မှော်ရုံတောရဲ့ သခင်မ အပိုင်း ( ၁ )

မှော်ရုံတောရဲ့ သခင်မ အပိုင်း ( ၁ )

နတ်ဆိုး ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

ဘခက်...။ အမဲလိုက် ဝါသနာပါလွန်းတဲ့ ဘခက်..။ အသက်က ၄၀။ သူ့ဝါသနာက တခြားသူတွေနဲ့မတူပေ။ တခြား အမဲလိုက်ဝါသနာပါသူတွေက အပေါင်းအသင်း ဝါသနာပါသူတွေ စုပြီးလိုက်ကြတာ။ ဘခက်က အဲ့လိုမဟုတ်။ တယောက်ထဲ အမဲလိုက်ရတာကို ဝါသနာပါသူ။ တောထဲတောင်ထဲမှာ တလလောက်နေပြီး သားကောင်အကြီးတွေကိုမှ ရှာဖွေတတ်သူ။ တောထဲနေစဉ် ဝမ်းစာအတွကိ ချေလေး ဒရယ်လေး တကောင်တလေလောက် ပစ်ခတ်ထားပြီး အခြောက်လှမ်း မီးကင်ကာ ဝမ်းရေးဖြည့်တတ်သူ။

သူ အခြေချရာ နေရာမှာ စားနပ်ရိက္ခာ အပြည့်ထားပြီး လိုအပ်ရင် တပည့်ကျော် မြင့်ဇော်ကို တောထဲက သူ့စခန်းဆီ လာပို့ခိုင်းတတ်သည်။ တကယ်တော့ ဘခက်က မိဘအမွေအနှစ်တွေကို ကုမ္ပဏီ တွေမှာ ရှယ်ယာ ထည့်ထားပြီး အလုပ်လုပ်စရာမလိုအောင် ချမ်းသာနေသောသူ။ ဒီတော့ ဝါသနာကို အရင်းခံကာ တောလည်ထွက်နေကျ။

တခါတရံ မိုးတွင်းမှာတောင် ထွက်တတ်သေးသည်။ မဟာမြိုင် တောကြီးက ဘခက်အမြဲ တောလိုက်ထွက်နေကျ။ အမှန်တော့ မဟာမြိုင်တောထဲမှာ သားရဲကောင် အကြီးကြီးတွေ သိပ်မရှိတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဘခက်က တောလည်ရတာ ဝါသနာပါတယ်။ တယောက်ထဲ စိတ်ကူးနဲ့ တောလည်ရတာ ကြိုက်တယ်။ ကျား ၂ ကောင် သစ် ၁ ကောင်နဲ့ ဝံတကောင်ပဲ သူကြီးကြီးမား ရခဲ့ဖူးတာပါ။

ထူးခြားတာတခုက ဘခက်က တောလည်ရင် ဒူးလေးနဲ့လည်တယ်။ သူ့မိတ်ဆွေတွေ ပို့ပေးတဲ့ နိုင်ငံခြားဖြစ် ဒူးလေးတွေ သူ့ဆီမှာ အများကြီးရှိတယ်။ အဲ့ဒီအထဲက ရှရှားနိုင်ငံလုပ် MZ.202  ဒူးလေးနဲ့ သြစတေးသျှား နိုင်ငံလုပ် AR.7 ဒူးလေး တွေကို သူသဘောကျတယ်။ အမဲလိုက် သေနတ်တွေလိုပဲ အစွမ်းထက်လို့ပါ။

သူ့ လုံခြုံ မှု့အတွက်တော့ နိုင်ငံတော်မှာ လိုင်စင်နဲ့ ပြုလုပ်ထားတဲ့ ပစ္စတို တလက်နဲ့ အမဲလိုက် ဓါးမြှောင်ကို ခါးမှာ အမြဲချိတ်ထားတတ်တယ်။

ခေတ်စနစ်တွေ တိုးတက်လာတာမို့ သူ့ကျောပိုးအိတ်ထဲမှာ ဂြိုလ်တုစနစ်သုံး GPS စနစ်တပ်ဆင်ထားတဲ့ ဖုန်းတလုံးလဲ ရှိနေသေးတယ်။ ဒီဖုန်းနဲ့ပဲ တပည့်ကျော်မြင့်ဇော်နဲ့ အဆက်အသွယ်လုပ်ကာ လိုအပ်တာတွေကို တောတွင်းက သူ့တဲကို လာပို့ခိုင်းတတ်သည်။ တပည့်ကျော်က တောစပ်က ရွာမှာစတည်းချ နေသည်လေ။

အခုနှစ်မှာ သူတောထဲမှာ အနေပိုများလာသည်။ တခါတရံ သူ့တောတွင်းကစခန်းအိမ်ကိုတောင် ပြန်မအိပ်ဖြစ်ပေ။ သစ်ပင်တပင်ပင်ပေါ် အသင့်ခင်းလို့ရတဲ့ လင့်စင်လေးနဲ့ အိပ်ဖြစ်တဲ့အခါလဲ ရှိလာသည်။တိတ်ဆိတ်တဲ့ တောသဘာဝက မွန်းကြပ်ဆူညံတဲ့ မြို့ပြထက် မက်မောဖို့ကောင်းတယ်လို့ သူထင်သည်။မဟာမြိုင်တောကြီးထဲမှာ သူကျင်လည်တဲ့ နယ်နိမိတ်က ကျယ်ပြန့်လာသည်။ သူတောလည်တာက တောနက်ပိုင်းထဲမို့ လူသူအရောက်အပေါက်လဲ မရှိ။

ဒီနေ့ညနေ တပည့်ကျော် မြင့်ဇော်ကို လိုအပ်တဲ့ ရိက္ခာခြောက်တွေ လာပို့ခိုင်းထားသည်။ မနက်ဖြန် သူတောနက်ပိုင်းထဲ တောလည်ထွက်မည်လေ။ သူမရောက်ဖြစ်သေးသောအပိုင်းကို သွားဖို့စိတ်ကူးထားသည်။ အဲ့သည်ဖက်ပိုင်းမှာ ရေတံခွန်တွေ ရှိတာမို့ ဝံတွေရနိုင်သည်လေ။

၂ ရက် ၃ ရက် ကြာနိုင်လို့ တပည့်ကျော်ကို တောတွင်းစခန်းမှာ ခေတ္တ စောင့်ခိုင်းထားရမည်။ အဖော်ခေါ်ခဲ့ဖို့လဲ မှာထားသေးသည်။ ညနေ နေသိပ်မစောင်းခင် တပည့်ကျော်တို့ရောက်လာကြသည်။ မြင့်ဇော်နဲ့အတူ ရွာထဲက လူတယောက်လဲ ပါလာသည်။

" ဆရာ … … ဆရာ   မှာလိုက်တဲ့လိုအပ်တာတွေ အကုန်ပါလာပါတယ်ဆရာ "

" သြော်..အေးအေး  အခန်းထဲမှာပဲ ထည့်လိုက်ကွာ ပြီးရင် ဒီကိုလာခဲ့ စကားလေး ဘာလေးပြောရအောင် မင်းနဲ့ အဖော်ပါတဲ့ လူကိုလဲ နားဖို့ စီစဉ်ပေးလိုက်အုံးကွာ "

" ဟုတ်ကဲ့ဆရာ "

ခနကြာတော့ ဘခက်ထိုင်ပြီးအရက်သောက်နေတဲ့ ဝရံတာကခုံမှာ မြင့်ဇော်လာထိုင်သည်။

" စားကွာ ဒါ ဂျီသားခြောက်ဖုတ် ဒါက ဖြူးသားကြော် မင်းအတွက်အရက်တော့ ပါလာတယ်မို့လား "

" ဟုတ်   ပါပါတယ်ဆရာ "

ဟုတ်သည်။ မြင့်ဇော်က ဘခက်လို ဝီစကီမကြိုက် ရမ်မကြိုက် ကောက်ညှင်းအရက်မှကြိုက်တတ်တာ။

" ဆရာ မှာတဲ့အတိုင်း   ရွာထဲက ပဲဆီ ၃ပိသာ ဝယ်ခဲ့တယ် ဝီစကီကတော့ အတောင့် ၂၀ ပါလာတယ် ဆရာ မောက်ပြီး  အာမီရမ် ၁၀ လုံးလဲပါတယ် ကျန်တဲ့တိုလီမိုလီတွေတော့ ကျွန်တော်ကြည့်ကျက် ဝယ်ခဲ့တယ် "

" အေး ဟုတ်ပါပြီ .. ဒါနက် ရန်ကုန်မှာ ဘာထူးသေးလဲ "

" ဟုတ်   ကုမ္ပဏီကိစ္စတွေကတော့ အရင်အတိုင်း ဘာမှမထူးခြားပါဘူးဆရာ

နောက်လထဲဆို ရှယ်ယာထဲက အမြတ်ငွေတွေကို ဆရာ့ဘဏ်အကောင့်ထဲ လွှဲပေးမယ်လို့ သတင်းပို့ထားကြပါတယ်ဆရာ  ဒါနဲ့ "

" အေး    ပြောပါအုံး  ဒါနဲ့   ဆိုတာ "

" ဟိုလေဆရာ ဒေါက်တာ ဖြူ ဖြူ သွယ်တော့ ကျွန်တော့်ဆီ ဖုန်း ၃ ခါလောက်ဆက်ပြီး ဆရာနေကောင်းလား ဘယ်တော့ပြန်လာမလဲ ဘာညာ မေးတယ်ဆရာ ကျွန်တော် အလိုက်သင့်ပဲ ပြန်ဖြေထားတယ် "

" အေး ကောင်းပါတယ် "

ည ၈ နာရီလောက်ထိ တပည့်ကျော်နဲ့ စကားစမည်ပြောပြီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြတယ်။ အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက်လှန်ရင်း ဘခက်အိပ်မပျော်။ ဘခက်စိတ်အာရုံထဲ ဒေါက်တာဖြူ ဖြူ သွယ် ဆိုတဲ့ မိန်းခလေးက စိုးမိုး ဝင်ရောက်လာတယ်။

ဖြူ ဖြူ သွယ်..။ ဒေါက်တာဖြူ ဖြူ သွယ်..။ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် အသားလေးတွေဖြူ ဝင်းမွတ်နေတာပဲ။ကိုယ်ခန္ဓာက သွယ်လျတယ်ဆိုပေမယ့် သူ့နေရာနဲ့သူ အမို့အမောက် အချိုင့် အဟိုက်တွေနဲ့ ပြည့်စုံစွာ ရှိနေသည်။ ချစ်စရာမျက်နှာလေးနဲ့အတူ လုံးဝန်းမို့မောက်တဲ့ ရွှေရင်အစုံက မကြီးလွန်း မသေးလွန်း ။ ဒီလိုပဲ သွယ်လျ တဲ့ ခါးလေးနဲ့ လိုက်ဖက်စွာ တင်ပါးတွေက ကော့ကာ လုံးကျစ်နေသည်။

ဘခက်နဲ့ခင်မင်ကြတာ သိပ်အကြာကြီးတော့ မဟုတ်သေး။ လွန်ခဲ့သော ၁နှစ်ခန့်က ဘခက် ရန်ကုန်မှာရှိနေတုန်း ဧည့်ခံပွဲတခုကို သွားရသည်။ ညနေပိုင်းမှ ကျင်းပတဲ့ ဧည့်ခံပွဲတခုကိုပါ။

အဲ့ဒီပွဲမှာ ဒေါက်တာနဲ့ ရင်းနှီးခဲ့ရသည်။ ဘခက်က အသားညိုညို အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့မို့ ဒေါက်တာ စိတ်ဝင်စားသွားပုံရသည်။ ဘခက်နဲ့ စကားပြောရင်း တောလိုက်အတွေ့အကြုံတွေ ပြောပြတော့ ဘေးကနေ မျက်လုံးလေးဝိုင်းကာ ရင်ဘတ်လေးဖိရင်း နားထောင်နေခဲ့တာ။

နောက်ပိုင်းကျ ဘခက်နဲ့ ဒေါက်တာ မကြာခန ချိန်းတွေ့ကာ ညစာ စားဖြစ်လာကြသည်။ ဒီလိုနဲ့ တညနေ ဖုန်းနဲ့အချိန်းအချက်လုပ်ကာ Hotel တခုရဲ့ စားသောက်ခန်းမမှာ ညစာစားဖို့ တွေ့ဆုံကြသည်။ ဘခက်က အရင်ရောက်နှင့်နေကာ အတွင်းပိုင်းက စားပွဲတခုမှာ နေရာယူထားလိုက်စဉ်ဒေါက်တာ ဖြူ ဖြူ သွယ် ဝင်ရောက်လာသည်။ ဒီနေ့ညနေတော့ ဒေါက်တာက အနက်ရောင် ဝတ်စုံ အကျပ် လေးနဲ့ လှနေပြန်သည်။ ဘခက်ကို မြင်တော့ အလှဆုံး ပြုံးပြ လိုက်သေးသည်။ ဘခက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ကြို ဆိုရင်း နေရာပေးလိုက်သည်။

" ကဲ ဒေါက်တာ ဘာမှာပေးရမလဲဟင် "

" အဲ့ အကို ကလေ လူကို ဒေါက်တာ ဒေါက်တာနဲ့ ခေါ်တာကြီးက သူစိမ်းအရမ်းဆန်တာပဲ "

သူမက နှုတ်ခမ်းလေးစူရင်း ဆိုရှာသည်။

" ဟာ စိတ်မကောက်ပါနဲ့ဗျာ ကျွန်တော် နောက် မခေါ်တော့ပါဘူး  အခု ဘယ်လိုခေါ်ပေးရမလဲဟင် "

" ဟွန့် ဖြူ လို့ပဲ ခေါ်ပေါ့လို့ နောက်ပြီး ကျွန်တော်လို့ မသုံးရဘူး ..အကိုလို့ သုံးရမယ် စိတ်ကောက်တာ ပြေစေဖို့ ဖြူ ကို ဝိုင်တိုက်ရမယ် ဟုတ်ပီလား ဟွင့် "

မူနွဲ့နွဲ့လေး ပြောလာတဲ့ ချစ်စရာမျက်နှာလေးပါ။

" ဟုတ်ပါပြီ ဖြူ ရယ် အကို တိုက်ပါ့မယ် နော် "

" အမှန်က ဒီနေ့ ဖြူ ဝိုင်သောက်ဖို့ စိတ်ကူးထားပြီးသားပါ ... မနက်ဖြန် ဖြူ အလုပ်နားတယ်လေ .. အကိုက အရမ်းတစိမ်းဆန်သလို ခံစားရလို့ ရစ်လိုက်တာ သိပြီလား... ဖြူ ကဝိုင်သောက်မယ် အကိုက အကိုကြိုက်တဲ့ အရက်သောက်ပေါ့ နော "

ဒီလိုနဲ့ စကားတပြောပြောနဲ့ သောက်လိုက်ကြတာ ဝိုင်ပုလင်းက ၃ ပုံ ၁ ပုံလောက် ကုန်သွားပြီး ဝီစကီက ပုလင်းတဝက်လောက် ကုန်သွားပြီ။ စကားတွေကလဲ ရောက်တတ်ရာရာတွေ ဖြစ်လာပြီလေ။ ဝိုင်ပုလင်း တဝက်ကုန်ခါနီးမှာ ဖြူ အတော်မူးနေလေပြီ။

" အကို "

" ဟွင် .. ဖြူ "

" ဖြူ နည်းနည်း များသွားပြီ ထင်တယ် .... ဖြူ ကားမောင်းဖို့ အဆင်မပြေတော့ဘူး "

" အွမ်း ရတယ်လေ ဖြူ့ကို အကို ပြန်လိုက်ပို့မယ်လေ "

" အာ ဖြူ မပြန်ချင်သေးပါဘူး ဖြူ ရေချိုး ချင်တယ် "

" ဟမ် ဒါ အိမ်မဟုတ်ဘူးလေကွာ ဘယ်လိုလုပ် ရေချိုးလို့ရမှာလဲ "

" ဟာကွာ ကိုကိုရာ ဖြူ ရေချိုး ချင်တာပဲသိတယ်ကွာ "

ဘခက်တော့ မူးပြီးရစ်တာ ခံနေရလေပြီ။

" နော် ကိုကို နော်လို့ "

ဘခက် စဉ်းစားရင်း အကြံပေါ်လာပြီ။

" အိုကေ ဖြူ    အိုကေ ဖြူ ရေချိုးစေရမယ်..ဟုတ်ပြီနော် "

" အွမ်းး   တကယ်နော်    အခုနော် "

" တကယ်ပါ ခနလေးပဲစောင့် ၅ မိနစ်ထဲပဲ "

" ဟုတ် "

ခနနေတော့ ဘခက် ဖြူ့ကို ပြန်လာခေါ်သည်။

" ကဲ ထ ဖြူ ရေသွားချိုးမယ် "

" အွမ်  ဖြူ က ဘယ်မှာချိုးရမှာလဲလို့"

" ဒီလိုလေ ဒီ hotel မှာပဲ အကို အခန်းယူလိုက်တယ်လေ ဒါဆို ဖြူ ရေချိုးလို့ရပြီလေ "

" ဟားးး ကိုကိုက ဒီလိုတော့လဲ မအဘူးပဲ "

" အွမ် "

အခန်းထဲရောက်တော့ ဝန်ထမ်းလေးတွေက သူတို့ လက်ကျန်ပုလင်းတွေကို အခန်းထဲ လိုက်ထည့်ပေးသည်။ ဝန်ထမ်းလေးများ ပြန်ထွက်သွားမှ တံခါးကို သေချာပိတ်လိုက်ကာ....

" ကဲ ဖြူ ရေချိုးချင် ဝင်ချိုးတော့ အကို ဖြူ့ကို စောင့်ရင်း သောက်နေလိုက်မယ် ဟုတ်ပြီလား "

" အွမ်း ကိုကိုက ချစ်ဖို့ကောင်းသား  ဒါနဲ့ တခု ထပ်ကူညီပေးအုံး "

" ဟမ် ဘာလဲဟင် "

" ဖြူ့ အင်းကျီအနောက်က ဇစ်လေး ဖြု တ် ပေးအုန်း "

" ဟွင်   အင်း  အင်း "

ဟူး... ဖြူ တော်တော်ရစ်တာပဲ။ တကယ်တော့ ဘခက် အူတူတူ အတတ တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ လူတွေ စောင့်ထိမ်းအပ်တဲ့ ကျင့်ဝတ်တွေကြောင့် စောင့်ထိမ်းနေတာပါ။ နောက်ပြီး ဘခက် ဖြူ့ကို မချစ်ဘူး ။ သာယာတာပဲ ရှိတာမို့ပါ။ ရေချိုးခန်းထဲက ရေသံ အဆက်မပြတ် ကျနေတာနားထောင်ရင်း အရက်နဲ့ မြည်းလိုက်မိလေပြီ။

.......................................................................................................................

အခန်း ( ၂ ) 

အတိတ်အကြောင်းကို စဉ်းစားရင်း ဘခက်အိပ်ပျော်သွားလေတော့သည်။ အိပ်မက်ထဲထိ လိုက်လာခဲ့ပါလား ဖြူ … … …

နာရီဝက်ခန့်အကြာမှာ ဖြူ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပါသည်။ တဘက်ကြီးကို ရွှေရင်မို့မို့လေး ဖုံးအောင် ပါတ်ရတာမို့ အောက်ပိုင်းမှာ ပေါင်အလယ်လောက်သာ ဖုံးထားနိုင်လေသည်။ ဖြူ ဝင်းသော ပေါင်တန်အစုံက ပစ်မှားချင်စရာပါ။

" ဟူး …ခုမှပဲ လန်းဆန်းသွားတော့တယ်  ကိုကိုရယ်"

စောစောက သူမ မူးနေလို့ ဘခက်ကို ကိုကိုခေါ်ပြီး ရစ်တယ်လို့ထင်ခဲ့မိတယ်။ ခုတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ဆက်ခေါ်နေတော့သည်။

" ကဲ   ဖြူ  မူးတာပြေသွားပြီဆိုတော့ အိမ်ပြန်ကြမလားဟင် "

"  ဟာ ကိုကိုကလဲ ဖြူ  ထပ်သောက်ချင်သေးတယ် ကိုကိုနော်  လူကိုညို ငြင်တာလား  ဟင့် "

( စကားချပ် =  ဒီစာရေးနေရင်း 'ကိုကိုနော် လူကို ညို ငြင်တာလားလို့' ပြောဖူးသော ကောင်မလေး တျောက်ကို သတိရမိသွားသေးသည် )

စိုလက်နေသော မျက်ဝန်းနက်နက်ကလေးရဲ့ မျက်စောင်းလေးက ဘခက်ကို ဖမ်းစားနိုင်လွန်းသည်လေ။

" မဟုတ်ပါဘူး ဖြူ ရယ် မညို ငြင်ပါဘူးဗျာ "

" ဒါဆိုလဲပြီးရော ဖြူ့ကိုတခွက်တိုက် "

ပြောရင်း ဖြူ ဘခက်အနားကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ ဆပ်ပြာရနံမွှေးမွှေးလေးမို့ ဘခက်လို လူကြမ်းကြီး ရင်တွေခုန်က လက်တွေပင် တုန်သွားရသည်။ နဘေးမှာ အပြစ်ပြောစရာ တကွက်မှမရှိတဲ့ မိန်းမတယောက်က တဘက်လေးပဲ ပါတ်ပြီး ပူးပူးကပ်ကပ် ထိုင်နေတာ ဘယ်သူမဆို ရင်ခုန်ကြမယ်ထင်ပါရဲ့။ဖန်ခွက်ထဲက ဝိုင်ကို အသာငုံသောက်လိုက်ရင်း

" ဖြူ ဒီညလေးကို  ပျော်တယ်    ကိုကိုရယ်   ဖြူ ဒီည အိမ်မပြန်ချင်ဘူး  "

ဒီ စကားမျိုးအထိ ပြောလာတာကိုတော့ ဘခက် မအတော့ပါ။ ဖြူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ ဖြူ့မျက်ဝန်းတွေက ရီဝေဝေ နဲ့။ ဘခက်ကိုယ်တိုင်ကလဲ ရီဝေဝေ ဖြစ်နေပြီလေ။ရုတ်တရက် မျက်နှာ ၂ ခုက တဖြည်းဖြည်းချင်း နီးကပ်သွားလေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖြည်းညင်းစွာ ထိကပ်ပြီး ဖွဖွလေးနမ်းမိကြပြီ။

နောက်ပြန်ကွာသွားကာ တယောက်မျက်လုံးကို တယောက်စိုက်ကြည့်ရင်း မျက်လုံးထဲက ရမ္မက်ခိုးတွေ ဖွေရှာနေကြလေသည်။ နောက်တော့ နှုတ်ခမ်းအစုံ ပြန်လည် ပူးကပ်သွားတော့သည်။ ဒီတခါ အနမ်းတွေက ကြမ်းရှလွန်းသည်။ ပြင်းထန်လွန်းသည်။ ရမ္မက်ဆန်တဲ့ အနမ်းတွေမို့ အရိုင်းဆန်လေသည်။

နှုတ်ခမ်း ၂ စုံကြားမှာ လျှာ ၂ ချောင်းက ဟိုဖက်ဒီဖက် ပြေးသွားနေလေသည်။ ဘခက် လက်တွေက ဖြူ့ ကိုယ်ခန္ဓာပေါ်မှာ ပွတ်သပ်မိနေတော့ လျော့ရဲရဲ တဘက်က ပြေကျ သွားတော့သည်။ မောဟိုက်မှု့ကြောင့် အနမ်းတွေကို ခေတ္တနားကာ မျက်နှာချင်းခွါလိုက်မှ ဖြူ့ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

" ဟာ …လှလိုက်တာ ဖြူ ရယ်"

နို့လေးတွေက အရမ်းမကြီးပဲ လုံးကျစ်နေသည်။ ဖြူ က ရှက်ရဲရဲလေး ဖြစ်နေပေမယ့် အရမ်းကြီး ရှက်နေတာမျိုးတော့ မဟုတ်ပေ။ ဖြူ့မှာ အတွေ့အကြုံ တွေ ရှိခဲ့ပုံရသည်။ ဒါကလဲ အဆန်းကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူးလေ။ ဘခက်နှုတ်ခမ်းက အနမ်းတွေကို နို့သီးဖျားလေးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။

" အင့် ဟင့် "

တိုးညှင်းသော ညည်းညူ သံလေးနဲ့အတူ ဖြူ့ခေါင်းလေး အနောက်ကိုလန်တက်သွားလေပြီ။

" ပြွတ် ရွှတ် "

နို့သီးခေါင်းလေးကို အသာငုံပြီး လျှာကို ဘယ်ညာလှိမ့်ပစ်လိုက်တော့ ရမ္မက်နှောတဲ့ ဇောကလေးနဲ့ ဘခက်ခေါင်းကို ဖိဆွဲထားလေတော့သည်။ ဖြူ ရော ဘခက်ပါ ဆိုဖာကြီးပေါ် လဲကျသွားလေသည်။ ဘခက် အနမ်းတွေက အပေါ်ပိုင်းတွေကို တိုက်စစ်ဆင်နေတုန်းမှာပဲ လက်တွေကလဲ ပေါင်အတွင်းသားလေးကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတော့ ဖြူ့ခမျာ တုန်ရီစွာ ညည်းညူ နေရရှာလေသည်။ နို့လေးတွေ ဘယ်ညာတလှည့်စီ စို့ခံနေရသလို ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို ဖွဖွလေး အပွတ်ခံရတာမို့ ပိပိလေးထဲက အရည်လေးတွေပင် တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာရသည်လေ။

ဘခက် အနမ်းတွေက အပေါ်မှာတင် ရပ်မသွားပဲ အောကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ရွေ့ဆင်းသွားသည်။

… … … … … … … … … … … … … …

" အိုး...   ကိုကိုရယ်"

ကိုကို ကြည့်တော့ ရိုးအအ ကြီးလိုမို့ ဒီလို ကျွမ်းကျင်စွာ နမ်းတတ်မယ်လို့ ဖြူ မထင်မိခဲ့ဘူး။ ဟောကြည့်သူလေ လျှာအဖျားလေးနဲ့ ဖြူ့ ချက်တွင်းနက်နက်လေးကို ထိုးဆွနေပြန်ပြီ။

" အိုးး  ဟင့် ဟင့်"

ဖြူ့ရင်ထဲမှာ ယားသလိုလို ဘာလိုလိုကြီး။

" ဟင့်  ဟင့်"

လုပ်ပြန်ပြီ ကိုကိုလူဆိုး၊ သူ့လျှာကြီးက ဖြူ့ ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကို ယက်နေပြန်ပြီ။

" ရှီးး"

ဖြူ့မှာ လိင်ကိစ္စ အတွေ့အကြုံ ရှိပေမယ့် ဒီလို အရသာမျိုးတော့ မခံစားဖူးခဲပါဘူးရှင်။ ဖြူ့ဘဝမှာ ယောကျာ်း ၃ ယောက်လောက်နဲ့ ပါတ်သက်ဖူးပေမယ့် ကိုကို့လောက် မကျွမ်းကျင်တာ သေချာတယ်။ ကိုကိုက တကယ့် ဆရာကြီးအဆင့်ပါ။

" အမလေး အမေ့ "

" အိုးး ကိုကိုရယ်"

ဖြူ လန့်ပြီးတောင် အော်လိုက်မိတယ်။ ကိုကို လျှာကြီးက မပြောမဆိုနဲ့ ဖြူ့ပိပိလေးကိုလာယက်တယ်လေ။ ငရဲကြီးမှာစိုးလို့ တားလိုက်ချင်ပေမယ့် ဒီအရသာ ပျောက်သွားမှာလဲ စိုးရိမ်နေမိတာ ဖြူ့အပြစ်လားဟင်။ ကိုကို့နှုတ်ခမ်းက ဖြူ့အစိလေးကို စုပ်လိုက်ချိန်မှာတော့ ဖြူ့ အသည်းတွေ အူတွေ ကျွမ်းထိုးမှောက်ခုန် ဖြစ်သွားသလား အောင့်မေ့ရတယ်ရှင်။

" အိုး  ဟင့် ဟင့်  ရှီး"

ဖြူ ပေါင်ကို ပိုကားပေးထားမိတယ်။ ကိုကိုလျှာကြီး ပိပိလေးထဲ တိုးဝင်လာအောင်ပေါ့။

" အိုးးရှီးး "

ကိုကိုရယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ။ လျှာကြီးကို ပိပိထဲ ရသလောက် ထိုးသွင်းရင်းဖြူ့ အစိလေးကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ဖွဖွ ပွတ်ပေးနေပြန်တယ်။ ကိုကို့ ပြု စားမှု့တွေအောက်မှာ ဖြူ ရူးရလိမ့်မယ် ထင်ပါရဲ့ရှငိ။ ဖြူ လေ ခံစားမှု့တွေ ဆက်တိုက်မြင့်တက်လာတယ်။ ဟုတ်တယ် ဖြူ ပြီးချင်လာပြီ။

"  အို့  ဟင့် ဟင့်  ကိုကိုး ရှီး  ဟင့် "

ဖြူ အရမ်းကောင်းနေတာ ကိုကို့ကို မပြောရဲဘူး။ ဖြူ ရှက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ခံစားမှု့က တရိပ်ရိပ်တက်လာနေတယ်။

" ဟင့် ဟင့်   အ အ ရှီးး အမလေးမေ့   အီးးး  ရှီး "

ဖြူ လေ ကိုကို့ကို အားနားလိုက်တာ။ ကိုကို့ ပြု စု ပေးမှု့နဲ့အတူ ဖြူ ခါးလေးကော့ကာ တဆတ်ဆတ်ခါရင် ပြီးသွားရတယ်။

" အိုးး ကိုကိုရယ်"

ဖြူ့ကို ကိုကို့ ပစ္စည်းကြီးနဲ့ ထိတွေ့ခွင့်မပေးသေးပဲ ပြီးအောင်လုပ်ပေးသွားတယ်နော်။ ကိုကိုလေ မောသွားလို့ထင်ပါရဲ့။ ဖြူ့ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းလေမှေးထားရင် အသက်မှန်မှန် ရှုနေရှာတယ်။ ဖြူ ဆို ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ ဖုတ်လှို က် ဖုတ်လှို က် ဖြစ်နေတုန်းပဲရှင်။

" ကိုကိုရယ်  ဖြူ အားနာလိုက်တာ "

" အွမ်  ဘာကိုအားနာတာလဲ ဖြူ ရဲ့  အကို လုပ်ပေးတာ ကောင်းလားဟင် "

" ဟွင့် …ကိုကိုလူဆိုး  အရမ်းတတ်တယ်နော်... ဖြူ့ရင်တွေ ခုထိ တုန်နေတုန်းပဲ "

" ဒါဆို ဖြူ က အဲ့လိုလုပ်ပေးတာ.. မကြို က်ဘူးလားဟင်"

" ဟာ ကိုကိုကလဲ ကြိုက်တော့ ကြို က်တာပေါ့ ဒါပေမယ့် ဖြူ ရှက်တယ်ရှင့် "

" မရှက်ပါနဲ့ ဖြူ ရယ် အဓိက က စိတ်ကျေနပ်ဖို့ပဲလေ "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ  ဆရာကြီးရယ်  ဟင်.. ကိုကိုက ခုထိ အင်းကျီဘောင်းဘီလဲ မချွတ်ရသေးပါလား လာခဲ့ လာခဲ့ ဒီတခါ ဖြူ့အလှည့်  "

ဖြူ ကိုကို့ အင်းကျီကို တယုတယ ချွတ်ပေးမိတယ်။ ကိုကိုဘောင်းဘီ ခါးပါတ်ခေါင်းကို ဖြုတ်နေချိန်မှာ ဖြူ ရင်တွေတောင်တုန်နေတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ကိုကိုဟာကြီးက ဘောင်းဘီထဲမှာ ဖေါင်းဖေါင်းကြီးရယ်လေ။

.........................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ဘောင်းဘီကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ချပေးနေတဲ့ဖြူ့ကို ဘခက်ငုံကြည့်နေမိတယ်။ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်လိုက်ချိန်မှာတော့ လိင်တံက ဖြောင်းကနဲ့ မာန်ဖီလိုက်တာ ဖြူ့ မေးဖျားကို သွားရိုက်မိသွားတော့တယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ဖြူ လန့်သွားပုံရပါတယ်။ ဆတ်ကနဲ့တောင် တုန်သွားရှာတယ်လေ။

ဘခက်ရဲ့ လိင်တံညို ညို တင်းတင်းကြီးကို လက်လေးနဲ့ ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးနေပြန်တယ်။ ဖြူ့လက်ထဲမှာ ငနဲသားက ဆတ်ကနဲ့ ဆတ်ကနဲ့တောင် လှုပ်သွားသေးတယ်။ ဖြူ က နှုတ်ခမ်းလေးကို ပွစိပွစိ လုပ်ရင်း ဒစ်ညို ကြီး ဆီကို တဖြည်းဖြည်းလေး တိုးကပ်သွားတယ်။

နှုတ်ခမ်း ၂ လွှာကို အသာဟရင်းဒစ်ဖျားကို ငုံလိုက်ချိန်မှာတော့ ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့ အာငွေ့ကြောင့် ဘခက် ဖင်ကြောတွေ ရှုံ့သွားမိတယ်။ ခေါင်းကို မော့လိုက်ရင်း ဘခက်လက်တွေက ဖြူ့ ဦးခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်လေ။ ဖြူ က ဒစ်ဖျားကို လျှာနဲ့ ဝိုက်လိုက်ချိန်မှာတော့ ဘခက်မနေနိုင်တော့ပဲ ခါးကိုကော့ကာ ဖြူ့ ခေါင်းကို ဆွဲပြီး ဖြူ့ ပါးစပ်ထဲကို လိင်တံ အဆုံးထိဝင်အောင် ထိုးထည့်လိုက်မိတော့တယ်။

" အူးးရှီးး "

" အ အဟွတ် အင့် အဟွတ် "

လည်ချောင်းထိပ်ထိ ဝင်လာတဲ့ လိင်တံကြောင့် ဖြူ လန့်ပြီး သီးတောင်သွားရတယ်။

" ဆောရီး  ဖြူ ရယ် ကိုကို စိတ်အရမ်းပါသွားတယ် "

" ရပါတယ် ကိုကိုရဲ့  ဖြူ    ရုတ်တရက်မို့ သတိမထားမိတာပါ "

ဖြူ ကပြောလဲပြော အလုပ်ကိုလဲ ပြန်စလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်း ၂ လွှာကို တင်းတင်းစေ့ပြီး လျှာနဲ့ လိင်တံ တလျှောက်လုံးကို ကစားပေးနေတယ်။ တခါတရံမှာ ဒစ်ဖျားထိပ်က အပေါက်ကို လျှာနဲ့ ထိုးကလိပြန်သေးတယ်။ ဘခက်ခမျာတော့ ဒူးတွေတောင် ညွှတ်တော့မတတ်ပါပဲ။ နောက်တော့ ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ ရေခဲချောင်းအလား အားရပါးရကို စုပ်ပေးနေတော့တာ။

" အားးရှီးး    ဖြူ   အိုးးး  ဟ ဟ "

" ပြွတ် ပြွတ် ရှလူးး  "

" အ ... ဖြူ  …တော် …တော်လိုက်တော့ …ကိုကို မခံနိုင်တော့ဘူး …အ …အ …ဟ တော် …တော် "

ဘခက် ပြီးချင်သွားတာမို့ ဖြူ့ ကို စုပ်တာရပ်ပေးဖို့ ဗလုံးဗထွေးနဲ့ ပြောလိုက်မိတယ်။ ဖြူ က တချက်မော့ကြည့်ပြီး လုံးဝလွှတ်မပေးပဲ ပိုပြီး အရှိန်မြင့် စုပ်နေတော့တယ်။

" အ …ဟားးးး ရှီးး …မရ… ဖြူ …မရ "

ဘခက် စကားသံတွေ ဗလုံးဗထွေး ညည်းညူ ရင်း ခါးတွေ ဆတ်ကနဲ့ ဆတ်ကနဲ့ ကော့ကာ သုတ်ရည် ပျစ်ပျစ်တွေကို ဖြူ့ ပါးစပ်ထဲ တထုတ်ထုတ် ပန်းပစ်လိုက်မိတော့တယ်။ ဖြူ ကတော့ ပါးစပ်ထဲ ရောက်သမျှ သုတ်ရည်တွေကို မြို ချရင်း ကုန်စင်သည် အထိ ယက်ပေးနေရှာတယ်။ ဘခက် ခန္ဓာကိုယ်ထဲက သုတ်ရည်တွေ ကုန်ခမ်းသွားသလားထင်ရလောက်အောင်ကို နှုံးချိ သွားရလေသည်။

" ဟူးးး ဖြူ ရယ် .. ဘာလို့ ပါးစပ်ထဲ ပြီးခိုင်းပြီး မျို ချ လိုက်ရတာလဲကွာ "

" အာ ကိုကိုကလဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ ……ကိုကို့သုတ်ရည်တွေ အလကားအဖြစ်မခံနိုင်ပါဘူးး ခနလေးနော် …ဖြူ အာလုပ်သွားကျင်းလိုက်အုံးမယ်"

( ဒီနေရာလေး ရေးမိတော့ ဇာတ်ကောင် ဖြူ့ လိုပဲ လိုလိုချင်ချင် လုပ်ပေးသွားတဲ့ ကောင်မလေး တယောက်ကို သတိရမိပြန်တယ်ဗျာ )

ဘခက် ဆိုဖာပေါ်ပြန်ထိုင်ရင်း ဝိုင်ကို ငှဲ့က မော့ချ ပစ်လိုက်တယ်။လည်ချောင်းထဲကို ပူဆင်းသွားတဲ့ ချို မြမြ အရသာကြောင့် တကိုယ်လုံးက သွေးတွေ ပြန်လည် နွေးထွေး လာတော့တယ်။

" ဟင် "

ရေချိုး ခန်းထဲက ကနွဲ့ကလျ နဲ့ ထွက်လာတဲ့ ဖြူ ။ မော်ဒယ်မလေးတယောက်လို လျှောက်လှမ်းလို့ ဘခက်ရှေ့မှာ ခြေအစုံကို ခွဲကာ ရပ်လိုက်တယ်။ ညု တုတု အကြည့်တွေမှာ ကာမရမ္မက်ခိုးတွေ လျှံလျှံညည်း နေတာ အထင်းသားပေါ့။

ဘခက် ထိုင်ရာက ထမလို့ လုပ်တာကို ဖြူ က ဘခက်ပုခုံးကို လက်ကလေးနဲ့ အသာ ဖိထားလိုက်တယ်။ ဘခက်လဲ ဖြူ့အပြု့ အမူတွေကို အသာပဲ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တော့တယ်။ မီးမှိန်ပျပျ အခန်းထဲမှာ အဝတ်အစားမပါတဲ့ လူ ၂ ယောက်။ တယောက်က ဆိုဖာပေါ်မှာ။ နောက်တယောက်ကတော့ ထိုသူ့ရှေ့မှာ ရပ်ရင်း ကိုယ်လုံးလေးကို အသာအယာ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ ကပြနေလေရဲ့။ စွဲမက်ဖွယ် အကတွေကြောင့် ဘခက်ရဲ့ လိင်တံက တဖြည်းဖြည်း ထကြွလာရပါတော့တယ်။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>