မယားပါသမီး အပိုင်း ( ၂ )

 မယားပါသမီး အပိုင်း ( ၂ )

သရီး ဘိုင် ဝမ်း အမည်နဲ့ ဒုတိယအုပ်အဖြစ် ပုံနှိပ်စာအုပ်ထွက်သည်။

ရတနာဝင်းထိန် ရေးသည် ။ 

မယားပါသမီး အကြီးဖြစ်သူ တင်မေခက်သည် ကိုစိုးထူးမှ မိမိအမေနှင့် ညီမဖြစ်သူ တင်မေထက်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် တပြိုင်တည်း လိုးပေးနေသည်များကို ချောင်းကြည့်ရင်း ဖီလင်တက်ကာ မိမိ ဘာသာ အဖုတ်နှိုက်နို့ဆွဲနှင့် ကြိတ်မှိတ်ကာ အာသာဖြေနေရင်း ရင်တမောမော ဖြစ်နေသည်။ မနက်ဖန်ခါသည် ပထွေးက သူမကိုခေါ်ထုတ်ကာ လိုးသည့်ရက် ဖြစ်ပေရာ မနက်ဖြန်ကျမှ အတိုးချကာ အပြတ်ခံပစ်လိုက်မည်လို့ မိမိကိုယ် မိမိ ဖြေသိမ့်နေရလေသည်။

နောက်တနေ့မနက်ရောက်တော့ ပထွေးက သူမကို အလိုးခံရန်လာဖို့ ချိန်းဆိုမည်ကို တင်မေခက် စောင့်သည်။ ပထွေး လာပြောနိုင်ရန်လည်း အခွင့်အလမ်းတွေ ဖန်ပေးသည်။ ကိုစိုးထူးက တင်မေခက် ဘယ်လို အထာမျိုး ပေးနေသည်ကို ရိပ်မိသော်လည်း မသိသလို လုပ်နေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် တင်မေခက်မှာ ကိုယ်တိုင်ပင် လမ်းကြောင်းပေး ထုတ်ပြောမိလေတော့သည်။ 

“ ဦးလေး… ဒီနေ့ ကျမ လာရမယ် မဟုတ်လား… ” 

အမေနှင့်ညီမ အလစ်တွင် ပြောရသည်မို့ တိုတိုနှင့် လိုရင်းသာ တန်းပြောသည်။ 

“ နေ့ခင်းပိုင်း ငါ မအားဘူးဟ... ညဖက်ကျမှ ချမယ်… ဟုတ်လား... ညကျ စောင့်နေ...” 

“ အင်း...” 

တင်မေခက် ယောင်ပေါင်ပြီး ခေါင်းညှိမ့်မိသည်။ ညဖက်တွင် လာချမည် ဆိုသည်က အိမ်ထဲတွင်ပင် လိုးမည့်သဘောဖြစ်ကြောင်း တွေးမိကာ သည်လိုတော့မလုပ်ချင်ဟု ပြောမည် ကြံသော်လည်း သူတို့အနားသို့ ဒေါ်တင်တင်မေ ရောက်လာသောကြောင့် တင်မေခက်မှာ မပြောသာတော့။ မယောင်မလည်ပင် ပြန်ထွက်သွားရလေတော့သည်။ ကောင်မလေးမှာ ထိုနေ့တနေ့လုံး ဆိုသလိုပင် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေသည်။ ပထွေးလိုးတာ အရမ်းခံချင်နေသည့် ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကတော့ သည်နေ့ ညဖက် ပထွေးလာဆော်မှာကို တမ်းတကာ ယခုကပင် တရိပ်ရိပ် တက်ကြွ လှုပ်ရှားနေသည်။ 

သူမသည် ပထွေးနှင့် မိမိတို့အိမ်ခန်းတွင် ကာမဆက်ဆံမှုမပြု ဟု အစတည်းက သေသေချာချာ ပြောထားခဲ့ပြီး သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ပြင်ပတွင်သာ အလိုးခံဖို့ လိုက်လျောထားခဲ့ရာ ယခုညတွင်တော့ အိမ်တွင် အပီအလိုးခံရတော့မှာမို့ ရှက်ကြောက်သလိုလို ဖြစ်နေသည်။ 

အမေနှင့် ညီမတို့သိကုန်မှာကိုလည်းစိုးရိမ်သည်။ ပထွေးလိုးတာကိုအပီခံနေသော်လည်းထိုသို့အလိုးခံနေခြင်းမှာ မိမိ၏ဘ၀ ရှေ့တက်လမ်းအတွက် “အရင်းအနှီး” လုပ်ခြင်းဟု တင်မေခက်က သဘောထားသည်။ အလိုးခံရလို့ ဖီလင်တက် အရသာတွေ့တာ မှန်သော်လည်း သိပ်အလွန်အကျွံကြီး မဖြစ်စေလို။ သည်နေ့ည ပထွေး လာချလျှင်တော့ မိမိမှာ အငမ်းမရ အရမ်းဖြစ်နေမည်ကိုလည်း ကြိုသိကာ ရင်သိမ့်တုန်လို့ နေလေသည်။

ညဖက်သို့ ရောက်လာသည်။ တင်မေခက်သည် ညီမဘက် ကျောပေးကာ ငြိမ်ပြီး နေသည်။ တင်မေထက် အိပ်ပျော်ခြင်း ရှိမရှိ ကိုလည်း စူးစမ်းအကဲခတ်နေသည်။ တင်မေထက် အိပ်မောမကျသေးခင် ပထွေးက မိမိကို လာချမှာ ကို တွေးပူသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင်တော့ အမေနှင့်ပထွေးတို့ အလုပ်ဖြစ်နေကြဟန် အသံဘလံများ တင်မေခက် ကြားနေရသည်။ မိမိ မိခင်ကို အရင်လိုးပြီးမှ မိမိထံသို့ “ဆောင်တော်ကူး” သလို ကူးလာလေမည်ဟု တွေးကာ ပထွေးကို ရွံရှာစိတ်တွေလဲဖြစ်နေသည်။ 

တဆက်တည်းမှာ အလိုးမခံရတာ ကြာပြီး ကာမသွေးတွေက လီးကို တမ်းတနေလေရာ ပထွေးအလာကို မျှော်တော့ မျှော်မိသည်။ အမေနှင့် လိုးကာ အရှိန်လွန်သွားပြီး မိမိထံ မလာတော့မှာကိုလည်း တွေးပူသည်။ အကြံသမားကိုစိုးထူးကတော့ သည်နေ့ညတွင်မယားချောကြီးနှင့်အတူ မယားပါသမီးနှစ်ယောက်လုံးပါ အတူ ပါဝင်လျှက် ယောကျ်ားတယောက်နှင့် မိန်းမသုံးယောက် ကာမစပ်ရှက် အပျော်ကျူးမှုကြီးကို အပီအပြင်လုပ်ရန်လည်း အပြတ်ကိုအစီအစဉ်ချထားသည်။ 

ပဏာမပျိုးသည့်အနေဖြင့် မယားချောကြီး ဒေါ်တင်တင်မေကို နမ်းကိုင်နှိုက်ပွတ်သပ်ကာ ရမက်ဇော ဟုန်းဟုန်းထအောင် နှိုးဆွသည်။ ပြီးတော့ ကာမဆိပ် အတက်ကြီးတက်အောင် မစို့တပို့လိုးပေးသည်။ ထို့နောက် ပိုမြိုင်သွားအောင် တယောက် သွားခေါ်မည်ဟု ပြောကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပင်ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ပထွေးကို အဖုတ်တယားယား ဖင်တယားယားနှင့် စောင့်လင့်နေရရှာသော တင်မေခက်သည် အိပ်ခန်းထဲမှ ကိုစိုးထူး ထွက်လာသည်နှင့် ချက်ချင်းသိသည်။ 

မိမိကို လိုးဖို့ လာချေပြီ ဟူသော အတွေးဖြင့်လည်း ကြက်သီးတွေထကာ အဖုတ်ထဲမှာ အရေတွေ စိုသည်။ စအိုပေါက်လည်း စူပွပွ ဖြစ်လာသည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် မီးထွန်းမထားပါ။ အိပ်ခန်းထဲတွင်တော့ ငါးတိုင်အား ညအိပ်မီးသီးလေး တလုံး ထွန်းထားသည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ အံထွက်လာသော ခပ်ဝါးဝါး အလင်းရောင်ဖြင့် ပထွေးသည် ဗလာကိုယ်လုံးတီး လီးကြီးအတောင်သားနှင့် ရှိနေသည်ကို တင်မေခက် ဝိုးတဝါး မြင်သည်။ 

ကိုစိုးထူးသည် တင်မေခက်၏ဘေးနားတွင် အသာထိုင်ချကာ ခြင်ထောင်အပြင်ကနေပြီး တင်ပါးကို အသာ ပုတ်သည်။ ထွက်လာခဲ့ရန် အချက်ပြသည်။ ရမ္မက်စိတ်တွေ တဖွားဖွား နိုးထလျက် လီးကို အတမ်းတကြီး တမ်းတနေလေသော တင်မေခက်သည် သူမကိုလိုးရန် လီးပိုင်ရှင် ပထွေး ခေါ်သည်နှင့် ချက်ချင်းထကာ ခြင်ထောင်အပြင်သို့ ထွက်သည်။ ကိုစိုးထူးသည် မယားပါသမီး၏ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ 

နှာထန်နေသော တင်မေခက်မှာ ထမိန်အချွတ်ခံရတာကို ဘာမှ မပြော။ ထမိန်ဆွဲချွတ်ပြီးနောက် ကိုစိုးထူးသည် တင်မေခက်၏ ညာ လက်မောင်းကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာအိပ်ခန်းထဲသို့ဆွဲခေါ်သွားသည်။အားနေသောလက်ကတော့ ကောင်မလေး၏စောက်ပတ်ကို ကိုင်ပွတ်နှိုက်ပေးသည်။ 

နဂိုကပင် အရမ်းထရွနေသော တင်မေခက်မှာ ပထွေးက လိုးရန် လာခေါ်ထုတ်သည်နှင့် ကာမယမ်းအိုး ပေါက်ကွဲလု ဖြစ်နေသည်။ ပထွေးက ထမိန် ဆွဲချွတ်ပစ်ကာ ဆွဲခေါ်သွားရင်း အဖုတ်ကို အပီပွတ်ကလိ ကိုင်နှိုက်လေသောအခါတွင်တော့ ကာမယမ်းအိုးကြီး ပေါက်ကွဲသွားလေတော့သည်။ 

သူမကို ဆွဲခေါ်သွင်းသွားသည့်အိပ်ခန်း ထဲတွင် အမေ ဒေါ်တင်တင်မေ ရှိနေသည်ကိုပင် အရေး မထားနိုင်တော့။ ကာမယမ်းအိုးပေါက်ကွဲကာ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရနိုင် သိမ်းမရအောင် ဖြစ်နေလေသော တင်မေခက်တယောက် ယခုအခါတွင် သူမကို ကာမအရသာပေးမည့် “လီး” က လွဲလို့ အခြား ဘာကိုမျှမသိမမြင်တော့ပါ။

“ တုံးလုံး ချွတ်… ကုတင်ပေါ်တက်… ပြီးရင် နင့်ကို ငါက ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ်... ” 

အိပ်ခန်းထဲသို့အဝင်တွင် ကိုစိုးထူးကသူ၏ပညာသားပါပါခွင်ချဖန်ယူထားမှုကြောင့် သိစိတ်ပျောက်ကာ အရှက်အကြောက်လဲ ကင်းမဲ့အောင်ပင် ရမ္မက်ထကြွပြီး ကာမစိတ်တွေ အပြတ် ပြင်းထန်နေသော မယားပါသမီးကို အပိုင် စေခိုင်းသည်။ တင်မေခက်သည် ပထွေး ခိုင်းသလို ချက်ချင်း လုပ်သည်။ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက အဝတ်များကို အမြန်ချွတ်ကာ ခြင်ထောင်လှန်ပြီး ကုတင်ပေါ် အမြန်တက်သည်။

ခြင်ထောင်ထဲတွင်တော့သူမ၏အမေဒေါ်တင်တင်မေမှာအလိုးခံလက်စနှင့်ကိုယ်လုံးတီးကြီးရှိနေသည်။ တင်မေခက်ကို အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွင်းလာသည်ကို ဒေါ်တင်တင်မေ တွေ့ရပါသည်။ သို့သော် သူမ၏ စိတ်ထဲတွင်တော့တင်မေထက်ဟုသာထင်နေသည်။ ယမန်နေ့ညကသူမနှင့်တင်မေထက်တို့နှစ်ယောက် ကိုစိုးထူး၏လီးကို ရှယ်ယာခွဲကာ ဝက်ဝက်ကွဲအောင်ခံခဲ့ကြရမှုများ၏ဖီလင်အရသာကို ပြန်စမြုံ့ပြန်ကာ သည်နေ့ညလဲ အပြတ်ကိုကဲပစ်လိုက်ကြမည်ဟု မောင်းတင်ကာ စောင့်နေသည်။ အဝတ်များ ချွတ်ပြီး ဗလာကိုယ်လုံးတီးနှင့် ခြင်ထောင်ထဲဝင်လာသူကို (မိမိနှင့်အထာကျပြီးသား အလိုးခံဖက် တင်မေထက် ဟုထင်လျှက်) ဆီးလို့ ပွေ့ဖက်ကာ ပါးစပ်ချင်း တေ့ကပ် စုပ်ယူသည်။ 

စောစောက ရမ္မက်တက်အောင် နှိုးဆွလျက် မစို့တပို့လေး စိတ်ထယားရုံ လိုးပေးထားသည့်အရှိန်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ မိမိအားရပါးရ ပွေ့ဖက်လိုက်သည့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကြီးမှာ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့် ဆူဖြိုးကြောင်းကိုပင် ရုတ်တရက် သတိမမူနိုင်။ ပါးစပ်ချင်း အားရပါးရတေ့ကပ် စုပ်နမ်းသလို ညာဖက်လက်ကလည်း တင်မေခက်၏ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကြီးကို လှမ်းနှိုက် ကိုင်ပွတ်သည်။

တင်မေခက်ကတော့ မိမိ၏မိခင်က မိမိကို အာသာငမ်းငမ်း ရမ္မက်ဇောထန်ထန်နှင့် ပွေ့ဖက်စုပ်နမ်း အဖုတ်နှိုက်တာကို သိသည်။ ရမ္မက်တွေ အရမ်း ထနေသည့်အတွက် သည်အပြုအမူသည် မသင့်လျှော်ကြောင်းစဉ်းစားမနေနိုင်တော့ပါ။ သိစိတ်လေးတဒင်္ဂမျှသာပေါ်လာပြီးနောက် ရမ္မက်စိတ်က လွှမ်းမိုးသွားသည်။ အမေကိုပြန်ဖက်ကာ ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနှင့်ပြန်လည်စုပ်နမ်းသည်။ 

ညာလက်ကတော့ အမေ၏ဖင်တုန်း၀၀တစ်တစ်ကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ကိုင်ပွတ်ရင်း ဖင်ကြားကို လက်ခလယ်နှင့် ထိုးပွတ်သည်။ စအိုပေါက်ကို ထိုးကလိသည်။ ကိုစိုးထူးလဲနောက်ကျန်မနေခဲ့ပါ။ မယားပါသမီး၏ အနောက်မှကပ်ပြီးကုတင်ပေါ်တက်ခြင်ထောင်ထဲကို ဝင်သည်။ အမေနှင့် ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်နေသော သမီး၏အနောက်တွင် ဝင်လှဲအိပ်ကာ နေရာယူသည်။ 

ပြီးတော့ သူ၏မတ်တောင်နေသောလီးကို တင်မေခက်၏ပေါင်ကြားသို့ အနောက်မှ ကပ်ထိုးသွင်းထည့် လိုက်သည်။တင်မေခက်၏စောက်ပတ်ကိုနှိုက်ပွတ်နေသောဒေါ်တင်တင်မေ၏ညာလက်ခုံကိုထိမိသည် ဒေါ်တင်တင်မေသည် ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ။ ကိုစိုးထူး၏လီးကိုလှမ်းကိုင်ကာသမီး၏စအိုဝတွင် ဆွဲတေ့ပေးလိုက်သည်။ 

ဘယ်သူက မိမိလီးကိုကိုင်ပြီး ဘယ်အပေါက်မှာ တေ့ပေးလိုက်သည်ကို ကိုစိုးထူး ကွဲကွဲပြားပြား မသိပါ ဆွဲတေ့ပေးသည့်အပေါက်ထဲကိုတော့ သူ့လီးချောင်းကြီးဖိထိုးသွင်းထည့်လိုက်သည်။ ကုတင်ထက်တွင် ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေခက်တို့နှစ်ယောက်ကို ဘယ်တယောက်ညာတယောက်ထားကာ ပွေ့ဖက် နှိုက်ပွတ်မှု အနည်းငယ်လုပ်ပေးပြီးနောက် ဘေးချင်းယှဉ်ကာမှောက်ခုန်အိပ်စေလျက် မိမိကအပေါ်က ခွပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို တလှည့်စီ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရောလိုးပေးမည်။ 

ထို့နောက် အမေနှင့် သမီးကို ပွေ့ဖက်စုပ်နမ်းစေလျှက် မိမိက အလျင်းသင့်သလို လိုးမည်။ ထိုသို့ လိုးနေရင်းမှ အိပ်ခန်းထဲရှိ မီးချောင်းကိုထဖွင့်မည်။ မီးလင်းလာသောအခါမိမိတို့နှင့်အတူစပ်ရှက်အပျော်ကျူးနေသူမှာတင်မေခက် ဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်တင်တင်မေ သိသွားစေပြီးမှ တင်မေထက်ကိုပါ ခေါ်သွင်းပြီး မိမိ တယောက်ထဲဖြင့် အမျိုးသမီးသုံးယောက်ကို အားရပါးရ ကာမဆက်ဆံရန် ကိုစိုးထူးက အစီအစဉ် ချထားသည်။ 

ယခုတော့ တင်မေခက် ကုတင်ပေါ် တက်မိသည်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေက ဆီးကြို ပွေ့ဖက်ကာ တဏှာကြီးကြီးနှင့် အမေနှင့်သမီး စုပ်နမ်းပွတ်သပ်လျှက် မိမိ၏လီးကိုပင် ဆွဲယူတေ့ပေးလေရာ မိမိ စီစဉ်ထားသည်ထက်ပင် အဆင်ပြေနေသောကြောင့် အပြတ်သဘောကျလျှက် စိတ်ကလဲ အရမ်း ထထနှင့် အားရပါးရ ဖိလိုးသွင်းချလိုက်ရာ လီးချောင်းကြီးသည် တချက်ထဲနှင့်ပင် တင်မေခက်၏ ဖင်ပေါက်ထဲကို တဆုံး ဝင်သွားလေတော့သည်။ 

“ ဘွပ်… ဗြိ... ဘု… ဘု… ဘွပ်...” 

“ အား... နာလိုက်တာ… သေပါပြီ ဦးလေးရဲ့... ကျမ ဖင်ကွဲပါပြီ… တအားကြီး လုပ်ရသလား... အား... အား... အား...” 

စအိုပေါက်ထဲ လီးကြီး ရက်ရက်စက်စက် တိုးဝင်သွားသံနှင့်အတူ တင်မေခက်၏ နာကျင်မှုကြောင့် စူးစူးဝါးဝါးအော်လိုက်သံက ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပေါ်လာသည်။ တင်မေခက်မှာ ကိုစိုးထူး ဖင်လိုးတာကို ခံနေကျမို့ လီးနှင့်ဖင်ပေါက်သည်ယဉ်ပါးမှုရှိသည်။ ထို့ကြောင့်လဲလီးအဝင်သည် လျောကနဲဖြစ်သွားတာ သို့သော် သူမ၏ စအိုပေါက်ကို တံတွေးပင်စွတ်ခြင်း မရှိဘဲ ကာမစိတ် ပြင်းထန်မှုကြောင့် စောက်ပတ်မှ ယိုစီးထွက်သော စောက်ရေကြည်တချို့သာ မစို့တစိုလေးဖြစ်နေရာ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီး အဆုံးထိုးသွင်းမှုဒါဏ်ကိုတော့ မချိမဆန့် ခံရရှာသည်။ 

တင်မေခက်မှာ နာလွန်းသောကြောင့် အမေနှင့် ပါးစပ်ချင်းဖိကပ်စုပ်နမ်းနေရာမှခွာပြီး အော်မိခြင်းဖြစ်သည်။ သူမ၏ဖင်ပေါက်ကတော့လီးရဲ့အရသာကို ကောင်းကောင်း သိနေသည်မို့ တိုးဝင်လာသော လီးချောင်းကြီးကို ဖျစ်ညှစ်စုတ်ယူသည်။ နာကျင်မှုရောသော ဖင်လိုးခံအရသာထူးသည် တကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားတော့သည်။ တင်မေထက်မှာလည်းအိပ်မပျော်ပါ။ သည်ချာတိတ်မကလည်း အမဖြစ်သူ အိပ်ပျော်သွားမယ့်အချိန်ကို စောင့်နေတာ ဖြစ်သည်။ 

အိပ်ခန်းထဲမှအသံများ ကြားနေရလို့ အမေနှင့်ပထွေးတို့ လုပ်နေကြပြီ ဆိုတာ တင်မေထက်သိသည်။ အမ အိပ်မောကျသည်နှင့်တခါတည်း အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ယမန်နေ့ညတုံးကလို အမေ သမီး ပြိုင်တူပင် ပထွေးလိုးတာကိုခံရန် စိတ်စောနေသည်။ ပထွေး ကိုစိုးထူး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာတာကိုလည်း တင်မေထက်သိသည်။ မိမိကိုအမေနှင့်အတူတူလိုးတာခံဖို့လာခေါ်ခြင်းဖြစ်မည် ဟုတွေးကာ နဂိုကပင် ယားနေလေသော စောက်ပတ်နှင့် စအိုပေါက်တို့သည် ပိုလို့ ရွစိထိုးလာသည်။

ထလိုက်သွားရန်လဲ အသင့်။ အမ အိပ်ပျော်မပျော်ကိုပင် အရေးမလုပ်နိုင်တော့။ လူမှားသည်ဟု ကောင်မလေးက ထင်နေလေသေးသည်။ တိုးတိုးတိတ်တိတ်လေး လှမ်းလို့ အချက်ပြမည် ပြုဆဲမှာပင် ပထွေးက အမကို ခြင်ထောင်အပြင်သို့ ခေါ်ထုတ်ကာ ထမိန်ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်ကို တင်မေထက် တွေ့ရသည်။ ဘယ်လိုမှထင်မထားသောဖြစ်ရပ်မို့ တင်မေထက် အံ့အားသင့်သည်။ ထမိန်ဆွဲချွတ်အပြီး ဖင်ကြီးအပြောင်သားဖြစ်သွားသောအမကိုပထွေးကအိပ်ခန်းထဲခေါ်ဆွဲသွင်းသွားသည်ကို တင်မေထက် မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် လှမ်းကြည့်နေမိသည်။ 

လူမှားတာမဟုတ်ပဲ မိမိအမကို တမင်ပင် ခေါ်ထုတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲသွင်းခြင်းဖြစ်သည် ဆိုတာကိုလည်း နားလည်လိုက်သည်။ အမရဲ့ အနေအထားကလည်း ထနေရွနေကြွနေကာပထွေးခေါ်ရာနောက်လိုလားစွာပါသွားသည်ကိုတွေ့ရလေရာဉာဏ်ကောင်းသော ခေတ်ရဲ့သမီးပျိုလေးတယောက်ပီပီ မိမိအမနှင့်ပထွေးတို့လည်း မရိုးကြတော့ကြောင်း ရိပ်မိသည်။ ဘယ်အချိန်ကများ ဖြစ်သွားကြပါလိမ့်ဟုသာ တွေးရလေတော့သည်။ ငယ်ရွယ်ပြီး သွေးသားဆူဖြိုးကာ ရဲတင်းသည့် တင်မေထက်သည် မိမိတယောက်ထဲ သက်မဲ့ ကျန်နေရသည့်အဖြစ်မျိုး အဖြစ်မခံနိုင်တော့။ 

ခဏမျှ အံ့သြသလို ဖြစ်ကျန်နေခဲ့ပြီး အခြေအနေကို အထာပေါက် နားလည်သည်နှင့် အမကို ပထွေးက ဆွဲခေါ်သွင်းသွားရာ အိပ်ခန်းထဲသို့ လိုက်ပါရန် ခြင်ထောင်ထဲက အမြန်ထွက်သည်။ ထမိန်ကိုလည်း ခြင်ထောင်ထဲတွင်ပင် ချွတ်ထားပစ်ခဲ့သည်။ ပထွေးက အမကို အဝတ်ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်ရန်ပြောသံကို အိပ်ခန်းဝနား အရောက်တွင် တင်မေထက် ကြားရသည်။ တင်မေထက်သည် အိပ်ခန်းထဲ လှမ်းဝင်ရင်း အပေါ်ပိုင်းတွင် ဝတ်ထားသော တီရှပ်ကို ဆွဲလှန် ချွတ်ပစ်သည်။ 

သည်ညလဲ အမေနှင့်အတူ ပထွေး လိုးတာကို နှစ်ယောက် ပြိုင်ခံရန် စိတ်ကူးရှိသည်မို့ တင်မေထက်သည် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတွေ ဘရာစီယာတွေ တခုမှ ဝတ်မထား။ တီရှပ်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်နှင့် ကောင်မလေး ဗလာကျင်းသွားသည်။ 

ခြင်ထောင်ထဲမှ ရမ္မက်ပြင်းသောအသံတွေက တင်မေထက်ကို အရမ်း စိတ်ထလာစေသည်။ အမ၏ စူးစူးဝါးဝါး အော်သံကတော့ ရမ္မက်ဇောကြွဖွယ်ရာ အကောင်းဆုံးပင်။ ထိုအော်သံအရ ပထွေးက အမဖင်ထဲကို လီးထိုးသွင်းလိုက်ကြောင်းကိုလည်း တင်မေထက် သိလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင် ငါးတိုင်အား ညမီးလုံးလေးသာထွန်းထားသည်ကိုလည်းတင်မေထက်အားမရ။

မနေ့ညတုံးကလိုမီးထိန်လင်းနေသည့် အောက်တွင် ပီပြင်စွာအလိုးခံချင်လေရာ မီးချောင်းခလုပ်ကို အမြန် သွားဖွင့်လေတော့သည်။ မီးချောင်း လင်းသွားသည်နှင့် ခြင်ထောင်ဆွဲလှန်ကာ ကုတင်ပေါ်ကို တက်သည်။ ရုတ်တရက် မီးချောင်းရောင်ဖြင့် ထိန်ထိန်လင်းသွားသောအခါ ခြင်ထောင်ထဲရှိ ကိုစိုးထူး ဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေခက်တို့ အံ့အားသင့်သွားကြသည်။ 

ထိုအချိန်တွင် ကိုစိုးထူးက တင်မေခက် ဖင်ထဲလီးအဆုံးထိုးသွင်းထားပြီး ဒေါ်တင်တင်မေက တင်မေခက်စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ကိုင်နှိုက် ထိုးကလိလျက် တင်မေခက်ကတော့ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ကိုင်ညှစ် ဆုပ်နယ်နေသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ မိမိနှင့်အတူ ရှိနေသူသည် တင်မေထက် မဟုတ်ဘဲ တင်မေခက် ဖြစ်နေကြောင်း တွေ့သိရတော့ ရုတ်တရက် ထိတ်လန့်သလို ဖြစ်လေသည်။ 

“ ဟာ... ခက်ခက် ပါလား… ဒုက္ခပါဘဲ...” 

အလန့်တကြား ရေရွတ်သည်။ 

“ ထက်ထက်… နင့်အမေ စောက်ပတ်ကို အမြန် သွားယက်ပေးလိုက်...” 

ခြင်ထောင်ထဲ တိုးဝင်လာသော တင်မေထက်ကို တွေ့ရသောအခါ ကိုစိုးထူးက အရေးတကြီး ပြောလိုက်၏။ တင်မေခက်၏ဖင်ကိုလည်းသုံးချက်လောက်ခပ်သွက်သွက်အားထည့်ပြီးဆောင့်လိုးသည် ယခုအချိန်သည်အလွန်အရေးကြီးကြောင်းကိုကိုစိုးထူးသိသည်။သည်အချိန်တွင်ပိုင်နိုင်ပြေလည်အောင် လုပ်နိုင်လျှင်အားလုံးအိုကေသွားမည်မို့ အဓိကလူဖြစ်နေသောဒေါ်တင်တင်မေကိုအရဇာတ်သွင်းနိုင်ရန် တင်မေထက်ကို စေခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။ 

တင်မေထက် ရောက်လာသည့်အခြေအနေ အရ သူလေးသည် စိတ်က အရမ်း ရဲတင်းကာ ခိုင်းတာ အကုန်လုပ်မည်ကိုလည်း ငနဲသားက အကဲခတ်မိသည်။ တင်မေထက်မှာလည်း စိတ်ထလွန်း အလိုးခံချင်လွန်းလို့သာ ခြင်ထောင်ထဲ တိုးဝင်လာရသည် ဘယ်နေရာက ဘယ်လိုပါဝင်ရမည်ကို စဉ်းစားမထား။ 

ဒီတော့ ပထွေးက ဆီး ခိုင်းလိုက်တာနှင့် အနေတော် ဖြစ်သည်။ တင်မေထက်သည် အမေဖြစ်သူကို ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင် တွန်းလှန်ပစ်ကာ ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်လို့ စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်သည်။ ယမန်နေ့ညတုံးက အမေနှင့် သမီး တယောက်ရဲ့စောက်ပတ်ဖင်ပေါက်တို့ကို တယောက်ကယက်ပေးစုပ်ပေးခဲ့တာတွေ အပီလုပ်ခဲ့ပြီးသည် မို့လည်း တင်မေထက် ရဲတင်း သွက်လက်နေခြင်း ဖြစ်ပေသည်။ 

“ ဟဲ့… အို… မလုပ်နဲ့လေ... ဟာ… အို… အို...”

ဒေါ်တင်တင်မေမှာတော့ တင်မေခက်ပါရှိလာမှုကြောင့် စိတ်ထဲစနိုးစနောင့်ဖြစ်နေရာ တင်မေထက် အဖုတ်လာယက်သည်ကို ငြင်းဆန်သလိုလိုလုပ်မိနေသေးသည်။ သို့သော် စောက်ပတ်ပေါ်လျှာထိကပ် ယက်မိသည်နှင့် သူမ၏ရာဂစိတ်တွေက အရမ်းထလာကာ အရသာလဲ တွေ့လာလေရာ ဘယ်လိုမျှ ငြင်းဆန် တွန်းဖယ်နိုင်အား မရှိတော့။ 

တဖက်တွင် တင်မေခက်မှာလည်း ပထွေး ဖင်လိုးတာကို အရသာတွေ့လျှက်တအားအားဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးထူးသည် မယားပါသမီးကို သုံးချက်သာ ဖင်ဆောင့် လိုးသည်။ ထို့နောက် လီးကို စအိုထဲမှ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲထုတ်ကာ စောက်ပတ်အယက်ခံရလို့ တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေသော မယားချောကြီးရှိရာ အမြန် ခုန်လွှားကူးသည်။ 

“ ရော့... လီးစုပ်...” 

သမီး၏စအိုပေါက်ကိုလိုးနေရာမှ လတ်တလော ဆွဲထုတ်လာသောလီးကို အမေ၏ပါးစပ်နားကပ်ပေးပြီး ပြောသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေမှာလည်း အပြတ်ဟော့(တ်)နေပြီဖြစ်ရာ ပါးစပ်ကိုဟပြီး လင်တော်မောင်၏ လီးအား အငမ်းမရ စုပ်သည်။ 

“ ခက်ခက်… လာ… ငါ့ ဂွေးဥတွေ စုပ်ပေး...” 

အမေကို လီးစုပ်ခိုင်းပြီးနောက် ကိုစိုးထူးက သမီးကိုလှမ်းခေါ်သည်။ ကာမဇော၏စေ့ဆော်မှုကို အပြတ် ခံနေရသော တင်မေခက်လည်း ပထွေးရှိရာကို ကမန်းကတန်းလာသည်။ အမေ စုပ်ပေးနေသော လီးကြီးရဲ့အောက်ခြေတွင်တွဲလဲဖြစ်နေသောဂွေးဥများကိုစုပ်ပေးယက်ပေးသည်။ ကိုစိုးထူးကအမေနှင့် သမီးတို့၏ န့ိုအုံကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်သည်။

“ ကဲ… သုံးယောက်လုံး တန်းစီပြီး ဖင်ထောင်ပေးကြ... သုံးယောက်လုံးကို လိုးမယ်...”

အဓိက ဇာတ်ကွက်ကို ကနိုင်ရန်အတွက် ကိုစိုးထူးက ပြောလိုက်သည်။ ရမ္မက်ဇောတွေ တအားထနေ လေသော အမေနှင့်သမီးနှစ်ယောက်တို့သည်ချက်ချင်းပင် ကုတင်အလည်ပိုင်းလောက်တွင်တန်းစီကာ ဒူးတုပ် ဖင်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်ကြသည်။ သုံးယောက် ယှဉ်ကာ ကုန်းရသည်မို့ တယောက်နှင့် တယောက် ပူးပူးကပ်ကပ် ဖြစ်နေကြသည်။ ကိုစိုးထူးက တင်မေထက်၏စောက်ပတ်ထဲကို လီး စ ထိုး သွင်းကာ ငါးချက်ဆောင့်သည်။ 

ပြီးတော့ အလယ်ရှိဒေါ်တင်တင်မေ၏စောက်ပတ်ထဲ ပြောင်းလိုးသည် နောက်တော့ ဘေးအစွန်ရှိ တင်မေခက်ကို ပြောင်းပြီးလိုးသည်။ တဖန် တင်မေထက်ထံ ပြန်သွားကာ ဖင်ထဲကိုလိုးသည်။ ပြီးတော့ဒေါ်တင်တင်မေကိုဖင်လိုးပြန်သည်။ နောက်တော့တင်မေခက်ဖင်ခံရသည့် အလှည့်။ တန်းစီဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားကြသော မယားချောကြီးနှင့်မယားပါသမီး နှစ်ယောက်တို့၏ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်ပေါက်တို့ကို အလှည့်ကျ အားရပါးရ တွယ်ပစ်ပြီးနောက် ခဏ နားကြသည်။ 

“ ကိုင်း… တမျိုးလေး ဆန်းသွားရအောင် စောက်မွှေးရိတ်ပွဲ လုပ်ကြရအောင်...”

ကိုစိုးထူးက အသင့်စီမံထားသောဂျုတ်၊ မုတ်ဆိပ်ရိတ်လိမ်းဆေးရည်တို့ကို ထုတ်ယူလာကာပြောသည်။ တင်မေထက်တို့ညီအမကိုလည်းရေဇလုံတခုနှင့်ဇလုံအလွတ်တခုသွားယူခိုင်းသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ စောက်မွှေးများကို ကိုစိုးထူးက ရိတ်နေကျဖြစ်သည်။ ယခုအခါတွင် ဒေါ်တင်တင်မေမှာ စောက်မွှေးများ ပြန်ပေါက်ကာ ငုတ်စိလေးသာ ရှိနေသည်။ တင်မေခက်ကတော့ စောက်မွှေးတော်တော်လေး ထူသည် တင်မေထက်မှာတော့ စောက်မွှေး ပေါက်ကာစလေး။ နုနုတိုတို စောက်မွှေးတွေက ခပ်ပါးပါးမျှသာ။ 

“ ဘယ်သူ့စောက်မွှေးကို အရင် ရိတ်မှာလဲဟင်... ဦး...” 

မိန်းမသုံးယောက်တွင် နှုတ်အရဲဆုံး တင်မေထက်က မေးသည်။ 

“ စောက်မွှေးအများဆုံးလူကို အရင်ရိတ်မယ်… ဘယ်သူ့စောက်မွှေးအများဆုံးလဲ ဆိုတာ ကြည့်ရအောင်... ပေါင်ကားပြီး စောက်ပတ်တွေတော့ ပြကြပါ…” 

ကိုစိုးထူးက အားကစားပြိုင်ပွဲကြီးကြပ်သူတယောက်၏လေသံဟန်ပန်နှင့်ပြောသည်။ မိန်းမသုံးယောက် စိတ်လှုပ်ရှားသွားရအောင် တမင်ခိုင်းခြင်း ဖြစ်သည်။ တင်မေခက်၏စောက်မွှေးတွေ အများဆုံး ဆိုတာ သိသာနေပါသည်။ သူ၏မယားနှင့်မယားပါသမီးနှစ်ယောက်ကလည်း ပေါင်ကားကာ အဖုတ်တွေ ကော့ပြကြသည်။ ကိုစိုးထူးကသူ့စိတ်ကြိုက်လိုးနေပြီဖြစ်သောမိန်းမသုံးယောက်၏စောက်ပတ်သုံးခုကို အပီပင် ရှုသည်။ 

“ တင်မေခက်စောက်ပတ်မှာ အမွှေးအများဆုံးပဲ... နင့်ကို စောက်မွှေး အရင်ရိတ်မယ်... ဟိုဇလုံပေါ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်…စောက်မွှေးတွေပေါ်မှာအမွှေးရိတ်ဆေးရည်လောင်းချပြီးရေဆွတ်ပွတ်ပေးထား..”

တင်မေခက်လည်းဇလုံလွတ်ပေါ်တွင်ခွကာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရသည်။သေးပေါက်သည့်အနေအထားမျိုးမို့ရီချင်ချင်ဖြစ်သည်။ မုတ်ဆိတ်ရိတ်ရာတွင်သုံးသောဆေးရည်အနည်းငယ်ကိုစောက်မွှေးများအပေါ် လောင်းချသည်။ ရေဆွတ်ကာပွတ်ပေးလိုက်ရာ အမြုပ်ကလေးများစီစီရီရီထွက်လာသည်။ 

ကိုစိုးထူးက မယားပါသမီး၏စောက်မွှေးများကို ဂျုတ်ဖြင့် တဂျစ်ဂျစ်နှင့် ရိတ်ချသည်။ စောက်မွှေးရိတ်ခံနေရသော တင်မေခက်သည် အသဲတယားယားဖြစ်နေရသည်။ ဘေးမှကြည့်နေကြလေသောဒေါ်တင်တင်မေနှင့် တင်မေထက်တို့နှစ်ယောက်လည်း ရင်ဖိုလို့နေကြသည်။ 

“ ရေချိုးခန်းသွားပြီး စင်အောင် ရေဆေးလိုက်… နောက်တယောက် ရိတ်မယ်...” 

တင်မေထက်နှင့် ဒေါ်တင်တင်မေတို့မှာ စောက်မွှေးများ သူအရင်အရိတ်ခံမလား… ကိုယ်အရင် အရိတ်ခံမလား တယောက်နှင့်တယောက် ကြည့်ကြသည်။ 

“ မမမေက စောက်မွှေး ပိုများတယ်… ဒါပေမယ့် ရိတ်ထားတာက မကြာသေးတော့ ငုတ်စိလေးတွေပဲ ဖြစ်နေတယ်… ဒီတော့ ထက်ထက်ကို ရိတ်ပေးလိုက်အုံးမယ်...” 

မိမိ စောက်မွှေးရိတ်ခံရမည်ကို သိသည်နှင့် တင်မေထက်သည် အထွေအထူးစေခိုင်းရန် မလိုပဲ အမ လုပ်ခဲ့သည့်အတိုင်း ဇလုံပေါ်ခွ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ စောက်မွှေးများပေါ် မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဆေးရည် သုတ်ကာရေဆွတ်ပွတ်ပေးသည်။ပထွေးကမယားပါသမီးလေး၏ပေါက်ကာစစောက်မွှေးနုနုလေးများကို အားရပါးရ ရိတ်လေသည်။ 

သမီးနှစ်ယောက်ကို စောက်မွှေးရိတ်ပြီးတော့ အမေကို ပွဲသိမ်းအနေဖြင့် ရိတ်သည်။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏စောက်မွှေးများမှာရိတ်ပြီးကာစငုတ်တိုလေးတွေသာဖြစ်လေရာဆေးရည် မလိမ်းစေပဲ ရေအနည်းငယ်သာ ဆွတ်ပြီး ရိတ်ချပစ်သည်။ အမွှေးတွေကို ရိတ်ပစ်လိုက်လို့ စောက်ပတ် ကတုံးပြောင်လေးတွေ ဖြစ်သွားပြီးသောအခါ ကိုစိုးထူးက မယားချောကြီးနှင့် မယားပါသမီးနှစ်ယောက် တို့ကို ဆက်လက် လှုပ်ရှားကြရန် ကုတင်ပေါ်သို့ အတက်ခိုင်းတော့၏။ 

“ ကဲ… မမမေ… ပါးစပ် ဟပေး… ပါးစပ်ကို လိုးမယ်...” 

ရုတ်တရက်ပထွေးဖြစ်သူကအမေကိုပါးစပ်ဟခိုင်းကာပါးစပ်ကိုလိုးမယ်လို့ပြောလိုက်သံကို ကြားလိုက်ရ သည့်အတွက်မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လုံးသည် စိတ်ဝင်စားစပ်စုစွာလှမ်းကြည့်ကြသည်ကို ကိုစိုးထူးက အတော်ကို ကျေနပ်သွားလေ၏။ သည်လိုလှမ်းမကြည့်ကြလျှင်လည်း ကိုစိုးထူးက သူတို့အမေပါးစပ်ကို လိုးတာ ကြည့်ကြဟု ကိုစိုးထူးက လှမ်းပြောကာ အကြည့်ခိုင်းပေလိမ့်မည်။ အခုတော့ ကိုစိုးထူးက ပြောဆိုတိုက်တွန်း နေစရာကို မလိုတော့။ 

မယားပါသမီး နှစ်ယောက်လုံးက သူတို့၏မိခင်ကို ပထွေးက “ပါးစပ်လိုး” မှာကို ဝိုင်းကြည့်နေကြလေပြီ။ ဒေါ်တင်တင်မေကတော့ ကိုယ်တိုင်ကလည်း ရာဂကြွယ်ကာအမျိုးမျိုးအဖုံဖုံသောကာမမှုများကို လုပ်ဖူး ကိုင်ဖူးနေသည်မို့ “ပါးစပ်လိုး”တာလည်း ကောင်းကောင်းအထာကျနေသည်။ 

ကိုစိုးထူး၏ စကားအဆုံး မှာပင် ဒေါ်တင်တင်မေလည်း ခေါင်းကိုအသာကြွကာ ကိုစိုးထူးဘက်သို့ ခပ်စောင်းစောင်းလေး မျက်နှာ မူသည်။ ပါးစပ်ကိုလည်း“ အို ”ဟူသောအသံလေးထွက်သည့်အခါ ရှိနေသည့်အနေအထားမျိုး ဝိုင်းဝိုင်း ဟဟလေး ပြုပေးသည်။ 

ဒေါ်တင်တင်မေ၏ ပါးစပ်က လီးချောင်းကြီးနှင့် တည့်တည့်တန်းတန်း။ ကိုစိုးထူးက လီးကို ရှေ့သို့အသာတိုးလိုက်ရာ ဒေါ်တင်တင်မေ၏နှုတ်ခမ်းသားများနှင့် လီးဒစ်ထိပ်ဖူးတို့ အိအိလေး ထိမိသည်။ ထိုအထိအတွေ့သည် သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်လုံးကို အရသာတွေ့ သွားစေသည်။ ကြည့်နေကြလေသော သမီးနှစ်ယောက်မှာလည်း ရင်ဖိုမောသွားသည်။ 

ကိုစိုးထူးက မယား၏ပါးစပ်ထဲကို လီးဒစ်ကြီးဝင်သွားအောင် အသာထိုးထည့်သည်။ ပါးစပ်အလိုးခံမှုတွင် ကျွမ်းကျင် နေသော ဒေါ်တင်တင်မေကလည်း ပါးစပ်ဟပေးထားလျက်နှုတ်ခမ်းသားများကိုတော့ ခပ်ဖိဖိ လုပ်ပေးသည်။ ထိုအခါ လီးဒစ်နှင့်နှုတ်ခမ်းသားတို့ ထိတွေ့မှုသည် ပိုလို့တင်းကြပ်ကောင်းမွန်လာသည် ချောကျိကျိ ဒစ်ပြဲလန်ကြီး၏ပွတ်တိုက်တိုးဝင်လာမှုကို နှုတ်ခမ်းသားများနှင့် ဖိကာ ရရှိခံစားရသော ဒေါ်တင်တင်မေသည် ကြက်သီးလေးများ ထကာ ခါးတွန့်ပြီး ဖင်ရမ်းသွားသည်။ 

ကိုစိုးထူးမှာလည်း အံတကြိတ်ကြိတ်ပင် လုပ်မိသည်။ ကိုစိုးထူးသည် ဇနီးသည်၏ပါးစပ်ထဲကို ဝင်သွားသောလီးဒစ်ကိုအသာအယာဆွဲထုတ်ပြန်သွင်းတစ်ပြုတစ်ပြုလုပ်သည်။ ကြည့်နေကြလေသော မယားပါသမီးနှစ်ယောက်မှာ အလိုလိုပင် မရိုးမရွ ဖြစ်လာကြသည်။ လက်တွေ့ ပါးစပ်အလိုးခံနေသူ ဒေါ်တင်တင်မေမှာလည်း ပါးစပ်ထဲ လီးတစ်ပြုတစ်ပြုလုပ်နေမှုကို အားမရ။ လီးကြီးတချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးစေချင်သည်။ 

အကယ်လို့ လီးစုတ်ပေးမှုမျိုးသာဆိုလျှင် ဒေါ်တင်တင်မေသည် ခေါင်းကိုရှေ့သို့တိုးကာ လီးကြီး တချောင်းလုံး ပါးစပ်ပေါက်ထဲ အကုန်ဝင်လာအောင် သွင်းယူလိုက်မှာ သေချာသည်။ ယခု လီးစုတ်ခြင်း မဟုတ်ပဲ ပါးစပ်လိုးခြင်း ဖြစ်လေရာ အလိုးခံသည့်မိန်းမအနေဖြင့် ခေါင်းကို ငြိမ်ငြိမ်ထားကာ ပါးစပ် အလိုက်သင့် ဟပေးထားဖို့သာ လိုလေသည်။ 

လီးကိုလှုပ်ရှားလိုးဆောင့်ဖို့က ပါးစပ်လိုးသူယောကျ်ား၏အပိုင်းဖြစ်ရာ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ အားမလိုအားမရနှင့်ပင် ခေါင်းကိုငြိမ်ပေးထားရသည်။ လီးကို ထိကပ်ငုံမိထားသလို ဖြစ်သည့် နှုတ်ခမ်းများကို ပိုဖိပေးခြင်း အသာလှုပ်ပေးခြင်းလောက်သာ လုပ်နိုင်သည်။ 

“ ဦး ကွာ…ထိုးသွင်းလိုက်လေ...မေမေ့ပါးစပ်ထဲဦးရဲ့လီးကြီးအဆုံးဝင်အောင်အပီလိုးလိုက်ပါလားလို့... ပြီးရင် သမီးပါးစပ်ကိုလည်း လိုးပေး....” 

မချင့်မရဲ ကြည့်နေကြလေသော မယားပါသမီးနှစ်ယောက်မှ ပိုနှုတ်သွက်ရဲတင်းသော တင်မေထက် က ပြောလိုက်သည်။ 

“ ဟုတ်သားပဲ... ဦးလေးရ... ထိုးသွင်းလိုက်စမ်းပါ... ကျမလဲ ပါးစပ်အလိုးခံချင်သေးတယ်...” 

ညီမက စပြောလိုက်ရာ အမကလည်း မိန်းကလေးတို့ ထုံးစံအတိုင်း အညံ့မခံပဲ ဝင်ပြောသည်။ 

“ သွင်းလေ... အု... အု… အစ်...” 

သမီးနှစ်ယောက် အပြိုင်အဆိုင်ပြောအပြီးတွင် အမေကလဲ ပြောလိုက်ပြန်သည်။ ပါးစပ်ပေါက်ဝတွင် လီးဒစ်ကြီး တစ်ပြုတစ်ပြုနှင့် ထိုးဝင်ပြန်ထွက်လှုပ်ရှားနေလေရာ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ “သွင်းလေ” ဟု ပြောလိုက်သော စကားသံမှာ မပီသ။ သည်ကြားထဲ ကိုစိုးထူးကလည်း လီးကြီးကို မယားရဲ့ပါးစပ်ထဲ ဆတ်ကနဲ ထိုးသွင်းချလိုက်ရာ ၁၀ လက်မကျော်ကျော်ရှည်သောလီးချောင်းကြီးမှာ သုံးပုံ နှစ်ပုံ ခန့် တိုးဝင်လာရာ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ စကားအဆုံးတွင် အသက်ရှုမှားသံတွေ မပီမသ ပေါ်လာပြန်သည်။ ဒေါ်တင်တင်မေက လီးအဝင် အဆင်သင့်စေရန်လည်း လည်ချောင်းကိုဆန့်ကာ အာခေါင်ကို ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ အထာပေါက်သောကိုစိုးထူးက ထပ်ပြီး ထိုးချရာ လီးချောင်းကြီး တချောင်းလုံး ဒေါ်တင်တင်မေ၏ပါးစပ်ထဲ အဆုံးပင် ဝင်သွားလေတော့သည်။ 

လီးချောင်းရဲ့အောက်ခြေတွင် တွဲလောင်းကျနေသောဂွေးဥများက ဒေါ်တင်တင်မေ၏မေးစေ့ဘေးဖက်ကို ဖတ်ကနဲပင် ရိုက်မိသည်။

 “ ဟာ... ဝင်သွားပြီ...” 

တင်မေထက်၏ ပါးစပ်မှ ရေရွတ်သံ ပေါ်လာသည်။ ပိုပြီး မြင်ရစေရန်လည်း ကောင်မလေးက ရှေ့သို့ တိုးကာ ကိုယ်ကို ကိုင်းကြည့်၏။ 

“ ဟေ့… ထက်ထက်… ရှေ့က မကွယ်နဲ့လေဟာ… ဒီမှာ ငါ မမြင်ရတော့ဘူး… ” 

တင်မေထက်၏ကိုယ်က ကွယ်ထားလိုက်သလို ဖြစ်သည့်အတွက် တင်မေခက်က မကျေမနပ် ပြောသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကိုစိုးထူးကလည်း မယား၏ပါးစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်လိုးစ ပြုသည်။ လီးချောင်းကြီးသည် ဒေါ်တင်တင်မေ့ပါးစပ်ထဲမှပြန်ထွက်လာလိုက်အရှိန်ဖြင့်တိုးဝင်သွားလိုက် နှင့် သွက်လက်စွာ လှုပ်ရှားနေသည်။ ပါးစပ်အလိုးခံနေရလေသူ ဒေါ်တင်တင်မေမှာလည်း တအုအု တအိအိတအင်အင်တအစ်အစ်အသံတွေထွက်ပေါ်နေသည်။ပါးစပ်ထဲလီးကြီးဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်ချိန် တွင် မျက်နှာသည်ပိုမော့လာလျှက် လည်ပင်းကလည်းပိုဆန့်သွားသည်။ 

လည်မြိုတလျှောက် ဖုထစ်ပြီး ဖေါင်းကြွလာသည်ကို အတိုင်းသားမြင်ရလေရာ တင်မေထက်မှာ အမ၏ စကားကို မကြားသလို ဖြစ်နေသည်။ မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် အမေဖြစ်သူ ပါးစပ်အလိုးခံနေရပုံကို စိတ်ဇော ရမ္မက် ပြင်းစွာဖြင့် စူးစိုက် ကြည့်နေသည်။ ပထွေး၏ကိုယ်အောက်ပိုင်း တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေမှု အမေ့ထံက မပီမသသော ရေရွတ်သံတွေ ဗလုံးဗထွေ ထွက်လာမှုများကြောင့် အမေ့ပါးစပ်ကို ပထွေးက ဆောင့်လိုးနေကြောင်း ကိုတော့ တင်မေခက် သိသည်။ အဓိကနေရာ ဖြစ်သည့် ပါးစပ်နှင့် လီးတို့ကို တင်မေထက်က ကြားမှ ကွယ်ထားသလို ဖြစ်နေလေရာ တင်မေခက်မှာ ပီပြင်စွာမမြင်ရ။ ဒီတော့အားမရ။ ဒေါပွလို့ပင်လာသည် ။ 

“ မကွယ်နဲ့လို့ ပြောနေတာ မရဘူးလား...” 

တင်မေခက်သည် ခပ်ဆတ်ဆတ်ပြောရင်း ညီမ၏ဖင်ကို လက်ဝါးနှင့် ရိုက်လိုက်သည်။ ဖင်ရိုက်သံ ဖျန်းကနဲ မြည်သည်။ စိတ်ဆိုးလို့ရိုက်လိုက်မှုဖြစ်သော်လည်း ဖင်ရိုက်ခံရသူညီမရော ဖင်ရိုက်လိုက်သူ အမပါ စိတ်လှုပ်ရှားရင်ခုံမှုဖီလင်တမျိုးကို ပြိုင်တူ ခံစားလိုက်ကြရသည်။ ကာမစိတ်ထကြွနေသော နေရာ အခြေအနေတွင် ဖင်ရိုက်ခြင်းသည် တမူထူးသောနှိုးဆွမှုတခု ဖြစ်ပေသည်။ 

“ ထက်ထက်… ဒီဖက်ဘေးက ကြည့်လေ...” 

မယားပါသမီးနှစ်ယောက် ဂျီကျနေသည့်အဖြစ်ကို ပထွေးက ကြားဝင်ကာ ရှင်းပေးလိုက်သည်။ သူ့လီးကိုတော့ မယား၏ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် ခပ်သွက်သွက်လှုပ်ရှားကာ လိုးဆောင့်နေသည်။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်လဲ ခေါင်းကို ကိုင်ထိန်းထားသည်။ ဒေါ်တင်တင်မေ၏ခေါင်းကိုလည်း ဘယ်စောင်း ညာစောင်း ဖြစ်အောင်လည်း ဆွဲဆွဲလှည့်ပေးသည်။ ခေါင်းစောင်းသွားမှုနှင့်အတူ ပါးစပ်ထဲသို့ လိုးသွင်းနေသောလီးချောင်းကြီးကဘယ်ဖက်ပါးစောင်ကိုသွားထောက်ထိုးမိလိုက် ညာဖက်ပါးစောင်ကို သွားထောက်မိလိုက် ဖြစ်သည်။ 

ဒေါ်တင်တင်မေ၏ဘယ်ဖက်ပါး ဖုထစ်ဖေါင်းတက်လိုက် ညာဖက်ပါး ဖုထစ်ဖေါင်းတက်လိုက် ဖြစ်နေ၏။ တင်မေခက်လည်း အမေကို အမြန်ခွကျော်ကာ ညာဖက်ဘေးသို့ နေရာရွှေ့ကာကြည့်သည်။ ညီအမနှစ်ယောက် ရှေ့နောက်မဟုတ်တော့ပဲ ပထွေးကပါးစပ်လိုးနေသည့် အမေ၏ ဘယ်ညာတဖက်စီၤမှ နေရာခွဲကာ ကြည့်သည်မို့ စကားများဂျီကျစရာ အကြောင်းမရှိတော့ပေ။ 

“ နင်တို့အမေ စောက်ပတ်ကို အပီ ပွတ်ပေးလိုက်ကြအုံးလေ... န့ိုကြီးကိုလည်း ဆွဲပေး...” 

အမေ၏ပါးစပ်ကို လိုးနေသောပထွေးက မယားပါသမီးများကို ပြောလိုက်သည်။ မယားချောကြီး အရသာ ကောင်းကောင်းတွေ့ပြီး ဖီလင်အပြတ်ရအောင် လုပ်ပေးပြီးမှ မယားပါသမီးနှစ်ယောက်ဘက် “လီးလမ်းကြောင်း” လှည့်ပြောင်းရမှာမို့ သည်လိုခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။ တင်မေခက်တို့ ညီအမကလည်း ပထွေး ဘာကြောင့်သည်လိုလုပ်ခိုင်းသည်ဆိုခြင်းကို အထာပေါက် နားလည်ကြသည်။ 

အမေပြီးမှ မိမိတို့အလှည့်ရောက်မည်မို့ ညီအမနှစ်ယောက်လုံးအမေ့ပေါင်ကြားကိုပြိုင်တူလက်လှမ်းလိုက်ကြသည် ပိုလို့နီးကာ လက်လှမ်းရအဆင်ပြေသော တင်မေထက်၏ လက်က အမေ့စောက်ပတ်ပေါ် အရင် ရောက်သည်။ သူမသည် ညာဘက်လက်ခလယ်နှင့်လည်း အမေ့စအိုပေါက်ကို ထိုးကလိပေးသည်။ ဖင်လဲထိုး အဖုတ်လဲပွတ် အားရပါးရကို လုပ်ပေးသည်။ 

အမေ့စောက်ပတ်ကို မနှိုက်နိုင်တော့သော တင်မေခက်က န့ိုကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲနယ်ပေးသည်။ ကိုစိုးထူးကလည်း မယားချောကြီး၏ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း ခပ်သွက်သွက်လိုးသည်။ ပထွေးနှင့်မယားပါသမီးနှစ်ယောက် တက်ညီ လက်ညီ လုပ်ကိုင်ပေးလိုက်ရာ ဒေါ်တင်တင်မေမှာ အရသာအပြတ်တွေ့စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှားလျှက် ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးသွင်းကာ လိုးတာခံရင်း စောက်ပတ်ရေ စအိုပေါက်ရော န့ိုအုံကြီးတွေရော အရသာ အကုန်တွေ့ကာ တချီပြီးသွားလေတော့သည်။ 

တဏှာကြီးသောမိန်းမကြီးတယောက်မို့ “ပြီး”တာလည်း တော်တော် ကြမ်းသည်။ တကိုယ်လုံးကော့ပျံလန်ကားသွားသည်။ မယားချောကြီး “ပြီး”သွားကြောင်း သိသည်နှင့် ကိုစိုးထူးလည်း လိုးနေသောပါးစပ်ထဲကသူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ အမေ့ပါးစပ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်လိုက်ခြင်းသည် မိမိတို့အလှည့်ရောက်ပြီဟု သမီးနှစ်ယောက်ကို အချက်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သည်။ ညီအမနှစ်ယောက်လည်း မိမိတို့ ထိုးကလိဆွဲကိုင်နေကြသော အမေ့စောက်ပတ် အမေ့ဖင်ပေါက် အမေ့နို့အုံကြီးတွေအပေါ်မှ လက်တွေကို ချက်ချင်း ဖယ်ကာ ပထွေးရှိရာအနားသို့ နှစ်ယောက်အပြိုင် ပြေးသွားကြသည်။ 

“ သမီး… ပါးစပ်ကို လိုးပေးနော်...” 

“ ကျမ ပါးစပ်ကို လိုးမယ် မဟုတ်လား...” 

ညီအမနှစ်ယောက် အပြိုင်အဆိုင်ပင် ပထွေးကို ပြောလိုက်ကြသည်။ 

“ ကြီးစဉ် ငယ်လိုက် လိုးကြတာပေါ့… လာ… ထက်ထက်...” 

ကိုစိုးထူးက သူ့လီးကို တင်မေထက်အတွက် ခွဲတမ်း ချပေးလိုက်၏။ 

“ ဟာ... ဘယ်ဟုတ်မှာလဲ… ဦးလေး မတရားဘူး... မမကို အခုလေးတင်ကဘဲ ဖင်ချပေးထားပြီးတာ.. သမီးက ဘယ်မှာမှ မခံရသေးဘူး… သမီး ပါးစပ်ကို လိုး...” 

တင်မေခက်က ပထွေး၏လီးခွဲတမ်းချမှုကို ကန့်ကွက်သည်။ ပထွေး၏ညာဖက်ဘေးနားတွင် ပက်လက် အိပ်ချကာ စောစောကသူ့အမေလုပ်ပေးခဲ့သလို ပါးစပ်လေးဟနှုတ်ခမ်း ဝိုင်းဝိုင်းလေး လုပ်ပေးသည်။ 

“ အံမယ်… ငါ ဖင်လိုးခံရတာက မစို့မပို့လေး… နင်ဝင်မရှုပ်နဲ့... နင်က အငယ်… ငါပြီးမှ နင်ခံ… ဦးလေး… ကျမပါးစပ်ထဲ သွင်း...” 

တင်မေခက်ကလည်း အားကျမခံပြောကာ ကိုစိုးထူး၏ဘယ်ဖက်တွင် ပက်လက်လှန်အိပ်ကာ ပါးစပ်ဟ နှုတ်ခမ်းဝိုင်း လုပ်ပေး၏။ 

“ မမမေ သမီး နှစ်ယောက်က သူ့ပါးစပ်အရင်လိုး ကိုယ့်ပါးစပ်အရင်လိုးနဲ့ လီးအဝေမတဲ့ ဖြစ်နေကြပြီ မမမေပဲ ဝင်ခွဲတမ်းချပေးပါ... ဘယ်သူ့ပါးစပ်ထဲ လီး အရင်သွင်းပြီး လိုးပေးရမလဲ...” 

ကိုစိုးထူးက မယားချောကြီးကို လှမ်းမေး၏။ 

“ ဘယ်သူ့ပါးစပ်မှ လိုးမနေနဲ့တော့... တို့ကိုပဲ လာလိုး… ” 

ဒေါ်တင်တင်မေက ပြန်ဖြေသည် ။ 

“ ဟာ... မေမေ မတရားဘူး... မေမေချည်းပဲ ဖီးလ်ယူနေမှာလား… သမီးတို့လည်း အလှည့် ပေးအုံးမှပေါ့...”

လို့ တင်မေထက်က ကမန်းကတမ်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။ 

“ ဟုတ်သားပဲ… မေမေ့ပါးစပ်ကို အခုလေးတင်ပဲ ဦးလေး လိုးပေးပြီးပြီမဟုတ်လား... သမီးတို့ ပါးစပ်ကို တလှည့် လိုးပစေပေါ့...” 

တင်မေခက်ကလည်း ပြောသည် ။ 

“ ပါးစပ်လိုးပြီးပေမယ့် ငါ့စောက်ပတ်နဲ့ ဖင်ပေါက် ကျန်သေးတယ်… အဲဒါတွေ လိုးမှာပေါ့… ကဲ… ကိုစိုး ဘယ်အပေါက်ကို ချမလဲ… စောက်ပတ်ကိုလား… ဖင်ဆော်မှာလား...” 

အမေဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်မေကလည်း သမီးနှစ်ယောက်နှင့်အပြိုင် ဆိုသလို ကိုစိုးထူး၏လီးကို လုနေသည်။ မယားချောကြီး မကြည် ကွိုင်တက်လျှင် မိန်းမသုံးယောက်နှင့် မိမိတယောက် ဆက်ဆံ အပျော်ကျူးရေး အစီအစဉ်ကြီး တပိုင်းတစပင် မစရသေးပဲ ပျက်သွားမှာ ကိုစိုးထူး တွေးပူသည်။ ပြေလည်အောင် အပြတ်ထိန်းမှ ဟု တွေးလိုက်သည်။ 

“ ဟိုလေ… မမမေရ… အခု ပါးစပ်ကို စပြီး ပွဲဖွင့်တာ… ပြီးမှ ဖင်… စောက်ပတ်… အပေါက်အားလုံး စုံအောင် ဆက်လိုးပေးမှာ… နို့တွေလဲ ဆော်အုံးမယ်… ဒါကြောင့် အခု လောလောဆည်မှာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပါးစပ်တွေကို ဆက်လိုးလိုက်အုံးမယ်နော်… မမမေ… ဖင်တွေ နို့တွေ စောက်ပတ်တွေ ဆက်လိုးတဲ့အခါ မမမေကို အရင်ဆုံးနေရာမှာ စလိုးပေးမှာပါ...” 

ကိုစိုးထူး က မယားချောကြီးကို ချော့လိုက်ရသည်။ 

“ ဒါဆို လုပ်စရာရှိတာ မြန်မြန်လုပ်… တို့လည်း အဖုတ်ယား ဖင်ယားဖြစ်နေတာ… ဟွန့်… လီး တချောင်းထဲ ရှိလို့သာ... အလှည့်စောင့်နေရတာ သိရဲ့လား…” 

ထိုနေ့က နားကြ လိုးကြနှင့် မိုးထိန်ထိန်လင်းသည်အထိ အပြတ်ကို သောင်းကျန်း ပစ်လိုက်ကြလေတော့သည်။ ကိုစိုးထူးလည်း သူ့အကြံကြီး ကြံစည်ထားသည်အတိုင်း အဆင်ပြေ ချောချော မောမော ဖြစ်သွားသည့်အတွက် ကျေနပ် သဘောကျနေလေတော့သည်။ 

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>>