ငါ့ဘုရင်မ အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - ဖိုးတေ
{ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။ }
(05)
" မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးပါ"
" အင်း ယမင်း အစ်ကိုလဲ ပြီးတော့မယ်"
" ဟား ရှီး အင်း ဟင်းဟင်း"
" မရတော့ဘူး အား အစ်ကို ပြီးပြီ ပြီးပြီ ကောင်းလိုက်တာကွာ ယမင်းရောပြီးရဲ့လား"
" ဟုတ်အစ်ကို ယမင်းလေးနေပြီ"
" သြော် ဆောရီး ဆောရီး ဟူး မောသွားတာပဲ"
အဝတ်အစားပြန်ဝတ်သံများ။ အနားတိုးကပ်လာသော အသက်ရှူသံယဲ့ယဲ့။ မိမိဆံပင်များအားထိုးဖွလာသော လက်ကလေးတစ်စုံ။ မိမိကျောပြင်သိုဖိကပ်လာသော နူးညံ့အိစက်တဲ့ အထိအတွေ့တစ်ခု။ တစ်ဆက်ထဲမှာပဲ မိမိကိုယ်ကို ရစ်သိုင်းလာသည့် လက်လေးနောက်တစ်ဖက်။ မိမိပါးပြင်ပေါ်ခပ်ဖွဖွကြွေကျလာတဲ့ အနမ်းပွင့်နွေးနွေးလေး။ အရာအားလုံကို ကြားသိနေပေမယ့် တိတ်ဆိတ်စွာခံယူနေမိတယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ အဖေ့ဆီကဟောက်သံခပ်ပါးပါးလေး။
" မေမေ့အသည်းအသက်ဗူးလေး အိပ်ချင်ဆောင်နေတာမလား"
ကျုပ်ပါးနားလေးကပ်ပြ်ိး တီးတိုးမေးသံလေးတစ်ခု။ ကိုယ်ကို ရစ်သိုင်းလွှမ်းခြုံထားတဲ့ မေမေ့လက်ကလေးကို ကိုင်ဆုပ်ဖွဖွညှစ်လိုက်သည်။ မေမေ့ကိုအသံတိတ်အဖြေပြန်ပေးလိုက်တဲ့သဘော။ ကျုပ်ကိုယ်ကို မေမေ့ဘက်လှည်လိုက်သည်။ မေမေ့မျက်နှာနှင့် ကျုပ်မျက်နှာ တစ်ထွာသာသာပဲကွာမည်ထင်သည်။ ကျုပ်မေမေ့မျက်နှာကို ငေးကြည့်နေမိသည်။ မေမေလဲ မိမိမျက်နှာကိုငေးကြည့်နေသလိုပင်။ ခဏကြာတော့မေမေက ထထိုင်ပြီး သူ့ဆံပင်လေးကို သပ်ရပ်အောင် ပြင်လိုက်ပြီး
" မေမေ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ချင်သေးတယ်ကွာ လိုက်ခဲ့ပေးအုံး"
မေမေလုပ်သမျှလိုက်ကြည့်နေတဲ့ကျုပ် မေမေလက်ကမ်းပြီးခေါ်တော့လဲ မေမေ့လက်ကိုဆွဲပြီး ထလိုက်ခဲ့ပါသည်။
ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ မေမေက ခြေထောက်လက်ထောက်တွေဆေးကြောပြီး ထမိန်လေးလှန်ကာ သူ့အဖုတ်ကိုဆေးဖို့လုပ်သည်။ ကျုပ်ဘက်လှည့်ပြီး "မကြည့်နဲ့လေကွာ" ပြုံးစိစိနဲ့ပြောတယ်။ ကျုပ်လဲ ဟိုဘက်လှည့်နေလိုက်တော့တယ်။
" အဲ့ဒါတွေချစ်ဖို့ကောင်းတာ မေမေ့အသည်းလေးက"
မေမေ ရေဆေးပြီးတာနဲ့.
" ကဲပြီးပြီ လာသွားအိပ်ကြစို့ ညည့်နက်နေပြီ"
" အာဘွားပေးအုံးမေမေရာ"
" ပေးမှာပေါ့ သားရဲ့"
ပြောရင်း ကျုပ်မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းနေတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့မျက်နာတစ်ပြင်လုံးကိုပြန်နမ်းရင်း မေမေ့နှုတ်ခမ်းကိုပါ ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မေမေလဲ ပြန်စုပ်တယ်။ မေမေရော ကျုပ်ရောအသက်ရှူသံပြင်းထန်လာတယ်။ ခဏကြာမှ လူချင်းခွာလိုက်ပြီး
" မောလိုက်တာ မေမေ့သားလေးရာ အရမ်းဆိုးတာပဲ"
" ဟီးဟီး ချစ်လို့ပါမေမေရ နောက်လဲပေးနမ်းနော်။"
" မေမေစကားနားထောင်မှနော် နောက်ပြီး မေမေမှာထားတာကိုလဲ မမေ့နဲ့နော် ကြားလား"
" ဟုတ် မေမေ"
" အိပ်ကြစို့သားလေးရယ်"
ပြောရင် မေမေက ကျုပ်လက်ကိုဆွဲပြီး အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွားတော့တယ်။ အိပ်ရာထဲရောက်တာနဲ့ ကျုပ်လဲ မေမေ့ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ကာ အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။
..................................
မနက်ခင်း ကျုပ်အိပ်ရာကနိုးတော့ မေမေက ကျုပ်ဘေးမှမရှိတော့ဘူး။ အိမ်အပြင်က အဖေနဲ့ အမေစကားပြောသံကြားလို့ မထသေးဘဲ နားထောင်နေမိတယ်။
" အစ်ကိုရယ် အလုပ်မလုပ်ဘဲ နေလို့ရနေတာပဲဟာ "
" ဒါတော့ဒါပေါ့ ယမင်းရယ် အစ်ကိုတို့က ကိုယ့်ကျေးဇူးရှင်ကိုကူညီခဲ့ကြလို့ အေးအေးသက်သာ နေနိုင်ပေမယ့် လူ့ဘဝရဲ့ အလှည့်အပြောင်း ကံကြမ္မာဆိုတာ မှန်းဆလို့မရဘူးလေ အစ်ကိုတို့ ယမင်းတို့အဖြစ်ကိုပဲ ပြန်တွေးကြည့်လေ ကံကြမ္မာက မျက်လှည့်တစ်ချက်ပြလိုက်တာနဲ့ ဘယ်လိုတွေပြောင်းလဲသွားခဲ့ရလဲ အခု သားလေးကိုလဲငွေဆိုတာ ရှာစရာမလိုဘူး ဘဝဆိုတာပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပဲ ဖြတ်သန်းသွားလို့မရဘူးဆိုတဲ့ အသိ အမြင်ရှိဖို့.ရုန်းကန်လှုပ်ရှားရတယ်ဆိုတာသိဖို့ အစ်ကို အလုပ်တစ်ခုလုပ်ပြဖို့လိုမယ်ထင်တယ် ယမင်းရယ်"
" ဟင်း အစ်ကိုပြောတာမှန်ပါတယ် သားလေးဖို့အခုလိုတွေးပေးတဲ့အတွက်လဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်အစ်ကို"
" ကဲ အဲ့ဒါဆိုလဲ အစ်ကို ကားမောင်းဖို့ အုံနာလေးဘာလေးရှာပြီး ကားမောင်းဖို့ စုံစမ်းလိုက်အုံးမယ်။ ကဲသွားပြီယမင်းရေ ညနေမှပဲပြန်လာတော့မယ်"
အဖေနှုတ်ဆက်သံအဆုံးမှာ အိမ်ရှေ့တံခါးပိတ်သံကြားရတယ်။ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လာတဲ့ ခြေသံဖွဖွကြားရတယ်။ မေမေဝင်လာနေပြီဆိုတာသိလိုက်တာနဲ့ ကျုပ်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်။ မေမေ့လက်လေးကျုပ်ခေါင်းကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတယ်။
" မေမေ့သား အိပ်ပုတ်လေး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့ ထတော့"
ပြောရင်းကျုပ်ပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျုပ်လဲမေမေ့ကို မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီးနှုတ်ခမ်းစူထားလိုက်တယ်။
" အဲ့ဒါဘာဖြစ်တာလဲ မေမေ့အသည်းလေး"
ပြုံးစိစိနဲ့မေးတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ပေါင်ပေါ်ခေါင်းတင်လိုက်ပြီး မေမေ့ခါးလေးကို ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။ ကျုပ်မျက်နှာက မေမေ့ဗိုက်သားလေးကိုပွတ်သပ်နေတယ်။ မေမေ သက်ပြင်းလေးချလိုက်တယ်။
" မျက်နှာသစ်စို့ မေမေသားလေးရာ"
ဆိုပြီး မေမေက ထရပ်ရင်း ကျုပ်ကိုဆွဲထူတော့ ကျုပ်လဲထရပ်ရင်း မေမေ့ပါးလေးတွေကိုနမ်းလိုက်တယ်။ ဆက်ပြီး မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေနမ်း ဖို့လုပ်တော့
" ဟိုးထားဆရာ သွားတိုက်မျက်နှာသစ်ပြီးမှရမယ်"
ပြောရင်းပဲ အမေက ကိုယ်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး ကျုပ်လက်နှစ်ဖက်ကိုယူပြီး သူ့ဗိုက်အရှေ့မှာ ကပ်ထားတယ်။ ကျုပ်က မေမေ့နောက်ကျောကနေ ခါးသိုင်းဖက်ထားတဲ့ပုံစံပေါ့။ ကျုပ်မျက်နှာက မေမေ့ကျောပြင်မှာ ကပ်လို့။ မေမေက အဲ့ဒီအတိုင်းလေးကျုပ်လက်ကိုဆွဲထွက်သွားတော့
ကျုပ်က မေမေ့ကျောကိုဖက်လျက်ပါသွားတယ်။ မေမေ့တင်သားစိုင်တွေက ကျုပ်ဆီးခုံနဲ့ထိနေတာ။ မေမေ့ကိုမြတ်နိုးစိတ်ကလွဲပြီး ဘာစိတ်မှ မရှိပေမယ့် မေမေ့ဖင်သားနဲ့ မနက်စောစော သူ့အလိုလိုထနေတဲ့ ကျုပ်ရဲ့လီး ရည်ရွယ်ချက်မရှိပဲ အလိုလိုပွတ်သပ်နေသလိုဖြစ်နေတာ။ ကျုပ်လဲ ရင်တွေခုန်လာတယ်။
မေမေ့ကျောကိုကပ်ထားတာဆိုတော့ မေမေလဲသိမှာပဲ။ မေမေက မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဆက်လျောက်နေတာကြောင့် ကျုပ်လဲ ထောက်လျက်ပဲ လိုက်ခဲ့ရတော့တယ်။ မေမေလဲ ရေချိုးခန်းရောက်မှ ကျုပ်လက်ကိုလွှတ်ကာ သွားတိုက်တံကို သွားတိုက်ဆေးထည့်ပေးတယ်။ ကျုပ်လဲမေမေပေးတဲ့ သွားတိုက်တံယူပြီး သွားတိုက်နေလိုက်တယ်။ မေမေလေ ကျုပ်ကို နောက်ကနေသိုင်းဖက်ပြီး
“ သားလေး "
" .............."
သွားတိုက်နေလို့ ပြန်မထူးမိ။
" တစ်ကယ်တော့ မေမေ့သားလေးဟာ မေမေနဲ့ သားအဖေတို့ကြားက မပြေလည်မှုတစ်ခုကြောင့် သားအရွယ်နဲ့ မမြင်သင့် မမြင်အပ်တဲ့ အရာတွေ ဖိုမသဘာဝတွေကို မြင်တွေ့နေခဲ့ရတယ်။ မေမေတောင်းပန်ပါတယ်သားရယ်။ မေမေလေ သားလေးကိုအရမ်းစိတ်ပူတာ။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဒါတွေမြင်ပြီး စိတ်ရိုင်းတွေ စိတ်ယုတ်တွေဝင်လာရင် သားလေးပျက်စီးသွားလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် မေမေ့သားလေးကတော်ပါတယ်။ မေမေ့ကိုပူပင်တဲ့စိတ်တွေကြောင့်ပဲလား မေမေ့ကိုချစ်တဲ့အချစ်တွေကြောင့်ပဲလားတော့ မသိဘူး ခုချိန်ထိ အပြင်မှာ ဘာပြသနာမှမကြားခဲ့ရဘူး။ သားစိတ်တွေ သားအချစ်တွေအကုန် မေမေ့ဆီရောက်နေတာ မေမေသိတယ်"
" ဖွီး ကလုတ်ကလုတ် ဖွီး"
ကျုပ် သွားတိုက်ပြီးလို့ ပလုပ်ကျင်းလိုက်တာပါ။ ပြီးတော့ မျက်နှာပါဆက်ပြီးသစ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်မျက်နှာသစ်ပြီးသွားတော့ မေမေက ကျုပ်လက်ဆွဲပြီး ရေကန်အနိမ့်ဘက်ကိုခေါ်သွားတယ်။ မေမေက ရေကန်အနိမ့်ဘောင်ပေါ်အရင်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျုပ်ကိုသူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်စေတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်ကိုယ်လေးကို ဖက်ထားတယ်။ ကျုပ်က မေမေ့ရင်ခွင်ထဲမှီလို့ပေါ့။
" မေမေ"
" ခဏလေးသား မေမေပြောစရာတွေအများကြီးရှိသေးတယ် ပြီးမှပြောတော့နော်"
" ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ"
" ညတုန်းက သားအဖေ နဲ့ မေမေ ဆက်ဆံကြတာ သားမြင်တော့ ဘယ်လိုခံစားရလဲသား"
" ဟိုလေ မေမေ "
" အမှန်အတိုင်းပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါသားရယ် မေမေနဲ့သားကြားမှာ အရိုးသားဆုံးတွေပဲဖြစ်စေချင်တယ်။ အရိုးသားဆုံးဆိုတာ အမှန်တရားကိုပြောတာသား။ သားစိတ်တွေက မေမေ့အပေါ်မှာ သားအမိထက်ပိုတဲ့ခံစားချက်မျိုးရှိတယ်ဆိုရင်တောင် အဲ့ဒီအမှန်တရားကိုပဲ ရိုးရိုးသားသားပြောစေချင်တာ"
" ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေ ညက မေမေနဲ့ဖေဖေတို့ လုပ်ကြတာမြင်တော့ သားလေ စိတ်တွေလှုပ်ရှားတယ်မေမေ။ မေမေ့ထဲကို ဖေ့ဖေ့ဟာကြီး ဝင်ထွက်နေတာကိုကြည့်ပြီး သားဟာလေးလဲ မာလာတယ်သိလားမေမေ။ စိတ်တွေအရမ်းပူလောင်ပြီး သားဟာလေးကို မေမေ့ထဲထည့်ထားချင်လာသလိုပဲ"
" အင်း ပြီးတော့ရာ"
" မေမေ သားလက်ကလေးဆုပ်ကိုင်လာတော့ အရမ်းထူးဆန်တယ်မေမေ သားလေ စိတ်တွေအေးချမ်းသွားသလိုပဲ။ မေမေ ပျော်ရွှင်နေတာကိုပဲ သားကြည်နူးနေတာ။ နောက်ပြီးတော့ မေမေက ဖေဖေ့ကို မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ပေးမနမ်းတာမြင်တော့ သားလေ အရမ်းပျော်သွားတာ။ မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေက သားတစ်ယောက်ထဲ အတွက်များလားလို့ တွေးမိသွားတာ ဟီးဟီး"
" မေမေ သိတယ်သား မေမေ့သားလေး ပူလောင်ခံစားနေရတာ မေမေမြင်တော့ မေမေသားလက်ကိုကိုင်ပြီး သတိပေးလိုက်တာ အားပေးလိုက်တာ မေမေက သားကိုပစ်ထားတယ်တင်ပြီး အားငယ်နေမှာစိုးလို့ မေမေအားပေးလိုက်တာ တစ်ကယ်လို့သာ အဲ့ဒီအချိန်မှာ မေမေ့သားလေးက စိတ်တွေပြေလျော့မသွားဘူးဆိုရင် မေမေလေ ဘယ်လောက်ပဲအဲ့အထိအတွေ့မှာသာယာနေမိပါစေ မေမေရုန်းထွက်ပြီး သားလေးနားမှာနေပေးလိုက်မိမှာသိလား"
" မေမေရယ် ချစ်လိုက်တာ "
ပြောရင်း မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ မေမေလဲပြန်ဆွဲစုပ်တယ်။ နှစ်ဦးသား ခဏကြာအောင်နမ်းပြီးမှ မေမေကစပြီး ပြန်ခွာလိုက်တယ်
" ပြောလို့မပြီးသေးဘူး သားရယ်"
" ဟုတ်မေမေ"
" သားလေး ခုနက မေမေ့ဖင်ကို သားဟာလေးနဲ့ ထိတုန်းက စိတ်ထဲဘယ်လိုနေလဲ"
" ရင်ခုန်တယ်မေမေရယ် စိတ်ထဲမှာတစ်မျိုးပဲ အမြဲထိထားချင်ပေမယ့် မေမေ့ကိုလဲ အားနာသလိုပဲ "
" အခုရော"
" အခုကလား မေမေ့ရင်ခွင်ထဲမှာနေရတာပျော်လွန်းလို့ ဒီတိုးလေးဖက်ရ နမ်းနေရရင်ကျေနပ်ပါပြီ"
ကျုပ်ပြောရင်းပဲ မေမေ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်မိပြန်သည်။
" ခစ်ခစ် မေမေ့သားလေးက စကားတတ်လိုက်တာ မေမေတောင်ကြွေသွားတယ်။ ကျောင်းမှာကောင်မလေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်တော့မှာပဲ"
" မေမေရာ သားကျောင်းမှာ မေ့မေကို့ပဲစိတ်ပူနေတာ မေမေကိုကတိပေးထားတဲ့အတိုင်း စာကြိုးစားသင်ဖို့ ကျောင်းတက်နေရပေမယ့် ဆရာမစာသင်ပြီးတာနဲ့ မေမေ့အကြောင်းပဲတွေးနေတာမေမေရ တခြားကောင်မလေးတွေ ယောင်လို့တောင်မကြည့်မိပါဘူး"
" အင်း အဲ့ဒါက အရင်ကလေ။ အခုဆို သားဖေဖေကလဲ မေမေ့ကိုမနှိပ်စက်တော့ဘူးလေ သားလဲမေမေ့ကို စိတ်မပူရပဲ စာဖြောင့်ဖြောင့်သင်နိုင်ပြီလေ။ "
" အဲ့ဒါတော့ သားမသိသေးဘူးမေမေ ဒါပေမယ့် မနက်ဖြန်ကျောင်းကပြန်လာရင် သာမေမေ့ကိုပြောပြပါမယ်"
" အင်း အဲ့ဒါထားတော့ အဓိကမေမေပြောချင်တာက သားစိတ်ထဲမှာ အခြားဘယ်မိန်းမကိုပဲမြင်တွေ့လို့ပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့ရဲ့အထိအတွေ့တွေကြောင့်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာခဲ့ရင် စိတ်ကို အလိုမလိုက်လိုက်ပါနဲ့ သားရယ်... မေမေ့သားလေးရဲ့ ဘဝလေး အညွှန့်ချိုးခံရမှာ မေမေစိတ်ပူတယ်။ သားလေးက မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းပိုင်းအလှတရားတွေကအစ မြင်ဖူးနေတော့ သားဖေဖေမေမေ့ကိုလုပ်သလိုမျိုး သားမှာစိတ်ဖြစ်လာရင် သားလေးက မေမေ့အပေါ်ချစ်လို့ဒီစိတ်တွေထိန်းနိုင်ပေမယ့် သူစိမ်းမိန်းမအပေါ်မှာတော့ မေမေ့သားလေးထိန်းနိုင်မယ်မထင်ဘူး။ မိန်းမလည်တွေနဲ့များတွေ့သွားရင် မေမေရင်ကျိုးရမှာသားလေးရယ်"
" ............."
" ဒီတော့လေ မေမေ့သားလေး အဲ့လိုကိစ္စမျိုးကြုံလာခဲ့ရင် အိမ်ကိုသာရောက်အောင်ပြန်ခဲ့နော် အဲ့ဒီမိန်းမတွေအပေါ်လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိတွေ့မိစေနဲ့.....အိမ်ရောက်ရင်လေ မေမေသားစိတ်တွေ ဖြေလျော့ပေးမယ်သိလား..."
" ဘယ်လိုမျိုးလဲမေမေ"
" သားလေး ကိုယ့်ဘာသာ စိတ်ဖြေတတ်ပြီလား"
" ဂွင်းထုတာပြောတာလားမေမေ"
" အင်း"
" လုပ်တော့ မလုပ်ဖူးဘူးမေမေ သူငယ်ချင်းတွေပြောတာတော့ကြားဖူးတယ် ကိုယ်စိတ်ဝင်စားတဲ့မိန်းကလေးရဲ့ကိုယ်လုံးကို စိတ်နဲ့မှန်းပြီး လုပ်တာလို့ပြောဘူးတယ်"
" သားက ဘာလို့မလုပ်တာလဲ"
" မေမေရယ် သားကမေမေ့ကိုပဲ စိတ်ပူနေတာ တခြားမိန်းကလေးတွေဆိုတာ စိတ်ထဲမပြောနဲ့ မျက်လုံးထဲတောင်မရှိဘူး မေမေ့ကိုကျ အရမ်းချစ်တာပဲရှိတာ အဲ့လိုမှန်းဖို့ကျ မမှန်းရက်ဘူး အဲ့ဒီတော့ တစ်ခါတစ်လေထောင်လာရင် ရေသောက်လိုက်တယ် ရှူးပေါက်လိုက်တယ် ချက်ချင်းမကျပေမယ့် ခဏနေတော့ကျသွားတာပါပဲမေမေရယ်"
"မေမေ့အသည်းလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ ဒါဆိုမေမေပြောသလို သူစိမ်းမိန်းကလေးတွေနဲ့ ကြုံလာရင် ရအောင်ရုန်းထွက်ခဲ့နော် သားအရွယ်ရောက်လာတဲ့တစ်နေ့ကျ မေမေကပြန်ခွင့်ပြုပေးမှာပါကွာ "
"စိတ်ချပါမေမေရယ် သားလေရုန်းထွက်ရလောက်တဲ့ထိပက်သက်ဖို့ သူစိမ်းမိန်းကလေးရှိလာမှာမဟုတ်ပါဘူးမေမေရယ်။ သားကိုအတင်းမြူဆွယ်လာရင်တောင် သားရအောင်မေ့မေ့ဆီပြန်လာခဲ့မှာပါ မေမေ့ဘာသာမေမေ ခွင့်ပြုပြုမပြုပြု သားက မေမေနဲ့ ဘယ်တော့မှခွဲမှာမဟုတ်ဘူး"
" လိမ္မာလိုက်တဲ့မေမေ့သားလေး နမ်းပါဦးမေမေ့နှူတ်ခမ်းလေးကို အင်း....."မေမေစကားပင်မဆုံးလိုက် မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ယူလိုက်မိတယ်။ မေမေရယ်လေ ကျုပ်ကိုအတင်းဖက်ပြီးကိုနမ်းနေတော့တာ။တော်တော်ကြာမှ မေမေနဲ့ကျုပ် နမ်းတာရပ်လိုက်တော့ မေမေက
" သားအတွက်သီးသန့် မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ သဘောကျရဲ့လား သားလေး"
" ကျလွန်းလို့ အမြဲထိထားချင်တာ မေမေရ"
" ကဲ သားလေး အခန်းထဲကိုသွား မေမေ့ရေလဲထမိန်တစ်ထည်နဲ့ သားရေလဲပုဆိုးတစ်ထည်ယူခဲ့။ မြန်မြန်ပြန်ခဲ့နော်"
ကျုပ်လဲ မေမေမှာတာတွေယူပြီး မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။
.........................
(06)
ကျုပ်လဲ ရေချိုးခန်းထဲပြန်ဝင်လိုက်တာနဲ့ မေမေက ဆီးကြိုနမ်းပြန်သည်။ ပြီးမှမေမေက ခုနကနေရာပြန်ခေါ်သွားပြီး သူ့ကိုမျက်နှာမူလျက်ထိုင်စေသည်။
" သားလေး မေမေတို့သင်ခန်းစာ စမယ်နော်....ခုချိန်မှာ သားအတွက် မေမေရိုင်းစိုင်းတဲ့အသုံးအနှုန်းတွေကို မသုံးချင်ပဲသုံးရတော့မယ်။ မေမေ့ကိုအထင်သေးမှာလားဟင်"
" မေမေရယ် သားကဘယ်သူမို့ မေမေ့ကိုအထင်သေးရမှာလဲ မေမေရယ် သားကမေမေရဲ့အသည်းအသက်ဗူးလေးလေ မေမေကလဲ သားရဲ့ အသည်းအသက်ဗူးလေးပဲဟာ"
" ခစ်ခစ် အင်းဟုတ်ပါပြီရှင်.... ကဲသားလေး အခုချိန်ကစပြီး မေမေက မေမေမဟုတ်တော့ဘူး ငယ်ငယ်ချောချောကောင်လေးကို မြူဆွယ်သိမ်းသွင်းတော့မယ် အန်တီမမကြီးဖြစ်သွားပြီ သားဘယ်လောက်တောင့်ခံနိုင်မလဲ ကြည့်မယ် ဟင်းဟင်း ကဲသားလေလဲ အခုသားရှေ့မှာရှိနေတာ အန်တီမမကြီးတစ်ယောက်ပဲ ဘာမှမတော်ဘူးလို့မှတ်လိုက်တော့နော်"
" ဟုတ်"
" မောင်လေး ... မမဗိုက်အောင့်လို့ကွယ်... မမဗိုက်လေးကို ဖိထားပေးပါလား"
မေမေပြောတော့ ကျုပ်စိတ်ပူသွားတယ်။
" ဟင်... မေမေဗိုက်အောင့်လို့လား... ဆေးခန်းသွားပြရအောင်မေမေရယ်... အဲ့နားကအေးတယ်...ထိုင်မနေနဲ့တော့.လာ.."
ကျုပ်မေမေ့လက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းအပြင်ကိုခေါ်ဖို့လုပ်တယ်။ မေမေက ပထမတော့မျက်နှာလေးလျော့သွားပြီး ချက်ချင်းဘဲ ပြန်တင်းထားလိုက်ပြီး ကျုပ်လက်ကိုပြန်ဆွဲယူတာခံလိုက်ရတယ်။ "ဘယ်ကမေမေလဲ မောင်လေးရယ် မမဗိုက်အောင့်တာက မောင်လေးလက်နဲ့ဖိပေးထားရင် သက်သာမှာပါ။ လာပါမောင်လေးရယ် မမကိုမသနားဘူးလားဟင်" ပြောရင်း ကျုပ်လက်ကိုဆွဲယူပြီး သူ့ဗိုက်ပေါ်တင်လိုက်ကာ ကျုပ်လက်ကိုအုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ဗိုက်ကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျုပ်စိတ်ထဲရှုပ်ထွေးလာတယ်။
" အင်း ဟင်းဟင်"
ဟာမေမေ့ညည်းသံလေး။ မေမေ ကျုပ်လက်ကို သူ့ရင်သားတွေဆီ ဆွဲယူသွားပြန်ပြီ။ ကျုပ် အရုပ်တစ်ရုပ်လိုဘဲ အံသြငေးကြောင်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ကိုလဲလက်ကသိနေမိတယ်။ မေမေ့လက်က ကျုပ်လက်ပေါ်ကနေ သူ့နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေပါတယ်။
" မောင်လေးရယ် မောင်လေးလက်တွေက နူးညံ့လိုက်တာ မမနို့တွေက ကိုင်လို့ကောင်းသေးရဲ့လားဟင် "
ကျုပ်လဲဘာမှပြန်မပြောမိ။ မေမေ့လက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်ကြားထဲဝင်သွားပြီး ထမိန်ပေါ်ကနေပဲ သူ့အဖုတ်ကိုသူပြန်ပွတ်နေတယ်။
" အင်းဟင်းဟင်း မောင်လေးရယ်"
သွားပြီ။ ကျုပ်စိတ်တွေပူလောင်သွားပြီ။ အသားတွေပါတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီ။ ရှေ့ကမိန်းမကိုလဲ အမေဆိုတဲ့အသိကွယ်ပျောက်သွားပြီ။ မမက သူ့အဖုတ်လေးကိုပွတ်ရင်းက ထမိန်လေးကို ဖြည်ဖြည်းချင် ဖြေချလိုက်တယ်။ အဖုတ်မွှေးလေးတွေမြင်နေရပြီ။ ကျုပ်ရဲ့ မမနို့ပေါ်တင်ထားတဲ့လက် တွေကအလိုလိုညှစ်မိသွားတယ်။ ကျုပ်မမရဲ့တီရှပ်ကိုလှန်တင်လိုက်တယ်။ ပြည့်တင်းလုံးဝန်းတဲ့နို့ကြီးတွေ။ ကျုပ်ကုန်းစို့ပစ်တာ။ မမကိုယ်လေးတုန်နေရှာတယ်။ ကျုပ်လက်တစ်ဖက် မမရဲ့ထမိန်အောက်ထဲတိုးဝင်သွားပြီး မမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို စမ်းလိုက်တယ်။ အရည်ချွဲကျိကျိတွေ စိုလို့။ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ရင်း နို့ကို ဘယ်ညာပြောင်းစို့နေမိတယ်။
" အင်းဟင်း ကောင်လိုက်တာမောင်လေးရယ် မမဆာနေပြီကွာ မမစောက်ပက်အရမ်းယားနေပြီ။ မောင်လေးလီးနဲ့ မမကိုတက်လိုးတာခံချင်နေပြီ"
မမကပြောရင်ညည်းရင်း ကျုပ်ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့ ကျုပ်ရဲ့လီးကို မမလက်ကလေးနဲ့ဆုပ်ကိုင်လာတယ်။
" ဒီလီးနဲ့ မမကို လိုးပေးပါ မမအရမ်းယားနေလို့ပါ မောင်လေးရယ် မောင်လေးလိုးတာခံချင်နေပြီ"
မမရဲ့ စကားလုံးတိုင်းဟာ ကျုပ်ရဲ့ကာမစိတ်ကို ပိုကြွစေတယ်။ ဒီလိုခပ်ကြမ်းကြမ်းစကားတွေက စိတ်ကိုပိုကြွလာအောင်လုပ်နေတယ်။ ကျုပ်မရတော့ဘူး မမကိုလိုးတော့မယ်။ ကျုပ် မမပေါင်ကြားထဲဝင်လိုက်တယ်။ မမက ကျုပ်လီးကိုမလွှတ်ပေးသေးပဲ ဆုပ်ကိုင်ထားတုန်းပဲ။ ကျုပ်လီးက မမစောက်ပက်နားတေ့လိုက်တယ်။ မမလီးကို ပိုဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ ကျုပ်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး ကျုပ်နားနားကပ်ပြီး စကားတစ်ခွန်းပြောလိုက်တယ်
" သားလေး"
ဘုရား။ နားထဲမိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပဲ။ ကျုပ်ကိုယ်လုံးဆတ်ကနဲတုန်သွားပြီး အလန့်တကြား နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ရင်း ငိုချလိုက်မိတော့တယ်။ မေမေက ကျုပ်ရှ့မှာ ကျုပ်လိုပဲ ဖင်ချထိုင်လိုက်ပြီး ကျုပ်ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဖွဖွပွတ်ကာ
" မေမေ့သားလေး မေမေ့အသည်းအသက်ဗူးလေး ဘာလိုငိုနေတာလဲကွာ ခစ်ခစ် ခုနကကျ လူကြီးလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ သူ့မမကိုတောင် လိုးတော့မလို့မလား ခုမှ ကလေးလိုငိုနေတယ် ခစ်ခစ်"
" မေမေနော်... "
" ကဲပြောပါအုံး ဘာလို့ငိုတာတုန်း"
" သား မေမေ့ကိုကတိပေးထားတာဖျက်မိလို့ သားအဲ့ဒီကနေ ရုန်းမထွက်နိုင်ခဲ့ဘူးလေ "
" သြော် မေမေ့သားလေးက အားငယ်တတ်ရန်ကော ဒါက သားကိုမေမေက ပထမဆုံးအကြိမ်စမ်းသပ်တာလေ သားလေးက ဘာအတွေ့အကြုံမှမရှိဖူးတော့ ဘယ်ရုန်းနိုင်မှာလဲသားလေးရဲ့ သားလေးရုန်းနိုင်တဲ့အထိ မေမေက လေ့ကျင့်ပေးမှာ ဘယ်မိန်းမမှ မေမေ့သားလေးကို အထိအတွေ့နဲ့ မမြူဆွယ်နိုင်စေရဘူး သားကိုယ်တိုင် နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်တဲ့သူတွေ့မှ သာစိတ်ကြိုက်ပေါ့ ဟုတ်ပြီလား.... မေမေ့သားလေး မေမေ့ကိုစိတ်ဆိုးသွားလား"
" ဘာကိုလဲ မေမေရဲ့"
" မေမေ့သားလေး စိတ်အရမ်းထနေချိန် ရပ်လိုက်ရလို့လေ"
" ဟာ မဆိုးပါဘူးမေမေရဲ့ သားကကျေးဇူးတောင်တင်နေတာ"
" ဟင်... ဘာလို့"
" မေမေသာ သတိမပေးရင် သားကမေမေ့ကို ဟိုဟာလုပ်မိတော့မှာလေ.... "
" မေမေ့သားက မေမေ့ကိုအဲ့လိုမလုပ်ချင်ဘူးပေါ့"
" ....... .."
ကျုပ်ပြန်မဖြေချင်ဘူး။ မဖြေရဲဘူး။ မေမေဟာ ကျုပ်ရဲ့ ဘုရင်မလေ။ မေမေက ကျုပ်ဘဝရဲ့အရာရာ။ မေမေနဲ့ပက်သက်မှုကို လက်ရှိနဲ့မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး။ မေမေ့ကို ကမ္ဘာပေါ်မှာ ရှိသမျှကးသက်ရှိသက်မဲ့အရာအားလုံးထက် ပိုချစ်တယ်။ ဘာတွေထပ်ပြီးရနိုင်အုံးမလဲ ရနိုင်သမျှ မေမေကြည်ဖြူသမျှအကုန်လိုချင်တယ်။
" သားလေး ဘာလို့မဖြေတာလဲ မေမေ့အပေါ် မရိုးသားလို့လား"
" ဟင်း မေမေရယ် သားဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိလို့ပါ.. သားလေ မေမေကိုအရမ်းချစ်တာ ဘယ်လို့အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ရမှန်းမသိဘူး မေမေ့ကို ပျော်ရွှင်အောင် အမြဲလုပ်ပေးချင်တယ် မေမေ့ကို သားတစ်ယောက်ထဲပိုင်ချင်တယ် မေမေ့ကိုထိခွင့် ကိုင်ခွင့်ပွေ့ခွင့်ရတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသူဖြစ်ချင်တာ ဖေဖေတောင် ကိုယ့်အဖေမို့ ဟီးဟီး..ဒါပေမယ့် မေမေပျော်နေတာ ကောင်းနေတာမြင်တော့လဲ သားကျေနပ်ပါတယ်..."
" ကောင်စုတ်လေး ကိုယ့်အဖေကိုပါ ပြန်အူတိုနေတယ်"
" ဟီးဟီး မေမေကလဲ ချစ်တာကိုး "
" ဟုတ်ပါပြီ ဆက်ပြောပါအုံး"
" အဲ့ဒီတော့ မေမေရယ် သားကမေမေ့ကို အဲ့လိုမလုပ်ချင်ဘူးလို့ပြောရင် ညာသလိုဖြစ်နေမှာပေါ့ လုပ်ချင်တယ်လို့ပြောပြန်ရင်လဲ မေမေကို ခုလို ဖက်နေ နမ်းနေတာတွေက အဲ့ဒီစိတ်ကြောင့်လို့ ထင်မှာစိုးတယ်လေ.... တစ်ကယ်တော့ မေမေဟာ သားရဲ့ဘုရင်မလေးပါ မေမေဟာသားရဲ့ အရာရာပါမေမေ... မေမေကကြည်ဖြူတယ်ဆိုရင် သာအရာရာဖြည့်ဆည်းပေးမှာပါ..... ခုနကကျ အဲ့ဒီလိုမဟုတ်ဘူးလေ မေမေက မေမေ့အနေနဲ့ မဟုတ်ဘဲ မမဆိုပြီးသားကို ဖျားယောင်းတာလေ...သားကလဲ မေမေမဟုတ်ဘဲ မမဆိုပြီး အဲ့လိုစိတ်ရိုင်းဝင်လာတာ... အဲ့လိုလုပ်ဖြစ်တယ်ဆို မေမေမကြည်ဖြူပဲ မေမေ့ကိုလုပ်မိသလိူဖြစ်သွားမှာပေါ့.... မေမေကိုယ်တိုင်က သားကိုကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ ပေးချင်တာမျိုးဆိုရင်တော့ အဲ့ဒါလုပ်လို့ ငရဲကြီးမယ်ဆိုလဲ သားလေ မေမေ့လက်ဆွဲပြီး ငရဲတွင်းထဲ ခုန်ချလိုက်မှာ မေမေ"
မေမေလေ ကျုပ်စကားပြောတာကိုကြည့်နေရင်း မျက်လုံးထဲက အရည်တွေလဲ့လာတာ သတိထားမိတယ်။ မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းလာတယ်။ မေမေလေ ကျုပ်စကားဆုံးတာနဲ့ ကျုပ်ပါးလေးကို နမ်းတယ်။ ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုပ်နမ်းတော့တာ။ နမ်းလို့ဝတော့မှ ကျုပ်မျက်နှာကိုကြည့်ရင်း
" သားလေးက တစ်ကယ်ငရဲပြည်အထိလိုက်ရဲလို့လား"
" မေမေ့လက်လေးကိုင်ထားခွင့်ရမယ်ဆိုရင်ပေါ့"
" ချစ်လိုက်တာ မေမေ့သား မေမေ့အသည်းအသက်ဗူးလေးရာ.... "
ပြောရင်း တစ်ဖွဖွနမ်းပြန်သည်။
" မေမေ့သားလေးက လိုက်ရဲပေမေယ့် မေမေမခေါ်ရဲသေးဘူးသားရယ်.... ဒါပေမယ့်.... ဒီနေ့သားပြောခဲ့တဲ့စကားတွေကို သားသေချာမှတ်ထားရမယ်နော်။ အခုက သားငယ်သေးလို့ သားချစ်ရတဲ့ကောင်မလေး မတွေ့သေးလို့ ပြောတာလဲ ဖြစ်နိုင်တာပဲ... နောက်.. သားလေးတည်ငြိမ်လာတဲ့အချိန်ကျမှ မေမေ့ကိုဒီနေ့ပြောခဲ့တာတွေ မှတ်မိသေးတယ်ဆိုရင် မေမေသားချစ်သူဖြစ်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားကြည့်မယ် သားလေးရယ်"
" အခုလဲ ချစ်သုတွေပဲလေမေမေရဲ့ မဟုတ်ဘူးလား"
" သားလေးအတွက် ဘာမှနောက်ဆံမတင်းပဲ အရာရာပုံပေးမယ် ချစ်သူမျိုးကိုပြောတာ အဆုံးစွန်ထိချစ်ကြမယ့် ချစ်သူတွေလေ... "
" စိတ်ချမေမေ သားဘယ်တော့မှ မပြောင်းလဲဘူး မေမေမှ မေမေ သေသည်ထိပဲ"
" ကဲ အခုလောလောဆယ်တော့ မေမေသားလေးကို ခွင့်ပြုနိုင်သမျှခွင့်ပြုပေးမယ် ဖြည်းဖြည်းချင်းပေါ့သားရယ် ခုနကအကြွေးကိုလဲ ပြန်ဆပ်ပေးရအုံးမယ် မေမေ့သားလေးကို"
" ဘာအကြွေးလဲ မေမေ"
" မေမေသားလေး စိတ်ထနေတာ မေမေ့ကြောင့် ပြန်ပျောက်သွားပြီမလား အဲ့ဒါကို မေမေကပြန်ထအောင်လုပ်မယ် ပြီးရင် ပြန်လျော့ပေးမယ် ပြီးတော့ အထူးလက်ဆောင်တစ်ခုလဲပေးအုံးမယ်။"
ပြောရင်း မေမေကျုပ်ဘေးကထသွားပြီး ရေကန်ဘေးသွားတယ်။
" ဒီမှကြည့်စမ်းသား... "
ဆိုပြီး ဗွမ်းကနဲ ရေတွေ သူ့ကိုယ်ပေါ်လောင်းချလိုက်ပါတယ်။ ဘာအခုအခံမှမပါတဲ့ မေမေ့တီရှပ်အင်္ကျီနဲ့ ထမိန်အနက်လေးဟာ ရေသုံးခွက်လောက် ခပ်လောင်းလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ရွှဲရွှဲစိုသွားပြီး မေမေ့ခန္ဓာကိုယ် ရှိုက်ဖိုအသွယ်သွယ်ကို ပကတိအလား ထင်ရှားစေပါတော့တယ်။
" သားအတွက် မေမေကလှသေးရဲ့လားဟင်"
" ဘယ်သူမှ မမှီတဲ့ အလှပါမေမေရယ်"
မေမေက ရယ်လိုက်ရင်း သူကိုယ်ကို ဘယ်လှည့်ညာလှညိ့ လှည့်ပြပြီး သူ့နို့တွေကိုလဲ ပွတ်ရင် တင်ပါးတွေ ပေါင်ကြားတွေပါ ပွတ်သပ်ပြနေတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ လီးကမာတောင်လာပြီ။ မေမေက ဒါကိုမြင်တော့ ပြုံးပြီး
" ခု သားလီးထောင်လာတာကရော ဘယ်သူကြောင့်လဲ... "
" မေမေ့အလှတရားတွေကြောင့်ပါမေမေ. အရမ်းလှတယ်မေမေရယ်"
" ဒီတိုင်းပဲ ရပ်ကြည့်နေတော့မှာလားသားလေးရယ်... သားအတွက်သီးသန့်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို မနမ်းတော့ဘူးလား"
ကျုပ်လဲ မေမေ့နားကပ်သွားပြီး မေမေ့ခါးကိုဖက်ကာ မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တော့တယ်။ မေမေလေး တစ်ဟင်းဟင်း ညည်းနေတာ။ နမ်းနေရင်းကပဲ ကျုပ်ခေါင်းပေါ်ကို ရေတစ်ခွက်လောင်းချလိုက်တယ်။ မေမေနဲ့နမ်းနေတာ ဆိုတော့ မေ့မေ့ခေါင်းပါ ရွဲသွားမှာပါပဲ။ နှစ်ခွက် သုံးခွက်ဆင့်လောင်းတော့ နှစ်ယောက်လုံး ရွှဲရွှဲစိုလို့။ ကျစ်နေအောင်ဖက်ထားတာဆိုတော့ ကျုပ်လီးက မေမေ့ဆီးခုံကို ထောက်နေပြီး။ မေမေပေါင်လေးကိုဟပေးတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလဲ ကျုပ်လီးကိုလာကိုင်ပြီး ထမိန်ပေါ်ကနေပဲ သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့တေ့ပေးတယ်။ နမ်းနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး
" သားလေးကြည့်စမ်း မေမေ့စောက်ပက်လေး ဖောင်းနေတာမြင်ရလား"
" အင်း မြင်ရတယ်မေမေ သိပ်လှတာပဲ သားလီးက မေမေ့စောက်ပက်ရှေ့မှာနော်"
" အင်းလေ မေမေတေ့ပေးထားတာ ဒီတိုင်းလေးထမိန်ပေါ်ကလိုးပြီး ကျေနပ်နော်သားလေး မေမေအထဲတော့ ပေးမထည့်ရဲသေးဘူးသားရယ်"
" မေမေရယ် သားကလေ အဲ့လိုမလုပ်ရလဲ ချစ်နေမှာပါမေမေရ မေမေက သားကိုအခုလိုလိုက်လျောနိုင်သလောက်လိုက်လျောတာကိုပဲသားကျေနပ်ပါတယ် ပျော်လဲပျော်တယ် မေမေ့စောက်ပက်လေးကလေ ထမိန်ပေါ်ကတောင် အိနေတာပဲ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာမေမေရယ်"
" သားလေးရယ် မေမေလေ သားလီးလေးနဲ့မေမေစောက်ပက် ပေးထိရတာ ရင်အရမ်းခုန်ပြီး အရမ်းလဲကောင်းတယ်ကွယ်"
ကျုပ်လဲ မေမေ့စောက်ပက်ကို ထမိန်ပေါ်ကနေပဲ ဆောင်လိုးတာ ထိပ်တွေတောင်ကျိန်းလာတယ်။ လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မေမေ့နို့တွေ ညှစ်လို့ပေါ့။
" သားလေး ထိပ်ကျိန်းနေပြီမလား တော်တော့သား မေမေအထူးလက်ဆောင်ပေးတော့မယ်"
ကျုပ်လဲ မေမေက တော်တော့ဆိုတာနဲ့ မေမေ့စကားဆို နာခံပြီးသားဖြစ်နေတဲ့ကျုပ်က လီးနဲ့ စောက်ပက်ကိုထိုးနေရာကနေ ခွာလိုက်တယ်။ မေမေက ရုတ်တစ်ရက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျုပ်လီးကိုကိုင်က နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ ဆွဲစုပ်တော့တယ်။
" အား ရှိးမေမေ"
မေမေလဲ ပါးစပ်ကမအားဘူးထင်ပါ့ တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ကျုပ်လီးကို မြိန်ရည်ရှက်ရည်စုပ်နေတာ။ ကျုပ်လဲကောင်းလွန်းလို့ ခါးကြီးကိုကော့ပေးထားတာ။
" အား ရှီး မေမေ အား ကောင်းလိုက်တာ အား မေမေ သားပြီးတော့မယ် ထွက်တော့မယ်"
ကျုပ်ပြောရင်းပဲ မေမေခေါင်းကို အသာတွန်းထုတ်လို့ ကိုယ်ကို နောက်ဘက်ယို့ပြီး ရုန်းလိုက်တယ်။ မေမေလေ ကျုပ်လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲကနေ လုံးဝအထွက်မခံပဲ ကျုပ်ခါးကိုင်ဆွဲပြီး လီးအရင်းထိ ငုံစုပ်လိုက်ပြန်တယ်။ ကျုပ်လီးရည်တွေ မေမေ့ပါးပ်ထဲပန်းဝင်သွားတော့တယ်။ မေမေပြန်မထွေးပဲ မြိုချနေတာတွေ့တော့ ကျုပ်အာနာလိုက်တာဗျာ...
" မေမေရယ် ဘာလို့မြိုချလိုက်တာလဲ ရွံစရာကြီးကို"
" သားကိုချစ်လို့မြိုချလိုက်တာပါကွာ သားကျေနပ်ရဲ့လား"
" အရမ်းကျေနပ်တယ် အရမ်းလဲချစ်တယ် မေမေ့ကို"
ပြောရင်း မေမေ့ပါးတွေ နှုတ်ခမ်းတွေပါ နမ်းပစ်လိုက်တော့တယ်။ မေမေနှုတ်ခမ်းက ညှီစို့စို့အနံလေးရပေမယ့် ကျုပ်မရွံပါဘူး။ နှုမ်းတွေနမ်းရင်းနဲ့. မေမေ တီရှပ်အင်္ကျီကို အပေါ်လှန်ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ နမ်းတာတော့ခဏရပ်ပေးရတာပေါ့။ ပြန်နမ်းတော့ မေမေ့မျက်နှာ တစ်ပြင်လုံးကိုနမ်းတာ။ မေမေ့အပေါ်ပိုင်း ကတော့ ဗလာကျင်းနေပါပြီ။ ကျုပ်မေမေ့နားရွက်လေးတွေပါနမ်းတယ်။ ပြီးတော့လည်ပင်။ ရင်ညွှန့် ကနေပြီးတော့ ညာဘက်လက်မောင်း တစ်လျောက် လိုက်နမ်းတယ်။ မေမေလေ ကော့ပြန်နေတာပဲ ကျုပ်အနမ်းတွေအောက်မှာ ။ ကျုပ်နမ်းရင်း မေမေ့ထမိန်ကို ဖြေချလိုက်တယ်။
" သားလေး ဘာလုပ်မလို့လဲကွယ်"
" မေမေ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုနမ်းမလို့လေ မေမေ့ကိုလဲ အထူးလက်ဆောင် ပြန်ပေးမလို့"
" ဟင်း ဟင်း သားလေးရယ် မေမေမရတော့ဘူးကွာ"
ပြောရင်း ကျုပ်အင်္ကျီကိုဆွဲချုတ်တယ်။ ပြိးတော့ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းတယ်။ လျာတွေပါပါးစပ်ထဲထိုးတည့်ပြီးနမ်းတာ ။ ကိုယ်ချင်းက ပူးကပ်လို့ မေမေ့နို့တွေ ကျုပိရင်ဘတ်မှာထိနေတော့ နူးညံ့လိုက်တာဗျာ။ မေမေ ကျုပ်တင်ပါးလေးကိုကိုင်ပြီး သူ့ဆီးဆွဲကပ်တော့ ပြန်တောင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးက မေမေစောက်ဖုတ်ဆီ တန်းသွားတယ်။ စောက်ပက်ထဲမဝင်ပေမယ့် ပေါင်ကြားထဲ နဲ့ စောက်ပတ်ကြားထဲ ကိုဝင်သွားတာ။
" သားလေး မေမေ အရမ်းခံချင်နေတယ်သိလား... မေမေစောက်ပက်က လီးတစ်ချောင်းကို တစ်ကယ်လိုအပ်နေပြီ..... သားလေးလီးကိုမေမေအရမ်းလိုချင်တယ်... သားလေးလိုးတာခံချင်တယ်.. မေမေရူးတော့မယ်ကွယ်.... ဒါပေမယ့် သားလေးထိန်းနိုင်မယ်မလားဟင်...."
" မေမေရယ်..... ဖြစ်ပြီးသွားရင် မေမေနောင်တရနေမယ့်ကိစ္စကို သားမလုပ်ဘူးမေမေ,...."
" အဲ့ဒါဆို သားလီးမေမေ့ကို ငှါးအုံးကွာ...."
ပြောရင် ကျုပ်လီးကို ကိုင်ဆုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့သူ့ပေါင်လေးကားလိုက်ပြီး ကျုပ်လီးထိပ်နဲ့ သူ့စောက်စိလေးကိုပွတ်တော့တာပဲ။
" အား သားမေးရယ် မေမေသားလေးကို သားတစ်ယောက်ထက်ပိုချစ်နေမိပြီကွာ..... မေမေသားလေးက မေမေ့ရဲဘဝပါ... တစ်ချိန်မှာ ဒီလီးကို မေမေစိတ်တွေက လက်ခံနိုင်ရင်သိပ်ကောင်းမယ်ကွာ သားလေးကိုမေမေ တစ်ယောက်ထဲပဲပိုင်ချင်တော့တယ်"
" မေမေရယ် ချစ်တယ် အရမ်းပဲ မေမေလက်လွှတ်လိုက်တော့ သားလိုးတော့မယ်...." မေမေ မလွှတ်ဘူးဗျာ ကျုပ်လီးကိုကိုင်ပြီး စောက်စိနဲ့ ဆက်ပွတ်တယ်။
" မေမေ လွှတ်လိုက်တော့မေမေရာ မေမေ့ကို သားလိုးပေးတော့မယ်"
ထပ်ပြောတော့ မေမေလွှတ် ပေးပါတယ်။
" သားလေးရယ် မေမေ့ကိုတစ်ကယ်လိုးတော့မလို့လားဟင်"
ကျုပ်ဘာမှမပြောပဲ မေမေ့နှုတ်ခမ်းကိုတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး မေမေ့ပေါင်ကြားထဲထိုင်ပြီး မေမေ့စောက်ပက်ကို လျာနဲ့ ပိတ်ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ လက်နှစ်ဘက်နဲ့စောက်ပက်ကိုဖြဲပြီး စောက်ခေါင်းထဲကို လျာထိုးထည့်ပစ်တတယ်။ ပြီးတော့ မေမေစောက်ပက်ကို လျားနဲ့ အကွဲကြောင်းအတိုင်း ဖိဖိယက်နေတာ။
" အား ဟား ကောင်းလိုက်တာသားလေးရာ မေမေ မွေးရကြိုးနပ်လိုက်တာ... သားလေး အဲ့မှာ စောက်စိလေးကိုတွေ့လား ခုနက သားလီးနဲ့ထိုးတဲ့နေရာလေ အဲ့ဒါလေးကို အဓိကထားယက်ပေးပါ"
ကျုပ်လဲ မေမေပြောတဲ့ စောက်ပက်ထိပ်က နှာတံလေးလိုဖြစ်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို ဆွဲစုပ်ပစ်တယ်။ လျာဖျားလေးနဲ့ ခပ်သွက်သ့်က်လေးယက်ပေးတယ်။ မေမေ သူ့စောက်ပက်ကို ကျုပ်မျက်နှာဆီ အတင်းကပ်ထားတယ်။ ကျုက်လဲ စောက်ကပ်ယက်ရင်း လက်ခလယ်တစ်ချောင်းကို မေမေ့စောက်ပက်ထဲ ထိုးထည့်ပြီးလိုးပေးလိုက်တယ်။ မေ့မေ့ကိုယ်လေး တစ်အင်းအင်းညည်းရင်း တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်လာတယ်။ ခဏနေတော့ ဆတ်ခနဲ့တွန့်သွားတယ်။ ကျုပ်ခေါင်းကိုပြန်တွန်းထုတ်တော့ ကျုပ်မခွာပေးဘဲ စောက်ပက်ကိုလိုးပေးနေတဲ့ကျုပ်လက်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး မေမေစောက်ပက်ထဲက ထွက်လာသမျှအရည်တွေ အကုန်လျာလေးနဲ့ခံထားပြီး မျိုချပစ်တယ်။
ပြီးတော့ စောက်ပက်တစ်ပြင်လုံးကို လျာနဲ့ယက်လိုက်ပြီးမှ မေမေ့စောက်ပင်ဆီက မျက်နှာခွာလိုက်တော့တယ်။ မေမေကတော့ မတ်တပ်ရပ်ဖို့တောင်အားမရှိတော့လို့ထင်တယ် ကြမ်းပြင်ပေါ့ထိုင်ချပြီး အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနဲ့ မေမေ့ကိုယ်လေးက တုန်နေတုန်း။ မေမေ့မျက်လုံးတွေမှိတ်ထားတာ။ ကျုပ်လဲ မေမေပြီးသွားတဲ့ပုံစံလေးက ချစ်စရာကောင်းလို့ မေမေ့မျက်နှာလေးကို သေချာထိုင်ကြည့်နေတာ။ ကိုယ်လုပ်ပေးလိုက်လို့မေမေကောင်းသွားတာကိုကြည့်ပြီး ကြည်နူးလာလို့ထင်တယ် ကျုပ်မျက်နှာက ပြုံးစိစိဖြစ်နေမယ်ထင်တယ်။ ခဏနေတော့ မေမေမျက်လုံးပွင့်လာတယ်။
" အာ ကြည့် သူများခံစားနေရတာကို သူထိုင်ကြည့်နေတယ် ရှက်တယ်ကွာ မကြည့်နဲ့.."
" ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ပါမေမေရဲ့ ဘယ်လိုနေလဲသားလုပ်ပေးတာ"
" ရှလွတ်... အီဆိမ့်နေတာပဲ"
..........................
(07)
" မောသွားလားမေမေ"
" မောတော့မောတာပေါ့ သားလေးရယ် ဒါပေမယ်ကျေနပ်တယ်သိလား.. ခုရော သားလေးလီးတောင်နေတုန်းလား မေမေလျော့ပေးမယ်လေ..."
" ရပါတယ်မေမေရာ ရေချိုးခန်းထဲမှာလဲ ကြာနေပြီ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး တစ်ခုခုစားရအောင် သားဗိုက်ဆာပြီချစ်မေမေရဲ့"
" ဟုတ်သားပဲ ဒို့သားမိ သင်တန်းတက်နေရတာနဲ့ နောက်တောင်ကျနေပေါ့.. ရေချိုးကြစို့..."
ပြောရင်း မေမေ နဲ့ကျုပ် အတူတူထရပ်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးပဲရေချိုးလိုက်တော့တယ်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြန်လှန် ချေးတွန်းပေးပြ်ိး ဆပ်ပြာတွေဘာတွေတိုက်ပေးကြ။ ပြီးတော့မှ ရေတွေအပြန်အလှန်လောင်းပေးကြ။ ပြီးတော့မှ ရေလဲအဝတ်တွေကိုယ်စီဝတ်ပြ်ိး ရေစိုဝတ်တွေရေချိုးခန်းထောင့်ပုံထားခဲ့ကာ အိပ်ခန်းဆီကူးကြတယ်။ အဝတ်စားတွေမြန်ဝတ်ကြတယ်။ မေမေက အရင်ထွက်သွားပြီး ကျုပ်ကိုပြီးရင် ထမင်းစားခန်းထဲလိုက်ခဲ့ဖို့မှာသွားတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေဆံပင်တွေ ရေမခြောက်သေးတာသတိရပြီး တဘက်တစ်ထည်ယူကာ မီးဖိုခန်းထဲ အမြန်လိုက်သွားတော့တယ်။ မီးဖိုခန်းထဲရောက်တော့ မေမေက ထမင်းကိုကြက်ဥနဲ့ကြော်နေတာဗျ ။ ဒယ်အိုးကိုယောင်းမနဲ့မွှေနေတာပေါ့။
ကျုပ်မီးဖိုခန်းထဲ တဘက်လေးကိုင်ပြီးဝင်လာတာမြင်တော့ မေမေ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒယ်အိုးကိုဆက်မွှေနေပါတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့နောက်မှာဝင်ရပ်ပြီး မေမေဆံပင်လေးတွေကို တဘက်နဲ့သုတ်ပေးပါတယ်။ မေမေက ကျုပ်လုပ်တာကို တစ်ချက်ငဲ့ကြည့်ပြီး ပြုံးစိစိနဲ့ မျက်စောင်းထိုးလိုက်ရင်း ထမင်းကိုဆက်ကြော်နေပြန်ပါတယ်။ ထမင်းကြော်ကျက်တော့ မေမေက ပန်းကန်ယူဖို့ ပန်းကန်စင်ဘက် သွားဖို့လုပ်နေလို့ လက်ကိုဖမ်းဆွဲပြီး ထင်းစားပွဲက ခုံမှာထိုင်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။
" နေပါအုံးမေမေရာ ဒီမှာခေါင်းမခြောက်သေးဘူးလေ"
" သားလေးဗိုက်ဆာနေပြီမလား သားစားနှင့်လေ မေမေဘာသာပဲဆက်သုတ်လိုက်မယ်။"
" မေမေနော် ဒီကစိတ်ပူလို့ တဘက်ယူပြီးတောင်လိုက်သုတ်ပေးနေတာကို မေမေ သားသုတ်ပေးတာမကြိုက်ရင်လဲ ရော့"
ဆိုပြီး မေမေ့လက်ထဲ တဘက်ထည့်ပေးပြီး ထွက်သွားဖို့လုပ်တော့ မေမေက ကျုပ်လက်ကိုဖမ်းဆွဲထားပြန်တယ် ပြီးတော့မှ ခုံပေါ်ထိုင်နေရာက မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ကျုပ်မျက်နှာလေးကို နမ်းနေပြန်တယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ဆီကတဘက်ကို ယူပြီး မေမေ့ဆံပင်တွေကို ရေသုတ်နေမိပြန်တယ်။ မေမေက ကျုပ်ကိုနမ်းနေတာ ကျုပ်ကမေမေ့ဆံပင်တွေရေသုတ်နေတာ။ ကျုပ်ကရေသုတ်ရင်း
" မေမေရယ် သားဗိုက်ဆာတာက စောင့်လို့ရပါတယ်မေမေရယ်... မေမေအဲ့လိုနောက်မလုပ်နဲ့နော်... မေမေနေမကောင်းဖြစ်မှာ သားစိတ်ပူလို့ပါနော်"
" ဟုတ်ပါပြီတဲ့ ရှင် မေမေ့ကိုပူပန်နေတာများ သူ့သမီးလေးကျလို့... အဲ့လောက်ဂရုစိုက်ပြနေရင် ဒီကမေမေတဖြုတ်ဖြုတ်တွေ ကြွေကျနေတော့မှာ..... ကဲသားလေး ဒီလောက်ဆိုရပါပြီကွယ် စားပြီးမှ အေအေးဆေးဆေး ဆက်သုတ်ပေးတော့... လာမနက်စာစားရအောင်"
ပြောရင်းမေမေက ပန်းကန်စင်ဘက်ထွက်သွားပြီး ပန်းကန် ၂ချပ်ယူ ထမင်းကြော်ထည့်ပြီး သားအမိနှစ်ယောက် ထမင်းကြော်စားလိုက်ကြတော့တယ်။ စားပြီးသားပန်းကန်တွေကို ကျုပ်ပဲ ဆေးလိုက်ပြီး မေမေကိုတော့ ဧည့်ခန်းကနေပဲ စောင့်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပန်းကန်ဆေးပြီးတော့ ဧည့်ခန်းမှာပဲ မေမေ့ကို ခုံပုလေးနဲ့ထိုင်ခိုင်း ကျုပ်ကနေ နောက်ကဆက်တီခံပေါ်မှာထိုင်ပြီး မေမေ့ဆံပင်တွေကို ဆကိသုတ်ပေးနေမိတယ်။ မေမေကိုယ်လေးက ကျုပ်ပေါင်ကြားထဲမှာပေါ့။ အဲ့အချိန်မှာတော့ ဘာစိတ်ညာစိတ်မှာမရှိတော့ပါဘူး မေမေ့ဆံပင်တွေကိုပဲ သုတ်ပေးနေမိတော့တာ။ မေမေက စကားစပြောတယ်။
" ဟင်းဟင်း မေမေလဲ သားလေးကို အစပျိုးပေးမယ်ဆိုပြီး တစ်ဆင့်ချင်းသွားမလို့ဟာ ဂိတ်ဆုံးဖို့နည်းနည်းပဲလိုတော့တယ်"
" ဘာကိုလဲ မေမေရဲ့"
" သြော်အစက သားလေးကို လက်နဲ့ပဲ စိတ်ဖြေပေးမလို့လေ သားလေးငိုနေတာတွေပြီး လုပ်ပေးလိုက်တာ မေမေ့တစ်ကိုယ်လုံး အကုန်သားဆီပေးလိုက်မိပြီ။ သားကိုစိတ်ထိန်းနိုင်အောင်ဆိုပြီး မေမေက ပြန်မြူဆွယ်သလိုများဖြစ်နေသလား မသိတော့ဘူး"
" မေမေရယ် အဲ့လိုတော့ မပြောပါနဲ့မေမေရယ် မေမေနဲ့သားနဲ့ အခုလိုလုပ်ခဲ့တာတွေက သေချာပြန်စဉ်းစားရင် အပြန်အလှန်ရှိတဲ့ စေတနာတွေကြောင့်ပါမေမေရာ"
" အင်းနော် အပြင်လူတွေဆို စိတ်ဆန္ဒတွေမွှန်ထူပြီး ခရီးဆုံးကို သွားကြမှာ မေမေနဲ့ သားလေးကြတော့ ဆန္ဒတွေပြေပျောက်ရုံပဲ လုပ်ပေးခဲ့ကြတာ မေမေကျေနပ်ပါတယ်သားရယ်။ သားလေး နောက်ကိုလဲ စိတ်ထိန်းနိုင်မယ်မလားဟင် "
" စိတ်ချပါမေမေရာ ဖြစ်ပြီးသွားလို့ မေမေနောင်တရနေမယ်ကိစ္စကို သားမလုပ်ပါဘူးနော်"
" မေမေအသည်းလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"
ကျုပ်လဲမေမေ့ဆံပင်တွေကိုဆက်သုတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ မေမေက ဆက်ပြီးတော့
" သားလေး...."
" ပြောလေမေမေ...."
မေမေသက်ပြင်းချတယ်။
" ဟင်း...... မေမေပြာစရာရှိတယ်.. "
" အင်း..."
" သားလေးမေမေ့ကိုစိတ်မဆိုးရဘူးနော်.... တစ်ကယ်တော့ ဖြစ်သင့်တာတစ်ခုကို လုပ်ရမှာမို့ပါကွာ နော်"
" ဘာများလဲ မေမေရယ် သားစိတ်တောင်ပူလာပြီ"
" ဒီလိုပါသားလေးရယ် သားလေးငယ်ငယ်ထဲက အမြဲလိုလို သားအဖေနဲ့ မေမေတို့ လုပ်တာကိုမြင်တွေ့နေရတာက မေမေတို့ရဲ့ အိမ်တွင်းရေးပြဿနာကြောင့်ပါသားရယ်။ တစ်ကယ်တော့ သားအရွယ်က ဒီဟာတွေကို မမြင်တွေ့သင့်ဘူးလေ။ အရင်က သားအဖေက အမေ့ကိုနှိပ်စက်တတ်တော့ သားကလဲ မေမေ့ကိုမျက်စိအောက်က အပျောက်မခံလို့ မေမေကိုယ်တိုင်ကလဲ သားလေးအနားမှာရှိရင် အားရှိတာပဲမို့လို့ သားအရှေ့မှာပဲ လုပ်ခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအချိန်မှာတော့ သားလေးကို မမြင်စေချင်တော့ဘူးကွာ။ ပြီးတော့ သားလေးက မေမေ့ကို အရမ်းဂရုစိုက်ပြီး ချစ်ပြနေတော့ သားလေးရှေ့မှာ သူများနဲ့ ဆက်ဆံရမှာ စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီးပဲ သားလေးရယ်"
" အဲ့ဒီတော့ သားကမေမေနဲ့ အတူမအိပ်ရတော့ဘူးလား မေမေ"
မေမေက ဆံပင်တွေသုတ်နေတယ်ကျုပ်လက်လေးကို ဆွဲယူပြီး သူ့ခါးလေးကိုဖက်စေတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ကိုယ်လေးကို ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ မှီစေလိုက်တယ်။ မေမေက သူ့ကိုယ်လေးကို ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲမှီချရင်း ကျုပ်ပါးလေးကို သူ့ပါးလေးနဲ့ ကပ်ထားတယ်။
" သားလေးရယ် မေမေ ဒီကမာ္ဘမှာ သားလေးကိုအချစ်ဆုံးဆိုတာ ယုံတယ်မလားဟင်"
" သား သေချာပေါက်ယုံတယ် မေမေ"
မေမေက ကျုပ်မျက်နှာကို သူ့ဘယ်ဘက်လက်လေးနဲ့ သူ့မျက်နှာဘက်ဆွဲလှည့်ပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်ပြီး နမ်းပါတော့တယ်။ တော်တော်လေးကြာမှ ခွာလိုက်ပြီး
" မေမေ့ရဲ့ ဒီနှုတ်ခမ်းလေးတွေက သားတစ်ယောက်ထဲအတွက်ဆိုတာရော ယုံလားဟင် မေမေ့အသည်းလေး"
" ယုံတာပေါ့ မေမေ အချစ်ဆုံးလေးရယ်"
မေမေက ရုတ်တရတ်ဆို ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲက ထရပ်လိုက်ပြီး ကျုပ်ဘက်လှည့်လိုက်ကာ သူ့ထမိန်လေးကို ဒူးလောက်ထိမပြီး ကျုပ်ပေါင်ပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်လိုက်တယ်။ ကျုပ်ကိုယ်ကို တင်းတင်းဖက်ကာ ကျုပ်မျကိနှာတစ်ပြင်လုံးကို အနမ်းတွေမိုးစက်မိုးပေါက်တွေအလား ရိုက်ခတ်လာပါတော့တယ်။
" မေမေ့ အသည်း အသက်ဗူးလေးရယ် ချစ်လိုက်တာကွာ မေမေပြောတာကို လက်ခံပေးပါနော် မေမေ့ခံစားချက်ကိုနားလည်ပေးပါနော်.. နော် မေမေ့အချစ်ဆုံးလေး"
" သားနားလည်ပါတယ်မေမေရယ် ဒါပေမယ့် သားကမေမေနဲ့ခွဲမအိပ်ဖူးတော့...... "
ပြောရင်းမေမေ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့ မေမေမျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေဥလာနေပြီ... ကျုပ်ဆက်ပြောရင်မေမေက ခွဲအိပ်ခိုင်းတော့မှာမဟုတ်ဘူး။ မေမေကျုပ်ကို စိတ်တော်တော်တင်းပြီး ခွဲအိပ်ခိုင်းတာ သိလိုက်တယ်။ မေမေက ကျုပ်ရဲ့ ဘုရင်မလေ မေမေ့စကားကို ကျုပ်နာခံရမှာ။ ကျုပ်စိတ်တင်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်ကြောင့် မေမေစိတ်ဆင်းရဲလို့မရဘူး။
" ဟိးဟီး သရဲကြောက်လို့..... "
ကျုပ်လဲပြုံးဖြီးဖြီးပဲ ပြောချလိုက်တယ်။ ဒီတော့မှ မေမေက စိတ်ပေါ့သွားဟန်နဲ့
" အမလေး သားရယ် မေမေတို့အိမ်မှာ ဘယ်ကလာပြီး သရဲရှိမတုန်း ကြံကြံဖန်ဖန် နေလာတာဖြင့် ကြာပေါ့ "
" ဟီးဟီး"
" ကဲ ဒါဆိုလဲ မေမေနေ့လည်စာချက်ပြုုတ်လိုက်အုံးမယ် သားလဲ စာကြည့်လိုက်အုံး နေ့လည်ကျူရှင်သွားရအုံးမှာမလား "
" ဟုတ် မေမေ"
ပြောရင်း မေမေက ကျုပ်ပေါ်ခွထိုင်နေရာက ထလိုက်ပြီး ကျုပ်နဖူးလေးကို ဖွဖွနမ်းကာ မီးဖိုထဲဝင်သွားတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ စာလုပ်စရာရှိတာလုပ်။ နောက်ပြီးနေ့လည်စာမေမေနဲ့အတူတူစားပြီး နေ့လည် ၁နာရီလောက်ကျ အိမ်ကနေ ကျူရှင်ကို ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
ကျုပ်ရှင်ရောက်တော့မှ မေမေပြောသလို မေမေ့ဆီပဲစိတ်ရောက်နေလို့ တခြားမိန်းကလေးတွေ စိတ်မဝင်စားတာလား ဆိုတာတွေးမိတယ်။ စာသင်မယ့်ဆရာမလဲ မရောက်သေးတာမို့လို့ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ အဓိက ကတော့ မိန်းကလေးတွေလိုက်ကြည့်တာပါ။ ကျုပ်စိတ်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်မလဲဆိုတာသိချင်လို့။ အမှန်ပြောတာပါ ကျုပ်စိတ်ထဲဘယ်လိုမှ မနေဘူး။ ဆရာမဖင်ကြီးတွေကြည့်တာတောင် စိတ်မဝင်စားသလိုပဲ။ သေချာပါတယ် ကျုပ်ရင်ခုန်အောင် ဘယ်သူစိမ်းမိန်းကလေးကမှ စွမ်းဆောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူးလေ။
ညနေ ကျူရှင်ကပြန်တော့ အိမ်မှာ အဖေပြန်ရောက်နေပြီ။ အိမ်ထဲဝင်လိုက်ပြီး မေမေလို့ခေါ်လိုက်တော့ မေမေရယ်လေ မိးဖိုထဲကနေလှမ်းအော်တယ်
" သားရေ မေမေမီးဖိုထဲမှာ"
ကျုပ်လဲ မီးဖိုထဲ အပြေးလေးဝင်သွားပြီး ဟင်းချကိနေတဲ့မေမေ့ ကျောပြင်လေးကို ပြေးဖက်လိုက်တယ်"
" သြော်သားလေးရယ် မေမေကချွေးတစ်လုံးလုံးနြ့ချက်ပြုတ်နေတာ ချွေးစော်မနံဘူးလား"
" ဟင့်အင်း... မေမေ့ချွေးနံ့က မွှေးတောင်မွှေးသေးတယ် "
" ဟုတ်ပါပြီရှင်.."
ဆိုပြီး ဟင်အိုးမွှေနေရာကနေ နောက်ပြန်လှည့်လာပြီး ကျုပ်မကေ်နှာအနှံ့ကို မွှေးမွှေးတွေပေးလိုက်တာဗျာ။ ကျုပ်လဲ မေမေ့မျက်နှာပြင်အနှံ့ပြန်မွှေးလိုက်သည်။
" ကဲ သားလေး ရေသွားချိုးတော့ ဟိုမှာ သားအဖေရေချိုးပြီးပြီ။ "
ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတဲ့ အဖေ့ကိုပြရင်း ပြောသည်။ ကျုပ်လဲ အခန်းထဲဝင်ပြီး အဝတ်အစားလဲဖို့လုပ်မှ အခန်းထဲက ဘီဒိုထဲမှာ ကျုပ်အဝတ်အစားတွေမရှိတော့။ ဟုတ်သားပဲ ကျုပ်မေမေ့ကို အခန်းခွဲအိပ်မယ်လို့ ပြောခဲ့တာပဲ။ မေမေ အားလုံးပြင်ထားပြီးပြီနဲ့ထင်ပါရဲ့။ ကျုပ်လဲ ဒီညတော့ မေမေနဲ့ပထမဆုံးအကြိမ် ခွဲအိပ်ရမှာတွေးမိပြီး ရင်ထဲမှာနာကျင်လာတယ်။
ခေါင်းငိုက်စိုက်ချပြီး မေမေတို့အခန်းထဲက ပြန်ထွက်ဖို့လှည့်လိုက်တော့ အခန်းဝမှာ မေမေ ကျုပ်ကိုရပ်ကြည့်နေတယ်။ မေမေ့မျက်ဝန်းဟာ ပြိုတော့မယ့်မိုးတိမ်တွေလို့ ညို့ညို့မှိုင်းမှိုင်းရှိလှတယ်။ တောင်ပန်တဲ့မျက်ဝန်းလား နာကျင်တဲ့မျက်ဝန်းလား ကျုပ်မခွဲခြားမိတော့ဘူး။ မေမေလဲ ခံစားရမယ်ဆိုတာ ကျုပ်အတတ်သိတယ်။ ကျုပ်စိတ်ကိုတင်းလိုက်ပြီး မေမေ့ကိုပြုံးပြကာ
" ဟီးဟီး သားက မပြောင်းရသေးဘူးထင်လို့... "
ထိန်းပြီးဟန်လုပ်ပြောလိုက်ပေးမယ် အသံက အက်ကွဲကွဲဖြစ်နေမှန်းသိတယ်။
" လာ မေမေသား အခန်းကိုပြမယ်..."
မေမေက ကျုပ်လက်ကိုဆွဲရင်း ဘေးကအခန်းထဲခေါ်သွားတယ်။ အခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်ထဲက ကျုပ်အံ့သြရလောက်အောင် မေမေပြင်ပေးထားတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကုတင်မပါပေမယ့် အိပ်ယာခင်းတွေ စောင်တွေ ခေါင်းအုံးတွေ ဖက်လုံးတွေ ခြင်ထောင်တွေ အားလုံးကသစ်။ စာကြည့်စားပွဲနဲ့ မီးအုပ်ဆောင်းလေးက ပါသေးတယ်။ စာကြည့်စားပွဲပေါ်မှာတော့ မေမေ့ရဲ့ကိုယ်လုံးပေါ်ဓာတ်ပုံလေး ဘောင်းလေးနဲ့ထောင်ထားတာတွေ့လို့ ယူပြီးကြည့်လိုက်တယ်။ မေမေရယ် လှလိုက်တာ။ ကျုပ်မေမေ့ရဲ့ ဓာတ်ပုံထဲကမျက်နှာလေးကို လက်လေးနဲ့ ပွမေတ်သပ်နေမိတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ ကျုပ်နောက်ကနေ မေမေက ကျုပ်ခါးကိုဆွဲဖက်ပြီး ကျုပ်ကိုယ်လေးကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ
" သားလေး အဆင်ပြေရဲ့လားဟင် "
" ပြေပါတယ် မေမေရယ် အဆင်ပြေသွားမှာ မေမေစိတ်မပူနဲ့နော်"
ပြောရင်း မေမေ့ဘက်ကိုယ်လှည့်လိုက်ပြီး မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူလိုက်မိတောတယ်။ မေမေ့ခါးလေးကော့တက်သွားပြီး ကျုပ်ကို အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေတုန့်ပြနိလာတယ်။ ခဏနေတော့ မျက်နှာချင်းခွာလိုက်ပြီး
" ချစ်လိုက်တာ မေမေ့အသည်းအသက်ဗူးလေးရာ.. "
" သားလဲ မေမေ့ကိုသိပ်ချစ်တာပဲ မေမေဘာမှမပူနဲ့နော် ဟောဒီကဘုရင်မလေး စိတ်တိုင်းကျဖြစ်စေရမယ်နော်"
" ခစ်ခစ်... သားနဲ့ကျမှပဲ မေမေလဲ ကလေးလေးပြန်ဖြစ်သွားတော့တယ် ခစိခစ်... ကဲကဲ သားရေ ရေချိုးတော့ အပြင်မှာ သားအဖေရှိနေတယ် ဒီလိုနမ်းတာမြင်သွားရင်မကောင်းဘူး မေမေလဲ လုပ်စရာရှိတာသွားလုပ်လိုက်အုံးမယ်။ "
ပြောပြီး မေမေအခန်းထဲကထွက်သွားသည်။ ကျုပ်လဲ အမေခိုင်းတဲ့အတိုင်းပဲလုပ်ပြီး ညစာထမင်းတွေအတူစား။ စားပြီးတော့ အခန်းထဲဝင်ပြီးစာကျက်တော့ မေမေလိုက်ဝင်လာတယ်ဗျ။ အရင်ကဆိုရင်တော့ ဧည့်ခန်းမှာပဲ ကျက်နေကြပါ။ အခုက ကိုယ်အခန်းထဲမှာ စာကြည့်စားပွဲလေးလုပ်ပေးထားတော့ ကျက်ချင်စိတ်ပေါက်လာလို့ ဝင်ကျက်တာပါ။ ကျုပ်ဖို့ လက်ဖက်သုပ်လေး တစ်ပန်းကန်လဲ ပါသေးတယ်။ ကျုပ်စာကျက်တဲ့ဘေးလာထိုင်ပြီး ယပ်ခပ်ပေးနေတာ။ ကျုပ်လဲလဖက်စားလိုက် စာကျက်လိုက် လုပ်နေရင်း
" မေမေ အိပ်ချင်ရင် သွားအိပ်လေ သားရပါတယ်မေမေရဲ့"
" ဟင့်အင်း မေမေ့သားလေးကို သိပ်ပြီးမှ အိပ်မှာ"
ပြောရင်း ကျုပ်ကို လက်ဖက်ခွံ့ကျွေးနေပါသည်။ ကျုပ်လဲ မေမေခွံကျွေးတာကိုစားရင်း စာပဲဆက်ကျက်နေလိုက်တော့သည်။ စာကျက်ပြီးတော့ အိပ်ယာဝင်တော့ မေမေကျုပ်ဘေးမှာလာလှဲသည်။ ကျုပ်ကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး ကျောပြင်လေးကိုပွတ်ပေးသည်။ ကျုပ်မေမေ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်ပြီး မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို မြတ်နိုးစွာ စုပ်ယူမိသည်။ မေမေ အလိုက်သင့်လေးပါလားပြီး ပြန်နမ်းသည်။
ပြီးတော့ ကျုပ်ကိုယ်လေးကို ခပ်တင်းတင်းတိုးဖက်လာပြန်သည်။ ညအချိန်မို့ထင်သည် စကားနစ်ခွန်းမှ မဆိုကြမိ။ ကျုပ်လီးလဲ တောင်လာပြီ။ မေမေပေါင်ကိုထိနေတာကို မေမေသတိပြုမိ၍ထင်သည်။ ကျုပ်လီးကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်လာသည်။ ခပ်ဖွဖွ ပုဆိုးပေါ်မှ ကိုင်ဆုပ်ရင်း ပုဆိုးထဲလက်ဝင်လာပြန်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေကြသည်ကို မရပ်ကြဘဲ ကျုပ်လက်ကလဲ မေမေထမိန်ကိုဖြေလျော့ပြ်ိး မေမေ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိပြီ။ မေမေ ခပ်တိုးတိုးညည်းရင်း လီးကို ခပ်သွက်သွက်ထုလာသည်။ မေမေ နမ်းနေရာမှခွာလိုက်ပြီး ထထိုင်ကာ ကျုပ်လီးကို ကုန်းစုပ်တော့သည်။
ကျုပ် ညည်းမိတော့မလိုဖြစ်သွားလို့ ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့်အုပ်လိုက်ရသည်။ ကျုပ်ခံစားချက်တွေ နတ်ပြည်ရောက်သွားပြီး ကုန်းစုပ်နေလို့ နောက်ကိုပစ်ထွက်လာသည့် မေမေ့တင်ပါးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သတိလက်လွတ် ပွတ်သပ်ဆုပ်ညှစ်နေမိသည်။ သိပ်မကြာလိုက်ပါ ကျုပ်အထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်သွားပြီး ကျုပ်အရည်တွေ မေမေ့ပါးစပ်ထဲပန်းမထုတ်မီ မေမေလက်မောင်းကို လက်ပုတ်အချက်ပေးလိုက်သော်လည်း မေမေကတော့ ကျုပ်အရည်တွေကို ထွက်တဲ့အထိစုပ်ပေးပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်သးလာသမျှကို အတင်း မျိုချပစ်နေတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ အမောဖြေနေတုန်း
" အိပ်တော့နော် သားလေး"
" မေမေ့ကို ပြန်လုပ်ပေးမယ်လေ"
" မလုပ်ပေးနဲ့တော့ သားဖေဖေ ရိပ်မိနေဦးမယ်"
ကျုပ်လဲ မျက်နှာပျက်သွားပြီး စိတ်မကောင်းစွာပဲ အိပ်ပစ်ဖို့ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်တော့တယ်။ လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုနဲ့အတူ ကျုပ်မျက်နှာနားကို တစ်စုံတစ်ခုနီကပ်လာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ အနံ့... အဲ့ဒီအနံကလဲ ကျုပ်ကို ဆွဲဆောင်နေတယ်။ ကျုပ်လဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ချိန်မှာ အားပါး ကျုပ်မျက်နှာနားမှာ မေမေ့စောက်ပက်ကြီးဗျာ။ အရည်တွေရွှဲလို့။ ဘာပြောကောင်းမလဲ မေမေ့တင်ပါးကိုဆွဲယူပြီး မေမေ့စောက်ပက်အကွဲကြောင်းကို လျာနဲ့ ယက်တင်ပစ်လိုက်တယ်။ ချိုလိုက်တဲ့စောက်ရည်တွေ။ မေမေလဲ အီးခနဲပဲ။ ကျုပ်လဲ စောက်ခေါင်းထဲလျာထိုးထည့်လိုက် စောက်စိလေးကို လျာဖျားလေးနဲ့ထိုးပေးလိုက် ဆွဲစုပ်လိုက်လပ်နေတာ သိပ်မကြာဘူး မေမေ ဆတ်ခနဲတုန်သွားပြီး ကျုပ်မျက်နှာပေါ်က ရုန်ထဖို့ကြိုးစားတယ်။
ကျုပ်လဲ မေမေ့ကို ချက်ချင်းမလွှတ်ပေးသေးပဲ စောက်ပက်ထဲက စောက်ရည်တွေလကုန်အောင်ယက်ပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါ အမောဖြေရတာတော့မေမေပေါ့။ ကျုပ်လဲ ကျုပ်မျက်နှာနဲ့ ပါးစပ်တွေကို ပုဆိုးနဲ့ သုတ်ပစ်ပြီး မေမေ့ကိုမွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ စာကြည့်စားပွဲပေါ်က မေမေဓာတ်ပုံလေးလှမ်းယူပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ်ထဲ ဖက်လုံးကြားမှာထားပြီး မေမေ့ကို ကျောခိုင်းအိပ်လိုက်တော့တယ်။ မေမေ ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်လက်လေးတင်ထားပေးပြီး နဖူးလေးလာနမ်းတာ သိလိုက်သေးပေမယ့် မေမေဘယ်အချိန်ထသွားလဲ ကျုပ်မသိလိုက်တော့ဘူး။
......................................
(08)
အိပ်ပျော်သွားတော့လဲ တစ်ရေးပါပဲ။ ကျုပ်ဖက်ထားတဲ့ ဖက်ခေါင်းအုံးလေးရယ် မေမေ့ဓာတ်ပုံလေးရယ် ဆွဲဖယ်ခံလိုက်ရပြီး ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲ နွေးထွေးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး တိုးဝင်လာကာမှပဲ ကျုပ်လဲ အိပ်ရာကနိုးတော့တယ်။ မျက်လုံးကိုမဖွင့်သေးပဲ အဲ့ဒီ့ခန္ဓာကိုယ်နွေးနွေးလေးကို တင်းတင်းဖက်ထားရင်း ဖက်ခေါင်းအုံးကို ခွသလိုပဲ ပေါင်တွေကို ခွထားလိုက်တယ်။ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲက မျက်နှာလေးမော့လာပြီး ကျုပ်မျက်နှာပေါ်လအနမ်းဖွဖွလေးတွေ ကျလာတယ်။
" အိပ်ပုတ်လေး ထတော့ ကျောင်းသွားရအုံးမယ်"
ကျုပ်လဲ မေမေပြောတာကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ မေမေ့မျက်နှာကိုပဲ ပြုံးစိစိနဲ့ ကြည့်နေတာ။ မနက်အိပ်ရာနိုးတိုင်း မေမေ့မျက်နှာလေးကို ခုလိုမြင်ခွင့်ရနေတာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့မနက်ခင်းတစ်ခုပါပဲလေ။ မျက်ဝန်းနက်နက်လေးအောက်က အကြည့်စူးစူးတွေက အရာရာကို စိန်ခေါ်နိုင်စွမ်းရှိတဲ့ သတ္တိတွေရှိနေတာ ဖော်ပြနေသလိုပါပဲ။ ကျုပ်လဲ မေမေ့မျက်နှာကို အနမ်းမိုးတွေ ကျဲချပစ်လိုက်တယ်။ သိပ်ချစ်တယ်မေမေရယ်။ မေမေက ကျုပ်အနမ်းတွေကိုခံယူရင်း
" ထတော့ သားလေးရာ ထ ရေမိုးချိုးပြီး မနက်စာစားပြီးကျောင်းသွားဖို့ပြင်တော့ မေမေသားကြိုက်တဲ့ ညှပ်ခေါက်ဆွဲ နဲ့ ဘူးသီးကြော် ဝယ်ထားတယ်။ ထတော့မေမေ့အသည်း အသက်ဗူးလေး"
ကျုပ်လဲ အိပ်ရာကထပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်။ မေမေက နောက်ကလိုက်လာပြီး သွားတိုက်ဆေးလေးဖြည့်ပေး။ မေမေပေးတဲ့သွားတိုက်တံလေးနဲ့ သွားတိုက်မျက်နှာသစ် ရေမိုးချိုး ။ မနက်စာကို မေမေပြင်ပေးတဲ့ ညှပ်ခေါက်ဆွဲကို ဘူးသီးကြော်လေးနဲ့စား။ အဖေ့ကိုမတွေ့လို့မေးကြည့်တော့ ကားမောင်းတဲ့အလုပ်ရလို့ သွားပြီလို့ပြောတယ်။ စားသောက်ပြီးတော့ ကျုပ်လဲ ကျောင်းစိမ်းအင်္ကျီတွေဘာတွေလဲ လို့ ကျောင်းသွားဖို့ပြင်။ မေမေက အင်္ကျီကြယ်သီးတွေတပ်ပေး ခေါင်းဖြီးပေး။ သေသေချာချာပြင်ဆင်ပြီးတော့မှ မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ မေမေကလဲ ပြန်နမ်းတယ်။ ခဏနေတော့မှ မေမေက လူချင်းခွာပြီး
" ကျေနပ်တော့နော် မေမေ့အသည်းလေး "
" ဟုတ် မေမေ"
" ကဲလာ ကျောင်းသွားစို့ "
မေမေက ကျုပ်ထမင်းချိုင့်ကိုဆွဲပြီး ကျောင်းလိုက်ပို့တယ်။ မေမေ့ရဲ့ ငယ်ငယ်လေးထဲက မပျက်ကွက်တဲ့ ဝတ္တရားတစ်ခုပါပဲ။ ကျောင်းထဲဝင်လာနီး မေမေ့နဖူးလေးကို နမ်းရင်း မေမေကလဲ ကျုပ်ပါးလေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းပြီးမှ ကျောင်းထဲဝင်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။
...................................................
ကျောင်းမှာ စာပဲစိတ်ဝင်တစားသင်နေရင်း နဲ့ပဲ အားတဲ့အချိန် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စကားပြော။ ဟိုကောင်တွေကတော့ အတန်းထဲက ဘယ်ကောင်မလေးကတော့ ဘယ်လို ဘယ်ဆရာမက ဘယ်လိုကိတ်တာ ဘယ်ဆရာမကတော့ ဖင်ကြီးတွေလုံးတစ်နေတာ ခေါင်းချင်ဆိုင်ပြီး နှာထနေကြတာ။ ကျုပ်လဲ အရင်က ဘာသိဘာသာ မကြားသလိုလုပ်နေပေမယ့် မေမေ့ကိုစိတ်မပူရတာကြောင့် စိတ်ကြည်နေတာနဲ့ နားထောင်နေမိတယ်။ နှာအကြောင်းကနေ တစ်ခါ ရယ်စရာတွေအကြောင်းရောက်သွားလိုက်။ ကျနော်လဲ ဘာမှ ဝင်မပြောပေမယ့် သူတို့ရယ်ရင် လိုက်ရယ်မိတယ်။
အဲ့ဒီအချိနိမှာပဲ ကျုပ်ကို တစ်ချက်တစ်ချက်လှည့်ကြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းလေးတစ်စုံကို သတိထားမိတယ်။ ကျုပ်သူ့ကိုပြန်ကြည့်လိုက်တော့ သူပြုံးပြတယ်။ ကျုပ်လဲပြနိပြုံးပြလိုက်မိတယ်။ သူ့နာမည်က ဇင်မာဖြူ။ ကျုပ်မှာ မေမေ့ကိုစိတ်ပူပင်နေရချိန်တွေမို့ သိပ်ဂရုတစိုက်မိပေမယ့် ကျုပ်အပေါ်အမြဲ ဖေးမတတ်တဲ့ သူ့ကို ကျုပ်အသိအမှတ်ပြုမိပြီးသားပါ။ ငယ်ငယ်လေးထဲက ကျုပ်ကို သူ့ဆီကမုန့်လေးတွေ လာကျွေးတတ်သလို ကျုပ်ကိုလဲ အရိပ်တကြည့်ကြည့်နေတတ်သူပါ။ သူက ကျုပ်နဲ့တစ်အိမ်ကျော်မှာနေတာလေ။ ကစားဖော်ကစားဖက်ပေါ့။ အိမ်ချင်းလဲနီးတော့ ကျုပ်ရဲ့ အိမ်တွင်းရေးလဲ သိထားပုံရတယ်။
ဒါကြောင့်မို့ ကျုပ်ကို သနားပြီးအရိပ်တကြည့်ကြည့်နေတာဖြစ်မယ်။ ကျုပ်ကလဲ အရင်ကဆို ဘယ်သူမှဟက်ဟက်ပက်ပက်စကားပြန်မပြောဖြစ်သလို အရောတဝင်လဲမနေပါ။ အခုမှ အရောတဝင်နေတာမျိုးမဟုတ်ပေမယ့် သူတို့စကားတွေ လိုက်နားထောင်ပြီး ရယ်နေမိတာ။ သူ့အတွက်လဲ ထူးဆန်းနေမျာပေါ့ ကျုပ်ရယ်နေတာမြင်တော့ သူလဲကြည်နူးနေသလိုမျိုး ကျုပ်စိတ်ထဲကမြင်နေရတယ်။
နောက်တော့ စာသင်ချိန်မှာ စာဆက်သင်ရင်း ကျုပ်လဲ စာထဲပဲအာရုံနှစ်ထားတော့တယ်။ မေမေက စာကြိုးစားရမယ်လို့မှာထားတယ်မလား။ သူလှမ်းလှမ်းကြည့်တာ ကျုပ်သိပေမယ့် ကျုပ်ပြန်မကြည့်တော့ပါဘူး။ ညနေကျောင်းဆင်းတော့ ကျောင်းရှေ့အမြန်ပြေးထွက်တယ်။ ဘယ်သူ့မှလဲ လှည့်မကြည့်မိဘူး မေမေ့ကိုတွေ့ချင်မြင်ချင်လှပြီလေ။
ကျုပ်ကျောင်းအပြင်ရောက်တော့ မေမေက စောင့်နေကျလမ်းချိုးလေးမှာ ထီးလေးဆောင်းလို့ မဟောင်းလွန်းတဲ့ အိမ်နေရင်း အဝတ်အစားတွေနဲ့ပဲ ကျုပ်ကိုစောင့်နေတာ။ မေမေရယ် ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ မေမေ့ဆီပြေးသွားလိုက်တယ်။ ကျုပ်ပြေးလာတာကိုမြင်တာနဲ့ မေမေ့မျက်နှာ ဝင်းပသွားတာ သိသာလှတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့နားရောက်တာနဲ့ မေမေ့ပါးလေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မေမေကပြုံးပြီး
" စာတွေလိုက်နိုင်ရဲ့လား သားလေး "
" ဟုတ်လိုက်နိုင်ပါတယ်မေမေရဲ့ "
ပြောရင်း မေမေ့လက်ကိုဆွဲထွက်မယ်အအလုပ် ကျုပ်တို့နားကို ဇင်မာဖြူရောက်လာတယ်။
" အန်တီ နေကောင်းတယ်နော်"
" အင်း ကောင်းပါတယ်ကွယ်... "
" ဟုတ်အန်တီ သမီးပြန်ပြီ"
ပြောရင်း သူ့သူငယ်ချင်းမတွေဆီ ပြေးထွက်သွားပါတော့တယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေနဲ့အတူထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။အိမ်ရောက်တော့ အဝတ်အစားလဲပြီး ညနေအဆာပြေစား။ ကျူရှင်သွားခါနီး အဖေပြန်မရောက်သေးတော့ မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို အားရပါးရစုပ်နမ်းပြီးမှ ကျူရှင်ထွက်ခဲ့တော့တယ်။ ကျူရှင်က လမ်းထိပ်တင်ပါ။ ကျူရှင်ရောက်တော့ ဆရာမ မရောက်သေးဘူး။ ကျုပ်လဲစားပွဲတစ်ခုက နေရာလွတ်မှာဝင်ထိုင်တော့ ခဏနေတော့ ဇင်မာဖြူရောက်လာပြီး ကျုပ်ဘေးမှာဝင်ထိုင်တယ်။
" ဟဲ့ ဖိုးတေ နင့်ကြည့်ရတာ ကြည်ကြည်လင်လင်ပဲ အိမ်မှာအဆင်ပြေတယ် ထင်တယ်"
" အေး ပုံ့ပုံ့"
ကျုပ်လဲ ခပ်တိုတိုပဲဖြေလိုက်တယ်။ ကျုပ်ကို သူငယ်ချင်းတွေက ဖိုးတေပဲခေါ်ကြတာဗျ။ ဇင်မာဖြူကိုတော့ အိမ်မှာ မိသားစုတွေက ပုံ့ပုံ့လို့ပဲခေါ်ကြတာ။ အဲ့ဒါကို ကျုပ်ကလဲ ပုံပုံ့ပဲခေါ်တာ။ ကျန်တဲ့ကျောင်းကလူတွေကတော့ ဇင်မာလို့ပဲခေါ်ကြပါတယ်။
" ရော့ "
ကျုပ်လက်ထဲ မုန့်တစ်ထုပ်ထိုးထည့်ပေးတယ်။ ကျုပ်လဲ ဗိုက်မဆာလို့
" ငါ အိမ်ကထမင်းစားခဲ့သေးတယ် ပုံ့ပုံ့ မစားတော့ဘူး.."
" အာ... ကျွတ်စ်..." မကျေမနပ်သံလေးနဲ့ ကျုပ်ကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး ကျုပ်လွယ်အိတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး
" အိမ်ကျမှစား..." တဲ့။
ကျုပ်လဲ အဲ့အချိန်ဆရာမ ရောက်လာတာမို့ ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘဲ စာပဲဆက်သင်လိုက်တော့တယ်။ ကျူရှင်ပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာတော့ ကျုပ်နဲ့ ပုံ့ပုံ့က လမ်းတူတာမို့ အတူတူပြန်လာကြတယ်။ တစ်လမ်းလုံး ဘာစကားမှမပြောဖြစ်ကြပါဘူး။ ကျုပ်စိတ်တွေကလဲ အိမ်မှာ ကျုပ်ပြန်အလာကိုမျှော်နေမယ့် မေမေ့ဆီပဲရောက်နေတာ။ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်တွေကတော့ ကျုပ်က ဒီလိုကျူရှင်ပြီးချိန်ဆို မေမေ့ကို ပူပင်တဲ့စိတ်တွေနဲ့ အမြန်ပြန်ပြီး မေမေ့ကိုယ်မှာ ဘာဒဏ်ရာတွေရှိနေလဲ စစ်ဆေးရတာမလား။
အခုတစ်ပတ်ကကျတော့ မေမေ့ကိုစိတ်မပူရတော့ပေမယ့် မေမေ့မျက်နှာလေးကို မြင်တွေ့ချင်တဲ့စိတ်တွေ လွှမ်းမိုးနေလို့ အိမ်အမြန်ပြန်ချင်နေတာ။ ဘေးမှာပုံ့ပုံ့ ပါတာတောင်သတိမရတော့ဘူး။ ပုံ့ပုံက သူ့အိမ်ရှေ့ရောက်လို့ "ဘိုင့်ဘိုင် ဖိုးတေ" လို့ နှုတ်ဆက်မှ ကျုပ်လဲ "အေး ဘိုင့်ဘိုင် ပုံ့ပုံ့" လို့နှုတ်ဆက်ပြီး ခပ်သွက်သွက်လျောက်လာတော့တယ်။ ခြံဝမှာတော့ မေမေက ကျုပ်ကိုထိုင်စောင့်နေတာ။ မေမေ့နားရောက်တာနဲ့ မေမေ့ကိုဖက်ပြီး မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးကို အားရပါးရနမ်းပစ်လိုက်တော့တယ်။ မေမေက တစ်ခစ်ခစ်နဲ့သဘောကျပြီး ကျုပ်ကိုပြန်နမ်းတာဗျ။
" လွမ်းလိုက်တာ မေမေရာ.. မေမေ့ကိုအရမ်းသတိရတာပဲ"
" ဟောတော့.... မေမေ့အသည်း ကိုပိုလေး... ကျူရှင်သွားတက်တာ ခဏလေးကို... သည်းပြနေပြန်ပြီ...ခစ်ခစ်..."
" တစ်ကယ်ပြောတာမေမေရ ကျူရှင်ပြီးတာနဲ့အမြန်ပြန်လာတာ..."
" ဟုတ်ပါပြီ... ခုနက ပုံ့လေးလား သားလေး"
" အင်းဟုတ်တယ်လေ မေမေရဲ့.... "
မေမေမျက်ဝန်းတွေ အရောင်ပြောင်းသွားသလိုပဲ။ ခဏနေမှ
" ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကို စောင့်ရှောက်ရမယ်နော် သားလေး "
" ဟုတ်... "
ပြောရင်း မေမေ့ကိုခါးလေးဖက်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာတော့ ဖေဖေက ပြုံးပြီးကြည့်နေတယ်။ ထုံးစံအတိုင်းပဲ ထမင်းအတူစားကြ ကျုပ်လဲစာကျက်စရာရှိတာကျက်။ အိပ်ကာနီး မေမေ့ကို အနမ်းလေးတွေပေးပြီး အိပ်လိုက်တယ်။ ဒီညတော့ မေမေနဲ့ စုပ်တာတွေ ယက်တာတွေ မလုပ်ဖြစ်ဘူး ဒီတိုင်းလေးပဲ မေမေဖက်ထားပေးတာခံရင်း အိပ်ပျော်သွားတာ။
................................
နားထဲ တိုးတိုးညည်းသံနဲ့ အတူ ကျုပ် တစ်ရေးနိုးလာခဲ့တယ်။ တစ်ဖက်အိပ်ခန်းဆီမှ လှုပ်ရှားသံ ပွတ်တိုက်သံ နံရံတစ်ချပ်ခြားလို့ မမြင်မတွေ့ရပေမယ့် ဘာသံတွေလဲဆိုတာ ကျုပ်သိတယ်လေ။ တစ်နည်းအားဖြင့်ဆို လိုးသံပေါ့.... ဖိုမတွန်သံပေါ့။ တစ်တစ်ခွခွ စကားတွေမပါပေမယ့် တဟင်းဟင်း တအင်းအင်းညည်းသံတွေဟာ ကျုပ်ရင်တွေခုန်သံတွေကို မြန်စေတယ်။ မေမေရယ် ကျုပ်ဝမ်းနည်းတာလား ဘာလားတော့မသိဘူး မျက်ရည်တွေပါကျလာတယ်။ ငိုနေတာမဟုတ်ပေမယ့် မျက်ရည်ကိုတော့ထိန်းမရဘူး။
ကိုယ်ချစ်တဲ့သူ သူများနဲ့လိုးနေလို့ ကြေကွဲနေရသလိုမျိုးလေ။ လီးတောင်ဖို့နေနေသာသာ နားကိုပိတ်ပြီး လက်တစ်ဖက်က မေမေ့ဓာတ်ပုံလေးကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ရင်း မျက်လုံးမှိတ် နေမိတယ်။ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားတယ်မသိဘူး နားပိတ်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်ကို မေမေ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ လာဖျစ်ညှစ်ပြီး ကျုပ်မျက်ရည်တွေကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ သုတ်ပေးတော့မှ ကျုပ်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ မေမေမျက်ဝန်းမှာလဲ မျက်ရည်တွေနဲ့။ ကျုပ်ပါးလေးကို မေမေကုန်းနမ်းရင်း
" လာသားလေး မေမေနဲ့ လိုက်ခဲ့..."
ပြောရင်း ကျုပ်လက်ကိုဆွဲခေါ်တယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေခေါ်ရာနောက် ထလိုက်ခဲ့မိတော့တယ်။ မေမေက ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး သူ့အဖုတ်လေးကိုရေဆေးတယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေလုပ်တာတွေ မမြင်ဖူးသလိုမျိုးပဲ လိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ စကားပြောဖို့လဲအားမရှိသလိုမျိုး ခုနကဝမ်းနည်းစိတ်က ကြီးစိုးနေတာ...။ မေမေကိစ္စပြီးတော့ ကျုပ်လက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး ဧည့်ခန်းဖက်ခေါ်သွားတယ်။
မေမေက ဆက်တီပေါ်မထိုင်ပဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချပြီး သူ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုကားလိုက်ပြီး ကျုပ်ကို သူ့ပေါင်ကြားဝင်စေတယ်။ ကျုပ်က မေမေကိုကျောပေးပြီး မေမေရင်သားတွေကို ဖိကပ်မှီရင်း မေမေ့ရင်ခွင်ထဲမှာပေါ့။ အခန်းထဲက ထွက်လာစဉ်က ဖွင့်ခဲ့တဲ့ အပြင်မီးတွေကလဲ ပိတ်လိုက်ပြီမို့ မေမေနဲ့ ကျုပ်ဟာ အမှောင်ထဲမှာ။ မေမေ့လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ခါးကိုဖက်ထားပြီး နောက်တစ်ဖက်က ကျုပ်မျက်နှာကို သူ့မျက်နှာဆီဆွဲယူပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်ယူနေတာ့တယ်။
ကျုပ်လဲ မေမေ့နှုတ်ခမ်းတွေပြန်လည်စုပ်ယူရင်း ဖက်ထားတဲ့မေမေ့လက်တစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆုပ်ဖျစ်ညှစ်နေမိသည်။ လက်တစ်ဖက်ကလဲ မေမေပေါင်တွေကိုပွတ်နေမိသည်။ တော်တော်လေးကြာနမ်းပြီးတော့မှ မေမေက လေသံလေးဖြင့်
" မေမေ့ သားလေးရယ် သားလေးကို မေမေနဲ့ခွဲအိပ်ခိုင်းမိတာ မှားပြီနဲ့ထင်တယ်။ သားလေးမျက်ရည်တွေမြင်ရတာ မေမေ့အသည်းကို မီးစနဲ့ထိုးနေသလိုပဲ မခံနိုင်ဘူး မေမေးအသည်းလေးရယ်..."
ပြောရင်း မေမေငိုနေပြန်ပါသည်။ အသံမထွက်အောင် ကိုယ်လေးသိမ့်သိမ့်တုန်းရင်း ကျုပ်ကိုတင်းတင်းဖက်ရင်းငိုသည်။ ငိုရင်း ကျုပ်မျက်နှာပြင်ကိုနမ်းပြန်သည်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့ကို အငမ်းမရပြန်နမ်းရင်း
" မေမေရယ် သားတောင်းပန်ပါတယ်မေမေရယ်... မေမေနဲ့ဖေဖေလုပ်နေသံတွေကြားတော့ သားလေ မေမေကိုချစ်လွန်းပြီး အူတိုသလိုဖြစ်သွားတာ သားလေ မငိုအောင်ထိန်းပါတယ် မေမေရယ် အဲ့မျက်ရည်က သူ့အလိုလိုကျလာတာ.. "
" မေမေ့သားလေး အရမ်းနာကျင်နေရလားဟင်... သားမကြိုက်ရင် မေမေ သားဖေဖေနဲ့မနေတော့ဘူးလေ..."
" မေမေရယ်... သားအဆင်ပြေသွားမှာပါ... ဖေဖေ့ကမေမေရဲ့ လင်ယောက်ျားလေ မေမေငြင်းရင် ဖေဖေကတစ်မျိုးထင်မှာပေါ့.... မေမေ့ကို အရင်လိုပြန်နှိပ်စက်မှာစိုးတယ်မေမေရယ်... ခုမှ သားအသည်းမေမေက အေးချမ်းကာစပဲရှိသေးတာ... နောက်ကျရင် သားနေသားကျသွားမှာပါမေမေရယ်...."
" မေမေ့သားလေး မေမေ့အသည်းအသက်ဗူးလေးရယ်.... မေမေ့ကိုအရမ်းနားလည်ပေး ဂရုစိုက်ပေး ကြင်နာပေးတတ်လွန်းလို့ မေမေအရမ်းချစ်တယ် မေမေ့သားလေးရယ်"
" မေမေရယ် သားလဲမေမေ့ကိုအရမ်းချစ်တယ် မေမေကသားဘဝ သားကမ္ဘာ သားဘဝကိုပိုင်းစိုးတဲ့ သားချစ်ရတဲ့ သားရဲ့ဘုရင်မပါ မေမေရယ်"
ပြောရင်း မေမေ့ကိုကျောခိုင်းမှီထားရာကနေ မေမေ့ဘက်မျက်နှာမူပြီး လှည့်ထိုင်ကာ မေမေ့ကိုယ်ကို ကျုပ်ပေါင်ပေါ်ကိုမတင်လိုက်တယ်။ မေမေကျုပ်ပေါင်ပေါ်ဒူးထောက်ခွထိုင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကျုပ်နဲ့မေမေဟာ တိုင်ပင်မထားပဲ တစ်ယာက်ကိုတစ်ယောက် တင်းကြပ်နေအောင် ဖက်ထားမိတယ်။ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ကြည့်မဝနိုင်ဖြစ်နေကြတယ်။ အမှောင်ထဲမှာ ရိုးတိုးရိပ်တိတ်မြင်ရတဲ့ ဝိုးတဝါးလှုပ်ရှားမှုတွေက နှစ်ယောက်စလုံးကိုရင်ခုန်စေတယ်။
မေမေ့ရင်ခုန်သံတွေ ကျုပ်အတိုင်းသားကြားနေရသလို ကျုပ်ရင်ခုန်သံတွေ မေမေကြားနေမှာ အသေအချာပါပဲ။ ကျုပ်ရဲ့ဂျိုးလေးလဲ မေမေ့ရဲ့ အနူးညံ့ဆုံး ရတနာလေးနဲ့ ထိနေရတာဆိုတော့ ထောင်လာပြီလေ။ မေမေက ကျုပ်နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆွဲစုပ်ရင်း သူ့ခါးလေးကိုလှုပ်နေတယ်။ ပုဆိုးတစ်ထပ် ထမိန်းတစ်ထပ်ခြားနေတာတောင် သူ့အဖုတ်လေးနဲ့ ကျုပ်လီးပွတ်မိနေတာတောင်မှ အရသာက အရမ်းကောင်းနေတယ်။
" သားလေး မေမေ့အထဲထည့်ချင်နေလားဟင်... မေမေလေသားလေးကိုချစ်ပေမယ့် မေမေတို့လူ့ဘောင်မှာ လိုက်နာရမယ့်စည်းကမ်းလေးတွေ ရှိတယ်သားလေးရယ်... အဲ့ဒီအထဲမှာ သားလေးကိုအဓိကလိုက်နာစေချင်တာက ဖောက်ပြန်မှုနဲ့ လိမ်ညာမှု ဒီနှစ်ခုကိုတော့ သေသေချာချာ လိုက်နာစေချင်တယ်... ဖောက်ပြန်ဆိုတာ ကိုယ်ကလဲ မဖောက်ပြန်ရသလို ကိုယ့်ကြောင့်လဲ မဖောက်ပြန်စေရဘူး... "
ပြောနေပေမယ့် လှုပ်ရှားမှုတွေကတော့ ရပ်တန့်မသွားကြ
" ဘယ်လိုမျိုးလဲမေမေ... "
" ဖောက်ပြန်တယ်ဆိုတာ... အဓိက ကတော့ လင်ရှိမယားကို ဘယ်လောက်ပဲ ဆာလောင်နေပါစေ.... ရှောင်ရမယ်သား.. သူကစလာရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်ကသဘောကျနေရင်ပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့...."
ကျနော့်ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်.... တောင်နေတဲ့ကျနော်ဟာပါ ညှိုးသွားတယ်။
" ဒါဆို.... မေမေနဲ့သားကျတော့ရော...."
" ခစ်ခစ်... မေမေသားလေးက သိပ်ရိုးသားတာ... ကြည့်အုံး သားကောင်ကြီးကချက်ချင်းကို ညှိုးသွားတာ... ဟင်းဟင်း... သားနေရာမှာ တခြားသူစိမ်းတစ်ယောက်ဆိုရင်တော့ မေမေဟာ ဖောက်ပြန်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီပေါ့ကွာ... ဒါပေမယ့် မေမေ့သားလေးကကျတော့ မေမေနဲ့ဖေဖေရဲ့ ပျက်ကွက်မှုကြောင့် သားအရွယ်နဲ့ မမြင်သင့်တာတွေ မြင်တွေ့ခဲ့ရလို့ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့... သားဆန္ဒတွေကို မေမေကဖြေဖျောက်ပေးတာပါ.... လက်ရှိအခြေအနေထိ မေမေကခွင့်ပြုသင့်တယ်လို့ထင်လို့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ခွင့်ပြုပေးတာပါ... အဲ့ဒီအတွက် မေမေလိပ်ပြာလုံတယ်... သားဟာကြီး မေမေ့ထဲမဝင်လာမချင်း မေမေတို့မဖောက်ပြန်သေးဘူး... သားလေး.."
" နောက်တစ်ခုကရော"
" နောက်တစ်ခုကတော့ သားလေးအရွယ်ရောက်တဲ့အခါ တခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့ ကြုံလာရနိုင်တယ်.. အဲ့ဒီအခါ ကိုယ်မချစ်ဘဲနဲ့ အဲ့ဒီမိန်းကလေးကို ဆက်ဆံချင်ရုံနဲ့ ချစ်တယ်လို့ လိမ်မပြောနဲ့ ဆက်ဆံချင်ရင် ဆက်ဆံချင်တဲ့အကြောင်းပဲပြော ကိုယ်မချစ်တဲ့မိန်းကလေးကိုလဲ ဘယ်တော့မှ ချည်နှောင်မထားရဘူး ကိုယ့်အတွက်နဲ့ တစ်ဖက်သားကို ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးမပေးရဘူး ပြောရရင် အချစ်ကို ခုတုံးမလုပ်ရဘူး.. သားလေးနားလည်လား.."
" ဟုတ်မေမေ"
ကျုပ်လဲ စိတ်ဓာတ်ကျစွာ မေမေ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်လိုက်ရင်း
" ဒါဆို... မေမေနဲ့သားနီးဖို့ကရောဟင်.... "
မေမေသက်ပြင်းတစ်ချက်ချတယ်..
" ဟင်း... သားလေးငယ်ပါသေးတယ်ကွာ.... အဲ့ဒါကြီးကိုအရမ်းစိတ်ထဲထည့်မထားပါနဲ့နော်.... သားလေးနဲ့ မေမေနဲ့ နီးစပ်ဖို့မှာ အကြောင်းနှစ်ချက်ပေါ်မူတည်နေတယ်... ပထမတစ်ချက်က မေမေက လွတ်လပ်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သွားတဲ့အချိန်ဖြစ်ရမယ်.... ဒီလိုပြောလို့ သားဖေဖေကို စိတ်နဲ့တောင်မပြစ်မှားရဘူးနော်... နောက်တစ်ချက်ကတော့ သားနဲ့ မေမေကြားက အမေနဲ့သားဆိုတဲ့ နံရံတစ်ခုကို မေမေစိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီး ကျော်ဖြတ်ရဦးမယ်.... နောက်ဆုံးတော့လဲ သားနဲ့မေမေတို့ရဲ့ကံပေါ့ကွာ... "
" ဟင်း... သားကမေမေ့ကိုမှ သိပ်ချစ်နေတော့လဲ မေမေ့နားက တစ်ဖဝါးမှမခွာပဲ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင့်ပါ့မယ်မေမေရယ်"
" အဲ့ဒီအချိန်မှာ မေမေက အဖွားအိုလေးဖြစ်နေရင်ရောကွာ.."
" အဖွားအိုလေးဖြစ်တော့လဲ အဖွားအိုလေးရဲ့ဘေးမှာ ပြုစုစောင့်ရှောက်ရင်း အမြဲအတူရှိနေမှာပါ မေမေရာ..."
မေမေ ကျုပ်မျက်နှာလေးကို တစ်ရှုံ့ရှုုံ့နမ်းရင်း...မေမေ့လက်က ပျော့နေတဲ့ ကျုပ်လီးကိုလာကိုင်တယ်...
" ချစ်လိုက်တာ မေမေ့အသည်း အသက်ဗူးလေးရာ... မေမေ့အသည်းလေးကို မေမေဆုချမယ်.."
ကျုပ်လီးကို ဆွပေးရင်း ကျုပ်ပုဆိုးကိုပါဖြေချလိုက်တယ်။ မေမေ့လက်နုနုလေးနဲ့ ဆွပေးတာမို့ ကျုပ်လီးလဲ မာတင်းလာပြီ။ မေမေ သူ့ထမိန်လေးကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ကျုပ်လီးထိပ်ကိုထိတယ်။ ဖိထိုင်ချလိုက်ရင် ကျုပ်လီးက မေမေ့စောက်ပက်ထဲ ဝင်သွားတော့မှာ။ မေမေက ကျုပ်လီးကိုလက်နဲ့ထိန်းထားရင်း သူ့စောက်စိလေးနဲ့ ကျုပ်လီးထပ်ကိုပွတ်တယ်။ ကျုပ်လဲ မေမေ့စောက်ပက်ထဲ လီးကိုဆောင့်ထိုးထည့်ချင်စိတ်ကို မနဲထိန်းထားရတယ်။ စောက်ပက်နဲ့ လီးပွတ်သံတွေက တပြွတ်ပြွတ်နဲ့။
" ဒီတိုင်းဆို သားလီးမေမေ့စောက်ပက်ထဲ ဝင်သွားလိမ့်မယ်ကွာ လုပ်ရတာ အားမရဘူး။ သားလေးပက်လက်လှန်လိုက် မေမေသားလီးကို စောက်ပက်နဲ့ပွတ်ပြီး ထုပေးမယ်.."
" ဟုတ်မေမေ"
ကျုပ်လဲ ပြန်ပြောရင် ပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်တယ်။ မေမေလဲ ထမိန်ကိုခါးမှာပတ်လိုက်ပြီး ကျုပ်လီးကိုလှန်လိုက်တယ်။ လီးချောင်းပေါ်ကို မေမေ့စောက်ပက်နဲ့ ဖိချလိုက်ပြီး ခါးလေးလှုပ်ကာ လီးပေါ်မှာ လျောတိုက်နေတယ်။ မေမေ့စောက်ပက်က စောက်ရည်တွေဟာ ကျုပ်လီးမှာရွှဲလို့။ တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စောက်ပက်နဲ့ လီးပွတ်တိုက်သံတွေနဲ့အတူ ကျုပ်လဲ ခံစားရတာကောင်းလွန်းလို့ တစ်အင်းအင်းညည်းနေရတယ်။ မေမေလဲ လီးချောင်းကြီးက စောက်စိကို တိုက်ရိုက်ပွတ်မိနေတာမို ဖီလင်တွေတအားတက်ပြီး မျက်လုံးလေးမှေးပြီး ဖိပွတ်နေတာ။
" ကောင်းလိုက်တာမေမေရာ.... အား... ရှီး.."
" မေမေလဲအရမ်းကောင်းတယ်... အင်း... ဟင်းဟင်း.... ရှီး... မိုက်တယ်ကွာ.."
" ပြွတ် ပြွတ်...ပြွတ်"
" မေမေ သားထွက်တော့မယ်... အား... ရှိး..."
" အင်း... မေမေလဲပြီးတော့မယ်....အား.. ဟား.."
သိပ်မကြာဘူး မေမေ့ကိုယ်လေးဆတ်ခနဲတုန်သွားသလို ကျုပ်လီးထိပ်က အရည်တွေ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲပန်းထွကိလာပြီး... ကျုပ်လဲ တုန်တက်သွားတယ်။ ဒီတော့မှ ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်လဲကျလာပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလာလို့ ကျုပ်လဲ မက်မက်မောမောပြန်နမ်းလိုက်တော့တယ်။
" ဟူး... အီဆိမ့်သွားတာပဲ... ဒီနည်းလေးမဆိုးဘူး... သားလေးကြိုက်ရဲ့လား.."
" အရမ်းကြိုက်တယ်မေမေရယ်... မေမေ့ကိုလိုးခွင့်မရပေမယ့် ဒီလိုလေးပွတ်ရတာလဲ ကောင်းတာပဲ.. ချစ်တယ်မေမေရယ်"
" မေမေလဲ သားလေးကိုသိပ်ချစ်တာပဲ.... ကံပေးရင်တော့ သားလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲအတူနေချင်သေးတယ်ကွာ..... တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်တော့ ဒီလိုလေးပွတ်ကြမယ် နော်... "
" ဟုတ်.."
ခဏလောက်မှိန်းနေကြပြီးတော့မှ မေမေက ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ကဆင်းပြီး ကျုပ်ဗိုက်ပေါ်က လီးရည်တွေကို သူ့ထမိန်လေးနဲ့ သုတ်ပေးတယ်။ ပြီးမှ ထမိန်လေးကိုပြင်ဝတ်ပြီး
" ကဲ ညဉ့်လဲတော်တော်နက်ပြီသားလေးရေ အိပ်ကြအုံးမှ သားလေးလဲ မနက်ကျောင်းသွားရအုံးမယ်.."
" ဟုတ်မေမေ.. ."
ကျုပ်လဲထပြီး ပုဆိုးကိုပြင်ဝတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှာ မေမေ့နဲ့ အနမ်းလေးတွေပေးပြီး ကျုပ်လဲ ကျုပ်အခန်းပြန်ဝင် မေမေလဲ သူ့အခန်းပြန်ဝင်ပြီး အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။
...................................
အပိုင်း (၃) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment