သုံးရောင်ခြယ်လက်စွပ် အပိုင်း ( ၄ )

သုံးရောင်ခြယ်လက်စွပ် အပိုင်း ( ၄ ) 

ရေးသားသူ - Takuya Khun

{ ဂမ္ဘီရအင်းစက် ဝတ္ထုရှည်ကြီး }

(16)      

ရဲနောင်က ဟော်နန်းစံအိမ် အောက်ထပ်ခန်းမကြီးမှ တစ်ဆက်တည်းဖြစ်သော၊ စော်ဘွား၊တော်ဖုရားနှင့်မဟာဒေဝီများသာနေရသည့်၊ စံနန်းတော်ဆောင်ဖက်သို့ လျှောက်ဝင်သွားခဲ့သည်။ ယခုတော့ သူ့အဘေးတော်၊ အဘိုးတော်၊ အဘွားတော်၊ မိုင်းပုလဲစော်ဘွားကြီးများနှင့်ထိပ်တင်မဟာဒေဝီကြီးတို့မရှိရှာကြတောသည်မှာဆယ်စုနှစ်နဲ့ချီခဲ့လေပြီ။

လက်ရှိတွင် သူ့မယ်တော်ဖုရားဒေါ် (စဝ်)အိမ့်ကြာဖြူကသာ တစ်ဦးတည်းသော စီနီယာသမီးတော်ဒေဝီကြီးအဖြစ်၊ ကျန်ရှိစိုးစံနေတာဖြစ်သည်။ ယခုသူဝင်သွားရာ၊ တော်ဖုရားများသာစံသော၊ စံနန်းဆောင်ဖက်သို့သာမန်အစေအပါးများတောင်ဝင်ချင်တိုင်းဝင်၍မရပေ။

ကျွန်ယုံတော်အဆင့် အစေအပါးများသာ ဝင်ခွင့်ရကြသည်။ ယခုတော့ စီနီယာတော်ဝင် မိသားစုဆိုလို့ သူ့မယ်ဖုရား ပုလဲဒေဝီကြီး၊ အစ်မတော် ပုလဲဒေဝီလေးနှင့် တစ်ခါတလေ လာသောသူပါနဲ့မှဆိုလျှင် သုံးယောက်သာရှိလေတော့သည်။

သူ့ကိုတော့ စံအိမ်တော်သားများနှင့် အဝန်းအဝိုင်းက တော်ဘုရားလေး လို့သာ ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲကြလေသည်။ဒီ အခေါ်အဝေါ်နှင့်သူကတော့သိပ်အစေးမကပ်၊ဂွင်မတည့်ပေ၊ သူ့အတွက်တော့မြန်မာနာမည်ရဲနောင်ဆိုတာကလွဲလို့ဒီအခေါ်အပေါ်သိပ်ပြီးဖီးမလာပေ၊ သူကတော့ခပ်ချေချေသာဖြစ်သည်။

မယ်ဖုရား၏ ဘကြီးတော်၊ အိမ်တော်ထိမ်းကြီး ဦးမောက်ခမ်းမိသားစုနှင့် အိမ်စိုးမကြီးနန်းရွှေကြာတို့ကတော့ သူတို့နှင့်တစ်ဆောင်ခြား အတွင်းအိမ်တော်သားများ၏ အဆောင်ဖြစ်သော၊ မြောက်ဘက်ဆောင်တွင်နေကြလေသည်။ အရေးထူးအကြောင်းမရှိလျှင် သူတို့လည်း ဤပင်မ ဟော်စံနန်းအိမ်ကြီးသို့ ကူးလာလေ့မရှိကြပေ။

ဤအဆောင်များကို အမြဲတမ်းအချိန်မရွေး ကူးလူးသွားလာနိုင်သူကတော့ မယ်ဖုရား၏ ဘကြီးတော်ဖြစ်သူ ဦးစိုင်းမောက်ခမ်းရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော သမီးတော်ဖြစ်သူ၊ မယ်ဘုရား၏ညီအမတစ်ဝမ်းကွဲလည်းတော်သော ဒေါ်နန်းစုသွေး ဖြစ်ပြီး၊ သူမက မြောက်ဆောင်နှင့် စံနန်းဆောင်ကြီးအကူး စံနန်းဆောင်နှင့် ကပ်ရက်တစ်စိတ်တပိုင်းဆက်ဆပ်လျက်ရှိသော သီးသန့်ဆောင်တွင်တစ်ယောက်ထဲ နေလေသည်။ သူမကလည်းတစ်ကိုယ်တည်း FA အပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ၊ မယ်ဖုရားဒေဝီကြီးအိမ့်ကြာဖြူ၏ဆိုးတိုင်ပင်၊ ကောင်းတိုင်ပင်၊ တိုးတိုးဖော်ဖြစ်လို့နေလေသည်။

သူတို့အတွက် မနက်စာနှင့် အစားအသောက်များကိုလည်း ယခင်ကစံနန်းဆောင်ကြီးရှိ လေသာခန်းမမှာပင်ပို့ဆောင်ခိုင်းပြီး စားသောက်ကြသော်လည်း။ ယခုလက်ရှိ သူ့မယ်ဖုရားဒေဝီကြီးလက်ထက်တွင်မူ၊ ပြည်မမှာနေထိုင်ဖူးသောခေတ်မီသူတစ်ယောက်ဖြစ်၍၊ စားတော်ဆောင်ကို စားဖိုဆောင်နှင့် မနီးမဝေးတွင်ပင်ပြင်ဆင်ဆောက်လုပ်၍၊ တစ်ခါတရံ စိတ်လိုလက်ရပါက မိမိကိုယ်တိုင်ဆည်းပူးခဲ့သော နိုင်ငံခြားအစားအစာများကိုပင်ကိုယ်တိုင်စီမံကြီးကြပ်ညွှန်ကြားပြီးစားတော်ကဲများကိုချက်ပြုတ်စေလေ့ရှိသည်။

ယခုတော့၊ စံအိမ်တော်ကြီးတစ်ခုလုံးတွင်လည်း ရှေးရိုးအငွေ့အသက် အသုံးအဆောင်လက်ရာများနှင့်အတူ၊ခေတ်မှီ အီလက်ထရောနစ်အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများနှင့်ပါရောပြွမ်းပြည့်နှက်နေပြီဖြစ်သည်။

ယခု ရဲနောင်ကစံနန်းဆောင်ဖက်သို့၊ ရေချိုးခန်းအိမ်သာဝင်ရန် ကူးသွားစဥ်တွင် အိမ့်နန္ဒာက၊ သူမယ်ဖုရားရှိနေရာစားတော်ဆောင်ဖက်သို့လျှောက်သွားခဲ့ပြီး ဒီမနက်ပင် ရဲနောင်ရောက်လာပြီဖြစ်ကြောင်းနှင့် စံအိမ်ခန်းတွင်ရေအိမ်တက်နေကြောင်း၊ မကြာခင်ဒီဘက်လာမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောထားနှင့်လေသည်။

ရဲနောင်က သူ့အတွက်ထားရှိသောစံနန်းဆောင်ခန်းသို့ လျှောက်လာခဲ့ပြီး၊ အထဲမှာပင်တွဲလျက်ထားရှိသောရေအိမ်ခန်းသို့ဝင်ခဲ့ကာ ဘောင်းဘီကိုဇစ်ဖွင့်ပြီးအပေါ့စွန့်နေ၏။ဒီတချိန်လုံးမှာ.. သူ့ခေါင်းထဲမှာ ကြားယောင်နေရတဲ့ အသူရတ္ထဒေဝရဲ့အသံက..၊

" မိတ်ဆွေလေး..၊ သင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ သူမကပြည့်တင်းပြီးကားနေတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေကိုပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ၊ သူကသင့်ကိုအလိုရှိနေတာရောသင်သိသလား၊ သင်ကသာပေးမယ်ဆိုရင်သူကသင်နဲ့ချစ်တင်းနှောဖို့ အဆင်သင့်ပဲ.."

" အခုဆိုရင်မိန်းမတိုင်းဟာ၊ သူတို့တတွေက ဘာကြီးပဲဖြစ်နေပါစေ၊ သင့်ကို သူတို့လင်သားအဖြစ်သွေးနှောဖို့အလိုရှိနေကြတယ်။ သူတို့အားလုံးရဲ့ဆန္ဒတွေဟာအကုန်လုံးအတူတူပဲ..ဒီကသွားရင်သင်သူမကိုမရ ရအောင်သွားရှာပြီး သူမအလိုရှိတဲ့ဆန္ဒကိုဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်ပါ၊ သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ ငါပေးလိုက်တဲ့လီးကြီးကိုမိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပါ။ သူမဒါကြီးကိုအရမ်းကြိုက်မှာအသေအချာပါပဲ.."

ရဲနောင်ကသူ့ခေါင်းထဲက အတွေးတွေမှာ ရာဂနတ်သားနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက် ပြန်လည်ငြင်းခုန်နေမိသည်။

" မဟုတ်သေးဘူး၊ ဘယ်လိုပဲသင်ပြောပြောသူက ငါနဲ့တစ်အူတုံဆင်းမွေးလာတဲ့ ငါ့အစ်မအရင်းကြီးပါ။ ဒါကိုငါလုပ်လို့မရဘူး။ မင်းငါ့ကို ဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်ဖို့လည်းတိုက်တွန်းလို့မရဘူး! ငါလုပ်ကိုမလုပ်ဘူး.."

ရဲနောင်ကအသံတိတ်လေး ငြင်းနေလိုက်မိသည်။ သေးပေါက်ပြီးလို့၊ ဘောင်းဘီကို ဇစ်ကိုပြန် ဆွဲတင်တော့၊သူ့လီးကြီးကမာမာတောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေဆဲပဲဆိုတာသတိထားမိလိုက်ပြန်သည်။ အခုလက်ရှိအခြေအနေ၊ ဒီပုံစံကြီးအတိုင်းကတော့သူစားတော်ဆောင်ဖက်သို့ဆင်းသွားလို့ကတော့လုံးဝမဖြစ်ဟုတွေးမိသည်။

ဒုက္ခပါပဲ၊ လက်စွပ်ရဲ့ပါဝါကပြပဲပြနိုင်လွန်းသည်။ အခုက သူ့အမနှင့်သူခဏတဖြုတ်ပွေ့ဖက်ရုံသာရှိသေးသည်။ ငပဲကပြန်ကိုမကျချင်တော့..။ စားတော်ဆောင်မသွားခင်တော့၊ အရင်ဆုံးဂွင်းထုပြီးရှင်းပစ်မှဖြစ်တော့မည်။

ရဲနောင်ကသူ့ရဲ့ကြီးမားမာကျောတဲ့လီးကြီးကိုတင်းဆင်းဆုပ်ကိုင်ပြီးစတင်၍ဂွင်းဆောင့်တော့သည်။ သူကအရှိန်မြန်မြန်နှင့်ဆွဲဆောင့်လေ၊ ပိုပြီးကြီးထွားတောင်မတ်လာလြဖြစ်သည်။ သူလီးကြီးကအခုမနက်မှာအရင်အကြိမ်ကြိမ်မြင်ခဲ့ရဖူးသမျှထက်ပင်ပိုကြီးနေတယ်လို့တောင်သူထင်နေမိသည်။

သံမဏိထက်တောင်မာကျောတယ်ဟုသူခံစားနေရပြီး၊ လထစ်ကြီးကနီရဲထော်လန်နေကာ၊ အရောင်ကနီရုံမကခရမ်းရောင်ဘက်သို့ပင်သန်းနေလေသည်။ သူကသွားစရာရှိနေသေးလို့မြန်နိုင်သမျှမြန်မြန်ပြီးဖို့လောပြီးထုနေသည်။

ရုတ်တရက်အတွင်းမှာပင်၊ အမြင်အာရုံတွေက သူ၏ဦးခေါင်းထဲလို့၊ လှုပ်ရှားခုန်ပေါက်၍ဝင်လာလေသည်။ အမြင်ထဲမှာသူယခုသူ၏နောက်တွင်၊ သူကိုယ်တိုင်၏ပုံရိပ်က၊ ငယ်ရွယ်သောမိန်းမပျိုတစ်ဦးကိုလိုးနေတာဖြစ်သည်။

ထိုမိန်းမပျို၏မိန်းမအင်္ဂါမှာပူပြင်းတောက်လောင်နေပြီး၊ သူလီးကြီးကလည်းမီးတောက်မီးလျှံများအဖြစ်ပေါက်ကွဲတောက်လောင်နေသည်။ ညတုန်းကကားပေါ်မှာအိပ်တုန်းမက်ခဲ့သည့် အိပ်မက်ထဲမှာလိုပဲ၊ သူမ၏ကိုယ်ခန္ဓာကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကိုမမြင်နေရသော်လည်း၊ မျက်နှာကိုတော့ မမြင်ရချေ။ ထိုအမျိုးသမီးသည်ပြီးခါနီးအချိန်တွင်၊ သူမလက်ဖြင့်သူ့လက်မောင်းကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်းအော်ဟစ်လိုက်သည်။

" နင့်လီးကြီးငါ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာဝင်နေတာကို ငါကြိုက်တယ်မောင်လေး၊ ငါတို့အတူတူပြီးကြရအောင်နော်.."

အမြင်အာရုံထဲကပြီးစီးမှုနှင့်အတူ၊ ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ သူ့လီးကြီးထဲကတွန်းထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကိုတစ်သုတ်ပြီးတစ်သုတ် ဖျင်းခနဲ၊ ဖျင်းခနဲ ရေချိုးခန်းနံရံပေါ်ကိုပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဒါပေမယ့်ရဲနောင်စိတ်ထဲမှာဒါကမတရားမှုတစ်ခုလိုခံစားနေရသည်။

(ဘာဖြစ်လို့ငါ့အစ်မအရင်းကိုသူဒီလိုတပ်မက်နိုင်ရတာလည်း။ ငါတကယ်သာကြုံရရင် ဒီလိုပဲတိရစ္ဆာန်စိတ်ပေါက်ပြီးအရူးအမူးဖြစ်သွားမှာလား..ဟူး..)

စိတ်လေစွာဖြင့်သူတွေးတောနေမိသည်။

သူကမျက်နှာသုတ်ပုဝါတစ်ထည်ကို ဆွဲယူကာ နံရံမှမှာပေနေသောသူ့လရည်အညစ်အကြေးများကို သုတ်၍သန့်စင်လိုက်ပြီး သူ၏နောက်ဘက်မှာရှိနေသောကြွေဇလုံထဲသို့ပစ်ချလိုက်၏။ ပြီးတော့ သူက၊ သူ့ခေါင်းထဲက အတွေးဆိုးတွေကို ခါရမ်းထုတ်ဖို့ကြိုးစားရင်း၊ စားတော်ဆောင်ဘက်သို့ကူးလာကာ အဝင်ဝလှေကားထစ်တွေကတဆင့်တက်လာခဲ့သည်။

ဒီမှာပင်သူ့မယ်မယ်ဖုရား ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူ၏နှုတ်ဆက်စကားသံကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

" ဟင်..တော်ဘုရားလေး ရဲနောင်ပါလား။ မယ်ဖုရား သားတော်ကို စောင့်နေတာနှစ်ရက်ရှိပြီ။ ကြည့်စမ်းပါဦးအခုထက်ထိအိပ်ငိုက်နေတုန်းပုံစံကြီးနဲ့ပါလား။ ကဲပါ..ငါ့သားကြီးကိုသေချာကြည့်ရအောင်၊ လာ..ဒီနားတိုးလာစမ်းပါဦး။ နင်ဘယ်လိုကြီးတောင်ထွားလာတာလည်းသားရယ်။ အရမ်းကြည့်ကောင်းပြီးအရမ်းလည်းချောလာတာပဲ။ ဒီကိုလာပြီး မင်းမေမေကိုလာဖက်မပေးတော့ဘူးလား"

သူ့မိခင်ဖြစ်သူ၊ ဒေဝီကြီးဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူက သူ့သားရဲနောင်ကကို ဝမ်းသာအားရနှုတ်ဆက်ရင်းသူ့မကိုပွေ့ဖက်စေရန် လက်နှစ်ဖက်ကမ်း၍ကြိုလိုက်သည်။ ရဲနောင်ကသူ့အမေဆီသို့လျှောက်ဝင်သွားလိုက်စဥ်တွင် သူ့လီးကြီးကတစ်စခန်းထလာပြန်ပြီး၊ လျှင်မြန်သောအရှိန်အဟုန်ဖြင့်ဟုန်းကနဲတောင်တက်လာပြန်တော့သည်။

သူအလွန်အမင်း အံ့ဩသွားရသည်။ ယခုလေးတွင်ပင် ရေချိုးခန်းထဲမှာဝင်ပြီး အရေးပေါ်ဂွင်းထုပြီး ဝိတ်လျှော့ခဲ့သည်မှာ မိနစ်ပိုင်းလေးသာရှိသေးသည်လေ။ ထတာကမြန်လှချည်လား။ ဒီပုံစံအတိုင်းဆို၊ မိန်းမဆိုတာနဲ့ပဲ၊ အမေကတောင်အနားကပ်လို့မရတော့ဘူးလား။ သူတော်တော်ကြီးလန့်လို့လာလေသည်။

ရဲနောင်က လက်ကမ်းကာကြိုနေသော သူ့မယ်တော်ဆီသို့ ဟန်မပျက် လျှောက်ဝင်သွားခဲ့ရသည်။ မယ်တော်အိမ့်ကြာဖြူကိုလှမ်း၍ ပွေ့ဖက်ပေးလိုက်သော်လည်း၊ သူ့ရဲ့ ထောင်ထနေသော ငပဲကြီးသူ့အမေနှင့်မထိမိစေရန်၊ ခပ်ခွာခွာနှင့်ရပ်နေဖို့ကြိုးစားနေရသည်။ မေမေအိမ့်ကြာဖြူကသူ့လက်မောင်းများအားလှမ်းဆွဲရင်း၊ သူ့ကိုကြည့်ပြီး..

" သား..နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ဒါနင့်..မေမေ့ကို ဖက်နေကျပုံစံမျိုးမဟုတ်ဘူး၊ စိတ်မပါသလိုကြီးပဲ။ ဒါဖက်တာမဟုတ်သေးဘူး၊ လာစမ်းပါ..နင့်မေမေကိုတကယ်စိတ်ပါလက်ပါဖက်စမ်းပါဟဲ့.."

ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူက ရဲနောင်ကိုသူမဘက်ဆွဲပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားလိုက်သည်။ချက်ချင်းဆိုသလိုမှာပင်၊ သူမသားဖြစ်သူ၏ခါးအောက်နားမှ တစ်စုံတရာထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီးက သူမ၏ပေါင်ကြားတင်ပါးဆုံတွင်းသို့ဖိထောက်လိုက်မိကြောင်းခံစားလိုက်ရသည်။

ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူမှာလည်းရဲနောင်အနားသို့ကပ်မိသော၊ ရှေးရှေးကအမျိုးသမီးအယောက်ယောက်ကဲ့သို့၊သူမ၏ကိုယ်ထဲတွင်တစ်စုံတရာအပြောင်းအလဲခံစားလိုက်ရကာရှိန်းခနဲဖိန်းကနဲပူတစ်လှည့်အေးတစ်လှည့်ဖြစ်နေလေသည်။ သူမအသိစိတ်တွေကိုလည်းဆတ်ခနဲနှိုးဆွလိုက်သလိုခံစားလိုက်ရသည်။ သူမစိတ်ထဲမှလည်း၊

(အင်း..ငါ့သားကတော့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုထဲတင်ကြီးထွားလာတာမဟုတ်ပဲ၊ အစစအရာရာပြောင်းလဲနေပြီပဲ..)

ဟုတွေးနေမိသည်။ ရဲနောင်ကသူ့အမေဆီမှရုတ်တရက်ခွာလိုက်ပြီး..

" သား..တောင်းပန်ပါတယ်မေမေ။ ဘာလို့..သားမှာဒီလိုတွေခဏခဏဖြစ်နေလည်းမသိပါဘူး..၊ အဲဒါကသူ့ဖာသာသူကိုဖြစ်နေတာမေမေရ.."

ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူက၊ သူ့သားရဲနောင်ရဲ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ စိတ်ရှုပ်ထွေးမှုတွေ၊ မရေရာမှုတွေကို မြင်လိုက်ရတော့။ သူ့သားကိုရှင်းပြရင်းနှစ်သိမ့်လိုက်သည်။ ရဲနောင်တို့အသက်အရွယ်လူငယ်အများစုမှာ၊ ဒီလိုပုံစံတူ၊ အလားတူပြဿနာမျိုးရှိကြောင်းသူမသိလေသည်။

" ဘာမှကိစ္စမရှိဘူးသား..၊ သားအခုစံအိမ်တော်ပြန်ရောက်နေပြီလေ။ စိတ်အေးလက်အေးနဲ့ထိုင်ပြီးတစ်ခုခုစားလိုက်ဦး၊ မနက်စာလည်းအဆင်သင့်ပဲ။ ကဲ..ထိုင်. ထိုင်.."

ရဲနောင်မှာ ယခုမှစိတ်သက်သာရာသွားသလို ခံစားရသဖြင့် ဘရိတ်ဖတ်စားပွဲတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့မယ်မယ်ဖုရားကလည်း ဒီနေ့မနက်စာကို ဘိုစာစားချင်သဖြင့် အမေရိကန်ဘရိတ်ဖတ် ပြင်ဆင်ထားလေရာ၊ ရဲနောင်က ဘေကွန်ဝက်ပေါင်ခြောက်များ၊ ကြက်ဥကြာ်များနှင့် ပန်ကိတ်မုန့်ပွဲများဖြင့်အားရပါးရစားသောက်နေလေသည်။

သူတို့သားအမိ သုံးယောက်တို့ကလွန်ခဲ့သည့်နှစ်က၊ တစ်ခေါက်ခွဲခွာလာခဲ့ပြီးနောက်ပိုင်း၊ ကြုံတွေ့၊ ဖြစ်ပျက်၊လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြရတဲ့အတွေ့အကြုံအသီးသီးကို၊ ပြန်ပြောင်းပြောဆိုစားမြုံ့ပြန်ကြရင်း၊ စကားဝိုင်းက ဝေဝေစည်စည်၊ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနှင့်၊ ရဲနောင်အဖို့အားလုံးသက်တောင့်သက်သာဖြစ်သွားရသည်။

သူကသူ့အမေ၊ အစ်မတို့နဲ့ စကားပြောနေရတာကိုသဘောကျ၊ ကျေနပ်နေမိသည်။ သူမတို့နှစ်ယောက်သည် သူကို အမြဲတမ်း ဂရုစိုက်ခဲ့၊ ချစ်ခင်မြတ်နိုးခဲ့ကြသည်။။ ပြီးခဲ့တဲ့ နွေရာသီတုန်းက သူ့ကားအက်စီးဒင့်ဖြစ်ပြီး၊ ကားလည်းကြေ၊ ခြေထောက်လည်းထိသွားဖူးသည်။ အဲဒီတုန်းကသူတို့က သူ့ကို စိုးရိမ်တကြီး၊ အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ပြုစုခဲ့ဖူးသည်။

သူချစ်တဲ့ဒီအမေနဲ့အမသည် သူ့ဘဝရဲ့အရေးကြီးတဲ့တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းလည်းဖြစ်လေသည်။

`````````````````````````````````````

(17)

သူတို့သားအမိသုံးယောက်တို့မှာ၊ ရဲနောင်က သားအငယ်ဖြစ်ပြီး အင်ဂျင်နီယာကျောင်းပြီးကာစ အသက်က ၂၂နှစ်ဖြစ်သည်။

အစ်မဖြစ်သူဒေဝီလေးအိမ့်နန္ဒာက ၂၄နှစ်၊ ရဲနောင်ထက် နှစ်နှစ် ကြီးပြီး၊ မိုင်းပုလဲသို့ပြန်မပြောင်းလာမီကထဲကစီးပွားရေးနှင့်ဘွဲ့ရခဲ့သူဖြစ်သော်လည်း၊ ဘာအလုပ်မှလုပ်စရာမလိုသည့်မိုင်းပုလဲစော်ဘွားကြီး၏မြစ်တော်မဟာဒေဝီလေးအဖြစ်အေးအေးသက်သာသာနေခဲ့လေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်၏ချစ်မေမေဖြစ်သူ မိုင်းပုလဲစော်ဘွားမျိုးဆက်၏ ယခုလက်ရှိမဟာဒေဝီကြီးဘွဲ့ခံယူထားသော ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူကတော့ ယခုအသက် ၄၄ နှစ် အရွယ်၊ အရွယ်ကောင်းတုန်းရှိသေးသည်။ စော်ဘွားနန်းသွေးဆက်ဆိုသော်လည်းမန်းတက္ကသိုလ်ကျောင်းထွက်၊ မြေပြန့်သားမြန်မာတက္ကသိုလ်ကထိကဆရာနှင့်အိမ်ထောင်ကျခဲ့ဖူးသူဖြစ်သည်။

ထို့အပြင်၊ ရန်ကုန်မှာပါအခြေချနေခဲ့ဖူးသူဖြစ်၍၊ ခေတ်ဆန်သူတစ်ယောက်ဖြစ်သလို၊ စော်ဘွားနန်းရိုးဟောင်းအမွေအနှစ်ဓလေ့ထုံးစံကိုလည်းလိုက်နာကျင့်သုံးနေရသူဖြစ်ရာ၊ အခါကာလအားလျော်စွာ အရောင်ပြောင်း၊ ပုံစံပြောင်း၍နေတတ်ထိုင်တတ်လေ့ရှိပြီး၊ ပတ်ဝန်းကျင်နှင့်လိုက်လျောညီထွေစွာစွာ လိုသလိုပြောင်းလဲနေထိုင်တတ်သူလည်းဖြစ်၏။ ပြောရလျှင်ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူသည် ရှေးရိုးလည်းဆန်သလို၊ ခေတ်မီသူတစ်ဦးလည်းဖြစ်ပေသည်။

ယခုနံနက်စာစားပွဲဝိုင်းတွင် သူအစ်မမယ်လိုဒီခေါ် အိမ့်နန္ဒာက မနက်စောစောက ဝတ်ထားသော အားကစားလုပ်သည့် ဝတ်စုံများနှင့်ပင်ဖြစ်ပြီး၊ ဘာမှပြန်မလဲရသေးပဲစားတော်ဆောင်သို့ ဝင်ပြီးမနက်စာဆွဲနေခြင်းဖြစ်သည်။

မယ်ဖုရားအိမ့်ကြာဖြူကတော့၊ တစ်ခါတရံအပြင်သွား၊ မြို့ကြီးပြကြီးသို့သွားလျှင်၊ခေတ်ဆန်ဆန်ဟော့ရှော့ပုံစံဝတ်တတ်သော်လည်း၊ယခုကတော့အိမ်တော်မှာနေစဥ်မို့လို့ရှေးရိုးဆန်ဆန်နန်းအငွေ့အသက်မကင်းသော အဝတ်အစားများဝတ်ဆင်ထားသည်။

ဒါပေမယ့်လည်း ပွဲတက်ပုံစံအတွန့်အတက်ရှုပ်ရှုပ်ရှက်ရှက်တွေ ထိုင်မသိမ်းဗလာထမီတွေ၊ တရွတ်တိုက်ဆွဲကြီးနှင့်ဟုတော့မထင်ပါနှင့်။ မှားသွားပါလိမ့်မည်။ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းသာဖြစ်ပါသည်။ သူတိုရှမ်းမျိုးတွေနှင့်ယိုးဒယားယဥ်ကျေးမှုအငွေ့အသက်ကမနီးရိုးစွဲပင်ဖြစ်လေရာ ဝတ်ထားသည့်အဆင်အပြင်က ဇင်းမယ်(ချင်းမိုင်) ဒီဇိုင်းဆန်ဆန်ဝတ်စုံသာဖြစ်သည်။

အင်္ကျီကရွှေအိုရောင်၊ လက်ကတစ်တောင်ဆစ်လောက်ပဲရှည်သောလက်စကသာဖြစ်ပြီး လက်မောင်းရင်းတွင်ဖောင်းတွန့်ကြီးများနှင့်ဖြစ်သည်။ ပုံစံကအင်္ကျီရင်စိဖြစ်ပြီး တိုက်ပုံအင်္ကျီလိုကွင်းထိုးကြယ်သီးတပ်အမျိုးအစားကို လက်မလောက်ရှိမည့် အလုံးကြီးကြီးပုလဲလုံးကြယ်သီးကြီးများဖြင့်တပ်ထားသည်။

သို့သော် လည်ပင်းကတော့၊ ယူပုံစံအဝိုက်အဟိုက်ကြီးကြီးဖြစ်ပြီး ပခုန်းနှင့်လက်မောင်းစပ်ရာအဆက်ကစပြီးပုခုန်းနှစ်ဖက်အကြား၊ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်ဟိုက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ သို့မို့ကြောင့် မယ်ဖုရား၏ ၃၆-၃၇ လက္မ လောက်ရှိမည်ဟုခန့်မှန်းရသော မို့မို့မောက်မောက်ရင်သားအထက်ပိုင်းကြီးကဝင့်ကြွားစွာအလှပြနေသည့်အပြင်၊ ထိုစူပါဆိုဒ်နို့ကြီးများကြောင့်။ အတင်းဆွဲစိ၍တပ်ထားရသောရင်စိအင်္ကျီကတင်းရင်းကျပ်ထုပ်ပြီးအတင်းရုန်းကန်ထွက်နေသလိုရှိသည်။

အကယ်၍တပ်ထားသောပုလဲကြယ်သီးတစ်လုံးလောက်သာ ပြုတ်ထွက်သွားပါက၊ ထိမ်းမရပဲအန်ထွက်ကျလာမှာသေချာသည်။

အောက်ကဝတ်ထားသော ထမီမှာလည်း ချင်းမိုင်ဆင်သာဖြစ်ပြီး၊ ပုံမှန်လိုတစ်ထည်လုံးမှာယိုးဒယားချိတ်တွေအပြည့်နှင်မဟုတ်ပဲ ချောကလက်ရောင်ဗြောင်ထမီသာဖြစ်သည်။ အောက်နားကစ၍တစ်တောင်လောက်တွင်သာယိုးဒယားချိတ်တွေနှင့်တန်ဆာတင်ထားလေသည်။

ဗြောင်ထမီပုံစံမျိုးဖြစ်သဖြင့် သူ့မေမေ မယ်ဖုရား၏ ၄၀ လက္မလောက် အဝန်းအဝိုင်းရှိမည့်တင်ပါဆုံသား၊ ဂျောကြီးက ထမီဗြောင်သားပျော့ပျော့အောက်မှတင်းကားတုန်အိလို့ထွက်နေလေသည်။ သူကအခုဒီနေ့မှ သူ့အမေကိုသေချာဂရုထားကြည့်မိခြင်းဖြစ်သည်။ ယခင်တစ်ခါမှ ဤကဲ့သို့အကြည့်မျိုးဖြင့်စေ့စေ့ငုငုမကြည့်ရှုခဲ့ဖူးပေ။

ယခုသတိပြု၍ကြည့်မိတော့မှ၊ သူ့မယ်ဖုရားမှာအရွယ်ကောင်းတုန်းနှင့်ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသေးသောအင်မတန်မှဆက်စီဆန်သည့်အလှနှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်အစိတ်အပိုင်းများကိုပိုင်ဆိုင်ရယူထားကြောင်းရဲနောင်တစ်ယောက်အသိအမှတ်ပြုလိုက်ရလေသည်။

စားရင်းသောက်ရင်းစကားပြောရင်းမှ၊ အစစအရာရာသည်၊ အားလုံးပုံမှန်ပြန်ဖြစ်နေပြီဟု သူထင်နေမိစဥ်အတွင်း၊ သူ့လက်ချောင်းများဆီမှ ပူတက်လာသည်ကိုခံစားလိုက်ရပြန်သည်။ သူကယောင်ရမ်း၍အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ လက်စွပ်ပေါ်ကကျောက်မြက်သုံးမျိုးသည်တဖျတ်ဖျတ်နှင့်ရှေ့သွားနောက်ပြန်ရွေ့ရင်းအဆက်မပြတ်ဆက်တိုက်လင်းလက် တောက်စားနေသည်မှာဒေါသတအရှိန်အဟုန်နဲ့ပြေးနေသလိုတောင်ထင်မိရလေသည်။

သူ့ရဲ့ခေါင်းထဲတွင်ရူပါရုံအမြင်အာရုံများထပ်မံ၍ရှုပ်ထွေးဝေ့ဝဲစပြုလာပြန်သည်။ တစ်ချိန်ထဲမှာပဲသူ့လီးကအလွန်မြန်ဆန်သောအရှိန်အဟုန်ဖြင့်တောင်တက်လာပြန်လေ၏။အမြင်အာရုံတွေက တစ်ခုပြီးရင်နောက်တစ်ခု ဆက်တိုက်လှည့်ပတ်ပေါ်နေသည်။ ပိတ်ဆို့ကာဆီးထားခြင်းမရှိသော လိင်ဆက်ဆံမှုမြင်ကွင်းများကလွဲလို့တခြားဘာမှမဟုတ်ချေ။

အဝတ်ဗလာနှင့်ကိုယ်တုံးလုံးမိန်းမများက နေရာတိုင်းတွင်ရှိနေကြပြီး၊ နှစ်ယောက်ကသူ့လီးကြီးကိုတစ်လှည့်စီစုပ်ပေးနေချိန်တွင် နောက်တစ်ယောက်ကသူ့နှုတ်ခမ်းကိုတရှုက်မက်မက်နဲ့စုပ်ရင်းကစ်ဆင်ဆွဲနေလေသည်။ နောက်မိန်းမတစ်ယောက်ကတောသူမ၏လျှာကိုထုတ်ပြီး သူ့ဖင်ကိုလာယက်ပေးနေလေ၏။

သူ့ခေါင်းထဲတွင်သူအခုချက်ချင်း၊ ဒီအခန်းထဲကထွက်သွားမှဖြစ်တော့မည်ဟုဦးနှောက်ကသတိပေးနေသည်။ ဒီလိုမှမလုပ်ရင်မမြင်ရသောစွမ်းအားတွေကဖိအားပေးလာနေပြီဖြစ်ရာ၊ သူ့မယ်မယ်နဲ့အစ်မတော်ကိုသူတစ်ခုခုလုပ်မိတော့မည်ဖြစ်သည်။

ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူက ရဲနောင်၏နဖူးတွင်သီး၍ထွက်လာသောချွေးသီးချွေးပေါက်ကြီးများကိုသတိထားမိလိုက်တော့၊ သူသားကိုမေးလိုက်သည်။

" သား..ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ နေကောင်းရဲ့လား.."

ရဲနောင်ကထမင်းစား၊ စားပွဲမှခုန်ထရင်း အော်ပြောလိုက်၏။

" သားတောင်းပန်ပါတယ် မေမေ။ သားအပြင်ကိုလမ်းခဏထွက်လျှောက်ဖို့လိုနေပြီ။ သိပ်ကြာမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့်ဘာပဲဖြစ်နေနေ ကျနော့်နောက်ကိုလိုက်မလာခဲ့ကြပါနဲ့။ ပြန်လာတော့မှအကျိုးအကြောင်းကို ရှင်းပြနိုင်လိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်"

သူ့အမေနဲ့အမတို့ဘာမှ မတားလိုက်နိုင်ခင်မှာပဲရဲနောင်ကတံခါးကိုဖွင့်ပြီး ဘေးပေါက်လျှောက် လမ်းဘက်ဆီကိုပြေးဆင်းသွားတော့သည်။ ရုတ်တရက်ဖြစ်သွားသောအခြေအနေကိုကြည့်ပြီး အိမ့်နန္ဒာက စိုးရိမ်တကြီးဖြင့်သူ့အမေကို လှမ်းကြည့်ကာ..

" သူ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ၊ သူ အဆင်ပြေမယ်လို့ ထင်လားမယ်မယ်..၊ သမီးတို့ သူ့နောက်ကို လိုက်သွားဖိုလိုမလား"

" မသွားနဲ့သမီး..၊ သူ့ကိုလွှတ်ထားလိုက်ပါ။ ငါတို့ နည်းနည်းစောင့်ကြည့်လိုက်ကြတာပေါ့။ တော်တော်ကြာလို့မှ သူပြန်မလာဘူးဆိုရင် တော့ ၊ မေမေတို့ သူ့ကိုလိုက်ရှာကြမယ်လေ။ သူက ယောက်ျားလေးတွေ ဖြစ်လေ့ရှိတဲ့ထူးဆန်းတဲ့ အသက်အရွယ်ရောက်နေပြီ။ တစ်ခုခုဟော်မုန်းအပြောင်းအလဲကြောင့်နေမှာပါ.."

ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူကက သူ့သမီးကို ပြောပြနေသည်။ ရဲနောင်ကသူ့အမေနှင့်အမတို့ထံမှ ဝေးရာသို့ အလောတကြီးပင် ပြေးထွက်လာခဲ့ရသည်။ သူမတို့ကိုဆွဲငင်နေသောပါဝါနှင့် ဝေးကွာကင်းလွတ်သွားလောက်ပြီဟုထင်ရသောအခါမှသူကရပ်လိုက်ကာ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်မိ၏။ သူရောက်နေသည်မှာ စံအိမ်တော်အရှေ့အရပ်ဘက်ပန်းခြံဥယျာဥ်ထဲတွင်ဖြစ်ပြီး၊ ပန်းခြံခုံတန်းလျားကို သတိပြုမိရင်းထိုင်ချလိုက်မိသည်။

ယခုသူ ဘာလုပ်ဆက်ရမလဲ၊ လက်စွပ်ပေးသောစွမ်းအားကိုသူနှစ်သက်သော်လည်း၊ ပေးဆပ်ရမည့်တန်ဖိုးကတော့ကြီးလှသည်။ သူ့မှာဒီလက်စွပ်ရှိနေသရွေ့ကတော့၊ သူ့မယ်ဖုရားနဲ့အစ်မတော်တို့ကတော့၊ သူ့ရဲ့တပ်မက်မှုစက်ကွင်းကနေကင်းလွတ်ဖို့က၊ မလုံခြုံဘူးဆိုတာသူသိနေသည်။

သူ့ရဲ့စိတ်တွေကအကြီးအကျယ်တုန်လှုပ်နေသည်။ သူဘာလုပ်မလဲ? ဘာလုပ်ရမလဲ?' သူ့ကိုယ်သူ ထပ်ခါထပ်ခါ မေးနေမိသည်။ သူ့ခေါင်းကို သူ့လက်ထဲမှာနားထင်နှစ်ဖက်ကနေတင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားရင်း၊ မနော်ဟရီတုန်းက ပစ္စည်းအဟောင်းဆိုင်ပိုင်ရှင်အဖိုးအို၏ပြောလိုက်သောစကားကို ပြန်သတိရလိုက်သည်။

" ကြီးမားသောစွမ်းအားကိုရခဲ့ရင်၊ ကြီးမားတဲ့တာဝန်ယူမှုကိုလည်း လက်ခံနိုင်ရမယ်"

ဆိုတာ အခုသူကြုံတွေ့နေရတာကိုရည်ညွှန်းနေတာလား။

(အင်း..စောက်ကျိုးကြီးတော့နည်းနေပါပကောလား၊ ငါဒီလက်စွပ်ကို ဘာလို့ဝယ်မိသွားရတာလည်း၊ အမှန်တော့ဝယ်ကိုမဝယ်သင့်ဘူး။ ဒါကကျိန်စာသင့်နေသလိုကြီးပဲ။ ဒါကိုငါချွတ်ပစ်မှရမယ်)

ရဲနောင်တကိုယ်တည်းတွေးနေမိသည်။

သူကလက်စွပ်စွပ်ထားသောလက်ချောင်းကိုဆုပ်ကိုင်လျက် ၎င်းကိုဆွဲချွတ်ရန်ကြိုးစားသော်လည်း နည်းနည်းလေးမှလှုပ်ခြင်း၊ ရွေ့လျားခြင်းမရှိပေ။

လက်စွပ်ကို ဆွဲချွတ်ဖို့ ပိုကြိုးစားလေ၊ လက်စွပ်ကသူ့လက်ချောင်းတစ်ဝိုက်ကို ပိုတင်းကျပ်လာသလိုရှိနေလေသည်။ သူလက်စွပ်ကို နောက်ဆုံးတစ်ချက်အတင်းဆွဲထုတ်နေစဉ်တွင် သူ့နားထဲတွင်ရင်းနှီးပြီးဖြစ်သောအသူရတ္ထဒေဝ၏ ကြားနေကျအသံကို ကြားလိုက်ရသည်။   

" သင်ဘယ်လောက်ပဲကြိုးစားကြိုးစား၊ မရပါဘူး မိတ်ဆွေလေး။ ဘယ်လိုဆွဲချွတ်ချွတ်ဒါကသင့်လက်ကနေကျွတ်သွားမှာမဟုတ်ဘူး။ သင့်အတွက်အခုနောက်ထပ်အရေးကြီးတဲ့အချိန်တစ်ဆင့်ကိုရောက်လာပြီ။ သင်အခုနောက်ထပ်မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ထပ်ပြီး လိင်ဆက်ဆံကျင့်ကြံပြီးရင်၊ သင်နဲ့ဒီလက်စွပ်က တစ်သားတည်းဖြစ်သွားတော့မယ်။ ငါ့ရဲ့ကံကြမ္မာကို မင်းကဖြည့်ဆည်းပေးရလိမ့်မယ်။ ငါ့ဘုရင်မကို မင်းရှာတွေ့ပြီးတာနဲ့ မင်းကို ငါလွှတ်ပေးမယ်။ "

" ခင်ဗျားရဲ့ဘုရင်မ..ဟုတ်လား။ ဘာအခြေအမြစ်မရှိတာတွေကိုလာပြောနေတာလဲ။ ငါဘယ်မှာရှာရမလဲ။ကျုပ်ကဒါကိုဒီလောက်နဲ့ပဲပြီးဆုံးစေချင်နေပြီ။ အခုလက်ရှိလောကမှာဘာဘုရင်မမှမရှိဘူး။ အားလုံးရိုးရိုးမိန်းမတွေချည်းပဲ.."

ရဲနောင်က ရာဂနတ်ဆိုးကိုစိတ်ပျက်စွာနဲ့ မေးလိုက်မိသည်။

" စိတ်မပူပါနဲ့၊ အချိန်တန်ရင် သူသင့်ကို ရှာတွေ့လိမ့်မယ်၊ အဲဒီအချိန်မတိုင်ခင်အထိအထိ ငါ့ရဲ့တပ်မက်မှုတွေက သင့်ရဲ့တပ်မက်မှုပဲ။ သင်လည်းဒီဟာကိုဖြည့်ဆည်းရင်းသင်ကိုယ်တိုင်လည်းစီးမြောပျော်ရွှင်နေလိမ့်မယ်"

ရာဂနတ်ဆိုးက ပြန်ပြောနေသည်။

" ကျုပ်မယုံဘူး..။ ခင်ဗျားရဲ့ အလိုဆိုးနောက်ကိုလိုက်ပေးရင်း၊ မကြာခင်မှာ ကျုပ်ရဲ့အစ်မရင်း၊ အမေရင်းတွေကိုတောင်ကျုပ်လိုးမိတော့မယ်။ အခုတောင်၊ ဒီလမ်းကြောင်းတွေကိုမြင်နေရလို့ကျုပ်ပြေးထွက်လာခဲ့တာ.."

" ကောင်းပြီလေ..၊ အခုလောလောဆယ်မှာတော့၊ ကျုပ်အတွက် တခြားရွေးချယ်စရာမရှိသေးဘူးလို့ထင်တယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျား၊ ကျုပ်အမေနဲ့အစ်မကိုလွှတ်ပေးထားလိုက်စမ်းပါဦး။ သူတို့ကအပြစ်ကင်းသူတွေပါ"

" ငါ..ဒါကိုအပ်ချမတ်ချကတိမပေးနိုင်ဘူး။ ဒီပါဝါမှာချွင်းချက်ဆိုတာမရှိဘူး။ သင်..ငါ့ရဲ့ကန့်သတ်ချက်စည်းမျဥ်းအတိုင်းလိုက်လုပ်နိုင်မှာလား ဒါမှမဟုတ် အဆုံးစွန်ထိတန်ဘိုးလှကြီးတဲ့ပေးဆပ်မှုနဲ့ရင်ဆိုင်မှာလား။ သင့်သဘောပဲ.. "

" သင်သိထားဖို့က သင့်ရဲ့အမေနဲ့ အမတွေကို ငါ့ရဲ့နိုင်ငံတော်အတွက် ဘဏ္ဍာရေးဖြည့်တင်းပေးရတဲ့၊ဘုံကျွန်၊ ဘုံဖာ၊ ပြည့်တန်ဆာ၊ ဖြစ်သွားတဲ့ အထိ၊ လုပ်မယ်ဆိုရင်တောင်လုပ်နိုင်တဲ့အစွမ်းရှိတယ်။ ဒါပေမယ့်သင်ကသူတို့ကိုဒီအနေအထားအဖြစ်ခံနိုင်လောက်အောင်အထိမိုက်မဲမယ့်သူတစ်ယောက်မဟုတ်ပါဘူးလေ..။ အခုသူတို့ကသူတို့အမျိုးအနွယ်အရတော်ဝင်၊ အရိုသေခံမိသားစုအနေနဲ့ရှိနေတယ်မဟုတ်လား.."

" အခုသင့်ရဲ့ အမေနဲ့အစ်မကိုသင့်ဆန္ဒအတိုင်းထိမ်းချုပ်နိုင်တဲ့အထိ ရှောင်ချင်ရှောင်နေနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါမင်းကိုကတိပေးမထားဘူးနော်။ ဖြစ်ချင်တဲ့တစ်ချိန်ကျရင်မလွှဲမရှောင်သာဖြစ်လာမှာကိုပြင်ဆင်ထားဖို့သင့်ကိုငါသတိပေးလိုတယ်"

```````````````````````````````````````````````

(18)

သူ့ရဲ့ကံကြမ္မာစေစားချက်အရ ရာဂနတ်ဆိုးရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်းလိုက်လျောဖို့ ရဲနောင်အနေနှင့်သဘောတူလိုက်လျောရန်မှတပါး၊ အခြားရွေးချယ်စရာကမရှိတော့ပြီ။ လောလောဆယ်အနေနှင့်တော့ သူ့အနေဖြင့်၊ သူ့မယ်တော်ဖုရားနဲ့ အစ်မတော်တို့ ထံမှ တတ်နိုင်သမျှခပ်ဝေးဝေးနေရန်အားထုတ်ရပေတော့မည်။ ထိုအားထုတ်မှုသည်လည်းအလွန်ခက်ခဲသောအားထုတ်ရမှုဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

ဘာမှမသိရှာသော သူ့မယ်တော်နှင့်အစ်မတော်တို့က သူ့ဆီကိုအဆီးအတားမရှိကပ်လာကြမည်မှာမလွဲ။ သူ့လက်မှာဖြုတ်မရအောင်တင်းကြပ်နေသောလက်စွပ်က၊ အခွင့်သင့်သည်နှင့် သူမတို့ကိုအတင်းအကြပ်ဆွဲဆောင်နေမည်သာဖြစ်သည်။

ဘယ်လောက်ကြာအောင်တောင့်ခံနိုင်မလဲ၊ သူမသိပါချေ။ ရဲနောင်ကစိတ်ပင်ပန်းစွာသက်ပြင်းကြီးတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်မိလေသည်။

သူကပန်းခြံမှနေ၍စံအိမ်တော်ဘက်ဆီသို့၊ လေးတွဲ့သော ခြေလှမ်းများဖြင့်ပြန်လျှောက်လာခဲ့သည်။ သူ့မှာမယ်ဖုရားနှင့်အစ်မတော်ဆို့ကိုမှန်မှန်ကန်ကန် ရှင်းပြနိုင်ဖို့၊ လမ်းရှာမတွေ့ပေ။ သူမတို့ကိုဘယ်လိုပြောမလဲ၊

(မေမေ..သားရန်ကုန်ကခရီးထွက်လာတော့ မနော်ဟရီဥယျာဥ်မြို့မှာ နားခဲ့ရင်းဒီလက်စွပ်ကိုဝယ်ခဲ့မိတယ်။အဲဒီကစပြီးအမျိုးသမီးတစ်ယောက်၊ တစ်ယောက်နဲ့တွေ့တိုင်းလိင်စိတ်တွေထန်ထလာပြီး..မှားတဲ့အထိဖြစ်ကုန်ကြလို့..ဘလာ..ဘလာ..)

ဒါကြောင့်ရှောင်နေရတာပါ၊ ဒီလိုပြောလို့ရောဖြစ်မလား..။ ယုံရောယုံကြမှာလား..။ ပြီးတော့ဒီလက်စွပ်အကြောင်းလျှို့ဝှက်ချက်ကိုမည်သူ့ကိုမျှမပြောရ၊ ပေးမသိရ၊ ကြီးစွာဒုက္ခရောက်လိမ့်မည်ဟုလည်းသတိပေးထားသည်မဟုတ်ပါလား။

ရဲနောင်က မိုင်းပုလဲစံအိမ်တော်ဟော်နန်းကြီးအနားသို့ပြန်ကပ်လာသောအခါ မူရင်းလာခဲ့ရာစားတော်ဆောင်ရှိသည့် တောင်ဘက်ခြမ်းသို့ပြန်မသွားပဲ၊ အရှေ့ဘက်ပန်းခြံမှနေ၍မြောက်ဘက်သို့ပန်းပြီး အခြားစီနီယာအိမ်တော်ထိမ်းများနေထိုင်ရာ မြောက်ဘက်ဆောင်တော်ကြီးနှင့် ပင်မစံနန်းဆောင်ကြီးကြားလမ်းမှဖြတ်၍ဝင်ခဲ့လေသည်။

မြောက်ဆောင်နှင့်ပင်စံနန်းဆောင်ကြားက အကွာအဝေးမှာအတန်ပင်လှမ်းသေးသည်။ ထိုကြားထဲတွင်လည်းပန်းဥယျာဥ်နောက်တစ်ခုကရှိနေသေးသည်။ ထိုအဆောက်အဦနှစ်ခုကြားတွင် စံနန်းဆောင်နှင့်ကပ်ရက်နီးပါးဟုဆိုနိုင်သောနေရာတွင်သီးသန့်တစ်ထပ်ဆောင်တစ်ခုရှိနေသည်။

ထိုအဆောင်က၊ မယ်ဖုရားဒေဝီကြီးအိမ့်ကြာဖြူ၏ ဘကြီးတော်၊ အိမ်တော်ထိမ်းကြီးဦးမောက်ခမ်း၏ သမီးတော်၊ သူ့မယ်ဖုရား၏ညီမဝမ်းကွဲတော်သူ၊ အပျိုကြီးနန်းစုသွေးနေထိုင်ရာအဆောင်ဖြစ်သည်။

သူမကသူမ၏ဖခင်မိသားစုနှင့် မြောက်ဆောင်တွင်အတူမနေပဲ မဟာဒေဝီကြီးအရေးအကြောင်းရှိလျှင်လှမ်းခေါ်တိုင်ပင်ပြောဆို၍ရအောင်၊ ပင်တိုင်စံအပျိုကြီးအနေဖြင့် သီးသန့်အဆောင်ကိုအနားမှာပေးထားခြင်းဖြစ်လေသည်။

ရဲနောင်တို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်နှင့်ဆိုလျှင်ဒေါ်နန်းစုသွေးမှာ အရီးလေးတော်စပ်မည်ဖြစ်ပြီး။ သူတို့မောင်နှမက သူမကို "အရီးတော်လေး" ဟုပင်ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲလေသည်။ အရီးတော်လေးနန်းစုသွေးမှာ၊ မယ်ဖုရား၏အနီးကပ်တိုးတိုးဖော်အတိုင်ပင်ခံလည်းဖြစ်လေသည်။

ရဲနောင်ကစံအိမ်တော်ရှိရာသို့မြောက်ဆောင်ဘက် လမ်းမှပတ်ဝင်ခဲ့ရာတွင်၊ စံအိမ်နားမရောက်မီဥယျာဥ်တွင်း၌ တစ်ခုခုတူးဆွအလုပ်လုပ်နေဟန်တူးသောအမျိုးသမီးတစ်ယောက်၏သဏ္ဌာန်ကိုသတိထားလိုက်မိလေသည်။

ရုတ်တရက်တော့ဘယ်သူမှန်းမသိသေးပေ။ ဒါပေမယ့်သူမြင်နေရသည်က၊ ငန်းပြားလေးတစ်ချောင်းနှင့် မြေကြီးကိုတူးရင်းဆွရင်း၊ တရွေ့ရွေ့ဖြင့်လှုပ်ရှားရင်းရမ်းခါနေသော၊ ပုံစံကျလှသည့်ဖင်လုံးတစ်တစ်ကြီးတွေကို၊ ရဲနောင်ကကြည့်ရင်း သဘောကျနေမိသည်။ ဒီမြင်ကွင်းကသူ့ရဲ့စိတ်နှလုံးကိုတကယ်ပဲဆွဲဆောင်ယူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ရဲနောင်က သူမထိုင်နေသည့်၊ ပန်းစိုက်သည့်နေရာအဝန်းအဝိုင်းကိုပတ်လည်ကာရံထားသော၊ သစ်သားခြံစည်းရိုးပုပုလေးအနီးသို့ ချဥ်းကပ်သွားလိုက်သောအခါ၊ သူမကလည်းဘယ်သူဝင်လာတာလဲဆိုသည်ကိုသိရန်အတွက် လှည့်ကြည့်လိုက်လေသည်။

ဤမှာပင်သူမ၏ဘိုဆန်ဆန်မျက်နှာလှလှလေးကိုမြင်လိုက်ရတာဖြစ်ပြီး၊ သူ့စိတ်အတွေးထဲတွင်တစ်ပြိုင်နက်တည်း၊ သူမကိုသူရယူသိမ်းပိုက်ရမည်ဟုအတွေးဝင်လာခဲ့သည်။     

သူမကတော့သူ့မယ်တော်နှင့်အစ်မတော်တို့လို၊ အချိန်တူတူပင် မတွေ့တာကြာခဲ့ပြီဖြစ်သော၊ အရီးတော်လေးနန်းစုသွေးပင်တည်း။ အရီးတော်လေးနန်းစုသွေးသည်။ ရဲနောင်ကိုရုတ်တရက်မြင်လိုက်သောအခါ မျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားအောင်ပင်အံ့ဩလျက်၊ ထရပ်လိုက်သည်။

" ဟင်..! ကိုယ်တော်လေး တော်ဖုရားပါလား၊ ဘယ်တုန်းထဲကရောက်နေတာပါလိမ့်.."

" ဟုတ်ပါတယ်အရီးတော်လေး..ကျနော်ပါ။ ဒီနေ့မနက်အစောကြီးမှမိုင်းပုလဲ ကိုဝင်လာတာလေ။

အရီးတော်လေးသိလိုက်မှာမဟုတ်ဖူး။ အခုရောဘာတွေအလုပ်ရှုပ်နေတာတုန်း။ ဥယျာဥ်တော်သားတွေကိုခိုင်းရင်လဲရသားနဲ့အရီးတော်ရယ်"

" ဪ..တော်ဖရားလေးရယ်။ ဥယျာဥ်တော်သားတွေက၊ ဥယျာဥ်ကြီး သုံးလေးခုနဲ့တင် သူတို့ဖာသာလက်မလည်နိုင်ဘူး။ ကိုယ်နဲ့နီးတဲ့ပျိုးဥယျာဥ်လေးကိုတော့၊ အချိန်အားရရင် ကိုယ်တိုင်ပဲပြုစုပေါင်းသင်းလိုက်တယ်။ ကိုယ်တိုင်ပြုစုလို့သီးပွင့်လာတဲ့ ဖွံ့ဖြိုးမှုအရသာကို၊ ကိုယ်တိုင်ခံစားပီတိဖြစ်ရတာက ၊ ဘယ်ဟာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူးကိုယ်တော်လေးရဲ့.."

" ဒါဆိုလဲကောင်းတာပေါ့..အရီးတော်လေးရယ်.."

အရီးတော်လေးနန်းဆုသွေးကလည်းရှေးရိုးသိပ်မဆန်လှပါ။ သူကလည်းတောင်ကြီးတက္ကသိုလ်ကဘွဲ့ရတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ယခုလည်း ဥယျာဥ်ထဲတွင်ဂါးဒင်းနင်းလုပ်နေတာဖြစ်သဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်လှုပ်ရှားနိုင်စေရန်၊ သမရိုးကျနန်းစဥ်အဝတ်အစားနှင့်မဟုတ်ပဲ၊

ဘော်လီဘောအားကစားမယ်တွေဝတ်လေ့ရှိသည့်အားကစားဘောင်းဘီအတိုခပ်ပြတ်ပြတ်ကိုဝတ်ထားပြီး၊ ရင်ဘတ်ရှေ့ပိုင်းတွင်တော့ အပေအရေခံစေရန်အတွက်၊ စားဖိုမှူးများ၊ဈေးသည်များဝတ်လေ့ရှိသည့် အပရွန် (apron) ခေါ်ခါးစည်းရှေ့ဖုံးကိုစည်းထားသည်။

မျက်စိအစူးသက်သာစေရန်၊ ခပ်ပါးပါးကြည်ကြည်နေကာမျက်မှန်လေးကိုပါတပ်ထားသဖြင့် ပုံစံလေးက၊ ဆယ်ကျော်သက်မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်လိုပေါ့ပါးလန်းဆန်းနေသလို၊ ဟော့ရှော့ဆက်စီကျနေလေသည်။

အထူးသဖြင့် အပရွန်အလွှမ်း ခါးစည်းမှာခါးအောက်ရောက်ရုံလေးသာရှည်ရာအောက်ပိုင်းမှာ ဘောင်းဘီတိုသာဝတ်ထားသောခန္ဓာကိုယ်အလှကိုရှင်းရှင်းကြီးဖွင့်ဟအလှပြထားသလိုရှိသည်။ ဘောင်းဘီတိုလေးမှာသူမ၏တင်းကားဖွံ့ထွားလှသောတင်သားကြီးများနှင့် ပေါင်တံဖွေးဖွေးစင်းစင်းကြီးများကို ရဲနောင်၏ မြင်ကွင်းမှ ဖုံးကွယ်တားဆီးထားရန်မတတ်နိုင်ချေ။ 

ပေါင်ကြားခွဆုံရွှေတြိဂံနယ်မြေမှရုန်ကန်ထွက်နေသောအတွင်းသားမို့မို့ခုံးခုံးဖောင်းဖောင်းကြီးတွေကလည်းကြည့်တတ်လျှင်အတိုင်းသားကြီးအရိပ်အယောင်မြင်နေရသည်။ အပါ်ပိုင်းကအပရွန်ဖြင့်ဖုံးလွှမ်းထား၍ ရင်သားဆိုဒ်ကဘယ်လောက်ကြီးထွားသည်မသိရသော်လည်း။ ယခင်အခေါက်သူလာခဲ့တုန်းကပုံရိပ်များကိုပြန်ဖမ်းကြည့်လျှင်၊ သူ၏အစ်မတော်အိမ့်နန္ဒာနှင်မနီးရိုးစွဲလောက်ရှိပေလိမ့်မည်။

အမှန်တော့သူတို့၏အရီးတော်လေးနန်းစုသွေးမှာ၊ ယခုဝတ်စားဆင်ယင်မှုအရ ခန့်မှန်းနေရသော အရမ်းနုနယ်သည့်မိန်းပျိုအရွယ်အစားမဟုတ်ပါချေ။ သူမ၏အသက်အရွယ်အမှန်မှာ သူတို့၏မယ်ဖုရားဒေဝီကြီးထက် နှစ်နှစ်သာငယ်၍ အသက် ၄၂ နှစ်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

နန်းစုသွေးကစကားဆက်သည်။

" ဟုတ်တယ်..တော်ဖုရားလေးရဲ့..၊ ဒေဝီကြီးကတော့ပြောနေပါတယ်။ မကြာခင်ရက်တွေအတွင်းမှာတော်ဘုရာလေးကြွချီလာမယ်လို့..၊ ဒါပေမယ့်ရက်အတိအကျမမှတ်မိလိုက်တော့၊ ဒီနေ့လို့ထင်မထားမိဘူး.."

" အရီးတော်လေးရယ်..ကျွန်တော်နဲ့ စကားပြောရင်အခုလိုတော်သုံး၊ နန်းသုံးတွေနဲ့သိပ်မခေါ်၊ သိပ်မသုံးပါနဲ့လား၊ အရင်အခေါက်တွေကထဲကကျနော်ပြောထားခဲ့သားပဲ၊ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲခေါ်ပါပြောပါလို့..၊ အခုကစပြီးကျနော့်ကိုနောင်လို့ပဲခေါ်၊ ကျနော်ကလည်းအန်တီစုသွေးလို့ပဲခေါ်တော့မယ်.."

" ဟိ..ဟိဟိ..ဟုတ်ပါပြီတဲ့တော်ရယ်။ ဒါပေမယ့်ဒေဝီကြီးရှေ့မှာအဲ့လိုခေါ်မိလို့..အဆူခံနေရပါဦးမယ်။ အရီးရဲ့ဖေဖုရားကဆို၊ ပိုဆိုးသေး။ အရမ်းရှေးရိုးဆန်၊ နန်းဆန်တာ။ ဒါနဲ့နေပါဦး ဒေဝီကြီးပြောတာက ကိုယ်တော်လေး၊ အဲအဲ..နောင်က၊ လူကြီးနဲ့တော်တော်တူနေပြီတဲ့။ အခုအရီးတော်..အဲ..အန်တီစုသွေးအထင်တော့၊ အရင်အခေါက်ကလာတာထက်စာရင်၊ အရမ်းကြီးပိုထွားလာပြီး၊ လူကြီးလုံးလုံးကို ဖြစ်နေပါပြီ..ကြည့်ပါဦး.."       

ပြောပြောဆိုဆို၊ အရီးတော်နန်းစုသွေးက ရဲနောင်အနားသို့တစ်လှမ်းတိုး၍ပိုကပ်လာပြီး၊ သူမ၏စကားကိုသက်သေထူသည့်အနေဖြင့်၊ တူတော်မောင်၏ လက်မောင်းကိုဆွဲကိုင်လှုပ်၍ပြောလိုက်သည်။

ထိုစဥ်မှာပင်၊ ရဲနောင်၏ လက်စွပ်ဝတ်ထားသော လက်ချောင်းကပူတက်လာပြန်ပြီး၊ ကျောက်မြက်သုံးလုံးကတဖြတ်ဖြတ်ပြေးလာပြန်သည်။ ရဲနောင်၏လီးကြီးကထုံးစံအတိုင်းဟုန်းကနဲထောင်မတ်တက်လာပြန်ပြီ။

အရီးတော်နန်းစုသွေးမှာလည်း အရင့်အရင်ရဲနောင်အနားသို့အရမ်းကပ်မိသောအမျိုးသမီးများကဲ့သို့ပင်၊ သူမစိတ်တွေပြောင်းပြန်လန်သွားသည်ဟုထင်လိုက်ရကာစောက်ပတ်ထဲမှပူလောင်ရွစိတက်လာကာညှို့ချက်မိသလိုဖြစ်သွားရသည်။ သူမကိုတစ်စုံတစ်ယောက်ကတိုက်တွန်းလိုက်သလိုဖြစ်သွားကာ၊ သူမက..၊

" နောင်..အပြင်မှာနေပူလာပြီကွယ်၊ အန်တီအခုအန်တီ့နန်းဆောင်ထဲကိုပြန်ဝင်တော့မလို့၊ အထဲဝင်ပြီးသံပုရာရည်အေးအေးလေးတစ်ခွက်လောက်သောက်လိုက်ရရင်အမောပြေသွားမယ်ထင်တယ်။ နောင်လည်းအပြင်မှာပူနေပြီ။ အထဲကိုလိုက်ခဲ့ပြီးအန်တီနဲ့ အအေးတစ်ခွက်စီလောက် အတူတူသောက်ကြရအောင်လား.."

" ကောင်းတာပေါ့အန်တီစုသွေးရယ်။ ကျနော်လည်းရေဆာနေတာနဲ့အတော်ပဲ.."

ဒေါ်နန်းစုသွေးကသူမ၏ အိမ်ခန်းဆောင်လှေကားထစ်များဆီသို့တစ်လှမ်းချင်းတက်သွားစဥ်တွင်၊ သူမ၏ထွားကျိုင်းကျစ်လစ်ပြီးပုံစံကျလှသောအိုးတင်းတင်းကြီးကိုသူမ၏နောက်မှနေ၍နောက်တစ်ကြီမ် ကျကျနနကြီးပြူးပြဲနေအောင်ကြည့်ရှုနိုင်ရန်၊ ခဏမျှအခွင့်အရေးရလိုက်ပြန်သည်။

ကြည့်ရင်းနှင့်သူအတွေးပေါ်သွား၏။ အင်း..ဒီဆော်ကြီးကိုသာသူအခု ဗြင်းလိုက်ရရင်၊ သူ့အမေနဲ့အမတို့အတွက်အန္တရာယ်မကင်းလောက်အောင်ဖြစ်နေသည့်၊ သူ့မှာလက်ရှိအရမ်းထနေတဲ့အထန်စိတ်တွေ၊ တော်တော်လေးတော့လျော့ပါးသွားပေလိမ့်မည်။

အခုလည်းသူဝတ်ထားတဲ့ လက်စွပ်ကလည်း နိမိတ်ပြတိုက်တွန်းနေပြီဖြစ်သည့်ပြင်၊ အရီးတော်လေးစုသွေးကလည်း တစ်ခါမှမဖိတ်စဖူး၊ သူမအဆောင်တော်ထဲထိ အအေးသောက်ရန်ဆိုပြီး၊ ခေါ်သွင်းသွားပြီမဟုတ်ပါလား။

(အင်း..အဒေါ်ဖြစ်လည်းအဒေါ်ပေါ့၊ ချကွာ..၊ မတတ်နိုင်ဘူး။ အမေရင်းအစ်မရင်းတွေအပေါ်တင်းနေတာထက်စာရင်တော်သေးတာပေါ့။ မယ်ဖုရားတို့ကိုတော့၊ ကားအကြာကြီးမောင်းလာရလို့ ပင်ပန်းနေတယ်ဆိုပြီး၊ နည်းနည်းခွာခွာနေနေလိုက်မယ်။ အန်တီ့စုသွေးကိုလည်းကျနော်မလုပ်ချင်ပါဘူး။ အခုတော့ကျနော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါအန်တီစုသွေးရယ်..)

သူတို့အပေါ်ကိုရောက်တော့၊ ဒေါ်နန်းစုသွေးအဆောင်ထဲကစားသောက်ခန်းငယ်လေးထဲတွင်၊ သူမက ရေခဲသေတ္တာကိုဖွင့်ပြီး၊ အအေးစိမ်ထားသောလီမွန်သံပုရာရည်ကို ဖန်ခွက်နှစ်ခွက်ထဲတွင်လောင်းထည့်နေစဥ် ရဲနောင်က စားပွဲတွင် ထိုင်ကာ သူမ၏ အလှကို သဘောကျစွာဖြင့်၊ မမှိတ်မသုန်ကြည့်နေမိသည်။

သူမကရဲနောင်ကိုဖန်ခွက်တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်တဲ့အခါမှာ၊ သူက အရီးတော်လေး၏လက်ကိုထိအောင်ကိုင်လိုက်ပြီး စိတ်ထဲမှပြောလိုက်သည်။

(ဒီမှာအန်တီအချစ်ကြီး နန်းစုသွေး...၊ ခင်ဗျားကကျုပ်ကိုတောင့်တနေတယ်မဟုတ်လား။ အခုကျုပ်က၊ ခင်ဗျားရဲ့အရှင်သခင်ပဲ။ ခင်ဗျားကကျုပ်စေရာကိုအကုန်လုပ်ပေးရတော့မယ်။ ကျုပ်ကခင်ဗျားကိုအလိုရှိတယ်လို့ပြောလာရင်၊ ဘာတစ်ခွန်းမှပြန်မမေးပဲ ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲအထိခင်ဗျားအရောက်လာရမယ်။ ကျုပ်လိုချင်တဲ့ဆန္ဒတွေက၊ ခင်ဗျားရဲ့ဆန္ဒတွေနဲ့ထပ်တူဖြစ်ရမယ်။ ခင်ဗျားဒီအကြောင်းတွေကိုဘယ်သူ့ကိုမှပြောပြစရာမလိုဘူး။ အပြင်မှာတခြားသူတွေနဲ့အတူရှိနေရင်တော့၊ ကျုပ်တို့က တူအရီးတွေလိုပဲပုံမှန်ဆက်ဆံနေမယ်။ နားလည်ရဲ့လား..အရီးတော်..)

အရီးတော်နန်းစုသွေးကချက်ချင်းပင်အရိုအသေအလေးအနက်ထားသောပုံစံသို့ပြောင်းသွားပြီးခေါင်းညိတ်လက်ခံလိုက်ရင်း..၊

" ဟုတ်ကဲ့ပါအရှင်..မှန်ပါတယ်။အရှင်တော်ဖုရားရဲ့ဆန္ဒတွေကကျွန်တော်မရဲ့ဆန္ဒနဲ့ထပ်တူပါပဲ။ ဒီအကြောင်းတွေကိုလည်း တခြားသူတွေမသိစေရပါဘူး။ ကျွန်တော်မကိုအရှင်ကြိုက်သလိုအသုံးပြုပါတော့၊ ကျွန်တော်မကအရှင့်သားအတွက်ပါ... "

ရဲနောင်ကသူသောက်လက်စဖန်ခွက်ကိုချက်ချင်းပင်စားပွဲပေါ်သို့တင်လိုက်ပြီးလျှင်၊ လျှင်မြန်သော လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုကိုပြုလုပ်လိုက်သည်။ သူ့လက်တွေကအန်တီစုသွေးထံသို့တရှိန်ထိုးရောက်ရှိသွားခဲ့ပြီး သူမကို သူမ၏ ခြေထောက်လေးတွေမြောက်တက်သွားတဲ့ထိအောင်လှမ်းဆွဲ၍ပွေ့ချီလိုက်ပြီး၊ တစ်ဘက်ကပ်ရက်မှာရှိသောဧည့်ခန်းထဲသို့မပြီးသယ်သွားကာ ကျွန်းသားညောင်စောင်းသလွန်ပေါ်သို့တင်လိုက်လေသည်။

````````````````````````````````````````

(19)

ရဲနောင်ကအန်တီစုသွေးကို အဝတ်အစားတွေချွတ်ရန်ပြောပြီး၊ သူကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ဘောင်းဘီကိုခါးပတ်ဖြုတ်ဇစ်ဖွင့်၍ချွတ်လိုက်လေသည်။

သူ့လက်စွပ်၏ပါဝါနှင့်ညှို့အားက ဘယ်လောက်ပဲစေစားနေပါစေ။ အပျိုစင်ရိုင်းကြီး နန်းစုသွေးမှာ၊ သူမ၏ ပင်ကိုယ်စိတ်က တားဆီးထားသလိုဖြစ်နေသဖြင့်ချက်ချင်းအဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ချပစ်ရန်မရဲသေးပဲ၊ တွေဝေ၍ငြိမ်သက်နေဆဲဖြစ်သည်။

သူ့မမှာတက္ကသိုလ်တုန်းကချစ်သူရည်းစားတွေဘာတွေရှိခဲ့သလား၊ ဘာလားဆိုတာနှင့်ဘယ်လောက်အထိ ခရီးပေါက်ခဲ့သည်ဆိုတာတော့ဘယ်သူမှမသိနိုင်၊ မပြောနိုင်ပေ။

ဒါကြောင့်မင်သက်တွေဝေနေဆဲဖြစ်သော သူ့အရီးတော်နန်းစုသွေးကို၊ ရဲနောင်ကပင်ချဥ်းကပ်သွားပြီး၊ ဝတ်ထားသောအပရွန်အား၊ ခါးစည်းကြိုးကိုဖြေပြီးဖယ်ရှားချွတ်ချလိုက်ရင်း၊ ဥယျာဥ်စိုက်ဖို့အောက်ဘက်မှာပေါ့ပေါ့ပါးပါးဝတ်ထားသော တီရှပ်အင်္ကျီလေးကိုပါတပါတည်းပင့်မ၍ ခေါင်းပေါ်ကကျော်ပြီးချွတ်ချပေးလိုက်သည်။

ဘရာစီယာအနက်ကလေးက၊ ပင့်မတင်ပေးထားရသော၊ လှပကျော့ရှင်းသည့် ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်နေသောရင်သားလုံးလုံးကြီးတွေက အရှင်းသားပေါ်လာ၍ အလှပြနေလေပြီ။ သူကအောက်ဖက်ကဘောင်းဘီတိုကိုပါချွတ်ချပေးရန်သူမ၏ခါးဆီသို့လက်လှမ်းလိုက်စဥ်မှာတော့ သူမ၏မျက်နှာလေးကရှက်သွေးများဖြင့်နီမြန်းနေပြီး၊ ဘောင်းဘီခါးစပ်သားရေကြိုးကိုကိုင်ထားသောရဲနောင်၏လက်ကို အမြန်အုပ်ကိုင်လိုက်ကာ၊ ပြန်တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး၊ သူမကိုယ်တိုင်ပင်ဆွဲချွတ်ချပေးလိုက်လေသည်။

ယခုမှသူမက ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ချထားပြီးပြီဖြစ်သောရဲနောင်ကိုသေချာကြည့်ဖြစ်သွားသည်။ သူ့တူတော်မောင်၊ တော်ဖုရားလေးရဲနောင်၏ မာန်ဖီထောင်ထနေသောအကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် လိင်တံကြီးကိုသူမကျကျနနကြီးတွေ့သွားလေပြီ။

ရဲနောင်ကသူ့အရီးတော်ကိုသေချာသတိထားကြည့်လိုက်မိသောအခါ၊ သူမကသူ့ရဲ့ဧရာမလီးတံကြီးကိုရီဝေသောတဏှာခိုးများဖြင့်ပြည့်လျှံနေသည့်၊ တပ်မက်သောမျက်လုံးအစုံဖြင့်ကြည့်နေသောအကြည့်ကိုသူကသဘောကျကျေနပ်သွားသည်။

သူမကအခုတော့ အစောပိုင်းကလို၊ ရှက်ကြောက်သောအပျိုကြီးတစ်ယောက်နှင့်မတူတော့ပဲ၊ ချက်ချင်းပင်ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။ သူမ၏ပုံစံကရူးသွပ်နေသောတိရိစ္ဆာန်ရိုင်းတစ်ကောင်လို သူ့ထံသို့ဂမူးရှူးထိုးပြေးဝင်လာခဲ့ပြီး၊ သူ့လီးကြီးကိုအငမ်းမရနမ်းရှတ်ဖို့ကြိုးစားလာတော့သည်။

သူမကသူ့ရဲ့အဆမတန်ကြီးသော၊ လီးကြီးကိုအငမ်းမရစုပ်မျိုဖို့ကြိုးစားလာရင်း၊ ဆို့နင့်ပြီး နင်များသွားမလားဟုတောင် သူမအတွက်သူကစိုးရိမ်နေမိသေးသည်။ ယခုသူမ၏လှုပ်ရှားမှုအားလုံးက မထိမ်းသိမ်းနိုင်လောက်အောင် ပူလောင်၍တက်လာသောတဏှာရာဂ၊ အထန်စိတ်များကိုအခြေခံ၌ဖြစ်တည်၍လာခြင်းဖြစ်ရာ..၊ ရဲနောင်ကိုယ်တိုင်မှာလည်းပြိုင်တူလိုပင်မှောင်မိုက်သောတဏှာခိုးများမျက်လုံးထဲတွင်ဖုံးလွှမ်းသွားပြီး။

လီးကြီးကိုစိမ်ပြေနပြေစုပ်မလို့ကြိုးစားနေသည့်နန်းစုသွေးအား တွန်းထုတ်လိုက်လျက်၊ ပိုးသားဂွမ်းကပ်ကူရှင်ခင်းထားသော ညောင်စောင်းနောက်မှီပေါ်သို့ကွေးကွေးလေးပက်လက်ကျအောင်တွန်းလှဲချလိုက်ပြီး၊ အချိန်အများကြီးမသုံးတော့ပဲ၊

သူမ၏ပေါင်လေးတွေကိုဖြဲကားတွန်းတင်လိုက်ပြီး၊ လီးကြီးကိုတေ့၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်သွင်းလိုက်လေတော့၏။

လီးကြီးမှာ၊ သူမ၏မွေးလမ်းကြောင်းဝမ်းခေါင်းထဲအတွင်း၊ အတောင့်လိုက်ကြီးနင့်လို့နေလေသည်။ သိပ်မကြာလှပါ သူမရဲ့မီးတောက်မတတ်ပူလောင်တဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို၊ သူ့လီးကြီးဖြင့်ဆောင့်လိုက်သည့်အချက်များတိုင်းတွင် နန်းစုသွေးတစ်ယောက်ဆားပက်ခံရသောငါးပြေမလိုထွန့်ထွန့်လူးရင်းကယောင်ကတမ်းဖြင့်အော်ညည်းရင်း တူဖြစ်သူတော်ဖုရားလေ ရဲနောင်ရဲ့လီးကြီးထံမှကြီးမားသောဖိသွင်းရိုက်နှက်မှုများကို စောက်ဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်ကျပ်ညပ်အောင်၊ နင့်နင့်နဲနဲခံစားနေရလေသည်။

" လိုး..လိုး.. လိုးတော်မူပါ..ကျွန်တော်မကိုလိုးပါတော်ဖုရားရယ်။ ဟင့်..ဟင့်..ကျွန်မက အရှင့်ရဲ့ဖာသည်မကြီးပါ။ ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံးကို၊ ကိုယ်တော်လေးကြိုက်သလိုသုံးဖို့အမြဲထာဝရပါပဲ.."             

" ရတယ်လေ..လိုးစေချင်သလား..ငါ့ရဲ့ခြေတော်အတင်ကိုသိပ်ခံချင်နေတယ်ပေါ့..၊ ငါ့ရဲ့လက်သုံးတော်ဖာသည်မကြီးအရမ်းဖြစ်ချင်နေတယ်ပေါ့..။ အား..ဟားး ဖာ့ခ်..ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး။ စီးပိုင်နေတာပဲ၊ဒါမျိုးကြီးလိုးနေရလို့ကတော့ဘယ်လောက်ချချငြီးမသွားဘူး..၊ ဒါမျိုးကြီးကိုချချင်နေတာကြာပြီ။ ရှစ် စ်(တ်).. ကောင်းလိုက်တဲ့ရှယ်ဖင်ကြီးနဲ့ရှယ်စောက်ဖုတ်ကြီး၊ ကြည့်ဦး..စောက်ရည်တွေကလဲရွှဲအိုင်နေတာပဲ..ဖာသည်မကြီး..၊ ဖေလိုးမကြီး.."

ရဲနောင်၏ပါးစပ်မှလည်းအစွမ်းကုန်ထန်တက်လာသောရာဂပိုးဦးနှောက်ထဲရောက်သည့်အခြေအနေကြောင့်၊ ယခင်သူ့ပါးစပ်က လွယ်လွယ်ကူကူထွက်တတ်လေ့မရှိသော၊ မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းစကားလုံးများ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းထွက်လာကာ၊ သူမ၏ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို၊ ရင်ဘတ်နားအထိ ခေါက်၍တွန်းတင်ကာ၊ နွားသိုးကြိုးပြတ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတော့သည်၊

ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ဘယ်ပြန်ညာပြန် ဖြန်းကနဲ..ဖြန်းကနဲ..ရိုက်လိုက်သေးသည်။

" အမလေး..လေး..ဘုရား..ကျွတ်ကျွတ်.. ကျမတစ်သက်မှာတစ်ခါမှဒီလိုအလိုးလဲမခံရဖူးဘူး။ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့အရသာမျိုးလည်းမတွေ့ခဲ့ဖူးဘူး။ အင့်..အင့်..အီးးး.. အမလေး..သေပါပြီ။ ဘယ်လိုကြီးလည်းမသိဘူး၊ ကျ..ကျမ..ပြီးတော့မယ်ထင်တယ်..အားးးးးးးးးးး..ပြီး..ပြီးပြီ..ကိုယ်တော်လေးရယ်..ထွက်ကုန်ပါပြီ"

ဒေါ်နန်းဆုသွေးရဲ့ကာမစိတ်ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုအထွတ်အထိပ်ရောက်မှုသည််၊ သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးသို့ ပျော်ရွှင်မှုလှိုင်းများကို ပို့လွှတ်လိုက်လေသည်။ သူမ၏ကိုယ်ခန္ဓာသွေးသားများအနှံ့၊ မူးယစ်စိတ်ကြွဆေးသုံးထားသလိုရိပ်တိတ်ရိပ်တိတ်ဖြင့်လွင့်မြောနေလေသည်။

ရဲနောင်၏ စိတ်များသည်မည်သည့်စွမ်းအင်ဆိုးကစိုးမိုးနေသည်မသိ။ လောလောဆယ်တွင်အလွန်ကြမ်းတမ်းနေ၏။ ယခုအခိုက်အတန့်တွင် ရိုင်းစိုင်းဒုစရိုက်ဆန်သောအမူအရာ၊ စိတ်ဓါတ်များကဝင်စီးနေသည်။ သူ့အရီးတော်နန်းစုသွေးအတွက်၊ ဂရုဏာသက်ခြင်းစသေ ာခံစားချက်တစုံတရာမှမရှိချေ။ သူမပြီးသည့်မပြီးသည့် အပေါ်တွင်လည်း အပြန်အလှန်ကြည်နူးစိတ်ဝင်စားခြင်းမရှိချေ။

သူသိတာက သူ့ရဲ့လိင်ဆက်ဆံမှုသုခပြည့်ဖို့ပဲ ဖြစ်သည်။ ရာဂနတ်ဆိုးက သူ့ကိုတကယ်ချုပ်ကိုင်ထားလေပြီလား သူမသိပေ။ သူက သူ့လီးကြီးကိုဒေါ်နန်းစုသွေး၏စောက်ဖုတ်ထဲမှ၊ ပလောက်ကနဲမြည်အောင်ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး၊ ညောင်စောင်းပေါ်တွင်ပက်လက်လှဲချလိုက်ကာ။ အရီးတော်နန်းစုသွေးအား၊ သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲတင်ပြီးခွထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။

" ကဲ..ဖေလိုးမကြီး..အခုခင်ဗျားကြီးကျုပ်ပေါ်က တက်ခွဆောင့်ပေးရမယ့် အလှည့်ပဲ။ သေအောင်ဆောင့်စမ်း၊ကျုပ်မပြီးမချင်းမရပ်နဲ့၊ ကျုပ်ပြီးအောင်၊ကောင်းအောင်၊ အရသာရှိရှိနတ်ပြည်ရောက်အောင်လိုးပေးစမ်း.."

ရဲနောင်ကကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းပင်အော်ပြောလိုက်သည်။ နန်းစုသွေးကကျွန်မတစ်ယောက်လိုပင် ရဲနောင်၏စကားကိုလွန်ဆန်နိုင်စွမ်းမရှိပါ။ သူမ၏အရှင်သခင်ကိုကျေနပ်အောင်သူမပြုစုနှစ်သိမ့်ပေးရပေမည်။ ဒါကသူမ၏တာဝန်တစ်ရပ်လို့ခေါင်းထဲမှာဝင်နေသည်။

သူမက ရဲနောင်လီးကြီးကိုအရှည်လိုက်အရင်ဆွဲဆွဲဆောင့်၍ဂွင်းတိုက်ပေးပြီးမှ သူမ၏ဖင်ကြီးကိုကြွပြီးစောက်ခေါင်းဝတွင် လီးကိုတေ့လိုက်ကာ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ်ဒစ်ကြီးကိုမျှော၍ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီးမှ၊ အံကိုကြိတ်၍ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှသူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးကို၊ စိတ်လိုက်မာန်ပါထန်ပြင်းစွာဖြင့် လီးကြီးအပေါ်မှတစ်ကိုယ်လုံးပစ်ပစ်ပြီးဆောင့်ချနေလေသည်။

ရဲနောင်ကလည်းငြိမ်ငြိမ်လေးနေ၍အပါးခိုမနေပဲ၊ ခါးကိုနွဲ့ရင်းဖင်ကြီးကိုကော့ကော့တင်ကာ၊ သူ့ချစ်အရီးတော်၏ဆောင့်ချလာသောဖင်ကြီးကိုလီးကြီးဖြင့်တန်ပြန်ရိုက်တင်ကော့လိုးပေးနေလေသည်။ ရဲနောင်က ပင့်လိုးတင်ပေးနေသည့်အချိန်နှင့်၊ နန်းစုသွေးအား ပါပါရှိန်နှင့်ဖိဆောင့်ချလိုက်တဲ့ အချိန်အံကိုက်သွားသည့်အခါများတွင်၊ သူလီးတံရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ကြီးက သူမ၏သားအိမ်ခေါင်းအဝသို့ပင်သွားထောက်ပြီး ပူကနဲစိမ့်ကနဲဖြစ်သွားအောင်ပင်ထိတွေ့မှုအရသာကိုခံစားရလိုက်သည်ဟုထင်မိသည်။

လီးနဲ့စောက်ဖုတ်တို့၏လိုးရှိန်ပြင်းပြင်းပွတ်တိုက်မှုများက၊ နှိမ့်ချည်မြင့်ချည်၊ တက်ချည်ဆင်းချည်၊ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လှုပ်ရှားမှုအရှိန်အဟုန်က မြန်သည်ထက်မြန်လာသည်။ ယခုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရမည်ဆိုလျှင် သူတို့နှစ်ယောက်အကြား၊ လက်ရှိလိုးနေဆော်နေကြသောလှုပ်ရှားမှုများတွင်၊ မြတ်နိုးသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟူ၍မပါရှိပေ။ သူတို့သည်လွန်ခဲ့သောမိနစ်အနည်းငယ်လောက်အထိက တူအရီးသာဖြစ်ခဲ့ကြပြီး၊ ချစ်သူရည်းစားတွေမှမဟုတ်ခဲ့ကြပဲလေ။

ဒါက တကယ့်စစ်မှန်သော တိရစ္ဆာန်ရိုင်းနှစ်ကောင်အကြား တပ်မက်မှုမျိုးဖြင့်သာနှိုင်းယှဥ်နိုင်မည်ဖြစ်ပေသည်။ နန်းစုသွေး၏တစ်ခုတည်းသောစိတ်ဆန္ဒမှာ သူမ၏အရှင်သခင်တော်ဖုရားလေးစိတ်ဆန္ဒကျေနပ်ပြည့်စုံပြီးမြောက်ဖို့သာလျင်ဖြစ်ပေသည်။

သူ၏အကြောပြိုင်းပြိုင်းနှင့်မာတောင်နေသောလီးချောင်းကြီးက၊ သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲတွင်ထွားပြီးရင်း ထွားတက်လာရင်းဝမ်းခေါင်ထဲအထိပင် အနက်ကြီးနစ်ဝင်လာလေသလားခံစားနေရ၏။ မကြာခင်မှာသူ့လီးကြီးကသူမအထဲမှာပြီးထည့်လိုက်တော့မှာပဲဆိုတာကိုလည်းသိနေသလိုရှိသည်။

သူမ၏ ဆောင့်ချက်တွေကပိုပြီးပြင်းထန်လာသည်နှင့်အတူ၊ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကလည်းလီးကြီကိုအားပါပါနှင့် အချက်ကျကျညှစ်ဆွဲပေးနေသည်။ နန်းစုသွေးမှာသူမကိုယ်သူမတိမ်း၍မနိုင်တော့ပေ။ သူမ၏ခြေများနှင့်လက်များကတဆတ်ဆတ်နှင့်တုန်ယင်လာကာ စောက်ရည်များဒလဟောပန်းထွက်ပြီး ဒုတိယအကြိမ်မြောက်နတ်ပြည်သို့အရှင်လတ်လတ်တက်ကာ၊ အထွတ်အဖျားသို့ရောက်သွားပြန်လေပြီ။

" အားးးးးးးး..အာ...အာ..ဟားးးးးးးးးး.."

နန်းစုသွေးမှာ အဆုတ်တွေပေါက်ကွဲလုမတတ်အသံကိုခြစ်၍ အော်ဟစ်ညည်းညူနေသည်။

" အမလေးးးး..အိ..အိ..ဟီးးး..ကောင်းလိုက်တာ.. ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်..အင့်..အင့်..ဆောင့်ပေး.. ဘုရား..ဘုရား..အိုးး..ရှီးးးး..၊ ဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဖူးပါဘူး၊ ကျေးဇူးပါ ကိုယ်တော်ဖုရားလေးရယ်။ အမလေး..ထပ်လာပြန်ပြီ၊ ငါ..ပြီး..ပြီး...ပြီးးးးးးးးးးးပြန်ပြီ၊ အီးးဟီး..ဟီး...ဟီး..ဟီး!.."

သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကအရည်တွေ ဒလဟောသွန်ထွက်ကျလာသည့်တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ၊ စောက်ခေါင်းထဲကလည်းလီးကြီးကိုအတင်းတွယ်ပြီးညှစ်ပေးနေသည်။ ရဲနောင်မှာလည်းသူမကိုယ်ပေါ်ကိုမှောက်ကျသွားပြီး လီးထိပ်ကစိမ့်ကနဲဖြစ်သွားကာ၊ လရည်တွေဖြောကနဲပန်းထွက်လာတော့သည်။

ရေပြွတ်ကိုအားနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ထိုးပြီးညှစ်သလို၊ တစ်ပန်းပြီးတစ်ပန်း၊ ဖြွတ်ခနဲ၊ ဖြွတ်ခနဲ၊ ပူလောင်တဲ့သုက်ရည်တွေကို သူမရဲ့အချစ်တူးမြောင်းထဲကိုဖြန်းထုတ်ပေးနေတော့သည်။ သူမအနေနဲ့တစ်ခါပြီးတစ်ခါ၊ နားချိန်တောင်မရှိလိုက်ပဲ ဆက်တိုက်ပြီးပြီးလိုက်ရလို့တအားအကောင်းလွန်ပြီးသေမယ်ဆိုရင်သေနိုင်လောက်တယ်လို့တွေးနေမိသည်။

နှစ်ယောက်စလုံးပြိုင်တူပြီးသွားတာနဲ့ရမ္မက်ကြီးစွာနဲ့အချစ်ပွဲဆင်နွဲနေကြတဲ့တူအရီးနစ်ယောက်စလုံး ကျေနပ်အားရမှု၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ပေါင်းစည်းပြီးစိတ်လွတ်လက်လွတ်အသံတွေလွတ်ပြီးအော်ညည်းနေကြစဥ်တွင်အဆောင်တော်ရှေ့တံခါးက ရုတ်တရက်ပွင့်သွားခဲ့သည်။

တံခါးပွင့်သွားသည်နှင့်အတူအဆောင်တွင်းသို့ဝင်လာသူကား အခြားသူမဟုတ်၊ မိုင်းပုလဲဒေဝီကြီး ရဲနောင်၏မယ်ဖုရား အိမ့်ကြာဖြူပင်ဖြစ်သတည်း။

ဒေဝီကြီးအိမ့်ကြာဖြူသည် မလှမ်းမကမ်းရှိ ဘေးဖက်အဆောင်တော်မှအော်ဟစ်သံသဲ့သဲ့များကိုများကို ကြားခဲ့ရလေရာ၊ အဆောင်ရှင် ပင်တိုင်စံနန်းစုသွေးတစ်ယောက်၊ တစ်ခုခုများဖြစ်သလားဟုတွေးရင်း၊ အကူအညီလိုလျှင်ပေးနိုင်ရန်အတွက်၊ ဘယ်သူ့ကိုမှမခေါ်ခဲ့ပဲအမြန်ပြေးလာကာ၊ အလောတကြီးတံခါးကို တွန်းဖွင့်ဝင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ကိစ္စဝိစ္စတွေမဖြစ်ခင်ကတံခါးကိုသေချာ မင်းတုပ်မချခဲ့ခြင်းက သူတို့အမှားပင်ဖြစ်သည်။ ပုံမှန်ဆိုလျှင်လည်း ဒီအဆောင်တော်တွေထဲကို ဘယ်သူမှတော်ရုံတန်ရုံဝင်လေ့မရှိ။ အစေအပါးတွေဝင်ရင်တောင်၊ တံခါးခေါက်အသံပေးပြီးမှဝင်လေ့ရှိသည်။

မိုင်းပုလဲဒေဝီကြီးကိုယ်တိုင်လည်းတော်ရုံအကြောင်းမရှိရင် လာလေ့မရှိပါ။ ညီမတော်နန်းစုသွေးကိုတွေ့ချင်ရင်၊ လူလွှတ်အခေါ်ခိုင်းလိုက်ရုံသာ။ အခုတော့၊ စူးစူးဝါးဝါးညည််းသံများကြောင့်၊ စားတော်ဆောင်မှပြန်လာသောဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူကြားကာ လာရောက်စူးစမ်းခြင်းဖြစ်သည်။

သူမက တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်သောအခါတွင် သူမရှေ့မှမြင်ကွင်းကိုကို မယုံနိုင်အောင်ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ သူမရဲ့ ညီမတော်ပင်တိုင်စံက သူ့သားဖြစ်သူရဲနောင်ရဲ့ ကြီးမားတောင်တက်ပြီးအရည်တွေတရွှဲရွှဲဖြင့်၊ စီးကပ်ဝင်းပြောင်နေသောလီးကြီးကို မက်မက်မောမောကြည့်ရင်း ကယောင်ကတမ်းနှင့်ဆုပ်ဆွဲကိုင်ထားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလို့ဖြစ်သည်။

ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူအကြီးအလျယ်ထိတ်လန့်အံ့ဩသွားရသည်။

" နင်..နင်တို့..ဒါ..ဘာတွေလုပ်နေကြတာလဲ၊ ဘုရား..ဘုရား..မယုံနိုင်စရာပါလား..။ စုသွေး..နင်..နင်..ငါ့သားတော်ကိုခေါ်ပြီးလိုးနေတယ်..ဟုတ်လား။ နင်ကငါချစ်တဲ့ညီမ၊ ဒီလိုလုပ်လိမ့်မယ်လို့ထင်မထားဘူး။ ဒါက နင့်တူလေ။ ဘယ်လိုလုပ်နိုင်ရတာလဲ..၊ နင်တကယ်မကောင်းတဲ့အပျက်မပဲ.."

 ``````````````````````````````````````

(20)                       

ဒေါ်နန်းစုကသွေးမှာလည်း ပထမတော့ အံ့အားသင့်၍ကြောင်နေပြီးမှ သတိဝင်လာကာ၊ ရဲနောင်ကိုယ်ပေါ်မှခုန်ဆင်းပြီး၊ သူမ၏ခါးစည်းအဝတ်ကိုဆွဲယူလျက်သူမ၏နိကက်ဖြစ်နေသောကိုယ်ကိုကပိုကရိုပြန်ပတ်၍ဖုံးလိုင်ရင်းရှင်းပြဖို့ကြိုးစားနေသည်။

" အစ်မတော်၊ ကျွန်တော်မ အရမ်းကိုစိတ်မကောင်းပါဘူး၊ တောင်းပန်ပါတယ်ဖုရား..။ အခုဘာတွေဖြစ်ကုန်တယ်ဆိုတာကျွန်တော်မလည်း နားမလည်လိုက်ပါဘူး။ကျွန်မတို့စောစောလေးက မီးဖိုချောင်စားပွဲမှာ သံပုရာရည်ထိုင်သောက်နေကြတာပါ။ သောက်ပြီးတော့ဘာတွေဖြစ်လို့ ဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး။ အခုသတိပြန်ရတော့ ဟောဒီမှာ ဧည့်ခန်းမှာကျမတို့အခုလိုလိင်ဆက်ဆံနေကြတာကို သိလိုက်ရတာပါဘဲ။ ကျမကိုခွင့်လွှတ်ပေးပါအစ်မတော်ဖုရား.."

ရဲနောင်ကထရပ်လိုက်ပြီး၊ သူ့မယ်တော်ကိုပြောလိုက်သည်။

" နားထောင်ပါဦးမေမေ၊ ဒါဟာ အရီးတော်လေးရဲ့အပြစ်မဟုတ်ပါဘူး၊ သားကပဲ သူ့ကိုအရင်သွေးဆောင်ခဲ့တာပါ၊ သားမှာအရမ်းကြီးမားတဲ့ အခက်အခဲကြီးတစ်ခုရှိနေခဲ့တယ်မေမေ၊ အဲဒါကိုဘယ်သူမှလည်းနားလည်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး.. အခုသားလုပ်လိုက်တာက၊ မေမေ့ကိုစိတ်ထိခိုက်အောင်လုပ်ဖို့မရည်ရွယ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့်သားအတွက်ဒီပြဿနာကိုဖြေလျှော့ပစ်ဖို့လိုနေတယ်။ ဒါကလည်းသားတို့အားလုံးအတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်ဖို့ ဖြစ်သွားတာပဲလို့ ယုံပေးပါ မေမေ"

" နင်ကဘာကိုဆိုလိုတာလဲ..ငါနားမလည်ဘူး"

ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူပြောလက်စ၊ စကားလုံးတွေကတဝက်တပျက်မှာတင်ရပ်သွားတယ်။ သူမကသားဖြစ်သူရဲနောင်ရဲ့ တောင်နေဆဲလီးကြီးကို သတိထားမိသွားတယ်။ သူမဝင်လာကထဲကရဲနောင်ကဒီအတိုင်းပဲရှိနေပြီးဘာမှပြန်မဝတ်ရသေးဘူးလေ။ သားရဲ့လီးကြီးကသူမမျက်စိအမြင်မှာ အရမ်းကြီးထွားလွန်းနေပြီး၊ မာကျောတောင့်တင်းနေသည်။

ပေါက်ဖို့ပါးပျဥ်းထောင်နေတဲ့မြွေဟောက်ကြီးတစ်ကောင်ပဲ သူမရှေ့မှာယိမ်းနွဲ့ ကပြနေသည်။ ရဲနောင်ရဲ့လက်မှလက်စွပ်က တင်းကျပ်သွားပြန်သလို ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူမှာလည်းဦးနှောက်တွေမှိုင်းဝေသွားပြီး သူမရဲ့အင်္ဂါဇတ်ထဲကပူလောင်တက်လာပြီး၊ ပွစိရွစိနဲ့ဖြစ်လာတာကသိသာလှသည်။

သားဖြစ်သူရဲ့လီးကြီးကသူမရဲ့စိတ်တွေကိုဆွဲခေါ်သွားခဲ့သည်။ အဲဒါကြီးဆီကထွက်လာတဲ့ရနံ့က သူမကိုမူးယစ်စေ၏။ အဲဒါကြီးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်ဖို့ သူမ၏မသိစိတ်ကတိုက်တွန်းနေသည်။ သူမကသားအနီးသို့တစ်လှမ်းပိုတိုးလိုက်သည်၊ ပြီးတော့သူမ၏လက်နုနုသွယ်သွယ်လေးတွေဖြင့်လီးကြီးကိုလှမ်းပတ်ပြီးဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။

 အရွယ်အစားနှင့် လုံးပတ်ကြီးမားလှသောလီးကြီးကြောင့် သူမ၏ရင်နှင့်နှလုံးသားတွေကတဒိန်ဒိန်းနှင့်လှိုင်းထလှုပ်ရှားလာကာ၊ သူမ၏ထွက်သက်လေပြင်းပြင်းကိုလီးကြီးပေါ်သို့မှုတ်ထုတ်လိုက်မိလေသည်။ အားလုံးသတိမထားလိုက်မိခင်မှာပင်၊ သူမကသားဖြစ်သူ၏ရှေ့မှာ ဒူးထောက်လိုက်မိပြီး ဒီစကားလုံးတွေကို ပြောချလိုက်မိတော့သည်။

" ဒါကြီးကို ဒေဝီနှမအား မြည်းစမ်းခွင့်ပြုပါ၊ မောင်တော်အရှင်.."

ရဲနောင်တစ်ယောက်အံ့အားသင့်မျက်လုံးပြူးပြီးဘာမှပြန်ပြီးတုံ့ပြန်မပြောနိုင်ခင်မှာပင်။ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူက သူမ၏လှပနီစွေးသောနှုတ်ခမ်းထူကြီးနှင့်ပါးစပ်ကိုဟပြီ။ လီးကြီးကိုငုံစုပ်လိုက်လေတော့၏။ ရဲနောင်တစ်ယော်၊ အကြီးအကျယ်လန့်သွားရပြီး အလောတကြီးကမန်းကတန်းနှင့်မိခင်ဖြစ်သူကိုအော်ဟစ်ပြီးတားလိုက်လေသည်။

" မေမေ..မေမေ..မလုပ်နဲ့..."

အခုလောလောဆယ်တွင်ရဲနောင်၏စိတ်တွေကရှုပ်ထွေးပြီး ကမောက်ကမဖြစ်နေလေသည်။ သူ့မယ်တော်ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူ၏လုပ်ဆောင်နေမှုကိုတားချင်ပေမယ့်သူ့အမေရဲ့နွေးထွေးချိုမြိန်တဲ့ပါးစပ်က သူ့ကလီးကြီးရဲ့အပေါ်အရေပြားပေါ်မှာတလှပ်လှပ်ယက်ပေးနေတဲ့အကြောပေါင်းတစ်ထောင်စိမ့်မတတ်အရသာနဲ့ဖီလင်က တစ်သက်မှာတစ်ခါဘယ်တုန်းကမှမခံစားခဲ့ရဖူးတာအမှန်ပါ။

ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ကိူယ့်ရဲ့အမေအရင်းရဲ့ပါးစပ်ကစုပ်ပေးနေတာကို သူသိနေရလို့ပဲဖြစ်သည်။ မယ်တော်ဖုရားရဲ့ရွှဲရွှဲစိုအိနူးညံ့နေသောပါးစပ်နှင့်လျှာဖျားလေးများကသူ့တစ်ကိုယ်လုံးရှိသွေးကြောများအတွင်းသို့ကြည်နူးမှု လှိုင်းလုံးများကိုပေးပို့နေလေ၏။ ထိုအချိန်တွင်သူ၏စိတ်စွမ်းအားကသူ့ကိုသတိပေးနှိုးဆော်လိုက်သည်။

ထိုစက္ကန့်ပိုင်းလေးသည် သူ့အတွက်အရေးကြီးလှ၏။ ဖြတ်ကျော်ပြီးပါက၊ နဂိုအခြေအနေအတိုင်းပြန်လည်၍မရရှိနိုင်တာ့သော၊ တားမြစ်အပ်သည့် စည်းလိုင်းကိုမကျော်လိုက်မိခင်မှာအချိန်မီလေးရလိုက်သောနှိုးဆော်မှုလည်းဖြစ်၏။

စိတ်စွမ်းအား၏နောက်ဆုံးတွန်းအားတစ်ချက်ကြောင့် သူ့အမေကို သူ့လီးနှင့်ဝေးရာသို့တွန်းထုတ်လိုက်နိုင်ခဲ့ပြီးသူနောက်ဆုတ်ထွက်ခဲ့လေသည်။

" ကန်တော့ပါ မေမေ၊ သားလုပ်လို့မဖြစ်ပါဘူး၊ သားတောင်းပန်ပါတယ်၊ ဒီကိစ္စအတွက်၊ တစ်နေ့တော့ မေမေ..သားကိုခွင့်လွှတ်နားလည်သွားနိုင်လိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်"

ရဲနောင်ကသူ့မယ်ဖုရား၏စက်ကွင်းမှလွတ်မြောက်အောင် ရုန်းထွက်လာနိုင်ခဲ့ပြီးနောက်၊ အရီးတော်လေးနန်းစုသွေးရဲ့၊ ဆောင်တော်ရှေ့တံခါးမှဖြတ်ထွက်ပြီး တတ်နိုင်သမျှမြန်အောင် ပြေးထွက်လာခဲ့လေသည်။

သူ့တို့၏ပင်မဟော်နန်းစံအိမ်ဆောင်အိမ်ကြီးထဲသို့ပြေးဝင်ခဲ့ပြီး တံခါးကိုပြန်ပိတ်ပြီးလိုက်သည်နှင့်တံခါးချပ်ကိုနောက်မှီ၍ အခုမှပင်အသက်ကိုဝအောင်ရှုရန်ကြိုးစားနေစဥ်၊ မိမိ၏ ကျယ်လောင်သောမောဟိုက်သံကို ပြန်ကြားနေရလေသည်။

ထိုစဉ်တွင် ပင်မဧည့်ခန်းဆောင်လျှောက်လမ်းထဲမှာ ရပ်နေသူကတော့သူ့အစ်မတော် အိမ့်နန္ဒာပင်ဖြစ်လေသည်။ ရဲနောင်၏ဖြစ်ပျက်နေသောပုံစံကိုလည်းရှုပါဦး၊ သူ့အဝတ်အစားတွေကို လက်ကကမန်းကတန်းဆွဲယူလာ၍ ပြန်မဝတ်ရသေးသောအခြေအနေကြောင့်မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းကြီးနဲ့ပေါ့။ အမောတကောသာပြေးလာတာ၊ သူ့ရဲ့လီးမာမာကြီးကနည်းနည်းလေးမှကျမသွားချေ။

အိမ့်နန္ဒာ၏မျက်လုံးတွေက သူ့မောင်လေး၏ဧရာမလီးကြီးထံမှခွာလို့မရပေ။ လီးကြီးကကြောက်စရာကောင်းအောင်တောင်နေလိုက်တာက ရာဘာချောင်းကြီးတစ်ချောင်းလိုအထက်နှင့်အောက်တရမ်းရမ်းနှင့်အထိမ်းအကွပ်မဲ့စွာဖြင့်ကန်တက်နေသည်။

သူ ဘာစကားမမှမပြောနိုင်ပဲ၊ ကြက်သေသေနေမိစဥ်အိမ့်နန္ဒာက သူ့ဆီသို့တူရူလျှောက်လာလေသည်။ ရဲနောင်၏ခေါင်းက စိတ်လှုပ်ရှားမောပန်းမှုများဖြင့််အဆက်မပြတ်တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့်သွေးတိုးခုန်လှုပ်နေသည်။ ထိုဝေဒနာကိုသူမခံစားနိုင်တော့ချေ။

သူကသူ့အိပ်ခန်းဆောင်ထဲသို့ပြေးဝင်သွားပြီး သူ့ကိုယ်သူပိတ်လှောင်သော့ခတ်ထားဖို့ အခွင့်အရေးမရလိုက်ခင်မှာ သူအမြင်တွေကဝေဝါးလာပြီး၊ ရုတ်တရက်ကွယ်ပျောက်မှောင်ကျသွားတော့သည်။

ထိုအချိန်တွင်ဒေါ်နန်းစုသွေး၏အဆောင်အတွင်းမှာကျန်ခဲ့သောဒေဝီကြီးဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူမှာဖြေသိမ့်ပေးလို့မရအောင်ပင်ယူကျုံးမရစွာဖြင့် ငိုကြွေးနေလေသည်။ နန်းစုသွေးကဒေဝီကြီးအိမ့်ကြာဖြူကိုသူမ၏လက်မောင်းများဖြင့်ပွေ့ဖက်ပေးထားပြီး၊ စိတ်အေးအေးထားဖို့်နဲ့၊ အစစအရာရာအဆင်ပြေသွားမှာဖြစ်ကြောင်း၊ ကြိုးစားဖြေသိမ့်ပေးနေလေသည်။

ဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူကတသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ရင်းမှ သူညီမတော်နန်းစုသွေးအားကြည့်ရင်းပြောနေသည်။

" အားလုံးအဆင်ပြေသွားမယ်လို့နင်ကဘာလို့ပြောနိုင်ရတာလဲ။ အခုငါ့သားကငါ့ကိုမုန်းသွားပြီ။ ငါကအမေတစ်ယောက်အနေနဲ့ဘာလို့မလုပ်သင့်တဲ့အလုပ်ကိုလုပ်လိုက်မိတာလဲ..ငါ..ငါ..သားအရင်းတစ်ယောက်ကိုဘယ်လိုစိတ်နဲ့များသွေးဆောင်ပြီးမထော်မနန်းတွေလုပ်ဖြစ်အောင်အဓမ္မကာရောကြံမိရတာလဲ။ ဒါငါကိုယ်တိုင်မဆင်မခြင်လုပ်လိုက်တဲ့ငါ့အပြစ်ပဲ။ သားကငါ့ကိုမုန်းသွားပြီ။ အထင်သေးသွားပြီ။ ရှက်လိုက်တာနော်.."

နန်းစုသွေးကသူမကိုဆက်ပြီးနှစ်သိမ့်ဖို့ကြိုးစားနေသည်။

" ကျွန်တော်မပြောတာနားထောင်ပါအမတော်၊ အမတော်ဘာအမှားမှမလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ ကျွန်မဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲတော့မသိဘူး။ ဒါပေမယ့်၊ ဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာတော့သိနေတယ်။ ကိုယ်တော်ဖုရားလေးက ဒီတစ်ခေါက်ပြန်အလာမှာတစ်ခုခုထူးထူးခြားခြားဖြစ်နေသလိုပဲ။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ပြင်းထန်တဲ့ ညှို့ဓါတ်အမျိုးအစားတစ်မျိုးလွှတ်ထုတ်နေသလိုပဲ၊ကျွန်မသူ့အနားကပ်မိသွားတာနဲ့အရာရာဟာဝေဝါးပြီးဘာမှသတိမရတော့ဘူး.."

" ကျွန်မတို့ကတစ်မိနစ်လောက်ပဲနောက်ဖက်ခန်းမှာ အအေးစိမ်သံပုရာရည်သောက်ကြတာတာပါ၊ ဒါပေမယ့်ကျွန်မအသိဝင်လာတော့ အခု ဒီဧည့်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်သားဒီလိုတွေဖြစ်နေကြတာပဲ၊ အဲဒီမတိုင်ခင်မှာကျွန်မနဲ့သူနဲ့ဘာစိတ်မှမရှိခဲ့ကြဘူး၊ ကျန်တာတော့အစ်မတော်မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ.."

" စောစောက အဖြစ်အပျက်တွေဟာ ကျွန်မတို့အားလုံးကိုတစ်ခုခုဝင်စီးနေသလိုပဲ။ အစ်မတော်လည်းသတိလွတ်သွားတာကျွန်မသိလိုက်တယ်။ အစ်မတော်ဘာမှမမှားပါဘူး။ ပြီးတော့ကျွန်မသေချာပေါက်ပြောနိုင်ပါတယ်။ တော်ဖုရားလေးက အစ်မတော်ကိုမမုန်းပါဘူး။ သူ အမေ့အပေါ်မသင့်တော်တာလုပ်မိမှာစိုးလို့ရှောင်ထွက်သွားတာပဲဖြစ်မှာပါ.."

" အခုလောလောဆယ်တော့ အစ်မတော်၊ ကျွန်တော်မျိုးမနဲ့ပဲအတူတူနေရင်း သူစိတ်အေးပြီးပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားအောင်စောင့်ပေးလိုက်ပါနော်..။ ဒါဆို..အားလုံးအဆင်ပြေသွားမှာ သေချာပါတယ်.."

" အေးကွယ်၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ညီမတော်စုသွေးရယ်၊ မမစိတ်အေးသွားအောင်စဥ်းစားပြီးပြောပေးတာကို..။ ညီမပြောတာမှန်လိမ့်မယ်။ သူစိတ်တွေအေးပြီးပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားပြီးရင်၊ ငါတို့ထိုင်ပြီး အေးအေးဆေးဆေးစကားပြောလို့ရတယ်။ ငါမှားသွားတာကိုလည်းတောင်းပန်လိုက်ရင်၊ သားကလည်းနားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ရပါတယ်.."

နန်းစုသွေးကဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူကိုသလွန်ပေါ်သို့ကူတင်ပေးပြီး၊ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်စေကာ၊ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထား၍ နှစ်သိမ့်ပေးနေသည်။ ဒေဝီကြီးသည်ဒီအချိန်မှာနှစ်သိမ့်ချော့မော့မှုကိုလိုအပ်နေကြောင်းနန်းစုသွေးသိသည့်အပြင်။ သူ့အမတော်စိတ်မညှိုးနွမ်းသွားရစေရန်ချော့မော့ပေးရမှာလည်းသူမတာဝန်မဟုတ်ပါလား။

သူမတို့နှစ်ယောက်အတန်ကြာအောင်စကားဆက်လက်၍မပြောဖြစ်ကြပဲ၊ ငြိမ်ငြိမ်ဆိတ်ဆိတ်ဆိတ်ရှိနေခဲ့ကြပြီးမှဒေါ်အိမ့်ကြာဖြူကစကားစလိုက်သည်။

" တကယ်လို့ညီမကို၊ အစ်မတော်ကကိုယ်ရေးကိုယ်တာ တစ်ခုခုဖွင့်တိုင်ပင်ရင်ငါတို့နှစ်ယောက်ကြားကပဲသိတဲ့အကြောင်းတွေကို မပေါက်ကြားအောင်၊ ဝမ်းထဲမှာပဲထားဖို့ကတိပေးမှာလား..၊ ညီမတော်.."

" ရတာပေါ့အစ်မတော်ရဲ့ ကျွန်မကိုအားလုံးပြောလို့ရတယ်ဆိုတာကို အစ်မတော်လည်းသိပါတယ်။  ညီမတော်နှုတ်လုံတယ်ဆိုတာလည်း အရင့်အရင်ကထဲကအစ်မတော်လည်းသိသားပဲ။ ကျမတို့ညီအမနှစ်ယောက်အကြားယုံကြည်မှုကိုကျမသစ္စာဖောက်မှာမဟုတ်ဘူး..၊ အစ်မတော်ရင်ဖွင့်နိုင်ပါတယ်.."

" ကောင်းပြီလေ..ဘယ်လိုလည်းဆိုတော့..၊ အစ်မတော်က သားနဲ့သမီးတို့ရဲ့အဖေနဲ့ ကွာရှင်းခဲ့တာ သုံးနှစ်တောင်ရှိခဲ့ပြီးပြီ၊ အဲ..အဲ..၊ ဘယ်လိုပြောရမလဲ၊ မမက အဲဒီကထဲက၊ တခြားဘယ်ယောက်ျားသားနဲ့မှရင်းနှီးဆက်ဆံမှုထပ်မရှိခဲ့ဖူးဘူး။ ကိုယ်တိုင်ကလည်းအရိုသေခံဒေဝီကြီးဖြစ်နေတယ်လေ.."

" လူကသာ မဟာဒေဝီဖြစ်နေတာ၊ ကြင်ရမယ့် စော်ဘွား၊ တော်ဖုရားကမရှိခဲ့ဘူး။ ရှက်ရှက်နဲ့ပြောရရင်၊ အစ်မတော်မှာလိင်ကိစ္စနဲ့ ပြတ်လပ်နေတာကြာခဲ့ပြီ။ အဲ့ဒါကြောင့်မို့လည်းစောနက သားတော်ကိုယ်တော်လေးရဲ့ ဟို..အဲအဲ..၊ လီးကြီးကိုလှမ်းမြင်လိုက်ရတော့။ ဒါဟာငါ့သားပါလားဆိုတာကို မေ့သွားတယ်။ ငါ့စိတ်တွေကလည်းထုံကုန်တယ်ထင်တယ်"

" ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင်၊ မြင်လိုက်ရတဲ့လီးကြီးကလည်း၊ ကြိုက်ချင်စရာအကြီးကြီးပဲမဟုတ်လား။ အဲဒီအချိန်မှာမမစိတ်ထဲမှာလိုချင်နေတာက အဲဒီလီးကြီးတစ်ခုထဲပဲ။ တခြားဘာမှခေါင်းထဲမှာမရှိတော့ဘူး၊ အဲဒီလီးကြီးကလည်း လှလှကြီးလေ..၊ ဟုတ်တယ်မို့လား"

မဟာဒေဝီအိမ့်ကြာဖြူက၊ ညီမတော်နန်းစုသွေးကိုဝန်ခံဖွင့်ဟနေသည်။ နန်းစုသွေးကအိမ့်ကြာဖြူကိုဆက်လက်၍တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ပေးထားရင်းပြန်ပြောလိုက်သည်။

" ဟုတ်တယ်အစ်မတော်ရဲ့..၊ အစ်မသား ကိုယ်တော်လေးမှာ တကယ့်ကိုအံ့သြလောက်စရာလီးကြီးရှိနေတာပဲ။ ဒါနဲ့အစ်မတော်ပြောတာကြားရတော့၊ ညီမလဲစိတ်မကောင်းဘူး၊ အစ်မတော်အရမ်းကိုအထီးကျန်ဖြစ်နေမှန်းညီမ မသိခဲ့ဘူး၊ သတိမထားမိခဲ့ဘူး၊ သိခဲ့ရင်အစ်မတော်ကို ညီမတော်ကူပြီးဖြေရှင်းပေးကောင်းပေးနိုင်မှာပေါ့.."

```````````````````````````````

အပိုင်း (၅) ဆက်ရန် >>>>>