Wednesday, August 18, 2021

ဆရာမလေး ကျနော့်မမ (စ/ဆုံး)

ဆရာမလေး ကျနော့်မမ (စ/ဆုံး)

Ko Si ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

ကျမနာမည်က အိအိငြိမ်း အသက်က ၃၃ နှစ်၊ လည်ပြ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးနာမည်က စည်သူ အသက်က ၂၀ ပါ။

ကျမတို့ကမွေးချင်းမောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲသာရှိပြီး မောင်လေးထက်ကျမက ၁၃ နှစ်ကြီးပါတယ်။ အမေက မောင်လေး ၂ နှစ်သားမှာဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီး အဖေကတော့ ပြီးခဲ့နှစ်ကပဲလောကီကိုစိတ်ကုန်သွားလို့ဆိုပြီး ရိပ်သာဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။အိမ်ကိုတောင်ရံဖန်ရံခါမှလာလည်တတ်တယ်။

ကျမတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲသာ တွယ်တာစရာဆိုလို့ ရှိပါတော့တယ်။ ကျမကအမကြီးအမိရာ ဆိုသလို မောင်လေးကိုငယ်စဉ်ထဲမှခုချိန်ထိ ထိန်းကျောင်းပြုစုခဲ့ရပါတယ်။ ကျမခင်ပွန်းနဲ့ စိတ်သဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ လမ်းခွဲလိုက်တာ ၆ လခန့်ရှိပါပြီ။

ကျမက ကျောင်းဆရာမပီပီ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်စုံတွေ သာဝတ်စားပြင်ဆင်တတ်ပါတယ်။ ကျမအရပ်က ၅ ပေ ၄ ခန့်ရှိပြီး အသားဖွေးပါတယ်။နဲနဲလေးဝတယ်ဆိုပေမယ့် ပြည့်တယ်ပြောရင်ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ရင် ၃၆ ခါး ၃၀နဲ့ တင် ၃၇ ဆိုဒ်ရှိပြီး ဆံပင်က ကျောလည်လောက်ရှည်ပါတယ်။

သာမန်ရုပ်ရည်ထက်သာတဲ့ လှပချောမွေ့မှုကို ကျမက ပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်က အဖေနဲ့အမေဆီက လှပချောမွေ့မှုကို အမွေရထားကြတာဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးဆိုအရပ်က ၅ ပေ ၁၁ ခန့်မြင့်ပြီး F4 ကားထဲကအိုးမင်းသားဆိုရီဂျောင်နဲ့တူပြီးယောက်ကျားပီသစွာခန့်ချောချောသူဖြစ်ပါတယ်။မောင်လေးက ဘွဲ့ရထားတာမကြာသေးခု pagemaker နဲ့ excel စာရင်းကိုင်သင်တန်းတက်နေပါတယ်။

ကျမကမောင်လေး စည်သူကို အရိပ်လိုကြည့်နေတာ ခုခေတ်လူငယ်တွေက မလွယ်ဘူးလေ။ မူးယစ်ဆေးဝါးများသုံးလား ဘာလားဆိုပြီးညည ကျမ မောင်လေးအခန်းဘက်ထထကြည့်ရတာလည်း အမောပါပဲ။တညတော့ထကြည့်လိုက်တာ မောင်လေး သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ထားပြီး သူ့ငယ်ပါကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လို့တကိုယ်ရေအာသာဖြေခြင်းဂွင်းထုနေတာကို ကျမတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျမစိတ်ထဲသူ့ကိုခုထိကလေးလို့ထင်နေမိတာငယ်စဉ်က မောင်လေးဂျိုးလေးကိုကျမကပဲရေဆေးပေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး သူ့ကိုရေချိုးပေးခဲ့ရတာ။ခုကြည့်ပါအုံး ငယ်ပါကြီးက နဲတာကြီးမဟုတ် ထိပ်ကလည်းအရည်ပြားတောင်လန်နေပြီ။ ဒီကလေးလူပျိုစိတ်ပေါက်နေပြီလို့စိတ်ထဲကပြောလိုက်မိတယ်။

မောင်လေးမျက်လုံးစုံမှိတ်ထားပြီး လှုပ်ရှားမှုက မြန်လာတယ်။ မကြာခင်မှာပဲ လိင်တံထိပ်က သုတ်ရည်များကအပေါ်ပန်းထွက်ပြီး မောင်လေးဆီးခုံပေါ်ကျကုန်တယ်။ ကျမလည်း အသာလေးလှည့်ထွက်ပြီးကို့အခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။

တနေ့မနက်ပိုင်း ကျမကျောင်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်နေချိန်ပေါ့ ။ ထမီရင်လျားပြီးဘော်လီကိုင်းကိုပခုံးမှာချိတ်လို့ ဂျိပ်တပ်လိုက်တယ်။ကျမကလည်းတအိမ်လုံးမှာ ကို့မောင်လေးပဲရှိတာဘေးလူရှိတာမဟုတ်ဘူးဆိုပြီး အေးဆေးလုပ်နေပါတယ်။

ထမီကိုရင်လျားဖြေချပြီးခါးမှာတင်ဝတ်နေချိန် နောက်မှာ လူတစ်ယောက်ရပ်ကြည့်နေတာကို ခံစားသိရှိလိုက်ရတယ်လို့ထင်ပြီးလှည့်ကြည့်တော့ မောင်လေးပေါ့။ ကျမအဝတ်အစားလဲနေတာကို ချောင်းကြည့်နေတာလေ။ခန်းဆီးလိုက်ကာလေးမပြီးကျမလှည့်ကြည့်တော့လှစ်ခနဲပျောက်သွားတယ်။ ကျောင်းဝတ်စုံဝတ်လို့ ပြီးတော့ကျောပေါ်ကဆံပင်တွေကို နောက်စေ့နားယူ ဆံထုံးထုံးပြီးပုဝါလေးအုပ်လိုက်တယ်။မောင်လေးရှက်မှာဆိုးလို့ ကျမသူ့ကိုမမေး မဆူပဲ ထားလိုက်ပါတယ်။

ကျောင်းသွားခါနီးသူ့ကို ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ကျမက မောင်းတတ်ပေမယ့် မမောင်းရဲလို့ပါ ။ဒီလိုနဲ့ နေလာခဲ့တာ တညနေမှာပေါ့ကျမဘဝတစ်ဆစ်ချိုးပြောင်းလဲခြင်း ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခြင်းလို့ဆိုရမယ်။အဲနေ့က အစည်းဝေး ဒါဘာရှိတော့ခါတိုင်းထက်နောက်ကျတယ်။

ဆရာတွေ ဆရာမတွေလည်း အသီးသီးပြန်ကုန်ကြပြီ။ကျမဆီးသွားချင်လာလို့ ကျောင်းနောက်ဖက်က ကျောင်းအိမ်သာကိုသွားပြီး အအပေါ့သွားလိုက်တယ်။ပြီးတော့ ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။မောင်လေးကအိမ်သာနဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာရပ်စောင့်နေတယ်။လာ မောင်လေး သွားရအောင်လို့ မောင်လေးကိုပြောလိုက်တယ်။

နေအုံး မမဆိုပြီး ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားတဲ့အပြုအမူကို မောင်လေးကလုပ်လိုက်တယ်။ကျမလက်ကိုရုတ်တရက်ဆောင့်ဆွဲခံလိုက်ရပြီး မောင်လေးက ကျမကိုကျောင်းအိမ်သာထဲအတင်းဆွဲခေါ်သွားတယ်။ယောက်ကျားအားနဲ့မိန်းမအား ဘယ်လိုမှ ယှဉ်လို့မရဘူးလေ။အိမ်သာထဲရောက်တော့တံခါးချက်ထိုးပြီးကျမကိုနံရံဖက်မှာဆွဲကပ်လိုက်တယ်။

“ မင်း ဘာလုပ်တာလဲ မောင်လေး”

သူမဖြေ ကျမကအတင်းရုန်းကန်ပေါ့ကျမခါးကြားမှာညှပ်ထားတဲ့လက်ကိုင်ပုဝါလေးကို ယူပြီးပါးစပ်ထဲကို သူထည့်လ်ုက်ခံရတယ်။

“ အု အူးး အု”

ကျမမှာအကျယ်ကြီးလည်းမအော်ရဲ အရှက်ကွဲမှာဆိုးလို့ဖြစ်ပါတယ်။ကျမရင်သားကိုအတင်းပဲလက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေပြီးနံရံဘက်ကို ကျမကိုယ်လုံးကိုသူဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ 

ထမီကိုလှန်တင်ပြီးကျမပင်တီကို ပေါင်လည်လောက်ထိသူဆွဲချလိုက်တယ်။ကျမရုန်းလို့မရအောင်လက်နှစ်ဖက်ကိုကျောမှာချုပ်ထားပြီးကျမခြေနှစ်ဖက်ကိုသူဆွဲကားလိုက်တယ်အတင်းပဲသူ့လီးတံနဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကို ဆောင့်သွင်းခြင်းခံလိုက်ရတယ်။ဇွိဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ မောင်လေးလီးတံကကျမအဖုတ်ထဲကိုတအိအိနဲ့တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။

ဖွတ်  ဖတ်  ပြွတ် ပွတ် ပလောက်

“ အူးးးး အု အူးး အု”

ကျမမှာနာလွန်းတာတကြောင်းပါးစပ်ထဲလက်ကိုင်ပုဝါအစို့ခံထားရတာတကြောင်းကြောင့် မျက်ရည်တောင်ဝဲလာရပါတယ်ရှင်။ကျမခင်ပွန်းလိင်တံတောင်သူ့လောက်မရှည် မထွားလှ ပြီးတော့ ကလေးလည်းမမွေးဖူးတော့ အဖုတ်ကကြပ်နေတယ်။

မောင်လေးကတော့ ကျမဂျိုင်းကြားသူ့လက်လျှိုသွင်းပြီး ရင်သားကိုဆုပ်နယ်ပြီးအမကိုမုဒိမ်းကျင့်သလိုဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။

ဖွစ် ဖောက် ဒုတ် အူးး ဖတ် ပြွတ် ဖလွှတ်

“ အု အူးးးးးးး အူးး”

ကျမသားအိမ်ကိုတောင် သူ့လီးတံကလာလာထောက်မိနေတော့ အရမ်းလည်းနာကျင်ပြီး မောင်အရင်းရဲ့အလိုးကိုခံနေရတော့ ကျမအတော်လေးသူ့ကိုစိတ်နာမိတယ်။ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့သုတ်ရည်တွေ ပူခနဲပန်းထွက်လာတယ်။ 

သူ့လီးကိုမထုတ်သေးပဲ ဆက်ပြီးလိုးနေပါသေးတယ်။ကျမရင်သားတွေကိုဆုပ်နယ်နေတာများဘော်လီနဲ့အင်းကျီခံနေတာတောင် နာနေမိပါတယ်။ကျမလည်းရုန်းကန်နေမိတယ် ကျမလက်ကိုချုပ်ပြီးလိမ်ထားတာလေ နာလိုက်တာမျက်ရည်တောင်ကျလာရတယ်။

ဘွစ် ဇွိ ပွတ် ပလောက် ဖတ်

အူးးအု အူးးးး အူးး

အတန်ကြာတော့ သူ့သုတ်ရည်တွေကျမအဖုတ်ထဲပန်းထွက်လာပြန်တယ်။ ကျမလည်း တကိုယ်လုံးတုန်ခါတက်လာပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။အငုံစိတ် မသိတ်စိတ်က အတော်ဆန်းကြယ်တာပဲ။ သုံးချီမြောက်မှာ ကျမရဲ့ စွင့်ကားတဲ့တင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ထားပြီးကျမစောက်ဖုတ်ကိုမီးပွင့်ထွက်မလားမှတ်ရအောင် အမကို ဆောင့်လိုးနေတယ်။ကျမဖင်ကိုညှစ်ထားတော့နာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့ရှင်။

အရင်ကျမခင်ပွန်းနဲ့ဆက်ဆံတာတောင်တခါမှခုလိုအကြမ်းပတမ်းမခံဖူးတော့ ကျမ နာကျင်နေမိတယ်။ ဖင်မှာတောင်လက်ရာတွေထင်နေမလားမှတ်ရအောင်ဆုပ်ညှစ်ထားပြီးပါးစပ်ကလည်းငြစ်ငြမ်းစွာပြောနေသေးတယ်။

“ မမအဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”

လို့လိုးဆော်ရင်းအမကိုသားမယားပြောသလိုပြောနေပါတော့တယ်။

ဖွစ် ဇွိ ပြွတ် ဖလွှတ် ဖတ် ပလောက်

အူးးးးး အူးးး အု

ကျမပေါင်ခြံနဲ့သူ့လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်ကလည်းဆူညံစွာထွက်ပေါ်နေပြီးသူ့သုတ်ရည်ကျမစောက်ရည်များကပေါင်ခြံကိုစီးကျနေတယ်။

သူပြီးခါနီးမှာ အဖုတ်ထဲကပလွတ်ခနဲသူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးကျမဖင်ပေါ်သူ့သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်လာတယ်။မိနစ်နှစ်ဆယ်အတွင်းမှာ သူသုံးချီပြီးသွားခဲ့တယ်။ဒုတိယအချီမှာကျမတကိုယ်လုံးဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့တယ်။

ကျမ ပါးစပ်ထဲလက်ကိုင်ပုဝါထုတ်ပြီးအိမ်သာအပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။အပြန်လမ်းဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာ မောင်လေးသူ့အပြစ်နဲ့သူမို့ ကျမကိုဘာမှမပြောပါ။အိမ်ရောက်တော့ ကျမ သူ့ပါးကိုဖြောင်းခနဲချလိုက်တယ်ပြီး မအေလိုး အမကိုမုဒိမ်းကျင့်တဲ့ကောင် နင်အိမ်ပေါ်ကဆင်းလို့ကျမ ဆဲဆိုပြီးသူ့ကိုမောင်းချတယ်။သူ့အင်းကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်ပြီးဒီမှာ မမကို သားအရမ်းချစ်လွန်းလို့ မမနာမည်ကုိတက်တူးစာလုံးရေးထားတယ်ဆိုပြီးသူ့ဘယ်ဘက်ရင်အုံကိုပြတယ်။

“ သွားတော့ စည်သူ နင်အိမ်ကဆင်း ငါ နင့်ကိုမကြည့်ချင်တော့ဘူးဆိုပြီးကျမပြောလိုက်တယ်”

“ မမစိတ်တိုင်းကျ သားအိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားပါ့မယ်”

သားနှလုံးသားမှာ မမကအ ချိန်တိုင်းမိနစ်တိုင်း စိုးမိုးထားတယ် ။ မမကို သားမိန်းမဖြစ်ခွင့်ရချင်တာသားလူပျိုပေါက် စဖြစ်ထဲကပါ ။ ဒါတွေဟာ သားရဲ့မမအပေါ်တဖက်သတ်ချစ်နေတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေပါ ဆိုပြီး ကျမကိုကျောခိုင်းပြီးအိမ်ပေါ်ကတလှမ်းချင်းမောငါလေးဆင်းသွားခဲ့တယ်။

“ အီးးဟီးးးး ဟင့် ရွှတ်”

ကျမငိုရပြီလေ မောင်လေးကိုဒီအရွယ်ထိလက်ဖျားနဲ့မတို့ခဲ့မဆူပူခဲ့မိပါ။အဲအချိန်မှာ အိမ်ရှေ့ကနေဖြတ်သွားတဲ့ထီကားက တကယ်ဆိုရင်အချစ်ပဲလိုတယ် ချမ်းချမ်းရဲ့သီချင်းဖွင့်သွားတယ်။

ကျမလည်းနဂိုကမှငိုချင်ရက်လက်တို့ဖြစ်နေတာဆိုတော့ဝမ်းနည်းကြေကွဲပြီးငိုယိုနေမိတာ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ပေါ်ကိုမျက်ရည်များကတပေါက်ပေါက်ကျလို့ပေါ့။၅၂၈ မောင်နှမအချစ်ကနေမကြာခင်မှာတစ်ထောင့်ငါးရာတည်းဟူသော ချစ်ခြင်းအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားမယ်ဆိုတာ ကျမအိအိငြိမ်းအဲရက်ကမသိရှိခဲ့ပါ။

................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

အိမ်မှာ အရင်ထဲကမိသားစုလေးနှစ်ယောက်ရှိတာမောင်လေးကို ကျမအိမ်ပေါ်ကနှင်ချပြီး ဧည့်ခန်းဆက်တီမှာအရုပ်ကြိုးပြတ်ထိုင်နေမိတယ်။

အဲညနေကအဖြစ်အပျက်များဖြစ်ပြီးငါးရက်ခန့်ကြာခဲ့ပြီ။ မောင်လေးဆီဖုန်းဆက်တော့လည်း မကိုင်။ သူ့အပြစ်နဲ့သူဆိုတော့ ကျမနဲ့ဖုန်းမပြောရဲတာဖြစ်မယ်။သူ့သူငယ်ချင်းတွေဆီဖုန်းဆက်မေးတော့လည်းမလာပါလို့သာပြန်ဖြေကြတယ်။

စိုးရိမ်စိတ်လည်းဖြစ်သွားမိပြီး မောင်လေးမရှိတော့မျက်စိရှာမိတယ်။ ကျမရဲ့မသိစိတ်ထဲကမောင်လေးကို ချစ်မိနေပြီဆိုတာ သူအိမ်ကဆင်းပြီးသုံးရက်မြောက်နေ့မှာသိတာဖြစ်ပါတယ်။၅၂၈ မောင်နှမချစ်ခြင်းကနေတစ်ထောင့်ငါးရာတည်းဟူသောကိလေသာချစ်ခြင်းကိုရောက်ရှိခဲ့ပြီမှန်း ခုမှ ကျမနားလည်လာမိပါတော့တယ်။

ဟင်းး စွဲလန်းခြင်းသမုဒယကမကောင်းပါလား အချစ်ဆိုတာလည်း ဆန်းကြယ်သားလေလို့ ကျမလည်းတောင်စဉ်ရေမရ တွေတွေးနေမိတယ်။ မောင်လေးစည်သူဘွဲ့ယူတုန်းက ကျမနဲ့အတူ ရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံကြည့်ပြီးမျက်ရည်ကျနေမိတယ်။ညပိုင်းမှာကျမဆီဖုန်းလာလို့ကိုင်လိုက်တော့ ကွန်ပျူတာသင်တန်းက မောင်လေးသူငယ်ချင်းဆီကဖုန်းဖြစ်နေတယ်။

စည်သူ သူ့အိမ်မှာရောက်နေကြောင်း မေးတော့လည်းဘာမှမဖြေကြောင်းမှိုင်ထွေချနေတယ်။အာ့ အမဆီဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားတာပါလို့ ကောင်လေးကပြောတယ်။ငါ့မောင် မနက်ဖြန်သူ့ကိုအိမ်ပြန်လာခဲ့မင်း မမ နေမကောင်းဘူးလို့ပြောလိုက်ပါလို့ ကျမလည်းပြောလိုက်တယ်။

မောင်လေးဆီကသတင်းကြားလို့ ဟိုချာတိတ်ကို ကျေးဇူးတင်စကားပြောဖို့တောင် မေ့နေမိခဲ့တယ်။ နက်ဆိုကျမကအိမ်နောက်ဖက်ခြံဝန်းထဲကခရေပင်ကြီးအောက်မှာခရေပန်းကောက်နေကျလေ။ခရေပန်းကောက်နေလိုက်တယ်။ခဏအကြာမှာ မမရေဆိုပြီးခေါ်သံနဲ့အတူမာင်လေးတခါးဖွင့်ပြီးခြံထဲဝင်လာတယ်။ကောက်ထားတဲ့ခရေပွင့်လေးတွေကိုကျမဝမ်းသာလုံးဆို့ပြီးချထားလိုက်ပါတယ်။ကျမကို သူလိုက်ရှာနေတယ်။ဟဲ့ ငါ ဒီမှာလို့လေသံမာမာနဲ့ ကျမ ပြောပြီးရပ်လိုက်တယ်။မမနေမကောင်းဘူးဆို ကျမဆီလျှောက်လာတယ်။

လူကနေကောင်းတယ် စိတ်ကမကောင်းဘူးဝမ်းနည်းနာကျင်ခံစားနေရတယ်လို့ကျမတမင်ပြောလိုက်တယ်။ကျမ ရှေ့ရောက်တော့သူဒူးထောက်ချပြီးသားကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်မမ ဟိုတလောက သား မမကိုချစ်တဲ့စိတ်တွေလွန်ကဲလို့ဖြစ်သွားတာပါဆိုပြီးကျမကိုတောင်းပန်နေတယ်။ကဲထပါလို့ပြောပြီးမာင်လေးကို ကျမဆွဲထူပြီးထစေလိုက်တယ်။

“ မမ သားကိုတကယ်ခွင့်လွှတ်တယ်နော်စိတ်မဆိုးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”

“ အင်းလို့ ကျမပြောလိုက်တယ်”

အာ့ဆို သားအချစ်ကိုလက်ခံပေးပါလားမမ သားလွန်ကျူးခဲ့တာကို တာဝန်ယူပါရစေဆိုပြီးအသနားခံချစ်ရေးဆိုနေလေရဲ့။ကျမလည်းသူ့အပေါ်ချစ်နေမိပါပြီ။မင်း ဘာစကားပြောတာလဲ စည်သူငါ မင်းအမကွလို့ပြောပြီးလေသံတင်းပြီးလက်ကိုမြှောက်လိုက်တော့မောင်လေးကမျက်စိစုံမှိတ်ထားတယ်။ကျမတကယ်ရိုက်မယ်ထင်နေတာ။

ကျမလက်ကသူ့ပခုံးကိုကိုင်ပြီး မောင်လေးအရပ်မြင့်မြင့်ကြီးဆီကိုခြေဖျားထောက် သူ့ပါးပြင်ကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်။လူလည်လေး ကျမကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ထားပြီး မမ သားအချစ်ကိုလက်ခံတာပေါ့နော်။ကျမကိုမေးနေတယ်။

လက်ခံဘူး သိဘူးလို့ ပြောလိုက်ပြီးကျမလည်းဆယ်ကျော်သက်အပျိုဖြန်းမလေးလိုရင်တွေဖိုနေမိပြီးမာင်လေးပခုံးမှာဟီးလေးခိုထားလိုက်ပါတယ်။သွက်လိုက်တဲ့ မောင်လေး သူ့အရပ်ကြီးကိုင်းပြီး ကျမ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့အတင်းဖိနမ်းနေတာလေ။

ရွှတ် ရွှတ်

“ အိုးကွယ်”

ခြံထဲကြီးမှာလို့ပြောပြီးသူ့ရှေ့ကကျမလျှောက်ထွက်လိုက်တဲ့အခါမှာကျမကိုယ်လုံးလုံးတစ်တစ်လေးကိုစွေ့ခနဲပွေ့မလိုက်တယ်လေ။အိမ်ထဲကိုရောက်တော့ကျမကိုချပေးပြီးာမမကိုချစ်တယ်။တသက်လုံး သား တာဝန်ယူပါရစေ သားရဲ့ဇနီးမယားဖြစ်ခွင့်ပေးပါဆိုပြီး ကျမလက်ခုံလေးကိုသူနမ်းလိုက်ပါတယ်။

“ သားက မမကို တကယ်တာဝန်ယူမှာလာ”

“ ယူမယ် မမ”

ဘယ်လိုယူမှာလဲမေးတော့ မောင်လေးလေ ကျမကိုပွေ့ချီလိုက်ပြန်တယ် ကျမလည်းခုမှ ကလေးပြန်ဖြစ်သွားရပါတော့တယ်ရှင်။ချီထားပြီး မောင့်ကိုချစ်လားမတဲ့ ချစ်ဖူးကွာလို့ကျမစလိုက်တယ်။

“ မချစ်ရင်အောက်ပြစ်ချလိုက်မယ်”

လူဇိုးလေး မကောင်းဘူး သားအတွက်မမ စိုးရိမ်ပြီးငိုနေခဲ့ရတာဟိုရက်တွေက အာ့ မောင်သိလား။

“ ချစ်တယ် မောင်”

ရင်ခုန်ကြည်နူးခြင်းများစွာနဲ့မောင်လေးကိုကျမပြောလိုက်ပါတယ်။မရယ် ပျော်လိုက်တာဗျာဆိုပြီး ကျမကိုချီလို့အခန်းထဲကိုဝင်လာတယ်။ကျမကိုအောက်ချပေးပြီး မြန်လိုက်တာ

ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပါတယ်ကျမပါးစပ်ထဲကိုမောင်လေးကသူ့လျှာထိုးသွင်းတဲ့အခါကျမကလည်းကျမလျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်တယ်။ကျမလျှာကိုသူ့ပါးစပ်ထဲ့ပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်သေးတယ်။စုပ်နမ်းလို့ပြီးတော့မောင်လေးကိုကျမပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုနမ်းခိုင်းလိုက်တယ်။ 

“ မ နဖူးလေးကိုနမ်းပါအုံးမောင်”

“ မ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်တွေလည်းသပ်တင်ပေးနော် မကိုမကြမ်းပါနဲ့အုံးနော်”

မောင်လေးကကျမမျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေဖယ်ပြီး နဖူးကိုနူးညံ့ညင်သာစွာနမ်းပေးနေပါတယ်။ပြီးတာ့ ကျမလည်တိုင်လေးကို ပြွတ်ခနဲစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမမျက်စိလေးမှိတ်ပြီးခံယူနေလိုက်တယ်။ ခုက ကျမဘက်ကလိုလားစွာနဲ့ခွင့်ပြုခြင်းဖြစ်တယ်။ခင်ပွန်းနဲ့လမ်းခွဲပြီး၆လကျော်ပြတ်လပ်နေတဲ့လိင်စိတ်တွေကနားထင်ကိုရောက်နေခဲ့ပြီ။

“ အားး..ဟင်းးးးး ”

ကျမတီးတိုးလေးငြီးတွားနေမိပြီးရမက်သံရောဖီးလ်တက်သံလေးပါရောပြွမ်းနေပါတယ်။မောင်လေးလက်ကလည်းသွက်လိုက်တာရှင် ကျမရင်စိအင်းကျီနှိပ်စေ့တွေထောက်ခနဲဖြုတ်ပြီးချွတ်လိုက်တယ်။

ဘရာစီယာပေါ်ကနေရင်သားအစုံကိုဖွဖွလေးဆုပ်နယ်နေတယ်။ကျမလည်းသူ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ရင်သားရှိရာကိုမျက်နှာအပ်ပေးထားပြီးဘရာဂျိပ်ဖြုတ် ချွတ်လိုက်တယ်။ဘရာစီယာချွတ်လိုက်တော့အောင်မြင်ခန့်ညားပြီးဖွံ့ထွားလှတဲ့ကျမနို့ထွားထွားကြီးကိုမောင်လေးကစိုက်ကြည့်ပြီး ခလေးကျနေတာပဲ။မောင်လေးလေကျမနို့နှစ်လုံးကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့နေပါတယ်ရှင်။

အားး ဟားး အ အားး

နို့သီးခေါင်းလေးကိုလျှာနဲ့ထိုးလိုက်စို့လိုက်လုပ်ပြီး ကျမရဲ့စူဖြိုးဖြိုးဝမ်းဗိုက်သားလေးအပေါ်အောက်ကိုလျှာနဲ့ယက်နေပြန်တယ်။

“ အိုးး အားးးး မောင်”

ကျမထမီကိုခါးကနေသူဖြေချလိုက်တယ် တဆက်ထဲသူ့ အင်းကျီပုဆိုးကိုပါချွတ်ပြီး ကျမကိုယ်မှာတထည်သာကျန်တော့တဲ့ပင်တီကိုအောက်ကိုဆွဲချလိုက်ပြီးတဲ့အခါမောင်လေးကျမရှေ့ဒူးထောက်ချလိုက်တယ်။

ကျမခြေထောက်ကိုမြှောက်ပြီးပင်တီကိုဘေးမှာပုံထားတယ်။မောင်လေးမျက်နှာကအဆီများနဲ့တွဲကျမနေပဲတစ်တစ်ရစ်ရစ်လေးနဲ့ကျမရဲ့ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပေါင်ခွဆုံကိုအပ်လိုက်ပြီးစောက်မွှေးနက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝပေါ်သူ့လျှာတင်လိုက်ပါတယ်။လျှာနွေးနွေးလေးကခုနကသူဆွထားလို့အရည်ကြည်လေးမျာစို့ထွက်နေတဲ့ကျမစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတိုင်းအပေါ်အောက်ယက်ပေးနေပါတယ်။

အားး ရှီးးးး

ကျမရဲ့ရသာဖူးအစိလေးကိုပါ ပါးစပ်ထဲထဲ့ပြီးစွဲဆုပ်နေတော့ခံလို့ကောင်းလိုက်တာမပြောပါနဲ့တော့ရှင် ။ကျမငယ်ထိတ်နဲ့ကောင်းကင်ဘုံကိုတက်ဆောင့်နေသလိုပါပဲ။

အားးးး အီးး မောင် အားးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားပြီးသူ့ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ယက်နေရင်းမောင်လေးကကျမခြေတဖက်ကိုမပြီးသူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ပါတယ်။အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကိုသူလက်နဲ့သာသာလေးဖြဲပြီးသူ့လျှာကကျမစောက်ခေါင်းထဲဝင်လို့ထိုးကလိပေးနေတယ်။ကောင်းချက်ကတော့ညွှန်းစာဖွဲ့လို့မမှီနိုင်လောက်အောင်ပါပဲရှင်။

အားးးး အားးးးးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး

လို့ငြီးတွားပြီး ကျမခါးလေးကော့တက်ပြီး ဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။မောင်လေးလျှာအပြားလိုက်ကြီးကျမစောက်ဖုတ်အောက်ထိုးခံထားပြီးထွက်သမျှကျမစောက်ရည်များကိုတစက်မကျန်မြိုချလိုက်တယ်။

“အိုးး မောင်ရယ် မရွံဘူးလား”

“မရွံပါဘူး မရယ် မရဲ့စောက်ရည်တွေကိုအရင်ထဲကရင်းသောက်ချင်နေတာပါ”

”မောင်ရယ်”

ကျမသူ့ကိုထခိုင်းပြီး ဒူးထောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကျမညာလက်တဖက်ကမောင်လေးရဲ့သန်မာတုတ်ခိုင်ပြီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့လီးညိုထွားကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ဒစ်ဖူးကြီးကလည်းမှိုပွင့်ကြီးလိုးကားထွက်ပြီးရဲရဲနီနေတယ်။

ကျမတချက်ချင်းမောင်လေးကိုဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။မောင် မရဲ့ဆံထုံးကိုကိုင်ထားပါ မျက်နှာပေါ်ကဆံပင်စလေးတွေကိုသပ်တင်ပေးပါနော်လို့ပြောပြီး ပါးစပ်လေးဟပြီးလီးတံကြီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။

“အားးးး ရှီးး မရယ်”

မောင်လေး ကျမရဲ့ဆံပင်စတွေကိုသပ်ပြီးဆံထုံးကိုဖွဖွလေးကိုင်ထားတယ်။ကျမ အာခံတွင်းလေးထဲမှာလီးတံကြီးကသံချောင်းကြီးလို ပါးစပ်တခုလုံးပြည့်နေပြီးပါးလေးနှစ်ချိုင့်ဝင်တဲ့ထိ စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။မ တော်ပြီ မစုပ်နဲ့တော့ မ အဖုတ်ထဲမှာ မောင်ပြီးချင်လို့ဆိုပြီးပါးစပ်ထဲကလီးတံကိုဆွဲနှုတ်သွားတယ်။

ကျမကိုမောင်လေးကဆွဲထူပြီးနံရံမှာကျောကပ်ထားစေတယ်။ကျမခြေတဖက်ကိုမပြီးသူ့ခါးမှာချိတ်ထားတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ဝမှာလီးတံတေ့ပြီးသူ့ဒူးတဖက်ကိုကွေးပြီးဒူးဆန့်လိုက်တော့ ဗြိ ပြွပ်ဆိုပြီးမောင်လေးလီးတံကြီးကကျမစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုထိုးထိုးခွဲကာစောက်ခေါင်းထဲတအိအိနဲ့တိုးဝင်လာတယ်။ဖတ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူကျမတို့ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်သွားပါတယ်။

အားးးး ဖြေးဖြေး မောင်မကို မကြမ်းပါနဲ့နော်ကျမပြောလိုက်တယ်။

မောင်လေးလက်တဖက်ကကျမကိုဖက်ထားပြီး ပုံမှန်လေးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးလိုးပေးနေတယ်။

ဖွတ် စွိ ဖောက် ဖတ် ပလောက်

အားးးး အိ အားး ဟားး အားးးး

သူ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်ထားပြီးကျမ ငြီးတွားနေမိတယ်။ငါးမိနစ်ကျော်လောက်အရောက်မှာကျမ ပြီးချင်လာတယ်။မောင်လေးရဲ့သုတ်ထိန်းနိုင်မှုကို ချီးကျူးမိရတယ်။ဟိုတလောက လောလော လောလောလုပ်ရလို့ခဏလေးပြီးတာထင်ပါတယ်။

”မောင် ရပြီ ဆောင့်လုပ်ပေး အားးးးး အီးးးးး မ ပြီးခါနီးပြီ”

ကျမပြောလိုက်တော့ ဖင်ဝကို လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်ထွက်ပြီးစောက်ဖုတ်ထဲကတောင်မီးပွင့်ထွက်မလားမှတ်ရတယ်။တဖုန်းဖုန်းနဲ့ မောင်လေးကဆာင့်လိုးနေပါတယ်။အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတဖတ်ဖတ်ကအိပ်ခန်းထဲမှာ ထွက်ပေါ်နေပါတော့တယ်။

အားးးးးးးးး ကျွတ် ...အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားကာငါးရံ့ပြာလူးသလိုထိုးထိုးထွန့်ထွန့်တဖြစ်ပြီးကျမပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ကျမနဲ့မတိမ်းမယိမ်းပဲစောက်ဖုတ်ထဲကိုမောင်လေးသုတ်ရည်ပူများက ရေပန်းခရားကရေကျသလိုဖြောခနဲပန်းထွက်လာတယ်။

ကျမစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနဲ့လီးတံကိုဆုပ်ညစ်ပြီးသုတ်ရည်လက်ကျန်များကိုစုပ်ယူနေလိုက်တယ်။မောင် မအထဲမှာဒီတိုင်းလေးထဲ့ထားပေးအုံးနော်လို့ကျမပြောလိုက်တယ်။မောင့်ရဲ့ သဲတခြမ်းလေးမရယ် အရမ်းချစ်တယ်ဆိုပြီးကျမနှုတ်ခမ်းကိုမောင်လေးကစုပ်နမ်းပါတယ်။ 

မောင်လေးကခေသူတော့မဟုတ် ဒီကလေးအပြာကားတွေဘယ်လောက်ကြည့်ထားတယ်မသိဆက်ခ်ကိုအရမ်းနားလည်နေတယ်။ဆယ်မိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့သူ့လီးတံကကျမစောက်ဖုတ်ထဲမှာနောက်တခါထပ်လိုးဖို့အသင့်ဖြစ်နေတယ်။

“မောင့်ဟာကြီးကလည်း မာလာပြန်ပြီ”

“အာ့ မောင်ကမကိုထပ်ချစ်ချင်လို့မာလာတာ”

မ မောင့်ပခုံးနှစ်ဖက်မှာလက်တင်ပြီးဖက်ထားနော်ဆိုပြီးကျမကိုချီလိုက်ပါတယ်။ကျမခြေနှစ်ဖက်ကိုသူ့ခါးမှာခါးတစ်ခွင်ချိတ်ထားပြီးဖက်ထားလိုက်တယ်။ကျမရဲ့စွင့်ကားတဲ့တင်စိုင်ကြီးနှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီး မတ်တပ်ရပ် အောက်ကပင့်လိုးနေတယ်။

ဇွိ ပွတ် ဖတ် ပလောက် ပြွတ် စွိ

အားးးး အိုးး အိ အားးးး အားးးးးးးးးးးး

ကျမကလည်းမောင်လေးပင့်လိုးချက်နဲ့အညီ ဖင်ကြီးကိုအောက်နှိမ့်ချပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ဖွစ် ပြွတ် ဗြိ ပလောက် ဒုတ် ဖတ်

အင့် အားးး ရှီးးးးးးးး ကျွတ် အိုးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ မောင်လေးငြောင်းလို့ထင်ပါရဲ့ကုတင်ပေါ်ကျမကိုချီပြီးတက်ကာအိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ကျမကအပေါ်က ဖင်ကြီးနှဲ့လိုက်ဖိဆွဲလိုက်ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လိုက်နဲ့တက်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။

ဖတ် ဖလွှတ် ပြွတ် ဒုတ် အင့်

အားးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးး

အပေါ်ကတက်ဆောင့်တော့သားအိမ်ကဒါရိုက်ထောက်မိနေပြီးနာလည်းနာကောင်းလည်းကောင်းနာကောင်းကြီးဖြစ်နေတယ်။

မောင်လေးကလည်းအောက်ကပင့်ပြီးလိုးနေလိုက်တာများနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်လွှဲယမ်းနေသလိုကျမရဲ့တစ်ကျပ်သားဘတ်ဆွဲကြိုးလေးလဲလွှဲယမ်းလို့နေပါတယ်။မောင်လေးလက်နှစ်ဖက်က ကျမနို့နှစ်လုံးကိုညင်သာစွာဆုပ်နယ်ပြီးပင့်လိုးနေတယ်။

 စွိ စွပ် ဖောက် ပလောက် ဖတ်

အားးးးး အားးးး ဟားး အိ အားးးး

ကျမ မောင်လေးရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချလိုက်တယ် မောင်လေးကဆရာကြီးပဲ ကျမဖင်ပေါ်က်ထဲသူ့လက်ခလည်ကိုစတွေးစွတ်ပြီးနှိုက်ကာ ပင့်လိုးနေတာကုတင်တိုင်တောင် လှုပ်တဲ့အထိပါပဲ။

အားးးးးးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

“ဖင်နှိုက်ထားတာ မတမျိုးကြီးခံစားရတယ် မောင်ရယ်”

ကျမမှာတပြိုင်နက်ထဲအဖုတ်ကိုလိုးခံရပြီးဖင်နှိုက်ထားလို့အောင့်ပေမယ့် အရသာတမျိုးကောင်းနေစေတယ်လေ။ခဏကြာတော့ ကျမတကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်ပြီးကာမပန်းတိုင်ကိုရောက်သွားခဲ့တယ်။

ကျမသားအိမ်နံများထိရောက်အောင်မောင်လီးရည်များကတထုတ်ထုတ်နဲ့ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။ကျမတို့ ဘင်္ဂလားမောင်နှမနှစ်ယောက်ထပ်ရပ်နားနေလိုက်ကြတယ်။ခဏကြာတော့သူ့ပေါ်ကကျမတဖက်ကိုလှိမ့်ဆင်းလိုက်ပြီးကျမတို့နဲနဲမောသွားလို့နားနေလိုက်ကြပါတယ်။

........................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ကျမနဲ့မောင်လေးကုတင်ပေါ်မှာတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ပြီးနားနေလိုက်ကြတယ်။ကျောင်းသွားဖို့တစ်နာရီလောက်သာလိုတော့တယ်ကျမလှဲနေရာကထလိုက်ပြီးမ ကျောင်းသွားရအုံးမယ်လို့မာင်လေးကိုပြောလိုက်တယ်။

“ဒီနေ့ခွင့်ယူလိုက်ပါ မရယ် မောင်တို့ချစ်ကြအုံးမယ်လေ ချစ်ရတာမဝသေးဘူး”

မောင့်သဘော အာ့ဆို မကိုခွင့်သွားတိုင်ပေးမောင်လို့ကျမပြောလိုက်တဲ့အခါဟုတ်ကဲ့ မဆိုပြီး မောင်လေးအဝတ်အစားဝတ်ပြီး ခွင့်သွားတိုင်ဖို့သွားလေပြီ။ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ပြန်ရောက်လာတယ်။သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြီးသူ့အင်းကျီအိတ်ထဲကကွန်ဒန်ထုပ်လေးကိုယူကာကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်။အာ့ ဘာလုပ်ဖို့လဲ မောင် ကျမကွန်ဒန်ကိုမေးငေါ့ပြပြီးမေးတော့ မ ဖင်ကိုလုပ်ကြည့်မို့ပါလို့ပြောတယ်။

“မ ကြောက်တယ် မောင် နာမှာလားဟင်”

မနာပါဘူး မရဲ့ မောင်ကဖြေးဖြေးလေးပဲလုပ်မှာပါ မကြမ်းပါဘူး မ စိတ်ချပါနော်ချစ်တုံးကြီးမကိုမနာကျင်စေရပါဘူးလို့မောင်လေးကပြောတယ်။မောင်လေးကကျမကိုဆွဲထူလိုက်တယ်။မရဲ့ဆံပင်တွေကိုဖြေပေးလေ မောင်နမ်းချင်လို့ပါပြောတော့ ကျမဆံထုံးကိုဖြေချပေးလိုက်တယ်။ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဆံပင်တွေကိုသူ့နှာခေါင်းဝမှာတေ့လို့နမ်းပြီးတော့ကျမရဲ့နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုသူ့နှာခေါင်းချွန်ကြီးနဲ့မောင်လေးကထိကပ်ပြီးနမ်းနေပါတယ်။

ပြီးတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းနဲ့သူ့ပါးစပ်ထိကပ်ပြီးပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းကာ ကျမကိုယ်လေးကိုလှဲစေလိုက်တယ်။ကျမပေါင်ကြားမှာမောင်လေးကဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။မောင်လေးလီးတံကြီးကိုကျမလက်လေးနဲ့ဆုပ်ကိုင်ကာဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။

ခဏကြာတော့လက်ထဲမှာလီးတံကြီးကတောင်မတ်နေတာမှဒုတ်ချောင်းကြီးကျနေတာပဲ။ရပြီ မဆိုတော့ကျမ သူ့လီးကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီးမျက်စိလေးက်ုစင်းထားလိုက်ပါတယ်။မောင်လေးလေသူ့လီးတံကြီးကိုအဖုတ်ထဲမထဲ့သေးပဲကျမရဲ့ရသာဖူးအစိလေးကိုထိုးကလော်လိုက်တယ်။

အားးးးဟင်းး

စောက်ဖုတ်ဝမှာလီးတံကြီးတေ့ပြီး ကျမရဲ့ဖွံ့ထွားစူဖြိုးတဲ့နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ကာမောင်လေးခါးကော့သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

ဗြိ ပြွပ် ဖတ်

အားးးး ရှီးးးးးးးးးးး

ဖွတ် စွိ ပွတ် ဖောက် ဖတ် ပြွတ် ပလောက်

အားးးးးး အိုးးးးးး အားးးးးးးးးးး

အတော်ကြာတော့ ကျမရောမောင်လေးပါ ပြိုင်တူလိုပဲပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိတ်ကိုရောက်သွားခဲ့ကြတယ်။ကျမတို့ နားနေပြီး မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားကြတာတစ်နာရီလောက်ကြာမှနိုးလာခဲ့ကြတယ်။

ပေါင်ကြားထဲကမောင်လေးလီးတံကြီးကလည်း သုံးချီလောက်လိုးထားပြီးတာတောင် မပျော့မမာလေးဖြစ်နေတယ်။ကျမဘက်လှည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်နဲ့ကျမနို့ကိုလှမ်းဟပ်ပြီးစို့နေလေရဲ့ကျမကလည်း သူ့လီးကိုဆိုပ်ကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးနေလိုက်ပြီး ဂွေးအုလေးကိုပါ လက်ဖဝါးထဲထဲ့လှိမ့်ပေးပြီးဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။ခဏကြာတော့မောင်လေးကကျမကိုလးဘက်ကုန်းကိုင်းခိုင်းပါတယ်။

“မောင် ဖင်ကိုလုပ်ရင်မကြမ်းနဲ့နော်ပြီးခါနီးကျ မအထဲမှာပြီးပေး”

“ဟုတ်ကဲ့ မ”

မောင်လေးအလိုကျကျမလှဲနေရာကတဖက်လှည့်ပြီး တံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာမှာထောက်ကာလေးဘက်ကုန်းပေးထားလိုက်တယ်။မောင်လေးထပြီးကျမနောက်မှာမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ကျမဖင်ပေါက်ဝလေးကို မောင်လေးလျှာနဲ့ယက်ပေးနေတယ်။

အားးးး မောငြ အီးးးးးးးးးးးးးး

ဖင်ယက်ခံရတော့ အရသာရှိသွားရသလိုဖင်ခေါင်းထဲမှာလည်းအောင့်တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေပါတယ်။မရွံမရှာ မောင်လေးလေ ဖင်ခေါင်းထဲကိုပါ လျှာထဲ့ပြီးကလိပေးနေပါတော့တယ်ရှင်။ကျမအိမ်ထောင်သည်ဖြစ်ဖူးပေမယ့် ခင်ပွန်းတောင်အရင်ကခုလိုမလုပ်ပေးဖူး သူ့ကိုသာကျမကလီးစုပ်ပေးရတာ ကျမ ဖင်ကြီးယမ်းပြီး မောင်လေးဖင်ယက်ပေးတာခံနေလိုက်ပါတယ်။

ခဏကြာတော့ မဆိုပြီးကျမမျက်နှာနှားသူ့လက်ဝါးဖြန့်ပေးထားပြီး စတွေးထွေးချလိုက် မလို့မောင်လေးကပြောတော့ ကျမသူ့လက်ဝါးပေါ်စတွေးများထွေးချပေးလိုက်တယ်။ကျမဖင်ဝပေါ်စတွေးများလောင်းချပြီးလက်ညှိုးနဲ့ထည့်ကလိပေးနေတယ်

အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးး ကျွတ်

ပြီးတော့လက်ခလည်နဲ့နှစ်ချောင်းပူးပြီးဖင်ကိုချ့ဲပေးနေပြန်တယ်။ခံလို့တော့ကောင်းပါရဲ့ အောင့်လဲအောင့်လှတယ်အိပ်ယာဘေးကကွန်ဒန်ကိုမောင်လေးလှမ်းယူလိုက်တယ်။ကျမခေါင်းလေးငဲ့ပြီးကြည့်နေလိုက်တယ်။ဖောက်ပြီးကွန်ဒန်ကိုသူ့လီးတံကြီးမှာစွတ်နေပါတယ်။

ကျမဖင်ပေါက်မှာမောင်လေးလီးတံကြီးတေ့ပြီး ကျမရဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ဖြစ်ညှစ်ကာ အသာလေးသွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြစ် အမေ့ အားးးး ကျွတ် ကျွတ်

ကျမဖင်ထဲဒစ်ဖူးကြီးမမြုပ်ဝင်လာပါတယ်။ဖင်မခံဖူးပေမယ့်အောစာများဖတ်ဖူးထားလို့ ဖင်ကိုမရှုံ့ထားပဲဖွင့်ပေးထားလိုက်တယ်။ကျမကျောကဆံပင်တွေကိုမောင်လေးယူပြီးဖြေးဖြေးလေးဆွဲကာ ကျန်နေတဲ့လီးတံကိုမောင်လေးကဆာင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

ဗြစ် အမေ့ ဘွစ် ဘလစ် ဒစ်ဒစ် ဖတ်

အားးးးးးး အီးးးးဟီးးးး ရှတြ ဟငြ့ဟငြ့

မောင်လေးလီးတံကြီးကစအိုအတွင်းသားလေးများကိုထိုထိုးခွဲပြီး ကျမဖင်ခေါင်းထဲကိုကြပ်ကြပ်သပ်သပ်နဲ့တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ဖင်ခေါင်းထဲမှာသပ်ကြီးလျှိုသွင်းထားသလိုပါပဲနာလို့ငိုနေမိတယ်။မောင်လေးလီးတံကြီးအထုတ်မှာ ကျမဖင်ခေါင်းထဲမှာဟင်းလင်းပြင်ကြီးလိုဖြစ်သွားပြီး ကျမစအိုအတွင်းသားလေးတွေကလီးတံကြီးနဲ့အတူကပ်ပါသွားသလိုပြန်အသွင်းမှာဖင်ခေါင်းတခုလုံးပြည့်ကြပ်ကာနေပြီး နကောင်းကြီးဖြစ်နေရပါတော့တယ်ရှင်။

ဇွစ် ဘွတ် ဘု ဗြစ် ဘလစ် ဖတ်

အားးးးးးးးးးးးးး အိ ဟားး အီးးးး ဟငြ့ မောငြ

မ နာနေလား မောင်ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ရမလား လို့ မေးတယ်။

ရတယ်မောင်လို့ကျမပြောလိုက်တယ်။

တော်သေးတယ် ကွန်ဒန်ကချောဆီများကြောင့်အဝင်အထွက်ချောနေတာဒါတောင် ကျမဖင်ကွဲလို့စပ်နေပါတယ်။ခဏကြာတော့ ဖင်ခံရတာကောင်းလာပြီး အရသာလည်းတမျိုးလေး ကောင်းနေပါတယ်ရှင်။ကျမအစိလေးကို လက်တဖက်နဲ့ချေပြီး မောင်လေးက ဖင်ကိုလိုးဆော်နေတယ်။

ဘွစ် ဇွိ ဗြစ် ဘု ဖတ်

အားးးးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးး ကျွတ်

မောင်လေးလေ ကျွမ်းလိုက်တာ ကျမဖင်ကိုလိုးရင်းစောက်စိလေးကို ချေပေးနေတော့ အရသာနှစ်မျိုးကို တပြိုင်ထဲခံစားနေရပါတော့တယ်ရှင်။

အချက်ငါးဆယ်လောက်ရောက်တော့မောင်လေးပြီးချင်လာလို့ထင်တယ် ကွန်ဒန်ကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး မအဖုတ်ထဲမှာ ပြီးမယ်လို့ပြောကာကျမအဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့လိုက်ပါတယ် ကျမရဲ့သိပ်မတုတ်တဲ့ခါးလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး တချက်ထဲဆာင့်သွင်းချလိုက်ပါတယ်။

ဇွိ ပြွတ် ဒုတ်

အားးးးးးးးးးးး ကျွတ်

လိုးနေရာရင်းက ကျမဗိုက်အောက်ကိုသူ့လက်သွင်းပြီးပွေ့ဖက်ကာကျမကိုအောက်ပင့်လိုးနည်းနဲ့လိုးဆော်နေပါတယ်။

ပွတ် ဖွစ် ပလောက် စွိ ဖတ်

“အားးးးးး အီးး အိုးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးး”

ကျမ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်တောင်ရှေ့ကိုလွှဲယမ်းနေအောင် မောင်လေးက လိုးဆော်နေပါတယ်။ခဏကြာတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့လီးရည်များဗြစ်ခနဲပန်းထွက်လာပါတော့တယ်

အားးးးးးးးးးးးးးးးး

အော်ဟစ်ငြီးတွားပြီး ကျမတကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်ကာပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ ကျမကိုယ်ပေါ်မှောက်ချပြီး ဆံပင်များကိုဖယ်ကာ ကျမရဲ့ ဂုတ်သားလေးကို မောင်လေးက နမ်းနေတယ်။ ကျမဖင်နဲနဲတော့ကွဲသွားတာဖြစ်မယ်စပ်နေတယ်။ဖင်ထဲကလီးကိုနှုတ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးမှာ မောင်လေးလှဲကာ နားနေပါတယ်။

မရဲ့ အဖုတ်လေးရော ဖင်လေးပါ လိုးရတာကောင်းလိုက်တာလို့ ကျမပါးလေးကို နမ်းပြီးမောင်လေးကပြောတယ်။မောင်ကလည်းကွယ် အပြောကြမ်းလိုက်တာ မရှက်တယ် အဲလိုကြီးပြောနဲ့လို့မူနွဲ့နွဲ့လေးကျမ ပြောပြီး သူ့လက်မောင်းကိုချစ်စနိုးနဲ့ဆွဲလိမ်လိုက်ပါတယ်။

“ချစ်တုံးကြီးမ သဲတခြမ်းလေးမ မောင့်ရဲ့မအရမ်းချစ်တယ်”

“မ ချစ်တဲ့ မောင် အရမ်းချစ်တယ်ကွယ်”

သဲတခြမ်းလေးမ မောင်တို့ရေသွားချိုးရအောင်ဆိုပြီးမောင်လေးထပြီးကုတင်အောက်ဆင်းကာကျောပေးထိုင်လိုက်တယ်။

လာ မ မောင့်ကျောပေါ်တက် လို့မောင်လေးကပြောတဲ့အခါ ကျမလှဲနေရာကထပြီး မောင်လေးကျောပေါ်တက်ခွကာသူ့ကိုဖက်ထားလိုက်တပါတယ်။ ကျမကိုကျောပိုးပြီးရေချိုးခန်းဖို့ မောင်လေး ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမတို့မာင်နှမ နှစ်ယောက်လုံးလုံးရဲ့ ရင်ထဲမှာ ချစ်ခြင်းသာယာကြည်နူးခြင်းများက ပြည့်နှက်နေပါတော့တယ်ရှင်။

ကျမနဲ့မောင်လေး ခုမှစလို့ နောက်များမှာလည်း ကာမဖောင်ကြီးကို ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းစီးပြီး ချစ်စခန်းဖွင့်သွားကြမှာဖြစ်ပါတယ်ရှင်။ ဒီနေရာမှာပဲ ဆရာမလေးကျနော်မမ မ ချစ်တဲ့မောင်ကို နိဂုံးကဗ္ဗတ်အဆုံးသတ်လိုက်ပါပြီခင်ဗျား။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



စော်ကဲ (စ/ဆုံး)

စော်ကဲ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ရောဘတ် စန်းမောင် 

အလုပ်မှအငြိမ်းစားယူပြီး…စား/ဝတ်/နေရေး အစဉ်မပြေသော… ဦးသောင်းခန့်သည်… မိတ်ဆွေတစ်ဦး၏ အကူအညီဖြင့် (စေတီ)တစ်ဆူတွင်… (လုံခြုံရေး)ဝန်ထမ်း အလုပ်ရှိလေသည်။ လုပ်ငန်းခွင်တွင် အလုပ်လုပ်ကိုင် စဉ်…စိတ်တူ/ကိုယ်တူ ပြောဆိုမှုအဆင်ပြေသော လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များနှင့် တွေ့ဆုံရသလို… အထက်ဖါး/အောက်ဖိ… ဂုန်းဆင်းဘီးတပ်… နောက်ကျော(ဓါး) ဖြစ်ထိုးသည့်သူများနှင့်လည်း… တွေ့ဆုံခဲ့ရသည်။    ကြည်စရာကြည်ပြာလေးများဖြစ်သော… ချိုချို၊  ခက်မာနွေး၊ အေးသီတာသိမ့်တို့ဖြစ်လည်း… ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့ရသည်။ 

ထိုအလုပ်တွင်… ဦးသောင်းခန့် မမြဲခဲ့ချေ ။ အောက်ခြေဝန်ထမ်းအချင်းချင်း… ညီညွှတ်မျှတမှု မရှိသဖြင့်… (၄/၅)လ,အကြာတွင်… ဦးသောင်းခန့် အလုပ်ထွက်လိုက်လေတော့သည်။ ဦးသောင်းခန့် လင်မယားတွင် ငိုစား/ရယ်စား… ရတာနာလေးများ လည်းမရှိသည့်အတွက်…ရရှိသည့်… (ပင်စင်)လစာလေးဖြင့်… ဘဝကို အေးချမ်းစွာ ဖြတ်သန်းကြသည်။

များမကြာမီ… ဦးသောင်းခန့် အလုပ်လုပ်ခဲ့သည့်… စေတီတွင်ဘုရားပွဲ တော်ကျင်းပလေသည်။ လင်မယားနှစ်ဦးတည်းသာနေထိုင်… ဦးသောင်းခန့်၏ နေအိမ်တွင်… ဦးသောင်းခန့်တစ်ဦးတည်း… အထီးကျန်နေသည်။ ဦးသောင်းခန့်၏ ဇနီးဖြစ်သူသည်… ဇာတိကျေးရွာတွင်… အမွေကိစ္စ လုပ်ဆောင်စရာရှိသည့်အတွက်… ဇာတိမြေသို့ ပြန်သွားသောကြောင့်… ဦးသောင်းခန့်မှာ… တစ်ကိုယ်တည်းဖြစ်နေသည်။

တစ်ကိုယ်တည်းဖြစ်နေသည့်… ဦးသောင်းခန့်သည်… နံနက်နိုးသည်နှင့် တစ်ကိုယ်ရည် သန့်ရှင်းရေးပြုလုပ်ပြီး (ဘုရား)ဝတ်ပြုသည်။ ပြီးသည်နှင့် စားသောက်ချက်ပြုတ်သည်။ (tv)မှ သတင်းများနားထောင်သည်။ ကိုရီယားဇာတ်လမ်းတွဲများကြည့်သည်။ သီချင်းနားထောင်သည်။ တရား(CD)များဖြင့်… တရားနာသည်။ ပြီး… မျက်ခွံလေးလာသည့်အခါအိပ်သည်။ ဇနီးဖြစ်သူရွာပြန်သွားသည်မှာ (၈) ရက်ခန့်ကြာပြီဖြစ်သည်။ အတူရှိနေစဉ်လည်း… အသက်အရွယ်ကြီးမြင့်လာသည်ကို… အကြောင်းပြလျက်…ဖို/မ ဆက်ဆံရေးမရှိခဲ့ချေ ။

ယနေ့…ဦးသောင်းခန့်… အိပ်ယာအဝင်စောခဲ့သည်။ အိပ်မက် မက်သည်။ မကိုးမကား… အမျိုးသ္မီးတစ်ဦးနှင့် ကာမ ဆက်ဆံသည်… ဟုမက်သည်။ လန့်နိုးလာသည့်အခါ… ဆီးကြောများတင်းပြီးဆီးသွားချင်လာသည်။ သို့ဖြစ်၍… ဦးသောင်းခန့်သည် ရေအိမ်သို့သွားကာ ဆီးသွားသည်။ ထို့နောက် အိပ်ယာသို့ပြန်ကာ… ဝင်အိပ်သည်။ ဟိုလှိမ့်/ဒီလှိမ့် ဖြင့်… အိပ်မပျော်ပေ။ အိပ်မက်ထဲမှ အမျိုးသမီးကိုမျက်နှာ မသဲကွဲသော်လည်း… တဏှာစိတ်ဆိုသည်က… ပူးကပ်လာပြီဆိုလျှင်… ဖယ်ထုတ်လို့ မရချင်။

ထို့ကြောင့်ဦးသောင်းခန့်…အိပ်ရန် မကြိုးစားတော့ပေ။ (အပြာ)ကားကြည့်ပြီး လက်သမားလုပ်ရန်လည်း… နှမြောနေသည်။ သို့ဖြစ်၍ အိမ်တံခါးလုံခြုံစွာ သော့ခတ်ပြီး… အပြင်သို့ လမ်းလျှောက်ထွက်လာတော့သည်။ အတန်ကြာ လမ်းလျှောက်မိသည့်အခါ… မီးရောင်ထိန်ထိန်ကို လှမ်းမြင်ရသဖြင့်… ဘုရားပွဲမှ မီးဖြစ်မည်ဟု… တွေးမိလေသည်။ အတွေးနှင့်အတူ ခြေဦးသည်လည်း ဘုရားပွဲဆီသို့… ဦးတည်သွားလေတော့သည်။

ပွဲစျေးတန်းနှင့်နီးလာသဖြင့်…လူသွား/ လူလာ စိပ်လာသည်။ စျေးတန်းအတွင်း စဝင်မိသည်နှင့်… ဝဲ/ယာ မုန့်ဆိုင်များနှင့် ပစ္စည်းမျိုးစုံရောင်းသည့် စျေးဆိုင်များကို ငေးယင်း ကြည့်ယင်းဖြင့်… လူရေစီးချောင်းအတွင်း… စီးမျောသွားလေ၏။ အိုးကြီး/ အိုးလတ်/ အိုးငယ်များကိုလည်း ရှာဖွေကြည့်ရှု့မျက်စိကျွေးယင်း… လျှောက်လာခဲ့ရာ… နံမည်ကြီးဇာတ်ပွဲရုံတွေအနီး ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

ဆက်၍လျှောက်လာခဲ့ရာ… ဗလာပွဲနှင့် စတိတ်ရှိုးစင်များအနီးသို့… ရောက်လာပြန်သည်။ ရှေ့မှလျှောက်နေသည့်တောင့်တင်းသည့်… အိုးလတ်(နှစ်)လုံးသည်… ကြိတ်ကြိတ်တိုးနေသည့်… စတိတ်ရှိုးလူအုပ်ကြားအတွင်းသို့… တိုးခွေ့ဝင်သွားကြသဖြင့်… ဦးသောင်းခန့်(ပစ်မှတ်)ပျောက်သွားခဲ့သည်။ ရပ်ကြည့်ရန်လည်း အတန်ငယ်ဝေးနေ… စကားပြောသလိုလို သံချပ်ထိုးသလိုလို… မပီမသသီချင်းသံများကြောင့် (စင်)နှင့်နီးရာသို့ထပ်ရွှေ့မိ၏။

တင်မာနွေးသည် စတိတ်ရှိုးကို စိတ်ပါဝင်စားနေစဉ် မိမိတင်ပါးကို လက်လာသရမ်းသဖြင့်… မသိမသာနောက်သို့ငဲ့ကြည့်လိုက်ရာ… မိမိနှင့်အသက်အရွယ် မတိမ်းမယိမ်းရှိမည့် အမျိုသားနှစ်ဦးဖြစ်နေသည်။ မသိဟန်ဆောင်လျက် ဆက်ကြည့်နေစဉ်… ပူပူနွေးနွေး အချောင်းဖြင့်… အထောက်ခံရလေသည်။ တင်မာနွေးသည်… အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ (၂)နှစ် မပြည့်သေးချေ ။ ဖို/မ ဆက်ဆံရေးတွင်… ဘွဲ့ရတစ်ဦးအဆင့် မဟုတ်ပေမဲ့… အထက်တန်းအောင်ပြီး အဆင့်လောက်… အတွေ့အကြုံ ရှိသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ 

ထို့ကြောင့် နောက်မှထောက်နေသည့်… ပူနွေးနွေး အချောင်းကြီးသည်… ဘာဖြစ်သည်ဆိုတာကို သိသည့်အပြင်… ယခုထက် အဆင့်ကျော်လာနိုင်သည်ကိုလည်း… ရိပ်စားမိသဖြင့်… မိမိလည်း အန္တရာယ်မဖြစ်အောင်… ရှောင်ထွက်နိုင်ရန်အတွက်… မသိမသာ မျက်လုံးကစားလျက် ထွက်ပေါက်ရှာနေ၏။ ထိုအချိန်မှာပင်… လက်တစ်ဖက်သည် မိမိဆီးခုံကို ထမိန်ပေါ်ကပင် လာစမ်းသဖြင့်… လက်သည်းဖြင့် ဆိတ်လိုက်ရသည်။ လူအုပ်၏အပြင်ဖက်တွင်… ဦးသောင်းခန့်ကို လှမ်းမြင်တွေ့လိုက်ရသဖြင့်…

"အဘရေ…အဘ… သမီးဒီမှာ… ထွက်လာခဲ့မယ်…''

ထွက်ဖို့ပြင်သည့်အခါ…အနောက်မှနေ… လက်မောင်းကို ဆွဲထားသြဖြင့်…

"ဘယ်လိုဖြစ်နေကြတာလဲ…ဟိုမှာ ငါ့(ဘကြီး) လာခေါ်နေပြီ… နင်တို့မလွှတ်ယင် ပြဿနာတက်သွားမယ်နော်…''

ဦးသောင်းခန့်သည်(အဘ)ဟုခေါ်သံကို ကြားသော်လည်း… မိမိကိုခေါ်သည်ဟုမထင်ပေ။ သို့သော် အသံကိုကြားဖူးသလိုရှိသဖြင့် လှမ်းကြည့်ရာ… တင်မာနွေးကိုမြင်မိသွားသည်။ တင်မာနွေး၏ အခက်အခဲကိုလည်း ရိပ်မိလိုက်သဖြင့်… လူအုပ်အနီးတိုးကပ်သွားကာ…     

"ထွက်ခဲ့လေ…သမီး…အဘရှာလိုက်တာ…''

ထိုအခါမှ…လူငယ်နှစ်ယောက်သည်… မလွှတ်ချင်/လွှတ်ချင်ဖြစ်…လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ တင်မာနွေးလည်း ရင်တုန်/ပန်းတုန်ဖြင့်… ကောက်ရိုးတစ်မျှင်… ကယ်တင်ရှင် ဦးသောင်းခန့်ရှိရာသို့… ထွက်လာနိ ုင်တော့၏။

"လာ…အဘ သွားမယ်…''

ဟု…ပြောကာ…ဦးသောင်းခန့်၏ ညာလက်မောင်းကို ကိုင်လျက်လျှောက်လာခဲ့သည်။ အတန်ငယ် လျှောက်လာသည့်အခါ …

"ဟင်…အဘ,ဒီသီချင်း…သမီးကြိုက်တယ်… ခဏနားထောင်ကြည့်မယ်နော်…''       

ပြောလည်းပြော… ဦးသောင်းခန့်ကိုလည်း… ဆွဲခေါ်ကာ လူကြားအတွင်းသို့ တိုးဝင်လေသည်။ စင်နားနီးသဖြင့်… အတွင်းသို့ သိပ်မတိုးနိုင်ချေ ။ ရောက်သည့်နေရာ၌ပင် စင်ပေါ်ကို ကြည့်ဖြစ်ကြသည်။ တင်မာနွေးသည် ဦးသောင်းခန့်ကို… အနောက်ဖက်တွင် ထားကာ… စင်ပေါ်ကိုငေးမောကြည့်ရှု့ယင်း… မိမိရှေ့တွင် လူကွယ်သည့်အခါ… ခြေဖျားထောက်ကာ ထောက်ကာ ကြည့်ရသည်။ 

ထို့ကြောင့် မကြာခဏ တင်မာနွေး၏တင်ပါးနှင့် ဦးသောင်းခန့်၏ဆီးခုံတို့ ပွတ်တိုက်မိကြလေသည်။ ပွတ်တိုက်မှုများလာသည့်အခါ တာဝန်အရ… (လီး)ရမည်ဖြစ်သော်… အသက်အရွယ် ကြီးရင့်သူဖြစ်သည့်… ဦးသောင်းခန့်မှာ… တောင်သော်လည်း လူငယ်ကဲ့သို့… ထောင်မတ်မနေပေ။ မာမာတင်းတင်းတော့ ဖြစ်လာသည်။

တင်မာနွေးမှာ မကြာမီက ရွယ်သူလူငယ်နှစ်၏ ကိုင်တွယ်ခံရမှု… အထောက်ခံရမှုတို့ကို တွေ့ ကြုံခဲ့သော်လည်း… ကြောက်စိတ်ကြောင့် မည်သည့်ခံစားမှုမျှ မရှိခဲ့ချေ ။ သို့သော်… ယခုအခါ… ဦးသောင်းခန့်၏ မာမာအချောင်းကြီးဖြစ် မိမိတင်ပါး ပွတ်တိုက်မိသည့်အခါ… စိတ်လှုပ်ရှားလာမိသည်။ ခြေဖျားထောက်ကာ ထောက်ကာ ကြည့်ရသည့် အတွက်လည်း… တင်ပါးနှင့် မာမာအချောင်း ကြီးတို့၏ အထိအတွေ့ကိုနှစ်သက်လာသည်။

ဦးသောင်းခန့်သည် အသက်ကြီးလာသဖြင့်… အတွင်းဘောင်းဘီဝတ်လေ့ဝတ်ထ… မရှိတော့ချေ။ တင်မာနွေးကိုလည်း…စတင်တွေ့မိ… ခင်မင်စအချိန်ကတည်းက… တင်မာနွေး၏ စွင့်ကားလှပသော အိုးကြီးကိုကြည့်ပြီး… ပြစ်မှားနေသူ ဖြစ်သည်။တင်မာနွေးသည်လည်း ဦးသောင်းခန့်နှင့် စတင်ခင်မင်မိကတည်းက… မိမိအပေါ် မရိုးမသားအကြည့်တို့ကို… သတိပြုခဲ့မိသော်လည်း… စိတ်ကထူးဆန်းစွာ သဒ္ဓါကြည်ဖြူနေမိသည်။ 

မိမိ၏ သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကြသည့်… ချိုချိုနှင့် အေးသီတာသိမ့်တို့ထံမှ ကြားသိရသည့်… ဦးသောင်းခန့်နှင့် ချိုချိုတို့ (V.I.P.)သန့်စင်ခန်းတွင်… ကာမဆက်ဆံမှု… အေးသီတာသိမ့်ပါ… ထိုသန့်စင်ခန်း၌ပင်… ဦးသောင်းခန့်နှင့် တဏှာလွန်ကျူးကြသည်များကို… ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ… ပြောပြခဲ့ကြသည်။ ထိုစဉ်ကတည်းက… ဦးသောင်းခန့်ကို တင်မာနွေး မသိစိတ်ကနေ သဒ္ဓါလွန်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုလိုမိမိတင်ပါးကို… ဦးသောင်းခန့်၏ မာမာအချောင်းကြီး အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေသိအခါ… လိုလိုချင်ချင်ပင် ဖင်ကိုမသိမသာနောက်ပစ်ပေးထားမိသည်။

ဦးသောင်းခန့်သည် အခြေအနေအစဉ်ပြေနေသဖြင့် တင်မာနွေး၏ပုခုံးကိုကိုင်ကာ မိမိဆီးခုံဖြစ် တင်ပါးကို ဖိကပ်ထားသည်။ တင်မာနွေးလည်း လက်နောက်ပစ်၍ ဦးသောင်းခန့်ခါးကို ကိုင်ထားသည်။ ကြာလာသည့်အခါ တင်မာနွေး၏ ပိပိအတွင်းဝယ် ကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်တို့ ယိုဖိတ်လာလေတော့သည်။

"အဘ လူသိပ်ကြပ်လာပြီ…ပြန်ကြရအောင်နော်..''

တင်မာနွေးသည်ပြောဆိုပြီးနှင့် လူအုပ်ကြားမှ တိုးထွက်နေသဖြင့်.. တင်မာနွေး လူအုပ်ကြားအတွင်းမှ တိုးထွက်သွားသဖြင့်… ဦးသောင်းခန့်လည်း နောက်ကနေ လိုက်သွားရလေ၏။

"အဘ ဗိုက်ဆာတယ်…တစ်ခုခုသွားဝယ်ရအောင်…''

တင်မာနွေးမုန့်စျေးတန်းသို့… သွားသဖြင့် လိုက်ရပြန်သည်။ တင်မာနွေးသည် (ရေမုန့်) ဆိုင်တွင်… (ရေမုန့်)အနည်းငယ်ဝယ်ပြီး… ကောက်ညှင်းကျည်တောက်ဆိုင်တွင်… ကောက်ညှင်းကျည်တောက် ဝယ်ပြန်သည်။ ထို့နောက်…ရေသန့်(၄)ဗူးနှင့် (တစ်ရှုး) (၂)လိပ်ဝယ်ပြီး…

"လာလေ…အဘ…သွားကြရအောင်……''

တင်မာနွေး ခေါ်ရာနောက်သို့ ကောက်ကောက်ပါအောင်… ဦးသောင်းခန့် တစ်ယောက်လိုက်မိချေပြီ။ အတန်ငယ်သွားပြီးနောက်… ကတ္တရာလမ်းမှ သွေဖည်ကာ… အနီးရှိစက်ရုံကြီး တစ်ခုသွားရာလမ်းကို… တင်မာနွေး ဦးတည်လိုက်သဖြင့်… ဦးသောင်းခန့်လည်း…သို့လော/သို့လော တွေးရချေပြီ။ 

ထိုလမ်းသည် အနီးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ… နေထိုင်သူများ အချို့သာ အသုံးပြုသောလမ်းဖြစ်လေသည်။ အန္တရာယ်မရှိသော်ငြားလည်း… လူသွား/ လူလာ ကြဲ သောလမ်းဖြစ်လေသည်။ ကားမှတ်တိုင် (၂) တိုင်လောက်အကွာ အဝေးရှိမည့် နေရာအရောက်တွင်… ပိတောက်ပင်ကြီး တစ်ပင်ရှိလေသည်။ ထိုပိတောက် ပင်စည်ပတ်လည်ကို… သစ်သားခုံပတ်လည်း ရိုက်ထား၏။

"အဘ…ဒီမှာခဏအမောဖြေယင်း… မုန့်စားကြရအောင်နော်…''

ဦးသောင်းခန့်လည်း…အိမ်မှ စထွက်ကတည်းက… မထိုင်ရသေးသဖြင့်… ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်… ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်သည်။

"အဘ တော်တော်မောသွားလား?''

"မောတာပေါ့ သမီးရယ်…အိမ်ကနေ လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့တာလေ… ပွဲခင်းထဲလဲ မတ်တပ် မတ်တပ်နဲ့… ဒီရောက်မှပဲ ထိုင်ရတော့တာ…''

အဘက လူကသာမောတာနော်… အခုနက အဘ ပစ္စည်းကြီးက…အဟင်းဟင်း..''

"အေးကွယ်…သမီးတင်ပါးကြီးကလဲ အိနေတာပဲ ဆိုတော့…''

"သိပါတယ်နော်…အဘအလုပ်ဝင်ကတည်းက… သမီးကိုရှိုးနေတာ…''

"အေးကွယ်…သမီးက ခါးလေးသိမ်ပြီး… ရင်ရော/တင်ကော လှတဲ့အပြင်… မျက်နှာလေးကပါ ချစ်စရာကောင်းနေတာကိုး…''

"အဘသိပ်မြှောက်မနေနဲ့…ဒီမှာဝယ်လာခဲ့တဲ့ မုန့်တွေစား…''

တင်မာနွေးသည်စားဦးစားဖျား (ရေမုန့်)ကို… ဦးသောင်းခန့် အား လှမ်းပေးသည်။ တင်မာနွေး ကိုယ်တိုင်လည်း… (ရေမုန့်)စားလေသည်။ (ရေမုန့်)မှာ အရသာရှိသော်လည်း… ဗိုက်မပြည့်သည့်အတွက်… ကောက်ညှင်းကျည်တောက်ကို… ဆက်စားကြသည်။ တင်မာနွေးမှာ အစားစားစဉ်… နင်မှာစိုးရိမ်၍… ရေ တစ်ကြိမ်… နှစ်ကြိမ်သောက်သော်လည်း ဦးသောင်းခန့်ကတော့… အစာစားပြီးမှ… ရေသောက်လေသည်။

"အဘ ဗိုက်ပြည့်ပြီး…ဗိုက်လေးသွားပြီ… အဘပေါင်ပေါ်မှာ… ခဏ လှဲမယ်နော်… အဘဟာကြီး တောင်နေသေးလား…''

တင်မာနွေး သည် ဦးသောင်းခန့်၏ ပေါင်ပေါ် လှဲအိပ်ယင်း… လီး ကိုလှမ်းကိုင်ကြည့်သည်။

"ဟင်…အခုကျတော့…သူမဟုတ်သလိုပဲ…''

ပုဆိုးပေါ်ကနေ…လီးကိုကိုင်ယင်းပြောနေသည်။

"အာငွေ့ပေးလိုက်မယ်နော်…အဘ''

ပြောလည်းပြော… ပုဆိုးကိုလည်း ဆွဲလှန်လိုက်၏။ တင်မာနွေး၏အာငွေ့ကြောင့်လည်းကောင်း ပုလွေမှုတ်မှုကျွမ်းကျင်မှုကြောင့်လည်းကောင်း အဖိုးကြီး ဦးသောင်းခန့်၏လီးသည် မယုံနိုင်စရာ တောင့်တင်းမာကြောလာလေသည်။ ဦးသောင်းခန့်သည်လည်း တင်မာနွေး မိမိပေါင်ပေါ်တွင် လဲလျောင်းလျက် မိမိလီးကိုပုလွေမှုတ်နေစဉ်ကပင် တင်မာနွေး၏ နို့အုံနှင့်တင်သားအစိုင်အခဲကြီးများကို ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေခဲ့သည်။      ​

"နွေးရယ်..ဘာဂျာမှုတ်ချင်လိုက်တာ......''

ဟု..ဦးသောင်းခန့်က တင်မာနွေးကို တိုးတိုလေး ကပ်ပြောလေသည်။

"အူး..အဘ သဘောပဲလေ....''

လီးကိုငုံလျက်ပုလွေပေးမပျက် တင်မာနွေးက ဖြေလိုက်သည်။ ဦးသောင်းလည်း တင်မာနွေး၏ ထမိန်စကိုခါးပေါ်ထိဆွဲလှန်တင်လိုက်ပြီး တင်သားတင်းတင်းရင်းရင်းများကို၊ လျှောက်နမ်းလျှောက်စုပ်ယင်း၊ ပေါင်နှစ်လုံးကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း ဖွဖွလေးလက်ပူတိုက်နေ၏။ တင်မာနွေးလည်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုမသိမသာ ကားပေးလိုက်သည်။ ဦးသောင်းခန့်ကလည်း ပွင့်အာလာသည့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို၊ လျှာဖြင့် လျှက်လေတော့သည်။ ဖင်တုံးကြီးများကိုလည်း၊ ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်လျက်ရှိသည်။

ပုလွေကောင်းမှုကြောင့် မာတောင်တောင့်တင်းလာသည့် လီးကြီးဖြင့်၊ တင်မာနွေး၏စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လိုးချင်လာသလို၊ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနှင့် စောက်စိတို့ကိုစုပ်/မှုတ်/ လျက် လုပ်ပေးမှုကြောင့် ထွက်ရှိလာသည့် စောက်ရည်များကိုလည်း တပြတ်ပြတ်လျှက်ကာ၊ အလိုးကြီးလိုးကြရန်၊ နှစ်ဦစလုံးထန်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။

"ကလေး....အဘ..လိုးတော့မယ်ကွာ..... ဒီ ခုံပေါ်မှာ ဒူးထောက်ပြီးအဘ ဖက်ကိုဖင်ပေးထား......''

တင်မာနွေးသည်.. ဦသောင်းခန့်နေခိုင်းသည့်အတိုင်း.. ပိတောက်ပင်ကိုမျက်နှာပြကာ ဦးသောင်းခန့်ကို ကျောပေးလျက်.. ထမိန်ကို ခါးထိဆွဲတင်ထားသည်။ ဦးသောင်းခန့်သည်မတ်တပ်ရပ်လျက် ခုံပေါ်တွင် မိမိကိုကျောပေးလျက် အလိုးခံရန်အစဉ်သင့်ဖြစ်နေသည့် စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ မိမိလီးကိုလျှောကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

" ဗြစ်.....ဗြွတ်..,ဗြွတ်.....''

အသံနှင့်အတူ....လီးကြီးသည် စောက်ဖုတ်အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားကို.. ပွတ်တိုက်ချိတ်ဆွဲကာ.. အဆုံးဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရကိုင်ကာ.. ခပ်သွက်သွက်ကလေးဆောင့်လိုးမှုကြောင့်....

" ဖွတ်...ဖတ်....ဖတ်...ဗြွတ်....ဖွတ်.....''

စည်းချက်သံနှင့်အတူ...

" အား....အင့်..အင့်..အဟင့်ဟင့်...အူး....''

ဖီးလ်..တက်သံထွက်လာသည်။

"အင်း..အု...အု...ဆောင့်..အဘ....ဆောင့်..ဆောင့်..

မီးပြီးတော့မယ်.... အိုး...ကောင်းလိုက်တာရှင်....''

တင်ပါးကိုနောက်သို့ အစွမ်းကုန်တိုးကပ်ထားယင်း... တင်မာနွေး.. တစ်ချီပြီးလေပြီ။ ဦသောင်းခန့်ကလည်း လီးကိုအဖုတ်အတွင်းသို့.. တင်းကြပ်စွာ ဖိကပ်လျက်.. မွှေပေးနေ၏။ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကိုလည်း ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်ယင်း.. လီးကိုဖြေးညှင်း စွာအထုတ်/ အသွင်းပြန်လုပ်လေသည်။ တဏှာစိတ်တက်နေသည့်တင်မာနွေးက

"အဘ....သမီးကိုနမ်းပါအုန်း....''

အရှိန်ဖြေးစွာထိန်းလိုးနေယင်း...တင်မာနွေး၏နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲယူစုပ်နမ်းလေတော့သည်။ နှစ်ဦးသား အားရအောင်ကစ်ဆင်ဆွဲပြီးနောက်.. နိ ု့နှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်လျက် အရှိန်ပြင်းစွာ လိုးလေတော့သည်။  

"အား...လိုး...လိုး..အဘ....အဘ..လရည်တွေ ထွက်လာအောင်.. နာနာတာဆောင့်လိုးပါအဘရယ်.....''

"ဗြစ်...ဖွတ်..ဖတ်ဖတ်..........''

လိုးသံများနှင့်အတူ. တင်မာနွေး.စောက်ခေါင်းအတွင်း၌ ပူကနဲ..ပူကနဲဖြစ်ကာ.. သုတ်ရည်များဝင်ရောက်လာတော့သည်။

"အင့်...ဟင့်ဟင့်...သ..သမီးလဲ..ထပ်..ထပ်ပြီးပြန်ပြီတော့....''

ဦးသောင်းခန့်နင့်တင်မာနွေးတို့သည် ပန်းတိုင်သို့ရောက်ရှိပြီးဖြစ်သော်လည်း ဝက်မှိန်း မှိန်းနေကြကာ အဖုတ်အတွင်းလီးကိုစိမ်လျက် တစိမ့်စိမ့်အရသာခံစားနသေလို လီးကို အစိမ်ခံလျက် စောက်ဖုတ်ကလည်း လီးအရသာကို တ‌မြေ့‌မြေ့ခံစားနေကြလေသည်။ အတန်ငယ် အမော‌ပြေ၍ လီးကပျော့ခွေထွက်ကျလာမှသာ

"အဘ   ရေဆေးကြရအောင်နော်''

အေးလေ ဆေးကြတာပေါ့''

နှစ်ဦးသားရသေန့်တစ်ဗူးစီကိုင်လျက် ပိတောက်ပင်အနီးဝန်းကျင်တွင် သန့်ရှင်းရေး ပြုလုပ်ကြလေတော့သည်။ ရေဆေးပြီးသွားသည့်အခါ  မူလခုံပေါ်တွင် ပြန်ထိုင်ကြလေသည်။ 

"ချိုချိုပြောတာမှန်တယ်  အဘရဲ့''

"ဘာလဲဟ  နင်ကလဲ အရင်းမရှိ  အဖျားမရှိ''

"ဟီး  ဟီး  အဘကလဲ  ချိုချိုက‌ သမီးကို ‌ပြောပြတယ် အဘက အသက်ကြီးပေမဲ့ လိုးနိုင်တုန်းပဲတဲ့''

"အော်   သမီးရယ်   မလိုးရတာ နဲနြဲကာသွားပြီလေ သမီးကလဲ အစစအရာရာ စွဲဆောင်မှု ကောင်းနေတော့ နောက်တစ်ချီတောင် လိုးချင်သေးတယ်''

"အောင်မယ်  အောင်မယ်  ကြိုတင်စရံ ချိတ်နေပြန်ပါပြီနော်''

"အဟုတ်‌ပြောတာသမီးရဲ့  သမီး တင်တွေ ရင်တွေကတင်း တင်းရင်းရင်းနဲ့ အချိုးကျကျလေး ဖြစ်နေတော့  အဘလေ သမီးကို လိုးပြီးယင်း လိုးချင်ပဲကွာ''

ဦးသောင်းခန့်သည် စကားတ‌ပြော‌ပြောနှင့် ဘယ်ဖက်ဘေးတွင် ကပ်ထိုင်နသေည့် တင်မာနွေး ၏နို့အုံကို အင်္ကျီအပေါ်ကနေ ဆုပ်နယ်နေတော့သည် ။ 

"အဘ  ချိုချိုနဲ့ ဘယ်နှယ်ခါတောင် လိုးပြီးပြီလဲ''

"ဟာ  ညည်းကလဲ  လစ်ယင်လစ်သလို တွေ့နေကြတာ ဘယ်လိုလုပ် မှတ်မိမှာလဲ''

"ဒါဆို  အေးသီတာသိမ့်ကို  လိုးတာလဲ မရေတွက်နိင်တော့ဘူးပေါ့  တော်တော်ဆိုးတဲ့ အဘ''

တင်မာနွေးသည် ဦးသောင်းခန့်၏လီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ ဆွဲကိုင်ကာ ညှစ်ဆွဲ ဆွဲလိုက်သဖြင့်  

"အ--အ--‌ဖြေး‌ဖြေးလုပ်ပါဟ''

ဦးသောင်းခန့်သည် ချော်လဲ လဲထိုင်လုပ်၍ တင်မာနွေးအဖုတ်ကို ညာလက်ဖြစ်နှိုက်လိုက်သည်။ ထမိန်အပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို လျောတိုက် ပွတ်တိုက်နသေည့်အပြင် ဘယ်လက်ကလည်း  တင်မာနွေး ၏ ဘယ်နိ ု့အုံကို ဖျစ်ညှစ်နယ်ဖတ်နေသည်။ 

"အို  အဘ  နော် သမီး အဝတ်အစားတွေ ‌ကြေမွကုန်ပါပြီ... ဟာ  မရဘူး  မရဘူး   အဘ လဲ အဝတ်အစားတွေချွတ်  သမီးလဲ ချွတ်မယ်''

တင်မာနွေးသည်ဦးသောင်ခန့်လက်များကို တွန်းဖယ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ကိုယ်ပေါ်ရှိ အဝတ်အစားကို ချွတ်လသေည်။ ဦးသောင်းခန့်လည်း တင်မာနွေး၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ရင်သပ်ရှုမောစွာ ငေးကြည့်နေမိသည်။ 

"ဟာ----အဘ   ချွတ်လေကွာ  သူများဟာကို လာငမ်းနေသေးတယ်''

ဦးသောင်းခန့်လည်း ပုဆိုးကိုချွတ်ကာ ခုံေါ်တင်လိုက်သည်။ 

" ကြည့် လူလည်ကြီး  အင်္ကျီကျတော့ မချွတ်ဘူး''

"လာပါ သမီး ရယ်  အဘ  ဂျာချင်နေပြီ ''

" အဘ နော် သမီး ကို ငရဲမပေးနဲ့''

" ငရဲမပေးဘူး လျှာပေးမှာ ဟ ''

တင်မာနွေးခုံပေါ်ထိုင်သည်နှင့် ဦးသောင်းခန့်သည်‌ မြေပေါ်ဒူးထောက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို ခေါင်းဝင်ရလောက်လေးတော့သည်။ 

" အိုး---ဘယ်လိုမှလဲ ‌ပြောမရ ဆိုမရ အင့်_အ.အ--အိုး---------''

လက်မ နှစ်ဖက်ဖြင့် အဖုတ်နှ ုတ်ခမ်းသားများကို ဖြဲကာ လျှာဖြင့် အထက်/အောက် စုန်/ဆန် ဂျာလေတော့သည်။ 

" အိုး--စုပ်--စုပ်--အစိကိုပါ သိမ်းကြုံးစုပ်လိုက်စမ်းပါ အဘ  ရယ် ''

တင်မာနွေးသည် ဦးသောင်းခန့်၏ ဆံပင်များကို ဆုပ်ကိုင်ယင်း ဖင်ကြီး‌မြှောက်ကြွ‌မြှောက်ကြွဖင့် ကာမ အရည်များထွက်ရန် တာစူနေပြီဖြစ်သည်။ ဦးသောင်းခန့်က အစိကိုစုပ်ယင်း နို့သီးခေါင်းလေးများကို ပွ‌တ်‌ခြေသောအခါ  တင်မာနွေးမှာ ထွန့်ထွန့်လူးလျက်

" အီး------ဟ,ဟ--ပြီးပြီ အဘ‌ရေ  ပြီးပြီ ''

အဖုတ်အတွင်းမှထွက်ကျလာသည့် သုတ်ရည်များ  ဦးသောင်းခန့်လျာဖြင့် ကြုံးလျှက်လေတော့သည်။ စောက်ရည်များမစင်တစင် အချိန်တွင် ဦးသောင်းခန့်သည် မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သုတ်ရည်အရသာ‌ကြောင့် အနည်းငယ်မာလာသည့် လီးကို ဂွင်းထုခိုင်းလသေည်။ တင်မာနွေးလည်း ဂွင်းထုပေးယင်း (ကစ်ဆင်)ဆြွဲကလသေည်။ ငယ်ရွယ်တောင့်တင်းသည့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ကို ထပ်မံလိုးရတော့ မည်ဆိုသော အသိစိတ်‌ကြောင့် လီးသည် မကြာခင် မာ‌ကြောလာလေသည်။  တင်မာနွးလည်း (ကစ်ဆင်)ဆွဲနေစဉ် အဘပါးစပ်မှ မိမိစောက်ရည်နံ့တွေကို ရနေ၏။

ခဏ အကြာတွင် (ကစ်ဆင်)ဆြွဲခင်းကို နားလိုက်ကြပြီး လိုးရန်ပြင် ကြတော့သည်။ ဦးသောင်းခန့်သည် တင်မာနွေး ၏ညာ‌ခြေကို မိမိဘယ်ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်သည်။ မိမိညာ‌ခြေကို ခုံပေါ်အားပြုလိုက်သည်။  ဟ,ပြဲဖြစ်သော စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့လီးထည့်ရန်ကြိုးစားစဉ်  တင်မာနွေးက  အလိုက်သိစွာ လီးကိုလှမ်းကိုင်ပြီး အဖုတ် ဝတေ့ပေးလေသည်။ ပွင့်အာနသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ဇွပ် --ဗြွတ် အသံနှင့်အတူ လီးက ‌ဖြောင့်တန်းစွာ ဝင်ရောက်လေတော့သည်။ အရှိန်ပြင်းစွာ တစ်ချက် အဆောင့်တွင်

" အွတ်--အင့်  အင့် အ  ဘ   ချိုချိုနဲ့ အေးသီတာသိမ့်တို့ကိုရော ဒီလိုပဲ ဆောင့်လိုးသလား ''

"အင်း   တခါတလေတော့ ဆောင့်လိုးဖြစ်တာပေါ့ ''

"ဟုတ်--အင်း--သမီး လဲ အဘ  တချက်တချက် ဆောင့် ဆောင့် လိုးတာ-- အ-- ခံ  ခံ လို့ကောင်းတယ်ရှင့်---'' 

ဦးသောင်းခန့်သည် နို့ကိုပါ ကုန်းစို့လိုက်သဖြင့်

"အိုး------သ  သ   မီး  ပြီ  ပြီး     ပြန်ပြီတော့------''

တင်မာနွေးသည် ဦးသောင်းခန့်ခါးကို မမှီတမှီ လှမ်းဖက်ကာ နောက်ပေါင်တစ်ချောင်းကိုပါ ညာပုခုံးပေါ်တင်လိုက်သဖြင့် ဦးသောင်းခန့်လည်း ညာ‌ခြေကို အောက်ချလိုက်ရလေသည်။ အတင်းကာရော ဆွဲဖက်ထားကြသဖြင့် ဆီးခြုံခင်း ထိကပ်နေတော့၏။ နှစ်ဦးစလုံးစည်းချက်ညီညီ ဖင်ဝှေ့နေကြတော့သည်။ ထို့နောက် ဦးသောင်းခန့်က ‌ဖြေး‌ဖြေးမှန်မှန်လေး ပြန်လိုးယင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့သုတ်ရည်ပူများ ပန်းထုတ်နိုင်ရန် ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးရပြန်သည်။ 

" အိုး---အင့်  အင့်   အ  အင်း   ဟင်း ပြီး   ပြီး  လိုက်တော့   အဘ------''

ပူကနဲ ပူကနဲ သုတ်ရည်များ အဖုတ်အတွင်းဝင်ချိန်နှင့် မရှေးမနှောင်းမှာတင်  တင်မာနွေးလည်း တစ်ချီထပ်ပြီးပြန်သည်။ အတော်ကြာကြာ အနားယူကြပြီးနောက် တင်မာနွေးကို ခုံပေါ်တွင် ပုဇွန်ထုပ်ကွေးခိုင်းလျက် စိမ်လိုးကြပြန်လေပြီ။ ဦးသောင်းခန့်သည် ဤကဲ့သို့ သမီးအရွယ်  ‌မြေးအရွယ်ကလေးမလေးသုံးဦးအား လိုးခဲ့ရခြင်း‌ကြောင့်  မရွယ်ပဲ စော်ကဲမင်း ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ 




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။



ချိုမြိန်သော ဆားငံရေ (စ/ဆုံး)

ချိုမြိန်သော ဆားငံရေ (စ/ဆုံး)

(ကာမလူဆိုး) ko si - ရေးသည်။

" သားဝေယံ မမကေသီ "

ဟု ခြံရှေ့မှခေါ်သံကြား၍ သူအိမ်ထဲမှထွက်ကာခြံထဲဆင်းလာပြီးသံပန်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

" မာမီနဲ့ ညီလေး"

မာမီဒေါ်မေသူအောင်နဲ့ ညီလေးစည်သူအောင်တို့ သားအမိကို အိမ်ထဲ ခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ မေမေရေ မာမီနဲ့ညီလေးတို့ ရောက်နေကြတယ်။ လာပြီသားဟု ပြောပြီး မီးဖိုခန်းမှ မေမေထွက်လာသည်။ ယောင်းမနဲ့သားတို့ပဲထက်မြက်နဲ့အန်တီလေးတို့နေကောင်းကြလားဟုသူမမောင်သူ့ဦးလေးထက်မြက်အောင်နဲ့ဖွားလေး မေမေချိုကို မေမေကမေးတာဖြစ်သည်။

" နေကောင်းကြပါတယ် မမ"

" သားဝေယံကထွားပြီး အရပ်ကြီးမြင့်လာတယ်ကွာ" 

ဟု သူမဘေးမှာထိုင်နေတဲ့သူ့ကိုဖက်၍မာမီကပြောလေသည်။မေမေကေသီဟုဆိုကာ ညီလေးစည်သူကလည်း မေမေ့ပခုံးပေါ်ကိုကလေးတုန်းကလိုခေါင်းတင်ထားလေသည်။

" သားစည်သူလည်း သူ့အကိုလိုပဲ အရပ်ကြီးမြင့်ပြီးထွားလာလိုက်တာ"

" ဟုတ်ပ မမရယ် မတွေ့ရတဲ့ တစ်နှစ်ကျော်လောက်ကို သားတို့ကတကယ့်လူပျိုကြီးဖားဖားတွေဖြစ်ကုန်ကြပြီနော့်"

ဟု မာမီက မေမေ့ကိုပြောလေသည်။မနက် ကျမတို့ပြန်ရင် သားကိုအလယ်ခေါ်သွားအုံးမယ် မမသူ့အဖွားမေမေချိုကသူ့မြေးကိုလွမ်းလို့ခေါ်လာပါအုံးတဲ့မာမီကပြောသည်။

" ခေါ်သွားလေ မေသူ"

မာမီဒေါ်မေသူအောင်က အသက်၃၆နှစ်အရွယ် မေကဗျာနဲ့ဆင်ပြီးိုလုံးကြီးပေါက်လှဖြစ်သည်။ အရပ်က ၅ပေ၆ခန့်မြင့်မယ် မာမီ ဒေါ်မေသူအောင်က။ မေမေနဲ့ မာမီတို့သမီးယောင်းမနှစ်ဦးစကားပြောနေကြသလိုသူတို့ညီအကိုလည်းစကားပြောနေလိုက်ကြသည်။

နောက်နေ့ရောက်တော့ မာမီတို့နဲ့သူအလယ်ပါလာခဲ့သည်။ မာမီတို့လည်းသူတို့လိုပဲ အိမ်မှာ ကားရှိပေမယ့် ဦးထက်ပဲ မောင်းတတ်တာ။သူတို့အိမ်မှာလည်း ဖေဖေပဲကားကမောင်းတတ်ပြီး သူ့ကိုငယ်သေး၍မသင်သေးဘူးနောက်မှသင်ပေးမည်ဟုဖေဖေကပြောသည်။

ဟိုကို နေ့လည်လောက်မှ ရောက်ကြသည်။ ၃ နာရီလောက်ကားစီးရတယ်။သူတို့ရောက်တော့မေမေချိုကအိမ်ရှေ့ခန်းဆိုဖာမှာထိုင်စောင့်နေတယ်။

" မေမေချို"

မေမေချိုခေါ်သူ့ဖွားလေးဘေမှားထိုင်လိုက်တယ်။

မြေးအဖွားတွေအလွမ်းသယ်ကြအုံးဟုမာမီကပြုံး၍ပြော ပြီးအတွင်းဖက်ထဲဝင်သွားလေသည်။ သူတို့မြေးအဖွားတွေ ထွေရာလေးပါးပြောနေကြစဉ်မှာ မေချို ဟု ခေါ်ပြီး အသက် ၁၇နှစ် အရွယ် ကောင်မလေးတယောက်လက်ထဲမှာစတီးလင်ဗန်းလေးကိုင်ပြီးဝင်လာသည်။အမားကြီးကပူရီပို့ခိုင်းလိုက်တာပါမေချိုဟုပြောသည်။

" သမီးချယ်ရီ ကျေးဇူးပါကွယ်"

မေမေချိုက ဗန်းကိုယူပြီးခုံပေါ်တင်လိုက်တယ်။ မိတ်ဆက်ပေးရအုံးမယ် သမီးကို ဒါက မေမေချို့မြေး သားစည်သူရဲ့အကိုဝေယံလွင်လို့ခေါ်တယ် ဟု မိတ်ဆက်ပေးသည်။

" ဟုတ် ကိုဝေယံလွင်"

" ညီမ နာမည်ချယ်ရီဝင်းပါ"

" တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ချယ်ရီ"

ပြောပြီးချယ်ရီဆိုတဲ့ကောင်မလေးကို မမှိတ်မသုံစိုက်ကြည့်နေလိုက်မိတယ်။ ချယ်ရီက ဂေါ်ရခါးမလေးဖြစ်မည်။ခရစ္စတီးနားနဲ့အတော်ဆင်တယ်။ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးနဲ့ဖြစ်ပြီး မျက်နှာသွယ်သည်။

ထိစပ်နေတဲ့မျက်ခုံးတန်းထူထူနှစ်ဖက်အောက်မှမျက်နက်ဝန်းအစုံ မျက်တောင်ကော့ကြီးနှစ်ဖက်နဲ့ စင်းသောနှာတံနှင်းဆီဖူးငုံပွင့်လို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ဖြစ်သည်။မို့မောက်စူဖြိုးတဲ့ ရင်အစုံကအင်းကျီပေါ်ကိုမောက်တက်နေသည်။

သူမသိမသာလေးကြည့်နေတော့ သူမရှက်သွား၍ထင် မေမေချိုနဲ့ အကို မောင်လေး ပြန်လိုက်ပါအုံးမယ် ပြောပြီးလှည့်ထွက်သွားသည်။ ကျော့ရှင်းသေးသွယ်တဲ့ ထွာဆိုင်ခါးလေးအောက်က ကားစွင့်တဲ့ တင်စိုင်နှစ်လုံးက လှုပ်ယမ်းသွားလေသည်။ မေမေချို ခုနကကောင်မလေးက ဘာလူမျိုးလဲ သူမေးလိုက်တယ်။

ချယ်ရီဝင်းတို့က ဂေါ်ရခါး မြန်မာကပြားသူ့အဖေက ဂေါ်ရခါး အမေက မြန်မာဟုပြောသည်။ချယ်ရီဆိုတဲ့ကောင်မလေးကို ဝေယံလွင် မြင်မြင်ချင်းစိတ်ဝင်စားသွားခဲ့ရသည်။ ဝေယံလွင် ခု အသက် ၁၈နှစ်ရှိပြီ ရည်းစားမထားဖူးသေးပါ။

ဂေါ်ရခါးစပ်ဆိုတော့အသားဖွေးပြီးသူမလက်မှမွေးညင်းစိမ်းလေးတွေကို ခုနက သူတွေ့လိုက်ရသည်။ချယ်ရီဝင်းအိမ်ရောက်တော့ ခုနကဝေယံလွင်ဆိုတဲ့ အကိုက သူမကိုစိုက်ကြည့်တာ အပျိုမလေးရင်တွေဖိုနေမိလေသည်။

ပါးသိုင်း မုတ်ဆိတ် နှုတ်ခမ်းမွေးများနဲ့သူက အိန္ဒိယဘောလိဝုဒ်မင်းသားများနဲ့ပင် ခပ်ဆင်ဆင် အရပ်ကြီးကလည်းအတော်မြင့်လိမ့်မည်။ညရောက်တော့ ညီလေးအိပ်ခန်းမှာ သူတို့ညီအကို လှဲနေလိုက်ကြတယ်။နေ့လည်က ချယ်ရီဆိုတဲ့ကောင်မလေးက ချောတယ်နော်ညီလေးဟု သူပြောလိုက်သည်။

" ကိုကြီးက မမချယ်ရီကိုစိတ်ဝင်စားနေလို့လား"

" ဆိုပါတော့ညီလေးရာ"

" မမချယ်ရီက ဆင်ဂယ်လေး ကိုကြီးရ"

" သူ့ဖုံးနံပါတ်ရှိတယ် ယူမလား"

" ပေးလေယူမယ်"

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

ညီလေးထံမှ ချယ်ရီ့ဖုံးနံပါတ်ရပြီး နောက်နေ့မှာ သူမဆီသို့ဖုံးဆက်လိုက်သည်။ အစကတော့ ဘယ်သူလဲပေါ့ ချယ်ရီက သူ့ကိုမေးတဲ့အခါ ညီမအကိုပါမေမေချို့မြေးဝေယံလွင်ပါဟုပြောလိုက်သည်။

သူတို့ဖုံးပြောဖြစ်ကြတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နောက်သုံးလေးရက်လောက်ထိချယ်ရီ့ကို သူညတိုင်း ပုံမှန် ဖုံးဆက် သူမနဲ့ဖုံးပြောဖြစ်ကြသည်။သူမကို သူစိတ်ဝင်းကြောင်းအား ဖုံးထဲမှာစကားပြောရင်း ထည့်ပြောဖြစ်ခဲ့သည်။

အကို အိပ်ရင်တောင် ညီမကို အကို့အိမ်မက်တွေထဲထိ ထည့်မက်ဖြစ်သလို သူမက အချိန်တိုင်းစိုးမိုးထားတဲ့ ပိုင်စိုးမှုဧကရီသခင်မလေးပါ ဘာဖြစ်တယ်ညာဖြစ်တယ်ပေါ့ ချယ်ရီကို ပြောလိုက်သည်။ အကိုကလည်းဘာတွေပြောမှန်းမသိဒါပဲနော်ဆိုပြီး ဖုံးချချသွားတတ်တယ်။အိမ်ချင်းကလည်းခြေရင်းခေါင်းရင်းကပ်ရက်ဖြစ်သည်။

ဟိုနေ့က မေမေချိုပြောတာချယ်ရီတို့ဒီကိုပြောင်းလာတာတစ်နှစ်လောက်ရှိပြီတဲ့။သူကလည်းဒီကိုမရောက်တာတစ်နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။နောက်နေ့နေ့လည်ပိုင်းလောက်မှာညီလေးစည်သူက ချယ်ရီတို့အိမ်ဖက်သွားလယ်မယ် လိုက်ခဲ့ဆိုသဖြင့်သူပါသွားခဲ့သည်။

" မမချယ်ရီ ဧည့်သည်ပါတယ်"

" လာ အကိုနဲ့မောင်လေး"

ချယ်ရီက ပြောပြီး ဆက်တီမှာထိုင်ခိုင်းတယ်။ဒါက မေချို့မြေး ကိုဝေယံလွင်တဲ့အမားကြီးဟု သူမအမေကိုပြောသည်။ထိုအန်တီကြီးကသူ့ကိုပြုံးပြပြီးအတွင်းဖက်သို့ဝင်သွားသည်။ခဏအကြာမှာ စတီးရေခွက်အရှည်လေးနဲ့ စတီးလင်ဗန်းတခုကိုင်၍ ထွက်လာသည်။

ရော့ သားတို့ စားကြပါအုံးဟု ဆိုပြီးဟိန္ဒူမုန့်လဒူးနဲ့မလိုင်လုံးထည့်ထားသောဗန်းနဲ့ ရေခွက်ကို စားပွဲပေါ်ချပေးသည်။သူတို့စားသောက်စကားပြောဆိုပြီး အတော်ကြာတော့ ချယ်ရတို့သားအမိကိုနှုတ်ဆက်၍ပြန်ခဲ့ကြသည်။ဒီလိုနဲ့ပဲ သူတို့က ချယ်ရီ့အိမ်သွားလယ်လိုက် ချယ်ရီက လာလယ်လိုက်နဲ့ ဖြစ်ပါသည်။

ချယ်ရီ့ကို သူစိတ်ဝင်စားနေသလို သူမကလည်း သူ့အားစိတ်ဝင်စားမှုရှိနေပြီဆိုတာ သူ သိရသည်။ညရောက်တော့ ချယ်ရီ့ကိုဖုံးခေါ်လိုက်တယ်။ချယ်ရီ့ကို အကို မနက်ဖြန်နေ့လည်လောက် ပြောစရာလေးရှိလို့အကိုလမ်းထိပ်မှာစောင့်နေမယ် လာခဲ့ပါနော် ဟု ပြောလိုက်သည်။

" ဖုံးထဲကပြောလေ အကိုရဲ့"

အပြင်မှာပဲပြောချင်လို့လာခဲ့နော် ချယ်ရီဟုပြောလိုက်သည်။

" အင်း လာခဲ့မယ်လေ ဒါပဲနော် အမားကြီးအခန်းပြင်မှာရှိလို့"

မ ဖုံးချသွားသည်။

ချယ်ရီ့ကိုနောက်ီနေ့ရည်းစားစကားပြောရန်ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည်။နောက်နေ့နေ့လည်မှာ အိမ်ကစူပါကတ်ဘီးလေးစီးကာ လမ်းထိပ်ဖက်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

မကြာခင်မှာ ဖိုးကွာတားဂျင်းစကင်အနက်ကို မိန်းမဝတ်ဆွဲသားဘလောက်စ်အင်းကျီအဖြူနဲ့တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားသည်။မို့မောက်စူဖြုးတဲ့ရင်အစုံချပ်ရပ်တဲ့ဗိုက်သားလေးရဲ့အောက်ကဂစ်တာရှိတ်ပုံတင်ကဘေးဘက်ကိုကားထွက်နေလေသည်။အရပ်က မာမီဒေါ်မေသူလောက် ၅ပေ ၅ ခန့် ရှိလောက်မည်။

သူရှိရာသို့လျှောက်လှမ်းလာပြီး ဘာပြောမို့လဲအကို ပြောလေဟုပြောသည်။အကိုတို့အအေးဆိုင်သွားရအောင် ချယ်ရီ အဲရောက်မှပြောမယ် ချယ်ရီ့ကိုနောက်မှာတင်ပြီးအအေးဆိုင်သို့မောင်းခဲ့လိုက်သည်။လူရှင်းပြီးသပ်ရပ်သန့်ရှင်းတဲ့အအေးဆိုင်တဆိုင်ရှေ့မှာရပ်လိုက်တယ်။

ဒေါင့်ကဝိုင်းမှာထိုင်ပြီး ဒိန်ချဉ် ၂ ခွက်မှာလိုက်သည်။ချယ်ရီ့ကို ကိုစတွေ့တဲ့နေ့ထဲကစပြီးချစ်မိနေပြီ ချယ်ရီ့ကို ကိုချစ်တယ်။သူမလက်လေးကိုသူ့လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ထားပြီးပြောလိုက်တယ်။ထင်တော့ထင်သား အရင်ညတွေဖုံးပြောထဲက သူမအား အကိုက စိတ်ဝင်စားမှုရှိကြောင်းကို သူမရိပ်မိနေခဲ့သည်။

" အိုး အကိုရယ်"

တွေ့တာဖြင့်မကြာသေးဘူး ရည်းစားစကားပြောရလားလို့ သူမ တီးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။

လူကလည်းဆိုင်ထဲမှာ လေးယောက်ပဲရှိပြီး သူတို့ဝိုင်းနဲ့လှမ်းပါသည်။အချစ်မှာကန့်သတ်ချက်တွေ ကြာတာနဲ့ မကြာတာတွေမရှိပါဘူး ချယ်ရီရယ်။ကို့ကို ချယ်ရီက အချိန်ပြည့်စိုးမိုးထားတာပါ ချယ်ရီ့ရဲ့မျက်နှာလေးကိုပဲအချိန်ပြည့်မြင်ယောင်နေမိတယ်။

" အာ့ ဘာလို့လဲ သိလား"

" သိပ်ချစ်လို့"

" ပိုပြီ ယုံပါဘူး"

" ယုံပါ ချယ်ရီရဲ့"

ကောင်းပြီလေချယ်ရီစဉ်းစားပေးမယ်ဟုပြောလေသည်။ချယ်ရီဝင်း ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းနဲ့ခုန်နေမိတယ်။ ကိုကမိန်းခလေးဖြစ်နေ၍ အဖြေတန်းမပေးပဲ စဉ်းစားမည်ဟုပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။

" ကို့ကို ချယ်ရီ ချစ်မိနေပါပြီ ကိုရယ်"

ချယ်ရီဝင်းစိတ်ထဲမှပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။မှာထားတဲ့ဒိန်ချဉ် ခဏကြာတော့ရောက်လာတယ်။ဒိန်ချဉ်ခွက်ယူပြီးသူဇွန်းနဲ့မွှေကာချယ်ရီ့ရှေ့မှာချပေးလိုက်သည်။သောက်၍ပြီးတော့သူမနှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းမှာပေနေသည်ကို တစ်ရှူးလေးနဲ့သူ သုတ်ပေးလိုက်သည်။"အကိုကလည်း"

သူ့ကိုရှက်ဝဲဝဲလေးပြောလေသည်။နောက်ညတွေမှစပြီး ဖုံးပြောကြတာနဲ့ချယ်ရီဝင်းထံမှသူ့ကို ချစ်တယ်ဆိုတဲ့အဖြေအား ခလေးမုန့်ပူဆာသလို တဂျီဂျီနဲ့တောင်းဆိုလိုက်သည်။သူမကိုချစ်ခွင့်ပန်ပြီး ၃ ရက်ခန့်ရှိခဲ့ပြီ။

ညပိုင်းသူတို့ဖုံးပြောကြတော့ ချယ်ရီ့ထံမှ သူ့ကိုချစ်တယ်ဆိုတဲ့အဖြေအား တောင်းဆိုလိုက်သည်။အကိုကလည်းဇွတ်ပဲ ဟွန်း မနက်ဖြန်ညနေ ၄ နာရီ လမ်းထိပ်မှာစောင့်နေချယ်ရီလာခဲ့မယ် ဟု ပြောပြီး ဖုံးချသွားခဲ့လေသည်။

ဝေယံလွင်တစ်ယောက် ရင်တွေခုန်နေမိလေသည်။ သူ ခုထိ ရည်းစားမထားဖူးသေးပါ။ချယ်ရီဝင်းလည်း အိပ်ယာထက်မှာမနက်ဖြန်အတွက် ရင်တွေခုန်နေမိလေသည်။

သူမက ဆင်ဂယ်လေးဖြစ်ပြီး ရည်းစားသနာ မထားဖူးသေးပါ။ ရည်းစားမထားဖူးပေမယ့် သူမလည်းခေတ်ရဲ့သမီးပျိုဖြစ်တာနဲ့အညီ ဖုန်း အင်တာနက်သုံးသည်။ ကျောင်းတက်စဉ်အဆောင်က အခန်းဖေါ်မိန်းခလေး သူငယ်ချင်းထံမှ Z ပြာဖြင့်အောကားအပြာကားများကူးပြီးကြည့်သည်။

ကြည့်ပြီးရင် အိမ်သာထဲဝင်တံခါးပိတ်ပြီး သူမအဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်နဲ့ပွတ်၍ တကိုယ်ရေအာသာဖြေဖျောက်တတ်သည်။ နောက်နေ့ညနေ လေးနာရီမထိုးခင်မှာအိမ်က စူပါကတ်ဘီးလေးစီးကာ လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ချယ်ရီ စူပါကတ်ဘီးလေးစီး၍ ရောက်လာပြီး အကို တံတားပေါ်သွားရအောင် ရှေ့ကမောင်းသွားသည်။

ထိုမြို့ရဲ့ မြောက်ဖက်ရှိတံတားဖက်မောင်းလာခဲ့ကြသည်။ တံတားပေါ်ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ဘေးမှာရပ်ပြီး လူသွားလမ်းဖောင်ဒေးရှင်းအုတ်ခုံပေါ်သို့ တက်လိုက်ကြသည်။ သူတို့ရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ မိသားစု၃ယောက်လေညှင်းခံနေကြတာတွေ့ရပြီး စောသေး၍ လူသိပ်မရှိပါ။ချယ်ရီ ကို့ကို အဖြေပေးတော့လေ သူလောဆော်လိုက်တယ်။

" အကို့ကိုယ်ကို ကိုင်းပေးထား"

ချယ်ရီကပြောသည်။သူ့ကိုယ်ကိုကိုင်းပေးထားလိုက်တယ်။

" မျက်စိမှိတ်ထား ဖွင့်မကြည့်နဲ့နော်"

" ချယ်ရီကဖွင့်ဆိုမှ ဖွင့်"

သူမျက်လုံးမှိတ်ထားပေးလိုက်တယ်။ကို့ကိုချစ်တယ် ဟု သူ့နားနားကပ်ပြောလေသည်။

" ပျော်လိုက်တာ ချယ်ရီရယ်"

သူပြောလိုက်တယ်။ဖွင့်ကြည့်နဲ့အုံးနော် ပြောပြီး သူ့ပါးပြင်ထက်သို့ နွေးခနဲဖြစ်သွားသည်။ရွှတ် သူ့ပါးကို ချယ်ရီကနမ်းလိုက်တယ်။

" ဖွင့်လို့ရပြီလား"

" ရပြီ"

သူမျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်။

ရွှတ် ရွှတ် 

ချယ်ရီ့ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို သူ့နှာခေါင်းချွန်ချွန်ကြီးနဲ့ တရွှတ်ရွှတ်ဖြင့်ဖိနမ်းလိုက်သည်။

" ရှက်ထှာကွာ"

သူမ ရှက်ဝဲဝဲလေးပြောနေလေသည်။သူတို့ချစ်သူနှစ်ဦး ပဲခူးရိုးမတောင်တန်းကြီးနဲ့ တံတားအောက်ချောင်းထဲမှာစီးနေသော ရေများကိုရင်ခုန်ကြည်နူးစွာဖြင့်ကြည့်နေလိုက်ကြသည်။

အတန်ကြာတော့ အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်ကြတယ်။နောက်နေ့တွေမှာလည်းညနေဆိုသူတို့ချစ်သူနှစ်ယောက်တံတားပေါ်မှာချစ်စကားလေးတွေပြောဖြစ်ကြသည်။နောက်တော့ ဝေယံလွင်ကတဆင့်တက်ပြီး တံတားအောက်မှာပြောဖို့ ချယ်ရီ့အား တောင်းဆိုရာ သူမကလည်သူ့အလိုကျ မငြင်းဆန်ပါ။

သူကလည်း မိန်းမအတွေ့အကြုံကရှိထားဖူးတော့ လက်ကမြန်တယ်။အစကတော့လက်ကိုင်ပါးနမ်းနောက်နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်း တဖြေးဖြေး သူမရဲ့ ရင်သားအစုံကို အင်းကျီပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင် အစကတော့ ရုန်းကန်သည်။ကိုနော် ဘာတွေလျှောက်ကိုင်မှန်းမသိဟု သူ့ကို ပြောတတ်သည်။

နောက်မိန်းမတွေရဲ့ဖီးလ်တက်တဲ့အဓိကမိန်းနားရွက်လေးကို သူပါးစပ်နဲ့ဖွဖွလေးငုံပြီးနမ်းသည်။သူမရဲ့လည်တိုင်လေးကိုပြွတ်ခနဲစုပ်လိုက် လျှာနဲ့ယက်လိုက်လုပ်ရင်ချယ်ရီတီးတိုးလေးငြီးကာ ငြိမ်သွားတတ်သည်။

ထိုသို့ဖြင့် တညမှာသူတို့ဖုံးပြောကြရာ မနက်ဖြန်နေ့လည် ၁၁လောက်ကိုသူမဘုရားသွားမယ့် အကြောင်း သူပါလိုက်ခဲ့ရန် သူ့ကိုဘောင်းဘီမဝတ်နဲ့ပုဆိုးနဲ့ စတစ်ကော်လာ လည်ကတုံးဝတ်လာဖို့ပြောပြီးဖုံးချသွားသည်။နောက်နေ့ နေ့လည် ၁၁ မထိုးခင်မှာရေမိုးချိုးပြီး မာမီနဲ့ဦးထက်တို့အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ဦးထက်ရဲ့ ယောပုဆိုးနဲ့ ရှပ်အင်းကျီလည်ကတုံးအဖြူကိုဝတ်လိုက်သည်။

မှန်ကြည့်ခေါင်းဖီး ရေမွှေးတရှူးရှူးဆွတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်ခဲ့တယ်။သားဝေယံထူးဆန်းလို့ပါလားပုဆိုးနဲ့ရှပ်အင်းကျီအဖြူဝတ်လို့ပါလား ဟု မာမီကမေးလေသည်။သူကပုဆိုးမှသိပ်မဝတ်တတ်။

အပြင်သွားမို့ပါ မာမီ ဝတ်နေကျမရှိလို့ဝတ်ကြည့်တာ သားနဲ့လိုက်ရလား မာမီ ဟီး ပြောပြီး မာမီဒေါ်မေသူအောင်ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။လိုက်ပါ့ ငါ့သားက ဒီလိုလေးနဲ့လည်းလိုက်တယ် မာမီကခြေဖျားလေးထောက်၍သူ့နဖူးပြင်ကိုနမ်းလိုက်သည်။

မာမီက သူ့အားယောက်ကျားဘက်ကတူပေမယ့် သူမသားလိုပင်ချစ်ရှာသည်။ချယ်ရီနဲ့ချိန်းထားရာလမ်းထိပ်ကိုဆိုင်ကယ်နဲ့ထွက်လာပြီး လမ်းထိပ်မှာစောင့်နေလိုက်သည်။စတိုးဆိုင်က စနိုးတာဝါတခုသွားဝယ်လိုက်တယ်။မကြာခင်မှာ ချယ်ရီ ဆိုင်ကယ်နဲ့ရောက်လာတယ်။

အဝါရောင်ရင်စိအင်းကျီလက်တိုခါးတင်ကို ဆင်တူထမီနဲ့တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။သွားရအောင် ကို သူမ ပြောသည်။သူတို့ သံလမ်းဂုန်းဆင်းဖက်ကို မောင်းခဲ့ကြသည်။ထိုမှ အရှေ့ဖက်ကိုမောင်းလာခဲ့ပြီးအိမ်တအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ချယ်ရီကဆိုင်ကယ်ရပ်ကာကို ခဏဟုပြော၍ထိုခြံထဲမှာ ဆိုင်ကယ်သွားထားသည်။

သူမသူငယ်ချင်းမိန်းခလေးကို ထားခဲ့အုံးမယ်ပြောပြီးသူ့နောက်မှာထိုင်ကာမောင်းတော့ကိုဟုပြောလေသည်။ချယ်ရီသွားချင်တဲ့ဘုရားဖက်မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ဘုရားရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ရပ်ကဖိနပ်ချွတ်ခဲ့ပြီးဘုရားဝတ်ပြုလိုက်ကြသည်။

ဝတ်ပြုပြီးတော့ သူတို့ဖိနပ်ချွတ်ထားရာနားကို လျှောက်လာပြီးစီးလိုက်သည်။ ဟိုတောအုပ်လေးဖက် လျှောက်ကြည့်ရအောင် ချယ်ရီ ဟု သူပြောလိုက်တဲ့အခါ သွားကြည့်မယ်လေ ကို သူမကပြောသည်။ ချယ်ရီ့လက်လေးကိုဆွဲ၍ ဘုရားနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ တောအုပ်ဖက်ကိုလျှောက်လာခဲ့ကြသည်။ ရင်စိအင်းကျီကချယ်ရီ့ကိုယ်လုံးလေးနဲ့ဖစ်စ်ဖြစ်နေတယ်။

လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း အင်းကျီကခါးတင်ဖြစ်သဖြင့် အထက်ကိုလက်နှစ်လုံးခန့်မြောက်တက်သွားရာ သူမရဲ့ခါးသားဖွေးဖွေးလေးကို ဘေးတိုက်လျှောက်နေရာမှ သူမြင်နေရသည်။အတွင်းခံမဝတ်ထားသဖြင့် ဝေယံလွင်ရဲ့လီးတံကြီးက ပုဆိုးထဲမှာ မတ်မတ်ကိုတောင်နေလေသည်။

ကျွန်းပင်ကြီးအောက်သို့ရောက်တော့ရပ်လိုက်ကြသည်။ထိုနေရာက စုံတွဲများသာ လာသောနေရာဖြစ်ပါသည်။တောအုပ်လေးဆိုတော့ဆိတ်ငြိမ်တိတ်ဆတ်နေလေသည်။သစ်ပင်ကြီးအောက်မှာ လူနှစ်ကိုယ်စာဝင်လို့ရသည့် ချုံပုတ်ကြီးရှိသည်။ချယ်ရီ့နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ ဖိစုပ်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။

" ဖယ်ပါ ကိုရယ်"

သူမရဲ့မျက်နက်ဝန်းလေးကိုစိုက်ကြည့်ပြီး ချယ်ရီ ဟု ခေါ်လိုက်သည်။

" ဘာလဲကို ပြောလေ"

ဟု ပြောသည်။

ကိုတို့ဆိတ်ငြိမ်အေးချမ်းတဲ့ဒီနေရာလေးမှာ ချစ်ကြရအောင် ချယ်ရီ ဟု သူပြောလိုက်သည်။ကို့ရဲ့ ညှို့ငင်အားကောင်းတဲ့ အကြည့်က သူမကို စပါးကြီးမြွေကြီးတစ်ကောင်က ညှို့ထားသလိုပင်ချယ်ရီဝင်း ကို့စကားကိုမလွန်ဆန်နိုင်တော့ပါ။

" ကို့သဘောပါ"

ချယ်ရီကတီးတိုးလေးပြောတယ်။ချယ်ရီ့ရဲ့ကိုယ်လေးကိုသူ့ရဲ့သန်မာတဲ့လက်ကြီးနှစ်ဖက်က နွယ်ရှင်ပတ်ထားသလိုပင်သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ချယ်ရီ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုထပ်ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။သူ့လျှာကိုသူမပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်ပြီးလျှာနွေးနွေးလေးကို ယစ်ပတ်ထိုးမွှေ့လိုက်သည်။

သုံးမိနစ်လောက်အနမ်းရွှေဂဟေဆက်၍ပြီးတော့ချယ်ရီ့လက်လေးတဖက်ကိုဆွဲကာချုံပုတ်ထဲဝင်ခဲ့လိုက်ကြသည်။မြက်ခင်းပေါ်သို့သူမကိုထိုင်စေပြီးကျောကိုသစ်ပင်မှာမှီထားစေလိုက်သည်။သွေးကြောစိမ်းလေးများနဲ့ယှက်ဖြာလျက်ရှိသော သူမရဲ့ လည်တိုင်လေးကိုနမ်းပြီး ပြွတ်ခနဲပါးစပ်ထဲထဲ့ စုပ်လိုက်သည်။

အားးးးးးးးးး

ချယ်ရီ့ရဲ့အင်းကျီပေါ်မှပင် ဖွံ့ထားစူဖြိုးတဲ့ သူမ ရင်သားအစုံကို ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။

အားးးး အင်းးးး ဟင်းးး

တီးတိုးလေးငြီးတွားနေတယ်။မွေးညင်းစိမ်းလေးများနဲ့ချယ်ရီ့လက်ကိုလျှာနဲ့ယက်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။

" ရွံဘူးလား ကိုရယ်"

ရွံပါဘူး ချစ်ရယ်ဟု သူပြောလိုက်သည်။တနေ့ကမှရိတ်ထားတာမကြာသေးသော ထွက်ခါစ မုတ်ဆိတ်မွေးငုတ်စိလေးများနဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။

" အားး စူးတယ်ကွာ ကို ခိခိ"

သူမလက်လေးကိုပြန်ချလိုက်ပြီး အင်းကျီပေါ်မှပင်ချပ်ရပ်တဲ့သူမဗိုက်သားလေး အပေါ်မှအောက် လက်ချောင်းများနဲ့တို့ထိပွတ်သပ်လိုက်သည်။

" အား ကိုရယ်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"

သူ့ကို တီးတိုးလေးပြောနေတယ်။သူ့လက်တဖက်ကသူမထမီကိုဗိုက်ပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲထောင်လိုက်သည်။

တဆက်ထဲပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ပင်တီပန်းဇီရောင်လေးပေါ်သို့ခုံးထွက်နေတဲ့ ချယ်ရီ့အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကို ပင်တီပေါ်မှပင် လက်ဝါးနဲ့ပွတ်လိုက်သည်။

အားးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးး

ဖင်ကြီးကြွ၍ ချယ်ရီငြီးတွားနေလေသည်။လျှာနဲ့ပင်တီပေါ်မှအဖုတ်လေးကိုကုန်းယက်ပလိုက်သည်။

" အားးးး ကို မလုပ်ပါနဲ့ ဘုံးနိမ့်မယ်"

သူမကိုလက်ကာပြလိုက်ပြီး ယက်ရာမှခွါကာချယ်ရီကောင်းအောင် ကိုကလုပ်ပေးမို့ ဘုံးမနိမ့်ဘူး ဟုပြောလိုက်သည်။

ပင်တီကို ဘေးဘက်သို့လက်နဲ့ဆွဲလိုက်ပြီး အမွေးများရိတ်ထား၍ထင်ပြောင်ရှင်းနေတဲ့သူမအဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကိုလက်ခလယ်နဲ့ပွတ်ကာပဲစေ့ခန့်ရှိစောက်စိနီတာရဲပြူးပြူးလေးကို လက်နဲ့ဖိချေလိုက်သည်။

အားးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

ကာမရှေ့ပြေးစောက်ရည်ကြည်လေးအချို့စိမ့်ထွက်လာတယ်။ပင်တီကို သူမခြေထောက်အောက်သို့ဆွဲချပြီး ချွတ်လိုက်သည်။ချယ်ရီဝင်းရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးဂွဆုံထံ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီးအဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းလျှာနဲ့ယက်ကာ စောက်စိပြူးပြူးလေးကို ပါးစပ်ထဲထဲ့၍ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

အားးးးးးးးး အီးးးးးဟီးး ဟင့်ဟင့်

ချယ်ရီငိုသံလေးပင်ထွက်လာလေသည်။ချယ်ရီ့လက်နှစ်ဖက်ကသူ့ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားပြီး တီ ဆားနဲ့တို့သလိုထွန့်ထွန့်လူးနေလေသည်။အဖုတ်ကိုယက်ပေးနေသလို စောက်စိလေးကို ဖိချေပေးနေလိုက်သည်။

အားးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးကိုရေ အားးးးးးးးးး

တီးတိုးငြီးတွားကာချယ်ရီ့ကိုယ်လေးတဇတ်ဇတ်တုန်ခါပြီး ငြိမ်သွားသည်။ထွက်လာသမျှစောက်ရည်တွေကိုအကုန်မြိုချလိုက်တယ်။ချယ်ရီကသစ်ပင်ကိုကျောမှီထားပြီးသူမရင်အစုံ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်ကာအမောဖြေနေလေသည်။သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ကာချယ်ရီ့ကိုဖင်ကြွခိုင်းပြီး သူမဖင်အောက်မှာ သူ့ပုဆိုးကိုခင်းလိုက်သည်။

အဖုတ်နံ့ရ၍ဝေယံလွင်လီးတံကြီးမှာသံချောင်းလိုတောင်မတ်နေသည်။သူ့ပေါင်ကြားကလီးတံကြီးကို ချယ်ရီကကြည့်၍ ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ကို ချယ်ရီကြောက်တယ် ဟုပြောလေသည်။

" စိတ်ချ ချယ်ရီ"

ပြောပြီး သူ့လီးတံကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ရည်များရွှဲနေတဲ့ချယ်ရီ့အဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီးခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။

ဗြစ် အားးးးး ကျွတ် ကျွတ်

" နာတယ် ကို"

ချယ်ရီငြီးတွားပြီး သူ့ကိုပြောတယ်။စောက်ရည်များရွှဲနေတာတောင် အပျိုအဖုတ်ဖြစ်၍ ကြပ်သပ်စွာဖြင့်လီးတံကြီးကသုံးပုံပုံ် တပုံလောက်ပဲဝင်ပဲစောက်ခေါင်းထဲဝင်သေးသည်။ထပ်ဖိပြီးသွင်းလိုက်တယ်။

ဗြိ အားးးးးးး နာလိုက်တာ။

အထဲက သူ့လီးတံကြီးကိုတခုခုကဆီးတားထားသလိုပင် ဒါအပျိုအမှေးဆိုတာဝေယံလွင်သိလိုက်ရသည်။

သူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြီးရင်စိအင်းကျီနှိပ်စေ့ကြယ်သီးများကိုတတောက်တောက်နဲ့ဖြုတ်လိုက်သည်။ပန်းဇီရောင်ဘရာစီယာပေါ်မှပင်ချယ်ရီ့ရဲ့အပျိုရင်သားအစုံကို လက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။သူ့လီးတံကြီးကို နောက်သို့ဒစ်ပေါ်ရုံဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။

ဖောက် အူးးးးးးးးးးး ဖူး ဖလူးးးး အားးးးးးးးး

အပျိုမှေးပေါက်သွား၍ ချယ်ရီထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီး စုပ်နမ်းနေရာကခွာ၍ ငြီးတွားနေလေသည်။

ဇွိ ပြွတ် ဒုတ် ဖတ်

အားးးးး နာလိုက်တာ အီးးးးးးးးဟီးးးးးဟင့်

" ရွှတ် သေပါပြီကိုရယ် ရက်ဆက်လိုက် တာ အီးးဟီးး ဟင့်ဟင့်"

ချယ်ရီရှိုက်၍ငိုနေလေသည်။အဖုတ်လေးကစီးပိုင်နေတော့ သူမညှာတော့ မနားဒလစပ်လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။

ပြွတ် စွိ ပွတ် ပလောက် ဖတ်

အားးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးး

ခဏကြာတော့ သူမရှိုက်သံလေးများတိတ်သွားပြီး သူ့ကိုလှမ်းဖက်ထားလေသည်။

ဖလွှတ် ဇွိ ပြွတ် ဖတ်

အားးးးးးးး အိ ဟားး အားးးးးးးးးးးးး

လေးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ အားးးးးးးးးးးးးးး ငြီးတွား၍ချယ်ရီ့ခါးလေး ကော့တက်သွားပြီးဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲဖြစ်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိတ်ကိုရောက်သွားခဲ့သည်။

သူမနဲ့မတိမ်းပင် ဖင်ကြောကြီးများကိုရှုံ့ထားပြီး ချယ်ရီ့အဖုတ်ထဲ သူ့လီးရည်များကို ဗျစ်ခနဲ ဗျစ်ခနဲပန်းထုတ်လိုက်သည်။အဖုတ်ထဲကသူ့လီးတံကြီးကိုပလွတ်ခနဲဆွဲထုတ်လိုက်တော့သွေးစလေးများကလီးတံကြီးမှာကပ်ပြီးပါလာသည်။

" အားး ကျွတ် ကျွတ် အထဲကစပ်လိုက်တာ"

ချယ်ရီကပြောနေလေသည်။သူဝယ်လာခဲ့တဲ့ စနိုးတာဝါကိုအိတ်ကပ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး ဖေါက်လိုက်တယ်။

စနိုးတာဝါလေးဖြင့်ချယ်ရီ့အဖုတ်ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးပြီး သွေးစလေးတွေကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။

" ဘယ်လိုနေသေးလဲ ချယ်ရီသက်သာရဲ့လား"

" သွားပါ ခုမှလာမေးမနေနဲ့"

ခုနကသူပဲ နင်းကန်ကြီး ထိုးထိုးထဲ့ပြီးတော့ ဟု မျက်စောင်းလေးထိုး၍ပြောလေသည်။သူမပင်တီကိုယူပြီးခြေထောက်မြှောက်၍ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ထမီကိုအောက်ချပေးလိုက်တယ်။သူမထတော့သူ့ပုဆိုးကိုအတွင်းအပြင်လှန်ပြီးဝတ်လိုက်သည်။

" ချယ်ရီ့ကိုအထင်သေးလား ကို"

အင်းကျီကြယ်သီးနှိပ်စေ့များတပ်နေရာမှသူ့ကိုမေးလေသည်။

" ဘာကိုအထင်သေးရမှာလဲ ချယ်ရီရဲ့"

" ကိုနဲ့ခုနကလို နေလို့လေ"

" အထင်မသေးတဲ့အပြင် ကိုကပိုလို့တောင်ချစ်သေးတယ် ချယ်ရီ "

ဟု ပြောပြီး သူမပါးပြင်လေးအနှံ့ကိုတရွှတ်ရွှတ်နဲ့နမ်းလိုက်သည်။

" ပြန်ကြစို့ ကို "

သူမကပြောတယ်။

ဆိုင်ကယ်ရပ်ထားရာနားလျှောက်လာတော့ ချယ်ရီ ထော့နဲ့ ထော့နဲ့ဖြစ်နေတယ်။အငုံအဖူး ချစ်သူ ချယ်ရီရဲ့အပျိုစင်ဝတ်ရည်လေးကိုစုပ်လိုက်ရသဖြင့် ဝေယံလွင် ကျေနပ်နေမိလေသည်။သူတို့ဆိုင်ကယ်နဲ့ ချယ်ရီဆိုင်ကယ်ထားခဲ့သည့်အိမ်သို့မောင်းလာခဲ့လိုက်သည်။

ချယ်ရီကသူ့ခါးကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ထားပြီး သူမမျက်နှာလေးကိုသူ့ကျောပြင်မှာအပ်ထားလေသည်။ဆိုင်ကယ်ထားခဲ့ရာအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ရပ်လိုက်တယ်။သူတို့အပြန်လမ်းမှာ ဆေးဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ သူမကိုစောင့်ခိုင်းထားလိုက်သည်။ဆေးဆိုင်ထဲဝင်ပြီးတားဆေးတကတ်ဝယ်လိုက်သည်။လူရှင်းတဲ့နေရာရောက်တော့

" ချယ်ရီခဏရပ်အုံး ရော့ ဒီဆေးကိုသောက်နော် "

ဟု ပြောပြီးပေးလိုက်သည်။သူမကယူပြီး ဘာလဲဟုမေးသဖြင့် ဒါကိုယ်ဝန်မရှိအောင် ချယ်ရီ ဟု သူပြောလိုက်သည်။

သူမမျက်နှာလေးရဲခနဲဖြစ်သွာပြီး

" အင်းပါ ကို ချယ်ရီသွားပြီ"

ဟုဆိုပြီး ရှေ့က မောင်းထွက်သွားခဲ့လေသည်။သူအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။အိမ်ထဲရောက်တော့နှာခေါင်းထဲမှာစိမ်းရွှေရွှေအနံ့ရတယ် ဟုမာမီက သူ့နားမှာရပ်ပြီးပြောလေသည်။

" သားပုဆိုးမှာလည်းအမှိုက်တွေကပ်နေတယ်..ဒီကလေးဘယ်သွားပြီးဘာလုပ်လာတာလဲ "

ဟု မေးနေလေသည်။

" သားအပြင်ကပြန်လာတာပါ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး မာမီ "

ဟု ညာပြောလိုက်ပြီးသူမရှေ့မှ အတွင်းဖက်သို့ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

ဒေါ်မေသူအောင် အိမ်ထောင်သည်ပီပီ သိတာပေါ့။ခုနက တူလေးဆီကဘာအနံ့ဆိုတာ သုတ်ရည်စောက်ရည်နံ့ဆိုတာကောင်းကောင်းသိသည်။သားဝေယံကိုခလေးထင်နေတာဒီခလေးလူပျိုစိတ်ပေါက်နေပြီပဲ ဟင်းဟင်း တွေ့အုံးမယ် ဟု ဒေါ်မေသူအောင်စိတ်ထဲကပြောလိုက်သည်။

......................................................................................................................................................................

နောက်နေ့ရောက်တော့ သူနဲ့ချယ်ရီတို့ ထုံးစံအတိုင်း ညနေဖက်တံတားအောက်မှာချိန်းတွေ့စကားပြောကြသည်။ သူမကိုမနေ့ကနာတာဘယ်လိုနေသေးလဲသက်သာလား မေးတော့ ညကထိနာတုန်း ကိုတအားကြမ်းတာပဲဟု မျက်စောင်းလေးထိုး၍ ပြောလေသည်။

ဒေါ်မေသူအောင် ခုတလော တူလေးဝေယံလွင်ကိုကြည့်ရတာ မူမမှန် ညနေဆို ဆိုင်ကယ်နဲ့ အပြင်ကိုပုံမှန်ထွက်တတ်သည်။ တနေ့ ဒေါ်မေသူအောင်ကိစ္စရှိသဖြင့် ညနေဖက်တံတားမှဆိုင်ကယ်နဲ့အပြန်မှာ တူလေးဝေယံက ဘေးအိမ်မှ ချယ်ရီကို ဖက်ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။

ဒေါ်မေသူအောင် တူလေးကိုသဝန်တိုနေမိတယ်။အိမ်သို့ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။ တူလေးကို သူမစိတ်ဝင်စားနေမိခဲ့တယ်။ နောက်နေ့မှစပြီး သားဝေယံမိမိကိုစိတ်ဝင်စားမှုရှိလာအောင် ဒေါ်မေသူအောင် မိန်းမမာယာများကိုမသိမသာလေးထုတ်သုံးလိုက်သည်။

အိမ်မှာက နေ့လည်ဖက်တွေဆိုလူသိပ်မရှိသားစည်သူကလည်းခုတလောနွေကျောင်းပိတ်ထား၍ သူငယ်ချင်းတွေအိမ်သွားလယ်လိုက် ဂိမ်းဆိုင်သွားဆော့လိုက်နဲ့ ညနေမှ ပြန်လာတတ်သည်။

ခင်ပွန်းကိုထက်ကလည်း မနက်သူ့အလုပ်ရှိရာသွားပြီး ညနေစောင်းမှပြန်ရောက်တတ်သည်။ မေမေဒေါ်ချိုချိုအောင်ကအိမ်ပေါ်သူ့အခန်းမှာနေရင်နေ ဒါမှမဟုတ် တခါတလေအိမ်ရှေ့ခန်းမှာသိုးမွေးထိုးနေတတ်သည်။

ခုလည်း သားတို့ညီအကိုအိပ်ခန်းထဲဝင်လာခဲ့ပြီး လျှော်စရာအဝတ်များကိုယူနေစဉ် တူလေးဝေယံက ကုတင်ပေါ်မှာဖုံးပွတ်နေလေသည်။ဒီခလေးတွေ အတော်ညစ်ပတ်တာပဲဟာ ဟုပြောပြီးတူလေးဘေးမှာပုံထားတဲ့အင်းကျီကို ငုံ့ယူလိုက်သည်။

ဒေါ်မေသူအောင်ရဲ့ စန်းစန်းတင့်ပြီး ဖွံံ့ထွားလှသော ရင်သားအစုံက တူလေးပေါင်နဲ့ မထိတထိဖြစ်နေသည်။ဝေယံလွင်ဖုံးပွတ်နေရာမှ ဖုံးကိုချထားလိုက်ပြီး မာမီရဲ့လည်ဟိုက်အင်းကျီထဲမှ ရင်သားဖွေးဖွေးကြီးအစုံကို ခိုးကြည့်လိုက်သည်။

ဒေါ်မေသူအောင်မသိဟန်ဆောင်၍ အင်းကျီယူကာ အိပ်ခန်းပြင်သို့သူမရဲ့ကားစွင့်တဲ့တင်ကြီးနှစ်လုံးကိုခါယမ်းသွားအောင်လှုပ်ပြပြီးထွက်ခဲ့လိုက်သည်။မာမီရဲ့လှပကျော့ရှင်းတဲ့ခါးလေးအောက်မှကားစွင့်တဲ့တင်ကြီးလှုပ်ခါသွားတာကိုကြည့်၍ ဘောင်းဘီတိုထဲက သူ့လီးတံကြီးကတောင်မတ်နေလေသည်။

သူသတိထားမိနေတာ ၂ ရက်လောက်ရှိ  ပြီ သူ့ကို မာမီ ခုတလောအထာတွေပေးနေတာရိပ်စားမိနေလေသည်။အခြေနေပေးရင် ဦးလေးမိန်းမ မာမီဒေါ်မေသူအောင်အကိတ်ကြီးကိုလိုးဆော်လိုက်အုံးမှဟုတေးထားလိုက်သည်။

ချယ်ရီနဲ့ကတော့ ၂ရက်ခြား ၃ ရက်ခြားတခါလောက်တလောက သူတို့သွားခဲ့တဲ့တောအုပ်လေးထဲက ချုံထဲမှာ လိုးဆော်ဖြစ်ကြသည်။

တခါတလေ တံတားအောက် ရေစပ်ရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ ပိန်းတောထဲမှာလည်းသူနဲ့ချယ်ရီတို့လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့ကြပါသည်။စားရတဲ့ခလေး ပိုငတ်ဆိုသလိုပင် ခုလည်း မာမီ့ကို လိုးချင်လာမိသည်။

ဒီလိုနဲ့ တနေ့ နေ့လည်ဖက် မေမေချိုလည်းအိမ်ပေါ်ထပ်က အိပ်ခန်းမှာ တရေးတမောသွားအိပ်နေသည်။ညီလေးကလည်းမာမီ သားဂိမ်းဆိုင်သွားအုံးမယ်ဆိုပြီး သွားလေပြီ။သူနဲ့မာမီ အိမ်ရှေ့ခန်းဆိုဖာမှာထိုင်နေကြတယ်။ သားနဲ့ချယ်ရီကချစ်သူတွေလားဟုမာမီကမေးလေသည်

" ဟို အဲ" 

" မာမီဘယ် လို သိ "

အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့မေးလိုက်တယ်။

" သိတာပေါ့ သားရဲ့ မာမီကငါ့သားဗိုက်ထဲမှာ အူဘယ်နှစ်ခွေရှိလဲဆိုတာက အစသိတယ်"

မာမီကသူ့ကိုကြည့်၍ပြောသည်။လူငယ်တွေရဲ့သဘာဝကို မာမီနားလည်ပါတယ်။ဒါပေမယ့်သားကိုမာမီအူတိုတယ်ကွာ။ အဲမိန်းခလေးနဲ့မပက်သက်ပါနဲ့ ဟု သဝန်တိုစွာဖြင့်ပြောလေသည်။

" စိတ်ချပါ မာမီ့စကားကိုသားနားထောင်ပါ့မယ်"

သားကမာမီ့စကားနာထောင်တယ်ကွာလိမ္မာလိုက်တာ ဟုပြောပြီး သူ့ကျောကိုပုတ်နေလေသည်။

"နားထောင်တာပေါ့ သားက မာမီ့ကို ချစ်နေတဲ့သူပဲ "

ဟု အနှောင့်မလွတ်အသွားမလွတ်ပြောလိုက်ပြီး မာမီကိုယ်လုံးအိထွေးထွေးလေးကိုဖက်ထားလိုက်သည်။

" အမယ် မာမီ့ကိုသူ့ရည်းစားကျနေတာပဲ"

တူလေးကို ဒေါ်မေသူအောင်မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်တယ်။

" တကယ်ပြောတာ မာမီရ မာမီ့ကို သားချစ်မိသွားပြီ "

ဟု ဝေယံလွင်ပြောလိုက်သည်။ဒီကလေး ကို့မာမီကို အဲလိုပြောရလားဟု ပြောကာ မာမီ့ လက်သီးဆုပ်နုနုလေးနဲ့သူ့ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကိုဖွဖွလေးထုနေလေသည်။

ဒီလောက်ဆိုအခြေအနေက မိမိဘက်မှာ ၈၅ရာခိုင်နှုံးလောက်ရှိနေပြီဆိုတာ စားနေကျကြောင်ပါးပီပီ သူတွက်လိုက်မိသည်။မာမီ့လက်လေးကိုယူပြီးသူ့နှာခေါင်းနားမှာတေ့၍ရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။

" သားနော် မာမီ့ကိုသူကောင်မလေးကျနေတာပဲ ဟွန်း"

မျက်စောင်းလှလှလေးသူ့ကိုထိုးပြီးပြောလိုက်တယ်။

" တကယ်ပြောတာ မာမီရဲ့ ချစ်တယ်"

" အိုးကွယ်..သားကလည်း"

မာမီထိုင်ရာမှထပြီး အပျိုဖြန်းမလေးလို အတွင်းဖက်ထဲသို့ အပြေးလေးထွက်သွားလေသည်။ တူလေးဝေယံ မိမိပေါ်စိတ်ဝင်စားမှုရှိနေပြီဆိုတာ သိရသဖြင့် ဒေါ်မေသူအောင်ကျိတ်၍ပျော်နေမိသည်။ ဝေယံလွင်တစ်ယောက်ရင်ခုန်သံတွေတဒုံးဒုံးခုံနေမိပြီလေ။ ထိုသို့ဖြင့်နေလာခဲ့ရာနောက် ၃ရက် ကြာခဲ့သည်။ မာမီပြောတဲ့နေ့မှစ၍ချယ်ရီနဲ့ပင် အရင်လိုမချိန်းတွေ့ဖြစ် မလိုးဆော်ဖြစ်ကြတော့ပါ။ချယ်ရီတို့အမျိုးတွေရောက်နေကြ၍လည်း ပါပါသည်။

ကံကြမ္မာကသူ့ဘက်မှာရှိတယ်ဟုဆိုရမည်။ထုံးစံအတိုင်းညီလေးကတော့နေ့လည်ဆိုဂိမ်းဆိုင်သွားပြီမေမေချိုလည်းနေ့လည်ဖက်အိမ်ပေါ်ထပ်အခန်းမှာတရေးတမောအိပ်နေလေပြီ။သူလည်းကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေချိန်ပေါ့။

သူတို့ညီအကိုအိပ်ခန်းထဲမှ ဗီဒိုအပေါ်ဆုံးထပ်ကဖုန်တွေကိုရှင်းမယ်ဟု ဆိုကာ မာမီကကုလားထိုင်ပေါ်တက်၍ရှင်းနေလေသည်။ဒေါ်မေသူအောင်ကအကြံနဲ့မို့သူမထမီကိုခပ်လျော့လျော့လေးဝတ်ထားလိုက်တယ်။ တမင် ပင်တီမဝတ်ပဲဗြောင်ထမီအပါးလေးကို သူမဝတ်ထားတာဖြစ်သည်။

ဗြောင်ထမီအပါးထဲကသူမရဲ့ကားစွင့်လုံးထစ်တဲ့ဖင်လုံးကြီးကို တူတော်မောင်ခေါတောမျက်လုံးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတာကို ဖုန်ခါရာမှလှည့်ကြည့်တော့တွေ့လိုက်ရသည်။

သန့်ရှင်းရေးလုပ်၍ပြီးတော့ သူမ ခုံပေါ်မှအဆင်းမှာ ထမီကအောက်ကိုပြေကျသွားခဲ့သည်ဝေယံလွင်မာမီ့ရဲ့ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကိုဘွားခနဲတွေ့လိုက်ရသည်။

ငေါက်ခနဲပင်ကုတင်ပေါ်မှအောက်သို့ဆင်းပြီး မာမီ့နောက်ကို အမြန်သွားကာသူမကိုယ်လုံးအိထွေးထွေးလေးကိုသိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီတိုထဲမှသူ့လီးတံကြီးကကားစွင့်လုံးထစ်တဲ့ ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားမှာမေးတင်ထားလိုက်သည်။

" အိုး"

" ဖယ်ပါသား ဒါဘာလုပ်တာလဲ"

ဒေါ်မေသူအောင် ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့်ပြောပြီး တူလေးရဲ့လီးချောင်းကြီးကိုသူမဖင်လုံးကြီးနဲ့ ပွတ်ဆွဲနေလိုက်သည်။ဝေယံလွင်လည်းရလာသည့်အခွင့်အရေးကိုလက်လွတ်မခံပဲအကျိုးရှိရှိအသုံးချလိုက်သည်။

မာမီ့ရှေ့ကကုလားထိုင်ကို တဖက်ကိုရွှေ့လိုက်ပြီးတပြိုင်နက်ထဲ မာမီ့လက်နှစ်ဖက်ကိုယူကာ ဗီဒိုမှာထောက်ထားစေလိုက်သည်။သူ့ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့ဆွဲချလိုက်သည်။

ဖြောင်းခနဲ ပင်ဝေယံလွင်လီးတံကြီးကကန်ထွက်လာသည်။ သူ့လက်ကိုပက်လက်လှန်ပြီးမာမီ့ရဲ့ ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးခွဆုံကိုထည့်ကာ စောက်မွေးနက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးအုပ်ထားတဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းပွတ်လိုက်သည်။

" အားးးးးး ရှီးး"

တီးတိုးလေးငြီးတွားကာသူမရဲ့ကားစွင့်တဲ့ ဖင်လုံးကြီးကို နောက်သို့ပြစ်ထားပြီးခါးလေးခွက်၍ခြေနှစ်ဖက်ကိုချဲပေးထားလိုက်သည်။ခဏအကြာပွတ်၍ပြီးတော့မာမီ့စောက်ဖုတ်ထဲကညောင်စီးလို ကာမရှေ့ပြေးစောက်ရည်ကြည်လေးများက သူ့လက်ဝါးပေါ်စိမ့်ကျလာလေသည်။

" အားးးးး အီးး"

" ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ....သားရယ်"

" အဟင့် မာမီ မနေတတ်တော့ဘူး"

တူလေးကို ညုတုတုလေးပြောလိုက်တယ်။ခဏကြာတော့ ဇွိဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ စောက်ရည်များရွှဲစိုနေ၍ ဒေါ်မေသူအောင်အဖုတ်ထဲသို့ တူလေးရဲ့လီးတံကြီးကချောချောချူချူဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

မာမီ့ဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကြားသို့သူ့လက်နှစ်ဖက်လျှိုသွင်းကာ အင်းကျီပေါ်မှပင် အယ်နေသော ရင်သားအစုံကို ဆုပ်နယ်ပြီး လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။

" ဖလွှတ် ဇွိ ဖတ်"

" အားးးးးး ဟားး အိ အူးး အားးးးးးးးးးး"

တူလေးလီးတံကြီးက သူ့ဦးလေး ကိုထက်လိုပင် စံချိန်လွန်ကြီးဖြစ်သည်။ ဒေါ်မေသူအောင် စောက်ခေါင်းထဲမှာတူလေးလီးတံကြီးကမှာပြည့်ကြပ်နေသလို ဒစ်ကားကားကြီးက အဝင်အထွက်သူမစောက်ခေါင်းကိုပွတ်ဆွဲသွားတာအတော်ခံ၍ ကောင်းလှပေသည်။

စွိ ပွတ် ပြွတ် ပလောက် ဖတ်

အားးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးး

ဦးလေးမိန်းမကို လိုးဆော်နေရသဖြင့် သူကြာကြာမထိန်းထားနိုင် မာမီ့စောက်ခေါင်းသားများက သူ့လီးတံကြီးကို ဆွဲစုပ်ထားလေသည်။ငါးမိနစ်လောက်ရောက်တော့ မာမီ့စောက်ဖုတ်ထဲသူ့သုတ်ရည်များကို ရေပန်းမှရေကျသလိုပင် ဖြောခနဲ ဖြောခနဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

တူလေး ဝေယံနဲ့မတိမ်းမယိမ်းပင် အားးးးးးးဟု တီးတိုးလေးငြီးတွားကာ ဒေါ်မေသူအောင် တကိုယ်လုံး ဖျိုးဖျိုးဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်၍ပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သွားခဲ့သည်။

" အားး ကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်"

ကမ္ဘာလောကကြီးကိုတောင် သေးသေးလေးပဲမြင်ရတော့တယ်။

" ဟွန်း ကိုပို ထုတ်အုံးသူ့ဟာကြီးကို"

မာမီကပြောတယ်။ပလွတ်ခနဲ သူ့လီးတံကြီးကိုမာမီ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

ပုဆိုးအဟောင်းတထည်ကို မာမီကယူပြီး ခုနက သူတို့နှစ်ယောက်ပေါင်း သုတ်ရည်စောက်များ ရွှဲနေတာများကို ကုန်း၍သုတ်နေလေသည်။ ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားမှ အရည်များနဲ့ရွှန်း လဲ့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကြည့်ကာခုနမှတချီလိုး၍ပြီးထားသောသူ့လီးတံကြီးကနောက်တခါထပ်လိုးဖို့တာစူနေလေပြီ။

မာမီ့ ဆံပင်များကိုဖယ်လိုက်ပြီး ဂုတ်သားလေးကိုနမ်းကာ နောက်တခါထပ်လိုးအုံးမယ်နော်မာမီ သားမဝသေးလို့ ဟုသူပြောလိုက်သည်။

" လူကြီးကိုများလိုးမယ်တဲ့ ဏှာဗူးလေး"

သူ့လီးတံကြီးကို လက်လေးဖြင့်ဆုပ်ညှစ်ပြီးမာမီကပြောသည်။

" သားတို့လိုးတောင်လိုးပြီးပြီပဲ မာမီကလဲ အဟီး"

" သားနော်..ပြောလေဆိုးလေ ကဲဟာ"

ဒီလောက်ဖြစ်လှတာ ဟုပြောပြီး သူ့လီးတံကြီးကို မာမီကဖွဖွလေးညှစ်၍ ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးနေလေသည်။မာမီ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မာမီ့လျှာလေးကသူ့ပါးစပ်ထဲဝင်လာတယ်။လျှာချင်းထိုးကလိနေလိုက်ကြသည်။

ခဏကြာတော့သားမေမေချိုချိုကိုအပေါ်ထပ်မှာသွားကြည့် ပြီးရင်ရှေ့တံခါးပါပိတ်လိုက် မာမီစောင့်နေမယ် ပြီးမှလုပ်နော်သား မင်းညီနဲ့ မေမေတို့မြင်သွားမှာဆိုးလို့ ဟုပြောလေသည်။

" ဟုတ်ကဲ့ မာမီ"

သူ့ဘောင်းဘီကိုအပေါ် ဆွဲတင်ကာဝတ်လိုက်ပြီး အမြင်ပင်အိပ်ခန်းမှထွက်၍အိမ်ပေါ်တက်မေမေချိုအိပ်ခန်းကိုသွားကြည့်တော့ အိပ်နေလေသည်။ အောက်ပြန်ဆင်းကာ အိမ်ရှေ့ဘာဂျာတံခါးကို ပိတ်ပြီး သော့ပါချိတ်ထားလိုက်သည်။

အိပ်ခန်းထဲဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ မာမီက အောက်ပိုင်းဗလာဖြင့်ကုတင်ပေါ် တစောင်းလေးလှဲ၍ သူ့အားစောင့်နေလေသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးပါ ပိတ်ပြီး လော့ချထားလိုက်တယ်။ သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သည်။ မာမီ့ကိုယ်လေးကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီး သူမပေါင်ကြားမှ ာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။

မာမီ့ရဲ့ ဘလောက်စ်အင်းကျီကိုအပေါ်သို့မတင်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာကို အထက်ကိုမတင်ကာနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်လက်တင်၍ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။ လက်သန်းလုံးခန့်မရှိတရှိနို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးနှစ်ဖက်ကထောင်မတ်နေပေသည်။မာမီ့ရဲ့စန်းစန်းတင့်ဖွံ့ထွားစူဖြိုးလှတဲ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုအငမ်းမရစို့လိုက်သည်။

အားး အင်းး ဟင်းး

နောက်တစ်လုံးကို ခဏအကြာစို့၍ပြီးတော့ အကြောလေးနဲနဲပြတ်နေတဲ့ချပ်ရပ်ဖြူဖွေးသော ဗိုက်သားတဝိုက်လက်နဲ့ပွတ်နေလိုက်သည်။

အားးးးးး ဟားး အားး

မာမီတီးတိုးလေးငြီးတွားနေတယ်။

ခဏကြာတော့ မာမီ့ရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို သူမဗိုက်နားရောက်တဲ့ထိ တွန်းတင်လိုက်သည်။စောက်မွေးနက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့ မုန့်စိမ်းပေါင်းကြီးအလားမောက်တက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးရှိရာထံ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအတိုင်းအပေါ်မှအောက် လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။

အားးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးး

ဒေါ်မေသူအောင်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ တီးတိုးလေးငြီးတွားပြီး တူလေးဝေယံခေါင်းကို ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ညိုမည်းမည်းလေးဖြစ်နေတဲ့စောက်စိပြူးပြူးကြီးကို ဖလူးခနဲဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

အားးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးး

တူလေး ဘာဂျာအစွမ်းမှာ ဒေါ်မေသူအောင် လူးခါသွားရလေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ဆွဲဖြဲ၍ စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာထဲ့ပြီးပြလပ်ပြလပ်မြည်အောင်ယက်ပေးနေလိုက်သည်။

အားးးးးးးရှီးးးးးးးးးး

ထဲ့တော့ ဟာသား မာမီမရတော့ဘူးဟု မာမီကလိုးပေးရန်သူ့အားလော်ဆော်ပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားပေးထားလေသည်။

ဦးလေး မိန်းမစောက်ဖုတ်ရှေ့မှာ ထပေါက်တော့မည့် မြွေဟောက်ကြီးလို တရှူးရှူးမန်ဖီနေသော လီးကြောများ ထောင်ထနေတဲ့သူ့လီးတံကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ မာမီ့စောက်ဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်သည်။

" ဗြိ ပြွပ် ဖတ်"

" အားးးးးးးးးး ရှီးးးးးးး"

နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်နယ်ဖတ်ပြီးသူ့လီးကိုနောက်ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။

" ဇွိ ပြွတ် ဒုတ် အိုး ကျွတ် ကျွတ်"

မာမီ စုပ်သပ်၍ ငြီးတွားနေလေသည်။ မာမီ့နို့နှစ်လုံးမှာသူ့လက်ရာထင်မတတ် ဆုပ်နယ်၍ဦးလေးမိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။

" ဖလွှတ် ပွတ် စွိ ဖတ်"

" အားးးးးးးး အီးးးးးးးးး အားးးးးးးး"

လေးမိနစ်လောက်ရောက်တော့  တအားအားငြီးတွားကာမာမီခါးလေးကော့တက် ၍ ပြီးဆုံးခြင်းကိုရောက်သွားခဲ့သည်။

ခုနက တချီပြီးထား၍ ဒီအချီမှာသူမပြီးသေးပါ။ မာမီ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကိုမပြီး သူ့ပခုံးတ ဖက်တချက်မှာ ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ မာမီ့ဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကြားမှာသူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုထောက်ထားပြီးဖင်ကြီးကြွ၍မြေစိုက်ဆောင့်ချနည်းနဲ့ လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။

" ပြွတ် ဇွစ် ဖွတ် ဖတ်"

" အားးးးးး ဟားး အီးးးးးး အားးးးးးးးးး"

တူလေးရဲ့ လိုးဆောင့်ချက်များအတိုင်း ဒေါ်မေသူအောင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင့်တင်ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ သူရောမာမီပါ ပြီးဆုံးခြင်း ကာမအထွတ်အထိပ်ကို ပြိုင်တူလိုပင်ရောက်သွားကြလေသည်။ သူရောမာမီပါထမီနဲ့ဘောင်းဘီတို့ကို အသီးဝတ်လိုက်ကြတယ်။

" မာမီ နောက်နေ့တွေလည်းထပ်လုပ်ကြမယ်နော်"

ဟု စရံသပ်ပြောလိုက်ပြီးမာမီ့ပါးလေးကိုရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။

" လုပ်ပါဘူး လူကို သူ့မယားကျနေတာပဲ"

ဟု ကြာမျက်စောင်းလေးထိုးကာ မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောပြီး အခန်းတံခါးဖွင့်၍ မာမီထွက်သွားလေသည်။

ဦးလေးမိန်းမ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးရေဆေးငါးအကိတ်ကြီးကို လိုးဆော်လိုက်ရသဖြင့်ဝေယံလွင်ကျေနပ်နေမိလေသည်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




ကိုယ်စား (စ/ဆုံး)

ကိုယ်စား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျုပ်က တပ်မတော်သားကြီး အောင်မောင်း။ တပ်ထဲမှာ ပျော်ပျော်နေခဲ့တယ်။ မိန်းမ မယူခဲ့ဘူး။ တပ်မှာပျော်ပေမယ့် အသက်ပြည့်တဲ့ အထိ မနေခဲ့ရဘူး။ ဆေးပင်စင်ယူလိုက်ရတယ်။ ဒါနဲ့ တပ်ထဲက ထွက်တော့ ကျနော်မှာ ပိုက်ဆံနည်းနည်းစုမိတယ်။ ရွာဘက်က မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်တယ်။ အသက်က တော်တော်ကွာပါတယ်။ ကျနော်က ငါးဆယ့်ငါး၊ သူကသုံးဆယ့်ငါးပေါ့။ ကျနော်ပင်စင်ယူလိုက်ရတဲ့အခါ ကျတော့စားဝတ်နေရေး အဆင်ပြေအောင် ဈေးထဲမှာဆိုင်ခန်းလေးဖွင့်ပြီး ဈေးရောင်းတယ်။

ပြဿနာက ကျနော်ပဲဗျ။တပ်ထဲက ထွက်လာကတည်းက လူက ရှူနာရှိုက်ကုန်းဖြစ်နေပီ။ ပြောရရင် မိန်းမကို ကောင်းကောင်းမလိုးနိုင်ဘူးလေ။ အားရအောင် မလိုးနိုင်ဘူး။ တပ်ထွက်စစ်စစ်ပါ။ ဒါနှင့် ဘာလို့မိန်းမယူလဲမေးရင် ဆေးပေးမီးယူ လိုအပ်တယ်မလား။ ကျနော်ကျန်းမာရေးက ညံ့လာပြီလေ။ ကျနော့်မိန်းမသုံးဆယ့်ငါးဆိုတော့ တင်းတင်းရင်းရင်းရှိသေးတယ်။ လုံးကြီးပေါက်လှပေါ့။ တဏှာစိတ်ကပြင်းတယ်။ ကျနော်ကြိုးစားပြီး လိုးသေး တယ်။ သူအာသာမပြေဘူး။ ဒါပေမယ့် မိန်းမသားဆိုတော့ တောင်းဆိုတာမျိုး မရှိဘူး။

ကျနော်လည်း တစ်ခါလိုးတိုင်း တစ်ခါအားဆုတ်ယုတ်သလို ခံစားလာရပြီး မလိုးဝံ့တော့ဘူး။ အခုလည်း ကျန်းမာရေးက ညံ့ဖျင်းလာပီ။ ကျနော်ဈေးဆိုင်တောင် မသွားနိုင်တော့ဘူး။ မိန်းမပဲ လွှတ်ထားရတာ။ ဈေးဆိုင်ဆိုတာက မနက်ဆို ပစ္စည်းတွေထုတ် ညနေဆိုသွင်း။ လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းဝယ်ထည့်ပေါ့။ကျနော်မသွားနိုင်တော့ ကျနော့်မိန်းမက သီလင်တနိုင်တယ်လေ။ သူက မနက်အစောကြီး ဈေးဆိုင့်ဖွင့်သိန်းရတာနှင့်ကြာရင် အဆင်မပြေတော့ဘူး။ ဒါတောင် ကျနော်တို့မှာ သားသမီးမရှိလို့။ ကူဖော်လောင်ဖက်လိုလာပီ။

ကျနော်စဉ်းစားကြည့်တယ်။ ငါသေရင် ငါ့ပစ္စည်းဥစ္စာတွေ မိန်းမဆီပဲရောက်မှာ သူ့လည်း ဆွေမျိုးသားချင်းနည်းတယ်။ အသက်ကြီးရင် သူ့ကိုပြုစုမယ့်သူကလည်းမရှိဘူး။ အင်း.. ငါ့အကိုကြီး သားကိုခေါ်ပြီး အမွေစား အမွေခံခေါ်မှပါ။ ဒါနဲ့ကျနော့်အကိုကြီးရဲ့သား မင်းသူ ကိုခေါ်လိုက်တယ်။ မင်းသူက အသက်နှစ်ဆယ် လူကောင်ကထွားတယ်။ ရွာသားဆိုတော့ ဗလလည်းရှိတယ်။ လုပ်ရည် ကိုင်ရည်လည်းရှိတယ်။

" ငါ့တူ..မင်းသူ"

" ဗျာ ..ဦလေး "

" ဒါ မင်းဒေါ်လေး သူ့နာမည် ဒေါ်စမ်းမော်တဲ့မင်း.. သူနှင့် ဈေးရောင်း လိုအပ်တာကူညီ''

" ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး'"

မင်းသူလည်း အဒေါ်ကို အခုမှမြင်ဖူးတယ်။ မြို့သူအဒေါ်ဆိုတာကလည်း အသက်က ငယ်သေးတော့ ရုပ်ကလည်း သန့်သေးတယ်။ ဈေးရောင်းတာဆိုတော့ သပ်သပ်ယပ်ယပ်လေး ဝတ်စားရတော့ အဒေါ်ကလှနေတယ်လေ။ အဒေါ်က ဖင်ကြီးရင်ကြီးပဲပြောရရင် အရမ်းကိတ်တယ်။ "အင်း လေ ဦးလေးကနေမကောင်းဘူးဆိုတော့ အဒေါ်ကို မကြိတ်နိုင်ဘူးထင်ရဲ့ အဒေါ့်အိုးကြီးက ကားနေတာပဲ" မင်းသူတွေးနေတုန်း

" မင်းသူ"

" ဗျာ ဒေါ်လေး"

" ကဲ ငါတို့ ဈေးသွားရအောင်"

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"

ဒေါ်လေးနှင့်မင်းသူ ဈေးလိုက်သွားတယ်။ ဒေါ်လေးဆီက ရေမွှေးနံ့လေး တသက်းသင်းရတယ်။ လူပျိုလေး မင်းသူစိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်လေ။ ဆိုင်ခန်းကိုရောက်တော့ ဒေါ်လေးက

" မင်းသူ ရော့ သော့ ဆိုင်ဖွင့်"

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"

မင်းသူဆိုင်ဖွင့်တော့ ဆိုင်ခန်းထဲ ပစ္စည်းတွေကျပ်သိပ်ပြီး ထည့်ထားတယ်။ မနက်အစောကြီး ဆိုင်ဖွင့်ရတာမို့ မီးရောင်မှိန်ပြပြထဲ လမ်းကျဉ်းကလေးမှာ နှစ်ယောက်သား ပစ္စည်းတွေယူပြီး ဆိုင်ရှေ့ခင်းရတော့တယ်။ အဒေါ်က ဟိုနေရာဘာပစ္စည်းချ။ ဒီနေရာဘာပစ္စည်းချနဲ့ ခိုင်းပြီး သူကိုယ်တိုင်းလည်းလုပ် မင်းသူလည်းခိုင်းပေါ့။ အဲမှာ ပြဿနာတက်တာကမင်းသူ။ ဆိုင်ခန်းထဲလမ်းက ကျဉ်းတော့ အဒေါ်နောက်က ကပ်ပြီးပစ္စည်းတွေဝင်ယူရတယ်။ အဒေါ်တင်ပြီး ထိပြီးသွားရလေ မင်းသူလီးကတောင်လေ။ 

" အာ ဒုက္ခပဲ အဒေါ် သိသွားရင်တော့ ပြဿနာ ပဲ"

ဒေါ်စမ်းမော် သိတယ်။ ဒီလိုကျဉ်းကျဉ်းကျပ်ကျပ်ထဲ လူချင်းကကပ်ပြီး အလုပ်လုပ်နေရတာ။ သွေးမတော် သားမစပ်။ လင်နဲ့တော်မှ ရတဲ့တူ။ နောက်ပြီး ငယ်ငယ်ကထိန်းကျောင်းလာတာ မဟုတ်တော့ မင်းသူစိတ်တွေ လှုပ် ရှားနေမှန်းသိတယ်။ မင်းသူလို လူပျိုအရွယ်မပြောနဲ့ သူတောင်တမျိုးကြီး ဖိုးသိုးဖတ်သပ်ခံစားရတာ။ ဟန်မပျက်ရအောင်သာ မင်းသူကိုခိုင်းရင်း

" ငါ့တူရေ နင့်မလည်း အိုးတိုးအမ်းတန်းနဲ့ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ"

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး လမ်းကကျဉ်းတော့ ဒေါ်လေးကိုထိနေလို့"

" အမလေးဟယ် ထိရောဘာဖြစ်မှာလဲ ငါက နင့်အဒေါ်လေ ထိထိ အားမနာနဲ့"

" ဟုတ် ဒေါ်လေး"

" အယ် ငါမင်းသူကို အားပေးအားမြှောက် ပြုနေပီလားမသိဘူး.. တော်ကြာ ကောင်လေးအတင့်ရဲလာမှ'"

တွေးမိပြီး ဒေါ်စမ်းမော်ရင်ထဲ တမျိုးကြီးခံစားလိုက်ရသလို ရှက်သလိုလိုလေး ဖြစ်သွားပြီး အဖုတ်ထဲလည်း တမျိုးကြီးခံစားလိုက်ရတယ်။

မင်းသူလည်း အဒေါ်က အားနာစရာမလိုဘူး ပြောမှတော့ ခုနက လီးနှင့်တင်သားမထိအောင် ဂရုစိုက်နေရာကနေ အခုတော့ ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ အဒေါ်တင်သားကြီးတွေကို မရှောင်တော့ပဲ ပွတ်သတ်သွားတော့တယ်။ အိစက်စက်တင်သားကြီးတွေကမင်းသူအတွက် ရင်ခုန်စရာကြီးမို့ လီးကတောင်နေတယ်။

ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မင်းသူ လီးနှင့် မိမိတင်သားကြီးကို တစ်ခါထိတိုင်း စိတ်ကထလာတယ်။ ယောက်ျားမလိုးနိုင်တာ ကြာခဲ့ပီလေ။ တောင့်တနေတဲ့အချိန်ကြီးမှာ ဒီလိုကြီးထိတွေ့နေရတော့ စိတ်တွေဂယောက်ဂယက်။

ဒီလိုနဲ့မင်းသူ နေ့လည်ဈေးရောင်း ညနေဈေး ဆိုင်ပြန်သိမ်း။ မနက်ကဝေဒနာညနေပြန်ဖြစ်။ ဆိုင်သိမ်းတော့လည်း ဒီလမ်းကျဉ်လေးမှာပဲ မနက်ကလိုပဲ သိမ်းရတာကိုး။ မင်းသူတော့ စိတ်တွေကမတည်မငြိမ် အဒေါ်ကို ပစ်မှားမိနေတယ်။ စကားတောင် မပြောရဲဘူး။

ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မင်းသူစိတ်တွေ တစ်ခုခုဖြစ်နေပြီဆိုတာ သိတော့ မင်းသူကို စကားမရှိစကားရှာပြီး ပြောနေမိတယ်။ အိမ်ကိုပြန်ရောက်ပြန်တော့လည်း ဒေါ်စမ်းမော်ထမင်းချက်ရတယ်။ မင်းသူလည်း ထမင်းချက်တာ ကူပေးတယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်က အိမ်ရောက်ပြီမို့ အိမ်နေအဝတ်အစားဖြစ်တဲ့ လည်ဟိုက်ဂါဝန်ကြီးပဲ ဝတ်ထားတာ။ မင်းသူလည်း ဒေါ်စမ်းမော်ရင်ဘတ်ကြီး ချောင်းကြည့်လိုက် တင်ဆုံကြည့်တွေလှမ်းကြည့်လိုက်နဲ့ တံတွေးတွေပဲမြိုချနေမိတယ်။

" ကဲ..ငါ့တူရေ ချက်လို့ပြုတ်တော့လို့ ပြီးပြီ၊ ငါရေအရင်ချိုးမယ် ပြီးတော့နင်ချိုးပေါ့"

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"

ဒေါ်လေးပြောပြီး အခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ ပြီးမှ ထမီရင်ရှားပြီးထွက်လာတယ်။ ရင်သားဖွေးဖွေးနဲ့ ရေလဲထမီပါးပါးထဲမှ ကြွရွနေတဲ့ ဖင်ကြီးတွေကြည့်ရင်း လီးကတောင်လာပြန်ပြီ။ ရေချိုးသံတဘွမ်းဘွမ်းကြားရတယ်။ တော်တော်ကြာရေချိုးပြီး ဒေါ်လေးရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး

" မင်းလည်း ရေချိုးတော့..မင်းသူ"

" ဟုတ်ကဲ့... ဒေါ်လေး"

မင်းသူ ထရပ်တော့ပုဆိုး ထဲကလီးကြီးရှေ့ကို ငေါထွက်နေတယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်တချက်ကလေး ငေးကြည့်မိပြီးအသိဝင်လာကာ အခန်းထဲသနပ်ခါးသွေးရင်း

" အမလေး မင်းသူ ငါ့ကို ပစ်မှားနေတယ်..ဟီဟိ ..လီးကြီးကလည်း အကြီးကြီးပဲ.. ဒီကောင်လေးတော့ ..ဟင်းးဟင်းး"

မင်းသူ ရေထျိုးခန်းဝင်ပြီး ရေချိုးရင်း ဒေါ်လေးစမ်းမော်ကို မှန်းကာ တစ်ချီထုလိုက်တယ်။ ထုချိန်ဆို ဘာမှလုပ်မရဘူး၊၊ ကြာကြာလေး ဖီးအပြည့်နဲ့ထုနေတုန်း

" ဟေ့ မင်းသူကြာလှချည်လား"

တံခါးခေါက်ရင်း ဒေါ်စမ်းမော်ပြောတော့

" ဟုတ်..ဒေါ်လေး ပြီးပြီ၊ပြီးပြီ"

" မင်းသူရယ် ရေချိုးတယ်သာပြောတာ ရေလောင်းသံတောင် မကြားရဘူး"

မင်းသူ သူခိုးလူမိသလို ရှက်သွားပြီး ရေကို တဗွမ်းဗွမ်း လောင်းချိုးလိုက်ရတယ်လေ။

" မင်းသူရေ ရေချိုးပြီး မင်းဦလေးခေါ်အုံး ထမင်းစားမယ်လို့"

" ဟုတ်..ဒေါ်လေး...ဦလေးရေ ထမင်းစားရအောင်"

" အေး အေးလာပြီကွ"

ဦလေးတို့နှင့်ထမင်းအတူစားကာ ထိုတည ကုန်ဆုံးလိုက်ရတာပေါ့ဗျာ။

မင်းသူ တနေ့ထက်တနေ့ ဒေါ်စမ်းမော်နဲ့ ပိုရင်းနီးလာတယ်။ ဈေးဆိုင်ဖွင့်ချိန် သိမ်းချိန်ဆို ဒေါ်စမ်းမော်တင်ကြီးကို သူ့လီးနှင့်မထိ ထိအောင်လုပ်တတ်လာတယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း ဒီအထိအတွေ့မှာ သာယာလာလို့ ဘာမှမပြောဘူး။ အိမ်မှာ လင်ကြီးငုတ်တုတ် ရှိလို့သာ ပေါ်တင် မလုပ်ရဲတာ။ အခုလည်း မင်းသူနောက်က လီးနှင့်ထောက်ရင် အဖုတ်မှာအရည်တစီစီနဲ့ တစ်ခါတလေ လည်း စိတ်ထဲကလုပ်ပစ်ချင်စိတ်က ဖြစ်နေတယ်။

တနေ့  ညနေဆိုင်သိမ်းရင်း မင်းသူက ပစ္စည်းတစ်ခု အထဲသွားထည့်ရာမှာ သူ့ကို နောက်က ပွတ်ပြီးသွားတော့ သူကပစ္စည်းအပေါ် လှမ်းတင်ချိန် မင်းသူအပေါ်တင်ကြီးနှင့် ဖိသလိုဖြစ်သွားတော့

" အာ့ "

" အယ် မင်းသူ ဘာဖြစ်သွားလဲ "

" ဟီး နာသွားတယ်"

" ပြစမ်း ဘယ်အနား နာသွားလဲ"

" ပြလို့ မဖြစ်တဲ့ နေရာ"

" ဟားး ဘာဖြစ်သွားလဲ"

" မသိဘူး ဒေါ်လေး"

" ကဲ ဆိုင်ခန်းတံခါးပိတ်လိုက် ငါကြည့်ပေးမယ်"

" ဟုတ်ကဲ့"

မင်းသူဆိုင်ခန်းတံခါးထပိတ်လိုက်တယ်။ပြီးမှ

" ဒေါ်လေး ဒီမှာကြည့်ပေးစမ်းပါအုံး"

" နင်ပဲ ပြလို့မရတဲ့ နေရာဆို"

" အင်း ဒေါ်လေးကြည့်ပေးမယ်ဆိုလို့"

" အင်းပါ ကဲ...ပြ"

မင်းသူ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်တယ်။

" အမလေး မင်းသူ နင့်ဟာကြီးကလဲ"

" ဒေါ်လေး သေချာကြည့်ပေးစမ်းပါ နာနေတယ်"

" အေးပါဟ"

ဒေါ်စမ်းမော်ဒူးထောက်ထိုင်ကာ မင်းသူလီးကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ လီးတအား တောင်လာတယ်။ လီးက အိမ်ယောက်ကျားထက် အများကြီးကြီးတယ်။ အကြောတွေထောင်ထလို့ ဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်သဏ္ဋာန်ဖြစ်နေတာ။ ဒေါ်စမ်းမော် သေချာကိုင်ကြည့်နေတုန်း လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ ကြည့်ရင်းနှင့် ဒေါ်စမ်းမော်စဖုတ်က စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ယားနေတော့တယ်။ မင်းသူလည်း စိတ်က ထိန်းမရတော့ ဒေါ်စမ်းမော်ခေါင်းကိုင်ကာ ဒေါ်စမ်းမော် ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ရာ

" အု ဝု အု ..အာ့အာ့... ထွီ မင်းသူ ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ"

" ဒေါ်လေး ကျနော်မနေနိုင်တော့လို့ပါ"

" ဟေ့ နင့်ဦးလေးသိရင် ငါတို့ ပြဿနာ တက်မယ်"

" မသိအောင်နေမယ်ဗျာ.. ကျနော်အရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ''

မင်းသူလည်း အခြေအနေကောင်းမှန်းသိတော့ အရဲစွန့်တောင်းဆို လိုက်တယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း စိတ်ကအရမ်းပါနေပြီ။

" ကဲ အဲလောက်ဖြစ်နေရင်လည်း လုပ် တော့ ငါကုန်းပေးမယ်"

" ဟုတ်ကဲ့..ဒေါ်လေး"

ဒေါ်စမ်းမော်မင်း သူလီးကြီးနှင့် အလိုးခံချင်နေတာကြာပြီ။ အခုလိုအနေအထားမှာ လက်လွတ်မခံတော့ဘူး။ အိပ်ပြီးခံလို့ရတဲ့ နေရာမဟုတ်တော့ ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ မင်းသူလည်း ဒေါ်စမ်းမော်နောက်က ဝင်ပြီး အဖုတ်ကို တချက်စမ်းလိုက်တယ်။ အလိုးမခံရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အဖုတ်က အရည်တွေစိုရွဲနေတာမို့ကုန်းပြီး တချက်ယက်လိုက်တယ်။

" ပလပ် ပလပ်"

" အိုး ...အာ့ အာ့ မင်းသူရယ်ကောင်းလိုက်တာ"

" ဒေါ်လေး အဖုတ်ယက် မခံဖူးဘူးမလား"

" အင်း..မခံဖူးဘူး နင့်ဦလေးက ယက်မပေးဖူးဘူး"

" နောက်ဆိုရင် ကျနော် ကောင်းကောင်း ယက်ပေးပါ့မယ် ဒေါ်လေး"

" အေး ဟယ် ငါလည်းခံကြည့်ချင်တယ်...အခုက အချိန်မရဘူးနင်တစ်ခါတည်းသာ လိုးတော့ ငါအရမ်းခံချင်ပြီ"

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး'"

မင်းသူပြောရင်း လီးကိုအဖုတ်ကိုတေ့ပြီး ထည့်လိုက်တယ်။

" ဗျစ် ..ဗျိ ဗြိ ဗြိ"

လီးက အဖုတ်ထဲပြည့်ကျပ်ပြီးဝင်သွားတယ်။

" အာ့ လား လား မင်းသူရယ်တလုံးတခဲကြီးပဲ နင့်နေတာပဲဟယ်"

" ကောင်းရဲ့လား ဒေါ်လေး"

" အေး အရမ်းကောင်းနေပြီ လိုးစမ်းပါဟာ"

မင်းသူ တဖြေးဖြေးလိုးရာကနေ ကြမ်းလိုက်တယ်။

" ဗျိ..ဇွိ ဗျိ ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ်ဖန်းဖန်း'"

" အာ့ရှီးရှီး အီးးအားး အာ့အိုးအိုး"

" ဘွတ်ဖွတ် ဘွတ်ဖန်းဖန်းဖန်း"

မင်းသူ လီးကအလုံးအထည်ကလည်းကြီး ရှည်လည်း ရှည်တော့ ဒေါ်စမ်းမော် အသံမထွက်မိရအောင် ကြိတ်ညည်းမိတယ်။ အားကောင်းမောင်းသန် လူငယ်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ ဆောင့်ချက်က အရသာကောင်းကောင်း ပေးနိုင်စွမ်းရှိနေတော့ လင်ဖြစ်သူ ကိုအောင်မောင်းမပေးနိုင်တဲ့ ကာမအရသာကို အခုမှ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ခံစားရပြီ။

" အား မင်းသူရေ ကောင်းလိုက်တာကွယ်...အိုး အား..အားး"

အလိုးမခံရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ အဖုတ်က အရမ်းပဲဇိမ်ရှိနေတယ်။ တချက်တချက် မင်းသူလိုးချက်က အရမ်းထိတယ်။ လီးဝင်ပြီး ပြန်ထွက်သွားမှာကိုတောင် စိုးရိမ်မိနေတယ်။ မင်းသူလည်း လိုးရတာ အရမ်းကောင်းနေတဲ့အတွက် တဖန်းဖန်းမြည်အောင် လိုးလိုက်တယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း အရမ်းကောင်းလာပြီး မင်းသူ့လီးကြီးကို ကြိုက်သွားရတော့တယ်။ မင်းသူလိုးချိန် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာတော့

" ဗျိ..ဇွိ ဗျိ ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖွတ်ဖန်းဖန်း'"

" အာ့...မင်းသူ အိုး ဘယ်လိုကြီးလဲ အားးငါတမျိုးကြီး အား ထွက်ပီထွက်ပီ အားး အားး"

ဒေါ်စမ်းမော် တစ်ယောက်မင်းသူနှင့်တွေ့မှ ပြီးဆုံးတဲ့ အရသာကို ခံစားရလိုက်ပြီး မင်းသူလည်း ပြီးတော့မှာမို့ အားကုန်ဆောင့်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲသုတ်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။

အိမ်ကို ဟန်မပျက်ပြန်ခဲ့ကြပြီး ပုံမှန် ချက်ပြုတ်စားသောက်နေကြပေမယ့် ကျမစမ်းမော်စိတ်က ဆယ်ကျော် သက်ပမာ ပျော်ရွှင်နေမိတယ်။ ကျမပဲလားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူး ။ မင်းသူလေးကြည့်တော့လည်း မှိူရတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ ပျော်နေတာ။ မျက်နှာပိုးသတ်ရအောင် မနည်းကြိတ်ပြောရတယ်။ ကာမဆိုတာ သောက်လေငတ်လေ ပဲမို့ ခိုးစားရတာက မလွတ်မလပ်နဲ့ ဆိုင်ခန်းလေးမှာပဲ အားမရပါဘူး။ ယောက်ျားအလစ်ကိုပဲ ချောင်းနေရတယ်။

ယောင်္ကျားက ကျန်းမာရေးညံ့တော့ မနက်ဆို လမ်းလျောက်ပြီး လေ့ကျင့်ခန်းလေးလုပ်ပြီး အိမ်မှာနေရတယ်လေ။ ကိုအောင်မောင်းကို အိမ်ကလေအပြင်ကို သွားစေချင်တယ်။ တနေ့ထက်တနေ့က မင်းသူလေးနှင့် အေးအေးဆေးဆေး လိုးချင်တဲ့စိတ်က ပြင်းပြလာတယ်။ မင်းသူရဲ့အဖုတ်ယက်တာကို ခံချင်တယ်။ ဆိုင်ခန်းမှာက မလွတ်လပ်ဘူးလေ။ ဒီတော့လည်း မာယာသုံးရတော့တာပေါ့။

" ကိုကြီးအောင်မောင်း"

" ဘာလဲ မိန်းမ"

"ကိုကြီးလည်း အိမ်မှာပဲနေရတာ ကြာတော့ မငြီးမွေ့ဘူးလား"

" ငြီးမွေ့တာပေါ့ မိန်းမရာ"

" အင်းလေ မင်းသူရောက်လာတော့ ဆိုင်ကိစ္စလည်း ကိုကြီးပူစရာမလိုတော့ဘူး၊ လေကောင်းလေသန့်လေးရအောင် မင်းသူအဖေတို့ဆီ သွားပါလား။ အဲမှာစိတ်အေးလက်အေးနဲ့ ဆွေမျိုးတွေဆီလည်ပေါ့"

" အေး ဟ ငါလည်းသွားချင်နေတာ"

" အဲဒါဆိုလည်း သွားလေ ကိုကြီးအောင်မောင်း"

" အေး ငါမနက်ဖြန်သွားမယ်၊ နောက်ဆို ငါ့ကျန်းမာရေးကြောင့် မသွားဖြစ်လောက်တော့ဘူး"

" ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီးအောင်မောင်း"

နောက်တရက် ကိုအောင်မောင်း ရွာဘက်သွားတော့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဆိုင်သာ ဖွင့်ရတာ။ စိတ်က မပါဘူး။ အိမ်ပြန်ချင်စိတ်က များနေပြီလေ။ ဒါနှင့်ပဲ ဆိုင်ကို စောစောပိတ်ပြီး အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်လည်းရောက်တော့

" မမ "

" အယ် မင်းသူဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ"

" မမလို့ ခေါ်တာလေ"

" အယ်တမျိုးကြီးဟယ်"

" ဟုတ်တယ် မမရဲ့ ဒေါ်လေးခေါ်ပြီးလိုးရတာ တမျိုးကြီးမို့လို့"

" ဟေ့ မင်းသူ နင့်ဦးလေးရှေ့ကြဒေါ်လေးပဲခေါ်"

" ဟုတ်ကဲ့မမ.. မမရယ်...ရင်အရမ်းခုန်တာပဲ"

" အေး ငါလည်းရင်တွေခုန်နေတာပါ"

မင်းသူ မမကိုဖက်ပြီးမမနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ ရင်ခုန်သံသာမက တဏှာစိတ်ကြောင့် အသက်ရှူသံပါ မြန်လာတယ်။ တကယ်တော့ ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ နမ်းလိုက်တာပါပဲ။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း ပြန်နမ်းပေးလိုက်တယ်။ မင်းသူလျှာကပါးစပ်ထဲဝင်လာပြီးမွှေတယ်။

ဒေါ်စမ်းမော် ဆယ်ကျော်သက်တစ်ယောက်လို ရင်တွေတငိမ့်သိမ့်ခုန်ပြီး စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားနေတာကြောင့် အဖုတ်ထဲက အရည်တွေစိုရွှဲလာနေပြီ။ မင်းသူလည်း အဝတ်တွေကိုချွတ်ပြီး ဒေါ်စမ်းမော်အဝတ်တွေပါ ချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်ရဲ့နို့ကို တလှည့်စီစို့ပေးလိုက်တယ်။

" ပြွတ် .ပြွတ် ပြွတ်"

" အာ့ မောင်လေး အာ့အင်းဟင်းးး"

ကာမစိတ်တွေကပြင်းပြစွာဖြစ်ပေါ်ပြီး စမ်းမော် ညည်းတွားမိတယ်။ မင်းသူလီးကြီးကို စမ်းပြီး ဆွပေးနေလိုက်တယ်။ မင်းသူလီးက ဒေါ်စမ်းမော်လက်ထဲ တဖြေးဖြေးကြီးထွားပြီး မာတောင်နေပြီ။

" မမ မောင်လေး မှုတ်ပေးမယ်"

" အင်း..မောင်လေး မမလည်း..အယက်ခဲချင်လှပြီ"

မင်းသူလည်း ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး အဖုတ်မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးကို နမ်းလိုက်တယ်။

" ရွှပ်"

" အာ့ ရှီးရှီး"

အမွေးတွေ့ကြားဖြဲပြီး အစေ့ကလေးကို စုပ်လိုက်တယ်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"

" အာ့..ရှီး..ရှီးးး မောင်လေးရယ် အားးးး"

အစေ့ကို အားရအောင်စုပ်ပြီး အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖြဲကာ လျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ကာ ယက်လိုက်ရာ

" ပလပ် ပလပ် ပလပ်"

" အားးးးအီးဟီးးးဟီး...မောင်လေး"

ဒေါ်စမ်းမော် တကိုယ်လုံးတုန်သွားကာ ငှက်ဖျားထသကဲ့သို့ အော်ညည်းမိတော့တယ်၊ အရည်တွေ စိုရွဲနေတဲ့အဖုတ်ကို လျှာစုချွန်ကာ ထိုးမွှေပြီး စုပ်ယူလိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်"

" အားးအိုးးအင်းဟင်းးဟင်းးး"

ဒေါ်စမ်းမော်မှာ အလိုးခံရသလို မဟုတ်ပဲ ထူးခြားတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် အရသာထူးကို ခံစားရပြီး ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။

" အားတော်ပြီ ပြီးသွားလိမ့်မယ် မောင်လေး "

" ပြီးလေ မမ "

" မမက လိုးပြီး အတူတူပြီးချင်တာ"

" အာ့ဆိုလည်း မောင်လေး လီးစုပ်ပေးအုံးလေ"

" အေး ပါ မမ လည်း စုပ်ချင်နေတာ"

မင်းသူ လီးကို မမမျက်နှာရှေ့ထိုးပေးလိုက်တယ်။ မျက်နှာရှေ့ လီးတယမ်းယမ်းဖြစ်လာတော့ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မင်းသူလီးကိုဖမ်းကိုင်ပြီး ဂွင်းသုံးလေးချက် တိုက်ပေးလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေထွက်လာတော့မှ ဒေါ်စမ်းမော်ပါးစပ်ထဲ လီးကိုငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ်။

" ပြွတ် ပြွတ်"

" အားးးးရှီးးးရီးးကောင်းလိုက်တာမမရာ၊ လီးထိပ်လေးလျှာနှင့်ထိုးပေး"

" အေး..မောင်လေး"

ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မင်းသူပြောသမျှနာခံကာ လီးအပေါ်လျှာနှင့်ထိုးမွှေပေးလိုက်တယ်။

" ပလပ် ပလပ်"

" အားးးအိုးးးဟူးးးရှီးရှီးအားးးးးးအားး ကောင်းလိုက်တာဗျာ''

မင်းသူပြီးသွားမှာတောင်စိုးရိမ်သွားတယ်။

" မောင်လေး ရပြီလား "

" ရပြီ မမ"

" လုပ်တော့မလား"

" လုပ်တော့မယ်..မမ"

" အင်းလုပ် "

ဒေါ်စမ်းမော်အိပ်ရာပေါ်လှချပြီး အလိုးခံရန်စောင့်စဉ်

" မမ..ခါးအောက်ခံလိုက်မယ်"

" အင်းခံလေ"

ဒေါ်စမ်းမော်ခါးကိုကြွပေးလိုက်တယ်။ မင်းသူလည်း မမ ခါးအောက်ခေါင်းအုံးခံပြီး ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ဝင်ကာ အစေ့နေရာကို တချက်နှစ်ချက်ခန့်ချော်ထိုးလိုက်တယ်။

" အားလားးလားး မောင်လေး ...အိုး လိုးပါတော့"

မင်းသူ မမအဖုတ်ထဲလီးကို တဖြေးဖြေးထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း မိမိအဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာကိုကြည့်ရင်း စိတ်တအားကြွလာတယ်။

" ဗျစ် ဗြိ ဗျိ"

" အားးမောင်လေး အခုမှအားရပါးရ ရှိလိုက်တာကွာ"

" ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ်"

" အားအိုးးအင်းဟင်းးဟင်း"

ဒေါ်စမ်းမော် အားရပါးရညည်းညူပြီး အော်လိုက်တယ်။ မင်းသူလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်လိုးရပြီမို့ ဆောင့်သွင်းပြီးလိုးပေးလိုက်ရာ

" ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း"

" အား..အို..းးအင်း...ဟင်းးဟင်း ကောင်းတယ်..အားလိုးလိုး....မြန်မြန်လေးလိုး"

စောက်ဖုတ်ထဲမှာအမြှပ် တစီစီထနေပြီ။

" ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း"

" အားအိုးးအင်းဟင်းးဟင်း ကောင်းတယ်"

အားကောင်းမောင်းသန်မင်းသူလိုးချက်က ဒေါ်စမ်းမော်ကြာကြာမနေနိုင်တော့ဘူး။

" အားဟားးဟားးမောင်လေးမမပြီးတော့မယ် ပြီး တော့ မယ် အားးး"

" မမပြီးပေမယ့်..မောင်လေးမပြီးသေးဘူး မမ"

" အေး ပါ မင်းပြီးအောင်လုပ်"

" ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း''

" အားဟားးဟားးရှီး ရှီးရှီးမောင်လေးမမပြီးပြီ ပြီးပြီ အား ရှီးရှီး..အား".

ဒေါ်စမ်းမော်ပြီးသွားပြီဆိုတော့ မင်းသူလီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး

" မမ ကုန်းပေးအုံး "

" အင်း ကုန်းပေးမယ်"

ဒေါ်စမ်းမော် လူးလဲထကာ ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ မင်းသူလည်း ဒေါ်စမ်းမော်နောက်ကနေပြီး လီးကိုထည့်လိုက်တယ်။

" ပြွတ် "

" အိုး အားရှီးကောင်းတယ်...မောင်လေး "

" ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း"

" အားအိုးးအင်းဟင်းးဟင်း ကောင်းတယ်''

နောက်ကနေ ဒူးကွေးပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ခါးကိုင်ဆွဲပြီး လိုးပေးလိုက်ရာ ဒေါ်စမ်းမော်လည်း အော်ညည်းရင်း ဒုတိယအကြိမ်ပြီးဆုံးဖို ဖြစ်လာပြန်တယ်။

" ဗျစ် ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်း"

" အားဟားးဟားး မောင်လေးမမ ပြီးတော့မယ်"

မင်းသူလည်း ပြီးချင်လာပြီမို့ စိတ်မထိန်းတော့ပဲ သုတ်ကို အဖုတ်ထဲပန်းထည့်လိုက်ပြီး ဒေါ်စမ်းမော်ကို ရှေ့သို့တွန်းလှဲကာ လီးကို အဖုတ်ထဲစိမ်ရင်း ဒေါ်စမ်းမော်အပေါ် မှောက်ချလိုက်တော့တယ်။ အဖုတ်ထဲ သွင်းပြီး ဇိမ်ခံနေသောမင်းသူကို

" ကိုယ်တော်လေး ဇိမ်ခံမနေနဲ့တော့ မမ လေးနေပြီ"

" ဟုတ်ကဲ့ မမ"

မင်းသူလည်း မမဘေးလှဲချလိုက်ပြီး မမကိုဆွဲ ဖက်ကာ အနမ်းလေးတပွင့်ပေးရင်

" မမ ကောင်းလား"

" အရမ်းကောင်းတယ် မောင်လေးရယ်"

မောပန်းနေကြတဲ့နှစ်ယောက်သား အဝတ်မဝတ်နိုင်ပဲ ဖက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

........................................................................................................

ဦးအောင်မောင်းရွာပြန်သွားတော့ ရွာက ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းကို သွားရောက်ပြီး ကန်တော့လိုက်တယ်။

" ဒကာကြီး အောင်မောင်း မင်းလည်း ပျောက်သွားလိုက်တာ အခုမှပဲ ရွာပြန်လာတော့တယ်"

" တင်ပါ့ ဘုရား"

" အေး ဒကာကြီးလည်း အသက်အရွယ် ရလာပြီပဲ...တရားရောအားထုတ်ဖြစ်လား"

" မထုတ်ဖြစ်ပါဘူး ဘုရား"

" အေးကွယ် သေရင်ကိုယ့်နောက်ပါမှာ ဒါနနှင့်သီလပဲ မဟုတ်လား"

" တင်ပါ့ ဘုရား"

" အေး ကွယ် တဏှာလောဘနောက်ပဲ လိုက်နေရင် ဘယ်လူဖြစ်ရကျိုးနပ်ပါ့မလဲ ကွယ်"

" တင်ပါ့ ဘုရား"

" အေး ဒီမှ ာတရားစခန်းဖွင့်ထားတယ် ...အချိန်ရရင် တရားအားထုတ်သွား"

" တင်ပါ့..ဘုရား"

ဦးအောင်မောင်း စဉ်းစားကြည့်တယ်။ ကျန်းမာရေးကြောင့် စီးပွားရေးတောင် မလုပ်နိုင်တော့ဘူး။ တဏှာရာဂရော မလုပ်ဖြစ်တာ ကြာလှပြီ။ နောက်ဆံတင်းစရာ သားသမီးကလည်း မရှိဘူး။ မိန်းမအပေါ် မှာလည်း ကျန်းမာရေးကြောင့် လင်မယားလို မနေဖြစ်ပဲ မောင်နှမလိုပဲ နေဖြစ်တယ်။ တဏှာကုန်လို့လား။ မဟုတ်ဘူး ကျန်းမာရေးကြောင့်သာဖြစ်တယ်။ အခုအသက်လည်း ကြာကြာနေနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒီတော့ ငါအချိန်ရတုန်း တရားအားထုတ်မယ်ဆိုပြီး တရားအားထုတ်ခဲ့တယ်။ တရားအသိလေး ရင်ဝယ်မှတ်ပြီး ရန်ကုန်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်။

ရန်ကုန်မှာတော့ မင်းသူနဲ့ဒေါ်စမ်းမော်ကတော့ တဏှာကြောမှာ မြောနေရာက ဦးအောင်မောင်းရောက်လာလို့ အရှိန်သတ်လိုက်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း စားနေကြအရာမစားရရင် နေမထိထိုင် မသာဖြစ်တော့ ခိုးပြီးစားရာက ဦးအောင်မောင်း ရိပ်မိသွားတော့တယ်။ တနေ့တော့ မင်းသူမရှိချိန်မှာ

" စမ်းမော်"

" ရှင် ကိုကြီး"

" အင်းးးငါ နင်နဲ့မင်းသူကို ရိပ်မိတယ်"

" ရှင်..ကိုကြီး"

" အေး ငါသိတယ်.. ငါကမွေးစားရအောင်..ခေါ်တာ နင်က အမှန်အကန်..မွေးစားလိုက်တာပေါ့"

" ကိုကြီး ကျမကို.ခွင့်လွှတ်ပါ"

" အေးပါ ငါ့မှာတရားရှိပါတယ်... ငါ့ကိုယ်စား ငါ့တူ..လုပ်ပေးတယ်လို့ပဲ မှတ်ပါတယ်"

" ရှင် ကိုကြီး'"

" အေး..ဟုတ်တယ်လေ ..ဒီကိစ္စကငါက လူတွေဖွင့်ပြောရင် ငါကိုယ့်ပေါင် ကိုယ်လှန်ထောင်းသလိုပဲ..ဖြစ်မှာ အိုကြီးအိုမရောက်မှ ငါက..တရားစွဲရင် နင်ထောင်ကျမယ်.. နင်ထောင်ကျရင် ငါ့ကိုပြုစုမယ့်သူ မရှိတော့ဘူး"

" ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး တရားတော့ မစွဲပါနှင့်ရှင်"

" အေး..တရားလည်းမစွဲဘူး ...နင်လည်း ငါ့ကို အကိုကြီးတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီ..းပြုစုပါ"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ..ကိုကြီး"

" အေး..တစ်ခုတော့ပြောမယ် လူသိအောင်တော့ မနေကြနဲ့..ဒီနေ့ကစပြီး နင်နဲ့ငါ..ခွဲအိပ်မယ်.. ငါလည်း တရားအားထုတ်မယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ..ကိုကြီး"

" တစ်ခုပြောမယ် မင်းသူက..ငယ်သေးတယ်..နောက်ကျရင်. ပြသနာ..မတက်စေနှင့် ငါ..ပြောတာလည်း ..သူမသိပါစေနှင့်"

".ဟုတ်ကဲ့ပါ..ကိုကြီး"

ဦးအောင်မောင်းလည်း ထိုနေ့ကစပြီး တရားလေးမှတ်ပြီး အေးချမ်းစွာနေတော့တယ်။ တဏှာရာဂ.အဆုံးမသတ်နိုင်တဲ့ ဒေါ်စမ်းမော်ကတော့ ဦးအောင်မောင်းကိုယ်စား.မင်းသူနဲ့ပဲ.... တဏှာတောမှာ ပျော်နေကြတော့တယ်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။



ကျားရဲရာ ကြမ္မာမယိုးသာ အပိုင်း ( ၄ )

ကျားရဲရာ ကြမ္မာမယိုးသာ အပိုင်း ( ၄ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - နရသူ

စိုးယုမော်က …

"ရှင်တို့ ဆက်လုပ်ကြဦးမယ်မဟုတ်လား ကျွန်မမှာ သိမ်းထားတာတွေရှိပါတယ် အခန်းထဲမှာပဲ သောက်စားရင်း စကားပြောကြတာပေါ့ "

"အိုကေ သွားကြမယ် "

စိုးယုမော် သုံးယောက်စလုံးကို ချည်ပြီးတုပ်ပြီး သူမအခန်းထဲကို ခေါ်သွင်းလာခဲ့လေသည်။ ယမကာသမား ဆိုတာမျိုးက သူတို့အကြိုက်သာရမည်ဆိုလျှင် ကမ္ဘာ့အပြင်ဖက်ကို ခေါ်လည်း မလွဲမသွေ လိုက်ပါမည်ပဲ ဖြစ်သည်။ မိန်းမနှင့်အရက်ဆိုတာက အပျော်အပါးကို မက်မက်စက်စက် ခုံမင်နှစ်သက်လေ့ရှိသည့် ယောက်ျားတော်တော်များများ၏ သည်းခြေကြိုက်ပစ္စည်းတွေပင်ဖြစ်သည်ပဲ မဟုတ်လား။

လေးယောက်သား အတူတကွ သောက်ကြစားကြရင်း စိုးယုမော်က သူမကိုယ်ပေါ်မှ အကျၤ ီကို တစ်လွှာချင်း ချွတ်ချလိုက်လေသည်။

.........................................................................................................

စုစုမြတ်အိပ်ခန်းထဲမှာ ခင်သန်းဦးနှင့် စုစုမြတ်တို့နှစ်ယောက် အဝတ်ဗလာ လုံးတီးကိုယ်ခန္ဓာဖြင့် အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်၏ အလိုကို ဆုံးခန်းတိုင် လိုက်လျောပေးနေရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို အရှိအတိုင်းမြင်တွေ့ချင်သည်ဆို၍ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အပြန်အလှန် အဝတ်အစားများ ကူချွတ်ပေးကြရပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို အချင်းချင်းစောက်ပတ်ပွတ်ခိုင်း၍ သူတို့က အေးအေးလူလူပင် ပွဲကြည့်ပရိသတ်များလုပ်ကာ ပုဆိုးအောက်မှ လီးတပြင်ပြင်နှင့် နှစ်ယောက်သား မျက်စိအရသာခံ၍ နေကြပေသည်။

စုစုမြတ်က အတော်ကို ထန်လွန်းသည်။

ခင်သန်းဦးကို သဏ္ဍာန်လုပ်သရုပ်တူအောင်ပဲ လုပ်နေလေသလား သူကိုယ်တိုင် စိတ်ပါလွန်းနေ၍ပဲလားတော့ မသိပေ။ နှုတ်ခမ်းချင်းအပြန်အလှန်စုပ်၍ နို့သီးတွေစို့လိုက် ဖင်ကိုင်လိုက်လုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်ကို ခင်သန်းဦးလက်နှင့် ကျကျနန နှိုက်ကိုင်စေကာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ခင်သန်းဦးပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို အရည်တွေ ရွှဲရွှဲနစ်နစ်ဖြစ်လာသည့်တိုင်အောင် လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းပူး၍ အားမနာစတမ်းပင် ထိုးနှိုက်ဆွနှူးပေးနေလေသည်။

"အ … မ … မမ ယား ယားတယ် ဟင့် …ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ "

"မမ အရမ်းထ နေပြီ ညီမရယ် … မင်းနဲ့မမ ခုမှတွေ့ကြတာ စောက်ပတ်ကိုလည်း ကိုင်ချင်တယ် ယက်လည်းယက်ပေးချင်တယ် "

"ယက်ချင်ရင် နောက်မှ အေးဆေးယက်ပါ မမရဲ့ ဟိုမှာ သူတို့ကြည့်နေတာ ရှက်စရာကြီး "

"မရှက်ပါနဲ့ ကလေးရယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

စုစုမြတ် ပွဲကြမ်းနေသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း ဒီအတိုင်းငြိမ်ခံနေလို့မရတော့။ သူကြမ်းသလို ပြန်ကြမ်း ပေးလိုက်ရသည်။ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်ကိုင်လိုက်ပွတ်လိုက် နို့သီးချင်းဖိလှိမ့်ပွတ်ချေကာ ဖျစ်လိုက်နယ်လိုက် စောက်ပတ်ချင်း လင်ကွင်းရိုက်််လိုက်ဖြင့် ဟို နှစ်ယောက်ကလည်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် ထိုင်ကြည့်နေရာက ကြာကြာစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ကုတင်ပေါ်ကို လိုက်တက်လာကြပြီး မိန်းကလေး နှစ်ယောက်စလုံးကို ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုလာကြသည်။ တစ်ယောက်က ဖင်ကိုင် တစ်ယောက်က နို့ကိုင်နှင့် အပြတ် သောင်းကျန်းလာကြလေသည်။

အသားမည်းမည်း ဗလကောင်းကောင်းနှင့် တစ်ယောက်က ခင်သန်းဦးကိုယ်လုံးကလေးကို ပွေ့ချီလိုက်ပြီး နဘေးတစ်ဖက်ကို လှိမ့်ထွက်လာသည်။

"အိုး ကျွတ်ကျွတ် နာ တယ် ဦးကလဲ ဟင့် "

ခင်သန်းဦး နွဲ့တတ်လာသည်။ သူက ခင်သန်းဦး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဆွဲဖြဲပြီး ပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်မို့မို့ကလေးကို အသေအချာကိုင်ကြည့်ဖြဲကြည့်သည်။ အစိကလေးကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ပွတ်ချေပေးလေရာ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက တဏှာရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာရလေသည်။

"လှရဲ့လားဟင် ဒီလောက်ကြည့်နေတာ "

"လှတယ် လိုးတောင် လိုးချင်လာပြီ "

"ဦး လီးတောင်ပြီလား "

သူက ပုဆိုးကို ချွတ်လှန်ပြလိုက်သည်။ လီးကြီးက မဲမဲသဲသဲ ဒစ်လုံးကြီးအပြဲသားနှင့် မားမားကြီးဖြစ်ကာ မတ်တောင်နေလေသည်။ လီးက ရိုးရိုးလီးမဟုတ်ဘဲ ဂေါ်လီသုံးလေးလုံး နှစ်မြှုပ်ထည့်သွင်းထားသည့် ဂေါ်လီလီးပဲဖြစ်သည်။ လီးကိုယ်ထည်တုတ်ထွားသလောက် ဂေါ်လီလုံးသုံးလုံးလောက်က ပြူးပြူးကြီးဖြစ်နေပေရာ ခင်သန်းဦး လီးကိုကိုင်ကြည့်ရင်း ကျောချမ်းသွားမိပါသည်။

သူမလက်ကလေးဖြင့် လီးကို ဆွဲဆောင့်ကာ ဆွကစားပေးသည်။

"လီးစုပ်ပေးရမလား "

"ကောင်းသားပဲ စုပ်ပေးလေ "

ခင်သန်းဦး လီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်ချိန်မှာ သူကလည်း စောက်ပတ်ကို နှိုက်ကိုင်ပေးနေသည်။ သူမပါးစပ်ထဲက လီးက ပိုကြီးလာသလိုထင်ရသည်။ တစ်ဖက်မှာလည်း စုစုမြတ်တစ်ယောက် သူ့လူ လီးကို အားပါးတရကြီးစုပ်၍ အပြတ်ကိုပြုစုပေးနေပြီဖြစ်သည်။

ခင်သန်းဦး ပက်လက်အိပ်ချရင်း ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်ကားပေးလိုက်သည်။ ဂေါ်လီလီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ချက်တည်း ကျွံဝင်လာပြီး သားအိမ်ကိုပင် ဒုတ်ကနဲဝင်ရောက်ဆောင့်လိုးမိသွားသည်။

"ဗြွတ် ဇွပ် ဖွပ် ပွပ် ဘုတ် ဖွပ် … ဗလပ် ဗွပ် "

"အင့် အိ အိ အား ဆောင့်ဆောင့်လေ အင့် ဟင့် ဟင့် အ ကောင်း ကောင်းတယ် ဟင်း လိုး အားရပါးရ လိုးစမ်းပါ လီးကြီးက အထဲမှာ အ အ မွှေ မွှေပေးနေတာ ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် "

"နင့်စောက်ပတ်ကလေးက ကြပ်ထုပ်နေတာပဲ လိုးလို့ ကောင်းတယ် စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ဆွဲဖြဲထားလိုက် ဒါမှ လီးအဝင် ပိုကောင်းပြီး ဇိမ်ရှိမှာ "

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဖြဲ …ပေး ထား ပါတယ် ဆောင့် တအား လိုး ကြမ်းကြမ်းလိုးတာ ကျွန်မကြိုက်တယ် "

ခင်သန်းဦးလည်း ထန်နေပြီမို့ သူ့ကို အကြမ်းပတမ်းလိုးခိုင်းပြီး အောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို ကော့ကာကြွကာ ထိုးပေးလိုက်လေသည်။ သူလည်း ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် အသည်းအသန်ပင် တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ် အသံထွက်အောင် လိုးနေပေတော့သည်။

တစ်ချီမပြီးခင် ပုံစံပြောင်းသည့်အနေနှင့် ခင်သန်းဦးဖင်ကုန်းပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဖင်အနောက်ကနေ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်သွင်း၍ စောက်ပတ်ကို အကွဲကွဲအပြဲပြဲဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ မချိအောင်ဝေဒနာခံစားရပြီး အပြီးလည်းမြန်သွားရပါသည်။ သူတစ်ချီအပြီးမှာ ခင်သန်းဦးလည်း နှစ်ချီတိုင်တိုင်စောက်ရည်ထွက်ကာ ပြီးလိုက်ရသည်။ အားမရသေးလို့ဆိုပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်းလုပ်ကာ စောက်ပတ်နှင့်လီးကို အပြန်အလှန် စုပ်ပေးယက်ပေးနေကြသည်။ ခင်သန်းဦးသူ့အပေါ်ကနေ သူ့မျက်နှာပေါ် ကျကျနန ဖင်ကြီးခွထိုင်၍ လီးကိုကုန်းစုပ်ပေးသည်။ သူကလည်း အောက်ကနေပြီး လီးအစုပ်ခံရင်း ခင်သန်းဦး စောက်ပတ်ကို အပီအပြင်ဘာဂျာကိုင်ပေးသည်။

သူ့လီးအပြတ်တောင်လာသလို သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးမှာလည်း စောက်ရည်များဖြင့် ပေပွကာ မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင် ဖြစ်လာရတော့သည်။

"လိုးကြစို့ ဦးရယ် ကျွန်မစောက်ပတ် သိပ်ရွနေပြီ "

"နင် တက်လိုးပေး ပြီးမှ ငါတစ်လှည့် လိုးမယ် "

"ရတယ် ကြိုက်သလိုလုပ် "

ဆိုပြီး ခင်သန်းဦး သူ့ကို အပေါ်တက်ဆောင့်ပေးသည်။ အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလို လုပ်ကာ လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲတစ်ဆုံးဖိသွင်းပြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးချပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမဆောင့်ချက်က ထိထိမိမိရှိတာကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး အကောင်းလွန်နေကြလေသည်။ နာရီဝက်လောက် ဖိထိုင်ဆောင့်လိုးရင်း သူမစောက်ရည်ပန်းထွက်လာချိန်မှာ သူကတစ်လှည့် သူမကို ပက်လက်လှဲအိပ်ခိုင်းရင်း ပေါင်ကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်၍ ခင်သန်းဦးဖင်သားအိအိကို အောက်ပင့်မ ပြီး တစ်ချက်ချင်း လီးသွင်းလိုးပေးသည်။ ဒုတိယအချီက ပိုကြာသွားပြီး ခင်သန်းဦး လေးချီလောက်ပြီးသည်။

စုစုမြတ်ကို လိုးနေသူက သူမကိုလူချင်းချိန်းပြီး လိုးပြန်သည်။ စုစုမြတ်လည်း ဂေါ်လီလီးနှင့်လိုးခွင့်ရလိုက်တာမို့ အတော်ကလေး အူမြူးသွားဟန်တူပါသည်။ ပက်ပက်စက်စက်ပင် တစ်ပြန်စီ အပေါ်နှင့်အောက် အပြိုင်အဆိုင် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ကြလေသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း ဒီတစ်ယောက်အလှည့်ကျတော့ စောက်ပတ်နည်းနည်း ကျိန်းသလိုရှိတာမို့ သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လီးသွင်းပြီး လိုးခိုင်းလိုက်ရသည်။ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို သူသန်ရာ တစ်လှည့်စီ လိုးစေလိုက်သည်။

နောက်ဆုံးအချီမှာ စုစုမြတ်ကို သူတို့နှစ်ယောက်ညှပ်ပြီး စောက်ပတ်ရောဖင်ရော ပြိုင်တူလိုးသွင်းပေးမှုကို ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် ရင်တမမနှင့်ထိုင်ကြည့်နေရသည်။ စုစုမြတ်လည်း ဟိုတစ်ယောက်ကို မမှုပေမယ့် ဂေါ်လီလီးနှင့်ပုဂ္ဂိုလ်က သူမဖင်ကို အားရပါးရ သူ့လီးကြီးနှင့်မညှာမတာလိုးနေတာကို တအီးအီးတအားအား အော်ညည်းရင်း အလူးအလှိမ့် ခံစားနေရပေသည်။

စုစုမြတ်ပြီးရင် သူမအလှည့်ပင် ဖြစ်လိမ့်မည်။

လီးတန်းလန်းနှင့်သူမဆီ တိုးကပ်လာကြသော သူတို့နှစ်ယောက်ကို ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် အဆင်သင့်ပင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။ ဂေါ်လီလီးနှင့်လူက သူမဖင်ကို စလိုးသည်။ လီးကတော်ရုံနှင့်မဝင်၍ စုစုမြတ်က အုန်းဆီပုလင်းယူပြီး သူမဖင်နှင့်သူ့လီးပေါ်ကိုပါ နှစ်ခုလုံး စိုရွှဲသွားအောင် လောင်းထည့်ပေးလိုက်ရသေးသည်။ ပြီးတော့ နောက်တစ်ယောက် … ။

တစ်ချီပြီး နောက်တစ်ချီ … ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးရင်း စုစုမြတ်ကပါ သူမကိုဝိုင်းကူ၍ မိန်းကလေး နှစ်ယောက်စလုံး ကုန်းထောင်ပေးထားသော ဖင်ပေါက်နှစ်ပေါက်ထဲကို လီးဝင်သံ တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ် အသံထွက်အောင်ပင် လီးနှစ်ချောင်းအလဲအလှယ်ပြု၍ အားပါးတရ ရေကုန်ရေခမ်း လိုးပစ်လိုက်ကြပါသည်။ တစ်ချောင်းဝင် တစ်ချောင်းထွက် အဆက်မပြတ် လိုးသွင်းပေးနေကြသော လီးနှစ်ချောင်းကို ဘယ်သူဘယ်ဝါ၏ လီးလဲ ဆိုတာကိုတောင် သူမတို့နှစ်ယောက် မမှတ်မိနိုင်ကြတော့ချေ။ သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ဖင်ရောစောက်ပတ်ပါ ပူကျိန်းသွားသည်အထိ အလိုးခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား ဝက်ဝက်ကွဲလိုးပြီးချိန်မှာ စုစုမြတ်ရော ခင်သန်းဦးပါ ကုတင်ပေါ်ကနေ မလှုပ်နိုင်အောင်ပဲ ဖြစ်ရလေတော့၏။ အားအင်အတော်ကလေး ကုန်ခမ်းသွားကြပြီမို့ သူတို့ လေးယောက် အတွဲနှစ်တွဲစလုံး ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် လဲလျောင်းရင်း အနားယူနေကြပါသည်။

ဒီအချိန်မှာ …

စိုးယုမော်အခန်းထဲကို ဝင်လာပြီး ခင်သန်းဦးကိုလာခေါ်သည်။

ခင်သန်းဦးလည်း ကိစ္စတော့ ပေါ်ပြန်ပြီလို့တွေးရင်း သူမအနောက်ကနေ ခပ်ကုပ်ကုပ်ကလေး လိုက်ပါလာခဲ့ရသည်။

အခန်းထဲရောက်တော့ အခြေအနေမှန်ကို သိလိုက်ရသည်။ သူတို့သုံးယောက်စလုံးကို စိုးယုမော် တစ်ယောက်တည်းက ထိန်းထားခြင်းဖြစ်ကြောင်း သူမကောင်းစွာ ရိပ်စားမိလိုက်ပါသည်။ ခင်သန်းဦး မမစိုးကို အသနားပိုသွားမိသည်။

"အမူးလွန်နေကြပြီထင်တယ် "

"အမယ်လေး လူကသာမူးတာ ဟိုဟာတော့ မမူးဘူး ညီမရေ "

ကိုယ်တိုင်ခံလိုက်ရသူမို့ စိုးယုမော် ခပ်ညည်းညည်းကလေး ပြောလိုက်ပါသည်။ သူမအပြောမှန်ကန်ကြောင်းကို ခင်သန်းဦး မကြာခင်မှာပဲ သိလိုက်ရသည်။ တစ်ညလုံး ကုန်းအလိုးခံခဲ့သမျှ ဒီအခန်းထဲရောက်မှပဲ မျက်ဖြူဆိုက်ရလေတော့သည်။

မမစိုးယုမော်က သူမကို အားလုံးနှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပြီး တစ်ယောက်စီ၏လီးကို စုပ်ခိုင်းသည်။ သူတို့သုံးယောက်လီးတွေကလည်း စံမှီသည့် လီးများပင်ဖြစ်သည်။ ခင်သန်းဦးလည်း စိတ်ပါလက်ပါပင် စုပ်ပေးရာ စိုးယုမော်၏ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အသေအလဲလိုးခဲ့ကြသော လီးသုံးချောင်းက ပြန်လည်အားပြည့်ကာ တောင်မတ်လာကြပြန်သည်။

ခင်သန်းဦးရော စိုးယုမော်ပါ သူတို့သုံးယောက်အလိုကျ ပက်လက် ခွေးကုန်း တစ်တီတူး ပုစွန်ထုပ်ကွေး ကျားရေသောက် နည်းလမ်းစုံလင်စွာဖြင့် အလိုးခံကြသည်။ တစ်ချီလိုးလိုက် လီးပြန်စုပ်ပေးလိုက် ပြန်ပြီး ဖင်ဖြဲအလိုးခံလိုက်နှင့် သုံးယောက်သား ပတ်လည်ရိုက်လိုးပြီး ခင်သန်းဦးတို့နှစ်ယောက်လည်း တဏှာဇောအကြွကြီးကြွလျှက် မမောမပန်းနိုင်အောင် ကုန်းရုန်းအလိုးခံနေကြလေသည်။ စိုးယုမော်လည်း စောက်ပတ်တော်တော်ကျိန်းနေလေပြီ။ ကုတင်ပေါ်မှာ သူမနှင့်ဆက်ဆံနေသည့်တစ်ယောက်ကို သူမစောက်ပတ်အားမလိုးစေဘဲ ဖင်ကိုသာ လိုးခိုင်းလိုက်ရတော့သည်။

ခင်သန်းဦးကိုမူ ကျန်နှစ်ယောက်နှင့် လွှတ်ပေးထားလိုက်ပြီး ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ရှေ့နောက်နှစ်ယောက်ညှပ်၍ လိုးစေလိုက်သည်။ ခင်သန်းဦးလည်း သူမတစ်ယောက်တည်း ကော့ပျံနေအောင် အလိုးခံနေရလေသည်။

အထူးသဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကိုလိုးသည့် လီးရော ဖင်စအိုကိုလိုးသည့်လီးပါ စံချိန်မီလီးကြီးတွေဖြစ်ရာ တစ်ချောင်းဝင်တစ်ချောင်းထွက် လိုးပေးနေသော လီးနှစ်ချောင်း၏ဒဏ်ကို အသည်းအသန်ခံစားနေရလေသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ချီပြီးတော့မှပင် သူမလည်း အသက်ကောင်းကောင်း ရှူနိုင်ရတော့သည်။

သူတို့သုံးယောက်စလုံးက ဇွဲတော်တော်ကြီးသည်ဟု ဆိုရမည်။

တစ်ညလုံး အရုဏ်တက်ချိန်အထိ လိုးပြီး စုစုမြတ်အခန်းထဲက ဖောက်သည်တွေက မနက်ပိုင်း ပြန်သွားကြပေမယ့် သူတို့ကမပြန်ကြသေးဘဲ အမျိုးသမီးသုံးယောက်ကို တစ်လှည့်စီ ထင်တိုင်းကြဲလိုက် ကြသေးသည်။ ငွေလည်း အလုံအလောက် ပေးသွားကြပါသည်။ သူတို့ ပြန်သွားပြီးနောက်မှ စိုးယုမော်က စုစုမြတ်နှင့်ခင်သန်းဦးတို့ နှစ်ဦးကို အခကြေးငွေများ ဝေစုခွဲပေးသည်။ နောက်ထပ် ဖောက်သည်တွေနှင့်လည်း ဆက်လက်ပျော်ပါးစေပါသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း ပေါက်သည့်နဖူး မထူးတော့ ဟုတွေးပြီး ကိုယ့်စိတ်ကိုကိုယ် လွှတ်ပေးလိုက်မိပေသည်။

ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် နှစ်ရက်နှင့်နှစ်ညတိတိ စိုးယုမော်အိမ်မှာနေပြီး လာသမျှဧည့်သည်ကို လက်ခံတွေ့ဆုံကာ ငွေရေးကြေရေးအရလည်း တွက်ခြေတော်တော်ကိုက်သွားခဲ့သည်။

သုံးရက်မြောက်နေ့ကျမှ ဦးစိန်မြင့်အိမ်ကို ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသည်။

မထင်မှတ်ဘဲ မိခင်ဖြစ်သူ မအေးမိကိုပါ တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် အတော်ကလေး အံ့အားသင့်သွားမိသည်။ အမေများ သူမအကြောင်းကြားသိ၍ လိုက်လာလေသလား ဟုပင် တွေးပူမိသွားရသည်။

"နင့်အမေကို ငါ မနေ့ညကတည်းက ခေါ်ထားလိုက်တာ အကျိုးအကြောင်းလည်း ရှင်းပြထားတယ် "

ဦးစိန်မြင့်က ပြောသည်။ မအေးမိကလည်း သမီးဖြစ်သူကို လက်ဆွဲ၍ အခန်းထဲခေါ်သွင်းလာခဲ့ပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ် စပ်စုမေးမြန်းနေပေသည်။ ခင်သန်းဦးက အဖြစ်မှန်ကို မပြောရဲပေမယ့် အခြားယောက်ျား တစ်ယောက်နှစ်ယောက်နှင့် အိပ်တာလောက်ကိုတော့ အမေ့ကို ပြန်ပြောပြရှာသည်။

"တို့ သားအမိတွေလည်း ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကုန်ပြီလဲ မသိဘူး"

မအေးမိက ခပ်ညည်းညည်းပြောသည်။ မည်သူမပြုမိမိမှု လို့ပင် ဆိုရချေမည်။ တရားခံဘယ်သူလဲ ဆိုတာ မေးနေစရာပင် မလိုပါ။ သူမကိုယ်တိုင်သာပဲ ဖြစ်သည်။

ယခုဖြစ်ရပ်မှာ သမီးရော အမေရော နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ ခွေးဇာတ်လုံးလုံးခင်းရသည့် အဖြစ်ပါပေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဟူမူ ကိုစိန်မြင့်အနေနှင့် သူမကို အိမ်ကနေ ခေါ်ထုတ်လာခဲ့သောညမှာပင် သူ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ကို ပြုစုပေးပါဆိုပြီး မအေးမိကို သူစိမ်းတစ်ယောက်လက်ထဲ ဝကွက်အပ်နှံခဲ့လေသည်။ ထိုသူနှင့်သူမ ညတစ်ဝက်ကျိုးသည်အထိ ကိုစိန်မြင့်အိပ်ခန်းထဲမှာ အချိန်ဖြုန်းခဲ့ရပြီး ည ၁၁ နာရီလောက်ကျတော့ အရက်ကိုရေချိန်လွန်အောင် သောက်ထားသည့်အရှိန်နှင့် ကိုစိန်မြင့်ကိုယ်တိုင် အခန်းထဲကို ရောက်ရှိလာကာ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်တစ်လှည့်ဆိုသလို သူမကို စောက်ပတ်လိုးလိုက် ဖင်ချလိုက်နှင့် ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက်ပါ ရရာ အကုန်တွယ်စီးပစ်လိုက်ကြသည်။ မအေးမိအဖို့ ငရဲကျနေသလားဟုပင် အောက်မေ့ရပေသည်။ နောက်တစ်နေ့ကျတော့ စိန်မြင့်က သူမကို ငွေနှင့်ချော့သည်။

"ကျွန်မ ဘဝကို ဖျက်ဆီးလိုက်တာလား အစ်ကိုကြီးရယ် အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်တည်း မောင်ပိုင်စီးပြီး လိုးရင် ဖြေသာနိုင်ပါတယ် ခုတော့ …ကျွန်မအဖို့ ဖာသည်နဲ့တောင် မခြားတော့ဘူး …သမီးကိုလည်း စုစုမြတ်နဲ့ထည့်လိုက်တာ ဟိုဟာ လုပ်ခိုင်းလိုက်တာပဲ မဟုတ်လား "

"အေးမိကလဲ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးလျှောက်တွေးမနေနဲ့ ငါ နင်တို့ဘဝကောင်းဖို့ ရပေါက်ရလမ်းချောင်ဖို့ ဒီလို စီစဉ်ပေးရတာပါ … နောင် အသားကျသွားတော့မှ ငါ့ကို ကျေးဇူးလာမတင်နဲ့ ငါက …နင်တို့သားအမိ ဘာပဲဖြစ်နေနေ အတူနေနိုင်တယ် ဒီကိစ္စတွေပြီးရင် နင့်ကို ငါ တရားဝင်လက်ထပ်ယူမယ် နင့် အလုပ်လည်း နင့်ဖာသာနင် ဆက်လုပ်နိုင်တယ် … ဖာခံတယ်ဆိုတာကလည်း ငါက လင်တစ်ယောက်လုံးလုပ်ပြီး နင့်ကို ခံခိုင်းတာ … ဘယ်သူဘာပြောမှာမို့လဲ ဘသူ့မှစောက်ဂရုစိုက်စရာမလိုဘူး"

ကိုစိန်မြင့်က သူမကို အထက်ပါအတိုင်း စကားအရှည်ကြီး ပြောပစ်လိုက်ပါသည်။ မအေးမိ တွေကနဲဖြစ်သွားရသည်။ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့လေသံနှင့် သူမက စိန်မြင့်ဖက်ကိုလှည့်ပြီး …

"အ အစ်ကိုကြီး …ကျ ကျွန်မကို … လက် ထပ်မယ်ဆိုတာ တကယ်… ပြောနေတာလား "

မေးလိုက်တော့ စိန်မြင့်က ခေါင်းညိတ်၍ …

"ငါ မဟုတ်ဘဲနဲ့ ပြောမလား အေးမိ တကယ် ပြောတာ နင့်ကို ငါ မဖြစ်မနေယူမှာ …ဒါမှ ငါလည်း နင့်အိမ်ကို အဝင်အထွက်ကောင်းမယ်မဟုတ်လား … အမေနဲ့သမီးနဲ့ အတူတူနေတော့ ဘယ်သူ့ကို ငါလိုးလိုး အပြင်လူ ဘယ်သူမှ ရိပ်မိစရာ မလိုတော့ဘူး "

စိန်မြင့်က အကြံပိုင်ပိုင်နှင့် သူ့အစီအစဉ်ကို ပြောပြလိုက်ရာ မအေးမိ ဘာစကားတစ်ခွန်းမျှပင် ခွန်းတုံ့မပြန်နိုင်တော့ချေ။ သူမအနေနှင့်ကလည်း ဤနည်းကသာ အသင့်တော်ဆုံးဆိုတာ တွေးမိပြီးသားပင် ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလား။

"ဘယ်လိုလဲ အေးမိ ငါ့အစီအစဉ် သဘောကျရဲ့လား "

"ကျ ကျပါတယ် အစ်ကိုကြီးရယ် ကျွန်မ ကျွန်မတော့ အစ်ကိုကြီးနဲ့နေရရင် ပြီးတာပါပဲ ဒီ့ပြင် ဘာခိုင်းခိုင်း လုပ်ပါ့မယ် "

"အေး ဒါဆိုလည်း ပြီးရော ဟိုကောင်မလေး ပြန်လာရင်လည်း ဒီကိစ္စသူမသိစေနဲ့ဦး နောက်မှ သူ့ကို တအံ့တသြပျော်စေချင်လို့ ဟဲ ဟဲ "

"ကိုကြီးက ခင်သန်းဦးလည်း ချစ်တာပဲနော် "

"ချစ်တယ် နင့်ကိုလည်းချစ် နင့်သမီးကိုလည်းချစ် မ ကိုခင်မှ ဥ ကိုလည်းခင်သတဲ့ ကြားဖူးတယ်မဟုတ်လား အေးမိရဲ့ "

"အို နှစ်ယောက်စလုံး သူ့မယားလုပ်ပြီးတော့များ …အေးမိတော့ တွေးကြည့်ရင် ရှက်စရာတွေချည်းပဲ ကိုကြီးလုပ်တာနဲ့ အရှက်တွေလည်းကုန်နေပြီ …မထူးတော့ပါဘူး ဈေးမရောင်စားဘဲ ဖာပဲခံစားရတော့မလိုပဲ ဖြစ်နေပြီ …ဟင့် ဟင့်ဟင့် "

"အေး ဒီလိုဆိုတော့လည်း နင်က ငါ့မယား ပိုပီသလာပြီ အေးမိရ ဟားဟား ဟား "

စိန်မြင့်က သဘောကျစွာဖြင့် တဟားဟားအော်ရယ်လိုက်ပါသည်။

နောက်တစ်ရက်ကျတော့လည်း စိန်မြင့်က မအေးမိကို သူ့အဖော်နှစ်ယောက်နှင့်ထည့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သမိုင်းဖက်က အိမ်တစ်အိမ်မှာ အေးမိ တစ်ညလုံးနေပြီး ပျော်တော်ဆက်လုပ်ခဲ့ရကာ ဒီမနက်ကျမှ ပြန်ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမရောက်ပြီး စိန်မြင့်နှင့်အတူ သူ့အခန်းထဲမှာ နှစ်ပါးသွားအပြီးမှာ သမီးဖြစ်သူ ခင်သန်းဦးလည်း တိုက်တိုက်ဆိုက်ဆိုင် ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခြင်းပင်။

ခုတော့လည်း သမီးနှင့်အမေနှစ်ယောက် ပြန်ဆုံတွေ့ကြပြီဖြစ်သည်။

စိန်မြင့် အိပ်ခန်းထဲ လိုက်ဝင်လာသည်။

ကုတင်ပေါ်မှာရှိနေကြသော အမေနှှင့်သမီးနှစ်ယောက်အကြား ခပ်တည်တည်နှင့်ဝင်ထိုင်ပြီး မအေးမိကိုတစ်ဖက် ခင်သန်းဦးကိုတစ်ဖက် ခါးကလေးပွေ့ဖက်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်စလုံးကို တစ်လှည့်စီ ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။

"မနက်ဖြန် ဒါမှမဟုတ် သန်ဘက်ခါလောက် နင့်သမီးခင်သန်းဦးကို ငါ့ဧည့်သည်နှစ်ယောက်နဲ့ မြဝတီမဲဆောက်ဖက်ကို ထည့်ပေးလိုက်မယ် ငါ့အလုပ်တစ်ခုလုပ်ဖို့ စီစဉ်ထားလို့ "

ဆိုပြီး ဦးစိန်မြင့်က ခင်သန်းဦးတို့သားအမိနှစ်ယောက်ကို သူ့အလုပ်အကြောင်း အရိပ်အမြွက် ပြောပြလိုက်သည်။ သူ့အနေနှင့် အရက်အတုချက်လုပ်သည့်လုပ်ငန်းကို စီးပွါးဖြစ်လုပ်ကိုင်မည်ဖြစ်၍ သူ့အဆက်အသွယ်ဆီကနေတစ်ဆင့် ပစ္စည်းနမူနာနှင့်ကုန်ကြမ်းအချို့ကို မှာယူထားပြီး လူလွှတ်ကာ သွားရောက်ယူဆောင်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း မဲဆောက်ဖက်ကို အမြဲသွားတတ်သည့် ၂၉ လမ်းထဲမှ ကုလားရာဂျစ်နှင့် အဖော်တစ်ယောက်ကို ပြောဆိုထားကြောင်း ခင်သန်းဦးအနေနှင့် လုပ်ငန်းကိစ္စ အဆင်ပြေဖို့ရန်အတွက် လမ်းခရီးတစ်လျှောက် သူတို့နှစ်ယောက် လိုအပ်တာတွေမှန်သမျှကို လိုက်ပါဖြည့်ဆီးပေးရမည်ဖြစ်ကြောင်းများ ပြောလိုက်ပါသည်။

"ငါ့ အလုပ်သာ အဆင်ပြေရင် နင်လည်း ဈေးထဲမှာ ဆိုင်ထွက်စရာမလိုတော့ဘူး "

ဟုလည်း မအေးမိကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်ပါသေးသည်။

"နင် သွားနိုင်မယ်မဟုတ်လား ခင်သန်းဦး "

မအေးမိက သမီးဖြစ်သူကို မေးလိုက်ရာ ခင်သန်းဦးက …

"ကျွန်မ ဟိုဖက်အထိ လိုက်ရမှာလား ဦး "

"မပြောနိုင်ဘူး လမ်းကြောင်းပေါ်မူတည်တယ် အစစ်အဆေးသိပ်မရှိရင် ဟိုဖက်အထိ လိုက်နိုင်တယ် လမ်းအခြေအနေသိပ်မကောင်းရင်တော့ မြဝတီက သူတို့အသိအိမ်တစ်အိမ်မှာ ခဏစောင့်တာပေါ့ "

ဦးစိန်မြင့်က သူမကို ပြန်လည် ရှင်းပြလိုက်သည်။

မအေးမိရော ခင်သန်းဦးပါ စိတ်ကူးကိုယ်စီနှင့် ရှိကြလေသည်။

စိန်မြင့်မှာ တကယ်တမ်းအားဖြင့် လူတော်လူထက်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ကြံရည်ဖန်ရည်လည်း ရှိသူတစ်ဦးပင်။ သူ့အရည်အချင်းကို မဟုတ်သည့်နေရာတွင် အသုံးချခြင်းကသာ သူ့ကို လူဆိုးလူမိုက် တစ်ယောက်အဖြစ်ကို ရာက်စေပြီး အများက အမြင်စောင်းခြင်းကိုခံရသူလည်း ဖြစ်ပေသည်။

ကုတင်ပေါ်တွင် အမေနှင့်သမီးနှစ်ယောက်စလုံးကို သူ့နဘေးမှာထားပြီး သက်တောင့်သက်သာ အနားယူရင်း မအေးမိကိုရော ခင်သန်းဦးကိုပါ သူ့လီးကို တစ်လှည့်စီစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ မအေးမိတို့ သားအမိလည်း သူ့လီးကို စိတ်ပါလက်ပါစုပ်ပေးသည်။ သူ့လီးက တဖြည်းဖြည်းတောင်မတ်လာလေရာ ခင်သန်းဦးကပင် စတင်ပြီး စိန်ုမြင့်လီးပေါ်တက်ခွထိုင်ကာ အပေါ်စီးကနေ ဦးဆောင်၍ ဆောင့်လိုးချပေးလိုက်လေသည်။ လီးကြီးက ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ဆုံးအထိ ဆောင့်ဝင်သွားသည်။

ခင်သန်းဦး လေးငါးဆယ်ချက် အဆက်မပြတ်ဖိထိုင်ချလိုက်ရင်းက သူမခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို စိန်မြင့်ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်အိပ်ချလိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်းနေကြပြန်လေသည်။ ဖင်ကြီးကိုလည်း ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်၍ တစ်ချက်ချင်း နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် လူးလှိမ့်ကြိတ်ကာ လီးကြီးကို လိုးသွင်းပေးနေသည်။ သူမဆက်ဆံဖူးခဲ့သမျှ ယောက်ျားတွေထဲမှာ ဘယ်သူနှင့်မှ မတူအောင် လီးလုံးပတ် တုတ်ခိုင်ကြီးမားလှသော စိန်မြင့်လီးကြီးကို ခင်သန်းဦးအနေနှင့် လိုး၍ပင် မဝနိုင်လောက်အောင် အတော်ကလေး လီးအရသာတွေ့နေရပေသည်။

"မောလား သမီး "

မအေးမိက သမီးဖြစ်သူအနားကပ်လာကာ မေးလိုက်ရင်း သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အနောက်ကနေ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်၍ ဖင်ပေါက်အဝကလေးကို လက်နှင့်မသိမသာကလေး ထိုးမွှေကာ ဆွပေးလိုက်ပါသည်။ ထိုသို့ နှစ်ယောက်သားလိုးနေချိန်အတွင်းဖင်ပေါက်ကို အဆွခံရခြင်းမှာ ခင်သန်းဦး၏ကာမစိတ်ကို ပို၍ထကြွလာအောင် မီးထိုးလှုံ့ဆော်ပေးသလို ဖြစ်သွားရ၍ ခင်သန်းဦး ဆောင့်ချက်ပိုသွက်သွားရပါသည်။

သားအမိနှစ်ယောက် ဦးစိန်မြင့်အရှေ့မှာ ယခုလို ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ရတာ အဆန်းမဟုတ်တော့တာမို့လည်း ခင်သန်းဦးအနေနှင့် ဒီအတွက် ရှက်ရွံ့စိတ်နည်းနည်းကလေးမှ မဖြစ်ပေါ်မိတော့ပါ။ နှစ်ယောက်စလုံး လိင်မှုကိစ္စကို တော်တော်ကလေး အသားကျနေကြပြီဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။ ခင်သန်းဦး ကိုယ်ကလေးကို အနည်းငယ် လှည့်စောင်းပြီး မအေးမိ၏ခါးလေးကို အသာပွေ့ဖက်လိုက်ရာက အမေလုပ်သူကို ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းပေးလိုက်သည်။

"မမောပါဘူး အမေရယ် … အမေလည်း ဒီဖက်ကို လာလေ"

အမေ့ကိုယ်လုံးကို အသာအယာဆွဲယူလိုက်ပြီး ဦးစိ်န်မြင့် မျက်နှာပေါ်မှာ ခွထိုင်စေလိုက်ပါသည်။ ဦးစိန်မြင့်လည်း သူမ၏ကြီးမားစွင့်ကားလှသည့် တင်ပဆုံအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ ပင့်မကို်င်ကာ စောက်ပတ်ကိုပါးစပ်နှင့်တေ့၍ ပြွတ်ကနဲ အသံထွက်အောင် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။

"အင့် အမေ့ အ အစ်ကိုကြီးရယ် အီး ဟီး "

မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိသမီးဖြစ်သူ၏ ခါးကို ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း မအေးမိကိုယ်လုံးကြီး ငိုက်ကျသွားသည်။ ဦးစိန်မြင့်က သူ့လီးကို ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ဖက်က ကော့ထိုးညှောင့်ပေးရင်း မအေးမိစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ လျှာဖြင့် တပြပ်ပြပ်ယက်ပေးနေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ သူ့လျှာနှင့်ဘာဂျာအစွမ်းက မအေးမိကဲ့သို့ လိင်ကိစ္စအတွေ့အကြုံရှိသူကိုပင် အရူးအမူးဖြစ်အောင် ပြုစားစေနိုင်စွမ်းရှိလွန်းလှပါသည်။

သားအမိနှစ်ယောက် အပေးအယူ တဖြည်းဖြည်းငြိကာ ရှက်ရွ့ံစိတ်တွေ ကုန်ခမ်းသွားကြသည်။

တစ်ယောက်နို့ကို တစ်ယောက်ကိုင်ကြသည်။ နို့စို့ပေးမိကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းလည်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နှင့် ကစ်ဆင်ဆွဲကာ သားအမိဆိုတဲ့အသိလည်း ပျောက်ရှကုန်ကြလေပြီ။ ခင်သန်ဦးလည်း သူမဖင်ကြီးကို တလှိမ့်လှိမ့်နှင့် ဦးစိန်မြင့်လီးကြီးအား တရစပ်လိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်များကို တဖြစ်ဖြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်လေသည်။ မအေးမိလည်း ဘာဂျာအမှုတ်ခံရင်း လိင်စိတ််တအားထကြွလာရသဖြင့် သမီးနေရာကို အစားဝင်ပြီး စိန်မြင့်လီးပေါ်ကို တက်ခွထိုင်ကာ တစ်လှည့် တက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါသည်။

အချက်နှစ်ဆယ်သုံးဆယ်လောက်အရောက်မှာ စိန်မြင့်လည်း ဇောကပ်လာပြီး မအေးမိကို ပုံစံပြောင်း၍ အောက်မှနေ၍ တစ်လှည့်နေစေလိုက်ကာ သူက လှေကြီးထိုးနည်းအတိုင်း မအေးမိ၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဆွဲဖြဲလျှက် အပေါ်စီးကနေ လီးသွင်းကာ ဆောင့်လိုးချလိုက်လေသည်။

"အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် အစ်ကိုကြီးရယ် ဆောင့် ဆောင့် အားရပါးရသာ ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါရှင် အ အား အင့်အင့် ဟင့် ကောင်းတယ် ထိတယ် "

"နင့်စောက်ပတ်ကို အသားကုန်သာဖြဲထား အေးမိ နင်တို့သားအမိကို လိုးရတာ ငါ့အတွက် နိဗ္ဗာန်ပဲ ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူး အေးမိရ "

"ကောင်းတယ် လိုးသာလိုး ကိုကြီး စိတ်ရှိသလောက်လိုး ခံပေးမယ် ကျွန်မကိုလိုးပြီး သမီးကို ထပ်လိုးပေးလိုက်ဦး ဒီနေ့ ကျွန်မလည်း ပျော်တယ် ကိုကြီးလီးက ဘယ်လောက်လိုးလိုး ခံလို့ မဝတဲ့လီးကြီးပဲ ကျွန်မတို့ သားအမိကို ပစ်မထားဖို့သာ အရေးကြီးတယ် အစ်ကိုကြီးရဲ့"

"ငါ ပစ်မထားပါဘူး အေးမိရယ် "

စကားလည်းပြော လိုးလည်းလိုးနှင့် အချိန်တစ်နာရီကျော်သွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူပင် စောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ကြသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း ရေချိုးခန်းမှာ တစ်ကိုယ်လုံးဆေးကြောသုတ်သင်ပြီး ပြန်ရောက်လာကာ ဦးစိန်မြင့်၏ လရည်များပေကျံနေသော လီးကြီးကို စိတ်လိုလက်ရ ထိုင်စုပ်ပေးနေပါသည်။ မအေးမိက သူမလည်း ရေဆေးသန့်စင်ဦးမည်ဆိုကာ အပြင်ပြန်ထွက်သွားသည်။

တစ်နေ့လုံး လိုးကြသောက်စားကြပြီး ညရောက်တော့ ခင်သန်းဦးလည်း တစ်စုံတစ်ခု သတိရမိတာနှင့် ဦးးစိန်မြင့်ကို …

"အငယ်မ ရောက်သေးတယ်မဟုတ်လား ခု ဘယ်ရောက်သွားလဲ "

ဆိုပြီး မေးရာ သူက …

"တစ်ညတော့ ရောက်လာတယ် ငါနဲ့တစ်ညနေပြီး အော်ဒါ ရတာနဲ့ ထွက်သွားလိုက်တာ ခုလောက်ဆို စိုးယုမော်အိမ်ပြန်ရောက်နေလောက်ပြီ "

"အမေနဲ့ မဆုံဖြစ်ကြဘူးလား "

"ဆုံတယ် သမီးရေ နင့်အငယ်မက ငါ့ကို လီးအတုနဲ့ပါ လိုးသွားသေးတာ တော်တော်ထန်တဲ့ ကလေးမ "

မအေးမိက ပြောလိုက်ပါသည်။ နှစ်ရက်တိတိ အိမ်ကို မပြန်ဖြစ်ကြဘဲ အမေနဲ့သမီး တစ်လှည့်စီ ဦးစိန်မြင့်နှင့် ပတ်လိုးနေကြလေသည်။ သူက တစ်ခါတစ်ရံ မအေးမိကိုရော ခင်သန်းဦးကိုပါ နှစ်ဦးစလုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ လိုးသည့်အခါမျိုးလည်းရှိသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်အပြန်အလှန်ယက်ခိုင်းရင်း သူက လီးကို ဂွင်းထု၍ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ဖီလင်ယူတာမျိုးလည်း ရှိပေသည်။ မအေးမိနှင့်ခင်သန်းဦးလည်း နှစ်ယောက်သား ကာမကျူးချိန်မှာ သားအမိဆိုသည့်ကိစ္စကို ခဏမေ့ထားရလေသည်။

ဦးစိန်မြင့်အလိုကျ အလုံးစုံ လိုက်လျောကြရပါသည်။

တတိယမြောက်နေ့ကျမှ မအေးမိကို ဈေးမှာဆိုင်ထွက်ရန်ရှိသည်ဆိုတာနှင့် ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုညအတွင်းမှာပင် ဦးစိန်ုမြင့်အဆက်အသွယ်နှစ်ယောက်ဖြစ်သော ကုလားဒိန်ရာဂျူးနှင့် အဖော်တစ်ယောက် ရောက်လာကြပြီး ဦးစိန်မြင့်နှင့် အလုပ်စကားများပြောဆိုကြသည်။

ရာဂျူးအဖော်ကလည်း ပထန်ကုလားတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။ အာဇစ်ဟုခေါ်သည်။ ဗမာနာမည် ခင်မောင်ထွေးဖြစ်သည်။ ရာဂျူးလည်းဗမာနာမည်ရှိပေမယ့် သူ့ကုလားနာမည်ကိုသာ လူသိများပါသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုလားရေရော ဗမာရေရော လည်ကြသည်။ ထိုင်းစကားကို မိခင်ဘာသာစကားကဲ့သို့ မွှတ်နေအောင် ပြောဆိုနိုင်ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး လူကောင်ကြီးကြီး အရပ်ခြောက်ပေစီလောက် မြင့်မားကြပြီး ထူးထူးခြားခြား သန်မာထွားကျိုင်းသူတွေလည်း ဖြစ်ကြပေသည်။

ဦးစိန်မြင့်အိမ်မှာ တစ်ညအိပ်နေပြီး နောက်တစ်နေ့မနက်စောစောတွင် ဦးစိန်မြင့်ထံမှ ပိုက်ဆံကိုယူ၍ သုံးယောက်သား အိမ်မှထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ရန်ကုန်မှ ဘားအံ မြဝတီလမ်းအတိုင်း ကားစင်းလုံးငှား၍ နေ့ချင်းရောက်ရှိခဲ့ကြပြီး မြဝတီမြို့ပေါ်က မိုတယ်တစ်ခုမှှာ ညအိပ်တည်းခိုကြသည်။

အမှတ် ( ၄ ) ရပ်ကွက်ရှိ ဓိဋ္ဌာန်အောင်ဘုရားနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင်တည်ရှိပြီး သောင်ရင်းမြစ်၏ ဟိုမှာဖက်ကမ်းရှိ မယ်တော်ဖက်အခြမ်းကို ကောင်းစွာလှမ်းမြင်တွေ့နေရလေသည်။ ထိုမှတစ်ဆင့် မဲဆောက်မြို့ကို အချိန်ခဏလေးအတွင်း ဖြတ်သန်းရောက်ရှိနိုင်မည် ဖြစ်သည်။

ထိုင်း မြန်မာ နှစ်နိုင်ငံချစ်ကြည်ရေး တံတားကြီးကိုလည်း ထည်ဝါစွာ တွေ့မြင်နေရလေသည်။

"နင့်ကို မဲဆောက်အထိ ခေါ်သွားမယ် ဒါပေမယ့် ဟိုမှာတစ်ရက်လည်ပတ်ပြီး နေ့ချင်းပြန်လာပြီး ဒီမှာပြန်စောင့်နေပါ … ငါတို့နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက် ပြန်လာခဲ့မယ် "

"ဘယ်နှစ်ရက်နေမှာလဲ "

"အလွန်ဆုံး သုံးလေးရက်လောက်ပဲ ကြာလှ တစ်ပတ်ပေါ့ "

ခင်သန်းဦးအဖို့ အချိန်ကြာကြာနေရလေ သူမအတွက် ပိုကောင်းလေပင်ဖြစ်သည်။

ရာဂျူးအပြောအရ သူက မဲကုဖက်ရှိအဆက်အသွယ်တစ်ယောက်ဆီ ဝင်တွေ့ပြီး သူ့အကူအညီနှင့် လုပ်ငန်းကိစ္စ ပြီးစီးသည်အထိ ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ မဲကုရှိအလုပ်ရုံတစ်ခုမှာ ဝဏ္ဏအဖြစ်လုပ်ကိုင်နေသူ ရွှေမောင်းမှာ ၁၉၉၂ လောက်ကတည်းက မွန်ပြည်နယ် ကျိုက်ကော်ဖက်မှ လာရောက်အလုပ်လုပ်နေသူဖြစ်ရာ နယ်မြေကျွမ်းသလို အဖွဲ့အစည်းတော်တော်များများနှင့်လည်း အချိတ်အဆက်ရှိသူပင်ဖြစ်သည်။

ဒါ့အပြင် ခင်သန်းဦးမသိသည့်အချက်က ရာဂျူးအမြဲတစေ စတည်းချလေ့ရှိသော ရှမ်း(ထိုင်း)မတစ်ယောက်၏ နေအိမ်က တာ့ခ်ခရိုင် မဲဆောက်မြို့တောင်ဖက်ရှိ ဖုတ်ဖ(ဖုတ်ဖရ)မြို့နယ်အတွင်းမှာရှိကာ သူက သုံးလေးရက်အချိန်ရခိုက် သူမဆီသွားပြီး နှစ်ယောက်သား အလွမ်းသည်ရဦးမည် ဆိုတာကိုပင်ဖြစ်သည်။

ထိုညအဖို့ကတော့ ရာဂျူး အာဇစ်(ခေါ်)ခင်မောင်ထွေးတို့နှစ်ယောက်နှင့် ခင်သန်းဦး အချိန်တွေ ကုန်လွန်ခဲ့ရသည်။ လူမျိုးခြားကျွဲပေါက်ကြီးတွေလို ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ဒီလူနှစ်ယောက်ကိုတော့ သူမ အတော်ကလေး လက်ဖျားခါရလေသည်။ရာဂျူးက သူမကို အရင်ဦးစွာဆက်ဆံသည်။

သူမတို့တည်းခိုရာအခန်းအတွင်းရှိ ကုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်မှာ ခင်သန်းဦးက ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်အစားများကို အကုန်ချွတ်ပြီး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းအနေအထားဖြင့် ရာဂျူးနှင့် ခင်မောင်ထွေးတို့နှစ်ယောက်၏ ဧရာမကြီးထွားရှည်လျားလှသော လီးကြီးနှစ်ချောင်းကို တစ်လှည့်စီ သူမပါးစပ်ထဲထည့်၍ စုပ်ငုံကာ ပြုစုပေးနေရသည်။ သူမက စိတ်လိုလက်ရပင် လီးစုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်ကာ ရာဂျူးလီးကို လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကနေ စုပ်ဆွဲ၍ လီးအရင်းထိတိုင်ငုံခဲကာ လျှာနှင့်ယက်ပေးနေချိန်တွင် သူမလက်တစ်ဖက်ကလည်း အာဇစ်၏လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ လက်နှင့်အသွားအပြန် ဂွင်းရိုက်ဆောင့်ပေးသည်။

ရာဂျူး၏ဂွေးဥပျဉ်းတွဲကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ပါးစပ်နှင့်ပြွတ်ပြွတ်ဆိုပြီး အသံထွက်အောင် စုပ်ပေးသည်။

"အား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် နင်က လီးအစုပ်သိပ်တော်တယ် ခင်သန်းဦး …ဖြေးဖြေး ငါ့လရည်ထွက်အောင် မစုပ်လိုက်နဲ့ဦး နင့်စောက်ပတ်ကို အားရအောင် လိုးရဦးမှာ အား ဟား "

ရာဂျူးက ဖင်ကို ကော့ပြီး လီးကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုးပေးနေရာက ပြောလိုက်သည်။

"ဟိုကောင် အာဇစ်လီးလည်း စုပ်ပါဟ ငါ့လီးက အရမ်းတောင်နေပြီ ပေါက်ထွက်တော့မယ် "

"ပေါက် ပေါက်ပစေ စုပ်မှာပဲ ကျွန်မလီးစုပ်ရတာ ကြိုက်တယ် "

"ငါ့လီးလည်း စုပ်ပေးဦး "

အာဇစ်(ခင်မောင်ထွေး)ကပြော၍ သူ့လီးကိုတစ်လှည့် ပြန်စုပ်ပေးရသေးသည်။ သူ့လီးကလည်း လဒစ်ရော လုံးပတ်ပါ တုတ်ခိုင်ကြီးမားကာ အရှည် ၈ လက်မလောက်တော့ အသာကလေးရှိမည်ဖြစ်သည်။ ရာဂျူးလီးထက် ပိုတုတ် ပိုရှည်နေကာ ဦးစိန်မြင့်လီးနှင့် နင်လားငါလား ရှိပေလိမ့်မည်။ ခင်သန်းဦး လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် အတင်းဖြဲဟ၍ စုပ်ပေးလိုက်ရသည်။ လီးက ချက်ချင်းပင် မတ်တောင်လာကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ မြွေဟောက်ကြီးတစ်ကောင် ပါးပျဉ်းထောင်သည့်အလား ဖြစ်၍လာတာတွေ့ရသည်။

သူ့လီးကိုစုပ်ရင်း ရာဂျူးဖက်ကိုလှည့်ပြီး ရာဂျူးလီးကိုပါ လက်နှင့်ဆုပ်ဆွဲ၍ ဂွင်းတိုက်ပေးသည်။ ရာဂျူးလည်း လီးအစုပ်ခံရင်းက သူမ၏နို့နှစ်လုံးနှင့် ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်နယ်ကာ စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကိုပါ လက်နှင့်ပွတ်သပ်၍ ဆွနှူးပေးနေပေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး လီးတောင်နေတာကို ကြည့်၍ ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်မှာလည်း အရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကာ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်လာရချေပြီ။

"ဟိုဖက်လှည့်ကုန်းလိုက် ငါလိုးတော့မယ် "

ရာဂျူးကပြောလိုက်တော့ …

"ဖင်လိုးမလို့လား မလိုးနဲ့ဦး … စောက်ပတ်ပဲ လိုးပေးဦး "

"အေး စောက်ပတ်ပဲလိုးမှာပါ နင့်ဖင်ပေါက်စူတူတူကလေး ကြည့်ပြီး လိုးမလို့ "

ခင်သန်းဦးလည်း ဖင်မကုန်းချင်ကုန်းချင်နှင့် ကုန်းပေးလိုက်ရသည်။ သူ့လီးက ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကနေပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် တိုးဝင်လာလေသည်။

"အင့် အိ အ …ဖြေး … ဖြေး လိုးနော် "

"စွတ် ဖွတ် ဗွပ် … ဘုတ် … စွိ ဇွပ် "

တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း … စီးစီးပိုးပိုး ရှိလိုက်တဲ့လီးကြီးပါပေ။ စောက်ပတ်ထဲကို တစ်ဆုံးထည့်လိုးခြင်းမဟုတ်သေးဘဲ လီးတစ်ဝက်ခန့်သွင်း၍ သွက်သွက်မြန်မြန်လိုးပေးလာသည်။ လိုးရင်းကလည်း သူမနို့အုံနှစ်ဖက်ကို လက်လျှိုဆွဲကာ မလွတ်စတမ်း ဖျစ်ချေ နယ်ကစားပေးသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း တဖြည်းဖြည်း အရသာတွေ့လာလေပြီ။

ရာဂျူးအဖော်ဖြစ်သော အာဇစ်ဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမအလိုးခံနေပုံကိုကြည့်၍ ဖီးလ်အပြတ်တက်ကာ သူ့လီးကိုသူ ပွတ်သပ်ဆွဲဆောင့်၍ ဂွင်းရိုက်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ လီးမဲမဲသဲသဲကြီး နှစ်ချောင်းက တစ်ချောင်းနှင့်တစ်ချောင်း အပြိုင်အဆိုင်ဖြစ်ကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနှင့်နီရဲထောင်ထနေကြပေသည်။ ရာဂျူးက အရင် လက်ဦးမှုရယူကာ လိုးခွင့်ရလိုက်တာမို့ လက်မလေးတထောင်ထောင်နှင့် သူ့အဖော်ကို နောက်ပြောင်နေသည်။

ခင်မောင်ထွေး(ခေါ်)အာဇစ်က သူ့မျက်နှာကို ရှုံ့မဲ့ကာ …

"လိုးထား ရာဂျူး …ငါ့ အလှည့်ကျ မင်းတွေ့လိမ့်မယ် ငါက သူ့ကို စောက်ပတ်ရောဖင်ရော ကွဲပြဲအောင် လိုးခွဲပစ်မှာ မင်းလို ဘိန်းစားလိုး မလိုးဘူး "

ပြောလိုက်တော့ …

"အေးပါ လိုးသာလိုး …မင်းလိုးလေ ခင်သန်းဦး ပိုအကြိုက်တွေ့လေ ဖြစ်မှာပဲ သူက ငါတို့နှစ်ယောက်ကိုတောင် မကြောက်လို့ ဒီအထိ လိုက်လာသေးတာပဲ ဟားဟား "

ရာဂျူးပြောပြီး သူ့လီးကို ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ထဲ ပိုမိုအဝင်နက်အောင် ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲပစ်လိုက်လေသည်။ လိုးရင်းတန်းလန်းနှင့် ခင်သန်းဦး၏ဖင်ပေါက်စူပွပွကလေးထဲကို သူ့လက်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးသိပ်ထည့်၍ လှည့်မွှေကစားပေးနေသည်။ ခင်သန်းဦးအကြောအချဉ်တွေ ဖျင်းကနဲဖျင်းကနဲဖြစ်လာပြီး ဖင်နှစ်ဖက်က အလိုလိုကော့ကော့ကြွကြွကလေး မြှောက်ပင့်ပေးလာမိသည်။ လီးအရသာကိုရော ဖင်ထဲလက်ထည့်လိုးသည့်အရသာကိုပါ ခံစားရခြင်းက သူမကို ရာဂစိတ် အပြင်းအထန် ထကြွလာစေသည်။

"အ အား လိုး လိုးပေး ကိုရာဂျူး ဆောင့်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့် မညှာနဲ့ ကျွန်မ ရတယ် အသေလိုး "

"ငါ တကယ်လိုး မှာ နော် "

"အင်း လိုး ပါဆို … လီးအဆုံးထိ ထည့် လိုးပေး အဲဒါ ပိုကောင်းတယ် "

ရာဂျုးလည်း အပီအပြင်တွယ်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီလောက် လီးကြီးကြီးနှင့် စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပြဲရွဲအောင် လိုးပေးနေတာကို အားမလိုအားမရဖြစ်နေသည့် ခင်သန်းဦးဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကိုလည်း သူတအံ့တသြ ဖြစ်နေမိလေသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်အကြာလောက် စိတ်ရှိလက်ရှိ အသားကုန်လိုးပစ်လိုက်ရာက ရာဂျူး သုက်ရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ပါသည်။ လီးကို တစ်ချက်နှစ်ချက် အသွင်းအထုတ်ပြု၍ ရာဂျူးလီးကို ဆွဲထုတ်မည်ပြုတော့ ခင်သန်းဦး သူ့ခါးကို လက်နောက်ပြန်သိုင်းဖက်လာပြီး ဆက်လိုးခိုင်းသည့်ပုံစံမျိုး ပြလာသည်။

"နင် ပြီးချင်ပြီလား "

"အင်း အင်းး ဟင်း "

သူ သဘောပေါက်သွားပြီး လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲက ပြန်မချွတ်သေးဘဲ နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်သုံးဆယ်လောက် အားတင်းပြီးလိုးသွင်းပေးလိုက်ရာ ခင်သန်းဦး ခါးလေးကော့ထိုး၍ ကြွတက်သွားပြီး ဖင်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ညှောင့်ဆောင့်ပေးလာရင်း သူမစောက်ပတ်လေးထဲက စောက်ရည်များကို တဖြစ်ဖြစ် ညှစ်ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ အတန်ကြာမျှ လီးကို စိမ်ပေးထားပြီးမှ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။

ဒီတစ်ခါအလှည့်ကျသူက ခင်မောင်ထွေး ကုလားအခေါ် အာဇစ်ပင်ဖြစ်လေသည်။ သူကတင်းနေပြီဖြစိ၍ ခင်သန်းဦးကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး လှေကြီးထိုးပင် ကျုံးလိုးပစ်လိုက်လေတော့သည်။ ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်လေးထဲ သူ့လီးကြီးက အပြည့်အကြပ်ပင် ဝင်ရောက်လို့သွားသည်။ လီးတစ်ဆုံးလိုးသွင်းမှုကလည်း သူမသားအိမ်ထိတိုင် ဒုတ်ဒုတ်ထိရောက်ရှိသွားစေပြီး လုံးပတ်ရောအလျားရော ဒင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် လီးကြီးမို့ ခင်သန်းဦး တော်တော်ကို အကြိုက်တွေ့သွားမိလေသည်။

ရာဂျူးကဲ့သို့ပင် အချိန်အကြာကြီးဆွဲကာ အားသန်သန်နှင့်လိုးပေးနိုင်သူမို့လည်း ခင်သန်းဦးတစ်ယောက် သူ့လိုးဆောင့်မှုအောက်မှာ သတိလက်လွတ်ပင် မျောပါသွားမိလေသည်။ သူက ခင်သန်းဦးပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကား၍ ပုခုံးမှာထမ်းပြီး လိုးသည်။ လီးသွင်းမှုက ပက်စက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ချလိုက် လီးပြန်နှုတ်ချိန်မှာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လဒစ်ထိပ်ဖူူးကြီးတစ်ခုလုံးပေါ်သည်အထိ ပြန်လည်ဆွဲထုတ်ကာ နောက်ထပ် အားခပ်ပြင်းပြင်း ပြန်ဖိဆောင့်ချလိုက်နှင့် လီးတစ်ဆုံး အသွင်းအထုတ်ပြုလုပ်၍ အဆက်မပြတ်အပေါ်စီးကနေ အသားယူ လိုးဆောင့်ပေးနေပေသည်။ ကြာကြာတင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ခင်သန်းဦးတစ်ချီပြီးလိုက်ရသည်။

လိုးချက်ပြင်းပြင်းနှင့် ဇယ်ဆက်သလိုလိုးရင်း အာဇစ်က ခင်သန်းဦးဖင်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ညှစ်ချေနယ် ကစားလိုက်သေးသည်။ ဖင်ပေါက်ဝထဲကိုလည်း လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးနှိုက်ဆောင့်၍ အရှေ့ကစောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းလိုးသလို အနောက်ကနေ ဖင်ကိုလည်း လက်နှင့်ခပ်သွက်သွက် လိုးပေးနေပါသည်။ ခင်သန်းဦး ရမ္မက်မီးတွေ ပြန်လည်၍ တောက်လောင်ဆူပွက်လာရပြန်ပါသည်။

"အား ဆောင့် အစ်ကိုရယ် ကောင်းလိုက်တာနော် လီးကြီး ပြည့်ပြည့်သွားတာပဲ ရင်ခေါင်းထဲတောင် ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ တက်ဆောင့်နေတယ် သိလား အစ်ကို "

"နင် … ငါ့လီးကို ကြိုက်လား "

"ကြိုက်တယ် စောက်ပတ်ကွဲအောင် လိုးမယ်ဆို …အစ်ကို စိတ်ကြိုက်လိုးနော် ညီမကို … မညှာနဲ့ … အားလည်းမနာနဲ့ "

"နင်က ကြမ်းကြမ်းလိုးတာ ကြိုက်လို့လား "

"ဘယ်လို လိုးလိုး ကြိုက်တယ် လီးကြီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရရင် ပိုပြီးတော့ ဇိမ်ရှိတယ် အားလည်းရတယ် "

"အေး နင် ကြိုက်အောင် ငါ လိုးပေးမယ် … စိတ်ချလိုက် "

သူကပြောလည်းပြော သူပြောသလိုလည်း လိုးပေးသည်။ ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးမှာ စောက်ရည်တွေချွဲကျိကာ လီးအဝင်လမ်းဖြောင့်နေပြီမို့လည်း လိုးရတာ ပို၍ ရှောရှောရှူရှူဖြစ်လာသည်။ လီးဝင်လီးထွက် ပိုမိုမြန်လာသွက်လာသလောက် စောက်ပတ်အတွင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်မှုအားလည်း ပိုကောင်းလာခဲ့သည်။ ခင်သန်းဦး နောက်တစ်ချီပင် ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်လာသလို ခံစားလိုက်ရပြန်ပါသည်။

တစ်နာရီကျော်ကျော်ကြာအောင် အာဇစ် အသည်းအသန် ထင်တိုင်ကြဲပြီးနောက် သူ့လရည်တွေကို သူမစောက်ပတ်အထဲသို့ ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်လေသည်။ ခင်သန်းဦးကတော့ သုံးချီလောက်အထိ ကိစ္စပြီးခဲ့ရလေပြီ။

သူတို့နှစ်ယောက်၏လီးတွေကို ခင်သန်းဦး နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်စုပ်ပေးရသည်။ ရာဂျူးနှင့်အာဇစ်ကလည်း တွဲဖက်ညီစွာဖြင့် ခင်သန်းဦး၏စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် ဘာဂျာကိုင်ပေးကြသည်။ လီးတောင်လာတော့ နှစ်ယောက်သား တစ်လှည့်စီ ထပ်မံလိုးဆောင့်ပေးကြပြန်ပါသည်။ နှစ်ချီစီလိုးပြီး ခေတ္တအနားယူကာ ဝိတ်တာခေါ်ပြီး အရက်နှင့်စားစရာများ မှာယူစားသောက်လိုက်ကြသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း သူတို့နှင့်အတူ Regency အရက်ပြင်းကို ဝင်သောက်မိသွားသည်။ အရက်ရှိန်ကြောင့် သွေးလေလည်ပတ်မှု ပိုကောင်းလာပြီး ဖီလင်လည်း တရိပ်ရိပ်တက်ရလေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် သောက်လိုက်စားလိုက် သူမကို ကိုင်တွယ်လိုက်လုပ်၍ အတွေ့ရေယဉ်ကြောမှာ သူမတဖြည်းဖြည်း မျောပါလာခဲ့ရပြန်ပါသည်။

"နင် ဖင်ခံဖူးတယ် မဟုတ်လား …ခင်သန်းဦး "

"ခံဖူးတယ် အစ်ကိုတို့ ဖင်ချချင်လို့လား "

"အေး ချချင်တယ် ရှေ့ပေါက်နောက်ပေါက် အကုန်ဆော်ချင်တယ် ငါတို့နှစ်ယောက်လိုးတာ ခံချင်လား "

"အစ်ကိုတို့ လီးတွေ ဒီလောက်ကြီးတာ ဖြစ်ပါ့မလား "

"ဘာလို့ မဖြစ်ရမှာလဲ ရအောင်လိုးမှာပေါ့ "

"ဒါဖြင့် အစ်ကိုတို့သဘောပဲလေ ကောင်းမယ်ထင်ရင် ကြိုက်သလိုလုပ်ပါ"

နှစ်ယောက်တစ်ယောက် တူးဘိုင်ဝမ်းဆွဲလိုက်ကြသည်။ တစ်ယောက်က သူမ၏ ရှေ့ပေါက်ကို အောက်ကနေ လီးသွင်းကာလိုးရင်း ကျန်တစ်ယောက်က သူမအနောက်ကနေပြီး သူမအနောက်ပေါက်ဖြစ်သော ဖင်စအိုပေါက် ကလေးထဲသို့ လီးကြီးတေ့သွင်းကာ လိုးပေးခြင်းဖြစ်သည်။

ပထမ စတင်ချိန်မှာ ရာဂျူးကအောက်ကနေ ပက်လက်အိပ်၍ သူမကအပေါ်စီးကနေပြီး ရာဂျူး၏လီးပေါ် တက်ခွထိုင်ကာ စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးသွင်း၍ လိုးပေးသည်။ အာဇစ်က သူမအနောက်ကနေ ကုန်းထောင်ပေးထားသည့် ဖင်ပေါက်စူပွပွကလေးကို သူ့လဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးသွင်း၍ လိုးသည်။ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ရောက်နေသောလီးထက် ဖင်ပေါက်ထဲကို လိုးသွင်းပေးနေသောလီးက ပိုပြီး ကြီးမားနေသည့်အတွက် ခင်သန်းဦးကော့နေအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ချီပြီးအောင် အတော်ကြီး ကြိုးစားအောင့်ခံလိုက်ရသည်။

နောက်တစ်ချီကျတော့ လီးပိုတုတ်သည့် အာဇစ်ကို သူမစောက်ပတ်ကိုသာလိုးစေပြီး ရာဂျူးလီးကို သူမဖင်ပေါက်ထဲ သွင်းစေလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား အလျှော့အတင်းလုပ်ပြီး ရာဂျူးကဖင်ပေါက်ထဲကို လီးကိုဆောင့်ထိုးထည့်လိုက် သု့လီးပြန်နှုတ်ချိန်မှာ အာဇစ်က အောက်မှနေပြီးသူမစောက်ပတ်ထဲက်ု သူ့လီးကို ကော့ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အာဇစ်လီးကို ပြန်ကြွအထုတ်မှာ ရာဂျူးက တစ်လှည့် သူမဖင်စအိုပေါက်ထဲ လီးကြီးဖိဆောင့်လိုးချ၍ အဝင်အထွက်မှန်မှန်နှင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်လိုးဆောင့်နေကြသည်။

သူမစောက်ပတ်က အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေပြီဖြစ်သလို ဖင်ပေါက်ကိုလည်း သူတို့နှစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ တံတွေးဆွတ် လိုးခြင်းမို့ လီးနှစ်ချောင်းက လီးဝင်လီးထွက် ပိုကောင်းလာသလောက် အလိုးခံရသည့် ခင်သန်းဦးကို်ယ်တိုင်မှာလည်း တစ်ချီစောက်ရည်ထွက်ကာ ပြီးလိုက် ပြန်စလိုက် နောက်တစ်ချီထပ်ပြီးလိုက်နှင့် ဘယ်နှစ်ချီတိုင်အောင် ပြီးးလိုက်မိမှန်းပင် မသိနိုင်တော့ချေ။

ခင်သန်းဦး အကောင်းလွန်ပြီး သတိပင် လစ်လုမတတ်ဖြစ်ရသည်။ ဖင်ကို ကောင်းကောင်းအလိုးခံဖူးသော မိန်းမတိုင်းအသ်ိပင် ဖြစ်ပေမည်။ ဖင်အလိုးကောင်းရုံသက်သက်နှဗ့်တောင်မှ မူးမူးမေ့မေ့ အရူးအမူး ဖီလင်တက်ကာ ခံစားရသည်ဆိုလျှင် စောက်ပတ်ရောဖင်ပေါက်ရော နှစ်ပင်တစ်ပြိုင်တည်း အလိုးခံရသည့် မိန်းမတစ်ယောက်အနေဖြင့် မည်သို့ခံစားချက်ရှိမည်ဆိုတာကို စာရှုသူတို့ အနေနှင့်လည်း ကောင်းစွာ တွက်ဆကြည့်နိုင်မည်ဖြစ်ပေသည်။

ထိုနည်းအတိုင်း သုံးလေးချီစီလောက် ဆက်တိုက်လိုးပြီး တစ်ညတာအနားယူချိန်ကို ရောက်ခဲ့ကြကာ ခင်သန်းဦးလည်း သူတို့နှစ်ယောက်အကြားမှာပင် ခြေပစ်လက်ပစ် အိပ်ပျော်သွားလေသည်။

နောက်တစ်နေ့ ၈ နာရီလောက်မှာ အားလုံး အဝတ်အစားလဲလှယ်ပြီး မြဝတီတံတားမှတစ်ဆင့် မဲဆောက်ဖက်ကို ကူးလာခဲ့ကြသည်။ခင်သန်းဦးအဖို့ မြင်မြင်ရာ အသစ်အဆန်းချည်းဖြစ်နေပေသည်။

ရာဂျူးတို့နှစ်ယောက်ခေါ်ရာကို ငေးရင်းမောရင်း လိုက်ပါလာခဲ့မိသည်။ သူမကို လည်ပတ်စရာနေရာစုံကို လိုက်ပြပြီး မီနီမတ်ကက်တွေ ဈေးတွေ စားသောက်ဆိုင်တန်းတွေ အထည်ချုပ်စက်ရုံ သိုးမွေးချည်ထည်စက်ရုံ အလုပ်ရုံတွေ အပျော်မယ်များကျက်စားရာ ဂေဟာတွေ ဇိမ်ခန်းတွေ လိုက်ပြသည်။ မြန်မာပြည်အနယ်နယ် အရပ်ရပ်မှ အလုပ်လာလုပ်သူတွေ ပေါများလှသည်။ 

အလုပ်စုံ ကရင်ဗမာ မရှိသည့်နေရာ တော်တော်ရှားပါသည်။ ဘန်ကောက်ကို ဆက်တက်မည့်သူတွေလည်း တွေ့ရသည်။ ဘန်ကောက်မှ ခေါက်ဆွဲ ကြာဇံစက်ရုံတွေ ဈေးဆိုင်တွေမှာ အရောင်းစာရေးအနေနှင့်ရော သူေဋ္ဌးအိမ်တွေဆီမှာ အိမ်ဖော်အနေနှင့်ပါ သွားရောက်အလုပ်လုပ်ကြသူတွေဖြစ်သည်။ ကရင်ပြည်နယ် ဘားအံမြို့အနီးတဝိုက်ရှိ အိန္ဒု သာမညစသည့် ကျေးရွာများဖက်မှ တိုင်းရင်းသားတွေ အများစုဖြစ်သည်။

နံနက်စာ စားသောက်အပြီး မဲဆောက်မှ ဆယ်မိုင်ခန့်ကွာဝေးသောအရပ်ရှိ နာမည်ကြီးနတ်နန်းဖြစ်သော ဖဝေါဘိုးဘိုးနတ်ကွန်းရှိရာဆီကိုပါ သွားရောက်ခဲ့သည်။ မြင်းဖြူရုပ်တုနှင့်ဓားလွတ်ကိုင်ဆက်သား ဖဝေါ(ခေါ်)မောင်နီ(ကရင်လူမျိုး ယိုးဒယားစစ်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟုသိရသည်။) နတ်ရုပ်တုနှစ်ခု ယှဉ်တွဲလျှက်ရှိရာကို တအံ့တသြ ဖူးမြင်ခွင့်ရခဲ့သည်။

ဖဝေါရုပ်တုမှာ မျက်နှာတစ်ခုသာချန်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကို ရွှေအပြည့်ချထားသည်။ ပန်းနှင့်သစ်သီးပူဇော်ကာ ရံဖန်ရံခါသေနတ် ဗျောက်အိုးများပစ်ဖောက်၍ စီးပွါးလာဘ်လာဘအတွက် လိုရာဆုတောင်းကြသည်။ ဒေသခံ ထိုင်းလူမျိုးအများအပြား လာရောက် ကိုးကွယ်ပသလေ့ ရှိကြသည်။ ဖဝေါက ကြက်ဝါသနာအိုးဖြစ်၍ သူ့ရုပ်တုရှေ့မှာ ကြက်ရုပ်အများအပြားထုလုပ်ထားပြီး ပန်းခြံတစ်ခုလို လုပ်ထားသည်။

အပြန် မဲဆောက်က အိမ်တစ်အိမ်မှာ တစ်ထောက်ဝင်နားပြီး ရာဂျူးက သူ့အဆက်အသွယ်တစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံ၍ လုပ်ငန်းကိစ္စပြောဆိုကာ တစ်နေရာကို ကားနှင့်ထွက်သွားကြသည်။ အာဇစ်ကို ချန်ထားခဲ့ပြီး အကယ်၍ ညနေ သူပြန်ရောက်မလာသေးလျှင် ဆက်မစောင့်တော့ဖို့နှင့် ခင်သန်းဦးကို ဟိုဖက်ကမ်း (မြန်မာပြည်ဖက်) ပြန်ပို့ပြီး နောက်တစ်နေ့ကျမှ သူ့နောက်ကို အေးအေးဆေးဆေးလိုက်လာခဲ့ဖို့ အာဇစ်ကိုမှာကြားသွားခဲ့ပါသည်။

ညနေ ၅ နာရီအထိ သူ ပြန်မလာတာမို့ အာဇစ်နှင့်ခင်သန်းဦးတို့ နှစ်ယောက်သား မြဝတီဖက်ကို ပြန်ကူးလာခဲ့ကြပါသည်။ ဒီညအဖို့တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ချင်းသာ အားပါးတရ တွေ့ခွင့်ရမည်ဆိုပြီး ခင်သန်းဦးတွေးကာ တစ်ယောက်တည်းပြုံးမိသွားရသည်။တကယ်တမ်းကျတော့ သူမထင်သလိုမဟုတ်ပေ။

ညနေပိုင်း အာဇစ်နှင့်သူမ အခန်းထဲမှာ သူ့လီးကိုယ်စုပ် ကို်ယ့်စောက်ပတ်သူယက် လုပ်၍ နှစ်ယောက်သား လီးရောစောက်ပတ်ပါ တောင်လာရွလာချိန်မှာပင် တစ်စုံတစ်ယောက် အခန်းတံခါးလာခေါက်၍ ခင်သန်းဦးက တံခါးထဖွင့်ပေးလိုက်တော့ အာဇစ်ကြိုတင်ဖုန်းဆက်၍ ခေါ်ထားဟန်တူသော အမျိုးသမီး ခပ်ချောချောလေး တစ်ယောက်အား တွေ့လိုက်ရသည်။ တိုင်းရင်းသူ ကရင်မလေးဖြစ်သည်။ နော်ဖိုးမူ( နော်မူ )ဟုခေါ်သည်။

"ဝင်ခဲ့လေ နော်မူ"

အာဇစ်ကခေါ်လိုက်ပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို မိတ်ဆက်ပေးသည်။

"ငါ နင်ပျင်းနေမှာစိုးလို့ အဖော်ရအောင် ခေါ်လိုက်တာ နော်မူက စိတ်ရင်းကောင်းတယ် နင် အကူအညီတစ်ခုခု လိုအပ်ရင် သူ့ကို ပြောဆိုလို့ ရတယ် "

သူက ပြောလိုက်သည်။ အာဇစ်၏ကိုယ်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဗလာကျင်းကာ လီးတန်းလန်းကြီးဖြစ်နေရာ နော်မူက သူ့ဟာကြီးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ခိကနဲရယ်လိုက်သည်။ လီိးကြီးကိုလည်း သူမလက်တစ်ဖက်နှင့် ဖွရရွကလေး ဆုပ်ကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။

"မတွေ့တာ ကြာပြီ အစ်ကို ဘယ်ရောက်နေလဲ"

သူမက တရင်းတနှီးလေသံနှင့်မေးလိုက်တော့ အာဇစ်ကလည်း ရန်ကုန်ပြန်ရောက်နေကြောင်း အလုပ်များနေ၍ ဒီဖက်ကို မရောက်ဖြစ်တာဖြစ်ကြောင်း ဘာညာဖြီးဖြန်းပြောဆိုလိုက်သည်။ တကယ်တော့လည်း လုပ်ငန်းကိစ္စ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအတွင်းရေးများအထိတောင် ပြောဆိုစရာမလိုအပ်ပါ။ ခရီးသွားဟန်လွဲ တွေ့ကြဆုံကြ ချစ်ကြတာပဲဖြစ်သည်။ လူသားအားလုံး ဘဝတစ်ချိုးတစ်ကွေ့တစ်နေရာရာမှာ တစ်ကြိမ်မဟုတ်တစ်ကြိမ်တော့ မလွှဲမရှောင်သာ တွေ့ဆုံပတ်သက်မိနိုင်ကြသူတွေချည်းပဲ မဟုတ်လား။

နော်မူဆိုသော ကြိုက်ကုန်းသာသာ အပျော်မယ်မလေးနှင့် သူရော ရာဂျူးရော ယခင်အခေါက်တွေ တောင်ပေါ်လမ်း( ကော့ကရိတ် မြဝတီလမ်း )လာစဉ်တုန်းက နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်မက တည်းခိုခန်းတွေမှာ ဆုံတွေ့ဖူးခဲ့ကြသည်။ အတူအိပ်ခဲ့ဖူးကြသည်။ အတော်ကလေး ဝတ္တရားကျေပွန်ပြီး လိုက်လိုက်လျောလျော လည်းရှိကာ သဘောမနောကောင်းသူကလေးတစ်ယောက်မို့ အမှတ်ထင်ထင်ရှိခဲ့ကြခြင်းပင်ဖြစ်သည်။နော်မူက ခင်သန်းဦးအနားကိုကပ်လာပြီး သူမခါးလေးကို အသာဖက်လိုက်ရင်း …

"အစ်မက တော်တော်လှတယ်နော် "

ပြော၍ ခင်သန်းဦး၏ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာအား ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လာသည်။ ခင်သန်းဦး မပွင့်တပွင့်ကလေးပြုံး၍ …

"အစ်မ မဟုတ်ပါဘူး …ညီမပါ … ကျွန်မက မမထက် အသက်အများကြီး ငယ်ပါတယ် "

"အိုး ဟုတ်လား … ဆောရီး နော် ညီမ … ဟင်းဟင်း … ညီမခင်သန်းဦးက အသက်ဘယ်လောက်လဲ … ခုလို မေးတာ စိတ်မဆိုးနဲ့နော် "

"ဆိုးစရာလား မမရဲ့ …ကျွန်မက ခုဆို ၁၈ နှစ်ထဲ ဝင်ပါပြီ "

"အော် ကျွန်မက ၂၁ နှစ်ရှိပြီ … သုံးနှစ်လောက်တောင် ငယ်တာပဲနော် "

"ဟုတ်တယ် မမရယ် … မမလို့ပဲ ကျွန်မခေါ်မယ်နော် "

"အင်း ဟင်း ကြိုက်သလိုခေါ်ပါ ညီမရဲ့ …ဟင်း ဟင်း "

စကားပြောနေရင်းက နော်မူ၏လက်များက ခင်သန်းဦးရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာပြေးလွှားနေလျှက်ရှိကြသည်။ သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို ဖျစ်နယ်ပေးရင်း နို့သီးခေါင်းကလေးနှစ်လုံးကို လက်ညှိုးလက်မကြားညှပ်၍ ဖျစ်လှိမ့် ညှစ်ချေကာ ကစားပေးသည်။ နို့သီးကလေးတစ်လုံးစီကို စို့စို့ပေးသည်။ သူမက စလာပြီမို့ ခင်သန်းဦးလည်း မနေသာတော့ဘဲ နော်မူနှုတ်ခမ်းကလေးကို သူမနှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်လေသည်။

သူမတို့နှစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးကပ်သွားကြသည်။ ကိုယ်အင်္ဂါချင်းလည်း ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မိသွား ကြသည်။ နော်မူ၏ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်လွှာတွေလည်း တစ်ခုမကျန် ကျွတ်ကျသွားရကာ ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင်မှာ ပုံလျက်သားအတိုင်း ရှိနေချေပြီ။ ခင်သန်းဦးရော သူမပါ ဝတ်လစ်စားလစ် ဗလာကိုယ်လုံးတီး အနေအထားအတိုင်း ကုတင်ပေါ်ကို လဲပြိုကျသွားကြပါသည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နို့ကိုင်ဖင်နှိုက်လုပ်ရင်း လုံးထွေးပွတ်သပ်နေရာက နော်မူက ခင်သန်းဦးနားနားကို တိုးကပ်ပြီး …

"မမ စောက်ပတ် ယက်ပေးမယ် ညီမ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပေး နော် "

"ဟင့်အင်း ညီမလည်း ယက်မှာပဲ နှစ်ယောက်ပြိုင်ယက်တာပေါ့ မကောင်းဘူးလား"

ခြောက်ဆယ့်ကိုးပုံစံနေပြီး ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်စောက်ပတ်ယက်ကြသည်။ ကိုင်ကြနှိုက်ကြ ဆွကြသည်။ စောက်ရည်အလွန်ရွှန်းသောမိန်းမစားတွေပီပီ သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံး၏စောက်ပတ်တွေဆီမှ စောက်ရည်များက ရွှဲရွှဲနစ်နစ် စီးယိုထွက်ကျလာကြလေသည်။ အာဇစ်က သူမတို့နှစ်ယောက် လုပ်ကိုင်နေကြပုံတွေကို ဖီလင်ယူ၍ ကြည့်ရင်း သူ့လီးကို ပွတ်သပ်ဂွင်းဆောင့်၍ နေသည်။

"ငါ့လီးကို လာစုပ်ပေးဦး "

သူကပြောလိုက်၍ ခင်သန်းဦးရော နော်မူပါ သူ့ဖက်လှည့်လိုက်ကြပြီး အာဇစ်ပေါင်ကြားမှလီးကို နှစ်ယောက်သား အပြိုင်အဆိုင်စုပ်ကြလေသည်။ လီးက တောင်လိုက်တာမှ သံချောင်းကြီးလို ဒေါင်ဒေါင်မြည် မာတောင်၍ နေလေပြီ။ နော်မူ တစ်လှည့်စုပ်လိုက် ခင်သန်းဦးက သူ့လီးကို ဂွင်းရိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် သူ့လီးကြီး မဟားဒယားတောင်မတ်လာတော့မှ အာဇစ်က …

"ကဲ ခင်သန်းဦး ဒီကိုလာ "

ဆိုပြီး ခင်သန်းဦးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်၍ ပေါင်ဖြဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ရင်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ နေရာယူပြီး စောက်ပတ်ဟပြဲပြဲကလေးထဲကို လီးသွင်းကာ လိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။ နော်မူလည်း နဘေးကနေ နို့ကိုင်လိုက် ဖင်ကိုဆွလိုက်နှင့် ခင်သန်းဦး မရိုးမရွဖြစ်အောင် လုပ်ပေးနေသည်။

အာဇစ်ဆောင့်ချက်များက ကြမ်းလှပေသည်။ လီးကို ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ထဲသို့ တစ်ဆုံးဆောင့်လိုးချခြင်း ဖြစ်၍ သူတစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း လီးအရင်းခိုက်ကာ သူမသားအိမ်ထဲအထိ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ ထိတိုက်ဆောင့်မိသွားပြီး ရင်ခေါင်းထဲမှာ ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်သွားရသည်။

အာဇစ်က သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပင့်မထောင်ကားပြီး ခင်သန်းဦးဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ ပင့်မဆွဲယူ၍ သူမစောက်ပတ်ကို ဇယ်ဆက်သလို တဘောက်ဘောက်တဇွပ်ဇွပ် အသံထွက်အောင် အသားကုန် ကျုံးဆောင့်နေပေသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း ဒီတစ်ညအဖို့တော့ အာဇစ်လီးကြီး အဆက်မပြတ်လိုးသွင်းမှုကို အီဆိမ့်နေအောင် ခံရလေသည်။ အာဇစ်ကလိုးလိုက် နော်မူက သူမနို့ကို ဆုပ်ကာဆွဲကာစို့လိုက် သူမဖင်ပေါက်ထဲကို လက်ဖြင့်ထိုးနှိုက်၍ဆွလိုက်နှင့် အသွေးအသားရမ္မက်တွေက ဆည်ကာတာမှ ရေတွေကျိုးပေါက်ကျသလို ဝေါကနဲသွန်၍ ပေါက်ကွဲပွင့်အံထွက်လာရတော့သည်။ ခင်သန်းဦး အောက်ကနေပြီး သူမဖင်ကို မြောက်ကာကြွကာနှင့် ကော့မြှောက်ညှောင့်လိုးပေးသည်။ အာဇစ်က အပေါ်စီးကဖိဆောင့်ချလိုက် သူမကအောက်မှကော့ထိုး၍ ညှောင့်ပေးလိုက်နှင့် အပေးအယူမျှလာကြပြီး ကာမအရသာ အတွေ့ကြီးတွေ့ လာရလေသည်။

နာရီဝက်ခန့်ကြာအောင် နှစ်ယောက်သား သဲကြီးမဲကြီးလိုးရင်း သူရောခင်သန်းဦးပါ လရည်နှင့်စောက်ရည်များ ပြိုင်တူပန်းထွက်ကာ ကာမပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိသွားလေသည်။ ခဏနားပြီး ပျော့ခွေနေသောသူ့လီးကို အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်က ထပ်မံ၍ ပုလွေကိုင်ပေးကြပြန်ပါသည်။ ဒီတစ်ကြိမ်လီးတောင်လာတော့ သူက နော်မူကိုလိုးသည်။ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ခွေးကုန်းလိုးခြင်းဖြစ်သည်။ နော်မူက သူ့လီးကို ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပြီး အလိုးခံနေရာက ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ကိုလည်း တစ်ဖက်က စုပ်နမ်း၍ လျှာကလေးနှင့် လိုက်လံယက်ဆွ ပေးနေပြန်သည်။ သုံးယောက်စလုံး သူ့နည်းနှင့်သူ ကောင်းနေကြသည်။

နော်မူကို တစ်ချီပြီးအောင်လိုးပေးပြီး သူမပြီးနိုင်သေးသဖြင့် ခင်သန်းဦးက သူ့လီးပေါ် မြင်းထိုင်တက်ထိုင်ကာ ဇီဆောင့်လိုးပေးရသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ထပ်လိုးတော့မှ သူပြီးသွားသည်။အာဇစ်လည်းအနားယူပြီး မိန်းကလေးနှစ်ယောက်နှင့်အတူ Regency အရက်တစ်လုံး ကုန်အောင် ဖြိုလိုက်ကြကာ နောက်ထပ်တစ်ချီစီ ထပ်ဆွဲ၍ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ဖလက်ပြသွားလေသည်။

ခင်သန်းဦးနှင့်နော်မူလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်၍ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကလူကျီစယ်နေကြပြီး နော်မူက သူ့မှာလည်း အခန်းတစ်ခန်းရှိပြီး ဒီကိုစရောက်ကတည်းက ကိုယ်ပိုင်အခန်းငှားပြီးနေထိုင်ကြောင်း သူ့အခန်းကို လိုက်လည်မလား ဟုမေး၍ ခင်သန်းဦးလည်း အိပ်မပျော်နိုင်သေးတာနှင့် လိုက်မည်ဟုပြောပြီး သူမစတည်းချရာ ဒုတိယအထပ်ရှိ အိပ်ခန်းဆီ အတူလိုက်ပါလာခဲ့ပါသည်။

အဆင့်အတန်းမြင့်မြင့် သပ်ရပ်သန့်ရှင်းသောအခန်းဖြစ်ပြီး သူမတို့ သုံးယောက်နေထိုင်သောအခန်းလိုပင် ကုတင်မွေ့ယာနှင့် ရေခဲသေတ္တာတစ်လုံးစီ ပေးထားသည်။ နော်မူက ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ဝိုင်နှစ်လုံးထုတ်ပြီး တစ်လုံးကို သူမအတွက်ဆိုပြီး ဖောက်တန်နှင့်ဖွင့်ဖောက်ပေးလိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သား ဝိုင်တစိမ့်စိမ့်သောက်၍ စကားတွတ်ထိုးပြောဆိုကာ အချိန်ဖြုန်းနေကြရင်း နော်မူက သူမနှင့် အကြောင်းသိဖြစ်လာကြသူတွေပီပီ ခင်သန်းဦးနားနားကို ကပ်ပြီး …

"အဖော်လိုချင်သေးလား ညီမ လိုချင်ရင် မမကိုပြော …အသင့်ရှိတယ် "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရာ …

"ဟို ကိုအာဇစ် ရှိသေးတယ် သူ နိုးလာရင် တစ်မျိုးထင်နေပါ့မယ် မကောင်းပါဘူး မမရယ် "

"သူ အိပ်ပြီဆို ခေါင်းချတာနဲ့ အိပ်ပျော်တာပဲ မနက်မှနိုးမှာ သူက ညီမ မပျင်းရအောင်ဆိုပြီး မမကိုတောင် အဖော်လုပ်ခိုင်းထားတာပဲ မနက်ဖြန်သူ ဟိုဖက်ကမ်းသွားတာနဲ့ မမနဲ့ညီမနဲ့ပဲ အတူတူ လှုပ်ရှားကြရမှာ သူတို့ပြန်မလာမချင်း တစ်ဖက်က အပိုသုံးဖို့လည်း ရတာပေါ့ ညီမလေးရယ် … "

နော်မူက သူ့ဖက်ပါအောင် အပြတ်ဆွယ်နေသည်။

"ဟင်း မမပြောတာနဲ့ ညီမတောင် စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာပြီ … မမဖာသာ မမပဲကြည့်လုပ်လိုက်တော့ ဟင်း ဟင်း "

"နင် ဒီမှာ ခဏနေလိုက်ဦး မမ ပိုင်တဲ့သူတွေ ရှိပါတယ်"

နော်မူ အင်္ကျီ နှင့်ထမီကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဆွဲဆန့်ပြုပြင်လိုက်ရင်း အခန်းပြင်ကို လှစ်ကနဲထွက်သွားသည်။ ဆယ်မိနစ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ သူမပြန်ရောက်လာသည်။ အဖော်နှစ်ယောက်ပါလာသည်။ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့်ရှိ အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

နော်မူက ခင်သန်းဦးကို မျက်စိကလေးတစ်ဖက် မှိတ်ပြလိုက်ပြီး သူတို့မမြင်အောင် ခင်သန်းဦးဖက်ကိုလှည့်ကာ လက်ညှိုးလက်မနှစ်ချောင်းကို ဝိုင်း၍ ပြလိုက်သည်။ ငွေရဖို့ အဓိက ငွေရလျှင်ပြီးရော ဆိုသည့်သဘော …။

အမျိုးသားကြီးနှစ်ယောက်စလုံးကို အခန်းထဲခေါ်သွင်းလိုက်ပြီး နော်မူ တံခါးကို အသေအချာ ပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ ခင်သန်းဦးနှင့် သူတို့နှစ်ယောက်ကို မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပုလွှဲကလေး ထိုင်လိုက်ရာက နော်မူက …

"ကဲ … ရှင်တို့ ကြိုက်ရာ ရွေးကြပေတော့ ဒီညတော့ အချိန်လည်းသိပ်မရှိတော့ဘူး … ရှင်တို့ သဘောကျရင် မနက်ဖြန်နေ့လည်မှာ ဆုံကြရအောင် "

"ကောင်းပြီ … ဒေးဗစ် စကြရအောင် "

ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့် ခန္ဓာကိုယ်နှင့်အမျိုးသားကြီးက သူ့လူကို ကြည့်၍ပြောလိုက်သည်။ ဒေးဗစ် … စောဒေးဗစ် တဲ့။ သူ့နာမည်ကတော့ စောသာဂေး… ကြာဖူးနေကျနာမည်လို ဖြစ်နေတာမို့ မှတ်ရတာ လွယ်ကူသည်။ နာမည်ရင်းတော့လည်း ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်ပေလိမ့်မည်။

ဒေးဗစ်က အသာဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့် နှုတ်ခမ်းမွှေးစစနှင့် မင်းသားချောချောသူဖြစ်သည်။ စောသာဂေးတော့ အရပ်ခပ်ပျပ်ပျပ် ဂင်တိုတိုပေမယ့် ဗလကပိုတောင့်သည်။ ကြံ့ခိုင်မှုလည်း ရှိသူပင်ဖြစ်သည်။ တကယ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်က ဟိုဖက်မှာ အခြေချ နေထိုင်သော တိုင်းရင်းသားအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့မှ (   ) အဆင့်ရှိသူတွေ ဖြစ်ကြသည်။ နော်မူနှင့်လည်း နိုက်ကလပ်တို့ ဘာတို့သွားလာရင်း နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်လောက် တွေ့ဆုံဖူးကြသူတွေ ဖြစ်သည်။ အရက်နှင့်ဆေးဝါးများ သုံးစွဲလေ့ရှိကြသည်။ မိန်းမမှုကို နှစ်ဦးစလုံး ဝါသနာကြီးကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က အမျိုးသမီးလေးနှစ်ယောက်၏ လက်တွေကို တစ်ယောက်စီဆွဲ၍ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ကြသည်။ စောသာဂေးက ခင်သန်းဦးကို မျက်စိကျသွားဟန်တူသည်။ သူမခါးလေးကို ပွေ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းများကိုနမ်းစုပ်၍ နို့နှစ်လုံးကိုနယ်လိုက် ဖင်ကိုစမ်းလိုက်လုပ်နေပြီး သူမကို အင်္ကျီ နှင့်ထမီချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးတီး နိကက်အလှကို စိမ်ပြေနပြေထိုင်ကြည့်သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ သူမကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းကာ စောက်ပတ်ကို အပီအပြင်ဘာဂျာဆွဲလေရာ ခင်သန်းဦးလည်း သူ့ရဲ့အစုပ်အမှုတ်အောက်မှာ နစ်မျောလို့သွားရပေသည်။

ဒေးဗစ်နှင့်နော်မူလည်း အတွဲငြိကာ အပီအပြင်ကဲနေကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက် နမ်းစုပ်လိုက်နှင့် နော်မူကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေလည်း မလုံမလဲ ဖယိုဖရဲ ဖြစ်နေလေပြီ။ ဒေးဗစ်က သူမ အင်္ကျီ  ရော ထမီကိုပါ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်လည်း ဗလာကျင်းသွားပြီဖြစ်သည်။ အတွဲနှစ်တွဲက ဘေးချင်းယှဉ်လျက် ထင်တိုင်းကြဲနေကြတော့သည်။

နော်မူက လိုရင်းကို မြန်မြန်ရောက်အောင်ဆိုပြီး ဒေးဗစ်လီးကို အားပါးတရကုန်းစုပ်နေသည်။ ဒေးဗစ်ကလည်း သူမတစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသားဆိုင်တွေကို တစ်ခုမှအလွတ်မပေးဘဲ ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြု၍ နှူးဆွပေးနေလေသည်။ နော်မူ၏မဟတဟကလေးဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ကလေးထဲကို ဒေးဗစ်လက်များက ထိုးနှိုက်၍ ဆောင့်ပေးနေရာ စောက်ရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထွက်အံကျလာခဲ့ရသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး အရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီး သာဂေးက သူမစောက်စိကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်း ထူအမ်းအမ်းကြီးများဖြင့်တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အောက်မှနေ၍ အထက်သို့ သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် ယက်လိုက်သပ်လိုက် စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး တဇွပ်ဇွပ်ထိုးဆောင့်လိုက်နှင့် အဆက်မပြတ် ဆွပေးနေရာ ခင်သန်းဦးလည်း စောက်ရည်အထွက်လွန်၍ တစ်ချီပြီးလုလု ဖြစ်လာရလေသည်။

"အစ်ကိုကြီး လီးကို စုပ်ပေးမယ် "

သူမက ပြောလိုက်တော့ စောသာဂေးက …

"ကောင်းတယ် စုပ် ငါလည်း လီးတစ်ချောင်းလုံးတင်းနေပြီ "

ဆိုပြီး သူ့လီးကို ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။ ခင်သန်ဦးလည်း သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်၍ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို ငုံကာစုပ်ရင်း ဒစ်အောက်ခြေတစ်ဝိုက်ကို လျှာစောင်းကလေးနှင့်ရစ်ဝိုက် ယက်ဆွပေးသည်။ လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးကိုရော လီးတန်အရင်းပိုင်းရှိ အသားထစ်နေရာကလေးကိုပါ လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ ဆွပေးသည်။ သူ့လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ဦးစိန်မြင့်လီးကိုပင် သတိရမိသေးသည်။

သာဂေးလီးလည်း ယိုးဒယားမှာအနေများသူပီပီ လီးမကြီးကြီးအောင် ခွဲစိပ်ပြုပြင်ထားသောလီးဖြစ်ပေရာ လက်တစ်ဆုပ်စာမက ကြီးမားလှတာတွေ့ရသည်။ တစ်ဖက်မှာ နော်မူနှင့်စခန်းသွားနေသည့် ဒေးဗစ်၏လီးကတော့ နဂိုလီးဖြစ်ပြီး သူကဆေးထိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဂေါ်လီ လေးငါးလုံးထည့်ထားတာကို တွေ့ရပါသည်။ နော်မူတစ်ယောက် ဒီည ဂေါ်လီကစားပွဲနှင့်တွေ့လေပြီဆိုပြီး အတွေးပေါက်မိရင်း ခင်သန်းဦးတစ်ယောက်တည်း ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။

နောက်ဆုံး လီးလည်းတင်း စောက်ပတ်လည်း ယားလွန်းမက ရွသထက်ရွ၍ လာရသည့်အလျောက် လေးဦးသား ကုတင်ထက်မှာ လိုးပွဲကြီးကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ကျင်းပလိုက်ကြလေသည်။ စောသာဂေးက ခင်သန်းဦးကို ပေါင်ဖြဲလိုးသည်။ ဒေးဗစ်ကလည်း နော်မူကို ခွေကုန်းကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ ဖင်ရောစောက်ပတ်ကိုပါ တစ်လှည့်စီ လိုးသည်။ တစ်ယောက်နှစ်ချီလောက် လိုးပြီး အားရတော့မှ လူချင်းချိန်းပြီး စောဒေးဗစ်က ခင်သန်းဦးစောက်ပတ်ကို ယက်လိုက်လိုးလိုက် ဖင်ပေါက်ကိုဆွလိုက် လုပ်ပေးနေပြီး စောက်ပတ်ကိုတစ်ချီ ဖင်ကိုတစ်ချီ လိုးပစ်လိုက်သည်။

သာဂေးကြီးလည်း နော်မူစောက်ပတ်ကို နှစ်ချီထပ်လိုးပြီး အားရကျေနပ်သွား၍ မနက်ဖြန်ထပ်တွေ့ကြမည်ဆိုပြီး အချိန်းအချက်ပြုလုပ်လိုက်ကြကာ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲက ပြန်ထွက်သွားကြလေသည်။

မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လည်း ရေသန့်စင်ဆေးကြောပြီး အာဇစ်ရှိရာအခန်းထဲကို ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ပထန်ကြီးကား အိပ်မက်ထဲမှာ နတ်သမီးလေးငါးရာတွေ့နေဘိသည့်အလား နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးတွန့်ကွေးပြီး တခူးခူးဟောက်လျှက် စက်တော်ခေါ်တုန်းပင်ရှိနေပေတော့၏။

နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင် အာဇစ်က သူမတို့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ဟိုဖက်ကမ်းကိုကူးသွားသည်။ ရာဂျူးနှင့်တွေ့ဆုံပြီး ကိစ္စပြီးပြတ်သည်နှင့် မကြာမီပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ပြောသွားသည်။ ခင်သန်းဦးအနေနှင့် ဒီအခန်းမှာပဲ တစ်ရက်နှစ်ရက်တန်သည် စောင့်ရဦးမည်ဖြစ်သည်။

ခင်သန်းဦးလည်း အဖော်ကောင်းနှင့်လည်းတွေ့ လမ်းစလည်းပေါ်ခဲ့ပြီမို့ နော်မူနှင့်လက်တွဲပြီး အပွဲပွဲနွှဲနေမိလေ၏။ စောသာဂေး ဒေးဗစ်တို့နှင့်လည်း ထပ်မံတွေ့ဆုံဖြစ်ခဲ့သည်။ သူတို့က ဟိုဖက်ကမ်းကို မကူးသေးဘဲ ဘားအံ အိန္ဒုဖက်ကို အလုပ်တာဝန်နှင့် ခရီးဆက်ရဦးမည်ဖြစ်၍ သူတို့အပြန်မှာ ဒီတည်းခိုခန်းမှာပင် နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်တွေ့ဖို့ မျှော်လင့်ကြောင်း ပြောသွားကြသေးသည်။

နော်မူက ဒီနယ်မြေကို ကျွမ်းသူမို့ အဆက်အသွယ်လည်း တော်တော်ပေါသူဖြစ်သည်။ သူမနှင့်လိုင်းတူ မိန်းကလေးတော်တော်များများနှင့်လည်း ချိတ်မိထားသည်။ အချိန်ရှိသရွေ့ဖုန်းကို တဂွမ်ဂွမ်ဆက်၍ ခွင်ကောင်းကို ရှာနေတတ်သူပင်ဖြစ်သည်။ နော်မူကောင်းမှုဖြင့် တစ်ညတာအတွင်း ခင်သန်းဦး ဘတ်ငွေတော်တော်များများ စုဆောင်းမိသွားလေသည်။ နှစ်ရက်မြောက်နေ့တွင် နော်မူခေါ်၍ မြဝတီနှင့် အတန်ငယ် ကွာလှမ်းသော အစွန်အဖျားရပ်ကွက်တစ်ခုဆီကို နှစ်ယောက်သားရောက်ရှိခဲ့ရသည်။

ထိုနေ့အတွေ့အကြုံက ခင်သန်းဦးဘဝမှာ ဘယ်လိုမှမမေ့နိုင်စရာဖြစ်ရပ်တစ်ခုအနေနှင့် မှတ်မှတ်ရရ ရှိခဲ့ရသည်။ ဆေးကြောင်ကာ လွတ်ချင်တိုင်းလွတ်နေသော လူရွယ်တစ်သိုက်၏လက်ထဲမှာ သူတို့လက်ခုပ်ထဲကရေ ဆိုသလို သူမ၏ကာမကို သွန်လိုသွန်မှောက်လိုမှောက် ကြမ်းတမ်းရက်စက်စွာပင် ပေးဆက်နှင်းအပ်ခဲ့ရသည်။ နော်မူလို အရင့်အမာတစ်ယောက်တောင်မှ ခြေလက် မသယ်နိုင်လောက်အောင် တစ်နေ့နှင့်တစ်ည ငရဲကျသလို ခံခဲ့ရသည်ဆိုလျှင် ခင်သန်းဦးအနေနှင့်တော့ အထူးဆိုဖွယ်ရာပင် မရှိတော့ပြီ။

ထိုညက သူမတို့နှစ်ယောက်သား တည်းခိုရာအခန်းဆီ မပြန်နိုင်ကြဘဲ သူတို့ပေးသော ဆေးအရှိန်နှင့်ပင် မူးမူးရူးရူးဖြစ်နေခဲ့ကြကာ ယောက်ျားပျိုတစ်စုရဲ့အလယ်မှာ သူတို့ခိုင်းသမျှ လုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ နောက်တစ်နေ့ နေ့ခင်းကျမှ ပြန်လာနိုင်ကြသည်။

သုံးရက်မြောက်နေ့တွင် ရာဂျစ်ပြန်ရောက်လာပြီး ရန်ကုန်ပို့မည့်ပစ္စည်းအချို့ကဲ့ယူလာကာ သူမကိုလည်း နေရေးထိုင်ရေး အဆင်ပြေမပြေမေးသည်။ ခင်သန်းဦးလည်း အဆင်ပြေကြောင်း သူကြားကောင်းအောင် ပြောလိုက်ရသည်။ တစ်ရက်နေပြီး ညနေ မဲဆောက်ပြန်ကူးကာ နောက်သုံးရက်အတွင်း ပြန်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောသည်။ အာဇစ်က ဘန်ကောက်ကို ခရီးဆက်မည်ဖြစ်၍ ရာဂျူးနှင့်သူမနှစ်ယောက်တည်း ရန်ကုန်ပြန်ရမည်ဖြစ်သည်။

ရာဂျူးပြန်ပြီး မကြာမီ နော်မူ၏အိပ်ခန်းထဲမှာ ဧည့်သည်နှစ်ယောက်ကို လက်ခံတွေ့ဆုံရပြန်သည်။ ခင်သန်းဦးလည်း ဒီသံသရာထဲ တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေသည့်အတူ မထူးဇာတ်ခင်းပြီး သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို သူမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ရက်ရက်ရောရော ပေးပစ်လိုက်လေသည်။ နော်မူတစ်လှည့် သူမတစ်လှည့် ဖင်ရောစောက်ပတ်ပါ အလိုးခံကြရသည်။ ခင်သန်းဦးမှာ ဖင်ပါကင်အဖွင့်ခံပြီးသည့်နေ့ကတည်းကပင် ဖင်အလိုးခံခြင်းကို စွဲလန်းမိခဲ့သူဖြစ်လေရာ အကယ်၍ ယောက်ျားဖက်ကသာအလိုရှိမည်ဆိုလျှင် သူမဖင်ပေါက်ကို လိုးချင်သလောက်လိုးခွင့်ပေးခဲ့သူဖြစ်သည်။

ရာဂျူးမပြန်လာခင်အချိန်အထိ ကဲချင်တိုင်းကဲပြီး နောက်သုံးရက်အကြာတွင် ပစ္စည်းတွေလည်း ပြည့်စုံသလောက်ရှိပြီဖြစ်၍ သူနှင့်အတူ ရန်ကုန်ကို ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

ရန်ကုန်ကို နေ့ချင်းပင် ပြန်ရောက်ခဲ့ကြသည်။

ဦးစိန်မြင့်က သူမတို့ကို ဆီးကြိုနေသည်။

ခင်သန်းဦးလည်း သူတို့ အလုပ်နှင့်နပမ်းလုံးနေခိုက် အမေ့အိမ်ပြန်လာပြီး အမေနှင့်အတူနေထိုင်ခဲ့သည်။ တစ်လနှစ်လအချိန်အတွင်းမှာပင် ဦးစိန်မြင့်ငွေရွှင်လာသည်။ အရက်ကိစ္စအကြောင်းပြု၍ပဲလား ဒါမှမဟုတ် အခြားသူမတို့လက်လှမ်းမမှီသည့် လုပ်ငန်းကိုင်ငန်းတွေများ ရှိသေးလို့လားတော့မသိပါ။ ဝင်ငွေကောင်းပြီး လက်တံပိုရှည်လာသလောက် တပည့်လက်သားအခြေအရံတွေ ပေါများလာသော ဦးစိန်မြင့်တစ်ယောက် မယားကောင်းရှိရမည့်ထုံး နှလုံးမူပြီး မအေးမိကို တရားဝင်မယားတစ်ယောက်အဖြစ် အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ပစ်လိုက်သည်။

ခင်သန်းဦးလည်း တစ်နွယ်ငင် တစ်စင်ပါဆိုသလို မယားပါသမီးချောလေးတစ်ယောက်အနေနှင့် ဦးစိန်မြင့်၏ ဖူးဖူးမှုတ်အရေးပေးခြင်းကို ခံရလေသည်။ အမှန်က ဦးစိန်မြင့်တစ်ယောက် မအေးမိအပေါ် သူ့စကားတည်ကြောင်း ပြသလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

မအေးမိတို့သားအမိ အိမ်ဟောင်းကိုရောင်းပြီး အလုပ်ဟောင်းဖြစ်သော ဈေးရောင်းသည့်အလုပ်ကိုစွန့်ကာ မြဝတီဖက်ကို မကြာခဏခရီးထွက်ကြသည်။ အလုပ်ကိစ္စ အရောင်းအဝယ်အကြောင်းပြုသည်ဆိုပေမယ့် အတွင်းသိတွေအဖို့တော့ သူမတို့သားအမိကိုယ်တိုင် ဦးစီးဖွင့်လှစ်ထားသော ဇိမ်နန်းတစ်ခုမက ရှိကြောင်းကို ရိုးတိုးရိပ်တိတ် သိရှိနေကြသည်ပဲ ဖြစ်သည်။ သူမတို့ လူတစ်လုံးသူတစ်လုံးဖြစ်လာဖို့အတွက် ဦစိန်မြင့်က သူမတို့နောက်ကွယ်မှနေပြီး အစစအရာရာ ကူညီထောက်ပံ့ ပေးထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဦးစိန်မြင့်လူတွေဖြစ်သည့် ရာဂျူးနှင့်အာဇစ်လို အဝယ်တော်တွေအဖို့ရာမတော့ သူမတို့ဘိက နတ်ဘုံနတ်နန်း တစ်ခုလိုပင် ဖြစ်ကာနေပေသည်။ ရန်ကုန်မှ မဲဆောက် ရန်ကုန်မှ ဘန်ကောက် ခရီးစဉ်တွေတိုင်း ခင်သန်းဦးတို့သားအမိထံမှာ ဝင်ရောက်တည်းခိုလေ့ရှိကြသည်။ တပည့်မလေးငေ်္တသာမက ခင်သန်းဦးတို့သားအမိကိုယ်တိုင်လည်း ရာဂျူးတို့ကို ကျုယ်ထိလက်ရောက် ရက်ရက်ရောရော ပြုစုပေးလေ့ရှိကြသည်။ အတူလက်တွဲပါများတော့ အလုပ်ခွင်လေးတွေ ပိုသိပိုမြင်လာခဲ့ကြသည်။ လောဘရှိသော ခင်သန်းဦးအနေဖြင့် ရာဂျူး အာဇစ်တို့နှင့် ရှယ်ယာဝင်ပြီး တရားမဝင်ဆေးဝါး ရောင်းဝယ်တာတွေ တစ်ဆင့်ခံဖြန့်ဖြူးတာတွေ ဘာတွေအထိ လုပ်လာသည်။

အချိန်တိုကလေးအတွင်း ပိုမို အလုပ်ဖြစ်ကာ အောင်မြင်လာခဲ့ကြသည်။

သားအမိနှစ်ယောက် ရန်ကုန်အိမ်ရှိ ဦးစိန်မြင့်ထံ တစ်ယောက်ပြန်လျှင် တစ်ယောက်က မြဝတီရှိ အလုပ်ခွင်ထဲမှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။ ဦးစိန်မြင့်ထံကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ပန်းတော်ဆက်ရခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် သူမတို့မရှိခိုက်မှာ ဦးစိန်မြင့်ခေါ်ထားသည့် အရပ်ထဲမှ ကောင်မလေး တစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စနှင့် သူမတို့ ပက်ပင်း တိုးမိလေ့ရှိတတ်ကြသည်။

များမကြာမီ ဒီမိန်းကလေးတွေကိုယ်တိုင်လည်း သူမတို့ပိုင် ဇိမ်ဘိထဲကို မလွဲမသွေ ရောက်ရှိလာခဲ့ရသည်ပင်။

ကျားရဲရှိရာတောထဲကို တိုးမိမှတော့ တောမုဆိုးဖြစ်သော ကျားစဉ်းလဲ၏ကိုက်ခဲဝါးမျိုခြင်းတော့ ခံရမည်သာဖြစ်သည်။ ကံကြမ္မာအဆိုးအကောင်းဟူသည် မိမိကိုယ်တိုင်က နှစ်သက်ရာဖန်တီးခြင်းနှင့်သာ သက်ဆိုင်ပါပေသည်။

သူမတို့သားအမိအဖြစ်ကလည်း ဤနည်းနှင်နှင် …။ အကောင်းမှသည်အဆိုး အဆိုးမှသည်အကောင်းဖြစ်ဖို့ရန် မရ ရသည့်နည်းနှင့် ရုန်းကန်ရှင်သန်ရခြင်းပဲဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။

ခင်သန်းဦး၏လုပ်ငန်းထဲမှာ မရှိမဖြစ်ဟုဆိုရမည့် အရေးပါအရာရောက်သူတစ်ယောက်တော့ရှိသည်။

သူသည်ကား …

မမနော် ဟု သူမက အမြဲတစေ ခေါ်ဝေါ်လေ့ရှိသည့် သူမ၏လက်တွဲဖော် (တစ်ခါက နာမည်ကြီး ကြေးစားမလေး) နော်မူပင် ဖြစ်ပေတော့သတည်း။



စာရှုသူအပေါင်းကို လေးစားလျှက်

နရသူ


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။