Saturday, March 23, 2024

ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ဦးမဟုတ်တဲ့ အချစ်ဆုံး (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ဦးမဟုတ်တဲ့ အချစ်ဆုံး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျတော် ၈ တန်းကျောင်းသားဘဝက.. တောရွာလေးမှာ ကျောင်းတက်ရပါသည်။ ကျတော့ရွာနဲ့ ကျောင်းက.. ၁.နာရီလောက်.. လမ်းလျောက်ရသည်။ တောသားတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့်.. အသားကဖြူသည်။ အရွယ်ရောက်တဲ့ လူပျိုတယောက် မဟုတ်ပေမယ့်.. ရင်ခုန်တက်သော .. အကြောင်းအရာများ.. ပေါ်လာပါသည်။

သူ့နာမည်က..ထွေးထွေး။ ထွေးထွေးက. အရပ် ၅ ပေ ၃ လက်မ၊ အသားဖြူ၊ မပိန်မဝ.. ဆိုပေမယ့်.. ပိန်တဲ့ဘက်.. ပါတယ်..။ တင်ပါးတွေက.. လှပြီး.. ကြည့်လို့.. အရမ်းကောင်းတယ်။ ဆံပင်က.. ခါးအလယ်လောက်ရှိတယ်။ ကျတော့ထက် အသက်ကြီးသလို အတန်းလည်း.. ကြီးပါတယ်..။

ထွေးထွေးကို.. စာ..စပေးတုန်းက..အခက်အခဲ.. တော်တော်ရှိတယ်ဗျ..။ သူဆီက.. စာအုပ်ကို.. ငှါးခိုင်းတာဆိုပြီး.. လိမ်တောင်းတာ.. သူကလည်း ပေးလိုက်တယ်။ နောက်နေ့ကျ.. သူစာအုပ်ထဲ.. ရည်းစားစာ ထည့်ပေးလိုက်တာ။ ပေးတုန်းကတော့.. ဟုတ်နေတာပဲ။ နောက်ရက်များကြတော့.. မျက်နှာပူတာနဲ့.. ရှောင်နေလိုက်တယ်။

တပတ်လောက်ကြာတော့.. ကျတော့စာကို ကျတော့ပြန်ပေးတယ်ဗျ။ အဲဒီကြားထဲ.. ထွေးထွေးက.. ဘယ်သူ့ရည်းစား.. ဘယ်ဝရည်းစားနဲ့.. ကြားနေရတာ.. စုံလို့။ ကျတော်လည်း.. စိတ်ရှုပ်တာနဲ့.. ဆက်မလိုက်ဖြစ်တော့ဖူး။ နောက်ပိုင်းကျတော့.. ကျတော့ရှေ့မှာ.. ကိုယ်ယောင်ပြလာတယ်ဗျ။ အခြေအနေ ကောင်းလာတဲ့သဘောပေါ့။

တနေ့..ထွေးထွေး..စက်ဘီးနဲ့ ပြန်သွားတာကို.. ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်တယ်။ ဘယ်ရမလဲ.. ကျတော့စီးတော် စက်ဘီးပေါ် တက်ခွလိုက်တာပေါ့။ 

(စီးတော်စက်ဘီး ခက်ဆစ်အဖွင့်= သူများတွေလို.. ဂျပန်ဘီး၊ မိချောင်းဘီး.. မစီးနိုင်လိ့ု.. မောင်ဗမာဘီးကို .. မားဂတ်.. ချိန်းဖုံး. အကုန်ဖြုတ်ပြီး .. ဆေးမှုတ်စီးရတဲ့ဘီး... ဟားဟား) ချက်ချင်းလိုက်တော့တာပဲ။ ရွာလမ်းဆိုတော့.. ဖုန်တလောင်းလောင်းနဲ့ပေါ့။

ဘယ်ရမလဲ.. ရှေ့က.. ပိတ်ရက်ပြီး.. အဖြေပေးမလား... မပေးရင်.. မဖယ်ပေးဘူး.. လုပ်ပလိုက်တာပေါ့။ အဲအခါကျမှ.. ထွေးထွေးက... (Comeing Thursday ) မှာ ပေးမယ်တဲ့.။ ပျော်လိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း.။ကြာသာပတေးနေ့လဲ ရောက်ရော "မင်းမင်းကို.ချစ်တယ်'' (မင်းမင်းရဲ့ထွေး)ဆိုပြီး.. sign.. တောင်းထိုးလိုက်သေးတယ်။ ပျော်ပြီယေ.။

ဒီဇင်ဘာလလေးလည်းဖြစ်တော့.. မနက်ခင်းမှာ နှင်းတွေက.. အရမ်းကြတာ.. ကျောင်းဖွင့်ရက်.. မနက်တိုင်း.. နှင်းမှုန်မှုန်ထဲမှာ.. တွေ့ပေမယ့်.. အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့.. ကျတော်က. ဘာမှ မလုပ်ရဲခဲ့ပါဘူး။ နို့လေးကို နှိုက်မယ်ဆိုတော့လည်း.. ရှိသမျှ ကြယ်သီးအကုန်တပ်ထားတော့.. ဘာမှ မသိတဲ့ မင်းမင်း.. ဘာဆို ဘာမှကို.. မဘာလိုက်ရပါဘူး။

အချစ်သက်တမ်းကြာလာတော့... နည်းနည်းတွေးခေါ်တက်လာပြီး.. အခြားတော့.. ဟုတ်ပါဘူး။ ကျတော့အတွင်းခံ.. ဝတ်မသွားဘူး။ တောဆိုတော့.. မိဘတွေအိပ်ချိန်မှတွေ့ရတာ.. သန်းခေါင်ကျော်ပေါ့။ တနေ့.ထွေးထွေးတို့ အိမ်ဘေးက.. ကောက်ရိုးပုံမှာ.. စောင့်ခိုင်းတာနဲ့.. စောင့်နေလိုက်တယ်။

“ ထွေးရယ်..နောက်ကျလိုက်တာ.. ”

“ မင်းမင်းကလည်း.. အမေမှ မအိပ်သေးတာ.. သူအိပ်မှ.. ဆင်းလို့ရတာ.. ”

“ လွမ်းလှပြီ ထွေးရယ်.. ”

ဆိုပြီး..ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး.. ခြေနှစ်ချောင်းက.. ခွထားလိုက်တယ်။ စကားတွေ.. ဟိုပြောဒီပြော ပြောရင်း.. အောက်က.ငပဲက.. ထောင်လာပြီလေ။ တင်ပါးကို.ထောက်မိနေတာပေါ။

အထိခံရတဲ့ ထွေးထွေးလည်း. ဆန်ကျင်ဘက်လိင် အထိအတွေ့ကြောင့်.. မှုန်ယိုနေတဲ့မျက်နှာ ဖြစ်သွားတယ်။ လရောင်ကြောင့်.. ဝင်းပနေတဲ့.. ထွေးထွေးမျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး.. နှုတ်ခမ်းလေးကို.. စုပ်လိုက်ပါတယ်။ လက်ကလည်း အငြိမ်မနေပဲ.. ရင်သားတွေကို.. အကျီ င်္ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေတယ်။

နှိပ်ကြယ်သီးလေးတွေကို. .''ထောက်.. ထောက်'' အသံမည်အောင်.. ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့.. ဘော်လီအောက်.. လက်လျှိုပြီး.. နို့သီးလေးတွေကို.. စမ်းပြီး.. တလှည့်စီ ချေပေးလိုက်တယ်။

ထွေးထွေး.. တော်တော်လေး. မျောနေပြီး.. ထမီအထက်သို့လှန်ပြီး.. စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်လိုက်တယ်.။ ထွေးထွေး စောက်ဖုတ်.. မို့မို့ဖောင်းဖောင်း.. မဟုတ်ပဲ.. ပေါင်နှစ်လုံးကြားပျောက်နေသလိုပဲ။

မတက်တတက်နဲ့ ကလိပေးနေပေမယ့်.. ညည်းသံလေးတွေ ကြားနေရတယ်။ စောက်ခေါင်းပေါက်လို့ ထင်ရတဲ့နေရာကို လက်ခလယ်နဲ့.. ထိုးကြည့်သေးတယ်။ မဝင်ဘူး.. အဲဒါနဲ့ပဲ.. အပေါ်ယံပွတ်ပေးလိုက်တာ.. အရည်တွေ ထွက်လာတယ်။

ထွေးထွေးကို.. အသာလေးလှဲလိုက်ပြီး... ပေါင်နှစ်ကြား.. ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ပုဆိုးကို လှန်ပြီး.. စောက်ခေါင်းပေါက်ကို.. လိုးထည့်တာ.. မဝင်ဘူး။ ထွေးထွေးက.. သူ့လက်သွယ်သွယ်လေးနဲ့. ကျတော့လီးကိုကိုင်ပြီး.. သူ့အဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးတယ်။ ကျတော်လည်း သူတေ့ပေးတာနဲ့.. ဆောင့်ထည့်လိုက်တော့..

“ အိုး..အား..ဘုရား..ဘုရား..အမလေး..အမလေးလေး.... ဟင်း..မရဘူး..မရဘူး... မလုပ်ပါနဲ့တော့.. မင်းမင်းရယ်. ”

“ ထွေးထွေးရယ်..တခါတည်းပါ..အောင့်ခံနော်.. ”

ပြောရင်း..ထပ်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တယ်။

“ အားးးးးး...အမေ့ရေ..နာတယ်..မလုပ်ပါနဲ့..မလုပ်ပါနဲ့. ”

ဆိုပြီး..ငိုသံပါလေးနဲ့ပြောနေတယ်။ ကျတော်က မရဘူး.. ရတဲ့အခွင့်အရေး လက်လွတ်မခံချင်တော့ ရောက်လက်စမှာ.. ခဏလေးမှိန်းနေတယ်။ ထွေးထွေးငြိမ်သွားတော့မှ... အားယူ ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တယ်။

“ ဖောက်...အား..အား..သေပါပြီ..အမေရယ်..အား..အား.. ကျွတ်..ကျွတ်.. အမလေး.. သေပါပြီး... မလုပ်ပါနဲ့....မလုပ်ပါနဲ့...... ”

ပါးစပ်ကတတွတ်တွတ်ပြော..လက်က... .. လက်က.. ကျတော့ရင်ဘတ်ကို.. တွန်းထားတယ်။ ကျတော်လည်း နွားသိုးကြိုးပြတ်လို့ ရုန်းနေသလို.. မနားတမ်း.. အချက်ပေါင်းများစွာ.. ဆောင့်လိုးနေတော့.. တွန်းထားတဲ့လက်တွေ... အော်နေတဲ့ပါးစပ်က.. ငြိမ်သွားပြီး..

“ အင်း..အင်း..အား..အား..အိုး..အိုး.အု..အု..ဟင်း..ဟင်း.. အင့်..အင့်... မင်းမင်းရယ်.... မနာတော့.ဘူး..ဆောင့်.. ဆောင့်.. ဆောင့်လိုး.. နာ..နာဆောင့်လိုး... အင်းအင်း... ကောင်းတယ်.. အမလေး.. ဟင်း.. ဟင်း.. တမျိုးကြီးပဲ..မင်းမင်းရယ်.. ”

ဆိုပြီး..ကျတော့ခါးကို..ဖတ်လာတယ်။ ကျတော်ဆောင့်လိုးတိုင်းလည်း.. အောက်ကနေ.. ပင့်ပင့်ပြီး.. မြောက်မြောက်နေတယ်။

“ နာသေးလား..ထွေး... ”

“ မနာတော့ဖူး...မင်းမင်းသဘောအတိုင်း..ဆောင့်လိုး... အားမနာနဲ့.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. ဟင့်..ဟင်.. အား.. အား..အိုး.... အိုး..ကောင်း..တယ်. ”

ထွေးထွေးပြောသည့်အတိုင်း.. မရပ်မနား ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ... ကျတော်လည်း.. ပြီးချင်လာပြီ။ ထွေးထွေးကလည်း.. အတင်းကို ကော့ထိုးနေတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း...

“ အား..အား..ကောင်းတယ်..ဆောင့်လိုးပါ..နာနာဆောင့်လိုးပေးပါ... အင်းအင်း..အီးအီး... အု..အု.. အင့်..အင့်.... အရမ်းကောင်းတယ်.. အားမနာနဲ့.. လိုး..လိုး.. အား.အား..ထွက်ပြီ..ထွက်ပြီ..အ..အ.. အ. ..... ”

ထွေးထွေး..ကျတော့ကို.. အတင်းဖတ်ထားရာမှ.. လက်တွေပျော့သွားပါသည်။ ကျတော်လည်း.. သုတ်ရည်များ.. ထွေးထွေးစောက်ခေါင်းထဲ.. ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။

အစရ.တနောင်နောင်ဆိုသလို မကြာခဏ.. ချိန်းပြီးလိုးဖြစ်ကြတယ်။ ဒီဇင်ဘာ ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ ထွေးထွေးက.. သူ့တူမအိမ်မှာ.. သွားအိပ်ပေးရတယ်။

သူ့တူမယောက်ကျားက.. ခရီးထွက်သွားလို့.(၁)ပတ်လောက်ကြာမယ်။ အိမ်မှာ.. ထွေးထွေးတို့တူရီးပဲ.. ရှိတာနဲ့.. ကျတော့ကို..ချိန်းတယ်.။ မနက်စောပဲ ထွက်လာခဲ့တယ်။ အိပ်ရောက်တော့..

“ နွေးနွေး မတွေ့ပါလား ”

“ ခုနပဲ..စျေးသွားဝယ်တယ်. ”

“ မကြာသေးဘူးပေါ့.. အချိန်ရှိတုန်းလေး.. လိုးရအောင်ထွေးရယ်... မနေနိုင်တော့ဘူး. ”

“ နွေးနွေးပြန်လာရင်မကောင်ဖူး.. ”

“ မလာခင်လေးနော်.. ”

ဆိုပြီး.နှုတ်ခမ်းစုပ်လိုက်တယ်။ တဆင့်ပြီးတဆင့်.. ကာမခလုတ်တွေ.. ဖွင့်ပြီး..နောက်ဆုံး.. ထမီချွတ်မယ်လုပ်တော့..

“ ထမီ.မချွတ်နဲ့လေ.. နွေးနွေးပြန်လာရင်.. အလောသုံးဆယ်လုပ်နေရမယ်.. ”

သူပြောတော့လည်း.. ဟုတ်နေတာပဲ..။ ထေးထွေးကို. ဖင်ကုန်းခိုင်ပြီး.. ထမီခါးပေါ်လှန်တင်လိုက်တယ်။ ပြူးထွက်နေတဲ့.. စောက်ဖုတ်ကိုမြင်တော့.. မရတော့ဘူး။ ကုန်းပြီး.စောက်ဖုတ်ကို.. လျှာအပြားလိုက်.. လျှက်ဆားယက်သလို.. ယက်လိုက်တယ်။

“ အင်း...အင်း..မင်းမင်းရယ်..ဖုန်းနိပ်မှာပေါ့.. ”

ပါးစပ်ကသာပြောနေတာ.. လူကငြိမ်နေတာပဲ။ အချိန်တော်တော်ကြာ.ယက်ပေးပြီး.. အရည်လိုက်ပြီဆိုတာနဲ့... ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ လီးကတော့.. ကြမ်းပြင်နဲ့ အပြိုင်ထောင်နေပြီး.. ဒူးကွေးပြီး အဖုတ်ဝမှာတေ့.. မထည့်သေးပဲ.. မွှေလိုက်သေးတယ်။ ထွေးထွေးခဗျာ... မချင့်မရဲနဲ့...

“ ဟင်း..ဟင်း..မင်းမင်း..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ..လိုးတော့လေ... မရတော့ဘူး...ထွေးကို.. လိုးပေးပါတော့နော်.. ”

ထွေးအရမ်းခံချင်နေပြီဆိုတာသိတော့.. အဖုတ်ဝမှာတေ့.. ဆောင့်လို့ထည့်လိုက်တယ်။

“ ဗျိ.ဗျိ..ဒုတ်..ဒုတ်..ဘွတ်..အား..အမေရဲ့..နာလိုက်တာ.. ကြမ်းလှချည်လား..မင်းမင်းရယ်... အား.. အား..အင့်.. အင့်..အူး..ဟီး.... ဟီး.. ကျွတ်.. ကျွတ်. ”

ခါးကကိုင်..ဆောင့်လိုးနေတယ်။ အဆုံးထိဝင်ပြီး.. သားအိမ်ကို.. ထိုးထိုးမိနေတယ်။ ကပ်ဆောင်နေတော့ .. သူ့တင်ပါးနဲ့. ကျတောင်ပေါင် ရိုက်ချက်တွေက.. တဖက်ဖက်မည်နေတယ်။

ဆောင့်လိုး.. ဆောင်လိုးနဲ့.. အချိန်တော်တော်ကြာသည်အထိ.. မပြီးနိုင်ဘူး။ ထွေးထွေးကလည်း.. လေးဘက်ထောက်ထားရာမှ မျက်နှာကိုကြမ်းပြင်ကပ်.. ဖင်ကို အသားကုန်ထောင်ထားပေးတယ်။

ဖင်ကြီးထောင်တက်လာတော့.. တင်ပါးတွေကို ဘယ်ပြန်.. ညာပြန်ရိုက်လိုက်တယ်။

“ အ..အ..အင်း..အင်း...အီး.အီး.. ဘွတ်..ဗြွတ်.. မင်းမင်း.. အ..အ..ကောင်းတယ်... အ..အ.. အမလေး....လိုးပါ... ဆောင့်ပေးပါ..... ထွေးကို မညှာနဲ့.... လိုးးလိုး...အား..အား.အင်း.. အင်း.. ကောင်းတယ်...ဟီး.. ”

ကျတော်..တင်ပါးတွေကို..ရိုက်လည်းရိုက်.. စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လည်းဆောင့်နေတော့.. ထွေးထွေးက.. ကာမစိတ်.. အရမ်းထန်နေပြီလေ။ဆောင့်လိုးလို့.. ကောင်းနေတုန်းပဲ... လူရိပ်တခုတွေ့လိုက်တယ်။ နွေးနွေးပြန်လာတာပဲ ဖြစ်မယ်... ကျတော်တို့လိုးနေတာကို.. ကြည့်နေတာပဲ ဖြစ်မည်.. မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး လီးကို အဆုံးထိထုတ်ပြီးမှ.. အဆုံးပြန်သွင်းနဲ့ လိုးပြနေလိုက်တယ်။ သူလည်း.. သူ့ယောက်ကျားမရှိတော့.. ဆာနေမှာပေါ့။

“ ဘွတ်..ဘွတ်..ပြွတ်..စွတ်..စွတ်..အား.. အား.. အင်း.. အင်း.. အို..အို..ဟား.. ဟင်း..အင်.. အင်.. ကောင်းတယ်မင်းမင်းရယ်.. မရပ်နဲ့..အဲလို ဆောင့်လိုးပေး... ဟုတ်တယ်..ဟုတ်..အား..အား.. အင်း..ဗျိ.. ဒုတ်..အ..အမလေး..ကျွတ်..ကျွတ်... ဟင်း.. ဟင်း..ပြီးတော့မယ်..ပြီးတော့မယ်... အား..အား.. အို့...အမလေး..ကောင်းလိုက်တာ.. ကောင်းလိုက်..... လိုးလိုးလိုး..အားးးး!!!!!' ”

ထွေးထွေးလည်းပြီး.. ကျတော်လည်း..ပြီးနဲ့.. နှစ်ယောက်စလုံး.. ပြိုင်တူပြီးသွားကြပါသည်။ နွေးနွေးက.. ခုမှပြန်လာတဲ့ပုံစံဖမ်းပြီး..

“ ဒေါ်လေးတို့.ဗိုက်ဆာနေပြီလား.. ”

“ မဆာပါဘူးဟယ်.. ဒေါ်လေးကူလုပ်ပေးမယ်.. ”

ဆိုပြီး.. နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်ထဲ အတူဝင်သွားကြတယ်။ သူတို့နှစ်ဦး အထဲဝင်သွားကြတာ ကြည့်လိုက်တော့.. နွေးနွေးဖင်မှာ. အကွက်ကြီးဖြစ်နေတယ်။ တူမက.. အဒေါ်ထက်.. ဖင်သားကြီးများပိုကြီး၍ တုန်ခါနေတာ တွေ့ရတယ်။

ချက်ပြုတ်စားသောက်ပြီးတော့ ကျတော်လည်း ပြန်ခဲ့တယ်။ နောက်နေ့လာခဲ့ဖို့ မှာလိုက်သေးတယ်။ ကျတော်က.. ဒါမျိုးကြတော့.. ဝိရိယကောင်းတယ်။ အိမ်မှာလုပ်စရာရှိသည်များ လုပ်ပြီး.. ထွက်ခဲ့တယ်။ နွေးနွေးတို့အိမ်ရောက်တော့.. နွေးနွေးက ရေချိုးနေတယ်။

“ ထွေးထွေးရော..နွေးနွေး. ”

“ ဒေါ်လေးအမေ.. နေမကောင်းလို့.. ပြန်သွားတယ်.. ညနေပြန်လာခဲ့မယ်.. စောင့်နေလို့.. မှာသွားတယ်.. ”

“ ဪ..အေး..အေး... ငါဘာလုပ်ပေးရဦးမလဲ.. ”

“ ရပါတယ်..နွေးလည်း.. ဒါလေလျော်ပြီးရင်.. ပြီးပြီ... အိမ်ပေါ်တပ်ထိုင်နေလေ... ”

ကျတော်..ထိုင်နေတုန်း.. ''ဗိုင်း''..ကနဲ.. အသံကြားလိုက်တော့.. ပြေးဆင်းလာပြီး..

“ နွေးနွေး..ဘာဖြစ်တာလဲ. ”

သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့.. ထမီကျွတ်ပြီး.. ဖင်ထိုင်ရပ်ကြီး.. လက်တဖက်ကို.. ဆုပ်ကိုထားတာ တွေ့ရတယ်။

“ အင်း..ဟင့်..ဟင့်..လုပ်ပါဦး.. ကိုမင်းရယ်.. ထမီလည်း ဝတ်မရဘူး..ချော်လဲလို့. လက်ထောက်လိုက်တာ.. လက်.. ဘာဖြစ်သွားလည်း မသိဘူး.. ”

ဘယ်ကဘယ်လိုစလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့.. ဂျိုင်းနှစ်ဖက်က. ကောက်ထူလိုက်တော့.. ထမီးကွင်းလုံး ကျွတ်ကျသွားတယ်။နည်းတဲ့တင်းပါးမဟုတ်ထူး။ ခါးလေးသိမ်ပြီး.. တင်ပါးနှစ်ခုက.. အောက်တွဲကျနေတာ.. ကြည့်လို့ကောင်းနေတုန်း..

“ ကိုမင်း..ထမီဝတ်ပေးပါဦး.. ”

ပြောတော့.. ကဗျာကယာ.သူ့ရှေ့သွား.. ထမီကုန်းကောက်လိုက်တာ... နွေးနွေးစောက်ဖုတ်ကြီးက.. မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်မှာ.. စောက်မွှေးတွေ ရိတ်ထားတော့.. ပြောင်ပြီးဖောင်းနေတာပဲ။ မှင်သက်ပြီး..ကြည့်နေကာမှ..

“ ကိုမင်း..လုပ်လေ. ”

သူ.သတိပေးမှာ..သတိဝင်လာပြီး.. ကောက်ဝတ်မယ်လုပ်.. နို့တွေကိုမြင်ပြန်ရော.. နို့သီးလေးတွေက.. ပန်းရောင်သန်းပြီး.. လုံးမို့နေတာပဲ။ ထမီဝတ်ပေးတော့.. တခါတည်း ဝတ်လို့မရဘူး။ အကြိမ်ကြိမ်အားယူဝတ်ပေးတော့.. ကျတော့လက်နဲ့ သူနို့တွေ.. တိုက်မိတာပေါ့။ သူကလည်း မသိယောင်ဆောင်နေတယ်။ ဝတ်လို့ပြီးသွားတော့..

“ နင့်လက်ပြစမ်း..ဪ.. လက်ဆစ်လွဲသွားတာ. ဘာမှမဖြစ်ဘူး..ခဏလေး..ဖျောက်. ”

“ အား.ကိုမင်း..ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ.. ”

“ လက်ဆစ်တည့်လိုက်တာ.. ကောင်းသွားပြီး.. ခဏနေဆေးလူးလိုက်.. ကဲ..ငါရေလောင်းပေးမယ်.. နင်ရေချိုးလိုက်.. ”

ဆိုပြီး..ရေလောင်းပေးလိုက်တယ်။

“ အိမ်ပေါ်သွားပြီး..ရေလဲလိုက်တော့.. ”

“ ကိုမင်း.. လျောက်လို့မရဘူး... တင်ပါးနာနေတယ် ”

“ ကဲ..ကဲ.လာ ”

ဆိုပြီး..သူ့ဘယ်လက်ကို.. ကျတော့ပုခုံးမှာတင် သူ့ညာဘက်ဂျိုင်းအောက်က.. လက်လျိုပြီး... အိမ်ပေါ်တက်လာတယ်။ ကျတော့လက်ကလည်း.. အငြိမ်မနေဘူး။ သူ့..ညာဘက်နို့အုံကို.. ကိုင်မိနေတယ်။ အောက်က.. ငပဲကလည်း.. ထောင်နေပြီ။ အိမ်ပေါ်ရောက်တော့..

“ ထမီလဲလို့ရလား.. ”

“ ဘယ်လို လဲလို့ရမှာလဲ... ”

“ မထူးပါဘူးဟာ.. ငါပဲ..အစအဆုံး လုပ်ပေးတော့မယ်... ”

ထမီကိုချွတ်ချ.. ရေညှစ်လှမ်းပေးလိုက်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး.. ရေသုပ်. ရေစင်သွားမှ ထမီဝတ်.. ဘော်လီဝတ်..အကျီ င်္ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။

“ အဆင်ပြေပြီလား.. ”

“ ပြေတယ်. ”

“ နင်ကတော့..ပြေတယ်..ငါကမပြေဘူး. ”

“ ဘာမပြေတာလဲ..ကိုမင်း.. ”

“ မပြောချင်ပါဘူးဟာ.. ”

“ ပြောပါဆို..ကိုမင်းကလည်း.. ”

ကျတော့လက်မောင်းကို. သူ့နို့နဲ့ဖိပြီး. အတင်းမေးနေတယ်။ ကျတော်လည်း.. နွေးနွေးဘက်လှည့်ပြီး ဖတ်လိုက်တယ်။

“ ကိုမင်း..မနေနိုင်တော့ဘူး..နွေးရယ်.. ”

“ ကိုမင်းရယ်..မသင့်တော်ပါဘူး.. ”

မူနေတာ့ သိတာပေါ့။ ဘယ်ရမလဲ.. နှုတ်ခမ်းတွေ ဆွဲစုပ်.. နို့တွေကိုင်.... စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်လိုက်.. စောက်ရည်တွေထွက်နေပြီ။

“ ကိုမင်းရယ်.. အခန်းထဲသွားရအောင်နော်. ”

“ နွေးသဘော.. ”

တင်ပါးက.ပွေ့ချီပြီး..အခန်းထဲဝင်သွားတော့တယ်။ ကုတင်ပေါ်အသာလေးချ.. နှုတ်ခမ်းတွေစုပ်..လျာထိုးထည့်.. ကလိပေးနေလိုက်တယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး.. တအင်းအင်းဖြစ်နေပြီ။အင်္ကျီ ထမီတွေ ချွတ်ချလိုက်တယ်။ 

နို့တွေကို.. တစ်လုံးပြီးတစ်လုံ စုပ်.. နို့သီးလေးတွေချေ.. လက်ကလည်း.. နွေးနွေးရဲ့ ပြောင်သလင်းခါနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို.. အမျိုးမျိုးကလိပေး.. စောက်စိလေးကို.. လက်ထိပ်လေးနဲ့.. ဖိဖိပြီးပွတ်ပေး.. စောက်ခေါင်းထဲ.. လက်မထည့်ပဲ.. အောက်ကနေ.. အပေါ်ဆွဲဆွဲတင်. နွေးနွေးခဗျာ... တွန့်လိမ်နေပြီ.....။

“ အား..အား..ကိုရယ်..အင်း..အင်း..ကျွတ်..ကျွတ်..အ..အ.. ဟင်း...ဟင်း..အို..အို.. ယားတယ်.. ကိုရယ်.... ကို..ကို..ဟင်း..ဟင်း..မခံနိုင်တော့.. ဘူး...အား.. အား..လိုးပေးပါတော့... အား.. အား.. အရမ်းယားနေပြီ.. အို..အို.. ”

ပုဆိုးအကျီ င်္ချွတ်ပလိုက်ပြီး..လီးကိုင်ကာ.. နွေးနွေးစောက်ပတ်ထဲ.. ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

“ ဗျိ..ဗျိ..ဗြွတ်..ဗြွတ်..ဘွတ်..ဒုတ်...အား... အမလေး.. လေး.. ဘွတ်..ဘွတ်..စွတ်...ဗြွတ်.... အု..အု..အား.. အိုး....အား..အား.. ”

လိုးနေရင်း..နွေးနွေးကို.. ဒခေါက်ကွေးကနေ.. လက်နှစ်ဖက်နဲ့.. ပွေ့ချီးပြီး.. မြှောက်မြှောက်. . လိုးပေးနေတယ်။ ကျတော့ဂုတ်ကို.. လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဆွဲထားပြီး.. တခါခါနှုတ်ခမ်းလေးတွေ.. စုပ်လိုက်သေးတယ်။ မတ်တက်ရပ်.. လိုးရတာ.. အရမ်းအရသာရှိတယ်။

“ အား..အင်း..အင်း. အား..အား...ကို.. ကို..ဆောင့်.. ဆောင့်.. ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်.... အု..အား.. ”

နွေးနွေးကို..ကုတင်စောင်းမှာ.. လက်ထောက်ခိုင်း နောက်ကနေ... ဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။

“ အမလေး.အမေရဲ့.. ဘွတ်..ဗြွတ်..ဗျိ..ဗျိ.. ဘွတ်..ပြွတ်.. စွတ်..အား..အား.. အမလေး.. အိုး.. အိုး..ကောင်းတယ်.. ကိုရယ်..အတွင်းထဲထိ.. ရောက်တယ်.. အား..အား..ဟင်း..ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်..ဟင်း...အိ..အိုး..လိုး..လိုး.. အရမ်းကောင်းလာပြီ... ဆောင်ပါ..ဆောင့်ပါ.. ဆောင့်လိုးထည့်ပေးပါ.. နွေးကို..မညှာနဲ့..ကို.. ဆောင့်..အား.. အား..အမလေး..ဟင်း.. ပြီး..ပြီးပြီ.. အား.အား..အားးးးးး ”

နွေးနွေး..ကုတင်ပေါ်.. မှောက်လျက်. ကျသွားပြီး.. ကျတော်လည်း.. စောက်ခေါင်းထဲ သုတ်ရည်ပန်းထည့်လိုက်ကာ.. နွေးနွေးပေါ်.. ထပ်လျက်.. မှိန်းနေလိုက်ပါသည်။ ခဏအနားယူပြီး ..

“ ကိုရယ်..ကောင်းလိုက်တာ..နွေး.. အိမ်ထောင်ရှိပေမယ့်.. အကိုလိုးတာလောက်.. တခါမှ.. မကောင်းဘူး...နွေးကတော့.. အကို့ကို.. အရမ်းစွဲလမ်းသွားပြီ.. နောက်လဲ.. လာလိုးပေးပါနော်.. ”

နွေးနဖူးလေးကို..ပွတ်သပ်ပြီး..

“ စိတ်ချပါနွေးရယ်.. နွေးကို.အကို..လိုးပေးမှာ.. နွေးမပူပါနဲ့.. ခုလည်း ထပ်လိုးပေးမယ်နော်.. နွေး.. ခံမှာ.. မဟုတ်လား.. ”

“ အို့..ကိုလည်း..ခံမှာပေါ့..အကို.မယားဖြစ်နေပြီလေ.. ”

“ ဟား..ဟား..ဟား.. ”

သဘောကျစွာနဲ့ ရယ်လိုက်ပြီး.. ဒုတိယအကြိမ်.. လိုးရန်.. အစပျိုး စုပ်နမ်းနေပါသည်။

“ နွေး..အကို့လီးကို..နမ်းပေးပါလား. ”

“ နမ်းပေးမှာပေါ့..ကိုရယ်. ”

ဆိုပြီး..ကျတော့ကိုပက်လက်လှန်ကာ.. ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားထိုင်ပြီး.. လီးအရင်းကို..ယက်ပေးပါတယ်။ လီး..ဘေးလည်ကိုလည်းယက်.. ဂွေးဥကိုလည်း.. လက်နဲ့ဖွဖွလေး. ကိုင်ပြီး..ပွတ်ပေးနေတယ်။

လီးအရင်းယက်.. ပတ်လည်ယက်.. ဂွေးဥတွေယက်နဲ့ .. လီးအချောင်းကို.. မစုပ်သေးဘူး။ ကျတော်က.. အစုပ်ခံချင်နေပြီလေ။ ခဏနေတော့.. လီးထိပ်လေးကို..အသာလေးငုံ.. လျှာနဲ့ကလိပေး... ဒစ်လေးကို..သွားနဲ့ခြစ်..

“ အ..အ..အင်း..ဟား..နွေးရယ်.လုပ်တက်လိုက်တာ ”

ကျတော်စိတ်ပါအောင် လုပ်နေတာနဲ့တူတယ်။ ပြီးကာမှာ. လီးကို..အဆုံးထိငုံလိုက်.. ဒစ်နဲ့..အရေပြားကြားကို.. လျှာနဲ့ကလိလိုက်.. သေးပေါက်တဲ့ အပေါက်လေးကို.. လျှာနဲ့ထိုးလိုက်နဲ့.. ကျတော့မှာ.. နေထိုင်မထိဖြစ်နေရပြီ။ ကျတော့ချစ်သူတောင် မလုပ်ပေးတဲ့.. အရာကို..နွေးနွေးက.. စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်ပေးနေပါတယ်။

“ နွေးရယ်..ကို..ပြီးသွားလိမ့်မယ်.... နွေးကို.. လိုးတော့မယ်နော်.. ”

ဆိုပြီး..တစောင်းအနေအထားနဲ့..လိုးနေတယ်။ တင်ပါကို တွန်းတွန်းလိုးတော့.. အဝင်အထွက်.. ကောင်းနေတယ်။ နို့တွေပါ..ကိုင်လိုက်.. ဆောင့်လိုက်မယ်..။

“ အိုး..အိုး..ကို..ကို..အား..အား..အင်း..အင်း.. ဟင်း..ဟင်း.. အမလေး..ဟာ့..ဟာ့.. ဟင်း..ဟင်း.. ကျွတ်..အား.. ဗျိ..ဗြစ်..ဗြစ်..ဘွတ်..ဘွတ်.. အိုး.. အား.. အား.. ”

“ နွေး..ကောင်းလား. ”

“ ကောင်းတာပေါ့..ကိုရယ် ”

နွေး..မှောက်လိုက်..နွေးဖင်ကြီး.. မို့လာအောင်.. ခေါင်အုံး..ခုလိုက်.. ပြီးတော့..တင်ပါးနှစ်ခုကိုဖြဲ.. စောက်ဖုတ်ထဲ..လီးထို့ထည့်လိုက်ပြီး..ကပ်ညှောင့်လိုးနေပါသည်။

“ အား..အား..အင်း..ဗူ..ဘွတ်.. ဗျိ..ဗြွတ်..ဇွိ..ဇွိ.. စွပ်..အင်း.. အင်း..အား..အိုး.. ကောင်းလိုက်တာ.. ဟင်း..ကျွတ်.. ကျွတ်.. ကိုရယ်..ရင်ထဲမှာ.. တမျိုးပဲ...ကိုလိုးတာ. ဘာကိုထိနေတာလဲ မသိဘူး.. အား..အား..ဟင်း..အင်း.. ကျွတ်..ကျွတ်..အလား.. အလား.. အမလေး..ဟင်း..ဟင်း..ကောင်းတယ်.. နာနာဆောင့်လိုး.. လိုး..မရပ်နဲ့..အား.. အား.. မရတော့ဘူး.. အား..အား..ဟင်း.. ကောင်းတယ်.. ကို.. ကို..အားး.အား..ထွက်တော့မယ်.. ထွက်တော့.. မယ်..အား..အား..အင်း..အင်း.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. အား..အား..ထွက်ပြီ... ထွက်.. ထွက်.. အား..အား.. ”

နွေးနွေးဘာမှာ.. မညည်းညူနိုင်တော့ပဲ.. ငြိမ်သက်သွားပါတော့သည်။ ညနေရောက်တော့. .ထွေးထွေးက..ပြန်လာသည်။

“ ကိုမင်း..ရောက်နေတာ..ကြာပြီလား. ”

“ မနက်တည်းကရောက်နေတာ.. ”

“ ကိုမင်း..ပျင်းနေမှာပေါ့.. ”

“ မပျင်းပါဘူး..နွေးနွေးရှိနေတာပဲ.. ”

နွေးနွေးဝင်ပြောလာသည်။

“ ဒေါ်လေးတို့..အခန်းထဲသွားပြီး.. လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပြောကြလေ.. ”

“ ဟုတ်သားပဲ..ချစ်သူလေးကို.. အလွမ်းသယ်ရဦးမှာ ”

ဆိုပြီး..ထွေးထွေးကို.. ကျတော်ဦးဆောင်ပြီး.. အခန်းထဲ ခေါ်သွားပါသည်။ အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့... ထွေးထွေးကိုဆွဲလှဲပီး လုပ်ငန်းစပါတော့သည်။

“ ကိုမင်းကလည်း.. အိမ်ရှေ့မှာ.. နွေးနွေးရှိတယ်လေ. ”

“ ရှိရှိပေါ့..သူလည်းအိမ်ထောင်သည်ပဲ.. ဒီလောက်တော့.. နားလည်ပါတယ်.. ”

ထွေးထွေးကိုနူးနှပ်ပြီး.. စလိုးပါတော့တယ်။ လိုးနေရင်း.. ထွေးထွေးစအိုကိုမြင်တော့.. လိုးချင်တာနဲ့.. လီးကိုစောက်ဖုတ်ထဲက.. ချွတ်လိုက်ပြီး.. တံထွေးစွတ်ကာ.. လိုးထည့်လိုက်ပါသည်။

“ အား..အား..အမလေး.. ကိုမင်း. .ဖင်ကို မလုပ်နဲ့လေ.. ”

“ ကျတော်လိုးချင်လို့ပါ.. ခဏလေး. ”

“ မရဘူး..မရဘူး..မလိုးနဲ့.. ”

“ လိုးချင်လို့ပါ ထွေးရယ်နော်.. ”

“ နာတယ်..နာတယ်..မလုပ်နဲ့..ခွင့်မပြုဘူး. ချွတ်.. ချွတ်.. ”

ထွေးထွေးနဲ့.အခြေအတင်ဖြစ်နေတုန်း.. ''ဗြုန်း''ဆို.. နွေးနွေးက ဝင်လာပါတော့တယ်။

“ ကိုမင်း..နွေး..ဖင်ကိုလိုး.. ”

ဆိုပြီး..ထွေးထွေးနဲ့အပြိုင်.. ကုန်းပေးပါတယ်။ ထွေးထွေးက.မျက်လုံးပြူးပြီး.. နွေးနွေးကို.. ကြည့်နေတယ်။ ကျတော်လည်း.. ကုန်းနေတဲ့.. နွေးနွေးဆီသွားပြီး.... လီးကို.. တံတွေးစွပ်.... ဖင်ဝမှာတေ့ပြီး.. ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

“ ဗျိ..ဗျိ..ဘွတ်..ဘွတ်..အွန့်..အား.. ”

“ နွေးနွေးအရမ်းနာနေလား.. ”

“ ရပါတယ်.. ကိုမင်း..ကိုမင်း.. ပြီးအောင်လိုး... နွေး.. အံကြိတ်ခံမယ်.. ဆောင့်.ဆောင့်.. ”

နွေးနွေးက.. အတင်းဆောင့်ခိုင်းနေတာနဲ့.. မရပ်မနား ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

“ အား..အား..အင်း..အင်း..ဟင်း..ဟင်း..ဘွတ်..ဗြွတ်.. အင့်..အင့်..အား..အား..အိုး..အိုး.. ကောင်းတယ်.. လိုး.. လိုး..အား..အမလေး.. ကောင်းတယ်.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. ကိုမင်း စိတ်ကြိုက်ဆောင့်. .အားမနာနဲ့.. အား.. အား.. အမလေး.. အား..အား.... ”

ကျတော်လည်း..စီးပိုင်နေတဲ့.. ဖင်စအိုကို.. လုပ်နေရတော့.. အရမ်းကိုကောင်းနေပြီ။ စအိုကြွက်သားတွေက.. လီးကို.. ညှစ်ညှစ်သလို ဖြစ်နေတော့.. မရတော့ဘူး။ လီးက..ပိုပို.. မာကြောလာတယ်။ဆက်လက်သုတ်ထိန်းနိုင်စွမ်း မရှိတော့ပဲ... နွေးနွေးဖင်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ ကိစ္စအားလုံပြီးသွားတော့.. နွေးနွေးက..

“ ဒေါ်လေး..နွေးကို..ခွင့်လွတ်ပါနော်.. နွေးလည်း.. မနေနိုင်လို့ပါ.. ”

“ ရပါတယ်..နွေးနွေးရယ်...ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ကိစ္စကို.ထိမ်းချုပ်လို့မှ မရတာ.. နွေးနွေးလည်း.. ယောက်ကျားမရှိတော့.. ခံချင်မှာပေါ့.. ဒို့ကိစ္စတွေကို.. ဘယ်သူမှ..မသိဖို့ပဲ.. လိုတယ်.. ကိုမင်းလည်း.. နွေးနွေးခံချင်ရင်.. လိုးပေးလိုက်ပါနော်.. ”

ကျတော်တို့ .၃.. ယောက်စလုံး..နားလည်မှုတွေယူ... ချိန်းလိုးဖြစ်ကြပါတယ်။ ထွေးထွေးက.. ကျတော့ရည်းစားဦးပါ။ 

အထိုက်အလျောက် လိုက်လျောပေးပေမယ့် ကျတော့် ဆန္ဒအားလုံးကို.. အငြူစူပဲ.. အရာအားလုံးဖြည့်ဆည်းပေတဲ့.. နွေးနွေးကတော့... ကျတော့ရဲ့.. အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမယ့်.. အချစ်ဆုံးအဖြစ်.. ကျတော့်ရင်ထဲမှာ.. မှတ်တမ်းတင်လိုက်ပါတော့သည်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။


ဤသို့ ဤနှယ် ဖြစ်ကြလေသည် (စ/ဆုံး)

ဤသို့ ဤနှယ် ဖြစ်ကြလေသည် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဧကရီလင်ထိပ်ထားစံ

အင်းစက် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

နန်းသိင်္ဂီတယောက် လက်ထဲက မိုက်ကရိုဝေ့ ဖုန်းလေးကို ကိုင်ရင်း စားသောက်ဆိုင် တခု၏ စင်မြင့်ထက်မှာ မြူးမြူးကြွကြွလေး ခေတ်ပေါ် သီချင်းတပုဒ်ကို သီဆိုနေတယ်။ အသားအရည် တင်းတင်းရင်းရင်း နှင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ၊ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်၊ ရင်သားဖွင့်ဖွင့်ထွားထွား ၊ ခါးသေးသေး ကျင်ကျင်လေးမှာ ဝတ်ထားတာက ဇီးရိုးကွာတား ဘောင်းဘီအပျော့စား၊ အင်္ကျီကလဲ စွပ်ကျယ်သာသာ လေး နှင့် ဆိုတော့ လာရောက်စားသောက်ကြတဲ့ ကြီးကြီးငယ်ငယ် ရွယ်ရွယ်လတ်လတ် ပုရိသ များ လက်ခုပ်သံ တဖျောင်းဖျောင်းနဲ့ပေါ့။

သီချင်းဆုံးသွားသည်နှင့် ပရိသတ်ထဲက အမျိုးသား အချို့ ထောင်ကျော်တန်၊ သောင်းကျော်တန် ပန်းကုံးတွေကိုင်ပြီး ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ လာရောက်စွပ်ကြတယ်။ မကြာလိုက်ပါ။ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှာ ပန်းကုံးတွေ တထပ်ကြီး ဖြစ်သွားပါတော့တယ်။

တကယ်တော့ သူတို့တတွေရဲ့ ဘီယာ၊အရက် မူးမူးရူးရူးနဲ့ စားသောက်ရင်း လာပြီးပန်းကုံး ဆုချတာတွေက အနုပညာကြေး ၊ သုခုမကြေး တော့ မဟုတ်နိုင်ပါဘူးရှင်။ သီဆိုသူ လေးရဲ့ တဏှာစိတ်ကို နိုးကြွလာအောင် သူမတို့ရဲ့  ပစ္စည်း၊ပစ္စယ တွေကို လှုပ်ပြ ၊ တွန့်ပြ၊ ကော့ပြ ၊ မျက်လုံး ကစားပြ စတဲ့ ညုတုတု  အမူအယာလေးတွေကြောင့် ချီးမြှင့်တဲ့ တဏှာကြေးတွေသာ ဖြစ်ကြပါလိမ့်မယ်။

ခုလို စားသောက်ဆိုင်မှာ လုပ်နေတဲ့ အဆိုတော်လေးတွေ ဆိုတာကလဲ ဒီလို စားသောက်ဆိုင် ရောင်းအားကောင်းစေဖို့ လူဝင်များလာစေဖို့ အတိုအပြတ်လေးတွေ ဝတ်ပြီး ခရာတာတာ ညုတုတု အမူအယာလေးတွေနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရောင်းကုန်လုပ်ပြီး ဖျော်ဖြေနေကြရတာပါ။

ခုလို ဆိုင်မှာ လူစည်ကားလေလေ လူဝင်များလာလေလေ မန်နေဂျာ ဆိုတဲ့ သူတွေကတော့ သဘောကျလေလေပေါ့ရှင်။ ဒါကြောင့်လဲ ဒီလို အဆိုတော်လေးတွေကို အိမ်တိုင်ယာရောက် အကြိုအပို့ လုပ်ပြီး ရုပ်ချောချော ငယ်ငယ်တွေနဲ့ အသံကောင်းသူတွေကို ဆိုင်မှာ မွေးထားကြတာလေ။ 

စားသောက်ဆိုင် ဆိုလို သိပ်အထင်မကြီးကြနဲ့ဦး။ ကျွန်မ တို့လို အဆိုတော် ဆိုတာ ဆိုင်မှာ လခနဲ့ သီချင်းဆိုဖို့ ခန့်ထားခံရတာ မဟုတ်ပါဘူး။ စင်ပေါ်မှာ ဆုလာချတဲ့ ပန်းကုံးသာ ဆုကြေးဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ်ရထားတဲ့ ပန်းကုံးကို ဆိုင်ပြန်သွင်းတဲ့ အခါမှာ ဖြတ်စား လက်စား လုပ်ကြတာလဲ ခံရသေးတယ်။ တညကို ဆုချတဲ့ ပန်းကုံးကို ပြန်သွင်းရတဲ့ ငွေကြေးကိုသာ ရကြတာပါ။

စားတာ သောက်တာကလဲ လာစားသောက်ကြသူတွေရဲ့  ဝိုင်းမှာ ကိုယ်က ဝင်ထိုင်ရင်း ဖက်ရင်း၊ အနမ်းခံရင်းနဲ့ ကြွေးမွေးတဲ့ အစားအသောက်တွေ ကူစားရတာ။ တခါတလေ စားသောက်တဲ့ ဝိုင်းတွေထဲက ငွေခပ်ထောထော သဘောခပ်ကောင်းကောင်း ဘဲကြီးတွေနဲ့ တွေ့ရင်တော့ အဲဒီညကတော့ ကျွန်မတို့အတွက် သိန်းထီပေါက်သလို အလျှံအပယ် စားရသောက်ရတယ်။ အဲဒီလို အချိန်မှာ ကိုယ်က နပ်ဖို့တော့ လိုတာပေါ့လေ။ သူတို့က ဘီယာမူးနေကြတာဆိုတော့ ကိုယ်က ဘီယာမကြိုက်ဘူး..ဝိုင်သောက်မယ်..ကျွဲရိုင်းသောက်မယ်.. ဆိုပြီး ပူဆာလိုက်လို့ကတော့ နွားပြာကြီးတွေလို သွားရည် တမြမြနဲ့ ရှောရှောရှုရှု ခွင့်ပြုပေးတာပါပဲ။ 

ဒီလို ဝိုင်းထဲမှာ ဟန်ဆောင်သောက်ချင်ယောင် ဆောင်ပြီး သူတို့တိုက်တဲ့ ဘီယာကိုပဲ ရောနှော သောက်ဟန်ပြလို့ ဝိုင်တို့၊ကျွဲရိုင်း တို့ကို ပုံစံမပျက် သိမ်းထားလို့ရတာပေါ့။ ဝိုင်မသိမ်းခင် အထာနပ်ဖို့တော့ လိုတယ်။ ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ဗူးလေးတွေ သိမ်းသလိုလိုနဲ့ နောက်တဝိုင်းကို ကူးဖို့ လုပ်ကြရတယ်။ မဟုတ်ရင် တဝိုင်းထဲနဲ့ ပွဲသိမ်းသွားလို့ကတော့ ဘာမှ ရလိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ့်ကို သဘောကျနေတဲ့ သူဆီက ငွေ၊ပစ္စည်း၊ ရရာချူဆီများများကို ထည့်တက်ဖို့လဲ လိုတယ်။ ကိုယ်ကူထိုင်ပေးတဲ့ ဝိုင်းမှာ ကျသင့်ငွေ သောင်းချီ၊ သိန်းချီ သုံးနိုင်၊ဖြုန်းနိုင်အောင် ကိုယ်က စီစဉ်မှာပေးရတယ်၊ ဒါမှ ပွဲပြီးလို့ ငွေရှင်းတဲ့အခါ Table ကြေး ရာနှုန်းနဲ့ ထပ်ရနိုင်တာလေး။ ဒီပညာတွေက စားသောက်ဆိုင် အဆိုတော်လေးတွေ အဖို့ အလိုလို တက်မြှောက်သွားတဲ့ ပညာရပ်တွေပါပဲ။ 

ကျွန်မတို့လို့ စားသောက်ဆိုင် အဆိုတော်လေးတွေရဲ့ သီချင်းလေးကို ကြိုက်လို့လာကြသလို ရုပ်ရည်၊ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်း အချိုးအစားကျမှု ကို မက်မောကြသူတွေကတော့ နေ့စဉ်လိုလို လာအားပေးကြပါတယ်။ သူတို့မှာတော့ ငွေဘယ်ကနေ ရသလဲ မသိပါဘူး။ သုံးနေ ဖြုန်းနေလိုက်ကြတာ ဝက်ဝက်ကွဲပါပဲ။ ကိုယ့်ကို သီချင်းဆိုပြီးတာနဲ့ ပန်းကုံးကြေးကြီးကြီးစွပ်ပေးတဲ့ ဝိုင်းမှာ သွားထိုင်ပေးရတယ်။ သူတို့ ဧည့်ခံကျွေးတဲ့ စားစရာတွေ မကြိုက်ရင် ကိုယ်မှာချင်တာ မှာစားလို့ရတယ်။ ဘီယာဆိုတာကတော့ ကျွန်မတို့ စာသောက်ဆိုင် အဆိုတော်တွေ အဖို့ ရိုးနေပါပြီ။ တခါတလေ ဘီယာနဲ့ အရက်ပြင်း ရောတိုက်တာပါ ကြုံရပါတယ်။ အကြိမ်များလာတော့လဲ အဲဒါကိုပဲ သဘောကျလာပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဝိုင်းလဲ သိမ်းရော သူတို့ကားနဲ့ အိမ်လိုက်ပို့မယ် ဆိုပြီး ခေါ်သွားတော့တာပါပဲ။ 

ဒါကြောင့် ဆိုင်က အကြိုအပို့ လုပ်ပေးတဲ့ကားကို အလုပ်ဝင်ကာစ မှာသာ စီးကြလေ့ရှိပြီး နောက်ပိုင်းတော့ သိပ်မစီးကြတော့ပါဘူး။ ခပ်ထောထော ဘဲကြီးတွေနဲ့ တွဲမိရင်တော့ ဆိုင်မှာတောင် အလုပ်ဆင်းစရာ မလိုဘဲ  သူခေါ်တဲ့ ဆီ နေ့တိုင်းသွားရင် အပြန်မှာ ငွေအထပ်လိုက် ပေးလိုက်တာပါပဲ။ တချို့ဆို နိုင်ငံခြားထိပါ အလည်အပတ် အခေါ်ခံရသူတွေ ရှိပါတယ်။ တချို့လဲ ဒီလို စားသောက်ဆိုင် အဆိုတော် ဘဝကနေ နာမည်ကျော် တန်းဝင် အဆိုတော်တွေ ဖြစ်သွားတာလဲရှိပါတယ်။

.....................................................................

“ အမ သိင်္ဂီ က ဖယ်ရီ၊ကြိုပို့ကား စီးတာ မှန်တယ်နော်..အဟီး..  ” 

ရပ်ကြဲကြဲ နဲ့ မေးလိုက်သော ကြိုပို့ကား မောင်းတဲ့ မောင်မျိုးက မေးလိုက်သော စကားလေးပါ။ သူက ဒီလို ကြိုပို့ကား မောင်းနေတော့ ကျွန်မတို့လို ကောင်မလေးတွေ အကြောင်းကို အူမချေးခါး အကုန်သိနေတာပဲလေ၊ အလုပ်ဝင်စသာ ဖယ်ရီကား စီးတာ မှန်ပေမယ့် နောက်ပိုင်း ဖယ်ရီစီးကြတာ မမှန်တော့ရင် အဲဒီ ကလေးမလေး တဆင့်ထက်တဆင့် ရင့်ပြီး တိုးတက်သွားပြီဆိုတာ သူက အသိဆုံးပါ။

တခါတလေများ သူနဲ့ ကျွန်မ ကားပေါ် နှစ်ယောက်ထဲ အတူ ပြန်ကြရတဲ့ အထိ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီတော့လဲ ကိုမျိုးနဲ့ ကျွန်မ ရင်နှီးမှုတွေ ပိုလာခဲ့ကြပါတယ်။ 

ကျွန်မက လှိုင်သာယာ ကျုးကျော်မှာ နေရသူပါ။ တွေ့ဖူးုကမှာပေါ့ လှိုင်သာယာ လမ်းမကြီးဘေးက (၁၀) ပေ၊ (၁၂) ပေ ပတ်လည်လောက် ကျူးကျော်တဲလေးတွေ။ တဲ ဆိုပေမယ့် နယ်ကတဲတွေလိုတောင် ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းမဟုတ်ပါဘူး၊ သွပ်မိုး၊ ပလစ်စတစ် မိုးကာ အကာလေးနဲ့ ဖြစ်သလို ကွပ်ပြစ်လေး ရိုက်ပြီး ခင်းထားတဲ့ အခင်းမှာ အဆင်ပြေသလို နေကြရတာပါ။ စားလဲ ဒီနေရာ၊ အိပ်လဲ ဒီနေရာ၊ ရေချိုးတော့လဲ တဲနောက်နားက ပလစ်စတစ် ရေတိုင်ကီလေးမှာပါပဲ။ ကျွန်မက အဖေ၊ အမေနဲ့ အတူ သုံးယောက်နေကြရတာပါ။ နယ်က တက်လာစက ကျွန်မတို့ မိသားစု ဘယ်လိုမှ နေရတာ အဆင်မပြေပါဘူး။ နောက်တော့လဲ ရန်ကုန်ဆိုတာ ကျောတနေရာစာ အတွက် ဒီလိုပဲ နေရတာပါလား လို့ အလိုလို သိပြီး အဆင်ပြေသွားတော့ပါပဲ။

အမှန်တကယ် နေစရာ အဆက်အခဲကြောင့် ကျူး နေကြရသလို အခွင့်အရေး တခုခုကြောင့် ကျူးနေကြသူတွေလဲ အများကြီးပါပဲ။ တခါက နာမည်ကျော်သွားတဲ့ အဖြစ်လေးတောင် ရှိခဲ့သေးတယ်။ ဘဏ်မှာ သိန်း (၅၀၀) သွားအပ်သူရဲ့ လိပ်စာက လှိုင်သာယာ ကျူးကျော်တဲက တဲ့။ 

ကျွန်မလဲ နယ်က တက်လာစက အထည်ချုပ်တာပေါ့၊ တနှစ်လောက်ကြာတော့ သူငယ်ချင်း မနန်းေ၀ ရဲ့ အဆက်အသွယ်နဲ့ ခုလို စားသောက်ဆိုင် အဆိုတော် ဖြစ်သွားတာပါ။ မနန်းဝေက ခု ကျွန်မဆိုနေတဲ့ ဆိုင်မန်နေဂျာ အမျိုးသမီးနဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတယ်။ အဲဒီအမျိုးသမီးက အရွယ် (၄၅) လောက်ရှိပြီ၊ ကျွန်မ အထင်ပေါ့၊ ဒိထက်လဲ အသက်ပိုကြီးချင်လဲ ကြီးနိုင်တယ်။ ဆံပင်က ယောင်္ကျားကေ လို ညှပ်ထားတယ်၊ ခေတ်မီမီ ဝတ်စားတက်တာကြောင့် အမြဲတမ်း နုပျိုတက်ကြွနေတယ်။ မိနန်းေ၀ နဲ့ မန်နေဂျာမ အန်တီမိုးနဲ့က ဘာလိုလို၊ ဒါဆို သဘောပေါက်ပေါ့လေ။

ကျွန်မလား အပျိုပေါ့ရှင် ခစ်ခစ်၊ ကျွန်မရဲ့ အပျိုစင်ဘဝလေးက ခု ကျွန်မလက်ထဲက တန်ဖိုးမြင့်ဖုန်းရယ်၊ အဖေ ကယ်ရီဆွဲနေတဲ့ ဆိုင်ကယ်လေးရယ်၊ အမေ့ရဲ့ လှိုင်သာယာဈေးထဲ မှာ ဆိုင်လေး ခင်းနေနိုင်တာလေးရယ် အတွက် အရင်းအနှီးပြုလိုက်ရတာပေါ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မ ကျေနပါတယ်။ ခုဆို အမေရော၊အဖေရော ရောက်စကလို ပန်းရံအလုပ်ကို ပင်ပင်ပန်းပန်း မလုပ်ရတော့ဘူးပေါ့။

ကျွန်မ ရဲ့ အပျိုစင် ပန်းလေး ရောင်းဖြစ်သွားတာကလဲ မိနန်းေ၀ အစွယ်ကောင်းတာကြောင့်လဲပါတာပေါ့။ ဘာမှမကြောက်ပါနဲ့ဟာ အန်တီမိုးက လူရွေးလက်ခံတာ ဟဲ့၊ ငါနင့်ကို အဲဒီလူ အရင်ပြပေးမယ်။ ပိုက်ဆံကြောင့် ဆိုပေမယ့် နင်သဘောကျမှ လက်ခံပေါ့။ သူက ငါတို့ဆိုင် အမြဲ လာနေတဲ့ ဘောစိ ဟဲ့။ ဟုတ်ပါတယ်ရှင်။ လူရွယ်တယောက်၊ ဘာအလုပ်လုပ်သလဲ မသိ၊ အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့်၊ ငွေကို ရေလိုသုံးနေတဲ့ သူပါ။ လူရည်မွန် တယောက်ပါပဲ။ မြန်မာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ တိုင်းရင်သား တယောက်ပါ။ နောက်တော့ မိနန်းေ၀ ပြောပြတာ သူတို့က မူးယဇ်နဲ့ မကင်းသူတွေ တဲ့။ ဟုတ်မှာပါ။ အရွယ်ငယ်ငယ်နဲ့ ဒီလောက် သုံးနိုင် ဖြုန်းနိုင်နေမှတော့ ဒါနဲ့ ပက်သက်နေတာတော့ မဆန်းပါဘူးလေ။

ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မရဲ့ အပျိုစင်ဘ၀ က အဲဒီညမှာပဲ ဘာမှန်းမသိဘဲ နာကြင်မှုတွေနဲ့သာ အဆုံးသတ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဒါတောင့် မိနန်းဝေက သက်သာရလေအောင် ဘယ်လို အညုအတာ၊ အခရာ၊ မာယာတွေ သုံးရမယ်ဆိုတာတွေ ၊ အနာသက်သာမယ့် ဆေးတွေ သောက်ထားလို့တော်တော့တယ်။ နောက်နေ့ မနက်မှာဆို ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာ ယောင်ကိုင်းပြီး လမ်းတောင် မလျှောက်နိုင်ပါဘူး။ လက်လေးနဲ့ အပေါ်ယံသာ ပွတ်ပြီး အာသာဖြေဖူးတဲ့ ကျွန်မရဲ့ ပိပိလေးဟာ အရှည် (၅) လက်မလောက်နဲ့၊ လုံးပတ် သုံးမတ်လုံးလောက် တုတ်တဲ့ လီးနဲ့ ပါကင် အဖောက် ခံလိုက်ရတော့ ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပေါ့။ မိနန်းဝေက ကျွန်မ ရဲ့ ဖူးယောင်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ရေနွေးနွေးလေးနဲ့ တယုတယလေး သက်သာအောင် လုပ်းပေးပါတယ်။ 

“ ကောင်မ နောက်တော့ ညည်းအရသာ သိသွားမယ် .. အစဆုံး အကြိမ်က ဒီလိုပဲ ဟဲ့..ဒါတောင် ဒီဘဲက အရမ်းကြင်နာတက်တာလို့ အန်တီမိုးက ပြောတယ်..ဒါကြောင့် ငါက နင်နဲ့ပေးတွေ့တာ.. ငါ့တုန်းက ဘယ်သူမှ သင်ပြပေးတဲ့ သူတောင် ရှိတာမဟုတ်ဘူး...  ” 

ကျွန်မ ပါကင်ကြေးလေးတော့ မျိုးမျိုးမြတ်မြတ်ရလိုက်ပါတယ်။ ကာမအရသာဆိုတာ နာကြင်နေတာနဲ့ ဘာအရသာမှန်းကို မသိလိုက်ရပါဘူး.။  ပိပိလေးကို ရေနွေးနဲ့ ဆေးကြောပေးနေရာကနေ ကျွန်မရဲ့ စအိုပေါက်လေးကိုပါ တယုတယ ပွတ်သပ်ပေးရင်း မိနန်းဝေက ပြောနေသေးတယ်။

“ ဒီမှာ ပါကင် တပေါက်ကျန်သေးတယ် ခစ်ခစ်..ဒါကလဲ ဈေးကောင်းတယ်..ဟဲ့..  ” 

“ အမလေးဟယ် စောက်ဖုတ်တောင် အလူးအလဲ ခံရတာ... ဖင်ပေါက်လေးသာဆို ... မတွေးရဲစရာပဲ...  ” 

“ အဲဒါတော့ ငါလဲ မသိဘူး မိသိင်္ဂီရေ .. တချို့ ဘဲကြီးတွေက အဲဒီအပေါက်ကိုမှ ပိုကြိုက်တာ..ငါ စဖွင့်ခံရတုန်းက ဘဲကြီးက အသက် (၆၀) လောက်ရှိတဲ့ ရှမ်းတရုတ်ကြီးဟ .. သူက ထိုင်း ခဏခဏသွားပြီး အဖြူမတွေရော..ဥရောပသူတွေရော ဖင်လိုးဖူးတယ်တဲ့.. သူတို့ဖင်တွေက ပေါင်မုန့်စားသူတွေ ဂျုံစားသူတွေ ဆိုတော့ လိုးရတာ ဖွယ်ဖွယ်ကြီးတဲ့...ဆန်စားတဲ့ အာရှသူတွေမှ ဖင်က စီးကြပ်နေပြီး လိုးရတာ အရမ်းကောင်းတာ..တဲ့

“ မနံကြဘူးလားမသိနော်..  ” 

“ ဟဲ .. သေချာ ပြင်ဆင်ထားရတာပေါ့...ဆေးကြောထားရတာပေါ့.. အနာသက်သာအောင် ချောဆီတွေ ဘာတွေ သုံးရတာပေါ့ဟယ်..  ” 

မိနန်းေ၀ ပြောနေတဲ့ စကားကြားရတာ ကျွန်မဖင်ပေါက်လေးတောင့် တွန့်သွားရတယ်။ နောက်တော့လဲ ကျွန်မရဲ့ ဖင်အပျိုစင်လေးကိုလဲ ကျွန်မလက်ဝတ်လက်စားတွေ အဖြစ် ပြောင်းလဲ ပစ်လိုက်တာပါပဲလေ..။

သဘာ၀ မဟုတ်တဲ့ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ လီးထိပ်ဖူးကြီး ဝင်စမှာ မျက်ရည်ပါ ကျရတယ်။ အဲဒီအန်ကယ်ကြီးက အသက် (၅၀) လောက်ရှိပြီ။ (၈၈) နောက်ပိုင်း တောခိုသွားပြီး အမေရိကန်ရောက်နေတာ ကြာပြီတဲ့၊ အခုမှ ပြန်လာခွင့်ရလို့ မြန်မာပြည်မှာ အခြေပြန်ချမလားလို့ လာပြီး စုံစမ်းတာ၊ အန်တီမိုးနဲ့ သူငယ်ချင်းတဲ့။ ဒါကြောင့် အန်တီမိုးက နင်အရင်ဆုံး တခေါက်လောက်လာပြီး စုံစမ်းပါဦး ဆိုလို ရောက်နေတာ။ သူတို့ ဟိုမှာက အိမ်လဲ အကြွေးနဲ့ ၊ ကားလဲ အကြွေးနဲ့ ဝယ်လို့ရတယ်။ စောက်ကြွေးတွေနဲ့ ဝယ်ပြီး ဖေ့ဘုတ်မှာ ပုံတွေတင် ကြွားနေကြတာလေ။ ဒီမှာက မူးယဇ်နဲ့ ချမ်းသာနေသူတွေကို ဘယ်လိုက်မီမလဲ သိန်း (၅၀၀) လား၊ (၅၀၀၀) ထောင်လား လက်ငင်းချေရတာနော်၊ ဒီတော့ စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်လစ်သွားတယ်။ သူပါလာတဲ့ ပိုက်ဆံလေးတွေကို သူကြိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖင်ပေါက် ပါကင်လေးတွေ စားသွားတယ်။ လူဇိုးကြီး ကျွန်မဖင်လေးကို ဖွင့်သွားတာ၊ အီးအီး ပါတိုင်း တပါတ်လောက် သတိရနေရော..။ အဖွင့်ခံရပြီး ဝမ်းသွားရ ခက်နေလို့ မိနန်းဝေက ဝမ်းနှုတ်ဆေး တိုက်လိုက်တော့မှ အဆင်ပြေသွားတယ်။ အဲဒီ အန်ကယ်ကြီးတောင် ကျေးဇူူးတင်ရဦးမယ်။ သူတို့ အမေရိကန်မှာလို ဖင်ကို အကြွေးနဲ့ မလိုးသွားလို့...။

ကျွန်မလဲ အဲဒီ နှစ်ကြိမ်သာ ဘုမသိဘမသိနဲ့ ပါကင်တွေ ပျက်ကုန်တော့တာပဲ။ နောက် ဘယ်သူနဲ့မှ မလိုက်ဖြစ်တော့ဘူး၊ စားသောက်ဆိုင် အဆိုတော် ဆိုတော့ ခေါ်ချင်ကြတာပေါ့။ ကာမအရသာ ကို နာနာကြင်ကြင်နဲ့ အရသာ မသိလိုက်ရပါဘူး။ ဒါကြောင့် အိမ်အပြန် ဖယ်ရီနဲ့ပဲ ဖြစ်နေတာပေါ့။ တချိန်ချိန်တော့ ဒီအလုပ်က ရုန်းထွက်ပြီး မိသားစု ဘဝလေးကို အေးအေးချမ်းချမ်း ဖြစ်သန်းဖို့ စိတ်ကူးထားပါတယ်။

အခု လက်ရှိကျူးကျော်တဲက ဘယ်အချိန် ဘော်ဒူဇာနဲ့ မိမလဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ နေရတာပါ။ ခုဆို အဖေရော၊ အမေရော စုစုဆောင်းဆောင်း လေး စုမိနေပါပြီ။ ကျွန်မလဲ ရွှေတိုငွေစလေးတွေ နဲ့ စုမိနေပါပြီ။ 

..........................................................................

ညဘက်တွေည ကျွန်မ အိမ်ရောက်ရင် အချိန်က (၂) နာရီ၊ (၃) နာရီ ကျော်နေပါပြီ။ အဖေနဲ့ အမေလဲ အိပ်နေပါပြီ။ အိမ်ထဲ ခြင်ထောင်နှစ်လုံးက ပူးပူးကပ်ကပ် ဖြစ်သလို ထောင်အိပ်ကြရတာပါ။ တအိပ်ယာထဲ အတူမအိပ်သင့်လို့သာ ခြင်ထောင်ခွဲအိပ်ရပေမယ့်၊ အဖေနဲ့ အမေ တို့ရဲ့ လင်မယား ကိစ္စတွေကို မမြင်ချင်လဲ တွေ့နေရတာပါပဲ။ အဖေရော အမေရော အရွယ်ကောင်းတွေလေ။ ခုမှ ( ၄၀) ကျော်တွေ။  လင်မယားကိစ္စ တွေ ဘယ်ကင်းနိုင်ကြဦးမလဲ။ အဖေက နယ်ဇာတိ ပီပီ အသားအရည် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်၊ သန်သန်မာမာ၊ အမေက လဲ ရန်ကုန်ရောက်ပြီး ပြင်တက်ဆင်တက်၊ ဝတ်တက် စားတက်လာတော့ နုပျိုလှပနေဆဲ။ မပိန်မ၀ လုံးကြီးပေါက်လှ ပုံစံမျိုး၊ မျက်နှာက တင်းတိတ်လေးနဲနဲ ရှိတာက လွဲရင်ပေါ့။

စားသောက်ဆိုင်ကအပြန် ရေမိုး တခါထဲ ချိုးခဲ့တော့ အိမ်ရောက်ရင် အဝတ်အစား လဲပြီး အိပ်ယာပြင် အိပ်တော့တာပါပဲ။ နောက်နေ့မနက် (၁၂) နာရီလောက်မှ ကျွန်မက အိပ်ယာထ ရေချိုး ရတယ်။ ရေချိုးတာကလဲ တဲအပြင် ပလက်စတစ် ရေတိုင်ကီလေးထဲကနေ ခပ်ချိုးရတာ။ တယောက်ချိုးတာ တယောက်က တမင်ထိုင်ပြီး မကြည့်နေလဲ မြင်နေရတာပါပဲ။ အရင်ကတော့ အဖေနဲ့အမေ ရေချိုးတာတွေ အမြင်မဆန်းပေမယ့် ကျွန်မ အပျိုရည်ပျက်ပြီး နောက်ပိုင်း အဖေရေချိုးတာ မြင်ရရင် ကြည့်နေရတာ သဘောကျသလိုလို ကြည့်ကောင်းသလိုလို စိတ်ထဲဖြစ်မိတယ်။ ရေလဲ ပုဆိုးကြားက ခပ်ဖုဖုဟာကြီးကို မြင်တိုင်း ရင်ထဲ တမျိုးကြီးပဲ။

အိမ်မှာ အစောဆုံး မနက် အိပ်ယာထရတာက အမေ၊ ကုန်စိမ်း တဆင့်ယူရောင်းရမှာမို့ စောစောထ ပြင်ရဆင်ရပါတယ်။ (၅) နာခွဲ (၆) နာရီလောက်ပေါ့။ အဖေကတော့ ဒုတိယပေါ့ ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီက နေနဲနဲမြင့်မှ ထလဲ ရတယ်လေ။ ကျွန်မကတော့ နောက်ကျမှ အိပ်ရသူဆိုတော့ နောက်ဆုံးမှ နိုးသူပေါ့။

..................................

တရက် ကျွန်မ တရေးနိုးတော့ ဆီးထသွားပြီး အိပ်ယာထဲ ပြန်အရောက် ဖုန်းက နာရီလေးကြည့်မိတော့ မနက် (၄) နာရီ ကျော်ကျော်လေးပဲ ရှိသေးတယ်။ ပြန်အိပ်ပျော်မလို့ ဖြစ်နေတုန်း အဖေနဲ့ အမေ အိပ်တဲ့ ခြင်ထောင်ထဲက တဗြွတ် ဗြွတ် တဖက်ဖက်အသံတွေနဲ့ အတူ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းတွေ လီးဝင် လီးထွက်သံတွေ အသားချင်း ရိုက်တဲ့ အသံတွေကြားနေရပါတယ်။ လိုးကြတဲ့ အခါ ဘယ်လိုပဲ အသံတွေ ထိန်းထိန်း အရှိန်တက်လာရင် မထိန်းနိုင်ကြတော့ပါဘူး။

ကျွန်မကြည့်လိုက်တော့ အမေက အောက်က ပက်လက် ၊ အဖေက အမေ့ ပေါင်တွေကို ကွေးတင်းရင်း လိုးနေတာ။ ကျွန်မကြည့်နေစဉ် ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ရင်း ငြိမ်ကျသွားကြတယ်။ ကျွန်မလဲ ကာမအရသာ ကောင်းကောင်း မခံစားဖူးပေမယ့် တခါ အလိုးခံထားရဖူးတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးက တခုခု ကို ညှစ်လိုက်ချင်သလိုလို အစေ့လေးက တင်းမာလာသလိုလို ဖြစ်လာတယ်။ စောက်ရည်လေးတွေလဲ စိမ့်ယိုလာတယ်။ ခဏကြာတော့ တီးတိုးသံလေး ကြားရတယ်။ ကိုကျော် တော်တော့လေ...မနက်ကျ စောစော ထရဦးမယ်လေ.. ဆိုပြီး အမေရဲ့ အသံ၊ အဖေက ... မအေးကလဲ ခဏလေးပါကွာ..ငါအရမ်းဖြစ်နေလို့ပါဟာ နင်ဟိုဘက်လှည့်ပြီးသာ နေပေး..ဆိုတဲ့ အဖေ့အသံ ကို ကြားနေရတယ်။ 

ကျွန်မစိတ်ထဲ အဖေကလဲ ခုပဲ တချီပြီးထားတာကို နောက်တခါဆိုတော့ အမေက မခံချင်တော့ဘူးထင်တယ်။ အင်းလေ ယောင်္ကျားသဘာဝပဲ နေမှာပေါ့။ ငါတောင် တညလုံး ပါကင်လေးကို အလိုးခံခဲ့ရသေးတာပဲ။ အဖေလဲ နောက်တကြိမ် ထပ်လိုးချင်နေဦးမှာပေါ့။  ဒါနဲ့ ကျွန်မလဲ ပို စိတ်ဝင်းစားသွားတယ်။ ဒါနဲ့ ခေါင်းကို အသာထောင်ပြီး သေချာမြင်ရအောင် ကြည့်လိုက်တော့ အမေက ကျောပေးထားလျှက် အနေအထား ဒူးလေးကွေးပေးထားတယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက အာရုဏ်တက်စ မလင်းတလင်း အရောင်အောက်မှာ ဝင်းအိနေလို့ပေါ့။ အဖေက စွပ်ကျယ်လေးပဲရှိတယ်။ အောက်ပိုင်းမှာ ဘာမှမရှိ။ အမေ့တင်ပါးနောက် တိုးကပ်ပြီး ခါးကို တချက်ကော့လိုက်တော့  အား.ရှီး.ကျွတ်..ကျွတ်... အမေ့အသံက ကျိတ်ညီးသံလေး ထွက်လာတယ်... ။ အဖေက ခဏငြိမ်နေပြီး နောက်တော့ အမေ့ခါးကို ကိုင်ပြီး နောက်ကနေ တဖက်ဖက်နဲ့ တွန်းဆောင့်ပါတော့တယ်.။ ငါးမိနစ်လောက် အကြာမှာပဲ အဖေလဲ အမေ့ တင်ပါးကြီးကို ဖိကပ်ထားပြီး ငြိမ်သွားပါတော့တယ်..။

ကျွန်မလဲ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးကို ဖိဖိပွတ်ပြီး အပေါက်ဝလေးထဲ လက်တဆစ်လောက်ထည့်ပြီး ဇိမ်ယူလိုက်တော့တယ်။ ခဏနေတော့ မောမောနဲ့ တမှေးအိပ်ပျော်သွားတယ် ။ အမေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မနက် (၆) နာရီထ၊ ရေချိုး ဖီးလိမ်းပြီး ဈေးသွားတော့တာပေါ့။ သူမလဲ တခါပြန်နိုးရတာပေါ့။ အမေက အဖေ့ခြင်ထောင် တစကို ဖြုတ်ချထားခဲ့တယ်။ ကျွန်မလဲ ပေါင်ခြံထဲ စေးကပ်ကပ်နဲ့ ဖြစ်နေလို့ ရေးထဆေးချင်နေတာနဲ့ နောက်ဖေးဘက် သွားပြီး စောက်ဖုတ်ကို ရေဆေးပြီး ပြန်ဝင်လာစဉ် အဖေ့ အိပ်ယာထဲ အမှတ်မထင် ကြည့်မိလိုက်တယ်။ အဖေက ပက်လက်အနေအထားနဲ့ ပုဆိုးက ပေါင်ရင်းထိ လန်နေတယ်။ တခူးခူးနဲ့ ဟောက်သံကလဲ ထွက်နေတယ်။ 

အင်းလေ ညက နှစ်ချီတောင် လိုးထားတော့ ပင်ပန်းသွားမှာပေါ့။ ခြင်ထောင်ကြိုးစက တစဖြုတ်ချထားတော့ အနားထိ ကပ်ကြည့်ချင်တာနဲ့ မျက်နှာကို ခြင်ထောင်စနားထိ ထိကပ်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့တယ်။ ဒီတော့ ကျွန်မမျက်နှာနဲ့ အဖေ့လီးက တပေလောက်ပဲ ကွာတော့တယ်။  လမွှေးအုံတွေကြားကနေ အဖေ့လီး မပျော့မမာကြီးက ချက်ဘက်ကို ယိမ်းပြီး ဒစ်ညိုညိုကြီးက ပြဲလန်နေတယ်။ သေချာ မတောင်သေးတာတောင် အရှည် က ခြောက်လက္မလောက်ရှိတယ်။ အတုတ်ကလဲ ဂျိုင်းလိမ်းတဲ့ NIVEA ကာနေရှင်း ဗူး လောက်ရှိတယ်။ ကျွန်မဘဝမှာ အဖေ့လီးက သုံးချောင်းမြှောက် မြင်ဖူးတာ၊ ပါကင်တွေ အဖွင့်ခံရတုန်းက ရှက်နေတာရော၊ နာကြင်နေတာရောနဲ့ ထူပူပြီး ဘာမှ မသိခဲ့ရဘူး။ 

အဖေ့လီးထိပ်က ဒစ်ဖူးကြီးတခုလုံးက လိုးကြိမ် ဘယ်လောက်များခဲ့မသိ။ အရေပြားက မဖုံးနိုင်တော့ပဲ ဒစ်ရစ်က စပြီး လွတ်လွတ်ကြီးပြူးထွက်နေတယ်။ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေရင်း ဒစ်ဖူးအရင်း မေးအောက်နားက သနပ်ခါးနှစ်လိုလို အဝါရောင်တွေ ပေနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ သြော် ဒါကြောင့် အမေ ညက အော်တာကိုး..။ ဟွန်း.. ဖေဖေလူဇိုးကြီး..၊ ဒါဆို နောက်တချီမှာ အမေ့ ဖင်ကို လိုးတာပေါ့။ ကြည့်နေရင် ပါကင် ပွင့်ထားဖူးတဲ့ ကျွန်မဖင်ဝလေးပါ တွန့်သွားသလိုလို ပဲ။ ဒါကြီးနဲ့များ အမေ့ဖင်ကို...အီး .. စဉ်းစားရင်းကြက်သီးတွေပါ ထသွားတယ်။ ကြည့်နေရင်း ကျွန်မ ခြေသလုံးသားကို ခြင်တွေက လာကိုက်နေတော့ ကျွန်မလဲ ကျွန်မခြင်ထောင်ထဲ အသာပြန်ဝင်ပြီး အဖေ့ အိပ်ယာဘက် အလိုလို ကျောပေးလျှက် အိပ်မိပါတော့တယ်။

အိပ်လို့လဲ မပျော်တော့ပါဘူးရှင် ။ ညကလိုးပွဲရော ခုနကတင် မြင်ထားတဲ့ အဖေ့ဒစ်ပြဲလီးကြီးကိုရော မျက်စိထဲ မြင်နေရတော့တယ်။ ရင်ထဲမှာလဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ တခုခုကို တောင့်တ မိနေသလိုပဲ။ ဟိုတွေး ဒီတွေးနဲ့ ကျွန်မငယ်ငယ်က အကြောင်းတွေ အာရုံထဲ ရောက်လာတယ်။ ငယ်ငယ်က အဆော့မက်တဲ့ ကျွန်မကို အမေရော အဖေကပါ မကြာမကြာ ဝါးခြမ်းပြားနဲ့ ဆော်ပလော်တီးခံရတယ်။ အမေက အများဆုံး ဆော်ပလော်တီးတယ်။ အဖေက တခါတရံပဲ။ မှတ်မှတ်ရရ  အဖေနောက်ဆုံး အရိုက်ခံရတာကို သိနေသေးတယ်။ အပျိုပေါက်စ ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မက ရွယ်တူ ကောင်လေးတွေနဲ့ တူတူပုန်းတန်း ကစားနေချိန် ။ ကောင်လေးတွေနဲ့ ဟိုချောင်တိုး ဒီချောင်တိုးနဲ့  ပုန်းနေတာကို အဖေမြင်ပြီး ကျွန်မလက်မောင်းကို အိမ်ထိ ဆွဲခေါ်လာပြီး အိမ်နံရံမှာ အသင့်သပ်ပြီး သား ဝါးခြမ်းပြားနဲ့ ရိုက်တော့တာပါပဲ။ ကစားနေရင်း အရိုက်ခံရတော့ ကစားပွဲလဲ ပျက်ပြီး ရွယ်တူကောင်လေးတွေကပါ အိမ်ရှေ့ကနေ လာရပ်ကြည့်နေကြတာပေါ့။ ကျွန်မဖြင့် ရှက်လဲ ရှက်၊ နာလဲနာတော့ ငိုသံက ပိုပြဲတာပေါ့။ (အင်း ခု အဲဒီရပ်ကြည့်ခဲ့ကြတဲ့ သူတွေလဲ နာဂစ်နဲ့ ပါကုန်ပါပြီလေ၊)

နောက်တော့ အမေက အဖေ့ လက်မောင်းကိုဆွဲပြီး လက်ထဲက ဝါးခြမ်းပြား ကိုယူပြီး တစုံတခု နားနားကို ကပ်ပြောလိုက်တော့မှ ကျွန်မလဲ သက်သာရာ ရတော့တယ်။ (နောက်တော့ အမေ ပြောလိုက်တာကို သိရတယ်၊ .. ရှင့်သမီးက အပျိုဖြစ်နေပြီ၊ သိပ်ရိုက်မနေနဲ့ ၊ ရှက်နေမှာပေါ့ ... တဲ့။) နောက်တော့ အမေက အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်ပြီး မီးဖိုထဲ မှာ ပြန်ချက်ပြုတ်နေပါတော့တယ်။ 

အဖေ့မျက်ဝန်းမှာလဲ ကျွန်မကို သနားသွားဟန်နဲ့ .. ကဲ.. ရေသွားချိုးတော့ ... ဆိုပြီး ကျွန်မကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ဖက်ပြီး ပြောလိုက်တော့ ကျွန်ရင်ထဲ နွေးကနဲ သိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ စဉ်းစားမိတိုင်း ခုထိ ရင်ထဲ သိမ့်ကနဲ ကြည့်နူးမိတုန်းပဲ။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ကျွန်မကို ဘယ်တော့မှ မရိုက်တော့ပါဘူး။ ကျွန်မအပေါ်လဲ အရင်ကထက် ပိုမိုနွေးထွေးမှု တွေ ပေးလာပါတော့တယ်။ တခါတလေ ကျွန်မကလဲ အဖေ့ကို အမေ့ကွယ်ရာမှာ ပူးပူးကပ်ကပ် ပွတ်သပ် ကလိထိုး ဆွဲဆိတ်ပြီး ချွဲတက်လာပါတော့တယ်။ အခုအချိန်ထိပဲ ဆိုပါတော့။ 

ဟိုတွေး ဒီတွေး တွေးနေရင် အဖေ့အိပ်ယာဆီက အကျော့ဆန့်သံ ကြားရတယ်။ နောက်တော့ အိပ်ယာသိမ်းသံကြားရတယ်။မကြာခင် နောက်ဖေးက အဖေရေချိုးသံကြားရတယ်။ နောက်တော့ ပြန်ဝင်လာပြီး ကျွန်မ အိပ်ယာနား လာကပ်ကာ ကျွန်မကို နောက်ကနေ လာကြည့်နေသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ အဖေထွက်သွားသံ ကြားရတယ်။ ဒါကလဲ ကျွန်မအတွက် အဖေက နံနက်တိုင်း လက်ဖက်ရည်နဲ့ မုန့်ကို သွားဝယ်ပေးနေကြလေ။ သိပ်မကြာပါဘူး။ အဖေ ပြန်လာတယ်။ 

ကျွန်မလဲ ကျောပေးထားတဲ့ ခါးပေါ်က ထမီကို တင်ပါးတဝက်လောက်ထိ လျှောချထားပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင့်နေလိုက်တယ်။ ညဘက် ပင်တီဝတ်အိပ်လေ့ မရှိတော့ ကျွန်မတင်ပါးကြီးတွေက ဖြူဝင်းအိနေမှာ အသေအချာပဲ။ ကျွန်မစိတ်ထဲ အဖေ့ကို ကလိချင်သလိုလို ညက အဖြစ်အပျက်ကို စချင်သလိုလို ဖြစ်နေတာလေ။ ထမီကို လျှောထားရုံမက ဖက်အုံးလေးကိုပါ ခွဖက်လိုက်တော့ ကျွန်မနောက်ကျောဘက်က ကြည့်နေတဲ့ အဖေ့ရှေ့မှာ ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ပေါက်ရော အနောက်ကို ပြူးနေမှာအသေအချာပါပဲ။ 

တခဏငြိမ်သက်သွားပြီး အဖေ့ဆီက သက်ပြင်းချသံတွေ ကြားရတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်မခြင်ထောင်လှုပ်သွားလို့ ကျွန်မရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာတယ်။ အဖေကများ ငါ့ကို ... ဆိုတဲ့ အတွေးတွေ ဝင်လာတယ်။ အဖေက ခြင်ထောင်ကို အသာအယာ မကာ အထဲဝင်လာတယ်။ ကျွန်မနောက်နား ကပ်ပြီး လျောင်းရင်း ကျွန်မ တင်ပါးပေါ် ခွပြီး ကျွန်မကိုယ်လေးကို ဖက်ထားတယ်။ အဖေ့ ပေါင်ကြားက ဟာကြီးကလဲ တင်ပါးကြားထဲ လာထောက်နေပြီပေါ့။ ပုဆိုးခံနေလို့သာပေါ့။ 

ကျွန်မရင်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ နွေးထွေးကြည်နူးသွားသလိုပဲ။ အဖေ့လက်တွေက ကျွန်မရင်သား အိအိတွေကို အင်္ကျီပေါ်က နေ ပွတ်သပ်နေရင်း .. 

“ သမီးလေး ထသေးဘူးလား..တဲ့   ” 

တိုးတိုးလေးမေးတယ်။ 

“ ဟွန်း ခုထိကောင်းကောင်း မအိပ်ရသေးဘူး...အိပ်ချင်သေးတယ်...ဟင့်..  ” 

“ မနက်စာလေး စားပြီးမှ ပြန်အိပ်လေ...   ” 

“ မျက်စိကို ဖွင့်မရသေးဘူး ဖေ့ကြီးရယ်.. ဖေကြီးက လူဇိုး သမီးအိပ်ပျော်ခါနီးမှာ အမေ့ကို ထလုပ်နေတယ်..ဟွန်း..  ” 

“ သမီးရယ် ... လင်မယားဆိုတာ ဒီလိုပဲပေါ့...  ” 

“ ဟွန်း ဖေကြီးက လွန်ပါတယ်.. အမေခမြာ ညက အော်ပါအော်ရတယ်...ခစ်ခစ်  ” 

ကျွန်မက မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ မှေးစင်းနေရင်း ပြောနေတာပါ။

“ ဖေနော် နို့တွေ အရမ်းမညှစ်နဲ့ သမီး အလှတွေပျက်ကုန်မယ်..တော်ကြာ ယောင်္ကျားတောင်မရသေးဘဲ တွဲကုန်မယ် ...   ” 

ပြောရင်း အဖေ့ရင်ခွင်ထဲလူးလွန့်ရင်း ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ အမေလဲ ခွထားရာကနေ ပက်လက်လှဲလျှက် ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒီတော့မှ အဖေ့လီးကြီးက ထောင်ပြီး မတ်နေတော့ ပုဆိုးပေါ်မှာ မို့ဖောင်းနေတယ်။ ကျွန်မလဲ စချင်လာလို့ လက်နဲ့ အဖေ့လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်က ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ အကြီးကြီးပဲ ကျွန်မလက်မနဲ့ လက်ခလယ် ဝိုင်းပြီး ဆုပ်ထားတာတောင် သိပ်မမှီချင်ဘူး။ ဒီတော့ အဖေက ကျွန်မလက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပုဆိုးကို ဖြေချကာ ကျွန်မလက်ကို သူ့လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မလဲ တင်းတင်းလေး ဆုပ်ညှစ်ပြီး

“ မနာဘူးလား ဖေကြီး..ကိုင်ရတာ ကျလိကျလိနဲ့   ” 

“ မနာပါဘူး သမီးရဲ့ ... အဲလို တင်းတင်းလေး ဖိညှစ်လေ သူက အရသာရှိလေပဲ  ” 

ကျွန်မလဲ ပက်လက်ကနေ အဖေ့ဘက် ဘေးစောင်းလိုက်ပြီး လီးကြီးကို သေချာကြည့်ပြီး ကြည့်ဖူးထားတဲ့ အပြာကားတွေထဲကလို အထက်အောက် ဂွင်းထုပေးလိုက်တယ်..။ အရင်းဘက်က ကျွန်မဆုပ်ထားတာတောင် လက်အပြင်ဖက်ကို (၂) လက်မလောက် ရှည်ထွက်နေသေးတယ်။ အရင်းမှာက အမွှေးကောက်ကောက်တွေနဲ့ ဒစ်ဖူးကြီးက နီညိုရောင်ကြီး။ အဲဒီ နီညိုရောင်ကြီးက ပိုနူးညံ့နေတယ်။ ဟောမကြာပါဘူး။ အဲဒီထိပ်အပေါက်လေးက ယုန်ပတီသီးပြုတ်ထဲကလို အရည်ချွဲလေးတွေ စိမ့်လာတယ်။ အဖေ့မျက်နှာကြည့်လိုက်တော့ အဖေက ကျွန်မဖြေးဖြေးလေး ပွတ်ပေးနေတာကို မျက်လုံးလေး မှေးစင်းရင်းမှိန်းနေတယ်။

ကျွန်မစိတ်ထဲလဲ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြစ်လာပြီး တခါသာပါကင် အဖောက်ခံထားရဖူးတဲ့ ပိပိလေးက စောက်ရည်တွေ စိမ့်လာပြီ။ ကိုယ့်အဖေလီးကို ကစားစရာတခုလို ကစားခွင့်ရနေပေမယ့် စောက်ပတ်နဲ့လီးဆိုတာက အဖေနဲ့သမီးတွေ၊ သားနဲ့အမိတွေ သိတာမှ မဟုတ်တာ။ ကျွန်မခံချင်စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ်။ စိတ်ထဲလဲ တခုခုကို စိုးရိမ်နေတယ်။ တွေ့ကြုံဖူးတဲ့ လီးတွေထဲ အဖေ့လီးက အကြီးဆုံးနဲ့ အရှည်ဆုံးပဲလေ..။ ကျွန်မရင်တွေ ခုန်ပြီး မောဟိုက်လာတယ်။ အဖေ့လီးကို ထုပေးနေရင်း အဲဒီလက်ကနေတဆင့် ရင်ဘက်ထဲထိ နွေးထွေးလာတယ်။ အဲဒီကတဆင့် ဦးနှောက်ထဲထိ ကာမခံစားချင်စိတ်တွေကရောက်လာတယ်။ အဲဒီကနေ တဆင့် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားထဲက တခုခုကို တောင်းတလာမိတယ်။

ဒီတော့ လက်ကလဲ အဖေ့လီးကို ပိုမိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေး ဆုပ်ပြီး သွက်သွက်လေး ထုပေးနေမိတယ်။ ဒီတော့ အဖေက...

“ သမီး အဖေ ... အရမ်း ကောင်းလာပြီ ... ထွက်ကုန်လိမ့်မယ်...အား...ရှီး...  ” 

“ ထွက်ပေ့စေ ... ဆိုးချင်ဦး..ကဲ... ကဲ..  ” 

မာန်လေးထည့်ပြီး ခပ်သွက်သွက်လေး ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ထုပေးလိုက်တော့ သုတ်ရည်ဖြူဖြူတွေဟာ တပေ အမြင့်လောက်ထိ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ ကျွန်မလဲ ကြောင်ပြီး လက်ထဲကလီးကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ လီးကြီးက အကြောတွေ တလှုပ်လှုပ် လှုပ်ရင်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်နေတယ်။ စိတ်ထဲလဲ ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာရှင်..။ ကျွန်မ ပိပိထဲကလဲ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်သွားသလိုပဲ။

အဖေလဲ အသက်ရှုသံတွေ မြန်ပြီး ကျွန်မဖက်ကို လှည့်ပြီး အတင်းလာဖက်ထားတော့တယ်။ 

“ အို....ချစ်လိုက်တာ သမီးလေးရယ်...  ” 

ဆိုပြီး ကျွန်မပါးလေးကို နမ်းတော့တယ်။ ကျွန်မပေါင်ကြားထဲ လက်နှိုက်ပြီး ၊ စောက်ရည်တွေ စိမ့်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို အကွဲကြောင်း တလျောက် ပွတ်ပေးရင်းအစိလေးကိုပါ ဖိဖိပေးနေတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲ ရမ္မက်စိတ်တွေ တရှိန်းရှိန်းတက်လာပြီး အဖေ့ကို ပြန်ခွရင်း အဖေ့ကို ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေက မထင်မှတ်ဘဲ အရမ်းမြန်နေတယ်။ ခါးမှာ ထမီမရှိတော့ဘဲ ကိုယ်အပေါ်က စပေါ့ရှပ် ပွပွတထည်ပဲ ရှိနေတယ်။ ရှုပ်ပွနေတဲ့ ဆံပင်တွေက မျက်နှာပေါ် ဖရိုဖရဲ ကျနေတော့တယ်။ 

ရမ္မက်စိတ်တွေ ထကြွနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ အမူအယာဟာ ကြမ်းတမ်းနေမလားပဲ။ အဖေ့အပေါ် အမြန်ခွလိုက်တော့ အဖေက က ကျွန်မကိုယ်လုံးလေးကို အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ထားရင်း ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေကို တရှိုက်မတ်မတ် အငမ်းမရ နမ်းတော့တယ်။

အဲဒီလို နမ်းနေရင်း ကျွန်မတင်ပါးကြားကို တချီပြီးထားပေမယ့် သိပ်မပျော့သေးတဲ့ အဖေ့လီးကြီးကလာထိနေတယ်။ အတန်ငယ် ပြန်မာလာတာကို သတိပြုမိတယ်။ ကျွန်မလဲ အငမ်းမရစုတ်နေတဲ့ အဖေ့ နှုတ်ခမ်းကို ပြန်ခွါပြီး..

“ အဖေ...သမီးလေ... သမီး..  ” 

“ အင်း ..သမီးဆန္ဒကို အဖေ နားလည်ပါတယ်... သမီး..သဘော..  ” 

“ ဟင်... အဖေ့ဟာက ရသေးလို့လား...  ” 

“ ရတာပေါ့....  ” 

ပြောရင်း နဲနဲမာနေတဲ့ လီးကိုကိုင်ပြီး ကျွန်မရဲ့တင်ပါးအိအိကြားထဲ ကို ဖိလိုက်တယ်။  စအိုဝကို ဒစ်ဖူးအိအိကြီးက နွေးထွေးစွာလာထိတော့ ဖင်စအိုအဖွင့်ခံဖူးတဲ့ ကျွန်မဖင်ဝလေး ကို ရုတ်တရက် ရှုံမိလိုက်တော့ အဖေ့ လီးဒစ်ကြီးကို တင်းကနဲ ညှစ်မိသွားတာပေါ့။ ဒီတော့ အဖေ့လီးကြီးက အရမ်းပြန်ထောင်လာတယ်။ အဖေ့က ကျွန်မခါးကို ထိန်းရင်း နဲနဲကော့ပြီး တင်လိုက်တော့ ဒစ်ဖူးကြီးက စအိုကြား တင်းကနဲ တိုးလာတယ်။ 

“ အ .. အဖေ... အဲဒါ...  ” 

အဲလိုပြောလိုက်တော့မှ အဖေက  စအိုဝတစ်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို ကျွန်မတင်ပါးအိအိအကွဲကြောင်းထဲ ညှပ်ထားရင်း ကျွန်မခါးလေးကို ကိုင်ကာ လီးကြီးနဲ့ ပွတ်ပွတ်ပြီး ဇိမ်ယူနေတယ်။ ဖင်ပေါက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ မထည့်ဘဲ တင်ပါးကြားကို လိုးနေတာပေါ့။ လီးကြီးက ပိုပို ပြန်မာလာတယ်။ အဲဒီလို  ဖင်အကွဲကြောင်းထဲ အလိုးခံနေရတော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေဟာ အဖေ့ဆီးခုံပေါ် တစက်စက်ကျနေတာပေါ့။ အဖေ့ လမွှေးအုံပေါ်မှာဆို တရော်ကင်ပွန်း ရည်တွေလိုပဲ။ 

ကျွန်မလဲ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အဖေ့လီးဒစ်ဖူးကြီးကို စောက်ရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ကျနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ နူးညံ့နဲ့ လီးဒစ်ကြီးနဲ့ ကျွန်မတို့ မိန်းမသားတွေရဲ့ အရသာ အကြောပေါင်းစုံ ဆုံဆည်းရာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနဲ့ ထိပွတ်မိတာနဲ့ ကာမအရသာတွေဟာ တကိုယ်လုံး ပြန့်နှံ့ကုန်ပါတယ်။ ဒစ်ဖူးလေးတင်းကနဲ ဝင်လာတာနဲ့ ကျွန်မရဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ ပိုပို ထွက်လာပါတယ်။ လီးကြီးကို ဝင်လမ်းသာ ထွက်လမ်း ဖြောင့်စေဖို့ သဘာဝတရားရဲ့ လက်ဆောင် ချွဲပစ် အရည်တွေပေါ့။ ကျွန်မလဲ တအိအိနဲ့ အရသာယူရင်း ဖိဖိ ထိုင်ချနေတာပေါ့။ 

အဖေ့လီးကြီးဟာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ထစ်ထစ်နဲ့ တိုးဝှေ့ရင်း နွေးထွေးစွာ တိုးဝင်လာပါတယ်။ ကျွန်မစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကလဲ အဖေ့လီးကြီးကို စုပ်စုပ်မြိုနေပါတယ်။ အဖေ့လီးကြီးကလဲ စောက်ဖုတ်ထဲ လှုပ်စိ လှုပ်စိနဲ့ တကယ့်အရသာပါ။ စာနဲ့လဲ ရေးပြလို့မရ၊ ပါးစပ်နဲ့လဲ ပြောပြလို့မရတဲ့ အရသာတွေအားလုံးရဲ့ ထိပ်ခေါင် သရဖူ အရသာထူးပါ။ ဒီလိုနဲ့ အရသာယူကာ ဖိဖိချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်နဲ့ လုပ်ရင်း ခုဆို ကျွန်မတင်ပါးအိအိတွေနဲ့ အဖေ့ ဆီးခုံမွှေးတွေနဲ့ ထိသွားတော့မှ အဖေ့လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားကြောင်း သိလိုက်ရတော့တယ်။ ဒီတော့မှ ကျွန်မလဲ စိတ်ကို ဒုန်းဒုန်းချပြီး ခါးကို ကိုင်းကာ အဖေ့ပါးကို မွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ်။

နောက်တော့မှ ကျွန်မလဲ ခါးအားနဲ့ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို သုံးပြီး ကျွန်မစိတ်တိုင်းကျ ကြွလိုက် ပြန်ဖိချလိုက် နှဲ့လိုက် ဝိုက်လိုက် ဖိဖိ ပွတ်လိုက်နဲ့ အရသာခံ ဇိမ်ယူနေမိပါတယ်။ ကာမအရသာဆိုတာ တကယ့်ကောင်းတဲ့ စည်းစိမ်တမျိုးဆိုတာ သိရတော့တယ်။ အဖေလဲ ကျွန်မ လှုပ်ရှားမှုတိုင်း ဇိမ်တွေ့နေမှာပါ။ လီးကြီးက တင်းကနဲ တင်းကနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ရုန်းရုန်းကြွနေတယ်၊ အဲဒါကလဲ တကယ့် အရသာထူးပါ။
 
အချက် ၄၀ လောက် ကျွန်မလဲ ဆက်တိုက် ဆောင့်ချလိုက် နှဲ့လိုက် လိုးနေရင်း စောက်ခေါင်းထဲကရော စောက်စေ့ဖူးလေးကရော အရမ်းကောင်းလာတာနဲ့ အဖေ့လီးကြီးကို ရှိသမျှ အဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ အစွမ်းကုန်ဆုပ်ညှစ်လိုက်ရာ  အဖေ့ဆီက..

“ အ...အား ...အဟား....သမီး....ရှီး...  ” 

ညည်းရင်း အဖေ့တင်ပါးကြီးက ကော့ပင့်ပြီး ကျွန်မသားအိမ်ထဲ အဖေ့သုတ်ရည်တွေ တဖြီး ဖြီးနဲ့ ပန်းနေတာ သိရှိခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကလဲ အဖေ့လီးကြီးကို အစွမ်းကုန် ညှစ်မြိုထားကာ အဖေ့သုတ်ရည်တွေကို စုပ်ယူနေပါတော့တယ်။ နောက်တော့ ကျွ်မလဲ မောဟိုက်ပြီး အဖေ့ကိုယ်ပေါ်ဖက်ပြီး အဖေ့ပါးမှာ မျက်နှာလေးအပ်ကာ မှိန်းနေလိုက်ပါတယ်။

အဖေက ကျွန်မဆံပင်လေးတွေကို တယုတယ သပ်ပေးရင်း...

“ သမီးလေး.. ကောင်းလား...  ” 

“ အင်း....ချစ်တယ် ဖေကြီးကို ...သမီးလေ...သမီးရဲ့ ..အပျိုစင်....  ” 

အဖေ့က ကျွန်မပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်ရင်း ..

“ အဖေရော သမီးအမေရော အကုန်သိပါတယ် သမီးလေးရယ်.. သမီး အမေဆို အဲဒီရက်တွေက အရမ်းစိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတာ...သမီးအလုပ်သွားနေတဲ့ အချိန် သမီးအမေက ပြောဖူးတယ်... မိန်းကလေးဆိုတာ အဲဒီဟာ ကြုံဖူးသွားရင် ထိန်းရခတ်တယ်တဲ့.... ခုချိန်ကစပြီး သမီး အရမ်းဆာလာရင်... အဖေ့ဟာ သမီးအတွက် ထာဝရပါ....ရွှတ်...  ” 

“ ဟွန်း... အမေ့ကို ကျတော့ရော...  ” 

“ သမီး အမေက သိပ်လဲ မခံနိုင်တော့ဘူးလေ...ဟီး...ခုလိုဖြစ်တာသိသွားရင် သမီးကို ပိုတောင်မှ ချစ်သွားဦးမှာ..သမီးအမေက သူအရမ်းကောင်းနေတဲ့အချိန်ဆို... သမီးလေးကိုလဲ အဲလို ကောင်းစေချင်တာ..တဲ့...  ” 

“ ဖေကြီးက ဆိုးတယ်နော်... အမေ့ဖင်ကိုပါ ..လုပ်တယ်...  ” 

“ လင်မယားပဲ သမီးရယ်...အကုန်လုပ်တာပေါ့...အမြဲတော့ မလုပ်ပါဘူး...သမီးအမေကလဲ တခါတလေမှ ဖင်ခံပေးတာ...  ” 

ပြောရင်း ကျွန်မတင်ပါးတွေဆီ လက်နဲ့ လာပွတ်ပေးရင်း ဖင်းသားအိအိကြားထဲ က စအိုဝလေးကို လာပွတ်တယ်။ ကျွန်မက...

“ ဖေ့ဟာကြီးက ..အကြီးကြီးပဲ... နောက်မှနော်....သမီး ကြောက် ကြောက်... ခစ်..ခစ်..  ” 

......................................

အဲဒီနေ့က ကျွန်မ အလုပ်မဆင်းဘူး။ ညနေစောင်းတော့ တားဆေးဝယ်သောက်ပြီး အိမ်မှာပဲနေတယ်။ အမေပြန်လာတော့ အဖေရော၊ အမေရော အတူတူ ဆိုင်ကောင်းကောင်းတဆိုင်မှာ ညစာ သွားစားကြတယ်..။ 

နောက် (၂) ရက်လောက်အကြာ ခြင်ထောင် ခပ်ကြီးကြီး အသစ်တလုံးကို အဖေဝယ်လာတယ်။ ဇာခြင်ထောင်ကြီး ။ တလုံးတည်းရှိတဲ့ မီးလုံးအောက်မှာ ခြင်ထောင်အသစ်ကြီးက သစ်လွင်နေတယ်။ အဲဒီနေ့ကလဲ ကျွန်မ အလုပ်နားရက်ပေါ့။ ညဖက်ရောက်တော့ အိပ်ယာထဲမှာ ခြင်ထောင်အသစ်ကြီးထဲက အဖေနဲ့ အမေ တို့ရဲ့ တီးတိုးပြောသံလေးတွေ ရယ်သံလေးတွေနဲ့ ကြည်နူးနေကြတယ်။ အမေ့ဆီက...

“ သမီးလဲ အမေ တို့နဲ့ လာအိပ်တော့...   ” 

အဖေက အမေ့ကို ဘယ်လိုစည်းရုံးလိုက်လဲ မသိဘူး။ ဒီတော့ ကျွန်မလဲ အမေတို့ ခြင်ထေညင်ထဲ ဝင်ပြီး အဖေ့ကျောပြင်ကြီး ဖက်ပြီးခွလိုက်တော့တယ်။ အဖေက တဖက်စောင်းကျောပေးကာ ကွေးကွေးလေးနေတဲ့ အမေ့ကို ခွပြီး ခါးက အမေ့ထမီ ကို တင်ပါးအောက်ထိ လျှောချနေတယ်။ ကျွန်မလဲ အဖေ့ကို ခွထားလျှက် အဖေ့ပေါင်ကြားထဲ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ထုပေးနေတယ်။ အရမ်းလဲ တောင်နေပြီ။ နောက်တော့ အဖေ့လက်က အမေ့ရဲ့ အပေါ်ဖက်ပေါင်ကို မလိုက်ပြီး လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အမေ့ဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိလိုက်တော့...

“ အ..ကျွတ်...တံတွေးလေး ဘာလေး စွတ်ဦးလေ...   ” 

ဒီတော့မှ အဖေ လိုးနေတာ ဖင်ပေါက်ပဲ သိလို့ စိတ်ဝင်တစားနဲ့ အဖေ့တင်ပါးနောက်ကနေ ခေါင်းထောင်ပြီး အနီးကပ် ကြည့်ပစ်လိုက်တယ်။ နောက်ပြီး ကျွန်မပါးစပ်က တွံတွေးတွေယူပြီး အမေ့ဖင်ပေါက်ဝမှာ ဒစ်ဖူးဝင်နေတဲ့ လီးကြီးနောက်ပိုင်းကို ရွှဲနေအောင် ဆွတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဖေလဲ ခေါင်းဝင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ထပ်ပြီ ဖိသွင်းလိုက်တော့ တအိအိနဲ့ အဆုံးထိဝင်သွားတော့တယ်။ ဒီတော့မှ အဖေလဲ မထားတဲ့ ပေါင်တန်ကြီးကို ပြန်ချပြီး အမေ့ခါးကို ဖက်ကာ တအိအိနဲ့ ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။

ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ အဖေပြီးသွားပြီး အမေ့ဆီကလဲ တရှုးရှုး နဲ့ အိပ်မောကျသံတွေထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်မဖက်လှည့်ကာ ကျွန်မကို လာဖက်တော့...

“ အဖေ့ဟာကြီး သေချာသွားဆေးဦးလေ... အမေ့ဖင်ပေါက်ထဲ ခုပဲ ..လိုးထားတာ...ဟွန်း..  ” 

ဒီတော့ အဖေလဲ အိပ်ယာထဲက ထရေးချိုးတဲ့နေရာဘက်သွားပြီး ဆေးကြောသံတွေ ကြားနေရပါတော့တယ်။
အဲဒီနောက် ...ထို့နောက်...၄င်းနောက်.....

..............................................

အဲဒီနောက်တော့ ကျွန်မတို့ မိသားစု သုံးယောက် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် တနှစ်လောက်နေခဲ့ကြပါတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်မနဲ့ ဖယ်ရီကားမောင်းတဲ့ ကိုမျိုးနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတယ်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး စုဆောင်းထားတာလေးနဲ့ တန်ဖိုးသင့် အိမ်ယာလေးမှာ အခန်းတခန်းရပြီး အိမ်ခွဲနေလိုက်ကြတယ်။ အဖေနဲ့ အမေတို့လဲ ခုတော့ ရွှေပြည်သာမှာ အိမ်လေးတလုံးနဲ့ နေနေပါပြီ။ လှိုင်သာယာ ကျူးကျော်တွေလဲ ခုတော့ အရှင်းခံလိုက်ရပါပြီ။

အဖေကတော့ ခုချိန်ထိ ကျွန်မဆီ သတိရတိုင်း လီးတောင်တိုင်း လာလာလည်နေဆဲပဲပေါ့။ ကျွန်မကလဲ ကြုံဖူးတဲ့ ယောင်္ကျားတွေထဲမှာ အဖေ့ကို အချစ်ဆုံးလေ။ အဖေက ကျွန်မအပေါ် အကြင်နာဆုံး နွေးထွေးမှုတွေ အပေးနိုင်ဆုံးပဲလေ။ 

နောက်တော့ သားလေးတယောက်မွေးတယ်။ ကျွန်မလဲ အခု စားသောက်ဆိုင်မှာ မလုပ်တော့ပါဘူး။ ကိုမျိုးရဲ့ ဝင်ငွေလေးနဲ့သာ ရောင့်ရဲခဲ့ကြပြီး မိသားစုဘ၀ လေးကို တည်ဆောက်ရင်း အေးအေးချမ်းချမ်း နေထိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။

တရက် ကိုမျိုးက သူ့လက်ထဲက ဖုန်းယူလာပြီး.

“ မိန်းမ..ဒီသတင်း ကြည့်ပါဦး...ဒါ မမ မနန်း၀ေ မှ မမနန်း၀ေ ပဲ... သတင်းထဲ ပါတဲ့ နာမည်ကတော့ သီတာခင် တဲ့ ငွေကျပ် သိန်း (၃၀၀၀) ကျော် မူးယစ်ဆေးတွေ တာချီလိတ်မှာ ဖမ်းမိတာတဲ့.. သူ့ဘေးက အမျိုးသားက ဆိုင်အမြဲလာလာနေတဲ့ ရခိုင်ကောင်လေး လေ..ကြည့်ပါဦး  ” 

ဟုတ်ပါသည်။ ကျွန်မ ကိုမျိုးဖုန်းကို ယူပြီးသေသေချာချာ ယူကြည့်ပြီး ... အော်..ဒါကြောင့်လဲ သူတို့မှာ ငွေတွေကို ရေလို သုံးဖြုန်းနေနိုင်ကြတာပေါ့...လို့ တွေးမိလိုက်ပါတော့တယ်။


တိုက်ဆိုင်မှုရှိက ခွင့်လွှတ်ကြပါရန်။ ဇာတ်လမ်းပြောပြပေးသေား မမသိင်္ဂီအား အထူးကျေးဇူးတင်လျှက်....

ဧကရီလင်ထိပ်ထားစံ





...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။