တဏှာရူး အပိုင်း ( ၃ )

တဏှာရူး အပိုင်း ( ၃ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

အညတြ ရဲ့ စိတ်ကူး

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ယက်ပေးနေတဲ့ လျာက ပို ကြမ်းလာသလို ခံစားရပြီး ယက်နေတာလည်း ပို မြန်ဆန်လာတယ်။အသက်ရှုသံလည်း မြန်လာ ပြင်းလာတယ် ။ဒေါ်သန့်သန့်လေး တယောက် ဘယ်လိုများ ဖြစ်တာလဲ ဆိုပြီး မိလွန်းကြင် မျက်လုံးတွေကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။

ယက်နေတာ ဒေါ်သန့်သန့်လေး မဟုတ်တော့ဘဲ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ဘဲကြီး ဖြစ်နေလို့ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာနဲ့ သေသေ ချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ သူဌေးကြီး ဦးဇေလ ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရလို့ မိလွန်းကြင် ရုန်းထွက်လိုက်တယ် ။မရဘူး ။ ဦးဇေလက မိလွန်းကြင် ကိုယ်အောက်ကို လက်သွင်းပြီး ဖင်တုန်းကြီးတွေကို မိမိရရ ဆုပ်ကိုင်ဖမ်းထားလို့ နောက်ကို ဆုတ်ပြေးလို့ မရဘူး ။ ဦးဇေလက စောက်ပတ်ကို အပြတ် ယက်နေတယ် ။

“ မရုန်းပါနဲ့ ဘိုမရယ်....မင်း ကောင်းအောင် လုပ်ပေးနေတာပါ...”

“ အို..ဟင့်ဟင့်..မလုပ်ပါနဲ့...တော်...တော်ပြီ....”

မိလွန်းကြင် ရှက်တာလည်း အရမ်းဘဲ ။ ဦးဇေလကို ရပ်ဖို့ ပြောပေမယ့် သူက မရပ်တဲ့အပြင် မိလွန်းကြင်ရဲ့စောက်စိကို သူ့လျာကြီးနဲ့ တအားထိုးဆွလိုက် ယက်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတယ် ။မိလွန်းကြင် တုန်တက်ပြီးလုံး၀ ဖလက်ပြသွားရတာကတော့ သူ မိလွန်းကြင် စောက်စိကို ချိုချဉ်သကြားလုံးလေးတွေကို စုတ်သလို စုတ်ပေးလိုက်လို့ပါဘဲ ။ 

တကိုယ်လုံး တုန်ခါပြီး မိလွန်းကြင် တအားကောင်းသွားရတယ် ။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့တုံးကလည်း အဲလို ဖြစ်ဖူးခဲ့တယ်။ ဒေါ်သန့်သန့်လေးက အဲလို တအား ကောင်းသွားတာ ပြီးသွားတာ လို့ ရှင်းပြခဲ့တယ် ။ဦးဇေလက ငြိမ်ကျသွားတဲ့ မိလွန်းကြင်ကို နောက်ထပ် အထူးအဆန်းတခု ထပ်လုပ်ပြန်ပါတယ် ။ မိလွန်းကြင်ရဲ့စအိုပေါက်ကို သူ့လျာထိပ်နဲ့ ထိုးပေးတာပါ ။

“ အို....အို...အင်း......အား.......”

မိလွန်းကြင်အတွက် ထူးခြားတဲ့ အထိအတွေ့တခု ဖြစ်တယ် ။ ပထမဆုံး ခံဘူးတဲ့ အထိအတွေ့တခုပါဘဲ ။ဦးဇေလက “ သန့်သန့်လေး မပေးနိုင်တာ တခု ဘိုမကို အကိုကြီးက ပေးမယ်....” လို့ ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး ကုန်းယက်နေရာက ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ် ။ သူ့ပေါင်ကြားက ယောကျ်ား တန်ဆာကြီးက သံချောင်းကြီးတချောင်းလိုဘဲ မတ်မတ်ထောင်နေတာကို မိလွန်းကြင် တွေ့လိုက်ရတယ် ။

မိလွန်းကြင်လည်း သူ ဘာဂျာကိုင်ထားလို့ တအား ယားပြီး တအား ခံချင်နေပြီ ။လီးချောင်းကြီးက တုတ်လွန်းရှည်လွန်းတော့ တခါမှ အလိုးမခံဘူးသေးတဲ့ မိလွန်းကြင် စောက်ပတ် ကွဲသွားမှာပြဲသွားမှာကိုတော့ ကြောက်မိတာပေါ့ ။

“ ဖြစ်ပါ့မလား ဦးဇေလရယ်....ကျမ..ကျမ....တခါမှ မဆက်ဆံဘူးသေးဘူး....” လို့ စိုးရိမ်တကြီး ပြောလိုက်မိတယ် ။ ဦးဇေလက “ ဖြစ်ပါတယ်..ဘိုမရယ်...ဘိုမ မနာအောင် အကိုကြီးက လုပ်ပေးမှာပါ ...ဖြေးဖြေးချင်း ချော့သွင်းမှာ”

လို့ ပြောပြီး မိလွန်းကြင်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကားလိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းဖို့ လုပ်လိုက်ပါတယ် ။မိလွန်းကြင်လည်း အရမ်း ခံချင်နေပေမယ့် သူ့လီးကြီးနဲ့ မဆန့်မပြဲ အတင်းကြီး လုပ်လိုက်လို့ ကွဲပြဲသွားမှာ နာမှာကို ကြောက်မိလို့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲစိဖို့ ကြိုးစားလိုက်မိပေမယ့် မရဘူးရှင့် ။သူက သူ့ဒူးတွေနဲ့ တွန်းထားတယ် ။ မိလွန်းကြင် နို့ကြီးတွေကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်နယ်တယ် ။

သူ့အတန်ကြီးရဲ့ ထိပ်ဖူးကြီးက မှိုပွင့်ကြီးတပွင့်လို အထစ်ကားကားကြီးနဲ့ ။မြင်တာနဲ့ ကြက်သီးတွေ ထမိပြီးတအား ခံချင်မိသလိုဘဲ ။ ခံချင်စိတ်က နာမှာ ကြောက်တဲ့ စိတ်တွေကို လွှမ်းမိုး ဖုံးလွှမ်းသွားတယ် ။မိလွန်းကြင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကလည်း ဘာဂျာအကိုင်ခံထားရလို့ အရည်တွေ စိုရွှဲလွန်းနေတာ ။ သူ့ဒစ်လုံးကြီး ပြိကနဲ တိုး၀င်လာတယ် ။ ထင်သလောက် မနာဘူး ။ 

မိလွန်းကြင်က တောမှာ နေကထဲက အမေတို့ အလစ်မှာခရမ်းသီးတောင့်နဲ့ စမ်းထိုးဖူးထားခဲ့တာကြောင့်လားတော့ မသိဘူး ။ ဦးဇေလရဲ့ လိင်တန်ကြီးက တုတ်ဖီးနေလွန်းပေမယ့် မိလွန်းကြင် စောက်ဖုတ်ထဲ တထစ်ထစ်နဲ့ တရစ်ချင်း တိုး၀င်လာနိုင်တယ် ။

“ အိုကေတယ် မဟုတ်လား ဘိုမ.....”

“ အင်း...အင်း....”

“ ပြောသားဘဲ....စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးက မတန်ဘူး..သွင်းမရဘူးရယ်လို့ မရှိဘူး..ဘိုမရဲ့...အကိုကြီးက မနာအောင်လိုးပေးမှာပါ...”

ဦးဇေလက ပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ သူ့လိင်တန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ ကစားပေးနေတာ ။ကောင်းတဲ့ အရသာထူးကြောင့် မိလွန်းကြင် သူလိုးတာကို မတားဆီး မရုန်းကန်တော့ဘဲ ငြိမ်ပြီး ခံနေမိရတယ် ။

ဦးဇေလက မိလွန်းကြင်ကို တအားကြိုက်တယ်..လိုးချင်တယ်...ဒီအတွက် မိလွန်းကြင် အစစ ကျေနပ်ရစေမယ် ။ မော်ဒယ် ဖြစ်ဖို့ နံမည်ကြီးဖို့ကို သူ အစစ တာ၀န်ယူတယ်.....ဘာမှ မပူနဲ့တော့...လို့ တတွတ်တွတ် ပြောပြီး မိလွန်းကြင် စောက်ပတ်ထဲကို သူ့အတန်ကြီးနဲ့ အသွင်းအထုတ် လုပ်နေပါတယ် ။

မိလွန်းကြင်လည်း ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့တုံးက လျာနဲ့ ထိုးယက်ပေးတာတွေကို ခံရပေမယ့် ယောကျ်ား အတန်နဲ့အခုလို ထိုးထည့် လိုးပေးတာ မဟုတ်လို့ သိပ် အာသာ မပြေသလိုဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရတာ အခု ဦးဇေလရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ လိုးပေးတာကို ခံရတော့ တော်တော့ကိုဘဲ ကျေနပ် သဘောကျမိပြီး အရသာခံနေမိပါတယ် ။ဦးဇေလက မိလွန်းကြင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို စို့ပေးလိုက် နယ်ဆုပ်လိုက် လုပ်နေရင်း ဖိဖိညှောင့်လိုးနေတယ် ။မိလွန်းကြင်လည်း သူ့ခါးကို ဖက်ပြီး ခြေထောက်တွေကို အပေါ်ထောင်လို့ ခံနေလိုက်မိတယ် ။ သူ့တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးက မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဖင်ကြားထဲကို တဖတ်ဖတ် စည်းချက်မှန်မှန် ရိုက်နေတယ် ။

ဦးဇေလရဲ့ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းက ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် အသံတွေနဲ့ အတူ ကြားနေရတယ် ။ အသွင်းရော အထုတ်ရော လိုးဆောင့်ချက်တိုင်းကတအား ကောငး်နေတယ် ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့လိုးဆောင့်တာတွေက နှေးလာတယ်လို့ ထင်လာတယ် ။ မြန်မြန်ဆောင့်စေချင်လာတယ်။ ကောင်းလာတယ် ။ ပိုပို ကောင်းလာတယ် ။သူ့ကို အမြန်လုပ်ပါလို့ ပြောချင်ပေမယ့် ရှက်ကလည်း ရှက်သေးတယ် ။ အောက်ကနေ မသိမသာ ကော့ပေးမိတယ် ။ အင်းအဲနဲ့လည်း အသံတွေလုပ်မိတယ် ။

ဦးဇေလက လူပါးကြီး ။ မိန်းမတွေ ဘယ်လောက် လိုးလာသလဲ မသိဘူး ။ မိလွန်းကြင် မြန်စေချင်နေပြီ ဆိုတာသဘောပေါက်တယ် ။ သူ့အလိုး စပိ( နှုန်း )ကို တင်ပစ်လိုက်တယ် ။ တဖန်းဖန်း အသံတွေ မြည်အောင် ကိုဆောင့်တော့တာဘဲ ။ လူငယ်တယောက်လိုဘဲ လိုးနေတယ် ။

မိလွန်းကြင်လည်း ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီး တကိုယ်လုံးက အကြောအချင်တွေ တုန်ခါဆိမ့်သွားရအောင်ကောင်းလွန်းသွားပြီး အသံတွေညည်းရင်း ကော့တက်သွားရတယ် ။ ဦးဇေလက တကယ့် လူပါးကြီး ။သိတယ် ။ မိလွန်းကြင် ပြီးသွားတာကို သူ သိတယ် ။ “ ပြီးသွားလား..ဒါဆို အကိုကြီးလည်း ပြီးလိုက်တော့မယ်”

လို့ ပြောရင်း နင်းကန်ဆောင့်ထည့်တော့တာဘဲ ။ ခဏအတွင်း သူ့အတန်ကြီးကို ဆတ်ကနဲ မိလွန်းကြင်ရဲ့ အဖုတ်ထဲက ဆွဲနုတ် ပစ်လိုက်တဲ့အချိန် အတန်ကြီးရဲ့ ထိပ်ပေါက်ထဲက အရည်ပျစ်ပျစ် ဖြူဝါဝါတွေ တပျတ်ပျတ် ပန်းထွက်ကုန်တာ မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဘိုက်ပေါ်ကို အနှံ့အပြား ကျကုန်တယ် ။

ဦးဇေလလည်း ပါးစပ်က “ ကောင်းလိုက်တာ ဘိုမရယ်...ဘိုမ စောက်ပတ်က အရမ်းကောင်းတာဘဲ..” လို့ ရေရွတ်ပြီး မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဘေးမှာလှဲချလိုက်တယ် ။မိလွန်းကြင်လည်း ဒေါ်သန့်သန့်လေးနဲ့ ညိစွန်းရာက အခုလို ဦးဇေလက အလစ်မှာ ၀င်် လိုးသွားတာကို သိပ်တော့ မကျေနပ်ဘူး ။ ဒါကြောင့် ဒီဘဲကြီးကို ရစ်ချင်တာနဲ့ မျက်ရည်ပေါက်ပေါက်ကျပြီး ငိုလိုက်မိတယ် ။

“ ကျမက ကျမဓါတ်ပုံတွေ ကောင်းဖို့ ဒေါ်သန့်သန့်လေးကို အလိုလိုက်ခဲ့ရတာ...ကျမက လက်စဘီယန်လည်းမဟုတ်ဘူးရှင့်..အခုတော့ အကိုကြီးကလည်း ကျမကို လုပ်တယ်..ကျမ တခါမှ ယောကျ်ားနဲ့ ကြုံဘူးတာ မဟုတ်ဘူး..ကျမ အပျိုစစ်စစ်...အကိုကြီးနဲ့မှ ကြုံဖူးတာ...”

မိလွန်းကြင် ငိုတော့ ဦးဇေလ လန့်ဖျန့်သွားတယ် ။ သူက နံမည်ကျော် သန်းကြွယ်သူဌေးကြီး တယောက် မဟုတ်လား ။ မုဒိန်းမှု ဖြစ်မှာ ကြောက်မှာပေါ့ ။ တဏှာကြီး တဏှာရူးလို့သာ တက်လိုးတာလေ ။ တကယ်တမ်းအတိုင်ခံရမှာတော့ ကြောက်တာပေါ့ ။

သူ ပြာပြာသလဲ ချော့တော့တာဘဲ ။ မိလွန်းကြင် အတွက် အစစ တာ၀န်ယူပါတယ် တဖွဖွ အထပ်ထပ်ပြောတယ် ။ မိလွန်းကြင်လည်း သူ ဘာတွေ လုပ်ပေးမယ် ဆိုတာတွေကို ကြားရတာ ကိုယ့်နားကိုယ်တောင် မယုံဘူး ။ ဦးဇေလက မိလွန်းကြင် ပါးနှစ်ဖက်ကို စီးကျနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးပြီး ချော့တယ် ။အင်း..ပြီးတော့..ပြီးတော့..သူ မိလွန်းကြင်ကို နမ်းတယ် ။ ပထမ နဖူးကို နမ်းတယ် ။ ဒုတိယ ပါးနှစ်ဖက်ကို နမ်းတယ် ။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတယ် ။ အဲဒီနောက်တော့ ပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ပေါ့ ။

သူ ယက်ပေးတာတွေကိုလည်း မိလွန်းကြင် ကြိုက်သွားတယ် ။ သူက စောက်ဖုတ်ယက် အရမ်း တော်တာပါလား ။ပြီးတော့ ဒုတိယအချီ လိုးတယ် ။ လိုးတာမှ တအား ။မိလွန်းကြင် ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ပူးကိုင်ပြီး သူအပေါ်ထောင်လိုက်တယ် ။ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးကြီး ထိုးနှစ်ထည့်လိုက်တယ် ။

“ အို....အို......အား......”

သူ့လီးကြီးက အပြည့်အသိပ်ကြီး ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနဲ့ စောက်ပတ် အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ထိုးပြီး တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ၀င်တယ် ။ မိလွန်းကြင်တုန်ခါသွားတယ် ။ အော်ညည်းလိုက်မိတယ် ။ ဒီလို အော်ညည်းလိုက်တာကိုဦးဇေလ သဘောကျ ဂုဏ်ယူနေသလား မသိပါဘူး ။

ဖိဖိဆောင့်ရင်း ကျေနပ်နေတယ် ။မိလွန်းကြင် သူလိုးပေးနေတာကို အရသာခံနေတုံး သူက ပုံစံပြောင်းပြန်တယ် ။ မိလွန်းကြင်ကို ဘေးတစောင်းနေခိုင်းပြီးဖင်ကြားထဲကပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးတန်ကြီး ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။

မိလွန်းကြင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်လည်း ကာမရှေ့ပြေး စောက်ရည်တွေ ရွှမ်းရွှမ်းစိုအောင် ထွက်နေတော့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးလည်းအခက်အခဲ မရှိဘဲ ထိုးသွင်းလို့ ရတယ် ။ ဒီပုံစံနဲ့ တော်တော်ကြာကြာ သူလိုးတယ် ။ ပြီးတော့ မိလွန်းကြင်ကိုသူ့အပေါ်ကနေ တက်လုပ်ခိုင်းတယ် ။ဒီပုံစံက နိုင်ငံခြား ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ ခဏခဏ တွေ့ဖူးတယ် ။

ကိုယ်တိုင် လုပ်ရတဲ့ ဘ၀ကို ရောက်လာပြီ ။ မိလွန်းကြင်လည်း သူ့ကိုယ်ပေါ် ခွထိုင်ရမှာကို နဲနဲတော့ ရှက်နေတယ် ။သူက “ မရှက်ပါနဲ့ ဘိုမရယ်..လာပါ..ကိုကြီးတို့က လင်မယားတွေ ဖြစ်နေကြပြီဘဲ...” လို့ ပြောပြီး မိလွန်းကြင်ကိုသူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ဆွဲတင်တယ် ။မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ဖိချရတာ ။ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိချလိုက်တယ် ။ တထစ်ထစ်နဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လီးကြီး ၀င်သွားတဲ့ အရသာကို ခံစားဖူးသူတိုင်းသိကြမှာပါ ။ ယောကျ်ားလီးဘယ်လိုကောင်းတဲ့အကြောင်း မိလွန်းကြင်တော့ ကောင်းကောင်းကြီး သဘောပေါက် အရသာတွေ့နေရပြီ ။

မိလွန်းကြင် အပေါ်က တက်လုပ်နေတဲ့ အချိန် ဘဲကြီးက မိလွန်းကြင်ရဲ့ ဖင်တုန်းတွေကို ကိုင်ဆုပ်နေတတ်သလို နို့နှစ်လုံးကိုလည်းဆုပ်နယ်ပေးနေတယ် ။ “ ကောင်းလားဟင်...” လို့ မေးလို့ ခေါင်းဘဲ ငြှိမ့်ပြလိုက်တယ် ။သူက “ ပါးစပ်က ပြော..ကောင်းတယ်လို့ ပြောလေ...” လို့ ထပ်ပြောလာလို့ “ ကောင်းပါတယ် ကိုကြီး ” လို့ ဖြေလိုက်ရတယ် ။

ဦးဇေလနဲ့ လိုးအပြီး မိလွန်းကြင် အဆောင်ကို ပြန်တော့ သုဘဒ္ဒါ အဆောင်မှာ မရှိတော့ဘူး ဆိုတာကို သဒ္ဒါဖူးပြောပြလို့ သိရတယ် ။ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း နုတ်ဆက် မသွားတာကြောင့် ဦး တခေတ်ဆန်းနဲ့ တခုခု ဖြစ်ကြတယ်လို့ မိန်းကလေး အားလုံးက ထင်ကြတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်းကို မေးကြမယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်း အိမ်ပြန်အလာကို ချောင်းနေကြတဲ့ သုဘဒ္ဒါတို့ မိန်းကလေး တသိုက် သူ့ကားလေးလည်း ခြံထဲကို ၀င်လာရောအားလုံး ပြေးထွက်သွားကြပြီး “ ဦး..သုဘဒ္ဒါ ဘယ်မှာလဲ..သူ အိမ်ပြန်သွားတာလား..ဘယ်သွားမယ် ဆိုတာ ဦးသိလား...” လို့ တယောက်တပေါက်၀ိုင်းမေးကြတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်းက “ ကျနော်လည်း မသိဘူးဗျာ...သုက ဘာမှ ပြောမသွားဘူး....အိမ်ပြန်သွားတာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်လိမ့်မယ် ...ဆောရီးဘဲဗျာ....” လို့ သူမသိကြောင်း ပြောဆိုပြီး တိုက်အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားတယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်း စဥးစားနေတယ် ။သူထင်ထားတာထက် သုဘဒ္ဒါ အဆောင်မှာ မရှိတော့တာကို အဆောင်မှာ နေတဲ့ စော်လေးတွေ ပို စိတ်၀င်စားနေကြတယ် ။ သုဘဒ္ဒါကို သူ့ မွေးမြူရေးခြံကြီးထဲက အိမ်မှာ အိပ်ဆေးတိုက်ပြီး အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ထားထားတယ် ။ 

သုဘဒ္ဒါက သူ စော်လေးတွေအားလုံးရဲ့ အိပ်ခန်းတွေ ရေချိုးခန်း အိမ်သာတွေမှာ လှို့၀ှက် ကင်မရာတွေတပ်ထားတာကို သိသွားပြီး ရဲတိုင်သင့်တယ် ဘာညာကွိကွ လုပ်လာလို့ သူ သုဘဒ္ဒါကို မွေးမြူရေးခြံထဲကို ပို့လိုက်ရတာ ။ အင်း...သုဘဒ္ဒါကို ပြန်ချော့ကြည့်အုံးမယ် ။ အိုကေမယ် ထင်ပါတယ်လေ ..။သူ့အခန်းပေါ်ကို ရောက်တော့ သူအမြဲ သော့ပိတ်ထားတဲ့ သူ လှို့၀ှက်ထားတဲ့ အခန်းထဲကို သော့ဖွင့် ၀င်လိုက်တယ် ။ နံရံအပြည့် တပ်ထားတဲ့ မော်နီတာတွေမှာ အဆောင်မှာ နေကြတဲ့ စော်လေးတွေရဲ့ အခန်းတွေ

ရေချိုးခန်းတွေ အိမ်သာတွေကို မြင်နေရတယ် ။ သားရေတုဆိုဖါကြီးပေါ် သူထိုင်လိုက်တယ် ။ ဘယ်စော်လေးတွေ အဆောင်မှာ ရှိလည်း ကြည့်လိုက်တော့ ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ရူးရူးနေတဲ့ သဒ္ဒါဖူး ဆိုတဲ့ စော်လေး သူ့ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ်တုံးလုံး ရေချိုးနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ 

သဒ္ဒါဖူးက တော်တော့်ကို လှတဲ့ကောင်မလေးပါ ။ ရုပ်တင် မကဘူး ။ ကိုယ်လုံးက တကယ့် အမိုက်စား ။ ရင်ထွားထွားတွေက တကယ့်ကို တင်းမာပြီး ကော့ထောင်နေတယ် ။ ခါးသေးသေးနဲ့ ကားစွင့်နေကြတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက တကယ့်ကို လှတဲ့ ဟာကြီးတွေ...။ လက်ထဲက အေ၀းထိန်း ခလုပ် ( ရီမုတ်ကွန်ထရိုး ) နဲ့ အနီးကပ် ဆွဲယူကြည့်လိုက်တယ် ။

အားပါးပါး...တော်တော် မိုက်တဲ့ စော် ။ စောက်မွှေးတွေ အကုန် ရိပ်ထားလို့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း နီညိုညိုလေးကိုပါ နဲနဲ မြင်နေရတယ် ။ အဟား...ကြည့်နေတဲ့ အချိန် သဒ္ဒါဖူး သူ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်နေပြီ ။မျက်လုံးတွေ မှိတ် ပါးစပ်လေး ဟပြီး ဖိဖိ ပွတ်နေပြီ ။ ဒါက သိပ် ဆန်းတဲ့ မြင်ကွင်းတော့ မဟုတ် ။ သူ ဒီအဆောင်မှာ နေတဲ့ စော်တိုင်းလိုလို သူတို့ဖါသာ အာသာဖြေကြတာကို တွေ့ဖူးပြီးပြီ ။ တချို့ဆို ရာဘာ လီးအတုနဲ့တောင်ထိုးပြီး အာသာဖြေတာကို တွေ့ဖူးတယ် ။

သူ ကြည့်နေရင်း သူ့လီးက တအားထတောင်လာလို့ ဘောင်းဘီကိုဇစ်ဖြုတ်ချပြီး ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ မာကျောပြီး မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးက သဒ္ဒါဖူးရဲ့ လှပတောင့်တင်းလွန်းနေတဲ့ ကိုယ်တွေကို အနီးကပ် မြင်တွေ့ရတော့ ပါးပျဉ်းထောင်နေတဲ့ မြွေကြီးတကောင်လို ခေါင်းကလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်ခါပြီး ထိပ်ပေါက်လေးကနေ တဏှာရှေ့ပြေး အရည်ကြည်တွေ ယိုစီးကျနေပြီ ။သူ့လက်တဖက်က လီးကြီးရဲ့ ထိပ်ကိုင်း ဒစ်ပြဲကြီးကို ပွတ်သပ်နေတယ် ။ သည်လိုဘဲ နေ့တိုင်း ညတိုင်း မိန်းမလှလေးတွေရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးအလှအပတွေကို သူ ခိုးကြည့်ပြီး လက်နဲ့ အာသာဖြေခဲ့တာ တော်တော်ကြာခဲ့ပြီလေ ။

ဒါကြောင့်လည်း မိန်းချောမိန်းမလှလေးတွေကို ဈေးလျော့ပေးပြီး အဆောင် လက်ခံခဲ့တယ် ။ တပတ်တခါလောက် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပါတီပေးတယ် ။ ၀င်လုံးတယ် ။ ပါလာပြီ ဆိုရင် သုဘဒ္ဒါလိုဘဲ သူ စိတ်ကြိုက် ဝါးတယ် ။ သူများနဲ့လည်း လွှတ်ပေးတယ် ။ စိတ်တိုင်းကျ အ၀တ်မပါတဲ့ ဓါတ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေ ရိုက်တယ် ။

လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ဗီဒီယိုတွေ ရိုက်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါကို တနည်းနည်းနဲ့ ပထုတ်ပြီး အသစ်တယောက် ဖန်ပြီး အစားထိုးချင်တာကတော့ အမှန်ဘဲ ။ ဒါပေမယ့် သုဘဒ္ဒါကို ဖျောက်ဖျက်လိုက်ရင် ကျန်တဲ့ အဆောင်က ချာတိတ်မတွေက ရဲကို သတင်းပို့နိုင်တာကြောင့် သူ စဉ်းစားနေတာ ။ သုဘဒ္ဒါကို ချော့မော့ပြီး စည်းရုံးရမယ် ။နောက်မှ တနည်းနည်းနဲ့ ပထုတ်ရမယ် ။

အခုတော့ သူ မော်နီတာကို စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်တိုက် ကစားနေသည် ။ ဒီလို သူလုပ်နေတာ တော်တော် ကြာပြီ။ စော်လေးတွေရဲ့ ၀တ်လစ်စလစ် ကိုယ်ခန္ဓာတွေကို သူတို့ မသိအောင် အခုလို ခိုးကြည့်ပြီး ကွင်းထုရတာကို သူ စွဲလမ်း နှစ်သက်နေသည် ။သုဘဒ္ဒါ အိပ်ပျော်နေရာက နိုးလာတော့ သူ ဘယ်ရောက်နေသလဲ ဆိုတာ မသိ ။

အို..ငါ..ငါ.....ဘယ်ရောက်နေပါလိမ့်.....ဟင် …. ငါ..ငါ.......ကိုကြီးရဲ့ မွေးမြူရေးခြံက အိမ်လေးထဲ ရောက်နေပါလား...”

ဘယ်လို ဒီနေရာကို ရောက်လာသလဲ ဆိုတာ သုဘဒ္ဒါ စဉ်းစားလို့ မရဘူး ။ဒီအချိန်မှာ “ ဟက်ပီးဘတ်ဒေး....သုလေး ...” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တဲ့ ကိုကြီး ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အသံကိုသုဘဒ္ဒါ ကြားလိုက်ရတယ် ။

“ ဟင်..ကိုကြီး....ဒီ...ဒီနေ့..ဒီနေ့က သု ရဲ့ မွေးနေ့လားဟင်...”

“ ဟုတ်တယ်လေ...ဒီမှာ ရော့...သု အတွက် …. ”

ဦးတခေတ်ဆန်းက နှင်းဆီပန်း အနီရောင် ပန်းစည်းကြီးကို သုဘဒ္ဒါ လက်ထဲကို ထည့်ပေးလိုက်တယ် ။

“ ဟယ်...လှလိုက်တာ...ကိုကြီးရယ် ...”

“ လာ..အပြင်ကိုလိုက်ခဲ့...”

သုဘဒ္ဒါရဲ့ လက်ကို ဆွဲပြီး အိပ်ခန်း အပြင်ကို ခေါ်သွားလိုက်တဲ့အခါ အပြင်ဖက် အခန်းက စားပွဲပေါ်မှာ အသဲပုံ အနီရောင် မွေးနေ့ကိတ်မုန့်ကြီးတလုံးကို သုဘဒ္ဒါ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ဒီအချိန်မှာ သုဘဒ္ဒါ ခေါင်းထဲမှာ ကိုကြီး ဦးတခေတ်ဆန်း ရဲ့ လှို့၀ှက်အခန်း ကို သိသွားလို့ ရဲအမှု

ဘဲ...ဘာညာနဲ့ သူ ကိုကြီးကို ပြောခဲ့မိလို့ ကိုကြီးက သူ့ကို အတင်း အဓမ္မ ဒီကို ခေါ်ခဲ့တာကိုကြီးတိုက်တဲ့ ကော်ဖီကို သောက်ပြီး အိပ်ပျော်ခဲ့တာတွေကို သတိရလိုက်တယ် ။ဒါပေမယ့် ပြုံးချိုပြီး မွေးနေ့မှာ နှင်းဆီပန်းတွေနဲ့ ကိတ်မုန့်နဲ့ စောင့်နေတဲ့ ကိုကြီးကို တွေ့ရပြန်တော့ သူ ငါ့အပေါ် လွန်သွားလို့ ပြန်ချော့တာပါလား လို့ တွေးလိုက်မိပြီး မိန်းမသား သဘာ၀ ချော့လိုက်ရင် စိတ်ပြေချင်သွားရတယ် ။

“ ကဲ သုလေး...ဘတ်ဒေးကိတ် မီးမှုတ်ရအောင်....”

သုဘဒ္ဒါ အပြောင်းအလဲ မြန်တဲ့ ကိုကြီးကို နားမလည်နိုင်ဘူး ။ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ကိုကြီးက အခုလို မိန်းကလေးတွေရဲ့ အခန်းတွေကို ကင်မရာ တပ်ပြီး ကြည့်တာကတော့ လုံး၀ကို မှားနေတယ် ..တဏှာရူးတာဘဲ ...ကိုကြီးဟာ တကယ်ဘဲ တဏှာရူးကြီးလား ...။သုဘဒ္ဒါ ကိုကြီးနဲ့ ဘတ်ဒေးကိတ် မီးမှုတ် ..ကိတ်မုန့်ကို ဓါးနဲ့ လှီးပြီး ကိတ်မုန့်စားနေရင်းစဉ်းစားနေတယ် ။

မိလွန်းကြင် အဆောင်ကို ပြန်ရောက်တော့ သဒ္ဒါဖူး ငိုပြီး သူ့ကို ဖုန်းခေါ်လို့ သဒ္ဒါဖူး အခန်းကို အပြေးအလွှား သွားလိုက်တယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက “ဘိုမရေ...ဒို့တော့ ထင်ထားတဲ့ အတိုင်း ဖြစ်သွားပြီ...” လို့ မျက်ရည်ကျပြီး ပြောလို့ “ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ သဒ္ဒါရယ်....ပြောပြပါအုံး..”လို့ မေးလိုက်တယ် ။

သဒ္ဒါဖူးက “ ဒို့လည်း ယောကျ်ားတွေကို မယုံသင့်ဘူး ဆိုတာ သိထားတဲ့သူပါ..ဒါပေမယ့် မင်းသမီး ဖြစ်ချင်လွန်းတော့ ကိုအံ့ကျော်ထူးကိုရောသူဌေးဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကိုရော အဆင်ပြေအောင် အလိုက်သင့်ဆက်ဆံရတာပေါ့..အခုတော့ ဒို့ ထင်ထားတဲ့အတိုင်းဖြစ်သွားတယ်...”လို့ ပြောပြတယ် ။

မိလွန်းကြင်လည်း ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်း သူဌေး ဦးဇေလ ဖြုတ်တာကို ခံခဲ့ရတော့သဘောပေါက်လိုက်ပြီး “ သဒ္ဒါ...ယူ့ကို သူတို့ စော်ကားလိုက်ကြလား..” လို့ မေးလိုက်တယ် ။

“ သူငယ်ချင်းရယ်....ဒို့ သူတို့နဲ့ အိပ်ဖြစ်သွားတယ် ...” လို့ ငိုမဲ့မဲ့လေး ပြောလိုက်တဲ့ သဒ္ဒါဖူးကို မိလွန်းကြင် ဖက်ထားလိုက်မိတယ် ။

“ ယူ့ကို အတင်း ကျင့်ကြံကြတာလား....မိုက်ရိုင်းလိုက်တဲ့ အကောင်တွေ...ယူ ရဲတိုင်ချင်သလား...”လို့ ဒေါသနဲ့ ပြောလိုက်မိတယ် ။

သဒ္ဒါဖူးက “ ဘိုမရယ်....အတင်းကျင့်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူး..ဆေးမိတယ် ခေါ်မလား...သူတို့တိုက်တဲ့၀ိုင်တွေ ဒို့ သောက်မိတယ်..ဆေးခပ်ထားသလားတော့ မသိဘူး..မသေချာဘူး ..သူတို့က အိုက်တင်လေ့ကျင့်ရအောင် ဆိုပြီး ဖက်တာတွေ ကိုင်တာတွေ လုပ်ကြတယ်..ဒို့လည်း မူးနေတော့ သူတို့ အိုက်တင် လေ့ကျင့်တာထက် လွန်ပြီး ဒို့ကို လုပ်သွားတာတွေကို မတားမိဘူး ..ဒို့ အလိုတူသလို ဖြစ်သွားခဲ့တယ်.....”လို့ မျက်ရည်စမ်းစမ်းနဲ့ ပြောပြတယ် ။

“ဟယ်..လူလည်ကျတာ...ယူ့ကို အရက်မူးအောင် တိုက်ပြီး လုပ်သွားတာ....သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးလား..”

“ ဟုတ်တယ် ..ဒို့လည်း ဒါကြောင့်မို့လည်း ရဲမတိုင်ချင်ဘူး...ဘိုမ ရယ်..”

“ ဒီတော့ သဒ္ဒါက ဘယ်လို လုပ်ချင်လဲ...”

“ ဘယ်လိုမှ မလုပ်ချင်ပါဘူး..သူတို့နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ ရုပ်ရှင်ကားကလည်း မကြာခင် ထွက်လာတော့မှာ..ဒို့လည်း မင်းသမီး ဖြစ်တော့မှာ...တိုင်တောရင် နံမည်ညလ်း ပျက်အုံးမယ်...ဒို့ မိဘတွေကလည်း ဒို့ကိုအရမ်း စိတ်ပျက်သွားကြမှာ...ဒီတော့ သူတို့နဲ့ အဆင်ပြေအောင် နေလိုက်ပြီး ကျော်ကြားတဲ့ မင်းသမီး ဖြစ်အောင်ဘဲ လုပ်တော့မယ် လို့ စဉ်းစားမိတာဘဲ ...”

သဒ္ဒါဖူး ကို မိလွန်းကြင် တိုင်တောဖို့ အတင်းကြီး မတွန်းတော့ပါဘူး ။မိလွန်းကြင် ကိုယ်တိုင်လည်း ဦးဇေလ ပြုသမျှ နုရတဲ့ ဘ၀ကို ရောက်နေပြီ မဟုတ်လား ။ သူ့ကို တိုင်တာထက် သူနဲ့ ပြေလည်အောင် နေလိုက်ပြီး သူထောက်ပံ့တာတွေနဲ့ ဘ၀ တသက်တာ အေးအေးဆေးဆေး နေလိုက်ဖို့ဘဲ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တော့ သဒ္ဒါဖူးကို ဖက်ထားပြီး အားပေးတာဘဲ လုပ်တော့တယ် ။

အံ့ကျော်ထူးနဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်တို့ လှည်းတန်းလမ်းမကြီးပေါ်က လဖက်ရည်ဆိုင်လေးမှာ ထိုင်နေကြသည် ။သူတို့ လဖက်ရည် သောက်ချင်တာထက် သူတို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို စမြုံ့ပြန်ချင်လို့ ဒီ ဆိုင်လေးထဲမှာ ထိုင်နေကြတာ ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့..“ ကိုအံ့ရေ..မယုံနိုင်ဘူးဗျာ.....ကျနော်တော့အိပ်မက်လိုဘဲ ဖြစ်နေသေးတယ်..ခင်ဗျားကော....” လို့ အံ့ကျော်ထူးကို မေးလိုက်သည် ။

အံ့ကျော်ထူးက “ ကျနော်ကတော့ အကိုကြီးနဲ့ ကျနော် သဒ္ဒါဖူးကို တနေ့ မုချ ဝါးရမယ် ဆိုတာ သိနေတာပါ...ဒါပေမယ့် ဝါးလိုက်ရတာက တချိန်ထဲမှာ နှစ်ယောက် တပြိုင်နက် ဖြစ်သွားတာရယ် ..ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက်ပါ ဖွင့်လိုက်ရတာရယ်က အိပ်မက် မက်နေသလို ခံစားရတာပါ ...” လို့ ပြန်ပြောသည် ။

“ အင်း..ကျနော်တော့ သူ့ကို နံမည် မကြီးကြီးအောင်ကို တင်ပေးတော့မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်ဗျာ..ကျနော့်မှာ မိန်းမ နဲ့ ကလေးတွေ ရှိလို့..မဟုတ်ရင် တရား၀င်ကို လက်ထပ် ယူချင်တာပါ ..”

လို့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က အသံတုန်တုန် နဲ့ ပြောပြန်သည် ။ အံ့ကျော်ထူးက ရယ်ပြီး....“ အင်း..သဒ္ဒါဖူးက ားတောင့်တဲ့ မိန်းမတယောက်ဘဲ အကိုကြီး..ကျနော်လည်း ကြိုက်တာဘဲ..သူ့ကို အကိုကြီး ဒီအတိုင်းဆိုရင် စားချင်တဲ့အချိန် ခေါ်စားလို့ ရနေပါပြီ...ထောက်ပံ့တာလေးတွေတော့ လိုအပ်တာပေါ့လေ ....” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က

 “ အို..ထောက်ပံ့မှာပေါ့ဗျာ...ဘယ်နေပါ့မလဲ..သူကလေးက ကျနော့်ကို အကုန်ပေးတာ ကျွေးတာ....လှလိုက်တဲ့ နို့တွေဗျာ..စောက်ဖုတ်ကလည်း မို့အိနေတာဘဲ....” 

လို့ ပြောတာ အသံကျယ်သွားလို့ လဖက်ရည်ဆိုင်ထဲက လူတချို့ ကြားမိသွားလို့ လှည့်ကြည့်ကြသည် ။

အံ့ကျော်ထူးလည်း..“ ကောင်းတယ် အကိုကြီး..ကျနော်တို့ အိုကေပါတယ်..မင်းသမီးချောလေးကို ကောင်းကောင်း ဝါးရပြီပေါ့ ..ဟိဟိ....” လို့ ပြောလိုက်တော့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က 

“ ခင်ဗျားကျေးဇူးတွေပေါ့ဗျာ...ခိခိခိ....ကဲ ခင်ဗျားဘဲ ကောင်မလေးကို သုံးဖို့ စွဲဖို့ ငွေလေး နဲနဲ သွားပို့ပေးဗျာ...ဒါက ပထမ အဆင့်ပေါ့...နောက်ထပ် လုပ်ပေးချင်တာက သူ့အတွက် ကွန်ဒို တိုက်ခန်းလေး တခန်းလောက် ၀ယ်ပေးချင်တယ်.....အဆောင်မှာ နနေသင့်တော့ပါဘူး...ကျနော်က စပွန်ဆာ ပေးလိုက်ပြီဘဲ....” 

လို့ ပြောပြီး ကျွတ်ကျွတ်အိတ်နဲ့ ထည့်ထားတဲ့ ငွေတွေကို အံ့ထူးကျော်ရဲ့ လက်ထဲကို ထည့်ပေးလေသည် ။

“ ဟား..ကောင်းလိုက်တာ အကိုကြီးရယ်..ဒီလို စေတနာရှင်မို့လည်း စားစရာကောင်းလေးတွေ စားရတာဘဲ ....”

“ ခိခိခိ .....ဟုတ်ပါ့ဗျာ......”

ဒီအချိန်မှာ သဒ္ဒါဖူးသည် တကိုယ်လုံး နုံးချိနာကျင်နေလို့ ရေချိုးခန်းထဲကို ၀င်ခဲ့ပြီး ရေချိုးဖို့ ကိုယ်ပေါ်က အ၀တ်အစားတွေ အားလုံးကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။အံ့ကျော်ထူးနဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်တို့ တအားစို့ခဲ့လို့ နာကျင်နေတဲ့ ရင်သီးလေးတွေက နီရဲနေကြသည် ။ ရှေ့စောက်ဖုတ်နဲ့ အနောက်က ဖင်ပေါက်တို့လည်း သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လီးတန်ချောင်းတွေ ထိုးသွင်း ဆောင့်ထည့်တာတွေကြောင့် ကျိန်းစပ်နေသည် ။

ရေပန်းအောက်မှာ ၀င်ရပ်ပြီး ရေချိုးရင်း ရှိုက်ခါ ငိုနေမိသည် ။ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က သဒ္ဒါဖူးကို အန်ကယ်လ် အစစ တာ၀န်ယူမှာ..ကြည့်ရှုမှာ စောင့်ရှောက်မှာ...ဘာမှ စိတ်အား မငယ်နဲ့ နံမည်ကြီး မင်းသမီး ဖြစ်တဲ့ အထိ အစစ ပံ့ပိုးပေးသွားမှာ....” လို့ တတွတ်တွတ် ပြောခဲ့တာတွေကို ပြန် သတိရနေသည် ။

သည်အချိန်မှာ အပေါ်ထပ်က ဦး တခေတ်ဆန်းသည် မော်နီတာတွေ အရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ထိုင်လျက် သူ့လီးကြီးကို ပွတ်တိုက်ကစားရင်း သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ အလှအပတွေကို ကြည့်နေသည်ကိုတော့ သဒ္ဒါဖူး မသိရှာ ။ ဦးတခေတ်ဆန်းသည် သုဘဒ္ဒါ ထက်တောင် ကိုယ်လုံး လှတဲ့ သဒ္ဒါဖူးကို အရမ်းကို သဘောကျ စွဲလန်းသွားတော့သည် ။ သဒ္ဒါဖူးကို အရကြံမယ် လို့ သူဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည် ။

ဒါပေမယ့် ဦးတခေတ်ဆန်း သဒ္ဒါဖူးကို ကြံစည်ချိန် မရှိလိုက်ဘူး ။သူဌေးဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က သဒ္ဒါဖူးကို နောက် နှစ်ကြိမ်လောက် ခေါ်ဖြုတ်အပြီး ကွန်ဒိုတိုက်ခန်း တခန်း ၀ယ်ပေးလိုက်လို့ သဒ္ဒါဖူး ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အဆောင်ကနေ ပြောင်းသွားတယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်းလည်း သုဘဒ္ဒါက သူ့တိတ်တဆိတ် တဏှာသောင်းကျန်းတာတွေ တဏှာရူးတာတွေကို လှို့၀ှက်ချက် တခုအနေနဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောမတိုင်ပါဘူးလို့ ဂတိပေးတာကြောင့် သုဘဒ္ဒါကိုဘဲ ဆက်တွဲနေတဲ့အချိန် မိလွန်းကြင် ( ခေါ် ) ဘိုမလည်း သူဌေးဦးဇေလက စောင်မကြည့်ရှုလိုက်တာကြောင့် တိုက်ခန်းတခန်းနဲ့ ကိုယ်ပိုင်ကားလေးနဲ့ ကြီးပွားသွားတယ် ။

သူလဲ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အဆောင်ကနေ ပြောင်းသွားပြီ ။ဦးတခေတ်ဆန်းကတော့ တဏှာရာဂစိတ်တွေ ပြင်းထန် ထကြွနေဆဲမို့ လစ်လပ်သွားတဲ့ မိလွန်းကြင် နဲ့ သဒ္ဒါဖူးတို့ရဲ့ အခန်းတွေနေရာမှာ အစားထိုးဖို့ မိန်းမချောမိန်းမလှလေးတွေကို ထပ် ရှာတာပေါ့ ။သဒ္ဒါဖူး လည်း ပေါက်တဲ့နဖူး မထူးဘူး..တတက်စားလည်း ကြက်သွန် နှစ်တက် စားလည်း ကြက်သွန် ဆိုပြီးဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကို ဆက် ကုန်းနေတယ် ။ဒီလို ကုန်းလို့လည်း ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းတခန်းနဲ့ ဖြစ်နေပြီလေ ။

ရုပ်ကဆိုး ဘိုက်ကပူတဲ့ အဖိုးကြီးကို ကုန်းရတော့ ပက်လက်ပေါင်ဖြဲခံတဲ့အချိန် ဟောဟဲဟောဟဲနဲ့ မောပြီး လိုးနေတဲ့ သူ့မျက်နှာကြီးကို မမြင်ချင်လို့ မျက်စိတွေ ပိတ်ထားပြီး စိတ်အာရုံထဲမှာ ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ ဇာတ်လိုက်မင်းသားက လိုးနေတယ်လို့ မှန်းဆလိုက်တယ် ။

ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ဖင်ကုန်း ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ကုန်းရတာက သူ့ကို မမြင်ရလို့ ပိုပြီး သဘောကျတယ် ။ဒါပေမယ့် ဒါရိုက်တာ အံ့ကျော်ထူးကလည်း ခေါ်ခေါ် ဝါးချင်နေလို့ မကောင်းတတ်လို့ တခါတခါတော့ သူ့ကိုလည်း ကျွေးရတယ် ။ သူ့ကြောင့် သဒ္ဒါဖူးရဲ့ ပထမဆုံး အက်ရှင် ဇာတ်ကား ထွက်လာတယ် ။

ထွက်တာနဲ့ဒိုင်းကနဲ့ နံမည်ကြီးသွားတယ် ။ Rated X မဟုတ်သော်ငြားလည်း NC17 တပ်ရမလား .. Rated R ဘဲ ပြောရမလားကြမ်းတာကတော့ အမှန်ဘဲ ။ ဘာဂျာမှုတ်ခန်းတွေ...မိန်းမက အပေါ်က တက်ညှောင့်တာတွေ မုဒိန်းခန်းတွေ စုံတယ် ။မူရင်း ဇာတ်လမ်း ရေးတဲ့စာရေးသူက အွန်လိုင်း အပြာရေးတဲ့လူမို့ ဒီဇာတ်လမ်းက အွန်လိုင်း လူကြီးပွင့်လင်းစာပေမှာ နံမည်ကြီးပြီးသားလို့ ပြောကြတာဘဲ ။

ဒီဇာတ်ကား ပေါက်သွားတာကြောင့် အလားတူ အပြာဆန်ဆန် ဇာတ်ကားတွေ ရိုက်ဖို့ ကမ်းလှမ်းလာကြတာတွေရှိပြီ ။ သဒ္ဒါဖူးကတော့ ဒါမျိုး ထပ် မရိုက်ချင်ဘဲ ဒရာမာ အချစ်ဇာတ်ကား တကားလောက် ရိုက်ချင်တယ် လို့ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကို ပြောထားတယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်း သုဘဒ္ဒါကို ကောင်းကောင်း အသုံးချတယ် ။သူ ဖက်စပ်လုပ်တဲ့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေ အတွက် အစိုးရပိုင်းက အထူး အရေးကြီး အရာရှိကြီး တယောက်ကိုမျက်နှာလုပ် လပ်ထိုးတဲ့ အနေနဲ့ သုဘဒ္ဒါကို ထိုးကျွေးပြန်တယ် ။အရမ်းလန်းတဲ့ သုဘဒ္ဒါကို လူသူမရှိတဲ့ တိုက်အလွတ်ကြီးတတိုက်မှာ ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကြီးက စိမ်ပြေနပြေ စိတ်ကြိုက် ဝါးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါကို အရမ်း စွဲသွားတယ် ။ ညတောင် အိပ်မရအောင်ကို ဖြစ်ရလို့ သုဘဒ္ဒါနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်တယ် လို့ တဖွဖွ တောင်းဆိုတာကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်းက သုဘဒ္ဒါလေးကို ထပ် လွှတ်ပေးရတယ် ။

ဒီ ဆရာကြီးက လိုအပ်တဲ့ ပါမစ်တွေ ဘာတွေ ချပေးတဲ့အပြင် သုဘဒ္ဒါ ကို ဘောက်ဆူးတွေ အများကြီး ပေးတယ်။ သုဘဒ္ဒါလည်း ငါတော့ ဦးတခေတ်ဆန်းကြောင့် ကြေးစားဖါမ တယောက် ဖြစ်နေပါလား လို့ တွေးမိပြီး ငိုယိုတာကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်းက ချော့မော့ပြီး ထိုင်းက ကမ်းခြေကို ခေါ်သွားတယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်းနဲ့သုဘဒ္ဒါ တို့ ထိုင်းကနေ ပြန်လာတော့ သုဘဒ္ဒါ တော်တော် ပျော်လာတယ် လို့ အဆောင်ကမိန်းကလေးတွေက ပြောကြတယ် ။မိလွန်းကြင်နဲ့ သဒ္ဒါဖူးတို့ မရှိတော့လို့ လစ်လပ်နေတဲ့ အဆောင်ခန်းတွေကို ဖြည့်ဖို့ ဦးတခေတ်ဆန်း လုပ်ပြီ ။အဆောင်မှာ လတ်တလော နေနေတဲ့ ထိန်ခါ ဆိုတဲ့ ချာတိတ်မက သူ လူရှာပေးမယ် လို့ ဦးတခေတ်ဆန်းကိုပြောတယ် ။

ထိန်ခါကလည်း တကယ့် အလန်းစားလေး တယောက်ပါ ။ ထိန်ခါက စားသောက်ဆိုင်တဆိုင်မှာသီချင်းဆိုတယ် ။ အဲဒီဆိုင်မှာ ဦးတခေတ်ဆန်းက သွားသွား ထိုင်နေကျ ။ သူကြိုက်တဲ့ Corona ဘီယာကို အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်သောက်ပြီး ကောင်မလေးတွေ သီချင်းဆိုတာကို ထိုင်ကြည့်တတ်တဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းဟာဂစ်တာကို ကိုယ်တိုင်တီးပြီး စင်ပေါ်မှာ သီချင်းဆိုတဲ့ ထိန်ခါကို တွေ့သွားတယ် ။ 

ထိန်ခါကို ဆုချပြီး သူ့စားပွဲကိုခေါ်ပြီး စကားပြောတယ် ။ ထိန်ခါက အခုမှ ၁၉နှစ် ပြည့်ခါစ နုနုထွတ်ထွတ်လေး ။သုဘဒ္ဒါလို အမိုက်စားလေး ကို စိတ်တိုင်းကျ စားသုံးနေရပေမယ့် သူ့ထက် ငယ်တဲ့ အနုဖတ်လေးကို တွေ့ရလေတော့ ဦးတခေတ်ဆန်း ထိန်ခါကို စွဲလန်းပြီး ထိန်ခါကို အလကားနီးပါးနဲ့ သူ့အဆောင်ခန်းကို ငှားလိုက်တယ် ။ထိန်ခါလေးကလည်း သူ့ကို ဦး တခေတ်ဆန်း ကြွေနေမှန်း သိတယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်းကို အရမ်း အထာပေး ညုတုတုလေးတွေ လုပ်တယ် ။ သုဘဒ္ဒါလည်း ဒါတွေကို သိပေမယ့် ဦးတခေတ်ဆန်းက သူနဲ့ ရွှေဘိုကို လိုက်ပြီး မိဘတွေကို အရမ်း သဘောကောင်းကောင်း နဲ့ “ ချွေ ” သလိုသုဘဒ္ဒါကိုလည်း ကားအသစ်တစီး ၀ယ်ပေးလို့ ဦးတခေတ်ဆန်း လုပ်တာတွေကို မသိချင်ယောင်ဆောင်တယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်းကလည်း ထိန်ခါလေးကို တအား စားချင်နေတယ် ။လွတ်နေတဲ့ အခန်း၂ခန်းကိစ္စ စကားပြောရအောင် ဆိုပြီး သူ့အပေါ်ထပ် အခန်းကို ခေါ်လိုက်တယ် ။ ထိန်ခါလေးမက်လောက်အောင်လည်း လူနှစ်ယောက် ခေါ်ပေးရင် ထိန်ခါ့ကို ဘောက်ဆူး ချမယ် လို့ ပြောထားတာ ။ထိန်ခါက တကယ့် အလန်းစား စော်တွေကို ရှာလာခဲ့မယ်လို့ ဂတိပေးတယ် ။

အခု ဦးတခေတ်ဆန်းက စကားပြောချင်တယ် ဆိုလို့ ထိန်ခါ အိမ်နေရင်း ဘလောက်စ်ပွပွကြီး နဲ့ စကပ်တိုတိုကားကားလေးနဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အပေါ်ထပ် အိမ်ကို တက်သွားလိုက်တယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်း က ထိန်ခါကို သူ့ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်ခိုင်းတယ် ။ဒီအပေါ်ထပ် အိမ်ကို ထိန်ခါ တခါမှ မရောက်ဖူးသေးဘူး ။ အရမ်းသားနား သန့်ရှင်းတာဘဲ လို့ ထင်မိတယ် ။

ထိန်ခါကဆင်းရဲတယ် ။အဖေ မရှိဘူး ။ အမေကလည်း ပွဲစားလိုလို ကုန်သည်လိုလို ။ခင်မောင်သန်း ဆိုတဲ့ကုလားကလည်း အမေနဲ့ ညိနေသလိုလိုမို့ ထိန်ခါ အိမ်မှာ မပျော်ဘူး ။ ခင်မောင်သန်းနဲ့ ကိစ္စကို ထိန်ခါ ေ၀ဖန်မိလို့ အမေက ပါးချတယ် ။ ထိန်ခါ အိမ်မှာ မနေတော့ဘဲ သူငယ်ချင်းနဲ့ စပ်ပြီး အဆောင်ခန်းမှာ နေတယ် ။

စားသောက်ဆိုင်မှာ သီချင်းဆိုတယ် ။ ကျပ်တည်းတဲ့ ဘ၀လေးကို ရုန်းကန်နေတုံး အန်ကယ်တခေတ်ဆန်းနဲ့သိခွင့်ရ ခင်မင်ခွင့်ရတယ် ။ ဒီလူကြီးက အသက်နဲနဲကြီးပေမယ့် မပျက်စီးသေးဘူး ။ ကြည့်ကောင်း..ဆက်ဆီဖြစ်တုံးဘဲ ။ သူ့ကို ကြည့်ရတာ လူမင်းလိုလို မင်းဦးလိုလို နဲ့ ကြည့်ကောင်း စတိုင်ကောင်းတဲ့ ဘဲကြီး..။

“ ထိန်ခါ..တခုခု သောက်ပါလား....ဆော့ဖ်ဒရင့်ခ် ဖြစ်ဖြစ် ...”

“ မသောက်တော့ပါဘူး..အန်ကယ်လ်...ထိန်ခါ လွတ်နေတဲ့ အခန်းတွေကို လူရှာဖို့ ကိစ္စလေး အန်ကယ်လ် တိုင်ပင်ချင်တယ် ဆိုလို့ပါ...”

“ အိုခေလေ...တိုင်ပင်ကြတာပေါ့....ထိန်ခါ...အလုပ်လုပ်ရတာ ပင်ပန်းလားဟင်....ညဖက် ညဉ့်နက်အောင်..သီချင်းဆိုတာတွေ အန်ကယ်လ်တွေ့လို့..”

“ ဟုတ်တယ်..အန်ကယ်လ်...နဲနဲ အခက်အခဲလေးတွေ လည်း ရှိတယ်...”

“ ဘာများလဲ ထိန်ခါ ...”

“ ဟိုလေ..ထိန်ခါ့ကို စားသောက်ဆိုင်မှာ သီချင်းဆိုတယ် ဆိုပြီး အထင်အမြင်သေးလို့ လိုက်ဖန်တာမျိုးတွေ ကြုံရတယ် အန်ကယ်လ်...”

“ အိုး...I am sorry!!! ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ..သမီးရယ်....အန်ကယ်လ် တကယ် စိတ်မကောင်းပါဘူး ..ကလေးကိုအန်ကယ်လ် ဘယ်လိုများ ကူညီနိုင်မလဲမသိဘူး...”

“ အန်ကယ်လ်က သမီးကို ဒီမှာ အထူးလျော့ဈေးနဲ့ နေခွင့်ပြုတာက ကြီးမားတဲ့ အကူအညီကြီး တခုပါ အန်ကယ်လ်ရယ်....”

“ အေး..သမီး ဘာဘဲ လိုလို အန်ကယ်လ့်ကို ပြောပေါ့..နော်...”

“ ဟုတ်..အန်ကယ်လ်..သမီး အန်ကယ်လ့် လွတ်နေတဲ့အခန်းတွေအတွက်လည်း လူရှာထားပြီးပါပြီ..မကြာခင်အန်ကယ်လ်နဲ့ တွေ့ပေးပါမယ်...အန်ကယ်လ် သဘောကျရင် လက်ခံပေါ့..”

“ ဟုတ်ပြီ..သမီး အတွက်ကို အန်ကယ်လ် တခုခု ကျေးဇူးဆပ်ပါမယ်...”

“ ဟုတ်..ဒါဆို သမီးကို ခွင့်ပြုအုံး ..ခဏကြာရင် သမီး ရေချိုး ရှိုးထုတ်ပြီး အလုပ်သွားရတော့မယ်..အန်ကယ်လ်လည်း သမီးတို့ဆိုင် လာအုံးမလား...”

“ ဒီလို လုပ်လေ..သမီး ရယ်ဒီဖြစ်ရင် အန်ကယ်လ့်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်..အန်ကယ်လ် သမီးကို ဆိုင်ကို လိုက်ပို့ပေးမယ်...”

“ ဟုတ်..အန်ကယ်လ်..ကျေးဇူးကမ္ဘာ...”

ထိန်ခါလေး တင်ကလေး လှုပ်တုပ်တုပ်နဲ့ လျှောက်သွားတာကို ဦးတခေတ်ဆန်း ငေးမောကြည့်ရင်းဒါလေးနဲ့ အိပ်လိုက်ရရင်..ဆိုတဲ့ တဏှာစိတ်ရိုင်းတွေက ၀ုန်း၀ုန်းဒိုင်းဒိုင်းနဲ့ ထကြွလာရပြီး သူ့လီးလည်း ငေါက်ကနဲ ထထောင်လာပါတယ် ။သူ့ရဲ့ လှို့၀ှက် အခန်းကို သူ သွားလိုက်ပြီး မော်နီတာတွေကို ကြည့်လိုက်တယ် ။ ထိန်ခါလေး သူ့အခန်းကို ပြန်၀င်လာတာ..အ၀တ်တွေ ချွတ်ပစ်နေတာ အားလုံးကို တွေ့နေရတယ် ။

ကင်မရာက ဇွန်း Zoom နဲ့ အနီးကပ် ဆွဲယူကြည့်လိုက်တယ် ။ သူ့တောင်နေတဲ့ လီး တဆတ်ဆတ် ခါလာအောင်ဘဲထိန်ခါရဲ့ ၀တ်လစ်စလစ် အလှအပတွေက ပီပြင် လှပလွန်းတယ် ။ ထိန်ခါရဲ့ ၁၉နှစ်အရွယ် နို့ကြီးတွေက တင်းမာပြီး အဖျားနားမှာ ကော့ကော့လေးတွေ ထောင်နေကြတယ် ။ 

နို့သီးခေါင်းလေးတွေက အပြင်ကိုတောင် မထွက်နေကြသေးဘဲ မြုပ်၀င်နေတယ် ။ ဘယ်ယောကျ်ားမှ မစို့ကြသေးဘူး ဆိုတာသေချာနေတယ် ။ ခါးသိမ်လေး အောက်က ဖင်တွေကလည်း တကယ့်ကို တင်းကားကော့နေကြတယ် ။

ပစ္စည်းကောင်းလေး ။ ငါးစိမ်းမြင်လို့ ငါးကင်ပစ်..သုဘဒ္ဒါကို တခြားလူနဲ့ လွှတ်ပေးပြီး ခိုင်းစားထားဖို့ဘဲသူ လုပ်တော့မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် . .။ထိန်ခါလေးကို ရအောင် ဖန်မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ထိန်ခါလေးကတော့ အလုပ်သွားတော့မှာမို့ ရေချိုးနေပြီ ။တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်သပ်နေတော့ ထိန်ခါလးရဲ့ နို့ကြီးတွေက တုန်ခါလှုပ်နေကြတယ် ။ ရေတွေ စိုနေတဲ့ နို့ကြီးတွေ...အမွှေးရေးရေး ပေါက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ခုံးမို့မို့ကြီး ကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်းဦးတခေတ်ဆန်း သူ့လီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ပြီး ပွတ်တိုက်နေတယ် ။

သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းက ချစ်ဟန်ဆောင်ပြီး သူလိုချင်တာ အားလုံးကို ယူ ..သူ့ကို ဖါသည်မ တယောက်လို လူတကာနဲ့လိုးခိုင်းတာတွေကို အရမ်း စိတ်နာနေတယ် ။ တခါတလေ ရဲတိုင်လိုက်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာတယ် ။တခါတခါလည်း ဒီဘဲကြီးကို ဓါးနဲ့ထိုးသတ်ပစ်လိုက်ချင်တယ် ။ မုန်းတီးတဲ့စိတ်တွေက များနေတယ် ။

ဗီအိုင်ပီ ဆိုတဲ့ ဘဲကြီးနဲ့ လိုးခိုင်းတာတော့ အဆိုးဆုံးဘဲ ။ အရက်နံ့တွေ နံစော်နေတဲ့ အသက်ကြီးကြီးအဖိုးကြီးနဲ့ ဘယ်သူ အိပ်ချင်မလဲ ။ အသက်ာကြီးတာ တဏှာက မသေးဘူး ။ စောက်ဖုတ်ကိုတင် မကဖင်ပေါက်ကိုပါ ရန်ရှာချငသေးတာ ။ လီးလည်း စုတ်ခိုင်းတယ် ။သုဘဒ္ဒါ ဒီနေ့ စိတ်ညစ်နေတာတွေ သက်သာမလား ဆိုပြီး ရှော့ပင်ထွက်တယ် ။ အပြန်မှာခြံထဲ၀င်လိုက်တဲ့အချိန် ပြိုင်ကားလေးနဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို ကောင်မလေးတယောက်နဲ့တွေ့လိုက်တယ်။

“ တောက်....တဏှာရူးကြီး …. ”

ထိန်ခါ စင်မြင့်လေး ပေါ်ကို ရောက်လာပြီး ခုံပုလေးတလုံးမှာ ထိုင် အကော့စ်တစ် ဂစ်တာကို ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး သီချင်းတပုဒ်ကို တီးခတ်ဖို့ ပြင်လိုက်တဲ့အချိန် သူ့ကို ခပ်လှမ်းလှမ်းတနေရာကနေ ဘီယာသောက်ရင်း ကြည့်နေတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကို တွေ့လိုက်တယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ ဒီဇိုင်းက မင်းသားလူမင်းနဲ့ တူတယ် ။ထိန်ခါ့ကို သူ လျော့ဈေးနဲ့ပေးလို့ သူ့အဆောင်ခန်းမှာ နေခွင့်ရတာက အိပ်မက်တခုလို ဖြစ်နေတာ ။

သူ့အခန်းက အရမ်းသားနားတယ် ။ ထိန်ခါ့လို စားသောက်ဆိုင်တခုမှာ သီချင်းဆိုနေတဲ့ ကောင်မလေးတယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တဲ့ ဈေးအကြီးစား တိုက်ခန်းပေါ့ ။ဦးတလေတ်ဆန်းက မိန်းမချောလေးတွေကိုဘဲ ရွေးပြီး ငှားတယ် လို့ နောက်ပိုင်းမှာ သူ့အဆောင်မှာ နေတဲ့ မိန်းကလေးတွေကရော အပြင်က မိန်းကလေးတွေရော ပြောကြဆိုကြတာတွေကို ထိန်ခါ ကြားရတယ် ။

အင်း..တကိုယ်တည်း လူပျိုကြီး ဆိုတော့လည်း မိန်းမချောလေးတွေ ကြိုက်တာ ဘာဆန်းတာမှတ်လို့ ။ထိန်ခါ့ကိုလည်း ချောလို့ တောင့်လို့ သူ့အဆောင်မှာ ပေးနေတာလို့ ဘိုမ ဆိုတဲ့ အဆောင်မှာ နေခဲ့တဲ့ အမတယောက်က ပြောသွားဖူးတယ် ။

ထိန်ခါလည်း သူနဲ့ လက်ရှိတွဲနေတဲ့ သုဘဒ္ဒါ ဆိုတဲ့ အချောစား အမကို ခုတလော သတိထားမိတာ မျက်နှာသိပ်မလန်းဘူး ။ ဦးတခေတ်ဆန်းနဲ့ ရန်ဖြစ်ထားကြသလားတော့ မသိဘူး ။ ထိန်ခါလည်း လွတ်နေတဲ့ အခန်း၂ခန်းအတွက် လူရှာနေတာ အခုတော့ ရသွားပြီ ။နှစ်ယောက်စလုံး အမိုက်စားတွေဘဲ ။ တယောက်က လင်းလင်းငြိမ်းချမ်း....တဲ့ ။ နောက်တယောက်က ဖြူပြာနီဝါ...။ သူတို့ကို မကြာခင် ဦးတခေတ်ဆန်းဆီကို ထိန်ခါ ခေါ်သွားမယ် ။

အချောအလှ ကြိုက်တဲ့ ဒီအန်ကယ်ကြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကို တွေ့ရင် တကယ်ကြွေသွားမှာ မြင်ယောင်သေးတယ် ။ထိန်ခါ ဆိုတဲ့ သီချင်းက ဟိုးရှေးရှေးတုံးက အဆိုတော် စိုင်းထီးဆိုင် ဆိုခဲ့တဲ့ သီချင်းအဟောင်းလေးတပုဒ်ပါ ။ “ အချစ်ဆိုတဲ့ အရသာ ” တဲ့ ။

သီချင်း ဆုံးခါနီးမှာ ၀ိတ်တာကောင်လေးတယောက်က ထိန်ခါ ဆိုနေတဲ့စင်မြင့်လေးဆီကို လျှောက်လာပြီး ..“ ဟိုစားပွဲက အန်ကယ်က ဆုချတာပါ ” လို့ ပြောပြီး ထိန်ခါ့ကို စာအိတ်လေးနဲ့ ပိုက်ဆံတထပ်လာပေးတယ် ။ ဦးတခေတ်ဆန်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ထိန်ခါ “ သိုင်းခရူးပါ အန်ကယ်လ် ” လို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။

သဒ္ဒါဖူး ကို နောက်ထပ် ရုပ်ရှင်တွေ ရိုက်ဖို့ လာ ကမ်းလှမ်းတဲ့ ထုတ်လုပ်သူတွေ အများကြီးဘဲ ။ဟော့ရှော့တ် ဆက်ဆီကျကျ ဇာတ်ကားနဲ့ စ နံမည်ကြီးတော့ အဲလိုကားတွေ ထပ် ထုတ်ချင်တဲ့လူတွေ များတယ် ။ သဒ္ဒါဖူးက ပထမဆုံး ဇာတ်ကားကို စ ထုတ်ခဲ့တဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်နဲ့ဘဲ ဒုတိယဇာတ်ကားကို ရိုက်ချင်တယ် ။ သူက သဒ္ဒါဖူးကို ပထမဆုံး လိုးဖူးတဲ့သူလည်း ဖြစ်တယ်လေ ။

ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်က အဲဒီကိစ္စ စကားပြောကြဖို့ ချိန်းတယ် ။ သူ သွားနေကျ နံမည်ကြီး ဟိုတယ်ကြီးရဲ့အခန်းတခန်းမှာဘဲပေါ့ ။ သဒ္ဒါဖူး သိလိုက်တယ်. ။ သူနဲ့ တွေ့ရင် အလုပ်ကိစ္စ ပြောတာက နည်းနည်းသဒ္ဒါဖူးကို အ၀တ်တွေ အကုန် ချွတ်ပြီး စောက်ပတ်ယက်ချင်တာက ပိုများလိမ့်မယ် ။

သူစောင့်နေမယ်လို့ ပြောတဲ့ ဦးမိုးမြင့်ယဉ်နောင်ကို သဒ္ဒါဖူးက စောင့်နေရတယ် ။ သူရောက်လာတော့အလုပ်ကိစ္စပြောမယ် ဆိုတဲ့ သူ့စကားကို သူမေ့သွားပြီး..“ ကိုကြီးကို စုတ်ပေးမလား..” လို့ ပြောလိုက်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်တယ် ။သဒ္ဒါဖူးလည်း ကြေးစားဆန်ဆန် ဆက်ဆံတာ ခံရလို့ သူ့ကို မကျေနပ်ဘူး ။ ယောကျ်ား အများစုက သူတို့လိုချင်တာကိုဘဲ သိတယ် ။ သဒ္ဒါဖူး တော်တော် စိတ်ပျက်မိတယ် ။

ဦးတခေတ်ဆန်း လှို့၀ှက်ကင်မရာကနေ မြင်ရတဲ့ ထိန်ခါလေးရဲ့ ပုံတွေကို ကူးယူထားတာမို့ ဒါတွေကိုသူတွေကချင်တဲ့အခါ ပြန်ဖွင့်ကြည့်နေတယ် ။ ထိန်ခါလေးကတော့ သူ့ကို ဗီဒီယို ရိုက်နေတယ် ဆိုတာမသိရှာဘူး ။ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်နဲ့ ရေချိုးနေရုံမကဘူး ။ သူ့ဖါသာလည်း စောက်ပတ်ကို ပွတ်တာတွေလုပ်တော့ တကယ့် ဗီဒီယိုကောင်းလေးတွေ ရလိုက်တာပေါ့ ။

အခုလည်း ထိန်ခါ ခေါ်လာပေးတဲ့ စော်နှစ်ဗွေက ရေရေလည်လည် ရှိုင်းလွန်းနေလို့ ဦးတခေတ်ဆန်းတုန်ုတုန်ရီရီတောင် ဖြစ်ရတယ် ။ တကယ့်ကို စူပါမော်ဒယ်လေးတွေလို ကော့နေတဲ့ အမိုက်စား အလန်းစားလေးတွေ ။သူတို့အခန်းက ကင်မရာတွေနဲ့ သူတို့ လုပ်တာကိုင်တာတွေကို ချောင်းကြည့်နေတဲ့ဦးတခေတ်ဆန်း သူတို့ရဲ့ အတွင်းပစ္စည်းတွေ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းသလဲ ဆိုတာကိုပါ သိနေရတာပေါ့ ။

လုပ်နေကျအတိုင်း အဆောင်က ကောင်မလေးတွေ အားလုံးကို သောကြာနေ့ညတညမှာ ပါတီ လုပ်ပေးတယ် ။ စားစရာတွေကော သောက်စရာတွေကော အစုံဘဲ ။ ဒါပေမယ့် သုဘဒ္ဒါတယောက်ကိုတော့ ပါတီကို မလာခိုင်းဘဲနဲ့ သူနဲ့ ဖက်စပ် အကျိုးတူ စီးပွား လုပ်ဖို့ ရောက်နေတဲ့ မစ္စတာေဝါင်း ဆိုတဲ့ ဗီယက်နမ်က တရုတ်သူဌေးကြီးဆီကို လွှတ်ပြီး အိပ်ခိုင်းလိုက်တယ် ။

အသစ်ရောက်လာတဲ့ လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းနဲ့ ဖြူပြာနီဝါတို့ကို စပြောင်းလာတဲ့နေ့ထဲက သူတို့ ရေချိုးတာအိပ်တာတွေကို ဦးတခေတ်ဆန်း ကြည့်ပြီးနေပြီ ။ တယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကြတယ် ဆိုပြီးကိုယ့်ဖါသာ အာသာဖြေကြတဲ့ မိန်းကလေးတွေ ရဲ့ လှို့၀ှက် တဲ့ တကိုယ်တော်လုပ်ရပ်တွေကို ကြည့်ပြီး တဏှာတွေ ရူးချင်တိုင်းရူးတော့တာဘဲ ။

သုဘဒ္ဒါလည်း ဦးတခေတ်ဆန်းကို လက်ခံမိတာနဲ့ ငါတော့ ကြေးစား တယောက် ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်သွားရပါလား ဆိုပြီး နိုင်ငံခြားသား တရုတ်ကြီးနဲ့ ယှဉ်တွဲ အိပ်နေရင်း ဦးတခေတ်ဆန်းကို စိတ်နာမုန်းတီးနေတဲ့အချိန် ဦးတခေတ်ဆန်းက သူအရက်ညာတိုက် ထားလို့ မူးနေတဲ့ ထိန်ခါလေးကို သူ့အခန်းကို ခေါ်သွားပြီး စားသုံးဖို့ ပြင်ဆင်နေပြီ ။သူ့ရဲ့ အီတလီလုပ် သားရေဆိုဖါ အနက်ကြီးပေါ်မှာ ထိန်ခါလေး ပက်လက်ကလေး အိပ်ပျော်နေတယ် ။ထိန်ခါကို အရက်ပြင်းတွေ တိုက်လိုက်ပြီး တအားမူးနေတဲ့အချိန် သူနေတဲ့ အပေါ်ထပ်ကို ဦးတခေတ်ဆန်း ခေါ်လာတယ် ။

ဓါတ်လှေခါးထဲမှာ ထဲက ထိန်ခါလေး မူးပြီး သူ့ပုခုံးကို မှီပြီး လိုက်ခဲ့လို့ ထိန်ခါလေးရဲ့ နို့အိအိတင်းတင်း တဖက်ကသူ့လက်မောင်းကို ထိနေတယ် ။ ဒီနို့တွေကို အ၀တ်မပါဘဲ သူတွေ့ဖူးနေပြီးပြီ ။ အရမ်းလှတဲ့ အပျိုပေါက် နို့တွေ ။ အခုတော့အချိန်တန်ပြီ ။သည်နို့တွေကို စို့ရတော့မယ် ။အမွှေးရိပ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကလည်း သူ့လီးကို မတ်မတ်ထောင်စေပြီး ကြည့်ကြည့်ပြီး ကွင်းထုရတာလည်း အားကုန်ခဲ့ပြီ ။ဒီညတော့ ထိန်ခါလေးကို သူ ဖွင့်မည် ။ထိန်ခါ့ အ၀တ်တွေကို သူ ချွတ်ပြီ ။

“ ကောင်မလေးကို မထိနဲ့....”

အနောက်က အော်လိုက်တဲ့ အသံကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်း ချာကနဲ လှည့်ကြည့်လိုက်တယ် ။

“ ဟင် ..”

“ ရှင် လွန်လွန်းနေပြီ ဦးတခေတ်ဆန်း...ကျမ ဘ၀ကိုလည်း ဖျက်ဆီးခဲ့တယ် ..ဟိုလူနဲ့ လွှတ်ပေး...ဒီလူနဲ့ လွှတ်ပေး...အခု ထပ်ပြီး ဒီကောင်မလေးကို မဖျက်ဆီးချင်ပါနဲ့တော့...ကျမ ရှင့်ကို တားရလိမ့်မယ်..”

သုဘဒ္ဒါ ဓါးတချောင်းနဲ့ အော်ပြောနေတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်းက “ သုလေး..ကိုကြီး လုပ်တာတွေကို ၀င်မရှုပ်နဲ့ ...မင်းဖာသာ အေးဆေးနေစမ်း”လို့ပြောရင်း ကိုယ်လုံးတီးလေး ဖြစ်နေတဲ့ ထိန်ခါကို ပွေ့ချီဖို့ လုပ်လိုက်တဲ့အချိန် သုဘဒ္ဒါက “လူယုတ်မာကြီး..နင်သေပေတော့..” လို့ အော်ဟစ်ရင်း ဓါးနဲ့ ပြေးထိုးလိုက်တယ် ။

“ ဟိတ်..မလုပ်နဲ့...”

ဦးတခေတ်ဆန်း သုဘဒ္ဒါရဲ့ ဓါးချက်ကို ရှောင်တိမ်းလိုက်ပြီး သုဘဒ္ဒါကို လက်ပြန်ရိုက်ထည့်လိုက်တယ် ။

“ ဖြောင်း...”

“ အား....”

သုဘဒ္ဒါ ဘေးတိုက် လဲကျသွားတယ် ။ လက်ထဲက ဓါးလွတ်ကျသွားတယ် ။

“ ခွေးကြီး..ငါ့ကို ရိုက်တယ်...”

“ နင်က ငါ့ကို ဓါးနဲ့ ထိုးတာကိုး ...”

ဦးတခေတ်ဆန်း သုဘဒ္ဒါ လွတ်ကျသွားတဲ့ ဓါးကို ကောက်ယူလိုက်တယ် ။ သူ သုဘဒ္ဒါ အနားကို တိုးကပ်သွားတယ် ။ ဓါးနဲ့ ချိန်ရွယ်ပြီး တိုးကပ်လာတဲ့ ဦးတခေတ်ဆန်းကြောင့် သုဘဒ္ဒါ တဖြည်းဖြည်းအနောက်ကို ဆုတ်သွားရ တယ် ။

“ နင့်လို ကောင်မမျိုးတွေကို ငါ အပျောက်ရှင်းပြီး ငါ့ခြံထဲမှာ မြုပ်ထားတာ မနည်းတော့ဘူး...သုဘဒ္ဒါ..”

“ ဟင်...နင်....နင်....လူသတ်ကောင်ကြီးပေါ့....လူယုတ်မာ လူသတ်သမားကြီး...”

“ ဟုတ်တယ်....နင်တို့လို ကောင်မတွေကို တ၀လိုးပြီး ရိုးအီသွားရင် ငါ သတ်ပစ်လိုက်တာဘဲ..ဒီတခါက နင့်အလှည့်ဘဲ သုဘဒ္ဒါ ...”

ဦးတခေတ်ဆန်း တဟုန်ထိုး ခုန်၀င်ပြီး သုဘဒ္ဒါကို ဓါးနဲ့ ထိုးတယ် ။ သုဘဒ္ဒါက ရှောင်ပြေးတယ် ။

“ ရပ်လိုက် ဦးတခေတ်ဆန်း...”

အနောက်က အသံကြောင့် ဦးတခေတ်ဆန်း ဓါးကြီးမြှောက်ရက်နဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်တယ် ။သူ့ကို သေနတ်နဲ့ ချိန်ထားတဲ့ အခုမှ သူ့အဆောင်ကို ပြောင်းလာတဲ့ ဖြူပြာနီဝါ နဲ့ လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းတို့ကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။

“ လက်ထဲက ဓါးကို ချလိုက်....”

ဖြူပြာနီဝါနဲ့ လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းက သူတို့ သေနတ်တွေကို ဦးတခေတ်ဆန်းကို တည့်တည့်မတ်မတ်ချိန်ရွယ်ထားရင်း ပြောလိုက်တာ ။

“ ကသာနဲ့ ဗန်းမော်မှာ ထွန်းမြင့်ဦး ဆိုတဲ့ နံမည်နဲ့ ကောင်မလေး နှစ်ယောက်ကို မုဒိန်းကျင့်ပြီး သတ်ပစ်ခဲ့တာ....မန္တလေးမှာ မောင်မောင်ဇေလတ် နံမည်နဲ့ ကောင်မလေးတယောက်ကို ကျင့်ပြီး သတ်ပစ်တာတွေ ရှိရက်နဲ့ ရန်ကုန်မှာ ဦးတခေတ်ဆန်း ဆိုတဲ့ နံမည် အသစ် ခံပြီး အခုလို မိန်းကလေးတွေကို ကြံစည်နေတာတော့ လွန်တာပေါ့ …. ”

ဦးတခေတ်ဆန်း မျက်စိမျက်နှာ ပျက်နေသည် ။

“ မင်း..မင်းတို့ ဒါတွေ ဘယ်လို...သိ....သိ......သိတာလဲ...”

“ သူနဲ့ကျမက ရဲတပ်ဖွဲ့က ဒုရဲအုပ်တွေဘဲ ...ရှင့်နောက်ကို ခြေရာခံလိုက်နေတဲ့ ရဲတွေပေါ့....ကဲ ဓါးကိုချလိုက်..တတ်နိုင်ရင် ပစ်တာတွေ ခတ်တာတွေ မလုပ်ချင်ဘူး....”

ပွိုင့် ၃၈ ပြောင်းတို ငါးလုံးပြူးသေနတ် နှစ်လက်နဲ့ အချိန်ခံထားရတာမို့ ဦးတခေတ်ဆန်းလည်း သူ့လက်ထဲက ဓါးကို လွှတ်ချလိုက်ရတယ် ။လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းက ဦးတခေတ်ဆန်းကို လက်ထိတ် ခပ်လိုက်တယ် ။

“ ရာဇ၀တ်ဘေး ပြေးလို့ မလွတ်ဘူး ... ဦးတခေတ်ဆန်း...အခုလောက်ဆိုရင် ကျမတို့ အဖွဲ့တွေ ရှင့်ခြံကို မြေလှန်ရှာနေပြီ ...ဦးတခေတ်ဆန်း …. ”

လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းရဲ့ စကား မဆုံးခင်မှာဘဲ ယူနီဖေါင်း၀တ် ရဲတွေ သူတို့အနားကို ရောက်လာကြတယ် ။ဦးတခေတ်ဆန်း ခေါင်းငိုက်ဆိုက်ကျပြီး လက်ထိတ်တန်းလန်းနဲ့ ရဲတွေ ခေါ်ရာကို ပါသွားပြီ ။လင်းလင်းငြိမ်းချမ်းနဲ့ ဖြူပြာနီဝါတို့က ဦးတခေတ်ဆန်းရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရှာလို့တွေ့တဲ့ ငွေတွေ အထုပ်လိုက်ကို ခရီးဆောင် သေတ္တာတလုံးနဲ့ ထည့်ပြီး သုဘဒ္ဒါရဲ့ လက်ထဲကို ထည့်လိုက်တယ် ။“ ဒါ မင်းအတွက် နစ်နာကြေးလို့ သဘောထားချင်လည်းထား..မင်း ဘ၀ကို အသစ်က ပြန်စလိုက်တော့သုဘဒ္ဒါ..” လို့လည်း ပြောလိုက်တယ် ။

ပြီးပါပြီ။