ကိုစစ် ရဲ့ အချစ် (စ/ဆုံး)

ကိုစစ် ရဲ့ အချစ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မန္တလေးဟာ  အသစ်အဆန်းတွေနဲ့ သိပ်ကိုလှပနေတယ်။ မရောက်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့မန္တလေးကို ကိုစစ်ငေးမဝဘူး။ကိုစစ်အမြင်မှာ မန္တလာသူတွေဟာလှပလွန်းနေတယ်။ဒီတစ်ခေါက်မန္တလေးခရီးဟာ အရင်တုန်းကလို အလည်သက်သက် မဟုတ်ဘူး။ ကျောင်းတတ်ဖို့လာတာဖြစ်သည်။

ကိုစစ် ဆေးတက္ကသိုလ်ကို တတ်ခွင့်ရခြင်းဖြစ်သည်မြင်မြင်သမျှမိန်းမကြီးငယ်တွေကို ငေးရတာ ကိုစစ်ငပဲ တောင်မာနေပြီဖြစ်သည်။ ပြောတာပြောရတာကိုစစ်က Over 30 တွေကိုပိုစိတ်ဝင်စားသည်။ မန်းလေးက ဘွားတော်တွေဝတ်တာစားတာက ကိုစစ်တိုနယ်က ဘွားတော်တွေလို မဟုပ်။ လန်ပျံနေအောင်ဝတ်ထားကြသည်။ဒီလိုမျိုးကြီးတွေ နေ့တိုင်းမြင်နေရမှာပါလားဆိုသည့်အတွေးက ကိုစစ် တဏှာစိတ်ကိုပိုပြီး ထကြွစေသည်။ 

" ရောက်ပြီ  ဆင်းတော့" 

အစ်ကို သတိပေးမှ  ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိထားမိတော့သည်။ ဒီနေ့ ကိုစစ်တို့ညီအစ်ကို  အန်တီလေးအိမ်မှာ တည်းရမှာဖြစ်သည်။ မနက်မှ  ငှားထားသောအဆောင်သို့ ပြောင်းရမည်။ အန်တီလေးဟုဆိုရသော်လည်း ဆွေမျိုးနီးစပ်ကြီးမဟုပ်။ ကိုစစ်တို့ အဖေ၏ ညီမနှစ်ဝမ်းကွဲ လောက်သာတော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီ အိမ်ကိုလည်း အမေနှင်း ကျောင်းလာအပ်တုန်းကသာ ခဏ ရောက်ဖူးခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုတုန်းက အန်တီ လေးနှင့်မတွေ့လိုက်ပေ။ အစ်ကိုကတော့ ရင်းနှီးသည်။ဒီတစ်ခေါက်တော့ အန်တီလေးနှင့်တွေ့ရသည်။ ကိုစစ်ရင်တွေခုန်သွားသည်။ ကိုယ့်အဒေါ် ဆိုသော အသိနဲ့ထိန်းသော်လည်း ဘယ်လိုမှထိန်းမရ။ ထိန်းမရလောက်အောင် အန်တီလေးက မိုက်လွန်းနေသည်။

အသားဖြူဖြူ ရုပ်ကလည်းမဟာဆန်အောင်လှသည်။ တင်တွေရင်တွေက လည်း ကလေးနှစ်ယောက်အမေဆိုတာယုံစရာကိုမရှိ။ အနီးစပ်ဆုံးဥပမာပေးရရင် ထိုင်းဝန်ကြီးချုပ် ယင်လပ် ကို လက်ညှိုးထိုးပြရပေမည်။ ငပဲကလည်းဘယ်လိုမှထိန်းမရတော့ ။ အစွမ်းကုန်ကိုမာနေပြီ။ နောက်ဆုံး ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းမှမဟုပ်တာ ဟု စိတ်ဖြေမှ သက်သာရာရသွားသည်။ သို့သော် ကိုယ့်အန်တီဟူသောအသိကလည်း ကိုစစ် ၏တဏှာစိတ်ကို ပိုထစြေပြီ။

ထို့နောက်အန်တီလေးက အိပ်ခန်းလိုက်ပြသည်။ အန်တီလေးတု့က မန်းလေးမှာ အလယ်အလတ်အတန်းစားတော့ရှိလောက်သည်။ မြို့ထဲမှာနှစ်ထပ်တိုက်နှင့်ဖြစ်သည်။ အန်တီလေး အမျိုးသားက မြေပွဲစား ၊ကားပွဲစားလုပ်သည်။ရှေ့ကသွားနေသော အန်တီလေးဖင်တွေကို  ကြည့်ပြီးကိုစစ် ပြေးနမ်းခင်စိတ်တွေပေါက်နေသည်။ဖင်ကြီးကလည်းကုန်းနမ်းချင်လောက်အောင်ကားထွက်နေသည်။ ထမိန်ကလည်းပေါက်ထွက်မတက်ပါးလှသောကြောင့် ကိုစစ်အပြစ်မဆိုသာ။ ငမ်းသာငမ်းရတာ  အစ်ကိုမြင်သွားမှာလည်းကြောက်ရသေး၏။

အစ်ကိုက အပြင်သွားစရာရှိလို့ရေချိုးနေတုန်း  အကြောလျှော့ဖို့ အိမ်သာပြေး။ အန်တီလေးကိုမှန်းထုရတာ။ ကိုစစ် ဂွင်းထုလာတဲ့သက်တမ်းတစ်လျှောက် ဒီတစ်ခါလောက်အရသာရှိတာ မတွေ့ဖူးသေးဘူး။ ဖြစ်နိုင်ရင်ကိုစစ် က အန်တီလေးပင်တီ ကိုနမ်းပြီးမှ  ထုချင်တာ ။ ရေချိုးခန်းတွေ ကလည်းများဆိုတော့ ဘယ်မှာရှာရမှန်းမသိလို့သာခရီးပန်းတာရော အားကုန်တာရော ပေါင်းလိုက်တော့ အိပ်ပျော်သွားတာ အစ်ကို ပြန်ရောက်မှနိုးတော့တာ။

အန်တီလေးက ညစာကို အပြင်မှာလိုက်ဝယ်ကျွေးတယ်။ အန်တီလေးရယ် သူ့ ကလေးနှစ်ယောက်ရယ် ကိုစစ်တို့ညီအကိုရယ်ပေါ့။ အမျိုးသားကတော့ အိမ်မှာကိုမရှိဘူး ။ရန်ကုန်ကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားနေရတာ။အန်တီလေးဝတ်ထားတာကြည့်ပြီး ကိုစစ် တဏှာတွေပြန်ထလာတယ်။  ဂျင်းပင်အကြပ်အောက်က ဖင်အယ် အယ်ကြီးတွေ ကို ကိုစစ်ခိုးစိုးကြည့်တာအခါ ၅၀ လောက်ရှိပြီ။ 

ကိုစစ်အစ်ကိုက ကားမောင်းတာ။ ကလေးနှစ်ယောက်က ရှေ့ကလိုက်ချင်တယ်ဆိုတော့ နောက်ခတ်းမှာ အန်တီလေးရယ် ကိုစစ်ရယ် ၂ ယောက်တည်း။ အန်တီလေးရဲ့ရနံ့တွေကလည်း ကိုစစ်တဏှာစိတ်ကိုဆွပေးနေသလိုပဲ။စားသောက်ပြီးအိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းကိုစစ် အိမ်သာထဲဝင်ပြီးတစ်ကြောင်းဆွဲလိုက်ရသေးတယ်။ကိုစစ်အစ်ကိုအိပ်ပျော်သွားတော့ ကိုစစ်အိပ်မပျော်သေးဘူး။အန်တီလေးပင်တီကိုနမ်းပြီး ဂွင်းထုချင်နေသေးတယ်။

အဲ့တာနဲ့ ရေချိုးခန်းတွေလိုက်ရှာ ။ ကံကောင်ချင်တော့ အန်တီလေး အခန်းကပ်ရပ်ကရေချိုးခတ်းမှာ ဝတ်ပြီးသားပင်တီ နှစ်ထည်နဲ့အဝတ်ပေတွေတွေ့တယ်။ ကိုစစ်လည်း တစ်ထည်ကိုနန်း တစ်ထည်ကို ငပဲပတ်ပြီး  ထုနေလိုက်တယ်။ အခန်းကိုပြန်အိပ်နေလိုက်သည်။

"တီ တီ တီ""

အိပ်ကောင်းနေတုန်းနိုးစက်မြည်လာလို့ထကြည့်လိုက်တော့ ၁ နာရီပဲရှိသး၏။ အစ်ကို့ဖုန်းကမြည်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အိပ်ကောင်းနေတုန်းနိုးစက်မြည်သဖြင်စိတ်တိုပြီးနှိုးမလို့ အစ်ကိုကို ကြည့်လိုက်တော့ မတွေ့ရ။ မထူးပါဘူးဆိုပြီးရေထသောက်။

ကိုစစ်  အစ်ကိုကို လိုက်ရှာ ရာ  အန်တီလေး အခန်းမှာတံကားအဟကြားကမီးရောင်မြင်လို့သွားချောင်းကြည့်ရာ မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက ကိုစစ် ကိုယ့်မျက်စိကိုတောင်မယုံနိုင်တော့ ။ ကုတင် စောင်မှာ အန်တီလေးက ပက်လက်လတ်လို့ ။ ကိုစစ်အစ်ကို က အန်တီလေးစောက်ဖုတ်ကို  ကုန်းမှုတ်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

...................................................................................................................

အဆောင်   ပထမည

ဘယ်လိုပဲ ကြိုးစားအိပ်အိပ် အိပ်လို့မပျော်ဘူး။ ကိုစစ်၏စိတ်တွေက အန်တီလေးအိမ်မှာပဲ  ကျန်ခဲ့သည်။ တစ်ခုခုကို ဆုံးရှုံးသွားရင် အသည်းကွဲသည်ဟုပြောသံကြားဖူး၏။ အခုဟာက ဆုံးရှုံးဖို့မပြောနဲ့   ပိုင်တောင်မပိုင်သေး။ နောက်ပြီး သူများပစ္စည်း။  ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကိုစစ်  သူ့အကိုကိုမနာလိုဖြစ်နေသည်။

ဖြစ်နိုင်လျှင် အန်တီလေးကို ဘယ်သူနဲ့မှ  မပတ်သတ်စေချင်။ သူ့အမျိုးသားကအစပေါ့။ ကိုစစ်အန်တီလေးကို ချစ်မိနြေပြီ။ အန်တီလေးကိုချစ်တာက လိုးချင်ရုံသတ်သတ်မဟုပ်ဘူးဆိုတာကိုစစ်  သူကိုယ်သူယုံသည်။သတိရလို့ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ည ၁၁ နာရီထိုးနေပြီ။ ဒီအချိန်ဆို အန်တီလေးနှင့် ကိုစစ်အကို  ကိုသူရတို့  လို့နေလောက်ပြီ။  ကိုသူရကလည်း ဒီနေ့ပြန်မှာ မဟုပ်သေးဘူးဆိုတာ ကိုစစ် ကြိုသိနေသည်။

ကိုစစ်ရင်ထဲမှာပူလောင်နေသည်။ စိတ်တွေက မနေ့ညကအဖြစ်အပျက်များဆီသို့ပြန်ရောက်သွား၏။ အန်တီလေးအခန်းထဲက  အခြေအနေကိုကြည့်ပြီး ကိုသူရဘာလို့ Alarm ပေးတယ်ဆိုတာ  ကိုစစ်ရိပ်မိသွားသည်။စိတ်စောကာ  စောစောနိုးပြီး alarm  ပိတ်ဖိုးမေ့သွားခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ကိုစစ်ဘဝမှာ မိန်းမတစ်ယောက် ၏အဆုံးစွန်ထိ အရှက်ကင်းမဲ့နေခြင်းကို ပထမဆုံးမြင်တွေ့ လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ 

ထိုမိန်းမက အန်တီလေးဖြစ်နေခြင်းကြောင့် စိတ်ထဲမှာမကောင်းလှ။ သို့သော် အန်တီလေး၏ အဝတ်ဗလာ ခန္ဒာ ကိုယ်က  တခြားမိန်းမများထက်  ကိုစစ်၏ တဏှာကိုပိုကာထကြွစေ၏။ကိုသူရ၏ လျှာစွမ်းကြောင့် အန်တီလေးမှာ  ကော့လန်နေအောင်  ဖီးတက်နေပြီဖြစ်သည်။

" အားသူရရယ် တီလေးမနေနိုင်တော့ဘူး....လိုးပါတော့"

အန်တီလေးမှာမနေနိုငတော့လောက်အောင်ဖီးတက်နေပြီထင်ထင်သည်။ ကိုသူရ၏ခေါင်းအားသူမ၏ စောက်ဖုတ်နှင့် ဆံပင်ကိုဆွဲကာ  ဖိကပ်ထားသည်။ ကိုသူရကလည်း အန်တီလေး၏ ညီးသံ  ညုသံတွေကို  ဂရုမစိုက်။ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ခေါင်းဝင်သွားမလားထင်ရလောက်အောင် ဆက်ကာရက်ပေးနေသည်။ 

အခန်းတဝိုက်၌ အန်တီလေး၏ ညီးသံနှင့်စောက်ဖုတ်အားလျှာနှင့်ရက်၍ ထွက်လာသော အသံတို့မှာ  သာယာစွာထွက်ပေါ်နေ၏။ ကိုသူရကလည်း အန်တီလေးမလှုပ်နိုင်လောက်အောင် ပျော့ခွေသွားမှ သူ့လျှာအား  အနားပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်အန်တီလေးက ကိုသူရလီးကြီးကို ဖင်ကုန်းကာ ပြန်မှုတ်ပေးသည်။ ထိုအခါ အန်တီလေး၏ အဖုတ်ကြီးကို တခါးကြားမှ ကိုစစ်ရှင်းလင်းစွာမြင်ရ၏။ 

မီးရောင်အောက်၌ အန်တီလေး၏ အဖုတ်ကြီးသည် စောက်ရည်ကြည်တ်ု့ကြောင့် အရောင်လဲ့နေ၏။ အန်တီလေးသည် စောက်မွှေးများကိုတော့ ရိတ်မထားအမွှေးထူသောအန်တီလေးအဖုတ်သည် ကိုစစ်အတွက်ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်။ ထို့ကြောင့်အန်တီလေးအားပြေး လိုးချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရ၏။ ကိုသူရနေရာမှာသာတခြားတစ်ယောက်သာဆို ဆွဲထိုးမိမှာသေခြာသည်။ ထို့ကြောင့် ကိုသူရအားစော်တွေကြည်ခြငးဖြစ်ရမည်ဟု ကိုစစ်တွေးမိ၏။

မနေ့ညကပုံရိပတွေကိုမြင်ယောင်ရင်း အန်တီလေးကိုပိုင်ဆိုင်လိုစိတ် ကိုစစ် ရင်၌ ပိုတိုးလာသည်။ လက်တွေ့ဘဝမှာတော့ အန်တီလေးနှင့်ပတ်သက်၍ပိုင်ဆိုင်တာဆိုလို့ မနက်က အန်တီလေးအခန်းထဲစွန့်စွန့်စားစားဝင်ကာ ခိုးယူလာသော သူမ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ထည်သာရှိသည်။ ထိုအတွင်းခံဘောင်းဘီခိုးယူလာခြင်းကြောင့်ဘာဆက်ဖြစ်မည်ဆိုတာ  ကိုစစ်ကြိုမသိခဲ့ချေ။

ကိုစစ် ကျောင်းတတ်တာ ၆ လရှိပြီ။ ဒီအတောအတွင်း ဝါသနာတူ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နှင့် အတော်ပေါင်းမိသွားသည်။ ထိုသူငယ်ချင်းကလည်း ကိုစစ်လိုပဲ တောင့်တောင့်ဖြောင်ဖြောင့် အန်တီတွေကိုစိတ်ဝင်စားသူဖြစ်သည်။ 

ယင်းသူငယ်ချင်းအမည်မှာ ဇော်မင်းလွင်ဟုခေါ်သည်။ ကျောင်းမှာ ကိုစစ်နှင့်ဇော်မင်းလွင်တို့ တစ်အုပ်စုထဲကျခြင်းမှစကာ ခင်သွားကြခြင်းဖြစ်သည်။ ပထမတော့သာမန်မေးထူးခေါ်ပြောလောက်သာခင်ကြသည်။ နောက် ၁ လလောက်နေမှ ဇော်မင်းလွင်၏ ဝါသနာကို ကိုစစ် မထင်မှတ်ပဲသိလိုက်ရသည်။ဇော်မင်းလွင်က သူဖုန်းအား အမြဲတမ်း Passward ခံထားပြီးသူ့ဖန်းအားမည်သူ့မှပေးမကိုင်ပေ။ထိုနေ့က ဘာတွေအရေးကြီးလို့လဲမသိ။ ဇော်မင်းလွင်ကန်တင်းထသွားရာဖုန်းမေကျန်ခဲ့သည်။ lockscreen မပိတ်သေးလို့ ကိုစစ်ကိုင်ကြည့်လိုက်မှ ဇော်မင်လွင်လည်း အန်တီမမတွေကိုအရူးအမူးစိတ်ဝင်စားမှန်းသိလိုက်ရသည်။ 

သူဖုန်းထဲမှ အပြာကားအားလုံးနီးပါးမှာ အန်တီကြီးတွေနှင့်ကောင်လေလးတွေ ဆော်နေကြသော ဇာတ်ကားများသာဖြစ်သည်။ ပုံတွေထဲမှာလည်းအန်တီးတွေကိုခိုးရိုက်ထားသော ပုံတွေ ပဲရှိသည်။  နောက်နေ့ ကိုစစ်လည်း ဇော်မင်းလွင်ကိုအစ်အောက်မေးပြီးသူကိုယ်တိုင်လည်းအန်တီမမတွေကိုစိတ်ဝင်စားကြောင်းဝန်ခံလိုက်သည်။

ထိနေ့မှစ၍ ကိုစစ်နှင့်ဇော်မင်းလွင်တို့ အလွန်တွဲမိသွားသသည် ။ နောက်မှသိရသည်မှဖုံးထဲမှပုံများမှာ သူ့အဒေါ်အရင်း ၂ ယောက်၏ ပုံများဖြစ်သည်ဆိုခြင်းပင်။ဇော်မင်းလွင်မှာမန်းလေးသားဖြစ်သည်။ အဖေမရှိတော့ချေ။ သူ့အမေနှင့်သူ့အဖိုးအိမ်မှာနေခြင်းဖြစ်သည်။ အဒေါ် ၂ ယောက်မှာသူ့အမေထက်တစ်ယောက်ကြီးတစ်ယာက် ငယ်ဖြစ်သည်။ ထိုအိမ်၌ သူအဖိုးအဖွားရယ် သူတို့သားအမိရယ် သူ့အဒေါ် ၂ ယောက်ရယ် အားလုံး ၆ ယောက် နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ 

အန်တီကြီးမှာအလယ်တန်းပြကျောင်းဆရာမဖြစ်၍ အန်တီအငယ်မှာအလှပြင်ဆိုင်ဖွင့်ထားသည်။ ဇော်မင်းလွင်၏ ရူးသွပ်မှုက ကိုစစ်ထက်ပိုသည်။ ကိုစစ်က အဒေါ်ဝမ်းကွဲကိုသာ စိတ်ဝင်စားပြီး စိတ်လာပေမယ့် ဇော်မင်းလွင်က အဒေါ်အရင်းကြီး ၂ ယောက်လုံးကို ကြံနေသူဖြစ်သည်။ သူ့အဒေါ်တွေကိုလည်း တိုသူမဟုပ်။ မနှမြောပေ။ သူ့အန်တီတွေကို အတူချောင်းဖို့ကိုစစ်ကိုအမြဲခေါ်သည်။ သူ့မှာ အန်တီ ၂ ယောက်လုံး၏ အခန်းအားဖွင်ဖို့ သော့အတုလည်းရှိသည်။ ကိုစစ်နှင့် ၂ ယောက်ထဲရှိလျှင် သူ့အန်တီတွေအကြောင်း ညစ်တီးညစ်ပတ် မှန်သမျှ စိတ်လာအောင်ပြောတတ်သေးသည်။

ရက်ပိုင်းတော့ သေချာမမှတ်မိတော့။ ဇွန်လ၏ လဆန်ပိုင်းလောက် ဖြစ်မည်ထင်သည်။ ဇော်မင်းလွင်နှင့်သူ့အိမ်ကိုပထမဆုံးလိုက်သောအခေါက် ကဖြစ်သည်။ သူ့အိမ်မှာ သူ့အမေရယ် သူ့အဖွားရယ်ပဲရှိသည်။ သူ့အမေအလစ်မှာ အန်တီထား ( အန်တီအကြီး ) အခန်းထဲခိုးဝင်ကြသည်။ 

ဇော်မင်းလွင်က 

" ကိုစစ် .. မင်းကြိုက်တာလုပ် ခြေရာလက်ရာတော့သိပ်မပျက်စေနဲ့ ငါ အန်တီစိုးအခန်းသွားလိုက်ဦးမယ် ငါအန်တီစိုးကို ဒီနေ့ ဓာတ်ကျနေတယ်ကွ"

ဟု ဆိုကာ ထွက်သွားသည်။ ကိုစစ်လည်းအပျော်တွေလွန်ပြီးရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာကျန်ခဲ့သည်။ အခန်းနံရံပေါ်မှ ကျောင်းစိမ်းဖြင်းအန်တီထားမှာ သိပ်ကိုခံ့ညားနေသည်။ ကိုစစ်ဆီမှာလည်းဇော်မင်းလွင်ပေထားသော အန်တီထား ဓာတ်ပုံတွေရှိသည်။ သို့သော် ဒီနေ့ကြည့်ရသောအန်တီဝါကပိုမိုက်နေသည်။အသက် ၄၀ ရွယ်အန်တီထားမှာ ကိုစစ်ကိုမြူဆွယ်နေသလိုပင်။ 

ကိုစစ်လည်း ဘာမှတွေထွေထူးထူးစဉ်းစားမနေတော့ဘဲ အတွင်းခံတွေရှိလောက်မဲ့နေရာတွေကိုပတ်ရှာ တော့သည်။ ဘီရိုတွေကလည်းသော့ခတ်ထား၍ဘယ်လို့ဖွင့်မရ။ နောက်ဆုံးကံကောင်းချင်တော့ အဝတ်ပေခြင်းထဲမှာမလျှော်ရသေးသော ဘရာ ၂ ထည်အတွင်းခံ ၂ ထည်တွေ့သည်။ ကိုစစ်လည်းမက်မက်မောမောကိုနမ်းလိုက်သည်။ လုံးဝကိုအငမ်းမရပါပဲ။ အန်တီဝါရဲ့အဖုတ်လေးနဲ့ထိတဲ့နေရာမှာအားရပါရနမ်းလိုက်သည် ။ နောက်မှဘောင်းဘီပိုင်ရှင်အန်တီဝါ့ကိုအမုန်းဂျာလိုက်မည်ဟုတေးထားလိုက်သည်။ နမ်းနေစဉ်အနံ့ကပိုပြီးညှီနေပါတယ်ဟုထင်လို့ ကြည့်လိုက်မှ ဘောင်းဘီတစ်ထည်မှာသွေးကကွက်လေးကိုတွေ့ရသည်။ သြော် စော်ကြီးကရာသီလာနေတယ်ထင်သည် ။ 

ဘာလို့ဂွမ်းထုပ်မခံတာလဲမသိ။ ကိုစစ်ပိုဖီးတတ်သွားပြီး တစ်ကြောင်းဆွဲလိုက်သည်။ ကြာတောင်နေပြီ။ ဇော်မင်းလွင်ကလည်း လာမခေါ်သေး တော့အပြင်ထွက်ဖို့ကလည်းခက်နေ၏။ ခဏကြာတော့မထူးပါဘူးဆိုပြီး အပြင်ကိုအခြေအနေကြည့်ပြီးထွက်လာလိုက်သည်။ ဇော်မင်းလွင်အခန်းထဲ သွားထိုင်ဖို့စဉ်းစားပြီးမှ ပျင်းတာနဲ့ဧည့်ခန်းထဲထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ 

အခန်းထဲမှာသူ့အမေအန်တီဝါ ကထိုင်နေသည်။ အန်တီဝါ့ကိုခုမှသေသေချာချာ မြင်ဖူးသည။ သေသေချာချာ ကြည့်မှ အန်တီဝါ မှာ တော်တော်ချောသောဘွားတော်မှန်းသိလိုက်၏။ တောင့်တာလည်းတော်တော်တောင့်သည်။ အင်းကျီအောက်ကနို့ကြီးတွေကလည်းအယ်ထွက်နေသည်။ ဆိုဖာပေါ်အိကျနေသောဖင်လုံးကြီးတွေကလည်း ကိုစစ်အကြိုက်ဖြစ်သည်။

" လာလေ သား...... ကိုစစ်ထိုင်"

အန်တီဝါနှုတ်ဆက်မှသတိဝင်တော့သည်

" မင်းမင်းရော "

" သြော်   အခန်းထဲမှာအန်တီ''

" သားကနယ်ကဆို""

" ဟုပ်""

" မိဘတွေက ဘာလုပ်လဲ""

အန်တီဝါ့မေးခွန်းတွေကိုအလိုက်သင့်ဖြေရင်း စော်ကြီးကို ငမ်းနေလိုက်သည်။ ကိုစစ်တစ်ခုသိလိုက်ပြီ ဒီအိမ်မှာ ကိုစစ်စိတ်အဝင်စားဆုံးက အန်တီဝါဆိုတာကိုပဲ။ ဆောတီးသူငယ်ချင်း ငါမင်းအန်တီတွေထက်မင်းအမေကိုပိုစိတ်ဝင်စားသွားပြီ ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ပါ ငါ ရအောင်ကြံမှရတော့မယ် မနေနိုင်တော့ဘူး

" ဟေ့  ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ""

" ဗျာ  ...ဘာမှမဟုပ်ပါဘူး။ ဘယ်အချိန်ပြန်ရင်ကောင်းမလဲလို့။""

ထမင်းစားပြီးအိမ်ပြန်ရမယ်နော်"

" ဟုပ် "

" အန်တီးဖိုခန်းဘက်သွားလိုက်ဦးမယ်လိုတာရှိရင်ကောင်မလေးတွေခေါ်ခိုင်းနော်" 

ဟုဆိုကာ မီးဖိုခန်းဘက်ဝင်သွားသည် ။ နောက်ကကြည့်တော့မှအန်တီဝါ့ကြော့ကြီးပိုတောင့်မှန်းသိရ၏။  နေပါဦး ။ စော်ကြီးငါငမ်းတာများ ရိပ်မိသွားလားမသိဘူး။ ဟာ   ဘာဖြစ်လဲသိတော့ပိုတောင်ကောင်းသေးတယ် ။ ငါတော့ အန်တီဝါကိုရအောင်လုံးတော့မယ်ဟုကိုစစ် ဆုံးဖြက်ချက်ချလိုက်သည်။

စာမေးပွဲကြီးပြီးပြီ။ ဇော်မင်းလွင်က အလွတ်အောင်ပေမယ့် ကိုစစ်က ဆပ်ပလီ ၁ ဘာသာထိသည်။ ဆပ်ပလီထိတာ ကိုစစ်အတွက် တစ်ခုတော့ကောင်းသည်။ မင်းမင်းတို့ကတောင်ကြီးတန်ဆောင်တိုင် အလည်သွားကြသည်။ အရင်ကကိုစစ်ပါလိုက်ဖို့ဖြစ်သော်လည်း အခုတော့လိုက်လို့မရတော့ချေ။ ကောင်းတယ်ဆိုတာက ကိုစစ်လည်း နယ်မပြန်ရဘဲ မန်းလေးမှာဆောင်းခိုရပြီး အန်တီဝါ ကလည်းတောင်ကြီးကိုလိုက်မသွားချေ။ မင်းမင်းရယ် ၊အန်တီထားရယ် ၊အန်တီစိုးရယ်သာသွားကြသည်။

ခုတော့အန်တီဝါ့ကိုကြံဖို့ကိုစစ်အခွင့်အရေးရြပြီ။ အန်တီဝါနှင့်ကိုစစ်အခြေအနေက အကောင်းကြီးမဟုပ်ပေမယ့် မင်းမင်းအိမ်ကိုရောက်တိုင်း ကိုစစ်က ခိုး၍တစ်မျိုး တည်းတစ်မျိုးကြည့်လွန်း၍ အန်တီဝါလည်းနည်းနည်းတော့ရိပ်မိနေသည်။ တစ်ခုပဲရှိသည်။ ကိုယ့်သားအရွယ်ကောင်လေးက ကြည့်တာဆိုတော့ ရိုးရိုးသားသားလားဘာလား ဘာကို ထင်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေမည်ပဲရှိသည်။ ကိုစစ်ဒီနေ့ အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်ခံလို့မဖြစ်တော့။ 

အန်တီဝါ့ကိုရအောင်လိုးမည်ဟုကိုစစ် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ရေမိုးချိုးပြင်ဆင်ပြီးလျှင် အန်တီဝါ့ဆီသွားမည်။  စောစောကပဲထမင်းလာစားမည်ဟု ဖုန်းဆက်ထားသည်။ တစ်ခုခုအကြောင်းပြပြီး ဟိုမှာ အိမ်ဖြစ်အောင်ကြံရမည်။ အစီအစဉ်တွေချရင်းကိုစစ်အရမ်းပျေ်နေ၏။

" သားကိုစစ်လာလေ နောက်ကျတာကို"

" ဟုပ်အန်တီဝါ  ရေချိုးခန်းမအားလို့ "

" မင်းဖိုးဖိုးတို့ကစားပြီးပြီ။ သားနဲ့အန်တီဝါပဲ ကျန်တော့တာ နားဦးမလား ခုစားတော့မလား"

" စာလှပြီ  စားတော့မယ်လေ"" 

ဟု အပြင်မှာပြောလိုက်ရပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့ချစ်အန်တီကြီးကို စားချင်နေတာဟု ပြောလိုက်ချင်သည်။စားသောက်ပြီးအခန်းထဲမှာ TV ထိုင်ကြည့်နေရပေမယ့် ကိုချစ်အရမ်းကိုထန်နေပြီဖြစ်သည်။ အန်တီဝါ့ကိုလိုးချင်လြှပြီ။ ဝတ်ထားတာလည်းကြည့်ပါအုန်း ။ ထမိန်ကပါးလွန်းနေသည်။ ထမိန်အောက်က ဖင်ကြီးတွေကြောင့် ကိုစစ်မနေနိုင်တော့ ။ အစောကနောက်ကလိုက်ရင် ကြည့်လိုက်တော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီရာကြီးကထင်းနေသည်။ အင်္ကျီကလည်းရင်ဖုံးပေမယ့် သိပါကိုကျပနေသည်။

" အန်တီဝါ့ကိုပြောစရာရှိလို့"

" ပြောလေကိုစစ် သားဘာပြောစရာရှိလို့လဲ"

ကိုစစ်အန်တီဝါ့အနားကို တိုးကပ်လိုက်ပြီး

" စိတ်ဆိုးလည်းမတတ်နိုင်ဘူးအန်တီရာကျနော် အန်တီ့ကိုချစ်နေပြီ"

" အန်တီလည်းသားကိုချစ်တာပဲ""

" ကျတော်ပြောတာ အဲ့လိုမဟုပ်ဘူး ချစ်သူတွေလိုချစ်တာ""

ကိုစစ်ပြောရင်းဆိုရင်း ဆွဲဖက်ပစ်လိုက်သည်။

" မသင့်တော်ပါဘူး ကိုစစ်ရယ်"

" အန်တီဝါ ကျတော့်ကို ချစ်တယ်မို့လားဟင်"

" အဲ့လိုမလုပ်နဲ့ ကောင်မလေးတွေမြင်သွားလိမ့်မယ်"

" ချစ်တယ်ပြောမှလွှတ်ပေးမယ် တောင်းပန်ပါတယ် ကျနော့်ကို ချစ်ပါနော်""

ကိုစစ်အသနားခံတဲ့မျက်နှာနဲ့ အန်တီဝါ့ကိုကြည့်လိုက်သည်။ထို့နောက်အန်တီဝါ့ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။အန်တီဝါက သနားလို့ပဲလား ဘာလို့လားတော့မသိ။

" ကိုစစ်ထပါကွယ် အန်တီဝါလည်းမင်းကိုသိပ်ချစ်တယ် မင်းတို့ကိုခိုးကြည့်နေတာတွေအန်တီရိပ်မိတာပေါ့ ဒီမှာ ဆိုကောင်မလေးတွေမြင်ကြလိမ့်မယ် အခန်းထဲသွားစကားပြောရအောင်နော်"

" စကားပြောရုံပဲလားအန်တီဝါရ"

" ကောင်လေး   မင်းကဘာလုပ်ချင်လို့လဲ"

" ဘာမှမဟုပ်ပါဘူး ဖက်ထားချင်လို့"

" သဘော  သဘော"

ကိုစစ်ငပဲက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမနိုင်ဖြစ်နေပြီ။ အခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်းကိုစစ်လည်းသိမ်းကြုံးဖက်လိုက်သည်။ အန်တီဝါကိုဖက်ရတာ တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးနှင့်ဖက်လို့ကောင်းသည်။ မနမ်းတတ်နမ်းတတ်နှင့်ကိုစစ်လည်း ပါးစစ်ကိုဆွဲကာနမ်းဘိုက်သည်။ အန်တီဝါကလည်းအငမ်းမရပြန်နမ်း၏။

" ချစ်ချင်တယ် ချစ်ခွင့်ပေးပါလားဟင်"

" ကိုစစ်ရယ် သားသဘော""

ခွင့်ပြုချက်ရသသည်နှင့်ကိုစစ်လည်း အင်းကျီတွေကိုဆွဲချွတ်ကာ နိုးကြီးတွေကိုအားရပါးကကိုင်ကာစို့တော့သည်။ နို့သီခေါင်းကိုလျှာနှင့်အသာယက်ပေးတော့အန်တီဝါ့ဆီမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့ ထွက်လာသည်။ တစ်နှစ်ပတ်လုံးမှန်းထုထားရသောအန်တီဝါ့ကိုလိးခွင့်ရတော့မည်ကို ကိုစစ်ပိမ်မက်လို့ထင်နေသေးသည်။အန်တီဝါ၏ တပ်မက်စွာ ပြန်နမ်းမှုကြောင့်သာ အိမ်မက်မဟုပ်ပါလား ဟု သိရသည်။

အန်တီဝါမှာလည်း ယောက်ကျားသားနှင့် မကြုံရတာကြာပြီမို့ ရင်တွေခုံကာနေသည်။ ကိုစစ်လည်း နို့တွေကိုအားပါးတရစို့ပြီ အလုပ်ချင်ဆုံးအလုပ်ကို လုပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။ ကိုစစ်လည်းအန်တီဝါ့ ထမီအားချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင့်ခံဘောင်းဘီမှာလည်း စောက်ရည်များနှင့်ရွှဲ နေသည်။ ကိုစစ်ကဘောင်းဘီ ပေါ်မှနေ၍ အန်တီဝါ့အဖုတ်ကိုနမ်းလိုက်သည်။

" အို   ကိုစစ်ရယ် မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် ငရဲကြီးလိမ့်မယ်...."

" မကြီးပါဘူး  အန်တီဝါ့ကိုချစ်လို့...."

" တော်တော် တတ်နော် ရည်းစားနဲ့ လုပ်နေကျမို့လား...."

" မဟုပ်ပါဘူး အန်တီဝါသာ သားရဲ့ အချစ်ဦး..."

" မယုံပါဘူး  အပိုတွေ.."

ကိုစစ်ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘဲ ဘောင်းဘီကို တုတ်ခိုင်ဖြောင့်တန်းနေသောပေါင်တန်တလျှောက် လိပ်၍ ချွတ်လိုက်သည်။ အန်တီဝါ့ ပေါင်လုံးများက တုတ်သော်လည်း တိုမနေ ။အရင်းကြီး၍အဖျားသေးကာ အလျှားရှည်သည်။ အသားအရည်မှာလည်းဝင်းဝါနေသည်။ တင်ပဆုံကြီးမှာလည်းစွင့်ကားကာ အယ်နေသည်။ ဘောင်းဘီချွတ်ဘိုက်သဖြင့် ပေါ်လာသောအဖုတ်၏တချို့တဝက်မှာ အမွှေးများနှင့်အုပ်နေသည်။  အန်တီဝါက စောက်မွှေးများကိုရိပ်မထား။ 

စောက်မွှေးအုံကြီးမှာတောထနေသည်။  တချို့အမွှေးများမှာ စောက်ဖုတ်၏ နှုတ်ခမ်းသား ပွင့်ဖက်များပေါ်အထိပေါက်နေသည်။ စောက်ရည်ကြည်များကလည်း သေးပေါက်ထားသည့်အလား စိုရွှဲကာနေပြီး အမွှေးများပေါ်ထိ ရေစက်များအသွင် ကပ်နေသည်။

ကိုစစ်လည်း အန်တီဝါ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုရော စောက်မွှေးများပေါ်ပါ လက်ဝါးနှင့်ပွတ်ပေးလိုက်သည်။  လက်ညှိုးကို အန်တီဝါ့စောက်ဖုတ်ထဲထည့်လိုက်တော့ အန်တီဝါက ကိုစစ်ရယ် လုပ်ပါတော့ ဟု ညုသံလေးနှင့် ပြောလာသည်။  ကိုစစ်မလိုးချင်သေး။ လက်ညှိုးနှင့်အဖုတ်တွင်းသို့နှိုက်ကာ ကစားပေးနေလိုက်သည်။

အဖုတ်အားရက်ပေးချင်စိတ်ပေါ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် အစေ့လေးအားလျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးလိုက်ဖို့ပြင်တော့ အနံ့ရလာသည်။ ညှီစို့စို့အနံ့က  ကိုစစ် အတွက် အကျင့်မရှိ၍ ပထမ အနည်းငယ်တော့ အနှောက်အယှက်ဖြစ်သည်။

အနံက တအားကြီးမပြင်း ခပ်သင်းသင်းသာဖြစ်ရျ် တော်သေးသည်။ ခဏကြာတော့ ကိုစစ်အသားကျလာသည်။ အားရပါးရ ဂျာပေးလိုက်သဖြင့် အန်တီဝ့ အဖုတ်မှ စောက်ရည် ချောဆီများမှာ ပိုထွက်လာသည်။  တိတ်ဆိတ်သေးအခန်းတွင်းဝယ် ကိုစ်လျှာနှင့် အနာတီဝါစောက်ဖုတ်ထိ၍ ထွက်လာသောအသံနှင့် အန်တီဝါ့ညီးသံ တို့မှာစည်းချက်ကျကျ။

ခဏကြာတော့ အန်တီဝါ့ညည်းသံမှာပိုမိုကျယ်လာကာ ခန္တာကိုယ်တစ်ခုလုံး တဆက်ဆက်တုန်ကာငြိမ်ကျသွားသည်။  သို့သော်ရင်အစုံကတော့  မောဟိုက်တုန်ရီနေ၍ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံနှင့်အတူ နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ရှိနေသည်။ ကိုစစ်လည်းအတော် ပြိုင်းသွားသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသူမို့ ရင်ခုန်တာရောမောတာပါပေါင်းပြီးအလွန်ပန်းသွား၏။ ထို့ကြောင့်အန်တီဝါ့ကို ဖက်ကာနားလိုက်သည်။

" အန်တီဝါ သားလုပ်ပေးတာ ကောင်းလားဟင်..."

" မသိဘူး လူကို အရုပ်မှတ်နေလားလုပ်ချင်သလိုလုပ်တယ်.."

" ဖြေပါ ကောင်းလားလို့ အန်တီဝါ ..."

" ကောင်းတယ်လို့.."

" ကျနော်လိုးမယ်နော.."

" မသိဘူး ဘာတွေပြောနေတာလဲ..."

အန်တီဝါက အပျိုရိုင်းမလေးလို ရှက်ပြနေသည်။ ကိုစစ်လည်းအန်တီဝါ့ပေါ်မှ မှောက်လိုက်ပြီး ပေါင် ၂ လုံးကြားနေရာယူလိုက်သည်။ အန်တီဝါကလည်းပေါင်များအားအစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးထားပြီး ဒူးကိုမြောက်ပေးထားသည်။ 

ကိုစစ်လည်း လက်နှစ်ဖက်ကို မွေ့ယာပေါ်ထောက်ပြီး မာတောင်နြေပြီဖြစ်သောလီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲသို့ထိုးသွင်းလိုက်သည်။  အကျင့်မရှိတော့ အဖုတ်ထဲသိုလီး တန်းဝင်မသွား ။ လက်ကလည်းနှစ်ဖက်စလုံးထောက်ထားတာမို့ ကိုင်သွင်းဖို့အဆင်မပြေ။ နောက်ပြီးမှအန်တီဝါကရိပ်မိ၍  လီးကြီးကိုကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်ထဲသို ကိုယ်တိုင်ထည့်ပေးမှ အဆင်ပြေတော့သည်။ 

အန်တီဝါလိင်မဆက်ဆံရတာ ကြာပြီဆိုတာသေချာသည် ။ အပျို မဟုပ်။ ကလေးအမေ ဆိုပေမယ့် စောက်ဖုတ်က ကြပကြပ်တည်းတည်း စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိသည်။ ဖိသွင်းလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေရွှမ်းနေသော အန်တီဝါ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို ကိုစစ်လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်သွားသည်။

ဒေါ်ဝါဝါအောင်(အန်တီဝါ)  စိတ်တွေရှုပ်ထွေးနေသည်။ ကိုယ့်ကိုကိုလည်းရှက်မီသည်။ တခြားသူတွေသိသွားလျှင်လည်း အရှက်ကွဲရမည်။ကောင်မကြီး ဒီအသက်အရွယ်ရောက်မှတ ဏှာကြောထတယ်ဆိုပြီး။ အကိုကြီးဆုံးသွားပြီးကတည်းက ဘယ်ယောကျားမှ စိတ်မဝင်စားခဲ့အောင်နေလာပြီး  ခုမှ ........။ 

အစ်ကိုကြီးကသား ၁၀ နှစ်သားလောက်ကဆုံးသွားတာ ခုတောင်သားက ၁၈ နှစ် ထဲဆိုတော့ ယောကျ်ားသားနဲ့ကင်းကွာနေတာ ရိုင်းရိုင်းပြောရရင် အဘို့မခံရတာ ၈ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ခုမှ ကိုယ့်သားအရွယ် ကောင်လေးနဲ့မှားမိပြီ ။ ဒီအတောအတွင်း လိင်မဆက်ဆံရပေမယ့် သဘာဝကိုမလွန်ဆန်နိုင်တာ့ သူမလည်းဆာတာပေါ့။ ဒါပေမယ့်ကိုယ့်ဘာသာကိုသာ လိင်စိတ်ကို ဖြေဖျောက်ခဲ့ရသည်။

တဏှာ စိတ် အလွန်မကြီးဘူးလို့တော့ကိုယ်ကိုကိုထင်သည်။  တစ်ပတ်ကို ၁ ခါလောက်တော့ အနည်းဆုံး အာသာဖြေမိသည်။ ထိုသို့လုပ်လျှင်လည်း အခန်းတံကားကိုလော့ချ အဝတ်တွေ အားလုံးချွတ် လွပ်လွပ် လပ်လပ် အော်ညည်းကာ အာသာဖြေရတာကိကြိုက်သည်။ အဖုတ်ကိုလက်နှင့်နှိက်ပြီး စိတ်ကူးထဲမှာ ပဲပျော်ရသည်။ တစ်ခါသားစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အဖုတ်ကိုနှိုက်ပြီး ဖီးတတ်နေချိန်မှ မမထားဝင်လာတာနှင့်ကြုံဖူးသည်။ 

ရှက်တာကို။ တံခါးလော့မချမိလိုက်။ ကိုယ်က ကုတင်ပေါ်မှာ အဝတ်တွေကင်းလို့ ဖီးတတ်ပြီး ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ ပါးစပ်က ထွက်လာချိန်မှ မမထားဝင်လာတာနှင့်ကြုံရတယ်လို့။ ဒါပေမယ့် ဒါကကောင်းဖို့ဖြစ်လာသည်။ နောက်ပိုင်း မမထားနှင့် ယောကျားတွေအကြောင်း ပြောရင်းစိတ်ထရသည်။ မမထားကလည်း ဆာလာလျှင်သူမအခန်းထဲ ဝင်လာပြီး လိုးတာတွေ ခံတာတွေ တစ်တစ်ခွခွ ပြောော့သည်။ မိမိမှာလည်း နားထောင်ရင်း အဖုတ်မှာ အရည်ရွှမ်းလို့။ မမထားအများဆုံးပြောသောအကြောင်းကတော့ သူမ၏ ၈ တန်း အခန်းထဲမှကောင်လေးတွေအကြောင်းဖြစ်၏။ သူမလည်းအပျိုကြီးဆိုတော့ ကျောင်းသားလေးတွေနှင့်နီးနီးကပ်ကပ် ပွတ်သီးပွတ်သပ်နေရတာကိုသာ ကျေနပ်နေရသူဖြစ်သည်။

မမထားဆီမှာ သူမအတန်းထဲမှ ကောင်လေးချောချောလေးတွေ၏ ပုံတွေ အများကြီးရှိသည်။ တချို့ကောင်လေးတွေဆို ဘွဲ့တွေတောင်ရကုန်ပြီ။ အိမ်ထောင်တွေကျကုန်ပြီ။ မမထားကတော့ သူတို့ငယ်ဓာတ်ပုံတွေ ကိုထိသိမ်းပြီးရင်ခုန်တုန်း ။  မမထားနှင့် ပေါင်းပြီးမှ မိမိလည်း ကောင်လေးငယ်ငယ်များကိုစိတ်ဝင်စားလာသည်။သား တက္ကသိုလိတတ်တော့  သားကသူ့သူငယ်ချင်းကိုအိမ်ခေါ်လာသည်။ အရင်က သားက သူငယ်ချင်းတွေအိမ်ခေါ်မလာတတ်။ အပေါင်းအသင်းလည်းသိပ်မထား။ 

ခုမှ ထူးထူးခြားခြား သူငယ်ချင်းကိုစစ်ကို အရမ်းခင်နေသည်။ ကိုစစ်က ဖော်ဖော်ရွေရွေမို့ တစ်အိမ်သားလုံး သူ့ကို ခင်သွားကြသည်။ ထိုထဲမှာသူမက ပိုခင်မိသည်။ မိမိအမြင်မှ ကိုစစ်က အချောကြီးမဟုပ်ပေမယ့် ညိုချောလေးဖြစ်ပြီး ကြည့်လို့ကောင်းသည်။ မိမိ၏ အာသာဖြေ စိတ်ကူးယဉ် ဇာတ်လမ်းတွေမှာ ကိုစစ်က မင်းသားဖြစ်လာသည်။ မမထားကလည်းကိုစစ်အကြောင်းတွေ ပြောလာသည်။ မိမိမှာ သဝန်တိုရတာ အမော။

သား၏ သူငယ်ချင်းသော ဘာသော ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ ။ စိတ်ကူးထဲကအတွေးကို ဘယ်သူသိတာမှတ်လို့ဆိုပြီးပဲ နေရသည်။ ကိုစစ်ကလည်းမိမိအားစိတ်ဝင်စားနေပုံရသည်။ မိမိအားခိုးကြည့်တာတွေ မိဖူးသည်။အကြည့်တွေ ကလည်းစူးရှလှသည်။ နောက်ကနေပြီး မိမိဖင်ကြီးတွေကိုလည်းခိုးကြည့်သည်။ ကောင်လေး၏ အကြည့်တွေကြောင့်ရင်ခုန်ရသည်။ 

ထိုသို့ကြည့်တာကိုလည်းအပြစ်မယူချင်။ အထင်လည်းမသေးချင်။ သားမင်းမင်းရှေ့မဟုပ်ဘူးဆိုလျှင် မိမိနားကပ်ထိုင်ကာ ချွဲနေတတ်သည်။ အိမ်မှာ ညအိပ်သောနေ့တွေဆိုလျှင်လည်း မိမိအခန်းနားခေါက် တုံ့ ခေါက် ပြန်လျှောက်ပြီး ဘာလုပ်ချင်နေမှန်းမသိ။

တစ်ခါက မိမိက စမ်းသပ်ကြည့်ချင်သဖြင်းတံခါးကိုလော့မချဘဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။ ၁၂ နာရီ လောက်မှာကိုစစ် အခန်းထဲကိုခိုးဝင်လာပြီး မိမိအားမျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် ကြည့်သည်။ ပြီး အဝတ်ပေခြင်းထဲမှ အတွင့်ခံဘောင်းဘီတွေကို ယူကာနမ်းနေသည်။ 

နောက်ပြီးသူ၏ လီးကိုပတ်ကာဂွင်းထုတော့သည်။ မိမိကို အားရပါးရ ကြည့်ရင်းပေါ့။ မိမိကလည်းထိုနေ့မှ အပါးဆုံးညဝတ်အင်းကျီကိုရွေးဝတ်ထားလိုက်သည်လေ။ မိမိမှာလည်း အဖုတ်ကိုအရည်ရွှမ်းလို့။မနေ့ကအကြောင်းကိုစဉ်းစားလိုက်တော့ ပိုရင်ခုန်ရသည်။ ကိုစစ်ရဲ့အပြုစု တွေ က မိမိအားသိပ်ကိုစိတ်ကြွစေသည်။  ချစ်လှပါသည်ဆိုသောကိုကြီးတောင် မိမိအဖုတ်ကိုရက်မပေးဖူး။  

ကိုစစ်အဖုတ်ရက်ပေးစဉ်မှာပင် ခံစားမှု အဆုံးအစွန်ထိ ခဏခဏ ရောက်ရသည်။ ၈ နှစ်အတွင်း လိင်ဆက်ဆံရသည်မှာပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်ခြင်း ထိုယောင်္ကျားကလည်း မိမိချစ်ရ ရင်ခုန်ရသော သူဖြစ်ခြင်းကြောင့် အရမ်းကိုစိတ်ကျေနပ်စေသည်။

မိမိချစ်သောကောင်လေးကိုစစ်၏ လီးကိုလည်း စုပ်လိုက်ရသည့်အတွက်လည်း ကျေနပ်သည်။ ဒါတောင်ကိုစစ်က အလွေမခံ ။ အန်တီ့ကို အားနာသည်တဲ့လေ။ ညက တစ် ညလုံးအိပ်မထားပေမယ့် အိပ်ချင်စိတ်မရှိ ။ မင်္ဂလာဦးညအတိုင်း မီးကုန်ရမ်းကုန်လိုးကြသည်။

ပင်ပန်းပေမယ့်အိပ်ချစ်စိတ်မရှိ။ ဒါတောင်ကိုစစ်ကို အတင်းနှင်လွှ်လိုက်ရသည်။ မမထားတို့သားတို့ တောင်ကြီးကဒီနေ့ပြန်ရောက်မည်။ ကိုစစ်ကိုတွေ့သွားလည်းအကြောင်းမဟုပ်ပေမယ့် မိမိဘာသာ မိမိစိတ်မလုံ၍ဖြစ်သည်။ထိုအချိန် ကိုစစ်ကတော့ အိပ်ပျော်နေသည်။  ညက အန်တီဝါ့ကို မီးကုန်ရမ်းကုန်ဆွဲခဲ့သဖြင်းပင်ပ်း၍ အိပ်ပျော်နေသည်။

" ရိုးရိုးလေးနဲ့လှနေတယ်မရယ် ဆန်းဆန်း ပြားပြားမဝတ်ပါနဲ့လားကွယ်........"

ကိုစစ်ဖုန်းမှ ဖုန်းလာသောအသံဖြစ်သည်။

" ဟလို..."

အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။

" ကိုစစ်   ငါမင်းမင်း   မင်းအခု JJ လာခဲ့. အရေးကြီးတယ်......"

" အေးနေဦး....."

ဟိုဘက်ကဖုန်းချသွားသည်။ ဘာမှန်းတောင်မသိရ။ ဘာလို့ပါလိမ့် ။ သူ့အမေကို ငါလိုးတာများသိသွားလို့လားမသိဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လာမယ့်ဘေးပြေးတွေ့ရမှာပဲဟု တွေးပြီး မျက်နှာသစ်ကာ JJ သို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။JJ ရောက်တော့မင်းမင်းက ပြုံးဖြီးဖြီး မှိုရတဲ့မျက်နှာနှင့်ဆီးကြိုသည်။ 

" လာကွာကိုစစ်ငါမင်းကိုပြောစရာရှိတယ်။ ........"

" မင်းဘာသောက်မလဲ  စပ်ကြားဘဲလား..."

" အေး၊ပြောစရာကဘာလဲ........."

" ဟဲဟဲ   ငါ ကြီးကြီးထားနဲ့အဆင်ပြေသွားပြီ........"

" ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ......"

" ကိုစစ်မင်းဒုန်းဝေးတယ်ကွာ၊ ငါကြီးကြီးထားနဲ့ ဟိုဒင်းကွာ  ၊ဘယ်လိုပြောရမလဲ.. လိုးတာကွာ၊ ချစ်သူဖြစ်တာ....."

" ဟမ်ဟုပ်လား၊ မိုက်တယ် လေးစားတယ်ကွာ......."

ခုမှကိုစစ်ရင်ထဲကအလုံးကြီးကျသွားတော့တယ်။ ဝင်လာကတည်းကတော့တစ်ဝက်ကျပြီးသားပါ။ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ဆိုတော့ သူအမေနဲ့ငါနဲ့လိုးတဲ့ကိစ္စမဟုပ်လောက်ဘူးလို့။

" ဒါပေမယ့် မင်းတို့က တုူရီးအရင်းကြီးနော်......   "

မင်းမင်းမျက်နှာတည်သွားသည်။ စိတ်ဆိုးသွားတာများလားဟုကိုစစ်စိုးရိမ် သွား၏။

" အေးကွာ ငါလည်းပထမတော့ စိတ်ကူးလေးနဲ့တင်ချစ်ချင်တာပါ။ လက်တွေ့လုပ်ဖို့မရဲပါဘူး။ ဒါပေမယ့်ကွာ ရလာတဲ့ အခွင့်အရေးကိုလည်းလက်မလွှတ်ချင်ဘူး "

" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကွာ  အကောင်းဘက်ကတွေးတော့လည်းကောင်းပါတယ်။ ပျော်စရာကြီးပါ။ လုပ်ပါအုန်း ဘယ်လိုတွေဖြစ်ပျက်သလဲဆိုတာ......"

မင်းမင်းမျက်နှာ ပြန်ပြုံးလိုက်ရင်း

" အေး ပြောချင်လို့မင်းကိုခေါ်လိုက်တာ ပြောမှာစိတ်ချ၊သောက်လိုက်ဦး ဘီယာတွေပူကုန်မယ်...."

ကိုစစ်လည်းရှေ့က  ဘီယာတွေပူကုန်မယ်သည်။ အိပ်ချင်စိတ်တွေ ပျောက်သွားသလို မင်းမင်းတို့ဇာတ်လည်းကို နားထောင်ရမည်ဆိုတဲ့အသိကြောင့်အောက်က ငပဲမှာလည်း ခေါင်းထောင်လာသည်။

,......,..........        ...........,.......,..........     

မေမေ တို့မင်းတို့ကမလိုက်ဖြစ်တေ့ာကားပေါ်မှာလူချောင်တယ်ကွာ။

ငါရယ် ကြီးကြီးရယ် အန်တီစိုးရယ်နောက်ထပ်မိန်းမကြီး ၇ ယောက်လောက်ပဲပါတာ။ အစပိုင်းတော့ စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ပေါ့ ။ နောက်တော့အိပ်တဲ့သူကအိပ် ငိုက်တဲ့လူကငိုက်။ ငါ့ကိုလည်းကြီးကြီးထားက သူ့ပေါင် ပေါ်အိပ်ပါ့လားဆိုတော့ငါလည်းဘယ်နေမလဲ။

၂ ခါမပြောရဘူး။ တန်းအိပ်တော့တာပေါ့။ ငါလားမင်းသိတဲ့အတိုင်းပဲ့ ကားပေါ်တတ်ခတည်းက ကြီးကြီးနား ကပ် ထိုင်တာလေ။ ပထမတော့ကိုယ်နံ့လေးပဲရှူဖို့ရာပေါ့။ နောက်တော့အခြေအနေက ကြီးကြီးစောက်ဖုတ်နံ့ပါရှုူဖို့ အကြောင်းဖန်လာတာကိုး။ အိပ်အိပ်ချင်းတော့ သူ့ဘက်လှည့်မအိပ်ပါဘူး။ နောက်မှတဖြည်းဖြည်းချင်းလှည့်ရတာပေါ့ကွ။ အနွေးထည်ဝတ်ထားတော့ဗိုက်နားကပ်လည်းအနံ့မရပါဘူး။ ငါလည်းစိတ်မရှည်တော့တာနဲ့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ကပ်အောင် ဝမ်းယားမှောက်အိပ်ပလိုက်တယ်။ 

လက်ကလည်း ကြီးကြီးထားဖင်တွေကိုမသိမသာပွတ်ပေးလိုက်တာ။ တစ်ချက်တစ်ချက်တွန့်သွားတယ်။ ငါလည်းသိသိဆိုပြီးဆက်လုပ်နေတာပေါ့။ ငါ့ငပဲလည်း ကြီးကြီးထားစောက်ဖုတ်နံ့ရတော့ ပိုပြီးတင်းမာလားတယ်။ ထောင်တာကလား။ဟေ့ရောင် ကြီးကြီးထားနားကပ်ထိုင်ကတည်းကထောင်နေတာကွ။

ငါလည်းကြီးကြီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာနဲ့မသိမသာပွတ်လိုက် လျှာဖျားလေးနဲ့ကလိလိုက်ပေါ့ကွာ ။ အေးပေါ့ဟ။ သူ့အဖုတ်နဲ့ ငါ့မျက်နှာကြားထဘီရယ် အတွင်းခံဘောင်းဘီရယ်ပဲကျန်တော့တာ။ စောက်ဖုတ်နံ့ကိုသင်းလို့။ရေမွှေးနံ့နဲ့တော့ရောနေတယ်ကွ။ အခုကိုလွမ်းနေပြီကွာ။ ပိုတာမဟုပ်ဘူးငါ့ကောင် တကယ်ရယ်။ မင်းမှမခံစားဘူးပဲ။ ညလား။မရဘူး။ ကြီးကြီးကစည်းကမ်းလုပ်ထားတယ်။ တစ်ပတ်မှနှစ်ရက်ပံဲရမယ်တဲ့ ။ သောကြာနဲ့စနေ။ အဲ့ဒါကြောင့်ငါကြေကွဲနေတာ။

အေး...စကားပြန်ဆက်ရရင် ငါလည်းနှခေါင်းနဲ့ အဖုတ်ရှိမယ်ထင်တဲ့နားအတင်းထိုးတော့တာ။ ယောင်သလိုဘာလိုနဲ့ပေါ့။ တခါတလေ လျှာလေးနဲ့ထိုး။ ထမိန်တွေ ဘောင်းဘီတွေဆွဲချွတ်ပြီး အဖုတ်ကိုကုန်းရက်ချင်စိတ် မနည်း ထိန်းထားရတာဟေ့ ။ 

တစ်ချက်တစ်ချက်တော့ကြီးကြီးတွန့်တွန့်သွားတယ်ကွ။ လူကဖီးတတ်နေတုန်းကွာ ထမင်းဆိုင် ထမင်းစားဖို့နားပါလေရော။ အိပ်ချင်မူးတူးပုံစံဖမ်းပြီးထရတာပေါ့ဟ။ မထလို့ရမလား။ကြီးကြီးက ငါ့ကို အိပ်မက်တွေ မက်နေတာလားတဲ့။ အရမ်းယောင်တာပဲတဲ့။ 

ငါလည်းမသိဘူးလို့ပဲဖြေလိုက်တယ်။  ငါ့ကို ရှေ့ဆက်တိုးဖို့တွန်းအားပေးလိုက်တာ ဘာလဲသိလား။ ကြီးကြီးထဘီနောက်မှာအကွက်ကြီးဟေ့ ။ ဖီးတတ်လို့ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်ကွက်ကြီးကွ။ ထင်တာမဟုပ်ဘူးဟေ့တကယ်။မင်းကလည်းဒီအခြေနေထိအောင်ရောက်လာပါပြီဆိုမှ။အပေါ့အပါးသွားပြီးပြန်လာတော့ ကြီးကြီးက ငါ့ထိုင်တဲ့စားပွဲလာထိုင်တယ်။ အန်တီစိုးကတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ။  ငါလည်းအန်တီစိုးရော သူ့သူငယ်ချင်းတွေရော အာရုံမစိုက်နိုင်ပါဘူးကွာ။ ကြီးကြီးထားဆီမှာပဲပုံထားရတာ။ ကြီးကြီးကလည်းသူတို့နဲ့ခင်ပါတယ်။

ဒါပေမယ့် ငါ့နားလားထိုင်တာကွ။ မင်းမင်းတစ်ယောက်တည်းမို့ဆိုပြီး။နောက်တောင်နောက်လိုက်သေးတယ်။ ဝါဝါက သူ့သားကို ခေါ်လာတုန်းကခေါ်လာပြီးပစ်ထားတယ်ပြောနေလိမ့်မယ်ဆိုပြီး။  ငါလည်း ကြီးကြီးထားကို ကပ်မေးတယ်။ ချွဲတယ်ဆိုရင်ပိုမှန်လိမ့်မယ်။ ကြီးကြီးသားကိုချစ်လားဘာလားပေါ့။ သားကတော့ ကြီးကြီးကို အရမ်းချစ်တယ်။ဘာညာပေါ့ကွာ။ ဒီလောက်ဆို သူလည်းရိပ်မိတာပေါ့။ ငါကို မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့ပြန်ကြည့်ပြီး  ချစ်တာပေါ့သားရယ် ကြီးကြီးဘဝမှာ ချစ်စရာဆိုလို့ တူလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာလို့ပြန်ပြေတာ။

အဲ့ဒါကို ငါမေ့နိုင်မှာမဟုပ်တော့ဘူးကွာ။ လုံးဝကို heart ထိသွားတာ။ ငါကြီးကြီးထားကိုပိုချစ်သွားတယ်ကွ။ ဟရောင် မပိုဘူး ၊လုံးဝကိုမပိုဘူး။ ငါတကယ်ပြောတာ။ ဘယ်သူမှမရှိရင် ငါဆွဲပြီးဖက်နမ်းမိမှာသေချာတယ်။ မင်းသိတဲ့အတိုင်းပဲ ကြီးထားရဲ့အကြည့်က သာမန်အချိန်တောင် sexy ဖြစ်တာ ။

ဒီလိုမျိုးဆိုတော့ ငါလုံးဝကို ကွာ ။ ဘယ်လိုပြောရမလဲကွာ။ ထားပါတော့။ ကားပေါ်တတ်ခါနီးတော့ သားကိုချစ်ရင် သားလုပ်ချင်တာလုပ်မှာမဆူရဘူးလို့ကပ်ပြောတော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ငါလည်း လုပ်မဟဆိုပြီး တေးထားမှ လူတွေကပြန်မအိပ်ကြဘူး။ ဘွားတော်တွေ ဟေးလားဝါးလားနဲ့ စကားကောင်းနေလိုက်ကြတာကွာ။ တကယ်ကိုအကြာကြီးပဲ ။ ထင်လို့မဟုပ်ဘူးဟ။ တကယ်ကိုကြာတာ။ 

သူတို့အားလုံးအိပ်ပျော်တော့ ငါလုပ်ဖို့ချထားတဲ့ plan တောင် အားရအောင် မလုပ်လိုက်ရဘူး။ ဘာလုပ်တာတုန်းဆိုတော့လား ဂျာတာဟေ့ ဂျာတာ၊ကြီးကြီးစောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးတာ ၊သိပလား။ တအားအေးလာတာနဲ့ အနွေးထည်တွေနဲ့ကိုမလောက်တော့ဘူး။ 

စောင်တွေခြုံထားတော့ သူတို့မအိပ်လည်း စာက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ကလိပေးတယ်ကွာ။ အေးလေ ငါက ကြီးကြီးနဲ့စောင်အတူခြုံတာကိုးကွ။ လွယ်လွယ်တော့ရမလား။ သူများတွေသိကုန်မယ်ဆိုပြီး လက်နဲ့ဖယ်ဖယ်ချတယ်။ အဲ့ဒါမှငါကပိုဖီးတတ် လာတာကွ။ စိတ်ရိုင်းကဝင်နေချိန်ဆိုတော့ တစ်ယောက်ယောက်ကိုတောင်သိသွားစေချင်နေတာ။ အကုန်လုံးအိပ်ပျော်သွားပြီဆိုတော့  ငါလည်းစောင်ထဲဝင်ပြီးဂျာတော့တာ။ အဲ့တော့ကြီးကြီးကလက်ခံတယ်ကွ။ 

ကြီးကြီးကစောက်မွေးထူတယ်။ ငါဂျာနေတုန်းကို နှာခေါင်းထဲခဏခဏဝင်လို့ အနှောက်အယှက်ပဲ။ အခုတော့ မရှိတော့ဘူး။ ငါကိုယ်တိုင်ရိပ်ပေးလိုက်တယ်။ အေးကွ။ မင်းနဲ့ငါကလည်း တခြားနေရာတွေမှာအကြိုက်ချင်းတူပေမယ့် ဒီနေရာကျမတူဘူး။ သိပါတယ် မင်းစောက်မွေးထူမှကြိုက်မှန်း။ ငါဂျာတာရှယ်စွမ်းတယ်နော်။ ကြီးကြီးကော့လန်နေတာပဲဟေ့။ နောက်မှပြန်ပြောတာ။ ၂ ခါလောက်ပြီးတယ်ဆိုပဲ။ ငါလည်းကြီးကြီးက အိပ်တော့ သူလည်းအိပ်ချင်ပြီ ။ အိပ်တော့လို့ခိုင်းတာနဲ့ ။ 

ငါ့ ငပဲကို တောင့်အာသာမဖြေလိုက်ရဘူး။ပင်ပင်ပန်းပန်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ လိုးခွင့်ရတာက နောက်နေ့မှကွ။ ဆက်ပြောမှာ။စိတ်ချ။ မပူနဲ့ ။ သောက်လေကွာ။ ငါတောင်ပြောရင်းသောက်တာ တော်တော်များသွားပြီ။ ငါ့မှီအောင်သောက်။ မူးနေပြီလား။.........

ဟုပ်သည်။ အရင်ကဒီလောက်နှင့်မမူးပေမယ့် မနေ့ကအိပ်ရေးပျက်တာရော အားကုန်တာရောဆိုတော့မူးချင်ချင်။

" ဆက်ပြောကွာ"

" တည်းတဲ့အိမ်ရောက်တော့ကွာ........

တောင်ကြီးကိုရောက်တာ ၂ ရက်တောင်ရှိနေပေမယ့် မင်းမင်းခမျာ ကြီးကြီးထားကိုလိုးဖို့ဘယ်လိုမှ အခွင့်အရေးမရသေးပေ။  ဖြေသိမ့်စရာဆိုလို့ ပွဲခင်းထဲသွားတဲ့အချိန်မှာ ကြီးကြီးထားနောက်ကကပ်လိုက်ရင်း ဖင်ကြီးကို နောက်က နေကပ်ပွတ်ရတာပဲရှိသည်။  ဒါတောင် အခွင့်အရေးကသိပ်မရ ။ တည်းတဲ့အိမ် ရောက်ပြန်တော့လည်း လူတွေကများတော့ အခွင့်အရေးကမရ။ ကြီးကြီးထားနှင့်အန်တီစိုးက တစ်ခန်း။ ဒါတောင်မင်းမင်းက အခန်းမရ။

၃ ရက်မြောက်နေ့တော့ မင်းမင်းက နေခဲ့လိုက်သည်။ ကြီးကြီးထားကလည်း အလိုက်သိသည်။ နေမကောင်းဟုဆိုကာ လိုက်မသွား။ အားလုံးသွားကြတော့မင်းမင်းလည်း ကြီးကြီးငါ့ကိုစောင့်နေလောက်ပြီဆိုကာ အခန်းထဲဝင်သွားတော့ အိမ်ရှင်အဖွားကြီးက ကြီးကြီးနဲ့ စကားကောင်းနေလို့ စောင့်နေလိုက်ရသေးသည်။ အဖွားကြီးထွက်သွားမှ လုပ်ငန်းမြန်မြန်စရသည်။

မင်းမင်းကို ဒေါ်ထားထားက ရီဝေသော မျက်လုံး ကြီးနှင့်ကြည့်နေသည်။ မင်းမင်းအသည်းယားတာ ဒီလို အကြည့်တွေပဲဖြစ်သည်။ အရင်ခတည်းက မင်းမင်းကိုကြည့်လျှင် ဘယ်လိုမှန်းမသိ။ ကိုယ့်တူအရင်းတောင်ရီဝေတဲ့အကြည့်တွေနှင့်ကြည့်တာဆိုတော့မင်းမင်း ဒေါ်ထားထားကိုကြိတ်ပြီးပစ်မှားနေတာ မင်းမင်းရဲ့အပြစ်လို့လည်းမပြောသာ။

ကြီးကြီး  သားတို့ချစ်ရအောင်နော်:::: ဒေါ်ထားထား ပါးစပ်ပြန်မဖြေပဲ ခေါင့်ညိတ်ပြလိုက်သည်။  မင်းမင်းလည်းအကျီၤကိုအသာအယာဆွဲချွတ်လိုက်သည်ပန်းသွေးရောင်ဘယာစီယာအောက်မှာ ဖြူဖွေးသော့ နို့နှစ်လုံးက ပြူထွက်လာသည်အသက်ကြီးပြီဖြစ်သော်လည်းကြီးမားလှသောနို့ကြီးတွေကအရမ်းကြီးတွဲမနေဘဲ ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်။  မင်းမင်းလည်းမနေနိုင်တော့ဘဲအငမ်းမရစို့လိုက်သည်။ စို့ရင်းအသာမော့ကြည့်တော့ ကြီးကြီးထားက ရှက်တာလား မှိန်းခံနေတာလားမသိ။မျက်လုံးပိတ်ထားသည်။  မင်းမင်းစိတ်ထဲ ယားကျိကျိဖြစ်လာတာနဲ့ ကြီးကြီးထားရဲ့နှုတ်ခမ်းထူထူကိုဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ 

ဒေါ်ထားထားလည်းအငမ်းမရပြန်နမ်းသည်သို့သော်မျက်လုံးတွေကိုတော့ခုထိမဖွင့်သေး။ နမ်းနေရင်းကနေ ထမီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ထားရဲ့ချောမွေ့နေတဲ့ပေါင်တံတစ်လျှောက်ကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ရင်းမျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုလည်းလျှာဖြင့်ရက်ပေးလိုက်သည်အနီးကပ်နားထောင်ကြည့်မှကြီးကြီးဆီမှညည်းသံသဲ့သဲ့ကိုကြားရသည်။ ပင်တီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့မင်းမင်းမျှော်လင့်စောင့်စားနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက အမွှေးထူထူကြားတွင် နှင်းဆီရဲ့ နီညိုရောင်ပွင့်ဖက်တွေအလားတွေ့ရသည်။ 

အဖုတ်ပေါ်က စောက်ရည်တွေကိုတွေ့ရတော့ အမွှေးတွေရဲ့အနှောက်အယှက်ကိုတောင်ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ  ကုန်းရက်လိုက်သည်။ တခါတခါ ကြီးကြီးထားဆီမှ သည်းသံသဲ့သဲ့ ထွက်လာသဖြင့် ကြည့်လိုက်ရာ မျက်နှာကိုခေါင်းဖြင့်အုပ်ထားသည်ကိုတွေ့ရ၏။

"  ကြီးကြီး  ရှက်လို့လား ၊ဘာလို့မျက်နှာကို အုပ်ထားတာလဲ::"

" အသံထွက်မှာစိုးလို့ပါ ကိုယ်တော်ချောရဲ့ အခန်းက အသံမလုံတာလဲသတိထားပါဦး"

ခုမှသတိထားမိသည်။ အခန်းတွေကအသံမလုံ ။ အပြင်မှ အသံသဲ့သဲ့ကို ဝိုးတဝါးကြားနေရသည်။

" ကြီးကြီး   သားလိုးတော့မယ်နော်"

" နေဦး"

ကြီးကြီးကမပြောမဆို မင်းမင်းရဲ့လီးကိုပါးစပ်ထဲငုံလိုက်သည်။ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံမှာပဲ မင်းမင်းတစ်ချက်တွန့်သွားသည်။ ကြီးကြီးထားဘယ်ကဘယ်လိုတတ်လာသည်မသိခဏကြာတော့အငမ်းမရလွေနေတာကိုကြည့်ရင်းမင်းမင်းပြီးချင်လာသလို ဖြစ်လာ၍ 

" လိုးတော့မယ်ကြီးကြီးရယ်"

"  အေးကြီးကြီးကိုလိုးပေးစမ်းတူလေးရယ်:"

ကြီးထားရဲ့စကားအဆုံးမှာ မင်းမင်းလည်းသူလီးကြီးကို စောက်ရည်တွေရွှဲပြီးဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

အပျိုကြီးဘယ်တုန်းကတည်းကပြိုနေလဲမသိဘူး။ ကြပ်လည်းမနေဘူးဟု မင်းမင်းကိုယ့်အဒေါ်ကိုယ် စိတ်ထဲကပြောလိုက်သည်။ ကြပ်မနေပေမဲ့ချောင်လည်းမချောင်ပေ။ စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့်လိုးလို့ကောင်းလှသည်။  သို့သော်စိတ်ရှိတိုင်းမဆောင့်ရဲ။ အသံတွေကို အပြင်ကကြားသွားမှာလည်းစိုးရသေးသည်။

" ရှီး  အား..အင်း"

" ဖွက်ဖက်ဖက်"

စည်းချက်မှန်မှန်ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ကြီးကြီးထားထံမှာညည်းသံတွေခပ်စိပ်စိပ်ထွက်လာသည်။

" အား..တူလေးရယ်မင်းမင်း....ဆောင့်ပါ...အား"

ကြီးကြီးထားမျက်နှာပေါ်ကခေါင်းဦးဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ ။ ညည်းသံတွေက ပိုကျယ်လာသည်။ 

" ကြီးကြီး  ပြီးချင်ပြီလား ..အတူပြီးရအောင်လေ"

ဒေါ်ထားထားကခေါင်းညိတ်ပြသည်။ မင်းမင်းလည်း ခါးကိုအားရပါးရကိုင် ရင်းဖင်တုံကြီးတွေတုန်ခါသွား အောင် အားကုန်ဆောင့်လိုက်သည်။ အသံတွေကိုအပြင်ကကြားမှာလည်းဂရုမစိုက်တော့။ ကြီးကြီးထားရဲ့ညည်းညူသံတွေကလည်းပိုကျယ်လာသည်။

" အား...တူလေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ"

ဖွက် ဖက်

မင်းမင်းရဲ့ဆောင့်ချက်တွေကလည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကွဲသွားအောင် အငြိုးတကြီး လုပ်နေသည့်အလား မာန်ပါကာပို၍မြန်လာသည်။

" တူလေး   မင်းမင်း ကြီးကြီးပြီးတော့မယ် အားအား"

" အားကြီးကြီးသားလည်းပြီးပြီ"

ဒေါ်ထားထားကိုယ်လုံးတစ်ခုလုံးတွန့်လိမ်ကာ ခံစားမှုအဆုံးစွန်ထိရောက်သွားသလို မင်းမင်းကလည်း သူ၏အဒေါ် ဒေါ်ထားထား အဖုတ်ထဲသို့လရည်များပန်းထုတ်ကာငြိမ်ကျသွားလေသည်။

" အားကျတယ် မင်းမင်းရာ"

" အားကျရင် ငါ့လိုရှာလေကွာ  ကိုစစ် ကြီးကြီးကိုတော့ငါသဝန်တိုသွားပြီနော်   အန်တီစိုးကိုဖန်ကွာငါလည်းကြည့်ပြီးကူညီမယ် "

" အေးပါ  ဇာတ်လမ်းကိုဆက်ပါဦး တစ်ချီပဲလား "

" စုစုပေါင်းမှ ၂ ခါပဲလုပ်ခဲ့ရတာ   နေဦး ငါမင်းကိုပြမယ် "

မင်းမင်းကဖုန်းထုတ်ပြတော့ကိုစစ်ယူကြည့်လိုက်သည်။

" ငါ့လက်ရာလှလား  အနုပညာဆန်တယ်နော်"  

" မင်းကဆံပင်ညှပ်ဆရာလုပ်တော့မလို့လား"

ဘာများပါလိမ့်လို့။ ကြီးကြီးထားစောက်မွှေးတွေကိုသူရိပ်ထားတာပြတာကိုး။    

" ရှေ့ကပုံက မရိပ်ခင်ပုံ"

မင်းမင်းကစောက်မွှေးတွေကို ပုံဖော်ပြီးတောင်ရိတ်ပေးထားသည်။ 

" ငါလည်း နောက်တစ်ချီမဆွဲခင် အမြန်ရိပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဂျာရတာ အနှောက်အယှက်ဖြစ်တယ်ကွ။ "

သောကြာနဲ့စနေ ညတိုင်းအိမ်လိုက်အိပ်လေ။ အန်တီစိုးနဲ့ငါ JOIN ပေးမယ်။ ငါတို့လိုးနေတာလည်းချောင်းလို့ရပါတယ်   

" ဟား...ဟား"

" OK လေ   ဒါပေမယ့်  ငါချောင်းရုံပဲချောင်းမှာပါ ။ အန်တီစိုးကို ဖန်ဖို့ကတော့ အေးအေးဆေးဆေးမှပေါ့ကွာ"

ကိုစစ်ကတော့အန်တီဝါနှင့်လွတ်လွတ်လပိလပ် တွေ့ရမယ့်အရေးတွေးပြီးပျော်နေမိသည်။ မင်းက မင်းအဒေါ်ကိုလိုးတဲ့အချိန် ငါကလည်းမင်းအမေ အခန်းသွားပြီး    ချစ်ဇာတ်လမ်းတွေခင်းရသေးတာပေါ့ကွာဟု  ကိုစစ် စိတ်ထဲမှာကြုံးဝါးနေမိသည်။

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။