အပျိုပေါက်မလေး အပိုင်း ( ၃ )
ရေးသားသူ - န၀ရတ်
ကိုစိုးနောင်သည် စကားလည်းပြော ဖင်ပြောင်ကြီးကိုလည်း ဝေ့ကာလှုပ်ကာ နှင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် ဆောင့်ပေးနေသည်။ဆောင့်ချက်မကြမ်း။ အားမပြင်း။ သည်တော့ ယခုမှပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ ကောင်မလေးအဖို့အရသာတွေ့ဖို့ချည်း ဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်အနေဖြင့် မူပြင်းပြင်းမဆောင့်ရ၍ အားမရသော်လည်းအပျိုစစ်စစ်လေး ကို ပါကင်ဖွင့်ကာအပျိုရည်ဖျက်လိုးရသည့်ကြုံတောင့်ကြုံခဲအခွင့်အရေးမို့ သဘောကျ အကြိုက်တွေ့မှုကတော့ အပြည့်ရှိနေသည်။
လိုးနေရင်း စကားအပြန်အလှန်ပြောနေရ သည်ကလည်း ကြည်နူးစရာတစ်မျိုးပင်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်းမိမိစောက်ပတ်နှင့်မြသီတာစောက်ပတ်တို့ကို တစ်တစ်ခွခွနှိုင်းယှဉ်ပြောပြသော ကိုစိုးနောင်၏ စကားတို့ကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားလာသည်။ နာတာတွေကိုတော့ မေ့သွားလေပြီ။ တဏှာရမက်ပြင်းလာသည့် မိန်းမတို့သဘာ၀အတိုင်း အားပြည့်ကြမ်းတမ်းသော ဆောင့်လိုးချက်များကို လိုလားတမ်းတလာသည်။
“ ဦးလေး..ဆောင့်လေ..ရပြီသိလား.”
မြသီတာအောင်ကို ဆောင့်လိုးပေးတာကို ချောင်းကြည့်သိနားလည်ထားသော ခိုင်ကြူသင်းက ထုတ်ပြောလေသည်။
“ အခု ဆောင့်လိုးပေးနေတာပဲ သမီးရ”
“ ဒိထက်မြန်မြန်နဲ့ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ဖို့ပြောတာ”
“ သမီးနာမှာစိုးတယ်”
“ ရတယ်..ဦး။။ ဆောင့်..မနာတော့ဘူး”
“ လီးဒစ်ပေါ်အောင်ထုတ်ပြီးနည်းနည်းအားထည့်ပြီးဆောင့်ကြည့်မယ်.. နာရင် ပြောနော်”
“ ဟုတ်.”
ကိုစိုးနောင်က စောက်ပတ်ထဲမှလီးကို ဒစ်ပေါ်လာသည်အထိ အသာဆွဲထုတ် သည်။ ထို့နောက် တအိအိပြန်ထိုး သွင်းသည်။ ခြောက်လက်မကျော်ရှည်သော လီးချောင်း ကြီးကလေးလက်မလောက်၀င်သွားသောအခါ ကျန်နှစ်လက်မနီးပါးကိုတော့အား အနည်းငယ်ထည့်ကာဖိဆောင့်သွင်းချသည်။
“ ဘွပ်..အင့်ဦးလေးရာ..အား.”
အစပိုင်း အသာထိုးထည့်ချိန်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့်စောက်ပတ်အတွင်းသားတို့ညင်သာစွာ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှု အရသာကို တညိမ့်ညိမ့်ခံစားနေရသော ခိုင်ကြူသင်းမှာဆတ်ကနဲဆောင်သွင်းမှုတွင် သိပ်ထည့်လိုက်သလို၀င်လာသော ထူးခြားသည့်အရသာကိုခံစားရသောအခါ ရေရွတ်မြည်တမ်းရင်း ရင်တွေကော့တက်လာသည်။ ဆောင့်သွင်းချ လိုက်သည့်အရှိန်ဖြင့် ခေါင်းကလေးလည်းခါယမ်းသွားသည်။
“ ခံနိူင်လားသမီး.”
“ အင်း..အင်း”
“ ကောင်းလား”
“ အင်း..ကောင်းတယ်”
“ ဒါဆိုအဲလိုမျိုးဆက်ဆောင့်လိုးမယ်”
“ အင်း..ဆောင့်”
ကိုစိုးနောင်က ပို၍ သွက်သွက်ဆောင့်သည်။ အားတော့ သိပ်မထည့်သေး။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း စောစောကထက် ပိုထူးကဲသော ကာမအရသာ အသစ်အဆန်းများကိုရရှိခံစားရသည်။ အလိုးခံရတာကို ပိုစွဲမက်လာသည်။ အချက်(၂၀)ခန့်ဆောင့်ပြီးနောက်ကိုစိုးနောင်က အားထည့်၍ပေးသည်။ ထိုအခါ လီးအ၀င်ကပို၍လေးပင်လာသည်ကို ခိုင်ကြူသင်းကောင်းကောင်းကြီးခံစားရသည်။
“ အား..ကောင်းတယ် ဦးလေးရာ.. အဲလိုမျိုးအားနဲ့ဆောင့်ပါ.. သိပ်ကောင်းတာ ပဲ..သမီးနို့တွေရော မဆွဲတော့ဘူးလား”
အရသာပိုတွေ့လာသော ကောင်မလေးက ပြောသည်။ မြသီတာအောင်ကို နို့ဆွဲ ပြီး အပီလိုးဆောင့်တာမြင်ဖူးထားသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်းကလည်းသူမနို့ကိုဆွဲကိုင် စေချင်သည်။
“ ဆွဲမှာပေါ့သမီးရ”
ကိုစိုးနောင်က အပျိုသွေးကြွယ်စနို့အုံသားနုနုဖူးဖူးလေးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲနယ်သည်။ လီးကိုလည်းပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးသည်။
“ ဘွပ်..အားပါး အိ”
“ ဘွပ်..ထိလားသမီး”
“ အား..ထိတယ်ဦးလေးရယ်..သိပ်ကောင်းတာပဲ”
“ သမီးလက်တွေက ဦးရင်ဘတ်ကို တွန်းမထားနဲ့လေ။ အဲလိုတွန်းထားရင် ဆောင့်ရတာအားမရဘူး”
“ ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ထားရမှာလဲ”
“ ဦးရဲပုခုံးကိုလှမ်းဖက်ချင်ဖက်၊ ဒါမှမဟုတ် သမီးရဲ့ပေါင်တွေကို ကိုင်ထိန်း ထားပေးချင်ထားပေါ”
ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်ကလေးများနှင့်ဆီး၍ တွန်းနေသည်ကို ချက်ခြင်းဖယ်သည်။ ပြီးတော့ ငနဲသား၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းကိုင် ဖက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခေါင်းကိုအသာကိုင်းချသည်။
“ ပါးစပ်စုပ်မယ်.”
ခိုင်ကြူသင်းလည်း အလိုက်သင့်ပင် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို စုကာ မော့ပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်ပါးစပ်ကို မျှင်းကာစုပ်ရင်း အားပြင်းပြင်းနှင့်သွက်သွက်မြန်မြန်ဆောင့်သည်။ စောက်ရေကြည်တွေ ရွှဲနေအောင်ထွက်သည့်အပြင် လီးနှင့်စောက်ခေါင်းပေါက်တို့လည်း အံကျဖြစ်နေသည်မို့ လီးကဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တိုင်းတင်းကြပ်စီးပိုင်မှုအပြည့်ရှိသည်။ ဆောင့်ချက်ကြောင့်သားအိမ်ကိုထိကာ အောင့်၍သွားသော်လည်းရမက်ဇောကပ်နေသော ခိုင်ကြူသင်းမှာနာကြင်မှုမခံစားရတော့ပါ။
ကိုစိုးနောင်၏ ဂွေးအုကြီးများက ကောင်မလေး တင်ပါးကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်၍ နေသည်။ အားထည့်ကာဆောင့်လိုးနေသည်မို့ ချွေးပြန်လာသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ လက်ဝါးပြင်လေးများက ကိုစိုးနောင်ပုခုံးများ၊လက်မောင်းများ၊ ရင်ဘတ်များ၊ကျောပြင် စသည်တို့ကို လျှောတိုက်ပွတ်သပ်နေကြသည်။ ချွေးတွေကိုထိမိသုတ်မိသည်။ ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ဂျိုင်းနျစ်ဖက်အောက်မှ လက်လျှိုသွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ခုကိုလက်ဝါးများဖြင့် ပိုင်ပိုင် နိူင်နိူင်ကိုင်သည်။ ရင်ချင်းအပ်မိသည်။ စူကာစနို့လေးများသည်ကိုစိုးနောင်ရင်ဘတ်ကြီးနှင့် ထိမိဖိမိနေကြသည်။
“ သမီးခြေတောက်နှစ်ချောင်းကိုဦးရဲပုခုံးပေါ်မှာဖြတ်ချိတ်လိုက်”
အပျိုပေါက်လေးကလည်းခိုင်းသည့်အတိုင်းချက်ချင်းလုပ်ပေးသည်။
“ ဒီလိုမျိုးလား..ဦးလေး.”
“ ဟုတ်တယ်။ ချိတ်ထားတာ မပြုတ်စေနဲ့။ လက်တွေက ဦးရဲ့ ကျောကို ဖက်ထား.”
“ ကောင်းကောင်းဆောင့်တော့မလို့လား..ဟင်”
ယခုမှစ အလိုးခံရသော်လည်း အနေအထားပြင်နေပုံကို ကြည့်၍ အပီဆောင့် တော့မည်ဟု ရိပ်မိသော ခိုင်ကြူသင်းက မေး၏။
“ ဟုတ်တယ်။ သမီးကို အီဆိမ့်ပြီး နောက်ထပ် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားအောင် ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးမလို့။ သမီးလည်း ဒီလိုလိုးပေးတာခံချင်တယ်မဟုတ်လား.”
“ ဦးလေးသဘောပဲ”
“ ကဲ..ဆောင့်ပြီ”
“ ဘွပ်..အားကျွတ်ကျွတ်”
“ နာလို့လား..ဖွတ်..ဘွပ်”
“ ဘွပ်..အင့်..ဟင့်အင်း..ကောင်းလို့ပါ..ဘွပ်..အား.”
ကိုစိုးနောင်ကလည်း ပို၍အားပြင်းပြင်းဆောင့်သည်။ သည်လို လိုးဆောင့်မှုတွင်လီးက စောစောကထက်အ၀င်နက်သည်။ ထို့အပြင် ကိုစိုးနောင်သည် ကိုယ်ကိုရှေ့သို့အနည်းငယ်တိုးကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့မြေစိုက်ဆောင့်နည်းဆန်ဆန် ခပ်စိုက်စိုက်ဆောင့်လိုးရာ(မြေစိုက်ဆောင့်နည်းပုံစံအပြည့်အဝတော့မဆောင့်သေးပါ။
ကောင်မလေး မခံနိူင်မှာစိုးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။) လီးချောင်းသည် စောက်စေ့ကို ကျကျနနဖိ၍
ထိုးပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ၀င်ထွက်လှုပ်ရှားနေလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ကြက်သီး ဖျန်းဖျန်းထကာအရသာအတွေ့ကြီး တွေ့နေလေတော့သည်။ ကိုစိုးနောင်သည်သူ့ဖင်ကြီး ကို ဘယ်ဝေ့ညာရမ်းလှုပ်ရှားနေပြန်ရာ လီးချောင်းကြီးကစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေ သလိုဖြစ်နေပြန်ရာ ယခုမှစအလိုးခံသောကောင်မလေးအဖို့လူးလွန့်ကော့ပြန်လှုပ်ခါ၍ နေပါလေတော့သည်။
“ သမီးစောက်ပတ်က လိုးရတာသိပ်ကောင်းတာပဲကွာ.. သမီးရော ဦး ဆောင့်လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းရဲ့လား.”
“ ဘွပ်..ဟင့်..ဖွတ်..အင့်.အင့် အင့်”
“ ပြောအုန်းလေ..ဆောင့်လိုးပေးတာခံလို့ကောင်းရဲ့လားလို့.”
“ အင်း..အင်း..ကောင်းတယ်”
“ လီးအ၀င်ရောထိရဲ့လား”
“ ဘွပ်ဘွပ်အားအား ထိတယ် ဦးလေးရာ..ဘွပ်.. အမေ့။ ဦးလေးဟာကြီးကသမီးအထဲမှာကြပ်သိပ်နေအောင်ကို၀င်နေတာ..ဘွပ်ဘွပ်..ကောင်းတယ်..အား..”
“ ဘွပ်ဘုဘုဖွပ်ဖတ်”
“ ဦးလေး..မောနေပြီလား.”
“ ဟာ..မောတော့မောတာပေါ့..ဒါပေမယ့်မောဘူး”
“ ဘွပ်ဘုဘုဖွတ်..အားပါးပါး.. ကောင်းလိုက်တာဦးလေးရာ.. အထဲမှာပူဆင်း နင့်သွားတာပဲ”
“ ဘွပ်ဘုဖွပ်ဖွပ်.ဒီလိုမျိုးရော”
“ ဗျစ်ဗလစ်ဘု”
မြေစိုက်တစ်ချက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးချသည်။
“ အောင်မလေးလေး..အား.ရှီး၊အသည်းကိုခိုက်သွားတာပဲ၊ကောင်းလိုက်တာ”
“ ဟောဒီမှာ..လာပြန်ပြီ.”
“ ဗျစ်ဘုဗျစ်ဘု”
မြေစိုက်ဆောင့်ချက်နှစ်ချက်ဆင့်ဆောင့်ချသည်။
“ အားအိအိ.. ထွက်ကုန်ပြီ..ထွက်ကုန်ပြီ ဦးလေးရဲ့..ပြီးပြီ.. သမီးပြီးပြီ..ကောင်း..ကောင်းတယ်..အား..အင့် အင့်..ကောင်းလိုက်တာ.”
ပြင်းထန်ထိမိသော မြေစိုက်ဆောင့်ချက်များကြောင့် ခိုင်ကြူသင်းမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနှင့်တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။
ကိုစိုးနောင်လည်း ကောင်မလေးပြီးသွားချိန် ကော့ပျံလှုပ်ခါလာမှု စောက်ပတ်ကလီးကို စုပ်ညှစ်ယူနေမှုတို့ကြောင့် အခြားမိန်းမများကို လိုးရသည်နှင့်မတူခြားနားသော အရသာတွေ့ရလျှက် လီးကို အားကုန်တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ကနဲပျစ်ကနဲဆိုသလိုပန်းထွက်ကုန်လေတောသည်။
စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲတွင် ပူနွေး ပျစ်ချွဲသောသုတ်ရည်များ ပြည့်လျှံသွားသည်။ ထိုသုတ်ရည်တို့၏ အထိအတွေ့သည် အရသာတွေ့လွန်းလှပေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ နောက်ထပ်တစ်ချီ ထပ်ပြီးရပြန်သည်။ နှစ်ချီဆက်တိုက်]ပြီး}သွားသည်ဟုဆိုရပေမည်။
“ အား..အား..ထွက်ကုန်ပြီ.. ထွက်ကုန်ပြန်ပြီ..အမလေး.. သိပ်ကောင်းတာပဲ..အားပါးဦးလေးရဲ့ အရည်တွေကနွေးတေးတေးကြီး..သမီးလည်းထွက်ပြန်ပြီ.”
ခိုင်ကြူသင်း တစ်ယောက် အရသာ မည်မျှတွေ့နေသည်ဆိုခြင်းကို ကိုစိုးနောင်အား တင်းကြပ်စွာဖက်ထားမှုကသက်သေပြနေသည်။ စောက်ပတ်ဆိုလျှင်လည်းရေထဲမှကုန်းပေါ်ဆွဲတင်ထားသော ငါးပါးဟက်လို ဟစိဟစိဖြစ်လျှက် လီးကို အတင်းစုပ်ညှစ်နေ သည်။ညှပ်ဆွဲနေသည်။
ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ထပ်လျက်သားနှင့် မှိန်းနေ သည်။ လီးချောင်းကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲမထုတ်သေး။ ထိုးထည့်ထားဆဲ။ သုတ်ရည်ထုတ်လွှတ်ပြီးသောကြောင့် လီးကပျောတော့နေသည်။
သို့သော် သူ့လီးသည်အချို့သောယောက်ျားတွေလို သုတ်ထွက်သွားပြီးနောက် လေထွက်သွားသော ဘူဘောင်းရှည်လို ပျော့ခွေပိန်ကျသွားခြင်းမျိုးမရှိ။ လီးမတ်တောင်နေမှုအားသာ အတန်အသင့်လျော့သွားလျှက် လီးကတော့ မတ်တောင်နေသည့် အနေအထားအရွယ်အစားထက် အနည်းယ်သာလျော့ကျသည်။ ထို့ကြောင့်လိုးနေသည့်အပေါက်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ယူခြင်းမရှိလျှင်အခြားသောလီးတွေလို သူ့အလိုလိုပြုတ်ထွက်လာခြင်းမရှိပါ။
ခိုင်ကြူသင်းမှာတော့သုံးချီသုံးလား ပြီးသွားလျှက် မောပန်း နွမ်းလျသွားသည်။ ကာမမှုတွင်သိပ်နားမလည်သေးသော်လည်း ကိုစိုးနောင်၏ လီးမှအရည်များ ပန်းထွက်ကုန်ပြီးလီးမှာ သံချောင်းတမျှမာတောင်နေမှုမှလည်း လျှော့ပါးသွားခဲ့သည်မို့ လိုးပွဲတစ်ချီတော့လက်စသတ်ပြီကိုနားလည်သည်။ မိမိကိုအရသာကောင်းကောင်းပေးခဲ့ သောလီးပိုင်ရှင်မို့လည်း စွဲမက်သောစိတ်ဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကိုသိုင်းဖက်ထားမိလေသေး သည်။
ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေးအမောပြေလောက်သည် အထိ ဖက်ထားသေးသည်။ ကိုယ်ပေါ်မှထပ်ရက်မူမဟုတ်တော့။ ဘေးသို့အသာဆင်းကာ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်းအနေအထားနှင့် ဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အပျိုပေါက်လေးအမောပြေပြီးအသက်ရှုမှန်လာတော့မှ ဖက်ထားရာက လွှတ်သည်။
“ လာသမီး..ရေသွားဆေးရအောင်”
ကောင်မလေးကိုလည်း ဆွဲထူသည်။ ခိုင်ကြူသင်း အသာထရပ်သည်။ ထိုအခါတွင်မှသူမ၏ပေါင်ခြံတစ်ဝိုက်နှင့် အိပ်ယာခင်းတို့တွင် သွေးများစိုနေသည်ကို သတိထားမိသည်။
“ ဟာ..သွေးတွေပါလား။သမီးဥစ္စာကွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့..ဒုက္ခပါပဲ”
သွေးများကိုမြင်တော့ ကောင်မလေးက မျက်စေ့မျက်နှာပျက်ပျက်နှင့် ပြောသည်။
“ မကွဲပါဘူးသမီးရ..အမှေးပါးပေါက်သွားလို့ထွက်တဲ့သွေးတွေပါ.. လာလာ..ရေသွားဆေးရအောင်.”
“ ဟုတ်ရဲ့လားဦးလေးရာ”
“ ဟုတ်ပါတယ်သမီးရဲ့..ရေဆေးပစ်လိုက်ရင်သန့်စင်သွားမှာပါ.”
ကိုစိုးနောင်က အပျိုပေါက်လေးကို ရေချိုးခန်းဆီသို့အသာဆွဲခေါ်သွားသည်။ အလိုးခံပြီးကာစ လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်နီရောင်သန်းကာ အထဲတွင်စပ်နေပြီး အောင့်သလိုလိုနာသလိုလိုမို့ ခိုင်ကြူသင်းလမ်းလျှောက်ရာတွင် ပုံမှန်မဟုတ်။ကွတတ ဖြစ်၍နေသည်။
“ ဒုက္ခပါဘဲဦးလေးရာ..လမ်းတောင်လျှောက်ရခက်နေပြီ..ကွဲသွားတာပါ”
ခိုင်ကြူသင်းကငိုမဲ့မဲ့လေးပြော၏။
“ မကွဲပါဘူးသမီးရ..စိတ်ချပါ..လီးနဲ့လိုးလို့ စောက်ပတ်ကွဲတယ်ဆိုတာမရှိပါ ဘူးကွယ်.”
ကိုစိုးနောင်က သူ အပျိုရည်ဖျက်လိုးထားသော ချာတိတ်မကို ချော့မော့ကာရေချိုးခန်းသို့ အရောက်ခေါ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲတွင်ဆေးကြောသန့်စင်ရန် ဆပ်ပြာမွှေးရည်၊ ဘရပ်အနုစားနှင့်ကိုယ်သုတ်ပုဝါအလတ်စားလေးတစ်ထည်လည်း အသင့်ရှိနေသည်။ ရေပက်ဖျန်းရန် ရေပန်းပုလင်းလေးပင်ရှိနေသေးသည်။
“ ဟာ..ငရဲကြီးတော့မှာပဲ..သမီးဖာသာသမီးဆေးပါ့မယ်..ဦးလေးရဲ့.”
“ ရပါတယ်ကွာ..ကိစ္စမရှိပါဘူး..ဦးပဲလုပ်ပေးပါ့မယ်.”
ကိုစိုးနောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်နှင့်ပေါင်ခြံတို့တွင် ပေကျံနေ သောသွေးစသွေးနများစောက်ရည်ကြည်များနှင့် သုတ်ရည်များကို သေသေချာချာဆေးကြောသန့်စင်ပေးသည်။ မိမိအပျိုရည်ဖျက်ကာလိုးထား၍ ထွက်သော သွေးနှင့်အရည်များကိုသန့်စင်ဆေးကြောပေးနေရမှုကလည်း ကိုစိုးနောင်အတွက် ကျေနပ်နှစ်ချိုက်စရာဖြစ်သလိုခိုင်ကြူသင်း အဖို့မှာလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစရာတစ်မျိုးဖြစ်နေသည်။
ကောင်မလေးကိုဆေးကြောသန့်စင်ပေးပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်က မိမိ၏လီးနှင့်ဆီးစပ်တဝိုက် ပေကျံနေသည်များကို ဆက်၍သန့်စင်သည်။ခိုင်ကြူသင်းကရေပန်းပုလင်းယူကာရေဖျန်းပေးသည်။
“ သမီးဆေးပေးရမလား”
“ ရတယ်.. ရေပဲပက်ပေး..ဟေး.. လီးဒစ်တည့်တည့်ကို မပက်နဲ့လေ.. စပ်တယ်ကွ”
“ ခစ်ခစ်ခစ်..ကန်တော့နော်..ဦးလေးကန်တော့”
နှစ်ယောက်သား ဆေးကြောကြရင်း ကျီစယ်သလို ဖြစ်နေကြလေသေးသည်။ ပြီးတော့ အိပ်ယာရှိရာသို့ပြန်လာကြသည်။ ကိုစိုးနောင်က သွေးပေနေသော အိပ်ယာခင်းကို ခေါက်သိမ်းကာ အသစ်တစ်ထည်ပြန်ခင်းသည်။ ထိုအခါတွင်မှ ခိုင်ကြူသင်းသည်အိပ်ယာခြေရင်းနားရှိ တင်အုန်းလေးကိုသတိပြုမိသွားလေသည်။
“ ဟင်..ဒီခေါင်းအုန်းလေးကဘာဖြစ်လို့ခြေရင်းဘက်ရောက်နေတာလဲ.”
တင်အုန်းလေးကိုလှမ်းယူကာခေါင်းရင်းဘက်ပို့မည်ပြုသည်။
“ နေပါစေ..အဲဒါခေါင်းအုန်းမဟုတ်ဘူး..တင်အုန်း။ခြေရင်းမှာပဲထား”
ခိုင်ကြူသင်းမှာ တင်အုန်း ဆိုတာကိုနားမလည်ပေ။
“ တင်အုန်း..ဟုတ်လား.”
“ ဟုတ်တယ်”
“ အဲဒါကဘာလဲဦးလေးရ..ပြောစမ်းပါဦး”
“ ပက်လက်အိပ်ပြီးအလိုးခံတဲ့အခါ တင်ပါးအောက်မှာ ထိုးခုရတာ။ တင်ပါးအုန်းတာကြောင့်တင်အုန်းလို့ခေါ်တယ်”
“ ဟယ်တော့”
ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုင်ထားသောတင်အုန်းလေးကို လက်မှ လွှတ်ချလိုက် သည်။
“ ဘယ်လိုလဲ..လိုးတာကောင်းတယ်မဟုတ်လား.”
“ သွား..သိဘူး..ဒီမှာစပ်ပြီးနာနေတာ”
“ ဘယ်မှာနာနေတာလဲ..လက်မောင်းလား”
“ ဟုတ်လိမ့်မယ်အားကြီး..ဟောဒါကနာနေတာ”
“ သမီးက အခုပထမဆုံး စအလိုးခံတာကြောင့် ပါကင်ပွင့်ပြီးနာနေတာပါ..နောက်ထပ်သုံးလေးခါလောက်ဆက်လိုးပေးရင်အထာကျသွားပြီး နာတာပျောက်သွား မှပေါ့”
“ ဘာ..နောက်ထပ်လုပ်အုန်းမလို့လား”
“ အင်းပေါ့..အချိန်တွေအများကြီးရှိသေးတာ.. ခဏနားပြီးရင် ဆက်လိုးကြ တာပေါ့”
“ ဟင့်အင်းကွာ ဟင့်အင်း..တော်ပြီ၊မလုပ်နဲ့တော့။ သမီးဥစ္စာအရမ်းနာနေတာ၊ ဒီနေ့တော့ ဆောရီးပဲ၊လုပ်ချင်ရင်နောက်နေ့တွေမှလုပ်”
“ ဟာ..မဟုတ်ဘူး..ဒီနေ့ဆက်မလိုးရင်သမီးပြဿနာတက်မှာပေါ့”
“ ဦးလေးနော်..ခွင်မဖန်နဲ့”
“ ခွင်ဖန်တာမဟုတ်ပါဘူး..အကောင်းပြောတာ”
“ သမီးကဘယ်လိုပြဿနာတက်မှာလဲ..ပြော”
“ ပထမတစ်ခါစလိုးပြီး စောက်ပတ် အထာကျအကင်းသေသွားအောင် ဆက်မ လိုးရင် သမီးလမ်းလျှောက်တဲ့အခါကွနေလိမ့်မယ်..ဒါကိုမြင်ရင် သူများတွေကဒီကောင်မ လီးအလိုးခံပြီးပြန်လာတာလို့ သိကုန်ကြလိမ့်မယ်..ဒါဆိုပြဿနာတက်ပြီပေါ့”
“ ဦးလေးနော်..သမီးကိုလာချောက်မနေနဲ့”
“ ချောက်တာမဟုတ်ဘူး.. စောစောက ရေချိုးခန်းဆီလျှောက်သွားတုန်းက ကွတတဖြစ်နေတယ် မဟုတ်လား”
“ အင်း..ဟုတ်တယ်..ခက်တော့တာပါပဲ”
“ မခက်ပါဘူး.. နောက်ထပ်တစ်ခါနှစ်ခါလောက်အလိုးခံလိုက်ရင် အားလုံး အေးဆေးပဲ”
“ ဟွန့်..ဦးလေးဟာကပျော့နေပြီ..လုပ်လို့ရအုန်းမှာလား.”
“ အောင်မယ်လေး.. ဦးလေးလီးက အရမ်းအထမြန်တာ.. နည်းနည်းပါးပါးလောက်ဆော့ပေးလိုက်ရင် ချက်ချင်းမတ်ထောင်လာမှာ..”
“ အဟုတ်ပဲလား”
“ သိချင်ရင်လာဆော့ပေးလေ”
“ အိုး..လုပ်တတ်ပါဘူး.”
“ မလုပ်တတ်ရင်လုပ်တတ်အောင်ဦးကသင်ပေးမှာပေါ့”
“ အံမယ်..သင်ချင်ပါဘူး.”
“ လီးတောင်လာအောင် ဆော့ပေးတာမှာ အဓိကနည်းလမ်းနှစ်မျိုးရှိတယ်..တစ်မျိုးကစုပ်ပေးတာ.. နောက်တစ်မျိုးက လက်နဲ့ကိုင်ပွတ်ပေးတာ.. ကဲသမီးကဘယ်နည်းနဲ့ဆော့ပေးချင်လဲ”
“ အယ်”
“ ပြောလေ..လီးကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးမလား..လက်နဲ့ကိုင်ပွတ်ပေးမလား.”
“ တော်ပြီ..တော်ပြီ..ဘယ်လိုမှလုပ်မပေးဘူး..သွား”
“ ဒါဆိုလီးကဘယ်တောင်မှာလဲ”
“ မတောင်ချင်နေပေါ့.”
“ လီးမတောင်ရင်သမီးကိုဘယ်လိုလို့ ထပ်လိုးနိူင်မှာလဲ.”
“ နေပါစေရတယ်..မလုပ်နိူင်ရင်မလုပ်နဲ့တော့”
“ ထပ်မလိုးရင်သမီးကွတတနဲ့ပြဿနာဖြစ်မှာနော်.”
“ အယ်”
ကောင်မလေးမျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြစ်သွားသည်။ အဖုတ်ကျိန်းစပ် နာကျင်၍လမ်းလျှောက်ရာတွင် ကွနေတာတော့ အမှန်။ ပြီးတော့ ခိုင်ကြူသင်းသည် သွေးသားဆူဖြိူးသော အရွယ်ဖြစ်သည့်အပြင် ကာမစိတ်ထန်သည့်ဗီဇလည်းရှိပေရာ အလိုးခံရသည့်အရသာကို ယစ်မူးနေကာထပ်၍ခံချင်သည့်အာသီသကလည်း(မသိစိတ် တွင်)ရှိနေသည်။ ယခု ကိုစိုးနောင်ကထပ်၍လိုးရန် နှပ်ကြောင်းပေးဆွဲဆောင်နေလေရာ ခိုင်ကြူသင်းမှာ အလိုးထပ်ခံလိုသည့်စိတ်တို့ကတက်ကြွစပြုသည်။
စောက်ပတ်နာနေ သည့်အပြင်သုံးကြိမ်တိုင် ပြီးခဲ့မှုကြောင့် ရမက်စိတ်အတန်ငယ် လျှော့ပါးနေကာ ငမ်းငမ်း တက်ထကြွနေသော အခြေအနေမျိုးတော့ မရှိသေးပါ။ကိုစိုးနောင်သည် သူအပျိုရည်ဖျက်လိုးထားပြီးကာစ အပျိုပေါက်လေးကို နောက်တစ်ချီထပ်လိုးရန်လမ်းခင်းပြောဆိုနေရင်းက စိတ်တွေ နိူးထတက်ကြွလာလေရာကာမအားသန်ပြီး လီးအထမြန်သည့်ရှာမှရှားသော အားကောင်းမောင်းသန်ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း သူ့လီးချောင်းကြီးသည် (ကောင်မလေးအထွေအထူးဆော့မပေးရသေးပါပဲ) ဆတ်ကနဲတောင်၍လာတော့သည်။
“ ဟော..တောင်လာပြီ.”
ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင်၏လီးကိုမသိမသာဆိုသလိုခိုးကြည့်နေရာ လီး ကြီးမတ်ကနဲထတောင်လာသည်ကိုမြင်သည်။ လီးတောင်လာတာကိုမြင်ရသည့် မိန်းမ များဖြစ်လေ့ရှိသည့်အတိုင်း ကောင်မလေး၏ ရင်ဒိန်းကနဲခုန်သည်။ ရမက်ဇောလည်း ဟုန်းကနဲပင်ထလာသည်။ပါးစပ်မှပင်လွှတ်ကနဲပြောထွက်သွားသည်။
“ ဘာလဲခိုင်ကြူသင်းရဲ့..ဘာဖြစ်လို့လဲ”
ကိုစိုးနောင်ကမသိဟန်ဆောင်ကာမေးသည်။
“ ဟို..ဟိုမှာ..ဟိုဒင်းဖြစ်လာပြီ”
ခိုင်ကြူသင်းက မေးငေါ့ပြကာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ဖြေသည်။ မျက်နှာလေး ရဲကနဲဖြစ်သလို စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစိုကနဲအရည်တစ်သုတ်ယိုစိမ့်ထွက်သည်။
“ ဟာ..ဟုတ်ပါရဲ့..ဦးလီးကြီးတောင်လာပြီကိုး.. သမီးစောက်ပတ်ကို ဒီကောင်ကသိပ်လိုးချင်နေတယ် ထင်ပါရဲ့..ဆော့ပေးစရာတောင် မလိုဘူး.. သူ့ဖာသာတောင်လာတာပဲ..ကဲ..လာ”
“ အိုး..ဘာလဲလို့”
ကိုစိုးနောင်ကပုခုံးကိုအသာလှမ်းဆွဲဖက်လိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးကညုသံ လေးနှင့်ပြောသည်။
“ လီးတောင်လာပြီလေ..လိုးကြတာပေါ့”
ပြောလည်းပြော အသာလည်း ဖက်လှဲချသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာလည်း လီးကြီးသူမ၏ မျက်စေ့အောက်မှာပင်ဗြုံးကနဲမတ်ထောင်ထလာသည်ကို မြင်ရကတည်း ကပင် စောက်ပတ်ရွ၍ လာလေရာဟန်ဆောင်လေးမျှပင် မရုန်းနိူင်ရှာ။မွှေ့ယာပေါ် ပက်လက်ကလေးလှဲအိပ်ချသည်။ ဒူးလေးနှစ်လုံးကိုထောင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်းကားပေးလိုက်၏။ စောစောကအလိုးခံခဲ့သောအနေအထားအတိုင်းအသင့်လုပ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
“ ရော့..ဖင်အောက်မှာဒါခုလိုက်”
ကိုစိုးနောင်ကခြေရင်းနားရှိတင်အုန်းလေးကိုယူကာပေးသည်။
“ မမသီတာရဲ့ဖင်အောက်မှာလည်းဒါကိုခုတာပဲမဟုတ်လား.. သူများဖင် အောက်ခုထား ပြီး သားကြီး”
ခိုင်ကြူသင်းကမယူသေးပဲအမူပိုပိုလေးပြော၏။
“ ဒီတင်အုန်းလေးကအသစ်က်စက်ပါသမီးရ..သမီးဖင်အောက်မှာခုဖို့စပါယ် ရှယ်အော်ဒါလုပ်ပြီး၀ယ်ထားတာ.”
သည်တော့မှပင် ခိုင်ကြူသင်းသည် ကိုစိုးနောင် ကမ်းပေးသောတင်အုန်းလေးကိုလှမ်းယူ၍ မိမိ၏ဖင်အောက် ထိုးခုသည်။ မကျွမ်းကျင်သောကြောင့်ခုတာကစနစ်တော့ မကျပါ။ ဖင်သားခြမ်းအောက်နားလောက်တွင် သွင်းထိုးခုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
“ ဖင်သားရဲ့ အပေါ်ဘက်ပိုင်းခါးဆစ်နားလောက်မှာ ခုရတာသမီးရဲ့.. ခုတဲ့နေ ရာ နည်းနည်းလွဲနေတယ်..ပြင်လိုက်အုန်း.”
“ ခစ်ခစ် မသိလို့ပါနော်..ဦးလေး”
“ အခုပြောပြတော့သိပြီလား.”
“ အင်း..သိပြီ..လာ..တက်လေ”
ခိုင်ကြူသင်းက ဖင်အောက်ရှိ တင်အုန်းကို နေရာရွှေ့ကာခုလိုက်ရင်းပြောသည်။
“ ဖင်အောက်မှာခုထားတော့ တင်ကကြွပြီး ပေါင်ကားပေးရတာ ပိုအဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား”
“ အင်း..အင်း..လုပ်တော့လေ”
ကိုစိုးနောင်လည်း ခိုင်ကြူသင်းအပေါ်တက်ခွသည်။ ကားပေးထားသောပေါင် ကြားတွင် ၀င်နေရာယူသည်။
“ ဖြည်းဖြည်းသွင်းနော်ဦးလေး..ဟာ.. အပေါက်ချော်သွားပြီ..ဘယ်မှာသွားတေ့တာလဲဦးလေးရ”
တကယ်တော့ အပေါက်ချော်သွားခြင်းမရှိပါ။ အပျိုပေါက်မလေးကိုဖင်ဆော် ရန်လည်းစိတ်ကူးရှိသည့် အတိုင်း ကိုစိုးနောင်က အစပျိုးအထာပြသည့်အနေဖြင့် ချော်သလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် ဖင်ပေါက်တွင်လီးတေ့ထောက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
“ ဘယ်အပေါက်မှာသွားတေ့မိလို့လဲ..သမီးရဲ့”
“ ဖင်ပေါက်..သိရဲ့လား.”
“ လိုးချင်လွန်းလို့အပေါက်ချော်တေ့မိတာပါ..စိတ်မဆိုးနဲ့..ဟုတ်လား”
ပြောသာပြောသည်။ ခပ်ဖိဖိကော့ထောက်လိုက်ရာ အပျိုမလေး စအိုတစ်ဆို့ဆို့ ယားတားတားဖြစ်သွားသည်။
“ ကဲပါ..ရှေ့ပေါက်တည့်တည့်တေ့စမ်းပါ..တစ်ကယ်ပါဘဲ”
“ အပေါက်မှန်အောင် သမီးကိုယ်တိုင် ဆွဲကပ်တေ့ပေးပါလား.”
“ အို..မလုပ်ချင်ပါဘူး”
“ ဘာဖြစ်လို့လဲသမီးရ..လီးကိုင်ရမှာကြောက်လို့လား”
“ ဟုတ်တယ်.”
“ လီးများ ကြောက်စရာမဟုတ်ပါဘူး.. စောစောတုန်းကပဲ ဒီလီးနဲ့သွေးထွက်အောင် ထိုးတာကိုတောင် ခံပြီးပြီပဲဥစ္စာ..ဘာဆန်းတော့လို့လဲ”
“ သွား..မပြောနဲ့”
“ မဟုတ်လို့လား”
“ အဲဒါကြီးနဲ့လုပ်ရင် သွေးထွက်တယ်ဆိုတာ အဲဒီတုန်းကသိမှမသိဘဲလို့.. အခုထပ်လုပ်ရင် ကောစောစောကလို သွေးတွေဘာတွေထွက်အုန်းမလား မသိပါဘူး.. ကြောက်တယ်ဦးရာ”
“ သမီးစောက်ပတ်ကပါကင်ပွင့်သွားပြီပဲ.. ဒီတစ်ခါလိုးရင် သွေးမထွက်တော့ပါဘူး..အခြားဟာပဲထွက်မှာ”
“ ဘာထွက်မှာလဲ”
“ စောက်ရည်တွေပေါ့..။ သမီးဖီလင်ပိုတက်လေ အရည်ကြည်တွေပိုထွက်လေ နေမှာပေါ့..ကဲသမီးကလိမ္မာပါတယ်.. လီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ပတ်အ၀မှာတေ့ပေးစမ်းပါ”
“ ဦးလေးကတစ်ကယ်ရစ်တယ်ကွာ”
“ အပေါက်ချော်ပြီးဖင်ထဲသွင်းမိမှာစိုးလို့ပါ”
“ ဟွန့်..မိန်းမလုပ်နေတာဒီလောက်များနေပြီး အပေါက်တည့်အောင်မလုပ်နိူင် ဘူးလား.”
“ ဟဲဟဲဟဲ”
“ ဘာဟဲဟဲ..လဲ..ကဲ..လာ..ပေး.”
ခိုင်ကြူသင်းသည် စူအောင့်သလိုအမူပိုပိုပြောကာ ကိုစိုးနောင်၏ လီးကို လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်ဆွဲယူကာ စောက်ပတ် အ၀တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ ကိုစိုးနောင်က ကောင်မလေး၏ စောက်စေ့ကို လက်မဖြင့် ထိုးဖိပွတ်သည်။ လီးကိုတော့ထိုးမထည့်သေး။ ခပ်ဖိဖိသာထောက်ထားသည်။
“ အိုး..ဟင့်..ယားတယ်ဦးလေးရ..လုပ်မှာဖြင့်လုပ်လေ.. ဒီမှာတေ့ပေးထားတဲ့ဟာကို..ဟင့်.ကြည့်ပါလား..လုပ်ဆို”
ခိုင်ကြူသင်းထကြွကော့ပြန်၍နေသည်။
“ သမီးစောက်ပတ်ကောအပြတ်တောင်နေပြီလား”
“ အင်း..တောင်နေပြီ”
“ စောက်ပတ်ထဲကယားကော ယားလား”
“ အရမ်းယားနေတာ..လုပ်ပါဦးလေးရာ..သွင်းပေးပါ.. ကျွန်မအရမ်းယားနေပြီ..မနေနိူင်တော့ဘူး..လုပ်ပါ”
ကိုစိုးနောင်က လီးကို ဖိသွင်းသည်။ဒစ်ပြဲကြီး၀င်သွားရုံချိန်ကာ ထိုးဖိသွင်းချ လိုက်သော်လည်း ကောင်မလေးက စိတ်ထထနှင့်ဖင်ကော့ပင့်လိုက်ရာ ဒစ်ပြဲကြီးသာမက လီးချောင်းတစ်၀က်သာသာလောက်ပင်စောက်ပတ်ထဲ၀င်သွားသည်။
“ အား..နာတယ်..နာတယ်..သိပ်မကြမ်းနဲ့။ဖြည်းဖြည်းဦးလေး..ဖြည်းဖြည်း.”
တိုး၀င်လာသော လီးဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်ဝပြဲလန်သွားရာ စောစောကလိုးထားသည့် အရှိန်ကလည်း ရှိနေရာ ပြင်းပြစွာနာသည်။
စောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်း အောင့်သည်။ ကောင်မလေး ဖင်ကော့မပင့်ရဲတော့။ သို့သော် ဖင်အောက်တွင် တင်အုန်း ထိုးခုထားသည်မို့လီးအ၀င်ကတော့ နင့်နေသည်။ ကိုစိုးနောင်က လီးကို ထပ်မသွင်းသေးဘဲ ၀င်နေသမျှသောလီးတစ်၀က် လောက်ကိုသာဆွဲထုတ်ထိုးသွင်းလှုပ်ရှားကာ ဆောင့်လိုးနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းမို့ ညည်းညူမြည်တမ်းရင်းမျက်လုံးများမှေးကျလာ သည်။
“ ဘယ်လိုလဲသမီး..နာနေတုန်းလား”
“ ဟုတ်..နာတယ်..ဦးလေးဟာကြီးအဆုံး၀င်နေပြီလားဟင်”
“ မ၀င်သေးဘူးသမီးရ.. လီးတစ်၀က်ပဲ စောက်ပတ်ထဲသွင်းနိူင်သေးတာ။ အခု အဲဒီလီးတစ်၀က်ကိုပဲ ဆောင့် လိုးနေတာ..ကောင်းတော့ကောင်းတယ်မဟုတ်လား”
“ ကောင်းပါတယ်ဦးလေးရာ..နာလည်းနာတယ်ရှင့်”
“ လီးအဆုံး၀င်အောင် သွင်းလိုက်မယ်လေ.. ပြီးရင် သမီးအရသာတွေ့အောင် ကောင်းကောင်းလိုးပေးမယ်..ဒါဆိုနာတာပျောက်ပြီးကောင်းလာမှာ”
“ အဲလိုမျိုးသွင်းတာပိုနာမှာပေါ့”
“ နာတာအောင့်ခံလိုက်လေ.. လီးအဆုံး၀င်ပြီး အပီလိုးရင်အရမ်းကောင်းတာ သမီးလည်း အသိသားပဲ”
“ ဘာသိတာလဲ”
“ စောစောကလိုးတုန်းကသိပြီးသားလေ”
“ သွား”
“ ကဲ..လီးအဆုံး၀င်အောင်သွင်းမယ်နော်”
“ သွင်းသွင်း..ဒါမှကိစ္စပြတ်မှာ”
“ ကောင်းလည်းကောင်းမှာပါသမီးရ”
ကိုစိုးနောင်သည်ဆောင့်ကြောင့်မကျတကျထိုင်လိုက်သည်။
“ လီးကိုင်ထားတဲ့လက်ဖယ်လိုက်လေ.. တော်ကြာ သမီးလက်ပါ လီးနဲ့အတူ စောက်ပတ်ထဲ၀င်သွားအုန်းမယ်”
“ ၀င်အုန်းတော့မှာပဲ..ဒီလက်ကြီးလား”
ခိုင်ကြူသင်းသည် လီးတန်အရင်းပိုင်းကိုကိုင်ထားသည့်လက်အား ဖယ်ပေး လိုက်သည်။
“ နိူ့ဆွဲပြီးဖိထိုးသွင်းမယ်နော်”
“ သဘောပဲ..သဘောသဘော”
ကိုစိုးနောင်က ခိုင်ကြူသင်း၏နိူ့နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာလက်များဖြင့် လှမ်းဆွဲ သည်။ နို့ဆွဲပုံကလည်း တစ်ကယ့်ကို ပညာသားပါသည်။ နို့အုံအောက်ခြေတွင် လက်ဖနောင့်ဖြင့်ဖိတွန်းကာလက်ချောင်းတွေဖြန့်လျှက်မို့၀န်းသောနို့အုံသားကိုခပ်တင်း တင်းဆုပ်ကိုင်သည်။ လက်ညှိုးနှင့်လက်ခလယ်တို့အကြားတွင် နို့သီးခေါင်းရှိနေစေ လျှက်ထိုလက်ချောင်းနှစ်ခုဖြင့် နို့သီးကိုဖျစ်ညှစ်သည်။ နို့အုံသားခပ်တင်းတင်းအဆွဲခံရမှု နှင့်နို့သီးခေါင်းခပ်နာနာလေးအညှစ်ခံရမှုကိုတစ်ပြိုင်တည်းခံစားရကာရင်တုန်အသည်း အေးစေသည်။ စိတ်လည်းပိုထစေသည်။
“ သွင်းလေ.. ဦးလေး..ဦးလေးဟာကြီး အဆုံး၀င်အောင်ထိုးသွင်းလေ..သမီးဥစ္စာလေးအရမ်းယားနေပြီ..သွင်းပါ..သွင်းစမ်းပါ”
ကောင်မလေးကရဲရဲတင်းတင်းပြောလာသည်။
“ ခိုင်ကြူသင်းကလည်းကွာ.. ဟာကြီးတွေဟာလေးတွေ လုပ်မနေပါနဲ့..
သူတို့ကိုဘယ်လိုခေါ်တယ်ဆိုတာ သမီးသိတယ်မဟုတ်လား.. အဲဒီသိတဲ့အတိုင်းပဲခေါ် စမ်းပါ”
“ ကျွတ်..ရှက်တယ်ဦးလေးရ..မခေါ်ရဲဘူး”
“ ရှက်မနေပါနဲ့..ခေါ်ကြည့်စမ်းပါ”
“ ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း”
“ ကဲ..တစ်ခါပဲခေါ်၊ဟုတ်လား.. သမီးပါးစပ်ကခေါ်လိုက်တာလေးနားထောင် ချင်လို့ပါ”
“ တစ်ခါတည်းပဲနော်..ထပ်မရစ်နဲ့”
“ အင်းပါ..ကဲပြောလေ”
“ ဟာ..ဘယ်လိုပြောရမှာလဲ..ပြောတတ်ဘူး”
“ ဟောဒီအချောင်းကြီးကဘာလဲ”
မေးရင်းနို့သီးဖျားကို ခပ်နာနာလေးဖျစ်ညှစ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ ၀င်နေသော လီးတစ်၀က်ကိုလည်း ကော့ပေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်းဖြစ်၏။
“ လ..လ..လလ.လီး”
အပျိုပေါက်လေးက စွန့်ကာပြောချလိုက်သည်။ ပြောလိုက်ချိန်တွင်ကောင်မလေး၏ မျက်နှာရဲကနဲဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်သည်လည်း တစ်ချက်တုန်ခါသည်။
“ ဟုတ်ပြီ..ဒီလိုပြောလိုက်လည်းပြီးတာပဲ.. လီးကြီးထိုးထည့်ထားတဲ့ဟာလေးကကောဘာခေါ်လဲ.”
“ စ..စ..စောက်..ဟာကွာ..မပြောချင်ဘူး..ဘာခေါ်လဲဆိုတာသမီးသိတယ်”
“ ခေါ်ကြည့်စမ်းပါသမီးရဲ့..ခေါ်ပြမယ်လို့ပြောထားတာပဲ”
“ ရှက်တယ်ဦးလေးရာ”
“ ဦးကိုများ ရှက်နေရသေးလား..ကဲခေါ်လိုက်စမ်းပါ..သမီးပေါင်ကြားကဖုဖု ဖေါင်းဖေါင်းလေးကဘာလဲ၊ဘယ်လိုခေါ်လဲ”
ခိုင်ကြူသင်းမှာ ခေါ်ပြောရမှာ အတော်ကို မျက်နှာပူနေသည်။ မျက်နှာကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့်ရှက်စနိူးအုပ်ကာခပ်တိုးတိုးပြောသည်။
“ စောက်..ပတ်”
“ ကောင်းကောင်းမကြားလိုက်ရဘူး..ခပ်ကျယ်ကျယ်လေးထပ်ပြောပါလား”
“ တော်ပြီကွာ..မပြောချင်တော့ဘူး”
“ သေသေချာချာမကြားမိလို့ပါသမီးရဲ့..ပြောစမ်းပါ”
“ စောက်ပတ်”
အသံအနည်းငယ်ကျယ်၍ပြောသည်။
“ အခုဦးနဲ့သမီးဘာလုပ်နေကြတာလဲ”
လီးကိုအသာဆွဲထုတ်ကာ ပြူတစ်ပြူတစ်လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းမှာ ဖီလင်တွေတက်လာကာစိတ်လည်းမရှည်နိူင်တော့သောကြောင့် အသံစူးစူးလေး နှင့်ပြောချလိုက်သည်။
“ လိုးနေကြတာ.. လိုးနေတာ..ကဲကျေနပ်ပြီလား..ဟုတ်တယ်.. ညစ်ညစ် ပတ်ပတ်စကားတွေပဲကြားချင်နေတယ်”
“ စိတ်ဆိုးသွားလားသမီးရယ်.. သမီးစိတ်ဆိုးတယ်ဆိုရင်မလိုးတော့ဘူးလေ.. ရပ်လိုက်မယ်”
ကောင်မလေးဖီလင်တွေအပြတ်တက်နေကြောင်း ရိပ်မိသောကြောင့် ကိုစိုး နောင်က အပိုင်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ယခု အခြေအနေတွင်ခိုင်ကြူသင်းမှာအလိုးမခံရတော့ လျှင်ဘယ်လိုမှ နေနိူင်တော့မည် မဟုတ်ပါ။
“ဦ းလေးဟာလေ. တစ်ကယ်ပါပဲ.. ဟိုမေးသည်မေးလျှောက်မေးပြီးရစ်နေတာကိုစိတ်မရှည်တာ။သိလား”
“ ဒါဆိုလိုးနေတာကိုစိတ်မဆိုးဘူးပေါ့”
“ မဆိုးဘူးမဆိုးဘူး”
“ တကယ်အလိုးခံချင်နေတာလား”
“ တကယ်ခံချင်လို့ကားပေးဖြဲပေးထားတာပေါ့”
“ ဘာကိုကားပြီးဘာကိုဖြဲပေးထားတာလဲ”
“ ပေါင်ကားပြီးစောက်ပတ်ဖြဲပေးထားတာပေါ့။ ကဲ..သွင်းမှာသွင်း.. ရစ်မနေနဲ့ တော့”
“ ပေါင်ကားပေးထားတာတော့ ဟုတ်ပါပြီ.. စောက်ပတ်ကိုမှဖြဲပေးမထားတာ။ဖြဲပေးပါလား.”
“ ကျွတ်၊ ဦးလေးကွာ.. ပေါင် ဒီလောက်ကားပေးထားမှ အဲဒါလည်းပြဲနေတာ ပေါ့၊ လက်နဲ့ကိုင်ဖြဲပေးစရာလိုသေးလို့လား”
“ လိုတာပေါ့ခိုင်ကြူသင်းရ.. ဖြဲလိုက်စမ်းပါ။ ဖြဲပေးတဲ့ စောက်ပတ်ထဲလီးထိုးသွင်းရတာ သိပ်အရသာရှိတာ..သမီးကိုအရသာကောင်းကောင်းတွေ့စေချင်လို့ပါ”
“ တော်ပါ.. သူကျတော့အရသာ မရှိတဲ့ အတိုင်း.. ဦးလေးရဲ့လီးကြီး၀င်နေလို့ အထဲမှာ ပြည့်ကြပ်သိပ်နေတာ။ စောက်ပတ်ဖြဲပေးလို့ရမတဲ့လား.”
“ရတယ်..ရတယ်.. စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီးတော့ သာ ဖြဲချလိုက်”
“ကဲ..ကဲ..ရော့ဖြဲပေးမယ်”
လီးအဆုံး၀င်အောင် ထိုးသွင်းကာလိုးတာကို အရမ်းခံချင်နေသောခိုင်ကြူ သင်းသည် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စောက်ပတ်ကို ဆွဲဖြဲပေးလိုက်လေသည်။ လီးကတစ်၀က်ကျော်ကျော်၀င်နေလျှက် အပြည့်အသိပ်ဖြစ်နေရာ ဆွဲဖြဲပေးသည့်တိုင်စောက်ပတ်ကသိပ်ပြဲမလာပါ။ သို့သော် ကောင်မလေးက ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ်ဖြဲပေးတာကိုသာ လိုရင်းမို့ကိုစိုးနောင်ကလည်းနို့အုံနှစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲ၍ လီးကြီးကိုဖိစိုက်ထိုးသွင်းချလိုက် သည်။
“ ဗျစ်ဘုဗျစ်ဗျစ်”
ကျန်နေသေးသော လီးတစ်၀က်အကုန်ပင်စောက်ပတ်ထဲ ထိုး၀င်သွားသည်။
“ အားအား..နာလိုက်တာ.. သွင်းဆိုတာနဲ့ တအားကြီးဖိထိုးချလိုက်ရသလား ဦးလေးရဲ့။ ဦးလေးဥစ္စာကြီးကအကြီးကြီးဟာကို”
လီးတစ်ချောင်းလုံး ၀င်သွားသည်တွင် ကောင်မလေးရှံ့မဲ့ကာညည်းတွားလိုက် ရရှာသည်။
“ လီးတော့အဆုံး၀င်သွားပြီမဟုတ်လား”
“ ဟာ..၀င်တာပေါ့။ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်နာလိုက်တာဦးလေးရယ်”
“ ဆောင့်မယ်နော်.”
“ ဟာ..ဒီမှာနာလို့သေတော့မယ်..ဆောင့်ဖို့စဉ်းစားသေးတယ်”
“ ဆောင့်လိုးပေးမှ အနာပျောက်ပြီးအရသာတွေ့မှာပေါ့ ခိုင်ကြူသင်းရ”
ပြောလည်းပြော။ဖင်တလှုပ်လှုပ်နှင့်ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ဆောင့်သည်။
“ သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်ဦးလေး..ဖြည်းဖြည်း..ဖြည်းဖြည်း.”
ခိုင်ကြူသင်းက အရမ်းမဆောင့်ရန်ပြောသည်။ သို့သော် ဆောင့်မလိုးရန် တောင်းပန်ခြင်းကား မပြုတော့ပါ။အသာမှန်မှန်ဆောင့်လိုးပေးမှုကြောင့် ကောင်မလေး အရသာတွေ့စပြုလာလေပြီ။မကြာပါ။ကောင်မလေး ဟော့ ၍လာတော့သည်။
“ ဆောင့်လေ..ဦးလေး..ရပြီ။ သမီးမနာတော့ဘူး.. ကြိုက်သလိုဆောင့်..ဘွပ်ဘွပ်ဘု..အား..ကောင်းလိုက်တာ..ဖွတ်.ဖွတ်။ဗျစ်..ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်”
တဏှာရမက်ပြင်းထန်လာမှုနှင့်အတူအငမ်းမရပြောပါလေတော့သည်။ ကိုစိုး နောင်သည်ကောင်မလေးအရသာတမျိုးပြောင်းရရှိခံစားနိူင်စေရန်ညာဘက်ပေါင်လေး ကိုဆွဲမြှောက်ကာတန်းတန်းဖြစ်အောင် ထောင်လိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကဘယ်ဘက် ပေါင်တန်လေးပါထောင်ပေးသည်။
“ ဘယ်ပေါင်မထောင်နဲ့။ ကွေးပြီးဘေးကိုချထား.. ညာဘက်ပေါင်သာတန်းတန်းမတ်မတ်ဖြစ်အောင်ထောင်ပေးထား”
တန်း၍ ထောင်ထားသောညာပေါင်လုံးလေးကို ဘယ်ဘက်ပုခုံးဖြင့်မှေးကာ ထိန်းရင်း ကိုစိုးနောင်ကပြောသည်။ခိုင်ကြူသင်းလည်းဘယ်ပေါင်ကိုကွေးကာဘေးသို့ ကားချထားလိုက်သည်။
စောက်ပတ်ညာဘက်နူတ်ခမ်းသားက ဖုထစ်နေလျက် ဘယ်ဘက်နူတ်ခမ်းသားကတော့ပြဲပြဲလန်လန်လေးဖြစ်နေသည်။ စောက်ပတ်သည် တစ်ဖက်ပွင့်အနေအထားမျိုးတွင် ရှိနေသည်။အနေအထားစိတ်ကြိုက်ပြင်ပြီးနောက် ကိုစိုးနောင်က လီးကြီးကိုဒစ်ပေါ်သည်အထိဆွဲထုတ်ကာ ဆတ်ကနဲအားထည့်၍ဆောင့် လိုးလိုက်သည်။
“ ဘွပ်ဗျစ်ဖွတ်..အားပါးပါးထိတယ်ဦးလေးရာ.. အရမ်းထိတာပဲ..သိပ်ကောင်း တယ်”
“ စောစောတုန်းကဆောင့်လိုးတာနဲ့ဆိုဘယ်လိုနေလဲ”
“ အခုဟာကပိုကောင်းတာပေါ့”
“ ပေါင်တစ်ချောင်းတန်းထောင်ပြီးတစ်ချောင်းကွေးချထားတော့ စောက်ပတ် တစ်ဖက်ပွင့်သလို ဖြစ်နေတာကိုး..ပြီးတောဦးရဲ့လီးကကြီးပြီးမာတော့ သမီးခံရတာပိုထိတာပေါ့..နာကောနာသေးလား”
“ အထဲမှာ အောင့်သွားတယ် ဦးလေးရ..ရတယ်..ဆောင့်သာဆောင့်”
“ အကြိုက်တွေ့သွားပြီပေါ့”
“ အင်း..မမသိတာကိုရော ဒီလိုမျိုးဆောင့်လိုးဖူးလား”
“ လိုးဖူးတာပေါ့”
“ သူကကောဘာပြောသေးလဲ”
“ လီးအ၀င်နက်လို့အောင့်ပေမယ့်အရမ်းကောင်းတယ်..တဲ့”
ထို့နောက် ကိုစိုးနောင်သည်တစ်ချက်ချင်း အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ခိုင်ကြူသင်းခမျာ အင့်ကနဲအင့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ခေါင်းဘယ်ညာယမ်းခါနေသည်။ ပြီး ရန်လည်း သိပ်မဝေးတော့။ နောက်ထပ် (၁၀)ချက် (၁၅)ချက်ခန့်ဆောင့်လိုးတာခံရ လျှင် ပြီး သွားပေတော့မည်။ထိုအချိန်မှာပင်..
“ တောက်..တောက်..တောက်..တောက်..တောက်”
ခပ်ဖွဖွ တံခါးခေါက်သံပေါ်လာသည်။ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုးနေသူ ကိုစိုးနောင်က တံခါးခေါက်သံကို ချက်ချင်း ကြားသည်။ ဖီလင်အပြတ်တက်နေသောခိုင်ကြူသင်းကမူမကြား။ ကိုစိုးနောင် အဆောင့် ရပ်လိုက်သည်။ လီးကိုလည်းစောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်သည်။ ကောင်မလေးကို လိုးနေရာမှလည်း အသာခွါသည်။
“ ဟင့်..ဦးလေး..ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ..ဒီမှာ အရမ်းကောင်းနေတာဟာကို”
အရသာတွေ့နေခိုက် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်သွားသောကြောင့် ဆန့်တငံ့ ငံ့ကြီးဖြစ်သွားသော ခိုင်ကြူသင်းက မကျေမနပ်ပြောသည်။
“ တံခါးခေါက်သံကြားလို့..ဘယ်သူလာလဲမသိဘူး”
“ ဟင်..ဟုတ်လား”
“ တောက်..တောက်..တေက်..တောက်”
တံခါးခေါက်သံ ထပ်ပေါ်လာပြန်သည်။သည်တစ်ခါတွင် ခိုင်ကြူသင်းပါ ကြားသည်။
“ ဟာ..ဒုက်ခပါပဲ”
ကောင်မလေးအလန့်တကြားရေရွတ်ကာငေါက်ကနဲထထိုင်သည်။
“ သွား..ရေချိုးခန်းထဲ၀င်ပုန်းနေ”
ကိုစိုးနောင်ကပြောရင်း ဧည့်ခန်းဘက်သွားသည်။ ချွတ်ထားသော ပုဆိုးကိုကောက်ယူ၀တ်ကာ တီရှပ်ကိုခေါင်းမှစွပ်ချရင်း အပြင်ဘက်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းသို့ အမြန်ကူး သည်။ တံခါးကိုအသာဖွင့်သည်။ အနောက်ဖက်ခန်းတွင်ကျန်နေခဲ့သော ခိုင်ကြူသင်းလည်းကမန်းကတန်းပင် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ပြေး၀င်သည်။
ရုတ်တရက် အလန့်တကြားပြေး၀င်ရသည်မို့ သည်အတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့်ဖြစ်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှဧည့်ခန်းတွင်ကျန်ခဲ့သော မိမိ၏ အ၀တ်အစားများကို သတိရသည်။ ရောက်သာသည့် ဧည့်သည် ထိုအ၀တ် အစားတွေတွေ့သွားလျှင်အခက်ဟု စိုးရိမ်သည်။ ကိုစိုးနောင်ကသိမ်းထားမှာပဲဟုတော့ ဖြေသိမ့်တွေးမိသည်။ ကိုစိုးနောင် တံခါးဖွင့်လိုက်ရာ မြသီတာအောင်ကို တွေ့ရလေသည်။
ကိုစိုးနောင်ကသိပ်တော့ မအံ့သြပါ။မြသီတာအောင်သည် တစ်ခါတစ်ရံ သည်လိုပင်နေ့လည် ပိုင်းရောက်လာလေ့ရှိသည်။
တံခါးခေါက်သံကလည်း မြသီတာအောင်ခေါက်လေ့ရှိသည့် အသံမျိုးမို့သူမပင်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကိုစိုးနောင်ကထင်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် ခိုင်ကြူသင်းနှင့် လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးတွင် မြသီတာအောင် ရောက်လာသည်မို့ ခိုးလိုးခုလုတော့ဖြစ်သည်။ ခါတိုင်းလိုမြသီတာအောင်ကို ချက်ချင်း အိမ်ထဲခေါ်သွင်းမသွားဖြစ်ဘဲ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်နည်းဟု စဉ်းစားအဖြေထုတ်ကာနေမိသည်။
ကိုစိုးနောင်ကခေါ်မသွင်းတော့ မြသီတာအောင် ကိုယ်တိုင် အိမ်ထဲ၀င်ရသည်။ အိမ်တံခါးကိုလည်း သူမကပင်ပြန်ပိတ်သည်။ ကိုစိုးနောင်အကြပ်ရိုက်သွားရသည်။ စာအုပ်ဆိုင်ခန်းမှနေ၍ ဧည့်ခန်းထဲကူးလျှင် သူချွတ်ပစ်ထားခဲ့သော ခိုင်ကြူသင်း၏ အ၀တ်အစားတွေကို မြင်သွားပေတော့မည်။ မြသီတာအောင် ဧည့်ခန်းထဲသို့မ၀င်ပဲအမြန်ပြန်သွားရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရကောင်းမလဲ ဟုစဉ်းစားသည်။ မြသီတာအောင်သည်အလိုးခံချင်၍ ရောက်လာခြင်းဖြစ်ရာ အမြန်ထွက် သွားအောင်လုပ်ဖို့ကတော့ မလွယ်။ သည်စာအုပ်ဆိုင်ခန်းထဲတွင်ပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်မြန်မြန်တစ်ချီကောင်းလိုးပေးလိုက်တာ အကောင်းဆုံးဟု စဉ်းစားသည်။
မြသီတာအောင်ကလည်း မိန်းမလယ်လေးဖြစ်သည်။ ကိုစိုးနောင် ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲမူပျက်နေသည်ကို ချက်ချင်းရိပ်မိသည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်စူးစိုက်အကဲခတ်လိုက်သည်နှင့် ကိုစိုးနောင်၏အမူအယာအသွင်အပြင်တို့သည် လိုးလက်စတန်းလန်းအခြေအနေမျိုးရှိနေသည်ကို အကဲခတ်မိသွားလေသည်။
“ ကိုစိုး.. ဘယ်သူ့ကိုခေါ်ဖိုက်နေတာလဲ..သီတာရောက်လာလို့ဆတ်တငံ့ငံ့ကြီးနဲ့ ရပ်ထားလိုက်ရတယ်မဟုတ်လား”
လိုးနေဆော်နေကျရင်းနှီးပြီးနေသည်မို့ မြသီတာအောင်ကပွင့်လင်းရဲတင်းစွာ ပြောသည်။
“ ဟိုလေ..ဟဲ”
“ ရွှီးမယ်မကြံနဲ့နော်..ကိုစိုးပုံကြီးက လိုးလက်စတန်းလန်းကြီးဆိုတာ သိပ်သိ သာနေတယ်”
“ အဟီး..ဟုတ်တယ်..အဲဒါ”
“ ဒီလိုမှပေါ့..သီတာကော အတူပါလို့မရဘူးလား”
ဤစကားကို ကြားတော့ ကိုစိုးနောင် အတော်သဘောကျသွားသည်။သည် အပြောအရဆိုပါက မြသီတာအောင်နှင့်ခိုင်ကြူသင်း ဆော်နှစ်ပွေနဲ့မိမိ တူးဘိုင်၀မ်း ခေါ်နှစ်ယောက်တစ်ယောက် လိုးပွဲကြီးကျကျနနလုပ်နိူင်မည် မဟုတ်ပါလား။
“ အိုကေ..ရတော့ရပါတယ်.. ဟိုတစ်ယောက်က လိုက်လျောနိူင်ပါ့မလားမသိ ဘူး”
“ အဲဒီတစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲ”
“ ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက်ပါ..ငယ်တော့ငယ်တယ်”
“ သီတာ့အသိထဲကလား”
“ သိလိမ့်မယ် ထင်တာပဲ”
“ နာမည်ပြောစမ်းပါအုန်း”
“ ခိုင်ကြူသင်း”
“ အော်..စီတိုဘီ၀င်းထဲကမဟုတ်လား”
“ ဟုတ်တယ်”
“ ကိုစိုးကတယ်ပိုင်ပါလား.. ကောင်မလေးကခလေးလေးပဲရှိသေးတာ..။အခု သူအိမ်ထဲမှာလား”
“ ဟိုဒင်း..ဟို.. ဖြစ်ပါ့မလား သီတာရယ်.. အလကားကွိုင်တက်ကုန်ပါအုန်း မယ်”
ကိုစိုးနောင်သည် ဆော်နှစ်ပွေနှင့်လိုးပွဲကို နွဲလိုသော်လည်း ခိုင်ကြူသင်းမှာ သည်လိုမျိုးလုပ်၍ ရပါ့မည်လားဟုလည်း စိတ်ပူနေသည်။
“ ဖြစ်ပါတယ်ကိုစိုးရ..ဒီကောင်မလေးကြည့်ရတာ ဏှာထန်တဲ့ပုံပါပဲ..ဒီအရွယ်လေးနဲ့ ဒီကိစ္စတွေစိတ်၀င်စားတာကြည့်ပါလား.. နည်းနည်းပါးပါးတော့ ကျူံးသွင်းယူရမှာပေါ့..သီတာ့တာ၀န်ထား..လာ”
မြသီတာအောင် အိမ်ထဲ ၀င်သွားသည်။ ကိုစိုးနောင်က ပုခုံးကိုဖက်ကာလိုက် လာခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်၍ ခိုင်ကြူသင်းချွတ်ထားသော အ၀တ်အစားများကို တွေ့ သောအခါ မြသီတာအောင်က ခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးသည်။ ထို့နောက်..ကောင်မလေးဘယ်မှာလဲဟု မေးသည့်သဘောဖြင့် ကိုစိုးနောင်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာမေးဆတ်ပြသည်။
“ ရေချိုးခန်းထဲမှ ၀င်ပုန်းနေတယ်”
ကိုစိုးနောင်က ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။
“ ဟုတ်ပြီ..သူ့ကိုခေါ်ထုတ်လိုက်..ပြီးရင် သီတာ့တာ၀န်”
မြသီတာအောင်ကလည်း လေသံနှင့်ပြန်ပြောသည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သားဧည့်ခန်းထဲမှနေ၍ လိုက်ကာနောက်သို့၀င်ကြ သည်။အိပ်ယာကိုမြင်တော့မြသီတာအောင်ကသိပါတယ် ဟူသေ ာအပြုံးမျိုးပြုံးလိုက်လေ သေးသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက်မှာတော့ရေချိုးခန်းထဲတွင် အတော်ကြီးကို မရိုးမရွ ဖြစ်၍နေသည်။ ပြီး ရန်သိပ်မလိုတော့သည် အခြေအနေတွင် အလိုးရပ်သွားရသည်မို့ နေမထိထိုင်မသာလည်းဖြစ်နေသည်။ ရောက်လာသည့်လူကို ကိုစိုးနောင်ကကိစ္စမြန်မြန် ဖြတ်ကာပြန်သွားစေပြီး မိမိကိုဆက်လိုးရန်လာခေါ်မည့်အချိန်ကို အသည်းတအေးအေး ရင်တဖိုဖိုဖြင့် မျှော်လင့်နေသည်။
“ ဒေါက်ဒေါက်..ခိုင်ကြူသင်းထွက်လာခဲ့တော့”
ရေချိုးခန်းတံခါးကိုအသာခေါက်ကာခေါ်လိုက်သံကိုကြားရသည်နှင့်ခိုင်ကြူ သင်းသည် တံခါးကိုအမြန်ဖွင့်ကာအပြေးတပိုင်းနှင့်ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။ သူမအလိုးခံခဲ့ရာနေရာသို့တန်း၍သွားသည်။ ထိုနေရာတွင်ကိုစိုးနောင်ရှိနေ မည်လေ။
......................................................................................................................
ကိုစိုးနောင် တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါ။ မြသီတာအောင်ပါရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ရောမြသိတာအောင်ပါ အ၀တ်အစားတွေမရှိ။ ဗလာကိုယ်လုံးတီးများဖြစ်သည်။ မြသီတာအောင်ကိုပါ ၀တ်လစ်စလစ်နှင့်တွေ့မြင်လိုက်ရသောအခါ ခိုင်ကြူသင်းမှာအရမ်းကို အံ့သြသွားသည်။ ပြေးလာနေသည့် ခြေလှမ်းလည်းချက်ခြင်းတုန့်ရပ် သည်။ ဘာပြော၍ဘာလုပ်ရမညကိုမသိတော့။ မြသီတာအောင်ကတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်ကိုစဉ်းစားထားပြီးသား။ အံ့အားတသင့်ဖြစ်နေသောအပျိုပေါက်လေးကိုမြသီတာအောင်က သိုင်းဖက် လိုက်သည်။
“ အို”
ခိုင်ကြူသင်းမှာ အလန့်တကြား ရေရွတ်သံလေးပြုမိသည်။ သူမ၏ ကိုယ်လုံး ကျစ်ကျစ်တစ်တစ်လေးကတော့ မြသီတာအောင် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားလေပြီ။ မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းကို ဖက်ထားရင်း အိပ်ယာပေါ်ဆွဲလှဲချ သည်။ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လေးကျသွားသည်။ သူမကိုသိုင်း ဖက်ထားသည့်မြသီတာအောင်လည်းအပေါ်မှထပ်ရက်သားဆိုသလိုပါသွားသည်။
“ ဘာ..ဘာ..ဘာလုပ်တာ”
မြသီတာအောင်က ပါးစပ်ချင်းတေ့ကပ်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းငုံစုပ်နမ်းလိုက်ရာ ခိုင်ကြူသင်းစကားတစ်ပိုင်း တစ်စနှင့်ရပ်သွားသည်။ မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်ထဲသို့လျှာထိုးသွင်းသည်။ လှည့်ပတ်ကလိသည်။ ခိုင်ကြူသင်းကြက်သီးတွေ ထလာရလေပြီ။ မြသီတာအောင်က သူမ၏ဆီးစပ်ကို အပျိုပေါက်လေးဆီးစပ်နှင့်ဖိကပ် သည်။ ထိုအခါသူတို့နှစ်ယောက်၏ စောက်ပတ်များသည်လည်း ကျကျနနထိမိ ပွတ်မိ သည်။ မြသီတာအောင်က ခါးကိုဝိုက်၍ဖင်ကြီးကစားသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏အဖုတ်ကိုသူမအဖုတ်နှင့်ဖိကြိတ်ကပ်ပွတ်သည်။ မြသီတာအောင်သည် ကာမမှုတွင်အတော်စုံသည်။
ကြိုက်ကုန်းသဘောမျိုး သူမနှစ်သက်သော ယောက်ျားများနှင့် စပ်ယှက်ပျော်ပါးသလို မိန်းမချင်းပလူးမှုလည်း ကောင်းကောင်းလုပ်သည်။ သည်တော့ စောက်ပတ်ချင်းထိကပ်ဖိပွတ်မှုတွင် ကောင်းစွာ ကျွမ်းကျင်နေသည်။ အပျိုပေါက်လေး ခိုင်ကြူသင်းမှာ စောစောကကိုစိုးနောင်နှင့် နေခဲ့စဉ် ကခံစားရသည့်ကာမအရသာနှင့်မတူ တစ်မူထူးခြားဆန်းပြားသော အရသာကိုခံစားနေရသည်။ စောစောက ပြီး တော့ရန်လက်တစ်ကမ်း အလိုတွင်ရှိလျှက် အရှိန်တက်နေသော ရမက်ဇောတို့သည်လည်းတစ်မျိုးတစ်ဖုံနိူးထထန်ပြင်းလာကြသည်။
မြသီတာအောင်၏ လက်များသည် ခိုင်ကြူသင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံး နေရာအနှံ့လျှောက်သွားနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းရင်တလှပ်လှပ်ဖိုမောလာသည်။ ရုန်းကန်ညင်းဆန်ရန်ကိုပင်သတိ မရနိူင်တော့။ မြသီတာအောင်ကပါးစပ်ကို စုပ်နမ်းနေရာမှခွါသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏လည် တိုင်ကြော့ကြော့လေးကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်သည်။
ပုခုံးများကိုလည်း စုပ်နမ်းသည်။ ခိုင်ကြူသင်းနှင့် လူချင်းထပ်လျက် ရင်ချင်းအပ်လျက် ရှိနေရာမှ ညာဘက်သို့ အနည်းငယ် ရွေ့သည်။ ပြီးတော့ ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားသို့ ဘယ်ပေါင်ကိုထိုးထည့်သည်။ စောက်ပတ် ကို ပေါင်သားနှင့်ထိပွတ်သည်။ စောက်ပတ်ချင်းကပ်ပွတ်တာလောက် အရသာမတွေ့ သော်လည်း တစ်မျိုးတော့ထူးသည်။ စောက်ပတ်ချင်းကပ်ပွတ်တာလောက် မထိသည့် အတွက်မရိုးမရွဖြစ်လာသည်။
ပါးစပ်မှ တအင်အင်အသံလေးများ မြည်တမ်းလာသည်။ မြသီတာအောင်က သူမ၏ စောက်ပတ်နှင့်ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ပေါင်ကို ကပ်ပွတ်နေပြန် သည်။ သူမ၏ ပါးစပ်ကခိုင်ကြူသင်း၏ နို့အုံတွေပေါ်ရောက်လာသည်။ နို့သီးခေါင်း ကိုနူတ်ခမ်းသားနှင့်ကပ်စို့ကာနို့သီးခေါင်းထိပ်ကိုလျှာဖျားနှင့်ကလိသည်။
“ အို..ဟင့်..ဟင့်..အို.”
မြသီတာအောင်က နို့သီးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီပြောင်းကာစို့ပေးယက်ပေးပြန် သည်။ အပျိုမလေး တဟင်းဟင်းဖြစ်လာရသည်။ ရမက်ပြင်းထန်လာသည့်သဘော လက္ခဏာတွေ သိသာထင်ရှားလာပြီမို့မြသီတာအောင်အပြတ်ကို သဘောကျနေသည်။ ခိုင်ကြူသင်းတလှုပ်လှုပ်တရွရွနှင့်လူးလွန့်နေသည်။
သူမ၏စောက်ပတ်သည် မြသီတာအောင်၏ညာပေါင်နှင့်ထိပွတ်နေသလို သူမ၏ ဘယ်ပေါင်ကလည်း မြသီတာအောင် စောက်ပတ်ကို ထိပွတ်ပေးထားသလို ဖြစ်နေသည်။ မြသီတာအောင်အဖို့လည်း အရမ်းဖီလင်ရနေသည်။ မြသီတာအောင်သည် မိန်းမချင်းပလူးခဲ့သည့် အတွေ့အကြုံ အတော်အတန်ပင်ရှိသည်။
သို့သော် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်အပျိုပေါက်လေးနှင့်ဖြစ်ရသည်ကတော့ယခုပထမဆုံး။ပြီးတော့မိန်းမချင်းပလူးမှုတွင် လုံး၀အတွေ့အကြုံမရှိသေးသည့် အစိမ်း လေးကိုစတင်ဇာတ်သွင်းယူရသလိုမျိုးမို့လည်း မဖြစ်စဖူးအထူးစိတ်လှုပ်ရှားနေ သည်။
မြသီတာအောင်၏ ပါးစပ်သည်ခိုင်ကြူသင်း၏ နို့အုံများအပေါ် စို့ပေးစုပ်ပေးခဲ့ ရာတွင် တွံတေးများထွေးချထားခဲ့သည့်အတွက် နို့သီးခေါင်းများသည်တွံတေးများစိုရွှဲ ကာ အေးစက်စက်အတွေ့ထူးကို ခံစားနေရသည်။ သူမ၏နို့စို့ပေးမှုသည် ကိုစိုးနောင်နှင့် မတူ။ မိန်းမချင်းဖြစ်နေသောကြောင့်လားတော့ မပြောတတ်။ ခိုင်ကြူသင်းအတွက် တစ်မူဆန်းသောအရသာကို ခံစားရသည်။ နို့အုံတွေပေါ်မှ ပါးစပ် ဖယ်ခွါသွားသောအခါတွင် အပျိုပေါက်လေးမှာ မရိုးမရွဟာတာတာကြီးလိုဖြစ်ကျန်သည်။ မြသီတာအောင်၏ ခေါင်း ကိုပင် လှမ်းဆွဲကာ မိမိရင်ဘတ်ဆီသို့ဖိသည်။
“ သမီးကို ဒိထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမလို့ပါကွ.. အပြတ်ညိမ့်စေရမယ်.. ဟုတ်လား”
မြသီတာအောင်က သူမ၏ ခေါင်းကိုလှမ်းဆွဲသည့် ကောင်မလေး၏ လက်ကလေးများကိုအသာဖယ်ရင်းပြောသည်။ သူ့ခေါင်းသည် အောက်သို့တစစရွေ့လာသည်။
အပျိုပေါက်လေးသာဖြစ်သော်လည်း ကိုစိုးနောင်နှင့်ဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီမို့ ခိုင်ကြူသင်းသည် မြသီတာအောင် ဘာဆက်လုပ်တော့မည်ကိုမှန်းဆမိသည်။ ပို၍ရင်ဖိုမောဟိုက်လာသည်။ ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသော ကိုစိုးနောင်အဖို့ကတော့ သည်လို ၀တ်လစ်စလစ် မိန်းကလေးနှစ်ယောက် ဖက်ဖက်ပွေ့ပွေ့နှင့်အချစ်ပလူးကြသည်ကို အနီးကပ်ကြည့်ရှုရခြင်းမှာကြုံတောင့်ကြုံခဲ အခွင့်အရေးမဟုတ်ပါလား။
ပြီးတော့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လုံးက သူလိုးထားပြီးတွေ ဖြစ်နေမှုကလည်း တစ်မျိုးစိတ်လှုပ်ရှားစရာ။ နှစ်ယောက်သားပလူး ကြရင်းစိတ်တွေထလာရလာကာ ကာမယမ်းအိုးပေါက်ကွဲကုန်ကြလျှင် မိမိက၀င်၍ စိတ်ကြိုက်အနေအထား ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် ကမ်းကုန်အောင်တွယ်ပစ်နိူင်သည့် အနေအထားက လည်းရှိနေရာ ကိုစိုးနောင်မှာ လီးတငေါ့ငေါ့အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ပွဲကြီးပွဲကောင်းကို အားမနာတမ်း ထိုင်ကြည့်နေသည်။ ယောက်ျားသားကြီးတစ်ယောက် ထိုင်ကြည့်နေသည့် မျက်မှောက်တွင် အပျိုပေါက်ကလေးတစ်ယောက်နှင့် အချစ်ပလူးရမှုသည် မြသီတာအောင် အတွက်ထူးခြားလှသော အတွေ့အကြုံတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားသည်။ ပိုလည်းကဲနေသည်။
မြသီတာအောင်၏ ခေါင်းသည်အောက်ဘက်သို့ ရွေ့၍ကျသည်။ ခိုင်ကြူသင်း သည် တဟင်းဟင်းနှင့် အဖျားတက်သလို မြည်တမ်းရင်း ပေါင်လေးနှစ်ချောင်းတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာသည်။ ဘေးမှထိုင်ကြည့်နေသော ကိုစိုးနောင်သည်ကြည့်ရင်း မရိုးမရွဖြစ်လာ ကာအပျိုပေါက်လေး၏ ခြေကျင်း၀တ်နှစ်ခုကို ဘယ်ညာလက်များဖြင့်ကိုင်ကာ ဆွဲကား ထုတ်လိုက်သည်။
ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက် ပေါင်လေးနှစ်ချောင်း ကားထွက်သွားလေပြီ။ မြသီတာအောင်ကလည်း တုံ့နှေးမနေ။ ကားထွက်သွားလေသော ကလေးမ၏ ပေါင်နှစ် လုံးအာကြားတိုး၀င်သည်။ ပေါင်ခွကြားသို့မျက်နှာအပ်လာသည်။ အရင်ဆုံးခိုင်ကြူသင်း၏စောက်ပတ်ကိုလက်ဖြင့်အုပ်ကာပွတ်သည်။
“ အို..မမ..ဟင့်..မမကလဲကွာ”
“ ဒီချာတိတ်မကငယ်သာငယ်သေးတာ.. စောက်ပတ်က ဖေါင်းပြီးအတော်ကိုကြီးတာပဲနော်..ကိုစိုး”
ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်ကို အုပ်ကိုင်ပွတ်လိုက်ရင်း မြသီတာအောင်က မှတ်ချက်ချသလိုပြောသည်။
“ ဟာ..သူ့စောက်ပတ်ကတော့ရှယ်ပဲ.. ကိုင်ပွတ်လိုက်တာနဲ့ဖေါင်းတက်လာတာပဲ..တကယ်အထမြန်တယ်”
ကိုစိုးနောင်ကလည်းပြောသည်။
“ သူ့စောက်ပတ်ကလိုးလို့ကောကောင်းလား..ဟင်”
“ ကောင်းတယ်..အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး..အရည်လည်းရွှမ်းတယ်”
“ အဟုတ်ပဲလား..ကိုစိုးရဲ့”
“ အဟုတ်ပေါ့..ထိုးထည့်ကြည့်ပါလား..သီတာရဲ့”
“ ခစ်ခစ်..သီတာ့မှလီးမှမရှိတာ..ဘယ်လိုလို့ထိုးထည့်စမ်းကြည့်လို့ရမှာလဲ”
“ သီတာကလည်း..လက်ချောင်းနဲ့ထိုးထည့်စမ်းကြည့်ဖို့ပြောတာ”
“ အော်..ဟုတ်သားပဲ..ကဲစမ်းကြည့်ပြီ”
ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ခေါင်းပေါက်၀ကို လက်ခလယ် ဖြင့် အသာထိစမ်းပွတ်သည်။
“ အိုဟင့်.. ထိုးလေ..ထိုးထည့်လိုက်စမ်းပါ.. မမသီတာရဲ့..သမီးစောက်ပတ်အရမ်းယားနေလို့ပါ..ထိုးပါ..ထိုးပါ”
အပျိုပေါက်လေး၏ပါးစပ်မှအငမ်းမရပြောဆိုတောင်းတသံပေါ်လာသည်။
“ ထိုးထည့်မှာပေါ့သမီးရဲ့။ လက်ချောင်းနဲ့လည်းထိုး.. လျှာနဲ့လည်းရက်ပေးမယ်..သမီးအဖုတ်ကချစ်စရာလေး.”
“ ဟင့်ဟင့်..ရက်ပါ..ရက်ပေးစမ်းပါ.”
ခိုင်ကြူသင်းကတော့ မြသီတာအောင် အံ့သြလောက်အောင်ပင် ဟော့နေ သည်။ ရဲတင်းနေသည်။ မြသီတာအောင်က နဂိုကကျဉ်းသည့်ကြားထဲတွင် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများ ဖုထစ်ဖောင်း တက်၍ အက်ကြောင်းရာလေးလောက်သာ ပေါ်နေသည့် ပါကင်ပွင့်ပြီးကာစ စောက်ပတ်လေး၏ အကွဲကြောင်းအလယ်လောက်ရှိ စောက်ခေါင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့လက်ခလယ်ကိုဆတ်ကနဲထိုးသွင်းထည့်လိုက်သည်။
“ အို့”
စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်းတိုး၀င်လာသောအခါ (လီးအသွင်းခံရသလောက် မဟုတ်စေကာမူ)
အရသာ အတော်တွေ့သည်မို့ ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှရေရွတ်သံလေးပေါ် လာသည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးသည်လည်းဆတ်ကနဲတုန်ခါသွားသည်။
“ ဘယ်လိုလဲ..စောက်ခေါင်းပေါက်ကကျဉ်းကျဉ်းလေးမဟုတ်လား.”
ကိုစိုးနောင်ကမေးလာပြန်သည်။
“ အင်း..ကျဉ်းပြီးကြပ်နေတာပဲ..ကိုစိုးလီးကြီးသွင်းနိူင်တာအံ့သြစရာပဲ”
မြသီတာအောင်သည် ပြန်အဖြေပေးပြီးနောက် လျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်ကာ စောက်စေ့ကို လှမ်းရက်သည်။ စိတ်အရမ်းထနေသည့်အတွက် ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်စေ့ မှာအကွဲကြောင်းထိပ်နားလောက်တွင် ပဲလှော်စေ့တစ်စေ့ညှပ်နေသလိုပြူးတစ်ကာငေါက်တောက်ထောင်နေသည်။ မြသီတာအောင်၏ စိုစွပ်သောလျှာဖျားက စောက်စေ့ထိပ်ကို သေသေချာချာပွတ်စုပ်ရက်ပေးနေရာ ခိုင်ကြူသင်းတစ်ယောက်ဖင်ကြွရင်ကော့တက်လာ သည်။ လက်ခလယ်ကိုလည်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲထိုးသွင်းပြန်ထုပ်နှင့်လှုပ်ရှားကလိ နေပြန်ရာ..
“ အားပါးပါး..အားအီးအီး..အား”
ခိုင်ကြူသင်းပါးစပ်မှ အငမ်းမရ ရေရွတ်သံတွေပေါ်လာသည်။လူးလွန့် ကော့ ပြန်နေသည်။ သည်လိုသာဆက်လုပ်ပေးလျှင် မကြာမီကောင်မလေး တစ်ချီပြီးသွားနိူင်သည်။ သို့သော် မြသီတာအောင်သည် စောက်စေ့ရက်နေသောလျှာကိုခွါထုတ်ကာ ခိုင်ကြူသင်းပေါင်ကြားမှခေါင်းကို အသာကြွလျှက်ကိုစိုးနောင်ကို လှမ်းပြောသည်။
“ ကိုစိုး..သီတာ့ကိုလည်းရက်ပေးစုပ်ပေးပါလား”
ထိုသို့ပြောလိုက်ချိန်တွင် ခိုင်ကြူသင်းစောက်ပတ်ထဲ ထိုးကလိနေသောလက် ခလယ်ကိုလည်း ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်သည်။
“ မမသီတာ.. ရက်လေ..ထိုးလေ..ဘာလို့ရပ်.. အားပါးပါး..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ..အမလေး..ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်”
ဖီလင်အပြတ်တက်နေရာမှဆတ်တငံ့ငံ့လိုဖြစ်သွားသော ခိုင်ကြူသင်း အားမ လိုအားမရပြောသည့်စကားမဆုံးမီမှာပင် မြသီတာအောင်က စောက်ပတ်ကိုပါးစပ်နှင့်ထိကပ်သွားအောင်ပင် ကုန်းကာဖိကပ်စုပ်ပေးလိုက်ရာ အပျိုပေါက်လေးမှာ တရှိုက်မက်မက် နှင့် ရေရွတ်သံတွေအတောမသတ်နိူင်အောင် ပြုမိလေတော့သည်။ မြသီတာအောင်လုပ်ပုံ ကလည်းတကယ့်ကိုရက်ရောသည်။
စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသားများကို ပါးစပ်နှင့်ငုံခဲစုပ် သလိုလျှာကိုလည်းထုတ်ကာ လှည့်ပတ်ရက်ကစားလေသေးသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးသော လျှာသည်စောက်ပတ်နှင့် စအိုပေါက်အကြား အသားနေရာလေးဆီသို့ပါနယ်ကျော်သလိုရောက်သွားသည်။ စအိုပေါက်ကို မထိတထိဖြစ်သွားသည်။ ထိုအချိန်တွင်ကိုစိုးနောင်ကလည်း မြသီတာအောင်၏ ဖင်ကြီးနောက်သို့ အမြန်သွားသည်။
မြသီတာအောင်သည် ခိုင်ကြူသင်း၏ ခါးညာဘက်နားလောက်တွင် ဒူးနျစ်ဘက်ထောက်ကာ ပေါင်ကြားသို့မျက်နှာအပ်လျက် စောက်ပတ်ရက်ပေးစုပ်ပေး နေရာ ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ကုန်းထားသလို အနေအထားမျိုး ဖြစ်နေသည်။ ကိုစိုးနောင် တစ်ယောက်ဖင်ကြီးနောက်သို့ရောက်သွားချိန်တွင် မြသီတာအောင်က ဒူးနှစ်လုံးကို ခပ် ကျဲကျဲထောက်ကာ ခါးကော့၍တင်ပါးကြီးပင့်ပေးလိုက်သည်။
ထိုအခါစောက်ပတ်ကြီး သည် နောက်သို့ပြူးတစ်ထွက်လျှက် ဖင်သားခြမ်းဘကီးနှစ်ခုကလည်း ကားချင်တိုင်း ကားနေသည်။ ဖင်အကွဲကြားမှ စအိုပေါက်သည်လည်း အထင်းသား။ အကွင်းသား။ ရိတ်ထားခဲ့သောစောက်မွှေးတို့သည် အားယူကာပြန်ပေါက်ကာစမို့ စောက် ပတ်နူတ်ခမ်းသားများနှင့် စောက်စေ့ထိပ်တို့တွင်မွှေးညင်းငုတ်တိုလေးများသည် ကြက် သီးဖုလေးများထသလို စူစူကြွကြွ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေသည်။
တိုနံ့နံ့ငုတ်စိလေး တွေမို့ စောက်ပတ်တဝိုက်တွင် အနက်ရောင် ပုဝါပါးလေး ထပ်ဖုံးအုပ်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။ စအိုတွင်တော့ အမွှေးနှစ်ခုသာရှိနေသည်။ သိပ်မရှည်သော ထိုအမွှေးနှစ်ပင်က စအိုပေါက်၏ ညာဘက်ဘေးနားတွင် တစ်ချောင်းအပေါ်ဘက်မကျ တကျတွင်တစ်ချောင်း ရှိနေသည်။ ကိုစိုးနောင်ကမြသီတာအောင်၏ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကိုလက် နှစ်ချောင်းဖြင့်ကျကျနန ကိုင်ကာ ရက်ရက်ရောရောဆွဲဖြဲသည်။ ပြူးတစ်ထွက်နေသော စောက်ပတ်ကြီးပြဲအာလန်လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင်စောက်ရည်ကြည်များရွှန်းစိုကာအပြင်သို့ အချို့အံထွက်စီးကျသည်။ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆွဲဖြဲထားသော စောက်ပတ်ကြီးပေါ်သို့ကိုစိုးနောင်က ပါးစပ်ကိုပိကပ်အောင်ဖိကပ်ကာ အာခေါင်အားပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်စုပ်သည်။
“ ပြွတ်..ပျစ်..အိအိအု..အစ်”
စောက်ပတ်ကို စုပ်လိုက်သံမတိုးမကျယ်ပေါ်ထွက်သည်။ မြသီတာအောင်တစ် ကိုယ်လုံးတုန်ခါလျှက် ပါးစပ်မှအသံလေးတွေထွက်သည်။ သူမ၏ပါးစပ်သည်လည်း ခိုင်ကြူသင်းစောက်ပတ်ပေါ် ကျကျနနစုပ်ပေးရက်ပေးနေလေရာရေရွတ်မြည်တမ်းသံ တို့ကသိပ်မပီ။ မသိမသာသာထွက်သည်။ ဖင်ကြီးကိုယမ်းခါကော့တွန်းပေးသည်။ မြသီတာအောင် အဖို့စောက်ပတ်အရက်ခံရတာသိပ်မဆန်းပါ။ သူ့လင်တော်မောင် သင်္ဘော သားရှိစဉ်ကပင် အရက်ခံခဲ့ရသည်။
သည်နောက်တော့ ကိုစိုးနောင်တို့လို သူနှင့် အထာကြည်အလုပ်ဖြစ်သော ယောက်ျားတွေကလည်း ရက်ပေးကြသည်။ ယခုအကြိမ်မှာ မူ ယခင်ကအရက်ခံခဲ့ရသည်များထက် ပို၍ရင်ခုန်မောဟိုက်တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်စေ သည်။ ဖင်ကိုပိုကော့ပေးမိသည်။
ပေါင်တန်ကြီးများကိုပိုကားပေးမိသည်။ ကိုစိုးနောင် သည် မသီတာအောင်၏ ညာဘက်စောက်ပတ် နူတ်ခမ်းသား ကို သွားဖြင့်တစ်ချက်ကိုက် လိုက်သည်။ ကြင်ကနဲနာသော်လည်း အသည်းတအေးအေးဖြစ်စေသည့်အရသာက ပို သောကြောင့်မြသီတာအောင်မှာ နာတာကို အရေးမလုပ်နိူင်။ နာသည်ကို နာသည်ဟုပင် မထင်တော့။ ပြီးတော့ ကိုစိုးနောင်သည်လျှာကိုဆန့်ထုတ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေရက်ပေးပြန်သည်။ မြသီတာအောင်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကိုရက်လိုက်ကိုက်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေသောကိုစိုးနောင်လုပ်ဆောင်မှုများကိုအတုယူကာ ခိုင်ကြူသင်း၏ဘယ်ဘက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသား ဖုဖုဖေါင်းဖေါင်းကို သွားဖြင့်တစ်ချက်ကိုက်သည်။
“ အား..မမသီတာရဲ့..အား”
အကိုက်ခံရမှုကြောင့် စစ်ကနဲ နာသည်မို့ ခိုင်ကြူသင်း ညည်းတွားအော်ဟစ်မိ သည်။ဆက်၍ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လျှာထိုးမွှေရက်လာမှုသည် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားအကိုက်ခံရှုကြောင့် နာနာကြင်ကြင်နှင့်ဟုန်းကနဲနိူးထလာသော ကာမရမက်ဇောတွင်ရောမွှေသွားလေရာ နာတာကိုပင်အရသာအဖြစ်ခံစားမိလေတော့သည်။
“ ကောင်းတယ်..မမရဲ့..ကောင်းတယ်.. ကိုက်စမ်းပါအုန်း.. ကျွန်မစောက်ပတ် ကိုကိုက်လိုက်ပြီးရက်ပေးစမ်းပါရှင့်”
ရမက်ဇောပြင်းထန်လာပြီဆိုလျှင် မိန်းမတိုင်းသည် အရှက်အကြောက်ကင်း ကာရဲတင်းပွင့်လင်းလာကြမြဲဖြစ်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းကတော့ အသက်ကလည်းငယ်ပင်ကိုယ်ကပင်ရဲတင်းသူလေးမို့ အငမ်းမရပြောမိလေသည်။
အပျိုပေါက်လေး၏ အာသာငမ်းငမ်းဖွင့်ဟတောင်းဆိုသောစကားကို ကြားရသောအခါ မြသီတာတစ်ယောက် သူ့စောက်ပတ် အကိုက်ခံအရက်ခံရမှုအတိုင်း ခိုင်ကြူသင်းကို ပြန်လုပ်ပေးနေကြောင်းကိုကိုစိုးနောင်ရိပ်မိနားလည်သည်။ ကိုစိုးနောင်သည် မြသီတာအောင်၏ စောက်စေ့ကို လျှာဖျားနှင့်မကာ ပင့်တင် ပေးသလို ထိုးကော်ရက်ပေးသည်။ မြသီတာအောင့်တစ်ကိုယ်လုံးဖိန်းရှိန်းသွားရသည်။ ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်စေ့ကိုလည်း မြသီတာအောင်က လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးပင့် မကလော်ကာ ရက်ပေးလိုက်သည်။ ခိုင်ကြူသင်းထိုးထိုးတွန့်တွန့်ဖြစ်သွားရပြန်သည်။
“ အားပါးပါး..ထိတယ်မမရာ..သိပ်ထိတာပဲ..လုပ်စမ်းပါ..အဲလိုလေး”
ခိုင်ကြူသင်း၏ စကားသံသည် တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်နေသည်။ မြသီတာ အောင်မှာလည်း ဖီလင်တော့အပြတ် တက်နေပါသည်။ သို့သော် သူမသည် ခိုင်ကြူသင်းလို ပါးစပ်မအားပါ။ ခိုင်ကြူသင်းလို မအော်နိူင်မဟစ်နိူင်ပါ။ ခိုင်ကြူသင်း၏ စောက်ပတ်ကို သာ မဲရက်လျှက် “အိအိအုအု”ဟူသောမပီမသအသံတွေသာလုပ်နိူင်သည်။ ကိုစိုးနောင်က အထာတစ်မျိုးပြလာသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေရာမှလျှာကို ချော်သွားသလိုလိုဘာလိုလိုနှင့် စအိုပေါက်ကို လှမ်းရက်သည်။
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment