တွေးတသသ အပိုင်း ( ၂ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
စန်းလငွေရောင် ရေးသည်။
စာအုပ်ထဲမှာ မိန်းမနှစ်ယောက် အချင်းချင်း နှိုက်ပေးကြတာ (မမနဲ့ကျမလိုပေါ့) ။ ပြီးတော့ ရုံးပတီသီးနဲ့ထိုးတာလဲ ပါတယ်ရှင့်...။ ရုံးပတီးသီးက အမွှေးလေးတွေပါတော့ တော်တော်ယားမှာပဲရှင်...။ ပုံတွေကလည်း တော်တော်ပီပီပင်ပင်ပါပဲရှင်...။
နောက် ယောက်ျားတစ်ယောက် ရောက်လာပီး သုံးယောက်လုပ်ကြတယ်...။ ကျမနဲ့မမလဲ ကိုကြီးနဲ့သုံးယောက်လုပ်လိုက်ရရင်....ပြောရင်နဲ့တောင် ရင်ခုန်စရာကြီး...။ စာအုပ်ထဲမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်က လီးကို စုပ်၊ ယောက်ျားက နောက်တယောက်ရဲ့ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးတယ်ရှင့် ...။ ကိုကြီးသာယက်ပေးရင်တော့လေ......။
ကျမလည်း စာအုပ်ထဲက လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး အပြင်မှာနဲ့ တူမတူ သိချင်လာတယ်...။ ပိပိလေးကိုလည်း အသာပွတ်မိတယ်..။
နောက်တော့ မထူးပါဖူးဆိုပြီး ကိုကြီးအိပ်နေတဲ့နားသွား...။ ခြေရင်းဖက်ကနေ စောင်ကို အသာလှန်လိုက်တယ်...။ အခန့်သင့်ပါပဲ...။ ကိုကြီးက ပုဆိုးဝတ်ထားပေမယ့် ပုဆိုးက တော်တော်လန်နေတာ...။ ပေါင်လည်လောက်ကို ရောက်နေပြီရှင့်..။
ပြီးတော့ လက်နဲ့ စုကိုင်ထားသလို လီးကအမြောင်းလိုက်ကိုပေါ်နေတာ...။ လက်က လီးပေါ်ကို အုပ်ထားသလိုဖြစ်နေတာနဲ့ အသာလေးဖယ်လိုက်တယ်...။
ပီးတော့ ပုဆိုးကို ဆက်လှန်လိုက်တော့ ကျမ သိပ်တွေ့ချင်တဲ့ အရာကို တွေရပါပီ...။ အဖေ့ ဟာကို မြင်ဖူးပေမယ့် ဝိုးတိုးဝါးတားရယ်...။ ခုမှသေချာမြင်ဖူးတော့တာ..။ စာအုပ်ထဲကလို တူနေပြီ...။ ထိပ်ဖူးကြီးထလို့ပေါ့..။အရင်ကလို အုပ်မနေတော့ဖူး...။
လီးတဝိုက်မှာလဲ အမွှေးကောက်ကောက်တွေ အများကြီးရှင့်...။ ကျမလဲ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ အသာကြည့်နေမိတယ်...။ အိပ်နေပေမယ့် ကိုကြီးဟာက အကြီးကြီးဖြစ်နေတယ်...။ နောက်တော့ မထူးပါဖူးလေ ဆိုပီး အသာလေး ကိုင်ကြည့်မိတော့တယ်...။ နိုးသွားလဲ ကိုကြီးနဲ့က ဒီ အကြောင်းတွေ ပြောနေကျမို့ ဘာမှတော့ မဖြစ်နိုင်ပါဖူးလေ..။ နောက်တော့ ကိုင်ရင်ကိုင်ရင် သူအတံကြီးက ပိုမာလာတယ်ရှင့်၊
အဲ့ချိန် ကျမလဲ ဘယ်လိုဖြစ်သွားများမသိပါဖူး...။ သူ့ထိပ်ဖူးလေးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံလိုက်မိတော့တယ်...။ ကိုကြီးနည်းနည်းလှုပ်သွားသလိုပဲ...။ နိုးများနိုးသွားပီလား...။ နိုးလဲ မထူးပါဖူးဆိုပီး...အတံတချောင်းလုံး စုပ်လိုက်မိတော့တယ်ရှင်...။ ဆုရည်ကပြန်ပြောပြီး...ကျနော့ကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်...။ ကျနော်လဲ သူ့ပိပိလေးကို ကြည့်ဖို့ နှစ်ယောက်တူတူ ခြုံထားတဲ့စောင်ကို ဖယ်လိုက်ပါတော့တယ်...။
........................................................................................................................
အခန်း ( ၁၁ )
ကျနော့်ညီမလေးနှစ်ယောက်လုံးက အမြဲလိုလို ထဘီပဲဝတ်ကျတာဗျ...။ ကျနော်လဲ စောင်ကို လှန်လိုက်ရောစောစောကနှိုက်ထားလို့ လန်နေတဲ့ ထဘီလေးကြောင့် အရာရာဟာ ပြတ်ပြတ်သားသားမြင်ရပါတယ်...။ ဆုရည်လေးကလေ ရှက်နေဟန်တူပေမယ့် ကျနော်ကြည့်နေတာကို အရမ်းသဘောကျပုံပါ...။
သူ့အတွက်တော့ ကျနောဟာ သူ့ဘဝဆိုတာ နောင်များကြမှ ခင်ဗျားတို့ သိလာပါလိမ့်မယ်....။ လဲ့ရည်လေးရဲ့ ပိပိလေးထက်စာရင် နည်းနည်းကြီးပေမယ့် ပိုနုငယ်တဲ့ ဖြူစွတ်စွတ် ပိပိလေးက ရမက်ကြွစရာပါ..။ သူက အသားတော်တော်ဖြူတာပါ...။ ကျနော်လဲ သူပိပိလေးကိုကြည့်မိတော့ အမွှေးလေးတွေက စိမ်းနေတယ်လို့တောင် ထင်ရပါတယ်...။ အရောင်ဟက်တာပေါ့...။ ပိပိဖြူဖြူလေးဆိုတော့...။ စိတ်မထိမ်းနိုင်ပါဖူး....။တကယ်ပါ...။
ပိပိလေးက ရှင်းသန့်နေပီး အမွှေးလေးတွေကလည်းကျိုးတို့ကျဲတဲ...။ ကျနော် သူ့ပိပိလေးကို ကုန်းပီးယက်မိတယ်...။ အတွေ့အကြုံမရှိတော့ ဘယ်ကိုဘယ်လိုလုပ်ရမှန်း တကယ်မသိတာပါ..။ သူစောစောက ကျနော့ဟာကို စုတ်ပေးထားတာတစ်ခုထဲနဲ့တင် သူ့ကိုသနားပီး ပြန်လုပ်ပေးချင်တာ..။
သူ့ပိပိလေးက ချဉ်တယ်ဗျ...။ တကယ်...အနံ့ကရောပဲ...။ နောက်ပိုင်းငံတဲ့ အရသာသိမှ ပိပိဆိုတာ ငံတတ်မှန်းသိရတာ...။ ကျနော်မသိပါဖူး...။ ကိုက်စားတော့မတတ်ရမက်တွေနဲ့ သူ့ပိပိလေးကို မနားတမ်း ယက်ပေးနေခဲ့တာ...။ အစိလေးလဲမသိ...အခေါင်းလေးလဲမသိ...။ အပြားလိုက်ကို ယက်လို့ကောင်းတိုင်း ယက်ပေးနေမိတာ...။
သူ့အတွက်ကတော့ မဆိုးလှဖူး ထင်ပါတယ်....။ ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်...။ ခဏကြာတော့ သူ့ပိပိလေးကနေ ဖြူဖြူအရည်လေးတွေ ထွက်လာတယ်...။ နေ့ခင်းဖက် သေချာမြင်ရတဲ့ ပိပိအရည်လေးပါ..။ တကယ့် အမှတ်တရပါ။ အဲ့ အရည်လေးတွေထွက်အလာမှာ ကျနော်ရပ်လိုက်မိတယ်...။ မိန်းကလေးတွေ ကောင်းပီးရင် ပိပိကို အထိမခံတာသိလို့တော့ မဟုတ်ဖူး..။
(ယောက်ျးလေးတွေလဲ တူတူပါပဲ)
ဒီလိုပဲ ရပ်လိုက်တာ...။ သူ့လဲ စိတ်တိုင်ကျအော် တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ပူးလိုက်ခွာလိုက် လုပ်နေတယ်..။ ကျနော်လဲ သေချာကို ကြည့်နေတာပေါ့...။ အဲ့အချိန်မှာပဲ တံခါးတွန်းဖွင့်သံကြားရပီး တစုံတယောက်ဝင်လာပါတော့တယ်...။
...............................................................................................................................................
အခန်း ( ၁၂ )
" စုရည်"
ခပ်တင်းတင်းလေး အော်လိုက်တဲ့ အသံကြောင့် အရမ်းကောင်းနေတဲ့ ညီမလေးခင်မျာ ကောင်းနေတာလေးတွေပျောက်လို့လိပ်ပြာလွင့်မတတ် လန့်သွားရှာပါတယ်...။ ကျနော်လဲ အသံကြားလိုက်တာနဲ့ ခေါင်းနားပန်းတွေကြီးပြီး ထူပူသွားပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း သေပြီဆရာလို့ ရွတ်မိသွားတယ်...။
" ခုချက်ချင်း..အောက်ဆင်းပြီး...အခန်းထဲကစောင့်နေစမ်း....။ နင်တို့နှစ်ယောက်လုံး ငါနဲ့တွေ့ပီးသာမှတ်...။ မြန်မြန်ဆင်းစမ်း...။ သူ့အလှည်းပီးတာနဲ့ နင်တို့အလှည့်ပဲ...။ အသက်လေးတွေငယ်ငယ်လေးနဲ့ တော်တော်ရွနေကြတယ်။ သေပြီသာမှတ်"
အဝတ်အစားတွေ အမြန်ဆုံးဝတ်နေတဲ့ စုရည်လေးကို ဆူနေတဲ့သူကတော့ စုရည်တို့အမေ ဒေါ်လေးမြ၊ဒေါ်လေးမြစျေးသွားနေကြပေမယ့် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ပြန်ရောက်လာပါလိမ့်....။ ကျနော်လဲ ရှေ့ဆက်ကြုံရမယ့်ပြသနာကိုတွေးကြည့်ပြီး တော်တော်တုန်လှုပ်နေမိတယ်...။
စုရည်လေးလဲ မျက်ရည်အဝဲသားနဲ့ အောက်ထပ်ကို ဆင်းသွားတယ်...။ ကျနော်လည်း ပုဆိုးချွတ်ထားလက်စ တန်းလန်းလေးဖြစ်နေတာပေါ့....။ ဒေါ်လေးလဲ တံခါးကိုပိတ်ပြီး ကျနော့်အနား ကပ်လာတယ်....။ငယ်ငယ်ထဲက ဒေါ်လေးက ညီမလေးတွေကို အရမ်းရိုက်တာ...။ ကျနော်လဲ တခါတလေ အရိုက်ခံရဖူးတယ်...။ လက်သံပြင်းတော့ ဒေါ်လေးကိုတော်တော်ကြောက်ရတာပါ..။
" သား....မင်းတော်တော် လိုးချင်နေပီလား?"
စောစောကစုရည်ကို ဆူနေတဲ့ လေသံနဲ့မတူ ပျော့ပျော့ပြောင်းပြောင်းနဲ့ မေးလာတယ်...။ ကျနော်ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ခင်မှာပဲ...ဒေါ်လေးမြက ကျနော့်ကိုဖက်ပြီး
" သား လိုးချင်နေတာ..ဒေါ်လေးသိပါတယ်...။ ဒေါ်လေးသင်ပေးမယ်နော်...။ ဒေါ်လေးကို မ လိုးချင်ဖူးလားဟင်? "
မေးရင်းနဲ့ ဒေါ်လေးက ထဘီကိုဖြည်ချလိုက်တယ်....။ အမွှေးတွေပြောင်နေအောင်ရှင်းထားတဲ့နီရဲရဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရတယ်...။ ဦးလေးနဲ့တုန်းက မှောင်နေတော့ အမွှေးတွေရိတ်ထားလား သေချာမတွေ့ဖူးဘူး...။
" ဒီမှာကြည့်ပါ ဦးသားရယ်...."
ဒေါ်လေးက သူ့ဟာကိုကားပြရင်း ကျနော့လက်ကို ယူပီး သူ့ဟာပေါ်ကိုတင်ပေးလိုက်တယ်...။ ကျနော်လဲအိမ်မက်က လန့်နိုးတဲ့သူလို ယောင်ဝါးဝါးနဲ့ လျှောက်ကိုင်မိတယ်...။ ခုချိန်ထိ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကို ကျနော်တွေးမရသေးပါဖူး...။ သူ့ဟာမှာ အရည်တွေ တော်တော်ရွှဲနေတာတော့သေချာတယ်...။ ဒေါ်လေးဝင်လာထဲက ထဘီမှာ နည်နည်းစိုနေတာတော့ သတိထားမိတယ်...။လက်ကတော့ ကိုင်ချင်တိုင်းလျှောက်ကိုင်မိနေတယ်...။
"သားရယ်....ကောင်းလိုက်တာ..။စောစောက စုရည်ကိုလုပ်ပေးသလို လုပ်ပေးမယ်မဟုတ်လားဟင်..."
ဒေါ်လေး စိတ်အရမ်းကြွနေတာတော့သေချာပါတယ်...။ကျနော်လဲ ယောင်ကန်းကန်းနဲ့ ခေါင်းညိတ်လိုက်မိတယ်..။တကယ်လုပ်ချင်လားမသိပေမယ့် ခုချိန်မှာ ဒေါ်လေးကိုစိတ်ညစ်အောင်လုပ်လို့မဖြစ်ဖူးလေ...။ဒေါ်လေးက ကျနော့်ကိုဖက်ရင်း အိပ်ရာပေါ်ကို တူတူလှဲချလိုက်ပါတယ်...။ ပြီးတော့ ရင်ဘတ်ကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်လိုက်ရင်း
" သား....ဘော်လီချွတ်ပေးပါဦး...."
လို့ပြောလိုက်ပါတယ်...။ ကျနော်လဲ ဒေါ်လေးကိုသိုင်းဖက်ပြီး ဘော်လီချိတ်ဖြုတ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်...။ဒေါ်လေးကအသက်လေးဆယ်နီးနီး အနည်းငယ်ဝဖိုင့်ဖိုင့်ရှိပါတယ်...။ အရမ်းတော့မဝပါဖူး...။ နို့တွေကတော့ကျနော်မြင်ဖူးသလောက် အကြီးဆုံးပါ...။ (ကျနော်မြင်ဖူးတာလဲ...သူ့သမီးနှစ်ယောက်ပဲရှိတာကိုး)
ကျနော် ဘော်လီချွတ်ပီးနောက်မှာ ဒေါ်လေးက ကျနေ်ာ့မျက်နှာကို ဆွဲယူပီး မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်နမ်းပါတယ်..။ အရင်ကလည်းနမ်းဖူးပေမယ့် ခုလောက်မကြမ်းပါဖူး...။ အသက်ရှူတွေတောင် ကျပ်လာပါတယ်...။ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး လျှာနဲ့အတင်းထိုးတာနဲ့ ပါးစပ်ကိုဖွင့်ပေးလိုက်တယ်...။ တိုးဝင်လာတဲ့ လျှာကို အလိုက်သင့်တုံံ့ပြန်လိုက်ပါတယ်...။ နမ်းပြီးတော့ ချိုတွေကိုစို့ပေးတယ်...။ ဒေါ်လေးက တားလိုက်တယ်...။
" သား.....အချိန်မရဖူး..။ နောက်နေ့မှ ကျန်တာတွေလုပ်နော်...။ ပက်လက်လှန်လိုက်...။"
ကျနော်ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ ကျနော် -ီး ကို ကိုင်ပီး ဂွင်းထုပေးတယ်...။ ပီးတော့ ဘာမပြောညာမပြော ပါးစပ်နဲ့ကောက်ငုံလိုက်တယ်...။
" အား....ကောင်းလိုက်တာ၊ သားငရဲကြီးမှာလား ဒေါ်လေးရယ်"
" မကြီးပါဖူး....ဒေါ်လေး လုပ်ပေးတာပဲ"
ဒေါ်လေးက ပြန်ပြောပီး ဆက်လုပ်ပေးနေတယ်...။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ...။ တခါမှ အဲ့လောက် မကောင်းဖူးဘူး..။ တကယ့်အရသာပါပဲ...။ ခဏနေတော့ ဒေါ်လေးက ရပ်လိုက်ပီး ကုတင်စောင်းမှာ လှဲလိုက်တယ်...။
" သား...ဒီမှာ လာရပ်"
သူ့ပေါင်ခွကြားထဲကိုပြလိုက်တယ်...။ ကျနော်သွားရပ်တော့ ကျနော့်ဟာကို ကိုင်ပီး အထဲထည့်မလို့လုပ်တယ်...။ ကျနော်လဲအရမ်းကောင်းလွန်းလို့ ကျေးဇူးတွေတင်နေတာနဲ့ သူ့ကို ပြန်လုပ်ပေးမလို့ လုပ်တယ်..။
" သားမလုပ်နဲ့တော့...အချိန်မရှိဖူး"
" ခဏလေးပါ ဒေါ်လေးရယ်..။ ဒေါ်လေးကလုပ်ပေးထားတော့ ငရဲကြီးမှာကြောက်လို့ပါ..."
ဒေါ်လေးကမတားတော့ပါဖူး...။ ကျနော်လဲ အရည်တွေပြောင်လက်နေတဲ့ ဒေါ်လေးပိပိကြီးကို တချက်ကြည့်လိုက်တယ်...။ လဲ့ရည်နဲ့စုရည်ဒီထဲက ထွက်လာတာဆိုတဲ့အသိက ပိုစိတ်ကြွစေတယ်..။ အစိပြူးပြူးကြီးက သေချာမြင်နေရတယ်...။ ကျနော်လဲ အားရပါးရ ကုန်းယက်လိုက်မိတော့တယ်...။ အနံ့အသက်ကင်းအောင် နေတတ်ပုံရတဲ့ ဒေါ်လေးကြောင့် ဘာနံ့မှမရပဲ ကောင်းကောင်းယက်ပေးမိတယ်..။ သုံးမိနစ်လောက်ပဲရှိဦးမယ်။
" သားရေ...အားအား...ဒေါ်လေးမရတော့ဖူး... လိုးပေးပါတော့"
ပြောရင်း ကျနော့်ခေါင်းကိုအတင်းဆွဲထူတယ်...။ ကျနော့်ဟာကို ကိုင်ပီး သူ့ဖုတ်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်တော့တယ်...။ ကျနော်လဲ ခါးကို အားပြုပြီး ထည့်လိုက်တော့ သိပ်မခက်ပဲဝင်သွားတယ်...။ ဒေါ်လေးက ကလေးမွေးဖူးတာရော၊ ကျနော့်ဟာသိပ်မကြီးတာရော၊ အရည်တွေလှိုင်လှိုင်ထနေတာရော အဝင်အထွက် အရမ်းမခက်ပါဖူး...။
စသိလိုက်ရတာက နွေးကနဲ ဖြစ်သွားတာပါ...။ တခါမှ ခြေမချဖူးတဲ့ နယ်မြေသစ်ကို ခြေချမိပီး အရမ်းအရသာတွေ့နေပါတယ်...။ ကောင်းလိုက်တာ ဒေါ်လေးရယ်...လို့ ထပ်ကာထပ်ကာအော်နေမိတယ်...။ ဒေါ်လေးကလည်း ညည်းသံလေးတွေထွက်လို့ ...။
ကျနော့်ရဲ့ ပါကင်ဖွင့်ပွဲကတော့ မထင်မှတ်ပဲ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့တယ်...။ ဒေါ်လေးက ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး သနပ်ခါးလိမ်းတတ်တော့ သနပ်ခါးနံ့ရောနေတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့သင်းသင်းလေးက ကျနော့်ကို အကောင်းဆုံး သာယာယစ်မူးအောင် ဆွဲဆောင်နေပါတော့တယ်..။
.....................................................................................................................
အခန်း ( ၁၃ )
အစကတော့ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ လုပ်နေမိပေမယ့် ခုတော့ အရမ်းကိုကောင်းမွန့်တဲ့ အရသာကြောင့်လူတွေ ဒီအချောင်းကို ဒီအပေါက်ထဲ အပင်ပန်းခံထိုးထည့်ပီး နှစ်ပါးဂဟေဆက်ကြပါလားလို့ နားလည်ပေးမိရတယ်...။
တင်းကျပ်မှုမျိုးမရှိပေမယ့် အတွေ့အကြုံရင့်ဒေါ်လေးကြောင့် အကောင်းကြီး ကောင်းနေရပါတယ်...။ ဒေါ်လေးရဲ့ ချိုဗူးကြီးတွေကလည်း လဲ့ရည်တို့နဲ့ ဘာမှမဆိုင်အောင် ဖွံ့ထွားလှသလို တကယ်ပဲ ချိုတွေများထွက်လာမလားထင်ရလောက်အောင်ကို စို့လို့သိပ်ကောင်းပါတယ်...။ ချိုအောက်မှာ ကပ်နေတဲ့ သနပ်ခါးဖတ်လေးတွေက ရမက်ကို ပိုကြွစေပါရဲ့....။
" ကောင်းလိုက်တာ ဒေါ်လေးရယ်"
ကျနော်ပြောလဲပြော လုပ်လည်းလုပ်လိုက်တာ တအောင့်လို့ပြောရမယ့်အချိန်လောက် (ဘာကိုအောင့်ရတာလဲတော့မသိပါ ) မှာပဲ ကျနော်ပီးသွားခဲ့ပါတယ်...။
အကောင်းကြီး ကောင်းပီးတော့ပေါ့....။ ကိုယ့်ဘာသာ လုပ်ရတာထက် အဆရာထောင် ပိုကောင်းတယ်လို့ သေချာပေါက် ပြောရဲပါတယ်....။ ကျနော်လဲ ပီးသွားတော့ ဒေါ်လေးကို ခဏဖက်ပီး မှိန်းနေမိပါတယ်...။ ခဏနေတော့ ဒေါ်လေးက
" သား....ဖယ်တော့နော်"
ဆိုပီး သုတ်စရာရှိတာ သုတ်လို့ ဘယ်သူ့မှမပြောဖို့ အထပ်ထပ်မှာပီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားပါတော့တယ်...။ ကျနော်စိတ်ထဲတော့ ခုချိန်ထိ ယောင်ဝါးဝါးဖြစ်နေတုန်းပါပဲ....။ နောက်နေ့တွေကြတော့ ညီမလေးနှစ်ယောက် ကျနော့်ကို ရှောင်နေသလို ထင်မိပါတယ်...။ အထူးသဖြင့် အကြီးမလေး လဲ့ရည်ရယ်ပေါ့....။စိတ်ဆိုးနေသလိုလို ရှောင်နေသလိုလို.....။
ဒေါ်လေးနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့နေ့ကတော့ ရိုက်သံမကြားရပါဖူး.....။ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့ကြလဲ မသိပေမယ့် အဲ့နေ့ကကိစ္စကြောင့်ဆိုတာတော့ သေချာလှပါတယ်...။ ဒေါ်လေးကတော့ ပုံမှန်ပါပဲ....။ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုပါပဲ....။ ကျနော့မှာသာ အရင်လို ညီမလေးတွေနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်လဲမနေရ၊ ဒေါ်လေးကျွေးသွားတဲ့ အမဲသားကိုလဲ စွဲလန်းရင်း အရူးတပိုင်းဖြစ်နေရပါတော့တယ်...။ ဒါပေမယ့် သိပ်ကြာကြာတော့မခံလိုက်ပါဖူး....။
ဦးလေးက အလုပ်ကပေးတဲ့ အဆောင်မှာ ပြောင်းနေရပါတယ်....။ မိသားစုကိုပါ ခေါ်သွားပါတယ်...။အဆောင်ကလည်း သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဆိုတော့ အားလုံးအဆင်ပြောကြပါတယ်...။ အိမ်နဲ့လည်း သိပ်မဝေးလှပါဖူး....။ အဲ့ကာလတွေမှာတော့ လမ်းမှာ၊ ကျောင်းမှာကလွဲလို့ ညီမလေးတွေနဲ့ရော ဒေါ်လေးတို့နဲ့ပါ သိပ်မတွေ့ရပါဖူး...။
ခဏတဖြုတ်တွေ့ရတော့လဲ မေးထူးခေါ်ပြောလောက်ပါပဲ....။ အဲ့လိုနဲ့ အဲ့အိမ်မှာ သူတို့ ငါးနှစ်လောက်ကြာပီး ကျနော်နဲ့လဲ အဆက်ပြတ်သလောက်ကို ဖြစ်သွားခဲ့တာပါ...။ တခါတလေတော့ လဲ့ရည်လေးနဲ့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လေးတွေကိုရော၊ စုရည်လေးရဲ့ မမှုတ်တတ်မှုတ်တတ် ပုလွေသံလေးကိုရော၊ ဒေါ်လေးကျွေးခဲ့ဖူးတဲ့ အမဲသားကိုရော လွမ်းမိတတ်ပါတယ်....။ ကျနေ်ာ့အလွမ်းတွေကြောင့်လာတော့ မသိပါဖူး....။
ဦးလေးက လုပ်ငန်းခွင်ထဲ ထိခိုက်ပီးတော့ အလုပ်ထွက်ရပါတယ်...။ လျော်ကြေးလေးလဲ အဆင်ပြေပြေရတော့ စုထားစောင်းထားတာလေးနဲ့ အိမ်ကလေးတစ်လုံးဆောက်ဖို့ ခပ်ပေါပေါနဲ့ရတဲ့ မြေကွက်လေးတစ်ကွက် ဝယ်လိုက်ပါတယ်...။
ကန်ထရိုက် ကုမ္ပဏီထွက်ဆိုတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေကပဲ လက်ခနည်းနည်းနဲ့ ကူဆောက်ပေးကြပါတယ်...။ စေတနာဖြင့်ကူညီသည်ဆိုတော့ တော့်တော့်ကိုကြာတာပါ...။ အဲ့တာနဲ့ အိမ်မပီးခင် ကျနော်တို့အိမ်ကို သူတို့မိသားစု ပြန်ပြောင်းလာကြပါတယ်...။ ငါးနှစ်ကျော်ကာလအတွင်းမှာ ကျနော်လဲ လူပျိုကြီးလုံးလုံး (လူပြိုကြီးဖြစ်ပါသည်...။
တွေ့ရာကြုံရာ အမဲသားလေးတွေ ဟိုနားစား၊ဒီနားစားပေါ့..။ ကောင်းတာတွေရော မကောင်းတာတွေရော) ဖြစ်နေသလို ညီမလေးနှစ်ယောက်ကလည်း တကယ့်သားကောင်းမိခင်ခန္ဓာကိုယ်မျိုးနဲ့ အပျိုကြီးဖားဖားတွေ ဖြစ်နေကြပါပီ....။ အငယ်မလေးစုရည်တောင် ဆယ်တန်းနှစ်နှစ်ကျပီးပါပီ...။ အကြီးမလေးလဲ ကျောင်းပီးလို့ အလုပ်တောင် ဝင်နေပါပီ....။
ဒေါ်လေးကတော့ အရင်လို ခပ်ပြည့်ပြည့်ကနေ တော်တော်ဝအိ နေပါပီ....။ ဒါပေမယ့် မြင်ရင်တော့ ဟိုအကောင်က အလိုလိုထလာတာ...။ စားခဲ့ဖူးတဲ့ အမဲအူကွင်းကြီး(အဲလေ)အမဲသားဆိုတော့လေ....။ အဲ့လိုနဲ့ ဇာတ်လမ်းတခါပြန်ဆက်ဖို့ အချိန်ပြန်ရောက်လာခဲ့ပါတယ်....။
ကျနော့်မှာ အမဲသားမရှားလှပေမယ့် အဲ့ အမဲသားသုံးတုံးကိုတော့ အချိန်ပြည့်လိုလို သတိရနေမိရတာပါ..။ဘာတွေများဆက်ဖြစ်ဦးမလဲဗျာ....။ ပြန်စဖို့ကလည်း တကယ်မဝံ့မရဲပါ...။ ထူးတော့ ထူးဆန်းတယ်ဗျ....။ ဒီတိုင်းပဲ ထားလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ဖူးပေမယ့် မြင်လာရင်မနေနိုင်ဘူး....။ သွေးသားရင်းတွေမို့လားတော့ မသိပါဖူးဗျာ...။
အရင်နေရာမှာ နေရာပြန်ချပီး သူတို့လဲ အိမ်အပြောင်းအရွေ့နဲ့ တော်တော်ပင်းပန်းသွားပုံပဲ...။ အစောကြီးအိပ်ရာဝင်သွားကြတယ်...။ ညကိုးနာရီလောက်ကြတော့ မိုးက သည်းသည်းမည်းမည်းရွာတယ်...။ ကျနော်လဲ အသာနှပ်နေတာပေါ့....။ တမှေးလောက်အိပ်ပျောသွားပီးနောက်မှာ ကျနော်ပြန်နိုးလာတယ်...။
နာရီကြည့်တော့ တစ်နာရီဆယ်မိနစ်....။ မိုးကလည်းရွာနေတုန်း.....။ စိတ်ထဲဘယ်လိုမှ ထိမ်းမရစွာ ကျနော်အောက်ကိုဆင်းလာမိတော့တယ်....။ မဖြစ်မနေ လာဖို့အတွက် အဲ့နေရာက စွဲဆောင်နေတယ်...။ ကြုံလို့သာဖြစ်ခဲ့ရပေမယ့် ကျနေ်ာ့ဦးတည်ရာက လဲ့ရည်လေးတစ်ယောက်ထဲပါ....။ ညမှောင်မှောင်...မိုးအေးအေးမှာ ဘာတွေများဖြစ်လာမလဲဆိုတော့........။
..................................................................................................................................................
အခန်း (၁၄)
မိုးကလည်း တဝေါဝေါနဲ့ ရွာလို့မဆုံးရှိနေပါတယ်...။ မီးကလည်းမှောင်လို့.....။ မီးပျက်နေတာလား? မီးပိတ်ထားတာလားတော့ မမှတ်မိတော့ပါဘူး...။
ဟိုစမ်းဒီစမ်းနဲ့ သူတို့အခန်းနားကိုရောက်သွားပါတယ်....။ မှောင်နဲ့မဲမဲမို့ မျက်လုံးအသားကျအောင်စောင့်လိုက်တော့နည်းပါးလှတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်အလင်းရောင်အောက်မှာ သူမတို့အိပ်ရာကို ကျနော်လှမ်းတွေ့ရပါပီ...။ ဦးလေးနဲ့ အဒေါ်ရဲ့ တခူးခူးဟောက်သံတွေက မိုးသံကြားမှာ သဲ့သဲ့ထွက်နေလေရဲ့...။ ကျနော်လဲ လဲ့ရည်လေးရှိနေမယ့်ခြင်ထောင်ကို အေးဆေးခွဲခြားနိုင်ပြီး မြန်မြန်ချဉ်းကပ်သွားလိုက်တယ်...။
အဲ.....နံရံနဲ့ အဝတ်အစားသေတ္တာတစ်လုံးက ကျနော့်ကိုယ်လုံးနဲ့မဆန့်အောင် ကပ်သီးကပ်သပ်ဖြစ်နေတယ်...။ ဘယ်လိုများနေရာချလဲတော့မသိ...။ ကျနော်တောင်ဝင်မရရင် သူတို့က ပိုတောင်ကျပ်မှာပဲလို့တွေးမိတယ်...။ ကြားထဲကနေ မရအရအတိုးမှာ အသံတော်တော်ထွက်သွားတယ်....။ ကျနော်အသာလေးငြိမ်နေလိုက်တယ်...။
ဒေါ်လေးက အအိပ်ဆတ်တယ်ဆိုတာ သိထားတော့ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေမိတယ်...။ ခြင်ကိုက်တာတောင်မရိုက်ရဲဘူး...။ ချောင်းတချက်ဟန့်လိုက်သလို ထင်မိပေမယ့် သိပ်မကြာခင် ဟောက်သံမှန်မှန်ပြန်ထွက်လာတာနဲ့ ကျနော်လည်း နည်းနည်းကျယ်သွားတဲ့ နေရာကြားကနေ အသာတိုးဝင်လိုက်တယ်...။
တကယ်လို့ အရေးပေါ်ပြန်ထွက်ရမယ်ဆို ကျနေ်ာ့အတွက် တော်တော်ခက်ခဲမှာပါ...။ ဒါပေမယ့် ကျနော်အဲ့တာတွေကိုတွေးမနေတော့ပါဘူး...။ အားကြိုးမာန်တက် (မာန်ကတော့ တကယ်တက်နေတာ) သွားရင်း သူတို့ကုတင်ဆီရောက်သွားတယ်...။ ကုတင်ပေါ်အသာထိုင်လိုက်ရင်း ခြင်ထောင်ကို ဖျာအောက်ကနေ ထုံးစံအတိုင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်...။
နောက်တော့ ခြင်ထောင်ထဲရောက်တဲ့ အထိ တဖြည်းဖြည်းဝင်လိုက်တယ်....။ ခြင်ထောင်ထဲ ရောက်သွားချိန်မှာ မိုးအေးအေးနဲ့ ကွေးနေတဲ့ ညီမလေးနှစ်ယောက်ကို ဝါးတားတားမြင်လိုက်ရတယ်...။ စိတ်တွေကြွတာမှ ပြောမနေပါနဲ့တော့ဗျာ....။ အဝဖက်မှာ အိပ်နေတာက လဲ့ရည်လို့ထင်တာပဲ၊ နံရံဘက်ကို မကပ်တော့ပဲ သူခြုံထားတဲ့ စောင်လေးကိုဖယ်ဖို့ အစလိုက်ရှာနေမိတယ်...။
ခေါင်းမြှီးခြုံထားတာမို့ ခြေထောက်ဘက်က အစလေးလွတ်နေတာနဲ့ အဲ့ကနေ အသာလေး လှန်တင်လိုက်တယ်...။ အပေါက်ဝဖက်ကို တစောင်းလေးအိပ်နေတော့ ကိုယ်အောက်က စောင်စလေးကို ကျောဘက်ကနေ တဖြည်းဖြည်းဆွဲထုတ်လိုက်တယ်...။ နောက်ပိုင်းလေးတပိုင်းလုံး စောင်အောက်ကပေါ်လာပါပီ....။
အရင်ကလို တင်သားလေးတွေက ခပ်တင်းတင်းလေးဖြစ်ရုံမဟုတ်တော့ပဲ တော်တော်လေး အယ်နေပါပီ....။ အိပ်ချိန်မို့ ခပ်လျော့လျော့စည်းထားတဲ့ ထမိန်လေးက ခါးနားလေးမှာ ပြေလျာ့လို့....။ ကျနော်လဲ ခါးနားလေးကနေ အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းလျောချကြည့်တယ်...။ အောက်ခံဘောင်းဘီမပါတဲ့ တင်သားတင်းတင်းလေးတွေ ပေါ်လာတဲ့အထိပါပဲ....။
အောက်ခံဘောင်းဘီမပါလို့ တင်သားလေးတွေကို အခန့်သင့်မြင်ရပေမယ့် ရှေ့ပိုင်းကတော့ ထမိန်ရောစောင်တွေရော လုံးထွေးလို့နေပါတယ်...။ ကျနော်လဲ မထူးပါဖူးဆိုပီး စောင်နဲ့ထမိန်တွေကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဖြစ်အောင် ဖယ်ဖို့ကြိုးစားတယ်...။ အဲ့လိုကြိုးစားနေချိန်မှာ သူလူးလွန့်လာတယ်...။ အသံထွက်ညည်းလိုက်သလိုလို....။
အသာငြိမ်နေလိုက်တော့ မှောက်ရက်မနေအထားဖြစ်အောင် ပြောင်းသွားတော့တယ်....။ မှောက်ရက်အနေအထားမှာ စွဲမက်စရာအိုးလေးကတော့ ထမိန်စလေးတွေလွတ်လို့....။ တင်းတင်းပြောင်ပြောင်လေးပေါ်နေတာကို ဝိုးတဝါးမြင်နေရတယ်...။
ကျနော်လဲတင်ပါးလေးတွေကို အသာကိုင်ကြည့်တယ်....။ သူနည်းနည်းလှုပ်သွားပေမယ့် ဘာသံမှတော့ထွက်မလာဖူး....။ အဲ့တာနဲ့ ထမိန်လေးကို ရသလောက်ဆွဲချပီး တင်ပါလေးနှစ်လုံးကြားကနေ ပိပိလေးကိုစမ်းလိုက်တယ်...။
ဖင်ပေါက်လေးတွေ၊ ကြားနေရာလေးတွေပီးတော့ ပိပိအပေါက်လေးကိုစမ်းမိတယ်...။ မိန်းကလေးတော်တော်များများက ညအိပ်ရင်တော့ အရည်စိုတတ်ပေမယ့် သူ့ပိပိလေးကတော့ အရည်လေးတွေကို အိုင်နေတာပဲဗျာ....။
သေချာတာကတော့ သူနိုးနေပါပီ...။ ကိုးလိုးကန့်လန့် အနေအထားဖြစ်ပေမယ့် မငြင်းတာကြောင့် သူလည်းစိတ်ပါပုံရတယ်လို့ တွက်လိုက်ပီး ကျနော်ရဲစိတ်တွေ ဝင်လာပါတယ်...။ ပိပိအပေါက်လေးကို ပွတ်ပေးနေရာကနေ အပေါ်ကိုဆက်ကလိဖို့ ကြိုးစားတော့ တင်ပါးလေးကို အသာကြွပေးပါတယ်...။ အဲ့တာနဲ့ ကျနော့်လက်တစ်ခုလုံး သူပိပိလေး အောက်ကို ရောက်သွားပါတော့တယ်...။
ကျနော် လက်လှုပ်လို့ ရလောက်အောင် သူက နည်းနည်းလေး ကြွပေးထားတယ်...။ ဗိုက်အောက်မှာ စောင်တွေ ခုနေလို့လည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မှာပါ....။ ကျနော်က ပွတ်ပေးသလို သူကလည်း တင်လေးကို လှုပ်ပီး ပြန်ပြန်ပွတ်တယ်....။ အမွှေးလေးတွေကတော့ တော်တော်ရှည်ရှည်ဖြစ်နေပါပီ....။ ကြမ်းတော့မကြမ်းလှပါဖူး....။ဒီကောင်မလေး တစ်ခါမှမရိတ်ဖူးထင်ပါတယ်....။
ပွတ်ရင်းပွတ်ရင်း သူမလည်း တော်တော် ကောင်းလာပုံရပါတယ်....။ အရည်လေးတွေကိုအိုင်လို့.....။တော်တော်ကိုထွက်နေတာပါ.....။ ကျနော်လဲ သူ့တင်ပါးလေးနဲ့ ခါးလေးပေါ် အသာခေါင်းကို လှဲလိုက်ပါတယ်...။ ညနေက သူရေချိုးတုန်း ခိုးကြည့်ခဲ့ရတဲ့ ထမိန်ရင်လျားအောက်က တင်းနေတဲ့ ချိုလေးတွေကို ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်ပေါ်လာတယ်...။
အဲ့တာနဲ့ပဲ ရိုးရိုးတီရှပ်လေးပဲ ဝတ်ထားတဲ့ အောက်ကနေ အားနေတဲ့ လက်တဖက်ကို လျှိုသွင်းရင်း ဘရာချိတ်ကို ကြိုးစားပမ်းစားဖြုတ်လိုက်ပါတယ်...။ သူမက မှောက်လျက်သားနေတုန်းပေမယ့် ဘာမှတော့ မပြောပါဖူး....။ ကျနော်လဲ ဘရာလေးလွတ်သွားတော့ သူမကိုယ်အောက်မှာ ပိနေရှာတဲ့ ချိုလေးတွေကိုစမ်းဖို့ လက်ကိုအောက်ကိုလျှိုလိုက်ပါတယ်..။
သူမက အသာလေးစောင်းပေးတော့ ကျနော်လက်တဖက်က သူ့ကိုယ်အောက်နေ သိုင်းဖက်ထား..။ နောက်တဖက် အပေါ်ကနေသိုင်းဖက်ထားသလိုဖြစ်ပီး သူမကိုယ်လေးက ကျနော့ရင်ခွင်ထဲမှာပါ....။မျက်နှာကိုတော့ စောင်လေးအုပ်ထားတုန်းပေမယ့် အဓိကနေရာလေးတွေကိုတော့ ကိုင်မိလျက်သားပါ...။ကျနော်လဲ သူမနားနားလေးကိုကပ်ပီး..
" ချိုလေးတွေ စို့ချင်တယ်"
လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်...။ သူမလည်း တော်တော်စိတ်ပါနေပီမှန်း သိနေလို့ပါ...။
" အောက်က လက်ဖယ်"
လို့ပြောတာနဲ့ ကျနော်လဲ ချိုလေးတွေကိုကိုင်နေတဲ့လက်ကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်...။ ချိုလေးတွေက တော်တော့်ကို လူကြီးဖြစ်နေပီမှန်း သိသာစေသလို တင်းတင်းလေးနဲ့ ကိုင်လို့သိပ်ကောင်းလှပါတယ်...။
သူမက ကျနေ်ာ့လက်ဖယ်တာနဲ့ ပက်လက်ကလေးဖြစ်အောင် ကိုယ်ကို ပြင်အိပ်လိုက်ပါတယ်...။ ကျနော်လဲ သူ့တီရှပ်လေးကို အပေါ်ကို လှန်တင်လိုက်ပါတော့တယ်...။ မျက်နှာကိုတော့ ရှက်နေဟန်နဲ့ ကာထားတုန်းပါ...။ အောက်ပိုင်းကတော့ သဘောရှိပေါ့...။ ဝိုးတဝါး အလင်းနဲ့ပေမယ့် တင့်တယ်လွန်းတဲ့ ချိုလှလှလေးတွေက သားကောင်းမိခင်ပီသလှကြောင်း သက်သေပြနေသလို ကြည့်ကောင်းလွန်းလှတယ်...။
ကျနော် သူ့လည်တိုင်လေးကို အသာနမ်းပီး သွေးကြောလေးကို မျှဉ်းမျှဉ်းလေးစုပ်လိုက်ပါတယ်...။ အပျိုမလေးခင်မျာ.... မခံနိုင်ဟန်နဲ့ ကျွတ်စုတ်သံလေးပါ ထွက်လာပီး ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ညည်းညူနေရှာပါတယ်...။ ပိပိလေးကို ကိုင်တုန်းကတော့ အဲ့လောက်အသံမထွက်ပါဖူး...။ နောက်တော့ ချိုလေးတွေကို နမ်းပီး အသာအယာစို့ပေးနေမိသလို ပိပိလေးကိုလည်း မသိမသာလေးပွတ်ပေးရင်း အုပ်ကိုင်လေးကိုင်ထားပါတယ်...။
ချိုလေးတဖက်ကိုစို့...ချိုလေး တဖက်ကိုညှစ်ရင်း ပိပိလေးကိုပါ ကိုင်ထားပေးပီး ကျနေ်ာ့မှာ မအားမလပ်၊လက်မလည်နိုင်အောင်ကို ရှိနေပါတော့တယ်...။ သူမဆီက တဟင်းဟင်းအသံလေးကလည်း စိတ်ကိုအရမ်းကြွစေတာပါ...။ ကျနော့်စိတ်ထဲ ဘယ်လိုမှ နေလို့မရတော့ပါဖူး.....။ သူက မျက်နှာလေးကို စောင်ပါးလေးနဲ့ဖုံးထားပီး တဟင်းဟင်းညည်းနေပါတယ်....။
ကျနော် သူ့ပိပိလေးကို ကိုင်းထားတဲ့လက်ကိုရော၊ နို့လေးကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်ကိုရော လွှတ်လိုက်ပီး ပါးစပ်ကိုလည်းအသာရုတ်လိုက်ပါတယ်...။ သူက အရှိန်တက်နေပုံပါပဲ....။ ကျနော်အသာလေး ဘာမှမလုပ်ပဲ ငေးကြည့်နေတော့ သူမလေးဟာ စောင်လေးဖွင့်ပီး ကျနော်ပြန်သွားပီလားကြည့်လာပါတယ်။
ကျနော်လည်း သူ့လက်လေးတွေကို ချုပ်ပီး နဖူးလေးတွေပါးလေးတွေကို အားရပါးရနမ်းလိုက်ပါတယ်....။ သူအကြောင်သာလေး မျက်လုံးလေးဝိုင်းလို့ မော့ကြည့်နေရှာပါတယ်.....။ ကျနော်မျက်လုံးတွေထဲလည်း တကယ် ချစ်ရည်လဲ့နေတာပါ...။
သူနားလေး တိုးတိုးကပ်ပီး အရမ်းချစ်တယ် လဲ့ရည်လေးရယ်လို့ ပြောတော့ သူပြုံးယောင်လေးသန်းသွားတယ်....။ ကျနော်လဲ တိုးတိုးလေးထပ်ပီး ငါ့ကိုချစ်လားဟင်လို့ ထပ်မေးလိုက်တော့ ချစ်တယ်လို့ တိုတိုလေးဖြေတယ်...။ ဒါဆို ငါတို့က ချစ်သူတွေနော်လို့ သေချာအောင် ထပ်မေးမိတယ်.....။ သူက အသာလေးပဲခေါင်းညိတ်ပြတယ်...။ ပြုံးလို့ရယ်လေ.....။
ညီမလေးရယ်....ချစ်တယ်ဟာ.....။ ကျနော်ပြောရင်းသူ့မျက်နှာလေးကို တဝနမ်းမိတယ်...။ ပြီးတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ဂဟေဆက်လိုက်တယ်....။ သူ့လျှာလေးကို လိုက်ဖမ်းရင်း လက်တွေကို သူ့ကျောအောက်ထည့်နေမိတယ်...။ သူကလည်း အသာလေးလက်ထောက်ထတော့ ကျနော်တို့ ထိုင်ရက်လေး ဖက်ထားသလိုဖြစ်နေတာ....။
နောက်တော့ သူ့ကို တဖြည်းဖြည်းလှဲချပေးရင်း ကျနော်လျှာလေးက လည်တိုင် ချိုလေးတွေကိုဖြတ်ပီး ဗိုက်သားလေးတွေဆီရောက်လာတယ်....။ သူက ယားသလိုလို လူးလွန့်တယ်....။ ကျနော် ဗိုက်သားလေးတွေကို လျက်ပေးရင်းကနေ ခါးလေးတွေ၊ခါးကနေပေါင်လေးတွေ...နောက်တော့ သူပိပိလေး တဝိုက်လျက်ပေးလိုက်တယ်....။ အဲ့ဒီကနေ သူ့ပိပိလေးကို အပြားလိုက် ယက်ပေးမိတယ်....။
နောက်တော့ အစိလေး၊ အစိလေးကို ဖွဖွလေးစုပ်ပေးရင်းက အပေါက်လေးထဲကိုလည်း လျှာလေးကို တောင့်ပီးထိုးထိုးထည့်မိတယ်...။ သူက အစကတားမလိုကနေ ကိုကြီးကိုကြီးလို့ ဖွဖွလေးအော်ရင်း အား....အင်း...ဟင်းဟင်း...ဆိုပီး စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်းလေး တိုးတိုးလေးညည်းနေရှာတယ်။
ခဏနေတော့ အရည်တွေအရမ်းများလာတာနဲ့ ကျနော်လည်းပုဆိုးကိုဖြည်ပီး သုတ်ပေးလိုက်တယ်...။ သုတ်ပေးပီးတော့ သူ့ပိပိလေးကို တခါပြန်ပီးပြန်ယက်ပေးရင်း လက်ညိုးလေးကို အပေါက်ထဲ ဖြည်းဖြည်းထည့်တယ်...။ သူက ခေါင်းထောင်ကြည့်ပီး လက်ကို တားတယ်...။
ကျနော်လည်းပြန်မထုတ်ပဲ အစိလေးကိုစုပ်ပေးလိုက်တယ်....။ နောက်တော့လက်ကို အသွင်းအထုတ်နည်းနည်းလုပ်ပီး လုပ်နေရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်...။ -ိုး မယ်နော်လို့ တိုးးတိုးလေးပြောတော့ မျက်တောင်လေး ပုတ်ပြတယ်....။
ကျနော်လည်စောင်လေးကို သူ့တင်ပါးလေးအောက်ခုပေးပီး ပိပိလေးကို ညီလေးနဲ့ပွတ်လိုက်တယ်.....။နောက်....အပေါက်ဝလေးမှာ တေ့ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်တယ်.....။ ခေါင်းလေးမြုတ်သွားမှာ အ...ခနဲ သူ့ဆီကအသံလေးထွက်လာတယ်....။ ကျနော်လည်း ခဏရပ်ပီး သူ့ပါးလေးကို နမ်းပေးလိုက်တယ်....။ ပီးတော့ ကျောအောက်လေးကသိုင်းဖက်ရင်း ဆက်ထည့်တယ်.....။
ကျနော်ပုဆိုးကိုလည်း ပိပိလေးအောက်နေခံထားလိုက်တယ်....။ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်ထားရင်း အတားအစီးတခုကို ထိုးဖောက်ဖို့ ညီလေးကို အသာနောက်ဆုတ်လိုက်တယ်...။ နောက်တော့ ဖောက်ဆိုတဲ့ စိတ်အာရုံနဲ့သာ ခံစားသိနိုင်တဲ့ အသံလေးထွက်လာတော့တယ်....။ သူလက်လေးတွေ အတင်းရုန်းကန်တာကို ကောင်းကောင်းထိန်းချုပ်လိုက်နိုင်ပီး မိုးကလည်းတဖက်တလမ်းက အကူအညီပေးတယ်.....။
နောက်တော့ တွင်းနဲ့မြွေ တဖြည်းဖြည်းနေသားကျလာပီး သူ့ဆီကကောင်းမွန်တဲ့ ညည်းညူသံလေးတွေကို စကြားလာရတော့တယ်....။ အဲ့ညက ကျနော်တော်တော်ကြာခဲ့ပီး သူနေသားတကျ ရှိနိုင်လောက်အောင် အဆင်ပြေပြေလုပ်နိုင်ခဲ့တယ်....။ သွားကာစကြောက်နေပေမယ့် နောက်ပိုင်ဘာကိုမှ သတိမရပဲ မြောသွားမိခဲ့တယ်.....။
ဒီလိုနဲ့ ကျနော်တို့ရဲ့ လှပတဲ့ချစ်သက်တမ်းလေးအစပြုခဲ့တယ်....။ တခါတလေ ဟော်တယ်၊တည်းခိုခန်း တခါတလေ အိမ်ကထင်းထားတဲ့ အခန်းတွေမှာ ကြမ်းချင်တိုင်ကြမ်းခဲ့ကြသေးတယ်....။ ကျနော်နဲ့ လဲ့ရည်လေး မကြာမကြာ တူတူနေဖစ်ခဲ့တာကိုရော ပါကင်လေးဖွင့်မိခဲ့တာကိုပါ ဒေါ်လေးက ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဘာမှပြောလေ့မရှိပဲ လဲ့ရည်လေးကို ဆေးမှန်မှန်သောက်ဖို့ သတိပေးမှသာ ကျနော်တို့ သိရတာပါ....။ ဒေါ်လေးကလည်း ဘာမှ ဝင်မစွပ်ဖက်ပဲ ဘာသိဘာသာ နေခဲ့ပါတယ်....။ မတော်တဆ သိသွားသူကတော့ ကျနော့်မေမေပါ.....။ သေသေချာချာ ပက်ပင်းကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အကြောင်းကြောင်းနဲ့သိပြီးနောက်မှာ ကျနော် အိမ်ကနေလွင့်ဖို့ အကြောင်းဖန်လာပါတယ်။ ရေမြေခြားဆီကိုပေါ့.....။
ဒီလိုနဲ့ ခွဲခွာရမယ့်နေ့ နာနီးလာလေ ကျနော်နဲ့ လဲ့ရည်လေးအဖို့ ကမ္ဘာပျက်ဖို့ နီးလာလေပါပဲ.....။ လေယာဉ်မတက်ခင် နှစ်ရက်အလိုပေါ့။ လဲရည်လေး ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေးကပ်ပီး လာပြောတယ်....။ဘယ်နေရာကနေ စောင့်နေပါပေါ့...။
ဒေါ်လေးက လဲ့ရည်လေးသူငယ်ချင်းဆီမှာ သွားအိပ်မယ်ဆိုတာကို မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ခွင့်ပြုပေးခဲ့တာပါ....။ ကျနော်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်းဘော်ဒါတွေ နှုတ်ဆက်ပွဲပေါ့....။ အဲ့ရက်ပိုင်းတွေ အိမ်မှာ ညမအိပ်ဖြစ်ပါဖူး။
၂....နာရီမှာ လဲ့ရည်လေးချိန်းထာတဲ့ နေရာဆီ အရောက်သွားဖို့ ဘော်ဒါတွေကို ဖိန့်လုံးတွေသုံးပြီး စောစောလစ်ခဲ့တယ်....။ သူကျနော့်ကို တွေတာနဲ့ ဖက်ထားတာ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပဲ......။ တည်းခိုခန်းရောက်တော့လဲ ဖက်ဖက်ပြီးငိုတာ....။
မျက်နှာကိုလည်းတရွှတ်ရွှတ်နဲ့ မနားတမ်း နမ်းနေလေရဲ့....။ ကျနော်လဲ အလိုက်သင့်လေးပြန်နမ်းပေးတာပေါ့.....။ နောက်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ အားရပါးရ နမ်းမိရာက အချစ်ကနေ ကာမဘက်ကို ရောက်လို့လာလေရဲ့.....။ သူရဲ့ ချိုလှလှလေးတွေကို အားရပါးရစို့ပေးတော့ သူ...ကော့ပြန်နေတော့တယ်....။ ကျနော့်ညီမလေးက ချိုလေးတွေ အထိမခံဖူးဗျ..။
နောက်တော့........
" ချစ်.....ကို့မျက်နှာကို အဖုတ်လေးနဲ့ အားရပါးရပွတ်ကွာ..." (သူနဲ့ကျနော် အားရပါးရပွင့်လင်းပြီးနောက် ကျနော်တို့ကြားက အခေါ်အဝေါ်ပါ)။
" ဟုတ်.....ကို....ချစ်လေးအဖုတ်လေးကို ကိုက်စားပေးနော်....." (မချင့်မရဲဖြစ်တိုင်း ကိုက်စားချင်တယ်လို့ ပြောနေကြလေ)
နောက်တော့ သူ့ပိပိလေးက ကျနော့်မျက်နှာကို ပွတ်ပေးနေသလို ကျနော့်ကောင်လေးကိုလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ကုန်းစုတ်ပေးနေလေရဲ့။
အဲ့ညက အားရပါးရ ငါးချီလောက်ဆွဲပြီး အလွမ်းတွေကို ကြိုဖြေခဲ့ကြလေရဲ့....။ လေယာဉ်တက်မယ့်မနက် နှစ်နာရီလောက်မှာ နောက်ဆုံးတခါ အလွမ်းသယ်ပြီးနောက် ကျနော်လူလည်အာရှသားတစ်ယောက် တိုင်းတပါးကို လစ်ခဲ့ရပါတော့တယ်....။
နိုင်ငံခြားရောက်တော့ လဲ့ရည်လေးနဲ့ လုံးဝကို အဆက်အသွယ် မရတာပါ...။ သူကလည်း မခေါ်တတ်....။အွန်လိုင်းတွေဘာတွေကလည်းမသုံး...။ ကိုယ်ကလည်း ဘယ်လိုမျက်နှာနဲ့ ခေါ်ခိုင်းရမှန်းမသိ....။ အဲ့လိုနဲ့ နှစ်နှစ်လောက်ကြာတော့မှ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် မြန်မာပြည်က လာတာသွားကြိုရင်း မင်းညီမ ယောက်ျားရသွားပြီ ဆိုတဲ့ စကားကို ရင်နာနာနဲ့ ကြားလိုက်ရတာပေါ့.....။ တကယ်ကို ရူးမတတ်ပါပဲ.....။
အဲ့ချိန်က ကျနော့်မှာ အွန်လိုင်းက Sex ချက်နေတဲ့ စော်လန်းလန်းလေးတဗွေရော...လက်ရှိနိုင်ငံက MILF ရေဆေးငါးအကိတ်ကြီးနဲ့ပါ ဇာတ်လမ်းတွေဖြစ်နေတာပါ....။ သူ့အကြောင်းကြားပြီးတဲ့ နောက်မှာပဲ မရှေးမနှောင်းဆိုသလို သူတို့နှစ်ယောက်နဲ့ ပြတ်သွားတာပါပဲ....။
ကျနော့်ရင်ထဲမှာ လဲ့ရည်က နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းရှိနေတော့ ဆုံးရှုံးလိုက်ရကြောင်း သိရတဲ့ အချိန်မှာ မုန်တိုင်းတွေ အဖျားခတ်ခဲ့တယ်ထင်ပါရဲ့....။ နောက်တော့ ကံကောင်းတာလား ကံဆိုးတာလားမသိ..။ သူငယ်ချင်းရဲ့ကောင်းမလေးဟာ လဲ့ရည်ကို သိနေရာကနေ လဲ့ရည်ဖုန်းနံပါတ်ကိုမတော်တဆ ရခဲ့တယ်.....။ သူ့ယောက်ျားက ဝယ်ပေးထားတာတဲ့လေ.....။
ရင်ခုန်မှု၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှု၊ပျော်ရွှင်မှု၊ဝမ်းနည်းကြေကွဲမှု များစွာသေခံစားမှုအပေါင်းနဲ့ပဲ ကျနော် သူဖုန်းနံပတ်လေးကို နှိပ်မိခဲ့တယ်....။ ကံအားလျော်စွာ သူနဲ့ တည့်တည့်တိုးတယ်....။ ဘာတွေပြောကြလည်းသိလား.....။
" ဟဲလို"
" ဟဲလို....လဲ့ရည်လေးလား..."
" ဟင်.....ကို...(အဲ) ကိုကြီး "
" အင်း.....ဖုန်းမချလိုက်ပါနဲ့နော်...."
" ဟင်းးးးးးးးး"
" ဟင်းးးးးးးးး"
" ဟင်းးးးးးးးး"
" ဟင်းးးးးးးးး"
ဟုတ်တယ်ဗျ.....။ သက်ပြင်းတွေအပြိုင်အဆိုင်ချရင်း....သူမလေးနဲ့ကျနော်....အတိတ်တွေကို လွမ်းမိကြလေရဲ့.....။ သူ့ယောက်ျားနာမည်ကကိုမင်းစိုးတဲ့...။ ကျနော့်ထက်ကြီးတယ်ပေါ့.......။
" သူက...သမီးကို အရမ်းဂရုစိုက်တယ် ကိုကြီး"
" ဟုတ်လား....ဝမ်းသာပါတယ်ဟာ"
အသက်မပါတဲ့ စကားတွေရှေ့ဆက်ပြောဖို့ အားမရှိလို့ နှတ်ဆက်ပြီး ဖုန်းချလိုက်မိတယ်....။ ဖုန်းဆက်တဲ့အချိန်လား...?
နေ့လည်ထမင်းစားချိန်ပေါ့.....။ ညရောက်တော့ အလုပ်ကအပြန် တော်တော်လေး လွတ်အောင်သောက်လိုက်မိတယ်...။ နောက်တော့....နောက်တော့...
မူးလာတဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ရည်စားဟောင်းတွေဆီ ဖုန်းခေါ်တော့တာပေါ့.....။ အဲ.....မထင်မှတ်ပဲ သူ့ဖုန်းနံပတ်လေး ခေါ်မိသွားတယ်....။ သူ့ယောက်ျားက နယ်တွေဘာတွေ သွားနေရတယ်ဗျာ....။ အလုပ်အရပေါ့.....။ ဒါပေမယ့် မတော်တဆပါ....။ တစ်ရက်တလေသွားတာ...။
တိုက်ဆိုင်တာပါ....။ ယုံပေး.....။
" လဲ့ရည်လေး....ချစ်"
" ဟင်....ကိုကြီး..."
" ကို....ချစ်ကို အရမ်းချစ်တယ်ဟာ..."
" ကိုကြီး မူးနေတာလားဟင်.... "
" အသဲတွေကွဲနေတာ....ခုမှ ချစ်လက်ထပ်မှန်းသိရတာ...."
အဲ.....ပုလဲတွေဘာတွေတောင် ခလိုက်သေးတယ်....။
" ကို....ငိုနေတာလား" (ကိုတွေဘာတွေဖြစ်လာပြီ)
" ချစ်ကို သူများလက်ထဲမှာ စိတ်မချဖူး...." (ဒိုင်ကြောင်တွေလွှတ်တာ )
" သူက သမီးအပေါ် အရမ်းကောင်းပါတယ်...."
" ဘယ်လိုကောင်းတာလဲ....။ အဖုတ်ကို သေချာယက်ပေးတာလား.... " (ပြောချင်ရာတွေပြောတော့တာ...။)
" အဲ့တာတော့ မလုပ်ပေးဖူး" (ရိုက်စစ်နေတာကျနေတာပဲ၊ လျှောက်ဖြေတယ်...။)
အဲ့မှာတင်ပဲ ငါ့လောက် နင့်ကို မချစ်ပါဖူးဟာတွေဘာတွေ လုပ်ပြီး တစ်သောင်းဖိုးလောက် ပြောပြီး သကာလ ဗိုက်ဗာ (Viber) တည်းဟူသော စ....ခေတ်စားကာစ ဆော့ဝဲလ်တစ်ခု၏ အကူအညီဖြင့် ညတိုင်းသူ့ယောက်ျား လစ်ရင်လစ်သလို Sex ချက်လေးတွေ စပြောဖြစ်တော့သည်...။
ဥပမာ....နင့် ယောက်ျားနဲ့ငါ ဘယ်သူပိုကြီးလဲ၊ ဘယ်သူ ပိုကြာလဲ၊ ဘယ်သူ ပိုကောင်းလဲပေါ့....။ သူနဲ့ ဆက်ဆံရတာ ဘယ်လိုနေလဲ...။ ဒီနေ့ ဘယ်နှစ်ခါလုပ်လဲ....စသည်...စသည်....။
နောက်ကျတော့ နင့်ဟာလေး အရင်လိုပဲလား....။ ချိုလေးတွေရော....။ ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ အချစ်တက္ကသိုလ်တွင် တင်ရန်အလို့ငှာ ပုံလေးတွေ စုစောင်းရရှိသည်ပေါ့....။ ဗီဒီယို ရတော့လည်း ဗီဒီယို...။
ထိုသို့ နေလာရင်း တနေ့တော့ သူမလေး ကိုယ်ဝန်သုံးလရှိနေတဲ့ အကြောင်း သိရတယ်....။ စိတ်ထဲတမျိုးပဲ.....။ နောက်တော့ တိုက်ဆိုင်စွ ာကျနော်လည်း ပြန်ဖို့ဖြစ်လာခဲ့တယ်.....။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
