ကိုမြင့်ဇော်၏အကိုငယ်နှင့်ယောက်ဖများ အပိုင်း ( ၂ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
ရေးသားသူ - Wild Red
(မွန်းကြပ်လှတဲ့ ရန်ကုန်မြို့ပြရဲ့ အခြေခံ လူတန်းစားဘဝကို အထူးပေါ်လွင်စေတဲ့ ဇာတ်လမ်းကောင်း တစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါသည်။)
မြင့်ဇော်ကိုပထုတ်တယ်။ မြင့်ဇော်ကလည်းအကြံနဲ့ဆိုတော့ အိပ်ယာခြင်ထောင်တွေယူပြီး ကားဆီကိုထွက်လာခဲ့တယ်။
ကားပေါ်မှာ ခုံတွေဖြုတ်ထားတော့ အိပ်ယာခင်းရတာလွယ်တယ်။ မြင့်ဇော်က ကားပေါ်တက် အိပ်ယာခင်းပြီး လမ်းထိပ်က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကိုထွက်ခဲ့ပြီး ဘောလုံးပွဲ ကြည့်ရင်း အချိန်ဖြုန်းနေလိုက်တယ်။ သတိရလို့ လက်က နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ၁၁ နာရီထိုးပြီမို့ မြင့်ဇော်ဟာ အချိန်ကျပြီလို့ ခန့်မှန်းကာ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ညနေကတည်းက ဘယ်သူမှမသိအောင်ဖောက်ခဲ့တဲ့ အိမ်ထရံပေါက်က သတင်းစာလုံးကို ဖြုတ်ပြီး အိမ်ထဲကိုကြည့်လိုက်ရာ သူနဲနဲနောက်ကျသွားပြီဆိုတာ မြင့်ဇော် သိလိုက်ရတယ်။
အိမ်ထဲမှာ ကိုဦးတို့ သုံးယောက်တည်းမို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ မီးသီးကိုဖွင့်ထားတယ်။ ခြင်ထောင်လည်းထောင်မထားဘူး။ မလတ်တို့အိပ်ယာပေါ်မှာ ကိုဦး၊ ကိုဇော်ကြီးနဲ့ မလတ် သုံးယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ ဖြစ်နေကြတယ်။
မလတ်က တော့ ဆေးတွေ အတိုက်ခံထားရလို့ တော်တော်လွတ်နေပုံပေါ်တယ်။ ပက်လက်လှန်ထားတဲ့ ကိုဇော်ကြီးကို တက်ခွထားရင်း သူမရဲ့ တင်ပါး ဖောင်းဖောင်းကားကားကြီးတွေကို သိမ့်ကာသိမ့်ကာနဲ့ အိခနဲ အိခနဲ ခွက် ခွက် သွားအောင်ကိုပဲ တဗြောင်းဗြောင်း အပေါ်ကနေဆောင့်နေတယ်။
မလတ်ရဲ့ ဖွံ့ထွားကြီးမားတဲ့ နို့အုံ ဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေဟာလည်း သူမတစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း လေထဲမှာတုန်ခါရမ်းနေတော့တယ်။ မလတ်ရဲ့ ပါးစပ်ကလည်း ဟီး ခနဲ၊ ဟင်း ခနဲ မာန်ဖီသံတွေအဆက်မပြတ်ထွက်နေတယ်။ သူမရဲ့ခေါင်းက ဘယ်ညာ ခါရမ်းလိုက်၊ မော့တက်သွားလိုက်၊ ပြန်ငိုက်ကျလာလိုက်နဲ့ ဆံပင်တွေဟာလည်း ဖွာလန်ကျဲကာ မျက်နှာရှေ့နောက် ဖုံးကွယ်နေတော့တယ်။
ထိုစဉ် ဘေးမှာထိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်နေသော ကိုဦးက မတ်တပ်ထလိုက်ပြီး မလတ်ရဲ့ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို စုကိုင်လိုက်တယ်။ ထိုအခါ တဏှာငွေ့တွေ ပြည့်လျှံနေလို့ မျက်လုံးကိုစင်း အံကို တင်းနေအောင်ကျိတ်ထားပြီး တိတိရိရိနဲ့ အရမ်းကို ဆွဲဆောင်အားကောင်းနေတဲ့ မလတ်ရဲ့ မျက်နှာလှလှကို မြင်လိုက်ရတော့
“ သြော် မလတ်က ဒီအတိုင်းနေရင် မကြီးလောက်သိပ်ကြည့်မကောင်းပေမယ့် လိင်ဆက်ဆံနေတဲ့ အချိန်လည်းရောက်ကော သူ့ရဲ့မျက်နှာက တဖက်အမျိုးသားတွေရဲ့အပေါ်မှာ တော်တော်လေးကို ဆွဲဆောင်အားကောင်းတဲ့မျက်နှာမျိုးပါလား ”
လို့ မြင့်ဇော်တွေးမိတယ်။
ကိုဦးက သူ့ ရဲ့ လီးကို မလတ်ရဲ့ပါးစပ်နားကို တိုးပေးလိုက်တော့ မလတ်ဟာ ကိုဇော်ကြီးရဲ့အပေါ်မှာ အဆောင့်မပျက်ပဲ ကိုဦးရဲ့ လီးကိုလည်း အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ် နဲ့ ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်။ ခဏကြာတော့ ကိုဇော်ကြီးက ကိုဦးကို လှမ်းပြောတယ်။
“ ကောင်မတော့ အရမ်းကိုထန်နေပြီ။ ကိုဦး ခင်ဗျားလုပ်မှာဖြင့်လုပ်တော့လေ ”
လို့ပြောတော့ ကိုဦးက
“ အေး ဒါဆိုလုပ်တော့မယ် ”
ဆိုပြီး မလတ်ပါးစပ်ထဲက သူ့ရဲ့ လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တယ်။
“ ပြွတ် ”
မလတ်က လီးကို ဆွဲစုပ်လိုက်တဲ့အသံထွက်သွားပြီး ကိုဦးရဲ့ လီးတံကြီးဟာ မလတ်ပါးစပ်ထဲမှ ငေါက်ခနဲပြန်ထွက်သွားတော့တယ်။ ထို့နောက်ကိုဦးက သူ့ရဲ့ လီးကို ဂေါ်လီကွင်းတပ်လိုက်တာမြင်ရတယ်။မလတ် တက်ဆောင့်တာကို ခံနေတဲ့ ကိုဇော်ကြီးက အောက်ကိုတွဲ ကျနေတဲ့ မလတ်ရဲ့ နို့ ထွားထွားကြီးတွေကို လက်နဲ့လှမ်းစုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း ကိုဦးကို လှမ်းပြောတယ်။
“ ခင်ဗျား အဲ့ဒါနဲ့ လုပ်မလို့လား ”
“ အေး ”
“ ဒါနဲ့ ဆို မြနှင်းက မတရားရုန်းပြီး သေအောင်အော် မှာ။ သေးတွေပန်းမှာလည်း အသေအခြာပဲ။ ခင်ဗျားသိတဲ့အတိုင်းပဲာဒီကောင်မက သိပ်ထန်တာ ”
“ အေးလေ။ ရုန်း ရုန်း အော်အော်ပေါ့ကွာ။ သေးပန်းတော့လည်းပန်းပေါ့။ တစ်အိမ်လုံးလည်း တို့ချည်းပဲကိုးးး။ပြီးတော့ အိမ်နားမှာလည်း ဘာအိမ်မှ ရှိတာမှမဟုတ်တာ။ သူလည်း ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးခံ ဖူးသွားတာပေါ့။ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား မြနှင်း ”
ကိုဦးက ကိုဇော်ကြီးကို ပြန်ပြောရင်း မလတ်ကိုပါ တဆက်တည်းမေးလိုက်ရာ မလတ်ဆီမှ ဘာအဖြေမှထွက်လာတဲ့အသံမကြားရဘူး။ မလတ်က စိတ်ညို့ခံထားရတဲ့လူလို ဖြစ်နေပြီး သူ့ကို မပြောသလိုပဲ ကိုဇော်ရဲ့ အပေါ်မှာ တဟီးဟီး တဟင်းဟင်း နဲ့ အားရပါးရ ဆောင့်ကာချည်းနေတော့တယ်။ ကိုဇော်ကြီးက
“ ကိုဦး ခင်ဗျားသူ့ကို ဘာမှ သွားမေးမနေနဲ့တော့။ ဒီအချိန်မှာ သူက ကျုပ်တို့ ဘယ်လိုလုပ်လုပ်ခံမှာပဲ။ ကဲလာ ဒါဆိုကျုပ်သူ့ကို ချုပ်ပေးထားမယ် - ”
ဆိုပြီး အပေါ်ကတက်ဆောင့်ကာ ဖီးလ်တွေအပြည့်ဝင်နေတဲ့ မလတ်ကို ရပ်ခိုင်းကာ သူ့ရဲ့အပေါ်မှဆင်းခိုင်းလိုက်တော့တယ်။ မလတ်လည်း ဆောင့်တာကို ရပ်ပြီး မဆင်းချင်ဆင်းချင်ပုံနဲ့ ဆင်းလိုက်ကာ - - -
“ ဘာလုပ်ကြဦးမလို့လဲ ဟင် - ”
လို့ အသံတုန်တုန်နဲ့ မေးနေလေတယ်။ ကိုဇော်ကြီးက ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ မလတ်ကို နောက်ကျောကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မလတ်ရဲ့လက်နှစ်ဘက်ကို နောက်သို့ ဆွဲကာ သူ့ရဲ့လက်မောင်းကြားမှာ တင်းကျပ်နေအောင် ချုပ်ထားလိုက်တော့တယ်။
ကိုဦးက မလတ်ရဲ့ ရှေ့တည့်တည့်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ကာ ခပ်ကားကားဖြစ်နေတဲ့ မလတ်ရဲ့ပေါင်တံကြီးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲထောင်ရင်း ဂေါ်လီကွင်းတပ်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို မလတ်ရဲ့ စောတ်ဖုတ်ပေါ်မှာ တင်လို့ထက်အောက်ပွတ်နေတော့တယ်။
“ အလိုလေးးဟေးးးဟေးးးးဟေးးးး းးး းး ဘယ့်နှယ့်ဟာလည်း အားး းးး အားးး း းး မလုပ်နဲ့ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ပွတ်မနေပါနဲ့တော့ မခံနိုင်တော့ဘူး လုပ်ပါတော့ လိုးထည့်လိုက်ပါတော့ ဟင်းးးး းးး ဟင်းးး းးးး ဟီးးး း း းး းးး - - - ”
မလတ်ဆီက အဆက်မပြတ်အော်မြည်သံတွေထွက်လာပြီး၊ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရုန်းကြွ လာတော့တယ်။ ကိုဇော်ကြီးကနောက်ကနေပြီး အတင်းချုပ်ထားရသလို ကိုဦးကလည်းရှေ့ကနေပြီး မလတ်လတ်ရဲ့ ကားထောင်ထားတဲ့ ပေါင်ကြီးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲမပြီး ချုပ်ထားလိုက်ရတယ်။ ထိုနောက် ကိုဦးက သူ့ရဲ့ လီးကို မလတ်ရဲ့ စောက်ဖုတ် အဝကိုတေ့ကာ ဗြိ ခနဲ ဖိသွင်းလိုက်တယ်။
“ အ အ အ အ ဟားးး းး းး အောက်မလေးဟေးဟေးဟေးးး ဟီးး းး း း းးးးး - - - ”
လို့ ရှိုက်အော်လိုက်ရင်း မလတ်ခမြာ တကုန်လုံးအကြောဆွဲသလို တဆတ်ဆတ်တုန်တက်သွားပြီး ခေါင်းပါလန်တက်သွားတယ်။ ပြီးတော့မှ ဟင်းးးးးးခနဲ- - - သက်ပြင်းရှည်ကြီးချကာ မလတ်ရဲ့ခေါင်းက ရှေ့ကိုပြန်ငိုက်ကျ သွားတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ကနေစပြီး ကိုဦးဟာ မလတ်ကို ရှေ့ကနေ ဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ဆက်တိုက် ဆောင့်တွယ်ပါတော့တယ်။
“ ဗြိ ဗြိ ပြွတ် ဇွပ် ပြွတ်ဇွပ် အောက်မလေး အောက်မလေးးး အမေ့ အမေ့ အားးး းးး ”
“ ဇွပ်ဇွပ် ပြွတ်ပြွတ် ဇွိ ဇွတ် ပြွတ် အားးဟားးး းးး ကောင်းး ကောင်းး းး အောက်မလေးးး ကောင်းလိုက်တာတော့ ”
“ ဗြစ်ဗြိ ဗြစ်ဗြိ ဇွတ်ဇွတ် ဗြစ်ဗြိ ကောင်းတယ် ကိုရေ အားးဟားးး ကောင်းလိုက်တာ ငါ့နှယ့်နော် ဟီးဟီးးဟီးးးဟီးးးး ွတ်ပြွတ် ဇွတ်ပြွတ် ဗြစ်ဗြစ် ဗြိ အားး အောက်မလေးဟေးဟေးးး းး းးး အထဲမှာ ဘာကြီးနဲ့ ဆွဲနေတာလည်းးး မြ၊ မြ နှင်းးနှင်းး းး သေ၊ သေဟေဟေ ရတော့မယ်ရှင်ရေ ရှီးးဟီးးးဟီးးးဟီးး း း းးး - - - ”
စသည်ဖြင့် ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်ရင်း အမလတ်မြနှင်းချိုမှာ လက်ကော ခြေထောက်တွေကိုပါ ရှေ့တစ်ယောက်နောက်တစ်ယောက်ချုပ် ကိုင်ခံထားရသည့် ကြားမှ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ညိုထွားထွားကြီးနဲ့ ခါးကို ကော့ ကော့ပြီး တဘုန်းဘုန်း တဒုန်းဒုန်း - မြည်အောင်ကိုပဲ ဗျောင်းဆန်စွာ ရုန်းကန်ပါတော့တယ်။
ကိုဇော်ကြီးက နောက်ကနေ မလတ်ကို အနိုင်နိုင်သိုင်းချုပ်ထားရင်း
“ ကိုဦး ရေ ခပ်သုတ်သုတ် ဗျင်းလိုက်တော့ ဗျို့။ ကျုပ်မနိုင်ချင်တော့ဘူး။ မြနှင်းက နဂိုလ်ကမှ ခပ်ထန်ထန်ကို ဂေါ်လီကွင်းနဲ့တွေ့သွားတော့၊ ဒီကောင်မ မတရားရုန်းကြွနေတာ။ အော်နေတာလည်း သေတော့မယ့်အတိုင်းပဲ။ ခဏနဲ့ပြီးတော့မယ့်ပုံပေါ်တယ်။ ဟေ့လူ ခင်ဗျား ထုတ်ပြီးတာနဲ့ ရှောင်နော်။ သေခြာတယ် ကောင်မက သေးပါထွက်မှာ ”
ဟု ကိုဦးကို လှမ်းပြောလိုက်တော့ - - -
“ အေးပါ ငါလည်း ဒီမှာ သူ့တင်ပါးဆုံ ကြီးတွေကြွပြီး ရုန်းနေတာကို သိပ်ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး။ မင်း ဟာမလေးက တော်တော်ဏှာကြီး သကိုးးး ကွ ”
ဟု ပြန်ပြောကာ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လေ့ရာ
“ ဇွတ်ဗြစ် ဇွတ်ဗြစ် ဇွတ်ဗြစ် ဇွတ်ဗြစ် ဇွတ်ဗြစ် ”
လီးဝင် လီးထွက်သံ အဆက်မပြတ်နဲ့အတူ
“ အောက်မလေးတော့ အားး အားး းးး အားးး းး သေပြီ သေပြီ မခံနိုင်ဘူးးး မ၊ မခံနိုင်ဘူးဟူးးဟူးးဟူးးးးး း းး မလုပ်ပါနဲ့တော့ ဟင်းး းး း ဟင်းးး းး းး အမေရဲ့ သေပါပြီ ရှင့် သေပါပြီဟီဟီဟီဟီးး း းး းးးးအ အ အ အားဟားဟားးဟားးး းးး မ မ မရတောဘူးး း း း းးး အူးး း းးးးးး းးးး ဝူးး း းးးးးး ဝူးးးဝူးးးဟူးးးးဟူးးးး းးဝူးးးး း းးး - - - ”
မလတ်ဟာ ကမ္ဘာပျက်မတတ် အော်ဟစ်ပြီး ဖွံဖြိုးသန်စွမ်းတဲ့ သူမရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာကြီးမှရှိသမျှ အားအင်တို့ကိုသုံးလျှက်သေလုမြောပါးရုန်းကန်ပါတော့တယ်။ မြင့်ဇော်လည်း မိမိအမဖြစ်သူကို ယောက်ဖနှစ်ယောက်က ချုပ်ပြီး ဂေါ်လီကွင်းတပ်ကာ ပက်ပက်စက်စက် လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ အလွန်ကြွလာတဲ့အချိန်မှာပဲ
“ ဖယ် ဖယ် ဖယ် - - - ”
ဆိုသည့် ကိုဦးရဲ့ သတိပေးသံနဲ့ တပြိုင်နက်ထဲ ကိုဦးကလည်း သူ့ရဲ့ လီးကို ပြွတ် ခနဲ ဆွဲထုတ်ကာ နောက်ဘက်သို့ ဆုတ်ပြီးရပ်လိုက်သလို၊ ကိုဇော်ကြီးကလည်း မလတ်ကိုနောက်ကနေသိုင်းချုပ်ထားတာကို လွှတ်ချကာနောက်ဘက်သို့ ခုန်ဆုတ်ပြီးရပ်လိုက်တယ်။ ကိုဦးက ကိုဇော်ကြီးကို
“ ကြည့် ကြည့် မင်းဟာမလေးကိုကြည့် ”
လို့ပြောသံကြားလို့ မြင့်ဇော်လည်း မလတ်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မလတ်ဟာ အိပ်ယာပေါ်မှာ မြွေနဂါးတစ်ကောင်လို ပြင်းထန်စွာ လူးလိမ့်နေရင်း သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ် ထွားထွားကြီးဖြင့် ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို တဒုန်းဒုန်း ရိုက်လျှက်
“ အားဟားးဟားးးဟားးးး းး းး ကောင်းလိုက်တာတော့ အောက်မလေးဟေးဟေးဟေးဟေးးးး ကောင်းလိုက်တာ အမေရဲ့..အောင့် အောင့် အောင့်မလေးးး း းးးး ဟီးးးဟီးးး းးးဟီးး းးးးး သေတော့မှာပဲ သေတော့မှာပဲသေ သေ သေဟေဟေဟေ သေလိုက်ပါရစေတော့လား ရှင်ရဲ့ အီးးး ဟီးးး းးးးးကောင်းတယ် ကောင်းတယ်အရမ်းကောင်းတယ် ”
ဟူ၍ ငယ်သံပါအောင် ဟစ်အော်ပြီး သမူအရဲ့ တင်ပါးဆုံ ကြီးတွေကို ကော့ကော့မြှောက်ကာ သေးတွေ တဗြန်း ဗြန်းးး ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်ပါတော့တယ်။
အားရအောင် သေးတွေပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ပြီးနောက် မလတ်ဟာ အိပ်ယာပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပြတ်ပြုတ်ကျသွားပြီး အသက်ကိုအနိုင်နိုင်ရှူနေရကာ ငြိမ်သက်လျှက်ရှိပါတော့တယ်။ ကိုဦးက
“ ကောင်မလေးသနားစရာကွာ။ တို့ခဏနားရင်ကောင်းမယ် ထင်တယ်။ သူ့ခမြာ မြော့မြော့ပဲကျန်တော့တယ် ”
ဟုပြောလေရာ ကိုဇော်ကြီးက
“ ခင်ဗျားက ကျုပ်မိန်းမကိုဂေါ်လီကွင်းတပ်ပြီး သောက်ရမ်းဗျင်းတုန်းက ဗျင်းပြီး ခုမှဘာသနားပါပြီလည်း။ ဒါပဲနော် ခင်ဗျားမိန်းမသူဇာကြီးကြရင်လည်း မတိုကြေး။ ခုမြနှင်းလေး ဖြစ်သလိုကို ဖြစ်သွားမှကို ကျုပ်ကကျေနပ်မှာ ”
ဟုပြောလေရာ
“ အေးပါကွာ ။ အေးပါ မင့်သဘောရှိပါပဲ ”
“ ဟဲဟဲ ဒါမှ တို့ ဒရိုက်ဘာကြီးကွ။ လာ၊ ဟေ့လူ သနားမနေနဲ့။ ကောင်မက သန်လည်းသန် ထန်လည်းထန်ပါတယ်။ ခုဟာက လည်း သူကောင်းလွန်း ကြို က်လွန်းအားကြီးလို့ ဖြစ်သွားတာ။ ခု လို သေးတွေဆိုရွှဲ နေတုန်း မှ ဖင်ချလို့ကောင်းမှာ။ခြောက်သွားလို့ရှိရင် မကောင်းဘူး။ အချိန်ရှိခိုက် လုံ့လစိုက်ကြစို့ ”
ဟုဆိုကာ ခွေခွေကလေး လဲနေတဲ့ မလတ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို နှစ်ယောက်သားမချီကာ ကိုဦးတို့ အိပ်ယာဘက်ကို ရွှေ့လိုက်တော့တယ်။
………………………………………………
ထို့နောက် ကိုဇော်ကြီးက မလတ်ကို လှုပ်နှိုးလိုက်တယ်။
“ မြနှင်းလေး မြနှင်းလေး ထ ထ ”
မလတ်လည်း
“ မ မ ပြီးသေးဘူးလားရှင် ကျွန် ကျွန်မ ကို ဘာတွေထပ်လုပ်ကြဦးမလို့လဲ ”
အသံတုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် တိုးညှင်းစွာ မေးလိုက်ရာ ကိုဇော်ကြီးက
“ ဘာမှမကြောက်ပါနဲ့ မြနှင်းရယ်။ ကိုယ်တို့က မြနှင်းကို ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမှာပါ ”
“ တော် တော်ပါတော့ အကိုရယ်။ မြနှင်းလေ အဲ့ အဲ့ဒီကောင်းတာကြီးဆိုတာကိုပဲ ကြောက်လှပါပြီ။ ဒီညတော့နားပါရစေတော့။ မြ မြနှင်းကို သနားကြပါ အကိုတို့ရယ် ”
“ တစ်ခါတည်းပါကွာ။ တစ်ခါတည်းရယ်။ လိမ်မာပါတယ် နှင်းလေးရယ်။ ရော့ အားရှိသွားအောင် နွားနို့ လေးသောက်လိုက် ”
ဟုဆိုကာ ကိုဦး အသင့်ယူလာတဲ့ နွားနို့ကို ကိုဇော်လွင်က မလတ်ကို တိုက်လိုက်တယ်။ မလတ်လည်း
“ အမေရေ သမီးဘဝက ဆိုးပါတယ်ရှင့် ဟီးး ဟီးးး ဟင့်ဟင့် ”
တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ရှိုက် ငိုရင်း နွားနို့ကို တဂျိုက်ခြင်းသောက်ချနေလေတော့တယ်။ ကိုဦးက မလတ်ရဲ့ဘေးမှာလှဲအိပ်လိုက်ပြီး၊ ကိုဇော်လွင်ကတော့ နောက်ဖေးဘက်ကိုဝင်သွားတယ်။ ကိုဦးက မလတ်နဲ့ နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့အချိန် မှာ မလတ်ကိုမေးတယ်။
“ ဘယ်လိုလည်း မြနှင်း ကိုယ်လုပ်တာ ခံရတာကော ကောင်းရဲ့လား ”
“ မပြောပါရစေနဲ့ ကိုဦးရယ် မြနှင်း ရှက်လွန်းလို့ပါ ”
“ အေးပါ။ ဒါဆိုလည်း မမေးတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မြနှင်းရဲ့ ပေါင်လေးကိုနဲနဲတော့ ဟပေး ”
ဟု ကိုဦးက ပြောလိုက်ရာ မလတ်လည်း ပေါက်တဲ့နဖူး မထူးတော့ပြီ ဟု ယူဆတဲ့ပုံစံနဲ့ စေ့ထိုင်ထားတဲ့ သူမရဲ့ပေါင်တန် ကြီးနှစ်ဖက်ကိုခပ်ကားကားလုပ်ပေးပြီး လက်ကိုပါ နောက်ဘက်သို့ ပစ်ကာထောက်ထားလိုက်တော့တယ်။
ကိုဦးက ပက်လက်အိပ်နေရင်း မလတ်ရဲ့ ပစ္စည်းကို လက်နဲ့ ရွရွလေးလှမ်းပွတ်နေတာတွေ့ရတယ်။ ခဏကြာတော့ မလတ် ဆီက တဟင်းး ဟင်းးးတဟီးးး းးဟီးး း းး- အသံတွေပြန်ထွက်လာပြီး တုန်တုန်ယီယီနဲ့ ကိုဦးကိုမေးရှာတယ်။
“ နွားနို့ထဲမှာဆေးထည့်ထားသေးလားဟင် ”
တဲ့။ ကိုဦးက လက်နှစ်ချောင်းထောင်ပြပြီး
“ နှစ်ဆ ”
ဆိုတော့ မလတ်က - - -
“ အောင့်မလေး ရက် ရက် စက် စက် လိုက် ဟိုက် ဟိုက် - - -မလတ်ဟာ - - - ရက်စက်လိုက်တာရှင် - ”
လို့ ပြောဖို့ကို ပြီးအောင်တောင်မပြောနိုင်တော့ဘဲ ကိုဦးက ခပ်တင်းတင်းဖိပွတ်ပေးလိုက်တာကြောင့် မလတ်ခမြာမှာ ဆေးအရှိန်တွေ ပြန်တက်လာပြီး
“ မ မ မ မရတော့ဘူးး းးး အောင့်မလေး ကိုကြီးရယ် အားးအားး ရှီးးး း းးး းးး ”
ဟုဆိုကာ အသက်ရှူသံတွေပါပြင်းထန်လာပြီး ကိုဦးရဲ့ထောင်မတ်နေလျှက်ရှိတဲ့ လီးပေါ်ကို ကပြာကသီ တက်ခွရင်း အဆုံးအထိထိုင်ချလိုက်ပါတော့တယ်။
“ ဗြစ် ဗြစ် ဘု ..ဗြစ်- ”
လီးဝင်သံနဲ့အတူ မလတ်ဟာ မျက်နှာကိုမော့ထားပြီး သူမရဲ့တင်ပါးဆုံးအိုးကြီးတွေကို နောက်ကိုကော့ပြစ်ထားကာ
“ အောင့်မလေးလေး ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ကိုကြီးရဲ့ဟာမှာရှိတဲ့ အဲ့ဒီဖုလုံးလုံးတွေက ကျွန်မရဲ့ အသဲနှလုံးတွေကိုပါ ပွတ်ဆွဲနေသလိုပဲ။ သိလား ”
ဟုဆိုကာ မျက်လုံးကိုစင်းပြီး လီးမှိန်းမှိန်းရင်း ဖီးလ်ခံနေပါတော့တယ်။ ကိုဦးက
“ မြနှင်းရဲ့ အဲ့ဒါဂေါ်လီကွင်းတပ်ထားတာလို့ခေါ်တယ်။ မြနှင်းကြိုက်တယ်မဟုတ်လား ”
ဆိုတော့
“ ကြိုက်တာပေါ့ ကိုကြီးရယ် ” တဲ့။
“ ကြိုက်ရင် ငြိမ်မနေနဲ့ လှုပ်တော့လေ ”
လို့ ကိုဦးကပြောတော့မှ အမလတ် မြနှင်းချိုဟာ တဟူးဟူး တဟီးဟီးး အော်ငြီးပြီး ကိုဦးရဲ့ အပေါ်မှာ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တတုန်တုန်ကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်လုပ်ရင်း အပီအပြင် ဆောင့်ပါတော့တယ်။
ထိုအချိန်မှာပဲ နောက်ဖေးဘက်သို့ဝင်သွားတဲ့ ကိုဇော်ကြီး ပြန်ရောက်လာပြီး
“ ကျုပ်ဆြာကတော့ သွက်ချက်။ ဒီအသံတွေ နောက်ဖေးက ကြားကတည်းက ကျုပ်တော့ထင်ပါတယ်။ ငါ့ဆြာသမားတော့ ငါ့စကီကြီးကို ဆွဲနေပြီလို့ ”
မလတ်ကတော့ ကိုဇော်ကြီးကို လှည့်ကြည့်ကာ
“ ဟင် ကို ”
တဲ့ ဆိုပြီး တစ်ခွန်းတည်းပြန်ပြောကာ အဆောင့်မပျက်ပဲ ကိုဦးအပေါ်မှာ
“ အောင့်မလေး ကောင်းလိုက်တာ အောင့်မလေး ရှီးးးာဟီးးး းးးး - ”
စသည်ဖြင့် အော်ငြီးသံတွေပေးရင်း ဆက်လက်လှုပ်ရှားနေလေတယ်။ ကိုဇော်လွင်က အနောက်ဖက်ကနေ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး မလတ်ကို
“ မြနှင်း ကိုဦးအပေါ်ကို မှောက်ချလိုက် ”တဲ့။
မလတ်လည်း
“ ရှင် - - - ဟုတ်ကဲ့ ”
ဆိုပြီး သူမရဲ့ ဆူဖြိုးဖွင့်ထွားတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ကိုဦးရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ အပ်ချလိုက်ပြီး သူမရဲ့မေးစေ့ကိုလည်း ကိုဦးရဲ့ပုခုံးပေါ်ကို တင်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။ ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ ပြစ်ချလိုက်လို့ နောက်ဖက်တွင် အစွမ်းကုန် ထောင်ကားသွားတဲ့ မလတ်ရဲ့တင်ပါးလုံးလုံးကြီးတွေကြားထဲက စအိုဝကို ကိုဇော်ကြီးက တစ်ခုခုသုတ်လိမ်းနေတယ်။ မလတ်က
“ ကို ဘာလုပ်မလို့လဲဟင်- ”
ဆိုတော့ ကိုဇော်ကြီးက
“ မြနှင်းကို ကိုဦးနဲ့ ကိုယ် ရှေ့နောက် ဝိုင်းချ ပေးမလို့- ”တဲ့။
“ ဖြစ်ပါ့မလား ရှင်ရယ် ”
မလတ်ဆီက စိုးရိမ်သံခပ်တိုးတိုးလေးထွက်လာသော်လည်း အကြောက်အကန်ငြင်းဆန်တာမျိုး မတွေ့ရဘူး။ မလတ်ဟာ မြင့်ဇော်တို့ အိမ်မှာရှိတဲ့ မိန်းမသားတွေထဲမှာ သွေးသား အဆူဖြိုး ဆုံးနဲ့ ကာမဆန္ဒ အပြင်းပြဆုံးဖြစ်တာကတစ်ကြောင်း၊ ကာမစိတ်ကြွဆေးတွေကို သောက်ထားတာကတစ်ကြောင်းကြောင့် သူမကိုယ်တိုင်လည်း အမျိုးသားနှစ်ယောက် ရှေ့တစ်ပေါက် နောက်တစ်ပေါက်ဝိုင်းလုပ်တဲ့ အရသာကို ခံစားကြည့်ချင်နေပုံရတယ်။
ကိုဦးလည်း သူ့ရဲ့ လီးကို မလတ်ရဲ့ ဖင်ပေါက်မှာ တော့ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်း သွင်းလေရာ မလတ်ဆီမှ
“ အိ ကို ကို အိ အစ် အ အ အားး အမေ့ ”
စသည်ဖြင့် ခပ်အစ်အစ် အသံလေးတွေပေါ်ထွက်လာကာ မလတ်ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာဟာလည်း ရှေ့ သို့ တွန့် ပြီး အနည်းငယ် ပြန်ကြွလာလို့ အောက်ကနေ ကိုဦးက ဆွဲဖက်ထားရတယ်။ ခုဆိုရင် မလတ်ရဲ့ဖင်ထဲမှာလည်း သူမရဲ့ယောကျ်ား ကိုဇော်ကြီး လီးက အဆုံးဝင်နေပြီ။ မလတ်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်း သူမအမကြီးရဲ့ ခင်ပွန်းဖြစ်တဲ့ ကိုဦးရဲ့ ဂေါ်လီကွင်းစွပ် လီးကြီးကလည်း အောက်ကနေ ပင့်စိုက်ထားတာခံနေရလေပြီ။
မလတ်ခမြာ အသက်ကို ခပ်အစ်အစ် ရှူ ရှိုက်ရင်း ပါးစပ်က ဟစီဟစီဖြစ်နေရှာတယ်။ ကိုဇော်ကြီးက ကိုဦးကိုပြောတယ်။
“ ခင်ဗျားနဲ့ ကျုပ် စုံအသွင်းအထုတ်လုပ်ရင် မြနှင်းခံနိုင်ဦးမှာမဟုတ်ဘူး။ အဲ့တော့ ခင်ဗျားကော့သွင်းရင် ကျုပ်ဟာကိုထုတ်မယ်။ ကျုပ်ဟာကိုထည့်လိုက်ရင် ခင်ဗျားပြန်ထုတ်လိုက်။ ဟုတ်ပြီလား ”
“ အိုကေ လေ ”
ကိုဦးနှင့် ကိုဇော်လွင် မြင့်ဇော်ရဲ့အမလတ် မြနှင်းချိုကို စပြီးဝိုင်းလိုးလေပြီ။
ဇွိ ကခနဲ ဖင်ထဲကို လီးဝင်သွားတဲ့အသံတွေ၊ ရွှတ် ကနဲ ဖင်ထဲက လီးပြန်ထုတ်တဲ့အသံတွေ ဗြွတ်ခနဲ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးဝင်သွားတဲ့ အသံတွေ၊ ပြလွတ် ဆိုကာ စောဖုက်ဖုတ်ထဲမှ လီးထွက်တဲ့အသံတွေ စတဲ့ လီးဝင်ထွက်သံတွေကြားထဲ မလတ်ခမြာမှာ ရှေ့ က ဟာထဲကို ကိုဦးရဲ့ ဂေါ်လီတပ် လီးကြီးက ဝင်လာလို့ အသဲတွေအူတွေကို ဆွဲဆုပ်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာပဲ နောက်ပေါက်ထဲမှ ရှိတဲ့ သူမရဲ့ယောကျ်ားရဲ့ လီးက ပြန်ထွက်သွားလို့ ဟာတာတာကြီး အားမလိုအားမရ ခံစားလိုက်ရပြန်တယ်။
တစ်ခါ ကိုဦးရဲ့ လီးမှာရှိတဲ့ အဖုအထစ်တွေက သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ပွတ်ဆွဲ ကာ ပြန်ထွက်သွားလို့ မခံချိမခံသာဖြစ်နေတဲ့ အချိန်မှာပဲ၊ သူမရဲ့နောက်ပေါက်ထဲကို ယောကျ်ားဖြစ်သူရဲ့ လီးက တဖန်ပြန်ဝင်လာလို့ ပြည့်ပြည့်သိပ်သိပ် ကျပ်ကျပ်သည်းသည်းကြီး ခံစားလိုက်ရ ပြန်နဲ့ ယောကျ်ားနှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်း ဝိုင်းလိုးတဲ့အရသာကို ပထမဦးဆုံးခံစားဖူးရင်း မရှူနိုင်မကယ်နိုင် ဖြစ်နေရှာတော့တယ်။
မလတ်ဟာ သူမရဲ့ ခန်ဓာကိုယ်ကို အပြင်းအထန်ရုံးကြွ လှုပ်ရှားသော်လည်း အမျိုးသားနှစ်ဦးက ညှပ်ဖိထားတာခံနေရတဲ့အတွက် လွတ်ထွက်သွားခြင်းမရှိပေ။ မလတ်ဟာ လက်တွေကို ကြမ်းပြင်နဲ့ တဗြန်းဗြန်းရိုက်လိုက် တွေ့ကရာတွေကုတ်ချစ်ဆွဲလိုက် သူမရဲ့ဆံပင်တွေကို သူမဘာသာသူမ ဆွဲဆုပ်လိုက် လုပ်နေတော့တယ်။
မလတ်ဟာ အစပိုင်းမှာ အမေတွေ အကိုတွေ တကာ သေပါပြီ ကြေပါပြီ နဲ့ ကယ်ပါ ယူပါ တစ်စာစာ အော်ဟစ်ငိုကြွေးပေမယ့် ၊ အချိန်ကြာလာတာနဲ့ အမျှ ကိုဦးနဲ့ ကိုဇော်ကြီးရဲ့ ဟန်ချက်ညီညီ အပေါ်အောက် အဝင်အထွက်စည်းချက်ကျကျ လိုးပေးမှုတွေအောက်မှာ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် တစ်ခါမျှ မခံစားဖူးခဲ့တဲ့ ကာမအရသာတွေတလိပ်လိပ်တက်လာကာ မလတ်ဟာ
“ ကောင်းလိုက်တာ အောင့်မလေး ကောင်းလိုက်တာရှင့် ကောင်းတယ် ကိုယ်တို့ရယ် ကောင်းလိုက်တာတော့် ”
စသည်ဖြင့် ကောင်းကြောင်းကို တစာစာရေရွတ်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြု လျှက် အဖျားတက်သလို တဟီးးးဟီးးးး တုန်ယီလာတော့တယ်။ အဆက်မပြတ်အော်ဟစ်နေသည့်ကြားမှ အံကို တကျိကျိ မြည်အောင်ကြိတ်ပြီး လက်တွေ အရင်လို ရုန်းကန် ထုရိုက်မနေတော့ဘဲ အောက်ကမွှေ့ယာကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် မလွှတ်တမ်းဆွဲဆုပ်ကာထားတော့တယ်။
ကိုဇော်ကြီးက အပေါ်ကနေပြီး ”
“ ကိုဦးရေ ကောင်မတော့ ထပ်ပြီးတော့မယ်။ ခင်ဗျားနဲ့ ကျုပ် စုံဝင်စုံထွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဗျင်းပြီး ထုပ်လိုက်ကြရအောင် ”
“ လုပ်လိုက် ဆြာရေ ”
အောက်ကကိုယ်ဦးကပြန်ပြောပြီး သူ့ရဲ့ ခါးကို အပေါ်ကိုကော့တင်ဆောင့်လိုက်သလို ကိုဇော်ကြီးကလည်း မလတ်ရဲ့ဖင်ကားကားကြီးကို ကိုင်ကာ သူ့ဟာကို စောင့်ထည့်လိုက်တော့တယ်။
“ ဇိ ရွှတ် ”
ရှေ့နောက်တစ်လှည့်စီအဝင်အထွက်လုပ်နေတုန်းက မသိသာပေမယ့် ယခုလို တပြိုင်နက်စုံဝင်လာတော့ မလတ်ခမြာမှာ ရှေ့ထဲမှာ ကိုဦးရဲ့ လီးက ဂေါ်လီတွေနဲ့ ပွတ်ဝင်လာတဲ့ ဒဏ်ကော၊ နောက်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်သွားတဲ့ ဒဏ်ကောကို တပြိုင်နက်ခံစားလိုက်ရပြီး
“ အောက်မလေဟေးဟေးဟေးဟေးဟေးးးးး သေပါပြီတော့် သေပါပြီ သေပါပြီ ”
ဟူ၍ သွက်သွက်ခါအောင် အော်ဟစ်လိုက်ရလေသည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သားစုံပြိုင်ထုတ်လိုက်ပြန်ရာ
“ ဗြွတ်၊ ပြလွတ် ”
မလတ်ဟာ ရှေ့က ဂေါ်လီပွတ်ဆွဲကာကလီစာတွေကို ဆွဲထုတ်သွားတဲ့ဒဏ်ကော၊ နောက်က ပြည့်သိပ်နေရာမှ ဟာခနဲဖြစ်သွားတဲ့ အရသာကိုပါ ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ် ခံစားလိုက်ရတော့ ဘယ်လိုမှတောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ့
“ အားဟားးဟားးဟားးး အောင့်မလေးလေး သေပါပြီ ဘယ့်နှယ့်ဟာတွေလဲ ရှင်တို့ရယ် အောင့်မလေး အမေရေသမီးအဖြစ်ကို ကြည့်လှည့်ပါဦး ”
ဟု ကျူကျူ ပါအောင် ဟီးချ ငိုကြွေးပါတော့တယ်။ မလတ်ရဲ့ လက်တွေကလည်း အိပ်ယာကို ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှာ ရှေ့ကြမ်းပြင်ကို တဒုန်းဒုန်း နဲ့ ပြန်လည်ထုရိုက်ပါတော့တယ်။
ကိုဦးနဲ့ ကိုဇော်ကြီးက မလတ်ရဲ့ဖြစ်ပျက်နေပုံကို ဂရုမစိုက်ကြဘဲ ဆက်ကာ ဆက်ကာ စုံထုပ်စုံသွင်း လိုးထည့်နေလေရာ
“ ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် အောင့်မလေး အမေရေ အောင့်မလေးလေး ဟီးးးးးး းး းးး ”
“ ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် သေပါပြီရှင် သေပါပြီတော့ အားးဟားးး ကောင်းးး လိုက်တာ ရှင့် ”
“ ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် အောင့်မလေးဟေးးဟေးးဟေးးးး အမေရေ သမီးတော့ ကောင်းလွန်းလို့သေ သေ သေရပါတော့မယ် ”
“ ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် အား အားးးး မခံနိုင်ဘူးး မခံနိုင်ဘူးးးး းး ကျွန်မကို သာ သတ်လိုက်ကြပါတော့ အကိုတို့ ရယ် ”
“ ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် အောင့်မလေးး ဟီးးးဟီးးးး သေ သေပါ၇ဇီတော့ ဟီးးးဟီးးး သေပါရဇီတော့ မြနှင်းကို သတ်လိုက်ကြပါတော့လားရှင့်.. ”
“ ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ဇိ၊ ရွှတ် ပြွတ်၊ ပြလွတ် ”
“ ဟင့်အင် ဟင့်အင်းးး းး မလုပ် မလုပ် ပါနဲ့တော့ အားး းးး မခံနိုင်ဘူးး အောင့်မလေးဟေးးဟေးးဟေးး အဲ့ဒီကောင်းလွန်းတဲ့ဒဏ်ကို မခံနိုင်တော့ပါဘူး ရှင်တို့ရယ် အားးး အား းးးး ဟားးး ဟီးးး ဟီးးးဟီးးးးဟီးးး မြနှင်းကိုသာ သတ် သတ် လိုက်ကြပါတော့ ဟော့ဟော့ဟော့ ဟော့ ”
မလတ်ဟာ လည်ချောင်းသံပါအောင် တုန်တုန်ယီယီနဲ့ကိုပဲ ကျယ်လောင်စွာ မချိမဆန့် ဟစ်အော်ငိုကြွေးပြီး၊ တဝုန်းဝုန်း တဒိုင်းဒိုင်းမြည်အောင် အပြင်းထန်ဆုံး ရုန်းကန် လျှက်၊ ခံစားနေရသောဝေဒနာတွေမှ လွတ်ကင်းသွားဖို့ရာ သူမကို သတ်လိုက်ကြပါတော့- - -ဟူ၍သာ တစာစာ မြည်တမ်းတောင့်တလျှက် နောက်ဆုံးမှာ ကိုဦးနဲ့ ကိုဇော်ကြီးတို့ အကြားတွင် အသက်ဝိဉာဉ်ကင်းမဲ့သွားသည့်အလား ငြိမ်ကျ သွားပါတော့တယ်။
ကိုဇော်ကြီးနဲ့ ကိုဦးလည်း အကြောဆွဲသလို ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ တဟီးးဟီးး တဟဲဟဲ နဲ့ မလတ် မြနှင်းချို ရဲ့ ဖင်ထဲနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် လရေတွေ ကိုယ်စီ ပန်းထည့်လိုက်ကြပါတော့တယ်။
ကိုဇော်ကြီးက မလတ်ရဲ့ နောက်တွင်ထိုင်နေရာမှ ဘေးသို့လှဲချလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်ကာအမောဖြေနေသလို၊ မလတ်က ကိုဦးရဲ့အပေါ်မှာ မှောက်လျှက်သား ကုန်းကုန်းကြီးနဲ့ မလှုပ်မၡက်ဖြစ်နေလေတယ်။ ကိုဦးကလည်း မလတ်ရဲ့အထဲက သူ့ရဲ့ဟာကို မထုတ်တော့ဘဲ အောက်ကနေပြီး မလတ်ရဲ့ တင်သားလုံးလုံးပြည့်ပြည့်ကြီးတွေကို လက်နဲ့ ပွတ်သတ်လိုက် ဖြစ်လိုက်လုပ်နေလေတယ်။
အင်မတန် တဏှာရာဂ စိတ်ပြင်းထန်ပြီး ပြည့်အယ်ဖွင့်ထွားနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ညို ညို တောင့်တောင့်ကို ပိုင်ဆိုင်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ ကျန်းမာ သန်စွမ်း ထွားကြိုင်းတဲ့ အမျိုးသားနှစ်ယောက်ရဲ့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြတဲ့ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း မြင့်ဇော်မှာ ကိုယ့်အမတစ်ယောက်ကို ယောက်ဖနှစ်ယောက်က ရှေ့ပေါက်နောက်ပေါက် ဝိုင်း လိုးကြတာတွေ ဘာတွေ ဂရုမစိုက်နိုင် မတွေးတောနိုင်တော့ဘဲ ရင်ထဲမှာ ပြည့်တက်လာပြီးတံတွေးတွေ အခါခါ မျိုချမိတော့တယ်။
ထို့နောက် မြင့်ဇော်ဟာ အိပ်ယာထဲမှာ ဂွင်းတိုက်ဖို့ မိမိအိပ်ယာခင်းထားတဲ့ ကားဆီသို့ ထွက်လာခဲ့တော့တယ်။နောက်တစ်နေ့မှာတော့ သတင်းဆိုးကြီးတစ်ခု မြင့်ဇော်တို့ မိသားစုထံရောက်ရှိလို့လာတယ်။
မကြီးသူဇာချိုဟာ ရွာမှ အိမ်အပြန် လမ်းမှာ ကားမှောက်ကာ ဆုံးသွားတယ် တဲ့။
မြင့်ဇော်တို့အားလုံး ငိုကြွေးကြတယ်။ ကိုဦးကတော့ အဆိုးဆုံးပဲပေါ့။ ကိုဇော်ကြီးကတော့ ခဲလေသမျှ ပဲရေပွပြီး အရင်းမကြေလို့ တက်တခေါက်ခေါက်ဖြစ်နေလေရဲ့။
ဖခင်ကြီးကတော့ ဒီအဖြစ်တွေကို သံဝေဂယူပြီး သာသနာဘောင်မှာ အပြီးနေလိုက်တော့တယ်။တစ်လလောက်ကြာတော့ မဧပရယ်ရဲ့ အမေကြီး ဆုံးသွားလို့ ဝိုင်းလေး အမွေရပြီး ကိုငယ်တို့လင်မယား အဲ့ဒီကိုပြောင်းသွားကြတယ်။
အိမ်မှာ လူနည်းသွားတာကတစ်ကြောင်း ညီအကိုတွေလိုသံယောဇဉ် ဖြစ်နေတာကတစ်ကြောင်းကြောင့် ကိုဦးကတော့ အိမ်မှာပဲ ဆက်နေတယ်။ မြင့်ဇော်က
“ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေနိုင်ပါတယ် ..နောက်ထပ်မိန်းမတွေ့ရင်လည်း ယူနိုင်ပါတယ် ”
လို့ပြောတော့ -
“ ကျေးဇူးပါ ညီလေးရယ်- ”တဲ့။
ဒါပေမယ့် ကိုဦးဟာ တငိုင်ငိုင်ဖြစ်နေတာကများတယ်။တစ်နေ့တော့ မြင့်ဇော် ညပိုင်းလက်ဖက်ရည်ဆိုင်ကပြန်အလာမှာ စကားပြောသံကြားလို့ အိမ်ထဲမဝင်သေးဘဲ အသာချောင်းကြည့် မိတယ်။ကိုဇော်ကြီးနဲ့ မလတ်က အိပ်ယာခင်းရင်းထိုင်နေကြတယ်။ ကိုဦးကလည်း ခေါင်းရင်းက သူ့ အိပ်ယာပေါ်မှာပဲ သူထိုင်နေတယ်။
ကိုဇော်ကြီးက ကိုဦးကိုလှမ်းကြည့်ပြီး
“ ဟေ့လူ ဟိုလင်မယားနှစ်ယောက်တော့ အိမ်တစ်အိမ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်းဆိုတော့ တော်တော်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြပြီ ထင်တယ်။ သူတို့ မသွားခင် ကျုပ် အငယ်ကောင်ကို ဆေးတွေကော ဂေါ်လီကွင်းပါပေးလိုက်တယ်။ ဧပရယ်တော့ မသက်သာလောက်ဘူး ”
လို့လှမ်းပြောတော့ မလတ်က နောက်ကနေ
“ ကိုဇော်ကြီး ပုခုံးကိုလှမ်းပုတ်လိုက်ပြီး ”
“ အို ကိုကလည်း။ ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ - ”-တဲ့။
ကိုဇော်ကြီးက ဆက်ပြီး ကိုဦးကို
“ ခင်ဗျားလည်း ဒီလိုငူငူကြီး မနေန့တော့လေ။ အသစ်ရှာရင်လည်းရှာ။ အဲ ရှာလို့ မရတဲ့စပ်ကြား ဟော့ဒီက ကျုပ်မိန်းမမြနှင်းချို နဲ့ နေချင်လည်းနေပေါ့။ ခင်ဗျားနဲ့ မြနှင်းနဲ့ ကလည်း ရင်းနှီးပြီးသားပဲ။ အစိမ်းသက်သက်တွေမှမဟုတ်တာ - - -
ဟုလှမ်းပြောတော့ မလတ်က
“ ကို ကို ကို နော် ”
ဆိုပြီး အရှက်သည်းစွာ ကိုဇော်ကြီး ရဲ့ပါးစပ်ကို လိုက်ပိတ်နေလေတယ်။ ကိုဇော်ကြီးက မလတ်ဘက်ကိုလှည့်ပြီး
“ မြနှင်း ရယ် ဒီလူနဲ့ ဒီလူတွေ အားလုံးရင်းနှီးပြီးသားတွေ။ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ခဲ့ပြီးကြတဲ့သူတွေ ဘာမှ ရှက်နေစရာမလိုဘူး။ မြနှင်းကိုယ့်ကို မှန်မှန်ပြောစမ်း။ ကိုယ်နဲ့နေရတာ ငြီးငွေ့သွားရင် တစ်ခါတစ်ရံမှာ ကိုဦးနဲ့နေချင်စိတ်မပေါ်မိဘူးလား ”
လို့ မေးလိုက်တော့ မလတ်က ဘာမှ ပြန်မပြောဘဲ ခေါင်းကိုငုံ့ ထားတာကိုတွေ့ရတယ်။ ကိုဇော်ကြီးက ဆက်ပြီး- - -
“ ကဲ ဒါပဲပေါ့ဗျာ။ ဘာရှက်နေမှာတုန်း၊ ဘာတွေ ညစ်နေမှာတုန်း ။ အားလုံးပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပေါ့ဗျာ။ တစ်ခုရှိတာက ခင်ဗျားအသစ်ရလာလို့ စေတနာရှိရင်တော့ ကျုပ်ကိုပေးကြွေးပေါ့ဗျာ။ ခုတော့ ခင်ဗျားလိုချင်ရင် အချိန်မရွေးပဲ။ ဟုတ်ရဲ့လား နှင်း - ”
ဟူ၍ မလတ်ဘက်ကိုလှည့်ကာမေးလိုက်ရာ မလတ်က ကိုဇော်ကြီးရဲ့ဗိုက်ကို လိမ်ဆွဲလိုက်ပါတော့တယ်။
ညပိုင်း အိပ်ချိန်သို့ ရောက်တော့ မလတ်တို့ ခြင်ထောင်ထဲမှာ ကိုဇော်ကြီးနဲ့ မလတ် ဗျင်းနေတာကို မြင့်ဇော် မြင်နေ ကြားနေရတယ်။ နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ကိုဇော်ကြီးရဲ့ တခေါခေါဟောက်သံထွက်လာပြီး မလတ်က ခြင်ထောင်ကို ဟကာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကြီးနဲ့ ခေါင်းရင်းဘက်က ကိုဦးရဲ့ ခြင်ထောင်ထဲကို ကူးသွားတာ မြင့်ဇော် မြင်လိုက်ရတယ်။ ခဏအကြာမှာတော့ ကိုဦးရဲ့ ခြင်ထောင်ထဲမှ မလတ်ရဲ့ အော်ဟစ်ငြီးငြူသံတွေ ဆူညံစွာထွက်ပေါ်လာပါတော့တယ်။ ။
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment