အငြိုး ရှိခဲ့လေလော့ (စ/ဆုံး)

အငြိုး ရှိခဲ့လေလော့ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နတ်ဆိုးလေး

'' ခွမ် . . . . '' 

ဟူသော အသံတစ်ချက် နှင့် အတူ ထမင်းစလုံ လေးသည် မြေပြင် ပေါ် ကျသွား လေသည် ။ ထမင်းလုံးလေး များသည် ဖုန်အလိမ်းလိမ်းလူး နေသော မြေပြင်ပေါ် တွင် ပြန့်ကျဲ သွားလေသည် ။ ငါးပိရည် ကျိုးတိုးကျဲတဲ ဆမ်းထားသော ထမင်း နှင့် နံနံပင်လေး လေးငါးပင် ရှိသော ပန်ကန်လေး သည် လှေကား အောက်ခြေ မြေပြင်ပေါ် မှောက်နေလေသည် ။ ထို ပန်ကန်လေးအား နှမြောတသခြင်း များစွာ နှင့် အတူ ဆာလှောင်လှသော မျက်ဝန်း အစုံသည် ရီဝေ အုံမှိုင်းလာသော မျက်ရည်စ တို့ နေရာယူထား လေသည် ။

ပါးစပ်ထဲ ရောက်ခါနီး ထမင်းလုပ်လေး ကိုပင် ဆက်မသွင်း ဖြစ်တော့ . . ထို ထမင်း ပန်ကန်လေး သည် တစ်စုံ တစ်ဦး ၏ ခြေထောက်ဖြင့် ကန်ထုတ်လိုက်မှု ကြောင့် သာ မြေပြင်ပေါ် ကျသွားခြင်း ဖြစ်သည် ။ စားလက်စ လက်ကလေး ကို ချကာ . မိမိ ကို စားမတတ်ကြည့်နေသော မိထွေး ဖြစ်သူ အား မင်းသွေး မျက်ရည်စက်လက် ဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်ရသည် ။ ထမိန်တိုတို အနေအထား ဝတ်ကာ ခါးထောက်ပြီး မင်းသွေး အား စိမ်းစိမ်းကားကား ကြည့်နေသော မိထွေး ဖြစ်သူ ဒေါ်မာမာ အား မင်းသွေး ဒေါသ ဒေါသဖြစ်သွား သော်လည်း အခြေအနေ တစ်ခု အရ ခေါင်းငုံ သည်းခံလိုက် ရသည် ။

'' မင်း ကို ထမင်း ဘယ်သူ စားခိုင်းလို့လည်း . . . ''

မင်းသွေး ဖြေစရာ စကားမရှိ . ခေါင်းငိုက်သာ စိုက်ချလိုက်သည် ။ အိပ်ခန်း ထဲမှ အသံ တစ်ချက် ထွက်လာသည် ။

'' ငါ ကျွေးလိုက်တာပါ . မိန်းမ ရယ် . သားလေး လည်း တနေကုန် ပင်ပန်းနေတာ . ဆာ ရောပေါ့ . . . ''

ဖခင် ဖြစ်သူ၏ ကူညီသံလေး ကြောင့် မင်းသွေး ရင်ထဲ အတိုင်းမသိ ဝမ်းသာ မိသည် ။ ဒေါ်မာမာ ကတော့ နားဝင်ချိုမည် မဟုတ် . .

'' အကိုကြီး ရယ် . အကိုကြီး အလိုလိုက်နေလို့ . အကိုကြီး သား က ဒေါင့်မကျိုးတာ . သူ့မှာ အပြစ်ရှိလို့ . မာ က အပြစ်ပေးနေတာ . ''

'' ငါသိပါတယ် . မိန်းမရယ် . အဟွတ် အဟွတ် . သူလည်း နားလည် လောက်နေပါပြီ ''

'' ဟွန်းးး အကိုကြီး ကတော့ ဒီလိုချည်းဘဲ . ကျပ်ကျပ်အလိုလိုက်ထား အကိုကြီး . အကိုကြီး သား က နောင်ဆို လမ်းဘေး ရောက်သွား လိမ့်မယ် . . ''

ခြေဆောင့်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်သွားသော မိထွေး အား မင်းသွေး စိတ်နာမိသည် ။ မိမိ မှာ မိခင် မရှိတော့သည့် အတွက် ဒေါ်မာမာ ကို မိခင် လို သဘောထားခဲ့သည် ။ အကြောင်းမဲ့ အပစ်ရှာ နိပ်စက်ခဲ့သည်များကိုလည်း ဆုံးမသည် ဟုသာ သဘောထားခဲ့သည် ။ ဖခင် နေမကောင်း ဖြစ်ပြီး အိပ်ယာ ထဲ လဲနေတော့ မိထွေး က စီးပွားရေး ကိုပါ အပိုင်စီးပြီး အုပ်ကိုင်ထား ခဲ့သည် ။

မင်းသွေး စိတ်မကျေနပ်တိုင်းသာ ပြန် ရန်ရှာချင် ရင် ဒေါ်မာမာ အခါပေါင်းများစွာ သေနေလောက်ပြီ ။ ငယ်ဘဝ ကတည်း က အမြဲသည်းခံ နေသော်လည်း ထို သည်းခံနိူင်မှု စွမ်းအားသည် အရွယ်ရောက်သည် နှင့် အမျှ ပျက်ပြယ်ကာ လက်တုန့်ပြန်ချင် လာမိသည် ။ သို့သော် အိပ်ယာ ထဲ လဲနေသည့် ဖခင်အား ပစ်မထား ရက် .

'' မေမေရေ . မေမေ . . ''

အသံပြဲ နဲ့ အော်ဝင် လာသည့် မိန်းကလေး တစ်ဦး ။ ထို မိန်းကလေး မှာ အဖြူအစိမ်း ကျောင်းဝတ်စုံဖြင့် ဆယ်တန်းကျောင်းသူ တစ်ဦး ဖြစ်သည် ။ သူမ သည် အခြားမဟုတ် ဒေါ်မာမာ နှင့် ပါလာသည့် ဒေါ်မာမာ ၏ သမီး ဖူးပြည့်စုံ ပင်ဖြစ်သည် ။ အိမ်လှေကား ပေါ် ခြေသံပြင်းပြင်း နဲ့ တက်လာပြီး လွယ်အိတ် ကို ခုံပေါ် ဝုန်းခနဲ ပစ်ချလိုက် လေသည် ။ မင်းသွေး စားလက်စ ပန်ကန်လေး ပြန်ကောက်ပြီး အိမ်ပေါ် လိုက်တက် ခဲ့သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ရုတ်တရပ် ထမိန်ကွင်းလုံး ချွတ်ချလိုက်ပြီး ခြေထောက်ဖြင့် ခတ်ထုတ်လိုက် လေသည် ။ အသားကပ် ဒူးကျလေး ဝတ်ထား သဖြင့် ထိုသို့ လုပ်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး လည်း အချိုးမပြေလှသည့် သူမ အား ဟင်းခနဲ သက်ပြင်း တစ်ချက် ချပြီး အိမ်နောက်ဖေး သွားရန် ပြင်လိုက်သည် ။

'' ဟိုကောင် . . . နောက်ဖေး သွားမှာ မလား . ထမိန်ကောက်သွားစမ်း . . ပြီးရင် လျော်ပေးထား .  ''

မင်းသွေး သွေးများ ဆူပွက်သွားသည် ။ လက်သီး ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်လိုက်မိသည် ။ သည်းခံစမ်း . မင်းသွေး ဟုသာ စိတ်ထဲ မှာ ရေ ရွတ်လိုက်မိသည် ။ မင်းသွေး စိတ်လျော့လိုက်သည် ။ ဖခင် နေမကောင်း ဖြစ်နေစဉ် ပြသနာ မဖြစ်ချင် ။ ထို့ကြောင့် သူမ ကျောင်းစိမ်းထဘီလေး ကို စိတ်မပါလက်မပါ ကောက်ယူလိုက်ပြီး .

'' ဒါ ဒီမနက် မှ ဝတ်သွားတဲ့ ဟာ မလား . ညီမလေး ရယ် . နှစ်ရက် ဝတ်ရောပေါ့ . ''

 ဖူးပြည့်စုံ မျက်နှာ တင်းခနဲ ဖြစ်သွားပြီး .

'' နင် ငါ့ကို ဘယ်လိုခေါ် လိုက်တယ် . ညီမလေး ဟုတ်လား . မခေါ်နဲ့ . နင် နဲ့ ငါ ဘာမှ မတော်ဘူး . ''

'' အေးပါ . နင်မကြိုက်ရင် မခေါ်ပါဘူး . ဒါပေမယ့် ငါက နင်ထက် အကြီးလေ . ထမိန်လျော် ပေးရလည်း ကိစ္စ မရှိပါဘူး . ဒါပေမယ့် တနေ့တစ်စုံ လည်း နေတော့ . ''

'' ဆင်ခြေ လာပေး မနေနဲ့ . နင်ကလေ တကယ်ပျင်းတယ် . ငါ တနေကုန် ကျောင်းစာသင်နေရတာ . ငါ့ အမေရော တနေကုန် နင်တို့ မြိုဖို့ အလုပ် လုပ်နေရတာ . နင်က အိမ်မှာ အလကား စားချင်မနေနဲ့ . အိမ် အလုပ် လုပ်ပေါ့ . ''

'' အဲ့လိုတော့ . နင်မပြောနဲ့ . ငါ့အဖေ နင်တို့ကို ရှာကျွေးလာတာ ကြာပြီ . ခု နင်အမေ လုပ်နေတဲ့ လုပ်ငန်း ကလည်း ငါတို့မိသားစုပိုင် လုပ်ငန်း . ငါ့မှာ ငါ့အဖေ ရှာစာ စားပေမယ့် . သူများ အပင်းမြိုနေရ သလိုဘဲ . ''

'' ပြောလိုက်ရင် . ဒါဘဲ . . ဟို အကြောင်းပြလိုက် . ဒီ အကြောင်းပြလိုက် . အစားအသောက် မီးလိုတောက် အလုပ်အကိုင် ဆို ခွေးလို မှိုင်  ချင်တဲ့ ကောင် . . ''

'' ဘာ . နင် . နင် . နင်တော့ . . ''

'' အဟွတ် . အဟွတ် . သားတို့ ရန်မဖြစ်ကျပါနဲ့ .   ''

ထိုစဉ် အိပ်ယာထဲ မှ ဖခင်ဖြစ်သူ ၏ ချောင်းဆိုသံလေး ထွက်လာ လေသည် ။ မင်းသွေး စိတ်ပြန်လျော့ လိုက်ပြီး .

'' လျော်ပေးမယ် ဟာ . ငါ အဖေ စိတ်ဆင်းရဲ မှာ ဆိုးလို့ လုပ်ပေးတယ် . မှတ် . ''

မင်းသွေး ထမိန်ယူကာ ရေစင်ဘက် ထွက်သွား လေသည် ။ ဖူးပြည့်စုံ မကျေမနပ်ဖြင့် ကျန်ခဲ့လေသည် ။ ဖူးပြည့်စုံ မင်းသွေး အား ကြည့်မရ ။ သူ မရှိလျင် ခြံအိမ် နဲ့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းသည် သူမ တစ်ဦးထဲ ရမည် ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ မင်းသွေး အား အိမ်မှ ထွက်ပြေးစေရန်သာ ကြံစည် နေလိုက်သည် ။

'' မင်းသွေး ရယ် . နင့် မာန ဘယ်လောက် ခံနိူင်အုန်းမလည်း . ကြည့်ရသေးတာပေါ့ . . ''

ဟု ပြောရင်း ဖူးပြည့်စုံ ကျန်ရစ်ခဲ့ လေသည် ။

မင်းသွေး မကျေနပ်သော်လည်း ပြသနာ ဖြစ်ခဲ့လျင် ဖခင်ဘဲ စိတ်ဆင်းရဲ ရမည် . ဖခင် စိတ်မဆင်းရဲ စေချင် ။ ထို့ကြောင့် ဖူးပြည့်စုံ ထမိန်လေး ကို လျော်ပေး နေလိုက်သည် ။

'' ရော့ . ဒါပါ လျော်လိုက် . . ''

မင်းသွေး ရှေ့ ဝဲကျလာသော အရာ တစ်ခု နှင့် စေခိုင်းသံ တစ်ခု ။ အမျိုးသမီးဝတ်အတွင်းခံလေး တစ်ထည် ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး အရမ်းခံပြင်း သွားသည် ။ ပစ်ချပေးသော ဖူးပြည့်စုံ ကို မင်းသွေး စူးရဲသော မျက်ဝန်းများ ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည် ။ ထမိန်ရင်လျားလေး ဖြင့် ဖူးပြည့်စုံ မင်းသွေး အား သူမ အတွင်းခံလျော်ဟု မျက်စပစ်ပြ လိုက်သည် ။

'' ဟာ . မင်း မိုက်ရိုင်းလှချည်လား . ''

'' ဘာ ရိုင်းလို့လည်း . လျော်လက်စ နဲ့ လျော်လိုက်ပေါ့ . . . ''

'' တောက် . မင်းကိုမင်း သူဠေး သမီးများ မှတ်နေလား . မင်းမှာ စောက်ရှက်ရော ရှိသေးလား . . . ''

'' ဘာ . . . . . ''

ဖူးပြည့်စုံ မျက်နှာ နီမြန်းသွားသည် ။ ပြီးနောက် မင်းသွေး အား မခံချင်အောင် . .

'' ဟဲ့ . နင့် အဆင့်ကရော ဘယ်လောက် ရှိလို့လည်း . လျော်စရာ ရှိတာသာ လျော်စမ်းပါ . ဟင်းဟင်း အနံ့ပျောက်အောင် လျော်နော် . သေချာ နမ်းပြီလျော် . . ''

မင်းသွေး သည်းခံနိူင်မှု ဘောင်ကျော် သွားပြီ ဖြစ်သည် ။

'' မင်း တော့ကွာ . . ''

မင်းသွေး ဆက်ခနဲ ထရပ်လိုက်သည် နှင့် ဖူးပြည့်စုံ ထမိန်ရင်လျား ကို ခြေချပစ်လိုက် လေသည် ။ ထို အခါ ဖူးပြည့်စုံ ၏ အပြင်လူ မမြင်အပ်သော ကိုယ်လုံးလေး ကို မင်းသွေး မြင်လိုက်ရသည် ။ မင်းသွေး ဆွံအ သွားသည် ။

'' ဟာ . မင်း . မင်း . . ''

ဖူးပြည့်စုံ မဲ့ပြုံးလေး တစ်ချက် ပြုံးလိုက်ပြီး မင်းသွေး ၏ ကိုယ်ကို ရုပ်တရပ် စောင့်တွန်းပြီး မင်းသွေး အား ဝတ်စလစ်ဖြင့် ဝင်လုံး လိုက်သည် ။

'' အမေရေ . ကယ်ပါအုန်း . သမီး ကို မင်းသွေး မတရားကျင့် နေလို့ . . ''

မင်းသွေး ရင်ထဲ ဒိုင်းခနဲ မြည်သွားသည် ။

'' ဟာ . မင်း . ဘာပြောတယ် . . ''

'' ဟဲ့ . အောင်မလေး ဒါက ဘယ်လို ဖြစ်ရတာ တုန်း . . ''

ဒေါ်မာမာ တုန်ရီစွာ ပြောလိုက်လေသည် ။ မင်းသွေး နှင့် ဖူးပြည့်စုံ မှာ လုံးထွေး နေသဖြင့် မသိလျင် မင်းသွေး ဖူးပြည့်စုံ ကို မတရားကျင့်နေ ဟန် ပေါ်နေလေသည် ။ ဒေါ်မာမာ တစ်ယောက် အဆိပ် တက်နေချေပြီ ။

'' အမလေး . အကိုကြီးရေ . လာကြည့်ပါအုန်း . ရှင့်သား ခွေးဇာတ်ခင်း နေတာ . . '' ဒေါ်မာမာ အသံပြဲနဲ့ အော်တော့သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ လည်း အတင်းရုန်းဟန် ဖြင့် သူမ ထမိန်လေး အတင်းပြန်ကောက်ပြီး သူမ ရင်ဘက်ကို ကပ်ခါ လုပ်ငို ငိုပြလေသည် ။ ထို မြင်ကွင်း ကို ဖခင်ဖြစ်သူ မြင်လိုက်သော အခါ . . .

'' ခွေး . . . မင်း ကွာ . . . ''

'' မဟုတ်ဘူး . အဖေ . . . ''

'' မင်း ငါ့ကို အဖေ လို့ မခေါ်နဲ့ . အဟွတ် အဟွတ် . . ''

မင်းသွေး ရင်ထဲ မိုးကြိုးများ ဆက်တိုက်ပစ်ချခံလိုက် ရသလို ထူပူသွား လေသည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ငိုရင်း . မင်းသွေး အား .

'' အဟင့် . အဟင့် . တော်သေးတာပေါ့ . လူကြီးတွေ ရောက်လာလို့ . မဟုတ်ရင် သမီး ဘဝ ရေတိမ်နစ်မှာ . . ''

'' ဟာ . မဟုတ်ဘူး . မင်း မဟုတ်တာ မပြောနဲ့ . . . ''

ထိုစဉ် မင်းသွေး ပါးတစ်ဖက် ပူခနဲ ခံစားလိုက် ရသည် ။ ဒေါ်မာမာ ၏ ခက်ထန်သော အကြည့်များ နှင့် လက်ဝါးချက် ကို မင်းသွေး မရှောင်နိူင်လိုက် ။

'' မင်း အိမ်က ထွက်သွား . . . သွား . . ''

'' မဟုတ်ဘူး . အဒေါ် ကျတော် မလုပ်ပါဘူးဗျာ . အဖေ ပြောပေးပါအုန်း . ''

မင်းသွေး အားကိုးတကြီး ဖခင်အား ကြည့်လိုက်သော်လည်း ဖခင် လုပ်သူ သည် မျက်နှာ တဖက်လွှဲသွား လေသည် ။

'' ဟာ . . . . '' 

မင်းသွေး အင်အားများ ဆုတ်ယုတ်သွား တော့သည် ။ မင်းသွေး ခေါင်းတွေလည်း မူးနောက် လာလေသည် ။

'' အားးးးးးး '' 

မင်းသွေး အော်ဟစ်လိုက်သည် ။ တိုက်ဆိုင်မှု ကြောင့်လား မသိ . ကောင်းကင်ပြင် တစ်ခုလုံး မှိုင်းတက်လာပြီး မိုးရွှာချ တော့သည် ။ မင်းသွေး ထွက်ပြေးခဲ့ပြီ ။ ခြေလှမ်းများသည် ဘယ်ကို ဦးတည်မှန်း မသိ ။ ပြင်းထန်လှသော မိုးရေစက်များ ကြား မင်းသွေး အသိစိတ်မဲ့စွာ ပြေးနေသည် ။ ထိုစဉ် ကားလမ်းကို အရှိန်ပြင်းပြင်း ကွေ့ချလာသော ကားတစ်စီး သည် မင်းသွေး အား အရှိန်ပြင်းပြင်း ပစ်တိုက် သွားလေသည် ။ နာကျင်မှုများ နှင့် အတူ မင်းသွေး တကိုယ်လုံး အင်အားဆုတ်ယုတ်သွားသည် ။ မျက်နှာပေါ် ပြင်းထန်စွာ ကျဆင်းလာသော မိုးရေစက်များ နှင့် အတူ ဦးခေါင်းမှ သွေးများ ရောယှက်သွား လေသည် ။

'' ဟင့်အင်း . ငါမသေ ချင်သေးဘူး . အရှုံးမပေးဘူး . . ငါ နမည် မင်းသွေးးးး ကွ ''

........................................................

 ၇ နှစ်ခန့် ကြာသော် . . .

အဝေးပြေး အမြန်လမ်းမကြီး လက်တွင် အိမ်စီးကား သန့်သန့်လေး တစ်စီး အရှိန်ပြင်းစွာ မောင်းနှင် နေလေသည် ။ ရာသီဥတုကောင်းမွန်သော နွေည ဖြစ်သဖြင့် ကောင်းကင်ပြင် ကြည်လင်နေသည် ။ ရွှေလရောင် လည်း ထိန်ထိန်သာ နေတော့သည် ။ ထို ကားလေးထဲ တွင် လူလေးဦး လိုက်ပါ စီးနင်း လာလေသည် ။ ထို လေးဦး ထဲတွင် လက်တလော လူကြိုက်များပြီး နမည်ကြီးနေသော ရုပ်ရှင်သရုပ်ဆောင်မင်းသမီးလေး အေးမြတ်ခိုင် ပါ လာလေသည် ။ 

မင်းသမီး ၏ မိခင် . ဒေါ်ခင်စန်းဝေ နှင့် အတူ မိက်ကပ်ပြင်သော မလျာလေး နှင့် ကားဒရိုက်ဘာ လေး လည်း ရှိသည် ။ အားလုံးပေါင်း လေးဦး သည် မနက် ရှုတင် အမှီ နယ်ထွက် ရိုက်ရန် ခရီးနှင် လာခြင်း ဖြစ်သည် ။ ကားအတွင်း တွင် ငြိမ်သက်နေသော်လည်း အပြင်တွင် ကား၏ အရှိန်သည် အတော်ပြင်းနေလေသည် ။ အဲကွန်းဖွင့်ထား သဖြင့် တံခါးပိတ်ထားမိသော ကြောင့်လည်း ပါသည် ။ လမ်းခုလတ် အရောက်တွင် ထိုကားလေး ၏ အရှေ့မှ အရိပ်နက်တစ်ခု ဖြစ်သွား လေသည် ။

  '' ဟာ . . ရှေ့မှာ လူ . . . ''

ဒါရိုက်ဘာ အမြန်တိမ်းရှောင်လိုက် သော်လည်း သစ်ပင်ကြီး တစ်ပင်ဘွား ခနဲ ပေါ်လာပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်း ဝင်တိုက်မိသွားတော့သည် ။ ပြင်းထန်သော တိုက်မိသံ ဖြစ်ပေါ်ပြီး ကားလည်း ကြေမွသွား သလို လူများလည်း သွေး အလိမ်းလိမ်း ဖြင့် ဖရိုဖရဲ ဖြစ်ကုန် လေသည် ။ လေးဦးလုံး ငြိမ်သက်ကာ လောကကြီး နှင့် အဆက်အသွယ် ပျက်သွား တော့သည် ။

အေးမြတ်ခိုင် လေးလံသော မျက်ခွံကို အားယူဖွင့် လိုက်လေသည် ။ သူမ ကုတင် ထက် ရောက်နေသည် . အလင်းရောင် ကျိုးတိုကျဲတဲ မြင်နေရသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် တစ်ယောက် ထဲမို့ ကြောက်လန့်တကြား ပတ်ဝန်းကျင် ကို အကဲခတ်လိုက် လေသည် ။ ထိုစဉ် တံခါးခေါက်သံ သုံးချက် ကြားလိုက်ရသည် ။ ပြီးနောက် တံခါး ချပ်သည် အလိုလိုပွင့် သွားပြီး စူးရှလှသော အရောင်များ မျက်လုံးကျိမ်းမတက် ထွက်ပေါ် လာသည် ။ ထို အရောင်များ ကြားတွင် မိန်းကလေးတစ်ဦး သဏ္ဍန်ကိုယ်လုံးလေး သည် အေးမြတ်ခိုင်ထံ တလှမ်းချင်း လှမ်းလာ လေသည် ။ ထို မိန်းကလေးသဏ္ဍန်သည် အေးမြတ်ခိုင် အား လက်ကလေး ကမ်းခါ . . တုန်ရီ အက်ကွဲသော အသံဖြင့် . . .

'' ကျမ တို့ သားအမိ ကို လွှတ်ပေးပါ . ကျမ တို့ကို ကယ်ပါ . . '' 

ဟုသာ ကြိမ်ဖန်များစွာ ပြောလာ လေသည် ။ ထို သဏ္ဍန်သည် နီးကပ်လာသော အခါ မျက်နှာကို ပါ မြင်လိုက်ရ သည် ။ ထို မိန်းကလေး မျက်နှာတွင် ဓါးဖြင့် မွှန်းခံထားရသော ဒဏ်ရာများနှင့် သွေးများ စက်စက်ယို နေလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ကြောက်လန့်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အားကုန် အော်ဟစ်လိုက် လေသည် ။

'' အား ''

'' သမီး ဘာမှ မဖြစ်တော့ဘူး . စိတ်လျော့လျော့ . . ''

အေးမြတ်ခိုင် အိမ်မက်ဆိုးမှ လန့်နိူးလာခဲ့သည် ။ မိမိ နှင့် စိမ်းသော အခန်းတစ်ခု ၏ ကုတင်တလုံးပေါ် ရောက်နေသည် ။ သူမ ၏ နဘေး တွင် ဦးခေါင်းတွင် ပတ်တီး အဖွေးသား နှင့် သူမ ၏ မိခင် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ရှိနေလေသည် ။

'' ဘာဖြစ်လို့လည်း သမီး ''

'' အိမ်မက်ဆိုးတွေ မက်နေလို့ . အမေရယ် . ''

'' သမီးရယ် . တော်သေးတာပေါ့ . ငါ့သမီးလေး ဘာမှ မဖြစ်လို့ . . ''

အေးမြတ်ခိုင် သူမခြေထောက် မှ ပတ်တီးများကို ကြည့်ပြီး ခြေထောက် ကို လှုပ်ကြည့်သည် ။ နာကျင်မှု တစ်ချက်ကြောင့် .

'' အား . '' 

ခနဲ တစ်ချက် အော်လိုက်မိသည် ။

'' အမေ . သမီး ခြေထောက် ဘာဖြစ်သွားပြီလည်း ဟင် . . ''

'' အဆစ်လွဲသွားတာ သမီး . အမေ တို့ကို ကယ်လာတဲ့ သူငယ်လေး က သမီးခြေထောက် ကို အဆစ်ပြန်တည့်ပြီး ဆေးစည်းပေးထားတယ် . သမီး ရဲ့ . .  တော်သေးတယ်ကွယ် . ငါ့သမီးလေး မျက်နှာ ဘာဒဏ်ရာ မှ မရလို့ . ''

ထိုစဉ် တံခါးခေါက်သံ သုံးချက်တိတိ ထွက်ပေါ် လာလေသည် ။ ပြီးနောက် တံခါးချပ် အလိုလို ပွင့်လာ လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် အိမ်မက်ထဲ က အတိုင်း ဖြစ်ပျက်နေသဖြင့် အနည်းငယ် ထိတ်လန့် နေလေသည် ။ သို့သော် အပေါက်ဝတွင် ပေါ်လာသည် မှာ အမျိုးသားတစ်ဦး ဖြစ်နေလေသည် ။ လည်သာအကျီ ၤလေး ဖြင့် ဂျင်းဘောင်းဘီ ကို စတိုင်ကျကျ ဝတ်ဆင်ထားသည် ။ မျက်နှာပေါ် ဝဲကျနေသည် ဆံပင်ရှည်လေး များနှင့် ကောင်လေး တစ်ယောက် ပင် ဖြစ်သည် ။ လက်ထဲ တွင် စားသောက်စရာများ ပါလာလေသည် ။

'' အန်တီ တို့ . ဆာနေရောပေါ့ . ''

'' ရပါတယ်ကွယ် . အားနာဖို့ ကောင်းနေပါပြီ . . ''

'' မဟုတ်တာဗျာ . ဟို ညီမလေးရော သက်သာလား . . ''

အေးမြတ်ခိုင် အားနာဟန် လေးဖြင့် .

'' သက်သာပါတယ်ရှင် . ဒီက အကို ကို ကျေးဇူး အရမ်းတင်ပါတယ် . . ကျမ နမည် အေးမြတ်ခိုင် ပါရှင့် . ''

'' အော် . ဟုတ်ကဲ့ . . ကျတော် နမည် မင်းသွေး လို့ခေါ်ပါတယ် . ဒါနဲ့ အန်တီရော . ဒီက ညီမရော . . ဒဏ်ရာတွေ မသက်သာ မခြင်း ဒီက ထွက်မသွားနဲ့နော် . . ''

'' အေးပါကွယ် . အန်တီတို့နဲ့ ပါလာတဲ့ လူနှစ်ယောက်ရော . အခြေအနေ ဘယ်လိုရှိလည်း ဟင် . . . ''

'' ဗျာ . ကျတော် ရောက်တော့ အန်တီ တို့ နှစ်ယောက် ဘဲ ကားပေါ်မှာ သတိလစ်နေတာ တွေ့ခဲ့တာ . . ''

'' ဟင် . . . သူတို့က ဘယ်ပျောက်သွားတာ လည်း . . ''

'' အဲ့ဒါတော့ ကျတော်လည်း မသိဘူးဗျ . ''

'' ဒါနဲ့ မောင်ရင် . မင်းကူူညီလက်စ နဲ့ အန်တီ တို့ကို ကူညီပါအုန်း .  ''

'' ဘာများလည်း ဗျ . . . ''

'' အန်တီ တို့ ဆက်သွယ် စရာ ရှိလို့ပါ . ရှုတင် လည်း နောက်ဆုတ်ဖို့ ဖုန်းလှမ်းဆက်ချင်လို့ . အဲ့ဒါ ဖုန်း ရှိလား . အန်တီ တို့ဖုန်း မတွေ့လို့ . . ''

မင်းသွေး အကျီအိပ်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး ကြေမွနေသော အေးမြတ်ခိုင် နှင့် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏ ဖုန်းနှစ်လုံး ကို ထုတ်ပေးလေသည် ။

'' ဟာ . ကြေမွနေပြီ . စက်ဖွင့် လို့တောင် မရဘူး . . ''

ဖုန်းများသည် တူဖြင့် အထုခံထား ရသလို ဖြစ်နေသည် ကို နည်းနည်း သံသယ ဝင်မိလေသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ မင်းသွေး အား .

'' အန်တီတို့ ဖုန်းတွေ ကြေကုန်ပြီ . ဆက်လို့ မရတော့ဘူး . မင်း ဖုန်းလေး ခဏ ပေးပါကွယ် ''

မင်းသွေး လေသံမာမာ ဖြင့် ထ အော်လေသည် ။

'' ဘာဖုန်းလည်း မရှိဘူး . မရှိဘူး . ''

သားအမိ နှစ်ဦးလုံး ထိတ်လှန့်သွားလေသည် ။မင်းသွေး အမူအရာ မှ ခက်ထန်ကြမ်းတန်း နေပြန် လေသည် ။

'' အေး . အေးပါကွယ် . မရှိဘူး ဆိုလည်း ရပါတယ် . . . ''

'' ကောင်းပြီ . ဒါနဲ့ အန်တီ မှာထားမယ် . အခန်းထဲမှာဘဲ နေနော် . ရေချိုးခန်း နဲ့ အိမ်သာ ဒီအခန်းထဲ မှာ အပို ရှိတယ် . ကျတော် သွားလိုက်အုန်းမယ် . အပြင် မှာ ဘာသံ ကြားကြား ထွက်မလာနဲ့ . ''

မင်းသွေး ပြောပြီး အခန်းပြင် ထွက်ခါ အပြင်ထွက် သွားလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် နှင့် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ တယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်လိုက် ကျသည် ။ နှစ်ဦးလုံး မျက်နှာ မကောင်းကျ ။ အချိန်တွေ ကုန်လာသည် နှင့် အမျှ သံတိုင်များဖြင့် ပိတ်ထားသော ပြတင်းပေါက်လေး မှ အပြင်လောကသည် တစ်စ တစ်စ နှင့် အရောင်ပြောင်းခါ မှောင်လာပြီ ပြီ ဖြစ်သည် ။ တနေ့ ဟူသော အချိန်ကို ကျော်ဖြတ် ခဲ့ပြီ ဖြစ်သည် ။

'' အားးးးး '' 

နာကျင်စွာ အော်လိုက်သော အသံနက် တစ်ခု ကို အေးမြတ်ခိုင် တို့ကြားလိုက်ရသည် ။ ငိုညီးသံများ လည်း ဆက်တိုက် ကြားလာ ရလေသည် ။

'' ဟားဟား ဟားဟား .  ဒေါ်မာမာ ခင်ဗျား ဘာတတ်နိူင်သေးလည်း . . ''

မင်းသွေး အသံထွက်လာ သော်လည်း တစ်ဖက်မှ တုန့်ပြန်သံ ပေါ်မလာ ငိုညီးသံကြီးများ သာ ထွက်ပေါ် နေလေသည် ။ အခန်းထဲ မှ အေးမြတ်ခိုင် တို့ သားအမိ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ပြီး မျက်နှာပျက် နေကျလေသည် ။

'' ဖူးပြည့်စုံ . မင်းငါ့ကို ကောက်ကျစ်တုန်းက . မင်း ငါ့ကို ငဲ့ညှာဘူးလို့လား . ခုမှ လာ တောင်းပန်မနေနဲ့ . မင်းမျက်နှာ ကို ဓါးနဲ့ ဟော့သလို မွှန်းတယ် . ကဲကွာ . ကဲကွာ . . ''

အသံများ အတိုင်းသား ကြားနေရလေသည် ။ မနက်က အိမ်မက် အကြောင်း ကို အေးမြတ်ခိုင် သတိပြန်ရ သွားလေသည် ။

'' ဒါ တကယ်တွေလား . ဘာတွေလည်း ''

'' ဘာဖြစ်လို့လည်း . သမီး . ''

အေးမြတ်ခိုင် သူမ အိမ်မက်အား ပြောပြလိုက် လေသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ တစ်ချက် စဉ်းစားပြီး .

'' သမီး အပြင်ထွက် ကြည့်မလား . သမီး ခြေထောက် က ရ ရဲ့လား . ''

'' ရတယ် . အမေ နည်းနည်း နာပေမယ့် . လျောက်လို့ရပါတယ် . ''

'' ဒါဆိုလည်း ထွက်ကြည့်မယ် သမီး . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် အခန်းတံခါးလေး ကို အသာလေး တွန်းလိုက်သည် ။ တံခါးလေး ဟသွားသည် ။ အပြင်တွင် မှောင်နေသည် ။ အလင်းရောင် အနည်းနည်းသာ ဝိုးတိုးဝါးတာ မြင်နေရ လေသည် ။

'' ရ ရဲ့လား . သမီး . ''

'' ရတယ် . အမေ . လာ အမေတွဲ ပေးမယ် . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် တွဲရင်း အသံလာရာ ကို သွားလေသည် ။ မင်းသွေး ကို မြင်လိုက်ရသည် နှင့် အမှောင်တွင် ပြေးခိုကာ မင်းသွေး အမူအရာ ကို ချောင်းကြည့် လိုက်လေသည် ။ ပြီးနောက် နှစ်ဦးလုံး ကျက်သေ သေသွားရသည် ။

ဖင်ထိုင်ခုံ နှစ်လုံးပေါ်တွင် ဘိုမရုပ်လေး နှစ်ရုပ် တင်ထားလေသည် ။ မင်းသွေး လက်ထဲတွင် ဓါးမြောင်တစ်လက် ကိုင်ထား လေသည် ။ ထို အရုပ်ကြီးများအား ထိုင်ခုံတွင် ကြိုးချည် ထားလေသည် ။ မင်းသွေး ထို အရုပ်များအား လက်ညိုးငေါက်ငေါက်ထိုးကာ သက်ရှိလူများ အလား ထင်မှတ်ပြီး ရန်ဖြစ်နေလေသည် ။

'' ဟာ . အမေ . သူ . သူဘာလုပ်နေတာလည်း . . ''

'' မောင်မင်းသွေး က စိတ်ဝေဒနာရှင် လား မသိဘူး . . . ''

ထိုစဉ် ထို အခန်းထဲသို့ ထွားကျိုင်းသန်မာလှသော လူသန်ကြီး တစ်ဦး နှင့် ဆယ်နှစ်သား အရွယ် ကလေး တစ်ယောက် ဝင်လာ လေသည် ။ ၎င်းတို့ နှစ်ဦးသည် ဘယ်လက်တွင် ဝါဆိုဖယောင်းတိုင် တစ်တိုင် ဆီ ကိုင်ကာ မီးအဖြစ် ကိုင်လာသည် ။ လူသန်ကြီး သည် ကျန်လက်တွင် ပုဆိန်ကြီး ကို ကိုင်ထားပြီး . ကလေးလေးသည် ချွန်မြနေသော သံချိတ်ကောက်ကြီး ကိုင်ထားလေသည် ။ သူတို့ နှစ်ဦး သည် မင်းသွေး ထံ ဦးတည်သွား လေသည် ။ ကလေးလေး သည် မင်းသွေး အား .

'' ညီလေးသွေး . မင်းကို အဖေ အခေါ်လွှတ်လိုက်လို့ . . . ''

'' ဟာ . အကိုကြီး ပါလား . ဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီး ညီလေး လိုက်ခဲ့မယ် . . ''

မင်းသွေး ကလေးလေး ကို အကိုကြီး ခေါ်နေပြန်သဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် တို့ ကြောင်စီစီ ဖြစ်နေလေသည် ။ လူသန်ကြီး ကလည်း မင်းသွေး ၏ အရုပ်များကို လက်ညိုး ထိုးကာ .

'' အကိုသွေး . သူတို့က ဘယ်သူတွေလည်း ရုပ်ကလည်း ဆိုးလိုက်တာ . . ''

မင်းသွေး သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး

'' ငါ့ ညီ ကလည်း မေ့ လည်း မေ့နိူင်လွန်းတယ် . မင်း ဒီမေးခွန်း မေးလာတာ အခါ တစ်ရာ မကတော့ဘူး . ငါလည်း ဖြေလာတာ အခါ တစ်ရာ မက တော့ဘူး . အဲ့ကောင်မ နှစ်ယောက် က လူယုတ်မာမတွေ . ဒါကြောင့် ပြစ်ဒဏ်ပေးနေတာ . ''

လူသန်ကြီး မျက်နှာ ခက်ထန်သွားပြီး ပုဆိန်ကြီး ကို မကာ .

'' ဒါဆို အကိုသွေး ဘေးဖယ် . အဲ့ကောင်မတွေ ကျနော် သတ်မယ် . . ''

'' ဟာ . မလုပ်နဲ့ ညီ . လိမ္မာတယ် . အဖေ ခေါ်နေတယ်လေ . အရင်သွားရအောင် . ''

'' ကောင်းတယ် . အကိုကြီး သွားရအောင် . အကိုပု က အရှေ့ ကသွား . ဟားဟား ဟားဟား ''

ထူးဆန်းသော လူသုံးဦး ထို နေရာမှ ထွက်သွား လေသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ နှင့် အေးမြတ်ခိုင် သာ ကြောင်စီစီ ဖြင့် ကျန်ရစ် ခဲ့တော့သည် ။

'' ဘယ်လို လူတွေလည်း အမေ . ကြည့်ရတာ သမီးတို့ ဒီမှာ ဆက်မနေသင့်တော့ဘူး . ထင်တယ် . ''

'' ဟုတ်တယ် . သမီး . စိတ်ဝေဒနာရှင် တွေ က စိတ်ဖောက်လာရင် လူကို ဒုက္ခပေး တတ်တယ် . အမေ တို့ သတိထားရမယ် ''

'' ဒါနဲ့ . အမေ . စောစောက ငိုညီးသံကြီး တွေ ကရော . ဘယ်က ထွက်လာတာလည်း ''

'' ဟင် . သမီး ကြားလိုက်လို့လား . အမေတော့ မကြားမိဘူး . . ''

'' အမေရယ် . သမီး ကြောက်လာပြီ . ဆက်မနေရဲတော့ဘူး . ထွက်ပြေး ကျရအောင် နော် . . . ''

'' အေး . သမီး . သူတို့ အပြင်သွားတုန်း ပြေးကျတာပေါ့ . . . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် အိမ်ကြီး ထဲမှ ထွက်ရန် တစ်ဦး ကို တစ်ဦး တွဲပြီး ထွက်ပေါက်သို့ ထွက်လာ လေသည် ။ ထိုစဉ် အေးမြတ်ခိုင် တံခါးဝ အရောက်တွင် ဆွဲကြိုးကျ သေနေသော အမျိုးသမီး တစ်ဦး ကို တွေ့လိုက်ရလေသည် ။ ထို အမျိုးသမီးကြီးသည် ဝတ်စလစ်ကြီး ဖြစ်သည် ။ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါးဒဏ်ရာများ နှင့် သွေးချင်းချင်း ရဲ နေလေသည် ။ တန်လန်းကြီး ဖြစ်နေသဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် ရင်တုန်းပန်းတုန် ဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်သည် ။ ထို အခါ မြောက်နေသော အလောင်းကောင်ကြီး သည် မျက်လုံးပွင့် လာလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ထိတ်လှန့်ကာ အားကုန်အော်ပစ်လိုက်သည် ။ သို့သော် .

'' အားဝူးးး ဝူးးး '' 

သူမ ပါးစပ်ကို ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ဖိပိတ်ထား သဖြင့် ဝူးဝူး သာ ထွက်သွားသည် ။

'' သမီးး ဘာဖြစ်တာလည်း သတိထားစမ်း . ''

အေးမြတ်ခိုင် မြင်ကွင်း ထဲမှ ထို အလောင်းကောင်ကြီး ပျောက်ကွယ်သွား လေသည် ။

'' ဟင်း ဟင်း . အမေ အလောင်းကြီး ရော . . . ''

'' ဘယ်မှာလည်း သမီး ရဲ့ . ဘယ်က အလောင်းလည်း ဘာမှ မရှိဘူး . ''

'' မဟုတ်ဘူး အမေ . ဒီမှာ သမီး သေချာမြင်လိုက်တာ . . ''

'' သမီး စိတ်တွေ ခြောက်ချားနေလို့ ဖြစ်မယ် . . . ''

'' အဟင့် . အဟင့် . . သမီး ကြောက်တယ် အမေ . သမီး တို့ အမြန် သွားကျရအောင် နော် . . ''

'' အေးပါ . သမီးလေးရယ် . လာသွား ကျမယ် . . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် အိမ်ကြီး ၏ တံခါးပေါက်ကို တွန်းဖွင့်ပြီး အိမ်ပေါ် မှ ဆင်းလိုက်လေသည် ။ လထိန်ထိန်သာ နေသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင် ကို ကောင်းစွာ မြင်နေရသည် ။ ကောင်းကင်ထက်တွင် လင်းဆွဲငှက်များ ခြောက်ခြားစွာ အုပ်စုလိုက် ပျံဝဲလာ သည် ကို မြင်လိုက်ရသည် ။ အိမ်ရှေ့ တွင် ရှိသော ခြောက်ခြားဖွယ် မြင်ကွင်းတစ်ခု က သွေးပျက်မတတ် ။ ရက်ရက်စက်စက် အသတ်ခံထား ရသော လူသေ အလောင်း နှစ်လောင်း ။ အေးမြတ်ခိုင် တို့၏ မိတ်ကပ်ပြင်သမား နှင့် ကားသမား ၏ အလောင်း ဖြစ်သည် ။ ကားသမား သည် ရင်ဝတွင် ချိတ်ကြီး တန်းလန်း စိုက်နေလေသည် ။ လျောတိုက်ဆွဲ သွားခြင်း ခံထားရသဖြင့် မြေပြင်တွင် လျောတိုက်ရာကြီး ပေါ်နေသည် ။ လူသတ်ကောင် သည် ကားသမီး ၏ ရင်ဝ ကို ချိတ်နဲ့ စိုက်ပြီး ထိုချိတ်ကောက် ကို ဆွဲကာ ကားသမားအား ဒရွတ်တိုက် ဆွဲထားပုံ ရသည် ။ မိတ်ကပ်သမား ၏ အလောင်းမှာ တစ်စ ဆီ ဖြစ်နေပြီး ကိုယ်တစ်ခြား . လက်တစ်ခြား . ခေါင်းတစ်ခြား နှင့် အပိုင်းပိုင်း ပြတ်နေလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် မေ့လဲကျလု မတတ် မူးဝေသွားသည် ။ တုန်ရီသော အသံလေးဖြင့် . .

'' အမေ . သမီး စိတ်ထင်နေတာလား . ဟင် . . ''

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ကိုယ်တိုင် ဒီတခါ အသံပင် မထွက်တော့ . . .

'' အကိုသွေး . ဟိုမှာ လူ . . . ''

အော်သံနက်ကြီး ကြောင့် အေးမြတ်ခိုင် တို့ သားအမိ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားသည် ။

'' သမီး ပြေး . . . ''

သားအမိ နှစ်ယောက် တတ်နိူင်သမျှ ပြေးသော်လည်း နောက်မှ လူများ မှီလာ လေသည် ။ လူသန်ကြီး သစ်တုံးတစ်ခု ပေါ် ပြေးတက်ပြီး အားဖြင့် ခုန်ကာ သူ၏ ပုဆိန်ကြီး ကို လွှဲခုတ်ချလိုက်သည် ။ ပုဆိန်သွားသည် ပြေးနေသော သားအမိ၏ အပေါ်မှ မိုးကျ လာလေသည် ။

'' ဟာ . အမေ့ . . '' 

နှစ်ဦး လုံး မျက်လုံးစုံမှိတ် ချလိုက်သည် ။ ပုဆိန်သွား ဖြင့် အခုတ်ခံရပြီ ဟု သတ်မှတ်လိုက်ကျသော်လည်း .'' ထင် . . . '' ဟုသော သံခြင်း ထိသံ တစ်ချက်သာ ထွက်ပေါ် လာလေသည် ။ ထို ပုဆိန်သွား ကို ကာလိုက်သော ဓါးတစ်လက် ။ ထို ပိုင်ရှင် မှာ မင်းသွေး ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး အားသုံးပြီး ပုဆိန်ကြီး ကို တွန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ထို အခါ လူသန်ကြီး နောက်သို့ လေးငါးလှမ်းဆုတ် သွားလေသည် ။

'' ညီလေး . မလုပ်နဲ့ . . ''

'' ဘာလို့လည်း . အကိုကြီး . အကိုကြီး ပြောတော့ . ဒီနှစ်ယောက် က လူယုတ်မာ တွေဆို . ''

'' အဲ့တာ ကြောင့်မို့ မသတ်ခိုင်းတာပေါ့ . သူတို့ကို တခါတည်း သတ်လိုက်ရင် အပစ်ပေးလို့ ဘယ်ရတော့မလည်း . '' ဟု ပြောပြီး သားအမိ နှစ်ယောက် ဘက် လှည့်ကာ စိမ်းကားသော မျက်လုံး ဖြင့် . . .

'' ဟုတ်တယ်မလား . အန်တီ . ''

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ မျက်လုံးပြူး သွားသည် ။

'' မင်း စိတ်ထိန်းပါအုန်း . အန်တီ တို့နဲ့ မင်းနဲ့ ဘာရန်ငြိုး မှ မရှိဘူး . စိတ်ကို လျော့လိုက်နော် သား . . ''

'' ဒေါ်မာမာ . ခင်ဗျား သေသွားပြီး ဆိုပြီး ကျုပ်လွတ်ပေးမယ် ထင်နေလား . ဒီ အန်တီကြီး ကိုယ်ထဲ ခင်ဗျား ဝိဉာည်ဝင် နေတာ ကျုပ်သိတယ် . ဖူးပြည့်စုံ နင်လည်း အတူတူဘဲ . ''

'' ဘယ်က ဖူးပြည့်စုံ လည်း ငါက အေးမြတ်ခိုင် . ရုပ်ရှင်မင်းသမီး . ရိုက်ကွင်း သွားရင်း ကားမှောက်လို့ နင်ဘဲ ခေါ်လာ တာလေ . . ''

'' ဟားဟား . ဟုတ်လား . နင် ဒီလို ဆင်ခြေပေးလို့ ရမလား . ကဲ ဖူးပြည့်စုံ အေးအေးဆေးဆေး ပြန်လိုက်ခဲ့ပါ . ''

'' အို . . မလိုက်နိူင်ပါဘူး . . ''

မင်းသွေး ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏ ဦးခေါင်း ကို ဓါးနောက်ဖြင့် ထုချ ပစ်လိုက်သည် ။ '' အမလေး '' တချက်သာ အော်နိူင်ပြီး သတိမေ့သွားလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ထူပူသွားသည် ။

'' ရှင် ကျမ အမေ ကို ဘာလုပ်တာလည်း . အမေ့ . အမေ့ . . ''

မင်းသွေး ဓါးသိမ်းလိုက်ရင်း . လူသန်ကြီး အား . .

'' ညီလေး ထမ်းခဲ့ကွာ . '' 

ဟု ပြောပြီး အိမ်ကြီး ဆီ ဦးတည် ပြန်သွား လေသည် ။ လူသန်ကြီး ဒေါ်ခင်စန်းဝေ အား ထမ်းကာ မင်းသွေး နောက်လိုက် လာ လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ဘာလုပ်ရမည်နည်း ။ ထွက်ပြေးရမလား . မိခင် ကို ပြန်ကယ်ရမည်လား . မစဉ်းစားတတ်တော့ .

'' အော် . ဟိုကောင်မလေး . မင်းလိုက် မလာရင် မင်းအမေ ကို ခေါင်းဖြတ်ပစ်မယ် . ''

'' ဟင် . မလုပ်ပါနဲ့ . လိုက်ပါ့မယ် . လိုက်ပါမယ် . . . ' 

အေးမြတ်ခိုင် အားယူကုန်းထပြီး ထော့နဲ့ ထော့နဲ့ ဖြင့် လိုက်ခဲ့ရလေသည် ။

မင်းသွေး ထိုင်ခုံ နှစ်ခုပေါ်တွင် သားအမိနှစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် တစ်ခုံ ထိုင်ခိုင်းပြီး ကြိုးများဖြင့် ပတ်ချည်ထား လေသည် ။

'' ရှင် ဘာလုပ်မလို့လည်း . ''

'' ဟားဟား . မင်းတို့ ငါ့ကို ငယ်ငယ်တုန်း က နိပ်စက်ခဲ့ သမျှ ပြန်ပေးဆပ်ရမယ်လေ . ' 

'' ဘာ ရှင်က အရူးဘဲ . ရှင် ကို ကျမ တို့ ခုမှ မြင်ဖူးတာ . ဘယ်တုန်း က န်ပ်စက်ခဲ့လို့လည်း . . ' 

'' တိတ်စမ်း ရူးချင်ယောင်ဆောင် မနေနဲ့ . အေး . နင်ငါ့ကို အဲ့လို အော်တာတွေ ငါ သိပ်မုန်းတယ် . အော် ချင်ရင် အော်ရမယ် စိတ်ချ . . ''

မင်းသွေး လိပ်ကျောက်မှီး သဏ္ဍန် ကြာပွတ် ကို ကိုင်ကာ ထိုင်ရပ်သား ကြိုးတုတ်ခံနေရသည့် အေးမြတ်ခိုင် အား လွှဲရိုက်ချလိုက်သည် ။

'' ရွှမ်းးး '' 

ဟူသော ရိုက်ခတ်သံနှင့် အတူ အေးမြတ်ခိုင် ရင်ဘက် မီးပွင့်လု မတတ် စပ်ဖျင်းနာကျင်သွားသည် ။ လက်မောင်းသားများ ကွဲထွက်ခါ သွေးများပင် စီးကျလာလေသည် ။ မင်းသမီးမို့ အသားအရည်မှာ နူးညံ့ နေသည်ကြောင့် လည်း ပါမည် ။

'' အား . . . အဟင့် . ဟင့် . ''

မခံမရပ်နိူင်လောက်အောင် နာကျင်သွားသည် ။ ဒဏ်ရာ အား ပွတ်ပေးဖို့ လက်ကလေးများသည်လည်း ရှုန်းကန်၍ မရ ။

'' ဟားဟား . ဟားးဟား . အော်စမ်း ကောင်မ . အော်စမ်း . . ''

မင်းသွေး လက်မြောက်ကာ ထပ်လွှဲပြီး နောက်တစ်ချက် ထပ်ရိုက်ချလိုက်သည် ။

'' ယားးးးအားးး . အဟင့် အဟတ် အဟတ် အီးဟီး . . . '' 

အေးမြတ်ခိုင် ရင်ဘက်တွင် ကြက်ခြေခတ်ဒဏ်ရာ ဖြစ်သွားသည် ။ ရင်ဘက်တွင် အကျီ ၤရှိနေသဖြင့် သွေးမထွက်သော်လည်း ပခုံးများ ကွဲခါ သွေးများ စီးကျလာ လေသည် ။ ကြာပွတ်ထိသော အကျီ ၤသားများ ပြဲထွက်လာ လေသည် ။ သတိမေ့နေသော ဒေါ်ခင်စန်းဝေ လည်း သတိရလာ လေသည် ။

'' ဟာ . မင်း . ငါ့သမီးလေး ကို ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလည်း . . ''

'' ခင်များ စောက်ပေါက် ပိတ်ထားစမ်း . ''

'' ဟာ . မင်း တော်တော် လူစိတ်မဲ့နေပြီ ''

'' မဲ့တော့ . ဘာဖြစ်လည်း . ခင်များ စောက်ကြောင်းလား . အဖွားကြီး အေးဆေးနေပြီး ကိုယ်အလှည့် ကို အားမွေးလိုက် . ''

'' မင်း မပြေကျေနပ် . ငါကို ကြိုက်သလို လုပ် . ငါ့သမီးလေး ကို မနိပ်စက်ပါနဲ့ . ''

'' ဟာ . ခင်များ စကားများလွန်းတယ် . လျာဖြစ်ပစ်လိုက်ရင် ကောင်းမယ် . . ''

မင်းသွေး ဓါးမြောင် ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် မျက်လုံးပြူးကျယ် သွားသည် ။

'' မလုပ်ပါနဲ့ ရှင် . မလုပ်ပါနဲ့ . တောင်းပန်ပါတယ် . ''

'' ဟာ . လာပြန်ပြီ နောက်တစ်ယောက် နင် နေစမ်း . . . ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ကို လက်ပြန်ရိုက် ပစ်လိုက်သည် ။

'' အား . '' 

ဟု တစ်ချက်သာ ထွက်ပြီး အေးမြတ်ခိုင် မူးဝေသွားသည် ။ ပါးတွင်လည်း လက်ဝါးရာ အထင်းသား ပေါ်လာပြီး နူတ်ခမ်းတွေ သွေးများ ဆီးကျလာ တော့သည် ။

မင်းသွေး တစ်ဆက်ထဲ ဒေါ်ခင်ခန်းဝေ ၏ ပေါင်သားကြီး များပေါ် ဓါးမြောင်ဖြင့် ထိုးစိုက်ချ လိုက်လေသည် ။ တစ်ဝက်ခန့် အသားထဲ နစ်မြုပ်ဝင်သွားလေသည် ။

 '' အားးးးးး '' 

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သံသည် အိမ်ကြီး အတွင်း ဟိန်းထွက်သွား လေသည် ။ မင်းသွေး ဓါးပြန်မနူတ်ဘဲ တန်းလန်းထားခဲ့ပြီး .

'' ဟားဟားဟားဟား . နေသာထိုင်သာ ရှိရဲ့လား . . အန်တီ . . ဒီလောက်ဆို ခင်များ စောက်ပါးစပ် ထပ် မဟောင်နိူင်လောက်ဘူး ထင်တယ် . . ''

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ . ပေါင်မှ ဓါးဒဏ်ရာကြောင့် အသံပင် မထွက်နိူင်တော့ . နာကျင်လွန်း သဖြင့် မေ့မြောသွားလေသည် ။ မင်းသွေး လည်း ဒေါ်ခင်စန်းဝေ အား . .

'' အစောကြီး ထဲက အဲ့လို ငြိမ်နေလိုက် ပြီးရော . . ''

'' ရှင် က လူ မဟုတ?

'' အစောကြီး ထဲက အဲ့လို ငြိမ်နေလိုက် ပြီးရော . . ''

'' ရှင် က လူ မဟုတ်တော့ဘူး , မကောင်းဆိုးဝါး. ကျမ တို့ကို တစ်ခါတည်း သတ်လိုက်ပါတော့ . အီးဟီးဟီး . . ''

'' ဟက်ဟက် . သတ်ရမယ် . ဟုတ်လား . သတ်မှာပါ . သေကို သေရမယ် . ဒါပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းခြင်း ညှင်းပြီး သေရမှာ . ဟားဟားဟားဟား . . . ''

မင်းသွေး အား အေးမြတ်ခိုင် အလွန်နာကျည်းစွာ ကြည့်ပြီး ငိုနေလေသည် ။ အရိုက်ခံထားရသည့် ဒဏ်ရာများမှ လည်း မရံမရပ်နိူင်အောင် နာကျင်နေလေသည် ။

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ၏ ဆံပင်လေးများကို ဆွဲကာ နမ်းရှုလိုက်ပြီး . . .

'' မင်းရဲ့ ရနံ့လေး က သင်းနေတာဘဲ ဟားဟား . . ''

'' ရှင် မထိနဲ့ . လူယုတ်မာ . . ''

'' အေးပါ . မင်းအသံ ထွက်နေသေးတော့ ငါမထိပါဘူး . အသံတိတ်အောင် လုပ်ပြီးမှ ထိမယ် . . . ''

မင်းသွေး ကြာပွတ် ပြန်ကောက်ပြီး အေးမြတ်ခိုင် ကိုယ်ပေါ်သို့ လေးငါးချက် ပစ်ရိုက် ထည့်လိုက်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် မချိမဆန့် ဖြစ်ပြီး ဓာတ်လိုက်သလို တဆက်ဆက်တုန်ခါ သတိမေ့မျောသွား လေသည် ။ မင်းသွေး လည်း သတိလစ်သွားသော အေးမြတ်ခိုင် ကို ထမ်းကာ တနေရာ ပြောင်းထားလိုက် လေသည် ။

သို့နှင့် တည ဟူသော အချိန်ကာလ ကျော်လွန်သွားပြီ ဖြစ်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် လေးလံသော မျက်ခွံလေး ကို ဖွင့်လိုက်သည် ။ ပတ်ဝန်းကျင် တခွင် လင်းနေပြီ ဖြစ်သည် ။

'' အား . ကျွတ်ကျွတ် . . '' 

သူမ ခန္တာကိုယ်မှ ဒဏ်ရာများ မှ နာကျင်ကိုက်ခဲ နေလေသည် ။ သူမ လက်ပြန်အနေအထား ကြိုးတုတ်ခံထား ရပြီး . ခြေထောက် နှစ်ဖက်လည်း ပူးချည်ခံထား ရသည် ။ သူမ လဲကျနေရာ မှ ကြိုးစားကာ ကုန်းထကြည့်သည် ။ သို့သော် လည်ပင်းအစ် ခနဲ ခံစားလိုက်ရသည် ။

'' ဟာ . ငါ့လည်ပင်း မှာ . . ''

သူမ အား ခွေး တကောင်ပမာ မင်းသွေး ဆက်ဆံထားသည် ။ အမဲရောင် ်သားရည်လည်ပင်းပတ် လေးသည် သူမ လည်တိုင်ကျော့လေးတွင် အပတ်ခံထား ရလေသည် ။ ထို လည်ပတ် နှင့် ကုတင်တိုင် တစ်တိုင် ကို ကြိုးဖြင့် ခွေးချည်သလို တွဲချည်ထား လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ဘယ်လိုမှ ဖြေမရ ။ ဝမ်းနည်းမျက်ရည်များ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျ လာ လေသည် ။ သူမ အခြေအနေ ကို သူမ လက်မခံနိူင် ။ သူမ ကို သူမ ကိုယ်ကိုကိုယ် ရှက်မိသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် သည် အရှက်ကြီး သူလည်း ဖြစ်သည် ။ သွေးသားဆန္ဒ ထကြွသည့် အရွယ်ဖြစ်လင့်ကစား သူမ ကိုယ်ပင် သူမ အာသာပင် မဖြေဘူး ပေ ။

'' ဟားဟားဟားဟား . နိုးပြီလား . မနက်စာ စားရအောင် လာပို့တာ . . ''

'' ရှင် လူယုတ်မာ  ခွေးးးး ''

'' ဟားးဟားဟားဟား . ခု ဘယ်သူ က ခွေးလည်း . ကိုယ့်ကို ကိုယ်လည်း ပြန်ကြည့်အုန်း . . . ''

အေးမြတ်ခိုင် မျက်ရည်ဝဲသွားသည် ။ မင်းသွေး ထမင်းပန်ကန်လေး ယူလာကာ အေးမြတ်ခိုင် ရှေ့ချပေးလိုက်သည် ။

'' ကဲပါ . စိတ်မကောင်း ဖြစ်မနေပါနဲ့ . နောက် အကျင့်ပါသွား လိမ့်မယ် . . . ရော့ ထမင်း စားလိုက် . . ''

အေးမြတ်ခိုင် မျက်နှာလွှဲထား လိုက်လေသည် ။

'' အော် . ငါမေ့နေလို့ . . မင်း လက်မှာ ကြိုးတွေနဲ့ ဆိုတော့ လက်နဲ့စားလို့ ဘယ်ရမလည်း . အင်း မင်းအကျင့် လုပ်ထားဖို့ လိုမယ် . မင်း က ခွေး ဆိုတော့ ခွေးလို ပါးစပ်နဲ့ ငုံ့စား . . .ဟားဟားးဟဟးဟား ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ဆံပင်ကို ကိုင်ပြီး ထမင်းပန်ကန်ပေါ် မျက်နှာဟပ်ပေး လိုက်လေသည် ။

'' ဖာသည်မ စားစမ်း . စား ကုန်အောင်စား . ခွေးစား စားပြီး ခွေးအန် အန်အောင်စား . . . ဟားဟားဟားး ဟားးး ''

အေးမြတ်ခိုင် ပါးစပ်စိထား လေသည် ။မင်းသွေး လည်း စိတ်မရှည်တော့ .

'' အေး မစားဘူးပေါ့ . အေး မစားနဲ့ . မင်း ဘယ်လောက် အဟာရသိဒ္ဓိပြီး မလည်း စောင့်ကြည့်အုန်းမယ် . မင်းကို ငါ အငတ်ထားပြီး နိပ်စက်မယ် . . . ''

အေးမြတ်ခိုင် ငိုနေရုံမှ တပါး မတတ်နိူင် ။

မင်းသွေး လည်း အေးမြတ်ခိုင် ခြေထောက် ကို ပူူချည်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးလ်ုက်ပြီး စကတ်အောက် လက်သွင်းလိုက်လေသည် ။

'' ရှင် ဘာလုပ်တာလည်း . လွှတ်ပါ. လူယုတ်မာ . . . ''

အေးမြတ်ခိုင် အတွင်းခံလေး အလိပ်လိုက် မင်းသွေး လက်ထဲ ပါလာ လေသည် ။ မင်းသွေး အတွင်းခံလေး ကို ခြေသလုံးမှ တဆင့် ချွတ်လိုက်ပြီး .

'' ဒီလို အတွင်းခံလေးကို မင်းငါ့ကို နမ်းခိုင်းဘူးတယ်နော် . ခု မင်းအလှည့် ရော့ မင်းဟာမင်း ပြန်နမ်းစမ်း . . ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် အား သူမ အတွင်းခံဖြင့် ပင် သူမ မျက်နှာကို ဖိအုပ်ထားလိုက် လေသည် ။ အသက်ရှုကျပ်လာ သဖြင့် တစ်ဝူးဝူး ဖြစ်လာမှ ပြန်ခွါပေးသည် ။

'' ဘယ်လိုလည်း ဘာနံ့ ရလည်း . ဖြေစမ်း . ''

'' ရှင် . မသိဘူး . ''

'' မသိရင် ထပ်နမ်း ပြီးရင် ပြန်ပြော . . ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် မျက်နှာပေါ် ထပ်မံ အုပ်လိုက်ပြန်သည် ။

'' ရလား . . အနံ့ . . . ''

'' အဟင့် . အဟင့် . . ရ . ရပါတယ် ''

'' PH care ဆပ်ပြာနံ့ ပါရှင် . . ''

( ကြော်ညာ ဝင်သွားသည် . သုံးကြည့်ကျနော် . အနံ့ဆိုးထွက်လို့ စိတ်မညစ်နဲ့ . . . )

'' ထားပါတော့ . . ကဲ မင်းနားလိုက်အုန်း . . ဒီမှာ အပေါ့သွားချင်ရင် . . . ''

မင်းသွေး ဇလားကြီး တစ်ခု ကန်ပေးလိုက်လေသည် ။

'' အဲ့ထဲ ပေါက်လိုက် . . . ''

...................................................................

မင်းသမီးလေး ပျောက်ဆုံးမှု သတင်းသည် တစ်နိူင်ငံလုံး ဟိုးဟိုးကျော်နေ လေတော့သည် ။ ဖုန်းဆင်းကဒ်ဖြင့် Id ရှာသော်လည်း ဆင်းကဒ်များမှာ ပြာဘဝ ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ ထို့ကြောင့် အဝေးပြေးလမ်း တစ်လျောက် ရဲများ စုံးစမ်းစစ်ဆေး နေလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် နှင့် မိဘခြင်း သဘောတူထားသည့် ချစ်သူ တစ်ယောက်ရှိသည် ။ အသက်ငယ်သော်လည်း စီးပွားရေးလောကတွင် ကျားရဲ တကောင် ဖြစ်သည် ။ ထို့ကြောင့် တပည့်တပန်းများ နှင့် အတူ အဝေးပြေးလမ်းမ တလျောက် ကိုယ်တိုင်ပင် ဝင်ရှာလေသည် ။ နေမင်းရှင် တွင် အားကိုးရသော တပည့်ကြီး ငါးဦး ရှိသည် ။ ငါးဦးလုံးသည် ဒိတ်ဒိတ်ကျဲ ဖိုက်တာများ ဖြစ်သည် ။ ဒေါက်တို . ရန်လို . သူ့ထက်ကဲ . ရွှေပြည်စိုး . ညီပုလေး ဟု နမည်ပေးထားပြီး သူဠေးလေး နေမင်းရှင် ၏ လက်ချောင်းများ သဖွယ် ရှိနေလေသည် ။

  ညီပုလေး ဆိုသူသည် အသက်အငယ်ဆုံး နှင့် အရပ်အပုဆုံး ဖြစ်သည် ။ သဲလွန်စ ရှာတတ်သည့် နေရာတွင် အလွန်တော်သည် ။ ရွှေပြည်စိုး က စုံထောက်ပမာ ထို သဲလွန်စများ ကို ဖော်ထုတ် တတ်သည် ။ ယခု လည်း ကားနှင့် တိုက်မိထားသည့် သဏ္ဍန်ဖြစ်နေသော သစ်ပင်ကြီး ကို ကြည့်ပြီး ဝိုင်းစဉ်းစားနေကျသည် ။ ရွှေပြည်စိုး ကတော့ အတွေးအခေါ်ပညာရှင် ဟန်ပန်ဖြင့် . .

'' ကားဘီးရာ တွေ့တယ် . သစ်ပင်နဲ့ တိုက်တဲ့ လက္ခဏာ တွေ့တယ် . ဒါပေမယ့် ကား က ဘယ်ပျောက် နေတာလည်း ''

ရွှေပြည်စိုး စကားကို ရန်လို စိတ်မရှည်ဟန်ဖြင့် .

'' မောင်းထွက် သွားတာ နေမှာပေါ့ . ''

'' မဟုတ်ဘူး ရန်လို . မောင်းထွက်တဲ့ ဘီးရာ ငါမမြင်ဘူး . . ''

ညီပုလေး ကလည်း သဲလွန်စ ဝင်ထောက်သည် ။ နေမင်းရှင် လည်း စဉ်းစားရင်း .

'' ဒါဆို အေးမြတ်ခိုင် ကို ဒီရောက်ပြီး မှ ကားရော . လူပါ ပျောက်သွားတာပေါ့ . ကားက ဘယ်ရွှေ့သွားလို့လည်း . . ''

'' မ ရွေ့သွားတာ . . . ''

'' ဟေ . . . ရွှေပြည်စိုး မင်း ကြောင်တာလား . ကားကြီး တစ်စီးလုံး ကို   မ နိုင်ဖို့ ဆိုတာ မလွယ်ဘူး ကွ . တော်တော်ကြီးတဲ့ လူသန်မှ ဖြစ်မှာ . . ''

'' ဟုတ်တယ် . လူသန်ဘဲ မရွှေ့တာ . နောက်ပြီး လူပုတစ်ယောက် ပါအုန်းမယ် . ငါ့ထက် ပုပြီး သေးမည့်ကောင် . . ဒီမှာ ခြေရာကြီးတွေ နဲ့ ခြေရာသေးသေးလေးတွေ တွေ့တယ် . . '' 

ဟု ညီပုလေး ပြောပြီး တောထဲဆင်းသော သစ်ပင်များကြားကို လက်ညိုးထိုးပြလေသည် ။

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ တစ်ယောက် ချွေးစေးများ အလုံးလိုက် ထနေလေသည် ။ သူ၏ ရှေ့တွင် မီးဟုန်းဟုန်းတောက်နေသော မီးဖိုကြီး ရှိသည် ။ ထို အထဲတွင် သံပြားကို မီးရဲအောင် ဖုတ်နေသော မင်းသွေး ။

'' ခင်များကြီး ခြေထောက်တွေ က ကောင်းနေရင် ထွက်ပြေးဖို့ ကြိုးစားမှာ . ဒီတော့ ကျုပ်က စေတနာနဲ့ ခင်များ ပေါင်က ဒဏ်ရာ ကို ကျက်သွားအောင် ကုပေးမှာပါ . ဟားဟားဟားဟား ''

'' မင်း . မင်း . ငါ့ကို ဘာလုပ်မလို့လည်း ''

မင်းသွေး မီးရဲနေသော သံပြား ကို ညှပ်ဖြင့် ကိုင်ပြီး ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ဆီ ယူလာ လေသည် ။ ပြီးနောက် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏  ပေါင်ပေါ်မှ အနာပေါ် ဖိကပ်ရန် ပြင်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်ကာ တောင်းပန်လေသည် ။ သေးများပင် တဖြန်းဖြန်းထွက်ကျ ကုန်သည် ။ သို့သော် လည်း မင်းသွေး ဂရုမစိုက် မီးရဲနေသော သံပြားဖြင့် ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ပေါင်မှ ဒဏ်ရာကို ဖိချလိုက်လေသည် ။

'' အား '' 

အသံနက်ကြီး သည် တစ်အိမ်လုံး ကို လွှမ်းခြုံသွားတော့သည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ဝေဒနာကို မချိမဆန့် ခံစားနေရလေသည် ။

'' ငါကို သတ်ပေးပါတော့ . ငါတောင်းပန်ပါတယ် . . . အားဟားးးဟားဟား ''

'' ဟားဟားဟားဟား . ကောင်းတယ် . ကောင်းတယ် . အော်စမ်း . ဟားဟား . . ''

မင်းသွေး ကတော့ တော်တော် သဘောကျစွာ ရီမောနေလေသည် ။ ထို သံပြားကို ခဏ ပြန်ခွါလိုက်ပြီး နောက်ပေါင်တစ်ဖက် ကို ထပ်ကပ်လိုက်ပြန်သည် ။

'' အိ . အုအားးးးး အားဟ အားးးဟားးဟဟား''

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ မျက်ဖြူလှန် နေပြီ ဖြစ်သည် ။

'' နေအုန်း . မသေပါနဲ့အုန်း . ခုမှ ပါးပါးလေး ရှိသေးတယ် . သေတော့ မလို့လား . နေပါအုန်း ခင်များ သမီး ဖူးပြည့်စုံ ကို နိပ်စက်တာလေး ကြည့်သွားပါအုန်း . ပြီးမှ သေပါ . ဟဲဟဲ မပူပါနဲ့ . သူ့ကို တစ်သက်လုံး ခွေးလို မွေးသွားမှာပါ ဟားဟား ''

'' မင်း . မင်း . ငါ့ကို သတ် . သတ်ပေးပါ . ငါ မခံစားနိုင်တော့ဘူး . ဟင်း . ဟင်းးး ''

မင်းသွေး ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ကို ခုံနှင့်တကွ တရွတ်တိုက် ဆွဲခေါ်ပြီး မြင်ကွင်း တစ်ခုကို ပြလိုက် လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် တို့ ဒီကိုရောက်တာ သုံးရက်ရှိခဲ့ပြီ . အစားမရတော့ သဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် ဗိုက်အရမ်းဆာနေသည် ။ ထို အချက်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး အေးမြတ်ခိုင် ကို ကစားနေကျ လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ခြေနှင့်လက် ကို ကြိုးတုတ်ခံထား ရသဖြင့် တွန့်လိမ်တွန့်လိမ် ဖြင့် ကြမ်းပြင်တွင် ပုံထားသော ထမင်းများ ရှိရာ ကြိုးစား လာနေရသည် ။ ရောက်သော အခါ ထမင်းများကို မမှီမကမ်း လှမ်းဟပ်လိုက်သည် ။ သို့သော် သူမ အား ကြိုးဖြင့် နောက်မှ ဆွဲလိုက်သောကြောင့် နောက်သို့ တရွှတ်တိုက် ပြန်ပါသွား လေသည် ။ သူမ အားလူသန်ကြီး နှင့် လူပုလေး ကစားနေခြင်း ဖြစ်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ဆာလှောင်လှသော မျက်ဝန်းများဖြင့် ထမင်းပုံျလး ကို ဝေးသထက် ဝေးသထက် ဝေးကာ ကြည့်နေရလေသည် ။ နူတ်ခမ်းတွင် ကပ်ပါသွားသော ထမင်းလုံးလေးများအား အရသာ ခံဖို့ ဝေးစွ ။ အတင်း မြိုချလိုက်ရသည် ။ သူမ မသေချင်သေး ။ ဒီကို လွတ်အောင်ပြေးဖို့သာ ကြံစည်ထားသည် ။ ထို့ကြောင့် အင်အားရှိနေစေရန် ထမင်းပြန်စားဖို့ စိတ်ကူးထား ခြင်းဖြစ်သည် ။ လူသန်ကြီး ကြိုးလျော့ပေးသဖြင့် ထပ်မံတွန့်လိမ် တွန့်လိမ် ဖြင့် ကြိုးစားပြီး တက်လာပြန်သည် ။ စားရခါနီးမှ ပြန်ဆွဲခြင်း ခံလိုက်ရတော့သည် ။

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ စိတ်ထဲ မကောင်း ။

'' သမီးလေးရယ် . . . ''

'' အော် . ခများ ကိုယ်ချင်းစာတတ်ပြီလား . ကျတော့် ထမင်းပန်ကန် ကို ကန်ထုတ်ပြီး ခင်များ တက်နင်းခဲ့တာတွေ . . . ''

'' မင်း မှားနေပြီ . အန်တီ တို့ မဟုတ်ဘူး . မင်းကိုလည်း မသိဘူး . . ''

'' လိမ်ချင်သေးတယ် . ဒီမှာ ခင်များ တို့သားအမိ လုပ်ဇာတ်ခင်းပြီး ကျုပ်ကို မဒိန်းကောင် လို့ စွတ်စွဲတာ မှတ်မိလား . အေး ခင်များတို့ မသေခင်က ဖူးပြည့်စုံ ကို ခင်များရှေ့ မဒိန်းကျင့်ပြရတာ သိပ်အရသာ ရှိတာ . ထပ်လိုချင် လာပြီ . ခင်များ လည်း ပြန်ကြည့်ရတာပေါ့ . . . ''

'' ဒါဆို မင်း လူတွေ သတ်ခဲ့တာလား . ''

'' ဒီမှာ ဒေါ်မာမာ . ခင်များ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ပျော့သွားရတာလည်း . အရင်တခါတုန်း ကလို မာမာကျောကျော အနိပ်စက် ခံစမ်းပါ . အဲ့တုန်း က ခင်များ ဖင်ကို ချရတာ ဇိမ်ဘဲ . ခုတော့ မချတော့ဘူး . ခင်များ ခုဝင်ပူးထားတဲ့ မိန်းမ က အသက်ကြီးနေပြီ . ဟဲဟဲ . ဖူးပြည့်စုံ ကတော့ လိမ္မာတယ် . ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ကိုမှ ဝင်ပူးရတယ်လို့ . . ''

'' မင်း ငါ့သမီးကို အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် . လုပ်ချင် အန်တီ ကို သာ လုပ် . . ''

'' တိတ်စမ်း . . . ခင်များ ကို စိတ်မဝင်စားဘူး . ကျုပ် အဖေ ဘာများကြည့်ကြိုက် ခဲ့လည်း မသိဘူး . ခင်များ ဟာက ယောၤကျားပေါင်းစုံ နဲ့ ဖြစ်ထားတဲ့ ဟာကျနေတာဘဲ . ''

'' အို . . . မင်း ဟာကလည်း ပြောလိုက်တာ . . . ''

အမှန်တော့ မင်းသွေး သူ့မိထွေး ဒေါ်မာမာ အား မသတ်ခင် မဒိန်းကျင့်ရန် ကြံတုန်းက ဟာကို မြင်ယောင်ပြီး ပြောချင်း ဖြစ်သည် ။

'' ထားပါတော့ . ဒီမှာ ဒေါ်မာမာ . ခင်များ မသေခင်လေး ခင်များ သမီးလေး အပျိုရည်ပျက်တာ ကြည့်သွားပါအုန်း . ဟားဟားဟားဟား . . . ''

'' မင်း စိတ်တွေ အရမ်း အစွန်းနေပြီ . တနေ့ မင်းလည်း အသေဆိုးနဲ့ သေရလိမ့်မယ် . ''

မင်းသွေး ဂရုမစိုက် . . ဒေါ်မာမာ အား တရွတ်တိုက်ဆွဲပြီး ခေါ်သွားလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် လည်း ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ၏ အဖြစ်ကို မြင်ပြီး မျက်ရည်များ ကျလာ လေသည် ။

မင်းသွေး ဒေါ်ခင်စန်းနွယ် အား ပစ်ချပြီး .

'' ခင်များ တို့ တချိန်က စွတ်စွဲခဲ့တဲ့ အတိုင်း ကျုပ်လုပ်ပြမယ် .  ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ကို သိုင်းဖက်လိုက်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ရုန်းကန်သော်လည်း မရ ။

'' အဟင့် . အမေရေ ကယ်ပါအုန်း . . ''

'' သမီးလေး . အဖြစ်ဆိုးလိုက်တာကွယ် ''

ဝမ်းနည်းစွာ ကြည့်နေရုံမှ တစ်ပါး ဘာမှ မတတ်နိူင်ခဲ့ ။ ထိုစဉ် လူပုလေးသည် တံဆိတ်တစ်ခု ကို မီးရဲအောင် ကင်လာပြီး မင်းသွေး ကို လာပေးလေသည် ။

'' ညီလေး . ဒီကောင်မ ကို ညီလေး မူပိုင် အဖြစ် တံဆိပ်ခတ် လိုက်တော့ . . ''

'' ဟားဟား . ဟုတ်တယ် အကိုရေ . ''

အေးမြတ်ခိုင် အား လူသန်ကြီး မှ ချုပ်ထားပြီး လူပုလေးသည် အေးမြတ်ခိုင် စကတ်ကို လှန်ကာ တင်သားဖွေးဖွေးလေးများ နောက်သို့ ဆွဲပေးထား လေသည် ။ မင်းသွေး မီးရဲနေသော တံဆိပ်တုံး ကို ကိုင်ပြီး အေးမြတ်ခိုင် တင်သားကို တို့လိုက်လေသည် ။

'' ရှဲ . . ''

 ခနဲ မြည်သံနှင့် အတူ အေးမြတ်ခိုင် တင်သားတွင် မင်းသွေး ဟုသော စာတန်းဖြင့် မီးပူဒဏ်ရာ ပေါ်သွားလေသည် ။ တံဆိပ်၏ ပူပြင်းသော မီးပူသံကြီး ကြောင့် အေးမြတ်ခိုင် နာကျင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်ရသည် ။ မျက်ရည်များလည်း ပိုးပိုးပေါက်ပေါက် ကျလာသည် ။ မင်းသွေး လက်မှ လွတ်ခဲ့သည်တိုင် ထို တံဆိပ်ကြောင့် သူမ အိမ်ထောင်ပြု ပါက ပြသနာ ရှိနိူင်သွားသည် ။

'' အားး အဟင့် အဟင့် . . ''

'' ဟားဟား ဟားဟား . မူပိုင် ဖြစ်သွားပြီကွ . ''

မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ၏ အကျီ ၤများ ကို ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် စနေနံများ မှာ မကြီးလွန်းသော်လည်း ဖွေးကာ တင်းပြီး စူနေလေသည် ။ မင်းသွေး ကလေးတစ်ယောက် ပမာ အငမ်းမရ ပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် စို့ပစ်လိုက်သည် ။ သမီး ဖြစ်သူ ရေတိမ်နစ်တော့မည် ဖြစ်သည် ကို ဒေါ်ခင်ဆန်းဝေ မကြည့်ရက် . ။

'' အ . အား. ဟ '' 

အေးမြတ်ခိုင် စကတ်အောက် သွင်းလိုက်သော မင်းသွေး လက်၏ တစ်စုံ တစ်ခု ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိကိုင်လိုက်လေသည် ။ ထို ပစ္စည်းကို တစိမ်းလူ မဆိုထားနှင့် သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် အကြောင်းမဲ့ မကိုင်ခဲ့ ။ မင်းသွေး လည်း ဖူးပြည့်စုံ သူ့အား ရင်လျားဖြင့် အကောက်ကြံခဲ့သည် ကို ပြန်သတိရပြီး စကတ်ကို ဗြီးးးခနဲ မြည်အောင် ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည် ။ ထို အခါ မင်းသမီးလေး ၏ မမြင်အပ်သော အရာသည် ယောၤကျားသုံးဦး ၏ ကြည့်ရှုခြင်း ကို ခံလိုက်ရတော့သည် ။ မိမိ ပစ္စည်းအား သေချာကိုင်တွယ် စပ်စုနေကျသည့် အတွက် အေးမြတ်ခိုင် မျက်နှာတစ်ခု လုံး နီမြန်းနေတော့သည် ။ မင်းသွေး ထိုပစ္စည်းအား ကျကျနန ကိုယ်တွယ် စမ်းသတ်ကာ နားရှက်ဖွယ် စကားများဖြင့် ဝေဖန် နေလေသည် ။

အေးမြတ်ခိုင် နို့သီး အပြွတ်လိုက် .ဖြစ်နေသည့် အပြင် စောက်ဖုတ် လည်း အဖြဲခံနေရသည့် အတွက် အရမ်းရှက် နေလေသည်  ။ မင်းသွေး အေးမြတ်ခိုင် ၏ စောက်မွှေးစုစု ပေါက်နေသော နှစ်ခမ်းနှစ်လွှာ ကို တစ်ဖက်ဆီ ဖြဲလိုက်ပြီး အလယ်တွင် စူတက်လာသော စောက်စေ့လေးကို နူတ်ခမ်းဖြင့် ငုံကာ စုပ်ယူပြီး လျှာထိပ်လေးဖြင့် ကလိပေးလိုက်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် အလိုမတူသော်လည်း သွေးသားဆန္ဒ အရ ဖင်ကြွတက်လာ တော့သည် ။ စောက်ဖုတ်လည်း တစ်ရှုးဆဲလ်များ စုစည်းလာပြီး ဖောင်းကြွတက်လာ တော့သည် ။ 

အေးမြတ်ခိုင် ၏ နီညိုရောင် ဇီးစေ့ခန့် နို့သီးခေါင်းလေးများသည် ထိုးထိုးထောင်ထောင်လေး ဖြစ်နေသဖြင့် လူသန်ကြီးသည် ဘယ်ဘက် နို့သီးခေါင်းလေးများ ကို ငုံစို့လိုက်သည် ။ လူပုလေးသည် ညာလက်နို့သီးခေါင်းလေး ကို ငုံစို့ပေးသည် ။ ကာမခလုပ် သုံးခုလုံး ပြိုင်တူ အသုံးပြုလိုက်သဖြင့် အပျိုမလေး အေးမြတ်ခိုင် စောက်ခေါင်းရဲရဲလေး ထဲမှ ချွဲပျစ်ပျစ် အဖြူရည်လေးများ စီးကျလာပြီး စောက်ပေါက်မှ ဖင်ပေါက်လေး ရှိရာ ရောက်သွားလေသည် ။ မင်းသွေး အစေ့ကို စုပ်ရင်း လက်ခလေးဖြင့် အောက်မှ အပေါက်ဝလေးထဲ လက်ကလေးသွင်းပြီး အတွင်းမှ gsportခေါ် အတွင်း အစေ့လေးကို ချေပေးလိုက် လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် အကျောများဆွဲသလို တွန့်လိမ်လာပြီး တဆက်ဆက်တုန်နေလေသည် ။ မင်းသွေး ချက်ချင်းကုန်းထပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ကာ သူ၏ ငါ်းလက်မကျော်ခန့်ရှိပြီး ဝလုံးတစ်လုံးကွေးစာ ကိုယ်ထည်ခန့်ရှိသည့် လိင်တံဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် ၏ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းသားများကို ထိုးဖြဲပြီး ရဲနေသော အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေး ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည် ။ အရည်များနှင့်မို့ မြုတ်ဝင်သွားပြီး တစ်ချက် ရပ်သွားပြီးမှ မင်းသွေး အားယူပြီး ဖိထိုးပစ်လိုက်သည် ။

'' ပြွတ် . ဘက် . . ''

'' အမလေး . အမေ့ . . . ''

ဆူမြတ်ခိုင် မျက်နှာရှုံမဲ့ပြီး အမေတ လိုက်ရသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ လည်း သမီး အပျိုရည်ပျက်သွားမှန်း သိသဖြင့် ဝမ်းနည်းမျက်ရည်များသာ ကျလာတော့သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် စောက်ခေါင်းထဲ မင်းသွေး လီး ပြည့်သိမ့်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ တစ်စို့စို့ကြီး နှင့်မို့ ယားကျိကျိလည်း ဖြစ်နေလေသည် ။ မင်းသွေး လက်ကလေးဖြင့် စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ကစားပေးပြီး လီးအသွင်း အထုတ် လုပ်လိုက်လေသည် ။ စီးခနဲ ကပ်ပြီး ထွက်လာလိုက် . ဇွတ်ခနဲ မြုပ်ဝင်သွားလိုက်နှင့် အထီး အမ မိတ်လိုက်မှု ဖြစ်သွားလေသည် ။

သူမ ဘဝ ပျက်ပြီ ဖြစ်သည် ။ ငိုနေရုံမှ လွဲ၍ မတတ်နိူင်တော့ . စောက်ဖုတ် ထဲ အချောင်းလိုက် ထိုးထိုးဝင်လာသော လီးကြောင့် အောင့်စပ်စပ်လေးတော့ ခံစားရသည် ။ သို့ပေမယ့် သဘာဝအရ အရသာတော့ ရှိစမြဲ ။ အေးမြတ်ခိုင် နူတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြား အောက်နားမှ သူမ အပေါက်လေးထဲ မင်းသွေး လိင်တံ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ဝမ်းနည်းလာ လေသည် ။ အရသာ ရှိလေ . မင်းသွေး ကို မုန်းလေ ဖြစ်သည် ။ သူမ ၏ စောက်ဖုတ် ထဲ နေမင်းရှင် ၏ လီးကိုသာ ဝင်ခွင့်ပြုချင်သော်လည်း ယခု အခါ မင်းသွေး ၏ ထင်တိုင်းကျဲမှု . အပိုင်စီးမှု ကို ခံလိုက်ရပြီ ဖြစ်သည် ။ ချစ်သူ အတွက် မဖြစ်နိူင်တော့ . သဖြင့် သူမ စောက်ပတ်လေးအား နှမြောတသ ဖြင့်သာ ကြည့်နေရလေသည် ။

'' အားးး . လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ . ဖူးပြည့်စုံ ရယ် . နင် ဖာသည်မ လုပ်စားရမှာ . ခုတော့ ငါ့လီး နဲ့ဘဲ ကျေနပ်လိုက်တော့ . အင့် အင့် . ဟား ဖာသည်မ . ကောင်းလိုက်တာ . စီးပိုင်နေတာဘဲ . ''

မင်းသွေး ပြီးချင်လာသဖြင့် ထိန်းသည့် အနေနှင့် လိင်တံပြန်ထုတ်ပြီး သူ၏ လက်ခလယ်နှင့် လက်ညှိးကို ပူးကာ အေးမြတ်ခိုင် စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးနှိုက် ကလိပေးလိုက်သည် ။ သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်အား လူသန်ကြီး တို့ဖြဲပေးထား သဖြင့် မင်းသွေး စိတ်ကြိုက် ခပ်မြန်မြန် နှိုက်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် မထိန်းနိူင်တော့ဘဲ . သေးများ ပန်းထွက် ကုန်တော့သည် ။ လူပုလေး သည် ဝါဆိုဖယောင်းတိုင် ကို မီးထိန်းပြီး အေးမြတ်ခိုင် ရင်သားများပေါ် အစက်များချလိုက်သည် ။ တစ်စက်ကျတိုင်း အေးမြတ်ခိုင် ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည် ။ မင်းသွေး လက်ချက်ဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် စောက်ပတ် အရည်များဖြင့် ချွဲပြစ်ကာ ပြဲစိစိပင် ဖြစ်လာလေသည် ။ မင်းသွေး ကုန်းလျက်လိုက် . နှိုက်လိုက် နှင့် စိတ်ကြိုက်ကစား နေပြီး မှ . . .

'' အကိုတို့ သူ့ကို မှောက်လိုက် . ဖင်လိုးချင်လို့ . . ''

လူသန်များ အေးမြတ်ခိုင် ကို ဆွဲမှောက်ပေးလေသည် ။ ထိုအခါ ချွဲပြစ်နေသော အရည်များမှ အေးမြတ်ခိုင် ဖင်ပေါက်ဝလေး မှာ သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး သူ၏ လီးကို အဖုတ် ထဲ လေးငါးချက် အရည်စိုအောင် မြုပ်ပြီးမှ ဖင်ပေါက်လေး ထဲ ကြိုးစားပြီး တဆင့်ခြင်း ရအောင် ထည့်လေသည် ။

နောက်ဆုံး ရသွားသော အခါ အေးမြတ်ခိုင် .

'' အား . အားးအိ . သေပါပြီ . စောက်ရှက်တွေလည်း ထပ် ကွဲစရာတောင် မရှိတော့ဘူး . လုပ်ချင်သလိုသာ လုပ်ကျပေတော့ . အားးးးးး အဟင့် ဟင့် . ''

အော်ဟစ်ပြီး ဒေါသသံလေး ပါလာလေသည် ။ မင်းသွေး ဒါမျိုးမှ ကြိုက်သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ကိုယ်တိုင်တုန်း က အချိန်ကို မင်းသွေး ပြန် အမှတ်ရ သွားသည် ။

ဒေါ်မာမာ နှင့် ဖူးပြည့်စုံ အား အဝတ်အစားချွတ်ပြီး စားပွဲခုံပေါ် ပက်လက်လှန်တင်ထားပြီး ခုံခြေထောက်များ နှင့် သူမ တို့၏ ခြေများ လက်များကို ချည်ထားခဲ့သည် ။ ထို အခါ ပက်လက်လှန် ဖင်ဖြဲထား သလို ဖြစ်သည် ။ ဒေါ်မာမာ သည်လည်း နုသည် ကျစ်သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ထက်ပင် တောင့်သည် ။ လူကောင် က မတိမ်းမရိမ်း ညီအမ သာသာ ရှိသည် ။ ဒေါ်မာမာ က ချောလည်း ချောသည်မို့ မင်းသွေး လက်လွတ်မခံချင် . မိထွေး အား လိုးချင်လာပြီး ထို အတိုင်း ထားခြင်း ဖြစ်သည် ။

'' ဟဲ့ကောင် . ကျွေးတဲ့ လက်ကိုပြန် ကိုက်တဲ့ ခွေးလိုကောင် . ငါက နင့်အဖေ ရဲ့ မိန်းမ ဟဲ့ . နင်ယုတ်မာ မလို့လားး ''

မင်းသွေး ဘတ်ထရီရှော့ရိုက်သည့် ကလစ်နှစ်ခု ဖြင့် ဒေါ်မာမာ စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်း ကို ညှပ်လိုက်လေသည် ။

'' ဒက် . ဒက် .ဒက် . . '' 

ဘတ်ထရီရှော့များ စီးဆင်းပြီး ဒေါ်မာမာ ကော့ပြန်လန်သွားသည် ။

'' ဖျန်း ဖျန်းးးး '' 

ဒေါ်မာမာ စောက်ဖုတ်မှ သေးများပင် ပန်းထွက်လာလေသည် ။ မင်းသွေး ညှပ်ပြန်ဖြုတ်လိုက်သည် ။

'' ဟ '' 

ဟု တချက်သာ အော်ပြီး ဒေါ်မာမာ တစ်ဆက်ဆက် တုန်သွားသည် ။

'' မှတ်ပြီလား . . ''

ဖူးပြည့်စုံ ကြိုးများကို ရုန်းရင်း . . .

'' ခွေးမသား . ငါ့အမေ ကို မလုပ်နဲ့ . နင် သတ္တိရှိရင် ငါ့ကို ကြိုက်သလို လုပ် . ''

မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ အား ထပ်မံရှော့ရိုက်ပြ ပြန်သည် ။ ဖူးပြည့်စုံ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုကာ .

'' မင်းသွေး . . . . ရပ်လိုက်တော့ . နင်လုပ်ချင် ငါ့ကိုလုပ်ပါ . ငါကို ရှော့ရိုက်ပါ . အမေ ကို လွှတ်ပေးပါ . . ''

မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ ဆီက ညှပ်တွေ ဖြုတ်ပြီး ဖူးပြည့်စုံ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းတွေ ကို ညှပ်ပေးလိုက်သည် ။

'' အီ . အာားးးးးးဟားး '' 

ဖူးပြည့်စုံ တဆက်ဆက်ခါသွား လေသည် ။ ဒေါ်မာမာ လည်း ကြိုးတွေအား ရှုန်းရင်း . .

'' ခွေးမသား . . ငါ့သမီး ကို လွတ် . လုပ်ချင် ငါ့ကို ဘဲ လုပ် . ငါ့ သမီးလေးကို ထပ် မနိပ်စက်ပါနဲ့ . . ''

မင်းသွေး ကျေနပ်သည် သဘောကျသည် ။ လူယုတ်မာသားအမိ အကျီးအကျယ် ခံစားနေရပြီ ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ မိမိအား ငယ်စဉ် ကတည်းက ရိုက်ပုတ်နိပ်စက်ခဲ့သည် များကို ပြန်လည် မြင်ယောင်လာပြီး စိတ်နာနာနှင့် ဒေါ်မာမာ ပေါ် တက်ခွကာ ဖက်နမ်းပြီး နို့တွေ ကိုင်ညစ်လိုက်သည် ။ ပြီးနောက် နို့တွေ စို့သည် ။ ထိုမှ တဆင့် ဒေါ်မာမာ ၏ စောက်ဖုတ် ကို သူ၏ မျက်နှာ နှင့်ပွတ်ကာ နမ်းရှုံပြီး အတိတ်မှ အမုန်းများကို ဆတိုးလုပ်ပစ်လိုက်သည် ။ ဒေါ်မာမာ မင်းသွေး သူမစောက်ဖုတ် ကို နမ်းနေသည့် အချိန်တွင် သူမ စဉ်းစားလိုက်သည် ။ သူမ နဲ့တင် မင်းသွေး ပြီးပါက ဖူးပြည့်စုံ ဒီတနေ့ လွှတ်ကောင်း လွှတ်နိူင်ပေမည် ။ ထို့ကြောင့် အချိုသပ်ရန် ကြံလိုက်သည် ။

'' ကောင်းလိုက်တာ . သားရယ် . ''

'' ခင်များ ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တယ် . ခင်များ နဲ့ ကျတော် ဘာမှ မတော်ဘူး . ''

'' ဟုတ်ပါတယ် . သိပါတယ် သားရယ် . အန်တီ နောင်တ ရပါပြီ . သားကို အန်တီ ပြန်ပြုစုပေးပြီး အပစ်ချေချင်လို့ပါ ကွယ် . ''

မင်းသွေး သူမ အကွက်ကို သိသည် ။ သို့သော်လည်း သူ့အကွက် နှင့် သူပြန် နင်းရန် .

'' တကယ်လား အန်တီ . ဒါဆို ကျနော် ကို စုပ်ပေးမလား . အဲ့ဒါဆို ညီမလေး ရော . အန်တီ ကိုရော ပြန်လွှတ်ပေးမယ် . ''

ပြောပြီး မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ ပါးစပ်ထဲ လီးထိုး ပေးလိုက်သည် ။ ဒေါ်မာမာ မင်းသွေး လိင်တံအား ကျကျနန စုပ်ပေးနေလိုက်သည် ။ မင်းသွေး စိတ်ထဲမှာက တချိန်က ရက်စက်ခဲ့တဲ့ မိထွေး က လီးစုပ်ပေးနေမှု ကို ဂုဏ်ယူနေမိသည် ။

.................................

သစ်တောလမ်း အတိုင်း လမ်းလျောက် နေသော အနက်ရောင်ဝတ်စုံများဖြင့် လူခြောက်ယောက် . . ။ ထို ခြောက်ယောက် မှာ ပုတဲ့လူ ပု ။ ရှည်တဲ့လူ ရှည် နှင့် မညီမညာ ဖြစ်နေသည် ။ ထို အထဲက အပုဆုံး ဖြစ်သည့် ညီပုလေး သည် သစ်ပင်များကြား သဲလွန်စ လိုက်ရှာပြီး . . .

'' တွေ့ပြီဗျ . တွေ့ပြီ . ကား က ဒီမှာ . ''

ညီပုလေး ပြရာ ကျန်လူများ အပြေးအလွှား လာကြည့်လေသည် ။ မှန်ပါသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် တို့၏ ကား ဖြစ်သည် ။ ကားဘော်ဒီ မှာ အတော်ပျက်ဆီး နေပြီဖြစ်သည် ။ နေမင်းရှင် လည်း အားကိုးရသော ရွှေပြည်စိုး အား ပခုံးကို ပုတ်ခါ . .

'' ရွှေပြည်စိုး . မင်း ဘယ်လိုထင်လည်း ''

'' ကျတော် ကတော့ အေးမြတ်ခိုင် တို့ကားက တစ်စုံ တစ်ခုကြောင့် လမ်းကြောင်းလွဲပြီး ကျတော် တို့ တွေ့ခဲ့တဲ့ သစ်ပင်ကြီး နဲ့ ဝင်တိုက်မယ် . အဲ့အချိန်ထိ ပုံမှန်ဘဲ . နောက်ပြီး မှ တစ်စုံတစ်ယောက် က ဒီထဲ က လူတွေကို ထမ်းခေါ်သွားတယ် . ကားကိုလည်း ဒီလိုဘဲ နောက်တစ်ယောက် က ထမ်းရွှေ့တယ် . အချိန်ကြာလာတော့ အင်အားကုန်လာလို့ . ကားကို ဒီနား ပြစ်ချသွားတယ် . လူတွေ ကိုတော့ တနေရာ ခေါ်သွားတယ် . . ''

'' ဒါဆို ပြန်ပေးဆွဲ ခံရတာပေါ့ . ''

'' ဖြစ်နိူင်ပါတယ် . ဒါပေမယ့် ခု သုံးရက်တောင် ရှိပြီ . မဆက်သွယ်သေးဘူး . ဒီ ကိစ္စ က ထင်သလောက် မရိုးရှင်းဘူး လို့ထင်တယ် . . ''

ထို အခါ စိတ်မရှည် တတ်သည့် ရန်လို သည် . ရွှေပြည်စိုး အား . . .

'' ဒါဆို ငါတို့က ဘာဆက်လုပ် ရမှာလည်း . . . ''

'' ဒီတောထဲ မှာ ဆက်ရှာမယ် . ဒီကောင် တွေ ဒီတောထဲ မှာ နေတာ . တခြားနေရာ ကဆို ဒီထဲ တမင် လာစရာ အကြောင်းမရှိဘူး . ရှာကျမယ် . . ''

ထို အခါ လူခြောက်ဦး သည် သက်ဆိုင်ရာ လက်နက် ကိုယ်စီဖြင့် တောနက်ထဲ ဝင်လာကျ လေသည် ။

တောနက်ကြီး အတွင်းမှ အနက်ရောင်အိမ်အိုကြီး တွင်မူ ငရဲ ဟု ထင်မှတ်ရသည့် အလား အမျိုးသမီး နှစ်ဦး ၏ စူးစူးဝါးဝါး အော်သံ ကို ကြားနေရလေသည် ။

အေးမြတ်ခိုင် သူမ ခန္တာကိုယ် တစ်ခုလုံး လှုပ်ရှားလို့ မရအောင် တင်းကျပ်နေသည် ။ တုတ်နှောင်ထားသော ကြိုးများသာ တင်းသထက် တင်းလာပြီး အသားများ ပွန်းပဲ့လာ ခဲ့သည် ။ သူမ သည် စားပွဲခုံ တစ်ခုပေါ် ရင်ဘက်မှောက် အနေအထား ဖြင့် နာနာကျည်းကျည်း အော်ဟစ် ငိုယူနေလေသည် ။ သူမ ကျောပြင် တစ်ခုလုံး  သွေးခြင်းခြင်း ရဲ နေလေသည် ။ တစ်ရွှမ်း ရွှမ်းကျ လာသည့် ကြာပွတ်သည် သူမ ကျောသားလေး များအား ပွန်းပဲ့စေကာ ဒဏ်ရာများစွာ ဖြစ်ပြီး သွေးစက်စက်ယို နေတော့သည် ။ ဒါအပြင် မကသေး . ။ သူမ တင်သားများလည်း နီရဲတွတ်နေအောင် လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်ခြင်း ကို ခံနေရသည် ။ မင်းသွေး လိင်တံ ကလည်း အေးမြတ်ခိုင် ဖင်ပေါက်ထဲ တဘွတ်ဘွတ် ဖြင့် အတိုင်းအဆ မရှိ လိုးသွင်း နေလေသည် ။ မင်းသွေး  မှာ တော့ မိထွေး ဒေါ်မာမာ နှင့် ဖူးပြည့်စုံ ကို ဖင်ချခဲ့ဖူး သော်လည်း ယခု အေးမြတ်ခိုင် ဖင်ကို ပိုမို သဘောကျ နေလေသည် ။ မင်းသမီးမို့ အသားရည်ထိန်းသိမ်းထားမှု ကြောင့်လည်း ပါမည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ဖင်လိုးခံနေရသလို . ကျောပြင်ကို လည်း လူပုလေး ၏ ကြာပွတ် မှ ကောင်းကောင်း ဒုက္ခပေးနေလေသည် ။ အရှင်လက်လက် ငရဲခံနေရသည် ထက် ပိုမို နာကျင်ဖွယ် မြင်ကွင်း ကိုလည်း မြင်နေရ သဖြင့် ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်ငိုယို နေရသည် ။

ဒေါ်ခင်စန်းဝေ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါးဖြင့် မွှန်းခံထား ရသဖြင့် လူရုပ်ပင် မပေါ်တော့ . နို့သီးခေါင်း နှစ်ဖက်လည်း ပြတ်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ ခြေချောင်းလေးများ အား တစ်ချောင်းခြင်း ပလက်ရာ နှင့် ညှပ်ချိုးခြင်း ခံနေရသဖြင့် ဒေါ်မာမာ မျက်ဖြူလန်ကာ သေ သလို . မေ့ သလို ဖြစ်နေလေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ၏ အော်သံများ သည် အလွန် စူးရှအက်ကွဲ နေလေသည် ။

'' သူဌေးလေး . ကြားလိုက်လား . အော်သံ . . . ''

'' ကြားတယ် . ကြားတယ် . ဒါ ခိုင့် အသံ ဖြစ်လောက်တယ် . ဟေ့ကောင် တွေ အမြန်သွားကျ . ခိုင် တစ်ခုခု ဖြစ်နေပြီ ထင်တယ် . . . . ''

နေမင်းရှင် အမိန့်ပေးသံကြောင့် ကိုယ်ရံတော် ငါးဦး လုံး နေမင်းရှင် နှင့် အတူ အသံလာရာ ပြေးကျလေသည် ။ ခြုံနွယ်ပိတ်ပေါင်းများ ကို ကျော်ဖြတ်လိုက်သော အခါ . သုသန် တစ်စပြင် နှင့် တူသော မြေကွက်လပ် နှင့် ရှေးဟောင်းအိမ်ကြီး တစ်အိမ် . . . ။ ထို မြေကွက်လပ် တွင် အရိုးစုကျနေသော အလောင်းနှစ်လောင်း နှင့် ပုတ်ပွစ ပြုနေသော ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် အလောင်း နှစ်လောင်း . စုစုပေါင်း လေးလောင်း ကို ချောက်ချားဖွယ် တွေ့လိုက်ရလေသည် ။ အချိန်ကလည်း မှောင်စပြိုးနေပြီ ဖြစ်သည် ။

'' ဟေ့ကောင် တွေ အိမ်ထဲက လာနေတာ အော်သံ က . ဝင်ရှာကျ . . . ''

ခြောက်ဦးလုံး အိမ်ကြီးဆီ ပြေးလာကျသည် ။ သို့သော် . . .

'' အူ . ဝူးးးးးးးးးးးးးးးး ''

ကျယ်လောင်လှပြီး ဆွဲဆဲငင်ငင် အူလိုက်သော ခွေးအူသံကြီး ကြောင့် ခြောက်ဦးလုံး ခြေလှမ်းရပ်တန့်သွားသည် ။ ၎င်း တို့ အရှေ့တွင် အိမ်ဝ မှ လာနေသော လူတစ်ယောက် အရပ် ရှိသော ခွေးနက်ကြီး နှစ်ကောင် ဖြစ်သည် ။ မျက်လုံးကြီးများသည် မီးခဲ ပမာ နီရဲနေပြီး အစွယ်များ ဖွေးပြီး မာန်ဖီ နေကျ လေသည် ။ ရန်လို လက်ထဲမှ လေးပေခန့်ရှိသော သံတုတ်၏ လက်ကိုင် ကို တစ်ချက် လှည့်လိုက်သည် ။ ထိုအခါ သံတုတ် ၏ ထိပ်ပိုင်း မှ မှိန်းသဏ္ဍန် အချွန်တစ်ခု ထွက်လာ လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ လည်း လက်ထဲ တွင် လေးနှင့်မြား တံကို အသင့်ပြင် ထားလေသည် ။ ရန်လို . နေမင်းရှင် အား . .

'' သူဌေးလေး . ကျတော် နဲ့ သူ့ထက်ကဲ ဒီခွေးကြီး နှစ်ကောင် ကို ထိန်းပြီး ခေါ်သွားမယ် . ကျန်တဲ့ လူတွေ နဲ့ အိမ်ထဲ ဝင်လိုက် . . ''

'' အေး . မင်းတို့လည်း ဂရုစိုက်နော် . . ''

သူ့ထက်ကဲ အား အချက်ပြ ပြီးသည် နှင့် ရန်လို သံချွန် ကို ကိုင်ကာ ခွေးနှစ်ကောင် ဆီ ပြေးတက်သွား လေသည် ။ ခွေးများလည်း ဒေါသတကြီး ရန်လို ထံ ပြေးလာကျသည် ။

'' ဝှီးးးးးး . . ဖေါက် . . ''

သူ့ထက်ကဲ ထံမှ ပျံဝဲလာသော မြှားတံ တစ်ချောင်းသည် ခွေးတစ်ကောင် ၏ မျက်လုံးအား ထိုးဖောက်သွား လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ လည်း နောက်ထပ် မြှားတံများကို တစ်ချောင်းပြီး တစ်ချောင်း ပစ်ကာ ဒုတိယ ခွေးအား ရန်စ လိုက်လေသည် ။ ပစ်ချက်တိုင်း ဒုတိယခွေးအား ထိသော်လည်း ခွေးမှာ မည်သို့မှ မဖြစ်ပေ ။ သူ့ထက်ကဲ ထံသာ အရှိန်ပြင်းပြင်း ပြေးခုန် အုပ်လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ ညာဘက် သို့ ဂျွမ်းပစ်ထိုး ပြီး အရှိန်ကျော် သွားသော ခွေးကြီး အား မြားတံများ ဆက်တိုက် ပစ်ခတ်လိုက်သည် ။ ခွေးကြီး သည် အမွှေးများဖြင့် မြှားတံများအား ခါချ ပစ်လေသည် ။ တစ်ဖက် တွင်လည်း မျက်လုံးတစ်ဖက် ကန်းသွားသော ခွေးသည် ရန်လို အား ခုန်အုပ်သည် ။ ရန်လို လည်း ရှောင်တိမ်းရင်း သံမှိန်း ဖြင့် ပြန်လည် ထိုးသတ် လေသည် ။

တိုက်ခိုက် နေကျပြီမို့ ကျန်လေးယောက် အိမ်ထဲ အမြန်ပြေးဝင် လိုက်ကျသည် ။

'' ဝှီးးးးးးးးးးး '' လေ အဟုန်နှင့် အတူ ပါလာသော ပုဆိန်သွားကြီး သည် ပြေးဝင်လာသော လူလေးယောက် ၏ လည်ပင်းထက် ဝဲကျ လာလေသည် ။

'' ထင် '' ရွှေပြည်စိုး ဓါးဖြင့် ကာလိုက် သဖြင့် ကျန်လူများ ထိခိုက် မသွားသော်လည်း ရွှေပြည်စိုး မှာ ပြင်းထန်သော ပုဆိန်ခုတ်အား ကြောင့် လွှင့်ထွက်ပြီး အိမ်နံရံ နှင့် ပစ်တိုက်သွား လေသည် ။ ထို ပုဆိန်ပိုင်ရှင် မှာ လူသန်ကြီး ဖြစ်သည် ။ ညီပုလေး သူ၏ ဓါးမြောင် နှစ်လက် ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ကစားကာ လူသန်ကြီး ထံ လိမ့်ဝင်ပြီး လူသန်ကြီး ၏ ညာခြေအား ဖိထိုးစိုက်ချ လိုက်သည် ။ ဓါးတစ်ချောင်း လုံး ခြေထောက်ထဲ စိုက်ဝင် သွားသည် ။ သို့သော်လည်း လူသန်ကြီး ဘယ်ခြေဖြင့် ညီပုလေး အား လွှဲကန်ထုတ်လိုက် လေသည် ။ ညီပုလေး ရှောင်ချိန်မရလိုက်ဘဲ ဂျွမ်းနှစ်ပတ်လောက် လန်ထွက် သွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံရပ်သား ပစ်ကျသွသည် ။

'' ဝေါ့ . . . '' 

ညီပုလေး ပါးစပ်ထဲ မှ သွေးများ အန်ထွက် သွားသည် ။ သို့သော်လည်း မာန်မကျဘဲ ကုန်းထခါ ထပ်တိုက်ခိုက်ရန် ပြင်လိုက်သည် ။ ဒေါသလည်း ထွက်လာသည်မို့ အသေခံ တိုက်ရန်သာ ပြင်ထားလေသည် ။ ရွှေပြည်စိုး လည်း ညီပုလေး နှင့် အတူ လူသန်ကြီး အား ရင်ဆိုင်ရန် အသင့်ပြင်ပြီး . ဒေါက်တို အား . .

'' အကိုကြီး . သူဌေးလေး ကို ခေါ်သွား . . ''

ဒေါက်တို နှင့် နေမင်းရှင် လည်း အိမ်ပေါ်ထပ် ပြေးတက်လိုက် လေသည် ။ အောက်ထပ် တွင် လူသန်ကြီး နှင့် ညီပုလေး တို့နှစ်ယောက် ၏ တိုက်ခိုက်သံများ ဆူညံစွာ ကျန်ရစ်ခဲ့ လေသည် ။

ဒေါက်တို နှင့် နေမင်းရှင် အိမ်အပေါ်ထပ် အရောက်တွင် ကလေးသာသာ လူပုလေး တစ်ဦး နှင့် ပက်ပင်းတိုးတော့သည် ။ လူပုလေး သည် သံချိတ်ကောက် တစ်ခုကို ပိုက်ခါ . နေမင်းရှင် တို့ နှစ်ဦးအား မထီမဲ့မြင် ကြည့်ပြီး .

'' မရဏစံအိမ် ရဲ့ အပေါ်ထပ်ကိုတောင် ကိုယ့်သဘော နဲ့ ကိုယ်တက် လာ နိူင်တာ . မင်းတို့ကို ချီးကျူးပါတယ် . ''

ဒေါက်တို သူ့လက်ထဲ မှ သံတူကြီး အား ထမ်းပြီး နေမင်းရှင် ရှေ့ ပိတ်ရပ်ကာ . .

'' ကောင်လေး . မင်းအေးအေးဆေးဆေး . ဖယ်လိုက်ရင် ကောင်းမယ် . . ''

လူပုလေး ခွက်ထိုးခွက်လန် ရီမောပြီး .

'' ငါ့ အသက် က ခုနှစ်ဆယ်ကျော်ပြီကွ . ငါက အသက်သာ ကြီးလာတာ . ငါ့ ရုပ် . ငါ့ ခန္တာကိုယ် က ဆယ်နှစ်သား က မတက်ဘူး . မင်းက များ ငါ့ကို ကောင်လေး တဲ့ . မင်းကို ကြည့်ရတာ . လူမိုက်ငါးဖော် ထဲက ဒေါက်တို ဘဲ ဖြစ်မယ် . ''

'' ဗျာ . ကျနော် တို့ကို သိတယ် . ခင်များ က ဘယ်သူ လည်း . . . ''

'' လောကကြီး မှာ ငါမသိတဲ့လူ မရှိဘူး . ကဲ . မင်း အစွမ်းအစ ပြစမ်း . . ''

ဒေါက်တို ဒေါသတကြီး တူဖြင့် ပြေထုလေသည် ။

'' ဖြောင်းးးးး ''

တူထုချက် မှာ ကောင်းမွန်သော်လည်း ကြမ်းပြင်ကို သာ ထိမှန်သွားသည် ။ လူပုလေး သည် လူကောင်သေး သဖြင့် လျှင်မြန်ဖျက်လက်ကာ အရှောင်အတိမ်း ကောင်းလေသည် ။ ဒေါက်တို လည်း နေမင်းရှင် အား . . .

'' သူဌေးလေး . ကျတော် ဒီကောင့် ကို ရှင်းထားမယ် . သူဌေးလေး လူဝင် ကယ်လ်ုက် . . '' 

ဟု အော်လိုက် လေသည် ။ နေမင်းရှင် လည်း သတိပြန်ဝင်ပြီး အခန်းထဲ ပြေးဝင် လိုက်သည် ။ အပြင်တွင် ဒေါက်တို နှင့် လူပုကလေး တို့ တိုက်ခိုက်နေကျ ပြီ ဖြစ်သည် ။

နေမင်းရှင် အခန်းထဲ ရောက်သော အခါ ကြက်သေ သေသွားသည် ။ ဒေါ်ခင်စန်းဝေ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် သေဆုံးနေပြီ ဖြစ်သည် ။ အေးမြတ်ခိုင် လည်း မသက်သာလှ . ဘောင်တန်းတစ်ခု တွင် လက်များအား မြောက်ချည်ခံထား ရသည် ။ သူမ ခန္တာကိုယ်သည် မိမွေးတိုင်း ဖြစ်နေသည့် အပြင် နို့သီးလေးများအား ကလစ်နှစ်ခု ဖြင့် အညှပ်ခံထား ရပြီး . အောက်တွင် ထောက်ထားသော သံခေါင်း နှစ်ချောင်းသည် အေးမြတ်ခိုင် အဖုတ်ထဲ တစ်ချောင်း . ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ချောင်း အသွင်းခံထား ရလေသည် ။ ပါးစပ်အား တိတ်များဖြင့် ကပ်ခါ ပိတ်ထားသည် ။ နေမင်းရှင် လည်း အေးမြတ်ခိုင် ထံ ပြေးလာပြီး  လက်ထဲတွင် ရှိသော စတီးဒုတ်ဓါး ကို ဆွဲဖွင့်ပြီး ကြိုးများအား ဖြစ်လိုက် လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် တဝူးဝူး အော်ခါ အချက်ပြသော်လည်း နေမင်းရှင် သတိမထားနိူင် ။ ချစ်သူ အား သာ ကယ်တင်ရန် စိတ်လောနေလေသည် ။

'' အားးးး '' 

နေမင်းရှင် ကျောကုန်းထဲ သို့ ဓါးတစ်ချောင်း နှစ်ဝင် သွားလေသည် ။ နေမင်းရှင် လည်း ဒုတ်ဓါးဖြင့် နောက်သို့ ပြန်ထိုး ချလိုက်သည် ။ မင်းသွေး နံကြား သို့ ဓါးသွား ဝင်သွားလေသည် ။

'' ယားးး ကျားးး ''

နှစ်ဦးလုံး တဖြိုဖရဲ ဖြင့် ဒဏ်ရာ ကိုယ်စီ ရသွား လေသည် ။ မင်းသွေး နှင့် နေမင်းရှင် တစ်ဦး နှင့် တစ်ဦး တိုက်ခိုက်ရန် ပြင်လိုက်ပြီး မာန်သွင်းသံများ ကိုယ်စီဖြင့် ထိုးခုတ် သတ်ပုတ်တော့သည် ။ မင်းသွေး မှာ ပိုမိုသန်မာပြီး လျှင်မြန်သဖြင့် နေမင်းရှင် ဒဏ်ရာ အတော်ရ နေပြီ ဖြစ်သည် ။

အိမ်ရှေ့ မြေကွက်လပ် တွင် လည်း တိုက်ပွဲ ပြင်းထန် နေပြီ ဖြစ်သည် ။ ရန်လို ခွေးနက်ကြီး ကိုက်ခဲခြင်း ခံထားရမှုကြောင့် ခန္တာကိုယ် တစ်ခြမ်း စုတ်ပြတ်သတ်နေလေသည် ။ ယခု တစ်ချက် ဆွဲခါ ခံလိုက် ရသဖြင့် ရန်လို ပုံရပ်သား လဲကျသွားသည် ။ ခွေးနက်ကြီး လည်း လဲကျနေသော ရန်လို အား ကိုက်ခဲရန် ခုန်အုပ်လိုက်သည် ။ ရန်လို သူ၏ မှိန်းချွန်အား ထောင် ကာ စောင့်နေလိုက် သဖြင့် မှိန်းချွန်သည် ခွေးကြီး ကိုယ် အား ဖောက်ဝင်သွား လေသည် ။ ခွေးကြီး လည်း ချက်ချင်း မသေဘဲ ရန်လို အား ကိုက်ခဲ လေသည် ။ သိပ်ပင် မကြာ နှစ်ဦးလုံး ငြိမ်သက်ကျသွားပြီး နှစ်ဦး လုံး သေဆုံး သွားတော့သည် ။ သူ့ထက်ကဲ သည်လည်း အခြေအနေ မကောင်း ခွေးကြီးသည် သူ့ထက်ကဲ ညာခြေအား ကိုက်ခဲ ကာ သူ့ထက်ကဲ အား နောက်သို့ တရွှတ်တိုက် ဆွဲကျနေလေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ လည်း သတ္တိရှိသူ ပီပီ မြှားတံ ကို ဆုတ်ကိုင်ကာ ခွေးကြီး ဦးခေါင်းသို့ ဆက်တိုက် ထိုးစိုက် သတ်ဖြတ်လေသည် ။ အချက် လေးငါးဆယ် ကြာလာသော အခါ ခွေးဦးခေါင်း လည်း ဒဏ်ရာများ မွစိတိုက်ပြီး ခွေးကြီးငြိမ်ကျ သေဆုံးသွား လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ ခြေထောက် ဒဏ်ရာ ရသွားသော်လည်း သူငယ်ချင်း ရန်လို မှာ ခွေးကြီး နှင့် အတူ သေဆုံးသွား ပြီ ဖြစ်လေသည် ။

အိမ်ထဲ တွင် လူသန်ကြီး ရော ရွှေပြည်စိုး တို့ပါ ဒဏ်ရာများ မရေတွက် နိူင်တော့ . . လူသန်ကြီး ပုဆိန်သည် ရွှေပြည်စိုး ပခုံးပေါ် မြုပ်ဝင်သွား လေသည် ။ သို့သော် ရွှေပြည်စိုး ထို ပုဆိန်အား လွှတ်မပေးဘဲ လက်ဖြင့် ဆုတ်ဖမ်းထားပြီး .

'' ညီပုလေး . ဝင်သတ် . အားးးးး ''

ညီပုလေး လည်း အရိုးများကျိုးနေသည့် ကြားမှ ပင်ပင်ပန်းပန်း ကြိုးစားထကာ ရွှေပြည်စိုး နှင့် လူသန်ကြီး ကြားကို ဝင်ပြီး ဓါးမြောင် နှစ်လက်ဖြင့် လူသန်ကြီး အား အဆက်မပျက် ထိုးချပစ် လေသည် ။

'' ဝှီးးးးးးးး ဒုတ် . . '' 

ဝဲပျံ လာသော မြားတစ်စင်း သည် လူသန်ကြီး နဖူးကို ဖေါက်ဝင်သွား လေသည် ။

'' ဝုန်းးး '' ခနဲ အားလုံး ပြိုလဲ သွားကျသည် ။ သူ့ထက်ကဲ လည်း ရွှေပြည်စိုး နှင့် ညီပုလေး အား ပြေးထူလေသည် ။ သို့သော် နှစ်ဦးလုံး အခြေအနေ မကောင်းတော့ . တစ်ယောက်လက် . တစ်ယောက် ဆုပ်ခါ . ပြုံးလိုက် ကျပြီး . .

'' ညီပုလေး မင်းနဲ့ ငါ ခုလို အတူသေမယ် ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ ငါဝမ်းသာပါတယ် . ''

'' ဟဲဟဲ . အေးကွာ . နောက်ဘဝ မှာ ငါက သဲလွန်စရှာ . မင်းက အဖြေထုတ်ပြီး . စုံထောက် လုပ်ကျတာပေါ့ . ''

'' ကောင်းတယ် . ကောင်းတယ် . ကောင်း . . . . . ''

နှစ်ဦးလုံး ထာဝရငြိမ်သက် သွားကျတော့သည် ။ လူသန်ကြီး လည်း ထာဝရ ငြိမ်သက်နေပြီ ဖြစ်သည် ။ သူ့ထက်ကဲ အပေါ်ထပ် သို့ ပြေးတက် လာလိုက်သည် ။

'' ဟာ . အကိုကြီး . . . ''

ဒေါက်တို ၏ တူချက်ကြောင့် လူပုလေး ခေါင်းအစိပ်စိပ် အမွှာမွှာ ကွဲပြီး သေဆုံး နေသလို . ဒေါက်တို လည်း ရင်ဝ ဖောက်ထွက်နေသော သံချိတ်ကြောင့် အသက်ငွေ့ငွေ့သာ ရှိတော့လေသည် ။ ဒေါက်တို သူ့ထက်ကဲ အား လက်ညှိုးထိုးကာ .

'' ညီလေး . သူဌေးလေး ကို ကယ် . . . အားးးး '' 

ဒေါက်တို လည်း စကားပင် မဆုံးလိုက် ဘဲ သေဆုံးသွားခဲ့ လေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ အခန်းထဲ ပြေးဝင်လိုက်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် ငိုယိုနေသည် ။

'' ဟာ . . . မလုပ်နဲ့ . . . . ''

သူ့ထက်ကဲ  အော်သံ ဟိန်းထွက် သွားသည် ။ ဒဏ်ရာများကြောင့် အားအင်ကုန်ခမ်း နေသော နေမင်းရှင် အား လည်ပင်း ကို သိုင်းဖက်ကာ ညစ်သတ်လိုက်သော မင်းသွေး ကို အော်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး လည်း တစ်ကိုယ်လုံး ဒဏ်ရာများနှင့် သွေးခြင်းခြင်းရဲ နေလေသည် ။ သူ့ထက်ကဲ မြားတံ မင်းသွေး အား ပစ်လွှင့် လိုက်သည် ။ မင်းသွေး ရင်ဝ ထိမှန်သွား သော်လည်း မင်းသွေး ချက်ချင်း ပင် နေမင်းရှင် လက်မှ လွှတ်ကျ နေသော ဒုတ်ဓါး ဖြင့် သူ့ထက်ကဲ အား ပစ်ပေါက် လိုက်သည် ။ ထို ဒုတ်ဓါး သည် သူ့ထက်ကဲ ရင်ဝ သို့ထိုးစိုက် သွား ပြန်သည် ။ သူ့ထက်ကဲ ထို ဒဏ်ရာကြောင့် ပြိုလဲကျ သွားသည် ။ ထိုစဉ် . . .

'' ဦးမင်းသွေး လက်မြောက် လိုက်ပါ . ''

ပြည်သူ့ ရဲများ သေနတ်များဖြင့် ချိန်ထားကျ လေသည် ။ အလာကောင်း သော်လည်း အခါ နှောင်းခဲ့လေသည် ။

'' ဟုတ်တယ် သား . အဖမ်းခံလိုက်ပါ . ''

မင်းသွေး အရမ်း တုန်လှုပ်သွားသည် ။

'' အဖေ . ဒါ ဘာလုပ်တာလည်း .''

မင်းသွေး ဒေါ်မာမာ တို့ သားအမိ အား သတ်ခဲ့ သော်လည်း ဖခင်ဖြစ်သူ အား ထို အိမ်ကြီး ထဲတွင် နေထိုင်ခိုင်းခဲ့သည် ။ အသတ်ခံရမည် ဆိုးသဖြင့် ငြိမ်ငြိမ်လေး နေခဲ့ပြီး မှ ယခု အလစ်တွင် ထွက်ပြေးကာ ရဲခေါ်လာ ခြင်း ဖြစ်သည် ။ မင်းသွေး မှာ သာမန်မဟုတ်တော့ နတ်ဆိုး တစ်ကောင် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည် ။

'' အဖေ မတရားဘူး . အားးးးးးးးးး မကျေနပ်ဘူး . ဘယ်တော့မှ အဖမ်းမခံဘူး . . ကျားးးးးးး ''

မင်းသွေး ဓါးပြေးကောက်ပြီး သူ့ရင်ဝ သူ ပြန်ထိုးစိုက် ကာ အဆုံးစီရင် ပစ်လိုက် လေသည် ။ ညသည်ကား ပြန်လည် တိတ်ဆိတ်သွား လေသည် ။

ရဲတပ်ဖွဲ့များ အကူအညီဖြင့် အေးမြတ်ခိုင် အိမ်ကြီး ထဲမှ လွှတ်မြောက်ခါ ထွက်လာ နိုင်ပြီ ဖြစ်လေသည် ။ အေးမြတ်ခိုင် အိမ်ကြီးထံ သို့ နောက်ဆုံး ထပ်မံ လှမ်းမျှော် လိုက်သော အခါ အဖြူရောင် သဏ္ဍန်များ တွေ့လိုက်ရသည် ။ ဒေါ်မာမာ တို့ သားအမိ နှင့် သူမ ၏ အမေ ခင်စန်းဝေ တို့ လွှတ်မြောက်သွား ပြီ ဖြစ်သည် ။ ထို့နောက် ရဲရင့်သော သူရဲကောင်း ခြောက်ဦး သည် ဝိဉာဏ်များ အနေဖြင့် သူမ တို့နောက် လိုက်လာကျသည် ။ အိမ်ကြီး ထဲတွင် နတ်ဆိုး သုံးကောင်သာ သူမ အား စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်ကာ ကျန်ခဲ့ကျသည် ။ ထို အရာများအား အေးမြတ်ခိုင် မှ လွဲ၍ မည်သူ မှ မြင်ကျမည် မဟုတ် ။

...........................................

ဆယ်နှစ်ခန့် ကြာသော် . . .

တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ပြီး သာယာအေးချမ်းလှသော စေတီတော် ၏ ရင်ပြင် တွင် ဆရာလေး တစ်ဦး သည် တရားအားထုတ် နေလေသည် ။ သူမ ဘဝ သည် ယခု အချိန်တွင် အလွန်အေးချမ်း နေပြီ ဖြစ်သည် ။ သူမ သည် တချိန်က မင်းသမီးလေး ဆုမြတ်ခိုင် ပင် ဖြစ်တော့သည် ။

 

 ပြီးပါပြီ။