သမီးချော ရွှေစင် (စ/ဆုံး)

သမီးချော ရွှေစင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်ရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး ထမင်းစားနေတဲ့ သမီးကို အမှတ်မထင် လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။ သမီးလေတောင် အရွှယ်ရောက်နေပြီပဲ။ အခုဆို တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်တောင်ပြီးလို့ ဒုတိယနှစ်တက်တော့မယ်။ သမီးလေးရွှေစင်က ငယ်ငယ်ကနဲ့ မတူပဲ တင်တွေရင်တွေ ထွက်လာပြီး လှသွေးကြွယ်လာတာကို ကျုပ်သိလိုက်ရတယ်။

အရမ်းလှလာတဲ့ သမီးလေးကို ကြည့်ရင် ကျုပ်ရင်တွေ ပူပြီးစိတ်မချ ဖြစ်လာရပါတယ်။ တစ်ခြား ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ယောက်ကများ သမီးလေးကို လိုးရင်ဆိုတဲ့ အတွေးက ကျုပ်ကို ချိန်းခြောက်နေတယ်။ကျုပ်အဲ့ဒီလို မဖြစ်စေချင်ဘူး။ တစ်နေ့ကျုပ် လျှော်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ အဝတ်ခြင်းတောင်းထဲက သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီ နဲ့ဘော်လီကိုတွေ့တော့ ကိုင်ကြည့်မိတဲ့ အချိန် သမီးအနားကို ရောက်လာတယ်။

'' အဖေ ဘာလုပ်နေတာလဲ''

'' ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး သမီးရယ် ..အဖေ့ အတွင်းခံ ဒီထဲမှာများလားလို့ ရှာကြည့်နေတာ.. သမီးရဲ့ ဘော်လီက ဆိုဒ်ကြီးသားပဲနော်''

'' အဖေ့ဟာလဲ မတွေ့ပါဘူး သွားလိုက်ဦးမယ်''

ကျုပ် ပြောပြီး အိမ်ရှေ့ကို ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်အပေါ့ သွားချင်လာတာနဲ့ အိမ်နောက်ဖေးဘက်လျှောက်လာပြီး အိမ်သာတံခါကို ဖွင့်လိုက်တော့ သမီးလေး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ တံခါးလော့မချထားပဲ ရေချိုးနေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့ရတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်ကတော့ သိတောင် မသိလိုက်ပါဘူး။ ကျုပ်တို့ အိမ်မှာက အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်းက တွဲထားတယ်လေ။

သမီးလေးက သူအခန်းထဲမှာ စာလုပ်နေတုန်း မိန်းမဖြစ်သူ မအားတာကြောင့် ကျုပ်အခန်းထဲကို ကော်ဖီပို့ပေးဖြစ်တယ်။ သမီးက အိမ်နေရင်း အင်္ကျီလက်ပြတ် ဝတ်ထားပြီး ကပိုကယို ဖြစ်နေတာကြောင့် သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးက အပြင်ဘက် ပြူးထွက်နေတာကို ကျုပ်အပေါ်စီးက နေမြင်နေရတယ်။ ကျုပ်ကော်ဖီခွက် ချပေးရင်းငေးကြည့်နေမိတယ်။

'' သမီး ကော်ဖီသောက်လိုက်ဦး.. စာလဲသေချာလုပ်နော်..'' 

ကျုပ်ပြောရင်း သမီးရဲ့ လက်မောင်းကို အမှတ်မထင် ကိုင်မိသွားတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင် နဲနဲတော့ အိုးတိုးအန်းတန်း ဖြစ်သွားတယ်။ ကျုပ် သူမ အပျိုဖြစ်ကတည်းက နီးနီးကပ်ကပ် မနေဖြစ်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။ နောက်တစ်ရက်မှာ ကျုပ်အပေါ့သွားဖို့ လာတော့ သမီးလေးရွှေစင် ရေချိုးနေတာနဲ့ ကြုံပြန်တယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ကျုပ်သမီးလေး ရေချိုးနေတာကို ရင်ခုန်စွာနဲ့ ကြည့်နေမိတယ်။

ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုးနေတဲ့ သမီးရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖင်သားဆိုင်တွေကို ကြည့်ရင်း ကျုပ်ရဲ့လက်က အလိုလို လီးကို သွားကိုင်ဖြစ်သွားတယ်။ သမီး ရုတ်တရက် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်ကို တွေ့သွားတာနဲ့ သူမရဲ့ နို့နဲ့စောက်ဖုတ်ကို အမြန်လက်နဲ့ အုပ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ အထဲဝင်လိုက်ပြီး သမီးရဲ့အနားကို ကပ်သွားမိတယ်။

'' ရွှေစင် သမီးရဲ့ကိုယ်လုံးက တော်တော်လှတာပဲ မရှက်ပါနဲ့ ကိုယ့်အဖေပဲဟာ'' 

ကျုပ်ပြောဖို့ ရည်ရွှယ်မထားပေမဲ့ စကားလုံးတွေ နှုတ်က အလိုလို ထွက်ကြလာတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်က ကျုပ်ကို ရှက်ရွှံ့တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်တယ်။

'' သမီးက အသားအရည်လဲ လှတာပဲ'' 

ကျုပ်သမီးရဲ့ ပုခုံးလေကို ပွတ်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။

'' သမီးမှာ ရည်းစားရှိပြီလား'' 

'' ဟင့်အင်း မရှိဘူး''

သမီးလေးက ရည်းစားမရှိဘူးဆိုတော့ ကျုပ်ရင်ထဲ နဲနဲပေါ့သွားတယ်။ 

'' ငါသမီးက ဒီလောက်ချောတာ အခုထိ ရည်းစားမရှိသေးဘူး ဟုတ်လား''

'' အင်း'' 

'' ကောင်းပြီ နောက်တစ်ခါကြရင် သမီးကို အဖေ ငယ်ငယ်တုန်းကလို ရေချိုးပေးရမယ်'' 

'' အမေကို သွားမပြောနဲ့ဦးနော် သမီး''

သမီးက ကျုပ်ကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကြည့်နေတယ်။

'' သမီး မြန်မြန်ချိုး အအေးပတ်နေဦးမယ်''

ပြောရင်း ကျုပ်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညရောက်တော့ မိသားစုအတူ ထမင်းစားကြကြတော့ သမီးလေး ရွှေစင်က အရင်လို ဘာစကားမှမပြောပဲ ငြိမ်နေတာကို တွေ့ရတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ မိန်းမက

'' သမီးလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ ငြိမ်နေပါလား'' 

'' ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အမေ'' 

ကျုပ်က

'' သမီးကြိုက်တဲ့ ဟင်းလေ များများစား'' 

လို့ ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ အဖေလို့ ပြောရင်းခေါင်းညိတ်ပြတယ်။

နောက်နေ့ မိန်းမဖြစ်သူ အပြင်သွားဖို့ လုပ်နေတုန်း သမီးလေးက ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ မိန်းမ အိမ်အပြင်ရောက်တာနဲ့ ကျုပ် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ သမီး ရှိရာ ရေချိုးခန်းဆီကို လှမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ရေချိုးခန်းကို ရောက်တော့ သမီးလေးရွှေစင်က ရေချိုးလို့ပြီးလို့ တဘက်လေးကို ကိုယ်မှာပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ဖို့ ပြင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

'' သမီး အဖေရေချိုးပေးမယ်လို့ ပြောထားတယ်လေ'' 

'' အာ အဖေကလည်း အဲ့လို မချိုးချင်ပါဘူး''

ကျုပ်သမီးလေး အနားကို ကပ်သွားလိုက်တယ်။

'' အဖေ အနားမလာနဲ့'' 

ကျုပ်က ပိုကရိုနဲ့ သမီးလေးရဲ့ အလှကို ကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်း နီတာရဲလေးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ လက်တစ်ဖက်မှလဲ သမီးလေးပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ရင်း သူမရဲ့ နို့အုံတင်းတင်းလေးကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာပြီး ကြမ်းတမ်းလာတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရွှေစင့်ကို ရအောင်လိုးတော့မယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။

'' အဖေ သမီးကို အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ သမီးမကြိုက်ဘူး''

'' စိတ်မဆိုးပါနဲ့ သမီးရယ်'' 

ပြောရင်း ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရ စို့လိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးရင်း ကျန်နို့တစ်လုံးကိုလဲ လက်နဲ့ အားရပါးရဆုတ်ခြေလိုက်တယ်။

'' သမီးကို မထိနဲ့'' 

ကျုပ် သမီးလေးကို တစ်ဖက် ဆွဲလှည်လိုက်ရင်း နောက်မှသိုင်းဖက်ကာ သူမရဲ့ နို့တင်းတင်းလေးတွေကိုဆုတ်နယ်ရင်း ဂုတ်သားလေးတွေကို ဖွဖွနမ်းပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သမီးကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်လှည့်လိုက်ရင်း 

'' အဖေ့ကို နမ်းပါဦး သမီးလေးရယ်'' 

ပြောရင်း သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။

'' ဟင့် အင်းး ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့''

သမီးလေးက ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ ကျုပ် သူမရဲ့ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ် ပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး ထင်ရာတွေ လျှောက်လုပ်မိနေပါတော့တယ်။ ကျုပ်ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ကာ သမီးရဲ့ ဗိုက်သားလေးတွေပေါ်မှာ ပွတ်သပ်လိုက်ရင်း..

'' ဒါ အဖေ့ရဲ့ လီး သမီးကြိုက်လား'' 

'' ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း'' 

ကျုပ် လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်လိုက်ပြီး

'' လာ အဖေ့ လီးကိုကိုင် ''

ဟု ဆိုကာ သူမရဲ့ လက်ကို ကျုပ်လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တော့တယ်။

'' သမီး လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေး''

'' ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း သမီး မလုပ်ချင်ဘူး'' 

ကျုပ်လီးကို ကိုင်မိရက်သား ဖြစ်နေတဲ့ သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ လက်ကိုကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ရင်း သူမရဲ့ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးတစ်လျှောက် နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးလေးက အတင်းတော့ ရုန်းမထွက်ပါဘူး။ ကျုပ် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကြီးကို လက်နဲ့အားရပါးရ ဆွဲညှစ်လိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ယက်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် အင့် အင့် ဟင့် အဖေ မလုပ်ပါနဲ့''

'' အင့်ဟင့်ဟင့် ဟင့်ဟင့် အင့်''

သမီးလေးရဲ့ ပေါင်ကြား စောက်ဖုတ်အောက်ကို ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ ထိုးထည့်ကာကပ်ထားရင်း သူမကို ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။

'' အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်'' 

'' ဟင့်ဟင့် ဟင့် ဟင့်''

'' သမီးရဲ့နို့တွေက တင်းနေတာပဲ အဖေ အရမ်ကြိုက်လိုက်တာကွာ''

ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့တွေကို စို့နေရင် သူမရဲ့ ပါးစပ်က ဌက်ဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို မရင်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်ရင်း

'' လာ သမီးစောက်ဖုတ်ကို ကောင်းအောင် အဖေယက်ပေးမယ်'' 

ပြောရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေးကနေ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် စောက်စိလေးထိအောင် လျှာပြားကြီးနဲ့ လျှက်ချလိုက်တယ်။ 

'' ဟင်း ဟင်းဟင်းဟင်း အဖေ ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့'' 

သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းသား ထူထူညိုညိုလေးနဲ့ ဆီးခုံကနေစပြီး စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းပေါ်မှာ အမွေးနက်နက်ကလေးတွေ ပါးပါးလေး ဖုံးလွှမ်းနေတယ်။လီးထည့်လိုးမယ့် စောက်ခေါင်းဝနဲ့ ဖင်ပေါက်ဝ ဆက်စပ်နေတဲ့ နေရာမှာတော့ ပန်းရောင်လေးသန်းနေတာကို တွေ့ရတယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အုံ တစ်ခုလုံးနဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ စောက်စိပါမကျန် ပါးစပ်နဲ့စုပ် လျှာနဲ့ယက်ပေးနေတုန်း သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ငံတန်တန် အရည်တွေက ကျုပ်ပါစပ်ထဲဝင်လာလို့ မြိုချလိုက်ရတယ်။ သမီးလေးရွှေစင်ကတော့ တဟင်းဟင်းနဲ့ အော်ညည်းကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံနေတယ်။ 

'' ဟင်း ဟင်းဟင်း အဖေ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး '' 

သမီးလေး ပါးစပ်ကသာ ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ သူမရဲ့သွေးသား ခန္တာကိုယ်က ကြိုက်နေပြီဆိုတာကို ကျုပ်သိနေတယ်။

သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ထိန်းထားရင်း စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်လို့ဝတော့ သူမရဲ့စောက်စိလေးကို လက်မလေးနဲ့ ဖိကာ ပွတ်ချေပေးရင်းနှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။

စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းဝကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ညိုးလေး အသာ ထည့်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညိုး လက်တစ်ဆစ်လောက်ဝင်တော့ စောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်း လက်ညိုးကို တစ်ဆုံးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ အား ခနဲ အော်သံကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညိုးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကို ဖိနမ်းလိုက်ပြီး စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျုပ်လက်ညိုးကို အမှတ်မထင်ကြည့်မိလိုက်တော့ သွေးစလေးတွေ ပေနေတာတွေ့ရပြီး သမီးလေးရဲ့ မျက်လုံးအိမ်မှာတော့ မျက်ရည်လေးတွေဝဲနေတယ်။ ကျုပ်လဲသမီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆက်နမ်းနေရင်း စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ နဲနဲကြာတော့ လက်ညိုးလေးနဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းစီ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့်အဖေ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး ဟင့် ဟင့်'' 

သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အရည်ရွှဲလာတာနဲ့အမျှ ကျုပ်လက်ကလည်း အသွင်းအထုတ်တွေ ပိုမြန်လာတယ်။

'' သမီး ကောင်းတယ်မလား''

'' အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် မကောင်းဘူး ဟင့် ''

ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို မလိုက်ပြီး ဘိုထိုင်အိမ်သာ ရေဆွဲချတဲ့ ရေအိုးပေါ်မှာ လက်တင်စေပြီး အိမ်သာ အဖုံးပေါ်မှာ ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်နေတဲ့ အနေအထားရောက်အောင်း အတင်းပြင်ပေးလိုက်တယ်။

ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ်မှာ ဒူးထောက်ကာ ကုန်းနေတဲ့ သမီးလေးရွှေစင်ကို မြင်ရတာ ကျုပ်အဖို့ တော်တော့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးဟာ ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်ပြီး ကော့တက်နေကာ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက ဖင်ပေါက်ဝနဲ့ စောက်ဖုတ်ညိုညိုလေးက ကြည့်ကောင်းစွာ လှပနေပါတော့တယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ဖင်သားဆိုင်တစ်ခြမ်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က လက်ညိုးလေးကိုသူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်တယ်။

'' ဖင်လုံးတွေက လှလိုက်တာ သမီးရယ် ''

ပြောရင်းကျုပ် စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ မွှေပေးနေတဲ့ လက်ညိုးကို မထုတ်သေးပဲ သမီးလေးရဲ့ ဖင်ဝလေးကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့် အဖေ မလုပ်ပါနဲ့ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး'' 

သမီးလေးရဲ့ ဖင်ဝကို ယက်ပေးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညိုးကို ခပ်မြန်မြန် အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင်ကတော့ တဟင့်ဟင့် နဲ့ ငိုမှန်းမသိ ညည်းမှန်းမသိ ပါးစပ်ကနေ အသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်နေတယ်။ ကျုပ်ရဲ့လက်မှာ သမီးလေးရဲ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုလာတာနဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

'' ကောင်းလား သမီး အခုအဖေ့ အလှည့် လာဒီကို''

ဟု ပြောရင်း သမီးလေးရွှေစင်ကို ဂျိုင်းကနေမကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

'' သမီး အဖေ့လီးကိုစုပ်ပေး''

'' ဟင့်အင်း မလုပ်ချင်ဘူး'' 

'' လာပါ သမီးလေးရယ်'' 

ကျုပ်သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်လိုက်ရင်း အနည်းငယ် ဟနေတဲ့ သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထိပ်ဖျားထိုးထည့်လိုက်တယ်။ လီးထိပ်ဖျားဝင်သွားတာနဲ့ လီးတံတစ်ချောင်းလုံးကို သူမရဲ့ ပါးစပ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းထည့်ပြီး လီးအရင်းထိ ဝင်သွားတာနဲ့ သမီးလေးရဲ့ပါးစပ်ကို ဖြည့်ဖြည့်ချင်းစလိုးလိုက်တော့တယ်။

'' အု အု အွတ် အွတ် အဟွတ် အု အု'' 

၁၅ချက်လောက် သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ကိုလိုးပြီးတော့ ကျုပ်ရဲ့လီးကို ခဏပြန်ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' သေချာစုပ်ပေးလေး သမီးရဲ့''

'' ဟင့်အင့် မလုပ်ချင်ဘူး'' 

သမီးလေးရွှေစင်က ပြောရင်းခေါင်းခါနေတာကြောင့် ခေါင်းကိုလက်နဲ့ ကိုင်ကာထိန်းထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထပ်ထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ သမီးလေးရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ပိုထန်လာကာ သူမ ပါးစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးမိပါတော့တယ်။

'' လုပ်ပါ သမီးရဲ့ အဖေ့လီးစုပ်ရတာကြိုက်တယ်မလား'' 

'' အု အု အု အွတ်''

ကျုပ် သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး

'' သမီး အဖေ သမီးစောက်ဖုတ်ကို လိုးတော့မယ်နော်''

'' ဟင့်အင်း မလုပ်နဲ့ မလုပ်ပါနဲ့''

'' သမီးကြိုက်မှာပါ'' 

ကျုပ် သမီးကို ခါးကနေကိုင်ကာ မလိုက်ပြီး ဘိုထိုင်အိမ်သာ အဖုံးပေါ် လက်တင်ပေးလိုက်တော့ ဒူထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးသလို ဖြစ်နေတဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့ကာ တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

'' အား အအ''

'' အ ရှီးး ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ် စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ'' 

ပြောရင်း တစ်ချင်ချင်းဆီ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က စီးပိုင်နေပြီး လိုးရတာတော်တော်ကောင်းပါတယ်။ စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာကြောင့် ကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်မနေပဲ လီးအဝင်အထွက်က အဆင်ပြေတယ်။ 

'' အဖေ့ရဲ့လီးကြီးက သမီးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား''

'' ဟင့် ဟင့် ပြန်ထုတ်ပေး အင့် အင့်''

'' ခဏတော့ နာမယ် သမီးရယ် နောက်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာလိမ့်မယ်''

ပြောရင်း ကျုပ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ပုံမှန် လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ 

'' အဖေ ရပ်ပါတော့''

'' ဘယ်လို လုပ်ရပ်လို့ရမလဲ သမီးရယ် အဖေ လိုးလို့ကောင်းနေပြီ သမီးကုန်းမထလိုက်နဲ့ နော်''

ကျုပ်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက ပိုမြန်လာတယ်။ သမီးရဲ့ နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း နောက်ကနေ အားပါပါနဲ့ ဆောင့်လိုးနေမိတော့ သမီးလေးရဲ့ညည်းသံက ကျယ်လာတယ်။

'' အဖေပြီးတော့မယ် နဲနဲတောင့်ခံလိုက်ပါ သမီးရယ်'' 

ကျုပ် အချက်ငါးဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးတဲ့ နောက်မှာ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲကို လရည်တွေပန်းထုတ်ကာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားတော့တယ်။ သမီးလေးရွေစင်လဲ ဘိုထိုင်အိမ်သာကို အားပြုကိုင်ထားရင်း ခွေခွေလေး အမောဖြေနေရတော့တယ်။

'' သမီး ဒီကိစ္စကို အမေ့ကို သွားမပြောနဲ့နော်'' 

'' နောက် ဒီထက်ကောင်းအောင် လိုးကြမယ်''

ကျုပ်ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။ နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာပေါ့ မိန်းမရော သမီးလေးရွှေစင်ပါ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေကြတယ်။

'' မိန်းမ ဘာတွေချက်နေတာလဲ'' 

'' ဒီနေ့ ရှင့်အကြိုက်လေ ငါးသလောက်''

'' ဟုတ်လား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်''

ကျုပ်ကို တွေ့တော့ သမီးလေးရွှေစင်က အိမ်ရှေ့ဖက်ကို ထွက်ဖို့ပြင်တယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးလေး နောက်ကနေ အမှီလိုက်တော့တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သမီးလေးက အင်္ကျီ ဂျိုင်းပြတ် ပန်းရောင်လေး ဝတ်ထားပြီးအောက်မှာ ဘော်လီခံမဝတ်ထားတာကြောင့် နို့နှစ်လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်းအရာလေးကို မြင်နေရတာက ကျုပ်စိတ်ကို လာဆွနေသလို ဖြစ်တာကြောင့်ပေါ့။

အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ သူမကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ရင်း အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့တစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင်က အသံတိုးတိုးနဲ့ 

'' ဟာ အဖေ မလုပ်နဲ့''

ပြောရင်း ကျုပ်ရင်ဘက်ကို လက်နဲ့ တွန်းထားတယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးလေးရဲ့ လည်တိုင်လေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်ရင်း သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီ အဖြူလေးထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အဖေ မလုပ်နဲ့ အမေ တွေ့သွားလိမ့်မယ်''

သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ အသာပိတ်လိုက်ရင်း 

'' သမီး အသံမထွက်နဲ့ သမီးအမေ ကြားသွားလိမ့်မယ်''

ဟု ပြောလိုက်ပြီး ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ လည်တိုင်ကိုလက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ထောင်ထလာပါတော့တယ်။

အင်္ကျီ ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး သမီးရဲ့နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်နယ်ပစ်လိုက်တော့ 

'' အဲ့လိုမလုပ်နဲ့ အဖေ သမီးအရမ်းမုန်းတယ်'' 

ကျုပ် သမီးကို နံရံနားတွန်းကပ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ သူမရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုတ်ကိုင်ကာအပေါ်မြှောက်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးနောက် သူမရဲ့ နို့တွေကို ပါးစပ်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးပြီး ကျန်ညာလက်မှလည်း အဖြူရောင်ဘောင်ဘီတိုဂွကြားလေးထဲက စောက်ဖုတ်နေရာကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အဖေ မလုပ်ပါနဲ့'' 

ကျုပ်အားမလို အားမရဖြစ်လာပြီး သမီးလေးရဲ့ ဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နဲ့ အစိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ သမီးလေးက ခေါင်းတွေ အတင်းခါပြတယ်။

'' အဖေ မလုပ်ပါနဲ့တော့ အမေ တွေ့သွားလိမ့်မယ်'' 

သမီးလေးက ပြောနေပေမဲ့ ကျုပ် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့သမီးလေး လက်ကိုကိုင်ကာ ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။

'' သမီး အဖေ့ကို လီးစုပ်ပေး'' 

'' ဟင့်အင်း''

'' ဒါဆိုရင် သမီးစောက်ဖုတ်ကိုအဖေလိုးရမလား''

'' ဟင့်အင်း''

'' ဒါဆို မြန်မြန်ပြီးသွားအောင် လီးစုပ်ပေးသမီးက လိမ္မာပါတယ်ကွာ'' 

သမီးလေးက ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တော့ ကျုပ်ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး သူမ ဟပေးတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။

သမီးလေးရဲ့ ဟထားတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးသွင်းတယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာအောင် လိုးပြီးတော့ ကျုပ်လဲ ထိန်းမထားနိုင်တော့တာနဲ့ သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်ရတယ်။သမီးလေး ရွှေစင် သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကစီးကြလာတဲ့ ကျုပ်ရဲ့လရည်တွေကို လက်ဖမိုးလေးနဲ့ သုတ်ရင်း မီးဖိုချောင်ဆီသို့ ထွက်သွားပါတော့တယ်။

...........................................

တစ်ရက်မှာတော့ ကျုပ်ရေချိုးနေတုန်း သမီးလေးရွှေစင် တံခါဖွင့်ပြီး ကျုပ်ကိုစိုက်ကြည့်နေတာနဲ့

'' သမီး ဘာဖြစ်လို့လဲ''

သူမ ဘာမှပြန်မဖြေပဲ ကျုပ်ဘေးနားမှာလာရပ်နေရှာတယ်။

'' သမီး အဖေ့ကို လွမ်းနေလို့လား''

'' အဖေ''

ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ရင်း နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့် အင့်''

ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်တယ်။

'' အဖေ အရမ်းနမ်းပေးပါ''

သမီးလေးက ကျုပ်ရဲ့ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်ပေးပါတယ်။

'' သမီး ဒီကိုလာ''

ဟု ပြောလိုက်ရင်း ကျုပ် ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် ထိုင်လိုက်ကာ သမီးလေးကို ကျုပ်အပေါ် ပွေ့တင်လိုက်ပြီး တက်ခွခိုင်းလိုက်တယ်။

သမီးလေးက ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ရောက်တော့ ကျုပ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စိတ်ပါလက်ပါ နမ်းတယ်။ ကျုပ်လည်းသမီးလေးရဲ့ ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ်ပေးရင်း သူ့ရဲ့ အနမ်းတွေကို အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ နမ်းနေရင်း သမီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ရဲ့လီး ဆီကိုရောက်လာပြီး ပွတ်သပ်နေပြန်တယ်။

'' အဖေ ကောင်းလား''

'' ကောင်းတာပေါ့ သမီးရယ်''

'' သမီးကို ပိုနမ်းပေးပါ''

ကျုပ်သမီးရဲ့ လျှာလေးကို ဆွဲစုပ်ပေးကာ အားရပါးရ နမ်းပေးလိုက်တယ်။

'' အင်းး အင်းး ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်'' 

သမီးလေးရဲ့ စကားကြောင့် ကျုပ်တော်တော် ထန်လာတယ်။ ကျုပ်ဇလားထဲကရေ ကိုခပ်ပြီး သမီးလေးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို လောင်းချလိုက်ပြီး သူမရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သပ်ရင်း နို့တွေကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ရေစိုနေတဲ့ အကျီ င်္ကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး ချက်ကလေးနဲ့ ဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။

'' အင့် အ အ ဟင့် အဖေ ယားတယ်။ 

'' သမီး ထိုင်လိုက်'

သမီးလေးရွှေစင် ထိုင်လိုက်တော့ ကျုပ်ရဲ့ တောင်စပြုနေတဲ့ လီးကိုသူမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားထဲထည့်ပြီး ခါးလေးကိုကော့ကော့ပြီးလိုးလိုက်တယ်။ 

'' အဖေ သမီးနို့တွေကို ကြိုက်လာဟင်''

ပြောရင်းသမီးက သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ ကျုပ်လီးကို ညှပ်ပေးထားပါတော့တယ်။

'' အရမ်းကြိုက်တာပေါ့သမီးရယ်''

'' သမီး နို့တွေနဲ့ အဖေ့လီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ပေး'' 

'' အား ကောင်းတယ်သမီး အဲ့ဒီလို''

သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်မျက်နှာကိုပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း ကျုပ်လီးကို အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးနေရှာတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ အင်္ကျီ ကို ချွတ်လိုက်ရင်း နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ်။

'' အင်း အင်းး အင်းးအဖေ ကောင်းတယ်''

သမီးလေး ရွှေစင် မျက်လုံးလေးကို စဉ်းရင်း ညည်းညူ နေတော့တယ်။ ကျုပ်ရေစိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးပေါ်ကနေသမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အားး အားး အဖေ ရှီးးးး''

ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ကစားပေးရင်း ကျုပ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး စောက်စိ နေရာလေးကိုပါးစပ်နဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင် ညည်းသံနဲ့အတူ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်။ ပြီးတော့သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း ပေါင်သားဖြူဖြူလေးတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။

'' အ အ အဖေ ကောင်းတယ်''

'' သမီး အဖေ့ကိုဖင်ကုန်းပေး''

သမီးလေး ရွှေစင် ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ ကျုပ်သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီအတိုလေးနဲ့ အတွင်းခံလေးကိုချွတ်လိုက်ပြီး ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ်ရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေးပေါ်လာအောင် ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်။ 

'' ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းး အဖေ ဟင်းး''

'' ကြည့်လို့ ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်'' 

ပြောရင်း ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို ရေခပ်ကာလောင်းချလိုက်ပြီး ဖင်ဝလေးထဲ လျှာထိုးထည့်ကာကလိပေးလိုက်တယ်။

'' အင်းးး ဟင့် ဟင့် အ အင်းး အဖေ သမီးရှက်တယ်''

ပြီးတော့ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်တယ်။ သမီးလေးညည်းသံတွေ ပိုထွက်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလဲ အရေတွေရွှဲလာတယ်။

'' အ အ အားးးအဖေ သမီး မရတော့ဘူး အားးး အားး အအ အအ'' 

သမီးလေးရွှေစင် တုန်ရီမောဟိုက်သံနဲ့ ပြောရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ငြိမ်သက်သွားပါတော့တယ်။

'' သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အဖေ ယက်ချင်သေးတယ်''

ပြောရင်း ကျုပ် သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်နဲ့ တစ်ချက်ချင်းဆီ ယက်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တစ်ခါယက်လိုက်တိုင်း သမီးလေးတစ်ကိုယ်လုံး တစ်ခါ တုန်တက်သွားတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးကို အကောင်းဆုံးတွေပေးချင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး သမီးလေးကို တစ်ခြားသူ လိုးမှာမကြိုက်ဘူး။ ကျုပ်ရဲ့ အတ္တတွေပေါ့။

'' သမီးလေး လက်နဲ့ ဖင်ကိုဖြဲထား'' 

သမီးလေးဖြဲလိုက်တော့ ပွင့်အာလာတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာမွှေပေးလိုက်တယ်။ 

'' အင်းးး အားး အားးကောင်းတယ် ကောင်းတယ်'' 

ကျုပ် စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာမွှေပေးရင်း စောက်စိလေးကို လက်နဲ့ ပွတ်နေတာကြောင့် သမီးလေး ဟန်မဆောင်နိုင်အောင်ကောင်းနေတာပေါ့။

'' လာသမီး ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲလိုက် အဖေ တို့လိုးကြမယ်'' 

သမီးလေး ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲလိုက်တော့ ကျုပ် သူမရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်ကို အသာဟပြီး ကြားထဲမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ တော်မတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ငါးချက်လောက် ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ လီးအရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတဲ့သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သာသာယာယာပဲ ဝင်သွားပါတယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်စိလေးကို လီးတံနဲ့ ပွတ်တိုက်ရင်းခပ်သွက်သွက်ပဲ လိုးပေးလိုက်တယ်။

'' အား ရှီးးးအားး အရမ်းကောင်းတယ် အားးး အဖေ ရှီးးး''

သမီးလေးရဲ့ အော်ညည်းသံက ကျုပ်အတွက် ချိုမြိန်လွန်းလှတယ်။ လိုးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက လီးချော်ထွက်သွားတိုင်း သမီးလေးက ကျုပ်လီးကို ကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်ပေးရှာတယ်။ သမီးလေး ဘယ်လောက်တောင် အရသာ တွေ့နေလဲဆို နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်ထနေတယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကနေလဲ စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ကော့ကော့ပေးတယ်။ နောက်သမီးလေးရွှေစင် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး လိုးနေတဲ့ ကျုပ်ရဲ့ပုခုံးကိုဖက်ကာ ထ ထိုင်လိုက်ပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်းအပေါ်ကနေ အားပါးတရ တက်ဆောင့်ပါတော့တယ်။

ကျုပ်လဲလက်ကို နောက်ကြမ်းပြင်မှာ ထောက်ထားရင်း ခြေဆင်းကာ သမီးလေး တက်ဆောင့် လိုးနေတာကို ခံပေးနေလိုက်တယ်။ သမီးလေး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်တက်လာပြီး ညည်းသံတွေ ဆူညံလာကာ ဆောင့်ချက်တွေပြင်းထန်လာတော့ကျုပ်လည်းအောက်ကနေပြန်ပင့်လိုးပေးတယ်။ 

'' အားး အားးး ရှီး အဖေ သမီး နောက်တခါ ပြီးတော့မယ် အားးး''

'' ပြီးပီလား သမီး ထလိုက် အဖေတို့နောက်ပုံစံတစ်မျိုးနဲ့လိုးကြမယ်''

သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ကထပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

'' သမီး နံရံမှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်လေးကို ကော့ထား'' 

သမီး လမ်းလျှောက်ပြီး နံရံဆီကိုသွားတော့ သူမရဲ့ခြေထောက်တွေ သိပ်မခိုင်ချင်တော့တာ တွေ့ရတယ်။ နရံမှာ လက်ကလေးကပ်ထားပြီး ဖင်လေးကော့ပေးထားတဲ့ သမီးလေးရဲ့ နောက်မှာကျုပ်ဝင် ရပ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ခါးလေးကို ကိုင်ကာ နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်တယ်။

'' အားး အားး ကောင်းတယ် အဖေ'' 

ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ နို့တွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်းနောက်ကနေ အားရပါးရ လိုးလိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ာအရည်ရွှဲနေတာကြောင့် တပြွတ်ပြွတ်နဲ့လိုးသံတွေ ထွက်နေတော့တယ်။

ကျုပ်စိတ်တိုင်းကျ ဆယ်မိနစ်လောက် ဆောင့်လိုးနေရင်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ လီးကို သမီးလေး စောက်ဖုတ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး သူမကိုထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးထိပ်ကို သမီးလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းဝမှာ ငါးချက်လောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံးထိုးထည့်ကာ လရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်မျက်နှာကိုပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်နေရင်း လရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်။

ကျုပ်ထိုင်ပြီး သမီးလေးရဲ့ ပါးကို နမ်းလိုက်တော့ သူမက ကျုပ်ကို အဖေလို့ တစ်ခွန်းထဲ ခေါ်ရင်း တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားပါတော့တယ်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

အော်စကာရတဲ့ မင်္ဂလာဦးည (စ/ဆုံး)

အော်စကာရတဲ့ မင်္ဂလာဦးည (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – မောင်မြသာ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ပင်စီ မပြီးသေးဘူးလားသမီး…. ကြာလှပြီနော် ဓာတ်ပုံရိုက်ဦးမှာဆို”

“ ပြီးပါပြီ ဒယ်ဒီရဲ့…. ဖေ့ဘုတ်ပေါ် လိုက်လွင့်နေလို့ပါ”

သမီးဖြစ်သူ ပင်စီဂျနီဖာ၏ ဖြေသံအဆုံးတွင် မိုက်ကယ်ရော့ခ် စိတ်မသက်သာစွာဖြင့် သက်ပြင်း တစ်ချက်ချမိလေသည်။

“ ဟင်း”

သူ့သမီးဖြစ်သူက တက်သစ်စ မင်းသမီး ရုပ်ရှင်ကားကြီးတစ်ကားသာ ရိုက်ရသေးသည်။ ၃ နှစ်အရွယ်ကတည်းက မိတဆိုးဖြစ်ခဲ့ရရှာသော တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေး၏ ဝါသနာကို သူမတားရက်ခဲ့ပေ။ အဖေတစ်ခု သမီးတစ်ခု ဘဝတွင် အဖေလိုတစ်မျိုး အမေလိုတစ်သွယ် ရှိသမျှ အချစ်ပုံအောကာ ချစ်ခဲ့လေသည်။

“ ဒယ်ဒီ သွားလို့ရပြီ”

ဟုဆိုကာ ထွက်လာသော သမီးဖြစ်သူကိုကြည့်ကာ မိုက်ကယ်မှာ အသက်ရှူမှားမတတ် ဖြစ်သွားလေသည်။ ခဲပုပ်ရောင်တောက်နေသော ရင်သားသာဖုံး၍ ပေါင်လယ်ထိရှိသော တဆက်ထဲ ဂါဝန်တိုလေးကို ဘရာစီယာမခံပဲ ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။ ဆံပင်က နားနှင့် တညီထဲ တိုတိုလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းက မထူမပါးပေမဲ့ ဖူးယွနေကာ ပန်းနုရောင်အစိုလေး ဖြစ်သဖြင့် တလက်ထနေကာ မျက်လုံးကို ပန်းနုရောင် လိုင်နာ ဆိုးထားသဖြင့် မြင်သူတိုင်းကို ရင်တလှပ်လှပ်ဖြစ်လာစေသည်။ တစိမ့်စိမ့် သတိလက်လွတ် စိုက်ကြည့်မိလေသည်။

ပင်စီကလည်း အဖေဖြစ်သူပုံစံကို ယခုမှမြင်ရသဖြင့် ငေးမောကာ ကြည့်မိလေသည်။ ဒယ်ဒီက အသက် ၄၅ နှစ်ဟုဆိုသော်လည်း ရုပ်ရည်က လူကြီးပုံမပေါက် မသိသူဆိုလျှင် သုံဆယ်ဝန်းကျင်ဟု ထင်ရလေသည်။ ပါးသိုင်းမွှေးများ ရိတ်ထားသဖြင့် မျက်နှာပေါ်ရှိ စိမ်းနေသော ပါးမွှေးစိမ်းများက ဒယ်ဒီ့ကို ပိုခန့်စေသည်။ ထိုအပြင် ယခုထိ ကာယလေ့ကျင့်ခန်း မပျက်သဖြင့် ရင်ဘတ်က ကျယ်ကျယ်နှင့် ကြွက်သားများက အမြောင်းလိုက် လက်မောင်းသားများကလည်း ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် ပေါင်တံကလည်း တောင့်တောင့် မိန်းကလေးများ နားနေခိုဝင်ချင်စရာ ရင်ခွင်ပိုင်ရှင်မျိုး ဖြစ်လေသည်။

အကြောင်းမသိသူများက သူ့ဘဲဟုထင်ကာ မေးလာလိုက်တိုင်း ပင်စီမှာ ကြည်နူးပီတိ ဖြစ်မိလေသည်။ သို့သော် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ထံမှ ပေးလာသော ဓာတ်ပုံမြင်မိသောအခါ ပင်စီမှာ ရှက်လဲရှက် ဝမ်းနည်းစိုးရိမ်ကာ ဒယ်ဒီ့ကို စိတ်ဆိုးမိလေသည်။

လွန်ခဲ့သော ၁၀ ရက်ခန့်က သူ၏ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်း အဲလက်စ်က မက်ဆင်ဂျာမှ ဓာတ်ပုံများပို့လိုက်လေသည်။ ဓာတ်ပုံကား ဒယ်ဒီနှင့် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ချစ်ကြည်နူးနေသော မြင်ကွင်းများကို အမိအရ ရိုက်ကူးထားခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ဘယ်ကဘယ်လိုတွေ့ပြီး ရိုက်လာသလဲတော့မသိ။ အဲလက်စ်က လိုင်းစုံသည်။ ဆက်စီကျကာ ခေတ်ဆန်၍ ရည်းစားထည်လဲတွဲသော ဆိုရှယ် ခပ်ကျကျ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖြစ်လေသည်။

“ ပင်စီ မင်းအဖေကို ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ”

ဟု မေးလေရာ ပြန်ဖြေစရာ အဖြေမရှိ ဘာလုပ်ရမှန်းလဲမသိ ဖြစ်နေရှာသူ ပင်စီအား အဲလက်စ်က…

“ ပင်စီ မင်းဘာမှ တွေဝေမနေနဲ့ အချိန်တန် လင်ယူရမှာပဲ မင်းဒယ်ဒီ့ကို ပြန်ယူလိုက်”

“ ဟာ နင်ကလဲ ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ”

“ ပင်စီ ခေတ်နောက်ကျလှချည်လား မင်းကျန်ခဲ့ပြီ အခု social မှာ အင်းစက်ဆိုတာ မကြားဖူးဘူးလား”

“ ဟင့်အင်း ဘာကြီးလဲ ပိုးကောင်တွေလား အင်းစက်ဆို ပိုးကောင်ပဲသိတယ်”

“ ခစ်ခစ်ခစ် ပင်စီ ပင်စီ… ပိုးကောင်ကို (insect) အင်းဆက်လို့ ခေါ်တယ်ဟ။ အခုဟာက (incest) အင်းစက် စာလုံးပေါင်းမတူသလို အဓိပ္ပာယ်ချင်းလဲ ကွာတယ်။ ဟိုဟာက ပိုးကောင် အခုဟာက သွေးရင်းသားရင်ချင်း ချစ်သူလိုချစ်ကြတာကိုပြောတာ။ အခု social မှာ အဲ့ဒီဟာက ခေတ်စားနေတယ်။ များသောအားဖြင့် မင်းအဖေလို ပြတ်လပ်နေတဲ့ အဖေတွေ အမေတွေကို သားသမီးတွေက ပြန်ကျေးဇူးဆပ်ကြတယ်။ မင်းလဲ မင်းဒယ်ဒီ့ကျေးဇူး မဆပ်ချင်ဘူးလား။ ပုံထဲမှာလဲ ကြည့်လေ ကောင်မလေးက ရုတ်တရက်ဆို မင်းနဲ့ဆင်တယ်နော်”

“ ဟာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွာ မင်းပြောတာကလဲ တမျိုးကြီးပဲ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး”

“ ပင်စီ စစချင်း လက်မခံနိုင်တာ ငါနားလည်ပါတယ်။ ငါမင်းကို ဗီဒီယိုတစ်ကား ပို့ပေးမယ် ကြည့်ကြည့်လေ”

“ အာ ”

“ ကြည့်ပြီးမှ ပြောပါကွာ”

ပင်စီမှာ ငြင်းမယ့်သာ ငြင်းနေရသော်လည်း ဟိုတလောက မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်နေသော အဖြစ်အပျက်က ပြန်လည် မြင်ယောင်လာမိလေသည်။

ထိုနေ့က မုန့်ဖိုးနည်းနေသဖြင့် ဒယ်ဒီ့ဆီ မုန့်ဖိုးတောင်းရန် ဒယ်ဒီအခန်းသို့ အသာထွက်လာခဲ့လေသည်။ ဒယ်ဒီ့ကို ချွဲချင်တာလည်းပါသည်။ မုန့်ဖိုးပိုရမည် မဟုတ်ပါလား။ ဒယ်ဒီ့အခန်းတံခါးအား အသာလေးဟကာ အတွင်းသို့ ချောင်းအကြည့် သီးချင်သံလေးတစ်ခုက နားထဲသို့ ဝင်လာလေသည်။

သီးချင်းသံ သူကောင်းကောင်း မှတ်မိနေသော သီချင်းသံ။ ထိုသီချင်း MTV တွင် သူက သရုပ်ဆောင်ပေးခဲ့ရလေသည်။ sexy ကျအောင် အဖော်အချွတ်များဖြင့် သရုပ်ဆောင်ထားသော သီချင်းဖြစ်ကာ အလှဖန်တီးသူ ဒီဇိုင်နာများကလည်း အကောင်းဆုံပြင်ဆင်ထားသဖြင့် ယောက်ျားလေးများ အထူးကြိုက်သော သီချင်း ဖြစ်လေသည်။

ထိုသီချင်းဖွင့်ကာ ဒယ်ဒီဘာလုပ်နေသလဲ သိချင်သဖြင့် တံခါးကို တစ်ဝက်ခန့် အသာဟလိုက်လေရာ ဒယ်ဒီသည် တီဗွီဖန်သားပြင်ပေါ်သို့ တဏှာရမ္မက်ထန်ကာ လိုချင်တပ်မက်၍ အရောင် တဖိတ်ဖိတ်တောက်နေသော မျက်လုံးစုံဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်နေရင်း လက်တဖက်က သူ့ပေါင်ကြား၌ ရှိသော သံချောင်းတမျှ မာတောင်နေသော အရှည် ၇ လက်မခန့်ရှိ၍ လုံးပတ် ကျပ်လုံးခန့်ရှိကာ ထိပ်မှာ မှိုပွင့်သဏ္ဌာန်ကားလျက်ရှိသော လိင်တံကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကစားလျက် ဂွင်းထုနေလေသည်။

ပင်စီမှာ ရုတ်တရက် အံ့အားသင့်ကာ ကြောင်နေမိလေသည်။ နောက်သတိဝင်လာကာ ရှက်အားပို၍ အခန်းတံခါးအသာပိတ်ကာ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ နောက် သုံးလေးရက်လောက် ဒယ်ဒီနှင့် ဆုံရမှာ မျက်နှာပူသောကြောင့် ရှောင်နေလေသည်။

အခု အဲလက်စ်ပြောသောအခါ ထိုမြင်ကွင်းကို ပြန်မြင်လာကာ ရှက်စိတ်ထက် တဏှာစိတ်က လွမ်းမိုးလာရာ စိတ်ထဲတွင် တမျိုးကြီး ဖြစ်လာလေသည်။ အဲလက်စ် ပို့ပေးသော ဇာတ်ကားကလည်း အဖေလုပ်သူက မိန်းမဆီက မရသဖြင့် ငတ်ပြတ်နေတာကို သမီးကသိပြီး သနားစိတ်ဝင်ကာ အမေ့ကိုယ်စား အဖေ့ကို ပြုစုချင်သဖြင့် ကိုယ်တိုင်က စမြူဆွယ်ကာ အဖေနှင့်သမီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ပွဲကြမ်းသော ကားဖြစ်လေရာ ပင်စီမှာ အဖေနေရာမှာ ဒယ်ဒီ့ကိုသာ မြင်လျက်ရှိလေသည်။

ထိုမှစ၍ အဲလက်စ်က တစ်နေ့တစ်မျိုး မရိုးရအောင် အဖေနှင့်သမီးကားများ ပို့ပေးလေရာ ပင်စီမှာ ဒယ်ဒီနှင့် သူ့ကြားထဲတွင် တားဆီးထားသော အဖြူရောင်စည်းကြီးကို ကျော်ဖြတ်ကာ အချစ်နယ်ပယ်သို့ သွားချင်စိတ် ဖြစ်ပေါ်မိလေသည်။ သို့သော် အသိစိတ်က မဖြစ်နိုင်ဟု အတန်တန် တားဆီးနေလေရာ ပင်စီတစ်ယောက် မသိစိတ်ထဲဝယ် ဒယ်ဒီ့အပေါ် ချစ်မိသော အပြာရောင် အစိုင်အခဲသည် တနေ့တခြား ထုထည်ကြီးမားလာသည်ကို သတိမမူမိခဲ့ချေတကား။

တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေရင်း စတင် သတိဝင်လာသူက ပင်စီ။

“ ဒယ်ဒီကလည်း လူကို မမြင်ဖူးတာကျနေတာပဲ ”

“ သမီးလေးက လှတာကိုး ဒယ်ဒီက ယစ်မူးသွားရတာပေါ့ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”

“ သမီးက ဒယ်ဒီ မျက်လုံထဲမှာ လှတယ်ပေါ့”

“ ဒယ်ဒီ့သမီးက နတ်သမီးလေး အရှုံးပေးရပါတယ်”

ပင်စီက ပြောလည်းပြော မိုက်ကယ် ရှေ့တွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြလေသည်။ မိုက်ကယ်မှာ ပင်စီကိုကြည့်ရင်း မျက်လုံးများ အရောင်တလက်လက် တောက်ပလာလေသည်။

“ ဒယ်ဒီ သွားကြစို့”

ဟုဆိုကာ ပင်စီက ရှေ့မှ ဦးဆောင်ကာ ထွက်သွားလေသည်။ ပင်စီက လမ်းလျှောက်ရာတွင် မျဉ်းတပြေးထဲလျှောက်ကာ အကြီးကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ကျစ်လစ်တောင့်တင်းသော သူရဲ့ ဖင် ၂ လုံကို တစ်လုံးချင်း တုန်ခါစေလျက် လျှောက်သွားခြင်း ဖြစ်လေသည်။ မိုက်ကယ်မှာ နောက်မှ ပင်စီ၏ နောက်ပိုင်းအလှတရားများ ကြည့်ရှုခံစားရင်း လိုက်လာခဲ့လေသည်။

မိုက်ကယ် သမီးဖြစ်သူ ၃ နှစ်အရွယ်ကစပြီး မိန်းမဆုံးသွားခဲ့လေရာ ယခု သမီး ၂၀ နှစ်ရှိလေပြီ။ နောက်အိမ်ထောင်လည်း မပြုခဲ့။ သမီးဖြစ်သူကို မိထွေးနှင့် မနေစေချင်ခဲ့ပေ။ ကာမကိစ္စဆိုတာ သူ့အတွက် လက်နှင့်ဖြေရှင်း၍ ရသလို အပြင်မှာ ဝယ်ယူ၍ ဖြေရှင်း၍လည်း ရခဲ့လေသည်။

သို့သော် လွန်ခဲ့သော သီတင်းပတ် အနည်းငယ်က လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် သူငယ်ချင်း လင်းသူက သမီးဖြစ်သူနှင့် အတူတူသွားသည်ကို တွေ့မြင်ခဲ့လေရာ..

“ မိုက်ကယ် ဟိုနေ့က ခင်ဗျား တွဲလာတဲ့ ကလေးမလေး မိုက်တယ်ကွ အသစ်လေးလား”

“ အာ လင်းသူကလဲ အဲ့ဒါ ကျနော့်သမီး ပင်စီပါဗျ”

“ အော ခင်ဗျားသမီးလား”

“ ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ”

“ ခင်ဗျားလည်း ဖိုးကံကောင်းပဲဗျာ”

“ ဘာလို့လဲ လင်းသူ”

လင်းသူနှင့် သူက ပြောမနာ ဆိုမနာတွေ အတူသောက်ဖော် သောက်ဖက် ဖြစ်သလို ကဲဖော်ကဲဖက်တွေလည်း ဖြစ်လေသည်။ လင်းသူဆိုတာက သူနဲ့ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းဖြစ်သလို လင်းသူ၏ မိဘတွေက မြန်မာပြည်ကနေ ပြောင်းရွေ့နေထိုင်သူများ ဖြစ်ကြသည်။ လင်းသူက ဒီနိုင်ငံမှာ မွေးဖွားကြီးပြင်းရပေမဲ့ သူတို့မိခင်ဘာသာဖြစ်သည့် မြန်မာစာ မြန်မာစကားကို ရေးတတ် ဖတ်တတ်သည်။ လင်းသူက လိုင်းစုံသည်။ အခုလည်း သူက…

“ ကျနော်ဆိုလိုတာ သိချင်ရင် ဒီကားလေးတွေ ကြည့်ကြည့်”

ဟု ဆိုကာ မိုက်ကယ်လက်ပ်တော့ပ် ကွန်ပျူတာထဲသို့ Video ကား ၂၀ ခန့် ထည့်ပေးသွားလေသည်။ လင်းသူပြန်သွားသည်နှင့် ဘာပါလိမ့်ဟု သိချင်သဖြင့် တကားဖွင့်ကြည့်ရာ အဖေနှင့်သမီး အချစ်လွန်ကာ လက်ထပ်ပေါင်းသင်းကြသော ကားဖြစ်နေလေသည်။ ကားအားလုံးသည် အဖေနှင့် သမီး ယူကြသော အင်းစက်ကားများ ဖြစ်နေလေသည်။

မိုက်ကယ်မှာ ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းဖြင့် သမီးဖြစ်သူနှင့် အစားထိုးကာ မြင်ယောင်လာမိလေသည်။ သမီးဖြစ်သူ သရုပ်ဆောင်ခဲ့သော MTV သီချင်းကို အစက သဘောမကျ အခုတော့ ထိုသီချင်းမှ ထိုသီချင်းဖြစ်ကာ ဂွင်းထုရတာလဲ အကြိမ်ကြိမ်။ မဖြစ်သင့် မလုပ်သင့်မှန်းသိသော်လည်း စိတ်ကို ချုပ်တည်း၍မရ။ ထိုကဲ့သို့ လုပ်ရသည်ကို မသိစိတ်က နှစ်ခြိုက်စွဲလန်းနေမိလေသည်။

လူ့ကျင့်ဝတ် လူ့ဘောင် အဖြူ ရောင်စည်း အပြင်ဘက်သို့ သမီးကို အတင်းအဓမ္မ ဆွဲခေါ်ချင်သော်လည်း သမီးဖြစ်သူ သူ့အပေါ် နာကျည်းသွားမှာကို မလိုလား။ အဖေမို့လို့ နားလည်ခွင့်လွှတ်ဖို့ ရာခိုင်နှုန်း သေချာသလောက်ရှိသော်လည်း သူအဲ့ဒါမျိုး အဖြစ်ကို မလိုချင်ပဲ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ပေးလာတာကိုပဲ စောင့်မျှော်နေမိလေသည်။

လင်းသူကိုပြောပြတော့ “ရူးနေလား” ဟု အလှောင်ခံရလေသည်။ တအား ဆန္ဒများပြင်းပြလာသဖြင့် အလန်းစားလေး တစ်ပွေ အော်ဒါခေါ်ကာ ဝယ်စားလိုက်လေသည်။ ငြိမ်သက်သွားပြီဟု ထင်ရသော်လည်း ခဏတာ ငုပ်လျှိုးနေခြင်းဖြစ်ကြောင်းကို သတိမပြုပဲရှိလေသည်။

…………………………………………………….

အော်စကာ ဆုပေးမည့်နေရာရောက်တော့ လူအများဖြင့် စည်ကားနေလေသည်။ သူက သမီးဖြစ်သူနှင့် မလှမ်းမကမ်းမှာသာ အသာရပ်စောင့်နေလေသည်။ ပင်စီကား လက်မှတ်ထိုးခိုင်းသူ၊ ဓာတ်ပုံရိုက်လိုသူ၊ အင်တာဗျူးလိုသူများနှင့် ဝိုင်းဝိုင်းလည်ကာ မအားလပ်ပဲ ရှိနေလေသည်။

ပွဲစတော့မည်ဖြစ်၍ နေရာယူကြဖို့ ကြေငြာတော့မှ သူက မင်းသားမင်းသမီးများ၏ အဖော်များအတွက် သတ်မှတ်ထားသောနေရာတွင် ထိုင်နေလိုက်လေသည်။ သမီးဖြစ်သူကား မင်းသမီးများအတွက် နေရာသို့ ရောက်သွားလေပြီ။

ပွဲစဉ်အစမှာ သက်ဆိုင်သူများအမှာ စကားပြောပြီးနောက် ဆုများကြေငြာသည့် အချိန်သို့ ရောက်လာလေသည်။ မင်းသမီးဆု ကြေငြာသည့် အခါတွင်တော့…

“ အော်စကာဆု ရရှိသွားတဲ့ မင်းသမီးကတော့ ပင်စီဂျနီဖာ”

ဟု ကြေငြာလိုက်ရာ မိုက်ကယ်မှာ ထခုန်မိမတတ် ဝမ်းသာသွားလေသည်။ ပင်စီမှာလည်း ဝမ်းသာအပျော်လွန်ပြီး လာရောက်ဂုဏ်ပြု စကားပြောသူများကို ပြန်ပြောနေကာ မျက်နှာတွင် အပြုံးပန်းများဝေလျက် ရှိလေသည်။ ဆုယူအပြီး ကျေးဇူးတင်စကားပြောရာတွင် …

“ စကား အမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါ။ ပင်စီ ပျော်လွန်းလို့ ဘာပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ပင်စီ့ကို သုံးနှစ်ပဲ စောင့်ရှောက်သွားပြီး ကွယ်လွန်သွားရှာတဲ့ မာမီ၊ အချစ်ရဆုံး ပင်စီ့ရဲ့ဒယ်ဒီနှင့် ကျေးဇူးတင်ထိုက်သူ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

ဟုပြောကြားသွားလေသည်။ ဆုပေးပွဲပြီးနောက် ဂုဏ်ပြုညစာစားပွဲ ပြုလုပ်လေရာ စားသောက်ရန်နေရာဆီသို့ သားအဖနှစ်ယောက် အတူတူသွားကြလေသည်။

“ သမီးလေး ဖြစ်ချင်တဲ့အတိုင်း အောင်မြင်တာ ဒယ်ဒီ ဝမ်းသာပါတယ်ကွယ်။ ဒယ်ဒီ့ကို မမေ့တာလဲ သမီးကို ကျေနပ်ပါတယ်ကွယ်”

“ ဒယ်ဒီကလဲ မေ့စရာလား။ ဒယ်ဒီဆီက သမီးလိုချင်တာကို ပေးမှာလား”

မိုက်ကယ် ဖြတ်ခနဲ့ ပင်စီမျက်နှာ လှမ်းကြည်မိသွားလေသည်။ အချစ်ရေရွှန်းလဲ့သော မျက်လုံးစုံဖြင့် ရွန်းရွန်းစားစား ကြည့်နေရင်း မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ကာ မျက်နှာပေါ်တွင် မျှော်လင့်စောင့်စားခြင်းများ ပေါ်လွင်နေပေသည်။

“ သမီးရယ် ဒယ်ဒီ့ဘဝမှာ သမီးက အရေးကြီးဆုံးပါ။ သမီးလေးလိုချင်တာ ဘာမဆို ဒယ်ဒီပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား ဘာလိုချင်လဲ ဒယ်ဒီ့ကိုပြောစမ်း”

ကျေနပ်နှစ်သက်သော အမူအယာဖြင့် မျက်လွှာကို အသာချကာ မပွင့်တပွင့်ပြုံးရင်း…

“ အိမ်ရောက်မှ နှစ်ကိုယ်ကြားပြောမယ် ဒယ်ဒီ”

ဟု ပြောလိုက်လေသည်။ ညစာစားပွဲတွင် ပင်စီမှာ ဂုဏ်ပြုအရက်များ သောက်ရလေသည်။ မိုက်ကယ်မှာလည်း သောက်ရလေသည်။ ပင်စီမှာ သိပ်မများသော်လည်း အာသွက်လျှာသွက်ဖြင့် စကားပြောကောင်းနေလေသည်။

ညစာစားပွဲပီးနောက် သားအဖ ၂ ယောက် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အိမ်သို့ရောက်သော် ည ၉ နာရီခွဲခန့် ရှိနေလေပြီ။ အိမ်အကူ အလုပ်သမားများ မရှိကြတော့ချေ။ ထမင်းဟင်းချက် အဝတ်လျှော်ဖို့အတွက် တစ်ယောက်၊ အိမ်တွင်းသန့်ရှင်းရေးနှင့် မီးပူတိုက် တခြားဗာဟီရများလုပ်ရန် တစ်ယောက် ခေါ်ထားလေရာ နေ့လည် ၃ နာရီမှ ည ၈ နာရီအထိ ဖြစ်လေသည်။ လုပ်စရာများပြီးပါက သူတို့အိမ် သူတို့ ပြန်ကြလေသည်။ ညတွင် သားအဖနှစ်ယောက်ထဲသာ အိမ်တွင်ရှိလေတော့သည်။

“ ဒယ်ဒီ သမီးလိုချင်တာ တကယ်ပေးမှာလား ခစ်ခစ်ခစ်”

“ ပေးမှာပေါ့ သမီးကလည်း သမီးလေး ဘာလိုချင်လို့လဲ”

အိမ်သို့ရောက်ပြီး အခန်းထဲ အင်္ကျီလဲနေချိန် ဝင်လာပြီး ပြောနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ပင်စီက အခန်းဝမှနေ၍ သူ့ဆီ မျဉ်းတပြေးထဲ တလှမ်းခြင်း လျှောက်လာလေသည်။ မျက်လုံးအစုံမှာ တဖိတ်ဖိတ်တောက်လျက် မပွင့်တပွင့်ပြုံးကာ သူ့ခါးကိုဆွဲဖက်၍…

“ သမီးလိုချင်တာက”

ဟုဆိုကာ သူ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းပါလေတော့သည်။

ပင်စီ အရဲစွန့်လိုက်တာပါ အဲလက်စ်ရဲ့ တိုက်တွန်းမှုကြောင့် ဒယ်ဒီ့ရဲ့ အထီးကျန်မှုတွေ သူ့ရဲ့ လိုလားမှုတွေ အားလုံးအဆင်ပြေဖို့ ပင်စီ အရဲစွန့်လိုက်တာပါ။ သူကသာ ဒီလို ပွင့်လင်းရဲတင်းစွာ လက်မတွဲရင် ဒယ်ဒီဟာ ဒီတသက် သူနဲ့နီးရဖို့ မရှိဘူးဆိုတာ ပင်စီ ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်တာပေါ့။

မထင်မှတ်လောက်အောင်ပဲ အနမ်းက တုန့်ပြန်လာသည်။ ဒယ်ဒီဟာ သူ့ကို တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း မက်မက်မောမော အားပါပါ နမ်းနေပါတော့သည်။ မဆုံးနိုင်တဲ့ အနမ်းအရှည်ကြီးကို သားအဖနှစ်ယောက် ချစ်ခြင်းများစွာနဲ့ လက်တွဲလျှောက်လို့ အားရတဲ့အဆုံးမှာ…

“ ပြွတ်”

“ သမီးလေး ဒယ်ဒီတို့ မဖြစ်သင့်”

ဒယ်ဒီ့စကား မဆုံးခင် ပင်စီက ပါးစပ်ကို အသာလှမ်းပိတ်လိုက်လေသည်။ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ ကြာမူပါပါကြည့်ရင်း နူးညံ့ကြင်နာမှု အပြည့်ပါသော လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့်…

“ ဒယ်ဒီ ဒါတွေ မစဉ်းစားပါနဲ့ ခေါင်းထဲက ထုတ်ထားလိုက်ပါ။ အဖြူရောင်တံတိုင်းကြီး အပြင်ဘက်ကို သမီးနဲ့ လိုက်ပြီး အပြာရောင် လွင်ပြင်ကြီးထဲမှာ ချစ်တမ်းကစားရအောင်။ အဲ့ဒါ သမီးလိုချင်တဲ့ ဒယ်ဒီဆီက လက်ဆောင်ပါ လိုက်ခဲ့ပါနော်”

ဟု ပြောဆိုကာ မစဲနိုင်သော အနမ်းမိုးများ ရွာချလေသည်။ မိုက်ကယ်မှာ သမီးလုပ်သူ စနမ်းတော့ သတိလက်လွတ်ကာ အတွေ့အာရုံနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်မိလေသည်။ သို့သော် သတိဝင်လာ၍ မသင့်တော်ကြောင်း ပြောမည်အပြု သမီးလုပ်သူ၏ စကားနှင့် လိုလားတပ်မက်မှုကို မြင်ရတော့ ငြင်းဆန်ရန် စိတ်မကူးချင်တော့ပေ။ သမီးဖြစ်သူကို အစွမ်းကုန် ကြင်နာရန် ဆုံးဖြတ်မိလေသည်။

ထိုသို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသည်နှင့် ကြင်နာမှုအပြည့်ဖြင့် နမ်းနေသော သမီးဖြစ်သူအား ခါးမကိုင်ကာ မချီလိုက်လေသည်။ ပင်စီက အလိုက်သိစွာဖြင့် သူ့လည်တိုင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ခိုကာ သူ့အပေါ် ဖက်၍တက်လေသည်။ သူက မချီ၍ သူတို့လင်မယားအိပ်သော နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးပေါ်သို့ တင်လိုက်လေသည်။

ထို့နောက် သူ့အင်္ကျီ ဘောင်းဘီများကို ချွတ်လိုက်လေသည်။ ပင်စီက ကူချွတ်ပေးလေသည်။ ပင်စီ့ အင်္ကျီကို ရင်ဘတ်မှ ကိုင်ကာ ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည်။ ဒါမှလဲ အမှတ်တရဖြစ်မည် မဟုတ်ပါလား။

“ ဗြိ ဗြိ”

ပင်စီက ဘရာစီယာဝတ်မထားပဲ ပင်တီကလည်း ခါးနှစ်ဖက်တွင် ချိတ်ပါသော ပင်တီဖြစ်လေရာ ချိတ်များကို အသာဖြုတ်ကာ ဆွဲထုတ်လိုက်ရုံဖြင့် အဆင်ပြေလေသည်။ ထိုနောက် သူအင်မတန် စို့ချင်ခဲ့သော ကော့ချွန်နေသော နို့များကို အားရပါးရ စို့လေတော့သည်။ ပင်စီမှာ တအိအိဖြင့် ညီးညူကာ ကာမအရသာကို ထူးကဲစွာ ခံစားနေလေသည်။

နို့ကို အားရအောင် စို့ပြီးနောက် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အသာဟလိုက်ရာ ပင်စီက အလိုက်တသိ ကားပေးလေသည်။ သူက ပင်စီ၏ ချစ်စရာကောင်းသော ပူစီလေးအား လက်ညိုးနှင့် လက်မသုံးကာ ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည်။ နီတာရဲနေသော စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများကို တစ်ချက်ကြည့်၍ လျှာဖြင့် အပြားလိုက် ပင့်ကာ ယက်လေတော့သည်။

“ အားး အ အ ဒယ် အ ဒီ…. အရမ်း အ အ ကောင်းးပါတယ်… အားး အိုးးး ကျေးးး ဇူးး ဒယ် ဒီ အားး”

ပင်စီမှာ အသံထွက်ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ညီးညူရင်း ဒယ်ဒီ့ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောမိလေသည်။ ဒယ်ဒီက သူကို စပြီးချီလိုက်ကတည်းက ကျေနပ်ကာ အပျော်ကြီးပျော်နေတာဖြစ်ပြီး နို့စို့ခံရတာကိုလည်း အထူးနှစ်သက်မိလေသည်။ ဒယ်ဒီက မရွံမရှာ ဘာဂျာကိုင်ပေးသည့် အခါမှာတော့ ဒယ်ဒီကို ချစ်ပြီးရင်းချစ်ကာ တိမ်ယံထက်ကို မြောက်တက်သွားသလို ငြိမ့်ခနဲ့ ငြိမ့်ခနဲ့ ခံစားမိလေသည်။

ထို့ပြင် ဒယ်ဒီက သူ့စောက်စိကို စုပ်သောအခါ ဒယ်ဒီ့မေးစေ့က သူ့စောက်ပတ်ထဲ စိုက်နေပြီး မုတ်ဆိတ်မွေး ငုတ်စိလေးများက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်တိုက်ခံရသော အရသာမှာ ဘာနှင့်မှမတူအောင် ကောင်းကာ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးဆုံးခြင်းကို တက်လှမ်းကာ စောက်ရေများလည်း အိုင်ထွန်းနေပါတော့လေသည်။

ရုတ်တရက် စောက်စိကို စုပ်နေသော နှုတ်ခမ်းမှာ ခွာသွားသဖြင့် ဟာခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ မျက်စိဖွင့်ကြည့်တော့ ဒယ်ဒီက သူ့ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်၍ အရှည် ၇ လက်မခန့်ရှိသော လီးကြီးဖြင့် သူ့စောက်ပတ်လေးအား တေ့လိုက်လေသည်။

လီးကြီးကား နွေးထွေးသော အပူငွေ့ငွေ့လေးရှိကာ ထူးခြားသော ဓာတ်တစ်မျိုးရှိသည်ဟု ခံစားမိလေသည်။ လီးကြီး သူ့စောက်ပတ်နှင့် ထိလိုက်သည်နှင့် သူ့တကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလို ကျင်တက်သွားလေသည်။ ဤအချိန်သည် ပင်စီ့ဘဝ တသက်တာတွင် အထူးခြားဆုံး စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုန်စရာကောင်းလွန်းသော အချိန်ဖြစ်ပါသည်။ တသက်လုံး ကျွေးမွေးပြုစု စောင့်ရှောက်လာခဲ့သော သူ့ကိုမွေးထုတ်ထားသော ဒယ်ဒီက သူ့အား သားမယားအဖြစ် သိမ်းပိုက်တော့မည့် အချိန်ဖြစ်ပါသည်။ သူကိုယ်တိုင်က လိုလိုလားလား သူ့အပျိုစင်ဘဝကို ဒယ်ဒီ့ထံ အပ်ခဲ့လေသည်။ မကြာမီပင် သူသည် ဒယ်ဒီရဲ့ မယားဖြစ်တော့မည်ဟူသော အသိက သူ့အားရမ္မက်ထန်စေကာ စောက်ရေများ ထပ်မံစိမ့်ထွက်လာစေပါသည်။

ဒယ်ဒီက ဖြေးဖြေးခြင်းနဲ့၍ သွင်းနေပေသည်။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တအိအိ ဝင်လာသော လီးကြီး၏ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့မှုကို ခံစားရင်း တဖြေးဖြေးကောင်းလာလေသည်။

မိုက်ကယ်မှာဖြေးဖြေးခြင်းနဲ့ သွင်းနေလေရာ သုံးချိုး တစ်ချိုး အရောက်တွင် အလွှာကလေးတစ်ခု ကာထားသည်ကို ခံစားမိလေသည်။ ပင်စီ့ အပျိုမှေးဟု သိလိုက်လေသည်။ သမီးဖြစ်သူကို ပန်းဦးချွေရပြီဆိုသော အသိက သူ့ကို တက်ကြွစေပါသည်။

အပျိုမှေးထပ်ရှေ့မတိုးပဲ အသာလေးမှန်မှန် အဝင်အထွက် လုပ်ပေးနေလိုက်လေသည်။ အချက် ၅၀ ခန့် ရှိသောအခါ ပင်စီမှာ အရသာတွေ့စပြုလာလေသည်။ အပျိုမှေးကို ဖောက်ရန်အတွက် မိုက်ကယ်မှာ အသာလေး ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ ပင်စီနှုတ်ခမ်းများအား စုပ်ယူလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အသာလေး ၁၀ ချက်ခန့် ညောင့်ပေးနေလိုက်လေသည်။ ၁၀ ချက်ခန့် ညောင့်ပြီးသော် ဒစ်ပေါ်လုနီးပါးဆွဲထုတ်ကာ အားအပြည့်သုံး၍ တဆုံးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။

“ ဖွတ် ပလွတ်”

“ အိ အိ အိ”

ပင်စီမှာ ဒယ်ဒီက နှုတ်ခမ်းစုပ်ထားသဖြင့် အသံထွက်မရသော်လည်း သိပ်တော့မနာ။ အရေများ ရွှဲအိုင်နေတာကြောင့်လည်း သက်သာတာ ဖြစ်လေသည်။ မိုက်ကယ်က တောက်လျှောက် စက်သေနတ်ပစ်သလို ဆောင့်ပါလေတော့သည်။ နာနေရာမှ ချက်ချင်းလိုလို နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းလာလေသည်။ ထို့နောက် နာတာပျောက်ပြီး အကောင်းကြီးကောင်းလာသောအခါတွင် မိုက်ကယ်က နှုတ်ခမ်းကို လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။

“ အအ အ အ အားးးး အိုးး ဟင်းးးးး ဟင်း အိုးးး ကောင်းးးး အ အ”

ပင်စီ ညီးသံလေးများ ထွက်လာသောအခါ ပင်စီ ကောင်းနေပြီဆိုတာကို သိပြီးနောက် မိုက်ကယ်က သူ့လက်၂ ဖက်ဖြင့် ပင်စီ့ ပေါင်နှင့် ဖင်အစပ်ကို စုံရိုက်ကာ လိုးပါတော့သည်။ ဆောင့်ချက်က ကြမ်းကြမ်း လက်၂ ဖက်က ပြင်းပြင်းရိုက် အလိုးခံရသောအခါ ပင်စီမှာ အချိုပေါ် သကာလောင်းသလို အရသာပေါ် အရသာဆင့်ကာ အကောင်းကြီးကောင်း၍ ပါးစပ်မှ တဏှာစကားများပါ ပက်ပက်စက်စက် ထွက်လာပါတော့သည်။

“ အားးး အ အ ဒယ်ဒီ လီးကြီးနဲ့ လိုးပါ…. အ အ ရိုက်လိုးပါ…. အအလိုးပါ ဆောင့်ပါ အ အ ”

“ ဖြန်း ဖြန်း”

“ ဖွတ် ပလွတ်”

“ ကောင်းလား အသဲလေး ဖွတ် ပလွတ်”

“ ကောင်းတယ် ဒယ်ဒီ….. အအ လိုးပေးပါ…. ရိုက်ပါ လိုးပါ…. အ အ သမီး ပြီးတော့မယ် ဒယ်ဒီ”

လိုးရင်း ရိုက်ရင်း ပြီးခါနီးပြီဆိုသောကြောင့် မိုက်ကယ်မှာ ပြိုင်တူပြီးစေရန် အရိုက်ရပ်၍ အားနှစ်ဆတိုးကာ လိုးလေတော့သည်။ မကြာမီ သားအဖနှစ်ယောက်၏ အဖြူရောင်တံတိုင်းကြီး အပြင်ဘက်က အပြာရောင် ချစ်ပွဲကြီးသည် အောင်မြင်စွာ ပြီးဆုံးခဲ့လေသည်။ လရေများ တစ်ချက်ပန်းတိုင်း စောက်ပတ်က တစ်ခါညစ်ကာ မိုက်ကယ်မှာ အကောင်းကြီး ကောင်းနေလေသည်။ ပင်စီမှာလည်း နွေးခနဲ စောက်ပတ်ထဲ လရေတိုးဝင်လာတိုင်း အသဲခိုက်အောင် စိမ့်ခနဲစိမ့်ခနဲ လူ့ဘဝ စည်းစိမ်ကို လောကမေ့အောင် ခံစားမိလေသည်။

……………………………………………..

ချစ်ပွဲကြီး ပြီးဆုံးပြီးနောက် ဒယ်ဒီက သူ့ကို ပွေ့ချီကာ ရေချိုးခန်းဆီသို့ ခေါ်သွားလေသည်။ လိုးနေတုန်းက ရိုက်သဖြင့် သူ့ကိုများ နှိပ်စက်လေမလားဟု တွေးထင်မိသော အမြင်တို့မှာ ပျောက်ကွယ်လုနီးပါး ဖြစ်လာလေသည်။ ဒယ်ဒီက ကိုယ်တိုင်ရေဆေးပေးလေသည်။ ရေပန်းဖွင့်ကာ ရေးချိုးစေလေသည်။ သားအဖနှစ်ယောက် အတူတူ ရေချိုးကြလေသည်။ ဒယ်ဒီကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရာ သူကလည်း မှီရာကို ပြန်၍ တိုက်ပေးလေသည်။ ဒယ်ဒီ့ ယုယမှု ကြင်နာမှုများကို ခံစားရသောအခါ ပင်စီမှာ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်ကာ ပီတိဖြာဝေနေပါလေသည်။

“ ဒယ်ဒီ ဘာလို့ သမီးကို ရိုက်တာလဲဟင်”

“ ရိုက်လိုးတာနဲ့ ရိုးရိုးလိုးတာ ဘယ်ဟာပိုကြိုက်လဲ ကလေးရဲ့။ သမီးမကြိုက်ရင် မရိုက်ပါဘူးကွယ်။ နာကျင်ပြီး ကာမခံစားရတာ ပိုကောင်းတယ် သမီးရဲ့။ သမီးလေးကြိုက်ရင် နောက်တစ်ခါ ကြိုးတုပ်လိုးမယ်”

“ ဒယ်ဒီဘာလုပ်လုပ် သမီးက ခံပြီးသားပဲ။ ဒါပေမဲ့ သမီးကို ပစ်မသွားရဘူးနော်။ ဒယ်ဒီနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ ကောင်မကို ဖြတ်လိုက်တော့။ မာမီ့နေရာကို သမီးပဲယူမှာ။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဒယ်ဒီ့စိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရမယ်။ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းရင် သမီးလေး စိတ်ကြိုက်ပဲနော်”

ရေချိုးပြီး ရေသုတ်ပေးနေရင်း သားအဖနှစ်ယောက် အပြန်အလှန် ပြောနေကြလေသည်။ မိုက်ကယ်မှာ နှုတ်ခမ်းထော်၍ ရန်တွေ့သလို ပြောနေကာ အခေါ်အဝေါ်များပါ ပြောင်းလာသော သမီးဖြစ်သူကို ချစ်ပြီးရင်းချစ်ကာ အူယားလာသောကြောင့် ခါးမှကိုင်၍ ပခုံးပေါ်သို့ ထမ်းတင်လိုက်လေသည်။

“ အိုးးးး ဒယ်ဒီ ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ သမီးရဲ့ အော်စကာရတဲ့ မင်္ဂလာဦးညမှာ အချိန် အလဟဿ မဖြစ်အောင် ကုတင်ပေါ်သွားပြီး ကြိုးတုပ်လိုးမလို့”

ဟု ဆိုကာ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ထမ်းသွားလေတော့သည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

 

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

ဆေးပေးမီးယူ (စ/ဆုံး)

(ကာမလူဆိုး) ko si - ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မနေ့က သူ့ကို ပြန်လာရန် အမေဖုန်းဆက်ပြောခဲ့သည်။

သူ့နာမည်က စည်သူ အသက်၂၂နှစ် ။ အမေက ဒေါ်မေသူ အသက် ၄၁ နှစ်ဖြစ်သည်။ အမေက သူ့အမေအရင်းမဟုတ်ပါ။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ ၃ နှစ် သားလောက်ထဲက မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ အမေ ဒေါ်မေသူက သူ့အမေရဲ့ညီမ သူ့အဒေါ် ။ အဒေါ်ဆိုသော်လည်း အမေက သားသမီးမထွန်းကားသဖြင့် သူ့ကိုသားသမီးအရင်းလို ချစ်ရှာခဲ့သည်။ သူသုံးနှစ်သားအရွယ်လောက်တွင် သူ့အဖေနှင့် အမေအမေကရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆုံးပါးသွားခဲ့၍ ထိုစဉ်ကထဲမှ အမေက သူ့ကို မွေးစားခဲ့တာဖြစ်ပါသည်။

အမေ နှလုံးအားနည်းတဲ့ ရောဂါဖြစ်နေတယ် ။ ဆရာဝန်နဲ့ စမ်းသပ်တော့ သိရပြီး ဒါမျိုးရောဂါက စိတ်လက်ကြည်သာမယ့် နေရာတခုသို့ အပန်းဖြေခရီး ထွက်ရမည်ဟု ဆရာဝန်မှအကြံပေးသည်။ အဲ့ဒါ သား အမေ့ဆီ ခွင့်တင်ပြီး ပြန်လာဖို့ သူ့ကို မနေ့ကဖုန်းဆက်ပြီး အမေက ပြောသည်။ အမေ့ကို စိုးရိမ် စိတ်ပူသွားမိပြီး သူ အလုပ်လုပ်တဲ့ ဆေးကုမ္မဏီမှာ ခွင့်တင်၍နောက်နေ့တွင် သူတို့နေသည့်နယ်မြို့လေးသို့ ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။

သူ ကျောင်းပြီးဘွဲ့ရတော့ သူ့မိတ်ဆွေတယောက် အဆက်နှင့် ယခုအလုပ်လုပ်သည့် ဆေးကုမ္မဏီမှာ လခကောင်း၍ လုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒီမှာ အလုပ်ဝင်တာ တစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ အဖေဆုံးတာ ခုဆို ၄ နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်ဖြစ်သည်။ အဖေက သူ့ကိုမိန်းဖက်မှ တူဆိုသော်လည်း တူသားအရင်းလိုပင် ချစ်ရှခဲ့သည်။

ထိုစဉ်က အမေ့အသက်မှာ ၃၇ နှစ်ပဲ ရှိသေးပြီး အမေက တပင်လဲမူတပင် မထူခဲ့ပါ ။ သူ့ကိုလည်း အမေက အတော်ချစ်ရှာသလို သူကလည်း အမေ့ကိုချစ်သည်။ တွယ်တာစရာဆို၍ သူတို့ဘဝမှာ ဒီအမေနဲ့ ဒီသား နှစ်ယောက်ထဲ ရှိကြသည်။

အမေ့မိဘများ မဆုံးပါးခင်က အမေတို့ ညီအမနှစ်ယောက်ကို အမွေအနှစ်များ ခွဲဝေပေးထားသဖြင့် သူမရသည့် အမွေအနှစ်များကို အမေက ထုခွဲရောင်းချကာ ငွေအချို့တဝက်အား ဘဏ်မှာ တင်ထားသည်။ အချို့တဝက်ကို ချွေတာစီစစ်ပြီး သုံးစွဲတတ်သသည့် အိမ်ရှင်မကောင်း တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ သူ အလုပ်ရတော့ စားစားရိတ်သာ ဖယ်ထားပြီး ကျန်တာ အမေ့ထံ အကုန်ပြန်ပို့ပေးသည်။

သူက အသောက်အစား လောင်းကစားကင်းပြီး အနေအေးဆေးသူ ဖြစ်သည် ။ သူနေသော မြို့လေးဆီ ရောက်တော့ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲကာ ကားလမ်းနှင့်မနီးမဝေးမှ ရပ်ကွက်ထဲရှိ သူ့အိမ်ရှိရာကို လမ်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ခြံရှေ့ရောက်တော့ အမေ သားပြန်လာပြီ ဟု အမေ့ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

သားဟု ခေါ်ပြီး အမေအိမ်ပေါ်မှခြံထဲကို ဆင်းလာသည်။ သူ့ကို ခြံတခါးဖွင့်ပေးပြီး သူ့ထံသို့ အမေက လက်နှစ်ဖက်ဆန့်တန်းပေးထားရာ အမေ့ရင်ခွင်ထဲ ပြေးဝင်၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်ထားပြီး ခလေးတုန်းကလို ကျောပြင်ကို ပုတ်ပေးနေလေသည်။ 

“ လာ အိမ်ထဲသွားကြမယ် သား ” 

ဟု အမေကပြောသည်။ သူနဲ့ အမေ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။

“ သားကအမေ့ကို ပိန်သွားတယ်ထင်နေတာ” 

ဟု သူပြောတဲ့အခါ အမေက 

“ နာတာရှည်လူမမာမှ မဟုတ်တာ သားရဲ့ စိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာ” 

ဟု ပြောလေသည်။

“ သားက အဝေးမှာဆိုတော့ သားကို လွမ်းတာတွေလည်း ပါတာပေါ့ကွယ် သား ဟိုကို ပြန်မသွားပါနဲ့တော့ နော်.. တို့သားအမိဒီမှာပဲ လုပ်ကိုင်စားသောက်ကြမယ်” 

ဟု အမေကပြောသည်။

သူစိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားမိသည်။ စိတ်ချပါ..အမေ သား ပြန်မသွားတော့ပါဘူး ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ အမေ့မျက်နှာလေးမှာ ဝမ်းသာသောအရိပ်အယောင်လေးများ ဖြတ်သန်းသွားတာ သူတွေ့လိုက်ရသည်။ 

“ အမေတို့ ဘက်ခါကျရင် သားကြီးကြီးရှိတဲ့.မေမြို့ကိုသွားကြမယ် ၁ ပတ် ၁၀ ရက်လောက် အဲမှာနေမယ်..ဆရာဝန်ကလည်း အမေ့ကို အေးချမ်းဆိတ်ငြိမ်တဲ့ နေရာမှာ အပန်းဖြေခိုင်းတာဆိုတော့ အတော်ပဲပေါ့ ” 

ဟု ပြောသည်။

“ ကြီးကြီးတို့က မရှိကြဘူးလား အမေ” 

ဟု သူ မေးတဲ့အခါ 

“ မမတို့မိသားစုက သူ့ ယောက်ခမတွေရှိတဲ့ အညာဘက်ကို သွားကြတယ် ကြာမယ်လို့ တနေ့ကအမေ့ဆီဖုန်းဆက်ပြောတယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောသည်။

“ သားလည်း ခရီးပန်းလာတယ် နားလိုက်အုံး” 

ဟု အမေပြောသဖြင့် သူ့အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်။ ခရီးပန်းလာ၍ ခဏကြာတော့ သူအိပ်ပျော်သွားသည်။ သူ အိပ်ယာကနိုးတော့ အမေ့ကိုမတွေ့သဖြင့် မီးဖိုဖက်ထွက်လာခဲ့သည်။ အမေကမီးဖိုခန်းမှာချက်ပြုတ် စီမံနေလေသည်။

အမေ့ အနားလျှောက်သွားပြီး အမေ့ခါးလေးကို ဖက်ကာ အမေဘာချက် ဟုမေးလိုက်သည်။ အမေ့ သားလေးစားဖို့ချက် ဟု ပြောပြီး သူ့ဖက်သို့ လှည့်ကာ သူ့ရဲ့ ၆ပေ ခန့်မြင့်တဲ့ အရပ်မြင့်မြင့်ကြီးကို အမေက ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး သူ့နဖူးကိုနမ်းလေသည်။

သူကလည်း အမေ့ရဲ့လှပချောမွေ့တဲ့ မျက်နှာလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။ 

“ သားညစ်ပတ်အိုးလေး ရေသွားချိုးချက်ပြုတ်လို့ပြီးခါနီးပြီ ပြီးရင်တို့ သားအမိထမင်းစားကြမယ် ” 

ဟု ပြောသည်။ ပြီးမှချိုးမယ် အမေ့ကို သားက အလွမ်းသယ်နေတဲ့ ဟာကို ဟု သူပြောလိုက်သည့်အခါ ဟုတ်ပါပြီရှင် အလွမ်းသယ်ပါ သားသဘော ဟု အမေက ပြောလေသည်။ အမေ့နားမှာပွတ်သပ်ပြီး နေနေလိုက်သည်။

အမေကက အသက် ၄၁ နှစ် မုဆိုးမဆိုသော်လည်း အရွယ်မကျပါ။ အသက်အရွယ်အရ ခါးလေးမှာမဆိုစလောက်လေး တုတ်သော်လည်း အကြည့်ရဆိုးအောင် မတုတ်လှပေ။ အမေ့အရပ်က ၅ ပေ ၆ ခန့်မြင့်သည်။ အရပ်နဲ့အညီခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားပြေပြေပြစ်သည်။

ဖွံ့ထွားစူဖြိုးသော ရင် သိပ်မတုတ်တဲ့ ခါးနှင့်စွင့်ကားသည့် တင်တို့ဖြင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးလုံးကြီး ပေါက်လှ ဖြစ်ပါသည်။ အမေ့ရဲ့ အုံထူနက်မှောင်တဲ့ဲ ဆံကေသာများက တင်ပါးခန့်ရှည်ပြီး ဘီးစပက် အမြဲပက်ထားတတ်သည်။ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်များနှင့် ရင်ဖုံးအင်းကျီများကိုသာ အမေကရိုးရိုးယဉ်ယဉ်လေး ဝတ်ဆင်တတ်သည်။

“ သား ရေသွားချိုးအုံးမယ် အမေ ” 

ဟုပြောပြီး ရေချိုးခန်းသွားကာ ရေမိုးချိုး အဝတ်စားဝတ်လိုက်သည်။ ရေမိုးချိုး၍ပြီးတော့ သူတို့သားအမိထမင်းစားလိုက်ကြသည်။ ထိုသို့ဖြင့် နောက် ၂ ရက်ရောက်တော့ ခရီးဆောင်အိတ်ဆွဲပြီး သူတို့ ဘူတာရုံကိုဆင်းခဲ့ကြသည်။

ဘူတာရောက်ပြီး မကြာခင်မှာ စီးရမည့်ရထားဆိုက်လာ၍ ရထားပေါ်တက်ကာ လက်မှတ်ကြို ဖြတ်ထားသည့် အထက်တန်းတွဲ အိပ်ခန်းပါသေ ာသီးသန့်ခန်းသို့ ဝင်ခဲ့လိုက်ကြသည်။ 

“ သား မှန်တံခါးဖွင့်လိုက်အုံး...အမေအသက်ရှူကြပ်လို့ ” 

ဟု ပြောရာသူမှန်တခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်။

အမေက ပြူတင်းပေါက်နားမှာ ထိုင်နေတယ်။ အတန်ကြာတော့ မိုးက အချိန်ခါမဟုတ် ရွာချလိုက်သည်။ မိုးပတ်သဖြင့် အမေ့ နောက်ကျောနှင့် ဆံပင် ထမီတို့ကို မိုးရေများစိုရွှဲသွားလေသည်။ သူ မှန်ကိုပြန်ချလိုက်ပြီးလိုက်ကာလေးပါ ဆွဲကာလိုက်သည်။

“ အမေတော့ ရွှဲကုန်ပြီသားရေ.. အဝတ်စားလဲမှဖြစ်မယ်” 

ဟု ပြောပြီး သူမအိတ်ထဲမှ အင်းကျီနှင့် ထမီကို ထုတ်ကာ တခါးပိတ်ထားလား သား ဟုသူ့ကို မေးသည်။ ခုနက သားတို့ ဝင်လာထဲက ပိတ်ထားတယ် အမေ ဟုသူပြောလိုက်တဲ့အခါ သားဟိုဘက်လှည့်ထားအုံးအိမ်သာထိ မသွားတော့ဘူး ဒီမှာပဲ လဲလိုက်မယ် ဟု အမေက ပြောလေသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ” 

သူတဖက်ကို လှည့်ထားပေးလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ အမေအဝတ်လဲတာကို အသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထမီလဲပြီး အမေက ထမီကို ခါးမှာတင်ဝတ်ကာ ဆံပင်များကိုရှေ့သို့ယူ၍ သဘက်နဲ့ သုတ်နေလေသည်။

အမေ့ရဲ့ ကျောပြင်သားလေးများနဲ့ ခါသားဖွေးဖွေးလေးကို ကြည့်၍ သူ သတိလက်လွတ် ဖြစ်သွားပြီး အမေ့နားသို့ လျှောက်ခဲ့လိုက်သည်။ လုပ်သင့်မလုပ်သင့်ကို မဆင်ခြင်နိုင်တော့ ။ နောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး အမေ့ရဲ့ဗိုက်သားလေးကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်သည်။ အမေ့ကိုယ်လေးကို သူ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

အမေ မှင်တက်နေလေသည်။ ၁ မိနစ်ကျော်လောက်တွင် အမေအတင်းရုန်းနေ၍ သူမကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဖူး ဖလူးး ဖယ်စမ်း သား ဟု ပြောသည်။ သူကတော့ ဇွတ်ပင် မဖယ်ပဲ ဘရာစီယာမဝတ်ရသေးတဲ့ အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရစို့လိုက်သည်။

သူ့ကျောပြင်ကို အမေလက်လေးဖြင့် ထုရိုက်ပြီး ထိုသို့မလုပ်ရန် တားနေလေသည်။ ဖယ်စမ်း စည်သူ မင်းခွေးစိတ်ပေါက်နေတာလား ဟု ပြောနေသော်လည်း အမေ့စကားများကို သူ မကြားဟန်ပြုထားပြီး အမေ့နို့နှစ်လုံးကို အငမ်းမရနဲ့ စို့နေလိုက်သည်။ အမေကသူ့ကို ထုရိုက်နေတည်။

သူ့ကို ပန်းပွင့်လေးနဲ့ ပေါက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ အမေ့ထမီကို ဖြေချလိုက်ပြီး စွေ့ခနဲပွေ့မကာ အိပ်စင် ကုတင်စောင်းသို့ တင်စောင်းမှ ာချလိုက်သည်။  အမေ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ လက်ဖြင့်ဆွဲကားလိုက်ပြီး အိပ်စင်အောက်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။

ပေါင်ခွဆုံထံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး စောက်မွေးနက် ပါးပါးလေးများနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသည့် အမေ့စောက်ပတ်ပေါ် သူ့လျှာကိုတင်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာနဲ့ ယက်ပြီး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲထည့်၍ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ အား...အမေ တီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေသည်။

အမေ့စောက်ပတ်ကို သူယက်ပြီး ခဏအကြာမှာ စောက်ရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာသည်။ သူ့ကိုမွေးစားခဲ့တဲ့ အမေဒေါ်မေသူစောက်ပတ်ကို စည်သူမြိန်မြိန်ယှက်ယှက်ကြီး ယက်နေလိုက်သည်။

“ အားးးးးး အားးးးးးး” 

အမေငြီးသံလေးများစိပ်လာပြီး ၂ မိနစ်လောက်အကြာမှာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းအောက်မှာ သူ့လျှာကို အပြားလိုက်ထိုးခံထားပြီး ကျလာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကိုအကုန်မြိုချလိုက်သည်။ သူမတ်တပ်ထလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အောက်သို့ချွတ်ချလိုက်သည်။

သံချောင်းအလားမာ တောင်နေသည့် သူ့လီးတံကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍ အမေ့ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ထိုးခွဲပြီးသူ့လီးတံက အမေ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ တအိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားလေသည်။

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ” 

အမေ့ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာ ပွင့်ဟပြီး ငြီးတွားနေလေသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူ့မွေးစားအမေစောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ အမေက ကျောက််ကြီးလို ငြိမ်သက်စွာ နေနေလေသည်။

သူ အစကတော့ အမေ့ အပေါ် ခုလိုမျိုး စိတ်မရှိခဲ့။ ခုနက အမေ့ရဲ့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ဗလာ ကိုယ်လုံးအလှကိုကြည့်ပြီး သူခုလို အမေ့ကိုလိုးချင်တဲ့ စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်သွားတာ ဖြစ်ပါသည်။ နောင်ခါလာနောင်ခါဈေးပဲ ပြီးမှအမေ ပေးသည့်အပြစ်ကို ခံမည်ဟု တွေးလိုက်သည်။

ဆိတ်ကွယ်ရာ ရထားပေါ်မှ သီးသန့်အိပ်ခန်းထဲမှာ မွေးစားအမေနဲ့ မွေးစားသား တူဝရီး ဆိိုသော်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက် ပုရိသယောက်ကျားနဲ့ ဣထိယ မိန်းမတို့ သူ့ထက်ငါ ကာမပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းနေကြလေသည်။ အမေ့စောက်ပတ်ကို တဖုံးဖုံးနဲ့ဆောင့်လိုးပြီး ခဏအကြာမှာ သူ့သုတ်ရည်ပူများကို အမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ 

သူနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပင် အမေ့ကိုယ်လေး တဇတ်ဇတ်တုန်ခါပြီး ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ အမေ့ကို လိုးပြီးမှ သူနောင်တ ရနေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ပုဆိုးပြန်ဝတ်တော့ အမေလည်း ထမီဝတ်၍ဘရာစီယာဂျိပ်တပ်ပြီး အင်းကျီ ဝတ်နေလေသည်။ အမေက သူ့ကို ကျောပးထားပြီး ထိုင်နေသည်။

အမေ့ရှေ့မှာ သူ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး 

“ အမေ ပေးချင်တဲ့ အပြစ်ကိုပေးပါ သားခံပါ့မယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ့ အမေက သူ့ကို ရွံမုန်းသလိုကြည့်ပြီး တဖက်သို့ မျက်နှာလွှဲသွားလေသည်။ ဆက်တောင်းပန်လျှင်လည်း ရမည်မဟုတ်မှန်းသိ၍ ထလိုက်ပြီး ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ သွားထိုင်နေလိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့် သူတို့ မေမြို့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ဘူတာမှ ကြီးကြီးအိမ်ရှိရာသို့ ရထားလုံးငှါးစီးပြီး လာခဲ့ကြသည်။ဘေးအိမ်မှ သော့ယူ၍ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကြည့်ရာ ဘာမှမရှိ အမေက အတွင်းဖက်သို့ ဝင်သွားသည်။

“ မီးဖိုထဲမှာလည်း ဆန်နဲ့ဆီပဲရှိတယ် ကျန်တာ ဘာမှမရှိပါလား သားရေ အမေတို့ ဈေးသွားကြရအောင်” 

ဟု သူ့ကိုလှမ်းပြောလေသည်။ သူဝမ်းသာသွားရတယ်။ အမေ သူ့ကို တလမ်းလုံး စကားမပြောတာ ခုမှပြော၍ ဖြစ်ပါသည်။ မီးဖိုထဲသွားပြီး 

“ အမေနားနားနေနေ နေပါသားပဲသွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ် ” 

ဟု ပြောပြီး သူအိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။

အိမ်ထောင့်မှာ ရပ်ထားတဲ့ စူပါကတ်ဘီးလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လှုပ်ကြည့်တော့ ဆီရှိသေး၍ ဆိုင်ကယ်ထုတ်ပြီးအပြင်ကို မောင်းခဲ့လိုက်သည်။ မေးမြန်းပြီးဈေးဖက်သို့ မောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ငါးခြောက်ငါးခြမ်းနဲ့ ကြက်အူချောင်း မီးဖိုချောင်သုံး ဗာဟီရအချို့ဝယ်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူဝယ်လာသည်များအား အမေ့ကို ပေးလိုက်တော့ အမေက ယူပြီးမီးဖိုထဲသွား၍ ချက်ပြုတ်စီမံနေလေသည်။ ထမင်းဟင်ချက်ပြုတ်ပြီးတော့ အမေရေသွားချိုးသည်။ အမေ့အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ရေချိုးပြီးရင်လူးဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေလိုက်သည်။ 

“ အမေ့ဖို့ သနပ်ခါးသွေးပေးနေတာလား သား ” 

ဟု အမေက မေးသည်။

“ ဟုတ်တယ်..အမေလူးဖို့လေ မြန်မြန်ုလုပ် အမေ အအေးပတ်မယ် ” 

ဟု သူပြောတော့ အမေကပြုံးပြီး အင်းပါသား ဟု သူ့ကိုပြောလေသည်။

ညနေဆာကို အစောစားပြီး ခရီးပန်းလာသဖြင့် ညအစော အိပ်ခန်းကိုယ်စီသို့ ဝင်လိုက်ကြသည်။ အိပ်ယာထက်မှာလဲှရင်း ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို သူတွေးနေမိလေသည်။ အမေက ရထားပေါ်မှအဖြစ်ကို မေ့ပျောက်ထားဟန်တူသည်။ သူကတော့ မေ့ပျောက်ထား၍ မရပါ။

မနက်ရောက်တော့ အမေနဲ့သူ ခြံရှေ့ထွက်ပြီး လမ်းအတူ လျှောက်ကြသည်။ ခဏလျှောက်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ အမေ့ လက်ခဏလောက်ဟု သူပြောပြီး လက်ကိုကိုင်၍ အမေ့လက်သူကြွယ်ကို စိတ်မှန်းဖြင့် မှတ်လိုက်သည်။ လက်ကို ပြန်ချပေးလိုက်ပြီး 

“ အမေခဏနော် သားဒီဘက်နား သွားအုံးမယ်” 

ဟု ပြောကာ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်အား အခန်းထဲမှာ သွားယူလိုက်သည်။ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ဈေးရှိရာသို့ မောင်းလာခဲ့ပြီးပန်းတိမ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ ရပ်လိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲဝင်ပြီး အမေ့ လက်သူကြွယ်ဆိုဒ်ကို ပြောလိုက်သည်။ 

“ အမြန်လုပ်ပေးပါလား အကို ” 

ဟု ဆိုင်ရှင်ကို ပြောတော့ 

“ အမြန်လုပ်ပေးရင် အမြန်ကြေးပေးရမှာနော် ညီလေး ” 

ဟု သူ့ကို ဆိုင်ရှင်ကပြောသည်။ ပေးပါ့မယ် ဘယ်နေ့ရမလဲ မေးတော့ မနက်ဖြန်ဒီလိုအချိန်လာခဲ့ ညီလေး ဟု သူ့ကို ပြောသည်။ စရံငွေပေး ဘောင်ချာယူပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခုနကအလောတကြီး ဘယ်သွားတာလဲ ဟု အမေက မေးသည်။

ဒီနားပါ အမေ ဟု သူပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ မနက်ဖြန် အမေ့ကို သူချစ်ခွင့်ပန်ပြီး လက်ထပ်ခွင့်တောင်းရမယ် မဖြစ်နိုင်မှန်းသိပေမယ့် အမေ့ကို သူစွဲလန်းသွားခဲ့ရပြီ။ ၅၂၈ မေတ္တာထက်ကျော်လွန်တဲ့ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းနဲ့ချစ်မိနေပြီလေ။

ထိုနေ့တနေ့လုံး စည်သူ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသလို အကယ်၍ အမေ့ဘက်က သူလက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာကို လက်မခံရင်တော့ အမေနဲ့အဝေးဆုံးသို့ သူထွက်သွားမယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားလိုက်သည်။

နောက်နေ့မနက်မှာ အမေ့ကို အပြင်ခဏသွားအုံးမည် ဟု ပြောပြီး ပန်းတိမ်ဆိုင်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။လက်စွပ်ဖိုး ငွေချေပြီးလက်စွပ်ကို ဗူးလေးဖြင့် ထဲ့ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အမေက အိမ်ရှေ့ခန်းဆက်တီမှာထိုင်နေသည်။ အမေထိုင်နေရာခုံအောက်မှာ သူဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမ လက်တဖက်ကို သူလက်ဖြင့်ယူကာ ဗူးထဲမှလက်စွပ်ကို ထုတ်၍ အမေ့လက်သကြွယ်မှာ စွပ်ပေးလိုက်သည်။

“ အမေ့ကို သားချစ်တယ်..သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပြုပါ ဟိုနေ့က ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်ပြီးထဲက အမေ့ကို စွဲလန်းပြီး သားဘဝ လက်တွဲဖော်အဖြစ် သားရဲ့ဇနီးအဖြစ်ရှိပေးပါနော် အမေ ” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ သားကလည်း အဆန်း တအားထွင်တာပဲ အမေက သားကို လက်ထပ်ခွင့်ပေးပြီပဲထား သားက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ် အမေက အဖွားကြီးဖြစ်နေပါပြီကွာ ” 

ဟု အမေကပြောသည်။

“ အဖွားကြီး မဟုတ်ပါဘူး အမေကသား မျက်စိထဲမှာ အလွန်လှပတဲ့ သားရဲ့ အချစ်နတ်သမီးလေးတပါးပါ။သားက တသက်လုံး အမေ့ကို ရိုးမြေကျဦးဆွေးဆံမြေ့ ပေါင်းသင်းပြီး အမေ့တွက် ဆေးပေးမီးယူ လက်ကတုံးတောင်ဝှေးတချောင်းအဖြစ် အစစ ဖေးမလက်တွဲပြီးသားတို့ ချစ်ခရီးလမ်းကိုလျှောက်လှမ်းမှာပါအမေရယ်” 

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

“ ဟာကွာ..သားကလဲ” 

အမေ့ မျက်နှာလေး ရှက်သွေးဖြာပြီး နီရဲသွားလေသည်။ သူ့လက်ကို ဆွဲ၍ ထစေလိုက်ပြီး 

“ သားကို အမေက ရထားပေါ်မှာ ဖြစ်တဲ့ နေ့ထဲက ရင်ထဲ စွဲလန်းသွားခဲ့ရတာပါကွယ် သားချစ်သလို အမေကလည်း သားကိုချစ်တယ်” 

ဟု သူ့ကိုပြောပြီး ထတော့ ဟု ပြောပြီး သူမဘေးမှာ ထိုင်စေသည်။

“ သား ဝမ်းသာလိုက်တာ အမေရယ်” 

သူ ပြောလိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ဒီတခါတော့ အမေကစပြီး စုပ်နမ်းလေသည်။ အမေ့ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာကိုသွင်းလိုက်သည်။

အမေ့ လျှာနွေးနွေးလေးက သူ့လျှာကို ထိုးမွှေ့နေသည်။ ၅ မိနစ်လောက် အနမ်း ရွှေဂဟေဆက်၍ပြီးတော့ အမေ့ ကိုယ်လေးကို စွေ့ခနဲပွေ့ချီကာ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အမေ့ကို အောက်သို့ချပေးလိုက်သည်။

သူတို့ကိုယ်မှ အဝတ်များကို တခုမကျန်ချွတ်လိုက်ကြသည်။ အမေ့ ဘီးဆံပက်ကို သူဖြေလိုက်တယ်။ အမေ့ဆံပင်များက ဖွားခနဲနောက်သို့ ဖားလျားကျသွားသည်။ အမေ့လက်လေးကို ဆွဲ၍ အိပ်ယာနား လျှောက်လာပြီး အမေ့ကို အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက် အိပ်စေလိုက်သည်။ အမေ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ သူမှောက်ချလိုက်ပြီး လည်တိုင်ကျော့လေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

အမေ့ရဲ့ ရင်ဘတ်သား ဖွေးဖွေးလေးတဝိုက်ကို နမ်းကာလျှာနဲ့ ယက်ပြီး အမေ့နို့တလုံးကိုစို့ တလုံးကို လက်ကကိုင်ထားလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ နောက်တလုံးကို ပြောင်းစို့လိုက်သည်။ အမေက သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားသည်။ အတန်ကြာစို့၍ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကိုအောက်လျှောဆင်းလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ ဖြူဖွေးသည့်ဝမ်းဗိုက်သားလေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးး ဟင်းး” 

ဗိုက်သားလေးကို ယက်ပြီး ဆီးခုံကို ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး ဟင်းး သား” 

အမေ တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေတယ်။ ပေါင်ခွဆုံသို့ သူ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာနဲ့ ယက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး အားးးးးးးးးးး” 

အမေ့ ငြီးတွားသံလေးများက သာယာနာပျော်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ လက်နဲ့ ညင်သာစွာ ဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကို လက်ခလည်ထည့်ကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ အမေ့ကိုလက်နဲ့လိုးပေးနေလိုက်သည်။ အမေ့ရဲ့ အစိလေးကိုလည်း လျှာနဲ့ ထိုးကလော်လိုက်သည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးး” 

ခဏကြာတော့ အား.. ဟု ငြီးတွားပြီး အမေ့ ခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ အမေ့ စောက်ပတ်အောက်မှာ သူ့လျှာကို ထိုးခံထားပြီး ထွက်လာသမျှ အမေ့စောက်ရည်များကို သူတစက်မကျန်မျိုချလိုက်သည်။ အမေ့ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ တောင်မတ်နေသည့် သူ့လီးတံကို ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ပြီး ခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးတံက တအိအိဖြင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးး” 

အမေ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့လီးကိုနောက်ဆွဲထုတ်၍ ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ အမေ့ဆံပင်များက အိပ်ယာပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲလျက်ကပုကရိုလေးဖြစ်နေပြီး ကဗျာဆန်လှပေသည်။

“ အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးးးး” 

အမေ့ စောက်ပတ်ကို သူတဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

သူ့ဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်း အမေက စကောဝိုင်းသလို သူမဖင်ကြီးကို ဝိုင်းကာ စောက်ပတ်ကို ပင့်တင်ပေးနေလေသည်။ ငါးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့ အမေ့ဆီးခုံနဲ့ သူ့ဆီးခုံးကို ထိကပ်ထားပြီး သုတ်ရည်များကိုအမေ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

သူနဲ့ မတိမ်းယိမ်းပင် အားးးးးးး..ဟု ငြီးတွားကာ အမေ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ မေမြို့ရဲ့ဆောင်းမနက်ခင်းက အပြင်မှာ အေးနေသော်လည်း စည်သူနဲ့ဒေါ်မေသူတို့ တူဝရီးရဲ့ ကိုယ်မှာတော့ ကာမချွေးများထွက်နေကြလေသည်။ အမေက သူ့ကို ဖက်လိုက်ပြီး သူမ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။ ခုကစပြီး အမေက သားရဲ့ဇနီး မိန်းမဖြစ်သွားပြီနော် ဟု ပြောပြီး အမေ့ပါးပြင်လေးကို သူနမ်းလိုက်သည်။

“ အင်းပေါ့ သားရဲ့ သားက အမေ့ရဲ့ လင်ဖြစ်သွားပြီ” 

ဟု အမေကပြုံးပြီး တီးတိုးလေးပြောလေသည်။ စကားပြောနေစဉ် အချိန်မှာပဲ စည်သူ့လီးက အမေ့ စောက်ပတ်ထဲမှာ နောက်တခါထပ်လိုးဖို့ အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ အမေ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး

“ မိန်းမစောက်ပတ်ကို လင်လေး လိုးတော့မယ်နော် ” 

ဟု သူပြောလိုက်တဲ့ အခါ 

“ လိုးပါ အမေ့သားလင်လေးရယ် ” 

ဟု အမေက ပြောလေသည်။ သူ့လီးကို နောက်ဆွဲထုတ်ပြီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးးး” 

“ နာလို့လား မိန်းမ” 

“ ကောင်းလို့ငြီးတာပေါ့ လင်လေးရယ်” 

ဆက်လက်ကြိုးစားပါအုံးမည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

တန်ပြန်သက်ရောက်မှု အပိုင်း ( ၄ )

တန်ပြန်သက်ရောက်မှု အပိုင်း ( ၄ )

ကိုတိုးကြီး ရေးသည်။

ထိန်ထိန်သာနဲ့ ဖုန်းပြောဖို့ ထူးအောင်ကြီး ဆိုင်အရှေ့ဖက်ကို ထွက်ခဲ့သည် ။ ထိန်ထိန်သာက သူ့ကို သတိရနေတယ် လို့ ပြောသည် ။ သူက ဒါဆို ဘာလို့ ဖုန်းမဆက်တာလဲ..လို့ မေးသည် ။

ထိန်ထိန်သာက “ ဗေးဂပ်စ်က ပြန်လာပြီးတဲ့နောက် အလုပ်များနေလို့ကိုထူး ..” လို့ ဖြေသည် ။ ထိန်ထိန်သာ ကဦးဇေ မြန်မာပြည်သွားမယ် ...လို ပြောသည် ။ “ ထိန်သာရော လိုက်သွားမှာလား...” လို့ သူက မေးလိုက်တော့ထိန်ထိန်သာက ...

“ ဦးဇေက ရုတ်တရက်ကြီး ကိစ္စပေါ်လာလို့ ထသွားတာ..ထိန်သာ့အလုပ်က ချက်ချင်းကြီးခွင့်ယူဖို့ ခက်တယ်...ထိန်သာက နောက်တပတ်လောက်ကြာရင်လိုက်သွားမှာ....” လို့ ပြောသည် ။

“ ဦးဇေက ဘယ်တော့ သွားမှာလဲ ထိန်သာ..”

“ မနက်ဖန် ...”

“ အိုး ...”

“ ကိုထူး..ထိန်သာနဲ့ တွေ့ချင်လား...”

“ တွေ့ချင်တာပေါ့...”

“ လာခဲ့မလား....ထိန်သာ့ဆီကို....ထိန်သာ့ကို လာတွေ့မလားဟင် ..”

ထူးအောင်ကြီး ချက်ချင်းဘဲ မစဉ်းစားဘဲ “ လာခဲ့မယ်..လာတွေ့မယ် ..ထိန်သာ..” လို့ ဖြေလိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာ့ကို သူထပ်တွေ့ချင်နေသည် ။ ထိန်ထိန်သာ့ကို ဘယ်လို ဆက်သွယ်ရမလဲ သူ အကြံထုတ်နေခဲ့တာ။

“ ထိန်သာ စောင့်နေမယ်..လာခဲ့နော် ..လာမယ့်ရက် နဲ့ အချိန် ဖုန်းဆက်လိုက် ...”

“ ဆက်လိုက်မယ်...”

မီးဖိုခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လိုက်တော့ ဘောက်နော်သည် ပက်လက်လှဲနေရာက သူ့ကို “ ဘယ်သူဆက်တာလဲဟင်..”လို့ မေးသည် ။

သူက “ အလုပ်ကိစ္စပါ..” လို့ ပြောရင်း ဘောက်နော်ဘေးကို ဝင်လှဲလိုက်သည် ။ ခုထိ ဘောက်နော်သည် ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်နဲ့ ရှိနေဆဲ။ သူ့ကို ကျောခိုင်းထားတာမို့ ဘောက်နော်ရဲ့ တင်ပါးကားကား ထယ်ထယ်ကြီးတွေကိုတပ်မက်စရာ တွေ့နေရသည် ။ ဒီ တင်ပါးကြီးတွေကို သူ ခိုးခိုးကြည့်ပြီး ပစ်မှားနေခဲ့တာ..။ သူ့လက်က တင်ပါးကားကားအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်မိရပြန်သည် ။ 

ဘောက်နော်က “ ထပ်လိုချင်ပြန်ပြီလား ...” လို့ မေးသည် ။ သူက ဘာမှ မဖြေဘဲ အလုပ်နဲ့ သက်သေပြလိုက်သည် ။ ဘောက်နော်ရဲ့ ရင်သားစိုင်တွေကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စို့လိုက်ရင်း ..။

နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို တဖက်ပြီးတဖက် လျာနဲ့ ဝိုက် လှိမ့်လိုက်..မထိတထိထိုးဆွလိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ဘောက်နော် တဟင့်ဟင့်နဲ့ ဖြစ်လာသည် ။ သူ့လက်တဖက်နဲ့ ဘောက်နော်ရဲ့ အင်္ဂါဇာတ်ကြီးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေတော့ ကာမရှေ့ပြေး အရေကြည်တွေ ရွှဲသထက် ရွှဲလာသည် ။

သူ့လက်နက်ကြီးလဲ မာကျောမတ်ထောင်လို့ ပစ်ရန်အသင့် အနေအထား ဖြစ်နေပြီ ။ ဒုတိယအကြိမ် ပွဲကြမ်းကြပြန်ပြီ ။ ဒီအချီမှာတော့ ပထမအချီလောက် အသားကုန် မကိုင်တော့ဘဲ မှန်မှန်လေး အရသာခံပြီး လုပ်ကြတဲ့အပြင် ပုံစံတွေ ပြောင်းလုပ်ကြသည် ။

အဓိကက ဘောက်နော်ပြီးသွားအောင် လုပ်ပေးလိုက်သည် ။ ဘောက်နော်က သူ့ဘဲ လောဟာလုပ်တာထက် ကြိုက်သည် လို့ ပြောသည် ။ တတ်နိုင်ရင် ဘယ်သူမှ မသိပါစေနဲ့ လို့ သူ့ကို ပြောလို့ စိတ်ထဲက “ ငါကလဲဘယ်သူမှ မသိစေချင်ပါဘူးဟာ..” လို့ ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

ဘောက်နော်ကို အိမ်ပြန်ပို့တော့ လမ်းမှာ ဘောက်နော်က နော်မူးမူးကိုလဲ ကြံပါလား လို့ နောက်ပြောင်ပြီး ပြောသည် ။ နော်မူးမူးက ဘဲမရှိလို့ ဆာနေတယ်..ဖန်ရင်ရမယ် လို့ ပြောသည် ။ သူက နော်မူးမူးကို အရင်ကသဘောကျပြီး ဖြုတ်ချင်လို့ ဖန်မယ်လုပ်နေပေမယ့် လတ်တလော ထိန်ထိန်သာ က သူ့လင်ကြီး ရန်ကုန်သွားနေတုံး လာဖို့ ခေါ်နေတာကြောင့် ထိန်ထိန်သာကိုဘဲ သွားဖြုတ်ဖို့ စိတ်အားထက်သန်နေသည် ။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အင်တာနက်မှာ လေယဉ်လက်မှတ်ရှာဖွေသည် ။ ဝယ်သည် ။

နောက်တနေ့မနက်မှာ မြတ်ဦးထွန်းကို ဖုန်းဆက်လိုက်ပြီး ဆန်ဖရန်ကို သွားမယ်အကြောင်း ပြောလိုက်တော့မြတ်ဦးထွန်းက သူနဲ့ တဆိုင်ဆိုင်မှာ စားသောက်ရင်း ဆုံကြရအောင် လို့ ပြောသည် ။ဆိုင်တဆိုင် ရွေးလိုက်ကြသည် ။သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကြိုက်ကြတဲ့ဆိုင် ..။Native New yorker Grill Wings မှာ နေ့လည်စာ စားဖို့ ချိန်းလိုက်သည် ။

မြတ်ဦးထွန်းသည် ကုသိုလ်ကံအကျိုးပေးနေသလား မသိဘူး ..။ကံဇာတာတက်နေသည် ။ ကစားတိုင်း နိုင်နေသည် ။ထူးအောင်ကြီး နဲ့ ချိန်းဆိုတဲ့နေရာကို သူရောက်လာတော့ ထူးအောင်ကြီး အရင်သိထားတဲ့ ကား မဟုတ်ဘူး ။ဘီအမ်ဒဗလျူကားအသစ် ချပ်ချွတ်နဲ့ ..။စားကြသောက်ကြရင်း မြတ်ဦးထွန်းက 

“ ထူးအောင်..မင်းကိုကွာ..ငါ ဝန်ခံစရာ တခု ရှိတယ်..မင်းကို လာ့စ်ဗေးဂတ်စ်တုံးက ပြောမယ်ပြောမယ်နဲ့ မပြောဖြစ်ခဲ့ဘူး ..ငါ မင်းနဲ့ ဦးဇေရဲ့ မိန်းမ ထိန်ထိန်သာ တို့ ညိစွန်းကြတာတွေကို သိတယ်...” 

လို့ ပြောလေသည် ။ထူးအောင်ကြီး လဲ အံ့အားသင့်သွားသည် ။

“ ဟုတ်လား..ဘယ်လိုသိတာလဲ...ဟားဟား..ဘာလို့ မပြောတာလဲဗျာ...” 

လို့ ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ မြတ်ဦးထွန်းက “ ငါလဲ ထိန်ထိန်သာကို မင်းနဲ့ဖြစ်တာတွေကို သူ့လင်ကြီးကို ပြန်ပြောလိုက်ရမလား လို့အကြပ်ကိုင်ပြီး တချီ ဝါးလိုက်သေးတယ်...” လို့ ဆက်ပြောပြလေသည် ။

ထူးအောင်ကြီး လဲ..“ ဟာ..အတော် လက်မြန်တဲ့လူ..သွက်လှချည်လား...” လို့ ပြောတော့ မြတ်ဦးထွန်းက “ ထိန် ထိန်သာနဲ့ ထပ်တွေ့ထပ်ကြုံဆုံချင်သေးတယ်ကွာ..ငါ ဆန်ဖရန်ကို သွားမလားလို့ စဉ်းစားနေတယ် လို့ ပြောလိုက်သောအခါ ထူးအောင်ကြီးက“ ကဲ..နှစ်ယောက်လုံး ဖြုတ်ဖူးနေပြီဘဲ...ထိန်ချန်နေလို့လဲ အပိုပါဘဲ...ထိန်ထိန်သာက သူ့လင်ကြီး မြန်မာပြည်သွားမှာမို့ ဖိတ်ခေါ်နေတယ်...ဒီလိုဆို လိုက်မလား...နှစ်ယောက် အတူတူ သွားလိုက်မယ် လေ ..” လို့ ပြေလေသည် ။

မြတ်ဦးထွန်းက “ ဟာ..ဟုတ်လား...လိုက်မယ်..လိုက်မယ် ...ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲကျတာဘဲ ထူးအောင်ရေ...အတူတူသွား..အတူတူ ဖြုတ်ကြတာပေါ့..ဟားဟားဟား...” လို့ ဝမ်းသာအားရပြောလေသည် ။

တကယ်တော့ ထူးအောင်ကြီးသည် မိန်းမ မွှန်ပြီး ဆိုင်ကို ပစ်ထားပြီး သွားဖို့ လုပ်နေတာ ..။သူ့ဆိုင်ကို ကြည့်ပေးနိုင်တဲ့ လောဟာလဲ ပြန်မရောက်သေးဘူး ..။

ဘောက်နော် နဲ့ လတ်တလော ချက်နေတဲ့ သိန်းသန်းစိုး ဆိုတဲ့ ကောင်လေးဘဲ ရှိသည် ။ ထိန်ထိန်သာသည် သံလိုက်တုံး တတုံးလိုဘဲ သူ့ကို စွဲငင်နေသည် ။

ဖြစ်ရင်ရာ ဖြစ်ကွာ ဆိုပြီး သူသွားတာ ..။မြတ်ဦးထွန်းကတော့ အမှတ်တရပစ္စည်းဆိုင် မို့ လူစားထားခဲ့လို့ရသည် ။ မခက် ။

......................................................................................................

ဆန်ဖရန်စ္စကို လေဆိပ်။

ကယ်လီဖိုးနီးယား ပြည်နယ်။

လေဆိပ်ထဲက အထွက် သူတို့ကို လာစောင့်ကြိုနေတဲ့ ထိန်ထိန်သာ ကို ထူးအောင်ကြီးနဲ့ မြတ်ဦးထွန်းတို့ တွေ့လိုက်ရသည် ။ ထိန်ထိန်သာ က ထူးအောင်ကြီး ကြိုဖုန်းဆက်ထားလို့ မြတ်ဦးထွန်း လဲ ပါလာမှာကို ကြိုသိထားသည် ။

ထိန်ထိန်သာသည် သူနဲ့ ညိခဲ့တဲ့ ဘဲနှစ်ကောင်ကို အတူတူတွေ့ရတာ စိတ်လှုပ်ရှားမိနေသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးသည် အဖြုတ်ကောင်းတဲ့ လူတွေ ဖြစ်သလို အခု လာကြတာလဲ သူ့ကို ဖြုတ်ဖို့ လာကြတာ ဆိုတော့ မကြာခင် ဒုတ်နှစ်ချောင်းနဲ့ အဖြုတ်ခံရမှာမို့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေတာ...။

ထူးအောင်ကြီး နဲ့ မြတ်ဦးထွန်း တို့သည် ထိန်ထိန်သာ မောင်းနေတဲ့ မာစီဒီးဘင့်ဇ်ကားအဖြူရောင်ကြီးပေါ်မှာလိုက်ပါရင်း ဒီအချောစားမိန်းမ နဲ့ မကြာတော့သော အချိန်မှာ ကာမပွဲကြမ်းတွေ နွှဲရတော့မယ် ဆိုတာ သိနေလို့သဘောကျစိတ်လှုပ်ရှားလျက် နေသည် ။ထိန်ထိန်သာ က သူတို့ကို ဟိုတယ်ဆီကို လိုက်ပို့ပေးသည် ။ ထိန်ထိန်သာက သူတို့အတွက် ကြိုတင်ပြီးဟိုတယ်ခန်းကို ငှားထားပေးသည် ။

ဟိုတယ်အခန်းကို ရောက်ကြတော့ ထိန်ထိန်သာ က “ အေးအေးဆေးဆေး နားကြမလား...နောက်တော့ တွေ့ကြတာပေါ့..” လို့ ပြောသည် ။ လာ့စ်ဗေးဂတ်စ်တုံးက တချီသာ ဖြုတ်လိုက်ရတဲ့ မြတ်ဦးထွန်းက ဒီကို မလာခင်ထဲက မောင်းတင်ထားတာ ဆိုတော့ ထိန်ထိန်သာ့ကို မပြန်စေချင်တော့..။

“ အခုဘဲ တွေ့လိုက်ကြရအောင်..ထိန်သာ...” လို့ ပြောရင်း ထိန်ထိန်သာရဲ့ ခါးလေးကို ဖက်လိုက်ပါသည် ။

“ ထိန်ထိန်သာ..အခုဘဲ ချစ်လိုက်ကြရအောင် ...” လို့ ထူးအောင်ကြီးကလည်းဝင်ပြောသည် ။

“ အိုး....အားကြီးလှချည်လား ကိုကိုတို့ရယ်...အမလေး ...ရင်ခုံစရာကြီး....”

ထိန်ထိန်သာ က ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်ရင်း မြတ်ဦးထွန်းရဲ့ ခါးကို ပြန်ဖက်လိုက်သည် ။

“ ဟာ....”

ထူးအောင်ကြီးနဲ့ မြတ်ဦးထွန်းသည် အချိန်ဆွဲတတ်သူတွေ မဟုတ်မှန်း ထိန်ထိန်သာ တွေ့သွားရသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး သူတို့ ဘောင်းဘီတွေ ခါးပတ်တွေကို ဖြုတ်ချွတ်နေကြပြီ...။

လာ့စ်ဗေးဂတ်စ်က ပြန်ကထဲက ထိန်ထိန်သာ ငတ်နေခဲ့တာမို့ မကြာခင် တွေ့ရမယ်က စံချိန်မှီ လိင်တန်ကြီးတွေကို မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ စောင့်ကြည့်ရင်း တံတွေးမြိုချမိလိုက်သည် ။ နှုတ်ခမ်းတွေ ထုံပူလာအောင် သူတို့ကိုပုလွေလဲ ကိုင်ပေးရတော့မည် မဟုတ်လား ...။

ထိန်ထိန်သာလဲ သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ဟင်း...ငေါငေါကြီးတွေ တောင်နေတဲ့ လိင်ချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးတွေ ဘွားကနဲ ပေါ်လာပြီ ..။နှစ်ယောက်စလုံးက ခါးကော့ပြီး သူ့အနားကို တိုးကပ်လာသည် ။

ဘာလုပ်ပေးစေချင်တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်လိုက်တဲ့ ထိန်ထိန်သာ လဲ သူတို့ရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး မြတ်ဦးထွန်းရဲ့ လိင်တန်ကို ဘယ်လက်..ထူးအောင်ကြီးရဲ့ လိင်တန်ကို ညာဖက် လက်နဲ့ တပြိုင်နက် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ထိပ်ခေါင်းဒစ်လုံးလုံးကြီးတွေကို သူမလက်ကလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ညင်ညင်သာသာ ပွတ်သပ်ဆော့ကစားပေးလိုက်သည် ။

လိင်တန်ကြီးတွေသည် အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထောင်ထနေကြသည် ။ ထိပ်အပေါက်လေးက အရေကြည်တွေ စိမ့်ကျ စိုပေနေကြသည် ။ အရင်ဆုံး ထူးအောင်ကြီးရဲ့ လိင်တန်ကို ငုံလိုက်ပြီး လျာလေးနဲ့ စတင် ကစားပေးလိုက်သည် ။ တချိန်ထဲမှာဘဲ မြတ်ဦးထွန်းရဲ့ လိင်တန်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကွင်းတိုက်ပေးနေသည် ။

ထူးအောင်ကြီးရဲ့ လိင်တန်သည် ထိန်ထိန်သာ စုတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းဆိုသလိုဘဲ ကြီးထွား လာသည် ။ထိန်ထိန်သာရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်နေသည် ။ ရှေ့တိုးနောက်ငင် စုတ်ပေးနေတုံး မြတ်ဦးထွန်းက သူ့လိင်တန်ခေါင်းကိုထိုးကပ်ပေးလာလို့ သူ့ကို တလှည့် စုတ်ပေးရပြန်သည် ။

မြတ်ဦးထွန်းကို အားရပါးရ စုတ်ပေးနေတုံး ထူးအောင်ကြီးက ထိန်ထိန်သာ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်သည် ။ သူတို့ သုံးယောက် ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်သွားကြသောအခါ ထိန်ထိန်သာက ထူးအောင်ကြီး လိင်တန်ကို စုတ်ပေးရပြန်သည် ..။ ဒီအချိန်မှာ မြတ်ဦးထွန်းက ထိန်ထိန်သာ့ ပေါင်တွေကို ဆွဲဖြဲပြီး အရေတွေစိုပေနေတဲ့ တအားယားယံနေတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို လျာနဲ့ ယက်သည် ။ထူးအောင်ကြီးက ထိန်ထိန်သာ့ နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ညှစ်နေသည် ။

သုံးပွင့်ဆိုင် ( သရီးစမ်း ) ပွဲကြမ်းကြပြီ ..။

ထိန်ထိန်သာလဲ လာ့စ်ဗေးဂပ်စ်က ပြန်လာကထဲက ပြတ်လပ်နေတာတွေကို ရနေတဲ့အတွက် အထူးကျေနပ်နေသည် ။

မြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ထူးအောင်ကြီး တို့ ထိန်ထိန်သာ့ကို တယောက်တလှည့် လုပ်ကြသည် ။ ထိန်ထိန်သာလဲ ဒီလို သရီးစမ်း သုံးယောက်ပေါင်းလုပ်တာကို ပထမဆုံး လုပ်ဖူးခြင်း ဖြစ်သည် ။ ယောကျ်ားတန်ဆာ နှစ်ချောင်းကို တပြိုင်နက် ရတာကြောင့် တဏှာကြီးတဲ့ သူမအနေနဲ့ အရမ်းကိုဘဲ သဘောကျမိရသည် ။

တန်ဆာနှစ်ချောင်းကို ပူးကပ်ထားပြီး လောဘတကြီး စုတ်ယူရတာကိုလည်း ကျေနပ်နေသည် ။ မြတ်ဦးထွန်းနဲ့ထူးအောင်ကြီးလဲ တယောက်တလှဲ့ ထိန်ထိန်သာ့ကို ဖင်ပူးတောင်းထောင်ကာ တအားဆောင့်ထည့်ကြ ပါးစပ်ထဲကို ညှောင့်ကြနဲ့ တဝကြီး စိတ်တိုင်းကျ စပ်ရှက်ကြသည် ။

ထိန်ထိန်သာ့ကိုလဲ အပေါ်ကနေ တက်ထိုင် ဆောင့်ခိုင်းကြသည် ။ ထူးအောင်ကြီး အပေါ်ကနေ ထိန်ထိန်သာ ကောင်းဘွိုင်မလေး လို ဖင်တကြွကြွနဲ့ မြင်းစီးနေတဲ့အချိန် မြတ်ဦးထွန်းကသူ့တန်ဆာကို ထိန်ထိန်သာ့ပါးစပ်နားကို တိုးကပ်ပေးလိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာလဲ ထူးအောင်ကြီး အပေါ် တက်ဆောင့်နေရာက လှမ်းပြီး လျာနဲ့ ယက်ပေးသည် ။

ထိန်ထိန်သာ တအားအရှိန်တက် ကောင်းလာပြီး ပြီးချင်လာတဲ့အခါ မြတ်ဦးထွန်းက ထိန်ထိန်သာ့ ခြေထောက်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး အသားကုန် ဆွဲပေးတော့ ထိန်ထိန်သာ အော်ညည်းရင်း တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ ကော့လန်တက်ရင်း ပြီးသွားရသည် ။ မြတ်ဦးထွန်းလဲ ထိန်ထိန်သာ့ကို ဆက်ဆောင့်ပစ်ပြီး မကြာခင် သူလဲ ပြီးသွားတော့ သုတ်ရေတွေကို ထိန်ထိန်သာ့ အင်္ဂါအတွင်းထဲ ပန်းထုတ်လိုက်လေသည် ။

ထူးအောင်ကြီးက မပြီးသေးလို့ တောင်မတ်နေတဲ့ တန်ဆာချောင်းကြီးကို အရင်းက ဆုပ်ကိုင်ရင်း ထိန်ထိန်သာ့အနားကို တိုးကပ်လာသည် ။

“ လာ..ကိုထူး. ..ထိန်သာ စုတ်ပေးမယ်...အားမနာနဲ့..ထိန်သာ အပြီး စုတ်ပေးမယ်...ထိန်သာ့ပါးစပ်ထဲ ပြီးလိုက်...”

ထိန်ထိန်သာရဲ့ ထူးခြားလှတဲ့ ပုလွေအမှုတ်ကြောင့် ထူးအောင်ကြီးမှာ တအင်းအင်းတအဲအဲ ဖြစ်နေရသည် ။ လာ့စ်ဗေးဂပ်စ်မှာ ကြုံခဲ့တဲ့ ပုလွေထက် မတူဘဲ ထူးခြားလှလို့ သိပ်မကြာလိုက်ဘဲ ထူးအောင်ကြီး ပြီးသွားရသည် ။

ထိန်ထိန်သာ့ပါးစပ်ထဲကို သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်သွားသည် ။တကွပ်ကွပ် မြိုချနေတဲ့ ထိန်ထိန်သာသည် တော်တော်နဲ့ တန်ဆာချောင်းကို သူမပါးစပ်ထဲက ထုတ်ခွင့်မပေးဘဲ ဆက်စုတ်ပေးနေသည် ။သုံးယောက် အတူတူ ရေဆေးကြရင်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ နောက်ထပ်တကြိမ် အချစ်ကြမ်းပွဲတပွဲ ထပ်နွှဲဖြစ်သွားကြရပြန်သည် ။

ဒီအခါမှာတော့ ထူးအောင်ကြီးသည် ထိန်ထိန်သာ့နောက်ပေါက်ကို ဖွင့်သည် ။ ကြံရွယ်ချက်နဲ့ ယူဆောင်ခဲ့သော ဘေဘီအွိုင်းလ် ကို အသုံးပြုပြီး ထိန်ထိန်သာ့ ဖင်ပေါက်လေးကို ဖွင့်သည် ။ ထိန်ထိန်သာလဲ သူတို့နှစ်ယောက် လိုအင်ဆန္ဒတွေကို အဆုံးစွန် ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ပြင်ဆင်ထားပြီး ဖြစ်တာကြောင့် နောက်ပေါက်ကို ပေးလိုက်တာဖြစ်သည် ။

အတွေ့အကြုံအသစ်တခုကို ရလိုက် ကြုံလိုက်ရလို့ ထိန်ထိန်သာ ကျေနပ်သဘောကျသည် ။

..............................................................................................

ရန်ကုန်မြို့

လူချမ်းသာတွေ နေတဲ့ ရပ်ကွက်ကြီးထဲက ကောင်းပေ့ဆိုတဲ့ တိုက်အိမ်ကြီးထဲ ...။

အပြာရောင် တံဆိပ် ဂျော်နီဝေါကား အရက်ကို အရသာခံ သောက်နေတဲ့အချိန် ဦးဇေယျထက်ရဲ့ ကားထားတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ ကောင်မလေးတယောက် ကြိုးစားပန်းစား အလုပ်များနေသည် ။ ကောင်မလေးသည် မတောင်ချင့်တောင်ချင် နဲ့ တောင်နေတဲ့ ဦးဇေယျထက်ရဲ့ တန်ဆာကြီး ပြန်ကျမသွားခင် အားရပါးရ စုတ်ပေးနေသည် ။ဦးဇေယျထက် မျက်စိစုံပိတ်ခါ ပုလွေမှုတ်ခံနေသည် ။ကောင်မလေးသည် တွဲလောင်းကျနေတဲ့ အမွှေးဖွားဖွားနဲ့ ဂွေးစိကြီးတွေကိုပါ မရွံမရှာ လျာနဲ့ ယက်ပေးနေသည် ။

“ အင်း..ဟင်း..ဟင်း....အင်း....အင်း..အင်း......”

မဆိုးဘူး ..။

ဒီကောင်မလေး ကြိုးစားတယ် ..။

ဒီကောင်မလေး သည် ဆင်းရဲတွင်းက နက်တော့ အမေကို ဆေးရုံမှာ ခွဲစိတ်ဖို့ ငွေအရမ်းလိုအပ်နေတာကြောင့် ဦးဇေယျထက် ကို သူမကိုယ်သူမ လာအပ်သည် ။သိန်း၂၀ ဆိုတဲ့ ငွေကြေးနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရောင်းစားသည် ။

ဦးဇေယျထက်ကလည်း ပန်းသာသေချင်ချင် ဖြစ်နေတာ ဒါမျိုးကို လဖက်ထက် ကြိုက်သည် ။ကောင်မလေးက သူမသည် တခါမှ ယင်ဖိုတောင် မနားဖူးသေးတဲ့ အပျို ုစင်ကလေး ပါလို့ မျက်ရည်စက်လက်နဲ့ ပြောပြသည် ။ဦးဇေယျထက် သနားသွားသည် ။စောင်မကြည့်ရှု ဖို့ သဘောတူလိုက်သည် ။ လိုသူနဲ့ ပေးနိုင်သူ ..ဈေးတည့်သွားသည် ။ကောင်မလေးက သူမမှာ ရှိတာတွေ အကုန်ပေးတော့တာဘဲ ..။

အမေကို ဆေးကုလိုက်နိုင်လို့ ဒီကောင်မလေး ကျေနပ်သည် ။ ဦးဇေကို အသားကုန် ပြုစုပေးတော့တာဘဲ ...။အဲကွန်းလေအေးအေးလေးနဲ့ ဇိမ်ကျနေတဲ့ အချိန် သူ့ ဟန်းဖုန်းက အလိုက်ကန်းဆိုးမသိ မြည်လာတော့သည် ။ဘယ်သူခေါ်လဲ...။

ကြည့်သည် ။

နိုင်ငံခြားက လာတဲ့ ဖုန်း ..။

အိုး ..ဆန်ဖရန်ကဖြစ်မယ် ...။

သူငှားထားခဲ့တဲ့ ပရိုက်ဘိတ် အင်ဗက်စကေတာ ( အလွတ်စုံထောက် ) က ခေါ်နေတာ ဖြစ်မယ်..။အရေးကြီးရင် ခေါ်ဖို့ သူမှာထားခဲ့လို့ ...။အင်း...ထိန်ထိန်သာ...တော့ ဖင်ဆော့နေပြီ..ထင်တာဘဲ...။

တောက်....စောက်ကောင်မ....တော်တော့်ကို စောက်ပတ်ယားတယ် ...။ငါ့ကွယ်ရာမှာ လိုက်ကုန်းနေတဲ့ ကောင်မ ...။

“ ဟလို...”

“ မစ္စတာဇေ နဲ့ ပြောလို့ရမလား ..”

“ ချပ် လား..မစ္စတာဇေ ပြောနေတယ် ...ဘာထူးလဲ..”

“ မစ္စတာဇေ...သတင်းကောင်းတော့ မဟုတ်ဘူး....အမျိုးသမီးက လူ၂ယောက်နဲ့ ဟိုတယ်မှာ ရှိနေတယ်...အပြင်ထွက် ထမင်းစားတယ်...ဟိုတယ်ထဲမှာ တနေကုန်ဘဲ..သူတို့ ပုံတွေကို

အခု မစ္စတာဇေ ဆီကို ပို့လိုက်မယ်..ဘာဆက်လုပ်ရအုံးမလဲ..ဆက်စောင့်ကြည့်ပေးရမလား ...”

သူထင်တဲ့အတိုင်း ထိန်ထိန်သာသည် သူ မရှိတာနဲ့ ကဲနေပြီ...။

အလွတ်စုံထောက် ချပ် ပို့ပေးလိုက်တဲ့ ပုံတွေ ရတော့ မြတ်ဦးထွန်းရော ထူးအောင်ကြီးရော နှစ်ယောက်စလုံးကို တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ဦးဇေယျထက်ရဲ့ ဒေါသတွေ အကြီးအကျယ်ပေါက်ကွဲတော့သည် ။ ယောကျ်ားနှစ်ယောက် နဲ့ တပြိုင်ထဲ ကဲတဲ့ သူ့မိန်းမ ထိန်ထိန်သာကို သူ လုံး၀ ခွင့်မလွှတ်နိုင်တော့ဘူး လို့ သူ့စိတ်ထဲမှာ ရေရွတ်နေသည် ။ဟိုကောင် ၂ ကောင်ကိုလည်း ကောင်းကောင်းကြီး ဆုံးမမည် လို့ စိတ်ထဲမှာ တေးထားလိုက်သည် ။

ဦးဇေယျထက်သည် ပုလွေကိုင်ပေးနေတဲ့ ကောင်မလေးကို တွန်းဖယ်ပစ်လိုက်ပြီး သူ့ဟဝိုင်ရင်ရှပ် ရဲ့ ကြယ်သီးတချို့ကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည် ။အဲကွန်းလွှတ်ထားတဲ့ အခန်းထဲ ဦးဇေယျထက် ချွေးတွေ ပြန်နေသည် ။

သူ ဒီ ၃ ယောက်ကို အရမ်းမုန်းတီးနေပေမယ့် လတ်တလော သူ သူတို့ကို ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ မသိသေးဘူး..။ရန်ကုန်က သူ့တပည့်အရင်း သူ့လုပ်ငန်းတွေကို တာဝန်ခံ လုပ်ပေးနေတဲ့ မိုးယံအာကာ ကို တိုင်ပင်ရင် ကောင်မးလား...။

မိုးယံအာကာ သည် ဦးဆောင် ဒါရိုက်တာ ရာထူး ယူထားသူ ဖြစ်သည် ။ သူသိကာမှ ထိန်ထိန်သာ ဖေါက်ပြန်တဲ့ သတင်း ပျံ့နှံ့သွားမလား ...။ မိုးယံအာကာသည် သူ မလုပ်တာ လုပ်တာတွေကို သိခဲ့ရင် တနေ့ သူ့ကို ပြန်ခြိမ်းခြောက်မလား ...။မဖြစ်သေးပါဘူး ..။

သူ့ဖက်က လိုလေသေးမရှိအောင် ထားပါရက်နဲ့ ဆန္ဒနောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားတဲ့ သစ္စာမရှိတဲ့ ထိန်ထိန်သာ ကို သူ တခုခု လုပ်ချင်တဲ့စိတ်တွေက များနေသည် ။မကြာခင်မှာဘဲ သူသည် သူ့ကိုယ်စား သူမုန်းတီးနေတဲ့ သုံးယောက်ကို လက်စားချေပေးဖို့ လူတယောက်ကို သူတွေ့သွားရသည် ။အဲဒီလူကတော့ သူ့ကို အချိန်လုံး ကားမောင်းပေးနေတဲ့ သူ့ဒရိုင်ဘာ ပုဏ္ဏက ..။

ပုဏ္ဏက သည် သူ့လူယုံလူရင်း စစ်စစ်ပါ ..။သူသည် လက်ရုံးရည်အရ အသုံးချလို့ မရနိုင်တဲ့ လူဗလံလေး ..။ ပိန်ပိန်သေးသေး အသားမဲမဲ ခါးကိုင်းကိုင်း နဲ့ ..။သို့ပေမယ့် ဦးနှောက်ကတော့ မတရားပြေးသည် ။ ကောင်းတဲ့ဖက်မှာတော့ မဟုတ်ဘူး ..။ ပုဏ္ဏကသည် သူတို့အိမ်မှာ ငယ်ငယ်ထဲက နေတဲ့ ငယ်မွေးခြံပေါက် ..။ အခုလဲ သူ့အမေ မျက်နှာနဲ့ ဦးဇေယျထက်က ဒရိုင်ဘာ အဖြစ် တာဝန်ပေးထားသည် ။

သူ့အမေက ဦးဇေယျထက်တို့ ငယ်စဉ်ထဲက ထမင်းဟင်းချက်ပေးထဲ့တဲ့ ထမင်းချက်ကြီး...။ထိန်ထိန်သာ နဲ့ သူ့ကို ဖြုတ်နေတဲ့ ယူအက်စ်က ဘဲ ၂ ကောင် ကို မုန်းတီးနေတဲ့စိတ်ကြောင့် သူ စိတ်ဆင်းရဲပြီး အရက်ဘဲ ဖိသောက်နေခဲ့သည် ။

သူ့ကို ကားမောင်းလိုက်ပို့ပေးတဲ့ ပုဏ္ဏက က “ အကိုကြီး....အကိုကြီးစိတ်ညစ်နေတာ ကျနော် သိတယ်..အကိုကြီးလို မြန်မာပြည်က ထိပ်တန်း သူဌေးကြီးတယောက်က ငွေတွေ သုံးမကုန်အောင် ရှိနေပါရက်..စိတ်ဆင်းရဲနေရတယ် ဆိုတာ မဖြစ်သင့်ဘူး...ကျနော် အကိုကြီး ဘာဖြစ်နေလဲ ဆိုတာ သိချင်နေတယ်...အကိုကြီး ကို ကျနော် ကူနိုင်ရင် ကူလိုက်ချင်တယ်..တချို့ကိစ္စတွေမှာ အကိုကြီးလို လူက လုပ်ဖို့ မသင့်တာတွေ ကျနော်လို အညတြသမား တယောက်က လုပ်လို့ရတယ်...ပြောပြပါ အကိုကြီး...ကျနော် အာမချောင်ပါဘူး...စိတ်ချပါ..ကျနော်တို့က အကိုကြီးတို့ ကျေးဇူးတွေ နဲ့ လူဖြစ်လာရတာပါ...” လို့ သူ့ကို အထပ်ထပ် မေးတာနဲ့ သူ့ရင်ထဲမှာ ပူလောင်နေတဲ့ ကိစ္စတွေကို ဖွင့်ဟပြောပြလိုက်ခဲ့သည် ။

ပုဏ္ဏက က “ ကျနော် သူတို့ကို ဘယ်လို လက်တုံ့ပြန်ရမလဲ..ဘာတွေ လုပ်ရမလဲ ဆိုတာ သိတယ် ...အဓိက က ငွေဘဲ..ငွေရှိရင် ဘာမဆိုဖြစ်တယ် ဆိုတာ အကိုကြီးလဲ သိတဲ့အတိုင်းဘဲကျနော် အကိုကြီး ကိုယ်စား အစစ တာဝန်ယူ လုပ်ကိုင်ပေးမယ်....တခုခု ပေါ်လို့ မိသွားလို့ ရှိရင်လဲ ကျနော် ဘဲ ခံမယ် ..အကိုကြီးရဲ့ နံမည် လုံး၀ မပေါ်စေရဘူး ..ကျနော်က အကိုကြီးဒရိုင်ဘာ အနေနဲ့လဲ လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး ...ကျနော့်ကို ခိုးလို့ သစ္စာမရှိလို့ ဆိုပြီး ခုလောက်ထဲက အလုပ်ထုတ်ပစ်လိုက်...ကျနော် ခြေရာဖျောက်သွားမယ်..နောက်ကွယ်ကနေ အကုန်လှုပ်ရှားမယ်...လုပ်ချင်တာကိုသာပြော...” လို့ ပြောဆိုသည် ။

သူဖြစ်စေချင်တာတွေကို ပြောပြသောအခါ ပုဏ္ဏက က သူဘယ်လို လုပ်မည် ဆိုတာကို ပြန်ပြောပြသောအခါ ဦးဇေယျထက် ပုဏ္ဏက ကို ကြိုက်သွားသည် ။ အောင်မြင်ရင်ချီးမြှင့်မည် လို့ သူဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။မြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ထူးအောင်ကြီး ဆန်ဖရန်က ပြန်ခဲ့ကြသည် ။

ထိန်ထိန်သာနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် မိုးမမြင်လေမမြင် ကဲခဲ့ကြသည် ။ ထိန်ထိန်သာရဲ့ လင်ကြီး ဦးဇေယျထက် ရန်ကုန်က ပြန်လာမယ်လို့ သတင်းရတော့ သူတို့၂ယောက်လဲ ပြန်ဖို့လုပ်ကြသည် ။ ထိန်ထိန်သာက သူနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်သေးသလား လို့ သူတို့၂ယောက်ကို မေးတဲ့အခါ သူတို့ခေါင်းများ တဆတ်ဆတ်ငြှိမ့်ပြကြရင်း “ ထိန်ထိန်သာ့ဖက်က မီးစိမ်းပြလိုက်တာနဲ့ကိုယ်တို့ ၂ ယောက် ချက်ချင်း ရောက်လာခဲ့မယ်...” လို့ ပြောကြသည် ။

ထူးအောင်ကြီး ပြန်ရောက်တော့ လောဟာ..ဘောက်နော် နဲ့ သိန်းသန်းစိုးတို့ သုံးယောက်က သူ့ဆိုင်လေးကို အစစ တာဝန်ယူထားပေးကြတာကို တွေ့ရသည် ။ဘောက်နော်သည် ညနေပိုင်း ဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့အချိန် သူ့ကို လောဟာရဲ့ မျက်ကွယ်မှာ ညုတုတု နဲ့ မထိတထိလေးတွေ စတတ်သည် ။ လောဟာက မီးဖိုခန်းထဲမှာ ကြော်လှော်ချက်ပြုတ်နေတော့ ဘယ်သိမလဲ ..။

တခါတခါ တံခါးအကွယ်မှာ ဖြစ်ဖြစ် ..အိမ်သာထဲမှာ ဖြစ်ဖြစ် ထူးအောင်ကြီးရဲ့ ပေါင်ကြားဂွဆုံနေရာကို လှမ်းပွတ်လိုက်တာတို့ ကျောပြင်ကို လက်သဲနဲ့ မနာအောင် ဖွဖွ ကုတ်ခြစ်လိုက်တာတို့ လုပ်တတ်သည် ။ လောဟာ ရှိနေလို့ ထူးအောင်ကြီးလဲ ဘောက်နော်ကို ဘာမှ လုပ်လို့ မရဘူး ဖြစ်နေသည် ။

ထိန်ထိန်သာ့ဆီက ပြန်လာခါစတော့ ထူးအောင်ကြီးသည် ထိန်ထိန်သာ့ကို စိတ်ကြိုက် ဖြုတ်ခဲ့ရလို့ စိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်နေတော့ အေးအေးဆေးဆေး နေနေခဲ့နိုင်ပေမယ့် နဲနဲကြာလာတော့ သူ့စိတ်တွေက မိန်းမ ဖြုတ်ချင်လာပြန်သည် ။ ဘောက်နော်က သူနဲ့ အတူတူနေတဲ့ နော်မူးမူး ကို တနေ့ ဆိုင်ကို ခေါ်လာသည် ။နော်မူးမူးက အရင်က ထူးအောင်ကြီးက အင်္ဂလိပ်စာ သင်သင်ပေးနေခဲ့တာမို့ ရင်းနှီးပြီးသား..။

ညဖက် ဆိုင်သိမ်းကြတော့ အရင်ဆုံး သိန်းသန်းစိုး ပြန်သွားသည် ။ ဒီနေ့က စနေနေ့ည မို့ ဘောက်နော်လဲ လောဟာတိုက်ခန်းကို လိုက်အိပ်သည် ။ လောဟာနဲ့ ဘောက်နော်တို့၂ ယောက် ပြန်သွားကြတော့ နော်မူးမူး နဲ့ ထူးအောင်ကြီးဘဲ ဆိုင်မှာ ကျန်သည် ။

ထူးအောင်ကြီးက နော်မူးမူး ကို ကုန်တိုက်တခုကို ခေါ်သွားပြီး နော်မူးမူး လိုချင်နေတဲ့ ရေမွှေးပုလင်းနဲ့ လက်ကိုင်အိတ် လက်ဆောင် ဝယ်ပေးသည် ။ဘားဆိုင်တဆိုင်ကို သွားကြပြီး အရက်သောက်သည် ။

နော်မူးမူးသည် တော်တော်သောက်နိုင်ကြောင်း ထူးအောင်ကြီး တွေ့ရသည် ။ ထူးအောင်ကြီးက စားနေကျကြောင်ဖါးတကောင်ဆိုတော့ နော်မူးမူး သောက်လေ ကြိုက်လေ ဘဲလေ..။ဘားဆိုင်က ဒယိမ်းဒယိုင် နဲ့ ထွက်လာကြတဲ့အထိ သူတို့ မူးကုန်သည် ။

“ ကိုထူး...ကိုထူး ကားမောင်းလို့ မဖြစ်ဘူးထင်တယ် ....ခိခိ..တော်ကြာ ရဲနဲ့ တိုးပြီး ကိုထူး အချုု ုပ်ခန်းထဲ ညအိပ်နေရလိမ့်မယ် . . . ”

နော်မူးမူးက ထူးအောင်ကြီး လက်မောင်းကို တွဲထားရင်း ပြောလိုက်သည် ။

“ ရတယ်လေ ...မူးရင် မမောင်းဘူး..မောင်းရင် မမူးဘူး ...ဟားဟားဟား....နော်မူးမူးရေ ...ကိုထူး မမူးဘူး.....”

“ မူးမူး...တက်စီကား ခေါ်လိုက်ရမလားဟင် ....”

“ ရတယ်..ခေါ်လိုက်..မူးမူး....တက်စီနဲ့ ပြန်ကြမယ်...ကားကို ဒီနားမှာ ထားခဲ့လိုက်မယ်.....”

တက်စီကားနဲ့ နော်မူးမူး တိုက်ခန်းကို ရောက်သွားကြသည် ။ဒီည ဘောက်နော်က လောဟာနဲ့ အိပ်မှာမို့ နော်မူးမူး တယောက်ထဲ ရှိနေမှာမို့ ထူးအောင်ကြီးအတွက် အခြေအနေက ကောင်းနေသည် ။

နော်မူးမူးကလဲ..“ ကိုထူး..အေးအေးဆေးဆေး နေပါကွာ...မပြန်ပါနဲ့အုံး...အိပ်ချင်လဲ ဒီမှာဘဲ အိပ်လိုက်..ရတယ်...” လို့ ပြောသည် ။ ထူးအောင်ကြီးလဲ နော်မူးမူးကို ဒီည ဖြုတ်မည်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။

“ အင်း..အိပ်မယ်...မူးမူးနဲ့ အိပ်ချင်နေတာ ကြာလှပြီ...”

နော်မူးမူးက တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်လိုက်ပြီး..“ မူးမူးနဲ့ အိပ်ဖို့ ပြောတာ မဟုတ်ဘူး ..ဧည့်ခန်းက ကောက်ချ်ပေါ်မှာ အိပ်နိုင်တယ် လို့ ပြောတာ...”လို့ ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲကို ပြေးဝင်သွားလိုက်ပါသည် ။နော်မူးမူးရဲ့ စွင့်ကားလုံးဝန်းတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက တုန်ခါရမ်းသွားသည် ။

ဒီတင်ပါးကြီးတွေကို ထူးအောင်ကြီး ကြည့်ကြည့်ပြီး ပစ်မှားနေခဲ့တာ...။ မနက်စောစော အိပ်ရာထတဲ့အချိန် အင် အားးပြည့်ပြီး သူ့လိင်တန် မာကျောတင်းမာတဲ့အခါ နော်မူးမူးရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို သတိရ မြင်ယောင်ပြီး ကွင်းတိုက် အာသာဖြေခဲ့တာ အကြိမ်ကြိမ်ဘဲ...။ဒီညတော့ နော်မူးမူး ကို သူ ဝါးရတော့မည် လို့ သိနေသည် .။ အထာပေး နေတာဘဲလေ...။

ရေချိုးခန်းထဲကို လိုက်ဝင်သွားပြီး အတင်းကြံပစ်ရမလား စဉ်းစားနေသည် ။ ဘောက်နော်ကလဲ နော်မူးမူးသည် သူ့ကို ကြိုက်နေသည် လို့ ပြောပြခဲ့တော့ အဆင်မပြေစရာ မရှိဘူး..သူ ကြည်ဖြူမှာဘဲလို့ တွက်တာကြောင့် ရေချိုးခန်းတံခါးကို လှည့်ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည် ။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို အတွင်းက ခလုပ်လှည့်ပြီး ပိတ်မထားတာကြောင့် ပွင့်သွားသည် ။ ရေသံတဝေါဝေါကြားနေရတာကြောင့်နော်မူးမူး ရေချိုးနေတာ သိလိုက်ရသည် ။ ရေနွေးငွေ့တွေ တထောင်းထောင်းထနေတဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ သူရောက်သွားသည် ။

“ အိုး....”

ဖြူဖြူဖွေးဖွေး မျှစ်စို့ပေါက်ကြီးလို့ ပြောရမလား..ရေဆေးငါးကြီးလို့ ပြောရမလား...။ နော်မူးမူးသည် အဝတ်မပါ ဗလာကိုယ် နဲ့ ရေပန်းအောက်မှာ ရေချိုးနေသည် ..။ သူ့ဖက်ကို ကျောပေးကာချိုးနေတာကြောင့် တင်ပါးဖွေးဖွေးထယ်ထယ်ကြီးတွေကို တပ်မက်စရာ မြင်တွေ့နေရသည် ။ သူဝင်လာတာကို နော်မူးမူး မသိသေးဘူး ...။ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ စိတ်တွေ ထိန်းလို့ သိမ်းလို့ မရတော့ဘူး..။ သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အမြန် ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး နော်မူးမူး ဆီကို ခြေလှမ်းကြဲကြဲ နဲ့ လှမ်းသွားလိုက်သည် ။

“ ဟဲ့..အမေ့ ဘယ်သူလဲ...”

နော်မူးမူး သည် လန့်သွားတဲ့ ပုံ နဲ့ အော်လိုက်သည် ။

“ ဟင်..ကိုထူး....ဘာလုပ်တာလဲ....”

“ မူးမူး..သိပ်လှတာဘဲ..မူးမူးကို ချစ်ချင်တယ်.....”

နော်မူးမူးသည် သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားလို့ သူမ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုပါ တွေ့လိုက်ရသည် ။ နော်မူးမူး သည် ပစ္စည်းရှိလူတန်းစားထဲက ဖြစ်သည် ။ တင်ပါးကြီးတွေ ကောင်းသလို ရင်သားတွေကလဲ တင်းမာဖီးထနေကြသည် ။ နို့သီးခေါင်း နီညိုညိုလေးတွေက ပြေးစို့ချင်စရာ မို့ ထူးအောင်ကြီး အငမ်းမရ စို့ပစ်လိုက်သည် ..။

“ အို..ကိုထူး..ကဲလိုက်တာဟယ်....တအား ကြမ်းတာဘဲ...”

ထူးအောင်ကြီး နို့စို့တာကို နော်မူးမူး သဘောကျနေသည်...။နော်မူးမူးက တခစ်ခစ် နဲ့ ရယ်နေလို့ ထူးအောင်ကြီးလဲ ဆက်ကြမ်းတော့တာဘဲ....။ တင်ပါးကြီးတွေကို ကိုင်ဆုပ်ပွတ်သပ်သလို နို့ကြီးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ညှစ်လိုက်စို့လိုက် လုပ်သည် ။

“ ကိုထူး....မူးမူး ရေလာချိုးရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ကိုထူး အကယ်လို့ မူးမူး ကို အတင်းကြမ်းခဲ့ရင် အနံ့အသက် မရှိအောင် ရေလာဆေးတာ...ခဏ ကွာ..မူးမူး..ဟာကို ရေဆေးပါရစေအုံး....”

နော်မူးမူးက သူမပေါင်ကြားက အမွှေးပါးပါးနဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို ဆပ်ပြာမွှေးမွှေး နဲ့ သေသေချာချာ ဆေးကြောလိုက်သည် ။

ထူးအောင်ကြီးလဲ နော်မူးမူးကို ဖက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကနေ ထွက်သည် ။ နော်မူးမူး အခန်းထဲကို ဝင်သည် ..။ ကုတင်ဆီကိုရောက်တာ နဲ့ နော်မူးမူးကို ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး ပေါင်တွေကို ဆွဲဖြဲကားလိုက် ၏ပြီး မို့ဖေါင်းတဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို သူ လျာနဲ့ ယက်တော့တာဘဲ ...။

နော်မူးမူးလဲ ဒီလို အယက်ခံချင်နေတာ ကြာပြီ ..။

ယူအက်စ်ကို ရောက်ပြီးကထဲက ဘဲမရသေးဘူး ..။ အလုပ်ခွင်မှာ အတူတူလုပ်ကြရတဲ့ မက်ဆီကန်တွေ..ကပ်ပလီလူမဲတွေထဲက လာလာကြံဖန်တဲ့ကောင်တွေ ရှိပေမယ့် မယုံရဲဘူးလေ ..။

အေအိုင်ဒီအက်စ် ရောဂါဆိုးကလဲ တအားကို ပျံ့နှံ့နေတာ မဟုတ်လား ...။

လိုလားတောင့်တတာကတော့ အရမ်းဘဲ ..။

ကိုယ့်ဖါသာ ပွတ်ပွတ်ပြီး အာသာဖြေဖြေနေရပေမယ့် မတူဘူးလေ ..။

နယ်စပ်မှာ တုံးကတော့ နော်မူးမူး ကို စောဂေါ်ဒင်ဆိုတဲ့ အားကောင်းမောင်းသန် ကောင်လေးက တာဝန်ယူပြီး ဖြုတ်ပေးခဲ့သည် ။ ပြတ်လပ်ဆာလောင်နေရတဲ့အချိန် ထူးအောင်ကြီးကို ဘယ်လိုငြင်းဆန်နိုင်မလဲ..။

နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေကို ထူးအောင်ကြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဆွဲစုတ်လိုက် လျာနဲ့ ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေသည် ။နော်မူးမူး မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်ပြီး တအင်းအင်း ညည်းနေသည် ..။ တချက်တချက် သူ့အယက်တွေ အစုတ်တွေက နော်မူးမူး ကို ဆတ်ဆတ်ခါသွားစေသည် ..။ အရမ်းကောင်းနေသည် ။

အထိဆုံးကတော့ အစိကို လျာနဲ့ ကလိပေးတာဘဲ ..။ အစိကို သူ စုတ်လဲ စုတ်သည် ..။ စုတ်တဲ့အချိန် နော်မူးမူး ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး.။ ကော့တက်တွန့်လိန်ပြီး အကောင်းဆုံး အရသာနဲ့ ပြီးခြင်းကို ရောက်သွားရသည် ..။ တကိုယ်လုံးက အကြောတွေ တုန်ခါသွားရတဲ့ ကောင်းတဲ့ အရသာထူးပေါ့...။

“ ဘယ်လိုလဲ မူးမူး..ကောင်းရဲ့လား...”

ထူးအောင်ကြီးက မေးလိုက်တော့..“ အင်း..ကောင်းတယ်....အရမ်းကောင်းတယ်...” လို့ နော်မူးမူး ဖြေသည် ..။

“ ကဲ..ချစ်ကြမယ်..မူးမူး...”

နော်မူးမူး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားထဲကို နေရာယူလိုက်တဲ့ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ ဒုံးပျံကြီးကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ ရေချိုးခန်းထဲမှာတုံးက သတိမထားမိခဲ့ဘူး ..။

ထိပ်က ဒစ်လုံးကြီးကလဲ နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး ..။ တုတ်လဲ တုတ် ရှည်လဲ ရှည်တဲ့ တကယ့်အတန်ချောင်းကြီး ...။အရင်ကြုံဘူးခဲ့တဲ့ စောဂေါ်ဒင်ရဲ့ ဟာနဲ့ တခြားစီဘဲ ...။ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ တန်ဆာကြီးက ပိုကြီးပိုတုတ်ပိုရှည်နေသည် ။

ထူးအောင်ကြီးက သူ့တန်ဆာကို အရင်းကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး နော်မူးမူးရဲ့ အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်း အတိုင်း သုံးလေးကြိမ်လောက် စုန်ချီဆန်ချီ ပွတ်တိုက်လိုက်သည် ။ အစိကို ထိုးမိလို့ နော်မူးမူး တုန်ခါသွားရတဲ့ အချိန် သူက သူ့ဟာကြီးကို တေ့ချိန်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည် ။

“ အို့..ကိုထူး..ဖြည်းဖြည်း.....”

သတ္တဝါနဲ့ လက်နက် မမျှဘူး ဆိုသလိုဘဲ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ တန်ဆာကြီးက နော်မူးမူးရဲ့ အင်္ဂါစပ်ထဲကို အတင်းကြီး တိုးဝင်နေပြီ ...။

“ အင်...အင်းဟင်း......ဟင်း...အမလေး....ကြီးလိုက်တာ...အာပါး.......”

အင်္ဂါစပ်အတွင်းသား တွေကို တအားပွတ်တိုက်နေတာကြောင့် နော်မူးမူး တဟင်းဟင်းနဲ့ တုန်ခါနေရသည် ...။ ညည်းငြူနေရသည် ..။ မကောင်းလို့ မကြိုက်လို့ မဟုတ်ဘူး ...။အရမ်းကောင်းလို့ ..ကြိုက်လို့..ညည်းငြူနေရတာ ...။

ထူးအောင်ကြီးသည် တချက်ချင်း ခပ်မှန်မှန် လုပ်နေရာက နော်မူးမူး ခံနိုင်လာတာကို တွေ့ရတာကြောင့် မသိမသာ နဲ့ ခပ်သွက်သွက် ခပ်ပြင်းပြင်း လုပ်လိုက်သည် ..။နော်မူးမူးလဲ ထူးအောင်ကြီးခါးကို ဖက်ထားရင်း အောက်ကနေ ကော့ကော့ပြီး ပြန်တုံ့ပြန်လာသည် ..။အရေတွေ လိုက်လာတာကြောင့် သိပ်ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း မရှိတော့ဘဲ သွက်လာသည် ..။

“ ကောင်းလားဟင်..မူးမူး..”

“ အင်း...ကောင်းတယ်...ကောင်းတယ်.....”

“ ဆောင့်မယ်နော်.....”

“ အင်း...အင်း.....”

ထူးအောင်ကြီး နော်မူးမူးရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး တအားဆောင့်ထည့်ပါတော့သည် ..။

“ အား....အား....အား.......အ....အ........အား........အင်း....ဆောင့်...ဆောင့်.........”

ဆက်တိုက် အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်ထည့်အပြီး နော်မူးမူး ကောင်းခြင်းလမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွားရသည် ..။ ထူးအောင်ကြီးလဲ တအားကောင်းလာလို့ သူ့တန်ဆာကို ဖျတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးလက်နဲ့ ကွင်းတိုက်ကစားလိုက်သောအခါ သုတ်ရေပျစ်ပျစ် ဝါကျန့်ကျန့်တွေ တပုံကြီး နော်မူးမူးရဲ့ ဘိုက်သားဖွေးဖွေးလေးအပေါ်ကို ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည် ..။

“ အား...ဟားဟား.....ကောင်းလိုက်တာ မူးမူးရယ် . .. ”

ဦးဇေယျထက် ပြန်လာလို့ ထိန်ထိန်သာက သူတို့ကို ပြန်ခိုင်းတာကြောင့် ပြန်ခဲ့ရပေမယ့် မြတ်ဦးထွန်းသည်ထိန်ထိန်သာ နဲ့ ကာမပွဲတွေ နွှဲရတာကို တင်းတိမ်အားရခြင်း မရှိသေး ။ ထူးအောင်ကြီးကလည်း အပြန်ခရီး လေယဉ်ပေါ်မှာ ထိန်ထိန်သာ နဲ့ ထပ်တွေ့ချင်သေးသည် လို့ ပြောခဲ့သည် ။

ဖီးနစ်စ်ကို ပြန်ရောက်ပြီး သူလုပ်နေတဲ့ အမှတ်တရပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်လေး မှာ တလှည့် ဖဲဝိုင်းမှာ တလှည့် အလုပ်များနေခဲ့သည် ။ထူးအောင်ကြီးနဲ့ မတွေ့ဖြစ်ဘူး ..။သူ့ဆီဖုန်းဆက်မလို့ ကြံနေတုံး ဖုန်းတခု ဝင်လာသည် ။

“ ဟလို...”

“ ကိုမြတ်ဦးထွန်း လား ...”

“ ဟုတ်ပါတယ် ...ပြောပါ....”

“ အန်ကယ်ပါ..ကိုမြတ်ဦးထွန်း......ဦးဇေယျထက် …. ဟဲဟဲ... ဦးဇေ လေ...”

“ ဟာ..အန်ကယ်..ဘယ်က ခေါ်တာလဲ..ဆန်ဖရန် ...ကလား ..”

“ ဟုတ်တယ်....ကိုမြတ်ဦးထွန်း.....နေကောင်းတယ်နော် ...“

“ ဟုတ်ကဲ့..ကောင်းပါတယ်...ဦးဇေ.....ဦးဇေ ရော နေကောင်းတယ် မဟုတ်လား ...”

“ ကောင်းပါ့ဗျား....ကိုမြတ်ဦးထွန်း …. ကျနော် လဲ ရှေ့လထဲ ရန်ကုန် ပြန်မလို့ဗျ...လာ့စ်ဗေးဂပ်စ်တုံးက ခင်ဗျားနဲ့အတူတူ တဝိုင်းထဲ ကစားခဲ့ရတာလေး သတိရနေမိတယ်...ခင်ဗျားဆီကလဲ ကျုပ်က ပညာရတယ် ..ဟဲဟဲ...မကျေပွဲလေးထပ်နွှဲလိုက်ကြရရင် မကောင်းဘူးလားဗျ....ကျုပ်က ခင်ဗျားကို ရန်ကုန်ကို ဖိတ်ခေါ်ပါရစေ..နေဖို့စားဖို့ ကျုပ်အစစ တာဝန်ယူမယ်လေ..ဘယ်လိုလဲ ...လာနိုင်မလား ...”

“ ဟာ...ဖိတ်ခေါ်ရင်တော့သိပ်ပျော်တာပေါ့ အန်ကယ်...လာရမှာပေါ့....ဟားဟား....”

“ ကြိုက်သွားပြီ....ကျုပ်ရန်ကုန်မှာ ရှိနေတုံး လာခဲ့ပါဗျာ....တွေ့ကြရအောင်.....ဝိုင်းလေးတဝိုင်းလဲ လုပ်လိုက်ကြရအောင်...”

“ အိုကေလေ..အန်ကယ်..ရန်ကုန်မှာ ပြန်ဆုံမယ် ...”

“ ခင်ဗျား လာ့စ်ဗေးဂပ်စ်ကို အတူတူလာခဲ့တဲ့ မိတ်ဆွေလဲ လိုက်ချင်ရင် ခေါ်ခဲ့ပါ..ကျုပ်ဖိတ်ခေါ်ပါတယ် ...”

“ ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ်....ခေါ်လိုက်ပါ့မယ်....”

“ ကောင်းပြီ...ကိုမြတ်ဦးထွန်း ...ဆီးယူး....”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ...”

ထူးအောင်ကြီး သည် မြတ်ဦးထွန်း အတင်းခေါ်လွန်းလို့ ရန်ကုန်ကို သူနဲ့ လိုက်သွားရပြန်ဦးမည် ။

ထိန်ထိန်သာ သည် စွဲမက်စရာကောင်းလွန်းတဲ့ မိန်းမတယောက်မို့ သူ မရှောင်သာဘဲ အကြိမ်ကြိမ် ညိစွန်းခဲ့ရပေမယ့် ရပ်တန်းက ရပ်လိုက်ရင် ကောင်းမည် လို့ သူထင်သည် ။ မြတ်ဦးထွန်း က ဇာတ်လမ်း ဆက်ချင်နေသေးသည် ။ ဖိတ်ခေါ်တာကလည်း ဦးဇေယျထက် ..။ တတ်နိုင်ရင် ဒီလူကြီးနဲ့ထူးအောင်ကြီး မျက်နှာချင်း မဆိုင်ချင် ။သူ့မယားကို ဖြုတ်နေပါတယ် ဆိုမှ လင်ဖြစ်သူကို ဘယ်လို မျက်နှာချင်းဆိုင်မလဲလေ ..။မြတ်ဦးထွန်းဆိုတဲ့လူကတော့ တကယ် ပြောင်တဲ့ကောင် ..။

ဦးဇေယျထက် နဲ့တောင် ဖဲအတူတူ ရိုက်အုံးမတဲ့ ...။

သူ ရန်ကုန်ကို သွားတဲ့အခါ သူ့ဆိုင်ကို ကြည့်ပေးဖို့ လောဟာ ကို မှာရပြန်သည် ။ လောဟာက ဘာမှစိတ်မပူနဲ့..အေးအေးဆေးဆေးသာ သွား....လို့ သူ့ကို ပြောသည် ။ ဘောက်နော် နဲ့ သိန်းသန်းစိုး တို့လဲ ရှိနေတာဘဲ..လိုအပ်ရင် နော်မူးမူး ကိုလဲ ခေါ်မည် လို့ ပြောသည် ။

ဒီနေ့ည ဆိုင်မှာ အလုပ်များနေတဲ့အချိန် ဘောက်နော်က ထူးအောင်ကြီးနားကို ကပ်လာပြီး..“ ကိုထူး..ရန်ကုန်သွားရင် ဘောက်နော်အတွက် ဘာဝယ်လာမှာလဲ...” လို့ ဆိုင်အရှေ့ဖက်မှာ စားပွဲထိုးနေတုံး ကပ်လာမေးသည် ။

ထူးအောင်ကြီးက “ ဘောက်နော် လိုချင်တာ ဝယ်လာမှာပေါ့ ” လို့ ပြန်ဖြေသည် ။ဘောက်နော်သည် လောဟာအလစ်မှာ သူ့ကို ညုတုတုလေးတွေ လာလာ လုပ်နေသည် ။ လောဟာ ခုတလောခရီးမထွက် ဆိုင်မှာဘဲ လုပ်နေလို့ ဘောက်နော် နဲ့ ထူးအောင်ကြီး ခပ်ခွာခွာ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နေနေကြရသည် ။

“ ကိုထူးနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်သေးတယ်ကွာ....” လို့ ဆိုင်အသိမ်း လောဟာ အိမ်သာထဲ ဝင်နေတုံး သူ့ကို ကပ်ပြောသွားသေးသည် ။သူက “ ဒို့ကလဲ တွေ့ချင်နေတာဘဲ..” လို့ ပြန်ပြောလိုက်ရင်း တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို တချက် လှမ်းညှစ်လိုက်သေးသည် ။

နော်မူးမူးကတော့ ညဖက်ကြီး ထူးအောင်ကြီး အိမ်ကို ပေါက်ချလာသည် ။

တက်စီကားနဲ့ ...။

ဆန္ဒလိုလား သူချင်း ဆာလောင်မွတ်သိပ်သူချင်း တွေ့ကြပြီ ..။

ထူးအောင်ကြီးကလည်း နော်မူးမူးကို သဘောကျသလို နော်မူးမူးကလည်း ထူးအောင်ကြီး ဖြုတ်ပေးတာကိုခိုက်သွားတော့ ပွဲကြီးပွဲကောင်း ဘဲ ..။ နော်မူးမူး ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ ထူးအောင်ကြီးက ဆိုင်က ပြန်ရောက်ခါစ ဘီယာမော့သောက်နေသည် ။ တံခါးက ခေါင်းလောင်းသံကြားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ နော်မူးမူး ဖြစ်နေသည် ။

တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ နော်မူးမူး အထဲ ဝင်လာတာနဲ့ အငမ်းမရဘဲ တယောက်နဲ့တယောက် ဖက်တွယ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင် နမ်းစုတ်ကြသည် ။နှုတ်ခမ်းချင်းအခွာ နော်မူးမူးက “ ကိုထူး..ရန်ကုန်သွားမလို့ဆို ..” လို့ မေးလိုက်သည် ။

“ ဟုတ်တယ်..မူးမူး ...ဘာမှာအုံးမလဲ ...”

“ ကိုထူး ပေးချင်တာ ပေးပေါ့...”

နော်မူးမူးက ကိုယ်ပေါ်က ဂါဝန်ကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည် ။

“ ဝေါင်း ...မိုက်လိုက်တဲ့ ကိုယ်လုံး....ဝှူး....”

ဂါဝန်အောက်က ဘာမှ ခံဝတ်မထားလို့ ဗလာကျင်းသွားတဲ့ နော်မူးမူးရဲ့ ကိုယ်လုံးတီ ကိုယ်လုံးကို ထူးအောင်ကြီးတပ်မက်စွာနဲ့ စိုက်ကြည့်နေပြီးမှ “ လာအုံး..ဒီကို ” လို့ ပြောရင်းဆွဲဖက်လိုက်သည် ။

ကားတင်းနေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ရင်း နော်မူးမူး ကို ဧည့်ခန်းဆိုဖါပေါ် လေးဖက်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည် ။ နော်မူးမူးလဲမျက်စောင်းလေး ပစ်ထိုးရင်း...

“ ဟွန်း...ဖင်ဘဲကုန်းခိုင်းနေတာဘဲ ..” 

လို့ ပြောလိုက်ပေမယ့် ထူးအောင်ကြီး စိတ်ကြိုက် ဆိုဖါလက်ရန်းပေါ်မှာ ဒူးလေးထောက်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးလေသည် ။နော်မူးမူးရဲ့ ဖင်တုံးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေက ကုန်းလိုက်မှ ပိုလှသွားသလို ထင်ရသည် ။ စွင့်ကားဝိုင်းစက်တဲ့ဖင်တုံးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေ ကြားထဲက အင်္ဂါစပ်ကြီးသည် အမြောင်းလိုက်ကြီး ပြူးထွက်နေသည် ။

ထူးအောင်ကြီးလဲ နော်မူးမူး ဖင်အနောက်တဲ့တဲ့မှာ နေရာယူလိုက်ပြီး ဖင်တုံးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲရင်း အင်္ဂါစပ်ကြီးပေါ်ကို တံတွေးတွေ ဖွီးကနဲ ဖွီးကနဲ ထွေးချလိုက်သည် ။ ပြီးတော့ သူ့လိင်ချောင်းကြီးကိုအရင်းပိုင်းက ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အကွဲကြောင်းတလျောက် ပွတ်တိုက်လိုက်သည် ။ လိင်တန်ခေါင်းသည်တံတွေးတွေနဲ့ ပေလူးစိုရွှဲသွားတာကို သဘောကျစွာ ငုံ့ကြည့်ရင်း ဖင်ပေါက်နီညိုညိုလေးနဲ့ တဆက်ထဲ ရှိနေတဲ့အင်္ဂါစပ်အပေါက်ထဲကို တေ့ကာ ဖိသွင်းထည့်လိုက်ပါတော့သည် ။

“ အိုး...ဖြေးဖြေး..လေ....ဟင့်ဟင့်....”

ထူးအောင်ကြီးက တဟားဟားအော်ရယ်ရင်း ဖင်တုံးကြီးတွေကို တဖျန်းဖျန်း နဲ့ ရိုက်နှက်လေသည် ။ရိုက်နေတဲ့တချိန်ထဲမှာဘဲ သူ့လိင်ချောင်းကိုလဲ ဖိသွင်းသည် ။ အင်္ဂါစပ်နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေ အထဲ လိင်တန်ကြီးအမိအရကြီး ဝင်ရောက်သွားသည် ။

“ နာတယ်..ရှင့်...”

နော်မူးမူး အမူပိုနေသည် ဆိုပြီး ထူးအောင်ကြီးက အော်ရယ်ရင်း ခါးကနေ ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်းလေးထိုးဆောင့်ပါတော့သည် ။

“ အား.....ဟင့်ဟင့်...အမလေး....ဖြေးဖြေး.....အီးဟီး...........ဖြေးဖြေး......”

ထူးအောင်ကြီးက နော်မူးမူး ဘာတွေဘဲ အော်နေ ဒလကြမ်းဘဲ ဖိဖိဆောင့်ထည့်နေပါသည် ။နော်မူးမူးရဲ့ ညည်းငြူသံတွေ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်နေသည် ။

...............................................................................................

ရန်ကုန် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ လေဆိပ် ..။

မြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ထူးအောင်ကြီး ကို ဦးဇေယျထက်နဲ့ ဒေါ်ထိန်ထိန်သာတို့ရဲ့ မန်နေဂျာ ကိုစိုးမိုးက လေဆိပ်မှာလာကြိုစောင့်နေသည် ။ သစ်လွင်တောက်ပတဲ့ မာစီဒီးဘင့်ဇ်ကားနက်ကြီးနဲ့ ခေါ်ဆောင်သွားသည် ။ဦးဇေယျထက်တို့ ပိုင်ဆိုင်တဲ့ရွှေရန်ကုန် ဟိုတယ်ကြီးမှာ နေရာချထားပေးကြသည် ။ ဟိုတယ်ခန်းမှာ သူတို့ကို ကိုယ်လက်သန့်စင်စေပြီး နောက် ကိုစိုးမိုးကဦးဇေယျထက်တို့ရဲ့ နေအိမ်ကို ခေါ်ဆောင်သွားသည် ။

အင်းလျားလမ်းမပေါ်က ဦးဇေယျထက်တို့ရဲ့ ခန်းနားထယ်ဝါလှတဲ့ တိုက်အိမ်ကြီးကို ရောက်သွားတော့ ဦးဇေယျထက်နဲ့ ဒေါ်ထိန်ထိန်သာတို့ က ဆီးကြိုစောင့်နေကြတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

“ အခုလို ဖိတ်ခေါ်တာကို လက်ခံပြီး လာလည်ကြလို့ ကျနော်တို့ အထူး ဝမ်းသာကြတယ်. …..ကိုမြတ်ဦးထွန်းနဲ့ကိုထူးအောင်ကြီး....ကြွပါ.....”

လာ့စ်ဗေးဂပ်စ်မြို့မှာ ဆုံခဲ့ကြတုံးက မထင်မရှား သာမန်လူတွေလို တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ဒီ လင်မယားသည် မြန်မာပြည်မှာကျတော့ တကယ့်ကို သူဌေးကြီးတွေလို နေနေကြတာကို ထူးအောင်ကြီးရော မြတ်ဦးထွန်းရော အံ့သြစရာတွေ့လိုက်ကြရပေသည် ။ဦးဇေယျထက်တို့က ပြောင်လက်တောက်ပ တဲ့ ဧည့်ခန်းဆောင်ကြီးထဲကို ဦးဆောင် ခေါ်ယူသွားကြသည် ။

များပြားလှတဲ့ တူညီဝတ်စုံဝတ် ဝန်ထမ်း အစေအပါးတွေက ပြာပြာသလဲ စားစရာသောက်စရာတွေ ပြင်ဆင်နေကြတာ တွေ့နေကြရသည် ။ ရန်ကုန်မြို့မှာ ဦးဇေယျထက် ဘယ်လိုနေထိုင်နေတယ် ဆိုတာ သူတို့တစေ့တစောင်း သိခွင့်ရလိုက်ကြသည် ။ခဏတာ ထိုင်စကားပြောကြပြီးနောက် ထမင်းစားဆောင်ကြီးမှာ သူတို့ကို ညနေစာ နဲ့ တည်ခင်းဧည့်ခံကြသည်။ကောင်းပေ့ဆိုတဲ့ အစားအသောက်တွေ အမျိုးမျိုး တခုပြီးတခု ရောက်လာသည် ။ 

ဝက် ကောင်လုံးကင် ..ဝက်သားပေါင်း..ဝက်လက်ပေါင်း ..ဝက်ကလီစာ ...အမဲသား ကြက်သား ဘဲသား..ဆိတ်သား..သိုးသား ..ငါး အမျိုးမျိုး ...ဟင်းခွက်သုံးရာ နဲ့ ပွဲတော်တည်သည် ဆိုတဲ့ တရုတ်ပြေးမင်း ဆိုတာကို သွားသတိရလိုက်မိရသည် ။စားသောက်နေတဲ့အချိန်မှာလဲ သူတို့ ကို ယနေ့ခေတ် ခေတ်စားနေတဲ့ အဆိုတော် ကောင်မလေးတွေက သီချင်းတွေ ဆိုပြ ဖြေဖျော်ကြသည် ။

“ သုံးဆောင်ပါ....အားမနာပါနဲ့...ခင်ဗျားတို့ တည်းခိုတဲ့ ကျုပ်ပိုင် ဟိုတယ်မှာလဲ ကြိုက်တဲ့ အရက် ကြိုက်တဲ့အစားအစာ မျိုးစုံကို ကျုပ်ရဲ့ စာရင်းနဲ့ စားသုံး စေဖို့ ပြောထားပါတယ်...”လို့ ဦးဇေယျထက်က ပြောသည် ။

“ မြန်မာပြည်မှာ နေတုံး လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်သွားကြပေါ့ဗျာ....ကျုပ် စီစဉ်ပေးပါမယ် ...” လို့ လဲ ဖေါ်ရွေစွာနဲ့ ပြောလေသည် ။

ထိန်ထိန်သာကတော့ သူ့ယောကျ်ား ဦးဇေယျထက် နဘေးမှာ ပြုံးပြုံးလေး နဲ့ “ လိုတာပြောပါ...နော်..” လို့ ချစ်စဖွယ်လေး ဧည့်ခံနေသည် ။

မြတ်ဦးထွန်းက “ ကျနော်တို့ မြန်မာပြည်အထက်ပိုင်း ကို နဲနဲ ခရီးဆန့်ချင်ဆန့်မယ် အန်ကယ် ဦးဇေ ..အဲ..နောက်ပြီးတော့ ငွေဆောင် ကမ်းခြေကိုလည်း ၂ရက်၃ရက်လောက် တော့ သွားချင်တယ် ...” လို့ ပြောသည် ။

ထူးအောင်ကြီးကတော့ ဦးဇေယျထက် နဲ့ မျက်လုံးချင်း မဆုံမိအောင် အမြဲ မျက်စိလွှဲနေသည် ။ ဦးဇေယျထက်ရဲ့ စူးရှတဲ့ အကြည့်ဒါဏ်ကို သူမခံနိုင်ဘူး ..။

“ ငွေဆောင်မှာတော့ ကျုပ်ပိုင် ဟိုတယ် မရှိဘူး ကိုမြတ်ဦးထွန်း ...ဒါပေမယ့် ကျုပ် ဘယ်ဟိုတယ်က ကောင်းသလဲ ဆိုတာ ညွှန်ပြပေးနိုင်ပါတယ် .အရေးကြီးတာက ကိုမြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ကျုပ် ဝိုင်း တဝိုင်းလောက် ကစားကြဖို့ဘဲ ဟားဟားဟား.....”

“ အခုလောက် ဧည့်ခံပြုစုတာကိုက များလွန်းနေပါပြီ..ဦးဇေ...ကျေးဇူးကမ္ဘာ ပါ …. ”

ညစာ စားကြအပြီး ဦးဇေယျထက် က သူ့ခြံထဲက ပန်းခြံတွေကို လိုက်လံပြသသည် ။ သူစုဆောင်းထားတဲ့ သစ်ခွပင်တွေနဲ့ ရှားပါး အပင်တွေကို ပြသသလို တန်ဖိုးကြီး ကားမျိုးစုံကိုလည်း ပြသသည် ။

“ ကျုပ်ကတော့ အလုပ်အပေါ်မူတည်ပြီး ဟိုသွားဒီသွားဘဲ...ကျုပ်မရှိလဲ ဟောဒီက ကျုပ်ရဲ့ ချစ်ဇနီးလေး ထိန်သာက ခင်ဗျားတို့ကို လိုအပ်တာတွေ ဆောင်ကြဉ်းပေးပါလိမ့်မယ် ….. ”

ရွှေရန်ကုန်ဟိုတယ်ကြီးက သူတို့အခန်းကို ပြန်ရောက်ပြီး တဲ့အချိန် ထူးအောင်ကြီးက “ ကိုမြတ်ဦး...ဒီညတော့ထိန်သာက ကျနော်တို့ဆီကို ရောက်လာနိုင်မယ် မထင်ဘူး ...” လို့ ပြောလိုက်သောအခါ မြတ်ဦးထွန်းလဲ ခေါင်းခါသည် ။ “ ဟာ..ထူးအောင်ရယ်..ဒီည လိုသေးလို့လား...လေယာဉ်စီးလာလို့ ဂျက်လက် ဖြစ်ပြီး မူးသလိုလိုအိပ်ချင်သလိုလို ဖြစ်နေရတော့ ငါတော့ ဒီညအဖို့ ဘာမှ မလုပ်ချင်ပါဘူး ...မင်းကဘာလဲ...စိတ်ဆာနေလို့လား...” လို့ မေးလေသည် ။

“ ကျနော်ကတော့ အဲဗားရယ်ဒီ..အမြဲ စိတ်က လာနေတာ ...ကျနော် အောက်ထပ်ဆင်းပြီး လျောက်ကြည့်လိုက်အုံးမယ်...ဟဲဟဲ....လိုက်အုံးမလား....”

“ မလိုက်တော့ပါဘူးကွာ....အဟဲ....ညိလာရင်လဲ ..ဝေမျှပေါ့ ထူးအောင်..ဟားဟားဟား....”

ထူးအောင်ကြီးက ဟိုတယ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းသွား သည် ။ မြတ်ဦးထွန်းကတော့ အိပ်ရာပေါ် ခေါင်းချလိုက်တာနဲ့ တခေါခေါနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလေသည် ။

နောက်တနေ့ မနက်မှာ ထိန်ထိန်သာ ကိုယ်တိုင် သူတို့နှစ်ယောက်ကို လာခေါ်သည် ။ထိန်ထိန်သာက ဒီဟိုတယ်ကြီးက ဦးဇေပိုင်တဲ့ ဟိုတယ်မို့ သူတို့နှယောက်နဲ့ ကဲလို့ မဖြစ်ဘူး...တခြား တနေရာရာကို သွားကြမယ် လို့ ပြောသည် ။

“ အန်ကယ်ဦးဇေ..ဘယ်မှာလဲ ထိန်သာ …. ”

“ သူ အလုပ်ကိစ္စပေါ်လာလို့ ပြင်ဦးလွင်ကို ထွက်သွားတယ် ...သူပြန်လာရင် ကိုမြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ဖဲကစားမယ် လို့

ပြောသွားတာဘဲ...”

မြတ်ဦးထွန်းက ထိန်ထိန်သာ့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး...“ တကယ်တမ်း ကိုယ်တို့က ဖဲကစားချင်တာ မဟုတ်ဘူး..ထိန်သာနဲ့ ကစားချင်တာဘဲလေ ...” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ထိန်ထိန်သာ က ရယ်သည် ။

သူတို့ကို ဦးဇေယျထက် မသိအောင် လှို့ဝှက်ပြီး ဝယ်ထားတဲ့ ဆင်ခြေဖုန်းရပ်ကွက်တခုက တိုက်တတိုက်ကိုခေါ်သွားသည် ။ သည်တိုက်မှာတော့ အစေအပါး အလုပ်သမား တယောက်မှ ရှိမနေဘူး ..။ အရက်မျိုးစုံ နဲ့စားစရာတွေကတော့ အစုံ အသင့် ရှိနေသည် ။ဆန်ဖရန်စ္စကိုတုန်းက သုံးပွင့်ဆိုင် ကဲခဲ့ကြသလိုဘဲ အခုလဲ သူတို့နှစ်ယောက် နဲ့ ထိန်ထိန်သာတို့ ကာမပွဲတွေ

ကြမ်းကြပြန်သည် ။ ထိန်ထိန်သာ သည် သူတို့နှစ်ယောက်ကို အစစ အရာရာ ဦးဆောင်သွားခဲ့သည် ။တနေကုန်တညလုံး ကဲချင်တိုင်းကဲကြသည် ။

“ အထက်မြန်မာပြည်သွားရင်တော့ ထိန်သာ မလိုက်တော့ဘူးနော်..ဦးဇေ ရိပ်မိသွားလိမ့်မယ်...ငွေဆောင်ကိုယူတို့ သွားကြရင်တော့ ဦးဇေ အခြေအနေကို ကြည့်ပြီး ထိန်သာ အဲ့ကို လာခဲ့မယ်...”

....................................................................................

Ocean 13 Hotel

ငွေဆောင်ကမ်းခြေ...။

“ ကိုမြတ်ဦး...ကျနော်တို့ ငွေဆောင်ကမ်းခြေကို ချောင်းသာထက် ပိုသဘောကျတယ်ဗျာ....လူလဲ ရှင်းတယ် ..”

“ ဒါကတော့ ကိုယ့်အကြိုက်နဲ့ကိုယ်ပေါ့ ထူးအောင် ..ဟဲဟဲ....ကိုယ်ကတော့ ဆိုင်ကယ်တစီးနဲ့ မူးပေါက်နေတဲ့ကောင်မလေး ၂ ယောက်နဲ့ ဆုံခဲ့တဲ့ ချောင်းသာကို ပိုသဘောကျနေတယ် ...ဟားဟား.....”

နေဝင်ရီတရော အချိန် ပင်လယ်စပ်မှာ သူတို့နှစ်ယောက် လမ်းလျောက်နေကြသည် ။နိုင်ငံခြားတိုးရစ်အဖွဲ့လဲ သူတို့လိုဘဲ ကမ်းစပ်တလျောက် သဲပြင်ပေါ်မှာ လမ်းလျောက်ရင်း နေဝင်ဆည်းဆာ အလှကို ဓါတ်ပုံရိုက်နေကြသည် ။

“ ထိန်သာ ဒီညများ ရောက်လာမလား မသိဘူး ...”

“ အင်း....ဖြစ်နိုင်ပါတယ်....ဦးဇေက ရှမ်းပြည်ဖက် ရောက်နေတယ် လို့ ထိန်သာ ပြောတာဘဲ ...”

မြတ်ဦးထွန်းက သူတို့ရှေ့မှာ လျောက်နေတဲ့ မျက်နှာဖြူ တိုးရစ်စ်မရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ငေးမောနေရင်း..“ အင်းဒီအဖိုးကြီးက ပန်းသေနေတယ် ထင်တာဘဲ...ထူးအောင်...” လို့ ပြောလိုက်သည် ။

ထူးအောင်ကြီးက “ ကျနော်တော့ ကျနော်တို့ အခန်းတွေမှာ တာဝန်ကျတဲ့ ဟိုတယ်က ပပလင်း ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို သဘောကျတယ်ဗျာ...ဝါးရရင်တော့ တကယ်မိုက်မယ် …. ” လို့ ပြောလိုက်သည် ။

“ အင်း...ကိုယ်လဲ သတိထားမိတယ်..အိုးလေးက တကယ့်စစ်ကိုင်းအိုးဘဲ ...ဟွန်း ..မောင်ရင် ဖန်လို့ရရင် ကိုယ့်ကိုလဲ မမေ့နဲ့ ထူးအောင်..ကိုယ်လဲ ဝါးချင်တယ် …. ”

“ ကျနော်က ညောင်းညာလို့ မာဆတ် လုပ်တဲ့စော်လေးတွေ ခေါ်လို့ရမလား..ဘာညာကွိကွနဲ့ ပပလင်း ကို ခေါ်မေးထားတာ....သူက ရှိတော့ရှိတယ်..ဘာညာ လုပ်နေတယ် ...ကျနော်လဲ ပပလင်း...ဘဲ မာဆတ်လာလုပ်ပေးပါလား....အထူးဈေးပေးပါမယ် လို့ စကားထည့်ထားတယ် ….. သူဘဲ ရောက်လာရင်တော့ သူ့ကိုဘဲ ဝါးလိုက်တာပေါ့..ဟီး...ဟီး....”

“ ဒါကတော့ မောင်ရင် ကျွမ်းတဲ့အပိုင်းဘဲလေ...ကိုယ်ကတော့ ထိန်သာလဲ ဒီည ရောက်မလာရင် ဖြုတ်စရာ ကလဲ မရှိလို့ ပျင်းနေမှာဘဲ....ပပလင်းလေး ဆိုရင်တော့ ဘယ်လောက် သုံးရ သုံးရ ….ခိခိ ….. ”

သူတို့နှစ်ယောက်လုံး အိုးရှင်းသာတင်းဟိုတယ်က ဝန်ထမ်းကောင်မလေး ကို သဘောကျနေကြသည် ။ဟိုတယ်က ဝန်ထမ်းကောင်မလေးတွေကလည်း ကြည့်ပုံရှုပုံလေးတွေက ညုတုတု နဲ့ ..။ အထာပေးသလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ ..။သူတို့သဘောကျတဲ့ ပပလင်းကတော့ တကယ့်ရှယ်ဘဲ ..။

ပင်လယ်ပြင် မိုးကုပ်စက်ဝိုင်းမှာ နေလုံးနီနီကြီး မေးတင်နေပြီ ..။ဟိုတယ်ကို ပြန်ရောက်တော့ သူတို့ အခန်းတွေဆီကို ပြန်ဝင်ကြတဲ့အချိန် အပြာရင့်ရောင် ဟိုတယ်ဝန်ထမ်း ယူနီဖေါင်းလေးနဲ့ ပပလင်း ပြုံးပြုံးလေး စောင့်ကြိုနေသည် ။

“ ညနေစာ သုံးဆောင်လို့ ရပါပြီ အကို တို့..အကိုတို့ မှာထားတဲ့ ပင်လယ်ကျောက်ပုဇွန်ထုပ်ကြီးတွေကို ထောပတ် နဲ့ ကျကျနန ချက်ထားပေးပါတယ်....တဲ့..ကျမတို့ ဟိုတယ်က ပြင်သစ်စားဖိုမှူးကြီးက မှာလိုက်ပါတယ်..ကြွပါ..အကိုတို့...”

“ ကောင်းပါပြီဗျာ....စားတာပေါ့...ညီမလေးရေ....”

ထမင်းစားဆောင်မှာ ခန်းခန်းနားနား ပြင်ဆင်ထား သည် ။နောက်ဆုံးမှ ဆောက်တဲ့ ဒီဟိုတယ်သည် ငွေဆောင်ကမ်းခြေရဲ့ ဟိုတယ်တွေထဲမှာ ခေတ်အမှီဆုံး...အသားနားဆုံးဖြစ်သည် ။ ထူးအောင်ကြီးက ပပလင်းကို ဖန်နေသည် ။ ပပလင်းသည် ထူးအောင်ကြီးကို ဘယ်လောက်တန်မာဆတ် လုပ်ချင်တာလဲ လို့ မေးတော့ ထူးအောင်ကြီးက ဘယ်နှစ်သိန်း ပေးရပေးရ လို့ ပြောလိုက်သည် ။

“ သိန်းနဲ့ချီပေးရင်တော့ အကိုတို့ကို တကယ့်ရှယ်ဆားဗစ် ပေးမှာပါ ...” 

လို့ တီးတိုးလေး ပြောလိုက်တဲ့ ပပလင်းရဲ့ အသံလေးက အဖျားခတ် တုန်ခါနေသည် ။ သူကိုယ်တိုင်ဘဲ မာဆတ်လာလုပ်လေမလား လို့ ထူးအောင်ကြီးကထင်နေသည် ။ကျောက်ပုဇွန်ထုပ်ကြီးတွေ ကထောပတ်နဲ့ ချက်ထားလို့ မွှေပျံ့လွန်းနေသည် ။ ငါးပေါင်းကလဲ တပွဲ ..။ပင်လယ်စာ ဟင်းချိုကလဲ ကောင်းမှ ကောင်း ...။

မြန်မာဘီယာ နဲ့ တွဲဖက်လို့ စားသောက်ကြပြီးတော့ ဟိုတယ်က အင်တာနက်ခန်းလေး ထဲ ဝင်ကြည့်နေကြတုံးဟိုတယ်အရှေ့ ဆင်ဝင်အောက်ကို ပြောင်လက်တောက်ပတဲ့ အနက်ရောင် မာစီဒီးဘင့်ဇ်ကားကြီး ထိုးဆိုက်လာသည် ။ထိန်ထိန်သာ ...ကြွကြွရွရွလေး ဆင်းလာသည် ..။

“ ဟေး ...ကိုမြတ်ဦးနဲ့ ကိုထူး …. ”

“ ဟာ.....ထိန်သာ …. ”

“ ယူတို့နဲ့ တွေ့ချင်လွန်းလို့ အမြန်ထွက်ခဲ့တာ..သိပ်တော့ အချိန်မရဘူး ...ခဏဘဲ ...ညတော့ ဒီဟိုတယ်မှာ အိပ်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး ... ချောင်းသာကို ပြန်ရမယ်...ကိစ္စ အရေးကြီးတာတွေ ရှိနေလို့....ယူတို့ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ရင် ပြန်ဆုံကြမယ်လေ...”

ထိန်ထိန်သာလဲ ခရီးဝေး ကားမောင်းလာလို့ ရေချိုးချင်တယ် ဆိုပြီး ထူးအောင်ကြီးရဲ့ ဟိုတယ်ခန်းက ရေချိုးခန်းမှာ ရေဝင်ချိုးသည် ။

ရေချိုးခန်းက တဘက်ကြီး ကိုယ်မှာ ပတ်ပြီး ထွက်လာတဲ့ ထိန်ထိန်သာ သည် ဝိုင်အနီတပုလင်းကို ဖွင့်ဖေါက်ပြီးဒိန်ခဲတုံး ဝါဝါလေးတွေနဲ့ မြည်းရင်း ထူးအောင်ကြီးနဲ့ စတင် နမ်းစုတ်ရာက စိတ်တွေ တဟုန်ထိုး ထကြွလာပြီးထူးအောင်ကြီးနဲ့ တချီကောင်း ဆွဲဖြစ်သွားသည် ။

မြတ်ဦးထွန်း ရောက်လာပြီး ထိန်ထိန်သာ နဲ့ နောက်တကြောင်း ထပ်ဆွဲပြန်သည် ။ မြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ဆွဲနေတဲ့အချိန်ထူးအောင်ကြီး လဲ ပပလင်း ရှိလိုရှိငြား ဟိုတယ် ရုံးခန်းလေးဆီကို သွားကြည့်တော့ ဂျူတီထွက်မယ် လုပ်နေတဲ့ပပလင်းနဲ့ တွေ့သည် ..။ မာဆတ်ကိစ္စ ဘယ်လိုလဲ လို့ သူမေးကြည့်လိုက်တော့ ပပလင်းက မာဆတ်မိန်းမ မအားလို့ သူကိုယ်တိုင်ဘဲ မာဆတ် လာလုပ်ပေးမည် လို့ ပြောသည် ။ထူးအောင်ကြီး တအား ဝမ်းသာသွားသည် ..။ ပပလင်း လာနှိပ်ပေးမယ်ဆိုရင် သူပိုသဘောကျကြောင်း ပြောလိုက်သည် ။

ကျေနပ်လောက်အောင် ပေးမည် လို့လဲ ပြောလိုက်သည် ။ ပပလင်းက အိမ်ပြန်ရေချိုးလိုက်ဦးမည်..လာခဲ့မည် လို့ပြောပြီး ဂျူတီထွက်လိုက်ပြီး ပြန်သွားသည် ..။

ထိန်ထိန်သာ ပြန်သွားပြီးနောက် ထူးအောင်ကြီးလဲ ပပလင်း လာမှာကို စောင့်ဆိုင်းနေသည် ။ငွေမြက်မြက်လေး ရမှာမို့ တကယ့်မာဆတ်လုပ်တဲ့ မိန်းမကို မခေးပေးတော့ဘဲ သူ လာ မာဆတ်လုပ်မည် တဲ့ ။စားနေကျကြောင်ဘားကြီး ထူးအောင်ကြီးတို့ကတော့ ကြိုက်တာပေါ့ ...။

“ ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်....”

ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ရင်း ပပလင်း အလာကို စောင့်မျှော်နေတုံး မျှော်တုံးမျှော်ဆဲ ရောက်လာပြီ ထင်သည် ။

“ တံခါးပိတ်မထားဘူး ..ဝင်ခဲ့ပါ...”

ပပလင်း ..ဝင်လာသည် ..။

“ ရယ်ဒီဘဲလား..”

ပပလင်းက ကုတင်နား ရောက်လာသည် ။

“ အကို..အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်လေ ...”

အနက်ရောင် တီရှပ်ပွပွ..တိုလွန်းတဲ့ အနက်ရောင်စကပ်လေး နဲ့ ပပလင်းသည် ထူးအောင်ကြီး စိတ်တွေကို ဆူကြွနိုးထစေသည် ။

သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်အိပ်ရင်း ပပလင်းရဲ့ လက်ကလေးတွေက သူ့အဝတ်မဲ့ကျောပြင်ကို လာရောက်ထိတွေ့လိုက်တာကို မျက်စိတွေ စုံပိတ်ရင်းခံယူလိုက်သည် ။

“ ဟင်း.....အကို..ဟိုအကို့သူငယ်ချင်းရော လုပ်မှာလား..မာဆတ် ..”

“ အင်း..လုပ်မှာပေါ့ …. သူက ပပလင်းကို စိတ်ဝင်စားနေတာ ...”

“ အဟင်းဟင်း...ဟုတ်လား …. ခိခိ..”

ပပလင်း စပြီးတော့ မာဆတ်ပေးပြီ ...။ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ ကျောပြင်ပေါ် သူ့လက်ဖနောင့်လေးနဲ့ ဖိဖိပြီး တွန်းနှိပ်နေသည် ။ ကုတင်ဘေးကနေ နှိပ်နေရာက အားမရ ဖြစ်လာပြီး ကုတင်ပေါ်ကို တက်လာသည် ။ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ ခါးပေါ်ကို ခွကာ တက်ထိုင်လိုက်သည် ။ ထူးအောင်ကြီး စိတ်တွေ ဝုန်းကနဲ ထကြွသွားသည် ။ လက်နောက်ပြန်နဲ့ ပပလင်းကို စမ်းလိုက်သည် ။ ချောမွတ်တဲ့ ပပလင်းရဲ့ ပေါင်တန်တဖက်ကို စမ်းမိသည် ။

“ ဟိတ်အကို....ဘာလုပ်တာလဲ...”

“ အသားလေးက ချောမွှတ်နေတာဘဲ....”

“ ခိခိ....အကို့ကို မာဆတ်လုပ်ရမှာလား..အကိုက ပပကို မာဆတ်လုပ်မှာ လား...”

“ အပြန်အလှန် လုပ်ကြမယ်လေ ...”

“ မရဘူး..ပပကဘဲ လုပ်မှာ....”

တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း ပပလင်းက ပြောလိုက်ပြီး ထူးအောင်ကြီး ရဲ့ တင်ပါးတွေကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေသည် ။ထူးအောင်ကြီးရဲ့ ဖွားဖက်တော်ကြီး တအားမာကျောထောင်ထလာတော့သည် ။ ပပလင်း လက်ကလေးက တင်ပါးတွေ ကို ပွတ်သပ်ပေးနေရာကနေ တင်ပါးတွေ ကြားထဲကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လာသည် ။

“ အကို …. အကို့အကြောတွေ တအား တင်းနေတယ် ...ပပ လျော့ပေးလိုက်ရမလာဟင် ...”

“ အင်း.....လျော့ပေးလိုက်..ပပ..”

ပပလင်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက မာတောင်နေတဲ့ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ ဖွားဖက်တော်ကြီး ကို စတင်ကိုင်တွယ်လိုက်သည် ။

“ အကို..ပက်လက်လှန်လိုက် ...”

ထူးအောင်ကြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သောအခါ သူ့ဖွားဖက်တော် ဒုံးပျံကြီးသည် ခေါင်းကြီး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလျက် မတ်မတ်ကြီး ထောင်နေ သည် ။ပပလင်းက ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေရာက..

“ အကို..ပပ ဘာလုပ်ပေးစေချင်လဲဟင် ...” 

လို့ လေသံလေးနဲ့ မေးလိုက်သည် ။

“ မှုတ်ပေးမလား ....ပပ ”

“ အကို့သဘောကျ လုပ်ပေးရမှာပေါ့ ..အကို....”

အရင်ဆုံး ပပလင်းသည် ထိပ်ဖူး ဒစ်လုံးကြီးကို သူမနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးနဲ့ ပြွတ်ကနဲ နမ်းစုတ်လိုက်သည် ။

“ ဟင်း..အကြီးကြီးဘဲ ...” လို့ ပြောလိုက်ပြီး ထိပ်ဖူးကြီးကို လျာလေးနဲ့ ယက်ပေးသည် ။

ထူးအောင်ကြီးလဲ စကပ်တိုတိုလေးအောက်ထဲကို လက်သွင်းလိုက်တော့ အထဲမှာ ဘာမှ ခံဝတ်မထားတာကိုတွေ့လိုက်ရသည် ။

“ အို ...”

ပပလင်းရဲ့ ပေါင်ကြားဂွဆုံနေရာက ဖေါင်းမို့တဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီး သည် အရေတွေနဲ့ စိုရွှဲနေတာကို သူ စမ်းမိလိုက်သည် ။ထူးအောင်ကြီးရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ပပလင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေအထဲကို နှိုက်သွင်းထိုးဆွနေတဲ့အချိန် ပပလင်းက ထူးအောင်ကြီးရဲ့ တန်ဆာချောင်းကို ငုံကာ စုတ်လိုက်သည် ။

စိမ့်ထွက်နေတဲ့ အရေတွေကြောင့် ထူးအောင်ကြီးရဲ့ လက်ချောင်းတွေသည် ပပလင်းရဲ့ အင်္ဂါစပ်အတွင်းထဲ ထိုးမွှေလို့ အဆင်ပြေနေသည် ။ ပပလင်းသည် ထူးအောင်ကြီးရဲ့ တန်ဆာကို အရင်းအဆုံးထိ ငုံငုံစုတ်ပေးနေသည် ။ ထူးအောင်ကြီးရဲ့ နောက်လက်တဖက်က လက်ချောင်းတွေက ပပလင်းရဲ့ စအိုပေါက်လေးကိုလည်း ပွတ်သပ်ပေးနေသည် ။ တော်တော်ကြာကြာ တန်ဆာချောင်းကို အားပါးတရစုတ်ယူပေးပြီးနောက် ပပလင်းသည် တန်ဆာချောင်းကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်လိုက်ပြီး...

“ အကို..ပပ မနေနိုင်တော့ဘူး ...ပပ ကို လုပ်ပေးပါတော့..” 

လို့ တုန်ရီတဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ ထူးအောင်ကြီးလဲ ပပလင်းကို ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူက ကုတင်အောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဖင်တုန်းတွေကို လက်နဲ့ဖြဲကာ အင်္ဂါစပ်ကွဲထဲကို တန်ဆာချောင်းကို သွတ်သွင်းစပ်ရှက်ဖို့ ပြင်ဆင်သည် ။ ပပလင်းက “ အကို..ကွန်ဒမ် သုံးပါလားဟင် ...” လို့ နောက်လှည့်ကာ ပြောလိုက်သည် ။

ထူးအောင်ကြီးလဲ တဏှာစိတ် မွှန်ထွန်ကာ အစွပ်မပါဘဲ လုပ်တော့မလို့ အချိန် ပပလင်းရဲ့ သတိပေးလိုက်တာကြောင့် အစွပ်စွပ်ဖို့ သတိရလိုက်ပြီး သူ့စားပွဲပေါ်က အစွပ်ထုပ်လေးကို လှမ်းယူလိုက်လေသည် ။

မြတ်ဦးထွန်းသည် မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရာက ရေငတ်လွန်းတာကြောင့် နိုးထလာခဲ့သည် ။ ထူးအောင်ကြီး တယောက် ပပလင်းကို စောင့်နေသည် ဆိုတာကို သတိရလိုက်ပြီး ပပလင်းများ ရောက်နေပြီလားဆိုတာ သိချင်တာနဲ့ ထူးအောင်ကြီး အခန်းကို ဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်သည် ။ ထူးအောင်ကြီးက မောဟိုက်တဲ့အသံကြီးနဲ့ ဖုန်းထူးသည် ။ ပပလင်းကို သူ အပီဖြုတ်နေပြီဖြုတ်ချင်ရင် အခန်းကူးခဲ့ လို့ ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည် ။

မြတ်ဦးထွန်းလဲ အမြန်လိုက်သွားလိုက်သည် ။ ထူးအောင်ကြီးသည် ပပလင်းကို ဖင်ထောင်ခိုင်းထားပြီး တဖန်းဖန်းနဲ့ ဖြုတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ မြတ်ဦးထွန်းမှာ တဏှာစိတ်တွေဝုန်းကနဲ ထကြွသွားရသည် ။ ပပလင်းကလည်း “ အကိုကြီး....လာလေ ...ပပတို့နဲ့ လာဂျွိုင်းလိုက် ..” လို့ လှမ်းခေါ်လိုက်တာကြောင့် သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အားလုံးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရင်း တောင်မတ်နေတဲ့ လိင်ချောင်းကြီးနဲ့ ကုတင်နားကို တိုးကပ်သွားလိုက်လေသည် ။

ထူးအောင်ကြီးနဲ့ မြတ်ဦးထွန်းတို့သည် ထိန်ထိန်သာနဲ့ သုံးပွင့်ဆိုင် ကြမ်းခဲ့ကြပြီးတာမို့ သူတို့အတွက် လုပ်နေကျ ဖြစ်နေပြီ ..။ ပပလင်းနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက် မီးကုန်ယမ်းကုန် သုံးပွင့်ဆိုင် စပ်ရှက်ကြလေတော့သည် ။ ထူးအောင်ကြီးက နောက်ပေါက်ကို အမြဲစမ်းချင်သူမို့ ပပလင်းရဲ့ စအိုပေါက်ကို လုပ်သည် ။ ပပလင်းက သူတခါဘူးမှ နောက်ပေါက် မစမ်းခဲ့ဖူးဘူး လို့ပြောပြပေမယ့် ထူးအောင်ကြီးက အတင်းလုပ်ချင်နေတာကြောင့် ထူးအောင်ကြီးကို အလိုလိုက်ရတဲ့အနေနဲ့ နောက်ပေါက်ကို ပေးဖွင့်လိုက်သည် ။

အကြိမ်ကြိမ် စိတ်ရှိသလောက် ကြမ်းကြ စမ်းကြပြီးနောက် ထူးအောင်ကြီးက ပပလင်းအတွက် ငွေတွေ ထုတ်ပေးသလို မြတ်ဦးထွန်းကလည်း သူ့အခန်းကို ပြန်ပြီး ငွေထုပ်တထုပ် ယူလာပြီး ပပလင်းကို ပေးသည် ။ ပပလင်းလဲ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ဆင်ပြီး ငွေထုပ်လေး ပိုက်လို့ ပြန်သွားသည် ။ မြတ်ဦးထွန်းနဲ့ ထူးအောင်ကြီးလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ပြီး နားနေလိုက်ကြသည် ။

တနာရီလောက် ကြာသွားပြီးနောက် သူတို့အခန်းတံခါးကို တဒုန်းဒုန်း ထုတဲ့အသံတွေကြောင့် နှစ်ဦးသား လန့်နိုးလာကြသည် ။

“ ဘယ်သူလဲ....”

ထူးအောင်ကြီး ထကြည့်သည် ။ ပပလင်း ပြန်လာတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး ...။ ထိန်ထိန်သာများလား ...။

“ ဘယ်သူလဲ...”

“ ကျနော် ဟိုတယ်မန်နေဂျာ အောင်မင်းထွန်း ပါ ...တံခါးတဆိတ်လောက် ဖွင့်ပေးပါ...”

“ ဘာကိစ္စလဲ....အိပ်ကောင်းနေတဲ့ အချိန်ကြီးကွာ....”

ထူးအောင်ကြီးက တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်ရင်း ပြောဆိုလိုက်သည် ။တံခါးလဲ ဖွင့်လိုက်ရော အပြင်မှာက ရဲတွေ တပုံကြီး ရှိနေတာ တွေ့လိုက်ရသည် ။ လူတချို့က သူတို့ကို ဗီဒီယို ရိုက်နေကြသည် ။

“ ကိုထူးအောင်ကြီးနဲ့ ကိုမြတ်ဦးထွန်း ...ကျနော်တို့နဲ့ စခန်း လိုက်ခဲ့ပါ...”

“ ဘာ...ဘာလို့..လိုက်ရမှာလဲ...”

“ ကျနော်တို့ကို ဒီဟိုတယ်က ဝန်ထမ်း မပပလင်း က ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက်က သူ့ကို အလိုမတူဘဲ မုဒိန်းဝိုင်း ကျင့်ကြတယ် လို့ တိုင်တမ်းလို့ပါ....”

မြတ်ဦးထွန်းလဲ အိပ်နေရာက ဝုန်းကနဲ ထလာသည် ။ ထူးအောင်ကြီးနဲ့ မြတ်ဦးထွန်းတို့ ခါးခါးသီးသီး အကြောက်အကန် ငြင်းဆိုကြသည် ။

“ ကျနော်တို့ မုဒိန်းမကျင့်ဘူး ...သူအလိုတူတယ် ...”

“ ပိုက်ဆံပေးပြီး လုပ်တာ....သူကျေနပ်လို့ လုပ်ကြတာ ...”

ရဲစခန်းမှူး က “ ကဲ ဒါတွေ စခန်းရောက်မှ ဖြေရှင်းကြပေါ့ဗျာ...အခုတော့ ကျနော်တို့နဲ့ စခန်းလိုက်ခဲ့ကြပါ ....” လို့ ပြောပြီး ရဲသားတွေကို လက်ထိပ်ခတ်ခိုင်းလိုက်သည် ။

ထူးအောင်ကြီးက “ ဒါ မတရား အမှုဆင်တာဘဲ..ကျု ုပ်တို့ မုဒိန်းကျင့်တာ မဟုတ်ဘူး ...မတရား မလုပ်ကြပါနဲ့...” လို့ ပြင်းထန်စွာ ငြင်းဆန်ပြီး အဖမ်းမခံလို့ ရဲတွေနဲ့ ရုန့်ရင်းဆန်ခတ်တွေ ဖြစ်ကုန်သည် ။

“ နောက်မှ ရှင်းကြဗျာ..ကျု ုပ်တို့မှာက ခိုင်လုံတဲ့ သက်သေအထောက်အထားတွေ ဆေးစစ်ချက်တွေ အားလုံး ရထားတော့ အရေးယူဆောင်ရွက်ကြရမှာဘဲ....”

ထူးအောင်ကြီးနဲ့ မြတ်ဦးထွန်းတို့ဖက်က ပပလင်းက ငွေယူပြီး အလိုတူပါသည် လို့ အထောက်အထား ဘာမှ မပြနိုင်ကြ ..။ လက်ထိပ်တန်းလန်းနဲ့ ရဲတွေ ခေါ်ဆောင်ရာကို ပါသွားကြရပြီ ...။ရဲစခန်းကို ရောက်သောအခါ သူတို့ကို ဝိုင်းအုံစောင့်ဆိုင်းနေကြတဲ့ ရပ်ရွာလူထုနဲ့ သတင်းသမားများကို ရင်ဆိုင်ကြရသည် ။

“ မတရားလုပ်တဲ့ မုဒိန်းကောင်တွေ ကို ဆော်ပစ်ကြ...”

လူကြီးတယောက်က စတင်ပြီး ကြွေးကြော်လိုက်သောအခါ လူတွေက ရရာခဲများ တုတ်များနဲ့ စတင် တိုက်ခိုက်ကြတော့သည် ။

ခဲတွေ အုတ်ခဲကျိုးတွေ ပလူပျံကုန်သည် ။

ရဲများနဲ့ လူထု လုံးထွေးကုန်သည် ။ ထူးအောင်ကြီးနဲ့ မြတ်ဦးထွန်းတို့လဲ ရဲတွေကအတင်းဆွဲသွင်းသွားကြလို့ ရဲစခန်းထဲကို ရောက်သွားကြရပေမယ့် ခဲမှန်လို့ ခေါင်းတွေ ပေါက်ကုန်သည် ။

သတင်းသမားတွေက ဓါတ်ပုံနဲ့ ဗီဒီယိုတွေ ရိုက်ကြသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ အမေရိကန်နိုင်ငံသား မြန်မာတွေ ဆိုတာလဲ သတင်းသမားတွေ သိရှိနေတာကို သိလိုက်ရသည် ။

အချုပ်ခန်းထဲကို ရောက်တော့ ရဲတွေ ရောက်လာပြန်ပြီး....“ ခင်ဗျားတို့ နှစ်ယောက် ပပလင်း နဲ့ မတွေ့ဆုံခင် ရန်ကုန်မြို့က သူဌေးကြီး ဦးဇေရဲ့ ဇနီး ဒေါ်ထိန်ထိန်သာ ..နဲ့ တွေ့ဆုံကြသေးတယ် လို့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းတွေက ထွက်ဆိုနေကြတယ် ...အဲဒါ ဟုတ်မှန်တယ် မဟုတ်လား ...” လို့ လာမေးကြပြန်သည် ။

“ ဟုတ်တယ်လေ..ကျု ုပ်တို့က မိတ်ဆွေတွေဘဲ ....တွေ့တယ်လေ..ဘာဖြစ်သလဲ....” လို့ သူတို့ နှစ်ယောက်က ပြန်ဖြေကြသည် ..။

ရဲတယောက်က ...“ ကျနော်တို့ စောစောကဘဲ ငွေဆောင် ကမ်းခြေတနေရာမှာ ဒေါ်ထိန်ထိန်သာရဲ့ အလောင်းကို တွေ့ကြရတယ် ...အဝတ်မပါ ဝတ်လစ်စလစ် အသတ်ခံထားရတာဗျ.. အခု ဆရာဝန်ဆေးစစ်ချက်ယူနေတယ် ....ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက် ဟာ ဒေါ်ထိန်ထိန်သာ နဲ့ မသေဆုံးခင် နောက်ဆုံး တွေ့ဆုံကြတဲ့ လူတွေ ဖြစ်နေတယ် ...ခင်ဗျားတို့ ဒေါ်ထိန်ထိန်သာ ကို သတ်ပစ်လိုက်ကြသလား ....” လို့ မေးလိုက်လို့ ပြောလိုက်လို့ သူတို့ အလွန်အမင်း တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား သွားကြရလေသည် ။

“ စောက်မှုတွေတော့ ရှုပ်ကုန်ပြီ ...ထူးအောင်ရေ.....”

နောက်တနေ့မနက် သတင်းစာတွေ နဲ့ ဂျာနယ်တွေမှာ သူတို့နှစ်ယောက် အကြောင်းတွေ ခေါင်းကြီးပိုင်းက ပါလာသည် ။

အမေရိကန်နိုင်ငံသား မြန်မာနှစ်ဦးဖြစ်ကြတဲ့ ထူးအောင်ကြီးနဲ့ မြတ်ဦးထွန်းတို့သည် ငွေဆောင်ကမ်းခြေက ဟိုတယ်ဝန်ထမ်း မိန်းကလေးကို မုဒိန်းကျင့်တဲ့အကြောင်း....သဘာဝမဟုတ်တဲ့နည်းနဲ့ပါ စပ်ရှက်တဲ့အကြောင်း..သူတို့ရဲ့ သုတ်သွေး ဒီအင်အေတွေ အကုန်ရလိုက်တဲ့အကြောင်း အကျယ်တဝင့်ပါရှိတဲ့အပြင် ဒေါ်ထိန်ထိန်သာ ကိုလည်း ရက်ရက်စက်စက် ထုရိုက်ခါ သတ်ထားတဲ့အကြောင်း..သူမအလောင်းကိုကမ်းခြေတနေရာမှာ အဝတ်မဲ့ တွေ့ရှိကြရတဲ့အကြောင်း ဒေါ်ထိန်ထိန်သာကိုလဲ ဒီလူနှစ်ယောက်ဘဲ သတ်ပစ်ထားသည် လို့ ယူဆရတာကြောင့် လူသတ်မှု နဲ့ပါ ထပ် အရေးယူထားပြီ ဖြစ်ကြောင်းတွေ ပါလာသည် ။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။