ဖိုက်တာကြီးရဲ့ သမက် အပိုင်း ( ၃ )
ရေးသားသူ - သရဲလေး @ အချစ်တက္ကသိုလ်
သူနှင့်အတူ အိမ်ပေါ် ပြန်တက်လာတော သူက အရှေ့ကနေ ဂါဝန်ပွပွကို လက်နှင့်စုကိုင်ပြီး တင်ကို ပေါ်အောင်လုပ်ပြီး လမ်းလျှောက်ပြတော့ ညီလေးက ခေါင်းပြန်ထောင်လာပြီး သူ့ကို အနောက်နေ ဖက်လိုက်တော့ သူ့ကခေါင်းကို စောင်းပြီး နုတ်ခမ်းကို လက်ညိုးပိတ်ပြီး တိုတိုး ဆိုတဲ့ သဘောပြလာတယ်။
လက်ညိုးကို ဖယ်လိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။ သူကို သူ့အခန်းကို ချီကာ ယူသွားပြီး အိပ်ကုတင်ပေါ်မှာ ညင်သာစွာ ချပေးလိုက်ပြီး ။ သူ့ရဲ့ ဂါဝန်ကို ဒုတိယ အကြိမ် ခေါင်းကနေ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပုဆိုးနှင့် အင်္ကျီချွတ်လိုက်တယ်။ ပုဆိုးထဲကနေ ညီလေးက ဒုံပျံလိုဘဲ ထောင်ကာ ထွက်လာတော့
“ အရမ်း ဒေါသကြီးတဲ့ ကောင်လေး ...”
ပြောပြီး ညီလေးကို လက်နှင့် ဂွင်းတိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းနှင့် ပါးချိုင့်ဝင်အောင် ဒုတိယအကြိမ် စုတ်ပေးပါတယ် ။ ကုတင်အောက်ကရပ်ကာ သူ့ရဲ့စုတ်ပေးခြင်းကို အရသာတွေ့နေသလိုဘဲ။ သူ့ရဲ့ညီမလေး ကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ပေးပြီး သူ့နို့တွေကို ညစ်ပေးလိုက်တယ်။
သူ စုပ်ပေးတာကို ရပ်စေပြီး သူ့ကိုဆွဲပြီး ပက်လက်အနေအထား လုပ်ပေးလိုက်ပြီး ကုတင်အောက်ကနေ ရပ်ပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီ ညီလေးကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးလေး ဖိကာ သွင်းလိုက်ပါတယ်။ သူက နုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး “ ရှီး.. ” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးပေးပြီး အဆုံးထိ ရောက်သွားမှာ.“ အား...” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေး နောက်တစ်ခါ ထွက်လာတယ်။ မီးရောင်မှိန်မှိန်လေး လင်းနေတဲ့ မီးလုံးကလည်းဘဲ သူ့ရဲ့ ဖောင်ကြွနေတဲ့ ညီမလေးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်နေရတယ်။
သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို နည်းနည်းကားလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်ကာ ကိုင်ပြီး တစ်ချက်ချင်းဘဲ ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးမှေးကာ အချစ်ရဲ့ အရသာကို မြိန်ရှက်စွာခံယူရင်း “ ရှီး... အား.. ” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးနှင့်ဘဲ ကျွန်တော် လုပ်သမျှကို အားပေး အားမြှောက်လုပ်ပေးပါတယ်။
သူ့ကို (၅) မိနစ်ကြာ တစ်ချက်ခြင်းဆောင့်လုပ်ပေးရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ကုတင်ပေါ်ကနေ ခြေနှစ်ချောင်းကို ကြမ်းပြင်မှာချစေပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်တစ်ပိုင်းကို မှောက်ကာနေစေပြီး သူ့အပေါ် ကနေ သူ့ကိုဖိကာ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်..
“ မောင်းရယ်..အား.. အရမ်း..ကောင်းနေပြီ .. မြန်မြန်.. ရှီး... မြန်မြန်လေး.. အား... မောင်ရယ်.. အား... ...”
ညီးရင်းဘဲ သူပြီးသွားပါတယ် ။ သူပြီးသွားပြီး နောက် (၂) မိနစ်ကြာမှ ကျွန်တော် ပြီးသွားခဲ့ပါတယ် ။ ကျွန်တော် ပြီးသွားလို့ အချစ်ရည်ကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ ပန်းထည့်လိုက်တော့ သူဟာ နောက်တစ်ခါ ထပ်ပြီးသွားပါတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မဟန်တော့ဘဲ သူ့အပေါ် ကနေမှောက်ချပြီး ထပ်ရက်ဘဲ နေလိုက်ပါတော့တယ်။
......
အဲ့နေ့က ကျွန်တော်ဟာ အန်တီသီတာ အခန်းကနေ ည (၂) နာရီမှ ပြန်လာခဲ့ပြီး အိပ်ပျော်သွားတာ နောက်နေ့မနက် (၈) နာရီမှဘဲ နိုးလာခဲ့ပါတယ် ။ ရေချိုးအဝတ်စာလှဲပြီး အောက်ထပ်ကို ဆင်းခဲ့တယ်။ ကော်ဖီစားပွဲရောက်တော့ နှင်းဆီနှင့်အန်တီသီတာက ကော်ဖီ သောက်နေကြပြီ ။ နှင်းဆီက တွေ့သွားပြီး
“ ကို နိုးလာပြီလား ကို့အိပ်နေတာကို မနိုးရက်လို့လေ ...”
ပြောကာ ကော်ဖီ ငှဲ့ပေးတယ် ၊ ကျွန်တော်လည်း နှင်းဆီရဲ့ အနားမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး ကော်ဖီသောက်လိုက်ပါတယ် ။ နှင်းဆီက နောက်ထပ် စကားတစ်ခု ပြောလာခဲ့တယ် ။ အဲ့ဒါကတော့ “ အခုလက်ရှိကုမ္ပဏီကို ရောင်းဖို့ သဘောတူပြီးသွားပြီ ” ဆိုတာပါဘဲ ။
ကျွန်တော်လည်း သူတို့ မိသားစုအရေးမို့ ထွေထွေထုူးထူး ပြောမနေတော့ဘဲ ခေါင်းကို ညှိတ်ပြီးသာ နေလိုက်ပါတယ်။ သူနှင့်အတူဘဲ ကုမ္ပဏီကို အဲ့နေ့က နုတ်ဆက်ပွဲကို အန်တီသီတာပါ လိုက်ပါပြီး ပွဲလုပ်ကြပါတယ်။
ဘိုးတော်က နိုင်ငံခြားကနေ ပြန်လာပြီး နှင်းဆီနှင့်ကျွန်တော်ဘို့ ရော အန်တီအတွက် ပိုင်ဆိုင်မူခွဲပေးကာ နောက်နေ့မှာ သူဟာ နိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားပါတယ် ။ နှင်းဆီနှင့် အန်တီသီတာကတော့ အေးအေးဆေးဆေးဘဲ။ ဘိုးတော်ထွက်သွားတာကို မပြောကြတော့ ကျွန်တော်က နှင်းဆီကို မေးကြည့်မှဘဲ ဘိုးတော်ဟာ နိုင်ငံခြားကို မအင်ကြင်နှင့်လက်ထပ်ကာ အတူထွက်သွားကြောင်း သိရတယ်။
နှင်းဆီဟာ ကိုယ်ဝန်ရင့်လာပြီး သူနှင့်ချစ်စခန်း မဖွင့်ပေမဲ့လည်း အန်တီသီတာနှင့် ခိုးခိုးကာ တစ်ပတ်မှာ အနည်းဆုံးတစ်ရက်ကို ချစ်စခန်းဖွင့်ဖြစ်ပါတယ် ။ အခုဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ဟာ ပန်းပင်တွေ ရောင်းတဲ့ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဖွင့်ပြီး မြို့ပြင်က ပန်းခြံကြီးထဲမှာဘဲ နှစ်ထပ်တိုက်ကလေးဆောက်ကာ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။
အန်တီသီတာ မိဘတွေ ပိုင်တဲ့ ခြံထဲမှာဘဲ ပန်းပင်တွေ စိုက်ပျိုးပြီး ပြန်ရောင်းတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ခဲ့ကြပါတယ် ။ မမမူ အပြင်နောက်ထပ် စန်းစန်း ကိုပါ အိမ်မူကိစ္စတွေလုပ်ဖို့ ခေါ်ထားရတယ် ။ အိမ်မှာက အန်တီ သီတာရဲ့ ညီမ ဒေါ်ခင်ခင်ရယ် သူ့သမီးရယ် ဆိုရင်တော့ အိမ်မှာ မိန့်မ (၅) ယောက် ယောကျ်ားလေး ကျွန်တော်က တစ်ယောက် အားလုံး (၆) ယောက်နေထိုင်ကြပါတယ် ။
အရောင်းဆိုင်မှာ အန်တီခင်နှင့် သူ့သမီး ရွှေရည်တို့က ရောင်းကြပြီး ကျွန်တော်နှင့် အန်တီသီတာဟာ ခြံထဲက အလုပ်သမားတွေကို ထိန်းချုပ်ရပါတယ် ။ အန်တီခင်ဟာ မုဆိုးမ ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့ ပြောပေမဲ့လည်း အသက်က (၃၉) နှစ် အပျိုတွေရှုံးလောက်ပါတယ် ။
သူ့သမီး ရွှေရည်ကတော့ (၁၉) နှစ် ဖိုးဇော် ဆိုတဲ့ အင်ဂျင်နီယာ ကောင်လေးနှင့် ကြိုက်နေသူပါ ။ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို အိမ်ကလည်း သဘောတူထားတယ် ။ နောက်လမှာ သူတို့မင်္ဂလာဆောင်ဖို့နေ့ကို သတ်မှတ်ပြီးသွားပြီ ။ အန်တီခင်ဟာ ကျွန်တော်နှင့် သူ့အမတို့ ခိုးစားနေကြတာကို သိသူတစ်ဦးပါဘဲ ။
...................................................................
တစ်ခါတစ်ခါ သူဟာ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ထမိန်ကို ပြင်ဝတ်ပြီး သူ့ရဲ့ပစ္စည်းရှိလူတန်းစား ဆိုတာကို ပြနေပါတယ် ။ ကျွန်တော်က နှင်းဆီကို လုပ်ခွင့်မရပေမဲ့ အန်တီသီတာနှင့် တစ်ပတ်တစ်ခါ မရိုးအောင် ခိုးစားနေကြသူတွေပါ။ ရွှေရည်တို့ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့နေ့ ကျွန်တော့် မိန်းမက လွဲလို့ တစ်အိမ်လုံးဘဲ ပျော်ကာ ဝိုင်သောက်ကြ ကကြခုန်ကြတာပေါ့ ။
အဲ့နေ့က နှင်းဆီဟာ နေမကောင်းဘူး ပြောကာ ဆေးသောက်ပြီး အိပ်ရာကို စောစောဝင်သွားတယ် ။ မမူနှင့်စန်းစန်း လည်း ဝိုင်မူးလာတော့ သူ့အခန်းကို သူပြန်ကာ ဝင်အိပ်သွားကြတယ်။
မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ စုံတွဲက ဖိုးဇော်ဝယ်ထားတဲ့ တိုက်ခန်းဘဲနေကြတယ်။ ဝိုင်လေးသောက်ပြီး disco သီချင်းကို ဖွင့်ပြီးကကြရာမှ “ မောလာပြီကွာ” ပြောပြီး ရိုမက်တစ်ဆန်တဲ့ တီး လုံးသီသန့်ပါတဲ့ ခွေကို အန်တီခင်က ဖွင့်လိုက်ပြီး အန်တီသီတာနှင့်အတူ ဝိုင်အတူထိုင်သောက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ဆီကို လျှောက်လာပြီး သူက
“ နှစ်ယောက်တည်း ရိုမက်ဆန်ဆန် မနေပါနဲ့ကွယ် လာပါ ..ဒို့သုံးယောက်အတူ ကကြမယ်”
ပြောကာ ကျွန်တော်နှင့်အန်တီသီတာ လက်ကိုဆွဲကာ ခေါ်သွားပါတယ် ။ သူက အလယ်နေပြီး အန်တီသီတာ ကိုမျက်နှာချင်ဆိုင်ဖက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို သူ့ရဲ့အနောက်နေ ဖက်ဖို့ ပြောလာတယ် ။ တိုက်တင်းနစ်သီချင်း တီလုံးလေးကို ပြောင်သွားချိန် အန်တီခင်က
“ မမရယ် ညီမက ..မမနှင့် အောင်ဇော်ရဲ့ အကြောင်းကို သိပါတယ်...အခုချိန်ဆိုရင် ညီမဟာ ပိုပြီးခြောက်သွေ့သွားပြီကွယ် သမီးလေး..အိမ်ထောင်ပြုသွားပြီ ညီမက အပြင်လူနှင့် မဖြစ်ချင်ဘူးကွယ်..ဖိတ်ချင်းဖိတ် ကိုယ့်အိတ်ထဲဘဲ ဖိတ်ချင်တယ် မမသီ ...”
လို့ ပွင့်လင့်စွာဘဲ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က အန်တီသီတာကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေဟာ စိုးရွံ့ပြီး တုန်ခါသွားတယ် ။ အန်တီသီတာက ကျွန်တော့်လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ညီမ အန်တီခင်ကိုပြန်ပြီး ကြည့်ကာ..
“ မမ.. မမ သဘောတူပါတေကွယ် ...”
လို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။ အန်တီခင်က အန်တီသီတာရဲ့ပါးကို နမ်းလိုက်ကာ
“ အရမ်းချစ်တယ် မမရယ်.. ညီမလေးကို ခွင့်ပြုပေးလို့ပါ ...” ပြောလိုက်တယ်။
သူတို့နှစ်ယောက် စကားပြောတာကို ကြောက်ရွံ့ပြီး တိုက်တင်းနစ်သီချင်း တီးလုံးပြောင်းသွားကို မသိလိုက်ပါဘူး ။
Backstreet boy ရဲ့ Quick playing game with my heart သီချင်းရဲ့ တီလုံးလေး ထွက်လာတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့် တင်ပါးကို လက်နောက်ပြန် ဆွဲပြီး သူ့တင်ပါးရဲ့ အကွဲကြောင်းထဲမှာ ညီလေးကို ပွတ်ပေးနေတဲ့အန်တီခင် ရဲ့အပြုမူကြောင့် ညီလေးဟာ ခေါင်းထောင်လာပြီး သူ့ရဲ့တင်ပါးအကွဲထဲကို ထိုးခွဲပြီး နည်းနည်းဝင်နေပြီ။
အန်တီသီတာကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း ပြုံးပြပြီး “ အိုကေ” ပါ ဆိုတဲ့ အပြုမူလေးနှင့် ခေါင်းညှိတ်ပြပါတယ။ Hotel California သီချင်းတီးလုံးဖွင့်တာနှင့် အန်တီသီတာက
“ ဒို့ဝင်ပြီကွာ ...အရမ်းအိပ်ချင်ပြီး ...”
လို့ ပြောကာ သူအိပ်တဲ့အခန်းကို ဝင်သွားခဲ့ပါတယ် ။ အန်တီခင်က ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်ပြီး သူ့ရဲ့အောက်ပိုင်းကို ကျွန်တော့် အောက်ပိုင်းနှင့်ကပ်ကာ ဖိဖိပြီး ပိုပွတ်လာတယ် ။ ညီလေးက အရမ်းကို ထိန်းမရအောင်ကို တင်းကာာ သူ့နုတ်ခမ်းကိုဖိကပ်ပြီး အနမ်းရှည်ကြီးပေးလိုက်ပါတယ် ။
BONJOVI ရဲ့ Thank you သီချင်းမှာတော့ ထိန်းချုပ်မူ မရှိတော့ဘဲ သူ့ရဲ့အိပ်ခန်းကိုဝင်ကာ အဝတ်အစားတွေကို အမြန်ချွတ်လိုက်ကြပြီး ကုတင်ပေါ်မှာသူ့ကို ပက်အနေအထားလေး နေခိုင်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ကာညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့လိုက်တယ် ။ သူက ညီလေးကိုလက်နှင့် ကိုင်ကာ ကျွန်တော့ကိုကြည့်ပြီး..
“ မောင်..ဖြေးဖြေးလေး စလုပ်နော်.. မမက ဆယ်နှစ်ကျော် အတွင်းမှာ ဘယ်ယောကျ်ားနှင့် မထိတွေ့သေးဘူး...မောင် ...”
ပြောလာတော့ ခေါင်းညှိတ်ပြပြီး ဖြေးဖြေးချင်းဘဲ ညီလေးကို သွင်းလိုက်တယ်။ အပျိုအတိုင်း ပြန်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ညီမလေးအထဲကို ဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တော့ နုတ်ခမ်းကိုသွားနှင့်ကိုက်ကာ “ ရှီး... မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးကာ အောက်က မျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်ပြီး အချစ်အရသာကို ခံစားနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ညီလေးအဆုံးထိ ဝင်သွားမှ သူ့ကိုဆက်မလုပ်ဘဲ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ်။
သူကို နမ်းနေတုန်းမှာ သူက ခြေနှစ်ချောင်းနှင့် ကျွန်တော့် တင်ပါးကို ဆွဲကာ လုပ်ပေးလာတယ်။ စသွင်းကတည်းက အရည်တွေ နည်းနည်းရွှဲနေတော့ သူဟာ အဆင်သင်ဖြစ်နေပြီလေ ။ ကျွန်တော်က မြန်မြန်ပြီးမသွားအောင် ခဏလေးမှေးနေတာကို သူက ခြေနှစ်ချောင်းနှင့်ဆွဲကာ လုပ်ပေးတယ်။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုနမ်းရင်း စပြိန်မွေယာရဲ့ အကူကို ယူပြီးတော့ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ကာ လုပ်လိုက်တယ်။ သူကလည်း
“ အား.. မောင်ရယ်.. အရမ်းကြိုက်တယ် ကွာ ...အား...ရှီး...ဆယ်နှစ်ရှိ...သွားပြီ... အား.. မောင်ရယ်.. မြန်မြန်.. အား..ရှီး.. ...”
အောက်ကနေ ကျွန်တော် လုပ်သမျှကို အားပေးစကားပြောပေးတယ်။ ပြီးတော့ သူက အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ကာ ဆောင့်ချက်တိုင်းကို အပေးယူ မျှအောင် လုပ်ပေးပါသေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို (၃) မိနစ်ကြာဘဲ ပြင်းပြင်းဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားပါတယ် ။ သူကပြီးပေမဲ့ ကျွန်တော်က မပြီးသေးတော့ သူ့က အသက်ကို ပြင်းပြင်ရှူကာ
“ မောင်..မပြီး..ရင်.. ဆက်လုပ်လေ.. ...”
လို့ ပြောလာတော့ သူ့ကို ဖြေးဖြေးလေးဘဲ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့က ပြီးသွားတာ အမောဖြေတဲ့ ခဏဘဲ အသက်ကိုမှန်မှန်ရှူပြီး မျက်လုံးမှိတ်ကာ နေတယ်။ သူလည်း အမောပြောတော့ ကျွန်တော့်ကို ပက်အနေထားပုံစံ နေစေပြီး အပေါ်ကနေတက်ကာ ခွထိုင်ပြီး စကော့ဝိုင်းလိုတစ်မျိုး မြန်မြန် တလှည့်လုပ်ပေးပါတယ်။
သူက မောလည်းမော ပြီးလည်းပြီးချင်လာတော့ ကျွန်တော့်ကို ခေါင်းလေးငုံ့ကာ နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းလာတယ် ။ ကျွန်တော် သူ့ခါးကို နည်းနဘ်းမြင့်ကာ အောက်ကနေ နောက်ဆုံးပြီးခါနီး ဆောင့်ချက် ကြမ်းကြမ်းနှင့်လုပ်ပေးလိုက်တာ နှစ်သားအတူတူ ပြီးသွားပါတယ် ။
...................................................................
( ၆ )
အန်တီခင်ဟာ ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ မှောက်ကာ ညီလေးကို မချွတ်ဘဲ မှေးနေပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား အမောပြေတော့မှ သူကကျွန်တော့် ရဲ့ နဖူးကိုနမ်းကာ..
“ မောင် မင်းနှင့်မမသီက ဘယ်ကတည်းက စပြီး ခိုးစားဖြစ်သွားကြတာလဲဟင် မမသိချင်တယ် ...”
မေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ကာ ကျွန်တော်တို့ စပြီး ခိုးစားဖြစ်သွားတဲ့ နေ့ကို ပြောပြလိုက်ပါတယ် ။ သူကလည်း ငတ်မွတ်ခဲ့သမျှကို နှစ်ချီပြီးသွားတာတောင် သူ့ကညီလေးကို မချွတ်ဘဲ မေးရင်း စကော့ဝိုင်းလေးဝိုင်ကာ လုပ်ပေးတယ်။
တကယ်ထန်တဲ့ အန်တီခင်ပါဘဲ ။ ညီလေးက နည်းနည်းလေးခေါင်းထောင်တာကို အားမရတော့ဘဲ သူကညီလေးကိုချွတ်ပြီး သူ့အင်္ကျီတစ်ထည်နှင့်သုတ်ပေးပြီး သူထလို့ သူ့ညီမလေးဆီကကျဆင်းလာတဲ့ နှစ်ယောက်ပေါင်း အချစ်ရည်တွေကိုလည်း သုတ်ပေးပါတယ်။
ဒီအိမ်က အခန်းတိုင်းမှာ ရေချိုးခန်းနှင့်အိမ်သာတွဲရက်ပါတာမို့ ရေချိုးခန်းထဲက ရေ ရေဖလားတစ်လုံးနှင့်ရေခပ်လာပြီး ညီလေးကို စင်ကြယ်အောင် တယုတယနှင့်သုတ်ပေးပါတယ်။ အဝတ်ခြောက်တစ်ခုနှင့် သုတ်လိုက်ပြီး ညီလေးကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အသံမြည်အောင်ထိ စုပ်ပေးတယ်။
ညီလေးကလည်း သူ့ရဲ့အာငွေ့ရယ် ပါးချိုင့်ဝင်အောင် စုပ်ပေးတော့ ဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ သူလည်းဒေါသထွက်ကာ ခေါင်းက သူ့ရဲ့ပါးစပ်ထဲက အထုတ်မှာ ရမ်းပြပြီလေ။ သူကလည်း ရေချိုးခန်းဝင်တဲ့အချိန်မှာ ရေဆေးခဲ့ပုံပါဘဲ ။ အရည်နည်းနည်းထွက်ပြီးအေးစက်ကာ ဆပ်ပြာရနံ့လေးမွှေးနေတယ်။
ကျွန်တော်က သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လက်ညိုးထိုးကာ အစေ့လေးကို ကစားပေးတယ်။ သူကလည်း ခြေနှစ်ချောင်းကို အားပြုပြီး ကိုယ်လေးမြှောက်ကာတက်လာပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ခေါင်းကို ဖိကပ်ထားတယ် ။ သူ့ကိုယ်ကမွေ့ယာပေါ်အကျမှာ သူက ကျွန်တော့်ကိုယ်ကို ဆွဲယူပြီးညီလေးကို ကိုင်ကာ သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပေးတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း အားသိပ်မစိုက်ဘဲ ကိုယ်လေးကို ဖိချလိုက်တော့ ဖြေးဖြေးလေး သူ့ညီမလေးအထဲကို ဝင်သွားပါတယ်။ ဖောင်းပြီး ကြွတက်နေတဲ့ သူ့ညီမလေးက ကျွန်တော့် ညီလေး ဝင်သွားတော့ အထဲကို လိုက်ပြီး စုကာ ဝင်သွားပါတယ် ။ ပြန်ထုတ်တော့လည်း ပြန်ပြီး လိုက်ပါလာတယ်။ ဖြေးဖြေးခြင်း ညီလေးကို အသွင်းထုတ်ကိုကြည့်မိတယ်။ သူ့ကို မနှေးမမြန်လုပ်ပေးတော့ သူကလည်းဘဲအောက်ကနေ ပင့်ကာ ဆောင့်ချက်တိုင်းကို ပြန်လုပ်ပေးပါတယ်။
သူ့ကို (၅) မိနစ်ကြာကြာလုပ်ပြီး သူ့ကိုဆွဲထူုပြီး အပေါ်ကနေပြီး ဆောင့်လုပ်ခိုင်းတယ် ။ သူကလည်း အပေါ်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ ဖိပြီး စကော့ဝိုင်းလေး လှည့်သလိုလှည့်ပေးတော့ အုလေးပါ သူ့ညီမလေးထဲကို ဝင်သွားစေချင်ပုံပါဘဲ ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အောက်ကနေပြီး သူ့ကိုဆောင့်ပြီး လုပ်ပေးပါတယ် ။ အပေးယူ အရမ်းမျှတော့လည်း ပင်ပန်းမူ သိပ်မရှိဘဲ ကောင်းလွန်းတဲ့ အရသာကိုသာ ခံစားနေရတယ်။
(၇ ) မိနစ်ကြာတော့ နှစ်ယောက်သား ပြီးချင်လာပြီမို့ သူ့ကို ကုတင်ဘောင်ကို ကိုင်စေပြီး ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့အနောက်ကနေဝင်ပြီး ညီလေးကို အဆုံးထိသွင်းတယ်။ သူက ခေါင်းလေးမော့လာပြီး “ အား.. ရှီး.. ” ဆိုတဲ့ ညီသံလေး တစ်ချက် ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့လုပ်သလို သူက နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးလာတေ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ကာ နောက် (၁) မိနစ်အကြာမှာ နှစ်ယောက်သား ပြီးသွားကြပါတယ် ။
သူနှင့်အတူ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖက်ပြီး အမောဖြေလိုက်ကြတယ်။ အမောပြေလို့ နာရီကြည့်တာ အချိန်က မနက် (၂) နာရီကျော်နေပြီ။ သူ့ကို မှေးကာ သူ့ပါးကို တချက်နမ်းပြီး ကိုယ့်အခန်းကိုပြလာခဲ့ တယ် ။ အခန်းရောက်တော့ အိပ်ပျော်ရင်း ပြုံးနေတဲ့မိန့်မ နှင်းဆီကို ကြည့်ပြီး မလုံမလဲနှင့်
“ အမှားနောက်တစ်ခုကို ကျူးလွန်မိပြီကွယ် ...”
လို့ စိတ်ကနေ သူ့ကို တောင်းပန်လိုက်ပါတယ် ။
........................
လောကမှာ ဖိုမသဘာဝကို မလွန်ဆန်နိုင်ကြတာကတော့ ပုထုဇဉ်လူသား ကျွန်တော်တို့ အားလုံး ပါနေကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း အတင်းအဓ္ဓမပြုကျင့်မူကို ရှောင်ကြည်ပြီး နှစ်ဦးသဘောတူဘဲ ဖြစ်သင့်ပါတယ် ။ အခု ကျွန်တော်နှင့် အန်တီသီတာ ၊ အန်တီခင် တို့ဟာ နှစ်ဦးသဘောတူပါဘဲ ။
ကျွန်တော့်မှ ာမိန့်မ ရှိပါလျက်နှင့် အန်တီနှစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကြိုက်မိသွားပါတယ် ။ မဖြစ်အောင် ရှောင်ဖို့ကို ကျွန်တော် လုပ်နိုင်မေလို့ မထင်မိတော့ပါဘူး ။ နှင်းဆီ သိသွားခဲ့ရင်လည်း သူဆုံးဖြတ်ချက်ကို လိုက်နာဖို့ဘဲ ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်ချက် ပြတ်ပြတ်သားသားချမိတယ်။
မနက် (၉) နာရီမှ ကျွန်တော် အိပ်ရာက နိုးလာခဲ့ပါတယ်။ ရေချိုးပြီး အောက်ထပ်က ကော်ဖီစား ပွဲကိုဝင်ထိုင်တေ့ာ နှင်းဆီက ပြုံးပြီး ကော်ဖီငှဲ့ပေးပါတယ် ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အရှေ့က အန်တီနှစ်က လိုအပ်တာထက် ပိုပြီးပြုံးမပြ အရင်နေ့ရက်တွေလိုဘဲ နေပြတော့ စိတ်နည်းနည်း သက်သာရာ ရရှိသွားတယ် ။ ကော်ဖီသောက်ပြီးတော့နှင်းဆီကို ဆေးခန်းကို လိုက်ပြပြီး နှင်းဆီကလေးကို မွေးဖွားတော့မဲ့ ရက်ကလည်း နီးကပ်လာပြီမို့ သူ့ကို သူလုပ်စေချင်တာကို အနားကနေပြီး လုပ်ပေးပါတယ်။
နှင်းဆီကို ဆေးရုံတင်ပြီး ခွဲမွေးတယ်။ ယောကျ်ားလေး ကျွန်တော်နှင့် ရုပ်ရည်တူပြီး သူနှင့်က အသားရောင် တူတယ်။ ကျွန်တော့် မိဘနှင့် အကိုအမတွေလည်း ရောက်လာပြီး ကျွန်တော်တို့ကို ဆုတောင်းပေးကြတယ်။ နှင်းဆီကို မီဖွားကို သွင်းသွားတော့ ကျွန်တော်ဟာ ဗျာများနေတော့ အန်တီသီတာနှင့် အန်တီခင်က
“ အေးဆေးနေပါ.. ခွဲမွေးတော့ ပိုပြီး အသက် အန္တရယ် ကင်းပါတယ်ကွဲ့ ..မင်းရုပ်က မင်းဘဲ ကလေးမွေးဖွားရမှာမို့ ကြောက်နေတဲ့ ရုပ်တဲ့ ...”
သူတို့ပြောမှဘဲ ကျွန်တော်က စိတ်နည်းနည်းအေးသွားတယ်။
နှင်းဆီဆေးရုံမှာ နေတဲ့ တစ်ပတ်မှာ အန်တီသီတာနှင့် အန်တီခင် တစ်ယောက် တစ်ရက် စောင့်အိပ်ပေးကြပါတယ် ။ ကျွန်တော့် အမေက သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ တရက်ခြားစောင့်ကာ အိပ်ပေးပါတယ် ။ အန်တီသီတာက နှင်းဆီကို စောင့်အိပ်ရင် အန်တီခင်ဟာ အိမ်မှာ ကျွန်တော်နှင့် ချစ်စခန်းဖွင့်ပေါ့ ၊ သူတို့နှစ်ယောက်ကို အလှည့်ကျ ချစ်စခန်းဖွင့်ပေးရပါတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အထာတွေကိုလည်း ကျွန်တော်က ဒီရက်တွေမှာပိုပြီး သိခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။
အန်တီသီတာ စောင့်အိပ်တဲ့နေ့မှာ ကျွန်တော်ဟာ အိမ်ကိုပြန်လာတော့ မမူက အိမ်နောက်မှာ ထမင်းချက်နေတာကို ပိုပြီး အလုပ်ခိုင်းခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အခန်းကို အန်တီခင်က လိုက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကို နောက်ကနေ ဖက်ပြီး
“ အန်တီက မင်းအတွက် ကလေးမွေးပေးရင် မင်းက ဒီနေ့လိုဘဲ စိတ်ပူပေးမှာလား ...”
မေးတော့ ကျွန်တော်က “ ဟုတ်ကဲ့ ” လို့ပြောလိုက်တော သူက ကျွန်တော့်ကို ကုတင်ပေါ် တွန်းချလိုက်ပြီး ပုဆိုးနှင့် အတွင်းခံကို ချွတ်ပေးတယ်။
ညီလေးကိုမြင်တော့ လက်နှင့်ဂွင်ထုပေးပြီး သူ့နုတ်ခမ်းနှင့်စုတ်ပေး ပါတယ်။ သူက စုတ်ချက် ကြမ်းတယ်ဗျ ။ ဒုတ်ထိုးသကြားလုံးကို စုတ်သလို စုတ်ပေးပြီး ပါးတွေချိုင့်ဝင်ကာ အသံမြည်အောင်ထိကို စုတ်ပေးပါတယ် ။ ညီလေးက တင်းလာပြီး သူ့ရဲ့အနက်ရောင် ထမိန်နှင့် အပြာရောင်အင်္ကျီ ကိုပါ ချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဘရာပေါ်ကနေ သူ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်နေတုန်းမှာ သူကဘရာကို ချွတ်ပေးပါတယ်။ သူ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲစေပြီး သူ့နို့ကို ဆုပ်ကိုချေပေးပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ခေါင်းဝင်လိုကယ်တယ်။
ဖားခုံညှင်းလိုဘဲ ကြွကာ ဖောင်းနေတဲ့ သူ့ညီမလေးဆီက အရည်အနည်းငယ် စိုနေပြီ ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ညီမလေး ကို လျာဖျားလေးနှင့် အကွဲကြောင်းလေးကို ကစားပေးတယ်။ လျာကို သူ့ညီမလေးဆီကိုသွင်းကာ လုပိပေးပြီး အစေ့လေးကို သွားနှင့်မနာကိုက်ပေးတော့ သူဟာ အရည်တွေထွက်ပြီး တစ်ချီ ပြီးသွားပါတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းမာန်ဖီနေပြီးဖြစ်တဲ့ ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ ထည့်လိုက်ပါတယ် ။ သူ့ဆီကနေ
“ အိုး... သားရယ်......”
ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးတစ်ချက် ညီးတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ညီလေးက နူညံ့အိစက်နေတဲ့ သူ့ညီမလေးထဲ အဆုံးထိရောက်သွားတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်တော့တယ်။ သူ့ဆီကနေ ကျေနပ်အားရတဲ့ တုံပြန်မူနှင့် ပြန်ကာ ပင့်ပေးတယ်။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ မြန်မြန် ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ အချက် ၁၀၀ ကျော်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ ညီမလေးအထဲမှာ အချစ်ရည်ကို မပန်းဘဲ အပြင်ကိုထုတ်ဖို့ ကြံတော့ သူက အတင်းဆွဲထားပြီး
“ သား..အန်တီက.. ကလေးမရနိုင်ဘူး..အား...ရှီး.. အထဲမှာဘဲ ပြီးလိုက်ပါကွာ... အား..ရှီး.. ...”
ပြောကာ လက်နှင့်ဆွဲထားတော့ သူ့အထဲမှာဘဲ အချစ်ရည်တွေကို ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ် ။
...........
အမောပြေတော့မှ အန်တီခင်ဟာ ထမိန်ကို ရင်သျားပြီး အပေါ်က အင်္ကျီမဝတ်ဘဲ အောက်ထပ်ကို မမူချက်ပြုတ်တာကို သွားပြီး ညွန်ကြားလိုက်ပါသေးတယ် ။ အားလုံးကို စိစဉ်ပြီးမှ ပြန်ကာ တက်လာခဲ့ပါတယ် ။ အိပ်ရာပေါ်မှာ ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြပြီး တံခါးကိုပိတ်လိုက်တယ်။
သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ချွတ်ပြီး အဝတ်အစားမဲ့တဲ့ သူ့ရဲ့နို့တွေကို ကိုင်ပြတယ် ။ နို့ကြီးတော့ တင်းပေမဲ့ အနည်းငယ်အောက်ကို တွဲကျနေတယ်။ တစ်လှမ်းချင်းလျောက်လာ တိုင်းမှာ သူ့နို့တွေက လှုပ်လှုပ်လေးနှင့် အရမ်းကိုကြည့်ကောင်တယ်။ သူ့ကိုကြည့်ရင်း ညီလေးက ခေါင်းထောင်လာတော့ သူက
“ လူဆိုးလေး.. ကြည့်စမ်း..အခုဘဲပြီးသွားတယ် ပြန်ပြီး ခေါင်းထောင်နေပြီ...”
ပြောကာ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ်။
ခဏနေတော့ ရေခွက်လေးနှင့် ဆပ်ပြာခွက်ကို ကိုင်ကာယူလာပြီး ညီလေးကို ဆေးကြောပေးပါတယ် ။ ပြီးသွားတော့မှ သူလက်နှင့် ဆေးပေးကတည်းက ဆပ်ပြာလူးပြီး ဂွင်းထုပေးထားတဲ့ ညီလေးက ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြစ်နေတယ်။ သူက ရေတွေနှင့် စင်ကြယ်အောင် ဆေးပြီးဘသူ့ရဲ့ စုတ်ချက်ကြမ်းကြမ်းနှင့် စုတ်ပေးပါတယ် ။
ကျွန်တော်လည်း လက်နှင့် သူ့ညီမလေးကို ပွတ်သပ်ပြီး အစေ့လေးကို ချေပေးတယ်။ သူက စုတ်ပေးတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်မှာခွကာ ဖြေးဖြေးလေး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ် ။ သူကအဆုံးထိရောက်အောင်ဖိထိုင်ချပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အပေါ် ကနေ ဖြေးဖြေးကိုယ်ကိုကြွကာ ဆောင့်လုပ်ပေးပါတယ်။
သူရဲ့ အထိအတွေ့ကို ကျွန်တော်သာ မဟုတ်ပါဘူး ။ ဘယ်သူမဆို ဒီလိုအပေးကောင်းတဲ့ သူကို ရှောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး ။ သူကအပေါ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်း မြင်းစီးပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေကို သူ့နို့ကို့ ဆုပ်ကိုင်စေပါတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အောက်ကနေ တစ်ခါတစ်ခါ ပင့်ကာ ဆောင့်လုပ်ပေးပါတယ် ။
ဒုတိယအချီမှာ ကျွန်တော်ဟာ တော်တော်မပြီးနိုင်ဘူး ။ သူကသာ ဆက်တိုက်ပြီးတာ နှစ်ကြိမ်ရှိနေပြီး ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပက်လက်ဆောင့်လုပ်နေရာမှ လေးဘက်ထောက်စေပြီး သူ့ရဲ့ ခါးကိုကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ပေးပါတယ် ။
“ အား... သားရယ်... မြန်မြန်... အန်တီ ပြီးချင်ပြန်ပြီ အား.....”
ညီကာ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်ဟာ သူ့ရဲ့တင်ပါးကို လက်ဝါး တံစိပ်ပေါ်အောင် ရိုက်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်လိုက်တယ်။ အဲ့လိုရိုက်မှဘဲ သူက
“ အား.. အရမ်းကောင်းတယ် သားရယ်... ဒါကပိုထိတေ... အား... ရှီး.. ပြီးပြီ..အား.. ...”
ပြောကာ သူဟာ ပြီးသွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီးတော့ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူ့ရဲ့ ညီမလေးထဲကို အချစ်ပန်းကာ ပြီးသွားပါတယ်။
.............................................................
{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }
အန်တီခင်နှင့်အန်သီတာကို ဂျူတီချိန်းရန် ကျွန်တော်က အန်တီခင်ကို ဆေးရုံကိုလိုက်ပို့ပေးပါတယ်။ အန်တီခင်ကို ဆေးရုံမှာ ထားခဲ့ပြီးအန်တီ သီတာကို အိမ်ပြန်ခေါ်ခဲ့တယ်။ အသက်ကြီးပေမဲ့ မပျက်စီးသေးတဲ့ သူ့ကို ကြည့်ရင်းနှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို “ အရမ်းကံကောင်းတဲ့ ငါ ပါလား ” ဆိုပြီး စိတ်ကနေတွေးကာ ပြုံးမိပါတယ် ။
အန်တီသီတာက “ ဘာဖြစ်လို့လဲ ပြုးနေရတာလဲ မောင်” ပြောလာတော့ တွေးမိတာ သူ့ကို ပြောပြတော့ သူက အိမ်ရောက် ရင်တော့ “ ဟင်း..” လမ်းတစ်လျောက် ကားပေါ်မှာ စကားပြောလာကြတယ်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ခဏနားပြီး ရေချိုးထမင်းစားကြတယ် ။မမူလည်း အလုပ်ပြီး အခန်းကို ဝင်သွားတော့ အန်တီသီတာ ကကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲပြီး သူ့အခန်းကို ခေါ်သွားပါတယ် ။အခန်းကိုရောက်တော့ ဗီဒိုထဲက ဆေးပုလင်းကို ထုတ်ပြီးကျွန်တော့် ကို တစ်လုံးတိုက်ပြီး...
“ ဒီဆေးက ယောက်တွေအတွက် အားဆေးလေ မောင်..သောက်လိုက် မောင်က ခင်ခင်နှင့်လုပ်ထားတော့ မောင့်ရဲ့ ကုန်ခမ်းနေတဲ့အား ပြန်ပြည့်ပါတယ် ကွယ် ”
သူက အဝတ်တွေအကုန်လုံးကို ချွတ်ချလိုက်ပြီ ကျွန်တော့် အဝတ်တွေကိုလည်း ကူချွတ်ပေးပါတယ် ။ သူကိုယ်ကို ဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို တင်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျာဖျားနှင့် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်ပါတ.် ။ သူ့ဆီကနေ..
“ အိုး.. ” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးထွက်လာပြီး ကိုလေးကြွကာ ကျွန်တော့် ခေါင်းကို သူ့ညီမလေးနှင့် ထိကပ်ထားတယ်။ သူက ညီမလေး နမ်းတာကို ရပ်စေပြီး ကျွန်တော့် ရဲ့ ညီလေးကို သူက သကြားလုံးကို စုတ်သလိုဘဲ ပါးချိုင့်ဝင်အောင်ထိ စုပ်ပေးတယ်။
သူစုပ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး ညီလေးအပေါ်ကနေခွထိုင်ပြီး မြင်းရိုင်းကို စီးသလိုဘဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်စီးပါတော့တယ်။ သူညီမလေးက အရည်ဖြူဖြူတွေ ထွက်တောသူပြီးသွားပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ပါတယ်။ သူပြီးသွားပေမဲ့လည်း ကျွန်တော် မပြီးသေးတော့ သူ့ကို ပက်လက်အနေထားပြောင်းပေးတယ်။
ကျွန်တော် အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ပြီး သူ့ကို မနှေးမမြန် လုပ်ပေးကာ သူ့ရဲ့လျာကို ကျွန်တော့် လျာနှင့်ထိစေပြီး သူကို နောက်တစ်ကြိမ်အတွက် ဆွဲခေါ်တယ်။ သူကလည်း တုံ့ပြန် လာခဲ့ပါတယ် ။ နောက်ထပ် (၅ ) မိနစ်အကြာမှာ အန်တီသီတာ နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးဆုံးဖို့ အသင့်ဖြစ်လာတော့
“ မောင် ရယ်... မြန်မြန်ကွယ်... မမ ဖြစ်လာပြန်ပြီ..အား.. ကြမ်းကြမ်းလေး.. မရပ်နဲ့..အား... ”
သူပြောလိုက်တာနှင့် ကျွန်တော်ဟာလည်း သူ့ကို လေးဘက် ထောက်ခိုင်းပါတယ်။ သူ့အနောက်ကနေ ဖင်ဖြူဖြူကိုကြည့်ပြီး သူ့ခါးကို ကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်လိုက်ပါတယ် ။ (၂ ) မိနစ် အကြာမှာ သူပြီးသွားခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆက်လက်ပြီး တင်းခံစရာမလိုတော့ သူ့ကို နောက်ထပ် အချက် (၃၀) ဆောင့်လုပ် ကာ ပြီးသွားခဲ့တယ်။
................
သူနှင့်အတူ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် လုပ်ပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ရာမပြောင်းတော့ဘဲ အိပ်လိုက်ကြတော့တေ။ နှင်းဆီဟာ ဆေးရုံမှာ တစ်ပတ်နေခဲ့ပြီး ကျန်းမာရေးကောင်းလာတော့ အိမ်ကိုပြန်ခေါ်ခဲ့ပါတယ် ။
ကျွန်တော့် သားလေးရဲ့ မျက်နှာနှင့် မိန့်မမျက်နှာကြောင့် ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ကို ထိန်း သော်လည်းဘဲ အန်တီနှစ်ယောက်နှင့်တွေ့ရင် မရှောင်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။ တစ်နေ့တော့ ကျွန်တော်ဟာ နှင်းဆီကိုထပ်ပြီး မညာချင်တော့ သူ့အမေနှင့် သူ့အဒေါ်တို့နှင့် အဖြစ်အပျက် အားလုံးကို ပြောပြလိုက်ပါတယ် ။ ပြောပြီးတော့မှ “ နှင်းဆီ ဘယ်လို အပြစ်ပေးပေး ခံယူပါမယ် ” လို့ ပြောလိုက်တယ်။
နှင်းဆီက ကျွန်တော့ရဲ့ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ပြီး
“ နှင်း သိတာကြာပြီ.. ကိုကို.. နှင်းလေ ကိုတို့ လုပ်နေတာကို တွေ့တာနှင့် နှင်းက.. သဝန်တိုစိတ် မရှိဘဲ ကိုတို့ လုပ်တာကို ကြည့်ရတာကို ပိုသဘောကျမိတယ်.. ကိုကို အဲ့ဒါဟာ စာထဲမှာ ဖတ်ကြည့်တော့ ..ကပ်ကိုး..တဲ့ ”
ပြောကာ ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းလိုက်ပါတယ်။ နှင်းဆီက “ ကျွန်တော်နှင့် သူ့အမေ အဒေါ်တို့ကို မတားဘဲ အခြားသော မိန့်မတွေနှင့်သာ မဆက်ဆံရဘူး” ဆိုတဲ့ ကတိ တစ်ခုဘဲ တောင်းဆိုပါတယ်။ နှင်းဆီ ကလေးမွေးပြီး (၃) လ အကြာမှာ နှင်းဆီနှင့် ကျွန်တော်ဟာ ပြန်ပြီးချစ်ပွဲ ဆင်နွဲခဲ့ရတယ် ။
သူလည်း အသက် (၂၃) ဆိုတော့ အချစ် ကို ညီးငွေ့မှာလို့ မထင်ခဲ့ဘူး ။ နှင်းဆီနှင့် ချစ်ပွဲဝင်ရင် (၃) ချီတိတိ လုပ်ပေးရပေမဲ့လည်း နှစ်ပတ်နေမှ တစ်ခါသာ ချစ်ပွဲဝင်ကြတယ် ။ နှင်းဆီ ကလေးမွေးပြီး (၃) လကြာနေ့ သူက ကလေးကို ချောသိပ်ပြီးမှ ကျွန်တော့်ကို ရေချိုးခန်း ထဲကို ခေါ်သွားတယ် ။
နှင်းဆီက ကျွန်တော့်ကို နံရံမှာမှီကာ ရပ်စေပြီး ညီလေးကို ဆာလောင် မြွတ်သိပ်စွာ စုတ်ပေးတယ်။ သူရဲ့စုတ်ချက်အောက်မှာ မနည်းကို တားယူရပါတယ် ။ သူ့ကို နံရံမှာကပ်ရပ်စေပြီး သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားကို ဝင်ကာ ကျွန်တော့် သူ့ညီမလေးကို စပ္ပါယ်ရှယ်ကို ပြုစုပေးလိုက်ပါတယ် ။
သူက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အပေါ်ကို ဆွဲတင်ပြီး နံရံမှာကပ်ပြီး မတ်ထပ်လုပ်ကြတယ်။ သူ့ရဲ့ခြေတစ်ချောင်းကို မပြီးကိုင်ကာ သူ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လုပ်လိုက်ပါတယ် ။
သူကလည်း ပြန်ကာဆောင့်ပေးတယ် ။ မလုပ်တာကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ သူ့ညီမလေး ကလည်း တင်ကြပ်စွာဘဲ ညီလေးကို ရစ်ပတ်ပြီး ဆွဲယူထားတယ် ။ (၅) မိနစ် အကြာမှာ နှစ်ဦးသား အတူတူ ပြီးသွားကြတယ်။ ရေပန်းဖွင့်ပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်က ဆပ်ပြာတိုက် ရေချိုးလိုက်ကြတယ် ။ ရေချိုးခန်းကနေ ထွက်လာပြီး ရေစိုတာကို သုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သူ့ကို နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းတယ်။
သူ့ညီမလေးဆီကို ဆင်းသွားပြီး သူ့ညီမလေးကို လျာဖျားလေးနှင့် အပေါ်အောက် စုန်ဆန်ကာ ပြုစုပေးတယ်။ လက်ညိုးလေးကိုထိုးပြီး အစေ့လေးကို သွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ပေးလိုက်တော့...
“ အို..ကိုရယ်.. အရမ်းထိတေကွာ...အား... ”
သူက “ ကောင်းပါတယ် ထိတယ်” ဆိုတဲ့ စကားကြားတော့ သူ့ကိုပိုပြီး လုပ်ပေးပါတယ် ။ သူဆီကနေ
“ အား... ကိုရယ်.. လုပ်ပေးပါတော့... နှင်း..ကို..”
တောင်းဆိုလာတော့မှ ကျွန်တော်ဟာ သူ့အပေါ်က လက်ထောက် ပြီး ညီလေးကိုတေ့ကာ ဖြေးဖြေးနှင့် အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပါတယ် ။ သူ့အပေါ်က မနှေးမမြန်ဆောင့်လုပ်ပေးတော့ မျက်လုံးလေးမှေးပြီး...
“ အား... ကိုရယ်... ကောင်းလိုက်တာကွာ..အား.. ”
ညီးသံလေးပေးပြီး အချစ်စိည်းစိမ်ကို ခံစားနေတော့တယ် ။ သူ့ကို (၅) မိနစ်အကြာ လုပ်ပေးပြီးမှာ သူက လေးဘက်ထောက်ပေးပြီး
“ အား.. ကို.. မြန်မြန်...နှင်း..ပြီးချင်လာပြီကွာ..”
ပြောတော့ ခါးကိုကိုင်ကာ မညှာတော့ဘဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့် လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားပါတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူပြီး တဲ့နောက် အချက် (၂၀) ဆောင့်လုပ်ပြီး သွားခဲ့ပါတယ် ။ အဲ့နေ့က နောက်တစ်ချီလုပ်ပြီး နှစ်ယောက်သား မဟန်တော့ဘဲ အိပ်ပျော် သွားခဲ့ကြတယ်။
...................
အခုဆိုရင် ကျွန်တော်ဟာ အန်တီသီတာ အန်တီခင် နှင်းတို့နှင့် အချစ်ကို မှိန်ယှက်စွာ စားသောက်ခဲ့ကြတာ နှင်းမှာလည်း နောက်ထပ်ကိုယ်ဝန်လွယ်ထားရပါတယ် ။ သားလေးကလည်း (၅) နှစ်အရွယ် ရောက်နေပါပြီ ။ ထက်ဇော် လေးက စကားအရမ်းတတ်တော့ သူ့ကိုခြံမှာ အလုပ်လုပ်ကြတဲ့သူတွေက အရမ်းချစ်ကြတယ် ။
စကားချိုချို ပြောတတ်တာကလည်း ကျွန်တော့် ရဲ့အမွေကို ရထားပါတယ် ။ ကြီးလာရင်တော့ သူဘယ်လို့ဖြစ်လာမလဲ ဆိုတာကို မခန့်မှန်းနိုင်သေးဘူးဗျ။ အန်တီသီတာနှင့် အန်တီခင်တို့ကလည်း အရွယ်မကျဘဲ ပိုပြီးတော့ နုပျိုလာတယ် ။
အိမ်တွင်းရေးကို အပြင်လူမသိအောင် ဖုံးဖိထားကြတာမို့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဟာ အရမ်းအေးချမ်းပါတယ် ။ နှင်းဆီနှင့် အန်တီခင်က ဆိုင်ကိုသွားတော့ ခြံမှာ တာဝန်ယူကာ နေတဲ့ အန်တီသီတာနှင့်ကျွန်တော်ဟာ ထမင်းစားချိန်မှာ အိမ်ထဲကို ဝင်ခဲ့ကြပါတယ်။
အန်တီသီတာက ကျွန်တော့ကိုပြုံးကာ
“ ဒီနေ့ ခြံထဲမှာ အလုပ်နေတုန်း မောင်က မ.အနောက်ကကပ်ပြီး ပန်းကိုပြတော့ မောင့်ညီလေးက မရဲ့..ဖင်ကိုလာဖိတာ..မမလေ ပန်းခြံထဲမှာ မောင်နှင့်လုပ်တာကို..သတိရသွားတေကွယ်.. ဟင်း..ဟင်း.. ”
ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က သူလက်ကို ဆွဲပြီး ကျွန်တော်တို့ အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ သူ့ကို ကုတင်ပေါ် ပင်လက်လှဲချပြီး သူ့ထမိန် အဝါရောင်ကို လှန်လိုက်တယ်။ အမွေး ပါးပါးဖုံးနေတဲ့ ဖားခုံညှင်းကို ကုန်းကာ လျာဖျားလေးနှင့် အထက်အောက် ယက်ပေးလိုက်ပါတယ် ။အရည်နည်းနည်းရွှဲနေတော့ လက်ညိုးကိုထိုးပြီး အစေ့လေးကို ကိုက်ပေးလိုက်တေ။
“ အိုး..... မောင်ရယ်... ထိတယ်ကွာ အရမ်းထိတယ်..အား.. ”
ကျွန်တော်လည်း ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး အရမ်းကို တင်းနေတဲ့ ညီလေးကိုကိုင်ကာ သူ့ညီမလေးအထဲကို သွင်းလိုက်ပါတယ်။
“ မနက်က ခြံမှာ မမ ကုန်းကာ ပန်းတွေကိုကြည့်တော့ ညီလေးက အရမ်းကိုတင်းနေတာ”
ပြောပြီး သူ့နို့တွေ့ကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုပြီး ဆောင့်လုပ်တယ်။ သူ့ကိုလုပ်ပြီး ဆွဲထူကာ အပေါ်က ဘလောက်အင်္ကျီနှင့်ဘရာကိုပါ ချွတ်လိုက်ပါတယ် ။ သူ့ကို ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ ထိုင်ခိုင်းကာ နှစ်ယောက်သား နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းပြီး ထိုင်ကာလုပ်ကြတယ် ။
သူကလည်း လည်ပင်းကိုဖက်ပြီး ဆောင့်ကာထိုင်ချတယ် ။ သူရဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်းကို ခါးကိုကိုင်ပြီး အလိုက်သင့်လုပ်ပေးတယ်။ သူပြီးချင်လာတော့ သူကို လေးဘက်ထောက်စေပြီး သူ့ခါးကို ကိုင်ကာ အနောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်လိုက်တာ သူရောကျွန်တော်ပါ ပြီးသွားခဲ့ရပါတယ် ။
အမောပြေတော့မှ ရေချိုးအဝတ်အစားလှဲပြီး အောက်ထပ်ကို ဆင်းကာထမင်းစား ကြပါတယ် ။ ထမင်းစားပြီး အလုပ်သွားဖို့ လုပ်နေတုန်း ဖုန်းလာလို့ ဖုန်းကိုင်လိုက်တော့ နှင်းဆီဆီက
“ ကို.. ဒီနေ့ ညအတွက်..အားဖြည့်ထားပါ.. ဒါဘဲနော်.. ဟင်း.. ”
ပြောကာ ဖုန်းချသွားပါတယ် ။ ဒီနေ့ည နှင်းဆီနှင့် အချစ်စစ်ပွဲ (၃) ကြိမ် ဆင်နွဲရန် ရာဇသံပေးသွားပြီ။ ကဲ... စဉ်းစားကြည့်ပါတော့ဗျာ..။
အားလုံးကို လေးစားလျှက်
သရဲလေး
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐.......................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment