ချစ်ရပါသော ထွေးငယ် နှင့် မမများ အပိုင်း ( ၅ )
ရေးသားသူ - သရဲလေး
(၁၃)
အလုပ်တွေ လုပ်ရင်းနှင့် အချိန်တစ်ပတ်ဆိုတာ မြန်မြန်ကုန်သွားတယ် ။ အခုတော့ မသီတာတို့ သားအမိကို ကြိုဖို့အတွက် သားကိုရဲနှင့်အတူ လေဆိပ်ကို ရောက်နေပြီး တံခါးပေါက်ကနေ ထွက်လာမဲ့ မသီတာသားအမိကို ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ခဏအကြာ မသီတာတို့ သားအမိက အထုတ်တွေကို တွန်းလှည့်နှင့်တွန်းကာ ထွက်လာကြတယ် ။ အားပါးပါး... အနီးရောင်ထမိန်နှင့် အနက်ရောင်ဘလောက်အင်္ကျီ ဆင်တူဝတ်ကာ သားအမိနှစ်ယောက် အနီးသို့ လျောက်လာခဲ့ကြတယ် ။
ခန္ဒာကလည်း သွားတုန်းကလို ဗိုက်ခေါက်လေး မရှိတော့ဘူး ။ ငေးကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို “ ကဲ မောင်လေး သွားရအောင် ..” ပြောမှဘဲ “ ဟုတ်..” လို့ ပြောကာ အထုတ်တွေကို ကူသယ်ကာ ကားဆီကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ အရှေ့ကနေ လျှောက်သွားတဲ့ မောင်နှမကလည်း စနောက်ရင်း သွားနေကြတာကို ကြည့်မိတယ် ။ စန္ဒာကလည်း ဖွံ့ဖြိုးလာတဲ့ ခန္ဒာနှင့် ကိုရဲကလည်း စန္ဒာနှင့် အရပ်တူသွားတာကို ကြည့်မှ ကိုရဲလေး အရွယ်ရောက်ပြီလို့ သတ်မှတ်လိုက်ရတယ် ။
ကားနောက်မှာ ပစ္စည်းတွေ တင်ပြီး အိမ်ကိုဘဲ တန်းကာ မောင်းလာခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ လက်ဆောင်တွေကို ဖြေးပြီး ဆိုင်ကကောင်လေးတွေ ကောင်မလေးတွေကို ပေးလိုက်တော့ သူတို့လည်း ပျော်ကြတယ် ။ အဲ့နေ့က ဆိုင်ကိုလည်း စောစောပိတ်ပေးလိုက်တယ် ။ ညနေ ထမင်းဝိုင်းမှာ အတူစားကြတော့ ယောက္ခမက
“ သမီးသီတာနှင့် သားအောင်ဇော်တို့ကို အမေက လက်ထပ်ပေးဖို့ ကြံထားတယ် ...” မသီတာက “ အမေ သမီး ...” ပြောတော့ လက်ကာပြပြီး “ ဘာလဲ သမီးက မိသားစုပြိုကွဲပြီး ကိုယ့်ပိုင်မူတွေကို သူများကို ပေးချင်လို့လား ..” မေးလိုက်တယ် ။ မသီတာက “ သမီး သဘောပေါက်ပါပြီ အမေ ..” လို့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ရှက်နေတော့တယ် ။
စန္ဒာက ကျွန်တော့် အနီးကို ကပ်လာပြီး နောက်ကနေဖက်ကာ “ လေးငယ် မခေါ်တော့ဘူး ..ဖေဖေဘဲ ခေါ်တော့မယ် နော် ..” လို့ ပြောကာ ပါးကို နမ်းတော့ “ သမီး အနေထိုင် ဆင်ခြင်ပါကွယ် ..” လို့ ပြောမှဘဲ လျာလေးကို ထုတ်ပြီး သူ့ရဲ့မောင်လေး ကိုရဲကို ခေါ်ကာ ကိုရဲအခန်းကို ဝင်သွားကြတယ် ။ သူတို့ အခန်းထဲကို ဝင်သွားမှဘဲ ယောက္ခမကြီးက ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ပြီး
“ မနက်ဖြန်ဘဲ ရုံးသွား လက်မှတ်ထိုးဖို့ကို မင်းတို့နှစ်ယောက် တိုင်ပင်ကြ ..” လို့ပြောပြီး စားပွဲမှ ထကာ သူ့ရဲ့အခန်းကို ဝင်သွားတယ် ။ မသီတာက ရှက်ပြီတော့ ခေါင်းငုံ့နေတုန်းမှာ မကြင်မြိုင်က
“ မသီတာ ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာကွယ် ..ကဲ...မမလည်းပြန်ပြီနော် ..” လို့ပြုံးကာ ပြောပြီး ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မသီတာကို ပြုံးကာ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ သူက မျက်နှာလေး မော့လာတော့ မြင်သွားပြီး ပြုံးကာ
“ မောင်.. မမ အခန်းကိုသွားမလားဟင် ..” လို့ မေးတော့ ကျွန်တော်က “ အမေ ကြားမှာပေါ့ မမရယ်.. မောင်နှင့်မမ ..” လို့ ပြောတာကို သူက စကားဖြတ်ပြီ “ သူကတော့ အဲ့ဒါဘဲ တွေးနေတယ် လူဆိုးလေး ” လို့ သူကပြောတယ် ။ ကျွန်တော်က “ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ တိုင်ပင်နေတဲ့ စကားတွေကို ပြောတာပါ ..” လို့ ပြောပြီးနှစ်ယောက်သား ရယ်လိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော့် အခန်းဆီကို နှစ်ယောက်သားသွားကြတော့ မမသီတာက
“ မောင် ခဏစောင့်အုံးကွယ် ..မောင့်အတွက်..မမသီးသန့်လက်ဆောင် ယူလာသေးတယ် ...” ပြောပြီး သူ့အခန်းကို တက်သွားတယ် ။ ကိုရဲက သူ့အမကို ဂီးတာတီးပြီး သီချင်းဆိုပြနေတာကို ကြည့်နေတုန်း စန္ဒာကလှည့်ကြည့်ကာ “ ဖေဖေ အခန်းပါ ပြောင်းကြလေ...” လို့ ပြုံးကာပြောတယ် ။
ကိုရဲအခန်းကနေ စန္ဒာနှင့် ကျွန်တော်က ပြန်ထွက်လာတော့ စန္ဒာ က
“ သမီးကို မေမေက ဖေဖေကို အရမ်းချစ်နေပြီလို့ နိုင်ငံခြားမှာနေတုန်း ပြောပြတယ် ၊ လက်ထပ်ရင် လက်ခံမလားမေးတော့ လက်ခံတယ် မေမေလို့ ဖြေလိုက်တယ်.. ဖေဖေ ဟား..ဟား.. ” လို့ ပြောကာ အပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားတယ် ။ မသီတာက ဖုန်းတက်ပလက် တစ်လုံးကို ယူလာပြီးတော့
“ မောင် မမအခန်းကို သမီးလေးက ဒီနေ့ သူအိပ်မယ် ပြန်မလာနဲ့တဲ့..” လို့ပြောပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ နံဘေးမှာ လှဲကာပခုံးပေါ်မှာ ခေါင်းလေးမှီတယ် ။ သူကတက်ပလက်ကို ဖွင်ပြီးတော့ နိုင်ငံခြားမှာ သူရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေကို ပြပြီးနောက်မှာ မကြည်ပြာနှင့်အတူ အိမ်သာထဲကို ဝင်သွားပြီး အချိန်ကြာနေတာ ပြတယ် ။ ပြီးမှ သူက
“ မကြည်ပြာ ဆိုတဲ့ ဒီအမလည်း အရမ်းလှတယ် ၊ မောင့်ကို လုယူမှာ တွေးပြီးတော့ မမ အရမ်းစိုးရိမ်ခဲ့ရတယ်မောင် ..” လို့ ပြောကာ ပါးကို နမ်းတယ် ။
“ အမေက မောင်နှင့်မမကို လက်ထပ်ခိုင်းတော့ မမလေ.. အရမ်းပျော်သွားတယ် မောင်ရယ် ..မမက အပျိုမဟုတ်တာဘဲ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ် သိလား..မောင် ..” လို့ သူက ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး
“ အချစ်မှာ အပျို ၊အအို မရှိဘူး မမ.. နှစ်ယောက်သား နားလည်မူနှင့်ဘဲ ခရီးဆက်မှ သာယာတဲ့ အိမ်ထောင်တစ်ခု ဖြစ်လာမှာလေ ..” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တောကို တင်းတင်းဖက်ပြီးတော နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလာတယ် ။ ကြာကြာလေး နှစ်ယောက်သား နမ်းကာ အနမ်းကို ရပ်လိုက်ပြီး သူ့နားမှာ တိုးတိုးလေးကပ်ပြီးတော့
“ မမ..မနက်ဖြန်မှ မင်္ဂလာဦးညအဖြစ် များများချစ်မယ် ..အခုတော့ မမလည်း အားရှိအောင် အားမွေးပြီး အိပ်ရေးဝဝအိပ်နော် ...” လို့ ပြောပြီးနှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ အိပ်လိုက်ကြတယ် ။
နောက်နေ့မနက်မှာ မသီတာနိုးမှ နိုးလာပြီးတော့ မသီတာက အခန်းပြန်ကာ ရေချိုးသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်းရေချိုးလိုက်တယ် ။ အင်္ကျီအဖြူနှင့်ယောပုဆိုး အပြာရောင်လေးကို ဝတ်ကာ အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ် ။ မသီတာက အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတာကို ကြည့်လိုက်တယ် ။ ဝါး..ကျွန်တော့်ရဲ့ ဇနီးသစ်လေးကို ကြည့်ရှုမဝ ဖြစ်သွားတယ် ။ ရွှေရောင်ချိတ်ဝမ်းဆပ်ကို ဝတ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာတဲ့ သူ့ရဲ့ခြေလှမ်းတိုင်းကို မျက်တောင်မခတ်ဘဲ ကြည့်မိတယ် ။ အချိန်တွေကလည်း ကြာနေသလား အချိန်တွေကိုများ ရပ်ထားသလား ထင်လိုက်တယ် ။ စိတ်စောပြီး ထပြေးကာ ဖက်ထားလိုက်ချင်တယ် ။
သူလည်းအနီးကို ရောက်လာမှဘဲ ကော်ဖီ သောက်ကြတယ် ။ ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ ကောင်လေး ကောင်မလေးတွေကို မသီတာ အခန်းက ပစ္စည်းတွေကိုဘဲ ရွှေ့ကာ ဆိုင်မဖွင့်ဖြစ်တဲ့ အကြောင်းကို ပြောပြလိုက်တယ် ။ မသီတာနှင့်ကျွန်တော်ဟာ တရားရုံးမှာ လက်မှတ်ထိုးပြီးတော့ ထွက်လာကာ ဓါတ်ပုံဆိုင်မှာ ဝင်ကာ လင်မယားနှစ်ယောက်ပုံ ရိုက်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲတယ် ။
အိမ်ကိုလည်း ပြန်ရောက်တော့ ကလေးတွေက ပစ္စည်းတွေကို ပြောင်းရွှေ့ပြီးသွားလို့ ဆက်တီပေါ်ထိုင်ကာ စောင့်နေကြတယ် ။ သူတို့လေးတွေဆီကို လျောက်သွားပြီးတော့ “ ဆိုင် (၃) ရက်ပိတ်မယ် .. မနက်ဖြန်မှာ ဒင်နာကျွေးမယ် ..အကူညီးပေးကြပါ ..” လို့ပြောပြီး တစ်ချင်းစီကို တစ်လစာ မုန့်ဖိုးပေးကာ အိမ်ပြန်ခိုင်လိုက်တယ် ။
သူတို့က ကျွန်တော့တို့ လင်မယားကို ထိုင်စေပြီး ကန်တော့ကြတယ် ။ သူတို့ ပြန်သွားမှ ယောက္ခမကြီးကို ကန်တော့ကာ အခန်းကို ဝင်ခဲ့ကြတယ် ။ ကိုရဲနှင့်စန္ဒာ ရောက်လာတော့ သူတို့ကိုလည်း မုန့်ဖိုးပေးကာ လွတ်လိုက်ရတယ် ။ စိတ်ကတော့ အရမ်းကို တင်းနေပြီလေ ၊ ဓါတ်ပုံရိုက်ကတည်းက အထွတ်မှာကတည်းက စိတ်ကို လျော့ပြီး အိမ်ကိုရောက်အောင် လာခဲ့ကြရတယ် ။ မသီတာကလည်း ပြုံးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့မိတ်ကပ်တွေကို ဖျက်မလို့ ကြံနေတုန်းမှာ “ မမ နေအုံး ..” လို့ ပြောပြီး သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်သွားတယ် ။
“ မိတ်ကပ်မဖျက်ပါနဲ့အုံး မောင်တို့က ဖုန်းဆက်ပြီးတော့ မနက်ဖြန်ညနေ ဒင်နာ အတွက် လူတွေ ဖိတ်ရအုံးမယ်..” ပြောတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို တွန်းပြီး “ သွား ဒီကတော့ ရင်ခုန်လိုက်ရတာ ..” လို့ ပြောကာ ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းမယ်ကြံတော့ လှမ်းဆွဲပြီး သူ့ကို ပြုံးပြီးတော့
“ အဲ့ဒါက အခု မမကို ချစ်ပြီးမှဘဲ ညနေ သွားဖိတ်မှာလေ ..” လို့ ပြောကာ သူ့ကို ဆွဲယူပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလှဲချပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ အဝတ်အစားတွေကို နှစ်ယောက်လုံး ချွတ်လိုက်ကြတယ် ။ အရင်တုန်းကတော့ ခိုးစား အခုတော့ နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါရင်အခန်းထဲဝင်ပြီး ချစ်ရုံဘဲ၊ တရားဝင်သွားပြီ လို့ တွေးတိုင်းဘဲ ရင်ခုန်မိတယ် ။
သူ့ရဲ့နို့တွေကိုပြင်းပြင်းစို့ကာ လက်တွေကလည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။ လက်ညိုးလက်မလေးနှင့် သူ့ရဲ့အစေ့လေးကို ချေပြီးလက်ခလယ်ကို သူ့အဖုတ်ထဲ သွင်းထားလိုက်တယ် ။ သူဆီကနေ ထွက်လာတဲ့ ညီးသံလေးတွေကလည်း စိတ်ကိုဆွတော့ ပိုပြီးတိုးကာ လုပ်ပေးမိတယ် ။ သူရဲ့လက်တွေကလည်း ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို တစ်ဘက်ကိုင်ပြီး ၊ နောက်တစ်ဘက်က ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးကာ
“ အား..မောင်ရယ်...ရှီး.. အား... မောင်ရယ်... တော်ပါတော့နော်..အား..မမကို... ချစ်ပေးပါတော့...အား..ရှီး.. မောင်ရယ်... အား.. မောင်....”
လို့ ညီးကာ သူ့ကို လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး အင်္ကျီဖြူကိုချွတ်နေတုန်းမှာ ကျွန်တော့် ရဲ့လီးကို ပြွတ်ခနဲ့ အသံမြည်အောင် စုတ်လိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး..မမရယ်.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့် အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ရတယ် ။ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပြန်လှဲချပြီး သူ့အပေါ်က လက်ထောက်ပြီး လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်တယ် ။
သူ့ရဲ့လက်က လည်ပင်မှာချိတ်ပြီးတော့ အောက်နုတ်ခမ်း ညာဘက်ဒေါင့်ကို သွားနှင့်ကိုက်ကာ “ အား..ရှီး. .မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးရင်းနှင့် စိုက်ကြည့်နေတယ် ။ အကြည့်ချင်းဆုံးတော့ မနေနိုင်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလျှာလေးသွင်းပြီး တချက်ချင်း အဆုံးထိ သွင်းပြီး ဒစ်လောက်ဘဲချန်ကာ ထုတ်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ အဆုံးထိ ပြန်သွင်း ပြန်ထုတ် ငါးခါလောက်လုပ်ပြီး မနှေးမမြန်လေး လိုးပေးလိုက်တယ် ။ “ အု...အု...အင့်..အင်..အာ့ ..” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ ပါးလေးနှစ်ဘက်ကိုလည်း လက်နှင့်ပွတ်သပ်ကာ သုံးမိနစ်လောက်ကို လိုးပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ အနန်းကိုရပ်ကာ နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်တော့ သူကလည်း အသက်ကိုဝဝရှုပြီး
“ အမလေး....မောင်ရယ်.. မမလေ..အရမ်းကောင်းသွားတယ်... မောင် ...” လို့ပြောကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပြန်နမ်းပြီးတော့ ဘေးကို ဆင်းကာ သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေ လီးကိုသွင်းလိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်ဘဲ အမောဖြေကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။
“ အား..ကောင်းလိုက်တာ..မောင်ရယ်...ရှီး... အား.. မောင်ရော ကောင်းရဲ့လားဟင်..အား..ရှီး... မမ... အရမ်းကောင်းတာဘဲ.. မောင်ရယ် ...” လို့ စကားလေးတွေ ပြောပြီး ဖင်လေးကို ကော့ကော့ကာ နောက်ပြန် ဆောင့်ပြီး လုပ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အနောက်ကနေ သူ့နို့ကို လက်နှင့်ဆွဲကိုင်ကာကစားပေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေကာ
“ အား..ရှီး..မမရယ်.. မောင်လည်း..အရမ်းကောင်းတာဘဲ မမရဲ့အဖုတ်က ပိုပြီးကျဉ်းလာသလိုဘဲ အရမ်းလည်း လုပ်လုပ်ကောင်းတယ် အား....ရှီး.. ” လို့ သူ့ကိုပြန်ပြောရင်းနှင့် သူ့အဖုတ်ကနေ ပိုပြီးညှစ်ညှစ်ကာ ကစားလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း တတင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ
“ အား...ရှီး...မမရယ်..မောင်ပြီးချင်လာပြီ...အား... မမရော.. အား.. ” လို့ညီးရင်းနှင့် ဆောင့်လိုးပေးနေတော့ သူကလည်းဘဲ “ အား..ပြီးလိုက်မောင်...အား..ရှီး.. မမလည်း ပြီးတော့မယ်...မောင် ..” လို့သူက ပြန်ပြောတော့ သရဲ့နို့ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ညှစ်ပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။ နှစ်ယောက်လုံး အတူတူပြီးကာ မှိန်းကာဘဲ ဘေးတစ်စောင်းလေး နေလိုက်ကြတယ် ။
နှစ်ယောက်သား အမောဖြေပြီးတော့မှ စကားတွေ ပြောကာ ရှေ့အရေးတွေကို တိုင်ပင်ကြတယ် ။ နှစ်ယောက်သား အိပ်ရာကနေ ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်ကာ ရေချိုးလိုက်ကြတယ် ။ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး အပြင်ထွက်ကာ အိမ်နီးချင်းအချို့ကို သွားဖိတ်ကြတယ် ။ မသီတာရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကို ကားနှင့်လည်ကာဖိတ် ၊ ယောက္ခမကြီးရဲ့သူငယ်ချင်းအချို့ကို လည်ကာဖိတ်ပြီးမှဘဲ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။
နေ့လည်က လိုးထားလို့သာပေါ့။ အိပ်ရာကို အစောကြီး ဝင်ချင်ပေမဲ့လည်း ကိုရဲနှင့်စန္ဒာတို့နှင့် စကားပြောနေလို့ နောက်ကျသွားတယ် ။ သူတို့တက်သွားမှဘဲ ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ အရက်ပုလင်းကို ထုတ်ကာ ရေမရောဘဲ တစ်ပတ်သောက်ချလိုက်ပြီး ကြက်ဥနှစ်လုံးကို အစိမ်ဖောက်သောက်လိုက်တယ် ။
“ အမလေး..မောင်ရယ်... မမက ညရော အိပ်ရမှာလားဟင် ..” ဆိုပြီးတော့ အသံတိုတိုးလေးနှင့် အနောက်ကဖက်ကာ ပြောလာတယ် ။ သူ့ကိုတော့ ကြက်ဥနှင့်ရောကာမွေပေးပြီးမှ တစ်ခွက်တိုက်လိုက်တယ် ။ ပါးနှစ်ဘက်က အနီးရောင်ပြောင်းကာ
“ မောင်ရယ် အရသာက တစ်မျိုးကြီးနော် ..” လို့ပြောကာ အိုတွေဖွင့်ပြီးတော့ “ မောင်ရယ်..ဒါဘဲရှိတယ် ..” လို့ပြောပြီး ပြည်ကြီးငါးကျော်ထားတာကို ချပေးတယ် ။ “ မောင့်မိန့်မက အရမ်း အလိုက်သိတတ်တာဘဲ ကွယ် ..” လို့ ပြောကာ သူ့ကို ဆွပြီးတော့ ပါးကိုနမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ဘေးက ခုံကိုဆွဲယူပြီး အနားမှာထိုင်ကာ “ မောင် အရက်သောက်ရင်လည်း နည်းနည်းဘဲ သောက်ပါ ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်တစ်ခါမော့ပြီးတိုင်း ဇွန်းလေးနှင့် အမြည်းကျွေးတယ် ။
သူ့ရဲ့ပါလေးကို လက်နှင့်ဆွဲကာ “ အရမ် းချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ မိန့်မရယ် ..” လို့ ပြောပြီး သူ့ကို နမ်းမလို့ကြံတော့ လက်ကာပြီး တားကာ “ အပြင်မှာကွယ် မောင်ရယ်.. လူတွေမြင်သွားမှ ရှက်စရာ ..” လို့ ပြောတယ် ။ သုံးခွက်မြောက်လက်ကျန်ကို အကုန်မောကာ သူ့နှင့်အတူ အခန်းကိုဝင်ခဲ့တယ် ။
အခန်းထဲကို ဝင်ပြီး တံခါးလော့ချကာ ကုတင်ပေါ်ကိုသွားတဲ့ သူ့ကိုဆွဲပြီး နမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း အရက်တစ်ခွက်သောက်ထားတော့ ရီဝေဝေ အကြည့်တွေနှင့် အနမ်းကို ပြန်တုံ့ပြန်လာတယ် ။ သူက အနမ်းကို ရပ်ပြီး ကုတင်အနီးကိုသွားပြီ းမီလုံးငယ်လေးသာ ထွန်းလိုက်ပြီး မီးကြီးကို ပိတ်လိုက်တယ် ။ မီးလုံးမှိန်မှိန်လေးအလင်းရောင်ထဲမှာ သူ့ရဲ့အဝတ်စားတွေကို တလွှာချင်းဘဲ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။
သူအဝတ်ချွတ်နေတာကို ကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အနီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ လှမ်းလာတာက နာရီစက္ကန့်တွေကို ရပ်လိုက်သလိုဘဲ တဒင်္ဂ ငေးမောသွားတယ် ။ အနီးကို ရောက်ခါနီးမှ သူက ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ဆံပင်ကိုဖြေချလိုက်ကာ ဆံပင်ကို လေထဲမှာ ခေါင်းလှုပ်ပြီးတော့ ခါပြတယ် ။ ရပ်တန့်သွားတဲ့ နာရီစက္ကန့်ကို ရင်ခုန်သံနှင့်အတူ ဖောက်ခွဲပြီး သူ့အနီးကို လျောက်သွားပြီး ဖက်နမ်းလိုက်တယ် ။ သူလည်းပြန်လည်ကာ တင်းကျပ်စွာဖက်ပြီး နမ်းတယ် ။
သူရဲ့လက်တွေက စွပ်ကျယ်ကို ခေါင်းကနေချွတ်ပေးပြီး ဆက်နမ်းကာ ပုဆိုးပါ ဖြေချလိုက်တယ် ။ ပုဆိုးထဲက သူ့ဗိုက်ကထောက်နေတဲ့ လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ရဲ့ပေါင်နှစ်ခုကြားမှာညှပ်ကာ ဆက်ပြီး နမ်းလာတယ် ။ လျှာချင်းထိတွေ့ကစားပေးတော့ လီးကလည်း သူ့အဖုတ်ကိုပွတ်တိုက်ကာ သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လိုးပေးမိနေတယ် ။ သူ့ဆီကနေ နမ်းရင်းနှင့်ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ် ။ သူကအနမ်းကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့ စိုက်ကြည့်ကာ
“ မောင်ရယ်... အရမ်းချစ်တယ်..သိလား.. မောင့်အတွက်ဆိုရင် မမလေ..”သူ့ရဲ့ စကားမဆုံးခင်မှာ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို ပိတ်ပြီး နမ်းရင်းနှင့် ကုတင်ဆီကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။ သူ့အဖုတ်ကနေ အရည်တွေစိုပြီး ထွက်လာတာ လီးအပေါ်မှာကို ရွှဲနေတော့တယ် ။ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ကို ထမ်းကာ ကြင်နာစွာ ချပေးတော့ သူကကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ နမ်းလာတယ် ။ သူ့ကိုပြန်နမ်းတော့ သူက နမ်းရင်းနှင့်ကုတင်ပေါ် ထပ်ဆွဲတော့ ကိုယ်လေးစောင်းပြီး သူအပေါ်မှာ ပိကျသွားတယ် ။ သူက အနမ်းကိုခွာပြီး
“ မောင်..မမကို ချစ်ပေးတော့ကွယ်..မမလေ.. မောင်ချစ်ပေးတာကို လိုချင်ပြီ ..” လို့ ပြောတော့ ခေါင်းညှိတ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ပေါင်ကို ခွဲလိုက်ကာ ဗိုက်နှစ်ခုကြားမှာ ညှပ်နေတဲ့ တွင်းအောင်း သတ္တဝါကြီးကို သူအောင်ချင်တဲ့ တွင်းမှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ကာသွင်းလိုက်တယ် ။
အဆုံးထိကို ဝင်သွားမှဘဲ သူကိုနမ်းရင်းနှင့်ဘဲ ဆက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆက်ကာလိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့လက်တွေက နောက်ကျော့ကို ပွတ်သပ်ပေးပြီးတော့ကို ညီးသံတွေ ထွက်လာတယ် ။
“ အား.. မောင်ရယ်... မမ..စိတ်တွေ..အား..လေထဲကို...ရောက်နေပြီ အား...ရှီး..မောင်ရယ်... အရမ်း..အား..ချစ်တယ်...မောင်ရယ်... အား.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့် ဆံပင်ကို ဖွလိုက် ဆုပ်ကိုင်လိုက်နှင့် ဖြည်းဖြည်းလေး ဆောင့်လိုးတိုင်း “ ရှီး...အား.. မောင်ရယ်.. ” လို့ အသံလွင်လွင်လေး ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်က မြန်မြန်မလိုးဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်ချက်ချင်းကို ဆောင့်လိုးပေးကာ သူ့ရဲ့မျက်နှာစိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ သူကလည်း မျက်လုံးလေးမှေးကာ ညီးသံလေးနှင့် အောက်ကပင့်ကာ ကျွန်တော့် ဆောင့်ချက်တွေကို ခံပေးတယ် ။ သူကိုဆွဲထူပြီးတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီး လုပ်ကြတယ် ။ သူ့ရဲ့နို့တွေက ရင်ဘတ်မှာပွတ်တိုက်ကာ ဆွဲဆွဲပြီး ဖိကပ်လုပ်ကြတယ် ။ သူလည်းလည်ပင်မှာ လက်နှစ်ဘက်ချိတ်ပြီးတော့
“ ရှီး... အား.... မောင်ရယ်... အား... မမ..ပြီးတော့မယ်... အား...ရှီး...မောင်ရယ်... မမ..ပြီးချင်ပြီ...မောင်... အား.. ရှီး... မောင်ရယ်.... ” လို့ ညီးကာ“ ပြောတယ် ။ သူကို လက်ထောက်စေကာ အနောက်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာလိုးလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်ပြီမို့ ဖြူဖွေးတဲ့ ဖင်ကြီးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ နှစ်သားပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်ရှိသွားပြီး သူ့နှင့်အတူ ဘေးတစောင်းလေးကွေးကာ ဖက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ် ။
မနက်ရောက်မှ မသီတာ နိုးတော့မှဘဲ နိုးကာရေချိုးခန်းကို ဝင်ကာ ရေချိုးအဝတ်စားလှဲကာ ကော်ဖီစားပွဲကိုဝင်ကာ ကော်ဖီသောက်တယ် ။
ညနေ ဒင်နာအတွက် ဈေးကို မသီတာနှင့်အတူ သွားကာ စားသောက်စရာတွေကို ဝယ်ပြီး ၊ သူ့က ကျွန်တော့်အတွက် အားတိုးဆေးတွေပါ ဝယ်လိုက်သေးတယ် ။ အိမ်ပြန်လာတော့ ဝန်ထမ်းတွေ ရောက်နေတော့ သူတို့လည်းကူကာ လုပ်ပေးကြတယ် ။ မသီတာနှင့်ကျွန်တော်ဟာ ထွေးငယ်ရဲ့ အုပ်ဂူရှေ့မှာ “ မသီတာနှင့် လက်ထပ်လိုက်ပြီ..” လို့ ပြောကာ ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ အိမ်မှာ ဝန်ထမ်းကောင်လေး ၊ ကောင်မလေးတွေက သူတို့ကဘဲ နေရာတွေစိစဉ်ပြီး ၊ လုပ်ထားတာက အားလုံးပြီးနေပြီ ၊ ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းကိုဝင်ပြီး ရေချိုးကာ အဝတ်စားလှဲပြီး အပြင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။
ဖိတ်ထားတဲ့ လူတွေ ရောက်လာတော့ မသီတာနှင့်ကျွန်တော်က ဧည့်ခံကာ စကားတွေပြောကြ ၊ စနောက်ကြနှင့် ပွဲလေးက စည်ကားနေတယ် ။ တချိန်လုံးပျောက်နေတဲ့ ကိုရဲက အပြင်ကနေ အသက် (၂၀) အရွယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်နှင့် (၁၆/ ၁၇) လောက်ရှိမဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရယ် ၊ အသက်သုံးဆယ်အရွယ် မိန့်မတစ်ယောက်တို့ကို ခေါ်လာပြီး နေရာချပေးကာ ဧည့်ခံနေတယ် ။ မသီတာက ကိုရဲတို့ရှိရာ စားပွဲဝိုင်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ မသီတာလည်း စားပွဲဝိုင်းမှာရပ်ပြီးတော့
“ ညီမလေး ဝတ်ရည်က ပိုချောလာတယ် ၊ သူတို့တွေက သားနှင့် သမီးလား ” လို့ မေးတော့ “ ဒါက ကျွန်မသမီး ၊ ဒါကတော့ အကိုကြီး မိုးထက်ရဲ သားပါ ၊ ကိုရဲကို ဂီတာသင်ပေးတာလေ မမလည်း အရမ်းကို လှနေပါတယ် ..” လို့ ဝတ်ရည်ဆိုတဲ့ မိန့်မက ပြန်ပြောတယ် ။
“ မောင် ဝတ်ရည်က ၊ ထွေးငယ်နှင့် သူငယ်ချင်းလေ ..အခုမှဘဲ ဒီဘေးအိမ်ကို ပြန်ပြောင်း လာတာ ..” လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ ..” လို့ ပြန်ပြောတုန်းမှာ ကိုရဲ ရောက်လာပြီး စားစရာ ၊ သောက်စရာတွေကို ချပေးကာ ဧည့်ခံနေတယ် ။ ကျွန်တော်တို့လည်း တခြားဝိုင်းတွေကို လိုက်ကာ နုတ်ဆက်ကြတယ် ။
မဝတ်ရည် ပြောမှဘဲ မသီတာကို ကြည့်မိသွားတယ် ။ တင်းပြီး ကပ်နေတဲ့ ဒူးဖုံးရုံသာရှိတဲ့ အနီရောင်စကပ်နှင့် အနီရောင် ဘလောက်အင်္ကျီဝတ်ကာ ဆက်ဆီဆန်နေတယ် ။ ဧည့်ခံပွဲပြီးတော့ လူကလည်း ပင်ပန်းနေပြီမို့ နှစ်ယောက်သားအခန်းထဲကို စောစေ ာဝင်လိုက်ကြတယ် ။ တနေ့လုံး အလုပ်ရှုပ်ခဲ့တာမို့ အိပ်ရာပေါ်တက်ပြီး အနားယူတာ အိပ်ပျော်သွားတယ် ။
......................................................................................
(၁၄)
အခန်းထဲကနေ ကော်ဖီစားပွဲကို သွားတော့ အိမ်မှ ာတိတ်ဆိပ်နေတယ် ။ မကြင်မြိုင်ကလည်း ချက်ပြုတ်နေတာ ပြီးခါနီးနေပြီ ။
“ မကြင်မြိုင်ရယ် အိမ်မှာလည်း တိတ်ဆိတ်နေပါလားဗျ ..” လို့ မေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း
“ အမေကြီးနှင့်စန္ဒာက ဘုရားဖူးထွက်သွားတယ်.. ကိုရဲလေးက ဘေးအိမ်ကိုသွားတယ်လေ.. မင်းမိန့်မကတော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် လာခေါ်လို့သွားတယ် ..မကြာခင်ပြန်ရောက်လိမ့်မယ် ..”
ပြောကာ ချက်ပြုတ်နေတယ် ။ ကျွန်တော် ကော်ဖီသောက်ပြီး အိမ်ရှေ့ကိုထွက်ကာ ဆက်တီပေါ်ထိုင်ပြီး အက်ရှင်ကားတစ်ကားကို ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ကားသံကြားလိုက်ပြီး ခဏအကြာမှ ာမသီတာက ဆက်တီဆီကို လျောက်လာကာ အနားမှာကပ်ထိုင်တယ် ။
“ မောင် မနေ့က မိတ်ဆက်ပေးတဲ့ ဖြူနွယ်လေ ..သူ့ဆီသွားပြီး အပြန်မှာ မောင့်အတွက် အားဆေးကို ထားထားဆီကနေဝင်ပြီး ဝယ်ယူလာခဲ့တယ် ..ဒီမှာကြည့် ဆိုပြီး အားဆေးဘူးကိုပြတယ် ..အားဆေးဘူးအပြင်မှာတော့ ကျစ်လစ်နေတဲ့ ဘော်ဒီနှင့် ယောကျ်ားတစ်ယောက်က အတွင်ခံဝတ်ကာ မျက်နှာမပါတဲ့ပုံနှင့်မို့ ဘာဆေးဆိုတာကို သိလိုက်တယ် ။
မကြင်မြိုင်ရောက်လာပြီး “ ချက်ပြုတ်ပြီးပြီ လျော်စရာလည်းမရှိတော့ ပြန်နားမယ်..” ပြောကာထွက်သွားတယ် ။ မသီတာက မကြင်မြိုင်ကို ခေါ်ပြီး “ ရုပ်ရှင်လက်မှတ်နှစ်စောင် ဝယ်ခဲ့တယ် .. အခုတော့ မကြည့်ဖြစ်တော့ မကြင်မြိုင်တို့ လင်မယားဘဲ သွားကြပါလို့ ..” ပြောပြီး ရုပ်ရှင်လက်မှတ်နှင့် ငွေတွေကို ထုတ်ပေးကာ ကားသော့ပါ ပေးလိုက်တယ် ။
မကြင်မြိုင်ကလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်အောင်ကို ဖြစ်ပြီးလာကာ လက်မှတ်နှင့် ငွေကော ကားသောကိုပါ ယူကာ ထွက်သွားတယ် ။ မကြင်မြိုင်လည်းဘဲ ထွက်သွားမှ သူက မကြင်မြိုင်ပြောတုန်းက ဖွက်ထားတဲ့ ဆေးဘူးကို ဖွင့်ပြီး “ ရော့..မောင် သောက်ကြည့် ဆေးကောင်းမကောင်းကို စမ်းကြည့်လိုက်..” လို့ ပေးကာ အိမ်နောက်ကနေ ရေတစ်ခွက်ယူလာပြီး သောက်ခိုင်းတယ် ။
သူပေးတဲ့ဆေးလည်း သောက်ပြီးတော့ သူ့ကို့ နမ်းမလို့ကြံတုန်း ကိုရဲက ရောက်လာပြီး “ အဖေ သားကိုဖုန်းတစ်လုံးနှင့်ကွန်ပြူတာ လက်တော့ပါ ဝယ်ပေးပါလား..” ပြောတော့ “ အေးပါ သားရယ် ..” ပြောလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော်က ” ဝယ်ပေးမယ်..” ပြောလိုက်တော့ အိမ်ပေါ်ကို တက်သွားတယ် ။ ဆေးက အစွမ်းပြလာတာ ပုဆိုးထဲကနေ ငေါ့ပြီးထွက်လာတယ် ။ မသီတာက ပြုံးပြီး “ ဆေးက စွမ်းသားဘဲ..” လို့ပြောကာ ပုဆိုးပေါ်ကနေ လီးကို လှမ်းကိုင်တုန်းမှာ ကိုရဲ အိမ်ပေါ်ကနေ အဝတ်စားတွေ လှဲပြီးဆင်းလာတယ် ။ လီးကိုပေါင်နှင့်ဖိကာ နေလိုက်ရတယ် ။ သူက အပြင်သွားမလို့ ငွေတောင်းတော့ မသီတာက ငွေတစ်ကတ်ထုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက “ ဒီနေ့ မိုးချုပ်မှ အိမ်ပြန်ရောက်မယ်..” ပြောကာ ထွက်သွားတယ် ။
သူထွက်သွားမှ အရမ်းတင်းနေတဲ့ လီးကိုပေါင် အောက်ကနေ ဖယ်လိုက်ရတယ် ။ တင်းကျပ်လာတာများ ဘောပါ အောင့်တယ် ။ မသီတာကို ဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ နို့တွေကို ချေပေးလိုက်တယ် ။ မသီတာကျွန်တော့်ကို တွန်းပြီး “ အခန်းထဲကို သွားရအောင် မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောမှဘဲ အခန်းဆီ သွားလိုက်ကြတယ် ။
အခန်းထဲလည်းရောက်တော့ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ တံခါးအနီးမှာဘဲ သူ့ကို နမ်းတယ် ။ အပြင်ကနေ မကြင်မြိုင်တို့ လင်မယားထွက်သွားတဲ့ ကားသံကို ကြားလိုက်ရတယ် ။ မသီတာကို နံရံမှာ ကပ်ပြီးတော့ကို ပြင်းပြင်းကြီး နမ်းလိုက်တယ် ။ သူကကျောကို တင်းတင်းပြန်ဖက်ပြီး အင်္ကျီတွန့်မတတ် ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ သူရဲ့ အဖြူရောင်အင်္ကျီနှင့်ဘော်လီကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ သူကိုနမ်းရင်းနှင့် ကုတင်ဆီကို ခေါ်သွားတယ်။
သူ့ရဲ့ထမိန်အဖြူကို ချွတ်ကာ အတွင်းခံပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို သွားနှင့်ခြစ်ကာ ကစားပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးပြီးတော့ ခေါင်းကို အပေါ်သို့ ရောက်အောင် ဆွဲတင်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်က ပုဆိုးကိုဖြေချလိုက်ပြီး လီးကိုလက်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပေးတယ် ။ သူရဲ့ အတွင်းခံကို တစ်ဝက်ဘဲ ချွတ်ကာ ပေါင်ရင်းနားမှာ ထားလိုက်တယ် ။ ပေါက်နှစ်ချောင်းပူး ကပ်နေတော့လည်း ခုံးကာမို့မောက်နေတဲ့ အဖုတ်မှာ လီးကိုတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သွင်းလိုက်တယ် ။
အဖုတ်ကြီးကလည်း စီးပြီးကျပ်နေတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်ဘဲ ဝင်သွားတယ် ။ အပေါ်က ဖားလို ခြေကိုကွေးပြီး တစ်ချက်ချင်းဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ “ အိုး...ရှီး.. မမရယ်..” လို့ ညီးရင်းနှင့်ကို မနှေးမမြန်စလုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ခြေနှင့်ဘဲ သူ့ရဲ့အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ခြေတစ်ဘက်ကို ဒူးတုတ်သလို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်စီကနေ မြန်မြန်ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး... မောင်ရယ်.. အရမ်းထိတယ်ကွယ်..အား..” လို့ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ် ။
သူ့လည်း ညီး ၊ ကိုယ်လည်းညီးကာ မရပ်ဘဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ကျော့ကို လက်သည်းတွေနှင့် ကုပ်ပြီးတော့ကို အောက်ကနေ ကော့ကာ ခံပေးတယ် ။
“ မောင်ရယ်..အား..ရှီး..မမ...ပြီးချင်လာပြီမောင်...မြန်မြန်..အား... ရှီး.... မရပ်နဲ့မောင်..ဆောင့်.. ဆောင့်..ပေးပါ... မြန်မြန်..အား..ရှီး... မောင်ရယ်.... အား.. မမ..ပြီးပြီ.. အား.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့် ကျောကိုလက်သည်းနှင့်ကုပ်ခြစ်ကာ ပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာတော့ သူ့ကိုမှောက်အိပ်စေပြီး သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီး သူ့ရဲ့ပါးကိုနမ်းပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။
“ အား..မမ... ရှီး... အရမ်းကောင်းလာပြီ..အား.. မမ..မောင်ပြီးတော့မယ် ...” လို့ ညီးရင်းနှင့်ဘဲ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ မှေးပြီးကိုယ်တစ်ခြမ်းကို ဘေးကိုဆင်းပြီး သူ့အပေါ်မှာ ဝိတ်မရှိအောင် နေလိုက်တယ် ။
.............................
အချိန် (၆)လလည်းကြာရော ၊ မသီတာဆီကနေ မင်္ဂလာစကားလေး ကြားရတယ် ။ သင်္ကြန်ကျဖို့လည်း တပတ်အလိုမှာ မသီတာက ကျွန်တော်ဆိုင်ထိုင်နေတာကိုပြုံးပြီး ကလေးတစ်ယောက်လို မပြေးရုံတမယ် ပြေးလာခဲ့တယ် ။ သူက
“ မောင်ရယ်... မမ... မှာ မောင့်ရဲ့ရင်သွေးရှိနေပြီ ..” လို့ နားမှာကပ်ပြီးတိုးတိုးပြောတယ် ။ သူ့ကို ဆွဲပြီး ကျွ်တော့် ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်စေပြီ နုတ်ခမ်းနမ်းလိုက်တယ် ။ သူက “ မောင် ဆိုင်ထဲမှာကွယ် ..လူတွေမြင်အုံးမယ် ..” လို့ ပြောကာဘေးက ခုံကိုဆွဲယူပြီး အနီးမှာထိုင်တယ် ။ မသီတာနှင့်အတူဘဲ ဆိုင်က ကလေးတွေကိုသင်္ကြန်သုံးဖို့ ငွေတွေကို ပေးမယ် ပြောကာ ၊ အိမ်ပေါ်က ယောက္ခမကြီးနှင့်စန္ဒာကိုသာ အသိပေးလိုက်ရတယ် ။ ကိုရဲကလည်း အိမ်မှာမကပ်ဘဲ အချိန်အားရင် အိမ်ဘေးက အိမ်ကိုဘဲ သွားသွားနေတယ် ။
(၃)နှစ်..ကြာပြီးနောက်..
ကျွန်တော်လည်း အလုပ်ကိုပိုပြီး ကြိုးစားနေတာ ၊ စန္ဒာကို့ တစ်ဆိုင် ၊ မသီတာနှင့်ကျွန်တော်ကတစ်ဆိုင်ဖွင့်ဖြစ်ကြတယ် ။ ယောက္ခမကြီးနှင့် သိပ်ပြီးအလုပ်မဖြစ်ဘဲ မသီတာနှင့်သာ အခွင့်သာရင် အလုပ်ဖြစ်ကြတယ် ။ မသီတာမွေးထားတာ ကယောကျ်ားလေး အရမ်းကို ဆော့ပြီး ၊ ဂျေးများတဲ့ကောင်လေးမို့ သူ့ကိုအရမ်း ဂရုစိုက်နေရတယ် ။ သူ့အတွက် ကလေးထိန်းတစ်ယောက် ခေါ်ကာထားမှဘဲ လင်မယားနှစ်ယောက်က အလုပ်လည်းလုပ်နိုင်သလို အချစ်ပွဲတွေလည်း ပြန်ပြီးဝင်နိုင်ခဲ့တယ် ။
ကိုရဲလေးကလည်း ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်တောင် တက်ရတော့မှာကို တွေးမိပြီး “ ဪ ငါလည်း အသက်အရွယ်ကြီးလာပြီဘဲ ..” လို့ မှတ်လိုက်ရတယ် ။ ခေတ်ကာလရဲ့ ပြောင်လဲခြင်းသဘောကို နားလည် လိုက်တာက သားကိုရဲ အခန်းကို ဝင်တဲ့နေကဘဲ ။ အဲ့ဒါက သူအတွက် ငွေကို စားပွဲမှာဘဲ ထားခဲ့ရတယ် ။ သူရှိရင် ကျွန်တော်တို့ လင်မယား မရှိ ၊ စန္ဒာလည်းအလုပ်နှင့်မို့ အဲ့လိုဘဲ ထားထားခဲ့ရတယ် ။ တနေ့တော့ သူ့ရဲ့ စာကြည့်ခုံမှာ ပိုက်ဆံ သွားထားတော့ စားပွဲပေါ်မှာ လက်တော့ကို တင်ထားတာ တွေ့တယ် ။
ဒီကောင် ဘာတွေကို လေ့လာသလဲ ဆိုပြီးတော့ ကျွန်ပြူတာထဲက ဒေတာဒီကို ဝင်ကြည့်လိုက်တော့ ၊ ဂီးတာတီးပြီး သူဆိုထားတာကို ဗွီဒိုရိုက်ထားတာကို တွေ့ရတယ် ။ နောက်ဖိုင်တစ်ခုကို ဖွင့်တယ် ။ အောစာအုပ်တွေက စာသီးသန့် ရုပ်ပြ သီးသန့်တောင် ခွဲထားတယ် ။ နောက်ဖိုင်တစ်ခုကို ဖွင့်လိုက်တော့ ဓါတ်ပုံတွေ ၊ မိန့်မတစ်ယောက်ကို အနောက်ကနေရိုက်ထားတဲ ပုံတွေကြားမှာ မျက်နှာပါတဲ့ မိန့်မသုံးယောက်ကို တစ်ယောက်ချင်းစီ ရိုက်ထားတာကို တွေ့ရတယ် ။
တစ်ယောက်က ကောင်မလေး နောက်နှစ်ယောက်က မိန့်မကြီးတွေ ဖြစ်နေတယ်။ စိတ်ဝင်စားပြီး ကြည့်လိုက်တယ် ။ ဒီမျက်နှာကို မြင်ဘူးတယ် လို့ တွေးနေတာ ဘေးအိမ်က ဒေါ်ဝတ်ရည် ဖြစ်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့အဝတ်အစားမပါဘဲ သီးသန့်ကို အရိုက်ခံထားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။
နောက်ဖိုင်တစ်ခုကို ဖွင်လိုက်ချိန်မှာတော့ အောကားတွေ ဖြစ်နေတယ် ။ အပေါ်က ဖိုင်တစ်ခုအမည်ကတော့ My Video လို့ ရေးထားပြီး Video (၁၀) ကားကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သုံးကားက ဒေါ်ဝတ်ရည်နှင့်ကိုရဲ တို့ချစ်ခန်းဖွင့်တဲ့ (၃) ကား ဖြစ်ပြီး ကိုရဲထက် အသက်နည်းနည်းကြီးတဲ့ မိန်းခလေးနှင့်ကားက (၄) ကား ၊ နောက်မိန့်မတစ်ယောက်နှင့် (၃) ကား တွေ့တော့ အဲ့ဒီကားတွေကို ဖုန်းထဲကို ကူးယူလိုက်တယ် ။
ပြန်ထွက်တော့မှ ကျွန်တော့် ရဲ့ဒိုင်ယာရီလို့ ရေးထားတဲ့ Pdf လေးကိုပါ ကူးယူလိုက်တယ် ။ ကျွန်တာပြူတာကို ကလီးယားလုပ်ပြီး ပါဝါပိတ်ကာထားခဲ့တယ် ။ ဆိုင်ကိုသွားဖွင့်ကာ ရောင်းချကာ စိတ်မှာတော့ ကိုရဲက တကယ့်ကို လူပျိုကြီးဖြစ်ပြီ ထင်ခဲ့တာ ၊ လူပျိုရည်ပျက်တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီးလဲ မသိဘူး လိုသာ တွေးမိတယ် ။
ည ဆိုင်သိမ်းပြီး မသီတာနှင့်အတူဘဲ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ လူတွေက ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်နေကြတယ် ။ ယောက္ခမကြီးက ကျွန်တော်တို့လင်မယားကိုခေါ်ကာ “ စန္ဒာလေးကို လာရောက်တောင်းရမ်းနေတာ ..” လို့ပြောကာ မသီတာနှင့်ကျွန်တော်တို့ရဲ့ သဘောထားကို မေးကြတယ် ။ “ စန္ဒာနှင့်ကောင်လေးက နိုင်ငံခြားမှာကျောင်းတက်ကတည်းက ကြိုက်နေကြတာ ..” လို့ပြောလာတော့လည်း “ ကန့်ကွက်စရာမရှိဘူး ..သဘောတူပါတယ်..” လို့ပြောကာ ရက်ရွှေးဖို့သာ လုပ်လိုက်ကြတယ် ။ “ ကောင်လေးက နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး ဒီမှာ အခြေချကာ လုပ်တော့မှာမို့ လာရောက် တောင်းရမ်းယူတာပါ..” လို့ ပြောတယ်။
အခန်းထဲကိုဝင်ကာ အဝတ်အစားလှဲကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက အရက်ပုလင်းကို ထုတ်ကာ ဖန်ခွက်မှာရေခဲလေးနှင့်လှုပ်ကာ တစိမ့်စိမ့်သောက်နေလိုက်တယ် ။ အရင်က အရက်များများသောက်ပေမဲ့ အခုတော့ အရက်ကို နည်းနည်းလေးဘဲ စားဝင်အိပ်ပျော်လို့သာ သောက်ဖြစ်တော့တယ် ။ အခန်းထဲက ဖုန်းကိုယူပြီး Video ကြည့်မယ် တွေးကာ အခန်းထဲကိုဝင်လာခဲ့တယ် ။ သားငယ် အောင်မိုးကိုချော့သိပ်နေတဲ့မိန့်မက ပြုံးပြတယ် ။ ဗိုက်ခေါက်လေး နည်းနည်းထွက်ကာ ဝလာတဲ့သူ့ကို ပြန်ကာပြုံးပြပြီး သူ့ကို အနောက်ကနေဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ် ။ “ မောင်အပြင်က စောင့်နေနော် ..မမ ထွက်လာခဲ့မယ် ..” ပြောတော့ ခေါင်းညှိတ်ပြပြီး စားပွဲခုံမှာ နောက်တစ်ခွက်ငှဲ့ကာ တစိမ့်စိမ့်သောက်ရင်း Video ကို အသံနှိမ့်ပြီး ကြည့်နေလိုက်တယ် ။
မသီတာထွက်လာတော့ ပြန်ပိတ်လိုက်တယ် ။ သူက “ ဘာကို ကြည့်နေတာလဲ ..” ပြောတော့ သူ့ကိုမညာချင်တော့ ဗွီဒီယိုကို ဖွင့်ပြလိုက်တယ် ။ သူက “ ဒီအသက်အရွယ်နှင့် အဖေထက်သာသွားပြီ မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့် ပါးကို ဆွဲဆိတ်ကာ ပြောတယ် ။ သောက်ပြီးမှ ထမင်းစားကာ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အောင်မိုးလေးကို အိပ်ရာပြောင်းပေးပြီး နှစ်ယောက်သား နမ်းလိုက်ကြတယ် ။
သူက အနမ်းကိုရပ်ကာ မီးပိတ်ပြီး အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူနှင့်လည်း အရင်လိုနေ့တိုင်း မလုပ်ဖြစ်ဘဲ နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါမှဘဲ လုပ်ဖြစ်ကြတယ် ။ ဒီနေ့တော့ ကိုရဲ Video ကြည့်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စိတ်ပါနေကြတော့ ပွတ်သပ်ကာ ကစားပြီးကျွန်တော်က သူ့ရဲ့အပေါ်က လုပ်မလို့ ကြံတော့ မသီတာက မထစေဘဲ သူကအပေါ်မှာ ခွပြီး လီးကို သူ့လက်နှင့်အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းဘဲ ထိုင်လိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ အပေါ်ကနေလိမ့်ကာ စကော့ဝိုင်းလှည့်သလိုလှည့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ အောက်နေ သူ့ရဲ့နိ့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်... မမ..အရမ်းကောင်းတယ်... မောင်ရော..အား..မမလုပ်ပေးတာ ကြိုက်ရဲ့လား...အား...ရှီး.. မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးရင်းနှင့် မြင်းစီသလို့ဘဲ မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း
“ အား.. ကောင်းတာပေါ့..မမရယ်.. မောင်လည်း..အား.. အရမ်း.. ကောင်တယ်ဗျ ..” လို့ ပြန်ပြောကာ သူ့ကိုယ်လေးကို ဆွဲပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ သူက အပေါ်ကနေ နမ်းရင်းနှင့် ဖင်ကိုကြွကြွပြီး ဆောင့်ကာလုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကိုမပြီး အပေါ်ကိုကော့ပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင်းလိုးလိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..” သူညီးသလို “ အား...မမရယ် ” လို့ ညီးလိုက်တော့တယ် ။ အောက်ကနေ ပင့်ကာ ဆောင့်လိုးတော့ အုတွေက သူ့ဖင်ကိုသွားလိုက်တဲ့ “ ဖတ်..ဖတ်..” အသံက အခန်းထဲမှာ ထွက်လာတယ် ။
စိတ်ရှိလို့သာ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးတာ ၊ သူရောကျွန်တော်က အရင်လိုမျိုးအချိန်အကြားကြီး မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ၊ သူကလည်း သိပ်ပြီးတော့ကို အလိုးကိုမခံနိုင်တော့ဘူး ။ “ အား.. အား..ရှီး..မမရယ်.. မောင်ပြီးတော့မယ်.. အား.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့်ပိုပြီးအောက့ကနေပင့်ကာ လိုးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း “ ပြီးလိုက်မောင်..အား.. မမပြီး..ပြီ ” လို့ ညီးကာ ပါးကိုနမ်းကာ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နောက်ထပ် (၁၀) ချက်ပင်ကာလိုးပြီး ပြီးသွားတယ် ။
နောက်တစ်ပတ် အကြာမှာတော့ စန္ဒာနှင့်သူ့ကောင်လေးကို စေ့စပ်ပြီး (၁၅) ရက်အကြာမှာ သူတို့ကိုလက်ထပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ယောက္ခမကြီး စန္ဒာမင်္ဂလာဆောင်ပြီးနောက်မှာ တရားစခန်းတွေဘဲ လိုက်ပြီးတော့ ဝင်နေတယ် ။ စန္ဒာတို့ လင်မယားလည်း အိမ်မှာအတူလာနေကြတယ် ။ အိမ်ကို မကပ်ဘဲ မိုးချုပ်မှဘဲ ပြန်လာတဲ့ ကိုရဲလည်း တက္ကသိုလ် တက်နေပြီ ။ ကိုရဲရဲ့ Pdf စာအုပ်လေးကို ကျွန်တော် ဖတ်ကြည့်လိုက်တယ် ။ သူက
( ကိုရဲရဲ့ အချစ်ဇတ်လမ်း )
ကျွန်တော်ကိုရဲ့ (၉) တန်း စာမေးပွဲပြီးတဲ့ နောက်မှာ အိမ်က ကိုမင်းဆီကနေ ဂီတာတီးခတ်တာကို သင်ကြားတယ် ။ သူကတော့ ဂီတကို အရမ်းကိုဘဲရှူးသွပ်တယ် ။ သီးချင်းခွေ စီရီးထုတ်ချင်သူ ၊ ဂီတာတီးကာ သံစဉ်ရှာလိုက်သီးချင်းရေးလိုက်နှင့်မို့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆီကနေ ပညာသင်ယူပြီးတော့ ဂီတာကိုပိုင်နိုင်စွာဘဲ တီခတ်တတ်လာတယ် ။ လူကလည်းတက်သစ်စမို့ ဂီတာသင်သလိုဘဲ ၊ တဏှာလည်းကျတတ်လာတယ် ။
ကျောင်းက မိန့်ခလေးတွေရဲ့ ဖင်တွေ ၊ နို့တွေကိုကြည့်ရုံသာမကဘဲ ၊ အသက်ကြီးတဲ့ မိန့်မတွေကိုလည်းကြည့်တတ်လာတယ် ။ ဖုန်းလည်း ဝယ်ပေးထားတော့ ဖုန်းကနေ အောကားတွေ ဒေါင်ပြီးကြည့်ကာ ဂွင်းထုလိုက်နှင့် ကျေနပ်နေခဲ့ရတယ် ။ ကျွန်တော် ဆယ်တန်းဖြေပြီးချိန်မှာ ကျွန်တော်က အသက် (၁၈) နှစ် ကျော်သွားပြီ ၊ ဂွင်းထုတာလည်းကျွမ်းကျင်ပြီလို့ ပြောရမှာပေါ့ဗျာ ။ တနေ့ပေါ့ဗျာ ။သီချင်းဆိုပြိုင်ပွဲတစ်ခုမှာကိုမင်း ဝင်ပြိုင်တယ် ။ လက်မှတ်သုံးစောင်ရတယ် ။ အမှန်က မိသားစုလိုက်ကို ကြည့်လို့ရတာပါ ။ အကဲဖြတ်ဒိုင်တွေရဲ့ ခလုပ်နှိပ်စနစ်ဘဲ တစ်ခါတည်းကို ခလုပ်နှိပ်ရင် အမှတ်က (၉၀) ဆိုရင် (၉၀) လို့ ပေါ်လာတယ် ။
အဲ့ပြိုင်ပွဲကို အန်တီ ဝတ်ရည်ရယ် ၊ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းမလေး နုနုငယ် လည်းလိုက်ပြီးတော့ကို အားပေးကြတယ် ။
ကိုမင်းက သီးချင်အစမှာ သူ့ရဲ့အသံက သိပ်ဆရာမကျပေမဲ့လည်း သီးချင်းအလည်မှာတော့ ဒိုင်သုံးယောက်က (၉၀) တပြိုင်နက်ထုကာ ပေးလိုက်တယ် ။ သုံးယောက်သားအပျော်လွန်ပြီး ဖက်လိုက်ကြတယ် ။ အဲ့ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းစတာ အန်တီဝတ်ရည်ရဲ့နူညံ့တဲ့ နို့တွေနှင့်တင်းတင်းကြီး အဖက်ခံရတာကို မှိန်းမောသွားတယ် ။ နုနုငယ်ကလည်း နုညံ့ပေမဲ့ သူ့အမေလို နို့ကြီးတွေမရှိတော့ သိပ်ပြီး နူညံ့မူမရှိဘူး ။
ကိုမင်းလည်း ပြိုင်ပွဲနှစ်ခေါက်မှာတော့ ကျွန်တော်ဟာ အန်တီဝတ်ရည်ကိုဘဲ စတင်ကာ စွဲလန်းလာတယ် ။ ကိုမင်းက ဂီတာတီးရင် ဖီးအပြည့်နှင့်မုသွင်းတော့ သူတစ်ယောက်တည်းဘဲ ကမ္ဘာရှိသလိုဘဲ သီဆိုတတ်တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်ကို မြင်ချင်လို့ကို ကိုမင်းနှင့်အနေများသွားတယ် ။ အန်တီ ဝတ်ရည်က ကျွန်တော်တို့ကို ကျောခိုင်းသွားရင် သူရဲ့ဖင်ကြီးကိုကြည့်ကာ ငန်းရတာက အရမ်းကို အရသာရှိသလို လီးပါတောင်လာတယ် ။
သူက ကျွန်တော့်အတွက် ဂွင်းမင်းသမီးဖြစ်လာတယ် ။ သူ့ကို အနောက်ကနေ ဓါတ်ပုံရိုက်ကာ အိမ်သာထဲဝင်ပြီး မှန်းပြီးထုလိုက်ရင် သိပ်မကြာဘူး မြန်မြန်ဘဲ ပြီးသွားတယ် ။
တနေ့မှာတော့ ကိုမင်းက သူ့ရဲ့ အဖေအိမ်ကို ပြန်သွားတယ် ။ နုနုငယ်လည်း Speaking နှင့် ကွန်ပြူတာသင်တန်းတက်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သင်တန်းတက်ပေမဲ့ သူ့နှင့်က အချိန်မတူဘူး ၊ ရက်လည်းမတူဘူး ၊ အဲ့နေ့က ကျွန်တော်က ကိုမင်းဆီသွားတာ ကိုမင်မရှိဘူး ပြောကာ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ဆက်တီပေါ်မှာ လှန်ကာ ထိုင်နေတဲ့ အန်တီဝတ်ရည်ကို “ ဘာဖြစ်တာလဲ” လို့မေးတော့ သူက“ ရပါတယ် ခေါင်းနည်းနည်းမူးတာပါ ..” ပြောတော့ သူ့အနီးကိုသွားကာ“ ကျွန်တော် ဇတ်ကြောဆွဲပေးမယ်.. ဘွားဘွားကို လုပ်ပေးဖူးတော့ အဲ့ဒါက ကျွန်တော်ရတယ် ..” ပြောပြီး သူ့အနောက်ကနေရပ်ကာ သူ့ရဲ့ဂုတ်ကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ နှိပ်ပေးတယ် ။ အိစက်ပြီး အရမ်းကိုကိုင်လို့ ကောင်းတယ် ။
“ အား..ကျွတ်..ကျွတ်.. သာရယ်.. ဟုတ်တယ်..အား..ရှီး.. အန်တီကို..အား..အဲ့လိုနှိပ်...အား..ကျွတ်.. ကျွတ်.. မင်းတကယ်..လုပ်တတ်တယ် ..” လို့ သူက အနှိပ်ခံရင်းနှင့် ညီးနေတော့ လီးကလည်း အရမ်းကိုတင်းကာ အတွင်းခံထဲကနေ ဖောက်ထွက်သွားမလား ဖြစ်သွားတယ် ။ သူက နှိပ်တာကို ရပ်ခိုင်းပြီး “ သား အန်တီရဲ့ အခန်းကို လိုက်ခဲ့ကွယ် ..” လို့ ပြောကာ အရှေ့ကနေ ထသွားတယ် ။ သူလည်း စိတ်ပါနေပြီ ဆိုတာ သူ့ထမိန်နောက်မှာ အစိုကွက်လေးကို မြင်တော့ ရင်တွေခုန်ပြီးတော့ သူ့နောက်ကနေ သူ့ရဲ့ ဖင်ကိုကြည့်ပြီးတော့ လိုက်သွားတယ် ။
အိမ်မှာလည်း သူနှင့်ကျွန်တော်ဘဲ ရှိတယ် ။ သူ့ရဲ့အမေ အဘွားဒေါ်ရွှေစင်က သူ့ရဲ့ အခန်းထဲမှာ ရှိနေတယ် ။ အပြင် မထွက်လာဘူး ။ လေဖြတ်ထားတော့ စိတ်ပူစရာမလိုဘူး ။ အခုတော့ သူ့ရဲ့အခန်းကို ရောက်ပါပြီ။ ပန်းရောင် အိပ်ရာခင်ပေါ်မှာ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးနှင့်အတူ ကုတင်ကြီးပေါ်ကို သူတက်သွားတယ် ။ သူကမှောက်ပြီးတော့ကို အိပ်ကာ သူ့ကိုနှိပ်ခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော် ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး သူ့ဘေးကနေ ထိုင်ကာ သူ့ရဲ့ပခုံးကနေစပြီး နှိပ်ပေးတယ် ။
“ အား..ရျီး.. အရမ်းတော်တယ်ကွာ.. အန်တီ..သက်သာလာပြီကွယ် ...” လို့သူက မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ညီးရင်းနှင့် ပြောလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ညီးသံကြားပြီး အတွင်းခံထဲမှာဘဲ တစ်ချီပြီးသွားတယ် ။ လက်ကနည်းနည်း အားပါသွားတော့
“ အမလေး...နာလိုက်တာ..သားရယ်... ကျွတ်..ကျွတ်.. ” လို့ သူက ညီးလာတယ် ။ “ ဆောရီး အန်တီဝတ်ရည် ” လို့ ပြောတော့ လှိုက်မောသံကိုကြားပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကာ ပြုံးပြီး “ ဘာဖြစ်လို့လဲ သား...” လို့ မေးတယ် ။ ကျွန်တော် သူ့ကို မဖြေဘဲ ပုံမှန်ဖြည်းဖြည်းလေး နှိပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက ထကာ ထိုင်လိုက်တယ် ။ အတွင်းခံကနေ စိုပြီးတော့ အပေါ်က စတိုင်ပန်မှာလည်း စိုနေတာ သူမြင်သွားတယ် ။ သူကတော့ ရှက်ပြုံးနှင့် တခြားတစ်ဘက်ကိုလှည့်သွားတယ် ။ စိတ်ကလည်း မုန်ယိုနေပြီမို့ သူ့ကိုလေးကို ဆွဲကာနမ်းပြီး သူ့အပေါ်ကနေ သူ့ကို နမ်းပြီး နို့တွေကို ချေပေးလိုက်တယ် ။
...............................................................
(၁၅)
ကျွန်တော်လည်း အန်တီဝတ်ရည်ကို အတင်းဘဲ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတော့ သူ့ဆီကလည်း ပြန်ပြီးတော့ လျာလေးသွင်းကာ တုံ့ပြန်လာတယ် ။ သူက ချက်ချင်းဘဲ ပြန်တွန်းပြီး
“ သား အန်တီတို့က မသင့်တော်ပါဘူးကွယ် ..” လို့ သူက ပြောတော့ “ သား.. အန်တီကို ချစ်တာကြာပြီဗျ အန်တီဝတ်ရည်ရယ် သားကို ပြန်ချစ်ပါနော် ..” လို့ ပြောကာ ထပ်ပြီးတော့ နမ်းလိုက်တယ် ။ သူက ရုန်းကန်တာ မလုပ်တော့ဘဲ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ဖက်ကာ အနမ်းတုံ့ပြန် လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုနမ်းရင်းနှင့် သူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်ပြီး ဘောလီပေါ်ကနေ နို့တွေကို နမ်းလိုက်တယ် ။
သူကလည်း ဘော်လီကို ကိုတိုင်ဘဲ ချွတ်ပေးတယ် ။ အပြင်မှာ အခုလိုတစ်ခါမှ မမြင်ဘူးတော့ နို့တွေကိုတစ်လုံးချင်းကိုင်ကာ ကြည့်တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က ပြုံးပြီး
“ ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် ကြည့်နေရလဲ ရှက်လာပြီကွယ် ..” လို့ ညှို့သံလေးနှင့်ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကိုကြည့်ကာ “ အခုမှ အပြင်မှာ လက်တွေ့မြင်ဘူးတာမို့ပါ အန်တီဝတ်ရည် ..” လို့ ပြောကာ သူ့ရဲ့ နို့တစ်လုံးကို စို့ကာ နောက်တစ်လုံးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ကစားလိုက်တယ် ။ “ အား...ရှီး... ကလေးရယ် ..” လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့ ထမိန်ပန်းရောင်ကိုပါ ချွတ်ပေးပြီး ကုတင်ခြေရင်းကို ချလိုက်တယ် ။
အမွှေးက ရိပ်ထားလို့ ပြန်ထွက်လာတဲ့ အမွေးတိုတိုလေးတွေအောက်က ဖောင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို ဖြဲကာကြည့်ပြီး လျှာလေးကို သွင်းကာ စောက်ခေါင်းကို မွှေလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တစ်ဘက်က အိပ်ရာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပြီး နောက်လက်တစ်ဘက်က ကျွန်တော့်ခေါင်းကဆံပင်ကို ပွတ်သပ်ပေးကာ...
“ သားရယ်... သားက...လူပျိုသာ ပြောတယ်... အား...ရှီး...” လို့ ညီးကာ ခြေကို အားပြုကာ ကြွတက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ဖင်အောက်ကနေ မ ပြီးတော့ကို အသံမြည်အောင်ထိကို အဖုတ်ကို စုတ်ပြစ်လိုက်တယ် ။
“ အား..ရှီး... အမလေး... သား.. အန်တီကို..လုပ်ပေးတော့ကွယ် ...” လို့ ညီးသံလေးနှင့်ကို ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဖင်ကို မ ကာ စုတ်ပေးတာကို ရပ်ပြီးတော့ မွေ့ယာပေါ်ကို ချပေးလိုက်တယ် ။ သူ့နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်အထိကို ပြန်တပ်ကာ နမ်းလိုက်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့တော့ သူက
“ သား.. ဝတ်ရည်... ဒီလို အလုပ်မခံရတာ နှစ်နှင့်ချီကြာပြီ ဖြည်းဖြည်းဘဲ လုပ်ပေးနော် .” လို့ ပြောကာ ပြန်နမ်းတယ် ။ လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သွင်းလိုက်တယ် ။ သူဆီကနေ “ အိုး...ကျွတ်.. ကျွတ်.. ကြီးလိုက်တာကွယ်... ဝတ်ရည်ရဲ့ရင်ထဲ ပြည့်ကျပ်သွားတယ်ကွယ်... အား...ရှီး... ကျွတ်..ကျွတ်....”
လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာတယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က “အန်တီ” ဆိုပြီး ပြောပြောနေတာ အန်တီအစား “ ဝတ်ရည်”လို့သာ သုံးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲကို လီးအဆုံးထိဝင်သွားပြီးမို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်ပေမဲ့ ပြီးချင်လာပြီမို့ သူ့ကိုနမ်းရင်းနှင့်မြန်မြန် အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ (၁) မိနစ်ကျော်မှာဘဲ ပြီးသွားတယ် ။ သူက ပြုံးကာရယ်ပြီးတော့
“ လူပျိုလေးမို့ မြနမြန်ပြီးသွားတယ် ၊ ဝတ်ရည်လည်း ပြီးပါတယ် ..” လို့ ပြောကာ နဖူးကိုနမ်းပြီး တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတယ် ။ သူက
“ ထတော့ကွယ်..သူ့ကိုယ်က အရမ်းလေးတယ် ၊ ဒီနေ့က ရက်လွတ်လို့ တော်သေးတယ် မဟုတ်ရင် မလွယ်ဘူး ပန်းထားတာလည်း မနည်းဘူး ..” လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ ဖယ်လိုက်တော့ သူက အဖုတ်ကို ပိတ်ပြီး ထမိန်ပေါ်မှာ သူ့အဖုတ်ကို လက်ထိုးကာ အထဲကအရည်တွေကို လက်နှင့်ထိုးကာ ထုတ်လိုက်တယ် ။ “ ဘွတ် ” လို့ အသံထွက်ပြီး ကျွန်တော်ပန်းထားတဲ့ သုတ်ရည်တွေက သူ့ထမိန်ပေါ်ကို ကျသွားတယ် ။ သူက အဖုတ်ကို ထမိန်နှင့်သုတ်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုလည်း တယုတယ သုတ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်ဗျာ အဲ့ဒီနေရာမှာဘဲ သူ့ကိုအရမ်းချစ်သွားတယ် ။ အန်တီက ပြုံးပြီး
“ ကဲ ကိုတော်လေး..ထတော့ကွယ်.. ရေသွားဆေး ရအောင်နော် ..” လို့ သူက လက်ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းနှင့်အိမ်သာ တွဲရက်ပါတဲ့ သူ့အခန်း က ရေချိုးခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ အနည်းငယ် တွဲပြီးကျနေတဲ့ သူ့ရဲ့ နို့တွေကိုကြည့်ရှုမဝသလိုဘဲ ၊ သူနှင့်ရေချိုးခန်းကိုသွားတော့လည်း အနောက်ကနေ အဝတ်မပါတဲ့ခန္ဒာကိုကြည့်ပြီး လီးကပြန်ပြီးတော့ မတ်လာခဲ့တယ် ။ သူက လီးကို ဆပ်ပြာနှင့်ဆေးကာ သူလည်း သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကို ထိုင်ကာဆေးတယ် ။
သူလည်းဆေးကြောပြီး ရပ်တော့ သူ့ကိုနမ်းတော့ သူက အနမ်းခံကာ သူ့ရဲ့နို့ကို ကိုင်တော့ သူက တားပြီး “ တော်ပြီကွယ်.. တနေ့တည်းမှာ နှစ်ခါတောင်မှ ပြီးသွားတာ အားလည်း ချွေတာအုံး ၊ သမီးလေးလည်း ပြန်လာတော့မယ်..ကဲ ပြန်တော့နော် နောက်မှ အခွင့်ကြုံရင်ပေါ့ကွယ် ..” လို့ သူက ကျွန်တော့ကို ချောကာ အိမ်ပြန်ခိုင်းတယ် ။
အိမ်ကိုပြန်ပြီး အခန်းထဲမှာ ဒီနေ့ကြုံခဲ့ရတာကို ပြန်တွေးပြီးတော့ ရင်ခုန်စွာနှင့် ရေချိုးကာ အခန်းထဲမှာဘဲ အောင်းနေလိုက်တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က သူ့ကိုသူ ဝတ်ရည်တဲ့ အမလေး အန်တီရယ် လို့ တွေးကာ သူ့နှင့်လုပ်နေတာကို ရင်ခုန်သွားတယ် ။ မစန္ဒာလည်းဘဲ သူ့ဆိုင်နှင့်သူ အလုပ်များနေတာတွေ့ပြီး သူ့ကိုကူပေးလိုက်တယ် ။
နောက်နေ့မှာတော့ အန်တီဝန်ရည်ဆီကို သွားတော့ နုနုလည်းရှိတာမို့ အခွင့်မသာဘူး ။ သူ့က နုနုငယ် မမြင်တဲ့ နေရာကနေ လျှာထုတ်ပြ သနားပါတယ် ဆိုတဲ့ အမူယာတွေ ပြတယ် ။ နုနုသာ အနားမှာမရှိရင် သူ့ကို ဖက်နမ်းပြီး ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်လုပ်မိမှာ အသေချာပါဘဲ ။ (၆) တန်းကတည်း နုနုနှင့်က သူငယ်ချင်းမို့ ဒီအိမ်မှာ ကျွန်တော့်စားအိမ် ၊ သောက်အိမ်ဖြစ်နေတယ် ။ နုနုလေးကိုတော့ သူငယ်ချင်းလို ညီမလေးလို သတ်မှတ်ကာ သူ့ကိုတော့ တဏှာစိတ်မဝင်မိဘူး ။
သူကလည်းဘဲ အဲ့လို စိတ်မရှိတာ အသေချာပါ ။ အခွင့်မသာတော့လည်း ယောင်လည်လည် လုပ်ပြီး အခွင့်သာရင် အန်တီဝတ်ရည်ကို ပါးကို နမ်းပြီး ပြန်ခဲ့ရတယ် ။ ကိုမင်းပြန်လာတော့ ကိုမင်းဟာ အရမ်းပျော်ရွှင်နေတာကို မြင်တော့ “ အရမ်းပြုံးနေပါလား ကိုမင်း ထီပေါက်လို့လား..” မေးတော့ သူကပြုံးကာ
“ အေးကွှာ..ညီလေး.. ငါ့ကိုစီရီးထုတ်ပေးမဲ့သူ တွေ့လို့ဟေ့ ..” လို့ သူကပြောတော့ နှစ်ယောက်လက်သီးချင်းထိုးကာ အောင်မြင်ခြင်း အထိန်းမှတ်လေး လုပ်လိုက်ကြတယ် ။
ကိုမင်းက ရူပါလည်းဖြောင့်တော့ အန်တီကြီးတစ်ယောက်က သူ့ကို စပွန်ပေးတာ ၊ ဘွားတော်လည်း အလန်းကြီးဘဲ သူကို ကိုမင်းက ဆာရင် သွားဘုပေးရတာကို ပြောပြတယ် ။ သူက အန်တီးကြီးကို သွားလုပ်ရင် သူက သူ့ကို ဆေးတိုက်ပြီး သူလည်းဆေးသောက်ပြီး သူ့ရဲ့တိုက်ခန်းမှာ တနေ့လုံးလုပ်ကြတာကို ပြောပြသလိုဘဲ သူက ရိုက်ထားတဲ့ Video ကိုပြတယ် ။ အသက်ကြီးပြီ းမပျက်စီးသေးတဲ့ အန်တီကြီးကလည်း အပေးကောင်ချက် Video ကြည့်ရင်းနှင့်ကို အရည်ကြည်တွေ ထွက်လာပြီး အိမ်သာထဲကို ပြေးကာ ဂွင်းထု လိုက်ရတယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်နှင့် အခွင့်မသာတော့ အိမ်သာမှာ ဂွင်းထုလိုက်ရတယ် ။ တနေ့တော့ ကိုမင်းနှင့်အတူလိုက်သွားတယ် ။
အိမ်မှာလည်း “ အိမ်ပြန်နောက်ကျမယ် ၊ ကိုမင်းနှင့်အတူ ဟိုဘက်က အိမ်မှာဘဲ အိပ်မှာလို့..” ပြောပြီး ကိုမင်းခေါ်တဲ့ ဘားကို လိုက်သွားတယ် ။ ကိုမင်းနှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား ဘားထဲကို ဝင်လိုက်တော့ ဘားထဲမှာ ကိုမင်းရဲ့အန်တီကြီးနှင့်အတူ နောက်အန်တီကြီးတစ်ယောက်က ထိုင်ပြီး စကားပြောနေကြတယ် ။ ကိုမင်းနှင့်ကျွန်တော် ရောက်သွားတော့ သူတို့ စကားပြောတာရပ်ကာ ပြုံးပြကြတယ် ။ ကိုမင်းက အန်တီကြီးအနီးကို သွားကာ ဘာပြောလဲမသိဘူး ၊ သူကပြုံးပြီး ခေါင်းညှိတ်ကာ ဘေးက နောက်အန်တီကြီးကို “ သွားရအောင်နွယ် ဟိုမှာဘဲ အေးဆေးဘဲ ဆက်ပြီး သောက်ကြတာပေါ့..” လို့ ပြောတော့ အဲ့ဒီအန်တီက “ မင်းသဘောပါကွယ်..” လို့ ပြောကာ ငွေရှင်းပြီး ဘားကနေ ထွက်လိုက်ကြတယ် ။
ဘားကနေ ထွက်ပြီးတော့ ကိုမင်းအန်တီကြီးက မာစီးဒီးကားကို သော့ဖွင့်ပြီး ကားထဲက မောင်းသူနေရာမှထိုင်ကာ ကိုမင်းနှင့်အရှေ့ခန်းမှာထိုင် နောက်အန်တီကြီးနှင့် ကျွန်တော်က နောက်အခန်းမှာထိုင်ကြတယ် ။ ကားမောင်းပြီးတော့ ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ရပ်ကွက်ထဲက လုံးချင်းတိုက်အိမ် ရှေ့မှာရပ်လိုက်တယ် ။
ကိုမင်းက ကားပေါ်ကနေ ဆင်းပြီးတော့ တံခါးဖွင့်တော့ မောင်းကာ အိမ်ကြီးရဲ့ ဆင်ဝင်းအထိကို မောင်းကာ ဝင်လိုက်ကြတယ် ။
အိမ်တံခါးတွေကိုဖွင့်ကာ အန်တီကြီးက ဝင်သွားပြီး ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်က သူ့အနောက်က လိုက်ဝင်ကြတယ် ။ အိမ်အထဲက မီးတွေထွန်းလိုက်တော့ အရမ်းကိုလှတဲ့ အိမ်ကြီးဗျာ ၊ အိမ်ရှေ့ခန်း မီးအလင်းနှင့် ပန်ချီ ၊ပန်းပုရုပ်တွေနှင့် အရမ်းကို လှတယ် ။ ကိုမင်း ကို အန်တီက ဘာပြောလဲ မသိဘူး သူက ခေါင်းညှိတ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်အနီးကို ရောက်လာပြီး နားမှာကပ်ကာ
“ ညီလေး အကိုတို့ သွားပြီ ညီလေးလည်း အဲ့ဒီမမနှင့်အတူ လိုက်သွားနော် ..” လို့ ပြောကာ ကိုမင်းက အန်တီကြီးနှင့်အတူ အခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဘေးကအန်တီကို ကြည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ပြန်ပြီးပြုံးကာ
“ မောင်လေး.. တစ်ခုခု သွားသောက်ရအောင်ကွယ် ..” လို့ ပြောပြီး ကိုမင်းတို့က အပေါ်ထပ်က အခန်းကို ကျွန်တော်တို့က အိမ်အောက်က အခန်းထဲကို အန်တီကြီးဝင်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း လိုက်ဝင်တယ် ။ အခန်းထဲမှာကို ရေခဲသေတ္တာနှင့် စားစရာ သောက်စရာ အရက်တွေလည်း ရှိနေတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး “ ဘာသောက်မလဲ မောင်လေး ..” လို့ မေးတော့ အရက်မသောက်တော့ “ ဘီယာဘဲ သောက်ပါ့မယ် ..” လို့ သူ့ကို ပြောတော့ သူက ဘီယာ နှစ်ဘူးယူလာကာ တစ်ဘူးကိုပေးတယ် ။
သူက ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးပြတယ် ။ ဘီယာက တစ်ခါတစ်ရံသာ သောက်ပြီး ၊ အရက်က လုံးဝမသောက်သူမို့ ဘီယာကို တဂွတ်ဂွတ် သောက်နေတာကို ကြည့်ပြီးတော့ သူကပြုံးကာ
“ ဖြည်းဖြည်းသောက်ပါကွယ် ..မင်းကိုကြည့်ပြီး မမက ရှက်နေတာတောင် ဘယ်ရောက်သွားမှန်း..မသိဘူး ရယ်မိတယ် ..” လို့ ရယ်ကာပြောတယ် ။ “ ဒါနဲ့မောင်လေးက ကိုမင်းနှင့်သူငယ်ချင်းလား ..” မေးတော့ “ မဟုတ်ပါဘူး အန်တီ ..သူဆီကနေ ဂီတာသင်နေတဲ့သူပါ..” ပြောလိုက်တယ် ။ သူက “ မမ လို့ဘဲခေါ်ပါကွယ် မမက ..အရမ်းအသက် ကြီးနေပြီလားကွယ်..” ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ..” လို့ပြောကာ အရှေ့ခန်း ကိုထွက်ကာ ဆက်တီမှာထိုင်ပြီး စကားပြောကြတယ် ။ သူကလည်း မစဘဲ ကိုယ်ကလည်း သူ့ကို မစရဲတော့ ရောက်တတ်ရာရာ ပြောရင်း နေကြတုန်း အပေါ်ကနေ ကိုမင်းနှင့်သူ့ရဲ့အန်တီ ဆင်းလာကြတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်က ကျွန်တော်တို့ရှေ့မှာကို နမ်းပြကာ အန်တီက
“ မင်းတို့နှစ်ယောက်က စကားတွေ ပြောကြအုံး ..ဒိုတော့ဗိုက်ဆာလို့ အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်ကာ စားတော့မယ် မိုးလင်းမှာနော် ခိ ခိ ..” ရယ်ကာ အပေါ်ထပ်က အခန်းကိုဝင်သွားကြတယ် ။ သူတို့ဝင်သွားတော့ အန်တီ က ကျွန်တော့လက်ကို ဆွဲပြီးတော့ ဟိုနှစ်ယောက်အခန်းရှေ့ကနေတံခါး ကိုအနည်းငယ် ဖွင့်ကာချောင်းကြည့်ကြတယ် ။ အောကားထက်ကို ပိုပြီး အပြင်မှာလိုးနေတာကို မြင်နေရတော့ လီးကတောင်လာကာ အရှေ့က အန်တီဖင်ကို ထိုးမိနေတယ် ။ သူကလည်း ပြန်လှည့်လာပြီး ကြည့်ကာ အောက်ထပ်ကအခန်းကို နှစ်ယောက်သား ဆင်းလိုက်ကြတယ် ။
အခန်းထဲကိုဝင်ရုံဘဲ ရှိသေးတယ် ၊ သူကိုဆွဲကာ နုတ်ခမ်းကို ပြင်းပြင်းနမ်းကာ သူ့ရဲ့ အနီးရောင်ဘလောက်အင်္ကျီကို ချွတ်ကာ ဘော်လီးထဲကနို့ကိုထုတ်ကာစို့ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက ဆံပင်ကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး “ အား..ရှီး.. ပြင်းပြင်းစို့ပေးကွယ် မောင်လေး ”
လို့ ပြောတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကို စို့ရင်းနှင့်ဘော်လီကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲလက်က ကျွန်တော့ရဲဘောင်းဘီပေါ်ကနေ လီးကို ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ အရမ်းလည်းတင်းလာတာမို့ သူ့ကို နံရံကိုမျက်နှာမူကာ ကပ်လိုက်တယ် ။ ဒူးဖုံးရုံသာရှိတဲ့ ဆွဲသားစကပ်ကို အပေါ်ကိုလှန်တင်ကာ သူ့ရဲ့ အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့အဖုတ်ကို နုတ်ခမ်းနှင့်ပြင်းပြင်း စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဘောင်ဘီကိုချွတ်ချပြီးတော့ သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ ဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ အရမ်းကြီးကျပ်နေတာ မဟုတ်ပေမဲ့လည်း အရမ်းကြီးလည်းချောင်မနေဘူး ။ သူ့ရဲ့အနောက်ကနေ သူ့ပါးကိုနမ်းပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ဖင်ကိုကော့ပြီး ကျွန်တော် ဆောင့်လိုးသမျှကို ညီးရင်းနှင့်ဘဲခံပေးတယ် ။
“ အား..ရှီး..မောင်လေးရယ်... အဲ့လိုမျိုးကို မြန်မြန်ဆောင့်တာကို အရမ်းကြိုက်တယ်.. အား..ရှီး..မောင်လေးရယ်.. ထိတယ်ကွာ...... အား..ရှီး... မောင်လေးရယ်.. ဆောင့်..ဆောင့်..ပါ...အား... ” လို့ သူက ညီးရင်းနှင့် သူလည်း ပြန်ကာ နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ် ။ သူပြောတဲ့ စကားတွေကလည်း ပိုပြီး စိတ်ကိုကြွစေတာမို့ သူ့ခါးကိုကိုင်ပြီးတော့ နသိုးကြိုးပြတ်ဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။
နှစ်ယောက်သား မှိန်နေရာကနေပြီး အိပ်ကုတင်ဆီကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ ကုတင်ပေါ်မတက်ခင် အဝတ်တွေအားလုံးချွတ်ပြီးတော့မှာ နမ်းရင်းနှင့်ကို ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ုကတယ် ။ သူက ပြုုံးပြီးတော့
“ မောင်လေး.. တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးဘူးထင်တယ် ..” လို့ သူကပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မမ ” လို့ ဘဲ ဖြေလိုက်တယ် ။ သူကပါးကို နမ်းပြီးတော့ “ မောင်လေးကို မမက အဦးဆုံးလုပ်ပြီး ပါကင်ဖောက်သူပေါ့ ..” လို့ ပြောကာ နဖူးကိုနမ်းပြီး တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတယ် ။ သူက ရေခဲသေတ္တာ ထဲကနေ ဘီယာနှစ်ဘူး ယူကာ တစ်ဘူးကိုကျွန်တော့်ကို ပေးတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ဖုန်းကို ဖွင့်ခိုင်းတော့ လက်ဗွေနှင့်ဖွင်ပေးတော့ သူ့ရဲ့ဖုန်းနံပါတ်ကို ရိုထည့်ပြီး သူ့ဖုန်းကို မေ့စကော ပေးလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ နံပါတ်ကို မှတ်ပြီးတော့ “ မောင်သာ မမကို ချစ်ပေးရင် မောင်လိုချင်တာ မမပေးမယ်” လို့ ပြောကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။ လက်ကလည်း လီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်း ထုပေးတယ် ။ ပြန်ပြီးတင်းလာတဲ့ လီးကိုကြည့်ပြီး သူက
“ မမက မင်းလို တက်သစ်စလေး တစ်ယောက် လိုချင်နေတာလေ...ချယ်လီက မိုးထက်နှင့်ဖြစ်အောင် ပြောပေမယ်လို့ ပြောတာ မမက မလိုချင်ဘူး ပြောထားတာ ၊ အခုတော့ မမနှင့်အကြိုက်တူတဲ့ မောင်ကို မမတွေ့ပြီလေ ၊ မမက လုယူကာ စားရတာ မကြိုက်ဘူးကွယ် ..” လို့ သူက ပြောကာ ဆက်နမ်းတယ် ။ သူက ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားတယ် ။ ဆပ်ပြာနှင့်လီးကို အသောချာကို ဆေးပေးပြိး သူ့ရဲ့အဖုတ်ကိုပါ ဆေးကြောလိုက်တယ် ။ လီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ကာ ပါးကိုနမ်းပြီး အိပ်ကုတင်ပေါ် ခေါ်သွားတယ် ။
သူ့ရဲ့ စလင်းဘတ်ကို ဖွင့်ပြီးတော့ ပါဝါလေးကို ထုတ်ကာ လီးကို သုတ်ပေးပြီးတော့ လီးကို သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးဟကာ ငုံပြီးစုတ်ပေးတော့တယ် ။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာဗျာ။ လီးကိုစုတ်ပေးတာကနေ လီးကို ဂွင်းတိုက်ပြီးတော့ အုတွေကို ပါလျှာနှင့်ယက်ပြီး ဒစ်လေးကို လျာနှင့်ကစားလိုက် ၊ လီးကိုသူ့ကငုံကာ စုတ်ပေးလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လောက်မှ မကြာဘူး။
“ မမ ရပ်လိုက်ပါ ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ်.. အား..ရှီး... မမ.. ” ပြောကာ သူ့ရဲ့ခေါင်း ကိုကိုင်တော့ သူက လက်ကိုတွန်းပြီးတော့ ပိုပြီး စုပ်ပေးတယ် ။ တင်းမခံနိုင်တော့ အရည်တွေ သူ့ရဲ့ပါးစပ်ထဲမှာဘဲ ပန်းလိုက်တယ် ။ သူက ပန်းတာကိုစောင့်ပြီးတော့ အရည်အကုန်လုံးကို မျိုချလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ သူက ပြုံးကာ “ လူပျိုစစ်ရဲ့ အရည်က ပိုပြီးချိုတယ်ကွှာ မောင်လေး ..” လို့ ပြောလာတော့တယ် ။
သူက ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်ဖက်ကာ သူရဲ့ဘဝကို ပြောပြလာတော့တယ် ။ သူက ကုမ္ပဏီမှာမန်နေဂျာနေရာ ဝင်လုပ်လုပ်တုန်းမှာ သူဌေးက အတင်းအဓ္ဓမကျင့်ခံရပြီး သူဌေးရဲ့ ဒုတိယမိန့်မဖြစ်လာပြီး ၊ မယားကြီးဆုံးတော့ သူကိုလက်ထပ်လိုက်တယ် ။
အသက်ကြီးတဲ့ ဘိုးတော်က လုပ်မပေးနိုင်တဲ့ အချိန်ကို ရောက်လာခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့သား ၊ သမီးတွေကို အမွေခွဲပြီး သူ့ကိုလည်းငွေတွေ ပေးကာ မသေဆုံးချိန်ထိ နေသွားတာကို ပြောပြတယ် ။ သူဌေးက သူနှင့်ညားပြီး (၂) နှစ်အကြာမှာ ဆုံးသွားတော့ ကလေးမရှိဘဲ အလုပ်ကိုဘဲ ကြိုးစားနေခဲ့တာကို ပြောပြတယ် ။ ကိုမင်းရဲ့ အန်တီချယ်လီ နှင့်သူက အရမ်းခင်လို့ ဒီနေ့လိုက်လာတာ ကျွန်တော်နှင့်ဆုံတာကို ပြောပြတယ် ။ သူ့ရဲ့စိတ် သူမနိုင်ဘဲ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲစားရာမှ လူပျိုစစ် ဆိုတာ သိပြီး အရမ်းချစ်သွားတယ် ပြောပြလာတယ် ။
တကယ်တော့ ကျွန်တော်က အန်တီဝတ်ရည်နှင့် လုပ်ပြီးကတည်းက လူပျိုမစစ်တော့ဘူး ။ သူကို ညာတာ သူမသိဘူး ။ တကြိမ်ဘဲ လုပ်ဖူးတော့လည်း ဘယ်လို ထိန်းရမလဲ မသိဘဲ မြန်မြန်ပြီးသွားတာကို သူက အထင်မှားသွားခဲ့တယ် ။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဖက်ကာ နမ်းပြီး သူ့ရဲ့ရတနာရွှေခြုပ်ကို သူပြီးအောင်ထိကို အစေ့ကိုသွားနှင့်မနာအောင်ကိုက်ပြီး လက်ခယ်သွင်းကာ ပြုစုပေးလိုက်တယ် ။ သူက ညီးသံလေးတွေနှင့် ဘယ်လိုကောင်းကြောင်း ပြောပြတော့ အစေ့ကို စုတ်လိုက် သွား နှင့် မနာအောင် ကိုက်လိုက် လက်ခလယ်ကို သွင်းလိုက်နှင့်ကို လုပ်ပေးပြီး သူကပြီးလို့ ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို မျိုချလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ဆွဲပြီး အပေါ်ကို ခေါ်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရင်းနှင့် နေလိုက်ကြတယ်.....။
.............................................
အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment