တစ်မိုးအောက် တစ်ယောက်ဖွား အပိုင်း ( ၂ )

 တစ်မိုးအောက် တစ်ယောက်ဖွား အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - နတ်သား

" ဘွတ်… ဖွတ်… ဖွတ်… ဗြစ် … ဗြစ်"

" အင်း …. အီး … အီး "

မိနစ် အနည်းငယ်ကြာ ဆောင့်ပြီးသောခါတွင်တော့ စုစုလှိုင် အခြေအနေကောင်းသွားလေပြီ။ အီစိမ့်လှသော ကာမအရသာကြောင့် သူကပင်နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးစ ပြုလာသည်။ ကိုအောင်နိုင်ကလဲ အလိုက်သင့်ပင် ထပ်၍ သွင်းသွင်းလိုက်ရာ လီးတန်ကြီးမှ အဆုံးထိဝင်ရောက်သွားသည်။ ပြီးလျှင် လုံးကျစ်သော ဖင်လုံးလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ငါးဖယ်ထိုးလေး မွှေနှောက်လိုက်သည်။ စုစုလှိုင် ခဗျာ တင်းပါးလေး လှုပ်ခါတက်သွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်က နောက်ထပ် လီးတန်ကြီးကို ဘယ်ညာစောင်း၍ ငါးချက် ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးပေးလိုက်သည်။

" အင့် ….. အား…. အား …. ရှီး"

" ဆောင့်… ဆောင့် ကို …."

စုစုလှိုင်တယောက် ရမက်လှိုင်းများ တရိပ်ရိပ်ထိုးတက်လာသည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ချက်များကို အပြန်အလှန် ပြန်ဆောင့်ပေလာသည်။ အချက်၂၀လောက်ဆောင့်ပြီး အတွင်တော့ ကောင်မလေး တောင့်မထားနိုင်တော့။ ထောက်ထားသော လက်နှစ်ချောင်းကို ရုပ်ကာ မွေ့ယာပေါ်သို့ လှဲချလိုက်သည်။ ကိုယ်အထက်ပိုင်းက ကွေးတက်သွားသည်မို့ တင်လုံးလုံး နှစ်ဘက်က ပိုမို မောက်ကြွလာသည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ အကြိုက်တွေ့သွားကာ စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆွဲပစ်လိုက်သည်။

" ဖွတ်… ဖွတ်… အိုး…. ကောင်းလာပြီ… ကို"

" စုလေး ….. လာတော့မယ်…နာနာဆောင့်စမ်းပါ"

" ဟုတ်ပြီ … ကို ပါ ပြီးလိုက်တော့မယ် ……. အီး … အီး … ရော့… အင့် .. အင့်"

အခန်းထဲ တွင် အော်ဟစ် ငြီးသံများ အဆုံးတွင်တော့ ကိုအောင်နိုင်သည် လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိမြှုပ်ကာ လရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ သုတ်လွှတ်ကလဲ ကြမ်းတဲ့သူမို့ စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ဖြန်းခနဲ ပက်မိသည်။ စုစုလှိုင်လဲ တကိုယ်လုံးတုန်ခါကာ စောက်ရည်များ ထွက်ကျရင်း တတိယ အချီ ပြီးကာသွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးတန်ကြီးကိုလဲ စောက်ပတ်အတွင်းသားများနှင့် အတင်းပင်ညှစ်ဆွဲလိုက်သည်။

" အားးးး ….. ကောင်းလိုက်တာ … စုလေး …ရယ်"

ကိုအောင်နိုင်လဲ အကြိုက်တွေ့ သွားကာ ကျန်နေသေးသော လရည်များကို တစစ်စ် ပန်းထုတ်လိုက်ရင်း ကောင်မလေး၏ ကျောပြင်ပေါ် သို့ မှီကြသွားသည်။ စုစုလှိုင်ခဗျာ ကိုအောင်နိုင်၏ အလေးချိန်ကို မခံနိုင်တော့ဘဲ မွေ့ယာပေါ်သို့ ပစ်ကြသွားရာ ကိုအောင်နိုင်ကလဲ ထပ်ယက် ပါကြလာသည်။ ကောင်မလေး ကိုယ်ကို မပိအောင် ဘေးသို့ ကိုယ်ကို စောင်းလိုက်ပြီ စုစုလှိုင်၏ မေးဖျားလေးကို နောက်ကနေဆွဲလိုက်သည်။ နောက်ပြန်လည်လာသော နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာညင်းညင်း နမ်းစုပ်ရင်း ကိုအောင်နိုင်မှာ အသာဇိမ်ယူနေလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးကိုမူ မချွတ်သေးဘဲ ကောင်မလေး၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်ပင် စိမ်ထားလိုက်သည်။

ကိုအောင်နိုင်၏ လီးတန်ကြီးက စံတင်အောင် သန်စွမ်းလှသည်။ သူများတွေလို လရည်ထွက်သွားသည်နှင့် လေရှုံ့သော ဘောလုံးလို ပိန်ကြသွားသူ မဟုတ်။ အတန်ငယ်သာ ပျော့သွားသည်။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာမှ အနည်းငယ်ပိန်ကျသွားကာ တင်းမာမှုလျော့ကြသွား၏။ သို့သော် လီးတန်အရွယ်အစားက ခပ်ထွားထွား ကြံချောင်းလောက် အရွယ်ရှိနေသေးသည်။ ဒါတောင်အလိုးခံနေသော စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲဖြုတ်လိုက်ရင် ဖြစ်သည်။ ဆွဲမဖြုတ်ဘဲ စိမ်ထားက မာကြောသည့်အရှိန် အနည်းငယ် ပြော့သွားသည်က လွဲ၍ ဘယ်တော့မှ လုံးလုံးသေးမသွားတတ်။

အခုလဲ အချိန်တစ်နာရီ ကျော်မျှ လိုးခန်းဖွင့်ပြီး ဖြစ်သည့်အပြင် မနက်က နှစ်ချီပြီးထား မှုကြောင့် လူက အနည်းငယ် ပန်းသွားသည်သာ ရှိသည်။ လီးတန်ကတော့ သိပ်မပျော့ချင်သေး။ ကောင်မလေး၏ နွေးထွေးသော ကိုယ်လေးကို ဖက်ထားရင်း ခေါင်းအုံးလေးပေါ်တွင် အသာမှေးနေလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးကို မူ မချွတ်ဘဲ ထားလိုက်သည်။ စုစုလှိုင်လဲ အကြောင်းသိနေသူ ပီပီ ကိုအောင်နိုင် လက်မောင်းအိုးကြီးပေါ်တွင် ခေါင်းအပ်ကာ ဖင်လေးကို နောက်ပစ်ထားလိုက်သည်။ ခဏ အကြာတွင်တော့ နှစ်ဦးသား အိပ်ပျော်သွားကြလေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားသော ကိုအောင်နိုင်၏ လီးတန်ကြီးသာ လျှင် မအိပ်ပျော်သေးဘဲ အသက်ရှုလိုက်တိုင်း အနည်းငယ် ကော့ကော့သွားသည်။ စောက်ပတ်နှစ်ခြားသား အောက်ခြေလေးတွင်သာ သုတ်ရည်ဖြူဖြူလေးများနှင့် စောက်ရည်ကြည်များ ပေါင်းကာ တစိမ့်စိမ့် စီးကျနေလေတော့သည်။

.....................................................................

အရင်ဆုံးပြန်နိုးလာသူက စုစုလှိုင်ဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ သတ်လျှိုသလိုဝင်နေသာ လီးတန်ကြီးကြောင့် Wet Dream လေးပင် မက်နေရာ … ကိုအောင်နိုင် အနည်းငယ် လူးလွန့်သွားသည့် အချိန်တွင် နိုးသွားချင်းဖြစ်သည်။ တစိမ့်စိမ့်လေးဖြစ်နေသော Aircon ကြောင့်လဲ အနည်းငယ်အေးသလို ဖြစ်လာသည်။ ကိုအောင်နိုင်ဘက်သို့ အသာလှည့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင်……

ကိုအောင်နိုင်သည် မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားရာမှာ စုစုလှိုင်၏ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ဖျတ်ခနဲ မျက်လုံးဖွင့် ကြည့်သည်။ သူမနှင့် အကြည့်ချင်း ဆုံ၏။

" ဘယ်လိုလဲ ….. Second Round ဦးမယ် မှတ်လား"

ကိုအောင်နိုင်က မေးလဲမေး အောက်ရှိ လီးတန်ကြီးကိုလဲ တစ်ချက်ကော့လိုက်သည်။ ဗြိခနဲ မြည်ကာ ကိုအောင်နိုင်၏ ဆီးစပ်နှင့် စုစုလှိုင်၏ တင်လုံးလုံးလေးများ မိတ်ဆက်သွားသည်။ အပြင်ဘက်တွင် စိမ့်ကျနေသော သုတ်ရည်နှင့် စောက်ရည်များက ခြောက်တောက်တောက်ပင် ဖြစ်နေရာ နေရတာ အနည်းငယ်ခက်သည်။ ဂရုစိုက် မနေတော့ဘဲ ကိုအောင်နိုင်က အသာပင် လီးတန်ကို တစ်ဝက်လောက် ပြန်ထုတ်လိုက်၊ ပြန်ထည့်လိုက် စတင်ပြုလုပ်သည်။

စုစုလှိုင်ခဗျာလဲ ကိုအောင်နိုင် အလိုကို အမြဲလိုက်လျောသူလေး ဖြစ်သူမို့ လက်လှမ်းမီရာ ခေါင်းအုံးလေးကိုသာ အားပြု၍ ဆွဲကိုင်ပြီး တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို နောက်ပစ်ပေးလိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ အလိုက်သင့်ပင် အသာမှန်မှန်ဆောင့်သည်။ ကျောပေးအိပ်နေသော ကောင်မလေး၏ စနေနှစ်ခိုင်ကိုလဲ နောက်ကနေ လှမ်းဆွဲကာ ဆုပ်နယ်၏။ စုစုလှိုင် ထွန့်ထွန့်လူးလူး ဖြစ်လာကာ အင်း ခနဲ ငြီးသံလေးများ အစီအရီ ထွက်လာသည်။ ပွဲတိုင်းကျော်သည့် ကိုအောင်နိုင်၏ လိင်တံကြီးလဲ ချက်ချင်းပင် စံချိန်မှီ ပြန်မာကြောလာသည်။ ခဏအကြာတွင် ကိုအောင်နိုင်သည် ဒီအတိုင်း လုပ်ရတာကို အနည်းငယ် ရိုးသွားသည်မို့……….

" စုလေး…………."

" ဘာ…….. ဘာလဲ  ကို…………….. အို……… အင်း  အင်း"

စုစုလှိုင်ခဗျာ ရမက်သံလေးနှင့် ပြန်ထူးသည်။

" ကိုယ်တို့ … တမျိုး ပြောင်းပြီး…. လုပ်ရအောင်ကွာ………"

" အာ….. ကိုကိုက …. ဘယ်လို လုပ်ချင်လို့လဲ……"

" မတ်တပ်ရပ်ပြီး………… ဟိုနားမှာ  ချမယ်ကွာ….."

" အင်း လုပ်လေ…. စုလေးက ဘယ်နားမှာ နေပေးရမှာလဲ"

ကိုအောင်နိုင်က ရယ်ကျဲကျဲနှင့် …

" ဟိုဘက်… ရေကူးကန်ကို လှမ်းမြင်ရတဲ့ နားမှာလေ ….."

" အာ… မကောင်းဘူးကွာ …….. အဲဒါ မှန်တံခါးနဲ့လေ ….. အောက်ကလူတွေ ရှိလျှင် … မြင်ကုန်မှာပေါ့…"

စုစုလှိုင်က ရှက်သံလေးနှင့် အမူပိုပို ပြောသည်။ အခုတောင် ခန်းဆီးလိုက်ကာ ကို သိမ်းကာ ဘေးတွင်ချထားရာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်တွင် အမြင့်တူ အဆောက်အဦး ရှိက သူတို့ကို လှမ်းမြင်နိုင်သည်လေ။ တော်သေးသည်က ကိုအောင်နိုင်၏ ဟိုတယ်က ၉ထပ်အထိမြင့်သည့် အပြင် ရေကူးကန်ရှိရာ နောက်ကျောဘက်တွင် လူနေအိမ် မရှိသောကြောင့် သူတို့ကို မမြင်ကြရချင်းသာ။

" မမြင်ပါဘူးကွာ…… ဒါက ၉ထပ်လေကွာ …. နောက်ပြီး မှန်ခံနေတော့ မြင်လဲ သူတို့အတွက် ဝိုးတဝါးပါ…."

" ဘယ်သူတွေမှန်း… မသိပါဘူး….. လာပါကွာ….."

ကိုအောင်နိုင်က အသာချော့ကာ ပြောလိုက်သည်။ ရင်သားလေးတွေကိုလဲ တင်းတင်းဆုပ်နယ်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုက်သည်။

" အိုး…. ဟင့် ဟင့်…. အီး"

" ကဲ… ကိုကို့ သဘောပဲကွာ….. ဒီမှာ ကောင်းလာပြီ ဟာကို….."

စောက်ပတ်ထဲက အရသာက လွှမ်းမိုးလာပြီမို့ စုစုလှိုင်ခဗျာ ကိုအောင်နိုင် အလိုကို မငြင်းဆန်နိုင်ပေ။ ကောင်မလေးဆီမှ အသံထွက်လာသည်နှင့် လီးတန်ကြီးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည်။

" ဗလွတ်…………."

ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှ အမြန်ဆင်းကာ စုစုလှိုင်ကို အသာ ဆွဲထူလိုက်သည်။ ကောင်မလေးလဲ ကိုအောင်နိုင်လက်ကို ဆွဲကာ အသာထသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေချမိသည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်သည် ကောင်မလေးကို လှည့်ဆွဲကာ သူ့ကိုကျောပေးစေသည်။ ထောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးနှင့် ကောင်မလေး၏ တင်သေးလေးကို ထောက်ကာ မှန်ပြတင်းဘက်သို့ တွန်းခေါ်လာသည်။ စုစုလှိုင်လဲ တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် နှင့် မှန်ပြတင်းနားရောက်သွားသည်။ အောက်ဘက်ကိုလဲ မရဲတရဲ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ အချိန်က ညနေစောင်းပင် ရောက်နေ၍ နေရောင်ကတော့ မှန်ကို သိပ်မထိုးတော့ရှာပေ။  

ကိုအောင်နိုင်လဲ ကောင်မလေး၏ လက်နှစ်ဘက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ မှန်ပြတင်းကို ထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ မိမိ၏ ခြေထောက်ကိုလဲ ခပ်ကွကွလုပ်ကာ လီးတန်ကြီးကို အောက်သို့လျှောလိုက်သည်။ တင်ပါးအထက်ကိုထောက်နေရာမှ ပေါင်ရင်းသို့ရောက်သွားသည်။ စုစုလှိုင်လဲ အလိုက်သင့်ပင် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ကား၍ တင်ကလေးကို နောက်ပစ်လိုက်၏။ ခါးတွင်ပုံကျနေသော Dress လေးက ခံနေသဖြင့် လီးတန်ကြီးက စောက်ပတ်ကို အပေါ်ကသာ ထောက်မိသည်။

ကောင်မလေး၏ လက်ကလေးများကို ဆုပ်ကိုင်ထားသော မိမိ၏ လက်ကို ဖြုတ်ကာ ကိုအောင်နိုင် Dress လေးကို မရင်း လီးတန်ကြီးကို ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အဆီးအတား မရှိတော့ပြီမို့ လီးကြီးက မြုပ်ဝင်သွားသည်။

" အီး…… ဝင် သွားပြီ… ကိုရယ်"

စုစုလှိုင် ခဗျာ မျက်လုံးလေး မှေးကြသွားသည်။ ခုနတုန်းက လူတွေမြင်ကုန်ရင် ခက်ရချည်သေးဆိုသော ကောင်မလေးမှာ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးအတွေ့တွင် မျောသွားရှာလေပြီ။ ကိုအောင်နိုင်လဲ မိမိဘယ်ဘက်လက်ကို ကောင်မလေး၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်လာသော ကိုအောင်နိုင်၏ လက်ချောင်းကို ကောင်မလေးက အလိုက်သင့် စုပ်သည်။ ညာဘက်လက်ကမူ ကောင်မလေး၏ ထွားနုသော နို့အုပ်တစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆော့သည်။ အောက်က ခါးကို မှန်မှန်လှုပ်ကာ အပေါ်သို့ကော့တင်သည်။

" ဗွတ်… ဗွတ်… အင့် .. အင့်…. ဆောင့်… ကို …. ဆောင့် ..ဆောင့်"

နည်းနည်း အရှိန်ရလာမှ ကိုအောင်နိုင် ကောင်မလေး၏ ခေါင်းပေါ်မှ ကျော်ကာ အောက်သို့ ငုံကြည့်လိုက်သည်။ ပြာလဲ့နေသော မီတာ ၅၀လောက် ရှည်လျားသည့် ဘဲဥပုံ Lap Pool တွင် လူသုံးယောက်ရှိသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကြည့်ရတာ ယောကျ်ားတစ်ဦးနှင့် မိန်းမနှစ်ယောက် ဖြစ်ဟန်တူသည်။ ဝတ်ထားသော ရေကူးဝတ်စုံကို ကြည့်၍ ခန့်မှန်းလိုက်ချင်းဖြစ်သည်။ စုံတွဲ ဖြစ်ဟန်တူသော ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမက ရေကန်ကို စုန်ချည်ဆန်ချည်ကူးကာ ကျန်တစ်ယောက်က နေဆာလှုံနေသည်။

ကိုအောင်နိုင် စိတ်တွင် အနည်းငယ် ရင်ခုန်သွားသည်။ သူပင်လျှင် အပေါ်ကနေ မပီဝိုးတဝါး မြင်နေရလျှင် အောက်ကလူတွေလဲ သူတို့ကို မြင်နိုင်ကြောင်းတွေးမိသည်။ တော်သေးသည် ။ စုစုလှိုင်မှာ ဘာမှ မသိဘဲ ကာမစိတ်တက်ကာ မျက်လုံးလေး မှိတ်နေသောကြောင့်။

" ဟိုက်….!!!!!!!"

ကိုအောင်နိုင် စိတ်ထဲ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားသည်။ သူ့စိတ်ထင်လို့လား မသိ။ ဒရင်းဘက်ပေါ်တွင် နေဆာလှုံနေသော အမျိုးသမီးက သူတို့ကို လှမ်းကြည့်နေသလိုပင်။ လူကို ကွဲကွဲပြားပြား မမြင်ရသော်လဲ မျက်နှာလေးက မော့နေကြောင်း စိတ်ဖြင့်သိသည်။ ကိုအောင်နိုင် စိတ်တွေ တမျိုးဖြစ်သွားကာ ရင်ခွင်ရှေ့ရှိ စုစုလှိုင်ကို ကျုံးဆောင့်သည်။ ကောင်မလေး၏ ပါးစပ်ထဲမှ သူ့လက်ကိုလဲ ဆွဲထုတ်ကာ စုစုလှိုင်၏ မှန်ကိုထောက်နေသော လက်ပေါ်သို့ အုပ်ကိုင်သည်။ ကျန်ညာဘက်လက်ကိုလဲ ကောင်မလေး၏ ညာဘက်လက်ဖမိုးပေါ် အုပ်ကိုင်၏။ ပြီးလျှင် အားဖြင့်ဖိတွန်းလိုက်သည်။

" အင့်… အား… အား .. ကို"

စုစုလှိုင် ခဗျာ ငြီးသံလေး မြည်ကာ မှန်နှင့် အိခနဲ ထိကပ်သွားသည်။ နို့အုံလေး နှစ်ဖက်လဲ မှန်သားပြင်ပေါ်တွင် ပြားချပ်ကာ ကပ်သွားသည်။ လီဗာသဘောမျိုးဖြစ်သွားသည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်သည် အားကုန် ချတော့သည်။ မျက်နှာကိုမူ ရေကူးကန်ဘေးက အမျိုးသမီးဆီသို့ စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ အမျိုးသမီး၏ ကိုယ်လေးက လှုပ်ရှားသွားကာ ဒရင်းဘတ်ဘေးချထားသော လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားနား ရွှေ့သွားသည်ကို တွေ့၏။ သေချာပါပြီ။ သူတို့လုပ်နေတာ ကို ဒီ မိန်းမ မြင်သွားတာ။

ကိုအောင်နိုင် စိတ်တွေ ဆူဝေလာကာ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်လာသည်။ စိတ်ကမူ ဒီမိန်းမ ဘာလူမျိုးဖြစ်မလဲ စဉ်းစားသည်။ ကြည့်ရတာ တိုင်းရင်းသားများလား… ဒါမဟုတ် နိုင်ငံခြားသူများလား….။ အာ .. ဟုတ်ပြီ.. နိုင်ငံခြားသူ ဖြစ်နိုင်သည်။ ရေကူးကန်ထဲတွင် 2 Piece နှင့်ထိုင်နေပုံ ထောက်ရင်တော့ ဗမာတော့ မဖြစ်နိုင်ဟု ထင်သည်။ သူ့ ဟိုတယ်က မြို့ထဲဘက် မကျသော်လဲ လေဆိပ်နှင့်နီးသဖြင့် နိုင်ငံခြားသားများလာကြသည်။ သူကလဲ စီးပွားရေး အမြင်ရှိသူမို့ နိုင်ငံခြားသားများအတွက် Tour Van များကို အခမဲ့ စီစဉ်ပေးထားသည်။ ဒါကို နိုင်ငံခြားသားတွေက Service ကောင်းတယ်ဆိုပြိး သဘောကျကြသည်။ အမှန်က တည်းခိုခကို ဒေါ်လာနှင့်ယူထားရာ ဒီစရိတ်တွေက အကုန်ပါပြီးသား။

အားပေးသူ ပရိတ်သတ်ရှိလာပြီ မို့ ကိုအောင်နိုင် လိုးချက်များ သွက်လာသည်။ စိတ်ထဲတွင် ထူးဆန်းသော ကာမစိတ် ဖြစ်ပေါ်လာကာ ဖီလင်တမျိုးဖြစ်လာသည်။ နိုင်ငံခြားသူ ဖြစ်လျှင်တော့ ဒါမျိုးတွေက မဆန်းနိုင်ပေဟု တွေးမိကာ သဘောကျသွားသည်။ ရုပ်ရည်ဘယ်လိုရှိမည် မသိသော်လဲ အပေါ်က ကြည့်ရတာတော့မဆိုးဟု တွေးမိကာ စမ်းလို့ရရင် စမ်းကြည့်ချင်စိတ်ပင် ပေါက်လာသည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ လိုးသက်တစ်လျှောက်တွင် လူမျိုးခြားဆို၍ အမျိုးသမီးသုံးယောက်သာ ချဖူးသည်။ နှစ်ယောက်က ပြင်သစ်သူ ညီအစ်မတွေ ဖြစ်၍ ၊ ကျန်သူကတော့ ပြည်ကြီးက တရုတ် သူဌေးမ တစ်ဦးဖြစ်သည်။

(ထုံးစံ အတိုင်း … ဤ အကြောင်းများကို နောင်တွင် အချိန်ရလျှင် ဖော်ပြပါဦးမည်…)

ထူးခြားသော ကာမစိတ်တွေဖြစ်ပေါ်လာသည်မို့ ကိုအောင်နိုင်သည် နသိုးကြိုးပြတ်သလို စွတ်စွတ်ထိုးသည်။

" ဗြစ်.. ဖွတ်… ဖွတ်.. ဗြစ်…"

" အင့်.. အင့်…. အား….အ"

စုစုလှိုင်ခဗျာတော့ ကိုအောင်နိုင်၏ အတွေးများကို မသိရှာဘဲ မျက်လုံးစုံ မှိတ်၍ အံကြိတ်ကာ ငြီးနေရှာသည်။ စောက်ပတ်ထဲက အီစိမ့်နေအောင် ကောင်းလာပြီမို့ ခဏ အကြာတွင်တော့

" အင်း… ကို … ဆောင့်…. ပြီးတော့မယ်"

" အား… အား.. အင့် … ထွက်.. ထွက် ကုန်ပြီ… အူး"

" အင်း… ရော့ ရော့… ကိုလဲ ပြီးပြီ"

ကိုအောင်နိုင်လဲ စိတ်နှစ် လိုက်ကာ အရှိန်ဖြင့် ဆောင့်ချလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ကော့ကာ လရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ စုစုလှိုင်လဲ ဖင်သားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန်သည် အထိ ဖြစ်ကာ စောက်ရည်တွေ ထွက်ကျသည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင် လီးတန်ကြီးက အပြည့်အကျပ် ပိတ်ဆို့နေရာ ထွက်ကျလာသော စောက်ရည်ကြည်များသည် လီးတန်လုံးပတ်ကို အတင်းပွတ်ကာ အပြင်သို့ ထွက်ကြရရှာသည်။

အတော်လေးကြာတော့မှ ကိုအောင်နိုင်သည် … ဟင်း… ခနဲ သက်ပျင်းချကာ ကိုယ်ကို အနောက်သို့ ယို့လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးက ဗြွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်၏။ စုစုလှိုင်ခဗျာတော့ ကြိုးပြတ်သွားသော ရုပ်သေးရုပ်လေးပမာ ကြမ်းပြင်ဘက် ခွေကျသွားရှာတော့သည်။

........................................................

ကိုအောင်နိုင်တို့ ရေမိုးချိုးပြီး ဟိုတယ်အောက် ဆင်းအလာတွင်တော့ အချိန်က ညနေပင်တော်တော်စောင်းနေလေပြီ။ ဓါတ်လှေကားထဲက အထွက်တွင် …  ကိုအောင်နိုင် တွေ့လိုက်သည်က…..

အသားတော်တော်ဖြူသော အမျိုးသား အသက်ခပ်ကြီးကြီးတစ်ဦးနှင့် အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်သည်။ မြင်ယုံနှင့် နိုင်ငံခြားသားများမှန်း သိသည်။ ကြည့်ရတာ အဖြူကောင်များ မဟုတ်။ အာရှဘက်က ဖြစ်မည်။ ကကြီးမဟုတ်လျှင် ၊ ဂငယ်ဖြစ်မည် ထင်သည်။ အမျိုးသမီးတစ်ဦးမှာမူ နည်းနည်းအသက်ရင့်သည့် ပုံစံ ဖြစ်ကာ ကျန်တစ်ဦးကတော့ နုငယ်သော မိန်းမလေးပင်။

ယောကျာ်းကြီး၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် အင်္ကျီမပါဘဲ ခါးကို သဘတ်ဖြင့်ပတ်ထားသည်။ အမျိုးသမီး နှစ်ဦးမှာလဲ အောက်ပိုင်းတွင် ရေစို အမွှေးပွ သဘက် ကိုယ်စီနှင့်။ ချက်ဆို နားခွက်က မီးတောက်သော ကိုအောင်နိုင် အတပ်သိသည်။ ခုနက အပေါ်မှာ သူချနေတုန်းက မြင်ရသော အဖွဲ့ဖြစ်မည် ထင်သည်။ သူတို့ကို လှမ်းကြည့်ရင်း စောက်ပတ်ပွတ်နေသော အမျိုးသမီးမှာ ကြည့်ရတာ ငယ်သော ကောင်မလေးဖြစ်မည် ထင်သည်။ သေချာအောင် သူ ကောင်မလေး၏ မျက်နှာကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ အပေါ်ဘက်က ဘရာနှင့်သာ စည်းနှောင်ထားသည့် ရင်သားလုံးလုံးလေးမျာကိုလဲ တမင်တကာပင် ကြည့်သည်။

ကျန်သည့် ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမမှာတော့ ဘာမှမဖြစ်သလို ကိုအောင်နိုင်တို့ အထွက်တွင် ဓါတ်လှေကားထဲ ဝင်သည်။ ကောင်မငယ်လေးကမူ ကိုအောင်နိုင် စိုက်အကြည့်တွင် မျက်နှာပေါ်၌ အံအားသင့်ပုံလေးပေါ်သည်။ ရင်သားများကို အကြည့်တွင်တော့  မျက်တောင်ချကာ ဓါတ်လှေကား ထဲသို့ အသာ ဝင်သွားသည်။ ရှက်ပြီး မလုံမလဲ ဖြစ်သွားသည့်ပုံပင်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ စုစုလှိုင်ခါးလေးကို ဖက်ကာ အသာထွက်လာသည်။ စိတ်ထဲတွင်လဲ တခုခုကို အလျင်အမြန် တွေးတောနေမိသည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ အဆော်ကို အတော်ကြာကြာ ခံလိုက်ရသူ စုစုလှိုင် ကတော့ ဒါတွေကို ဘာမှ မသိရှာပေ။ ကိုအောင်နိုင့်ကို မှီ၍သာ ကားထားရာသို့ အတူ လျှောက်လာမိတော့သည်။

...............................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ကိုအောင်နိုင်သည် စုလေးကို ပြန်လိုက်ပို့ပြီးနောက် ညနေဘက်ချိန်းထားသော မျိုးသီရိ၏ အိမ်သစ်တက်ပွဲ ပါတီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ကားကိုလဲ ကမ္ဘာအေးဘုရားလမ်း တလျှောက်ဖြည်းဖြည်းလေး မောင်းလာသည်။ ဟိုတွေး ဒီတွေးနှင့် အရင်တုန်းကဆို မျိုးသီရိတို့အိမ်ကို ကားမောင်းပြီးတော့တောင် သွားစရာမလိုကြောင်း စဉ်းစားမိသွားသည်။ မျိုးသီရိသည် ကိုအောင်နိုင် လက်ရှိ နေနေသော ကျောက်ကုန်းဘက်တွင် အရင်ကနေသည်။ သူနှင့် High School ထဲမှ သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကာ ကိုအောင်နိုင်၏Sex Life တွင် အရင်ဆုံး လက်တွဲဖူးသူများတွင် တစ်ဦးအပါအဝင် ဖြစ်သည်။ အများအမြင်တွင်တော့ သူငယ်ချင်းများဖြစ်သော်လဲ ကွယ်ရာတွင်တော့ လင်မယားဖြစ်ခဲ့သည့် အကြိမ်ပေါင်းမနည်းချေ။ သူမသည် လသာ(၂) ဟုခေါ်သော မိန်းကလေးသီးသန့် အထက်တန်းကျောင်းတွင် အတန်းပိုင် ဆရာမ တစ်ဦးလဲ ဖြစ်သည်။

မျိုးသီရိနှင့် ကိုအောင်နိုင်သည် ဆယ်စုနှစ် တစ်ခုမက တွဲလာဖူးသူများ ဖြစ်သည်နှင့် အညီ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် ကောင်းကောင်းသိသည်။ ကိုအောင်နိုင်ကိုယ်ပေါ်တွင် မျိုးသီရိသည် ဘယ်နေရာ ဘာရှိတယ်ဆိုတာ အလွတ်ရသလို ကိုအောင်နိုင်ကလဲ မျိုးသီရိ၏ ကိုယ်တွင် အမွှေးဘယ်နှစ်ပင်ရှိသည်က အစသိသည်။

ခက်သည်က ကိုအောင်နိုင်ပင်။ သူက မိန်းမမယူချင်ပေ။ ယူစရာမလိုအောင်လဲ အခြေအနေကပေးသည်မို့ ဒါကို ခေါင်းထဲမထည့်။ မျိုးသီရိလို အလှအပတွေက သူ့အနားဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတော့လဲ ခက်သည်။ မျိုးသီရိကတော့ ဒီကိစ္စကို ခေါင်းထဲမထည့်၍ မရ။ သူမတို့ မိသားစုက မဆင်းရဲသော်လဲ မချမ်းသာချေ။ ဒါ့အပြင် သူမမှာ အမကြီးဖြစ်သည့်အပြင် မောင်နှစ်ယောက်က ကျောင်းနေတုန်း။ ဒီတော့ အမေမရှိ။ အဖေ  မုဆိုးဖို ပင်စင်စားနှင့်နေရသော သူတို့ဘဝကို ကယ်မမည့်သူကို လိုချင်သည်။

ကိုအောင်နိုင်သည် မျိုးသီရိကို မယူသည်သာ ရှိသည်။ အစစအရာရာတော့ ထောက်ပံ့သည်။ ဒါကို မျိုးသီရိက သိပ်မကြိုက်။ ကိုအောင်နိုင် စေတနာမှန်သည်ကို သိသော်လဲ အများအမြင်တွင်တော့ သူမက ချူစားသည်ဟု အပြောခံရမှာတော့ ကြောက်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ အခုခေတ် ကျောင်းဆရာမများ ထုံးစံအတိုင်း ဝိုင်းကျူရှင်လိုက်သင်သည်။ ဤတွင် ကျောင်းသူမေလေးတစ်ဦး၏ ဦးလေးဖြစ်သူ ကိုမောင်မောင်တင်နှင့် တွေ့သည်။ မောင်မောင်တင်သည် စစ်တပ်မှ ဗိုလ်မှုးကြီးတစ်ဦးဖြစ်၏။ အသက်၄၀နီးပါးလောက်ရှိသော လူပျိုကြီးဖြစ်သည်။ ရုပ်ရည်ကတော့ သာမန်သာ။ သို့သော် သူက စစ်တပ်ထဲတွင် အကောင်ဖြစ်သည်။ ကြီးကြီးပိုင်းက ဘဘတစ်ယောက်နှင့် အတော်ရင်းနှီးသည်။

သူတို့စစ်တပ်ထဲတွင် အကောင်ကနေ အကောင်ကြီးဖြစ်ရန်က မိန်းမပေါ်တွင် အများကြီး မူတည်သည်။ မိန်းမက ပညာတတ်ဖြစ်လေ၊ အခွင့်အရေး ပိုကောင်းလေဖြစ်သည်။ ကျောင်းဆရာမချောလေး မျိုးသီရိကို မြင်တော့ ဘာပြောမလဲ အသေလိုက်တော့သည်။ မျိုးသီရိက ဒါကို ကိုအောင်နိုင်နှင့် တိုင်ပင်၏။ သုံးလလောက်ကြာအောင် အခြေအနေစောင့်ကြည့်ပြီးနောက် ကိုအောင်နိုင်၏ တိုက်တွန်းမှုဖြင့် မီးစိမ်းပြလိုက်တော့သည်။

မောင်မောင်တင်ခဗျာ ပျော်လိုက်သည့် ဖြစ်ချင်း။ အစောပိုင်းက မျိုးသီရိနှင့် တွဲနေ၍ အမြင်မကြည်သော ကိုအောင်နိုင်ကိုပင် အောင်သွယ်တော်ကြီးဆိုပြီး ကျေးဇူးတင်သည်။  သူ့အဖို့လဲ အသက်၄၀ အထိ မစွံခဲ့သမျှ မျိုးသီရိနှင့် တွေ့မှ ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်ချင်းဖြစ်သည်။ ဒါကလဲ မောင်မောင်တင် မပြောနှင့်။ မျိုးသီရိကို တွေ့သူ ဘယ်ယောကျ်ားသားမဆို ရင်ခုန်လောက်အောင် သူမက လှသည်။ ထူခြားသည်က မျိုးသီရိ၏ စနေနှစ်ခိုင်က အတော်ထွားသည်။ ထွားတာမှ ကွဲျကောသီးနှစ်လုံးကို ဖြတ်ကပ်ထားသည်နှင့်တူသည်။ မျက်စိထဲမြင်အောင် ပြောရရင် ဂျပန် AV ကားတွေထဲက ကောင်မလေးတချို့လောက် ရှိသည်။ စထွားခါကဆိုလျှင် ကိုအောင်နိုင် မှန်မှန်ဆွဲပေးမှုကြောင့် ဆိုကာ စိတ်ဆိုးသေးသည်။ နောက်တော့ ကိုအောင်နိုင်၏ သူနှင့်အတူတူ ခံနေသော တခြားကောင်မလေးတွေက မဖြစ်ဘဲ သူကသာ မတန်တဆထွားနေသည်ကို တွေ့မှ ဟိုမုန်းကြောင့်ဖြစ်မည်ဟု တွေးကာ စိတ်ပြေသွားသည်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုတော့ ပြီးခဲ့သော လက မျိုးသီရိတို့ မင်္ဂလာဆောင်ကြသည်။ ဒါကလဲ ကိုအောင်နိုင် အတင်းတိုက်တွန်း၍ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ဖြစ်သွားချင်း ဖြစ်သည်။ သူမဘာသာဆိုလျှင် မောင်မောင်တင်ကို တစ်နှစ်လောက် အချိန်ဆွဲထားလိုက်ချင်သေးသည်။ ကိုအောင်နိုင်က မျိုးသီရိကို မငယ်တော့ဘူးဟု ဖျောင်းဖြရသည့်အပြင် ပစ်မထားပါဘူးဟု ဂတိပေးလိုက်မှ အင်တင်တင်နှင့် သဘောတူလိုက်ချင်းဖြစ်သည်။ မောင်မောင်တင်ကတော့ ကိုအောင်နိုင်ကို ထိုင်ရှိခိုးမတတ် ကျေးဇူးတင်သည်။ အံမယ်..။ သူတို့ မင်္ဂလာဆောင်တွင်Best Man လုပ်ပေးဖို့ပင် မေတ္တာရပ်ခံ၏။ မျိုးသီရိကပင် ဝိုင်းပြောရာ ကိုအောင်နိုင်လဲ မညင်းသာပဲ လုပ်ပေးလိုက်သည်။ မင်္ဂလာဆောင်တွင် လူများကတော့ သတိုးသမီးက သတို့သားနှင့် မလိုက်ပဲ Best Man နှင့်သာ ပိုလိုက်သည်ဟု နောက်ကွယ်တွင်ပြောကြသည်ကိုတော့ မောင်မောင်တင်ပြန်မကြား။ တချိန်လုံး မှိုရသည့် မျက်နှာနှင့် ပြုံးဖြီးဖြီး ချည်းသာဖြစ်နေသည်။

ကမ္ဘာအေးဘုရားလမ်းမှနေ၍ လမ်းသွယ်လေးကို ဝင်မိသည်နှင့် ကားများ အစီအရီ ရပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ ယဉ်ထိန်းတစ်ယောက်ကပင် ကားများကိုနေရာချပေးနေသည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ အော်ဒီအနက်ရောင်တစ်စီးနောက်တွင် အသာထိုးရပ်လိုက်ရင်း ကားပေါ်ကဆင်းသည်။ ပြီးတော့ ရှေ့က သွားနေသော အတွဲတစ်တွဲ နောက်ကနေ အသာလိုက်လာခဲ့သည်။ ကြည့်ရတာ သူတို့လဲ မျိုးသီရိတို့ အိမ်တက်ပါတီကို လာကြတာ ထင်သည်။ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲကနေ ဟန်းဖုန်းကို ထုတ်ကာ “I’m here” လို့ message တော့ ပို့လိုက်သည်။

မီးရောင်စုံထွန်းထားသော ခြံထဲကို ရောက်သည်နှင့် အိမ်ဘေးမြက်ခင်းထဲတွင် အစီအရီခင်းထားသော စားပွဲလေးများကို တွေ့သည်။ လူတော်တော်များများပင် ရောက်နေကြလေပြီ။ ကိုအောင်နိုင် အသိတယောက်ကို တွေ့၍ နှုတ်ဆက်မည်ဟု ခြေလှမ်းပြင်လိုက်သည့်တွင် အိမ်ထဲက ထွက်လာသော မျိုးသီရိကို တွေ့လိုက်သည်။ ခရမ်းရောင် ဝတ်စုံလေးနှင့် အပြေးလေးတပိုင်း လျှောက်လာသော မျိုးသီရိ၏ အလှက ထင်းခနဲပေါ်သည်။ ထွားမို့၍ လူတိုင်းကငေးလောက်သော ရင်သားများမှာ မျိုးသီရိ ခြေလှမ်းတိုင်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေ၏။ ကိုအောင်နိုင်၏ မျက်လုံးတွေက မျိုးသီရိကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်သည်။ စိတ်အစဉ်ကမူ လွန်ခဲ့သော တစ်လကျော်ကျော်သို့ ပြန်ရောက်သွားသည်။

" ခစ်..ခစ် .. အောင်ကလဲ ကွာ.. မရိုက်ပါနဲ့ဆို"

" ပြောမရဘူး….."

" ဒီမှာ ဖြဲပေးထားရတာ…. လက်တောင် ညောင်းလာပြီ… "

" လုပ်စရာ.. ရှိတာတော့ မလုပ်ဘူး…. မျိုးက… ယားနေပြီ"

အခန်းထဲတွင် မျိုးသီရိ၏ အသံလေးက သာသာလေးထွက်ပေါ်နေသည်။ ကိုအောင်နိုင် နှင့် မျိုးသီရိသည် City Star Hotel တွင် ရောက်နေကြချင်း ဖြစ်သည်။ ရှေ့အပတ်တွင် မင်္ဂလာဆောင်တော့မည်မို့ နောက်ဆုံးပိတ် တချီလောက်ဆွဲရန် နှစ်ဦးသဘောတူ ရောက်နေကြချင်း ဖြစ်၏။ ကိုအောင်နိုင်ကလဲ ဖြူဖြူတောင့်တောင့် မျိုးသီရိကို အ၀ လိုးရန် ကြံထားသလို၊ မျိုးသီရိကလဲ ကိုအောင်နိုင်နှင့် အဝချစ်ပွဲဝင်ရန် ကြံရွယ်ကာ ညဘက်လစ်ထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ မျိုးသီရိသည် ကိုအောင်နိုင်နှင့် ခဏခဏ အိပ်ဖူးသော်လဲ ညဘက်တော့ အလိုးမခံဘူးချေ။ သူကအများအမြင်တွင် ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ နေတတ်သူဖြစ်၍ ညဘက်အပြင်လဲ မထွက်တတ်။ အခုတော့ မောင်မောင်တင်နှင့် လက်မထပ်ခင် အားရပါးရနေရအောင် ညဘက်ချိန်းလိုက်တာဖြစ်သည်။

" ဖြတ်..ဖြတ်…."

ကိုအောင်နိုင်၏ Nikon ကင်မရာလေးမှ မီးပွင်သွားသည်။ လှလိုက်သည့် စောက်ပတ်။ အာပြီးပြဲနေသည်မှာ အထဲမှ ဖရဲသီး လို အသားလေးများကို လှမ်းမြင်နေရသည်။ ဒီနေ့ သူတို့က အထူးအစီအစဉ် ရှိသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် မျိုးသီရိကို သူများလက်အပ်လိုက်ရာမှာ ဖြစ်သည့်အတွက် မျိုးသီရိ၏ အလှအပတွေကို မှတ်တမ်းတင်ချင်သည်။ ဘာရယ်မဟုတ်။ နောက်အခြေအနေမပေးလျှင် သူက ပြန်ပြီးဒါတွေကို ကြည့်ကာ စားမြုံ့ပြန်လို့ရအောင် ဖြစ်သည်။ မျိုးသီရိက အစောပိုင်းတွင် သဘောမတူ။ မဟုတ်က ဟုတ်ကဆိုကာ ငြင်းသည်။ ကိုအောင်နိုင်က အတင်းပြောမှသာ လက်ခံချင်း ဖြစ်သည်။ ဒါတောင် ဘယ်သူမှ မပြရ ဟု တားမြစ်သည်။ ဒါကတော့ ကိုအောင်နိုင်လဲ သိသည်။ သူလဲ ဟို နာမည်ကျော် Hong Kong မင်းသား Edison Chen လိုမဖြစ်ချင်။ သူ့ခဗျာ နာမည်ပျက်ရုံမက သူနှင့်တွဲသည့် မင်းသမီးတွေ အားလုံးလဲ အရှက်တကွဲ အကျိုးနဲဖြစ်ကုန်ကြသည်သာ။

ကိုအောင်နိုင်သည် replay ခလုတ်ကို နှိပ်ကာ ရိုက်လိုက်သည့် မျိုးသီရိ၏ စောက်ပတ်ပုံကို သေချာကြည့်သည်။ စိတ်ကျေနပ်သွားတော့မှ…

" ရပြီ.. မျိုး…. စောက်ပတ်ကို မဖြဲနဲ့တော့ …"

" ဒီအောက်ကို ဆင်းလာတော့…."

" တကယ်တဲ့ ဘာလုပ်ခိုင်းဦးမလို့လဲ…. ဒီမှာ ယားနေပြီလို့ပြောနေတဲ့ဟာကို …. အောင်ကလဲ ကွာ"

မျိုးသီရိ သည် နှုတ်ခမ်းစူစူလေးဖြင့် ပြောရင်း ကုတင်အထက်တွင် ပေါင်ကားကာ စောက်ပတ်ကို ဖြဲ၍ ပြပေးနေရာမှ အသာထသည်။ ပြီးတော့ ခြေထောက်ချကာ အောက်ကို ဆင်းလားရင်း ကိုအောင်နိုင် အနားတွင်ရပ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်များရှိနေသေးသော်လဲ မျိုးသီရိကတော့ ကိုအောင်နိုင် ရှာဝယ်ပေးထားသော ဝတ်စုံလေးနှင့်ဖြစ်သည်။ ဒါက နိုင်ငံခြားဇတ်လမ်းတွေထဲမှသာ တွေ့ရလေ့ရှိသော Sexy Lingerie အဝတ်အစားဖြစ်သည်။ ယိုးဒယားဘက်က ရတာမို့ အကောင်းစားဖြစ်သည်။ အပေါ်ဘက်တွင်က ထိုးယိုပေါက်မြင်ရသော ဇာလိုလို အကွက်ဖော်ထားသော ပုံစံဖြစ်ကာ ရင်သားအောက်တွင် ဆုံးသွားသည်။ နာက်ကျောက်တွင်တော့ အလွတ်ဖြစ်ကာ လည်ပင်းတွင် ကြိုးစလေးနှစ်စကို စည်း၍ ထိန်းထားသည်။ အသားက Elastic မို့ မျိုးသီရိ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ကပ်နေသည်။ ဆူဖြိူးသော နို့အုံကြီးများကို ဇာအနက်ရောင်နှင့် အနားကွပ်ထားသလို။ ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တံတလျှောက်တွင်တော့ Elastic Stocking ကို ကပ်နေအောင်ဝတ်ထားကာ ချိတ်လေးနှစ်ခုဖြင့် အပေါ်ခါးကအစကို ဆွဲချိတ်ထားသည်။ အရောင်တွေက အနက်ရောင်ဖြစ်သည့် အပြင် Design ကလဲ အပီမိုက်ရာ ယောကျ်ားမှန်လျှင် ရမက်စိတ် ကြွလာမည်သာ။

အနားတွင် လာရပ်သော မျိုးသီရိကို ခါးက အသာလှမ်းဖက်ကာ ကိုအောင်နိုင်က

" ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး မျိုးရယ်… မျိုးစောက်ပတ်ကြီးက အပြင်မှာ မပြောနဲ့ ကင်မရာထဲမှတောင် လှတယ်… ကြည့်ပါဦး …… "

မျိုးသီရိသည် မိန်းမသားပီပီ စပ်စုကြည့်ချင်သည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်ထိုးပေးသော ကင်မရာကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ screen ပေါ်တွင် မိမိစောက်ပတ်ကို ထင်းထင်းချည်းမြင်၏။ ပုံကလဲ 12 MegaPixel နှင့်ရိုက်ထားသည်မို့ ကြည်လင်လှသည်။ နီရဲစွတ်စိုနေသော မိမိအတွင်းသားများကို တခါမှမတွေ့ဘူးရာ အထူးအဆန်းပင်ဖြစ်သည်။ ရင်တွေလဲ ခုန်သည်။

" မျိုး ဝိုင်နည်းနည်းလောက် ထပ်သောက်ဦးမလား…."

" အင်း… သောက်မယ်လေ….. "

ကိုအောင်နိုင် မျိုးသီရိဆီမှ အသာခွာကာ စားပွဲပုလေးပေါ်တွင် တင်ထားသော ရေခဲစိမ်ဝိုင်ပုလင်းကို ယူသည်။ အသင့်ဘေးတွင် ရှိသော ခွက်ထဲကို ငှဲ့ကာ မျိုးသီရိကို ပေးလိုက်သည်။ မိမိကလဲ တစ်ခွက်ယူသောက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦး ဒီကိုရောက်နေသည်မှာ နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက်ရှိနေလေပြီ။ ခါတိုင်းဆို ရောက်ရောက်ချင်း အလုပ်ဖြစ်နေကြဖြစ်သော်လဲ အခု မျိုးသီရိက အဝတ်အစားလဲ၊ ကိုအောင်နိုင်က ဓါတ်ပုံရိုက်နှင့် ဘာမှ မလုပ်ဖြစ်ကြသေး။

" ကဲ… အောင် .. စကြရအောင်ကွာ…"

မျိုးသီရိက ကိုအောင်နိုင် လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲကာပြောသည်။

" အင်း… စ မယ်လေ.."

" လာ… မျိုးက ဒီကုတင်စွန်းမှာ ထိုင်.. ဒီဘက်ကို မျက်နှာမူထား…ဟုတ်လား"

" ကိုယ် Setting ချိန်လိုက်ပြီး လျှင်လာမယ်။ "

ကိုအောင်နိုင်သည် အပြေးလေးပြောရင်း အခန်းထောင့်တွင် ရှိသော Side Table လေးတွင် တင်ထားသည့် SONY HANDYCAM လေးကို ဖွင့်သည်။ မွေ့ယာခြေရင်းတွင် ခြေထောက်လေး တွဲလွဲချကာ ထိုင်နေသော မျိုးသီရိဘက်သို့ ကင်မရာကို လှည့်ကာ ချိန်လိုက်သည်။ ကင်မရာမြင်ကွင်းထဲတွင် ကုတင်တခုလုံးကို ခြုံမြင်ရသည်နှင့် မျိုးသီရိရှိရာသို့ လျှောက်လာ၏။ ဝတ်ထားသော တီရှပ်ကို ခေါင်းမှ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ လက်ထဲတွင်တော့ Nikon ကင်မရာလေး ကို ကိုင်ထားသည်။

SONY HANDYCAM လေး၏ မြင်ကွင်းထဲတွင်တော့ ……

မျိုးသီရိ၏ မျက်နှာသည် ကိုအောင်နိုင်၏ ဝမ်းဗိုက်နှင့် ခြောက်လက်မကွာကွာလောက်တွင် ရှိသည်။ မျက်နှာလေးမော့်ကြည့်နေသော မျိုးသီရိကို ကိုအောင်နိုင်သည် ခါးလေးကော့ကာ တချက်လှုပ်ပြလိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင်ဘာလိုချင်လဲ ရိပ်မိသော မျိုးသီရိက မျက်လုံးလေးပင့်ကာ ကြည့်ရင်း ကိုအောင်နိုင်၏ သရီးကွာတား ဘောင်းဘီကြိုးကို ဆွဲဖြုတ်သည်။ ကြိုးပြေသွားသည်နှင့် အောက်ကိုတွန်းချလိုက်ရာ ကိုအောင်နိုင်၏ Calvin Klein အောက်ခံဘောင်းဘီလေး ပေါ်လာသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်တွင် လိင်တန်ကြီးက အမြှောင်းလိုက်ထနေ၏။ မျိုးသီရိသည် အထွေအထူးပြောနေစရာ မလိုပဲ ကိုအောင်နိုင်၏ ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်သည်။ အတူပျော်နေကြဖြစ်သည့် အပြင် သောက်ထားသည့် ဝိုင်အရှိန်ကလဲ တက်နေရာ သူမသည် လက်ရဲဇက်ရဲဖြစ်နေ၏။

" ဖြတ်..ဖြတ်…."

ကိုအောင်နိုင်၏ ကင်မရာလေးက မီးပွင့်သည်။ မျိုးသီရိသည် ဘာမှမပြောတော့။ မျက်နှာလေးအောက်ငုံ့ကာ လီးတန်ထိပ်ဖူးကို ငုံလိုက်သည်။

" ဖြတ်..ဖြတ်…."

" ပြွတ်..ပြွတ်…"

အခန်းထဲတွင် မျိုးသီရိ၏ လီးစုပ်သံ နှင့် ကိုအောင်နိုင်၏ ကင်မရာလေးမှ အသံများလှိုင်သွား၏။ ကိုအောင်နိုင်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မျိုးသီရိ၏ ခေါင်းကို အသားဆုပ်ကိုင်သည်။ ကျန်သည့်တစ်ဖက်ကတော့ ကင်မရာခလုတ်ကို နိပ်ကာ တဖြတ်ဖြတ်နှင့် ရိုက်နေသည်။ ခါးကိုမူ လှုပ်ကာ ကော့ပေးသည်။ လီးတန်ကြီးသည် မျိုးသီရိ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထပ်ပြီး တိုးဝင်သည်။ စိတ်တက်ကြွနေပြီမို့ ဝင်လာသော လီးကို အားရပါးရ စုပ်သည်။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်လဲ ကိုအောင်နိုင်၏ ဖင်ကိုလှမ်းဆွဲသည်။ မျိုးသီရိသည် တခြားယောကျ်ားများ၏ လိင်တန် ဘယ်လိုရှိသည် မသိသော်လဲ ကိုအောင်နိုင်၏ဟာကြီးကိုတော့ အရမ်းအသည်းခိုက်အောင် ကြိုက်သည်။ လုံးပတ်ကြီးက သူ့လက်ကောက်ဝတ်လောက်ပင်ရှိမည်ထင်ရသည်။ အခုပဲကြည့် ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ ကျယ်အောင် ဟထားရသည်။ လီးတန်တဝက်လောက်နှင့် အာခေါင်ကို ထောက်နေလေပြီ။

" အု..အု…. ပြွတ်… ပြွတ်….."

" အား..ပါး..ပါး…. ကောင်းကွာ…စုပ်..မျိုး နာနာစုပ်ကွာ…"

အာခေါင် အတွင်းသားလေးများနှင့် ထောက်မိသည့်အတွက် ငနဲသားသည် အင်မတန်မှ ကောင်းသွားသည်။ မျိုးသီရိ၏ နှုတ်ခမ်းပါးလေးများက လီးတန်ကို ဖိပြီးပိတ်ထားနေရာ လီးတန်အဝင်အထွက်တွင် တင်းနေအောင် ခံစားရသည်။ မျိုးသီရိ၏ နှုတ်ခမ်းနီ တချို့ပင်လီးတန် အပြင်ဘက်တွင် ထင်နေသည်။

" ဖြတ်..ဖြတ်…."

ကိုအောင်နိုင်သည် လီးတန်နှင့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးများ ထိနေမှု။ တံတွေးလေးတွေ စိုကာ ပြန်ထွက်လာမှု တို့ကို စိတ်ကြိုက်ရိုက်သည်။ ကာမဆိပ်တက်ကာ အဆီလေးများပင်ပြန်ကာ နီအမ်းအမ်းဖြစ်နေသော မျိုးသီရိ၏ မျက်နှာလှလှကိုလဲ ရိုက်သည်။ ခေါင်းကိုင်ထားသော လက်ကိုလဲ အသာပင်ထိန်းကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ HANDYCAM ဘက်သို့ လှည့်စေသည်။ ဒါမှ မျက်နှာက ပေါ်မှာကိုး။ နေရာကြသည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်သည် မျိူးသီရိ၏ခေါင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ လွှတ်ကာ အောက်ရှိ နို့အုံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်သည်။ ဒီ Lingerie ၏ ဒီဇိုင်းက ဇာလွှာသည် ဗိုက်သားလေးကိုသာ ဖုံးကာ နို့အုံအောက်တွင် ဆုံးသွားသဖြင့် ကိုအာင်နိုင်၏ လက်က ရင်သားထွားထွားကြီးပေါ်သို့ အကာအကွယ်မရှိ ရောက်သည်။ လက်တပြင်လုံးနှင့် ဆုပ်ကာ အားရပါးရ ကိုင်ဆော့သည်။

မျိုးသီရိ၏ နို့ကြီးများသည် ကြီးမားသော်လဲ အိတွဲချင်းမရှိ။ လုံးဝန်းကာ မို့မောက်ထွက်နေ၍ သာ လူတကာက ငေးမောကြချင်းဖြစ်သည်။ ခါတိုင်းဆို ကိုအောင်နိုင်က လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချေပေးနေကြဖြစ်သော်လဲ အခုတော့ ကျန်တစ်ဖက်က ကင်မရာ ကိုင်ထားရာ မအားရှာချေ။ ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်ပြန်ထွက်ဖြစ်နေသော လီးတန်ကြီးကြောင့် စိတ်တွေဆူဝေနေရာ သူမသည် မိမိ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ပင် ကျန်တဲ့ နို့ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ချေမိသည်။

လီးစုပ်နေသည့်ပုံများကို အားရအောင် ရိုက်ပြီးသည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်က နောက်တမျိုးပြောင်းရန် ကြံသည်။

" မျိုး…ကိုယ့်ဟာကြီးကို မျိုးနို့ကြီးတွေနဲ့ ကပ်ပေးကွာ… ဓါတ်ပုံ နည်းနည်းရိုက်ရအောင်…"

" ပြွတ်…" 

မျိုးသီရိသည် ပါးစပ်ထဲကနေ လီးတန်ကို ချွတ်သည်။ ခေါင်းငုံ့ပြီးနေရာမှာ အသာမော်ကြည့်ကာ

" အောင်..ကလဲ ဒီမှာ စုပ်လို့ကောင်းနေတာကို… ဘာတွေ လုပ်ချင်နေမှန်းမသိဘူး…."

မကျေမနပ်လေး ပြောရှာသည်။

" ခဏလေးပါ မျိုးရာ.. ပြီးလျှင် အောင် မျိုးစိတ်ကြိုက်လုပ်ပေးပါ့မယ်…."

" အခု တစ်ပုံ၊ နှစ်ပုံလောက် ရိုက်ရုံတင်ပါ…. လုပ်ပါကွာ နို့ကြီး နှစ်ဖက်ကို တွန်းလိုက်…. "

မျိုးသီရိလဲ ဘာမှ မပြောတော့ဘဲ ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး ကိုအောင်နိုင်ပြောသလိုပင် ရင်သားများကို အောက်ကနေ ပင့်ကိုင်မသည်။ သူမသည် ကိုအောင်နိုင် ဘာလိုချင်တာလဲ သိ၏။ မျိုးသီရိ၏ ဆူဖြိုုးလှသော နို့နှစ်လုံးကို ကိုအောင်နိုင်သည် အမြဲလိုးလေ့ရှိသည်။ ဒါက မိန်းမတိုင်းလုပ်လို့ ရတာမဟုတ်။ မျိုးသီရိတို့လို ဟယ်ဗီးရှယ်ကြီးတွေမှ ရတာဖြစ်သည်။ တော်ရုံ မိန်းကလေးများသည် နို့လေးတွေက မထွားကြရာ နို့ကြားကို လုပ်လျှင်လဲ ဘာမှ ဖီးလ်စရာ မဖြစ်။ မျိုးသီရိကတော့ ဒါမျိုးမဖြစ်ချေ။

ပါးစပ်ထဲမှ ချွတ်လိုက်ရာ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးတန်ကြီးက တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်ကာ တရမ်းရမ်းဖြစ်နေသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ရှေ့ကို အသာလှမ်းတက်သည်။ ၉၀ဒီဂရီ နီးပါး မာတောင်နေသော အတံကြီးက မျိုးသီရိ၏ နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို အိခနဲနေအောင် ထိသည်။ မျိုးသီရိက ကိုယ်ကို အနည်းငယ်ရွှေ့လိုက်ရာ လီးကြီးက ရင်နှစ်မွာကြား ရောက်သွားသည်။ နို့ကြီးနှစ်ဖက်အောက် ကိုင်စုထားသောလက်ကို အသာလျှော့လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးကို ညှပ်မိရပ်သွားဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ဒါကို ကမန်းကတန်းရိုက်သည်။ မြင်ကွင်းကလဲ အင်မတန်မှ ကောင်းလှသည်။

ဖြူဖွေးနုအိလှသော နို့အုံကြီး၏ ကြားတွင် လီးတန်ကြီးက ခေါင်းပြူကြည့်နေသည်။ နို့ကြီးနှစ်ဖက်သည် တခုနှင့်တခုထိကာ လိင်တန်ကြီးကို ချုပ်ထားသလိုဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် အသာပင် ခြေကိုခပ်ကွကွလုပ်ကာ လီးကြီးကို အထက်သို့ ပင့်တင်သည်။

" ဗြီ…ရှီး…"

" အား လား လား… ကောင်းကွာ…"  

ကိုအောင်နိုင် အရသာတွေ့သွားသည်။ မျိုးသီရိကလဲ အငြိမ်မနေ။ နို့ကြီးကို အထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးသည်။ အပေါ်ကို ပင့်တင့်လိုက်ချိန်တွင် ထိပ်က မျိုးသီရိ၏ မေးဖျားကိုပင်ထောက်နေရာ သူမမှာ အသာ ခေါင်းငုံ့၍ ပါးစပ်ကို ဟပေးလိုက်သည်။

" ဗြိ.. စွတ်…" 

လီးထိပ်က မျိုးသီရိ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို တွန်းကာ ဝင်သည်။ မျိုးသီရိသည် လျှာလေးနှင့် လီးဝကို သိမ်းယက်သည်။

" အ..လာ ..လာ … ရှီး…ရှီး.. ကောင်း… ကောင်းတယ်ကွာ…."

ကိုအောင်နိုင် လီးထဲက စိမ့်နေအောင် ကောင်းသွားသည်။ အကြောတွေ တဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာ၏။ ကင်မရာနှင့် ရိုက်ဖို့ကိုပင် မေ့သွား၍ လေးငါးခါလောက် ဆောင့်ပြီးမှ ပြန်ရိုက်ရသည်။ မျိုးသီရိ အဖို့လဲ ရင်သားများကို လီးတန်ကြီးက ပွတ်ဆွဲနေမှုက ကာမစိတ်ကို ဒီရေလှိုင်းများ ပမာ တရိပ်ရိပ်တက်စေသည်။ စောက်ပတ်ဆိုလျှင် ရွစိထိုးကာ အရည်ကြည့်တွေပင် ထွက်ကြနေလေပြီ။ လက်ဖြင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ကိုင်ပွတ်လိုက်လျှင်ပင် ပြီးသွားနိုင်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် မနေနိုင်တော့သည်နှင့်..........

" အောင်…ရေ…. လုပ်တော့ကွာ…ဒီမှာ သေတော့မယ်…"

မျိုးသီရိခဗျာ မတတ်နိုင်ဘဲ ဖွင့်၍ ပြောသည်။ အဲဒီတော့မှ ….

" လုပ်မယ်လေ…. ကောင်းကောင်းကြီး ခံဖို့သာ ပြင်ပေတော့….."

" ရှေ့နည်းနည်း ရွှေ့လိုက်.. ကိုယ် မျိုး စောက်ပတ်ကြီးထဲ သွင်းလိုက်တော့မယ်…."

" ဒီကောင်ကြီးကလဲ ဂူအောင်းချင် နေလောက်ပြီ….."

မျိုးသီရိသည် ကိုအောင်နိုင် စကားကြားသည်နှင့် ကမန်းကတန်းပင် နို့အုံကြီးကို ပင့်ကိုင်ထားရာမှ လွှတ်ကာ နောက်သို့ ဖင်ဆုတ်ကာ ရွှေ့သည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ ကုတင်ပေါ် အသာတက်ကာ မျိုးသီရိ၏ ပေါင်ရင်းဘက်တွင် နေရာယူလိုက်၏။ ဖြူဖွေးနေသော ပေါင်တံကြီးများ အလယ်တွင်တော့ စောက်ပတ်ကြီးက ဖောင်းမို့နေသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ပတ်အနားသားကို အသာဖြဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ညာဘက်ပေါင်လေးကို မြှောက်ကာ သူ့ခါးနှင့် ချိတ်လိုက်သည်။ ဒါက သူချိန်ထားသော Handycam ၏ မြင်ကွင်းထဲတွင် ပေါ်နေရန်ဖြစ်သည်။ ဒီလိုမှ မဟုတ်လျှင် သူထိုးသွင်းလိုက်တာကို မြင်လိုက်ရမှာ မဟုတ်။

" ဗြစ်…ဗြော့…"

" အား…ကျွတ်…ကျွတ်.. ဝင်သွားပြီ… အောင်"

လီးတန်ကြီးက တိုးဝင်သွားမှုနှင့် အတူ မျိုးသီရိ၏ ငြီးသံလေးက မတိုးမကျယ်လေး ပေါ်ထွက်လာသည်။ ကိုအောင်နိုင်က လီးကို ဒစ်မြှုပ်ရုံသာ သွင်းပြီး ဓါတ်ပုံကို မြန်မြန်ရိုက်ယူလိုက်သည်။ သူလဲ အရှိန်တက်နေပြီမို့ ကောင်းကောင်းဆောင့်ချင်နေရာ သိပ်အချိန်ဆွဲ မနေချင်တော့ပေ။ ကိုအောင်နိုင်သည် လိင်တန်ကြီးကို ဖိ၍ သွင်းသည်။ မျိုးသီရိ၏ စောက်ပတ်သည် အစောပိုင်းကပင် ရွစိတက်နေရာ ဝင်လာသော ကိုအောင်နိုင်၏ လိင်တန်ကြီးကို အတင်းပင် ညှစ်သည်။

" အီး… အား….."

ဒီတခါတော့ ငြီးသံက ကိုအောင်နိုင်ဆီက ထွက်လာသည်။ နွေးထွေးလှသော အတွင်းသားလေးများ၏ ဖျစ်ညှစ်မှုက လိင်တန်ကြီး၏ အကြောပေါင်းဆုံသို့ ပျံ့နှံ့သွားရာ ကိုအောင်နိုင် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့။ ကင်မရာကို ဘေးကို ပစ်ချလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထွာဆိုင်လောက်သာ ရှိမည့် မျိုးသီရိ၏ ခါးလေးကို ပင့်မကာ အားပြင်းပြင်းဖြင့် ဆောင့်တော့သည်။

" အား…ကျွတ်..ကျွတ်….ဆောင့်…ဆောင့်"

" နာ..နာ..လေး…..အင်း…ဟုတ်ပြီ….ပြီ"

မျိုးသီရိသည် ရုတ်တရက် ဆိုသလို အတင်းဝင်လာသော ဆောင့်ချက်တွေ့ကြောင့် ဖြတ်ဖြတ်လူးသွားသည်။ ကာမအရသာကလဲ ကောင်းလွန်းလှရာ သားအိမ်အထိပင် တိုးဝင်လာသော ဆောင့်ချက်တွေကို နာရကောင်းမှန်းမသိ။ ကိုအောင်နိုင်လဲ အကြိုက်တွေ့သွားကာ တဖုန်းဖုန်း တွယ်ဖြစ်လိုက်သည်။ တော်သေးသည်။ မျိုးသီရိက တော်တော်တောင့်လို့။ တခြားမိန်းကလေးများသာ ဆိုလျှင် သေရချည်ရဲ့။

" အင်း….အောင်….ရယ်…"

" လာ..တော့မယ်… နာနာလေး…."

ခဏ အကြာတွင်တော့ မျိုးသီရိ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘဲ ကိုအောင်နိုင် ဆောင့်အချတွင် ကော့ပြန်ကာ တချီပြီးသွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ အလိုက်သင့်ပင် မျိုးသီရိ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်မြှုပ်ကာ စိမ်ထားလိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အနားတွင် ချထားသော ကင်မရာကို ပြန်ကောက်ယူကာ မျိုးသီရိ၏ မျက်နှာလေးကို သေချာရိုက်သည်။ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုနေ၍ နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေသော နို့အုံကြီးများကို လဲရိုက်သည်။ ပုံတွေကတော့ တကယ့် အပျံစားပင်။

ကင်မရာသံ ကြား၍ မျိုးသီရိသည် မျက်လုံးလေး မှေးနေရာမှ အသာဖွင့်ကြည့်သည်။ ကိုအောင်နိုင်ကလဲ ဒါကို အမိအရ ရိုက်သည်။

" ဟင်… အောင်.. ကလဲ ကွာ… ဓါတ်ပုံပဲ ရိုက်နေတော့မှာလား…. ဆက် မလုပ်တော့ဘူးလား"

" လုပ်မှာပေါ့ကွာ…. အောင်က... အခုမှ စကာစ ရှိသေးတာ…"

" အခုပဲ…. လုပ်တော့မှာ…."

ကိုအောင်နိုင်သည် ကင်မရာကို အသာပြန်ချကာ တင်းရင်းတုတ်ဖြိုးလှသော မျိုးသီရိ၏ ပေါင်တံများကို Elastic Stocking ပေါ်မှ လျှောတိုက်ပွတ်သည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလဲ မို့မောက်နေသော ရင်သားများကို လှမ်းကိုင်သည်။ အသာလဲ ဆုပ်နယ်သည်။ မျိုးသီရိသည် တအင့်အင့် ပြန်ဖြစ်လာသည်။ သူ့ခဗျာ ခဏလေးအတွင်း တချီပြီးသွားရ၍ အားမရနိုင်သေး။ ကိုအောင်နိုင်၏ အဆောင့်ကို မျှော့်လင့်နေသေးသည်။ အချက်ပြသည့် အနေနှင့် တင်ပါးကြီးကို ပင့်ကာ လှုပ်ပေးလိုက်သည်။

မျိုးသီရိ၏ တလူးလူးလွန့်လွန့် ဖြစ်လာမှုက ကိုအောင်နိုင်ကို မီးစိမ်းပြသလိုပင်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ မီးပွုင့်တွင် ရှေ့ဆုံးက ရပ်ထားသော ကားသည် မီးစိမ်းသည်နှင့် အရှိန်ကုန် မောင်းထွက်သကဲ့သို့ အားဖြင့် ဆောင့်သည်။ လီးတန်ကို ဒစ်သာ ကျန်သည့်အထိ ဆွဲထုတ်ကာ တဟုန်းထိုး ပြန်သွင်း၏။ ကြာလာတော့ တပေါင်ကျော်ပုံစံ ဖြင် လုပ်နေရတာကို အားမရတော့။ ချက်ချင်းပင် ခါးတွင်ချိတ်ထားသော မျိုးသီရိ၏ ပေါင်တံကို ပုခုံးပေါ်သို့ တင်သည်။ အောက်တွင် ဆင်း၍ ဖြောင့်ထားသော နောက်ပါင်တံ တချောင်းကိုလဲ မကာ နောက်တစ်ဖက်နှင့် ထားတင်လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့်…

ကိုအောင်နိုင်သည် ပုခုံးထက်ရောက်လာသော မျိုးသီရိ၏ ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကို ချုပ်ကာ အားကုန်ဆောင့်သည်။ အနက်ရောင် ဇာLingerie လေး နှင့် လူးလွန့်ကော့ပျံနေသော မျိုးသီရိ၏ ပုံစံကလဲ သူ့စိတ်ကို ပို၍ ဆူဝေစေသည်။ ခါတိုင်းလုပ်နေကျလို မဟုတ်ဘဲ ပေါင်တံ တလျှောက်တွင် Stocking အနက်လေးက တင်းတင်းကြီး ကပ်နေလာရာ ကိုအောင်နိုင်၏ စိတ်တွင် နိုင်ငံခြားကားတွေထဲက အဖြူမချောချောလေးများနှင့် စပ်ယှက်ရသလိုပင်။ မျိုးသီရိကိုပင် ကောင်မလေး အသစ် တစ်ယောက်ဟု ထင်မိသည်။

" ဗွတ်…ဖွတ်…ဖွတ်…"

" အောင်မလေး…. အင်း…အင်း… ကောင်း တယ်…အောင်"

" ကောင်းတယ်….မျိုးရယ်…မျိုးဟာ လေးက အိနေတာပဲ…."

ကိုအောင်နိုင်သည် အိနွေးလှသော အတွင်းသားများ၏ အထိအတွေ့ကြောင့် အတော်ပင် အရသာ တက်နေရာ ပါးစပ်ကပင် ဖွင့်ဟပြောသည်။ အရှိန်ကိုကား မလျှော့။ သူလဲပဲ ဒီတစ်ခါတော့ ပြီးလိုက်တော့မည် ဟုကြံထားသည်။ မျိုးသီရိ၏ Speciality ဖြစ်တဲ့ နို့အုံကြီးများက မုန်တိုင်းမိသော လှေငယ်လို လူးလွန့်နေသည်ကို လဲ အရသာ ခံကာ ကြည့်သည်။

အချက်၅၀ကျော်လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့် အပြီးတွင်တော့ ကိုအောင်နိုင်လဲ မထိန်းနိုင်တော့ပေ။ လီးတန်ကြိးက အစွမ်းကုန် မာတင်းသွားကာ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သည်။ သုတ်လွှတ်ချိန်တွင် ကိုအောင်နိုင်သည် အားကုန်ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ ဆီးစပ်နှစ်ခု ဖြောင်းခနဲနေအောင် ရိုက်မိသည်။ လီးထိပ်ဆိုလျှင် သားအိမ်ထဲ ထိပင် တိုးဝင်သည်။ စောက်ပတ်ထဲတွင် ဆူးခနဲ အောင့်နေအောင်ပင် မျိုးသီရိ ခံလိုက်ရသည်။ သို့သော် ကာမစိတ်က မွှန်နေသဖြင့် ဒါကပင် ပြီးဖို့ ဖန်တီးလိုက်သလို ဖြစ်၏။ "တ အီးအီး တ အားအား" အော်ကာ စောက်ရည်များကို အပြိုင် ပန်းထုတ်မိတော့သည်။

နှစ်ဦးသား ပြိုင်တူပြီးသွားပြီးနောက် ကိုအောင်နိုင်သည် ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ထားသော မျိုးသီရိ၏ ပေါင်တန်ကြီးကို အသာချသည်။ ကင်မရာကို ပြန်ကောက်ကိုင်ပြီးနောက် အသာ ကိုယ်ကို နောက်သို့ ယို့၏။ လီးတန်ကြီးက ဗြိခနဲ မြည်ကာ အနည်းငယ် ကျွတ်ထွက်သည်။ နှစ်လက်မလောက် ထွက်လာသည်နှင့် လီးတန်တွင် အရည်ဖြူဖြူလေးများ စိုကာ ကပ်နေသည်ကို တွေ့သည်။ ခေါင်းလိမ်းဆီ အကြည်စားလိုမျိုး ဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ဒါကို သဘောတွေ့သွားကာ တဖြတ်ဖြတ်နှင့် ရိုက်သည်။

မျိုးသီရိသည် ကိုအောင်နိုင်ကို အသာပင် မျက်လုံးလေး ဖွင့်ကာ ကြည့်သည်။ သူမလဲ နှစ်ချီတောင် ပြီးသွားပြီမို့ အတော်ပင် မောသွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ဒါကို မြင်တော့ အကြံရကာ ….

" မျိုး.. နည်းနည်း ကိုယ်ကို မတ်ပြီး ထလိုက်…"

" ဘာ လုပ်ဦးမလို့လဲ အောင်ရယ်… ဒီမှာ အမောမပြေသေးဘူးနော်…."

" အင်းပါ… ဘာမှ မလုပ်သေးပါဘူး…. ဒီမှာ ကိုယ့်ဟာကြီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်မလို့…"

" အဲဒါ မျိုးကို ကြည့်စေချင်လို့""

ဒီလိုပြောတော့ မျိုးသီရိ စိတ်တွေလှုပ်ရှားသည်။ ကိုအောင်နိုင်ပြောသလို ကိုယ်ကို မတ်ကာ လက်ကို နောက်ပစ်၍ ထိုင်လိုက်သည်။ မိမိ၏ ပေါင်ရင်းကိုလဲ ငုံ့ကြည့်မိသည်။ ဒီအချိန်တွင် ကိုအောင်နိုင်သည် လီးတန်ကြီးကို တစ်လက်မချင်း အသာ ဆွဲထုတ်နေပြီ။ တစ်ခါ ဆွဲထုတ်လိုက် ဓါတ်ပုံ တစ်ခါ ရိုက်လိုက်လုပ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် အတန်ကြီးသည် ဖောင် ခနဲနေကာ ကျွတ်ထွက်၏။

" ဟော… ကျွတ် သွားပြီ….အောင်….အင်း … အင်း"

ငုံ့ကြည့်နေသော မျိုးသီရိ ဆီမှ အသံ ထွက်လာသည်။

" အောင့် ဟာ ကြီးက .. ပြီးသွားလျှင် လဲ … မာနေတုန်းပဲနော်….""'

ဟုတ်သည်။ သူများတွေ ဆို ဒီအချိန်လောက်ဆို ပျော့ခွေနေမည် ဖြစ်သော်လဲ ကိုအောင်နိုင်ဟာကြီးကမူ အဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်ပြီးပြီးချင်းပင် ၄၅ဒီဂရီလောက် မတ်နေသေးသည်။ လုံးပတ်ကလဲ သိပ်မကျချေ။ ဒိအချိန်တွင်

" ဗျစ်…ဗျစ်…."

" ဟယ်…စိမ့်ကြကုန်ပြီ… ပေကုန်တော့မှာပဲ…."

အစို့ လွတ်သွားသော မျိုးသီရိ၏ စောက်ပတ်အတွင်းမှ အရည်များ ထွက်ကြသည်။ မျိုးသီရိသည် အိပ်ယာခင်းကို ပေကုန်မှာ စိုးသည့်အတွက် လက်ဖဝါးလေးနှင့် အသာခံသည်။ ကိုအောင်နိုင်က ဒါကို အမိအရ ရိုက်သည်။ ပြောရရင် ကိုအောင်နိုင်တွင် အကျင့်တစ်ခု ရှိသည်။ သူသည် လရည်ကို ဘယ်တော့မှ အပြင်မှာ မထုတ်တတ်။ သူ့ခံယူချက်က ယောကျ်ားတို့၏ သုတ်ရည်သည် အားအင်များပါဝင်သည့် အတွက်ကြောင့် အလဟသတ် အဖြစ်မခံလို။ အလုပ်ခံရသူ မိန်းမအတွက် လက်ဆောင်ဟု သဘောထားကာ ပါးစပ်ဖြစ်စေ။ စောက်ပတ်ထဲဖြစ်စေ တစ်ခုခု ထဲ၌သာ ပန်းထည့်ပေးလေ့ရှိသည်။ တခုတော့ ရှိသည်။ နောက်ကြောင်း ရှင်းအောင်တော့ ဆေးတိုက်ရသည်။ ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချသည်မျိုးတော့ တတ်နိုင်သမျှ မဖြစ်အောင် ရှောင်သည်။

လရည်တွေက များလေရာ မျိုးသီရိသည် အတော်ကြာကြာပင် လက်ဖဝါးလေးနှင့် ခံထားရသည်။ နောက်ဆုံးတွင်တော့ မျိုးသီရိ၏ လက်ဖဝါးလေးပေါ်တွင် ဖြူဖြူအရည်များ အိုင်သွားသည်။ ထွက်ကျလာတာလဲ ရပ်သွားပြီမို့ မျိုးသီရိသည် ကိုအောင်နိုင်ကို အသာပင် မော့ကြည့်သည်။ ကိုအောင်နိုင်လဲ မျက်စပစ်ပြရင်း လက်ခလယ်နှင့် မိမိနှုတ်ခမ်းကိုတေ့ပြသည်။

ကိုအောင်နိုင် ဘာဆိုလိုတာလဲ မျိုးသီရိက သိသည်မို့

" ဟင်း… အောင် နော်…သိပ်ဆိုးတာပဲ…"

မျက်စောင်းထိုးကာ အမူပိုပိုလေး ပြောသည်။ ပြောတာပြောသော်လဲ လက်ဖဝါးလေးကမူ အပေါ်သို့ မြောက်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းပါးလေးနား ရောက်သည်နှင့် အသာနှုတ်ခမ်းလေးကို ဟသည်။ ပြီးတော့ လျှာတစ်လစ်လစ်လေးထုတ်ကာ ယက်လိုက်သည်။

" အား…ပါး..ပါး."""

မြင်ကွင်းက ကိုအောင်နိုင် လိင်တန်ကြီးကိုပင် ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားစေသည်။ ကင်မရာသံ တဖြတ်ဖြတ်လဲ ပေါ်လာသည်။ ဟုတ်ပေသည်။ ဒီလိုမျိုးကို တော်တန်လူကြုံဖူးမှာ မဟုတ်။ ဒါမျိုးက အပြာကားတွေထဲမှာသာ ပြတာဖြစ်ပြီး အပြင်တွင် လိုက်လုပ်ပေးသည့် မိန်းမတွေက ရှားသည်။ မြန်မာမိန်းကလေးဆိုလျှင်တော့ သာလို့ဝေးသေး။ အခုတော့ ဘယ်လိုမှ ထင်ရက်စရာ မရှိသည့် ကျောင်းဆရာမလေး မျိုးသီရိက ကိုအောင်နိုင် နှုတ်မှ ပြောစရာမလိုဘဲ လုပ်ပြနေလေသည်။ ဒါကလဲ မျိုးသီရိသည် ကိုအောင်နိုင်တွင် ကောင်မလေးတွေများကြောင်း သိသည်နှင့် သူမကို အမြဲ တမ်းတနေအောင် လုပ်ပြချင်းသာ။

ငံကျိကျိ လရည် အရသာက မျိုးသီရိ စိတ်တွေကို ပြန်ဆူဝေစေသည်။ ဒါ့အပြင် သူမသိသည်။ ဒါမျိုးလုပ်ပြလျှင် ကိုအောင်နိုင် နေနိုင်မည် မဟုတ်။ သူမကို နောက်တစ်ချီထပ်ဆွဲ ဦးမည်သာ။ ပြီးတော့ မိန်းမသားပီပီ သူမကိုရော၊ ဒီနေ့ကိုရော ကိုအောင်နိုင် အမှတ်ရနေစေချင်သည်။ မိမိအနေဖြင့် ဦးမောင်မောင်တင့်ဆိုသာ သူစိမ်းတစ်ယာက်လက်ကို ဘ၀ ပုံအပ်ရတော့မှာ ဖြစ်၍ အဲဒီမတိုင်ခင် အပြတ်လဲ ကဲနေချင်သည်။ နောက်ပြီး ကိုအောင်နိုင်၏ လရည်တွေက လဲ သိပ်မညှီရာ လျက်ကောင်းနှင့် လျက်ပြစ်လိုက်သည်။

" ရှ လွတ်…."

မျိုးသီရိသည် နောက်ဆုံးလက်ကျန် အရည်လေးများကို ရက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်ဖဝါးလေးကို ကိုအောင်နိုင်ဆီသို့ ထိုးပြလိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင်ကလဲ ဒါကို အပြီရိုက်သည်။ ဒီနောက်

" ကဲ… မျိုးရေ…ဒီမှာ အစာပိတ်လေး…"'          ဆိုကာ လိင်တန်ကြီးကို ထိုးပေးသည်။

" အောင်..ကလဲ ..ကွာ…. ကဲတယ်….."'"

မျိုးသီရိသည် ပြောသာပြောသည်။ လက်ကမူ ကိုအောင်နိုင်၏ ကော့ပေးလိုက်သော လိင်တန်ကြီးကို အသာကိုင်ကာ ငုံ့၍ စုပ်သည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလဲ အောက်တွင် တွဲလွဲကျနေသော အုကြီးများကို ပွတ်ဆော့သည်။

" အင်း… အင်း…. ကောင်းတယ်ကွာ….မျိုးက သိပ်တော်တာပဲ…"

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>