တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသူ - အမည်မသိ
မီး က
“ ကုတင်ပေါ် သွားကြရအောင်”
ပြောပြီး ကုတင်ပေါ်ရောက်သွားကြတယ်
“ချစ်မကြီး အယက်ခံချင်လား လီးစုပ်ချင်လား”
ဆက်မေးတော့ ။ သဇင်မောင်က
“အယက်ခံချင်တယ် ပြီးမှ လီးကြီးကို ထပ်စုပ်မယ်နော် စုပ်ရတာ မ၀သေးလို့”
ကျနော်က
“ကို လှဲလိုက်မယ် မီး က လီးစုပ်ပေး သဇင်က ကို့အပေါ်ကနေခွပေး”
“ဟုတ်”
ဆိုတဲ့အသံ နှစ်ယောက်စလုံးဆီက ထွက်လာပြီး မီး က ကျနော့်ခြေထောက်ကြားမှာ ၀မ်းလျှားမှောက်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့အသာဆွပြီး ထုနေပြီ၊ သဇင်မောင်ရဲ့ ရင်ဘတ်က ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မိုးပြီး နို့ထွားထွားတွေကို ပါးစပ်မှာလာတေ့ပေးတော့ ကျနော်လည်း နို့သီးခေါင်းတွေကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်ယက်လိုက် နို့အုံကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ဆွဲငုံလိုက်နဲ့၊ သဇင်မောင်လည်း ပါးစပ်က တဟင်း… ဟင်း…. ခေါင်းက တရမ်းရမ်းနဲ့ပေါ့။
သဇင်မောင်က နို့အစို့ခံလို့ အားရတော့မှ ကျနော့်အပေါ် ကျောပေးခွပြီး မွှေ့ရာပေါ်မှာ ဒူးကိုထောက်လို့ သူ့ဖင်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာနား နောက်ဆုတ်နောက်ဆုတ်နဲ့ တဖြည်းဖြည်းတိုးကပ်ပေးလာတာ၊ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားထဲမှာ အရည်တွေ လဲ့နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းခြင်း နီးလာလေ ယက်ချင်တဲ့စိတ်က ပိုပိုတိုးလာလေဆိုတော့ မစောင့်နိုင်လို့ သူ့ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ပါးစပ်ဆီဆွဲယူလိုက်တယ်၊ အဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးကို လျှာနဲ့သိမ်းယက်လိုက်တာနဲ့ နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့က လျှာဆီတန်းကနဲ ရောက်လာတာပဲ။
ဆက်ခါဆက်ခါ ပင့်ပင့်ယက်လိုက်တဲ့အခါ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ ခါရမ်းသွားချိန်၊ လျှာဖျားကို အဖုတ်အ၀ထဲ ထိုးအထည့်၊ မီး ကလည်း အာခေါင်ထဲထိ လီးကြီးကို မြိုအချ၊ အားလုံးပြိုင်တူဆုံလိုက်ချိန်မှာ ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းတောင် ထသွားတယ်လို့ထင်တယ်၊ သဇင်မောင်ကလည်း ကျနော်ယက်ပေးတာ အားမရလို့လား ပိုလိုချင်လို့လားမသိ ဖင်ကြီးကို မျက်နှာပေါ်ဖိဖိပြီးပွတ်တာများ လျှာကိုအပြားလိုက်ထုတ်ပေးထားရတယ်။ မီး က လီးစုပ်နေတာကိုရပ်
“လီးကြီးနဲ့ အရမ်း လိုးချင်နေပြီ ကို ရယ်…”
ပြောပြီး ကျနော့်ခါးပေါ် ခွတက်လို့ သူ့တံတွေးတွေနဲ့ပြောင်လက်မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးပေါ်ကို သူ့အဖုတ်နဲ့တေ့ကာ ထိုင်ချတော့ လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်ထဲကို ဇွတ်ဆို၀င်သွားတာ၊ သဇင်မောင်က မီး အဖုတ်ထဲ လီးကြီး၀င်နေတာကို ကြည့်ရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ဖိဖိပွတ်နေတယ်၊ မီး က လီးဒစ်ကြီးမြုတ်သွားအောင် ဖင်ကြီးကိုထိုင်ချပြီး အပေါ်ကို နည်းနည်းပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထိုင်ချလိုက်နဲ့လုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲကို လီးကြီးတဆုံး၀င်သွားတော့မှ ဟင်းးး ခနဲ သက်ပြင်းချပြီး ဖင်ကြီးကို မြှောက်လိုက် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပြီ၊ မျက်နှာခြင်းဆိုင်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကြီးသူတို့နှစ်ယောက်က ရင်ချင်းအပ်လိုက်ပြီး အောက်ပိုင်းကလည်းလှုပ် အပေါ်ဘက်နို့သီးခြင်းလည်းပွတ်ပြီး ညည်းသံတွေလည်းမြိုင်လို့ အပြိုင်ကြဲနေကြတာပေါ့။
သုံးယောက်စလုံးလည်း မတရားကိုကောင်းနေပြီ၊ သဇင်မောင်ကလည်း ကျနော်နဲ့မီး ပြောသလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကို လိုက်ပြောနေတယ်၊ အပျိုကြီးလို့ နာမည်ခံထားပြီး လိုးတဲ့ဘက်မှာ တဖက်ကမ်းခတ်အောင် ကျွမ်းနေတာ၊ ဘာလို့ဆို အရင်တစ်ခါ ကျနော်နဲ့နှစ်ယောက်ထဲ လိုးတုန်းကရော အခုကျနော့်မျက်နှာကို သူ့အဖုတ်နဲ့ စကော၀ိုင်းသလို ပွတ်နေတဲ့ပုံက ဆရာမကြီးတစ်ယောက်ပုံစံမျိုးပဲ ခဏနေတော့ သဇင်မောင်က
“မီး ရေ…. နင်လိုနေတာကြည့်ပြီး ငါလည်း လိုးချင်လာလို့ နေရာချင်းလဲရအောင် ”
ဆိုတော့ မီး ကလည်း
“လဲချင်လဲလေ ချစ်မကြီးရဲ့ လာ… လာ…”
ဆိုပြီး ကျနော့်အပေါ်ကနေ ဖယ်ပေးလိုက်တယ်၊ သဇင်မောင်က လီးကြီးပေါ်ခွပြီး သွင်းမလို့ချိန်နေတုန်း မီး က လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သဇင်မောင့်အဖုတ်ကြီးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ပေးနေတယ်၊ သဇင်မောင်လည်း ခွရက်သား မျက်လုံးလေးမေးစဉ်းပြီး တအားးး အားးးး နဲ့ အော်နေတာ၊ မီး က လီးထိပ်ကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်၀နဲ့တေ့ပေးပြီးတာနဲ့
“မသဇင် ဖင်ကြီးကို တအားသာဆောင့်ချလိုက်တော့”
သဇင်မောင်လည်း လီးကြီးပေါ် ဖင်ကြီးထိုင်ချလိုက်တာ လီးကြီးက သူ့အဖုတ်ထဲ တထစ်ထစ်နဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ပြီး တ၀က်လောက်အထိ၀င်သွားတာ
“အီး… ကြပ်လိုက်တာ ဟာ….”
လို့ သဇင်မောင့်ပါးစပ်ကပြောပြီးသူ့ဖင်ကြီးကို အပေါ်နည်းနည်းပြန်ကြွလိုက်ပြီး ပြန်ထိုင်ချ ပြန်ကြွနဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ လီးကြီးတဆုံး၀င်သွားတော့မှ ခဏရပ်ထားပြီး
“အင်း…. ဘယ်လိုကြီးလဲဟာ…. တစ်စို့စို့ကြီးနဲ့ ကိုကြီးဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာ”
ပြောပြီး ဖင်ကြီးကို လှုပ်လိုက် အပေါ်ကြွပြီး ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နဲ့လိုးနေတော့ သူ့အဖုတ်ကြီးထဲမှာ ကျနော့်လီးကြီးက ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နဲ့ ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတာ
“ကောင်းလိုက်တာ သဇင်လိုးပေးနေတာ သဇင်ရော ကောင်းရဲ့လား”
ကျနော်ကမေးတော့
“ကောင်းတော့ကောင်းတယ် အဖုတ်ထဲမှာ ကြပ်သိပ်နေတာပဲ ကိုကြီးလီးကြီးက သစ်သားချောင်းကြီးလိုပဲ”
သဇင်မောင် အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကလည်း ကျနော့်ဆီးခုံပေါ်မှာ စိုရွဲနေပြီး အင့်ခနဲ အင့်ခနဲ ဖင်ကြီးနဲ့ဆောင့်လိုးနေလို့ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျနော့်လီးကြီးလည်း အီစိမ့်နေအောင်ကို ကောင်းနေတာ။
အဲ့အချိန် မီး က အခုန လိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကျနော့်မျက်နှာပေါ်လာဖိကပ်တော့ ကျနော်လည်း လျှာနဲ့ပင့်ပင့်ပြီးယက်လိုက် သဇင်မောင် ဆောင့်အချကို အောက်ကနေ ကော့ပေးလိုက်နဲ့၊ မီး က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲပြည့်သိပ်ပြီး ၀င်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်မျက်နှာကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်လိုက်နဲ့
“ကို့ လီးကြီး မသဇင်အဖုတ်ထဲ ၀င်နေတာကိုကြည့်ရင်း ကို့ မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ပွတ်ရတာ ကောင်းလိုက်တာ ကို ရာ… အား…….”
“ကို လည်း သဇင်ဆောင့်လိုးတာခံရင်း မီး အဖုတ်ကြီးယက်ရတာကို အရမ်းကြိုက်တယ်”
“မသဇင်အဖုတ်ကြီးက အရမ်းကောင်းတာလား ကို…”
“ကောင်းတယ် မီး ရာ သဇင့်အဖုတ်ကြီးက ကြပ်စီးနေတာပဲ”
“ကောင်းရင် မသဇင်နဲ့ အမြဲလိုး ကို ရာ မီး ကျေနပ်တယ်”
“အိုး…. သဇင်အလိုးခံမယ်ဆိုရင် အမြဲလိုးမယ်ကွာ”
သဇင်မောင်က ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း
“ဒီလောက်ကောင်းတဲ့လီးကြီးနဲ့ဆို အမြဲအလိုးခံချင်တယ်”
အင့် အင့် နဲ့ လီးကြီးပေါ်ဆောင့်လိုးရင်း ပြောနေတာ၊ မီး လည်း အဲ့လိုကြားတော့ ဖီးလ်တွေအရမ်းတက်ပြီး ကျနော့်မျက်နှာကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်တာများ ကျနော့်မှာ အသက်ကိုမနည်း လုပြီးရှုနေရတယ်၊ မီး က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲ လီးကြီး၀င်ထွက်နေတာကို ကြည့်ရင်း အရမ်းကောင်းလာပြီး ဖင်ကြီးတောင် တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်၊ ကျနော်လည်း လျှာကို မီး အဖုတ်ထဲမှာ ထိုးထည့်ပေးထားတာ သူပွတ်လေ လျှာက အဖုတ်ထဲမွှေလေနဲ့ဖြစ်နေတော့
“အား…. ကို ရယ် ကောင်းလိုက်တာ”
ပြောပြီး မီး လက်က သဇင်မောင့်နို့တွေကို လှမ်းကိုင်လို့ ညှစ်ပေးတော့တာပဲ၊ သဇင်မောင်လည်း လီးကြီးပေါ်ဆောင့်လိုးလို့ ကောင်းနေတုန်း နို့တွေကို အညှစ်ခံရတော့ ဆောင့်ချက်တွေက ကြမ်းလာတာပေါ့၊ ဖင်ကြီးကြီးမိန်းမနှစ်ယောက်ရဲ့ ညည်းသံတွေကြောင့် ကျနော်လည်း စိတ်ထဲမှာ အရမ်းကြွတက်လာတယ်၊ ခဏနေတော့ ကျနော်က
“ပုံစံပြောင်းရအောင်ကွာ သဇင့်ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီးနောက်ကနေဆောင့်လိုးချင်တယ်”
သဇင်မောင်က
“သဇင်လည်း အဲ့လိုအလိုးခံချင်တယ်”
ဆိုပြီး လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးတယ်၊ အိုး…. လေးဘက်ထောက်လိုက်တော့မှ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက ပိုကြီးလာသလိုပဲ၊ ဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးကြားထဲက အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကလည်း နောက်ကိုဖောင်းပြီး ပြူးထွက်လို့၊
“ကို့လီးကို သဇင့်အဖုတ်ထဲ လာထည့်ပေး မီး ရာ”
“လာပြီ ကို”
လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးနေတဲ့သဇင်မောင့်နောက်မှာ ကျနော်က ဒူးထောက်လို့ မီး က အရည်တွေနဲ့ပြောင်လက်တောင်မတ်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကို လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ပြီး လီးထိပ်ကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်နဲ့ ဖိဖိပွတ်တာများ၊ သဇင်မောင်လည်း အား အား နဲ့အော်ပြီး ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါနေတယ်၊ မီး က အားရပါးရပွတ်ပြီးတော့မှ
“ချစ်မကြီးကို တအားလိုးပေးလိုက် ကို…”
ပြောပြီး အဖုတ်၀မှာ လီးကြီးတေ့လိုက်တာနဲ့ ကျနော်လည်း တအားဆောင့်ထည့်လိုက်တာ၊ အရည်တွေပြည့်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲကို လီးကြီးက ဇွတ်ခနဲ တဆုံးထိဆောင့်၀င်သွားတာများ
“အိုး…. ကြမ်းလိုက်တာ ကိုကြီးရာ”
“အား… ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ်ကြီးကွာ”
လီးကြီးကို တ၀က်လောက်ထုတ်လိုက် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ ဆောင့်လိုးနေပြီ၊ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး အားရပါးရဆောင့်လိုးနေလို့ သူလည်း အရမ်းကောင်းပြီး ညည်းသံတွေများ ညံနေတာပဲ၊ မီး က ဘေးနားကနေ
“ချစ်မကြီးကို လိုးရတာ အရမ်းကောင်းလား ကို”
“အရမ်းကောင်းတယ် မီး ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး အီစိမ့်နေတာပဲ”
ပြောတော့ မီး နှုတ်ခမ်းတွေက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ်ရောက်လာပြီး အငမ်းမရ လာစုပ်နမ်းပါရော လျှာခြင်းကလိရင်း ကျနော့်လက်တဖက်က သူ့နို့တွေပေါ်ရောက်လို့ သဇင်မောင့်အဖုတ်ကိုဆောင့်လိုက်တာနဲ့ မီး နို့တွေကို ညှစ်ပြီးသား
“ကိုကြီးလီးကြီးက သဇင့်အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာပဲကွာ… ကောင်းလိုက်တဲ့ လီးကြီး”
“ဟုတ်တယ်.. သဇင့်အဖုတ်က ကိုယ့်လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေတော့ ဆောင့်လိုးရတာ ပိုကောင်းတယ်”
မီး က နမ်းနေရာကနေ ခွာသွားပြီး သဇင်မောင့်ဘေးနားသွားကာ အနောက်က ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ခါရမ်းရမ်းသွားတဲ့ သဇင်မောင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်နဲ့လုပ်တော့
“အား…. ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်လိုးပေးပါ ကောင်းလွန်းလို့”
သဇင်မောင့်နှုတ်ကထွက်လာတာ ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး အားရပါးရကိုဆောင့်လိုးတော့တာ
“သဇင်ပြီးချင်နေပြီ တအားဆောင့် ဆောင့်…”
ပြောရင်း ခေါင်းကို ရမ်းလို့ သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတယ်၊
“အာ….အီး……. ကောင်းလိုက်တဲ့လီးကြီး ပြီးတော့မယ်”
ဖုန်း ဖုန်း နဲ့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် မနားတမ်းဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး အထွဋ်အထိပ်ကိုရောက်သွားတော့တယ်၊ ပြီးသွားတာတောင် ဖင်ကြီးက လှုပ်နေတုန်း
“ကို… မီး ကိုလည်း အဲ့လို လိုးပေး”
မီး က ဖင်ကုန်းပြီး လေးဘက်ထောက်ပေးလာတယ် သဇင်မောင့်ဘေးမှာလေ။ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်အဖုတ်ကြီးထဲက လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာ အရည်တွေ တတောက်တောက်နဲ့ လီးကြီးက ရမ်းခါလို့ပေါ့။ဖင်ကြီးကုန်းပေးနေတဲ့နောက်မှာ ဒူးထောက်ပြီးတော့ လီးကြီးကို အဖုတ်ကြီးနဲ့ တေ့လိုက်ရုံရှိသေး သူကလေ
“လိုးထည့်လိုက်ပါတော့ ကိုရာ… အရမ်းခံချင်နေပြီ”
ကျနော်လည်း တေ့ပြီးတာနဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ လီးကြီးတဆုံးထိ
“အား……. ကောင်းလိုက်တာမှ ကို ရာ… အီစိမ့်သွားတာပဲ”
“ကို လည်း အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ”
ဆိုပြီး တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တာ မီးပွင့်မတတ်ပဲ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး အားရပါးရဆောင့်လိုးနေတော့ သူကလည်း အားကျမခံ သူ့ဖင်ကြီးက အနောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်လိုးတာ
“အား… ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ်ကြီးကွာ..”
“ကို့ လီးကြီးကိုက ကောင်းတာ ဆောင့်.. ဆောင့်…. တအားဆောင့်ပေး”
ဖုန်း………… ဖုန်း………… ဖုန်း………..
ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း
“မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးပေး ကိုရာ… ပြီးတော့မယ်”
“လိုးပြီကွာ ကို လည်း ပြီးချင်ပြီ”
ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး စိတ်ရှိလက်ရှ်ိဆောင့်လိုးတာ လီးကြီးကျဉ်တက်လာပြီး အဖုတ်ထဲ သုတ်တွေ ပန်းအထည့် သူ့ဖင်ကြီးလည်း ဆတ်ခနဲ တုန်တုန်တက်ပြီး
“အီး… ကောင်းလိုက်တာ ကိုရာ….”
ကျနော်လည်း ဆောင့်လိုးရင်း သုတ်တွေအကုန်လုံး အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်နေတာ
“အတူတူပဲ မီး ရာ.. တခါမှ ဒီလောက် မကောင်းဖူးဘူး”
“အင်းနော်”
နှစ်ယောက်သား သဇင်မောင့်ဘေးမှာ ပစ်လှဲပြီး အမောဖြေရတာပေါ့။
အဲ့ဒီနေ့က နောက်ထပ် တစ်ယောက်ကို နှစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲဖြစ်သေးတာ ကျနော်လည်း အတော်ပြိုင်းသလို သူတို့နှစ်ယောက်လည်း ပြိုင်းတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုးကြုံတာက ပထမဆုံးဆိုတော့ ပြိုင်းပေမယ့် အရမ်းကျေနပ်နေကြတာ။ အဲ့နောက်ပိုင်းလည်း တစ်ခါတစ်ရံတော့ သုံးယောက်သား အတူတူဆွဲဖြစ်တယ်။
............................................................................................................................
ဒီလိုနေရင်းနဲ့ တစ်ရက်ဆန်းဒေးမှာ သဇင်မောင်က တွေ့ရအောင်ဆိုပြီး မီး ဆီ ဖုန်းဆက်ချိန်းတယ်၊ သူ့အသိယောကျ်ားလေး မင်းမောင်ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လည်း ပါမယ်တဲ့၊ အဲ့တော့မှ သိတာ အပျိုကြီးသဇင်မောင်က သူငယ်ချင်း မက ရည်းစားထက်ပို လင်မယားမကျ မင်းမောင်နဲ့ ဇာတ်လမ်းရှိတယ်ဆိုတာလေ၊ ဆိုင်တစ်ခုမှာ ဆုံကြတော့ သဇင်မောင်က မိတ်ဆက်ပေးတယ်၊ ဒါသူ့ငယ်သူငယ်ချင်း မင်းမောင်တဲ့၊ အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ လူရည်သန့်ပါပဲ၊ နံနက်စာ စားသောက်ပြီးတော့ အေးဆေးရှိတဲ့ မင်္ဂလာဂါးဒင်းကိုပဲ သွားလိုက်ကြတယ်။ နှစ်ခန်းယူပြီးတော့ မင်းမောင်နဲ့သဇင်မောင်က ခဏနေမှ ဆုံမယ်နော် နည်းနည်းနားလိုက်ဦးမယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲ၀င်သွားပါရော၊ ကျနော်လည်း မီး လက်ကို ဆွဲပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲ၀င် လော့ချပြီးတာနဲ့ မီး နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာနမ်းလို့
“ဟိုအတွဲတော့ ဘယ်လောက်ထန်နေသလဲမသိဘူး ချက်ခြင်း အခန်းထဲ၀င်သွားတော့တာပဲ”
“ဟုတ်ပါ့ စကားလေးဘာလေးတောင် မပြောနိုင်တော့ဘူး”
“တန်းဆွဲနေပြီထင်တယ်”
“ဟုတ်မယ်”
“ခဏနေမှ တွေ့မယ်ဆိုတာ ကို တို့နဲ့ တခန်းထဲများ အတူနေချင်လို့လား”
“မသိဘူးလေ”
ကျနော်က မီး ကို ခပ်တင်းတင်းဖက်လို့ နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်နမ်းပြီး တင်ပါးကြီးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးနေတာ
“အကျီတွေ ချွတ်လိုက်မယ်ကွာ”
နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ့်အ၀တ်တွေကိုယ့်ဘာသာပဲ အကုန်ချွတ်လိုက်တယ်၊ မီး က ရေချိုးခန်းထဲ ခဏ၀င်ဦးမယ်နော် ဆိုပြီး ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ၀င်သွားတယ်၊ သူပြန်ထွက်လာတော့ ကျနော်က ထိုင်ခုံပေါ်မှာ၊ တစ်လှမ်းခြင်း လျှောက်လာနေတဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးဖြစ်နေတဲ့ ချစ်သူကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်ကောင်က မာလာတယ်၊ အနားရောက်လာတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ်ရောက်လာတာနဲ့ မက်မက်စက်စက်နမ်းရင်း သူ့ဖင်ကြီးကို ဆုတ်နယ်ပြီး ပွတ်ပေးတော့ အနမ်းတွေက ပိုကြမ်းလာရော၊ မီး ရဲ့ဖင်ကြီးက ဘဲတွေ သဘောကျစရာကြီးဆိုတော့ အဲ့ဒီဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဆုတ်နယ်ရတာ အရသာတော်တော်ရှိတယ်၊ မီး လက်တဘက်က မာတောင်လာနေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးပေါ်ရောက်လာပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊
“ကို့လီးကြီးက ချက်ခြင်းကို အကြီးကြီးဖြစ်လာတာပဲနော်”
“ကြီးတာကို မကြိုက်ဘူးလား”
“ကြိုက်တာပေါ့ ဒီလိုလီးကြီးကို ဘယ်မိန်းမက မကြိုက်ပဲရှိမလည်း ကို ရာ… ဒါကြီးနဲ့ ထိုးသွင်းလိုက်ရင် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းတာ”
အဲ့အချိန်
“ဒေါက်… ဒေါက်”
တံခါးခေါက်သံကြားတော့
“ဘယ်သူလဲ”
“ငါတို့ပါ ဟ”
ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းကအရှိန်တက်တုန်းရှိသေး သူတို့ကရောက်လာပြီ၊ တာဝါတွေ ယူပတ်ပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တယ် အထဲကိုရောက်လို့ တာဝါတွေပတ်ထားတဲ့ ကျနော်တို့ကိုတွေ့တော့
“အမယ် အမယ် သူတို့က ဇာတ်လမ်းတောင် စနေကြပြီပဲ”
“မစပါဘူး မသဇင်ရာ မီး တို့ စကားထိုင်ပြောနေကြတာပါ”
“နင်ကသာ မစပါဘူးပြောနေ… ဟိုတစ်ယောက်က တာဝါအောက်ကနေ ငါ့ကို လှမ်းချိန်နေတယ် ခိ ခိ”
“အရေးကောင်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုတာ သူတို့ပဲ ဟိ”
အဲ့တာနဲ့ ကျနော်တို့က ကုတင်ပေါ်မှာထိုင် သူတို့က ထိုင်ခုံမှာထိုင်ပြီး စကားပြောနေတာပေါ့၊
“တို့ လေးယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲနော် နင်တို့ဇာတ်လမ်းပြန်ဆက်ရင်ဆက်”
“မသဇင်တို့ ဇာတ်လမ်းစရင် မီး တို့လည်း ပြန်ဆက်မယ်”
“ပြီးရော ပြီးရော”
အပိုဆာဒါးတွေ ပြောစရာမလိုဘူး အေးရော
နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် ပူးကပ်သွားကြပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်းစနမ်းနေပြီ၊ ကျနော်လည်း အားကျမခံ မီး နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံပြီး လျှာလေးနဲ့ယက်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်ရင်း ပေါင်တန်တွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတာ၊ သဇင်မောင်တို့နှစ်ယောက်ကလည်း နမ်းရင်းနဲ့ အ၀တ်တွေကို ချွတ်နေကြပြီ ခဏနေတော့ မင်းမောင်က အတွင်းခံလေးပဲကျန်ပြီး သဇင်မောင်က ဘရာနဲ့ဘောင်းဘီလေးပဲ ကျန်တော့တယ်၊ မီး က သူတို့ကို တချက်ကြည့်ရင်း
“ကိုမင်းမောင် ဘောင်းဘီက ကွဲထွက်တော့မယ် ကို ရယ်.. သူ့ဟာကြီး တောင်နေတာက”
လို့ တိုးတိုးလာပြောတယ်၊ ကျနော်က မီး နို့တွေကို တာဝါပေါ်ကနေ နယ်ပေးပြီး သူတို့ကို ကြည့်နေတာ၊ သဇင်မောင်က မတ်တပ်ရပ်ပြီး နံရံကို မျက်နှာမူလို့ မင်းမောင်က နောက်ကနေရပ်ပြီး သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို သူ့ဆီးခုံနဲ့ကပ်ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊ လက်က ဘရာချိတ်ကို ဖြူတ်ပြီး ဘရာကို ပခုံးကနေ လျှောချလို့ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ သဇင်မောင့်ဘောင်းဘီကိုလည်း အောက်ကို လိပ်ပြီး တွန်းချလိုက်တော့ သဇင်မောင်က ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားပြီး ဒီဘက်ပြန်လှည့်လာကာ မင်းမောင်ဘောင်းဘီကို အောက်ဆွဲချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက ထောင်းခနဲ ပေါ်လာရော၊ မီး က သူ့လီးကြီးကို မျက်တောင်မခတ်ကြည့်ရင်း
“အိုး…. သူ့ဟာကြီးက ကြီးလိုက်တာနော် ကို့ထက်တောင် နည်းနည်းကြီးတယ်ထင်တယ် ဒစ်ဖူးကြီးကလည်း မှိုပွင့်ကြီးလိုပဲ”
သဇင်မောင်က
“မီး ရေ…. ဒီလိုလက်နက်ကြီးမျိုးတွေ့ဖူးလား ဟင်”
ပြောပြီး လီးကြီးကို လက်နဲ့ဆုတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ဒစ်ကြီးကို ဆွဲလှန်ပြပြီး ဖွဖွလေး ထုပေးနေတာ
“မတွေ့ဖူးဘူး”
“မတွေ့ဖူးရင် ကြည့်ထားနော်”
သဇင်မောင်က လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ထုပေးရင်း နှုတ်ခမ်းခြင်း စနမ်းတယ်၊ မင်းမောင်လက်တစ်ဘက်က သဇင်မောင့်နို့ထွားထွားတွေကို တလှည့်စီဆုတ်နယ်ပေးနေတာ၊ နောက်လက်တစ်ဘက်က သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို ညှစ်လိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့၊ ကျနော်တို့လည်း သူတို့ကိုကြည့်ရင်း ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး တာဝါတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ မီး လက်က ကျနော့်လီးကြီးကို လာကိုင်ထားပြီး
“မသဇင်တော့ အဲ့လီးကြီးနဲ့ လိုးရင် ဘယ်လိုများဖြစ်မလည်း မသိဘူးနော် လီးကကြီးကြီး သူ့ဖင်ကလည်းကြီးကြီး အဖုတ်ကြီးက ဖောင်းဖောင်းနဲ့”
“တအားကောင်းမှာပေါ့”
“အင်းနော် အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေမှာပဲ”
ကျနော်လည်း မီး ပေါင်တွေကို ကားခိုင်းပြီး သူ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေမှ ရွဲအိုင်နေတာပဲ၊ မင်းမောင်လီးကြီးကို မြင်ပြီး ဖီးလ်အရမ်းတက်နေတာဖြစ်မယ်၊ လက်နဲ့အသာလေး သူ့အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေတော့ ပေါင်တန်ကြီးတွေ ကားလိုက်စေ့လိုက်ဖြစ်နေတာ၊ သဇင်မောင်တို့ က ကျနော့်ဘေးက ကုတင်ပေါ်မှာ လာထိုင်ပြီး
“သဇင့် တကိုယ်လုံးကို ယက်ပေး ကိုမင်းရာ၊ မီး တို့အတွဲရှေ့မှာ လုပ်ရတာ အရမ်းကောင်းတာပဲ”
မင်းမောင်က သဇင်မောင့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်တ၀က်လှဲခိုင်းပြီး သူက အပေါ်ကနေ သဇင်မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံပြီးစုပ်နမ်းရင်း လက်တွေက နို့ကြီးတွေကို နယ်ပေးနေတယ်၊ နှုတ်ခမ်းတွေက သဇင်မောင့်လည်ပင်းကနေ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး နို့ထွားထွားကြီးတွေပေါ်ကိုရောက်လို့ နို့သီးခေါင်းတွေကို လျှာနဲ့၀ိုက်ပြီးယက်ပေးတဲ့အခါ သဇင်မောင့်ကျောတွေ ကော့တက်လာပြီး လက်တွေက မင်းမောင်ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွလို့ တ အင်း အင်း နဲ့ ညည်းနေတယ်၊ နို့တွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ စို့လိုက်လုပ်နေတုန်း လက်က သဇင်မောင့်ပေါင်တန်တွေပေါ်မှာ အစုန်အဆန်ပြေးလို့၊ ကျနော်က သူ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတာကို မှေးပြီးဇိမ်ခံနေတဲ့ မီး က သူနဲ့တည့်တည့်မြင်နေရတဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်လီးကို ညင်ညင်သာသာလေး ထုပေးနေတယ်။
မင်းမောင်လျှာက နို့တွေပေါ်ကနေ ဆင်းလာပြီး ချက်ကလေးကို ၀ိုက်ယက်၊ ဆီးခုံပေါ်က အမွှေးတွေကို ဖိယက်နဲ့ အောက်ဘက်ကို ဆင်းလာတယ်၊ သဇင်မောင်က ဒူးတွေကိုထောင်ပြီး ပေါင်ကို ကားပေးလိုက်တော့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပွင့်တော့မယ့် နှင်းဆီပန်းလို အာတာတာနဲ့၊ သဇင်မောင်က ခြေရင်းကနေ ကုတင်အပေါ်ဘက်ကို ပြောင်းလှဲပြီး အခုနလို ပေါင်တွေကိုပြန်ကားပေးလိုက်တော့ မင်းမောင်က ပေါင်ကြားထဲမှာ နေရာယူလို့၊ အာတာတာဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ပင့်ယက်လိုက် ဖိယက်လိုက်နဲ့ ယက်နေပြီ၊ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေလည်း အပေါ်မြှောက်တက်လာလိုက် အောက်ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ သူ့လက်တွေက မင်းမောင်ခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့ အတင်းဆွဲကပ်လိုကပ်နဲ့၊ ပါးစပ်ကလည်း
“ကိုမင်း ယက်ပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ.. တအားဖိဖိယက်ပေးစမ်းပါ အရမ်းကောင်းနေလို့”
မီး က အဲ့လိုသဇင်မောင်ပြောတာကို ကြားတော့
“ကို အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်နေပေးကွာ ကို့ မျက်နှာပေါ်တက်ပွတ်ချင်လို့”
ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်ဘေးမှာ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တော့ မီး က ကျနော့်ခေါင်းကို ခြေထောက်တွေနဲ့ ခွပြီး သူ့အဖုတ်ကြီးကို ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ တည့်အောင်နေရာပြင်ရင်း ဖင်ကြီးက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ် တဖြည်းဖြည်းကပ်လာတာ၊ အရည်တွေရွဲအိုင်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးက အရည်တစ်စက် အမျှင်တန်းပြီး နှုတ်ခမ်းလာကျတော့ လျှာနဲ့သပ်တင်လိုက်ပြီး မမှီမကမ်းဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ခေါင်းမော့ပြီး လျှာနဲ့ပင့်ယက်လိုက်တယ်၊
“အာ လာ လာ…. ကို ရယ် ကောင်းလိုက်တာမှ”
မင်းမောင်က သဇင်မောင့်အဖုတ်ကိုယက်ရင်း မျက်လုံးကို လှန်ကြည့်လိုက်တာမှာ မီး က ကျနော့်မျက်နှာပေါ် ကားယားခွထားတော့ အဖုတ်ကြီးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရတာနဲ့ သူ့လီးကြီးတောင် ဆတ်ခနဲတုန်သွားတယ်၊ သဇင်မောင့်အဖုတ်ကို ဆက်တိုက်ယက်ရင်း မီး အဖုတ်ကြီးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတာ၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးက မတရားတောင်လာတော့ သူက သဇင်မောင့်အပေါ်ကို ပြောင်းပြန်ခွပြီး မှောက်လိုက်တယ်၊ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ဆက်ယက်ရင်း သဇင်မောင့်ပါးစပ်ထဲကို လီးကြီးတေ့ပြီး တအိအိသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့၊ လီးကြီးကလည်း ပါးစပ်ထဲမှာတင် ပိုပြီးတောင့်တင်းလာသလိုပဲ၊ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး နှစ်ခုလုံး အရည်တွေအိုင်ပြီး နူးအိနေကြပြီ၊ မီး က
“လီးစုပ်ချင်တယ်ကွာ”
“ကိုမင်းလီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါ မီး ရာ”
သဇင်မောင်က ပြောတော့
“စုပ်ကြည့်ချင်တယ်”
မင်းမောင်က ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ခြေထောက်တွေကားပြီး ခြေဆင်းထိုင်နေတော့ သူ့လီးကြီးက အပေါ်ကို ထိုးမတ်နေတာ၊ မီး က လေးဘက်ထောက်လို့ မင်းမောင်ပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းရောက်နေပြီး လီးကြီးကို ငုံလိုက် စုပ်လိုက် လျှာနဲ့ပတ်ယက်လိုက် ဥတွေကို ဆွဲစုပ်လိုက် ဖြစ်နေတယ်၊ မင်းမောင်ကလည်း သူ့လီးကြီး မီး ပါးစပ်ထဲရောက်နေတုန်း ခေါင်းကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး လီးကြီးပေါ်ဖိဖိချနေတော့ ကုန်းထားတဲ့ မီး ဖင်ကြီးက ပိုပိုထောင်လာရော၊ ကျနော်က မီး ဖင်ကြီးနောက်ဘက်မှာ ဒူးထောက်လို့ သဇင်မောင် လီးစုပ်ပေးတာကို ခံနေတာလေ၊ ဘယ်လက်နဲ့ နောက်ကို ပြူပြီးထွက်လာတဲ့ မီး အဖုတ်ကြီးကို အသာပွတ်ပေးလိုက် လက်ခလယ်ကို အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ဆိုတော့ မီး လည်း လီးကြီးကို ဖိဖိပြီး စုပ်ရင်း ဖင်ကြီးကလည်း တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတာပေါ့။ မင်းမောင်က
“မမီး လိုးချင်နေပြီလား”
“ဟုတ် ကိုမင်းလီးကြီးပေါ် တက်လိုးမလို့”
မီး က မင်းမောင်အပေါ်ကို ခွလိုက်ပြီး အဖုတ်ကြီးနဲ့ လီးကြီးကို တေ့လို့ အသာလေးထိုင်ချလိုက်တာ လီးထိပ်ကြီးက အဖုတ်ကြီးထဲ အိခနဲ ၀င်သွားရော
“အီး…”
ခနဲ သက်ပြင်းချလို့ ဖင်ကြီးကို နည်းနည်းပြန်ကြွပြီး ပြန်ထိုင်ချလိုက်န့ဲ စလိုးနေပြီ၊ မီး အဖုတ်ကြီးထဲ မင်းမောင်လီးကြီး ၀င်နေတာကို မြင်နေရတော့ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ပဲ လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ သဇင်မောင့်ကို ကုတင်စောင်းမှာ ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်၊ ကုန်းနေတဲ့ဖင်ကြီးက ဘေးကို ကားပြီး ၀ိုင်းစက်နေတာ၊ အယက်ခံထားတဲ့ အဖုတ်ကြီးကလည်း ဖောင်းပြီးအရည်တွေရွဲနေတော့ အလိုးခံဖို့ အသင့်ပဲ၊ ကျနော်က အောက်ကိုဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လို့ ဖင်ကြီးနောက်မှာ နေရာယူကာ ထောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးကို သူ့အဖုတ်ကြီးနဲ့ဆွဲပွတ်ပေးတော့၊ ဖင်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့
“ထည့်… ထည့်လိုက်ပါတော့လား မနေတတ်တော့ဘူး ကိုကြီးရာ”
အဖုတ်အ၀မှာ သေချာတေ့ပြီးတာနဲ့ တအားဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်တာ လီးကြီးက သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲကို ကမူးရှုးတိုးနဲ့ အဆုံးထိ ဒုတ်ဆို ၀င်သွားပါရော၊ ကောင်းလိုက်တဲ့ ဆောက်ဖုတ်ကြီး လီးတချောင်းလုံးကို ဆွဲညှစ်ထားတာများ၊ ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ဆောင့်လိုးနေပြီ၊မီး က မင်းမောင်ကို အပေါ်ကနေ ဆောင့်လိုးနေရင်း
“ကိုမင်းလီးကြီးက မီး အဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ကို ရာ”
လှမ်းပြောတော့
“သဇင့်အဖုတ်ထဲမှာလည်း ကို့လီးကြီးက ကြပ်သိပ်နေတာပဲ လီးကြီးတချောင်းလုံးအီစိမ့်နေအောင်ကို ကောင်းနေတာ”
“မီး လည်း တူတူပဲ အရမ်းကိုကောင်းနေလို့”
“ကောင်းရင် စိတ်ကြိုက်လိုးနော်”
“လိုးမယ်နော် ကိုမင်းလီးကြီးကို အရမ်းကြိုက်လို့”
ပြောရင်း သူ့ဖင်ကြီးနဲ့ ဖုန်း ဖုန်း ဆို အပေါ်ကနေဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာများ နို့တွေလည်း ရမ်းခါနေတာပဲ၊ ကိုယ့်စော်ရဲ့ ဆောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သူများလီးကြီး ၀င်နေတာကို ကြည့်ရင်း သဇင်မောင့်ကို လိုးရတာ ပိုကောင်းလာသလို ဆောင့်ချက်တွေကလည်း မြန်လာတယ်၊ သဇင်မောင်ကလည်း သူ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပြန်ပြန်ဆောင့်ပေးနေတော့ ထိချက်တိုင်း ဖင်ကြီးက တုန်တုန်သွားတာ ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာ၊ ကျနော့်လီးကြီး သူ့အဖုတ်ထဲ ၀င်တာထွက်တာကိုလည်း အနီးကပ်မြင်နေရတော့ လိုးရင်း လိုးရင်း ပိုကောင်းလာတယ်၊ မီး ကလည်း လီးကြီးတဆုံးထိ ဖိထိုင်သွင်းထားပြီး ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကနေ ဖိဖိကြိတ်လို့ စကော၀ိုင်းလှည့်နေတာ လန်ထွက်နေတာပဲ။
မီး က ဖင်ကြီးကိုကြွကာ အဖုတ်ထဲက လီးကြီးကို ခဏချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော်တို့ဘက်ကို မျက်နှာမူလို့ လီးကြီးပေါ်ပြန်ထိုင်ချ၊ လီးအ၀င်အထွက်အနေအထား အဆင်ပြေတော့မှ ဖင်ကြီးကို ကြွကြွပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ၊ မင်းမောင်က သူ့ကိုကျောပေးပြီး လိုးနေလို့ အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လီးကြီးအ၀င်အထွက်ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်နေရသလို ဖင်၀လေး ရံှု့ရံှု့သွားတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း လက်မနဲ့ ဖင်ပေါက်ကလေးကို ဆွဆွပေးပြီး အောက်ကနေလည်း ပြန်ပြီးကော့ဆောင့်ပေးနေတော့ မီး ဆိုတာလေ ပါးစပ်က အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ ညည်းနေတော့တာပဲ။
“မသဇင်ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး အနောက်ကနေ ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာကို မြင်ရတာ ကျေနပ်လိုက်တာ ကို တို့လိုးတာကို ကြည့်ရင်း ကိုမင်း လီးကြီးပေါ်ကို ဆောင့်လိုးရတာ ပိုအရသာရှိတယ် ကို ရယ်”
“ကို လည်းလေ လီးအကြီးကြီးကို မီး ဖင်ကြီးနဲ့ တက်ဆောင့်လိုးနေတာကြည့်ရင်း သဇင်မောင့်ကိုလိုးရတာ အရမ်းကောင်းတယ်”
“ကောင်းရင် မသဇင်နဲ့ အမြဲလိုး ကို ရာ မသဇင်ဖင်ကြီးကို ဘဲတိုင်းလိုးချင်နေကြတာ ဟိုနေ့ကတောင် ရုံးက ကောင်လေးနှစ်ယောက်က မသဇင်လမ်းလျှောက်သွားတာကို ကြည့်ရင်း အဲ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချင်လိုက်တာလို့ ပြောနေသံ ကြားလိုက်သေးတယ်”
“လိုးမယ်နော် ကိုလည်း သူ့အဖုတ်ကြီးကို အရမ်းကြိုက်လို့ မီး လည်း မင်းမောင်လီးကြီးကို အရမ်းကြိုက်တယ်မလား”
“ကြိုက်တယ် ကို ရယ် ကိုမင်းလီးကြီးက ညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး ဆိုတော့လေ အဖုတ်ထဲမှာ အပြည့်အသိပ်ပဲ အီး….”
“ကြိုက်ရင် သူနဲ့ အမြဲလိုးကွာ”
“အိုး……….. အမြဲကို လိုးချင်တာ မချွတ်ချင်ဘူးကွာ သူ့လီးကြီးကို ”
“သဇင်မောင့်ကို လိုးရတာ မီး ကို လိုးရတာထက် ပိုကောင်းတယ် မီး ရယ်”
“အိုး….. အတူတူပဲ ကို နဲ့လိုးရတာထက် အခုပိုကောင်းနေတာ အား….. ကိုမင်းကရော မီး ကို လိုးရတာ ကြိုက်ရဲ့လား”
မင်းမောင်က သူ့လီးကြီးကို အောက်ကနေကော့ထိုးပေးရင်း
“ကြိုက်တာပေါ့ စမြင်ကထဲက လိုးရင် အရမ်းကောင်းမယ့်စော်မှန်းသိလို့ မီး ကို လိုးချင်နေတာ”
“အိုး…. ဘယ်လိုကောင်းမှန်းသိတာလဲ ဟင်”
“သဇင်မောင့်လို ဘော်ဒီမျိုးပဲလေ ဖင်ကြီးကြီးဆိုတော့ လိုးရင်ကောင်းမှာကို သိတယ်”
မီး က သူ့ဖင်ကြီးကို စကော၀ိုင်းလိုက် ဖိပွတ်လိုက်နဲ့
“အာ… ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းလီးကြီးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တညလုံး မချွတ်တမ်း လိုးကြည့်ချင်တယ်ကွာ”
“လိုးမယ်ကွာ တညလုံး”
ကျနော်က
“ပုံစံပြောင်းရအောင် သဇင်”
“ဘယ်လိုပြောင်းချင်လဲ”
“ပက်လက်နေပြီး ခြေထောက်တွေ မြှောက်ပေးထားကွာ”
“အပေါ်ကနေ တအားဆောင့်လိုးချင်လို့”
“ကြိုက်တယ် အဲ့လို အလိုးခံချင်နေတာ သဇင်က”
သဇင်မောင်က ကုတင်စောင်းမှာ ခြေထောက်တွေကို မြှောက်ထားပြီး ပက်လက်နေပေးတယ်၊ ကျနော်က ကုတင်အောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူ့အစေ့လေးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်ပြီး လီးထိပ်ကြီးနဲ့ အစေ့ကို ဖိဖိပွတ်တော့
“အား….. အီး….”
အဖုတ်အ၀မှာ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို တေ့ပြီးတာနဲ့ သူ့ခြေထောက်တွေကို လက်နဲ့ဆွဲမပြီး လီးကြီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက် တ၀က်လောက်ပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ လိုးနေပြီ။ မင်းမောင်က မီး ကို ဖင်ကုန်းပြီးလိုးမယ်ပြောလို့ မီး က ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးထောက်ထားပြီး ခါးလေးကိုခွက်လို့ ကုန်းနေတော့ ဖင်ကြီးက ပိုတောင်ကြီးနေသလိုပဲ၊ မင်းမောင်က ကုတင်အောက်ကိုဆင်း မီး ဖင်ကြီးနောက်မှာ ထိုင်ချပြီး နောက်ကို ပြူထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်ယက်တော့
“အား… ကိုမင်း ယက်တာ ကောင်းလိုက်တာ အဖုတ်ထဲက ရွပြီးအရမ်းအလိုးခံချင်နေလို့ လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးတော့ကွာ”
မင်းမောင်လည်း သူ့လီးကြီးကို မီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ တချက်ထဲ အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်တာ လီးကြီးက အရည်တွေလူးနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ တန်းခနဲ ၀င်သွားတာပေါ့
“အိုး…. ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရာ မီး ကို မညှာနဲ့ တအားဆောင့်လိုးပေး”
“လိုးပေးမယ် စိတ်ချ”
မီး ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးတာများ
ဖုန်း…. ဖုန်း……. ဖုန်း………
မင်းမောင်တအားဆောင့်လိုးတာကို မြင်တော့ ကျနော်လည်း သဇင်မောင့်နို့တွေကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး တအားဆောင့်လိုးနေတာ၊ သဇင်မောင်က သူ့ဖင်ကြီးကို ပြန်အကော့ ကျနော်က အားနဲ့ဆောင့်အချ
“အား…. ကောင်းလိုက်တာမှ”
“အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကြီးလိုးပေးတာကို သဇင်အရမ်းကြိုက်တယ်”
“သဇင့်ဖင်ကြီးက မီး ဖင်ထက်တောင်ကြီးသေးတယ် အဲ့လိုဖင်ကြီးကြီးစော်တွေကို ဘဲတိုင်းလိုးချင်တာ”
“အိုး….အခု ကိုကြီးလိုးသလို တအားလိုးကြမှာလား ဟင်…”
“လိုးကြမှာ”
“အာ…. တအားလိုးတာကို ကြိုက်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုကြီးရာ အမြဲလိုးပေးပါနော်”
အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း
“လိုးပေးမှာပေါ့ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို”
မီး က ကုန်ပြီးအလိုးခံနေရင်း သဇင်မောင့်ကို ကျနော်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာကို ကြည့်နေတာ၊ မင်းမောင်က နောက်ကနေဆောင့်လိုးရင်း
“ဖြန်း….”
“အား”
မီး ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ရိုက်ထည့်လိုက်တာ ဖင်ဖြူဖြူကြီးက ရဲတွတ်သွားတာပဲ
“ကိုမင်းလီးကြီးကို မီး အရမ်းကြိုက်နေပြီ ကို ရယ် ကောင်းလွန်းလို့”
ဖင်ကြီးကို နောက်ပြန်ဆောင့်ဆောင့်ပေးတော့ သူ့နို့တွေက ရမ်းခါနေတာ၊ အဲ့နို့တွေကို သဇင်မောင်က လက်နဲ့လှမ်းကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ မီး ခမျာ အကောင်းလွန်နေတော့တာပေါ့။
ကျနော်ကလည်း လီးကြီးကို သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲမှာ အဆုံးထိစိမ်ထားပြီး ညှောင့်ညှောင့်ပေးနေတော့ သူ့အစေ့လေးနဲ့ ကျနော့်အမွှေးတွေနဲ့ ဖိကြိတ်သလိုဖြစ်တဲ့အပြင် လီးချောင်းကြီးက အတွင်းထဲမှာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့လေ၊ သဇင်မောင်လည်း မတရားကိုကောင်းပြီး
“ပြီးချင်နေပြီ ကိုကြီးရာ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပေး”
ကျနော်လည်း အချက် ငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ
“အား အား” နဲ့
သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေ ကော့ကော့တက်ရင်း ခရီးဆုံးကို ရောက်သွားတော့တာပဲ။
မင်းမောင်က မီး ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး တချက်ခြင်း သူ့လီးကြီးနဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတုန်းပဲ၊ ကျနော်က သဇင်မောင့်အဖုတ်ထဲက လီးကြီးကို ချွတ်လိုက်ပြီး မီး ပါးစပ်ရှေ့ကို ထိုးပေးလိုက်တော့ မီး က အလိုက်သင့်ပါးစပ်ဟပေးတာနဲ့ အရည်တွေပေပွနေတဲ့ လီးကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်၊ မီး က လီးကြီးကို ငုံထားပေးတော့ ကျနော်လည်း ဖြည်းဖြည်းခြင်း ပါးစပ်ထဲကို လိုးပေးနေတာ၊ မီး ကို အနောက်ကနေ မင်းမောင်ကလည်း ဆောင့်လိုးနေတုန်း၊ လီးကြီးနှစ်ချောင်းနဲ့ တပြိုင်နက်ထဲ အလိုးခံနေရတော့ မီး တစ်ယောက် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းနေတာပေါ့၊ အဖုတ်ထဲမှာလည်း လီးကြီးုက ပြည့်သိပ်၊ ပါးစပ်ထဲမှာလည်း အပြည့်နဲ့ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့အရသာတွေကို ခံစားနေတာ၊ ရှေ့နောက် အလိုးခံနေရင်း မီး က လက်ပြတာနဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ချွတ်လိုက်တော့
“ကို့လီးကြီးနဲ့ အဖုတ်ထဲကို လိုးပေးဦး”
“လိုးပေးမယ် ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လိုးပေးရမလဲ”
“ပက်လက်ပဲလိုးပေး ခဏလေး အလိုးမခံခင် လီးနှစ်ချောင်းကို စုပ်ချင်သေးတယ်”
မီး က ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးကြီးနှစ်ချောင်းကို လက်တဘက်စီနဲ့ ကိုင်ထားပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို စုပ်နေရင် မင်းမောင်လီးကြီးကို ထုပေး၊ မင်းမောင်လီးကြီးကို စုပ်ရင် ကျနော့်လီးကို ထုပေးနဲ့၊ အားရအောင် စုပ်ပြီးခါမှ
“လိုးပေးတော့ ကို”
ပက်လက်လှန်ပေးတော့ ကျနော်လည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ၀င်ပြီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ အသာတေ့လို့ ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊ မင်းမောင်လီးကြီးလိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးကြီး ၀င်သွားရော၊ နည်းနည်းပြန်ထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်နဲ့ မှန်မှန်လေး လိုးပေးနေပြီ၊ မင်းမောင်က မီး အနားသွားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပေးပြီး နို့ကြီးတွေကို လက်နဲ့နယ်နေတာ၊ မီး ဆောက်ဖုတ်က လီးကြီးလိုးထားလို့ အရည်တွေရွဲနေတာတောင် ကျနော့်လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်ထားတယ်၊ ကျနော်က ဒူးကွေးထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ကို်င်ပြီး ဆောင့်လိုးနေပြီ။
သဇင်မောင်က မှိန်းနေရာက ထလာပြီးတော့ မီး အစေ့လေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတယ်၊ မင်းမောင်က မီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြီး နို့တွေကို နယ်ပေးနေတုန်းပဲ၊ ဒီလိုမျိုး နေရာစုံကနေ ကာမအရသာထူးတွေ တချိန်ထဲရနေတော့ မီး တစ်ယောက် အရမ်းကိုကောင်းနေပြီပေါ့၊ သူ့လက်တဖက်နဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ထုပေးနေသေး၊ ပြီးတော့
“ကိုမင်း ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးချင်ရင်လဲ ရတယ်နော်”
“အိုး… မိုက်တယ်”
မင်းမောင်က မီး မျက်နှာရှေ့နားမှာ ဒူးထောက်ခွထားပြီး လီးထိပ်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းပေးထားတာတော့ မီး က တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက် လျှာနဲ့လှမ့်ယက်လိုက်နဲ့ စုပ်နေတာ၊သဇင်မောင်က အစေ့ကို လက်နဲ့ခြေပေးနေတဲ့အချိန် ကျနော်ကလည်း အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုး၊ မင်းမောင်ကလည်း ပါးစပ်ထဲလိုးဆိုတော့ မီး တစ်ယောက် ခြေချောင်းတွေတောင် ကုတ်သွားလိုက် ပြေသွားလိုက်နဲ့ တအားကို ကောင်းနေတာ၊
သဇင်မောင်က
“ကိုမင်းရေ စစ်စတီနိုင်း ဆွဲရအောင်”
“ဆွဲမယ်လေ”
မင်းမောင်က မီး နဲ့ ယှဉ်ပြီး ပက်လက်နေတော့ သူ့လီးကြီးက အရည်တွေတလက်လက်နဲ့ မိုးပေါ်ထောင်လို့၊ သဇင်မောင်က ပြောင်းပြန်ခွလိုက်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးကို မင်းမောင်မျက်နှာနား ကပ်ပေးပြီးတော့ မင်းမောင်လီးကြီးပေါ်ကို မှောက်ချလို့ လီးတန်တလျှောက်က အရည်တွေကို လျှာနဲ့လိုက်ယက်နေတယ်၊ ကျနော်က မီး ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီး အောက်ကို ဖိချလိုက်တော့ မီး ဖင်ကြီးတွေက မွေ့ရာပေါ်ကို ကြွတက်လာတာပေါ့၊ အဲ့အနေအထားမှာ လီးကြီးကို အပေါ်ကနေ တဆုံးထိဆောင့်သွင်းပြီး ဒစ်ကြီးပေါ်အောင် ပြန်ထုတ် နောက်တဆုံးပြန်ဆောင့်နဲ့ လိုးနေတာ၊ လီးကြီးက မီး အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ထိထိမိမိ ပွတ်တိုက်ပြီး ၀င်ထွက်နေတာကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး ပိုပိုကောင်းလာသလို ဆောင့်လိုးတဲ့အရှိန်ကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာတယ်၊
“ကောင်းလိုက်တာ ကို ရယ် လိုးတတ်လိုက်တာ အီး…”
“တူတူပဲ အရမ်းကောင်းနေတာ”
လီးတဆုံးဆောင့်ချလိုက်တဲ့အချိန် လီးထိပ်ကြီးက ဒုတ်ခနဲ သားအိမ်၀ကို သွားသွားထောက်နေတော့ ကျဉ်ခနဲ ကျဉ်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ဟာက တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေဆီ ရောက်သွားတာ၊
မင်းမောင်လည်း မျက်နှာပေါ်မိုးလာတဲ့ သဇင်မောင့် အဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ ပင့်ယက်တာ မမှီချင်လို့ ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့အောက်ကိုဖိချလိုက်ပြီး တပြတ်ပြတ်ယက်တော့ သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက အငြိမ်မနေတော့ဘူး၊ အဲ့တာနဲ့ မင်းမောင်လီးကြီးကိုပဲ တအားဖိဖိစုပ်နေတော့တာ၊ လီးဒစ်ကြီးတခုလုံးကို ငုံထားပြီး လျှာနဲ့၀ိုက်ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ညှပ်ထားပြီး ဒစ်ကြီးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်၊ မင်းမောင်ကလည်း လျှာကိုချွန်ထားပြီး အဖုတ်အ၀ထဲထိုးသွင်းပေးထားတာကို သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးက အငြိမ်မနေတော့ လျှာက အဖုတ်အတွင်းထဲမှာ ထိုးမွှေနေတာပေါ့၊
ကျနော်လည်း ထမ်းထားတဲ့ခြေထောက်တွေကို ပြန်ချပြီး ပိုအားစိုက်ဆောင့်လို့ရအောင် အနေအထားပြင်ပြီးတော့ မီး အဖုတ်ကြီးထဲ ကျနော့်လီးကြီးကို မှန်မှန်လေး ပြန်ဆောင့်နေပြီ၊ မီး ကလည်း
“ကို လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုးနော်”
လက်နှစ်ဘက်ကို မီး ကျောအောက်ကနေ ပုခုံးဆီ သိုင်းဖက်ထားပြီး ဆောင့်တဲ့အရှိန်ကို တဖြည်းဖြည်း မြှင့်လာတာ
အင့် အင့်
“အိုး……. ကောင်းလိုက်တာမှ ဆောင့် ဆောင့်”
မင်းမောင်က သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ စုံကိုင်ဗြဲထားပြီး အဖုတ်ကြီးတခုလုံးကို လျှာနဲ့ မပြတ်ယက်နေတာ အောက်ကပင့်ယက်လေ မင်းမောင်မျက်နှာတခုလုံးကို ဆောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်လိုက် လီးကြီးကို တအားဖိဖိစုပ်လိုက်နဲ့ အပြိုင်ချီတက်နေကြတာ၊ ယက်တာရော စုပ်တာရော မြန်လာကြပြီ၊
“တအားဆောင့်တော့မယ်နော်”
“ဆောင့်သာဆောင့်”
“အင့် အင့် အင့်”
ကျတော့်ဆောင့်ချက်တွေ တအားမြန်လာတော့
“အား……… ပြီးတော့မယ် တအားဆောင့်ဆောင့် လိုးပေး”
ဖုန်း…. ဖုန်း……..
“အား”
ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေတုန်း
“အီး……… အင့် အင့်”
ကျနော့်လီးကြီး ကျဉ်တက်လာပြီး အားရှိသမျှ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ မီး ဖင်ကြီးတွေလည်း တုန်ပြီး မွှေ့ရာပေါ်က ကော့အတက် အောက်ကို ပြန်မကျခင်လေးမှာ သုတ်တွေကို အဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ သူလည်း ပြီးသွားတာတောင် ဖင်ကြီးက တုန်ကောင်းတုန်း။တချိန်ထဲလိုလို မင်းမောင်က အဖုတ်ကြီးကို ငုံပြီးတအားစုပ်လိုက်ချိန် သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးလည်း အခါခါရမ်းလို့ ပြီးသွားတာနဲ့ ပါးစပ်ထဲက လီးကြီးလည်း သုတ်တွေပန်းထွက်ပြီး လေးယောက်လုံး ငြိမ်သွားတော့တာပဲ။
ပြီးပါပြီ
No comments:
Post a Comment