ချစ်ရပါသော ထွေးငယ် နှင့် မမများ အပိုင်း ( ၄ )
ရေးသားသူ - သရဲလေး
(၁၀)
နှစ်ယောက်သားလည်း မဟန်တော့ဘဲ အိပ်ပျော်သွားတယ် ။ မသီတာကတော့ ကျွန်တော် အိပ်ရာက နိုးလာတော့ မရှိတော့ဘူး ။ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး အဝတ်အစားတွေ လဲကာ ကော်ဖီ စားပွဲဝိုင်းကို ဝင်လာခဲ့တယ် ။ ခုံပေါ်မှာ ယောက္ခမကြီးနှင့်မသီတာ ထိုင်ကာ ကော်ဖီ သောက်နေကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူတို့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ကာ ကော်ဖီသောက်နေလိုက်တယ် ။
ယောက္ခမက “ သူရှယ်ဝင်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီမှာ ငွေစရင်းတွေ ရှင်းစရာရှိတယ် လိုက်ပို့ပေးပါ ..” လို့ ခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း ခေါင်ညှိတ်ပြီး လိုက်ပို့ပေးဖို့ တာဝန် ယူလိုက်တယ် ။ ကော်ဖီသောက်ပြီးခါနီးမှာ ကိုဝင်းနိုင်ဆီကနေ ဖုန်းဝင်လာတော့ အပြင်ကို ထွက်ပြီး ပြောမလို့ဘဲ ယောက္ခမကြီးနှင့်မသီတာက “ အပြင် ထွက်စရာမလိုဘူး..ပြောပါ ..” ပြောမှဘဲ ဖုန်းကိုကာ ကိုဝင်းနိုင် ပြောတာကို နားထောင်လိုက်တယ် ။
“ ညီလေး.. အကို့ သမီးအတွက် အမွေ နှင့် သီတာ ရသင်တာတွေကို စာချုပ်စာတန်းနှင့် လုပ်ထားတယ် .. အဲ့ဒါကို ညီလေးကဘဲ လာယူကာ ပေးပေးပါ ..အကိုက ညီလေးဆီက အကူညီတောင်းတာပါ.. လာခဲ့နော် ..”
လို့ ပြောကာ ဖုန်းချသွားတယ် ။ သူ့နောက်က မိန့်ခလေးက “ ကိုကြီးကလည်း အဝတ်တွေ လဲတော့လေ ..” လို့ စကားသံ ကြားလိုက်ရတယ် ။ ကိုဝင်းနိုင်က ပြောတဲ့ စကားတွေကို သူတို့လည်း ကြားပေမဲ့ ပြန်ပြောပြ လိုက်တယ် ။ ယေက္ခမကြီးက “ သူ့ကို ပို့ပြီး သွားယူလိုက်ပါ ..” လို့ပြောပြီး သူ့အခန်းကို ပြန်သွားတယ် ။ မသီတာက ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးမှိတ်ပြပြီး လျှာလေးထုတ်ကာ သူလည်း သူ့အခန်းကို သွားတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ကာ စောင့်နေတုန်းမှာ သားကိုရဲ နှင့်စန္ဒာ ထွက်လာကာ အနီးမှာလာထိုင်ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကစားတာ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ မိတဆိုးလေး ကိုရဲဟာ သူ့အမရောက်လာချိန်မှာ အရမ်းပျော်ရွှင်နေတယ် ။ (၁၁) နှစ်ပြည့်ပြီးသွားတဲ့ ကိုရဲက လူကောင်ထွားလာတယ် ။ အမေနှင့်အဖေဆီကနေ အလှတွေကို ရထားလို့ ကိုးရီးယားမင်းသားတွေလို ခန့်ပြီးချောနေတယ် ။
နောက်နှစ်နှစ်လောက် ဆိုရင်တော့ သူက လူပျိုလေး ဖြစ်လာတော့မှာဘဲ ။ အခုတော့လည်း (၅) တန်းစာမေးပွဲ ဖြေပြီးလို့ (၆) တန်းအတွက် ကျောင်းစာတွေကို သူ့အမနှင့်ကျက်ပြီးတော့ ကစားကာ သူ့အမအခန်းမှာဘဲ အိပ်တယ် ။ အခုတော့ သူတို့ကို အတူထားကာ နေရတာကလည်း စိတ်မှာစိုးရိမ်သောက မရှိဘူး ။ ကျွန်တော်လည်း အပူပင်သောက ရှိခဲ့တဲ့ အချိန်တွေမှာ ကြိုးစားပြီး အရာရာကို တင်းပြီးတော့ နေခဲ့တဲ့သားလေးအတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်ခဲ့ရတယ် ။ ယောက္ခမကြီးက အိမ်ပေါ်ကနေ ဆင်းလာတော့မှ အတွေးတွေကို ရပ်ပြီးတော့ ကားဆီကိုသွားကာ ယောက္ခမအတွက် ကားနောက်တံခါးကို ဖွင့်ပေးပြီး စောင့်နေလိုက်တယ် ။
သုံးလက်မ ဒေါက်ဖိနပ်အဖြူကို စီးပြီး အဖြူရောင်ဝမ်းဆပ်ကို ဝတ်ကာ ထမိန်ကို ခါးမှာ တင်းတင်းစည်းပြီး လျှောက်လာတာကလည်း ငေးမောကြည့်မိတယ် ။ သူ့က အထဲကို ဝင်ထိုင်မှဘဲ တံခါးပိတ်ကာ ကားမောင်းတဲ့ နေရာမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး ကားမောင်းကာ သူပြောတဲ့ ကုမ္ပဏီကိုဘဲ မောင်းသွားလိုက်တယ် ။ ကားကြပ်တဲ့အချိန်မို့လည်း ဖြည်းဖြည်းမောင်းလိုက် ၊ မီပွိုင့်မိရင် ရပ်လိုက် ၊ အဲအချိန်မှာ သူ့ကိုကြည့်မိတယ် ။ သူကလည်း ပြုံးပြီးတော့ ကားဘတ်မှန်က ကြည့်တယ် ။
“ နိုင်ဝင်း ဆီကို သွားပြီးရင် အမြန်ပြန်ခဲ့နော် ...ပြောစရာတွေ ရှိတယ် ..” လို့ သူကပြောကာ သူ့ရှယ်ယာဝင်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီထဲကို မဝင်ခင် ပြောခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကိုနိုင်ဝင်းဆီကို မောင်းသွားလိုက်တယ် ။
ကိုနိုင်ဝင်းရဲ့အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်တော့ သူရဲ့ စကီးလေးကပါ ပြူငှါစွာဘဲ နုတ်ဆက်တယ် ။ ကိုနိုင်ဝင်းက စာချုပ်နှစ်ခုကို ယူလာပြီးတော့ ပေးကာ
“ ညီလေး.. ဒါက သီတာအတွက် ..အကိုက အိမ်ထောင်ခွဲလို့ပေးတာ.. ဒါကတော့ သမီးလေး.စန္ဒာအတွက် အမွေစာချုပ်တွေဘဲ.. ညီလေးအခုလို အကို့ကို ကူညီတာ ကျေးဇူးပါ ညီလေး ..”
လို့ သူက ပခုံးကိုပုတ်ကာ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း “ ရပါတယ်..အကိုရာ ..” ပြောပြီး ကားမောင်းကာ ယောက္ခမကြီးရှိတဲ့ ကုမ္ပဏီကိုဘဲ တန်းမောင်းသွားတယ် ။ စိတ်မှာတော့ ကိုဝင်းနိုင် ခင်ဗျားမိန့်မကို မနေ့က ကျွန်တော် ဘုလိုက်တယ်ဗျာ ..လို့ တွေးပြီး ပြုံးမိတယ် ။ ကုမ္ပဏီရှေ့မရောက်မှီ မနေ့ညက မသီတာကို ဘုထားတဲ့ အတွက် အားတိုးဆေးဝယ်ပြီးတော့ ကြက်ဥနှင့် စပ္ပါကလင်ပါ ဝယ်ကာ ကားပေါ်မှာဘဲ သောက်လိုက်တယ် ။
အားပြန်ပြည့်သွားပြီး လန်းဆန်းသွားသလို ခံစားရတယ် ။ ပြီးမှဘဲ ယောက္ခမကြီးဆီကို သွားလိုက်တော့တယ် ။ ကားပါကင်ထိုး ခဏဘဲ စောင့်လိုက်ရတယ် ။ ယောက္ခမကြီး ကုမ္ပဏီကနေ ထွက်လာပြီး ကားဆီကိုလျှောက်လာပြီးတေ့ာ ကားနောက်တံခါးကို ဖွင့်ပေးတာကို ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ ကားမောင်းကာ အိမ်ကိုပြန်တော့ သူက
“ အိမ်ကို မမောင်းနဲ့အုံး..မောင်... ကမ်းနားက အနားယူတဲ့ အခန်းကိုဘဲ သွားကွယ် ..” လို့ ပြောတယ် ။ လမ်းတစ်ဝက် အရောက်မှာတော့ သူက
“ မောင်ရယ် စားစရာဝယ်အုံးမယ် ၊ အရှေ့က....မီနီမတ်မှာ ရပ်ပေးကွယ် ..” လို့ပြောတော့ ကားရပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက မီနီမတ်ကပ်ကြီးထဲကို ဝင်တော့ ကားပါကင်နေမှာ ကားထိုးပြီးတော့ စောင့်နေလိုက်တယ် ။ ယောက္ခမကြီးက အသက်ကြီးပြီး မပျက်စီးသေးတဲ့ အပြင် ၊ စကားတွေကို ချိုချိုပြောနေတော့အသည်းယားပြီး ဖက်နမ်းကာ အချစ်ပွဲ ဝင်ချင်စိတ်က မနည်းကို ထိန်းချုပ်ပြီး နေလိုက်ရတယ် ။ ကုန်တိုက်ကနေ ထွက်လာတော့ ကားကို ထုတ်ပြီးသူ့အနီးမှာ ရပ်လိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ကို မစောင့်ဘဲ ကားရှေ့ခန်းထဲကို ဝင်ထိုင်တယ် ။သူနှင့်အတူဘဲ ရင်းနှီမူ ပိုသွားခဲ့ရတဲ့ တိုက်ခန်းဆီ မောင်းကာ သွားလိုက်တယ် ။
ကားပါကင်ကို ထိုးပြီးတော့ သူဝယ်လာတဲ့ အထုတ်ကို ဆွဲကာ သူ့အနောက်ကနေ လိုက်သွားတယ် ။ ပထမနေ့က ပျက်နေတဲ့ ဓါတ်လှေကားက ကောင်းနေတော့လည်း သူကဝင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို စောင့်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဝင်သွားမှဘဲ သူက ခလုပ်နှိပ်ပြီး အခန်းကို တက်သွားကြတယ် ။ သူ့မျက်နှာက ပြုံးကာြု ကည့်နေပြီးတော့ အခန်းကိုရှေ့ကနေ သွားကာ ကိုယ်လေးကုန်းကာ သော့ကိုဖွင့်တော့ ထမိန်အဖြူရဲ့ အောက်က ဖင်ကြီးက အနောက်ကနေ ပြေးပြီး ဆောင့်ကာ လိုးချင်သွားတယ် ။ သူက တံခါးသောကို ဖွင့်ကာဝင်ပြီး ကျွန်တော် ဝင်တာနှင့် လှမ်းဆွဲကာ နမ်းပြီးတော့ သူ့ကိုယ်နှင့်တံခါးကို ပိတ်ကာ လော့ချလိုက်တယ် ။
မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်တော့လည်း သူ့ကိုတွန်းကာ တံခါးမှာ ဖိကပ်ပြီး အဝါရောင်နုတ်ခမ်းဆိုးဆေး ဆိုးထားတဲ့ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ တင်ပါးကို ဆွဲပြီး အဝတ်တွေကြားက အဖုတ်နှင့်လီးကို ပွတ်တိုက်ပြီးတော့ အနမ်းကို အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းနှင့် တုံ့ပြန်လာတယ် ။သူ့ရဲ အနမ်းကိုရပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ အိပ်ခန်းကိုခေါ်သွားတယ် ။
လက်မှာ ပါလာတဲ့ အစားသောက်တွေကို ကုတင်ဘေးက အလှပြင်ခုံမှာ တင်လိုက်တယ် ။ သူကို ကုတင်ပေါ်ချပေးတဲ့ အချိန်မှာ သူရဲ့ အဖြူရောင်ဝတ်စုံကို ချွတ်မလို့ကြံတော့ သူ့ကိုတားကာ အဝတ်တွေကို မချွတ်ဖို့ပြောကာ သူဝယ်လာတဲ့ စားစရာတွေကို မှန်တင်ခုံမှာ အိတ်ကနေထုတ်ကာ တင်လိုက်တယ် ။ မြင်လိုက်ရတာက အားတိုးဆေးရယ် ၊ ကျားတွေအားတိုးစေမဲ့ အစားသောက်တွေ ဖြစ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်က ယောက္ခမ ဒေါ်သင်ဇာကို ကြည့်တော့ ပြုံးပြီးတော့ “ မောင့်..အတွက် ..” လို့ ပြောတယ် ။ ကြက်ဥလေးလုံးနှင့်စပါကလင်သောက်ခဲ့တဲ့ အားထက် သူ့ရဲ့အလိုက်သိမူက ပိုပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်တွေတိုးကာ သူ့ကိုချစ်ဖို့အတွက် အင်အားကြီးစွာ ရင်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်လာတယ် ။
ကုတင်ပေါ်ကို တက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အဝါရောင် နုတ်ခမ်းလေးကိုန မ်းလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ သူ့ရဲ့အင်္ကျီနှင့်ဘော်လီကို ချွတ်ချပေးလိုက်တယ် ။ နို့သီးခေါင်းလေးက ထောင်ပြီးတော့ စူထွက်နေတဲ့ အညိုရောင် နို့လေးကို နို့ငတ်တဲ့ ကလေးလိုဘဲ ပါးတွေချိုင်ဝင်အောင်ထိ စို့ပေးလိုက်တယ် ။ နို့မထွက်ပေမဲ့လည်း အားတွေပြည့်အောင် အားဆေးတွေ ပေးသလိုပါဘဲဗျာ ၊ ပြင်းပြင်းကို စို့လိုက်တယ် ။ သူ့ကို ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ သူ့ခေါင်းလေးကို ကြင်နာစွာဘဲ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီ တင်ပေးလိုက်တယ် ။
သူ့ရဲ့အဖြူရောင် ထမိန်ကိုမချွတ်ဘဲ လက်နှစ်ဘက်ကိုဘဲ သွင်းကာ သူ့ရဲ့ပင်တီကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူကတော့ ကျွန်တော် လုပ်သမျှတွေက အထူးဆန်းလို့ဘဲ ထင်နေမှာပေါဗျာ ။ စကားတစ်ခုကို ခင်ဗျားတို့လည်း သိမှာပါ ။
“ ကိုယ်က ကြိုက်ရင် စား ၊ ကိုမြိန်တဲ့ အစာစားရင် အားရှိတယ် ..” ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ ကျွန်တော်က ထမိန်ကို မချွတ်ဘဲ ပင်တီဘဲ ချွတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်း အသက်ဝဝရှုပြီးမှ သူ့ရဲ့နဖူးက အရေပြားတွေကို နှခေါင်းမှာ ကပ်ပြီးပါအောင် နမ်းလိုက်တယ် ။
သူ့ရဲ့ ထမိန်ကိုအချွတ်ဘဲ သူ့ရဲထမိန်ထဲကို တိုးဝင်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ကျွန်တော် နမ်းတော့ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာအရည်တွေက အပြင်ကိုလျံကျလုလု ဖြစ်နေပြီ ၊ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ထမိန်အရည်စွန်းတာကို မလိုလာတဲ့အတွက်ရယ် ၊ သူ့ကို ချစ်မိသွားတာရယ် ပေါင်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့စိုကာရွှဲပြီးထွက်သမျှအရည်ကို စုတ်ယူပြီးသောက်သုံးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ကလည်းဘဲ ထမိန်ပေါ်ကနေ ခေါင်းကိုအုပ်ကိုင်ပြီးတော့ကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး ဖင်လေးကို ကြွကာ
“ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်... မမ..အသည်းတွေ ဗြောင်ဆန်ကုန်ပြီကွယ် ..” လို့ညီးကာ သူ့ရဲ့ လက်တွေက ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ ရပ်ပြီးတော့ ဆုပ်ကိုင်ကာ သူဟာ အချစ်ရည်တွေထပ်ပြီး ထွက်လာကာ ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆီကနေ ထွက်သမျှအချစ်ရည်တွေကို သွေးစုတ်ဖုတ်ကောင်က သွေးအရမ်းဆာနေတဲ့ အချိန်မှာ သားကောင်ဆီက နေသွေးကို စုတ်ယူသလိုဘဲ သူ့ရဲ့အရည်တွေကို စုတ်ယူကာသောက်သုံးလိုက်တယ် ။ အချစ်စိတ်က ကြီးစိုးနေတော့လည်း ရေငတ်သူပမာ ဆားငံရည်လည်း တက်မက်စွာသောက်သုံးသလိုဘဲ သောက်သုံးလိုက်တော့တယ် ။
သူ့ရဲ့ပြေလျော့သွားတဲ့ ထမိန်အထက်ဆင်က နေပြီး ခေါင်းလေးထွက်ကာ သူ့ကို နမ်းတော့ ကျွန်တော့်ကိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်ပြီး အနမ်းတွေက အသက်ကို လုပြီးရှုနေသလိုရှုကာ နမ်းပြီးတုံပြန်လာတယ် ။ အဝတ်အစားတစ်ခုမှ မချွတ်ရသေးတဲ့ ကျွန်တော့်ကို တွန်းတော့ သူ့ရဲ့ ထမိန်က နှစ်ယောက်ဝတ်ထားသလို ဖြစ်နေတော့ သူကတွန်းတာ အဆင်မပြေဘူးလေဗျာ။
“ မောင်ရယ်... အရမ်းကို ချစ်တတ်တယ်နော်... အရမ်းချစ်တယ်..မောင်ရယ် ..” လို့ သူ့နုတ်က ပြောပြီး ပြန်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။ ပြီးမှ သူက “ မောင်ရယ် ဖယ်တော့ကွယ်..” ပြောမှဘဲ ထပြီးထိုင်တော့ သူကပါ ကပ်ငြိကာ လိုက်ပြီး ထလာတယ် ။ သူကိုယ်လေးကို ဆွဲပြီး အားစိုက်ကာ တင်းထားမှဘဲ သူ့ကို ထိန်းနိုင်လိုက်တယ် ။ သူလည်း တစ်ကြိမ်ပြီးသွားတာ မကြာသေးတော့ တော်တော် အားကုန်မှာဘဲလေ ၊ သူ့ရဲ့ထမိန်ကို နှစ်ယောက်သား ခေါင်းပေါ်ကနေ ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို နမ်းရင်းနှင့် အဝတ်စားတွေကို ချွတ်ပေးတယ် ။ စတိုင်ဘောင်းဘီချွတ်တော့ စပြိန်းနေရာမှာ အစိုကွက်လေး ပေါ်နေတော့ သူက ပြုံးပြီးတော့
“ လူကို နှိပ်စက်တာ ..ဒီမှာ မောင့်ရဲ့..ဘောင်ဘီမှာ ပေကုန်ပြီ ..” လို့ သူက ပြုံးကာ ပြောပြီးတော့ လျှာနှင့်စိုနေသမျှကို ဘောင်းဘီ မချွတ်ဘဲ စုတ်ကာ ယက်ပေးတယ် ။ ပြီးမှဘဲ ခါးပတ်ကိုလျောပြီး ကျွန်တော့်ကို အားနှင့်လှည့်ကာ တွန်းချလိုက်တယ် ။ ပက်လက်နှင့်ကုတင်ပေါ်မှာ ဖြစ်သွားမှဘဲ ဘောင်းဘီကိုချွတ်တော့ ကိုယ်လေးကြွကာ ပေးလိုက်ရတယ် ။ကျွန်တော့်အတွင်းခံမှာလည်း အကွက်လိုက်စိုနေတာ မြင်တော့ သူက ကျေနပ်စွာပြုံးပြီးတော့ အတွင်ခံကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူက
“ မောင်တို့ ယောကျ်ားတွေက ဖွဲတစ်ဆုပ်စာကို သေခါနီးအထိ ဆုပ်ကိုနိုင်ရင် ..မမတို့ မိန်းမတွေက ဖွဲလေးအိပ်စာ သာသာလေးပါကွယ် ..” လို့ ပြုံးကာ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကို ချိတ်ရွယ်ထားတဲ့လီးကို နုတ်ခမ်းနှင့်စုတ်ပြီး လက်နှင့်ဂွင်းထုပေးလာခဲ့တယ် ။ သူညီးတာက “ အိုး..မောင်ရယ်.. ” လို့သာ ညီးခဲ့တာ အခု ကျွန်တော် ညီးလိုက်ရတာက
“ မမ ကျွန်တော် ပြီးသွားလိမ့်မယ်နော်..အား.. ရှီး... ” လို့ ညီးပြီးတော့ သူ့ရဲ့ခေါင်းအနောက်ဘက်က ဆံပင်က ခေါင်းစည်းကြိုးကိုသာ ကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးစပ်ကို ဆောင့်ကာလိုးရင်း အချစ်ရည်တွေပန်းကာ သူ့ရဲ့ပါးစပ်မှာဘဲ ပြီးသွားတယ် ။ သူက အောင်နိုင်သူ အပြုံးနှင့် လည်ချောင်ကို လီးနှင့်ထိုးမိပြီး ချောင်ဆိုးတဲ့ ကြားနေပြီး ပြုံးကာ
“ မိန့်မတွေက ယောကျ်ားတွေထက် အရာရာမှာ လေးဆသာတယ် ..မောင်.. အနီးမှာ ကူမဲ့သူ မရှိတဲ့ အချိန် ၊ စိတ်မပါတဲ့ အချိန်မို့ ယောကျ်ားတွေက အနိုင်ရတာ... တကယ်ဆိုရင်.. မိန့်မတွေက မောင်တို့ ပြီးပေမဲ့လည်း ..ဆက်ပြီးတော့လည်း မောင်တို့ ယောကျ်ားတွေ ခံနိုင်ရည်မရှိအောင်.အထိကို မုဒိန်းကျင့်နိုင်တယ် ...ဒါပေမဲ့ မောင့်ရဲ့ အချစ်ကြောင့်ဘဲ မမပါးစပ်ထဲမှာ မောင့်ရဲ့အချစ်ရည်ကို အပန်းခံပြီး အကုန်မျိုချပြီး သောက်လိုက်တာ မောင့်ကို အရမ်းချစ်လို့ပါ ..” လို့
သူက ပြောပြီး ကျွန်တော့် ကို တင်းတင်းဖက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ခံတွင်းက သုတ်ရည်က ညှီစို့စို့နှင့် ဖြစ်နေပေမဲ့လည်း သူ့ရဲ့အနမ်းကိုပြန်ပြီး တုံပြန်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ရည်တွေကို ခံစားမိသွားတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ဖက်ကာ ခဏနားလိုက်ကြတယ် ။
ကြက်ဥနှင့်စပါကလင် သောက်ထားလို့သာ နို့မိုဆိုရင် မလွယ်ဘူး လို့ တွေးကာ သူ့ကိုယ်လေးကို တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ပြန်ပြီးဖက်ကာ နုတ်ခမ်းလေးကို လာပြီးနမ်းတော့ သူ့ရဲ့စူကာ ထွက်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးက ရင်ဘတ်မှာ ပွတ်တိုက်နေတော့လည်း အိပ်နေတဲ့ ညီးလေးက ခေါင်းထောင်လာတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ကိုယ်လေးကို ပက်လက်လေးလုပ်ပေးပြီး ၊ သူ့ရဲ့နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ဆံပင်ကိုသပ်ပေးပြီး
“ အိုး.. မောင်ရယ်..” လို့ နုတ်ခမ်းလေးက ညီးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ဆီကို ဆင်းကာ လျှာဖျားလေးနှင့်ကလော်လိုက်တော့
“ အိုး..ကျွတ်..ကျွတ်.. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ..မမကို လုပ်ပေးတော့ကွယ် ..” လို့ သူက ပြောတော့လည်း ကျွန်တော်လည်း ဘေးမှာချွတ်ပြီး ခုံပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ မျက်မှန်သူ့ကို တပ်ပေးလိုက်တယ် ။ မျက်မှန်တပ်ထားတဲ့ ယောက္ခမကြီးကို စိုက်ကြည့်ပြီးမှသူ့ရဲ့ပေါင်လေးကို နည်းနည်းကားကာ ခြေနှစ်ချောင်းကို ခါးမှာ ချိတ်စေတယ် ။ လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ နည်းနည်းဖိကာ ချော်ချောပြီးလုပ်ပေးတော့ သူ့ရဲ့လက်က လီးကိုကိုင်ပြီး အတွင်းရောက်အောင် တည့်ပေးပြီး ဝင်သွားမှ
“ မနှိပ်စက်ပါတော့ မောင်ရယ်..” လို့ သူက ပြောတယ် ။ သူပြောတာမပြီးခင်မှာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ ပြွတ် အသံလေးထွက်ကာ လီးတစ်ဝက် ဝင်သွားတယ် ။ မျက်မှန်အောက်က မျက်လုံးလေးက စိုက်ကြည့်ပြီးတော့
“ အာ့... ” အသံတစ်ချက်ထွက်ကာ သူ့ဖင်လေးကို လှုပ်လှုပ်ပေးလာတယ် ။ သူရဲ့အဖုတ်က အရည်ရွှဲနေပြီမို့ ကျန်တဲ့တစ်ဝက်ကို ထပ်သွင်းလိုက်ပြီး မနှေးမမြန်လေး ဆောင့်ကာဘဲ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ ခြေနှစ်ဘက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲဆွဲကာ ဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ ညီးသံတွေ ဆက်တိုက်ကို ထွက်လာကာ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ကိုကိုင်လာတယ် ။ ဆောင့်လုပ်သမျှကို မျက်လုံးလေးမှေးကာ ညီးနေတဲ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ကာ လိုးနေရတာ အရသာတစိမျိုးလေး ပေးတယ် ။ သူရဲ့မျက်လုံးဖွင့်ကာ
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..ကျွတ်..ကျွတ်.. မြန်မြန်ဆောင့်ပေးပါ အား.. မောင်ရယ်..မြန်မြန် လုပ်ပေးပါတော့ အား..ရှီး..မမ ပြီးချင်ပြီ ..”
လို့ သူက ပြောလာတော့ သူ့ရဲ့ မျက်မှန်လေးကို ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး စားပွဲမှာလှမ်းကာ တင်တယ် ။သူ့ကို ဆွဲထူပြီးတော့ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ကုတင်ပေါ်မှာ လက်ထောစေပြီး အနောက်ကနေ ဆောင့်ကာသွင်းပြီး မြန်မြန်ကိုဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူဆီက အံကြိတ်ပြီး
“ အား..ရှီး... ကောင်းတယ်...မောင်.. အား... ရှီး... မြန်မြန်... အား.. ကောင်းလိုက်တာ.. အား..မောင်ရယ်..အား.. မမပြီးတော့မယ်..မြန်မြန်..” လို့ ညီးရင်းနှင့် အိပ်ယာခင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူလည်းနောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ် ။ မြန်မြန်ဘဲ သူ့ရဲ့ခါးနှစ်ဘက်ကိုကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ သူနှင့်အတူဘဲ ပြီးသွားတယ် ။
ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး မှိန်းနေရာမှ သူက
“ မောင်..ဗိုက်ဆာပြီလား ၊ မမ ဗိုက်ဆာနေပြီကွယ် ၊ မနက်က ကော်ဖီဘဲ သောက်ခဲ့တာ ၊ မောင်နှင့်တွေ့ရမှာမို့ ရင်ခုန်ပြီး မုန့်မစားခဲ့တာ ..” လို့ သူက ပါးကို နမ်းပြီးတော့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲလက်ကိုဆွဲပြီးထူကာ သူဝယ်လာတဲ့ စားစရာတွေကို ခွံ့ကျွေးလိုက်တယ် ။ လူတွေဟာ အချစ်နှင့်တွေ့ရင်ကျားဘဲဖြစ်ဖြစ် ၊ မဘဲ ဖြစ်ဖြစ် အသက်ကြီးရင်လည်း အသက် (၁၈) နှစ်အရွယ်ကို ပြန်ရောက်သွားတာဘဲ ။ အခုလည်း ယောက္ခမကြီးရဲ့ အပြုမူတွေက အပျိုဖြန်းလေးလို ကျွန်တော့်ပခုံးမှာမှီပြီး ကျွန်တော်က ခွံ့ကျွေးတာစားပြီး ၊ သူခွံ့ကျွေးတာကိုလည်းစားပြီး ရှက်နေပုံက သိသာလွန်းတယ် ။
စားသောက်ပြီးတော့ သူက “ မောင်.. အိမ်ပြန်ရအောင်ကွယ် ..” လို့ ပြောကာ သူနှင့်အတူ ရေချိုးခန်းကို ဝင်ကာရေချိုးလိုက်ကြပြီး အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်လိုက်ကြတယ် ။ သူက ဘောလီသာ ဝတ်ပြီး ပင်တီမဝတ်တော့ဘူး ။ ပင်တီကလည်း ရွှဲနေတော့ ထမိန်ကိုပါ လိုက်ပြီး စိုသွားမှမို့ မဝတ်တော့ဘူး ပြောကာ ၊ သူ့ရဲ့ စလင်းဘတ်မှာဘဲ ထည့်လိုက်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။
အိမ်ပြန်ကောက်တော့လည်း ကိုနိုင်ဝင်းပေးတဲ့ စာချုပ်နှစ်ခုကို မသီတာကို ပေးတယ် ။ မသီတာကလည်း စာချုပ်ထက် ကျွန်တော့်ကိုသာ ကြည့်နေတယ် ။ အနီးမှာ လူတွေရှိနေလို့သာ ဘာမှ မပြောခဲ့ဘူး ။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းကိုဝင်ကာ အားပြည့်အောင် အိပ်လိုက်တော့တယ် ။ ညနေ (၅) နာရီမှ ပြန်ပြီးနိုးလာကာ ရေချိုးပြီးမှ အခန်းအပြင် ထွက်လာတယ် ။ ယောက္ခမနှင့်မသီတာ ထိုင်နေတဲ့ ဆက်တီပေါ်သွားပြီး ဆိုင်ရောင်း လို့ရတဲ့ ချက်လက်မှတ်ကို ပေးလိုက်တယ် ။
ယောက္ခမကြီးက ဆိုင်ဆောက်ဖို့အတွက် ဆောင်လုပ်ရေး ကုမ္ပဏီနှင့်လည်း စကားပြောပြီးပြီ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပြောသမျှသာ နားထောင်ကာ နေလိုက်တယ် ။ ဆိုင်ဆောက်နေတဲ့ (၄) လအတွင်းမှာအပြင်လည်း သိပ်မထွက်ဖြစ်ဘဲ အိမ်တွင်းမှာဘဲ နေကာ မန်နေဂျာကြီးနှင့်သာဘဲ အချိန်တွေကုန်သွားတယ် ။
ဆိုင်လည်း ဖွင့်တော့ မကြည်ပြာတို့ကို ဖိတ်ပြီးတော့ ၊ ကိုနိုင်ဝင်းတို့ လင်မယားပါ ဖိတ်လိုက်တယ် ။ အဲ့နေက မရီးကလည်း လာတဲ့သူတွေကို ကျွေးမွေးကာ ဧည့်ခံကာ သူရော ကျွန်တော်ပါ အလုပ်များနေကြတယ် ။ မကြည်ပြာက အနီးကို ရောက်လာပြီး “ မောင်လေးကို ပြောစရာတွေ ရှိတယ် ..မမနောက် လိုက်ခဲ့..” ပြောကာ အိမ်သာခန်းဘက် ထွက်သွားတယ် ။ မသီတာကို ကြည့်တော့လည်း အလုပ်များနေတာမို့ ဘာမှမပြောဘဲ မကြည်ပြာနောက်ကို လိုက်သွားတယ် ။ လူတွေကဆိုင်ရှေ့က ခုံတွေမှာဘဲ စားသောက်နေကြတော့ အိမ်သာခန်းဘက်မှာ လူတွေမရှိဘူး ။
သူက ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲပြီး မိန်းမအိမ်သာကို ခေါ်သွားကာ အိမ်သာခန်းထဲကို ဆွဲသွင်ကာ တံခါးပိတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှ ဘာစကားမှမပြောဘဲ ဒူထောက်ကာ ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ လီးကို သူ့နုတ်ခမ်းနှင့် စုတ်ပေးတယ် ။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ ။ သူကလည်း စုတ်ပေးပြီး ထရပ်ကာ သူ့ရဲ့ ထမိန်ပန်ရောင်ပြောင်ချောကို ခါးအထိလှန်တင်ပြီး သူ့ရဲ့ပင်တီချွတ်ပြီးမှ
“ ကဲ.. မောင်..အချိန်သိပ်ရတာ မဟုတ်ဘူး ..မြန်မြန်ကွယ်..မမ.. မင်းရဲ့ အချစ်ကြမ်းကြမ်းလေး ..လိုချင်တယ်.. ” လို့ သူက ပြောတယ် ။
ဒီကလည်း တင်းနေပြီမို့ လီးကိုသူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီက“ အား..ရှီး..” ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ အိမ်သာခွက် ဘိုထိုင်ရဲ့ ဘုံဘိုင်ပေါ်မှာ သူကလက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးတယ် ။ စွင့်ကားပြီး အယ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကိုလက်နှင့်ညှစ်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးပေးမိတယ် ။ နှစ်ယောက်လုပ်နေတာ (၂) မိနစ်အကြာမှာ တံခါးဖွင့်သံကြားတော့ သူ့ရဲ့ပါးစပ်ကို လက်နှင့်ပိတ်ပြီးတော့ ငြိမ်နေလိုက်တယ် ။ ဝင်လာတဲ့ မိန့်မဘယ်သူလဲတော့ မသိဘူး ၊ အဝတ်ချွတ်သံကြားပြီး တရှဲရှဲနှင့် သေးပန်းသံက အတိုင်းသား ကြားနေရတယ် ။
မကြည်ပြာက ပါးစပ်ကိုလက်နှင့်ပိတ်ထားပေမဲ့လည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း အသံမထွက်အောင် နောက်ပြန်ဆောင့်လုပ်ပေးတယ် ။ ဘေးဘက်က အိမ်သာမှာ ရေကျသံကြားပြီး တံခါးပိတ်မှဘဲ အသက်ရှုရပ်မတတ် ခိုးစားရတဲ့ အရသာက အရမ်းကို ကောင်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လူမရှိတော့မှ ဆက်ပြီးတော့ကို ကြမ်းကြမ်းဘဲ လိုးပြစ်တယ် ။
“ အား..ရှီး..မောင်လေး.. အား..မမ...ပြီးတော့မယ်... အား..ရှီး..မောင်လေး.. ” လို့ညီးရင်းနှင့် သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးသွားပေမဲ့ ဆက်လုပ်တယ် ။ မပြီးနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတော့ သူက ကျွန်တော့် လီးကို သူ့အဖုတ်ကနေထုတ်ပြီးတော့ သူ့ဆီက ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေနဲ့ သူ့ဖင်၀မှာ သုတ်ကာ လီးကို ကိုင်ကာ တေ့ပေးတယ် ။
“ ကဲမောင်.. ဖြည်းဖြည်း လုပ်အုံးနော်..” ပြောပြီး ဖင်လေးကို ကော့ကာ တအိအိလေး လီးကို သူ့ဖင်ထဲကို အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ် ။ အဆုံးထိရောက်သွားတော့ သူကိုယ်လေး စောင်းကာ နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလာတယ် ။ သူဖင်က ရှုံချဲကစားပေးလာတော့ သူက
“ မောင် ရပြီ မြန်မြန်ဘဲ အဆုံးသတ်လိုက်...မောင် ..” လို့ ပြောကာ ပြန်ကာ လက်ထောက်ပြီး နေပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ခါးကို ကိုင်ပြီးတော့ အပီကို ကျုံးထည့်လိုက်တော့တယ် ။ တစ်ခါမှလည်း ဒီနေရာကို မလုပ်ဖူးတော့လည်း ဘယ်လိုမှ တင်းမခံနိုင်ဘဲ အချိန်တိုအတွင်းမှာ အချက် (၆၀) လောက် ဆောင့်လုပ်ကာ သူ့ရဲ့ဖင်ထဲမှာ အရည်တွေပန်းကာ ပြီးသွားတယ် ။ သူနှင့်အတူ ဆေးကြောပြီး သူက အရင်ထွက်သွားတယ် ။ လူရှင်းလို့ တံခါးခေါက်မှ အပြင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။ မကြည်ပြာနှင့် ကျွန်တော်က လူခွဲကာ တစ်ယောက်နေရာကနေ ထွက်လာတာမို့ လူတွေလည်း သိပ်မရိပ်မိလိုက်ကြဘူး ။
ကျွန်တော်လည်း ပြန်ပြီး ဧည့်သည်တွေကို ဧည့်ခံနေတုန်းမှာ မသီတာ ရောက်လာပြီး “ မောင်လေးကို မတွေ့လို့ လိုက်ရှာနေတာလို့..” ပြောကာ သူ့ရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနှင့် မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ ယောက္ခမကြီးရဲ့မိတ်ဆွေတွေနှင့်လည်း မိတ်ဆက်ပေးပြီး အားလုံးကိုလည်း ပြန်ကာ ပျုငှါစွာ ဆက်ဆံရင်းနှင့်ဆိုင်ဖွင်ပွဲလည်း ပြီးသွားတယ် ။ မကြည်ပြာကို အိမ်သာကထွက်ပြီးမှာ မတွေ့တော့ဘူး ။
.... ..............................................................
(၁၁)
ညရောက်တော့ ဆိုင်လည်း ပြန်ပိတ်ကာ အိမ်ကြီးပေါ်ကို ပြန်သွားကြတယ် ။ ဆိုင်က အိမ်ရှေ့မှာ ဆိုင်ပိတ်ပြီးတော့ အနောက်တံခါးကနေ ပြန်သွားရုံဘဲမို့ တော်တော်လေး အဆင်ပြေတယ် ။ အိမ်သားတွေ အကုန်လုံး အိပ်ပျော်ပေမဲ့ အိပ်မပျော်ဘဲရှိနေတာက မသီတာနှင့်ကျွန်တော်ဘဲ ။ ကျွန်တော် အခန်းအပြင် ထွက်တော့ တံခါးဝမှာ မသီတာအပေါ်က ဆင်းလာနှင့်ကြုံတယ် ။ မသီတာက ကျွန်တော့် အခန်းကို ဝင်ပြီးတော့ တင်းတင်းဖက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။
ဆိုင်ဖွင့်ဖို့အတွက် လုံးပန်းနေရတော့ သူနှင့်လည်း ချစ်ပွဲမဝင်ခဲ့ရတာ နှစ်ပတ်ရှိပြီမို့ သူကလည်း ဆာလောင်စွာ နမ်းလာသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဆာလောင်စွာ အသံထွက်အောင်ထိ နမ်းလိုက်ကြတယ် ။ ကြာကြာလေးနမ်းပြီး သူ့ကို အိပ်ကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်သွားတယ် ။ နမ်းနေစဉ်ကတည်းက လီးဟာ သူ့ရဲ့ ဗိုက်ကို ထိုးလိုက် အဖုတ်ကို ပွတ်တိုက်သွားလိုက် ဖြစ်နေတာ သူ့ရဲ့ ညအိပ် ထမိန်ပါးပါးလေးကို ချွတ်လိုက်ချိန်မှာတော့ နုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကြားကနေ အရည်လေးစိုကာ ထွက်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လျာဖျားနှင့်သပ်ကာ အရည်လေးတွေကို စုတ်ယူလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကို ဆွဲယူကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး
“ မောင်..မမ..အဆင်သင်ဖြစ်နေပြီကွယ်..မမ.. ကို ချစ်ပေးတော့ ..”
လို့ သူက ပြောတော့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး အင်္ကျီကိုချွတ်ချိန်မှာ သူ့လက်နှင့်လီးကို ဂွင်းတိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းနှင့်လေးငါးချက် စုတ်ပေးတယ် ။ ပြီးမှ သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကိုပါ ချွတ်ကာ သူ့ကို ပက်လက်လှန်ကာ လှဲချလိုက်တယ် ။
....................
သူလည်း ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ရင် အဆင်ပြေအောင် ပေါင်ကားပြီးတော့ မှောက်ချလာတဲ့ ကျွန်တော့်ကို နမ်းပေးပြီး လီးကို သူ့ရဲ့ လက်နှင့်ကိုင်ကာ အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတယ် ။ လီးကလည်း လိုးချင်လွန်းလို့ ဟိုဒီရမ်းနေတာကို သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ခြေနှစ်ချောင်းနှင့်ချိတ်ကာ လှမ်းဆွဲလိုက်တယ် ။ မလုပ်ရတဲ့ (၁၅) ရက်အတွင်းမှာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကလည်း ပြန်ပြီးကျဉ်းသွားတယ် ။ အရည်စိုနေတဲ့ အဖုတ်ထဲကို လီးအဆုံးထိဝင်အောင်လို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။
သူက ကျွန်တော့်ကို ခဏရပ်စေပြီး သူ့ရဲ့ ဆံထုံးကိုဖြေကာ ဖြန့်ချလိုက်တယ် ။ အုန်းသီးလောက်ရှိတဲ့ နို့နှစ်လုံးကလည်း ဆောင့်လိုးတိုင်းမှာ အရှေ့အနောက်ပြေးနေတယ် ။
“ အား.. ရှီး... မောင်ရယ်.. မလုပ်ရတဲ့ရက်တွေမှာ အား..ကျွတ်..ကျွတ်. ကြီးလာလိုက်တာကွယ်...အား..ရှီး... မောင်ရယ်...အား.. ” လို့ညီးရင်းနှင့် အောက်ကနေ ပြောပေးတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ထောက်ထားတဲ့ လက်ကို သူ့ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းနှင့် ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်ကာ လိုးပြစ်လိုက်တယ် ။ သူကလည်း ညီးရင့်နှင့်ကို လက်တွေက သူ့နို့ပေါ်မှာ ကိုင်ထားတဲ့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်.. မောင်..မမပြီးတော့မယ်..မြန်မြန်ကွာ. အား..”
လို့ ညီးရင်းနှင့်သူက တချီပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်က မပြီးသေးပေမဲ့ အမော့ဖြေရင်းနှင့် ခဏသူ့အပေါ်ကမှောက်ချကာ အနားယူလိုက်တယ် ။ ချွေးတွေစိုနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ မျက်နှာကို သူရဲ့အင်္ကျီလေးနှင့်သုတ်ပေးတယ် ။ သူလည်း အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှုနေပြီး နဖူးကို လေပူတွေနှင့်အတူ နမ်းရှိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ကြည့်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူရဲ့အပေါ်ကနေ ဘေးကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်တယ် ။ လီးကလည်း (၁၃၅) ဒီကရီ ထောင်လို့နေတယ် ။
သူက ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းပြီးတော့ ကျွန်တော့်အပေါ်ကို တက်ကာ လီးကို သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အဖုတ်နှင့်လီးသာမကဘဲ လမွေးနှင့်စောက်မွှေးတွေပါ ပွတ်တိုက်အောင် ကြိတ်ပြီး စကောဝိုင်းလှည့်သလို မွှေကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့တွေကိုကိုင်ပြီး ကောက်မြန်မြန်ပြန်ကာ ပင့်ကာလိုးပေးလိုက်အပေါ်ကနေ သူကတက်ဆောင့်လိုက်နှင့် အပေးယူမျှနေကြတယ် ။ သူ့ရဲ့ညီးသံလေးတွေက အရမ်းကို ဆက်ဆီဆန်ပြီး ကြမ်းကြမ်းလေးပြောကာညီးလာတယ် ။
“ မောင်..မမ.လုပ်ပေးတာ ကောင်းရဲ့လား ၊ အိုး..မောင်ရယ် ..” လို့ အပေါ်က တက်ဆောင့်လုပ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူမေးတာကို
“ ကောင်းတယ်..မမ အား..ရှီး... အရမ်းကောင်တယ် ..” လို့ ဖြေတယ် ။
“ မမလည်း.. အား..ရှီး... မောင်လုပ်ပေးတာ အရမ်းကြိုက်တယ်..အား..ရှီး... မောင်ရယ်.. မောင်လီးနှင့်..မား.. မြန်မြန်ဆောင့်ပေးတော ”
လို့ ပြောကာ လက်ထောက်ကာ ဖင်လေးကို ကော့ကာ နေပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ လီးကို တေ့ပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲ အနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးတယ် ။
“ အား.. ကျွတ်..ကျွတ်... ကောင်း..လာ.ပြီ..မောင်ရယ်...အား.. ရှီး.. ကြမ်းကြမ်း...ဆောင့်..အား.. ပေး.. ပါ..အား..ရှီး.. မောင်ရယ်..” လို့ ညီးရင်းနှင့်နောက်ပြန် ဆောင့်လုပ်လာတယ် ။ ဖင်အယ်ကြီးကို လက်နှင့်ညှစ်ပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးကာ နှစ်ယောက်သား အတူတူ ပြီးသွားတယ် ။ သူလည်း ည (၁) နာရီကျော်မှဘဲ သူ့အခန်းကို ပြန်သွားတယ် ။
နောက့်နေ့မှာတော့ ဆိုင်ကလည်း ပိုရောင်းရတော့ အလုပ်သမားတွေ လိုလာပြီ ၊ အရောင်းဝန်ထမ်း (၅) ယောက်ခေါ်တဲ့ စာကို ဆိုင်ရှေ့မှာကပ်ထားသလိုဘဲ အွန်လုိင်းကနေ ဝန်ထမ်းခေါ်လိုက်တယ် ။ စန္ဒာ ကလည်း နိုင်ငံခြားကို ကျောင်းသွားတာလည်း နှစ်လ ကြာနေပြီမို့ မကြာခင် သူပြန်လာရင် အိမ်က ဆိုင်ကို သူနှင့်မသီတာ ရောင်းရင် အဆင်ပြေအောင် အစီစဉ်တွေ ချလိုက်တယ် ။ ဝန်ထမ်း မိန်းခလေး (၃) ယောက် နှင့် ယောကျ်ားလေး နှစ်ယောက်ကို အလုပ်ခန့်ပြီးတော့ ကျွန်တော်နှင့် မသီတာက တစ်ယောက်တလှည့် ဆိုင်ထိုင်ကြတယ် ။
တပတ်အကြာမှာတော့ နိုင်ငံခြားမှာရှိတဲ့ စန္ဒာ နေမကောင်းဘူး သတင်းကို ကြားပြီးတော့ မသီတာ လိုက်သွားတယ် ။ အလုပ်ဘက်မှာဘဲ ရှိနေတော့လည်း သား ကိုရဲကို အပို့အကြိုကို မကြင်မြိုင်တို့ လင်မယားက လုပ်ပေးတယ် ။ ညရောက်ရင် ယောက္ခမကြီး အခန်းကိုသွား အချစ်ခန်းဖွင့်တဲ့ ရက်က အရမ်းနည်းသွားခဲ့တယ်။ မသီတာနှင့်ဘဲ အခွင်ကြုံရင် လုပ်ဖြစ်နေတယ် ။ မသီတာ သွားပြီးနောက်နေ့ ယောက္ခမကြီးက ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်ပြီး စလောင်းကလာတဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ကြည့်နေတယ် ။
ကိုရဲကလည်း အိပ်သွားပြီမို့ သူက စလောင်းကလာတဲ့ အချစ်ဇတ်ကားကို ကြည့်နေတယ် ။ ဟက်ကားဆိုတော့လည်း ခန္ဒာတွေဘဲ မြင်ရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေရပ်ပြီး ကြည့်လိုက်တယ် ။သူလည်း ဇာတ်ကားကြည့်ကာ ဖီးဝင်နေတော့ ကျွန်တော် သူ့နောက်က ရပ်နေတာသူ မသိဘူး ။ အနောက်ကနေ ငုံ့ပြီး သူ့ရဲ့ပါးလေးကို နမ်းလိုက်မှ “ အမေ့” လို့ အသံထွက်ကာ ရင်ကိုဖိထားတယ် ။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းတော့ သူက တွန်းပြီးတော့ “ တော်ပါ.. အပြင်ကြီးမှာကွယ် ” လို့ ပြောကာ လိုင်းပြန်ပြောင်းပြီးတော့ စက်ပိတ်လိုက်တယ် ။ သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး အပေါ်က သူ့ရဲ့အခန်းကိုသွားကြတယ် ။
သူ့ရဲ့အခန်းကို ပထမဆုံးဝင်တဲ့ နေ့ပေါ့ ၊ အခန်းတံခါးကို ပိတ်ကာ သူ့နောက်ကနေ လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ကို နမ်းရင်းနှင့်အင်္ကျီနှင့်တကွ ဘောလီကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ နေမထိတွေ့တဲ့ နို့ဖြူဖြူကိုပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးရာမှ နို့သီးခေါင်းလေးကို သွားနှင့်မနာအောင်ကိုက်ကာ စို့ပေးလိုက်တော့
“ အား..ရှီး.. မောင်ရယ်..အား.. အင်း...အင်.. မောင်ရယ် ..” လို့အသံသာသာလေးနှင့် ညီးကာ ဆံပင်တွေကြားကိုလက်ထိုးပြီး ဖွကာ ကစားပေးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ ထမိန်လေးကို ဖြေချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ကာ ကစားလိုက်တယ် ။ အမွှေးတွေ ရိတ်ပြီး ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကြီးက မို့ကာ အရည်ကြည်လေးတွေစိုနေပြီ ။ သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့ပြီးတေ့ာ လက်ခလယ်ကို သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲကို သွင်းပြီးတော့ ဘေးနံရံတွေကို မွှေပေးလိုက်တယ် ။ သူလက်တွေကလည်း ပိုပြီးတော့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးလာကာ
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..မမ... ပြီးချင်လာပြီကွယ် ..” လို့ သူက ပြောတော့ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့စို့တာကို ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့အဖုတ်ဆီကို ဆင်းသွားကာ အစေ့ကို လျာနှင့်ကလော်ကာ ကစားပြီး လက်ခလယ်ကိုလည်း မြန်မြန်ဘဲ အသွင်းထုတ် လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။
“ အိုး..ရှီး.. ဟုတ်တယ်..အား..မောင်းရယ်.. မြြန်မန်....မမပြီးပြီ..အား..ရှီး.. ” လို့ညီးရင်းနှင့် သူပြီးသွားတယ် ။ သူက ပက်လက်လှဲနေတာကနေ ထလာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆွဲယူကာ နုတ်ခမ်းကိုနမ်း အရည်ကြည်လေးတွေကို သူ့ရဲလျှာလေးနှင့်ယက်ပေးတယ် ။ ပြီးမှဘဲ သူက “ ၀ိုး.. အရမ်းချစ်တယ် မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောပြီးတော့ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် ပွတ်သပ်ပေးပြီး ၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်ပေးပြီး နမ်းရင်နှင့် သူ့ရဲ့ အောက်ကနေ ပက်လက်အိပ်ခိုင်းတယ် ။ စတိုင်ပင်နှင့်အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်တော့ လီးက ဖြောင်းခနဲ့ပေါ်ထွက်လာတယ် ။ သူက လီးကိုတလှည့် ကျွန်တော့်ကို တလှည့်ကြည့်ကာ ပြုံးပြီး
“ မောင်ကတော့ အမြဲတမ်း ရယ်ဒီဘဲ နော် ဟင်း... ” လို့ ပြောပြီးတော့ သူ့ရဲ့ လက်နှင့် လီးကို ဂွင်းတိုင်ပေးပြီး နုတ်ခမ်းလေးဟကာ လီးကိုငုံပြီးတော့ စုတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကို ဖြေချလိုက်တယ် ။ မသီတာလိုဘဲ ဆံပင်က ကျောလည်ခန့်သာရှိတဲ့ ယောကခမကြီးကလည်း ဆံထုံးကြီးနှင့် အဘွားကြီးလို ဆင်ထားတာ အခုလို ဆံပင်ကိုဖြေချလိုက်တော့လည်း အသက် (၃၀) ကျော်အရွယ်လို ဖြစ်သွားတယ် ။ ဆံပင်တွေဖုံးသွားတော့လည်း သူ့ကလီးစုပ်ပေးတာကို မမြင်ရတော့ ဆံပင်တွေကို စုပြီးတော့ ကိုင်ထားကာ သူ့ရဲ့ခေါင်းလေးကို အနိမ့်အမြင့် ထိန်းပေးကာ ကျေနပ်အားရစွာဘဲ
“ အိုး..ရှီး.. မမရယ်... အရမ်း ကောင်းလိုက်တာဗျာ...” လို့ ညီးလိုက်တယ် ။ သူကို ဆွဲကာ စုတ်ပေးနေတာကို ရပ်ခိုင်းပြီးတော့ သူ့ကိုဆွဲယူကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။
“ မမ.. မောင်လေ.. မမကို ချစ်ချင်သေးလို့.. မမက ဆံထုံးကြီးကို ဖြေချလိုက်မှ အသက်ငယ်ပြီး နတ်သမီးလေးလို့ အရမ်းလှတယ်ဗျ ..” လို့ ပြောကာ သူ့ကို ပက်လက်ကလေး လှန်ချလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ပြုံးပြီးကာ ကလေးလိုဘဲ
“ အဲ့လိုဘဲ ညာညာပြီးတော့ သမီးရော အမေရော လိုးနေတာဘဲ ..” လို့ သူက နုတ်ခမ်းစူကာ ပြောတယ် ။ ယောက္ခမကြီးက မသီတာထက်ကို ပိုပြီး ချွဲတတ်ပါလားလို့ တွေးမိသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီးတော့ လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အတုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်တယ် ။
“ အီး..မောင်ရယ် ..” လို့ နုတ်ခမ်းကိုက်ကာ လီးအဆုံးထိဝင်အောင် မျက်လုံးလေးမှေးပြီး ခံတဲ့ သူ့ကိုကြည့်ရတာ ပိုပြီးအရသာရှိနေတယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်က စီးပြီးကျပ်နေတော့ “ မမရဲ့ အဖုတ်ကြီးက အရမ်းစီးပြီးကျပ်နေတယ်ဗျာ..” လို့ သူ့ရဲ့ပါးကိုနမ်းပြီး သူ့ရဲ့ နားမှာကပ်ကာ ပြောလိုက်တယ် ။
သူကလည်း ကျွန်တော့် စကားကို ကြားတော့ ပြုံးကာ
“ ဒီခေတ်ကြီးမှာ မိန်မအင်္ဂါ ကျဉ်းစေတဲ့ ဆေးတွေပေါ်နေတာ မမလည်း ဒီနေ့တော့ အဲ့ဆေးကို သူငယ်ချင်းဆီကနေ ဝယ်လာခဲ့ပြီး သောက်ထားတယ် ၊ မောင်မလာရင် မမက မောင့်အခန်းကို လာမှာ ” လို့ သူက ပြောတယ် ။ သူ့ရဲ့ပါးကို နမ်းပြီးတော့
“ အဲ့လောက်တောင် မောင့်ကိုချစ်လား မမ ..” လို့ ပြောတော့ သူက “ အင်း ..” လို့ ပြောကာ ခေါင်းညှိတ်ပြတယ် ။ သူအပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ အထိအတွေ့တွေကတော့ ထွေးငယ်နှင့် တပတ်လောက်လိုးပြီးချိန်မှာ စီးပြီးကျပ်နေသလိုဘဲ ခံစားရတယ် ။ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးတော့ ဆောင့်တာ အရှိန်နည်းနည်းတင်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ပေါင်ကိုပိုပြီးကားပေးကာ ကျွန်တော်က ဆောင့်ချက်တိုင်း
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်... အား..အရမ်းကောင်းတယ်..မောင်ရယ်.. အား... မောင်ရယ်... အား... မောင်... အိုး... အမလေး.. အား.. ကောင်လိုက်တာ...မောင်ရယ်... ဆောင့်ပါ..အား.. မောင်..ရှီး..”
လို့ ညီးနေတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကလည်း အရမ်းဘဲ လုပ်ရကောင်းသလိုဘဲ သူ့ရဲ့ညီးသံတွေကလည်း အချစ်တိုက်ပွဲကို အမြင့်ဆုံးရောက်ဖို့ တွန်းအားတရပ် ဖြစ်လာတယ် ။ သူ့ကို နမ်းတာနှင့် မနှေးမမြန်ဆောင့်လိုးတာကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့
“ မမ မောင်ပြီးချင်ပြီ ” ပြောတော့ သူက “ မမ လည်း ပြီးခါနီးပြီမောင် ..” လို့ သူက ပြန်ပြောတော့ ထိုင်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့နို့ကို ဆွဲကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာလိုးလိုက်တယ် ။ သူကလည်းလည်းဘဲ ခေါင်းရင်းက ကုတင်ဘောင်ကို လက်နှင့်တွန်းကာ ပြန်လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ဆုံးပြီးခါနီး ဆောင့်ချက်တွေနှင့် ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်ကာ လိုးလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေပန်းကာ ပြီးသွားတယ် ။ သူလည်း ကျွန်တော်နှင့်အတူဘဲ ပြီးသွားတယ် ။
သူနှင့်အတူဘဲ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးတော့ အိပ်ရာပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ မှေးနေလိုက်ကြတယ် ။ ခဏနေတော့ သူက ထကာထိုင်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲကာ ထူပေးပြီး “ မောင်..ထမင်းမစားရသေးမှတ်လား...မမခူးပေးမယ် ..” ပြောတော့ ကျွန်တော်က “ မဆာသေးဘူး..” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ သူက ရေချိုးခန်းကို ဝင်ကာ ဆေးကြောပြီး ဂါဝန်ရှည်ကို ကောက်စွမ်ကာ အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းသွားတယ် ။ နာရီကြည့်တော့လည်း အချိန်က (၉) နာရီဘဲ ရှိသေးတာမို့ ရေချိုးခန်းမှာ လီးကို ဆေးကြောပြီးမှ အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ကာ အောက်ထပ်က အခန်းကို ဆင်းသွားတယ် ။ အခန်းကိုဝင်ပြီး စွတ်ကျယ်နှင့်ပုဆိုးကို ဝတ်ကာ ထမင်းစားခန်းကို သွားလိုက်တယ် ။
ကြက်မွ ကျော်ကို ပြန်နွေးနေတဲ့ သူ့ကို အနောက်ကနေ ဖက်ပြီးတော့ သူ့ကိုဆွဲလှည့်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ မီးဖိုခလုပ်ကို ပိတ်ပြီး သူ့ကိုဆွဲခေါ်ကာ ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်စေတယ် ။ ကျွန်တော်က ရေခဲသေတ္တာထဲက အရက်ပုလင်းကို ယူတော့ သူက ထိုင်ရာကနေ ထသွားပြီး ကြက်မွကျော်ကို ပုဂံမှာထည့်ကာ ယူလာတယ် ။ ပုဂံကို ချပေးပြီးသူက အရက်ကိုအများကြီး မသောက်ဖို့ ပြောတယ် ။ ခေါင်းညှိတ်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးကို နမ်းကာ
“ မမကို အကြာပြီးချစ်ချင်လို့ မနက်ဖြန်က ဆိုင်မှာ ထိုင်နေရုံဘဲ ...အဲ့ဒါကြောင့် မမကို ဒီညတော့ အများကြီးချစ်ချင်သေးတယ်ဗျာ ...”
လို့ ပြောမှဘဲ ခေါင်းညှိတ်ကာ ကျွန်တော့်ဘေးက ခုံမှာထိုင်ကာ အရက်သောက်ပြီး ဖန်ခွက်ကို ပြန်အချမှာ သူက အမြည်းကို ခွံ့ကျွေးတယ် ။ သူက ခဏတွေဝေသွားပြီးမှ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် ကိုင်ပြီး သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် လည့်လိုက်တယ် ။ သူ့ကိုကြည့်မှ သူက
“ မောင် သီတာနှင့် လက်ထပ်လိုက်ပါလားကွယ်... မမတို့မှာ ဒီမိသားစု မပြိုကွဲတော့ဘူးလေ... နော် ...မောင် မမတို့ရဲ့ အခုလိုဘဲ ငြိမ်းချမ်းနေတဲ့ မိသားစုတွေကြားမှာ တစိမ်းလူတွေကြောင့် ပြိုကွဲစရာမရှိအောင် ..” လို့ သူကပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း ငြင်းစရာမရှိတော့ ခေါင်းညှိတ်ကာ
“ မမ သဘော အတိုင်းပါဘဲ ဗျာ ..” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။
ပြုံးရွှင်သွားတဲ့ သူ့မျက်လေးက ကျွန်တော့် အနီးကို ကပ်လာပြီးတော့ နုတ်ခမ်းကို ဖိကာ နမ်းလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လျာလေးသွင်းကာ ပြန်နမ်းလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို နမ်းတာကို ရပ်ပြီးတော့ စားပွဲခုံအောက်ကို ဆင်းသွားတယ် ။ ပုဆိုးကို ဖြေကာ လီးကိုကိုင်ပြီးတော့ နုတ်ခမ်းဟပြီး ပျော့နေတဲ့ လီးကိုဆွဲကာ စုတ်ပေးတော့တယ် ။ အရက်တစ်ခွက်လည်း ကုန်သွားတော့ နောက်တစ်ခွက် ငှဲ့ချိန်မှာတော့ လီးကလည်း တောင်လာတယ် ။
ဂွေးစိတွေကို စုတ်ကာ အုကိုပါ သူ့ရဲ့လျာနှင့် ယက်ပေးတယ် ။ အရက်ခွက်ကို ကိုင်ကာ တစ်ဝက်အထိကိုသောက်ချလိုက်ပြီး အမြည်းစားလိုက်တယ် ။ နောက်ထပ်အမြည်းကို စားကာ သူကိုဆွဲပြီး ခုံအောက်ကနေ ယူလိုက်တယ်။
သူ့ရဲ့ ဂါဝန်ကို မ ပြီး ကျွန်တော့်ကို ခွကာ လီးကိုလက်နှင့်တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်လိုက်တယ် ။ လည်ပင်းကို နှစ်ဘက်နှင့် ဖက်ထားပြီးတော့ ပခုံးမှာခေါင်းကို တင်ပြီး မှိန်းနေတယ် ။ တစ်ခါမှလည်း ဒီအတွေမျိုးမရှိခဲ့သလိုဘဲ ဒီလိုအချိန်ရှိမယ်လို့ မတွေးခဲ့မိဘူး ။ လက်ကျန်အရက်ကို အကုန်သောက်ပြီး အမြည်းစားလိုက်တယ် ။ သူက နားမှာကပ်ပြီးတော့ “ သောက်ပြီးပြီလား မောင်..” လို့ နားမှာ ကပ်ကာ ပြောတော့ ၊ သူ့ရဲ့ လေပူလေးက နားမှ ာလာပြီးတော့ မျက်လုံးလေးတွေက မှေးသွားခဲ့ရတယ် ။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ပါးကို နမ်းပြီး “ ပြီးပြီ မမ...” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့တင်ပါးလေးကို ဆွဲဆွဲပြီး ဖြည်းဖြည်းလိုးပေးလိုက်တော့
“ အရမ်းချစ်တယ် မောင်ရယ်...အား..ရှီး.. မမကိုရော ချစ်လား..မောင် ..” လို့ သူက မေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူကိုကြည့်ပြီးတော့
“ အရမ်းချစ်ပါတယ် မမရယ်.. အသက်ကြီးတဲ့ အချိန်ထိ ဒီလိုဘဲ ခိုးချစ်ရမှာ တွေးပြီး မမကို ချစ်သလို အရမ်းလည်း သနားမိတယ် မမရယ် ..”
လို့ အလှဆုံးအပြုံးလေး ပြုံးပြီးတော့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို အနမ်းနှင့် သူ့ ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးက စိုးမိုးသွားတယ် ။ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ဖြည်းဖြည်းလိုးလိုက် စကားပြောလိုက်လိုက်နှင့်ကို ပင်ပန်းမူမရှိဘဲ အချစ်ရေယဉ်ကြောမှာ စီးမျောလိုက်ကြတာ သူရဲပါးနှစ်ဘက်က နီရဲလာပြီးတော့
“ မောင်..အား..မမ..ပြီးချင်လာပြီအောင်..အား..မောင်ရယ် အရမ်းချစ်တာဘဲကွှာ.....အား.. မြန်မြန်ဘဲ မမကို..ချစ်ပေးပါတော့ ..”
လို့ သူက ပြောလာတော့ သူ့ကို ချီပြီးတော့ အနီးက နံရံမှာ လက်နှစ်ဘက်ကို ကပ်ကာ မျက်နှ ာမူခိုင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ခါးကို ဆွဲကာ ကော့စေပြီး သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာလီးကိုတေ့ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်.. မောင်ရယ်.. မမကို မြန်မြန်ဆောင့်ပေးပါ ..”
လို့ ညီးသံလေးနှင့် ပြောလာတယ် ။ ကိုယ်မနွဲ့ဘဲ လမ်းလျောက်ရင် ရမ်းခါ မနေတဲ့ ဖင်ကြီးကို ခါးကနေ ကိုင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းနှင့်မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးလိုက်တယ် ။ သူ့နို့တွေကို ကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းနှင့်မြန်မြန်ဆောင့်ချိန်မှာတော့ “ ရှီး..မောင်ရယ် ..” လို့ အသံလေး ထွက်ပြီး ညီးကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူပြီးတော့ သူ့ကိုချီပြီး ကျွန်တော့် အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ သူက “ မောင့်ပုဆိုး ကျန်ခဲ့ပြီ ..” ပြောကာ သူက ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး “ မမကို ချီတော့လေ မောင် ..” လို့ ပြောတော့ သူ့ကိုချီပြီး ကျွန်တော့်အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ လီးက တင်းကာ ဟိုရမ်းဒီရမ်း ဖြစ်နေတော့ သူ့ကို အိပ်ကုတင်ချပေးတော့ သူလက်တွေကဆွဲကာ ကျွန်တော့်ပါးကို နမ်းပြီး သူက ကိုလေးစောင်းပီး ကုတင်အောက်မှာ ရပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို စုတ်ပေးတယ် ။ အရည်တွေနှင့်လဲ့နေတာကို မရွံ့မရှာဘဲ စုတ်တော့
“ မမ..နေအုံး မောင်လီးကို သုတ်လိုက်မယ် ..” လို့ ပြောတော့ သူက လက်မခံဘဲ ထပ်ပြီး စုတ်ပေးတယ် ။ သူက အရည်တွေ လဲ့နေတာ ပြောင်စင်သွားမှ ရပ်ကာ ပြုံးပြီးတော့
“ မောင်ကို အရမ်းချစ်လို့ လုပ်ပေးတာ ကဲ...မောင် အဆုံးသတ်လိုက်တော့...” လို့ သူက ပြောလာတယ် ။ အင်္ကျီချွတ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ဂါဝန်ရှည်ကို မ ကာ ချွတ်ပေးတယ် ။ ပြီးမှဘဲ သူ့ကို မှောက်စေပြီး ခေါင်အုံးလေးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်အောက်မှာ ခုထားပေးတယ် ။ ဖင်လေးက သူအားစိုက်စရာမလိုဘဲ ကော့နေတော့ လီးကို ပေါင်နှစ်ခုကြားကနေ ကွက်ကာ ထွက်နေတဲ့ အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဆောင့်သိုင်းလိုက်တယ် ။ အရည်တွေစိုနေတော့လည်း သိပ်ပြီးမကျပ်တော့ အဆုံးထိကို ဝင်သွားတယ် ။ အဆုံးထိ ရောက်ပြီ ဆိုကလည်းနေကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးတာ သူက အိပ်ရာခင်တွေကို လက်နှင့်ဆုပ်ပြီး တင်းခံကာ
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်.. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်..ရှိး.. အား.. မောင်ရယ်..အရမ်းချစ်တယ်... အား.. အမလေး..ကောင်းလိုက်တာ.. မောင်ရယ်..အား...”
လို့ နုတ်ကနေ တတွတ်တွတ် ရွက်နေတော့တယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ကာ လုပ်နေတာ ရပ်ပြီးတော့ ထိုင်ရက်အနေလေးနှင့် သူ့ရဲ့ကော့ကာ ဆောင့်ချက်တိုင်း တုံခါနေတဲ့ဖင်ကိုကြည့်ပြီးတော့ လိုးနေတယ် ။ သူ့ရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို မြင်တော့ မကြည်ပြာကို လုပ်တာ သတိရသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လိုးပေးရင်းနှင့် သူ့ရဲ့ဖင်ပေါက်လေးကို လက်မလေးသုံးပြီး ဖိဖိကာ သွင်းပေးပြီး ဆောင့်လိုးပေးတာ သူ့ဆီကနေ
“ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်..အရမ်းကောင်းတယ်..မြန်မြန်.. မမ အား..ရှိး..ပြီးချင်လာပြန်ပြီ...မောင်.. အား..ရှီး..မြန်မြန်..မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောကာ ညီးသံတွေကလည်း “ အား..လုပ်ပါ..မောင်..အား..” ဆိုတဲ့ ညီးသံတွေလည်း အခန်းထဲမှာ ဆူညံလာကာ သူဟာ တတိယအကြိမ် ပြီးသွားတယ် ။ အရက်ရှိန်ကြောင့်လား ကိုယ်လိုချင်တာကို ယူဖို့အတွက်လား ဆိုတာကတော့ မသိဘူး ။ အခုတော့ သူပြီးသွားတော့ ဖင်ကိုသွင်းထားတဲ့ လက်ကို နုတ်ပြီး လီးကို သူ့ဖင်ပေါက်မှာ တေ့တော့ ယောက္ခမကြီးက စိုးရိမ်မူ အပြည့်နှင့် လှမ်းတားကာ
“ မောင်.. မမ.. တစ်ခါမှ.. မလုပ်ဖူးဘူးကွယ်.. အစတုန်းမှာ ဖြည်းဖြည်းဘဲ လုပ်ပါနော် ..” လို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့တားနေတဲ့ လက်ကလေး ဖယ်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း “ ဟုတ်ကဲ့ မမ..” လို့ ပြောပြီး သူ့အဖုတ်ကနေထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို သူ့ရဲ့ဖင်မှာ သုတ်ကာ လီးကို ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သူ့ရဲ့ဖင်ထဲကို သွင်းလိုက်ရပ်လိုက်နှင့်ကို အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ် ။ အဆုံးထိဝင်သွားမှ သူက “ မောင်.. အကုန်ဝင်သွားပြီလား ..” လို့ မေးတော့ “ဟုတ်ကဲ့ ..” လို ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ ဖင်ကလည်း ရှုံ့ပွရှုံပွ ခဏလေးလုပ်ပြီးမှဘဲ သူက
“ မမ.. တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးဘူး မောင်ရယ်...ဒါကိုလုပ်တာ မောင် ပထမဆုံးဘဲ..မမက နာမယ် ထင်ထားတာ အခုတော့ ထင်သလောက် မဟုတ်ဘူး.. ဒါဘဲနော် ..မောင် မမက မောင့်ကိုချစ်လို့ အရဲစွန့်လိုက်တာ..” လို့ သူက ပြောလာတယ် ။
ခံစားချက်တွေက အရမ်း ကြီးစိုးသွားတယ် ။ ထွေးငယ်နှင့်ညှားတုန်းက “ ကြည့်မရပါဘူးလို့..” ပြောတဲ့ ယောက္ခမကြီးက အခုတော့ သူ့ယောကျ်ားတောင် လုပ်မသွားရတဲ့ ဖင်လေးကို ချပြီး ကြွေးတယ် လို့ စိတ်မှာ အတွေဝင်ပြီး မနှေးမမြန်လေး လုပ်နေရာမှ သူ့ကိုကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးလိုက်တယ် ။ သူဆီက နေပြီး
“ အား..မောင်ရယ်..အရမ်းမကြမ်းနဲ့ကွာ နာတယ်..အား.. မောင်.. အဲ့လို..အမလေး..မောင်.. မကြမ်းနဲ့အုံးလို့ အား..ကျွတ်ကျွတ်..မောင်..ရက်စက်တယ်....အား..မောင်..မကောင်းဘူး.. ဟီး..ဟီး..” လို့ သူငိုချိန်မှာတော့ ကျွန်တော် ပြီးသွားတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ဖယ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ဖင်မှာ သွေးစအချို့ထွက်နေတယ် ။ သူ့ကိုလည်း အရမ်းသနားသွားပြီး
“ မောင် စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်ဘဲ ဖြစ်သွားတယ် မမရယ် ..မောင်လေ မမကို တောင်ပန်ပါတယ် ဗျာ.. မမ.. မငိုနဲ့တော့နော် ..” လို့ သူ့ကိုချော့ကာ သူ့ရဲ့ကိုယ်လုံးကို ဆွဲကာ တင်းတင်းဖက်လိုက်တယ် ။ သူ်ရဲ့နူဖူးကိုနမ်းတော့ သူက ရှောင်ပြီး
“ သွား..မနမ်းတဲ့..မုန်းတယ်.. မောင့်ကို..နာပါတယ် ဆိုမှ ပိုကြမ်းတယ် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို တွန်းပြီး ကျော့ခိုင်းကာ ဘေးတစ်စောင်းလေး အိပ်နေတယ် ။
......................................................................................................
(၁၂)
ဘေးတစောင်းလေး ကွေးကာ ရိူက်ပြီးငိုနေတဲ့ ယောက္ခမကြီးရဲ့ အနောက်ကနေ ဖက်ကာ သူ့ရဲ့ပါးလေးကိုနမ်းကာ
“ မငိုပါနဲ့ မ ရယ် ...မောင်..တောင်းပန်ပါတယ်နော် ...နောက် မ မကြိုက်ရင် မောင်... မလုပ်တော့ပါဘူး.. ကလေးရယ် ..” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။
သူက ချက်ချင်း ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်လာပြီးတော့ မျက်ရည်တွေကို သုပ်ကာ
“ မောင်ပြောတဲ့ ကလေးက ဘယ်က မောင်..မညာနဲ့နော် ကဲ...ပြော ဘယ်ကလဲ ..” လို့ မျက်လုံးတွေ နီရဲစွာနှင့်မေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း ပြုံးပြီးတော့ သူ့ကိုဆွဲကာ သူ့ရဲ့နဖူးကို နမ်းလိုက်ပြီးမှ
“ မောင်မှားပါတယ် ၊ တောင်းပန်ပါတယ် လို့.. မမကို ပြောတာ ...မမက ကလေးလိုဘဲ စိတ်ကောက်ပြီးတော့ မောင့်ကို စိတ်ဆိုးနေတာက ကလေးလို ပုံစံလေး ဖြစ်လို့ ကလေးရယ် ...” လို့ ပြောတာပါ ဆိုမှဘဲ မျက်နှာလေးက မချိုပြုံးပြုံးပြီးတော့
“ မောင် က မမတို့ကို ပြစိပြီး ထွက်သွားရင်တော့ မမကလည်း မောင်ကို အလွတ်မပေးဘူး သိလား ..နော်မောင် မမ ပြောတာကြားလား ...” လို့ ပြောတော့ “ ကြားပါတယ် ကလေးရယ် ..” လို့ ပြောကာ ဖက်ထားလိုက်မှ သူကလည်း တင်းတင်းကြီး ပြန်ဖက်လာတယ် ။ လင်မယားတွေ ၊ ချစ်သူတွေမှာတော့ အချိုမြိန်ဆုံးအချိန်က နှစ်ဦးနှစ်ဘက် ရန်ဖြစ်ပြီး ပြန်ပြည်လည်သွားတဲ့ အချိန်လေးဟာ အချိုမြိန်ဆုံးအချိန်လို့တော့ ထင်မိတယ် ။
သူ့ကိုထပ်ပြီး နာကျင်မှု မပေးဘဲ နှစ်ယောက်ကာဖက်ကာဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ အိပ်ရာမှာ အိပ်ပျော်သွားကြတယ် ။ နောက်နေ့မနက် စောစောထတော့ ယောက္ခမကြီးက မရှိဘဲ အိပ်ရာပေါ်မှာ သွေးစွန်းကွက်လေးတစ်ကွက်ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အိပ်ရာခင်းကို လုံးထွေးပြီး အိပ်ထဲမှာဘဲ ထည့်ထားလိုက်ကာ ရေချိုးပြီး အပြင်ကို ထွက်ခဲ့တယ် ။
မနေ့က နှစ်ယောက်သား ထိုင်ရက်အနေထားနှင့် လုပ်ခဲ့တဲ့ ထိုင်ခုံမှာ အနီရောင်ဘလောက် အင်္ကျီနှင့်အဝါရောင် ထမိန်လေး ဝတ်ကာ ကျောကျောလေးထိုင်ကာ ကော်ဖီသောက်နေတဲ့ ယောက္ခမကြီးကို သွားတွေ့တယ် ။ သူက ပြုံးပြီး မျက်လုံးတစ်ဘက်မှိတ်ပြကာ ကော်ဖီခွက် မှာ ကော်ဖီငှဲ့ပေးတယ် ။ ပြန်ထိုင်တော့ “ အာ့ ” ဆိုပြီး ညီးသံလေးကြားလိုက်ရတယ် ။
သူကတော့ ဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲ ပြန်ထိုင်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ သားကိုရဲကို မကြင်မြိုင်က ကျောင်းသွားပို့ကြောင်း ပြောလာတယ် ။ အိမ်မှာလည်း သူနှင့်ကျွန်တော်ဘဲမို့ သူ့အနား ကပ်ကာ “ မမ အရမ်းနာနေလား ..” မေးတော့ သူက “ သွားပါ ..ကြမ်းတုန်းကကြမ်းပြီ ..” လို့ ပြောလာတယ် ။ “ မမ.. အပြင်သွားရင် အိပ်ရာခင်အသစ်တစ်စုံ ဝယ်ခဲ့ပါ မမသွေးတွေ စွန်းသွားလို့..” ပြောတော့ သူက “ နောက်နေ့မှဘဲ သွားပေးမယ် ...” ပြောလာတယ် ။ ကော်ဖီ သောက်ပြီးတော့ ဆိုင်ကို ဖွင့်ကာ အရောင်ဝန်ထမ်းတွေကို CCTV ကနေ ကြည့်ကာ နေလိုက်တယ် ။
နေ့တစ်ဝက်ဘဲ ဖွင့်မှာမို့ သူတို့လည်း လက်မလည်အောင် ရောင်းရတာ ကို ကြည့်ပြီးတော့ ပျော်ရွှင်မိတယ် ။ မသီတာ ဆီကနေ ဖုန်းဆက်တာက “ သူလည်းဘဲ အဲ့ဒီမှာ စန္ဒာစာမေးပွဲပြီးမှဘဲ ပြန်လာတော့မယ်..” လို့ဖုန်းဆက်လာတယ် ။ “ ဒါဆိုရင် မမက အဲ့မှာ တစ်လကြာမှာပေါ့..” ဆိုတော့ “ သူက (၂၈) ရက်ပါ မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောပြီး ဖုန်းထဲကနေ အနမ်းပေးကာ ဖုန်းချသွားတယ် ။
ယောက္ခမကြီးကတော့ “ နေမကောင်းဘူး..” ပြောပြီး မကြင်မြိုင်ကိုဘဲ သားကိုရဲလေးကို ကျောင်အပြန်မကြိုခင်မှာ အိပ်ရာခင်း (၆) စုံကို ဝယ်ခိုင်းတာကို ကြားလိုက်တယ် ။ နေ့တစ်ဝက်ဆိုင်ကို ပိတ်ပြီးတော့ အိမ်ထဲကိုပြန်ပြီး အဝင်မှာ မကြင်မြိုင်က နုတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားတယ် ။ ဆိုင်းမဖွင့်ခင်မှာ ကိုမောင်ငယ် ကို ကားမောင်း သင်တန်းတက်ခိုင်းပြီး အိမ်က ကားကို ကျွန်တော်တို့ မအားရင် သူကိုဘဲ မောင်းလိုင်းကာ လင်မယားကို အပြင်လွတ်ရတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း အသက် သာကြီးလာပြီး အခုမှ ငယ်မူပြန်နေတာလည်း တွေ့ရတယ် ။
သူတို့ကလည်း နှစ်ယောက် သားအပြင်ကို အတူသွားရတော့ ဘာခိုင်းခိုင်း “ ဟုတ်ကဲ့..” ဆိုတာဘဲ ပြောပြီး အပြင်သွားဖို့ ဟန်တောင် မဆောင်နိုင်ကြဘူး ။ ကျွန်တော်ကလည်း မကြင်မြိုင် “ ခဏ ” လို့ ပြောပြီးတော့ “ ရေ့ာ ဒီမှာ ကလေးကို ကြိုရမှာက အချိန်က တစ်နာရီတောင် ကျန်သေးတာ ၊ ချစ်ချစ်နှင့် ဆိုင်မှာထိုင်ပြီး ချိန်းတွေ့လိုရအောင် ပေးတာ ...” ပြောပြီး ငွေ အပိုပေးလိုက်တယ် ။ ပြုံးရွှင်စွာ ယူပြီး “ ကျေးဇူးပါကွယ်.. ငါ့မောင်ကတော့ အလိုက်သိတယ် ... မင်းလည်း မိန်းမယူဖို့စဉ်းစားပါ ..” လို့ ပြောပြီးထွက်သွားတယ် ။
အခန်းထဲမှာ အဝတ်စားတွေ လှဲပြီး ယောက္ခမကြီးအခန်းကို သွားလိုက်တယ် ။ သူကဘေး တစ်စောင်းလေး အိပ်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့အနီးကို သွားတော့ လှည့်ကာ ကြည့်လာတယ် ။ သူ့ကို “ ကလေး..လေး.. အရမ်းနာနေသေးလားကွယ် ပြစမ်းပါအုံး ကိုကို့ကို ..” လို့ ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ဆွဲကာ ထိုင်စေတယ် ။ သူလည်း ထလာပြီး ရင်ခွဲထဲကို ခေါင်းတိုး ဝင်ကာ “ နာတယ်.. အရမ်းနာတယ် ကိုကို ..” ပြန်ခေါ်ပြီး လက်သီးနှင့် မနာအောင်ထုကာ ရယ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ကိုယ်လေးကို ပြန်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တော့ သူက မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ အနမ်းခံတယ် ။ မို့မောက်နေတဲ့ နို့ကို ကိုင်ကာ ညှစ်လိုက်တော့
“ မောင်ရယ်... မောင်လိုချင်လို့လား ဟင်...မမ.. တကယ်နာနေတာနော် ..” လို့ သူကပြောတော့ သူကိုကြည့်ပြီး မောင်က “ မမကိုနမ်းတာပါ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ..” ပြောလိုက်တယ် ။ သူက
“ အနောက်ကို မလုပ်ရင် မောင့်ကို ခွင့်ပြုမယ် မောင်...” လို့ ပြောတော့ သူ့ကို “ စိတ်ချပါ မမ ” လို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့ အဝါရောင်အင်္ကျီပါးပါးနှင့် ဘော်လီကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ ထမိန်လေးကို ချွတ်လိုက်တော့ မို့ကာဖောင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးက စေးကပ်ပြီး ပေါ်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ကစားပေးပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းတိုးဝင် လိုက်တယ် ။ ဘာအနံ့အသက် မှ မရှိတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျှာဖျားနှင့်ယက်ပေးပြီး လျှာလေး ကို သူ့အခေါင်ထဲသွင်းကာ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူဆီကနေ နာကြင်တာ မဟုတ်တဲ့ ကျေနပ်တဲ့ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ် ။ “ အိုး...ရှီး.. မောင်ရယ် ..” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးနှင့်အတူဘဲ လက်နှစ်ဘက်က ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ကာကစား ပေးလာတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို အချိန်ကြာကြာလေး ပြုစုပေးပြီး အဝတ်တွေ အကုန်လုံးကို ချွတ်ချလိုက်ကာ သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ ဘေးတစ်စောင်း အိပ်ပြီး လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ ဖြည်းဖြည်းလေး သွင်းလိုက်တယ် ။ “ အား...” ဆိုတဲ့ ညီသံလေးနှင့်အတူ ခေါင်းလေးလှည့်ကာ ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်းပြန်ကာ နမ်းလာတယ် ။ ကြမ်းကြမ်း မဟုတ်ဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သူ့ကို လုပ်ပေးတော့ သူ့မှာ နာကြင်တဲ့ဝေဒနာ မရှိတော့ဘဲ ကောင်းလွန်းတဲ့အရသာဘဲ ရရှိလာပြီမို့ သူကလည်း ပြန်ကာ နောက်ပြန်ဆောင့်လုပ်ပေးလာတယ် ။
“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်.. ဒီအတိုင်းဘဲ ပြီးအောင် လုပ်ပေးနော်...မောင် ..” လို့ ညီးရင်းနှင့် ပြောလာတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ..” လို့ ပြောပြီးတော့ အနောက်ကနေပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းလေးဘဲ ပြီးအောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူပြီးသွားပေမဲ့ ကျွန်တော်က မပြီးသေးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုဆိုးနှင့်သုတ်ပြီးတော့ လီးကို ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနှင့် စုတ်ပေးကာ လက်လည်းကလည်း ဂွင်းတိုက်ပေးတယ် ။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ..။
“ အိုး...ရှီး.. မမရယ်..မြန်မြန်..မောင်ပြီးတော့မယ်.. မမ. အား.. ရှီး...” လို့ ညီးရင်နှင့် သူ့ရဲ့ပါစပ်မှာပြီးသွားတယ် ။ သူကလည်း အရည်ပန်ပြီးသည်အထိ စောင့်ပြီးမှ အကုန်ကို မျိုချလိုက်တော့တယ် ။ ပြီးတော့မှ ပြုံးပြီးတော့
“ ကောင်းရဲ့လား ကိုကို ” လို့ ညုတုတုလေးနှင့် ပြောလာတယ် ။ “ သိပ်ကို ကောင်းတာပေါ့ အမေ ..” လို့ ပြန်နောက်လိုက်တော့ နုတ်ခမ်းစူပြီး ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လက်သီးလေးနှင့်ထုတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ကိုဖမ်းပြီးတော့ သူ့ကိုယ်လေးကိုဆွဲယူကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို နမ်းလိုက်တော့တယ် ။
အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးလေးကို နမ်းကာ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာတော့ ဖုန်းနံပါတ်အစိမ်းတစ်လုံးဝက်လာတယ် ။ ဖုန်းပြန်ထူးလိုက်တော့ “ မောင်လေး အောင်ဇော် မမနှင်းဆီပါကွယ် ..မောင်လေး..အားလား အားရင် မမတိုက်ခန်းကို လာခဲ့ပါကွယ် ..” လို့ သူက ပြောလာတော့ “ ဟုတ် မနှင်းဆီ ကျွန်တော် ထွက်လာခဲ့မယ် ..” လို့ ပြောကာ ဖုန်းချလိုက်တယ် ။
ယောက္ခမကြီးက “ ထွေးငယ် တုန်းက ရောက်လာတဲ့ မိန်မလားမောင် ..” ဆိုတော့ “ ဟုတ် မမ..” လို့ ပြန်ဖြေလိုက်ကာ “ သူက သူ့တိုက်ခန်းလာခဲ့ပါ.. အကူညီတောင်းစရာရှိတယ် ..” လို့ သူ့ကိုပြော “ လိုက်တော့သွားလိုက်ပါကွယ် ..” ပြောပြီးတော့ သူ့ရဲ့ အခန်းကို ပြန်ဝင်သွားတယ် ။
နာရီကြည့်တော့ ညနေ (၃) နာရီခွဲဘဲ ရှိသေးတယ် ။ ရေချိုးပြီး အဝတ်စားလှဲကာ ထွက်လာတော့ မကြိုင်နှင့်ကိုမောင်တို့က ကိုရဲနှင့်အတူ ဝင်လာကြတယ် ။ ကိုမောင်ငယ်ဆီကနေ ကားသေ့ာကို ယူပြီး မနှင်းဆီရဲ့တိုက်ခနိးကို သွားလိုက်တော့တယ် ။ မနှင်းဆီရဲ့ အခန်းကို ရောက်တော့ ဘဲလ်တီးလိုက်ပြီး မကြာခင် မရမ်းရောင်ဝတ်စုံနှင့် မနှင်းဆီက တံခါးကို လာဖွင့်ပေးတယ် ။
နည်းနည်းပိန်သွားတဲ့ မနှင်းဆီကို ကြည့်ပြီးတော့ အခန်းထဲကိုဝင် သွားလိုက်တယ် ။ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်တော့ မနှင်းဆီက အိမ်နောက်ကို ဝင်သွားတာကို ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ အအေးခွက်ယူလာပြီး ခုံပေါ်ချကာ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ကပ်ပြီး ထိုင်တယ် ။ သူက ခေါင်းလေးကို ပခုံးမှာတင်ပြီး “ အရမ်းသတိရတယ် မောင် ..” လို့ မတိုးမကျယ်လေးပြောတယ် ။ သူ့ရဲ့ ပခုံကို ဖက်ပြီးတော့ သူကိုကြည့်ကာ “ မနှင်းဆီ ပိန်သွားတယ် ၊ နေမကောင်းဖြစ်သေးလား ..” လို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းကို ခါပြီး “ ခန္ဒာထက် စိတ်မကျန်းတာပေါ့ မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောကာ အရှေ့က အအေးခွက်ကို သူ့လက်နှင်ယူပြီး ကျွန်တော့်ကို တိုက်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူတိုက်တာကို အကုန်ဘဲ သောက်လိုက်တယ် ။ သောက်လိုက် စကားပြောလိုက်နှင့် ဆိုရင် အဆင်က ပြေမှာမဟုတ်တဲ့ အတွက်လေ ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီးတော့
“ မောင် မမကို ချစ်ပေးတော့ကွယ် ..” လို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့ အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ သူ့ရဲ့အခမ်းထဲကို ဝင်ပြီး အဝတ်အစားတွေကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရင်းနှင့် ချွတ်လိုက်ကြတယ် ။ အဝတ်မရှိတော့မှဘဲ ကုတင်ပေါ်ကိုလှမ်းတာကာ ဆက်နမ်းကြတယ် ။ သူ့ကိုယ်လေးလှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးပြီး စို့ပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း “ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်...ကောင်းလိုက်တာကွှာ..” လို့ ညီးရင်းနှင့် နောက်ကျောမှာ လက်ကိုတင်ပါ ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီးသူ့ရဲ့ ရတနာလေးဆီ ဆက်ဆင်းကာ အမွှေးတွေကို ဖယ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့အကွဲကြောင်းလေးကို လျာဖျားနှင့်အပေါ်အောက်ယက်ပေးလိုက်ပြီး အစေ့လေးကို လျာဖျားလေးနှင့် ကလော်ကာကစားပေးလိုက်တယ် ။ ခြေနှစ်ချောင်းကို အားယူပြီး ကိုယ်လေးကြွလာကာ သူ့ရဲ့လက်ကခေါင်းကဆံပင်တွေကိုဆွဲပြီးတော့
“ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်...အား.. ကောင်းလိုက်တာ..မောင်ရယ်.. မမလေ...မင်လေးကို အရမ်းသတိရတယ်.. အား..ရှီး... မောင်ရယ်... အား..... ” လို့ ညီးရင်းနှင့် သူ့ကိုယ်လေးက ပြန်ပြီး မွေ့ယာပေါ်ကို ကျသွားတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးတော့ အပေါ်ကိုဆွဲတင်ကာ
“ မောင်ရယ်... မမလေ.. ဒီလိုမျိုး..မပြီးချင်ဘူး ကွယ်... မမကို မောင့်ရဲ့လီးနှင့်ချစ်ပေးပါ..မောင့်လီးနှင့်ဘဲ မမပြီးချင်တယ်..မောင်ရယ်... ” လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သွင်းလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး...မောင်ရယ်... မောင့်ဟာကြီးက.. ပိုပြီးကြီးလာသလိုဘဲ ကွယ်...” လို့ သူက ညီးကာ ပြောတယ်လ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပါးလေးကို နမ်းပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ကလည်း ပြန်ပြီးတော့နမ်းကာ အောက်ကနေပြီး ကျွန်တော့် ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ပြန်ပြီးလုပ်ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျောကို ပွတ်သပ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်အောင် လက်နှစ်ဘက်နှင့် မ ကိုင်ပြီး
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်...မမ.. ပြီးချင်လာပြီ.. အား..ရှီး...မောင်ရယ် မြန်မြန် မရပ်နဲ့ မမကို မညှာနဲ့ ....မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ပြီး လိုးပေးပါ.. အား..ရှီး... မောင်ရယ်... ” ညီးကာ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုကြည့်ရင်းနှင့် မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးလိုက်တယ် ။ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်လုပ်အပြီးမှာ သူပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူပြီးသွားလို့ နောက်ထပ် အချက်သုံးဆယ်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။ သူက သူ့အပေါ်က မဆင်းစေဘဲ နေခိုင်းကာ တင်းတင်းဖက်ထားတယ် ။
နှစ်ယောက်လုံးလည်း အမောပြေရုံသာမကဘဲ အဖုတ်ကနေ မထွက်သေးတဲ့ လီးကလည်း ထပ်လုပ်ချင်လာတယ် ။ သူကပြုံးပြီးတော့
“ ဆက်ပြီးတော့ လုပ်ရအောင်မောင်.. ဒီတစ်ခါတော့ မောင့်နှင့် မကြည်ပြာတို့ မောင်ဆိုင်ထဲက အိမ်သာမှာလုပ်သလိုဘဲ မမကိုလည်း ရေချိုးခန်းမှာ မမရဲ့ အနောက်ကို လုပ်ပေးပါကွယ် ..” လို့ သူက ပြောလာတယ် ။
စိတ်တွေက အရမ်းကိုလှုပ်ရှားသွားတယ် ။ “ ဟုတ်ကဲ့..မနှင်းဆီ..” လို့ ဝမ်းသာအားရ ပြောလိုက်တော့တယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ဖယ်လိုက်တော့ သူက သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လက်တစ်ဘက်နှင့်ပိတ်ပြီး နောက်လက်တစ်ဘက်နှင့် ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲကာ ရေချိုးခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ ရေချိုးခန်းထဲကို ရောက်တော့ သူ့ရဲ့လက်ထဲမှာ နှစ်ယောက်သား ပေါင်းစပ်ထားတဲ့ အရည်တွေကို ကျွန်တော့်လီးနှင့် သူ့ရဲ့ဖင်မှာ သုတ်လိမ်းလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ ပြုံးကာ နံရံမှာ ကပ်ပြီး
“ မောင် လုပ်ပေးတော့ကွယ် ..” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို တက်ကြွပြီး သူ့ရဲ့အနောက်မှာကပ်ကာ လီးကို သူ့ရဲ့ ဖင်၀မှာ တေ့ပြီး တစ်ဆစ်ချင်းဘဲ သွင်းလိုက် ၊ ထုတ်လိုက်လုပ်ကာ အဆုံးထိကိုသွင်းလိုက်တယ် ။ သူဆီကနေ တင်းခံနေတာကို လျောချလိုက်တဲ့ အသံရှုသံပြင်းပြင်းကို “ ဟင်း.. ” ဆိုပြီး ကြားလိုက်ရတယ် ။ သူ့အနောက်မှာ ဖိကပ်ကာ ခဏရပ်ထားလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးတွေကို နမ်းကာ နေလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲဖြည်းဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူဆီကလည်း ညဉ်းသံသဲ့သဲ့ ကြားရတယ် ။
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်...အား..ကြည်ပြ ာပြောသလို..အား...ရှီး... တကယ့်ကို အား...အရသာ..တစ်မျိုး..ကောင်းပါလား..ကွယ်..အား..ကျွတ်ကျွတ်..ရှီး....မောင်ရယ်..ကောင်းတယ်...ဆက်လုပ်ပေးပါကွယ်...အား..ရှီး... မောင်ရယ် ..” လို့ သူကဆက်တိုက်ကို ညီးနေတော့တယ် ။ သုံးမိနစ်ခန့် အကြာမှာတော့ သူ့ခရေလေးက ရှုံပွရှုံပွလုပ်ပေးလာပြီး တော့
“ အား...ရှီး..မောင်ရယ်...မြန်မြန်...လုပ်ပေးပါကွယ်..မမ.. ပြီးချင်လာပြီ... အား.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့် ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးလိုက်တယ် ။ သူပြီးမှဘဲ “ ကောင်..လိုက်တာ..မောင်ရယ်... ” လို့ လှိုက်မောသံလေးနှင့် ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော် မပြီးသေးတာကို သူက
“ မောင် မပြီးသေးရင် နေရာပြောင်းပြီး မောင်ပြီးအောင် လုပ်ပါကွယ် ..” လို့ သူက ပြောတော့ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို နေရာပြောင်းကာ မနှေးမမြန်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ နောက်ပြန်လက်နှင့်တင်ပါးကို ပွတ်သပ်ပြီးတော့ သူဘယ်ကောင်းကြောင်းကို ညီးရင်းနှင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်ကို နိုးဆွကာ ပြီးအောင် ကူညီလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း (၃) မိနစ်ခန့် ထပ်လုပ်မပြီးမှာတော့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အရည်တွေသူ့အဖုတ်ထဲမှာ ပန်းကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။
နံရံမှာ လက်ထောက်ကာ ဖက်ပြီးတော့ကို နှစ်ယောက်သား မှေးနေလိုက်ကြတယ် ။ အမောပြေမှ သူက ရေချိုးဘဲ သူ့အခန်းထဲကို ဝင်ကာ“ အနားယူမယ်..” ပြောတော့ သူနှင့်အတူဘဲ အိပ်ကုတင်ပေါ်မှာ ဖက်ကာ နေလိုက်ကြတယ် ။ အချိန် (၅) မိနစ်ခန့်အကြာမှာတော့ မနှင်းဆီက ငိုရိုက်သံတွေနှင့်အတူ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ကာ
“ မောင်ရယ်...မမကို ခွင့်လွတ်ပါကွယ်.. မမလေ မနက်ဖြန် ရန်ကုန်ကနေ ထွက်သွားပြီး မောင်နှင့်မဆုံနိုင်တော့နေရာကို သွားရတော့မယ်..မောင်.. မမ ဟာ မောင့်ကို..လက်ထပ်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပါတယ် ၊ ဒါပေမဲ့ မမဟာ မမယောကျ်ားရဲ့ ညီးတစ်ဝမ်းကွဲရဲ့ အလိုမတူဘဲ ပြုကျင့်ခံရတာ ဗွီဒီယိုပါ အရိုက်ခံလိုက်ရတယ် ၊ မမက ဆုပ်စူ ၊ စားလည်းရူး ဖြစ်နေပြီ..မောင် မမကို ..ခွင့်လျွတ်ပါကွယ်... မောင်ရေချိုးပြီးရင် အိမ်ပြန်တော့ကွယ် မောင်ရှိရင် မမ ပိုပြိးခံစားရလိမ့်မယ် ၊ မနက် မောင်လိုက်ပို့စရာလည်း မလိုဘူး မောင်ပြန်တော့ ..”
လို့ ပြောကာ အခြားခန်းထဲကို ဝင်ကာ တံခါးလောချပြီး နေတော့တယ် ။ တကယ်ဆိုရင် သူ့လိုဘဲ ကျွန်တော်ဟာ မသီတာကို လက်ထပ်ဖို့အတွက် ယောက္ခမကြီးနှင့် ပြောထားပြီးပြီလေ ။ အဲ့ဒါကြောင့် ဘာမှမပြောဘဲ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ကာ ရေချိုးပြီး အဝတ်စားတွေကို ပြန်ဝတ်ကာ မပြန်ခင် မနှင်းဆီကို နုတ်ဆက်ပြီး သူ့အိမ်ကနေ အိမ်ကိုတန်းပြန်ခဲ့တယ် ။
အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့လည်း မနှင်းဆီ ဆီကိုဘဲ စိတ်ရောက်နေတယ် ။ ကိုယ့်စိတ်က အမှားတစ်ခုကို ကျုးလွန်မိသလို ၊ စိတ်ထဲမှာ ကိုလိုချင်တဲ့ အရာတစ်ခုကို ဆုံးရှုံးသလို ခံစားရတယ် ။ အခန်းအပြင်ကို ထွက်လာတော့ ယောက္ခမကြီးက သားကိုရဲလေးနှင့်ထိုင်ကာ ဗွီဒီယိုဇာတ်လမ်းကို ထိုင်ကြည့်နေတာ မြင်လိုက်တော့လည်း ကိုရဲလေးက ကျွန်တော်နှင့်တစိမ်းလို ဖြစ်နေတော့တာကို တွေးမိတယ် ။ သူတို့ရှိရာ ဆက်တီမှာထိုင်ကာ သူတို့နှင့်အတူ ဇာတ်ကားလေးကို ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ အသက်ငယ်ပေမဲ့လည်း လူပျိုကြီးစတိုင်ဖမ်းကာ ဇာတ်လမ်းအကြောင်းတွေကိုတောင် ကျွန်တော်တို့ကို ရှင်းပြလိုက်သေးတယ် ။
တကယ့်ကို ခေတ်မှီတဲ့ကလေးလေးဆိုတာထက် ကလေးကြီးလို့သာ ခေါ်သင့်တော့တယ် ။ အခုက (၇) တန်းကို သင်နေတာ (၈) တန်းကိုသာ သင်ချိန်မှာတော့ သူက လူပျိုကြီးလို နေတော့မှာ အသေချာဘဲ ။သူတို့ မြေးအဖွားကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ငြိမ်ကာ သူတို့ပြောစကားတွေဘဲ နားထောင်နေလိုက်တယ် ။ ကြည့်နေရင်း သီချင်းဆိုပြိုင်ပွဲ အစီစဉ်ကိုပြောင်းကာ
“ အဖေ သားကို ဂစ်တာတစ်လက် ဝယ်ပေးပါလား ..သား..ဂီတာတီပြီးတော့ အဲ့လိုမျိုးဝင်ပြိုင်မလို့..” ပြောလာတယ် ၊ “ မနက်ဖြန်ဘဲ ဖေဖေ ဝယ်ပေးမယ် သားက ဂီတာလည်း မတတ်ဘဲနဲ့..” လို့ သူ့ကိုပြောလိုက်တော့ အိမ်ဘေးက သူ့ရဲ့ သူငယ်ချင်း အကိုဆီကနေ သင်နေတယ် လို့ သူက ပြန်ပြောကာ သီချင်းထဲက တီးလုံးတွေကိုတောင် ကျွန်တော့်ကို ရှင်းပြလိုက်သေးတယ် ။ သူ့ကိုကြည့်ပြီး
“ မနက်ဖြန် ဖေဖေ ကိုယ်တိုင်လိုက်ပြီး သားနှင့်ဂီတာ သွားဝယ်မယ် ..” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်မှ သူက “ အခုမှတစ်ခါဘဲ ဖေဖေကို သားတောင်းဆိုတာနော် ..” လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ခင်ဗျား ...” လို့ ပြန်ပြောလိုက်ရတယ် ။ နောက်နေ့မှာတော့ ယောက္ခမကြီးကိုဘဲ ဆိုင်မှာ ထိုင်စေပြီး ကိုရဲနှင့်အတူ ဂီတာသွားဝယ်ကြတယ် ။
ဂီတာဆိုင်မှာ သူ့က ဂီတာတွေကို စမ်းသပ်ပြီး တီးခတ်ကြည့်တယ် ။ မထင်မှတ်ထားလောက်အောင်ကို ကိုရဲက ဂီတာတစ်လုံးကို စိတ်ကြိုက်တွေပြီး “ ဒါကိုယူမယ်..” ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဂီတာဝယ်ပေးပြီး ပြန်လာခဲ့တယ် ။ သူက ဘေးအိမ်ရှေ့မှ ာရပ်ခိုင်းပြီး အိမ်ထဲကိုဝင်သွားတယ် ။ သူက အဲ့ဒီဘေးအိမ်က အရမ်းကို ရင်းနှီးနေတဲ့ ပုံပါဘဲ ၊ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ကိုဘဲ ကားမောင်ကာ ပြန်ခဲ့တယ် ။
တနေ့တာလုပ်ငန်းဖြစ်တဲ့ ပစ္စည်းလာပို့တာတွေကို ဝယ်ပြီးတော့ စင်တွေမှာ နေရာချခိုင်း စရင်းတွေလုပ်ကာ အလုပ်သမားလေးတွေ လုပ်နေတာကို ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ကိုရဲလေး ဂီတာလေးကို လွယ်ကာ အိမ်ပေါ်ကို တက်သွားတာ မြင်လိုက်ရတယ် ။
ဆိုင်စောစောသိမ်းကာ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာတော့ ယောက္ခမကြီးသာ တီဗွီရှေ့ထိုင်ကာ ကြည့်နေတယ် ။ အခန်းထဲကို မဝင်ခင် ကိုရဲအခန်းကို သွားကြည့်တော့ ဂီတာတစ်လုံးနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေပုံပါဘဲ ။ ဂီတာ တီးခပ်ပြီး တခြားအကြောင်းရာ မစဉ်းစားနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေတော့ သူပျော်ရွှင်နေတယ် ..တွေးပြီးတော့ အခန်းထဲကိုဝင်ကာ ရေချိုးပြီး အဝတ်စားလှဲကာ ထမင်းစားခန်းကိုသွားပြီး မကြင်မြိုင်ခူးပေးတဲ့ ထမင်းကိုစားပြီးမှ အိမ်ရှေ့က ဆက်တီပေါ်ကိုသွားပြီး တီဗွီကလာတဲ့ စီးရီကို ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ မကြင်မြိုင်က “ သူလည်းဘဲ အနားယူမယ်...” ပြောပြီး အိမ်နောက်က သူတို့ရဲ့ အိမ်လေးကို ပြန်သွားတယ် ။
ယောက္ခမကြီးက ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်လာပြီး “ လာမဲ့ တမင်္ဂနွေနေ့ သီတာတို့ ပြန်လာတော့မယ် မောင်..” လို့ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြုံးကာ “ ဟုတ်...” လို့ဘဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ တီဗွီကိုပိတ်ကာ သူက “ ကိုရဲ အိပ်ပြီလားမောင် ..” လို့မေးလာတော့ “ အင်း..” သူလည်း မနက်ဖြန်ကျောင်းစောစောသွားရမှာမို့ ထင်တယ်။ ဂီတာတီးကာသီချင်းဆိုသံ ကြားလိုက်ရတယ် ။ ပြီးတော့ မီပိတ်ပြီး အိပ်နေပြီ ။
ကျွန်တော်နှင့်သူက သူ့ရဲ့အိပ်ခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တာနှင့် သူ့ကိုဆွဲကာ နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူက တွန်းပြီး “ အပေါ်တက်ပြီးမှ နမ်းကွာ ..” လို့ပြောကာ အိပ်ကုတင်ပေါ်ကို တက်သွားကာ လှဲပြီး ပက်လက်ကလေး အိပ်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူကို ကုတင်ဘေးကနေ ရပ်ကာ သူ့ကို ဆွဲထူပြီခြေကို တွဲလောင်းချကာ ပြန်လှဲချတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေအုပ်မိုးကာ နမ်းလိုက်ပြီး နို့တွေကို ချေပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကိုလှန်လိုက်ပြီးတော့ ခေါင်းကနေ ချွတ်ပေးလိုက်ကာ ဘော်လီကိုပါ ချွတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့နို့တွေကို စို့ကာချေပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး.. မောင်ရယ် ..” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးတွေထွက်လာတယ် ။
အောက်က လီးကလည်း သူ့အဖုတ်ကို ဖိကာ ပွတ်တိုက်ပေးထားတယ် ။ သူ့ကို နမ်းတာကို ရပ်ပြီး ထမိန်အဝါရောင်ပါးပါးကို လှမ်းချွတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ မို့ပြီး ဖောင်ကြွနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးကို နုတ်ခမ်းကို အကျယ်ဟပြီး ငုံပြီးလျာဖျားနှေင့်ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီက
“ အိုး....ရှီး.. မောင်ရယ်... လုပ်တတ်လိုက်တာကွယ်.. အား.. ရှီး... မောင် ...” လို့ ညီးရင်နှင့် ထလာပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ချလ်ုက်ပြီး လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးတယ် ။ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းလာပြီး ကျွန်တော့်အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ပြီးတော့ လီးတစ်လုံးသာ မကဘဲ ၊ အုကိုပါ ယက်ပေးတယ် ။
သူ့ကို ဆွဲထူကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေတွဲလွဲချထားတာကို ပခုံးပေါ်မှာ တင်လိုက်တယ် ။ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့အဖုတ်မှာ လီးကို တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တော့တယ် ။ “ အား...ကျွတ်..ကျွတ်.. မောင်ရယ်... အား.. ” လို့ သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာ လီးအဆုံးဝင်သွားမှဘဲ ညီးလာတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ နို့ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ အပေါ်စီးကနေ အဖုတ်နှင့်လီး ဝင်ထွက်နေတာကို ကြည့်ပြီး မနှေးမမြန်လေး လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးသမျမျက်လုံးလေး မှေးပြီးတော့ ကြည့်ကာ ညုတုတုလေး နှင့် ညီးနေတော့တယ် ။
သူ့ရဲ့လက်က ကျွန်တော် သူ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ပေးတဲ့အပေါ် အုပ်ပြီးတော့ ထပ်ပြီးညှစ်ပေးတယ် ။ “ အား...ရှီး.. မောင်ရယ်.. မြန်မြန်လေး.. လုပ်ပေးပါ ...” လို့ညီးသံလေးတွေနှင့် ပြောလာတယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်တာကို လွတ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်းနှစ်ချောင်းဖက်ကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။သူရဲ့ လက်က သူ့ရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားရင်းနှင့် ညီးသံတွေက ပိုပြီးတော့ ထွက်လာတယ်။
“ အမလေး..ရှီး..မောင်ရယ်..အား.. မြန်မြန်ဆောင့်ပါ..အား..ကျွတ်..ကျွတ် ... အား.. မောင်ရယ်... မြန်မြန်ကွယ်...အား..မမ..ပြီးတော့မယ်.. အား.. ” လို့ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော့ လီးကလည်း ဆက်ပြီးမခံနိုင်တော့ဘဲ
“ အား..ရှီး.. မမ.. အတူပြီးရအောင်နော်..အား...ရှီး.. မမရယ်...အား.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့် စက်သေနပ်ပြစ်သလိုဘဲ တဒိုင်းဒိုင်းဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးတာ သူနှင့်အတူ ပြီးသွားတယ် ။ ရပ်ပြီး ဆောင့်လိုးတာကနေ သူ့ရဲ့ ပေါင်ကို ဖက်တာ ဖယ်ရှားလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချကာ နမ်းရင်းနှင့်မှိန်းပြီးနေလိုက်တော့တယ် ။
............................................................
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment