Thursday, February 18, 2010

တစ်ညတာ ဆိုပေမယ့် (စ/ဆုံး)

တစ်ညတာ ဆိုပေမယ့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အိတ်ကြီး

အခန်း ( ၁ )

ကျနော် ကွန်ပြူတာ ဆားဗစ်စင်တာ တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေတုန်းကပေါ့။ အဲ့ဒီမှာ အဝေးသင်တက်ရင်း အလုပ်သင် အဖြစ် OJT လာဆင်းတဲ့ အောင်ကြီး ဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ခင်မင်ခဲ့တယ်။ 

သင်္ကြန် ရုံးပိတ်ရက်ရောက်တော့ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်မှာ ရှိတဲ့ သူ့ရဲ့မြို့ မြန်အောင် ကိုပြန်မယ်ဆိုတော့ ကျနော့်ကို အလည်လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သင်္ကြန်မှာ ဘာအစီအစဉ်မှ လည်းရှိတာ မဟုတ်၊ မြန်အောင် ဆိုတာလည်း မရောက်ဖူးတော့ လိုက်မယ်ကွာ ဆိုပြီး လိုက်သွားဖြစ်တယ်။

အောင်ကြီးရဲ့ အဖေနဲ့ အမေက ကွဲနေတာ ၁ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ အိမ်မှာ သူ့အမရယ်၊ သူ့ အမေရယ်ပဲ ရှိတယ်။ သူ့အမေက အသက် ၄၀ ၊ ၄၅ လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ ကျနော်က ကွန်ပြူတာပြင်ရတာ ဆိုပေမယ့် Customer တွေနဲ့ ပြောဆို ဆက်ဆံရတာများတော့ လူမှုဆက်ဆံရေးကို ကောင်းကောင်း နားလည်နေပြီ။ ရောက်တဲ့ညနေပဲ အောင်ကြီးရဲ့ မိသားစုနဲ့ ခင်ခင်မင်မင် ဖြစ်သွားတယ်။

နောက်တနေ့ မနက် ရေချိုးဖို့အတွက် ရေချိုးခန်းအသွား အဝတ်ဟောင်းတောင်းထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ မိန်းမဝတ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ နှစ်ထည် တွေ့တယ်။ အမေနဲ့ သမီးရဲ့ အတွင်းခံတွေ ဖြစ်မယ်။ တထည်က အသက်ငယ်ငယ် မိန်းကလေးတွေ ဝတ်တဲ့ ပုံစံမျိုး။ အဖြူပေါ်မှာ အစိမ်းရောက် ပန်းပွင့်သေးသေးလေးတွေ။ နောက်တစ်ထည်ကတော့ ဇာဖြူအတွင်းခံ ဆိုဒ်က ခပ်ကြီးကြီးပဲ။ 

အဲ့ဒါက အောင်ကြီး အမေရဲ့ အတွင်းခံ ဖြစ်မယ်။ ကျနော့်မှာ စိတ်စွဲလန်းမူ တစ်ခုရှိတယ်ဗျ။ အဲ့ဒါက မိန်းမဝတ် အတွင်းခံတွေ တွေ့ရင် စိတ်ကြွလာရော။ လူလစ်တယ် ဆိုလို့ကတော့ လျှော်ပြီးသား ဖြစ်ဖြစ်၊ မလျှော်ရသေးတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ခိုးနမ်းတတ်တယ်။ အခုလည်း လူလစ်တယ်ဆိုတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ နှစ်ထည် စလုံးကို မျက်နှာမှာ အပ်ပြီး မွှေးကြည့်လိုက်တယ်။

အဖုတ်နံတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရူပစ်လိုက်တယ်။ အထူးသဖြင့် အန်တီကြီးရဲ့ အတွင်းခံ ပူစီနေရာလေးကို နှာခေါင်းထိပ် ကပ်ပြီး တဝကြီးကို ရူပစ်လိုက်တာ။ အောက်က ငပဲကြီးကလည်း ရူလိုက်တာနဲ့ တင်းခနဲ တင်းခနဲ ကြွတက်လာရော။

အန်တီရဲ့ အတွင်းခံကို နမ်းပြီးနောက်ပိုင်း သူ့ကို ကျနော် တော်တော် စွဲလန်းသွားတယ်။ နောက်ရက်တွေမှာ သူနဲ့ စကားပြောတဲ့ အခါတိုင်း သူ့အဖုတ်ကို စိတ်ကူးနေတာ မဖျောက်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ကျနော် သူ့ကို အီစီကလီ လုပ်ကြည့်တယ်။ ချက်ပြုတ်ချိန်မှာ ဝင်ကူတာမျိုး။ အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာပြီး သူ့နားမှာ စကား သွားပြောတာမျိုး လုပ်ကြည့်တယ်။ အခြေအနေ မကောင်းဘူးဗျ။ 

သူကိုသာ ကျနော်က စွဲလန်းနေတာ။ သူကတော့ အိန္ဒြေရရ ပဲနေတယ်။ သားဖြစ်သူရဲ့ သူငယ်ချင်း အဖြစ်ထက်ပိုပြီး မဆက်ဆံခဲ့ဘူး။ ကျနော် သူ့နားမှာ အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာပြီး လာလာနေတာကိုတော့ ရိပ်မိတယ် ထင်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ သင်္ကြန် ရုံးပိတ်ရက် ကုန်ခါနီးလို့ ကျနော်တို့လည်း ပြန်ရတော့မယ်။ မနက်ဖြန်လို့ ပြန်ရတော့မယ်ဆိုရင် ဒီနေ့လိုနေ့မျိုးမှာ အောင်ကြီး အမက အရေးကြီး ကိစ္စတစ်ခုနဲ့ ဟင်္သာတကို သွားရမယ် တဲ့။ အဲ့ဒါကို အောင်ကြီးက မြန်အောင်ကနေ ဟင်္သာတကို ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ပေးရတယ်။ ညနေဘက်က ထွက်သွားလိုက်တာ ညကျတော့ ဖုန်းလာတယ်။ 

အောင်ကြီးက ကျောင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တွေ့လို့ မနက်ဖြန် ကားဂိတ်မဆင်းခင်မှ ပြန်လာမယ်တဲ့။ အဲ့ဒါ သူ့အမေကို စိတ်ပူမှာ စိုးလို့ ဆိုပြီး ဖုန်းလှမ်းဆက်တာ။ အဲ့ဒီ့ညကတော့ အန်တီနဲ့ ကျနော် နှစ်ယောက်ထဲ အိမ်မှာပေါ့။ ညစာစားပြီးတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ရေနွေးကြမ်းသောက်ရင်း စကားပြောဖြစ်တယ်။

သူ့ယောက်ျားက သူ့ကို သစ္စာဖောက်သွားတဲ့ အကြောင်း။ အောင်ကြီးက လူငယ်လည်း လူငယ်၊ ယောက်ျားလေးလည်း ဖြစ်ပြန်တော့ အိမ်ကို သံယောဇဉ်မရှိတဲ့ အကြောင်း။ ရန်ကုန် ပြန်ခါနီးတောင် အမေနဲ့ မနေပဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညသွားအိပ်ကြောင်း။ စသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲ ခံစားနေရတာတွေကို ကျနော့်ကို ရင်ဖွင့်ပါတယ်။

ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါတယ်လေ။ မိသားစုက သုံးယောက်ပဲ ရှိတာ။ သားလုပ်တဲ့သူ ပြန်ခါနီးမှာ သူနဲ့အတူ ရှိစေချင်မှာပေါ့။ အကြာကြီး ခွဲနေရဦးမှာလေ။ ပြောရင်းနဲ့ မျက်ရည်တွေကျလာတော့ ကျနော်လည်း နည်းနည်း ညစ်လာတယ်။ အပျော်လာပါတယ် ဆိုမှ စိတ်ညစ်စရာနဲ့ တိုးနေပါရောလား။ အဲ့ဒါနဲ့ သူစိတ်ပြောင်းသွားအောင်လို့ ..

“ အန်တီတို့ အရင်တုန်းက ရိုက်ထားတဲ့ မိသားစုပုံတွေ ပြပါလား။ ကျနော် ကြည့်ချင်လို့ ” 

ဆိုတော့ 

“ အဲ့ဒါတွေက အိပ်ခန်းထဲက ဗီဒိုထဲမှာ… နေဦး...မင်းကြည့်ချင်တယ်ဆို အန်တီ..သွားယူပေးမယ်”

ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ သူ့အိပ်ခန်းက တံခါး ရှိပေမယ့် မြန်မာအိမ်ဆိုတော့ တံခါးပိတ် နေတတ်တဲ့ အကျင့်မရှိဘူး။ လိုက်ကာလေးပဲ ချထားတယ်။ 

ခဏနေတော့ ဒုန်းဆိုတဲ့ အသံ အိပ်ခန်းထဲက ကြားလိုက်တယ်။ ဘာများဖြစ်သလဲလို့ ကျနော် ပြေးဝင်သွားပြီးကြည့်လိုက်တော့ အဝတ်တွေ အောက်မှာ ထားထားတဲ့ အယ်လ်ဘမ်ကို ဆွဲထုတ်ရင်း အပေါ်က စာအုပ်တွေက ပြုတ်ကြလာတာ။

ကြမ်းပေါ် ကျနေတာတွေကို အန်တီက ကောက်နေတော့ ကျနော်လည်း ဝင်ကောက်ပေးမလို့ပါပဲ။

အမှတ်မထင်ပဲ အယ်လ်ဘမ် တစ်အုပ်ကို သူ့က အကောက် ကျနော်ကလည်း အငုံဆိုတော့ နှစ်ယောက်သားနှဖူးခြင်း ဆောင့်မိတာ ခွပ်ခနဲပဲ။ အရှိန်နဲ့ဆိုတော့ သူက နောက်ကို ဖင်ထိုင်ကြသွားရော။ ငိုအားထက်ရယ်အား သန်ဆိုသလိုပါပဲ။ သူက တဟားဟား ရယ်ရင်း ..

“ အမယ်လေးဟဲ့.. ငါမှာ ဝမ်းနည်းနေရတဲ့ အထဲ နဖူးပါ ယောင်တော့မယ်..” 

တဲ့ ။ မထင်မှတ်တဲ့ အဖြစ်အပျက်လေးကြောင့် ရယ်မောရင်း ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ရင်းနှီးမူ ပိုသွားသလိုပဲ။ ဖင်ထိုင်ချရင်း နှဖူးပွတ်နေတဲ့ သူ့ကို ကြည့်ရင်း မမျှော်လင့်ထားတာ တစ်ခု ကျနော် လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျောဘက်ကနေ သိုင်းပြီး သူ့ပုခုံးကို ကိုင်၊ ခေါင်းကို ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ 

“ ဒီည အန်တီ တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေမယ့် အစား အန်တီ့နားမှာ ကျနော် နေပေးပါရစေ” 

လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ မထူးတော့ဘူး။ မနက်ဖြန် ပြန်ရတော့မယ်။ ဒီညမှ မလှုပ်ရှားရင် နောက်တွေ့ဖို့က မလွယ်ဘူး။ ပါးရိုက်ပြီး အိမ်ပေါ်က နှင်ချရင်လည်း တည်းခိုခန်းတစ်ခုကို ဆင်းပြေရုံပေါ့။

ဒါပေမယ့် သူကျနော့်ကို ပါးမရိုက်ပါဘူး။ ကျနော် ဖက်ထားတာကိုလည်း မရုန်းဘူး။ ညိမ်ညိမ်လေးပဲ နေနေတယ်။ သူ ငိုနေပါတယ်။ ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေတယ်။ 

ကျနော်လည်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဘူး။ သူကို ဖက်ထားရင်း သူ့ကျောကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏအကြာမှာ ငိုလို့ ဝသွားတယ် ထင်ပါတယ်။ ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို တစ်ချက် ဆောင့်တွန်းပြီး ထလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ဘာများလုပ်မလဲလို့ ကျနော်လည်း မော့ကြည့်နေတုန်း

“ ထ” 

ဆိုပြီး သူ့လက်ကို ကမ်းပေးတယ်။

“ မျက်နှာသစ်၊ သွားတိုက် ရအောင်”

တဲ့။ ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။

ဘေစင်ရှေ့မှာ ရပ်ပြီး သူက သွားတိုက်နေတုန်း ကျနော် သူ့နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ သူ့လည်ပင်းလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင် လုံးတင်းတဲ့ တင်သားတွေကို ကျနော့် ဆီးခုံနဲ့ ဖိပွတ်ထားတယ်။

သူ့လည်ပင်းကို နမ်းပြီး မှန်ထဲကနေ သူ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူကလည်း ကျနော့်ကို ပြန်ကြည့်နေတယ်။ သူသွားတိုက်ပြီးသွားတော့ သွားပွတ်တံကို ရေးဆေးပြီး သွားတိုက်ဆေး အသစ်ထည့်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကို လှည့်ပေးပြီး ..

“ ရော့… တိုက်” တဲ့။

ကျနော် သူများတွေ သုံးပြီးသား သွားပွတ်တံကို တစ်ခါမှ မသုံးဖူးဘူး။ သူက ရေဆေးပြီးမှ ပေးတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီး။ သွားပွတ်တံကို ကျနော့် ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲက ယားကျိ ယားကျိဖြစ်သွားတယ်။

ကျနော့် ပါးစပ်ထဲ ထည့်တဲ့၊ တိုက်တဲ့ အချိန် သူက ကျနော့် မျက်နှာပေါ်က အမူအရာ အပြောင်းအလဲကို  သေချာ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျနော်က ပထမပိုင်းတော့ မကြုံဖူးလို့ ဆန်းနေပေမယ့် တစ်ချက်နှစ်ချက် တိုက်ပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ အသားကျသွားပြီ။ 

သူက ရုတ်တရက် ဆိုသလို ကျနော့် ရင်ဘတ်မှာ မျက်နှာအပ်ပြီး ခါးကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်ကို လာထိတဲ့ သူ့အသားဆိုင် နှစ်လုံးက အိခနဲပါလား။ အားနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့တင်ပါး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်တစ်ခြမ်းကို လက်နဲ့ မရဲတရဲ ညစ်လိုက်မိတယ်။

...............................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ ) (ဇာတ်သိမ်း)

မှန်ထဲက ကျနော့် ပုံရိပ်ကို ကျနော်ကြည့်ရင်း တွေးမိတယ်။ အခုလို သွားပွတ်တံ တစ်ချောင်းထဲကို နှစ်ယောက် အတူတူ သုံးလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော်တို့ရဲ့ အချစ်စိတ်တွေ တိုးသွားသလိုပဲ။ 

ရင်းရင်းနှီးနှီး ဖြစ်သွားသလိုလည်း ခံစားရတယ်။ သူ့ကို ကျနော်က ကြောင်ခံတွင်းပျက်နဲ့ ဇရက်တောင်ပံကျိုး လို သဘောထားလား သိချင်လို့ သူတမင် လုပ်ခိုင်းလိုက်တာ ဖြစ်မယ်။ မထင်မှတ်တဲ့ အပြုအမူလေးကလည်း လူနှစ်ယောက်ရဲ့ ရင်းနှီးမူကို တိုးသွားစေတယ်။

သွားတိုက်ပြီးတော့ ကျနော် အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ဝင်လာချိန်မှာ သူက ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျန်ခဲ့တယ်။ ကျနော် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ အိပ်ယာပေါ် တက်လှဲနေလိုက်တယ်။ 

ခဏကြာတော့ သူရေချိုးခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာတယ်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး မျက်နှာသုတ် ပုဝါကို ရင်ရှားထားပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတဲ့ ကျနော့် ဘေးမှာ လာရပ်တယ်။ ကျနော် သူ့လက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဘာက စလုပ်ရင် ကောင်းမလဲ တွေးနေတုန်းသူက ကျနော့် ဘေးမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့ ကျနော့် နုတ်ခမ်းကို ဖွဖွလေး တစ်ချက်နမ်းပြီး လည်းပင်းကို စုပ်တယ်။ အား… သွေးတွေ နွေးခနဲပန်းထွက်လာမလား ထင်ရတယ်။ လည်ပင်းကနေ ကျနော့် နို့တလုံးကို ပြောင်းပြီး စို့တယ်။ သူ့နုတ်ခမ်းနဲ့ ထိတဲ့ နေရာမှန်သမျှက အရသာရှိနေတာချည်းပဲ။ နို့တစ်ဖက်ပြီးတော့ နောက်တစ်ဖက်ကို တဇက်ဇက်နဲ့ကိုက်ပြန်ရော။ ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။

မျက်နှာသုတ်ပဝါကို လှမ်းချွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားက အမည်းရောင် တြိဂံပုံလေး လှစ်ခနဲ ပေါ်လာတယ်။ လက်နဲ့အသာ စမ်းလိုက်တော့ အမွှေးတွေ ကြားထဲက အသားဆိုင်တွေက နွေးနွေးပြော့ပြော့။ ကျနော့လက်မှာလည်း အရည်တွေ စိုလာတယ်။

ဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ထဲက ထောင်မတ်နေတဲ့ မောင်းတံကြီးကို ကျနော် အပြင်ထုတ်လိုက်တယ်။ လွတ်လပ်သွားတော့ ငပဲကြီးက ပျော်သွားတဲ့ပုံနဲ့ ခေါင်းတရမ်းရမ်း။ 

ဒါကို သူက ဆွဲကိုင်ပြီး ညိမ်အောင် ထိန်းလိုက်တယ်။ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပေးရင်း အရည်ပြားကို အောက်ထိ ရောက်အောင် ဆွဲဆွဲချပေးတော့ လူတစ်ကိုယ်လုံး ဖြင်းခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။ဒုတ်အရင်းနဲ့ ဥနှစ်လုံးပါအောင် လက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျနော့် ကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူအဖုတ်ဝမှ တေ့ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ 

တဝက်လောက် အဝင်မှာ ထိပ်ဝထိ ပြန်ထုတ်တယ်။ ပြီးတော့ တအိအိနဲ့ ပြန်ထိုင်ချလိုက်တာ တစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားတဲ့ အထိပဲ။ ကျနော့် ကိုယ်ပေါ်မှာ မျက်စိမှိတ်ထားရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်နေလိုက်တာ။

ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း မဟုတ်ပဲ ဖီးလ်ခံရင်း ဆောင့်နေတဲ့ ပုံစံမျိုး။ မျက်လုံးက မှေးပြီး စင်းထားတယ်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် သပ်တင်လိုက်သေးရဲ့။ 

သူ့ကို ကြည့်နေရင်း ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ သုတ်ရည်တွေကို သူ့အဖုတ်အတွင်းထဲထိ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ သူက ဆောင့်နေတာကို ရပ်ပြီး ကျနော့်ကို ကြည့်ရင်း ..

“ ပြီးသွားပြီလား” 

လို့ မေးတော့ ကျနော် ဘာဖြေရမှန်း မသိတော့ဘူး။ အရမ်းမြန်လွန်းတော့ မစွမ်းဆောင်နိုင်သလို ဖြစ်ပြီး အိုးတိုးအန်းတမ်းကြီး ဖြစ်သွားတာပေါ့။ 

“ မင်းအရင်က မိန်းမတွေနဲ့ ဆက်ဆံဖူးလား” 

အရမ်းမြန်တော့ ကျနော့်ကို အူရိုင်းများ ထင်သွားလား မသိဘူး။

“ စိတ်မပူပါနဲ့… မင်း တို့နဲ့ ဒီတညလုံး နေပေးမယ် ပြောထားတာပဲ အချိန်တွေ အများကြီး ကျန်ပါသေးတယ်”

သူက ကျနော် အနေရခက်နေတာကို သက်သာသွားအောင် ပြောပါတယ်။ ဟုတ်တယ်။ အချိန်တွေ အများကြီးရှိတယ်။ အသက်ကြီးကြီး အမျိုးသမီးကြီးတွေ ကျနော့် လီးကို စုပ်ပေးတာ ခံကြည့်ချင်တယ်။

တခါမှ မခံဘူးတော့ ဘယ်လိုနေမလဲ တွေးကြည့်ရင်း စိတ်တောင် ပြန်ထလာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို အရင် ဦးစား ပေးရမယ်လေ။ ကျနော်က တစ်ခေါက်ပြီးထားပြီးသား။ သူ့ရဲ့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ အဖုတ်ထဲကို မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ ချွေးနံလေးက အောက်သိုးသိုးနဲ့။ ပုတ်စော်နံတာ မဟုတ်ဘူး။ တမျိုးပဲ ပြောပြရ ခက်တယ်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲက ကိုယ့်ငွေ့ကြောင့် ကျနော့် မျက်နှာလည်း ပူနွေးနွေး ဖြစ်နေတယ်။

အမွေးတွေကတော့ သန်မာပါတယ်။ လျှာနဲ့ လျက်လိုက်ရင် အမွှေးသန်တွေကို သွားထိတာကြောင့် အသားဆိုင်ကို မထိဘူး ဖြစ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အမွှေးတွေကို အပေါ်ပင့်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ အသားတွေကို လျှာနဲ့ သပ်လိုက်တယ်။ အင်း… အခုလိုကျတော့ ပျော့ပျော့လေးပါလား။

ကျနော် မြန်မြန်ပြီးသွားလို့ မစို့မပို့ ဖြစ်ကျန်ခဲ့တဲ့ သူ့ကို ပြန်လည်ပေးဆပ်ဖို့ ကျနော့်မှာ တာဝန်ရှိတယ်လေ။ ဒါကြောင့် မျက်စိအောက်မှာ ဟစိဟစိ ဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ ပြုစုဖို့ ကျနော် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ဖင်ဝကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်ရုံရှိသေးတယ် ။ သူတစ်ချက် ညီးလိုက်တယ်။ အပေါ်က ဆောင့်တော့လည်း မညီး၊ အဖုတ်လျက်ပေးတော့လည်း မညီး ဖင်ဝကို လျှာထိတာနဲ့ အသံ ထွက်လာတာပဲ။ 

ဖင်ပေါက်အဝိုင်း တလျှောက်ကို လျှာနဲ့ ပတ်ပြီး မွှေရင်း လက်ညိုးကို တံတွေးဆွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်သစ်စာလောက် ထိုးသွင်းလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ ညီးသံတွေက ပိုကျယ်လာတယ်။ ဘယ်လိုပဲ အတွေ့ အကြုံ ရှိရှိပေါ့။ လူ့ကိုယ်ခန္ဓာဖွဲ့စည်းပုံတွေက တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အတူတူပါပဲ။ 

ခံစားလွယ်တဲ့ ဖင်ကျတော့ ဘယ်ခံနိုင်မလဲ အသံ ထွက်ရပြီပေါ့။ ဒီထဲကို ကျနော့်လီးသာ ထည့်ကြည့်လိုက်ရရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့ တွေးမိတော့ အောက်က ငပဲကြီးက ထောက်ခံတဲ့ အနေနဲ့ တင်းခနဲ တင်းခနဲ နှစ်ချက်တိတိ ကြွတက်ပြတယ်။ သူက ကျနော့်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး  ..

“ မင်း စိတ်ပါရင် အဲ့ဒါကို လုပ်လို့ရတယ်” တဲ့။

ကြည့်စမ်း အလိုက် သိလိုက်တာ။ ကျနော့် အအိုတွေကို ဒါကြောင့် သဘောကျတာ။ သူတို့နဲ့ အတူရှိနေတဲ့သူ ဘာကို လိုချင်လဲ ဆိုတာ သူတို့ နားလည်တယ်။ 

မလိုအပ်ပဲ ရှက်ပြကြောက်ပြနေတာမျိုးလည်း မလုပ်တော့ဘူး။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ။

ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း သူ့ကို ဖင်ထောင်တဲ့ ပုံစံမျိုးဖြစ်အောင် နေရာပြောင်း ပေးလိုက်တယ်။ သူက ကုတင်ဘေးက ဂျယ်ဘူး တစ်ဗူး ထုတ်ပြီး ဖင်ဝမှာ သုတ်လိမ်းလိုက်တယ်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ရှေ့မှာ ထောက်ထားတဲ့  လက်နှစ်ဖက် ပေါ်မှာ မျက်နှာအပ်လိုက်ပြီးတော့

“ ရပြီ.. ဖြည်းဖြည်းချင်း..သွင်းနော်..”တဲ့။

ကျနော်လည်း လီးကို ဖင်ဝမှာ တေ့ပြီး သူ့ခါးကနေ ကိုင်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်လိုက်တယ်။ လီးတစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားပြီးတော့ ဆက်သွင်းလို့ မရတော့ဘူး။ အရမ်း ကြပ်နေပြီ။ ကျနော်လည်း ထိပ်ဝအထိ ပြန်ထုတ် နောက်တစ်ခေါက် ထပ်သွင်း။ သုံးလေးကြိမ်လောက် လုပ်ပြီး တအိအိနဲ့ ဖိသွင်းတာ အဆုံးအထိ ဝင်သွားတယ်။ 

ပြန်မထုတ်သေးပဲ ခဏလောက် ညိမ်နေတော့ ဖင်ထဲက လီးရဲ့ သွေးကြောတွေဆီက တဒုတ်ဒုတ် နဲ့တိုးနေတာ ခံစားရတယ်။ လီးကို နေရာလပ် မကျန်ဆွဲဆုပ်ထား သလိုပါပဲ။

အဲ့ဒီ့ညက သူနဲ့ကျနော် တစ်ညလုံး နည်းမျိုးစုံနဲ့ နွှဲဖြစ်ကြတယ်။ မိုးလင်းခါစမှာ သူ့က ကျနော့ကို ကျောပေးပြီး ဘေးစောင်းလေး အိပ်နေတော့ အနောက်ကနေ ဒုတ်ကြီး ထိုးသွင်းထားရင်း အိပ်ပျော်သွားလိုက် နိုးလာရင် တစ်ချက် နှစ်ချက် ညှောင့်လိုက်နဲ့ ပေါ့ဗျာ။

သူနဲ့ကျနော် အဲ့ဒီ့တစ်ညပဲ တွေ့ကြတာပါ။ နောက်ထပ် ထက်မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ဘူး။ တစ်ညပဲ ဆိုပေမယ့် အပေးအယူတဲ့ပြီး ပျော်စရာကောင်းခဲ့တဲ့ ည တစ်ညဆိုတာတော့ ကျနော် ဘယ်တော့မှ မေ့လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး။


 

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၄ )

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၄ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - န၀ရတ်

ထို့နောက် ဖင်သားခြမ်း ကြီးနှစ်ခုကို ပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ပင်ဖြဲလျှက်ပြဲ အာပွင့်လာသော ဖင်ပေါက် (မြသီတာအောင်မှာ ဖင်လိုးခံနေကျမိန်းမမို့ ဖြဲလိုက်လျှင် စအိုသည်ပြဲအာပွင့်၍လာသည်) ကို လျှာနှင့်ရက် သည်။ ဖင်၀တွင်လျှာဖျားနှင့် လှည့်ပတ်ရက်ပေးရုံသာမက စအိုပေါက်ထဲသို့ပင် လျှာကို ထိုးသွင်းပြန်ထုတ်လုပ်ပေးသည်။ ဖင်ရက်ပေး ထိုးကလိပေးနေချိန်တွင်လက်မနှင့် စောက်ပတ်အလယ် အကွဲနေရာပေါ် ဖိဖိထိုးချသလို လုပ်ကာ ပွတ်လိုက်ပြန်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း ကိုစိုးနောင်လုပ်သလိုအတုယူကာ လိုက်လုပ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကိုဖြဲ၍လျှာနှင့်ထိုးမွှေကလိသည်။

သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းမှာ မြသီတာအောင်လို ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ပေးထားသလို အနေအထားမျိုးမဟုတ်။ ပက်လက် အိပ်နေသည်ကို မြသီတာအောင်က အပေါ်မှကုန်းချကာစောက်ပတ် ရက်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့်စအိုပေါက်ကိုဖြဲရာတွင် ကိုစိုးနောင်ဖြဲသလိုမျိုးအဆင်မပြေ။ ပြဲရုံသာဖြဲ နိူင်သည်။ ထို့ပြင်ခိုင်ကြူသင်းမှာစောက်ပတ်ပင်ယနေ့မှစ ပါကင်ဖွင့်ခံရသူလေး ဖြစ်ရာ ဖင်တစ်ခါမျှအလိုးမခံဘူးသေး။ အပျိူပေါက်ကလေး၏ စအိုမှာသေသေချာချာ ဆွဲဖြဲလျှင် ပင်အာရုံလေးသာအာတာတာဖြစ်လာနိူင်သည်။

မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်လိုတော့ ပြဲလန်ပွင့်အာသွားမည် မဟုတ်ပေ။ သည်တော့ မြသီတာအောင်မှာ မိမိ ဖင်ပေါက်အရက် အထိုးခံနေရသလိုမျိုး အတိုင်းခိုင်ကြူသင်း၏ စအိုကိုမလုပ်နိူင်။ အပျိုပေါက်လေး၏ ဖင် ပေါက်အ၀ကိုလျှာနှင့်ထိုးကာ မစို့မပို့လေးရက်ပေးကလိပေးသလိုအနေအထားသာရှိနေ သည်။ သို့သော် သည်မျှလောက်ထိတွေ့ရက်ပေးမှုကပင် အပျိုပေါက်လေးကိုတွန့် တွန့်လူးစေသည်။ဖင်ယားလာစေသည်။

“ အိုအို..အမေ့..ဟင့်..မမသီတာ..ဟာ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ..အဲဒါဖင်ပေါက် မမရဲ့..အားအားယားတယ်..အဲ့ဒါကိုမရက်နဲ့လေ..ဟာဟာ..အို့..ဟင်းဟင်း”

အပျိုပေါက်လေး၏ ရေရွတ်မြည်တမ်းသံများကိုကြားရသော ကိုစိုးနောင် အရမ်းကျေနပ်သွားသည်။ သူကခိုင်ကြူသင်းကိုဖင်လိုးဖို့လည်း စိတ်ကူးထားသည်။

အပျိုပေါက်လေး ဖင်လိုးခံချင်လာအောင် ကျူံးသွင်းယူရန်လည်း အစီအစဉ်ချထားပြီးသား။ ယခု မြသီတာအောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏ စအိုပေါက်ကို ရက်ပေးကလိပေးလိုက်မှုမှာ အထိရောက်ဆုံးသော ဖင်ယားအောင်နှိုးဆွချက်မဟုတ်ပါလား။ သည်လို ဖင်အရက်ခံဖူး ပြီးသောမိန်းကလေး၏ စအိုထဲ လီးခိုးသွင်းကာ ဖင် လိုးရဖို့က ဘာမျှမခက်တော့ပါ။

“ သီတာရေ..တို့လီးအရမ်းတောင်နေပြီ.မနေနိူင်တော့ဘူး..လိုးချင်တယ်ကွာ”

ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြားမျက်နှာအပ်ကာ စအိုပေါက်ကို ထိုးကလိပေးနေရာမှ ခွါပြီးပြောသည်။

“ လိုးချင်ရင်လိုးလေ ကိုစိုးရ..သီတာ ကုန်းပေးနေတာပဲဟာ”

မြသီတာအောင်ကလည်း ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားမှ ခေါင်းငဲ့ကြည့်ကာပြော သည်။

“ ဖင်လိုးမှာနော်” 

“ ရတယ်..လိုး”

“ သမီးကိုရော မလိုးဘူးလား..ဦးလေး”

မြသီတာအောင်နှ င့်ခိုင်ကြူသင်းတို့နှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆိုသလို ပြောလာကြသည်။

“ သီတာ့ကို လိုးသလိုမျိုး လိုးမှာနော်..သမီးခံမလား” 

ကိုစိုးနောင်က အပိုင်ချည်ကာ မေးလိုက်၏။

“ ခံမယ်..ခံမယ်”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ရက် ဖင်ရက်လုပ်ပေးထားမှုကြောင့် တဏှာ ရမက်အရမ်းထန်ပြင်းနေသည့်အပြင် တခြားမိန်းမတစ်ယောက် လုပ်တာ ကိုမိမိလည်း ကျန်မနေပဲ လိုက်လုပ်ချင်သည့်စိတ်ကြောင့် အမောတကောပင်ပြောသည်။ ထိုအချိန်တွင် မြသီတာအောင်သည် သူမ၏ စအို၀တွင်တံတွေးအမြန်ဆွတ် လိုက်သည်။

ပြီးအချိန်ကိုက်ဟု ဆိုရမည်။ မြသီတာအောင် တံတွေးဆွတ်ပြီးသွားသည့် အချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်ကလည်းသူမ၏ ဖင်၀တွင်လီးကြီးတေ့ထောက်လိုက်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ဒူးနှစ်ခုကိုရှေ့ဘက်သို့ ခပ်ကျကျထောက်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်း ကို ကြမ်းပြင်နှင့် ထောင့်မှန်ကျကျ တည့်မတ်နေအောင် ထောင်လျှက်တင်ပါးဆုံကြီးဖုထစ် လုံးတက်လာသည့်တိုင်ခါးကော့ညွှတ်၍ ကုန်းပေးသည်။ ကိုယ်ရှေ့ပိုင်းကိုတော့မွှေ့ယာ ပေါ်တွင်ပိပြားနိူင်သလောက် ပိပြားအောင် လုပ်ထားသည်။ ဖင်လိုးခံနေကျမို့မြသီတာအောင်သည် ဖင်ချရာတွင် အကောင်းဆုံးအနေ အထားကို ကောင်းကောင်း အထာပေါက် နားလည်နေသည်။

“ အိုကေ.. ဒါဆိုသီတာနဲ့ သမီးတစ်လှည့်စီ လိုးမယ်..လာ.. သီတာ့ဘေးမှာ သီတာကုန်းသလိုမျိုးကုန်း။ သီတာ့ကို လိုးသလိုပဲသမီးကိုလိုးမယ်”

ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်းကိုလှမ်းပြောရင်း ကျကျနနတေ့ထောက်ထားမိပြီ ဖြစ်သော လီးကို မြသီတာအောင်၏ ဖင်ထဲဖိထိုးထည့်လိုက်သည်။ လီးသည်ဖင်လိုးနေကျ ဖြစ်သည့်အပြင် မြသီတာအောင်ကလည်း စအိုတွင်တံတွေးများခပ်ရွှဲရွှဲ ဆွတ်ပေးထား သည်မို့ဖိထည့်လိုက်သောအခါ လီးကြီးတစ်၀က်လောက်ပင် ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ၀င်သည်။ ဖင်လိုးဖင်ခံလုပ်နေကျဖြစ်သော်လည်း ဖင်လိုးသည့်ထုံးစံအတိုင်း လီးစသွင်း သည့်အခါ စအိုဝြပဲအာကျိန်းစပ်လျှက် အရမ်းနာသည်။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..အင့်ဟင့်ဟင့်..အား..အိ”

ခါတိုင်း သည်လိုဖင်ထဲ လီစထိုးအသွင်းတွင် မြသီတာအောင်သည် စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်ညည်းညူတတ်သည်။ ဖင်လိုးခံမှုတွင်နာကျင်မှုကပင် အရသာတစ်မျိုးဖြစ်လေရာ လီးဒဏ်ကြောင့် ဖင်ပေါက်ကျိန်းစပ် နာကျင်သည့်အတွက် အော်ဟစ်ညည်းတွားရခြင်းတရှုံ့မဲ့မဲ့ဖြစ်ရခြင်း အရမ်းမသွင်းရန်တောင်းပန်ရခြင်းတို့ကလည်း တစ်မူဆန်းသောအတွေ့အကြုံများဖြစ်သည်။

ယခုမိမိနှင့် အပြိုင်ဆိုသလို ခိုင်ကြူသင်းလည်း တစ်လှည့်စီ ဖင်လိုးခံတောမည့် အခြေအနေတွင် မိမိက အော်ဟစ်ညည်းတွား တောင်းပန်မည်ဆိုလျှင် ယခုမှ ဖင်စအလိုးခံမည့် အပျိုပေါက်မလေး လန့်ဖြန့်သွားကာ ဖင်လိုးမခံတော့ဘဲရှိမည်ကို မြသီတာအောင်က စိုးရိမ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကို ကိုစိုးနောင်ကအရမ်းဖင်လိုးချင်နေသလို မြသီတာအောင်ကလည်း ိုင်ကြူသင်းဖင်လိုးခံသည်ကို(လိုးသည့်လီးကလည်းသူမ၏ ဖင်ကိုလိုးသည့်လီးပင်ဖြစ်သည်မို့) အရမ်းကြည့်ချင်နေသည်။

ထို့ကြောင့် ကိုစိုးနောင်၏ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းမာမာ တုတ်တုတ်ကြီးတစ်၀က်သာသာလောက် ဖင်ထဲအသွင်းခံရမှုကြောင့်နာလှသော်လည်း ကြိတ်မှိတ်ခံလျှက်စုတ်သပ်ရုံ အနည်းငယ်ညည်းရုံသာပြုသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်းသည်အထာကို နားလည်ပါသည်။ သို့သော် သူသည် ဖင်လိုးသောအခါ ဖင်လိုးခံသည့်မိန်းမ၏ နာကျင်စွာအော်ဟစ်သံ တောင်းပန်အသနားခံ သံတို့ကို အရသာခံ နားဆင်နေကျဖြစ်ရာယခုမြသီတာအောင်ကသည်လို အသံတွေမပြု တော့သည့်အတွက် ဆားပေါ့သော ဟင်းကိုစားရသလို တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေသည်။ထို့ကြောင့် ကျန်နေသေးသောလီးတစ်၀က်ကို အားအပြည့်ထည့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။

“ ဘွပ်.. ဘုဗျစ်ဗျစ်..အမလေးလေး.. နာလိုက်တာဦးစိုးရဲ့..သိပ်မကြမ်းပါနဲ့..နာတယ်နာတယ်..အား” 

မြသီတာအောင် ကြိတ်မှိတ်မခံနိူင်ရှာတော့ပါ။ ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းမှုကလည်း ကြမ်းလွန်းသည် မဟုတ်ပါလား။ မြသီတာအောင်၏ ညည်းတွားအော်ဟစ်သံသည် ခိုင်ကြူသင်းကို လန့်မသွား စေပါ။ အမှန်ပြောရလျှင်အပျိုပေါက်ကလေး ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်က မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးထိုးသွင်းသည်ကိုပင်မသိ။ စောက်ပတ်ထဲ သွင်းနေသည်ဟု သာထင်နေသည်။

ကိုစိုးနောင်၏ လီးကြီးလှသောကြောင့် မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ် ထဲ အောင့်ကာ နာလှ၍ အော်ခြင်း ဖြစ်မည်ဟု မိမိအလိုးခံရသည့်အဖြစ်နှင့် စာနာကာတွေး သည်။ နာသော်လည်းမကြာမီကောင်းမည်ဟုအထာပေါက်နေသောခိုင်ကြူသင်းအတွက်မြသီတာအောင်၏ အော်ဟစ်သံသည် ရမက်ထစရာအကြောင်းတစ်ခုသာ ဖြစ်နေသည်။

မိမိဘက်သို့ ကိုစိုးနောင် ပြောင်းကာလိုးလာမည့်အချိန်ကိုသာ စောက်ပတ်တယားယား စောက်ရည် တရွှဲရွှဲနှင့် စောင့်လင့်နေသည်။ ကော့ထောင်ကုန်းထားသည့်တင်ပါးပင် တဆတ်ဆတ်လှုပ်ခါ၏။ ကိုစိုးနောင်မှာလည်း (အသစ်လေးကိုကြိုက်တတ်သည့် လူ့သဘာ၀အတိုင်း) သူလိုးနေကျ မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်ထက် အပျိုပေါက်လေး၏ စအိုနုနုသစ်သစ် လေးကိုလိုးချင်စိတ်က ပိုများနေလေရာ မြသီတာအောင်အတွက်အလှည့်ပေးရမှု အမြန်ပြီး စေရန်အတွက်ဖင်ထဲ လီးထိုးထည့်ပြီးသည်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

“ ဘွပ်..အားအား..ဖွတ်ဘွပ်..ဖြည်းဖြည်းဦးစိုးရဲ့..အား..သိပ်မကြမ်းပါနဲ့”

ကိုစိုးနောင်၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖင်လိုးသံများနှင့်အတူ မြသီတာအောင်၏ အော်ဟစ်သံများညည်းတွားတောင်းပန်သံများရောယှက်ပေါ်ထွက်နေသည်။

“ မမသီတာကလည်း အော်လှချည်လား.. နည်းနည်းတော့ အောင့်ခံမှပေါ့.. လိုးရင် အစမှာ ဒီလို နာတာကိုလည်းသိသားနဲ့”

ခိုင်ကြူသင်းက လူတတ်ကြီးလုပ်ကာ ပြောလိုက်သေးသည်။

“ ဒါတော့ သိတာပေါ့.. အခု ဦးစိုးက စစခြင်းကြမ်းလွန်းလို့ ပြောနေရတာ..ဘွပ်.. အိုး.ကြည့်ပါလား..တအားဆောင့်ပြန်ပြီ..နာတယ်လို့ဆို..ဘွပ်ဘုဘုပ လွတ် အား”

မြသီတာအောင်က ခိုင်ကြူသင်းကို ပြန်ပြောနေစဉ် ကိုစိုးနောင်က အားပိုထည့် ကာပို၍ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုက်သောကြောင့် မြသီတာအောင်၏ စကားလမ်းကြောင်းက ကိုစိုးနောင်ဘက်ပြောင်းလာသည်။ ဖင်လိုးနေလေပြီမို့ဖင်ဇိမ်တွေ့စပြုလာသည်။

မြသီ တာအောင် အရသာစတွေ့ချိန်မှာပင် ကိုစိုးနောင်က ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ရာ သူမ၏ စအိုပေါက်တွင် ပူကနဲပင်ဖြစ်သွားသည်။ ကျိန်းစပ်သည်။ ဖင်ထဲ မှလီးကျွတ်ထွက်သွား၍ ဟာတာတာကြီးလည်းဖြစ်ကျန်ရစ်သည်။ ဆက်လိုးပေးဖို့ပြောချင်သော်လည်း ခိုင်ကြူသင်းကို အလှည့်ပေးရအုန်းမည်မို့ အသာငြိမ်နေလိုက်တော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၏ ဖင်ပေါက်မှလီးဆွဲထုတ်ပြီးသည်နှင့် ခိုင် ကြူသင်းဘက်သို့နေရာပြောင်းသည်။ နေရာပြောင်းရင်းမိမိလီးကိုလည်း တံတွေးဆွတ် လိုက်သေးသည်။

လီးတစ်ချောင်းတည်းကို မိန်းမနှစ်ယောက်က ရှယ်ယာခွဲကာ အလှည့်ကျအလိုးခံဖို့ တန်းစီကုန်းပေးရာတွင် ဘေးချင်းယှသ်လျက် အသားချင်းထိနေအောင် ပူးပူးကပ်ကပ်ကုန်းပေးရသည်။ ဒါမှ လိုးသူယောက်ျားအနေဖြင့် မိန်းမတစ်ယောက်မှ တစ်ယောက်သို့ နေရာပြောင်းရာတွင် ခြေတစ်လှမ်းမျှ ရွှေ့လိုက်ရုံနှင့် အလုပ်ဖြစ်သည်။ 

ယခုမြသီတာအောင်ရော ခိုင်ကြူသင်းပါ သည်လို တန်းစီခံမှုအတွေ့အကြုံ မရှိ။ လိုးမည့်ယောက်ျားကိုစိုးနောင်ကလည်း ဒါမျိုးလက်တွေတစ်ခါမျှမလုပ်ဖူးသေး။ သည်တော့ မြသီတာအောင်နှင့် ခိုင်ကြူသင်းတို့နှစ်ယောက် တန်းစီကုန်းထားသည်မှာ အထာမကျ။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် သုံးပေသာသာခန့်ပင် ကွာနေသည်။ ပြီးတော့ ညီညီညာညာ တန်းစီထားသလိုမျိုးလည်း မဟုတ်။ မြသီတာအောင်က အနောက်ရောက် ကာခိုင်ကြူသင်းကအရှေ့ရောက်နေသည်။ 

ထို့ကြောင့် ဖင်ပြောင်းလိုးနိူင်ရန် အကူးတွင် ကိုစိုးနောင်မှာခြေလှမ်းလေးငါးလှမ်းလောက်ကိုပင် သွားရသည်။ ဒီလိုသွားရသည့်အတွက် တစ်ခုတော့ အဆင်ပြေသည်။ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို တံတွေးများစိုရွှဲအောင်ဆွတ်ဖို့အချိန်ကောင်းကောင်းရသည်။ ဖင်ချရာတွင် လိုးမည့်လီးထက်အလိုးခံမည့် စအိုတွင်တံတွေးဆွတ်တာက ပိုကောင်းသည်။ ပိုအဆင်ပြေသည်။ သို့ရာတွင် ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖင်လိုးခံဖူးသူမဟုတ်။ ဖင် လိုးတာကိုပင် သိစရာအကြောင်းမရှိသည့်အတွက် ဖင်၀တွင်တံတွေးဆွတ်လျှင် အပျို ပေါက်ကလေးကမေးလားမြန်းလားလုပ်အုန်းမည်။

ဖင်ချဖို့တံတွေးဆွတ်ကြောင်းသိသွားလျှင် ဖင်မခံဟု ငြင်းပယ်မှာကိုလည်း ကိုစိုးနောင်က ကြိုတွေးထားသည်။ ထို့ကြောင့်သူလိုး ရမည့် ကောင်မလေး၏ ဖင်ပေါက်တွင်တံတွေးမဆွတ်ပဲ ကိုယ့်လီးကိုသာတံတွေးဆွတ် ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုမှ ဖင်စအလိုးခံရမည့် ဖင်အပျိုစစ်စစ်လေး၏ စအိုထဲ အ၀င်ချောနိူင် သမျှချောစေရန် ကြိုးပမ်းလိုက်ခြင်းပင်။

ဖင်လိုးခံဖူးသူ မဟုတ်သောကြောင့် ခိုင်ကြူသင်း ကုန်းပေးထားပုံက မြသီတာ အောင်လိုတော့ စနစ်မကျပါ။လေးဘက်ထောက်ထားသလိုမျိုးသာဖြစ်သည်။ သို့သော် ကိုစိုးနောင်က အနေအထားမပြင်ခိုင်းတော့ပါ။ လေးဘက်ကုန်းပေးထားသော ခိုင်ကြူ သင်း၏ဖင်လေးနောက်တွင် ကပ်ကာနေရာယူသည်။ ဖင်သားခြမ်းတစ်ခုကို ဘယ်လက် ဖြင့်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်ပြီး စူတူတူလေးပေါ်လာသော စအို၀တွင်လီးတေ့ထောက်သည်။

“ ဟာ..ဦးလေး..အဲဒါ ဖင်ကြီး” 

ဖင်၀တွင် လီးတေ့ထောက်ခံရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းက စောက်ပတ်နှင့် အပေါက်မှားကာ ထောက်လာသည်ထင်၍ ကမန်းကတန်း ပြောလိုက်ရှာသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကတော့ ဘာမှရှင်းပြမနေပါ။ သည်လို ပထမဆုံးဖင်အလိုးခံမှုတွင် ဖင်ပေါက်ထဲ လီး၀င်အောင်သွင်းဖို့က အရေးအကြီးဆုံးဆိုတာ နားလည်ထားသည့် အတိုင်းလီးတေ့ပြီးသည်နှင့်အားထည့်ကာ ဖိချထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

ခိုင်ကြူသင်းမှာဖင်လိုးမခံဘူးပါ။ သည်တော့ ဖင်ထဲလီးအ၀င်အဆင်ပြေစေ ရန်စအို၀ဖွင့်ပေးတာတို့၊ လီး၀င်လမ်းကြောင်းဖြောင့်စေရန် ဖင်ကိုကော့ထောင်ပင့်တွန်းတာမျိုးတို့ မလုပ်ပေးတတ်ပါ။ သူမ၏ဖင်ပေါက်ကလည်း တကယ့် အစိမ်းသက်သက်။ ကျဉ်းကျဉ်းလေး။ ဒါပေမယ့် ကိုစိုးနောင်တို့က ဖင်လိုးနေကျ။ ဖင်လိုးလည်းကျွမ်းသူ။ ဖင်ထဲလီး၀င်အောင်ဘယ်လိုသွင်း၍ ဖင်လိုးခံသူမိန်းမ နာကျင်မှုရောနှောနေသည့်ဖင်လိုးခံမှုအရသာကို စွဲမက်သွားအောင် ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမည်ဆိုသည့်အထာတွေကို ကောင်းကောင်း နားလည်သည်။ ဖင်ထဲလီးထိုးသွင်းချလိုက်သည်နှင့် အပျိုပေါက်ကလေး၏ခါးကို ညာလက်နှင့်ဝိုက်ပတ်ကာပိုင်ပိုင်နိူင်နိူင်ထိန်းကိုင်သည်။

ဘယ်လက်ကပုခုံးကိုလှမ်း၍ ချုပ်ကိုင်သည်။ ကောင်မလေးဘယ်လိုမှ ရုန်းမထွက်နိူင်။ ကိုစိုးနောင် လွှတ်မပေးသမျှ မလွတ်တော့။ အပိုင်အနိူင်ချုပ်ကိုင်ထားကာအားထည့်၍ ဖိထိုးသွင်းချသည့်တိုင် လီးကကြီးလွန်းရှည်လွန်းပေရာ တစ်ချက်တည်းနှင့်အဆုံးမ၀င်။ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ တစ်၀က်သာတစ်၍တိုး၀င်သွားသည်။

“ အမေရေ..နာလှချည်ရဲ့..ဖင်ထဲ၀င်နေပြီ.. အရမ်းနာတယ်..ပြန်ထုတ် ပြန် ထုတ်..သေလိမ့်မယ်..ဦးလေးရဲ့..ဘွပ်ဘုဘုအားအား..ဆက်သွင်းပြန်ပြီ..မလုပ်ပါနဲ့..အမ လေး..နာတယ်..သနားပါအုန်းရှင့်..ဘွပ်. အား..ဖင်ကွဲလိမ့်မယ်.. မရဘူး..မဖြစ်ဘူး.. လွှတ်ပါ..အားရှီး..သေပါပြီ”

လီးအဆုံး၀င်မှ အထာကျကာအလုပ်ဖြစ်မည်မို့ ကိုစိုးနောင်မှာ အပျိုပေါက်လေးကို သနားသော်လည်း မညှာနိူင်။ ခါးအားပေါင်အားတို့သာမက ကိုယ်အလေးချိန်ကို ပါဖြည့်ထည့်ကာ တအားပင်ထိုးသွင်းသည်။ ရက်စက်ရာတော့ကျသည်။ ဒါပေမယ့် မတတ်နိူင်ပါ။

သည်လိုတအားဖိသွင်းမှသာ ဖင်ပေါက်ထဲလီးတစ်ချောင်းလုံး ၀င်မည်။ တစ်၀က်တစ်ပျက်နဲ့ဆိုကောင်လေးအရသာမတွေ့ရဘဲ နာတာသာ အဖတ်တင်ကာဖင်လိုး ခံရမှုကို လုံး၀ ကြောက်လန့်သွားပေလိမ့်မည်။ လီးအဆုံး၀င်အောင်သွင်းကာ ဖင်ဇိမ်တွေ့အောင် လိုးပေးလိုက်လျှင်တော့ အစရှိ အနောင်နောင် ဆိုသလို နောင်တွင်လည်းသဘောရှိ ဖင်လိုးနိူင်ပေမည်။ မညှာတမ်းအတင်းအားထည့်ဖိထိုးသွင်းရာ လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အဆုံး၀င်သွားလေတော့သည်။ 

ယခုမှဖင်လိုးခံဖူးသော ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ ခံရသည့် ဝေဒနာက မသက်သာပါ။ လီးကလည်းစံချိန်လွန်အောင်ကြီးလှသည်ကိုး။

“ နာတယ်ဦးလေးရာ..အရမ်းနာတယ်..သေမှာပါပဲ.. ဖင်ထဲမှာကြပ်သိပ်ဆို့နေ တာပဲ..ဘာဖြစ်လို့ဖင်ထဲထိုးထည့်ရတာလဲ.. လိုးစရာစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးရှိနေရက်နဲ့ ဦးလေးရာ..ရက်စက်တယ်..ဟင့်ဟင့်”

“ ဘယ်လိုလဲ..တို့ကိုတော့ပြောပြီး.. အခုမင်းလည်းအရမ်းအော်.. အိုအမေ့ ဦးစိုးကလဲ”

မြသီတာအောင်က နာလွန်း၍ အော်ဟစ်ညည်းတွားနေသော ခိုင်ကြူသင်းအနားတွင် လာရပ်ကာပြောသည်။ ထိုသို့ပြောနေခိုက် ကိုစိုးနောင်က သူမ၏ စောက်ပတ် ကိုတစ်ချက်လှမ်းနှိုက်ကာ ခပ်တင်းတင်းလေးလိမ်ဆွဲလိုက်ရာ ပြောစကားကိုပင်ဆုံးအောင်မပြောနိူင်တော့ပဲ ညုသံလိုလို ခရာသံလိုလို ရေရွတ်သံလေးများပြုလိုက်မိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းသည် ညည်းတွားမြည်တမ်းနေသော်လည်း ရုန်းကန်ထွက်ခြင်း တော့မလုပ်ပါ။သူမ၏သွေးသားများကဖင်လိုးခံရမှုကို ကောင်းကောင်းအရသာတွေ့နေ လေပြီ။

ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖင်ထဲအဆုံး၀င်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ဖိကပ်ထိုးသိပ်၍ စိမ်နှစ်ထားသည်။ ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းလှုပ်ရှားမှုလေးပင် မလုပ်သေး။ ဖင်ခေါင်းပေါက် ကတော့တစ်ကယ့်ကို ကျဉ်းလှသည်။ အသက်(၁၂)နှစ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသည့် ချာတိတ်မလေး၏ ဖင်ပေါက် မဟုတ်ပါလား။ သဘာ၀အနေနှင့်ဆို ကိုစိုးနောင်လိုးဖူး သော အရွယ်ရောက်ပြီးအမျိုးသမီးများ စအိုပေါက်ထက် များစွာကျဉ်းကြပ်နေပေသည်။ လီးသည် ထိုဖင်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေး ထဲတွင် လေ၀င်ပေါက်မရှိအောင် တစ်ဆို့ပြည့်သိပ် နေသည်။

“ ဦးရဲ့ လီးကြီးက သမီးဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲမှ ာအဆုံး၀င်နေပြီကွ..ကောင်းလာပြီ မဟုတ်လား”

ကိုစိုးနောင်က မေးရင်း ကောင်မလေးဖင်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ် တစ်ချက်ပုတ် သည်။ လီးတန်ကိုလည်း ငေါ့ကနဲ နေအောင်တစ်ချက်တော့လိုက်သည်။ လီးတော့လိုက်မှု ကြောင့်ဖင်ပေါက်အတွင်းဖက်တွင် သိမ့်ကနဲလှုပ်သွားကာ ခိုင်ကြူသင်းကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲထသည်။

“ ဟာ..အထဲမှာကြပ်ပြီး အရမ်းနာနေတာ.. ပြန်ထုတ်လိုက်ပါလား ဦးလေးရာ.. နာလွန်းလို့ပါ”

ခိုင်ကြူသင်းက ငိုမဲ့မဲလေးပြန်ဖြေရှာသည်။ သူမ၏ စအိုကတော့ အလိုလိုပင်တော့ပေးသော လီးလှုပ်ရှားမှုကိုတုန့်ပြန်ကာ ဖျစ်ညှစ်စုပ်ဆွဲသည်။ ကိုစိုးနောင်အဖို့လည်း အရသာထူးသွားသည်။

“ သူ့စောက်ပတ်ကို နှိုက်ပွတ်ပေးလိုက်ပါလား ဦးစိုးရ.. ဖင်လိုးခံတဲ့ အခါ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ပေးရင်ဖီလင်တက်ပြီးနာတာတွေပျောက်တာပေါ့”

မြသီတာအောင်က ဘေးမှ၀င်ကာအကြံပေးသည်။

ခိုင်ကြူသင်း ရုန်းကန်ထွက်မသွားတော့ပါ။ ခေါင်းစိုက်ခါခါးကော့ ဖင်ထောင် လျက်ကုန်း၍ဖင်လိုးခံမှုအနေအထားလည်း ကျနမှန်ကန်သွားသည်။ ဖင်ခံမှုတွင် အထာကျဝါရင့်နေသော မြသီတာအောင် ကုန်းပေးခဲ့ပုံကို ကြည့်ရှုနည်းယူထားမှုအခံတွင် လီးက ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးဝင်လျှက်သပ်လျှိုပင့်တင်သလို ရှိသွားမှုနှင့်ပေါင်းလိုက်သော အခါသူ့အလိုလိုအနေအထားပုံစံမှန်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

ဖင်ထဲလီး သွင်းလိုက်ပြီးနောက် မိမိဖင်လိုးနေသော မိန်းမ၏တင်ပါးကြီးကို လက်ဝါးဖြင့်ရိုက်ရခြင်းသည် ဖင်လိုးသူယောကျာ်းအတွက်လည်း အလွန်ပင် အားရ ကျေနပ်၍စိတ်ထစေပေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် အပျိုပေါက်မလေးနေရာယူ မှန်သွားသည်နှင့် လီးကြီးကိုဆောင့်လိုးသွင်းရန်အတွက် စအိုထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။ အဆုံးဝင်နေသော လီးဆွဲထုတ်ခြင်းသည် ဆောင့်လိုးသွင်းရန်ဖြစ်ကြောင်းနားလည်သောခိုင်ကြူသင်းသည် ကမန်းကတန်းတောင်းပန်လိုက်ရှာသေးသည်။

“ အရမ်းကြီးမဆောင့်..ဘွပ်ဘု..အမလေးလေး နာတယ်ဦးလေး”

တအားမဆောင့်ရန်တောင်းပန်သည့်အသံမဆုံးမှီမှာပင် ကိုစိုးနောင်ကဆွဲ ထုတ်ယူပြီးသော လီးကို အားနှင့်ပြန်ဆောင့်သွင်းသည်။ လီးတန်ကြီးသည် တင်းကြပ်စီးပိုင်သောဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်တိုးဝင်သည်။ စအိုဝကျိန်းစပ် သည်။

ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ နင့်ကာ အောင့်သည်။ ခိုင်ကြူသင်း အော်ဟစ်လိုက်ရရှာသည်။ ဖင်လိုးလျှင် ဖင်ခံသည့်မိန်းမ ဘယ်လောက်အော်အော် အပြတ်ဆော် အပီ ဆောင့်ရသည့်အထာကို နားလည်နေသော ကိုစိုးနောင်သည် အားဖြင့်လိပ်ဝင်သွားသော လီးကြီးကိုဆတ်ကနဲပြန်ထုတ်သည်။ ပထမအချက်တုန်းကလိုအသာအယာဆွဲထုတ်ခြင်း မဟုတ်။ ဒစ်အရစ်နားပေါ်အောင် ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ပြီး အားထည့်ကာပြန်ဆောင့်လိုး သွင်းသည်။

“ ဗျစ်..ဦးလေး. .ဘွပ်အားပါးပါး.. ဗျစ်..သိပ်မကြမ်း..ဘွပ်..အမလေးလေး..ဗျစ်..ဖြည်းဖြည်း..ဘွပ်ဘုဘု..အားအားအား”

လီးဆွဲထုတ်သံ၊ ခိုင်ကြူသင်း၏တောင်းပန်သံတစ်ပိုင်းတစ်စ၊ ဖင်ထဲလီးကြီး ဆောင့်လိုးလိုက်သံ၊ကောင်မလေး၏အော်ဟစ်သံတို့ စည်းချက်ညီညီပေါ်လာသည်။

ကို စိုးနောင်က မြန်မြန်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ အချက်(၂၀)ခန့်ဆောင့်လိုးအပြီးတွင်တော့ ခိုင်ကြူသင်းတောင်းပန်သံတွေအော်သံတွေပျောက်ကုန်သည်။ ဖင်လိုးသံနှင့်ဖင်လိုးခံကောင်မလေး၏အရသာတွေ့၍ မြည်တမ်းလာသည့် ညည်းညူသံလေးတွေသာပဲ့တင်ထပ်နေသည်။

“ ဘွပ်ဘုဘွပ်ဘု..ဆောင့်ဆောင့်..တအားဆောင့်..ဘွပ်ပလွတ်”

ဖင်ပေါက်မှလီးဒစ်အရစ်ပေါ်လာသည်အထိ ဆွဲထုတ်ကာ အားအပြည့်ထည့်၍ လိုးဆောင့်သည်။ လီးတစ်ချက်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ဒူးကိုကော့ကာဆန့်ကာအားဖြည့်ထည့်သည်။

“ အားပါးပါး..အိ..ကောင်းလိုက်တာ.. လီးကိုအဲလိုမျိုး ကော့ကော့ဆောင့်ပါ ဦးလေးရဲ့..အမလေးလေး”

“ ဘယ်လိုလဲ..ဖင်လိုးခံရတာကောင်းလား.”

“ ကောင်းတယ်ဦးလေးရာ..သိပ်ကောင်းတာပဲ” 

“ ဖင်မှာဘယ်လိုနေလဲ”

“ ဦးလေးရဲ့လီးကြီးပြည့်သိပ်နေတာပေါ့”

“ ဆောင့်လိုက်ရင်ကော” 

“ ဖင်ထဲနင့်နင့်သွားတာပဲ..ဆောင့်လေဦးလေးရ”

“ ဟိတ်..အချက်ငါးဆယ်စေ့ပြီနော်..သီတာ့အလှည့်”

ဖင်လိုးဖင်ခံလုပ်နေကြသူနှစ်ယောက်မှာ အပေးအယူမျှနေကြရာ မြသီတာ အောင်ကိုပင်မေ့သလိုဖြစ်နေသည်။
တစ်ယောက်လျှင် အချက်ငါးဆယ်စီဆောင့်လိုးပေး မည်ဟုခွဲတမ်းချပေးထားသည်ကိုလည်း သတိမရနိူင်။ လိုးကောင်းကောင်းနှင့်အပြတ်တွယ်နေကြသည်။ မိမိအလှည့်ကို ရမက်ပြင်းစွာစောင့်နေလေသော မြသီတာအောင်မှာတော့ ဘယ်မေ့လေမည်နည်း။ ကိုစိုးနောင်၏ဆောင့်ချက်များကို မြသီတာအောင်ကရေတွက် မှတ်သားထားသည်။ အချက် (၅၀)ပြည့်သည်နှင့်သတိပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် သွက်လက်အားပြင်းစွာဖင်ဆောင့်လိုးနေလေရာ မြသီတာ အောင်သတိပေးလျှင်ပေးခြင်းချက်ချင်းမရပ်နိူင်။

ငါးချက်ပိုဆောင့်မိသွားသည်။ သူကလည်းမရပ်ချင်။ လိုးကောင်းလှသော အပျိုပေါက်လေး၏ စအိုပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကိုဆက်လိုးချင်နေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့ပြီးလုလုပင် ရှိနေသည်။ ဘယ်မှာရပ်လိုက်ချင်ပါမည်နည်း။ သို့သော် အလှည့်ပေးရဖို့ကလည်းရှိနေသောကြောင့် ကိုစိုးနောင်သည်ငါးချက် ပိုဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးနောက် မရပ်ချင်ရပ်ချင်နှင့်မနည်းကြီးရပ်ကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင် ပေါက်ထဲမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ ဦးလေးရယ်..သမီးပြီးတော့မှာ.. လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်ပေး ပါလား”

ခိုင်ကြူသင်းကအမောတကောပြောလိုက်လေသေးသည်။

“ ခဏလေးစောင့်..ခဏလေး” 

ကိုစိုးနောင်သည် ဆွဲထုတ်ပြီးသောလီးကိုအရင်းပိုင်းလောက်မှကိုင်ထိမ်းကာ မြသီတာအောင်ဘက်သို့အမြန်ကူးသည်။ လီးကိုလည်းအမြန်ပင်ဆောင့်ထိုးသွင်း ထည့်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်းစအိုဝကိုကျကျနနဖြဲ၍အသင့်လုပ်ပေးထားပါ သည်။ ကိုစိုးနောင်မှာ မြသီတာအောင်၏ဖင်ကိုအချက်(၅၀)ပြည့်အောင်အမြန် ဆောင့်လိုးပြီး ခိုင်ကြူသင်းဘက်ပြန်ကူးချင်ဇောကထန်နေရာ ဖင်ပေါက်ဝကိုကျကျနနမချိန်ဘဲဆောင့်ထိုးချမိသည်။ ဖင်ပေါက်ဆိုတာကစောက်ပတ်နှင့်မတူ။ ကျဉ်းသည်။နေရာကလည်းစောက်ပတ်ထက်သေးသည်။ ဖင်ထဲသွင်းလျှင် စအိုဝတွင်လီးကိုကျကျနနတေ့ထောက်ပြီးဖိထိုးမှသာဝင်နိူင်သည်။ အလောတကြီး ရမ်းထိုးသောကိုစိုးနောင်လီးမှာဖင်ထဲမဝင်စောက်ပတ်ထဲချော်ဝင်သည်။

“ ဦးစိုး..စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားပြီ..ဖင်မဟုတ်ဘူး”

“ ဘွပ်ဖွတ်ဘုဘုဗလွတ်” 

မြသီတာအောင်က ကမန်းကတန်း ပြောလိုက်ပါသေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကတော့မြန်မြန်ပြီးချင်ဇောပြင်းပြထက်သန်နေရာ ဝင်သွားပြီဆို ကျူံးဆောင့်လေတော့သည်။

“ ဟိတ်..ဖင်ထဲမဟုတ်ဖူးဆို..အဲဒါစောက်ပတ်..အင့်အိ”

မြသီတာအောင်က ထပ်ပြောသည်။ စောက်ပတ်လိုးခံရတာလည်း အရသာတွေ့ ပေရာ ရေရွတ်သံတွေတော့ထွက်သည်။

“ ရတယ်..စောက်ပတ်ပဲချမယ်..လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ပေး”

ဖင်ပေါက်ထဲ သွင်းရာတွင် စောက်ပတ်ထဲ ချော်ဝင်သွားတော့ပြန်မထုတ်တော့။ မြသီတာအောင်၏ အကြိုက်လိုးဆောင့်မှုဖြစ်သော လက်နှစ်ဘက်နောက်ပစ်ထားကာဆွဲတင်၍ ဆောင့်လိုးပေးနိူင်ရန်သာပြောလိုက်သည်။

မြသီတာအောင်ကလည်း စောက်ပတ်ကို ဆောင့်လိုးတော့မည်ဟု ဆိုသော အခါ တွင်တော့ ဖင်ထဲ လီးမဝင်ဘဲရှိမှုကို ဘာမှပြသနာလုပ်နေတော့။ မိမိ၏လက်နှစ်ဖက်ကို အမြန်ပင်နောက်ပစ်ပေး လိုက်လေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် သူမ၏လက်ကောက်ဝတ်များကိုဘယ်ညာလက်နှစ်ဘက် ဖြင့် မိမိရရဆုပ်ကိုင်ကာ နောက်သို့ရနိူင်သမျှဆွဲယူသည်။

လက်နောက်ပစ်ရက်နှင့် မြသီတာအောင်၏ ကိုယ်သည် ကော့တက်လာသည်။ လီးက စောက်ပါတ်ထဲထိုးသွင်းလျှက်ဖြစ်ကာ ဒူးနှစ်ဘက်ကလည်းကွေးထောင်ထားလေသောကြောင့်ကိုယ်လုံးသည် မတ်မတ်တော့မဖြစ်။ခါးအစွမ်းကုန်ညွှတ်၍ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကြွနေသောအနေအထား သာဖြစ်သည်။

ဤကိုယ်နေဟန်ထားသည် စောက်အုံဝန်းကျင်ကို အပြည့်အဝတစ်ရစ်နေ စေသည်။ ပေါင်ချန်ဝန်းကျင်ဆီးစပ်တစ်ဝိုက်နှင့် စောက်အုံပတ်လည်ရြွှိကက်သားတို့ သည်အပြည့်အဝတင်း၍နေသည်။ စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုရှုံ့ကာညှစ်ထားသည့်အနေ အထားမျိုးဖြစ်သည်။ လိုးရသည့်လီးနှင့် စောက်ခေါင်းပေါက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတို့သာမက စောက်အုံတစ်ခုလုံးပင်အပြည့်အဝစီးစီးပိုင်ပိုင်ထိကပ်၍နေသည်။

ကိုစိုးနောင်သည် ဆောင့်အားသန်သူဖြစ်၍သာ လီးကိုစောက်ပတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းဆောင့်လိုးနိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်လို ခါးအားပေါင်အားမသန်သည့်ယောကျာ်းဆိုလျှင်တော့ တင်းကြပ်စွာစုပ်ညှစ်သလို ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ထဲမှလီးကို ဆွဲပင်ထုတ်နိူင်မည်မဟုတ်။ ထို့ပြင် စောက်ပတ်၏စုပ်အားညှစ်အားပြင်းပြင်းကြောင့်သုတ်ရည်များပင်ပန်းထွက်ကုန်နိူင်ပေသည်။ ကိုစိုးနောင်အဖို့ကတော့ လိုးအားဆောင့်အားလည်းကောင်း သုတ်ရည်လည်း ကောင်းကောင်းထိန်းနိူင်သည့်အတွက်အားပြင်းပြင်းဆောင့်ချက်သွက်သွက်နှင့်လိုးပေး နိူင်သည်။

မြသီတာအောင်အဖို့လည်း အခြားသော ကိုယ်နေဟန်ထားလိုးနည်းပုံစံတို့ဖြင့် အလိုးခံရမှုနှင့်မတူ။ တင်းကြပ်စီးပိုင်သော ထိတွေ့မှုကို အပြည့်အဝခံစားရသည်။ ဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်လိုးခိုက်သည်နှင့် မြသီတာအောင်တစ်ချီ ပြီး သွားသည်။ သူမ ခွဲတမ်းရထားသောဆောင့်ချက်(၅၀)ပြည့်အောင် ကိုစိုးနောင်က အံခဲကာဆက်ဆောင့်သည်။ သည်အနေအထားတွင် ကိုစိုးနောင်သည် အားတော့အတော်စိုက်ရသည်။

သုတ် ရည်မထွက်ရအောင်လည်း အံခဲကာ ထိန်းနေရသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေရွှဲနေလေပြီ။ တအားကျူံးဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ရာခွဲတန်းပြည့်ရန် ဆောင့်ချက်သုံးချက်အလို တွင်မြသီတာအောင် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားပြန်သည်။ အပြီးအတော်ကြမ်းသည်။ ကောင်မကြီးမှာဖင်ဆုံကိုအပြတ်ခါယမ်းသည်။

စောက်ပတ်ညှစ်အားကလည်းပိုကြမ်း လာသည်။ ကိုစိုးနောင်သုတ်ထွက်လုလုပင် ဖြစ်သွားသည်။ ကျန်နေသောဆောင့်ချက်သုံး ချက်ကိုပင် ဆက်မဆောင့်နိူင်တော့။မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲမှသူ့လီးကိုသာ အမြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရသည်။မြသီတာအောင်မှာနှစ်ခါပြီးရသည်မို့ သူမအတွက်ခွဲတမ်း ပြည့်မပြည့်ကိုပင်မသိနိူင်တော့။

စောက်ပတ်ထဲမှလီးဆွဲဖြုတ်သွားသည့်အတွက် မိမိ အတွက်ပေးသော ဆောင့်လိုးချက်(၅၀)ပြည့်သွားပြီဟုသာမှတ်လိုက်ရသည်။ ပြီး သွားခဲ့ ပြီမို့လည်းလီးဆွဲဖြုတ်သွားခြင်းအတွက် ဆန့်တငံ့ငံ့ကြီးသိပ်မဖြစ်တော့။ ခိုင်ကြူသင်းကတော့မြသီတာအောင်လိုမဟုတ်။

မြသီတာအောင်ကိုအချက် (၅၀)ဆောင့်လိုးပေးပြီးလျှင် မိမိဘက်သို့ ကိုစိုးနောင် ပြောင်းကာလိုးမည်မို့ ဆောင့်ချက် များကိုသေသေချာချာပင် ရေတွက်ထားခဲ့သည်။ (၄၇)ချက်ဆောင့်ပြီးချိန်တွင် လီးကြီးဆွဲ ထုတ်လိုက်သောအခါ ဖင်ထဲကိုပြောင်းထည့်ကာလက်စသိမ်းသုံးချက်ဆောင့်လိုးလေ မည်လားဟုပင် ထင်လိုက်သေးသည်။ သို့သော်ကိုစိုးနောင်က မိမိဘက်သို့ ကူးလာသည်မို့ ကြောင်သလိုလိုပင် ဖြစ်သွားသည်။

ဘာမျှအဆင်သင့်မဖြစ်။ ဒူးတုတ်ကာ ဖင်ထောင်လည်း မဟုတ် လေးဘက်ထောက်လည်းမကျသောအနေအထားဖြင့်သာ ရှိနေသည်။ ဖင်ဖြဲပေးတာတွေဘာတွေကို လည်းမလုပ်ထားမိ။ ကိုစိုးနောင်ကတော့ ခိုင်ကြူသင်းဘက်ကူးလာသည်နှင့် ကောင်မလေး၏ဖင် တစ်ခြမ်းကို ဘယ်လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်သည်။ 

ဟပြဲပြဲဖြစ်သွားသော စအိုပေါက်တွင် လီးကိုကျကျနနတေ့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်လေးကိုအတော်ကြီးကို ကြိုက်နေသည်။ မြသီတာအောင်တုန်းကလို ချော်သွားမည် စိုးရိမ်သောကြောင့်ဖင်တစ် ခြမ်းဖြဲလျှက်စအိုဝတွင် လီးကိုကျကျနနတေ့ထောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖင်ဝလီးတေ့လာတော့မှ မိမိကိုပြောင်းကာဖင်ဆက်ချတော့မည်မှန်း ခိုင်ကြူသင်းသိလေတော့သည်။ သည်တော့ကောင်မလေးကခါးညွှတ်ဖင်ကော့ပေးသည်။ 

ထောင်သလိုဖြစ်နေသောခါးကိုအောက်သို့ အမြန်စိုက်ချသည်။ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကိုမွှေ့ယာပေါ်ကပ်နိူင်သမျှကပ်ပေးသည်။ ကိုစိုးနောင်ကလည်း ဖင်ဝတွင်တေ့ထောက်ထားသော လီးကို အားထည့်ကာ ဖိဆောင့်သွင်းချသည်။ လီးထိုးသွင်းလိုက်ချိန်တွင် ဖင်ဖြဲထားသောဘယ်လက်ဖြင့်ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်သားဘေးကိုတစ်ချက်ရိုက်လိုက်သေးသည်။ ပြီးတော့ဘယ်လက်ကိုပေါင်ကြားထဲထိုးနှိုက်ကာ စောက်ပတ်ကိုကိုင်ပွတ်သည်။ လီးထိုးသွင်းလိုက်သည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း၏လိုးလက်စဖင်ပေါက် ပြဲအာ ထွက်ကာအရမ်းနာသည်။

သည်ကြားထဲစောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်နှိုက်ကလိခံရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းအဖို့ဖင်ပေါက်ထဲလီးအဝင်အောင့်၍နာသွားမှုကိုသာ ဝေဒနာအဖြစ်ခံစား လိုက်ရပြီးနောက်ဆက်၍တော့ အရသာတွေချည်းရရှိခံစားနေရသောအခြေအနေသို့ တမဟုတ်ခြင်းပြောင်းလဲသွားသည်။

ကိုစိုးနောင်မှာ မြသီတာအောင်ကိုအလှည့်ပေး ဖင်လိုးခဲ့စဉ်က သုတ်ထွက်လုလုဖြစ်လျှက် မနည်းကြီးပင် ထိန်းထားခဲ့ရလေရာယခုတော့ ကြာကြာဆက်ထိန်းနိူင်ဖို့လမ်းမမြင်။ခိုင်ကြူသင်း၏ ခွဲတမ်းဖြစ်သော ဆောင့်ချက်(၅၀) ပြည့်အောင်ပင်ဆောင့်မှဆောင်နိူင်ပါတော့မည်လား ဟုမိမိကိုယ်ကိုစိတ်မချဖြစ်မိသည်။ ဒါကြောင့်အပျိုပေါက်မလေးမြန်မြန် ]ပြီး}စေရန် ဖင်ထဲလီးထိုးအသွင်းတွင် စောက်ပတ်ကိုပါ ပွတ်ကလိပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။လီးဝင်ပြီးနောက်ခပ်မှန်မှန်ထိန်း ကာ ဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်..ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရဲ့..ထိတယ်.. ပိုမြန်မြန်ကြမ်းကြမ်း လိုးစမ်းပါ..ဘွပ်..ဖင်ကိုလည်းရိုက်အုန်းလေ..ဖျန်းဖျန်း.. အားကောင်းလိုက်တာ..ဖျန်း ဖျန်း..ရိုက်ရိုက်..အီး..ကျွန်မဖင်ကိုလိုးရတာကောင်းရဲ့လား”

“ အာ..ကောင်းတာပေါ့သမီးရဲ့.. သမီးဖင်က ကျဉ်းပြီးကြပ်နေတာ.. နို့ကော ဆွဲရမလား”

“ ဆွဲ..ဆွဲ..ကြိုက်သလိုချ..ကြိုက်သလိုဆွဲ”

ကောင်မလေးကို နို့ဆွဲမည်ပြောသော်လည်း လက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်နှိုက်နေရလေရာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့်သာ နို့အုံတ်လုံးကိုလှမ်းကိုင်ညှစ်လိုက်ရသည်။

“ ဒီလိုမျိုးလား”

“ အင်း..ကော်းလိုက်တာ..ဖင်ကိုရိုက်အုန်းလေဦးလေးရ”

“ ဖင်ရိုက်ဖို့လက်မအားဘူးကွ.. စောက်ပတ်နှိုက်နေရတာ..သမီးဖာသာသမီး ဖင်ရိုက်ပါလား”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖင်လိုးခံရတာကလည်းကောင်း ဖင်ရိုက်ခံရတာကလည်း အရသာ တွေ့နို့ဆွဲခံရတာလဲလိုချင်နှင့် အငမ်းမရဖြစ်နေသည်။

“ သူ့ဖင်ကိုသီတာရိုက်ပေးမယ်.. ဦးစိုးက နို့ဆွဲအဖုတ်ပွတ်ပြီးအပီသာလိုးပေး ထား”

မြသီတာအောင်က ဝင်ပြောသည်။ ကောင်မလေးဘေးတွင် ဖင်ထိုင်ချကာ တင်ပါးကိုတဖျန်းဖျန်းနှင့်မြည်အောင်ရိုက်ပေးသည်။ ထိမိပြင်းထန်လွန်းသောလုပ်ရပ်မျိုးစုံကြောင့်ခိုင်ကြူသင်း အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့နေသည်။ ကော့ပျံလူးလွန့်လာသည်။

အချက် (၃၀)ကျော် မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆိုသလို အားရပါးရ ကျုံးကာ ဆောင့်လိုးပေးပြီးနောက်တွင်တော့ ကိုစိုးနောင်တစ်ယောက် သုတ်ရည်ဆက်မထိမ်းထားနိူင်တော့။ သုတ် လွှတ်ဆောင့်ချက်အဖြစ် ရှိသမျှအားအကုန်ထည့်ကာ ဖင်ထဲတအားဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြီးနောက်သုတ်ရည်များပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း အားအပြည့်ပါသော သုတ်လွှတ်ဆောင့်ချက်ကြောင့် ကော့ကေြာွ့က၍ လှုပ်ခါသွားသည်။

ဖင်ထဲ အီဆိမ့်အရသာတွေ့ကာ တစ်ချီပြီးသည်။ ထိုသို့ပြီးသည့်အချိန်မှာပင်သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲအဆုံးတိုင်မြုပ်ဝင်နေသော ကိုစိုးနောင်၏ လီးကြီး တငေါ့ငေါ့လှုပ်ကာ ပူနွေးပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်တွေ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲပန်းထွက်လာလေရာ ကောင်မလေးခမြာဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲပင် တုန်သည်။ အရမ်းလည်းအရသာတွေ့လျှက် တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်းအတော်ကိုမောသွားကြသည်။

ဖင်လိုးပွဲအပြီးတွင် မွှေ့ယာပေါ်လှဲချကာအသက်ပြင်းပြင်းရှု၍ အနားယူကြရသည်။ မြသီတာအောင်က ကိုစိုးနောင်အသင့်လုပ်ထားသော စားသောက်ဖွယ်ရာများ သွားယူသည်။ ကာမစပ်ယှက်မှုအတွေ့အကြုံကောင်းကောင်းရှိသော မိန်းမမို့ ယခုအချိန် တွင်နားနေကာစားသောက်ရမည်ဟု အထာပေါက်သည်။ မြသီတာအောင်ပြင်ပေးသော အစားအသောက်များစားရင်း အပန်းဖြေကြ သည်။

“ ဘယ်လိုလဲဦးစိုး..ဆက်လိုးအုန်းမလား..ရပ်လိုက်တော့မလား”

အမောအပန်းပြေလောက်သောအခါ မြသီတာအောင်က ကိုစိုးနောင်ကိုမေး သည်။

“ တို့ကိုတော့မေးမနေနဲ့..ချချင်တာပေါ့.. သီတာကို့ကော.. ခံနိူင်ကြသေးရဲ့လား..ဒေါင်းကုန်ကြပြီလား”

ကိုစိုးနောင်က ပြုံးစစနှင့်ပြန်မေးသည်။ မြသီတာအောင်ကိုမေးခြင်းဖြစ်သော် လည်းခိုင်ကြူသင်းပါအကြုံးဝင်သည်။ ကိုစိုးနောင်၏မျက်လုံးကလည်းအပျိုပေါက် လေးကိုတစ်ချက်စိုက်ကြည့်သည်။

“ ရတယ်.. သီတာတို့ကတော့ခံဖို့အသင့်ပဲ.. ခိုင်ကြူသင်းကောဘယ်လိုလဲ..ဆက်အလိုးခံမလား..ပြန်မလား”

အလိုးခံဝါရင့်နေသောမိန်းမမို့ မြသီတာအောင်ကအပြောအဆို ရဲတင်းသည်။

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဆက်အလိုးခံချင်သေးသည်။ အလိုးခံရတာကောင်းမှန်းလည်း သိနေပြီကိုး။ သို့သော်ခဏအနားယူလိုက်၍ ရမက်ဇောကအတန်အသင့်ငြိမ်ကျသွားရာရမက်ထန် ပြင်းချိန် ကာမဆိပ်တက်နေတုန်းကလိုတော့ တစ်တစ်ခွခွပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်မပြောရဲ။ နူတ်တွန့်သလိုဖြစ်နေသည်။ သို့သော် မြသီတာအောင်၏ စကားက ခိုင်ကြူသင်းကို ရမက်ရှိန်မြင့်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သည်။

“ အိုး.. မမသီတာဆက်ခံမယ်ဆိုရင်သမီးလည်းခံမှာပေါ့.. ဦးလေးကရောလုပ် နိူင်သေးတယ်
မဟုတ်လား”

“ ဟာ..လုပ်နိူင်သလားမမေးနဲ့.. ခံမယ့်မိန်းမသာရှိ၊ အပီကိုလိုးနိူင်တာ..ဟဲဟဲ ဟဲ”

“ ပါးစပ်ကတော့ပြောနေ..သူ့လီးကဖြင့်မတောင်သေးပဲနဲ့”

မြသီတာအောင်ကဝင်၍လှောင်သလိုမျိုးပြောသည်။

“ လီးမတောင်မှတော့ မပူနဲ့သီတာရဲ့.. ဆော့ပေးလိုက်ရင် တို့လီးကမတ်လာတာပဲ..ဘယ်သူစုပ်ပေးမလဲ”

မြသီတာအောင်ဘာလိုချင်၍သည်လိုပြောလာသည်ကို နားလည်သော ကိုစိုး နောင်ကစိန်ခေါ်သလိုပင်စကားဆိုသည်။

“ ဟင့်..သီတာစုပ်ပေးမှာပေါ့”

မြသီတာအောင်သည် ပြောပြောဆိုဆို လီးကိုညာလက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်သည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက် သလိုပွတ်ပေးကာ ခေါင်းငုံ့ချလျှက်ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစုပ်ပေး သည်။လီးကိုဆော့ပေးစုပ်ပေးလျှင် ပြန်လည်မတ်ထောင်လာမည်ကို (စောစောပိုင်း တုန်းကကိုစိုးနောင်သင်ပြပေးပြီးကိုယ်တိုင်လည်းလုပ်ပေးခဲ့ဖူးသည့်အတွက်) ခိုင်ကြူ သင်းသိသည်။ သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းသည်သည်နေ့မှစ အလိုးခံဖူးသည့် အပျိုပေါက် ကလေး။

မြသီတာအောင်ကတော့ သင်္ဘောသားမယား ဖြစ်ခဲ့ဖူးပြီး လင်တော်မောင်သေဆုံး သွား၍မုဆိုးမဘဝရောက်ပြီးသည့်နောက်တွင်လည်း ကြိုက်ကုန်းသဘောမျိုး ကာမအရသာခံစားနေလေသူ။ သည်တော့ ခိုင်ကြူသင်းထက် ဝါရင့်နေသလို ခိုင်ကြူသင်းထက်လည်းအရာရာ ရဲတင်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဘာမှမပြောလိုက်ရသေးမှီမှာပင် မြသီတာ အောင်ကလီးကိုစုပ်ပေးနေလေပြီ။

“ အားပါးပါး..သီတာရာ..အိုး”

ကိုစိုးနောင် အံကြိတ်ကာရေရွတ်သည်။ သူ့လီးကြီးသည်လည်း မတ်ကနဲ တောင်လာသည်။ လီးစုပ်နေသူမြသီတာအောင်သာမက ဘေးမှကြည့်နေသူခိုင်ကြူသင်း ပင်လျှင်လီးတောင်လာတာကိုရိပ်မိသည်။ မြသီတာအောင်စုပ်ပေးမှုကြောင့်သည်လိုလီးတောင်လာသည်ကို(မိန်းကလေးပီပီ) မနာလိုသလိုလိုမကျေနပ်သလိုလိုဖြစ်သည်။

“ သမီးလည်းစုပ်ပေးမယ်လေ..ဦးလေး” ခိုင်ကြူသင်းပြောလိုက်မိရှာသည်။

“ ဦးစိုးလီးကတောင်နေပါပြီ ခိုင်ကြူသင်းရ။ စုပ်ပေးစရာမလိုတော့ပါဘူး.. လိုးကြရုံပဲရှိတော့တယ်”

မြသီတာအောင်က စုပ်ပေးနေသော လီးချောင်းကြီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက် ရင်းပြောသည်။ အသံကကြွားသံပါနေသည်။ မိန်းမချင်း ကြော လိုက်သည့်သဘောလည်း ဖြစ်သည်။

“ လာလေသမီး..သမီးလည်းစုပ်ပေး..ဟုတ်လား”

မိန်းမတွေ၏အထာကိုအတော်ကျွမ်းနေသော ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်းကို ဖြေသိမ့်လိုက်လျော
ပေးလိုက်သည်။

“ သူက မစုပ်တတ်စုပ်တတ်နဲ့တအားစုပ်လိုက်လို့ လရည်တွေထွက်ကုန်ပြီး မလိုးနိုင်ဖြစ်သွားအုန်းမယ်နော်..ဦးစိုး”

မြသီတာအောင်ကဝင်ရစ်ပြန်သည်။

“ အံမာ..သမီးကအရည်မထွက်အောင်စုပ်ပေးတတ်ပါတယ်နော်”

ခိုင်ကြူသင်းကပြန်ပြောကာ ကိုစိုးနောင်၏လီးကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာစုပ်လိုက် လေတော့သည်။

“ မင်းကအခုမှစအလိုးခံဖူးတာ..လီးစုပ်တတ်ပါ့မလား” 

ခိုင်ကြူသင်းက ချက်ချင်းပြန်မပြော။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသောလီးကိုစုပ်ပေး ရက်ပေးလိုက်သည်။ မြသီတာအောင် လောက်တော့ လီးစုပ်မကျွမ်းသေးပါ။ သို့သော် ဆိုးတော့မဆိုး။

“ အားပါးပါး..ကောင်းတယ်သမီးရာ..သမီးကလည်း မဆိုးဘူး..လီးအတော်စုပ် တတ်သားပဲ..လျှာလေးနဲ့ လီးဒစ်ကိုလည်းမွှေပေး”

ကိုစိုးနောင်က သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသော အပျိုပေါက်ကလေး၏ ခေါင်းမှ ဆံပင်များကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးရင်းပြောသည်။ တကယ်တော့ခိုင်ကြူသင်းလီးစုပ်ပေး တာ မြသီတာအောင်လောက်တော့ မကောင်းပါ။ကောင်မလေးကိုအားပေးသည့်အနေဖြင့် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ခိုင်ကြူသင်းအနေနှင့် လီးစုပ်ပေးရတာ အရမ်းကောင်းနေသော်လည်း မိမိက စုပ်ကောင်းကောင်းနှင့်စုပ်ပေးလိုက်၍ လရည်တွေထွက်ကုန်လျှင်မြသီတာ အောင်၏ ပြောစရာဖြစ်မည်ကိုစိုးရိမ်သည့် အပြင် သည်လီးကြီးနှင့်လိုးတာကိုလည်း ခံချင် နေသေးသောကြောင့် လေးငါးဆယ်ချက်လောက်စုပ်ပေးပြီးနောက် လီးကိုပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက်လီးစုပ်ပေးမှုကြောင့် ကိုစိုးနောင်၏လီးချောင်းကြီးသည် မတ်မတ်ကြီးထောင်ကာတံတွေးများစိုရွှဲလျှက်လက်ပြောင်၍လည်းနေသည်။

“ ကြည့်..သမီးစုပ်ပေးတာအရည်မထွက်ဘူး..ပိုပြီးတော့လည်းမာလာတယ်”

ခိုင်ကြူသင်းကတစ်လှည့်ခပ်ကြွားကြွားပြောသည်။

“ မင်းကတယ်ဟုတ်ပါလား.. ငယ်သာငယ်တယ်.. လီးစုပ်တာမဆိုးဘူးဘဲ..ဘယ်လိုတတ်နေတာလဲ”

“ ဦးလေး သင်ပေးထားတာပေါ့.. ကဲ..ဦးလေး.. လီးတောင်နေပြီ မဟုတ်လား..သမီးလည်းစောက်ပတ်တောင်နေပြီ..လိုးကြရအောင်” 

ခိုင်ကြူသင်းကပြောသည်။ကိုစိုးနောင်အကြိုက်အခေါ်အဝေါ်များကိုသုံးကာ တမင်ပြောသည်။

“ အိုကေ..လိုးကြတာပေါ့”

“ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီနော်..ဦးစိုး”

မိမိဘေးထိုင်မနေရလေအောင်မြသီတာအောင်ကပြောသည်။

“ ဒါပေါ့သီတာရဲ့.. မိန်းမနှစ်ယောက်ရှိနေတာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ အလှည့်ပေးပြီးလိုးရမှာပေါ့”

“ စောစောကလိုတစ်ယောက်ကိုအချက် (၅၀) စီဆောင့်လိုးပေးမှာပဲမဟုတ် လား”

မိမိထက်စာလျှင်အသက်ငယ်ငယ်နုနုထွတ်ထွတ် ခိုင်ကြူသင်းကို ကိုစိုးနောင်ပိုသဘောကျကြောင်းရိပ်မိသည့်မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းနှင့်တန်းတူအလိုးခံ ခွင့် ရရှိအောင်ကြို၍စကားခင်းလိုက်သည်။

“ ဒါပေါ့..ဒါပေါ့”

“ သမီးတို့ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲဟင်.. ဦးလေး.. ဘယ်အပေါက်ကိုချမှာလဲ.. ဖင်ပဲချမလား.”

မြသီတာအောင်နှင့်အချီအချပြောသလို ဖြစ်နေရာ ခိုင်ကြူသင်းက ကြားဝင် ကာ မေးသည်။

“ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော..အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးကိုချမယ်”

မိန်းမနှစ်ယောက်ကို စိတ်ကြိုက်ဆော်နိူင်ခွင့်ရထားသည့် ကိုစိုးနောင်ကလည်း အပေါက်ဆို ဘာအပေါက်မှအလွတ်မပေးသည့်သဘောဖြင့်ပြောသည်။

“ ရတယ်..နှစ်ပေါက်လုံးချ..ပါးစပ်ပေါက်ကိုပါ ချချင်လည်းချ.. ကဲ..သီတာ တို့ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဆိုတာသာပြော.. စောစောတုန်းကလိုဘေးချင်းကပ်ပြီးတန်းစီဖင်ကုန်းပေးရမလား.”

“ ဒီတစ်ခါတစ်မျိုးဆန်းသွားရအောင် တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက်က ထပ် ပြီးကုန်းပေကြ”

ကိုစိုးနောင်သည် သူကြည့်ဖူးသော အပြာကားထဲတွင် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကလိုးပြသည့်ဇာတ်ဝင်ခန်းထဲမှ အနေအထားကို လိုးကြည့်ရန်စိတ်ကူးရ၍ ပြောလိုက်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ထိုအပြာကားကို မကြည့်ဘူးသောကြောင့် ကိုစိုးနောင် လိုချင်သည့် အနေအထားကို မသိ။ခိုင်ကြူသင်းကတော့ပိုဆိုးသည်။သို့သော်ကိုစိုးနောင် က တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်ထပ်ကာနေပေးရန်ပြောစကားအရခိုင်ကြူသင်းကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ချကာ အပေါ်မှထပ်၍ ရင်ချင်းအပ်အဖုတ်ချင်းထိကပ်မိအောင်နေပေး လိုက်သည်။

“ ဟာ..ဒီလိုမဟုတ်ဘူး.. သီတာဖယ်လိုက်အုန်း..တစ်ယောက်ကဖင်ထောင်ကုန်း..တစ်ယောက်က ကုန်းထားတဲ့အပေါ်က ထပ်ပြီးခွကုန်းပေးတာမျိုးပြောတာ”

မိမိလိုချင်သည့် အနေအထားမဟုတ်သောကြောင့် ကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။သင်ပြပေးသည်။ မြသီတာအောင် ခိုင်ကြူသင်းကိုယ်ပေါ်တက်ထပ်ထားရာမှ ဖယ်ခွါ သည်။ ပက်လက်ဖြစ်နေသောခိုင်ကြူသင်းလည်းချက်ချင်းလူးလဲထကာ ဒူးတုတ်၍ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးသည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း တုံ့ဆိုင်းမနေ။ ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်လေးပေါ်ခွကာ ထပ်လျက်ကုန်းပေးသည်။ အောက်မှခိုင်ကြူသင်းကဒူးတုတ်နေလျှက်အပေါ်ရှိမြသီတာ အောင်ကတော့ ဒူးမကွေးတကွေး ပေါင်ခပ်ကွကွဖြစ်သည်။
 
ခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်သည် မြသီတာအောင်၏ပေါင်ခွကြားတွင်ကပ်၍ထိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်သည်တစ်ယောက်အပေါ်တစ်ယောက်ထပ်လျက်သား ဖင်ထောင် ကုန်းနေကြသော အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် နောက်သို့ သွားသည်။ လီးကြီးက မတ်တောင် လျှက်။ထပ်ရက်သား ဖင်ထောင် ကုန်းပေးထားသော မိန်းမနှစ်ယောက်မှာတော့ ဘယ်သူ့အပေါက်ထဲလီးအရင်စသွင်းလေမည်နည်းဟု ရင်ဖိုမောစွာ စောင့်လင့်နေကြ သည်။

သည်အနေအထားတွင် မြသီတာအောင်နှင့် ခိုင်ကြူသင်းတို့၏ စောက်ပတ်နှစ်ခုနှင့် ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်တို့သည် အထက်အောက် မျဉ်းတစ်ကြောင်းတည်းကျနေသလိုမျိုးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်တွင် တံတွေးများဆွတ်လိုက် သည်။အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်မှာတွန့်ကနဲခါနဲဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။ စအိုဝတွင်တံတွေးဆွတ်ခြင်းသည်ဖင်လိုးမှု၏ရှေ့ပြေးမဟုတ်ပါလား။ 

မိမိတို့၏ဖင်များ အလိုးခံရလေဦးမည်ဟုသော အသိကို မြသီတာအောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်းတို့အား သတိပေးလိုက်သည့်အထာလည်းဖြစ်သည်။ ဖင်ယားသလိုလိုဘာလိုလိုလည်းဖြစ်လာကြသည်။ စအိုဝများကို တံတွေးကောင်းကောင်းဆွတ်လိုက်သော်လည်း ကိုစိုးနောင် သည် ဖင်စလိုးခြင်းမပြု။ အရင်ဆုံးအပေါ်ဘက်တွင်ရှိနေသော မြသီတာအောင်၏စောက် ပတ်ထဲကိုအရင်ဆုံးလီးထိုးထည့်သည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်းလိုးရန်ဆုံးဖြတ်ထား သည့်အတွက်လီးကိုတစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးဖိသွင်းသည်။ ရစ်သွင်းခြင်းမဟုတ်ပဲ တစ်ခါတည်းအဆုံးဝင်အောင်ထိုးထည့်သည်။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်..ဦးစိုးရဲ့..ဖြည်းဖြည်းရှင့်..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”

လီးကြီးတိုးဝင်လာမှုကြောင့်စောက်ပတ်တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်ကာ ကျိန်းစပ်စပ်နှင့်နာသလိုလည်းဖြစ်၍မြသီတာအောင်စုတ်သပ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့မြသီတာအောင်အလိုးခံရမှုကို(စောစောတုန်းကလို)မျက်စိဖြင့်မမြင်ရပါ။ သို့သော် သူမ၏ကျောပေါ်ကပ်၍ကုန်းထားသောမြသီတာအောင်၏ ကိုယ်တွန့်ခါလှုပ်သွားမှုတင်ပါးတွင်ထိနေသောမြသီတာအောင်၏ဆီးစပ်ပိလာမှုအပြင်မြသီတာအောင်၏ညည်းသံတို့က လီးသွင်းလိုက်ပြီဆိုတာကိုသိစေသည်။ ဘယ်အပေါက်ကိုချသလဲဆိုတာကိုတော့မမှန်းဆတတ်။

“ ချနေပြီမဟုတ်လား..ဟင်မမ”

သိလိုစိတ်ပြင်းပြနေသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်းကမေးလိုက်သည်။

“ အင်း..အင်း..လိုးနေပြီ..အိုးအမေ့..ဦးစိုး..အဟင့်ဟင့်”

မြသီတာအောင်ကပြန်အဖြေကိုစိုးနောင်ကအဆုံးဝင်နေသောလီးကို တစ်ဝက် ဆွဲထုတ်ကာခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးလိုက်ရာ မြသီတာအောင်၏အဖြေစကားနဲ့အတူ အသက်ရှုမှားသံရေရွတ်မြည်တမ်းသံများ ဆက်၍ပေါ်ထွက်သည်။

“ ဘယ်အပေါက်ကိုလိုးနေတာလဲဟင်..စောက်ပတ်လား..ဖင်လား.”

“ ဘွပ်ဘုဘုဘွပ်ဖတ်ဖတ်..ဟင့်ဟင့်..အာ့အိ..အမလေးလေး”

ကိုစိုးနောင်ကတရကြမ်းဆောင့်လိုးနေရာ မြသီတာအောင်မှာပြန်မဖြေနိူင် အား။ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့်အရသာတွေ့ကာ အသံလေးတွေထွက်နေသည်။

“ ဖင်လိုးတာလား..စောက်ပတ်ချတာလားဟင်..မမ”

ခိုင်ကြူသင်းကထပ်မေးပြန်သည်။

“ ဘွပ် ဘွပ်ဖွတ် အားပါးပါး..ဗျစ်ဖတ်ဖတ်..သေပါပြီး.. အားအား..စောက်ပတ်ကို..ရှီး..လိုး..အိ.အူး..နေတာ”

မြသီတာအောင်က မိမိစောက်ပတ်ကို လိုးနေကြောင်းပြန်ဖြေအပြီးမှာပင် ကိုစိုး နောင်က စောက်ပတ်မှ လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲပြောင်းထိုးထည့်ဆောင့်သွင်း လိုက်သောကြောင့်နာနာကြင်ကြင်နှင့်စူးစူးဝါးဝါးဆက်အော်သံပေါ်လာသည်။

“ အခု သူ့ဖင်ကိုပြောင်းလိုးနေပြီသမီးရ.. စောက်ပတ်တစ်လှည့် ဖင်ပေါက် တစ်လှည့်ပေါ့.”

ဖင်ထဲလီးဝင်မှုကြောင့်အော်ဟစ်ညီးတွားကာ ပြန်မဖြေနိူင်ဖြစ်နေသော မြသီ တာအောင်ကိုယ်စား ကိုစိုးနောင်ကပင်ပြောလိုက်သည်။ ဖြေရင်း မြသီတာအောင်၏ဖင်ကိုလည်းသွက်သွက်ဆောင့်လိုးသည်။ ဆောင့် ချက်(၄၈)ချက်အရောက်တွင် ဖင်ပေါက်ထဲမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်ကာ မြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲပြောင်းထည့်သည်။လီးတစ်ချောင်းလုံးအားပြင်းပြင်းနှင့်ဖိဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်..အားအီး”

အဆုံးဝင်သွားသောလီးကို အကုန်ကျွတ်ထွက်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီး နောက်တစ်
ချက်အဆုံးပြန်ထိုးဆောင့်သည်။

“ ဘွပ်..အမလေးလေး..ထိလိုက်တာ..အားအား.”

ထို့နောက်လီးကိုမြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ကာ အောက်ဖက် ရှိခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ မြသီတာအောင် ၏ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်တို့ကိုဆောင့်လိုးနေမှုကြောင့် အောက်ဆုံးရှိ ခိုင်ကြူသင်း၏ကိုယ်မှာပိ၍ညွှတ်ကျနေသည်။ ဒူးကွေးလျှက်အနေအထားသိပ်မမှန်။ မှောက်ရက်ထိုးလဲမကျအောင်မနည်းတောင့်ထားရသည်။ ထို့ကြောင့် ခိုင်ကြူသင်းစအိုထဲပြောင်းထိုးထည့်သည့်တိုင်စအိုထဲမဝင်။ ချော်ထွက်ကာစောက်ပတ်ထဲဝင်သွားလေတော့သည်။

“ အားအား..နာလိုက်တာ..သိပ်ကြမ်းတာပဲ.. စောက်ပတ်လည်း အောင့်သွားတယ်ဦးလေးရာ..အား..ကျွတ်ကျွတ်”

တစ်ချက်တည်း လီးအဆုံးဝင်အောင်သွင်းလိုက်မှုကြောင့် ကောင်မလေးအော်ဟစ်ညည်းမိသည်။

“ ဟာ..စောက်ပတ်ထဲဝင်သွားသလား..ဖင်မဟုတ်ဘူးပေါ့.. ဒါကြောင့် သမီး ဖင်ခေါင်းက သိပ်မကျဉ်းတော့ပါလားလို့ ထင်နေတာ”

ကိုစိုးနောင်က ပြောရင်းစောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်သည်။ ဖင်ဝကို လက်ခလယ်ထိပ်ဖြင့် အသာစမ်းကာလီးကိုဖိထိုးသည်။ ဖင်ရှုံ့ထားသလိုမို့ လီးကမဝင်။ ချော်ထွက်သွားသည်။ ချော်သွားသောလီးသည် အပေါ်ဘက်ရှိမြသီတာအောင်၏စောက်ပတ်ထဲကိုတန်းတန်းမတ်မတ်ဝင်သည်။

“ အာ့..အိ”

ကော့ပင့်ထိုးဆောင့်လိုက်သလိုမို့မြသီတာအောင်အရသာတွေ့ကာ အံကြိတ်၍ ရေရွတ်သည်။

“ ဝင်သွားပြီမဟုတ်လား”

ကိုစိုးနောင်မှာတော့ အရှိန်တက်နေလေရာ သူ့လီးဘယ်အပေါက်ထဲဝင်သွား သည်ကိုပင်သေသေချာချာမကြည့်နိူင်။ အပေါက်တစ်ခုထဲတိုးဝင်သွားရာ သူသွင်းလိုက် သောခိုင်ကြူသင်း၏ဖင်ပေါက်ဟုထင်ကာ မေးလိုက်သည်။ ခါးကော့ကာဖင်ပြောင်ကြီး ကိုလှုပ်၍လည်းဆောင့်လိုးသည်။

“ မဝင်ဘူးဦးလေး..မဝင်ဘူး”

ခိုင်ကြူသင်းကကမန်းကတန်းဖြေသည်။

“ ဖင်ထဲမဝင်တာလား”

“ မဟုတ်ဘူး..ဖင်ထဲလည်းမဝင်ဘူး..စောက်ပတ်ထဲလည်းမဝင်ဘူး”


“ သီတာ့ စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတာ ဦးစိုးရဲ့..ဟင့်”

ခိုင်ကြူသင်းနှင့်ကိုစိုးနောင်တို့အကြားတွင် ရှုပ်သလိုဖြစ်သွားရာ မြသီတာအောင်က ဝင်ဖြေရှင်းပေးလိုက်ရသည်။

“ ဟာ..သီတာ့စောက်ပတ်ထဲ ချော်ဝင်သွားတာကိုး”

ကိုစိုးနောင်ကပြောပြောဆိုဆိုသူ့လီးကြီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“ သေသေချာချာတေ့ထောက်ပြီးထိုးသွင်းစမ်းပါဦးလေးရာ.. တကထဲ..ဟိုချော် ထိုးသည်ချော်ထိုးနဲ့”

“ အေးအေး..သမီးဖင်ကိုနည်းနည်းမြှင့်ပေး..ဟုတ်ပြီ..ဖင်ဖြဲပေးလေ”

“ ဟာ..ဦးလေးကလည်း.. ဒီမှာလက်နှစ်ဘက်လုံး အားပြုထောက်ထားရတာ..ဖင်ဖြဲလို့ မရဘူး..ဦးလေးပဲ ဖြဲပြီးသွင်း”

“ အေးအေး”

ကိုစိုးနောင်ကခိုင်ကြူသင်း၏ ဖင်ကိုဖြဲကာ လီးသွင်းသည်။ တော်တော်နှင့်မရ။ မနည်းကြီး အားစိုက်သွင်းမှ ဖင်ထဲလီးဝင်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းလည်း နာ၍အော်ရပြန် သည်။ အပျိုပေါက်မလေး၏ ဖင်ပေါက်ကို(၂၅)ချက်ဆောင့်လိုးပြီးနောက် စောက်ပတ်ထဲပြောင်းထည့်ကာ (၂၃)ချက်ဆောင့်သည်။ နောက်ဆုံးလက်ကျန်နှစ်ချက်အဖြစ် စအိုထဲပြောင်းထည့်ကာ ဆောင့်ရန်ဖြစ်သော်လည်း ဖင်ပေါက်ထဲ မဝင်။ ဖင်ကြားတွင်သာကပ်ပွတ်ပေးသလိုချော်နေရာ စောက်ပတ်ထဲသို့သာ ပြန်ထည့်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ရလေတော့သည်။

“ ဘွပ်ဘွပ်..အားအား”

ပြီးတော့ အပေါ်ဘက်ရှိ မြသီတာအောင်ဘက်သို့ လှည့်သည်။ စောက်ပတ်တစ်လှည့်ဖင်တစ်လှည့်လိုးသည်။ နောက်တော့ ခိုင်ကြူသင်းပေါ့။ ထိုနေ့က..ကိုစိုးနောင်သည် ဆော်နှစ်ပွေကို အပြတ်ပင် တွယ်ပစ်လိုက်လေ တော့သည်။




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။



အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၃ )

အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - န၀ရတ် 

ကိုစိုးနောင်သည် စကားလည်းပြော ဖင်ပြောင်ကြီးကိုလည်း ဝေ့ကာလှုပ်ကာ နှင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် ဆောင့်ပေးနေသည်။ဆောင့်ချက်မကြမ်း။ အားမပြင်း။ သည်တော့ ယခုမှပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ ကောင်မလေးအဖို့အရသာတွေ့ဖို့ချည်း ဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်အနေဖြင့် မူပြင်းပြင်းမဆောင့်ရ၍ အားမရသော်လည်းအပျိုစစ်စစ်လေး ကို ပါကင်ဖွင့်ကာအပျိုရည်ဖျက်လိုးရသည့်ကြုံတောင့်ကြုံခဲအခွင့်အရေးမို့ သဘောကျ အကြိုက်တွေ့မှုကတော့ အပြည့်ရှိနေသည်။

လိုးနေရင်း စကားအပြန်အလှန်ပြောနေရ သည်ကလည်း ကြည်နူးစရာတစ်မျိုးပင်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်းမိမိစောက်ပတ်နှင့်မြသီတာစောက်ပတ်တို့ကို တစ်တစ်ခွခွနှိုင်းယှဉ်ပြောပြသော ကိုစိုးနောင်၏ စကားတို့ကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားလာသည်။ နာတာတွေကိုတော့ မေ့သွားလေပြီ။ တဏှာရမက်ပြင်းလာသည့် မိန်းမတို့သဘာ၀အတိုင်း အားပြည့်ကြမ်းတမ်းသော ဆောင့်လိုးချက်များကို လိုလားတမ်းတလာသည်။

“ ဦးလေး..ဆောင့်လေ..ရပြီသိလား.”

မြသီတာအောင်ကို ဆောင့်လိုးပေးတာကို ချောင်းကြည့်သိနားလည်ထားသော ခိုင်ကြူသင်းက ထုတ်ပြောလေသည်။

“ အခု ဆောင့်လိုးပေးနေတာပဲ သမီးရ”

“ ဒိထက်မြန်မြန်နဲ့ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ဖို့ပြောတာ”

“ သမီးနာမှာစိုးတယ်”

“ ရတယ်..ဦး။။ ဆောင့်..မနာတော့ဘူး”

“ လီးဒစ်ပေါ်အောင်ထုတ်ပြီးနည်းနည်းအားထည့်ပြီးဆောင့်ကြည့်မယ်.. နာရင် ပြောနော်”

“ ဟုတ်.”

ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်ထဲမှလီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ အသာဆွဲထုတ် သည်။ ထို့နောက် တအိအိပြန်ထိုး သွင်းသည်။ ခြောက်လက်မကျော်ရှည်သော လီးချောင်း ကြီးကလေးလက်မလောက်၀င်သွားသောအခါ ကျန်နှစ်လက်မနီးပါးကိုတော့အား အနည်းငယ်ထည့်ကာဖိဆောင့်သွင်းချသည်။

“ ဘွပ်..အင့်ဦးလေးရာ..အား.”

အစပိုင်း အသာထိုးထည့်ချိန်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့်စောက်ပတ်အတွင်းသားတို့ညင်သာစွာ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှု အရသာကို တညိမ့်ညိမ့်ခံစားနေရသော ခိုင်ကြူသင်းမှာဆတ်ကနဲဆောင်သွင်းမှုတွင် သိပ်ထည့်လိုက်သလို၀င်လာသော ထူးခြားသည့်အရသာကိုခံစားရသောအခါ ရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း ရင်တွေကော့တက်လာသည်။ ဆောင့်သွင်းချ လိုက်သည့်အရှိန်ဖြင့် ခေါင်းကလေးလည်းခါယမ်းသွားသည်။ 

“ ခံနိူင်လားသမီး.”

“ အင်း..အင်း”

“ ကောင်းလား”

“ အင်း..ကောင်းတယ်”

“ ဒါဆိုအဲလိုမျိုးဆက်ဆောင့်လိုးမယ်”

“ အင်း..ဆောင့်” 

ကိုစိုးနောင်က ပို၍ သွက်သွက်ဆောင့်သည်။ အားတော့ သိပ်မထည့်သေး။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း စောစောကထက် ပိုထူးကဲသော ကာမအရသာ အသစ်အဆန်းများကိုရရှိခံစားရသည်။ အလိုးခံရတာကို ပိုစွဲမက်လာသည်။ အချက်(၂၀)ခန့်ဆောင့်ပြီးနောက်ကိုစိုးနောင်က အားထည့်၍ပေးသည်။ ထိုအခါ လီးအ၀င်ကပို၍လေးပင်လာသည်ကို ခိုင်ကြူသင်းကောင်းကောင်းကြီးခံစားရသည်။

“ အား..ကောင်းတယ် ဦးလေးရာ.. အဲလိုမျိုးအားနဲ့ဆောင့်ပါ.. သိပ်ကောင်းတာ ပဲ..သမီးနို့တွေရော မဆွဲတော့ဘူးလား” 

အရသာပိုတွေ့လာသော ကောင်မလေးက ပြောသည်။ မြသီတာအောင်ကို နို့ဆွဲ ပြီး အပီလိုးဆောင့်တာမြင်ဖူးထားသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်းကလည်းသူမနို့ကိုဆွဲကိုင် စေချင်သည်။

“ ဆွဲမှာပေါ့သမီးရ” 

ကိုစိုးနောင်က အပျိုသွေးကြွယ်စနို့အုံသားနုနုဖူးဖူးလေးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲနယ်သည်။ လီးကိုလည်းပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးသည်။

“ ဘွပ်..အားပါး အိ”

“ ဘွပ်..ထိလားသမီး”

“ အား..ထိတယ်ဦးလေးရယ်..သိပ်ကောင်းတာပဲ”

“ သမီးလက်တွေက ဦးရင်ဘတ်ကို တွန်းမထားနဲ့လေ။ အဲလိုတွန်းထားရင် ဆောင့်ရတာအားမရဘူး”

“ ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ထားရမှာလဲ”

“ ဦးရဲပုခုံးကိုလှမ်းဖက်ချင်ဖက်၊ ဒါမှမဟုတ် သမီးရဲ့ပေါင်တွေကို ကိုင်ထိန်း ထားပေးချင်ထားပေါ”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်ကလေးများနှင့်ဆီး၍ တွန်းနေသည်ကို ချက်ခြင်းဖယ်သည်။ ပြီးတော့ ငနဲသား၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင် ဖက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခေါင်းကိုအသာကိုင်းချသည်။

“ ပါးစပ်စုပ်မယ်.”

ခိုင်ကြူသင်းလည်း အလိုက်သင့်ပင် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို စုကာ မော့ပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်ပါးစပ်ကို မျှင်းကာစုပ်ရင်း အားပြင်းပြင်းနှင့်သွက်သွက်မြန်မြန်ဆောင့်သည်။ စောက်ရေကြည်တွေ ရွှဲနေအောင်ထွက်သည့်အပြင် လီးနှင့်စောက်ခေါင်းပေါက်တို့လည်း အံကျဖြစ်နေသည်မို့ လီးကဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တိုင်းတင်းကြပ်စီးပိုင်မှုအပြည့်ရှိသည်။ ဆောင့်ချက်ကြောင့်သားအိမ်ကိုထိကာ အောင့်၍သွားသော်လည်းရမက်ဇောကပ်နေသော ခိုင်ကြူသင်းမှာနာကြင်မှုမခံစားရတော့ပါ။

ကိုစိုးနောင်၏ ဂွေးအုကြီးများက ကောင်မလေး တင်ပါးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်၍ နေသည်။ အားထည့်ကာဆောင့်လိုးနေသည်မို့ ချွေးပြန်လာသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ လက်ဝါးပြင်လေးများက ကိုစိုးနောင်ပုခုံးများ၊လက်မောင်းများ၊ ရင်ဘတ်များ၊ကျောပြင် စသည်တို့ကို လျှောတိုက်ပွတ်သပ်နေကြသည်။ ချွေးတွေကိုထိမိသုတ်မိသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ဂျိုင်းနျစ်ဖက်အောက်မှ လက်လျှိုသွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ခုကိုလက်ဝါးများဖြင့် ပိုင်ပိုင် နိူင်နိူင်ကိုင်သည်။ ရင်ချင်းအပ်မိသည်။ စူကာစနို့လေးများသည်ကိုစိုးနောင်ရင်ဘတ်ကြီးနှင့် ထိမိဖိမိနေကြသည်။

“ သမီးခြေတောက်နှစ်ချောင်းကိုဦးရဲပုခုံးပေါ်မှာဖြတ်ချိတ်လိုက်”

အပျိုပေါက်လေးကလည်းခိုင်းသည့်အတိုင်းချက်ချင်းလုပ်ပေးသည်။

“ ဒီလိုမျိုးလား..ဦးလေး.”

“ ဟုတ်တယ်။ ချိတ်ထားတာ မပြုတ်စေနဲ့။ လက်တွေက ဦးရဲ့ ကျောကို ဖက်ထား.”

“ ကောင်းကောင်းဆောင့်တော့မလို့လား..ဟင်” 

ယခုမှစ အလိုးခံရသော်လည်း အနေအထားပြင်နေပုံကို ကြည့်၍ အပီဆောင့် တော့မည်ဟု ရိပ်မိသော ခိုင်ကြူသင်းက မေး၏။

“ ဟုတ်တယ်။ သမီးကို အီဆိမ့်ပြီး နောက်ထပ် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားအောင် ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးမလို့။ သမီးလည်း ဒီလိုလိုးပေးတာခံချင်တယ်မဟုတ်လား.”

“ ဦးလေးသဘောပဲ”

“ ကဲ..ဆောင့်ပြီ”

“ ဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်”

“ နာလို့လား..ဖွတ်..ဘွပ်”

“ ဘွပ်..အင့်..ဟင့်အင်း..ကောင်းလို့ပါ..ဘွပ်..အား.”

ကိုစိုးနောင်ကလည်း ပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်သည်။ သည်လို လိုးဆောင့်မှုတွင်လီးက စောစောကထက်အ၀င်နက်သည်။ ထို့အပြင် ကိုစိုးနောင်သည် ကိုယ်ကိုရှေ့သို့အနည်းငယ်တိုးကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့မြေစိုက်ဆောင့်နည်းဆန်ဆန် ခပ်စိုက်စိုက်ဆောင့်လိုးရာ(မြေစိုက်ဆောင့်နည်းပုံစံအပြည့်အဝတော့မဆောင့်သေးပါ။

ကောင်မလေး မခံနိူင်မှာစိုးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။) လီးချောင်းသည် စောက်စေ့ကို ကျကျနနဖိ၍
ထိုးပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ၀င်ထွက်လှုပ်ရှားနေလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ကြက်သီး ဖျန်းဖျန်းထကာအရသာအတွေ့ကြီး တွေ့နေလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်သူ့ဖင်ကြီး ကို ဘယ်ဝေ့ညာရမ်းလှုပ်ရှားနေပြန်ရာ လီးချောင်းကြီးကစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေ သလိုဖြစ်နေပြန်ရာ ယခုမှစအလိုးခံသောကောင်မလေးအဖို့လူးလွန့်ကော့ပြန်လှုပ်ခါ၍ နေပါလေတော့သည်။

“ သမီးစောက်ပတ်က လိုးရတာသိပ်ကောင်းတာပဲကွာ.. သမီးရော ဦး ဆောင့်လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လား.”

“ ဘွပ်..ဟင့်..ဖွတ်..အင့်.အင့် အင့်”

“ ပြောအုန်းလေ..ဆောင့်လိုးပေးတာခံလို့ကောင်းရဲ့လားလို့.”

“ အင်း..အင်း..ကောင်းတယ်”

“ လီးအ၀င်ရောထိရဲ့လား”

“ ဘွပ်ဘွပ်အားအား ထိတယ် ဦးလေးရာ..ဘွပ်.. အမေ့။ ဦးလေးဟာကြီးကသမီးအထဲမှာကြပ်သိပ်နေအောင်ကို၀င်နေတာ..ဘွပ်ဘွပ်..ကောင်းတယ်..အား..”

“ ဘွပ်ဘုဘုဖွပ်ဖတ်”

“ ဦးလေး..မောနေပြီလား.”

“ ဟာ..မောတော့မောတာပေါ့..ဒါပေမယ့်မောဘူး”

“ ဘွပ်ဘုဘုဖွတ်..အားပါးပါး.. ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရာ.. အထဲမှာပူဆင်း နင့်သွားတာပဲ”

“ ဘွပ်ဘုဖွပ်ဖွပ်.ဒီလိုမျိုးရော” 

“ ဗျစ်ဗလစ်ဘု”

မြေစိုက်တစ်ချက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးချသည်။

“ အောင်မလေးလေး..အား.ရှီး၊အသည်းကိုခိုက်သွားတာပဲ၊ကောင်းလိုက်တာ”

“ ဟောဒီမှာ..လာပြန်ပြီ.”

“ ဗျစ်ဘုဗျစ်ဘု” 

မြေစိုက်ဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ဆင့်ဆောင့်ချသည်။

“ အားအိအိ.. ထွက်ကုန်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ ဦးလေးရဲ့..ပြီးပြီ.. သမီးပြီးပြီ..ကောင်း..ကောင်းတယ်..အား..အင့် အင့်..ကောင်းလိုက်တာ.”

ပြင်းထန်ထိမိသော မြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကြောင့် ခိုင်ကြူသင်းမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနှင့်တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။

ကိုစိုးနောင်လည်း ကောင်မလေးပြီးသွားချိန် ကော့ပျံလှုပ်ခါလာမှု စောက်ပတ်ကလီးကို စုပ်ညှစ်ယူနေမှုတို့ကြောင့် အခြားမိန်းမများကို လိုးရသည်နှင့်မတူခြားနားသော အရသာတွေ့ရလျှက် လီးကို အားကုန်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲဆိုသလိုပန်းထွက်ကုန်လေတောသည်။

စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲတွင် ပူနွေး ပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်များ ပြည့်လျှံသွားသည်။ ထိုသုတ်ရည်တို့၏ အထိအတွေ့သည် အရသာတွေ့လွန်းလှပေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ နောက်ထပ်တစ်ချီ ထပ်ပြီးရပြန်သည်။ နှစ်ချီဆက်တိုက်]ပြီး}သွားသည်ဟုဆိုရပေမည်။

“ အား..အား..ထွက်ကုန်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ..အမလေး.. သိပ်ကောင်းတာပဲ..အားပါးဦးလေးရဲ့ အရည်တွေကနွေးတေးတေးကြီး..သမီးလည်းထွက်ပြန်ပြီ.”

ခိုင်ကြူသင်း တစ်ယောက် အရသာ မည်မျှတွေ့နေသည်ဆိုခြင်းကို ကိုစိုးနောင်အား တင်းကြပ်စွာဖက်ထားမှုကသက်သေပြနေသည်။ စောက်ပတ်ဆိုလျှင်လည်းရေထဲမှကုန်းပေါ်ဆွဲတင်ထားသော ငါးပါးဟက်လို ဟစိဟစိဖြစ်လျှက် လီးကို အတင်းစုပ်ညှစ်နေ သည်။ညှပ်ဆွဲနေသည်။

ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ထပ်လျက်သားနှင့် မှိန်းနေ သည်။ လီးချောင်းကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲမထုတ်သေး။ ထိုးထည့်ထားဆဲ။ သုတ်ရည်ထုတ်လွှတ်ပြီးသောကြောင့် လီးကပျောတော့နေသည်။ 

သို့သော် သူ့လီးသည်အချို့သောယောက်ျားတွေလို သုတ်ထွက်သွားပြီးနောက် လေထွက်သွားသော ဘူဘောင်းရှည်လို ပျော့ခွေပိန်ကျသွားခြင်းမျိုးမရှိ။ လီးမတ်တောင်နေမှုအားသာ အတန်အသင့်လျော့သွားလျှက် လီးကတော့ မတ်တောင်နေသည့် အနေအထားအရွယ်အစားထက် အနည်းယ်သာလျော့ကျသည်။ ထို့ကြောင့်လိုးနေသည့်အပေါက်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ယူခြင်းမရှိလျှင်အခြားသောလီးတွေလို သူ့အလိုလိုပြုတ်ထွက်လာခြင်းမရှိပါ။ 

ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့သုံးချီသုံးလား ပြီးသွားလျှက် မောပန်း နွမ်းလျသွားသည်။ ကာမမှုတွင်သိပ်နားမလည်သေးသော်လည်း ကိုစိုးနောင်၏ လီးမှအရည်များ ပန်းထွက်ကုန်ပြီးလီးမှာ သံချောင်းတမျှမာတောင်နေမှုမှလည်း လျှော့ပါးသွားခဲ့သည်မို့ လိုးပွဲတစ်ချီတော့လက်စသတ်ပြီကိုနားလည်သည်။ မိမိကိုအရသာကောင်းကောင်းပေးခဲ့ သောလီးပိုင်ရှင်မို့လည်း စွဲမက်သောစိတ်ဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကိုသိုင်းဖက်ထားမိလေသေး သည်။

ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေးအမောပြေလောက်သည် အထိ ဖက်ထားသေးသည်။ ကိုယ်ပေါ်မှထပ်ရက်မူမဟုတ်တော့။ ဘေးသို့အသာဆင်းကာ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်းအနေအထားနှင့် ဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အပျိုပေါက်လေးအမောပြေပြီးအသက်ရှုမှန်လာတော့မှ ဖက်ထားရာက လွှတ်သည်။

“ လာသမီး..ရေသွားဆေးရအောင်”

ကောင်မလေးကိုလည်း ဆွဲထူသည်။ ခိုင်ကြူသင်း အသာထရပ်သည်။ ထိုအခါတွင်မှသူမ၏ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်နှင့် အိပ်ယာခင်းတို့တွင် သွေးများစိုနေသည်ကို သတိထားမိသည်။

“ ဟာ..သွေးတွေပါလား။သမီးဥစ္စာကွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့..ဒုက္ခပါပဲ”

သွေးများကိုမြင်တော့ ကောင်မလေးက မျက်စေ့မျက်နှာပျက်ပျက်နှင့် ပြောသည်။

“ မကွဲပါဘူးသမီးရ..အမှေးပါးပေါက်သွားလို့ထွက်တဲ့သွေးတွေပါ.. လာလာ..ရေသွားဆေးရအောင်.”

“ ဟုတ်ရဲ့လားဦးလေးရာ” 

“ ဟုတ်ပါတယ်သမီးရဲ့..ရေဆေးပစ်လိုက်ရင်သန့်စင်သွားမှာပါ.”

ကိုစိုးနောင်က အပျိုပေါက်လေးကို ရေချိုးခန်းဆီသို့အသာဆွဲခေါ်သွားသည်။ အလိုးခံပြီးကာစ လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်နီရောင်သန်းကာ အထဲတွင်စပ်နေပြီး အောင့်သလိုလိုနာသလိုလိုမို့ ခိုင်ကြူသင်းလမ်းလျှောက်ရာတွင် ပုံမှန်မဟုတ်။ကွတတ ဖြစ်၍နေသည်။ 

“ ဒုက္ခပါဘဲဦးလေးရာ..လမ်းတောင်လျှောက်ရခက်နေပြီ..ကွဲသွားတာပါ”

ခိုင်ကြူသင်းကငိုမဲ့မဲ့လေးပြော၏။

“ မကွဲပါဘူးသမီးရ..စိတ်ချပါ..လီးနဲ့လိုးလို့ စောက်ပတ်ကွဲတယ်ဆိုတာမရှိပါ ဘူးကွယ်.”

ကိုစိုးနောင်က သူ အပျိုရည်ဖျက်လိုးထားသော ချာတိတ်မကို ချော့မော့ကာရေချိုးခန်းသို့ အရောက်ခေါ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲတွင်ဆေးကြောသန့်စင်ရန် ဆပ်ပြာမွှေးရည်၊ ဘရပ်အနုစားနှင့်ကိုယ်သုတ်ပုဝါအလတ်စားလေးတစ်ထည်လည်း အသင့်ရှိနေသည်။ ရေပက်ဖျန်းရန် ရေပန်းပုလင်းလေးပင်ရှိနေသေးသည်။

“ ဟာ..ငရဲကြီးတော့မှာပဲ..သမီးဖာသာသမီးဆေးပါ့မယ်..ဦးလေးရဲ့.”

“ ရပါတယ်ကွာ..ကိစ္စမရှိပါဘူး..ဦးပဲလုပ်ပေးပါ့မယ်.”

ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်နှင့်ပေါင်ခြံတို့တွင် ပေကျံနေ သောသွေးစသွေးနများစောက်ရည်ကြည်များနှင့် သုတ်ရည်များကို သေသေချာချာဆေးကြောသန့်စင်ပေးသည်။ မိမိအပျိုရည်ဖျက်ကာလိုးထား၍ ထွက်သော သွေးနှင့်အရည်များကိုသန့်စင်ဆေးကြောပေးနေရမှုကလည်း ကိုစိုးနောင်အတွက် ကျေနပ်နှစ်ချိုက်စရာဖြစ်သလိုခိုင်ကြူသင်း အဖို့မှာလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာတစ်မျိုးဖြစ်နေသည်။

ကောင်မလေးကိုဆေးကြောသန့်စင်ပေးပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်က မိမိ၏လီးနှင့်ဆီးစပ်တဝိုက် ပေကျံနေသည်များကို ဆက်၍သန့်စင်သည်။ခိုင်ကြူသင်းကရေပန်းပုလင်းယူကာရေဖျန်းပေးသည်။

“ သမီးဆေးပေးရမလား”

“ ရတယ်.. ရေပဲပက်ပေး..ဟေး.. လီးဒစ်တည့်တည့်ကို မပက်နဲ့လေ.. စပ်တယ်ကွ”

“ ခစ်ခစ်ခစ်..ကန်တော့နော်..ဦးလေးကန်တော့”

နှစ်ယောက်သား ဆေးကြောကြရင်း ကျီစယ်သလို ဖြစ်နေကြလေသေးသည်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာရှိရာသို့ပြန်လာကြသည်။ ကိုစိုးနောင်က သွေးပေနေသော အိပ်ယာခင်းကို ခေါက်သိမ်းကာ အသစ်တစ်ထည်ပြန်ခင်းသည်။ ထိုအခါတွင်မှ ခိုင်ကြူသင်းသည်အိပ်ယာခြေရင်းနားရှိ တင်အုန်းလေးကိုသတိပြုမိသွားလေသည်။

“ ဟင်..ဒီခေါင်းအုန်းလေးကဘာဖြစ်လို့ခြေရင်းဘက်ရောက်နေတာလဲ.”

တင်အုန်းလေးကိုလှမ်းယူကာခေါင်းရင်းဘက်ပို့မည်ပြုသည်။

“ နေပါစေ..အဲဒါခေါင်းအုန်းမဟုတ်ဘူး..တင်အုန်း။ခြေရင်းမှာပဲထား”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ တင်အုန်း ဆိုတာကိုနားမလည်ပေ။

“ တင်အုန်း..ဟုတ်လား.”

“ ဟုတ်တယ်”

“ အဲဒါကဘာလဲဦးလေးရ..ပြောစမ်းပါဦး”

“ ပက်လက်အိပ်ပြီးအလိုးခံတဲ့အခါ တင်ပါးအောက်မှာ ထိုးခုရတာ။ တင်ပါးအုန်းတာကြောင့်တင်အုန်းလို့ခေါ်တယ်” 

“ ဟယ်တော့”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုင်ထားသောတင်အုန်းလေးကို လက်မှ လွှတ်ချလိုက် သည်။

“ ဘယ်လိုလဲ..လိုးတာကောင်းတယ်မဟုတ်လား.”

“ သွား..သိဘူး..ဒီမှာစပ်ပြီးနာနေတာ” 

“ ဘယ်မှာနာနေတာလဲ..လက်မောင်းလား”

“ ဟုတ်လိမ့်မယ်အားကြီး..ဟောဒါကနာနေတာ”

“ သမီးက အခုပထမဆုံး စအလိုးခံတာကြောင့် ပါကင်ပွင့်ပြီးနာနေတာပါ..နောက်ထပ်သုံးလေးခါလောက်ဆက်လိုးပေးရင်အထာကျသွားပြီး နာတာပျောက်သွား မှပေါ့”

“ ဘာ..နောက်ထပ်လုပ်အုန်းမလို့လား”

“ အင်းပေါ့..အချိန်တွေအများကြီးရှိသေးတာ.. ခဏနားပြီးရင် ဆက်လိုးကြ တာပေါ့”

“ ဟင့်အင်းကွာ ဟင့်အင်း..တော်ပြီ၊မလုပ်နဲ့တော့။ သမီးဥစ္စာအရမ်းနာနေတာ၊ ဒီနေ့တော့ ဆောရီးပဲ၊လုပ်ချင်ရင်နောက်နေ့တွေမှလုပ်”

“ ဟာ..မဟုတ်ဘူး..ဒီနေ့ဆက်မလိုးရင်သမီးပြဿနာတက်မှာပေါ့”

“ ဦးလေးနော်..ခွင်မဖန်နဲ့”

“ ခွင်ဖန်တာမဟုတ်ပါဘူး..အကောင်းပြောတာ”

“ သမီးကဘယ်လိုပြဿနာတက်မှာလဲ..ပြော” 

“ ပထမတစ်ခါစလိုးပြီး စောက်ပတ် အထာကျအကင်းသေသွားအောင် ဆက်မ လိုးရင် သမီးလမ်းလျှောက်တဲ့အခါကွနေလိမ့်မယ်..ဒါကိုမြင်ရင် သူများတွေကဒီကောင်မ လီးအလိုးခံပြီးပြန်လာတာလို့ သိကုန်ကြလိမ့်မယ်..ဒါဆိုပြဿနာတက်ပြီပေါ့”

“ ဦးလေးနော်..သမီးကိုလာချောက်မနေနဲ့”

“ ချောက်တာမဟုတ်ဘူး.. စောစောက ရေချိုးခန်းဆီလျှောက်သွားတုန်းက ကွတတဖြစ်နေတယ် မဟုတ်လား”

“ အင်း..ဟုတ်တယ်..ခက်တော့တာပါပဲ”

“ မခက်ပါဘူး.. နောက်ထပ်တစ်ခါနှစ်ခါလောက်အလိုးခံလိုက်ရင် အားလုံး အေးဆေးပဲ”

“ ဟွန့်..ဦးလေးဟာကပျော့နေပြီ..လုပ်လို့ရအုန်းမှာလား.”

“ အောင်မယ်လေး.. ဦးလေးလီးက အရမ်းအထမြန်တာ.. နည်းနည်းပါးပါးလောက်ဆော့ပေးလိုက်ရင် ချက်ချင်းမတ်ထောင်လာမှာ..” 

“ အဟုတ်ပဲလား”

“ သိချင်ရင်လာဆော့ပေးလေ”
 
“ အိုး..လုပ်တတ်ပါဘူး.”

“ မလုပ်တတ်ရင်လုပ်တတ်အောင်ဦးကသင်ပေးမှာပေါ့” 

“ အံမယ်..သင်ချင်ပါဘူး.”

“ လီးတောင်လာအောင် ဆော့ပေးတာမှာ အဓိကနည်းလမ်းနှစ်မျိုးရှိတယ်..တစ်မျိုးကစုပ်ပေးတာ.. နောက်တစ်မျိုးက လက်နဲ့ကိုင်ပွတ်ပေးတာ.. ကဲသမီးကဘယ်နည်းနဲ့ဆော့ပေးချင်လဲ”

“ အယ်” 

“ ပြောလေ..လီးကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးမလား..လက်နဲ့ကိုင်ပွတ်ပေးမလား.”

“ တော်ပြီ..တော်ပြီ..ဘယ်လိုမှလုပ်မပေးဘူး..သွား”

“ ဒါဆိုလီးကဘယ်တောင်မှာလဲ” 

“ မတောင်ချင်နေပေါ့.”

“ လီးမတောင်ရင်သမီးကိုဘယ်လိုလို့ ထပ်လိုးနိူင်မှာလဲ.”

“ နေပါစေရတယ်..မလုပ်နိူင်ရင်မလုပ်နဲ့တော့”

“ ထပ်မလိုးရင်သမီးကွတတနဲ့ပြဿနာဖြစ်မှာနော်.”

“ အယ်” 

ကောင်မလေးမျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြစ်သွားသည်။ အဖုတ်ကျိန်းစပ် နာကျင်၍လမ်းလျှောက်ရာတွင် ကွနေတာတော့ အမှန်။ ပြီးတော့ ခိုင်ကြူသင်းသည် သွေးသားဆူဖြိူးသော အရွယ်ဖြစ်သည့်အပြင် ကာမစိတ်ထန်သည့်ဗီဇလည်းရှိပေရာ အလိုးခံရသည့်အရသာကို ယစ်မူးနေကာထပ်၍ခံချင်သည့်အာသီသကလည်း(မသိစိတ် တွင်)ရှိနေသည်။ ယခု ကိုစိုးနောင်ကထပ်၍လိုးရန် နှပ်ကြောင်းပေးဆွဲဆောင်နေလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ အလိုးထပ်ခံလိုသည့်စိတ်တို့ကတက်ကြွစပြုသည်။

စောက်ပတ်နာနေ သည့်အပြင်သုံးကြိမ်တိုင် ပြီးခဲ့မှုကြောင့် ရမက်စိတ်အတန်ငယ် လျှော့ပါးနေကာ ငမ်းငမ်း တက်ထကြွနေသော အခြေအနေမျိုးတော့ မရှိသေးပါ။ကိုစိုးနောင်သည် သူအပျိုရည်ဖျက်လိုးထားပြီးကာစ အပျိုပေါက်လေးကို နောက်တစ်ချီထပ်လိုးရန်လမ်းခင်းပြောဆိုနေရင်းက စိတ်တွေ နိူးထတက်ကြွလာလေရာကာမအားသန်ပြီး လီးအထမြန်သည့်ရှာမှရှားသော အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း သူ့လီးချောင်းကြီးသည် (ကောင်မလေးအထွေအထူးဆော့မပေးရသေးပါပဲ) ဆတ်ကနဲတောင်၍လာတော့သည်။

“ ဟော..တောင်လာပြီ.”

ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏လီးကိုမသိမသာဆိုသလိုခိုးကြည့်နေရာ လီး ကြီးမတ်ကနဲထတောင်လာသည်ကိုမြင်သည်။ လီးတောင်လာတာကိုမြင်ရသည့် မိန်းမ များဖြစ်လေ့ရှိသည့်အတိုင်း ကောင်မလေး၏ ရင်ဒိန်းကနဲခုန်သည်။ ရမက်ဇောလည်း ဟုန်းကနဲပင်ထလာသည်။ပါးစပ်မှပင်လွှတ်ကနဲပြောထွက်သွားသည်။

“ ဘာလဲခိုင်ကြူသင်းရဲ့..ဘာဖြစ်လို့လဲ”

ကိုစိုးနောင်ကမသိဟန်ဆောင်ကာမေးသည်။

“ ဟို..ဟိုမှာ..ဟိုဒင်းဖြစ်လာပြီ”

ခိုင်ကြူသင်းက မေးငေါ့ပြကာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ဖြေသည်။ မျက်နှာလေး ရဲကနဲဖြစ်သလို စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစိုကနဲအရည်တစ်သုတ်ယိုစိမ့်ထွက်သည်။

“ ဟာ..ဟုတ်ပါရဲ့..ဦးလီးကြီးတောင်လာပြီကိုး.. သမီးစောက်ပတ်ကို ဒီကောင်ကသိပ်လိုးချင်နေတယ် ထင်ပါရဲ့..ဆော့ပေးစရာတောင် မလိုဘူး.. သူ့ဖာသာတောင်လာတာပဲ..ကဲ..လာ”

“ အိုး..ဘာလဲလို့”

ကိုစိုးနောင်ကပုခုံးကိုအသာလှမ်းဆွဲဖက်လိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးကညုသံ လေးနှင့်ပြောသည်။

“ လီးတောင်လာပြီလေ..လိုးကြတာပေါ့” 

ပြောလည်းပြော အသာလည်း ဖက်လှဲချသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း လီးကြီးသူမ၏ မျက်စေ့အောက်မှာပင်ဗြုံးကနဲမတ်ထောင်ထလာသည်ကို မြင်ရကတည်း ကပင် စောက်ပတ်ရွ၍ လာလေရာဟန်ဆောင်လေးမျှပင် မရုန်းနိူင်ရှာ။မွှေ့ယာပေါ် ပက်လက်ကလေးလှဲအိပ်ချသည်။ ဒူးလေးနှစ်လုံးကိုထောင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်းကားပေးလိုက်၏။ စောစောကအလိုးခံခဲ့သောအနေအထားအတိုင်းအသင့်လုပ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ ရော့..ဖင်အောက်မှာဒါခုလိုက်”

ကိုစိုးနောင်ကခြေရင်းနားရှိတင်အုန်းလေးကိုယူကာပေးသည်။ 

“ မမသီတာရဲ့ဖင်အောက်မှာလည်းဒါကိုခုတာပဲမဟုတ်လား.. သူများဖင် အောက်ခုထား ပြီး သားကြီး”

ခိုင်ကြူသင်းကမယူသေးပဲအမူပိုပိုလေးပြော၏။ 

“ ဒီတင်အုန်းလေးကအသစ်က်စက်ပါသမီးရ..သမီးဖင်အောက်မှာခုဖို့စပါယ် ရှယ်အော်ဒါလုပ်ပြီး၀ယ်ထားတာ.”

သည်တော့မှပင် ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင် ကမ်းပေးသောတင်အုန်းလေးကိုလှမ်းယူ၍ မိမိ၏ဖင်အောက် ထိုးခုသည်။ မကျွမ်းကျင်သောကြောင့်ခုတာကစနစ်တော့ မကျပါ။ ဖင်သားခြမ်းအောက်နားလောက်တွင် သွင်းထိုးခုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ 

“ ဖင်သားရဲ့ အပေါ်ဘက်ပိုင်းခါးဆစ်နားလောက်မှာ ခုရတာသမီးရဲ့.. ခုတဲ့နေ ရာ နည်းနည်းလွဲနေတယ်..ပြင်လိုက်အုန်း.”

“ ခစ်ခစ် မသိလို့ပါနော်..ဦးလေး” 

“ အခုပြောပြတော့သိပြီလား.” 

“ အင်း..သိပြီ..လာ..တက်လေ”

ခိုင်ကြူသင်းက ဖင်အောက်ရှိ တင်အုန်းကို နေရာရွှေ့ကာခုလိုက်ရင်းပြောသည်။

“ ဖင်အောက်မှာခုထားတော့ တင်ကကြွပြီး ပေါင်ကားပေးရတာ ပိုအဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား”

“ အင်း..အင်း..လုပ်တော့လေ” 

ကိုစိုးနောင်လည်း ခိုင်ကြူသင်းအပေါ်တက်ခွသည်။ ကားပေးထားသောပေါင် ကြားတွင် ၀င်နေရာယူသည်။

“ ဖြည်းဖြည်းသွင်းနော်ဦးလေး..ဟာ.. အပေါက်ချော်သွားပြီ..ဘယ်မှာသွားတေ့တာလဲဦးလေးရ”

တကယ်တော့ အပေါက်ချော်သွားခြင်းမရှိပါ။ အပျိုပေါက်မလေးကိုဖင်ဆော် ရန်လည်းစိတ်ကူးရှိသည့် အတိုင်း ကိုစိုးနောင်က အစပျိုးအထာပြသည့်အနေဖြင့် ချော်သလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် ဖင်ပေါက်တွင်လီးတေ့ထောက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ ဘယ်အပေါက်မှာသွားတေ့မိလို့လဲ..သမီးရဲ့” 

“ ဖင်ပေါက်..သိရဲ့လား.”

“ လိုးချင်လွန်းလို့အပေါက်ချော်တေ့မိတာပါ..စိတ်မဆိုးနဲ့..ဟုတ်လား” 

ပြောသာပြောသည်။ ခပ်ဖိဖိကော့ထောက်လိုက်ရာ အပျိုမလေး စအိုတစ်ဆို့ဆို့ ယားတားတားဖြစ်သွားသည်။

“ ကဲပါ..ရှေ့ပေါက်တည့်တည့်တေ့စမ်းပါ..တစ်ကယ်ပါဘဲ”

“ အပေါက်မှန်အောင် သမီးကိုယ်တိုင် ဆွဲကပ်တေ့ပေးပါလား.” 

“ အို..မလုပ်ချင်ပါဘူး”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲသမီးရ..လီးကိုင်ရမှာကြောက်လို့လား”

“ ဟုတ်တယ်.”

“ လီးများ ကြောက်စရာမဟုတ်ပါဘူး.. စောစောတုန်းကပဲ ဒီလီးနဲ့သွေးထွက်အောင် ထိုးတာကိုတောင် ခံပြီးပြီပဲဥစ္စာ..ဘာဆန်းတော့လို့လဲ”

“ သွား..မပြောနဲ့” 

“ မဟုတ်လို့လား” 

“ အဲဒါကြီးနဲ့လုပ်ရင် သွေးထွက်တယ်ဆိုတာ အဲဒီတုန်းကသိမှမသိဘဲလို့.. အခုထပ်လုပ်ရင် ကောစောစောကလို သွေးတွေဘာတွေထွက်အုန်းမလား မသိပါဘူး.. ကြောက်တယ်ဦးရာ”

“ သမီးစောက်ပတ်ကပါကင်ပွင့်သွားပြီပဲ.. ဒီတစ်ခါလိုးရင် သွေးမထွက်တော့ပါဘူး..အခြားဟာပဲထွက်မှာ”

“ ဘာထွက်မှာလဲ” 

“ စောက်ရည်တွေပေါ့..။ သမီးဖီလင်ပိုတက်လေ အရည်ကြည်တွေပိုထွက်လေ နေမှာပေါ့..ကဲသမီးကလိမ္မာပါတယ်.. လီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ပတ်အ၀မှာတေ့ပေးစမ်းပါ”

“ ဦးလေးကတစ်ကယ်ရစ်တယ်ကွာ”

“ အပေါက်ချော်ပြီးဖင်ထဲသွင်းမိမှာစိုးလို့ပါ”

“ ဟွန့်..မိန်းမလုပ်နေတာဒီလောက်များနေပြီး အပေါက်တည့်အောင်မလုပ်နိူင် ဘူးလား.”

“ ဟဲဟဲဟဲ”

 “ ဘာဟဲဟဲ..လဲ..ကဲ..လာ..ပေး.” 

ခိုင်ကြူသင်းသည် စူအောင့်သလိုအမူပိုပိုပြောကာ ကိုစိုးနောင်၏ လီးကို လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်ဆွဲယူကာ စောက်ပတ် အ၀တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေး၏ စောက်စေ့ကို လက်မဖြင့် ထိုးဖိပွတ်သည်။ လီးကိုတော့ထိုးမထည့်သေး။ ခပ်ဖိဖိသာထောက်ထားသည်။

“ အိုး..ဟင့်..ယားတယ်ဦးလေးရ..လုပ်မှာဖြင့်လုပ်လေ.. ဒီမှာတေ့ပေးထားတဲ့ဟာကို..ဟင့်.ကြည့်ပါလား..လုပ်ဆို”

 ခိုင်ကြူသင်းထကြွကော့ပြန်၍နေသည်။

“ သမီးစောက်ပတ်ကောအပြတ်တောင်နေပြီလား”

“ အင်း..တောင်နေပြီ”

“ စောက်ပတ်ထဲကယားကော ယားလား”

“ အရမ်းယားနေတာ..လုပ်ပါဦးလေးရာ..သွင်းပေးပါ.. ကျွန်မအရမ်းယားနေပြီ..မနေနိူင်တော့ဘူး..လုပ်ပါ” 

ကိုစိုးနောင်က လီးကို ဖိသွင်းသည်။ဒစ်ပြဲကြီး၀င်သွားရုံချိန်ကာ ထိုးဖိသွင်းချ လိုက်သော်လည်း ကောင်မလေးက စိတ်ထထနှင့်ဖင်ကော့ပင့်လိုက်ရာ ဒစ်ပြဲကြီးသာမက လီးချောင်းတစ်၀က်သာသာလောက်ပင်စောက်ပတ်ထဲ၀င်သွားသည်။
 
“ အား..နာတယ်..နာတယ်..သိပ်မကြမ်းနဲ့။ဖြည်းဖြည်းဦးလေး..ဖြည်းဖြည်း.”

တိုး၀င်လာသော လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်ဝပြဲလန်သွားရာ စောစောကလိုးထားသည့် အရှိန်ကလည်း ရှိနေရာ ပြင်းပြစွာနာသည်။

စောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်း အောင့်သည်။ ကောင်မလေး ဖင်ကော့မပင့်ရဲတော့။ သို့သော် ဖင်အောက်တွင် တင်အုန်း ထိုးခုထားသည်မို့လီးအ၀င်ကတော့ နင့်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်က လီးကို ထပ်မသွင်းသေးဘဲ ၀င်နေသမျှသောလီးတစ်၀က် လောက်ကိုသာဆွဲထုတ်ထိုးသွင်းလှုပ်ရှားကာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းမို့ ညည်းညူမြည်တမ်းရင်းမျက်လုံးများမှေးကျလာ သည်။

“ ဘယ်လိုလဲသမီး..နာနေတုန်းလား”

“ ဟုတ်..နာတယ်..ဦးလေးဟာကြီးအဆုံး၀င်နေပြီလားဟင်”

“ မ၀င်သေးဘူးသမီးရ.. လီးတစ်၀က်ပဲ စောက်ပတ်ထဲသွင်းနိူင်သေးတာ။ အခု အဲဒီလီးတစ်၀က်ကိုပဲ ဆောင့် လိုးနေတာ..ကောင်းတော့ကောင်းတယ်မဟုတ်လား”

“ ကောင်းပါတယ်ဦးလေးရာ..နာလည်းနာတယ်ရှင့်”

“ လီးအဆုံး၀င်အောင် သွင်းလိုက်မယ်လေ.. ပြီးရင် သမီးအရသာတွေ့အောင် ကောင်းကောင်းလိုးပေးမယ်..ဒါဆိုနာတာပျောက်ပြီးကောင်းလာမှာ”

“ အဲလိုမျိုးသွင်းတာပိုနာမှာပေါ့”

“ နာတာအောင့်ခံလိုက်လေ.. လီးအဆုံး၀င်ပြီး အပီလိုးရင်အရမ်းကောင်းတာ သမီးလည်း အသိသားပဲ”

“ ဘာသိတာလဲ” 

“ စောစောကလိုးတုန်းကသိပြီးသားလေ” 

“ သွား”

“ ကဲ..လီးအဆုံး၀င်အောင်သွင်းမယ်နော်” 

“ သွင်းသွင်း..ဒါမှကိစ္စပြတ်မှာ”

“ ကောင်းလည်းကောင်းမှာပါသမီးရ” 

ကိုစိုးနောင်သည်ဆောင့်ကြောင့်မကျတကျထိုင်လိုက်သည်။

“ လီးကိုင်ထားတဲ့လက်ဖယ်လိုက်လေ.. တော်ကြာ သမီးလက်ပါ လီးနဲ့အတူ စောက်ပတ်ထဲ၀င်သွားအုန်းမယ်”

“ ၀င်အုန်းတော့မှာပဲ..ဒီလက်ကြီးလား”

ခိုင်ကြူသင်းသည် လီးတန်အရင်းပိုင်းကိုကိုင်ထားသည့်လက်အား ဖယ်ပေး လိုက်သည်။

“ နိူ့ဆွဲပြီးဖိထိုးသွင်းမယ်နော်”

“ သဘောပဲ..သဘောသဘော”

ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏နိူ့နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာလက်များဖြင့် လှမ်းဆွဲ သည်။ နို့ဆွဲပုံကလည်း တစ်ကယ့်ကို ပညာသားပါသည်။ နို့အုံအောက်ခြေတွင် လက်ဖနောင့်ဖြင့်ဖိတွန်းကာလက်ချောင်းတွေဖြန့်လျှက်မို့၀န်းသောနို့အုံသားကိုခပ်တင်း တင်းဆုပ်ကိုင်သည်။ လက်ညှိုးနှင့်လက်ခလယ်တို့အကြားတွင် နို့သီးခေါင်းရှိနေစေ လျှက်ထိုလက်ချောင်းနှစ်ခုဖြင့် နို့သီးကိုဖျစ်ညှစ်သည်။ နို့အုံသားခပ်တင်းတင်းအဆွဲခံရမှု နှင့်နို့သီးခေါင်းခပ်နာနာလေးအညှစ်ခံရမှုကိုတစ်ပြိုင်တည်းခံစားရကာရင်တုန်အသည်း အေးစေသည်။ စိတ်လည်းပိုထစေသည်။

“ သွင်းလေ.. ဦးလေး..ဦးလေးဟာကြီး အဆုံး၀င်အောင်ထိုးသွင်းလေ..သမီးဥစ္စာလေးအရမ်းယားနေပြီ..သွင်းပါ..သွင်းစမ်းပါ” 

ကောင်မလေးကရဲရဲတင်းတင်းပြောလာသည်။

“ ခိုင်ကြူသင်းကလည်းကွာ.. ဟာကြီးတွေဟာလေးတွေ လုပ်မနေပါနဲ့..

သူတို့ကိုဘယ်လိုခေါ်တယ်ဆိုတာ သမီးသိတယ်မဟုတ်လား.. အဲဒီသိတဲ့အတိုင်းပဲခေါ် စမ်းပါ”

“ ကျွတ်..ရှက်တယ်ဦးလေးရ..မခေါ်ရဲဘူး” 

“ ရှက်မနေပါနဲ့..ခေါ်ကြည့်စမ်းပါ”

“ ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း” 

“ ကဲ..တစ်ခါပဲခေါ်၊ဟုတ်လား.. သမီးပါးစပ်ကခေါ်လိုက်တာလေးနားထောင် ချင်လို့ပါ”

“ တစ်ခါတည်းပဲနော်..ထပ်မရစ်နဲ့”

“ အင်းပါ..ကဲပြောလေ”

“ ဟာ..ဘယ်လိုပြောရမှာလဲ..ပြောတတ်ဘူး”

“ ဟောဒီအချောင်းကြီးကဘာလဲ” 

မေးရင်းနို့သီးဖျားကို ခပ်နာနာလေးဖျစ်ညှစ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ ၀င်နေသော လီးတစ်၀က်ကိုလည်း ကော့ပေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းဖြစ်၏။

“ လ..လ..လလ.လီး” 

အပျိုပေါက်လေးက စွန့်ကာပြောချလိုက်သည်။ ပြောလိုက်ချိန်တွင်ကောင်မလေး၏ မျက်နှာရဲကနဲဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်သည်လည်း တစ်ချက်တုန်ခါသည်။

“ ဟုတ်ပြီ..ဒီလိုပြောလိုက်လည်းပြီးတာပဲ.. လီးကြီးထိုးထည့်ထားတဲ့ဟာလေးကကောဘာခေါ်လဲ.” 

“ စ..စ..စောက်..ဟာကွာ..မပြောချင်ဘူး..ဘာခေါ်လဲဆိုတာသမီးသိတယ်”

“ ခေါ်ကြည့်စမ်းပါသမီးရဲ့..ခေါ်ပြမယ်လို့ပြောထားတာပဲ”

“ ရှက်တယ်ဦးလေးရာ” 

“ ဦးကိုများ ရှက်နေရသေးလား..ကဲခေါ်လိုက်စမ်းပါ..သမီးပေါင်ကြားကဖုဖု ဖေါင်းဖေါင်းလေးကဘာလဲ၊ဘယ်လိုခေါ်လဲ”

ခိုင်ကြူသင်းမှာ ခေါ်ပြောရမှာ အတော်ကို မျက်နှာပူနေသည်။ မျက်နှာကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့်ရှက်စနိူးအုပ်ကာခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ စောက်..ပတ်”

“ ကောင်းကောင်းမကြားလိုက်ရဘူး..ခပ်ကျယ်ကျယ်လေးထပ်ပြောပါလား”

“ တော်ပြီကွာ..မပြောချင်တော့ဘူး” 

“ သေသေချာချာမကြားမိလို့ပါသမီးရဲ့..ပြောစမ်းပါ”

“ စောက်ပတ်” 

အသံအနည်းငယ်ကျယ်၍ပြောသည်။

“ အခုဦးနဲ့သမီးဘာလုပ်နေကြတာလဲ” 

လီးကိုအသာဆွဲထုတ်ကာ ပြူတစ်ပြူတစ်လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖီလင်တွေတက်လာကာစိတ်လည်းမရှည်နိူင်တော့သောကြောင့် အသံစူးစူးလေး နှင့်ပြောချလိုက်သည်။

“ လိုးနေကြတာ.. လိုးနေတာ..ကဲကျေနပ်ပြီလား..ဟုတ်တယ်.. ညစ်ညစ် ပတ်ပတ်စကားတွေပဲကြားချင်နေတယ်”

“ စိတ်ဆိုးသွားလားသမီးရယ်.. သမီးစိတ်ဆိုးတယ်ဆိုရင်မလိုးတော့ဘူးလေ.. ရပ်လိုက်မယ်”

ကောင်မလေးဖီလင်တွေအပြတ်တက်နေကြောင်း ရိပ်မိသောကြောင့် ကိုစိုး နောင်က အပိုင်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ယခု အခြေအနေတွင်ခိုင်ကြူသင်းမှာအလိုးမခံရတော့ လျှင်ဘယ်လိုမှ နေနိူင်တော့မည် မဟုတ်ပါ။

“ဦ းလေးဟာလေ. တစ်ကယ်ပါပဲ.. ဟိုမေးသည်မေးလျှောက်မေးပြီးရစ်နေတာကိုစိတ်မရှည်တာ။သိလား”

“ ဒါဆိုလိုးနေတာကိုစိတ်မဆိုးဘူးပေါ့”

“ မဆိုးဘူးမဆိုးဘူး” 

“ တကယ်အလိုးခံချင်နေတာလား”

“ တကယ်ခံချင်လို့ကားပေးဖြဲပေးထားတာပေါ့” 

“ ဘာကိုကားပြီးဘာကိုဖြဲပေးထားတာလဲ”

“ ပေါင်ကားပြီးစောက်ပတ်ဖြဲပေးထားတာပေါ့။ ကဲ..သွင်းမှာသွင်း.. ရစ်မနေနဲ့ တော့”

“ ပေါင်ကားပေးထားတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ.. စောက်ပတ်ကိုမှဖြဲပေးမထားတာ။ဖြဲပေးပါလား.”

“ ကျွတ်၊ ဦးလေးကွာ.. ပေါင် ဒီလောက်ကားပေးထားမှ အဲဒါလည်းပြဲနေတာ ပေါ့၊ လက်နဲ့ကိုင်ဖြဲပေးစရာလိုသေးလို့လား”

“ လိုတာပေါ့ခိုင်ကြူသင်းရ.. ဖြဲလိုက်စမ်းပါ။ ဖြဲပေးတဲ့ စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းရတာ သိပ်အရသာရှိတာ..သမီးကိုအရသာကောင်းကောင်းတွေ့စေချင်လို့ပါ”

“ တော်ပါ.. သူကျတော့အရသာ မရှိတဲ့ အတိုင်း.. ဦးလေးရဲ့လီးကြီး၀င်နေလို့ အထဲမှာ ပြည့်ကြပ်သိပ်နေတာ။ စောက်ပတ်ဖြဲပေးလို့ရမတဲ့လား.”

“ရတယ်..ရတယ်.. စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးတော့ သာ ဖြဲချလိုက်”

“ကဲ..ကဲ..ရော့ဖြဲပေးမယ်” 

လီးအဆုံး၀င်အောင် ထိုးသွင်းကာလိုးတာကို အရမ်းခံချင်နေသောခိုင်ကြူ သင်းသည် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စောက်ပတ်ကို ဆွဲဖြဲပေးလိုက်လေသည်။ လီးကတစ်၀က်ကျော်ကျော်၀င်နေလျှက် အပြည့်အသိပ်ဖြစ်နေရာ ဆွဲဖြဲပေးသည့်တိုင်စောက်ပတ်ကသိပ်ပြဲမလာပါ။ သို့သော် ကောင်မလေးက ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ်ဖြဲပေးတာကိုသာ လိုရင်းမို့ကိုစိုးနောင်ကလည်းနို့အုံနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲ၍ လီးကြီးကိုဖိစိုက်ထိုးသွင်းချလိုက် သည်။

“ ဗျစ်ဘုဗျစ်ဗျစ်” 

ကျန်နေသေးသော လီးတစ်၀က်အကုန်ပင်စောက်ပတ်ထဲ ထိုး၀င်သွားသည်။

“ အားအား..နာလိုက်တာ.. သွင်းဆိုတာနဲ့ တအားကြီးဖိထိုးချလိုက်ရသလား ဦးလေးရဲ့။ ဦးလေးဥစ္စာကြီးကအကြီးကြီးဟာကို” 

လီးတစ်ချောင်းလုံး ၀င်သွားသည်တွင် ကောင်မလေးရှံ့မဲ့ကာညည်းတွားလိုက် ရရှာသည်။

“ လီးတော့အဆုံး၀င်သွားပြီမဟုတ်လား”

“ ဟာ..၀င်တာပေါ့။ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်နာလိုက်တာဦးလေးရယ်”

“ ဆောင့်မယ်နော်.”

“ ဟာ..ဒီမှာနာလို့သေတော့မယ်..ဆောင့်ဖို့စဉ်းစားသေးတယ်”

“ ဆောင့်လိုးပေးမှ အနာပျောက်ပြီးအရသာတွေ့မှာပေါ့ ခိုင်ကြူသင်းရ” 

ပြောလည်းပြော။ဖင်တလှုပ်လှုပ်နှင့်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ဆောင့်သည်။

“ သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်ဦးလေး..ဖြည်းဖြည်း..ဖြည်းဖြည်း.” 

ခိုင်ကြူသင်းက အရမ်းမဆောင့်ရန်ပြောသည်။ သို့သော် ဆောင့်မလိုးရန် တောင်းပန်ခြင်းကား မပြုတော့ပါ။အသာမှန်မှန်ဆောင့်လိုးပေးမှုကြောင့် ကောင်မလေး အရသာတွေ့စပြုလာလေပြီ။မကြာပါ။ကောင်မလေး ဟော့ ၍လာတော့သည်။

“ ဆောင့်လေ..ဦးလေး..ရပြီ။ သမီးမနာတော့ဘူး.. ကြိုက်သလိုဆောင့်..ဘွပ်ဘွပ်ဘု..အား..ကောင်းလိုက်တာ..ဖွတ်.ဖွတ်။ဗျစ်..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်”

တဏှာရမက်ပြင်းထန်လာမှုနှင့်အတူအငမ်းမရပြောပါလေတော့သည်။ ကိုစိုး နောင်သည်ကောင်မလေးအရသာတမျိုးပြောင်းရရှိခံစားနိူင်စေရန်ညာဘက်ပေါင်လေး ကိုဆွဲမြှောက်ကာတန်းတန်းဖြစ်အောင် ထောင်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကဘယ်ဘက် ပေါင်တန်လေးပါထောင်ပေးသည်။

“ ဘယ်ပေါင်မထောင်နဲ့။ ကွေးပြီးဘေးကိုချထား.. ညာဘက်ပေါင်သာတန်းတန်းမတ်မတ်ဖြစ်အောင်ထောင်ပေးထား” 

တန်း၍ ထောင်ထားသောညာပေါင်လုံးလေးကို ဘယ်ဘက်ပုခုံးဖြင့်မှေးကာ ထိန်းရင်း ကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။ခိုင်ကြူသင်းလည်းဘယ်ပေါင်ကိုကွေးကာဘေးသို့ ကားချထားလိုက်သည်။

စောက်ပတ်ညာဘက်နူတ်ခမ်းသားက ဖုထစ်နေလျက် ဘယ်ဘက်နူတ်ခမ်းသားကတော့ပြဲပြဲလန်လန်လေးဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်သည် တစ်ဖက်ပွင့်အနေအထားမျိုးတွင် ရှိနေသည်။အနေအထားစိတ်ကြိုက်ပြင်ပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်က လီးကြီးကိုဒစ်ပေါ်သည်အထိဆွဲထုတ်ကာ ဆတ်ကနဲအားထည့်၍ဆောင့် လိုးလိုက်သည်။

“ ဘွပ်ဗျစ်ဖွတ်..အားပါးပါးထိတယ်ဦးလေးရာ.. အရမ်းထိတာပဲ..သိပ်ကောင်း တယ်”

“ စောစောတုန်းကဆောင့်လိုးတာနဲ့ဆိုဘယ်လိုနေလဲ” 

“ အခုဟာကပိုကောင်းတာပေါ့”

“ ပေါင်တစ်ချောင်းတန်းထောင်ပြီးတစ်ချောင်းကွေးချထားတော့ စောက်ပတ် တစ်ဖက်ပွင့်သလို ဖြစ်နေတာကိုး..ပြီးတောဦးရဲ့လီးကကြီးပြီးမာတော့ သမီးခံရတာပိုထိတာပေါ့..နာကောနာသေးလား”

“ အထဲမှာ အောင့်သွားတယ် ဦးလေးရ..ရတယ်..ဆောင့်သာဆောင့်”

“ အကြိုက်တွေ့သွားပြီပေါ့” 

“ အင်း..မမသိတာကိုရော ဒီလိုမျိုးဆောင့်လိုးဖူးလား”

“ လိုးဖူးတာပေါ့” 

“ သူကကောဘာပြောသေးလဲ”

“ လီးအ၀င်နက်လို့အောင့်ပေမယ့်အရမ်းကောင်းတယ်..တဲ့” 

ထို့နောက် ကိုစိုးနောင်သည်တစ်ချက်ချင်း အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းခမျာ အင့်ကနဲအင့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ခေါင်းဘယ်ညာယမ်းခါနေသည်။ ပြီး ရန်လည်း သိပ်မဝေးတော့။ နောက်ထပ် (၁၀)ချက် (၁၅)ချက်ခန့်ဆောင့်လိုးတာခံရ လျှင် ပြီး သွားပေတော့မည်။ထိုအချိန်မှာပင်..

“ တောက်..တောက်..တောက်..တောက်..တောက်” 

ခပ်ဖွဖွ တံခါးခေါက်သံပေါ်လာသည်။ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုးနေသူ ကိုစိုးနောင်က တံခါးခေါက်သံကို ချက်ချင်း ကြားသည်။ ဖီလင်အပြတ်တက်နေသောခိုင်ကြူသင်းကမူမကြား။ ကိုစိုးနောင် အဆောင့် ရပ်လိုက်သည်။ လီးကိုလည်းစောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်။ ကောင်မလေးကို လိုးနေရာမှလည်း အသာခွါသည်။

“ ဟင့်..ဦးလေး..ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ..ဒီမှာ အရမ်းကောင်းနေတာဟာကို”

အရသာတွေ့နေခိုက် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်သွားသောကြောင့် ဆန့်တငံ့ ငံ့ကြီးဖြစ်သွားသော ခိုင်ကြူသင်းက မကျေမနပ်ပြောသည်။

“ တံခါးခေါက်သံကြားလို့..ဘယ်သူလာလဲမသိဘူး”

“ ဟင်..ဟုတ်လား”

“ တောက်..တောက်..တေက်..တောက်”

 တံခါးခေါက်သံ ထပ်ပေါ်လာပြန်သည်။သည်တစ်ခါတွင် ခိုင်ကြူသင်းပါ ကြားသည်။

“ ဟာ..ဒုက်ခပါပဲ”

ကောင်မလေးအလန့်တကြားရေရွတ်ကာငေါက်ကနဲထထိုင်သည်။

“ သွား..ရေချိုးခန်းထဲ၀င်ပုန်းနေ”

ကိုစိုးနောင်ကပြောရင်း ဧည့်ခန်းဘက်သွားသည်။ ချွတ်ထားသော ပုဆိုးကိုကောက်ယူ၀တ်ကာ တီရှပ်ကိုခေါင်းမှစွပ်ချရင်း အပြင်ဘက်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းသို့ အမြန်ကူး သည်။ တံခါးကိုအသာဖွင့်သည်။ အနောက်ဖက်ခန်းတွင်ကျန်နေခဲ့သော ခိုင်ကြူသင်းလည်းကမန်းကတန်းပင် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ပြေး၀င်သည်။

ရုတ်တရက် အလန့်တကြားပြေး၀င်ရသည်မို့ သည်အတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့်ဖြစ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှဧည့်ခန်းတွင်ကျန်ခဲ့သော မိမိ၏ အ၀တ်အစားများကို သတိရသည်။ ရောက်သာသည့် ဧည့်သည် ထိုအ၀တ် အစားတွေတွေ့သွားလျှင်အခက်ဟု စိုးရိမ်သည်။ ကိုစိုးနောင်ကသိမ်းထားမှာပဲဟုတော့ ဖြေသိမ့်တွေးမိသည်။ ကိုစိုးနောင် တံခါးဖွင့်လိုက်ရာ မြသီတာအောင်ကို တွေ့ရလေသည်။ 

ကိုစိုးနောင်ကသိပ်တော့ မအံ့သြပါ။မြသီတာအောင်သည် တစ်ခါတစ်ရံ သည်လိုပင်နေ့လည် ပိုင်းရောက်လာလေ့ရှိသည်။

တံခါးခေါက်သံကလည်း မြသီတာအောင်ခေါက်လေ့ရှိသည့် အသံမျိုးမို့သူမပင်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကိုစိုးနောင်ကထင်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းနှင့် လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးတွင် မြသီတာအောင် ရောက်လာသည်မို့ ခိုးလိုးခုလုတော့ဖြစ်သည်။ ခါတိုင်းလိုမြသီတာအောင်ကို ချက်ချင်း အိမ်ထဲခေါ်သွင်းမသွားဖြစ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်နည်းဟု စဉ်းစားအဖြေထုတ်ကာနေမိသည်။ 

ကိုစိုးနောင်ကခေါ်မသွင်းတော့ မြသီတာအောင် ကိုယ်တိုင် အိမ်ထဲ၀င်ရသည်။ အိမ်တံခါးကိုလည်း သူမကပင်ပြန်ပိတ်သည်။ ကိုစိုးနောင်အကြပ်ရိုက်သွားရသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ခန်းမှနေ၍ ဧည့်ခန်းထဲကူးလျှင် သူချွတ်ပစ်ထားခဲ့သော ခိုင်ကြူသင်း၏ အ၀တ်အစားတွေကို မြင်သွားပေတော့မည်။ မြသီတာအောင် ဧည့်ခန်းထဲသို့မ၀င်ပဲအမြန်ပြန်သွားရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရကောင်းမလဲ ဟုစဉ်းစားသည်။ မြသီတာအောင်သည်အလိုးခံချင်၍ ရောက်လာခြင်းဖြစ်ရာ အမြန်ထွက် သွားအောင်လုပ်ဖို့ကတော့ မလွယ်။ သည်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲတွင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်မြန်မြန်တစ်ချီကောင်းလိုးပေးလိုက်တာ အကောင်းဆုံးဟု စဉ်းစားသည်။

မြသီတာအောင်ကလည်း မိန်းမလယ်လေးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင် ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲမူပျက်နေသည်ကို ချက်ချင်းရိပ်မိသည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်စူးစိုက်အကဲခတ်လိုက်သည်နှင့် ကိုစိုးနောင်၏အမူအယာအသွင်အပြင်တို့သည် လိုးလက်စတန်းလန်းအခြေအနေမျိုးရှိနေသည်ကို အကဲခတ်မိသွားလေသည်။

“ ကိုစိုး.. ဘယ်သူ့ကိုခေါ်ဖိုက်နေတာလဲ..သီတာရောက်လာလို့ဆတ်တငံ့ငံ့ကြီးနဲ့ ရပ်ထားလိုက်ရတယ်မဟုတ်လား”

လိုးနေဆော်နေကျရင်းနှီးပြီးနေသည်မို့ မြသီတာအောင်ကပွင့်လင်းရဲတင်းစွာ ပြောသည်။

“ ဟိုလေ..ဟဲ”

“ ရွှီးမယ်မကြံနဲ့နော်..ကိုစိုးပုံကြီးက လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးဆိုတာ သိပ်သိ သာနေတယ်”

“ အဟီး..ဟုတ်တယ်..အဲဒါ” 

“ ဒီလိုမှပေါ့..သီတာကော အတူပါလို့မရဘူးလား”

ဤစကားကို ကြားတော့ ကိုစိုးနောင် အတော်သဘောကျသွားသည်။သည် အပြောအရဆိုပါက မြသီတာအောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်း ဆော်နှစ်ပွေနဲ့မိမိ တူးဘိုင်၀မ်း ခေါ်နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးပွဲကြီးကျကျနနလုပ်နိူင်မည် မဟုတ်ပါလား။

“ အိုကေ..ရတော့ရပါတယ်.. ဟိုတစ်ယောက်က လိုက်လျောနိူင်ပါ့မလားမသိ ဘူး”

“ အဲဒီတစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲ”

“ ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်ပါ..ငယ်တော့ငယ်တယ်” 

“ သီတာ့အသိထဲကလား”

“ သိလိမ့်မယ် ထင်တာပဲ” 

“ နာမည်ပြောစမ်းပါအုန်း”

“ ခိုင်ကြူသင်း” 

“ အော်..စီတိုဘီ၀င်းထဲကမဟုတ်လား” 

“ ဟုတ်တယ်”

“ ကိုစိုးကတယ်ပိုင်ပါလား.. ကောင်မလေးကခလေးလေးပဲရှိသေးတာ..။အခု သူအိမ်ထဲမှာလား”

“ ဟိုဒင်း..ဟို.. ဖြစ်ပါ့မလား သီတာရယ်.. အလကားကွိုင်တက်ကုန်ပါအုန်း မယ်”

ကိုစိုးနောင်သည် ဆော်နှစ်ပွေနှင့်လိုးပွဲကို နွဲလိုသော်လည်း ခိုင်ကြူသင်းမှာ သည်လိုမျိုးလုပ်၍ ရပါ့မည်လားဟုလည်း စိတ်ပူနေသည်။

“ ဖြစ်ပါတယ်ကိုစိုးရ..ဒီကောင်မလေးကြည့်ရတာ ဏှာထန်တဲ့ပုံပါပဲ..ဒီအရွယ်လေးနဲ့ ဒီကိစ္စတွေစိတ်၀င်စားတာကြည့်ပါလား.. နည်းနည်းပါးပါးတော့ ကျူံးသွင်းယူရမှာပေါ့..သီတာ့တာ၀န်ထား..လာ”

မြသီတာအောင် အိမ်ထဲ ၀င်သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်က ပုခုံးကိုဖက်ကာလိုက် လာခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်၍ ခိုင်ကြူသင်းချွတ်ထားသော အ၀တ်အစားများကို တွေ့ သောအခါ မြသီတာအောင်က ခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးသည်။ ထို့နောက်..ကောင်မလေးဘယ်မှာလဲဟု မေးသည့်သဘောဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာမေးဆတ်ပြသည်။

“ ရေချိုးခန်းထဲမှ ၀င်ပုန်းနေတယ်” 

ကိုစိုးနောင်က ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ ဟုတ်ပြီ..သူ့ကိုခေါ်ထုတ်လိုက်..ပြီးရင် သီတာ့တာ၀န်”

မြသီတာအောင်ကလည်း လေသံနှင့်ပြန်ပြောသည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သားဧည့်ခန်းထဲမှနေ၍ လိုက်ကာနောက်သို့၀င်ကြ သည်။အိပ်ယာကိုမြင်တော့မြသီတာအောင်ကသိပါတယ် ဟူသေ ာအပြုံးမျိုးပြုံးလိုက်လေ သေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက်မှာတော့ရေချိုးခန်းထဲတွင် အတော်ကြီးကို မရိုးမရွ ဖြစ်၍နေသည်။ ပြီး ရန်သိပ်မလိုတော့သည် အခြေအနေတွင် အလိုးရပ်သွားရသည်မို့ နေမထိထိုင်မသာလည်းဖြစ်နေသည်။ ရောက်လာသည့်လူကို ကိုစိုးနောင်ကကိစ္စမြန်မြန် ဖြတ်ကာပြန်သွားစေပြီး မိမိကိုဆက်လိုးရန်လာခေါ်မည့်အချိန်ကို အသည်းတအေးအေး ရင်တဖိုဖိုဖြင့် မျှော်လင့်နေသည်။

“ ဒေါက်ဒေါက်..ခိုင်ကြူသင်းထွက်လာခဲ့တော့”

ရေချိုးခန်းတံခါးကိုအသာခေါက်ကာခေါ်လိုက်သံကိုကြားရသည်နှင့်ခိုင်ကြူ သင်းသည် တံခါးကိုအမြန်ဖွင့်ကာအပြေးတပိုင်းနှင့်ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။ သူမအလိုးခံခဲ့ရာနေရာသို့တန်း၍သွားသည်။ ထိုနေရာတွင်ကိုစိုးနောင်ရှိနေ မည်လေ။
......................................................................................................................

ကိုစိုးနောင် တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါ။ မြသီတာအောင်ပါရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ရောမြသိတာအောင်ပါ အ၀တ်အစားတွေမရှိ။ ဗလာကိုယ်လုံးတီးများဖြစ်သည်။ မြသီတာအောင်ကိုပါ ၀တ်လစ်စလစ်နှင့်တွေ့မြင်လိုက်ရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းမှာအရမ်းကို အံ့သြသွားသည်။ ပြေးလာနေသည့် ခြေလှမ်းလည်းချက်ခြင်းတုန့်ရပ် သည်။ ဘာပြော၍ဘာလုပ်ရမညကိုမသိတော့။ မြသီတာအောင်ကတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်ကိုစဉ်းစားထားပြီးသား။ အံ့အားတသင့်ဖြစ်နေသောအပျိုပေါက်လေးကိုမြသီတာအောင်က သိုင်းဖက် လိုက်သည်။ 

“ အို” 

ခိုင်ကြူသင်းမှာ အလန့်တကြား ရေရွတ်သံလေးပြုမိသည်။ သူမ၏ ကိုယ်လုံး ကျစ်ကျစ်တစ်တစ်လေးကတော့ မြသီတာအောင် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားလေပြီ။ မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းကို ဖက်ထားရင်း အိပ်ယာပေါ်ဆွဲလှဲချ သည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လေးကျသွားသည်။ သူမကိုသိုင်း ဖက်ထားသည့်မြသီတာအောင်လည်းအပေါ်မှထပ်ရက်သားဆိုသလိုပါသွားသည်။

“ ဘာ..ဘာ..ဘာလုပ်တာ”

မြသီတာအောင်က ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းငုံစုပ်နမ်းလိုက်ရာ ခိုင်ကြူသင်းစကားတစ်ပိုင်း တစ်စနှင့်ရပ်သွားသည်။ မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်ထဲသို့လျှာထိုးသွင်းသည်။ လှည့်ပတ်ကလိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းကြက်သီးတွေ ထလာရလေပြီ။ မြသီတာအောင်က သူမ၏ဆီးစပ်ကို အပျိုပေါက်လေးဆီးစပ်နှင့်ဖိကပ် သည်။ ထိုအခါသူတို့နှစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်များသည်လည်း ကျကျနနထိမိ ပွတ်မိ သည်။ မြသီတာအောင်က ခါးကိုဝိုက်၍ဖင်ကြီးကစားသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏အဖုတ်ကိုသူမအဖုတ်နှင့်ဖိကြိတ်ကပ်ပွတ်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ကာမမှုတွင်အတော်စုံသည်။

ကြိုက်ကုန်းသဘောမျိုး သူမနှစ်သက်သော ယောက်ျားများနှင့် စပ်ယှက်ပျော်ပါးသလို မိန်းမချင်းပလူးမှုလည်း ကောင်းကောင်းလုပ်သည်။ သည်တော့ စောက်ပတ်ချင်းထိကပ်ဖိပွတ်မှုတွင် ကောင်းစွာ ကျွမ်းကျင်နေသည်။ အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းမှာ စောစောကကိုစိုးနောင်နှင့် နေခဲ့စဉ် ကခံစားရသည့်ကာမအရသာနှင့်မတူ တစ်မူထူးခြားဆန်းပြားသော အရသာကိုခံစားနေရသည်။ စောစောက ပြီး တော့ရန်လက်တစ်ကမ်း အလိုတွင်ရှိလျှက် အရှိန်တက်နေသော ရမက်ဇောတို့သည်လည်းတစ်မျိုးတစ်ဖုံနိူးထထန်ပြင်းလာကြသည်။

မြသီတာအောင်၏ လက်များသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံး နေရာအနှံ့လျှောက်သွားနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရင်တလှပ်လှပ်ဖိုမောလာသည်။ ရုန်းကန်ညင်းဆန်ရန်ကိုပင်သတိ မရနိူင်တော့။ မြသီတာအောင်ကပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းနေရာမှခွါသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏လည် တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်သည်။

ပုခုံးများကိုလည်း စုပ်နမ်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်းနှင့် လူချင်းထပ်လျက် ရင်ချင်းအပ်လျက် ရှိနေရာမှ ညာဘက်သို့ အနည်းငယ် ရွေ့သည်။ ပြီးတော့ ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားသို့ ဘယ်ပေါင်ကိုထိုးထည့်သည်။ စောက်ပတ် ကို ပေါင်သားနှင့်ထိပွတ်သည်။ စောက်ပတ်ချင်းကပ်ပွတ်တာလောက် အရသာမတွေ့ သော်လည်း တစ်မျိုးတော့ထူးသည်။ စောက်ပတ်ချင်းကပ်ပွတ်တာလောက် မထိသည့် အတွက်မရိုးမရွဖြစ်လာသည်။

ပါးစပ်မှ တအင်အင်အသံလေးများ မြည်တမ်းလာသည်။ မြသီတာအောင်က သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ပေါင်ကို ကပ်ပွတ်နေပြန် သည်။ သူမ၏ ပါးစပ်ကခိုင်ကြူသင်း၏ နို့အုံတွေပေါ်ရောက်လာသည်။ နို့သီးခေါင်း ကိုနူတ်ခမ်းသားနှင့်ကပ်စို့ကာနို့သီးခေါင်းထိပ်ကိုလျှာဖျားနှင့်ကလိသည်။

“ အို..ဟင့်..ဟင့်..အို.” 

မြသီတာအောင်က နို့သီးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီပြောင်းကာစို့ပေးယက်ပေးပြန် သည်။ အပျိုမလေး တဟင်းဟင်းဖြစ်လာရသည်။ ရမက်ပြင်းထန်လာသည့်သဘော လက္ခဏာတွေ သိသာထင်ရှားလာပြီမို့မြသီတာအောင်အပြတ်ကို သဘောကျနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတလှုပ်လှုပ်တရွရွနှင့်လူးလွန့်နေသည်။ 

သူမ၏စောက်ပတ်သည် မြသီတာအောင်၏ညာပေါင်နှင့်ထိပွတ်နေသလို သူမ၏ ဘယ်ပေါင်ကလည်း မြသီတာအောင် စောက်ပတ်ကို ထိပွတ်ပေးထားသလို ဖြစ်နေသည်။ မြသီတာအောင်အဖို့လည်း အရမ်းဖီလင်ရနေသည်။ မြသီတာအောင်သည် မိန်းမချင်းပလူးခဲ့သည့် အတွေ့အကြုံ အတော်အတန်ပင်ရှိသည်။

သို့သော် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်အပျိုပေါက်လေးနှင့်ဖြစ်ရသည်ကတော့ယခုပထမဆုံး။ပြီးတော့မိန်းမချင်းပလူးမှုတွင် လုံး၀အတွေ့အကြုံမရှိသေးသည့် အစိမ်း လေးကိုစတင်ဇာတ်သွင်းယူရသလိုမျိုးမို့လည်း မဖြစ်စဖူးအထူးစိတ်လှုပ်ရှားနေ သည်။

မြသီတာအောင်၏ ပါးစပ်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ နို့အုံများအပေါ် စို့ပေးစုပ်ပေးခဲ့ ရာတွင် တွံတေးများထွေးချထားခဲ့သည့်အတွက် နို့သီးခေါင်းများသည်တွံတေးများစိုရွှဲ ကာ အေးစက်စက်အတွေ့ထူးကို ခံစားနေရသည်။ သူမ၏နို့စို့ပေးမှုသည် ကိုစိုးနောင်နှင့် မတူ။ မိန်းမချင်းဖြစ်နေသောကြောင့်လားတော့ မပြောတတ်။ ခိုင်ကြူသင်းအတွက် တစ်မူဆန်းသောအရသာကို ခံစားရသည်။ နို့အုံတွေပေါ်မှ ပါးစပ် ဖယ်ခွါသွားသောအခါတွင် အပျိုပေါက်လေးမှာ မရိုးမရွဟာတာတာကြီးလိုဖြစ်ကျန်သည်။ မြသီတာအောင်၏ ခေါင်း ကိုပင် လှမ်းဆွဲကာ မိမိရင်ဘတ်ဆီသို့ဖိသည်။

“ သမီးကို ဒိထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမလို့ပါကွ.. အပြတ်ညိမ့်စေရမယ်.. ဟုတ်လား”

မြသီတာအောင်က သူမ၏ ခေါင်းကိုလှမ်းဆွဲသည့် ကောင်မလေး၏ လက်ကလေးများကိုအသာဖယ်ရင်းပြောသည်။ သူ့ခေါင်းသည် အောက်သို့တစစရွေ့လာသည်။

အပျိုပေါက်လေးသာဖြစ်သော်လည်း ကိုစိုးနောင်နှင့်ဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီမို့ ခိုင်ကြူသင်းသည် မြသီတာအောင် ဘာဆက်လုပ်တော့မည်ကိုမှန်းဆမိသည်။ ပို၍ရင်ဖိုမောဟိုက်လာသည်။ ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသော ကိုစိုးနောင်အဖို့ကတော့ သည်လို ၀တ်လစ်စလစ် မိန်းကလေးနှစ်ယောက် ဖက်ဖက်ပွေ့ပွေ့နှင့်အချစ်ပလူးကြသည်ကို အနီးကပ်ကြည့်ရှုရခြင်းမှာကြုံတောင့်ကြုံခဲ အခွင့်အရေးမဟုတ်ပါလား။

ပြီးတော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံးက သူလိုးထားပြီးတွေ ဖြစ်နေမှုကလည်း တစ်မျိုးစိတ်လှုပ်ရှားစရာ။ နှစ်ယောက်သားပလူး ကြရင်းစိတ်တွေထလာရလာကာ ကာမယမ်းအိုးပေါက်ကွဲကုန်ကြလျှင် မိမိက၀င်၍ စိတ်ကြိုက်အနေအထား ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် ကမ်းကုန်အောင်တွယ်ပစ်နိူင်သည့် အနေအထားက လည်းရှိနေရာ ကိုစိုးနောင်မှာ လီးတငေါ့ငေါ့အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ပွဲကြီးပွဲကောင်းကို အားမနာတမ်း ထိုင်ကြည့်နေသည်။ ယောက်ျားသားကြီးတစ်ယောက် ထိုင်ကြည့်နေသည့် မျက်မှောက်တွင် အပျိုပေါက်ကလေးတစ်ယောက်နှင့် အချစ်ပလူးရမှုသည် မြသီတာအောင် အတွက်ထူးခြားလှသော အတွေ့အကြုံတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားသည်။ ပိုလည်းကဲနေသည်။

မြသီတာအောင်၏ ခေါင်းသည်အောက်ဘက်သို့ ရွေ့၍ကျသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် တဟင်းဟင်းနှင့် အဖျားတက်သလို မြည်တမ်းရင်း ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာသည်။ ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသော ကိုစိုးနောင်သည်ကြည့်ရင်း မရိုးမရွဖြစ်လာ ကာအပျိုပေါက်လေး၏ ခြေကျင်း၀တ်နှစ်ခုကို ဘယ်ညာလက်များဖြင့်ကိုင်ကာ ဆွဲကား ထုတ်လိုက်သည်။

ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ပေါင်လေးနှစ်ချောင်း ကားထွက်သွားလေပြီ။ မြသီတာအောင်ကလည်း တုံ့နှေးမနေ။ ကားထွက်သွားလေသော ကလေးမ၏ ပေါင်နှစ် လုံးအာကြားတိုး၀င်သည်။ ပေါင်ခွကြားသို့မျက်နှာအပ်လာသည်။ အရင်ဆုံးခိုင်ကြူသင်း၏စောက်ပတ်ကိုလက်ဖြင့်အုပ်ကာပွတ်သည်။

“ အို..မမ..ဟင့်..မမကလဲကွာ”

“ ဒီချာတိတ်မကငယ်သာငယ်သေးတာ.. စောက်ပတ်က ဖေါင်းပြီးအတော်ကိုကြီးတာပဲနော်..ကိုစိုး”

ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်ကို အုပ်ကိုင်ပွတ်လိုက်ရင်း မြသီတာအောင်က မှတ်ချက်ချသလိုပြောသည်။

“ ဟာ..သူ့စောက်ပတ်ကတော့ရှယ်ပဲ.. ကိုင်ပွတ်လိုက်တာနဲ့ဖေါင်းတက်လာတာပဲ..တကယ်အထမြန်တယ်”

ကိုစိုးနောင်ကလည်းပြောသည်။

“ သူ့စောက်ပတ်ကလိုးလို့ကောကောင်းလား..ဟင်”

“ ကောင်းတယ်..အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး..အရည်လည်းရွှမ်းတယ်”

“ အဟုတ်ပဲလား..ကိုစိုးရဲ့” 

“ အဟုတ်ပေါ့..ထိုးထည့်ကြည့်ပါလား..သီတာရဲ့”

“ ခစ်ခစ်..သီတာ့မှလီးမှမရှိတာ..ဘယ်လိုလို့ထိုးထည့်စမ်းကြည့်လို့ရမှာလဲ”

“ သီတာကလည်း..လက်ချောင်းနဲ့ထိုးထည့်စမ်းကြည့်ဖို့ပြောတာ”

“ အော်..ဟုတ်သားပဲ..ကဲစမ်းကြည့်ပြီ” 

ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ခေါင်းပေါက်၀ကို လက်ခလယ် ဖြင့် အသာထိစမ်းပွတ်သည်။

“ အိုဟင့်.. ထိုးလေ..ထိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ.. မမသီတာရဲ့..သမီးစောက်ပတ်အရမ်းယားနေလို့ပါ..ထိုးပါ..ထိုးပါ”

အပျိုပေါက်လေး၏ပါးစပ်မှအငမ်းမရပြောဆိုတောင်းတသံပေါ်လာသည်။

“ ထိုးထည့်မှာပေါ့သမီးရဲ့။ လက်ချောင်းနဲ့လည်းထိုး.. လျှာနဲ့လည်းရက်ပေးမယ်..သမီးအဖုတ်ကချစ်စရာလေး.” 

“ ဟင့်ဟင့်..ရက်ပါ..ရက်ပေးစမ်းပါ.”

ခိုင်ကြူသင်းကတော့ မြသီတာအောင် အံ့သြလောက်အောင်ပင် ဟော့နေ သည်။ ရဲတင်းနေသည်။ မြသီတာအောင်က နဂိုကကျဉ်းသည့်ကြားထဲတွင် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများ ဖုထစ်ဖောင်း တက်၍ အက်ကြောင်းရာလေးလောက်သာ ပေါ်နေသည့် ပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ စောက်ပတ်လေး၏ အကွဲကြောင်းအလယ်လောက်ရှိ စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့လက်ခလယ်ကိုဆတ်ကနဲထိုးသွင်းထည့်လိုက်သည်။ 

“ အို့”

စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်းတိုး၀င်လာသောအခါ (လီးအသွင်းခံရသလောက် မဟုတ်စေကာမူ)
အရသာ အတော်တွေ့သည်မို့ ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှရေရွတ်သံလေးပေါ် လာသည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်းဆတ်ကနဲတုန်ခါသွားသည်။

“ ဘယ်လိုလဲ..စောက်ခေါင်းပေါက်ကကျဉ်းကျဉ်းလေးမဟုတ်လား.”

ကိုစိုးနောင်ကမေးလာပြန်သည်။

“ အင်း..ကျဉ်းပြီးကြပ်နေတာပဲ..ကိုစိုးလီးကြီးသွင်းနိူင်တာအံ့သြစရာပဲ”

မြသီတာအောင်သည် ပြန်အဖြေပေးပြီးနောက် လျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်ကာ စောက်စေ့ကို လှမ်းရက်သည်။ စိတ်အရမ်းထနေသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်စေ့ မှာအကွဲကြောင်းထိပ်နားလောက်တွင် ပဲလှော်စေ့တစ်စေ့ညှပ်နေသလိုပြူးတစ်ကာငေါက်တောက်ထောင်နေသည်။ မြသီတာအောင်၏ စိုစွပ်သောလျှာဖျားက စောက်စေ့ထိပ်ကို သေသေချာချာပွတ်စုပ်ရက်ပေးနေရာ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက်ဖင်ကြွရင်ကော့တက်လာ သည်။ လက်ခလယ်ကိုလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲထိုးသွင်းပြန်ထုပ်နှင့်လှုပ်ရှားကလိ နေပြန်ရာ..

“ အားပါးပါး..အားအီးအီး..အား”

ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှ အငမ်းမရ ရေရွတ်သံတွေပေါ်လာသည်။လူးလွန့် ကော့ ပြန်နေသည်။ သည်လိုသာဆက်လုပ်ပေးလျှင် မကြာမီကောင်မလေး တစ်ချီပြီးသွားနိူင်သည်။ သို့သော် မြသီတာအောင်သည် စောက်စေ့ရက်နေသောလျှာကိုခွါထုတ်ကာ ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားမှခေါင်းကို အသာကြွလျှက်ကိုစိုးနောင်ကို လှမ်းပြောသည်။

“ ကိုစိုး..သီတာ့ကိုလည်းရက်ပေးစုပ်ပေးပါလား” 

ထိုသို့ပြောလိုက်ချိန်တွင် ခိုင်ကြူသင်းစောက်ပတ်ထဲ ထိုးကလိနေသောလက် ခလယ်ကိုလည်း ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်သည်။

“ မမသီတာ.. ရက်လေ..ထိုးလေ..ဘာလို့ရပ်.. အားပါးပါး..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ..အမလေး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်”

ဖီလင်အပြတ်တက်နေရာမှဆတ်တငံ့ငံ့လိုဖြစ်သွားသော ခိုင်ကြူသင်း အားမ လိုအားမရပြောသည့်စကားမဆုံးမီမှာပင် မြသီတာအောင်က စောက်ပတ်ကိုပါးစပ်နှင့်ထိကပ်သွားအောင်ပင် ကုန်းကာဖိကပ်စုပ်ပေးလိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးမှာ တရှိုက်မက်မက် နှင့် ရေရွတ်သံတွေအတောမသတ်နိူင်အောင် ပြုမိလေတော့သည်။ မြသီတာအောင်လုပ်ပုံ ကလည်းတကယ့်ကိုရက်ရောသည်။ 

စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသားများကို ပါးစပ်နှင့်ငုံခဲစုပ် သလိုလျှာကိုလည်းထုတ်ကာ လှည့်ပတ်ရက်ကစားလေသေးသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးသော လျှာသည်စောက်ပတ်နှင့် စအိုပေါက်အကြား အသားနေရာလေးဆီသို့ပါနယ်ကျော်သလိုရောက်သွားသည်။ စအိုပေါက်ကို မထိတထိဖြစ်သွားသည်။ ထိုအချိန်တွင်ကိုစိုးနောင်ကလည်း မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြီးနောက်သို့ အမြန်သွားသည်။

မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ခါးညာဘက်နားလောက်တွင် ဒူးနျစ်ဘက်ထောက်ကာ ပေါင်ကြားသို့မျက်နှာအပ်လျက် စောက်ပတ်ရက်ပေးစုပ်ပေး နေရာ ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ကုန်းထားသလို အနေအထားမျိုး ဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင် တစ်ယောက်ဖင်ကြီးနောက်သို့ရောက်သွားချိန်တွင် မြသီတာအောင်က ဒူးနှစ်လုံးကို ခပ် ကျဲကျဲထောက်ကာ ခါးကော့၍တင်ပါးကြီးပင့်ပေးလိုက်သည်။ 

ထိုအခါစောက်ပတ်ကြီး သည် နောက်သို့ပြူးတစ်ထွက်လျှက် ဖင်သားခြမ်းဘကီးနှစ်ခုကလည်း ကားချင်တိုင်း ကားနေသည်။ ဖင်အကွဲကြားမှ စအိုပေါက်သည်လည်း အထင်းသား။ အကွင်းသား။ ရိတ်ထားခဲ့သောစောက်မွှေးတို့သည် အားယူကာပြန်ပေါက်ကာစမို့ စောက် ပတ်နူတ်ခမ်းသားများနှင့် စောက်စေ့ထိပ်တို့တွင်မွှေးညင်းငုတ်တိုလေးများသည် ကြက် သီးဖုလေးများထသလို စူစူကြွကြွ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေသည်။

တိုနံ့နံ့ငုတ်စိလေး တွေမို့ စောက်ပတ်တဝိုက်တွင် အနက်ရောင် ပုဝါပါးလေး ထပ်ဖုံးအုပ်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ စအိုတွင်တော့ အမွှေးနှစ်ခုသာရှိနေသည်။ သိပ်မရှည်သော ထိုအမွှေးနှစ်ပင်က စအိုပေါက်၏ ညာဘက်ဘေးနားတွင် တစ်ချောင်းအပေါ်ဘက်မကျ တကျတွင်တစ်ချောင်း ရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ကမြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကိုလက် နှစ်ချောင်းဖြင့်ကျကျနန ကိုင်ကာ ရက်ရက်ရောရောဆွဲဖြဲသည်။ ပြူးတစ်ထွက်နေသော စောက်ပတ်ကြီးပြဲအာလန်လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင်စောက်ရည်ကြည်များရွှန်းစိုကာအပြင်သို့ အချို့အံထွက်စီးကျသည်။ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆွဲဖြဲထားသော စောက်ပတ်ကြီးပေါ်သို့ကိုစိုးနောင်က ပါးစပ်ကိုပိကပ်အောင်ဖိကပ်ကာ အာခေါင်အားပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်စုပ်သည်။

“ ပြွတ်..ပျစ်..အိအိအု..အစ်” 

စောက်ပတ်ကို စုပ်လိုက်သံမတိုးမကျယ်ပေါ်ထွက်သည်။ မြသီတာအောင်တစ် ကိုယ်လုံးတုန်ခါလျှက် ပါးစပ်မှအသံလေးတွေထွက်သည်။ သူမ၏ပါးစပ်သည်လည်း ခိုင်ကြူသင်းစောက်ပတ်ပေါ် ကျကျနနစုပ်ပေးရက်ပေးနေလေရာရေရွတ်မြည်တမ်းသံ တို့ကသိပ်မပီ။ မသိမသာသာထွက်သည်။ ဖင်ကြီးကိုယမ်းခါကော့တွန်းပေးသည်။ မြသီတာအောင် အဖို့စောက်ပတ်အရက်ခံရတာသိပ်မဆန်းပါ။ သူ့လင်တော်မောင် သင်္ဘော သားရှိစဉ်ကပင် အရက်ခံခဲ့ရသည်။ 

သည်နောက်တော့ ကိုစိုးနောင်တို့လို သူနှင့် အထာကြည်အလုပ်ဖြစ်သော ယောက်ျားတွေကလည်း ရက်ပေးကြသည်။ ယခုအကြိမ်မှာ မူ ယခင်ကအရက်ခံခဲ့ရသည်များထက် ပို၍ရင်ခုန်မောဟိုက်တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်စေ သည်။ ဖင်ကိုပိုကော့ပေးမိသည်။

ပေါင်တန်ကြီးများကိုပိုကားပေးမိသည်။ ကိုစိုးနောင် သည် မသီတာအောင်၏ ညာဘက်စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသား ကို သွားဖြင့်တစ်ချက်ကိုက် လိုက်သည်။ ကြင်ကနဲနာသော်လည်း အသည်းတအေးအေးဖြစ်စေသည့်အရသာက ပို သောကြောင့်မြသီတာအောင်မှာ နာတာကို အရေးမလုပ်နိူင်။ နာသည်ကို နာသည်ဟုပင် မထင်တော့။ ပြီးတော့ ကိုစိုးနောင်သည်လျှာကိုဆန့်ထုတ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေရက်ပေးပြန်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကိုရက်လိုက်ကိုက်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေသောကိုစိုးနောင်လုပ်ဆောင်မှုများကိုအတုယူကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ဘက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသား ဖုဖုဖေါင်းဖေါင်းကို သွားဖြင့်တစ်ချက်ကိုက်သည်။

“ အား..မမသီတာရဲ့..အား”

အကိုက်ခံရမှုကြောင့် စစ်ကနဲ နာသည်မို့ ခိုင်ကြူသင်း ညည်းတွားအော်ဟစ်မိ သည်။ဆက်၍ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာထိုးမွှေရက်လာမှုသည် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားအကိုက်ခံရှုကြောင့် နာနာကြင်ကြင်နှင့်ဟုန်းကနဲနိူးထလာသော ကာမရမက်ဇောတွင်ရောမွှေသွားလေရာ နာတာကိုပင်အရသာအဖြစ်ခံစားမိလေတော့သည်။

“ ကောင်းတယ်..မမရဲ့..ကောင်းတယ်.. ကိုက်စမ်းပါအုန်း.. ကျွန်မစောက်ပတ် ကိုကိုက်လိုက်ပြီးရက်ပေးစမ်းပါရှင့်”

ရမက်ဇောပြင်းထန်လာပြီဆိုလျှင် မိန်းမတိုင်းသည် အရှက်အကြောက်ကင်း ကာရဲတင်းပွင့်လင်းလာကြမြဲဖြစ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကတော့ အသက်ကလည်းငယ်ပင်ကိုယ်ကပင်ရဲတင်းသူလေးမို့ အငမ်းမရပြောမိလေသည်။ 

အပျိုပေါက်လေး၏ အာသာငမ်းငမ်းဖွင့်ဟတောင်းဆိုသောစကားကို ကြားရသောအခါ မြသီတာတစ်ယောက် သူ့စောက်ပတ် အကိုက်ခံအရက်ခံရမှုအတိုင်း ခိုင်ကြူသင်းကို ပြန်လုပ်ပေးနေကြောင်းကိုကိုစိုးနောင်ရိပ်မိနားလည်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၏ စောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့်မကာ ပင့်တင် ပေးသလို ထိုးကော်ရက်ပေးသည်။ မြသီတာအောင့်တစ်ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်းသွားရသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်စေ့ကိုလည်း မြသီတာအောင်က လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးပင့် မကလော်ကာ ရက်ပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းထိုးထိုးတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

“ အားပါးပါး..ထိတယ်မမရာ..သိပ်ထိတာပဲ..လုပ်စမ်းပါ..အဲလိုလေး”

ခိုင်ကြူသင်း၏ စကားသံသည် တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်နေသည်။ မြသီတာ အောင်မှာလည်း ဖီလင်တော့အပြတ် တက်နေပါသည်။ သို့သော် သူမသည် ခိုင်ကြူသင်းလို ပါးစပ်မအားပါ။ ခိုင်ကြူသင်းလို မအော်နိူင်မဟစ်နိူင်ပါ။ ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်ကို သာ မဲရက်လျှက် “အိအိအုအု”ဟူသောမပီမသအသံတွေသာလုပ်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်က အထာတစ်မျိုးပြလာသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေရာမှလျှာကို ချော်သွားသလိုလိုဘာလိုလိုနှင့် စအိုပေါက်ကို လှမ်းရက်သည်။ 



အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>>