ဦးလူအေး အပိုင်း (၁)

ဦးလူအေး အပိုင်း (၁)

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ သမီးကြောက်တယ်နော် ..ဗိုက်ကြီးသွားမှ..အို.အို..ဇွတ်ကြီးပဲ..မရပါဘူးဆိုမှ..လီးက အကြီးကြီး..တံတွေးဆွတ်ဦးလေ.အဲ့.ဝင်သွား ပြီ.. ဟင့်  ဝင်ပီ အာ့  အာ့ ”

စူးမစောက်ခေါင်းလေးထဲ လဒစ်ကြီးမြုပ်ပြီး ဝင်သွားပြီဆိုတော့မှ ဖွဖွလိုးရင်း စဉ်းစားမိတာ ပါ..သူ့အိမ်ထောင်ရေးက သိပ်ကောင်းခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးဆို တော်တော်လေး မကောင်းခဲ့တာကိုး။အလုပ်ကြမ်းသမား ဗလကောင်းကောင်း ခပ်ထွားထွားမို့ အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်ထဲ ဝင်ခါစ,မှာဘဝဆိုတာကိုဘာမှနားမလည်သေးခင် အထိန်းအကျောင်းမဲ့ လီးသရမ်းမိခဲ့ရာက သူများမယားနဲ့ မရှောင်နိုင်မတိမ်းနိုင်ညားခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်ကြီး။ 

ဒီအတိုင်း ပြောနေလို့တော့ ရှင်းမှာမဟုတ် ပါဘူး.အစ,ကပြောပြမှ ရမယ်ထင်ပါရဲ့..အဖြစ်ကဒီလိုပါ..စာမတတ်ပေမတတ် စကားပြောမတတ်မို့ နည်းနည်းလေးတော့ သည်းခံပေးပါ။

နာမည်က လူအေးတဲ့။ ဗေဒင်ဆရာကဘာ ကိုကြည့်ပြီး ဒီနာမည်မှ ရွေးပေးလိုက်တယ် မသိပါဘူး..ဘဝနဲ့တစ်ခြားစီပဲ။ လူအေး နှစ်နှစ်သား လောက်ကတည်းက အဖေက  ဝန်ထမ်းဘဝနဲ့ ဘိန်းရှူ  ဘိန်စွဲပြီး ထောင်ကျတယ်။ ထောင်က လွတ်လာတော့ သူ့ဆရာတစ်ယောက်ရဲ့ ခြံမှာခြံစောင့်လိုလို ဘာလိုလို လုပ်နေရင်း အမေက သေရော။

လူအေးက ဆယ်နှစ်သား..အစ်မက ဆယ့်သုံးနှစ်လောက် ရှိမှာပေါ့။ သေစာရှင်စာ နဲ့ ကျောင်းက ထွက်ပြီးအဲဒီခြံထဲမှာပဲ တောက်တို မယ်ရလုပ်ရင်း ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်ရှာစားခဲ့ရတဲ့ ဘဝကြီး။ အဖေက ဆိုက်ကားနင်းကျွေးတယ်..။ အခုတော့ သုံးဘီးဆိုက်တွဲပေါ့. ရသမျှဘိန်းရှူ တာအိမ်ကိုတောင် ပုံမှန်ပြန်မလာတော့ဘူး။ 

ခြံနဲ့မြို့ထဲနဲ့က လေးငါးမိုင်ဝေးတယ်..မိန်းမလည်း မရှိ.ဘိန်းကရှူ. မောင်နှစ်မနှစ်ယောက် တဲလေး တစ်လုံးမှာမိုးရွာအစို.နေပူအခြောက် နေခဲ့ကြရတယ်။ ခြံနီးချင်းဆိုတာကလည်း လေးငါးအိမ်ပဲရှိတာ..သူလိုကိုယ်လိုချည့်ပါပဲ။ အဖေ့ ဆရာက ဝန်ထမ်းလေ. နာမည်ခံသာ ခြံလုပ်တာ..ဆယ်ဧကလောက်ကျယ်တဲ့ခြံထဲမှာနှစ်ရှည်ပင်တွေချထားပြီး ရာသီပင်လေး အဖြစ်စိုက်ပြ…တကယ့်အလုပ်ကတပည့်မွေးပြီး သစ်ခိုးခုတ်တာ။

သစ်တောပေါတဲ့ အရပ်မို့ထင်ပါရဲ့..ခုတ်တာမှ ကျွန်းတွေချည့်ပဲ။ လူအေး အရွယ်မရောက်ခင်ကတည်းက သစ်ခုတ်သမားတွေနဲ့ ပေါင်းပြီးတောထဲ လိုက်လုပ်ရင်းထမင်းဖိုး ရှာခဲ့ရတယ်။ လူပျိူ ပေါက်ဖြစ်လာတော့ ဗလတွေ ကြွက်သားတွေ အရပ်အအမောင်းတွေက သိသိသာသာကြီးထွားတက်လာပြီး အလုပ်ခွင်မှာဆရာကြီးဖြစ်နေပြီ။

ဆရာကြီးဖြစ်တာက အရေးမကြီးပါဘူး.လီးကြီးလာတာကမှ အရေးကြီးတာ။ တောထဲမှာ သစ်ခုတ်ကြတော့အတူ လုပ်တဲ့အစ်ကိုကြီးတွေက နေ့တိုင်းပြောကြတဲ့ ပြောရိုးပြောစဉ်ပါပဲ..သူတို့မိန်းမ သူတို့လိုးကြတဲ့အကြောင်း..သူများမိန်းမ ကြာကူရီရိုက်တဲ့ အကြောင်း လင်ငယ်နေတဲ့အကြောင်းတွေကို ခါတိုင်းလိုပဲ ပြောနေကြတာပါပဲ။

အဲဒီနေ့မှပဲ ဒီစကားတွေကြားရတာ ရင်ထဲမှာ ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာပြီး လီးကလှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်ဖြစ်လာမိတယ်။ သူတို့စကားတွေကိုလည်း နားထဲစွဲနေတာ ထွက်ကိုထွက်မသွားတော့ဘူး။ တဲကို ပြန်ရောက်လို့ သူတို့စကားတွေကြားယောင်ရင်း ချောင်းထဲမှာရေသွားချိုးတော့..ဘာမှမလုပ်ရသေးပဲ လီးက ထူပူလာတယ်။ ဒါနဲ့လက်က ခပ်ဖွဖွရယ်လို့ဖိဖိပွတ်မိတာ..လေးငါးချက်ပဲထိ ရပါသေးတယ်..ဗျစ် ဗျစ် နဲ့လီးရည်တွေပန်းထွက်ကုန်တာ အမျ ားကြီးပဲ။

အရသာကလည်း ဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိဘူး..ရင်တုန်ပန်းတုန်နဲ့ သိပ်ကောင်းနေရော။ ရေချောင်းရောက်တော့ ပုဆိုးချွတ်ပြီးကြည့်လိုက်မိတာ..ကိုယ့်လီးမှ ဟုတ်ရဲ့လား လို့တောင်တွေးပြီးအံ့ဩသွားမိတယ်။ တိုတိုပြောရရင်တော့..အဲဒီနေ့ကစ,ပြီးလူပျိုဖြစ်..လီးကြီး လာတဲ့အပြင် ဂွင်းပါတိုက်တတ်သွားတော့တာပဲ။

.............................

သစ်ခုတ်ရင်း သူတို့ပြောကြတဲ့ စကားတွေနားထောင်.မှတ်သား.တဲကိုပြန်လာတော့ စိတ်ကူးယဉ်ပြီးဂွင်းတိုက်..ရင့်လာတော့ မိန်းမမြင်တိုင်း နို့တွေကြည့်ချင် ကိုင်ချင်လာပြီ။ ကိုယ်နဲ့နီးစပ်တာက အစ်မပဲရှိတော့ အစ်မကိုပဲ ကြည့်ခဲ့ရာက..အဆင့်ကျော်လာတော့ အစ်မနဲ့ တစ်တွဲတွဲနေတဲ့ ခြံချင်းကပ်လျက်က နို့ကြီးတွဲတွဲနဲ့အစ်မကြီးဆီ စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းမိပြန်ရော။ 

အဲဒီနောက်.ခြံထဲမှာနေ့စား လာလုပ်ကြတဲ့ ခပ်ကဲကဲ မြို့ပေါ်က လင်ရှိမယား သားသည်မအေတွေ..အကုန်ပတ်မှန်းပြီးဂွင်းတိုက်တော့တာပဲ။

သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး.အတူအလုပ်လုပ်ကြတဲ့ သစ်ခုတ်သမားတွေက လူအေး ဂွင်းတိုက်နေတာကို သိသွားပြီးအကျိူးသင့်အကြောင်းသင့် သင်ပေးလာကြတာရယ်.ကိုယ်ကလည်းဂွင်းများပြီး မူးရိပ်ရိပ်ဖြစ်ချင်လာတာရယ် တိုက်ဆိုင်လာတော့..အလုပ်ကြမ်းလုပ်ရတဲ့သူပီပီ အားကုန်မှာလန့်သွားတာနဲ့ ဂွင်းမတိုက်ရဲတော့ဘူး။ဂွင်းမတိုက်ရဲတော့ပေမယ့် လီးက ပိုပိုပြီးတောင်နေပြန်တော့

“ ဟ ကောင်ရ..ခြေရင်းခြံကစော်ကြီး ရွနေလိုက်တာမှ..အဲဒါကြီးပူးပစ်ပေါ့ဟ.ဒါမှမဟုတ် မင့်အစ်မ မင်းပြန်လိုးလိုက်..မင်းအစ်မလည်း သိပ်ထူးတာ မဟုတ်ပါဘူး .ရွနေတာပါပဲ ”

အဲဒါနဲ့ ခြေရင်းခြံကမစိန်မြကြီးအိမ်ကို အရိပ်အကဲကြည့်ပြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်..ဟိုစပ်စပ်ဒီစပ်စပ်ဝင်ကူလိုက်..ဘယ်ကစ,ရမယ်မှန်းကမသိ..ကိုယ့်အစ်မဖက်ပဲ ပြန်လှည့်လာရတာပါပဲ။ အစ်မက အပျို ဖားဖားဖြစ်နေပြီ..လင်လိုချင်နေမှန်း အကဲမခတ်တတ်ပေမယ့် ရွနေပြီဆိုတာတော့ သိတယ်။

ဖင်ကဖုဖုလုံးလုံး..သူ့နို့တွေကြီးနေမှန်း လူတကာသိရုံမက, လူတကာကကြည့်အောင် ဘော်လီဝတ်လိုက် မဝတ်လိုက်နဲ့ဖော် ဖော်ပြီးပြနေတာကိုတော့ အဖေရော သူရော သတိထားမိပါတယ်။ တစ်ညနေတော့ အဖေပြန်မရောက်ခင်အစ်မကို ဂျီကျပြီးထမီဆွဲလှန်တာ..ရုန်ရင်းကန်ရင်း ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ ထမီအလှန်ခံတယ်။

အဲဒီအနေအထား ရောက်နေမှတော့ တက်လိုးရင် ရမယ်မှန်း ကိုယ်က မသိဘူးဗျာ..မရဲပဲနဲ့ ကျွဲပြဲစီးဆိုသလိုပါပဲ .ပင်တီအောက်ခြေကနေ သူ့စောက်ဖုတ်နှိုက်ရုံပဲ နှိုက်စမ်းပစ်တာ.စောက်မွှေးကြမ်းကြီးတွေကို လက်ခုံနဲ့စမ်းမိလိုက်ရုံပဲရှိသေးတာ.သူက တစ်ခိခိနဲ့ ရယ်နေရင်း ရှက်ဟန်ဆောင်ရုန်နေရော။ အဲဒီအဆင့်ထိရောက်နေပြီးမှ ကိုယ်ကကြောက်သလိုလို ရွံ့သလိုလိုဖြစ်နေပြီး ရှေ့ဆက်မတိုးရဲ မတိုးတတ်တော့ဘူး။ လက်ဖယ်လိုက်တော့ အစ်မက အားမရဖြစ်နေပေမယ့် ရယ်နေရင်း.

“ အားဟား..မောင်နှစ်မချင်းကြီးကွာ.မလုပ်ကောင်းဘူး…မကောင်းဘူး နော်.နင်လုပ်ချင်ရင် ငါ မစိန်မြကြီးကိုပြောပေးမယ်..သူ့ကိုလုပ်လို့ရတယ်  ဟုတ်ပလား”

“ ရပါ့မလားမတူးရာ..နင့်လိုငြင်းနေရင် ”

“ ခိခိ.. သူ မငြင်းဘူး စိတ်ချ…နင်နဲ့ငါက မောင်နှစ်မမို့ငြင်းရတာ  ”

“ ငယ်တုန်းက နင့်ကိုငါလိုးခဲ့တာပဲဟာ ”

“ အဲတုန်းကနင့်လီးကခုလိုလီးရည်မထွက်သေးဘူးဟဲ့..အခုလိုးရင် တစ်ချီ ထဲနဲ့ဗိုက်ကြီးမှာ ”

နောက်ရက်တွေ နောက်ရက်တွေမှာ အလုပ်အားလို့ခြေရင်းခြံသွားတော့ မစိန်မြကြီးရဲ့ အကြည့်တွေက တစ်မျိူးဖြစ်နေတာကိုသတိထားမိတယ်။ အရင်လို မှန်တမ်းကြည့်တာမျိူးထက်ပိုပြီး စူးစူးဝါးဝါးနဲ့ ခဏခဏကြည့်နေပြီးနို့တွဲကြီးတွေကိုလည်းဖော် ဖော်ထားတတ်တာ ထူးခြားလာတယ်။

ဖော်တယ်ဆိုတာမှ တောထဲတောင်ထဲမှာ နေတာဆိုတော့ ဘာမှထိန်းစရာမလိုဘူး.အင်္ကျီကျယ်သီးတွေဖြုတ်ထားပြီးတော့ကို ဖော်တာ။ သူတို့က ဒီနားမှာနေသာ နေရပေမယ့်အမာခံ..ကျောထောက်နောက်ခံမရှိပဲ ပျံကျလာနေရတာဆိုတော့.သူ့ယောကျာၤးက လူတကာကိုအောက်ကျို့ခံရတယ်..ဖားရတယ်လေ။

မြို့ပေါ်တက်တက်ပြီး အဖေ့ဆရာသမားရဲ့ ဌာနကိုအောက်ခြေသိမ်း အလုပ်တွေသွားလုပ်ပေးရတော့.အိမ်မှာရှိလိုက် မရှိလိုက်ပဲ။ ခပ်နန လို့ပြောရင်လည်း ရတာပါပဲ..ဖျင်းလည်းဖျင်း ပျင်းလည်းပျင်း..သစ်ပင်လည်းမခုတ်ရဲ..ရာသီပင်လေးပဲစိုက်ပြီး သူများအငှားလိုက် ကျပန်းလုပ်စားတာ။

အဲဒီတော့ လူအေးသွားလိုက်တိုင်း သူ့လင်ကမရှိတာမျ ားတယ်..ကလေးတွေကလဲ ဘုစုခရုနဲ့ လေးငါးယောက်တောင်မှ မွေးပြီးပြီဆိုတော့ဟိုလူက စိတ်ချနေပြီ။ တစ်ရက်တော့ မနက်အိပ်ယာကနိုးလာပြီး တောဆင်းစရာမရှိသေးတာနဲ့ သူတို့တဲဖက် သွားမိတာပေါ့.

“ ဟဲ့..လူပျိုသိုး..အလုပ်မရှိ လီးဗုံတောင်ခေါက်ပြီးလည်မနေနဲ့..လာ ငါ့ကိုဇက်ကြောဆွဲပေး ”

ခါတိုင်းလည်း ကြုံရင်ကြုံသလို နှိပ်ပေး နင်းပေးနေကျပါပဲ..သူထိုင်နေတဲ့ အနောက်က ဖင်ထိုင်ခုံလေးဆွဲထိုင်ပြီး နှိပ်ပေးရတာပေါ့။ သူ့ဇက်ကြော နားထင်ကြောတွေ ဆွဲပေးနေတုန်း ဘာလို့မှန်းတော့မသိဘူး.. သူကဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီကျယ်သီးတွေ တစ်ဖြုတ်ဖြုတ်နဲ့ အကုန်ဖြုတ်ပစ်တယ်။ အငယ်ဆုံးကလေးက တစ်နှစ်ခွဲကျော်ကျော်ရှိနေပေမယ့် နို့မပြတ်သေးတော့ သူနို့ကြီးတွေက အိအိ မို့မို့နဲ့ နို့ရည်တွေက တင်းနေတာ..ကားကားကြီး။

“ ကလေးကလည်း အိပ်ယာကမနိုးသေးဘူးဟဲ့..နို့တွေက တင်းနေပြီ..စို့မယ့် ကလေးမရှိသေးတော့ ညှစ်ထုတ်ရတော့မှာပဲ ”

ပါးစပ်ကပြောရင်း လက်ကလည်း သူ့နို့ကိုတစ်ချက် နှစ်ချက် ညှစ်ထုတ်တာ နို့ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ်။ အဲဒါပြီးတော့ ဆက်ပြီး မညှစ်တော့သလို အင်္ကျီကျယ်သီးလည်း ပြန်ပြီးမတပ်တော့ဘူး။ ကိုယ်ကလည်း သူ့နားထင်ကို အနောက်ဆွဲလှန်ရင်း နောက်ကျောကနေ ပုခုံးအပေါ်ကကျော်လို့ သူ့နို့ကြီးတွေကိုကြည့်တာပဲ..။

လီးတောင်နေတာ တော့ကြာလှပြီ..သူ့ကို မမြင်ရခင်ကတည်းက လီးတောင်နေတာ..အခုလို နို့စူစူကော့ကော့ကြီး မြင်နေရတော့ လီးက သူ့ခါးကို ထိုးမိလိုက် ဖင်လုံးကြီးတွေကို ထိုးမိလိုက် အနောက်ကနေ ထိုးမိထိုးရာ ထိုးနေမိတော့တာပေါ့။ မစိန်မြကတော့ လီးနဲ့အထိုးခံနေရတာကို မသိသလိုလိုနဲ့ အရသာခံရင်း ဖင်ကြီးချွချွပြီး ခါးကိုတောင် အနောက်ပစ်ပြီး ကော့ပေးလာပါသေးရဲ့။

“ အာ့ ကောင်းကောင်းနှိပ်ပါဟဲ့..ချော်ချော်နှိပ်တော့ မထိတစ်ထိ ဖြစ်နေတာကြီး..တည့်တည့်ထိအောင်ဖိနှိပ်စမ်းပါ..ငါ့အကြောတွေ တင်းနေလွန်းလို့..”

“ နှိပ်တာပဲအစ်မရဲ့..အစ်မနို့အုံကြီးက အကြောလေးတွေလည်း စိမ်းနေတာပဲနော်..တင်းနေတာပဲမလား..ဟီးဟီး..နှိပ်ရမှာလား ”

“ အဲ့..သေနာလေး..ခ်ခ်..ငါ့နို့လုံးတွေကို အနောက်က ငမ်းနေတာ..ဟင်းဟင်း..သူ့လီးကြီးကလဲ ငါ့ဖင်ကို ထိုး ထိုးနေတယ် ထင်တာပဲ ပူပူနွေးနွေးကြီး..လူသာငယ်တာ လီးကတော့ အကြီးကြီးနေမှာ..ခိခိ..အပေါက်မှားပြီး ဖင်ထဲလည်း ဝင်သွားပါဦးမယ်.ဟိုအပေါက်က အရှေ့မှာဟဲ့ ခိခိ ”

သူက ရယ်သလို နောက်သလို ပြောတာဆိုပေမယ့် လူအေးက သေတော့မယ်။ ဆက်မနှိပ်နိုင်တော့ပဲ သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အနောက်ကနေ ဝိုက်ဖက်ပြီး ဆုပ်ဆုပ်နယ်ပစ်တယ်။

“ ဟဲ့.ဟဲ့..လူပျိုသိုး.အဲ့.ဇွတ်ပဲ.ငါအော်လိုက်မှာနော်..နို့တွေထွက်ကုန်ပီ.ဟဲ့..ဟိုမယ်လေ.ဟိုမယ် လူတွေရှိတယ်လေဟဲ့..မြင်ကုန်တော့မှာပဲ.တော်တော့ တော်တော့ လွှတ်.ဆိုးလိုက်ကြမ်းလိုက်တဲ့ ကောင်လေး.မထင်ရဘူးတော့်...ခိခိ ..လီးကြမ်း လူကြမ်း ”

လူတွေရှိနေတယ် ဆိုတာကလည်းအမှန်ပဲ မို့နို့ကြီး လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ထမီပြင်ဝတ်ရင်း မတ်တပ်ရပ်တယ်လေ။ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ဖြစ်နေကြပြီဆိုတော့ ငုံ့ကြည့်လိုက်တာ ဆီးခုံမို့မို့ခုံးခုံးနဲ့ စောက်မွှေးတွေပဲမြင်ရတာ..အာခေါင်ထဲမှာ ခြောက်သွေ့သွားတယ်။ တံတွေးကိုဂလု ကနဲမျိုချပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့သပ်နေတော့

“ ခိခိ..လူပျိုသိုး..ဒါအကင်းပဲ ရှိသေးတယ်..သိလား..နင့်လီးကလည်း စံချိန်မီမှာပါ..နင့်အစ်မ ကိုပြောလိုက်..ညရောက်ရင် ငါ့လာခေါ်လို့ နင်ပါလိုက်ချင်လိုက်လာခဲ့ ..သွားတော့ ဟိုမှာ ငါ့လင် လာနေပီ ”

အူကြောင်ကြောင်နဲ့ သူ့လင် ကိုသန်းထွန်းကို မျက်နှာပူပူနဲ့ပဲ နှုတ်ဆက်ပြီးပြန်ခဲ့တယ်။ ဟိုလူက စောစောစီးစီး အရက်နဲ့မျက်နှာသစ်ထားပြီးနေပြီဆိုတော့

“ ဟေ့ကောင်..ပြန်ပီလား.မိတူးကို အိမ်ဖက်လွှတ်လိုက်ဦးကွာ..ငါ့မိန်းမနဲ့ မင့်အစ်မ လဲလိုးမလားဟေ့ကောင် ”

စိတ်တိုသလို ဖြစ်သွားပေမယ့်

“ တကယ်လုပ်မှာနော် သန်းထွန်း..ငါ့ကိုပဲ နိုင်အောင်လိုးဦး..နင်မလိုးနိုင်လို့ကတော့..ငါလူအေးနဲ့ နောက်မီးလင်းပစ်မှာ..ဟင်း ”

ထပ်ခါ ထပ်ခါ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားတော့ စိတ်တိုတာပျောက်သွားပြီး တဲဖက်ကိုပဲ ပြန်လှည့်ခဲ့ရတယ်။တဲကိုပြန်ရောက်တော့ အစ်မ ကိုပဲ တွေ့တော့တယ်.အဖေက ဆိုက်တွဲနဲ့ မြို့ပေါ်တက်သွားပြီ..

“ မတူး..မစိန်မြက ညရောက်ရင် သူ့ကိုလာခေါ်တဲ့..နင်တို့ ဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ ဟင် ”

အစ်မမျက်နှာ ဝင်းကနဲလက်သွားပြီ းပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်သွားတယ်။ လူအေးကိုစပ်ဖြီးဖြီးကြီးကြည့်နေပြီး

“ ငါ..ဆန်သုံးပြည်နဲ့ မစိန်မြကို ညှိထားတာဟဲ့..ခိခိ..နင်နဲ့ အလိုးခံဖို့လေ..အဲဒါ သူက နင့်လီးလူတန်းစေ့ မစေ့ကို စမ်းကြည့်ဦးမယ်ဆိုပြီ းစောင့်ခိုင်းထားလို့..ဟီးဟီး.နေရာတောင်မှ ငါစီစဉ်ထားပြီးပြီ…တို့ခြံစပ်မယ်ဇလီပင်အောက်က ကွပ်ပျစ်လေ..အဲဒီမှာ..ခိခိ ညလာခေါ်ဆိုတော့ နင်တစ်ညလုံးလိုးဖို့သာ ပြင်ထားတော့..ရင်ခုံစရာကြီး ”

စကားအရှည်ကြီး ပြောရင်းသူ့နို့ကြီးတွေပေါ် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်လို့ မသိမသာဆုပ်ချေနေတာ လူအေးက သိတာပေါ့။.

“ ဒါပဲနော်..ငါလုပ်ပေးတာ ဘယ်သူမှမသိစေနဲ့..ငါ့အလှည့်ရောက်ရင်လဲ နင် နှုတ်လုံလုံထားရမယ်..ဒါပဲ ”

“ အာ..မတူးရာ..ငါက နင့်ကိုလိုးချင်တာ..အခုတောင် ကိုသန်းထွန်းက သူ့မိန်းမနဲ့နင့်ကို လဲလိုးမလားလို့ မေးလိုက်သေးတယ်..ငါစိတ်တိုလာတာ ”

“ ဟွန်း..သူ့လိုလူကြီးများ..ဝေးသေး..သူနဲ့ အလိုးခံမယ့်အစား  နင်နဲ့ပဲ အလိုးခံမှာပေါ့ဟဲ့..နင် မစိန်မြစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးပြီးရင် ငါ့ကို လိုးချင်စိတ်ရှိနေသေးလားဆိုတာ ပြန်ဟြေပြ  ရမယ် ဒါပဲ  ”

တောထဲ မဆင်းဖြစ်ပေမယ့် ခြံထဲမှာတော့ အလုပ်က နေ့တိုင်းရှိပါတယ်။ နှစ်ရှည်ပင်တွေနဲ့ ရာသီပင်တွေရေလောင်း ပေါင်းသင်မြေဩဇာကျွေး..မြို့ပေါ်ကလူငှားတွေကို ခြံပိုင်ရှင်က နေ့တိုင်းလွှတ်ပေးတယ်။ သူတို့နဲ့ပေါင်းပြီး လုပ်ကြရတာပေါ့။ တောထဲဝင် သစ်ခုတ်ရတာက ကိုယ့်ကိုယ်ပိုင်အပိုဝင်ငွေလေ။ ပြောရရင်တော့အနီးကပ် ကိုယ်စားလှယ်အလုပ်လို့ ပြောရင်ရနိုင်ပေမယ့် တကယ်တော့ အဖေ့ဆရာသမားက နေဖို့ထိုင်ဖို့စားသောက်ဖို့ စောင့်ရှောက်ထားတာ။

မြိုပေါ်ကလာလုပ်တဲ့ သူတွေက မိန်းမတွေချည့်ပါပဲ။ ဝန်ထမ်းလစာနဲ့ ဒီမြို့မှာ အဆင်မပြေကြလေတော့ သားသမီးများ..စားအိုးကြီးတဲ့ မိန်းမတွေက အခုလို နေ့စားလုပ်ကြတာချည့်ပါ။ အဲဒီ မိန်းမတွေကြားမှာ မတူးက အသက်ငယ်ပေမယ့် ဆရာကြီးဆိုလည်းဟုတ်..သူငယ်ချင်းဆိုလည်းဟုတ်..အကြံပေးဆိုရင်လည်းဟုတ်တာပဲပေါ့၊ 

ဒါပေမယ့် သူတို့အားလုံးက အိမ်ထောင်သည်တွေချည့်ပဲ ဆိုတော့လိုးတဲ့ကိစ္စ..လိုးပုံလိုးနည်းအမျိုးမျိုး..တားဆေး ထိုးဆေး စားဆေး ကိစ္စတွေနဲ့ ဗိုက်ဖျက်ချတဲ့ကိစ္စတွေမှာ မိတူးက တပည့်ပဲ.သူတို့ ပြောပြသမျှ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ နားထောင်..မရှင်းရင် ပြန်မေး.ဒါပဲ။

ပြောရရင်တော့ အဲဒီအစ်မတွေ အားလုံးက စားဝတ်နေရေးမှာ အဆင်မပြေရုံမကဘူး..ဆက်စပ်နေတဲ့လူမှုရေး..အိမ်ထောင်ရေးတွေမှာပါ အဆင်မပြေကြရှာဘူး။ ဒီမြို့နယ်က ဝန်ထမ်းတွေ အခက်အခဲ အများဆုံးကြုံရတဲ့မြို့နယ်လေ..လစာနဲ့ဘယ်လိုမှမလောက်တော့ လင်ဖြစ်သူတွေက စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ အရက်မူးနေကြတာများတယ်။

ငှက်ဖျားကလည်းရှိတော့ ပိုသောက်လို့ကောင်း မူးလို့ကောင်း..တစ်ရက် တစ်ပတ် တစ်လထဲနဲ့ ရှင်းလို့ရတဲ့ကိစ္စမျိူးမဟုတ်တော့ အရက်နွံထဲနစ်ပြီး မိန်းမ မလိုးနိုင်တော့လောက်တဲ့ အထိ မူးကုန်ကြရော။

မိန်းမက လီးငတ်..သားသမီးတွေက ထမင်းငတ်..သားသမီးတွေ အတွက်တော့ နေ့စားလုပ်အားခ,လေးနဲ့ရှင်း..မိန်းမအတွက်တော့ ပေးနိုင်ကျွေးနိုင်တဲ့ သူနဲ့ လစ်သလိုကုန်းပစ်..မကုန်းရဲရင် အငတ်ခံ။ အဲလို မိန်းမတွေပဲ စုနေတော့ ပြောလိုက်မှဖြင့် လီးတွေ လိုးတွေထဲက မထွက်တော့ဘူး..မိတူးနားထဲမှာ အီဆိမ့် နေတာ ထမင်းတောင်မ ဆာတော့သလိုပဲ။

ကြုံလို့များ လူအေး အဲဒီအုပ်စုနားကပ်သွားရင် ပါးစပ်တွေ ပိတ်သွားပြီး မျက်လုံးတွေက လီးဆီကို ရောက်နေကြကုန်ကြလို့ မိတူးက ဆွဲဆိတ် ပစ်ရတာ ခဏခဏပေါ့။

ည..အဖေပြန်လာတော့ မိုးမချုပ်သေးပေမယ့် စောစောပဲ အိပ်တယ်။ အဖေက ဘိန်းမှိန်းမှိန်းနေရင်သူတို့နည်းနည်းမှ အသံမထွက်ရဲကြဘူး။ သူလည်း မှိန်းရော.လူအေးကို လက်တို့ပြီး ဆန်ထုပ်လေး ဆွဲလို့ မိတူးထွက်လာတော့တာပဲ။ လမ်းက လူသွားလမ်းလေး..ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းမို့ အတူကပ်ပြီး လျှောက်ရတာပေါ့။ 

အပြင်မှာက မမှောင်သေးပေမယ့် စိုက်ခင်းတွေကြားမှာဆိုတော့ တောရိပ်တောင်ရိပ်နဲ့ မှောင်လည်းမှောင်လန့်လည်းလန့်ရတယ်လေ..လူအေးရဲ့ လက်မောင်းကို ကိုင်ပြီးသွားရတယ်။ မိတူးလန့်နေမှာ သိတော့လူအေးက ဖက်ထားလိုက်ရင်း

“ အဲလောက် လန့်နေရင် အိမ်မှာပြန်စောင့် နေပါလား..ငါတို့ လိုးနေတုန်း နင်တစ်ယောက်ထဲ လန့်နေမှာပေါ့ ..”

မိတူးက ခေါင်းလေးဆတ်ဆတ်ခါရမ်းပြီး ခပ်မြန်မြန် ခေါ်သွားတယ်။ သူတို့ ရောက်သွားပြီး မစိန်မြ အိပ်ယာနံဘေး ထရံနားကပ်ချောင်းတော့ သူ့ယောင်္ကျားကို မတွေ့ဘူး။ အပြင်ကပဲ တစ်ရွှတ်ရွှတ် အသံပေးလိုက်ရုံနဲ့ နားစွင့်နေတဲ့ပုံနဲ့ မစိန်မြ ချက်ချင်းထ,လာတာကို ဘက်ထရီမီးရောင်အောက်မှာ မြင်ရတယ်။

အပြင်ကို ထွက်ခဲ့တော့ မိတူးက ဆန်ထုပ်လေးလှမ်းပေးတာကို ယူပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားသေးတယ်။ ပြီးမှခြံစပ်က မယ်ဇလီပင်အောက်ကို သွားကြတော့ မိတူးလည်းလိုက်လာတာပဲ.

“ ဟဲ့..နေခဲ့တော့လေ.ငါတို့ လိုးကြတော့မှာ နင်ကဘာ လုပ်ဖို့  ”

“ အို့..ကြောက်တယ် အိမ်မှာလည်း လူမရှိဘူး…အစ်မတို့ လိုးသာလိုး..ဘေးနားက ထိုင်စောင့်ပေးမယ်..ကြောက်တယ် ”

မစိန်မြ မျက်လုံးကြီးပြူးပြီး ပါးစပ်ဟ,သွားတယ်။ ပြီးတော့မှ တခိခိရယ်ရင်း

“ ခိခိ..ရတယ်..ရတယ်..နင့်မောင်င ါ့ကိုလိုးတာ နင်က ထိုင်ကြည့်..ဟီဟိ..ငါ ထန်တောင် ထန်လာပြီ.လာ လူအေး..အချိန်ရှိတုန်း ခပ်မြန်မြန်လေး လိုးလိုက်ကြရအောင် ”

မစိန်မြက လူအေးကို လက်ဆွဲခေါ်တော့ ရင်တုန်ပမ်းတုန်နဲ့ လူအေးသူ့လက်ကို ပြန်ကိုင်တာ နှစ်ယောက်သား လက်ဖဝါးတွေ နွေးနေကြပြီ။ မစိန်မြအဖို့ လိုးတယ်ဆိုတာ ဘာမှမဆန်းတော့ပေမယ့် လူအေးက အာတွေ ခြောက်နေပြီ။ ကွပ်ပျစ်ပေါ် ဖင်တေ့ထိုင်ရင်း လူအေးလက်တွေကို ကိုင်လျက်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲယူလိုက်တော့ ကားထားတဲ့ သူ့ပေါင်ကြားတွေထဲကို လူအေးတစ်ကိုယ်လုံး ဝင်သွားတယ်။

“ နင့်ဟာနင် နေတတ်သလိုသာ နေတော့ မိတူး..ဒို့ကတော့ ဒီအချိန်ကစ,ပြီး လင်မယားလို နေကြတော့မယ်..လိုးတော့မယ်.ကဲ လင်ငယ်လေး..လိုးချင်လှပါတယ်ဆိုတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး အင့်..”

မစိန်မြ ဖင်ချွလို့ ထမီတုံးလုံးချွတ်လိုက်ပြီး ကွပ်ပျစ်ပေါ် ခင်းလိုက်သေးတယ်။ ပြီးတော့မှသူ့အစ်မကို ကြည့်နေပြီး ရှက်နေတဲ့ လူအေး ခါးကို လက်ဖဝါးတွေနဲ့ ဆွဲယူပြီး လီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေအုပ်ဆွဲတာ။

“ အိုး..တောင်လိုက်တာမှ မတ်နေတာပဲ..ချွတ် ပုဆိုး.အူး..လူပျိုပေါက်လီးတဲ့.ဒီလောက်ကြီးပြီလားဟယ်. ဒို့.ခြံထဲက ငှက်ပျောသီးကြီးထက်တောင် ထွားနေပါ့လား..သန်းထွန်းလီးနဲ့များ ဆင်နဲ့ဆိတ်..သန်လိုက်တဲ့ကလေး.လီးတစ်ချောင်းလုံး မာခဲနေတာပဲ ”

လူအေး ရှက်သွားလို့ မျက်နှာကထူ ပူသွားပေမယ့် ညဆိုတော့ ဘယ်သူမှမမြင်ပါဘူး။ အဲဒါကို တွေးမိတာနဲ့ ရဲစိတ်တွေ ဝင်လာပြီး နို့လုံးကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ပစ်မိတယ်။ မစိန်မြက တကယ်ဖီလင်လာနေပြီ။ လူအေးနဲ့အလိုးခံဖို့အရေး မိတူးကလာညှိထားတာ သုံးလေးရက်ရှိပြီ။ လူပျိုပေါက်ဖြစ်နေမှန်း သတိထားခဲ့မိပေမယ့် ကာမစိတ်တွေ ဒီလောက်ထန်ဦးမယ် မထင်ခဲ့မိလို့ မိတူး လာပြောစ,တုန်းက ရယ်နေမိသေးတယ်။

အကဲခတ်ကြည့်တော့ လူအေးလီးက အဆင့်ရှိနေပြီဆိုတာ သိလိုက်တာနဲ့ မနက်ကတည်းက လက်ခံလိုက်တာ။ အဲဒီကစ,ပြီး အလိုးခံဖို့တွေးခဲ့တာလေ..လာနိုး လာနိုးနဲ့ စောင့်နေတာ မိတူးရဲ့ခေါ်သံကြားတော့မှပဲ သက်ပြင်းချနိုင်တော့တာ။ အခုမှ အလိုးသင်ရမှာဆိုတော့..အင်္ကျီကိုပင့်ချွတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ထားပေးလိုက်တာ တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားပြီ...။

“ နင် အဲလိုပဲ မြေကြီးပေါ်ရပ်ပြီးလိုးနော်..ငါဒီပေါ်က စောက်ပတ်ကြီးဖြဲ ကားထားပေးမယ်.နို့ဆွဲပြီးလိုး.. ဟို..ဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်ချက်စီတစ်ချက်စီဆောင့်လိုး..မြန်မြန်လိုးရင် ပြီးသွားလိမ့်မယ်..ပြီးတယ် ဆိုတာရော သိလား ”

မှောင်ထဲမှာ မမြင်ရမှန်း သတိမထားမိတော့ ခေါင်းကိုညိတ်ပြမိပြီး

“ အင်း လီးရည်ထွက်တာ ”

မစိန်မြက ကွပ်ပျစ်ပေါ် ခြေဖဝါးတွေစုံလိုက်တင်ပြီး ဒူးကြီးထောင်လို့ ပေါင်ကြီးတွေဖြဲ ကားထားပေးတယ်။လူအေးလီးက ခပ်စောစောပိုင်း ဂွင်းတိုက်တတ်ခါစကတည်းက ခေါင်းပွင့်နေပြီ။ လီးမတောင်ရင် လီးအဖျ ားကို အရေပြားဖုံးချင်ပေမယ့် နဲနဲလေးမာလိုက်တာနဲ့ လဒစ်ကပြူးထွက်နေအောင် လန်တက်သွားပြီ။

အခုလည်း လဒစ်ပြူးပြူးလန်လန်ကြီးက မစိန်မြရဲ့ စောက်ဖုတ် အော်လန်ကြီးကိုထိုးမိနေပြီ။ မစိန်မြ ပြောလို့ နို့တွေ ဆွဲဆုပ်တော့ နို့ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး လူအေးရင်ပတ်မှ ာစိုနစ်သွားတယ်။ ဘေးကကြည့်နေတဲ့ မိတူးက အားမရဘူး...

“ နို့တွေ ငုံစို့ပစ်ပါလား လူအေးရဲ့..ဟိုမိန်းမ ကလဲ မောင်လေးလီးကြီးကိုင်ထဲ့ပေးတာ မဟုတ်ဘူး..ဟိုက လူပျို လေးပါဆိုမှ ”

မိတူးတို့ ထန်ချက်..နံဘေးနားက ကပ်ရပ်ပြီး သေသေချာချာကြည့်ပြီး ပြောတာ။ မစိန်မြကလည်း မရှက်ပါဘူး. ကြည့်ပစေပေါ့..

“ အပျိုလေးက အပျိုလိုပဲ နေစမ်းပါဟယ်..လျှာမရှည်နဲ့..သူ့လဒစ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ ငါ့စောက်စေ့ကို ထိုးထိုးကော်နေတာ ဘယ်လောက်ထိ အရသာရှိလဲ နင်မသိပါဘူး..ငြိမ်ငြိမ်ကြည့် ”

မိတူး ပါးစပ်ပိတ်သွားပြီး လက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်ကြားထဲကို တိုးဝင်သွားတယ်။ သူက အသက်ဆယ့်ခွန်ထဲ ဝင်နေပြီဆိုတော့လည်း သူ့စောက်ဖုတ်က ဖောင်းကားကားကြီးဖြစ်နေပြီ..သူမသိလိုက်ပေမယ့် စောက်ရည်တွေက စိမ့်ယိုထွက်နေတာ စောက်ခေါင်းဝ,မှာ တွဲလွဲခိုနေပြီ။

တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ထူပူနေတာမှ အလိုးခံနေတဲ့ မစိန်မြထက်တောင် ချွေးတွေ ရွှဲနေပြီ။

“ ဒီမှာကြည့်..ကောင်မလေး..စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်တယ် ဆိုတာ ဒီလိုဝင်တာ…ကြည့်ထား..”

မစိန်မြက ချွေးတွေ ပျံတဲ့မျက်နှာ..ဏှာကြွနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ မိတူးကို လှည့်ကြည့်ပြောနေရင်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ လက်လျှိုသွင်း လူအေးလီးကြီးကို ကိုင်လို့ စောက်ခေါင်းဝကို တစ်ချက်နှစ်ချက်ဆွတယ်။ နောက်တော့ ခြေဖဝါးတွေက ကြမ်းပြင်ပေါ်က ကြွတက်လာပြီး ခြေချောင်းတွေ ကွေးကုတ်သွားတာ မြင်ရပြန်ရော.

“ ထဲ့..ထိုးထဲ့ လူအေး..အင်း.အင်း..တုတ်လိုက်တဲ့လီး..ငါ့စောက်ခေါင်း ဒီလောက်ကျယ်နေတာတောင်ပြည့်သိပ်နေတာပဲ..ထဲ့.. ထိုးထဲ့လေ..တစ်ချက်တည်း အရင်းထိ ဖိထိုးထဲ့..စွပ်.ဇွိဇွိ စွပ်..အားဟား..ကောင်းတာကွာ..အရသာရှိလိုက်တာ..နေဦး..ဟိုး..မဆောင့်နဲ့ဦး.အစ်မကို ဖက်ထားဦး.အစ်မ အရသာခံလိုက်ဦးမယ်..ကောင်းလွန်းလို့်..ဒါမျိူးရှားတယ် ”

စကားတွေ အမျ ားကြီးပြောရင်း လူအေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်တာ နို့ရည်တွေက ရင်ပတ်မှာ ရွှဲနစ်ကုန်တယ်။ နောက်တော့ လူအေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ ငုံခဲစုပ်ယူတာ..မထမတော့ ရွံသလိုပဲ..အသက်အောင့်ထားမိတယ်။

နောက် မအောင့်နိုင်လို့ ခဏလေးနေပြီး အသက်ပြန်ရှူ တော့ မစိန်မြ အာခံတွင်းက ကြာညိုနံ့သင်းသင်းလေးက ရင်ထဲအထိ အေးမြမြလေးဝင်လာတာနဲ့..မရွံတော့တဲ့အပြင် နောက်ထပ်တစ်ခါ တပ်မက်လာမိတယ်။

မစိန်မြရဲ့ လျှာကြီးက သူ့နှုတ်ခမ်းလွှာတွေကြား တိုးဝင်လာပြီး နှုတ်ခမ်းသားနုနုတွေ.သွားတွေ အကြားမှာလူးလွန့်ပြေးလွှားနေကြတာအရသာက ရှိမ်းမြစိုအိနေပြီး တစ်ကိုယ်လုံးထူပူလာတယ်။ သူထိုးထဲ့ထားတဲ့ လျှာက ရပ်မနေပဲ လူအေးရဲ့လျှာကို ထိုးမွှေလိုက်ရှာ စုပ်ဆွဲယူတာခံလိုက်ရတော့ လူအေးမျောထွက်သွားတယ်။လီးကြောထဲမှာ သွေးတွေ တိုးဝင်နေတာ တစ်ဒိတ်ဒိတ်နဲ့ လီးကခုန်ထ,နေပြီ..ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး..

“ ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဖွတ် ဖုတ်.ပြွတ်စွပ်ပြွတ်အာ့ ဖြေးဖြေး.. ယောင်္ကျား..ဖြေးဖြေးချင်းလိုးပါဟဲ့..အာ့..ကြမ်းလိုက်တာ..အဲလို ဆောင့်လိုးနေရင် ပီးသွားမယ်လေကွာ..အား..ပြောနေရဲ့သားနဲ့..အို့ အို့..လီးရည်တွေက အများရီး..အို.အိုးဟို့..အို့..အို့ အိုး…”

အနမ်းအားက ကောင်းလွန်း သန်လွန်းလေတော့ လူပျိုပေါက်က ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်ဘူး။ တကယ်လို့ သူ့စောက်ခေါင်းထဲ လီးမထဲ့ပဲ အဲလိုအနမ်းခံရရင်တောင်မှ လီးရည်ထွက်မှာ သေချာတယ်။ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့တာနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်ပြီးအစုပ်ခံနေရတဲ့ လီးကို အပြင်ဖက် တစ်ဝက်လောက်ထိဆွဲထုတ်ပြီး လိုးဆောင့်မိတာ..စောက်ခေါင်းထဲ န်ူနွေးနွေး စိုအိအိ နုနုလေးနဲ့အရသာရှိလွန်းနေတော့ သူဘယ်လို ဘယ်အချိန် ဘယ်အဆင့်မျိူးမှာ ရပ်ရမယ်မှန်းမသိတော့ဘူး။

ရပ်လည်း မရပ်ချင်ဘူး ရပ်လည်းမရပ်နိုင်ဘူး။ အဲဒါနဲ့ ဆက်တိုက်ကြီးပစ်ပစ်လိုးနေမိတာ..လီးရည်ထွက်သွားတာကို သိလိုက်ပေမယ့် မရပ်နိုင်ဘူး။ ဂွင်းတိုက်ခဲ့တုန်းက ပြီးခါနီးရင် အသက်အောင့်ပြီး စအိုရှုံ့တဲ့အထိ ညှစ်ထုတ်ခဲ့ရပေမယ့်  လိုးနေတဲ့အခါကျတော့ သက်သက်သာသာနဲ့ ဝေါကနဲ ဖျောကနဲ ပန်းထွက်သွားတာ သိလိုက်တယ်ဆိုရုံလေးပဲရှိတယ်လေ..သက်တောင့်သက်သာ အရသာတွေ့သွားတာပေါ့။

လီးရည် ထွက်သွားပေမယ့် လီးကတော့ တစ်စက်မှ အတောင်မလျော့ဘူး မာတာ တင်းတာ လုံးဝမလျော့ဘူး။ ဆက်လိုးဆက်ဆောင့်တုန်း။ လီးရည်တွေရော စောက်ရည်တွေရော စောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်နေပြီဆိုတော့ ဇွိဇွိ စွပ်စွပ် ပြွတ်ပြွတ် ဖွတ်ဖွတ် လိုးသံ ဆောင့်သံ လီးဝင်ထွက်သံ တွေဆူညံလာပြန်သလို မစိန်မြရဲ့အသက်ရှူ ပြင်းပြင်းနဲ့ ပြန်ပင့်လိုးသံ.ညည်းသံတွေကလည်း ပွက်လောရိုက်လာတယ်။

မစိန် မြခံစားနေရတာက တစ်မျိုး.။ လူအေးရဲ့ လီးက သူ့လင်သန်းထွန်းလီးထက် အတော့်ကို တုတ်တယ်။ရှည်တာကလည်း လူနဲ့မလိုက်အောင် ရှည်တာ.ခြောက်လက်မခွဲ ခုနှစ်လက်မ အနည်းဆုံးပဲ။ သူ့လက်နဲ့တစ်မိုက်မက,ဘူး။

လီးက သူ့လက်နဲ့ ဆုပ်လို့တောင် မကာမိချင်ဘူးဆိုတော့ သူ့အတွက်က ရှားပါးလီးပဲ။ အဲလို လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်သွင်းပြီး ညှစ်နေစုပ်နေရဖို့ အခွင့်အရေးဆိုတာ သူ့အတွက် အလွန်ရှားပါးတဲ့ အခွင့်အရေးပဲ။ သူ နောက်မီလင်းခဲ့ဖူးသမျှ အကြီးဆုံးလီးက ခြောက်လက်မစွန်းစွန်း နဲ့ကျပ်ဝိုင်းလောက်အတုတ်ပဲ။ အဲဒါတောင် ဆယ်ယောက်မှ တစ်ယောက်။ တစ်ချို့လူကခပ်ထွားထွားမို့ အထင်ကြီးပြီး ကုန်းမိတာ..ငါးလက်မ ပိုပိုလောက်ပဲ ရှိတဲ့လီးမျိုးတောင် ကြုံဖူးတယ်။

အခု.ဒီလီးကြီးကို ရှားရှားပါးပါး ကြုံရတုန်းအားရပါးရ ခံလိုက်မယ်ဟဲ့ လို့စိတ်ထဲက ကျူံးဝါးနေမိတုန်းမှာ တစ်ဇတ် ဇတ်နဲ့ ဆောင့်လိုးခံလိုက်ရတော့ အရသာကလည်းကောင်းမှကောင်း..ဒီလိုသာ ဆက်ဆောင့်နေရင် သူပြီးသွားမှာ သိနေတော့ မဆောင့်စေချင်..နှမျှော လိုချင် ဆိုတဲ့ စိတ်နှစ်ခွကြီးနဲ့ အလိုးခံနေရတာ..ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ခပ်မြန်မြန်ကြီး လီးရည်တွေပန်းဝင်လာတော့..သူလည်း အားရပါးရ ပြီးတော့ပြီးလိုက်ပါရဲ့ .စိတ်ဓာတ်ကျသွားတယ်။ ဟော…လီးရည်တွေသာ ပန်းထုတ်ပြီးပေမယ့် လီးက အလုံးမလျော့ အရှည်မလျော့ အတောင်မလျော့ ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ကြီး ဆောင့်လိုးပေးနေတော့..

“ ဆောင့်စမ်း ယောင်္ကျား.လိုး.အသေသာပစ်လိုးတော့..အင့်..ဒီလိုကြီးကိုခံပစ်မယ်.လိုး.စောက်ခေါင်းထဲ နင့်ကနဲတောင်နေတယ်.လိုးအသေလိုး..အင့် အင့်..အိုးဟို့ဟို့..အို့ လိုး ”

လူအေးက လူပျိုလူသန်.လီးပျိုလီးသန်ပီပီ လီးရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတာကိုတောင်မှ ဂရုတစိုက် ခံစားမနေပဲ လီးနဲ့စောက်ခေါင်းနူးနူးညံညံ့ထိတွေ့ပွတ်တိုက်နေရတဲ့ အရသာကိုပဲ မက်မော ခံစားဆောင့်လိုးနေတော့ မစိန်မြက အကြိုက်ပဲပေါ့။

ဆောင့်လိုးချက်က တအားပြင်းတအားကြမ်းတော့ ဖင်ကြီးကကြမ်းခင်းပေါ်ကို တစ်ရွေ့ရွေ့နဲ့ တက်တက်ပြေးနေတာ မကြိုက်ဘူး ထင်ပါရဲ့.ကွပ်ပျစ်စွန်းမှာဖင်ကြီးတေ့ထိုင်..ပေါင်ကြီးတွေကွကွကားကား ထောင်လျက်..လူအေးလည်တိုင်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပတ္တာယှက်ချိတ်ဆွဲပြီး အလိုးခံနေရာက လက်နှစ်ဖက်ကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီးကွပ်ပစ်ကြမ်းခင်းပေါ်ကို သူ့ကျောပြင်ချခင်းလို့ပက်လက်ကြီး အလိုးခံပစ်တယ်။

ညမှောင်နေပေမယ့် မစိန်မြက ပေါင်ကြီးတွေ ခပ်ကားကားပစ်ထောင်ထားပြီး တံခါက်ကွေးတွေ လက်နဲ့ဆွဲ ဖင်ကြီး ပင့်အလိုးခံပေးနေတာဆိုတော့ သူ့စောက်ပတ်မို့မို့မောက်မောက် ကော့အာလန်ကြီးထဲ လူအေးလီးအတုတ်ကြီး ပြေးပြေးဝင်သွားတာကို မိတူးကသေသေ ချာချာ ရှင်းရှင်းကြီးမြင်နေရတယ်။

မှောင်တယ် ဆိုပေမယ့် အနေအထိုင်ကျသွားတော့လည်း အားလုံးကို ပီပီပြင်ပြင် မြင်နေရပြန်တာပါပဲ..ကြွက်နားရွက်ကြီးတွေက လီးဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း အဖတ်လိုက် အဖတ်လိုက်ပွတ်တိုက်ပြီး လန်လန်ဖားဖားတွဲပါလာတာကိုတောင်မှ ရင်တုန်စရာ မြင်နေရတယ်။ ဒီတစ်ခါလိုးတာက လူအေးလိုး ဆောင့်ချက်တွေစောစောကထက်မြန်ပြီး စောစောကထက် အားပါတယ်။

သူ့ပေါင်ရင်းခွင် လီးတန်ချောင်းကြီးက စောက်ခေါင်းထဲကို ပစ်ဝင်သွားတဲ့ အချိန် မစိန်မြဖင်ဆုံသားကြီးတွေကို သူ့ပေါင်ခြံကပစ်ပစ်ရိုက်လိုးနေတာ ဖျောင်းကနဲဖျောင်းကနဲ အသံကအကျယ်ကြီးထွက်တယ်။ အဖေတို့ ကိုသန်းထွန်းတို့များမအိပ်သေးရင် အိမ်ကတောင် ကြားရမှာ အသေအချာပဲ။

“ ဖြည်းဖြည်းလိုး မောင်လေးရဲ့.စောက်ဖုတ် လိုးတာကလဲ ပါးရိုက်လိုးနေတာထက် ဆိုးနေသေးတယ်..ခံရတဲ့မိန်းမ သက်သာမှာ မဟုတ်ဘူး. အဖေတို့လည်း ကြားသွားပါ့မယ်..ဖွဖွ ဖိလိုးကြည့်ပါလား ”

မိတူးက သူနာမှာစိုးလို့ ပြောတာကို မစိန်မြက မကျေနပ်ချင်ပြန်ဘူး..

“ ဟဲ့ အပျိူမ..ဒီမှာကောင်းနေတာဟဲ့..နင်အလိုးခံဖူးလို့လား..အလိုးမခံဖူးပဲ ဆရာလာမလုပ်နဲ့..လိုး လူအေး. စောက်ပတ်ကြီးပွင့်ထွက်သွားပစေ..ပစ်ပစ်ပြီးသာ ဆောင့်လိုး..လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းအပြင်ဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်..အား.အား.အား.ကောင်းချက်..အလိုးကသန်မှသန်..လိုး ”

မိတူးပါးစပ်ဟ,သွားပြီး လိုးနေပုံကို သေသေချာချာကပ်ပြီး ကြည့်နေရုံပဲ တတ်နိုင်တော့တာလေ။ လီးကအတော်ရှည်တော့ သူ့လီးတန်ကြီး စောက်ခေါင်းအပြင်ရောက်ဖို့ရာ အချိန်ကတော်တော်လေး ယူရတာ။ အဲဒီလို အချိန်မှာ မစိန်မြရဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနုနုတွေက လီးတန်ကို ပွတ်ထိစုပ်ယူနေတော့ အရသာက အလွန့်အလွန်ကောင်းနေတာကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သိသာခံစားရလာတယ်။

ဒီလိုနဲ့ လိုးတတ်လာတာလို့ ပြောရမှာပါပဲ..လီးနဲ့ စောက်ပတ်ရဲ့ အရသာဘယ်လိုယူ ဘယ်လိုပေးရမယ်ဆိုတာ သိသွားတယ်။ နောက်တော့ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်းတစ်ချက်..နှစ်ချက် ပြန်ပြန်ထိုးဆွရင်း အရသာခံ ဆွဲထုတ်တတ်လာတာပေါ့.။ လီးဆွဲထုတ်နေတိုင်း ကြွက်နားရွက်တွေ အဖတ်လိုက် အဖတ်လိုက် လန်ပြီးလီးတန်နဲ့ ကပ်လိပ်ပါလာတဲ့ပုံကို ကြည့်ပြီး မိတူးခမျှာ မျက်နှာလေးတောင်မဲ့ပြီး အိကနဲ အိကနဲ သဲတုန် အူတုန် ခံစားရတယ်။

သူ့စောက်ပတ်ရော လက်ချောင်းတွေရောမှာလည်း စောက်ရည်တွေက ရွှဲအိနေပြီ။ လိုးချက်ဆောင့်ချက်တွေက မရပ်မနား..နဖူးကြော မေးကြော လည်ပင်းကြော လက်ဖျံကြောတွေ တစ်ထောင်းထောင်းထ,အောင်ပစ်ပစ်လိုးနေတော့

“ မစိန်မြစောက်ပတ်က လိုးလို့ကောင်းလား မောင်လေး..ကြည့်ရတာက ကျယ်နေပြီလားလို့..”

တိုးတိုးလေး လေသံလောက်နဲ့မေးတော့ လူအေးက ခေါင်းကို အဆက်မပြတ်ညိတ်ပြပြီးဆက် ဆက်လိုးနေပေမယ့် မစိန်မြကကြားဖြစ်အောင် ကြားသွားတယ်…

“ ဟဲ့..မိတူး.ငါ့စောက်ပတ်က မျှော့ပါတယ်ဟဲ့..မယုံရင်နင့်လျှာထိုးထဲ့ကြည့်..ပြတ်ထွက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲကျန်ရစ်အောင် ငါစုပ်ပြမယ်..ငါ့စောက်ပတ်ကိုများအထင်သေးလို့..ဟွန်း ”

သူကလည်း အောင်သွယ်လုပ်ပေးရသေး..ပက်ပက်စက်စက်လည်း အပြောခံရသေး.. ဆိုတော့ မတူးစိတ်ဆိုးတာပေါ့။ အဲဒါနဲ့ မစိန်မြရဲ့ စောက်စေ့ပေါ်လက်ဖျားတွေနဲ့ ဖိပွတ်ထဲ့ပြီး..

“ လိုးပစ် မောင်လေး..အသေလိုး.အဲမိန်းမ ကွထွက်သွားအောင် ပစ်လိုးကွာ..လိုး..ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ..ဆောင့် ဆောင့် မရပ်နဲ့ မောင်လေး..အသေဆောင့်လိုးပစ်..အဲမိန်းမကြီးကျေးဇူးတအားကန်းတယ်..လိုး ဟုတ်ပီ လိုး..လိုး ”

သူ့အစ်မက တစ်အားလိုးခိုင်းနေပြီဆိုတော့ လူအေးက မရပ်တော့ဘူး..အသေအကျေနဲ့ အသက်ရှူ အောင့်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးရော၊ လိုးချက်က သွက်သွက်ကြီးနဲ့ကြမ်း..စောက်စေ့ကို ပိကပ်နေအောင် ဖိပွတ်လှိမ့်ချေခံနေရပြီဆိုမှတော့ မစိန်မြ ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်တော့ဘူး။

ဖင်ဆုံကြီး ကော့ကော့ပစ်တင် ပင့်ခံနေရင်းနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ ဆတ်ကနဲ ဖျတ်ကနဲ တောင့်ရပ်သွားပြီး စအိုပေါက်ကို ဆွဲညှစ်ကျူံ့ထားပစ်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် မရတော့ဘူး.အလိုးအဆောင့်ကလည်းပြင်းထန်.အဖိအချေကလည်းမရပ်မနားဆိုတော့ ဝေါကနဲ ဖျောကနဲ မထွက်စဖူးတဲ့ စောက်ရည်တွေအများကြီးပန်းပန်းထွက်သွားပြီး ပါးစပ်ကြီးဟောင်းလောင်းဟ,.မျက်လုံးကြီးပြူ းခံနေပြီး အသက်ရှူ ရပ်နေတယ်။

လူအေးကမသိသေးဘူး.လိုးလို့ကောင်းတိုင်း ဆက်ကာဆက်ကာ ပစ်ပစ်လိုးနေတော့.လီးရည်တွေ ဝေါကနဲပန်းထွက်သွားပြန်ရော.။ ဒီတော့မှ မစိန်မြ သတိပြန်ရလာပြီး

“ အာ့. အားဟာ့..အီးဟီးဟီး..များလှချည့်လား လူအေးရယ်..အိုးဟိုး..ဗွက်ပေါက်ကုန်ပါပြီ..ကျွတ်ကျွတ်..ငါတော့ ဗိုက်ကြီးတော့မှာပဲ ထင်ပါရဲ့..ရာသီကလာပြီးစ,..အူးဟူး.ထွက်နေတုန်းပဲဟယ်..အားရပါးရ ကြီး ”

လူအေးက ဒီတစ်ချီတော့ ဆီးခုံချင်းဖိကပ်ထားပြီး လီးရည်တွေ တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက်အားရပါးရ ပန်းပန်းထဲ့တာ အကြာကြီးပဲ။ လီးက မချွတ်သေးဘူး..မာနေတုန်းပဲ..နောက်တစ်ချီ ဆက်အလိုးခံရဦးမယ်ဆိုတာ မစိန်မြကသိနေပြီ။

“ မဆောင့်နဲ့ နော်..လူပျိူသိုး..ခဏထုတ်..ငါ ငါ..ဖင်ကုန်းပေးမယ်..ဒီတိုင်းဆက်လိုးရင် ငါသေရလိမ့်မယ်ဟဲ့.ဖင်ကုန်းခံမယ်.နင့်လီးခဏချွတ် စောက်ပတ်တောင် ထူပူနေပြီ  ခိခိ ”

“ ဖင်လိုးရမှာလား ”

“ အာ စောက်ဖုတ်ဟဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လိုး..ဖင်ကုန်းလိုက်ရင် စောက်ဖုတ်က အနောက်မှာ ပြူးနေတာ  အင့်  ကြည့် ”

ဆန်သုံးပြည် ပေးထားလို့ဆိုပြီး ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့တဲ့..မစိန်မြက သုံးညဆက် အလိုးခံပစ်တယ်။ မိတူးက ရပါပြီ တော်ပါပြီ ကျေနပ်ပါပြီလို့ လူအေးကွယ်ရာမှာ ဆလံပေးပြီးငြင်းခဲ့တာတောင်မှ မရဘူး..ညလာခေါ်..ညလာခေါ် နဲ့ ဒီလောက်ကျေးဇူးသိတတ်တဲ့ မိန်းမ..ကြီးပွားဦးမယ်ထင်တာပဲ။ ဒီနေ့တော့ သွားမခေါ်တော့ပါဘူးလို့ စဉ်းစားရင်း နေ့စားဆင်းတဲ့ အစ်မတွေဆီ ထွက်လာခဲ့တာပေါ့။

သုံးညဆက်တိုက်ကြီး ကိုယ်အလိုးခံရတာလည်းမဟုတ်ပဲနဲ့ ညလုံးပေါက် အိပ်ရေးပျက်ခံရတာ မိတူးသိပ် စိတ်တိုနေပြီ။ စိုက်ခင်းထဲ ရောက်တော့ ရေလောင်းနေတဲ့ မမြနွဲ့ဆိုတဲ့ ခါးသေးသေး ဖင်ခပ်ကားကား အစ်မကရယ်ရယ်မောမောနဲ့ နောက်နေသေးတယ်။ 

အဲ..အစ်မက အရာရှိငယ် တစ်ယောက်ရဲ့ ကတော် တဲ့။ အသားဖြူဖြူ ခပ်နွဲ့နွဲ့ ဆံပင်ရှည်ရှည်..အလုပ်ကြမ်းနဲ့သိပ်မသက်ဆိုင်တဲ့ ရုပ်မျိူးပါ။ တကယ့်အလုပ်ခွင်မှာတော့ သူများထက် အလုပ်ပိုလုပ်နေတာက နားမလည်နိုင်စရာကြီး။ 

သားသမီးနှစ်ယောက် ရှိတယ်လို့သာ သူပြောလို့သိရပေမယ့်လဲ တောင့်တောင့်ကြီးကားတစ်နေတဲ့ သူ့ဖင်ကြီးတွေမြင်ပြီး သိပ်မယုံချင်ခဲ့ဘူး။ ခပ်နွဲ့နွဲ့ဖင်ကြီးကြီး အရာရှိငယ်မယားဆိုပေမယ့် ပြောလိုက်တဲ့ လီးစကား လိုးစကားတွေက တခြားမိန်းမတွေနဲ့ အတူတူပါပဲ။ နင့်နင့်သည်းသည်း အားရပါးရ တစ်တစ်ခွခွတွေချည့်ပဲဆိုတော့ မယုံပဲလည်းမနေရဲပြန်ဘူး။

မိတူးက မယုံဘူးဆိုတော့ သူ့သားသမီးတွေကို နောက်ရက်ခေါ်လာပြတယ်..တကယ်ပဲ သူ့သမီးကြီးကအသက်ငါးနှစ်ကျော်ကျော်ရှိနေပြီ။ အငယ်လေးက သုံးနှစ်တဲ့.ခပ်ချောချောလေးတွေပါ.မအေတူပေါ့၊ အကြီးမလေးဆို မိဖတွေနဲ့နေ့ရှိသရွေ့ ပြောနေဆိုနေယဉ်ပါးနေကြလို့ ထင်တာပဲ..လိုးတာတွေ ခံတာတွေ လှေကြီးထိုး တစ်ပေါင်ကျော် ဒေါ့ကီ ဆိုတာတွေ အားလုံးသိနေ နားလည်နေ ပြောပြတတ်နေပီ။

ဒီအစ်မကြီးက ရုပ်အေးလေးနဲ့ တကယ်လိုး တကယ်ခံတာပဲ ဖြစ်မှာပါ..တခြားအစ်မတွေလိုပဲ.ဇ,တော့ သိပ်မသေးဘူးထင်တာပဲ။

“ တူးတူးနော.အပျိူလေး.အိပ်ယာထ,သိပ်နေမြင့်တယ်နော ..ခ်ခ်. ည.ည.လီးကြီးကြီးနဲ့ အအလိုးခံဖို့ စိတ်ကူးယဉ်ပြီး အိပ်လို့မပျာ်ခဲ့ဘူးမလား..ခိခိ ”

မိတူးကလည်း အပျိုပေါက်ဆိုပေမယ့် တောထဲမှာပြောနေကျလေ..နည်းနည်းမှ တွန့်မသွားမိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်က စိတ်ကူးနဲ့အလိုးခံနေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလေ..သူများလိုးတာကို ထိုင်ကြည့်ရုံ ကြည့်ခဲ့ရတာဆိုတော့.

“ နိုး ပါ..မမရယ်.ခ်ခ်.မမသာ ဖင်လှလှကြီး ကွဲထွက်သွားအောင် အလိုးခံလာတာနေမှာ တောထဲမှာ စိတ်ကူးယဉ်လိုးမယ့် သူကို မရှိတာ..ဟီးဟီး..မမကတော့ ဒီဖင်ကြီးပြပြပီး အ လိုးခံလိုက်မယ့်အမျိုး..လီးကျိူးအောင်လိုးခိုင်းမလားပဲ ”

ကြက်ခေါင်းဆိတ်မခံ ပြန်ပြောနေတဲ့ မိတူးကိုမမြနွဲ့က ခပ်ယဲ့ယဲ့အပြုံးနဲ့ု ကြည့်နေတယ်။ အဲလိုနဲ့ မိတူးကရေခပ်ကူဖို့ အနားကပ်သွားမှ ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ နို့စူစူမို့မို့ကြီး အဆွဲခံလိုက်ရရော.။ နေ့တိုင်းကြုံနေလို့ ရိုးနေပြီဆိုပေမယ့်..

“ အို့..မမ..ဟင့်ဟင့်..ကောင်းဘူးနော် ခ်ခ် သူများက သူ့ကိုလုပ်ကူဖို့ လာတာ..ခိခိ ”

မမြနွဲ့က မျက်နှာမှာ သွေးရောင် ရဲနေပြီလေ။ ကြည့်ရတာ ရာသီလာပြီးခါစ,စောက်ပတ်ယွနေပုံပေါ်တယ်.

“ တူးတူး ”

သူ့အသံက တိုးတိုးညှင်းညှင်းလေးနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာလား မသိဘူး။ သူ့မျက်နှာကို ခပ်ကြောင်ကြောင်ငေးကြည့်နေတော့.

“ တောထဲမှာ တကယ်စိတ်ကူးယဉ်စရာမရှိဘူး ဆိုတာ ဟုတ်လို့လားကွာ..”

ဒီတစ်ခါတော့ မိတူးခပ်သွက်သွက်ပဲ ပြန်ဖြေပေးမိတယ်.

“ ဟုတ်ပါတယ် မမရဲ့..အားလုံးက အဖိုးအိုကြီးတွေ အရက်သမား ဆေးသမားတွေချည့်ပဲရှိတာ.ဘယ်သူ့သွားစိတ်ကူးယဉ်ရမှာလဲ.ခိခိ..လူငယ်လူရွယ် လူသန်တာဆိုလို့ မောင်လေး လူအေးပဲရှိတာ..သူနဲ့ဆို သေရော ခိခိ ”

မမြနွဲ့မျက်နှာက ဝင်းကနဲ လက်သွားပြီး ပြုံးစ,စနဲ့မျက်လုံးတွေ အရောင် တစ်လက်လက် တောက်လာတယ်.

“ ဟင့်ဟင့်..အဲဒါလေ..အဲဒါ..အဲဒါလေးက စိတ်ကူးယဉ်စရာလေးပေါ့ တူးတူးကလဲ ခိခိ..လီးကြီးကမျှစ်စို့ကြီးလို ဖူးဖူးတင်းတင်း လဒစ်ကပြူးပြူးခဲခဲကြီးနေမှာပဲ..ဟူး..”

မိတူး လန့်သွားတယ်။ လူအေးနဲ့ မစိန်မြလိုးတဲ့ ကိစ္စ ရိပ်များရိပ်မိသွားလေသလား..

“ အိုး..မမကလဲ.ခိခိ.မောင်နှစ်မအရင်းကြီး စိတ်ကူးနဲ့ လိုးရမယ်လို့..ခိခိ.ပြောရင်းနဲ့တောင် မျက်နှာပူတယ်..လုပ်ပါနဲ့ ”

တခြားနေ့စားအစ်မတွေလည်း ရေလာခပ်ကြတာမြင်တော့.

“ ကိုယ်တို့ခဏနေ ပြန်တွေ့ရအောင်.အခင်းထဲ လိုက်မယ်မလား ”

ခေါင်းလေးကို မသိမသာညိတ်ပြလိုက်ပြီး တဲဖက် ပြန်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ မလုံသလိုလို မရဲသလိုလို တုန်ယင်နေတာတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သိနေတာပေါ့။ သူအစ,ဖော်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်နေတာနဲ့ ငယ်တုန်းက လူအေးနဲ့ လင်မယားလုပ်ရင်း လိုးခဲ့ဖူးတာတွေ အစီအရီ ပြန်မြင်လာရပြန်တယ်။

သူလူပျိုမဖြစ်ခင်တုန်းက ဆိုတောလဲ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်လောက်အထိက လိုးနေခဲ့ကြတုန်းပါပဲ။ သူကလူပျိုသာမဖြစ်လာသေးတာ..လီးက တုတ်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီး တောင်လာအောင် ဆော့ပေးပြီးလက်နဲ့ ဖြဲပေးလိုက်ရင် လဒစ်ကပြူးပြီးထွက်လာတာ။ မိတူးက အပျိုပေါက် ဆယ့်သုံးလေးနှစ်ဆိုတော့ ယွတတ်နေတာမှ အရမ်းပေါ့။ စောက်မွှေးတွေကပေါက်..စောက်ရည်တွေကထွက် ဆိုတော့ အလိုးခံတတ်ချင်နေပြီလေ။

အဖေနဲ့အမေတို့ လိုးကြတာကို ဟိုတုန်းကမြင်ဖူးထားကြတဲ့ သူတွေလည်းဖြစ်.ကစားဖော်မရှိတော့ မောင်နှစ်မချင်းပဲ လင်မယားလုပ်တမ်း ကစားခဲ့ကြဖူးတဲ့ အခံကလည်းရှိ..ဆိုတော့ မောင်လေးလီးကို ဆွဆွပေးပြီးနေရာအနှံ့မှာ အလိုးခံခဲ့ဖူးတာပေါ့။ တကယ်လိုးကြတော့ သူ့လီးတုတ်တုတ်လေးက မာပြီးတောင်နေတာ မိတူးစောက်ခေါင်းထဲကို အရင်းထိင်အောင် သွင်းပြီးလိုးလို့ရတယ်လေ။ လူပျိုကမဖြစ်သေးတော့ မိတူးခိုင်းသလောက် အကြာကြီးလည်း သူဆောင့်လိုးပေးလို့ ရနေတာပဲပေါ့။

သူလီးရည်မထွက်..မပြီးပေမယ့် မိတူးကပြီးခဲ့ရ..စောက်ရည်ထွက်ခဲ့ရတာ နေ့တိုင်းပဲ။ သူက ဒါကိုမမေ့နိုင်သေးတော့ ဒီနေ့ထိ ပေးလိုးဖို့ နားပူတိုက်နေတာ ခဏခဏပဲ။ ဒါပေမယ့် မိတူးက ဗိုက်ကြီးမှာကြောက်လို့ ပေးမလိုးရဲတာနဲ့ စိတ်ပြေပါစေတော့ဆိုပြီး မစိန်မြကြီးနဲ့ အောင်သွယ် လုပ်ပေးလိုက်ရတာ။

တဲကို ပြန်ရောက်တော့ လူအေးက တောထဲသွားပြီ။ သူ့အိပ်ယာခြေရင်းမှာ မနေ့ညက သူနဲ့မစိန်မြ လိုးကြတုန်းက ခင်းတဲ့ ပုဆိုးလေးတွေ့ရတယ်။ လီးရည်တွေလား.စောက်ရည်တွေလား မဝေခွဲနိုင်တဲ့ အကွက်အနှစ်တွေ အများကြီးပဲစိုရွှဲနေတယ်၊ အနှစ် အနှစ်တွေဆိုတော့ လီးရည်တွေဖြစ်မှာပဲလို့ တွေးပြီး အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှဲ.ထမီလှန် ဒူးထောင်ပေါင်ကား..လီးရည်နှစ်တွေအကွက်လိုက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဒင်းကြမ်းပွတ်ပစ်တယ်..။

“ ဟင့်..မိပြီ..ခိခိ  မိပြီ ”

စောက်ပတ်ပွတ်လို့ အရသာတွေ့နေတုန်းမှ လူမိခံရတော့ ရှက်စိတ်နဲ့ မိတူးပျာထွက်သွားရတယ်။ ထမီပြန်ဆွဲချရင်း လှည့်ကြည့်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းမမြနွဲ့ပါပဲ။ စိတ်ထဲမှာ နည်းနည်းလေး သက်သာသွားတာနဲ့ ထမီကို ဆက်ဆွဲမချသေးပဲ ပက်လက်အိပ်နေရာက တစ်တောင်ဆစ်တွေ နောက်ပြန်ထောက်ပြီးထ,ထိုင်တော့ ဒူးပေါ်ပေါင်ပေါ် စောက်ဖုတ်ဟောင်းလောင်းပေါ့..

“ လှလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးပါလားကွာ.တူးတူးစောက်ဖုတ်က လုံးဝအလတ်စား မို့မို့ဖောင်းဖောင်း တင်းတင်းစိစိ အိအိကြီး..လိုးရတဲ့သူတော့ တစ်ချီပြီးတစ်ချီဆက်လိုးတော့မှာပဲ..ကြိုက်တယ်ကွာ  ဟား.. ”

မိတူးရှက်သလိုလို ဂုဏ်ယူမိသလိုလို ဖြစ်မိနေတော့ ထမီပြန်မဖုံးပစ်တော့ဘူး။

“ သူများပီးခါနီးနေပါပြီဆိုမှ ဟွန်း..သိပ်အနှောက်အယှက်ပေးတတ်တာ..သိပ်မုန်းတာပဲ..ခိခိ..မမ အလိုးခံနေတုန်းမှ မိတူးလာနှောက်ယှက်ပြမယ်..ဟင်း ”

မမြနွဲ့က မိတူးအနားကိုပျာပျာသလဲလေး ကပ်လာပြီး ထမီကြားထဲကနေ စောက်ဖုတ်ကို လာဖိပွတ်တယ်လေ.

“ အို.အို မသိလို့နော် တူးတူး..ဆောရီး..ဆောရီး.မမပွတ်ပေးမယ်.တူးတူးပီးအောင်ခံ..မမပွတ်ပေးမယ်နော်..ဆောရီး ”

သူက ကိုယ်ချင်းစာပြီး စောက်စေ့ကိုဖိဖိလို့ အားရပါးရကြီးပွတ်ပေးတယ်။ ပုဆိုးကြီးက လုံးထွေးပြီးခံနေတော့ ဆွဲထုတ်ပြီးမှ ပြန်ပွတ်ရပြန်တယ်လေ။ စောက်ပတ်ပွတ်ပေးနေရင်း.

“ အိုး..ပုဆိုးမှာစောက်ရည်တွေ အကွက်အကွက်နဲ့ စိုရွှဲနေတာအများကြီးပဲ..ဘယ်နှစ်ချီပီးသွားပြီလဲမသိဘူး..ကိုယ့်ညီမလေးထန်ချက်..လက်လန်တယ်..အင့်အင့် အင့်အင့် အင့် ”

အားမနာပါးမနာ စောက်ခေါင်းထဲလက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ထိုးသွင်းပြီး တဇတ်ဇတ်ကြီးအဆက်မပြတ်ဆောင့်ထိုးပေးနေတော့ မိတူး မှာအရသာကြောနစ်မျေ ာသွားပြီး သူ့လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ဆွဲတောင့်ခံထားမိတယ်။ သိပ်ကြီးတော့ ကြာကြာကြီးမတောင့်ထားနိုင်ပါဘူး.အဲလိုတောင့်ထားလေလေ ပိုပြီးအရသာရှိလေ..စောက်ရည်တွေပန်းထွက်သွားတာပါပဲ.

“ အာ့အာ့ အားအား.အီးဟီး ရှီး ကျွတ်ကျွတ်ပီးပီ..ပီးပီ..အားဟာ့ဟာ့..ပီးပီမမနွဲ့ရဲ့..ပီးပီ..အူးဟူးဟူး ယူး..ပီးသွားပီ..ဟင်း….”

“ မျက်စေ့တောင် မဖွင့်တော့ဘူး.ခိခိ အပျိုမ.အရသာရှိနေတာ ဟလား ”

“ အင်း..ဟင်းဟင်းဟင်း…ဟား ”

မမြနွဲ့က ခပ်ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ပြီး

“ လီးကြီးကြီးနဲ့များပစ်လိုးခံလိုက်ရလို့တော့ဖြင့် မျှေ့ာကျသွားမှာ ဒီကောင်မလေး..ခိခိ…ကဲ  ကိုယ့်အလှည့် နော် ”

သူပြောတာ ဟုတ်မှာပါပဲ..မစိန်မြလို သားသမီးလေးယောက် အမေကြီးတောင်မှ လူအေးလိုးပစ်တာ  ခဏတော့ မျေ ာမေ့ထွက်ခဲ့ရသေးတာ မြင်ခဲ့ဖူးတာမို့ ပုခုံးလေးတောင်ဆတ်ကနဲ တွန့်လိုက်မိတယ်လေ။ သူ့စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ဖို့လက်ထိုးသွင်းတော့

“ အော..သူတို့ကဒီမှာ လာနှပ်နေကြတာကိုး..လမ်းမ,မှာဧည့်သည်ရောက်နေတာ ထင်တယ် မတူး..ထွက်ကြည့်ဦး ”

ထမီဆွဲချထားပြီးသားမို့ တော်သေးတာပေါ့.မအိဆိုတဲ့ လုံးကြီးပေါက်လှအစ်မကြီးက အသံမပေး ဘာမပေးနဲ့တဲထဲဝင်ချလာပြီးပြောတာ မို့ထွက်ခဲ့ရတယ်။ အဖေ့ဆရာသမား..ဒီခြံပိုင်ရှင်က သစ်ပင်ရိပ်ကမြေစိုက်စားပွဲလေးနဲ့ခုံတန်းရှည်လေးမှာ ထိုင်နေနှင့်တာတွေ့ရတယ်လေ။ မနွဲ့လက်ကိုဆွဲပြီး အပြင်ထွက်လာတော့.

“ လူအေး တောထဲ ဆင်းမယ်ထင်တယ် ဟုတ်လား ကောင်မလေး ”

မေးတာတော့ မိတူးကို မေးတာပါပဲ..ကြည့်တဲ့မျက်လုံးတွေက မနွဲ့နဲ့မအိတို့နို့ကြိးတွေပေါ်မှာ တစ်လှည့်စီပြေးနေတယ်။

“ ဆင်းတယ် ဦးဦး..ကွင်းထဲမှာ ပုံစရာရှိလို့ညနေ ပြန်လာမယ်ပြောတာပဲ..ဘာခိုင်းဖို့လိုနေလို့လဲ..သမီးလုပ်ပေးလို့ရမလား ”

“ ဘယ်နှစ်တန်လောက် ခုတ်ပြီးပြီတဲ့လဲ..”

“ ကွင်းထဲရောက်တာ ဆယ်တန်ကျော်ပြီလို့ပြောတာပဲ ဦးဦးရဲ့. တောထဲမှာလည်းကျန်သေးတယ် တဲ့ ”

“ ရပြီ..မနက်ဖြန် အဲဒီဆယ်တန်တင်ဖို့ စက်လွှတ်လိုက်မယ်လို့ပြောလိုက်.ရော့.သူ့အလုပ်သမားတွေ ငွေရှင်းဖို့ ယူထားလိုက်..ဒီဟာက လူအေးအတွက်သပ်သပ်ပေးတာ..”

ပြောလည်းပြော ငွေလည်းပေး ပြန်လည်းပြန်..မိတူးလက်ထဲမှာ ငွေလေးငါးထုပ်နဲ့ ကျန်ခဲ့တယ်။ လူအေးအတွက် သပ်သပ်ဆိုတဲ့ ငွေကလည်း အတော်များသား။ မအိကတော့ ငွေမြင်ရင်မနေနိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့..

“ ပိုက်ဆံတွေအများကြီးဟဲ့..ဒါကြောင့် ငါလူအေးကို ယူခဲ့မိရင်း အကောင်းသားလိုပြောတာ..ဟီးဟီး.ဒီကောင်လေး လူဖြစ်နောက်ကျလို့ ငါနဲ့လွဲသွားတာ ခိခိ ”

မမြနွဲ့က မိတူးနဲ့သူ အရှိန်ပျက်သွားရတော့ ဘာမှမဆိုင်ပဲ မအိကိုစိတ်တိုနေတာမို့ ပွစိပွစိပြောပြီးထွက်သွားတယ်.

“ အခု တောထဲ လိုက်ခံလိုက်ပါလား..ဟိုက တော့်စောက်ပတ်ကြီးဖြဲပီး လိုးပေးလိမ့်မယ် ...လီးဆာမ,ကြီး..ဟွန်း ”

မအိ လျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြီးမိတူးနားကပ်လာရင်း

“ ခိခိ..ငါ့မျ ား လီးဆာမ,တဲ့..သူလည်းဆာနေတာပဲ သိလား..သူ့လင်က ခါးရိုးကျီးပေါင်းတက်နေလို့ မလိုးနိုင်တော့တာ ကြာလှပြီ..နှစ်ချီနေပြီ..ဟီးဟီး..လီးတအားဆာနေတာမှ ငါ့ထက်ဆိုးတယ် ”

“ အော်..တကယ်ရီးလား ”

မိတူး အခုမှသိတော့ အံ့ဩသွားတာပေါ့။

“ သူ နင့်ကိုမပြောပြဘူးလား..သနားတော့ သနားစရာပါဟယ်..ခိခိ..လင်က မလိုးနိုင်လို့ ငတ်ရ ဆာရ တဲ့ဘဝများ အတော်ခံရခက်တာသိလား..သူ့ယောင်္ကျားကနေ့ရောညပါ ဆေးခါးပတ်ကြီးပတ်ထားရတာ..လိုးကို မလိုးနိုင်တော့ဘူး..အထန်မပါဆိုမှ.အလိုးမခံရပဲ ဘယ်မိန်းမကနေနိုင်မှာမို့လဲ.. ခိခိ ဆိုးတာ ”

မိတူး ဒီအကြောင်းကိုတော့အခုမှသိရတာလေ..ထန်တာတော့သိတာပေါ့.။

အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>