အပျိုကြီးဆရာမရဲ့ သွန်သင်ဆုံးမမှု (စ/ဆုံး)
စာရေးဆရာ - ကိုတုတ်ကြီး
လွန်လေပြီးသော အခါက ရန်ကုန်ရွှေမြို့တော်ကြီးရဲ့ နာမည်အကြီးဆုံး ကျောင်းတကျောင်းက (၉)တန်းကျောင်းသားလေး တယောက်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်မောင်ဦး (၁၅)နှစ်ဟာ ပညာကိုရိုးသား ကြိုးစားစွာ သင်ကြားနေတဲ့အရွယ်ဘဲရှိပါသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ပြောင်းလဲချိန်ကိုမမျှော့်လင်ဘဲ ရောက်ရှိလာပါတော့တယ်။
အဲဒီနေ့ကတော့မှ တ်မှတ်ရရ (၁၁.၁၁.၀၃)နေ.ပါ။ ဆရာမ ဒေါ်ရီရီတို့အိမ်မှာ ကျူရှင်ကိုညနေ (၆) နာရီမှ(၈)နာရီထိ ကျောင်းသား/သူ (၆)ယောက်နှင့်အတူတူ တက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့် အကြောင်းနည်းနည်း အရင်ပြောပြပါမယ်။ မောင်ဦးဟာရန်ကုန်သားလူပျိုစစ်စစ်ပါ။
တဦးတည်းသော သားပါ ။ အဖေကသင်္ဘောအရာရှိ(chiefofficer) အမေက ဗိုလ်ချုပ်ဈေးမှာ လက်ဝတ်ရတနာ(စိန်ထည်)ဆိုင်ဖွင့်ပါတယ်။ မိဘများအလုပ်မအားသဖြင့် အိမ်မှာတယောက်ထဲ နေရတာပြင်းတာနှင့် အမေသူငယ်ချင်း ဆရာမ ဒေါ်ရီရီမှာ အပ်ထားသောကြောင့် အမြဲဘဲ ဆရာမအိမ် မှာ ဝင်ထွက်သွားလာပြီးစားအိမ်သောက်အိမ်လို ဖြစ်နေပါပြီ။
ကျွန်တော်နေ့လည်(၁၂)နာရီ ကျောင်းဆင်းပြီး အိမ်ပြန် ရေမိုးချိုးထမင်းစားပြီး ဆိုင်ခဏသွားထိုင်။ ညနေ (၄း၃၀)နာရီ အမေဆိုင်သိမ်းရင် ဝိုင်းသိမ်းပြီးနောက် ညနေ (၅)နာရီလောက်ဆို ဆရာမအိမ်မှာ အမြဲရောက်နေပါပြီး ဒီအချိန်ဆရာမအိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရောက်သေးပါ၊
ဆရာမအိမ်မှာသူ.တူမ ၊မမသင်းတယောက်နှင့် အတူတူနေပြီး မမသင်းက အထက်တန်းရှေ.နေလုပ်ပြီး နေစဉ့်အိမ်ကို (၆း၃၀)နာရီမှပုံမှန် ပြန်လာတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ရောက်ချိန်ဆို ဆရာမက ညစာချက်ပြုတ်ပြီး ခဏနားနေချိန်ပါ။ အမြဲ ပုံမှန်ပါဘဲ။ ခဏနေ ဆရာမရေချိုးရန် အခန်းထဲအဝတ်ဝင်လဲပြီး ရင်ရှားနှင့်ရေချိုးခန်းထဲရေဝင်ချိုးပြီး ရင်ရှားနှင့် ပြန်ထွက်လာတတ်ပါတယ် ။
နေစဉ့် မြင်တွေနေကြမို့ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ရိုးနေပါပြီး။ အော်..သတိရလို့ ဆရာမ အသက်က ကျွန်တော့်အမေ အသက်နှင့်မကွာပါဘူး ။ အလွန်ဆုံးရှိ (၃၆)နှစ်ပါ။ ဆရာမက မွန်အင်္ဂလိုကပြားမပါ။ အိမ်မှာနေရင် အမြဲဂါဝန်ဒူးဖုံးကို ဝတ်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်ရောက်ရင်အမြဲဘဲ-----
“ သား ဘာစားလာခဲ့လဲ ”
“ အိမ်မှာဒီနေ.ငါးကြော်ထားတယ်စားမလား ”
ဒါမဟုတ် တခုခု ကျွေးတတ်ပါတယ်။ နေစဉ့်သွားနေကြဆိုတော့ တခါတလေ မာမီက ရာသီပေါ်သသီးနှံ၊အစားတမျိုးမျိုးထည့်ပေးတတ်ပါတယ်။ ဆရာမက အစားတခုကို သေချာပုဂံနှင့်ထည့်ပြီးကျွန်တော်ကို ကျွေးတတ်ပါတယ်။ အနေကြာလာသောအခါ ဆရာမနှင့်ကျွန်တော်ရင်းနှီးမူက ပိုလာပါတော့တယ်။ အိမ်မှာ မီးခလုတ်ပြတ်တာတို့ အခြားခိုင်းစရာရှိတာတို့ဆိုရင် ကျွန်တော်ကို ခိုင်းလာပါတော့သည်၊ ဇာတ်လမ်းစတာကတော့ဆရာမအိမ်မှာ ရေချိုးခန်း မီးခလုတ်ပြင်တာက စတာပါဘဲ။ တနင်္ဂနွေနေ့ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုင်မှာ မထိုင်ချင်တာနှင့်
မာမီအား-----
“ ဆရာမ အိမ်မှာ အချိန်ပိုခေါ်ထားလို့သွားရမယ် ”
ဆိုလို့ မာမီကိုယ်တိုင်ကားနှင့် နံနက် ဆိုင်မဖွင့်မီ (၁၁) နာရီမှာ လိုက်ပို့ပေးပါတယ်။ ဆရာမ အိမ်ရောက်တော့မမသင်းက ကိက်စနှင့် အပြင်ထွက်သွားတာ တွေ့ရပါတယ်။
“ ကျူရှင်က နေ့လည်(၁)နာရီပါ ”
မာမီက ဆရာမနှင့် ခဏ ထိုင်စကားပြောပြီး ပြန်သွားပါတယ် ၊အဲဒီမှာ ဆရာမက
“ မောင်ဦးရေ ရေချိုးခန်းမီးမလာလို့ ခဏကြည့်ပေးပါအုံး၊ မနက်ကတည်းကမီးမလာလို့မှောင်မဲနေတာဘဲ ”
ဟု အခန်းထဲမှလှမ်းပြောပါတယ်၊ကျွန်တော်ကလည်း
“ ဟုတ်ကဲ့ ”
ဆိုပြီး ဆရာမအခန်းရှေ့ကနေ ဖြတ်လျှောက်ပြီး အခန်းထဲလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဆရာမရေချိုးဖို့ အပေါ်အကိၤျချွတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အခန်းမှာ လိုက်ကာကာထားပေမယ့္ နည်းနည်းလေးဟနေတာကနေတွေ့ရတာပါ။ ကျွန်တော်ကအောအခွေမျိုးစုံကြည့်ဘူးပေမယ့်အပြင်မှာ တခါမှမမြင်ဘူးတာကြောင့် နောက်ဖေးသွားသလိုလိုနှင့်အခန်းနားကပ်ပြီး လိုက်ကာကြားထဲကနေ ချောင်းကြည့်နေပါတော့တယ်။
ဆရာမက အပေါ်အင်ကျီကိုခေါင်းကဆွဲချွတ်ပြီး ဘရာဇီယာကို လက်တဖက်ဆီကနေ တဖက်ချင်းဆွဲချပြီးနောက်ကချိတ်ကို ရှေ့သို့ဆွဲလှည့်လိုက်တော့နို့၂လုံးက အလုံးလိုက်ပေါ်လာပါတော့တယ်။ ဆက်ပြီး ဆရာမက အောက်ကဂါဝန်ကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြောင်ပြီးရှင်းနေတဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကို မြင်လိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော်လည်း ရင်တွေဒုတ်ဒုတ်ခုန်နေပြီး အောက်ကငပဲးလည်း ရုတ်တရက် ဒေါင်းကနှင့်ထောင်တက်လာပါတော့တယ်။
ဆရာမ ဘာဆက်လုပ်မလဲ ဆက်ကြည့်နေတုံး ရေလဲထမိန်ကိုဝတ်ပြီး ဆရာမ အခန်းပေါက်ကနေ ထွက်လာတာတွေ့တော့ ကျွန်တော်လဲလှည့်ပြီးရေချိုးခန်းမီးခလုတ်ပြင်ဖို့မြန်မြန်ပြေးပါတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ နောက်ကနေထွက်လာတဲ့ဆရာမက
“ မောင်ဦးဘာဖြစ်လို့ပြေးသွားတာလဲ ”
မေးလိုက်တော့
“ အမလေး ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ”
တုန်တုန်ရင်ရင်နှင့် နောက်ပြန်လှည့်ပြီးဖြေလိုက်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အောက်ကငပဲးက ပုဆိုးကြားကနေ တင်းပြီးတောင်နေတာကိုလက်နှင့်ဖိထားလိုက်မှ အခြေနေပိုဆိုးသွားပါတော့တယ်။
“ မောင်ဦးလက်ထိသွားလို့လားပြစမ်းဆရာမကို ”
ဟု ဆိုကာ လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပါတော့တယ်၊ကျွန်တော်ကလဲလန်.ပြီး
“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ”
ဟု ဖြေပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်တော့ ငပဲက လှုပ်ပြီးခါရမ်းနေတာကိုဆရာမတွေ.လိုက်ရတော့ သဘောပေါက်သွားပြီး
“ မင်းငါရေချိုးဖို.အဝတ်စားလဲနေတာကို လာချောင်းနေတာမဟုတ်လား ”
ကျွန်တော်ကလည်းလန်.ဖြန်.ပြီး
“ မဟုတ်ပါဘူးဖြတ်သွားရင်းတွေ.လိုက်လို.မမြင်ဘူးလို.ဆက်ကြည့်နေတာပါ ”
ဟု အရောင်ရောင်အမှားမှားနှင့်ပြန်ဖြေလိုက်တော့
“ ငါမင်းကိုမသက်(ကျွန်တော့်မာမီ)နှင့်တိုင်ပြောမယ် ”
“ မတိုင်ပါနှင့် ဆရာမရယ် ရှစ်ခိုးတောင်ပန်ပါတယ် ”
ဟု ပြောပြီး လက်အုပ်ချီကာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်မှပိုဆိုးပြီး၊ ဆရာမဝတ်ထားတဲ့ ရေလဲပိုင်းကို ဆွဲချသလိုဖြစ်သွားပြီးရင်စီးထားတဲ့ နေရာကနေကျွတ်ပြီး၊ နို့အပေါ်ပိုင်းအနည်းငယ်ပေါ်သွားတော့ ဆရာမကလည်း--
“ အမလေး ”
လို့အော်ပြီးထမိန်အပေါ်ပိုင်းကို လှမ်းအကိုင် ကျွန်တော်ကလည့်ထပြီး ပြန်ကိုင်အပေးမှာ ဆရာမရဲ့နို့တလုံးကိုလက်ဖဝါးနှင့်ကိုင်လိုက်သလို ဖြစ်သွားပါတော့တယ်၊ ဆရာမကလည်းလန်.ပြီး
“ မောင်ဦး ဘာလုပ်တာလဲ ”
ဆိုပြီး မျက်နှာကြီးနီပြီး သူ့လက်နှင့်ပြန်အုပ်လိုက်တော့ကျွန်တော့်လက်ကနို့အုံပေါ်အုပ်ပေးသလို ဖြစ်နေပြီးကျွန်တော်လက်ပေါ် ဆရာမလက်ကထပ်ဖိသလိုဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ပထမဦးဆုံး တစိမ်းမိန်းမတဦးရဲ့ နို့ကိုစတင်ကိုင်လိုက်ရပြီးရင်ထဲမှာ တဒိန်းဒိန်းတဒိုင်းဒိုင်းနှင့် ကုလားဘုရားပွဲလှည့်လာသလို၊ရထားအစင်း ၁၀၀လောက် ခုပ်မောင်းသွားသလို ခံစားရပြီးကြောင်တောင်တောင်နှင့်ဆက်ကိုင်ထားလိုက်ပါတော့တယ်၊ ဆရာမလဲ အစပိုင်းသတိလက်လွှတ်ဖြစ်သွားပြီးနောက်မှ
“ မောင်ဦးလွှတ်စမ်း ”
ဆိုပြီး လက်ကိုခါချပြီးရေချိုးခန်းဘက်ဆက်ထွက်သွားပါတော့တယ်၊ ဒီနေရာမှာ ဆရာမပုံစံကို အနည်းငယ်ပြန်ပြောပြပါမယ်၊ ဒါမှနောက်ပိုင်းအခန်းကောင်းခန်းတွေကို ဆက်လက်ရှုစားနိုင်အောင်ပါ၊ ဆရာမအဖေကမေမြို.ကဂေါ်ရခါးအင်္ဂလိုပါ။ အမေကမော်လမြိုင်ကမွန်မစစ်စစ်ပါ၊ မွှေးချင်းညီအမ ၂ယောက်ဘဲရှိပြီး အမကမေမြို.နာရီစင်နားမှာ အနွေးထည်ဆိုင်ကြီးဖွင့်ထားပါ တယ်၊ ဆရာမက မွန်အင်္ဂလိုကပြားမဆိုတော့ နို့တွေကအနေတော်ကြည့်ကောင်းပြီး nandahlaingလောက်ရှိပါတယ်၊ ဖင်ကတော့ တော်တော်ကြီးပြီးအဆိုတော်ဂျင်နီဖင်ထက် အနည်းငယ်ကြီးပြီးလုံးဝန်းပါတယ် ခင်ဗျာ၊ ဆရာမရေချိုးခန်းဘက်သွားပြီးမီးခလုတ်ဖွင့်ကြည့် လိုက်တော့ --
“ ဟင်မောင်ဦး မီးမလာပါလား မလုပ်ရသေးဘူးလား ”
“ ဟုတ်ကဲ့ အခုဘဲလုပ်မလို.ဘဲ ”
“ ဒီလောက်တောင်ကြာနေပြီးငါကပြီးသွားပြီး အောင့်မေ့နေတာ မင်းငါအဝတ်လဲတာကိုဘယ်အချိန်ထဲကချောင်းနေတာလဲမှန်မှန်ပြောစမ်း ”
ကျွန်တော်ကမီးမလာတာကို လုပ်မလို.ရေချိုးခန်းနားကပ်လားတော.ဆရာမကပါးစပ်က ပြောလဲပြောလက်ကကျွန်တော်ဗိုက်ခေါက်ကို လိမ်ဆွဲပါတော့တယ်၊ ကျွန်တော်ကကြောက်လဲကြောက်နေတာနှင့်ခုနကတောင်နေတဲ့လီးလဲငြိမ်ကျသွားပြီးဇော်ချွေးများနှင့်မြန်မြန်ရေချိုးခန်းမီးခလုတ်ကိုစမ်းဖွင့်၊မီးလုံးလဲနှင့်မြန်မြန်လုပ်ပေးပြီးဆရာမကိုတောင်မ ကြည့်ရဲဘဲ၊
“ ပြီးပြီးဆရာမမီးလုံးမကောင်းတာပါ ရပါပြီး ”
ဆရာမ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတော့ နောက်ကနေ လိုက်ကြည့်တော့ ဆရာမ မျက်နှာခပ်တည်တည်နှင့် ရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်လိုက်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်လဲခုနကအရှိန်နှင့် ရေချိုးခန်းတံခါးမှာအပေါက်များရှိမလားလို.ရှာကြည်.လိုက်တော့ ကံထရိုက်တိုက်ရဲ့ ထုံးစံအတိုင်းတရုတ်ကလာတဲ့ ဖိုင်ဘာတံခါးအောက်ခြေမှာလေဝင်ပေါက်ကန်.လံတွေမှာတချောင်းကျိုးနေတာကိုတွေ.ရတာနှင့်တံခါးနားအသာကပ်ပြီးမုဆိုးထိုင်ထိုင်ကာအထဲကိုချောင်းလိုက်တော့ဆရာမရဲ့နောက်ပိုင်းပေါင်အထိဘဲမြင်ရပြီးဒူးထောက်ပြီးကြည့်လိုက်တော့မဆရာမရဲ့ဖြူဖွေးနေတဲ့ဖင်လုံးကြီးနှင့်ကြောပြင်ကိုတွေ.လိုက်ပါတယ်၊ကန်ထဲကရေကိုခပ်ချိုးလိုက်တော့၊
“ ဗွမ်း ”
ကနှင့်ရေတွေကျွန်တော်မျက်နှာလာစင်တော့မြန်မြန်ပုဆိုးနှင့်မျက်နှာကိုသုတ်ပြီးဆက်ချောင်းပါတော့တယ်၊ရေ၃ခွက်လောက်လောင်းပြီးဆပ်ပြာတိုက်ဖို.တံခါးဘက်ကိုလှည့်လိုက်တော့ခုနအခန်းထဲမှာတုံးကအဝေးကဘဲမြင်ရတဲ့အမွှေးရိတ်ထားတဲ့အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကိုအနီးကပ်မြင်လိုက်ရတော့တံထွေးတောင်လည်ပင်းမှာ
“ ဂလု”
နှင့်သီးသွားပါတယ်၊ဆရာမကဆပ်ပြာ ယူပြီးမျက်နှာကိုအရင်တိုက်ပြီးရေနှင့်သစ်လိုက်ပါတယ်၊ ဆက်ပြီးလည်ပင်းပြီးမှနို့ကိုဆပ်ပြာ တိုက်လိုက်တော၊့လက်သီးဆုပ်လောက်ရှိတဲ့နို.၂လုံးဟာဆပ်ပြာများချယ်သထားတဲ့နှင်းများဝေဆာနေတဲ့တောင်ပူဇာ၂လုံးဟာ ကျွန်တော်အသဲနှလုံးထဲထိဆွဲငင်လှုပ်ခပ်သွားပါတော့တယ်၊ဆက်ပြီးတဖြေးဖြေးချက်နှင့်ဗိုက်၊ပြီးတော့ဆီးခုံ၊အဖုတ်ကြား၊နောက်တဖက်လှည့်ပြီးကြောကုန်းနှင့်ဖင်ကိုတိုက်ပြီး၊ကျွန်တော်မျက်နှာမူရာဖက်လှည့်ပြီးပေါင်ကိုအနည်းငယ်ဟပြီးပေါင်ကြားကအဖုတ်ကြားကိုလှမ်းအတိုက်ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတာကတော့ အက်ကွဲကြောင်းကြားက အစိလေးပါ။
ဆက်ပြီးဆရာမက ရေလောင်းချိုးပြီးခါနီးမို.၊ကျွန်တော်လည်းမြန်မြန်အပြင်ကိုထွက်ခဲ့ပါတော့တယ်။ ဆရာမကအပြင်ထွက်လာပြီးအခန်းထဲဝင်ခါနီးကျွန်တော်ကိုလှမ်းကြည့်ပြီး ဘာစိတ်ကူးပေါက်သွားလဲတော့ မသိဘဲ၊ပြုံးစိစိနှင့်ဝင်သွားပါတယ်၊ ဒီလိုနှင့်စာသင်ချိန်မှာ စာဆက်သင်ပြီးမာမီလာကြိုမှာကို ရင်တထိတ်ထိတ်နှင့်စောင့်နေပါတော့တယ်၊မာမီလာတော့ဆရာမထွက်လာပြီးဧည့်ခန်းမှာစကားပြောတော့ကျွန်တော်မှာရင်တထိတ်ထိတ်ထပ်ဖြစ်ရပြီးဆရာမကမာမီကိုတိုင်းလိုက်မှာကိုအရမ်းကြောက်နေရပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ ဆရာမကဘာမှာမဖြစ်သလိုရီရီပြုံးပြုံးနှင့်ပြောဆိုနေသဖြင့် ရင်အေးသွားရပါတော့တယ်၊ ဒီလိုနှင့်တပါတ်လုံးကျောင်းနှင့်ကျုရှင်ဆက်တတ်ပြီးတနင်္ဂနွေနေ.ထပ်ရောက်လာတော့ကျွန်တော်လည်းအစောကြီးမာမီကိုဆရာမဆီပို.ခိုင်းပါတယ်၊တပါတ်လုံးလည်းညအိပ်ရာဝင်ရင်မျက်လုံးထဲကမထွက်တာကဆရာမအခန်းထဲမှာအဝတ်လဲတဲ့ပုံရယ်ရေချိုးတဲ့ပုံရယ်ဒါကိုဘဲစဉ်းစားမိနေပါတယ်၊ဒါကြောင့်လည်းဒီနေ.အခြေအနေပေးရင်ထပ်ချောင်းလို.ရအောင်အစောကြီးလိုက်ပို.ခိုင်းချင်ဖြစ်ပါတယ်၊အရူးကိုအမဲသားကျွေးမိပြီးနှင့်တူပါတယ်၊ဒါပေမဲ့၂လလောက်အခြေအနေမပေးဘဲဆရာမတူမရှိနေလို.ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေခဲ့ပါ။
ဒါပေမဲ့ ဆရာမရေဝင်ချိုးဖို.အခန်းထဲဝင်တဲ့အချိန်နှင့်ရေချိုးထွက်လာပြီး ပီးအခန်းထဲဝင်တဲ့အချိန်မှာကျွန်တော်ကိုပြုံးစိစိနှင့်လှမ်းကြည့်ပြီးမျက်လုံးချင်းဆုံတဲ့အချိန်မှာရီသွားတာကိုသတိထားမိလာပါတော့တယ်၊ဆရာမတူမကလဲထူးခြားမူ.ဘာမှမပြဘဲ၊ကျွန်တော်အထင်ဆရာမကမမသင်းကိုဘာမှမပြောပြဘဲနေချင်ဟာတခုတော့ထူးခြားနေပါတယ်လိုတဖက်သတ်အတွေးနှင့်ကျွန်တော်စိတ်ကူးမှာရူးနေရပါတော့တယ်၊ဆရာမနှင့်ကျွန်တော်ရဲ့ရင်းနှီးမူဟာပိုပြီးခိုင်မာလာပြီးနေ.စဉ်ကျွန်တောကျုရှင်လာချိန်မှာစားစရာတခုမဟုတ်တခုလုပ်ပြီးဗိုက်ပြည့်နေပြီးမစားချင်ဘဲငြင်းရင်အတင်းဘဲလက်ကိုဆွဲပြီးကျွေးပါတော့တယ်။
အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီးတခုပြီးတခုဟိုဟာလုပ်ခိုင်းဒီဟာလုပ်ခိုင်းတဖြေးဖြေးနှင့်ကျုံးသွင်းမှန်းသီတင်းကျွတ်ကျောင်း(၁၀)ရက်ပိတ်မှသီရပါတော့တယ်၊ဒီလိုနှင့်သီတင်းကျွတ်ကျောင်း (၁၁)ပိတ်ရက်ပါတော့တယ်၊မမသင်းကအိမ်မပြန်တာ၂နှစ်လောက်ရှိလို.ဒီနှစ်တော့အဖေကိုမေမြို.ပြန်ပြီးကန်.တော့မည်(ဖခင်မှာမြန်မာစစ်စစ်)ဖြစ်၍အလည်လိုက်ခဲ့ရန်ခေါ်တော့ဆရာမက--
“ မောင်ဦးကျောင်းပိတ်ရက်မှာအချိန်ပိုရှိလို.လိုက်လိုမရဘူး ”
“ သွားချင်ရင်နွေကျောင်းပိတ်ရက်မှမင်းအမေကိုပြောပြီး၊ဆရာမအတူတူခေါ်သွားမယ် ”
“ ညီးကဟိုမှာဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ ”
“ တပါတ်လောက်ဘဲနေမှာဒီမှာအလုပ်တွေရှိသေးတယ် ”
“ ဘယ်နေ.သွားမှာလဲ ”
“ မနက်ဖြန်မနက်မှလက်မှတ်သွားဝယ်မှာ ”
မမသင်းလဲ မေမြို့သွားပြီးနောက်တနေ့မှာအချိန်ပိုရှိလို့စောစောမာမီကကျူရှင်ကို ကားလိုက်ပို့တော့ ဆရာမက မာမီကို-
“ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိလို.နင်သား ငါ့ဆီမှာ အဖေါ်ရအောင်တပါတ်လောက် ထားပါလား ”
“ မရီ ငါ့အိမ်မှာတော့ကောင်မလေး ၃ယောက်တောင်ရှိတယ်၊ တယောက်ပို့ပေးရမလား ”
“ မလိုပါဘူး၊ မောင်ဦးလည်းနေတိုင်းကျူရှင်လာတက်နေတာနင်လိုက်ပို့နေရတော့ပင်ပန်းမှာစိုးလို့ ”
“ အဲဒါဆိုလဲပြီးရော်၊ သားကရောဆရာမဆီမှာခဏနေမှာလား ”
“ ရပါတယ် ”
ရေငတ်တုံးရေတွင်းထဲကျသလိုကျွန်တော်ကဟန်ဆောင်ပြီး၊စိတ်မပါသလိုပြောလိုက်တော့၊ဆရာမကမြန်မြန်ဝင်ပြီး
“ နင်သူ.အဝတ်အစားဘဲလာပို.လိုက်၊ကျန်တာငါတာဝန်ထားပါ ”
“ ဒါဆိုညနေဆိုင်သိမ်းရင်မာမီဝင်လာခဲ့မယ်၊သားသိပ်မဆိုးနှင့်နော်၊ဆရာမပြောစကား နားထောင်၊bye-- ”
ဆိုပြီးပြန်သွားပါတယ်၊
“ မောင်ဦး၊ငါရေချိုးလိုက်အုံးမယ်၊ဘာစားပြီးပြီးလဲ` ဆိုပြီးပြုံးစိစိနှင့်အခန်းဘက်ထွက်သွားပါတယ် ”
“ စားပြီးပြီး ”
ဆိုပြီး မသိမသာအနောက်နားကကပ်လိုက်သွားပါတယ်၊
“ နင်အိမ်မှာအပြာကားတွေခိုးခိုးကြည့်တယ်ဆိုနင်မာမီကပြောတယ်၊ဟုတ်လား ”
ဆရာမကပြောလဲပြောအပေါ်အင်္ကျီကိုစချွတ်လိုက်ပါတယ်၊ ပထမတော့ အနည်းငယ်အံသြနေပြီး ဘာသံမှမထွက်ဘဲ ခပ်မဆိတ်ဘဲနေနေတော့၊
“ ဘာလဲဆိတ်ဆိတ်နေဝန်ခံတာလား၊ငါနင်အကြောင်းကိုကောင်းကောင်းသိတယ် ”
“ နင်အမေငါကိုအားလုံးပြောပြထားပါတယ် ”
အပေါ်ပိုင်းမှာအတွင်းခံ bra ဘဲဝတ်ထားတာကိုတွေ့တော့ ကျွန်တော်ရဲ့ဖွားဘက်တော် ငပဲဟာ စတင်တာစူနေပါပြီ။ ဆရာမရှေ.မှာမို.မနည်းစိတ်ကိုထိန်းပြီးနေနေရပါတယ်၊ ဆရာမကလည်းကျွန်တော်ထွက်သွားမှာစိုးလို့ စကားမရှိစကားရှာပြောနေသလိုပါဘဲ၊
“ နင်ဒယ်ဒီကဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ ”
“ ၆ လ ဘဲရှိသေးတယ်၊၃နှစ်လောက်နေမယ်တဲ၊့ဒီတခေါက်ြပြန်လာရင် captain စာမေးပွဲဖြေရမယ်တဲ့ ”
ကျွန်တော်ကလည်းစကားရှာပြီးလိုက်ဖေါ်းနေရတယ်ဒါမှအနားကနေမြင်နေရမယ်၊
“ သား လာပါအုံး၊ဆရာမချိတ်ဖြုတ်လို့မရလို.ကူညီပါအုံး ”
လို ပြောပြီးကြောပြင်ကိုကျွန်တော် ဘက်လှည့်ထားပါတယ်၊ ဇာတ်လမ်းကတော့စပြီးလို့ ကျွန်တော်စိတ်ထဲထင်နေပါတော့တယ်၊ကျွန်တော်ကလည်းချိတ်ဖြုတ်ပေးပြီးတော့အနားမှာပေပြီးရပ်နေလိုက်တော့၊
“ သား၊ဟိုတလောကဆရာမရေချိုးတာကိုမင်းချောင်းနေတယ်မဟုတ်လား၊မှန်မှန်ပြောစမ်း ”
ကျွန်တော်ကလည်းမထူးတော့တာနှင့်၊
“ ဆရာမဘယ်လိုသိလဲ ”
“ သိတာပေါ့နင်အပြင်ထွက်သွားတဲ့ခြေသံမကြားရဘူး ”
“ ရေချိုးခန်းအောက်အပေါက်ကအတွင်းကနေကြည့်ရင်အပြင်ဘက်ကိုအကုန်လုံးမြင်ရတယ် ”
“ သားကကုန်းကုန်းကွကွနှင့်လုပ်နေတာအကုန်မြင်ရတယ် ”
“ ဆရာမဒါဆိုမာမီကိုအကုန်လုံးပြောပြလိုက်ပြီးလား ”
“ မပြောပါဘူး၊သားကလည်းသွေးနှင့်ကိုယ်၊ဆရာမကလည်းသွေးနှင့်ကိုယ်ဘဲဒါလောက်တော့ရှိမှာပေါ့ ”
“ ဒါပေမဲ့မမှားသင့်တာကိုမမှားရအောင်သင်ပေးရမှာပေါ့ ”
“ မင်းအပြင်မှာမိန်းမတွေသွားရှုတ်ဘူးသလား ”
“ ဟာဆရာမကလည်းမိန်းမတွေပုံစံကိုအပြင်မှာတွေ.ဘူးတာဆိုလို.၊မာမီပြီးရင်ဆရာမဟာပထမဦးဆုံးဘဲ ဒါပေမဲ့ခွေထဲမှာတော့တွေ.ဘူး တာပေါ့ ”
“ သားကမိန်မတွေအကြောင်းကိုသိချင်တာလား ”
“ သိချင်တာပေါ့ ”
“ ဒါကြောင့် မသင်းနှင့်မေမြို.ကိုပေးမလိုက်တာသိပြီးလား ”
“ ဒါဆိုဒီညကစပြီးသားသိချင်တာကိုဆရာမသင်ပေးမယ်၊ဒါပေမဲ့သားမာမီကိုပြန်မပြောပြရဘူးသိလား ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ”
“ သားကဆရာမချွတ်တာကိုအကုန်လုံးလိုက်ကြည့်မလိုလား၊မာမီကိုလုံးဝ(လုံးဝ)ပြန်မပြောပြရဘူးနော် ”
ကျွန်တော်လဲမထူးတော့တာမို.ချော်လဲရောထိုင်ပြီးအလိုက်သင့်ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်၊
“ ဆရာမကလည်းမာမီကိုမပြောပါဘူး၊ကျွန်တော်သိချင်တာကိုသင်ပေးပေါ့၊ဒါဆိုရင်ဒီမှာကြည့်´
ဆိုပြီးနို့၂လုံးကိုကျွန်တော်ဘက်လှည့်ပြပါတယ်၊နောက်ပြီးအောက်ကစကဒ်ကိုရေလဲပိုင်းမခံဘဲဒီအတိုင်းချွတ်ချလိုက်တော့၊ကျွန်တော်လဲကြောင်ပြီးဒီအတိုင်းမိမွှေးတိုင်းဖမွှေးတိုင်းကိုယ်တုံးလုံးကြီးကိုရင်ထဲမှာတဒိတ်ဒိတ်နှင့်စိုက်ကြည်.နေပါတော့တယ်။
“ ကဲသားတော်ပြီးညကြမှကျန်တာကိုဆက်သင်ပေးမယ်တော်ကြာ မင်း သူငယ်ချင်းတွေလာတော့မယ်ဆရာမရေချိုးလိုက်အုံးမယ်´
ဆိုပြီး နောက်ဘက်သို.ထွက်သွားပါတယ်၊အဲဒီနေရာမှာဘဲဆက်ရပ်နေမိပြီးအခြေအနေတွေကအရမ်းကိုမြန်ဆန်နေပြီးဘယ်လိုမှထင်မထားသောဆရာမရဲ့ကိုယ်တကိုယ်လုံးကိုမြင်လိုက်ရပြီးကြက်သေသေနေပါတယ်
(စာဖတ်သူများအနေနှင့်လည်းဒီလောက်မြန်လိမ်မယ်လို.မထင်စေလိုပါဇာတ်လမ်းအရမ်းရှည်မှာစိုးလို.အချို.ကိုအကျဉ်းချုံလိုက်ချင်းဖြစ်ပါတယ်)
နောက်ပြီးဆရာမနောက်လိုက်ပြီး
“ ဆရာမစိတ်မဆိုးရင်တခုလောက်တောင်းဆိုချင်ပါတယ်၊´
“ သားက ဘာတောင်းဆိုချင်လို.လဲ ´
ကျွန်တော်က
“ ဆရာမရေချိုးတာကိုကြည့်ချင်လိုပါ´
“ ဟိုတနေ.ကချောင်းရတာဆိုတော့အားမရဘူး၊အသေချာလဲမမြင်ရဘူး´
“ မလုပ်နှင့်လေဆရာမမှာလည်းအရှက်ရှိသေးတယ်လေ၊ ဒါတောင်အနေနီးလို့ သားကို ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးခုနကတကိုယ်လုံးချွတ်ပြမိလဲမသိတော့ဘူး..အခုတောင်ဆရာမနောင်တရနေမိပြီး၊တသက်လုံးယောင်္ကျားတောင်မယူဘဲ ဒီအတိုင်းနေလာခဲ့ပြီးမှသားနှင့်ကျမဘယ်လိုဖြစ်သွားသလဲမသိတော့ဘူး´
လို ပြောပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားပါတယ်၊ကျွန်တော်လဲအခြေအနေကောင်းပြီးလို.ထင်ထားတာအခုချက်ချင်းပြောင်းလဲသွားတော့ဘာကိုမှမပြောနိုင်ဘဲဧည့်ခန်းဘက်သိုထွက်လာခဲ့ပါတော.တယ်၊ဆရာမလဲရေချိုးပြီးပြန်ထွက်လာပြီးအကျီ်လဲကာစာသင်မဲ့ဧည့်ခန်းဘက်ကိုထွက်လာပါတယ်၊သူငယ်ချင်းများရောက်လာပြီးစာသင်နေပေမဲ့စိတ်ထဲလုံးဝမပါဘဲတမျိုးကြီးဖြစ်နေပါတယ်၊ဆရာမကလည်း(ကွက်ကြည့်)2နှင့်လုပ်နေလို.မနည်းထိန်းပြီးကျူရှင်ပြီးအောင်သင်လိုက်ပါတယ်၊ကျုရှင်ပြီးတော့သူငယ်ချင်းတွေပြန်သွားတော့
ဆရာမက
“ ထမင်းစားကြမယ်လာ´
ဆိုပြီး လက်ကိုအတင်းဆွဲခေါ်ပါတော့တယ်၊ထမင်းစားပွဲမှာလဲကျွန်တော်ပုဂံထဲဟင်းတွေအတင်းထဲ့ပေးပါတယ်၊
“ သားကဆရာမကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား´
“ မဟုတ်ပါဘူး´
“ ဘာမဟုတ်တာလဲ´
“ ဆရာမပြောပြီးပြီးညကြရင်သင်ပေးမယ်လို.´
လဲပြောလိုက်ရောစိတ်ထဲမှာကုလားဘုရားပွဲလှည့်လာသလို ဒိန်းတတ်တတ်ဒိန်း ဖြစ်ပြီးမျက်နှာမှာပြန်ပြီးကြည်သွားပါတော့တယ်၊
“ ညကြရင်ရေကိုသေချာချိုးထား၊မာမီလာရင်လဲအေးအေးဆေးဆေးနေကြားလား´
“ ဟုတ်ကဲ့´
ညနေဆိုင်သိမ်းပြီးမာမီလာတော့ အဝတ်အစား၂စုံယူလာပါတယ်၊
“ သားဒီမှာနေလို.အဆင်ပြေပါ့မလား၊ပြန်လိုက်ချင်လိုက်ခဲ့လေ´
ပြောတော့ကျွန်တော်ကအကြောက်အကန်
“ ရပါတယ်၊ဆရာမအိမ်လဲသားအိမ်လိုပါဘဲမာမီပြန်ချင်ပြန်ပါ၊`
“ ဒါဆိုလဲသားသဘောဘဲ´
“ မရီရေ သားတော်မောင်ကိုနိုင်အောင်ထိန်းပေတော့´
“ ရပါတယ်ကြိမ်လုံးနှင့်ဆော်မှာပေါ့´
မာမီနှင့်ဆရာမစကားပြောနေတုံးကျွန်တော်ကသီချင်းအခွေကိုထိုင်ကြည့်နေပါတယ်၊မကြာပါဘူးမာမီပြန်ခါနီး
“ သားမာမီပြန်မယ်စာလဲသေချာကျက်နော်´
ဆိုပြီးကျွန်တော်ပါးကိုနမ်းလိုက်ပါတယ်၊
“ အမလေး၊ဒီသားအမိအဖြစ်သဲနေလိုက်တာ´
ဟုပြောဆိုပြီးအောက်ထပ်ကားထဲအထီလိုက်ပို. ပြီးပြန်တက်လာပါတော့တယ်။ညနေစာစားနေတုံးဆရာမကဟင်းတွေပုံဂံထဲလာထည့်ပြီးကျွန်တော်ကိုလာပြီးချော့နေပါတယ်။
“ သားကတဦးတည်းသောသားဆိုတော့ စာကိုဖြစ်မြောက်အောင်ကြိုးစားပါ၊ ဟိုဟာဒီဟာတွေ သိပ်မစဉ်းစားပါနှင့်´
ဟု လာပြောတော့ကျွန်တော်ကအရဲစွန်.ပြီး
“ ဆရာမကသားကိုမသင်ပေးချင်လို.လား´
“ အဲဒီလိုပြောတာမဟုတ်ဘူးသားကိုသင်ပေးလိုက်တော့သားကဖာတွေနှင့်သွားစမ်းရင်မာမီအ ပြစ်ဘယ်ကင်းမလဲ၊တော်ကြာသားမာမီကမာမီကိုအပြစ်တင်နေအုံးမယ်၊´
( ဆရာမကသူကိုသူ မာမီ ဟုကင်ပွန်းတပ်နေတော့ ရောကုန်မှာစိုးလို မာမီရီ လိုခေါ်ပါမယ်၊)
“ သားကိုတော့မာမီရီစိတ်ချပါ၊ဒီအရွယ်ထိဘယ်မိန်းမတွေနှင့်မှအရောမဝင်ဘူးဖူး´
“ သိပါတယ် သားမာမီပြောပြထားတာ မာမီရီသိပါတယ်၊သားကအရမ်းအသန်.ကြိုက်တယ်၊အိမ်ဖေါ်ကောင်မလေးတွေထမင်းခပ်ကျွေးတာမစားဘူး၊မာမီခပ်မှစားတယ်အရမ်းချွဲတတ်တယ်၊
“ မာမီကသားအကြောင်းတွေတော်တော်သိနေတာဘဲ၊ဘာလုပ်ဖို.စုံစမ်းထားတာလဲ၊´
“ မစုံစမ်းပါဘူးသားမာမီပြောပြတာနားထောင်ထားတာပါ၊ဒါမှကိုယ့်တပည့်ကိုဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမယ်ဆိုတာသိတာပေါ့´
“ မဟုတ်တာမာမီစုံစမ်းထားလိုသိတာပါ၊မလိမ်ပါနှင့်´
“ သွားလူဆိုး´
ဆိုပြီး မာမီရီရှက်သွားတဲ့ပုံနှင့်ပြောပြီးရီနေပါတော့တယ်၊(လူကြီးရှက်တော့ရီတယ်)
“ သားထမင်းစားပြီးခဏနားTV ကြည့်ပြီးရင်၊ရေချိုးထားတော့မယ်နော်´
“ ဘာဖြစ်လို.ဒါလောက်လောနေတာလဲ၊အေးအေးဆေးဆေးနားပါအုံး၊´
မာမီရီကတမင်ပြောပြီးရီနေလိုက်တော့၊ကျွန်တော်မှာ နေမထိထိုင်မသာဖြစ်နေပါတော့တယ်၊ မလုပ်နှင့်ဆိုပိုလုပ်ချင်ဘယ်လိုများသင်ပေးမလဲလို.အရမ်းလဲသိချင်မေးရမှာလဲအားနာနှင့်ဆိုတော့ကျွန်တော်မှာမြောက်မီးခဲကိုင်မိသလိုဖြစ်နေပါတော့တယ်၊ည၉နာရီထိုးတော့ဆရာမကရေချိုးပြီးညဝတ်အင်ကျီအရှည်ကိုဝတ်ပြီးကျွန်တော်နားလာထိုင်ကာ
“ သားရေသွားချိုးတော့လေပြီရင်အခန်းထဲသွားကျမယ်သားကိုမာမီတခုချင်သေချာသင် ပေးမယ်´
“ ဟုတ်ကဲ့´
ဆိုပြီး မာမီလာပို.ထားတဲ့ညဝတ်အင်ကျီနှင့်ဘောင်းဘီထုပ်ကိုယူကာရေချိုးခန်းဘက်ထွက်လာပြီးရေချိုးခန်းအဝင်မှာမာမီရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ကျွန်တော်ကိုပြုံးပြီးကြည့်နေပါတယ်ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးအခန်းတံခါးကိုစိရုံလေးထားပြီးအင်ကျီနှင့်ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီးဇလုံထဲထည့်လိုက်ပါတယ်ရေလောင်းပြီးဆပ်ပြာတိုက်မလို.လုပ်နေတုံးတံခါးနည်းနည်းလှုပ်သွားလို.လန်.ပြီးကြည့်လိုက်တော့မာမီရီရေချိုးခန်းဝမှာရပ်နေတာကိုမြင်လိုက်တော့
“ မာမီဘာလုပ်မလို.လဲ´
“ ဘာမှမလုပ်ဘူး မင်းကိုတခုသင်ပေးမလို.´
“ ဘာလဲဟင်´
“ သားရေချိုးရင်သားဟာကိုသန်.ရှင်းရေးရောလုပ်ရဲ့လား၊လာမာမီပြမယ်´
ကျွန်တော်ကိုယ်တုံးလုံးကိုတစိမ်းမိန်းမတယောက်ရှေ.မှာချွတ်ထားတာပထမဦးဆုံးပါဘဲ၊ရင်ထဲမှာဟာတာတာနှင့်အေးသလိုလိုပူသလိုလိုနှင့်ငပဲးကလဲပျော့နေပါတယ်၊အပြာကားတွေအိမ်မှာခိုးကြည့်ပေမဲ့အိမ်ဖေါ်တွေရှိတော့လွှတ်လွှတ်လပ်လပ်တခါမှမကြည့်ခဲ့ ရပါ၊မာမီရီကပြောလဲပြောလက်တွေ.လဲပြရန်လက်ကိုဆွဲလိုက်တော့ကျွန်တော်လဲအလိုက်သင့်ပါသွားပြီး
“ မင်းလီးထိပ်ကအရေပြားတောင်ပွင့်နေပြီး၊မင်းအပြာကားတွေကြည့်ပြီးဂွင်းထုတယ် မဟုတ်လား´
ဟု ဒဲဒိုးကြီးမေးလိုက်တော့
“ ဟုတ်ကဲ့´
ဟုဖြေပြီး ဆရာမလုပ်သမျှကိုငြိမ်ခံနေမိပါတော့တယ်၊
“ မင်းလီးထိပ်ရဲ့အရေခွံကိုအနောက်လှန်ပြီးဒစ်ရဲ့ပတ်ပတ်လည်ကိုသေချာဆပ်ပြာနှင့်တိုက်ပြီး ဆေးလိုက်´
မာမီရီကလီးထိပ်ကိုကိုင်ပြီးလှန်လိုက်တော့ကျွန်တော်ရဲ့ငပဲးလည်းမာပြီးတောင်တင်းလာပါ တော့တယ်၊
“ ဟာမင်းငပဲးကလည်းစံချိန်မီပါဘဲလားမင်းဒယ်ဒီလောက်ရှိနေပြီးအနည်းဆုံး(၆)လက်မခွဲလောက်ရှိတယ်၊´
“ ဟင်ဒယ်ဒီဟာကိုမာမီရီဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ´
“ အမလေးစစ်ဆေးရေးလေးရဲ့မင်းမာမီပြောပြတာပေါ့´
“ ကဲပြောင်အောင်ဆေးပြီးရေချိုးပြီးထွက်လာတော့၊´
ပြောပြီးထွက်သွားပါတယ်၊ကျွန်တော်လဲရေချိုးပြီးအမြန်ထွက်လာရျ်အပေါ်အင်ကျီတောင်မဝတ်ဘဲအခန်းထဲဝင်လိုက်တော့မာမီရီမှာကိုယ်တုံးလုံးနှင့်ဖြစ်နေတာတွေ.လိုက်ရတော့
“ သားကိုသွားဆေးပေးတာနှင့်အင်ကျီတွေစိုကုန်လို.မထူးတော.ဘူးဆိုပြီးချွတ်ထားလိုက်တာပါ၊လာမာမီပြမယ်၊နို.ကိုတော့မသင်ပေးတော့ဘူးသားသိနေပြီးတာဘဲ၊လာဒီကုတင် နားလား´
ကုတင်စောင်းမှာမာမီရီကထိုင်လိုက်ပြီးသူ.ရဲ့ဖောင်းကားနေတဲ့အဖုတ်ကိုပြပြီး၊
“ ဒါကမိန်းမတိုင်းရှိတယ်ပိပိခေါ်အဖုတ်ပေါ့၊လာဒီနားထိုင်´
ဆိုပြီးကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီးပေါင်ကိုနည်းနည်းဟကာ
“ ဒါကအစိလေး၊အောက်မှာသေးပေါက်တဲ့အပေါက်လေးတွေ၊အောက်မှာလိင်ဆက်ဆံတဲ့အပေါက်ကြီးရှိတယ်၊
“ မာမီဟာကစိနေတာဘဲ၊အပြာကားထဲကဟာအပေါက်ကြီးကအထဲကိုမြင်နေရတယ်၊ဘာဖြစ်လို.လဲ´
ဒါကမာမီကလိင်မဆက်ဆံဘူးဖူး၊လီးမဝင်ဘူးဖူးလိုပြောတာ၊
“ ကျွန်တော်မှာကြည့်ရင်းနှင့်feel တွေအရမ်းဝင်လာပြီးကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်လာတာနှင့်၊
“ မာမီရီ သားမမြင်ဘူးသေးလို. ပေါင်နည်းနည်းဟပေးပါ၊သေချာကြည့်ချင်လိုပါ၊´
“ သားကအဝေးကနေကြည့်နေတာကို၊လာသားဘောင်ဘီကိုချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သားငပဲးကိုလည်းသေချာဆေးခဲ့လား´
“ ဟုတ်´
ကျွန်တော်မှာလဲစိတ်ထဲမှာတထင့်ထင့်၊ရင်ထဲမှာလဲတဒိန်းဒိန်းနှင့်တကယ်မှဟုတ်ရဲ့လား၊ အိပ်မက်များလား၊တခုခုကိုဝေခွဲမရဖြစ်နေပါတော့တယ်၊မျက်လုံးကလဲမာမီရီအဖုတ်ကိုဘဲကြည့်နေမိပါတယ်၊တံတွေးတောင်ဘယ်နှစ်ကြိမ်မျိုမိမှန်းမသိတော့ပါဘူး၊(တခါတလေဖြစ်ရပ်မှန်တွေဟာစိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းတွေထက်တောင်ကောင်းနေတတ်ပါတယ်၊)ကျွန်တော်လဲတုံ.ဆိုင်းမနေဘဲချက်ချင်းကုတင်ပေါ်တက်ပြီးမာမီရီအနားကပ်ထိုင်လိုက်တော့၊
“ မွှေးကြိုင်နေတာဘဲမာမီရီဘာတွေလိမ်ထားတာလဲ၊´
“ လာ သားကိုလဲလိမ်းပေးမယ်´
“ လိင်ဆက်ဆံတဲ့အခါမှာအဓိက ကတဖက်လူကိုဆွဲဆောင်မူ.ရှိအောင်ကိုကိုယ်တိုင်သန်ရှင်းပြီးမွှေးကြိုင်နေမှပေါ့၊အနားကပ်လို.နံနေရင်ဘယ်သူကပ်ချင်တော့မှာလဲ´
မာမီကပြောလဲပြောကျွန်တော်ကိုယ်လုံးနေရာအနှံဘာတွေနှင့်မှန်းမသိဘဲလိမ်းပေးနေပါတယ်၊
“ အော်ဒါကြောင့်မာမီရီအနားကပ်ရင်အမြဲဘဲမေးွှကြိုင်နေတာကို၊ကျောင်းကဟိုလူပျိုကြီးဆရာကောင်းနှင့်ဆရာဘသော်တို.မာမီအနားအမြဲကပ်ပြီးသရေတမြန်းမြန်းနှင့်ဖင်ကိုကြည့်ပြီး ပစ်မှားနေတာကို´
“ သားကအဖေတူဆိုတော့အရပ်ကလဲမြင့်၊ရင်အုပ်ကလဲကာကာအရမ်းကြည့်လိုကောင်းတာဘဲ
“ ကျွန်တော်က GRAND မီးရထား residence မှာမင်ဘာဝင်ပြီးကစားနေတာကြာပြီးမာမီရီ´
“ အော်ဒါကြောင့်ကို´
မာမီရီကအပေါ်ပိုင်းလိမ်းပြီးတဖြေးဖြေးဗိုက်ကနေအောက်ကိုဆင်းလာရာငပဲးနားလဲရောက်ရောမာမီလက်နှင့်ဒစ်ကိုအောက်နည်းနည်းဆွဲချလိုက်တဲ့အခါမှာတကိုယ်လုံးကြက်သိမ်းေတွေထပြီးဆတ်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်၊
“ သားအမွှေးတွေရိတ်ထားတာဘယ်သူသင်ပေးတာလဲ`
“ သားမာမီကအမွှေးစပေါက်ကတဲ့ကအမြဲသန်.ရှင်းရေးလုပ်ဖို.သင်ပေးထားတာ၊´
“ ဒယ်ဒီကအမြဲသင်္ဘောပေါ်မှာဘဲဆိုတော့သားကမာမီနှင့်ဘဲအနေများပါတယ်´
ဆက်ပြီးမာမီရီလက်တွေဟာဗိုက်ကိုလိမ်းပြီးဆီးစပ်နားရောက်တော့ကျွန်တော်ငပဲးထိပ်မှာအရေတွေစိုနေပါပြီးခြေတွေလက်တွေလဲအေးပြီးရင်ထဲမှာအေးကနဲဖြစ်ပြီးလေထဲမြောက်တက်သွားသလိုခံစားရပါတော့တယ်၊
“ သား မင်းအပြာကားတွေဘယ်ကရလဲ´
“ သားသူငယ်ချင်းဆီမှာအများကြီးရှိတယ်´
“ မာမီတခါမှမကြည့်ဘူးသေးလိုနောက်နေ.ကြရင်ဌါးလာခဲ့တူတူကြည့်ရအောင်နော်၊သားကအမြဲကြည့်နေကြဆိုတော့ပိုကျွမ်းမှာပေါ့၊´
“ ဟုတ်ကဲ့၊မာမီရီ အခုသား ကိုသင်ပေးပြီးပြီး ဆိုတော့သားလက်တွေ.လုပ်ချင်တယ်´
“ ခဏနေအုံးသားငပဲးကိုမာမီသေချာကိုင်ပေးမယ်´
“ မာမီအစိကိုလဲသားအပြာကားထဲကလိုလုပ်ပေးမယ်´
ကျွန်တော်ငပဲးကိုမာမီရီကလက်နှင့်ညစ်လိုက်ပွတ်ပေးလိုက်ဘဲလုပ်နေပြီး၊ကျွန်တော်ကမနေနိူင်တော့ဘဲမာမီရီကိုလှမ်းဖက်ပြီးကျွန်တော်ပါးစပ်နှင့်မာမီရီပါးစပ်ချင်းတေ.ကာစနမ်းပါတော့တယ်၊လက်တဖက်ကမာမီရီခါးကိုဖက်ပြီးပွတ်ပေးနေပြီးတခါမှမကိုင်ဘူးသောနို.ကိုကျန်လက်တဖက်နှင့်ကိုင်လိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်ပေးနေမိပါတယ်၊ဆက်ပြီးပါးစပ်ခြင်းအားရအောင်နမ်းကာတဖြေး ေဖြေးခေါင်းကိုအောက်ကိုနှိမ့်ဆင်းလာပြီးall ကားထဲကလိုနို.ထိပ်ကလေးကိုစုပ်လိုက်ဖွဖွလေးကိုက်လိုက်လုပ်ပေးနေပြီးခုနကနို.ကိုင်နေသောလက်ကမာမီအဖုတ်ကိုအပေါ်ယံပွတ်ပေးနေရာမ ှမာမီပြထားသောအစိလေးကိုစမ်းကိုင်ပြီးလက်ခလယ်နှင့်ပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာမာမီရီကိုယ်လုံးလေးတွန်.ကနဲဖြစ်သွားပြီးအာလေးသံကြီးနှင့်-
“ အား သားဘာလုပ်လိုက်တာလဲ၊မာမီကိုယ်ကြီးမိုးပေါ်မြောက်တက်သွားသလိုဘဲကောင်းလိုက်တာ၊သားကလူလည်ကြီးဘာမှနားမလည်သလိုဟန်ဆောင်ပြီးနေတာမာမီရီကတကယ်အောင့်မေ့လို သင်ပေးနေလိုက်တာ၊သားမာမီပြောသလိုဘဲမိန်းမအထာအရမ်းကျွမ်းနေပြီးဟုတ်တယ် မဟုတ်လား´
“ မာမီကလဲ သားကလက်တွေ.တခါမှမလုပ်ဘူးဖူး၊ခွေနှင့်စာအုပ်၊ပုံတွေဘဲကြည့်ဘူးတာပါ´
“ သားလက်တွေ.သွားမလုပ်ရဘူးနော်၊စာကိုဘဲအဓိကထားဆယ်တန်းအောင်မှလုပ်ချင်တာ လုပ်၊ဒီကြားထဲမှာလုပ်ချင်ရင်မာမီဆီလာခဲ့၊ကြားလားလူဆိုးလေး´
“ ဟုတ်ကဲ့´
စကားလဲပြောလုပ်ငန်းလဲဆက်ပြီးအပေါက်နားကိုလက်နှင့်ကိုင်လိုက်တော့အဖုတ်တခုလုံးအရေများနှင့်ရွန်းလဲ့နေတာကိုကိုင်လိုက်မိပါတယ်၊မာမီရီကလဲလက်တဖက်နှင့်ကျွန်တော်ခါးကိုဖက်ပြီး၊တဖက်ကလီးကိုဆုပ်နယ်နေတာကိုတွေ.လိုက်ရတော့၊တကယ်ဘဲအတွေ.ကြုံမရှိသေးသောအပျိုကြီးမှန်းသိလိုက်ရတော့စိတ်ထဲမှာအားလဲနား။သနားလဲသနားမိပါတော့တယ်၊၂ယောက်သားကုတင်ပေါ်ဒူးထောက်နေရာမှကျွန်တော်ကမာမီရီကိုတိုးတိုးလေးနားနားကပ်ပြီး-
“ မာမီရီကုတင်ပေါ်လဲလိုက်ကျွန်တော်ဒီထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်´
ကျွန်တော်ကပြောပြီးအလိုက်သင့်လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး၊မာမီရီကကုတင်ပေါ်လှဲပြီးကျွန်တော်ဘာဆက်လုပ်မလဲလို.မျက်လုံးလေးမှေးပြီအသင့်အနေထားနှင့်ဇိမ်ခံနေပါတယ်၊ကျွန်တော်ကဆက်ပြီးမာမီရီပေါင်၂ချောင်းကိုအသာလေးမပြီးနည်းနည်းလေးဟထားပါတယ်။
“ မာမီရီကအသက်ကြီးပေမဲ့မပျက်စီးသေးဘူး၊နို.၂လုံးကလဲတောင်ပူဇာလေးလိုဘဲ၊ဖင်ကလဲလုံးပြီးအဖုတ်လေးကလဲမို.ဖေါင်းပြီးအိနေတာဘဲ၊မာမီရီ အရင်ကရည်းစားမထားဘူးဖူးလား၊´
“ အမလေးသားရယ်ချီးမွမ်းခန်းဖွင့်နေလိုက်တာလုပ်မှဖြင့်မြန်မြန်လုပ်မာမီမနေနိုင်တော့ဘူး၊ရည်းစားရှိမှတော့ဒီလိုနေပါအုံးမလား၊´
ကျွန်တော်ကဆက်ပြီးမာမီရီကိုယ်လုံးပေါ်အသာထပ်ပြီး၊နို.ကိုစဆို.ပြီး၊တဖြေးဖြေးဗိုက်ကိုနမ်း၍အောက်ကိုဆက်ဆင်းလာရာဆီးစပ်နားရောက်တော့၊မာမီရီကအလန်.တကြားထပြီး
“ သားဘာလုပ်မလို.လဲ၊ဘုန်းနှိမ့်နေအုံးမယ်၊´
“ မာမီရီကလဲခေတ်မမှီလိုက်တာ၊အိမ်မှာဒယ်ဒီနှင့်မာမီတို.လုပ်တာသားချောင်းကြည့်လို.ရိုးနေ ပြီးဒယ်ဒီပြန်လာရင်အမြဲဘဲသားကမာမီနှင့်တူတူမအိပ်ရတော့ဘူး၊ကိုယ့်အခန်းပြန်အိပ်တော့ အိပ်မပျော်ရင်၊ဒယ်ဒီတို.အခန်းကိုလှမ်းမြင်နေရလို.သိတာ၊´
“ မလုပ်ပါနှင့်၊ပြောမရရင်လဲသားသဘောဘဲ´
မာမီရီကပါးစပ်ကတာမလုပ်နှင့်ပြောပြီးပေါင်ကပိုကားလာကာအရမ်းခံချင်ပေမဲ့ဟန်ဆောင်ပြီးတားနေပါတယ်၊ကျွန်တော်ကဆက်ပြီးဆီးစပ်ကိုတချက်နမ်းပြီးအစိလေးကိုလျှာနှင့်တချက်လျှက်ပြီးပါးစပ်နှင့်ဆို.လိုက်ဖွဖွလေးကိုက်ဆွဲလိုက်နှင့်ကလိပေးလိုက်ရာမာမီရီဆီကနေ----
“ ဟင်းဟင်းဟင်း နှင့်ကောင်းလိုက်တာသားရယ်မာမီတော့သေတော.မယ်ဟင်းဟင်းဟင်း´
မရပ်မနားဆက်တိုက်ထွက်လာပါတယ်၊ကျွန်တော်ကအစိကိုငုံပြီးall ထဲကလိုတအားစုပ်လိုက်တာ
“ အား´´
ဆိုပြီးမာမီရီကတွန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်၊
“ သားမလုပ်နှင့်တော့မာမီမခံနိုင်တော့ဘူး၊မာမီတသက်မှာဒီလောက်ကောင်းတဲ့အရသာမခံစားဘူးသေးဘူး၊သားနှင့်တွေ.တော့မှလောကစည်းစိမ်ကိုအပြည့်အဝခံစားရတော့တယ်၊´
“ ဒါဆိုသားကိုလဲပြန်လုပ်ပေးပေါ့၊´
“ ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲမာမီမှမလုပ်တတ်တာ´
“ သားပြပေးမှာပေါ့´
“ ဒါဆိုပြပေးလေဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ´
ကျွန်တော်ကကုတင်ပေါ်လှဲလိုက်ပြီးမာမီရီကိုဆွဲကာ
“ ကျွန်တော်လုပ်သလိုကျွန်တော်လီးကိုစုပ်ပေးပေါ့´
“ လုပ်ပေးမယ်လေ´
ဆိုပြီးထောင်မတ်နေတဲ့ကျွန်တော်လီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ပြီးပါးစပ်နားကပ်ကာ---
“ သား ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲပြလေ´
“ ဒစ်ကိုလျှာနှင့်ဖြေးဖြေးချင်လျှက်ပေး´
“ အားကောင်းလိုက်တာ၊ကွမ်းသီးလုံးကိုငုံပြီးအထဲမှာဒီလိုဘဲလျှာနှင့်ပတ်ဆွဲလိုက်၊အမလေး ကောင်းလိုက်တာ၊မာမီရီဒီလိုဘဲဆက်တိုက်လုပ်၊ပြီးမှငုံလိုက်ဆွဲထုတ်လိုက်လုပ်ပေးပါ၊သားလဲအရမ်းကောင်းတာဘဲ။´
“ မာမီရီနှင့်သား တပြိုင်တည်းစုတ်ပေးလျှက်ပေးကြရအောင်၊´
“ သားကဘယ်လိုလုပ်ချင်သေးလိုလဲ၊
ဒီလိုလဲအရမ်းကောင်းတာဘဲ၊မာမီတော့မရပ်ချင်ဘူးသားရယ်´
“ မာမီကလဲအခုပုံစံကတယောက်ပြီးမှတယောက်လုပ်ပေးနေရတော့အားမရဘူးလေ´
“ ဒါလည်းဟုတ်တာဘဲ၊ကဲမြန်မြန်ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ၊သားကပုံစံပြောပြမှပေါ့´
“ ဒါဆိုမာမီရီကုတင်အောက်ဘက်နည်းနည်းလျှောလိုက်၊သားကပြောင်းပြန်ပြန်အိပ်မယ်ပြီးရင်
သားကမာမီရီရဲ့အစိကိုစုပ်ပေးမယ်၊မာမီရီကသားလီးကိုစုပ်တတ်သလိုစုပ်ပေးပေါ့၊ဒါဆို ၂ယောက်လုံးကောင်းတာပေါ့´
“ ဒါဆိုလာလေ မာမီရီရင်ထဲကအရမ်းတောင်းတနေတယ် ဘာတွေဆက်လုပ်ရမလဲလို.အရမ်းသိချင်နေတယ်ကလေးရယ်'
ကျွန်တော်လဲဆက်ပြီး(69)ပုံစံနှင့်စတင်လှုပ်ရှားပါတော့တယ်၊မာမီရီရဲ့အစိကိုစစုပ်လိုက်ပြီးလက်တဖက်နှင့်ဖင်ကိုပွတ်ေပေးနေမိပြီးမာမီကလဲကျွန်တော်ငပဲးကိုမစုပ်တတ်စုပ်တတ်နှင့်ဖြေးဖြေးချင်းငုံလိုက်စုပ်လိုက်လျှာနှင့်လျှက်လိုက်လုပ်ပေးနေတဲ့အတွက်တကယ်လောကစည်းစိမ်ကို ၂ယောက်သားအရောက်သွားနေပါတော့တယ်။
“ ကောင်းလိုက်တာကလေးရယ်၊မာမီတို. လိုးကြရအောင်လားကလေးရယ်၊မာမီဘယ်လိုမှမနေနိုင်တော့လိုပါကလေး´
“ မမလိုဘဲကျွန်တော်လဲအရမ်းကောင်းနေပြီး--ိုးတာတော့ဟုတ်ပါပြီးဗိုက်ကြီးလာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ´
“ ဒါအတွက်တော့မမကနားလည်ပါတယ်ကလေးရယ်ဒီအတွက်စိတ်မပူပါနှင့်၊´
“ လာမမ အပေါ်မှာအိပ်ပါကျွန်တော်ဖြေးဖြေးချင်လုပ်မယ်´
“ အရမ်းတော့မလုပ်နှင့်ကလေးရယ်´
“ မမပက်လက်လန်ပြီးပေါင်ကားထားပေးမမအဖုတ်ထဲကိုကျွန်တော်လီးထိုးထည့်လိုက်မယ်´
ကျွန်တော်ကပြောလဲပြောဒူးထောက်ပြီးမမပေါင်ကြားထဲဝင်ရျ်အဖုတ်ဝကိုလီးနှင့်တေ့လိုက်တဲ့အခါ---
“ သားအရမ်းမလုပ်နှင့်နော်မာမီကြောက်တယ်၊´လိုပြောနေစဉ်မှာပင်မမအဖုတ်ထဲကို
ကျွန်တော်လီးကိုထိုးထည့်လိုက်တဲ့အခါမှာ ---
“ အား´´
လိုအော်ပြီး မာမီတယောက်လက်နှင့်တွန်းထုတ်နေပါတယ်၊ကျွန်တော်ကလည်းအတင်းဖက်ပြီးဖြေးဖြေးချင်းထိုးသွင်းလိုက်ပြီးပြန်ထုတ်လိုက်တဲ့အခါမှာကျွန်တော်လီးတခုလုံးသွေးတွေနှင့်ပေကျံနေပြီး
“ ကလေးမကောင်းဘူးနားလိုက်တာကျွတ်ကျွတ်´
“ မမတအားနာသွားလားမမကတကယ့်အပျိုဘဲနဂိုကကျွန်တော်ကမယုံဘူး´
“ မမကမလိမ်ပါဘူးကလေးရယ်၊ဒီအချိန်ထိဘယ်ယောင်္ကျားနှင့်မှမဆက်ဆံဘူးပါဘူးကလေးနှင့်မှကြွေသွားတာပါကွာ´
“ မမနည်းနည်းတင်းခံလိုက်ခဏနေရင်အရမ်းကောင်းလာလိမ့်မယ်စာအုပ်ထဲမှာဖတ်ဘူးတယ်`
“ ဖြေးဖြေးဘဲလုပ်အရမ်းနားနေတယ်ဒီနေ.နားလိုက်မယ်နောက်နေ.မှဆက်လုပ်ကြတာပေါ့၊`
“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးစိတ်မပူပါနှင့်တော်ကြာနေမှထပ်လုပ်ပေးပါအုံးလို.တောင်းဆိုနေပါအုံးမယ်´
ကျွန်တော်လဲဆက်ပြီးအပေါ်ကနေမှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးနေရာမှမမလဲပြန်မှေးပြီးဇိမ်ခံနေပါတော့တယ်၊
“ ကောင်းလားမမ´
ခေါင်းဘဲငြိမ့်လိုက်ပြီး
“ တဖြေးဖြေးနာတာပျောက်ပြီးကောင်းလာပြီးကလေးရယ်´
ကျွန်တော်ကအောက်ကဆောင့်ပေးနေပြီးအပေါ်မှာနို.ကိုတဖက်ချင်းစို.ပေးနေပါတယ်၊
“ နည်းနည်းမြန်လိုက်သားအရမ်းကောင်းနေပြီးရင်ထဲမှာလဲတမျိုးကြီးဘဲဟုတ်ပြီးတအားဆောင့်--တအားဆောင့်မာမီအရမ်းကောင်းနေပြီး´
ဖတ် ဖတ် ဖတ် နှင့်တအားမြည်နေပြီးဆက်တိုက်ဘယ်နှစ်ခါလောက်ဆောင့်လိုက်မှန်းမသိဘဲ၊
“ ဟင် ဟင် ဟင် --အားကောင်းလိုက်တာကလေးရယ်'
ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲဖြစ်ပြီး မာမီခဏငြိမ်သွားတာတွေ.လိုက်ရပြီး---
“ မာမီပြီးသွားပြီးကလေးရယ်´
“ သားလဲပြီးချင်နေပြီးဖင်ကိုနည်းနည်းကော့ပေးဒါဆိုပိုကောင်းတယ်´
ဖွတ်ဖွတ်ဖတ်ဖတ်နှင့် အချက် ၂၀လောက်ဆက်တိုက်အားနှင့်ဆောင့်လိုက်ရာ---
“ အားကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်´
ဆိုပြီး မမဗိုက်ပေါ်ကိုအရုပ်ကြိုးပျက်လှဲချလိုက်ပါတော့တယ်။၂ယောက်စလုံးပထမဦးဆုံးဆိုတော့မီးကုန်ယမ်းကုန်အပြိုင်ဆွဲပြီးမာမီရီအဖုတ်ထဲသုတ်ရေပန်းထုတ်လိုက်ပေမဲ့ကျွန်တော်ငပဲးဟာနည်းနည်းလေးပျော့သွားပေမဲ့တောင်နေတုံးပါဘဲ၊မာမီရီကပက်လက်လန်ပြီးကျွန်တော်ကိုဖက်ထားရာမှ---
“ သားရေပြီးသွားရင်ရေသွားဆေးကြမယ်လေ´
“ ခဏနေပါအုံးအထဲထည့်ပြီးမာမီကိုဖက်ထားချင်သေးတယ်´
လိုပြောပြီးမာမီရီနို.သီးခေါင်းလေးကိုစုပ်လိုက်၊ဖွဖွလေးကိုက်လိုက်၊နယ်လိုက်နှင့်ဇိမ်ခံပြီးအလုပ်ရှုတ်နေပါတော့တယ်၊၁၀မိနစ်လောက်ကြာပြီးနောက်ရေချိုးခန်းဘက်ကို၂ယောက်စလုံးထလာပြီးရေချိုးခန်းထဲအတူတူဝင်ကာ--
“ မာမီကောင်းလားဟင်`
“ ကောင်းတာပေါ့သားကမိန်းမအထာလဲကျွမ်းပြုစုကလဲကောင်း၊ဆောင့်အားကလဲကောင်းငပဲးကလဲကြီးတော့မာမီအရင်ကယောင်္ကျားမယူမိတာကိုနောင်တရမိတယ်`
“ အခုလဲသားရှိနေပြီးဘဲမာမီရီခံချင်တဲ့အခါပြောပေါ့၊´
မာမီရီကသူ.အဖုတ်ကိုရေလောင်းပြီးဆပ်ပြာနှင့်ဆေးလိုက်ရာ
“ အားအရမ်းဆပ်တာဘဲပြဲများသွားပြီးလားမသိဘူး´
“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးစစချင်းလုပ်ရင်အပျိုမြှေးပေါက်တာ၊မာမီရီကတော့အပျိုကြီးအမြှေးပေါက်တာပါနောက်တခါဆိုအဆင်ပြေသွားမှာပါ`
မာမီရီကသူ.အဖုတ်ကိုဆေးနေတာကိုကြည့်ပြီးကျွန်တော်က
“ သားလီးကိုလဲဆေးပေးနော်၊´
“ ကိုယ်ဘာသာကိုဆေးပေါ့´
လိုမျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောလိုက်ပါတယ်၊
“ လာလူဆိုး´
ဆိုပြီးကျွန်တော်ငပဲးကိုရေလောင်းပြီးဆပ်ပြာနှင့်စိမ်ပြေနပြေဆေးပေးနေချိန်မှာဘဲ၊
“ သားလီးကပြန်တောင်လာပြန်ပြီး´
ဆိုပြီးကျွန်တော်မျက်နှာကိုမော်ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်၊
“ မာမီရီ၊တခါလောက်ထပ်လုပ်ချင်တယ်´
“ သားကမညောင်းဘူးလား၊မာမီကနည်းနည်းစပ်တာဘဲဖြစ်တာ´
“ သားလဲဘာမှမဖြစ်လို.ပြန်တောင်လာတာပေါ့၊`
“ ဒါပေမဲ့ခဏစောင့်မာမီဗိုက်ဆာလာပြီးတခုခုစားရအောင်လုပ်လိုက်အုံးမယ်´
ပြောပြီးနောက်ဖေးဘက်ရင်ရှားနှင့်ထွက်သွားပြီးကော်ဖီနှင့်ပူတင်းပေါင်မုန်.ကိုယူလာပြီးအတူတစားသောက်ပြီးနောက်ဖေးကိုပြန်သွားလေရာ-
“ မာမီရီမြန်မြန်လုပ်လေကြာလိုက်တာမစောင့်နိုင်တော့ဘူး´
“ ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ဒီမှာအဖုတ်ကနည်းနည်းနာနေလို.လမ်းလျှောက်တာတောင်ကွတကွတဖြစ်နေတာ´
လိုပြောပြီးရင်ရှားထားတဲ့ထမိန်ကိုချွတ်ပြီးnakedနှင့်ကုတင်ပေါ်ကိုတက်လိုက်ပါတယ်၊
“ မာမီခုနကလိုဘဲအရင်စုပ်ကြမယ်၊ပြီးရင်လေးဖက်ထောက်ပုံစံနှင့်လုပ်မယ်´
“ ရပါမလား၊မာမီအဖုတ်ဝမှာနာနေသေးတယ်၊သားကိုဘဲစုပ်ပေးမယ်လာ´
ဆိုပြီးတောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ပြီးပါးစပ်နားကပ်ကာလျှာနှင့်ထိပ်ကိုလျှက်ပေး ပါတော့တယ်၊
“ အားကောင်းလိုက်တာမာမီရယ်”
ဆက်ပြီးပက်လက်လန်နေရာမှပေါင်ကိုကားပြီး-
“ မာမီကျွန်တော်ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီးအောက်က“ဥ”ကနေဖြေးဖြေးခြင်းလျှာနှင့်အပေါ်ထိပ်အထိလျှက်ပေးပါအရမ်းကောင်းလို.ပါ။”
“ သားကအရမ်းဇိမ်ခံတတ်တာဘဲ”
မာမီကပြောလဲပြောဥကိုလျှာနှင့်လဲလျှက်လီးအပေါ်ဒစ်ဆီကိုလျှာနှင့်လျှက်လိုက်ပြီးငုံလိုက်ရာ
“ အားအရမ်းကောင်းတာဘဲမာမီရယ်”
“ မာမီကိုလဲသားလျှက်ပေးမယ်”
“ မရဘူးအရမ်းနာနေတယ်ထိလို.တောင်မရဘူးနောက်နေ.မှလုပ်ပေးတော့ဒီနေ.တော့တော်ပြီအိပ်ကြရအောင်”
“ မာမီကလဲသားကအခုအရမ်းကောင်းနေတာဘယ်လိုလုပ်အိပ်လို.ရမှာလဲ”
“ သားကလဲမဆိုးနှင့်ကွာမာမီကမခံနိုင်လို.ပါဆို”
“ ဒါဆိုရင်မာမီသားလီးကိုခဏစုပ်ပေးသားဂွင်းတိုက်လိုက်မယ်၊ဒါဆိုခဏလေးနှင့်ပြီးသွားမယ်”
“ ကဲကိုယ်တော်ချောသဘောပါဘဲ”
မာမီကပြောပြီးလက်နှင့်လီးကိုကိုင်ပြီးဂွင်းတိုက်ပေးပြီးပါးစပ်နှင့်စုပ်ပေးနေပါတယ်၊
“ သားကတရက်ထဲ ၂ခါ၊ ၃ ခါမလုပ်နှင့်၊ဖြေးဖြေးဘဲလုပ်ပါ”
“ မာမီကလဲသားကအခုမှစလုပ်ဘူးတာ၊အရမ်းလုပ်ချင်တာပေါ့”
“ အေးပါမာမီကမခံနိုင်လို.ပါ၊မာမီလဲအရမ်းကောင်းပါတယ်”
“ သား၊မာမီနှင့်ဒီလိုလုပ်တာဘယ်သူ.ကိုမှမပြောနှင့်နော်”
“ ဟုတ်ကဲ့”
“ မာမီသားပြီးချင်နေပြီး၊လက်ကိုမြန်မြန်လေး ထုပေးပါ”
ပြောနေတုံးမှာဘဲ
“ အားကောင်းလိုက်တာ မာမီရယ်”
“ နင်ဟာတွေငါကိုယ်လုံးမှာပေကုန်ပြီးရေသွားချိုးရအုံးမယ်၊ပြီးရင်အိပ်တော့မယ်”
“ မာမီကလဲသားကရေမချိုးတော့ဘူး၊အိပ်တော့မယ်၊အရမ်းကောင်းလဲကောင်း၊ညောင်းလဲညောင်းနေပြီး”
“ဟဲ၊အိပ်ယာတွေအားလုံးပေကုန်မယ်၊သွားရေသွားဆေးပြီးမှအိပ်”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါမာမီရယ်၊သားက စတာပါ”
မာမီကပြောရင်းနှင့်ရေချိုးခန်းဘက်သွားဆေးပြီး၊ပြန်လာတော့တကိုယ်လုံးကိုတဘက်နှင့်သုတ်လိုက်ပြီး၊
“ သားရေသွားချိုးပြီးဆေးလိုက်အုံး၊ပြီးမှမမသင်းကုတင်မှာသွားအိပ်တော့၊ မာမီကုတင်ကတယောက်အိပ်ဆိုတော့ ကျဉ်းတယ်”
ဒီလို.နှင့်မာမီလဲ အိပ်ယာပေါ်တက်လာပြီးပက်လက်လန်အိပ်လိုက်ပြီး၊ကျွန်တော်လဲရေချိုးခန်းမှာရေသွားချိုးပြီးပြန်လာတော့
“ မောလိုက်တာကောင်းလဲကောင်း၊ညောင်းလဲညောင်း၊နာလဲအရမ်းနာတာဘဲ”
“ မာမီက အခုမှအပျိုတွေအလိုးခံရသလိုအစဘဲ ရှိသေးတာကိုး”
“ နောက်မှ နေတိုင်းတသသနှင့်ဖြစ်နေအုံးမယ်”
ကျွန်တော်ကပြောရင်းနှင့်မာမီနို.ကိုဖြေးဖြေးချင်းကိုင်ပြီနယ်နေပါတယ်။
“ မာမီနို့ကအရမ်းကိုင်လို့ကောင်းတာဘဲ၊ခဏကိုင်ပြီးမှအိပ်မယ်၊သားလီးကိုလဲမာမီ ခဏကိုင်ပေး”
“ သားကလဲ မာမီအိပ်ငိုက်နေပြီး၊နောက်နေ့ကျမှထပ်လုပ်တော့”
“ မာမီဂတိတည်တယ်နော်၊နောက်နေ့ကျမှပေးမလုပ်ဘဲ မနေရဘူးနော်”
“ ကဲပါ သာလိကာရယ်၊ သွားအိပ်တော့”
“ ဟုတ်ကဲ့”
ဒါနှင့်ဘဲ အိပ်ယာဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေပြီးခုနကမာမီနှင့်လုပ်ခဲ့တာကိုပြန်စဉ်းစားပြီး ဘယ်အချိန်အိပ်ပျော်သွားမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ နောက်တနေ.မနက်( ၉)နာရီလောက်မှအိပ်ယာကထတော့၊ မာမီအိပ်ယာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိဘဲ နောက်ဖေးမှာဟင်းချက်နေသံကိုကြားနေရပါတယ်။မထချင်သေးတာနှင့်အိပ်ယာပေါ်လှဲနေရာမကြာပါဘူးခြေသံကြားတာနှင့်
“ ဟဲ့ ကာလနဂါးအိပ်လိုက်တာအချိန်လဲကြည့်အုံး၊မနက်က မာမီနိုးတော့သားကိုကြည့်လိုက်တာ အောက်ကဟာကြီးကထောင်မှတ်နေတာဘဲ”
“ မာမီကလည်းဘာမှန်းမသိဘူး”
“ အမလေး အခုမှရှက်တော်မူနေတယ်၊မနေ့ကလိုးတုံးကနွားသိုးကြိုးပြတ်လုပ်လိုက်တာ မာမီဟာတောင်အခုထက်ထိ နာနေတုံးဘဲ၊တအားလုပ်တာကိုး”
“ မာမီကလည်းသားကအခုမှမထမဦးဆုံးလိုးဘူးတာ အရမ်းလုပ်ချင်တာပေါ့၊ ပြောနေရင်း တောင်မှတခါလုပ်ချင်လာပြီး”
“ သားကလည်းတော်ပြီးနောက်နေ့မှထပ်လုပ်တော့ မာမီဟင်းချက်ရအုံးမယ်”
မာမီက ပြောပြီးထွက်သွားရာ နောက်ပိုင်းကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်ကလည်းထလာပြီး ရေချိုးမျက်နှာသစ်ပြီးမှန်ထဲမှာညတုံးကအကြောင်းတွေကို စဉ်းစားပြီးပြုံးမိပါတော့သည်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ ။
No comments:
Post a Comment