ကိုသူနှင့် ဒေါ်လေးများ အပိုင်း (၂)
ရေးသားသူ - Takuya_Khun
{အင်းစက်၊ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။}
အန်တီမိုး နည်းနည်း မွန်သွားတယ် ထင်တယ်။ ကျွန်တော်တောင် လည်ချောင်းထဲ ပူဆင်းသွားတယ်။ အဲရစ်က အန်တီမိုးအတွက် ရေတခွက် အမြန်သွားယူပေးလိုက်တယ်။ အဆင်ပြေရဲ့လားလည်းမေးလိုက်တယ်။ အန်တီမိုးက ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။
အဲဒီ လို အဲရစ်က အန်တီမိုးကို ဂရုစိုက်နေချိန်မှာ မာဂျီက ကျွန်တော့်ကို မျက်စ ပြစ်ပြတယ်၊ ပြီးတော့ သူက အဲဒီ အကွေ့လေးကို ထွက်သွားလိုက်တယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လိုက်သွားလိုက်တယ်။ အဲဒီအကွေ့လေးက ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းလေး တခန်းဖြစ်နေတယ် ဆိုဖာနဲ့ တီဗီနဲ့ ဒါပေမဲံ ခုနအခန်းနဲ့လည်း တံခါးမရှိဘူး အကွေ့လေးကြောင့် မမြင်ရတာ။
အန်တီမိုးတို့ ကွယ်ရာလည်းရောက်ရော၊ မာဂျီက ကျွန်တော့်ကို ဆွဲဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်လည်း ပြန်နမ်းတာပေါ့၊ နောက်သူ့ဖင်လုံးလေးကို လည်းဖျစ်ညှစ်ကိုင် သူကလည်း ကိုယ့်တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်တယ်။ ကျွန်တော်လည်းတင်းနေပြီ ဆိုတော့ သူ့ပေါင်ကြားကို သူ့ဒရက်စ်အောက်ကနေပင့်ကိုင်လိုက်တယ်။ ပင်တီ မှာ စိုတိုတိုလေး ဖြစ်နေပြီ။
နောက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ရှေ့ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့် ခါးပတ်ခေါင်းချွတ်ဇာတ်ဖြုတ်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး စလွေပါရောဗျာ။ ကောင်းလိုက်တဲ့ ပုလွေ။ ကျွန်တော်က ပုလွေအတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိဘူး။ အရင်ဒေါ်လေး နှစ်ယောက်က လူကြီးတွေ သူတို့ ခေတ်ကအရွယ်တွေ ပုလွေသိပ်မကျွမ်းသေးဘူးထင်တယ်။ စိုးစိုးနွယ်က တော့ မဆိုးဘူး ဆိုတဲ့ အဆင့်ပဲ။ မာဂျီနဲ့ ယှဉ်လိုက်ရင်တော့ အပြတ်အသတ်ကွာသွားပြီ။ ကျွန်တော်ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဒူးချောင်ပြီး မလဲသွားအောင် မာဂျီ့ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ထားလိုက်ရတယ်။
ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကောင်းပြီး လီးကြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ အချိန်မှာ မာဂျီက မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ဒရက်စ်ကို မပြီး ချွတ်လိုက်တော့လက်မြှောက်ပေးပါတယ် အောက်မှာတော့ ဆက်ဆီ ဘရာဇီယာလေးနဲ့ ဖောင်းမို့နေတဲ့ နိုကြီးတွေက အားရစရာကြီးပါ။ အောက်မှာတော့ ဂျီစထရင်းသာသာ ပင်တီလေး။
ဘရာဇီယာကို သူ့ဘာသာ ဂျိတ်ဖြုတ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ပြစ်ချလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ ဖွံ့ထွားလှတဲ့ နို့ကြီးတွေက တုံခါနေပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးတွေကလည်း မာတောင်လို့ပေါ့။ ကျွန်တော်က လက်နှစ်ဘက်နဲက ဆုပ်ကိုင်ပြီး တဖက်ကို ကုံးစုပ်လိုက်တော့ မာဂျီက ငြီးသံလေးထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ကိုင်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အသာလေးတွန်းလိုက်ပြီး
ဒီမှာ ကွန်ဖေါ့တေဘယ်မဖြစ်ဘူးတဲ့ ဆိုပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲလို့ အိပ်ခန်းရှိရာ ခန်းမကြီးထဲ ပြန်ခေါ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်က အရမ်းဆာပြီး လီးကလည်းတောင်နေပြီမို့ သိပ်မစဉ်းစားတော့ပါဘူး။ အိပ်ခန်းကုတင်ကြီးပေါ်မှာတော့ အန်တီမိုး က ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်ဖြစ်နေပြီး သူမပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာတော့ အဲရစ်ခေါင်းက မြုပ်နေတာပေါ့ အဲရစ်လက်တွေက အန်တီမိုးရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေတယ်။
အန်တီမိုးက မျက်လုံးကို မှေးစင်းပြီး တအီးအီးနဲ့ ဇိမ်ခံနေရာက လီးတန်းလန်း၊နဲ့ ကျွန်တော်ရယ် ကိုယ်လုံးတီး မာဂျီရယ် ဝင်လာတာတွေ့တော့ မျက်နှာ နီရဲသွားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဟန်မပျက် ဘာမှ မပြောပါဘူး။ မာဂျီက သာ ပြုံးပြီး အန်တီမိုးကို၊ မင်းပစ္စည်းငါခနငှားသုံးမယ်နော်၊ မင်းစိတ်မရှိလောက်ဘူးထင်ပါတယ်။ ခစ်ခစ် ။ နဲ့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို အန်တီမိုးဘေးမှာ ပက်လက်လှဲစေပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ကြား မှာ ဒူးထောက်လို့ လီးကြီးကို စစုပ်ပေးပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်ကတော့ ကိုယ့်ဘေးမှာ အန်တီမိုး က ပက်လက်ကြီးလန်လို့ သူ့နို့ကြီးတွေကို တခြားဘဲတဗွေက နှယ်ရင်း ဘာဂျာကုံးမှုတ်နေ၊ ကိုယ့်ကိုလည်း ဖဦးထုပ်မလေးက ပုလွေမှုတ်ပေးနေတာ ဆိုတော့ လရေတွေက ပန်းထွက်ချင်နေပြီ။ မာဂျီကလည်း သိပုံရပါတယ်။ ကျွန်တော့လီးကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲက နဲ့ ဆွဲထုပ်ပြီး လီးထိပ်မှာ သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ဟလို့ ဂွင်းထုပေးနေပါတယ်။
ကျွန်တော့လီးထိပ်က လရေတွေ တဖတ်ဖတ်နဲက ပန်းထွက်သွားတာ မာဂျီ့ ပါးစပ်ထဲ တန်းဝင်တဲ့ကောင်ကဝင်မျက်နှာတွေ ဆံပင်တွေပေါ်ကျတဲ့ကောင်က ကျ ဖြစ်ကုန်ပါတယ်။ အန်တီမိုးက ဘေးကနေ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို လာဆိတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က လှည့်ကြည့်လိုက် တော့ စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ ကျွန်တော့်ကို မျက်ခုံးပင့်ပြပါတယ်။ ကောင်းလားဆိုတဲ့ ပုံစံမျိုးပေါ့။
မာဂျီက အန်တီမိုးဘေးမှာ ယှဉ်လျှာက်လှဲလိုက်ပြီးတော့ ဒူးထောင်ပေါင်ကားလိုက်ပါတယ်။ အဲလောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း သိပါတယ် မှုတ်ပေးရတော့မယ်ပေါ့။ မာဂျီ့ စောက်ဖုတ်လေးက ပြောင်ချောပြီး နုနေတယ်။ ကြည့်ရတာ ဝက်စ်လုပ်ထားလို့ထင်တယ်။ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ညိုညိုလေး တဖက်က နည်းနည်းရှည်ထွက်နေတယ်။ အတွင်းသား နီနီရဲရဲ လေးတွေက စောက်ရေကြည်တွေကြောင့် အရောင်ပြန်လဲ့နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းဝင်ပြီး ကုံးရက် တော့တာပေါ့။
စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေးကို တခါနှစ်ခါလောက် စုပ်ပေးလိုက်တယ်၊ ပြီးမှ လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ မာဂျီ့ စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ပေးရင်း လျှာနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်ပြီး စောက်ခေါင်းနံရံ နွေးနွေးလေးကို ထိသလောက် လှမ်းရက်ပေးတယ်။ နောက် တော့ တတ်သမျှ မှတ်သမျှ လျှာအစွမ်းကို ပြရတော့တာပေါ့ဗျာ။
မာဂျီက ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေထဲ သူ့လက်ချောင်းတွေ ထိုးဖွဆော့နှယ်ရင်း ဆွဲဆွဲကပ်ထားလို့ သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ကျွန်တော့် ပါးစပ်တောင် ခွာမရဘူးဖြစ်နေတယ်။ နောက်တော့ အသက်ရှုလည်းမဝ၊ ဇက်လည်းညှောင်းလာတာနဲ့ ခနနားပြီး ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့၊ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ အန်တီမိုးပါလား။ ဒီတခါတော့ အန်တီမိုးက အဲရစ်ရဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးနေတယ်။
အခုနလေးခင်က မှ ပြီးသွားလို့ နည်းနည်းပျော့နေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးက ပြန်မာလာခဲ့တယ်။ အန်တီမိုးတယောက် သူ့နူတ်ခမ်းလှလှလေးတွေနဲ့ အဲရစ်ရဲ့ လီးညိုညိုကြိးကို ကုန်းစုပ်နေတာ ကို အနီးကပ်တွေ့နေရတာကိုး။ အန်တီမိုးက လည်း တော်တော်ကျွမ်းပုံရတယ် အဲရစ်တယောက် ခါးကို ကော့ကော့တက်လာတာတွေ့ရတယ်။
ကျွန်တော် ခေါင်းထောင်ကြည့်တာ တွေ့တော့ မာဂျီကလည်း ထထိုင်ပြီး အန်တီမိုး တယောက် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး အဲရစ်လီးစုပ်နေတာကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ပြုံးပြပြီး ကျွန်တော့ကို အန်တီမိုး အနောက်ဖက်သွားဖို့ မျက်စပြစ်ပြပါတယ်။သူလည်း ထပြီးတော့ အဲရစ် မျက်နှာပေါ်ကို ခွတက် ပြီး ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ပါတယ်။
သူက အဲရစ် မျက်နှာကို ကျော်ပေးပြီး ခြေရင်းဖက်ကို မျက်နှာလှည့်ထိုင်တာမို့ အန်တီမိုး ပုလွေမှုတ်နေတာကိုလည်းမြင်ရပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကိုလည်း အဲရစ် ပါးစပ်နဲ့ တည့်အောင် ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ရွေးစရာလမ်းမရှိတော့ဘူး မဟုတ်လား၊ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေတဲ့ အန်တီမိုး ရဲ့ အနောက်ကို ရောက်သွားပါတယ်။
အန်တီမိုးရဲ့ လုံးဝန်းစွံ့ကားနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူထွက်နေပါတယ်။ အန်တီမိုးက စောက်မွှေးတွေကို ပါးပါးလေးညှပ်ထားလို့ သိပ်တော့ အမွှေးမထူပါဘူး။ စောက်ရေတွေနဲ့ အဲရစ် တံတွေးတွေကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကတော့ အရေလဲ့နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ငုံ့ပြီး အန်တီမိုး စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ရှလွှတ်ကနဲ ရက်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ခေါင်းကို ရသလောက်စောင်းပြီး ကုန်းရက်ပေးနေမိပါတော့တယ်။ ရက်လို့ကောင်းနေတုန်း မာဂျီက လှမ်းအော်သံကြားလိုက်ရပါတယ်။
" ဟေး ဇော် နင့်ဂဲဖရင့်ကို လိုးတော့လေ၊ သူ့စောက်ဖုတ်က အရက်ခံရတာ များနေပြီ၊ "
အဲလောက်တော့ ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။ လူကလည်း ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းကို လိုးရတော့မယ် ဆိုတော့ အရမ်းကို တက်ကြွနေတာ၊ အန်တီမိုး ကန့်ကွက်ဖို့ အချိန်မရခင် အနောက်က မုဆိုးထိုင်ထိုင်လိုက်ပြီး အန်တီမိုးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို ကျွန်တော့်လီးကြီး တေ့ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။
အန်တီမိုးက လည်း ကျွန်တော်လို့ လို့ ကောင်းအောင် ခါးလေးကို နှိမ့်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ဗျာ။ အီဆင်းသွားတာပဲ။ နောက်တော့ လည်း အာရုံထဲမှာ ဘာမှ မရှိတော့ဘူး၊ အန်တီမိုးရဲ့ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်ပြစ်လိုက်တာ ကုတင်တောင် လှုပ်နေတော့တာပဲ။
..................................................
ဒေါ်လေး ငုဝါ
ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီမိုးတို့ တပတ်ကို တခါလောက်တော့ လိုးဖြစ်ကြပါတယ်။ တူအရီးအရင်း ဆိုတော့လည်း ဘယ်သူ့မှ မသင်္ကာတာမျိုး မရှိဘူးလေ။ တခါတလေ အလုပ်အရေးကြီးလို့ ဆိုင်ပိတ်ပြီး စာရင်းတွေ လုပ်မယ် ဆိုပြီး သူနဲ့ ကျွန်တော် တို့ ညဘက် ဆိုင်တံခါးပိတ်ပြီး အထဲမှာ၊ အန်တီမိုး ရုံးခန်းထဲ မှာ လိုးကြတာပဲ။
စိုးစိုးနွယ်နဲ့ ကလည်း လိုးဖြစ်ကြတယ်။ နောက်တော့ အန်တီမိုး ရဲ့ လုပ်ငန်းတွေ မှာ ကျွန်တော်လည်း အသားကျလာပြီး လုပ်ကွက်တွေ မြင်လာတယ်။အန်တီမိုး ကလည်း ကျွန်တော့် ကို ယုံတော့ အစုရှယ်ယာ ဟိုးဒါ အနေနဲ့ လုပ်ခိုင်းလာတယ်။
အလုပ်အကိုင်လေး လည်း အခြေကျလာတော့ စိုးစိုးနွယ် နဲ့ အိမ်ထောင်ပြုလိုက် တယ်။ အန်တီမိုး ရဲ့ အကူအညီ နဲ့ ပဲ တိုက်ခန်းလေး တခန်းဝယ်လိုက်တယ်။ စိုးစိုးနွယ်က လည်း ကျွန်တော်တို့ ရှော့ပင်စင်တာ လေးတခု မှာ မန်နေဂျာ အဖြစ် တာဝန်ယူပြီး ဝင်လုပ်ပေးတယ်။
စိုးစိုးနွယ်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ မှ ပဲ စိုးစိုးနွယ်တို့ အမျိုးတွေနဲ့ ဆုံရတော့တယ်။ သူတို့ ကလည်း အမျိုးအုပ် အတော်တောင့်တာပဲ။ အလှုတခုခု လုပ်ရင် သူတို့ အမျိုးအဆွေတွေ နဲ့ကို တဝါးဝါးတဟားဟား စည်ကားနေတာပဲပေါ့။ စိုးစိုးနွယ် အဖေက နယ် တနယ်ပြီး တနယ်ကို လေးငါးဆယ်နှစ်တခါလောက် ပြောင်းနေရတဲ့ အစိုးရဝန်ထမ်းလေ၊ အဲဒါကြောင့်လည်း စိုးစိုးနွယ် ရှစ်တန်းလောက်ရောက်တော့ သူ့ပညာရေးအတွက် ဟိုးဝေးခေါင်တဲ့ နယ် ခေါ်မသွားတော့ပဲ သူ့ အမေရဲ့ ညီမ ဖြစ်တဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါ တို့ မိသားစုနဲ့ နေခဲ့ရတယ်။
ဒေါ်လေးငုဝါတို့က လည်းခလေး မရှိတော့ သူ့ကို သမီးလိုပဲ မွေးစားပြီး ပျိုးထောင်ခဲ့ကြတယ်။ စိုးစိုးနွယ်က တော့ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်လောက်မှပဲ မိဘတွေ ရှိတဲ့ နယ်ကို လိုက်သွားနေဖြစ်တော့တယ်။ အဲတော့လည်း စိုးစိုးနွယ်ရဲ့ ဒုတိယ အမေလို ဖြစ်နေတဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါ နဲ့လည်း ကျွန်တော် ရင်းနှီးလာခဲ့ရတယ်။
ဒေါ်လေးငုဝါရဲ့ ယောက်ျား ဦးမိုးဇော်က အစိုးရအလုပ်လုပ် ပေမဲ့ ဒေါ်ငုဝါက တော့ ဈေးတခုမှာ ဆိုင်ခန်းလေး ဖွင့်ထားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နဲ့ ကုန်ပစ္စည်းချင်းမတူပေမဲ့ သူလိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေကို လည်း ကျွန်တော်တို့ ကို သယ်ပေးနေတဲ့လူတွေနဲ့ နည်းနည်းပါးပါး ယူလာခိုင်းပြီး ကူညီပေးလိုက်လို့ လည်း ကျွန်တော့်ကို တော်တော်လေး ခင်ရှာတယ်။
သိတဲ့ အတိုင်းပဲ လေ ဟဲဟဲ သူကလည်း သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်လေးနဲ့ အသက်က လေးဆယ်ကျော်ကာစ၊ အန်တီမိုး ထက်တောင်ငယ်အုံးမယ်။ ဆံပင်ကြီးကလည်း အုပ်ကောင်းကောင်း၊ထုံးထားရင်တောင် ခေါင်းမှာ အထုံးအကြီးကြီးနဲ့၊ မဟာနဖူးနဲ့၊ ဘော်ဒီက ထွားထွား၊ ဖင်ကကားကား ပေါင်လုံးကြီးတွေက စင်းဖြောင့်နေတာ ဆိုတော့ ရရင်စားချင်တယ် ဆိုတဲ့ ဆန္ဒလေးက တခါတခါတော့ ဝင်မိတာပေါ့။ နောက်သူ့မျက်လုံးတွေက ကတမျိုးပဲ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ရင် တခုခု ပြောချင်နေသလိုလို၊ နူတ်ခမ်းထူထူ ကြီးတွေက လည်း အသည်းယားချင်စရာ။
အရင်တုန်းက စိုးစိုးနွယ်က ဒေါ်လေးငုဝါ တို့နဲ့ အတူတူနေတာ ဆိုတော့ ဒေါ်လေးငုဝါဆိုင်မှာလည်း ကူညီလုပ်ပေးခဲ့ဘူးတော့ ကြုံရင် သူက တခါတလေ ကျွန်တော်နဲ့ သွားလည်ပြီး ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးလေ့ရှိတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း စိုးစိုးနွယ်ကို စောင့်ရင်းနဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါကို မျက်စေ့စားပွဲထိုင်ပေါ့။ စိုးစိုးနွယ်နဲ့ ညားပြီးတော့ နောက်ပိုင်း ဒေါ်လေးငုဝါ ဆိုင်နား ရောက်ရင် ဆိုင်ကို ခနဝင်လည်တတ်တယ်။
ဒေါ်လေးငုဝါကလည်း ကျွန်တော့်ကို အောင်မြင်နေတဲ့ စီးပွားရေးသမားပေါက်စလေး ဆိုပြီး အကြံညဏ်တွေ တောင်းတတ်တယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါက အသားကလည်း နာမည်နဲ့လိုက်အောင်ဝင်းပြီး မျက်မှန် အထူကြီး တတ်ထားတာတောင် မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းပြူးပြူးလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသမီးကြီး ဆိုတော့ ကျွန်တော့် အကြိုက် တွေကြီးပဲ မို့ ကျွန်တော်ကလည်း လမ်းမကြုံကြုံအောင် သွားလေ့ရှိပါတယ်။ တခါတလေ သူ့ဆိုင်ထဲမှာ စကားစမြီပြောရင်း သူနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် နေမိတော့ သူ့ကို လိုးချင်စိတ်တွေ တနေ့တခြား တိုးပွားလာခဲ့တယ်။
ဘယ်လို ကြံရမှန်းတော့ မသိသေးပေမဲ့၊ ပိုပြီးရင်းနှီးအောင်တော့ ဖန်တီးလာခဲ့မိတယ်။ မိန်းမ အဒေါ်ကို လည်း ကိုယ့်အဒေါ်လိုပဲ သဘောထားလို့ ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆန်တယ် ဆိုတဲ့ လူမှုရေး ဘူးရှစ်တွေ နောက်ကွယ်က နေ ဟိုထိဒီထိ အသားချင်းလေးတွေ ထိလို့ သူရင်ခုံ၊ ကိုယ်ရင်ခုံအထိတော့ ရောက်နေကြပြီလို့ ကျွန်တော်တော့ ထင်တာပဲ၊ သူ့ဘက်ကတော့ ရာနှုံးပြည့်မှန်မမှန် မပြောတတ်ဘူး။
အဲလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ တနှစ်မြောက် နှစ်ပတ်လည် အဖြစ် မိသားစု အပျော်ခရီးထွက်မယ်ပေါ့ တပတ်လောက် သွားမယ်၊ ဒေါ်လေးငုဝါတို့ ရော ခေါ်သွားရအောင် ဆိုတော့ စိုးစိုးနွယ်က လည်း ဝမ်းသာအားရ လက်ခံတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါက လည်း ဆိုင်က သိပ်အလုပ်မများတဲ့ရာသီဆိုတော့ လူယုံနဲ့လွဲထားခဲ့မယ်၊ ဦးမိုးဇော်က လည်းအလုပ်က ခွင့်ယူလို့ ရတယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ လေးယောက် အင်းလေး၊ ကလော၊တောင်ကြီး ဘက်ကို ခရီးထွက်ကြဖို့ စီစဉ်ကြတယ်။
အဲဒီခရီစဉ်တွင်းမှာ ဒေါ်လေးငုဝါကို ကြံမယ်လို့ စိတ်ကူးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ဘက်က ရင်ခုံ စိတ်လှုပ်ရှားခဲ့သလို သူ့ဘက်က လည်း ဖီးလာခဲ့တယ်ဆိုရင်တော့ ကျွန်တော့် အကြံအစည် မအောင်မြင်စရာ အကြောင်းမရှိဘူးပေါ့။ ကျွန်တော့်မိန်းမ စိုးစိုးနွယ်ရော၊ ဒေါ်လေးငုဝါယောက်ျား ကြီးလည်း ခရီးစဉ်မှာ ပါမယ်ဆိုတော့ အခွင့်အရေးရအောင် ဘယ်လို ဖန်မလဲ ဆိုတာ ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲ ပလန်ချ ပြီး ရင်ခုံနေမိပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်တို့ လေးယောက် ကျွန်တော့်ရဲ့ လင်ခရုဇာ နဲ့ပဲ မနက်စောစော ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်တော့် ဒရိုင်ဘာလေး စိုးမောင် က မောင်းတယ်။ ဦးမိုးဇော်က ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်ပြီး ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်က နောက်ခန်းမှာ ထိုင်ကြတယ်။တကယ်က ကျွန်တော် တို့က ရောက်ဖူးပြီးသားနေရာများဖြစ်လို့ စိတ်ပြေလက်ပျောက် အနားယူ အပန်းဖြေခရီးထွက်ခြင်းသာ ဖြစ်သဖြင့် အေးအေးဆေးဆေး ဟော်တယ်များကို ဘုတ်လုပ်ထားပြီး စိတ်ပါသလို သွားရောက်လည်ပတ်ကြည့်ရှုကြဖို့သာ ခရီးစဉ်ဆွဲထားခြင်းသာ ဖြစ်တယ်။ ထို့ကြောင့်လည်း အင်းလေး ခေါင်တိုင် မှ ဟော်တယ် တခုတွင် နှစ်ည၊ တောင်ကြီးတွင် ၂ ည အပြန်တွင် နေပြည်တော် တွင်တည အိပ်ရန် စီစဉ်ထားခဲ့တယ်။
အင်းလေး ခေါင်တိုင်မှ ဟော်တယ် ကို ညဘက်ရောက်တော့ အကုန်လုံးခရီးပန်းသွားကြပြီး ဟော်တယ် ခန်းများတွင် တုံးကနဲ အိပ်မောကျသွားကြလေတော့တယ်။
..................................................
မနက် ဟော်တယ်မှ ဘရိတ်ဖတ်ကို စားကြပြီး နောက် လျှောက်လည်ဖို့ အစီအစဉ်ဆွဲကြတယ်။ မနက်ပိုင်း လှေတစီးငှား ကာ ဖောင်တော်ဦးဘုရားသွားဖူးကြတယ်၊ နောက်တော့ အင်းလေး က ယက္ကန်းစင်တို့ စသဖြင့် လည်ပတ်စရာများကို လှည့်ကြည့်ကြရင်း ဟော်တယ်သို့ ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ နေ့ခင်းတွင် အနားမှ ရေပူစမ်း တွင် ရေသွားစိမ်ကြဖို့ ပြင်ကြတယ်။
ရေပူစန်းမှာ ဟော်တယ်နှင့် နီးနီးလေး ဖြစ်ပြီး ညနေသုံးလေးနာရီ နေကျချိန်လောက်မှ သွားချိုးမည်ဟု စဉ်းစားကြပြီး ဖုံးဆက်ကာ လူလေးယောက်စာ အခန်းတခုကို ဘုတ်ကင်လုပ်ထားလိုက်တယ်။ အခုမှ ၁၂ နာရီသာ ရှိသေးသဖြင့် ကျွန်တော်တို့ မှာ အချိန်ပိုနေသေးသဖြင့်၊ ဦးမိုးဇော်က သူ့မိတ်ဆွေ တွေရှိသည့်၊ ညှောင်ရွေကို သွားဖို့ ပြောနေတယ်၊ ဒီကြားထဲ မှာ ဒရိုင်ဘာလေးက မနေ့ညက ဘာစားလိုက်မိလို့လဲ မသိ ဝမ်းလျှောနေသဖြင့် သူ့ကို အနားနေခိုင်းလိုက်ပြီး ဦးမိုးဇော်က ညှောင်ရွှေက သူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ လည်းမတွေ့ရတာကြာပြီ၊ ညှောင်ရွှေလည်း လှည့်ပတ်ကြည့်လို့ရအောင် သွားမယ် ဆိုတော့၊ ဒေါ်လေးငုဝါက မလိုက်ချင် လှေစီးရတာနှင့် နေပူတာနှင့် ခနနားအုံးမယ်၊ ညနေ ရေစမ်းမှာ ဘုတ်ကင်လုပ်ထားတာကိုပဲ အချိန်မှီအောင် ပြန်လာကြလို့ ပြောပါတယ်။
ကျွန်တော် ကလည်း အခွင့်အရေးများ ရမလားလို့ စိုး ကိုလိုက်ချင်လား ကိုလည်း နားချင်တယ်လို့ ပြောကြည့်တော့ စိုးက သူလိုက်သွားမယ် ကို နားချင် နားနေခဲ့လို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အတော်ဝမ်းသာသွားသည့် စိတ်ကို မျက်နှာပေါ်တွင် မပေါ်အောင် မှင်သေသေ နဲ့ အိုကေ ရေပူစမ်းကို ပဲ တိုက်ရိုက်လာခဲ့တော့ ကို တို့ အဲဒီကနေ စောင့်နေမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။
နောက်တော့ ဒေါ်လေးငုဝါ က တရေးတမောအိပ်အုံးမယ် ဆိုပြီး သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် လည်း ရေပူစမ်း ကို ဖုံးခေါ်ပြီး ကွန်တော်တို့ ဘုတ်လုပ်ထားသည့်အခန်းကို တနာရီလောက် စောယူလို့ ရမလားမေးကြည့်ရာ ရပါမည်ဟု ပြောပါသည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း အားဖြည့်ရအောင် တရေးလောက်အိပ်လိုက်ပါတယ်။ နေ့ခင်းတနာရီလောက်မှာ ဒေါ်လေးငုဝါအခန်းကို တံခါးသွားခေါက်တော့ သူနိုးနေတာတွေ့ရပါတယ်။ နေ့လည်စာ တခုခု စားရအောင်လို့ ခေါ်ပြီး ဟော်တယ်က စာသောက်ဆိုင်မှာ ပဲ လဘက်ရည်နဲ့ မုန့်တွေ စားရင်း စကားစမြီပြောကျ၊ မသိမသာလေး ကျူပေးနေလိုက်တယ်။
" ဒေါ်လေးငုဝါက နာမည်နဲ့လိုက်တယ်နော်"
" ဘာလို့လဲ ကိုသူရဲ့"
" အသားအရည်က ဝင်းနေတာကို၊ ငုဝါပန်းလေးတွေလိုပဲလေ"
" အန်မယ် မြှောက်နေပြန်ပါပြီ၊ ဘာစားချင်လို့လဲ"
" တကယ်ပြောတာပါ ဒေါ်လေးရဲ့၊ ဒေါ်လေး ဘော်ဒီမျိုးကိုလည်း ဒေါ်လေးထက် ဆယ်နှစ်လောက်ငယ်တဲ့ အမျိုးသမီးတွေကတောင် ဂျယ်ဝင်စရာ"
" အယ် အာ့တာပေါ့ ပိုပြီ ကိုသူ"
ဒေါ်လေးငုဝါက မျက်နှာလေး မသိမသာနီမြန်းသွားသော်လည်း နှစ်ခြိုက်သည့်သဘော ဖြင့် ပြုံးပြုံးလေး နေလေသည်။
" အော် ဒါနဲ့ ဒေါ်လေး အိပ်နေတုံး ရေပူစမ်းက ခေါ်တယ်၊ ကျွန်တော်တို့ ဘုတ်လုပ်ထားတဲ့ အခန်း တနာရီ စောဝင်လို့ ရမယ်တဲ့ နာရီပြည့်ပေးစာ မလိုဘူး ဒစ်စကောင့်ပေးမယ် ဆိုလို့ ကျွန်တော်က အိုကေ လာခဲ့မယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်"
" အော် ကိုဇော် တို့က သုံးနာရီလို့ ပဲ သိထားတာ၊ သူတို့က အဲဒီအချိန်မှ ပြန်လာမှာပေါ့"
" ကျွန်တော်ဖုံးဆက်လိုက်မယ်လေ၊ သူတို့ကို ပြောထားလိုက်မယ်"
ဒေါ်လေးငုဝါက ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ကျွန်တော်က ဦးမိုးဇော်ဖုံးကို လှမ်းခေါ်ပြီး ဒေါ်လေးငုဝါကြားအောင် စပီကာကို ဖွင့်ထားလိုက်သည်။ ဖုံးမှာ ခေါ်သံ မြည်နေသော်လည်း မကိုင်ပေ၊ ဒေါ်လေးငုဝါက၊
" သူတို့ လိုင်းမမိတဲ့နေရာရောက်နေလို့ ထင်တယ်၊ မစ်စ်ကောတွေ့ရင်တော့ ပြန်ခေါ်မှာပါ"
" အင်း ကျွန်တော် စိုး ဆီကိုလည်း ခေါ်လိုက်အုံးမယ်"
စိုးဖုံးကလည်း ထိုနည်း၎င်းပင်။
" အင်း သူတို့ မစ်စ်ကောတွေ့လို့ပြန်ခေါ်မှ ပြောလိုက်မယ်၊ ဒေါ်လေး လိုအပ်တာ သွားထည့်လိုက်လေ၊ ကျွန်တော် ဟော်တယ်က လိုက်ပို့ပေးမဲ့ကားကို အဆင်သင့်လုပ်ထားဖို့ သွားပြောလိုက်အုံးမယ်"
............................
ကျွန်တော်နဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါတို့ ရေပူစမ်းသို့ ဟော်တယ်မှ လိုက်ပို့ပေးသည့်ကားနှင့် သွားနေစဉ် ကျွန်တော့် ဖုံးမှ အသံမြည်လာတယ်။ ဦးမိုးဇော် ဆီမှ ဖြစ်လို့ ကျွန်တော်က ရေပူစမ်းအကြောင်းပြောပြလိုက်တော့ သွားနှင့်ကြ ဟု ပြောပါတယ်။ သူ့သူငယ်ချင်းတွေက အတင်းတားပြီး သူတို့ မိသားစု နှင့် ဒင်နာ စားဖို့ ပါပြောနေသဖြင့် နည်းနည်းနောက်ကျ မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ တကယ်လို့ မမှီတော့ဘူး ဆိုလည်း ဟော်တယ်သို့ တန်းပြန်လာခဲ့မည် ဖြစ်ကြောင်း ပြောလေရာ၊ ကျွန်တော့် အကြိုက် ဖြစ်သွားရတယ်။ ကျွန်တော်က ဒေါ်လေးငုဝါကို အကျိုးအကြောင်းပြောပြလေရာ ဒေါ်လေးငုဝါက တော့၊
" လုပ်ပြီ သူက အဲဒီအတိုင်းပဲ အမြဲတမ်း အရာရာနဲ့ အကြောင်းကြောင်း"
ဟုသာ ပြောပါတယ်။သို့နှင့် ရေပူစမ်းရောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ ဘုတ်လုပ်ထားသည့် အခန်းသို့ ရောက်ခဲ့ကြပါတယ်။ ရေပူစမ်းမှ ကောင်မလေး တယောက်က ကျွန်တော်တို့ အတွက် သဘက်လေးစုံ ယူလာပေးတယ်။ ကျွန်တော်ဖုံးဆက်ပြောထား၍ ရေကိုလည်း ကြိုဖွင့်ထားသည်မှာ ရေကန်တဝက်ခန့် ရှိနေပါပြီ။ ကျွန်တော်က အထဲမှ နေ၍ တံခါးကို ဂလန့်ချပိတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးဖို့ ဘောင်းဘီ အတိုသာ ချန်ပြီး အင်္ကျီလုံခြည် တို့ကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။
ဒေါ်လေးငုဝါက တော့ ထမိန်ရင်လျှား နှင့် ဆံပင်ကြီးကို ခေါင်းထိပ်ပေါ်တက်ကာ ထုံးထားလိုက်တာတွေ့ရတယ်။ ရေကန်ကြီးမှာ မိသားစု အတွက် ရည်ရွယ်ထားသော အခန်းဖြစ်သဖြင့် အကျယ်ကြီးဖြစ်ပါတယ်။ ရေပူရေအေးကို ကိုယ်လိုအပ်သလို စပ်၍ ရသဖြင့် ခြေထောက်ဖြင့် စမ်းကြည့်ကာ ခံနိုင်သလောက် အပူလေး ရအောင် ဖြည့်ရင်း ကျွန်တော်က ရေထဲ စဆင်းလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ဒေါ်လေးငုဝါ က ရေထဲကို ဆင်းဖို့ လုပ်တော့ ချော်လဲ မကျအောင် ကျွန်တော်က လက်ကမ်းပေးရင်း ဖြင့် ရေကန်ထဲသို့ တွဲခေါ်လာပေးလိုက်ပါတယ်။
ဒေါ်လေးငုဝါက ပထမတော့ ရေပူသည်ဟု ပြောရင်း က မထိုင်ရဲ ထိုင်ရဲဖြင့် အချိန်အနည်းငယ် ယူပြီးမှ ရေထဲ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ရေကန်က လူတထိုင်စာကို လည်ပင်းပေါ်ရုံလေးနက်ပါတယ် အနားဖက်တွေမှာ လှေခါးထစ်လို လူတိုင်လို့ ရအောင် အထစ်လုပ်ထားသဖြင့် ထို အထစ်လေးတွင် ထိုင်လိုက်ပါက ရင်ညွှန့်လောက် ရေအပေါ်မှာ ပေါ်ပါတယ်။ အခန်းလုံ အခုထဲ မှာ ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့ အသိရယ်၊ ရေစိုထမိန်ကြောင့် အသားမှာ ကပ်ပြီး လုံးဖွင့် ဖုထနေသည့် ဒေါ်လေးငုဝါ ရင်သား များကြောင့် ကျွန်တော့် လီးမှာ ဘောင်းဘီအောက်မှာ ထောင်ထလာရပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်က ရေပူထဲမှာ အကြာကြီးတောက်လျှောက်မစိမ်သင့်ကြောင်း၊ ဆယ်မိနစ်လောက် စိမ်ပြီး အပေါ်ခနနား၊ နောက်ဆယ်မိနစ်လောက်မှ ထပ်စိမ်သင့်ကြောင်း၊ စသဖြင့် ပြောပြီး ရေကန်ဘေးက ကြမ်းပြင်ပေါ်မျာ သူတို့ ပေးသော သဘက်များကို ခင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကိုယ်ပိုင်သဘက်များလည်းပါလာတာမို့ သူတို့ သဘက်ကို ကြမ်းပေါ်မှာ အခင်းသဖွယ်လုပ်ပြီး ထိုင်ဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော့် လက်ခြာကြောင့် ဆယ်မိနစ်လောက်ကြတော့ ဒေါ်လေးငုဝါက ရေထဲမှ ထွက်လာပြီး ခင်းထားသော သဘက်ပေါ်မှာ လာထိုင်ပါတယ်။ ရေစိုရွဲနေသော ထမိန်ကြောင့် သူ့ကိုယ်လုံးအလှက ဖုထစ် ပေါ်လွင်လျှက် ပန်းပုဆရာကောင်းတယောက် လက်ရာကဲ့သို့ပင် ကြည့်လို့ကောင်းလှပေရာ၊ ရေစိုဘောင်းဘီအောက်က ကျွန်တော့်လီးကြီးမှာလည်း ဒစ်အရာပေါ်အောင်ပင် ဖူးထစ်ဖေါင်းထလာရတာပေါ့။
ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်လေးငုဝါဘေးမှာသွားထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် နှစ်ယောက်ထဲ အခန်း လုံလုံခြုံခြုံထဲမှာ၊ နောက်ပြီးတော့ မလုံတလုံ အဝတ်အစားတွေနဲ့၊ နဂိုကမှ နည်းနည်းအီစီကလီချင်ချင် သူ နှစ်ဦး ဆိုတော့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေကြတာ မငြင်းနိုင်ပါဘူး။ ကျွန်တော်က ဒေါ်လေးငုဝါ ကိုယ်လုံးကြီးကို အသာဆွဲဖက်လိုက်တော့ ဒေါ်လေးငုဝါ က အသံတုံတုံရီရီနဲ့၊
" မောင်သူ မတော်ဘူးထင်တယ်နော်၊ တို့ နှစ်ယောက်၊ မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်ကုန်တော့မယ်"
" အို ဘာလို့ မဖြစ်သင့်ရမှာလဲ ဒေါ်လေးငုဝါကလည်း ဖြစ်သင့်နေတာကြာလှပြီ အခြေအနေမပေးသေးလို့ဟာကို"
ဒါပေမဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါ ရဲ့ နူတ်ခမ်းတွေကို ကျွန်တော့် နူတ်ခမ်းနဲ့ ဖိကပ်နမ်းလိုက်တော့ သူ့ဆီက လည်း နွေးထွေးတဲ့ အနမ်းတွေနဲ့ တုံ့ပြန်လာပါတယ်။ ကျွန်တော့် လက်တွေက သူ့ရင်လျှားထမိန်ကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး လုံးကြွ တုံခါနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်နှယ်ပေးလိုက်မိတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါ ဆီက ငြီးသံလေးတွေ ထက်လာသလို ကျွန်တော့်ကိုလည်း တွယ်ဖက်လာတယ်။
ခင်းထားတဲ့ သဘက်ပေါ်မှာ ဒေါ်လေးငုဝါကို အသာလှဲချလိုက်ရင်းက သူမ နို့ကြီးတွေ တဖက်ကို လက်နဲ့ နှယ်ရင်း တဖက်က နို့သီးခေါင်းတွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်။ နို့ကြီးတွေကို အားရအောင် စို့ပြီးမှ ပဲ။ သူမရဲ့ ပြေလျှော့နေတဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချလာပြီး ကွင်းလုံးချွတ်လိုက်ကာ တုတ်ခိုင်လှတဲ့ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲကားလိုက်တော့ အမွှေးအုပ်ထူထူ အောက် စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြဲအာလာပါတယ်။
စောက်မွှေးတွေက ခုန ရေစိမ်ထားလို့ ရေတွေနဲ့ စိုကပ်နေပေမဲ့ ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသားနီနီတွေ မှာရွဲနေတာတော့ စောက်ရည်တွေပဲနေမှာပါ။ ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်လေးငုဝါရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာအပ်ပြီး စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့ လျှက်လိုက်ပါတယ်။ စောက်စေ့လေးကိုလည်း လက်ချောင်းနဲ့ ဖိချေ ပေးရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လျှာကို ဝင်သလောက် ထိုးထည့်ဆော့ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်လေးငုဝါ ဖင်ကြီးတွေ ကော့ကော့ပေးရင်းနဲ့ တအီးအီး ဖြစ်လာပါတယ်။
" မောင်သူ ရယ် ဘယ်လိုများလုပ်နေတာတုန်းကွာ၊ လုပ်ပါတော့ ဒေါ်လေး ဟိုးအထဲမှာ တမျိုးကြီးဖြစ်နေပြီ"
" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါ ကျွန်တော်လုပ်ပါ့မယ်"
ကျွန်တော်လည်း အချိန်မဆွဲတော့ပါဘူး။ ပထမဆုံး အချီ ဆိုတော့ သူမ စိတ်မပြောင်းခင် လီးအရင်ထည့်မှ ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးလည်းရှိနေတာကြောင့် သူမကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားလုပ်လိုက်ပြီးမှ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ထိုးသွင်း လိုက်ပါတယ်။ နွေးအိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကျွန်တော့် လီး က အိအိလေးပဲ ဝင်သွားပါတယ်။
ကျွန်တော့် လီး ဒေါ်လေးငုဝါ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီးမှ ပဲ အနေအထားကို ပြင်ပြီး ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးပေးနေမိပါတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါက လည်းမျက်လုံးလေး မှေးရင်းက ကျွန်တော့် လက်မောင်းတွေကို သူမ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲကိုင်ထားပါတယ်။ သူမ ကလည်း အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား အမျိုးသမီး တယောက်မို့ ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ကာ ယမ်းကာနဲ့ အောက်ကနေ ပင့်ကော့ကော့ပေးပါတယ်။
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးပဲ အရှိန်တွေ တက်လာတော့ တဖန်းဖန်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးကြရင်း ခနလေးနဲ့ တချီပြီးသွားကြရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ရေကန်ဘေးက သဘက်ပေါ်မှာ လှဲလျှောင်းရင်း နားနေကြပါတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါက ခနနေတော့ ရေထဲ ပြန်ဆင်းရအောင် နည်းနည်းအေးလာပြီ ဆိုလို့ ရေပူကန်ထဲ ပြန်ပြီး ဝင်ထိုင်ကြပါတယ်။
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် သိပ်စကားမပြောကြပေမဲ့ တယောက်နဲ့ တယောက် နားလည်တဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ပြုံးပြီး ကြည့်နေကြပါတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါရဲ့ ကျက်သရေရှိလှတဲ့ မျက်နှာ နဲ့ ခေါင်းပေါ်ထိပ်တင်ပြီးထုံးထားတဲ့ ဆံထုံးကြီးရယ်။ဒေါ်လေးငုဝါရဲ့ ဆက်ဆီဖြစ်တဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူ တွေကို ကြည့်ရင်း က အဲဒီနူတ်ခမ်းထူထူ ထဲ လီးထိုးထည့်ချင်စိတ်ပေါ်လာပါတယ်။
စိတ်ထဲက တွေးနေသလို လီးက လည်း အလိုလိုတောင်လာပါတယ်။ အာ့တာနဲ့ ရေကန်ထဲမှာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ရေကန်ထဲ ငုတ်တုတ်ထိုင်နေတဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါ မျက်နှာနဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးက တတန်းထဲ ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော် ဘာကြံနေသလဲ ဆိုတာ ရိပ်မိတဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါက ကျွန်တော့်ရဲ့ မပျော့မမာ လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူမ ပါးစပ်နဲ့ လှမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။
ဒေါ်လေးငုဝါလည်း ခေသူမဟုတ်ပါဘူး၊ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သူ့ပါးစပ်လေးထဲ ဖွဖွလေးငုံလိုက်ပြီး လျှာကလေးနဲ့ လီးထိပ်က အပေါက်လေးကို ထိုးထိုးကစားရင်းက တချက်တချက် ပါးလေး ချိုင့်သွားအောင် စုပ်လိုက်တာ လီးထဲ သေးလမ်းကြောင်းမှာ စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ နေအောင် ခံစားရပါတယ်။ နောက်လိးကို ပါးစပ်က ချွတ်လိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးတလျှောက်ကို လျှာနဲ့ ရက်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုလည်း တဖက်တချက်စီ သူမပါးစပ်လေးနဲ့ ငုံပြီး စုပ်တော့ ယားကျိကျိ နဲ့ သုတ်တောင် လွှတ်ပြစ်ချင်လာပါတယ်။
ကျနော့်လက်တွေက သူ့နားရွက်ကလေးတွေ ပါးလေးတွေကို ပွတ်ပေးရင်း ဇိမ်ခံနေမိပါတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါက သူမပါးစပ်ထဲ ကျွန်တော့်လီးတန်ကြီးကို ပြန်ထည့်ပြီး နူတ်ခမ်းကိုတင်းတင်း စေ့လို့ ခေါင်းကို ရှေ့နောက်တိုးရင်း ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း အသာလေး ညှောင့်ပြီး သူမပါးစပ်ကို စောက်ပတ်လို သဘောထားပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးနေမိတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါကို သူမ ပါးစပ်ထဲမှာ ကျွန်တော်ပြီးလို့ ရမလားလို့ မေးတော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သုတ်ထိန်းဖို့ စိတ်မကူးတော့ပဲနဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါပါးစပ်ကို ပဲ ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးပေးနေမိပါတယ်။
လိုးနေရင်းနဲကမှ ဒေါ်လေး ငုဝါ ရဲ့ ကျက်သရေ ရှိပြီး လှပ တဲ့ မျက်နှာလေးပေါ် လရေတွေ ပန်းထုတ်ချင်စိတ်ပေါက်လာတာနဲ့ သုတ်ထွက်ခါနီးမှာ သူ့ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဒေါ်လေးငုဝါ မျက်နှာတည့်တည့်ကို ချိန်ဂွငိးထုပြစ်လိုက်တယ်။
ကျွန်တော့် လီးထိပ်က ခပ်ပြစ်ပြစ် သုတ်ရေတွေ ဒေါ်လေးငုဝါရဲ့ မျက်နှာ နူတ်ခမ်းပါးပြင် မျက်ခွံတွေ ပေါ်ထွက်ကျကုန်တယ်။ တချို့လည်း ဒေါ်လေးငုဝါရဲ့ ဆံပင်တွေပေါ် ရောက်ကုန်တယ်။ သုတ်ရေတွေ ထွက်ကုန်တာ ကုန်သလောက်ရှိမှ ဒေါ်လေး ငုဝါ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးပြန်ထည့်ပြီး စုပ်ခိုင်းလိုက်တော့လည်း လီးကြီးကို သေခြာစုပ်ပေးပြီး ပြောင်စင်သွားအောင် သူမလျှာကလေးနဲ့ ရက်ပေးပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းလေး မောသလို ဖြစ်သွားပြီး ရေပူထဲ ပြန်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။
" မောင်သူ ငဆိုးလေး၊ တခါထဲ တို့ မျက်နှာတွေရော ဆံပင်တွေရောမှာ ပွကုန်ပြီ။ ခေါင်းလျှော်ပြစ်မှ ရတော့မယ်"
" ဆောရီး ပဲ ဒေါ်လေးငုဝါ ကျွန်တော် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ ဒေါ်လေးငုဝါ က လီးစုပ်တာ တော်တော်ကောင်းတာပဲ"
" ခစ်ခစ် မြှောက်နေပြန်ပါပြီ၊ သူလုပ်ချင်တာတွေ လုပ်ပြီးတော့ ဟွန်း။ စိုးစိုးလောက်တော့ မကောင်းနိုင်ပါဘူးနော်၊ ခေတ်လူငယ်တွေက ပိုကျွမ်းမှာပေါ့"
" တချို့ ဟာတွေက အတွေ့အကြုံ နဲ့ ပဲ ဆိုင်တာပါ၊ ဒေါ်လေးငုဝါ ကလည်း အဟီး"
" ထားပါတော့ကွယ်၊ ထားပါတော့"
" အတွေ့အကြုံ ဆိုလို့ ဒေါ်လေးငုဝါ က နွယ့်ကို သမီးအရင်းလို ရှစ်တန်းကထဲ က အိမ်မှာ ခေါ်ထားပြီး အတူတူနေခဲ့ကြတာမို့ လို့ နွယ့်အကြောင်းတော့ အကုန်သိမှာပေါ့"
ကျွန်တော်က အဲလို စကားကို စလိုက်တော့ ဘာကြောင့်မှန်းလို့ မသေခြာပေမဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါ မျက်နှာ အနေအထား နည်းနည်းလေး တမျိုးဖြစ်သွားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ကျွန်တော်က ဆက်ပြီးပြောမိပါတယ်။
" ဒေါ်လေးငုဝါ ကျွန်တော့်ကို ဘာမှ အားနာစရာ မလိုဘူးနော် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ဖြေပါ၊ နွယ့်မှာ ကျွန်တော့်အရင် က ဘဲရှိခဲ့ဘူးလား"
" ဟင့်အင်း မရှိပါဘူး၊ တို့ သိသလောက်ကတော့ စိုးစိုး ရဲ့ ပထမဦးဆုံး ရီးစားက မောင်သူပါပဲ၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
" ဘာမှ တော့ မဖြစ်ပါဘူး ဒေါ်လေးငုဝါ မေးကြည့်တာပါ"
ခနနေတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရေပူကနေထွက်ပြီး သဘက်ပေါ်မှာ လှဲပြီးနားကြပြန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်က ဒေါ်လေးငုဝါရဲ့ အနောက်ကနေလှဲလို့ သူမနို့ကြီးတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်နှယ် နေမိပြန်တယ်။
" မောင်သူရေ စိုးစိုး တို့လည်း ဒီကို မလာကြတော့ ဘူးဆိုရင် တို့ ဟော်တယ်ပဲ ပြန်ကြရအောင် ထင်နော်။ လက်တွေလဲ ပဲကြီးရေစိမ်ဖြစ်နေပြီ"
" ကောင်းသားပဲ ဒေါ်လေးငုဝါ ဟော်တယ်က မွေ့ယာကြီးတွေပေါ်မှာ ဒေါ်လေးငုဝါကို လိုးချင်သေးတယ် အဟိ"
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ရှာဝါနဲ့ ရေမိုးချိုးပြီး အဝတ်အစားတွေ လဲပြီးတော့ ဟော်တယ်ကို ပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။ကျွန်တော်က ဒေါ်လေးငုဝါကို ကျွန်တော်တို့ အခန်းကိုပဲ ခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါက ရေချိုးပြီး ထမိန်ကို အတွင်းခံမပါပဲ နဲ့ ပြန်ဝတ်ထာလို့ ကသူ့ဖင်လုံးကြီးတွေက တဖက်မြင့်တဖက်နိမ့် လမ်းသွားလိုက်တိုင်း လှုပ်ရှားနေတာကို ကြည့်ရင်းက ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လိုးချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာလို့ပါ။ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ဒေါ်လေးငုဝါကို ဆွဲဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းထူထူတွေကို ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။
" ဒေါ်လေးငုဝါ၊ ဒေါ်လေးငုဝါကို ကျွန်တော် ဒေါ့ကီ ဆွဲချင်တယ်"
" ကိုယ်တော့ သဘောပါပဲရှင်"
ဒေါ်လေးငုဝါကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းလိုက်တော့ တင်ကြီးတွေက ကားစွင့်လာပါတယ်။ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီး ခွဆုံက စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးရယ် ဖင်ကြားက ခရေပွင့်ညိုညိုလေးရယ်က ကျွန်တော့် လီးကြီးကို လက်ယပ်ခေါ်နေသလိုပါပဲ။
သူမဖင်ကြီးနောက်မှာ ပဲ ကျွန်တော် မုဆိုးထိုင်ထိုင်လိုက်ပြီးထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိသွင်းချလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ဒေါ်လေးငုဝါ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ဆွဲဆွဲ ဆောင့်ပြစ်လိုက်တော့တယ်။ ပုံစံမပြောင်းပဲနဲ့ကို တချီပြီးအောင် ဆွဲပြစ်လိုက်တယ်။ သူလည်းကောင်း ကျွန်တော်လည်း ကောင်းဖြစ်သွားတော့တာပါပဲ။
ကျွန်တော့် အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ခနအမောဖြေကြပြီးတော့ ရေပူစိမ်ထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ လိုးထားကြတာနဲ့ ပေါင်းပြီး အိပ်ငိုက်လာပါတယ်။ ဒေါ်လေးငုဝါက သူ့အခန်းသူပြန်အိပ်လိုက်တော့မယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်းျ အိပ်ချင်နေတာမို့ လွတ်လိုက်ပါတယ်။ ညနေစာစားမှ ပဲ ပြန်ဆုံကြမယ်လို့ပေါ့။ ဒေါ်လေးငုဝါထွက်သွားတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း တုန်းကနဲ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။
......................
အပိုင်း (၃) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment