မထင်မှတ်ခဲ့သော ဘဝ အပိုင်း ( ၂ )
သရဲလေး ရေးသားသည်။
ည (၂) နာရီမှ မမိပု အခန်းကနေ ပြန်လာပြီး တချိုးတည်း အိပ်လိုက်တာ မနက် (၈) နာရီမှာ နိုးလာတော့ မျက်နှာသစ်ရေချိုးပြီး ကားထုတ်ကာ အန်တီမာယာကို ဈေးကို လိုက်ပို့ပေးရတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ မဒေစီနှင့်မဟယ်ရီကို ကျောင်းပို့ကြို လုပ်မပေးရတော့ အန်တီမာယာကို ဈေးကိုအပို့အကြိုလုပ်ပေးကာ ပြန်လာတော့ အန်တီမာယာက
“ သား အောင်ဇော်ရေ.. ဒီနေ့တော့ မင်းသွားစရာရှိတာသွား အန်တီက ဟိုနှစ်ယောက်ရှိလို့ အိမ်မှာဘဲ နေတော့မယ်..”
“ ဟုတ် အန်တီ ကျွန်တော် အကိုတစ်ယောက်ဆီကို သွားမှာပါ..”
ပြောပြီး အန်တီမာယာကိုပို့ပြီး ကားကိုသိမ်းကာ ကိုဖိုးငိုဆီကို သွားလိုက်ပါတော့တယ်။ သူ့အခန်းမှာ သူတစ်ယောက်တည်း နေတာဆိုတော့ လွတ်လပ်တယ်။ စာအုပ်တွေကလည်း အများကြီးပဲ။ အပြင်မှာဘဲ တွေ့ရတဲ့ စာအုပ်ကိုကောက်ကာ ကြည့်ပြီး သူနှင့်စကားတွေပြောတော့ သူက သန္တာကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကလုပ်တာကို ပြောပြလာတယ် ။
“ ညီလေးရေ အဲ့နေက ငါမင်းကို စာအုပ်ပေးပြီး တို့နှစ်ယောက်က ငါ့အခန်းကိုလာခဲ့တယ်ကွ .. အတန်းကစောပြီးတော့ အချိန်ပိုရတာပေါ့ကွာ ..သန္တာကို ငါက စာအုပ်တွေပြပြီး သူ့ကိုနမ်းတော့ သူက အကိုရယ် အေးဆေးနေပါရေလို့ ပထမငြင်းတယ်ကွ ငါလည်းသူ့ပါးကို နမ်းပြီး ချစ်လို့ပါကွယ် ပြောပြီး သူ့ကို နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းတာ အစိမ်သက်သက်မို့ ထင်ပါ့ကွာ ..သူကတွန်းထုတ်တယ်ကွ ..ငါလည်း ပြန်ဖက်ပြီး နမ်းတော့မှသူလည်း ပြန်ကာတုံ့ပြန်လာပြီး နမ်းတယ်လေ..
ငါလည်း သူ့ကိုနမ်းရင်း သူ့နို့တွေကိုလက်နှင့်ချေပေးလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်ကို ချွတ်ပြီး သူ့ညီမလေးကို ပါးစပ်နှင့်လုပ်ပေးတော့ အား..ကိုရယ် မလုပ်ပါနဲ့ ..ဘုန်းနိမ့်ကုန်ပါလိမ့်မယ် ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိဘူး.. ပြောပြီး အတင်းရုန်တာကွ.. ငါကလည်းချစ်လို့လုပ်ပေးတာပါကွာ.. မနိမ့်ပါဘူးပြောပြီး ဆက်လုပ်တော့ သူလည်း ငြင်းနိုင်စွမ်းမရှိတော့မှ ငါလည်းပဆိုးကိုချွတ်ပြီး သူ့ညီမလေးဆီမှာ ငါ့ညီလေးကိုတေ့ကာ သွင်းလိုက်တယ်..
သူ့ညီမလေးက မဝင်ဘဲ ကြားမှာ တစ်ခုခံနေတော့ ငါသိလိုက်ပြီ သူကအပျိုအစစ်ဆိုတာ သူ့ကိုချောပြီး သူ့ညီမလေးကိုညီလေးနှင့် ချော်ချော်ကာလုပ်ပေးပြီး သူညီးသံကြားမှ ညီလေးကို လက်နှင့်ကိုပြီး သူ့ညီမလေးအထဲကို ဆောင့်ထည့်လိုက်တော့..
“ အား..... ကိုရယ်.. အရမ်းနာတယ်.. မရဘူး...ပြန်ထုတ်ပါ... အား...”
လို့ ငိုသံလေးနှင့်ပြောလာခဲ့တော့ ငါကလည်း “ ပထမမို့ပါကွယ် ခနလေးပါ အသက်ရယ်..” ပြောပြီး ချော့ကာ သူ့ပါးကိုနမ်း နုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းပြီး သူလည်းနာကျင်မူ သက်သာမှ ဖြေးဖြေးလေးလုပ်ကာပေးလိုက်တယ် ။ စီးပိုက်ကြပ်နေပုံကတော့ ဘယ်အရာနှင့်မှ နှိုင်းမရဘူးကွ ..ငါ့အရင်ရည်းစား ထက်တောင်ပိုပြီးကောင်းတယ်ကွာ သူလည်းပြန်ပြီးလုပ်ပေးလာတော့ သူအနာသက်သာပြီး သူကောင်းနေပြီ ဆိုတာကို သိတာနှင့်ငါလည်း ကြမ်းကြမ်းလေးလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူနှစ်ချီပြီးတယ်၊ ငါတစ်ချီပြီးတယ်ကွ။
ဆက်လုပ်ချင်ပေမဲ့ သူကနာနေတယ်..ပြောလို့ သနားကာ ပြန်လွတ်ပေးလိုက်တာကွ။ ငါလည်းသူ့ကို အမှန်တကယ် ချစ်သွားပြီကွ။ သူက ငါ့ကို စာမေးပွဲပြီးတာနှင့်ယူရမယ်ပြောလို့ ငါလည်း ကတိပေးလိုက်တယ်..”
“ အဲ့ဒါဆိုရင် နောက်ထပ်ရက် (၂၀) ဆိုရင်ဘဲ စာမေးပွဲက ပြီးပြီလေ အကို..”
“ အေးကွ အဲ့ဒါကို ငါသိတယ်လေ ..ငါလည်း သူကိုယူမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားမို့ လေကွာ မြန်မြန်ယူရရင်လည်း ယူရမှာဘဲ .. ငါယူပြီးရင် မန္တလေးက ငါမိဘတွေနှင့်တွေ့ပေးရအောင် ခေါ်သွားရင် ဟိုမှာ (၃) လလောက်ကြာမှာ.. ဒီအခန်းမှာ မင်းဒေစီကို ရအောင်ကြိုးစားပြီး ဖိုက်လေကွာ.. ငါမင်းကို သော့ပေးခဲ့မယ်လေ..”
ပြောကာ ရယ်လိုက်ကြတယ်။ ကိုဖိုးငို ဆီက ညနေ (၃) နာရီလောက်မှ ပြန်လာခဲ့တယ် ။ မပြန်လို့လည်း မဖြစ်။ ဘူး သူ့ကိုစော်ကြီးက ခေါ်လာတော့ ပါသွားတာကိုဗျ။.
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကားဂိုဒေါင်ရဲ့ ထပ်ခိုးကို ပြန်လာတော့ မမိပုက ကားဂိုဒေါင်ကို ရောက်လာပြီး “ မဟယ်ရီကို သူငယ်ချင်းပါတီပွဲကို လိုက်ပိုပေးပါ ..” ပြောလာတော့ ကားထုတ်ပြီး မဟယ်ရီကို ပါတီပွဲကို လိုက်ပို့ပေးတော့ သူရည်းစား ဂျက်မောင်မောင်နှင့် မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ဂျက်မောင်မောင်နှင့်စကားပြောပြီး “ မဟယ်ရီကို သူဘဲ လိုက်ပို့ပေးမယ် ..” ပြောပြီးပြန်လွတ်လိုက်တော့ အိမ်ပြန်ခဲ့တယ်။
ကားကိုဂိုဒေါင်ထဲကို သွင်းပြီး အပေါ်ထပ်ကို တက်မေကြံတုန်း အန်တီမာယာ ရောက်လာပြီး အနောက်ကနေဖက်ကာ “ မောင်လေးရယ် မမအရမ်းသတိရတယ်ကွာ ..” ပြောပြီးပါးကို နမ်းတော့ သူ့ကို ကားအနောက်ခန်းကိုသွင်းပြီး ကားရဲ့နောက်ခုံကို လက်ထောက်စေကာ ထမိန်ကို ခါးအထိလှန်ပြီး အနောက်ကနေ ညီလေးကိုတေ့ပြီး သူ့ခါးကိုင်ကာ ဆောင့်သွင့်လိုက်တော့.....
“ အား.... မောင်ရယ်... မြန်မြန်ကွယ်... အား.... အချိန်သိပ်မရဘူးနော်.... အား.......”
သူက ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီး အနောက်ကနေ ကြမ်းကြမ်းကြီးကို ဆောင့်ဆောင့်ကာလုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သူလည်း ပြန်ကာ နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ်။ သူ့ရဲ့ဖြူဖွေတဲ့ဖင်ကြီးက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ တုံခါနေတာကို ကြည့်ုပြီး ကြာကြာမလုပ်နိုင်ဘဲ အမြန်ပြီးသွားတယ်။ သူနှင့်အတူ ပြီးသွားတော့ သူကလက်နောက်ပြန် ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကိုပွတ်သပ်ပေးပြီး
“ မောင်ရယ်... .ခိုးစားရတာက....ပိုကောင်းတယ်.. ဆိုတာက....ဒါမျိုးပေါ့ကွယ်.... ဟား.....”
ပြောပြီး ခဏနေပြီး သူလည်းထမိန်ကို ပြန်ပြီးပြင်ဝတ်ကာ ပါးကို နမ်းပြီး “ အရမ်း အရမ်းချစ်တယ် မောင်..” ပြောပြီး ပါးကိုနမ်းကာ ပြန်သွားတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဂိုဒေါင်အပေါ်ကထပ်ခိုးမှာ အမောဖြေရင်း အိပ်ပျော်သွားတေ။ ညနေ (၆) နာရီမှ ပြန်ထပြီး ရေချိုးကာ ထမင်းစားခန်းကို ဝင်လာတော့ မမိပုက ထမင်းပွဲပြင်နေတုန်း အန်တီမာယာက ရောက်လာပြီး “ မောင် သောက်လိုက်..” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောပြီး အရက်ခွက်ပေးကာ ပြန်သွားတယ်။
ကျွန်တော်လည်း သောက်လိုက်ပြီး ထမင်းစားတော့ မမိပုက “ မောင်လေး အန်တီရောက်လာပြီး မင်းကိုဘာပြောသွားတာလဲ..” မေးတော့.. ကျွန်တော်က မမနှင့်ကျွန်တော့် အကြောင်းကို သူသိတယ်တဲ့ ပြောလိုက်တော့ မမိပုက လန့်သွားပြီး “ မောင်လေးရယ် မမတို့အနေအထိုင် ဆင်ခြင်ကြမယ်ကွာ..” ပြောပြီး ထမင်းစားပြီးတာနှင့် ကျွန်တော့်ကို အတင်းဘဲ နှင်လွတ်တော့တယ်၊ ကျွန်တော်လည်း ပြန်လာခဲ့ပြီး အိပ်စက်လိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ..။
ဒီလိုနှင့်တစ်လကျော် အတွင်းမှာ မမိပုကို နှစ်ကြိမ်သာ လုပ်ခွင့်ကြုံပြီး အန်တီမာယာကိုတော့ ငါးကြိမ်လုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ မဒေစီနှင့်မဟယ်ရီလည်း စာမေးပွဲဖြေပြီးသွားပါတယ်။ ကိုဖိုးငိုလည်း မသန္တာနှင့်လက်ထပ်ပြီး မန္တလေးကို ပြန်သွားကြတယ်။ သူဌေးလည်း ပြန်ရောက်တော့ အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ကာ အန်တီမာယာနှင့် တွေ့ဖို့လည်း ခက်ခဲ့သွားတယ်။ မဟယ်ရီက သူ့မိဘတွေဆီကို ပြန်တော့ မဒေစီကို သူသွားချင်တဲ့ နေရာတွေကို လိုက်ပို့ပေးရတယ်။ မဒေစီက ကျွန်တော်နှင့်သွားနေရတော့ မဒေစီရဲ့အကြောင်းတွေကို သိလာခဲ့တယ်။
သူက ကျောင်းက ဘဲတစ်ဘွယ်နှင့် ကြိုက်နေတယ်ဗျ။ တနေ့တော့ အဲ့ဘဲက နောက်စော်တစ်ဘွေနှင့် တွဲသွားတာကို မြင်တော့ မဒေစီက သူတို့အတွဲကို ပြသနာရှာတော့ ဟိုကလည်း ပြန်ပြောနှင့် ပြသနာက ကြီးလာတော့ ကျွန်တော် ဝင်ရှင်းပေးပြီး မဒေစီကို အိမ်ကို ပြန်ခေါ်ခဲ့ရတယ်။ သူက “ အိမ်မပြန်ချင်ဘူး ..” ပြောပြီး ကျွန်တော်နှင့်အတူ ကိုဖိုးငိုရဲ့ အခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ်။
သူက အခန်းသော့ကို ယူကာ ” သူအခန်းတံခါးတွေကို ဖွင့်ထားလိုက်မယ် အရက်သွားဝယ်..” ပြောပြီး ပိုက်ဆံပေးကာ အရက်ဝယ်ခိုင်းတေ့ာ ကျွန်တော်လည်း အရက်သွားဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။
အခန်းကို ဝင်လိုက်တော့ မဒေစီက အရက်ဖန်ခွက်နှစ်ခု ချပြီး ပန်ကန်တွေကိုလည်း အဆင်သင့်လုပ်ထားတယ်။ ကျွန်တော့် ဆီက အရက်ပုလင်းကို ယူကာ ဖန်ခွက်နှစ်လုံးမှာထည့်ကာ “ မောင်လေး မင်လည်းသောက်ကွာ မမ တစ်ယောက်တည်း မသောက်ချင်ဘူး ..” ပြောကာဖန်ခွက်ကို ကမ်းပေးလာတယ်။
ကျွန်တော်က “ မဒေစီရယ် ကျွန်တော်က ကားမောင်းရအုံးမှာလေ.. မသောက်တော့ပါဘူး ..” ပြောလိုက်တော့ သူက ” ဘာလဲကွ မင်းလည်းမမပြောတာကို ငြင်းတာပေါ့ ..” ပြောပြီး ပြသနာလုပ်တော့ ကျွန်တော်လည်း စကားမရှည်ချင်တော့ဘဲ အရက်ခွက်ကို ယူကာသောက်လိုက်ပါတယ် ။ “ အဲ့လိုမှပေါ့ကွာ သောက်ကွယ်..” ပြောပြီး ကျွန်တော် သောက်လို့ တစ်ခွက်မကုန်သေးဘူး။ သူနောက်တစ်ခွက်ထည့်ကာ သောက်နေပြီး သူကနှစ်ခွက်ကုန်မှ
“ အောင်ဇော် မင်းအမှန်အတိုင်း ဖြေကွာ..”
“ ဟုတ်မဒေစီ ”
“ မမနှင့် ဟိုကောင်မ ဘယ်သူပိုချောလဲ ..”
“ မမပိုချောပါတယ် ..”
“ အဲ့ဒါများ ဟိုကောင်က အဲ့ကောင်မကို မမရှိနေရက်နှင့် ဘာလို့တွဲတာလဲ ..”
“ အဲ့ဒါတော့ ကျွန်တော်မသိပါဘူး မဒေစီ..” ပြောလိုက်တေ ။ သူကထရပ်ပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကို လှည့်ကာ ရပ်ပြပြီး
“ မောင်လေး မမဘော်ဒီက ဟိုကောင်မကထက် ပိုလှတယ်မလား ..”
“ ဟုတ် မဒေစီ လှပါတယ်ဗျ..”
“ တောက်... တော်ပြီကွာ မပြောချင်တော့ဘူး..”
“ ဟုတ်အမ..” ပြောလိုက်တော့ သူက
“ မင်းကမဟယ်ရီနှင့် ဖြစ်နေတယ်ဆို..” ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်နေတော့ သူက
“ မမသိပါတေကွ .. မဟယ်ရီက မမကို အားလုံးပြောပြတယ်လေ..” ကျွန်တော့် အနီးမှာ ကပ်ထိုင်ပြီး ကျွန်တော့် ဘေးကနေ စိုက်ကြည့်ပြီး
“ မောင်လေးကလည်း လူးချောပါဘဲ ..” ပြောကာပါးကိုနမ်းပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်က ပထမတော့ အသိစိတ်နှင့် ရှောင်ပေမဲ့ မဒေစီက
“ ဘာလဲမင်းကလည်း မမကို ငြင်းချင်တာပေါ့ ..”
“ မဟုတ်ပါဘူး မဒေစီ သောက်တာများနေလို့ မမှားရအောင်လို့ပါဗျာ ..”
“ မများပါဘူး မမကို ကြည့်နေတာကြာပြီကွ..”
ပြောပြီး ပါးကို နောက်တစ်ကြိမ် နမ်းတော့ ကျွန်တော်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ။ သူ့ကို ဖက်ပြီးပြန်နမ်းကာ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ နို့သီခေါင်းလေးက ပတ္တမြားလိုဘဲ နီရဲကာ နေမထိတဲ့သူ့နို့ကို စို့ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပြီး “ မောင်လေးရယ်..” လို့ ညီးသံလေးထွက်လာတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပြီး သူ့ကို ကြမ်းပြင်မှာဘဲ လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားကိုခေါင်းဝင်ကာ သူ့ညီမလေးကို နမ်းပေးလိုက်ပါတော့တယ်ဗျ။
သူ့လည်း ရမ္မက်သံလေးတွေနှင့် ခေါင်းကိုအပေါ်ကို ဆွဲတင်တော့ ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ကနေ သူ့အပေါ်မှောက်ချပြီး ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးသွင်းတော့ ညီလေးက ချော်ထွက်သွားတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ပြီး ညီလေးကို ကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးဖိချလိုက်တော့ သူအထဲကို တစ်လက်မဘဲဝင်ပြီး အတွင်းက အတားဆီးတစ်ခု ခံနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အားနှင့်ဖိချလိုက်တော့ “ ဖောက်..” အသံလေးထွက်ပြီး မဒေစီကလည်း “ အား....” ဆိုပြီး အသံထွက်ကာ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားပြီး ...
“ မောင်လေးရယ်..အား.. မမ.. အရမ်နာတယ်ကွ...အား.. ရပ်ထားပါအုံးကွယ်... မထုတ်နဲ့.. ဒီအတိုင်းဘဲထားကွာ ..”
လို့ ပြောပြီး ရပ်ခိုင်းတော့ ကျွန်တော်လည်း ရပ်ထားပြီး သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်း နမ်းပြီး နို့လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာချေပေးပြီး လုပ်နေလိုက်ပါတယ်။ သူလည်း ညီသံလေးတွေ ပြန်ထွက်လာတော့ အဆုံးထိရောက်အောင် အားစိုက်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။
“ အား...မောင်လေးရယ်... နာတယ်ကွ... အရမ်းကြမ်းတာဘဲကွာ...အား....ကျွတ်... ကျွတ်....”
နာကြင်တဲ့ အသံလေးနှင့်ပြောရှာပါတေ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အချိန်ယူပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို နေရာလပ်မကျန် နမ်းလိုက်ပြီး သူ့နို့လေးတွေကို ချေပေး ဆုပ်နယ်ပေးလိုက် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ငါးမိနစ်အကြာမှာ သူကစပြီး အောက်ကနေ ဖြေးဖြေးလေး လုပ်ပေးလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူကို ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးကာ နှစ်ယောက်သား နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။
သူလည်းကောင်းလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အရှိန်နည်းနည်းပြီး လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ သူလည်းကောင်းပြီး ပြီးချင်လာတော့မှ သူက....
“ မောင်လေးရယ်...မမ အရမ်းကောင်းလာပြီကွာ..... အား.... ရပြီ မောင်လေး.. မမကို... မြန်မြန်လုပ်ပေးတော... အား..”
သူက တောင်းဆိုလာတော့မှ ကျွန်တော်လည်း သူ့တောင်းဆိုတဲ့အတိုင်း မြန်မြန်လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူလည်း ပြီးသွားလို့ နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်လုပ်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတော့တယ်။ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူ့ပါးကို နမ်းတော့ သူကလည်း ပြန်ပြီး ပါးကို နမ်းကာ တင်းတင်းလေးဖက်ထား ပါတော့တယ်။ အမောပြေမှ သူ့အပေါ်ကနေ ဘေးကို လိမ့်ချလိုက်ပြီး ပက်လက်ကလေး မှေးနေတော့ သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ပေါ် ခေါင်းတင်ပြီး ရင်ဘတ်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး သူလည်းမှေးနေပါတောတယ်ဗျာ။
အရက် ပုလင်ကြည့်တော့လည်း တစ်ဝက်ကျော်လေးဘဲ ကုန်သေးတယ်။ မဒေစီက အရက်တစ်ခွက်ထပ်ဖြည့်ပြီး သူနှင့်အတူသောက်လိုက်ကြတယ်။ သူက “ မောင်လေး ကားမောင်းရအုံးမယ်..ဆိုတော့ ရပ်လိုက်ရအောင်နော် မောင်လေး..” ပြောပြီး အရက်မသောက်ဘဲ အဝတ်အစားမဲ့ ကိုယ်နှစ်ခုက တင်းတင်းဖက်ကာ အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။
ကျွန်တော် နိုးလာတော့ သူကဖက်ပြီ အိပ်နေတုန်းမို့ သူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးလိုက်တော့ သူကနိုးလာပြီး ကျွန်တော့ပါးကိုနမ်းပြီး “ အရမ်းချစ်တာဘဲ မောင်လေးရယ် ..” ပြောကာ တင်းတင်းလေးဖက်ထားတယ်။ ကျွန်တော်က “ မဒေစီ အိမ်ကစိတ်ပူနေလောက်ပြီ..” ပြောမှ သူကခေါင်းညှိတ်ပြပြီး နှစ်ယောက်သားရေချိုးခန်းကို ဝင်ပြီးရေချိုးတုန်း သူ့ကို ကျွန်တော်က
“ မဒေစီက အပျိုစစ်လေးပါ.. မမက ဟိုတစ်ယောက်နှင့်ချစ်နယ်မကျွံသေးလို့ သူက အချစ်နယ်ကျွံသူကို ရွှေးသွားတာနေမှာပါ ..” ပြောလိုက်တော့
“ မလိုတော့ဘူး မောင်လေး သူ့အကြောင်းကို မမ မကြားချင်တော့ဘူး မမလေ မင်းကိုဘဲချစ်တယ် မင်းက မမရဲ့အပျိုစင်ကို ဆွတ်ခူးသွားသူမို့ မင်းမမကို လက်ထပ်ရလိမ့်မယ် ဒါဘဲကွာ..”
ပြောပြီး ကျွန်တော့် ညီလေးကိုလည်း အသေချာဆေးပေးပြီး သူ့ကိုဆေးပေးတော့
“ အား..စပ်တယ်မောင်ရယ်..” ပြောကာ ပခုံးပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ပြီး ကျွတ်သပ်နေတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြပါတော့တယ်ဗျ။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူဌေးပြန်ရောက်လို့ အိမ်သားတွေကို ပါလာတဲ့ လက်ဆောင်တွေ ပေးတာကိုယူပြီး နေတဲ့ အခန်းကို ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ် ။ ညနေဘက်မို့ မအိပ်တော့ဘဲ ကားရေဆေးပြီး ကားကိုဂိုဒေါင်ထဲကို ထည့်ပြီး ရေချိုးမလို့ပြင်နေတုန်း အန်တီမာယာ ရောက်လာပြီး ကျွန်တော့ကို အနောက်ကနေဖက်ပြီး ပါးကိုနမ်းကာ
“ သတိရတယ် မောင်လေးရယ် မတွေ့ရတာ တစ်ပတ်ကြာပြီကွာ မမကိုချစ်ပေးပါကွယ် မင်းသူဌေးက အပေါ်မှာ အိပ်နေပြီ ..သူက ဟိုမိန့်မကို ပြန်ခါနီးမှာ ဘယ်လောက်များ လုပ်လာလဲ မသိဘူးကွာ.. မင်းတို့ကို ပစ္စည်းပေးပြီးတာနှင့် အိပ်ခန်းဝင်ပြီး အိပ်နေတော့တာကွ .. မမလည်း မင်းနှင့်ချစ်ရအောင် သမီးလေး ရေချိုးနေတုန်း ဆင်းလာခဲ့တာကွ..”
ပြောလည်းပြောပြီး ညီလေးကို သူ့လက်နှင့် နောက်ကနေပြီး ဂွင်းထုပေးပြီး ပါးကိုနမ်းက.ပြောတော့ ကျွန်တော့် ညီလေးတင်းလာတော့ သူကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ သူ့ကို နံရံမှာကပ်ခိုင်ပြီး နံရံကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဘဲ သူ့ထမိန်ကိုခါးထိလှန်ပြီး သူ့ခြေတစ်ဖက်ကို မကာ ညီလေးကိုသူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ပြီး သွင်းလိုက်ပေးလိုက်တော့တယ်။
“ အား...မောင်ရယ်..... မောင်ရယ်....ကောင်းတယ်ကွယ်.... အား.... မတွေ့တာကြာလို့... အား.. ကောင်းလိုက်တာကွယ်..”
ပြောကာ ညီးနေတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ကြွပြီး မြန်မြန်ကို လုပ်ပေးပါတော့တယ် ။ သူကလည်း အားကျမခံဘဲ ပြန်ကာဆောင့်ကာ လုပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အရှိန်မချဘဲ လုပ်ထည့်လိုက်တာ သူက......
“ အား.... မောင်ရယ်... အား... မမလေ... ပြီးတော့မယ်..မောင်ရယ်... မြန်မြန်...လုပ်ပါကွယ်.... အား.....မြန်မြန်..”
သူတောင်းဆိုလာတော့ သူ့ကို မြန်မြန်ဆောင့်ကာ သူနှင့်အတူပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားပေမဲ့ ကျွန်တော်က ညီလေးကို ပြန်မထုတ်ဘဲ ဆက်ကာ ထပ်လုပ်ပေးတေ သူကလည်း ခဏလေးသာ အသံတိတ်သွားပြီး ပြန်ပြီးဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မောလာတော့ သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်ကို ခေါ်သွားတော့ သူက အပေါ်ကနေတက်ကာ မြင်းစီးသလိုဘဲ မြန်ုမြန်လုပ်ကာ
“ အား.. ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်.... အား.. မမ အ..အရမ်းအားရ... ကျေနပ်မိတယ်ကွာ... အား..... မောင်ရယ်..”
သူက ညီးပြီး အမြန်ဘဲ အပေါ်ဆောင့်ပေးပြီး အရှိန်နှေးသွားတော့ ကျွန်တော်က သူ့ကိုဆွဲကာ နုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းပြီး အောက်ကနေပင်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်တော့ သူနောက်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားပါတော့တယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကို ဘေးကို ဆင်းစေပြီး ဘေးတစ်စောင်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် သူ့နှင့်မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး လုပ်ပေးတော့ သူ့ရဲ့မျက်နှာမှာ ဝမ်းသာတဲ့ အရိပ်အရောင်နှင့် ဖြစ်နေတာလေးကို ကြည့်ပြီး လုပ်လိုက်တာ နောက်ထပ်သုံးမိနစ်အကြာမှာ ပြီးသွားတယ်။
သူက ကျွန်တော့ပါးကို တရွမ်းရွမ်းနှင့်နမ်းကာ “ သိပ်ချစ်သွားပြီ မောင်ရယ်...သိလား.. ” ပြောကာ သူက ကျွန်တော့် လက်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ပြီး “ မောင်ရယ်..မမတို့က ခိုးပြီး ချစ်နေရတာကို မမလေ မကြိုက်ဘူးကွယ်.. မောင့်ကို မမက အရမ်းချစ်နေပါပြီကွယ် ..” ပြောပြီး မေးစေ့ကို ကိုင်ကာပြောလာတယ်။
“ မောင်ရယ်.. မမပြန်တော့မယ်ကွယ် .. သမီးလေးလည်း ပြီးလောက်ရောပေါ့ ..” ပြောပြီး ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းပြီး
“ အရမ်း.. အရမ်းချစ်တယ် မောင်..” ပြောပြီး ထမိန်ကို ကောက်ဝတ်ပြီး သူ့ညီမလေးက အရည်တွေကို သုတ်ကာ အစိုကွက်ကို ဖုံးပြီး ထမိန်ဝတ်ကာ ပြန်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခဏနားကာ ရေချိုးဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။
ရေချိုးပြီး ပြန်လာတော့ မမိပုက “ မောင်လေး..” ခေါ်တော့ သူလာတာကို စောင့်နေလိုက်တော့ သူက “ မမက မင်းဆီကို လာပါသေးတယ်.. မင်းက အန်တီနှင့်ဖြစ်နေတာကို မမမြင်ခဲ့ပါတယ်..” ကျွန်တော်လည်း ဘေးကိုကြည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို ပိတ်တော့ သူက ပြန်ရုန်းပြီး
“ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးကွယ် .. လာ မောင့်အခန်းမှာ ပြောကြမယ်ကွာ ..” ပြောပြီး ကျွန်တော် နေတဲ့ ကားဂိုဒေါင်က အခန်းကို လိုက်လာပြီး
“ မောင်လေးကို မမလာပြောတာကွ.. မမ မနက်ဖြန်ခွင့်ယူပြီး တောကိုပြန်မလို့လေ ..မမက မင်းကို အဝကျွေးမလို့ ညရောက်ရင် လာခဲ့မယ်လို့ ပြောမလို့ဘဲ .. မင်းက အဝစားထားပြီးပြီ ဆိုတော့ မမလည်း ကျွေးစရာမလိုတော့ဘူးလေ..”
ပြောပေမဲ့ ကျွန်တော်က သူ့ကို
“ မလိုဘူးဗျာ အခုကျွေးတော့ ..မအောင့်နိုင်တော့ဘူး ..” ပြောကာ သူ့ပါးကို နမ်းပြီး သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်ကို ဆွဲလှဲချတော့
“ မောင်လေးရယ် အရမ်းထန်တာဘဲကွာ ညရောက်မှကွယ် ..” ပြောကာ အတင်းထပြီး ပြန်သွားတယ်။
ညနေ ထမင်းစားကာနီးမှာ အန်တီက ကျွန်တော့်ဆီကို လာပြီး ဆေးအရက်ပုလင်းကို လာပေးပြီး ပြန်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပုလင်းက အရက်နှစ်ခွက်ကို ငှဲကာသောက်ပြီး ထမင်းစားပါတယ်။ ထမင်းစားနေတုန်းမှာ မမိပုကို “ ည (၉) နာရီမှာ ကျွန်တော့် ဆီကို လာခဲ့လို့ ..” မှာခဲ့ပြီး အခန်းကဘဲ မှေးနေရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ အပေါ်တက်လာတဲ့ အသံ ကြားမိတော့မှ နိုးလာခဲ့ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ မမိပုက သနတ်ခါး ပါးကွက်ကျားလေးနှင့်ပြုံးပြပြီး ကျွန်တော့်ဆီကို တလှမ်းလှမ်းချင်းလှမ်းလာတာက ကျွန်တော့်အတွက် အချိန်ကြာတယ်လို့ တွေးမိကာ ထပြီး သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်ကို ဆွဲပြီးလှဲချကာ သူ့ကိုနမ်းရင်းနှင့် အဝတ်တွေကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ။
သူ့ရဲ့နို့တွေက မဒေစီလောက်မလှပေမဲ့ မဒေစီထက်ကြီးတေဗျ ။ သူ့နို့တွေကို စို့ရင်းနှင့် ကျွန်တော့်အဝတ်တွေကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့ကို နမ်းကာ အပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးဆီမှာ ညီလေးကိုတေ့ပြီး သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။
“ အား...မောင်လေးရယ်.... အား... ကောင်းတယ်ကွာ.... မောင်ရယ်.... ဒါနှင့်ဘဲ...အား... ဒီအိမ်က အန်တီကိုလည်... အား....လုပ်တယ်..မမကိုလည်း..လုပ်တယ်...အား... နောက်ဘယ်သူကို...လုပ်သေးလဲကွာ... အား......”
သူက ညီသံလေးနှင့်ညှို့ကာ ပြောနေသလို့ဘဲ အရမ်းနားထောင်ကောင်းသလိုဘဲ သူ့ကိုလုပ်ရတာလည်း အရမ်းကောင်း တာကိုးဗျ ။ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်ပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ခါးမှာချိတ်စေပြီး သူ့နို့တွေကို ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလုပ်ပြစ်လိုက်တော့တယ်။ သူကလည်း နုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ....
“ အား.... မောင်လေးရယ်.... မင်းက တော်တော်ထန်တာဘဲ...အား.... မောင်ရယ်... မမကို... ချစ်လား... ဟင်...မမကိုလုပ်ရတာကောင်းလား... မောင်ရယ်... မမထက် အန်တီမာယာက.. အား.. ပိုကောင်းလားဖြေကွာ... အား..”
“ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းပါတေဗျ ၊ တစ်ယောက်တစ်စီ ကောင်းကြပါတေဗျ ..” ပြောပြီး သူ့ကို့ ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တေ့ာ သူပြီးသွားတယ်။ ကျွန်တော်က မပြီးသေးတော့ ဆက်ကာ ဆောင့်ဆောင့်ကာ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်လုပ်လိုက်တာ သူပြီးလို့ ငါးမိနစ်အကြာမှာ ကျွန်တော်ပြီးသွားတယ်။ ကျွန်တော်ပြီးလို့ အရည်တွေကို သူ့ညီမလေးထဲကို ပန်းထည့်လိုက်တော့ သူလည်း နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားပါတောတယ်။
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ဖက်ထားပြီး စကားတွေ ပြောပြီး နောက်ထပ် မလုပ်ဖြစ်ဘဲ ည (၁၂) နာရီမှာ သူပြန်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကုန်ခန်းသွားတဲ့ အားအင်တွေပြည့်ရန် အတွက် အိပ်စက်လိုက်ပါတော့တေဗျာ။
နောက်နေ့မနက် (၇) နာရီမှနိုးတော့ အမြန်ဘဲ မျက်နှာသစ် ရေချိုးပြီး ကားထုတ်ကာ အန်တီမာယာကို ဈေးကို အပို့အကြို လုပ်ပေးပြီး သူဌေးဦးဂျော်နီကို အလုပ်ကို ပို့ပေးတော့ သူဌေးက တောင်ဥက္ကလာက တိုက်ခန်းကို မောင်းခိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို အောက်မှစောင့်စေပြီး သူက တိုက်ခန်းမှာ တစ်နာရီကျော်ကျော်နေပြီးမှ ဆင်းလာကာ company ကိုမောင်းခိုင်းပြီး လမ်းမှာ ကျွန်တော့်ကို တောင်ဥက္ကလာကို လာတာကို ဘယ်သူမှမသိစေနဲ့ မှာပြီး အိမ်ပြန်ခိုင်းတယ်။
ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပြန်လာတော့ မဒေစီက မျက်လုံးမှိတ်ပြပြီး ပြုံးပြသလို အန်တီမာယာကလည်း ပြုံးပြကာ အချက်ပြတယ် ။ မဒေစီက သူအပြင်သွားမှာကို ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကိုခေါ်ကာ ကိုဖိုးငိုရဲ့ တိုက်ခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ်။ တိုက်ခန်းရောက်တော သူက မနေ့ကလုပ်ထားတာ သူ့ညီမလေးက နာနေသေးကြောင်းပြောပြီး နှစ်ယောက်သား ဘာမှမလုပ်ဖြစ်ဘဲ စကားတွေပြောရင် နှစ်နာရီကျော်ကျော်လေး နေကြပြီး ပြန်လာခဲ့ပါတယ် ။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အန်တီမာယာကလည်း သွားစရာမရှိဘူး ပြောကာ အေးဆေးဘဲ အနားယူပြီး ညနေမှ ဦးဂျော်နီကို သွားကြိုတော့ တောင်ဥက္ကလာတိုက်ခန်းကို တက်သွားတယ်။ အောက်ကနေ ကားပေါ်ကနေစောင့်ပြီး သူဆင်းလာမှ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။ သူဌေးကို ပို့ပြီး စားသောက်ကာ ဦကျော်တို့ဆီ သွားတော့ ဦးကျော်က တောကနေ ပို့ပေးတဲ့ အရက်ကို သောက်နေတယ် ။ သူတိုက်တော့ တစ်ခွက်ချပြီးချိန်မှာ ဦကျော်က လျှာလေးတဲ့အသံနှင့်
“ ဟေ့ကောင် အောင်ဇော် မင်းက ပညာတတ်ပါဘဲကွ ..ဒီခေတ်မှာ ဆယ်တန်းအောင်ဆိုတာ မလွယ်ဘူးကွ မင်းက ကားမောင်းရင်း ဘဝကို အဆုံးမခံနဲ့ကွ ကျောင်းဆရာလျှောက်ကွာ အစိုးရဝန်ထမ်းဘဝက အေးချမ်းပါတေကွ ..ဂုဏ်လည်းရှိတေလေ..”
“ ဟုတ် ဦးကျော် ကျွန်တော်လည်း စဉ်းစားနေပါတယ်..”
“ အေးအေး ပြီးရောကွာ ရော့..ချ ..”
နောက်တစ်ခွက်ထပ်ငှဲ့ပေးတယ်။ ဦကျော်ရဲ့မိန်းမ မအေးငယ် ထွက်လာတော့
“ မောင်လေးရေ.. မင်းလည်းအလုပ်များတာဘဲ အရက်အများကြီး မသောက်နဲ့အုံး ..မင်းက ကားမောင်းနေရတာ ..နင့်ဦးကျော်က အိမ်မှာနေရတာ သူ့ကို လိုက်မယှဉ်နဲ့ ..”
“ ဒါဟုတ်တေကွ အောင်ဇော် မင်းအများမသောက်နဲ့.. ငါပဲသောက်မယ်.. ညဘက်အားရှိအောင် သောက်နေတာကွ..” ပြောပြီး ရယ်တော့ သူ့မိန်းမ မအေးငယ်က
“ ရှင့်မှာလည်း ဒါဘဲ မောင်လေးရှိတယ်.. ဟိုမှာ အမေလည်းရှိတယ်..” ဆိုပြီး ဒေါ်တုတ်ကို လက်ညိုးထိုးပြတယ်။
“ ညဘက်ဆိုရင်လည်း ရှင့်က အမေ မအိပ်သေးဘူး အမေ့အခန်းနဲ့ ကပ်နေတော့ မျက်နှာပူမိတယ်ရှင့်..”
“ ဘာကို ပူတာလဲဟာ နင်အမေလည်း နင့်အဖေနှင့် အဲ့လိုလုပ်လာတာဘဲ ..”
ပြောပြောနေရင်း လင်မယားနှစ်ယောက် စကားစများတော့ သူတို့နှစ်ယောက် ပြန်သင့်မြတ်အောင် ပြောဆိုပြီး အမြန်ထွက်လာပြီး အိမ်ပေါ်က ဒေါ်တုတ် ခူးခပ်ပေးတဲ့ ထမင်းကိုစားပြီး အိပ်ပေါ်တက်ကာ အိပ်စက်လိုက်ပါတော့တယ်။
ညဘက်က အိပ်လို့မပျော်တော့ လမ်းလျှောက်နေလိုက်တော့ တန်းလျှားဘက်ကို ရောက်သွားတော့ ဦးကျော်က သူ့မိန်းမနို့ကို စို့လို့ထွက်လာတဲ့ အသံကို ကြားတော့ ခိုးပြီး သွားချောင်းကြည့်တော့တာပေါ့ဗျာ။ ဦကျော်က အသက် (၃၃) သူ့မိန်းမက (၂၀) မို့ထင်ပါ့ဗျာ ။ ဦကျော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို ပြန်ပြီး တုံပြန်ကာ ဆောင့်ပေးတဲ့ ပွဲကို ကြည့်မြင်ရတော့ ညီလေးက တင်းလာရောဗျာ ။ သူတို့အတွဲကို အခန်းရဲ့ အပေါက်လေးကနေ ချောင်းကြည့်နေတုန်းမှာ ဒီဘက်က ဒေါ်တုတ်လည်း သူ့ထမိန်ထဲကို လက်ထိုးပြီး နုတ်ခမ်းကိုက်ကာ ကြိတ်ပြီး ချောင်းနားထောင်နေတာကို မြင်မိတယ်။
တောသူ ဒေါ်တုတ်က အသက် (၄၀) သာပြောတယ်။ ခန္ဓာကအနည်းဝတာကလွှဲလို့ ပြောစရာကို မရှိတာကို တွေ့မိတယ်ဗျ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကို မကြည့်အားဘူး။ ဦကျော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်းကို ပြန်ကာကော့ကော့ပေးနေတဲ့ မအေးငယ်တို့ရဲ့ အချစ်စစ်ပွဲကို ကြည့်နေရတာက အရမ်းဖီးနေတော့တယ်။ မအေးငယ်ကလည်း လုံးဝကို စပ္ပါယ်ရှယ် ညီးသံတွေ ထွက်ပြီး ဦးကျော်ကလည်း တဖြတ်ဖြတ်နှင့်ဆောင့်ရိုက်ပြီး မေးတဲ့ အသံတွေက အခန်းမှာ ဆူညံနေတာဘဲ။.....
“ အား.... ယောကျ်ားရယ်.... ဆောင့်ဆောင့်.... မိန့်မ အရမ်းကောင်းတယ်... အား.... ကောင်းလိုက်တာ... ယောက်ျား .”
“ အား... မိန့်မ.. ကောင်လား.. ယောကျ်ားလုပ်ပေးတာ...ကောင်းလား..အား... မင်းကိုလုပ်ရတာ အရမ်းကောင်းတယ် ..”
သူတို့နှစ်ယောက်ကလည်း ဘေးက ယောက္ခမကို အနားမှာထားပြီး စိတ်ကြိုက်လုပ်နေကြတယ် ။ သူတို့ကလည်း (၅) မိနစ်ကျော်တော့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ကာ ငြိမ်သွားတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အခန်းကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ မိန်းမကို လုပ်နေရတော့ လက်ကိုမသုံးချင်တော့ဘူးလေဗျာ။ အဲ့နေ့က ညီတော်မောင်က ခေါင်းထောင်ပေမဲ့ အားအင်တွေကို မဖြုန်းတီးဘဲ ထိန်းသိမ်းကာ အတင်းကြိုးစားကာ အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။
မနက်စောစောထ ရေချိုးပြီး ကားထုတ်ကာ စောင့်နေတော့ အန်တီမာယာကို ဈေးကိုမပို့ဖြစ်ပေမဲ့ သူဌေးကို မနက် (၈) နာရီကတည်းက တောင်ဥက္ကလာကို ပို့ပေးပြီး အိမ်အောက်ကနေ စောင့်ပေးပြီး (၂) နာရီကျော်ကျော် စောင့်ပေးပြီးမှ သူဌေးဆင်းလာတော့ သူ့ကို company ပို့ပေးပြီး “ ညနေ လာကြိုစရာမလိုဘူး ပါတီရှိလို သူငယ်ချင်းကားနှင့်ဘဲ ပါတီကို သွားမယ်..” လို့ ပြောကာ အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မဒေစီက “ နေမကောင်းဘူး ..” ပြောကာ အိမ်အပေါ်မှာ အိပ်နေတယ်။ အန်တီမာယာက “ ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို သွားမယ်..” လို့ ပြောလာတော့ အန်တီမာယာကို ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးရပါတော့တယ်။
ဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို ရောက်သွားတော့ ဒေါ်ချယ်ရီက ထွက်ကြိုပြီး ဧည့်ခန်းကိုခေါ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့က ဧည့်ခန်းမှာ စကားအနည်းငယ် ပြောပြီး ဧည့်သည်တွေ အတွက်ထားတဲ့ အိပ်ခန်းကို အန်တီမာယာနှင့်ဝင်လိုက်ကြပါတော့တယ်။ အခန်းထဲကို ဝင်တာနှင့်ကို အန်တီမာယာက ကျွန်တော့်ကို သိုင်းဖက်ပြီး နမ်းပါတော့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို နမ်းရင်း ထမိန်ပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့ညီမလေးကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး သူ့ကိုအိပ်ရာဆီကို ခေါ်သွားလိုက်ပါတယ်။
သူရဲ့ အဝတ်အစားတွေနှင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ညီလေးက ခေါင်းထောင်နေပြီလေ။ သူ့ကိုအိပ်ရာပေါ်ကို ဆွဲလှဲချပြီး သူ့ရဲ့ညီမလေးကို လျှာလေးနှင့်ပြုစုပေးလိုက်တေ့ာ “ အား.. မောင်လေးရယ် ..” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။ သူ့ကို့ ပြုစုနေတုန်းမှာဘဲ ကျွန်တော့်ညီလေးကို အားငွေ့လေးနှင့်စုပ်ပေးတာကို ကြည့်တော့ အန်တီဒေါ်ချယ်ရီက ကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ညီလေးကို လာစုပ်ပေးနေတယ်။
သူက ပြုံးပြပြီး ဆက်ကာ စုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း ညီသံလေး ထွက်လာရပေါ့ဗျာ။ သူ့ခေါင်းကို ထိန်းပေးကိုယ်လေးကို ကြွကာ သူ့ခေါင်းအနိမ့်အမြင့်နှင့်လိုက်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ ကျွန်တော်က
“ အန်တီချယ်ရီ ရပ်လိုက်ပါတော့ ကျွန်တော်ပြီး ချင်လာပြီ..” ပြောမှ သူကရပ်လိုက်ပြီး အန်တီမာယာဘေးကို ဝင်ကာ အန်တီမာယာကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီမာယာရဲ့ ပေါင်ကြားမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ညီလေးကို အန်တီမာယာရဲ့ ညီမလေးဆီမှာတေ့ကာ ခါးကိုအားပြုပြီး ဖြေးဖြေးလေး ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်လည်း အန်တီမာယာရဲ့နို့တွေကို ကိုင်ပြီး တချက်ချင်းဖြေးဖြေးဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ် ၊ အန်တီမာယာက အပြီးမြန်တဲ့သူမို့ သူ့ကို (၂) မိနစ်လောက်လုပ်ပြီးချိန်မှာ သူပြီးချင်ပြီ ပြောလာတော့ သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ ဖိကာမြန်မြန်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်လိုက်ပါတယ်။
“ အား.... မောင်ရယ်... မြန်မြန်လေး... အား... မမ ပြီးတော့မယ်ကွာ....အား... မြန်မြန်လေး......အား....”
အန်တီ မာယာပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ခဏအမောဖြေကာ ဘေးမှာပက်လက်နေလိုက်တော့ အန်တီချယ်ရီဟာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေခွကာ ညီလေးကိုကိုင်ပြီး သူ့ညီမလေးနှင့်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးလေး ထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။
“ အား.... မောင်လေးရယ်..... အား... အရမ်းကို အားရစရာပါလားကွယ်.... အား....မောင်လေးရယ်.... အား... ”
သူက ပြောလည်းပြော အပေါ်ကနေ လုပ်လည်းလုပ်ကာ ညီးသံလေးတွေက နည်းနည်းကျယ်တယ်။ အန်တီမာယာက သူပြီးကာနီး အရမ်းကောင်းလို့ ညီးရင် နှစ်ကိုယ်ကြားလေးဘဲ ညီးတာ။ သူကတော့ အခန်းတစ်ခုလုံးကြားအောင် ညီးပါတယ်ဗျ။ သူက ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ အမြန်တလှည့် အနှေးတလှည့် လုပ်ပေးပြီး စကော့ဝိုင်းလို လှည့်ကာလည်း လုပ်ပေးတယ်။ သူ့ရဲ့ညီမလေးက ကလေးမမွေးသေးလို့ ထင်တယ်ဗျ အန်တီမာယာထက်လည်း ပိုကျပ်တယ်။ ကောင်းလည်း အရမ်းကောင်တယ် ။. သူလည်းမောကာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကို မှောက်ကျလာတော့ ကျွန်တော်က သူ့ကို..
“ အား... အန်တီ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်ဗျ.. ပြောတော့ ပြီးလိုက် မောင်လေး..မမအထဲမှာ ပြီးလိုက်ကွာ ..”
ပြောလာတော့ မှောက်ကျလာတဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယ်ကို ဖမ်းထိန်းပြီး သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ အောက်ကနေ တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ကာ ကျွန်တော်လည်း အရည်တွေကို သူ့အထဲကို ပန်းထည့်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။ သူလည်းကျွန်တော်နှင့်အတူဘဲ ပြီးကာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ မှောက်ကာ အမောဖြေနေပါတောတယ်။
အန်တီချယ်ရီ ကိုယ်လေးကို ဖက်ပြီး အောက်ကနေ အမေဖြေပြီးမှ အန်တီချယ်ရီက ဘေးကို ဆင်းပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်မောင်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်လာတော့ အန်တီမာယာကလည်း သူ့ခေါင်းလေးကို ကျွန်တော့်ရဲ့ နောက်လက်မောင်းပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ရင်း မှေးနေလိုက်ကြပါတော့တယ်။ အန်တီချယ်ရီအိမ်မှာက ပိုပြီးလွတ်လတ်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်က အဝတ်မဝတ်တော့ဘဲ ဒီအတိုင်းဘဲ နေကြပြီး အန်တီချယ်ရီက အရက်ပုလင်းထဲက အရက်ကိုငှဲ့ကာ ကျွန်တော့်ကို တိုက်သလိုဘဲ သူတို့လည်းသောက်ကြတယ်။
သောက်ပြီး ပုလင်းကို ထားကာ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ရေဖလားတစ်လုံးနှင့် ပဝါတစ်ထည်ယူကာ ကျွန်တော့်ညီလေးကို ကြင်နာစွာ သုပ်ပေးပြီး ခြောက်သွားမှ လက်နှင့်ကိုင်ကာ အပေါ်အောက် ဂွင်းနှစ်ချက်လောက်ထုပြီး ခေါင်းမထောင်သေးတဲ့ ညီလေးကို နုတ်ခမ်းနှင့်နို့စို့သလိုဘဲ ဆွဲဆွဲကာ စုပ်ပေးပါတော့တေ ။
အန်တီမာယာရဲ့ နုတ်ခမ်းကို နမ်းပေးနေတုန်း အန်တီမာယာက ညီလေးကို သူလည်း တစ်လှည့်စုပ်ပေးတော့ အန်တီချယ်ရီရဲ့နို့ကိုစို့ပေးပြီး သူ့ရဲညီမလေးအပေါ်က အမွေးတွေကို မနာကြင်အောင် ဆွဲဆွဲကာ လုပ်ပေးလိုက်တုန်းမှာ အန်တီမာယာက ညီလေးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အန်တီချယ်ရီက ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ ခွထိုင်ကာ အပေါ်ကနေ လုပ်ပေးပါတော့တယ်။
အန်တီချယ်ရီက အပေါ်ကနေ လုပ်ပေးတော့ အန်တီမာယာရဲ့ နို့တွေကို စို့ပေးပြီး လက်နှင့်ဘဲ သူညီမလေးရဲ့အမွေးကို လက်နှင့်ဆွဲဆွဲကာ လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ညီသံလေးက အခန်းထဲမှာညံနေတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အကောင်းကြီးကောင်းနေပြီ။ ဆေးအရှိန်နှင့်မို့ တော်တော်နှင့် မပြီး နိုင်ပေမဲ့ (၅) မိနစ်အကြာမှာတော့ အန်တီချယ်ရီ ပြီးချင်လာတာနှင့် သူ့ကို လေးဘက်အနေထားနေခိုင်းပြီး သူ့အနောက်ကနေ ညီလေးကိုတေ့ပြီး သူ့ခါးကို ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားပါတယ်။ “ မောင်လေးရယ်...အား....” ဆိုပြီး တချက်ညီးသံပေးကာ မှောက်ကျသွားပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်လည်း မပြီးသေးတော့ ဘေးကနေ ပက်လက်အိပ် အနေအထားနှင့်စောင့်နေတဲ့ အန်တီမာယာအပေါ်ကနေ လက်ထောက်တော့ သူကလည်း လိုချင်ပြီမို့ ညီလေးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ တေ့ပေးတော့ ခါးကို အားပြုပြီး တစ်ချက်တည်းနှင့် ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ “ အား.. မောင်ရယ်...” ပြောပြီး သူ့လက်က ကျွန်တော့် လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး ညီးသံလေး ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို အပေါ်ကနေ မနှေးမမြန်လေးဆောင်ဆောင့်ကာ လုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
“ အား... မောင်လေးရယ်.... ကောင်းတယ်ကွယ်... မမ.. အား.. အရမ်းကောင်တယ်... မောင်... မောင်ရယ်....”
သူက ညီးသံပေးပြီး သူ့ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲခါးကို ကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲပြီးပေးသလိုဘဲ သူ့ခြေနှစ်ချောင်းနှင့်လည်း ဆွဲဆွဲကာ လုပ်ပေးလာတော့ သူလည်းပြီးချင်နေပြီ ဆိုတာကို သိလာတော့ ကျွန်တော်ကလည်း..
“ အန်တီ ပြီးတော့မှာလား... ကျွန်တော်လည်း ပြီးတော့မယ်ဗျ အား.... ဟုတ်တယ်..မောင်လေး.. အား... လုပ်လုပ်... အား... မြန်မြန်လေး..လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်....အား...မောင်ရယ်.... ”
ညီးကာပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်ဆာင့်ကာ သူကိုလုပ်ပေးလိုက်တော့ သူပြီးသွားတယ် ။ သူပြီးတော့ နောက်ထပ်ဆယ်ချက်ဆောင့်ကာ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတော့တယ်။ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီး အမောဖြေကာ နေလိုက်ပါတော့တယ်။ သူကလည်း ကျွန်တော့် ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပါတယ် ။ အန်တီ ချယ်ရီက ဘေးကနေ ထပြီး ကျွန်တော့်ပါးကို ကြင်နာစွာနမ်းပြီး ကျွန်တော်နှင့် အန်တီမာယာကို ဖက်ထားပါတော့တယ်ဗျာ.။
အန်တီချယ်ရီနှင့် အန်တီမာယာကို တစ်ယောက်ချင်းကို နှစ်ခါလုပ်ပေးပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း မဟန်တော့ဘဲ တချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားတာ ညနေဘက် (၅) နာရီမှာ နိုးလာခဲ့ပါတယ်။ ဘေးမှာ အန်တီနှစ်ယောက်မရှိတော့ ။ ရေချိုးရန် ကျွန်တော်ထွက်လာတော့ အိမ်အောက်က စားသောက်ခန်းက ဟင်းလျှာတွေရဲ့ မွေးရနံ့တွေက ကျွန်တော့်ကို ဗိုက်ဆာစေတော့ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ထမင်းစားခန်းကို သွားလိုက်ပါတော့တယ်။
ထမင်းစားခန်းမှာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က ချက်ပြုတ်တာ ပြီးသွားလို့ အမောဖြေနေတာနှင့် သွားကြုံတော့ သူတို့က ကျွန်တော့်ကို ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်စေပြီး
“ ဗိုက်ဆာနေပြီပေါ့ မောင်လေးရေ..”
“ ဟုတ် အန်တီ ..” ပြောလိုက်တော့ အန်တီချယ်ရီက
“ ဒို့နှစ်ယောက်လုံးကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လုပ်ထားတာ အန်တီတဲ့လားကွယ်..” ပြောပြီး သူတို့နှစ်ယောက်က ရယ်ကြပါတယ်။ အန်တီမာယာက
“ မောင်လေးရယ်... မမက မောင့်ကို ပြောဘူးတာဘဲကွယ် မမဘဲခေါ်ပါကွယ် ..ပြီးတော့ ဒီနေရာမှာ အပြင်လူရှိတာမှ မဟုတ်တာကွယ် ..”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ကျွန်တော်က လျှာကျိုးနေလို့ပါ ..နောက်ဆိုရင် ဂရုစိုက်ပါမေဗျာ ”...
ပြောလိုက်တော့မှ သူတို့နှစ်ယောက်ကပြုံးကာ ကျွန်တော့်ပါးတစ်ဘက်စီကို နမ်းကာ စားသောက်စရာတွေကို ပြင်ပေးကာ သူတို့နှစ်ယောက် ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားကြပါတော့တယ်။ သူ့တို့ ရေချိုးပြန်ထွက်လာတော့ ဝင်းဝါသော အသားရေနှင့် ရေစိုကွက်တွေနှင့် ထမိန်က အသားမှာကပ်နေတော့ ညီလေးက ပြန်ပြီးခေါင်းလေးထောင်လာတယ်။ အန်တီချယ်ရီက မြင်သွားပြီး
“ မောင်လေးက တကယ်မလွယ်ဘူးဟေ့.. အသက်ကလည်း ငယ်ငယ်ဆိုတော့ ပြန်ပြီးလန်းဆန်းတာ မြန်ပေမဲ့ မမတို့ကတော့ လူကို နံူးချိနေတာကွ.. နှစ်ယောက်လုံးကို အရည်တွေပန်းတာလည်း နှစ်ခါတောင် အများကြီးဘဲ.. ဒါတောင်မှကွာ မောင့်ညီလေးက ခေါင်းထောင်လာသေးတယ်..ဆေးအားကိုပေမဲ့ မမတို့ရဲ့ ယောကျ်ားတွေက တစ်ချီဆိုရင် တန်းပြီးအိပ်တော့တာကွ..”
ပြောပြီးအခန်းထဲကို အဝတ်အစားတွေ သွားလှဲကြပါတယ်။ သူတို့ထွက်လာတေ့ာ ကျွန်တော်လည်း စားသောက်ပြီးပြီမို့ အန်တီချယ်ရီက ကျွန်တော့်ကို အားဆေးတိုက်ကာ အနားယူစေပါတယ်။ အန်တီနှစ်ယောက် စားသောက်ပြီးမှ အန်တီမာယာနှင့်အတူ အိမ်ပြန်ခဲ့ပါတော့တယ်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အန်တီမာယာက သူ့အခန်းကို တက်သွားပြီး မဒေစီက နေမကောင်းတဲ့ မျက်နှာနှင့် ထွက်လာပြီး “ မောင်လေး နောက်သုံးရက်ကြာရင် ဒိုထပ်တွေ့ကြမယ်ကွာ..” လို့ တိုးတိုးလေးပြောပြီး ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း ကားကိုဂိုဒေါင်မှာသွင်းကာ အပေါ်က ကိုယ့်အခန်းကို ဝင်ကာ မှေးနေတုန်း အားဆေးအရှိန်နှင့်အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။ နောက်နေ့မနက် (၆) နာရီမှာနိုးတော့ ကားကို ရေဆေးပြီး ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးမျက်နှာသစ်ကာ ကားထုတ်ပြီး တနေ့တာ အလုပ်အတွက် အလုပ်စလုပ်ရတာပါဘဲ ။
အန်တီမာယာကို ကားနှင့်ဈေးကို လိုက်ပို့တော့ ဈေးအနီးက လ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ လ္ဘက်ရည်သောက်ကြရင်း မနေ့က သူနှင့်ဒေါ်ချယ်ရီတို့ အရမ်းကို ကောင်းခဲ့ကြကြောင်းကို ပြောပြတယ်၊ သူ့ကို ဈေးကို အပို့အကြိုလုပ်ပေးပြီး သူဌေးကို အလုပ်ကိုပို့တော့ သူကလည်း ပုံမှန်ဘဲ တောင်ဥက္ကလာကတိုက်ခန်းကို ဝင်ပြီးမှ အလုပ်ကိုပို့ခိုင်းကာ ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးကျော်က ပန်းခြံမှာ သစ်ခွပန်းတွေကို ရေလောင်းနေတာ တွေ့တော့ အလုပ်မရှိတာနှင့် သူ့ကို သွားကာ ကူတော့ သူက
“ အောင်ဇော်ရေ မိပုကတော့မှာ ယောကျ်ားယူလိုက်ပြီတဲ့ဟ .. သူပြန်မလာတော့ဘူး ..ဆိုပြီး သူ့ကို လာအပ်တဲ့ အဒေါ်ကြီးက ပြောသွားလို့ ငါ့မိန်မနှင့်ယောက္ခမကိုဘဲ သူ့နေရာမှာ အစားထိုးကာ အလုပ်လုပ်ခိုင်းတယ် ..အဆင်ပြေသွားတယ်ပေါ့ကွာ.. ဟိုကလည်း မိန့်ခလေးဆိုတော့ အားကိုးစရာတွေ့တော့လည်း ယူတာပေါ့ကွာ ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးကျော်..” လို့ ပြောပြီး သူနှင့်အတူစကားပြောကာ ကိုယ့်အခန်းကိုဘဲ ပြန်ခဲ့ပါတော့တယ်။ သူဌေးကလည်း သူပြန်ရောက်ပြီး တစ်လကျော်မှာ တောင်ဥက္ကလာက တိုက်ခန်းကို နေ့စဉ်နှင့်အမျှသွားလာနေတော့ အန်တီမာယာကလည်း ကျွန်တော့်ကို ခေါ်ကာဒေါ်ချယ်ရီအိမ်ကို တစ်ပတ်တစ်ခါ သွားဖြစ်ကြပါတယ်။ အဲ့ဒီကြားထဲမှာ မဒေစီနှင့်လည်း သူနေမကောင်းလို့ သိမ်မတွေ့ဖြစ်ဘူး။
ဒီလိုနှင့်သုံးရက်ကို ပုံမှန်အလုပ်တွေလုပ်ပေးပြီး မဒေစီနှင့်အတူ ကိုဖိုးငိုရဲ့ တိုက်ခန်းကို သွားလိုက်ကြပါတော့တယ်။ တိုက်ခန်းကိုရောက်တာနှင့် တံခါးတွေပိတ်ပြီး အခန်းကိုဝင်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ သူ့ကို အိပ်ရာပေါ်ကိုခေါ်သွားကာ သူ့ရဲ့အဝတ်အစားနှင့် ကျွန်တော့် အဝတ်စားတွေကို ချွတ်လိုက်လိုက်ကြပါတယ်။ သူ့ကိုလှဲချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နဖူးမှစကာ နမ်းပြီး တစ်ဆင့်ချင်းနမ်းကာ သူ့ရဲ့နို့ကိုစို့လည်းစို့ပြီး လက်တစ်ဘက်ကချေပေးတော့ သူ့ရဲ့ညီသံလေးက ထွက်လာပါတော့တယ်။ သူ့နို့ကိုချေပေး စို့ပေးပြီး သူ့ညီမလေးကိုနမ်းတော့ သူလည်းအရည်တွေရွဲှနေပြီ သူက ...........
“ အား... မောင်လေးရယ်.. မမကို..လုပ်ပေးပါတော့နော်.....” တောင်းဆိုလာတော့တယ်။
ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ညီမလေးကိုနမ်းတာကိုရပ်ကာ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီး လက်တစ်ဘက်ကိုအားပြုကာ ညီလေးကို သူ့ညီမလေးဆီမှာ တေ့ကာ ဖြေးဖြေးလေး သွင်းပေးလိုက်တောတယ်ဗျာ။
“ အား.... မောင်လေး..,. အား.... ဖြေးဖြေးကွယ်..... အား... မောင်လေး...”
ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း ဖြေးဖြေးလေး သူ့ကို လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းတော့ သူကလျှာလေးနှင့် တုံပြန်လာပြီး သူ့လက်က ကျွန်တော်ကျောပေါ်မှာ ပွတ်သပ်ပေးလာပါတယ်။ သူ့ရဲ့စီးပိုင်ကာ ကျပ်တည်းလှတဲ့ ညီမလေးကလည်း အရမ်းကို အရသာတစ်မျိုးထူးနေပေမဲ့ သူ့ရဲ့တုံ့ပြန်မူကတော့ အန်တီနှစ်ယောက်ကို မမှီပါဘူး ။ ဒါပေမဲ့ သူရဲ့က အောက်က မတုံပြန်ပေမဲ့ သူ့ညီမလေးကတော့ ညီလေးကိုရစ်ပတ်ကာ ဆွဲကာ စုပ်ပေးနေတော့ သူရဲ့လုပ်ဆောင်ချက် ပိုပြီးကောင်းနေပြန်ရောဗျာ ။ သူလည်း တတ်နိုင်သမျှကို တုံပြန်ကာ လုပ်ပေးတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာတော့တယ်။ သူကလည်း
“ အား...မောင်ရယ်..... မမ ပြီးချင်ပြီကွာ မြန်မြန်လေး...အား... လုပ်ပေးပါ.....အား...”
လို့ ပြောကာ ကျွန်တော််ကျောပေါ်ကို လက်သည်းတွေနှင့် ကုပ်ကာ အောက်ကနေ ကော့ကောပေးလာပါတောတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ ပြီးသွားပါတယ် ။ သူလည်း ပြီးသွားတော့ ငြိမ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့ခြေနှစ်ဖက်ကို ပြန်ချပေးပြီး ဘေးကိုဆင်းတေ့ာ သူက မဆင်းစေဘဲ သူ့ရဲ့ခြေကို ကားကာ ကျွန်တော့်ကိုဆွဲကာ တင်းတင်းလေး ဖက်ထားပါတယ်ဗျာ။
သူက လူသာ အမောဖြေနေတာ သူ့ညီမလေးကတော့ ဆွဲကာ ရစ်ပတ် ဆွဲဆွဲကာ ကစားနေပြီး အရည်ဟူသမျှကို အကုန်စုတ်ယူနေသလို ခံစားရတယ်ဗျ။ သူက အဲ့လိုကစားတော့ ညီလေးက ကျင်လာပေမဲ့ ပြန်မကျဘဲ ခေါင်းက ထောင်နေတုန်း ကျွန်တော်လည်း အမောပြေတော့ ဖြေးဖြေလေး လုပ်ပေးတော့ သူကလည်းအောက်ကနေ ကော့ပေးကာ စည်းချက်ညီအောင် လုပ်ပေးလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူကို
“ မမ ကျွန်တော်လုပ်တာ ကောင်းလား...မဒေစီ.. .. ကျွန်တော်လုပ်တာကို... ကြိုက်လား...” မေးလိုက်တေ့ာ သူက
“ ကောင်းတယ်..မောင်လေး... အား.... မမ ကြိုက်တယ်... အား...လုပ်လုပ်ပါကွာ... အရမ်းကြိုက်တယ်...”
ပြန်ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို မညှာတော့ဘဲ အပေါ်ကနေ သူ့မျက်နှာကို စိုက်ကြညိ့ပြီး မြန်မြန်လုပ်ပေးတယ်။ သူကလည်း စိုက်ကြည့်ပြီး နုတ်ခမ်းကိုက်ကာ ညီးရင်းနှင့်လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ခါးကို ဆွဲကာကစားပေးတယ်ဗျ။ သူက မတုံ့ပြန်ခင်သာ အန်တီတို့ထက် မကောင်းတာဗျ ။ တုံ့ပြန်လာတော့ သူကို အန်တီတွေ မမှီတော့ဘူးဗျာ ။ သူကလည်း မျက်လုံးချင်း စိုက်ကြည့်ပြီး ညှို့ပါပါနှင့် မျက်လုံးလေးကိုမှေးကာ “ အား... အီး..” ဆိုတဲ့ ညီးတဲ့ အသံလေးက စိတ်ကိုထိန်မရအောင် ကြွလာစေတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ရိုးရိုးလေးလုပ်နေတုန်းမှာဘဲ သူက
“ အား.... အီး... မောင်ရယ်... အရမ်းကောင်းတယ်.... အား.... မောင်ရယ်.... မမ...အား.. ပြီးတော့မယ်.. ”
ပြောလာတော့လည်း ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ရဲ့ ခြေတစ်ဖက်ကို ပခုံးပေါ်တင်ကာ သူ့ကို ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်ဗျာ။ သူကလည်း ညီးသံတွေသာမကဘဲ စကားလည်း စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်လုပ်ပေးနိုင်အောင် ပြောပေးလာတယ်ဗျ...။
“ အား... မောင်ရယ်... အရမ်းကောင်းတယ်..မောင်... မမလေ..အား.... အရမ်းကြိုက်တယ်..ကွာ... အား..”
ဆိုတဲ့ ညီသံလေးနှင့် ပြောတဲ့စကားက ကျွန်တော့်ရဲ့ ရင်ကို ဘလောင်ဆူစေတာပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်လည်း ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ကာ သူ့ပြီးစေရေး ကြိုးစားပေးလိုက်ပါတယ်ဗျာ။ သူပြီးသွားပြီး နောက်ထပ် ငါးချက်လောက်ဘဲ ဆောင့်လုပ်ကာ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားပါတော့တယ်ဗျာ.။
အပိုင်း (၃) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment