Friday, July 30, 2021

ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၅ )

ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၅ )

တိမ်ပြိုမိုး ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

“  သားပြောတာ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား”

“  ဘာကိုလဲ”

“  သားအမိချင်း မောင်နှမချင်း သွေးသားတော်စပ်သူချင်း မယူရဘူးလို့ ဘုရားမဟောထားဘူးဆိုတာ”

“  ဟာ သားကတော့ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ”

“  ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ မဟုတ်ပါဘူး အမှန်ပါ သားတို့ရဲ့ဘုရားက သိစရာမကျန်အောင် အကုန်ဟောခဲ့တာပါ အဲ့ထဲမှာ သားရှာမတွေ့ဘူး”

“  မသိတော့ဘူး သားရယ်”

“  ကဲ ဘာသာရေး ခဏထားလိုက် သားတို့ လူသားတွေဖြစ်စဉ်ကိုပဲ ပြန်ကြည့်လိုက်လေ ယဉ်ကျေးမှုဆိုတဲ့စည်းတွေမချသေးတဲ့ ဟိုဘက်ကာ မှာ လူဆိုတာအချိန်တန်လို့ အရွယ်ရောက်လာရင် ဖိုနဲ့မ ကာမဆက်ဆံကြတာ ဘယ်သူမှ ပိတ်ပင်တားဆီးတာမရှိပါဘူး.. အမေတို့သားတို့ရဲ့ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်ပြန်ကြည့်ရင် အင်းစက်လို့ခေါ်တဲ့ သွေးသားချင်းဆက်ဆံမျိုးပွားလာခဲ့တာပါ”

ကျနော့်ရဲ့ စကားတွေကြောင့် အမေခပ်တွေတွေလေးဖြစ်ပြီး တွေးနေတာတွေ့တာမို့ စစ်ဦးချိုးနိုင်ပြီလို့တွက်လိုက်တာမို့ အင်အားထပ်မြှင့်ပြီးတိုက်စစ်ဆင်လိုက်ပါတယ်။

“  နောက်တစ်ခုရှိသေးတယ် လူတွေပြောပြောနေတဲ့ ကာမ ပိုင်တဲ့။ အဲ့ဒါမှားတယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ အမေ့ရဲ့ ကာမ ကို အမေပဲပိုင်တာ အဖေက ပိုင်တယ်ဆိုတာ အမှားကြီးပဲ အခုပဲကြည့်လေ အမေက ကြည်ဖြူ လို့အမေ့ ကာမ ကို ကိုအောင်ဇော့်ကို ပေးတာ။ အဖေ့ ဟာဆို ပေးလို့ရမလား အဖေ့ ဟာဆို အဖေ့နားပဲ ရှိရမှာလေ ”

“  မင်းပဲ ပြောတတ်တယ် ”

အမေကိုယ်တိုင် စိတ်ပေါ့ပါးလာတဲ့ အနေအထားမို့ ရင်ထဲမှာကျေနပ်မိပါတယ်။

“  နောက် အမေက ငရဲကြီးမယ်တဲ့ ငရဲမကြီးပါဘူး သားပိုတောင် ကုသိုလ်ရအုန်းမယ် ဘုရားက မိဘကို စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားတဲ့ သားသမီးမဆင်းရဲဘူးတဲ့”

“  သားကလဲ အာ့နဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ”

“  ဆိုင်တာပေါ့ အမေကာမကိစ္စ အဖေနဲ့မသာယာလို့ ကိုအောင်ဇော်နဲ့ သာယာမှုရှာရတာ အမေ့လိုအပ်နေတာသားကဖြည့်ပေးရင် အမေကိုလုပ်ကျွေးပြုစုတာပဲ မဟုတ်လားလို့”

ကျနော့် စကားကြောင့် အမေ့မျက်နှာလေးရဲပြီး သူ့လက်သီးဆုပ်နဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို တဘုတ်ဘုတ်ထုပြီး

“  ကြည့် မဟုတ်တာတွေပြောအုန်း ပြောအုန်းဟယ်”

အမေအပြုံးတွေကြောင့် ကျနော်ရင်ထဲ အပျော်တွေစီးဝင်သွားသလို အမေ့ နှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲလို့ နမ်းလိုက်တော့ အမေ အရင်လိုမငြင်းဆန်ပဲ ပြန်လို့တုန့်ပြန်လာတာ သိလိုက်ရတယ်။ နမ်းနေရင်း ကျနော့်လက်တွေက အမေ့ဖင်ကြီးကိုဆုပ်နယ်ပေးနေတော့ အမေ့ပါးစပ်က ဟင့်အင့် ဆိုတာလေးတွေ ကြားနေရပြီပေါ့။

အမေ့ကို ဖက်ရင်းထိုင်နေရာက အိပ်ရာပေါ် အသာလေး လှဲချပေးလိုက်တော့ အမေကလဲ ကြည်ကြည်ဖြူဖြုပက်လက်ကလေးပေါ့ အမေ့ကို ဝမ်းလျားမျောက်လျက်အပေါ်က နခမ်းတွေစုပ်နမ်းရင်းလက်က ပေါင်အတွင်းသားတွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

“  ချစ်တယ် အမေရယ်”

“  သားလေးရယ်”

“  အမေ”

“  ဟင်!ပြောလေ သား”

“  အမေ့ကို သားတအားချစ်တာပဲ”

ပြောနေတဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို အမေက မော့ကြည့်ပြီ းအရောင်တွေ လက်နေတဲ့ မျက်ဝန်းက ကျနော့်အပေါ်ချစ်စိတ်တွေယိုစီးနေတာ သိလိုက်ရတယ်။

“  သားရယ် အမေ့ သားလေးရယ်”

အမေ့ရဲ့ အသံလေးက ကျနော့်ရင်ကို အေးမြစေလိုက်တာ။ ကျနော်လက်တွေကို အမေ့ပေါင်ကြားဆီပွတ်ရင်းတက်လာတော့ အမေ့ပေါင်လေးကို ဟပေးလာတယ် ။ ဟထားတဲ့ အတိုင်းအပေါ်တက်လိုက်တော့ အိစက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလဲ စမ်းမိရော အမေတွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသလို ပေါင်ကို စေ့လိုက်ပြီး ကျနော်လက်တွေကို ဖမ်းဆုပ်ရင်း

“  သားရယ် အာ့လိုတော့ မလုပ်နဲ့လေ”

“  အော် အမေရယ် ချစ်လို့ အမေ့ကိုချစ်လို့ပါ”

“  ဟင့်အင်းကွာ မဖြစ်သေးပါဘူး အမေ မရဲပူး”

“  အမေက သားကြတော့မချစ်ဘူးပေါ့ ကိုအောင်ဇော့်ပဲ ချစ်တာလား”

“  ဟာ သားကလဲ မချစ်ပါဘူး”

“  မချစ်လို့ပဲ ဆိုင်အထိ သွားကုန်းပေးနေတာ”

“  ဟာ အဲ့လို မပြောနဲ့လေ”

“  ပြောမှာပဲ မဟုတ်လို့လား ကိုအောင်ဇော့် လီးကို တော်တော် ကြိုက်နေလား”

ကျနော်လဲ အမေ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစကားလုံးတွေ သုံးပြီးပြောလိုက်တယ်။ အာ့မှအမေ မခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာမယ်။

“  သား တော်တော့ ငါမင်းအမေဆိုတာ သတိရသေးရဲ့လား မင်းပြောနေတာတွေက”

“  အမေမို့ပေါ့ သူများလိုးတာ မခံချင်တာ ကိုယ့်အမေကို အဖေမဟုတ်တဲ့ သူက လိုးနေတာ ဒီတိုင်းကြည့်နေရမှာလား အခုဆို အမေ့ကို သူတစ်ယောက်ထဲလိုးတာ မဟုတ်တော့ဘူး သူ့ညီတွေပါ အမေ့ကိုဝိုင်းလိုးကြမှာ”

ကျနော့်ရဲ့ ရင့်သီးတဲ့ စကားတွေက အမေ့ကို ဝမ်းနည်းစေတာမို့ မျက်ရည်တွေပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျပြီး ငိုရှိုက်လာတဲ့ အမေ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးရင်း

“  သား မှားသွားပါတယ် အမေရယ် သားကို ခွင့်လွှတ်ပါသား အမေ့ကို ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်းပြောမိတာ သားအပြစ်ပါသားနောက်မပြောတော့ပါဘူး”

ကျနော့်ကို အမေ ဘာမှမပြောပဲ တစ်ဖက်လှည့်ပြီးကြိတ်ငိုရှိုက်နေတော့ ကျနော့်ရဲ့ထန်နေတဲ့ စိတ်တွေလဲလျော့ကျသလို ပြောဆိုမိတဲ့ အတွက်လဲ နောင်တရ ရမလို စိတ်တွေရှုပ်ထွေးလို့ အမေ့အခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာပြီးကျနော့်အိပ်ရာထဲပက်လက်လှန်လို့ စိတ်အနားပေးနေမိပါတယ်။

.......................................................................................................................................................

အမေနဲ့ ကျနော် အဲ့လိုအဖြစ်ပြီးတဲ့နောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခပ်ရှောင်ရှောင်နေကြတယ်။ အမေတော့မသိဘူး ။ ကျနော်ကတော့ အမေ မသိအောင် ခိုးခိုးကြည့်ပါတယ်။ အမေ့ကို ကိုအောင်ဇော်နဲ့ တွေ့ခွင့်မရအောင် အမေဈေးသွားရင် အမေ မသိအောင် နောက်ကနောက်ယောင်ခံ လိုက်နေမိတယ်။ အမေ့ကိုပုံမှန်သွားလာနေတာပဲတွေ့ရပါတယ်။

အမေ့ အလစ်မှာ အမေ့ဖုန်းကို ဝင်ကြည့်တော့ အမေက ဘာမှပြန်မပို့ပေမယ့် ကိုအောင်ဇော်က ချွဲနွဲ့ပူဆာထားတာတွေချည့်မို့ အမေ့ကို ကျေးဇူးတင်နေမိတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ အခုလို နေနေတာမြင်ရပြန်တော့ အမေ့ကို သနားစိတ်တွေဖြစ်ရပြန်ရော။ တခါတလေတော့ အမေ့ကို စိတ်ချမ်းသာစေချင်တာမို့ ကိုအောင်ဇော်နဲ့ ကြည်ဖြူလိုက်ရမလားလို့ တောင်စိတ်ကူးမိတယ်။ တကယ်တမ်းကြပြန်တော့ အမေ့ကို နှမြောမိပြန်ရော။ ကျနော်တ‌စ်ယောက်ထဲ အတွေးတွေဗြောင်းဆန်လို့ အိပ်ရာထဲ လူးလွန့်နေမိတယ်။

ကျနော့် ကုတင်ငြိမ့်ခနဲ့ဖြစ်သွားတော့ အသာငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ အမေ။ ကျနော့်ကုတင်ပေါ် တင်ပါးလွဲထိုင်လို့ ကျနော့်ပုခုံးလေးကိုင်ပြီး

“  သား နေမကောင်းလို့လား ထမင်းလဲ သိပ်မစားဘူးအခုလဲအိပ်ရာထဲ လူးလွန့်နေလို့”

အမေ့ အမေးကြောင့် ရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းလာတယ် ။ အမေ ကျနော့်ကို အဲ့လောက် အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ ဂရုစိုက်မှန်းသိလိုက်လို့ပေ့ါ။

“  အမေရယ်”

အမေက ကျနော့်ပါးကို ငုံ့နမ်းတော့ ကျနော်အမေကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားမိတယ်။ ကျနော်ဖက်ထားတာက တအားတင်းကြပ်နေလို့ အမေခမြာအသက်ကို မနဲလုရှူနေရတယ်။

“  သားရယ် လွှတ်ပါအုန်း အသက်တောင် မရှူနိုင်တော့ဘူးကွယ်”

ဆိုမှ လျော့ပေးလိုက်ပေမယ့် အမေ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အမေ့မျက်နှာကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိတယ်။

“  ဟေ့ ကိုယ့်အမေကို အာ့လောက်ကြည့်နေရလား”

“  အမေက လှလို့”

“  ပိုမနေနဲ့ အဆိုးလေးနော်”

“  မပိုဘူး အမေ့ကို နှမြောတယ်”

“  အော် သားလေးရယ်”

“  အမေ့ကိုချစ်တယ် အမေရယ်”

ပြောပြီးတာနဲ့ အမေ့နှုတ်ခမ်းကို ဖမ်းစုပ်ပြီး နမ်းလိုက်ပါတယ်။ အင့် ဆိုတဲ့ အသံလေးပဲထွက်ပြီး မငြင်းဆန်တာမို့ အမေ့နှုတ်ခမ်း ပါးပြင် တွေနောက်လည်တိုင်ကိုနမ်းတော့ အမေ့တွန့်လိမ်လို့ (ဟင့် ဟင့်) ဆိုတဲ့ မ သံလေးကကျနော် ။ စိတ်တွေလွှတ်ပေးစေလိုက်တာမို့ အမေ့ကို ဖက်ပြီးကုတင်ပေါ်လှိမ့်ချလိုက်တော့ အမေက ပက်လက်ကျနော်ကအပေါ်က မှောက်ရက်ဖြစ်သွားရော။

“  အမေရယ် ချစ်တယ် အမေ”

ကျနော်ပါးစပ်က တဖွဖွပြောရင်း အမေ့လည်တိုင်တွေကို စုပ်နမ်းတော့ အမေက မျက်လုံးလေးမှေးလူးလွန့်လို့ ပေါ့အပေါ်က မှောက်ထားတာမို့ ကျနော်လီးက မာတောင်ပြီး အမေ့ဆီးခုံကြီးကို ဖိကပ်ထားတာ မို့ ကိုယ်ကို အထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးတော့ ထမိန်တွေ ပုဆိုးတွေခံနေတဲ့ကြားက လီးနဲ့စောက်စိပွတ်မိရင် အမေဓါတ်လိုက်သလို တွန့်တွန့်သွားသလို ကျနော်လဲနှာမှုတ်သံတွေ တရှူးရှူးနဲ့ အမေလဲ ကျနော်အခြေအနေကို သဘောပေါက်တော့

“  သားရယ် ခက်ပြီ ထင်တယ်”

“  မခက်ပါဘူး အမေရယ် သားအမေ့ကို ချစ်တယ်”

“  အမေလဲ ချစ်ပါတယ်ကွယ် ဒါပေမယ့်”

“  ဟာ ဒါပေမယ့် မလုပ်နေနဲ့ အမေ့ကို သားပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်”

“  သားလေးရယ်”

အမေ အပြင်းအထန်မ ငြင်းဆန်မှန်းသိတာနဲ့ ကျနော် အမေ့ထမိန်ကို အထက်ကို ဆွဲလှန်လိုက်ပါတယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ အမေ့ပေါင်လှလှလေးတွေ ပြီး အဲ့ပေါင်အဆုံးကအမွှေးနက်တွေဖုံးထားတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး။ ကျနော်သေချာကြည့်နေလို့ အမေကကျနော့်ရဲ့ခေါင်းကိုလှမ်းဆွဲပြီး

“  ဟေ့ မကြည့်နဲ့လေ”

ရှက်နေတဲ့ အမေ့ကိုကြည့်ပြီး ကျနော်ပြုံးပြပြီး အမေ့ပါးကိုနမ်းလိုက်တယ်။ ကျနော့်ခါးက ပုဆိုးကို ခြေနဲ့ကန်ချွတ်လိုက်တော့ ကျနော့် လီးက တရမ်းရမ်းနဲ့ ။ အာ့ကို အမေက အသာခိုးကြည့်နေတယ်။ အရွယ်ရောက်ပြီးမှ အမေ ကျနော့်လီးကို မတွေ့ဖူးတာ။ ကျနော် အမေ့ ပေါင်တစ်ဖက်ကိုင်ပြီး ဖြဲလိုက်တယ် ။ ပြီးပေါင်ကြားဝင်ပြီး လီးကို လက်တစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို မှန်းထိုးလိုက်ပါတယ်။

အတွေ့အကြုံဆိုလို အောကားပဲ ကြည့်ဖူးတာ တကယ်အပြင်မျာလိုးတော့ မလွဲဘူးဗျ။ လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲထိုထည့်နေပေမယ့် မကြည့်ပဲ မှန်းထိုးနေရတာမို့မဝင်ပဲ ဘေးချော်ထွက်လိုက် အပေါ်ချော်ထွက်လိုက်နဲ့ ချော်ပြီးအစိကို ထိုးမိတိုင်း အမေ ကော့ကော့သွားတယ်။ ကျနော့် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာမှာကို မျှော်လင့်စောင့်စားနေပေမယ့် ကျနော့်ရဲ့ မကျွမ်းကျင်မှုကအလုပ်မဖြစ်ဘူးဖြစ်နေတယ်။

“  ကျွတ် သားရယ် ဘယ်လို လုပ်နေလဲ”

အမေ့ အမေးကိုပြန်မဖြေနိုင်ဘူး လီးဝင်အောင် ကြိုးပမ်းနေမိတယ်။ ကျနော့်အဖြစ်ကို အမေ မနေနိုင်တော့တာမို့

“  နေ နေ အမေ လုပ်ပေးမယ်”

ဆိုပြီး သူ့လက်နဲ့ ကျနော်လီးကို ကိုင်ပြီး အပေါက်တည့်ပေးပြီး

“  သွင်းလိုက် သွင်းလိုက်”

ပြောလဲပြော သူကအောက်က ကော့တင်ပေးလိုက်တာမို့ ကျနော်ကဖိအသွင်း လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ နွေးပြီးဝင်သွားလိုက်တာ။ ဘယ်လို အရသာရှိမှန်းမသိဘူး ။ ဘဝမှာ ပထမဆုံးစောက်ဖုတ်အရသာကို ခံစားလိုက်ရတာပဲ။ ကျနော့်လိုပဲ အမေကလဲ လီးအဝင်ကိုမျက်လုံးလေးစုံမှိတ်လို့ အရသာခံနေလိုက်တာ ။ နှစ်ယောက်သား တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦးကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားမိကြတယ်။

“  အား အမေရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

“  ဟင့်”

“  အ ရှီးး အီးးအမေရယ်”

ကျနော် ပါးစပ်ကတွေ့ကရာတွေထွက်ပြီး အမေ့ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေမိရော ။ အမေကလဲ အောက်ကနေကျနော်အဆောင့်ကို စီးချက်ညီညီ ကော့ကော့ပေးတော့ လိုးရတာပီပြင်လွန်းလို့ ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံ လီးက အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ အဝင်အထွက်သံတွေနဲ့ လောကကြီးကို မေ့နေစေတယ်။ တခါမှမလိုးဘူးတာမို့ ကောင်းလွန်းတဲ့ အရသာကြောင့် ကျနော်မနေနိုင်တော့ဘူး။ 

“  အမေ သားပြီးတော့မယ် ပြီးချင်ပြီ”

“  ပြီးလိုက်လေ”

“  အမေရော ပြီးမလား”

“  အမေကအရေးမကြီးဘူး သားပြီးရင်ရပြီ”

“  အော် အမေရယ်”

ပြောမယ့်သာပြောတာ ကျနော်မထိန်းနိုင်လို့ အားကုန်ဆောင့်လိုးပြီး လီးတဆုံးထည့်ပြီး အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးရေတွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးလိုက်မိတယ်။ လီးရေထုတ်ပြီးတာနဲ့ လူလဲပျော့ပြီး အမေ့ရင်ဘတ်ပေါ်ပါးအပ်ပြီးအမောဖြေနေမိတယ် ။ အမေက ကျနော့်ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဖွကစားရင်း

“  မောသွားပြီလား”

လို့ မေးတာကို ခေါင်းလေးဆတ်ပြလိုက်တယ်။

“  ကောင်းရော ကောင်းရဲ့လား”

ရီပြီး မေးတဲ့ အမေ့ကို

“  ကောင်းတယ် အမေရယ် အမေ့စောက်ဖုတ်က လိုးလို့တအားကောင်းတာပဲ”

“  အို ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ”

“  မှန်တဲ့ အတိုင်းပြောတာလေ”

“  မပြောနဲ့ ရှက်တယ်”

ရှက်တယ်ဆိုတဲ့ အမေ့မျက်နှာလေးက လှလိုက်တာ ကျနော်ငေးကြည့်နေတာမို့

“  ဟော ကြည့်နေပြန်ပြီ သားနော် ရှက်ပါတယ်ဆို”

“  အမေက ဘာလို့ရှက်”

“  ရှက်တာပေါ့ ကိုယ်မွေးတဲ့သားက”

“  ဘာဖြစ်လဲ ပြောလေ”

“  အာ”

“  မအာပါနဲ့ ပြောလေ”

“  ဖယ်တော့လေ အမေလေးလှပြီ”

“  ဖယ်ချင်သေးဘူး”

“  အာ မဆိုးနဲ့နော်”

“  ဆိုးပါဘူး”

“  မဆိုးရင် ဆင်းတော့”

ကျနော် အမေ့ရဲ့ သားလိမ်မာလေး လုပ်လိုက်တယ်။ အမေ့ကို လီးထည့်စိမ်ထားရာကနေ ကုန်းထပြီး အမေ့ဘေးမှာလှဲလိုက်ပြီး အမေ့ကို ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ အမေက သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက လီးထွက်သွားတာနဲ့ ကမန်းကတမ်း ထမိန်နဲ့ ဆွဲဖုံးလိုက်တယ်။ အော် အရှက်ကြီးလိုက်တဲ့ အမေ ။ အဲ့အမေကို ကျနော်လိုးတာက အိပ်မက်လို့တောင် ထင်နေမိတယ်။ အမေ့ပါးကို ရွှတ်ခနဲ့ နမ်းလိုက်ပြီး

“  သိပ်ချစ်တာပဲ အမေရယ်”

“  တူတူပါပဲ သားရယ်”

“  တကယ်ချစ်တာလား သားကို”

“  အော် သားလေးရယ် မချစ်ပဲသားကို အလိုလိုက်ပါ့မလားလို့”

“  အမေ ကိုအောင်ဇော်ကို အဆက်ဖြတ်လိုက်တော့နော်”

“  အင်းပါ ခုလဲ အမေ ဖြတ်ထားတာပဲ”

“  ချစ်လိုက်တာ အမေရယ် ဖြတ်လိုက်ပါ အမေ့ကို သူကချစ်တာ မဟုတ်ဘူး လိုးကောင်းလို့ အချောင်လိုးနေတာ”

“  ဟာ သားနော် စကားပြောရင်တအားရိုင်းတာပဲ”

“  အမေကလဲ သားကအမှန်ပြောတာပဲဟာ”

“  မှန်ချင်မှန် မပြောနဲ့”

“  တခြားအချိန်မပြောပါဘူး ခုလိုအိပ်ရာထဲတော့ပြောမယ် အာ့ကပိုဖီးတယ်”

“  ဟင်!ဘာဖီးတာလဲ”

“  လီးတောင်တာ အမေရေ လီးတောင်တာ”

“  ဟာ”

“  မဟာနဲ့ အခုတောင်ပြန်မတ်နေပြီကိုင်ကြည့်”

ပြောရင်း အမေ့လက်ကို လီးပေါ်တင်ပေးတော့ အမေက

“  ဟာ မကိုင်ချင်ပါပူး”

“  မရဘူး ကိုင်ပေး အမေ့လက်နဲ့ ကိုင်တာခံချင်တယ်”

ကျနော် အတင်း ကိုင်ခိုင်းပြန်တော့ အမေက မငြင်းပဲလီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပေးတယ် ။ အမေရဲ့ လက်ဖဝါးနုနုနဲ့ ထိတွေ့မှုကြောင့် အမေ့လက်ထဲက ကျနော်လီးက တဖြေးဖြေးကြီးထွားလာတာ လီးပေါ်ကသွေးကြောတွေတဒုတ်ဒုတ်မြည်အောင် တိုးနေကြတယ်။ ကျနော့်လီးကြီး အမေ့လက်ထဲ သံချောင်းလို မာနေတာမို့ အမေက တင်းတင်းဆုပ်လိုက်ဖွလိုက် ဆော့ကစားနေရင်း

“  သားဟာကလဲ ကြီးလာလိုက်တာ ငယ်ငယ်ကနဲ့များ တခြားစီ”

“  အာ့ အမေမကြိုက်ဘူးလား”

“  သားနော် မဟုတ်တာတွေ မမေးနဲ့”

“  မေးရမယ် အခုဆို အမေက လီးသုံးချောင်းတောင် အလိုးခံဘူးပြီ ဘယ်ဟာ အကြိုက်ဆုံးလဲ”

“  ဟာ ဘာတွေ မေးနေတာလဲ သားရယ်”

“  ပြောပြပါ သားသိချင်လို့ နော်”

“  ဒီခလေးနဲ့ ခက်နေပြီ”

“  ပြောပါ အမေကလဲ”

“  မပြောတတ်ပါဘူးဆို”

“  အမေနော် မကပ်နဲ့ပြောပါ”

“  မသိပါဘူးဆို”

“  အာ့ဆို သားမေးမယ် အဖေနဲ့ကို အောင်ဇော်ဘယ်သူလိုးတာ ကြိုက်လဲ”

“  အယ်”

အမေ မဖြေဝံ့ပဲ လုပ်နေလို့

“  ကိုအောင်ဇော်ကိုကြိုက်တယ်ဟုတ် ပြောလေ”

အမေ မငြင်းသာလို့

“  အင်းး”

ဆိုပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။

“  ကဲ အာ့ဆို ကျနော်နဲ့ကျတော့ရော”

“  မသိဘူးကွာ”

အမေ အဖြစ်ကသမီးရီးစားအသွင် ပြောင်းလို့ မိန်းခလေးငယ်တစ်ယောက်လို ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးပြီးကျနော်ကို ဖက်ထားတော့ ကျနော်လဲ အမေ့ကျောကိုပွတ်သပ်ပေးရာက ထမိန်စဖြည်ပြီး အမေ့ထမိန်ကို ခြေနဲ့ကန်ချလိုက်တော့ အမေက လက်နဲ့ထမိန်စကိုလိုက်ဆွဲပေမယ့် အမေ့လက်တွေကို ကျနော်က ဖမ်းဆုပ်ထားလို့ ထမိန်ကို မဆွဲနိုင်တာမို့ အမေ့ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးက အဝတ်မဲ့မို့ ဖွေးဖြူနေတဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေက ရင်ဆူစေတယ်။

အမေ့ကို တွန်းပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး အပေါ်က ခွထားလိုက်ပြီး အမေ့တီရှပ်ကိုပါ အောက်ကပင့်လိုက်တာမို့ ချွတ်စေချင်မှန်း အမေသိလိုက်ပြီမို့ ကျနော့်ကို မျက်စောင်းထိုးရင်း သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်မြှောက်ပေးတော့ကျနော်ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။

ခုချိန်မှာ ဘေးကနေ လာကြည့်ရင် တုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့ အမေ့အပေါ် လီးတောင်နေတဲ့ ကျနော်က ခွထိုင်လျက်ပေါ့။ ကျနော်လဲကျနော့်အကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်ပြီး အကျီကိုချွတ်ပြီး ကုတင်အောက်ပစ်ချလိုက်တယ်။

အမေရောကျနော် အဝတ်မပါ ပကတိခန္ဓာကိုယ်တွေနဲ့ အမေကလဲ ကြီးမှမမြင်ဘူးတဲ့ ကျနော့်လီးကိုအကဲခတ်နေသလို ကျနော်ကလဲ ငယ်ငယ်ကစို့ခဲ့ဖူးတဲ့ နို့တွေကိုလက်နဲ့ဆုပ်နယ်လို့

“  လှလိုက်တာ အမေရယ်”

“  အ နာတယ်လေ တအားမညှစ်နဲ့”

အမေ့ အသံက နှာသံလေးနဲ့မို့ နားထောင်ကောင်းလိုက်တာ။ အမေ့ နို့တွေစို့တော့ အမေတစ်ယောက် မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး

“  ဟင့် အင့်”

နဲ့ငြီးတွားရင်း ကာမအရသာကို ခံစားနေရော နို့စို့လို့အားရမှ အမေ့ပေါင်ဆွဲထောင်ပြီး ကားလိုက်တယ်။ ပြီးမှအမေ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲကြည့်တော့ အမွှေးမဲတွေ ထူထဲတဲ့ ကြားကပြူးနေတဲ့ စောက်စိကြီးက လက်မလောက်နီးနီးပဲ အဲ့အောက် ဖက်ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ နခမ်းသားထူထူ စောက်ဖုတ်ကြီးဘယ်လီးမှ မဖြုံဘူးဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ စိမ်ခေါ်နေတယ်။ ဖြဲကြည့်တော့ အတွင်းသားရဲရဲတွေမှာ စောစောကကျနော်လိုးထားလို့ အဖြူဖတ်တွေကပ်နေတယ်။ကျနော်လေ့လာသုံးသပ်နေတာကို အမေက

“  ဘုန်း”

လက်သီးဆုပ်နဲ့ကျနော့်ကျောကိုထုပြီး

“  သားနော် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ပေါက်ကရ မလုပ်နဲ့”

“  မလုပ်ပါဘူးမမြင်ဖူးလို့ ကြည့်နေတာ”

“  မကြည့်နဲ့ လုပ်မှာဖြင့်မလုပ်ပဲ”

အမေလိုနေတာသိလိုက်တာမို့

“  ဟုတ်”

လို့ တစ်ချက်ပြောပြီး ပေါင်ထောင်ဖြဲထားတဲ့ အမေ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကို လီးတေ့ပြီးဆောင့်လိုးလိုက်ပါတယ်။ပထမတခါလိုးခဲ့ဖူးတာရယ် သေချာကြည့်ပြီးထည့်တာရယ်ကြောင့် လီးက ချောချောမောမော (ဗြွတ်)ဆိုပြီးစောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်သွားတာမို့

“  အမလေးးသားရယ် တခါထဲဆောင့်ထည့်ရသလား”

အမေ ဘာပြောပြော ကျနော်ကတဖုန်းဖုန်းနဲ့ အမေ့ကို ဗြောင်းဆန်အောင် လိုးနေပါတော့တယ်။

................................................................................................

မနက်အိပ်ရာထတော့ မျက်နှာသစ်ဖို့ တဘတ်လေးပုခုံးတင်ပြီး ရေချိုးခန်းအသွား မီးဖိုခန်းဝကနေ ကြည့်လိုက်တော့ အမေရယ် ချက်ပြုတ်ကြော်လှော်နေတာ ကျနော်ဖက်ကျောပေးထားတော့ ထမိန်ပါးပါးအောက်ကဖင်ကြီးကတုန်ခါနေသလို ပါးပါးပျော့ပျော့ထမိန်စက ဖင်ကြားထဲ ညှပ်နေတော့ မနေ့က လိုးခဲ့တဲ့ အမေဖင်ကြီးကို မျက်စိထဲကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်ယောင်တော့ လီးကမိုးလင်းစ အားအပြည့်မို့ ငေါက်ခနဲ့ထောင်နေရော။

ကျနော် အမေဆီသွားလိုက်ပြီး ကြက်သားကြော်နေတဲ့ အမေကို နောက်ကသိုင်းဖက်လို့ အမေပုခုံးပေါ်ခေါင်းတင်ထားတော့ အမေ့က ငဲ့ကြည့်ပြီး

“  နိုးလာပြီလား”

တဲ့။ ကျနော်ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး 

“  အင်း”

လို့ဖြေလိုက်တော့ အမေက

“  သွားမျက်နှာသစ်တော့ ပြီးရင်စားရအောင်”

အမေ့စကားကိုဂရုမပြုပဲ အမေ့ပါးကို ပဲတဖွဖွနမ်းနေလို့ အမေကလဲ သူ့ခေါင်းလေးလှည့်ပြီး ကျနော့်ပါးကို

“  ရွှတ်”

လို့မြည်အောင်နမ်းပေးပြီး

“  သွားတော့လို့”

“  သွားဘူး အမေ့ကိုချစ်လို့”

ပြောရင်းတောင်နေတဲ့ လီးကို အမေ့ဖင်ကြားထိုးထည့်လိုက်တော့

“  ဟင်”

ဆိုပြီး အမေကျနော့်ကို သမင်လည်ပြန် ကြည့်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျနော်ကနောက်က သိုင်းဖက်ထားတော့ အမေ့ဖင်နဲ့ လီးကအံဝင်ခွင်ကျပေါ့ ။ ရှေ့သိုင်းဖက်ထားတဲ့ လက်ကလဲ အမေ့စောက်ပတ်ကို ထမိန်ပေါ်ကနေပွတ်ပေးတော့ အမေ့စောက်မွှေးတွေနဲ့ ထိတွေ့မှူအာရုံခံစားရပါတယ်။ နောက်က လီးနဲ့ထောက်ပြီး ရှေ့ကစောက်ပတ်ကိုအဆွခံရလို့ အမေတွန့်လိမ်ပြီး..

“  ဟာ သားကလဲ ဒီမှာ အလုပ်လုပ်နေတယ်လေ”

“  မီးပိတ်လိုက်လေ အမေကလဲ”

ပြောပြောဆိုဆို ကျနော်ပဲ ဒယ်နီအိုးမီးခလုတ်ကို ပိတ်လိုက်လို့

“  မိုးမလင်းသေးဘူး ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ”

“  ဘာဖြစ်ရမလဲ အမေ့ဖင်ကြီးပေါ့”

“  ဟဲ့ ငါ့ဖင်က ဘာဖြစ်လဲ”

“  ဘာဖြစ်ရမလဲ ကော့နေကားနေတော့ လီးကမနေနိုင်ဘူးလိုးချင်နေပြီ”

“  ဟယ် သူ့ဟာသူနေတာကိုပဲ အပြစ်ဖြစ်ရတယ်လို့”

“  သူ့ဟာသူမနေဘူး အမေ့ဖင်ကြီးက လာလိုးပါလို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပဲ”

“  သားနော် ပေါက်ကရတွေမပြောနဲ့”

“  ပေါက်ကရ မဟုတ်ဘူး ဒီမှာကြည့်ပါအုန်း”

အမေ့ကို ကျနော့်ဖက်ဆွဲလှည့်ပြီး ပုဆိုးချွတ်ချပြလိုက်တော့ တောင်နေတဲ့ လီးက ဒစ်ကြီးရဲရဲက မှိုပွင့်လိုကားပြီး မြွေဟောက်ပါးပြင်ထောင်နေသလို တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတာ။ အမေလဲ သူ့သားလီကို တအံတဩငေးကြည့်နေလို့ အမေ့ကိုပုခုံးဆွဲဖိချလိုက်တော့ ကျနော့်ရှေ့ ငုတ်တုတ်လေး။ ကျနော်လဲ အမေ့ပါးစပ်ဆီလီးထိုးပေးလိုက်တော့ အမေက ခေါင်းစောင်းပြီးရှောင်လိုက်တယ်။

“  ဟာ အမေကလဲ စုပ်စမ်းပါ”

“  ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း”

ငြင်းနေတဲ့ အမေကို အဲ့အချိန်အမေဆိုတဲ့ အသိတွေ မရှိတော့ဘူး။ အမေ့မေးစိဆွဲကိုင်ပြီး မျက်နှာလေးဆွဲမော့ထားလိုက်ပြီး

“  ပါးစပ် ဟ”

ကျနော့် အသံမာမာက အမိန့်ပေးသံပါနေသလို အမေလဲ သတိလွတ်ပြီးအမိန့်နာခံလို့ ပါးစပ်လေးဟ ပေးလာတယ်။ လှပတဲ့ အမေ့နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ခုကြား ကျနော့် လီးထိုးထည့်ပေးလိုက်တယ်။ တကယ်တမ်းပြောရရင်ကျနော် လီးအစုပ်တစ်ခါမှမခံဖူးပါဘူး။ အောကားတွေကြည့်ပြီး အတုယူနေတာ။ တကယ့်တကယ် လီးကအမေ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားတော့ ပါးစပ်အတွင်းသား အထိအတွေ့ရယ် အမေ့လျှာက လီးကို ပတ်ပြီးရစ်ပြီးစုပ်ပေးလာတော့ ဒူးတွေတုန် ပေါင်သားတွေ တဆတ်ဆတ်နဲ့ဘယ်လိုဆိုတာတောင် မပြောတတ်တော့ဘူး။

စိတ်တွေ တအားဖြစ်ပြီး အမေ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုင်ပြီးပါးစပ်ကို လိုးနေမိရော။ အမေ့ခမြာတစ်ချက်တချက်အာခေါင်ထိုးမိလို့ (အွန့် အု)နဲ့ အတင်းရုန်းပေမယ့် ကျနော်က လက်နှစ်ဖက်ညှပ်ပြီးချုပ်ထားတာမို့ လွတ်အောင်မရုန်းနိုင်ရှာဘူး။ ကျနော်လဲအရသာထူးကြောင့် အမေ့ပါးစပ်ထဲကို သုတ်ရေတွေပန်းပြီး ပြီးလိုက်တော့တယ်။

အဲ့ကြမှ အမေ့ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးလီးရေတွေပေပွပြီး အသက်မနဲ ရှူနေရှာတဲ့ အမေ့ကို ကျနော်သတိပြုမိပြီး အမေ့ဘေးထိုင်ချပြီး ချွတ်ချထားတဲ့ ပုဆိုးနဲ့အမေ့မျက်နှာကို သုတ်ပေးရင်း

“  ဆောရီးးသား လွတ်သွားတယ်”

“  အမေ့ကို သတ်များသတ်နေတာလား သားရယ်”

“  ဟာ အမေကလဲ သတ်စရာလား အချစ်မွှန်သွားတာပါ အမေရဲ့”

“  သားအချစ်နဲ့ အမေတော့ သက်ဆိုးအရှည်ဘူးထင်တာပဲ”

“  အော် အမေရယ်”

ကျနော်ပြုသမျှနုနေတဲ့ အမေ့ကိုသနားပြီး အမေ့ပါးကို တရှိုက်မက်မက်နမ်းရင်း

“  ချစ်လိုက်တာ အမေရယ် အမေကရောသားကို ချစ်ရဲ့လား”

ကျနော့်အမေးကြောင့် အမေကျနော့်ကိုမျက်စောင်းလေးထိုးပြီး

“  မချစ်ပဲ ရှင်လေးလုပ်သမျှခံနေပါ့မလား”

အမေ့အပြောကြောင့်ကျနော်သဘောကျပြီး တဟားဟားရီနေလို့ အမေ့က ကျနော့်ဗိုက်ခေါက်ဆွဲလိမ်ပြီး

“  သူလုပ်ချင်ရာလုပ်ရလို့ တဟားဟားနဲ့”

တဲ့။အမေ့အပြောကို ကျနော်က

“  လုပ်ချင်ရာက မလုပ်ရသေးပါဘူး အခုမှလုပ်ရမှာ”

ပြောပြောဆိုဆို အမေ့ကို ပွေ့ချီလိုက်တော့ အမေက ကျနော်လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားရင်း မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့

“  ဟင် ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“  ဘာလုပ်ရမလဲ အမေ့ကိုလိုးမလို့ပေါ့”

“  ဟယ်”

လို့ သာအသံထွက်နိုင်တယ် ကျနော့်ပွေ့ချိီရာကို မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ပါလာသလို ကျနော်ကလဲ အမေ့ကို သူတို့ အိပ်ရာဆီပွေ့ချီလာလိုက်တယ်။ ကုတင်ဆီရောက်တော့အမေ့ကိုကုတင်ပေါ် ပက်လက်တင်လိုက်ပြီး ထမိန်ကိုခြေဖျားကနေဆွဲချွတ်လိုက်လို့

“  အို”

အမေ့ရဲ့ ရှက်ရွံသံကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အမေုခြေနှစ်ချောင်းဆွဲလိုက်တာ ဖင်က ကုတင်စောင်းတင်နေတဲ့ အနေအထားရောက်သည်ထိ။ ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲလိုက်တော့ အစိပြူးပြူးနဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသား ရဲရဲကြီးကဖြဲထားသလိုပဲ။ ကျနော်လဲ အောကားကြည့်ပြီး မြင်ဆရာအားကိုးနဲ့ အမေ့စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်လိုက်တယ်။

“  အာ သား သား အ”

အမေ့ စောက်ပတ်က ကျနော့်လီးစုပ်ချိန်ထဲက စိတ်လာလို့နေမယ်။ အရေရွဲကျိကျိတွေနဲ့ ပါးစ်ထဲမှာ ငံကျိကျိအရသာနဲ့ နှာခေါင်းထဲ ညှီစို့စို့ပနံ့ရတယ်။ ကျန်အချိန်ဆိုရင်ရွံကောင်းရွံမှာပါ ။ အခုတော့ ပိုတောင်စိတ်ထန်လာစေတာကြုံဘူးမှသိမှာပါ။

ကျနော် လျှာအပြားလိုက်ထားပြီး စောက်ပတ်ကြီးကို အောက်ကနေ အပေါ်ဖက် ပင့်ပင့်ယက်ပေးတော့ အစိနဲ့ထိတိုင်း အမေ(အ ) (ဟင့်)နဲ့ တွန့်တွန့်သွားတယ်။ ကျနော်လုပ်လို့ အမေထိမှန်းသိလေ ကျနော်ပိုအားတက်ပြီး အစိလေးကိုလျှာနဲ့ထီုး သွားနဲ့ မနာအောင်ကိုက် ခရုစုပ်သလိုအစိလေးကို စုပ်တော့ အမေလေ ကျနော့်ခေါင်းကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖင်ပြီးမြှောက်လို့ ကျနော့်မျက်နှာကို သူ့စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်တော့တာပဲ။ ပါးစပ်ကလဲ..

“  အားးသားရယ် ကောင်းလိုက်တာကွယ် အ အင့်”

ကျနော့် မျက်ခွက်တခုလုံး အမေ့စောက်ရေတွေလူးလို့ အပွ့တ်ခံရတာက စောနက အမေ့ကို ကျနော်လုပ်တာပြန်ဝဋ်ပြန်လည်တာပါလားနော်။ ဘာပဲပြောပြော အမေပျော်မယ်ဆို ကျနော်ကျေနပ်ပါတယ်လေ။

“  အမေ့ သားလေးရယ်”

အမေ့ စောက်ရေတွေနဲ့ ပေပွနေတဲ့ ကျနော့် မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး အမေရဲ့ သနားဂရုဏာသံ။ ကျနော်လဲ အမေပြီးသွားပြီလို့ သိလိုက်တာမို့ အစုပ်အယက် ရပ်လိုက်တယ်။ ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ အမေက ထထိုင်လိုက်တော့ အမေ့ပေါင်ကြားမှာ ကျနော်က ငုတ်တုတ်ကလေးပေါ့။ အမေက သူ့အပေါ်အကျီချွတ်လိုက်ပြီး ပေကျံနေတဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို သုတ်သင်ပေးနေပေမယ့် ကျနော်ကတော့ အမေချွတ်လိုက်လို့ လွတ်လပ်စွာပေါ်ထွက်လာတဲ့ နို့တွေကို ပါးစပ်နဲ့လိုက်ဟပ်နေလို့

“  နေစမ်းပါ သားရယ် ဒီမှာ သုတ်ပေးနေတာကို ငြိမ်ငြိမ်မနေနိုင်ဘူး”

“  အမေ့နို့လေးတွေက လှတာကို”

“  သားဟာက လွန်နေပြီ ဖင်လဲဖင်မို့ နို့လဲနို့မို့ ဘာကျန်သေးလဲ”

“  မကျန်ဘူး စောက်ပတ်လဲ လိုးကောင်းတာပဲ”

“  ဟာ”

ဆိုပြီး ကျနော့်လက်မောင်းကို သူ့လက်ဖဝါးနုနုနဲ့ ဖတ်ဆိုရိုက်ပြီး အရှက်ပိုနေတဲ့ အမေ့ကိုကြည့်ပြီး ချစ်စိတ်တွေတိုးလာပါတော့တယ်။

“  အမေ့ကိုသား တစ်ယောက်ပဲချစ်မယ်နော်”

ကျနော့်ရဲ့ခလေးလို ပူဆာနေတာကို

“  အေးပါ သားတစ်ယောက်ပဲချစ်”

“  တကယ်နော်”

“  တကယ်”

“  ကိုအောင်ဇော်လိုးတာ မခံရဘူးနော်”

“  ဟာကွာ အမေ့ကို အာ့လိုရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်းမပြောနဲ့လေ”

“  အမှန်ပြောတာပဲ အမေအလိုးခံမှာလား”

“  ခက်လိုက်တာနော်”

“  မခက်ဘူး ပြော ပြောပါဆို”

“  အေး မခံဘူး သားကိုပဲခံမယ် ကျေနပ်ပြီလား”

“  အာ့ကြောင့် အမေ့ကိုပိုချစ်”

ပြောလဲပြော အမေ့ပါးကိုလဲ ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလေတော့ အမေကလဲ ပြုံးပြီးကျေကျေနက်နပ် ခံယူနေတယ်။ ကျနော်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အမေ့ကိုပါဆွဲထူလိုက်ပြီး

“  အမေ ကုန်းပေး”

ဆိုတော့ အမေကမျက်စောင်းထိုးပြီး

“  တတ်လဲတတ်နိုင်တယ်နော် ခလေးမို့တော်တော့တယ်”

ပြောပေမယ့် ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ်ကုန်းပေးရှာတယ်။ ဖွေးနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကြားက သပြေသီးရောင်သန်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နောက်ဖက်ကိုပြူးနေတာပဲ ။ ကျနော်လဲ အမေ့စောက်ဖုတ်ကို သေချာကြည့်နေတုန်း

“  သား ဖြေးဖြေးထည့်နော် သားဟာကရှည်တယ်”

“  ရှည်တော့ ဘာဖြစ်လဲဟင်”

“ သားအိမ်ထဲထိ ရောက်ပြီးသားအိမ်ကိုထောက်တော့ နာတယ် သားရဲ့”

“  အော် အာ့လိုလား ဟုတ် သာသာ လိုးမယ်နော်”

ဆိုတော့ အမေက ခေါင်းငြိမ့်လို့ သူ့ဖင်လေးကို ကျနော် လိုးကောင်းအောင် ကော့ထားပေးတယ်။ ကျနော်လဲလီးကို တစ်ဖက်ကကိုင် စောက်ပတ်ကို တစ်ဖက်ကဖြဲပြီး စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးထည့်တော့ လီးဒစ်ဝင်သွားတော့ အမေက လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျနော်ဗိုက်ကို လှမ်းတွန်းရင်းက

“  သား ဖြေးဖြေးနော် ဖြေးဖြေး”

ကျနော်လဲ

“  အင်းပါ”

လို့ ပြန်ပြောပြီး အမေ့ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး လီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဖိချလိုက်တာ။စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်လို့ လီးတဆုံးမြှပ်ဝင်သွားတယ်။ အမေက ဖင်ကို နောက်တွန်းတော့ ကျနော့်ဆီးခုံနဲ့ အမေ့ ဖင်ကြီးက ဂဟေဆက်ထားသလို ကပ်နေရောလီးဆုံးတော့ ကျနော်လဲ အသာစိမ်ပြီးငြိမ်နေသလို အမေကလဲ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီးငြိမ်နေတယ်။ နောက်ကျနော်လီးပြန်ထုတ်မယ်လုပ်မှ အမေက သူ့ဖင်ပြီးလှုပ်ရမ်းပြီး ကျနော်လိုးကောင်းအောင် အနေအထားပြင်ပေးတယ်။

ကျနော်လဲ လီးကိုဖြေးဖြေးဆွဲထုတ် ဖြေးဖြေးပြန်သွင်းနဲ့ မှန်မှန်လေးလိုးပေးနေတော့ အမေလေ

“  အာ့ ဟင့် အင့် အ”

နဲ့ ဏှာသံလေးပေးနေရော။ အမေ့ စောက်ပတ်ကထွက်တာရော ကျနော့်လီးက ထွက်တဲ့ အရေကြည်တွေကြောင့်လိုးရတာ ချောင်ချိလာတယ် ဆောင့်ထည့်တိုင်း

“  ဖွတ်”

ဆိုတဲ့အသံ။ ဆွဲထုတ်တိုင်း

“  ပြွတ်”

ဆိုတဲ့အသံ

“  ဖွတ် ပြွတ် ဖွတ် ပြွတ် ဖွတ် ပြွတ်”

နဲ့သံစဉ်တွေ မှန်မှန်ထွက်လို့ လီးအရသာ စောက်ပတ်အရသာ ခံနေကြတာပေါ့။ တော်တော်ကြာလာတော့ ကျနော့် အမေ့ကို ဆောင့်လိုးချင်လာတယ် ။ ကျနော်လိုးတာကို နာလို့အော်တဲ့ အသံ နာတဲ့ဟန်ကို မြင်ချင်တဲ့ စိတ်ကြောင့် အမေ့ခါးကို တင်းတင်းဆုပ် လီးတစ်ဆုံးထုတ်ပြီးမှ ခါးကလဲအားပါပါနဲ့ခါးရိုက်အား လက်ကလဲ အမေ့ဖင်ကို ဆွဲဆောင့်တဲ့အားနဲ့ဆောင့်လိုးလိုက်တာ

“  ဘောက်”

ဆိုတဲ့ စောက်ပတ်နဲ့လီးအရင်းရိုက်သံနဲ့အတူ

“  အမလေးးးသေပြီ သေပြီ သားရဲ့”

ကော့လန်ပြီး အမေ့ပါးစပ်ကထွက်လာတဲ့ အသံနဲ့အတူ အမေအိပ်ရာပေါ်ပစ်ကျသွားပြီး ပက်လက်လေးဖြစ်လို့ သွားတော့ ကျနော်သာစောက်ပတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်ပြီးလေထဲ ရမ်းနေတဲ့လီးနဲ့ မတ်တပ်ကြီးပေါ့။ အမေက သူ့စောက်ပတ်လေးလက်နဲ့အုပ်ပြီး

“  ဘယ်လိုများလုပ်လိုက်တာလဲ သားရယ် ပြောနေတဲ့ ကြားက အမေကို မသနားဘူး အဟင့်ဟင့် ဟီးး”

ပြေလဲပြောငိုလဲငိုမို့ ညကျနော့်ပြာယာခတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် အမေ့ဘေးထိုင်ပြီး အမေ့ကို ရင်ထဲဆွဲသွင်း ပွေ့ဖက်ရင်း

“  ဥုံဖွ ဥုံဖွ နာသွားလားဟင်”

“  နာပါတယ်ပြောနေတာကို စကားနားမထောင်ဘူး သား ရက်စက်တယ်ကွာ ဟီးး”

ခလေးတစ်ယောက်လို ပြောရင်းငိုနေတဲ့ အမေ့ကို မျက်ရေတွေသုတ်ပေးရင်း

“  နောက်မလုပ်တော့ဘူး မငိုနဲ့တော့နော် သားကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်”

“  သားကို စိတ်ဆိုးလို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး နာလို့”

“  အင်းပါ နောက်သားမှတ်ထားပါ့မယ်”

“ သူကတော့မှတ်ထားပ့ါမယ်ပဲ ဒီမှာက သေတော့မယ်နာတာက”

မျက်စောင်းထိုးနှုတ်ခမ်းစူ လို့ပြောနေတဲ့ အမေ့ပုံလေးကတကယ့် သမီးရီးစာ ပုံမို့ ဘာပဲပြောပြော ကျနော်ကတော့ကျေနပ်လို့မဆုံးပေါ့။

ချစ်စရာအသွင်နဲ့ ပြောနေတဲ့ အမေ့ကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ ပြုံးကြည့်ပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ အမေ့ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းဆွဲဖြဲလိုက်တော့ လိုးလက်စတန်းလန်း စောက်ဖုတ်ကြီးက လီးရေတွေ စောက်ရေတွေပေကျံလို့ စောက်မွှေးသန်သန်တွေက ဖရိုဖရဲ ဟတတ စောက်ဖုတ်ဝ နီတျာတျာက ကျနော့်တဏှာစိတ်ဒီဂရီတွေတက်စေလို့ လီးထိုးသွင်းလို့ မှောက်ပြီးဆောင့်လိုးလိုက်တော့

“  အဟင့်ဟင့်”

ဆိုပြီး မျက်စိလေးမှေးလို့ လီးဝင်တဲ့ အရသာခံနေတဲ့ အမေမျက်နှာလေးကြည့်ရတာ တကယ်ဖီးတယ်ဗျာ။ အမေ့ လည်တိုင်လေးနမ်းလိုက်တော့ ပုခုံးလေးတွန့်ပြီး

“  ဟင့် ယားတယ်ကွာ”

အမေ ထန်နေပြီဆိုတာ စကားလုံးတွေ ကြည့်တာနဲ့ သိသာနေပြီ။ သားအမိ အသုံးနှုန်းမဟုတ်ပါပဲ။ ဖိုမအသုံးအနှုန်းတွေမို့ ကျနော်ပိုပြီးအားတက်လာသလို စိတ်ထဲရှိသမျှမထိန်းသိမ်းပဲ ပြောဖို့ တွန်းအားဖြစ်စေလာတယ်။ လီးကို အဆုံးထိထုတ်အဆုံးထိ ပြန်သွင်းကို တစ်ချက်ချင်း အားပါပါ ဆောင့်လိုးပေးလေတော့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်ခါလှုပ်ရမ်းနေတဲ့ အမေ့နို့ကြီးတွေက ကြည့်လို့သိပ်ကောင်းသလို ဆောင့်လိုက်တိုင်း ပါးစပ်လေး ဟ မျက်မှောင်လေးကြုံ့လို့ 

“  ဟင့် အင့် ဟင့်”

နဲ့ အသံလေးပေးနေတာမြင်တွေ့ကြား သိနေရတဲ့ ကျနော်။လောကနိဗ္ဗာန်ပါပဲ။

“  အမေရယ် လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ”

“  သားရယ်”

“  အမေ”

“  ဟင်”

“  အမေလို့”

“  ဟင်”

“  အမေ့ စောက်ပတ်ကြီးက တအားလိုးလို့ ကောင်းတာပဲ”

ကျနော့်စကားကြောင့် အမေ ကျနော့်ကိုမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး

“  ဟွန့်”

လို့အမူပိုတာကဖြင့် လီးပိုယားစေတယ်။

“  တကယ်ပါအမေရယ် လိုးမဝနိုင်ဘူး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကြီး ဖောင်းကားပြီးရွနေတာပဲ”

“  ဟာကွာ”

“  မဟာနဲ့ အမေရော လိုးပေးတာကောင်းလား”

“  အာ”

“  ပြောပါ အမေရယ် ကောင်းလားလို့”

“  မပြောပူး ရှက်တယ်”

“  ကြားချင်လို့ပါ အမေကလဲပြောနော်”

“  မပြောပဲ မသိပူးလား”

“  သားကဘယ်လိုသိရမလဲ”

“  ဒီလောက်ရွနေတာကို ကောင်းလို့ပေါ့”

ဟုတ်လဲ ဟုတ်တယ်။  အမေအငြိမ်အနေပဲ သူ့လက်တွေက ကျနော်ကျောကိုပွတ်လိုက် ကျနော့် ဖင်တွေကိုဆုပ်လိုက်နဲ့ နောက်ဆောင့်မယ်လုပ်တိုင် အောက်ကနေဖင်ပြီး ကော့ကော့ပေးနေပြီး ပါးစပ်ကလဲ (ဟင်းးး)(ဟင်းး)နဲ့

“  အာ့ဆို ကောင်းတယ်ပေါ့”

“  အင်းပါဆို သားကလဲ”

“  အမေ့ကို ကျေနပ်အောင်လိုးပေးနိုင်ရင် သားပျော်ပါပြီအမေရယ်”

အမေ့နဲ့ ကျနော် နှုတ်ခမ်းစုပ်ပြီး လျှာချင်းကလိလိုက်နေကြတယ် ။ အပေါ်ကနှုတ်ခမ်းတွေ ဂဟေဆက်နေသလို အောက်က စောက်ပတ်နဲ့လီးကလဲ လက်ခုပ်တီးသလို တဖြောင်းဖြောင်းပေါ့။ လိုးလေ အမေကောင်းလေ ထင်တယ် နောက်ဆုံးသူ့ရဲ့ဆန္ဒကို မအောင့်နိုင်တော့ပဲ

“  သား အမေ အပေါ်ကထိုင်ချင်တယ်” တဲ့။

“  ဟုတ်လား အမေက အာ့ကြိုက်တာလား”

အမေ ရှက်လဲရှက်နေပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး ကျနော့်နားလေးနား ကပ်ပြီး

“  အာ့က လီးအဆုံးဝင်တယ် ထိလဲ ထိတယ်”

အမေ့ အပြောကြောင့် ကျနော် ကျေနပ်အားရမိတယ်။ အမေလိုအပ်နေတဲ့ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်ပေးစွမ်းနိုင်လို့ ကျနော့်အမေ့စောက်ပတ်ထဲက လီးဆွဲထုတ်လိုက်တော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး တရော်ကင်ပွန်းရေလိမ်းကျံထားသလိုပဲ အမြှပ်ဖြူတွေလဲ ကပ်လို့ ။ အမေ့ ဘေးကပ်ပြီး ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်တော့ အမေကထပြီးချွတ်ချထားတဲ့ ထမိန်ယူပြီး ကျနော့်လီးကို သုတ်သင်ပေးနေတယ်။ အမေလက်ထဲ ရောက်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကလဲ အမေ့လက်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့်ထင်တယ် ပိုမာကျောလို့ထွားလာသလိုပဲ။ အမေကလဲ လီးကိုသေချာသုတ်ပေးရင်းလီးအရင်းကကိုင်ပြီးခါလိုက်ပြီးငြုတ်ကျည်ပွေ့ကြီးလိုဖြစ်နေတဲ့ လီးကိုကြည့်ပြီး..

“  အမလေး ထွားလာလိုက်တာ ငယ်ငယ်ကနဲ့တခြားစီ”

“  အမေက ထွားတာမကြိုက်လို့လား”

“  မဟုတ်ပါပူး”

“  ကြိုက်တယ်ပေါ့”

“  ဟာကွာ”

အမေကစိတ်မထိန်းနိုင်တော့လို့ ထင်တယ် ။ ကျနော့်လီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်တော့

“  အားးးအမေရယ် ရှီုးးးး”

ဘယ်လို ကောင်းမှန်းမသိလို့ ပါးစပ်ကတောင်ထွက်ချင်ရာတွေ ထွက်ကုန်တယ်။ အမေ့ကလဲ ကျနော်ကောင်းမှန်းသိတော့ လီးကို အားပါပါ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်တော့ ကျနော့်စိတ်ထဲ အမေ့ပါးစပ်ထဲ ဒစ်တောင်ပြုတ်ပါသွားမယ်လို့ ထင်နေမိတယ်။

“  အမလေး အမေရယ် ကောင်းလိုက်တာ”

အမေ့က ကျနော့်ကိုပညာပေးတော့တာပဲ လီးဒစ်ကို သူ့သွားလေးတွေနဲ့ ချိတ်ချိတ်ဆွဲတာ အသဲတောင် တုန်တယ်။

“  အမေ အမေရယ် အားးး အမေရဲ့”

ကျနော် မနေနိုင်အောင်ဖြစ်နေပြီး ကွေးကွေးလေးစုပ်နေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးကို လက်လှမ်းပြီးအမေ့ စောက်ပတ်ထဲလက်ညှိးထိုးထည့်တော့ အမေက (အင့်) ဆို ဖင်တွန်ုသွားတယ်။ ကျနော်တရူးရူးးနဲ့ နှာမှုတ်နေပြီး အမေဖင်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖိချုပ်ပြီးကျန်လက်က လက်ညှိးနဲ့စောက်ပတ်ကို တဖွတ်ဖွတ်မြည်အောင် လိုးပေးနေတယ်။ အမေကလဲ အားကျမခံ လီးကိုလျှာနဲ့ရစ်မွှေလိုက် ထိပ်အပေါက်လေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးလိုက်ကျနော့်ကိုနှိပ်စက်နေသလို ကျနော်ကလဲ ဖင်ကြီးဖြဲပြီးလက်နဲ့ လိုးနေလို့နှစ်ယောက်လုံး

“  အားးး”

“  အီးး”

“  ဟင်းး”

နဲ့ လိုးသံစဉ်စုံတွေညံနေရော

“  အာ အမေ မရတော့ဘူး လိုးချင်ပြီ”

“  အင်း အမေလဲယားလှပြီ”

“  အမေ သားကိုလိုးတော့”

ကျနော့် တောင်းဆိုချက်ရော သူကိုယ်တိုင်ယားနေတာကြောင့်ရောမို့ အမေ ကျနော့်အပေါ်ခွထိုင်ပြီး ကျနော့်ရဲ့ လီးကို သူ့လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဝတေ့ပြီး ထိုင်ချတာ လီးလဲ ဝင်ရော (အင်းးး)ဆို မျက်စိစုံမှိတ်ပြီးခေါင်းခါတာမို့

“  ဘာဖြစ်တာလဲ အမေ”

“  ကောင်းတာ သားရဲ့ အမလေး ကောင်းလိုက်တဲ့လီး”

အမေ့စကားကကျနော့်ရင်ကို တုန်ခါစေတယ်။

“  အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကလဲ ကောင်းတာပဲ အမေ့ကို အာ့ကြောင့်သူများတွေ လိုးချင်နေကြတာ”

ကျနော့်စကားကြောင့်

“  အဟင့်”

လို့ နှာထန်သံလေးပေးလာတယ်။

“  စောက်ပတ်ကလဲ လီးဆယ်ချောင်းလောက်ဝိုင်းလိုးပေးရမယ် အာ့မှငြိမ်မယ်”

ကျနော်ပေါက်ကရစကားတွေကြောင့် အမေပိုပြီးထန်လာပြီးလီးကို ပွတ်တာများ ကျွတ်ပါသွားမလားထင်ရတယ်။

“  အမလေး အမေရယ် သားကို သတ်နေတာလား”

“  ခုမှကြောက်မနေနဲ့ စောနကတော့ လုပ်ချင်ရာလုပ်ပြီးဝဋ်လည်တာမှတ်”

သူပြောချင်ရာပြောပြီး ကျနော့်ကိုများဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ တဖြောင်းဖြောင်းပဲ ဆောင့်လိုးလို့ခါရမ်းနေတဲ့ နို့တွေကို ကျနော်ခေါင်းထောင်ပြီး လိုက်ဟပ်နေတာ မိတဲ့အခါမိ လွတ်တဲ့ အခါလွတ် အမေကတော့ ကျနော့်ရင်ဘတ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်ပြီး မျက်လုံးစုံမှိတ်လို့ ပွတ်လိုက်ဆောင့်လိုက်ပေါ့။

“  အားးးသားး အ အမလေးးးအား”

“  အမေရယ် အမေ အ အမေရဲ့”

“  အင်းးးသားးး အင်းး”

“  လိုးပါ အမေရဲ့ လိုးးလိုးးး”

ကျနော့်အားပေးမှုကြောင့် အမေပိုကြမ်းပြီးနောက်ဆုံး

“  အားးးသားးအမမေရတော့ဘူးးးအားးဟား”

“  နေအုန်း အမေ သားဆောင့်လိုးချင်တာ နေအုန်း”

အမေ အသားတွေတုန်နေအောင် ဖီးတက်နေတာ ကျနော့်စကားကြောင့်

“  အေးးအေးးလိုး”

ပြောပြီး ကမန်းကတမ်း ကျနော့်အပေါ်ကဆင်းလို့ ပက်လက်လှန်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လေထဲမှာ ထောင်ပြီး ကားပေးထားတယ်။ ကျနော်လဲ အမြန်ပေါင်ကြားဝင်ပြိးလီးကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ လီးဝင်တာနဲ့ အမေကကျနော့်ကျောကို အတင်းဖက်ပြီး

“  လိုးးသားလိုးးနာနာလိုး”

ကျနော်လဲစိတ်တွေလွတ်ပြီး

“  ငါလိုးမစောက်ပတ်ကြီးးပြဲအောင်ကိုလိုးမယ် အင့်ကွာ အင့်ကွာ”

ပြောပြောဆိုဆို ရှိသမျှအားထည့်ဆောင့်လိုးတာ ကုတင်နဲ့နံရံတိုက်သံက တဒုန်းဒုန်းမြည်နေရော။ အမေလဲအောက်ကဖျတ်ဖျတ်လူးလို့ ဖင်ကြီးကော့ကော့ပေးနေသလို ပါးစပ်ကလဲ

“  အားးအမလေးးနော် ဟင့်ဟင့်”

သံစုံထွက်နေတယ်။ နှစ်ယောက်သား စိတ်ရဲ့အမြင့်ဆုံးဆီ ရောက်သွားကြပြီး ပြိုင်တူ တအားဖက်ပြီးလီးနဲ့စောက်ပတ်အတင်းကပ်ပြီး လီးရည်တွေပန်းလို့ပြီးလိုက်တော့ ဖက်ရင်းငြိမ်ကျသွားကြတယ်။ စောနက တခန်းလုံးဆူညံနေတာကနေ အခုတော့ အသက်ရှူသံခပ်ပြင်းပြင်းကလွဲလို့ သူမဟုတ်သလို ငြိမ်လို့တော်တော်လေးကြာတော့ အမေ့နို့တွေပေါ်ပါးအပ်ထားတဲ့ ကျနော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို အမေက ဖွကစားရင်း

“  ကိုယ်တော်ချောလေးး ကျေနပ်ပြီလား”

တဲ့လေ။ ကျနော်ခေါင်းထောင်ပြီးအမေ့ကိုကြည့်တော့ အမေမျက်နှာမှာ 1500 အချစ်နဲ့ 528 ပေါင်းစပ်ထားတဲ့ 2028 မေတ္တာတွေမြင်နေရတယ်။

“  ချစ်တယ် အမေရယ်”

လို့ ကျနော်ပြောတော့ ကျနော့်နဖူးကိုဖွဖွနမ်းရင်း

“  သားလေးရယ် မေမေ့ချစ်တဲ့ သားလေးရယ်”

တဲ့။ ဘာပဲပြောပြော အမေ့ကိုစိတ်ချမ်းသာကိုယ်ချမ်းသာစေဖို့ ကျေးဇူးဆပ်ခွင့်ရခဲ့ပြီမို့ ကျနော်ကျေနပ်ဝမ်းမြောက်လို့ နေပါတော့တယ်။


ဇာတ်လမ်းပြီးသည်ထိ အားပေးကြသော

ပရိသတ်အား ဦးညွတ်လျှက်

                             

  အားလုံးရဲ့

တိမ်ပြိုမိုး 

    2021 June 4


...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၄ )

ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၄ )

တိမ်ပြိုမိုး ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

“ အမလေး စိတ်ချရချက် အိမ်ကိုပစ်ပြီး ဘယ်လျှောက်သွားနေတာလဲ သားရယ်  ”

အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ ဆီကြိုနေတဲ့ အမေ့ စကားသံစဉ်ချိုချိုလေးတွေကြောင့် မကျေမနပ် ဒေါသူပုန်တွေ ထပြီး ခြေဦးတည့်ရာ လျှောက်သွားရာက အိမ်ပြန်ပြီး အမေ့ကို ရန်လုပ်ရအောင်ပြင်ဆင်လာတဲ့ ကျနော်။ အမေ့အသံ အမေ့ရုပ်လွှာမြင်တာနဲ့ပဲ စောစောက အားခဲလာတဲ့ အစီအစဉ်တွေ နေလာနှင်းပျောက် ဖြစ်ပြီပေါ့။

“ အာ အမေ့ကို ဈေးခြင်းကူဆွဲပေးမို့ လိုက်လာတာ အမေ့ကိုမှ ရှာမတွေ့တာ  ”

ကျနော့် အဖြေကြောင့် အမေ မျက်နှာပျက်သွားတယ်။ မပျက်နေမလား။ ကျနော်ရှာနေချိန် အမေက ကုန်းနေတာ မဟုတ်လား။ ဘာပဲပြောပြော ပါ ။ မိန်းမဆိုတာအမေညီမ သူငယ်ချင်း ရီးစားပဲဖြစ်စေ အလိမ်အညာတတ်ကျွမ်းတာက ဗီဇပါရမီခေါ်ရမလားပဲ။

“ အော် ဟုတ်လား သားနဲ့ ဘယ်နားများ လွဲသွားပါလိမ့်  ”

ကျနော် စိတ်ထဲကနေ

“ အမေ ကုန်းပေးနေတုန်းကပေါ့ဗျာ  ”

လို့။ အပြင်မှာကတော့

“ ဈေးထဲမှာပဲနေမှာပေါ့ အမေသွားတဲ့ဖက်နဲ့ သားရှာတဲ့ဖက် လွဲတာနေမှာ  ”

“ အေးပါ သားကလဲ အမေကနေ့တိုင်းလုပ်နေကြပါ အပန်းမကြီးတာကို သက်သက် ဒုက္ခခံနေတယ်  ”

“ သားက အမေ့ကိုသက်သာအောင်ကူပေးချင်တာပါ  ”

“ အေးပါ အေးပါ အာ့ကြောင့် အမေ့သားလေးကို ချစ်ရတာ ကြည့်စမ်း ချွေးတွေသံတွေနဲ့ သွားတခါထဲရေချိုးအမေချက်လို့ပြုတ်လို့ပြီးပြီ။ရေချိုးပြီးထမင်းစားမယ်  ”

ပြောပြောဆိုဆို လှည့်ထွက်သွားတဲ့ အမေ့ ဖင်ကြီးတွေက တုန်ခါနေတာမို့ ကျနော်ကြည့်ရင်း အဲ့ဖင်ကြီးကိုဘယ်လောက်များ လိုးလွှတ်လိုက်သလဲလို့ အတွေးဝင်တော့ လီးက အလိုလိုမတ်လာတယ်။ ဟာ မဖြစ်သေးပါဘူးဆိုပြီး အတွေးတွေကို မောင်းထုတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ရေချိုးလိုက်တယ်။ ရေချိုးစဉ်ကတော့ဘာမှ မဖြစ်ပေမဲ့ လီးကို ဆပ်ပြာတိုက်တော့ အမေ့အကြောင်းအလိုလို ခေါင်းထဲရောက်လာတော့ ကိုယ့်လီးကို သေချာဆုပ်ရင်းဒီလီးနဲ့ အမေ့ကိုများလိုးလိုက်ရရင် လို့ တွေးတာနဲ့ လီးသံချောင်းလိုမာနေရော။

“ သားရေ ခေါင်းပါတခါထဲလျော်လိုက် ဟင်းအိုးချပြီးအမေ့လာလုပ်ပေးမယ်  ”

အဲ့အချိန် မီးဖိုခန်းက အမေ့အသံကြောင့်

“ ဟုတ်  ”

လို့ ပြန်အော်လိုက်တယ်။အမေကငယ်ငယ်က အခုချိန်ထိ‌ ကျနော်ခေါင်းလျော်ရင် သူကိုယ်တိုင်ခေါင်းကို ဂျီးပြောင်အောင်ဆိုပြီး လျော်ပေးနေကြလေ။ ခနနေ အမေရေချိုးခန်းထဲဝင်လာပြီး

“ လာ ထိုင် အမေလျော်ပေးမယ်  ”

အမေပြောရင်း ရေစိုနေတဲ့ ပုဆိုးအောက်က စောစောက စိတ်နဲ့ မာန်ကျန်နေတဲ့ ကျနော်လီးက အမြောင်းလိုက်ဒစ် ရာတောင်ပေါ်နေတာကို မြင်ပြီးမျက်နှာအရောင်က အနီရောင်ဖက်ပြေးသွားပြီး မသိသလို နေနေတယ်။ ကျနော်လဲ အမေကျ နော်လီးကိုကြည့်တာသိရလို့ ကျေနပ် ပီတိဖြစ်နေမိတာပေါ့။ ကျနော်ကငုတ်တုတ်ထိုင်ပေးပြီး အမေက ခါးလေးကုန်းပြီးကျနော့်ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆပ်ပြာတိုက် ဂျီးပြောင်အောင်လက်ချောင်း‌တွေနဲ့ကုတ်တော့

“ အာ နာတယ် အမေရဲ့ သာသာလုပ်ပါ  ”

“ ယောက်ျားလေးဖြစ်ပြီး ဒါလေးတောင်နာသလား  ”

“ ယောက်ျားလေးလဲ အသွေးအသားနဲ့ပဲ မနာရဘူးလို့ ဘယ်သူပြောလဲ  ”

ပြောရင်း ခေါင်းမော့ပြီး အမေ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ကြည့်တုန်းကတော့ မျက်နှာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျနော် မြင်တာက ကုန်းပြီးဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေတော့ အမေဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်လေးက လည်ပင်းပေါက်ကလဲကျယ်ကျယ် အထဲမှာကလဲ ဘာမှမဝတ်ထားတော့ အမေ့ နို့တစ်စုံလုံးကျနော်ကိုလှပ်ပြထားသလိုပါပဲ။

ဒီကြားထဲ ဆပ်ပြာတိုက်နေတော့ ကိုယ်လုံးက လှုပ်နေတာဆိုတော့ ကျနော့်မျက်နှာရှေ့မှာ လှုပ်ပြနေသလိုပါပဲ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ကျနော်တွေ့ဖူးတဲ့ အောကားထဲကလို မမဲပဲ ပန်းရောင်လေးသန်းနေသလို နို့အုံပေါ်မှာလဲ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေက အထင်းသားပေါ့ ။ အိုအမေရယ် လှလိုက်တာဗျာ။

ကျနော် ဘယ်လောက်ငေးနေတယ်မသိဘူး။ အမေကကျနော်ကြည့်တာသိသွားတော့ သူ့အနေအထားသူသိလိုက်လို့ ကမန်းကတမ်း ခါးပြန်မတ်လိုက်ပြီး

“ ကဲ ရပြီ ရေလောင်းတော့ ကြာနေပြီ ရေမြန်မြန်ချိုး  ”

လို့ ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲက အပြေးထွက်သွားတာကိုတောင် ကျနော်က အမေ့ဖင်ကြီးကို အငမ်းမရ ကြည့်လိုက်သေးတယ်။ အမေ ထွက်သွားတာနဲ့ ရေချိုးခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်တော့ လီးကမိုးထောင်လို့။ ကျနော့်လီးလဲ ကိုအောင်ဇော်လီးနဲ့ သိပ်မကွားပါဘူး။ သူကနဲနဲတော့ ပိုကြီးတာပေါ့။ ကွာတာက သူက မိန်းမတွေစုံအောင် လိုးဖူးတော့ အလိုးကျွမ်းကျင်တာပေါ့။

ကျနော်လဲ ငွေပေးရင်လိုးလို့ရတာပဲ။ ကျနော်ရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေတောင် KTV တွေသွား ။ အဆင်ပြေတဲ့ စော်တွေငွေပေးပြီး ဖြုတ်ကြတာပဲ။ ကျနော့်တောင် အဖေါ်ညှိကြသေးတယ်။ အစကတော့ ရောဂါကြောက်တာအဓိကပဲပေါ့။ အခုတော့ ရောဂါကြောင့်မဟုတ်ဘူး ။ ကျနော့်ဘဝရဲ့ လူပျိုရည်ဟာ အမေ့တွက်ပဲ ဖြစ်ရမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်ပြီ။

ကျနော်လဲ စောစောကမြင်လိုက်ရတဲ့ အမေ့ နို့တွေရယ် အောင်မော်တို့ ပြောသလို အမေ ကုန်းပေးနေတာကို မျက်စိထဲပုံဖေါ်လို့ ဂွင်းထုလိုက်တာ ။ ကောင်းလွန်းလို့ခဏ‌နဲ့ပြီးသွားတယ်။ ရေချိုးပြီး ထမင်းစားခန်းထဲ ရောက်တော့ အမေ့ရှေ့သွားရပ်ပြီး

“ အမေ နမ်းကြည့်  ”

အာ့ကလဲ ငယ်ငယ်ထဲက အကျင့် ။ အမေပဲ လုပ်ပေးထားတာ။ ခေါင်းလျော်ပြီး တပ်ပြာရေမစင်ရင် ဒက်တို့ဗောက်တို့ စွဲတတ်လို့တဲ့။ခေါင်းလျော်ပြီးရင် အမေက ဆပ်ပြာပြောင်မပြောင်နမ်းကြည့်နေကြ။

ခုလဲ ကျနော့်အပြောကြောင့် ကျနော့်ခေါင်းကို နမ်းမယ်ဆိုတော့ အရပ်ချင်းကွာလို့ ကျနော့်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး နမ်းတဲ့အမေ့ကို ဟန်ချက်ထိန်းပေးတဲ့ အနေနဲ့ အမေ့ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ကျနော်ကလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ထိန်းထားလိုက်တယ်။ အမေကနမ်းကြည့်ပြီး

“ အင်း ပြောင်တယ် သားကလိမ်မာသား  ”

ပြောပြီး ခြေဖျားထောက်တာလေးပြန်ချပြီး လူချင်းခွာမယ် လုပ်ပေမယ့် ခါးကို စုံကိုင်ထားတာခံရလို့ ခွာမရ ဖြစ်နေတာမို့ ကျနော့်မျက်နှာကို မော့ကြည့်နေတယ်။ ကျနော်က အမေ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ရာက စိတ်တွေထိန်းမရလို့ အမေ့ ကိုယ်လုံးလေးကိုကျနော့်ရင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး အမေ့ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်လို့

“ ချစ်လိုက်တာ အမေရယ်  ”

လို့ နှုတ်ကလဲ ပြောလိုက်မိတယ်။ အောက်ကကျနော့်ရဲ့ လီးကလဲ အမေ့ဝမ်းဗိုက်ပြင်ကို ဒုတ်နဲ့ ထိုးသလိုထိုးနေတာမို့ ပထမတော့ အမေလဲကြောင်ပြီးငြိမ်နေတယ်။ပြီးမှသတိဝင်ပြီး

“ ချစ်ပါ ချစ်ပါ သားချစ်ဖို့ဒီအမေပဲရှိတာမဟုတ်လား  ”

“ ဟုတ်တယ် သားဘဝမှာ အမေပဲ  ”

“ အေးပါ အမေကလဲ သားလိုပါပဲ ကဲ အမေ့ကိုလွှတ်အုံး အသက်ရှူကြပ်နေပြီ အမေကို ချစ်တာလား သတ်တာလာ အသက်မရှူနိုင်တော့ဘူး  ”

အဲ့ကြမှ ကျနော်လဲ အမေ့ကို ဖက်တာဖြည်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အမေကရင်ဘတ်ကို တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး။

“ သူ့အားကြီးနဲ့ အမေကို  ”

“ ဆောရီးးဆောရီးး အမေ့ကိုချစ်လို့ပါ  ”

ကျနော့်စကားကို အမေကမျက်စောင်းထိုးပြီး ကျေနပ်တဲ့လက္ခဏာပြတော့ ပျော်လိုက်တာဗျာ။

...............................................................................................................................

အမေ့ကို ကျနော် ဘယ်လိုလုပ် ပြောရက်ပါ့မလဲ။ မပြောရက်ပေမယ့် အမေ အပြင်ထွက် ကုန်းနေတာကိုလဲ မကျေနပ်ဘူး။ အဲ့တော့ ကျနော် အမေ့နားက မခွာတန်းနေနေရတယ်။ ဈေးသွားရင်ကျနော်က ခြင်းကိုင်သမားအမေနဲ့သွားလို့ လမ်းမှာ ဈေးမှာ အမေ့ကိုတွေ့လို့ငမ်းတဲ့သူတွေနဲ့ကြုံရင်

“ ဒီလူတွေကလဲ  ”

မနေနိုင်ပဲ နှုတ်ကထွက်သွားတော့

“ ဘာဖြစ်တာလဲ သား  ”

“ ဘာဖြစ်ရမလဲ မတွေ့ဘူးလား အမေ့ကိုများ ကြည့်နေတာက  ”

“ အမလေး သားရယ် ကြည့်တာများဆန်းလို့လား  ”

“ ဆန်းတာပေါ့ ကြည့်တာကမျက်နှာမှမဟုတ်ပဲ အမေ့ဖင်ပဲကြည့်နေတာကို  ”

“ ဟယ် ဒီခလေးကတော့  ”

“ တကယ်လေ ဘာလဲ အမေက ကျေနပ်နေတာလား  ”

ကျနော်ဒေါသနဲ့ပြောတော့

“ သားနော် ကိုယ့်အမေကို အဲ့လိုပြောရလား  ”

“ ကန်တော့ ကန်တော့ သားဒေါသထွက်လို့ ပြောလိုက်မိတာပါ  ”

လို့ ပြန်တောင်းပန်လိုက်ရတယ်။ ကျနော် အိမ်ကပ်လွန်းလို့ အောင်မော်တို့ကတောင် ဖုန်းဆက်ခေါ်တယ်။ ကျနော်အမေ့နားက မခွာချင်ပေမယ့် မကောင်းတတ်လို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။

“ ပိုင်စိုးရာ မင်းလဲ ဖုန်းဆက်မှပဲ ပေါ်လာတော့တယ်  ”

“ အေးပါကွာ ကျောင်းပိတ်ထားတုန်း အမေ့ကိုကူပေးနေလို့ပါ  ”

“ မင်း အမေရေ ာနေကောင်းရဲ့လား  ”

ဒီကောင်တွေ အမေ့ကိုပြစ်မှားနေတာသိလို့ ရင်ထဲကမကျေနပ်ပေမယ့်

“ အေး ကောင်းပါတယ်  ”

လို့ဖြေပေး လိုက်တယ်။

“ နေပါအုန်း ငါ့ကိုဘာလို့ခေါ်တာလဲ  ”

“ မင်းကို HD အသစ်တွေရထားလို့ ပြမလို့ ဟ  ”

ပြီး သူတို့ save ထားတဲ့ အောကားတွေပြလို့ကြည့်လိုက်တော့ စော်အသက်ကြီးကြီးတွေကို ကောင်ငယ်လေးတွေလိုးတာတွေချည်းပဲ။

“ မိုက်တယ်နော် စော်ကြီးတွေက ကောင်လေးတွေနဲ့ကြရင် ရည်ရည်လည်လည်ထန်တာ  ”

ကျနော်လဲ အဲ့ထဲက အမေနဲ့တူတဲ့ အောကားသုံးလေးကားကို ဖုန်းထဲ ကူးယူလိုက်တယ်။ ပြီးသူတို့နဲ့ အတူ မမကြီးတို့ပျော်စံရာတို့ အထန်မမများတို့ ခိုးစားမယ့်မမများ gp တွေကိုဝင်ပြီး ဖီးကြပေါ့။ အောင်မော်က

“ ငါက အပျိုလေးတွေထက် အာ့လို အာသာမပြေလို့ကုန်းတဲ့ စော်ကြီးတွေပဲ လိုးချင်တယ်  ”

သူကတော့ ကျနော်သူတို့ အကြောင်းမသိဘူးထင်ပြီး အမေ့ကို ရည်ရွယ်ပြောတာ။ ခက်တာက ကျနော်က သိနေတော့ သူတို့စကားကြားရတော့ ဖင်ကျိန်းတယ်။ သူတို့ကတော့ သူတို့ အချင်းချင်းအဓိပ္ပါယ်ပါပါပြုံးပြီးသဘောကျနေကြတာ။ ကျနော်လဲပြန်မယ်ပြောတော့ ဝင်းစိုးနဲ့ အောင်မော်ကကျနော်နဲ့အတူ အိမ်လိုက်မယ်ဆိုတော့ အရင်ကလဲ ခုလိုလိုက်လည်နေကျဆိုတော့ တားလို့ မကောင်းတော့လဲ လိုက်စေ ပေါ့။ အိမ်ရောက်တော့

“ ဟယ် မောင်အောင်မော်တို့ပါ ပါလာတာလား နေအုန်း အန်တီ ကော်ဖီဖျော်ပေးမယ် ထိုင်ကြ ထိုင်ကြ  ”

အမေ့က သူ့ကိုကြည့်ပြစ်မှားမှာမသိရှာလေတော့ ကော်ဖီတောင်ဖျော်တိုက်အုန်းမတဲ့။

“ အန်တီရေ မလုပ်ပါနဲ့ မုန့်လေးပါထည့်ပေး  ”

“ ဟားးဟားးးဟားး  ”

အမေ့ကို နောက်ပြောင်ပြီး ရီကြမောကြပေါ့။ ကျနော်တို့ထိုင်နေတုန်း အမေက မီးဖိုချောင်မှာ ကော်ဖီဖျော်နေတယ်။ အောင်မော်ကထိုင်ရာကထပြီး

“ ငါတော့ရေဆာနေပြီ ကော်ဖီမစောင့်နိုင်တော့ဘူး  ”

ဆိုပြီး မီးဖိုခန်းဖက်ထွက်သွားတော့ ဧည့်ခန်းမှာကျနော်နဲ့ ဝင်းစိုးပဲကျန်နေခဲ့ရော ။ ဝင်းစိုးက စားပွဲပေါ်ကအင်အားအားကစားစာစောင်ကို ယူပြီး ဘောလုံးဝေဖန်ချက်တွေစိတ်ဝင်တစားဖတ်နေလို့ ကျနော်လဲ မီးဖိုခန်းဖက်ထွက်လာလိုက်တယ်။

မီးဖိုခန်းထဲမှာ အမေက ကော်ဖီဖျော်နေသလို အမေ့အနားမှာ ကူသလိုနဲ့ အမေ့ကို မထိတထိလုပ်နေတဲ့ အောင်မော်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အမေကတော့ မသိရှာတော့အရင်လိုပဲ ထင်မှာပေါ့။ အောင်မော်ကတော့ သူ့အစ်ကို လိုးတာတွေ့ပြီး အမေ့အပေါ်စိတ်ဖေါက်ပြားနေတာကို ကျနော်ပဲ သိတာလေ။ ကျနော့်မြင်တော့

“ ဟော ပိုင်စိုးလဲ မနေနိုင်လို့လိုက်လာပြီ  ”

လို့ အောင်မော်ကပြောရင်း

“ လာ ကွာ ပိုင်စိုးမင်းပါသယ်ကူ အန်တီတစ်ယောက်ထဲဆို တစ်ခေါက်နဲ့ရမှာ မဟုတ်ဘူး  ”

ခွေးမသား သူကတောင်ဆရာကြီး လုပ်နေသေး။ ကျနော့်ဒေါသကို အသာမြိုသိပ်ရင်းသူပြောသလိုပဲ ကူပေးလိုက်ပါတယ်။ ဧည့်ခန်းမှာ စားကြသောက်ကြတော့

“ ဒို့အန်တီက သဘောလဲကောင်း ရုပ်လဲချောကွ  ”

အောင်မော့် စကားကြောင့် အမေကရီရင်း

“ အမလေးမမြှောက်လဲ အန်တီက ကျွေးပြီးသားပါနော်  ”

“ ကျနော်တို့ကလဲ အန်တီကျွေးတာကိုပဲ စားချင်နေတာဟုတ်တယ်နော် ဝင်းစိုး  ”

ဝင်းစိုးကလဲ ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်ပြီး

“ ဟုတ်တယ် အန်တီရဲ့  ”

ဆိုပြီး အဲ့နှစ်ကောင် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ရီနေကြတယ် ။သူတို့ ရီနေလေ ကျနော်ကဒေါသထွက်လေ။ ဒါပေမယ့် ဘာပဲပြောပြော လည်ပင်းဖက်ကြီးလာတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေမို့ သီးခံလိုက်ရတာပေါ့ဗျာ။

..............................................................................................................................

ခုတလော အောင်မော်တစ်ယောက် ကျနော့်အိမ်ကို နေ့တိုင်းနီးပါးလောက် ရောက်ရောက်နေတယ်။ အရင်ကလဲလာပေမယ့် အခုလောက်မစိပ်ဘူး။ အလွန်ဆုံးလေးငါးရက်မှ တစ်ခါလောက်ပေါ့။ အမေကတော့ မသိရှာတော့ အရင်လိုပဲမှတ်ပြီး တူလိုသားလို ကျွေးလို့မွေးလို့ ကျနော်ကသာ အကြောင်းရင်းသိထားတာမို့ သူအမေကို မျက်စိအစာကျွေးလို့စိတ်လိုးလိုးနေတာ သိပေမယ့် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေရတယ်။

မီးဖိုထဲ ချက်ပြတ်တဲ့အခါမျိုး ထမင်းပွဲပြင်တဲ့ အခါမျိုးတွေဆို ကူသလိုလိုနဲ့ အမေ့ကိုယ်နဲ့ မထိထိအောင် လုပ်ပြီး ဖီးယူနေမှန်းလဲသိတယ်။ အဲ့အခါမျိုးမှာ

“ အောင်မော် မလုပ်ပါနဲ့ကွာ အေးဆေးနေစမ်းပါ  ”

ဆိုရင်

“ ပိုင်စိုးကလဲ ငါက အန်တီကို မပင်ပန်းစေချင်လို့ကူနေတာ ဟ။ မင်းသာ အန်တီ့ကို မသနားပဲ ခိုင်းစားနေ  ”

အဲ့အခါ အမေက မသိရှာတော့

“ အဲ့ဒါပဲကြည့် မောင်အောင်မော်ရေ မင်းသူငယ်ချင်းက တစ်ဦးတည်းသောသားဆိုပြီး ဆိုးဖို့လောက်သိတာ မင်းပဲပြောတော့  ”

လို့ ရီမောရင်းပြောတော့ ကျနော်စိတ်တိုပြီးအိမ်ရှေ့ကိုခြေသံပြင်းပြင်းနင်းထွက်လာတော့

“ တွေ့လား မင်းသူငယ်ချင်း စိတ်ကောက်သွားတာ အန်တီဆို အမြဲအနိုင်ကျင့်တာချစ်မှန်းသိလေ  ”

လို့ အမေ့စကားသံကြားလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်နဲ့အောင်မော်က ညနေဆိုခြံထဲမှာ ကြက်တောင်ရိုက်ဖြစ်တယ်။ အာ့ကတော့ သူမရှိလဲ အမေနဲ့ ရိုက်တာအညောင်းအညာပြေသလို ကျန်းမာရေးလဲ လိုက်စားပြီးသားဖြစ်တာပေါ့။ ခုလဲ ကျနော်တို့ကြက်တောင်ကွင်းဘေးမှာ ပလစ်စတစ်ထိုင်ခုံလေးနဲ့ ထိုင်လို့ အားပေးနေတဲ့ အမေ့ကို

“ အမေနဲ့သား တစ်ပွဲ ကစားရအောင်  ”

ကျနော်ရဲ့တောင်းဆိုမှုကို

“ ဟာ ပိုင်စိုးကလဲ မင်းတို့ သားအမိက အမြဲကစားနေကြ ငါ အန်တီနဲ့ မကစားဖူးသေးဘူး ငါနဲ့ ကစားမယ် နော်အန်တီ နော်  ”

အောင်မော်က အတင်းပွဲတောင်းလို့ အမေက

“ အန်တီက သိတ်မကစားနိုင်ဘူး မင်းလျော့ကစားပေးရမယ်  ”

“ မဟုတ်တာ အန်တီ့ကို ကျနော်နိုင်ဖို့မလွယ်ဘူးထင်တယ်  ”

အောင်မော်က သူ့အဓိပ္ပါယ်နဲ့သူ ပြောနေပေမယ့် အမေ မသိရှာဘူး။ တကယ်ကစားတော့ အမေ့ မူအတိုင်းအိမ်နေရင်းဝတ်တဲ့ တီရှပ်အနွမ်းလေးအောက်က အနှောင်အဖွဲ့လွတ်ကင်းတဲ့ ရွှေရင်အစုံက ခုန်ပေါက်နေပါလေရော။ အစပိုင်းမသိသာပေမယ့် ကစားရင်းချွေးထွက်လာတော့ ရေလောင်းထားသလိုဖြစ်ပြီး အသားနဲ့ကပ်နေတော့ အရှိကိုအရှိတိုင်းပြထားသလိုပါပဲ။

အသီးလေးတွေကိုတောင် ထင်ထင်ရှားရှားတွေ့နေရပြီ။ ကျနော့်လိုပဲ အမေ့အလှကို အမြဲ ခိုးကြည့်နေတတ်တဲ့ အောင်မော်လဲ အာ့တွေမြင်ပြီး ရိုက်လိုက်တဲ့ကြက်တောင်နဲ့ ဘတ်တန်က တစ်ခြားစီဖြစ်ဖြစ်နေတယ်။ အမေကတော့ လျော့ကစားတယ်ထင်လို့

“ မောင်အောင်မော်ရယ် အန်တီ့ကို အဲ့လောက်တော့လျော့မပေးနဲ့လေ သိသာလွန်းတယ်ကွ  ”

တဲ့။အောင်မော်ကတော့ ချော်လဲရောထိုင် သွားအဖြီးသားနဲ့ပေါ့။အခြေအနေကိုကျနော်ဝင်မှရတော့မှာမို့

“ ကဲ အမေတော်တော့ ပေး ကျနော်ကို ဘတ်တံ ချွေးတွေလဲထွက်နေပြီ နားလိုက်တော့  ”

ဆိုပြီး အမေ့ကို ပ ထုတ်လိုက်ရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နေလာရာက အောင်မော်အိမ်မှာရှိနေတဲ့နေ့ ထမင်းစားပြီးချိန် အဖေ့ရုံးက ဖုန်းလာလို့ အမေကိုင်တော့ အထေပစ္စည်းထည့်ပေးလိုက်တာ ရုံးမှာရောက်နေပြီတဲ့။ လာယူလို့ရပြီလို့ အကြောင်းကြားလာတာ။ အဖေကရန်ကုန်ရုံးချုပ်ကို လေးလပတ်အစည်းအဝေးနဲ့ သွားနေတာလေ။ အမေက လိုတာလေးတွေမှာလိုက်လို့ သူပြန်မလာခင်ရုံးကလူကြုံနဲ့ ထည့်ပေးလိုက်တာ။ အမေက ကျနော့်ကိုသွားယူခိုင်းတော့ အောင်မော်ကလဲ သူပါလိုက်မယ်ပြောနေပေမယ့် စက်ဘီးနဲ့မို့ နှစ်ယောက် တင်မနင်းချင်တာရယ် အဖေ့ရုံးကို လူပိုနဲ့ အဝင်အထွက်မလုပ်ချင်တာကြောင့်

“ နေပါစေ ပစ္စည်းဆိုတာကလဲ လေးလေးပင်ပင်မဟုတ်ပါဘူး အမေ့ မိန်းခလေးသုံး အလှကုန်တွေပါကွာ ငါပဲသွားလိုက်မယ်  ”

ကျနော်လဲ ရုံးသွားလိုက်တယ် ။ ရုံးကစက္ကူဖာနဲ့ပါကင်ထုတ်ထားတဲ့ ဘူးတစ်ဘူး ။ အလျားတစ်ပေ အနံခြောက်လက်မလောက်ပေါ့ ။ ပေးလာလို့ စက်ဘီးနောက်ခုံပေါ်တင် ကြိုးနဲ့ချည်လို့ပြန်လာလိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဆင်ဝင်အောက် စက်ဘီးကိုဒေါက်ထောက်ပြီး ပါဆယ်ဘူးလေးကိုဖြည်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာပေမယ့် အမေရော အောင်မော်ပါ မတွေ့လို့ဘယ်များသွားနေလဲလို့ အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်တယ်။ အထဲရောက်တော့မှ အမေတို့ အိပ်ခန်းဆီက ရုန်းကန်လှုပ်ရှားသံတွေနဲ့ အမေ့ရဲ့ ခပ်အုပ်အုပ် အသံတွေကြောင့် အခန်းဝကနေအထဲ ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ဘေးမှာ အမေ့ကိုဖက်ထားတဲ့ အောင်မော်။

အမေ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းလိုက်စုပ်နေပေမယ့် အမေက ရအောင်ရှောင်တိမ်းနေလို့ သူ့အလိုကျမဖြစ်နေဘူး။ နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်မရတော့ တီရှပ်ကို အောက်ကလက်လျိုဝင်ပြီး အမေ့နို့တွေကို အတင်းဆုပ်‌နယ်နေလို့ အမေကအောင်မော့်လက်တွေကို အတင်းဆွဲဖြုတ်နေရင်း

“ မင်းနော် မလုပ်ပါနဲ့ဆို ပိုင်စိုး သိရင်မလွယ်ဘူး  ”

အသံလဲ ကျယ်ကျယ်မထွက်ရဲပဲ ငြင်းဆန်နေတဲ့ အမေ့ကို သနားလိုက်တာ ။ အောင်မော်တစ်ယောက် sexgp တွေထဲက စာတွေ အောကားတွေရဲ့ ပံ့ပိုးမှုကြောင့်စိတ်အားတက်ကြွနေပြီး အမေ့ကို လိုးလို့ရမှာပဲလို့ တွက်ပြီးကြိုးစားနေတယ်။ အမေ့လက်တွေကို ဆောင့်ဖယ်ပြီး အမေ့ထမိန်ကို ဆတ်ခနဲ့ ချွတ်ချလိုက်တော့ ဖြူဝင်းနေတဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ပေါင်နှစ်ခုကြားက အမွှေးမဲတွေ ဖုံးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဘွားခနဲ့ပေါ်လာသလို အမေ့ကလဲ သူ့ဟာမြင်မှာကြောက်လို့ လက်ကလေးနဲ့ ရလိုရငြားအုပ်နေရှာတယ်။

ကျနော့်ဒေါသတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်သွားပြီမို့ ပါဆယ်ဘူးကို ပစ်ချလို့ အခန်းထဲဝင်သွားလိုက်တယ်။ တဏှာစိတ်မွှန်နေတဲ့ အောင်မော် အရှက်တရားအတွက် အသဲအသန်ခုခံကာကွယ်နေတဲ့ အမေ ။ သူတို့ဇောနဲ့သူတို့မို့ ကျနော်ဝင်လာတာ မသိကြဘူး။

အနားရောက်တာနဲ့ အောင်မော့်ကိုပုခုံးကကိုင်လို့ ဆွဲလိုက်တယ် ။ ကျနော်ဖက်လည်လာတဲ့ သူ့မျက်ခွက်ကိုအားရပါးရ လက်သီးပြင်းတစ်လုံးကျွေး လိုက်တော့

“ ခွပ်  ”

ဆိုတဲ့ အသံရယ် ကျနော်လက်က ကျဉ်ခနဲ့ခံစားမှုရယ် ပြီးတော့ အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လန်ကျသွားတဲ့ အောင်မော်ရယ် အဖြစ်အပျက်ကတစ်ပြိုင်ထဲပေါ့။ အောင်မော့်လက်ကလွတ်သွားတဲ့ အမေ။ သူ့ထမိန်လေးကုန်းကောက်စွပ်လို့ ကုတင်ပေါ်တင် ပါးလွဲထိုင်မျက်နှာတစ်ဖက်လွဲခေါင်းငုံလို့ပေါ့။ ကျနော်အမေ့ကို သနားစိတ်တွေနဲ့တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး။ အောင်မော့်ကိုလက်ညိုးထိုးရင်း

“ မင်း အခုငါအိမ်က ထွက်သွားလိုက် ငါထပ်လုပ်ရင်လက်လွန်ကုန်တော့မယ်။ ဒိနေ့ကစပြီး မင်းနဲ့ငါ သူငယ်ချင်းစာရင်းပျက်ပြီ နောက်လမ်းတွေ့တောင်မခေါ်မိစေနဲ့ ခုချက်ချင်းထွက်  ”

ကျနော့်ကိုပြန်ကြည့်နေတဲ့ အောင်မော့်မျက်နှာက သူ့အမှားကို တောင်းပန်ချင်တဲ့ အရိပ်အရောင်တွေကြောင့်

“ မင်း ဘာမှ မပြောနဲ့ ခုထွက်သွားဆို ထွက်သွား  ”

သူလဲ သူ့အမှားနဲ့သူမို့ ခေါင်းငိုက်စိုက်နဲ့အိပ်ခန်းထဲက နေထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။ သူသွားပြီးမှ အမေ့ကျိုကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်ခေါင်းလေးငုံပြီးထိုင်နေတာမို့ အနားသွားလိုက်တယ်။ ကျနော်အနားရောက်တော့ ကျနော့်မျက်နှာကို မော့လို့ကြည့်ရင်း(သားရယ်) ဆိုပြီးကျနော့်ကိုဖက်လို့ငိုနေတဲ့ အမေ့ကိုပြန်ဖက်ထားပြီးကျောပြင်ကိုပွတ်သပ်ပေးရင်း

“ မငိုနဲ့တော့ အမေ ဘာမှမဖြစ်ဘူး သားရှိတယ်  ”

လို့ အားပေးလိုက်တယ်။ ဘာပဲပြောပြော အမေ့ကိုအောင်မော်အန္တရာယ်က ကယ်တင်နိုင်လိုက်လို့ ဝမ်းသာနေမိတယ်‌ဗျာ။

အမေ့ ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ အမေက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ပါးလေးအပ်လို့ ကျနော့်ကို သိုင်းဖက်ပြီး ငြိမ်နေတယ်။ ကျနော် အမေ့ခေါင်းကိုအပေါ်ကဖိပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ အမေ့ ဆံပင်လေးတွေက အနံ့လေးက တစ်မျိုးလေးပဲ။ ဘယ်လိုဆိုတာခွဲခြားမပြောတတ်ဘူး။ ထပ်ခါထပ်ခါနမ်းတော့ အမေက ခေါင်းလေးမော့လို့ ကြည့်ပြီး

“ အမေ့ကို သိတ်ချစ်တာပဲလား  ”

“ ပြောထွက်လိုက်တာ အမေရယ် သားဘဝက အမေ အမေမရှိရင် သားဘဝမရှိနိုင်ဘူး  ”

“ သားလေးရယ် အမေ စိတ်မကောင်းလိုက်တာ  ”

“ စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့အမေရယ် အမေ့အပြစ်မှမဟုတ်တာ  ”

“ မဟုတ်ဘူး အမေ့အစထဲက ဆန္ဒကို ချုပ်တည်းနိုင်ရင်သားလေး အခုလိုစိတ်ဆင်းရဲရမှာ မဟုတ်ဘူးလေ  ”

“ အော်အမေရယ် သားခလေး မဟုတ်တော့ပါဘူး လူပျိုဖြစ်နေပြီ အားလုံးနားလည်နေပါပြီ။ အမေ့လို ကျန်းမာသန်စွမ်းနေတဲ့ မိန်းမသားတစ်ယောက် သွေးသားဆန္ဒရှိတာ အပြစ်မှမဟုတ်ပဲ  ”

“ သားရယ် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အမေ့ကြောင့် သားစိတ်ဆင်းရဲရပြီလေ  ”

“ အာ့တွက် ဘာမှစိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ အမေရယ်  ”

“ တကယ်ပါ သားရယ်အခုအဖြစ်က အမေဘာမှ သွေးဆောင်ဖြားယောင်းတယ်မရှိပါဘူး  ”

“ သား သိပါတယ်  ”

“ မောင်အောင်မော် ဘယ်လိုများဖေါက်သွားသလဲ မသိပါဘူး အမေတောင်မယုံနိုင်ဘူး  ”

“ အမေကမသိလို့ ဒီကောင်အမေ့ကို ပြစ်မှားနေတာကကြာနေပြီ  ”

“ ဟင်!ဘယ်လို  ”

“ ကဲ ခုမှတော့ မထူးတော့ဘူး သားအကုန်ပြောပြမယ် အမေ ကိုအောင်ဇော်နဲ့ သူ့ဆိုင်မှာတွေ့ကြတယ်မဟုတ်လား   ”

ကျနော့်စကားကြောင့်သူခိုးလူမိသလို မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့

“ ဟင်  ”

“ မဟင် နဲ့။အဲ့ဒါဒီကောင်တွေ့သွားတယ်။အဲ့ထဲကအမေ့ကိုဒီကောင်နဲ့ ဝင်းစိုး အမေ့ကိုပြစ်မှားနေတာ  ”

“ အို -သားက ဘယ်လိုသိတာလဲ  ”

“ ဘယ်လိုသိရမလဲ အဲ့နှစ်ကောင် တစ်တစ်ခွခွပြောနေတာ ကျနော်ကိုယ်တိုင်ကြားရလို့  ”

“ သားရယ် အာ့များအမေ့ကိုပြောရောပေါ့ ။ အမေ့မှာကသားလို တူလိုသဘောထားပြီး ကျွေးရမွေးရ သူတို့ကဖြင့်  ”

“ သားက ဘယ်လိုပြောထွက်မလဲ သူတို့ကစိတ်ထဲကနေပြစ်မှားပြီး ကြည့်ရုံနဲ့ ဘယ်လိုတားရမလဲ အမေ့ကိုကျတော့လဲ ဒီလိုဒီလိုပါဆိုတာ ပြောလို့ဖြစ်မလားပြောရင် အမေ ကိုအောင်ဇော်နဲ့ သွားတွေ့တဲ့ကိစ္စက ပေါ်လာတော့မှာ  ”

ကျနော့် စကားတွေကြောင့် အမေ့မျက်လုံးအိမ်မှာ ကျနော့်ကို သနားကြင်နာမှုသူ့လုပ်ရပ်တွေကို နောင်တရမှုဆိုတဲ့ အရိပ်အရောင်တွေနဲ့အတူ ကျနော့် မျက်နှာလေးကိုလက်နဲ့ ကိုင်လို့ ကျနော့်ပါးပြင်တွေကို တရွတ်ရွှတ်ဘယ်ညာနမ်းလို့

“ အော် သားလေးရယ် မေ့မေ့သားရယ်  ”

နှုတ်ကလဲ တတွတ်တွတ်ရေရွတ်လို့ပေါ့။ ကျနော်လဲအမေ့ရဲ့အနမ်းတွေကို ပီတိဝေဖြာလို့ ကျေနပ်စွာခံယူနေရာက အမေ့မျက်နှာလေးကို ငုံကြည့်နေမိပါတယ်။ လှလိုက်တဲ့အမေ ထင်းနေတဲ့ မျက်ခုံးအောက်က မျက်ဝန်းညိုကြီးနဲ့ ကော့နေတဲ့မျက်တောင်က အတုတတ်စရာမလိုသလို စင်းနေတဲ့နှာတံ အဲ့အောက်မှာတော့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက အောက်နခမ်းတွဲတွဲလေးမို့ ငုံ့ခဲချင်စရာလေး ဆက်ပြီး အောက်ဆင်းသွားတော့ မေးစေ့လုံးလုံးလေး။

ဆက်ဆင်းလိုက်တော့ ကျော့ရှင်းတဲ့လည်တိုင်လေး(ဟာ) အောက်ဆက်ဆင်းလိုက်တော့ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ မျက်နှာလေးမော့ကြည့်နေတာမို့ ဘရာမပါတဲ့ ရင်အစုံက တီရှပ်လည်ဟိုက်လေးက လှစ်ဟလို့ပြထားသလိုဖြစ်နေတယ်။ အသီးလေးတွေမမြင်တာကလွဲလို့ နီညိုညိုနို့စက်ဝိုင်းလေးတွေနဲ့ ဝင်းအိနေတဲ့ နို့အုံ့ကကျနော့်ရင်ကို လှိုင်းထန်စေသလို အောက်ကကောင်ကလဲနိူးထလာပြီး သတိလက်လွတ်နဲ့ အမေ့မေးလေးကို လက်မလက်ညို့းနဲ့ဖစ်လို့ကိုင်ပြီးပင့်လိုက်တော့ မော့လာတဲ့ အမေ့ရဲ့ နီတျာတျာ နှုတ်ခမ်းလွှာတွေက ဖိတ်ခေါ်လိုက်သလိုမို့ကျနော်လဲ တရှိုက်မက်မက် စုပ်နမ်းလိုက်မိတယ်။

“ အင် ဟင့်  ”

အမေ့နှုတ်က မပီဝိုးဝါး အသံထွက်လာသလို ကျနော့်ရဲ့လည်တိုင်ကို ဖက်လာခဲ့သလို ခါးလေးကော့လို့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို အမေ့ နို့တွေကတွန်းဖိလာခဲ့တယ်။ ချိုမြိန်တဲ့အမေ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ရာက စိတ်တွေကလွင့်ထွက်လို့ အမေ့ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ချေနယ်နေမိတယ်။ ကိုင်လို့ကောင်းချက် အိစက်နေတာပဲ။သားအမိနှစ်ယောက် သတိလက်လွတ်ပြီး သမီးရီးစားချိန်းတွေ့နေတဲ့ အသွင် ။

အဲ့အနေအထားကို အမေကစပြီးသတိဝင်လာတာမို့ ကျနော်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထုတ်ရင်း

“ ဟာ သား အာ့လိုမလုပ်ရဘူးလေ  ”

အိပ်မက်ကောင်းလေးမက်ရာက လန့်နိုးသလိုဖြစ်သွားတဲ့ ကျနော်ကတော့ ရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်ဖို့ လုပ်နေတဲ့ အမေကို သိုင်းဖက်လို့ရင်ထဲ ဆွဲသွင်းထားတယ်။

“ ဖယ်လေ သား မသင့်တာတွေမလုပ်နဲ့  ”

“ မဖယ်ဘူး သားအမေ့ကိုချစ်တယ်  ”

“ အမေလဲ ချစ်တာပဲ ဒါပေမယ့် ဒီလိုချစ်လို့မရဘူးလေ သားအမိလေ နော်  ”

“ ဟင့်အင်းးသားအမေ့ကိုချစ်တယ် ချစ်တယ်ဗျာ  ”

“ သားနော် တစ်ရန်အေးပြီထင်တာ နောက်ထပ်တစ်ရန်နဲ့တိုးနေပြီ  ”

“ ဟာ အမေရယ် အာ့လိုတော့မပြောပါနဲ့ သားက အမေ့ကိုချစ်တာ သူတို့က အမေ့ကို ချစ်တာမဟုတ်ဘူး လိုးချင်တာ  ”

ကျနော်လဲ အမေ့ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲပြောလိုက်မိတယ်။ ကျနော့်ကိုနောက်တစ်ရန်လို့ အနှိုင်းခံလိုက်ရလို့ ဒေါသလဲ ဖြစ်နေမိလို့

“ သားဘယ် လိုပြောလိုက်တာလဲ အမေ့ကို ပြောရမယ့်စကားလား  ”

“ မသိဘူးဗျာ အမှန်ပြောတာ ကိုအောင်ဇော်ရော အမေ့ကို ချစ်တယ်လို့ ထင်နေလား အမေ့ကို လိုးကောင်းလို့လိုးနေတာ  ”

ကျနော့်စကားတွေကြောင့် အမေ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲပြီး စိတ်လဲတိုလို့ထင်တယ်။

“ အေးဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူတို့နဲ့က ရတယ်။သားနဲ့က မရဘူး  ”

“ ဘာလို့မရလဲ  ”

“ ရမလား သားအမိလေ  ”

“ သားအမိမချစ်ရဘူးလို့ ဘုရားဟောလား  ”

ကျနော့် အမေးကို အမေ ပြန်မဖြေနိုင်ဘူးလေ။ ဘယ်ဖြေနိုင်မလဲ ဘုရားမှ မဟောခဲ့ပဲ။ ဘုရားက သူတစ်ပါးအိမ်ယာ မပြစ်မှားရဘူးပဲ ဟောခဲ့တာလေ။ အာ့ကြောင့် ဘုရားအလောင်း ဘဝမှာပဲ မောင်နှမချင်းလက်ဆက်ခဲ့တာ မဟုတ်လား။ ရာဇဝင် ပြန်လေ့လာကြည့် ။ မောင်နှမအရင်းရော ဝမ်းကွဲရော လက်ထပ်ခဲ့တာ မျိုးပွားခဲ့တာတွေ အများကြီး ။ ကျနော်အမေ့ကို အကိုးအကားတွေနဲ့ ရှင်းပြရပါတော့မယ်။


 အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>



ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၃ )

ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၃ )

တိမ်ပြိုမိုး ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကျနော် အမေ့ဖုန်းကို အနေအထားမပျက် ပြန်ထားပေးလိုက်ပြီး ဘာလုပ်ရမလဲလို့ ထိုင်စဉ်းစားနေလိုက်တာ

“  ဟဲ့ သားဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ ရေချိုးမှာဆိုသွားချိုးတော့”

လို့ အမေက သူတို့ အိပ်ခန်းဝကနေ လှမ်းပြောမှ အသိပြန်ကပ်လာတဲ့ ကျနော်။ အမေ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတာမို့ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးခြုံထားပေမယ့် လွတ်နေတဲ့ နေရာက အမေ့ ရင်သားတွေက ရုန်းထွက်နေသလို မြင်နေရလို့ ငေးနေမိတယ်။ ကျနော်ရဲ့ အကြည့်ကြောင့် စောစောက ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်တဲ့ အဖြစ်ကို အမေလဲ ပြန်သတိရသွားပြီး မျက်နှာလေးတွေ ရဲလို့။

“  ကြည့် ဒီခလေး ရေချိုးပါဆို”

ပြောပြီး သူ့အခန်းထဲအမြန်ဝင်သွားတာမို့ ကျနော်လဲ ရေချိုးဖို့ထွက်လာလိုက်တယ်။

..........................................................................................................

ညနေစာအတွက် ထမင်းပွဲပြင်တော့ အဖေက အစည်းအဝေးရှိလို့ နောက်ကျမယ်တဲ့။ အာ့နဲ့ သားအမိနှစ်ယောက်ပဲ စားဖို့ပြင်ရတာပေါ့ ။ ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီး ထမင်းပွဲပြင်နေတဲ့ အမေကို သေချာကြည့်နေမိတယ် ။ အမေရဲ့ မူအရ ညအိပ်ရာဝင်တော့မှာမို့ ယောက်ျားလေးရှပ်နဲ့ အထဲက အခံမဝတ်ထားတော့ အမေလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း နို့ကြီးတွေက တုန်ခါနေတာ မြင်နေရတယ်။ အစကအပျော့သားမို့ အသီးရာလေးတွေတောင် ထင်နေတယ်။

ရေချိုးပြီးခေါင်းလျော်ထားတာမို့ ဆံပင်ကို မထုံးမစီးပဲ ဖားလျားချထားတော့ ခါးလည်လောက်ထိ ကျနေတဲ့ဆံပင်တွေက နက်မှောင်လို့ အပျိုဖျန်းလေးလို ကြွကြွရွရွလေး အမေ။ အဲ့အမေက အခု ကိုအောင်ဇော်ကိုအလိုးခံဖို့ အချိန်းအချက်လုပ်ထားပါလားလို့ အသိဝင်လာတော့ နှမြောသလိုလို မကျေနပ်သလိုလို ခံစားရလို့ ထိုင်ရာကထပြီးအမေ့ကို ကူသလိုလိုနဲ့ အမေ့နားကပ်တော့..

“  ထိုင်နေလေ အမေ လုပ်လိုက်မယ်”

“  သားက အမေ့ကို ကူပေးမလို့”

“  ရပါတယ် အပန်းမှမကြီး အမေလုပ်နေကြပဲ”

အမေကို ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ နောက်ကနေသိုင်းဖက်လို့ အမေ့ပါးကို နမ်းလိုက်တယ်။

“  အာ့ကြောင့် အမေ့ကိုချစ်တာ”

အမေ့ကို နောက်ကဖက်တာမို့ ကျနော့်လီးက အမေ့တင်ပါးကို ထောက်နေမိတယ်။ အမေ့ရဲ့ အိစက်နေတဲ့ တင်ပါးနဲ့ ထိတွေ့လိုက်ရတော့ အောက်ခံမပါတဲ့ ကျနော့်လီးက ပိုသန်လာတယ်ဗျာ။ ပူပူနွေးနွေးလီးကြီးနဲ့ တင်ပါးကို ထောက်နေမှတော့ အမေ မသိပဲနေပါ့မလဲ။ ဒါပေမယ့် အမေက မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး

“  ဟယ် ဖယ်စမ်းပါသားရယ် ထမင်းခူးနေတာကို”

ဆိုပြီး ကျနော့်ရန်ကနေ ရှောင်ထွက်လိုက်တယ်။ ကျနော်လဲ အမေ့စကားနားထောင်တဲ့ သားလိမ္မာလေးလုပ်ပြီးထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေလိုက်ပေမယ့် အမေလှုပ်ရှားနေတဲ့ အခါအမေ့နို့တွေ တုန်ခါနေတဲ့ အမေ့ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး အောကားထဲက စော်ကြီးတွေနေရာ အမေ့ထားပြီး စိတ်ကူးကြည့်နေမိတယ်။ ထမင်းစားလဲ အမေ့ကို ခိုးခိုးကြည့် နေတာမို့ အမေက

“  ကိုယ့်အမေကို မမြင်ဖူးဘူးလား အာ့လောက်ကြည့်နေတာ”

“  သားအမေက လှလို့ကြည့်တာလေ”

“  သားအမိချင်းမြှောက်နေပြန်ပြီ သားဘာလိုချင်လို့လဲ”

“  မြှောက်တာမဟုတ်ဘူး တကယ်ပြောတာ အာ့ကြောင့်လဲ”

“  တော်တော့ သားဆက်မပြောနဲ့”

ကျနော့် စကားကို အမေ အတင်းဖြတ်ချလိုက်တယ်လေ။ မဖြတ်ရင်လဲ ကျနော်က ကိုအောင်ဇော်က စွဲနေတာလို့ ပြောတော့မှာ အာ့ကို သိလို့လဲ အမေကတားတာ။ အမေရှက်သွားပြီး ထမင်းပဲငုံ့စားနေလို့ ကျနော်လဲအလိုက်သိသိ ထမင်းမြန်မြန်စားပြီး ထမင်းစားခန်းကနေ ထွက်လာလိုက်တယ်။

...........................................................................................................

ကျနော်နဲ့ အမေ TVက ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ ကြည့်နေချိန် အဖေပြန်ရောက်လာလို့ အမေက အဖေလက်ဆွဲအိတ် လှမ်းယူပြီးအဖေနဲ့အတူ ထွက်သွားခဲ့တယ်။ TV ဇာတ်လမ်းပြီးတော့ ကျနော်လဲ TV ပိတ်ပြီးအိပ်ရာဝင်ခဲ့တယ် အိပ်ရာဝင်ပေမယ့် မအိပ်နိုင်သေးဘူး။ အမေ့ အစီအစဉ်ပျက်အောင် ဘယ်လို လုက်ရမလဲ။ အာ့ပဲတွေးနေတယ်။အကြံကလဲမထွက်ဘူး။

အတွေးခနထားပြီး အမေနဲ့ ကိုအောင်ဇော် တွေ့ရင် အမေ့ကို ဘယ်လိုများလိုးမလဲလို့ တွေးလိုက်တာနဲ့ လီးကတောင်လာတယ် ။ ဘယ်လက်နဲ့ပုဆိုး ဖြည်ချပြီးကျနော်လီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ တခဏမြင်လိုက်ရတဲ့ အမေ့နို့တွေကိုပုံဖေါ်ကြည့်နေမိသလို မဲနေတဲ့ စောက်မွှေးတွေ အောက်က အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလဲ မြင်ချင်နေမိတယ်။

နောက်တော့ အမေ့ကို မှန်းပြီးကျနော် ထုလိုက်တယ်။ ကျနော့်ဂွင်းမင်းသမီးလေး အမေ့ပုံကို မှန်းထုလိုက်တာ တခဏနဲ့ပဲ သုတ်ရေတွေပန်းလို့ပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားမှ မာန်ကျသွားပြီး အမေ့အစီအစဉ်ကို မဖျက်ပဲ ကျနော်မြင်ချင်တဲ့ အမေ့ အတွင်းရတနာတွေကို မြင်ရဖို့အကြံထုတ်မိတယ်။ အိမ်မှာက အိပ်ခန်းတွေကိုပဲမျက်နှာကျက်တပ်ထားတယ်။

ကျန်တာတွေက အလွတ် အာ့ဆိုတော့ ကျနော်ငယ်ငယ်က အဖေအမေတို့ကို စိတ်ကောက်ရင် အဲ့အပေါ်ကိုတက်ပုန်းတာ။ အာ့ကိုသတိရလိုက်တော့ မနက်ဖြန်အမေ ကျနော့်ကို ပ ထုတ်ရင် ကျနော်ကလဲ အမေ မသိအောင် မျက်နှာကျက်ပေါ်တက်နေမယ်။ ဒါဆိုသူတို့ကိုပီပီပြင်ပြင်မြင်ရပြီလေ။

တယ်တော်တဲ့ ငါပါလား။ ကိုယ့်ဟာကိုပြန်ပြီးချီးမွမ်းလို့ ကျေနပ်စွာနဲ့ အိပ်ရာ ဝင်ခဲ့ပါတော့တယ်။

........................................................................................................................

မနက် အမေဈေးသွားတာနဲ့ ကျနော့် လုပ်ငန်းစတော့တာပဲ။ မျက်နှာကျက်ပေါ်တက်တဲ့ အပေါက်က အမေ့တို့ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ။ အပေါ်တက်ဖို့ကတော့ မခက်ခဲပါဘူး။ အဝတ်ဘီဒိုပေါ်ကအသာလေး တက်ရုံပဲ။ ဘာလို့ ကျနော်တက်ရသလဲဆိုတော့ အဲ့အပေါ်မှာက ဖုန်တွေ အမှိုက်တွေ ပင့်ကူအိမ်တွေချည်းလေ။ အာ့ကြောင့် သန့်ရှင်းရေးတက်လုပ်တာ။

ရှင်းလင်းပြီး စောင်ဟောင်းတစ်ထည်ပါ အပေါက်နား ခင်းထားလိုက်တယ်။ အာ့မှ ကျနော်ချောင်းရင် အသံလဲ မထွက် ဒူးနာလက်နာတာမရှိမှာ။ အားလုံးပြီးတော့ ကျနော် အစမ်းလေ့ကျင့်တဲ့ အနေနဲ့ စောင်ပေါ် ဝမ်းလျားမှောက်ပြီး အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်။

အိုခေ အနေအထားက အမှန်အကန်ပဲ။ စနှိုက်ပါ သမားကြနေတာပဲ။ အားလုံးစစ်ဆေး ကျေနပ်တော့မှ ဆင်းပြီးပေကျံနေတာမို့ ရေချိုးခေါင်းလျော်လိုက်တယ်။ အမေဈေးကပြန်လာတော့ စောစောစီးစီး ရေချိုးခေါင်းလျော်ထားတဲ့ ကျနော့်ကို တအံ့တဩနဲ့

“  ဟဲ့ ကျားသားမိုးကြိုး အစောကြီး ရေချိုးခေါင်းလျော်လို့ပါလား”

“ အပူတွေများလို့ အပူထွက်အောင်လို့ပါ”

တကယ်လဲ ရင်ထဲမှာပူနေတယ်။ မပူနေမလား ကိုယ့်အမေကို အဖေမဟုတ်တဲ့ သူက လိုးတော့မှာကို။

“  အော် အေးအေး အတော်ပဲ ထမင်းစားပြီးရင် မင်းဦးလေးဆီ အမေပေးစရာငွေသွားပို့ပေးအုန်း”

အော် အမေကအာ့လိုလားး ကျနော့်ရင်ထဲက မေးတာပါ အပြင်မှာတော့

“  ဦးလေးသန်းနိုင်လား အမေ”

“  သားမှာ ဦးလေးသန်းနိုင်က လွဲလို့ ဘယ်ဦးလေးများရှိသေးလို့လဲ”

ဟုတ်လဲ ဟုတ်သား။ အမေတို့က မွေချင်းဆိုလို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်တည်းရှိတာ ။ အာ့ကြောင့် မျိုးရိုးလိုက်သလား မသိပါဘူး ။ ကျနော့်ကို တစ်ယောက်တည်း မွေးထားတယ်။ ဦးလေးကမြို့ထဲမှာ မဟုတ်ဘူး ။ မြို့ရဲ့ အထွက် စိုက်ပျိုးရေးခြံသမားတွေနေတဲ့ နေရာ။ ဦးလေးကိုယ်တိုင်လဲ ခြံစိုက်ပြီး အသက်မွေးတာ သူ့မှာသားနှစ်ယောက် ။ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူက တစ်ယောက် ။ အကြီးကတော့ ဘွဲ့ရလို့ အလုပ်တောင်ဝင်နေပြီ။

ကျနော့် ဦးလေးဆီ သွားရင် ညီအစ်ကိုဝမ်းကွဲနဲ့ အလွမ်းသင့်နေလို့ နေကုန်နေခန်းနေနေကြ။ ခုကျောင်းပိတ်ထားချိန်ဆိုတော့ ဘာပြောစရာလိုမလဲ။ အမေကလဲ အာ့ကို သိလို့ ကျနော့်ကို ငွေပို့အကြောင်းပြပြီးပထုတ်လိုက်တာ။ အမေ မသိတာက သူတို့အချိန်းအချက်ကို ကျနော့် သိထားတာပဲ။

“  ဟုတ်”

လို့ ခေါင်းငြိမ့်အဖြေပေးလိုက်ပါတယ်။

...............................................................................

နေ့လည်စာ စားပြီးတာနဲ့ အမေ ဂဏှာမငြိမ်တော့ဘူး။ ကျနော့်ကို ငွေထည့်ထားတဲ့ စာအိတ်ပေးပြီး

“  သွားမှာဖြင့်လဲ သွားတော့ နေပူမယ်”

“  ဟာ အမေကလဲ သွားမှာပေါ့ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ”

“  အမေက သားကို နေပူမှာစိုးလို့ပါ”

“  အေးဆေးပါအမေရယ် နေပူတာလောက်တော့ ခုမှစားပြီးတာ ထမင်းလုံးစီပါ့ပရစေအုန်း”

“  အေးပါ သားနေပူခံနိုင်ရင်ပြီးရော။နေပူထဲစက်ဘီးနင်းရပင်ပန်းမစိုးလို့”

ကျနော့်ကို ငယ်သေးတယ်ဆိုပြီး သူများတွေ ဆိုင်ကယ်စီးနေချိန် အဖေက စက်ဘီးပဲပေးစီးတယ်။ ကျနော်လဲအမေ့ကိုဆက်မရစ်ချင်တာနဲ့

“  ကဲ သွားတော့မယ်။အမေ ဘာမှာအုန်းမလဲ”

“  မှာစရာမရှိပါဘူး မင်းဦးလေးလက်ထဲသာ ငွေသေချာထည့်ခဲ့”

“  ဟုတ်”

ကျနော် အဖြေပေးပြီး အိမ်ကနေ စက်ဘီး စီးထွက်လာပြီး ခြံဝရောက်တော့ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ အမေကျနော့်ကို ငေးကြည့်နေတုန်းပဲ။ ကျနော်လဲ အိမ်က ထွက်လာပြီး လမ်းထိပ်က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ရောက်တာနဲ့ ဆိုင်အနောက်ဖက်ကို စီးဝင်သွားပြီး ထင်းဂိုဒေါင်တံစက်မြိတ်အောက်မှာ စက်ဘီးကိုထောင်ထားလိုက်တယ်။

ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေ ဆိုင်ထိုင်ရင်ကြာတတ်တာမို့ ပါလာတဲ့ စက်ဘီးဆိုင်ကယ်တွေ ခုလိုပဲ ဆိုင်နောက်မှာထားနေကြ။ ဆိုင်ရှင်ကလဲ ဆိုင်မျက်နှာစာမှာ မရှုပ်တော့တာရယ် တစ်ရပ်ကွက်သားချင်း ဖြစ်တာတွေကြောင့် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပါပဲ။ကျနော်စက်ဘီးထားပြီး ပြန်ထွက်မယ်လုပ်တော့

“  ပိုင်စိုး ထုံးစံပဲလား”

အဖျော်သမားက ကျနော့်ကို လှမ်းမေးလို့

“ နေအုန်းအစ်ကို ခဏ နောက်မှပြန်လာမယ် ကိစ္စလေးရှိနေလို့”

လက်ကာပြရင်းပြန်ပြောပြီး အိမ်ဖက်ကို အသာလစ်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ကျနော် ခြံတံခါးဝနားက အိမ်ထဲကို လှမ်းအကဲခတ်လိုက်တယ်။ ဘာအရိပ်အရောင်မှ မတွေ့လို့။ အိမ်ဆီကို အသာလေးကပ်သွားလိုက်တယ်။ အပေါက်ဝဘေးကပ်ပြီး အိမ်ထဲကြည့်တော့လဲ အမေ့ကို မတွေ့ဘူး။ နားစွင့်တော့မှ ရေချိုးခန်းထဲက ရေလောင်းသံကြားရတယ်။

ကျနော်လဲ အမြန်အမေတို့ အိပ်ခန်းဆီးပြေးတော့တာပဲ ဖိနပ်ချွတ်လို့လက်ကကိုင်ပေါ့။ တော်ကြာ ဖိနပ်မြင်ရင်ပေါ်သွားမယ်လေ။ အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ဖိနပ်ပါ အပေါ်ကိုယူပြီးတက်လိုက်တယ်။ အပေါ်ရောက်တော့ ဖိနပ်ကို စောင်ဘေးနားချလိုက်ပြီး ရင်ခုန်နေတဲ့ အနေအထားကို စိတ်ငြိမ်အောင် အသာငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ကိုယ့်အိမ်ပေမယ့် သူခိုးလိုခိုးဝင်ရင် ရင်ခုန်ပန်းခုန်ဖြစ်တာကို ကြုံဖူးသူပဲ သိမယ်။

တော်တော်လေး အသားကျသွားမှ အမေရေချိုးနေတဲ့ ရေချိုးခန်းဖက်လားရာကို ကျနော့် အသာလေးဖက်ထောက်သွားလိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းနဲ့ ကျနော်ရှိနေတဲ့ မျက်နှာကျက်ကြားက လူသွားလမ်းငါးပေခြားနေသေးတော့ ရေချိုးခန်းကို ကြည့်ရင် အပေါ်ဖက်ပိုင်းပဲ မြင်ရတယ်။ ခုလဲ အမေ့ကိုနို့မြင်ရုံပဲ အောက်ဖက်မမြင်ရဘူး။

အမေ့က သူ့နို့တွေကို ဆပ်ပြာတိုက် ချေးတွန်းနေတော့ တခါမှအာ့လိုမမြင်ဘူးလို့ ကျနော့် အောက်ကကောင်က အတင်းထိုးထွက်နေတော့တာပဲ။ အပြင်သွားတော့ လုံချည်မဝတ်ပဲ ဘောင်းဘီဝတ်မိတာမှားပြီ။ ဘယ်သူမှမြင်တာမှ မဟုတ်တာဆိုပြီး ကျနော်ဘောင်းဘီရှည်ကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ အောက်ခံ Base လေးနဲ့ လက်တစ်ဖက်က ဘောင်းဘီကိုင်ပြီး ကိုယ့်အမေ ကိုယ်ပြန်ချောင်းနေတဲ့ ကျနော်ကို တွေးမြင်ကြည့်ကြပါတော့ဗျာ။

.........................................................................................................................................

အမေ ရေချိုးပြီးအဝတ်လဲပြီးတာနဲ့ ဖုန်းခေါ်တာတွေ့ရတယ်။

“  အင်း လာတော့လေ”

ကိုအောင်ဇော်ဆီ ဆက်တာနေမှာ။ စပန့်သားဂါဝန်နဲ့ ဆိုတော့ အမေက ပိုနုနေသလိုပဲ။ အမေကြည့်ရတာအပျိုပေါက်လေးရီးစားနဲ့ ချိန်းတွေ့နေတဲ့ ခံစားမှုမျိုး။ အမေမှ မဟုတ်ဘူး။  မျက်နှာကျက်ပေါ်က ကျနော်လဲ တခါမှမကြုံဘူးတဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့ ဘယ်လို‌ဆိုတာကိုတောင် ပြောမပြနိုင်ဘူး။ ကျနော်ချစ်တဲ့ အမေကို ကျနော့်ရှေ့သူများလိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် လီးကလဲ အလိုလိုတောင်နေသလို ရင်တွေလဲ ခုန်နေတယ်။ခဏနေတော့

“  အန်တီဝေ အန်တီဝေ”

လို့ ဘေးက အိမ်တွေကြားရင် သံသယမဖြစ်အောင်လို့ ကိုအောင်ဇော်က ခေါ်သံပေးတော့ အမေကလဲ

“  အော် မောင်အောင်ဇော်ပါလား လာလာ”

ဆိုပြီး ကြိုဆိုသံလေးပေးလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းဆီဖက်ကို လျှောက်လာတယ်။ အိပ်ခန်းဝရောက်တာနဲ့ ကိုအောင်ဇော်က အမေ့လက်ကို ဆွဲလို့ အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီးတာနဲ့ အမေ့ကို ဖက်ပြီး နခမ်းစုပ်နမ်းတော့တာပဲ။ အမေကလဲ ပြန်ဖက်ထားပြီး နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရနမ်းနေတာက အနောက်နိုင်ငံကရုပ်ရှင်ထဲကလိုပါပဲ။

ကိုအောင်ဇော်က နခမ်းစုပ်နေသလို သူ့လက်တွေက အမေ့နောက်ကျောပြင်တလျောက် ထက်အောက်ပွတ်သပ်နေပြီး အမေ့ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးတော့ အမေလဲ ဖီးလာလို့နေမယ် ကော့ကော့သွားတာပဲ။

“  လွမ်းလိုက်တာ မမရယ်”

အမေ့ကို အနမ်းရပ် စေ့စေ့ကြည့်လို့ ပြောလိုက်ရင်ပဲ အမေကလဲ ရွန်းရွန်းကြီးပြန်ကြည့်ရင်း

“  မမ လဲလွမ်းတာပါပဲ မောင်ရယ်”

“  တကယ် လွမ်းတာလား”

“  တကယ်ပေါ့ မောင်ကလဲ”

ကိုအောင်ဇော်က သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ဘယ်လောက်တောင် အမေ့ကို လိုးချင်နေလဲ မသိဘူး ။  လီးက မြွေဟောက်ပါးပြင်ထနေသလိုပဲ။

“  ကြည့်လေ မမ သူလွမ်းလို့ ငိုငိုနေတယ်”

ဟုတ်လဲ ဟုတ်တယ် လီးထိပ်မှာက အရေကြည်တွေစို့နေတာ။

“  ဟာ မောင့်ဟာကလဲ လွန်ပါတယ်”

“  မလွန်ဘူး မောင် မလိုးရတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ”

“  အော် မောင်ရယ်”

အမေ့ အသံက သနားဂရုဏာသံတွေနဲ့

“  မမ ကတော့ အဖိုးကြီးလိုးပေးနေလို့ မောင့်ကို သတိရမှာတောင် မဟုတ်ဘူး”

“  ဟာ အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ မောင်ရယ် အိမ်ကလူက သတိတောင်မရဘူး သူ့အလုပ်နဲ့သူ”

“  မမ တကယ်ပြောတာလား”

အမေကခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး

“  မောင့်ကို မမက ညာရမလား”

“  ဟားးးပျော်လိုက်တာ မမရယ် အာ့ဆိုမမလဲ ဆာနေရောပေါ့”

“  ဟာကွာ”

အမေ ရှက်နေတာကပိုချစ်စရာလေး ။ အမေ့ရှက်လို့ ခေါင်းလေးငုံ့နေတာကို ကိုအောင်ဇော်က အမေ့ မေးလေးကိုလက်နဲ့ပင့်ပြီးမျက်နှာချင်းဆိုင်လို့

“  ပြစမ်းပါအုန်း လီးဆာနေတဲ့ မျက်နှာလေး”

အမေ့ရှက်ရှက်နဲ့ ကိုအောင်ဇော့်ရင်ဘတ်ကို လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ တဘုတ်ဘုတ်မြည်အောင်ထုရင်း

“  မောင် သိပ် ဆိုးတာပဲကွာ”

တဲ့။ အမေ့ကိုကြည့်ပြီးသဘောကျနေတဲ့ ကိုအောင်ဇော်က

“  မဆိုးရသေးဘူး ခုမှဆိုးမလို့ လာခဲ့”

ဆိုပြီး အမေ့ ဂါဝန်ကို အောက်က ပင့်မလိုက်တော့ အမေကလဲ လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ပေးတော့ ခေါင်းကနေ ချွတ်လိုက်တဲ့ခဏ ကျနော်တောင် အသက်ရှူမှားတယ်။ လှလိုက်တဲ့ အမေရယ်။ ဝင်းဝါတဲ့အသားအရေနဲ့ ထွားတဲ့ရွှေရင်အစုံက နို့ပြင်ပေါ်မှာ သွေးကျောအစိမ်းလေးတွေတောင် မြင်နေရတယ် ။

ကျဉ်သိမ်နေတဲ့ ခါးလေး မဆိုစလောက် အဆီစုနေတဲ့ ဆီးခုံပြင်အောက်မှာက မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်ကြီးက အမွှေးတွေဖုံးထားလို့ သေချာမမြင်ရပေမယ် မြင်တာနဲ့ လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားဖြစ်စေတယ်။သွယ်လျတဲ့ပေါင်တံတွေနဲ့ အမေဟာအချစ်ဗီးနပ်ရုပ်လေးလိုပါပဲ။ ကျနော်ရော ကိုအောင်ဇော်ပါ သတိကင်းလွတ်ပြီ းအမေ့အလှကို ခံစားနေမိတာမို့ အမေကရှက်ပြီး

“  ဟာ ဘာလို့ အဲ့လောက်ကြည့်နေတာလဲ မမ မနေတတ်တော့ဘူးကွာ”

“  လှလွန်းလို့ပါ မမရယ်”

“  ဟင့် မမြင်ဖူးတာကြနေတာပဲ”

နှာသံလေးနဲ့ပြောတဲ့ အမေ့အသံက လီးပိုတောင်စေတယ် ။

“  မြင်ဖူးလဲ ကြည့်မဝဘူး လိုးလို့လဲ မဝဘူး”

“  ဟင့်”

အမူပိုချွဲနေတဲ့ အမေ့ကြောင့် ကိုအောင်ဇော်လဲ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ထင်တယ် ။ သူ့အကျီပါချွတ်ပြီး အမေ့ကို ကုတင်ပေါ် တွန်းတင်လိုက်တယ်။ အမေကလဲ ဘယ်အချိန်ထဲက အလိုးခံချင်နေလဲမသိဘူး ။ ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ကားပေးနေတယ်။ခုမှ အမေ့စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲထားတဲ့ပုံမြင်ရတော့တယ် ။

အမွှေးမဲတွေကြားကကွဲကြောင်းက ပန်းရောင်သန်းနေသလို အပေါ်ဖက်က စောက်စိကလဲ ထန်နေလို့နေမယ် ပြူးပြီး အပြင်တောင်ထွက်နေသေးတယ်။ ကိုအောင်ဇော်က အမေ့စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲပြီး အစိကိုချေပေးတော့ အမေ့တွန့်ခနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ကိုအောင်ဇော် လက်ကိုလှမ်းဖမ်းပြီး

“  မလုပ်နဲ့ မောင်ရယ် ”

အမေ့ စကားနားထောင်ပြီး ကိုအောင်ဇော်က သူ့လီးကိုကိုင်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်ဝ တေ့တော့ အမေကအောက်က ဖင်ကော့ပြီး အပေါက်တည့်အောင် နေရာပြင်ပေးနေတယ်။ ကိုအောင်ဇော်က အပေါက်တည့်ပြီမို့ လိုးမယ်လုပ်တော့ အမေ့ကို အောင်ဇော့်ပုခုံးတွေကို ဖက်ထားပြီးမျက်စိလေးမှိတ်လို့

“  မောင် ဖြေးဖြေးနော်”

လို့ပြောရင်း လီးဝင်လာမယ့် အရသာကို ကြိုလင့်နေတယ်။ ကိုအောင်ဇော်ကလဲ

“  အင်းပါ မမရဲ့”

ပြောရင်း လီးကို အသာကြိတ်ပြီး တထစ်ချင်းသွင်းနေတော့ အမေလေ ဖင်ကို ကော့ပေးပြီး ကိုအောင်ဇော့်လည်ပင်းအောက်ခေါင်းအတင်းကပ်ပြီး

“  အဟင့် ဟင့်”

နှာသံပေးနေတော့တယ်။ လီးတဆုံးဝင်‌သွားတော့ ခဏအထဲမှာ စိမ်ထားလိုက်ကြတယ်။ ဘယ်လောက်များထန်နေကြသလဲ မသိဘူး ။ လီးနဲ့ စောက်ပတ်တပ်ထားတဲ့ကြားက စောက်ရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ယိုနေတယ်ဗျာ။ ကျနော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး လီးထုတ်ပြီးလက်နဲ့ ကစားနေရတယ်။ လက်ကစားခဲ့တာကြာပြီ ခုလောက်အရသာ ကောင်းတာမကြုံဖူးဘူး။ ကိုယ့်အမေလိုးတာကြည့်ပြီး ကစားဖူးတာကလဲ အစဦးဆုံးမဟုတ်လား။

နောက်တော့ အမေ့ကို ကိုအောင်ဇော်က မညှာတမ်းဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့တာ ဘွတ် ဘွတ် ဗြွတ် ဖွတ် ဖွတ် အောက်ကအသံ တွေသံစုံမြည်နေသလို အမေ့နှုတ်ကလဲ အင့် အ။ အာ့ အဟင့်နဲ့ ပေါ့။

“  မောင် မောင့်”

“  ဟင် ပြောလေ မမ”

“  မောင်ရယ်”

“  အင်း မမ”

အမှန်က စကားပြောဖို့မဟုတ်ဘူး ။ လီးဆိပ်တက်နေတာ နှစ်ယောက်သား အတွဲညီညီနဲ့ လိုးနေလိုက်ကြတာ အခန်းထဲမှာ လိုးသံတွေညံနေတာပဲ။ တချက်တချက် ကိုအောင်ဇော်က လီးကို အပြင်ထိပြန်ထုတ်ပြီးမှ စောက်ပတ်ထဲကို အားနဲ့ ဆောင့်ချတာများ ကုတင်ကျိုးမလားထင်ရတယ်။

ဒုန်း ခနဲ့ ဒုန်း ခနဲ့ အဲ့အချိန် အမေက

“  အမလေး မောင်ရယ် သေပါပြီ”

“  ဘာမှမသေဘူး မမ စောက်ဖုတ်ကြီးက အာ့လို လိုးပေးမှတော်ရုံကြတယ်”

“  ဟင် ဘာလို့လဲ”

“  ဘာဖြစ်ရမလဲ ရွနေတာ မတွေ့ဘူးလား မောင့်လီးကိုဖြုံမှာမဟုတ်ဘူး မြင်းလီးနဲ့ လိုးပေးရမယ်”

“  မောင်နော်”

လိုးရင်း ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေပြောတာ ပိုထန်တယ်ဗျ။ ကျနော်တောင် သူတို့ပြောတာကြားပြီး မထိန်းနိုင်ဘူး။ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။

“  မမ”

“  ရှင့်”

“  မောင် လိုးတာကောင်းလား”

အမေက ခေါင်းငြိမ့်ပြနေလို့

“  မမကလဲ ပါးစပ်ကဖြေပါ”

“  အမလေးနော် နားအရသာကလဲခံချင်သေး”

“  ခံချင်တယ် နားအရသာရော လီးအရသာရော”

“  ဟုတ်ကဲ့ရှင့် မောင်လိုးတာ သိတ်ကောင်းတာပဲ”

“  ဟားးအာ့ကြောင့်ချစ်တာ”

ပြောပြောဆိုဆို အမေ့ကို တလစပ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးတော့ အမေ သူ့ပေါင်တွေကို ကိုအောင်ဇော့် ခါးကိုချိတ်ထားပြီး ကော့ပေးနေတာများ အားရစရာ။

“  မမ ယောက်ျားကြီးကို ကျေးဇူးတင်တယ်”

“  ဘာလို့လဲ မောင်”

“  သူဝအောင် မကျွေးလို့ မောင်စားနေရတာလေ”

“  မောင်နော် မောင်ပြောပုံက မမ ကပဲထနေရွနေသလို”

“  ဟုတ်ပါတယ် မမက မထမရွ ပေမယ့် မမလဲမိန်းမကျန်းမာသန်စွမ်းနေတာ ဆန္ဒဆိုတာရှိမှာပေါ့”

“  အင်း”

အမေကသဘောတူကြောင်းလက်ခံတော့

“  မောင်အရဲစွန့်လို့ ခုတော့မောင်ရော မမပါ ပျော်နေရတာ မမ မောင့်ကို ကျေးဇူးမတင်ဘူးလား”

“  တင်ပါပူး သူများကိုလာလုပ်နေတာကိုများ”

“  ဟားးသူများကလဲ အလိုးခံချင်နေတာမဟုတ်လား”

“  မခံချင်ပါပူးနော်”

“  မခံချင်လို့ပဲ စောက်ပတ်ကထွက်လိုက်တဲ့ အရေတွေ ဗွက်တောင်ပေါက်နေတယ်”

“  အဟင့်ဟင့် မောင်နော်”

ကြည်နူးစရာစကားတွေနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ချစ်ခရီးဆက်နေဆဲပေါ့။ တစ်ချီတစ်လားဆွဲပြီး နှစ်ယောက်သား ဖက်လျက် မျက်နှာချင်းဆိုင်လို့ အမောဖြေရင်း စကားတွေ ပြောနေချိန် ကျနော်လဲ အပေါ်မှာဝမ်းလျားမှောက်လျက်နဲ့ ကြုံခဲလှတဲ့ HD ကို ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။

အမေ့က ကိုအောင်ဇော်ရဲ့ လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးလို့နေသလို ကိုအောင်ဇော်ကလဲ အမေ့ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ထားပြီး သူ့လက်တွေကတော့ အမေ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဆုပ်နယ်ကစားနေတယ်။

“  မမ ရယ် ချစ်တယ်”

“  မမလဲ ချစ်ပါတယ် မောင်ရယ်”

“  မမလင်ကြီးနဲ့ မောင့်ကို ဘယ်သူ့ပိုချစ်”

“  အော် မောင်ရယ် မေးနေရသေးလား မောင့်ကိုချစ်တာပေါ့ ကိုကို ကအိမ်ကပေးစားလို့ ယူရတာကို”

အမေ့ စကားကြားတော့ အဖေ့အစားစိတ်တိုရသေးတယ် ။ အေးလေ ခုတော့ အလိုးကောင်းတဲ့ သူကို ချစ်ပြီပေါ့လို့ စိတ်ထဲပြောနေမိတယ်။

“  အာ့ တောင်မောင်စွန့်စားလို့ပါနော် နောက်မို့ဆို သူများတွေလိုပဲ မမ ဖင်ကြည့်ပြီး စိတ်လိုးပဲလိုးနေရမှာ”

“  ဟာ မောင်ဟာလေ စကားကိုပြောလိုက်ရင် တဆုံးတစချည်းပဲ ကြားရတာ ရင်တုန်ပန်းတုန်အောင်”

“  မောင် တကယ်ပြောတာ မမ အပြင်ထွက်ရင် သတိမထားမိဘူးလား”

“  ဘာကိုသတိထားရမှာလဲ မောင့်ရဲ့”

“  မမကို တစိမ်းယောက်ျားလေးတွေကြည့်တာလေ”

“  အော် အာ့လား”

“  အင်းလေ အာ့ပြောတာ”

“  ကြည့်တာတော့တွေ့တာပေါ့ မောင်ရဲ့”

“  ဘယ်ကိုကြည့်လဲ သိလား”

“  မသိပူးလေ”

“  ဘာမသိရမှာလဲ ဒါကြီးကို ဒါကြီးကို”

ဆိုပြီး အမေ့ဖင်ကြီးကိုဆုပ်ထားရာက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်ခါပြတော့ အမေက ရီနေရော။

“  ချ ချ ဟိ ဟိ”

“  ရီမနေနဲ့ မမကိုဆို အကုန်ဝိုင်းလိုးနေကြတာ”

“  ဟယ် ယုတ်မာတာ”

“  ဘာယုတ်မာရမလဲ စောက်ပတ်ဆိုတာ လိုးဖို့ပဲ မောင်လဲ အဲ့ထဲပါတယ်”

“  တော်တော် ဆိုးတာပဲ”

“  နောက်ဆုံး မနေနိုင်လို့ ဘာဖြစ်ဖြစ်ဆိုပြီး အတင်းဝင်လိုးရတာ မမမ ကျေနပ်လို့ထောင်ကျလဲ ခံမယ်ဆိုပြီး”

ကိုအောင်ဇော်စကားက အမေ့ရင်ကိုထိတယ် ထင်တယ်။ အမေ ကိုအောင်ဇော်ပါးလေးကို ပွတ်ရင်းက

“  မောင်ရယ် မမကို အာ့လောက်ထိချစ်ရသလား”

“  ချစ်တာပေါ့ မမရယ် မမကရော မောင့်လိုချစ်ရဲ့လား”

“  မချစ်ပဲနေမလား မချစ်ရင်မောင်အလိုလိုက်ပါ့မလားခုဆို မမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး မောင့်အပိုင်ပဲ”

“  တကယ်နော်”

“  တကယ်ပါဆို မောင်ကလဲ”

“  အာ့ဆို မောင်နို့စို့ချင်သေးတယ်”

“  ကဲ ကဲ မောင့်သဘောပါတဲ့ရှင်”

ပြောပြီး အမေက သူ့နို့ကို ကိုင်ပြီး ခလေးငယ်တွေ နို့တိုက်သလို ကိုအောင်ဇော်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ တေ့ပေးတော့ ကိုအောင်ဇော်က ကျနော် စို့ခဲ့တဲ့နို့ကို နို့ရည် ထွက်မတတ်တပြွတ်ပြွတ်စို့နေသလို အမေက ကိုအောင်ဇော်ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ရင်း မျက်လုံးလေးဆင်းလို့ ကာမဂုဏ်အရသာကို ခံစားလို့နေတယ်။

မြင်နေရတဲ့ ကျနော်လဲ အမေ့နို့တွေကို စို့ချင်စိတ်တ အားဖြစ်နေတယ်။ ကိုအောင်ဇော် တယောက် နို့စိုရင်းလက်လဲ နောက်ဖင်ကနေ စောက်ပတ်ကို နှိုက်ပေးနေတော့ အမေအပေါ်က နို့စို့ခံရ အောက်က စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ မွှေခံနေရတော့ သူအငြိမ်မနေနိုင်တော့ပဲ တလူးလူးတလွန့်လွန့်နဲ့ ဖြစ်နေသလို နှုတ်ကလဲ

“  အာ မောင် ရယ် ဟင့် အင့် အင့် မောင်”

ဆိုတာတွေ ကတောင်စဉ်ရေမရ ထွက်ချင်သလိုထွက်နေပါလေရော။ နောက်တော့ ကိုအောင်ဇော်က ပက်လက်လှန်ပေးပြီး

“  မမ မောင့်လီးစုပ်ပေး”

ဆိုတော့

“  အာ မစုပ်ချင်ပူး”

“  မရဘူး စုပ်ပေး မမ”

ပြောရင်းက အမေ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး လီးဆီပို့လိုက်တော့ မစုပ်ချင်ဘူးပြောတဲ့ အမေ လီးကြီးကို သေချာကိုင်ကြည့်ပြီး ပါးစပ်လေး ဟ လို့ စုပ်ပေးလိုက်ရင်ပဲ

“  အားးးအီးး ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”

ကိုအောင်ဇော်ရဲ့ ဖီးတက်အသံက အမေ့ကို အားပေးသလိုမို့ သူ့လိုးထားတဲ့ လီးကို မဆေးမကြောရသေးတဲ့တိုင်အောင် မက်မက်မောမော စုပ်နေတာများ အမေ့ရဲ့လှပတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာကြား လီးအဝင်အထွက် မြင်နေရတော့ ကျနော်လဲ လီးကိုပြန်ကိုင်ကစားမိပြန်တယ်။ အို အမေရယ် အမေ့ကို ဒီလောက်နှာထန်မယ် မထင်မိဘူး။ မျက်ဝါးထင်ထင်မို့သာ သူများလာပြောရင် မယုံချင်စရာ။

ဘေးတိုက် ကွေးကွေးလေးနဲ့ လီးစုပ်နေတာမို့ ကျနော်ဖက်ကို အမေ့ ဖင်ပြထားသလိုပဲ။ တခါမှ မမြင်ဖူးတာမို့ကျနော်လဲ အမေ့ စောက်ပတ်ကို သေချာလေ့လာနေမိတယ်။ ပေါင်နှစ်လုံးစေ့ထားပေမယ့် စောက်ဖုတ်က နှစ်ခုကြားကနောက်ကို ပြူထွက်နေတာများလိုးချင်စရာကြီးဗျာ။ တော်တော်ကြာတော့

“  မောင် လုပ်ချင်လုပ်တော့ အကြာကြီးမနေနဲ့ မတော် သားပြန်အလာနဲ့ တိုးနေမယ်”

အမေ့ သတိပေးစကားကြောင့် ကိုအောင်ဇော်လဲ လီးအစုပ်ခံရပ်လိုက်ပြီး ကုတင်အောက်ဆင်းလိုက်ပြီး

“  လာခဲ့ မမ”

အမေ့ကို လက်လှမ်းပေးပြီး ခေါ်လိုက်လို့ အမေကလဲ သူ့လက်ကို လှမ်းပေးပြီး ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်တယ်.။

“  ဘာလုပ်မလို့လဲ မောင်”

“  မမ ကို ပေါင်တစ်ချောင်းကုတင်ပေါ် တင်လိုးမလို့”

“  ဟာ မောင်ကလဲ ကြံကြံဖန်ဖန်”

“  လာပါ မောင်ခိုင်းသလိုလုပ်”

“  မောင်နဲ့ကျမှ မမလဲအရုပ်ဖြစ်နေပြီ”

“  အဲ့အရုပ်လေးကိုချစ်တာ”

“  သွား အပိုတွေ”

“  လာ မမခြေတဖက် ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်”

ကိုအောင်ဇော်က အမေ့ ခြေတစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်တော့ စောက်ပတ်က တစ်ခြမ်းအဖြဲခံထားရသလိုပေါ့။ ပြီးမှသူက အမေ့ပေါင်ကြားမတ်တပ်ရပ် ခါးညွှတ်ပြီး လီးကိုကိုင်လို့ အမေ့စောက်ပတ်ကို တေ့ရော။

“  မောင်ရယ် ရလို့လား”

“  ရပါတယ် မောင်လိုးပြမယ်”

အမေက ကိုအောင်ဇော် လည်ပင်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ထားပြီး သူ့စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းတာ ဝင်အောင်လို့ ကော့ပေးနေရတယ်။ လီးတစ်ဝက်လောက်လဲ ဝင်ရော အမေ့ရဲ့ဖက်ထားတဲ့ လက်ကို ကိုအောင်ဇော်ကဖြုတ်ချပြီး

“  မဖက်ထားနဲ့ မမနောက်လှန်ပြီး ကုတင်တိုင်ကိုကိုင်ထား မောင်မမခါးကိုင်ဆောင့်လိုးမယ်”

အမေ့ကို သင်တန်းပေးနေသေးတယ်။ အမေက သူပြောသလို ကိုယ်ကိုနောက်လှန်ပြီး ကုတင်တိုင်ကို အားပြုလို့ သူ့စောက်ပတ်ကို ကော့ထားပေးလေတော့ ပြူးနေမို့မောက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက လီးကို စိမ်ခေါ်နေသလိုပါပဲ။ အဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ကိုအောင်ဇော် တယောက် နှာရှူသံတွေပြင်းလာပြီး အမေ့ ခါးကို အရှေ့ဖက်ကနေ စုံကိုင်လို့ခပါကြမ်းကြမ်းဆွဲဆွဲပြီး လိုးပါတော့တယ်။

ဘတ် ဘတ် ဘွတ် ဘွတ် ဆိုတဲ့ လီးနဲ့ စောက်ပတ်အဝင်အထွက်သံ

“ အ အင့် အီးး မောင့် ဟင့်အမလေး”

ဆိုတဲ့ အမေ့နှုတ်က နှာကန်သံတွေနဲ့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင် အလိုးပွဲကျင်းပနေကြသလို ကျနော်လဲ ကိုယ်လက်အားကိုးပြီး နာနာထုနေမိတယ်။ခဏနေတော့

“  မောင် မမ ညောင်းနေပြီ”

အမေ့တောင်းဆိုမှုကြောင့်

“  အင်း မမ အာ့ဆို ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ်ကုန်းပေး”

ဆိုပြီး သူ့လီးထုတ်လိုက်တယ်။ အမေကလဲ ပြောစကားကို မြေဝယ်မကျပါပဲ။ မတ်တပ် ကုန်းပေးထားတယ်။အစထဲက ကားစွင့်နေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးတွေက ကုန်းလိုက်တော့ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။ ကိုအောင်ဇော်လဲ နောက်ကနေ လီးထည့်လိုးတော့တာပဲ လိုးတာမှ မညှာမတာလိုးတာ တချက်တချက် အမေ ကုတင်ပေါ်ပစ်ကျသွားတယ်။

“  သေပါပြီ မောင်ရယ်”

လို့သာ ပါးစပ်က ပြောပေမယ့် အမြန်ပြန်ထပြီး ကုန်ူပေး သလို ထွက်သွားတဲ့လီးကိုတောင် သူ့လက်နဲ့ ဖမ်းပြီးအပေါက် တေ့ပေးနေလိုက်သေးတယ်။ မတ်တပ်ရပ်လိုးတာ ဆယ်မိနစ်လောက်ရှိမယ်။ တော်တော်လိုးနိုင်တာပဲ။ အမေ့စောက်ပတ်က လေထိုးတံနဲ့လေထိုးသလို ဖြစ်နေလို့ထင်တယ်။

တခါတလေ လီး ဆွဲထုတ်ရင် ဗွီ ‌ဗွီ ဘွတ် ဆိုတဲ့ လေအန်သံတွေတော င်ထွက်တယ် ။ နောက်တော့အားကုန် ပစ်ဆောင့်လို့ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် အထပ်လိုက် မှောက်ရက်ကျပြီး ငြိမ်သွားကျသလို ကျနော်လဲ နောက်တခါထွက်ပြီးနုန်းသွားတာပါပဲ။

အမေ့ ပေါ်မှောက်ပြီးမှိန်းနေရာက အမေ့ပါးကို ဖွဖွလေးနမ်းပြီး

“  ချစ်လိုက်တာ မမရာ”

အမေကလဲ မှိတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးလေးဖွင့်ပြီးကိုအောင်ဇော့် မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ရင်း

“  မောလိုက်တာ မောင်ရယ်”

“  မောင့် မမမောသွားလား အမော ပြေအောင် မောင်နမ်းပေးမယ်”

အမေ့ မျက်နှာပေါ်က နှာခေါင်း မျက်လုံး နဖူး နားရွက်မေးစေ့ တွေကို တရွတ်ရွတ်နဲ့ နမ်းပေးတော့ အမေက

“  ခစ်ခစ် မောင်ကတော့လေ”

ကျေနပ်ခြင်းနှစ်ခြိုက်ခြင်းတွေ လွှမ်းမိုးထားတဲ့ ရီသံနဲ့အတူ ချွဲနွဲ့တဲ့ အမေဟာ အပျိုလေးအလား ပေါ့ ။ ကို အောင်ဇော် အမေ့ပေါ်က ထလိုက်တော့ ဝမ်းလျားမှောက်ကျန်နေတဲ့ အမေ။ အဝတ်ဗလာနဲ့ ဆိုတော့ ပန်းပုဆရာ ထုဆစ်ထားတဲ့ မိန်းမပျိုရုပ်လေးလိုပါပဲ။ ဖွံ့ဖြိုးလွန်းတဲ့ တင်သားတွေက မို့မောက်လို့။ ကိုအောင်ဇော်လဲ အဲ့တင်သားကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးတော့။

အမေလဲ ခလေး‌ငယ်ချော့သိပ်ခံရသလို မျက်စိလေးမှေးလို့ အရသာခံနေတယ်။ ဘာ စိတ်ကူးပေါက်တယ်မသိဘူး ။ ကိုအောင်ဇော်တစ်ယောက် အမေ့ဖင်တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေရာက ကုန်းပြီး ဖင်ကြီးကိုကိုက်ရော

“  အားးးမောင်ရယ် ဘာလုပ်တာလဲ ကျွတ်ကျွတ်နာလိုက်တာ”

အမေ ချက်ချင်းမှောက်ရာက ပက်လက်လှန်ပြီးအကိုက်ခံရတဲ့ နေရာကို ပွတ်ရင်း ကိုအောင်ဇော် ကိုမေးခွန်းထုတ်တော့

“  ဆောရီး မမ ။ မမဖင်ကြီးမြင်တော့ အသဲယားပြီး မနေနိုင်လို့ပါ”

“  ဟင့် အသဲယားတာနဲ့ ကိုက်ရလား နာလိုက်တာ မောင်ရယ်”

“  အင်းပါ မမရယ် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ဖြစ်သွားတာပါ ကဲမကိုက်ဘူး နမ်းမယ်ပြန်မှောက်”

ပြောပြောဆိုဆိုအမေ့ကို ဝမ်းလျားပြန်မှောက်ခိုင်းတော့

“  မောင် တကယ်နော် မကိုက်နဲ့နော်”

“  အင်းပါမမရဲ့ နမ်းရုံပဲ”

အမေ ပြန်မှောက်ပေးလိုက်တော့ ကိုအောင်ဇော် အမေ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို နှာခေါင်းမြှပ်အောင်ဖိနမ်းတော့တာပါပဲ။ ဖင်အနှံ့နမ်းနေတော့ တချက်တချက် ဖင်ကြားနားနှာခေါင်းရောက်သွားရင် အမေ့ တွန့်ခနဲ့ တွန့်ခနဲ့ဖြစ်သလိုပါးစပ်ကလဲ အာ့ ဟင့် နဲ့ပေါ့။ အမေကုန်းထလိုက်ပြီး

“  တော်တော့ မောင်ရယ် မမကို အဲ့လောက်ချစ်ရလား”

ပြောရင်း ကိုအောင်ဇော့်ရင်ခွင်ထဲ မှီလို့ကို အောင်ဇော့်ကို သိုင်းဖက်ထားတယ်။

“  ချစ်တာပေါ့ မမရယ် ဘယ်လိုပြောပါလိမ့်”

“  မမက ခလေးအမေလေ”

“  ဘာဖြစ်လဲ ခလေးအမေကို အပျိုဆယ်ယောက်နဲ့ မလဲနိုင်ဘူး”

“  အာ့တော့ မောင်ပိုပြီ”

“  မပိုဘူး မမ ကိုလိုးလို့ကိုမဝဘူး ဒီမှာကြည့်”

ဆိုပြီး ပေါင်ကားပြီးပြတော့ နှစ်ချီလိုးထားတဲ့ လီးကမပျော့ပဲ ထောင်မတ်နေပြန်ရော

“  ဟယ် လွန်လွန်းတယ် မောင်ရယ်”

ပြောသာပြောတယ် လက်ကလီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လက်မနဲ့ ထိပ်ဖူးကို ပွတ်ပေးနေတယ်။

“  အာ့ သက်သေပဲ မမကိုဘယ်လောက်ချစ်လဲဆိုတာ မမရော မောင့်ကိုချစ်လား ”

“  ချစ်တာပေါ့ မောင်ကလဲ ”

“  ချစ်ရင်သက်သေပြ ”

“  ဟင် ဘယ်လိုပြရမှာလဲ”

“  မောင့်လီး လိုပဲပေါ့ မမစောက်ပတ်ရွနေလား လို့”

ပြောပြီး အမေ့ ပေါင်ဖြဲတော့ အမေကသူ့ပေါင်လေးကို အတင်းစေ့ထားပြီး

“  ဟာ မောင်နော် မလုပ်နဲ့ကွာ ရှက်ပါတယ်ဆို”

“  မရှက်ရဘူးလေ မမရဲ့”

“  တော်တော့ မောင်ရယ် လိမ်မာတယ်။ နောက်နေ့မှတွေ့ရအောင်နော် သားပြန်လာရင်ခက်နေမယ် နော်နော်မောင်က လိမ်မာပါတယ်”

ကိုအောင်ဇော့် ပါးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး ချော့မော့နေတဲ့ အမေ့ကို သနားလာမိတယ်။ ကျနော့်လိုပဲ ကိုအောင်ဇော်လဲ သနားလို့ပဲလား။ နှစ်ချီလိုးလိုက်ရလို့ပဲလား မသိဘူး။

“  ဟုတ်ပါပြီ မမစကားနားထောင်လိုက်မယ်။ မမပြောသလို နောက်နေ့တွေ့မယ်နော်”

“  အင်းပါ ”

အဲ့နောက်တော့ အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး အမေ ကိုအောင်ဇော်ကို အိမ်ပေါက်ထိလိုက်ပို့တယ် ။ ခွဲခါနီးတောင် အမေ့ကို ဖက်ပြီး နခမ်းစုပ်နေလို့ အမေ့က တွန်းထုတ်ပြီး

“ မောင်မဆိုးနဲ့ကွာ ဘေးက လူတွေမြင်မယ်”

ဆိုမှ အမေ့ကိုလက်ပြပြီး ထွက်သွားတယ်။ သူပြန်သွားမှ အမေ့သန့်စင်ခန်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ ဝင်ချိန် ကျနော်လဲအမြန်ဆင်းပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ပြေးရတော့တယ် ။

.....................................................................................................

နောက်နေ့ အမေ့ဖုန်းကိုကျနော်ကြည့်ချင်တော့ အကြံထုတ်ရတော့တယ်။

“  အမေ သားဖုန်းဘေကုန်နေလို့ အမေ့ဖုန်းတစ်‌ call လောက်ပေးပြော”

ဆိုပြီး အမေ့ကို သူဖုန်းပေးလိုက်တော့ ကျနော့်အကြံကို မသိတဲ့ အမေက လျိုဝှက်နံပါတ်ကို ကျနော့်ရှေ့မှာပဲရိုက်ထည့်တာမို့ ကျနော်မှတ်ထားလိုက်တယ်။ ဖုန်းကို အမေ့ရှေ့မှာပဲ ဝင်းစိုး ကိုခေါ်ပြီး စကားနဲနဲပြောပြီး အမေ့ပြန်ပေးလိုက်တယ်။

အခုဆို အမေက အရင်လို မဟုတ်တော့ဘူး ။ အလှပိုပြင်လာသလို အဝတ်အစားဆိုလဲ ပိုပြီး ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်လုပ်တတ်နေပြီ။ ကျနော်ကလဲ အမေ့အပါးကပ်ပြီး ချွဲနေနွဲ့နေတာပေါ့။ အမေ့နို့တွေက ကျနော်ပဲ ထင်တာလားမပြောတတ်ဘူး ။ ပိုကြီးလာသလိုပဲ။ ဖင်ကြီးတွေကလဲ ပိုကားလာတယ်။

ညညဆို အမေနဲ့ ကိုအောင်ဇော် လိုးတာကို ပြန်တွေးမြင်ပြီး ဂွင်းထုရတာလဲ မရိုးနိုင်အောင်ပါပဲ။ ကျနော် အမေ့ အလစ်ဆို အမေ့ဖုန်းယူပြီး သူတို့ပြောထားတာတွေဖတ်ရင်း ဂွင်းထုရတာကို သဘောကျနှစ်ခြိုက်နေမိပြီ။အမေ့ ဇာတ်လမ်းကိုကျနော် ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ရမလဲ ဝေခွဲမရဘူး။ အမေက ကျနော့်ကိုသာ ကိုအောင်ဇော်ကို သံယောဇဉ်ရှိရုံလောက်ပြောတာ ကျနော်ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ကြားသိတာမို့ အမေတစ်ယောက် ကိုအောင်ဇော်ကိုစွဲနေပြီဆိုတာ သဘောပေါက်ပါတယ်။

ဒါလဲ အမေ့ကို အပြစ်ပြောလို့ မရဘူး။ အမေ့ အသက်သုံးဆယ်ကျော်ဆိုတာ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အစွမ်းကုန်ပွင့်တဲ့ ပန်းကလေးလိုပါပဲ။ အပြည့်ဝဆုံးအချိန်မှာ သွေးသားလိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်စွမ်းနိုင်ရုံမက ယုယုယယ အပြုစုတွေကလဲ မှိန်းမောစရာ မဟုတ်လား။ အမေ့ကို အတင်းအကြပ် တားဆီးမယ်ဆိုရင် အခန့်မသင့်ရင် ကျနော်တို့ သားအဖကို ကျောခိုင်းပြီးကျနော်တို့ ကမ္ဘာလေးထဲက ထွက်ခွာသွားကောင်း ထွက်ခွာသွားနိုင်တယ်။ အဲ့လိုကတော့ အဖြစ်မခံနိုင်ပါဘူး။

ဒီတော့ အမေ့ကို သူစိတ်ချမ်းသာအောင် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တာ အကောင်းဆုံး။ နောက်မှအလျဉ်းသင့်သလို ဖန်တီးတော့မယ်လို့ ကျနော် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ခုလဲ အမေ ဈေးသွာတုန်း အမေ့ဖုန်းလေးယူပြီး ကျနော်အိပ်ခန်းတံခါးပိတ်လို့ သူတို့ပြောထားတာတွေ ဖတ်နေမိတယ်။

“  မမ ရေ ”

“  ရှင့်”

“  လွမ်းတယ် မမရာ”

“  မမလဲ လွမ်းတာပါပဲ မောင်ရယ်”

“  မမ မောင်တို့မတွေ့ရတာကြာနေပြီကွာ တွေ့ချင်တယ် မောင့်ညီလေးက ဆာနေပြီတဲ့”

“  မောင်ရယ် မမလဲ တွေ့ချင်တာပဲ မလစ်မှမလစ်သေးတာ”

“  မမကြံရင်ရပါတယ် ကြံပါအုန်း မောင်မနေနိုင်တော့ဘူး”

“  အင်းပါ မမအခြေအနေ ကြည့်လိုက်အုန်းမယ် မောင့်ကို အကြောင်းပြန်မှာပေါ့”

“  တကယ်နော် မမ မညာရဘူး မောင်လာတွေ့ချင်ပြီ”

“  ဟယ် အဲ့လိုမလုပ်နဲ့လေ အကုန်ဒုက္ခရောက်ကုန်မယ်မမတွေ့လို့ရအောင်ကြိုးစားပါ့မယ့်”

“  မြန်မြန်လုပ်ပါ မောင် မမကို လွမ်းလှပြီ”

“  အော် မောင်ရယ်”

ကျနော် သူတို့ စာတွေဖတ်ရတော့ သူတို့ကို သနားမိသလိုပါပဲ။ အမေလဲ တွေ့ချင်နေရှာမှာ။ ဖုန်းလေးပြန်ထားလိုက်ပြီး အမေပြန်အလာကို မစောင့်ပဲ ဈေးဖက်ထွက်လာတယ်။ အမေ့ကိုတွေ့ရင် ဈေးခြင်း ဆွဲကူမယ်ပေါ့။အမေ့ကို ဈေးမှာရှာကြည့်တော့ မတွေ့ဘူး။ အာ့နဲ့လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ပြီး ချိုဆိမ့်တစ်ခွက် မှာသောက်ပြီး အောင်မော်တို့အိမ်ကို ဦးတည်လိုက်တယ်။ ကျနော်အောင်မော်တို့ အိမ်ရောက်တော့ လူကြီးတွေကအလုပ်ကိုယ်စီမို့ အိမ်မရှိကြဘူး ။ ကျောင်းပိတ်ထားလို့ အောင်မော်နဲ့ သူ့ညီမလေးသာ ဒီအချိန် အိမ်ရှိတတ်တာ။ ခုတလော သူ့ညီမလေးကလဲ အပ်ချုပ်ဆိုင်ကို အကူနဲ့ သင်နေတာမို့ ကျနော်တို့ လူပျိုပေါက်တွေ အတတ်ဆန်းတွေ စူးစမ်းရာဌာနဖြစ်နေတယ်ဆိုလဲ မမှားဘူးပေါ့။

ခုလဲ အိမ်တံခါးဝမှာ ဖိနပ်ကနှစ်ရံဆိုတော့ ဘယ်ကောင်များရောက်နေလဲလို့ တွေးရင်း အောင်မော်အိပ်ခန်းဆီကို ကျနော်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းဝရောက်လို့ ခန်းစီးဖယ်မယ်အလုပ်

“  ပိုင်စိုး အမေကွ”

ဟင်! ကျနော့် အမေဆိုပါလား ဘာပါလိမ့်။ ဆိုပြီး ကျနော်ခြေစုံရပ်နားစွင့်လိုက်တယ်။

“  မင်းဟာက သေချာလို့လား ဟုတ်မှလဲပြောပါကွာ”

ဒါက ဝင်းစိုးအသံပဲ။

“  ဟာ မသေချာပဲပြောမလားကွ။ငါလဲအစကတော့မသိပါဘူး”

အောင်မော့်အသံက သူမြင်တွေ့တာကို မယုံတာ မကျေမနပ် စေ့စေ့စပ်စပ်ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ပြောပြမယ့်ပုံ။

“  ကဲ ပြောပါအုန်းဘယ်လိုတွေ့တာလဲ”

“  ဒီလိုကွ ငါအသုံးလိုလို့ အကို့နားက ငွေတောင်းမယ်ဆိုပြီး ဆိုင်လိုက်သွားတာ ဆိုင်ရောက်တော့ အလုပ်သမားလေးကို အကိုရောဆိုတော့ အနောက်ခန်းမှာတဲ့”

သူ့အကိုဆိုင်က တစ်ထပ်တိုက်လေးကို မီနီစတိုးပုံလုပ်ထားတာမို့ လူလဲ အနောက်ဖက်နေ အရှေ့မျက်နှာစာကဆိုင်ခန်းဖွင့်ပေါ့။

“  အာ့နဲ့ ငါလဲ နောက်ခန်းသွားတာပေါ့။ ငါအခန်းဝကနေ ကြည့်လိုက်တော့ အကိုက စော်ဘုနေတာ အရင်လဲခုလိုပဲ စော်ခေါ်ခေါ်ဖြုတ်နေကြဆိုတော့ မထူးဆန်းဘူးလေ ငါနဲ့နှစ်ခါသုံးခါလောက်ကြုံဘူးတယ်ကွ အကိုက ငါ့ကိုတော့ ငယ်သေးတယ်တဲ့။ စော်နဲ့တော့ မလုပ်နဲ့အုန်းတဲ့”

သူ့အကိုနဲ့သူက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပါပဲ။ အမေနဲ့ဖြစ်လို့သာ ကျနော်တို့ကိုလဲ ညီအရင်းတွေလိုပဲ သဘောထားပြီး အခါသင့်တိုင်း ဆုံးမတတ်သလို အသုံးဆိုပြီးမုန့်ဖိုးလဲကြုံရင်ပေးနေကြ။

“  ဒါပေမယ့် အခု ငါတွေ့တဲ့ စော်ကြီးက အိုးကမိုက်တယ်အကိုက ကုန်းခိုင်းပြီးခါးကိုဆွဲဆွဲလိုးနေတာ ထမိန်ကို ခါးပေါ်လှန်တင်ပြီးလိုးနေတာမို့ ပေါ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကလဲကွာ ဝင်းနေတာပဲ ငါလဲကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်နေပြီးမှ မကောင်းပါဘူးဆိုပြီး ဆိုင်ရှေ့ပြန်ထိုင်နေတာ”

“  အေး အာ့ကို အန်တီ ခင်လေးဝေ လို့ ဘာလို့ပြောလဲ”

“  ဟ ခဏနေတော့ အကိုနဲ့ ပိုင်စိုးအမေ အရှေ့ထွက်လာတာ အဲ့ကြမှ အကိုလိုးနေတာ ပိုင်စိုး အမေမှန်းသိတာ”

“  ဟာ တကယ်ကြီးလား”

“  တကယ်ပေါ့ ငါက အန်တီပါလားဆိုတော့ အေးကွယ်လိုတဲ့ ပစ္စည်းလေး လာကြည့်တာတဲ့ ငါ့ကို မြင်တော့မျက်နှာပျက်နေတာကွ ငါလဲ စိတ်ထဲကတော့ အန်တီလိုနေတာ အကို့လီးလားလို့ မေးလိုက်တယ် ဟားးး”

“  ဟာ တကယ်ဆိုရင်တော့ မင်းအကို မိုက်ပြီ”

“  တကယ်ပါဆို မင်းမြင်တဲ့အတိုင်း ပိုင်စိုးအမေကကိတ်သလားမမေးနဲ့ ငါ့အကိုလဲ အသေလိုးတာ”

“  ငါ ကြည့်ချင်လိုက်တာကွာ”

“  မင်းမြင်ရင်သွားရေကျသွားမယ် စော်ကြီးကုန်းပေးထားတာ စောက်ဖုတ်က နောက်ကိုပြူးထွက်နေတာပဲ ငါ့အကိုကလဲ ခွေးလိုးသလိုပဲ တစွတ်စွတ်နဲ့”

“  အေး မင်းကတော့ဖိုးကံကောင်းပဲ မင်းအန်တီခင်လေးဝေမှန်းသိတော့ ဘယ်လိုခံစားရလဲ”

“  ဘာခံစားရမလဲကွ လိုးချင်တာလီးတောင် တောင်တယ်”

“  ဟာ မင်းကလဲ အာ့ကသူငယ်ချင်းအမေလေကွာ”

“  ဘာဖြစ်လဲ သူငယ်ချင်းအမေလဲ ဘာပဲပြောပြော လီးကစောက်ဖုတ်လိုးဖို့ စောက်ဖုတ်ကလီးခံဖို့ပဲ ”

“  ဟားး ဟားးး ”

ပြောရင်း ရီပွဲဖွဲ့နေတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကို ကျောခိုင်းလို့ကျနော်အိမ်ပြန်လာမိပါတယ်။ 


အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>



ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၂ )

ဘာပဲပြောပြော အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - တိမ်ပြိုမိုး

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဘယ်လိုမှ ရုန်းမရအောင် ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ။ အောင်ဇော် က သရဲဘီလူးစီးနေသလိုပါပဲ။ ကျမကို နောက်ကနေ လီးနဲ့ထောက်ထားသလို ရှေ့လက်နှစ်ဖက်က တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်နေသလို တစ်ဖက်ကလဲ ကျမရဲ့အကျီအပေါ်ကနေ နို့ကို အားရပါးရဆုပ်နေပြီး သူ့အသက်ရှူသံကလဲ တရူးရူးတရှဲရှဲ။

ကျမလဲ အစပိုင်းက ရုန်းအားသန်ပေမယ့် ကြာလာလေ အားပျော့လာလေပါပဲ။ စောစောက fb ပေါ်က ပုတွေစာတွေကြည့်တုန်းက ဖြစ်နေတဲ့သာယာစိတ်တွေက ခဏတာပျောက်ဆုံးသွားပေမယ့် အခုလို ခန္ဓာကိုယ်တကိုယ်လုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျအလုပ်ခံနေရတော့ ကျမစိတ်တွေပြန်နိူးထလာရတယ် ။ ဘယ်လောက်ထိလဲဆို စောက်ဖုတ်ထဲက အရေတွေစို့နေမှန်း ကိုယ်ဖာသာသိတယ်။

“  ဟာ ကွာ မလုပ်ပါနဲ့ဆို ပြောမရဘူးလား  ”

ကျမစကားတွေက တကယ် အားမပါတာကို သိတဲ့သူက စကားပြောနေတဲ့ ကျမပါးစပ်ကိုပါ စုပ်ယူလိုက်တော့ ရင်ထဲမှာ လေဟာပြင်ထဲ လွင့်ထွက်သွားသလိုပါပဲ။အလိုလိုလဲ အနမ်းကို တုန့်ပြန်နေမိတယ် ။ အောင်ဇော်က သူ့လျှာကိုကျမပါးစပ်ထဲထည့်မွှေတော့ ရင်ထဲမှာတလှပ်လှပ်ပေါ့ ။ သူ့လျှာကို ကျမလျှာနဲ့ ပြန်ပြီး အထဲမှာ တိုက်ပွဲဆင်နေမိတယ် ကျမရဲ့ အနေအထားက သူ့အတွက်မီးစိမ်းပြသလိုဖြစ်သွားခဲ့ရပြီ။

ကျမလျှကို အပြင်ထိပါလာအောင် သူစုပ်ယူလိုက်တဲ့အခါ အသဲတွေအူတွေ ပြုတ်သွားသလားလို့တောင် ထင်မိတယ်။

“  ချစ်တယ် မမရယ်  ”

“  ဟာကွာ မဖြစ်နိုင်တာကို  ”

“  ဘာလို့ မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ မမကလဲ ချစ်တယ်ဗျာ  ”

ပြောရင်းက လူကို သူ့နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှဲ့လိုက်ပြီး ကျမခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲပြီး သူ့လီးဆီဆွဲကပ်လိုက်တော့ အရပ်မြင့်တာမို့ သူ့လီးက ကျမဗိုက်ကို လာထောက်တာ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသွားပြီး မရည်ရွယ်ပါပဲနဲ့ သူ့ လည်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်မိတယ်။ သူကလဲ မော့နေတဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံခဲလေတော့ကျမလေ မျက်လွှာလေးချလို့ သူ့အပြုစုကို ခံယူနေမိပါတယ်။ ကျမ တောင်းတနေတဲ့ အချစ်ရဲ့ခံစားမှုတွေကို ခုလက်တွေ့ခံစားနေရပါပြီ။

အခြေအနေကို လက်မလွှတ်အောင် သူက ကျမကို ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစ်ပိုင်းတင်လိုက်တော့ သူလိုးတော့မှာပဲ ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ရှက်ကြောက်မှုနဲ့ မျက်လုံးတွေကို စုံမှိတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျမထမိန်ကို ဆွဲလှန်တော့ ကယောင်ကတမ်းနဲ့ ကျမပြန်ဆွဲနေမိသေးတယ်။ သူကကျမလက်တွေကို ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆွဲဖယ်တော့ ကြောက်တဲ့ စိတ်နဲ့အသာငြိမ်နေလိုက်ရတယ်။ သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချနေတာကို မကြည့်ပဲနဲ့ အသံနဲ့ တင်သိနေတယ်။

ပြီးကျမပေါင်နှစ်ဖက်ကို အားနဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ရှက်လိုက်တာ ကိုယ့်လင်မဟုတ်တဲ့ သူက ကျမစောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျဖြဲခံနေရတာ။ ခဏနေတော့ စောက်ပတ်ဝမှာ ပူနွေးနွေးငြုတ်ကျည်ပွေ့လိုဟာကြီး လာပြီးထောက်တာမို့ သူ့လီးက မငယ်လောက်ဘူးလို့ သိလိုက်ရတယ်။ နောက်တော့ ကျမပခုံးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ပြီး ခါးအားနဲ့ လီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့

“  ဗျိ ဗျိ ဘွတ်  ”

ဆိုတဲ့အသံနဲ့ စောက်ပတ်ထဲ လီးကပြည့်လျှံအောင်ထိုးဝင်လာတာ ကောင်းလိုက်တာရှင် ။ ကျမလဲ ဖင်ကိုအောက်က ကော့ပေးပြီးသူ့ခါးကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ သူကလဲ လူငယ် အားကောင်းမောင်းသန် ကျမကိုလဲ အပျိုမဟုတ်တဲ့ ခလေးအမေ။ အားနာစရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ အနေအထားနဲ့ မညှာမတာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာများ ကုတင်နဲ့နံရံတိုက်မိဆောင့်မိလို တဒုန်းဒုန်းမြည်နေသလို စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးအဝင်အထွက် ဆီးခုံနှစ်ခုရိုက်သံတွေနဲ့ တစ်ခန်းလုံး ဆူညံနေသလို။

တခါမှခုလို အလိုးမခံဘူးတာမို့ အတွေ့ထူးတွေနဲ့ ကျမရူးမတတ်ပါပဲ။ သူကျမကို ဘယ်လောက်များလိုးချင်နေသလဲ မသိပါဘူး ။ လီးစောက်ပတ်ထဲရောက်ထဲက မနားတမ်းဆောင့်လိုးတာမို့ အချက်သုံးလေးဆယ်လောက်ဆောင့်လိုက်ရင်ပဲ လီးရေတွေကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းပြီး ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ပါးကပ်လို့ ငြိမ်ကျသွားပြီး

“  ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်  ”

သူ့စကားကိုကြားတော့ ကောင်းတယ်ဆိုတာကြောင့် ကျမ ကျေနပ်နေမိတယ်။ အမောဖြေနေရင်းက

“  မမရယ် မောင်ပျော်လိုက်တာ  ”

အောင်ဇော်စကားကြောင့်

“  မင်းကပျော်နေ ငါတော့ သေချင်တာပဲ  ”

“  ဟာ ဘာလို့လဲ မမက မောင့်ကို စိတ်ဆိုးလို့လား  ”

“  မင်းကိုစိတ်ဆိုး မဆိုးကအရေးမကြီးဘူး လူသိရင်ငါ့ဘဝ ပျက်ပြီ  ”

“  ပျက်စရာလား မောင်က မမကို တကယ်ချစ်တာ မမကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်။မမကို မောင်တာဝန်ယူမယ်  ”

“  ဟာ မဖြစ်နိုင်တာတွေ မပြောပါနဲ့ မင်းကခုမှလူဖြစ်မယ်ကြံတုန်း  ”

“  ဘာလဲ မမက မောင့်ကို အထင်သေးတာလား မောင်ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပေမယ့် အခုဆိုင်ဖွင့်ထားပြီနောက်လုပ်ငန်းချဲ့ဖို့လုပ်နေတယ် မမ ကို မမအဖိုးကြီးထက်သာ အောင်ထားနိုင်တယ်  ”

သူပြောသလိုပါပဲ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းဆက်မတက်ပဲ စီးပွားရေး လုပ်မယ်ဆိုလို့ သူ့အိမ်က အိမ်ဆောက်ပစ္စည်း အရောင်းဆိုင် ဖွင့်ပေးထားတယ်။ ဆိုင်အခြေအနေက တော်တော်ကောင်းတယ်။  နယ်မြို့ဆိုတော့ အဲ့လိုဆိုင်က သုံးလေးဆိုင်ပဲရှိတာ။ သူတို့က လူမှုဆက်ဆံရေးကောင်းသလို အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေတွေပေါတော့ ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့။

ဒါပေမယ့် ကျမက အာ့တွေမတွေးမိပါဘူး ။ ကျမလင်သားရယ် ကျမရဲ့သားလေးရယ် ။ ဒီမိသားစုလေးဥမကွဲသိုက်မပျက်နေနိုင်ရေးပဲစဉ်းစားတယ်။

“  မင်းနားမလည်ပါဘူးကွာ အခုငယ်ရွယ်တုန်း စိတ်အလိုလိုက်နေတာပါ နောက်မှမင်းနားလည်မယ်  ”

“  မသိဘူးဗျာ မမကိုချစ်တယ် မမကိုချစ်ခွင့်ရဖို့ မောင်ဘယ်လောက်အားထုတ်ရသလဲ မမ မသိဘူး  ”

“  ဟယ် ငါကလင်နဲ့သားနဲ့လေ  ”

“  လင်ရှိရှိမရှိရှိ မမကိုကြံချင်နေတဲ့သူတွေချည်းပဲ  ”

“  မင်းနော် မဟုတ်ကဟုတ်က  ”

“  တကယ်ပြောတာ မမ လင်ကြီးက အရာရှိဖြစ်နေလို့သူတို့မရဲကြတာ မောင်ကသာ မမကိုမချစ်ရ မနေနိုင်မို့အရဲကိုးလိုက်တာ ခုတော့စွန့်စားရကျိုးနပ်ပြီ ဂုဏ်ယူနိုင်ပြီမမ  ”

“  ဘာဂုဏ်ယူနိုင်တာလဲ  ”

“  သူတို့လိုးချင်တဲ့ မမ စောက်ဖုတ်ကြီး မောင်လိုးရလို့  ”

“  ဟာ။ မင်းစကားပြော တအားရိုင်းတာပဲ  ”

သူ့ကို စကားပြောရိုင်းတယ်လို့သာ ပြောလိုက်ရတယ်။ သူ့စကားကြားတော့ ရင်ဖိုပြီး ကာမစိတ်တွေ ထလာသလိုပဲ။

“  မမကလဲ အချစ်ဆိုတာ ပုံမှန်မစီးဆင်းရဘူး ညင်သာတဲ့ အခါရှိရသလို ကြမ်းတမ်းတဲ့ အခါလဲ ရှိရတယ် ရသစုံမှ ကာအဂုဏ်ခံစားတာ ပြည့်ဝတယ်လေ  ”

“  အော် မင်းကအသက်ရတော့ ပြောပါ ငါက အငယ်ဆိုတော့  ”

“  ဒီနေရာမှာအသက်မဆိုင်ဘူးလေ။ကဲ မမ ဘယ်‌နှစ်ယောက်အလိုးခံဘူးလဲ  ”

“  ဟာ ကွာ  ”

သူ့စကားကြောင့် ကျမမျက်နှာတွေနီရဲနေမှာအမှန်ပဲ ။တခါမှ ခုလိုစကားလုံးတွေနဲ့ အပြောမခံဖူးဘူးလေ ။ ဘာပဲပြောပြော အဲ့လိုအပြောခံရတာ ရင်တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ခံစားရတာတော့ ဝန်ခံပါတယ်။

“  ပြောလေ မမ  ”

“  ဟာ  ”

“  မဟာနဲ့ ပြော  ”

“  ခက်နေပြီ ငါ့လင်က လွဲလို့ရှိမလား ခုတောင်မင်းအနိုင်ကျင့်လို့  ”

“  အနိုင်ကျင့်တယ် မပြောပါနဲ့ မမရယ် ချစ်လွန်းလို့ကြံမိတာပါ  ”

“  နေပါအုန်း မင်းဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ  ”

ကျမလဲ ခုမှသိချင်တာမေးမိတယ်။

“  မောင့်ညီ အောင်မော်ဆီ မမသားအမြဲလာလည်နေကြ‌လေ သူတို့သူငယ်ချင်းတွေဆုံရင် တော်တော်နဲ့ မပြန်ကြဘူး။ ခုဆိုပိုမပြန်အောင် မောင်ကအင်တာနက်မှာ 18+လိုင်းတွေ ချိတ်ထားပေးလိုက်တယ်  ”

“  ဟင် ခလေးတွေကို အတတ်ကောင်းတွေသင်နေ  ”

“  ခလေးတွေမဟုတ်တော့ပါဘူး ဟိုတစ်နေ့က အဲ့ကောင်တွေဂွင်းတိုက်တောင်ပြိုင်နေသေးတယ်  ”

“  ဟယ် ဒုက္ခပါပဲ  ”

“  ဘာမှဒုက္ခမဟုတ်ဘူး သဘာဝပဲ မမ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ  ”

“  အာ့ထားပါတော့ အိမ်ထဲကို ဝင်တာကြတော့ရော  ”

“  လွယ်ပါတယ် မမရာ ပိုင်စိုးကို မင်းအပြန်နောက်ကျရင် အဖိုးကြီး ကောနေမယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ အမေကနောက်တံခါးစေ့ထားပေးတာတဲ့ ကဲ မပိုင်လား  ”

ရီမောရင်းပြောနေတဲ့ သူ့ကို ကျမမျက်စောင်းထိုးရင်း

“  တော်တော်လည်တယ် လူကသာငယ်တာ  ”

“  လည်လို့ မမကို ချစ်ခွင့်ရတာပေါ့  ”

ကျမတို့ စကားတွေသာ ပြောနေတယ်။ သူ့လီးကကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲက မထုတ်ဘူး။ လူငယ်မို့လားမသိဘူး။ ပြီးသွားပေမယ့် ပျော့ခွေမသွားဘူး။ ကိုကိုဆို ပြီးတာနဲ့ပျော့သွားလို့ အလိုလို ထွက်သွားရော။  ဆက်ထည့်ထားချင်ရင်တောင် မရဘူး။ သူကပြီးသွားပေမယ့်ကျမကမပြီးသေးတော့ သူ့လီးထည့်ထားတာကိုပဲကျေနပ်နေတယ်။

ခဏနေတော့ သူက ထလိုက်တော့မှ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးနဲ့ အတူသုတ်ရေတွေ ထွက်ကျလာတယ်။သူ ကျမ ဟာကိုကြည့်မှာရှက်လို့ အမြန်ထပြီး ထမိန်ကိုပြန်ဖုံးတော့။ အရှက်ကြီးနေတဲ့ ကျမကို ကြည့်ပြီး ရီနေလို့..

“  သွား ဘာရီနေတာလဲ  ”

“  မမ ဖြစ်နေတာကိုသဘောကျလို့  ”

“  မကျနဲ့  ”

“  ကျမှာပဲ မောင်ချစ်မဝသေးဘူး  ”

ပြောရင်းက သူ့အကျီကိုချွတ်လိုက်တယ် ။ ရင်အုပ်ကားကားနဲ့အတူ ရင်ဘတ်မွှေးတွေကိုမြင်ရတာ ရင်ထဲရှိန်းခနဲ့ ဖိန်းခနဲ့ပဲ။ ပြီးပုဆိုးမရှိတာမို့ အောက်က လီးကြီးကထောင်ပြီး ဘယ်ညာရမ်းနေတယ်။ အာ့ကို မရဲတရဲကြည့်နေတဲ့ ကျမကို သူ့လက်နဲ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး

“  မမ ကြည့်ကြည့်လေ  ”

“  ဟာ မကြည့်ချင်ပါဘူး  ”

ကျမရှက်လို့ခေါင်းလွဲထားတော့

“  မမ မကြည့်ချင်လဲ မောင်ကတော့ သေချာကြည့်ရမယ်  ”

ပြောရင်းက ကျမထမိန်ကိုဆွဲချွတ်နေလို့

“  ဟာ မောင် မလုပ်နဲ့  ”

သူက မောင်မောင်သုံးပြောနေလို့လားမသိဘူး ။ မထင်ပဲ မောင်လို့ ခေါ်လိုက်မိတယ်။ အာ့ကိုသတိပြုမိသွားတဲ့ မောင်က

“  ဟာ မောင်တဲ့လား မောင်သေပျော်ပြီ မမရယ်  ”

ကျမမှားသွားမှန်းသိလို့ ရှက်လဲရှက် မောင်ပျော်နေတာမြင်တော့လဲ ကျေနပ်ပြီး

“  ဟာ ယောင်သွားတာ  ”

“  မရဘူး ယောင်ချင်ယောင် မောင်လို့ခေါ် ခေါ်လေ  ”

“  မခေါ်ပါဘူး  ”

“  တကယ်မခေါ် ဘူးလား မခေါ်ရင် လီးစုပ်ရမယ်  ”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျမပါးစပ်ကို သူ့လီးနဲ့တေ့လိုက်တာမို့

“  ဟာကွာ ခေါ်မယ် ခေါ်မယ် " မောင်၊မောင်" ရပြီလား  ”

.....................................................................................................................

ကျမ ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ဘေးမှာ မောင်က ဝမ်းလျားမှောက်လျက်နဲ့ ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းနေတယ်။ စောစောကနဲ့ အခု တစ်ခြားစီပါပဲလား။ စောစောက နွားသိုးကြိုးပြတ် အရူးအမူး။ ခုကတော့ မထိခလုတ်ထိခလုတ် နူးနူးညံ့ညံ့ငြင်ငြင်သာသာ ကျမနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးငုံခဲလို့ အပေါ်နခမ်းတစ်လှည့် အောက်နခမ်းတလှည့် ဆွဲယူစုပ်နမ်းနေတော့ ကျမကလဲ အနမ်းကိုတုန့်ပြန်ပေးနေမိတယ်။

မောင်က နမ်းနေရင်း ကျမအပေါ် အကျီကိုကြယ်သီးတွေ တစ်လုံးချင်းဖြုတ်လိုက်တော့ ညအိပ်ရင် ဘရာမပါသလို ကြပ်တဲ့ ဘလောက်လို အကျီတွေ မဝတ်တတ်။ ယောက်ျားလေးရှပ်လိုပဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်တတ်တာမို့ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားပြီး အကျီစတွေလန်သွားတာနဲ့ ကျမရဲ့ လုံးဝိုင်းနေတဲ့ နို့တွေက မောင့် အသုံးခံဖို့အသင့်ဖြစ်သွားရော။

“  လှလိုက်တာ မမရယ်  ”

ပြောလဲပြော နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့ ညှစ်ကိုင်လို့ နို့သီးလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ ကျမစောက်ပတ်ထဲက ကျဉ်ခနဲ့တောင် ဖြစ်သွားလို့ ရင်ကော့ပေးလိုက်မိတယ်။ မောင်ကလဲ နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စို့နေသလို ကျန်တဲ့ နို့တစ်လုံးကိုလဲ အားနဲ့ချေဆုပ်နယ်တာမို့..

“  အာ နာတယ်လေ တအား မလုပ်ပါနဲ့  ”

“  ဆောရီးး မမ မောင်စိတ်လွတ်သွားလို့  ”

နို့တွေကို ဘယ်ညာပြောင်းစို့နေရာက ကျမထမိန်ကို ဖြည်ချ နေတာသိနေပေမယ့် မတားမိတော့ဘူး။ နောက်ထမိန်ကိုချွတ်တော့ ဖင်ကြွပေးမိတာကလဲ မောင့်အလိုလိုက်မိတာပါ။

ကျမတစ်ကိုယ်လုံး အမေမွေးထားတဲ့ အတိုင်း ဖြစ်နေတော့ မောင့်ကို ရှက်နေမိပြန်ရော။ မောင်က ကျမတစ်ကိုယ်လုံးကို အထက်အောက် အစုန်အဆန် ကြည့်နေတော့ ကျမမ နေတတ်တော့ဘူး။

“  ဟာ မောင်ကလဲ ဘာလို့ အာ့လောက်ကြည့်နေတာလဲ မမ မနေတတ်တော့ဘူး  ”

“  မမရယ် လှလွန်းလို့ပါ။ မောင်အိပ်မက်လို့တောင် ထင်နေမိတာ   ”

“  အမလေး ပိုနေပြီ  ”

“  မပိုရပါဘူးဗျာ တကယ် ဒါကြောင့် မမကို လူတိုင်းလိုးချင်နေတာ ခုကျနော် ကံထူးလို့လိုးရတာ  ”

“  ဟာ မောင်နော် အာ့လိုမပြောနဲ့ မကြိုက်ပါဘူးဆို  ”

“  မမ မကြိုက်ရင်မပြောတော့ပါဘူး ဒါပေမယ့် မောင်ပြောတာ အမှန်ချည်းပဲ  ”

“  မှန်ချင်မှန် မပြောနဲ့  ”

မောင်က အပြောတွေရပ်ပြီး အလုပ်တွေဖက်ပြောင်းလို့ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံး မောင့်လက်ထဲမှာပေါ့။

“  မမရယ် ဖောင်းအိ နေတာပဲ လိုးလို့ တအားကောင်းတာပဲကွာ  ”

ကျမ ဘာမှမပြောပဲမောင့်မျက်နှာကိုပဲ ငေးကြည့်နေလိုက်တယ် ။ မောင်က ဆုပ်ထားရာက လက်သုံးချောင်းနဲ့ အထက်အောက်ပွတ်ပေးတော့ အစိကိုထိသွားတိုင်း တွန့်တွန့်သွားတယ်။ မောင့်လက်တွေကို ကျမတွန်းဖယ်ပြီး

“  မလုပ်နဲ့တော့ ညစ်ပတ်နေတာ  ”

ဟုတ်တယ်လေ စောစောက မောင်လိုးထားလို့ သုတ်ရေတွေက မဆေးမကြောရသေးဘူး။

“  အင်းပါ မောင်လိုးတော့မယ်  ”

ပြောရင်း မောင်က ထလိုက်တော့ ကျမလဲ အသင့်ဖြစ်နေအောင် ပေါင်လေး ထောင်ပြီး နဲနဲကားထားပေးလိုက်ပေမယ့် မောင်က ကျမပေါင်တွေကို သူပုခုံးပေါ်တင်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်က လေထဲမှာကော့နေသလိုပေါ့။ မောင်က သူ့လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီးမှ အသာကြိတ်သွင်းလိုက်တော့ စောစောကမပြီးသေးတဲ့ကျမ စိတ်တွေထလို့ လီးအရသာကို ခံစားနေလိုက်တယ် ။ မောင်ကပုခုံးထမ်းပြီးလိုးရာကနေ

“  မမ မောင့်ကို အပေါ်ကပြန်လိုးပေးအုန်း  ”

ကျမလဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ မောင်က လီးချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အိပ်ပြီး လီးကိုကိုင်လို့ထောင်ထားပေးတယ်။ ကျမမောင့်အပေါ်ခွထိုင်ပြီး လက်နဲ့မောင့်လီးကိုကိုင်လို့ အပေါက်တေ့ပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်တော့ လီးက စေးစေးပိုင်ပိုင်ဝင်သွားတာ သားအိမ်ဝကိုထိလို့ ကျဉ်တောင်ကျဉ်သွားတယ်။

ခုမှ ကျမစိတ်တိုင်းကျ မောင့်ကိုလိုးခွင့်ရပြီမို့ အပေါ်ကကျမဆောင့်တာများ ဘောက် ဘောက် ဘွတ် ဘွတ် နဲ့အသံတွေတအားထွက်လို့

“  မောင်ရယ် အသံတွေ တအားထွက်တာပဲ  ”

“  အာ မမ စောက်ပတ်က အရေတွေထွက်တာကို  ”

မောင့်အပြောကြောင့်ကျမပဲရှက်ရပြန်ရော

“  မမရယ် မမစောက်ပတ်က လိုးလို့ဝမှာမဟုတ်ဘူး  ”

“  ဟာ  ”

ကျမကို မောင်က ဖင်နှစ်လုံးကို စုံကိုင်ပြီး ကျမအဆောင့် သူက အောက်နေပင့် လက်နဲ့ ဆွဲဆောင့်ဆိုတော့ တစ်ချက်ဆိုတစ်ချက် နင့်နေအောင် ခံစားရတယ်။ လိုးနေရင်း အောက်ကိုတွဲကျနေတဲ့ ကျမနို့တွေကိုလဲ အလွတ်မပေးပါဘူး ဘယ်ညာပြောင်စို့ပေးနေတာမို့ ကျမလိုလားနေတဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေ ပြည့်ဝနေရပြီ။

“  မမ အဖိုးကြီးလီးနဲ့ မောင့်လီးဘယ်ဟာကြီးလဲ  ”

“  ဟာ မသိဘူးကွာ  ”

“  ကိုယ့်စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေတာတောင် ဘယ်ဟာကြီးမှန်းမသိဘူးလား  ”

မဖြေမချင်းမေးနေတော့မှာမို့

“  အတူတူလောက်ပဲ မောင်က ယောင်ယောင်လေးထွားမယ် ထင်တယ်  ”

“  ဟုတ်လား  ”

“  အင်း  ”

“  မမအဖိုးကြီးက မမကိုညတိုင်းလိုးလား  ”

“  အမလေးး တစ်လကို လေးငါးခါတောင်မမှန်ဘူး  ”

“  ဟာ ဒီလောက်ချောတဲ့ မိန်းမရထားတာတောင်  ”

“  မောင်ပဲလှနေလိုက်  ”

“  တကယ်ပြောတာ မမ လှရုံမကဘူး လိုးလို့လဲတအားကောင်းတာ မမစောက်ဖုတ်ကရှယ်ပဲ  ”

“  ဟာ ပေါက်ကရတွေ  ”

“  တကယ်ပါဆို မောင်လိုးဘူးတဲ့ စောက်ပတ်တွေမနဲဘူး မမစောက်ပတ်က ဖောင်းရွနေတာ လီးကိုဆိမ့်နေတာပဲ။လိုးရတာမိုက်တယ်  ”

“  မသိတော့ဘူးကွာ မောင်ပဲပြော  ”

မောင့်အပြောတွေက ကျမ ရဲ့နှာစိတ်တွေထန်လာစေလို့ မောင့်အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုက် ဖိပြီးပွတ်လိုက်လုပ်နေမိတယ်။ ဖိပြီးပွတ်တဲ့ အချိန်ဆို အစေ့ကိုဖိချေသလိုမို့ အသားတွေတောင် တဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ကောင်းတယ်။

“  မမ ပြီးချင်ပြီးလား  ”

မောင်ပြောသလိုကျမလဲပြီးချင်နေပြီမို့ ခေါင်းငြိမ့်ပြတော့

“  မမ ဖင်မြှောက်ထား မောင်အောက်က ပင့်ဆောင့်ပေးမယ်  ”

ကျမလဲ အသာလေးဖင်ကို မြှောက်ထားပေးတော့ မောင်က ဖင်ကို အောက်ကစုံကိုင်အားယူပြီး ‌တဖောင်းဖောင်းနဲ့ပင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တာများ စောက်ပတ်ခွက်ဝင်သွားမတတ်ပါပဲ။

“  အားးမောင် မောင်ရယ်  ”

“  ကောင်းလား မမ  ”

“  အင်း  ”

“  မောင်လဲကောင်းတယ် ငါလိုးမစောက်ပတ်ကြီး လိုးလို့ကောင်းချက်  ”

မောင့်အပြောကြောင့်ကျမပိုထန်ရော

“  မောင်ရယ် ဟင့်  ”

“  မဟင့်နဲ့ လိုးသတ်မယ် ရွနေတဲ့စောက်ပတ် ပြဲအောင်လိုးမယ်  ”

“  အဟင့်ဟင့်  ”

“  ကဲ မှတ်ပလား ငါလိုးမ  ”

“  အားးးမောင် မရတော့ဘူးဟီးးးအီးး  ”

ကျမပြီးတော့မယ်ဆိုတာသိတဲ့ မောင်က နောက်ဆုံးအနေနဲ့ အားကုန်ထည့်ပြီး ပင့်ဆောင့်လိုက်ပြီး ကျမ ဖင်ကြီးကို ဆွဲဖိလို့ ကပ်ထားပြီး ငြိမ်ထားရင်း သူ့လီးရေတွေ ပန်းထည့်နေသလို ကျမကလဲ မောင့်လီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဆွဲညှစ်ပေးတာမို့ မောင့်လီးက ကျမစောက်ပတ်ထဲမှာ ဆတ်ခနဲ့ ဆတ်ခနဲ့ ဖြစ်နေတာကို ခံစားသိလိုက်တယ်။

..........................................................................................

 “  ကဲ အခုသိပြီလား အမေ ဘာကြောင့်ဖြစ်သွားရသလဲ အမေ့ကို သားအပြစ်မြင်လား  ”

ကျနော် ဖြစ်ကြောင်ကုန်စင်ပြန်ပြောပြတဲ့ အမေ့ကိုသနား နေမိတယ် တကယ်ဆို အမေခုလိုဖြစ်တာ ကျနော်အပြစ်မကင်းဘူးလေ။ ကျနော်အလည်လွန်တာရယ်အိမ်ထဲ ဘယ်လိုဝင်ရမယ်ဆိုတာ ပြောပြမိတာရယ် ကျနော့်အပြစ်ပါ။

“  ဟင့်အင်း မမြင်ပါဘူး အမေရယ် အမေ့ကိုတောင်ပိုပြီး သနားသေးတယ်။ အဖေကအမေ့ကို ပြည့်စုံအောင်မထားတာခုမှ သိရတယ်  ”

“  အဲ့လိုတော့ အဖေ့ကို အပြစ်မမြင်ပါနဲ့သားရယ် သူက အမေတို့သားအမိကို အစစပြည့်စုံစေတဲ့ အရိပ်ကောင်းပါ။ခုကိစ္စမျိုးကတော့ သူ့အကြောင်းနဲ့သူပေါ့ သားရယ်  ”

“  နေအုန်း သားမေးမယ် အမေ ကိုအောင်ဇော် ကိုချစ်လား  ”

“  ဟာ သားကလဲ  ”

“  ဖြေပါ အမေချစ်လားလို့  ”

ကျနော့်အမေးကို အမေမဖြေပဲရှက်နေတာမို့

“  အမေပဲ မထိန်ချန်နဲ့ဆို ပြောချစ်လားလို့  ”

ကျနော်မရမကမေးတော့မှ

“  ချစ်တာတော့ မချစ်ပါဘူး  ”

“  အာ့ဆို ဘာလဲ  ”

“  သံယောဇ‌ဉ်တော့ ဖြစ်တာပေါ့  ”

အမေပြောတာလဲ မှန်ပါတယ်။ကိုယ့်ကို လိုးနေမှတော့ သံယောဇဉ်ဆိုတာတွယ်ပြီပေါ့။ ဘာပဲပြောပြော အမေလဲ မိန်းမပဲလေ။

.................................................................................................................................

ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲကနေ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြနေတဲ့ အမေ့ကို ကျနော် သနားစိတ် မြတ်နိူးစိတ်တွေနဲ့အတူ အမေ့ပါးကို တရှိုက်မက်မက်နမ်းနေမိတယ်။

“  အမေ့ကို ချစ်တယ်လား  ”

“  မေးမှမေးရက်တယ် သားဘဝမှာ အမေရယ် အဖေရယ်ပဲရှိတာ အဲ့ထဲမှာတောင် အဖေမရှိရင်ရတယ် အမေ မရှိလို့ကတော့ မရဘူး  ”

ကျနော့်စကားကြောင့် အမေမျက်ရည်တွေဝဲပြီး

“  သားရယ် အမေစိတ်မကောင်းလိုက်တာ သားလေး အမေ့ကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲရတာ  ”

“  ရပါတယ်အမေရယ် အမေသာပျော်ရင် သား ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်ကျေနပ်တယ်  ”

“  သားရယ်  ”

အမေ့က ကျနော့် စကားကြောင့် ပိုခံစားသွားရတယ် ထင်တယ်။ ကျနော့်ကို သူ့နှာခေါင်းလေး ကျနော့်ပါးထဲနစ်ဝင်အောင် ဖိနမ်းနေသလို ကျနော်ကလဲ အမေ့ကို ပွေ့ဖက်ထားတော့ ကျနော့်လီးက ထလာပြီး အမေ့နံဘေးကို ထိုးထောက်မိနေတယ်။ အမေကတော့သိချင်မှသိမယ် ။ ကျနော်က စိတ်ကျအောင် မနဲချုပ်တည်းနေရတယ်။

“  အမေ နောက်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ  ”

ကျနော့်အမေးကြောင့် အမေခဏတွေသွားပြီးမှ

“  မောင်ဇော်အောင် ကိုဖြတ်ရမျာပေါ့  ”

“  တကယ်‌ ပြောတာလား  ”

“  တကယ်ပေါ့ သားရယ် အမေ့ဘဝမှာ သားနဲ့ အမေတို့ မိသားစုလေး ဥမကွဲသိုက်မပျက်ဖို့ အရေးအကြီးဆုံးပဲ  ”

“  အော် အမေရယ်  ”

အမေကို ကျနော်သနားမဆုံးဘူး။ သူ့သာယာမှုတွေကို ကျနော်တို့ အတွက် စွန့်လွှတ်ရတာဆိုတော့။ ဒါပေမယ့်လဲ အမေ့ကို သူများလိုးတာကိုတော့ ကျနော်မနှစ်မြို့နိုင်ဘူးလေ။

“  အင်းပါ အမေ့ကိုချစ်တယ်  ”

သားအမိတွေအလွမ်းသယ်နေလိုက်တယ်။

.................................................................................

အဲ့နေ့ကစပြီး ကျနော် ညဖက်အပြင်မထွက်တော့ဘူး။ အဖေလဲ ဒီရက်ပိုင်းမှာ တာဝန်တွေ ပေါ့နေလို့ အိမ်ပြန်မှန်နေတယ်။ အမေ့အတွက် လုံခြုံရေးပြည့်ဝနေလို့ ကျနော်လဲ ကျေနပ်နေတယ်။

ဒါပေမယ့် လိုင်းသုံးရင် မမကြီးတို့စံပျော်ရာ တို့ လေးဆယ်ကျော်အကိတ်ကြီးများ တို့ အစရှိတဲ့ ဂရုတွေထဲဝင်ဝင်ကြည့်ပြီး အမေ့နဲ့တူတဲ့ စော်ကြီးတွေကို မြင်ရင်ကျနော့်စိတ်ထဲ အမေ့ပဲ ပြေးမြင်နေရော။ စိတ်တအားထန်လာရင် အမေ့ကို မှန်းပြီး ထုလိုက်တယ်။ အမေ့ကို မှန်းထုရင်ကြာကြာမနေနိုင်ဘူး။ စိတ်တအားထန်တာပဲ။ တကယ်ပြောရရင် အမေ့ရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းတွေကို ခုထိကျနော် မမြင်ဘူးသေးဘူး။ 18+ ကားတွေကြည့်ပြီး အမေ့ကို စိတ်နဲ့အဝတ်ချွတ်ပြီး ဂွင်းတိုက်တာတောင် ဒီလောက်ကောင်းနေရင် လက်တွေ့သာဆိုရင် ဆိုပြီးတွေးမိတယ်။

ကျနော် sex နဲ့ ပတ်သက်ရင် ဂွင်းပဲ တိုက်တတ်သေးတာ။ မိန်းမလဲမလိုးဖူးသေးဘူး။ 18+ ကားတွေကြည့်ပြီးလိုးနည်းတွေကိုတော့ လေ့လာမှတ်သားနေတဲ့ အဆင့်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။

အမေ့ ကိစ္စဖြစ်လာပြီးမှ ကျနော့်စိတ်က sex ကိစ္စပဲ အမြဲလိုလိုရောက်နေတယ်။ အာ့ကြောင့် အိမ်မှာ နေရင် အမေ့ကိုပဲ ခိုးကြည့်နေမိတယ်။ အမေလမ်းလျှောက်ရင် တုန်ခါနေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီး အောင်ဇော် ဘယ်လိုများ လိုးမလဲ တွေးမိတယ်။ အဲ့လိုတွေးလိုက်ရင် လီးက တောင်လာရော။ တခါတလေ အမေ့ရှေ့ အတွင်းခံ မပါပဲထလာရင် ပုဆိုးရှေ့ငေါလာလို့ အမေမသိအောင် ခါးကုန်းပြီး အမြန်အမေ့ရှေ့ကပြေးရတယ်ဗျာ။

အဖေနဲ့အမေ လိုးတာလဲကြည့်ချင်တာ။ ခက်တာက အဖေက အမေပြောသလို အမြဲ မလုပ်ပဲ သူစိတ်လာမှဆိုတော့ ဘယ်တော့ လိုးမလဲမသိတော့ ခက်တာပဲ။ ကျနော် အောင်မော်တို့ အိမ်သွားတော့ ကိုအောင်ဇော်နဲ့တွေ့တော့ အမေ့ကိုလိုးတဲ့သူလို့ သိထားတော့ သူ့ကို ရဲရဲမကြည့်ရဲဘူး။ သူကတော့ ကျနော့်ကို

“  ပိုင်စိုး မင်း အခုတလော အိမ်တောင်မလာဘူး ဘာလဲ မင်းအဖိုးကြီးအိမ်မြဲနေလို့လား  ”

တကယ်က သူလဲငတ်နေလို့ စူးစမ်းတာနေမှာပါ။

“  ဟုတ်တယ်အစ်ကို အဖေမလစ်လို့  ”

ပြောချင်တာက ခင်ဗျားလိုးမှာစိုးလို့ အိမ်ကမခွာတာလို့ သူငယ်ချင်းတွေဆုံလို့ ဂရုတွေဝင်ရင် သူတို့က

“  အဲ့ကောင်မကြီးကို ဘုထားတဲ့ HD မိုက်တယ်  ”

ဝင်းထွန်းအပြောကို မောင်မောင်က

“  မင်းကြည့်ပြီးပြီလား  ”

“  အေးကြည့်ပြီးပြီ  ”

“  ငါ့ကြမပြဘူး  ”

“  အေးကွာ ဆောရီး ငါ့မဆေ့ထားမိဘူး  ”

“  ကောင်းလား  ”

“  ကောင်းတာပေါ့ကွ စော်ကြီးက သူ့ဘဲကမလိုးနိုင်လို့ ထန်နေတာ အာ့ကြောင့် ဘုတဲ့ ကောင်က အသေဘုတာ  ”

“  ကြည့်ချင်လိုက်တာကွာ အများအားဖြင့် အဲ့လိုစော်ကြီးတွေက သူ့တို့ဘဲကြီးတွေ မလိုးနိုင်တော့ လိုးပေးတဲ့ဘဲဆို အသေစွဲတာတဲ့  ”

“  ဟုတ်မယ်ကွ အဲ့စော်လဲ ဘာပေးသလဲမမေးနဲ့ ကော့ပျံနေတာပဲကွ  ”

သူတို့တွေက ပုံမှန်ပြောနေပေမယ့် ကျနော့်ကို ရည်ရွယ်ပြောနေသလို ဖြစ်နေတယ် ။ ကျနော် မျက်လုံးထဲလဲ အမေ့ကို ကိုအောင်ဇော် လိုးနေပုံကို ပုံဖေါ်နေမိတယ်။ တခြား HD တော့ကြည့်တော့လဲ စော်ကြီးကြီးတွေကို အသက်ငယ်ငယ်ကောင်လေးတွေက အသေလိုးနေတာတွေမို့ စိတ်ထဲမှ ာဖီးနေမိတယ်။ ပြောရရင် အမေက သူတို့ ပြတဲ့စော်တွေလို အသက်မကြီးသေးပါဘူ။း 

ခုမှအရွယ်ကောင်း ဒါပေမယ့် အမေနဲ့ဖြစ်တဲ့ ကိုအောင်ဇော်က သားအရွယ် သာသာ။ ပြီးအဖေက ဝအောင် မလိုးပေးတဲ့ အနေအထားဆိုတော့။ အဲ့ထဲကဇာတ်လမ်းတွေနဲ့ ဆင်နေတာပေါ့။ ကျနော်ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းကိုဆွဲအဖွင့်

“  ဟဲ့ အို  ”

အမေက အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိလို့ စိတ်ချလက်ချ ရေချိုးခန်းကိုတံခါး ဂျက်မချပဲ ရေချိုးနေတာ ကျနော်ကလဲအပြင်ကပြန်ရောက်တော့ ပူတာနဲ့ ရေချိုးဖို့အလာပေါ့။ တခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ အမေ့ကို ကိုယ်လုံးတီးမြင်လိုက်ရလို့ကြောင်ငေးပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် အချိန်က ညနေငါးနာရီကျော်ပြီး ရေချိုးခန်းမီး မဖွင့်ထားတာမို့ အမေ့ နို့တွေကိုတော့ တော်တော်ပြတ်ပြတ်သားသား မြင်လိုက်ရပေမယ့် အမေ့စောက်ဖုတ်နေရာမှာတော့ အမွှေးမဲမဲတွေပဲ တွေ့ရလို့ အမေက အမွှေးသန်မှန်းသိလိုက်ရတယ်။ ကျနော် ခဏငေးကြောင်နေလို့

“  ဟဲ့ ဒီခလေးတော့ ပြန်ပိတ်လိုက်လေ  ”

အမေရှက်ရှက်နဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့အုပ်ထားရင်းအော်တော့မှ ကျနော်အသိပြန်ဝင်ပြီး ကမန်းကတမ်းတံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပေမယ့် ရင်ထဲမှာတော့အမေ့ပုံရိပ်ကမပျောက်ဘူး။ရင်ထဲလဲ အမြန်ရထားကြီးခုတ်မောင်းသွားသလိုပါဘဲ။

အရှေ့ဖက်ပြန်ထွက်ပြီး ဧည့်ခန်းမှာ ကျနော် ထိုင်လိုက်စဉ်မှာပဲ စားပွဲပေါ်က အမေ့ဖုန်းလေးက မက်ဆေ့ဝင်သံထွက်လာလို့ အမေရေချိုးတာပြီးအောင် စောင့်ရမယ့် အတူတူ အပျင်းပြေသဘောနဲ့ အမေ့ဖုန်းလေးကို ယူကြည့်လိုက်မိတယ်။

ကံက ကောင်းတာလား ဆိုးတာလားမသိဘူး အမေ့ဖုန်းက လော့မချထားဘူးဗျ။ အဲ့မှာကျနော်လဲဘာရယ်လို့မဟုတ် messenger ကိုဖွင့်ကြည့်မိလိုက်တယ်။

“  ဟာ  ”

ကျနော့်နှုတ်က တအံ့တဩနဲ့ အသံထွက်သွားတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အမေ့ cb မှာ မောင် ဆိုတဲ့ acc ကနေ HD တွေ ပို့ထားတာ အားလုံးကလဲ မမကြီးတွေကို ဘုနေတာနဲ့ မမကြီးတွေ ပုလွေမှုတ်နေတာတွေချည်းပဲ။ ရင်ထဲမှာ ဒေါသက ဝုန်းခနဲ့ ပေါက်ကွဲသွားမိတယ်။ အမေ့ကိုချက်ချင်းပြေးသွားပြီး အမေ ပြောတော့ဖြတ်မယ်ဆိုလို့ အပြစ်တင်လိုက်ချင်တယ်။

ဒါပေမယ့် ကျနော် အဲ့ HD တွေကြည့်ပြီး ပုလွေမှုတ်နေတဲ့ စော်ကြီးနေရာမှာ အမေ့ကို ပြေးမြင်မိတယ်။ အဲ့လိုမြင်တာနဲ့ ကျနော့်လီးက ထလာရော။ နောက်အမေ့ကို စိတ်ဆိုးရာကနေ မက်မက်မောမော လီးစုပ်နေတဲ့စော်ကြီးကြည့်ပြီး သူလဲ ခံစားချင်ရှာမှာပေါ့လို့ စာနာစိတ်ဝင်လာမိတယ်။ အဲ့လိုစိတ်ဝင်လာတော့ အမေ့ကိုစိတ်မဆိုးတဲ့ အပြင် သနားမိတယ်။

အောက်ဖက်က စာတွေပို့ထားတာကြည့်တော့ ကျနော်မနက်က အောင်မော်ဆီရောက်နေချိန် ပို့ထားတာပဲ။

“  မမ  ”

“  ရှင့်  ”

“  လွမ်းနေပြီမမရယ် မမကို တွေ့ချင်နေပြီ  ”

“  မမလဲလွမ်းတာပဲ မောင်  ”

“  မောင်တို့ တွေ့ရအောင်လေ  ”

“  မောင်ရယ်  ”

“  မမ မောင့်လီးက မမစောက်ဖုတ်ကို လွမ်းလို့ငိုနေပြီ  ”

“  ကြည့် မောင်ဟာလေ အမြဲအာ့လိုပဲ မပြောပါနဲ့ဆို  ”

“  မောင်ကဒဲ့ပြောတာလေ မမ ရော မောင့်လီးကို သတိမရဘူးလား  ”

“  ရပါပူး)

“  မမနော် မောင် အခုလာလိုးရမလား  ”

“  ဟယ် မောင်နော် မလုပ်နဲ့ ပြဿနာတွေတက်ကုန်မယ်  ”

“  အာ့ဆိုပြော မောင့်လီးကို သတိရလား  ”

“  ရပါတယ်  ”

“  ဘာရတာလဲ  ”

“  ဟာ ကွာ  ”

“  ပြော ဘာရတာလဲ အလိုးခံဖို့လား  ”

“  အင်းလို့  ”

“  မရဘူး သေချာပြော  ”

“  မောင် သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ  ”

“  ကျင့်တယ် ဘာဖြစ်လဲပြော  ”

“ ကဲ ပြောမယ်ပြောမယ် မောင့်လိးကိုအလိုးခံချင်လို့ သတိရနေပါတယ်တဲ့ရှင်  ”

“ ဟားးးအာ့ကြောင့် မမကိုချစ်တာ မွချိ မွချိ  ”

“ ဟင့်  ”

“ လုပ်ပါ မမရယ် တွေ့ချင်တယ်    ”

“ နေပါအုန်းမောင်ရယ် မမကြံပါ့မယ်  ”

“ အခုကြံပါ မမ။မောင့်လီးကမနေနိုင်တော့ဘူး လိုးချင်နေပြီ  ”

“ ဟာ ခက်တာပဲ  ”

“ ခက်ပါဘူး လုပ်ပါ မမရယ်  ”

“ အာ့ဆိုဒိလိုလုပ် မောင်မနက်ဖြန်နေ့လည်အားမလား  ”

“ မမကို လိုးဖို့ အမြဲအားတယ် ပြော  ”

“ အကောင်းပြောနေတာကို ဖေါက်ဖေါက်လာတယ်  ”

“ အင်းပါ ပြောပြော မမ  ”

“ မမ သားကို အပြင်လွှတ်လိုက်မယ် မောင်အဲ့အချိန်လာခဲ့လေ  ”

“ အိုခေ အခုထဲက မမကိုလိုးဖို့အားမွေးထားမယ်  ”

“ သွားး မောင်တော်တော်ဆိုး  ”

“ ဆိုးတာလေးချစ်တာဟုတ်  ”

“ ဟုတ်ပူး”

“ ဟုတ်လိုက်ပါ မောင့်ကိုနမ်း”

“ အာဘွားနော် မမအလုပ်လုပ်အုန်းမယ်မောင်.. ”

“ အိုခေ မမ ချစ်တယ်.. ”

ဟင် အမေတို့ အချိန်းအချက်ပါလား။ကျနော်ဘာလုပ်ရမလဲ။ ဘာလုပ်သင့်သလဲ။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>