စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၁ )

စိတ်ပျော့တဲ့ ကျွန်မ အပိုင်း ( ၁ )

သူရဇော် ပုံဖော်သည်။

အခန်း ( ၁ )

အရင်ဆုံး ကျမ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မိတ်ဆက်ပါရစေ။ ကျမ နာမည်က အိအိထွေး ပါ။ အမည်နဲ့လိုက်အောင်လဲ အိမ်မှာ ကျမက အထွေးဆုံး။ ကျမ အထက်မှာ အစ်ကို တစ်ယောက် အစ်မတစ်ယောက် ရှိပါတယ်။ အစ်ကိုနဲ့က ရှစ်နှစ်ကွာပြီး အစ်မနဲ့က လေးနှစ်ကွာတယ်။ ဖေဖေမေမေတို့က ဇယားချထားလားမသိပူး ။ လေးနှစ်ဆီ ခြားတယ်။ 

ထားပါတော့လေ။ အစ်မက အိမ်ထောင်ကျလို့ ခလေးနှစ်ယောက်တောင် ရနေပြီ။ အစ်ကိုကတော့ ရုံးတစ်ခုမှာ ဝန်ထမ်းဘဝ။ အိမ်ထောင်တော့ မကျသေးပါဘူး။ ကျမကတော့ မြန်မာစာနဲ့ ကျောင်းပြီးထားပြီး ယောင်ခြောက်ဆယ် ဝေလေလေ။ သူငယ်ချင်းတွေကတော့ အသီးအသီး လုပ်ငန်းဝင်ကုန်ပြီ။ တချို့လဲဝန်ထမ်း တချို့ကစျေးဆိုင်ထိုင် တချို့က အပ်ချုပ်ဆိုင် တချို့ကတော့ အလှပြင်ခန်းတွေ ဖွင့်လို့။

ကိုယ့်မှာသာ ဘာရယ်လို့ ရည်မှန်းချက်ကမရှိ။ ဟိုဟာပဲကောင်းမလိုလို ဒီဟာ ပဲကောင်းမလိုလိုနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေဆီ သွားလာ ဝင်ထွက်ပြီး လေ့လာ မဆုံးပေါ့။ ဖေကြီးမေကြီးတို့ကလဲပဲ အိ ကို ဘာမှ မခိုင်းရက်လို့ ဒီတိုင်းလွှတ်ထားကြတယ်။ ပြောရရင် အိ ကိုယ်တိုင်ကလဲ ဘာမှရေရေရာရာမရှိဘူး ။ ဒါကြောင့်လဲသူငယ်ချင်းတွေဆီ လေ့လာတယ့် အကြောင်းပြပြီး နေရာစုံ လျှောက်သွားပြီး ဘဝကို ကျေနပ်နေတယ်ဆိုပါတော့။

အော် အသက်လား ? အိက (၂၄) နှစ်လေ။ ဘာ? ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားလား၊ အရပ်က (၅) ပေ (၄) လက္မ ရင် (၂၈) ခါး (၂၆) တင်က (၃၄) ပြောရရင် ကျမတို့ အမျိုးကတင် ကြီးမျိုး ခ်ခ် ရင်သားကျတော့ သေးနေတယ်။ အသားက မဖြူမညို၊ ခပ်လတ်လတ်ပေါ့။ မျက်ဝန်းအိမ်ကျယ်ကျယ်လေး အားမနာတမ်းပြောရင်ဇီးကွက်မ ဟီး ။

မျက်ခုံးထူထူ နှုတ်ခမ်းထူထူ နဲ့ ပါးစပ်ကျဉ်းကျဉ်းလေး အာ့လေးပဲ ချစ်ဖို့ကောင်းနေရော။ နှာတံလေးက ပေါ်ပြီး ထိပ်ကလုံးလုံးလေး။ အာ့လောက်ဆိုရင် ရှင်တို့ တွေ အိ ကို ပုံဖေါ်လို့ရပြီ ဟုတ်။ အင်း မိတ်ဆက်တာနဲ့ ကိုယ့်ပုံဖေါ်နေရတာနဲ့ပဲ ပြောမယ့်အကြောင်းဆီ မရောက်နိုင်တော့ပူး။ အဲ့တော့လဲ နောက်တခေါက်မှပဲ ပြောပြတော့မယ်။

........................

အခန်း ( ၂ )

ကဲ ဆက်ပြောကြရအောင် ။ အိ က sex ဆိုတဲ့ လိင်ကိစ္စတွေကို ငယ်ငယ်လေးထဲက စိတ်ဝင်စားတာ မဟုတ်ပါပူး။ ငယ်ငယ်ကတော့ စားမယ်၊ ဆော့မယ်၊ အိပ်မယ်၊ ဒါလောက်ပဲ။ သနပ်ခါးလိမ်းတာ နှုတ်ခမ်းနီဆိုးတာတွေတောင် စိတ်မဝင်စားပူး။ ရုပ်ရှင်ကြည့်တဲ့အခါ မင်းသားနဲ့မင်းသမီးရီစားဖြစ်လို့ အတူတူလည်ကြပတ်ကြ စားကြတဲ့အခါလဲ စားတာတွေကိုပဲ သဘောကျတာ။

မှတ်မှတ်ရရ အိ ကိုးတန်းတက်နေတဲ့ နှစ်မှာ မိန်းခလေးတို့ဘာဝ ထမိန်စလာတယ်။ အိ က (၁၅) နှစ်ပဲရှိသေးတယ်။ အာ့က သူများတွေထက် စာရင် နောက်ကျ တယ်ပြောရမယ်နော်။ အိက အဲ့ဖက်မှစိတ်မပါပဲ။ ခလေးစိတ်နဲ့ စားဖို့ဆော့ဖို့သာ အာရုံရောက်နေတာကို။

ထမိန်လာတော့ မေကြီးက 

“ သမီးလေး ခလေးမဟုတ်တော့ဘူးနော် လူကြီးဖြစ်ပြီ အရင်လိုမဆော့နဲ့တော့..”  တဲ့။ 

ပြီး ထမိန်လာတဲ့အခါ အတွင်းခံအသုံးပြုတာတွေ သင်ပေးတယ်။ နောက် အိ ကိုပိတ်သားနဲ့ ပုံပါရုံ ဘော်လီဝယ်ပေးတယ်။ တကယ်ပါ။ အဲ့ချိန်က အိ လေ ကိုယ့်ရင်သားကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး ရီချင်မိတယ်။

ရင်သားလေးက စူရုံလေး စူပြီး နို့သီခေါင်းလေးတွေက အထဲမှ ာမြုပ်ကောင်းတုန်း မေကြီးဝယ်ပေးတဲ့ ပိတ်သားဘော်လီလေးက ချွေးခံစွပ်ကျယ်သဘောပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆုံတော့

“ ဟေ့ ငါအခုအပျိုဖြစ်ပြီဟဲ့..” ဆိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေက 

“ ဟုတ်လို့လား ဟာ နင့်ဟာက ဘာမှလဲမပြောင်း လဲပူး..” တဲ့။ အိ ကနားမလည်လို့

“ ဘာပြောင်းလဲရမှာလဲ ဟ..” ဆိုတော့

“ နင် ကလဲနို့တွေ ဖင်တွေ ပေါ့ ဟ..” ဆိုတော့ 

“ ဟာ သိပူးလေ အာ့တော့..” သူငယ်ချင်းတွေက အိ ကို မိန်းခလေး သန့်စင်ခန်းထဲ ခေါ်ပြီး သူတို့ရင်သားတွေပြပြီး

“ တွေ့လား အပျိုဖြစ်ရင် အဲ့လိုကြီးလာရော..” တဲ့။ 

ဟုတ်လဲ ဟုတ်တယ်။ သူတို့ရင်သားတွေက လက်ဖက်ရည် ပန်းကန်လုံးလေး မှောက်ထားသလိုပဲ။

“ ရော့ ကိုင်ကြည့်..” ဆိုလို့ အိ ကိုင်ကြည့်တော့တင်းနေတာပဲ ကိုင်နေရာကဖစ်ကြည့်တော့ အထဲမှာ အကျိတ်အခဲလေးစမ်းမိတယ်။

“ အားး ကောင်မတအားမညှစ်နဲ့လေ နာ တယ်ဟ..”  တဲ့။ အိ ရဲ့ရင်သားကိုလဲ လှန်ကြည့်ကြပြီး

“ ဟင်း နို့တောင် မထွက်သေးပူး..” တဲ့။ ပြီး သူတို့ ပိပိလေးတွေကို လှန်ပြတယ်။

“ တွေ့လား အမွှေးလေးတွေ ပေါက်နေပြီ..”  ဆိုတော့ အိ သေသေချာချာကြည့်မိတော့ ဟုတ်သားပဲ။ ပိပိလေးရဲ့ အပေါ်က ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးတွေပေါ်မှာ အမွှေစိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ အိ လဲ ကိုယ့် ပိပိ ကို လှန်ပြီးသေချာကြည့်ကြည့်တော့ ဘာဆိုဘာမှ မရှိပူး။ 

“ အေး ဟ ဒါပေမဲ့ အဲ့ထဲက သွေးတွေထွက်တယ် အမေကအာ့အပျိုဖြစ်တာလို့ ပြောတာပဲ..”

နောက်ဆုံးတော့ အမေနဲ့ ကိုင်ပေါက်ရတော့တာပဲ။ အဲ့နေ့က ကျောင်းကနေ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မေကြီးကိုအကုန်ပြန်ပြော ပြတော့ မေကြီးက ရီပြီး

“ အမလေး သမီးငယ်ရယ် လူတိုင်း တယောက်နဲ့ တယောက် ဘယ်တူမလဲ.. နောက် သမီးငယ်က ခုမှစဖြစ်တာလေ မပူနဲ့နောက်ကျ သူတို့လိုပဲဖြစ်လာမှာ..”  တဲ့။

အိ ကတော့ မိန်းခလေးချင်းတူတူ ကိုယ့်ကျမှ ဘာလို့သူတို့နဲ့ မတူရသလဲလို့ ဘဝင် မကျဖြစ်မိတာတော့ အမှန်။

..........................................

အခန်း ( ၃ )

အိ ရဲ့ အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝကတော့ ကိုယ်ခန္ဓာကလဲ မဖွံ့ဖြိုးသလို စိတ်ကလဲ ခလေးစိတ်ပဲမို့ sex ဆိုတဲ့ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကင်းရှင်းလို့ အဖြူထည် သန့်သန့်လေးလို့ ပြောရမယ်။

တက္ကသိုလ် တက်ပြီး ဒုတိယနှစ်ရောက်တော့မှ ခန္ဓာကိုယ် ကလဲ တန်းဝင်လာခဲ့သလို စိတ်ကလဲပဲ လူကြီးစိတ် ဝင်လို့ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်တွေအပေါ် စိတ်ဝင်စားလာသလို ကိုယ့်ဟာကိုလဲ လှချင်ပချင်လာတယ်။

အစ်မကြီးရဲ့ အလှပြင်ပစ္စည်းတွေက အိ အတွက် ဖြစ်လာသလို သူ့ဟာတွေ ယူသုံးရပါ့မလား ဆိုပြီး အမြဲဆူပွက်ဒဏ်ကိုလဲ ခံနေရပြီ။ မေကြီးက

“ သမီးငယ်လေး အလှပြင်လှချည်လား ရီးစားရှိနေပြီလား..” ဆိုတော့

“ ဟာ မေကြီးကလဲ ရှိပါပူးနော်..ထားလဲထားပူး မီး ကအပျိုကြီးပဲလုပ်မှာ..” လို့ ပြန်ပြောတော့ အစ်မကြီးက

“ အမလေး ကြည့်ရသေးတာပေါ့ ပျိုမလား ပြိုမလားလို့..” ဆိုပြီး ငေါ့တာမို့

“ ကြည့်ပါနော် မကြီး သာ ကိုအောင်မြင့် လာရင် ဆပ်စလူးကိုခါနေတာ..” 

ကိုအောင်မြင့် ဆိုတာက အစ်မကြီးတို့ လူငယ်ချင်းလဲ ရည်ငံနေသလို လူကြီးတွေကလဲ သဘောတူလို့ ခု ဝါကျွတ်ရင် လက်ထပ်ကြတော့မှာလေ။ အစ်မကြီးက သူ့ကို အဲ့လိုပြောရမလား ဆိုပြီး

“ အမေ့ သမီးပြောနေတာ ကြားလား အစ်မကိုများ လင်ငတ်နေတယ် လို့ ကြားသူတွေ ထင်အောင် အမေနော် ပြီးမှသမီးအဆိုး မဆိုနဲ့..” လို့ မေကြီးကိုပြောတော့ 

“ အေးပါ ဟယ် ခလေးပဲ ပြောချင်ရာပြောတာ ဘယ်ရောက်လို့ ရောက်မှန်းသိတာမှ မဟုတ်တာ ဗွေယူမနေပါနဲ့ သမီးငယ်ကလဲ ကိုယ့်အစ်မကို အဲ့လို မပြောရဘူးလေ..”

လို့ ကြားဝင်မှ အိ လဲဇက်ကလေးပု လျှာလေးထုတ်ပြီး ကိုယ့်အခန်းဆီ ပြေးထွက်လာလိုက်တယ်။

အဲ့နှစ်ကတော့ သူငယ်ချင်းတွေ ဆုံရင် ယောကျ်ားလေး တွေအကြောင်းကို တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ပြောကြရင်း လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာနယ်မြေကို ခြေစပြီးချခဲ့ပါတယ်။ အဲ့လို အချိန်ဆို အိ ကမူကြိုအဆင့်ဆိုတော့ ဝါရင့်သဘာရင့် သူငယ်ချင်းတွေပြောတဲ့ အကြောင်းတွေကိုပဲ ရင်တဖိုဖိုနဲ့ နားထောင်ပြီး ရင်ထဲမှာတော့ မဖေါ်ပြတတ်တဲ့ ခံစားမှုတွေကို ခံစားလို့ပေါ့။

ကိုယ်တိုင်တော့ ရီးစား မထားဖူးသေးသလို အိ ကလဲ အိမ်ကအုပ်ထိန်းမှုရဲ့ တင်းကြပ်မှုကြောင့် အိ ကို လက်တဲ့ စမ်းချင်ကြတဲ့သူတွေ အတွက်လဲ အခွင့်အခါ မရနိုင်ဘူးပေါ့။

လက်တွေ့ မဟုတ်ပေမယ့် ဆရာမကြီးတွေဆီက သင်ကြားပို့ချမှုတွေကိုတော့ အချိန်ရတိုင်းလေ့လာဆည်းပူးနေရတယ်။ တခါတလေ သူတို့ရီးစားတွေနဲ့ တွေ့ပြီး အဲ့ အတွေ့အကြုံတွေပြန်ပြောရင် ကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေသလိုလို ရင်တွေတောင် တုန်လို့။

အဲ့လိုနေလာရာ ပထမဆုံး လိင်အတွေ့အကြုံကို ရလာခဲ့တယ်။ ဘယ်လိုရတာလဲဆိုတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်နဲ့ကြုံပြီး ကိုအောင်မြင့်က အစ်မကြီးနဲ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖို့လုပ်တော့ အစ်မကြီးက တစ်ယောက်တည်း လိုက်သွားရင် ပတ်ဝန်းကျင် အပြောခံရမှာစိုးတာနဲ့ အိ ကို အဖေါ်ခေါ်တာ။

ရုပ်ရှင်ရုံထဲရောက်တော့ အိ ဘေးမှာက အဒေါ်ကြီးအစ်မကြီးနဲ့ ကိုကြီးအောင်မြင့်က တစ်ဖက်ပေါ့။ ရုပ်ရှင်ပြခါစကတော့ အိ လဲ နေကြာစေ့လေး ဝါးလိုက်ရုပ်ရှင်လေးကြည့်လိုက်ပေါ့ ။ မကြီးတို့နှစ်ယောက်ကလဲ ပထမတော့ ဣန္ဒြေနဲ့ပဲ နောက်ကျတော့ နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်ပြီး ကြည်နူးနေကြတာ။ အဲ့ချိန်ပဲ အိ ရဲ့တင်ပါးကို ခြေမနဲ့ လာထိလို့ ဗြုန်းဆို လန့်သွားပြီး နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အသက် လေးဆယ်လောက်ရှိမယ် ဦးလေးကြီး။ ဒါပေမဲ့ ခပ်တည်တည်ပဲ ရုပ်ရှင်ကိုကြည့်နေတယ် ။ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း။

အိ စိတ်ထဲ တအား ဒေါသဖြစ်သွားတယ်။ သမီး အရွယ်လောက်ကို အဲ့လို လုပ်ရမလားပေါ့။ အိ က မကြောက်တတ်ပူး။ ထ ရန်တွေ့ လိုက်ရမလားပေါ့။ နေပါစေအုန်းလေ လို့ ကိုယ့်ဟာကို ဖြေပြီးနေလိုက်တယ်။ အိ ဘာမှမပြောပဲနေတော့ သူ့ခြေမကို တခါထပ်ပြီး အိ တင်ပါးကို လာထိပြန်ရော။ အိ လဲလှည့်ဆဲမလို့ လုပ်ပြီးမှ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတဲ့ နှိုက်တယ်ဆိုတာကို သတိရပြီး ဘယ်လိုနေလဲ ခံစားကြည့်လိုက်အုန်းမယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်လေ။

အဲ့ဒါပြောတာပေါ့ အိ ကသတ္တိတော့ မနည်းပူး။ စိတ်ပျော့တာ နေမယ်နော်။

.........................................................

အခန်း ( ၄ )

အိ လဲ အသာငြိမ်နေလိုက်တော့ သူ့ခြေမကို ပိုပြီးတိုးလာတယ်။ ထူးဆန်းတယ်နော် ။ တင်ပါးကို ထိမိတိုက်မိတာ ခနခန ကြုံပါတယ် ။ ဘာမှမဖြစ်ပူး။ ခုကြမှ ယောက်ျား ကြီးတစ်ယောက် ကိုယ့်ဖင်ကို ခြေနဲ့ လာထိနေပါလား လို့ တွေးမိတော့ ရင်တွေခုန်ဒူတွေတုန်ချင်နေတယ် ။ ကြက်သီးပဲ ထနေသလိုလို လည်ချောင်းတွေကခြောက်ပြီး ရေဆာသလိုလိုပဲ။

သူက အိ ဖင်အောက်ထဲ ခြေချောင်းကို ရသလောက် ထိုးထည့်ပြီးမှ အပေါ်ကို ကော်ကော်ပြီး ကစားနေတယ်လေ။ အိ လဲ သူ့ခြေမကို ဖမ်းဆုပ်ထားပြီး မိန်းခလေးစရိုက်ပေါ်လာတာမို့ ဆွဲဆိတ်တာပေါ့။ သူနာပေမယ့် အောင့်ခံပြီး အိ ရဲ့လက်ကို သူ့လက်နဲ့ ဖမ်းကိုင်ထားတယ်။ အိ လဲအတင်းသူ့လက်ထဲက လွတ်ဖို့ကြိုးစားရုန်းတာပဲ ဒါပေမဲ့ ယောက်ျားရင့်မာကြီးရဲ့ အားကို ဘယ်နိုင်ပါ့မလဲနော်။

သူ့ခြေမကို လွှတ်လိုက်တော့ ခြေထောက်ကို ထိုင်ခုံအောက်ချလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အိ ပေါင်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးတော့တာပဲ။

တခါမှမကြုံဖူးတော့ အဲ့လို အပွတ်ခံရတာနဲ့ကို အိ ပိပိလေးထဲက ကျဉ်သလိုလို ရွစိရွစိဖြစ်လာလို့ ငြိမ်ငြိမ်မနေနိုင်တော့ပဲ လူးလွန့်နေမိရော။ ပြီးမှ မကြီးတို့ကို သတိရလို့ အသာ ငဲ့ကြည့်လိုက်မိတယ်။

အမလေးတော် ။ ကိုယ့်ညီမလေးကို တစိမ်းယောက်ျားကြီးက ကိုင်နေတွယ်နေတာကို ဘယ်အရေးစိုက်နိုင်ပါ့မလဲ။ လူကြီးမိဘတွေ သဘောတူထားပေမဲ့ အုပ်ထိန်းမှုတင်းကြပ်တဲ့ မိသားစုကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ခွင့်မရတဲ့ ကိုကြီးအောင်မြင့် ။ သူလဲယောက်ျားပဲ ရတဲ့ အခွင့်အရေး ဘယ်လက်လွှတ်ခံပါ့မလဲ။ မကြိီးရဲ့အကျီင်္ကိုဖြုတ်ပြီး မကြီးနို့ကို အပြတ်စို့နေတာကို ပိတ်ကားကရောင်ပြန်လာတဲ့ အလင်းရောင်နဲ့ တွေ့နေရတယ်။

ကိုယ့်လဲ အပွတ်ခံနေရသလို မကြီးနို့ကို ကိုကြီးအောင်မြင့် စို့နေတာကို မြင်တော့ ပိပိထဲက အရေတွေအလိုလို စီးကျနေတာ ခံစားပြီးသိလိုက်ရတယ် ။ သူ့လက်ကလဲ ပေါင်ရင်းထဲ မရောက်ရောက်အောင် ထိုးနေပေမဲ့ ထိုင်ခုံကရှေ့နောက်ဆိုတော့ လက်မမှီနိုင်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။

မမှီမကမ်းဖြစ်လေ သူက ထန်လေထင်တယ်။ အိ ပေါင်အတွင်းသားတွေကို အတင်းကုတ်ဖစ်နေတာ အိ လဲ သူကိုင်ရလွယ်အောင် အရှေ့ကလူ ကွယ်နေလို့ ကိုယ်ကိုစောင်းကြည့်သလို မကြီးဖက်ကိုယိုင်ပြီး ဖင်တခြမ်းကြွထားပေးလိုက်တာပေါ့။ အဲ့တော့မှ ဟနေတဲ့ အောက်ကနေ လက်ဝင်ပြီး အိ ရဲ့ ပိပိကိုစမ်းပြီး လက်ညိုးနဲ့ထိုးရော။ ဒါပေမယ့် ပင်တီရောထမိန်ပါ နှစ်ထပ်ခံထားတော့ အထဲကို ဘယ်ရောက်ပါ့မလဲ။

အထဲမရောက်တာတောင် အဲ့အထိအတွေ့ကို နှစ်ခြိုက်နေမိတယ်။ သူလဲ ရသလောက် အနေအထားနဲ့ လုပ်ပေးနေရှာပါတယ်။ နောက်တော့ သူက အိ နို့ဆီလက်လှမ်းလာပါရော။ အိုးး ဒါတော့ မဖြစ်ပူးလေ။ ပိတ်ကားအလင်းရောင်နဲ့ လူတွေမြင်ကုန်မှာပေါ့။ အာ့ကြောင့် သူလက်ကို အတင်းဖယ်ပြီး ဟ ထားပေးတဲ့ ဖင်ကို လဲပြန်ဖိထိုင်လိုက်တော့မှ သူလက်ကို ပြန်ရုပ်ပြီး အိ ဖင်ကိုကုတ်ပြီး ပြန်ဟခိုင်းတယ်။

အိလဲ သနားတာနဲ့ ပြန်ကြွလို့ ဟပေးထားလိုက်တယ် ။ အားနာဖို့တော့ အကောင်းသား အိ ပိပိက အရေတွေသူ့လက်ပေပြီး နံနေမှာနော်။ အဲ့နေ့ကအပြန်လမ်းမှာ ကိုကြီးအောင်မြင့်က 

“ ညီမလေး ရုပ်ရှင်ကောင်းလား..” လို့နေတာကို

“ ရုပ်ရှင်တော့မသိပူး ဗိုက်တော့ပြည့်သွားတာပဲ..” ဆိုတော့

“ ဟင် ဗိုက်ကဘာလို့ ပြည့်တာလဲ..” လို့ပြန်မေးတာကို

“ ကိုကြီးကလဲ နို့စို့ရတော့ ဗိုက်ပြည့်တာပေါ့..” လို့ ဖြေလိုက်တော့ ကိုကြီးအောင်မြင့် က

“ ဟာ ဒီကောင်မလေး..”

လို့ ပြောသလို မကြီး ကရှက်ရှက်နဲ့ အိ ဗိုက်ကြောကိုဆွဲလိမ်တာ နာလိုက်တာမပြောပါနဲ့။ သူတို့ မသိတာက စိတ်ပျော့တဲ့ကျမ တခါမှ မမြင်မသိတဲ့ ယောကျ်ား ကြီးရဲ့အနှိုက်ခံလိုက်ရတာကိုပါ။

........................................

အခန်း ( ၅ )

Sex အတွေ့အကြုံကို ရုပ်ရှင်ရုံထဲက အဦးဆုံး ရခဲ့ပြီး နောက်ထပ် မကြုံတော့ဘဲ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်တွေ နားထောင်လိုက် ညညအိပ်မပျော်တဲ့ အခါ ရုပ်ရှင်ရုံထဲက အဖြစ်လေးကို ပြန်တွေးခံစားလိုက်နဲ့ သင်္ကြန် ကို ရောက်လာခဲ့ပါလေရော။

သင်္ကြန် လည်ကြမယ်ဆိုတော့ အရင်နှစ်တွေက သင်္ကြန် ဆိုရင် ဖွားဖွားကြီးတို့ အညာမြို့လေးကို ပြန် ဖွားဖွားကြီးနဲ့ မေကြီးတို့က ဘုန်းကြီးကျောင်းသွား ဥပုသ်ယူ၊ တစ်နေကုန်ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ပုတီးစိပ်လိုက် ဥပုသ်သည်ချင်း တရားဆွေးနွေးလိုက်၊ အိ ကတော့ အတူလိုက်ပြီး ဘုန်းကြီး သီလပေးတုန်းတော့ ဟန်ကျပန်ကျလိုက်ယူ ပြီးမှ အိမ်ကထည့်လာတဲ့ စားကောင်းသောက်ဖွယ်တွေစား၊ ညီမဝမ်းကွဲတွေနဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းထဲက ဘုရားစောင်းတန်းတွေမှာ လည်ပတ်ပြီး မင်းသားမင်းသမီးတွေ အကြောင်း ဖက်ရှင်တွေအကြောင်း မမောနိုင်မပန်းနိုင်ပြောကြ၊ ညနေစောင်းမှဥပုသ်သည်တွေနဲ့ အတူအိမ်ပြန်။

သင်္ကြန် ရက်တွေဆိုတော့ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ စာဂဒါန လုပ်သူတွေက များမှများ တစ်နေကုန် မနက်ပိုင်းအလှူ တွေရှိသလို နေ့ခင်းကြတော့လဲ ဖျော်ရည် တိုက်ပြီးကုသိုလ်ယူကြတာမို့ တစ်နေကုန် စားလိုက်သောက်လိုက်နဲ့ ပျော်စရာပါ။ ဒီနှစ်တော့ တပေါင်းလလောက်ထဲက မေကြီးက သွေးဆုံးကိုင်တယ် ဆိုလား။ကျန်းမာရေး မကောင်းလို့ အညာမပြန်ဖြစ်ဘူး။

အိ တို့မြို့က ခရိုင်မြို့ဆိုတော့ မကြီးမငယ် စည်ကားပါတယ်။ ဒီနှစ်တော့ အညာမပြန်ရတော့ သင်္ကြန် ကိုလည်မယ် ဆိုပြီး အိမ်ကိုပူဆာတယ်။ အိမ်ကလဲပဲ တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူကြီးတောင် ဖြစ်နေပြီမို့ အရင်လောက် မကြပ်မတ်ပေမယ့် စိတ်ချရတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဆိုရင် ခွင့်ပြုမယ် ဆိုတာကြောင့် စန္ဒာသိန်း တို့ကို အိမ်လာခွင့်တောင်းခိုင်းရတယ်။ စန္ဒာသိန်း အဖေကမြို့နယ်ဆရာဝန်ကြီးလေ အဲ့တော့ အိမ်ကလဲစိတ်ချတယ်။

တကယ့် တကယ်က ဆရာဝန်ကြီးသမီး ဘယ်လောက်ကဲတယ် ဆိုတာ မသိကြလို့၊ သိများသိရင်လား ခွင့်ပြုဖို့နေနေသာသာ ခွင့်တောင်းတဲ့ အိ ဗိုက်ကြောပြတ်အောင် အဆွဲခံရမှာ။ အိ တို့သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ စန္ဒာ သိန်းက သဘာအရင့်ဆုံး ။ ဆရာဝန်သမီးဆိုတော့ ဆေးနဲ့ပတ်သက်တာတွေလဲ မျက်တွေ့လက်တွေ့ တွေရှိတာမို့ ရဲလဲပဲရဲ ရဲတာ နေမှာ။ အချင်းချင်းမို့ သိနေတာ။ ဒုတိယနှစ်နဲ့ပဲ သူ့ပိပိ က ကျမ်းပြုရလောက်အောင် အတွေ့အကြုံတွေ ရနေပြီ။

ခုလဲ အိ သူ့ကြောင့် ဒုတိယအကြိမ်မြောက် sex အတွေ့အကြုံ ရခဲ့ပြီလေ။ ဖြစ်ပုံက သင်္ကြန် လည်တော့ အမိုးဖွင့် ဂျစ်ကားမှပိုပြီး သဘာဝကျတယ် ဆိုပြီး ကားဝပ်ရှော့ရှိတဲ့ သက်အောင်ကို လည်ဖို့အဖွဲ့ထဲ ဆွဲသွင်းတယ်။ အားလုံးရှစ်ယောက်။ ရှစ်ယောက်မှာ စန္ဒာသိန်းတို့က အတွဲကိုယ်စီနဲ့ သုံးတွဲဆိုတော့ အိ နဲ့သက်အောင်သာ အဖေါ်မဲ့ သင်းကွဲတွေ ဖြစ်နေရော။

သင်္ကြန် ရေပက်ခံ ရေကစား မထွက်ဖူးတဲ့ အိမှာတော့ စိတ်ကူးနဲ့ပဲ ပျော်ပြီ။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ စန္ဒာသိန်းတို့က ဘယ်လို အဝတ်ဝတ် မိတ်ကပ်ကိုလဲ ဘယ်မိတ်ကပ်လိမ်းနဲ့ သူတို့ ဆရာကြီး လုပ်သမျှ အိ မှာနာခံနေရတယ်။

..........................................

အခန်း ( ၆ )

သင်္ကြန် အကျနေ့ မနက် ရှစ်နာရီလောက် သူငယ်ချင်းတွေ လာခေါ်တော့ သူတို့ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ အပေါ်က စပိုစ့်ရှပ်အဖြူဝတ်ပြီး အဲ့အပေါ်ကမှ ဂျင်းအကျီင်္ကို ထပ်ဝတ် ပြီးမှ မွှေးပွတဘက်ကြီးခြုံလို့ ဟီးဟီး ပြင်ဆင်ထားတဲ့ အတိုင်း ထွက်လာပြီး ကားပေါ်တက်တော့ 

“ ဟေး..” ဆိုပြီးဝိုင်းဩဘာပေးလို့ အပြင်လိုက်ထွက်လာတဲ့ မေကြီး က

“ ခလေးတွေ အပျော်လဲမလွန်နဲ့အုံး..” လို့ လှမ်းအဟန့်ခံရမှ အားလုံး လျှာလေးတွေထုတ် ခေါင်းလေးတွေပုလို့

“ ဟုတ်..”လို့ သံပြိုင်အော်လိုက်ကြတာကို မေကြီးက ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်ပြီး သဘောကျနေလေရဲ့။

အိ တို့လဲ မြို့ထဲက ရေကစားမဏ္ဍပ်တွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု လည်ပတ်ပြီး ရေပက်ခံကြတယ်။ မဏ္ဍပ်တစ်ခုရောက်တိုင်း ရေလောင်းရေပက်ပြီ ဆိုရင် နားတွေမျက်စိတွေထဲ မဝင်အောင် တဘက်ကို ခေါင်းမြီးခြုံထားလိုက်၊ ခေါင်းဖော်ပြီးအော်လိုက်ဟစ်လိုက်ပေါ့။

အဲ့လိုအချိန်ဆိုရင် သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ရီးစားတွေက သူတို့ရဲ့ မိန်းခလေးတွေကို အကာအကွယ် ပေးချက်က အ့ံစရာပါ။ ရင်ခွင်တွေထဲ ဆွဲသွင်းပြီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားပြီး ကာကွယ်နေကြတာ။ ကောင်မတွေကလဲ အဲ့လို သူတို့ကိုရှေ့ကမားမားမတ်မတ် ရပ်တည်ကာကွယ် ပေးနေတာကိုပဲ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လို့။

အိ မှာသာ အကာအကွယ်မဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ တဘက်ကြီးခြုံလို့ ကာကွယ်နေရတယ်။ သက်အောင် ကြည့်လိုက်တော့လဲ ကာကွယ်ပေးရမယ့်သူ မရှိလို့မျက်နှာပေါ် ရောက်လာတဲ့ ရေတွေကို လက်နဲ့သပ်ချပြီး မဏ္ဍပ်ပေါ်က ကောင်မလေးတွေကို အော်ဟစ် လှောင်ပြောင်နေရှာတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက်တော့ အိကိုလှမ်း လှမ်းကြည့်တယ်။ 

အဲ့လိုကြည့်တဲ့အခါ ရေစိုလို့ ကပ်နေတဲ့ ဘောင်းဘီကြောင့် ကိုယ့်ပစ္စည်းကို အရှိတိုင်းပြနေမိသလားလို့ မလုံမလဲ ဖြစ်ရသေးတယ်။ တော်ပါသေးရဲ့။ ထမိန်မဝတ်ပဲ ဂျင်းဆိုတော့ အသားထူထူမို့ အပေါ်ပိုင်းကလဲ အထူအပြင် တဘက်ပါ ခြုံထားတော့ လုံခြုံမှုက အပြည့်ပါ။ ကိုယ့်ဟာကို မလုံဖြစ်နေတာလေ။

အဲ့လိုနဲ့ နေ့လည် ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ သီတာအေး က သူတို့အိမ်မှာ ပြင်ဆင်ထားပြီးသားတဲ့။ ဒါနဲ့သူတို့ အိမ်ကို ကားမောင်းသွားကြရော ။ အိမ်ကမြို့အစွန်ကျတော့ ခြံဝန်းကျယ်ကျယ်နဲ့ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်လေး။ အိမ်ရောက်တော့ သီတာအေးတို့ မိဘတွေက ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားသီလယူ၊ ဥပုသ်စောင့်ကြသတဲ့။

အိမ်မှာက အိမ်ဖေါ် အဒေါ်ကြီးသားအမိက အိ တို့အတွက် ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပေးတယ်။ အိ တို့လဲ ကဲထားကြတော့ ချမ်းလို့ခိုက်ခိုက်တုန်နေပြီ။

သီတာအေးက သူ့အခန်းထဲ ခေါ်ပြီး အဝတ်ခြောက်တွေ လဲခိုင်းတယ်။ ရေစိုဝတ်တွေကိုတော့ နေလှမ်းထားပေါ့။ အိမ်နေရင်းဝတ်တဲ့ အဝတ်ဆိုတော့ အနွမ်းပါးပါးရယ် ။ ဘရာ လဲချွတ်ထားတော့ တီရှပ်အနွမ်းနဲ့ နေလိုက်တယ်။ စားကြသောက်ကြလို့ ပြီးတော့ အားလုံး အေးအေးဆေးဆေး နားကြတဲ့ နေ့လည်သုံးနာရီလောက်မှ ရေပြန်ဆော့မယ်ပေါ့။

ခြံကြီးက အကျယ်ကြီး ။ သီးပင် ပန်းပင်တွေနဲ့ သာယာတော့ အားလုံးအကြိုက်ပေါ့။ ခြံထဲလျှောက်ကြည့် ပန်းတွေခူးနဲ့ နောက်တော့ စန္ဒာသိန်းတို့ သီတာအေးတို့တွေက သူတို့ရီးစားတွေနဲ့ အသီးသီး နေရာခွဲသွားကြတော့ အိ သာတစ်ယောက်တည်း ခြံထဲဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပေါ့။ အဲ့လိုနဲ့ဇွန်ပန်းရုံကြီးနား ရောက်တော့

“ ဟာ မောင်ကကွာ တအားပဲ..”

ဆိုတဲ့ အသံ ။ ဒါက ဝင်းဝင်းမာ အသံ ။ အိ လဲ ကြားကြားခြင်းတော့ ထိတ်ခနဲ့ ဖြစ်သွားတယ် ။နောက်မှ အော် ကောင်မတွေ ဒါကြောင့် ပျောက်ကုန်တာကိုး .. လို့ တွေးမိပြီး တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတာမို့ သူများတွေပြောတဲ့ အတွဲခြောင်းတယ် ဆိုတာကို ကိုယ်တိုင်လုပ်လိုက်အုန်းမယ်..စိတ်ကူးပြီး အသာလေး ပန်းရုံနားကပ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့။

ဝင်းဝင်းမာတစ်ယောက် သူ့ရီးစား ရဲကို ရဲ့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေပြီး ဘလောက်အကျီင်္ ကြယ်သီးတွေပြုတ်လို့ နို့သီးတွေက တစ်လုံးကို ရဲကို လက်နဲ့ အုပ်ချေခံနေရပြီး တစ်လုံးက ရဲကိုပါးစပ်ထဲ အစို့ခံနေရတယ်။ ရဲကိုက နို့စို့ရင်းက ကျန်တဲ့ လက်နဲ့ နို့ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းချေလိုက်တာမို့ ဝင်းဝင်း နှုတ်ကထွက်လာတဲ့ အသံ ဖြစ်မယ်။ အိလဲ ဝင်းဝင်းမာ နို့ကိုကြည့်ပြီး အားတောင်ငယ်မိတယ်။ အပျိုသာ ပြောတယ်။ သူ့နို့က ရဲကိုလက်နဲ့တောင် မဆန့်အောင်ထွားနေလိုက်တာ။ အိနို့ကဖြင့် ရေနွေးပန်းကန်လုံ းသာသာပဲရှိတာ။

သူတို့ကို ကြည့်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာမှန်း သတိမထားမိဘူး။ နောက်နားက သစ်ကိုင်းကို ခြေနင်းမိလို့ ထွက်လာတဲ့ အသံကြားတော့မှ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သက်အောင်လေ။  အိ ကိုကြည့်နေတာ။

“ အို..”

လို့ အိ နှုတ်ကရှက်ရွံစွာထွက်သွားတဲ့ အသံနဲ့အတူ အဲ့နားက အပြေးထွက်လာမိတယ်။

............................

အခန်း ( ၇ )

အိ အိမ်ဖက် ပြန်လာပြီး အိမ်ထဲ ဝင်ကြည့်တော့ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အိမ်ဖော် သားအမိကလဲ သူတို့တာဝန်ပြီးပြီမို့ အိမ်ရဲ့ အနောက်ဖက်က သူတို့အတွက် ဆောက်ပေးထားတဲ့ အိမ်ငယ်လေးဆီ ပြန်သွားကြသလို ကျန်တဲ့ အတွဲနှစ်တွဲကလဲ ဘယ်ချောင်သွားလို့ ချစ်တမ်း ကစားနေကြသလဲပဲ။

မိီးဖိုချောင်ထဲမှာ ရေတစ်ခွက်သောက်လိုက်မှ စောစောက မြင်ကွင်းက လှုပ်ဆော်ပေးတဲ့ ရင်ခုန်ခြင်းဝေဒနာ သက်သာသွားတော့တယ်။ ရေသောက်ပြီး အရှေ့ပြန်ထွက်လာတော့ သက်အောင်လဲပြန်ရောက်လာတယ်။ အိ လဲ သူ့ကို ကြည့်ရမှာ မရဲလို့ ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်တယ်။ သူကအနားထိ ရောက်လာပြီး

“ အိထွေးကို ကျနော် ခုထိ ရေမလောင်းရသေးဘူး..” သူ့စကားကြောင့်

“ ဟမ်..” လို့ပဲ နှုတ်ကထွက်သွားတယ်။ သက်အောင်က

“ လောင်းပါရစေနော်..” လို့ ခွင့်တောင်းလာလို့

“ အာ ခုမလောင်းနဲ့လေ ရေပက်ခံထွက်မှလောင်း..”

“ မရဘူးဗျာ ခုလောင်းမယ်.. နောက်က မသေချာဘူး..”

ပြောလဲပြော အိ လက်ကိုလဲ ဆွဲရင်း အိမ်နောက်ဖက် ရေချိုးခန်းဆီ ဆွဲခေါ်တာမို့ အိ လဲ ရုန်းရင်းကန်ရင်း ပါသွားခဲ့ရတယ်။ ရေချိုးခန်းရောက်တော့ တဖက်ကလက်ကို ဆွဲထားရင်း တခြားတစ်ဖက်လက်က ရေကန်ထဲက ရေကို ဖလား နဲ့ခပ်ပြီး အိ ကိုလောင်းပါလေရေ။ာ သုံးခွက်လောက် ဆက်အလောင်းခံလိုက်ရတော့

“ တော်ပြီကွာ အိ လဲပြန်လောင်းမယ်..” ဆိုတော့မှ လက်လွှတ်ပေးပြီး

“ လောင်းစေဗျာ လောင်းစေ..” တဲ့ ။ အိ လဲသူ့လက်ကဖလားယူပြီး သူ့ထက်သာအောင် ငါးခွက်လောက်လောင်းလိုက်တော့ သူ့တကိုယ်လုံး နစ်အောင် စိုသွားမှ အလောင်းရပ်လိုက်တယ်။ သူက အိ လောင်းတာကို ဘာမှမပြောပဲ အိ ခန္ဓာကိုယ် ကိုသာ စူးစူးရဲရဲ ကြည့်နေတယ်။

ဒိတော့မှ အိ လဲကိုယ့်ဟာကို သတိပြုမိတယ်။ အဝတ်က ခနလဲတာမို့ ဘရာမပါဘဲ စပို့ရှပ် အဖြူအနွမ်းလေးသာဝတ်ထားတာမို့ ခုလို ရေအလောင်းခံလိုက်ရတော့ မကြီးပေမယ့် လက်ဖက်ရည် ပန်းကန်းလုံးသာသာ နို့လေးက အသီးလေး ကို ရေအထဲက အရောင်အသွေးပါ မြင်နေရတယ်လေ။

“ ဟင်..”

လို့ အသံထွက်သွားသလို ရှက်လဲရှက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငုံ့နေရာက သူ့ကို ကြည့်မိတော့ သူလဲ ပုဆိုးဟောင်းလေးနဲ့ ရေစိုလဲထားတာ ပုဆိုးက ရေလဲပုဆိုးထင်ပါရဲ့ ။ နွမ်း အိုနေပြီ။ ရေကလဲ စိုထားတော့ အသားနဲ့ ကပ်ပြီးနေတာ အိ ကိုကြည့်ပြီ းစိတ်ပါနေတာထင်တယ် ။ သူ့ဟာကြီးက အရှေ့ကို ငေါပြီးထွက်နေတာလေ။

ရေစိုပြီး အသားကပ်နေလို ဒစ်ရာတောင် အထင်းသားကြီး ဖြစ်နေတယ် ။ အိ လဲ အာ့ မြင်ပြီး ရင်တွေခုန်ရုံမကပါဘူး ။ ဒူတွေတောင်တုန်ပြီး အသက်ရှုမဝသလိုပဲ။ သက်အောင်ကလဲ ခေတ်ရဲ့ သားပျိုပီပီပဲ တွန့်ဆုတ်မနေဘူး။ အိ အနားတိုးလာပြီး

“ လှလိုက်တာ အိထွေးရယ်..”

လို့ ပြောလဲပြော အိ ကိုလဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တယ်။ အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ အိ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပေမယ့် သဘာဝက လှုံ့ဆော်တဲ့အတိုင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်အစုံနဲ့ တွန်းထားမိတယ်။

“ မလုပ်နဲ့နော် အိ မကြိုက်ဘူး..” 

လို့ ပါးစပ်ကလဲ အတွင်တွင် ငြင်းနေမိတယ်။ အိ စကားကို သူနားမဝင်ပါဘူး ။ အိ ရဲ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းဖို့ကြိုးစားနေတယ်။ အိ စိတ်တိုလာတာမို့ အတင်းရုန်းထွက်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးက်ို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်ပလိုက်တာပေါ့။

“ ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း..”

ဆိုတဲ့ သံစဉ်တွေနဲ့အတူ အိ လက်ကလေးတောင် စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်သွားတယ် ။ သူကတော့ နာတာတောင် ဂရုမပြုဘူး ။ အိ ကိုအတင်းပြန်ဆွဲဖက်ပြီး kiss ဆွဲဖို့ကိုပဲကြိုးစားနေလို့ အိ လဲခေါင်းကို ဘယ်တိမ်းညာတိမ်းနဲ့ သူနှုတ်ခမ်းက လွတ်အောင် ကြိုးစားနေရတယ်။

အဲလို ရှောင်နေရာကနေ တစ်ခါတော့ အိ နှုတ်ခမ်းကို အမိအရ ငုံမိသွားရေ။ ပူနွေးတဲ့သူနှုတ်ခမ်းအတွေ့ကြောင့် ဒူးတွေ အားမရှိတော့ပဲ ခွေကျမလိုဖြစ်လို့သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် အိ အရှုံးမပေးသေးပါဘူး ။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို တင်းတင်းစေ့လို့ပိတ် ထားတာ။ သူကလဲလျှာနဲ့ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ အိ ပါးစပ်လေးဟပေးဖို့ တောင်းဆိုနေရော။ အိ လဲသူ့လျှာကြီးရဲ့ မွှေနေနှောက်နေတာကို ကြာတော့ မတင်းနိုင်တော့ဘူး။ နှုတ်ခမ်းလေးဖွင့်ပေးလိုက်မိပါတယ်။

ခံစစ်စည်းပေါက်ပြီဆိုတာနဲ့ သူ့လျှာကြီးက အိ ပါးစပ်ထဲမှာ ဖျော်ရည်စက်မွှေသလို မွှေတော့တာပဲ။ ပြီးမှ အိ ရဲ့လျှာကို အမိအရငုံပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ အိ လေ ဝမ်းထဲကကလီစာတွေပြုတ်ပါသွားသလို ခံစားရပြီး သူ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုတင်းတင်းကြီး ပြန်ဖက်ထားမိတယ်။

အဲ့အချိန်မှာ သတိထားမိတာက သူလေ အပေါ်က လျှာကို အပိုင်သိမ်းသလိုပဲ။ အောက်မှာလဲ စွင့်ကားနေတဲ့ အိ ရဲ့ဖင်ကြီးကို လက်ဝါးကြီးနဲ့ဂျုံနယ်သလို ချေပြီးနယ်နေတာကိုပါ။ အဲ့လိုသတိထားမိလိုက်တာနဲ့ အိ ရဲ့ပိပိထဲက ရွစိရွစိနဲ့ တစ်မျိုးကြီး ခံစားလိုက်ရတယ်။

တကယ်တော့ အိ စိတ်ပျော့လို့ သက်အောင်ရဲ့ဗျူဟာအောက်သက်ဆင်းရတာ မဟုတ်ပါလားရှင်?။

............................................

အခန်း ( ၈ )

အိ တို့လဲ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းစုပ်နေရာက ကာမရေချိန်တွေ ဒီရေလို တရိပ်ရိပ် တိုးလာခဲ့ပြီမို့ အပေါ်က တစ်ယောက် လျှာကို တစ်ယောက်အမိအရ ဖမ်းစုပ်နေသလို အိ ဖင်ကြီးကိုနယ်နေတဲ့ သက်အောင် လက်တွေကလဲ ကြမ်းသထက်ကြမ်းလာတယ်။ 

အားမလိုအားမရနဲ့ အိဖင်ကြီးကို သူ့ဘက်ဆွဲဆွဲကပ်လိုက်ရင် ငေါထွက်နေတဲ့ သူ့လီးက အိ ရဲ့ဆီးခုံကို ထိုးလိုက် ဗိုက်ကို ထိုးလိုက်ဖြစ်နေရော။

သူ့အရပ်က (၅) ပေ (၇) လက်မကျော်ကျော်ဆိုတော့ သူ့လီးက အဲ့အပေါ်ကို ရောက်နေတာပေါ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့လီးကြီးနဲ့ အထိုးခံရတိုင်း ကြက်သီးထသလို အကြောတွေ စိမ့်စိမ့်သွားတယ်။ အိ အဖုတ်လေးကလဲပွစိပွစိနဲ့ အရေထွက်လဲ စိမ့်ကျလာတယ်။ သက်အောင် လဲ နောက်ကဖင်ကို နယ်ရာက အရှေ့က အိ ရဲ့အဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တော့

“ အင့်.. ဟင့်..”

လို့ အလိုအလျှောက် နှုတ်ကထွက်သွားသလို ဖင်ကိုလဲ အလိုလို နောက်ကိုကော့ပြီး ရှောင်လိုက်မိရော။ အဲ့လို ရှောင်လိုက်လို့ သူ့လက်ကလွတ်သွားတာကို မချင့်မရဲဖြစ်ပြီး အတင်းအဖုတ်ကို လိုက်ဆွဲတော့ အိ အဖုတ်လေး သူ့လက်ထဲ အမိခံလိုက်ရတော့ အဖုတ်လေးကိုလက်နဲ့ အတင်းဆုပ်လိုက်တာမို့

“ အာ နာတယ်လေ တအားကြီးပဲ..”

“ နာသွားလား ဆောရီးနော်.. ကိုယ် စိတ်နဲနဲထန်သွားလို့ မနာအောင်လုပ်ပေးမယ်..”

“ ဟင့်.သူ့အသား မဟုတ်တိုင်း မနာပဲ နေမလား..”

မျက်စောင်းလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီးပြောတဲ့ အိ ကို ကြည့်ပြီး အသဲယားလာလို့ထင်တယ်။ အိ အဖုတ်ထဲကို လက်ညှိးနဲ့ ဆောင့်ထိုးလိုက်တာ တော်ပါသေးရဲ့၊ ထမိန်ခံနေလို့ လက်တစ်ဆစ်လောက်ပဲ ဝင်တယ် ။ အိ လဲ လန့်ပြီး

“ အာ..” ဆိုပြီးသူ့ရဲ့လက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်လိုက်မိတယ်။ အဲ့အချိန်ပဲ အိမ်ရှေ့က

“ အိထွေးရေ. အိထွေး..”

လို့ စန္ဒာသိန်းရဲ့ အော်ခေါ်သံကြောင့် သူရော အိ ပါပြန်သတိဝင်လာပြီး အနေအထားတွေ သပ်ရပ်အောင် ပြန်ပြင်ပြီး သူ့ကို နေခဲ့အုံးဆိုတဲ့ သဘော လက်ဟန်ပြပြီး အိ ကတော့ 

“ လာပြီ လာပြီ..” လို့အသံပေးရင်း အိမ်ရှေ့ထွက်လာလိုက်တယ်။

“ နင် တို့တွေက ဘယ်ရောက်ကုန်တာလဲ ငါ့မှာရှာမတွေ့လို့ အိမ်ပြန်စောင့်နေရတယ်..” လို့ ဦးအောင်အပြစ်တင်လိုက်တော့

“ ခြံထဲမှာပဲလေဟာ သီးပင်ပန်းပင်တွေ လိုက်ကြည့်နေတာ ရော့ နင့်အတွက် မာလကာသီးတောင် ခူးလာသေးတယ်ဟ..”

အိ လဲသူတို့အခြေအနေတွေကို မသိတဲ့ဟန်ပဲ ဆောင်လိုက်ပြီး

“ ဝါး..မာလကာသီးကြီးတွေက အကြီးကြီးတွေပဲ thank ပါရှင်..”

အဲ့လိုနဲ့ ညနေကြ ရေပြန်ကစားကြတော့ သက်အောင်လဲ အိနားကပ်ပြီး ရေပက်တဲ့အခါ ကာပေးရင်း နယ်ရင်း ကာနယ်လုပ်နေရော။ သူငယ်ချင်းတွေကလဲ အိတို့ကိုု ဖြစ်စေချင်လို့ တွန်းပေးနေတာ အသိသာကြီး။

အိ လဲ အဖေါ်မမဲ့ရလေအောင် သက်အောင် ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ဝင်ပြီး ရေပက်တာကို ရှောင်ရတိမ်းရတာ ပျော်နေမိတယ်။

နောက်ရက်တွေလဲ ပုံမှန်ရေကစားကြ နေ့လည်နားချိန်ကြတော့ ကိုယ့်အတွဲလေးတွေနဲ့ ကိုယ် စခန်းသွားလိုက်နဲ့ သာယာနေကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် နှုတ်ခမ်းအစုပ်နဲ့ ပွတ်တာသပ်တာပဲ ခွင့်ပြုထားတာလေ။ အဲ့ထက်ရှေ့ဆက်ဖို့ကို အိ လဲမရဲသလို သက်အောင်ကလဲ ကြိုးမကိုင်နိုင်တာမို့ အဲ့သင်္ကြန်မှာ sex အတွေ့က အဲ့လောက်နဲ့ပဲ နိဋ္ဌိတံခဲ့ရတယ်။

အိ ရဲ့ ပြီးမြောက်တဲ့ sex အတွေ့အကြုံကတော့ တစ်နည်း အားဖြင့် အိ ရဲ့ ပါကင်လေးကို ဖောက်ပေးခဲ့ ဖောက်ခွင့် ရခဲ့သူကတော့ ဘယ်သူမှမထင်မိ မထင်နိုင်တဲ့ ခလေးငါးယောက်အဖေ ဆိုရင် အံ့ဩကြမှာပဲနော်။ အဲ့အကြောင်းကို နောက်တစ်ခါမှ ပြောပြပါ့မယ်။

.......................

အခန်း ( ၉ )

ဟိုနေ့က စကားလေး ဆက်ရအောင်နော်။ အိ sex ကို ပြည့်ပြည့်ဝဝကြုံလိုက်ရတာက ဒီလိုရှင့်။ မေကြီးနဲ့ ညီမ နှစ်ဝမ်းကွဲလောက် တော်တဲ့ ဒေါ်အေးတင်အိက “ ဒွေးတင်” လို့ခေါ်တဲ့ ဒေါ်အေးတင်ရဲ့ သုံးနှစ်သမီးလေး မွေးရာပါနှလုံးရောဂါကို အိ တို့မြို့က ဆေးရုံကြီးမှာ လာပြတော့ အစ်မဝမ်းကွဲ ဖြစ်တဲ့ မေကြီးကို အားကိုးပြီး အိမ်မှာလာတည်းပြီး ဆေးရုံပြကြတယ်။

ဆေးရုံမတင်ပေမယ့် နှစ်ပတ်တစ်ခါလောက် ချိန်းတော့ ရွာပြန်ရင် အသွားအပြန်ပင်ပန်းတာရယ် လမ်းစရိတ်ကုန်တာရယ်ကြောင့် မပြန်ဘဲ အိမ်မှာပဲ စခန်းချကြတယ်။ ဒွေးတင်ရယ်၊ လူနာခလေးရယ်၊ ဒွေးတင် ယောကျ်ား အိက “ဦးထွန်း”လို့ ခေါ်တဲ့ ဦးထွန်းမောင်ရယ်ပေါ့။

အော် ပြောရအုန်းမယ် ။ ဖေကြီးရဲ့ စီးပွားက ပွဲရုံလေ ။ အစက အခြေမခိုင်ခင်ကဆို မေကြီးဇာတိ ရွာနီးဝန်းကျင်က ထွက်သမျှသီးနှံတွေကို ဖေကြီးက အကုန်သိမ်းပြီး နယ်ဆင်းဝယ်ရတာ။ အာ့ကြောင့်အဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေကလဲ မြို့လာရင် ဖေကြီးတို့ကို အားကိုးကြတာ။

ဒွေးတင် က မေကြီးထက် တစ်နှစ်လောက်ပဲ ငယ်တာ ။ ဒါပေမဲ့ တောသူတောင်သားဆိုတော့ အလုပ်ပန်းတဲ့ ဒဏ်ကြောင့် မေကြီးနဲ့ယှဉ်ရင် ဒွေးတင် ကအကြီးလို ဖြစ်နေတာ။ မေကြီး ကြတော့ (၅၂) နှစ်လို့ပြောရင် မယုံကြဘူး။ အရိပ်ထဲနေရလို့ ထင်တယ်။ အသားလေးတွေ နုပြီးဝင်းနေတာ ။ မေကြီးဖင်ဆို မြင်သမျှပျို ပျိုအိုအို ယောကျ်ားတွေက သိအောင်ရော မသိအောင်ရေ ာငမ်းတာ။

ဖေကြီးကလဲ သူ့မိန်းမကို သဝန်တိုပါ့။ စိတ်ကို မချဘူး ။ သွားလေရာအမြဲခေါ်သွားတာလေ။ သူ့ပစ္စည်းသူများသုံးသွားမှာ ကြောက်လို့။ အဲလို အခေါ်ကောင်းလို့လဲ အိ ရဲ့ပါကင်လေး အဖောက်ခံရတာပေါ့။

ဒွေးတင် ယောကျာ်း ဦးထွန်းက ဒွေးတင်ထက် ဆယ်နှစ်လောက်ကြီးတာ ခြေက်ဆယ်ကျော်နေပြီ။ ငယ်ငယ်ကတော့ အဝေးပြေး ကုန်ကားမောင်းပြီး အခုတော့ ရွာမှာကုန်စုံဆိုင်နဲ့ တောင်ယာနဲ့ပဲ ဦးစီးတော့တယ်။ဦးထွန်းက အသက်သာခြောက်ဆယ်ကျော်တယ်။ တောသားမို့ ထင်တယ်။ သန်သန်မာမာပဲ။  လက်မောင်း ကြွက်သားကြီးတွေတောင် တင်းတုန်းတောင့်တုန်း ဖေကြီးကြတော့ အစထဲက မပင်မပန်း သက်တောင့်သက်သာအလုပ်တွေပဲ လုပ်ရလို့ထင်တယ်။ ဖြူဖြူနုနု ခပ်ပျော့ပျော့။

အဲ့လိုနဲ့ ခလေးဆေးရုံပြလိုက်၊ အိမ်မှာဝိုင်းကူလိုက်နဲ့ ဒွေးတင်တို့သားမိတွေနဲ့ စည်စည်ကားကားပါပဲ။ ဒွေးတင်ကရော ဦးထွန်းကပါ အိ ကို “ သမီး..သမီး..” နဲ့ချစ်ကြတယ်။ ဖေကြီးမေကြီးထက်တောင် အချစ်ပိုနေလို့  တခါတလေ မေကြီးက 

“ မိတင်ရေ ငါ့သမီးငယ်ကို အဲ့လောက်ချစ်နေရင် ရွာပြန်ရင်ခေါ်သွားလိုက် ..” တဲ့။ အိ က

“ ကျောင်းမပြီးသေးလို့ပါနော် ပြီးရင် ဒွေးတင်သမီး လုပ်ပြီးနေလိုက်မှာ..”

လို့ ပြန်ပြောတဲ့ အခါ မေကြီး ရောဒွေးတင်ပါ သဘောကျမဆုံးပေါ့။ ချစ်တာလဲ မပြောနဲ့။ ဒွေးတင် ကသားချည်း ငါးယောက်မွေးထားတာ လေးယောက်ရပြီး မယူတော့ဘူး ဆိုပြီး တားထားတာ တဲ့။ နောက်တော့ မိန်းခလေး ရလိုရငြား သွေးဆုံးခါနီးငါးဆယ်နားနီးမှ ယူလိုက်တော့လဲ ယောကျ်ားလေးပဲ။ အသက်ကြီးမှ ရလို့လားမသိဘူး။ မွေးရာပါနှလုံးရောဂါနဲ့ သူ့ပဲ ပြုစုနေရတယ်။

အဲရာဇဝင်တွေ ဖောက်သယ်ချနေတာနဲ့ အိ တို့ ကိစ္စတောင် မသွားနိုင်တော့ဘူး။ ဒီလို ဒီလို ဖေကြီးက နယ်ကို ဆင်းပြီး ကုန်ပစ္စည်းတွေ ငွေကြေးရှင်းစရာတွေနဲ့ ငါးရက်လောက် သွားစရာပေါ်ရော။ အိမ်မှာကလဲ ဒွေးတင်တို့ ရွိတော့ ဖေကြီးက မေကြီးကိုပါ အလည်အပတ်လဲ ဖြစ် ဆိုပြီး သူနဲ့ အပါခေါ်သွားတာ။

ဒွေး တင်ကလဲ “ နောက်ပိုင်းစိတ်ချ မပူနဲ့ အေးအေးဆေးဆေးသွားကြပေါ့..” သူကသာ အဲ့လိုမပူနဲ့ ပြောတာ သူ့ယောကျ်ားကြီး အိ ရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို ဝါးမြိုသွားမှာ သိရင် အဲ့လိုပြောနိုင်ပါ့မလားနော်။

ဖေကြီးတို့လဲ ဒွေးတင်တို့လင်မယားကို စိတ်ချပြီး နယ်ကို ဆင်းသွားကြရော။ အိ ကတော့ ကျောင်းတက် အိမ်မှာက ဒွေးတင်တို့ လင်မယားရှိတော့ စိတ်ချလက်ချပေါ့။ အဲ့နေ့ကကျောင်းပြန်တော့ ဖယ်ရီက လမ်းထိပ်တင်လေ။ အိ တို့အိမ်က အထဲကိုနှစ်အိမ်ကျော်လောက် ဝင်ရသေးတယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ အိမ်တံခါးတွေဖွင့်ထားပြီး တိတ်ဆိတ်နေလို့ ဒွေးတင်တို့ တရေးတမောများအိပ်နေလား ဆိုပြီး ခြေသံမကြားအောင် အသာဖွနင်းပြီး အိမ်ထဲဝင်လိုက်တယ်။

ဒီနေရာမှာ အိ တို့အိမ်ပုံစံလေးမြင်အောင် ပြောရအုန်းမယ်။ အိ တို့က နှစ်ထပ်တိုက်ပေမယ့် ခုခေတ်လောက် ခေတ်မမှီဘူး။ ရေချိုးခန်းနဲ့ သန့်စင်ခန်းက အောက်ထပ်မှာပဲ။ ဝင်ဝင်ချင်းက ဧည့်ခန်း၊ အဲ့ဧည့်ခန်းအဆုံးကနေ အပေါ်ထပ်တက်တဲ့ လှေခါး။ အပေါ်ထပ်မတက်ပဲ ဆက်သွားရင် အလည် တည့်တည့်မှာ လမ်း၊ အဲ့လမ်းရဲ့တဖက်တချက်က ဘယ်ဘက်မှာ ထမင်းစားခန်းနဲ့ မီးဖိုချောင် ၊ ညာ ဘက်ကတော့ အိပ်ခန်းတစ်ခန်းနဲ့ ရေချိုးခန်းနဲ့ သန့်စင်ခန်းပေါ့။ 

အဲ့ အိပ်ခန်းကအရင်ကိုလေးရှိတုန်းက ကိုလေး သုံးတာ။ အခု ကိုလေးက ကျောင်းပြီးလို့ အလုပ်ဝင်တော့ နယ်မှာတာဝန်ကျတာမို့ အဲ့အခန်းကို ပိတ်ထားတာ။ ဒွေးတင်တို့ ရောက်လာတော့ သူတို့တွေကို အဲ့အခန်းပေးထားလိုက်တာ။ အပေါ်ထပ်မှာက ဘုရားခန်းနဲ့ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်း ။ တစ်ခန်းက ဖေကြီးတို့အိပ်ပြီး ကျန်တခန်းက မကြီးနဲ့ အိတို့ နေတာ။

နောက် မကြီး အိမ်ထောင် ကျပြီး သူ့ယောကျ်ားနောက်လိုက်သွားတော့ အိ အပိုင်းစား ဖြစ်ရော။ အိ အိမ်ထဲရောက်ပြီး အပေါ်ထပ်တက်မယ်လုပ်တော့ ဒွေးတင်တို့ အခန်းထဲက အသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ်။ ကြားရတဲ့ အသံကလဲ ဝေဒနာခံစားရလို့ ငြီးနေသလိုလို နောက် ဘုတ်ဘုတ်ဘတ်ဘတ် နဲ့အသံတွေဆိုတော့ အိ လဲဘာများလဲ ဆိုပြီး အခန်းဆီသွားလိုက်တယ် ။ အခန်းတံခါးကလဲမပိတ်ပဲ ဟလျှက်သားမို့ အထဲကိုကြည့်လိုက်မိတယ်။

မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် အိ လေ။ မှင်သက်ပြီး ကျောက်ရုပ်လို ခနဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးမှ ရင်ခုန်သံတွေ တဒုန်းဒုန်းနဲ့ ကတုန်ကယင် ဖြစ်လာလို အခန်းနံရံကို လက်နဲ့ အားပြုလို့ မှီလိုက်ရတယ်။ အမလေး နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမှ ာဦးထွန်းရယ်လေ ဒွေးတင်ပေါင်နှစ်ချောင်း ပခုံးပေါ်ထမ်းပြီး တအားဆောင့်ဆောင့် လိုးနေလို့ ဒွေးတင်က အော်နေတာ။

“ ကိုထွန်းမောင်ရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါတော့ သေတော့မှာပဲ..”

“ မိတင်ကလဲကွာ မလိုးရတာကြာလှပြီ ခုမှလွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးရတာ အားရပါးရလိုးပါရစေဟာ..”

“ တော့် ကို မလိုးနဲ့မပြောပါဘူး နဲနဲလျော့ခိုင်းတာ တော့် လီးကလဲတော်ဒီလောက်အသက်ရတာတောင် သံချောင်းကြနေတာပဲ မာချက်က..”

“ အဲ့လိုမာတာ နင်မကြိုက်ဘူးလား..”

“ ကြိုက်တော့ကြိုက်ပါတယ် ဒါပေမယ့် အထဲကို ဒုတ်ထိုးထည့်ပြီ းအမွှေခံနေရလိုပဲ တော့..”

သူတို့နှစ်ယောက် အပေါ်က စကားပြောနေသလို အောက်ကလဲ အဆောင့်မပျက်တန်း လိုးနေတော့တယ်။အဝတ်အစားတွေ မချွတ်ဘဲ လိုးနေကြတော့ လှုပ်ရှားမှုနဲ့ အသံတွေပဲကြားရတယ်။ ဦးထွန်းလီးလဲ မမြင်ရသလို ဒွေးတင်စောက်ဖုတ်ကိုလဲ မမြင်ရပါဘူး။

မမြင်ရပေမယ့် ယောကျ်ားမိန်းမ လိုးနေကြတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် အိ အသားတွေ ပူလာသလို အဖုတ်ထဲက လဲယားကျိကျိဖြစ်လာပြီး အာခေါင်တွေလဲ ခြောက်ပြီး ရေဆာလာတယ်။ ဆက်ကြည့်နေရင် တွေ့သွားမှာစိုးလို့ အိ အိပ်ခန်းရှိရာ အပေါ်ထပ်ကို အပြေးလေးတက်မိပါတော့တယ်။

.........................................................................

အခန်း (၁၀)

အိ လဲအခန်းထဲရောက်တာနဲ့ လွယ်အိတ်ကို စားရေးစားပွဲပေါ် ပစ်တင်ပြီး အိပ်ရာပေါ်လှဲပြီး စောစောကမြင်ကွင်းကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး ကာမစိတ်တွေ ဖြစ်လို့ပေါင်ကြားက အဖုတ်လေးကို စမ်းကြည့်မိတော့ စိုစိစိနဲ့အရေလေးတွေ စိမ့်နေပြီ။ အိ လဲ ခေတ်ကာလသမီးမို့ sex vedio တွေ ကြည့်ဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ထဲကလိုကိုယ့်ဟာကို ပြန်ပြီး လက်နဲ့ အာသာဖြေတာမျိုးကြတော့ မသတီသလိုမို့ မလုပ်ရဲဘူး ။

ဒါပေမယ့် ပေါင်လေးကိုတင်းတင်းစေ့ပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ် စိတ်ထဲက မြင်ခဲ့တာလေး ပြန်တွေးပြီး ကာမစိတ်ဖြစ်တာလေးကိုတော့ ခံစားနေမိတယ်။ 

နောက်တော့ ညစ်ပတ်နေလို့ ရေချိုးမှပါလို့ ရေလဲထမိန်နဲ့ တဘက်ကြီးကို ယူလို့ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းလာတော့ ဒွေးတင်တို့ အသံတွေ ငြိမ်သွားပြီမို့ သူတို့ ကိစ္စပြီးသွားလို့ အိပ်နေကြပြီလားလို့ တွေးရင်း ခြေသံမကြားအောင် သူတို့ အခန်းရှေ့ကနေဖြတ်ပြီး ရေချိုးခန်းကိုသွားလိုက်တယ်။

အဲ့လို ခြေသံမကြားဖို့ ဖွဖွလေးလှမ်းသွားမိလို့ပဲ မမျှော်လင့်တဲ့ အဖြစ်နဲ့ ကြုံခဲ့ရတာပေါ့။ အိ က အသာလေးခြေသံမကြားအောင် ခြေလှမ်းသွားပြီး ရေချိုးခန်း တံခါးကိုလဲ အသံမကြားအောင် သာသာလေး ဆွဲဖွင့်လိုက်တာ။အဲ့မှာ ဦးထွန်းကလဲ အိ ကျောင်းကပြန်မရောက်သေးဘူး ထင်ပြီး သူတို့ချည်းပဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မို့ တံခါးကို ဂျက်မချဘူး။

ပြီးတော့ စောစောကမှ ဒွေးတင်ကိုလိုးထားတဲ့ သူ့လီးကြီးကို သေသေချာချာ ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး လက်ထဲ ဆုပ်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို ဆပ်ပြာတိုက်နေတာ။ အညာသားမို့ အသားညိုညိုပါဆို။ ဆီးခုံတစ်ခုလုံးလဲ သန်လိုက်တဲ့အမွှေးတွေက မဲမှောင်လို့ တောထနေတယ်။

ဦးထွန်းလီးကြီးက မဲပြောင်နေပေမယ့် ဒစ်ကြီးကတော့ နီနီရဲရဲနဲ့ တောင်ပို့မှို အငုံကြီးလိုပဲ စိတ်မထတာတောင် ဦးထွန်း လက်နဲ့ဆုပ်ထားတဲ့ အနေအထားကနေ လက်လေးလုံးလောက် ပိုထွက်ပြီး လုံးပတ်ကလဲရုပ်ပျိုဆေးဘူးလောက်။ အိ လဲမမြင်ဘူးတဲ့ မြင်ကွင်းမို့ ကြက်သေသေပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ မမြင်ဖူးဘူးဆိုတာကတော့ ခုလို အပြင်မှာလေ ဇာတ်ကားတွေထဲတော့ မြင်ဖူးတာပေါ့။

နောက်ပြီး စောစောက ဒွေးတင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒီလီးကြီးနဲ့ လိုးတာပါလား ဆိုတဲ့ အတွေးကြောင့် အိ အဖုတ်ထဲကမပြောပြတတ်တဲ့ ခံစားမှုပေါ်လာခဲ့တယ်။ အိ ကြည့်နေမိပြီး ခနမှာပဲ ဦးထွန်းကတံခါးဖက်အကြည့်။ အိ ကိုတွေ့သွားတော့ 

“ ဟာ သမီး..” လို့ အသံထွက်သွားသလို သူ့လီးကြီးကို မမြင်အောင်ကျောပေးလိုက်တယ်။ အိ ကလဲ

“ ကန်တော့ ကန်တော့..”

ဆိုပြီး တံခါးမြန်မြန်ပြန်ပိတ်ပြီး နောက်တစ်ခေါက် အခန်းဆီ ပြန်ပြေးရပြန်ရော ။ ကိုယ့်အခန်းရောက်မှ ဒူးတုန်ရင်တုန်နဲ့ စောစောက မြင်ရတဲ့ ဦးထွန်းရဲ့လီးကြီးနဲ့သာ ငါ့ဟာလေးကို လုပ်ရင် ဆိုပြီး တွေးလို့ ထမိန်လျောချလို့ အိ အဖုတ်ကလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ကာမအဆိပ်ကြောင့် ထင်တယ် ။ မွှေးညှင်းနုနုလေးတွေပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံအောက်က အရသာဖူးလို့ခေါ်တဲ့ စောက်စိလေးက အရင်ပုံမှန်ထက် ကြီးပြီး ချွန်လို့ အဖုတ်အပြင်ဖက်တောင် ထွက်နေတယ်။

အိ လဲ အဲ့အစိလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်တော့ အားပါးပါး.. ဖင်ကြောတွေတောင့် ကျုံ့သွားပြီး တခါမှမကြုံဖူးတဲ့ အရသာတစ်မျိုး ခံစားလိုက်ရတယ်။ အဲ့လို ပွတ်ရာကအပေါက်ဝကို နှုတ်ခမ်းသားတွေ ဖြဲပြီး လက်ညိုးလေးနဲ့ အသာထိုးကြည့်လိုက်တော့ အထဲက အရေတွေထွက်နေလို့ အသာလေးဝင်သွားလို့ “ ရှီး..” လို့တောင်အသံထွက်အောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။

အိ အဲ့လိုလုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာလဲ မသိလိုက်ဘူး ။ အခန်းဝက အသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးထွန်းလေ အိ ကို တအ့ံတဩ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ ကြည့်နေတာတွေ့ရလို့ အိလဲ လက်တဖက်နဲ့လျောချထားတဲ့ ထမိန်ကို ကမန်းကတမ်းဆွဲတင်ရင်း 

“ အာ ဦးထွန်း ဘာလဲ..” လို့ရှက်ရမ်းရမ်းပြီးမေးလိုက်တယ်။

“ အော် သမီးရေချိုးမယ်ဆို ချိုးလို့ရပြီလို့ လာပြောတာ..”

“ ဟုတ် ဦးထွန်း...”

လို့ အိ ပြန်ပြောတော့ ဦးထွန်းလဲ ပြန်လှည့်ထွက်သွားမှ အိ လဲသက်ပြင်းရှည်ချလိုက်မိတယ်။

................................

အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>