ကျောက်ရေးတဲ့ဖူးစာ အပိုင်း ( ၄ )

ကျောက်ရေးတဲ့ဖူးစာ အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - ကိုကျော် 

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" တိုးလေး..ဒီအရောင်ငါ့အသားနဲ့ လိုက်လားဟာ. .ကြည့်ပေးဦး "

အမေက ဘာလို့လဲတော့ မသိဘူး. နောက်ပိုင်းမှာ သူ့ကို ရှောင်ဖယ်ရှောင်ဖယ် ဖြစ်လာသလိုပဲ။ အမေက ရှောင်နေတော့ အစ်မတွေက တိုးလာတယ်။ မရီးက တစ်အိမ်ထဲနေတာမို့ ထားလိုက်ပါတော့.. အစ်မက သူ့လင်ရှိတဲ့မြို့ကို ပြန်ဖို့တောင် မေ့နေတယ်။ မေးတော့လည်း ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်.. ဟိုလိုလို ဒီလိုလို‌ဖြေနေတာ စိတ်မရှည်ဘူး။

အခုလည်း သူတို့နှစ်ယောက်အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး မရီးက သူတို့ဝယ်လာတဲ့ ဘရာစီယာကြီး တွဲလောင်းချဆွဲကိုင်လျက် ခပ်တည်တည်နဲ့ လာမေးတယ်။ မလဲ့ရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်ပြန်တော့လည်း မချိူ မချဉ်နဲ့ဆိုတော့ ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ပဲ..

" ဒီတိုင်းကြည့်လို့တော့ ဘယ်ပြောနိုင်မှာလဲ မနှင်းရ.. နို့ကဘာအရောင်မှန်းမှမသိတာ. နို့လှန်ပြမှ ပြောလို့ရမှာပေါ့. "

တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး မရီးလျှာလေးထွက်သွားတယ်။ခဏနေမှ

" ငါတို့ကအိမ်ထောင်သည်နော..ဟင်း..လှန်ပြမှ နင်မကြည့်ရဲဘူး မလုပ်နဲ့ "

မရီးကခပ်တည်တည်နဲ့တစ်ကယ်ပဲလှန်ပြတော့မလိုလုပ်ပြတော့ မလဲ့က တစ်ခိခိရယ်ပြီး ဝင်ပြောရော.

" ဟီးဟီး..ပင်တီအရောင်လေးပါ ပြပြီးမေးပါလား မိနှင်းရ.. ဒါမှ.. ခိခိ "

" ခွေးမ.. ကုလားမ.. ခိခိ.. ငါ့ကို စောက်ဖုတ်လှန်ပြခိုင်းတာ. ဟီးဟီး.. နင့်ဟာရီး လှန်ပြလိုက်ပါလား.. စောက်မွှေးတွေ တစ်ထုပ်ကြီး. ခိခိ "

သူတို့က ကျောင်းနေဖက်တွေ။ ရွှေရည်လဲ့က တော်တော်လှတယ်။ မအေတူတော့ အရပ်အမောင်းကောင်းပြီး အသားအရည်က ဝင်းအိနေတာ။ မျက်လုံး မျက်ခုံးတအားလှတော့ ရွှန်းရွှန်းလဲ့လဲ့နဲ့ ဆေးကူ မိတ်ကပ်ကူ စရာမလိုဘူး။

အမေ့လိုပဲနှုတ်ခမ်းမွှေးရေးရေးသဲ့သဲ့နဲ့ လက်ဖျံတို့ ကုတ်ပိုးတို့မှာ ဆိုလည်း မွှေးညှင်းလေးတွေ ရှမ်းနေတယ်။ အမွှေးထူတော့ နှင်းမြူက နာမည်ပေးထားတာ.. ကုလားမ တဲ့။

" အိမ်ထောင်သည်တွေ ဘာတွေ လုပ်မနေပါနဲ့မနှင်းရာ.လူဖြစ်အောင်မလုပ်နိင် မခံတတ်မှတော့ အပိုပါပဲ..သွား သွား သွားကြ.. အခန်းထဲကထွက် "

သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက သားသမီးမရကြသေးတော့ မျက်နှာတွေ ရှုံ့မဲ့သွားတာပေါ့။ တိုးကျော်ကို ဘရာစီယာပြပြီး အနိုင်ပိုင်းဖို့ လာပါမှ သူတို့အရှိုက်ကို အထိုးခံလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားတော့ အစ်မနှစ်ယောက် စိတ်တိုသွားရော။ မလဲ့က တိုးကျော် ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး လက်ခါနှင်ထုတ်နေတဲ့ ကုတင်နား ပြေးကပ်လာပြီး နားရွက်တွေ လက်မောင်းတွေ လိမ်ဆွဲသလို မနှင်းကလည်း ဗိုက်တွေလိမ်ဆွဲ.. ရင်ပတ်တွေ လက်သီးဆုပ်နဲ့ထု.. တိုးကျော်က အသေရုန်း.. တစ်ဟီးဟီး တစ်ခစ်ခစ်နဲ့ လီး ဆွဲလိမ်ခံလိုက်ရတာတော့ သတိထားမိလိုက်တယ်။ ဘယ်သူက ဆွဲလိုက်တာလဲတော့ မသိလိုက်ဘူး..။ 

သိပ်တော့မထူးပါဘူး..ကိုယ်ကလည်းသူတို့နို့တွေကို ထိမိ တိုးမိ ဆွဲဆုပ်မိခဲ့တာ.. မလဲ့ဆို ဘရာစီယာတောင် ဝတ်မထားဘူး။တော်တော်လေးမောသွားတော့မှ မရီးက

" ငါတို့က ခံတတ်တယ်ဟဲ့ သိရဲ့လား.. ခံတတ်လွန်းလို့မှ ရှေ့ရော နောက်ရော ကြိုက်သလိုပြော.. အစုံခံတတ်တယ်.. နင့်အစ်ကိုက မလုပ်တတ်လို့.. မလုပ်နိုင်လို့သာ ကလေးမရတာ.. သိလား.. နင့်အစ်ကို နင့်အစ်ကို ဟဝါမပု တတ်တာ..ခိခိ "

မလဲ့က ကုတင်ဘေးမှာ သူနဲ့ ကပ်လျက်ပဲ တင်ပါးလွှဲထိုင်ရင်း အမောဖြေနေတယ်။ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ဆိုပေမယ့် မလဲ့ဖင်ကြီးတွေက ကွေးပြီး အိပ်နေတဲ့ သူ့ပေါင်ကြားခွင်နဲ့ ကွက်တိ ဖြစ်နေတာပေါ့။လုံးနေထွေးနေကြတုန်းကသူတို့တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့လက်ဖဝါးနုနုနဲ့လီးဆွဲလိမ်ဆွဲညှစ်ခံထားရတောဆိုတာ့ သူ့လီးကတစ်ဆတ်ဆတ်တောင်နေပြီ။ 

မလဲ့ကိုယ်လုံးကို မသိမသာတွန်းဖယ်တော့ မလဲ့က မဖယ်တဲ့အပြင် ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ပြီး ဖိကပ်တွန်းတော့ လီးက သူ့ဖင်ကြားမှာ ပိခံနေရော ။ မလဲ့က မသိသလိုနဲ့ ဆက်ထိုင်နေပြီး တိုးကျော် နှာခေါင်းကို ဆွဲလိမ်တယ်.

" ဟောဒီလို ဟောဒီလို ဆွဲလိမ်ပစ််မှာ သိလား. နောက်တစ်ခါထပ်ပြောရဲရင်ပြောကြည့်.ပြတ်ထွက်သွားအောင် ဆွဲလိမ်ပစ်မယ် "

တိုးကျော်က ခေါင်းတစ်ရမ်းရမ်းနဲ့ သူ့အစ်မဖင်ကြီးကို လီးနဲ့ ကော့ကော့ညှောင့်နေရင်း စိတ်ဖြေတာပေါ့။ မလဲ့ကလည်း သိသိကြီးနဲ့ငြိမ်ပြီးခံနေတဲ့အပြင် ဖင်ကြီးကိုတောင် ချွလာပေးနေသလားလို့ ထင်မိရလောက်အောင်ပဲ လီးကသူ့ဖင်အောက်လျေှာဝင်သွားတယ်။ သူ့လက်ကို ဆွဲဖယ်နေတုန်း မနှင်းက နဖူးကို လက်ညှိုး နဲ့ လာထိုးပြီး

" နေပါဦး..နေပါဦး..နင်က အစ်မတွေကို မလုပ်တတ် မခံတတ်လို့ ပြောနေရအောင် နင်က လုပ်ဖူးလို့လား..နင် ဝင်အောင်ရော လုပ်တတ်လို့လား...ခိခိ "

မွန်မွန်ဖူးအပြင်ကနားထောင်နေရင်း..လွန်လာပြီလို့တွေးမိတယ်။ဒီတိုင်းဆိုရင်တော့သားလေးနဲ့ အစ်မနှစ်ယောက် တစ်နေ့မဟုတ်ရင်..တစ်နေ့တော့ လိုးမိကြတော့မှာ သေချာနေပြီ။

လူငယ်တွေဆိုတော့ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းများ ဖြစ်ကုန်ကြလေမလား.။ စိတ်ပူသလို ဖြစ်သွားတယ်။ အခန်းထဲဝင်တော့မယ်လို့ ခြေလှမ်းပြင်တော့ အိမ်ရှေ့မှာ ကားရပ်သံကြား လိုက်ရပြီး သူ့သား အကြီးသော်ဇင်နဲ့ အလုပ် အတူလုပ်နေကြတဲ့ ကားအပိုပစ္စည်းဆိုင်ပိုင်ရှင် အစ်မကြီးတို့ အိမ်ထဲဝင်လာတာ တွေ့တယ်။

" မနှင်းရေ..ကိုသော်ပြန်လာပြီ..ဧည့်သည်လည်းပါတယ်..ဆိုင်ဖွင့်ဖို့လားမသိဘူး "

မနှင်းမြူမျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားရပြန်တော့ မလဲ့က အသံတိတ်ရယ်တယ်။ အဲဒါနဲ့မနှင်းက သူ့ဘရာစီယာကြီး ကောက်ပြီး တိုးကျော် မျက်နှာပေါ် အုပ်တင်ပစ်လိုက်ရင်း ဖင်ကြီးပြဲ လျမ်းလျမ်းယမ်းခါလို့ အခန်းအပြင်ထွက်သွားရရ။ မလဲ့က တိုးကျော် ကိုယ်ပေါ်အိကျလာပြီး ရင်ပတ်နဲ့နို ထိကပ်ဖက်လိုက်တော့ တိုးကျော်ကလည်း သူ့အစ်မကျောပြင်လေးကို ဖက်ထာလိုက်ရတာပေါ့။ သူ့အစ်မနို့ကြီးတွေက အကြီးကြီး မာမာ အိအိကြီး.. လီးက တအားတောင်လာတာမို့ နို့တစ်လုံးကိုပင့်နယ်ရင် လေသံတိုးတိုးနဲ့.

" မမ..နို့လုံးကြီးတွေက အိအိထွေးထွေးကြီးကွာ.. ဘရာလည်း မဝတ်ထားဘူး "

မလဲ့ လက်တစ်ဖက်က တိုးကျော်ရဲ့ပေါင်ကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ပွတ်ဆော့နေရင်းနဲ့ သူစောစောက လီးဆွဲလိမ်ပစ်တာ နာများနာသွားလေမလားလို့မေးရင်း လီးကို စမ်းကြည့်တယ်.

" မောင်လေးလီးကြီး မမဆွဲလိမ်ပစ်မိတာနာများနာသွားလား ဟင်..အားဟား..ရှီး...ကျွတ် ကျွတ်...အကြီးရီး ပဲ.. တောင်နေလိုက်တာကလဲမာတင်းနေတာပဲ "

တိုးကျော်အထိအတွေ့ဒဏ်ကိုမခံနိုင်တော့ဘူး။ မိန်းမနဲ့ မလိုးရတာ ကြာပြီဆိုတော့ လီးကို အကိုင်ခံနေရတာ ဆွေ့ဆွေ့ခုန်နေတယ်.။ မလဲ့ကလည်း လင်နဲ့အလိုးမခံရတာ နှစ်လကျော်သုံးလဆိုတော့ လီးကိုင်မိလိုက်ရုံနဲ့ စောက်ရည်က တစစ်စစ်နဲ့ စိမ့်နေပြီ။သူ့လီးကြီးကလဲမိန်းမတိုင်းမက်လောက်စရာ..အကြီးကြီး..

" မောင်လေး..အကြီးကြီးပဲကွာ.."

" မလဲ့ရာ..ဟင်း..မလဲ့..လိုးချင်တယ်ကွာ..လီးတအားတောင်တယ်.."

" သိတယ် သိတယ် ဟို "

" သိရင်..ပေးလိုးနော်..မမရော မောင့်လို မောင်နှစ်မချင်း စိတ်လာရဲ့လား "

ရွှေရီလဲ့ စိတ်လာလိုက်တာမှ စောက်ရည်တွေ ရွှဲလို့ တောင် နေပြီ။ သူက လိုးတယ်ခံတယ် ဆိုတာကို စိမ်းနေတဲ့မိန်းမမှမဟုတ်ပဲ.. လင်မရခင် အပျိုဘဝကတည်းက ရည်းစားတွေ သုံးလေးယောက်လောက်နဲ့ အလိုးခံဖူးတဲ့အပြင် လင်ရပြီးတော့လည်း ကြာကူရီ နှစ်ယောက်လောက်နဲ့ မသိမသာ နောက်မီးလင်းခဲ့ဖူးတယ်။ လီးမျိုးစုံရဲ့ နည်းမျိုးစုံနဲ့ လိုးတာကို ခံဖူးတယ်လို့ စကားစပ်မိတိုင်း မိနှင်းနဲ့ပြိုင်ရတာ အမောပေါ့ ။

အဲဒီလို..အလိုးခံပေးခဲ့ဖူးတဲ့ လီးတွေအားလုံးကို တိုးကျော်လီးလောက်မှ မကြီးကြပဲနဲ့တောင်မှ စိတ်လာခဲ့ရသေးတာ..ဒီလိုလီးမျိုးကြီးကိုဆုပ်မိကိုင်မိနေမှတော့ စိတ်အရမ်းလာတာပေါ့။ တစိမ်းတွေနဲ့ပဲ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ ခံစားချက်က ရည်းစား.လင်.ကြာကူရီ ရယ်လို့သာ ကွဲပြားတာ.. ရင်ဖိုစရာတော့ တစ်စက်မှ မရှိပါဘူး။ 

ရင်ခုံရတာကလည်း လူကွဲပေမယ့် အရသာက အတူတူပဲ. သိပ်မဆန်းလှပါဘူး။ အခုတော့ ကိုယ့်မောင်လေး အရင်း ခေါက်ခေါက်. လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ အလိုးခံရတော့မှာလေ.. ရင်ခုံတာရော ရင်ဖိုတာရော အရသာမျိုးစုံနဲ့ ဇောမျိုးစုံရောထွေးပြီးအချိန်ပြည့်ခံစားရတ စောက်ရည်က မပြတ်တမ်းထွက်ပြီး ပေါင်ခြံထဲမှာတောင်မှ ရွှနေပြီ။

" ရှားရှားပါးပါး မောင်လေးတစ်ယောက်ထဲရှိတာကွာ.. လီးကလဲ ကြီးပါ့.. အလိုးခံဖို့ စိတ်လာလိုက်တာမှ စောက်ပတ်တောင်ရွှဲနေပြီ..အပြင်မှာ လူတွေနဲ့မို့လန့်နေတာ မောင်ရ "

တိုးကျော်လီးက တဆတ်ဆတ် ခုန်နေတာ လီးရည် ထွက်ချင်နေပြီ။

" မြန်မြန်ပြီးအောင်လိုးမယ်မမရာ.ဘယ်သူမှ ဝင် မလာလောက်ပါဘူး.. တစ်ဘရိတ်ထဲနဲ့ အပြီး လိုးပစ်မယ်..နော် "

" ဟင့် "

ရွှေရည်လဲ့ မျက်နှာလှလှလေးက တစ်ချက်မဲ့သလိုနဲ့ လည်ချောင်းသံလေး ထွက်လာပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်က ထမီကို အပေါ်ထိ ဆွဲတင်ပေးနေပြီဆိုတော့တိုးကျော်ရဲ့လက်တွေက နို့လုံးအိအိကြီးတွေကို လွှတ်လိုက်ပြီး ခါးကိုဖက်လို့ လှိမ့်ချလိုက်တယ်။ 

သူ မလဲ့ကိုယ်ပေါ်မှောက်လျက် ဖြစ်သွားတဲ့အချိန်မှာ သူ့အစ်မက ထမီလှန်ပေးပြီးနေပြီ။ ပေါင်တန်ရှည်ကြီးတွေကားပြီး အပေါ်ဖက်ဆွဲမြှင့်ပေးပြီးနေပြီ..စောက်ပတ်ကြီးကို ဟ, ဟဖွင့်ပေးထားပြီးနေပြီ။တိုးကျော်ကလည်း သူ့လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်ချသွားအောင် ဖင်ကြီးချွချွပြီး အားရပါးရ ထိုးထည့်တာပဲ။

သူ့လီးရဲ့အရင်းနားက ကောက်ကောက်ကြီးနဲ့ငေါ့နေပြီး အားပြည့် အင်ပြည့် မတ်မတ်ကြီး ငေါ့တောင်နေတော့ စောက်ခေါင်းထဲလိုးသွင်းလိုက်တိုင်း မလဲ့ရဲ့ စောက်ပတ်အကွဲလိုင်းအတိုင်းကော်ကော်ထိုးပြီး ချော်ချော်တက်လို့စောက်စေ့ကိုချည့်ပဲ မထိတထိဆွသလိုဖြစ်နေတော့ အီဆိမ့်ယွစိတက်ပြီး စောက်ရည်တွေ စိမ့်နေရတဲ့ဒဏ်ကို ရွှေရည်လဲ့ကြာကြာ မခံစားနိုင်တော့ဘူး.. ဖီလင်ကအထွတ်အထိပ်ရောက်နေပြီ။

" မြန်မြန်လိုးပါမောင်ရဲ့.လူမိကုန်တော့မှာပဲ..အင့် ထည့် ထည့်. ဝင်အောင်ထည့်ပြီး တစ်ဘရိတ်ထဲ အတူပြီးရအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းကြီး ဆောင့်လိုးပေး.. ဗိုက်ကြီးအောင်လိုး "

တိုးကျော်ကလည်းဆောင့်လိုးချင်လှပြီမို့ စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်အောင် ထိုးတော့ထည့်တာပါပဲ။ သူ့ဟာသူ ချော်တောငေါ့နေတော့စိတ်ကမရှည်ဘူး။ အဲဒါနဲ့ ဖင်ကြီးချွပြီး လီးကြီးကို လက်တစ်ကကိုင်လို့ စောက်ခေါင်းဝ,နဲ့ တေ့ တေ့ ပေးရတော့ တာပေါ့...။

" အဟွန့်..စောက်မွှေးတွေကလဲထူပါ့..အဖုတ်လိုက် အဖုတ်လိုက်ကြီး.. အဲ့.ဝင်ပြီ "

ရွှေရည်လဲ့ မျက်လုံးထဲ ဝင်းဝင်းတောက် သွားတယ်.. ရွှန်းရွှန်းရီသွားတယ်..အိုး..ပြည့်သိပ် ကျပ်ညှပ်နေတာပဲ.. တစ်ခါမှ ဒီအရသာမျိုးမရဖူးဘူး...

" အင်း..အင်း..ဝင်ပီ.ဝင်ပီ..ကျပ်သပ်ပြည့် သိပ်နေတာပဲ.. လဒစ်ကြီးကိုက မာမာတောင့်တောင့်ရီး..နေဦး..နေဦး..သိပ်ကောင်းတယ်.အရင်းထိ ထိုးမဆောင့်နဲ့ဦး. .ဒစ်နဲ့ပဲလိုး ဒစ်နဲ့..သွက်သွက်လိုးပေး.. အင်းအင်း အင်းအင်း ပိုကောင်းလာပြီ..ပိုကောင်းလာပီ..လိုး လိုး..ထည့်..ထည့်တော့.. ရပီ..ထည့်..အာ့.ဆောင့် ဆောင့် စိတ်ကြိုက်ကြီးဆောင့်.. နာနာဆောင့် အူးဟူး.. ကောင်းလိုက်တာ..လိုး လိုး "

လဒစ်ပြူးပြူးကြီးက စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းပူနွေးနွေးထဲ တေ့ဝင်သွားတော့ ပြည့်သိပ်နေပြီး စောက်ခေါင်းက တင်းခံနေတာ မေးသိုင်းကြိုးနားက စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်ချင်လာတယ်။ ဒါနဲ့ လဒစ်ပြူ းဝင်သလောက်မဲ့ပဲဖင်ကို ချွချွပြီးဆယ့်လေးငါးချက်..အချက်နှစ်ဆယ်လောက် သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးပစ်တာ..စောက်ခေါင်းထဲမှာစောက်ရည်က အိုင်ထွက်လာတယ်။ 

ခဏ တစ်အောင့်လေးရပ်လိုက်တဲ့ အချိန် သိသိသာသာကြီး ရွှဲစိုချောမွေ့လာပြန်တော့ တိုးကျော်က နောက်တစ်ကျော့အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက် သွက်သွက်ကြီးလိုးရင်း လီးကိုတစ်ဝက် ပိုပိုထိုးသွင်းပေးနေတာမို့ကော့တက်နေတဲ့လဒစ်ဖူးကစောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေကို ထိုးဆွမွှေရင်းစောက်စေ့ အမြစ်ကို ဆွသလိုဖြစ်နေရော။

ဆောင့်လေ ဆွသလိုဖြစ်လေ အရသာရှိလေ..စောက်ရည်စိမ့်ထွက်လေ နဲ့မလဲ့အရသာတွေ့နေတယ်။ချောမွေ့ပူနွေး စိုအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းကြွက်သားတွေနဲ့ လီးကြီးကို တစ်မွမွ ညှစ်ယူစုပ်ဆွပေးနေမိတော့ တိုးကျော်ကလည်းမခံစားနိုင်ပြန်ဘူး။

လီးတစ်ချောင်းလုံး ပေါ်ပုရွက်ဆိတ် အကောင်တစ်သိန်းလောက် ယွယွပြေးနေသလိုနေရာ မလပ် ီမွမွထိုးနေတော့ သုတ်ပြွန်ထဲမှာလီးရည်စုလာပြ။ ကြာကြာရပ်ထားရင် လီးရည်ပန်းထွက်တော့မယ်မှန်းသိနေတော့.နောက်ထပ်အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်.. တစ်ကျော့ပြီးတစ်ကျော့..အသက်ရှူ အောင့်ပြီး ပစ်ဆောင့် လိုးတာပေါ့။

လီးအရင်းထိထိုးထဲ့ပြီး ဆောင့်လိုးတော့ ဆီးခုံချင်း ရိုက်မိပြီး တစ်ဖုတ်ဖုတ် တစ်ဖတ်ဖတ် အသံတွေ ကျယ်တယ်။ အဲလိုကြီး ဖိကပ်အောင် မလိုးရဲတော့တာနဲ့ လီးကိုအဖျားထိ ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး စောက်ခေါင်းဝ ,မှာ လဒစ်မြှုပ် ကြမ်းကြမ်းကြီး ခပ်သွက်သွက် လိုးတော့ မလဲ့ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးက တင်းတင်းကြီး တောင့်ခံလာပြီး ဖင်ဆုံကြီးကို ပင့်ပင့် လှုပ်လာတယ်။

" တအား တအား.. ကောင်းထာ.. ပီးတော့မယ်မောင်.. လိုးလိုး.. တအားဆောင့်ကွာ.အာ့.အာ့အာ့. .ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖုံးဖတ်ဖတ်.ဖုံး ပီးပီ မောင်.. ပီးပီ.. ထဲ့ထဲ့. မောင့် လီးရည်တွေထဲ့ အကုန်ထဲ့.. အားယား... များတာရီး.. ဗိုက်ကြီးပီ..မမတော့ ဗိုက်ကြီးမှာ.. သေချာတယ်..သန်လိုက်နဲ့ လီးရည်တွေ.. များတာနော်. လီးရီးပါ စုပ်ပစ်ချင်လာပီ. နောက်တစ်ခါတော့ လီးစုပ်မှာပဲ. လိုးဦးမောင် လေးငါးချက်လောက် ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးဦး "

မလဲ့ တိုးကျော်ကို တအားဖက်ပြီး တစ်ရှုံ့ရှုံ့ နမ်းတယ်။ အခန်းထဲက ထွက်လာကြတော့ သူတို့ကို ကြည့်တဲ့ မနှင်းမျက်လုံးတွေက ရွှန်းလဲ့ရီ ဝေနေတယ်။

....................................................................................

" အား..ဇာတာရှင်ကမရဏထဲက လွတ်ခါစ,.အိပ်ထဲမှာ လာဘ်ကောင်က ခပ်လန်းလန်း..စန်းကလည်း ရွှင်ချင်သလို ရှိသကွ.. ဒါပေမယ့် မမွေးတတ် မကျွေးတတ်ရင်ဖြင့် လာဘ်ကောင် ပြေးလမ်းကလည်း ပွင့်နေပြန်သဗျား "

သော်ဇင်က နတ်မေး ဗေဒင်မေး လုပ်တာ ဝါသနာပါတယ်။ တိုးကျော်က ကိုကို့နောင်ရေး စိတ်အေးရအောင်အမာခံ အလုပ်တစ်ခုအခြေခိုင်အောင် တည်စေချင်တယ် ဆိုတော့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ အလုပ်က မော်တော်ကားမောင်းတာပဲရှိတယ်လေ။ အဖေသင်ပေးခဲ့လို့ဆယ့်လေးနှစ်သားလောက်ကတည်းက ကားမောင်းတတ်ခဲ့ပြီး ကားမောင်းစားလာတာလည်းခြောက်နှစ်ခုနှစ် နှစ်ရှိခဲ့ပြီ။

အဲ..အမာခံအလုပ်ဆိုလို့ ယာဉ်အပိုပစ္စည်းပဲနားလည်လို့ ဆိုင်ဖွင့်မယ်ဆုံးဖြတ်ပြီးစုံစမ်းတော့. .မြို့ထဲက ဦးဘထွား ဒေါ်နီလာတို့နဲ့ ဆက်မိတယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး လောင်းကစားကို ဝါသနာပါတော့.ဆော့လိုက်ကြတာ အကြွေးနွံထဲက ရုန်းမထွက်နိုင်တော့ဘူး။ အဲဒါနဲ့ သူတို့အိမ်ရော ဆိုင်ရော ဖြုတ်မယ့် အခြေအနေမှာ သော်ဇင်နဲ့ကြုံတော့အရောင်းအဝယ်ဖြစ်ကြမယ့်အနေအထားပေါ့။ 

မ နီလာကလည်း မိန်းမသားပီပီ နတ်မေး ဗေဒင်မေး က အလွန်ဝါသနာကြီးတော့ အတူလာမေးကြတာပေါ့။စော်ကြီးကလောင်းကစားထက် တဏှ ကစားရတာ ဝါသနာ ပိုကြီးတယ်။ရူပါကသိပ်မလာသလို အရွယ်ကလည်းငါးဆယ်နီးနေပြီ။

လိုးမယ့်ကောင်လေးတွေကို လိုချင်တာပေးပြီးခံနေရတော့ ကုန်လိုက်တာများသူ့အိမ်ပါပေါင် လိုက်ရတဲ့အထိကုန်နေပြီ။ အခုလည်းသော်ဇင် နဲ့ အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လုလု အနေအထားမို့ ဗေဒင်ဆရာဆီ အတူလာမေးကြတာပါ။ ဒါမှလဲ သော်ဇင်က ဆိုင်ဆက်ဖွင့်.သူတို့ လင်မယားက တိုးကျော်တို့ ခွင့်ပြုလို့ အခြေမပျက်အဲဒီအိမ်မှာဆက်နေလို့ ရမှာကိုး.

" လာဘ်ကောင် ပြေးလမ်းပွင့်တယ်ဆိုပေမယ့်..မကင်းရာမကင်းကြောင်း..ရုန်းဖယ်မရတဲ့ အစာနဲ့ကျွေးပြီး ထိန်းရင်တော့ ရှေ့ရှောက်ရင်အေးရမယ့်ကိန်း ဗျ..သတ္တိရှိရှိ ချကျွေးရဲဖို့တော့လိုမယ်နော "

နှစ်ယောက်သား အတွေးကိုယ်စီနဲ့ ဗေဒင်ဆရာအိမ်က ပြန်ခဲ့ကြပေမယ့် သော်ဇင်က သူဘာကို ပြောတာလဲနားမလည်ဘူး။ ဘာလဲ လာဘ်ကောင်..ဘာလဲပြေးလမ်း.. ဘာလဲ အစာ..မသိတာနဲ့ မနီလာကိုပဲ ဆရာတင်ရပြန်တယ်။မနီလာက သော်ဇင့်အသက်အရွယ် ရုပ်ရည် စီးပွားရေး တွေကို ကြိုက်နေပြီ.. အဲဒါကိုသူကမသိသေးဘူး။

" လာဘ်ကောင် ဆိုတာက ကိုသော်ဇင့် ညီလေးကို ပြောတာဖြစ်မယ်လေ.. ဟိုတုန်းက ကိုသော်တို့က သူများဒရိုင်ဘာ.သူလာဘ်ရှိလို့ ခုလိုနေ့ချင်းညချင်းငွေရှိလာတာ..သူကကိုသော့် အိပ်ထဲက လာဘ်ကောင်ပဲပေါ့ "

ကားပေါ်မှာ အတူယှဉ်ထိုင်ရင်း ပေါင်ပေါ်ကို သူ့လက်ကြီးလာတင်ပြီးရှင်းပြနေတော့..ဟုတ်သားပဲလို့ တွေးရတာကတစ်ဖက်.လက်ဖဝါးနုနုနဲ့ အပွတ်ခံနေရလို့ မယိုးမယွနဲ့ လီးမာလာရတာက တစ်ဖက်..ကားဆက်မောင်းလို့တောင်မရချင်တော့ဘူး။အခေါ်အဝေါ် အသုံးအစွဲတွေပြောင်းလာတာများ..ကိုသော် တဲ့။

" အင်း..အင်း..ပြေး ပြေး..ပြေးလမ်းဆိုတာတွေ..ဟို..အစာ အစာကျွေးဖို့တွေက "

ဒီလောက်ဆို ငြိ သလောက်ရှိပြီမှန်း မနီလာက အကဲခတ်မိတော့ ပေါင်ပေါ်ကလက်ကို အသာရုတ်ပြီး ပိုင်သထက်ပိုင်အောင် လက်ကွင်းကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းကြီး တစ်ဖောက်ဖောက်တစ် ဖောင်းဖောင်းနဲ့ထိုးပြတယ်.

" ခ်ခ်..ဒါလေ..ဒါ ဒါ..သူ့ညီလေးက လူပျိူ လူလွတ်.. မိန်းမယူသွားရင် သူပိုင်တဲ့ပစ္စည်းကို သူလိုးနေတဲ့ မိန်းမကပဲ ပိုင်သွားမှာ..ကိုသော့်အိပ်ထဲက ထွက်သွားမှာ.. လီးရည်တွေ သူ့မိန်းမ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသလို.. ပစ္စည်းတွေကလည်းသူ့မိန်းမဆီရောက်သွားမှာ..အဲဒါပြေးတဲ့လမ်း..ခိခိ..ခ်ခ်.အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်နေပြီး အဲလောက် ပြောနေရတော့ ရှက်လာပီ "

သူပြောတာကို လက်ခံနိုင်ပေမယ့် သူ့အမူအယာ.သူ့အကြည့်တွေက ကြမ်းလှချည့်လား ဆွဲဆောင်လှချည့်လား ။ အသက်ကဖြင့်အမေ့ထက်တောင်မှ ကြီးနေသေး. နှုတ်ခမ်းနီတစ်ရဲရဲနဲ့ နှုတ်ခမ်းထူတွဲတွဲကြီးတွေက စားတောမလို ဝါးတော့မလို ။တစ်ခိခိရယ်ရင်းတစ်ဖုတ်ဖုတ်နဲ့ လက်ကွင်းထိုးပြနေတော့ နို့လုံးအိအိ တွဲတွဲကြီးတွေက မြင့်လိုက်နိမ့်လိုက်ခုန်ဆွခုန်ဆွ.။

သော်ဇင်လီးတောင်လာရတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲလိုမီျုးတော့ အဖြစ်မခံချင်ဘူး..ကိုယ့်ညီလေးက ပင်ပင်ပမ်းပမ်း ဆင်းဆင်းရဲရဲနဲ့ ရှာထားရတဲ့ဒီပစ္စည်းတွေ တစ်စိမ်းကို ပေးလိုက်ရမှာကိုတော့နှမျောနေမိတယ်..ညီလေးရေ အဲလိုရီး ဖြစ်မလာဘူးလို့လဲ ပြောလို့မရ.. ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့.

" အစာလေ အစာ..အဲ အစာကျွေးထားရမယ် ဆိုတော့ "

မနီလာက သူ့လက်မနဲ့ လက်ညှိုးကိုစောက်ပတ်ပုံလေး ကော့ကော့ချိူးပြပြန်တယ်.

" ခ်ခ်..အဲဒီ ကိုသော်ဟာလေ..လည်သလိုလိုနဲ့ ခိခိ..လီးရဲ့အစာဆိုတာက စောက်ဖုတ်ပဲပေါ့ ကိုသော်ရဲ့..ကိုသော်သာ စောက်ဖုတ်ကြီးမြင်ပြီး လီးတောင်နေလျက်နဲ့ မလိုးပဲနေနိုင်မှာ..ကိုသော့်ညီလေးကဖြင့် လိုးလိုက်မယ့်အမျိူးး..ခိခိ..သူ့သွားဖန်ပစ်လိုက်ရရင်အကောင်းသားဟီဟိ..နွားသိုး ကြိုးပြတ်ထင်တာပဲ "

သော်ဇင်မျက်နှာကြီးနီရဲနေတယ်။ ကားပေါ်မှာပဲ လိုး လိုက်ရကောင်းမလား. သူ့ဆိုင်ကို ပြန်ရောက်မှ အပေါ်ထပ်မှာ တက်လိုးရကောင်းမလား.. စဉ်းစားနေတုန်း.

" စောက်ပတ်ဆိုတာကလည်း..မကင်းရာမကင်းကြောင်းမှ.တဲ့နော် ကိုသော်..သူဘယ်လိုမှ ရုန်းမထွက်နိုင်အောင် အိမ်သားတွေထဲကဖြစ်ရမှာ..ခိခိ..ကိုသော့်အိပ်ထဲကပြေးလို့မရအောင်ဆိုရင်..ဟီဟိ..ကိုသော့်မိန်းမစောက်ပတ်လိုမျိူး မကင်းရာမကင်းကြောင်းမှရင်အေးရမှာတဲ့..ခိခိ.သတ္တိရှိရှိ ကျွေးလိုက် တဲ့နော "

" အဲ.. "

သော်ဇင်ပါးစပ်ကြီးပြဲသွားတယ်.။

" ခိခိ..ဘာ အဲလဲ. .ဟင်းဟင်း.သူလိုးထားလို့ ဟိုကဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးတောင်မှ ပြဲနေလောက်ပြီ..ကြည့်ပါလား..သူ့လီးကြီး တောင်နေတာများကားခေါင်မိုး ထိုးတော့မယ်..ခိခိ..ကြီးလည်း ကြီးမှာပါပဲ. ဟင်းဟင်း. ပေးလိုးလိုက်တော့.. ကိုသော်အသစ်ရှာလိုး ခိခိ "

သူပြောတော့လည်း ဟုတ်တုတ်တုတ်။ သူက မလဲ့ထက် အသက်ငယ်ပေမယ့် နယ်စုံသွားနေတဲ့ ကားမောင်းသမားဆိုတော့ မလဲ့ထက်တစ်နှစ်လောက်စောပြီး သူ့သူငယ်ချင်း နှင်းမြူကိုခိုးခဲ့တာ။ လိုးရတာငါးနှစ်ကျော်ပြီဆိုတော့ ကလေးမရသေးပေမယ့် နည်းနည်းတော့ဆားပေါ့လာသလိုပဲ.

" အာ..အသစ်ဆိုတာက သန့်သန့်လေးရဖို့ ရှားတယ် အန်တီရဲ့..အပုပ်အစပ်တွေနဲ့.အကြံအဖန်တွေနဲ့..ဒီခေတ်မှာဆယ့်သုံးနှစ်ဆိုအပျို မစစ်ချင်တော့ဘူး.အန်တီ "

မနီလာ မျက်စောင်းကြီးပိတ်ထိုးတယ်.

" ဟွန်း..အသက်ငယ်မှသန့်ရမှာတဲ့လား..ဟလား.ဒီမှာ ကိုသော်.လေးဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိပြီ..

တစ်လက်ကိုင်..တစ်လီးပဲလိုးတာ..သန့်သန့်လေး..အပျိူ မဟုတ်ပေမယ့် အသန့်.. အပျိုစစ်မှ လိုးချင်ရင်တော့ ကိုယ့်သမီးကိုပဲကိုယ်စောင့်ပြီး လိုးတော့.. ရော့ ဒီမှာကြည့် "

ဒီမှာကြည့် ဆိုလို့ ယောင်ယောင်မှားမှားနဲ့ကားမောင်းရင်းလှည့်ကြည့်မိတာ။ သူ့ဖက်ကိုလှည့်.. ဒူးထောင် ပေါင်ကားကြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ဖြဲပြထားတာ.. စောက်ခေါင်းဝန်းဝန်းလေးကို တောင်ဟ,စိ ဟ,စိ မြင်နေရတာမို့ ကားဘရိတ်ကို နင်းလိုက်မိတယ်။ 

ဒီလိုမှ မရပ်လိုက်ရင်လဲ ကားတိုက်ပြီး အဖေ့နောက်လိုက်ရမှာ သေချာတယ်.. စောက်ဖုတ်ကြီးဆီက သူ့မျက်စေ့က ခွာမရတော့ဘူး။

" အိုး..ဘာလို့ရပ်တာလဲ လို့.. လမ်းလယ် ခေါင်ကြီးမှာ.. ဟွန့်ဟွန့်.. အိမ်ရောက်အောင်အမြန်မောင်း.. အိမ်ရောက်မှ တစ်ဝ,ကြီးကြည့်..ပြ ပေးထားမယ် စိတ်ချ....ဒါနဲ့နီလာ့ စောက်ပတ်ကလှမှ လှရဲ့လား..ခိခိ "

သော်ဇင် တံတွေးတွေ ဂလုကနဲမျိူ ချပစ်ပြီး.

" လှတယ်..အားကြီးလှတယ်..အား...လီးကြီးနဲ့ထိုးထဲ့ပြီးပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်ချင်လာရလောက်အောင်လှတယ်..အီးဟီး..လှတယ် "

မနီလာ သိပ်သဘောကျသွားတော့စောက်စေ့ကိုလက်ညှိုးထိပ်ဖျ ားလေးနဲ့ ဖိဖိချေရင်း

" ဟင့်အင်းကွယ်..ဟွန့်..လျှာကြီးနဲ့ထိုးစုပ်ယက်ပစ်ချင်လာလောက်အောင် လှပစ်လိုက်.နော် "

သော်ဇင် ကားကိုကမန်းကတမ်းမောင်းထွက်ရင်းနဲ့

" အင်း အင်း..ယက်လည်းယက်မယ်..လိုးလည်းလိုးမယ်..အသေအကျေလိုးပေးမယ်..နှင်းမြူ ကို ညီလေးလိုးချင်ရင်လဲလိုးပါစေတော့ကျေနပ်တယ်..ဒီအသစ်စက်စက် တစ်လက်ကိုင်. တစ်လီးထိုးကြီးကိုလိုးရရင် ကျေနပ်ပီ "

" ခိခိ..ဒါပဲနော်.အမြဲလိုးပေးရမှာ သိလား..ဟွန်း..တစ်နပ်စားတော့ လိုးမသွားနဲ့..အမြဲ..အမြဲ..စောက်ပတ်ကြီး ပြဲရွဲသွားအောင်လိုးပေးရမှာ..ဒါပဲ "

ဆိုင်ရှေ့မှာကားရပ်ပြီဆိုတော့မနီလာက ဆိုင်ဘေးကတံခါးဆင်းဖွင့်ပြီိး အနောက်ဖက်ထိ မောင်းဝင်ခိုင်းတယ်။ သော်ဇင့်ကိုစောင့်ခေါ်ပြီး အိမ်နောက်ဖက်လှေခါးကနေ အပေါ်ထပ်တက်သွားကြတော့ သော်ဇင်ကသိပ်မထိန်းတော့ဘူး။ မနီလာကိုယ်လုံးကြီး အတင်းဖက်ပြီး နို့လုံးအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်ဆုပ်နယ်တော့တာပဲ။ပေါင်လုံးချင်းတွေကပူးကပ်နေပြီး သူ့ဖင်ဆုံအကြီးကြီးကို သော်ဇင်ကလီးနဲ့ပိတ်ထိုးနေတော့ တစ်ခိခိရယ်ရင်း

" နွားသိုး..ခိခိ..နီလာ့စောက်ပတ်ယက်ပြီးလိုးမယ့် နွားသိုး..ခိခိ ခ်ခ်..လမ်းလျောက်လို့တောင်မရတော့ဘူး..ဟင့်..ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းကို မသိဘူး..ခိခိ..လာ အပေါ်ရောက်မှ..အခန်းထဲရောက်မှ..လိုး "

အပေါ်ထပ်က သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သော်ဇင်က ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရုဖြစ်နေပြီ။ မနီလာက သူ့အင်္ကျီ ကျယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပေးနေတော့ နှုတ်ခမ်းထူထူတွဲတွဲကြီးကို တအားဆွဲစုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပွတ်နေပြီ။မနီလာကလည်းအထန်ကြီး..ဖင်လုံးကြီးကိုဟိုဝေ့ဒီထိုးနဲ့ ကော့လိုက်ပင့်လိုက်အငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘူး။

ပုဆိုးမချွတ်ရသေးခင် လီးကိုအုပ်ပြီးဆုပ်ဆွဲတော့မှငြိမ်ကျသွားတော့တာ ကျောက်ရုပ်ကြီးလိုပဲ.ပါးစပ်ကြီးဟ,.. လို့

" အားပါးပါး..ကြီးလှချည့်လားဟယ်..ကျွတ်ကျွတ်..နွားသိုးကြီး များလားလို့ထင်နေတာ..အူးဟူး..မြင်းကြီး..မြင်းမှ.မြင်းလားကြီးပါလားနော်..ကျွတ်ကျွတ်..လိးကြိးကနင့်နေတာပဲ. "

မနီလာစောက်ဖုတ်က တစ်လက်ကိုင်ဆိုတာ မှန်ပေမယ့်..တစ်ချောင်းထိုးဆိုတာတော့ ညာတာ။ သူက ဝါသနာကြီး တဏှာကြီးလွန်းလို့ ဆယ့်သုံးနှစ်သမီးလောက်ကတည်းကကြုံသလို လစ်သလို ကြိုက်သလို အလိုးခံလာခဲ့တာ နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်နီးပါးရှိပြီ။ ဖာသည်မမဟုတ်ပေမယ့်အလိုးခံလာခဲ့တဲ့လီးပေါင်းကမမှတ်မိနိုင်လောက်အောင်များလှပြီ။

အဲဒီလီးအားလုံးထဲမှာမှ သော်ဇင့်လီးလောက်ကြီးတဲ့ တုတ်တဲ့လီးဆိုလို့ မှတ်မှတ်ရရ ဖိနပ်ချုပ်စားရတဲ့ ကိုမြသန်းဆိုတဲ့ ကုလားဒိန်တစ်ယောက်ပဲ တွေ့ဖူးတော့ ထီပေါက်သလောက်ကြီးကို ဝမ်းသာ သွားရတာပေါ့။ သော်ဇင်က မွှန်နေပြီလေ.. မိန်းမရှိပေမယ့် ညီနဲ့အစ်မက အိမ်မှာအမြဲရှိနေတော့ စိတ်လွတ် လက်လွတ်မရှိလို့ မလိုးဖြစ်ခဲ့တာက လေးငါးရက်တောင်ရှိနေပြီ။ 

မွှန်နေမှတော့ နင့်တာတွေ..မနင့်တာတွေနားမလည်ဘူး.။ ကုတင်ပေါ်အတင်းထိုင်ခိုင်း.ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုတွန်းချ..ထမီဆွဲလှန်ပြီး နီလာ့စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးနဲ့ အတင်းထိုးထည့်တော့တာပဲ။ အဲဒီတော့မှ မနီလာက ပေါင်ကြီးတွေ ဆွဲတင်ပြီး ဖင်ဆုံကြီးခွင်ကျရွလို့ လီးကြီးကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းဝ,တေ့ပေးဖို့သတိရတယ်။

" အိုး..ဝင်ဘူးလေမောင်ရဲ့..အို..ဇွတ်ထိုးထဲ့တာနော်..စောက်ပတ်မလိုးဖူးတဲ့လူပျိူ လေး ကျနေတာပဲ..အင့်..ရော့ ရော့..လိုးတော်မူ..ထိုးထည့်လိုက်တော့..ဖြည်းဖြည်းနော်..သူ့လီးကအတုတ်ကြီး "

နွေးအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲသော်ဇင့်လီးကြီးက တိုးတိုးတိုက်တိုက်ဝင်သွားတော့ နီလာအသက်ရှူ တာတောင်အောင့်ထားရတယ်။ အရင်းထိဝင်အောင် တစ်အိအိသွင်းတော့ မူးမူးမိန့်မိန့်နဲ့ ဆိမ့်ဆိမ့်ကြီး အီထွက်သွားတာ လီးအဆုံးဝင်သွားပြီဆိုမှ သက်ပြင်းချနိုင်တယ်။ သော်ဇင်က နှစ်ချက်သုံးချက် အထိုင်ကျအောင်စမ်းဆောင့်ကြည့်လိုက်သေးတယ်။ 

သူက စမ်းလိုးကြည့်တာ ဆိုပေမယ့် အလိုးခံတဲ့မနီလာအဖို့တော့ ဆောင့်လိုက်တိုင်းရင်စို့အထိ နင့်နင့်ဝင်သွားအောင်ထိတယ်။ စိတ်တိုင်းကျပြိီဆိုတော့မှနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုမိမိရရဆွဲပြီး လီးအရှည်ကြီး ဆွဲဆွဲထုတ်လို့ တစ်ချက်ချင်း. တစ်ချက်ချင်းဇိဖိဆောင့်လိုးတာ။ လီးတစ်ချောင်းလုံးဆောင့်သွင်းပြိီး ဖိဖိကော့လိုးတာဆိုတော့ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သားအိမ်ဝ,ကိုလဒစ်ဖူးက ထိုးထိုးဖိတာ ရင်စို့မှာ နင့်နေအောင် ခံစားရတယ်။

" ကောင်းလိုက်တာမောင်ရာ..အင့်..ဟင့်..အားဟား..ကောင်းထာ.."

အချက်ငါးဆယ် ခြောက်ဆယ်လောက်လိုးတော့နီလာစောက်ခေါင်းထဲမှာစောက်ရည်ကစိုစိုရွှဲလာသလို သော်ဇင်လိုးရတာလည်းအားမလိုအားမရကြီးဖြစ်လာပြီ။

" ဖင်ကုန်းလိုးချင်တယ်မမနီလာ..ကုန်း..ကုန်းပေး "

ဒေါ်နီလာအလိုးခံခဲ့ဖူးသမျှ ပုံစံတွေထဲမှာ ဖင်ကုန်းခံရတာ အရသာအရှိဆုံးပဲလို့ ခံစားနေရတာဆိုတော့ အကြိုက်တွေ့သွားတာပေါ့။ ကုတင်ဘေးစွန်းမှာပဲဒူးထောက်လိုက်ပြီးကိုယ်ကိုဝပ်လို့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးပစ်လိုက်တာ စောက်ဖုတ်ကြီးက အနောက်ကို ပြူးထွက်နေတယ်။ သော်ဇင်သိပ်အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးစုံကိုင်ဆွဲပြီးလီးကြီးတေ့လို့ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်

" အားဟာ့..သေပီအမေရေ..သူ့လီးကြီးနဲ့ မတရားဆောင့်လိုးတာ..အာ့ အားဟာ့.ဗွီ ဖူးဖွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖုန်း.အာ့..ဖန်း..အိုးဟို့ဟို့..လိုး.လိုး..သေချင်သေပေ့စေတော့..လိုး.လိုးကောင်းလိုက်တာနော်..ဘွတ်ဘွတ် ဘူ.ဖူး.ဖတ်ဖတ် ဖုန်း.ဖုန်း.. နာနာကြီးဆောင့်ပေး..ဆောင့်.."

" ကြိုက်လား မမနီလာ "

" တအားကြိုက် "

...........................................................................................................

အလှပြင်ဆိုင်ဖွင့်မယ် ဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ နှင်းမြူ မြို့ထဲထွက်ပြီး လေ့လာနေတာ လေးငါးရက်လောက်ရှိပြီ။အလုပ်ကလွယ်မလိုလို ထင်ခဲ့ပေမယ့် ဆိုင်အပြင်အဆင်.ခေတ်မီဆန်းသစ်မှု .အဆက်အသွယ်တွေကအစ,အဖက်ဖက်လိုအပ်တာတွေများနေတာကိုတွေ့နေတော့ ကျော်ဖြတ်ရမယ့် အပိုင်း အပိုင်းတွေကို တွေးရင်း တစ်ယောက်ထဲပဲ လမ်းလျေှာက်ပြန်လာခဲ့တယ်။

ခါတိုင်းရက်တွေမှာ ရွှေရည်လဲ့က သူ့ကို အဖော်လိုက်ပေးပေမယ့် ဒီနေ့တော့ လိုက်မလာဘူး။ သူနဲ့တိုးကျော်တို့ကလည်းဒီရက်ပိုင်းမှ တအားပူးနေကြတာ မောင်နှစ်မမှန်းမသိရင် ညားခါစ,လင်မယားလို့တောင်ထင်ရတယ်။ သူတို့မောင်နှစ်မ လိုးနေကြပြီဆိုတာ နှင်းမြူ ရိပ်မိနေပေမယ့် မိလဲ့ကဝန်မခံဘူး။

တိုးကျော်ကလဲ ဘရာစီယာ ပြပြီးစ, လိုက်တဲ့နေ့ကတည်းက အလုံးခံ အဆိတ်ခံ လီးအဆွဲခံရမှာ ကြောက်သွားလို့ထင်ပါရဲ့.. နှင်းမြူ နား မကပ်ရဲတော့ဘူး။ အဲဒီနေ့တုန်းက ပေါင်တွင်းကြော ဆွဲလိမ်သလိုလိုနဲ့သူ့လီးကြီးဆွဲလိမ်ပစ်တာ..လူပျို လီးမို့လား မသိပါဘူး . မာတင်းတောင့်ခံနေလိုက်တာများလိမ်လို့မရ ချိုးလို့မရ.. ဆွဲဆိတ်ပစ်ပြန်တော့လဲလက်သည်းတောင် တိုးလို့ မပေါက်ဘူး။ 

သူ့လီးက သူ့အစ်ကို လီးထက်ပိုပြီး တုတ် နေသလားလို့တောင် ထင်လိုက်လို့ မသိမသာနဲ့ လဒစ်ကိုအုပ်ပြီး ဆုပ်စမ်းနေတုန်း မိလဲ့လက်က ရောက်လာတာမို့ လွှတ်ပေးလိုက်ရတာ နှမျေှာတော့ နှမျေှာသား။ မောင့် လဒစ်ထက် တုတ်ပြီးခဲနေတာကို အပြေးအလွှား သတိထားလိုက်မိတော့စောက်ဖုတ်ထဲမှာတောင် ပူနွေးနွေးကြီးဖြစ်လာရသလိုပဲ။ မောင့်လီးက တုတ်ရှည်ရှူးကြီး။

လီးအရင်းတုတ်ပေမယ့် အဖျားပိုင်းမှာ သေးပြီး ရှူးသွားတာဆိုတော့ ဖူးထစ်ကြွတက် တုတ်ခဲနေတဲ့ တိုးကျော်ရဲ့လီးနဲ့ လဒစ် ပြူးပြူးက နှင်းမြူ အတွက် အဆန်းကြီး ဖြစ်နေတယ်။ အဆန်းကြီးဆိုတော့.. ရင်ခုန်ရတာပေါ့ မောင့်လီးဆိုလို့.. ဘာသဘောလဲတော့မသိဘူး. .မောင်ကလဲ အလုပ်အကြောင်းပြပြီး နှင်းမြူ ကိုမလိုးပဲ အပြင်ထွက်ထွက်နေတာ ကြာပြီ။ တိုးကျော် မိုးကုတ်ကပြန် ရောက်လာ ကတည်းက မလိုးတော့တာလေ..ဆယ်ရက်ကျော်လို့ ဆယ့်ငါးရက်နီးနေပြီပေါ့။

ဘယ်ကောင်မနဲ့များလီးသရမ်းနေလဲမသိဘူး.သူတို့ယောင်္ကျားတွေများတော့ လွယ်ပါ့..

" ရွှတ်..မမ..ချစ်မ. "

တစ်ယောက်ထဲ အတွေးနယ်ကျယ်နေတုန်း အနောက်က အသံကြားလိုက်ရပြိး ချက်ချင်းလိုလို ကောင်လေးတစ်ယောက် နံဘေးရောက်လာတယ်။ ကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့မော့ကြည့်နေမိတော့ ကောင်လေးက သွားစွယ်လေးတွေ ပေါ်အောင်ပြုံးပြီး..

" ဟိုလေ..စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်မမ..ဒီနေ့မှပဲ တစ်ယောက်ထဲ တွေ့ရလို့ပါ.."

ဒီတော့မှ နှင်းမြူ အသိ ပြန်ဝင်လာရတယ်..

" အို့..ကိုယ်လဲ မင်းကို မသိပါလားကွ.. မင်းက ကိုယ့်ကို သိနေတာလား "

အလိုက်သင့်ပြန်ပြောတဲ့စကားကိုကြားလို့ထင်ပါရဲ့.. ကောင်လေးအပြုံးက ပိုပြီး တောက်ပလာသလိုပဲ..

" အရင်ကသိခဲ့တာတွေ..မသိခဲ့တာတွေက သိပ်အရေးမကြီးပါဘူးမမရယ်..စိတ်တော့ မရှိပါနဲ့နော်. ဟို.မမဖင်ကြီးကအကြီးကြီးပဲနော် ရင်ခုံစရာကြီး.."

မထင်တဲ့စကားကို ကြားလိုက်ရတော့ စိတ်ထဲမှာ ဒေါသဖြစ်လာသလိုလို..ကျေနပ်မ်သလိုလို.. ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိလို့.

" ဘာ. "

" အော်..ထပ်ပြောရမှာလား..ဟိုလေ.မမဖင်ကြီးက အကြီးကြီး.. ရင်ခုံစရာ လိုးချင်စရာကြီး..လို့ ပြောတာပါ..ဖင်ကြီးကအဲလောက်ကြီးနေတော့စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းအိနေ မှာပဲနော်.. စောက်မွှေးတွေက ရိတ် ထားသေးလား.. အရှည်ကြီး ပဲလား. "

အင်း..အရှည်ကြီးပေါ့ လို့‌‌ပြောမိတော့မယ့် ပါးစပ်ကို မနည်း ဘရိတ်အုပ်ထား လိုက်ရတယ်လေ။ သူ့ချဉ်းကပ်မှုက မြန်ဆန် ပွင့်လင်းလွန်းလို့ စော်ကားသလို ဖြစ်နေပေမယ့်.ဒေါသထွက် ရမယ့်အစား ကြည်ကြည် နူးနူးလေးတောင် ဖြစ်မိသေးတယ်။

" မင်းနော်..မင်း..လွန်လာပြီနော်..ငါအမျိုးကောင်းသားသမီး..မင်းမစော်ကားနဲ့ "

" မမနို့ ကြီးတွေကလည်း လုံးထစ်ဖောင်း အိ နေတာပဲနော်.. မမသာ လိုးခွင့်ပေးရင်.. အဲဒီနို့ ကြီးနှစ်လုံး အကြားရော. . မမစောက်ဖုတ်အိအိကြီးကိုရော.. မမဖင်ဖူးဖူးကြွကြွကားကားကြီးကိုရော လိုးပေးမယ်လေ.. ခဏလိုက်ပြီး အလိုးခံကြည့်ပါလား မမ "

သူ့စကားကမဆုံးသေးဘူး..နှင်းမြူ ဖင်ကြားထဲက စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားပြီ။စောက်ရည်တွေကလည်း အလိုက်မသိ ယိုစီး ထွက်လာတာပါပဲ။

" ဒီမှာကိုယ့်ဆိုင်ရောက်ပြီကွ. .အေးအေး. မင်းပြောတာတွေ မှတ်ထားပြီး ကိုယ့်လင်ငယ်နဲ့လိုးတဲ့ အခါ ဖီလင်ယူလိုက်ဦးမယ်.. ခိခိ.ခ်ခ်.

ကိုယ်က လင်နှစ်ယောက်နဲ့ နေ့ညမပြတ်ကြီး အလိုးခံနေရတာ ကောင်လေး..လစ်တော့. "

ကောင်လေးကို စကားဖြတ်ပြီး မောင်ဝယ်ဖို့ စီစဉ်နေတဲ့ ဆိုင်ထဲဝင်သွားတော့ မောင်နဲ့အတူ သူ့ပါတနာ ဒေါ်နီလာကို ကောင်တာ ထောင့်က စားပွဲလေးမှာ တွေ့ရတယ်။လက်ဖက်ရည်ခွက်တွေ မုန့်ပွဲတွေ တွေ့ရပေမယ့်.. အရာကမယွင်းဘူး။ ဒေါ်နီလာ့ကို တစ်စေ့တစ်စောင်းလေး အကဲခတ်ကြည့်တော့ ထမီမှာအကွက် အကွက်တွေအများကြီး။မောင့်ပုဆိုးကို ပြန်လှည့်ကြည့်တော့လည်း ထူးမခြားနား..။

ကိုယ့်အမေထက် အသက်ကြီးတဲ့ ဒီမိန်းမကြီးကိုမှ လိုးရတယ်လို့နှင်းမြူ မှာက စောက်ပတ် မပါလို့လား.. အပေး မကောင်းလို့လား.. တွေ့ကြသေးတာပေါ့.. အခုပဲ သိစေရမယ်.. ကောင်လေးကို ပြန်ခေါ်ပြီးအလိုးခံဖို့ နည်းနည်းလောက် ညှိပစ်လိုက်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ် လိုက်တယ်။ 

ချာကနဲလှည့်ပြီး ဆိုင်ရှေ့ကိုထွက်ရှာကြည့်လိုက်တော့ ကောင်လေးကို အရိပ်တောင် မတွေ့ရတော့ဘူး။တွေ့မလားလို့ဟိုကြည့် ဒီကြည့် လိုက်ပြီး မျက်စေ့ ကစားလိုက်တော့.. တိုးကျော်လေ .လမ်းဟိုဖက်မှာကောင်မလေးတွေ ဖင်လိုက်ကြည့်နေတာထင်ပါရဲ့.. နှင်းမြူ ကို မမြင်ဘူး.

" တိုးလေး.တိုးကျော်..ဟဲ့ တိုးတိုး "

သုံးခွန်းလောက်အော်မှ ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ဒီဖက်ကူးလာတယ်။

" ခေါ်လိုက်ရတာဟယ်.. လူတွေဝိုင်းကြည့်နေတာ ရှက်တောင် ရှက်တယ် "

သူကတော့ခပ်တည်တည်ပဲ..

" ရှက်စရာလား..ထမီကျွတ်ကျနေတာမှ မဟုတ်တာ.. ကိုကို့ ဆီလာတာလား "

သူမေးမှ လက်ရှိအခြေအနေကို ပြန်သတိရပြီး ရှက်စိတ်တွေ ဒေါသစိတ်တွေ.. ခံပြင်းတဲ့ စိတ်တွေနဲ့ မျက်ရည်က ဝဲလာရတယ်။ သူ့ကိုစကား ပြန်ပြောဖို့တောင် အားမရှိတော့သလိုဖြစ် သွားတာမို့ သူ့လက်မောင်းကို အားကိုးတကြီး ဆုပ်ကိုင်မှီရင်း

" ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်.ဒါပေမယ့်မဟုတ် တော့ဘူး. အိမ်ရောက်မှ ပြောပြမယ်ကွာ.. ကားပါတယ်မလား. .ပြန်ရအောင် "

တိုးကျော်ကသူ့အစ်ကို ကို ဝင်နှုတ်ဆက်ဖို့ ဆိုင်ထဲဝင်သွားလို့ စောင့်နေရသေးတယ်။ ခဏလေးနေတော့မှ

" လာ..အိမ်ပြန်မယ်..ဟီးဟီး..အဖိုးဆေးရုံတက်ရလို့တဲ့.. အမေနဲ့မလဲ့ ရွာခဏသွားမှာမို့. ကားကွင်းကို လိုက်ပို်တာ.."

" အဖိုး ဆေးရုံတက်တာ ရယ်ရလားဟဲ့ "

" ဆိုင်ထဲက နှစ်ယောက်. ဟီဟိ "

 အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>