Sunday, October 13, 2013

အန်တီနဲ့ မိပန်း (စ/ဆုံး)

အန်တီနဲ့ မိပန်း (စ/ဆုံး)

အိတ်ကြီး ရေးသည်။

ကျွန်တော် နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲတွေပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာတော့ အလုပ်အကိုင်ကလည်း မရှိသေး။ ဟို ယောင် ယောင် ဒီယောင်ယောင် အိပ်လိုက်စားလိုက် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်လိုက်နဲ့ လူပျင်းတို့ ထုံး နှလုံးမူကာ မိဘပိုက်ဆံကို ထိုင်ဖြုန်းနေတုန်း ။ တစ်နေ့ ခေါင်းရင်းအိမ်က အန်တီချိုရီက လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး

“  သားရေ မင်းလည်း အလုပ်မရသေးခင် အန်တီတစ်ခုလောက် အကူအညီ တောင်းချင်လို့'

“  ပြောပါ အန်တီ ကူညီနိုင်တာဆို ကူညီပါ့မယ် ”

“  ဒီလိုကွယ့် မင်းညီမက ဒီနှစ် ဆယ်တန်းတက်ရမှာ မင်း အပန်းမကြီးဖူးဆိုရင် စာလေးပြပေးပါလား လို့ ”

“  ရပါတယ် အပန်းမကြီးပါဘူး ကျွန်တော် နည်းနည်း ပြန်ဖတ်လိုက်ရင် အဆင်ပြေပါတယ် ”

“  အေးကွယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ခက်တာက ကျူရှင်တွေလည်း မလွှတ်ချင်ဘူး၊ ဟိုမှာက လူစုံတယ်လေ ”

“  ရပါတယ်။ ဒါဆိုဘယ်နေ့စမလဲ ”

“  မင်းအဆင်ပြေတဲ့နေ့ပေါ့ကွယ်။ လခကတော့ ”

“  မဟုတ်တာ..မလိုပါဘူး။ အိမ်နီးချင်းတွေပဲ ကူညီတာသက်သက်ပါ ”

“  အားနာစရာကွယ်။ အေးပါ နောက်တော့ အန်တီ ကြည့်စီစဉ်ပေးပါ့မယ် ”

ဒီလိုနဲ့ မိပန်းလေးကို ကျွန်တော် ဂိုက်လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ လခကတော့ သိပ်မများပါဘူး.။ အန်တီချိုရီ့ တို့မိသားစုကို ကူညီရုံသက်သက်ပါ။ 

သူ့ခမျာ ယောင်္ကျားဆုံးထားတာ သုံးလေးနှစ်ပဲ ရှိသေးတော့ ဈေးဆိုင်တစ်ဖက်နဲ့ ကလေးပညာရေးကို မကြည့်နိုင်ဘူးလေ။ နောက်ပြီး သူတို့အိမ်နဲ့က နှစ်အိမ့်တစ်အိမ် ဖြစ်နေကြတာဆိုတော့ မိပန်းလေးဆိုတာကလည်း သူတို့လက်ပေါ်တင် ကြီးလာရတာ မဟုတ်လား။

စာသင်ရတာလည်း အဆင်ပြေပါတယ် ။ စာသင်နေတုန်းမှာ စားစရာက လိုလေသေးမရှိ ။ တစ်ခုပဲရှိတယ် မိပန်းလေးက Grammar ပိုင်းတော်တော်လေး အားနည်းနေတာကို တွေ့ရတယ်။ ဒါကြောင့် တော်တော်လေးဂရုစိုက်သင်ပေးနေရတယ်။

မိပန်းလေးကို သတိထား ကြည့်လိုက်မိတော့မှ တော်တော်လေးကို ဖွံ့ထွားလာတာကို တွေ့ရတယ်။ ( ×× ) နှစ်လောက်ဆိုပေမယ့် လူကောင်က ထွားတော့ တကယ့် အပျိုတွေအတိုင်းပဲ။ မိန်းမတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့်ရှိအပ်တာတွေ အကုန်ပြည့်စုံနေပါပြီ။

တစ်ဖက်သားကို အသက်ရှူမှားလောက်အောင် လှသွေးကြွယ်နေပြီပေါ့။ လူကလည်း ပြင်တတ်ဆင်တတ်မို့ တစ်ခါတစ်လေ စာသင်နေရင်းနဲ့တောင် ပြစ်မှားချင်လာတယ်။ အနီးကပ်နေတာ ကြာလာတော့လည်း ကျွန်တော့စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာတာပေါ့။

သနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်းလေးကို ရှူလိုက်၊ စာငုံ့ရေးနေတုန်း ပေါ်လာတဲ့ လည်ဟိုက်လေးထဲက ရင်ညွန့်လေးကို ခိုးကြည့်လိုက်နဲ့သာ နေရပြီး ၊ လူကြီးဆန်ဆန် ထိန်းသိမ်းနေရတာ မနိပ်ပါဘူး။ စာသင်နေတုန်း ထိမိ ၊ ပွတ်မိ တာလေးတွေနဲ့ပဲ ရင်ခုန်နေရပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ အင်္ဂလိပ်စာ စာမေးပွဲစစ်တာ လုံးဝမရလို့ ကျွန်တော်ဒေါသ တော်တော်ထွက်သွားတယ်။

ဒီလောက် သင်ထားတာမရ ရမလား ဆိုပြီး ကော်ပေတံနဲ့ ငါးချက်လောက် ရိုက်လိုက်တာ ဒင်းက ငိုပါလေရောဗျာ။ တော်တော်နဲ့ကိုမတိတ်ပါဘူး။ စာလည်း ဆက်မရေးတော့ဘူး။ စားပွဲခုံပေါ်ကို ခေါင်းစိုက်ကာ အပီအပြင်ကို ငိုနေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မဖြစ်တော့ဘူးဆိုကာ ချော့လိုက်ရပါတော့တယ်။ အနားသွားပြီးလက်မောင်းလေးကိုင်ကာ..

“  ကဲ..မိပန်းလေးရေ တိတ်ပါတော့ကွာ ငါ နောက်မရိုက်တော့ပါဘူး ”

လို့ ပြောလိုက်တော့

“  မတိတ်ဘူး။ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ရိုက်လိုက်တာ။ နာတယ် ”

ဟု ဆိုကာ လက်ကို ဖယ်ထုတ်ပါတယ်။

“  မဟုတ်တာကွာ.. ငါကလည်း ဒေါသ နည်းနည်းထွက်သွားလို့ပါ။ ကဲလာ..စာဆက်သင်ရအောင်နော် ”

“  မသင်ဘူး။ မသင်တော့ဘူး။ မေမေ လာရင်ပြောလိုက်မယ်။ သမီးကို တအားရိုက်တယ်လို့ ”

ဟောဗျာ…ပြဿနာကတော့စပြီ။ ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း ပုခုံးလေးကို ဖက်ကာ ချော့လိုက်ပါတယ်။ သူကလည်းဆက်ငိုနေတာမို့ တတွတ်တွတ် ပြောရင်းချော့ရင်းက သနပ်ခါးနံ့လေးကလည်း ရလာတာမို့ ဆံပင်လေးကို မသိမသာလေး ခိုးနမ်းလိုက်ပါတယ်။

လက်ကလည်း လက်မောင်းသားလေးကို အသာလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နားရွက်နားလေးကပ်ပြောလိုက် ၊ နားလေးကို မသိမသာ နမ်းလိုက် ကျောကုန်းလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့ ရသလောက်အခွင့်အရေး ယူနေမိပါတယ်။ 

ကျောကုန်းကို ပွတ်နေရင်း လက်က ချိုင်းကြားကို တဖြည်းဖြည်းရောက်သွားပြီး နို့လုံးလေးကို ဘေးတိုက်လေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ နှာခေါင်းလေးကတော့ ပါးလေးကို မထိတထိလေး ဖြစ်အောင် ခိုးခိုး နမ်းနေမိပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ မိပန်းလည်း အငိုတိတ်သွားကာ ကျွန်တော့် မျက်နှာကို မရဲတရဲလေးမော့ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်တော်လည်း....

“  မိပန်းရယ်..မင်းသိပ်လှတာပဲ..ကိုယ် ရင်တွေခုန်နေတယ်ကွာ  ” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပါတယ်။

“  အို..ကိုကြီးကလည်း..ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ”

လို့ ပြောကာ ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းမျက်နှာလေးကို ပြန်မော့လိုက်ရင်း

“  အရမ်းချစ်တယ်…မိပန်းရယ် ”

လို့ ပြောကာ မိပန်းပါးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။

“ အို.. ”

လို့ ပြောကာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေး ဖွက်ထားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့်လေး ပြန်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားအောင်လုပ်လိုက်ရင်း...

“  မိပန်း ပြောပါအုံး ကိုယ့်ကိုချစ်လားဟင် ” လို့ ပြောရင်း နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။

“  မသိဘူးကွာ။ မိပန်းရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ် ”

“  ဒါဆို..ချစ်တယ်ပေါ့ ”

လို့ မေးလိုက်တော့ ခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထဲ မရိုးမရွလေးဖြစ်လာပြီး မိပန်းပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေတဲ့ မိပန်း နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာလေးငုံကာ စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေး လာဖက်ပါတယ်။ 

ကျွန်တော့် လျှာကို မိပန်းပါးစပ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်ကာ လျှာချင်း ကစားပေးလိုက်ရာ သူကလည်း သူ့လျှာလေးကို ပြန်ထုတ်ပေးပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အပေးအယူ မျှလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အတော်ကြာလေး နမ်းပေးလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့လေးကို အသာကိုင်လိုက်ရာ တစ်ချက်တွန့်သွားပြီး နည်းနည်းတော့ရုန်းပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့် သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့် ကျောမှာဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကို ကျွန်တော်က ကိုင်ထားတာကြောင့် ဘယ်လိုမှ ရုန်းလို့မရတာကြောင့် ပြန်ငြိမ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နို့အုံလေးကို အပေါ်ကနေကိုင်ပေးနေရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို စမ်းကာ ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလေးလည်း တွန့်လိမ်သွားပါတယ်။

ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း နှိပ်စေ့လေးတွေကို တွန်းဖြုတ်လိုက်ကာ အတွင်းခံအုံကြားထဲ လက်နဲ့နှိုက်ကာ နို့အုံလေးကို ထုတ်လိုက်ရာ အပျိုဖော်ဝင်ကာစ နို့အုံ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို တွေ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နမ်းနေတဲ့ ပါးစပ်ကိုခွာလိုက်ကာ ပန်းနုရောင်ထနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို အသာငုံပြီး စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းခမျာကျောလေးကော့သွားပြီး....

“  အ..အ..ကိုရယ်. ”

လို့ ပဲ အသံထွက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတာကို အတိုင်းသား ကြားနေရပါတယ်။ ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုလည်း အတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လက်တစ်ဖက်က ဒူးအထက်နားလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ပွတ်ပေးနေရင်းက စကပ်အောက်နားစလေး အောက်ကနေ လက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို အတွင်းခံပေါ်ကနေစမ်းလိုက်ပါတယ်။ 

အရည်တွေ စိုနေတာကို လက်ကခံစားလိုက်ရပါတယ်။ အထဲကို မနှိုက်ဘဲ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ သာသာလေး အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း နားရွက်ဖျားလေးကို လျှာလေးနဲ့ ကလိပေးလိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာကာ တအင်းအင်းနဲ့ အသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတော့တယ်။

အောက်ကလည်း စောက်စေ့နားလေးကိုပဲ ဖိပွတ်ပေးနေရာ တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့ ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းလေးဖက်ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းကို ကြမ်းပေါ်အသာလှဲချလိုက်ကာ စကပ်လေးကို လှန်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကို မချွတ်ဘဲ လက်နဲ့ အသာဖယ်လိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို လျှာလေးနဲ့ ထိုးပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အွန့်…ကို…ငရဲတွေ ကြီးကုန်တော့မှာပဲ..ဘာတွေ လုပ်နေလဲမသိဘူး ”

ကျွန်တော်လည်း အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် အထက်အောက် အသာလေး ယက်ပေးလိုက်ရာ

“  အိုး..အင်း..ဟင်း..ဟင်း.. ”

အသံလေး ကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်း မာန်တက်လာပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အိုး..ရှီး..အားလားလား..ကို..သိပ်ချစ်တာပဲကွာ ”

တော်တော်လေး ကြာအောင် ယက်ပေးလိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အ..အ..အ..ကို..ပန်းဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းတောင်မသိတော့ဘူးကွာ ”

လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မိပန်းပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝ တေ့လိုက်ရင်း စောက်စေ့လေးကို ဒစ်ဖျားလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်ရာ

“  ကို..ပန်းမနေတတ်တော့ဘူး. ”

လို့ ဆိုလိုက်တော့ လီးတန်ကို သေချာကိုင်ကာ အသာလေး ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲမှာ တင်းကြပ်နေပြီး ညှစ်ထားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

“  ကိုရယ်…အရမ်းနာတယ်..တအားကြပ်တာပဲ ”

“  ဖြည်းဖြည်းလေးလုပ်ပေးမှာပါ မနာစေရဘူး ”

လို့ ပြောရင်းနည်းနည်းထပ်သွင်းလိုက်ရာ

“  မရဘူးထင်တယ်..အရမ်းအောင့်နေတယ် ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ အုန်းဆီပုလင်းလေး ထယူပြီး လီးကိုနည်းနည်းပွတ်လိုက်ကာ ပြန်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ အထဲကို ဝင်သွားပေမယ့် မိပန်းခမျာ နာလွန်းလို့ အံကြိတ်ကာ ခံနေရပါတယ်။ လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးကာ တွန်းထားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တစ်ဝက်လောက်ပဲ သွင်းကာ သာသာလေးညှောင့်ပေးလိုက်တော့ မိပန်းလည်း နည်းနည်းအရသာ တွေ့လာဟန်တူပါတယ်။ 

အသံ သိပ်မထွက်တော့ဘူး။ ကျွန်တော်လည်း အားလေးနည်းနည်းထည့်ကာ လက်ကျန်လီးတစ်ဝက်ကို ဖိသွင်းပေးလိုက်ရာ တားဆီးနေတဲ့ အမြေးလေးကိုပါ မညှာမတာ ထိုးခွဲလိုက်ပြီး မဆန့်မပြဲကို တစ်ဆုံးဝင်သွားပါတယ်။ စောက်ပတ်သေးသေးလေးမှာ လီးဒဏ်ကိုမခံနိုင်ပဲ နှုတ်ခမ်းသားလေးပါ နည်းနည်းကွဲသွားပါတယ်။

“  အား…နာလိုက်တာကိုရယ်..ညှာညှာတာတာလေး လုပ်ပါ ”

“  တဖြည်းဖြည်းကောင်းသွားမှာပါ..ပန်းရယ် ”

လို့ ပြန်ပြောကာ အဝင်အထွက် မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းခမျာ စောက်ပတ်သေးသေးလေးထဲကို မတန်တဆလီးကြီး အတင်းထိုးဝင်လာတာမို့ အသည်းခိုက်သွားအောင် နာလှပေမယ့်လည်း ကိုယ်က တစ်စက္ကန့်တောင် အနားမပေးပဲ ဆက်တိုက်လိုးပေးနေတာမို့ အထဲက အရည်လေးတွေပါ လိုက်လာကာ တစစ ကောင်းလာတာမို့ ပေါင်လေးနှစ်လုံးကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ကိုကြီးကျောပြင်ကိုလည်း လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးတဲ့ အလား တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးကို ဖက်ထားနေမိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ရင်း အချိန်ယူကာ စိမ်ပြေနပြေ လုပ်မယ်လို့ လုပ်စိတ်ကူးထားပေမယ့် အထဲက စုဆွဲထားသလို တင်းကြပ်နေတာကြောင့် စောစောဘဲ ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။

တော်သေးတယ်။ နှစ်ယောက်သား သောင်းကျန်းပြီးလို့ အဝတ်တွေ ပြန်ပြင်နေတုန်း အန်တီ ပြန်ရောက်လာပါတယ်။ နို့မို့ဆို မလွယ်ဘူး။ အန်တီ ပြန်ရောက်လာတော့ ဟန်မပျက်စာကိုပဲ ဆက်သင်နေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလေးကတော့ ခေါင်းငုံ့ကာ စာရေးနေပါတယ်။ စာသင်ချင်စိတ်လည်း မရှိတော့တာမို့ မိပန်း စာအုပ်လေးကိုယူကာ 

“  ညကျရင်တွေ့ရအောင် ”

လို့ ရေးပေးလိုက်ကာ စာသင်တာကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရင်ထဲမှာ တသသ ဖြစ်နေတာမို့ မြန်မြန်ညဖက်ရောက်ပါစေလို့ ထိုင်ဆုတောင်းနေမိတယ် ။ ကြားဖူးနားဝရှိတာနဲ့ ကြက်ဥ အကာကျက် ၂ လုံးသောက်ကာ အားဖြည့်ထားလိုက်ပါတယ်။ ညဖက်လူကြီးတွေ အိပ်တော့မှ ခြံစည်းရိုးကို အသာကျော်တက်လိုက်ရင်း မိပန်းတို့ အိပ်ခန်းနားကို ကပ်လိုက်တော့ အန်တီ့ ဟောက်သံတောင် ကြားနေပြီမိပန်းကတော့ စာထိုင်ကျက်နေပါတယ်။ 

ဒါနဲ့ ပြတင်းပေါက်တံခါးလေးကို သာသာလေး ခေါက်လိုက်တော့ မိပန်း လာဖွင့်ပေးပါတယ်။ လက်လေးကာပြလိုက်ကာ ပြန်ပိတ်သွားပြီး နောက်ဖေးတံခါးလာဖွင့်ပေးပါတယ်။

“  ကို ဘာလုပ်တာလဲ ”

“  ပန်းကို ချစ်မလို့လေ ”

“  တော်ပြီကွ ာမလုပ်ပါနဲ့ ”

“  မအောင့်နိုင်တော့ဘူးကွာ ”

“  မေမေ နိုးသွားလိမ့်မယ် ပြန်တော့နော် ”

“  ပန်းကလည်းကွာ။ ကိုယ်အရမ်းခံစားနေရလို့ပါနော် ”

လို့ ပြောကာမိပန်းကို ဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အသာစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလည်းရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ရန်က လွတ်ဖို့ကြိုးစားနေပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းနေရင်းက လျှာကို မိပန်းပါးစပ်ထဲ ပို့လိုက်ပြီးလက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကို တစ်ရွရွနဲ့ နယ်ပေးလိုက်ရာ မိပန်းခမျာ ခေါင်းလေးမော့သွားရင်း အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်လာပါတယ်။

လက်ကလည်း ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်လာပါတယ်။ သူလည်း လိုချင်ပြီပေါ့။ တစ်ခါကြုံထားရတော့လည်း ဘယ်အာသာပြေမတုန်း။ 

ကျွန်တော်လည်း အောက်ခံဝတ်မထားတဲ့ မိပန်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အပေါ်ကနေ လက်နဲ့ ညှပ်ကာခြေပေးလိုက်၊ နို့အုံလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်၊ ခပ်နာနာလေးညှစ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတော့ မိပန်းကျောလေးပါကော့တက်လာပါတယ်။ 

နောက်တော့ တီရှပ်လေးကို ဆွဲလှန်လိုက်ရင်း စောစောက ကျွန်တော် ကလိထားလို့ ထောင်မတ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့ပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ငြီးသံလေးတွေပါ ထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်း ရင်ခွင်ထဲ အတင်းဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လက်တစ်ဖက်က မိပန်းပေါင်တန်လေးတွေကို ပွတ်ဆွဲပေးနေရင်း စောက်ပတ်လေးကိုလက်ဝါးလေးနဲ့ အုပ်ကာ ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ တော်တော်လေး ထွက်နေပါတယ်။ ဒါနဲ့ မိပန်းကိုကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အသာလေးလှဲလိုက်ရင်း ထမီလေးဖြေလိုက်ကာ စောက်ပတ်လေးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းတစ်ယောက်တော့ တွန့်လိမ်နေပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း ထမီကို အောက်ကိုတွန်းချလိုက်တော့ မိပန်းက တင်ပါးလေး အသာကြွပေးပါတယ်။ နို့စို့နေရင်းက နို့အုံလေးကို တစ်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်လိုက်ရင်း အောက်ဖက်ကို တဖြည်းဖြည်း ဆင်းလာကာပေါင်ကြားလေးကို လျှာစောင်းလေးနဲ့ သိမ်းလိုက်ပြီး စောက်ပတ်လေးကို အောက်ကနေ ပင့်ကာယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..လား…လား…ကို…ရှီး ”

လို့ ဆိုကာ ခေါင်းလေးကို လာကိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လျှာထည့်ကာ အထဲမှာ မွှေပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကော့တက်လာပါတယ်။ အထဲမှာ အားရအောင်မွှေပြီးတော့ စောက်စေ့လေးကို အသားပေးပြီး ယက်လိုက်ရင်း လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲထည့်ကာ ကလိပေးလိုက်ပါတယ်။

မိပန်းတစ်ယောက် ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်နဲ့ ရေရွတ်ကာ ဆံပင်တွေကို အတင်းဆွဲလာပါတော့တယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ မိပန်းတစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်ကာ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလည်းအပေါ်ကိုအတင်းဆွဲကာ အနမ်းတွေတဖွဖွပေးနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း တအောင့်အနားပေးပြီး မိပန်းစောက်ပတ်ဝကို လီးတေ့လိုက်ပြီး အသာလေး သွင်းလိုက်ပါတယ်။ မိပန်းလည်းတစ်ချက်တွန့်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကို အတင်းလာဖက်ပါတယ်။

“  ပန်းရရဲ့လား ”

“  နာတော့နာတယ်။ နေ့လည်ကလောက်တော့ မနာတော့ဘူး ”

“  ဒါဆို ထပ်သွင်းမယ်နော် ”

“  ဖြည်းဖြည်းတော့ လုပ်ပါ။ တစ်ညနေလုံးကွတတကြီး ဖြစ်နေတယ် ”

“  ဒီတစ်ခါ သိပ်မနာတော့ပါဘူးကွာ ”

လို့ ပြောကာ တဖြည်းဖြည်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..ဖြည်းဖြည်းကိုရယ်..အောင့်တယ် ”

ကျွန်တော်လည်း တစ်ချက်ခြင်း သာသာလေး ညှောင့်ပေးလိုက်ရာ တစ်ဖြည်းဖြည်း အရည်တွေ ရွှဲလာတာမို့ နည်းနည်းမြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အင်း..အင်း..ကို..ရယ်..ကောင်းတယ်.. မေမေ နိုးသွားအုံးမယ် ဖြည်းဖြည်း ”

ကျွန်တော်လည်း မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးနဲ့ တော်တော်လေး ကောင်းလာတာမို့ စောစောပြီးမသွားအောင် မနည်းထိမ်းနေရပါတယ်။ မိပန်းလည်း နေ့ခင်ဖက်ကလို မဟုတ်တော့ပဲ အောက်ကနေ အဝင်ကောင်းအောင် နေတတ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အပေးအယူ တော်တော်လေးမျှလာပါတယ်။

“  ပန်း..ဘယ်လိုလဲ ကောင်းရဲ့လား ”

လို့ တိုးတိုးလေး ကပ်မေးလိုက်တော့

“  အ…အ..အ..ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် ”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း နည်းနည်းမြန်မြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်ရာ မိပန်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့် ကျောပြင်ကြီးကို တအားဖက်ထားပါတယ်။ 

အထဲကလည်း အတင်းညှစ်ထားတာမို့ ထိန်းနေလို့လဲ မရတော့တာမို့ အချက်တစ်ရာလောက် ဆက်တိုက်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ညှောင့်ပေးလိုက်ရင်း ကျွန်တော်လည်း မိပန်းစောက်ခေါင်းထဲ သုက်ရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ မိပန်းပေါ်ကို မှောက်ကာကျသွားပါတယ်။

နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်နားနေကြရင်း..

“  မိပန်းလေး..ကောင်းလားဟင် ”

“  အင်း ”

“  နောက်တစ်ခါလောက် ထပ်လုပ်ရအောင်လေ ”

“  အို..တော်တော့ကို..မေမေ တရေးနိုးတော့မယ်။ နောက်နေ့တွေ ရှိသေးတာပဲ။ ကျေနပ်တော့နော် ”

လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း အန်တီ့ကို သတိရသွားပြီး ပြန်ဖို့ ပြင်ဆင်ရပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ပြီး ကျွန်တော်ပြန်မယ်လုပ်တော့ မိပန်းက တံခါးဝကို လိုက်လာရင်း နှစ်ယောက်သား နှုတ်ဆက်အနမ်းတွေ တစ်ဝကြီးပေးကြရင်း လမ်းခွဲခဲ့ပါတယ်။ 

ကျွန်တော်လည်း နောက်ဖေးပေါက်ကနေ အသာလေး ပြန်တက်လာရင်း အိပ်ယာထဲကို ပြန်ဝင်နေ လိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့မိပန်း နေ့လည်ဖက်တစ်ခါ ညဖက်တစ်ခါ ခိုးစားနေကြတာ နေ့စဉ်ရက်ဆက်ပါပဲ။

ကျောင်းဖွင့်ချိန်ရောက်တော့ ရန်ကုန်က မိပန်းဘကြီးက ကျောင်းတက်ဖို့ လာခေါ်သွားတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ရင်ကွဲပက်လက် ဖြစ်ရပါတော့တယ်။ မိပန်းသွားခါနီးညမှာ သုံးချီလောက်ဆွဲပေးလိုက်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။

မိပန်းလည်း ရန်ကုန်ရောက်တော့ စာအဆက်အသွယ် လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို လွမ်းတဲ့ အကြောင်း၊ သတိရတဲ့အကြောင်းရယ်၊ အဆင်ပြေရင် ရန်ကုန်တက်လာဖို့ရယ်ပေါ့။ တစ်လလောက်တော့ ဒီလိုပါပဲ။ လွမ်းလိုက်ရတာပေါ့။

တစ်နေ့ အပြင်သွားမလို့ အိမ်ကထွက်လာရင်း မိပန်းတို့အိမ်ကို အလွမ်းပြေ ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီထိုင်နေတာကို တွေ့ပါတယ်။ သူလည်း သမီးကို လွမ်းလို့ ထင်တယ်။ မျက်နှာ သိပ်မကောင်းဘူး။ ကျွန်တော်လည်း ယောက္ခမလောင်းကို ဖားတဲ့အနေနဲ့ စကားမရှိ စကားရှာကာ

“  ဟင်..အန်တီ..ဆိုင်မထွက်ဘူးလား ”

“  အေးကွယ်..နည်းနည်းနေသိပ်မကောင်းလို့ပါ ”

“  ကျွန်တော် ဆရာဝန် ခေါ်ပေးရမလား ဒါမှမဟုတ် ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးရမလား ”

“  နေပါစေကွယ်..ခေါင်းတွေကိုက်ပြီး ဇက်ကြောလေး တက်နေတာပါ.ဆေးလည်း သောက်ထားပါတယ် ”

“  အာ..မဟုတ်တာ။ ကျန်းမာရေးလည်း ဂရုစိုက်အုန်း။ ကျွန်တော် ဇက်ကြောနည်းနည်း ဆွဲပေးမယ်လေ ”

“  အားနာစရာကွယ် ”

“  အားနာရမယ့်သူတွေမှ မဟုတ်တာ အပန်းမကြီးပါဘူး ”

လို့ ပြောကာ အန်တီ့ နောက်ကျောဖက်မှာ ခွေးခြေပုလေး ယူထိုင်ကာ စတင်နှိပ်ပေးနေပါတယ်။ နှိပ်ပေးနေရင်းက အန်တီ့ကို သတိထားကြည့်လိုက်မိတော့ ကလေးတစ်ယောက် အမေသာဆိုတယ် တော်တော်အရွယ်တင်သေးတာပဲ။ အသက်ကလည်း ၃၅ လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ သွေးသားဆူတုန်း အရွယ်ပဲလေ။ သူ့ခမျာ ယောင်္ကျားဆုံးထားတာ ၆ လလောက်ပဲ ရှိသေးတော့ သူလည်း စိတ်တွေရှိနေမလားလို့ စဉ်းစားနေမိတယ်။

စဉ်းစားနေရင်း နှာခေါင်းထဲကို သနပ်ခါးနံ့လေးကလည်း တိုးဝင်လာတာမို့ ရင်တွေ နည်းနည်းလေး ဖိုသွားပါတယ်။ အို..မသင့်တော်ပါဘူးလေ။ သူနဲ့ကိုယ်နဲ့ နောက်ဆို ယောက္ခမတော်ရမှာပဲ လို့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဖြေသိမ့်နေပါတယ်။ အနှိပ်ခံတဲ့ သူက ထိမထိတော့မသိဘူး။ ကျွန်တော့်မှာ ကောင်းတဲ့ စိတ်နဲ့ မကောင်းတဲ့စိတ် လွန်ဆွဲနေပါတော့တယ်။

အပေါ်က နှိပ်နေရင်း စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်နေတာကို လည်ပင်းပေါက်ကနေ မြင်နေရတဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေကလည်း မီးလောင်ရာလေပင့်ဆိုသလို အမှောင်ထဲ တွန်းပို့နေတာမို့ အောက်ကကောင်ကလည်း ငြိမ်မနေတော့ပဲ ရုန်းကန်ထကြွလာပါတယ်။ ဟိုက်..သေပြီ..ဒီနေ့ကျမှ အောက်ခံ ဝတ်မလာမိဘူး..။ ဒါကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက်ကျောကုန်းကို သွားထောက်မိပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်းဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတုန်း

“  ဟဲ့..နှိပ်လေ..လက်က ဘာလို့ပျော့သွားတာလဲ.ဘာတွေများစဉ်းစားနေလဲ ”

ကျွန်တော်လည်း သူခိုးလူမိ ဖြစ်သွားလို့ ထိတ်ထိတ်ပြာပြာနဲ့

“  ဟို…မစဉ်းစားပါဘူး ”

“  မင်း..စဉ်းစားနေတာ သိပါတယ်..မိပန်းကို မဟုတ်လား ”

“  ဗျာ…အန်တီဘယ်လို…သိလဲဟင် ”

“  ငါအကုန်သိတာပေါ့ မင်းည ညမိပန်းနဲ့ချိန်းတွေ့ပြီး ဆော်နေကြတာလေ ”

“  ဟုတ်…ဟုတ်… ”

လို့ပဲ ပြောရသေးတယ်။ အန်တီက ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှည့်လာပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ထွက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ကြည့်ကာ တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း လုံခြည်ပေါ်ကနေ အသာလေးအုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် ရုန်းမယ်လုပ်တော့ အန်တီ့လက်က လုံခြည်အောက်စထဲကနေ ဝင်သွားပြီး ထိပ်ဖျားလေးကို တရွရွလေးပွတ်ပေးနေတာမို့ ကျွန်တော်လည်းအရမ်းကောင်းလာပါတယ်။

အန်တီ့ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ တကယ့် အပျိုဖြန်းလေးလို ရှက်သွေးဖြာနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ အန်တီက လက်တစ်ဖက်က ဒစ်နားတစ်ဝိုက်ကို ပွတ်ပေးနေရင်း နောက်တစ်ဖက်က ဂွေးဥတွေကိုပါ နယ်ပေးနေပါတယ်။

“  မောင်မောင် ”

“  ဗျာ…အား…အင်းအင်း ”

“  မင်း ငါ့ကို အထင်သေးသွားပြီလားဟင် ”

“  အင်း ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်….မဟုတ်ပါဘူး အန်တီ ”

“  အန်တီလို့ မခေါ်စမ်းပါနဲ့ကွာ..မမလို့ခေါ်ပေါ့နော် ”

“  အင်း..ဟုတ်.အားလားလား..အန်တီ..အဲ..မမ ”

“  မင်းနဲ့ မိပန်းတို့လုပ်နေကြတဲ့ အချိန်ဆို မမမှာ တစ်ယောက်ထဲ စိတ်ဖြေနေရတယ်ကွာ ”

လို့ ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့်လုံခြည်ကို အကုန်လှန်တင်လိုက်ပြီး စောစောက ကလိထားလို့ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“  အား..လားလား..ရှီး..မမ ”

မမလည်း ကျွန်တော့် လီးတန်အောက်ဖက်ကို လျှာနဲ့ဝိုက်ကာ ကစားပေးနေရင်း လက်ကလည်း ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ကလိပေးနေရာ ကျွန်တော်လည်း မမခေါင်းကို အတင်းဖက်ထားရပါတယ်။ အတန်ကိုစုပ်ပေးနေရင်း အောက်ကိုရောက်သွားပြီး ဂွေးစိတစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲစုပ်သွင်းလိုက်ရာ...

“  အိုး…မမရယ်။ကောင်းလိုက်တာ ”

လို့ ပြောကာကျွန်တော့်ဖင်ပါ ကြွတက်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်းမမ နို့တွေကို အတင်းလှမ်းဆွဲကာ ခြေပေးနေပါတယ်။ မမလည်း ဂွေးစိကို ပြန်ထုတ်ကာ အချောင်းလိုက်ပြန်ငုံလိုက်ပြီး အပေါ်အောက်ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလိုက်ရာ ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ မမပါးစပ်ထဲ အပြည့်သုက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်မိပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း အားနာကာ မမကို ထွေးထုတ်ဖို့ပြောတော့ မမကကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်ပြုံးပြကာ အားလုံးမျိုချလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ကာ အနမ်းတွေပေးလိုက်ရင်း အလိုက်သင့်လေး ဆွဲထူလိုက်ကာအခန်းထဲကို ခေါ်ခဲ့ပါတယ်။

မမလည်း တစ်ချက်လှည့်ထွက်ကာ တံခါးပြေးပိတ်လိုက်ပြီး အိမ်ခန်းထဲကို အပြေးလေးဝင်လာပါတယ်။ကျွန်တော်လည်းမမ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆီးဖက်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား အငမ်းမရနမ်းနေကြရင်း

အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမကို ခုတင်ပေါ် အသာလှဲစေပြီး မမပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်ကာ မမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကိုခပ်တင်းတင်းလေး ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။ မမကလည်း ကျွန်တော့်အနမ်းတွေကို ကျွမ်းကျင်စွာ ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရင်း ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးကို ဖက်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမလည်တိုင်လေးကို စုပ်ပေးလိုက် နားသီးလေးကို စုပ်ပေးလိုက်လုပ်နေတာမို့ မမတစ်ယောက် သဘောတွေ့နေပါတယ်။ နောက်တော့ အောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အားနဲ့စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အိုး..မောင်မောင်..အရမ်းကြမ်းတာပဲကွယ်။ ပြုတ်ထွက်ကုန်တော့မှာပဲ ”

နို့သီးခေါင်းလေးကို စုပ်ပေးလိုက် နို့အုံလေးကို ယက်ပေးလိုက်နဲ့ အားရအောင် ကစားနေတုန်း မမက ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလက်နဲ့ အောက်ကို တွန်းချပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း မမ ဘာလိုနေတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ပြီး အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

အောက်ရောက်တော့ စောက်ပတ်ကိုမယက်သေးပဲ ပေါင်ကြားလေးကိုပဲ ဝေ့ဝိုက်ကာ ယက်ပေးနေရာ မမတစ်ယောက် မနေနိုင်တော့ပဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းနဲ့မတည့် တည့်အောင် နေရာလိုက်ပြင်ပေးနေပါတယ်။ကျွန်တော်လည်း သနားသွားပြီး အရည်တွေ လဲ့နေတဲ့ မမစောက်ပတ်ကြီးကို အောက်ကနေ ပင့်ကာ စောက်စေ့အထိကို တစ်ချက်သိမ်းဆွဲပေးလိုက်ရာ..

“  အား..လား..လား..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..မောင်ရယ် ”

လို့ ဆိုကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အတင်းဖိကပ်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်လည်း လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲ ပို့ကာ အထဲမှာ စိတ်ရှိလက်ရှိမွှေနှောက်ပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကို ယက်ပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေရာ မမတစ်ယောက် တအီးအီးနဲ့ ငှက်ဖျားတက်သလိုဖြစ်နေပါတယ်။

“  အား..အီး..လား..လား..ကောင်းလိုက်တာကွယ် မရပ်ပါနဲ့ဆက်လုပ်ပေးပါ ”

လို့ တောင်တောင်းဆိုလာပါတော့တယ်။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လက်ခလယ်ကို စအိုဝလေးထဲ အသာလေး ထိပ်ဖျားလေး ထိုးသွင်းပေးလိုက်ကာ စောက်စေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားစုပ်ပေးလိုက်တော့ ...

စောစောက စအိုဝကို ထိုးသွင်းလို့ လက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်ပေမယ့် ကျွန်တော်စုပ်လိုက်တဲ့ ဒဏ်ရော စအိုထဲက ကောင်းတဲ့ဒဏ်ပါ နှစ်ခုပေါင်းကာ မမတစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်နေပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်အားရအောင် ကလိပေးလိုက်ပြီးတော့မှ အသာလေးပြန်ထိုင်လိုက်ကာ

“  မမ..ကျွန်တော် သွင်းလိုက်တော့မယ်နော် ”  

လို့ ပြောလိုက်ရာ မမကခေါင်းလေးညိတ်ပြပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း လီးတန်ကြီးကို အရင်းနားကနေ ကိုင်ကာ မမ စောက်ပတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်ပြီး ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးသွင်းပေးလိုက်ရာ

“  အား…ကျွတ်ကျွတ်..မောင်လေးရယ်..အသည်းထဲကိုခိုက်သွားတာပဲ ”

လို့ ပြောလိုက်တော့ မမအသံလေး ကြားရတော့ ကျွန်တော်ပိုပြီး ဖီးတက်သွားကာ အဝင်အထွက် ခပ်မှန်မှန်လေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မမက အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား အိမ်ထောင်သည်မို့ ကျွန်တော် ဆောင့်လိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်တိုင်း ကို ကောင်းကောင်းကြီးကို ပြန်ပြီးတုံ့ပြန်တတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အချက်လေးငါးဆယ် မနားတမ်းဆောင့်ပေးလိုက်ပြီးနောက် 

“  မ..ကျွန်တော့်ကိုကုန်းပေးပါလား..ဒီလိုကပိုကောင်းမယ်ထင်တယ် ”

လို့ ပြောလိုက်ရာ မမလည်း လေးဖက်ထောက်ကာ ခေါင်းလေးစိုက်ပြီး အလိုက်သင့်လေး ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မမခါးလေးကို ကိုင်ကာ စိတ်တိုင်းကျနေရာပြင်လိုက်ပြီး ပြူထွက်နေတဲ့ မမ စောက်ပတ်ကြီးကို သေချာချိန်ကာ တစ်ရှိန်ထိုးဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..အား..အား..ကောင်းလိုက်တာကွယ်.ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးနော် ” လို့ ပြောလာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အားရှိပါးရှိ လုပ်ပေးလိုက်ရာ အခန်းတစ်ခန်းလုံး မမဖင်နဲ့ ကျွန်တော့်ဆီးခုံရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် ထွက်နေပါတော့တယ်။ မမတစ်ယောက်လည်း ခေါင်းဘယ်ညာရမ်းကာ ကျွန်တော်ဆောင့်ပေးတဲ့ ဒဏ်ကိုကြံ့ကြံ့ခံနေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အပေါ်က ဆောင့်ပေးနေရင်း စိတ်ကူးတစ်မျိုးရလာလို့ လက်ခလယ်ကို တံတွေးဆွတ်ကာ မမ ဖင်ပေါက်ထဲထည့်ကာ တဖြည်းဖြည်းအပေါက်ချဲ့ပေးနေပါတယ်။

မမက ဖင်ထဲထည့်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဆွဲဖယ်နေပေမယ့် ကျွန်တော်က ပြန်ဖယ်ထုတ်ကာလက်ခလယ်ကို ခပ်နက်နက်လေးဝင်အောင်သာ ထိုးသွင်းနေပါတော့တယ်။

“  အို..မောင်လေးရယ်..ခက်လိုက်တာ..ဘာတွေလုပ်နေတာတုန်း ”

လို့ ပဲပြောကာ ကျွန်တော့်ကို ပြောမရမှန်းသိလို့ လက်လျှော့သွားပါတယ်။ တစ်အောင့်လောက်နေတော့ မမတစ်ယောက် တစ်ချက်တွန့်လိမ်သွားကာ ပျော့ခွေကျသွားပါတယ်။ မမ ပြီးသွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း မမကို အနားပေးလိုက်ပြီး ချိုင်းကြားထဲကနေ နို့အုံလေးကို လှမ်းခြေပေးလိုက်ရင်း မမကျောတစ်လျှောက်လျှာနဲ့ သိမ်းကာ ယက်ပေးလိုက်ရာ မမ တစ်ယောက်ကျောလေးပါ ကော့တက်လာပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း စောစောက လမ်းကြောင်းထားတဲ့ စအိုဝလေးကို တေ့လိုက်ပြီး ဒစ်ဖျားကို လက်မနဲ့ဖိကာ အတင်းသွင်းလိုက်တော့ ဒစ်ဖျားလေးကြ ပ်ကြပ် တည်းတည်းနဲ့ ဝင်သွားပါတယ်။

မမလည်း ခါးလေးကုန်းသွားပြီး အတင်းရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ကျွန်တော်က ခါးကိုတင်းတင်းလေးကိုင်ထားကာ နည်းနည်းချင်းသွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။

“  အား..နာလိုက်တာကွယ်..အဲဒါကို မလုပ်ပါနဲ့ ”

ခေါင်းလေးလှည့်လာကာ တောင်းပန်ပါတယ်။

“  ကျွန်တော့်ကို ချစ်ရင်လိုက်လျောပါ မ ရယ် ”

လို့ ပြောကာ လက်ကျန်တစ်ဝက်ကို အနာခံကာ ဆက်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

“  အား..သေပါပြီမောင်လေးရယ်။ကွဲများထွက်ကုန်ပြီလားမသိဘူး ”

ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်လုပ်ချင်ပေမယ့် အထဲက ညှစ်ထားသလို အရမ်းကြပ်နေတာကြောင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ မမလည်း ကျွန်တော့်ကို ချစ်လို့သာ လိုက်လျောရပေမယ့် သူလည်းတော်တော်လေးကို ခံစားနေရပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ နည်းနည်းလေး ချောင်သလို ဖြစ်လာတာမို့ မှန်မှန်လေး ဆက်သွင်းပေးနေလိုက်ပါတယ်။

“  မ..အဆင်ပြေရဲ့လားဟင် ”

“  နာတာပေါ့ မောင်လေးရယ်။ ဒီက သူ့ကိုချစ်လို့သာ လိုက်လျောရတာ သေမတတ်ပဲ ”

“  အခုရေ ာကောင်းလား ”

“  နည်းနည်းလေးတော့ ကောင်းလာပြီ သိပ်မကြမ်းနဲ့နော် မောင် ”

ကျွန်တော်လည်း ခပ်မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးနေရင်း ကအထဲက တအားကို ညှစ်ထားတာကြောင့် ဆက်ထိန်းထားလို့မရတော့ပဲ လွှတ်လိုက်ရပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်ရောမမပါ ထပ်ရက်ခုတင်ပေါ်ကို ကျသွားပါတော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား တပ်မက်စွာနဲ့ အတော်ကြာနမ်းနေကြပြီးနောက်..

“  မ..ကောင်းတယ် မဟုတ်လား ”

“  အရမ်းကောင်းတာပဲ မောင်ရယ်..နောက်ဆို နေ့တိုင်းလာနော် ”

“  စိတ်ချပါ မရဲ့။ နောင်မှသာ လုပ်လွန်းလို့ မ ထွက်ပြေးနေရမယ်”

“  ဟင်းနော် လူဆိုးလေး။အမေရောသမီးရေ ာသူလိုးတယ် ”

“  မိပန်း ပြန်လာရင်ကော မ  ”

“  လွယ်ပါတယ် မောင်ရယ်.. မိပန်းနဲ့မင်းနဲ့ ယူလိုက်ကြပေါ့..ဒါပေမယ့် မကိုတော့ ပစ်မထားရဘူးနော် ”

“  သိပ်ကောင်းတဲ့ အကြံပေါ့ မရယ် ”

လို့ ဆိုကာ နောက်တစ်ချီ ချဖို့အတွက် အရှိန်ယူတဲ့ အနေနဲ့ မကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရှိုက် လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်က တစ်ယောက် သူတို့သားအမိက နှစ်ယောက် ဘယ်လို ဆက်ဖြစ်ကြတယ်ဆိုတာ စာဖတ်သူများ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်သာ ဆက်လက်ခံစားကြပါတော့ခင်ဗျား။ 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment