က မကျေမနပ် ပြောလိုက်သည်။ ပထွေးရဲ့ခေါင်းကိုလည်း ပြန်ဆွဲယူသည်။ သို့သော် အမေကဆွဲယူမှုအပြင်ပထွေးကလည်းအလိုက်သင့်ပါသွားလေရာတင်မေခက်ဘယ်လိုမှဆွဲယူလို့မရပါ။
“ ဒီလောက်တောင် စုပ်ချင်ရင် နင့်ပထွေး ဂွေးဥတွေ သွားစုပ်... ငါတို့က ပါးစပ်ချင်း စုပ်ကြမလို့...”
ဒေါ်တင်တင်မေက ကိုယ့်လင်နှင့်ပါးစပ်ချင်း စုပ်နမ်းကြမှာကို ကြားဝင်ကန့်သလိုပြုသော သမီးကို ခပ်ပိုင်ပိုင် ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကိုစိုးထူးရဲ့ပါးစပ်ကို ငုံခဲစုပ်နမ်းသည်။ ကိုစိုးထူးကလည်း အလိုက်သင့် ပြန်စုပ်နမ်းပေးသည်။ အစတွင် တင်မေခက်ရဲ့တင်ပါးတွေကို ပွေ့နေသောလက်ကတော့ မဖယ်သေး။ ဆက်ပြီးကိုင်ပွတ်နေဆဲ။ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း ထိုးကလိနေဆဲ။ သို့သော်ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် အစုပ်အနမ်းတွေ ပြင်းထန်လာသောအခါ တင်မေခက်ရဲ့တင်ပါးပေါ်မှ လက်ကို ဖယ်ရတော့သည်။
တင်မေထက်ရဲ့နို့ကို ဆွဲနယ်နေသောလက်လဲ ရုတ်သိမ်းသည်။ မယားချောကြီးကို အားရပါးရ ပွေ့ကာ စုပ်နမ်းတော့သည်။ ဖင်ပွတ်ဖင်နှိုက်ခံနေတာ ရပ်ဆိုင်းသွားရတာကြောင့် တင်မေခက် အရမ်းကိုမရိုးမရွဖြစ်သွားရသည်။ အမေစီမံပြောဆိုသည်ကို သိပ်မကြည်သော်လည်း ယခုအခြေအနေတွင် သူမအဖို့ ကိုစိုးထူးရဲ့ ဂွေးဥများကိုသာသုံးနိုင်သည်မို့ ဘေးလည်းထွက်ကာမနေလိုသောကြောင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ကာ ပထွေးဖင်နားကို သွားသည်။ ဂွေးဥများကို ကုန်းယက်ပေးစုပ်ပေးလေတော့သည်။
ဒေါ်တင်တင်မေက ကိုစိုးထူးရဲ့ရင်ဘတ်ကို ညာလက်ဖြင့် ကိုင်ပွတ်ဆုပ်နယ်သည်။ နို့သီးကိုလဲ ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သည်။ ဘယ်လက်ကတော့ သမီးတင်မေထက်ရဲ့နို့ကို ဆွဲပေးသည်။ ကိုစိုးထူးလည်း မယားနှင့်ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်လျှက် မယားပါသမီးကြီးမက ဂွေးဥများ ယက်ပေးစုပ်ပေးမှုကိုခံရင်း မယားပါသမီးအငယ်မရဲ့ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကြီးထိုးသွင်းဆွဲထုတ်နှင့် အရမ်းကို အရသာတွေ့နေသည်။ ဖီလင် တက်လာသည်နှင့် အမျှ ပါးစပ်ဆောင့်လိုးချက်များ ပိုကြမ်းလာသည်။
အမေနှင့် စောက်ပတ်ချင်းဖိပွတ်နေမှုအရသာသည် ပါးစပ်ကို ပထွေးက အပီဆောင့်လိုးနေမှု ဖီလင်တွေ ဖြည့်စွက်ထူးကဲစေလျှက် အမက ပထွေးရဲ့ ဂွေးဥတွေကို ယက်ပေးစုပ်ပေးတာကိုပါ အနီးကပ်မြင်နေရသော တင်မေထက် တယောက်လည်း ခဏအကြာတွင် လူးလွန့်ကော့ပျံလန်ကာ တချီ “ပြီး”သွားလေသည်။ ကိုစိုးထူးမှာတော့ အရှိန် အရမ်းတက်နေလေရာ မယားပါသမီးအငယ်မ “ပြီး”သွားသည့်တိုင် အလိုးအဆောင့်မရပ်။ တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ကို ဆက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်နေသည်။
“ ထက်ထက် ပါးစပ်ကို ခုတင်စောင်း တင်လိုးရတာ ကောင်းလား… ကိုစိုး… ”
လို့ ဒေါ်တင်တင်မေက ပါးစပ်ချင်း စုပ်နမ်းနေရာမှ ခွာပြီး မေးသည်။
“ ကောင်းတယ်… မမရာ… သိပ်မိုက်တာပဲ... လီးက လည်ချောင်းထဲကို ချောကနဲ ချောကနဲကို ဝင်တာ လျှာကိုလည်း အစကနေအဆုံး လီးနဲ့ ထိမိထိုးမိတိုက်မိသွားတာ... တကယ်ပဲ…” ကို
စိုးထူးက ပြန်ပြောရင်း တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ လီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ထိုးသွင်းသည်။ စောက်ပတ်ထဲ လီးဆောင့်ထည့်လိုက်သည့် အသံနှင့် မတူ။ ထူးခြားသော လီးဝင်သံ တပြွတ်ပြွတ်လိုလို တပျပ်ပျပ်လိုလို တပတ်ပတ်လိုလို အသံတွေ ပေါ်ထွက်လာသည်။ တင်မေထက် အသက်ရှုမှားသွားသံ အိအုအု ဆိုသည်ကလည်း တွဲပြီး ပေါ်သည်။
“ တို့ကိုလည်း အမြည်းလိုးလေး လိုးပေးပါလားကွာ… နော်… ”
ခုတင်စောင်းတင် အနေအထားနှင့် ပါးစပ်အလိုးမခံဖူးသေးသော ဒေါ်တင်တင်မေက စကားခေါ်သည်။ တင်မေထက် ကောင်းကောင်းပြီးသွားကြောင်းရိပ်မိသည့်အတွက်လည်း သည်လိုမျိုးပြောခြင်းဖြစ်သည်။
“ ဦးလေး… ကျမလဲ မြည်းကြည့်ချင်တယ်… ကျမကိုလည်း ထက်ထက်လိုမျိုး ကုတင်စောင်း တင်ပြီး ပါးစပ်လိုးပေးပါနော်…”
အမေ့စကားကိုကြားသော တင်မေခက်လည်း ပထွေးဂွေးဥတွေကို ကုန်းယက်နေရာမှ အသာခွာကာ လှမ်းပြောသည်။
“ ငါ့ဖင်ပေါက်ကို ကောင်းကောင်းယက်ပေးရင် နင့်ကို ကုတင်စောင်းတင်ပြီး ပါးစပ်ကိုအမြည်းပေးမယ်”
ကိုစိုးထိုက်ကပြန်ပြောသည်။ဒါကမယားပါသမီးကိုစလိုက်တာပါ။ကောင်မလေးတကယ်လုပ်ပေးမည်ဟု မထင်။ တင်မေထက်မှာတော့ ကာမစိတ်တွေ အရမ်းထန်ကာ အမေ ညီမတို့နဲ့ အပြိုင်အဆိုင် အရှက်အကြောက်ကင်းစွာ ပထွေးလုပ်သမျှခံ ပထွေးခိုင်းသမျှအကုန်လုပ်ပေးရန် အသင့်ရှိနေလေရာ ပထွေးရဲ့စကားဆုံးသည်နှင့် (လူကလည်း ပထွေးခြေရင်းမှာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်သား အဆင်သင့် ရှိနေသည့်အတွက်ပထွေးရဲ့ဖင်သားလုံးလုံးကျစ်ကျစ်နှစ်ခုကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာဖြဲရင်းဖင်ပေါက်ကို လျှာနဲ့ လှမ်းထိုးယက်ပေးလိုက်လေတော့သည်။
“ အားပါးပါး… ကောင်းလိုက်တာ… ယက်... ယက်... ကောင်းတယ်… ခက်ခက်ရာ… ငါ့ဖင်ကို ယက်ပေးစမ်းပါ… အား… အား… ”
ကိုစိုးထူးတယောက် ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်ပင် ဖြစ်သွားရသည်။ ငနဲသားသည် မိန်းမ တော်တော်များများကို စားလာခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း စအိုဝယက်ပေးမှုကိုတော့ တခါမှ မခံရဖူးသေးပါ။ ယခု မယားပါသမီးကို စသလိုပြောမိရာကမိန်းကလေးကတကယ်လုပ်ပေးသည်တွင်ကိုစိုးထူးတယောက်တုန်တုန်ခိုက်ခိုက်နှင့် ရင်ဖိုမောဟိုက် သွားရသည်။ တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ကို လိုးဆောင့်နေသောလီးကြီးမှာလည်း ပိုလို့ ကြမ်းလာ မြန်လာ သွက်လာသည်။ ကောင်မလေးမှာလည်း တအုအုတအိအိ ဖြစ်နေရသည်။
ပြီးသွားခဲ့သည့်တိုင် တဏှာဇောက မကျ။ ထန်မြဲ ထန်နေသည်။ လင်တော်မောင်က သမီးအငယ်မရဲ့ ပါးစပ်ကိုလိုးတာ ကြမ်းလာသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ တွေ့ရတော့ သုတ်ရေတွေ ထွက်တော့မည် ဟု နားလည်သည်။သုတ်ထွက်သွားပါကမိမိအနေဖြင့်ကုတင်စောင်းတင်ကာပါးစပ်လိုးမှာကိုအမြည်းရဖို့ပင် ခက်မည်ဟုလည်း တွေးမိလေရာသမီးအငယ်နဲ့အဖုတ်ချင်း ဖိကပ်ပွတ်နေရာမှအမြန်ဖယ်ခွာလိုက်သည်။
“ ကိုစိုး… အရည်မထွက်ခင် တို့ပါးစပ်ကို လိုးပေးကွာ… ထက်ထက်လည်း ပြီးသွားပြီးပြီပဲ ဥစ္စာ… ”
ဒေါ်တင်တင်မေသည် ပြောပြောဆိုဆို မိမိလင်ရဲ့ ပါးစပ်လိုးတာကို ခံနေရတဲ့ သမီး တင်မေထက် ညာဖက်တွင်ကပ်ရက်ပက်လက်အိပ်လိုက်သည်။ သမီးနည်းတူပင် ခံတင်စောင်းတွင်လည်ဂုတ်တင်ကာ ခေါင်းကို ကုတင်စွန်းအောက်သို့ မော့လှန်ချပေးသည်။ ပါးစပ်ကလည်း အလိုက်သင့်ဟလျက် လီးထိုးသွင်းကာ လိုးရန် အသင့်။ ဇနီးချောကြီး ကျေနပ်အောင်လုပ်နိုင်မှ ဒီညမှာ မယားပါသမီး နှစ်ယောက်ကိုလည်း ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးနိုင် ဆော်နိုင်မည်ကို အထာပေါက် နားလည်သော ကိုစိုးထူးသည် တင်မေထက်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးချောင်းကြီးကိုအမြန်ဆွဲထုတ်သည်။
ပြီးတော့အလိုးခံရန်အသင့်ဟပေးထားသောဒေါ်တင်တင်မေရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ပြောင်းပြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ယမန်နေ့ည အမေနဲ့သမီးတို့ကို ပြိုင်တူ လိုးခဲ့စဉ်က တယောက် စောက်ပတ်ထဲမှ (ဒါမှမဟုတ် ဖင်ပေါက်ထဲမှ) ဆွဲထုတ်သောလီးကို ကျန်တယောက်ရဲ့ စောက်ပတ် ဒါမှမဟုတ် စအိုပေါက်တို့ထဲသို့ ပြောင်းထည့်လိုးတာတွေလုပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ အဖုတ် အပြောင်းအလဲ ဖင်ပေါက်အပြောင်းအလဲ လိုးတာကို ကောင်းကောင်းဖီလင်ရခဲ့သည်။ ယခု ပါးစပ် အပြောင်းအလဲ လုပ်ကာ လိုးရတာတော့ အတွေ့အကြုံအသစ်ဖြစ်လျှက် စိတ်ကို ပိုထကြွစေသည်။
“ ဦး… အရည်ထုတ်ရင် သမီးပါးစပ်ထဲမှာ ထုတ်ပေးနော်… ဟုတ်လား… သမီးပါးစပ်က မေမေနဲ့ မမတို့ ပြီးမှ နောက်ဆုံးအလိုးခံရတာနော်… အရည်တွေကိုတော့ သမီးပါးစပ်ထဲ လိုးရင်းပန်းထုတ်ပေးပါရှင်…”
ပါးစပ်ထဲက လီးထွက်သွားသောအခါ တင်မေသက်က ပြောသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေက ကန့်ကွက်ဖို့ ကြံသေးသည်။ သို့သော် သူမပါးစပ်ထဲ လီးချောင်းကြီးအပြည့်အသိပ် တိုးဝင်ကာ ဆောင့်လိုးခံနေရပြီမို့ ငနဲမကြီး ဘာမျှမပြောနိုင်။ အိအိအုအုအသံတွေ မြည်တမ်းရင်း ပါးစပ်အလိုးခံနေလေတော့သည်။
“ ရတယ်… ရတယ်... အဲဒီလိုပဲ ဆက်နေ… ခဏကြာရင် ဦး လရည်တွေ ထွက်တော့မှာဘဲ… ”
ကိုစိုးထူးက မယားချောကြီးရဲ့ပါးစပ်ကို ဆောင့်လိုးရင်းက မယားပါသမီးလေးရဲ့တောင်းဆိုချက်ကို လိုက်လျောလိုက်လေသည်။
“ ကျမကိုလည်း ဘေးဖယ်မထားပါနဲ့ ဦးလေးရ… ကျမလဲ အဲလိုမျိုး ပါးစပ်အလိုးခံချင်တယ်... ဦး ဖင်ကို ယက်ပေးရင်… ကျမကိုလည်း အမြည်းကျွေးမယ် ဆို…”
အမေ့ပါးစပ်ကို အပီလိုးနေသောပထွေးကို လက်သီးဆုပ်ကလေးဖြင့် မနာမကြင်ထုရင်း တင်မေခက်က ပူစာ ပြောဆိုသည်။
“ ရတယ်… ရတယ်… နင့်ညီမဘေးမှာ သွားအိပ်… ပါးစပ် အသင့်ပြင်ထား… မြန်မြန်လုပ်နော်… ငါ့လရည်တွေက ထွက်တော့မှာ… ”
တင်မေခက်လည်း ကုတင်ပေါ် ခုန်မတက်ရုံတမယ် အမြန်တက်သည်။ ညီမဘေးတွင် ထိုးအိပ်ကာ ခေါင်းကိုကုတင်စောင်းမှာနောက်လှန်ချသည်။တင်မေခက်ကုတင်ပေါ်တက်သည်နှင့်ကိုစိုးထူးကလည်း မယားရဲ့ပါးစပ်ကိုလိုးနေရာမှလီးဆွဲဖြုတ်ကာမယားပါသမီးအကြီးမဘက်ကူးလာသည်။သူ့လီးကြီးသည် သုတ်ရည်ထွက်ခါနီးသောကြောင့်တဆတ်ဆတ်ပင်တုန်ခါလှုပ်နေသည်။
တင်မေခက်ကုတင်စောင်းတွင် လှဲချအိပ်မိသည်နှင့် ကိုစိုးထူးက သူ့မျက်နှာနားခွရက်သားရောက်သည်။ လီးကိုလည်း တန်းပြီးထိုးချရာ တင်မေခက်မှာကမန်းကတမ်းပါးစပ်ဟပေးလျှက်အလိုက်သင့်ဟပ်ယူလိုက်ရသည်။ လီးသည်တရှိန်ထိုး ဆိုသလို ပါးစပ်ထဲ အဆုံးဝင်သည်။ အာခေါင်ကိုကျော်ကာ လည်ချောင်းထဲအရောက် တနင့်တပိုးကြီး ဝင်ခြင်းဖြစ်သည်။
စောစောကထိုင်ရက်အနေအထားဖြင့် ပါးစပ်အလိုးခံခဲ့စဉ်ကထက် အဝင်ပိုနက်သလို ပိုပြီးလဲ ထိမိသည်။ ပထွေးရဲ့ ဂွေးဥများကိုစုပ်ပေး စအိုပေါက်ကိုယက်ပေးနှင့် တက်ကြွနေခဲ့သော ရမ္မက်စိတ်အခံကြောင့် တင်မေခက်မှာ ပြီးလုလုပင်ဖြစ်သည်။ ကိုစိုးထူးက သူမရဲ့ပါးစပ်ကိုလေးငါးချက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်လျှင်တင်မေခက်“ပြီး”သွားမှာသေချာသည်။
သို့သော်ကိုစိုးထူးမှာလည်း သုတ်ရည် မထွက်အောင် မနည်းကြီးထိန်းကာ မယားချောကြီးနှင့်မယားပါသမီးနှစ်ယောက်တို့ရဲ့ ပါးစပ်ပေါက် သုံးပေါက် စေ့ငှအောင် လှည့်လိုးနေရလေရာ တင်မေခက်ရဲ့ပါးစပ်ကို နှစ်ချက်သာဆောင့်လိုးနိုင်သည်။
သုတ်လွှတ်တော့မည့်အခြေအနေ ဖြစ်လာသည်မို့ သုတ်ရည်ပန်းထည့်ပေးရန် ကတိပေးထားသည့် တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်သို့ နေရာပြောင်းလိုက်ရသည်။ ပါးစပ်ထဲမှ လီးဆွဲအထုတ်တွင် တင်မေခက်က အလွယ်လွှတ်မပေးပဲ အားရပါးရညှစ်စုပ်လိုက်ရာ ကိုစိုးထူးမထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ စတင် ပန်းထွက်သည်။ သုတ်ရည်လဲစထွက်၊လီးကလည်းပါးစပ်မှကျွတ်ဖြစ်ရာ ပထမဆုံးထွက်သည့်သုတ်ရည် တပျစ်သည် တင်မေခက်ရဲ့ဘယ်ဖက်ပါးပေါ်တချို့ကျသည်။
လူကနေရာရွှေ့လိုက်သည်မို့ အချို့ သုတ်ရည်စက်တို့ကတော့ တင်မေထက်ရဲ့ ညာဖက်ပါးပေါ်ကို ကျသည်။ အသင့် ဟ ပေးထားသော တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ လီးကိုတခါတည်းပင်ထိုးသွင်းလိုက်ရာ ဆက်ပြီးပန်းထွက်သောသုတ်ရည်တွေ ကတော့ တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ထဲအကုန်ရောက်သည်။ သုတ်လွှတ်လျှက်တန်းလန်း လိုးထည့်ရသည်မို့ လီးတချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ အကုန်မဝင်။
ထိပ်ဘက်ပိုင်း ဒစ်အရင်းနားကျော်ကျော်သာ ဝင်သည်။ တင်မေထက်ကလည်း ပါးစပ်ကို ပြန်စုကာ လီးကို ငုံလိုက်သည်။ ကိုစိုးထူးမှာ ကာမအားသန်ကာ ပင်ကိုယ်ကပင် သုတ်လွှတ်ကြမ်းသည်။ သုတ်ထွက်များသည်။
ယခု မကြုံစဖူး ထူးထူးခြားခြားဆိုသလို အမေနှင့်သမီးနှစ်ယောက်တို့ရဲ့ပါးစပ်ပေါက်သုံးပေါက်ကို အပီလိုးရသည့်အတွက် မကြုံစဖူးအောင် အကြိုက်တွေ့ စိတ်ထကြွနေလေရာ ခါတိုင်းထက်ပိုပြီး သုတ်ထွက်များသည်။ သုတ်ရည်တွေက ရေပိုက်ခေါင်းမှရေများထွက်သလိုမျိုး ပျစ်ကနဲ ပျစ်ကနဲ ပန်းပန်းထွက်နေလေရာ တင်မေထက်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲတွင် ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်တို့ ပြည့်လျှံသွားလေသည်။
“ ကိုစိုး… လရည်မကုန်ခင် နည်းနည်းလောက် တို့ပါးစပ်ထဲကို ပန်းချပေးပါလားနော်… ”
ဒေါ်တင်တင်မေသည် သမီးငယ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်နေမှုကို ဘေးမှကြည့်ရင်းက အာသာငမ်းငမ်း ပြောသည်။ ပါးစပ်ကိုလည်း အလိုက်သင့်ကပ်ကာ ဟပေးသည်။ သမီးနှင့် အမေ ပါးချင်း အပ်မိကုန်ကြသည်။
“ ကျမ ပါးစပ်ထဲလည်း ထည့်ပေးပါအုံး… ဦးလေးရဲ့...”
တင်မေခက်မှာလည်း အမေနည်းတူ အလောတကြီး ပြောလာပြန်သည်။ ပထွေးက သုတ်ရည် ပန်းထည့်ပေးနိုင်ရန် ပါးစပ်ကိုဟကာ တိုးကပ်ပေးလာပြန်သည်။ တင်မေထက်က ပထွေးရဲ့လီး အရင်းပိုင်းကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲတွင် ပြည့်လျှံနေသောသုတ်ရည်တွေကို မြိုမြိုချလို့ နေသည်။ တင်မေထက် သုတ်ရည်တွေမြိုချသံတဂွပ်ဂွပ်ကို အမေနဲ့အမတို့အတိုင်းသား ကြားနေကြ ရသည်။
နှစ်ယောက်လုံး အရမ်းကိုဟော့နေကြသည်။ ပါးစပ်ထဲပန်းထည့်လိုက်သောသုတ်ရည်တွေဟာ များလွန်းပေရာ တင်မေထက်မှာ အကုန်လုံး သောက်မြို မချနိုင်။ ထို့ကြောင့် သုတ်ရည်တချို့သည် တင်မေထက်ရဲ့ဘယ်ညာနှုတ်ခမ်းထောင့်တို့မှအပြင်သို့ယိုစီးထွက်ကျကုန်သည်။
ထွက်အံကျလာသော သုတ်ရည်များကို ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေခက်တို့က လျှာများနှင့် လှမ်းတို့သိမ်းယူကာ ပါးစပ်ထဲသို့ ပို့ကြသည်။ မြိုချကြသည်။ အမေနှင့်သမီးနှစ်ယောက်တို့အငမ်းမရထကြွနေပုံသည် ကိုစိုးထူးကိုလည်း အထူးသဘောတွေ့စေသည်။ ကိုစိုးထူးသည် လီးကိုင်ထားသောတင်မေထက်ရဲ့လက်ကို ဆွဲဖယ်ကာ သူ့လီးကိုလည်း ကောင်မလေးပါးစပ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်။ ထို့နောက် ရေပိုက် ရမ်းခါပစ်သလိုမျိုး သူ့လီးချောင်းကြီးကို ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေခက်တို့ဘက် ဘယ်ညာယမ်းခါသည်။
သူ့လီးထိပ်မှ နောက်ဆုံးအသုတ်အဖြစ်ပန်းထွက်သောသုတ်ရည်တန်းသည် ဒေါ်တင်တင်မေ့ပါးစပ်ပေါ်အရင်ကျကာ အမျှင်လိုက် တင်မေထက်ရဲ့မေးစေ့ပေါ်ဖြတ်လျှက် အဆုံးပိုင်းက တင်မေခက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ကျသည်။ သုတ်ထွက် များလွန်းကြမ်းလွန်းသောကြောင့် ကိုစိုးထူးမှာ အတော်ပင်မောဟိုက်နေသည်။ အသက်ရှုသံပြင်းသလို တကိုယ်လုံးလည်းချွေးတွေစိုရွှဲနေသည်။ ဒူး မခိုင်ချင်။ ခေါင်းထဲ မူးဝေသလိုလိုလည်း ဖြစ်လာကာ ကုတင်အောက်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ကမန်းကတန်း ထိုင်ချလိုက်ရသည် ထိုင်မချလျှင်လည်း ဘိုင်းကနဲ လဲပြိုကျသွားပေလိမ့်မည်။ ကုတင်ထက်တွင်တော့ ဒေါ်တင်တင်မေသည် အပြတ်ကိုကဲလို့နေသည်။
တင်မေထက်ရဲ့ပါးစပ်ကို ငုံခဲ စုတ်နမ်းကာ ပါးစပ်ထဲမှာ လက်ကျန်ရှိနေသေးသော သုတ်ရည်လက်ကျန်များကို စုတ်ယူနေသည်။ လျှာနဲ့ ထိုးယက်နေသည်။ လက်ကလည်း သမီးရဲ့ပေါင်ကြားကို ထိုးနှိုက်ကလိပေးနေသည်။ တင်မေခက်ကတော့ ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလာသည်။ ပထွေးရဲ့လီးထိပ်မှာ စိုကျန်နေသော သုတ်ရည်စက်အကြွင်းအကျန်များကို လျှာနဲ့ ထိုးကော်ယက်သည်။ မောဟိုက်နေသည့်ကြားမှ ကိုစိုးထူးသည် တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။
“ အတော် မောသွားလား ဦးလေး… ”
ခဏကြာတော့ တင်မေခက်က ပထွေးကို ပြုံးစိစိလေးနဲ့ ကြည့်ကာ ပြောသည်။
“ လရည်အထွက် အတော်များသွားလို့ပါ… ခဏလောက် နားလိုက်ရင် အမောပြေသွားမှာပါ…”
လို့ ကိုစိုးထူးက ပြန်ပြောသည်။ မောသံတော့ ပါနေသည်။
“ နင့်ပထွေး အားပြန်ပြည့်လာအောင် ရေခဲသေတ္တာထဲက ကြက်ဥနို့ပေါင်းနဲ့ ရွှေငှက်ပျောသီးတွေ သွားယူပေးလိုက်… နင်တို့က အလိုးခံဖို့ပဲသိတယ်… လိုးတဲ့လူ အားရှိအောင် စီစဉ်ပေးကြဖို့တော့ နားမလည်ကြဘူး…”
သမီးအငယ်မရဲ့ ပါးစပ်ထဲက သုတ်ရည်တို့ကို “လက်ကျန်ရှင်း” ယူလိုက်ပြီးသော ဒေါ်တင်တင်မေက အကြီးမကို လှမ်းပြောသည်။ သည်နေ့ညတွင်လည်း မနေ့တုံးကလို သမီးငယ်နှင့်အတူ ကိုစိုးထူးနဲ့ အပြိုင်ကြဲကာ လိုးပွဲဆင်ရာတွင် ခဏ အနားယူရင်း စားသောက်ရန် အစားအသောက်များကို ဒေါ်တင်တင်မေက “ရှယ်” ပြင်ဆင်ထားခဲ့သည်။ ကိုစိုးထူး အားပြည့်စေရန်အပြင် ထိုသို့အားပြည့်နေမှ အလိုးခံရတာ ပီပြင်ကောင်းမွန်မည်ကို သိသောကြောင့်လည်းဖြစ်သည်။
“ ဟုတ်… မေမေ… ”
တင်မေခက်ကလည်း ချက်ချင်းပင် ထကာ ရေခဲသေတ္တာရှိသော မီးဖိုခန်းဘက်ကို အပြေးကလေး သွားလိုက်သည်။ သူမကလည်း ပထွေးကို အားပြန်ပြည့်စေလိုသည်။ အားကောင်းမောင်းသန်နှင့် အပီလိုးတာကို ခံချင်နေသည်။
“ ထမိန်တောင် ယူဝတ်မသွားတော့ဘူးလား… ”
ဒေါ်တင်တင်မေက သည်အတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့်ထွက်သွားသော တင်မေခက်ကို လှမ်းပြောသည် ။
“ ကိုယ့်အိမ်ခန်းထဲမှာပဲ မေမေရာ... ဘယ်သူမြင်တာလိုက်လို့… အဝတ်တွေဝတ်နေစရာ မလိုပါဘူး…”
တင်မေခက်က ဘာမှပြန်မပြောသော်လည်း တင်မေထက်ကတော့ ထမိန်ဝတ်စေလိုသော အမေ့ကို စောဒက တက်သည်။
“ အံမယ်… နင်က ဒီအတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးပဲ နေတော့မလို့လား...”
“ ဟိဟိ… ဆက်လိုးကြဦးမှာပဲ ဥစ္စာ... လိုးရင် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ရမှာပဲ... ပြန်ဝတ်ထားလဲ အပိုပေါ့ မေမေရ… ”
“ နင့်ကို ဘယ်သူက ဆက်လိုးအုန်းမှာမို့လို့လဲ...”
“ ဦး... ပေါ့လို့…”
“ တယ်ဟုတ်ပါလား… နင့်ပထွေးက ဟိုမှာဖလက်ပြနေပြီ... လီးတောင်နိုင်ပါ့မလားတောင် မသိဘူး...”
“ဦးက ဒီလောက်နဲ့တော့ ဒေါင်းမသွားပါဘူး မေမေရာ… ခဏဆို လီး ပြန်တောင်လာမှာပါ… မေမေတောင် ပျော့ခွေသွားအုန်းမှာ...”
“ လာလာချေသေး...”
ထိုအချိန်မှာပင် တင်မေခက်သည် ကြက်ဥနို့ပေါင်းပန်းကန်နှင့် ရွှေငှက်ပျောသီးတစ်ဖီးတို့ကို ကိုင်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသည်။
“ ဦးလေးအတွက် အားပြည့်မယ့် အစားတွေလာပြီးစားလိုက်အုန်း… ဒါတွေစားလိုက်ပြီးရင် ဦးလေးရဲ့ လီး ပြန်တောင်လာမှာ...”
တင်မေခက်က အစားအသောက်များကို ကုတင်ဘေးနားရှိ စားပွဲပုလေးအပေါ်တင်ရင်း ပြောသည်။
“ဦး… နောက်တချီမှာ ဘယ်လိုမျိုး ချမှာလဲ… ဖင်ဆော်မှာလား… စောက်ပတ်လိုးမှာလား...”
တင်မေခက် ယူလာသော အစားအသောက်များကို စားရန် ထသွားသော ကိုစိုးထူးကို တင်မေထက်က မေးလိုက်သည်။
“ စားစရာရှိတာ စားစမ်းပါစေအုံး… တကထဲ… တော်တော်ထနေ… ”
ဒေါ်တင်တင်မေက ပြောရင်း တင်မေထက်ကို ပေါင်တွင်းကြော တချက် ဆွဲလိမ်သည်။
“ အာ့... နာတယ် မေမေရ... သမီးက သိချင်လို့ မေးတာပါ...”
စသလို ခပ်ဖြေးဖြေး ဆွဲလိမ်ခြင်း ဖြစ်သော်လည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းမို့ တင်မေထက် အော်မိသည်။
“ တစ်မျိုးလေး ဆန်းသွားရအောင် စောက်မွှေးတွေ အရင်ရိပ်မယ်...”
ကိုစိုးထူးက ပြန်ပြောသည်။ ပါးစပ်လိုးမှုတွင် ဇောကြီးကာ သုတ်ရည်အထွက် အရမ်းများသွားသော ကြောင့် အနားယူချိန် ပိုရလိုသည့်အတွက် ပါးစပ်ပြီးပါက ဖင်လိုးလျှက် ဖင်ဆော်ပွဲပြီးမှ စောက်မွှေးတွေ ရိပ်ရန် စီစဉ်ထားသည်ကို အပြောင်းအလဲလုပ်လိုက်သည်။ စောက်မွှေး ရိပ်မည် ဆိုသည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေနဲ့ တင်မေထက်တို့က တင်မေခက်ရဲ့ပေါင်ဂွကြား စောက်ပတ်ကို ပြိုင်တူ ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေရဲ့စောက်မွှေးတွေက ပြီးခဲ့သည့်ရက်ကမှ ရိတ်ထားပြီးကာစ ငုတ်စိလေးတွေ။ တင်မေထက်ကတော့ စောက်မွှေး စပေါက်ခါစ တိုတိုလေး။
တင်မေခက်သာ စောက်မွှေး စုံစုံလင်လင် ပြည့်ပြည့်၀၀ပေါက်လျှက် တခါမျှလည်း မရိတ်ရသေးသောကြောင့် အဖုတ်တဝိုက်တွင်စောက်မွှေးများအပြည့်ရှိနေသည်။ ရိတ်စရာဆိုလို့တင်မေခက်ရဲ့စောက်မွှေးများသာ ရှိသည်ဟု ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေထက်တို့ တွက်ဆမိကြကာ အလိုလို လှမ်းကြည့်မိသည်။
“ ဟာ… ဦးကလဲ ဒါဆို မမတယောက်ထဲကိုပဲ ရိတ်ရတော့မှာပေါ့… တကယ်ပါပဲ… ”
တင်မေထက် က မကျေနပ်သလိုခပ်ဆောင့်ဆောင့်လေး ပြောသည်။
“ ခက်ခက် တယောက်ထည်း မဟုတ်ပါဘူးကွ… သမီးကိုရော သမီးအမေကိုပါ ရိပ်မှာ… ”
လို့ ကြက်ဥပူတင်း စားရင်း ကိုစိုးထူးက ပြန်ပြောသည်။
“ သမီးက အမွှေးပေါက်ခါစ တိုတိုလေး… မေမေ့စောက်မွှေးတွေကလည်း ရိတ်ပြီးခါစ... ဘယ်လိုလုပ် ရိပ်လို့ရမှာလဲ… မမရဲ့စောက်မွှေးတွေပဲ ရိပ်လို့ ဖြစ်မှာ… ”
“ ရလွန်းလို့မှဗျာ… အရိပ်ခံဖို့သာ ပြင်ထားကြ… ကဲလာ… ခဏနားရင်း အားလုံး စားကြမယ်... စားပြီး… နားပြီးရင်… သုံးယောက်လုံးရဲ့ စောက်မွှေးတွေကို ရိပ်မယ်...”
“ စောက်မွှေးတွေကို ရိပ်ပြီးရင်ကော… ဦး… ဘယ်လို ချမှာလဲ...”
“ အချိန်တန်တော့ သိမှာပေါ့ကွ… ဟဲ… ဟဲ… ဟဲ...”
အခြေအနေပေါ် မူတည်ကာ လိုးမှု ဆော်မှု အစီအစဉ် လုပ်သွားတော့မည်မို့ ကိုစိုးထူးက ယတိပြတ် မပြောဘဲ အသာ ချိုထားလိုက်သည်။
ပြီးပါပြီ။
