ချစ်ရပါသော အိဝါ အပိုင်း ( ၂ )

ချစ်ရပါသော အိဝါ  အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသူ - သာဂိ

ကျောင်း စတက်သည့်နေ့

" အိဝါ !! ဟိုမှာကြည့်စမ်း !! ဘယ်သူလည်း လို့ "

စုမွန် လက်တို့ပြီး ပြောသဖြင့် ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်ရာ စတစ်ကော်လံ အင်္ကျီအဖြူ၊ ပုစိုး အနက်ကွက်လေးနှင့် အခန်းထဲ ဝင်လာသော ကောင်လေးကြောင့် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

" ဟယ် !! ဒါ ဒါ ဒါ "

" ဟုတ်ပါ့ !! အဲ့ဒါ နင့်ရဲ့ အလုပ်သမားလေ၊ အခုလိုလေး ဝတ်လာတော့ သန့်လိုက်တာဟယ်၊ ကြွေစဉ်လေးဟ "

စုမွန်၏ ပြောစကားများ နားထဲမဝင်ဘဲ မျက်နှာ ပူလျှက် ရှိသည်။ နေစိုး ပြုံးပြတော့ ဘာလုပ်ရမှ မသိသဖြင့် နှုတ်ခမ်းစူ၊ မျက်စောင်းထိုးကာ တစ်ဖက်သို့ လှည့်လိုက်သည်။ နေစိုးသည် သူမတို့၏ ဘေးခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အိဝါ အနေခက်သွား၏။ အလုပ်သမား ထင်၍ သူမကမှိုခြိုး မြှစ်ခြိုး ပြောခဲ့သူက၊ သူမတို့ major က ကျောင်းသား ဖြစ်နေသည့်အပြင်၊ ယခုလည်း သူမ၏ ခုံဘေးတွင် ဝင်ထိုင်နေသည်လေ။

နေ့လည် ထမင်းစား ဆင်းတော့ canten သို့သွားရန် ထွက်ခဲ့သည်။ 

" ဟိတ် !! ဟိတ် !! အီးဝါး အီးဝါး !! "

" ဘာရှင့် !!! "

" ဝါးးးး ဟားးးး ဟားးး ဟားးး နံမည်လေးက မိုက်တယ်ဟေ့ !! အီးဝါး တဲ့ ဟားး ဟားးး ဟားးး ဟားးးး "

တစ်ခန်းလုံး ထရီသဖြင့် အိဝါ ရှက်လည်းရှက်၊ ဒေါသလည်း ထွက်သွားသည်။ သူမနာမည်ကို အီးဝါး ဟု ခေါ်သူအား ကြည့်လိုက်ရာ သူမ၏ ပိုက်စံအိတ်ကို ကိုင်ကာ ပြုံးပြုံးကြီး လုပ်နေသော နေစိုး ဖြစ်သည်။ နေစိုးထံမှ သူမ၏ ပိုက်စံအိတ်ကို ဇက်ကနည်း ယူကာ အခန်းထဲမှ ခပ်သုတ်သုတ်လေး ထွက်ခဲ့သည်။ အခန်းထဲတွင်တော့ ရီသံများ ကျန်ခဲ့သည်။ ထိုနေ့မှစ၍ နေစိုးအား လုံးဝ ကြည့်မရတော့ပေ။ 

အိဝါတို့ အဆောင်သို့ အဆောင်သူ အသစ်များ ထပ်မံ ရောက်ရှိလာသည်။ ထိုထဲတွင် အေမီဟု ခေါ်သော မိုးကုတ်သူတစ်ဦး ပါလာသည်။ အေမီသည် E majior 2nd year ကျောင်းသူ ဖြစ်ပြီး၊ နာမည်က ဘိုစံသလို လူကလည်း ခပ်ဟော့ဟော့ နေထိုင်တက်သူ ဖြစ်သည်။ မိုးကုတ်သူ ဖြစ်သည့်အတွက် အသားဖြူပြီး ကျောင်းချိန် ပြင်ပဆိုလျှင် အတိုအပြက်၊ အဟိုက်များသာ ဝတ်ဆင်သည်။ 

လူက လှသလောက် ရီးစားလည်း ပွေရှုပ်သူ ဖြစ်သည်။ အေမီသည် အပျိုဖြစ်ကတည်းက မိုးကုတ် ကျောက်သူဌေးသား တစ်ဦးနှင့် တွဲရင်း ထိုသူ၏ ပါကင်ဖေါက်ခြင်း ခံခဲ့ရပြီးပြီ။ ထိုသူဌေးသားသည် အေမီ၏ အပျိုရည်ကို အားရပါးရ သောက်သုံးပြီးနောက် အခြား အေမီ့အား ထားခဲ့ကာ အခြား ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့် တွဲသွားသည်။ ထိုကတည်းက အေမီသည် ယောက်ျားလေးများကို သူ၏ အသုံးတော်ခံ ကစားစရာအဖြစ် မှတ်ယူကာ ရီးစား ထည်လဲ တွဲတော့၏။  

အဆောင်တွင် စုမွန်သည် အေမီနှင့် တစ်ခန်းထဲ အိပ်ရသည်။ စုမွန်သည် မတ္တရာဘက်မှ ကျောင်းလာတက်ရသူ ဖြစ်ပြီး မိဘများက လယ် လုပ်ကိုင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ငွေကြေး မပြည့်စုံပေ။ အသက်က 19 နှစ်၊ အရပ်က 5' သာသာရှိပြီး အသား ခပ်လတ်လတ်၊ ပုပု လုံးလုံးလေးနှင့် ချစ်စဖွယ် မျက်နှာလေး ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဖြစ်သည်။ 

စုမွန်ခမျာ ညအိပ်ယာ ဝင်ခါနီးတိုင်း အေမီပြောပြသော သူမ ရီးစားများ အကြောင်းနှင့် ဘယ် ဘဲက ဘယ်လို ကြွေတာ၊ ဘယ်တစ်ယောက်က ဘယ်လို ဂရုစိုက်တာ၊ ဘယ်သူက ဘယ်လို ငွေကြေး ထောက်ပံ့တာ စသည့် အကြောင်းအရာများကို ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် ငေးမော နားထောင်ရင်း အားကျခဲ့ရသူ ဖြစ်သည်။ 

အေမီ ဝတ်စားစဉ်ယဉ်ပုံ၊ ငွေကြေး သုံးဆွဲနိုင်ပုံကိုလည်း အားကျနေ၏။ သူမတွင် မိဘကပို့ပေးသော ငွေလေးနှင့် တစ်လ တစ်လ လောက်ငှအောင် ခြွေတာ သုံးဆွဲနေရသည်လေ။ ညနေခင်း တစ်ရက်တွင် အဆောင် ဝရံတာပေါ်၌ အေမီ၊ အိဝါနှင့် စုမွန်တို့ နေကြာစိစားရင်း စကားပြောနေကြ၏။ ထိုစဉ် အေမီက

" ဟားးးး ဒီဘဲလေး ရေလည် လန်းတယ်ကွာ၊ ကြည့်စမ်း ဘောဒီကလည်း 6 pack တွေနဲ့၊ ရုပ်လေးကလည်း သန့်လိုက်တာ "

အေမီ ပြောသဖြင့် အိဝါတို့လည်း အေမီ ကြည့်နေရာသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်စဉ်

အဆောင်၏ ဒေါင့်၌ ဘောင်းဘီရှည်၊ အပေါ်ပိုင်း ဗလာနှင့် သိုင်းလေ့ကျင့်နေကြသော အဆောင်မှူးနှင့် နေစိုးကို တွေ့လိုက်ရသည်။

" တောက် စ် !! ဒီ ဘဲလေးသာ ငါ့ကို ရီးစားစကား ပြောကြည့်၊ ချက်ခြင်း အဖြေပေးပြီး ရှိသမျှဘဲတွေ အကုန် ဖြက်ပစ်မှာ ဟွန်း "

ထိုစဉ် နေခြည်က အခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး

" အသာလုပ်ပါ အေမီရယ်၊ အဲ့ဒါလေးက ငယ်သေးတယ်ဟ "

" ငယ်တော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ဟ၊ ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် ချယ်လှယ်လို့ ရတယ်လေ "

အေမီ့ ပြောစကားကြောင့် အိဝါ စိတ်ထဲ တစ်မျိုး ဖြစ်သွားသည်။

" အဲ့ကောင်လေးက ပျော်တက်တယ်ဟ၊ ဒါပေမယ့် ရီးစားထားဖို့ စိတ်ကူး မရှိဘူး ထင်တယ် "

" စိတ်ကူးရှိသွားအောင် လုပ်ပေးလို့ ရပါတယ်အေ "

" လုပ်နိုင်လို့လား ဟ "

" စိန်ခေါ်တာလား "

" စမ်းကြည့်လေ "

" Ok လေ ၊ အခုဘဲ intro ဝင်လိုက်မယ် "

ပြောပြောဆိုဆို အေမီသည် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံသာသာ အင်္ကျ ီလယ်ဟိုက်ကို ဆွဲချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပေါင်ရင်းထိ ကပ်နေသော ဘောင်းဘီတိုနှင့် အောက်သို့ ဆင်းသွားသည်။ အေမီ၏ ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားသည် မိန်းမခြင်းပင် ငေးရလောက်အောင် လှသည်။ 

အရပ်က 6' နီးပါး ရှိပြီး၊ ရင်ထွား ခါးသွယ် တင်ကားကားနှင့် ပုရိသအပေါင်း သွားရည်ယိုရသည်။ ယခုကဲ့သို့ ဘောင်းဘီတို၊ အင်္ကျ ီ အတိုအဟိုက်နှင့်ဆိုလျှင် ယောက်ျားလေးတိုင်း အငေးလွန်ကာ ခလုပ်တိုက်၍ လဲသွားနိုင်၏။ 

သိုင်းကစားနေရာသို့ အေမီ ရောက်လာသဖြင့် ရန်နိုင်တို့ ခေတ္တ နားလိုက်သည်။

" ဟယ် !! ဦးက သိုင်းတက်တယ်ပေါ့ "

" အဲ့လောက်လည်း မဟုတ်ပါဘူးကွယ် ၊ နည်းနည်းပါ အဟဲ "

" အေမီကလေ၊ သိုင်းဆော့တာ ဝါသနာပါတယ် သိလား၊ အေမီ့ကို သင်ပေးလေ "

" ဦးက အဲ့ အဆင့် မဟုတ်ဘူးကွဲ့ "

" ဒါဆို ဒီက မောင်လေး သင်ပေး "

" ဟာ !! မလုပ်ပါနဲ့ အမရာ၊ ကျွန်တော့ကိုတောင် ဦးရန်နိုင် သင်ပေးနေတာကို "

" ဒါဆို အေမီ့ကိုလည်း သင်ပေးပါနော်၊ ဦးးလို့ နော် နော် နော် "

အေမီသည် ရှိသမျှ အစွမ်းကုန်ထုတ်၍ ယမ်းခါကာ ရန်နိုင်တို့ကို မြူဆွယ်နေ၏။ တင်းရင်းကာ တစ်ဝက်ခန့် ပေါ်နေသော နို့နှစ်လုံးကို ကြည့်ရင်း ရန်နိုင်တို့ မသိမသာ တံတွေး မြိုချလိုက်ပြီး

" မလုပ်ပါနဲ့ ငါ့ညီမရယ်၊ တော်ကြာ ဦးက သိုင်းသင်ပေးလိုက်လို့ ငါ့ညီမရဲ့ လှပြီးသား ဟာလေးတွေ ပြုတ်ထွက်ကုန်ဦးမယ် ဟားး ဟားး ဟားးး ဟားးး "

"အိုးးး ဦးက ဘာမှန်းလည်း မသိဘူး၊ ခစ် ခစ် ခစ်၊ အေမီက စတာပါ၊ သွားလိုက်ဦးမယ်နော် "

" ဟုတ်ပါပြီဗျားးးးး "

ဖင်လေးကို လှုပ်လီ လှုပ်လဲ့နှင့် ထွက်သွားသော အေမီ့အား ကြည့်ရင်း

" တောက် !! ရှယ်ဘဲကွာ !! ပစ်ကျုံးလိုက်ရ "

" ဦးရန်နိုင်ရယ် ၊ လောဘ သတ်ပါဦး၊ ဟိုအပေါ်မှာ မနေခြည် နှုတ်ခမ်း စူနေပြီနော် "

" ဘာ ဆိုင်လို့လဲဟ "

" မဆိုင်ရင် ပြီးရော၊ မနေခြည်တို့ ရောက်တဲ့ညက အကြောင်း လေးလေးကို ပြောလိုက်မှာ "

" ဟင် !! မင်း မြင်တယ် "

" မြင်တာမှ ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ဗျ "

" တိုင်တော့ မတိုင်ပါနဲ့ ကျေးဇူးရှင်ရယ် ငါက မင်းကို သိုင်းသင်ပေးနေတာလေ "

" အင်းပါ အာ့ကြောင့် မပြောတာပေါ့ဗျာ၊ ဒါနဲ့ မနေခြည်ကို ဦးရန်နိုင်က အတည်လား၊ အပျော်လား "

" အစကတော့ အပျော်ကွ၊ ဒါပေမယ့် ခုတော့ တည်သွားပြီ၊ နေခြည် ကျောင်းပြီးတာနဲ့ လက်ထပ်မှာ "

" ဒီကြားထဲ မအေမီနဲ့ အစဉ်ပြေရင်ရော "

" ဒါကတော့ကွာ တစ်လလောက်တော့ အဟေးးး ဟေးးး "

" ဟားး ဟားး ဟားး ဟားး ဟားးး "

တဟီးဟီး တဟားဟား ဖြစ်နေသော နေစိုးတို့အား ကြည့်ရင် အိဝါ ဘာကို ဘဝင်မကျမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။ နေခြည်လည်း ဦးကို အူတိုသွား၏။

" နှာဘူးကြီး၊ ညမှ တွေ့မယ် "

...........................................................................................................................

ဒီတစ်လော အေမီသည် အောင်ခိုင်ဆိုသော ကားပွဲစားတစ်ယောက်နှင့် တွဲနေသည်။ Majior တူ သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်သော ချစ်ဇော်တို့နှင့် ရင်းနှီးသဖြင့် တွေ့ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ချစ်ဇော်တို့ တစ်ဖွဲ့လုံးသည် သူဌေးသားများ ဖြစ်ကြပြီး ကျောင်းကို ဟေးလေးဟားလား လုပ်ရန် အပျော် တက်ကြသူများ ဖြစ်သည်။ အေမီကလည်း ထိုသို့သော ငွေလျှံသူများကိုသာ အပေါင်းအသင်း လုပ်သည်။ 

အောင်ခိုင်ကလည်း လူလည် ငပွေး။ သူနှင့် တွဲသမျှ ဆော်တွေအကုန်လုံး စိတ်ကြိုက် တွယ်ပြီးမှ ခေါက်ထားခဲ့စမြဲပင်။ အေမီကဲ့သို့သော မိန်းခလေးကိုလည်း ချည်းကပ်ရတာ အချိန်သိပ် မပေးလိုက်ရ။ 

အောင်ခိုင်သည် အေမီ့ထံ စတင် ချည်းကပ်ကတည်းက အေမီ့အကြိုက်တွေ အကုန် သိနေသလိုပင်။ ထို့ကြောင့် အေမီလည်း ဒီဘဲကြီးကို ခိုက်နေသည်။ ယခုလည်း class မတက်ဘဲ အောင်ခိုင်၏ တိုက်ခန်းသို့ ရောက်နေပြီ။ 

အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ထက်တွင်

အောင်ခိုင်သည် ရင်ခွင်ထဲရှိ အေမီ၏ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရှိုက်နေ၏။ အေမီကလည်း အောင်ခိုင့် လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ ပြန်လည် နမ်းရှိုက်နေသည်။ အောင်ခိုင်၏ လက်တွေက အေမီ့ အင်္ကျီထဲ လျှိုကာ နို့အုံကို ကလိနေသည်။ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်း လျှာခြင်း ကလိနေရာ အေမီ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။

ခေါင်းမော့ထားသော အေမီ၏ လည်တိုင်ကို နမ်းနေစဉ် အောင်ခိုင်၏ လက်က အေမီ၏ အင်္ကျီနှင့် ဘယာဇီယာကို ပင့်တင်ကာ နို့နှစ်ဖက်လုံးကို ကိုင်တွယ်နေ၏။ အေမီလည်း အိပ်ယာပေါ် လှဲအိပ်လိုက်သည်။ အောင်ခိုင်သည် အေမီ၏ ဖြူဖွေးသော နို့အုံနှစ်လုံးကို တလှည့်စီ စို့နေရင်း လက်က ဒူးထောင်ထားသော အေမီ့ ထမိန်စကပ်ကို ဇစ်ဖြုတ်ကာ စောက်ပတ်ကို နှိုက်နေသည်။  

စောက်ပတ်ထဲ လက်ညှိုးနှင့် နှိုက်ရင်း စောက်စိကို မွှေနေရာ အေမီလည်း တဟင်းဟင်းနှင့် အရသာ တွေ့နေ၏။ လက်ကို အသွင်းအထုတ် ခပ်သွတ်သွတ်လေး လုပ်ပေးလိုက်ရာ

" အ အ အ အ !! အားးးး ရှီးးးး ဟားးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ် !!! ဟင်းးးးးး "

အောင်ခိုင့်အား ဖက်ထားရင်း အေမီ တစက်စက် တုန်ကာ တချီ ပြီးသွားသည်။

" ကောင်းလားဟင် အေမီ "

" အရမ်းကောင်းတာဘဲ ကိုအောင်ရယ်၊ အဟွန်း "

" အဲ့ဒါဆို ကိုအောင့်ကိုလဲ ကောင်းအောင် လုပ်ပေး "

" အေမီက ဘယ်လို လုပ်ရမှာလည်း "

" Blow gob လေ "

" ဟွန့် !! အေမီ မလုပ်တက်ပေါင် "

" အေမီရယ် !! အေမီက ဒီဘက်ခေတ်ထဲက လူငယ် တစ်ယောက်ဘဲ !! ဒါတွေ ကျွမ်းပြီးသားပါ"

" အေမီ ဘယ်သူ့ကိုမှ မလုပ်ပေးဘူးဖူးရှင့်"

" အဲ့ဒါကြောင့် တောင်းဆိုတာပေါ့လို့၊ ကိုယ်က အေမီ့ရဲ့ အခွင့်ထူး ခံခြင်လို့လေ "

" ကိုအောင်က တအား ပြောတက်တယ်နော်၊ ခဏလေး !! အေမီ !! ရှူရှူးပေါက်လိုက်ဦးမယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ "

ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာချိန်တွင် အောင်ခိုင်သည်  မီးတောက်သေးသေးလေး ညှိထားသော gas မီးခြစ်နှင့် ခဲပတ်တစ်ခုအား ရှို့၍ ထွက်လာသော မီးခိုးငွေ့များအား ရေသန့်ဘူး၏ အလယ်တွင် အပေါက်ဖေါက်ကာ အချိုရည်စုပ်သည့် ပိုက်လေး တပ်ထားသော ပိုက်နှင့် စုပ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။

" ကိုအောင် !! အဲ့ဒါ ဘာလုပ်နေတာလည်း "

အောင်ခိုင်သည် ရှိုက်ထားသော အငွေ့များအား မှုတ်ထုတ်ကာ

" ဒါက ခွန်အားဖြည့်ဆေးလေ အေမီရဲ့၊ တစ်နေ့တာ ပင်ပန်းခဲ့သမျှ စိတ်ဓါတ် ခွန်အားရော၊ ကာယ ခွန်အားပါ ပြန်ဖြည့်ပေးတဲ့ ဆေးပေါ့ "

" မူးယစ် ဆေးဝါး မဟုတ်လား "

" No No No အေမီ၊ သူက မူးယစ်ဆေးဝါး မဟုတ်ဘူး၊ သူ့ အငွေ့ကို ရှိုက်လိုက်ရင် ပင်ပန်းသမျှ ပြေပြီး နူးညံ့ ညှင်သာတဲ့ ခံစားချက်တွေကို ပေးစွမ်းနိုင်တဲ့ နတ်ဆေး တစ်ပါးပေါ့ "

" ညွှန်းလှချည်လား ကိုအောင်ရဲ့ "

" တစ်ကယ် ပြောတာ အေမီရဲ့၊ သူ့ကို သုံးကြည့်ရင် ကဗျာဆရာတွေတောင် စာလုံး အနု အလှလေးတွေ ထွက်လာမယ် "

" ဒါဆို အေမီလည်း စမ်းကြည့်မယ် "

" စမ်းစေဗျားးးး "

အေမီသည် အောင်ခိုင့်ထံမှ ရေသန့်ဘူးကို ယူလိုက်သည်။ အောင်ခိုင်က ခဲပတ်ကို မီးရှို့ပေးရင်း အငွေ့များအား မည်သို့ မည်ပုံ ရှူရသည်ကို ပြောပြသည်။ အေမီလည်း ခဲပတ်ပေါ်တွင် အောက်မှ မီးရှို့၍ အထက်အောက် ရွေ့ကာ လောင်ကျွမ်းနေသော (ဘားပလတ် ကဲ့သို့) ပန်းနုရောင် ဆေးပြားလေးမှ ထွက်သည့် အငွှေ့များအား ရှိုက်လိုက်သည်။ ခံတွင်းထဲတွင် ဘီစကစ်ကဲ့သို့သော အရသာကို ရရှိလိုက်သည်။ 

ဆေးပြား တစ်ပြား ကုန်သွားသော် အေမီ့ တစ်ကိုယ်လုံး ပေါ့ပါးကာ လေထဲ လွင့်နေသကဲ့သို့ ခံစားရသည်။  အောင်ခိုင်က နို့ကိုင်၊ စောက်ဖုတ်နှိုက်နေသည် ကိုပင် သတိမထားမိတော့ဘဲ လေထဲမှာ လွင့်မျောနေသကဲ့သို့ ခံစားရသည်။ အောင်ခိုင်၏ မျက်နှာပင်လျှင် သူမ crush နေသော ကိုရီးယား မင်းသားလေး တစ်ယောက်၏ ပုံ ပေါ်လာ၏။ 

အောင်ခိုင့် မျက်နှာအား နမ်းကာ တင်းမာ တောင်မက်နေသော လီးကြီးကို စုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ သူမ ကြုံဘူးသမျှ လီးထဲတွင် အောင်ခိုင်၏ လီးက အတုတ်ဆုံးနှင့် အရှည်ဆုံးပင်။ လက်တစ်စုတ် မက တုတ်ပြီး အရှည်မှာ 7  လက္မနီးပါး ရှိသည်။ လီး အရည်ပြားအား အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ရာ နီရဲ ပြဲအာကာ အရည်စိုနေသော ဒစ်ကြီး ပေါ်လာသည်။ ခေါင်းငုံ့ကာ ဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ငုံလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဒစ်အား လျှာဖြင့် ဝိုက်၍ စုတ်လိုက်သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အားးးးး ရှီးးးးး "

အောင်ခိုင်သည် အေမီ၏ ဆံပင်ကို လက်ချောင်းများဖြင့် ဖွကာ ခေါင်းမော့၍ ဇိမ်ခံလိုက်သည်။ WY ဆေးအစွမ်း ပြလေပြီ။ အေမီသည် အောင်ခိုင့် လီးကို စုပ်ပေးနေရင်း သူမ ဖုန်းထဲရှိ အပြာကားထဲမှ မင်းသမီးအဖြစ် ခံစားမိသည်။ ထို မင်းသမီးက နီဂရိုးကြီး၏ လီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် စုပ်ပေးနေပုံများ မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်ကာ၊ ထိုကဲ့သို့ တစ်သွေမတိမ်း လိုက်လုပ်၏။ အေမီ၏ လီးစုပ်ချက်တွေကြောင့် အောင်ခိုင့် ပေါင်တွင်းကျောများပင် စိမ့်သွားသည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အားးးး ရှီးးးးး ဟားးးး ရပြီ ရပြီ !!! ဟူးးးးးး "

အေမီသည် လီးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ကာ အောင်ခိုင့်အား ပြုံးပြုံးလေး မော့ကြည့်နေသည်။ 

" ကဲ ချစ်လေး ၊ ပတ်လတ်လှန်လိုက် "

အောင်ခိုင်၏ စကားသံက တိုးလျှသော်လည်း အမိန့်သံ ပါနေသည်။ အေမီလည်း အောင်ခိုင်၏ အမိန့်အတိုင်း ကုတင်ပေါ် ပတ်လတ်လှန်ကာ ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ အောင်ခိုင်သည် အေမီ့ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ စောက်ပတ်ကို ဒစ်ဖြင့် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အေမီ၏ ခြေထောက်နှစ်ခြောင်းကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ကာ အေမီ့ ရင်ဘက်နှင့် ဒူးနှစ်ဖက် ထိသည့်အထိ ကိုယ်ကို ကိုင်းကာ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

" အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးး "

လီးကြီးမှာ ကြီးမား ရှည်လျှားလွန်းသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ကျပ်သိပ်စွာ ဝင်သွားသည်။ တစ်ချက်ထဲ အဆုံးထိ စောင့်လိုးလိုက်သဖြင့် သားအိမ် အောင့်သွားသည်။ အောင်ခိုင်သည် ရှုံ့မဲ့နေသော အေမီ၏ မျက်နှာလေးကို အရသာခံကာ ကြည့်ရင်း အသားကုန် စောင့်လိုးတော့သည်။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အ အ အ အ !! "

ကုတင်တစ်ခုလုံး သိမ့်သိမ့်တုန်နေသည်။ ဂျော်ကီ (ရာဘ) ဆွဲထားသဖြင့် တော်တော်နှင့် မပြီးပေ။ အောင်ခိုင့်ထံမှ ချွေးသီး ချွေးပေါက်များ အေမီ့ ကိုယ်ပေါ် ကျနေသည်။ 15 mins ခန့် ကြာသော် အေမီလည်း အောင်ခိုင့် လီးကြီးကို ကျင့်သား ရသွားသဖြင့် ဖင်ကြီး ကော့ကော့ပေးသည်။ နှစ်ယောက်သား စည်းချက် ညီလာသောအခါ အောင်ခိုင်လည်း ကြာကြာ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အ အ အ အ !! အားးးးးးးး ရှီးးးးးးး ဟားးးးးးး "

အောင်ခိုင့် လီးမှ သုပ်ရည်များ သားအိမ်ထဲ ဝင်လာသည်နှင့် အေမီ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း အရည်များ ညှစ်ထုတ်ကာ တချီ ပြီးသွားသည်။ နှစ်ဦးသား ခေတ္တ နားရင်း ဂျော်ကီ ရှိုက်လိုက်သည်။ ထို ဆေးငွေ့ ရှူရခြင်း၏ အရသာကို အေမီ နှစ်သက်သွားသည်။ 

ဂျော်ကီ ရှူပြီး Coca Cola သောက်လိုက်ရာ လူတစ်ကိုယ်လုံး ပေါ့ပါးသွားပြီး ရမ္မက်စိတ်က ထ လာပြန်သည်။ ထို့ကြောင့် အောင်ခိုင်၏ တောင်မက်နေသော လီးကြီးပေါ် တက်ခွကာ ပေါ်မှ စောင့်စောင့်လိုးတော့သည်။

" ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! အားးးးးး "

...........................................................................................................................

အေမီသည် အောင်ခိုင်နှင့် တနေကုန် ပွဲကြမ်းခဲ့သဖြင့် လူတစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်ပေါက်ခံထားရသလို နုံးခွေနေသည်။ စောက်ပတ် တစ်ခုလုံးလည်း ထူပူ ကျိမ်းစပ်နေ၏။ ထို့ကြောင့် အဆောင် ကုတင်ပေါ်တွင် မှိန်းနေသည်။ ထိုစဉ် စုမွန် ရောက်လာပြီး

" မအေမီ၊ ဒီနေ့ ကျောင်းလစ်တယ်ပေါ့ "

" ဟုတယ် စုမွန်ရေ၊ ဘဲဘဲကြီးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ တစ်နေကုန် နှပ်နေတာလေ အဟွန်း "

" မအေမီတို့ စွံချက်ကတော့ မနိုင်ဘူး "

" သြော် စုမွန်ကို ပြောရဦးမယ်၊ အေမီ့ သူငယ်ချင်း ချစ်ဇော်က စုမွန်ကို စိတ်ဝင်စားလို့တဲ့ "

" အမကတော့ လုပ်ပြီ "

" တစ်ကယ် ပြောတာ စုမွန်ရဲ့၊ စုမွန် သတိထားမိလား မသိဘူး၊ အေမီ အခုတွဲနေတဲ့ ဘဲနဲ့ ပါပါလာတက်တယ်၊ ဒို စီးတဲ့ တစ်ယောက်လေ "

" အသားညိုညို၊ အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ တစ်ယောက်လား"

" ဟုတ်တယ် အဲ့ တစ်ယောက်၊ ဘယ်လိုလည်း "

" မဖြစ်နိုင်ပါဘူး မအေမီရယ်၊ သူက သူဌေးသား၊ စုမွန်တို့က ဆင်းရဲတယ် "

" စုမွန်ရယ်၊ သူဌေးသားကို ဆွဲစိလိုက်ရင် လက်ထဲ ငွေက အလိုလို ရောက်လာမှာပါကွ၊ စုမွန်ရဲ့ ဒီ လုံးကျစ်ကျစ် ခန္ဓာကိုယ်လေးကို အသုံးချလိုက်စမ်းပါ၊ စုမွန် လိုခြင်တာ အကုန် ရစေရမယ် "

" အိုးးးးး "

" ကဲ အေမီ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်၊ စုမွန် စဉ်းစားနော်"

အေမီ ထွက်သွားပြီးနောက် စုမွန် တွေတွေလေး ကျန်ခဲ့သည်။ သူမလည်း အေမီတို့လို ဝတ်ခြင် စားခြင်တာဘဲလေ။ ဒီလိုမျိုး ထောက်ပံ့နိုင်မဲ့ ရီးစား တစ်ယောက်လောက်တော့ လိုခြင်တာပေါ့။

....................................................................................................................................

ည 7:00 pm ခန့်တွင်

** မင်းရဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းထဲက 

        ဒီစကားမျိုး ကြားရတော့

           ကိုယ် အတော်လေး စိတ်မကောင်းးး ဖြစ်သွားတယ်

** ကောင်လေးက ဆင်းရဲတယ် ပညာလည်း မတောက်တစ်ခေါက်နဲ့ မျိုးရိုးက နိမ့်တယ် ထင်ပါတယ်

** ပြောကြပါတော့

         သူတို့ ထင်သလို

            အားလုံး အမှန်အတိုင်းးးး ဖြစ်နေတယ်***

ဂစ်တာ သံစဉ်နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည့် အသံလေး အဆောင်တွင်းသို့ လွင့်ပျံလာသည်။ ထို့ကြောင့် အဆောင်ထဲရှိ မိန်းခလေး အားလုံးနီးပါး ဝရံတာသို့ ထွက်ကြည့်ကြသည့်။

" အသံလေးက ရှယ်ဘဲကွာ၊ ဘူလေးဒုန်း "

" ဟယ် အိဝါ အိဝါ အဲ့ဒါ နင့် နေစိုးဟဲ့ "

" ငါ့ နေစိုး မဟုတ်ဘူးနော်၊ အဲ့ကောင်ကို ကြည့်လို့ကို မရတာ၊ သူက နေစိုး မဟုတ်ဘူး အသေစိုးဟဲ့ အသေစိုး "

" အသေစိုးစိုး မစိုးစိုး အသံလေးလော့ ကြွေတယ်ဟေ့"

တစ်ယောက်တစ်ပေါက် ပြောကြရင်း အိဝါအား ဝိုင်း စ နေကြသည်။ အိဝါလည်း စိတ်ဆိုးပုံပြကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆူထားလိုက်သည်။ သို့သော် လွင့်ပျံလာသော သီးချင်းသံက နားထောင်၍ ကောင်းသည်တော့ အမှန်ပင်။

နေစိုးသည် သီချင်းဆို၍ ဝသော် အခန်းသို့ ပြန်ခဲ့သည်။ ပြီးနောက် ခြေလက် ဆေးကြောရန် ရေချိုးခန်းသို့ သွားခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်လာစဉ် ကိုရန်နိုင်၏ အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသော မိန်းခလေးတစ်ယောက် ပုံသဏ္ဍာန်ကို တွေ့လိုက်သဖြင့် မယောင်မလည်နှင့် အနောက်ဘက်မှ ပတ်ကာ အခန်းထဲသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မီးထွန်းထားသဖြင့် အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ 

နေခြည်က လေးဘက် ကုန်းပေးထားပြီး ကိုရန်နိုင်ကြီးက အနောက်မှ လိုးနေသည်။ လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို အရှင်း မြင်ရသဖြင့် နေစိုးလည်း လီးတောင်ကာ အာခေါင်တွေ ချောက်ကပ်လာသည်။ နေခြည်လည်း လေးဘက်ကုန်းပေးရင်း တအားး အားနှင့် ညည်းညူနေ၏။ 

ကိုရန်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်သဖြင့် နေခြည့် တစ်ကိုယ်လုံး ရမ်းခါနေသည်။ လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်ကျပ်စွာ ဝင်ထွက်နေပြီး သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် ဝင်စောင့်သည်။

" စောင့် စောင့် !!! အားရပါးရ စောင့်ပါ ဦးရယ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !!! အားးးးး ရှီးးးး ဟားးး"

နေခြည်၏ သားအိမ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်ပြီး ကိုရန်နိုင်တစ်ယောက် နေခြည့် ကိုယ်ပေါ် မှောက်လျှက် ကျသွားသည်။ နေခြည်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ ညှစ်ထုတ်ကာ နှစ်ယောက် အတူတူ ပြီးသွားသည်။

နေစိုးလည်း အခန်းထဲကို သုတ်ခြေ တင်တော့သည်။ ကုတင်ပေါ် ရောက်ရောက်ခြင်း ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် မျက်လုံးကို မှိတ်ကာ အိဝါအား မြင်ယောင်ရင်း ကွင်းတိုက်၍ အာသာဖြေလိုက်တော့သည်။

" အိဝါ !! အိဝါ !! အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးး ဟားးးးး "

...........................................................................................................................

ဒီရက်ပိုင်း စုမွန်သည် အေမီ လာခေါ်သဖြင့် canten သို့ ခဏ ခဏ ထိုင်ဖြစ်သည်။ အိဝါကိုလည်း ခေါ်သည်။ နှစ်ကြိမ်ခန့် ထိုင်ဖြစ်သည်။ အေမီ၏ အပေါင်းအသင်းများ ဖြစ်ကြသော ချစ်ဇော်တို့ အဖွဲ့၏ စရိုက်များအား မကြိုက်သဖြင့် နောက်ပိုင်း လိုက်မထိုင်ဖြစ်တော့ပေ။ 

သူတို့ တစ်ဖွဲ့လုံးက မိန်းကလေး လှလှလေး မြင်တိုင်း နှာဘူး ကျသူများ ဖြစ်ပြီး ထွန်းလွင် ဆိုသည့် တစ်ယောက်က အိဝါကို ရိသဲ့သဲ့ စကားများ ပြောသဖြင့် လိုက်မထိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ စုမွန်သည် ရံဖန်ရံခါ အတန်းပင် လစ်၍ လျှောက် လည်တက်နေပြီ။ ဒီရက်ပိုင်း စုမွန် အဝတ်အစား အသစ်များ ထည်လဲ ဝတ်ပြီး၊ ဆံပင်တွေ ဖြောင့်ကာ အလှတွေ ပြင်လာသည်ကို တွေ့ရသည်။ သူမ၏ ပြောစကား အရ ချစ်ဇော်နှင့် ရီးစား ဖြစ်နေကြပြီတဲ့။ 

စုမွန်သည် ချစ်ဇော်နှင့် တွဲရတာ အလွန်ပျော်သည်။ တခါတရံ နှစ်ယောက်ထဲ ရုပ်ရှင်ကြည့်လိုက်၊ ကန်တော်ကြီးသို့ သွားလိုက်နှင့် တနေကုန် ပတ်ဒိုးသည်။ ကျောင်းပိတ်ရက်များတွင် အေမီတို့အပါအဝင် တင့်လွင်၏ သူငယ်ချင်းများနှင့် အဖွဲ့လိုက် လည်ဖြစ်ကြသည်။ 

ချစ်ဇော်၏ အနုအယွ စကားလုံးများတွင် ပျော်ဝင်သွားသကဲ့သို့ ချစ်ဇော် ဝယ်ပေးသော အဝတ်အစား အသုံးအဆောင်များ ကြောင့်လည်း ကျေနပ်နေမိသည်။ အစပိုင်းတွင် ချစ်ဇော်သည် ပုခုံးဖက်၊ ပါးနမ်း အဆင့်သာ လုပ်ဆောင်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် တင်ပါးကို ပွတ်ခြင်း၊ နို့ကို မသိမသာ ကိုင်တွယ်ခြင်းများ လုပ်လာသည်။ စုမွန်က ငြင်းဆန်သဖြင့် အတင်းအကျပ်တော့ မလုပ်ပေ။ 

သို့သော် မနေ့ကတော့ စုမွန်အား စိတ်မချသဖြင့် စုမွန်၏ အပျိုဘဝကို ယူထားခြင်ကြောင်း ပြောဆိုလာသည်။ စုမွန်ကလည်း ချစ်ဇော်အား ယုံကြည်လာသဖြင့် ပုံအပ်ရန် စဉ်းစားထားသည်။ မနက်ဖန် ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ချစ်ဇော်နှင့် ပြင်ဦးလွင်သို့ လိုက်သွားမည်လေ။ 

 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>