အချစ်ခင်ပွန်း (စ/ဆုံး)

 အချစ်ခင်ပွန်း (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျမက သထုံဈေးမှာ အထည်ဆိုင်ဖွင့်တယ်။ အသက်က ၂၄ ထဲမှာပေါ့.. အိမ်ထောင်ကျတာ ၃ နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ ယောက်ကျားက ကိုဆန်းထူးတဲ့။ ကားပွဲစားလုပ်တဲ့သူပါပဲ။ ဆက်မပြောခင် ကျမရဲ့ ခန္တာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေအကြောင်း အကြမ်းဖျဉ်းပြောပြမယ်။ ကျမက အသားအရမ်းမဖြူပေမဲ့ ဝင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ခြေသလုံးတွေ ပေါင်တန်တွေနဲ့ တခြားအတွင်းသားတွေက တရုတ်မတွေလို မဖြူပေမဲ့ဝင်းဝါပြီး ဆွဲဆောင်အားကောင်းတဲ့အထဲမှာပါတယ်။

နောက် ကျမရဲ့နို့လေးတွေက အိမ်ထောင်မကျခင်က အတော်ပြားပြီးသေးတဲ့အထဲမှာပါပေမဲ့နောက်ပိုင်း ကိုဆန်းထူးက လိုးကာနီးတိုင်း နို့တွေကို အသေညှစ်လွန်းတော့ အိမ်ထောင်သက် ၃ နှစ်အတွက် ဆူပြီးမို့လာလိုက်တာ အခုဆိုကိုဆန်းထူးရဲ့ ယောက်ကျားလက်ဝါးနဲ့တောင် ပြည့်ချင်သလိုလိုဖြစ်နေပြီ။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ တင်ပါး၊ ဖင်ပေါ့ .. အရမ်းလှတဲ့အထဲမှာ မပါပေမဲ့ ခါးလေးကသေးပြီး ဗိုက်မထွက်တော့ ဖင်က နောက်ကိုကောက်ပြီးဝိုင်းနေတယ်။ အဲလိုဖြစ်နေတာ ဖင်လှတယ်လို့ ပြောကြမယ်ဆိုရင် ကျမဖင်က ပုရိသတွေကျလောက်တဲ့ ဖင်ကြီး အိုးကြီးမျိုးပါ။ 

ယောက်ကျားက ခဏ ခဏပြောဖူးတယ် နောက်ကနေ ခါးသေးသေးလေးကိုကိုင်ပြီးဆွဲဆွဲဆောင့်လိုက်တိုင်း ကုန်းထားလို့ နောက်ကိုဆူထွက်နေတဲ့ ဖင်အသားစိုင်တွေက တုံတုံသွားတာကြည့်ပြီး လိုးရတာ အရမ်းသဘောကျဆိုပဲ။ ပြောသေးတယ် နွယ့် အဖုတ်က မျှော့ပါတော့ အရမ်းစွဲတယ်တဲ့။ အစကတော့ သိပ်နားမလည်ခဲ့ပေမဲ့ နောက်ပိုင်း ဘဝမှာ ကြုံလာရတဲ့ ဆက်ပ် ကိစ္စတွေကြောင့် ကျမရဲ့ အဖု အမို့ အထစ် တွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့ ခန္တာကိုယ်ဟာ ယောက်ကျားတွေအတွက် ဘယ်လောက်တောင် တန်ဖိုးရှိပြီး သူတို့အတွက် အသုံးတော်ခံလို့ကောင်းမှန်းနားလည်လာခဲ့တယ်။

အိမ်ထောင်သက်လေး နည်းနည်းကြာလာတော့ လင်တော်မောင်က အသစ်အဆန်းတွေ အရမ်းထွင်လာတယ်။ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်လိုးတုန်းကဆို ဘေးတစောင်းအနေအထားအတိုင်းအိပ်ခိုင်းတယ်၊ ပြီးတော့ အပေါ်ဖက်ကခြေထောက်တဖက်ကို ပုဇွန်တုတ်လိုကွေးခိုင်းထားပြီး ဖင်ကိုနောက်ကိုပစ်ခိုင်းတယ်။ သူ့လီးထည့်ဖို့ အပေါ်ဖက်ရောက်နေတဲ့ဖင်ကို အသာပင့်တင်လိုက်တော့ ကျမရဲ့ အဖုတ် ၂ ခြမ်းက ပြူးပြူးလေးပေါ်လာပြီး ဖင်ဝလေးကပါ ဟစိလေးဖြစ်သွားတယ်။ အရည်ကြည်တွေလေးတွေနဲ့ရွဲနေတဲ့ ကျမဆောက်ဖုတ်လေးထဲကို သူ့လီးတေ့ပြီး ဖိချလိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲကို သူ့လီးထည့်ထားလျက်နဲ့ အဖုတ်ထဲကလျှံထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်ကျိချွဲချွဲတွေကို ဖင်ဝမှာသုတ်၊ သူ့လက် ၂ ချောင်းကိုတံတွေးစွတ်ပြီး ဖင်ကိုအဆုံးထိနှိုက်ပြီး ကလိတယ်။ 

” အာ.. ကိုဆန်းထူးရယ်.. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ” 

” ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး မကလဲ.. နွယ် ဖင်လေးထဲကို လက်နှိုက်ထားပြီးလိုးရတာ အရသာပိုရှိလို့ပါ” 

” နွယ်မှ မခံစားတတ်တာ တမျိုးကြီးပဲ ကိုဆန်းထူးရယ်.. ထုတ်လိုက်ပါနော်” 

တခါမှဖင်နှိုက်ပြီး အလိုးမခံဖူးတော့ အဆန်းဖြစ်ပြီးသာ ငြင်းနေရတာ ကျမရဲ့ ခန္တာကိုယ်က လက်ခံချင်လိုဖြစ်နေတယ်။ ကိုထူးရဲ့လီးက အရမ်းမသေးပေမဲ့ လိုးနေကျဖြစ်နေတာရယ်၊ အဖုတ်ကအရည်တွေ ရွှဲနေတာကြောင့် ခြောင်သလိုခံစားနေရတဲ့အချိန်မှာ ဖင်ထဲကိုလက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ထည့်ထားတော့ ခက်ကြပ်ကြပ်လေးဖြစ်ပြီး ဖီးလ်ဖြစ်စေတယ်။ 

” အား.. ကောင်းလိုက်တာနွယ်ရာ.. အဖုတ်ထဲမှာ ကို့လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာကို နှိုက်ထားတဲ့လက်မှာခံစားမိတယ် သိလား”

” အင်းး.. ဟင်းး. ” 

ကျမလဲ မကောင်းဘူး ကောင်းတယ် ဘာမှမပြောတော့ပဲ ခပ်ကြပ်ကြပ်လေးဖြစ်နေတဲ့အရသာကိုခံစားရင်း ညီးညူမိတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်ပြီးမြန်လာတယ်။ ဖင်ထဲကလက် ၂ ချောင်းကလဲ အငြိမ်မနေပဲ လှည့်မွှေပေးပြီး ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်နေတယ်။ ကျမအောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ခါယမ်းနေပြီးဖင်လေးလဲ ကြိမ်းလာတယ်။ အဖုတ်ထဲမှာလဲကြပ်နေပြီး အဖုတ်နံရံတွေနဲ့ ကိုဆန်းထူးလီးနဲ့ ထိတွေ့မှုတွေကို ပိုပိုခံစားလာရတယ်..။ အဲနေ့က ကျမ တော်တော်လေးကောင်းအောင် ပြီးလိုက်ရပါတယ်။ ကိဆန်းထူးက ပြီးခါနီးတော့ သူ့လီးကိုအဖုတ်ထဲက ထုတ်ပြီး ကျမကို တစောင်းအနေအထားကနေ ပက်လက်လှန်ခိုင်းတယ်။

ပြီးတော့ဗိုက်ပေါ်တတ်ခွပြီး သူ့လီးနဲ့ နို့တွေကိုချိန်ပြီး ၁ ချက် ၂ ချက်လောက်ဂွင်းတိုက်လိုက်တာ ထွက်လာလိုက်တဲ့ လရည်တွေများနို့ ပေါ်တင်မကဘူး မေးစေ့နဲ့ ပါးပေါ်ထိရောက်တယ်။ ” ကိုထူးကကွာ.. မပြောမဆိုနဲ့.. ဒီမှာ အကုန်ပေကုန်ပြီ” 

” နွယ် ကလဲ ကို့လရည်ပဲဟာကို ဘာဖြစ်လဲ.. တချို့အတွဲတွေဆို ပါးစပ်ထဲတောင် ထည့်ပြီးကြသေးတာပဲ”

နောက်ပိုင်း ကိုထူးရဲ့ အဆန်းထွင်မှုတွေကို တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပိုကြမ်းလာတယ်။ သူ့အကြိုက်ဆုံး က လေးဖက် ထောက်ကုန်းခိုင်းတာပဲ။ ဖင်လုံးလေးကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ဖြဲပြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဟစိ ဟစိဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ဝလေးကိုကြည့်ပြီးလိုးတယ်၊ အဲဒါမှ အားမရသေးရင် ဖင်ပေါက်လေးထဲကို လက်နှိုက်ပြီးအဖုတ်ကို အသကုန်ဆောင့်တယ်။ နောက်ပိုင်း သူ့လီးဒစ် နဲ့မတိမ်းမယိမ်းအရွယ်ရှိတဲ့ ခရမ်းသီးနဲ့ ကျမဖင်လေးထဲထိုးထည့်ထားပြီး သူ့လီးနဲ့ အဖုတ်ကိုဆောင့်တယ်။ ကျမ ဘယ်လိုတားတား မရတဲ့အဆုံး ဖြည်းဖြည်းထည့်ပါလို့ အသနားခံပြီး ဖင်ထဲကို ခရမ်းသီးအထည့်ခံလိုက်တယ်။

” ကောင်းလိုက်တာကွာ. စီးပိုင်နေတာပဲ” 

” အာ.. ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ကိုရယ်.. ”

” ဖင်ထဲကဟာကြီးကကြပ်တယ် ဖြုတ်လိုက်တော့မယ်နော်…” 

” မဖြုတ်နဲ့ မဖြုတ်နဲ့.. နွယ် ကို လီး ၂ ချောင်းနဲ့ လိုးနေသလို မှန်းပြီး လုပ်နေတာ…” 

” ရှင်…..” 

ကိုဆန်းထူး ရုတ်တရက်ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် နွယ် အကြီးအကျယ် တုန်လှုပ်သွားသည်။ စိတ်ထဲမှာ တခြားတစ်ယောက် ငါ့ကိုလိုးတယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ဝင်လာသည်။ ကိုဆန်းထူးရဲ့ အဆန်းထွင်ချင်တဲ့ လိင်စိတ်တွေ အဆုံးအစ မဲ့နေတာသိလိုက်ရတယ်။ စိတ်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းရမှာလိုလို ရင်ခုန်ရသလိုလိုနဲ့ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားတယ်။ ဒီလောက်ဖြစ်လှတဲ့ ယောက်ကျားကို အကဲစမ်းချင်သွားတာနဲ့ ကျမလဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲမေးလိုက်တယ်။ 

” နွယ် ကို တခြားယောက်ကျားတစ်ယောက်က သူ့လီးကြီးနဲ့ နွယ်ဖင်လေးထဲကို ဆောင့်လိုးနေတယ်ဆိုပြီးမှန်းနေတာလား ကိုထူးရယ်…”

စကားအဆုံးမှာပဲ ကိုဆန်းထူးလီးက သိသိသာသာကိုတုတ်ထွား ပိုမာတောင့်လာပြီး ဆောင့်ချက်တွေကလဲ ပြင်းထန်လာတယ်။ 

” အားး ကောင်းလိုက်တာ .. မိန်းမရယ်.. အင့် ကွာ.. အင့် အင့်..”

ဖင်ထဲက ခရမ်းသီးပြုတ် မထွက်အောင် လက်နဲ့ဖိထိုးထည့်ထားပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်တော့တယ်။ ကျမ အတော်ကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ လီးကလဲ မာ.. ခရမ်းသီးကလဲ ဖင်ထဲမှာတင်းပြီးကြပ်။ ကြည့်ရတာ ကိုဆန်းထူး ကျမကို တခြားယောက်ကျားနဲ့ ပေးလိုးချင်နေပြီလို့ ရိပ်မိလာတယ်။ အချက် ၂၀ လောက်မနားတမ်းဆောင့်ပြီးတော့ထုံးစံအတိုင်း လရည်တွေကို နို့ပေါ်လာပန်းတယ်..။ ဒီတခါ မျက်နှာပေါ်ထိရောက်တယ်။ ပါးတွေပေါ်မှာ လရည်တွေ ပွနေအောင် ပန်းသွားတယ်။

ကိုဆန်းထူးရဲ့ အဆန်းထွင်မှုတွေကြောင့် ကျမရဲ့ လိင်မှုဘ၀ ဟာတဖြည်းဖြည်းနဲ့ အသိအမြင်စုံလာခဲ့ရပါတယ်။ ကျမကိုယ်တိုင်ကလဲ သူလုပ်ချင်တာကို ငြင်းဆန်ဖို့ခက်ခဲခဲ့တာကြောင့် သူကပိုပိုပြီး အတင့်ရဲလာခဲ့တယ်။ တရက်တော့ ၂ ယောက်သားလိုးပြီးလို့ အမောဖြေနေတုန်း သူကပြောလာတယ်။

” နွယ့် ကို သူများလိုးတာ မြင်ချင်လိုက်တာကွာ..” 

သူကို မရဲတရဲ မျက်စောင်းထိုးရင်း.. 

” ကိုထူးက ကြည်ဖြူတယ်လား..”

” ဪ.. နွယ် ကိုယ်တိုင်လိုလိုလားလား ခံချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ကိုယ်က ကြည်ဖြူရမှာပေါ့..” 

” အံမယ် ပြောပုံက နွယ် ကပဲ သူများလိုးတာခံချင်လို့ ကိုထူးဆီခွင့်တောင်းနေရသလိုလိုနဲ့.. ဟွန်း..”

” နွယ် ကရော အပြောင်းအလဲလေး မခံစားချင်ဘူးလား တခြားလီးတစ်ချောင်းချောင်းနဲ့..” 

ကျမ ဘာမှ မပြောပဲ အသာပဲ ငြိမ်နေလိုက်သည်။

” ကို့အသိထဲမှာလဲ ဒီကိစ္စပြောဖို့အတွက် အရမ်းရင်းနီးတဲ့သူကရှားနေတာ နွယ်ရဲ့..”

” အန်.. ကိုထူးပြောချင်တာက နွယ် ကပဲ အပြင်ထွက် ယောက်ျားရှာပြီး အကိုရယ် အိမ်ခဏလိုက်ခဲ့ပြီး ကျမကို လိုးပေးပါလို့ ပြောပြီးခေါ်ခဲ့ရမှာလား.. ” 

အဲလို သူ့ကိုရွဲ့ပြီး တစ်တစ်ခွခွပြောလိုက်တော့ သူက ရယ်ကျဲကျဲလုပ်ပြီး 

” အင်း.. ဒါလဲကောင်းတာပဲ ကိုယ်ခေါ်လာတဲ့သူဆို နွယ်မကြိုက်တာ ဘာညာ ဖြစ်နေမှာ.. နွယ် စိတ်တိုင်းကျဖြစ်တဲ့သူကို နွယ် ဖာသာရွေးပြီး လှုပ်ရှားခဲ့ပေါ့” 

ဒီလိုပဲ ပြောကြဆိုကြရင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျမကို တခြားယောက်ကျား တက်လိုးမဲ့အစီအစဉ်က စကားအဖြစ်ကနေတကယ် လက်တွေ့စမ်းသပ်ဖို့အထိဖြစ်လာခဲ့တယ်လေ။ ကျမကိုယ်တိုင်လဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မယုံနိုင်ဘူး။ တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် ကိုဆန်းထူးလီးကိုပဲ ထဲထဲဝင်ဝင် မြင်ဖူး ကိုင်ဖူး ခံဖူးတာ။ တခြားယောက်ျားလီး ဆိုတဲ့ အတွေးဝင်လာရင် စိတ်ထဲကလက်မခံချင်ပေမဲ့ တကယ့် မသိစိတ်နဲ့ ခန္တာကိုယ်က အိန္ဒြေမရ ဖြစ်ပြီး အဖုတ်ထဲမှ စိုစိစိဖြစ်လာနေတယ်။

ဒါကိုလဲ ဝဋ်နာကံနာလို့ပြောလို့ရမလား မသိဘူး။ တခြားယောက်ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးကို အပြင်မှာလက်တွေမြင်ဖူးချင်လာတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ယောက်ကျားက တဂျီဂျီပူစာတာတပိုင်း ကိုယ်တိုင်ကလဲ တခြားလီးနဲ့ စမ်းချင်တာတပိုင်းဆိုတော့ ကျမကို လိုးဖို့အတွက်သီးသန့် ယောက်ျား တစ်ယောက် အမြန်ရှာရပြီလေ။ ကျမက ကုမ္မဏီတစ်ခုမှာ အရောင်း စူပါဗိုက်ဆာ။ အိန္ဒိယကထုတ်တဲ့ ဆေးဝါးတွေကိုဖြန့်တဲ့အပိုင်းမှာ လုပ်ရတယ်။ 

ကျမတို့ ကုမ္မဏီ က သာမာန် ကုမ္မဏီ တွေထက်ကြီးတော့ လက်ခွဲ တွေများတယ်။ တကယ့် ရုံးချုပ်က အိန္ဒိယ မှာရှိတယ်။ ရန်ကုန်မှာ အဓိက ထားပြီး အခုကျမနေတဲ့ နယ်မြို့လေးကတော့ လက်ခွဲပေါ့။ ကျမအထက်က မန်နေဂျာ က ဒေါက်တာ ဘစီတဲ့။ အသက် ၄၀ နီးပါးတော့ရှိမယ်ထင်တယ်။ မိန်းမရှိဖူးတယ်။ အခုတော့ကွဲသွားပြီး တကိုယ်တည်းနေနေတာပေါ့။ အရင်ကတော့ သိပ်ပြီး မသိသာပေမဲ့ ဒီနောက်ပိုင်း ကိုဘစီ တစ်ယောက် အမူအယာတွေပျက်နေတာသတိထားမိတယ်။

ကိုယ့်ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေက တခါတလေ နေရာတွေမှားနေတတ်တယ်။ ပြောသာ ပြောရတာ ကျမကိုယ်တိုင်ကလဲ ကျမ ယောက်ကျားနဲ့ ပြောထားတဲ့ကိစ္စ အကောင်အထည်ဖော်ရမယ်ဆိုကတည်းက ဝတ်ပုံစားပုံနဲ့ အမူအယာကို နည်းနည်းပြောင်းထားတယ်လေ။ တခါတလေ စကပ်အတိုကို ခပ်တင်းတင်းဝတ်ပြီး သူ့ရှေ့မှာ ခပ်ရွရွလေး လမ်းလျှာက်ပြတယ်။ 

သူ့အလုပ်စားပွဲနားရောက်ရင် ဘောပင်ကျချင်ယောင်ဆောင်ပြီး တင်းနေတဲ့ နို့တွေမြင်အောင် ကုန်းကောက်တယ်။ ပြန်အထမှာ ခုံကိုအားယူပြီး ထလို့ရရဲ့နဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်ကိုလက်ထောက်ပြီးထ ပြတယ်။ ကျမရဲ့ပြောင်းလဲလာတဲ့ ဝတ်ပုံစားပုံတွေ၊ အမူအယာတွေ နဲ့ မျက်လုံးအကြည့်တွေကို ရုံးမှာရှိတဲ့ပုရိသတချို့ရိပ်မိလာကြတယ်။  တရက်သားတော့ မန်နေဂျာ ကိုဘစီက သူ့ ကွန်ပျူတာ ထဲက ဖိုင် တချို့ကို ကူးခိုင်းလို့ သူ့ ကွန်ပျူတာ မှာထိုင်ပြီး သူပြောတဲ့ ဖိုင် ထဲကိုဝင်ကြည့်လိုက်တယ်။

အား ပါ ပါးး.. မနည်း မနော အပြာလိုးဇာတ်ကားတွေ တွေ့လိုက်ရတယ်..။ ရုတ်တရက် မျက်စိရှက်သလိုဖြစ်သွားပေမဲ့ အကြည့်ကိုလွှဲမပြစ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ကျမလဲ အခန်းထဲလူရှင်းတာနဲ့ တွေ့ရာဇာတ်ကားကို  ခေါက်ပြီး ဖွင့်ကြည့်မိတယ်။ အမျိုးသမီးငယ်ငယ်လေးက အတော်အတန်တုတ်တဲ့လီးကို ပုလွေပေးတဲ့ဇာတ်လမ်း။ ဇာတ်လမ်းထဲကလီးကြီးက မာပြီးတောင်နေတာပဲ..။ ကောင်မလေးခမျှာ လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး အသက်ရှူမဝတ၀နဲ့ စုတ်ပေးနေရတယ်။ 

ရုတ်တရက်ကြည့်လိုက်ရင် ကောင်မလေးက လီးစုတ်နေတာမဟုတ်ပဲ လီးကြီးနဲ့ ကောင်မလေး ပါးစပ်ကိုလိုးနေသလိုပဲ..။ ကျမလဲ ကြည့်နေရင်းနဲ့ ကြက်သီးထမိသလိုလို ရေဆာသလိုလိုနဲ့ အာခေါင်တွေတောင် ခြောက်လာတယ်။ အပြာဇာတ်ကားကို အာရုံတွေဝင်စားပြီး ဖီလ်းလာနေတဲ့ကျမက ဘယ်အချိန်ကတည်းက ကိုယ့်နားရောက်နေမှန်းမသိတဲ့ မန်နေဂျာ ကိုဘစီကို သတိမထားမိလိုက်ဘူး..။

” ဟဲ့.. နွယ်နွယ်ဝင်း ငါ့စက်မှာထိုင်ပြီး ဘာတွေကြည့်နေတာလဲ…” 

” အမလေး..!! ရှင်.. ဘစီ” 

တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူ… ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိ ဖြစ်ပြီး ဖွင့်ထားတဲ့ အောကားကို အမြန်မြန်ပိတ်ပြီး.. 

” ဟို.. ဟို.. ကိုဘစီ ကူးခိုင်းတဲ့ ဖိုင်လ် .. အဲဒါ လာကူးရင်းနဲ့.. အဲဒါ..”

” အောကားမှန်း သိသိနဲ့ကြည့်နေတာ အကြာကြီးပဲ.. ရုံးချိန်ကြီးမှာ အတော်လေး ထန်နေတယ်ပေါ့လေ.. ”

” ဟို.. အဲလိုမဟုတ်ပါဘူး ကိုဘစီကလဲ.. ဒီလိုပဲကြည့်ဖြစ်သွားတာပါ”

” အာ့ဆိုလဲ ပြောစမ်းပါအုံး.. နင်ကြည့်နေတာ ဘာကားလဲ..” 

ကိုဘစီ က သိသိကြီးနဲ့မေးလိုက်တယ်။ ကျမကြည့်နေတာ ကောင်မလေးက လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို မဆံ့မပြဲစုတ်ပေးနေတဲ့ ကားပါလို့ တစိမ်းယောက်ကျားတစ်ယောက်ကို ပြောထွက်ဖို့ ခက်ခဲနေခဲ့တယ်။ 

” ဟို.. ဟိုလေ.. ကောင်မလေးက.. ဟိုဟာကို ဟိုလိုလုပ်ပေးတာ… အဲဒါ.. ”

” နင်ကလဲ ဟိုဟာတွေ ဟိုလိုတွေနဲ့ ထပ်နေတာပဲ.. ပြောဇမ်းပါ ပြောစရာရှိတာ..”

” အာ.. ကိုဘစီ ကလည် နွယ် ရှက်လာပြီ.. သိရဲ့သားနဲ့ လာမေးနေတာကို.. ဟွန့်…” 

ကျမ နည်းနည်းနွဲ့ပြလိုက်တယ်တော့ ကိုဘစီ လည်း ရင်ခုန်သွားတဲ့ပုံဖြစ်သွားတယ်..။

” အာ့ဆိုလဲ ငါ့ကိုပြ ငါတို့ အတူတူကြည့်ရအောင်.. ” 

” တော်ပါပြီ.. ကိုဘစီဖာသာ တစ်ယောက်ထဲကြည့်ပါ့လား.. နွယ်က ကြည့်စရာလား” 

” အံမယ်.. အခုမှလာရှက်ပြနေတယ်.. စောနကဖြင့် ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ မျက်တောင် မခက်တမ်းကြည့်နေတာ ဘယ်က ကောင်မလေးလဲ ပြော..”

” အာ… ကိုဘစီ မကောင်းဘူးကွာ.. ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ.. သွား.. ဟွန့်…” 

ကျမလဲ ကိုဘစီ အလုပ်စားပွဲနေရာမှာ ထိုင်နေရာကနေ မက်တပ်ရပ်နေတဲ့ ကိုဘစီ ကို ရှက်ကိုးရှက်ကမ်း အမူအယာလေးနဲ့ လက်နဲ့လှမ်းပုတ်လိုက်တယ်..။ ဖြစ်ချင်တော့ ကိုဘစီ က ရုတ်တရက်နောက်ဆုတ်ပြီးရှောင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ပုတ်လိုက်တဲ့လက်က ကိုဘစီရဲ့ လီးနေရာကိုသွားပွတ်မိသလိုဖြစ်သွားတယ်..။ 

” အယ်.. ဒီကောင်မလေး ဘယ်ကိုလာကိုင်တာလဲ..”

” အာ. မဟုတ်ဘူး ကိုဘစီ…နွယ် ကဒီလိုပဲ လှမ်းရိုက်လိုက်တာ..” 

ကျမ ပြောလို့ မဆုံးသေးခင်မှာပဲ ကိုဘစီက သူ့ဘောင်းဘီခါးပတ်ကိုဖြုတ်၊ အတွင်းခံကိုပါ တခါထဲချွတ်ချလိုက်ပြီး လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြလိုက်တယ်..။

သူ့အလုပ်ခန်းက မှန်ခန်းဆိုပေမဲ့ မှန်က အမှုန်ဆိုတော့ အပြင်က ဘာမှမမြင်ရဘူးလေ။ စနေနေ့လဲဖြစ်တော့ တချို့အောက်ခြေဝန်းထမ်းလေးတွေက နေ့တစ်ဝက်နဲ့ ပြန်သွားကြပြီ။ 

” အမလေးး.. ကိုဘစီ ဘာကြီးလဲ.. ဘာလုပ်တာလဲ.. ” 

ပါးစပ်ကသာ ပြောနေပေမဲ့ မျက်လုံးက ကိုဘစီရဲ့ အကြောတွေတင်းပြီး အထက်ကိုကော့နေတဲ့ လီးကြီးဆီကနေ မခွာနိုင်ခဲ့ဘူး.။ 

ကျမ အရမ်းမြင်ဖူးချင်နေတဲ့ တခြားယောက်ကျားတစ်ယောက်ရဲ့လီးကို ကိုယ့်မျက်နှာနဲ့ ၁ ပေလောက်အကွာကနေ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်နေရပါပြီ။ ဒစ်ကြီးက သိသိသာသာထွားပြီး လီးတစ်လျှောက် အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေတယ်။ လမွှေးတွေကို ပုံမှန်ရိတ်လို့ လီးရဲ့ အရှည်ကို ပိုပြီးပေါ်လွင်နေတယ်။ အရှည်က အရင်းကနေ အဖျားထိ ၇ လက်မခွဲကျော်ကျော် ၈ လက်မလောက်ရှိမယ်ဆို လုံးပါတ်က ဝါးလုံးရင်းလောက် တော့ အသာလေးရှိတယ်။ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် အိမ်ကယောက်ကျားရဲ့ လီးထက် အရှည်.. လုံးပတ်.. အစစ သာလွန်နေတယ်။ ကိုဘစီက တရုတ်စပ်တော့ လီးကကျမယောက်ကျားလီးထက်ဖြူနေတာပိုသေးတယ်။

” နင်ပဲလာကိုင်ပြီးတော့ .. ရော့ဒီမှာ နင်ကြည့်နေတဲ့ ကားထဲကဟာနဲ့ ငါ့လီးနဲ့ ဘယ်သူက ပိုကြီးလဲ..” 

” အို.. ကိုဘစီကလဲ.. ဘာတွေပြောနေမှန်း မသိဘူး .. ကိုဘစီဟာကြီးကို ပြန်ထည့်ထားလိုက်စမ်းပါ လူတွေမြင်ကုန်လို့ အရှက်ကွဲနေအုံးမယ်..” 

” ငါပြောမယ် နွယ်နွယ်ဝင်း.. ငါ့အခန်းထဲ ဘယ်သူမှ ငါခွင့်မပြုပဲ မဝင်ရဲဘူး.. ဘယ်သူမှလဲ လာစရာမရှိဘူး.. နင် အောကားတွေ ကြည့်တယ်ဆိုတာသာ ငါဖွလိုက်မှ နင်ပဲအရှက်ကွဲမှာ” 

ကိုဘစီက အကြပ်ကိုင်သလိုပြောတော့ ကျမလဲ ကြံရာ မရဖြစ်သွားတယ်..။ 

” အင်းပါ ကိုဘစီရယ် .. လိမ္မာပါတယ်.. အဲဒါကြီးကို ကျမ မျက်နှာနားကနေ ဖယ်ပြီး ဘောင်းဘီထဲပြန်ထည့်လိုက်ပါနော်…..”

ကျမလဲ ကိုဘစီလီးကြီးကို ကြည့်လို့ မဝနိုင်သေးပေမဲ့ အရမ်းအပေါစားဆန်သွားမှာစိုးလို့ နည်းနည်းမူလိုက်တယ်.. ။

” အေးလေ.. ပြီးတာပဲ.. တနင်္လာနေ့ နင်ရုံးလာရင် ရုံးက ကောင်လေးတွေ နင့်ကို ဘာပြောကြမလဲ စောင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဒါဆို..” 

” ခက်တော့တာပဲ ကိုဘစီရယ်. ကဲပြော နွယ် ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ…”

” ရော့.. ငါ့လီးကြီးကို သေချာကိုင်ကြည့်ပြီး နင့်ရဲ့ အမြင်ကိုပြောပြပေး.. နင့် ယောက်ျားလီးနဲ့ ဘာကွာလဲတို့ ဘာတို့ပေါ့.. ဟဲ ဟဲ ဟဲ..”

” အဟင့်… ကိုဘစီက အရမ်းနှိပ်စက်တာပဲ.. ဒီလိုလုပ်.. ကိုဘစီရုံးခန်းထဲမှာတော့ မလုပ်ချင်ဘူး.. စိတ်ထဲမှာ မလုံခြုံသလိုဖြစ်လို့.. အဲဒါ..” 

” ရတယ်လေ.. အဲဒါဆို အပေါ်ထပ်က အင်တာဗျူးလုပ်တဲ့ မီတင်ခန်းအသေးထဲမှာ ငါစောင့်နေမယ်…

နင်အခုတတ်လာခဲ့.. ဟုတ်ပြီလား.” ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကိုဘစီက သူ့လီးကြီးကို အတွင်းခံထဲ ခွေခေါက်ထည့်ပြီး ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ကာ ပြည့်တီတီအပြုံးနဲ့ အခန်းထဲကထွက်သွားတယ်။ ကျမလဲ ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်ဖြစ်ပြီး အဲကွန်းခန်းထဲမှာ ဇောချွေးတွေပြန်နေတော့တယ်။ မသွားလို့ကလဲ မဖြစ်.. တစ်စိမ်းတစ်ယောက်ရဲ့လီးကြီးနဲ့ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ တွေ့ရမှာလဲကြောက်..။ စိတ်ကသာ လှုပ်ရှားပြီး ဝေခွဲမရဖြစ်နေတာ.. ကျမရဲ့ ခန္တာကိုယ်က တော့ စိတ်ချရတယ်ရယ်.. အဖုတ်ထဲမှာ ပြောစရာမလိုအောင် စိုစိစိဖြစ်နေပြီ..။ 

လာမဲ့ ဘေးပြေးတွေ့မဟုတ်ပဲ.. လာမဲ့ လီး ပြေးစုတ် ဆိုသလို.. မဖြစ်မနေ ကြုံတွေ့လာရတော့မဲ့ တစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက် ရဲ့လီးကြီးကြီးကို ပြုစုပေးရဖို့အတွက် လေးလံနေတဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ အတူ ကိုဘစီရှိတဲ့ အခန်းငယ်လေးဆီကို တရွေ့ရွေ့လှမ်းလာနေရပါတော့တယ်…။ အဲ့နေ့က အိမ်ပြန်နောက်ကျခဲ့ပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုဆန်းထူးတစ်ယောက်ကတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာ ဇိမ်ကျကျထိုင်ရင်း တီဗီ ကြည့်နေလေရဲ့..။ ဒီနေ့ ကျမကို ရုံးက ဂျာကြီးကလိုးလွတ်လိုက်လို့ အလကားဖာခံလာရတယ် လို့သာပြောလိုက်ရင် ဘယ်လိုနေမယ် မသိ..။ သူဖာသာသူ ဘယ်လိုနေနေ နှစ် ယောက်လုံးစိတ်တူကိုယ်တူနဲ့ ဆုံးဖြတ်ထားတာဆိုတော့ ပြောပြမှတော့ဖြစ်မယ်။ ဒင်းကို ကိုဘစီနဲ့ ကျမ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးခဲ့ကြပုံတွေ ကို ပြောပြဖို့ အစချီလိုက်တယ်။ 

” အင်းး.. ပင်ပန်းလိုက်တာ ယောက်ျားရယ်..” 

ကိုထူးက ဘာမှပြန်မပြော.. အေးဆေး တီဗွီဆက်ကြည့်နေတာနဲ့ ကျမလဲ တဆင့်တတ်ပြီး..။ 

” ပင်ပန်းလွန်းလို့ လမ်းတောင် ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်ဘူးး.. ကွ တ တ ဖြစ်နေတယ်..” 

တကယ်လဲ ကွတတဖြစ်နေတာပါ။ ကိုဘစီလီးကြီးက ခံဖူးနေကျ ကိုဆန်းထူးလီးထက် သိသိသာသာ ရှည်ပြီး တုတ်နေတော့ ကျမအဖုတ်မှာ အရည်ရွှဲနေတာတောင် ကျိန်းစပ်ပြီးကျန်နေခဲ့တာလေ..။ 

” မင်းပင်ပန်းတာကလဲ တမျိုးကြီးပါလား .. ဘာတဲ့ ကွ တ တ ဟုတ်လား..” 

” ဟုတ်တယ်လေ.. ၈ လက်မနီးနီးရှည်တဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံလာရတဲ့ တော့်မိန်းမ မပင်ပန်းပဲနေမလား.. ဟွန့်..”

ကျမလဲ ဂွင်တဲ့တုန်း ပြောပြစ်လိုက်တယ်..။ ကိုထူး ခမျှာ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတဲ့ တီဗီ နိတ်ခလုတ် တောင်လွတ်ကျသွားတယ်လေ..။ 

” ဘာ.. ဘယ်လို.. နွယ် .. ဘာပြောလိုက်တယ်..။

” ရုတ်တရက် မထင်မှတ်ထားတဲ့ စကားမို့ ကိုထူးလဲ စကားတွေတုန်ပြီး အထစ်ထစ်အငေါ့ငေ့ါဖြစ်နေတယ်။ 

” အင်းး.. ဟုတ်တယ် ကိုထူးရယ်.. နွယ်တို့ရုံးက မန်နေဂျာ ကိုဘစီသိတယ်မလား..” 

” အေး.. သိတယ်လေ.. တခါတလေ နွယ်ကို ရုံးလိုက်ပို့ရင် တွေ့ဖူးတယ်။” 

” အင်း.. သူက နွယ်ကို လိုးတာ.. နွယ် သူနဲ့ နေလာခဲ့တယ် ကိုထူး..” 

သွေးသား ဆန္ဒအရ လိုးခဲ့ရပေမဲ့ ကိုယ့်ယောက်ျားမဟုတ်သူ တစ်ခြား ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အလိုးကိုခံလာရတယ်ဆိုတာ တွေးမိရင် စိတ်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းသလိုလို ရှက်သလိုလိုတော့ ဖြစ်မိပါတယ်။ ပိုဆိုးတာက ယောက်ျားကိုလဲ ပေးသိမှဖြစ်မဲ့ ကိစ္စဖြစ်နေတော့ ကျမ ကိုဘစီအလိုးကို ဘယ်လိုဘယ်ပုံစံ လိုးခံပေးခဲ့ရတယ်ဆိုတာကို အသေးစိတ်ပြောပြရတာ ရင်ထဲမှာ လေးလံလှပါတယ်။ 

“ ဟာ… အဟုတ်လား. တကယ်လား.. ”

” ဘာလဲ ကိုထူးက မယုံဘူးလား.. ဒီမယ် နောက်ကျနေလို့ အမြန်မြန်ပြန်လာခဲ့ရတယ်.. အဖုတ်ထဲမှာ လရည်တွေ စိုဇိဇိနဲ့ အခုထိရှိသေးတယ်..” 

ကျမ စကားလဲဆုံးတော့ ကိုဆန်းထူးရဲ့ မျက်နှာကြီးက နီရဲနေပြီး ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ဝါးစားမတတ် ကြည့်နေတယ်။ တံတွေးမြိုချရင်း ခါးပုံစအောက်လက်နှိုက်လိုက်တာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကြည့်ရတာ ကျမနဲ့ ကိုဘစီလိုးတာကို သူမှန်းပြီး လီးတောင်လာတယ် ထင်တယ်။အဲဒါနဲ့ ကျမလဲ ဆက်ပြီး.. 

” ကိုထူး မယုံလဲ ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်တော့ နွယ် အဖုတ်ထဲက လရည်တွေဆေးရင်း ရေချိုးပြီး နားလိုက်အုံးမယ်.. ” 

” နေ.. နေပါအုံး နွယ်လေးရယ်.. ကို.. ကိုထူးယုံပါတယ်.. ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကြတာလဲ အသေးစိတ်ပြောပြပါအုံး.. နော်.. ” 

” နွယ် ပြောပြရင် ကိုထူး စိတ်မဆိုးရဘူးနော်.. ကိုထူး ခွင့်မလွတ်နိုင်မှာစိုးတယ်..” 

” အာ.. ရတယ် နွယ် ပြောစရာရှိတာ ပြော…” 

ကိုထူးက သူ့ပုဆိုးအောက်က လီးကိုနှိုက်ရင်း အရမ်းသိချင်နေတဲ့ပုံနဲ့ ပြောခိုင်းနေတော့ ကျမလဲ ကိုဘစီ ကွန်ပျူတာ ထဲက အောကား ကနေစပြီး ကိုဘစီက ကျမကို လိုးဖို့ ချိန်းလိုက်တဲ့ အင်တာဗျူ အခန်းထဲရောက်တဲ့ အထိပြောပြလိုက်တယ်..။

” အဲဒါနဲ့ နွယ် က အဲ့အခန်းထဲရောက်သွားတော့ ဘာတွေဆက်ဖြစ်တာလဲ.. ပြောပါ မြန် မြန်..” ” မလောပါနဲ့ ကိုထူးရယ်.. ပြောပြပါ့မယ်..” 

” နွယ် အခန်းထဲလဲရောက်ရော ကိုဘစီက တံခါးကိုလော့စ် ချပြီး နွယ်ကို နံရံနဲ့ ကပ်အောင် အသာတွန်းပြီး ကစ်ဆင် စဆွဲတယ်..”

” နွယ်လဲ အစက ရှက်တော့ ရုန်းပေမဲ့ သူ့အားကြီးကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး.. ပြီးတော့ သူက နွယ် လျှာတွေကို အတင်းစုပ်တယ်..”

” နွယ် နို့တွေကို အတင်းညှစ်တယ်… နွယ် တအားနာလို့ အော်ရတယ် သိလား.. သူလုပ်နေတာတွေက အရမ်းမြန်တယ်..”

” သူက ဆက်တိုက်တွေလုပ်တော့ နွယ် တော်တော်လေး စိတ်လှုပ်ရှားမိတယ်.. ကိုထူး စိတ်မဆိုးပါနဲ့.. နွယ် တကယ် စိတ်ပါသွားတာ..” 

” အဲဒါတင် မပြီးသေးဘူး သူက နွယ် စကပ်အတိုလေးကို ပင့်တင်ပြီး ဖင်တွေကိုပွတ်သပ်ပြီး ဖင်လုံး ၂ လုံးကို သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့တအားရိုက်ရိုက် ပြီး ဆွဲဆွဲညှစ်သေးတယ်..” 

” ကိုဘစီက အရမ်းကြမ်းတယ်သိလား.. အစကဆို ကြောက်တောင်ကြောက်တယ်.. မသိရင် မုဒိမ်းကျင့်ခံရသလိုပဲ ကိုထူးရယ်..” 

” သူကပြောသေးတယ်.. နွယ် ဖင်အိုးက နောက်ကိုလုံးထွက်နေတာပဲတဲ့.. အရမ်းကြိုက်တယ်တဲ့.. စတွေ့ကတည်းက ဖင်ကြီးကို သတိထားမိတယ်တဲ့..” 

” သူက ပြောလဲ ပြော လက်တွေကလဲ အငြိမ်မနေဘူး သိလား.. နွယ် ဖင်နဲ့ နို့ဆိုတာ နားကို မနားရဘူး အကိုင်ခံ အရိုက်ခံရတာဆိုတာ ပြောမနေနဲ့..”

” အလိုမျိုးကြီး မကြုံဖူးတော့နွယ်လဲ တော်တော်လေး စိတ်ပါမိတယ်။ ပိုဆိုးတာက သူ့လီးကြီးကို နွယ်ကို ကိုင်ခိုင်းထားသေးတယ် သိလား..” 

” နွယ်လဲ သူပြုသမျှနုရရင်းနဲ့ သူ့လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးမိတယ်..”

ကိုထူးလည်း ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ နားထောင်ရင်း သူ့လီးလေးသူညှစ်နေရင်းနဲ့ မေးတယ်..။

” သူ.. သူ့လီးက ကြီးလားး.. ဟင် နွယ်..” 

“ အင်း.. ကိုထူးရယ်.. နွယ် ပြောရင် စိတ်မဆိုးနဲ့.. သူ့ဟာကြီးက ကိုထူးလီးထက် ရှည်လဲ ရှည်တယ် တုတ်လဲ တုတ်တယ်.. ဒီလောက်လောက်တော့ရှိမယ်..” 

ကျမလည်း လက်ညှိုးနဲ့ လက်မကို မထိပဲဟထားပြီး ဝိုင်းပြလိုက်တယ်.. ကိုဘစီရဲ့ လီး ဆိုဒ် ကို ကိုထူးမှန်းနိုင်အောင် ပြပေးလိုက်တယ်..။

“ အင်းပါ… အဲဒါနဲ့ ပြောပါအုံးဟာ.. ဆက်ပြီး ဘာတွေဖြစ်ကြသေးလဲ..” 

” အင်း ပြောပါ့မယ်.. အဲဒါနဲ့ နွယ်လဲ အတော်လေး ထန်နေပြီလေ… နွယ်လက်ထဲမှာကိုယ့်ယောက်ျားထက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးနဲ့.. စဉ်းစားကြည့်အုံး.. စိတ်ထဲမှာ ကလိကလိဖြစ်နေတာ.. အဲဒါကြီး ကိုင်ထားပြီး”

” သူက ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း နွယ် နားရွက်တွေကိုလဲ စုပ်တယ်.. ပါးတွေကိုလဲ လျှာကြီးနဲ့လျက်တယ်.. အဲလိုနဲ့ ဇာတ်ရှိန်တွေတတ်နေရင်းက နွယ်လဲ အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားတယ်.. ” 

” အောက်ပိုင်းက နွယ် ပင်တီလေးပေါ်ကနေ ဖင်ကို ပွတ်လွန်းတော့ ပင်တီလေးက ဖင်ကြားမှာ ညှပ်နေတယ်လေ.. စကပ်ကို ပင့်တင်ထားတော့ ခါးပေါ်ရောက်နေတယ်..”

” နွယ်နို့တွေကို ဆွဲစုပ်သေးတယ်.. နွယ် နို့ ၂ ဖက်လုံးကို အလှည့်ကျဆွဲဆွဲစုပ်ရင်း.. နွယ်လေး.. ရဲ့.. အဖုတ်ကို စပြီးနှိုက်တော့တာပဲ.. နွယ်က ပေါင်ကိုစိထားပါသေးတယ်.. ဒါမဲ့.. ကိုဘစီအရမ်းသန်တယ်..”

” သူလက်ကြမ်းကြမ်းကြီးနဲ့ အတင်းပေါင်ကြားထဲကို နှိုက်တယ်.. ဟိုလေ.. နွယ်ရဲ့ အစိလေးကို သူ့လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ပေးတယ်သိလား.. နွယ် အရမ်းရင်တုန်တာပဲ.. နွယ်လဲ အသံတွေထွက်တာ မထိန်းနိုင်ဘူး”

” လူက အလိုးမခံရသေးခင်က မောနေပြီ.. အဲဒါနွယ်လဲ နံရံမှီရက်နဲ့ ခြေထောက်တွေတောင် မခိုင်တော့ဘူး ခွေကျသွားတယ်.. အဲဒီမှာ ဘာပြောကောင်းမလဲ.. သူ့လီးကြီးနဲ့ နွယ် မျက်နှာနဲ့ တည့်တည့်ကြီးဖြစ်သွားတယ်” 

ကိုထူး နားထောင်ရင်းကနေ အသက်ရှူသံတွေ မြန်သထက် မြန်လာတယ်လေ။ နွယ်က ကိုဘစီနဲ့လိုးခံရပုံတွေ ပြောပေး.. သူက သူ့လီးသူ ကိုင်ပြီး ပွတ်နေတယ်..။နွယ်လဲ ကိုဘစီနဲ့ လိုးခဲ့ရတာ အခုပြန်ပြော အခု ရင်ခုန်တယ်။ 

” ဟာ.. နွယ်ရာ.. ဆက်ပြောလေဟာ ဘာကြောင်နေတာလဲ..” 

ကျမလဲ နည်းနည်းမူချင်တာနဲ့… ” တော်ပြီ ကိုထူးရာ.. ဆက်တွေးလိုက်တော့ နွယ်လဲ ပြောရတာ ရှက်တယ်..” 

” အံမလေး နွယ်ရယ်.. သူများလီးနဲ့တောင် အလိုးခံလာရပြီးပြီကို အခုမှ ရှက်နေသေးတယ်..” 

” ဒါကတော့ ကိုထူးလဲ သဘောတူ.. နွယ်လဲ.. အင်း.. ခံချင်သွားတာကိုးး..” 

” ခံပါ… ခံပါ.. မယ်မင်းကြီးမ စိတ်ကြိုက်ခံပါ.. အခု ဆက်ပြောအုံး.. နောက် ဘာဆက်ဖြစ်သေးလဲ” 

” အဲ့ချိန်မှာ ကိုဘစီလီးမာမာကြီးက နွယ် မျက်နှာနားကို ရောက်နေပြီ..”

” ကိုဘစီက လည်တယ်သိလား.. သူ့လီးကြီး နွယ် ပါးစပ်နားလာတေ့ပေးတယ်..နွယ်လဲ အစတော့ ရွံသလိုခံစားရပေမဲ့ ဒါက မဖြစ်မနေကြုံတွေ့ရမှာပဲဆိုပြီး စိတ်ဖြေလိုက်ရတယ်..”

” အဲဒါနဲ့ သူ့လီးကြီး နွယ်. ပါးစပ်ထဲဝင်ဖို့ နှုပ်ခမ်းကို ဟစိလေးလုပ်ပေးလိုက်တယ်.. ဟုတ်တယ်လေ ပါးစပ်ကို လုံးဝြကီး ဟမပေးရဲပါဘူး.. တော်ကြာ နွယ်ကို ဘယ်ကတည်းက လီးစုပ်ချင်နေလဲ ထင်ခံရမှာပေါ့” ” ကိုယ်ကသာ အဲလိုတွေးနေတာ.. သူက နွယ် ပါးစပ်လေး ဟစိလုပ်လိုက်တာနဲ့ တခါထဲ နွယ်ခေါင်းကို ကိုင်တဲ့ပြီး သူလီးကြီးနဲ့ နွယ် ပါစပ်လေးထဲကို ထိုးထည့်တော့တာပဲ.. ” 

” နွယ် ပါးစပ်ထဲ ကိုဘစီလီးကပြည့်နေတာ.. တကယ် နွယ် လေ ဆို့ နင် သွားတယ်.. အန်ချင်သလိုဖြစ်ပြီး အွပ် ခနဲဖြစ်သွားတာ.. လီးကရှည်တော့ လှည်ချောင်းကို လာထောက်တာလေ။” 

” အမလေး ဒါတောင် သူ့လီးကြီးကနွယ်ပါးစပ်ထဲကို အကုန်မဝင်သေးဘူး.. တဝက်ကျော်ကျော်ပဲရှိသေးတာ..” 

” အဲဒါ သူ့လီးကြီးကို နွယ် ပါးစပ်ထဲ စုပ်ခိုင်းထားပြီး ထိုးထည့်ထားတာ.. နွယ် အတော်လေး အသက်ရှူတွေကြပ်လာတယ်.. ”

” ဟုတ်တယ်လေ ပါးစပ်နဲ့လီးက အပြည့်ပဲကို.. ပြီးတော့ လီးကြီးက လည်ချောင်းထဲထိ ထောက်နေတာဆိုတော့ အသက်ရှူလို့ မရဘူး… ”

” အဲဒါနဲ့ နွယ်လဲ တတ်နိုင်သလောက် အသံထွက်အောင် အု အု အွပ် အွပ် လို့အော်ပြီး ကိုဘစီရဲ့ ပေါင်ကို လက်နဲ့ ပုတ်ပုတ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲကထုတ်ပေးဖို့ပြောရတယ်..”

” အဲခါကျမှ သူက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပေးတယ်.. အဲအချိန်လေး အသက်ဝအောင်ရှူရတာပဲ.. ပါးစပ်ထဲက သွားရေတွေကျတာ အများကြီးပဲ ကြမ်းပြင်မှာ ပေပွလို့.. ပြီးတော့ မျက်ရည်တွေပါထွက်တယ်..” 

” သူ့လီးကြီးမှာလဲ ယုရဲ့ သွားရည်တွေရယ်.. နောက်ပြီး သူ့လီးကထွက်တဲ့ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်တွေရယ်နဲ့ လီးကြီးက အရည်တွေဆက်လက်ကျပြီး ပြောင်ချောနေရောပဲ..” 

” အဲဒါ.. နွယ်ကို နံရံမှာကျောမှီထိုင်ခိုင်းရင်း ပါးစပ်ကိုလိုးတော့တာပဲ.. နွယ်လဲ ပါးစပ်ထဲ လီးအဝင်အထွက်ကို ချိန်ပြီး မနည်းအသက်ရှူရတယ်.. ” 

ကျမက ပြောနေရင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုသပ်ပြလိုက်တော့ ကိုထူး စိတ်တွေပိုထလာတယ်.. ကျမ နှုပ်ခမ်းလေးကို လာကိုင်ပြီး ပြောသေးတယ်.. ။

” ဒီနှုတ်ခမ်းလေးက တခြားလီးကို စုပ်ဖူးသွားပြီပေါ့နော်” တဲ့.. ” 

အဲလို နွယ် ပါးစပ်ကို ၅ မိနစ်လောက် လိုးပြီးတော့ သူက နွယ်ကို ချိုင်းကနေဆွဲမလိုက်တယ်.. ပြီးတော့ နွယ်ကို နံရံဖက်ဆွဲလှည့်ပြီး လက် ၂ဖက်ကို နံရံမှထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ကို နောက်ကို ကော့ခိုင်းလိုက်တယ်..”

 ” အဲကတည်းက နွယ် သိလိုက်ပြီ… သူ နွယ် ကို နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးတော့မယ်ဆိုတာ..” ” နွယ်ရဲ့ ပင်တီလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ထင်တဲ့အတိုင်းပြီး ကိုဘစီက သူ့လီး ကော့ကော့ကြီးနဲ့ နွယ် အဖုတ်ကို လာတေ့တယ်.. ”

” နွယ်လဲ အစက ကြောက်တော့… နွယ် အဖုတ်ကို လက်နဲ့ နောက်ပြန်ကာပြီး မလုပ်ပါနဲ့ ကိုဘစီရယ်.. ကျမမှာ ယောက်ျားရှိတယ်ဆိုပြီး ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်မိသေးတယ်” 

” သူ့ကြည့်ရတာ ဂရုစိုက်ပုံလဲ မရဘူး.. ကာထားတဲ့ နွယ် လက်ကို လိမ်ချုပ်တဲ့ပြီး နွယ်ခါးပေါ်နောက်ပြန်အနေအထားနဲ့တင်လိုက်တယ်.. ချုပ်လိုးသလိုပေါ့..” 

” သူ တအားကို ထန်နေပြီ.. အရမ်းမုန်ယိုနေတာ ဘာမှကို မမြင်တော့ဘူး.. အဲဒါ နွယ်ကို လေသံမာမာနဲ့ ပေါင်ကားခိုင်းတယ်.. ဖင်ကို နောက်ကိုကောက်ခိုင်းတယ်..” 

” အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ နွယ် အဖုတ်က နောက်ကို ပြူးပြီးထွက်နေတာပေါ့.. မနေ့ကမှ အမွေးတွေကို ရိပ်ထားတော့ ကိုဘစီအတွက် အဆင်သင့်ကိုဖြစ်နေရောပဲ..” ” အဲဒါ သူ့လီးကို တေ့ပြီး အတင်းကို ဖိ ဆောင့်ချပစ်တယ် ကိုထူးရယ်… ”

” လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာဆိုတော့ အဖုတ်ထဲရောက်မှ ပိုသိသာတယ်.. အဖုတ် နံရံတွေက သူ့လီးပေါ်အကြောတွေကို ခံစားမိနေသလိုပဲ” 

” သူ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့နွယ် အော်ရတယ်.. မျက်နှာလေး အပေါ်ကို မော့တတ်သွားတယ်..” 

” နွယ် အဖုတ်ထဲမှာ ကိုထူးလီးမဟုတ်ဘဲ တခြားသူရဲ့ လီးကြီးက မညှာ မတာလိုးနေတဲ့ အသိက ဝမ်းနည်းရမလိုလို စိတ်လှုပ်ရှားရမလိုလိုနဲ့ ကိုထူးရယ်..” 

” သူ ဆက်တိုက်ဆောင့်တယ်..နွယ်လဲ အသံတော်တော်ထွက်အောင် အော်မိတယ်.. လီးနဲ့ အဖုတ်လိုးတဲ့အသံတွေလဲ ဆူနေတာပဲ.. တဆုံးဝင် တဆုံးထုတ် လိုးတာကိုးး သူက..”

” ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်တုန်သွားတဲ့ နွယ် ဖင်တွေကို တဖြန်းဖြန်းရိုက်သေးတယ်.. ဖင်မှာ အရှိုးရာတောင် ထင်မလား မသိဘူး ခဏနေ ရေချိုးတော့မှ ကြည့်ရအုံးမယ်..”

” အဲဒါ.. အင်း.. ဟို.. လေ.. နွယ် တစ်ခု ဝန်ခံမယ်.. နွယ် ပြီးသွားတယ် သိလား..”

” နွယ်လဲ ပြီးရော.. သူဆောင့်ချက်တွေ ပိုပိုကြမ်းလာတယ်.. နွယ်လဲ စိတ်လွတ်ပြီး ဘာတွေပြောမိလဲ မမှတ်မိဘူး… လိုးနိုင်လိုက်တာ ကိုဘစီရယ်လို့ ချီးကျူးသလို ပြောမိတာပဲ မှတ်မိတယ်”

” အချက် ၅၀ လောက်လဲ ရောက်ရော သူ့လီးကြီးက ပိုကြီးသလိုခံစားရပြီး အဖုတ်ထဲကို တဆုံးနှစ်ထားရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်တယ်လေ… အဲဒါ ခဏနေ ကိုထူး နွယ်လေး အတွက် တားဆေး (အီးဇီးတူး)သွားဝယ်ပေးအုံး” 

” သူ့လီးက ရှည်တော့ လရည်တွေက သားအိမ်ထဲကို တန်းနေတာပဲ.. အပြင်တောင်ပြန်မထွက်လာဘူး..” 

” သူ့လရည်တွေ နွယ်အဖုတ်ထဲ အပြည့်ဖြည့်ပြီးရော သူလဲ မောပြီး နွယ်ကျောပေါ်ကုန်းပြီးမှီချလိုက်တယ်..”

” နွယ်က အဆောင့်ခံရလွန်းလို့ နံရမှာတောင် လက်မထောက်နိုင်တော့ဘူး မျက်နာနဲ့ ရင်ဘက် နံရံကို ကပ်ပြီး ဖင်ကော့ခံနေရတာ..” 

” နွယ်လဲ မောတာနဲ့ အဲဒီအခန်းထဲ ဆိုဖာပေါ်မှာ အဝတ်မပါပဲ ဖင်တုံးလုံးကြီးအိပ်ပျော်သွားတယ်..” 

ပြီးပါပြီ။

ဒါလေးများ..ရှင် (စ/ဆုံး)

ဒါလေးများ..ရှင် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - ကာမမင်းသား

အချိန်က ညနေဆည်းဆာ အချိန်ဖြစ်သည်။ ရွာလမ်းတလျှောက် အသက်သုံးဆယ်လောက်ရှိသော အသားနီစပ်စပ်နှင့် တရုတ်ကပြားပုံပေါက်နေသော လူတယောက် လျှောက်လို့လာသည်။

ထိုသူမှာ ခြံတခြံရှေ့သို့ရောက်လျှင် ရပ်၍ ခြံထဲသို့လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ခြံထဲတွင် သုံးပင်နှစ်ခန်း ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတလုံးရှိနေသော်လည်း အိမ်ရှေ့တွင် ခြံစပ်ထိ စိုက်ပျိုးထားသည့် ရွက်လှပင်များ၊ ကိုရန်ကြီးပင်များ၊ ဖလံတောင်ဝှေးပင်များကြောင့် ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးမှာ အိမ်ရှေ့ဖိနပ်ချွတ်၏ လည်ပေါ်နေရာလောက်သာဖြစ်၍ နေရလေသည်။

ခြံစည်းရိုးမှာ မဒမတိုင်နှင့် ဝါးကပ်တိုင်များ ကာရံထားပြီး ခြံတံခါးမှာမူ ဖွင့်ထားသဖြင့် ထိုသူမှာ 

ခြံဝင်းအတွင်းသို့လျှောက်ဝင်ခဲ့လေသည်။

" တင်လှရေ.. ဟေ့ တင်လှ "

ခြံထဲသို့ လှမ်းမျှော်၍ ခေါ်လိုက်ပြီး အတန်ငယ်မျှ နားစွင့်လိုက်သည်။ အထဲမှ အသံမကြားရသဖြင့် ထိုသူက ထပ်၍ ခေါ်ပြန်သည်။

" တင်လှရေ.. တင်လှ မရှိဘူးလား "

" အကိုခင်ရွှေလား.. လာလေဝင်ခဲ့လေ.. "

အထဲမှ မတင်လှ၏ အသံစာစာလေးကို ကြားလိုက်ရလျှင် ခင်ရွှေဆိုသူမှာ ခြံထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ 

" ကျမ အိမ်ဘေးမှာ အကိုရေ.. အိမ်ဘေးကိုလာ.. မြို့ဘာမှာလိုက်လို့လဲ.. " 

ခင်ရွှေမှာ မြို့နှင့် ပဲ့ထောင်ဆွဲနေသူဖြစ်ပြီး မတင်လှမှာ မြို့မှ အထည်များယူကာ ရွာတွင် ရောင်းနေသူဖြစ်လေသည်။   

အိမ်ရှေ့မှနေ၍ ဘေးသို့ ကွေ့ဝင်လိုက်သည်နှင့် ခင်ရွှေ မတင်လှကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မတင်လှမှာ အိမ်ဘေးမှ ရေစင်တွင် ရေချိုးနေသည်။

ကိုခင်ရွှေဝင်လာရာဘက်ကို တစောင်းပေး၍ ရင်လျားထားသော ရေလဲထမီကို အပေါ်အထက်ဆင်နေရာမှ ကိုင်ကာ  လည်းပင်းဘေးတို့ကို ဂျီးတွန်းနေသည်။ ခင်ရွှေဘက်မှ ကြည့်လျှင် မတင်လှ၏ နို့တလုံးမှာ နို့သီးခေါင်းမှ လွဲ၍ နို့အုံတခုလုံးကို မြင်နေရသည်။

ခင်ရွှေ ဘာမှ မပြောနိုင်သေး။ မတင်လှကို မျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေမိသည်။ 

ကလေးတယောက်အမေ မတင်လှမှာ အပျိုရှုံးလောက်အောင်လှနေကြောင်း ခုမှ ခင်ရွှေ သတိထားမိသည်။ ရေစက်ရေပေါက်များနှင့် ဖြူဝင်းသော အသားအရည်လေးက ကလေးအမေမို့ ပျော့တွဲ၍မနေပဲ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းလေးနှင့် ဖောင်းဖောင်းကစ်ကစ်လေးဖြစ်နေသည်။

မတင်လှ အသက်ကလည်း ငယ်သေးသည်။ အခုရှိလှမှ နှစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ထက်မပိုနိုင်ကြောင်း ခင်ရွှေသိသည်။

ရေစိုထားသော ထမီက အသားနှင့် တသားတည်းကပ်နေတော့ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ 

မတင်လှ၏ ကိုယ်လုံးမှာ ဆူဆူဖြိုးဖြိုးဖောင်းဖောင်းကားကား လုံးလုံးတစ်တစ်ကြီးမဟုတ်ပဲ ငါးရံ့ကိုယ်လုံးလေးဖြစ်သည်။ ရေစက်ရေပေါက်များနှင့် ဖြူဝင်းသော အသားအရည်နှင့် အဆီပိုမရှိပဲ သူ့နေရာနှင့်သူ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ရှိသည်။ ဘေးတိုက်မြင်နေရသော နို့တလုံးကပင် ကလေးအမေပေမဲ့ ပျော့အိ၍မနေပဲ ပဲပေါက်စီလေးနှယ် ဖွေးဖြူအု၍ တင်းနေသည်။ သူရပ်ကြည့်နေသည်ကို သိပေမယ့် မတင်လှမှာ မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ ရေဆက်ချိုးနေသည်။ ဒါပေမယ့် သူမမျက်နှာကတော့ ပြုံးယောင်သန်းနေလေသည်။

ကိုခင်ရွှေ၏ အကြည့်တွေက သူမ၏ အောက်ပိုင်းကိုရောက်သွားပြန်သည်။ တစောင်းတွေ့ရသော တင်သားတွင် ရေစိုထမီမှာ လက်နှစ်လုံးလောက်ခေါက်တင်နေပြီး အောက်ဖက်မှဖင်သားကြီးတခုလုံးမှာ ရေစိုထမီနှင့်ကပ် လျှက် ပြန့်ပြန့်ကားကား ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ပြောင်တင်း နေသည်။ ခင်ရွှေ စိတ်သာမက ပစ္စည်းကြီးပါ တောင်ထလာသည်။

" ဟေ့.. အကိုခင်ရွှေ.. ဘာကြည့်နေတာလဲ.. "

မတင်လှက ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာပေးနှင့် လှမ်းပြောလိုက်သည်။ ခင်ရွှေ မျက်နှာကြီး နီရဲသွားသည်။ 

" နင့်ကို ကြည့်နေတာလေ.. မမြင်ဘူးလား "

" အဟိ.. ဘာများကြည့်ကောင်းလို့လဲ.. "

သူတို့တတွေက ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက်ကတည်းက တရွာတည်းနေလာကြသော ပြောမနာဆိုမနာများဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် မတင်လှမှာ ခင်ရွှေ့မိန်းမနှင့်လည်း သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကြသည်။

ခင်ရွှေက မတင်လှကို စကားမပြန်သေးဘဲ အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းကြည့်သည်။

" ဘယ်သူမှ မရှိဘူး.. ရှင့်သူငယ်ချင်းက ထုံးစံအတိုင်းရွာရိုးကိုးပေါက်သွားတယ်.. ငွေခဲက အမေတို့လာခေါ်သွားတယ်.. ကဲ. ပြောစမ်းပါအုံး.. ကျမက ဘာများကြည့်ကောင်းလို့လဲ.. "

" ကြည့်ကောင်း မကောင်းတော့ မသိဘူး.. ဒီမှာ ငါတော့ မနေတတ်တော့ဘူး "

ကိုခင်ရွှေက ပေါင်ကြားမှ ထောင်ထနေသော သူ့ဟာကြီးအား ပုဆိုးပေါ်မှ လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ လှုပ်ရမ်းပြလိုက်သည်။ မတင်လှမျက်နှာ ရဲကနဲဖြစ်သွားသည်။

" ကဲ.. ကြည့်ကောင်းရင်လဲ.. ဒီမှာကြည့်.. "

မတင်လှက ပြောလဲပြော သူမ ထမီကို စွန်တောင်ဆွဲ၍ သူမကိုယ်တခြမ်းကို လှပ်ပြလိုက်လေသည်။ 

သူမတကယ်ပင် အပျိုရှုံးကြောင်း ခင်ရွှေထပ်လောင်းသတိပြုလိုက်မိပြီး ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ ရှေ့သို့ တစုံတခုလုပ်တော့မယ့်ဟန်နှင့် တလှမ်းတိုးလိုက်သည်။

မတင်လှ သူမထမီကို ကပျာကယာပြန်ဝတ်လိုက်သည်။

 " တော်ပြီ.. ဒီလောက်ဆို တော်ပြီ.. " 

သူ့ကို အာရုံပြောင်းဦးမှဟု တွေးကာ မတင်လှ စကားလမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်သည်။ 

" အကိုခင်ရွှေ ဘယ်ကလှည့်လာတာလဲ.. "  

ပုံမှန်မျက်နှာထားနှင့် မေးလိုက်သည်။

" ငါ အဖေတို့အိမ်သွားမလို့.. ပဲ့ထောင် နက်ဖြန်ထွက်မယ်.. ဘာမှာအုံးမလဲလို့ ဝင်မေးတာ "  

" ပဲ့ထောင်ထွက်ရက်က သဘက်ခါ မဟုတ်ဘူးလား.. ကျမအထည်ဖိုးတွေတောင် လိုက်မသိမ်းရသေးဘူး.. "  

" မြို့က ပို့/ဆက်မှာ လိုင်စင်ဝင်ရမှာမို့ မနက်ဖြန်ထွက်ရမှာ "  

" အကိုခင်ရွှေ အဘစံတို့အိမ်သွားမှာမို့လား.. သွားလေ.. အပြန်ကျဝင်ခဲ့ဦး.. ကျမမြို့က အထည်ဆိုင်က အပျိုကြီးတွေဆီ စာရေးပေးလိုက်မယ်.. "

" အေး အေး "  

ခင်ရွှေလှည့်ထွက်ပြီးကာမှ မတင်လှဘက်သို့ သမင်လည်ပြန်လှည့်၍ ကြည့်မိသည်။ သူ့ကို ကြည့်နေသော မတင်လှနှင့် မျက်လုံးချင်းဆိုင်မိသွားသည်။ မတင်လှက သူ့ကို ဘယ့်နှယ်လဲဟူသော မျက်နှာပေးနှင့် ပြုံးပြလေနေသည်။

ခင်ရွှေ ထွက်လာခဲ့ပြီး လမ်းမပေါ်ရောက်လာသည့်တိုင် သူ့ပေါင်ကြားထဲက ပစ္စည်းကြီးမှာ ပြန်မကျသွားခဲ့သေးချေ။

မတင်လှမှာလဲ စိတ်ထဲ အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်၍ ကျန်ခဲ့သည်။ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့် ကိုခင်ရွှေမှာ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်သွားရပြီ။ ဘယ်မိန်းမ မဆို ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ဖိုသတ္တဝါတွေ သဘောကျကြတာကို နှစ်ခြိုက်ကျေနပ်ကြသည်။

ထို့ထက်ပိုတာ ရှိသေးသည်။ ကိုခင်ရွှေ့မိန်းမက မတင်လှနှင့် သူငယ်ချင်းဆိုပေမဲ့ အပြောကြီးသည်။ သူ့ယောကျ်ားဘယ်လောက်ရိုးကြောင်း၊ သူကလွဲလျှင် ကျန်တဲ့မိန်းမတွေ ဖွဲဆန်ကွဲဖြစ်ကြောင်း၊ ဒီလိုဖြစ်အောင်လည်း သူမက ကိုခင်ရွှေကိုထိန်းထားနိုင်ကြောင်း မကြာခဏကြွားဝါ ပြောဆိုနေကျဖြစ်သည်။ 

မတင်လှမှာမူ သူ့အကြောင်းနှင့်သူဖြစ်သည်။ မတင်လှယောက်ျားကတော့ ပွေသည် ရှုပ်သည်။ ဘယ်မိန်းမမှ မရှောင်သူလည်းဖြစ်သည်။ ဒီတော့ မတင်လှခမျာ အနာပေါ်တုတ်ကျသလိုဖြစ်ကာ ကိုခင်ရွှေ့မိန်းမကို မကျေမချမ်းဖြစ်နေရလေသည်။

အခုတော့ ပြုံးနိုင်လေပြီ။ ဆိတ်ကွယ်ရာတွင် ကိုခင်ရွှေနှင့် သူမနှစ်ယောက်ထဲတွေ့ပြီး အခုဆို ကိုခင်ရွှေစိတ်ထဲ သူမခန္ဓာကိုယ်အား မှန်းနေမည်မှာ အသေအချာဖြစ်ကြောင်း မတင်လှ တထစ်ချသိလိုက်ပြီ။

ကိုခင်ရွှေက သူ့ဟာကြီးကို ကိုင်၍လှုပ်ရမ်းပြသည်ကို မတင်လှ စိတ်ကရောက်သွားသည်။ အပေါ်မှ ပုဆိုးဖုံးနေသော်လည်း ကိုခင်ရွှေ့ပစ္စည်းကြီးက သိပ်မသေးလှကြောင်း ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။

ကိုခင်ရွှေ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီး သူမကို အတင်းဆွဲ လုပ် သွားရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲလို့ စဉ်းစားမိသည်။ ထိုသို့ အတင်းကာရောလုပ်လဲ မတင်လှက လိုက်လျောလိုက်ရန်သာ ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ယောက်ျားဖြစ်တဲ့သူက မိန်းမပွေတော့ အိမ်ကမယားကို ချောင်ထိုးထားသလို ဖြစ်နေရသည်။ မိန်းမလုပ်တဲ့သူမှာလည်း သွေးနှင့် သားနှင့်ဖြစ်သည့်အပြင် အသက်ကလည်း အခုမှ သုံးဆယ်မကျော်သေးပဲ အရွယ်ကောင်းတုန်းဖြစ်ရာ ဆန္ဒဖြေဖျောက်ဖို့တော့ အာသီသရှိသည်ပင်ဖြစ်သည်။ 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

သူ၏ အဖေအိမ်မှ အပြန်ခရီးတွင် ခင်ရွှေတယောက် လမ်းတလျှောက် ခြေထောက်နှင့် မြေကြီး ထိတယ်လို့ပင် မထင်။ အပြန်ဝင်ခဲ့ဖို့ မတင်လှက မှာထားသည်မဟုတ်ပါလား။ ခင်ရွှေ၏ အတွေးထဲတွင်လည်း မတင်လှ၏ ယောကျ်ားပြောဖူးသော " ကလေးမွေးတုန်းက သူ့မိန်းမပစ္စည်းကို တချက်ပိုချုပ်ထားသဖြင့် အပျိုတုန်းကထက်ပင် ပိုကျဉ်းသွားကြောင်း " စကားကို ကြားယောင်နေမိသည်။ 

မတင်လှ၏ ခြံရှေ့ရောက်တော့ ခင်ရွှေခေါ်မနေတော့ဘဲ ခြံထဲတန်းဝင်သွားလေသည်။ အိမ်ရှေ့သို့ ခြေလှမ်းလိုက်သည်နှင့်..

" အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့.. ကိုခင်ရွှေ.. " 

ဟူသော မတင်လှအသံလေးထွက်ပေါ်လာသည်။

ခင်ရွှေလှေခါးထစ်တွင် ဖိနပ်ချွတ်၍ အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်လျှင် အိမ်အတွင်းဘက်မှ ထွက်လာသော မတင်လှကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ပါတိတ်ပွင့်ရိုက် တပတ်နွမ်းထဘီလေးကို တင်းတင်းရင်းရင်းလေးဝတ်ထားပြီး အပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျ ီလက်တိုလေးတထည်ကို အပြင်ထုတ် ဝတ်ထားသည်။ မျက်နှာတွင် သနပ်ခါးရည်ကြဲလေးကို ပါးပါးလေးလိမ်းထားပြီး ဆံပင်လေးကို နောက်တွဲလေး ထုံးထားသည်။ 

ကုလားထိုင်ရှိရာသို့ လှမ်းတက်လာသော ကိုခင်ရွှေနှင့် အိမ်အတွင်းဘက်မှ ထွက်လာသော မတင်လှတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိကြသည်။

"  ထိုင်လေ.. "

မတင်လှက ကုလားထိုင်ကော်ခုံကို မေးငေါ့၍ ရယ်ကြဲကြဲနှင့် အပြော၊ ကိုခင်ရွှေက သူမ၏ စကားကို မကြားဟန်နှင့် မတင်လှ၏ လက်တဖက်ကိုလှမ်း၍ဆွဲသည်။ မတင်လှက သူမ၏ လက်ကို ကိုယ်အနောက်သို့ ရုတ်လိုက်သည့်အပြင် ခြေတလှမ်းကိုလည်း နောက်သို့ဆုတ်လိုက်သည်။

" ဘာ..လုပ်မလို့လဲ.. "

အသံပြတ်နှင့် မေးလိုက်သော်လည်း မတင်လှ၏ မျက်နှာက ပြုံးယောင်သန်းနေကြောင်း ခင်ရွှေတွေ့လိုက်ရသည်။ သူ ဗြုံးကနဲ မတင်လှကို ဘာမှ ပြန်မပြောမိ။

ပထမဆုံးခြေလှမ်း မအောင်မြင်လိုက်သဖြင့် ရှုသိုးသိုးနှင့် ငေါင်ငေါင်ကြီးဖြစ်သွားသော ကိုခင်ရွှေကို ကြည့်ကာ မတင်လှ သဘောတွေ့နေသည်။

" မေးနေတယ်လေ.. ဘာလုပ်မလို့လဲ..လို့.. "

ကျောင်းသားလေးတယောက်ကို ဆရာမကမေးသော လေသံမျိုးနှင့် အထက်စီးမှမေးသည်။ မိန်းမတွေက ဒီလိုပါပဲ..။

" ငါလေ.. နင့်.. နင့်ကို... "

ကိုခင်ရွှေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ ပြောနေပုံကို ကြည့်ပြီး မတင်လှ ပြုံးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ မျက်နှာထားကို ပြန်၍ တည်လိုက်သည်။

" ရှင့်မှာ.. မိန်းမရှိတာပဲ.. ရှင့်မိန်းမဆီ ရှင် သွားပေါ့.. "

အနီးကပ်တွေ့နေတော့ မတင်လှ၏ ရေချိုးပြီးစ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ကျော့ရှင်းသော အလှနှင့် စောစောက သူတွေ့ခဲ့ရသည့် ဝတ်လစ်စလစ်နီးပါး အလှတို့ ပေါင်းကာ သူ့ကိုဖမ်းစားထားလေပြီ။ သနပ်ခါးနံ့သင်းပျံ့ပျံ့လေးကလည်းထပ်ဆင့်ကာ ခင်ရွှေ့ရင်တွေကို တဒိန်းဒိန်းခုန်လာစေသည်။ 

" တင်လှရာ နင်ကလဲ..ဟာ "

" ဘာလုပ်မလို့လဲ.. ရှှုင်းရှင်းပြောလေ.. "

" ငါ..ငါ.. ဟို..ဟို.. နမ်းချင်လို့ "

" ဟင်း.. ဟင်း.. ဒါများ.. "

မတင်လှ၏ စကားမဆုံးလိုက်၊ ခင်ရွှေက သူမကို အတင်းဝင်ဖက်၍နမ်းသည်။

မတင်လှမှာ မရုန်းကန်သည့်အပြင် အလိုက်သင့် ငြိမ်၍ခံသည်။

ကိုခင်ရွှေ၏ ကမူးရှူးထိုးအနမ်းတွေက သူမအပေါ် အသဲအသန်ဖြစ်နေသည်ကို ဖော်ပြသဖြင့် မတင်လှမှာ ကြည်နူး၍နေသည်။

အမှန်တော့ ခင်ရွှေမှာ သူ့မိန်းမကလွဲ၍ တခြားမိန်းမများနှင့် ကင်းကင်းရှင်းရှင်းနေခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒါကို တရွာလုံးက သိသလို မတင်လှလည်းသိသည်။

သနပ်ခါးရေကြဲလေးလိမ်းထားသည့် မတင်လှ၏ မျက်နှာအနှံ့နမ်းရုံမျှမက သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်း ဆွဲ၍ စုပ်သည်။ ဒီကြားထဲ ကိုခင်ရွှေ၏ လက်တွေက အငြိမ်မနေပဲ မတင်လှ တကိုယ်လုံးပေါ်တွင် လှုပ်ရှားပြေးလွှားနေသည်။

ရင်သားတွေပေါ် သူ့လက်ကရောက်သွားသော မတင်လှမှာ အတွင်းမှ ဘော်လီအင်္ကျီဝတ်မထားပဲ အပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုလေးတထည်ထဲ ဝတ်ထားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ နို့အုံလေးတွေကို ညှစ်နယ်ရင်း နို့သီးလေးတွေကို စမ်းကာ ချေမွပေးသည်။

ထို့အပြင် လက်တဖက်ကလည်း သူမ၏ တင်သား ကျစ်ကျစ်ကားကားလေးကို ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်နေသည်။ ကိုခင်ရွှေ၏ ထောင်ထနေသော ပစ္စည်းကြီးက ပုဆိုးအတွင်းမှနေ၍ မတင်လှ ဝမ်းဗိုက်တဝိုက်ကို ဟိုဒီထိုးထောက်နေသည်။

ဒါကို မတင်လှက မတ်တပ်ရပ်လျှက်မှနေ၍ သူမ၏ ပေါင်လေးကို မသိမသာ မြှောက်ကာ မြှောက်ကာ နှင့် ကိုခင်ရွှေ့ဟာကြီးကို ပုတ်ပုတ်ပေးသည်။

ကိုခင်ရွှေ တရှူးရှူးဖြစ်လာသလို မတင်လှကိုလည်း အတင်းညှစ်၍ ဖက်ထားသည်။ မတင်လှမှာ ကိုခင်ရွှေတယောက် သွေးတွေ အစွမ်းကုန် ဆူပွက်လာပြီဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။

" တော်..တော်ပြီ..    "

မတင်လှမှာ ကိုခင်ရွှေလက်ထဲက ရုန်းထွက်လိုက်သည်။ ကိုခင်ရွှေ မလွတ်ချင် လွတ်ချင်ဖြင့် သူမကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။

" ကဲ.. လုပ်ချင်ရာလုပ်ပြီးပြီ.. ပြန်တော့လေ..   "

မျက်နှာတည်တည်လေးဖြင့် ပြောနေသော မတင်လှအား ကိုခင်ရွှေမှာ အားမလိုအားမရ ကြည့်နေရှာသည်။

" ပြန်တော့လို့ ပြောနေတယ်လေ.. "

" တင်လှကလဲဟာ.. ခုချိန်ကျမှတော့.. မထူးတော့ပါဘူး.. ငါ လုပ်ပါရစေဟာ "

" အို.. မရဘူး.. မရဘူး.. ကျမ စဉ်းစားအုံးမယ်.. အခုတော့ ရှင့်မိန်းမ ရှင် ပြန်လုပ်အုံး.. "

" တင်လှကလဲဟာ "

" အို.. အို.. မလုပ်နဲ့လေ.. "

မထူးတော့ဘူးဆိုသည့် သဘောဖြင့် ကိုခင်ရွှေက လှမ်းဆွဲသည်။ မတင်လှက ကွေ့ပတ်ရှောင်ဖယ်ပြီး သူ့ကိုတွန်းထုတ်လိုက်သည်။

" ကျမ စဉ်းစားလိုက်အုံးမယ်လို့ ပြောပြီးပြီနော်.. ဘယ်လိုလဲ.. အိမ်ပေါ်တက်ပြီး စော်ကားတာ ရှင့်မိန်းမကို ပြောလိုက်ရမလား.. "

ကိုခင်ရွှေ ရှေ့ကိုမတိုးတော့ဘဲ မတင်လှ၏ တကိုယ်လုံကို မကျေမချမ်းနှင့် ကလေးဆိုးကြီးလို ကြည့်ကာ ငေါင် ၍ ရပ်နေသည်။ သူမက သူ့ကို မျှော်လင့်ချက်ပေးထားပြီးပြီ။ မတင်လှမှာ သူ့ကို အရုပ်တရုပ်နှယ် ကိုင်တွယ် ကစားနေချေပြီ။

" ကဲ..အကိုခင်ရွှေ ပြန်တော့.. တော်ကြာ ရှင့်သူငယ်ချင်းပြန်လာလို့ ကျမတို့နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာ တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး.. "

မတင်လှမှာ ပွယောင်းထသွားသော သူမ၏ဆံပင်ကို လက်နှင့် ပြုပြင်ရင်း ပြောသည်။ ကိုခင်ရွှေ သက်ပြင်းချပြီး လှည့်ထွက်သွားတော့ သူ့ကျောပြင်ကို ကြည့်ကာ မတင်လှ ပြုံးလိုက်သည်။ 

လှေခါးထစ်ကို ဆင်းပြီးကာမှ တစုံတခုကို သတိရသွားဟန်ဖြင့် ကိုခင်ရွှေ သူမဘက်ပြန်လှည့်လိုက်သည်။ 

" နင်မြို့ကို စာပေးလိုက်မယ်ဆို "

" မပေးတော့ဘူး.. "

ပြောပြီး မတင်လှက အိမ်ထဲသို့ လှည့်ဝင်သွားသည်။ ခင်ရေက သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် ကြည့်ပြီး ဖိနပ်စီး၍ ခြံထဲသို့ဆင်းလိုက်သည်။ ထိုအခိုက်..

" မနက်ဖန်.. ကျမ မြို့ကို လိုက်ခဲ့မယ်.. "

မတင်လှ၏ ခပ်တိုးတိုးအသံအား ခင်ရွှေကြားလိုက်ရလေသည်။

ရွာနှင့် မြို့မှာ တနေကုန်သွားရသော ခရီးဖြစ်သည်။ ခင်ရွှေတို့ ပဲ့ထောင်မှာ မနက်(၇)နာရီလောက် ရွာကထွက်လျှင် ညနေ(၄)နာရီကျော်မှ မြို့ကို ရောက်သည်။ ထုံးစံအတိုင်းဆိုလျှင် နောက်နေ့မြို့မှာနေပြီး နောက်တရက်မှ ရွာသို့ပြန်ထွက်လေ့ရှိသည်။

သို့ရာတွင် ယခုတခေါက်တွင် ပို့ဆက်လိုင်စင်ဝင်ရမည်ဖြစ်ရာ ခင်ရွှေတို့ပဲ့ထောင်မှာ မြို့တွင် သုံးရက်ခန့်ကြာအောင် နေရမည်ဖြစ်လေသည်။

အများသူငါ ခရီးသည်များကြားတွင် မတင်လှမှာ ကိုခင်ရွှေကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ပုံမှန်ထက်ပို၍ မဆက်ဆံပေ။ ကိုခင်ရွှေကလည်း အခြေအနေကို သုံးသပ်၍၎င်း၊ မတင်လှ၏ အရိပ်အခြေကို ကြည့်၍၎င်း ခရီးသည်များကြားတွင် ပုံမှန်ထက်ပို၍ မတင်လှအား ပြောဆိုဆက်ဆံခြင်း မပြုမိစေရန် သတိထားနေရလေသည်။

ဒါပေမယ့် ကိုခင်ရွှေ၏ အကြည့်များကတော့ မတင်လှဆီသို့ မကြာခဏဆိုသလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ရောက်သွားလေ့ရှိသည်။

ပဲ့ထောင် မြို့သို့ဆိုက်သောအခါ မတင်လှမှာ သူ့အိတ်သူပိုက်ကာ တက်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ခင်ရွှေစိတ်ထဲတွင်တော့ မတင်လှသွားရောက်တည်းခိုမည့် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရှင်အပျိုကြီးတွေအိမ်ကို သူ ကောင်းကောင်းသိသည်။ မတင်လှ အထည်ဖိုးရှင်းခိုင်းတိုင်း ရောက်နေကျဖြစ်သည်။ မနက်ဖန်ကျမှ ထိုအိမ်သို့ လိုက်သွားတော့မည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။

မတင်လှမှာ သူတို့ပဲ့ထောင်ပြန်ထွက်မှသာ ရွာသို့ပြန်လိုက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ရွာတွင်က မြို့သို့ထွက်သောရေယာဉ်မှာ ကိုခင်ရွှေတို့ ပဲ့ထောင်တစင်းသာရှိလေသည်။

ပဲ့ထောင်မြို့သို့ဆိုက်ပြီးသည်နှင့် ခင်ရွှေ ကုန်ပစ္စည်းကိစ္စများနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ တနာရီလောက်အကြာတွင် မတင်လှမှာ သူမ၏ အထုပ်လေးကို ပိုက်၍ ပဲ့ထောင်ဆီသို့ ပြန်ရောက်လာလေသည်။

" အကိုခင်ရွှေ.. အကိုခင်ရွှေ.. "

" ဟာ.. တင်လှ.. ဘာဖြစ်လို့လဲ "

" ဟို..လေ.. အပျိုကြီးတွေ မရှိကြဘူး.. ဘုရားဖူးထွက်သွားကြတယ်တဲ့.. "

ခင်ရွှေသဘောပေါက်သွားပြီ။ မတင်လှမှာ တည်းခိုစရာမရှိဖြစ်နေလေပြီ။ သူ့ရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်နေပြီ။

" ပဲ့ထောင်ထဲ ဆင်းထိုင်နေဟာ.. နောက်ပြီးမှ ငါစီစဉ်ပေးမယ် "

" ဟုတ်ကဲ့.. "

" ဒါနဲ့ နင် ညစာစားပြီးပြီလား "

" မစားရသေးဘူး.. "

" ဆာနေမှာပေါ့ "

ကိုခင်ရွှေ၏ အကြင်နာစကားကြောင့် မတင်လှ မျက်ခုံးတဖက်မြင့်တက်သွားသည်။

" အကြော်ဝယ်စားလာတယ်.. သိပ်ပြီးမဆာသေးပါဘူး.. "

" အော်.. အေး.. ပဲ့ထောင်ထဲ ဆင်းနေ.. ငါလာခဲ့မယ် "

" ဟုတ်ကဲ့.. "

မတင်လှ ပဲ့ထောင်ထဲ ဆင်းသွားသည်။ ခင်ရွှေမှာ အလုပ်များနေရင်း စိတ်ကသိပ်ပြီး မဖြောင့်ချင်တော့ပေ။ လုပ်စရာများကို မြန်မြန်ဖြတ်ကာ ပဲ့ထောင်ထဲဆင်းသွားလိုက်သည်။

" ကဲ.. လာ.. သွားမယ် "

" ဘယ်ကိုလဲ.. "

" နင် တည်းစရာအိမ်မရှိဘူးမို့လား.. တည်းခိုခန်းကို လိုက်ပို့မလို့ "

" ဟာ..ဖြစ်ပါ့မလား.. ကျမ အသိတယောက်ရှိတယ်.. အဲဒီကိုလိုက်ပို့ပါလား.. "

" တည်းခိုခန်းက ကောင်းပါတယ်..ဟ.. ငါ့အသိတွေဘဲ.. ရှုပ်ရှုပ်ပွေပွေတွေလဲ မရှိဘူး.. "

" ကျမ တယောက်ထဲ တည်းရမှာ.. "

မတင်လှ ဒီစကားကို တကယ်ပဲ ပြောတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် သူ့ကို သွေးတိုးစမ်းတာလားဆိုတာ ခင်ရွှေ မဆုံးဖြတ်နိုင်ပေ။ ဒီအချိန်က အရေးကြီးသည်။ မှားသွားလျှင် လွတ်သွားမည်။ ခင်ရွှေ ပါးစပ်နားရောက်မှတော့ အလွတ်မခံနိုင်ပေ။

" နင် တယောက်တည်းတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.. နင်က တခန်း၊ ငါက တခန်းတည်းမှာလေ "

မတင်လှ ဘာမှမပြော၊ ထိုင်ရာမှ ထလိုက်လာခဲ့သည်။ တည်းခိုခန်းရောက်တော့ ကိုခင်ရွှေက အိပ်ခန်းတခန်း၊ မတင်လှက တခန်း၊ ကပ်ရက်ဌားလိုက်ကြသည်။ တည်းခိုခန်းမှာ နှစ်ထပ်ဖြစ်ပြီး အပေါ်ထပ်မှာ အခန်းတွေရှိပြီး အောက်မှာတော့ ထမင်းဆိုင်နှင့် စားသောက်ဆိုင်ဖြစ်သည်။

" ဟိုဖက်ထောင့်မှာ ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာရှိတယ်.. ခဏနားပြီး ရေချိုးလိုက်ပေါ့.. ပြီးရင် ထမင်းစာကြတာပေါ့ "

" ဟုတ်ကဲ့.. "

နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ့်အခန်းထဲ ကိုယ်ဝင်သွားကြသည်။ ခဏအကြာ မတင်လှ၏အခန်းတံခါး ဖွင့်သံ ပိတ်သံကြားလိုက်ရသည်။ ရေထွက်ချိုးတာဖြစ်ကြောင်း ခင်ရွှေသိလိုက်သည်။ အတန်ငယ်မျှကြာလျှင် သူမအခန်းတံခါးကိုဖွင့်ကာ ပြန်ဝင်သွားတာကြားလိုက်ရသည်။ ထိုအခါမှ သူထွက်ကာ ရေချိုးသည်။ ပြီးလျှင် နှစ်ယောက်သား အောက်ထပ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထမင်းစားကြသည်။ ထမင်းစားပြီး အပေါ်တက်လာသောအခါ ကိုခင်ရွှေက မတင်လှ အခန်းထဲသို့လိုက်ဝင်လာလေသည်။ 

" ဟင်.. ကိုယ့်အခန်း ကိုယ်သွားလေ.. "

မတင်လှ မျက်နှာက ပြုံးစစနှင့်ဖြစ်သည်။

" နင်ရွာမှာတုန်းက ပြောထားတဲ့ စဉ်းစားအုံးမယ်ဆိုတာ စဉ်းစားပြီးပြီလား "

မတင်လှက စဉ်းစားသလို လုပ်ပြီး ကုတင်စောင်း၌ ဝင်ထိုင်သည်။

" ကျမ ဘာကို စဉ်းစားမယ်လို့ ပြောတာလဲ.. ကျမပြောမိလို့လား.. ဟုတ်လဲ ဟုတ်ပဲနဲ့.. "

ပြီတီတီမျက်နှာပေးနှင့် ပြောနေသော မတင်လှမျက်နှာလေးမှာ ကိုခင်ရွှေစိတ်ထဲ အသဲယားစရာဖြစ်လို့နေသည်။ ကိုခင်ရွှေ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းကြီးနှင့် တွေတွေကြီးရပ်ကာ သူမကို စိုက်ကြည့်နေသည်။ ဘာစကားမှပြန်မပြော။

" ဟွန်း.. ကြည့်လှချေလား.. ဘာများ ထူးခြားနေလို့လဲ..    "

အတန်ကြာအောင် ခေါင်းလေးငုံ့၍ အကြည့်ခံနေပြီးမှ မတင်လှက ပြန်ပြောခြင်းဖြစ်သည်။

" တင်လှ.. နင်က တကယ်လှတာပဲဟာ "

" ဟင်း.. ကျမက ကလေးတယောက်အမေရှင့်.. ကလေးမမွေးသေးတဲ့ ရှင့်မိန်းမလောက် လှပါ့မလား.. "

" တော်စမ်းပါဟာ.. ဒီကောင်မအကြောင်းမပြောစမ်းပါနဲ့.. နင်ကသူ့ထက် အပြန်တရာလှတယ် "

ယောက်ျားတွေများ တော်တော်ကြောက်စရာကောင်းတာပဲဟု မတင်လှ တွေးလိုက်မိသည်။

" ဟုတ်တယ်..ဟ နင်က တကယ်လှတာ "

ပြောရင်း မတင်လှဘေးသို့ ကိုခင်ရွှေ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အသားချင်းထိသွားပေမယ့် မတင်လှက ရွှေ့မသွားချေ။ ကိုခင်ရွှေက သူမ၏ ပုခုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်တော့လဲ မတင်လှ မရုန်းပေ။

" ရှင်.. ရှင် ကျမကို ဘာလုပ်မလို့လဲ.. ဟင်..    "

သူ့ဖက်သို့လှမ်း၍လိုက်သော မတင်လှမျက်နှာလေးက ကိုခင်ရွှေမျက်နှာနှင့် တထွာခန့်သာ ဝေးတော့သည်။

" ဟို.. ငါ.. ငါ.. နင့်ကို..လုပ်ချင်တယ်..ဟာ "

" အိုး.. ဒါများ.. ရှင်ကလဲ.. " 

" အိုး.. ဒါများ.. ရှင်ကလဲ.. " 

ဟုဆိုကာ မတင်လှက သူမနှင့် ယှဉ်လျှက်သား ထိုင်နေသော ကိုခင်ရွှေ့ရင်ခွင်ထဲသို့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးသို့ယိုင်နဲ့၍ တိုးဝင်လိုက်လေသည်။

ကိုခင်ရွှေက သူမ၏ လည်ပင်းကို သိုင်း၍ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးများကို ဆွဲ၍စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

မတင်လှမှာ ရင်ဘတ်လေးကော့တက်သွားသည်။ ပြီးနောက် နှစ်ယောက်သား တဖြေးဖြေးကုတင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျလာလေသည်။ အိပ်ယာနှင့်ကျောထိမိသည်နှင့် ကိုခင်ရွှေက ကုတင်ဘေးတွင် တွဲလောင်းကျနေသော သူ၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ပြီး မတင်လှ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံကို လွှတ်ပေးကာ ထထိုင်လိုက်သည်။

မတင်လှမှာ မောနေဟန်နှင့် မျက်လုံးလေးများမှိတ်ကာ မှိန်းနေသည်။

ကိုခင်ရွှေက အိပ်ယာပေါ်ထထိုင်ပြီးသည်နှင့် သူမခြေထောက်များကို ဒကောက်ကွေးမှ မကာ ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုပါ ပွေ့၍ ကုတင်ပေါ်နေရာချပေးလိုက်သည်။

ပြီးလျှင် ကိုခင်ရွှေက သူမဘေးတွင် ထိုင်လျှက် မတင်လှကို မျက်တောင်မခတ်စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ 

မတင်လှက မှိတ်ထားသော မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ခပ်မှေးမှေးလေးဖွင့်၍ ကိုခင်ရွှေကို ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင်.. ရှင်.. အင်္ကျီချွတ်ပြီး ဘာလုပ်အုံးမလို့လဲ.. ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်လေ.. "

မတင်လှ မျက်နှာက အတည်ပေါက်နှင့်ပြောနေသော်လည်း သူမ၏လေသံက သာယာညင်သာစွာဖြင့် ပြောနေသည်။

" နင့်ကို လိုးတော့မလို့..သိလား.. လိုးတော့မလို့ "

" အို..မသိဘူး.. မသိဘူး.. "

မတင်လှက သူမ၏ နားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပိတ်ပြီး မျက်လုံးလေးများစုံမှိတ်ကာ ခေါင်းလေးတခါခါပြောနေလိုက်ပုံမှာ ကိုခင်ရွှေ့စိတ်တွေကို ပို မချင့်မရဲဖြစ်လာစေရန် တမင်လုပ်နေသည်နှင့် တူနေသည်။

ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေသော သူမ ကိုယ်ပေါ်သို့ ကိုခင်ရွှေက ဘေးမှ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဖိစုပ်နမ်းလိုက်ရုံမျှမက ရွှေရင်အစုံကိုလည်း အင်္ကျ ီပေါ်မှပင် ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ကိုင်ပစ်လိုက်လေသည်။

မတင်လှမှာ ကိုခင်ရွှေလုပ်သမျှကို အလိုက်သင့်လေး ငြိမ်ခံနေသည်။

ကိုခင်ရွှေမှာ မတင်လှနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းနေရာမှ အားမရဖြစ်လာကာ သူမလည်တိုင်လေးကို ငုံခဲလိုက်ပြီး လက်တဖက်ကလည်း အောက်ထဲရွှေ့သွားကာ မတင်လှ ပေါင်ကြားကို ထမီပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

" အို.. ဟင့်.. အကို.. "

ဖောင်းဖောင်းကားကား စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်မိကာမှ မတင်လှက သူမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုညှပ်၍ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို လိမ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ကိုခင်ရွှေ့လက်က ဆွဲထုတ်လို့မရတော့ဘဲ စောက်ဖုတ်ပေါ် အုပ်ကိုင်လျှက်သား သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြား ညှပ်နေတော့သည်။ လက်ကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လို့မရသော်လည်း စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖိလိုက်၊ လက်သန်းလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ အနည်းငယ်ညှစ်လိုက်နှင့် လုပ်လို့ရသလောက်လုပ်ပေးသည်။

မတင်လှက သူမပေါင်ကြားမှ ကိုခင်ရွှေ့လက်ကို ဆွဲဖယ်သည်။

" ကဲ.. ဖယ်အုံး.. "

" တင်လှရယ်.. အကိုတော့ ရူးတော့မယ်ကွယ် "

" မီးသွားပိတ်..လို့ ပြောမလို့.. ကျမအဝတ်တွေ..ချွတ်လိုက်ဦးမယ်.. "

တုန်ရီနေသော အသံကို အတော်ထိန်း၍ ပြောနေရမှန်းသိသာလှသည်။ ကိုခင်ရွှေ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ မီးခလုတ်ကို ပိတ်လိုက်သည်။ မတင်လှက ကုတင်ပေါ်ထိုင်ကာ သူမ အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး ခါးမှထမီကိုဆွဲတင်၍ ရင်လျားကာ ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲနေလိုက်သည်။ မီးပိတ်လိုက်သော်လည်း လုံးဝတော့ မှောင်မသွားချေ။

 အပြင်ဘက် လူသွားလမ်းတွင် ထွန်းထားသော မီးချောင်းအလင်းရောင်က အခန်းအပေါ်နားကာထားသည့် ခြင်လုံဇကာမှတဆင့် အခန်းထဲဝင်နေသည်။ ဒီတော့ အခန်းထဲတွင် ထင်းထင်းလင်းလင်းကြီးမဟုတ်သည့်တိုင် သဲသဲကွဲကွဲတော့မြင်နေရသည်။ 

ကိုခင်ရွှေ ကုတင်ပေါ်တက်လာတော့ မတင်လှ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည်။ လင်ယောကျ်ားမဟုတ်သည့် တခြားဘယ်သူနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးသည့် မတင်လှမှာ အခု ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် တခြားယောက်ျားတယောက် လိုးတာကို ခံရတော့မည်ဆိုသည့် အသိဖြင့် ရင်တွေ ခုန်လာရုံမက ကာမစိတ်တွေကလည်း ပို ပြင်းပြလာသည်။

ပြီးပါပြီ။

အတွေ့ (ရေးသူ - ငါ့လင် သာဂိ)

အတွေ့ (ရေးသူ - ငါ့လင် သာဂိ)

ရေးသူ - ငါ့လင် သာဂိ

(ရင်ဖွင့်လာသော ဖြစ်ရပ်မှန် ဇာတ်လမ်းအား သာဂိ စိတ်ကူးယဉ်၍ ပုံဖေါ်သည်)

ဆရာအတက်သင်ကျောင်း ဆင်းပြီးနောက် ဖြူဖြူတစ်ယောက် တာဝန်ကျရာ နောင်ချိုမြို့ရှိ အလယ်တန်းကျောင်းတွင် မူလတန်းပြ ဆရာမအဖြစ် ရောက်ရှိခဲ့သည်။ သူမ၏ အသက်သည် 22 နှစ်သာ ရှိသေးပြီး slim body ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူ ဖြစ်သည်။ မပိန်မပါး ခန္ဓာကိုယ်နှင့် လိုက်ဖက်စွာ တင်သား ရင်သားများက ကြည့်၍ ကောင်းလှသည်။ အရပ်မှာ 5' 4" ခန့်ရှိပြီး တင်ပါးစုံထိ ရှည်လျှားသော ဆံနွယ်များက ဆရာမ ဆိုသည့် ဂုဏ်ပုဒ်ကို တင့်တယ်စေသည်။ ပါးပြင်တွင် စံပါယ်တင်မှည့်လေး ပါပြီး မျက်လုံး ဝိုင်းဝိုင်း၊ မျက်တောင်ကော့ကော့၊ နှာတံဖြောင့်ဆင်းကာ အလွန်ပင် ချစ်စဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ပြုံးလိုက်တိုင်း ပေါ်လာသော ပါးချိုင့်လေးက နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းလှသည်။ နယ်မှ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရန် ရောက်ရှိလာကြသော ဆရာ/မ များအား ကျောင်းရှိ အဆောင်တစ်ခုတွင် နေရာ ချပေးထားသည်။ ဖြူဖြူနှင့်အတူ မန္တလေးမှ လာသော ဆရာမ ဆွေဆွေနှင့် တစ်ခန်း နေရပြီး၊ သူမတို့၏ ဘေးခြင်းကပ်တွင် ကျောင်းဆရာ ကိုအောင်နိုင်နှင့် မဝေတို့ လင်မယား နေကြသည်။

ကျောင်းဝင်းထဲတွင် ကျောင်းစောင့် လင်မယားလည်း နေသည်။ ကျောင်းစောင့်ကိုမြမောင်သည် အသက် 45 နှစ်ခန့်ရှိပြီး ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် ဗလတောင့်သည်။ အနောက်တိုင်း ဆေးဝါးအကြောင်း အနည်းငယ် တက်ကျွမ်းသော ဒေါက်တာ ရမ်းကု ဖြစ်ကာ နှာစီး ချောင်းဆိုး လောက်ကတော့ ကိုမြမောင် စပ်ပေးသည့် ဆေးနှင့် ပျောက်ကင်းသည်။ သူ၏မိန်းမ ဒေါ်အေးက ကျောင်းစျေးရောင်းရင်း ဖြူဖြူတို့အတွက် ချက်ရေးပြုတ်ရေး တာဝန်ယူပေးသည်။ ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နွယ်တစ်ဦးသာ နယ်ခံ ဖြစ်ပြီး နောင်ချို မြို့ထဲတွင် နေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အမျိုးသား ကိုအိုက်စံမှာ ရှမ်း ဖြစ်ပြီး ဆေးခြောက် ရှူတက်သည်။

ဆွေဆွေသည် ကျောင်းဆရာမပင် ဖြစ်လင့်ကစား ဗျာပွေသူ ဖြစ်သည်။ မန္တလေးတွင် ရီးစား ရှိသော်လည်း နောင်ချိုမြို့သို့ ရောက်သောအခါ နောက်တစ်ယောက်နှင့် ရီးစား ဖြစ်နေပြီ။ ဆရာမဆိုသည့် သိက္ခါကို ထိမ်းသည့်အနေနှင့် မည်သူမျှမသိအောင် တိတ်တိတ်လေး ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖြူဖြူ့ကိုတော့ သူမ၏ ရီးစားတွေအကြောင်း ရင်ဖွင့်တက်သည်။ ဆွေဆွေမှာ အပျိုမစစ်တော့ပေ။ ကျောင်းတက်စဉ် တွဲခဲ့သော ရီးစားက သူမ၏ အပျိုရည်ကို စွတ်ခြူသွားခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမသည် အနည်းငယ် အတင့်ရဲသည်။ မန္တလေးမှ ရီးစားထံ တစ်လ တစ်ကြိမ် ကျောင်းပိတ်ရက်များတွင် သွားတွေ့သလို နောင်ချိုမှ ရီးစားနှင့်လည်း အခွင့်သင့်တိုင်း တွေ့ဖြစ်သည်။ သူမ၏ ရီးစားများနှင့် တွေ့ပြီး ပြန်လာတိုင်း သူမ၏ ရီးစားများက ဘယ်လို အပြုအစု ကောင်းကြောင်း ဖြူဖြူ့အား ပြောပြသည်။ အစပိုင်း နားရှက်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် နားထောင်ရတာ အရသာ ရှိသလို ခံစားရသည်။

ကိုအောင်နိုင်တို့ လင်မယားမှာ အနေအေးကြသော်လည်း ညတိုင်း ကာမ ဆက်ဆံကြသည်။ အခန်းခြင်း ကပ်နေသဖြင့် သူတို့ ဆက်ဆံနေသည့် အသံကို ခပ်သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်။ ကိုအောင်နိုင်တို့ လင်မယား ဆက်ဆံတိုင်း ဆွေဆွေက အခန်းထဲမှ ချောင်းကြည့်နေကြပင်။ ဖြူဖြူ့အား ကြည့်ရန် အဖေါ်ခေါ်သော်လည်း အပျိုဖျန်းလေးမှာ ရှက်၍ မကြည့်ဖြစ်ပေ။ ယခုလည်း ရောက်တက်ရာရာ စကားပြောကြရင်း တစ်ဖက်ခန်းမှ အသံများ ကြားရသဖြင့်

"ဟော၊ ကိုအောင်နိုင်ကြီး ဇာတ်လမ်း စပြီ ဖြူရေ။ ချောင်းကြည့်ရအောင်"

"ကိုယ့်ဖါသာကို ကြည့်ပါ ဆွေရယ်၊ ဖြူဖြင့် မကြည့်ရဲပေါင်"

"ဒါဆို ဆွေ ကြည့်လိုက်ဦးမယ် ဟဲဟဲ"

ဆွေဆွေသည် ပြက္ခဒိန်ကို ဖယ်လိုက်ရာ အသင့် ဖေါက်ထားသော အပေါက်တစ်ခု ပေါ်လာသည်။ ရောက်ကာစက ထိုအပေါက်မှာ အနည်းငယ် သေးပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ကျယ်လာသယောင် ထင်မိသည်။ ဆွေဆွေ့အတွက်မူ ထို ချောင်းပေါက်လေး ကျယ်သည်က ပို၍ မြင်ကွင်း ရှင်းသဖြင့် သဘောကျသည်လေ။ တစ်ဖက်ခန်းမှ ကိုအောင်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လှသည်။ တစ်ဗျွတ်ဗျွတ် တစ်ဗွတ်ဗွတ်နှင့် အသံများ ကြားနေရသည်။ ငြိမ်ငြိမ်လေး ချောင်းကြည့်နေရင်း 15 mins ခန့်ကြာသော် ဆွေဆွေသည် ချောင်းကြည့်နေရာမှ မျက်လုံးကို ခွါက ဖြူဖြူ့အနီး တိုးကပ်လာပြီး

"ကိုအောင်နိုင်ကြီး နွှာချက်က အားရစရာကြီး ဖြူရာ၊ ဒီလူ တော်တော်ထန်တဲ့လူဘဲ၊ မဝေဆို တစ်ကိုယ်လုံး ခါရမ်းနေတာ အဟေးးး"

"ကဲ ဆွေ!!! အိပ်စို့၊ မနက် မထနိုင်ဘဲ နေလိမ့်မယ်"

"Ok ok အဟီး"

အိပ်ရန် မီးမှိတ်ပြီးမကြာခင် ဆွေဆွေ၏ ကုတင်လေး လှုပ်နေသဖြင့် မသိမသာလေး ကြည့်မိရာ

ဆွေဆွေသည် နို့တွေကို အင်္ကျီပေါ်မှ နေ၍ သူမဖါသာ စုပ်ကိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဆွေဆွေသည် ကိုအောင်နိုင်၏ လီးကြီးကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ရင်း နို့အုံကို စုပ်နယ်၍ အာသာဖြေနေခြင်း ဖြစ်သည်။

"အ အ အ အ အားးးးးး"

........................................................................................

စနေနေ့ ကျောင်းပိတ်ရက် ဖြစ်သဖြင့် ဆွေဆွေသည် မနက် အစောပိုင်းကားဖြင့် မန္တလေးသို့ ဆင်းသွားသည်။ ဖြူဖြူလည်း အဝတ်အစားများ လျှော်ဖွတ်ပြီး အခန်းထဲတွင် စာအုပ် ဖတ်နေစဉ်

"အို !!! ကိုအောင်ကလည်း နေ့ခင်းကြီးကို"

"အော် !!! မိန်းမရယ်၊ ကိုယ့် မိန်းမကို လိုးတာ နေတွေ့ ညတွေ ရွေးစရာ လိုလို့လား"

"ရှင့်ဟာကလည်း တကတည်း မပြောခြင်ဘူး ဟွန့်"

"ငါ့မိန်းမလေး ရေချိုးပြီးအလှကို မြင်လိုက်ရတော့ မနေနိုင်လို့ပါကွ အဟဲ"

"ဖြည်းဖြည်းတော့ လုပ်နော်၊ ဟိုဘက်ခန်းက ကြားရင် ရှက်စရာကြီး"

"မကြားပါဘူး မိန်းမရာ လာစမ်းဘာ"

"အိုးးးး"

ကိုအောင်နိုင်ကသာ မကြားရဘူး ပြောနေသည်။ အသံတွေ ကြားနေရသည်။

"အ !!! ကိုအောင် !!! ဘယ်လို လုပ်နေတာလည်းရှင် !!! ရှီးးးး အိုးးးး"

ထိုအသံများကြောင့် ဖြူဖြူသည် စာဖတ်ရာတွင် စိတ်မရောက်တော့ပေ။ တရေးအိပ်ရန် စဉ်းစားသော်လည်း မရ။ တစ်ဖက်အခန်းမှ အသံကို နားစွန့်ရင်း ကိုအောင်နိုင်ကြီး မဝေကို မည်ကဲ့သို့ လုပ်နေမှန်း သိခြင်လာသည်။ ခါတိုင်း ဆွေဆွေရှိသဖြင့် ကြည့်ရမှာ ရှက်သလို ဖြစ်နေသော်လည်း၊ ဒီကနေ့ တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေသဖြင့် စာအုပ်ကို ချလိုက်ပြီး ဆွေဆွေ့ကုတင်ဘက် အသာလေး သွားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပြက္ခဒိန်ကို ဖယ်ကာ ချောင်းကြည့်ပေါက်နား မျက်လုံးကို ကပ်ကြည့်လိုက်ရာ

"အိုးးးးးး"

ကိုအောင်နိုင်ရော မဝေပါ အဝတ်များ မပါတော့ပေ။ ကိုအောင်နိုင်က မဝေ၏ ပေါင်ကြား ခေါင်းငုံ့ကာ မဝေ၏ စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ကုန်း လျှက်နေသည်။ အပျိုဖြန်းလေး ကတုန်ကယင် ဖြစ်သွားသည်။ အထီးအမ ကာမဆက်ဆံခြင်းကို ကြားဖူးသော်လည်း အခုမှ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့မြင်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုအောင်နိုင်တို့က ဖြူဖြူချောင်းကြည့်နေသော အပေါက်ကို ကျောပေးထားသည်။ မဝေက ကိုအောင်နိုင်၏ ဆံပင်ကို လက်ဖြင့် ထိုးစွကာ ခါးကို ကော့ကော့ပေးရင်း အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနှင့် ညည်းညူနေသည်။

"အ အ !!! ပြီးတော့မယ် !!! ပြီးတော့မယ် !!! အ အ အ အ အားးးးးး ရှီးးးးးးး ဟားးးးး"

မဝေ၏ တကိုယ်လုံး တစက်စက် တုန်ကာ ကိုအောင်နိုင်၏ ခေါင်းကို သူမ စောက်ဖုတ်နှင့် ဖိကပ်ထားရင်း တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ အောင်နိုင်သည် မဝေ၏ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးကြီးမှာ သူမ၏ လက်တစ်စုပ်ခန့် တုတ်ပြီး 6" နီးပါး ရှည်သည်။ လီးကိုကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုအောင်ရယ် စောင့် စောင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!!! အိုးးးးး"

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို အထင်းသား တွေ့မြင်နေရသည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေကလည်း တဖျောင်းဖျောင်းနှင့် အားပါလှသည်။ မဝေကလည်း ကိုအောင်နိုင်၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ အောက်မှ ကော့ကော့ပေးသည်။ မြင်ကွင်းက ဖြူဖြူ့အား ညှို့ယူထားသလို မျက်စိ မခွါနိုင်ပေ။ ကြည့်နေရင်း ဘာကြောင့်မှန်းမသိ၊ နို့အုံနှစ်ဖက်လုံး တင်းလာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ 15 mins ခန့် ကြာသော် ကိုအောင်နိုင်၏ ဆောင့်ချက်တွေ သွက်လာပြီး

" ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် အ အ အ အ!!! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ အားးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးး"

ကိုအောင်နိုင်သည် မဝေအပေါ် လဲကျသွားပြီး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်နှင့် တချီ ပြီးသွားသည်။ ထိုအချိန်အထိ ဖြူဖြူ ချောင်းကြည့်နေစဲပင်။ ခဏကြာသော် ကိုအောင်နိုင်သည် မဝေအပေါ် မှိန်းနေရာမှ ထလာပြီး ရေ ထသောက်သည်။ ရေအိုးစဉ်က ဖြူဖြူ ချောင်းကြည့်နေသော အပေါက်နားမှာ ဖြစ်သဖြင့် စောက်ရည်များ စိုနေသော လီးကြီးကို အထင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။ ဒစ်ကြီးမှာ ပြဲလန်ကာ အရည်များ လဲ့နေသည်။ အရွယ်ရောက်ပြီး ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ လီး ဆိုတာကို ယခုမှ မြင်ဖူးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဖြူဖြူသည် အကြည့်ကို ခွါကာ မိမိ၏ ကုတင်ဘက်သို့ ပြာပြာသလဲ ကူးလိုက်သည်။

တဖက်ခန်းမှ အသံသဲ့သဲ့ ကြားလိုက်သဖြင့် အောင်နိုင် ပြုံးလိုက်သည်။ ဒီကနေ့ ဆွေဆွေ မန္တလေးကို ဆင်းသွားမှန်း သိသည်။ ဒါဆို အခု ချောင်းကြည့်နေတာ ဖြူဖြူ ဖြစ်ရမည်။ ယခင်က ဒီအပေါက်မှာ ကျဉ်းကျဉ်းလေး ဖြစ်သည်။ ဆွေဆွေ ချောင်းကြည့်နေမှန်း ရိပ်မိသဖြင့် အပေါက်ကို ချဲ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရေအိုးစဉ်ကို ထိုအပေါက်နား ရွှေ့လိုက်သည်။ မဝေကို လိုးပြီးတိုင်း လီးတန်းလန်းနှင့် ရေ ထထ သောက်ခြင်းမှာ တစ်ဖက်မှ ချောင်းကြည့်နေသူသည် သူ၏လီးကို မြင်စေရန် တမင် ဖန်တီးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆွေဆွေ့အား တစ်နေ့နေ့တွင် ရအောင် လုံးမည်ဟု ကြံစည်ထားသည်။ ဒီကောင်မလေးက ဇ ရှိပြီးသားမှန်း အောင်နိုင် သဘောပေါက်ထားသည်လေ။ ယခုတော့ သူတို့ လင်မယား လိုးတာကို ချောင်းကြည့်သူမှာ ဆွေဆွေ တစ်ဦးတည်း မဟုတ်တော့ဘဲ ဖြူဖြူပါ ပါလာပြီ။ ညနေ ဖြူဖြူ အပြင်သွားချိန်မှ မဝေမသိအောင် ခြေရင်းက အပေါက်ကို ချဲ့ထားလိုက်မယ်ဟု တွေးမိသည်။

ဖြူဖြူသည် ကုတင်ပေါ် လှဲကာ မျက်စိ မှိတ်လိုက်သော်လည်း ကိုအောင်နိုင်၏ လီးကြီးနဲ့ မဝေကို လိုးနေပုံမှာ မျက်လုံးထဲက မထွက်ပေ။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း ချွဲကျိကျိ အရည်များ စိမ့်ထွက်နေသဖြင့် စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အပျိုဖေါ် ဝင်ကတည်းက ခုချိန်ထိ အပြင်သွားချိန်၊ စာသင်ချိန်နှင့် ရာသီသွေး ဆင်းချိန်မှလွဲ၍ ကျန်အချိန်များတွင် အောက်ခံဘောင်းဘီ မဝတ်တက်သော အကျင့်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် အောက်ခံမပါသဖြင့် ထမိန်တွင် အကွက်လိုက် စိုနေပြီ။ ထမိန်စကို ဖြည်လျှော့ကာ လက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို စမ်းကြည့်လိုက်ရာ တစ်ချက် တွန့်သွားသည်။ နောက်တော့ ကိုင်၍ ကောင်းသဖြင့် အသာလေး ပွတ်ရင်း ပွတ်ရင်း အနည်းငယ် ကြာသောအခါ လူတစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို ဖြစ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ ညှစ်ထွက်လာသည်။

"အ !! အ !!! အ !!! အ !!! ရှီးးးးး"

ကတုန်ကယင်ဖြစ်ပြီး မောဟိုက်စွာဖြင့် အိပ်ပျော်သွားသည်။ ညပိုင်းတွင်လည်း မဝေ၏ ညည်းညူသံ ကြားရသည်နှင့် ဆွေဆွေ့ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ချောင်းကြည့်ဖြစ်သည်။ အောင်နိုင်ကလည်း တနင်္ဂနွေ နေ့လည်ရော ညပါ မဝေအား လိုးသည်။ ဖြူဖြူလည်း အလွတ်မခံ ချောင်းကြည့်သည်။ မနက်ဖန် တနင်္လာနေ့ဆိုလျှင် ဆွေဆွေ ပြန်ရောက်ပြီ။ ဒါဆို သူမ ဘယ်အပေါက်က ကြည့်ရပ။ နံရံကို ဟိုဒီ ကြည့်မိစဉ်

"ဟယ်!!! ခြေရင်းဘက်မှာ အပေါက် တစ်ပေါက်"

ဖြူဖြူ ပြုံးရင်း သူမ၏ ကုတင်ပေါ်လှည်းကာ စောက်ပတ်ကို စွပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

............................................................................................

ကျောင်းအားချိန်များတွင် ကျောင်းစောင့် အိမ်ထဲ၌ မဝေ၊ ဆွေဆွေနှင့် ဒေါ်အေးတို့ စကား ဖေါင်ဖွဲ့တက်သည်။ ဖြူဖြူက ရံဖန် ရံခါမှသာ ပါသည်။ မဝေနှင့် ဒေါ်အေးတို့က အိမ်ထောင်သည် ပီပီ လင်မယားများအကြောင်း ပြောဖြစ်တာ များသည်။ ပညာပေးလိုလို ဘာလိုလိုနှင့် ပြောရင်း ပြောရင်း သူ့ယောက်ျား ကိုယ့်ယောက်ျား ဘယ်လို အပြုအစုကောင်းကြောင်း ကြွားကြ ပြောကြသည်က များသည်။ အစပိုင်းတွင် ဆင်စာဖျက်၍ ပြောကြသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ပွင့်လင်းလွန်းလာသည်။ ဆွေဆွေကလည်း သူမ၏ အတွေ့အကြုံများကို ဝင်ရောက် ပြောကြားတက်သည်။ ထိုအခါ အပြာဇာတ်လမ်းအား နားထောင်ရသလိုပင် ဖြစ်သည်။ 

ဒေါ်အေးက သူ့ယောက်ျား ကိုမြမောင်မှာ ယခုအချိန်ထိ လူငယ်လို သန်မာကြောင်း၊ ထိုသို့ သန်မာအောင်လည်း ဆေးဝါး မှီဝဲကြောင်း ပြောကာ ကိုအောင်နိုင် အတွက်ပင် ဆေးဝါး ပေးလိုက်သေးသည်။ ဖြူဖြူကတော့ နားထောင်ရုံ သက်သက်ပင် ဖြစ်သည်။ သူတို့၏ စကားဝိုင်းကို မသိမသာ ချောင်း၍ နားထောင်နေတက်သူမှာ ကိုမြမောင် ဖြစ်သည်။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်အေးနှင့် မဝေတို့ ပြောနေသော ကာမဆက်ဆံမှုများအား အပျိုလေးနှစ်ယောက် နားထောင်နေသည်ကို သဘောကြလှသည်။ မဝေ၏ စွန့်ကားသော ဖင်ကြီးကို ပစ်မှားရသည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်၊ ဆရာမလေး ဖြူဖြူနှင့် ဆွေဆွေကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်ပီး သူ့မိန်းမကို လိုးရသည်မှာ အခါခါပင်။ တစ်နေ့နေ့တော့ ဒင်းတို့ကို စားရအောင် ကြံဦးမှဘာ။

.....................................................................................................

ဖြူဖြူ့တွင် ယခင်က စစ်ဗိုလ်တစ်ဦးနှင့် ရီးစား ဖြစ်ဖူးသည်။ ထို စစ်ဗိုလ်က သူမအား တည်းခိုခန်းသို့ date သည်ကို မနှစ်မြို့သဖြင့် အဆက်ဖြက်လိုက်သည်။ ယခုအခါ ကိုမြတ်သူဆိုသော လူတစ်ယောက်နှင့် ရီးစား ဖြစ်နေသည်။ သမီးရီးစား သက်တန်းတစ်လျှောက်တွင် သန့်သန့်ရှင်းရှင်း တွဲလိုသည်က ဖြူဖြူ၏ ဆုံးဖြက်ခြက်ပင် ဖြစ်သည်။

ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ တာဝန်သည် စာသင်ပေးရုံမျှမက ရုံးပိုင်ဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းများကိုလည်း တာဝန်ယူရသည်။ ရုံးကိစ္စများအား အိမ်တွင် လုပ်သည်က များသည်။ ဆွေဆွေနှင့် ဖြူဖြူသည် ရုံးကိစ္စ ဆောင်ရွက်ရန် ရှိလျှင် ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အိမ်သို့ လိုက်သွားရသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အိမ်သို့ ရောက်လျှင်လည်း ကိုအိုက်စံသည် မထိခလုပ် ထိခလုပ် ပြောတက် နောက်တက်သည်။ ဆေးခြောက်ရှူသူပီပီ စကားကြွယ်သဖြင့် ကိုအိုက်စံအား ခင်မင်မိကြသည်။ ဆွေဆွေနှင့် ဆိုလျှင် စရင်းနောက်ရင်း ခေါင်းပုတ် ဖင်ပုတ် လုပ်တက်သေးသည်။

ဖြူဖြူကိုတော့ အနေအေးသဖြင့် မစရဲပေ။ စနေနေ့တစ်ရက်တွင် ဒေါ်နွယ်နွယ်ထံသို့ စာရင်းများပေးရန် ဖြူဖြူ တစ်ယောက်တည်း ထွက်ခဲ့သည်။ ဆွေဆွေက အဝတ်များ လျှော်ရန် နေခဲ့သည်။ မိုးအုံ့နေသဖြင့် ဆိုင်ကယ်ကို မြန်မြန်မောင်းခဲ့သည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တို့အိမ် ရောက်ခါနီးမှ မိုးက သဲကြီးမဲကြီး ရွာချလိုက်သည်။ ဖြူဖြူ့တစ်ကိုယ်လုံး မိုးရေတွေ ရွှဲသွားသည်။ စာရွက်စာတန်းများအား ကျွတ်ကျွတ်အိတ်နှင့် ထုတ်လာ၍သာ တော်သေးသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အိမ်သို့ အရောက်တွင် ဆေးတံရှိုက်နေသော ဦးအိုက်စံကိုသာ တွေ့ရသဖြင့်

"ဦးအိုက်စံ !! ဆရာမရော"

"ဟေ!!! မနက်ကတည်းက မဝေနဲ့ မန္တလေးကို ဆင်းသွားတာ နင်တို့ကို မပြောဘူးလား"

"ဟင်းးး ဒီလိုမှန်းသိရင် မလာပါဘူး၊ ဘယ်အချိန် ပြန်ရောက်မှာလည်း"

"ညနေ မိုးချုပ်လောက်မှ ရောက်မှာဟ"

"ဒါဆို ဒီ စာရွက်တွေ ထားခဲ့လိုက်မယ်"

"ပြန်တော့မလို့လား ကောင်မလေး၊ မိုးတွေ တအား သည်းနေတယ်လေ"

ဦးအိုက်စံ ပြောသလိုပင်၊ မိုးသည်းချက်က တဝေါဝေါ ရွာပြီး မိုးများ ချိန်းကာ နေ့ခင်းပင် မှောင်မိုက်သွားသည်။

"ဆိုင်ကယ်မောင်းလို့ ရမှာမဟုတ်ဘူး ကောင်မလေး။ မိုးစဲမှ ဖြေးဖြေးပြန်၊ အန္တရာယ် များတယ်"

ဦးအိုက်စံသည် မိုးရေ ရွှဲနေသော ဖြူဖြူ၏အား စိုက်ကြည့်နေသည်။ အဝတ်များ စို၍ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ကပ်နေရာ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်အသွယ်ကို အထင်းသား မြင်နေရသည်။ ကြည့်နေရင်း လီးက တောင်လာသည်။ ဖြူဖြူကတော့ အပြင်ကိုငေးရင်း ဘာလုပ်ရမှန်း ဝေခွဲ၍ မရပေ။

"ကဲ ဖြူဖြူ ၊ ဒီအတိုင်း နေရင် အအေးပတ်လိမ့်မယ်၊ ညည်းအမ အဝတ်တွေ လဲထားလိုက်"

ဟုတ်သည်။ သူမ တကိုယ်လုံးလည်း ခိုက်ခိုက် တုန်နေပြီ။ သို့သော် အိမ်တစ်ခုလုံးတွင် ဦးအိုက်စံနှင့် သူမ နှစ်ယောက်ထဲဟူသော အသိကြောင့် လန့်နေမိသည်။ ဒီအတိုင်း နေလျှင်လည်း ဖျားလိမ့်မယ်။ မိုးက ဘယ်အချိန်မှ ရပ်တန့်မည် မသိပေ။ နောက်ဆုံး အဝတ်လဲရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး

"ဟုတ်ကဲ့ ဦးအိုက်စံ"

"သွား အခန်းထဲက ဘီရိုထဲမှာ သင့်ရာ တစ်စုံ လဲထားလိုက်"

ဖြူဖြူလည်း အခန်းထဲ ဝင်ကာ အခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။ ဂျက်က ကျပ်နေသဖြင့် စေ့ရုံသာ စေ့လိုက်ပြီး ဘီရိုထဲရှိ သူမနှင့် သင့်တော်မည် အဝတ်အစားကို ရွေးလိုက်သည်။ ဦးအိုက်စံသည် ဆေးခြောက် ရှိုက်နေရာမှ ထလာပြီး အခန်းတံခါးပေါက် လက်ကိုင် အပေါက်မှ အတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်နေသည်။ သူမနှင့် သင့်တော်မည့် အဝတ်များ ရွေးပြီးနောက် ထမိန်ကို အရင်လဲကာ ရင်လျှားလိုက်သည်။ ပြီးမှ အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီကို ချွတ်လိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ချွတ်တာတော့ မတွေ့မိပေ။ 

ဦးအိုက်စံသည် လိုခြင်သော အနေအထားသို့ ရောက်သည်နှင့် တံခါးကို အသာ တွန်းဖွင့်ကာ အခန်းထဲသို့ ဖွဖွလေး ဝင်လိုက်သည်။ မိုးသံ လေသံနှင့်မို့ ဖြူဖြူ သတိမထားမိပေ။ ရင်လျှားထားသော မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက် မိမိ၏ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်နေသည်ဟူသော အသိကြောင့် အိုက်စံ၏ လီးကြီး တောင်မက်လာသည်။ ဖြူဖြူသည် ကုတင်ပေါ်မှ အကျီ င်္ကို ကုန်းပြီး ယူလိုက်စဉ် အိုက်စံအား ဖင်ကုန်းပြသလို ဖြစ်သွားသည်။ အိုက်စံလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ အရှည် 6" ခန့်၊ လုံးပတ်မှာ လက်တစ်စုပ်မက ရှိသော လီးကြီးကို တံတွေးစွတ်လိုက်သည်။

"ဝုန်းးးး ဒလိန်း လိန်း လိန်း ဂျိန်း ဂျိန်းးးးးးး"

မိုးကြိုးပစ်သံကြောင့် ဖြူဖြူ  လန့်သွားစဉ် အနောက်မှ သူမအား တွန်းလှဲခံလိုက်ရသည်။

"အ !! အမေ့"

ကုတင်ပေါ် မှောက်လျှက်ဖြစ်သွားသော ဖြူဖြူအပေါ် တက်ဖိလိုက်သည်။

"အို !!! ဦးအိုက်စံ !! ရှင် !! ရှင် ဒါ ဘာလုပ်တာလည်း"

အိုက်စံသည် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ ဖြူဖြူ၏ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားသဖြင့် ဖွေးဥနေသော ဖင် လုံးလုံးလေး ပေါ်လာသည်။

"ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော်၊ ကျွန်မ အော်လိုက်မှာနော်"

"အော်လေ၊ ကြိုက်သလောက် အော်စမ်း၊ နင့်အသံ ဘယ်သူမှ မကြားဘူးကွ"

"ရှင် ရှင် လူယုတ်မာ!! လွှတ် လွှတ် ကျွန်မကိုလွှတ်"

"ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ !!! အားးး"

ရုန်းရင်း ကန်ရင်းနှင့် အိုက်စံသည် စောက်ပတ်ကို လီးနှင့်တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်ရာ ဒစ် ဝင်သွားသည်။

"မလုပ်နဲ့!!! မလုပ်ပါနဲ့ရှင် !!! အီး ဟီးးး ဟီးး ဟီးးး"

"ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် !!!! အားးးးးး"

တွန်းထိုး ရုန်းကန်နေသော ဖြူဖြူ၏ ဂုတ်ကို ဖိထားလိုက်ပြီး ဝင်လက်စ လီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ တစ်ဝက်နီးပါးခန့် ဝင်သွားသည်။ အပျိုစစ်စစ် စောက်ဖုတ်လေးမှာ နာကျင်သွားသည်။ ဖြူဖြူသည် မုဒိန်းကျင့်ခံနေရသဖြင့် ကမ္ဘာပျက်မတက် ကြောက်လန့်နေသော်လည်း ဦးအိုက်စံ၏ သန်မာသော လက်များကြောင့် ရုန်းကန်၍ မရပေ။ လီးကို အနည်းငယ် ဆွဲထုတ်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! ဒုတ် !!! အားးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ !!! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ် !! နာတယ်"

လီးဒစ်သည် အပျိုမှေးကို ရက်ရက်စက်စက် ထိုးခွဲကာ သားအိမ်ကို ပြေးစောင့်သဖြင့် ဖြူဖြူ မီးပွင့်မတက် ပူထူပြီး နာကျင်သွားသည်။ လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး သွေးများ ရဲနေသည်။ ခါးကို အားစိုက်ကာ အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးး ဟူးးး ဟူးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ !!! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးးး"

အိပ်ယာခင်းအား လက်သီးစုပ်ကိုင်ကာ ခေါင်း ဘယ်ညာရမ်းရင်း ဦးအိုက်စံ၏ မညှာမတာ စောင့်လိုးချက်တွေကို လှိမ့်ခံနေရသည်။ နာကျင်မှုကြောင့် မျက်ရည်များ ဖြိုင်ဖြိုင်ကျကာ အိပ်ယာခင်းတွင် ရွှဲနေသည်။

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးး !! ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးးးး"

ဖြူဖြူ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကျင်းမြောင်း ကျပ်ထုတ်နေရာ စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ ဦးအိုက်စံ၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လှသဖြင့် ဖြူဖြူမှာ နာကျင်လွန်း၍ 15 mins ခန့် ကြာသော သတိလစ်သလို ဖြစ်ကာ မလှုပ်နိုင်တော့ပေ။ စောင့်လိုးတာ ရပ်လိုက်ပြီး လီးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြူဖြူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား ပတ်လတ်လှန်လိုက်ကာ ထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ်လိုက်သည်။ ဖြူဖြူ၏ အမွှေးသန်လှသော စောက်ဖုတ်လေးမှာ ယောင်ကိုင်းကာ သွေးများ ခြင်းခြင်းနီနေသည်။ ဟင်းရည်သောက် ပန်းကန်အသေးခန့်ရှိသော နို့လေးများမှာ လုံးဝန်း မာကျစ်နေသည်။ နို့လေးများအား တစ်ဖက်စီ စို့ကာ လက်ဖြင့် စိန်ပြေနပြေ စုပ်နယ်နေသည်။ အနည်းငယ် ကြာသောအခါ ဖြူဖြူ သတိယလာသည်။ သတိယခြင်း သူမ၏ နို့ကို စို့နေသော ဦးအိုက်စံ၏ အဆီတဝင်းဝင်းနှင့် မျက်နှာအား တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ဝမ်းနည်း ဒေါသထွက်ကာ ဦးအိုက်စံ၏ ခေါင်းကို တွန်းဖယ်ရင်း

"လူယုတ်မာကြီးးးး အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ရှင့်ကို မုဒိန်းမှုနဲ့ တရားဆွဲမယ် !!! အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး"

"ဟားးးး ဟားးး ဟားးး ဟားးးး ဆွဲလိုက်စမ်းပါ ဖြူဖြူရယ်၊ အဲ့လို ဆွဲရင် မင်းဘဲ အရှက်ကွဲမှာကွ"

"ကွဲပစေ၊ ရှင်လို လူယုတ်မာကို ထောင်ထဲ ပို့ပစ်မယ် အီးးး ဟီးးး ဟီးးး"

"ဒီမယ် ဖြူဖြူ၊ ငါ အခု မင်းကို လိုးနေတာ ငါ့ အိပ်ခန်းထဲမှာနော်၊ ပြီးတော့ မင်းဝတ်ထားတာ ငါ့မိန်းမရဲ့ ထမိန်၊ မင်း အဝတ်အစားတွေကို ဆေးစစ်ရင် ဘာမှတွေ့မှာမဟုတ်ဘူး၊ ပြီးတော့ မင်းက အရွယ်ရောက်ပြီးသား မိန်းမတစ်ယောက်လေ၊ ငါ့ကို ရဲက စစ်ရင်လည်း မင်းကိုယ်တိုင် ခံခြင်းလွန်းလို့ ငါ့အခန်းထဲထိ လာ ခံတာလို့ ပြောလိုက်ရင် ပြီးပြီ၊ အဲ့အချိန်မှ ငါ့မိန်းမက မင်းကို လင်ခိုးမှုနဲ့ ပြန်ဆွဲရင် ထောင်ကျမှာက မင်းကွ၊ ရှင်းလား"

"ယုတ်မာလှချည်လား!!! အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး"

ဦးအိုက်စံ၏ ချည်ပြီးတုတ်ပြီး အကွက်ကျကျ စီစဉ်မှုကြောင့် ဖြူဖြူ ဘာမျှ ပြန်မပြောနိုင်ပေ။

"ကဲ ဖြူဖြူ၊ ငါ့လီးက မင်းရဲ့ အပျိုမှေးကိုလည်း ခွဲပြီးသွားပြီ၊ အဲ့ဒီတော့ ခံလက်စနဲ့ ဆက်ခံလိုက်စမ်း၊ ငါ မင်းကို ကောင်းကောင်းကြီး လိုးပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား"

"မလုပ်ပါနဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ၊ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး"

ဦးအိုက်စံသည် ဖြူဖြူ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား ပုခုံးပေါ်ထမ်းတက်လိုက်သည်။ ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်တွင်တေ့ကာ ခါးကော့ သွင်းလိုက်သည်။

"ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အ !!! "

ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ကိုယ်ကို ကိုင်းချလိုက်ပြီး ဖြူဖြူ၏ မျက်နှာဘေး လက်နှစ်ဖက် ထောက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အားရပါးရ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးး"

စောင့်ချက်က ပြင်းလွန်း၍ လီးကြီးမှာ တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီး သားအိမ်ကို ဝင်စောင့်သည်။ နာလည်းနာ၊ သားအိမ်လည်း အောင့်သွားသဖြင့် ဖြူဖြူ့ခေါင်းလေး မော့သွားကာ အော်ညည်းနေရသည်။ နာကျင်မှုကြောင့် ရှုံ့မဲ့နေသောဖြူဖြူ၏ မျက်နှာလေးကို အရသာခံကာ ကြည့်ရင်း လီးကို အဆုံးထိ ထုတ်လိုက်၊ စောင့်သွင်းလိုက်ဖြင့် စိန်ပြေနပြေ စောင့်စောင့် လိုးသည်။ ဦးအိုက်စံအတွက်မူ လိုးရတာ အရသာရှိသလောက် ဖြူဖြူ့ခမျာ ငယ်သံပါအောင် အော်နေရသည်။ မိမိ၏ ရီးစားပင် မထိခဲ့သော အပျိုစင်ဘဝလေး ခုတော့ ဦးအိုက်စံက အားရပါးရ စွတ်ယူနေပြီ။ အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်၊ ဘိန်းစားလည်း ဖြစ်သဖြင့် ထိန်း၍ လိုးနေရာ၊ စောက်ပတ်မှာ လီး အဝင်အထွက်ကို ကျင့်သားရလာပြီး ဖြူဖြူပင် သုံးချီခန့် ပြီးမှန်းမသိ ပြီးသွားသည်။ ဦးအိုက်စံမှာ မပြီးသေး။ စောက်ဖုတ်လည်း ပူထူကာ လူလည်း နုံးခွေနေပြီ။ နာရီဝက်ခန့်ကြာသော် ဦးအိုက်စံ၏ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အ အ အ အ !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးး"

လီးကြီး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာစောက်ခေါင်းထဲ ဦးအိုက်စံ၏ သုပ်ရည်များ ဝင်လာသည်။ ဖြူဖြူ၏ စောက်ပတ်လေးကလည်း လီးကြီးကို ညှစ်ကာ အရည်များ တစစ်စစ်နှင့် ထွက်သွားသည်။ သူမ လေးချီမြောက် ပြီးသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးအိုက်စံသည် မောဟိုက်စွာဖြင့် ဖြူဖြူ့အပေါ် မှောက်ချလိုက်သည်။ 

ဖြူဖြူလည်း မသိစိတ်ကြောင့် ဖက်ထားမိသည်။ မိုးက သည်းကောင်းစဲပင်။ 5 mins ခန့် မှိန်းပြီးသော် ဦးအိုက်စံသည် ကုတင်ပေါ်မှ ထလိုက်သည်။ ဖြူဖြူကတော့ ရမ်းတန်းရမ်းတန်း ဖြစ်နေသော ဦးအိုက်စံ၏ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကျန်ခဲ့သည်။ သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် ကိုမြတ်သူကို သတိမရတော့ပေ။ဆေးခြောက် အနည်းငယ် ရှူပြီး ဦးအိုက်စံ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လာသည်။ လက်ထဲ ပါလာသော wet tissue နှင့် သုပ်ရည်ရော၊ သွေးပါ ပေပွနေသည့် စောက်ဖုတ်လေးကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။

"အ !!! ရှီးးးး"

"နာလို့လား ဖြူလေး"

"စပ်လို့ !! အ !!! အ !!!"

Wet Tissue နှင့် သုတ်ပေးရင်း စောက်စိကို လက်မဖြင့် ကလိလိုက်ရာ ဖြူဖြူ့တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို တွန့်သွားသည်။ နို့အုံလည်း တင်းလာကာ နို့သီးခေါင်းများ ချွန်လာသည်။ ဦးအိုက်စံသည် စောက်စိကို လက်မနှင့် ခက်သွတ်သွတ် ပွတ်ခါကာ လက်ညှိုးကို စောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးမွှေလိုက်သည်။

"ဇိ ဇိ ဇိ ဇိ !!! အ အ အ အ !!!"

စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာပြန်သည်။ ဖြူဖြူသည် နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက် ဖိကိုက်ကာ အိပ်ယာခင်းအား လက်ပြန် စုတ်ထားရင်း မျက်လုံးမှိတ်၊ ခေါင်းမော့ပြီး ညည်းနေသည်။ စိတ်တိုင်းကျ စွပြီးနောက် ဖြူဖြူ၏ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြူဖြူ့ ဖင်ကို ဆွဲမလိုက်ပြီး လီးဒစ်ကို စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ဒစ် ဝင်သည်နှင့် ခါးကိုကိုင်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးးး"

-------------------------------------------------------------------

ကျောင်းတွင်လည်း ဆွေဆွေတစ်ယောက်  မိုးတွေ အရမ်းရွာနေသဖြင့် လျှော်ပြီးအဝတ်များအား ကျောင်း ဆောင် ပေါ်လှမ်းရန် ယူခဲ့သည်။ ခွေးခြေခုံပေါ် တက်ကာ ဝရံတာရှိ ကြိုးတန်းတွင် အဝတ်များ လှမ်းနေသော ဆွေဆွေ၏ ရေစိုကောက်ကြောင်းအလှကို အခန်းထဲမှ ငေးကာ ကိုအောင်နိုင်တစ်ယောက် လီးတောင်နေသည်။ ဒီလို မိုးအေးအေးနဲ့ဆိုလျှင် မဝေနှင့် တွယ်ရလျှင် ဇိမ်ဘဲဟု တွေးတောမိသည်။ ဒီကနေ့မှ မဝေသည် ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နွယ်နှင့် မန္တလေးသို့ ဆင်းသွားသည်။ ထိုသို့ တွေးနေစဉ်

"အ !!! အမေ့ !!! ဝုန်းးး !! အားးး"

ဆွေဆွေတစ်ယောက် ခွေးခြေပေါ်မှ နောက်ပြန် ဆင်းလိုက်ရာ ခြေချော်ပြီး လဲကျသွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်သည် အခန်းထဲမှ ပြေးထွက်ကာ ဆွေဆွေအား ဂျိုင်းမှ မ ထူပေးလိုက်သည်။

"ရလား ဆွေဆွေ ၊ ဖြေးဖြေးထ"

"ဟုတ်!! ကိုအောင်နိုင် !! ကျေးဇူး"

"ဝုန်းးး !!! အားးး နာတယ် နာတယ် !!! အားးး"

ခြေခေါက်ကာ လဲကျသွားပြန်သည်။

"အားးး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ၊ ခြေကျင်းဝတ် လည်သွားတယ်ထင်တယ်၊ တအား နာတာဘဲ"

"ကဲ ဆွေဆွေ၊ ကိုအောင်နိုင် အခန်းထဲထိ ပို့ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား"

"ဆွေက အားနာလို့ပါ"

"လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် မောင်နှမတွေဘဲ၊ ဘာမှ အားနာစရာ မလိုဘူး ထ"

ကိုအောင်နိုင်သည် ဆွေဆွေ့ဂျိုင်းအောက် သူ့ပုခုံး လျှိုကာ ဆွဲထူလိုက်သည်။ ဆွေဆွေလည်း အလိုက်သင့် ထ လိုက်သည်။ ဆွေဆွေ လဲကျသွားသည်ကို ရေထွက်မြောင်း ရှင်းနေသော ကိုမြမောင် လှမ်းမြင်လိုက်သည်။ ကိုအောင်နိုင် တွဲခေါ်သွားသည်ကိုလည်း မြင်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ပေါက်တူးကို ချကာ အနောက်ဘက် လှေကားမှ ကျောင်းဆောင်ပေါ် အသာလေး တက်ခဲ့သည်။

ရင်လျှားထားသော လုံချည်မှာ ရေစိုနေသော်လည်း ကိုယ့်ငွေ့က နွေးနေသည်။ တွဲလျှောက်စဉ် ဆွေဆွေ၏ နို့အုံ အိအိကြီးက ကိုအောင်နိုင်၏ ရင်ဘက်နှင့် ထိမိရာ အောင်နိုင်၏ လီးကြီးမှာ တောင် လာသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားသဖြင့် ပုဆိုးအောက်မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ဖြစ်နေသည်။ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကာ လျှောက်နေသော ဆွေဆွေသည် ကိုအောင်နိုင်၏လီး ပုဆိုးအောက်မှ ငေါငေါကြီး ဖေါင်းလာသည်ကို တွေ့ရသဖြင့်

"ခစ်!!!!"

"ဘာဖြစ်လို့လည်း ဆွေ"

"ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ကိုအောင်နိုင်၊ ရပြီ ဆွေ့ကို ကုတင်ပေါ်ဘဲ တင်ပေးခဲ့"

"အေး အေး"

ဆွေဆွေ့ဝိတ်က မနဲပေ။ တွဲလျှောက်တုန်းက မသိသာပေမဲ့ ကုတင်ပေါ် ထိမ်း၍ တင်တော့မှ မနိုင်မနင်း ဖြစ်ကာ

"ဝုန်းးးး !! အမေ့ !!!"

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ထပ်လျှက် လဲသွားသည်။ ဆွေဆွေကလည်း အလန့်တကြား အောင်နိုင့်ကို ဖက်ထားသလို၊ အောင်နိုင်ကလည်း အခွင့်အရေးရတုန်း မလွှတ်တန်း ဖက်ထားသည်။ ယခုအချိန်တွင် အောင်နိုင့်စိတ်ထဲ မဝေဆိုတာ မသိတော့ပေ။ ဆွေဆွေလည်း ကိုအောင်နိုင်ကြီး မဝေကို လိုးနေသော ဆောင့်ချက် ကြမ်းကြမ်းများကို မြင်ယောင်ကာ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ချွဲချွဲများ စိမ့်ထွက်လာသည်။

"ကိုအောင်နိုင်၊ ဖယ်ပါဦးရှင်၊ အသက်ရှူလို့ မဝလို့ပါ"

"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အု အု အိ !!! အို !!!"

အောင်နိုင်သည် ဘာမျှ ပြန်မပြောဘဲ ဆွေဆွေ၏ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ လက်ကလည်း ဆွေဆွေ၏ တင်ပါးကို ရေစိုနေသော ထမိန်ပေါ်မှ ပွတ်နေသည်။ ဆွေဆွေသည် ကိုအောင်နိုင်၏ ရင်ဘက်ကို တွန်းသော်လည်း အားမပါပေ။ ထိန်းသိမ်းရမည့် ကိုယ်ကျင့်တရား ဟူသည် နှစ်ဦးစလုံးတွင် ပျောက်ဆုံးကာ " အတွေ့ " ကြောင့် ကာမ ရမ္မက်ကျောသို့ စီးမျောကြတော့မည်။

"ဝုန်းးးးး ဂျိန်းးး ဒလိန်းးးလိန်းးးး လိန်းးး"

မိုးကလည်း ရွာ၍ ကောင်းစဲပင်။ ကိုအောင်နိုင်၏ နမ်းချက်တွေက ပြင်းပြလာသလို ဆွေဆွေလည်း အောင်နိုင့် လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ ပြန်လည် နမ်းရှိုက်နေသည်။ တင်ပါးကို ပွတ်ရင်း ထမိန်ကို လိတ်တင်နေရာ ခါးလယ်ထိ လန်သွားပြီ။ ဆွေဆွေကလည်း အောင်နိုင့် ပုဆိုးအား အာသာ ငန်းငန်းနှင့် ဆွဲတင်လိုက်သည်။ အောင်နိုင်သည် ဆွေဆွေအား ပတ်လတ် လှန်လိုက်ပြီး သူ၏ အင်္ကျီနှင့် ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ မိုးစဲသွား၍ ဖြူဖြူရောက်လာလျှင် ပြဿနာတက်မည်ကို စိုးရိမ်သဖြင့် ခက်သွက်သွက် လှုပ်ရှားမှ ဖြစ်မည်။ ဆွေဆွေကတော့ တောင်မက်နေသော အောင်နိုင်၏ လီးကြီးကို မျက်လုံးမှ မခွါပေ။ ကိုအောင်နိုင်၏ လီးမှာ လက်ရှိ သူတွဲနေသော ရီးစားများ၏ လီးထက် ပိုတုတ်ကာ ရှည်သည်။ နောက်ပြီး မဝေအား ကိုအောင်နိုင် အားရပါးရ ဆောင့်လိုးသလို လိုးတာလည်း ခံခြင်ခဲ့တာ ကြာပြီလေ။

ဆွေဆွေ၏ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်နေရာ အလိုက်သင့် ဖင်ကြွပေးလိုက်သည်။ ထမိန်ကွင်းလုံးကျွတ်သွားသော် ဆွေဆွေ၏ မိမွေးတိုင်း အလှက ထင်းကနဲ ပေါ်လာသည်။

"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးးး "

ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန် အသေးခန့်သာရှိသော နို့အုံနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ကာ တစ်လှည့်စီ စို့နေသည်။ ဆွေဆွေ၏ နို့များသည် အစို့ခံ အညှစ်ခံရပါများ၍ ပျော့နေသောလည်း စို့လို့ ကိုင်လို့ ကောင်းလှသည်။ ဆွေဆွေလည်း တဟင်းဟင်းနှင့် အဖျားတက်သလို ညည်းနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အောင်နိုင်၏ ခေါင်းသည် အောက်သို့ လျှောသွားပြီး ဆွေဆွေ့ ပေါင်ကြား ရောက်သွားသည်။ ဘာဂျာမှုတ်တော့မည်မှန်း ရိပ်မိသဖြင့် ဒူးနှစ်ဖက် ထောင်ပေးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးကာစ စောက်ဖုတ်လေးမှာ စပ်ပြာနံ့ သင်းသင်းလေး မွှေးနေသည်။ စောက်မွှေးများမှာ အထူကြီး မဟုတ်ဘဲ ခပ်ပါးပါး ပေါက်နေသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားအား လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်ရာ အတွင်းသား နီတာရဲလေးများ ပေါ်လာသည်။ ထို စောက်ပတ် အတွင်းသားထဲ လျှာဖြင့် သပ်တင်ကာ ထိုးမွှေလိုက်ရာ

"အ !!! ကိုအောင် !!! အမေ့ !!! ရှီးးးးးး"

ဆွေဆွေ့တစ်ကိုယ်လုံး ကော့လန်သွားသည်။ ကိုအောင်နိုင်၏ လျှာက စောက်ပတ်ထဲတွင် ဝက်မှီးလို ထိုးမွှေနေသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပါးစပ်မှာ ပေနေပြီ။ စောက်ပတ် လျှက်ရင်း ဘယ်လက်က စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေကာ၊ ညာလက်က စအိုပေါက် စူစူ ညိုညိုလေးကို လက်မဖြင့် ပွတ် ကလိနေသည်။ စောက်ပတ်ကို လျှက်ရင်း လျှာက တစ်ချက် တစ်ချက် စအိုကို လျှက်လိုက်သေးသည်။ ပြီးနောက် လက်မဖြင့် စအိုပေါက်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်ရာ

"ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အ !!!"

စောက်ပတ်လျှက် ခံဘူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ဖင်ပေါက်ရော စောက်စိပါ တစ်ပြိုင်နက်တည်း ကလိ မခံဘူးသဖြင့် အရသာတွေ့နေသည်။ 5 mins ပင် မကြာပေ

"အ အ အ အ !!! ပြီးပြီ ပြီးပြီ ကိုအောင် !!! အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုအောင်ရယ် !!! ဟားးးးး"

ဆွေဆွေ့ကိုယ်လုံးလေး အိမ်မြောင် အမြှီးပျက်လို တစ်စက်စက်တုန်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ အောင်နိုင်သည် ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်ရာ ဆွေဆွေသည် အောင်နိုင့် လည်ပင်းကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေ ပေပွနေသော ပါးစပ်ကို အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

"ချစ်သွားပြီ ကိုအောင်ရယ်"

"ကောင်းလား ဆွေ"

"အွန်း"

"ဒီထက်ကောင်းအောင် လိုးပေးမယ်နော်"

"လိုး လိုး အားရပါးရသာ လိုးပါရှင်"

အောင်နိုင်သည် လီးကို စောက်ပတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဆွေဆွေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းလိုက်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့သည်။

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အ အ အ အ"

အောင်နိုင်၏ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လွန်းသည်။ ကုတင်ကြီးပင် တဝုန်းဝုန်း တကျိကျိ မြည်နေသည်။ ဆွေဆွေကလည်း ထိုကဲ့သို့ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးခံရတာ သဘောကျသည်။

"ဆောင့်ဆောင့် ကိုအောင်!! အားရပါးရဆောင့် !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !!!"

ဆွေဆွေ နောက်တစ်ချီ ပြီးတော့မည်မှန်း သဘာအရ သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ဆောင့်လိုးတာ ရပ်လိုက်ပြီး ဆွေဆွေ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်မှ ချလိုက်သည်။

"အာ !!! ဘာလို့ ရပ်လိုက်တာလည်း"

"ဆွေ အောက်ကနေ ပင့်ပေး၊ ဒါမှ ကောင်းကောင်း ပီးမှာ"

ဆွေဆွေလည်း ပြန်မပြောတော့ဘဲ ကိုအောင်နိုင်၏ ခါးကို ဖက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အောက်မှ ကော့ကော့ ပင့် ပေးတော့သည်။ ဆွေဆွေသည် အောက်ပေး ကောင်းလှသည်။ ကော့ပေးလိုက်တိုင်း လီးကို ညှစ်ညှစ်ယူသလို ဖြစ်ရာ အောင်နိုင်လည်း အရသာ ရှိလှသည်။ ထို့ကြောင့် ဆွေဆွေ၏ ပင့်ချက်နှင့်အညီ လီးကို ကော့ကော့ ထိုးပေးလိုက်ရာ

"ပြွတ် ပြွတ် ပျစ် ပျစ် !!! အ အ အ အ!!! ဇိ ဇိ ဇွိ ဇွိ !!! အ အ အ အ အားးးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးး"

ဆွေဆွေ စောက်ပတ်လေး ပွစိပွစိနှင့် လီးကို ညှစ်ရင်း အရည်များ ထွက်လာသလို အောင်နိုင့် လီးမှ သုပ်ရည်များ ဆွေဆွေ့ သားအိမ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

"အားးးး ကောင်းလိုက်တာရှင်!!! အင်းးး ဟင်းး ဟင်းးးး"

နှစ်ယောက်သား ထပ်လျှက် အမောဖြေလိုက်သည်။ ပြူတင်းပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေသော ကိုမြမောင်ကို နှစ်ယောက်သား မမြင်မိကြပေ။ 5 mins ခန့် နားပြီးသော်

"ကဲ ဆွေ၊ မဝေတို့က ညနေမှ ပြန်လာမှာဆိုတော့ အချိန်ရှိတုန်းလေး ဟဲဟဲ"

"ဖြူ  ပြန်လာတော့မယ် ထင်တယ် ကိုအောင်"

"ဖုန်းဆက်ကြည့်ကွာ"

"အွန်းးး"

"တူ တူ တူ တူ "

ဖြူဖြူအား လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး ကိုအိုက်စံက နောက်မှ ခါးကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေချိန်တွင် ဖြူဖြူ၏ phone အသံမြည်လာသည်။ ကိုအိုက်စံသည် လီးတပ်လျှက်ဖြင့် ဖုန်းကို ဖြူဖြူ့အား ပေးလိုက်ကာ နောက် မှ ဖြေးဖြေးခြင်း ညှောင့်လိုးနေသည်။

"အ !!! အ !!! Hello ဆွေ "

"ဖြူ ဘယ်အချိန်လောက် ပြန်လာမှာလည်း၊ ခု ဘယ်ကို ရောက်နေတာလည်း ¡¡¡¡"

"ဖြူ  ညနေပိုင်းမှ ပြန်ဖြစ်မယ် ဆွေ!!! အ !! မိုးတွေ !! မိုးတွေ ရွာနေလို့ လေ"

"ဖြူ ဘာဖြစ်နေတာလည်း တ အ အ နဲ့၊ ဖြေတာလည်း အပေါက်အလမ်း မတည့်ဘူး ¡¡¡"

"ဖြူ  ဘာမှ !! ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ဆွေ !! အ !! အ !! ဒါဘဲနော် !!!"

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! ဆောင့်ဆောင့် ကိုအိုက်စံ ဆောင့်ဆောင့် !! အ အ အ အ !!! အားးးး ရှီးးးး ဟားးးးး"

...............................................

တစ်ဖက်မှ ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ကိုအောင်နိုင်က

"ကဲ ဆွေ၊ ဒီကနေ့တော့ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် အားရပါးရ ချစ်လို့ ရပြီမလား"

"ချစ်ပါရှင် ချစ်ပါ အဟင်းးးး"

"Ok လေ၊ စ ကြစို့"

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ အားးးးး"

............................................................

ထိုနေ့က ကိုအိုက်စံသည် ဖြူဖြူအား တစ်နေကုန် မနားတမ်း လိုးဖြစ်ကြသလို၊ ကိုအောင်နိုင်ကလည်း ဆွေဆွေ့အား နည်းမျိုးစုံနှင့် လိုးရာ ညနေပိုင်းမှ လိုးပွဲ အသီးသီး ရပ်တန့်သွားသည်။ ဖြူဖြူဆိုသော အပျိုရိုင်းလေးသည် အကြာကြီး လိုးပေးနိုင်သော { သူ တစ်ချီပြီးလျှင် သူမအား သုံးချီခန့် ပြီးအောင် လိုးပေးနိုင်သော } ကိုအိုက်စံ၏ လီးကြီးကို စွဲလမ်းသွားသကဲ့သို့၊ ဆွေဆွေသည်လည်း သူမနှင့်အတူ ပြီးအောင် ထိန်း၍ လိုးပေးနိုင်သော၊ သူမ၏ ရီးစားများထက် အလိုး အဆောင့် သန်သော ကိုအောင်နိုင်၏ သဘာရင့် အိမ်ထောင်သည် လီးကြီးကို နှစ်သက်သွားတော့သည်။     

..............................................................................

တနင်္ဂနွေနေ့ ဖြူဖြူတစ်ယောက် မနေ့က တစ်နေကုန် ပတ်ပတ်ဆတ်ဆတ် အလိုးခံရ၍ စောက်ပတ်များ ပူထူ ပွန်းပဲ့ကာ သားအိမ်လည်း အောင့်နေသည်။ ထို့ကြောင့် နေမကောင်းဟု ဆိုကာ ကိုအိုက်စံ ပေးလိုက်သည့် သန္ဓေတားဆေး သောက်ပြီး အိပ်ယာထဲ တစ်နေကုန် လှဲအိပ်နေသည်။ ကိုအောင်နိုင်နှင့် မဝေတို့ ရုပ်ရှင် ကြည့်ရန် ခေါ်သည်ကိုပင် မလိုက်နိုင်ပေ။

ဆွေဆွေလည်း ချော်လဲထားသည့် ဒဏ်ကြောင့် ခြေထောက် ယောင်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ကျောင်းစောင့် ဦးမြမောင်ထံ ထော့နဲ့ ထော့နဲ့ လျှောက်ရင်း ဆေးသွားတောင်းသည်။ ခြေထောက် နာရသည့်အထဲ မနေ့က ကိုအောင်နိုင်နှင့် မီးကုန် ရေကုန် ကြမ်းထား၍ ပေါင်ပါ ကွနေသည်။ မိုးက ရွာ၍ ကောင်းဆဲပင်။

"ဒေါ်အေးရေ ဒေါ်အေး"

"ဆွေဆွေရေ၊ ညည်းအဒေါ် စျေးသွားတယ်ဟ၊ ထမင်းစာလို့လား။ အစောကြီး ရှိသေးတယ်"

"မစာသေးပါဘူး ဦးမြရယ်၊ ဆွေက ဦးမြစီ လာခဲ့တာ"

"ဟေ !! ဘာဖြစ်လို့ "

"ဟိုလေ !! ဆွေ !! မနေ့က ခြေခေါက်ပီး လဲထားတာ၊ အဲ့ဒါ ခြေကျင်းဝတ် ယောင်နေလို့၊ ခုတောင် မနည်း လျှောက်လာရတာ။ ပေါင်တောင် ကွနေတယ်"

"မှန်းစမ်း!! အေးဟ ခြေကျင်းဝတ် လည်သွားလို့၊ လာ လာ ကုတင်ပေါ် ပတ်လတ်လှန် အိပ်လိုက်၊ ငါ လုပ်ပေးမယ်"

ဆွေဆွေလည်း ကုတင်ပေါ် ပတ်လတ်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ ခါတိုင်းလည်း ဘာဖြစ်ဖြစ် ဦးမြမောင် ကုပေးနေကြမို့ စိတ်ချသည်လေ။ ဦးမြမောင်သည် ဆွေဆွေ၏ ခြေကျင်းဝတ်ကို မုန့်ညှင်းဆီ လိမ်းလိုက်ပြီး နှိပ်ပေးကာ

"ဆွေဆွေရေ၊ နာမယ်နော်၊ အံကြိတ် ခံထား"

"ဗျောင်းးးး အားးးး အောင်မလေးးး သေပါပြီတော့!! ဦးမြရယ် နာလိုက်တာရှင် !! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !!"

ဦးမြမောင်သည် ပြောပြောဆိုဆို ခြေကျင်းဝတ်ကို ဆွဲဖြောင့်လိုက်ရာ ဆွေဆွေ တော်တော် အီသွားပြီ: မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားသည်။

"မနေ့ကရော ဒီလောက် နာလား"

"မနေ့က အဲ့လောက် မနာဘူး ဦးမြ"

"အေးဟ ငါ ထင်သား၊ မနေ့က နင့် အခန်းက တအားအားနဲ့ အသံတွေ သဲ့သဲ့လေး ကြားရတယ်လို့"

"ရှင်"

ဆွေဆွေ မလုံမလဲ ဖြစ်သွားသည်။ ဦးမြမောင်ကတော့ ပုံမှန်ပင် ပြောလိုက်ပြီးနောက်

"ပေါင်ရော ကွသေးလား၊ ဆေးထိုးပေးမလို့၊ မဟုတ်ရင် ယောင်လာလိမ့်မယ်"

"ဟုတ် ဦးမြ"

"ဒါဆို မှောက်လိုက်၊ တင်ပါးမှာ ထိုးရမှာ"

ဆွေဆွေလည်း ဦးမြမောင် ပြောသလို မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ ထမိန်ကို တင်ပါးပေါ်အောင် ဆွဲချလိုက်ရာ ဖင် ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ခြမ်း ပေါ်လာသည်။

"ဇွိ !!! အ !!!"

ဖင်ကို အပ်စိုက်ကာ ဆေးထိုးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် တင်ပါးကို ချေပေးလိုက်သည်။

" ဘာဆေးလည်း ဦးမြ "

" ပေါင်ကွတာ ပြောက်တဲ့ဆေးလေ"

"အဲ့လိုဆေး ရှိလို့လား၊ တခါမှ မကြားဘူးပါဘူး"

"ပေါင်ကွရခြင်း အကြောင်းအရင်း အစက မနေ့က ချော်လည်းလို့လေ"

"ဟုတ်တယ်လေ ဦးမြ"

"အဓိက တရားခံက ဆရာလေး အောင်နိုင်ကြောင့် ဖြစ်တာ၊ ဒါကြောင့်မို့ သန္ဓေတားဆေး ထိုးပေးလိုက်တာလေ"

"ရှင် !!! ဦး ဦးမြ"

ဆွေဆွေ အလန့်တကြား ကုန်းထရန် ပြင်လိုက်စဉ် ဦးမြမောင်က ဆွေဆွေ့ကျောပြင်ကို ဖိလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ လက်နှိုက်ကာ

"ဒီနေရာကြောင့် ပေါင်ကွတာ မလား"

"ဦး!!! ဦး မြ !!! မလုပ် !! မလုပ်ပါနဲ့ !! အ !!!"

စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းအား လက်ဖြင့် ပွတ်သတ်ပေးလိုက်ရာ ဆွေဆွေ့ကိုယ်လုံးလေး ပျော့ကျသွားသည်။ ပေါင်လည်း မသိမသာ ကားပေးမိသည်။ ဦးမြမောင်သည် စောက်ပတ်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်ပေးလိုက်ရာ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ တော်တော်ထန်တဲ့ ကောင်မလေးဘဲ။

"ကဲ ဆွေဆွေ၊ အောင်နိုင့်ထက် ကောင်းအောင် ငါ လုပ်ပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား"

"ဟို ဟို !!! အိုးးး"

ပါးစပ်က ငြင်းဆန်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း၊ ဦးမြမောင် ပုဆိုး ချွတ်ချလိုက်သဖြင့် ပေါ်လာသော လီးကြီးကြောင့် ဆွေဆွေ အံ့အားသင့်သွားသည်။ လီးကြီးမှာ နဲနဲ နောနော မဟုတ်ပေ။ အရှည် 7" ခန့် ရှိပြီး လုံးပတ်မှာ သူမ၏ လက်ဖျံထက် တုတ်သည်။ ကြုံဘူးသမျှ လီးများထဲတွင် အကြီးဆုံးနှင့် အတုတ်ဆုံးပင်။  ဦးမြမောင်သည် ဆရာလေး ကိုအောင်နိုင်နှင့် ကိစ္စကို အကြောင်းပြု၍ ချိန်းခြောက်ကာ သူမအား လိုးတော့မည်လေ။ ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံရမည်ဆိုလျှင် အီစိမ့်နေမှာဘဲဟု တွေးတောမိရင်း စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။

"ဘယ်လိုလည်း ဆွေဆွေ၊ ငါ လိုးတာ မခံချင်လည်း ပြဿနာ မရှိဘူးနော၊ အောင်နိုင်နဲ့ နင့်အကြောင်း မဝေ သိရင်တော့ မလွယ်ဘူးဗျ"

"ဟို ဟို မဝေကို သွားမပြောပါနဲ့ ဦးမြရယ်၊ ကျွန်မ ၊ ကျွန်မ"

"ကျွန်မ ဘာဖြစ်တုန်း"

"ဟို ဟိုလေ ဦး !! ဦးမြ လုပ်တာ ခံပါ့မယ်"

"ဦးမြက ဘာလုပ်တာ ခံမှာလည်းကွဲ့"

"ဦးမြ !!! ဦးမြ လိုးတာ ခံပါ့မယ် ရှင်"

"အေးပါ အဲ့လို ရှင်းရှင်း ပြောမှပေါ့ ဟဲဟဲဟဲ!!! ကဲ ပတ်လတ်လှန်လိုက်"

မဝေသိမှာ ကြောက်၍ မဟုတ်ဘဲ သူမကိုယ်တိုင် ခံချင်သည့်စိတ်ကြောင့် လိုလိုလားလားပင် ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ ဆွေဆွေ့အား ကုတင်စောင်းသို့ ဆွဲကာထမိန်ကို ခါးလည်ထိ လှန်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အရည်တွေ စိုနေသော စောက်ဖုတ်အား ဒစ်ကားကြီးဖြင့် ပွတ်လိုက်ရာ

"အ !!! ဟားးးး"

ကုတင်ပေါ် လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း ဆွေဆွေ့ခေါင်းလေး မော့သွားကာ ပါးစပ်ဟ၍ ညည်းမိသည်။ လီးကို ကျကျနန ကိုင်ကာ ဖိသွင်းလိုက်ရာ

"ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အ !!!"

ဒစ်ဝင်သွားပြီ။ ဆွေဆွေ၏ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဘရာဇီယာကို ပင့်တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လုံးကျစ်နေသော နို့အုံကို ပွတ်သတ်ရင်း လီးတစ်ဝက်ခန့်ကို စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြည်းညှင်းစွာ ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။ လီးမှာ ကြီးမားလွန်း၍ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်သိပ်နေသည်။

"ဇွိ ဇွိ ဇိ ဇိ !! အ အ အ အ !! ပြွတ် ပြွတ် ပျစ် ပျစ် !! အ အ အ အ !!! "

ဖြေးဖြေးလေး လိုးနေသည်ကို အားမလို အားမရ ဖြစ်လာသဖြင့် ဆွေဆွေသည် ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးသည်။

"အားရပါးရ ဆောင့်ပေးပါ ဦးမြရယ်"

"ငါ ဆောင့်လိုးလိုက်ရင် နင့် စောက်ဖုတ် ကွဲသွားမှာပေါ့ဟ"

"ကွဲပစေ၊ ဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင်"

တော်တော်ထန်တဲ့ ကောင်မလေးဘဲ။ ကြိုက်ပြီလေ။

ဆွေဆွေ၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ထုတ်လိုက်ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !!! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ်!!! ဒုတ်!!! အားးးးးး သေပါပြီတော့!!!! နာလိုက်တာရှင် !!! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !!! အင့် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!!! အူးးးးးးး ဟူးးး ဟူးးးး!!! ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ ဗျိ !!! အားးးးး"

ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် ဆွေဆွေ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေး သိမ့်သိမ့်တုန်နေသည်။ စောက်ပတ်လည်း စပါးလုံးတစ်ထောက်ခန့် ကွဲသွားသည်။ လီးဒစ်ကြီးသည် နူးညံ့လှသော စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား ပွတ်တိုင်ကာ သားအိမ်ကို ဝင်စောင့်သည်။ လီးမှာ ရှည်လွန်း တုတ်လွန်း၍ သားအိမ်အောင့်ကာ နာကျင်လွန်းလှသဖြင့် မျက်နှာလေး နီမြန်းကာ မျက်ရည်ပင် ဝဲလာသည်။ ရှုံ့မဲ့ကာ အော်ညည်းနေသော ဆွေဆွေ၏ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်။

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အားးးးး !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အောင်မလေးလေ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !!! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးးး"

10 mins ခန့်ကြာသော် ဦးမြမောင်၏ လီးဒဏ်ကို ခံနိုင်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဦးမြမောင်၏ ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးသည်။ ဆွေဆွေသည် အောက်ပေးကောင်းသူ ဖြစ်ရာ ကော့ကော့ပေးတိုင်း လီးကို စောက်ပတ်က ညှစ်ယူသဖြင့် ဦးမြမောင်လည်း အရသာ တွေ့သွားပြီး

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! ဆောင့်ဆောင့် ဦးမြ!! ဆွေ့ကို မညှာနဲ့ ဆောင့်ဆောင့် !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးး"

သားအိမ်ခေါင်းထဲ သုတ်ရည်များ ဝင်လာသည်နှင့် ဆွေဆွေ၏ စောက်ပတ်မှလည်း အရည်များ ညှစ်ထုပ်ကာ နှစ်ဦးသား ပြိုင်တူ ပြီးသွားသည်။ ဦးမြမောင်သည် ဆွေဆွေ့နို့ကို စို့ရင်း လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ကာ ခေတ္တ  မှိန်းနေလိုက်သည်။ 5 mins ခန့် ကြာသော်

"နောက်တစ်ချီ ဆွဲကြစို့"

"ဒေါ်အေး ပြန်လာတော့မယ် ထင်တယ်"

"နောက် 1 နာရီလောက်မှ ရောက်မှာ၊ ကဲ စကားရှည်မနေနဲ့၊ လေးဘက်ကုန်းစမ်း"

ဦးမြမောင်၏ လေသံက အမိန့်ဆန်သော်လည်း ဆွေဆွေတစ်ယောက် နာခံကာ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဆွေဆွေ့ကျောကို ဖိလိုက်ပြီး နောက်သို့ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်တွင် လီးတေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ခါးကို စုံကိုင်ကာ အသားကုန် ဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့သည်။

"အင့် !!! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!!! အ အ အ အ အားးးးးးး"

..........................................................................................................

ဤသို့ဖြင့် ဆွေဆွေတစ်ယောက် ကျောင်းဆင်းချိန်များတွင် ကိုအောင်နိုင်လိုးတာ ခံလိုက်၊ ဦးမြမောင်၏ ကြုံလျှင် ကြုံသလို ခေါ် ခေါ်ပြီးလိုးတာ ခံလိုက်၊ ကျောင်းပိတ်ရက်များတွင် ရီးစားနှစ်ယောက်အား အလှည့်ကျ ကုန်းလိုက်နှင့် ကာမ အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားနေသည်။

တစ်နေ့တွင် ဦးမြမောင် အမှိုက်များ မီးရှို့စဉ် သန္ဓေတားဆေးကဒ် အခွံတစ်ခုကို တွေ့လိုက်သည်။ ဦးမြမောင် စဉ်းစားခန်း ဝင်ပြီ။ ဆွေဆွေ့အား သူကိုယ်တိုင် တားဆေး ထိုးပေးထားသည်။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်အေးနှင့် ကိုအောင်နိုင့် မိန်းမ မဝေလည်း တားဆေး သောက်သူများ မဟုတ်။ ဒါဆို ဖြူဖြူ သေခြာပြီ။ အခုမှ သတိထားမိသည်။ ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ ယောက်ျား ကိုအိုက်စံတစ်ယောက် ဒီရက်ပိုင်း ကျောင်းသို့ မကြာခဏ ရောက်ရောက်လာတတ်သည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ့်အတွက် ထမင်းဂျိုင့် ပို့ပြီးလျှင် မယောင်မလည်နှင့် မူလတန်းဆောင်ဘက် ရောက်သွားတတ်သည်လေ။ ဦးမြမောင် ပြုံးလိုက်သည်။ နောက်ထပ် ခြံထဲ ရောက်လာတော့မည့် ကြက် တစ်ကောင်ကို ဖမ်းရဦးမည်။

..............................................................................................

ဦးမြမောင် သောက်ရေအိုးများ ရေဖြည့်နေစဉ် ကိုအိုက်စံတစ်ယောက် ထမင်းဂျိုင့် လာပို့သည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ စာမေးပွဲကာလ ဖြစ်သဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ် အခန်းစောင့်နေရသည်။ ကိုအိုက်စံတစ်ယောက် ထမင်းဂျိုင့်အား စားပွဲပေါ် တင်ခဲ့ပြီး မယောင်မလည်နှင့် မူလတန်းဆောင်ဘက် လျှောက်ခဲ့သည်။ ဦးမြမောင်လည်း အနောက်မှ အသာလေး လိုက်ချောင်းသည်။ မူလတန်းဆောင် အခန်းပေါက် အရောက်တွင်

"ချွတ် ချွတ်"

ဖြူဖြူသည် အသံကြား၍ အခန်းပေါက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ကိုအိုက်စံကို တွေ့လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ကလေးများအား စာရေးခိုင်းကာ အခန်း အပြင်သို့ ထွက်ခဲ့သည်။ မူလတန်းဆောင်၏ အနောက်ဘက်တွင် စတိုတစ်ခန်းရှိပြီး ဂျောင်ကြသဖြင့် မည်သူမျှ မရောက်ပေ။ ကိုမြမောင် တစ်ယောက်သာ နှစ်ပတ်တစ်ကြိမ် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန် ရောက်ဖြစ်သည်။ ကိုအိုက်စံက စတိုခန်းထဲ ဦးစွာရောက်နှင့်ပြီး ဖြူဖြူ ရောက်လာသည်။ ရောက်ရောက်ခြင်း ဖြူဖြူအား ဆွဲဖက်ကာ နမ်းလိုက်သည်။

"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"

"ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ကိုအိုက်စံရယ်၊ တကယ်တည်း၊ ဟိုနေ့က ရှင်လုပ်လို့ အဝတ်တွေ တွန့်ကျေသွားတယ်လေ၊ အဲဒါ ဆွေဆွေက ဘာဖြစ်လာတာလည်း မေးလို့ ကြံဖန်ပြီး ဖြေရသေးတယ်"

"ဘာဖြစ်လည်း ဖြူလေးရယ်၊ ကိုအိုက်စံ လိုးလွှတ်လိုက်လို့ ကျေသွားတာလို့ ဖြေလိုက် ပြီးရော"

"အိုးးး အဲ့လိုပြောလို့ ဘယ်ဖြစ်မလည်း"

"ဖြစ်တာပေါ့ကွ၊ ဒါမှ သူပါ ခံချင်စိတ် ပေါက်ပြီး တို့သုံးယောက် စည်စည်ကားကားပေါ့ ဟဲဟဲဟဲ"

"ရှင်ကြီးနော်။ တော်တော် တဏှာရူးနေ"

"စတာပါ ဖြူလေးရယ်၊ အချိန်ရှိတုန်း လေးဘက် ကုန်းပေးကွာ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင်"

ခုံတစ်လုံးပေါ် လက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ကိုအိုက်စံက ဖြူဖြူ၏ ကျောင်းစိမ်း ထမိန်ကို လှန်လိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်လေ့ မရှိသဖြင့် ဖင်ဖွေးဖွေးကြီး ပေါ်လာသည်။ ကိုအိုက်စံလည်း ပုဆိုးကို စလွယ်သိုင်းလိုက်ပြီး အမွှေးများ မဲနက် အုံထနေသော စောက်ပတ်အား ဒစ်ဖြင့် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြူဖြူ၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးး ဖြေးဖြေး ကိုအိုက်စံ !!! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အ အ အ အ !!! "

ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လှသဖြင့် ဖြူဖြူ့ကိုယ်လေး ယမ်းခါနေသည်။ ရှည်လျားသော ဆံပင်လည်း ယိမ်းထိုးကာ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ရင်း တအားအားနှင့် ညည်းညူနေရသည်။ လိုးနေရင်း နောက်မှ သိုင်းဖက်ကာ အင်္ကျီအောက်ထဲ လက်လျှို၍ နို့အုံကို ဆွနေသည်။ ကိုအိုက်စံနှင့် လိုးနေသည့်အချိန်ဆိုလျှင် ဖြူဖြူတစ်ယောက် သူမ၏ ရီးစား ကိုမြတ်သူကိုသာမက တစ်လောကလုံးကို မေ့နေတတ်သည်။ ယခုလည်း ကိုအိုက်စံ ဆောင့်လိုးတာ မိနစ် 20 နီးပါးရှိပြီ။ သူမ နှစ်ချီ ပြီးသွားပြီ၊ ကိုအိုက်စံ မပြီးသေး။ ကိုအိုက်စံ၏ ဆောင့်ချက်တွေ သွက်လာသည်။ သူ ပြီးတော့မည်မှန်း သိသဖြင့် ဖင်ကို နောက်သို့ တွန်းတွန်းပေးလိုက်သည်။

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အ အ အ အ !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ !!! ပြီးတော့မယ် !! ပြီးတော့မယ် !!! အ အ အ အ  အားးးးးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးး"

ကိုအိုက်စံသည် သုတ်ရည်များ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းလိုက်သည်နှင့် ဖြူဖြူလည်း တတိယအချီ ပြီးသွားကာ ဒူးညွတ်၍ ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေကျသွားသည်။

ကိုမြမောင်သည် video record ယူနေသော ဖုန်းကို ပိတ်ကာ အသာလေး ပြန်ထွက်ခဲ့သည်။ ဒီည ဖြူဖြူကို အကျပ်ကိုင်ကာ ရှယ်လိုးပစ်မည်ဟူသော အတွေးတို့နှင့်အတူ ပြုံးလို့ပေါ့။

...............................................................................

ညနေ ကျောင်းဆင်းခါနီး ဦးမြမောင်က  ပြောစရာ ရှိသည်၊ 6:00 pm လောက် မူလတန်းဆောင်မှာ စောင့်နေမည်၊ တစ်ယောက်ထဲ လာခဲ့ပါဟု ဆိုသဖြင့် ရေချိုး၊ အဝတ်လဲကာ ထွက်ခဲ့သည်။ မိုးကလည်း ဒီရက်ပိုင်း တော်တော် ကောင်းနေ၏။ မှောင်စ ပြုနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး ကောင်းစွာ မြင်ရသေးသည်။ ဦးမြမောင်က ကြို ရောက်နှင့်နေသည်။

"ဦးမြ !! ဘာကိစ္စ"

"ကိစ္စကတော့ ထွေထွေထူးထူး မရှိပါဘူး၊ ပြစရာလေး ရှိလို့ပါ"

"ဘာ ပြမလို့လည်းဟင် ဦးမြ"

"အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပါလား၊ ဒီမှာ ပြလို့ အစဉ်မပြေလို့"

ဦးမြမောင်၏ မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ ပုံမှန်အနေအထား ဖြစ်သဖြင့် သူမ သင်ကြားပေးရသော မူလတန်းအခန်းထဲသို့ စိတ်ချလက်ချ ဝင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမ၏ စားပွဲတွင် ထိုင်လိုက်ရင်း

"ကဲ !! ဘာပြမှာလည်း ဦးမြ"

ဦးမြမောင် ပြုံးလိုက်ပြီး ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် Gallery ထဲမှ နေ့လည်က ရိုက်ထားသော video file ကို ဖွင့်ကာ

"ဒီ မင်းသားနဲ့ မင်းသမီးကို ဆရာမလေးများ သိမလားလို့ပါ"

ဖြူဖြူသည် ဦးမြမောင်၏ ဖုန်းကို ယူ၍ ကြည့်လိုက်ရာ

"ဟင် !! ဒါ ဒါ !!! အိုးးးးးး"

ဖုန်းပင် လွတ်ကျမတက် ဖြစ်သွားသည်။ နေ့လည်က သူမအား ဦးအိုက်စံ အနောက်ကနေ အားရပါးရ လိုးနေသော မြင်ကွင်း ဖြစ်သည်။

"ဟို !!! ဟို !! ဦး !! ဦးမြ !! ဒါက !!!!"

"သိတယ်မလား အဲ့နှစ်ယောက်ကို"

ရှက်စိတ်ကြောင့် ဖြူဖြူ မျက်ရည်များ ဝဲလာသည်။ လူလည်း ကတုန်ကယင် ဖြစ်လာသည်။

"ကဲပါလေ !! ဆရာမလေး မသိဘူးဆိုလည်း မဝေတို့၊ ဆွေဆွေတို့ကို မေးရတာပ။ အဲ !! ဒေါ်နွယ်နွယ်တော့ သိလောက်တယ်ဗျ"

ဖြူဖြူသည် ထိုက်ခုံပေါ်မှ ချက်ခြင်း ထ၍ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထူးထောက်ကာ လက်အုပ်ချီလျှက်

"ကျွန်မ !! ကျွန်မ ရှိခိုးပါတယ် ဦးမြရယ်၊ သူတို့ကိုတော့ မပြပါနဲ့၊ တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်"

"မင်းက ငါ့ကို ဘယ်လို နှုတ်ပိတ်မလည်း"

"ကျွန်မ ကျွန်မ ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလည်းရှင်"

"ဒါက လွယ်ပါတယ်ကွဲ့"

ဦးမြမောင်သည် ပြောပြောဆိုဆို ပုဆိုး ချွတ်ချလိုက်ရာ အရှည် 7" ကျော်ကျော်၊ လုံးပတ်မှာ သူမ၏ လက်ဖျံခန့် တုတ်သော လီးကြီး ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။

"အို !!!! အေမ့ !!! "

ဖြူဖြူသည် ထို လီးကြီးအား မှင်သတ်စွာ ကြည့်နေစဉ် ဦးမြမောင်က သူမ၏ လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကို ဖြစ်ညှစ်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန်းလှဲလိုက်သည်။ သူမအား ဒီလီးကြီးနှင့် မုဒိန်းကျင့်တော့မည်ကို သိသဖြင့် ကုန်းရုန်းထကာ ပြေးရန် ပြင်စဉ်

"အင့်ကွာ !!! ဖျောင်းးး !!! အားးးး ဝုန်းးးးး"

ဖင်ကို စောင့်ကန်ခံလိုက်ရသဖြင့် လဲကျသွားသည်။ ဦးမြမောင်အား ကြောက်လန့်တကြား ကြည့်ကာ ဖင်တရွတ်တိုက်ဖြင့် နောက်သို့ စုတ်သွားသည်။ ဦးမြမောင်ကလည်း အကျီ င်္ချွတ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကွင်းကို ကြိုးကျစ်သလို ကျစ်ကာ ဖြူဖြူထံ တစ်လှန်းခြင်း လှမ်းလာသည်။ ဖြူဖြူသည် လက်ရှိ အခြေအနေအရ ဦးမြမောင် အလိုကျ လိုက်နာ ဆောင်ရွက်ရမည်ကို သဘောပေါက်သော်လည်း ဒီလီးကြီးနှင့် အလိုးခံရမည်ကို ကြောက်လန့်နေခြင်း ဖြစ်သည်။

"ဝေါ !!! ဝေါ !!! ဝုန်းးးး ဒလိန်းး လိန်း လိန်း ဂျိမ်းးးး ဂျိမ်းးးး ဂျိမ်းးးးး"

လေရော မိုးပါ သည်းထန်စွာ ရွာနေသည်။ လျှပ်စီး လတ်လိုက်တိုင်း ဦးမြမောင်၏ အဆီပြန်နေသော မျက်နှာကြီးမှာ ပို၍ ခက်ထန်သလို ခံစားရသည်။ လီးကြီးမှာလည်း မြွေဟောက်ကြီး တစ်ကောင် မာန်ဖီနေသကဲ့သို့ ထိတ်လန့်မိသည်။

"ဝုန်းးးး အားးးးး"

ခြေထောက်အား စောင့်ဆွဲခံလိုက်ရသဖြင့် ခြေကားယား လက်ကားယားဖြင့် ပါလာသည်။ ဖြူဖြူ၏ ရင်ဘက်ပေါ် ဖိထိုင်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်အား စုကာ ပုဆိုးဖြင့် ပူးခြည်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဆံပင်ကို စောင့်ဆွဲလိုက်ကာ

"အ !!!!"

"ဒီမှာ မိဖြူ၊ ညည်းကို အိုက်စံထက် သာအောင် ငါ လိုးပေးနိုင်တယ်၊ ညည်းသာ ခံနိုင်ရည်ရှိဖို့ လိုတယ်၊ ဟုတ်ပီလား"

"မလုပ် !! မလုပ်ပါနဲ့ ဦးမြရယ် !!! အားးးး"

ဆံပင်ကို စုကာ စောင့်ဆွဲခံလိုက်ရသဖြင့် နာကျင်သွားသည်။ ဦးမြအောင်သည် သူမ၏ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားသဖြင့် ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးလေးများနှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည့် အမွှေးမဲမဲများ အုံထနေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းမို့မို့လေး ပေါ်လာသည်။ ဖြူဖြူသည် ရှက်လွန်း၍ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းအား လိမ်ထားသဖြင့် ဦးမြမောင်က ပေါင်တွင်းကျောကို အားကုန် ဆွဲညှစ်လိုက်ရာ

"အားးးး !! နာတယ် !! နာတယ် !! အီးး ဟီးးး ဟီးးး"

ပေါင်တွင်းသားများ ပူထူကာ နီရဲသွားသည်။ ဖြူဖြူ၏ နာကျင်စွာ အော်ညည်းသော အသံ စူးစူးရှရှလေးက ဦးမြမောင်၏ ရမ္မက်စိတ်ကို ပို ထန်စေသည်။ ပေါင်ကို ဆွဲဖြဲကာ မဲနက် အုံထနေသော စောက်မွှေးများအား စုပ်ကိုင်ပြီး

"စောက်မွှေး တော်တော် သန်တာဘဲဟ၊ ကဲဟာ"

"ဗျုတ် ဗျုတ် ဗျုတ် !!! အားးးး နာတယ် !! နာတယ်"

အမွှေးများအား ဆွဲနှုတ်ပစ်ရာ အမြုံလိုက် ပါလာသည်။ ဆီးခုံ ထူပူကာ နာကျင်လွန်း၍ မျက်ရည်ပင် ကျလာသည်။ နာကျင်မှုကြောင့်လား မသိ၊ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။

"ပေါင် မစိနဲ့၊ ဒူးထောင်ပြီး ကားထားစမ်း၊ မဟုတ်ရင် ဒီ့ထက် နာမယ်"

"ဟုတ် ဟုတ်"

ဖြူဖြူသည် ဦးမြမောင်အား ကြောက်လန့်ကာ ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ ဖြူဖြူ၏ ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို တစ်လုံးခြင်း ဖြုတ်လိုက်ရာ ဘရာဇီယာ ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်လာသည်။

"ဗျုတ် !!! ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ !!! အ !!!!"

ဘရာဇီယာအား ဆွဲဖြုတ်ကာ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဟင်းချိုသောက်ပန်းကန် အသေးသာသာရှိသော နို့အုံ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး နှစ်ဖက်ကို ဖွဖွလေး ကိုင်ကာ ပွတ်သတ်ရင်း

"နင့် နို့တွေက လုံးကျစ်နေတာဘဲ၊ ဟိုကောင် အိုက်စံက နင့်နို့ကို မစို့ဘူးလား"

ဖြူဖြူ ဖြေရမှာ ရှက်သဖြင့် ချက်ခြင်း မဖြေမိရာ

"ကောင်မ၊ ငါ မေးတာ မဖြေဘူးပေါ့၊ ကဲဟာ"

"အားးးးး နာတယ် နာတယ်၊ ဖြေပါ့မယ်၊ ဖြေပါ့မယ်ရှင် အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး"

နို့အုံအား လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ခြင်း ခံရသဖြင့် နာကျင်သွားသည်။

"ကဲပြောစမ်း၊ အိုက်စံက နင့်ကို လိုးရုံ လိုးတာပေါ့၊ နို့မစို့ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား"

"ဟုတ် !! ဟုတ်ပါတယ်ရှင်"

"ပြည့်ပြည့်စုံစုံ မဖြေဘူး ကိုင်းဟာ ကိုင်းဟာ!!!"

"အားးးးး ဖြေပါ့မယ် ဖြေပါ့မယ် !!! အားးးး"

နို့နှစ်ဖက်စလုံးကို စုံကိုင်ကာ အားကုန် ဖျစ်ညှစ်ပစ်ရာ ဖြူဖြူမျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ရဲတွက်သွားသည်။ နာကျင်လွန်း၍ မျက်ရည်များလည်း လိမ့်ကျလာသည်။

"ကဲ ငါမေးတာ ကောင်းကောင်းဖြေ"

"ဟုတ်!! ဟုတ်ကဲ၊ ကိုအိုက်စံက ကျွန်မ !! ကျွန်မကို လိုးရုံတင် လိုးတာပါ၊ နို့ သိပ်မစို့ပါဘူးရှင် !! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး"

"နင်က မစို့ခိုင်းဘူးလား၊ လိုးတာဘဲ ခံခြင်တာလား"

"ဟို ဟို အချိန် !! အ !! အချိန် မရလို့ပါရှင်"

"နင်တို့ ၊ ဘယ်သူမှမသိအောင် ခိုးခိုးပြီး လိုးတာ အရသာ ရှိလား"

"ရှိ !! ရှိပါတယ်ရှင်"

"အိုက်စံက နင့်ကို အကျပ်ကိုင်ပြီး လိုးလို့ နင်က ခံတာလား၊ ဒါမှမဟုတ်၊ နင်ကိုယ်တိုင် ခံခြင်လို့ ခံတာလား"

"ပထမတော့ သူက အတင်း မုဒိန်းကျင့်တာ ခံရတာ၊ နောက်တော့ !! နောက်တော့"

"နောက်တော့ ဘာဖြစ်တုန်း၊ မြန်မြန်ပြောစမ်း"

"အ !!! ပြော ပြောပါ့မယ်ရှင်၊ နောက်တော့ ကျွန်မကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလားနဲ့ ခံတာပါရှင်"

"နင်က သူလိုးတာကို ဘာလို့ ကြိုက်သွားတာတုန်း"

"သူက !! သူက အကြာကြီး လုပ်နိုင်တယ်၊ ကျွန်မ သုံးလေးခါလောက်ပြီးအောင် လုပ်ပြီးမှ သူ ပြီးတာမို့ပါ"

အစပိုင်းတော့ ပြောရမှာ ရှက်သော်လည်း ဦးမြမောင်ကို ကြောက်သဖြင့် ရှက်ရှက်နှင့် ပြောဖြစ်သည်။ ပြောရင်း ပြောရင်းနှင့် ထိုသို့ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ပြောရသည်ကို ခံတွင်းတွေ့လာသဖြင့် နှုတ်ရဲလာသည်။ ပြောရင်းနှင့် စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များလည်း တစ်စိမ့်စိမ့် ထွက်လာသည်။

"ငါ လိုးရင်ရော နင် ခံမှာလား"

"ဟုတ် ဟုတ် !! ခံပါ့မယ်ရှင်"

"တစ်ကယ်လို့ ငါ့ရှေ့မှာ တစ်ခြားအကောင်တွေ နှစ်ယောက်သုံးယောက်လောက် နင့်ကို ဝိုင်း လိုးခိုင်းရင်ရော ခံမှာလား"

"ရှင် !!!!"

"အာ!!! မေးနေတာ မဖြေဘူး !! ကဲဟာ ကဲဟာ"

"အားးးး နာတယ် !! နာတယ် !! ခံပါ့မယ် !! ခံပါ့မယ်ရှင့် !! အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး"

နို့အုံနှစ်ဖက်လုံး နီရဲ ကျိမ်းစပ်ကာ နာကျင်နေပြီ။ အားရလောက်အောင် ဖျစ်ညှစ်ပြီးနောက် ဦးမြမောင်သည် မတ်တတ်ရပ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြူဖြူ၏ ဆံပင်ကို စုကိုင်၍ ဆွဲထခိုင်းလိုက်ပြီး

"ထူးထောက် ထိုင်လိုက်"

"အ !!!"

"ကဲ ငါ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးစမ်း"

"ရှင်"

ဒူးထောက်ထိုက်လျှက်နှင့် ဦးမြမောင်အား မော့ကြည့်ရာ

"ငါ ပြောသလို မလုပ်ဘူးလား၊ ကဲဟာ ကဲဟာ "

"ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်းးး အားးးး"

ပါးကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်ခံလိုက်ရသဖြင့် ခွေကျသွားသည်။ ပြီးနောက် ဆံပင်ကို ပြန်ဆွဲကာ

"ရတယ်လေ ဖြူဖြူ၊၊ မင်း မလုပ်နိုင်ရင်လဲ !!!!!"

"ဟို ဟို !! လုပ် !! လုပ်ပေးပါ့မယ်ရှင်"

"နင် !! လီးစုပ်တက်တယ်မလား"

"မစုပ် !! မစုပ်တက်ပါဘူးရှင်၊ တစ်ခါမှလည်း မစုပ်ဘူးပါဘူး ရှင်"

"တရှင်ရှင်နဲ့ မပြောစမ်းနဲ့၊ ယောက်ျားလို့ ပြောစမ်း"

"ရှင်"

"လုပ်ပြန်ပလား တရှင်ရှင်နဲ့"

ဦးမြမောင်၏လက် လေပေါ် ဝဲသွားသည်။

"မလုပ်ပါနဲ့ရှင် !!! အဲ !! ယောက် !! ယောက်ျားရယ်"

"အေး !! အဲ့လို့ လိမ္မာမှပေါ့၊ ကဲ ငါပြောသလိုလုပ်"

"ဟုတ် !! ဟုတ်"

"ငါ့ လီးကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေး စုံကိုင်လိုက်၊ ပြီးရင် လက်နဲ့ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ဖွဖွလေး လုပ်ပေး၊ အေးးး အေးးး ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အိုးးးးး"

ဖြူဖြူသည် ပုဆိုးဖြင့် ပူးချည်ခံထားရသော လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဦးမြမောင်၏ လီးကြီးအား ဖွဖွလေး စုပ်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ ကြီးလွန်း၍ လက်နှစ်ဖက်စုပ်တာတောင် မဆန့်ပေ။ နူးညံ့လွန်းသော လက်ဖဝါးလေး၏ အထိအတွေ့ကြောင့် လီးမှာ ပို၍ တင်းမာလာသည်။

"လီးဒစ်က အရည်ပြားကို နောက် ဆွဲလိုက်၊ ဟုတ်ပြီ၊ ဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖွဖွလေးစုပ်ပေး Ok ok အိုးးးး ကောင်းလိုက်တာ မယားလေးရာ ဟားးး"

ဦးမြမောင် ခေါ်ပုံက ပိုင်စိုး ပိုင်နင်း နိုင်လှသည်။ မိမိကိုများ မယားလေးတဲ့။ သူ့ကိုလည်း ယောက်ျားလို့ ခေါ်ရမယ်တဲ့။ မတက်နိုင်ပေ။ သူ၏ လက်ခုပ်ထဲက ရေ ဖြစ်နေပြီလေ။ သူခိုင်းသမျှ တသွေမတိမ်း လိုက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ် နီနီရဲရဲ ကားကားကြီးအား ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစဉ်က ညှီစို့စို့အနံ့ကြောင့် ပျို့အန်ခြင်သလိုလို ဖြစ်သော်လည်း၊ ဦးမြမောင်အား ကြောက်သဖြင့် အောင့်အီးကာ ငုံလိုက်ရသည်။ ဒစ်ကြီးမှာ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်သွားသည်။ စ ငုံစဉ်က ရွံသလိုလို ဖြစ်မိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ဒစ် နွေးနွေးကြီးအား စုပ်ရတာ အရသာ ရှိလာသဖြင့် ဒုတ်ထိုးချိုချဉ် (Loli pop) စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။

"ဟုတ်ပီ ငါ့ မိန်းမလေး စုပ် စုပ်၊ ဒစ်ကို လျှာနဲ့ ဝှိုက်ပြီးစုပ်၊ ပြီးရင် ပါးစပ်ထဲထိ ငုံပြီး ရှေ့တိုး နောက်စုတ်လေး လုပ်ပေး၊ သွားနဲ့ ခြစ်မိစေနဲ့နော်"

"ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးး ဟိုးး ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ"

မစုပ်တက် စုပ်တက်ဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသော ချစ်စဖွယ် အပျိုဖြန်းလေးကြောင့် ဦးမြမောင်မှာ feel တွေ တက်နေသည်။ ဖြူဖြူလည်း လီးစုပ်ရတာ အရသာ တွေ့လာသဖြင့် ပါးနှစ်ဖက် ခွက်ဝင်အောင် စုပ်တော့သည်။ စောက်ပတ်မှထွက်သော အရည်များလည်း ပေါင်တစ်လျှောက် စိုစွတ်နေပြီ။ ဦးမြမောင်လည်း မာန်ပါလာကာ ဖြူဖြူ၏ လည်းပင်းနှင့် ခေါင်းကို ညှပ်ကိုင်၍ လီးကို အာခေါင်ထဲထိ ထိုးလိုက်သည်။

"အု အု အွတ် အွတ် ဝူးး ဝူးးး !! အဟု ဟု ဟု !! "

ပါးစပ်အပြည့် စုပ်နေရသော လီးကြီး အာခေါင်ထဲထိ ဝင်လာသဖြင့် အသက်ရှူ ကျပ်သွားသည်။ 7" ကျော် ရှည်လျားသော လီးကြီးမှာ အာခေါင်ထဲထိ ထိုးခံရသဖြင့် မျက်လုံးပြူး၊ မျက်နှာ နီမြန်းကာ မျက်ရည်ပူများ ကျလာသည်။ ပုဆိုးနှင့် ပူးချည်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဦးမြမောင်၏ ပေါင်ကို တွန်းထားရသည်။ ဦးမြမောင်ကလည်း သူ၏ ဆီးခုံနှင့် ဖြူဖြူ၏ မျက်နှာအား ဖိကပ်ကာ လီးကို အာခေါင်ထဲ ကော့ကော့ သွင်းသည်။ လီးကြီးမှာ အာခေါင်ထဲတင်သာမက လည်ချောင်းထဲထိ ထိုးဝင်နေသည်။ ဖြူဖြူ့ခမျာ မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် ဦးမြမောင်၏ ပေါင်ကို ဇွတ် တွန်းကာ ခေါင်း ခါယမ်းလိုက်သည်။ ထိုအခါမှ အာခေါင်ထဲ ထိုးနေသော လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်သည်။

"အွတ် အွတ် !!! အု အု !!! အူးးးး !! အော့ အော့ ဝေါ့ !!! အဟွတ် ဟွတ်ဟွတ် ဟု ဟု!!အူးးး !!!"

မျက်ရည်ရော သွားရည်ပါ စီးကြကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေကြသွားသည်။ မျက်ဝန်းတွေလည်း နီရဲလို့။ ဦးမြမောင်က လက်ကို ချည်ထားသော ပုဆိုးအား ဖြည်ပေးလိုက်ပြီး ပတ်လတ် လှည်းခိုင်းသည်။ ပြီးနောက် သူမ၏ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုက်လိုက်သည်။ သူမ၏ ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ကာ လီးဒစ်ဖြင့် အရည်ရွှဲနေသော စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။

"အင့် !!! ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အ !!!"

ဒစ် ဝင်သည်နှင့် ဖြူဖြူ၏ ဒူးခေါင်း နှသ်ဖက်နှင့် နို့နှစ်လုံး ထိသည်အထိ ကိုယ်ကို ကိုင်းချလိုက်သည်။ မကြာမီ ဧရာမ လီးရှည်ကြီး သူမ၏ စောက်ဖုတ်အား လိုးတော့မည် ဖြစ်သဖြင့် လက်သီးစုပ်ကာ အံကြိတ်ထားမိသည်။ ဦးမြမောင်သည် ဖြူဖြူ၏ ခေါင်းဘေး လက်နှစ်ဖက် ထောက်လိုက်ပြီး အားကုန် စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! ဒုတ် !!! အားးးးး နာတယ် နာတယ် !! အီးးးဟီးးး ဟီးးး !!! အင့် ဗျိ ဗျိ ဗွတ် ဗွတ် !! ဒုတ် !!! အူးးး ဟူးးး ဟူးးး"

ဖြူဖြူ၏ မျက်လုံးထဲ မီးတွေ ပွင့်ကုန်သည်။ ဦးအိုက်စံ လိုးပြီးသား စောက်ဖုတ် ဖြစ်သော်လည်း ဦးမြမောင်၏ ရှည်လျား တုတ်ခိုင်သော လီးကြီးဒဏ်ကို မခံနိုင်ပေ။ လီးကြီးသည် စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများကို တရတ်ဆတ် ပွတ်တိုက် ဝင် ထွက်ကာ သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် ဝင် တိုက်သည်။ နာကျင်လွန်း၍ ခေါင်း ဘယ်ညာ ခါယမ်းကာ ရှုံ့မဲ့နေသော ဖြူဖြူ၏ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ 

ငယ်သံပါအောင် အော်ညည်းနေသော်လည်း ဖြူဖြူ၏ အသံသည် မိုးသံ လေသံထဲ တိမ်မြုတ်ကာ အပြင်မှ မည်သူမျှ မကြားနိုင်ပေ။ ဦးမြမောင်သည် အိုးအကြီး၊ အိုးအပါး side စုံ လိုးဘူးသော်လည်း ဖြူဖြူကဲ့သို့ မပိန်မပါး အိုးကို မလိုးဘူးပေ။ ထို့ကြောင့် မညှာမတာနှင့် အားရပါးရ စောင့်စောင့် လိုးသည်။ ဖြူဖြူလည်း တအားအားနှင့် အော်ဟစ်ကာ ခံနေရသည်။ စောက်ဖုတ် ပူထူကာ သားအိမ်လည်း အောင့်နေပြီ။ အချက် သုံးဆယ်ခန့် စောင့်လိုးပြီးမှ စောက်ဖုတ်သည် လီး၏ ဒဏ်ကို ခံနိုင်လာသည်။

ဖြူဖြု ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်နှင့် position ပြောင်းလိုက်သည်။ ဦးမြမောင်သည် ပုခုံးပေါ် ထမ်းထားသော ဖြူဖြူ၏ ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကို ချကာ ဒူးထောင် အနေအထားတွင် ထားလိုက်ပြီး အသာ ညှောင့်လိုးနေသည်။ လိုးနေရင်း ခေါင်းမော့ထားသော ဖြူဖြူ၏ လည်တိုင် ကျော့ကျော့လေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ဖိစုပ်ကာ ခဲထားသည်။ ဖြူဖြူလည်း လိုးသည့်ဒဏ်ကို ခံနိုင်လာပြီး အရသာ ရှိလာသဖြင့် ဦးမြမောင်၏ ကျောပြင်ကို ဖက်ကာ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို ပင့်ပင့်ပေးသည်။ ထိုသို့ ပင့်ပင့်ပေးရင်း 10 မိနစ်ခန့် ကြာသော်

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! ဇိ ဇိ ဇွိ ဇွိ !! အ အ အ အ !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အ အ အ အ !! အားးးးး ပြီးပြီ ပြီးပြီ !! အ အ အ အ !!! အားးးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးး"

ဖြူဖြူ့ကိုယ်လေး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသော လက်များ အားပျော့သွားပြီ တစ်ချီကောင်းကောင်း ပြီးသွားသည်။

"ကောင်းလား ငါ့ မယားငယ်လေး"

"ကောင်းတယ် !!  အရမ်း ကောင်းတယ် ယောက်ျားရယ် !!! အင်းးး ဟင်းးးး ဟင်းး ဟင်းးးး"

"ယောက်ျား မပြီးသေးဘူးကွ"

"ဒါဆို လိုးလေ"

"ငါ့ မိန်းမလေး မှောက်အိပ်လိုက်"

"ယောက်ျား စိတ်တိုင်းကျပါရှင်"

ဖြူဖြူလည်း ဦးမြမောင်စိတ်ကြိုက် မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ ဦးမြမောင်သည် ဖြူဖြူအား ခွလိုက်ပြီး ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူ လိုးထား၍ နီရဲ ပြဲအာနေသော စောက်ဖုတ်ကို ဒစ်ဖြင့်တေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးး"

ဖြူဖြူ့ခေါင်းလေး မော့သွားသည်။ မှောက်အိပ်ထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကျပ်ညပ်ပြီး လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ လိုးနေရင်း စအိုပေါက် ညိုညိုလေးကို တံတွေးစွတ်ကာ လက်မဖြင့် ဖိသွင်းလိုက်သည်။

"ဇွိ !!! အ !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ"

အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် စောင့်စောင့် လိုးပြီးနောက် လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။ ခံရတာ ကောင်းနေစဉ် လီးကို ထုတ်လိုက်သဖြင့် ဖြူဖြူသည် နောက်သို့ လှည့်ကြည့်ကာ

"ဘာဖြစ်လို့လည်း ယောက်ျား"

"နင့် ဖင်ကို လိုးမလို့လေ"

"အိုးးး ဖင်တော့ ရှင့်လီးကြီးနဲ့ လိုးရင် ကွဲသွားလိမ့်မယ်၊ မဖြစ်ဘူး ၊ မဖြစ် !!! အ !!!"

ဦးမြမောင်သည် ဖြူဖြူ၏ ကျောကို ဖိချလိုက်ပြီး စအိုပေါက်ပေါ် တံတွေး ထွေးလိုက်သည်။ ကျောပြင်ကို ဖိထား၍ ဖြူဖြူ့ခများ လှုပ်မရပေ။ ဦးမြမောင်သည် ဒစ်ဖြင့် စအိုပေါက်ကို ပွတါတိုက်နေသည်။ လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်လာမှာ ကြောက်သဖြင့် ဖင်ကို ရှုံ့ထားမိသည်။ ဒစ်ကို သွင်းရာ ဖင် ရှုံ့ထားသဖြင့် ချော်ထွက်နေသည်။ ထို့ကြောင့် လီးကို ကျကျနန ကိုင်ကာ စအိုပေါက်ထဲ ဖိ သွင်းလိုက်သည်။

"ဇိ ဇိ ဇှိ !!!! အားးးး နာတယ် !!! မရဘူးး မရဘူးးး"

"ရပါတယ် မိန်းမရဲ့၊ ဒစ်ဝင်သွားပြီလေ၊ ခေါင်း ဝင် ကိုယ် ဆန့် တဲ့ ဟဲဟဲ၊ ငါ မင်းကို အီစိမ့်နေအောင် လိုးပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား"

"ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ !!! အ အ အ အ အားးးးး"

လီးကို ဖြေးညှင်းစွာဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ထစ်ခြင်း သွင်းလိုက်သည်။ ဖြူဖြူသည် အံကြိတ်မထားနိုင်ဘဲ လက်သီးစုပ် ပါးစပ်ဟကာ ခံနေသည်။ လီးကြီးမှာ ဖင်ပေါက်လေးထဲ ကျပ်သိပ်စွာ ဝင်နေပြီး စအိုကြွက်သားများ အောင့်နေသည်။ တစ်ဗျစ်ဗျစ်နှင့် တစ်ထစ်ခြင်း ဝင်နေရာ လီးကြီးမှာ မဆုံးနိုင်သေး။ ဖင် လိုးခံရတာ အီလည်လည် အောင့်သက်သက် နိုင်လှသည်။ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်နှင့်

"ကဲ !! ငါ့မယားလေး၊ မင့်ယောက်ျား ဖင် စောင့်လိုးတော့မယ်နော်"

"ဖြေးဖြေးလုပ်နော်၊ ဖင်ကွဲမှာ ကြောက်လို့ !! အ!! "

ဦးမြမောင်သည် ဘာမျှ မပြောတော့ဘဲ ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်နေသော လီးကြီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ထုတ်လိုက်သည်။ လီးကို တံတွေး စွတ်လိုက်ပြီး ဖြူဖြူ၏ ခါးပေါ် လက်ထောက်လိုက်သည်။ အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် အပျိုလေး၏ ဖင်ကို ပါကင် ကောင်းကောင်းကြီး ဖွင့်ခွင့်ရပြီလေ။

" အင့် !!! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးး သေပြီ!!! သေပါပြီတော့ !! အီးဟီးဟီး !!! နာတယ် နာတယ် !! ဖင် ကွဲပြီလားမသိဘူး !! မရဘူးးး မရဘူးးး !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးး"

ဖြူဖြူသည် ကြမ်းပြင်ကို လက်ဖြင့် တဖုန်းဖုန်း ရိုက်ရင်း ငယ်သံပါအောင် အော်နေရသည်။ ဦးမြအောင်ကလည်း လီးကို အဆုံးထိ ထုတ်ကာ အဆုံးထိ စောင့်စောင့် လိုးသည်။ လီးထုတ်လိုက်တိုင်း စအိုအတွင်းသားများ လီးတွင် ကပ်ပါကာ အပြင် ထွက်လာသလို၊ စောင့်လိုးလိုက်တိုင်း အမြုံလိုက် ကျုံ့ဝင်သွားသည်။ ဖင် ကွဲသွားသဖြင့် လီးတွင် သွေးများ ပေနေပြီ။ လီး ဝင်လာတိုင်း ဖင်ခေါင်းထဲ မခံမရက်နိုင်အောင် နာကျင်လွန်းလှသည်။ မျက်ရည်ပူတွေလည်း ဖြိုင်ဖြိုင်ကျနေပြီ။ 

ဦးမြမောင်အတွက်မူ ဖင်ပေါက်လေးမှာ ကျဉ်းမြောင်းလွန်း၍ ကျပ်ကျပ်ထုတ်ထုတ်နှင့် လိုးရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ စောင့်စောင့်လိုးရင်း တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုလည်း လက်ဖဝါးနှင့် တဖြန်းဖြန်း ရိုက်နေရာ ဖင်နှစ်ခြမ်းလုံး နီမြန်းနေပြီ။ ဖြူဖြူသည် နာကျင်မှုများကြားမှ စောက်ပတ်ထဲက အရည်များ တစ်ဆစ်ဆစ် ညှစ်ထုတ်ကာ အချီချီ ပြီးမှန်းမသိ ပြီးနေသည်။ ဦးမြမောင်၏ စောင့်ချက်တွေ သွက်လာပြီး

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ !!!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ !!! အားးးးး ရှီးးးး ဟားးးးးး"

လီးကြီးသည် ဖင်ခေါင်းထဲတွင် ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြင့် အရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဖြူဖြူအပေါ် မှောက်လျှက် မှိန်းနေသည်။ လီးကြီး ကျွတ်သွားသည်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲမှ သုပ်ရည်များ အံထွက်လာသည်။ ဖင်ပေါက်လည်း အသားနီများ လန်ကာ ယောင်ကိုင်းနေသည်။

"ဖင် ခံရတာ ကောင်းလား"

"နာတယ်!! တအား နာတာဘဲ၊ ဖင်လည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့ အောင့်နေတယ်"

"နောက်တော့ ကျင့်သားရသွားပြီး င့ါမိန်းမလေး ဖင်ခံခြင်စိတ်ဘဲ ပေါက်လိမ့်မယ်၊ ကဲ အချိန်ရှိတုန်း နောက်တချီလောက်"

"ရှင် !!!! "

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!!! အားးးးးးး"

................................................................................................................................................

ဖြူဖြူတစ်ယောက် ဦးအိုက်စံ၏ လစ်လျှင် လစ်သလို လိုးခြင်းကို ခံလိုက်၊ ညနေပိုင်းတွင်း ဦးမြမောင်၏ ခေါ်လိုးခြင်းကို ခံလိုက်နှင့် ကာမ အရသာ အတွေ့၌ နစ်မြောရင်း ကြိုက်ကုန်းတစ်ယောက် ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်နေရှာသည်။ ဦးမြမောင်က သန္ဓေတားဆေး ထိုးပေးထားသဖြင့် ကိုယ်ဝန်ရရန် စိုးရိမ်ဖွယ် မရှိပေ။သူမ၏ရီးစား ကိုမြတ်သူထံမှ Phone လာလျှင်လည်း ဝတ်ကျေတန်းကျေသာ ပြောဖြစ်တော့သည်။ သီတင်းကျွတ် ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ခွင့်ပြန်ခဲ့ဖို့ ပြောကြားသည်ကိုလည်း မသေခြာဟု ပြန်ဖြေဖြစ်သည်။

တစ်ရက်တွင်

ဆရာမ ဒေါ်နွယ်နွယ်၏ အိမ်သို့ စာရင်းလုပ်ရန် ထွက်ခဲ့သည်။ ဆွေဆွေကတော့ အဆောင်တွင် ကျန်ခဲ့ကာ ကိုအောင်နိုင်နှင့် နှစ်ပါးသွားနေသည်။ ထိုနေ့ကလည်း ဒေါ်အေးနှင့် မဝေတို့ အပြင်သွားကြသဖြင့် ဦးမြမောင်၊ ကိုအောင်နိုင်နှင့် ဆွေဆွေတို့သာ ကျန်ခဲ့သည်။ ကိုအောင်နိုင်ကြီးနှင့် နှစ်ချီခန့် လိုးပြီး နေ့လည် 11 am နာရီခန့်တွင် ဦးမြမောင် ချိန်းဆိုရာ မူလတန်းဆောင်ရှိ စတိုခန်းထဲသို့ လာခဲ့သည်။ ကိုအောင်နိုင်ကိုတော့ အပြင်သွားဦးမည်ဟု ပြောကာ အချိုသပ်၍ ထွက်ခဲ့သည်။ အောင်နိုင်ကလည်း လူလည်ပင် ဖြစ်သည်။ သူနှင့် လိုးနေစဉ် နာရီ တကြည့်ကြည့် လုပ်နေသော ဆွေဆွေ့အား မသင်္ကာသဖြင့် အခန်းပေါက်မှ ကြည့်လိုက်ရာ ကျောင်းဝန်း အပြင်သို့ ထွက်မသွားဘဲ မူလတန်းဆောင်ဘက် လျှောက်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

ချက် ဆို နားခွက်က မီးတောက်သော အောင်နိုင်သည် ဆွေဆွေ ဘာကြောင့် ထိုအဆောင်ဘက် သွားသည်ကို ရိပ်မိလိုက်သည်။ ယခင် ရက်တွေကလည်း တစ်ခါတစ်ရံ ညနေပိုင်းများတွင် စတိုဆောင်ဘက်မှ ဆွေဆွေ ထွက်လာပြီး မကြာမီ ဦးမြမောင် ထွက်လာသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။ မဝေ ရှိနေ၍ မချောင်းဖြစ်သည်က တစ်ကြောင်း၊ ဆွေဆွေနှင့် နှစ်ဦးထဲတွေ့သည့်အခါလည်း အလကား စားနေရသည့် အစာ ငတ်သွားမှာ စိုးသည်က တစ်ကြောင်းကြောင့် မမေးဖြစ်ပေ။ ဆွေဆွေတစ်ယောက် ဦးမြမောင်ကြီးကို ကုန်းပေးနေတာတော့ ရိပ်မိသည်။ 

တစ်ခါတစ်ရံ ညနေပိုင်းများတွင် ဖြူဖြူလည်း စတိုဆောင်ဘက်မှ ထွက်လာတက်သည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ဦးမြမောင်ကြီး ဒီနှစ်ယောက်ကို အလှည့်ကျ ခေါ်၍ ဖြုတ်နေမှန်း သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ယခုလည်း သူ လိုးပီးကာစ ဆွေဆွေသည် ဦးမြမောင်၏ အလိုးကို ခံရန် စောက်ဖုတ်ကို ရေဆေး၍ မူလတန်းဆောင်ရှိ စတိုခန်းဘက် ထွက်သွားပြီ။ ထို့ကြောင့် အောင်နိုင်သည် ဒေါ်အေးထံမှ မဝေ ယူလာသော ဆေးကို သောက်လိုက်သည်။ ဆွေဆွေ့အား နှစ်ချီ ဆွဲထား၍ ပျော့နေသော လီးမှာ ချက်ခြင်း မာန်ဖီလာသည်။ အခွင့်ရသည်နှင့် ဆွေဆွေ့အား နှစ်ယောက် ညှပ်တွယ်ပစ်မည်ဟူသော အတွေးနှင့် မူလတန်းဆောင်ဘက် လိုက်ခဲ့သည်။

"ရောက်တာ ကြာပြီလား ဦးမြ"

"ညည်း အောင်နိုင်နဲ့ တစ်ချီပြီးသွားတော့ ငါလည်း ဒီဘက် ထွက်ခဲ့တာလေ"

ဆွေဆွေ ရှက်သွားကာ

"ဘာမှန်းလည်းမသိဘူး၊ သူများတွေကို ချောင်းကြည့်နေတာပေါ့"

"ချောင်းကြည့်ရတာလည်း အရသာ တစ်မျိုးကွဲ့ ၊ ဟား ဟား ဟား ဟား"

ဦးမြမောင်သည် သဘောကျစွာ ရီမောရင်း အရက်ခွက်ကို ငှဲ့လိုက်သည်။ မည်သူမျှ တစ်နှစ်တစ်ကြိမ် မရောက်သော စတိုခန်းလေးသည် ဦးမြမောင် အရက်သောက်ရာ ဘိတစ်ခု ဖြစ်သလို၊ ဆွေဆွေနှင့် ဖြူဖြူ့အား အလှည့်ကျ ခေါ်လိုးရာ နေရာလည်း ဖြစ်နေတော့သည်။ ယခုလည်း ဆေးစိမ် အရက်ပုလင်းထောင်ကာ ဆွေဆွေအလာ စောင့်ရင်း သောက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆွေဆွေနှင့် အောင်နိုင် တချီဆွဲတာ ချောင်းကြည့်ပြီးနောက် စတိုခန်းထဲ ရောက်ရောက်ခြင်း " တောင်ဆိတ်ဆီ " လိမ်းထားသဖြင့် လီးကြီးမှာ နဂိုကထက် ပိုမို ကြီးထွားကာ ပေါက်ကွဲမတက် ဖြစ်နေပြီ။

"ကဲ ဆွေရေ၊ ငါ့ကောင်ကြီး မာန်ဖီနေပြီကွဲ့"

"ဒီကလည်း အစဉ်သင့်ပါဘဲရှင်"

အဝတ်အစားများ ချွတ်လိုက်ပြီး ဦးမြမောင်အနီးတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဦးမြမောင်၏ ပုဆိုးကို လှန်လိုက်ရာ

"အိုးးးးးး"

ဦးမြမောင်၏ လီးကြီးမှာ နဂိုထက် ပိုကြီးနေသလိုပင်။

"ဒါ !! ဒါကြီးက ဘယ်လိုဖြစ်လို့"

"မင်းအတွက် အထူး special လေ ဟဲဟဲဟဲ"

"ဒီလောက်ကြီးဆို နာမှာပေါ့"

"နာကောင်းလေး ဖြစ်စေရမယ် ဆွေ၊ ကဲ စကားမများနဲ့ ၊ ငါ့ လီးကို စုပ်ပေးဦး"

ဆွေဆွေသည် ဦးမြမောင်၏ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်လိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ Blue Mountain အချိုရည်ဘူးထက်ပင် ကြီးနေသည်။ အရည်ပြားကို အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ရာ အရည် စိုလဲ့နေသော ဒစ်ကားကြီး ပေါ်လာသည်။ ဒစ်ကို ငုံကာ လျှာဖြင့် ဝိုက်လိုက်ရာ

"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးး ဟိုးးး ဟိုးးး ရှီးးး"

ဆွေဆွေ၏ လီးစုပ် ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် ပေါင်တွင်းကျောများပင် စိမ့်သွားသည်။ ဆွေဆွေလည်း ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်နေသော လီးကြီးကို စုံကိုင်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အားရပါးရ စုပ်နေသည်။ ဦးမြမောင်သည် ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်နောက်ပြန်ထောက်ကာ အရသာ တွေ့နေ၏။ ဆွေဆွေလည်း လီးစုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ တစ်စိမ့်စိမ့် ထွက်နေသည်။ 

ဦးမြမောင်သည် လီးစုပ်ခံနေရင်း အပြင်ဘက်မှ အရိပ်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ပြုံးမိသည်။ ဆရာလေး ကိုအောင်နိုင် ချောင်းနေမှန်း ရိပ်မိလိုက်၏။ { ဒီ ယုန် မြင်လို့ ဒီချုံ ထွင်ခဲ့သည်လေ } ။ ဆွေဆွေ ဒီနေ့ ဆရာလေး ကိုအောင်နိုင်နှင့် နှစ်ပါးသွားမည်မှန်း သိသဖြင့်  ဆွေဆွေ့အား အချိန်ကပ်၍ ချိန်းလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ခိုးစားကြတာခြင်းအတူတူ ပြဿ    နာ တစ်စုံတစ်ခု ဖြစ်ပါက နှုတ်ပိတ်နိုင်ရန်အတွက် ဤသို့ အကွက်ချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

"ကဲ ဆွေရေ၊ လိုးကြစို့"

ဆွေဆွေသည် လီးစုပ်နေရာမှ ရပ်တန့်လိုက်ပြီး အလိုက်သင့်ပင် ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ ဦးမြမောင်သည် ဆွေဆွေ၏ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်ပြီး လီးကို ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။

" အင့် !!! ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အ !!! "

ဒစ် ဝင်သွားပြီ။ ဆွေဆွေ၏ ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းကာ ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်သည်။ ဆွေဆွေကလည်း ဦးမြမောင်၏ လက်မောင်း နှစ်ဖက်ကို စုတ်ကိုင်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ ဝင်လာမည့် လီးကြီးကို ငံ့လင့်နေသည်။

"ကဲ ဆွေဆွေ!! လိုးပြီနော်"

"ဟုတ်"

"အင့် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးး !!! နာတယ် !!! နာတယ် !!! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အောင်မယ်လေးးးး လေ!!! နာလိုက်တာတော် !!! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !!! ဇွိ ဇွိ ဗျွတ် ဗျွတ် !!!' အားးးး"

အခုလေးတင် အောင်နိုင်၏ တရစပ် စောင့်လိုးချက်တွေကို နှစ်ချီဆတ်တိုက် ခံလာသော ဆွေဆွေသည် ဦးမြမောင်၏ လီးကြီးကြောင့် နာကျင်စွာ အော်ညည်းနေရပြီ။ လီးကြီးမှာလည်း " တောင်ဆိတ်ဆီ " အစွမ်းကြောင့် ထွားကြိုင်း သန်မာနေရာ စောက်ဖုတ်အား ငရုတ်ကျည်ပွေ့နှင့် စောင့်စောင့် ထောင်းသလို နာကျင် ခံခက် ရှိလှသည်။ ဆွေဆွေ၏ နာကျင်စွာ အော်ဟစ် ညည်းတွားသံ ကြားရလေ ဦးမြမောင်၏ ကာမစိတ် ပြင်းထန်လေ ဖြစ်သဖြင့် တဖြောင်းဖြောင်းနှင့် စောင့်စောင့် လိုးရာ ပေါင်ဂွစုံ နာကျင် နီရဲပြီး စောက်ပတ်လည်း နှစ်ခြမ်းကွဲမတက် ခံစားရသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးမှာ လေခိုစရာ နေရာလပ်မရှိ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်ထွက်နေရာ စောက်ပတ် အတွင်းသားများလည်း နာကျင်ကာ သားအိမ်ပင် အောင့်နေသည်။ 

ခေါင်း ဘယ်ညာ ခါရမ်းရင်း အော်ဟစ် ညည်းတွားနေသော ဆွေဆွေ၏ မျက်နှာလည်း ရှုံ့မဲ့ကာ နီမြန်းနေ၏။ အပြင်မှ ချောင်းကြည့်နေသော အောင်နိုင်ပင် ဦးမြမောင်၏ လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ် အတွင်းသားများ အမြုံလိုက် ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ကာ လီးတောင်နေသည်။ ဒီအချိန် ဝင် လုံးကာ ဆွေဆွေအား ညှပ်ချမည်ဟု စဉ်းစားမိသော်လည်း ဦးမြမောင်၏ စောင့် လိုးချက်တွေကို ကြည့် ကောင်းကောင်းနှင့် ကြည့်နေမိသည်။ အချက် 30 ခန့် မနားတန်း စောင့်လိုးပြီးသော် လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ဆုံး သွင်းထားပြီး ဆီးခုံခြင်း ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဆွေဆွေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်မှ ချကာ

"ကောင်းလား ဆွေဆွေ"

"နာတယ် !! အရမ်းဘဲ !! ဦးမြရဲ့ လီးကြီးက တအား နာတာဘဲ"

"ကဲ ကဲ အခု မင်း အောက်ကနေ ပင့်လိုးတော့"

"ဟုတ် ဟုတ် "

ဦးမြမောင်နှင့် ခြေထောက်ခြင်း ချိတ်လိုက်ပြီး ခါးကို ဖက်ကာ ဆီးခုံခြင်း ပိုမို နီးကပ်အောင် ဖိကပ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အောက်မှ ဖင်ကို ပင့်ပင့်ထိုးရင်း စောက်စိနှင့် ဦးမြမောင်၏ ဆီးခုံကို ပွတ်တိုက်ကာ ညှောင့်လိုး လိုးတော့သည်။ ဆွေဆွေသည် အောက်ပေးကောင်းသူ ဖြစ်သဖြင့် လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်စရာ မလိုဘဲ စောက်ပတ် ကြွက်သားများက ညှစ်ယူနေရာ အတော်ပင် အရသာရှိလှသည်။

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !!! အားးး ရှီးးးး ဟားးးးး"

အောက်မှ ပင့်ပင့်လိုးရင်း ဆွေဆွေ့ ကိုယ်လုံးလေး တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်ကာ တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ ဦးမြမောင်အား တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားရင်း မှိန်းနေလိုက်၏။ ဦးမြမောင်၏ လီးကြီးကြောင့် အစပိုင်း နာကျင်သော်လည်း ထို နာကျင်မှုများက ရမ္မက်၏ အထွဋ္ဌ်အထိပ်ကို ရောက်စေကာ ယခု ပြီးမြောက်မှုသည် ခါတိုင်း ပြီးသလို မဟုတ်ဘဲ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များက တစ်ကြိမ်ထဲနှင့် နှစ်ချီခန့် ထွက်သွားသည်။ လူလည်း နုံးခွေကာ ဦးမြမောင်အား ဖက်ထားရာမှ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပျော့ကျသွားသည်။ လီးကြီးမှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ မကျွတ်သေးပေ။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပတ်လတ်လေး မှိန်းနေသော ဆွေဆွေ၏ စောက်စိလေးကို လက်မနှင့် ခါလိုက်ရာ

"အ !!! အ !!! အ !!!!"

တစ်ချီကောင်းကောင်း ပြီးကာစ စောက်စိလေးအား ထိလိုက်သဖြင့် ဆွေဆွေ့ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို ခံစားရသည်။

"ဗျွတ် !! ဗလွတ် !! ဗု !!! ဟူးးးး"

လီးကြီးအား စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်သဖြင့် လေ အံသံများ ထွက်လာသည်။ ကိုမြမောင်သည် အရက် တစ်ခွက် မော့ လိုက်ပြီး ခုံပေါ် တင်ထားသော Jell ဗူးကို ယူလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဒူးထောင်ကာ မှိန်းနေသော ဆွေဆွေ့ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်ပြီး ဆွေဆွေ၏ စအိုပေါက်အား Jell များ သုပ်လိမ်းလိုက်သည်။ အေးစက် ချွဲကျိသော အထိအတွေ့ကြောင့် ဖင် တွန့်သွားသဖြင့်

"ဦးမြ !! ဘာတွေလဲ"

"Jell တွေလေ"

"Jell တွေက ဘာလုပ်မလို့လည်း"

"နင့် ဖင်ကို လိုးရ အစဉ်ပြေအောင်လို့ပေါ့"

"ရှင် !!! "

"ဟုတ်တယ် !! အခု !! နင့် ဖင်ကို လိုးမလို့!! ဒါမှ !! အောင်နိုင်နဲ့ ငါ နင့်ကို ညှပ်ချလို့ အစဉ်ပြေမှာ "

"ဘာ !! ဦးမြ !! ဘာ ပြောလိုက်တယ်"

"သြော် !! စောနက !! နင့်ကို လိုးထားတဲ့ အောင်နိုင်က၊ နင်နဲ့ငါ လိုးနေတာကို ချောင်းကြည့်နေတာလေ၊ အခု သူ့ကိုပါ ခေါ်ပြီး နင့်ကို ငါတို့နှစ်ယောက် ဝိုင်း လိုးပေးမလို့"

"အိုးးး အဓိပ္ပါယ် မရှိတာ"

ဆွေဆွေသည် ဦးမြမောင်တို့ ၊ ကိုအောင်နိုင်တို့ ၊ သူမ၏ ရီးစားတို့ လိုးခြင်းကို စိတ်ပါ လက်ပါ ခံခဲ့သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ ဖါသည်မဆန်ဆန် နှစ်ယောက် ဝိုင်း လိုးမည့် ကိစ္စကိုတော့ လက်မခံရဲပေ။ ထို့ကြောင့် ကုန်းရုန်း ထရန် ပြင်စဉ်၊ ဦးမြမောင်က သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖိထားကာ

"ဘာဖြစ်လို့လည်း ဆွေဆွေ"

"ဟို ဟို !! ကျွန်မ !! ကျွန်မ !! အဲ့လိုတော့ မခံပါရစေနဲ့ ရှင်"

"ဟေ !!! စောနက ဆရာလေးနဲ့ လိုးပြီး၊ အခု နင် ငါ့စီ လာခံတာလေ။ အခု ငါတို့နှစ်ယောက်က အတူတူ လိုးပေးမယ့် ကိစ္စ ဘာထူးလို့လည်း၊ နင် ခံနေကြ လီးတွေဘဲဟာကို"

"ဟို ဟို !!!"

"ကဲ !! စကားရှည်မနေနဲ့!! အောင်နိုင်ရေ၊ ဝင်ခဲ့တော့ဟေ့၊ အပေါက်က ချောင်းကြည့်ပြီး လီး တောင်နေမဲ့အစား၊ ဒီကောင်မကို လာ ထိမ်းပေးစမ်း၊ ပြီးရင် ဒီကောင်မကို မင်းနဲ့ငါနဲ့ အတူတူ လိုးရအောင်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးမြ"

ခါတိုင်းဆိုလျှင် ဆရာလေးဟု တရိုတသေ ခေါ်လေ့ရှိသော ဦးမြမောင်သည် ယခုအခါ အောင်နိုင်ဟု ခေါ်ဝေါ်သည်ကိုပင် ဗွေမယူနိုင်တော့ပေ။ အောင်နိုင်သည် အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး အဝတ်များ ချွတ်ကာ ဆွေဆွေ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ချုပ်လိုက်သည်။ အောင်နိုင်၏ လီးကြီးက ဆွေဆွေ့ မျက်နှာပေါ်တွင် တစ်ရမ်းရမ်းနှင့် နေသည်။ ဦးမြမောင်သည် ဆွေဆွေ့အား ထိမ်းစရာ မလိုတော့သဖြင့် လီးကို ကျကျနနကိုင်ကာ စအိုပေါက်တွင် တေ့လိုက်သည်။ တစ်ခါမှ ဖင်လိုး မခံဘူးသေးသဖြင့် ဆွေဆွေ လန့်နေသည်။ စောနက စောက်ဖုတ်ကို လိုးသည်ပင် နာကျင်လွန်းသည့် ဒီလီးကြီးနှင့် ဖင် လိုးခံရပါက ဖင်ကွဲသွားမည်ကို ကြောက်နေသည်။ 

ထို့အပြင် ယောက်ျားနှစ်ယောက်က သူမအား ဖါသည်မ တစ်ယောက်လို ဝိုင်းလိုး ခံရတော့မည့် အဖြစ်ကြောင့် ထိတ်လန့်ကာ ရုန်းသော်လည်း အချည်းအနှီးပင် ဖြစ်သည်။ သူမအား ချုပ်ထားသော ကိုအောင်နိုင်၏ လက်များက ပြုတ်တူကဲ့သို့ သန်မာလှသည်။

ဦးမြမောင်၏ ဒစ် နွေးနွေးကြီးကလည်း ကျဉ်းမြောင်းလှသော ဖင်ပေါက်ကို ချော် ချော် ထိုးနေရာ ဖင် ရှုံ့ရှုံ့သွားမိသည်။ ဆွေဆွေ ချွေးပြန်လာသည်။ လီးကို Jell အနည်းငယ် သုပ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ကို ပြန်တေ့သည်။ ဒစ်မှာ ဖင်ပေါက်အား သုံးလေးကြိမ်မျှ ချော်ထိုးပြီးမှ အပေါက် တည့်သွားသည်။

"ဇှိ !!! အ !!! "

ဒစ်ဝင်လုနီးပါး ဖြစ်သွားသည်။ ဖင်ကို ရှုံ့ထားသဖြင့် မဝင်နိုင်သေးပေ။ ဆွေဆွေ၏ လက်ကို ချုပ်ထားသော အောင်နိုင်ပင် ဖင်ထဲ လီးသွင်းနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ချွေးပြန်ကာ လီးက တောင်သည်ထက် ပို၍ တောင်လာသည်။ အားစိုက်ကာ ဖိ သွင်းလိုက်သည်။

"ဗလစ် !! ဗျစ် !!! အားးးး"

ချောမွေ့သော Jell များကြောင့် လီးဒစ် ဝင်သွားပြီ။

"ဗလစ် တစ် တစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ !!! အီးးး ဟီးးးး ဟီးးး ဟီးးးးး"

ဆွေဆွေ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ညည်းညူနေသည်။ ကျဉ်းမြောင်းလှသော ဖင်ခေါင်းထဲ လီးကြီး တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဝင်နေပြီ။ ဖင်ရှုံ့ထား၍ စအို အတွင်းသားများ အောင့်နေသည်။ လီးကို ဝင်သလောက် ထုတ်လိုက်၊ ဖိသွင်းလိုက်နှင့် တစ်ရစ်ခြင်း သွင်းနေရာ ဖင်ခေါင်းထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားပြီ။

"ရပြီ အောင်နိုင်၊ သူ့လက်ကို လွှတ်လိုက်တော့၊ ဟိုမှာ အရက်ပုလင်းရှိတယ်၊ အားမွေးထားဟေ့၊ ဒီကောင်မက လိုးပေးနိုင်မှ တော်ရာကျမှာ"

ဆရာလေး အောင်နိုင်လည်း ကျောင်းစောင့်၏ အမိန့်ကို တသွေမတိမ်း လိုက်နာလိုက်သည်။ အရက်ငှဲ့သောက်ရင်း ဆွေဆွေ့အား ဦးမြမောင် ဖင်လိုးနေသည်ကို စိမ်ပြေနပြေ ထိုင်ကြည့်နေသည်။

"ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် !! အားးးး !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးး"

ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်နေသော လီးကြီးအား ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။ တစ်စို့စွာ ဝင်နေသော လီးကြီးကြောင့် ခံရခက်လှသည်။

"ကောင်မ!! အနာ သက်သာခြင်ရင် နင့် စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်စမ်း"

ဦးမြမောင်၏ အသုံးအနှုံးများမှာ ကြမ်းတမ်းသော်လည်း ဆွေဆွေသည် သာ ပြောသည့်အတိုင်း စောက်ပတ်ကို လက်ဖြင့် ပွတ်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကို ပွတ်ခါပေးသည့် အတွက် ဖင်ထဲ လီး သွင်းနေသည့် ဒဏ်ကို ခံနိုင်သလိုလို ရှိလာသည်။ ထို့ကြောင့် ဖင်ကို မသိမသာလေး ကော့ကော့ပေးမိရာ၊ ဦးမြမောင်သည် ဆွေဆွေ ခံနိုင်ရည် ရှိလာမှန်း သိသဖြင့် သူမ၏ ခါးကို ကိုင်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲ လီးတစ်ဆုံး စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် ဗု !!! အောင်မလေးးးး သေပါပြီတော့ !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးး ဟားးး ဟားးး နာတယ် နာတယ် !!! ဖင်ကွဲပြီ အမေရဲ့ !!!! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးး"

ဆွေဆွေ၏ ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်သံကြီး ဟိန်းထွက်လာသည်။ ဦးမြမောင်၏ ရက်ရက်စက်စက် စောင့်သွင်းမှုကြောင့် ဖင်ကွဲသွားပြီး ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်ကာ ခံရ ခက်လှသည်။ ကြီးမား ရှည်လျှားလှသော လီးကြီးမှာ ဖင်ခေါင်းထဲ တစ်ဆုံး ဝင်လာသည်မှာ လည်ပင်းကပင် ပြန်ထွက်မလား အောက်မေ့ရသည်။ ကမ္ဘာပျက်မတက် အော်ဟစ် ငိုကျွေးနေသော်လည်း ဦးမြမောင်၏ စောင့်ချက်တွေက အရှိန် လျော့မသွားပေ။ လီး ထုတ်လိုက်တိုင်း စအို အတွင်းသား အသားနီများ ကပ်ပါလာသကဲ့သို့ စောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ဖင်ပေါက် တစ်မြုံလုံး ကျုံ့ဝင်သွားသည်။ ဦးမြမောင်၏ လီးမှာလည်း ဆွေဆွေ့ ဖင်မှ သွေးတွေ ရဲနေသည်။ ဆွေဆွေ့ခမျာ နာကျင်စွာ အော်ဟစ် ငိုကျွေးနေရသလောက် ဦးမြမောင်အတွက်တော့ ဖင် ပါကင်လေးမှာ လိုးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလှသည်။

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အောင်မလေးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးး နာတယ် နာတယ် !!! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး !! ဗျစ် ဗျစ် ဗု ဗု !!! အားးး ဟားးး ဟားးး"

ပါးပြင် တစ်ခုလုံးလည်း မျက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။ ဆွေဆွေ အော်လေ၊ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လေ ဖြစ်ရာ စောင့် လိုးရင်း လိုးရင်းနှင့်

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးးးး !!! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးး !!! အ အ အ အ !! အားးးးးး"

"ဗျွတ် ဗွတ် ဗလွတ် ဗူ "

ဦးမြမောင်သည် ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ဆွေဆွေ့အား ခွလိုက်သည်။ လီးကြီး ကျွတ်သွားသောအချိန် ဖင်ခေါင်းထဲ၌ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်၍ ကျန်ခဲ့သည်။ ဆွေဆွေ၏ ဆံပင်ကို ဆွဲ၍ ခေါင်းကို မလိုက်ပြီး

"ပါးစပ်ဟစမ်း"

ဆွေဆွေလည်း ပါးစပ် ဟပေးလိုက်ရာ ဦးမြမောင်သည် ကွင်းတိုက်ပြီး ဆွေဆွေ၏ ပါးစပ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။

"အ အ အ အ !!! အားးးး ရှီးးးး ဟားးးးး"

ငန်ကျိကျိ ချွဲပျစ်ပျစ် သုပ်ရည်များ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသည်။

"ဟားးးး လိုးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကွာ!!! တောက် စ် !!! အဲ့ လရည်တွေ မြိုချလိုက်လေ"

ဆွေဆွေလည်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော လရည်များကို မြိုချလိုက်ရသည်။ လရည်များ ကုန်သွားသော်

"ကဲ ငါ့လီးကို စုပ်ပေးစမ်း"

ဆွေဆွေလည်း ယခုပင် မိမိ၏ ဖင်ကို လိုးထား၍ သွေးများ ပေနေသော လီးကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ရသည်။

"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးးး ရှီးးးးး"

လီးစုပ်တာ ဇိမ်ခံနေရာမှ အောင်နိုင့်ဘက် လှည့်၍

"ဟေ့ကောင်!! ဘာလုပ်နေတာလည်း!! ဒီကောင်မရဲ့ ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စောင့် လိုးပစ်စမ်း"

"ဟုတ် ဟုတ် ဦးမြ"

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးး"

.......................................................................................

ဦးမြမောင်နှင့် ကိုအောင်နိုင်သည် အရက်သောက်လိုက်၊ ဆွေဆွေ့အား တလှည့်စီ လိုးလိုက်နှင့် ဇိမ်ကျနေသလောက် ဆွေဆွေ့ခမျာ ဖင်တွေ ကျိမ်းစပ်နေသည်။ ဖင်ပေါက်လည်း ယောင်ကိုင်းကာ အသားနီပင် လန်နေ၏။ စတိုခန်း၏ ကြမ်းပြင်တွင် ဗိုက်ကိုနှိပ်ကာ ခွေခွေလေး မှိန်းနေသော ဆွေဆွေ့အား ကြည့်ရင်း

"ကဲ နောက်ဆုံးအချီ အနေနဲ့ ဒီကောင်မကို ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ ညှပ် လိုးလိုက်ရအောင်"

"လုပ်လိုက်လေ ဦးမြရဲ့"

ဦးမြမောင်နှင့် အောင်နိုင်သည် ဆွေဆွေ့ထံ လျှောက်လာပြီး

"ကဲ ဆွေဆွေရေ၊ မင်းရဲ့ ယောက်ျား နှစ်ယောက်လုံးကို ကောင်းကောင်းလေး ပြုစုလိုက်ဦးကွာ၊ လာ ၊ ငါ့ အပေါ် တက်ခွလိုက်"

ဆွေဆွေလည်း နုံးခွေနေသော ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ဖြေးညှင်းစွာ ထလိုက်ပြီး ဦးမြမောင်ပေါ် တက် ခွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် တောင်မက်နေသော လီးကြီးကို ကိုင်ကာ စောက်ပတ်တွင် တေ့၍ ထိုင်ချလိုက်သည်။

"ဇိ ဇိ ဗျိ ဗျိ !!! အ !!! ဟားးးး"

ဆီးခုံခြင်း ထိကပ်မိသည်နှင့် ဦးမြမောင်က ဆွေဆွေ၏ ခါးကို ဖက်လိုက်သည်။ အောင်နိုင်သည် ဦးမြမောင်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတပ်လျှင် ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေသော ဆွေဆွေ့အား ခွလိုက်သည်။ သူတို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးထားသဖြင့် ယောင်ကိုင်းနေသော ဖင်ပေါက်ကို လီးဒစ် တေ့လိုက်သည်။ ဆွေဆွေ၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ

"အင့် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အောင်မလေးးးး သေပါပြီ !!! အမေရဲ့ !!! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးး !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!!! အားးးးးးးး"

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

ဆွေဆွေ့ခမျာ ဦးမြမောင်တို့ နှစ်ယောက် ဝိုင်းလိုး ညှပ်လိုးသည့်ဒဏ်ကို ညနေ 3:00 pm ထိ ခံလိုက်ရသည်။ လမ်းပင် မလျှောက်နိုင်၍ ကိုအောင်နိုင်က အခန်းထဲ ချီ ပို့လိုက်ရသည်။

ထိုအချိန်တွင် ဖြူဖြူသည်လည်း

မှောင်စပြုနေသဖြင့် တစ်ယောက်ထဲ စိတ်မချဟု ဆိုကာ ပြန်လိုက်ပို့ပေးသော ကိုအိုက်စံနှင့် လူပျက်သည့် နေရာတွင် လိုးပွဲ စဉ်နွှဲနေသည်။ ည 7:00 pm မှ ကျောင်းဝန်းထဲ ဝင်ခဲ့သည်။ ကျောင်းဝန်းထဲ ရောက်ရောက်ခြင်း စတိုခန်းဘက် မသိမသာလေး ထွက်ခဲ့သည်။ စတိုခန်းထဲတွင် ဦးမြမောင်သည် ပုလင်းထောင်၍ စောင့်နေစဲ။

"ယောက်ျားရေ၊ စောင့်နေတာ ကြာပြီလား"

"မကြာသေးဘူး ငါ့ မိန်းမလေးရေ၊ လာစမ်းပါဦး"

ဖြူဖြူလည်း ဦးမြမောင်၏ ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်သည်။ ဦးမြမောင်သည် ဖြူဖြူ၏ ဖင်ကို ထမိန်ပေါ်မှ စမ်းလိုက်ရာ

"ဟိုကောင် အိုက်စံ နင့်ကို လိုးလိုက်တယ် မလား"

"အဟွန်း တစ်ချီထဲပါ ယောက်ျားရဲ့"

အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားသဖြင့် သုပ်ရည်များက ထမိန်တွင် စိုနေသည်။

"ခု ရေ ဆေးလိုက်မယ်လေ"

"မလိုဘူး၊ ဖင်ကုန်းပေး၊ ဒီအတိုင်း လိုးမယ်"

ဖြူဖြူလည်း ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးမြမောင်က ဖြူဖြူ၏ ထမိန်ကို လှန်လိုက်ရာ အောက်ခံ မပါသော ဖင် ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်လာသည်။ ထို ဖင် ဖွေးဖွေးလေးကို ဖြန်းကနဲ လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်တွင် လီးတေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်တော့သည်။

"အင့် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးး"

..................................................................................................................................................

သီတင်းကျွတ် ကျောင်းပိတ်ပြီ။

ဒေါ်အေးသည် ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ရွာသို့ ပြန်သွားသည်။ ဦးမြမောင်ကတော့ ကျောင်းစောင့်ရန် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ မဝေလည်း သူမ၏ မိဘတွေထံ ပြန်သွားသည်။ ဆရာလေး ကိုအောင်နိုင်က စာဖြေလွှာများ စစ်ဆေးပြီးမှ အစဉ်ပြေလျှင် လိုက်ခဲ့မည်ဟု အချိုသပ်ကာ မဝေကို တစ်ယောက်တည်း လွှတ်လိုက်သည်။ ဆွေဆွေနှင့် ဖြူဖြူတို့လည်း ပြန်သွားသဖြင့် မဝေသည် ကိုအောင်နိုင်အား စိတ်ချလက်ချ ထားခဲ့သည်။ အရာအားလုံးကို အကွက်ကျကျ စီစဉ်တက်သော ဦးမြမောင်က ဆွေဆွေနှင့် ဖြူဖြူ့အား ကားဂိတ်မှ မသိမသာ လှည့်ပြန်ခဲ့ရန် မှာကြားလိုက်သည်။ ထိုသို့ မှာကြားရာတွင်လည်း ဆွေဆွေရော ဖြူဖြူပါ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် မသိရပေ။ 

ဦးအိုက်စံကိုလည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်အား အကြောင်းတစ်ခုခုပြ၍ ထွက်ခဲ့ရန်၊ သီတင်းကျွတ် ပိတ်ရက်တွင် ပျော်စရာအကောင်းဆုံး အစီအစဉ်များ ဆွဲထားကြောင်း ဖုန်းဆတ်လိုက်သေးသည်။ Group sex ပွဲကြီး စဉ်နွှဲဖို့လေ။ ထို့ကြောင့် ဦးအိုက်စံလည်း သူ့မိန်းမ ဒေါ်နွယ်နွယ်နှင့် ကလေး နှစ်ယောက်ကို ယောက္ခမတွေထံသွားမည့် ကားဂိတ်သို့ ပို့ခဲ့ပြီး သူ့အတွက် ဆေးခြောက်နှင့် အရက်ပုလင်းများ ဆွဲကာ ကျောင်းသို့ ချီတက်ခဲ့သည်။ ဖြူဖြူ ပြန်သွားပြီ ထင်သဖြင့် ဒီသီတင်းကျွတ် ကိုမြမောင်ထံမှ မပြန်ဘဲ သောက်လိုက် စားလိုက် နှင့် အချိန်ဖြုန်းတော့မည်ဟု တွေးထားသည်။ ဦးမြမောင်၏ စီစဉ်မှုကို ကိုအောင်နိုင်မှ လွဲ၍ ကျန်သူများ အပြည့်အဝ မသိကြပေ။ ကျောင်းဝင်းထဲသို့ အိုက်စံ ရောက်သော် အောင်နိုင့်အား တွေ့လိုက်သဖြင့် အံ့သြသွားပြီး

"ဟာ !! ဆရာလေးတို့ မပြန်ဖြစ်ဘူးလား"

"ကျွန်တော် မပြန်ဖြစ်တာဗျ၊ မဝေတော့ ပြန်ဖြစ်တယ်"

"ဘာဖြစ်လို့"

"ကျုပ်က ခများကို စောင့်နေတာ၊ ပြောစရာနဲ့ လုပ်စရာ ရှိလို့"

"ဘာများလည်း ဆရာလေးရယ်"

"ဒီလို ဗ် -------------------"

"ဟားးးးး ဒါမျိုးဆို အိုက်စံတို့ အကြိုက်ပေါ့ဗျာ"

"ကဲ ဒါဆို ကျုပ်တို့ မူလတန်းဆောင်ထဲ တိတ်တိတ်လေး သောက်ရင်း စောင့်ကြစို့"

"Ok ဗျာ"

စတိုခန်းထဲတွင်တော့

ဦးမြမောင်နှင့် အောင်နိုင် ပြင်စဉ်ထားသော အိပ်ယာခင်းကြီးတစ်ခုနှင့် သောက်စားရန် နေရာများ စီစဉ်တကျ ရှိနေသည်။ ရာသီဥတုကလည်း မိုးလေး အုံ့နေသဖြင့် ခပ်အေးအေး ရှိလှသည်။ ဖြူဖြူနှင့် ဆွေဆွေ့အား နာရီဝက်ခြား၍ ချိန်းဆိုလိုက်သည်။ အိုက်စံ ရောက်လာချိန်တွင် အောင်နိုင်က အိုက်စံအား သူတို့၏ အကြံကို ကြိုတင် ရှင်းပြထားရန်၊ ဦးမြမောင်က ဖြူဖြူ့ကို တွယ်နေချိန် အောင်နိုင်နှင့် အိုက်စံက ဝင်လုံးရန်၊ ပြီးမှ ဆွေဆွေ ရောက်လာချိန် မိန်းကလေး နှစ်ယောက်အား သုံးယောက်သား ဝိုင်းတွယ်မည်ဟု စနစ်တကျ plan ဆွဲထားသည်။ ကိုအိုက်စိံနှင့် ကိုအောင်နိုင်ကိုလည်း " တောင်ဆိတ်ဆီ "နှင့် ဖေါ်စပ်ထားသည့် လိင်တန်ထွားဆေး လိမ်းခိုင်းထားလိုက်သည်။

8:30 am တွင် ကားဂိတ်မှ မသိမသာ လစ်ထွက်လာသော ဖြူဖြူသည် ကျောင်းသို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ ကျောင်းဝင်းတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေသည်။ စိထားသော ကျောင်းဝန်း တစ်ခါးပေါက်အား တွန်းကာ ဝင်ခဲ့သည်။ ခြေလှမ်းများက စတိုခန်းဘက်စီသို့

"ယောက်ျားရေ၊ စောင့်နေတာ ကြာပြီလား"

ခရီးဆောင်အိတ်အား အခန်းထောင့်တွင် ချကာ ကိုမြမောင်၏ ဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကိုမြမောင်သည် ဖြူဖြူ၏ ခါးကို ဆွဲဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လက်ကလည်း နို့အုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ စုပ်နယ်လိုက်သည်။

"မကြာသေးပါဘူး မိန်းမရယ်၊ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"

ဖြူဖြူကလည်း ဦးမြမောင်အား ပြန်လည် နမ်းရှိုက်ရင်း ဖေါင်းကြွနေသော ဦးမြမောင်၏ ပေါင်ကြားကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ခဏခြင်းပင် ဖြူဖြူရော ဦးမြမောင်ပါ အဝတ်မဲ့သွားသည်။ "တောင်ဆိတ်ဆီ" အစွမ်းကြောင့် ထွားခြင်းတိုင်း ထွားနေသော လီးကြီးကို ကြည့်ကာ ဖြူဖြူ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

"ဒါ  ဒါ ကြီးက"

"ငါ့မိန်းမကို မျှော်နေတာလေ"

"အဲ့ဒါ ပြောတာမဟုတ်ဘူး၊ အရင်ထက် ပို ကြီးနေလားလို့"

"ဟုတ်တယ်လေ၊ ဘာဖြစ်လည်း၊ ကြီးတော့ မကောင်းဘူးလား"

"ကောင်းတော့ ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမဲ့ နာတယ်"

"ကဲပါ မိန်းမရယ်၊ သူ့ကို ပါးစပ်လေးနဲ့ ချော့လိုက်ရင် သူက မဆိုးပါဘူးကွဲ့"

"ဟွန့် !! ဒါမျိုးတော့ တက်တယ်"

မျက်ဆောင်း လှလှလေး ထိုးကာ ပါးခြိုင့်လေး ပေါ်အောင် ပြုံးပြီး ဦးမြမောင်၏ လီးကို ဖွဖွလေး စုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ သူမ၏ လက်တစ်စုပ် မကပေ။ အရည်ပြားကို အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ရာ ဒစ်ရဲရဲ ကားကားကြီး ပေါ်လာသည်။ ဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ငုံကာ တစ်ပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် စုပ်လိုက်သည်။

"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးးးး ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ!!! ဟားးး"

ဒစ်ကို လျှာဖြင့် ဝိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲ ဝင်နေသော လီးကြီးကို စုံကိုင်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အားရပါးရ စုပ်နေသည်။ ဦးမြမောင်သည် ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်နောက်ပြန်ထောက်ကာ အရသာ တွေ့နေ၏။ ဖြူဖြူလည်း လီးစုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ တစ်စိမ့်စိမ့် ထွက်နေသည်။ လီးစုပ်ခံနေရင်း မာန်ပါလာသဖြင့် ဖြူဖြူ၏ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ကော့ကော့ လိုးသည်။

"အွတ် အွတ် အွတ် အွတ် !! ကွတ် ကွတ် ကွတ် ကွတ် !!! အု အု အွတ် အွတ် !!! အူးးးးးး အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် "

လီးကြီးမှာ အာခေါင်ထဲထိ ဝင်လာသဖြင့် အသက်ရှူကျပ်လာ၍ ဇွတ် ရုန်းလိုက်ရသည်။

"ကဲ မိန်းမ၊ အိပ်ယာခင်းပေါ် လေးဘက်ကုန်းစမ်း"

ဖြူဖြူလည်း ဦးမြမောင်၏ အမိန်းအတိုင်း တသွေမတိမ်း လိုက်နာလိုက်သည်။ ဦးမြမောင်သည် လေးဘက်ကုန်းထားသော ဖြူဖြူ့အား ခွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးကို ကိုင်ကာ နောက်သို့ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်လေးတွင် တေ့ပြီး ဒစ်ကို ဖိသွင်းလိုက်သည်။

"ဇိ ဇိ ဇှိ !!! အ "

စောက်ဖုတ်မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေသဖြင့် လျှောလျှောလျှူလျှူ ဝင်သွားသည်။ ဒစ် ဝင်သွားသည်နှင့် ဖြူဖြူ၏ ကျောပြင်အား ဖိလိုက်ရာ အိပ်ရာခင်းပေါ် မျက်နှာ အပ်လျှက် ဖြစ်သွားသည်။ ခါးကို ဖိလိုက်ရာ ဖင်လေး ကော့တက်လာသည်။ စိတ်ကြိုက် အနေအထား ရောက်မှ လီးတစ်ဆုံး စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးး လားး လားး နာလိုက်တာ ယောက်ျားရယ် !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အောင်မလေးး လေ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !! ဗု ဗု ဗွတ် ဗွတ် !! အူးးး ဟူးး ဟူးး ဟူးးးး"

စောင့်ချက်တိုင်းသည် သားအိမ်အား အရှိန် ပြင်းပြင်းနှင့် အထိမိဆုံး အနေအထား ဖြစ်သဖြင့် ဖြူဖြူ၏ ချစ်စဖွယ် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေသည်။ သားအိမ် အောင့်ရုံတင်မက၊ ဆေးတန်ခိုးနဲ့ ကြီးထွားနေသော လီးကြီးက စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများအား တရစပ် ပွတ်တိုက် ဝင်ထွက်နေသည့် နာကျင်မှုကလည်း မသေးပေ။ ဦးမြမောင် အတွက်မူ အရိုးနု ဝါးရသလို အရသာ ရှိလှသည်။ စောင့်ချက်တွေကလည်း တဖြောင်းဖြောင်းနှင့်။ ဖြူဖြူလည်း ဆံပင်တွေ ခါးယမ်းကာ တအီးအီး တအား အားနှင့် ခံနေရသည်။

10 mins ခန့် အကြာတွင် စောက်ပတ်မှာ လီးဝင်လမ်းကြောင်း တည့်သွားချိန်တွင် ဦးမြမောင်သည် လိုးတာ ရပ်တန့်လိုက်သဖြင့်

"အာ !!!! ကျွတ် !! ဘာလို့ ရပ်လိုက်တာလည်း"

"ခဏ နားမလို့လေ၊ ငါ့ မယားလေး မခံနိုင်မှာ ဆိုးလို့"

"ခံနိုင်တယ် !! ခံနိုင်တယ် !! လုပ်စမ်းပါ ယောက်ျားရယ် !! ကောင်းလာခါမှ"

"ခဏ မနားတော့ဘူးလား"

"ရတယ် ၊ မနားဘူး ၊ လုပ်မှာသာ လုပ်"

"တစ်နေကုန် ၊ တစ်ညလုံး မနားဘူးပေါ့"

"ရတယ် ၊ လုပ်နိုင်ရင်လုပ်"

"Ok လေ ၊ ဒါမျိုး ကြိုက်တာ ၊ ကဲ ကိုယ့်ဆရာတို့ရေ၊ စိတ်ကြိုက်သာ နွှာတော့ဗျို့"

"ရှင် !! ဘာ !! ဘာ !! ဘယ်လို !! ဟင် !!! "

ဖြူဖြူသည် ဦးမြမောင်၏ ပြောစကားနှင့်အတူ အခန်းထဲသို့ ဝင်လာသော ခြေသံများ ကြားရသဖြင့် လည်ပြန် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ၊  ကိုအိုက်စံနှင့် ကိုအောင်နိုင်အား တွေ့လိုက်ရသောကြောင့် လန့်သွားကာ ကုန်းရုန်းထရန် ပြင်စဉ်၊ ဦးမြမောင်က ဖြူဖြူ၏ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို စောင့်ဆွဲလိုက်ပြီး

"အ !!! "

"ဘာဖြစ်လို့လည်း ငါ့မိန်းမ"

"ဟို ဟို !! သူတို့ သူတို့ !! "

"သူတို့လား၊ သူတို့က မင်းကို မနားတမ်း လိုးပေးမလို့လေ"

" အို !!! ကျွန်မ !! ကျွန်မ "

"ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလည်း ဖြူဖြူ၊ အိုက်စံဆိုတာ နင့်ကို လိုးနေကြ မဟုတ်လား၊ ကိုအောင်နိုင် တစ်ယောက် ထပ်တိုးပြီးလိုးတော့ ဘာ ဖြစ်သွားမှာ မှတ်လို့၊ နင်တောင် ယောက်ျား တစ်ယောက် ထပ်ရသေးတယ်၊ ငါတို့သုံးယောက်နဲ့ဆို နင် တစ်ခြားသူတွေစီမှာ သွားကုန်းစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့၊ မဟုတ်ဘူးလား"

ဦးမြမောင် ပြောပုံက ပတ်ဆတ်လှသည်။ သူမက လူတစ်ကာ လှည့်ကုန်းနေသလိုပင်။ ဦးအိုက်စံနှင့် ဦးမြမောင်တို့က လိုးနေကြ မှန်သော်လည်း ယခုကဲ့သို့ အစုလိုက် လိုးခံရမည်ကိုတော့ ရှက်ရွံ့မိသည်။ ဦးမြမောင်သည် သူမ၏ ဆံပင်ကို ဆွဲထားရင်း နားနား ကပ်ကာ

"ဒီ သီတင်းကျွတ်က မင်းအတွက် ပျော်စရာ ကောင်းမှာပါ၊ ကဲ ကိုအိုက်စံတို့ရေ ဒီမှာ ခံခြင်လှပြီတဲ့"

"Ok လေ"

ဦးမြမောင်က ဆွဲထားသော ဆံပင်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး ဖယ်ပေးလိုက်သည်နှင့် ဖြူဖြူသည် ကုန်းရုန်းထကာ ပြေးရန် ကျိုးစားသည်။

"အင့် !! ဝုန်းးးး !! အားးးး"

ကိုမြမောင်က ဖင်ကို စောင့်ကန်လိုက်သဖြင့် မှောက်လျှက်လဲသွားသည်။ ဦးအိုက်စံသည် ဖြူဖြူ့ပေါ် ကားယားခွ ထိုင်လိုက်ပြီး ဆံပင်ကို စောင့်ဆွဲကာ

"ဘာဖြစ်လို့ ထွက်ပြေးတာလည်း ဖြူလေးရဲ့၊ ကိုကြီးနဲ့ ဖြူလေးက လိုးနေကြ ဟာကို"

"အို !!! မဟုတ် !! ဟုတ်!! "

ဖြူဖြူ မည်သို့ ဖြေရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။

"ဘာတုန်း!! ကိုအောင်နိုင် ပါလာလို့လား၊ သူကလည်း မင်းကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမှာပါကွ !! ဟားးး ဟားး ဟားး ဟားး"

"ဟို !! ဟို !!' ကျွန်မ !! ကျွန်မ !!! အ "

ဦးအိုက်စံသည် ဖြူဖြူ၏ ဆံပင်ကို စောင့်ဆွဲလိုက်ပြီး

"မဟုတ်လည်း မင်းက ငါ့နဲ့ ခံလိုက်၊ ကိုမြမောင်နဲ့ ခံလိုက် လုပ်နေတာလေ၊ ခုလို တပြိုင်တည်း ပေါင်း ခံတော့ အချိန်ကုန် သက်သာတာပေါ့ကွာ၊ ကိုအောင်နိုင်ရဲ့ လီးတစ်ချောင်း တိုးလာလို့ မင်းစောက်ဖုတ်က ထူးပီး ပြဲမသွားပါဘူးကွ၊ မင်းလည်း ခံခြင်လို့ ဥာဏ်စဉ်ပြီး ပြန်လာတာ မလား၊ ကဲ ကိုအောင်နိုင်ရေ၊ ဒင်းကို ပြုစုပေးကြစို့"

"အို !! မဟုတ် !! မဟုတ် !! အ !!"

ကိုအောင်နိုင် အဝတ်များ ချွတ်လိုက်စဉ် ကိုအိုက်စံက ဖြူဖြူ့အား ပတ်လတ် လှန်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အဝတ်များ ချွတ်ကာ ဖြူဖြူ့ရင်ဘက်ပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ တောင်ဆိတ်ဆီကြောင့် သာမာန်ထက် ပိုမို ကြီးထွားနေသော လီးကြီးက ဖြူဖြူ၏ ရင်ဘက်ပေါ်တွင် ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းနှင့် အသည်းယားစရာပင်။ ကိုအောင်နိုင်သည် ယက်ကန် ယက်ကန် ဖြစ်နေသော ဖြူဖြူ၏ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဂေါက်သီးလုံးခန့် ရှိသော ဒစ်ကားကြီးကို ဖြူဖြူ၏ စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ဖြူဖြူ့ခမျာ ဖါသည်မ တစ်ယောက်လို ဝိုင်းလိုးခံရတော့မည် ဖြစ်သဖြင့် လက်မခံနိုင်သော်လည်း ယခု ကိုအောင်နိုင်၏ လီးကြီး သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်တော့မည်။ ကိုအိုက်စံသည် ဖြူဖြူ့အား ခွထားရာမှ ဖယ်ပေးလိုက်သည်။

"ဇိ ဇိ ဇွိ !! အ !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးး !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အားးးး"

လီး ဝင်သွားသည်နှင့် အောင်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လှသည်။ ဖြူဖြူ၏ နို့အုံလေး ခါယမ်းနေသည်။ အိုက်စံက ထိုနို့အုံအား စုံကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်နေရာ လီးကြီးကြောင့် နာတာကတစ်မျိုး၊ နို့ ညှစ်ခံရ၍ နာတာက တစ်မျိုးနှင့် ခံရ ခက်လှသည်။ အောင်နိုင်ကတော့ လိုးခြင်နေတာ ကြာပြီဖြစ်သော ဖြူဖြူ့အား အခွင့်ရတုန်း အသားကုန် ပစ်ပစ်ကျုံးသည်။ ဖြူဖြူလည်းခေါင်း ဘယ်ညာ ယမ်းရင်း တအားအားနှင့် အော်ဟစ်နေရသည်။ အောင်နိုင်နှင့် အိုက်စံတို့ ဖြူဖြူ့အား လုပ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း ဦးမြမောင်၏ လီးကြီး တင်းမာလာသည်။ ထို့ကြောင့် အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်ပြီး

"အိုက်စံရေ၊ အဲ့ကောင်မကို ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ ညှပ်လိုးစမ်း၊ ဒင်းကို ငါ ဖင်လိုးပြီးသားကွ"

"Ok လေ "

"ရှင် !! အဲ့လို !! အဲ့လိုတော့ !! မလုပ် !! မလုပ်ပါနဲ့ !! အားးးးးး"

တောင်းပန်နေသော ဖြူဖြူ့၏ နို့ကို ညှစ်ချေလိုက်သဖြင့် အလွန် နာကျင်သွားသည်။

"ကိုအောင်နိုင်!! ခများ အောက်မှာ ပတ်လတ်လှန် အိပ်လိုက်"

အောင်နိုင်လည်း ဖြူဖြူ့အား လိုးနေရာမှ ရပ်လိုက်ကာ ကိုအိုက်စံ ပြောသည့်အတိုင်း ပတ်လတ်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ ကိုအိုက်စံက ဖြူဖြူ၏ ဆံပင်ကို ဆွဲကာ ထခိုင်းလိုက်ပြီး

"ကဲ ဖြူဖြူ၊ ကိုအောင်နိုင့်ပေါ် တက်ခွပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်စမ်း"

"အ !! နာတယ် !! နာတယ်!!!"

ဖြူဖြူလည်း ဆံပင်ဆွဲကာ ထခိုင်းသဖြင့် နာကျင်မှုကြောင့် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားသည်။ ယခုမှတော့ ဘာမျှ မတက်နိုင်တော့ပေ။ အောင်နိုင့်အပေါ် ကားယား ခွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးကို ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်တွက် တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးခြင်း ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။

"ဇိ ဇိ ဇှိ ဇှိ !!! အ !! အ !!! ဟားးးး"

ဆီးခုံခြင်း ထိမိသည်အထိ ထိုင်ချလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားသည်။ အရည်ရွှဲနေ၍သာ လီးမှာ လျှောလျှောလျှူလျှူ ဝင်သွားသောလည်း စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်သိပ်နေသည်။

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် !!! အ အ အ အ အားးးးးးး"

အောင်နိုင်သည် အောက်မှ သုံးလေးချက်ခန့် ပင့်လိုးလိုက်ပြီး ဖြူဖြူ၏ ခါးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ အိုက်စံသည် ဖြူဖြူ့အား ခွလိုက်ပြီး ဖင်ကို ဖြဲလိုက်သည်။ စူတူတူ ဖြစ်နေသော စအိုပေါက် ညိုညိုလေးပေါ် တံတွေး ထွေးလိုက်ရာ ဖြူဖြူ့ဖင်လေး ရှုံ့သွားသည်။ စအိုပေါက်ကို ဒစ် နွေးနွေးကြီး လာထောက်သဖြင့် ဖြူဖြူတစ်ယောက်၊ အံကြိတ်၊ လက်သီးစုပ်ကာ ခြေဖဝါးများ ကုတ်ထားမိသည်။

"အ !! ဟားးး !! အိ !!"

ဖင် ရှုံ့းထားသဖြင့် ဒစ်ကြီးမှာ ဖင်ပေါက်ထဲ မဝင်သေးဘဲ စအိုပေါက်ကို ထိုးစွသလို ဖြစ်နေရာ အသည်းတယားယားလည်း ရှိလှသည်။ အိုက်စံက သူ၏ လီးကို ကျကျနနကိုင်ကာ ဖင်ပေါက်ကို တေ့၍ ဖိသွင်းလိုက်ရာ

"ဇိ ဇိ ဇှိ !!! အ !! အိ !!"

စအိုပေါက်လေးထဲ ဒစ် ဝင်သွားပြီ။ လီးပတ်လည်အား တံတွေးစွတ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ထစ်ခြင်း ဖိသွင်းနေသည်။

"ဗျစ် ဗျစ် ဗလစ် ဗျစ် ဗျစ် !!! အ !!! ဟားးးး အိ !! အိ !!! အိ !!! အစ် !!"

တောင်ဆိတ်ဆီကြောင့် ထွားကျိုင်းနေသော လီးကြီးသည် ကျဉ်းမြောင်းသော ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဝင်နေသည်။ ညှစ်ထားသဖြင့် စအိုပေါက်မှာ အောင့်နေသည်။ ရှည်လျှား ကြီးမားသော လီးကြီးမှာ မဆုံးနိုင်သေး။ စောက်ဖုတ်ထဲလဲ အောင်နိုင်၏ လီးကြီး ပြည့်သိပ်စွာ ရှနေစဉ် အိုက်စံ၏ လီးကြီး တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဝင်လာတိုင်း တစ်စို့ကြီးနှင့် ခံရ ခက်လှသည်။ လီးကြီး သုံးပုံ နှစ်ပုံခန့် ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သွားပြီ။ အိုက်စံသည် ဖြူဖြူ၏ ဖင်ကို လိုးခြင်နေတာ ကြာပြီ။ ဖင်လိုးလိုက်၍ ဖင်ကွဲသွားလျှင် နောက် မလိုးရတော့မှာစိုး၍ မျိုသိပ်ခဲ့ရသမျှ ခုတော့ လိုးခွင့် ရပြီလေ။ လီးအား ဖင်ပေါက်ထဲမှ ဖြေးညှင်းစွာ ပြန်ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။ ဖင်ပေါက်မှာ ပိုမို ကျဉ်းမြောင်းပြီး စောက်ဖုတ်ထက် ညှစ်အား ကောင်း၍ လိုးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် အရသာ ရှိလှသည်။

"စောင့် လိုးစမ်းပါ အိုက်စံရ၊ ဒီကောင်မရဲ့ဖင် ကွဲမသွားပါဘူးကွ၊"

ဦးမြမောင်၏ စကားကြောင့် အိုက်စံသည် လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်အောင် စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"ဗလစ် တစ် တစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗု!! အောင်မလေးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ !! နာတယ် !! နာတယ် !!အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးး"

ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် လီးတစ်ဆုံး စောင့်သွင်းခံလိုက်ရ၍ ဖြူဖြူ့ခမျာ ဖေါ်မပြနိုင်အောင်ပင် နာကျင်လွန်းလှသည်။ လက်သီးဖြင့် ကျမ်းပြင်အား တစ်ဖုန်းဖုန်း ရိုက်၍ အော်ဟစ်နေသော်လည်း အိုက်စံ၏ စောင့်ချက်တွေက အရှိန် လျော့မသွားပေ။ အောင်နိုင်ကလည်း အိုက်စံ၏ စောင့်ချက်နှင့်အညီ အောက်မှ ပင့်ပင့် လိုးသည်။ လီးနှစ်ချောင်း စောက်ဖုတ်နှင့် ဖင်ထဲ ပြိုင်တူ ဝင်ထွက်နေသဖြင့် နာကျင်လွန်းလှသည်။ အိုက်စံတို့ ဖြူဖြူ့အား ညှပ်၍ လိုးနေသည်မှာ ညှာတာမှု မရှိလှပေ။ ဖြူဖြူ အော်လေ စောင့်လိုးလေ ဖြစ်နေသည်။

"တူ တူ တူ တူ !!!"

ထိုစဉ် ဖြူဖြူ၏ ဖုန်းမြည်သံ ကြားရသဖြင့် ဦးမြမောင်သည် လက်ကိုင်အိတ်ထဲမှ ဖုန်းကို ယူကာ ဖြူဖြူတို့ထံ လျောက်လာသည်။ ဦးမြမောင် လက်ကာပြသဖြင့် အိုက်စံတို့ ဖြူဖြူ့အား လိုးတာ ရပ်လိုက်ပြီး ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးများ စိမ်ထားလိုက်သည်။ ဦးမြမောင်က ရှုံ့မဲ့နေသော ဖြူဖြူ၏ မျက်နှာနား ဖုန်းကို ကပ်ပေးလိုက်သည်။ ဖုန်း ခေါ်ဆိုသူမှာ သူမ၏ ရီးစား ကိုမြတ်သူ ဖြစ်သည်။ ဖြူဖြူက ခေါင်းခါ ပြကာ မကိုင်ဘူးဟု ငြင်းသော်လည်း ဦးမြမောင်က စပီကာ ဖွင့်ကာ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုကို လက်ခံလိုက်ပြီး ဖြူဖြူ၏ နားတွင် ကပ်ပေးလိုက်သည်။

"Hello !! ဖြူ လားးးး"

"ဟုတ် !! ဟုတ် ကိုမြတ်သူ !!"

"ဖြူ !! သီတင်းကျွတ်ပိတ်ရက် ဘာလို့ ပြန်မလာတာလည်းကွယ်!! "

"ဟို !! ဟိုလေ !! ဖြူ !!! ဖြူ!!! အ အ အ !!"

"ဖြူ !! ဘာဖြစ်တာလဲ"

စကားပြောနေစဉ် အောင်နိုင်နှင့် အိုက်စံက ညှောင့်လိုး လိုးလိုက်သဖြင့် ဖြူဖြူ့ထံမှ အသံ ထွက်သွားသည်။ တစ်ခြား အမျိုးသားနှစ်ယောက်က ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ ညှပ်၍ လိုးနေချိန်တွင် ရီးစားနှင့် ဖုန်းပြောနေရသဖြင့် ရင်တွေ တစ်ဒိန်းဒိန်း ခုံကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှု ပြင်းထန်နေသည်။ မိမိ၏ စိတ်ကို မလုံသလို ခံစားရသော်လည်း ခံစားမှုက တစ်မျိုးလေး ဖြစ်နေသည်။

"ဘာမှ !! ဘာမှ !! အ !! အ !! မဖြစ် !! မဖြစ်ဘူး ကိုမြတ်သူ !! အ !! အ !! အ "

"တစ်အအနဲ့ ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလည်းဖြူ။ ကျောင်းပိတ်ရက်လည်း ပြန်မလာဘူး၊ ကိုယ် မင်းကို စိတ်မချဘူးကွာ"

"ဖြူ !! ဖြူ !!! အ ! အ !! စာ စစ် !! စာစစ်ရမှာမို့ ပြန်မလာဖြစ်တာပ် !! အ အ "

ကိုအိုက်စံတို့သည် ကပ်တွန်း တွန်းလိုးနေရာမှ အရှိန် တဖြည်းဖြည်း မြင့်လာသည်။ ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ လိုးခံနေရ၍ နာရသာ့်အထဲ ရီးစား၏ ဖုန်းကို ဖြေနေရသဖြင့် စိတ် အလှုပ်အရှားကြီး လှုပ်ရှားကာ

"ဖြူ !! နေ ကောင်းရဲ့လားကွယ်"

"ကောင်းတယ် !! အ အ !! ကောင်း !! ကောင်းတယ် !! အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးး ဟားး"

ကိုအောင်နိုင်၏ ကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျရင်းဖြူဖြူ တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။

"ဖြူ !! ဖြူ !! Hello !! Hello !! ဖြူ !!"

"အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းး ဟင်းးး"

"Hello !! Hello !! ဖြူ!! "

"ဖြူ နေကောင်းပါတယ် ကိုမြတ်သူ!! နောက်မှ ပြန်ခေါ်လိုက်မယ်နော်၊ ဒီမှာ အလုပ်ရှုပ်နေလို့"

"ဒါဆိုလည်း !! ဒါဘဲလေ"

ကိုမြတ်သူထံမှ မကျေမနပ်နှင့် ဖုန်းချသွားသည့် အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ဖုန်းပြော၍ ပြီးသွားသည်နှင့် ဦးမြမောင်သည် ဖြူဖြူ၏ မျက်နှာကို မေးစိမှ ကိုင်၍ မော့လိုက်ပြီး

"ကဲ မိန်းမ !! ငါ့ လီးကို စုပ်ပေးစမ်း"

ဖြူဖြူ့ခမျာ ဖါသည်မထက်ပင် ဆိုးနေပြီ။ ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ လိုးခံနေရသည့်အပြင် လီးပါ စုပ်ပေးရမည့် အဖြစ်။ ပါးစပ်ကို ဟ၍ လီးဒစ်ကို ငုံလိုက်သည်။ အိုက်စံနှင့် အောင်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာပြန်သည်။

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အု အု အ အ !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! အိ အိ !! အု အု !! အွတ် အွတ် အွတ် အွတ် !! အူးးးး အူးးး အူးးးး"

စုပ်ပေးနေရသော လီးကြီးမှာ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲနှင့် ဝင်ထွက်နေရင်း အာခေါင်ထဲထိ ရောက်လာသည်။ ကိုမြမောင်သည် ဖြူဖြူ၏ အာခေါင်ထဲ လီးကို တစ်ဆုံး သွင်းလိုက်ပြီး သူ၏ ဆီးခုံနှင့် သူမ၏ မျက်နှာအား ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ ဖြူဖြူ့ခမျာ အသက်ရှူ ကျပ်ကာ မျက်လုံးများပြူး၊ မျက်ရည်တွေကျပြီး လည်ပင်းကျောများပင် ထောင်လာသည်။ ဦးမြမောင်၏ ပေါင်အား တွန်းထားသော်လည်း သန်မာသော လက်က ခေါင်းကို ဖိကပ်ကာ လီးကို အာခေါင်ထဲ စောင့်စောင့် ထဲ့နေသည်။

"အု အု အွတ် အွတ် !! ကွတ် ကွတ် ကွတ် ကွတ် !!ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အစ် အစ် အု အု !!  ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ ဗျိ !! အု အု အု အု အူးးးး အူးးး အူးးးး"

ဦးမြမောင်တို့ ဖြူဖြူ့အား လိုးနေပုံမှာ ဖါသည်မကို လိုးသည်ထက် ပို၍ မုန်းဒိန်းကျင့်နေသလိုပင်။ အတော်ကြာမှ အာခေါင်ထဲ ထိုးထဲ့နေသော လီးကြီးကို ထုတ်ပေးလိုက်ရာ

"အွတ် အွတ် အဟွတ် ဟွတ် !! အီးးးး အဟု ဟုဟု ဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် !!! အူးးးး ဟူးးး ဟူးးးး"

အသက်ကို မနည်းပင် ရှူနေရသည်။ လီးကြီး အာခေါင်ထဲမှ ထွက်သွားသည်နှင့် သူမလည်း နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားပြန်သည်။

"ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု !! အူးးး ဟူးးး ဟူးးးး"

ကိုအိုက်စံလည်း ဖြူဖြူ၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ရာ စအိုပေါက်မှာ ယောင်ကိုင်းကာ စူပွ စူပွနှင့် ကျန်ခဲ့သည်။ ပြီးနောက် ဖင်လိုးထားကာစ လီးကြီးအား ဖြူဖြူ၏ ပါးစပ်တွင့် တေ့ပေးလိုက်သည်။ ဖြူဖြူလည်း ပါးစပ်ဟကာ ငုံပေးလိုက်သည်။ အိုက်စံက ကွင်းတိုက်ကာ

"အ အ အ အ !!! အားးးးး ရှီးးးး ဟားးးးးး"

ဖြူဖြူ၏ ပါးစပ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။ အာခေါင်ထဲထိ ဝင်လာသော ငန်ကျိကျိ သုပ်ရည်များကို မျိုချလိုက်ရသည်။  ဦးမြမောင်သည် ဖြူဖြူ၏ ဖင်ကို သူ၏ လီးကြီးတေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

"အင့် !!! ဗလစ် တစ်တစ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် !!! အားးးးး"

ဖြူဖြူ့ဖင်အား လေး ငါးချက်ခန့် စောင့်လိုးလိုက်စဉ် အခန်းပေါက်မှ အရိပ်တစ်ခု တွေ့လိုက်ရသဖြင့်

"အိုးးးးး ဖြူဖြူ "

"ဟင် !! ဆွေဆွေ !! အ အ အ အ"

အခန်းထဲတွင် ဦးမြမောင်နှင့် ကိုအောင်နိုင်သာ ရှိမည် ထင်မှတ်ထားရာ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ဆွေဆွေ အံ့အား သင့်သွားသည်။ ဖြူဖြူ့အား ဦးမြမောင်နှင့် ကိုအောင်နိုင်က ညှပ်၍ လိုးနေသည်ကို ဦးအိုက်စံက အရက်သောက်ရင်း ထိုင်ကြည့်နေသည်လေ။

"အိုက်စံရေ၊ ခေါ်လိုက်ပါဦးဟ"

အဝတ်ဗလာ၊ လီးတန်းလန်းနှင့် သူမထံ လျှောက်လာသော ဦးအိုက်စံအား အလန့်တကြားကြည့်ကာ လှည့်ထွက်ရန်ပြင်စဉ်၊ ဦးအိုက်စံက လက်ကို စောင့်ဆွဲကာ အခန်းထဲ တွန်းလွှတ်လိုက်သည်။

"အမေ့ !! ဝုန်းးးး အားးးး"

ဆွေဆွေ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်လဲသွားစဉ် ဦးမြမောင်သည် ဖြူဖြူ့အား လိုးနေရာမှ ဆွေဆွေ့ထံ လျှောက်လာသည်။ အောင်နိုင်သည် သူ့အပေါ် ခွထားသော ဖြူဖြူ့အား အသာ တွန်းလှဲကာ ပတ်လတ်လှန်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြူဖြူ့ပေါင်ကြား ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို မလိုးတော့ဘဲ ဒစ်ကို ဖင်ပေါက်တွင် တေ့၍ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"ဗလစ်တစ်တစ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် !!! အားးးးး"

ဆွေဆွေသည် လူးလည်း ထရန်ပြင်သည်။ ဦးမြမောင်နှင့် ကိုအောင်နိုင် နှစ်ယောက်ပေါင်းကာ သူမကို လိုးဘူးသော်လည်း ယခုကဲ့သို့သော အဖွဲ့လိုက် လိုးပွဲကိုတော့ မစဉ်နွှဲခြင်ပေ။ သို့သော် ဦးမြမောင်က သူမကို စောင့်ကန်လိုက်သဖြင့် မှောက်ခုံလဲသွားသည်။ သူမပေါ် ခွလိုက်ပြီး

"ဘာဖြစ်တာလည်း ဆွေဆွေ"

"ဟို ဟို !! ရှင်တို့ !! ရှင်တို့"

"ဟုတ်တယ်လေ၊ ငါတို့ သုံးယောက်က မင်းတို့ နှစ်ယောက်ကို ဝိုင်းလိုးမလို့လေ၊ မင်းလည်း အလိုးခံဖို့ လာခဲ့တာ မလား"

"ဟုတ် ဟုတ် !! မဟုတ် !!!' အ !! "

ဆွေဆွေ၏ ဆံပင်ကို ဆွဲစောင့်ကာ ခေါင်းမော့စေပြီး

"ဟုတ်တာတွေရော မဟုတ်တာတွေရော ရှုပ်နေတာဘဲ၊ ငါ့ကို ရှင်းရှင်းပြောစမ်း"

"ဟိုလေ ဟို ဟို !! အ !! အားးး "

"မြန်မြန်ပြောစမ်း"

"ပြောပါ့မယ်ရှင်၊ ရှင်တို့စီ လာတာ မှန်ပေမယ့်၊ ဒီလို ဒီလိုမျိုးကြီးတော့ !! အ!! "

"ဘာဖြစ်တုန်းကွ၊ အိုက်စံ ပါတော့ မင်းအတွက် လီးတစ်ချောင်း ပိုတာပေါ့ကွ၊ ဖြူဖြူလည်း မင်းနဲ့အတူ အလိုးခံဖို့ ဒီကို လာခဲ့တာကို"

"ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဗျီးးးးးး !!! အားးးး"

ဦးမြမောင်သည် ဆွေဆွေ့ကိုယ်ပေါ် တက်ခွရင်း အင်္ကျီများကို ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်သည်။ ရုန်းကန်နေသော ဆွေဆွေ၏ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကိုပါ ဆုတ်ဖြဲလိုက်သည်။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်ပြီး စအိုပေါက်ပေါ် တံတွေးထွေးချလိုက်သည်။ အိုက်စံသည် ခွန်အားရှိသမျှ ရုန်းကန်နေသော ဆွေဆွေ၏ ခေါင်းရင်းတွင် ထိုင်လိုက်ကာ ဆံပင်ကို စောင့်ဆွဲလိုက်ပြီး

"ငြိမ်ငြိမ်လေး ခံလိုက်ပါလား ဆွေဆွေ၊ ခါတိုင်းလည်း မင်းကို ဦးမြမောင်တို့က လိုးနေကျ ဘဲဟာ၊ ငါ ပါလာတာ မင်းအတွက် ဘာမှ မထူးပါဘူးကွ၊ ဖြူဖြူတောင် ကောင်းနေပြီ"

အိုက်စံ ပြောနေစဉ် ဦးမြမောင်၏ လီးကြီးက ဆွေဆွေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်လာသည်။

"ဇိ ဇိ ဇိ !! အ !!!"

ဒစ် ဝင်သွားသည်နှင့် ဦးမြမောင်သည် ဆွေဆွေ၏ ခါးကို လက်ထောက်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကြီး စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

"ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗွတ် !!! အောင်မလေးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အူးးး ဟူးးး ဟူးးး ဟူးးး နာတယ် နာတယ် !! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးးးး"

နှူးနှပ်မှုမရှိဘဲ လီးကြီး အစိမ်းသက်သက် ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဆုံး အသွင်းခံလိုက်ရသဖြင့် တော်တော်လေး နာကျဉ်သွားသည်။ ဦးမြမောင်ကတော့ လိုး ကောင်းကောင်းနှင့် လိုးနေသည်။ ရှုံ့မဲ့ကာ အော်ဟစ် ညည်းညူနေသော ဆွေဆွေ၏ မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း အိုက်စံ၏ လီးကြီး တောင်မက်လာသည်။ ဦးမြမောင်သည် ဆွေဆွေ့ဖင်အား အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် စောင့်လိုးပြီးသည်နှင့် လီးတပ်လျက်ပင် ကိုယ်ကို လှဲလိုက်ပြီး ဆွေဆွေ့ကို သူ့အပေါ် တင်လိုက်သည်။ ဆွေဆွေသည် ဦးမြမောင်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ဖင်ထဲ လီးတပ်လျှက်နှင့် ကျောပေးထားသလို အနေအထား ဖြစ်သွားသည်။

"ကဲ အိုက်စံရေ၊ ဒီကောင်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အပေါ်ကနေ လိုးပေးလိုက်စမ်း"

"OK OK ဟဲဟဲဟဲ"

အိုက်စံလည်း ဆွေဆွေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ကာ လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ စောင့်ထိုးလိုက်သည်။

"ဗျစ် ဗျစ် ဗျွတ် ဗျွတ် !! အားးးးးး"

ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကြီးတစ်ချောင်း သပ်ရိုက်သလို သွင်းခံထားရစဉ် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးတစ်ချောင်း စောင့်သွင်းခံရ၍ တော်တော်လေး နာကျင်သွားသည်။ အိုက်စံသည် ဆွေဆွေ၏ နို့နှစ်လုံးကို ဖျစ်ညှစ်ကာ အားရပါးရ စောင့်လိုးတော့သည်။ ဦးမြမောင်ကလည်း အောက်မှနေ၍ ဆွေဆွေ၏ ဖင်ကို ပင့်ပင့်လိုးသည်။ လီးနှစ်ချောင်း ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ပြိုင်နက်ထဲ ဝင်ထွက်နေသဖြင့် ဆွေဆွေလည်း ငယ်သံပါအောင် အော်ညည်းနေရသည်။ ထိုစဉ် ဖြူဖြူ၏ ဖင်ကို လိုးနေသော အောင်နိုင်သည် ပြီးတော့မည် ဖြစ်သဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးကို ထုတ်ကာ ဦးမြမောင်တို့ထံ လာခဲ့သည်။ ပြီးနောက် ဆွေဆွေ၏ ပါးစပ်တွင် လီးတေ့ပေးလိုက်သည်။

"ပါးစပ် ဟစမ်း"

 ဆွေဆွေလည်း ပါးစပ် ဟပေးလိုက်ရာ ကွင်းတိုက်ကာ သုပ်ရေများအား ဆွေဆွေ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။

"အားးးး ရှီးးး ဟားးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ !! ရှီးးးးးးးး"

"င့ါ လရည်တွေ မြိုချလိုက်စမ်း၊ ပြီးရင် ငါ့လီးကို ပြောင်အောင် စုပ်ပေးစမ်း"

ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော ပစ်ချွဲချွဲ သုပ်ရည်များကို မြိုချလိုက်ရသည်။ ပြီးနောက် ဖြူဖြူ၏ ဖင်ကို လိုးထားသော လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲလဲ လီးနှစ်ချောင်းက အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်ထွက်နေကြသည်။ နာကျင်မှု ကြားမှလည်း အကြိမ်ကြိမ် ပြီးခဲ့ရသည်။ 25 mins ခန့်ကြာသော်

"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !!! အားးးး ရှီးးးး ဟားးး"

ဦးမြမောင်ရော ဦးအိုက်စံပါ ပြိုင်တူ ပြီးသွားသည်။ ဖင်ခေါင်းထဲရော သားအိမ်ထဲပါ သုပ်ရည်များ ဝင်လာသည်နှင့် ဆွေဆွေလည်း တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။

"ဟားးး ကောင်းလိုက်တာကွာ !! ရှီးးးး"

"မိန်းမရေ"

"ရှင်"

"လာစမ်း ဒီကို"

ဦးမြမောင် လှမ်းခေါ်သဖြင့် ဖြူဖြူသည် ဦးမြမောင်တို့ထံ လာခဲ့သည်။ သုံးယောက်သား ထပ်လျှက်နှင့် ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးများ မထုတ်သေးပေ။ ဖြူဖြူက ဆွေဆွေ့ ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးနှစ်ချောင်းကို ကြည့်ရင်း တံတွေး မျိုချလိုက်ပြီး သူတို့အနီး ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။

"ဆွေဆွေ့ ထဲက လရည်တွေ သောက်လိုက်စမ်း"

"ရှင် !!"

ဦးမြမောင်၏ ပြောစကားကို ရုတ်တရက် နားမလည်ပေ။ ထိုအချိန်တွင် ဦးအိုက်စံသည် စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ရာ

"ဗျွတ် ဗျွတ် ဗလွတ် !! ဟားးးး"

စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကျွတ်သည်နှင့် သုပ်ရည်များ အံကြလာသည်။ ဦးအိုက်စံက ဖြူဖြူ၏ ခေါင်းကို ဆွေဆွေ့ စောက်ပတ်နား ဆွဲကပ်လိုက်ပြီး

"ဆွေဆွေ့ စောက်ပတ်ကို လျှက်ပြီး လရည်တွေ သောက်လိုက်"

မိန်းမအခြင်းခြင်း စောက်ပတ်လျှက်ရမည်ကို တွန့်နေမိသည်။

"မိန်းမ !!!!!"

"ရှင် ဟုတ် ဟုတ် "

ဦးမြမောင်၏ အသံ ဟိန်းထွက်လာသဖြင့် ဖြူဖြူလည်း ဘာမျှ မစဉ်းစားတော့ဘဲ ဆွေဆွေ၏ စောက်ပတ်ကို လျှက်ကာ သုပ်ရည်များကို မျိုချလိုက်ရသည်။ စောက်ပတ် လျှက်ခံရသဖြင့် ဆွေဆွေသည် နာကျင်မှုများ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။

"ဗျွတ် ဗလွတ် ဗွတ် ဗု !!! အားးးး"

ဦးမြမောင်၏ လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲမှ ချွတ်လိုက်သည်။ ဆွေဆွေ၏ စအိုပေါက် ယောင်ကိုင်းကာ သုပ်ရည်များ တပွတ်ပွတ် ထွက်လာသည်။ အိုက်စံသည် ဖြူဖြူ၏ ခေါင်းကို ဆွေဆွေ့ ဖင်ပေါက်နား ကပ်ပေးလိုက်သည်။ ဖြူဖြူသည် ဖင်ကိုပါ လျှက်ပေးရမည်ကို ရွံသော်လည်း မငြင်းဆန်ဝံ့သဖြင့် ဆွေဆွေ၏ ဖင်ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကပ်ကာ ဖင်ထဲမှ ထွက်လာသော ဦးမြမောင်၏ သုပ်ရည်များကို သောက်လိုက်ရသည်။

...........................................................................................................................

ဦးမြမောင်တို့ သုံးယောက်သား အရက်သောက်လိုက်၊ ဆေးခြောက် ရှူလိုက်၊ ပြီးလျှင် ဖြူဖြူနှင့် ဆွေဆွေ့အား ဝိုင်းလိုးလိုက်နှင့် လိုးပွဲကြီး ကျဉ်းပနေကြသည်။ ဖြူဖြူနှင့် ဆွေဆွေလည်း ဖင်ရော စောက်ဖုတ်တွေပါ ပူထူနေပြီ။ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးခဲ့ရသဖြင့် နားထဲမှ လေများ ထွက်ကာ မျော့နေပြီ။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်ဗလာဖြင့် တဦးနှင့် တဦး ဖက်ကာ မှိန်းနေကြသည်။ တစ်ယောက်၏ ဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ထဲမှ အံထွက်လာသော ဦးမြမောင်တို့၏ သုပ်ရည်များကို တစ်ယောက်က အပြန်အလှန် မျိုချပေးနေရာ ပါးစပ်ထဲရော နှာခေါင်းထဲပါ ညှီစို့စို့ အနံ့များ လှိုင်နေပြီ။ သို့သော်လည်း ဦးမြမောင်တို့ လိုးကြဦးမည်ဆိုလျှင် ခံရန် အသင့်ပင်။ နှစ်ယောက်စလုံးသည် သူမတို့၏ ရီးစားများ မဟုတ်သော သူစိမ်းများ၏ ကြမ်းတမ်းစွာ လိင်ဆက်ဆံခံရမှု  " အတွေ့ " တွင် သာယာ ယစ်မူးနေကြပြီလေ။

"ကဲ အချိန်ရှိတုန်းလေး ဟေ့"

"အင့် !! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် !!! အားးးး"

တော်သေးပြီ။

ငါ့လင် သာဂိ

ပြီးပါပြီ။