Thursday, June 22, 2023

FRIDAY NIGHT ၏ ဒိုင်ယာရီ (စ/ဆုံး)

FRIDAY NIGHT ၏ ဒိုင်ယာရီ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - မုန်းလူ

(Cuckold) ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

အခု ကျနော်နဲ့ ကျနော့်မိန်းမက တစ်နေရာစီမှာလေ။ ခွဲရခါစတုန်းကတော့ အောကားတွေကြည့်၊ 18+ စာအုပ်တွေဖတ်၊ ဓါတ်ပုံတွေကြည့်ပြီး ဂွေးလှိမ့်တာပေါ့ဗျာ။ အခုတော့ အဲ့ဒါတွေကို စိတ်မပါတော့ဘဲ မိန်းမရယ်၊ ကျနော်ရယ်၊ နောက်ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရယ်ပါတဲ့ cuckold ဇာတ်လမ်းတွေကိုပဲ စိတ်လာနေတယ်။ ၃ ယောက် အတူလုပ်တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကိုပဲ ပုံဖော်နေမိတယ်။ အဲ့ဒါကပိုပြီး စိတ်တက်ကြွလာတယ်။ အဲ့ဒါကလည်း ကျနော့် အားနည်းချက်တွေကြောင့်လည်း ပါတယ်။ အဲဒါတွေကိုတော့ နောက်မှ ဆက်ရေးတော့မယ်ဗျာ။

မနေ့ညက မိန်းမနဲ့ sex chat တယ်။ Chat လုပ်နေရင်းနဲ့ အဲဒီလို မိန်းမရယ်၊ ကျနော်ရယ်၊ နောက်ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရယ်ပါတဲ့ cuckold ဇာတ်လမ်းကို ပြောချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ မိန်းမကို ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ခု ပြောပြမယ်၊ အဲ့ဒီအတိုင်းခံစားပြီး ချက်ရအောင်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအတိုင်း အပြင်မှာတကယ်ကြုံနေတယ်လို့ သဘောထားလို့။ သူကတော့ ဘာအကြာင်းပြောမယ် မသိဘူးလေ။

ပြောမည့်ကျနော်က ဇာတ်လမ်းကို စဉ်းစားနေရင်း ဇာတ်လမ်းကို ဆင်နေရင်း ရင်တွေတလှပ်လှပ်နဲ့ ခံစားမှုတွေ ပိုပြင်းလာတယ်။ သူနဲ့ချက်နေရင်း လျော့လျော့သွားတဲ့ ညီလေးတောင် မာလာတာ အရမ်းပဲ။

ကျနော်က မေးလိုက်တယ်။ မိန်းမ.. ကိုတို့လုပ်နေတာကို တခြားယောကျ်ားတစ်ယောက် ဘေးနားမှာ ထိုင်ကြည့်နေရင် ဘယ်လိုခံစားရမလဲ လို့။ မသိဘူးလေ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတာ တဲ့။ မိန်းမကို ယောကျ်ားက လုပ်နေတုန်း တခြားယောကျ်ားတစ်ယောက်က မိန်းမကို ဝင်လုပ်ရင်ရော၊ ကိုကလည်း ဘေးနားမှာ ကြည့်နေမယ်လေ.. လို့ပေါ့။ မသိဘူးလေ တဲ့။

ထပ်ပြီး အဲ့လိုရော မလုပ်ကြည့်ချင်ဘူးလားဆိုတော့ ကိုက သဝန်မတိုဘူးလား.. ကြည်ဖြူလို့လား… တဲ့ ပြန်မေးတယ်။ ကျနော်လည်း ခံစားချက်က ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိသေးဘူးလို့။

စဉ်းစားကြည့်ရုံနဲ့တင် ကျနော့်မိန်းမကို တခြားလူက လုပ်နေတာကို မြင်ကြည့်ချင်တဲ့စိတ်၊ မြင်ရရင်ဘယ်လိုနေမလဲဆိုတာ စဉ်းစားမရတဲ့စိတ်၊ သဝန်တိုတဲ့စိတ်၊ လိင်စိတ်တွေ အရမ်းထလာတာ ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိပါဘူး။ သေချာတာက ညီတော်မောင်ကတော့ မတ်နေတာပဲ။ အဲ့ဒါတွေ ပြန်ပြောပြလိုက်တယ်။ တကယ်လည်း အဲ့လိုခံစားရတာ။

ကျနော် အဲ့လိုတွေပြောလို့ ကျနော့်မိန်းမက မဲခြောက်ခြောက်၊ ရုပ်ဆိုးဆိုးကြီး မထင်နဲ့နော်။ အချစ်တက္ကသိုလ်ရေးရာ အနုပညာမှာ ဇနီးချစ်သူတွေ ပုံတင်တဲ့နေရာမှာ ပုံတင်ထားတယ် သွားကြည့် ( ဒါကတော့ ကြုံတုန်းလေး ကြွားတာ )။

အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း မိန်းမရယ်၊ ကျနော်ရယ်၊ နောက်ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရယ်၊ ဒုတ်ကြီးကြီးနဲ့ ဘဲတစ်ယောက်ရယ်ပါတဲ့ cuckold ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြီး သူကဟိုဘက်က အဖုတ်နှိုက်ပြ၊ ကျနော်ဂွေးလှိမ့်ပြတာကို ကြည့်ပြီး ချက်ကြတာ ည ၁ နာရီကို ထိုးရော ဟီးဟီး။

………………………………………………………….

မိန်းမကိုပြောတဲ့ 2 IN 1 ဇာတ်လမ်း

အဲ့ဒီနေ့က သောကြာနေ့လေ။ နောက်နေ့ အလုပ်ကလည်းပိတ်တော့ လင်မယားနှစ်ယောက် ညဘက် ကလပ်ကို ချီတက်တာပေါ့။ အိမ်မှာကလည်း ဧည့်သည်တွေ ရောက်နေတော့ ညကြရင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလို့ရအောင် ဟော်တယ်မှာပဲ ညအိပ်ဖို့ စီစဉ်ထားပြီးသား။ ကလပ်အပြန် ညကြရင် ဟော်တယ်မှာ ပွဲကြမ်းမယ်ပေါ့ဗျာ။

ကလပ်မှာ ဘော်ဒါတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့တယ်ဗျ။ ဒီကောင်က လူပျိုပဲ။ ဒါပေမယ့် မိန်းမဝါသနာ အရမ်းကြီးတဲ့ကောင်။ ဒီကောင့်ပုံစံက အားကစားသမားပုံစံ။ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ပဲဗျ။ ဒီကောင်က ကျနော့်မိန်းမကိုတွေ့တိုင်း ဖင်တွေ ရင်တွေကို ကြည့်နေကြဗျ။

ဒီနေ့ မိန်းမဒီဇိုင်းကိုလည်းမြင်ရော ဒီကောင့်မျက်လုံးတွေဆိုတာ ကျွတ်ထွက်လာမလား မှတ်ရတယ် ငမ်းတာငမ်းတာ။ ကျနော်လည်း ဒီနေ့သောက်ထားတဲ့ အရှိန်ကြောင့်လားမသိဘူး ဒီကောင်ကြည့်နေတာကို စိတ်မဆိုးတဲ့အပြင် ဒီကောင့်ကို ကျနော့်မိန်းမရဲ့ နို့တွေ ဖင်တွေကို ပြချင်လာတယ်။

အဲ့ဒါနဲ့ ဒီကောင့်ရှေ့မှာတင် မိန်းမကို ဖက်ပြီး ကစ်ဆင်ကောက်ဆွဲရင်း လက်တစ်ဖက်က မိန်းမဝတ်ထားတဲ့ စကတ်တိုတိုလေးအောက်ကနေ နှိုက်ပြလိုက်တယ်။ မိန်းမဝတ်ထားတဲ့ စကတ်က ပေါင်ရင်းနားထိရောက်တဲ့ စကတ်တိုတိုလေးလေ။ အောက်ကနေ ပင့်နှိုက်လိုက်တာနဲ့ ဝတ်ထားတဲ့ ဂျီစထရင်းအောက်က အဖုတ်ကို တန်းနေတာပဲ။

အဲ့လိုလုပ်ရင်း ဒီကောင့်ကို လှမ်းရှိုးလိုက်တော့ ဒီကောင့်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက ပိုပြူးလာပြီး တံတွေးတွေ မြိုချနေတာ တွေ့တယ်။ ဒီကောင့်လက်တွေက လက်သီးကို ဆုပ်လိုက် ဖွလိုက်နဲ့ ဂဏာမငြိမ် ဖြစ်နေတာ။ ကျနော်လည်း ဘာကြောင့်ရယ်မသိပဲ ဒီကောင်ရဲ့ ပေါင်ခွကြားကို လှမ်းကြည့်မိတယ်။ လားလား.. ဒီကောင်က ကျနော်တို့လင်မယားကို ကြည့်ပြီး လီးတောင်နေတာဗျ။ ကျနော့်မိန်းမကို ပစ်မှားပြီး တောင်နေတာ ဘောင်းဘီခွကြားကြီးကို ဖောင်းလို့။

ကျနော်က မိန်းမကို ကစ်ဆင်ဆွဲနေရာကနေ နားရွက်လေးတွေကို လျှာနဲ့ အသာတို့သလိုလုပ်ရင်း မိန်းမကိုကြည့်လိုက်တော့ မိန်းမရဲ့မျက်လုံးတွေက မူပါပါနဲ့ ဒီကောင့်မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်၊ ဒီကောင့်ရဲ့ ဒုတ်နေရာကို လှမ်းကြည့်လိုက်နဲ့ဗျ။

မိန်းမရဲ့လက်တစ်ဖက်က ကျနော့်ကို ဖက်ထားတာ။ မဖက်ထားတဲ့ နောက်လက်တစ်ဖက်က လှုပ်နေပါတယ်ဆိုပြီး လက်နေရာကို လိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ဟိုကောင်မြင်နေရတဲ့ဘက်ခြမ်းက ပေါင်ကို ပွတ်ပြနေတာ။ သူတို့နှစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းဆုံနေတာတွေ၊ မိန်းမက ဒီကောင့်ကို ပွတ်ပြနေတာတွေကို ကြည့်ရင်း ကျနော်လည်း လီးတောင်လာတယ်။ တောင်တာတောင်မှ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးလောက်အောင် တောင်လာတာ။ သူတို့နှစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းဆုံနေတာတွေ၊ မိန်းမက ဒီကောင့်ကိုပွတ်ပြနေတာတွေကို ပိုဖြစ်လာအောင် လုပ်ချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ်။ ကလပ်က အသံတွေ၊ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတဲ့လူတွေ တစ်ယောက်မှ မရှိတော့ဘဲ ကျနော်တို့ သုံးယောက်ထဲရှိသလို ခံစားနေရတယ်။

အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း ပေါင်ကိုပွတ်နေတဲ့ မိန်းမရဲ့လက်ကိုယူပြီး စကတ်အောက်ကနေ သူ့အဖုတ်ကိုသူ ပွတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဂျီစထရင်းလေးကို အသာဖယ်ပြီး လက်တစ်ချောင်း ထည့်ကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေ ထွက်နေတာမှ ရွှဲနေတာပဲ။ ထည့်လိုက်တဲ့ ကျနော့်လက်ကို ညှစ်ညှစ်ပေးနေတာ။

အဲ့ဒါမျိုး ညှစ်ပေးတာမျိုးက ချစ်ချစ် အရမ်း feel တက်နေတဲ့ အချိန်မျိုးမှ ဖြစ်တာလေ။ ( ကျနော့်မိန်းမကို ကျနော်က ချစ်ချစ် လို့ခေါ်တာ….) အဲ့ဒါနဲ့ပဲ စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်နောက်တစ်ချောင်းပါ ထပ်ထည့်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ လူတွေကြားထဲ ဘော်ဒါရဲ့ရှေ့မှာ လက်နဲ့လိုးပေးနေတာမျိုးပေါ့။

စောက်ဖုတ်ထဲနှိုက်ထားတဲ့ လက်နှစ်ချောင်းကို ချစ်ချစ်ရဲ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တော့ ချစ်ချစ်က ကျနော့်လက်တွေကို လီးစုပ်သလို စုပ်ပေးတယ်။ ဘော်ဒါကိုကြည့်လိုက်တော့ နံရံကိုမှီပြီး ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ လီးနေရာကို ပွတ်ပြနေတာ။ မျက်လုံးတွေကတော့ ချစ်ချစ်ရဲ့မျက်နှာနဲ့ ချစ်ချစ်စကတ်အောက် စောက်ဖုတ်နေရာကို သေသေချာချာ ကြည့်နေတယ်။

ချစ်ချစ်ကို ကြည့်တော့လည်း ဒီလိုပဲ။ ဒီကောင်ရဲ့ မျက်နှာတလှည့် သူ့လီးနေရာကိုတလှည့် သေချာကြည့်နေတာ။ ချစ်ချစ်ရဲ့စကတ်ကလည်း တော်တော်လှန်နေပြီး ဘော်ဒါရဲ့နေရာကကြည့်ရင် ဝတ်ထားတဲ့ ဂျီစထရင်းတောင် မြင်နေရလောက်တယ်။

ကျနော်လည်း ကျနော့်ကိုဖက်ထားတဲ့ ချစ်ချစ်ရဲ့ လက်ကိုယူပြီး ကျနော့်လီးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ပွတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်တို့ရောက်နေတဲ့ နေရာက ချောင်ကျပြီး နံရံနဲ့ကပ်နေတဲ့ နေရာလေ။ ခဏနေတော့ ချစ်ချစ်ရဲ့ လက်ကိုဆွဲပြီး ကတဲ့နေရာနားရောက်အောင် ဆွဲခေါ်လာတော့ ချစ်ချစ်ကို ကြည့်ရတာ ဆွဲခေါ်လာလို့သာ လိုက်လာရတယ် စောစောက နေရာမှာပဲ ဘော်ဒါကို ပွတ်ပြချင်နေတုန်းလို့ထင်တာပဲ။

ကတဲ့နေရာ အစွန်နားမှာ ချစ်ချစ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်ပြီး ကနေတော့ ဘော်ဒါလည်း လိုက်လာပြီး ချစ်ချစ်နောက်ကနေ လာကတယ်။ ပုံစံက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ရှေ့တစ်ယောက် နောက်တစ်ယောက် ညှပ်ထားသလိုမျိုး။ ဘော်ဒါက ချစ်ချစ်ရဲ့ နောက်ကနေ ချစ်ချစ်ရဲ့ဖင်တွေကို မထိတထိနဲ့ လာလာပွတ်နေတာကို ကျနော် မြင်နေရတယ်။ အဲ့လို ကျနော့်မိန်းမဖင်တွေကို လာပွတ်ရင်းနဲ့ ဒီကောင်က ကျနော့်ကို အကဲခတ်နေသေးတာ။ ကျနော်က မမြင်ချင်ဆောင်နေတော့ ချစ်ချစ်ဖင်တွေကို သေသေချာချာ လာကိုင်တော့တာပဲ။

ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်ကို လက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ပဲ ဖက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က စကတ်အောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ချစ်ချစ် ဘယ်လောက်တောင် ဖီးလာနေလည်း မသိဘူး။ စောက်ဖုတ်ကထွက်နေတဲ့ အရည်တွေက ဝတ်ထားတဲ့ ဂျီစထရင်းကို ဖောက်ပြီး ကျနော့်လက်တွေကိုတောင် လာစိုနေပြီ။ ဘော်ဒါက ကျနော် မသိယောင်ဆောင်ပေးတာကို သိလို့လား မသိဘူး၊ လက်တစ်ဖက်က ချစ်ချစ်ရဲ့ဖင်ကို ကိုင်ပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်က ပေါင်တွေကို ပွတ်ပေးနေတာဗျ။

ကျနော်လည်း အဲ့ဒါကိုမြင်တော့ စိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်းမသိဘူး၊ ဘော်ဒါက ကျနော့်မိန်းမကို ကျနော့်မျက်စိရှေ့မှာတင် နှိုက်နေတာကို မြင်ချင်လာတယ်။ ချစ်ချစ်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နေတဲ့ ကျနော့်လက်နဲ့ ချစ်ချစ်ရဲ့ဖင်ကို ပွတ်နေတဲ့လက်ကို ဆွဲပြီး စကတ်ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ရှိတဲ့ နေရာမှာ ထားပေးလိုက်ပြီး ပေါင်ကိုပွတ်နေတဲ့ လက်ကိုလည်း နို့ပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော်ကတော့ ချစ်ချစ်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကိုပဲကိုင်ပြီး နောက်ကို နည်းနည်းခွာလိုက်တာပေါ့။

ဘော်ဒါက သူ့လီးနဲ့ ချစ်ချစ်ဖင်တွေကို ပွတ်နေတာဖြစ်မယ်၊ ချစ်ချစ်က ဖင်တွေကို နောက်ကိုကော့ပြီး စကောဝိုင်းနေတာ တွေ့တယ်။ ဘော်ဒါရဲ့လက်တစ်ဖက် စကတ်ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်။ နောက်လက်တစ်ဖက် နို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်ကို ကိုင်နေတာ။ တစ်ချက်တစ်ချက် ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်နေတာတွေ့တယ်။

ချစ်ချစ်ရဲ့မျက်လုံးတွေက အရည်တွေလဲ့ပြီး ကျနော့်ကို စူးစူးရဲရဲကို ကြည့်နေတာ။ ကျနော်လည်း အဲ့ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး လီးကတောင်လွန်းလို့ နာတောင်နာလာတယ်။ ဒီတစ်ခါ ချစ်ချစ်နဲ့ဘော်ဒါ မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွတ်နေတာကို မြင်ချင်လာတာနဲ့ ချစ်ချစ်ကို ကျနော့်အနား ပြန်ဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။ ဘော်ဒါက ကပ်ပြီးပါလာလို့ ဒီကောင့်လက်တွေကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်မှပဲ ကျန်ခဲ့တော့တယ်။

ကျနော့်ဆီကိုရောက်လာတဲ့ ချစ်ချစ်ကို ကစ်ဆင်ဆွဲပြီး ဖင်နှစ်လုံးကို ကြမ်းကြမ်းလေး ညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ်ကိုလှည့်ပေးလိုက်ပြီး ချစ်ချစ်ကို ဘော်ဒါဆီ ပြန်တွန်းပို့လိုက်တော့ ဟိုကောင်ကလည်း ဆီးဖက်တာပေါ့။ ချစ်ချစ်ကလည်း ပြန်ဖက်လိုက်တာတွေ့တယ်။

ချစ်ချစ်က ဘော်ဒါရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေးငုံ့လို့။ ဘော်ဒါရဲ့လက်နှစ်ဖက်လုံးက ချစ်ချစ်ဖင်တွေကိုညှစ်နေတာ။ ကျနော်လည်း ဘော်ဒါလက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး ချစ်ချစ်ဘော်ဒါကြားရှေ့ကိုတွန်းပို့ နောက်လက်တစ်ဖက်ကို ချစ်ချစ်ပခုံးပေါ် တင်ပေးလိုက်ပြီး ချစ်ချစ်ရဲ့ခါးကိုစုံကိုင်ပြီး သူ့ဖင်တွေကို ကျနော့်လီးနဲ့ထောက်လိုက်တာပေါ့။

ချစ်ချစ်ရဲ့ရှေ့ကိုရောက်သွားတဲ့ ဘော်ဒါရဲ့လက်က စကတ်အောက်ကနေ နှိုက်လိုက်တာဖြစ်မယ်။ ချစ်ချစ်ဖင်တွေ နောက်ကို ပိုကော့လာပြီး ကျနော့်လီးကို စောစောက ဘော်ဒါကိုလုပ်သလို စကောဝိုင်းလာတယ်။ တစ်ကယ်မိုက်တယ်။ မြင်ရတာကရော ဖင်နဲ့ပွတ်ပေးတာရော ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်လာတာ။ မနည်းထိန်းလိုက်ရတယ်။

ဘော်ဒါကို ဖက်ထားတဲ့ ချစ်ချစ်လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး ဘော်ဒါရဲ့ ဘောင်းဘီရှေ့နားကို ပို့ပေးလိုက်တော့ ချစ်ချစ်က ဘော်ဒါရဲ့ ဖောင်းနေတဲ့ ဘောင်းဘီဂွကြားကို ပွတ်တော့တာပဲ။ ကလပ်ထဲမှာသာမဟုတ်ရင် ချစ်ချစ်က ဘော်ဒါကို ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး လီးကိုကိုင်မလား မသိဘူး။

အခုလို ဘော်ဒါကိုနှိုက်ခိုင်း၊ ဘော်ဒါရဲ့လီးကို ကိုင်ခိုင်းတာကို ချစ်ချစ်က မငြင်းတဲ့အပြင် ဘာမှမပြောဘူး။ သူကိုယ်တိုင် စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်နေတာ။ မူးနေတာရော ကျနော်မဟုတ်တဲ့ တခြားယောကျ်ားရဲ့ အထိအတွေ့ကို လိုချင်နေတာရော ပါမယ်ထင်တယ်။

အဲ့ဒီအချိန်မှာ ရုတ်ရုတ်ဖြစ်ပါလေရော။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်လက်ကိုဆွဲပြီး အပြင်ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့ ဘော်ဒါလည်း နောက်ကနေ ကပ်လိုက်လာပြီး

” ပြန်တော့မလို့လားကွ….. အစောကြီးရှိသေးတယ်…. ခဏနေကြရင် ငြိမ်သွားမှာပါ… အဲ့ဒီတော့ ပြန်ဝင်ကြတာပေါ့….”

” မဟုတ်ဘူးကွ…. ဟော်တယ်ကို ဒိုးတော့မယ် …။ ဒီနေ့အိမ်မှာ ဧည့်သည်တွေရောက်နေလို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရအောင် ဟော်တယ်မှာ သွားအိပ်မလို့…. ဘိုကင်တောင် လုပ်ထားပြီးပြီ။ တင်းနေတာတွေက ပေါက်ထွက်တော့မယ်… လျှော့ဖို့လိုအပ်နေပြီ…။ ဟုတ်တယ်မလား… ချစ်ချစ်…”

ဘော်ဒါကိုပြောရင်း မိန်းမကိုပါ ပြောလိုက်တယ်။ မိန်းမကတော့ ကျနော့်ကိုဖက်ထားပြီး ဘာမှပြန်မပြောဘူး။ ဘော်ဒါက

” ငါတို့ရပ်ကွက်မှာ မီးပျက်နေတာ… ပျင်းစရာကြီး… မင်းတို့နဲ့ ဟော်တယ်မှာပဲ လိုက်အိပ်တော့မယ်.. စကားလေးဘာလေး ပြောရတာပေါ့… ”

” အေး… အဲဒါတော့.. မင်းသဘောပဲ… ”

ဟော်တယ်ရောက်တော့ ဘော်ဒါက ရီဆက်ရှင်မှာ အခန်းယူရင်း ကျန်နေခဲ့တယ်။ ကျနော်တို့လင်မယားကတော့ ဘိုကင်လုပ်ထားပြီးသားဆိုတော့ အခန်းထဲကို တန်းသွားတာပေါ့။ အခန်းတံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့ တံခါးဝမှာပဲ မိန်းမကို ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း အင်္ကျီတွေ စကတ်တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲချွတ်လိုက်ရင်း ကျနော့် အဝတ်အစားတွေကိုပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ ဘရာနဲ့ ဂျီစထရင်းလေးကိုတော့ မချွတ်သေးဘူး။

ကျနော်က ဘရာနဲ့ ဂျီစထရင်းဝတ်ထားရင်း လိုးရတာကို အရမ်းကြိုက်တာ။ မိန်းမရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်လိုက်တော့ အရည်တွေက ထွက်နေတုန်းပဲ။ မိန်းမကလည်း ကျနော့်လီးကို အတင်းပဲဆွဲနေတာ။ သူလည်း အရမ်းအလိုးခံချင်နေပြီနဲ့တူတယ်။

ကျနော်လည်း လက်တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်၊ နောက်လက်တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်အရည်တွေနဲ့ စိုအောင်လုပ်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲကိုပါ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်နဲ့ဖင်ပေါက် တပြိုင်နက် ကလိပေးနေတာလေ။ ဖင်က ကျနော်လိုးနေကြဆိုတော့ လက်ချောင်းလောက်ကတော့ ရှောရှောရှူရှူပဲ။ စောက်ဖုတ်နဲ့ဖင်ကို နှိုက်နေရင်း

” ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ကို အခု.. ကိုကိုနှိုက်ပေးတာနဲ့ စောစောက ကိုကို့ဘော်ဒါနှိုက်ပေးတာ ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲ….။ ပြီးတော့…. ကိုကိုလီးနဲ့ ဟိုကောင့်လီး… ဘယ်သူ့ဟာပိုကြီးလဲဟင်… ချစ်ချစ်…”

” ကိုကိုကလည်း …ဘာတွေမေးနေမှန်းလည်း…. မသိဘူး…”

” ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ကို ဟိုကောင်နှိုက်နေတာ…. သူ့လီးကို…. ချစ်ချစ်.. ပွတ်ပေးနေတာ.. ကိုကို မြင်နေတာပဲဟာ။ ပြောစမ်းပါ ချစ်ချစ်ရဲ့ …။ ချစ်ချစ်လည်း ဟိုကောင်နှိုက်ပေးတာ… သူ့လီးကို ကိုင်ရတာ ဖီးလာတယ်မလား…”

” ကိုကိုနှိုက်တာကြတော့… ကိုကိုက ချစ်ချစ်ယောကျ်ားလေ… ကိုကို့ သူငယ်ချင်းနှိုက်တာကြတော့ သူစိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်လေ…။ ပြီးတော့ ကိုကိုရှေ့တင် အနှိုက်ခံနေရတာဆိုတော့ ပိုကောင်းတယ် ထင်တာပဲ။ သူ့လီးက ကိုကိုထက် ပိုကြီးတယ်ထင်တယ်… ဘောင်းဘီပေါ်က ကိုင်ရတာကို သိသာတယ်… ဟိဟိ..”

” အဲ့ဒါဆို အခု သူ့လီးနဲ့လိုးတာ မခံကြည့်ချင်ဘူးလား…”

လို့မေးလိုက်မိတယ်။ ဘာလို့ အဲ့လိုမေးလိုက်မိမှန်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် မသိလိုက်ဘူး။

” ကိုကိုက ကြည်ဖြူလို့လား…. ”

” ကိုကို့မိန်းမလေးကို ခံစားမှုအသစ်လေးတွေနဲ့ ရင်ခုန်စေချင်လို့ပါ…။ ကိုကို့မိန်းမနဲ့ တခြားယောကျ်ားတစ်ယောက် လိုးနေတာကိုလည်း ကိုကိုကြည့်ချင်နေတာ…။ အခု ချစ်ချစ်ကို ကိုကိုနှိုက်နေသလို စောက်ဖုတ်ကိုတစ်ယောက် ဖင်ကိုတစ်ယောက် တူးအင်ဝမ်း လိုးမယ်လေ..”

အဲ့ဒီလို ပြောနေရင်းနဲ့ ဘော်ဒါက ကျနော့်မိန်းမကို တက်လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်ချင်တဲ့စိတ်တွေ ပေါ်လာတယ်။ ကျနော်မဟုတ်တဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်က မိန်းမကို လိုးနေတဲ့အချိန် မိန်းမရဲ့တုန့်ပြန်မှုက ဘယ်လိုနေမလဲ သိချင်လာတယ်။

” ကိုကိုပြောနေတာနဲ့ ချစ်ချစ်လေ… စောက်ဖုတ်ထဲကရော …ဖင်ထဲကရော.. ယားလာပြီကွာ…. ကြမ်းကြမ်းလေး နှိုက်ပေးပါ….။ တစ်ကယ်တောင် အလိုးခံချင်လာပြီ… ဟိဟိ… ”

အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ တံခါးခေါက်သံ ထွက်လာတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်လုံး လန့်သွားတာပေါ့။ တံခါးလာခေါက်တဲ့လူကို တော်တော်တင်းသွားတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲက သဘက်တွေယူပြီး မိန်းမက ရင်လျားလိုက်သလို ကျနော်လည်း ပတ်လိုက်ပြီး တံခါးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဘော်ဒါဖြစ်နေတယ်။ ဘော်ဒါက စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့

” ငါ့မှာ ဆေးလိပ်ပါမလာလို့…. မင်းမှာရှိသေးလားလို့.. လာတောင်းတာ.. ဟီးဟီး…”

” မင်း တော်တော်နှောင့်ယှက်တဲ့ကောင်ပဲ… ကောင်းခန်းရောက်နေပြီဟ… ”

” ဟာ… ကောင်းခန်းရောက်နေပြီလား… ငါလည်း အဲ့ဒီကောင်းခန်းကို ကြည့်ချင်နေတာ… ဟီးဟီး…”

ကျနော်လည်း ဘော်ဒါက မိန်းမကို လိုးတဲ့အကြောင်း ပြောနေရင်း ဘော်ဒါရောက်လာတော့ စိတ်ထဲမှာပေါ်လာတဲ့ အကြံတစ်ခုကို ချက်ချင်း အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

” စောက်ခွက်ပြောင်မနေနဲ့… ဆေးလိပ်ဗူးက အခန်းထဲမှာ… ပိုက်ဆံအိတ်ဘေးနားမှာ ထားထားတယ်.. ယူမသွားနဲ့ ဆေးလိပ်ကနည်းနေပြီ… အခန်းထဲမှာပဲသောက်… ”

လို့ပြောပြီး ဘော်ဒါ အခန်းထဲဝင်သွားတာနဲ့ တံခါးကို လော့ချလိုက်တယ်။ ချစ်ချစ်က သဘက်ကို ရင်လျှားပြီး ကတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာ။ ဘော်ဒါက ချစ်ချစ်ရဲ့ ရှေ့နားက ခုံမှာဝင်ထိုင်ပြီး ဆေးလိပ်သောက်တယ်။ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ချစ်ချစ်ကို ဖက်လိုက်ရင်း

” အနှောင့်အယှက်ကောင်က ဆေးလိပ်သောက်ချင်လို့တဲ့ မိန်းမရေ…။ ကောင်းခန်းရောက်နေပါပြီ ဆိုတာကို ကြည့်ချင်တယ်ဆိုပြီး အခွက်လာပြောင်နေသေးတယ် ”

” ချစ်ချစ်ကတော့ ဂရုမစိုက်ပေါင်… ပရိတ်သတ်ရှိလို့ကတော့ ပိုတောင်လုပ်ပြလိုက်ဦးမယ်… ”

ချစ်ချစ်က အဲ့လိုလည်းပြောရော ဘော်ဒါက လက်ခုပ်ထတီးတယ်။ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်ရင်လျှားထားတဲ့ သဘက်ကို ခါးထိရောက်အောင် ဖြေချ၊ ဘရာထဲကို လက်ထည့်လိုက်ပြီး နို့တွေကို နှိုက်လိုက်တယ်။ ချစ်ချစ်က ပိုတောင်ဟော့နေသေးတယ်။ သဘက်ကို လုံးဝဖယ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုကား စောက်ဖုတ်ကို ပင်တီပေါ်ကနေ ပွတ်ရင်း ဘော်ဒါကို ကြည့်နေလိုက်သေးတယ်။

ဘော်ဒါရဲ့မျက်လုံးတွေက ချစ်ချစ်ရဲ့ပေါင်ကြားမှာ။ ချစ်ချစ်လည်း စောက်ဖုတ်ကို ပင်တီပေါ်ကနေ ပွတ်နေယုံမဟုတ်တော့ဘဲ အထဲကို လက်ထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို အသွင်းအထုတ်ပါ လုပ်တာ။ ကျနော်လည်း ဘော်ဒါ ပိုမြင်အောင် ဘောင်းဘီလေးကို တစ်ဖက်ကပ်ပေးလိုက်ပြီး ပေါင်တွေကိုလည်း ပိုဖြဲပေးလိုက်တယ်။ ဘော်ဒါက ထိုင်ခုံမှာ မှီထိုင်နေရာကနေ ကိုယ်ကိုရှေ့ကိုင်းပြီး ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ကို သေချာကြည့်နေတာ။ ချစ်ချစ်က ထိုင်နေရာကနေထပြီး ဘော်ဒါရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းပြီး ကျနော့်လီးကို စုပ်ပေးတယ်။ ချစ်ချစ်ရဲ့လက်တွေကတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကို သူနှိုက်နေတုန်းပဲ။

ဘောင်းဘီလေးက ကျနော်ဘေးကပ်ပေးထားတဲ့ အတိုင်းဆိုတော့ ဘော်ဒါထိုင်နေတဲ့နေရာက ကြည့်ရင် ချစ်ချစ်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုရော နှိုက်နေတဲ့ လက်တွေကိုရော လက်ချောင်းတွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတာတွေကိုရော အနီးကပ် မြင်နေရမှာ။

ဘော်ဒါလည်း ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်နေလား မသိဘူး။ နှုတ်ခမ်းတွေ လျှာတွေသပ်နေတာ။ ချစ်ချစ်က သူ့လက်နောက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ဖင်ထဲကိုသူ ထပ်တောင် နှိုက်နေလိုက်သေးတယ်။ ကျနော့်လီးကို စုပ်နေရာကနေ မျက်နှာနားကပ်လာပြီး

” .. ကိုကို… ချစ်ချစ် ရေချိုးခန်းထဲ သွားလိုက်ဦးမယ်…။ ကိုကို့ဘော်ဒါကို မေးလိုက်ပါဦး…။ ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ကို လုပ်ချင်ရဲ့လားလို့…။ တော်ကြာ … ချစ်ချစ်တို့က လုပ်ခိုင်းလို့ …. လုပ်ရပါတယ် ဖြစ်နေဦးမယ်…. ခိခိ…။ ကိုကို့ဘော်ဒါ ချစ်ချစ်ကို လိုးချင်တယ်ဆိုလည်း… ချစ်ချစ် ဘာတွေကြိုက်တယ်ဆိုတာ …. ပြောထားလိုက်ဦး…။ ကိုကို့ကိုမှ မမှီရင် sorry ပါလို့ …. ခစ်ခစ်… ”

ပြောပြီးထွက်သွားတော့ ဘော်ဒါက လမ်းလျှောက်လို့ လှုပ်သွားတဲ့ ချစ်ချစ်ရဲ့ဖင်တွေကို သွားရည်တမြားမြားနဲ့ လိုက်ကြည့်နေတာ။

” ဟေ့ရောင် ဇာတ်ကြီးလည်း လိမ်သွားဦးမယ်…”

” မင်းမိန်းမက လှလွန်းလို့ လိုက်ကြည့်မိတာပါကွာ ..။ စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ ဖင်လေးကို အနီးကပ် မြင်လိုက်ရတာ ငါ့စိတ်တွေတောင် ထိန်းလို့မရတော့ဘူး..။ မင်းမိန်းမသာ မဟုတ်ရင် … ငါဆွဲပြီး ကောင်းကောင်း ယက်ပစ်လိုက်တယ် ..။ စောက်ဖုတ်လေးက .. အရည်တွေကို … စိုပြီး.. နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက အိနေတာပဲ ဟီးဟီး..။ တစ်ကယ်ပြောရရင် … စောက်ဖုတ်လေးကိုရော… ဖင်ကိုရော .. ပယ်ပယ်နယ်နယ် ယက်ပြီးတော့ လိုးပစ်လိုက်ချင်တာ … ”

” အေး… ဟုတ်ပြီလေ… ငါ့မိန်းမကလည်း … မင်းလီးကို ရင်ခုန်နေတာ …။ ငါလည်း 3 some စမ်းချင်နေတယ်..။ ဒါပေမဲ့ … ငါ့မိန်းမနဲ့ ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်းပဲ မင်းလုပ်ရမယ်…။ မင်းသဘောနဲ့မင်း.. ဘာမှမလုပ်ရဘူး…။ ငါက ဒါမှမဟုတ်.. မိန်းမက စိတ်မပါတော့ဘူးဆိုတာနဲ့ … မင်းရပ်ရမယ်…။ အဲ့ဒီအချက်တွေကို မင်းသဘောတူတယ်ဆိုရင်တော့ …. မင်းဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်ရမှာပေါ့…။ သဘောမတူဘူး… ဆိုရင်တော့ …. မင်းပြန်လို့ရပြီ ”

” သဘောတူပါတယ်ကွာ… မင်းတို့စိတ်တိုင်းကျရပါစေမယ် ဟီးဟီး..။ မင်းပြောတာကိုသာ မင်းမဖျက်နဲ့… ”

” အေး.. ငါ ချစ်ချစ်ပြန်ထွက်လာရင် ပြောကြည့်လိုက်မယ်…”

ကျနော်တို့ ပြောနေတုန်းမှာဘဲ ချစ်ချစ် ရေချိုးခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာပြီး ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ လာရပ်ရင်း…

” ကိုကိုတို့ ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ ..။ ချစ်ချစ်ကို မဟုတ်တာတွေ ကြံစည်နေတာမလား …”

” မဟုတ်တာတွေ မဟုတ်ပါဘူး … ဟုတ်တာတွေပါချစ်ချစ်ရဲ့..။ ဒီကောင်က ဒီည ချစ်ချစ်ကို မချစ်ရရင် သေရပါတော့မယ်တဲ့..။ ချစ်ချစ်သဘောကျ … စိတ်တိုင်းကျရပါစေမယ်တဲ့ …။ ချစ်ချစ် သဘောကိုမေးမလို့ စောင့်နေတာ..။ လူ့အသက်တစ်ချောင်း ကယ်ကောင်းပါတယ် ….။ ကိုကို့ဘော်ဒါက ချစ်ချစ်ကို တက်သာမလုပ်ရသေးတာ … ချစ်ချစ်နို့တွေကိုရော .. စောက်ဖုတ်ကိုရော.. နှိုက်ထားတာမှ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ရယ်… ”

” အသက်တစ်ချောင်း ကယ်လိုက်ပါမယ်လေ … ဟိဟိ..။ ဒါပေမဲ့ ချစ်ချစ် စိတ်တိုင်းမကျတော့ရင်တော့ ချက်ချင်း ရပ်ပစ်ရမယ်… ”

” ချစ်ချစ် သဘောတူတယ်ဆိုတော့ … ချစ်ချစ်ကို .. ကိုကိုမေးမလို့ …။ ကိုကို့ကိုလည်း မချန်ထားရဘူးနော် …”

” မချန်ထားပါဘူး ကိုကိုရဲ့ …”

” ဒါဆို ချစ်ချစ် ဘယ်သူ့ကို အရင်ရွေးမှာလဲ…”

” ကိုကို့သူငယ်ချင်းအသက်ကို အရင်ကယ်လိုက်ပါမယ် .. ကိုကိုရယ် ..။ တော်ကြာ သေသွားမှဖြင့် .. ချစ်ချစ်တို့ အမှုပတ်နေပါဦးမယ်။ ကိုကို့ကို ရှယ်ပြန်ပြုစုပေးမှာပါ … နော် ..။ ကိုကိုတို့ ပြောနေတာနဲ့ .. ချစ်ချစ်စိတ်တွေ အရမ်းလာနေပြီကွာ … အပြောလေးတွေရပ် … အလုပ်လေးတွေ စရအောင် ..။ ကဲ .. ဟိုလူကြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီပဲ ချန်ပြီး.. ကျန်တာတွေ အကုန်ချွတ် …။ ချစ်ချစ်ဆီကို ဒူးထောက်လာခဲ့…. စောက်ဖုတ်ယက်ခိုင်းမလို့ …”

ဘော်ဒါလည်း ချစ်ချစ်ပြောတာနဲ့ အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ချစ်ချစ်နားကို ဒူးထောက်ပြီးသွားတယ်။ ချစ်ချစ်ကမတ်တပ် ဘော်ဒါက ဒူးထောက်ရက်သားဆိုတော့ ချစ်ချစ်ရဲ့နို့တွေနဲ့ သူ့မျက်နှာနဲ့က တန်းနေတာပေါ့။

” ချစ်ချစ်ရဲ့နို့တွေကို လျှာနဲ့ယက်ပေး…။ ပြီးရင် ဗိုက်သားတွေ …. ပြီးရင် ပေါင်နှစ်ဖက်….။ လက်တွေက ဖင်တွေကိုညှစ်ပေး… ”

ဘော်ဒါလည်း ချစ်ချစ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း နို့တွေကို လျှာနဲ့ယက်၊ အဲ့ဒီကနေ ဗိုက်လေးတွေကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း တဖြေးဖြေး အောက်ကိုဆင်းသွားတယ်။ ဒီကောင် လျှာနဲ့ယက်ခဲ့တဲ့နေရာတွေမှာ တံတွေးတွေ စိုပြီး ကျန်နေခဲ့တာ။

ချစ်ချစ်ကလား၊ လက်တစ်ဖက်က သူ့နို့တွေကို သူညှစ်လိုက် ၊ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်လိုက်နဲ့။ နောက်လက်တစ်ဖက်က ဘော်ဒါရဲ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီးတော့ သူယက်စေချင်တဲ့ နေရာတွေကို ထိန်းပြီး ပြပေးနေတယ်။ ချစ်ချစ်က ဘော်ဒါရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ခွာလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဘော်ဒါရဲ့ ပခုံးပေါ်ခြေထောက်တစ်ဖက် တင်လိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ မျက်နှာနဲ့ကို ကပ်ပေးလိုက်တယ်။

ကျနော်လည်း ဘော်ဒါက ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ကို ယက်နေတာကိုကြည့်ပြီး ကျနော်တောင် ဝင်ယက်ချင်လာတယ်။ ဘော်ဒါရဲ့လက်တွေကတော့ ဖင်တွေကို ညှစ်နေတုန်းပဲ။

ချစ်ချစ်က ဘောင်းဘီပေါ်ကနေပဲ အယက်ခံနေရတာ အားမရလို့ထင်တယ်။ ဘောင်းဘီ တစ်ဖက်ဆွဲလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ပေါ်လာအောင် ဖော်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်အယက်ခံရင်း သူ့ဟာနဲ့ ဘော်ဒါရဲ့ မျက်နှာကို ပွတ်နေတာ။ ဘော်ဒါရဲ့ မျက်နှာမှာ စောက်ရည်တွေရော သူ့တံတွေးတွေရော ပြန်ပေပြီး ရွှဲနေတာပဲ။ ချစ်ချစ်က …

” ဘောင်းဘီချွတ်ပေးတော့ကွာ….။ အစိကိုစုပ်ရင်း … အထဲကိုနှိုက်ပေး…. ”

အစိအစုပ်ခံရင်း စောက်ဖုတ်အနှိုက်ခံနေရင်း ချစ်ချစ် ပိုဟော့လာတယ်ထင်တယ်။

” အား… ကောင်းလိုက်တာ …. ကျမရဲ့ စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးစမ်းပါ…။ လက်တွေနဲ့လည်း …. နှိုက်ပေးစမ်းပါ…။ အား … မိုက်တယ်ကွာ…. အရမ်းကောင်းတာပဲ ….”

လို့ ထုတ်ပြောလာတဲ့အပြင် ဘရာကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့နို့တွေကိုသူ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကို ညှစ်လာတယ်။ သူ့ဖင်ပေါက်ကိုပါ သူနှိုက်လာတာ တွေ့ရတယ်။

” အား… ကောင်းလိုက်တာရှင်ရယ် …. ဖင်ပါအယက်ခံချင်လာပြီ …. ကုတင်ပေါ်မှာ ကုန်ပေးမယ် …. ဖင်ဖြဲပြီး ဖင်ယက်ပေးပါဦး….. ”

ချစ်ချစ်က ကုတင်စောင်းမှာ ကုန်းပေးတော့ ဘော်ဒါက နောက်ကနေ ဖင်ဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ဖင်ကို လျှာအပြားလိုက်နဲ့ ယက်ပေးနေတာ။

” အား မိုက်တယ်ကွာ… စောက်ပတ်ထဲ လက်နဲ့ နှိုက်ပေးဦးလေ…. ဖင်ပေါက်ကိုပါ လျှာနဲ့ထိုးပေး … အား…. ကောင်းတယ်ကွာ …. ဖင်ထဲဝင်လာပြီ…. ဟုတ်တယ် …. အဲ့ဒီလိုထိုးခိုင်းတာ …. အမလေး … အရမ်းမိုက်လိုက်တာ …. အရမ်းကောင်းလာပြီ…. အဲ့ဒီအတိုင်းဆက်ထိုးပေး.. ပြီးတော့မယ် … စောက်ပတ်ထဲက လက်ကိုလည်း သွက်သွက်လေး….. ”

ပြောရင်းနဲ့ သူ့အစိကို သူ့လက်နဲ့ပွတ် ဖင်ကြီးရမ်းခါပြီး မှောက်ကျသွားတယ်။ ဘော်ဒါလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီး လန်သွားတယ်။ ဘာဂျာ အသားကုန်ပေးလိုက်ရတော့ ပြိုင်းသွားမှာပေါ့။ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်ဘေးမှာ သွားလှဲရင်း ချစ်ချစ်ရဲ့နဖူးလေးကို အသာအယာ နမ်းလိုက်ပြီး ဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ချစ်ချစ် အမောပြေပြီထင်တဲ့ အချိန်မှ

“မောသွားလား ကိုကို့မိန်းမလေး”

“အင်း နည်းနည်းတော့မောတယ်”

“ကောင်းရောကောင်းရဲ့လား”

“ကောင်းတယ်။ ကိုကို့ဘော်ဒါက ဖင်ထဲကို လျှာနဲ့ထိုးပေးတာ စောက်ရမ်းမိုက်တယ်။ ကိုကိုရော ကြည့်လို့ကောင်းလား”

“ကောင်းတာပေါ့ မိန်းမရဲ့။ မိန်းမ ပြီးသွားတာမလား”

“အင်း ပြီးသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ယားနေတုန်းပဲ အလိုးခံချင်နေသေးတယ်။ ကိုကို့သူငယ်ချင်း လီးကြီးက ဘောင်းဘီထဲမှာ ဖုထွက်နေတာကြည့်ပြီး အသဲတွေယားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကပါ လှိုက်လှိုက်ပြီး ယားလာတာ ဟိဟိ”

“ဒါဆို သူ့လီးနဲ့ အရင်ခံမှာပေါ့ ဟုတ်လား”

“ဟုတ်…။ ပြီးမှ ကိုကို့အတွက် ရှယ်အစီအစဉ်ရှိပါတယ် ကိုကိုရဲ့။ ကိုကိုပဲ ချစ်ချစ်ကို ကိုကို့သူငယ်ချင်းလိုးတာ ကြည့်ချင်တယ်ဆို”

“အေးပါ အေးပါ ဟုတ်ပါပြီ”

“ကိုကို့သူငယ်ချင်းကို မေးကြည့်ပါဦး အမောပြေပြီလားလို့။ ချစ်ချစ်က ready ပါလို့”

“ကဲ ဟေ့ကောင် ငါ့မိန်းမက မင်းကိုခေါ်နေပြီ။ ဘယ်လိုလဲ လက်နက်ချသွားပြီလား။ ဒါဆိုရင်တော့ ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်ပဲ လုပ်တော့”

“လက်နက်ဘယ်ချမလဲကွာ သေရင်သေပါစေ ဟိဟိ”

ပြောရင်း ကျနော်နဲ့ ချစ်ချစ် လှဲနေတဲ့ ဘေးနားရောက်လာတယ်။

“ချစ်ချစ်က ဒါရိုက်တာလုပ်မယ်။ ကိုကိုတို့က ချစ်ချစ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်ကြ။ ကဲအခု ချစ်ချစ်နို့ကို နှစ်ယောက်တူတူစို့ပေး။ စို့ပေးနေရင်း ချစ်ချစ်က လီးနှစ်ချောင်းလုံးကို ကိုင်ထားချင်လို့”

ကျနော်နဲ့ဘော်ဒါလည်း ချစ်ချစ်ရဲ့ နို့နှစ်ဖက်ကို ပြိုင်တူစို့လိုက်ကြတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ချစ်ချစ်က လီးနှစ်ချောင်းလုံးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေတာ။

“အား နို့နှစ်ဖက်လုံး အစို့ခံရတာ မိုက်တယ်ကွာ။ ကိုကိုက ချစ်ချစ်ဖင်ပေါက်ထဲကို နှိုက်ပေးကွာ။ ရှင်က စောက်ပတ်ထဲကို နှိုက်ပေးကွာ။ အားပါးပါး တကယ်မိုက်တယ်ကွာ စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော နို့တွေရော တကယ်ထိတယ်ကွာ”

ကျနော်တို့လည်း ချစ်ချစ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း နို့စို့နေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲရော ဖင်ထဲရော နှိုက်ပေးလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေက စီးကျနေတာဆိုတော့ ဖင်ပေါက်ကို ဆီဆွတ်စရာတောင် မလိုဘူး smooth ဖြစ်နေတယ်။

“ကဲကွာ ဒီတစ်ခါ စောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကိုရော အတူတူ ယက်ပေးကြကွာ။ ကိုကိုက ပက်လက်လှန်လိုက်”

ဆိုပြီး ကျနော့်ပေါ်ကို ပြောင်းပြန်တက်ခွလာတယ်။ “69” ပုံစံပေါ့။ ကျနော်လည်း မျက်နှာရှေ့ရောက်လာတဲ့ ချစ်ချစ်စောက်စိလေးကို သကြားလုံးစုပ်သလို အရင်စုပ်လိုက်ပြီး ယက်ပေးနေလိုက်တယ်။ ဘော်ဒါကလည်း ဖင်ဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်လေးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ယက်ပေးနေတာကိုလည်း တွေ့နေရတယ်။

ဒီတစ်ခါ စောက်ပတ်နဲ့ဖင် တပြိုင်နက် အယက်ခံနေရတဲ့ ချစ်ချစ်ဆီက ဘာအသံမှ ထွက်မလာတော့ဘူး။ ကျနော့်လီးကို စုပ်နေလို့လေ။ ကျနော်လည်း အရမ်းကောင်းလာတာနဲ့ ချစ်ချစ်ရဲ့ခေါင်းကိုထိန်း ကော့ကော့ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်တော့ ချစ်ချစ်လည်း ကျနော်ပြီးချင်လာတာ သိလို့ထင်တယ်၊ အားပြင်းပြင်းနဲ့ စုပ်ပေးတဲ့အပြင် သူ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လီးကို လျှာနဲ့ပါထိန်းပြီး ယက်ပေးလာတယ်။ လက်တစ်ဖက်က ဥတွေကို လာပွတ်ပေးတော့ ကျနော်လည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူ့ပါးစပ်ထဲပဲ အရည်တွေကို ပန်းထုတ်လိုက်တာပေါ့။

ချစ်ချစ်က ကျနော်ပြီးသွားပြီး အရည်တွေကုန်သွားတဲ့အထိ စုပ်ပေးရင်း အရည်တွေကို မျိုချပေးတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်နဲ့ ဘော်ဒါကြားကို လှိမ့်ဆင်းလာပြီး ကျနော့်ကို လာဖက်ထားတယ်။ သူ့ဖင်တွေကတော့ ဟိုကောင့်ဖက်ကို ပစ်ထားတုန်း။ ဘော်ဒါကလည်း ဖင်ဖြဲပြီး ယက်နေတုန်းပဲ။

“ကောင်းလား ကို”

“ကောင်းတာပေါ့ကွယ် ကိုကို့မိန်းမလေးက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ”

“ကိုကို့အရည်တွေ မျိုချပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ထဲကလေ အရမ်းယားလာတာ သိလား။ စောက်ဖုတ်ကို လီးနဲ့ အလိုးခံချင်နေပြီကွာ။ ကိုကို့ဘော်ဒါကို လိုးခိုင်းလိုက်ရတော့မလား။ ကိုကိုက အားမွေးရင်းနဲ့ ကြည့်နေပေါ့။ ကိုကို့ဟာ ပြန်တောင်လာမှ ကိုကို့အတွက် ရှယ်အစီအစဉ် စကြတာပေါ့”

“အေးပါကွယ် ဟုတ်ပါပြီ ချစ်ချစ်သဘော”

“ဟိုလူကြီး လုပ်တော့ကွာ ချစ်ချစ်လိုချင်နေပြီ ချစ်ချစ်ကိုင်ပြီး ထည့်ပေးမယ်။ ရှင့်ဟာကြီးက အကြီးကြီး။ ချစ်ချစ်ဟာလေး ကွဲသွားမှာစိုးလို့”

ချစ်ချစ်က ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပေးလိုက်တော့ ဟိုကောင်က ကွန်ဒုံးစွပ်လိုက်ပြီး ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ကို သူ့လီးကြီးနဲ့ တေ့ပေးတယ်။ တေ့ထားတဲ့လီးကို ချစ်ချစ်က ကိုင်ပြီးတော့ မထည့်သေးပဲနဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းအတိုင်း ပွတ်နေသေးတာ။ လီးထိပ်နဲ့လည်း စောက်စိကို ထိုးနေသေးတာ တွေ့ရတယ်။ ပြီးတော့မှ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့်တော့ ဘော်ဒါက အပေါ်ကနေ အလိုက်သင့် ဖိထည့်ပေးတာ။ လီးကြီးတစ်ခါတည်း အဆုံးထိဝင်သွားမှာ စိုးလို့ထင်တယ်။ လီးကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်ကိုတော့ မလွှတ်သေးဘူး။

“အား ဝင်လာပြီကွာ ပြည့်သိပ်နေတာပဲကွာ။ အဆုံးထိ မထည့်နဲ့ဦး။ ဒီအတိုင်းလေးပဲ လုပ်ပေးဦး။ ကြပ်သိပ်နေတာပဲကွာ”

ဟုတ်တယ်။ လီးကြီးကကြီးနေတော့ စောက်ပတ် အဝလေးဆိုတာ ဝလုံးလေးလို ဝိုင်းနေတာ။ ချစ်ချစ် လက်တစ်ဖက်က သူ့အစိလေးကို သူပွတ်နေသေးတယ်။

“အားပါးပါး မိုက်တယ်ကွာ။ ဖြေးဖြေးနဲ့ အဆုံးထိဝင်အောင် သွင်းတော့ကွာ”

ဘော်ဒါလည်း ချစ်ချစ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတယ်။ လီးကို အဆုံးထိထုတ် အဆုံးထိပြန်သွင်းနဲ့ လိုးပေးနေတဲ့ ဘော်ဒါရဲ့ခါးကို ချစ်ချစ်က ခြေထောက်တွေနဲ့ ခွလိုက်ရင်း လီးသွင်းတဲ့အချိန်မှာ ဖင်တွေကို ကော့တင်ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေတယ်။

“အား ကိုကိုရာ တကယ်ထိတယ်ကွာ။ စောက်ဖုတ်ထဲကို အဆုံးထိ ဝင်တယ်ကွာ။ သားအိမ်ကိုတောင် လာလာထိတယ်။ မိုက်တယ်ကွာ အား အား တကယ်မိုက်တယ်ကွာ။ အား မရတော့ဘူး ကျမ ခြေထောက်တွေကို ဆွဲပေးထားမယ်၊ နို့တွေကိုဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ။ အား အမလေး ဟုတ်တယ်။ အဲ့လိုဆောင့်ခိုင်းတာ ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့် ဆောင့်”

ချစ်ချစ်က ခြေထောက်တွေကို ပခုံးထိအောင် ဆွဲတင်လိုက်တော့ ချစ်ချစ်ရဲ့ဖင်က မွှေ့ယာနဲ့လွတ်ပြီး ဖင်တွေ ပိုကော့လာတယ်။ စောက်ဖုတ်လည်း ပိုကော့လာတယ်။ ဘော်ဒါလည်း မွှေ့ယာပေါ် လက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ပဲ ထောက်ထားပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က နို့တွေကိုညှစ်ရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတာ။ ဆီးခုံချင်းရိုက်မိလို့ ထွက်လာတဲ့ ဖတ် ဖတ် ဆိုတဲ့အသံတွေ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတဲ့အချိန် ထွက်တတ်တဲ့ ပျစ် ပျစ် ပလွတ် ပလပ် ဆိုတဲ့ အသံတွေရော ချစ်ချစ်ရဲ့

“အား အားးး ကောင်းလိုက်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ။ အားးး ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ စောက်ပတ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်ပြီး အီစိမ့်နေတာပဲ။ လိုးလိုး ဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ”

လို့ အော်နေတဲ့ အသံတွေနဲ့ ပွတ်ပွတ်ကို ညံနေတာ။ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်ဘေးနားတိုးသွားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းရင်း နို့သီးလေးတွေကို ညှစ်နေ ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာပေါ် ကန့်လန့် မှောက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာထဲကို လီးထိုးထည့်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးနေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ချစ်ချစ်က လီးကို ပါးစပ်ကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း

“ဟိုလူကြီး ရှင်ပက်လက်အိပ်လိုက်။ ကျမ အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်မယ်။ ကိုကို မတ်တပ်ရပ်လိုက် ဆက်စုပ်ပေးမယ်နော်”

ကျနော်တို့လည်း ချစ်ချစ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း နေရာတွေပြင်လိုက်ကြပြီး ချစ်ချစ်က ဘော်ဒါရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ တက်ခွလိုက်တယ်။ ဘော်ဒါရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး သူ့နို့တွေပေါ် တင်ပေးလိုက်တာနဲ့ ဘော်ဒါကလည်း နို့တွေကို ညှစ်တော့တာပဲ။ ချစ်ချစ်က တက်သာခွထားတာ လီးကိုမသွင်းသေးပဲ ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း ပွတ်နေသေးတယ်။

ကျနော်လည်း ဘေးနားထိုင်ပြီး ချစ်ချစ်ဖင်တွေကို ညှစ်နေလိုက်တယ်။ ဖင်ပေါက်လေးကို ပွတ်ပွတ်ပေးလိုက်သေးတယ်။ ချစ်ချစ်က စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးသွင်းပြီး အပေါ်အောက် ဖြေးဖြေးချင်း စဆောင့်တယ်။ စောစောက လီးကိုကိုင်ထားတဲ့လက်က သူ့အစိကို သူပွတ်နေသေးတာ။

ကျနော်လည်း ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်တစ်ချောင်းသွင်းပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ချစ်ချစ်က ဆောင့်တာတွေ မြန်လာတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆီးခုံချင်း ကပ်ပွတ်နေတာ။ ချစ်ချစ်နို့တွေကို ကိုင်နေတဲ့ ဘော်ဒါရဲ့လက်တွေကလည်း ခါးကိုကိုင်ပြီး ဆွဲဆောင့်ချနေသလို အောက်ကနေလည်း ကော့ကော့ပြီး လိုးနေတာ။

ချစ်ချစ်ရဲ့လက်တွေက တစ်ဖက်က သူ့နို့တွေကို ညှစ်နေပြီး တစ်ဖက်က သူ့အစိကိုသူ ပွတ်နေတာနဲ့ ကျနော်လည်း နို့တစ်ဖက်ကို ညှစ်ပေးနေလိုက်ပြီး နောက်တစ်ဖက်က ဖင်ပေါက်ကိုနှိုက်လိုက် ဖင်တွေကို ညှစ်လိုက်လုပ်ရင်း ချစ်ချစ်ဆောင့်တဲ့ အချိန်တွေမှာ ကူတွန်းပေးနေလိုက်တယ်။

“အား ကောင်းလိုက်တာကွာ ချစ်ချစ် ပြီးချင်လာပြီ”

ပြောလည်းပြော သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ဘော်ဒါရဲ့လီးကြီး အဆုံးသွင်းပြီး ဆီးခုံခြင်း ကပ်ပွတ်နေတယ်။ ဖင်ထဲကိုထည့်ထားတဲ့ လက်ချောင်းကိုလည်း စအိုဝက ညှစ်နေတာကို ခံစားလာရတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ အောက်က ဘော်ဒါကလည်း အောက်ကနေ ကော့တင်ရင်း ပြီးပြီ ပြီးသွားပြီ လို့ပြောရင်း ချစ်ချစ်က ခါးကိုဖက်ထားတဲ့လက်တွေ ပြေကျသွားတယ်။ ချစ်ချစ်က

“နေဦးလေ ချစ်ချစ် မပြီးသေးဘူး တောင့်ထားဦးလေ”

ပြောရင်း ပြန်ဆောင့်မလို့လုပ်တဲ့ အချိန်မှာ ဘော်ဒါရဲ့လီးက ပျော့ခွေပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကနေ ကျွတ်သွားတယ်။ ချစ်ချစ်က သူပြီးတော့မယ့်အချိန်မှာ သူ့အရင်ပြီးသွားတဲ့ ဘော်ဒါကို မကျေမနပ်တွေနဲ့ ပြောရင်း ရင်ဘတ်ကိုလည်း လက်သီးနဲ့ ထုနေသေးတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ထိ ဘော်ဒါကအောက်က ချစ်ချစ်ကဘော်ဒါရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ရက်သား။

ချစ်ချစ်ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးက ဘော်ဒါရဲ့လီးကြီး အခုမှ ကျွတ်သွားတာဆိုတော့ ပြဲပြီးအာနေတာ အထဲက အတွင်းသားတွေတောင် မြင်နေရတယ်။ ကျနော်လည်း ဘာမှဝင်မပြောဘဲ လွှတ်ထားလိုက်တယ်။ ထုလို့ရိုက်လို့ အားရသွားတော့မှ ချစ်ချစ်က ဘေးကိုလှိမ့်ဆင်းလာတယ်။ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်ပြီး ချစ်ချစ်ကို ဖက်ထားလိုက်ရင်း

” ချစ်ချစ်ပြီးသွားအောင် ကိုကို ဆက်လုပ်ပေးရမလား”

လို့ မေးလိုက်တယ်။

“နေဦးကွာ ကိုကို့အတွက် သီးသန့် အစီအစဉ်ရှိတယ်လေ။ ဟိုလူကြီးကို ချစ်ချစ် တင်းနေတာ။ သူ့ကို အပြစ်ပေးရမယ်”

ကျနော်နဲ့ချစ်ချစ် စကားပြောနေတုန်း ဘော်ဒါလည်း ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားရာကနေ ပြန်ရောက်လာတယ်။

“ဘာတွေများ အပြစ်ပေးမလို့လဲ ချစ်ချစ်ရဲ့။ ကျနော် ဘာတွေများ အမှားလုပ်မိလို့လဲ”

“ရှင့်ကိုယ်ရှင် မသိဘူးလား။ သူများက ပြီးတော့ပါမယ် ဆိုတာကို မစောင့်ဘူးလေ။ တစ်ကိုယ်ကောင်း သမားကြီး”

“ဆောရီးပါ ချစ်ချစ်ရယ်။ ချစ်ချစ်ရဲ့ အထိအတွေ့က အရမ်းကောင်းတော့ ကျနော်လည်း မထိန်းနိုင်ပဲ ဖြစ်သွားတယ်”

“အဲ့လိုပြောယုံနဲ့ ကျေနပ်ရမှာလား”

“ချစ်ချစ်ပေးသမျှ အပြစ်ကိုခံပါ့မယ် ကျေနပ်ပြီလား။ ဘယ်လို အပြစ်ပေးမှာလဲ ပြောပါဦး”

“ကဲလာ ချစ်ချစ်ဖင်ကို ယက်ပေး၊ ဘယ်မှမကိုင်ရဘူး”

ချစ်ချစ်က ဘော်ဒါကိုပြောရင်း ကျနော့်ကိုဆွဲပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေလိုက်တယ်။ ဘော်ဒါကတော့ ချစ်ချစ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးပြီး ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ချစ်ချစ်အောက်ကနေ ဖင်ဝလေးကို ယက်ပေးနေတာ။ တခြားယောကျ်ား တစ်ယောက်က ဖင်ကိုယက်ပေးနေတာခံရင်း ကျနော့်ကို နမ်းနေရလို့ထင်တယ်၊ ချစ်ချစ်ရဲ့အနမ်းတွေက ပြင်းရှလွန်းနေတယ်။ လက်တစ်ဖက်က ကျနော့်ဒုတ်ကို လာကိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က သူ့ပိပိကိုပွတ်လိုက် အစိလေးကိုပွတ်လိုက် လုပ်နေတာ။ ခဏနေတော့ ချစ်ချစ်က ခွာလိုက်ပြီး

“ဟိုလူကြီး အဲ့ဒီမှာ ပက်လက်လှန်လိုက်”

ဆိုပြီး ဘော်ဒါကို လှမ်းပြောတယ်။ ဘော်ဒါလည်း ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ ချစ်ချစ်က ဘော်ဒါရဲ့ အပေါ်ကနေ ပြောင်းပြန်တက်ခွလိုက်ရင်း

“ရှင်က အောက်ကနေ ပိပိကိုယက်ပေး။ ကိုကို ချစ်ချစ်ကို ဖင်ချပေးကွာ။ ဖင်ခံနေရင်းနဲ့ စောက်ဖုတ် အယက်ခံချင်လို့”

“ချစ်ချစ်ကလည်း ဘော်ဒါက အောက်မှာလေ၊ မကောင်းပါဘူး”

“ကောင်းပါတယ် ကိုကိုရ။ သူ့ကို အပြစ်ပေးတာလေ။ ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေနဲ့ သူ့ကိုပွတ်ပစ်မှာ”

“ဟိုလူကြီး ရှင်လက်မခံချင်ရင် ရတယ်နော်။ ချစ်ချစ်က ရှင်နဲ့ နောက်ပေါက်ကို မြည်းဖို့ စဉ်းစားထားတာ။ လက်မခံဘူးဆိုရင် ပြန်လိုက်တော့ ဘယ်လိုလဲ”

“ချစ်ချစ် ဘာခိုင်းခိုင်း လုပ်ပါ့မယ်လို့ ပြောပြီးသားပဲလေ။ ဒါမျိုးဆိုလို့ကတော့ လာထားပဲ”

“အဲဒါဆို ယက်တော့လေ။ ကိုကို ဖင်ချလို့ရအောင် ဖင်ကိုဖြဲပေးထားဦး”

ဘော်ဒါက ချစ်ချစ်စောက်ဖုတ်ကို ပင့်ယက်လိုက်ရင်း ဖင်ကိုဖြဲပေးလာတယ်။ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်ခါးကိုကိုင် ဖင်ဝမှာ လီးတေ့လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းလိုက်တယ်။ ချစ်ချစ်ရဲ့ဖင်မှာ စောစောက ဘော်ဒါယက်ထားတဲ့ တံတွေးနဲ့ စောက်ဖုတ်က စီးကျထားတဲ့ အရည်တွေနဲ့ဆိုတော့ ဂျယ်သုတ်စရာတောင် မလိုပဲ ချောချောရှူရှူပဲ ဝင်သွားတယ်။ ချစ်ချစ်ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး ဖင်ကို ဖြေးဖြေးပဲ လိုးနေလိုက်တယ်။ ချစ်ချစ်က

“ကောင်းလိုက်တာကွာ။ အရင်က ကိုကို ဖင်ကိုလုပ်ရင် ရှေ့ကအရမ်းယားတာ။ အခုတော့ အောက်ကနေ ယက်ပေးနေတော့ မိုက်တယ်ကွာ။ ဟိုလူကြီး မြန်မြန်ယက်ပေးကွာ ပြီးတော့မယ်။ ကိုကိုလည်း မြန်မြန်လုပ်ပေးကွာ ပြီးချင်လာပြီ”

ချစ်ချစ်က ပြောလာတာနဲ့ ကျနော် ကိုယ်ပေါ်ကနေခွပြီး ဖင်ကို သွက်သွက်လေး လိုးပေးလိုက်တယ်။

“အား အား ပြီးပြီ ကောင်းလိုက်တာ အားးးး အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ”

ချစ်ချစ်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး တဆတ်ဆတ် တုန်လာပြီးတော့ ဘော်ဒါရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖိပွတ်နေတာ ဖင်ထဲထည့်ထားတဲ့ လီးတောင် ကျွတ်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်ကို အသာလှဲခိုင်းလိုက်ပြီး ဖက်ထားလိုက်ရင်း သူ့ကျောလေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သူ့နဖူးလေးကိုလည်း နမ်းနေလိုက်ရင်း

“ကောင်းလားဟင် ချစ်ချစ်”

“အင်း တော်တော်ကောင်းတယ်။”

“နားချင်ပြီလား”

“ခဏတော့နားမယ်လေ”

“ချစ်ချစ်ကို မေးချင်တာလေးရှိလို့”

“မေးလေ ကိုကို”

“စောစောက ချစ်ချစ် ကိုကိုသူငယ်ချင်းကို ပြောနေတာလေ။ သူနဲ့နောက်ပေါက်ကို မြည်းမလို့ဆိုတာလေ။ အဲ့ဒါ တကယ်ပြောနေတာလား”

“အင်းပေါ့ ကိုကိုရဲ့။ ဘာလဲ ကိုကိုက မကျေနပ်ဘူးလား”

“မဟုတ်ပါဘူး ချစ်ချစ်ရဲ့။ ဟိုကောင့်ဟာက ကို့ဟာထက်ကြီးတော့ ချစ်ချစ်နာမှာစိုးလို့ပါ”

“အဲဒါကြောင့် မြည်းကြည့်ချင်တာလေ။ အရသာတော့ရှိမှာ သေချာတယ်။ ခိခိ”

“အော် တော်တော် အရသာရှိချင်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား။ အဲ့ဒါဆို ပိုပြီး အရသာရှိသွားအောင် ရှေ့ရော နောက်ရော တပြိုင်တည်း လုပ်ချင်တယ်။ ဘယ်လိုလဲ”

“ကောင်းတာပေါ့။ ချစ်ချစ်လည်း အဲ့လိုစမ်းကြည့်ချင်နေတာ ပြောရမှာရှက်လို့ ခိခိ။ အရင်က ကိုကို နောက်ကိုလုပ်ရင်း ရှေ့ကို အတုနဲ့ လုပ်ပေးတာတောင် ဒီလောက်ကောင်းတာ။ အခုဟာက အစစ်ဆိုတော့ ဟိဟိ ပြောရင်းနဲ့ ရင်ခုန်လာပြီ။ ရှေ့ရော နောက်ရော ရွစိရွစိ ဖြစ်လာပြီ ခိခိ”

“ကဲ အဲ့ဒါဆို ဘယ်လိုစမှာလဲ ကိုကိုတို့က ချစ်ချစ် ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်မှာ”

“အဲ့ဒါဆို ဒီလိုလုပ်မယ်လေ။ ဟိုလူကြီးနဲ့ နောက်ပေါက် အရင်စမ်းကြည့်လိုက်မယ်။ ပြီးတော့မှ ကိုကိုပြောတဲ့အတိုင်းပေါ့”

“ဟိုလူကြီး နောက်ပေါက်ကို သွင်းနေတုန်း၊ ကိုကိုက ပိပိလေးကို ပွတ်ပေးနေနော်”

“အင်းပါ ချစ်ချစ်ရဲ့ ပိပိလေးကိုလည်း ပွတ်ပေးမယ်၊ ချိုချိုလေးကိုလည်း ပွတ်ပေးမယ်။ ကိုကို့မိန်းမလေး ကောင်းအောင် ကိုကို အကုန်လုပ်ပေးမှာ”

“ချစ်ချစ် ရေသွားဆေးလိုက်ဦးမယ်”

ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ချစ်ချစ်က ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ထောက်တက်လာရင်း

“ဟိုလူကြီး ချစ်ချစ်ကို နောက်ပေါက် တွယ်ချင်နေတာမလား။ ချစ်ချစ်ရဲ့ဖင်ကို လာယက်ပေးဦး။ ရှင့်ဟာက ကိုကို့ဟာထက်ကြီးတော့ ခံနိုင်အောင် သေသေချာချာ လုပ်ထားမှဖြစ်မှာ။ လျှာနဲ့ပါ ထိုးပေးနော်”

ဆိုပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ဘော်ဒါလည်း ချစ်ချစ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်းပဲ အစိလေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ဖင်ကို သေချာယက်ပေးနေတဲ့အပြင် ဖင်ထဲကိုပါ လျှာနဲ့ထိုးထည့်နေတာ တွေ့နေရတယ်။ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေကို လက်နဲ့ယူပြီး ဖင်ဝမှာပွတ်ပေးလိုက် လက်နဲ့ထိုးပေးလိုက် လုပ်နေတာ။

“အား လုပ်တော့ကွာ ချစ်ချစ်လိုချင်နေပြီ။ ဖြေးဖြေးပဲသွင်းနော် ရှင့်ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ ဖင်ကွဲသွားဦးမယ်”

“အင်းပါ ချစ်ချစ်ရဲ့ ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်မှာပါ။ နာရင်ပြောနော်”

ချစ်ချစ်က ဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေအောင် ကုန်းပေးလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖင်ကိုဖြဲပေးထားတယ်။ ဘော်ဒါက ချစ်ချစ်နောက်မှာ ဒူးထောက်လိုက်ရင်း ချစ်ချစ်ဖင်ဝမှာ သူ့လီးကိုတေ့လိုက်ပြီး သွင်းလိုက်တာ ထိပ်ဖူးကြီးက အဝမှာတင်းပြီးတော့မှ ဖင်ထဲကိုဝင်သွားတာ တွေ့နေရတယ်။

ထိပ်ဖူးကြီး ဝင်လည်းသွားရော ချစ်ချစ် ဖင်ဖြဲပေးထားတဲ့ သူ့လက်ကို စောက်ဖုတ်ဆီပြောင်းပြီး သူ့ဟာသူ ပွတ်နေတာ။ ဘော်ဒါလည်း ဖြေးဖြေးသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ချစ်ချစ်ဖင်ထဲ ဝင်သွားရော ကပ်ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်။ ချစ်ချစ်ဆီကတော့

“ကြပ်ကြပ်ကြီးကွာ ဖင်ထဲကိုပြည့်နေတာပဲ တစ်ဆို့နေတာပဲ ရင်ဘတ်ထဲထိတောင် ရောက်တယ်။ အားးး ကျွတ်ကျွတ်”

နဲ့ အသံတွေကို စုံနေတာပဲ။

“ကောင်းလိုက်တာ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး”

ဆိုတာကလည်း ပါသေးတယ်။ ဘော်ဒါလည်း ချစ်ချစ်ခံနိုင်လာပြီထင်မှ ဆွဲထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နဲ့ ဖြေးဖြေးလုပ်နေတယ်။ ချစ်ချစ်က

“ကောင်းလိုက်တာ။ ကျမ အပေါ်က နေချင်သေးတယ်။ ရှင် ဒီအတိုင်း ပက်လက်လှန်လိုက်”

ပြောပြီး နေရာပြောင်းလိုက်တော့ ချစ်ချစ်က ဘော်ဒါရဲ့အပေါ်မှာ ကျောပေးရက်သားပေါ့။ ဘော်ဒါရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ် လက်နှစ်ဖက်ကို ပြောင်းပြန်ထောက်လိုက်ရင်း သူ့ဟာသူ စိတ်ကြိုက် လှုပ်ရှားနေတယ်။

ကျနော်လည်း သူတို့အောက်ကနေ သွားကြည့်တော့ ဘော်ဒါရဲ့လီးကြီး ချစ်ချစ်ဖင်ထဲ ဝင်နေတာရော ချစ်ချစ်ရဲ့ညီမလေးက အရည်တွေရွှဲပြီး အောက်ကို စီးကျနေတာရော သေချာမြင်နေရတာ။ ကျနော်လည်း ချစ်ချစ်နားကို တိုးသွားပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တော့

“ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်။ အစိလေးကိုပါ ပွတ်ပေးပြီး အထဲကိုပါ နှိုက်ပေးဦး”

ချစ်ချစ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ ချစ်ချစ် ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းနေလဲဆိုတာ နှိုက်နေတဲ့ လက်ကိုပါ စောက်ဖုတ်က ညှစ်ပေးနေတာ။ ချစ်ချစ်က

“ကိုကို လုပ်တော့ကွာ ရှေ့က အရမ်းယားနေပြီ”

ပြောတာနဲ့ အခွေထဲကအတိုင်း သူ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို သွင်းလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်က ဝင်လာတဲ့လီးကို ညှစ်ပေးနေတာများ ကောင်းလိုက်တာ။ အောက်က ဘော်ဒါကလည်း ကော့ပေးနေတော့ သူ့လီး ဝင်ထွက်နေတာကိုပါ စောက်ဖုတ် ထဲကနေ သိနေရတယ်။

ချစ်ချစ်ကတော့ ကောင်းလွန်းလို့ဆိုပြီး ဘာတွေပြောနေမှန်းကို မသိတော့အောင် ရေရွတ်နေတာ။ ခဏနေတော့ ချစ်ချစ်က နေရာပြောင်းပြီး ဘော်ဒါရဲ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲထည့် ကျနော်က ဖင်ကိုလိုးပေါ့။

ကျနော်က အောက်ရောက်လိုက်၊ ဘော်ဒါက အောက်ရောက်လိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်ညပ်ပြီး လိုးနေတာ တော်တော်ကြာတယ်။ ချစ်ချစ်လည်း ဘယ်နှစ်ခါမှန်းမသိအောင် ပြီးတာတဲ့။

နောက်ဆုံးပွဲသိမ်းကို ကျနော်တို့နှစ်ယောက် တပြိုင်နက် ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး သိမ်းလိုက်ကြတာ။ ကျနော်က ဖင်ကိုချနေရင်းဆိုတော့ ချစ်ချစ်ဖင်ထဲမှာ အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တာပေါ့။ အကုန်မောလို့ အိပ်တော့မယ့် အချိန်က စနေနေ့ မနက်တောင် ရောက်ခါနီးနေပြီ။


ပြီးပါပြီ။



Sunday, June 18, 2023

ထောင့်မှန် အချစ် (စ/ဆုံး)

 ထောင့်မှန် အချစ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – မန္တလာမောင်မောင်တုတ်

“ ဂိုးဟေ့…ရွှီ…”

အောင်အောင် သွင်းလိုက်သော ဂိုးဝင်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်သည်နှင့် ကွင်းထဲ ပတ်ပြေးနေမိသည်။ ဒီဂိုးသည် သူတို့အသင်းအတွက် တစ်လုံးတည်းသော အနိုင်ဂိုး ဖြစ်ပေသည်။ ရှေ့တန်းနေရာမှ အ.ထ.က လက်ရွေးစင်အဖြစ် ထူးချွန်စွာ ကစားတတ်သော အောင်အောင်တို့အသင်း ဒီလိုမျိုး ဗိုလ်လုပွဲထိ တက်လာအောင် အောင်အောင်ကပင် ဂိုးတွေ တဒိုင်းဒိုင်းသွင်း၍ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။

အောင်အောင်တို့ အသင်းတွင် အောင်အောင်တို့ဘက်မှ လှပျိုဖြူ အပျိုချောတွေက လူပျိုပေါက်စလေး ဆယ့်ရှစ်နှစ်ကျော်သာရှိသေးသော အရပ်မြင့်မြင့် ဆံပင်အလယ်ခွဲဂုတ်ထောက်လေးနှင့် ဂျပန်မင်းသားစတိုင် အောင်အောင်အား ပန်းကမ်း ဂုဏ်ပြုချင်လှသူတွေ များလှပေသည်။

“ ပထမဆုရ အမှတ် (၁၃) အ.ထ.က အသင်း ဒိုင်းဆုကြီးရယူရန် စင်မြင့်ပေါ်သို့ ကြွကြပါခင်ဗျား…”

ဆုပေးမဏ္ဍပ်၏ အသံချဲ့စက်မှ ကြေညာသံကြောင့် အောင်အောင်တို့ အသင်းသားတစ်ယောက်စီ စနစ် ကျစွာဖြင့် မဏ္ဍပ်ပေါ်သို့ ဆုတက်ယူကြသည်။ ကွင်းတွင်ဆုယူပြီး ပြန်ဆင်းလာသောအခါ အောင်အောင် အဖေနှင့် အမေက ပြေးလာပြီး…

“ ဒါမှ ငါ့သားကွ…ဟေး…ဘယ်ရမလဲ…”

“ ဪ…ကျမသားပါတော်…ကျမမွေးထားရတာ…”

“ ရော်…မင်း ငါမပါဘဲ မွေးလို့ရလား…”

“ တော်ပြီ…ရှင်နဲ့ စကားနိုင်လုဖို့လာတာ မဟုတ်ဘူး…”

ပြောပြောဆိုဆို အောင်အောင့်အမေ ဒေါ်စိမ်းကြည်က အောင်အောင်အား…

“ ဒီနေ့ သားကစားသွားတာ အကောင်းဆုံးပဲကွယ်…”

“ မနေ့က ပွဲလည်းကောင်းပါတယ်ကွ…”

အောင်အောင့်အဖေ ဦးစန်းအောင်ကပါ ဝင်ပြောပြန်သည်။ သို့နှင့် အောင်အောင်တို့မိသားစု ဓာတ်ပုံ ရိုက်ရန် စီစဉ်သောအခါမှ အောင်အောင် သူ့အစ်ကိုကို သတိရသွားသည်။ ကိုနိုင်ဘာလို့ လိုက်မလာပါလိမ့်… မေးကြည့်လိုက်တော့မှ ကိုနိုင်မှာ ဧည့်သည်လာ၍ ဘောလုံးပွဲသို့ လိုက်မလာနိုင်ကြောင်း သိရသည်။

သူငယ်ချင်းများနှင့် အသင်းသားများ အမှတ်တရ ဓာတ်ပုံရိုက်ကြသည်။ အောင်အောင်က နာရီကို ကြည့်လိုက်သည်။ အဖေနှင့် အမေက ညပိုင်း တီဗွီပြီးခါနီးမှ ပြန်လာမည်ဟု ပြောသည်။ အိမ်အနီးရှိ အဖေ့ရုံးမှ အပေါင်းအသင်းတွေကို အောင်အောင်ကို ဂုဏ်ပြုသည့်အနေနှင့် ညစာလိုက်ကျွေးမည်ဟု သိရသည်။ အောင်အောင့်ကိုတောင် တစ်ပွဲသက်သက်လုပ်ပေးမည်တဲ့…။

အောင်အောင်မှာ ဘာရယ်မဟုတ် ဆုရလာသော ပိုက်ဆံတွေအား ကျွတ်ကျွတ်အိတ် တစ်လုံးထဲ စုထည့်ကာ မြို့နယ်ဘောလုံးကွင်းရှိ အပေါင်းအသင်းများနှင့် စကားပြောရင်း လမ်းလျှောက်လာကာ မြို့ထဲသို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်လာသည်။ အိမ်သော့ကို အဖေတို့က ပေးလိုက်၍ ကိုနိုင် ပြန်ရောက်မရောက် စောင့်စရာမလို။ အောင်အောင်တို့မှာက ညီအစ်ကို နှစ်ယောက်သာရှိ၍ စုစုပေါင်းမှ မိသားစု (၄) ဦးသာရှိသည်။ အခုတော့ ကိုနိုင်က ဒီညီလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာကို ဘယ်လောက်အရေးကြီးတဲ့ ဧည့်သည်မို့လို့ မလာနိုင်ရတာလဲဟု တွေးရင်းဖြင့် အိမ်ပြန်မည့် လမ်းခွဲတွင် သူငယ်ချင်းများနှင့် လမ်းခွဲလာ၏။

အိမ်ခြံဝသို့ ရောက်သောအခါ ခြံတံခါးက သော့မရှိ အတွင်းမှ ဂလန့်ချထားသည်။ ကိုနိုင် ရောက်နေပြီ ထင်သည်။ တံခါးအတွင်း လက်လျှို၍ဖွင့်ကာ ကိုနိုင်အား အသာနောက်လိုက်မည်ဟု ကြံစည်ပြီး အောင်အောင် အိမ်နောက်ဖေးတံခါးမှ တစ်ဆင့်ဝင်ရန် အိမ်ဘေးမှ ပတ်လျှောက်လိုက်သည်။ အောင်အောင်တို့အိမ်ကား ဒူးထောက်ပျဉ်ထောင်ကာ နောက်သို့ အခန်း (၄) ခန်းဖွဲ့ကာ မီးဖိုချောင်ကို သက်သက်ထား၏။ ကားဂိုဒေါင်ကို သတ်သတ်ထား၏။

“ အို…ကိုနိုင်ရယ်…ဖြေးဖြေးကွယ် နာတယ်…”

“ ဟာကွာ…ခဏလေးနာတာပါကွ…”

“ ပြွတ်…ပြစ်…ပြွတ်…”

“ အ…နာတယ်…ကိုနိုင်ရဲ့…”

အောင်အောင်က ကိုနိုင်အခန်းနား ရောက်ရုံရှိသေး ကြားလိုက်ရသော အသံများကြောင့် စိတ်ဝင်စားသွားမိသည်။ ဒီအသံက ကိုနိုင့်အသံ တစ်သံတည်းမဟုတ် အောင်အောင် မကြားဖူးသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်၏ အသံပါ ကြားရသည်။ ကိုနိုင့်မှာ ရည်းစားရှိသည်ဟုလည်း အောင်အောင် မကြားမိပါ…။ အင်းလေ… ရှိလည်း ဘယ်လိုလုပ် သိနိုင်မှာလဲ ကိုနိုင်နှင့်သူက အသက် (၇) နှစ်ကြီးများတောင် ကွာသည်။

ကိုနိုင်ကိုတော့ ချောသည် ဖြောင့်သည်ဟု အမေ့ဆီလာသော မိန်းမကြီးတွေထံမှ ပြောသံကြားဖူးသည်။ ကိုနိုင် က စမတ်ကျကျလည်း ဝတ်စားတတ်သည်။ အောင်အောင်ကတော့ အခုမှဆယ်တန်း ကျောင်းစာမေးပွဲဖြေပြီး၍ ကိုနိုင်ကတော့ ဘွဲ့ရပြီးသား ဒီအချိန်ဆို မိန်းမတောင် ယူသင့်နေပြီပဲ… အောင်အောင် တွေးရင်းဖြင့် ကိုနိုင်အခန်းဘက်မှ အဖြစ်အပျက်များကို ချောင်းကြည့်ချင်စိတ် ပေါ်လာသည်။ ကိစ္စမရှိ သူ့အခန်းနှင့် ကိုနိုင့်အခန်းက ကပ်လျက်…။

အောင်အောင်က အခန်းတံခါး အသံမမြည်အောင်ဖွင့်၍ အသာပြန်ပိတ်ကာ ကိုနိုင့်အခန်းအား ကြည့်ရစေရန် ပျဉ်ကိုစေ့နေအောင် ကာထားသော အခန်းကြားရှိ ပျဉ်ထောင်ကာ ထိပ်ဆုံးသို့ ရောက်ရန် သူ၏ စာကြည့်ကုလားထိုင်လေးကို အသာမ၍ ကျော်ပြီးချောင်းကြည့်လိုက်ရာ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် အောင်အောင်၏ အားကစားဘောင်းဘီ အောက်မှ လီးကြီးက ဘောင်းဘီအတွင်းမှ အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ရုန်းကန်ပြီး တဖြည်းဖြည်း ထကြွလာလေသည်။

ကိုနိုင်က သူ၏ကုတင်ပေါ်တွင် ခပ်ချောချောအမျိုးသမီးတစ်ယောက်အား ပက်လက်လှန်ပြီး လိုးနေကာ ထိုအမျိုးသမီး၏ နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်လိုက်၊ တင်းရင်းလှသော နို့အုံနှစ်လုံးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ပေးလိုက် ပြုလုပ်လျက်ရှိသည်။ ပြီးလျင် မှောက်လျက်ဖြင့်ပင် ကိုနိုင်က သူ၏ဖင်ကြီးကို လှုပ်ခါပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်ရာတွင် ထိုအမျိုးသမီးထံမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေးက အောင်အောင့် နေရာမှပင် ကြားရလေသည်။

“ ဗြစ်…ပြွတ်…ပြွတ်…”

“ နာပါတယ်ဆိုကွာ…”

ကိုနိုင် အဆောင့်ကြမ်းသောအခါများတွင် ထိုအမျိုးသမီးထံမှ နာသည်ဆိုသော ညည်းသံလေး ကြားရ၏။

“ ဗြစ်…”

“ အ…”

“ ဗြစ်…ပြွတ်…ပြွတ်…”

“ အ… အရမ်းနာနေပြီ… ကို… သိပ်မဆောင့်နဲ့…”

ကိုနိုင်မှာ ထိုအမျိုးသမီးပြော၍ထင်သည် ဆောင့်ခြင်းကိုရပ်ကာ… စပျစ်သီးပမာရှိ နို့သီးခေါင်းလေးများအား ထပ်မံငုံစုပ်နေပြီး နို့အုံတစ်ဝိုက် လျှာဖြင့်သပ်ကာ…

“ ဗြစ်…”

ကနဲမြည်အောင် တစ်ချက်ဆောင့်ပြန်ရာ ထိုအမျိုးသမီး၏ နှုတ်ခမ်းလေးမှာ ဝိုင်းသွား၍…

“ အား…ရှီး…ကောင်းတယ် ကိုနိုင်ရယ်… ခုနလောက်တော့ မကြပ်တော့ဘူး…”

“ ပြွတ်…ဘွတ်…ဗြစ်…ပြွတ်…”

“ အား…ရှီး…”

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ပြွတ်…”

“ အ…အား…”

ထိုအမျိုးသမီးမှာ ကိုနိုင့်ကျောပြင်ကြီးအား ပွတ်သပ်ပေးရင်းဖြင့် တင်ပဆုံကြီးအား ပြန်ကစားပေးနေသည်မှာ ကိုနိုင်အဖို့ မည်မျှကောင်းသည်တော့ မသိ။ ဘေးမှကြည့်နေရသော အောင်အောင်တောင် ခုန်ဆင်းချင်စိတ် ပေါက်သွားသည်။ ကိုနိုင်က ထိုအမျိုးသမီးရဲ့ ပါးကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက် ဖင်ကြီးကို အသာကြွကာ ဖိလိုက် ဆက်တိုက်နှစ်ခါသုံးခါ ဖိဆောင့်လိုက်နှင့် လုပ်နေရာ အောင်အောင်မှာ ကြည့်နေရင်းမှ သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ကျောင်းလစ်ပြီး ကြည့်ခဲ့ဖူးသည့် အပြာကားတွေထဲမှ ဇာတ်လိုက်မင်းသားနှင့် မင်းသမီး လိုးကြသည့်ပုံစံကို ပြေးမြင်မိလာသည်။

“ ကိုနိုင်ရယ်… လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့လေ… သန္တာ့ကို ကိုယ်ချင်းစာဦးလေ… တော်ကြာ ကိုနိုင့်ညီလေး ပြန်လာရင်… ပြီးတော့ အဘိုးကြီးနဲ့ အဘွားကြီး ပြန်ရောက်လာရင် ဒုက္ခရောက်ကုန်မယ်…”

“ ကျွတ်… ဒီနေ့ ညီလေးတို့ ဘောလုံးပွဲရှိတယ်လေ… အဘိုးကြီးရော အဘွားကြီးရော သွားတယ်… ညီလေးကို ဂုဏ်ပြုချီးမြှင့်ပွဲတွေ ဘာတွေ စားသောက်ဆိုင်မှာ လုပ်မှာဆိုတော့ ကြာမှာပေါ့… ကို့ညီက အရမ်းတော်တယ်ကွ…”

အောင်အောင် ဒီဘက်အခန်းမှ ချောင်းကြည့်နေရင်း ချီးကျူးသံကြားလိုက်ရ၍ အနည်းငယ်တော့ ကျေနပ်သွားသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်အားလည်း အဖေနှင့် အမေပြန်ရောက်၍ မပြီးသေးပါက အချက်ပေးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

“ ဗြစ်…ပြွတ်…ဗြစ်…ပြွတ်…”

“ အား…ရှီး…”

“ ဗြစ်…ဗြစ်…”

“ အ…”

“ ပြွတ်…ဗြစ်…”

“ အမေ့…အား…”

ကိုနိုင်က သူ၏ဖင်ကြီးကိုမြှောက်ကာ သန္တာ၏ ပခုံးလေးကိုကိုင်လျက် အဆက်မပြတ် ပြန်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်လေသည်။ အောင်အောင်မှာ ဗွီဒီယိုထဲ၌ ကြည့်ရတာနှင့်မတူ မျက်စိအရသာပါမက စိတ်ဆန္ဒများပါ ကိုနိုင့် နေရာ ဝင်ခံစားချင်သည်အထိ တောင့်တနေမိသည်။

“ သန္တာ ကိုယ်ညောင်းပြီကွာ… လုပ်ပေးဦး…”

ကိုနိုင်ကပြော၍ မသန္တာက ကိုနိုင်ကို နှာခေါင်းတစ်ချက်ရှုံ့ပြရင်း…

“ ဟွန်း… သူမောပြီဆို… ဒါပဲ… အဲဒါကြောင့် မုန်းတာ…”

ဟုပြောရာ…

“ ကိုကတော့ အဲဒါကြောင့် ပိုချစ်နေရတာ…”

ကိုနိုင်မှပြောရင်း မသန္တာပါးလေးအား ရှုံ့နမ်း၍ သူသည် မသန္တာကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းလာရာ မသန္တာ၏ မို့မောက်သော စောက်ပတ်လေးနှင့်အတူ စောက်စိလေးမှာ ဖန်ချောင်းမီးရောင်နှင့် အဆီတစ်ဝင်းဝင်း အရည်တွေ စိုရွှဲလျက်တွေ့ရသည်။ မသန္တာ၏ ပေါင်တံကြီးမှာ ဖြောင့်စင်း၍ ဖွေးစွတ်နေပြီး ပေါင်လယ်ရှိ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အရာလေးမှာ အခုထိမြင်ရဆဲ။ မိန်းမတစ်ယောက်၏ စောက်ဖုတ်ကို အခုမှ အပြင်မှာ မြင်တွေ့ဖူးသော အောင်အောင်မှာ လည်ဝရှိ တံတွေးများကို ခဏခဏ မြိုချနေရသည်။

မသန္တာမှာ ဖန်ချောင်းမီးရောင်ကိုကျော်ကာ အောင်အောင်ဆီသို့ မျက်လုံးများက ရောက်သွားပြီး အံ့ဩသွားရသည်။ အရိပ်ရောင်တွေ ဖြတ်ကနဲ ဖြစ်သွား၏။ အောင်အောင်ကလည်း ရုတ်တရက်မို့ ပုန်းချိန်မရ။ သို့သော် မသန္တာ၏ ဦးနှောက်က တစ်ခဏအတွင်း ဒီရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့် ကောင်လေးကို ဘယ်သူမှန်း သိလိုက်သည်။ ကိုနိုင့်ညီ အောင်အောင်ဆိုသည့် ဘောလုံးရူးလေးပဲနေမည်။ ရုပ်ချင်းဆင်၏။ ဘယ်အချိန်ကတည်းကရောက်ပြီး ချောင်းကြည့်နေသည်မသိ။

သူမက အပျိုဆိုတော့ ပထမ အနည်းငယ်တော့ ရှက်သွားမိသည်။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးရော နို့အုံနှစ်လုံးရော အရှိအရှိအတိုင်း ကိုနိုင်မှလွဲ၍ အခုထိမည်သူမှ မမြင်ဘူးသေး။ ယခု ဒီအောင်အောင်လေးကတော့ မြင်သွားလေပြီ။ ကိုနိုင်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကိုကိုင်၍ သူမစောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ကာ အသာထိုင်ချလိုက်သည်။ လီးကြီးက စောက်ပတ်နှင့် ဝင်ခါစဖြစ်၍ အနည်းငယ်ကြပ်သဖြင့်

“ အား…ကျွတ်…ကျွတ်…”

ဟု မသန္တာ ညည်းညူမိပြီး အောင်အောင်ဆီသို့ ရုတ်တရက် လှမ်းကြည့်ရာ အောင်အောင် အလစ်အငိုက် မိသွားပြန်သည်။ အောင်အောင်မှာ ကြာတော့ ရှက်လာ၍ ဗြောင်မကြည့်ရဲတော့ ခုံပေါ်မှဆင်းကာ ရင်တွေခုန်နေမိသည်။ ကြည့်ကလည်း ဆက်ပြီး ကြည့်ချင်သေးသည်။ မဖြစ်… အပေါက်လေး တစ်ပေါက် နှစ်ပေါက်တော့ ရအောင်ရှာရမည်။ တွေ့ပြီ… ကြမ်းပြင်အထက် သုံးပေခန့်အကွာမှာ။

အောင်အောင် မျက်လုံးလေးကပ်၍ ချောင်းကြည့်ရာ မသန္တာ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကိုနိုင်၏ တည့်မတ်သော လီးကြီးပေါ်သို့ အပေါ်မှ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများ လှန်ကာ ဝင်သွားလိုက် အောက်မှအပေါ်သို့ ပြန်တက်သွားလိုက်နှင့် ရှောရှောရှူရှူပင်လိုးနေကြသည်ကို တွေ့ရသည်။

“ ဗြစ်…”

“ အ…ကောင်းလိုက်တာ သန္တာရယ်…”

“ ပြွတ်…”

“ ရှီး…ကျွတ်…”

“ ဗြစ်…ဗြစ်…အင်း…ဟင်း…”

“ အ…ရှီး…”

မသန္တာ၏ အသာအယာ ထိုးသွင်းမှုကြောင့် ကိုနိုင်မှာ ဒီတစ်ခါ သူနာသည့်အလှည့်ပေပဲလား…။ မသန္တာကား သူမ၏ ပေါင်တံကြီးများကို စပရိန်ကဲ့သို့ ကွေးကာ ညွတ်ကာထိုင်ရင်း သူမ၏ နို့အုံလေးနှစ်လုံးကို သူမဘာသာ သူမလက်ဖြင့်ပြန်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ အောင်အောင်၏ မြင်ကွင်းမှာလည်း ပိုပြီး ရှင်းလာသည်။

အောင်အောင်မှာ ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်၍ သူ၏ဘောင်းဘီအတွင်းရှိ ထောင်မတ်နေသည့် လီးကြီးအား စမ်းကြည့်ရာ အရည်ကြည်များ စိုရွှဲနေသည်ကို စမ်းမိသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…”

“ အ…ကျွတ်…”

“ ပြွတ်…ဘွတ်…”

“ အင်း…အင်း…”

“ ပြွတ်…ဗြစ်…ပြွတ်…”

“ ကျွတ်…ကျွတ်…”

“ ဗြစ်…ဘွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်…”

“ အ…အား…ရှီး…”

ကိုနိုင်မှ မသန္တာ၏ ခါးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ အပေါ်မှအောက်သို့ ခပ်သွက်သွက် ဆွဲချလိုးလိုက်သံ၊ မသန္တာထံမှ ညည်းသံများမှာ အခန်းတွင်းဝယ် ဆူညံနေသည်။ မသန္တာဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာလည်း ကိုနိုင်၏ ပေါင်နှင့် သွားထိချိန်တွင် ပြားချပ်သွားကာ ပြန်အထတွင်တော့ ဖင်ကြီးမှာ ပြန်ပြီး ပြည့်တင်းလာလေသည်။

“ ကို့ကို ကုန်းပေးပါလား သန္တာ…”

“ ဟာကွာ… ကိုနိုင်ရယ်… နောက်ရက်မှ အေးအေးဆေးဆေး လုပ်ပါလားကွာ… ကိုနိုင့်ညီ ပြန်လာခါနီးနေပြီနော်…”

“ မရဘူးကွာ… အခုလုပ်မယ်…”

“ အဲဒါဆိုလည်း ကိုနိုင့်သဘော…”

မသန္တာက လက်လျှော့လိုက်ဟန်နှင့် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ကာ လက်နှစ်ဖက်က ကုတင်စောင်းအား ကိုင်လျက် ကုန်းပေး၏။ အောင်အောင်မှာ တစ်စောင်းဖြစ်သွား၍ မမြင်ရတော့ဘဲ မသန္တာ၏ ဖြူဖွေးကာ အောက်သို့စိုက်ကျနေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကိုသာ တွေ့ရသည်။ အောင်အောင် စဉ်းစားမရသည်မှာ မသန္တာ မိမိကို မမြင်ဘူးလား… ဒါမှမဟုတ် မိမိကပဲ လိပ်ပြာမလုံတာလား… စဉ်းစားမရ။ တကယ်ဆို မသန္တာ သူရှိနေတာ သိသွားပြီပဲ… အောင်အောင် မစဉ်းစားချင်တော့။

ကားဂိုထောင်ဘေးတွင် သွားထိုင်ကာ အဓိပ္ပာယ်မဲ့ မြေပြင်ပေါ် တုတ်ချောင်းနှင့် ခြစ်နေမိသည်။ ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် ကြာသောအခါ မသန္တာနှင့် ကိုနိုင်တို့ နောက်ဖေးပေါက်မှ ဆင်းလာကာ စကားတိုးတိုးပြောပြီးလျှင် အိမ်ရှေ့မှနေ၍ မသန္တာအား အဖေတခါတရံ စိတ်ကူးရရင်ရသလို နင်းတတ်သည့် ယောက်ျားစီး စက်ဘီးကြီးနှင့်တင်ကာ ခြံသော့ကိုပိတ်ပြီး ထွက်သွားတော့သည်။

နာရီဝက် ခန့်ကြာသောအခါ ကိုနိုင်ပြန်လာ၍ ခြံတံခါးဖွင့်ပြီး ဟန်မပျက်နေတာ တွေ့ရသည်။ ထိုအခါကျမှ အောင်အောင်လည်း ထိုင်နေရာမှထကာ အိမ်ရှေ့မှနေ၍…

“ ကိုနိုင်ရေ…ကိုနိုင်…”

ဟုလှမ်းအော်ရာ အိမ်တွင်းမှ ကိုနိုင် ထွက်လာ၍ မျက်နှာပြုံးနေကာ…

“ ဟာ… ငါ့ညီက အစောကြီးပါလား… ဖေဖေတို့ရော… ဘယ်မှာကျန်ခဲ့လဲ…”

“ ဆိုင်မှာ ကျန်ခဲ့တယ်… ကိုနိုင်ရ…”

အောင်အောင် စိတ်ထဲမစောတော့ဟု ပြန်ပြောချင်သော်လည်း ပါးစပ်မှ အလိုလို လိမ်မိသွားသည်။ ခုနအမျိုးသမီးက ဘယ်သူလဲ ကိုနိုင့်ရည်းစားလား… ဒါမှမဟုတ် မကောင်းသည့် ကောင်မတွေလား…။ ကိုနိုင် သူ့ရည်းစားပဲ ဖြစ်မည်။ အောင်အောင်မှာ အခန်းထဲမှ အဖြစ်အပျက်များကိုသာမြင်ကာ ခြံတွင်းရှိ ရေတွင်းတွင် သူ၏ဘောလုံးကန် ဖိနပ်အား စိတ်ပျက်လက်ပျက် ပစ်ချလိုက်သည်။

သူလည်း ရည်းစားဆိုတာ ထားဖူးချင်လှသည်။ လမ်းထိပ်အိမ်က ရပ်ကွက်လူကြီးသမီး မာမာသင်းဆိုရင်ကော မဖြစ်။ သူမ နှုတ်ခမ်းက နည်းနည်းလှန်သည်။ ကိုနိုင်တို့လို စုပ်နမ်းလို့မကောင်း။ ကျောင်းက အေခန်းထဲမှ သရဖီကျော်ဆိုလျှင်တော့ သူမလည်း ရုပ်ကလေးကတော့ ချောပါသည်။ ပါးစပ်နှင့် သွားရေစာမုန့်က ပြတ်သည်မရှိ။ သူ့သာကြိုက်လျှင် မုန့်ချည်းပဲ ဝယ်ကျွေးနေရမည်။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စတော့မရှိ။ ကျောင်းပိတ်သွားပြီပဲ ဝယ်ကျွေးစရာတော့ သိပ်လိုမည် မထင်။

ဟိုဘက်လမ်းထဲက တင်အောင်နီ လိုက်နေပြီး မလွယ်ဘူးဟု ပြောသည့် ခပ်စွာစွာ ကောင်မလေး မီးမီးဆိုရင်ကော မဖြစ်။ မီးမီးက တစ်ပတ်တစ်ခါ ရုပ်ရှင်ကြည့်တတ်သည်ဟု ပြောသည်။ အောင်အောင်၏ ဘောလုံးပွဲနှင့် တိုက်နေလျှင် လိုက်ပြနိုင်မှာမဟုတ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အောင်အောင် ရည်းစားထားရန်အတွက် ကောင်မလေးရွေးချယ်ခြင်းမှာ အထမမြောက်တော့ပေ။ သို့သော် အောင်အောင် ရည်းစားထားရေးမှာ အဆင်မပြေသော်လည်း အခြားအောင်မြင်သွားတာ တစ်ခု ရှိပါသည်။

ကိုနိုင်က ရက်ပိုင်းအတွင်း ရပ်ကွက်တစ်ခုကျော်မှ မသန္တာတို့အိမ်ကို လူကြီးစုံရာနှင့်သွားပြီး မိန်းမတောင်းသည့်ကိစ္စ ဖြစ်လေသည်။ မသန္တာတွင် ညီမဝမ်းကွဲ တစ်ယောက် ရှိလေသည်။ ထိုညီမဝမ်းကွဲကား အောင်အောင်နှင့် သက်တူရွယ်တူခန့် ဖြစ်မည်ဟု ထင်ရသည်။

ကိုနိုင်နှင့် မသန္တာတို့ မင်္ဂလာပွဲကိစ္စအတွက် လူကြီးတွေနှင့် သွားလိုက်ပြန်လိုက် လုပ်နေချိန်တွင် အောင်အောင်မှာ ဘောလုံးကွင်းသွားသည့် အချိန်မှလွဲ၍ မသန္တာတို့အိမ်သို့ မယောင်မလည်နှင့် လိုက်သွားပြီး ယွန်းယုနွေ ဆိုသော ကောင်မလေးအား ခိုးခိုးကြည့်မိသည်။ စိတ်ထဲမှလည်း ရည်းစားဖြစ်ခဲ့လျှင် ယွန်းဟုခေါ်ရမည်လား ယုနှင့်နွေ ဘယ်ဟာပိုကောင်းမည်လဲဟု တွေးကာ ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့် နောက်ဆုံးမှာတော့ ယွန်းဟုသာ အောင်အောင် စိတ်ထဲ ကြိတ်ခေါ်နေမိသည်။

အောင်အောင်က မင်္ဂလာပွဲတွင် ပန်းကြဲမည်ဟုဆိုသော ယွန်းအား ပေးရန် စာတစ်စောင် ကြိုးစားရေးထားလေသည်။ မင်္ဂလာပွဲနေ့၌ အောင်အောင် စာကို မည်သို့ပေးရမည်ကို မသိ၍ အကြံအိုက်နေခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတော့ ပန်းကြဲသော ဖလားထဲသို့…

“ ဪ… ယွန်း… ဒီမှာ ကျွန်တော် ယွန်းကြဲလို့ရအောင် ပန်းတွေယူလာတယ်… သွားတော့မယ်နော်…”

ဟုပြောပြီး ကမန်းကတန်းပင် လူအုပ်ကြားထဲသို့ ပြေးခဲ့၏။ ယွန်းကား သူမကို ယွန်းဟုခေါ်သည့်အတွက်လည်းကောင်း၊ ပန်းများနှင့်အတူ စာလေးအား မြင်အောင် ပြခဲ့၍လည်းကောင်း အံ့ဩဟန် ပေါ်နေသည်။ အောင်အောင်က သူ့စာလေးအား လွင့်မပစ်ပါစေနှင့်ဟု ကွယ်ရာမှ ကြည့်နေခဲ့သည်။ ယွန်းက မလွင့်ပစ်ပါ။ ဘေးဘီကိုကြည့်၍ ဝှက်ထားလိုက်တာ မြင်ရသည်။

မင်္ဂလာပွဲပြီးသောအခါ ကိုနိုင်နှင့်အတူ မသန္တာရော ယွန်းပါ ပါလာသည်။ ညကျမှ ယွန်းကို ကိုနိုင်လိုက်ပို့မည်ဟု သိရသည်။ ယွန်းပါလာသည့်အတွက် မသန္တာက ပြုံးစိစိနှင့် အောင်အောင်အား လှမ်းကြည့်သည်။ အောင်အောင် ရေမိုးချိုး၍ ညနေစာစားပြီး ယွန်းရှိနေ၍ အခန်းတွင်းဝယ် အောင်းနေမိသည်။ ယွန်းက ဟိုဘက်ကပ်လျက် ကိုနိုင့် အခန်းထဲတွင် မသန္တာနှင့်အတူ လက်ဖွဲ့ငွေကူပြီး ရေတွက်နေသံကြားရသည်။ ကိုနိုင်က မရှိ။ မင်္ဂလာပွဲကုန်ကျသည်များကို လိုက်လံရှင်းပေးရန်အတွက် ထွက်သွားသည်။

“ ယွန်းယု ရေ…”

“ ရှင်…မမ…”

“ ယွန်းယုကို အောင်အောင်က ဒီစာဘယ်တုန်းက ပေးတာလဲ… ဟာ မမကလည်း နေ့ခင်းကပါဆို… ဒါချည်းမေးနေတာ…”

“ မဆိုးပါဘူးအေ… ငါ့ခဲအိုလေးက လူချောလေးပါ… ကိုနိုင်ထက်တောင် ဖြောင့်သေးတယ်…”

“ ဟာ…မမကလည်း ယွန်းယုက ငယ်သေးတယ်… အဲဒါတွေ မစဉ်းစားချင်ဘူး…”

“ ယွန်းယု… ရေချိုးမယ်မို့လား သွားချိုးရအောင်… မမ ကန်ကစောင့်နေမယ်…”

“ အင်း… အင်း… ယွန်း နောက်က လိုက်ခဲ့မယ်လေ…”

ထိုပြောသံကြားရ၍ အောင်အောင် ရင်ခုန်သွားရသည်။ မသန္တာ၏ အဝတ်အစားချွတ်သံတွေ ကြားရသည်။ အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ထွက်သွားသံကြားရသည်။ အောင်အောင် မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ စာကြည့်စားပွဲပေါ်တက်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်ခန်းသို့ ကျော်ကြည့်လိုက်ရာ ယွန်းအဝတ်အစားများ ချွတ်နေတာ တွေ့ရသည်။

အောင်အောင် ရင်ထဲ ရေငတ်သလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ယွန်းက အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ယွန်း၏ စောက်ဖုတ်လေးသည် အမွှေးအနည်းငယ်သာ ရှိသည့်အတွက် ခပ်ဝေးဝေးမှ ကြည့်ရ၍ စောက်ဖုတ်လေးကို မဲမဲပဲမြင်ရသည်။ ပြီးလျှင် ယွန်းမှ သူမအင်္ကျီ ကြယ်သီးများအား ဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်ရာ ဘရာစီယာ ပန်းရောင်လေးအောက်တွင် နို့အုံလေးမှာ ခပ်မို့မို့သာ မသန္တာလောက်မကြီး။

ယွန်းက လက်ကိုနောက်ပစ်၍ ဘရာစီယာချိတ်အား ဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်ပြန်သည်။ နို့အုံလေးမှာ ဖွေးပြီး နို့သီးခေါင်းလေးများမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလျက် ထွက်ပေါ်လာသည်။ အပျိုစင်တစ်ယောက်၏ အတွင်းကျကျ ပစ္စည်းများအား မြင်လိုက်ရသောအခါ အောင်အောင်လီးကြီးမှာ တောင်မတ်လာသည်။ ယွန်းက ထဘီရင်လျားပြီးသည်နှင့် အခန်းပြင် ထွက်သွားလေတော့သည်။ အောင်အောင်မှာသာ ရင်ထဲတွင် တုန်ရီမောဟိုက်လျက် ကျန်ခဲ့၏။

နာရီဝက်ခန့်ကြာသောအခါ ယွန်းရော မသန္တာပါ ပြန်လာပြီး အဝတ်အစားလဲကြလေသည်။ ယွန်းမှာ ရေစက်ရေပေါက်များအား တဘက်နှင့်သုတ်ရင်း သူမ၏ ရေလဲထဘီလေးပေါ်တွင် ဘရာစီယာဝတ်ပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးလျင်ခုနက ချွတ်ထားသော အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအား ခြေထောက်ဖြင့် လျှိုဝတ်ကာ ဘောင်းဘီ၏ မျှော့ကြိုးလေးကို ခါးထိရောက်အောင် ဆွဲလိုက်၏။ ပြီးတော့မှ ထဘီကို ရင်ထိလျားကာ မှန်တင်ခုံရှေ့သွားပြီး သူမတို့၏ အလှပြင်ပစ္စည်းများနှင့် အလှပြင်လေသည်။

အောင်အောင် ချစ်ရသူလေး၏ အလှပြင်ပုံကို ဒီတစ်ခါ လက်တွေ့ကျကျ မြင်နေရသည်။ ယွန်းက သူမမျက်နှာလေးအား မိတ်ကပ်ပါးပါးလိမ်းကာ နှုတ်ခမ်းနီရဲရဲလေးကို ဆိုးလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို ဖွင့်လိုက်ပိတ်လိုက်လုပ်ပြီး ပြန်စစ်ဆေးလေသည်။ ပြီးလျှင် အပိုယူလာသော အဝတ်အစားများဖြင့် အဝတ်အစားလဲကာ သူမကိုယ်သူမ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်စေရန် ဆွဲဆန့်လေသည်။

“ မမ…ကိုနိုင် မလာသေးဘူးလား…”

“ လာတော့မှာပါ ယွန်းရဲ့… ပြန်ချင်နေပြီလား…”

“ မဟုတ်ပါဘူး… မေးကြည့်တာပါ…”

“ မေးမနေနဲ့ ယွန်းယု ဘဲလေးရှိသားပဲ… သူနဲ့ သွားနေပါလား…”

“ ဟာ… မမနော်… မစနဲ့ကွာ… ယွန်းယု သူ့ကို စိတ်ဆိုးတယ် သိလား…”

“ ဟာ…ဟ…တကယ်လည်း စိတ်မဆိုးဘဲနဲ့ ကောင်မလေးရာ…”

“ ဟာကွာ…မမပြောလေ ကဲလေပဲ…”

ခဏကြာသောအခါ ကိုနိုင်ပြန်ရောက်လာပြီး ယွန်းအား မသန္တာနှင့်အတူခေါ်၍ ထွက်သွားလေသည်။ အောင်အောင်မှာကား ယွန်းမရှိတော့၍ ရင်ထဲမှာဟာပြီး ကျန်နေခဲ့သည်။

ညပိုင်းတွင်တော့ ကိုနိုင်တို့ လွတ်လပ်စွာ ကဲနိုင်ရန် အောင်အောင် သူ့သူငယ်ချင်းအိမ် သွားအိပ်လိုက်သည်။ ဒါတောင် အောင်အောင် ပြန်အိပ်သည့်ရက်များတွင်လည်းကောင်း၊ အိမ်၌ လူကြီးများမရှိသောအခါတွင်လည်းကောင်း ကိုနိုင်နှင့် မသန္တာတို့မှာ ပွဲကြမ်းဆဲပင်။ ကိုနိုင် အလုပ်ကိစ္စနှင့် ခရီးထွက်သွားသောအခါမှ ထိုပွဲမှာ မကြမ်းတော့ပေ။

“ အောင်အောင်ရေ…”

“ ခင်ဗျာ…”

“ လာစမ်းပါအုံးကွယ်…မမဆီ ခဏလာကူညီပါဦး…”

အောင်အောင် အိမ်ဘေးတွင် ဒိုက်ထိုးနေစဉ် အိမ်ပေါ်ထပ်မှ မသန္တာ၏ ခေါ်သံကြား၍ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့်ပင် တက်လာခဲ့သည်။ ဒီနေ့မှ ဖေဖေရော မေမေပါ ဥပုသ်ဇရပ်သွားကြသည်။

“ အခန်းထဲဝင်ခဲ့လေ…အောင်အောင်ရဲ့…”

အခန်းပေါက်ဝ၌ ရပ်နေသော အောင်အောင်ကို မသန္တာမှ လှည့်မကြည့်ဘဲပြော၏။ မသန္တာက ဘော်လီကို ထဘီရင်လျားပေါ်တွင် ပုံစံလျာထားလျက်…

“ လာ…မမကို ဘော်လီချိတ်တပ်ပေးဦး… ဒီမှာ တပ်ရခက်နေလို့…”

ဟုထပ်ပြောရာ အောင်အောင် အခန်းထဲသို့ဝင်သွားကာ မသန္တာ၏ နောက်ကျောမှ ဘော်လီကိုတပ်ပေးစဉ် အသားချင်းထိသွား၍ ရှိန်းကနဲ ဖိန်းကနဲ ခံစားလိုက်ရသည်။ မသန္တာ၏ ခေါင်းလျှော်ရည်နံ့သင်းသင်းကိုလည်း ရှူလိုက်ရသည်။ ချိတ်တပ်ပြီး၍ ပြန်ထွက်မည်ပြင်သောအခါ မသန္တာမှ အောင်အောင်၏ လက်များကိုဆွဲထား၍…

“ မင်း…မမတို့ မင်္ဂလာဆောင်နေ့က ယွန်းယုကို စာပေးတယ်မို့လား…”

ဟု မျက်နှာချင်းဆိုင် မေးလေရာ…

“ ဟုတ်ကဲ့ မမ…”

“ ကျွတ်… အောင်အောင်နော်… လူကြည့်တော့ မခုတ်တတ်သလိုလိုနဲ့…”

“ ဟိုမင်္ဂလာမဆောင်ခင်ရက်ကလည်း မမတို့ကို ခိုးကြည့်သေးတယ်မို့လား…”

အောင်အောင် ထိုမေးခွန်းကို ဖြေရမှာကျ ရှက်သွားသည်။

“ ပြောစမ်းပါကွာ…ရှက်မနေပါနဲ့…”

“ ဟုတ်…”

အောင်အောင် ခေါင်းကို အသာညိတ်ပြီး ဖြေလိုက်သည်။

“ အဲဒီလို အရသာမျိုး မင်းမခံစားချင်ဘူးလား…”

မသန္တာမှ ပြောရင်းဖြင့် အောင်အောင့် လက်များကို သူမပုခုံးလေးပေါ်မှတဆင့် နို့အုံနေရာသို့ ဆွဲချလိုက်ရာ အောင်အောင်မှာ ပထမသူ့အစ်ကို မဟေသီဆိုသော အသိစိတ်က ဝင်နေ၍ မထိရဲမကိုင်ရဲသော်လည်း တကယ်တမ်း ထိပြီကိုင်ပြီဟေ့ဆိုသောအခါ အောင်အောင် ဘာမှမသိတော့…

“ လက်နဲ့ ဆုပ်ပေးလေ…မောင်လေးရဲ့…”

“ ကျွန်တော်မှ မဆုပ်တတ်တာ…”

“ လွယ်ပါတယ်ကွာ…မင်းဆုပ်တတ်သလိုဆုပ်…”

မသန္တာမှပြောရင်းဆိုရင်း သူမ၏ ထဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ဘရာစီယာလေးမှာ မသန္တာ၏ နို့အုံကြီးနှစ်ခုအား ထိန်းလျက်ကျန်နေခဲ့၏။ ထဘီကခြေရင်းတွင် ဂွင်းလုံးပုံကျသွားသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ အဖြူရောင်လေးက မသန္တာ၏ ဖြူဖွေးသော ဖင်ကြီးနှင့်အတူ အနားစများ ပေါင်ထဲနစ်ဝင်လျက် ထွက်ပေါ်လာသည်။

အောင်အောင် ဘောင်းဘီထဲမှ ငပဲကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ ထောင်မတ်လာသည်။ ချွေးတွေတိတ်သွားသော်လည်း အောင်အောင်ထံမှ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းမှာ အခန်းတွင်းဝယ် ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်နေသည်။ မသန္တာ၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို အပေါ်မှနေ၍ မထိတထိကိုင်ရင်း ဆုပ်နယ်ပေးရာ နို့အုံလေးမှာ ပျော့စိစိနှင့် မာမာလေးမို့ အောင်အောင်အဖို့ ကိုင်၍ ကောင်းလှသည်။

မသန္တာက အောင်အောင်၏ အင်္ကျီကိုချွတ်ပေး၍ သူမ၏ တဘက်တစ်ထည်နှင့် အောင်အောင် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ ချွေးများကို ယုယကြင်နာစွာ သုတ်ပေးလေသည်။ ပြီးလျှင် အောင်အောင်နှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ကနဲ တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှင့် ဖိကပ်စုပ်လေတော့သည်။ အောင်အောင်က သွေးကြောတွေ တဖျန်းဖျန်းထလျက် မသန္တာ၏ နို့အုံကြီးကို အလိုအလျောက်ပင် ဘရာစီယာအောက်မှ ပင့်တင်ဆုပ်ကိုင်ပေးမိသည်။ ထို့ပြင် အောင်အောင်၏ လက်တစ်ဖက်မှာလည်း မသန္တာ၏ နောက်ကျောရှိ ဘော်လီချိတ်ရှိရာသို့ အလိုအလျောက်သွားပြီး ဖြုတ်လိုက်ရာ ဘရာစီယာလေးမှာ နို့အုံမှ ကွာသွားပြီး လုံးဝန်းပြည့်ဖြိုးသော နို့အုံလေးများမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလျက် ထွက်ပေါ်လာသည်။

“ အောင်ရယ်…ချစ်လိုက်တာ မောင်လေးရယ်…”

“ မမနို့ကို စို့ပေးဦးလေ…အောင်ရဲ့…”

ဟုပြောသောကြောင့် အောင်အောင် သူ၏ဒူးလေးအား အသာကွေးညွတ်လိုက်ကာ ဖြူဖွေးတင်းပြည့်နေသော နို့အုံကြီးထက်မှ နို့သီးခေါင်းလေးအား နှုတ်ခမ်းဖြင့် အသာငုံစုပ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် နို့အုံ၏ အောက်ခြေမှတဆင့် နို့သီးခေါင်းလေးထိ လျှာဖြင့်အသာဆွဲပြီး ပြွတ်ကနဲ ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ အင်း…ဟင်း…ဟင်း…အောင်ရယ်…”

မသန္တာမှာ သူမ၏ နို့အုံလေးအား လက်ဖြင့် ကိုင်ညှစ်ပေးရင်း မျက်နှာလေးမှာ မျက်နှာကြက်ဆီသို့မော့၍ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်လာလေသည်။ အောင်အောင်၏ လက်များက မသန္တာ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီအဖြူရောင်လေး အောက်မှ ဖင်သားကြီးများအား ကောင်းကောင်း ကိုင်တွယ်ပေးနေသည်။ ဖင်သားကြီးများမှာ တခါမှမကိုင်ဖူးသော အောင်အောင်အဖို့ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ရသည်မှာ တကယ့်ကို ကိုင်၍ ကောင်းလှသည်။

“ အောင်…ခဏနေဦးကွယ်…”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ…မမရဲ့…”

“ ရော်…အောင်ကလည်း မမဘောင်းဘီချွတ်ပေးမလို့ပါ… လူဆိုးလေးရယ်… တကတည်း အငမ်းမရ ဖြစ်နေတယ်…”

“ မသိဘူးလေ…မမပဲ သင်ပေးပြီးတော့…”

“ အမယ်လေး… ဟုတ်ပါတယ်တော်… ဟုတ်ပါတယ်…”

“ ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း…”

မသန္တာမှ မျက်လုံးလေးပြူးကာပြောရင်း ဖင်လေးကုန်းပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ပေး၏။ အောင်အောင်ကား ကိုယ့်အဖြစ်ကို ကိုယ်သဘောကျပြီး ရယ်မိသည်။

“ ကဲ…ကိုယ်တော်ချော…ဘောင်းဘီချွတ်…”

“ ဟာဗျာ…မမကလဲ…”

“ ကဲပါ…အောင်ရယ်…ရှက်မနေပါနဲ့ ချွတ်စမ်းပါကွာ…”

အောင်အောင်မှာ လူပျိုကလည်း လူပျိုရိုင်းကလေးမို့ ပထမဆုံးအကြိမ် မိမိငပဲကြီးအား အခုလို ပေါ်တင်ကြီး ထုတ်ပြရမှာ ရှက်ပါသည်။ သို့သော် မသန္တာက ဇွတ်ချွတ်ခိုင်းနေ၏။

“ အင်း… အဲဒါဆို မမ ဟိုဘက်လှည့်နေ…”

အောင်အောင်ပြော၍ မသန္တာကား တစ်ဖက်လှည့်ကာ အောင်အောင်ကို ကျောပေးထားသည်။ မသန္တာ၏ တောင့်တောင့်တင်းတင်းနိုင်လှသော ဖင်ကြီးနှင့် ဆင်နှာမောင်းသဖွယ် သွယ်ဆင်းသွားသော ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီးများမှာ အောင်အောင်အား ရမ္မက်တွေ ပိုထကြွစေသည်။

“ ရပြီ…ဒီဘက်လှည့်တော့…”

အောင်အောင်ထံမှ ခွင့်ပြုမိန့်ကျလာမှ မသန္တာသည် သူမ၏ ဆံနွယ်လေးအား ဆတ်ကနဲခါလျက် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ…

“ အားပါး… အောင့်ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ… မမတောင် ကြောက်သွားပြီ…”

ဟု အောင်အောင့် ငပဲကြီးအားကြည့်ရင်း တအံ့တဩ ပြောလိုက်ရာ အောင်အောင်မှာ သူ၏ခြောက်လက်မခန့် အရှည်ရှိ၍ လုံးပတ်မှာ ဖန်ချောင်းအရွယ်အစားရှိသော ငပဲကြီးအား ပြန်ကြည့်မိမတတ် ဖြစ်သွားသည်။

“ တော်ပြီကွာ…မမရာ ချစ်ကြစို့…”

အောင်အောင် ပြောရင်းဆိုရင်း သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မသန္တာ၏ မျက်နှာလေးအား ဆွဲယူကာ တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်၏။ နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ထိုမှတဆင့် ခုနက ထောင်မတ်နေရာမှ ငြိမ်သွားသော နို့သီးခေါင်းလေးအား တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ယူလိုက်သည်။

ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုမှာ အခုအခံ အကာအကွယ်မပါဘဲ ပူးကပ်နေသည်ဖြစ်၍ မကြာခဏဆိုသလိုပင် အောင်အောင်၏ ဖြောင့်မတ်နေသော ငပဲကြီးမှာ မသန္တာ၏ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ပွတ်ဆွဲနေသလိုပင်။ တချက်တချက် မသန္တာ စောက်စိလေးအား အောင်အောင်၏ ဒစ်ထိပ်ကြီးဖြင့် သွားသွားထိမိရာ မသန္တာမှာ မျက်လုံးလေးများ မှေးစင်းသွားပြီး အောင်အောင်အား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားမိသည်။

“ ပြွတ်…ပလပ်…ပလပ်…”

“ အောင်ရယ်… ကုတင်ပေါ် သွားရအောင်နော်…”

မသန္တာမှ သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးများအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ထောင်မတ်လာအောင် စုပ်ပေးနေသည့် အောင်အောင်အား ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။ သို့နှင့် အောင်အောင်မှာ မသန္တာအား ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှ ပွေ့ချီလျက် ကုတင်ပေါ်သို့ တင်လိုက်သည်။ မသန္တာ၏ နို့ကိုအငမ်းမရ ထပ်မံစို့ပြန်သည်။ သူမက မျက်လုံးများကို မှေးစင်းထားရင်း အောင်အောင်၏ လီးကြီးကို အရင်းမှကိုင်၍ သူမစောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့လိုက်ရာ လီးကြီးမှာ အရည်ကြည်များကြောင့်လည်းကောင်း၊ အောင်အောင်မှ မဝင်သေးခင် ဆောင့်သောကြောင့်လည်းကောင်း ပြွတ်ကနဲ ချော်ထွက်သွားသည်။ မသန္တာကား ဖင်ကြီးမြှောက်တက်လာပြီး အားမလိုအားမရ ဖြစ်သွားသည်။

“ ကျွတ်…အောင်ရယ်…ဖြည်းဖြည်းပေါ့…”

“ မရတော့ဘူး မမ…ကျွန်တော် အရမ်းလိုးချင်နေပြီ…”

အောင်အောင်၏ ရမ္မက်သံကြောင့် မသန္တာမှ ဒီတစ်ခါ ဒစ်ထိပ်လေးအား အသေအချာကိုင်၍ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။

“ ဗြစ်…”

“ အ…ကျွတ်…ကျွတ်…”

အောင်အောင် ဖင်ကြီးသည် အသာနိမ့်ဆင်းသွားပြီး မသန္တာ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ လီးဒစ်ကြီးမြုပ်ရုံ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗြစ်…”

“ အား…လား…”

အောင်အောင် နောက်တစ်ချက် ဆောင့်အသွင်းတွင် မသန္တာ၏ နှုတ်ခမ်းလေးမှာ ဝိုင်းစက်သွား၍ အိပ်ရာခင်းအား ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ အောင်အောင်က ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် နောက်ထပ်နှစ်ချက် အသာဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ လီးတန်ကြီးဆုံးလုနီးပါးထိ ဝင်သွားသည်။

မသန္တာမှာ အောင်အောင်လီးကြီးက ကိုနိုင်လီးကြီးနှင့်မတူ သူမလိုချင်သော တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် အရသာကို ပေးနိုင်၍ ပေါင်တံကြီးများကိုကားကာ အတတ်နိုင်ဆုံး အောင်အောင် အဆင်ပြေစေနိုင်ရန် ပြုလုပ်ပေးနေမိသည်။

“ အောင်…”

“ ခင်ဗျာ…မမ…”

“ အရမ်းကောင်းတာပဲကွယ်…ဒါပေမယ့်…”

“ ဒါပေမယ့်…ဘာဖြစ်လဲ မမ…”

“ ဖြည်းဖြည်းပဲလုပ်နော်…နည်းနည်းချင်းပဲသွင်း…”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ…”

“ ဗြစ်…”

“ အား…ကျွတ်…ကျွတ်…”

အောင်အောင်မှ မသန္တာ၏ ပါးပြင်မို့မို့လေးကို တစ်ချက်ရှိုက်နမ်းရင်း အလစ်အငိုက်တွင် လီးကြီးကို ဆောင့်သွင်းလိုက်၏။ မသန္တာမှာ အာမေဋိတ်သံလေးနှင့်အတူ ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက် ကားသွားပြန်သည်။ အောင်အောင်ကား သူ့စိတ်တွေ အစိုးမရတော့ လွှတ်ပေးလိုက်၏။

“ ဗြစ်…”

“ အ…နာတယ်…အောင် ဖြည်းဖြည်းပါဆို…”

“ ဗြွတ်…ပြွတ်…”

“ အား…ရှီး…”

“ ပြွတ်…ပြွတ်…”

“ အင်း…ဟင်း…”

“ ဗြစ်…ပြွတ်…ပလွတ်…”

“ အားရှီး…ကောင်းလိုက်တာ အောင်ရယ်…”

“ ပြွတ်…”

“ ကျွတ်…”

အောင်အောင်နှင့် မသန္တာမှာ ခုနက နူးနှပ်ထားသည်ကတစ်ကြောင်း၊ အောင်အောင်လည်း လူပျိုလေးဖြစ်သည်ကတစ်ကြောင်း အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ဆောင့်လိုက် လိုးလိုက်အပြီးတွင် မသန္တာမှာ ဖင်ကြီးအား ရှေးကထက် မြှောက်ကာမြှောက်ကာ ကော့ပေးရင်း သုတ်ရည်များကို ဒလဟော ထုတ်လွှတ်လိုက်လေတော့သည်။

အောင်အောင်မှာလည်း မရှေးမနှောင်းမှာပင် သူ၏လီးတန်ကြီးသည် မသန္တာ၏ စောက်ပတ်အတွင်း၌ပင် အကြောပေါင်းတစ်ထောင် ဆိမ့်ရလောက်သော အရသာမျိုးကို ခံစားလျက် သုတ်ရည်များ ထုတ်လွှတ်ရင်း ငြိမ်ကျသွားလေတော့သည်။ အောင်အောင်မှာ လီးကြီးစိမ်ထားလျက်နှင့်ပင် မသန္တာ၏ ခန္ဓာကိုယ်လေးအားဖက်ကာ ပါးကလေးအား တစ်ချက်နမ်းရှုံ့လိုက်ပြီး ကောင်းကောင်း အရသာ ယူနေမိသည်။

“ အောင်…”

“ ခင်ဗျာ…”

“ ဆင်းတော့လေကွာ…မမအင်္ကျီဝတ်ဦးမယ်…”

“ ဟာဗျာ…နောက်ထပ် ထပ်ပြီး ချစ်ချင်သေးတယ် မမရယ်…”

“ အို…ကွယ်…မောင်ကလည်း အချိန်တွေ ရှိပါသေးတယ်…”

“ မရဘူးဗျာ…ဆင်းမပေးနိုင်ဘူး…”

“ ကျွတ်…အောင်ကကွာ…ညစ်ပြီ…နောက်ရက်ကျရင် အောင့်သဘောကျကွာ နော်…. ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ပဲကွာ…”

မသန္တာမှ ပြောရင်းဆိုရင်း အောင်အောင် ပါးကလေးအား သူမနှုတ်ခမ်းနှင့် အကြာကြီး နမ်းလေသည်။ အောင်အောင်လည်း နောက်ဆုံး မညစ်ချင်တော့၍ ခန္ဓာကိုယ်ချင်းခွာကာ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲနှုတ်လိုက်၏။ လီးတန်ကြီးက အစွယ်ကျိုးနေသော မြွေတစ်ကောင်နှယ် သုတ်ရည်ဗရပွနှင့် ထွက်လာသည်။

မသန္တာမှ ကမန်းကတန်းပင် အနီးရှိ သူမ၏ ထဘီတစ်ထည်နှင့် အောင်အောင် လီးမှာ ပေကျံနေသည့် သုတ်ရည်များအား ယုယစွာဖြင့် သုတ်ပေးလေသည်။ ထိုအခါ အောင်အောင်လီးကြီးမှာ အစာနံ့ရသော သတ္တဝါတစ်ကောင်နှယ် တဖြည်းဖြည်းပြန်ပြီး တောင်မတ်လာရာမှ…

“ အယ်… အောင်ကကွာ ကြည့်စမ်း… စိတ်အရမ်းသန်တာပဲ…”

“ တော်ပါတော့ဗျာ… မမက ကျွန်တော့်ကို တကယ်မှ မချစ်တာ ပြောမနေပါနဲ့တော့….”

“ အား…ရှီး…မမ…”

“ ပြွတ်…ပလပ်…ပလပ်…”

“ အား…လား…”

အောင်အောင်မှာ မသန္တာမှ မပြောမဆိုပဲ သူ့လီးကြီးကို ရုတ်တရက် စုပ်ယူကာ လျှာဖြင့် မွှေခံလိုက်ရ၍ အောင်အောင်မှာ တစ်ကမ္ဘာလုံးကို မေ့သွားသည်။ သူသိသည်မှာ မသန္တာ၏ လျှာဖျားလေးက သူ၏ဒစ်ကလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက် မွှေလိုက်ဖြင့် လုပ်နေသည်မှာ နောက်ထပ်တစ်ခါ ပြီးမတတ်ပင် ဖြစ်သည်။ မသန္တာမှာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်နေရာမှ အောင်အောင်လီးကြီးမှ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို ခွာလိုက်ကာ…

“ ကောင်းလား…အောင်…”

“ ကောင်းတာပေါ့ မမရယ်…အဟင့် မမကို အရမ်းချစ်သွားပြီ သိလား…”

“ မမကလည်း မောင်လေးကို ချစ်တာပေါ့…အဲ…ဒါပေမယ့်… ကိုနိုင်ပြန်လာရင်တော့ မကဲရဘူးနော်…”

“ အင်းပါ…မမရယ်…မမစိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်ရပါ့မယ်…”

“ အခုလည်း မောင်လေးကို မမက စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်ရပါစေ့မယ်…ကဲ…ကျေနပ်ရဲ့လား…”

“ အဲဒါဆို ထပ်စုပ်ပေးကွာ…”

“ ဟာကွာ…အောင်ကလဲ…”

“ ဘာလဲ မစုပ်ပေးချင်ဘူးလား…”

“ ရော်…ကောင်လေးနှယ်…မမက ဘာပြောသေးလို့လဲ… သူ့စိတ်ချည်းပဲ…”

မသန္တာက အောင်အောင့်လီးကြီးမှ ဒစ်အရည်ပြားကို လက်နှင့် အောက်ထိ လှန်ချလိုက်ပြီး ထွက်ပေါ်လာသော မက်မန်းသီးအနုရောင် ဒစ်ထိပ်ကလေးအား လျှာထိပ်လေးဖြင့် အသာထိတို့ပြီး ပြွတ်ကနဲမြည်အောင် စုပ်လိုက်ရာ အောင်အောင်မှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာ၍ မသန္တာ၏ ဦးခေါင်းအား ကိုင်ဆောင့်လိုက်ရာ…

“ ပြွတ်…”

“ အု…အောင်…”

“ ပြွတ်…”

“ အောင်…အု…”

မသန္တာမှာ စကားလည်းပြောချင် အောင်အောင်မှာလည်း မသန္တာ ဘာဖြစ်နေသည်မသိ နှစ်ချက်ခန့် သွင်းလိုက်ပြီးမှ မသန္တာက ခေါင်းလေးမော့ကြည့်ပြီးမှ သိသည်။

“ ဆောရီး…မမ ကျွန်တော် အရမ်းလိုးချင်လာပြီဗျာ…”

“ ဟွန်း… ဒီက အကောင်းစုပ်ပေးနေတာကို…”

“ မရတော့ဘူး မမရယ်…”

“ ကဲ… သဘောတော်အတိုင်းပါ…”

မသန္တာမှပြောရင်း ကုတင်ပေါ် လှန်ချလိုက်သည်။

“ ဟင့်အင်း…မမကို မော်တော်ဆတ်ချင်တယ်…”

“ ဟာကွာ…အောင်ရာ အမျိုးမျိုးပဲ…”

မသန္တာက အိပ်ယာပေါ်မှဆင်းကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် မတ်တပ်ရပ်လိုက်၏။ အောင်အောင်က မသန္တာနား တိုးကပ်သွားလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လိုက်၏။ မသန္တာက ခေါင်းလေးမော့ပြီး အလိုက်သင့် ပါလာသည်။ သူမ၏ ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွေ့ချီလိုက်သည်။ မသန္တာ၏ နို့အုံကြီးများကား အောင်အောင်၏ တောင့်တင်းကျစ်လျစ်လှသော ရင်ဘတ်ကြီးနှင့်ကြားမှာ ပြားကပ်ပြီး ကာမစိတ်တွေကို ပိုမိုထကြွစေသည်။

မသန္တာမှ အောင်အောင်လည်ဂုတ်အား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဟီးလေးခိုစီးကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အောင်အောင် လီးကြီးအား ကိုင်လျက် သူမ၏ စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ပြီး ဖင်ကြီးမြှောက်ကာ အသာထိုင်ချ၏။

“ ဗြစ်…”

“ အား…ရှီး…”

“ ဗြစ်…အား…လား…နာတယ် မမရဲ့ ဖြေးဖြေး…”

အောင်အောင်မှာ လီးဒစ်အရည်ပြား အဆုံးထိ လှန်ကျသွားသဖြင့် နည်းနည်းနာသွားသည်။

“ ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းရအောင်…အောင်ရယ်…”

“ မမက ဘယ်လိုပုံစံပြောင်းမှာလဲ…”

“ မမကုန်းပေးမယ်လေ…အောင်အောင်က နောက်ကလိုးပေါ့…”

အောင်အောင်မှ မသန္တာကို ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ချအပြီးတွင် မသန္တာသည် ကုတင်စောင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်၍ ဒူးခေါင်းအောက်တွင် မနာစေရန် စောင်တစ်ထည် ကြားခံ၍ ဖင်ကြီးကို ကော့ပြီး ကုန်းပြလေသည်။

“ ရပြီ အောင်… အောင်က ဒူးထောက်ပြီး မမကို လိုးတော့…”

အောင်အောင်လည်း မသန္တာပြောသည့်အတိုင်း မသန္တာ၏ ဖင်ကြီးနောက်မှ ဒူးထောက်ကာ လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အသာထည့်လိုက်၏။ ဆိုးတော့မဆိုး။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ဗြစ်…”

“ ကောင်းတယ်မို့လား အောင်…”

“ ကောင်းတယ် မမ…”

“ ဟွန်း…ဒါနဲ့များ မလုပ်ချင်ဘူးလေး ဘာလေးနဲ့…”

“ အဟင်း…”

မသန္တာ၏ အပြောအဆိုကို အောင်အောင် သဘောကျစွာ ရယ်မောမိသည်။

“ ဗြွတ်…”

“ ရှီး…”

“ ပြွတ်…ပြွတ်…”

“ ကောင်းတယ်…အောင်…”

မသန္တာမှာ သူမက ပြောလည်းပြော သူမဖင်ကြီးကိုလည်း နောက်ပြန်ဆောင့်ပေး၏။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို အောင်အောင့်လီးကြီး ဝင်ရောက် ထိုးဖောက်သွားချိန်တွင် မိန်းမောမတတ် ခံစားရသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ဘတ်…”

“ အား…ရှီး…ဆောင့်…”

မသန္တာ၏ ဖင်ကြီးအား ရိုက်ခတ်သံ ကုတင်မြည်သံတို့က အခန်းတွင်းဝယ် ဆူညံနေသော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးမှာကား ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိမထားမိ မိမိတို့၏ စောက်ပတ်နှင့် လီးတို့မှ အရသာထူးကိုသာ အာရုံထား ခံစားနေကြသည်။

“ အား… ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ အောင်ရယ်…”

“ မမပြီးတော့မယ်… မြန်မြန်ဆောင့်…”

“ အဲဒါဆို… အတူတူ ပြီးရအောင်လေ…”

ပြောရင်းနှင့် နှစ်ယောက်သား တိုင်ပင်ကိုက်စွာပင် အသံမျိုးစုံ ဆူညံစွာနှင့် လိုးလိုက်ကြရာ အကြိမ်များစွာ ဆောင့်အပြီးတွင်…

“ အား…ဟင်း…ဟင်း…”

“ ပြွတ်…ပြွတ်…”

“ အင်း…ဟင်း…”

အောင်အောင်မှာ မသန္တာ၏ ပျော့ကျလုနီးနီး ဖြစ်နေသော ခါးလေးအားကိုင်လျက် ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန်ပင် ဆောင့်လိုး၏။ ခဏအကြာတွင် လီးထိပ်မှ ဒလဟော ထွက်လာသော သုတ်ရည်များမှာ မသန္တာ၏ စောက်ပတ်အတွင်းမှ သုတ်ရည်များနှင့် ပေါင်းမိပြီး အပြင်ဘက်သို့ ပြည့်လျှံကျလာလေသည်။ မသန္တာက မောလျသံလေးဖြင့်…

“ အောင်…”

ဟုခေါ်လိုက်ရာ အောင်အောင်မှ

“ ခင်ဗျာ…”

“ ဒီကိစ္စ ဘယ်သူ့မှ မပြောနဲ့နော်…”

“ စိတ်ချပါ…မမရယ် ဒါပေမယ့်…”

“ ကျွန်တော် မမကို လိုးချင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ…”

“ လုပ်ရမှာပေါ့ အောင်ရယ်… မမကြံမှာပေါ့…”

“ ရှလွတ်…”

ပြောပြောဆိုဆို မသန္တာမှ အောင်အောင့်နဖူးကို ရွှတ်ကနဲ အသံမြည်အောင် နမ်းကာ ခေါင်းကို အသာသပ်ပေးနေမိသည်။

“ မမ…”

“ ဘာလဲ အောင်…”

“ ကျွန်တော် သွားတော့မယ်…”

“ အေး…အေး…မမမှာတာ မမေ့နဲ့နော်…”

“ မင်းနဲ့ယွန်း အဆင်ပြေအောင် မမစီစဉ်ပေးမယ်…”

မသန္တာ၏ အပြောကြောင့် အောင်အောင်မှာ အခန်းတွင်းမှ ထွက်လာရသော်လည်း ယွန်းနှင့် အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးမည်ဆို၍ ဝမ်းသာသွားတာ အမှန်ပင်။ မသန္တာက အောင်အောင်၏ ကျောပြင်ကို ငေးမောရင်းဖြင့် နောက်ထပ် အောင်အောင်နှင့် စခန်းသွားရန် မည်သို့စီမံရမည်ကို အကြံထုတ်နေမိသည်။


ပြီပါပြီ။




ခရေကြိုက်သော သူနှင့် ပန်းဝတ်ရည် (စ/ဆုံး)

 ခရေကြိုက်သော သူနှင့် ပန်းဝတ်ရည် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

နိုင်ဝင်းက အသက် ၁၆နှစ် ၁၀ တန်းဖြစ် ကာ ဒီဇင်ဘာကျောင်း ၁၀ရက်ပိတ်ထား ၍ အိမ်မှာပဲရှိနေချိန်ဖြစ်သည်။  

“ အမေ …အပြင် သွားလိုက်အုံးမယ် သား  ”

ဟု သူ့အား အမေ ဒေါ်မြမြဝင်းကပြော  လိုက်ရာ  

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ ”

ဟုသူပြောလိုက်သည်။   အမေ အပြင် ထွက်သွားပီး ခဏကြာတော့ သူ့ အတန်းဖော် ဇော်ဇော် အိမ်သို့ရောက် လာသည်။

“ ဟဲ့..နိုင်ဝင်း…နင့်..အမေအိမ်မှာရှိလား   ”

“ မရှိဘူးဟ  ”

ဟုသူပြောလိုက်သည်  ။သူ့ဘေးနား လာထိုင်ကာ သူ့အား လာ  ပွတ်သပ်ကာ လုပ်နေသည်။

ဇော်ဇော်က ဂေးဖြစ်ပီး သူ့အား နိုင်ဝင်းက    မကြာခဏ ကျောင်းပိတ်ရက်များ၌ သူ့အိမ်က မိဘတွေက ညနေမှသာ အိမ် ပြန်တတ်ကြသည်ဖြစ်၍ သူ့ကို နိုင်ဝင်းက  ဖင်လိုး နေကျဖြစ်ပီး သူကလည်း နိုင်ဝင်း  မလုပ်ချင်ရင်တောင် အတင်းလုပ်ခိုင်း တတ်သည် ။

 “ ဇော်ဇော် ဟဲ့ကောင်မ လာ ငါ့အခန်းထဲ သွား မယ်…တော်ကြာ ငါ့ အမေပြန်လာရင် နင် ဖင်မခံရပဲနေမယ် ”

ဟု ပြောကာ သူ့အခန်းသို့ခေါ်ခဲ့လိုက်သည်။

မြမြဝင်းသည် သူမအသိတ ယောက်အိမ်  မှာ စကားခဏပြောပီး အိမ်ပြန်လာခဲ့  လိုက်ပီး အိမ်ရှေ့ခန်း၌ သားကိုမတွေ့၍   ဒီကလေး ဘယ်သွားနေလဲမသိပါဘူး  ဟု စိတ်ထဲကပြော၍ သူမ မီးဖိုခန်းဘက်သို့ ရေသောက်ရန်လာခဲ့လိုက်သည်။ ထိုစဉ် သား အခန်းထဲမှ စကားသံများအား ကြားလိုက် ရ၍ အခန်း  တခါးစိထားသည်ဖြစ်ရာ တခါးကြားလေး    မှ အထဲသို့ကြည့်လိုက်တော့ သားသည်  သူ့သူငယ်ချင်း ကောင်လေးအား  နောက်  မှနေ သူ့လီးဖြင့် ထိုကောင်လေး၏ စအို ထဲသို့ လိုးနေသည်အားတွေ့လိုက်ရပြီး  

“ နိုင်ဝင်းရယ် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးစမ်း  ပါ ဟာ နင်ကလဲ ”

ဟု သားအား ပြော လိုက်သံကြားရပီး ထိုမြင်ကွင်းအား သူမ  ကြည့်နေပီး သူမစောက်ပက်ထဲကပါ  ယားယံတက် လာကာ သားလီးအဝင်   အထွက်အား ခဏရပ်ကြည့်နေလိုက်သည်။

သူမသည် အသက် ၃၆နှစ် ပဲရှိသေးကာ သူမအရပ် ၅ပေ ၄ ရှိကာ ကျောလည်ခန့် ရှိ သူမဆံပင်များအား အကြေကောက် လေးတွေ ကောက်၍ အမြဲတမ်း နောက်  မှာ ဖားလျားလေးချထားတတ်ပီး ဖွံ့ဖြိုးစူမောက်သော ရင် သေးကျဉ်းသော ခါး  နှင့် ဖွံ့ထွား စွင့်ကား သောတင်တို့ရှိကာ  မျက်ခုံးမျက်ဖန်ကောင်းကောင်းနှင့် လှပကျော့ရှင်းသုတယောက်ဖြစ်သည်  ။ သူမ ယောင်္ကျား ကိုထွန်းဝင်းက လည်း အဲကွန်းတပ်ဆင်  သောအလုပ်လုပ်ကာ မနက်ကနေ  အလုပ်သွားကာ ညနက်မှ မူးရူးသောက်   စားကာလာသည်ဖြစ်၍သူမ အား လိင်မဆက်ဆံနိုင် ဆက်ဆံလျင်လည်း  ထမီလှန်အတင်းတက်လိုးပီး သူပီးလျင်  တခေါခေါအိပ်တတ်သူ မိန်းမ ပီးသည် မ ပီး  သည်ကို ဘယ်တော့မှ ထည့်မတွက်သူဖြစ်သည် ။ 

ပီးတော့ သား ခုလိုမျိုး မန်းတူမန်းလိင်  ဆံနေတာ ရောဂါကူးမည်ဆိုးကာ မိခင်  တ ယောက်အနေနဲ့ သူမ တားမြစ်မှ ရ မည်ဟု တွေးကာ အခန်းတခါးအား တွန်း  ဖွင့်လိုက်ပြီး  

“ သား မင်း..ဒါ ဘာလုပ်နေတာလဲ    ”

“ ဟာ..အမေ ”

ဟု ပြောကာ သူ့လီးအား ထို ကောင်လေးဖင်မှထုတ်လိုက်ကာ ပုဆိုး ဝတ်လိုက်ပီး ….

“ အ..အမေ..သား..  တောင်းပန်ပါ တယ်  ”

ဟုသားကသူမကို ပြောလိုက်သည်။

ထိုကောင်လေးလည်း ပုဆိုးပြန်ဝတ်ကာ အိမ်ပြင်သို့ပြေးထွက်သွားလေသည်  ။ သား၏ ကုတင်ပေါ် သူမ တင်ပါးလွှဲထိုင်  လိုက် ပီး….

“ သား…ရောဂါရမှာမကြောက်  ဘူးလား…နောက် အဲကောင်လေးနဲ့ အပေါင်းအသင်းမလုပ်နဲ့ ဒီလိုမျိုး နောက်တ  ကြိမ်..အမေ ထပ်တွေ့ရရင် သားကိုခွင့် မလွှတ်ဘူးနော်.. ”

ဟု သူမပြောလိုက်ရာ  

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေ..နောက်ဒီလိုမဖြစ်စေ ရတော့ပါဘူး ”

ဟု …သား က သူမအား  ကတိပေးလိုက်သည်။သား၏ ခေါင်းက ဆံပင်လေးများအား  သူမသပ်ပေးကာ သားအား သူမရင်   ခွင်ထဲဆွဲ၍ ပွေ့ဖက် ထားလိုက်သည်။နိုင်ဝင်းသည် သူ့အမေ၏ ဖွံ့ထွားသော  ရင်နှစ်မွှာအား သူမ အင်းကျီပေါ်ကနေသူ့မျက်နှာနှင့် ထိကပ်ကာထားပီး သူမ  ၏ ကိုယ်သင်းရနံ့လေးအား ရှူရှိက်ကာ သူစိတ်ထဲ၌ အမေ့အား လိုးချင်လာမိ ကာ ပုဆိုးထဲက လီးမှာလည်း ခုနက   ဇော်ဇော် အား  ဖင်ချလိုက်သည်မှာ သုတ်ရည်မထွက်သောကြောင့် တန်းလန်းဖြစ်ကာ လီးကလည်း အတောင်  မကျသေးပေ။

မြမြဝင်းသည် သူမ သား ခုနက အခြောက်လေးကို ဖင်ချနေစဉ်ထဲက သူ့ လီးအား တွေ့ကာ သူမ စောက်ခေါင်းထဲ ကယားတက်လာ သလိုကြီးဖြစ်နေပီး သား၏ အလိုးကို ပက်ပက်စက်စက်ကြီး ခံချင်မိလေသည် ။

“  သား  ”

သူမခေါ်လိုက်ပီး သား၏ နဖူးလေး  ကို အနမ်း ချွေလိုက်သည် ။နိုင်ဝင်းလည်း သူ့ အမေ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်   လွှာအား ဖိစုပ်ကာနမ်းနေရာ သူမက သား၏ လျှာနဲ့ သူမလျှာကို  လိမ်ယှက်ကာ လျှာချင်းကလိနေလိုက်သည် ။ သူ အမေ့၏ ကျောပြင်ပြည့်ပြည့်လေး   အား အင်္ကျီ  ပေါ်ကပွတ်ပေးနေကာ  သူမ၏  ထမီပေါ်က ဖင်ကိုပါ သူ လက် ဖြင့်ပွတ်နေလိုက်သည် ။ ထိုစဉ်….တီ..တီ..ဆိုင်ကယ်ဟွန်းသံ  ကြားကာ…

“ မြမြရေ…ငါ အလုပ်ကနေ ဝယ်စရာရှိလို့အပြင်ထွက်ရင်း အိမ်ဝင် လာတာ

ဟု ခြံဝန်းထဲဆိုင်ကယ်ရပ်ကာ  ပြောလိုက်၍ ….

“ သား…ဖယ်တော့  မင်း အဖေ ပြန်လာပြီ ”

ဟုပြောကာ သားအ ခန်းမှ သူမထွက်လာခဲ့လိုက်သည် ။

“ ဘာချက်လဲ…မိန်းမ… ”

ဟု သူမေးရာ 

“ ကြက်ဥကြော်ထားတယ်…  ကိုထွန်းထမင်းစားမှာလား… ”

“ အေး…စားလိုက်မယ်  ကွာ    ”

သူမ ထမင်းဟင်းခူးခပ်ပေးလိုက်သည် ။ နိုင်ဝင်းလည်း အခန်းတခါး ပိတ်ကာ ခုနအမေနှင့် နှူးနှပ်ထား၍ တောင်နေသော  သူ့လီးအား ပုဆိုးကိုဖြေချလိုက်ပီး လက်   တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုကာ  အမေ့အား မှန်း၍ထုလိုက်ပီး အတန်ကြာတော့ သူလီးမှသုတ်ရည်များ ကြမ်းပေါ်သို့   ပန်းထွက်ကာ ပီးသွားသည်။

ခဏကြာတော့ သူ အိမ်ရှေ့သို့ထွက်ပြီး အဖေ့ဆိုင်ကယ်အား မတွေ့၍ အဖေ သွားပြီဟု သူတွက်လိုက်ပီး  

“ အမေ… ”

“ သား…ဘာလဲ ”

ဟု  အမကေ သူမ တို့အခန်းမှထွက်လာကာ သူ့အားပြောလိုက်ရာ 

“ ဟိုလေ..အမေ…ဟိုဟာ ..ခုနက တန်း  လန်းကြီးမလို့…အဲဒါ..ခုနက လို အမေနဲ့သား ပြန်လုပ်မယ်လေ

ဟု သူပြောလိုက် တော့…..အမေက….သူ့အား   ”

“ ဟွန်းးး….နှာဗူးလေးဟုပြောပီး တခါးမကြီး   ပိတ် လိုက်….သား ”

ဟု သူ့အားပြောလိုက်၍သွားပိတ်လိုက်ပြီး အမေ့နားလျှောက်ကာ လာပီး သူမ၏ ခါးလေးအား သူ လက်နှစ်   ဖက်ဖြင့်  သိုင်းဖက်လိုက်ပီး အမေ့၏ လှပကျော့ရှင်းသော မျက်နှာလေးအနှံ့ အနမ်း မိုးရှာလိုကျရာ အမကေ လာ ငါ့သား အ   ခန်းကို သွား မယ်ဟု ပြော၍ သူ့အခန်းသို့ အမေနှင့်သူ ဝင်လာခဲ့လိုက်ကြပီး   သူမ ဝတ်ထားသော ရင်စိအင်္ကျီလေး  အား အမေက ချွတ်ကာ ဘ ရာဂျိပ်ပါ ဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်သည်။

သူလည်း သူ့အင်္ကျီ ပုဆိုးကို အမြန် ချွတ်လိုက်သည် ။ အမေ့ ထမီအား သူ ဖြေကာချွတ်လိုက်ပီး ပင်တီ အမဲလေးပေါ်က စောက်  ပက်ခုံးခုံး အား ပင်တီပေါ်မှ သူလက်ဝါးဖြင့်ဖွဖွလေးပွတ်ပီး ချွတ်လိုက်သည် ။ အမေ ပက်လက်အိပ်လိုက်ဟုသူပြော ကာ အောကား  များထဲကလို အမေ့အားလုပ်ပေးချင်၍ဖြစ်သည် ။

အမေ့၏ အယ်နေသော နို့နှစ်လုံးကို ဘယ်ညာ တလုံးချင်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့  အတန်ကြာ စို့နေလိုက်ပီး သူမ၏ ဝမ်း  ဗိုက်သားပြင် ရှပ်ရှပ်ဖွေးဖွေးလေးမျာအပေါ်သို့ သူ့လက်  ဝါးဖြင့် ရွရွလေးပွတ်သပ်ပီး ထိုမှ   အမေ့၏ အမွေးပါးလေးများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းထား သော စောက်ပက်အကွဲကြောင်းအတိုင်း  လက်ဝါးဖြင့် ပွတ်သပ်ကာလုပ်နေလိုက်  ပီး ခဏကြာတော့ သူမ စောက်ပက်အား  ကုန်းကာ ဂျာပေးလိုက်သည် ။

“အ..အားး..ကောင်းလိုက်တာကွယ်   အမေ့သားလေး ရယ်..အဟင့်ဟင့် မွေးရကျိုးနပ်လိုက်တာ ”

ဟု သူမပြော လိုက်သည်။  အမေ့စောက်ပက်အား ခဏအကြာ ဂျာ  ပြီး သူမပေါင်ကြားမှာ  သူဒူးထောက်လို က်တော့ အမေက သူ့လီးကို သူမ လက်   လေးတဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်  ပက်ဝမှာတေ့ပေးကာ  

“သွင်း လိုက်တော့…သား ”

ဟု..သူအား ပြောလိုက်ရာ သူခါးကော့၍ သွင်းလိုက်သည်။အမေ့ နို့နှစ်လုံးကို သူ ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ မ၏ ရမ္မက်ထန်သော မျက်နှာလေးအား ကြည့်၍လိုးနေလိုက်သည်။

 “စွိ..စွတ်..ဖွတ်..ဖတ်..ပ လောက်..ဗြလစ် အ..အားး..ဟင်းးး…ဟင့်..အားးးးး ”

သူမနှုတ်မှ တိုးညှင်းစွာငြီးငြူ၍ သား၏ အလိုးကို မြက်မြက်စက်စက်ကြီးခံနေ  ကာ သူ့ အဖေနှင့် ကွာပ သူ့အဖေလီး က လပျော့ကြီးနှင့် ခဏလေးအရည်ထွက်ပြီးတတ်သူ သား လီးကကျတော့ သူမ စောက် ခေါင်း တွင်းမှာ သံချောင်း အလားမာတောင် တင်းကာ လူပျိုအရွယ်ဆိုတော့ခါးအား သန်၍ သား လိုးချက်များမှာ ထိမိလှသည် ဖြစ်၍ သူမကျေနပ်နေသည် ။သူ့ အမေဝတ်ရည်လေးအားစုပ်နေရ၍ ပျော်နေပေသည် ။

“ အ..အားးး…သား….ဆောင့်..လုပ် ဆောင့်လုပ် ပေး…အမေ့ကို…အ..အားး   ”

အမေ့၏ စောက်ပက်အား သူ ဖင်ကြီး ချုံ့ကာ မနားတမ်း တဖုန်းဖုန်း ဆောင့် လိုးပီး မကြာခင်မှာပင် သူမ  ကိုယ်လုံးလေး ထွန့်ဖြစ်ကာ ပီးသွားပီး ခဏကြာတော့ နိုင်ဝင်းလည်း သူ့ကိုမွေး ခဲ့သော အမေ့စောက်ပက်ထဲ သုတ်ရည်  များ  ပန်းထုတ်ကာ ပီးသွားလေသည်။

အမေ့ စောက်ပက်ထဲမှ သူ့လီးကိုထုတ် ကာ သူမနား၌ နားနေလိုက်သည် ။အတန်ကြာနားပီးသောအခါ 

“သား …ခု..အမေတို့ကိစ္စကို  သားအ ဖေရော ပတ်ဝန်းကျင်ပါ မသိအောင် အမေတို့ နေရမှာနော်…နားလည်လား ”

ဟု သူမ သားအားပြောလိုက်တော့ 

“သား…လည်ပါတယ် အမေ..စိတ်ချပါ သားတို့ကိစ္စကိုအဖေရော ပတ်ဝန်း ကျင်ကပါ မသိစေရပါဘူး ”

ဟု သူကတိပေး လိုက်သည်။

“အဲဒါ ဆို…အမကေ…ငါ့သားကို..အခုလို  အမြဲပေးလုပ်ခိုင်းမယ်….အမေ့စကားနားထောင်ရမယ်နော်  ”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေ…သားနားထောင် ပါ့ မယ် ”

ဟု သူပြောလိုက်ပီး အမေ့နို့နှစ်လုံး အား အိပ်ရက်က စို့နေကာ အမေက သူ မလက်လေးဖြင့် သူ့ လီးကိုဆုပ်ကိုင်၍  ညင်သာ စွာ ဂွင်းထုပေးနေသည်။ ခဏကြာတော့ 

“သား ဂျိုးကောင်ကြီးက မာလာပီ …ခ်ခ်….သားလေးက..သိပ် အားကောင်းတာပဲ.. .အမေ့ကို ချစ်ပေး တော့… ”

ဟု..သူမပြောလိုက်ရာ

အမေ့ပေါင်ကြားမှာ သူဒူးထောက်ဝင်၍ 

“အမေ့ကိုသား…ချစ်ပေးတော့မယ် ”

ဟု ပြောကာ… သူ့လီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ပက်ဝမှာ တေ့ကာ ခါးကော့ပီး ဆောင့်သွင်းလိုက်သည် ။

“ဘွစ်..ဇွိ…ဖွတ်..ဖတ်…ပ လောက်  ”

အမေ့ကိုယ်ပေါ်မှောက်လိုက်ပီး သူမနှုတ် ခမ်းလေးနှစ်လွှာကိုဖိစုပ်နမ်းကာ လိုးနေ လိုက်ကာ ဒီတကြိမ်တော့ ခုနကလိုမ  ဟုတ် …ကြာကြာလိုးနိုင်လာပီး အမေက သူ့ကျောပြင်အား သိုင်းဖက်ထားပီး သူမ လက်သည်းလေးများနဲ့ သူ့ကျောပြင်အား မနာ အောင်ခြစ်ပေးနေပြီး စောက်ခေါင်း ထဲမှ သူ့လီးအား စောက်ပက်အတွင်းသား များဖြင့်ဆုပ်ညှစ်နေလေသည်။

 “ဖွတ်..ဖတ်…ဗြလစ်..  ပလောက်  ”

သူ အတန်ကြာ လိုးနေပီး မကြာခင်မှာ ပင် သူရောသူပါ ပီးဆုံးခြင်းသို့ ပြိုင်တူ င် ရောက်ရှိသွားကြလေသည်။ နောက်တချီ  အမေ့အား တပေါင်ကျော်  လိုးပြီးတော့ သားအမိနှစ်ယောက်လုံးတယောက်ကိုတယောက် ဖက်ကာ သူ့အခန်းကကုတင်ပေါ်တွင်  အိပ်ပျော် သွားကြကာ ညနေလောက်မှနိုးကြ တော့သည်။

ညပိုင်း အဖေပြန်မလာခင် သူ့အား အိမ် ရှေ့မှာစောင့်ရင်း ဧည့်ခန်းမှာပင် အမေ့ ထမီအားချွတ်ကာ မတ်တပ်စော်လိုက်ပီး ခဏကြာ  တော့ အဖေပြန်ရောက်လာကာခါတိုင်း နေ့တွေထက် ဒီနေ့ည တအားမူး လာပုံရသည်။

 “မိန်းမရေ…မြမြ…လာ..အခန်းထဲသွားပီး လိုး  ကြမယ် ”

ဟု အမေ့အားပြောလိုက်သည် ။

“အိုး…ရှင်ကလဲ…ရှေ့မှာ ”

ဟုပြော၍ အမေတို့အခန်းထဲဝင်သွားကြသည် ။သူလည်း သူ့ အခန်းထဲဝင်ကာလှဲနေလိုက် သည်။

 “မိန်းမ မင်းစောက်ပက်ကြီးက အရည်တွေ ရွှဲနေပါလား…တအားယွနေတာထင်တယ် ”

ဟု…သူမ ယောက်ကျားသည် မူးမူးနှင့် အကျယ်ကြီးပြောလိုက်သည် ။ထွက်မှာပေါ့ ခုနကသားနှင့်အလိုးခံပီး စောက်ပင်ကရေမဆေးရသေးဘူး ဟု သူမစိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်သည် ။သူမထမီအားပင့်တင်ကာ သူ့လပျော့လေးနဲ့ စောက်ပက်ကို တဖတ် ဖတ်လိုးပြီး ခဏလေးအရည် ထွက်ကာ မူးပီးအိပ်ပျော်သွားသည် ။

သူမ သား အခန်းသို့ လာခဲ့ပီး 

“သား..မင်းအဖေ မူးပီးအိပ်သွားပြီ အမေ့ကိုလုပ်ပေး ”

ဟုပြောလိုက် ပီး သူမ ထမီအား ခြေထောက်အောက် ချွတ်ချ ကုတင်အားလက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ကုန်း ပေးထားလိုက်သည် ။ အမေ့ နောက်မှာ သူ မတ် တပ်ရပ်လိုက် ပီး သူ့လီးကို လက်တဖက်ကဆုပ်ကိုင် ၍ ဂွင်း လေး..ငါး…ဆယ်ချက်ထု၍ဆွကာ စောက်ပက်ဝမှာ သူ့ဒစ်ဖူးအားတေ့ ပီး အမေ့၏ စွင့်ကားလုံးထစ်နေသော အိုး ကြီးအား လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ခါးကော့၍ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ဘွစ်..ဗြလစ်..ဖွတ်..ဖတ်…ပလောက်  ”

အမေ့၏ ဆံပင်ကောက်ကောက်လေး များအား လက်တဖက်ကဆုပ်ဆွဲကာ  ဆောင့်လိုးနေရာ  ညအချိန်ဝယ် စောက်ပက်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေသော အသံ များမှာ အပြင်မှအော်နေသော ပုဇဉ်းရင် ကွဲအသံများကိုပင်ဖုံးလွှမ်းသွား သည်ဟု ထင်မိသည် သူသည် ကို့ အမေကိုပြန်လိုးနေရသော ကြောင့် သူလီးကြီးမှာ အမေ့စောက်ပက် ထဲတွင် သံငုတ်ကြီးလိုပင်  တောင့်တင်း နေသည်။

 “အားး…အ..အ..အဟင့်ဟင့်…အားးးး  ”

အမေ့ငြီးသံလေးများကတိုးတိုးလေး  ထွက်ပေါ်နေပီး သူမဖင်ကြီးအား  နောက်  သို့ ပြစ်ကာပြစ်ကာ ဆောင့်ပေး သူကဆောင့်အလိုးနှင့် သူမဖင်ကြီး တုန်  တက်သွားသည်အားကြည့်ကာ သူအ  တန်ကြာ ဆောင့်လိုးလိုက်စဉ်မှာ သူမ ကိုယ်လုံးလေးတုန်တက်၍ စောက် ရည်များ သူမပေါင်ခြံကြားသို့ စီးကျကာ ပီးသွားပီး မကြာခင်မှာပင်  သူ့လက်နှစ် ဖက်နှင့် အမေ့ခါးစပ်အား ဖိကာ ဆောင့် လိုးလိုက်ပီး သုတ်ရည်များကို သူမစောက်ပက်ထဲ ပန်းထုတ်ကာပီးသွား လေသည် ။

သူမထမီပြန်ဝတ်ကာ သူ့ပါးလေးအား နမ်းလိုက်ပီး 

“မနက် သားအဖေအလုပ်သွားမှ အမေ့ကို  တနေကုန်လိုးတော့…ခု တော့..သွားအိပ် တော့မယ်…ငါ့သားလေး အားမွေးထား လိုက်အုံး ”

ဟု ပြောကာ သူ့လီးအား သူမ  ပါးစပ်လေးဖြင့် ငုံကာ စုပ်ပေးပြီး   ထလိုက်ရာ အမေ ခဏလေးဟုသူပြော၍ အမေ့ထမီကို လှန်လိုက်ပီး သူမစောက်  ပက်ကြီးအား လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်  ပီး ခဏကြာတော့ သူ့ကိုနှုတ်ဆက်ကာ အမေ သူမတို့အခန်းသို့ ပြန်သွားလေတော့သည် ။


ပြီးပါပြီ။




Sunday, June 4, 2023

တမ်းတတတ်သည် (စ/ဆုံး)

တမ်းတတတ်သည် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - ကိုသစ်

ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
 
''ပြွတ်" 

ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ ကထွက်သွားတဲ့ လီး မဲမဲချောင်းကြီးကို ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ ဟာတာ တာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရေလေ။ စာမေးပွဲတွေ အဲလောက် အများကြီး ရှိတဲ့ ကြား က နေ လာပြီး အလိုးခံရတဲ့ ဘဝလေ။ အရင်ကတော့ မဖြစ်သင့်ဘူး နောက် မဖြစ်တော့ဘူး ဆိုပေမယ့် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ခံစားရတော့လဲ မငြင်းနိုင်တော့ဘူးကွယ်။

“ကိုဟိန်း တော်ရင် ပြန်တော့မယ် ဒီနေ့က ပင်ပန်းနေတယ်။ နောက်နေ့လာခဲ့မယ် အခုလဲ ဆေးရုံက တန်းလာရတာ”

ဟောက် ဆာဂျင် ဆင်းပြီးကတည်းက အပြင် ဆေးရုံတစ်ခုမှာ စဆင်းတော့ ဟိန်းလတ်နဲ့စတွေ့တာပဲ။ သူက အသားညိုညို နဲ့ အရပ် ကတော့ ပုံမှန်ပါပဲ။ ရုပ်ကတော့ ကုလားဆင်ရယ်။ ကိုယ့် အပေါ် အနွံတာခံတာရယ် ဂရုစိုက်တာလေးတွေနဲ့ပဲ တွဲခဲ့တာပါ။ လိုအပ်တာလဲ မရှိစေရဘူးလေ။ ချစ်လို့ရယ် မဟုတ်ပေမယ့် ကျောင်းကလဲ မဟုတ်။ ကျောင်းတုန်းကတော့ ချစ်သူရယ်လို့တော့ မထားဖူးပါဘူး။ စာတွေနဲ့ ရောထွေးနေတာရယ် ဂိုက်လိုက်သင်တာရယ် မိဘတွေက ကိုယ်နဲ့အတူတူ နေတာမဟုတ်တော့ ကိုယ့်ဖာသာ ချက်စား လျှော်ဖွတ်ဆိုတော့ ကျန်တာတွေ ခေါင်းထဲ မထည့်မိဘူးရယ်။

မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာက ဟိန်းလတ်နဲ့ နေတာကို ပြောတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ အကြောင်းအရင်း။ သူ့အကြောင်း အကုန်မသိသေးပဲနဲ့ ဒီလိုတွေ ဖြစ်ခဲ့တာရယ် တကယ် ချစ် မချစ် မသေချာပဲနဲ့ အလိုလိုက် အလိုက်သိတာတွေကို သာယာမိခဲ့တာတွေကိုပေါ့။ အချိန်သိပ်မရတော့ အပြင် ထွက် ချိန်ရယ်လို့တော့ သိပ်မရှိတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကလဲ သိပ်ပြီး မရိပ်မိတော့ တူတူသွား တူတူစားတွေကလဲ အခုလက်ရှိနေတဲ့ အမကလဲ မသိတော့ အဆင်ကို ပြေနေတာပဲ။ ဆေးရုံနားမှာ တွေ့တွေ့နေတော့ ဒီလိုပဲ ဖြစ်သွားတာပါပဲ။ 

သိပ်တော့လဲ မကြာလိုက်ဘူး တွဲနေရာကနေ နှစ်လလောက်ကြာတော့ ဆေးရုံကနေ ညဂျူတီကနေ အထွက်။ ဟိန်းလတ်တိုက်ခန်း လိုက်ရာကနေ အဖွင့် ခံလိုက်ရတာပါပဲ။ အဖွင့်ခံလိုက်ရတော့လဲ ဘာဖြစ်လဲဆိုတော့ ပွင့်သွားတာပေါ့။ ဖွင့်တဲ့နေ့ကဆို ကိုယ် မျှော်လင့်ထားတဲ့ SEX က အေးအေးဆေးဆေးလေး ထင်ပေမယ့် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းနဲ့ ဘာဂျာတွေ ကို ကင်းမြှီးကောက်ထောင်ပြီး အမှုတ်ခံရတာတွေ ခေါင်းက အောက်စိုက်နေတော့ ဟိန်းလတ်လီးကို ကိုယ့်ဖက်က အလိုက် တသိနဲ့ ပြန် စုတ်ပေးလိုက်ရတဲ့ Oral sex တွေ စုံလို့ပါပဲ။ 

ကိုဟိန်းလီး က ထိပ်က ဖြတ်ထားတာတွေ့တော့ ကျန်းမာရေး ရှု့ထောင့်က ကြည့်တော့ ကောင်းသားပဲ။ သူ့ family ကလဲ ဒီလိုလုပ်ပေးထားတာပဲ ဆိုပြီး ရိုးရိုးလေးပဲ စဉ်းစားမိတာ။ အဲဒီ့နေ့ကတော်တော် အီစိမ့်သွားတာ။ ခုတင်ပေါ်မှာ လူကို လိုးတာ ချာလပတ်ကို ယမ်းနေတာပဲ။ ပက်လက်တွေရော လေးဖက်ထောက်တွေရော ဒါတောင် first time မှာတောင် အပျိုစင်ကို ဖြုတ်ရတာကို တောင် အားမရနိုင်သေးပဲ လေးချီမြောက်မှာ ဖင် လိုးမယ် ဆိုလို့ ငိုယိုပြီး မနည်းတောင်းပန်ရသေးတယ်။ 
သူ ကျေနပ်အောင် ၆ ချီလောက် ညနေ 5နာရီလောက်အထိ မနက်စာစားချိန်ရယ် နေ့လည်စာစားချိန်လေးပဲ နားခဲ့ရတာ။ ဂျယ်တွေဆိုတာတော်တော်သုံးရတယ်။ ဒီလောက်လိုးတာ ပူထူကုန်လို့ မနည်းကို ဖက်ပြီး အလိုးခံရတယ်။ သာဒ့် အမ်ဘီတုန်းက ကြည့်တဲ့ အောကားထဲက ကောင်ထက်တောင် ဆိုးသေး။ တကယ်ကို မညှာမတာလိုးတာ။ ဘယ်တုန်းထဲက လိုးချင်နေမှန်းမသိဘူး။ ဒီလိုမှန်းသိ ကျောင်းထဲက ဂျူနီယာလေး ကိုယ့်ကို လဲ အခုထိ ကြိုက်နေတုန်းဖြစ်တဲ့ ကောင်းမြတ်ကိုပဲ ပြန်ကြိုက်လိုက်ရ ကောင်းသား။ သူကတော့ပျော့ဖတ်ဖတ်နဲ ဖြူဖြူ သန့်သန့်လေးပါပဲ။ အခုတော့ တော်ပါပြီ ဆိုတာတောင် မရ။ 

သူ့နဲ့သွားနေခါနီးဆို အရမ်းကြောက်တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ တစ်ခါသွားရင် အနည်းဆုံး 4ချီလောက်ကတော့သေချာတယ်။ 4ချီဆိုတာ သူ ပြီးတဲ့ အချီကိုပြောတာ။ မွန်ပြီးတာဆိုရင် တော်တော်များတယ်။ လူကတော့ ပျော့ ခွေပြီးကိုနေတာ။

တစ်ရက်ပေါ့ သူနဲ့နှစ်ခေါက်လောက်နေပြီးတော့ အိပ်ရာပေါ်မှာ နားနေတုန်း သူ့ဖုန်းလာလို့ဘေးနား က နားထောင် အလီ ဆိုတာ သူ့ကုလားနာမည်ထဲက နာမည်တစ်လုံးမှန်းသိလိုက်ရတယ်။ ကိုယ့်ဖာသာ ဘယ်လောက်ပဲ လွတ်လပ်တဲ့ အတွေးတွေ ရှိနေပါစေ အသိုင်းအဝိုင်းကတော့ ဘယ်လိုမှ လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာသိတော့ တွေဝေသွားတယ်။ ပုံစံကြည့်ရင်လဲ ဘယ်လိုမှ မထင်ရဘူးဆိုတော့။ 

ထားပါတော့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ အခုနောက်တော့ နှစ်ပတ်လောက်မှ တစ်ခါလောက်ပဲ သွားဖြစ်တော့တယ်။ သွားလည်း မထူးပါဘူး အလိုးခံရတာတော့ခံရတာပဲ။ ဦးနှောက်က တော့ ရှေ့ဆက်မတိုးသင့်မှန်းမသိပေမယ့် သွေးသားတွေကတော့ တောင်းဆိုနေတုန်းပဲ။

ဒီလိုနဲ့အချိန်တွေ ကြာလာတော့ တစ်ရက်ပေါ့။ သူနဲ့ လမ်းခွဲ သလို အနေအထားတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဆက်အသွယ် တစ်ခု နဲ့တစ်ခုကြား တော်တော် ကြာပြီးမှ သူ့ဖက်က ချိန်းဆိုမှု တစ်ခုကို လက်ခံခဲ့တယ်။ "ထားခဲ့တော့မယ် ဆိုရင်လဲ ခဏ ငါ့ရဲ့ နဘေးနားမှာ" ဂျီလတ်သီချင်းလေးပို့ပြီး တောင်းဆိုတော့လည်း တစ်ခါလောက်တော့ ခွင့်ပြုနေချင်မိတယ်။ 

ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ကောင်းမွန်နဲ့က ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ပြီး အမနဲ့ကောင်းမွန် နဲ့ကလည်း အိမ်ကို ဝင်ထွက်နေတော့ ဟိုဖက်အိမ် ဒီဖက်အိမ် သိနေပြီပေါ့။ ကိုဟိန်းကိုလဲ ပြောလိုက်တယ်။ လက်တွဲကြဖို့ဆိုတာ အဆင်မပြေဘူးလေ။ တစ်ခန်းရပ်လေးပဲ ကောင်းပါတယ်လို့။ တစ်ခန်းရပ်တွေကတော့ ဆက်ရန် ဆိုပြီးပေါ်လာတတ်တာတော့ ကံကြမ္မာ လို့ ခေါ်ရမလားပဲ။ ကောင်းမွန်ကိုတော့ ပြောပြဖူးပါတယ်။ 

ဟိန်းလတ်နဲ့ကြိုက်ခဲ့ဖူးတာရယ် အတူတူ နေခဲ့ဖူးတာရယ်ပေ့ါ။ 

“မ ရယ် ပြီးခဲ့တာတွေအတွက် ကျွန်တော် ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ နောက်ဖြစ်လာမယ့် အနာဂါတ်ကိုပဲ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အကောင်အထည် ဖေါ်ကြတာပေါ့။ နောက်ပြီး ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် က လျှောက်ရမဲ့ လမ်းကလဲ တူတယ်။ မကို ချစ်ခဲ့တာ အခုမှ မှ မဟုတ်တာ”

“မောင် ခွင့် လွှတ်တယ် ကျေနပ်တယ် ဆိုရင် ပြီးတာပါပဲ”

“နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်လောက်တော့ နင့် တစ်သက် မမေ့အောင် ကြည့်ခွင့်လေးတော့ ပေးခဲ့ပါလား ဘယ်တော့မှ အပြစ်တွေ မမြင်ပါဘူး”

“အား အရမ်း မဆောင့်နဲ့ကွာ”

“ကောင်းလို့ပါ အရမ်းကောင်းတယ်။ မတွေ့တာကြာလို့ မသိဘူး။ ကြပ်နေတာပဲ”

“ဒီမှာ သေတော့မယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ”

“နောက်ဆို လိုးရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး မွန် ရယ်။ ဒီနေ့တော့ မွန့်ကို တစ်သက် မမေ့အောင် လိုးပေးမလို့”

“လုပ်ကွာ အိမ်ကိုတော့ ညနေ ပြန်မှာနော်”

နောက်သုံးလေးရက်ဆို မင်္ဂလာဆောင်က ကပ်နေပြီ။ မောင် က နယ် ခဏပြန်ပြီး သူမိဘတွေ ပြန်ခေါ်နေလို့အခုလို လာခဲ့တာ။ လာတုန်းကတော့ စကားပြောဖို့ပဲလာတာ။ ခံစားနေရတဲ့ မျက်နှာလေးတွေ့တော့ လိုက်လျောမိတာ။ အရင်ကလဲ ဒီကိစ္စတွေပဲ ရှိခဲ့တာပဲဆိုတော့ ချစ်တယ်ဆိုတာ တကယ်တော့ မရှိပါဘူး။ ကိုယ့်လိုအင် ဆန္ဒတွေအတွက် ပဲ ဆန့်ကျင်လက်လိင်တွေကို လိုအပ်တာပါ။

ဖေါင်း ဖေါင်း

ပြွတ်ပြွတ် ဗွက် ဗွက်

အာ

ပြွတ်

“အာ့ ဘာလို့ဆွဲထုတ်လိုက်တာလဲ”

“တစ်မျိုးစမ်းချင်လို့”

“ဘာတွေ စမ်းမလို့လဲ ဒီလောက်လုပ်တာပဲ တော်တော်စုံနေပြီ”

“ကိုယ်တို့ တစ်ခါကြည့်တဲ့ ဗီဒီယို ထဲကလို လုပ်ချင်လို့နော်”

“ဘယ်လို ဟာလဲ”

“သဇင့် အောကားလိုလေ”

“အခုလဲ လုပ်နေတာပဲ”

“ဟိုလေ။ blindfold လေး လုပ်ပြီး မွန့်ကို လုပ်ချင်လို့”

“ဟာ ဒီတိုင်းလုပ်လဲ ရနေတာကို ကိုရယ်”

“လုပ်ပါ မွန်ရယ် ဒီတစ်ခါတည်းပါ အမှတ်တရပေ့ါ”

“ပြောမရလဲ သဘောပဲ”

“အင်း”

မွန်လဲ ကိုဟိန်းလတ် သဘောကျ နေ ပေးလိုက်တယ်။ သူ့တိုက်ခန်းမှာကလဲ ဘယ်သူ့မှ မရှိဘူးလေ။

“ဒါဆို ခဏလေးနော် ကို ကြိုးသွားယူလိုက်မယ် ဟိုဘက်ခန်းမှာ”

မွန်လဲ ခဏစောင့်နေလိုက်တယ်။ သူပြန်လာတော့ အကျီၤတွေတော့ မချွတ်သေးဘူး။ မွန် ခေါင်းငုံ့ပေးဆိုပြီး Blindfold လေးစွပ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ လက်ကို ပဝါစအရှည်လို ဟာလေးနဲ့ ချည်ထားပြီး နောက်ပြန်လှည့်ပြီး နံရံလေးမှာ ကပ်ပြီး မတ်တပ်လေး ဖြစ်အောင်ထိန်းပေးထားတယ်။ ကိုက အဲလို လုပ်နေရင်းနဲ့ပဲ မွန် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာတယ်။ သဇင့်ရဲ့ အောကားထဲ က သဇင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုများခံစားနေရမလဲဆိုပြီး ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကို လိမ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်တယ်။ အချိန်ကိုက်ပါပဲ အခန်းထဲကို လူတစ်ယောက် အသံဖွဖွလေးပေးပြီး ဝင်လာတယ်။ 

ပြီးတော့ အခန်းထဲက လူနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်ရိပ် ပြလိုက်ကြတယ်။ တစ်ယောက်က မွန့် နောက်ကနေ တိတ် တိတ်လေး ခွာပြီၤး နေရာဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်ကနေ ရောက်လာတဲ့ တစ်ယောက်ကတော့ အရပ်အမောင်းကတော့ ဟိန်းလတ်ထက် မသိမသာ ပိုမြင့်ပြီးတော့ လူကောင်လဲ နည်းနည်းထွားတယ်။ ပို သိသာစေတာကတော့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ မပျော့မမာ အနေအထားမှာတောင် ဟိန်းလတ်ရဲ့ တောင်နေတဲ့ အနေအထားထက် ပိုကြီးပြီး ရှည်မျောမျော ဒစ်ဖြတ်ထားတဲ့ လီးမဲမဲကြီးတစ်ချောင်းပါပဲ။ ကော့နေတဲ့ မွန်မွန့်ဖင်တွေကို လီးနဲ့ဖွဖွလေးတို့ပေးလိုက်တော့ မွန်လဲ အသဲယားပြီး ကြက်သီးတောင်ထတယ်။ သဇင် လဲ အဲလို ခံစားရမှာပဲ ထင်တယ်။

“ကို လုပ်တော့လေ” 

လူမဲကြီးက မွန့်ပေါင်တွေကို ဖြဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကုန်းပြီး ဖင်သားလေးတွေကို လျှာ နဲ့လျှက်ပေးတော့ 

“အင်းးးးးး မှုတ်ရင်လဲ မှုတ်ကွာ ..ဒီမှာ မနေတတ်တော့ဘူး”

ပလပ် ပလပ် ပလပ် 

“ယားတယ် ကိုရယ် မျက်နှာဖုံးတပ်ပြီး မှုတ်နေတာလား”

ပေါင်ကြားထဲမှာ မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေလို နဲ့ ဘာတွေ အဆန်းထွင်နေပြန်ပြီလဲ မသိဘူး။ မှုတ်ခံရတဲ့ အထဲ ဒီတစ်ခါ ပိုမိုက်တယ်။ အမွှေးတွေပါ ပါတော့ ကိုတစ်ယောက်ကလေ။ တော်တော် အတတ်ဆန်းချင်တယ်။ ကောင်းလိုက်တာာ။ 

“အာ ပြီးပြီကွာ ကောင်းလိုက်တာ”

ဖြောင်းးးး ဖြောင်းးးးး ဖြောင်းးးးး

“နာတယ်.. ဘာလို့အရမ်းရိုက်နေတာလဲ” 

ဖင်သားလေးတွေက ကို လူစိမ်းက လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ အားရပါးရ နှစ်ချက်က ရိုက်ပလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မာတင်းနေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့လီး ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ဂွင်းတိုက်ပြီးတော့ မွန့်မွန့်ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး လီးနဲ့စောက်ပတ်တေ့မိအောင် ချိန်နေတယ်။ မွန် ကလဲ ဘယ်ရမလဲ နာအောင်ရိုက်တော့ ဖင်ကို ဟိုဒီဖက် ယမ်းပြီး တေ့လို့မရအောင် လှုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မှတ်ပလား ရိုက်ချင်ဦး။ 

အဲတော့မှ ကိုလူစိမ်းက လီးကိုကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို လွှတ်ပြီး မွန့်မွန့်ခါးကို ကိုင်ပြီး ငြိမ်အောင်လုပ် ပြီးတော့ ဖင်ကြားထဲကို တံတွေးထွေးချတယ်။ တံတွေးတွေက ဖင်ဝကို ဖြတ်ပြီး စောက်ပတ် အဝ အရောက်၊ မွန်ကလဲ ယောင်ပြီး နွေးသွားလို့ ဖင်အကော့ ကျမှပဲ လီးကို ကော့ဖင်ကို တစ်ချက်ကောက်ပြီး ချိန်သားကိုက် လီးထိုးချပလိုက်တယ်။

ပလစ် ပလစ်

“အားနာတယ်။ ဘာတွေ လုပ်ထားတာလဲ နာတယ်။ ပြန်ထုတ်လိုက် ကိုဟိန်းလတ်”

မွန် နာလွန်းလို့ ကော့နေတဲ့ ဖင်တောင် နံရံကိုကပ်သွားတယ်။ လီးကတော့ အဆုံးမဝင်သေးပါဘူး။ နံရံမှာ ကပ်နေတဲ့ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အောင် သူ့အရပ်နဲ့ မတူတဲ့အတွက် ဒူးကို ကွပြီး ပင့်လိုးပြီး ရသလောက်ဝင်အောင်လုပ်နေတယ်။

“တော်ပြီနော် ဟီးးးး ဟီးးးးးးးနာတယ် ခွေးကုလားဟိန်းထက် နှမသားချင်းကိုယ်ချင်းမစာနာ အတင်းလုပ်တယ်”

“ကောင်မ နင်မှ ငါ့ကို မယူချင်တာ။ အခုလိုးနေတာ ငါလိုးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါ့ ဦးလေး အီစမိုင် လိုးနေတာ”

“နင် ယုတ်မာလှချည်လား ငါ့ကို အခုလွှတ် ခွေးကုလား”

ပလောက်

လီးက စောက်ပတ်ကနေ ကျွတ်ထွက်သွားတယ်။

“အလီ ဒီကောင်မကို မျက်လုံးကာကို ချွတ်ပေးလိုက်။ ကုလားလီး ဘယ်လောက်ကောင်းတယ်ဆိုတာ မျက်နှာ ချင်းဆိုင်ပြီး လိုးပြမယ်။ နင့်မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီးလိုးမယ်”

မွန့်ကို အတင်းခုတင်ပေါ်ကို တင်ပြီး BLINDFOLD ကို ခွာလိုက်တယ်။ မြင်လိုက်ရတာ တော်တော်ရုပ်ဆိုးတဲ့ ကုလားကြီးတစ်ယောက်။ မဲနေတာပဲ။ လက်ကတော့ ချည်ထားတာက မလွှတ်သေးတော့ ရုန်းလေ လက်နာလေပဲဖြစ်နေတာ။ ပက်လက်လဲဖြစ်သွားရော အတွန်းခံလိုက်ရလို့ သတိလွတ်သွားတဲ့အချိန် လက် က နောက်ပြန်ချုပ်ထားတော့ ခါးလောက်မှာ ခုနေတယ်။ တော်သေးတာက မွေ့ယာဖြစ်နေတယ်။ အီစမိုင်လဲ အလစ်မှာ ပေါင်ကြားထဲဝင် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အလယ်ကနေလက်နဲ့ထောက်ထားတော့ ပေါင်ကို ဖြဲထားသလိုဖြစ်နေတုန်း လီးမဲမဲကို စိုက်ချပြစ်လိုက်တော့ နောက်တစ်ချက် သေလောက်အောင်နာတယ်။ ဒီတစ်ခါကတော့ အဆုံးထိဝင်တယ်။

“ခွေးကုလား နင့် နှမကို သွားလုပ် အခုပြန်ထုတ် ထွီးးးးး”

မျက်နှာကို တံတွေးထွေးခံရတော့ အီစမိုင်က 

“အေး ထွေး ဒီမှာကြည့် နင်ထွေးလိုက်တဲ့ တံတွေးတွေ နဲ့နင့် ဖင်ဝကို သုတ်ပြီး ဖင်ပါလိုးပစ်မယ်”

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လက်က မျက်နှာကတံတွေးကိုယူ ခါးအောက်ကနှိုက်ပြီး ဖင်ဝကို သုတ်လိုက်တယ်။ လန့်ပြီး အား မလုပ်ပါနဲ့ဆိုပြီး ခါးက လန့်ပြီးအကော့ အပါ်စီးကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတာ ရုန်းရင် ရုန်းတဲ့ဘက်ကို လိုက်ပြီးလိုးတာ။ လိုးနေတဲ့ကြားက နို့တွေကိုလဲ အလွတ်ပေးခံရတာ မဟုတ်ဘူး။ နို့လဲ အစို့ ခံရတော့ မုတ်ဆိတ်ပါပါတော့ အလိုးခံနေရင်းနဲ့ စောက်ပတ်ကလဲ အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိဘူး။ အရည်တွေကော အသံတွေကော ထွက်တာ စုံနေတာပဲ။ မုန်းတယ်။ စောက်ဟိန်းလတ်။ ရင်ထဲမှာ စကားတွေ ရှိပေမယ့် အတွေ့နောက်ကို အသိက လိုက်နေတယ်။ မျက်ရည်တွေ ဝဲနေတဲ့ မွန့်ရဲ့ မျက်နှာလေးက သနားဖို့ထက် ဆွဲဆောင်တဲ့ မျက်နှာလေးမျိူးများ ဖြစ်နေမလား တော့ မသိဘူး။

လိုးချက်တွေကတော့ စိပ်လာတယ်။ ကောင်းလာပြီ။ ငါလိုချင်တာတွေ မဟုတ်ဘူး။ ဒီခံစားမှုတွေ မပေးပါနဲ။ နာတယ်။ နာတယ်။ နာတယ်။ ပြွတ်။ နာတယ်။ ကောင်းလာပြီ။ ပတ် ပတ် ပြွတ် ဖတ် ဖတ်။ ကောင်းတယ်။ မုန်းတယ်။ ဒီကုလားကြီးကို။ လရည်တွေ ထွက်လာပြီ။ အားးးး မလုပ်နဲ့။ အများကြီးပဲ မကုန်သေးဘူးးးးးး။ ထွက် နေတုန်းပဲ။ ညှစ်ပေးသလို ဖြစ်နေပြီ မွန်ညှစ်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ မကုန်သေးဘူး။ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီလဲ။

“ကောင်းတာကွာ အလီ စောက်ရမ်းလိုးကောင်းတဲ့ စော်ပဲ မင်းကံကောင်းတယ်။ စောက်ပတ်က ဖေါင်းတင်းပြီး
 လိုးချက်တွေကို ပင့် ပင့်ခံတာ”

“မဟုတ်ဘူး”

“ဟိန်းလတ်ရယ် တောင်းပန်ပါတယ်။ ကြိုးဖြေပေးပါတော့။ လက်တွေ နာလှပြီ။ ဦးလေးရယ် ပြီးရင်လည်း တော်ပါတော့နော်”

“ဟား ဟား ဟား။ အဲလို ပြေပြေလည်လည် ပြောရင် ဖင်တောင် အလကားလိုးပေးလိုက်မယ်”

မချစ်သော်လည်းအောင့်ကာနမ်းတဲ့ ဒီအချိန်မှာ အာခံနေရင် ဘာမှ ထူးလာမှာမှ မဟုတ်တာ။ 

“မွန် ရေသွားဆေးပါရစေ” 

ရေနဲ့ ထိလိုက်ရင် စပ်တယ်။ သေချာတယ်။ အောက်သားလေးတော့ ကွဲသွားပြီ။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလဲ နီရဲနေပြီ။ အီးးးး ဟင်။ မျက်ရည်တွေ ကျလာတော့ မထူးပါဘူးဆိုပြီးးး ရေပန်းအောက်မှာ ခေါင်းထိုးပေးလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ဟိန်းလတ်က လာပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ခေါ်ထုတ်သွားတယ်။ တာဝါ လေးနဲ့ယုယု ယယ လာသုတ်ပေးတယ်။ ဟိန်းလတ်ကို ဖက်ပြီး ငိုမိတယ်။ ရက်စက်တယ်။

“ကိုဟိန်းလတ် ဟီး ဘာလို့ ကိုယ့်ချစ်သူ တစ်ယောက်ကို အဲလို လုပ်နေတာလဲ”

“ပြီးတာတွေ လာမပြောနဲ့တော့ မွန် ပြန်စရအောင်”

“တော်ပြီနော် မွန့်ကို သနားရင် အိမ် ပြန် ပါရစေနော်”

“အစောကြီး ရှိသေးတာ ခဏနေဦးနော်”

“ဘာလဲ ဆက် လိုးဦးမှာလားးမလုပ်ပါနဲ့တော့နော်”

“အခုမှ တော့ လာပြီး တားမနေနဲ့တော့ ဦးလေးလဲ အိမ်ရှေ့မှာ အရက် သောက်ပြီး စောင့်နေတယ် သူဝဦးမှာ မဟုတ်ဘူး”

“အောင်မလေးးးး” 

ဆိုပြီး ဒူးခွေကျသွားတော့ ဟိန်းလတ်က ပွေ့ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ခေါ်သွားပါတော့တယ်။ အချိန်တွေ ကုန်လွန်ခဲ့တော့လည်း မွန့်အတွက် အတိတ်တွေ က မလှပပေမယ့် အနာဂါတ်တွေတော့ လှပမယ်ထင်ရဲ့ကွယ်။ အခုတော့ ဘေးနားမှာ လဲ ကိုယ့် ချစ်တဲ့ကိုယ့် အပေါ်နားလည်မှု ရှိတဲ့ အိမ်ထောင်ဘက်လဲ ရှိနေပြီ။ ယောင်္ကျား က GP ဖွင့်ပြီး အလုပ် ကြိုးစားနေတော့ နောက် နှစ်လောက်ဆို ဘွဲ့လွန်တောင် ဝင် ဖြေဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ 

လူတွေ က ဆရာဝန် ဖြစ်နေတာ ကို မြင်တာ သူပေးဆပ်လိုက်ရတဲ့အရာတွေကို ဘယ်သူမှ မြင်တာမဟုတ်ဘူး။ မမဆိုရင် အခုလို ရနှစ်ကျော်ကြီး သူပဲ ဒုက္ခခံ ပြီး ကြိုးစားပေးခဲ့တာ။ မွန် ကလဲ ကျေးဇူးသိတတ်တော့ ဆရာဝန်လဲ ဖြစ်ကော ယောင်္ကျား ယူလိုက်ကကော တော်တော် အားကိုးရတဲ့ ညီမလေ။

မောင်ကတော့ အတိတ်က အကြောင်းတွေကို ဘာမှ အပြစ်မတင်တဲ့အတွက် မျှော်လင့်ထားတာထက် ပိုကောင်းတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့တာတော့ လောကကြီးကို ကျေးဇူးတင်ရမယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်နဲ့တူတူအိပ်တဲ့အခါကျတော့ တစ်ခါတစ်ခါတော့ လဲ အားမလို အားမရတော့ ဖြစ်သား။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ချစ်နေကြလို့သာ ကြည်နူးမှုနဲ့ အဆင်ပြေ ပြီးမြောက်နေကြတာ။ 

တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း ကျေနပ်အားရမှုဆိုတာတော့ လိုချင်သားရယ်။ ကောင်းမြတ် တစ်ယောက်ကတော့ အချိန်တွေ အကြာကြီး လိုချင်ခဲ့ရတဲ့ မွန် မွန့်ကို အခုလို တရားဝင် ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့ရတော့ တစ်လောကလုံးမှာ သူ့လောက်ပျော်တဲ့လူတောင် မရှိဘူး လို့တောင် မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက တွေးတွေးပြီး ပြုံးနေလို့ မ ကတောင် တားရတယ်။ (ကျွန်တော်က မွန့်ကို မလို့ခေါ်တာဗျ) အဲလောက်ကြီး ပြုံးနေရအောင် မောင်ဘာတွေ လုပ်ထားလဲ ပြောလို့ မနည်း မျက်နှာပိုးသတ်ရတယ်။

မင်္ဂလာဦးညလဲ ရောက်ကော တစ်ကိုယ်လုံးကို သေချာကို နမ်း ပွတ်သပ်ပြီး ချစ်ပေးလိုက်တယ်။ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ မ ကို အိပ်ယာပေါ်က ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ရင် ကျေနပ်အောင် ကြိုးစားပေးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ တစ်ခုပဲ ကံမကောင်းတာက မရဲ့ ပထမဆုံး လူတစ်ယောက် အဖြစ် ဖြစ်ခွင့်မရှိခဲ့တာရယ်။ အရင်လူနဲ့မ က တော်တော်ကြီး ပက်သက်ခဲ့တာတွေကို မ က ပြောတော့ ပထမတော့ တစ်မျိုးပဲ နောက်တော့ အဲလို ဖြစ်ခဲ့တာလေးတွေကို ပြန်ပြန်မေးပြီး လိင် ဆက်ဆံကြတာ အဲလို အခါမျိုးတွေကျရင် မ ရဲ့ စိတ်တွေ ပိုထလာပြီးတော့ ပြီးမြောက်တာတွေ မြန်မြန်သွားတယ်။ 

ဒီလို အခြေအနေလေးတွေကြောင့်လဲ ကျွန်တော်က ခဏခဏ ပြောပြီး လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။ ရင်ထဲမှာတော့ မ သာ စိတ်ချမ်းသာမယ်ဆိုရင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခွင့်ပြုထားမယ်လို့တော့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ မ ပျော်ရင် စိတ်ချမ်းသာရင် ကျွန်တော့် ဘဝကြီး ပြည့်စုံပါတယ်။
......................................................................................................................

သက်မွန်တစ်ယောက်တော့ လောကကြီး ကို မေ့ပြီး အင်တိုက်အားတိုက် ဆောင့်လိုး တာကို ခံနေရပြီး ရှက်စရာကောင်းတာဆိုတာ ဘာမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ ဟိုတယ်က ကန်တော်ကြီးနားက လူတွေ သိပ်မသိတဲ့ဟိုတယ်တစ်ခုရဲ့ စနေနေ့လေးမှာပေါ့။ တစ်ပါတ်တစ်ခါတော့ ဒီကိုလာပြီး ကာမ အလိုတွေ ဖြည့်ပေးနေရတာပေါ့။ စနေနေ့ဆိုတော့ နေ့ဝက်ဆိုပြီး လာတည်းနေတာပေါ့။ 

ကိုထွန်းဆိုတာလည်း ချောချော လှလှ လူတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အသားမဲ မဲ အောက်သားတစ်ယောက်ပေါ့။ ဟိုးငယ်ငယ်တုန်းက လှေ လိုက်ပြီး အခုကျတော့ လှေ ပိုင်နဲ့ သင်္ဘောပိုင်နဲ့ အစစ အဆင့်မြင့်လာခဲ့သူပေါ။ အရင်တုန်းကဆိုရင် လှေပေါ်မှာပဲ ကိစ္စပြီးခဲရတာပေါ့။ နောက်တော့ အဲဒါတွေ မလိုတော့ဘူးလေ။ ပိုက်ဆံရှိလာတဲ့ နောက်တော့ ကောင်းကောင်းပဲ စားတော့တယ်။ အပျိုစစ်စစ်တွေကျတော့လည်း အဆင်မပြေဘူး ပြီးတော့ လိုချင်တဲ့ပုံစံမပေးနိုင်တာများတယ်။ ပါကင်ဆိုပြီး သွားမလုပ်နဲ့ သွေးထွက်တာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ ကျန်တာတွေ က ဘာမှ ကို မကောင်းတာ။ ပြီးတော့ ပြောရဆိုရတာ ခက်သေး။ 

တော်ပါပြီ။

အခု ဒီဆော်ကျမှ လိုးလို့ကိုကောင်းတာ တော်တော်လဲ အပေးကောင်းတယ်။ ဆွဲနေတာတော့ ကြာပြီ ပေးခဲ့တာပိုက်ဆံဆိုတာ ဆောရီးဗျာ။ အပြောမတတ်လို့။ သူ့ကိစ္စတွေတော့မဟုတ်ဘူး သူ့ညီမ ကိစ္စတွေအတွက် ပိုက်ဆံလိုလို့ ချိတ်ဆက်မိရာကနေ တွေ့ခဲ့တာ တော်တော် တောင့်တဲ့ဆော်။ တစ်ခါတစ်လေကိုယ့်မှာ သင်္ဘောတွေ အတွက် အလုပ်ရှုပ်နေလို့ မတွေ့ဖြစ်တဲ့နေ့တွေဆို လီးကိုတောင်နေတာ။ တော်တော်လိုးလို့ကောင်းတဲ့ဆော် ကလေးတစ်ယောက်အမေ ယောင်္ကျား လဲ ရှိတယ်။ ပိုက်ဆံဆိုတာတော့ ကျွန်တော့်အတွက် ဆိုတာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ ပြောတာကြာတယ်။ သက်မွန်ကို လိုးရတာ လွှတ်ကောင်းပဲ။

ဖေါင်း ဖေါင်း ဖေါင်း ပြွတ် ပြွတ်

“လိုးရတာ သိပ်ကောင်းတယ် သက်မွန်ကော အားးး”

“ကောင်းတယ်”

“ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်ပေး”

“ဒီလိုလေးလား” 

ကျွန်တော်လည်း လီးကို မွှေ့ထိုးလေး လိုးပေးလိုက်တယ်။

“အင်းးးးး အဲလိုလေး လိုးပေး ထိတယ်ကွာ”

“နောက်တစ်ချီ ပြီးရင် ဖင်လိုးချင်တယ်”

“ကိုထွန်းက အရမ်းလိုးတာပဲ ဖင်လိုးရင် တော်တော် နာမှာ”

“ဒါဆိုလဲ သက်မွန် အပေါ်ကနေ နေပေးလေ သက်မွန်ဖင်လေးက သိပ်လိုးကောင်းတာ ဖင်ထဲကိုလဲ လရည်တွေ ထည့်ပေးထားမယ် ပြန် မထုတ်နဲ့ အိမ်ယူသွားနော်”

“တော်ပါ ယောင်္ကျားနဲ့လိုးတုန်း လရည်တွေ ဖင်ထဲက စီးကျလာမှ ဟုတ်ပေ့ဖြစ်နေမယ် အရင်တစ်ခေါက်တုန်းကလဲ လရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲ ကျန်လို့ မနည်း မရိပ်မိအောင် ပြောရသေးတယ်”

“အားသက်မွန် ခါးလေးပြန်ကော့ပြီး တောင့်တောင့်လေးနေပေး တစ်ချက်ချင်း လီးဝင်တာ ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”

“သဘော အားးး ကိုထွန်း အဆုံးထိ ခဏလောက် ထည့်ထားပေးကွာ ဒီမှာ ကောင်းနေပြီ ဟားးး ပြီးပြီကွာ”

သက်မွန် စောက်ပတ်လေးက ညှစ်တာကို မခံစားနိုင်တာနဲ့ လီးကို ကော့အထိုး မှောက်ခုံလေးဖြစ်သွားတာနဲ့ အားရပါးရ ရိုက်ချက်ပြင်းပြင်းလေး အဆက်မပြတ် ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီကောင်မ လိုးရတာ စိမ့်နေတာပဲ။ လရည်တွေ ဆိုတာ ညှစ်ညှစ်ယူတာ။ စောက်ပတ်ကိုက ညှစ်အား သိပ်ကောင်းတာ။ ဒါကြောင့်လဲ အပတ်တိုင်း စနေဆို ဦးထွန်းလာမယ်ဆိုတာချည်းပဲ။ 

ဟိုတယ်ကကောင်လေးတွေဆိုတာ အခန်းကို ထောင့်ခန်းပဲပေးတာ။ ဒီကောင်တွေ ချောင်းနေတာလဲ သိတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ အခန်းက အတည်တကျမဟုတ်ဘူး။ နောက်တော့ စနေဆို ဒီအခန်းပဲ ပုံသေဖြစ်နေပြီ။ ဟိုတယ်က ကောင်လေးတွေ ချောင်းနေတာသိတော့ လိုးရတာ ပိုကောင်းတယ်။ သက်မွန်အော်တာလည်း တော်တော်ကျယ်တယ်။ ဂျပန်မတွေထက်တော့ မလျော့ဘူး။ အော်သံလေးကြောင့်လဲသဘောကျတာ ဖြစ်မယ်။ ချောချော လှလှ တောင့်တောင့်လေး အပေးကောင်းလေး။ နှစ်ချီပြီးစားတာတောင် မရိုးနိုင်သေးတဲ့ ကောင်မလေး။ သူ့ညီမကိုပါ စားချင်တာ အိမ်ကို သွားရင် မတွေ့လို့။ မဆုံဖြစ်တာများပါတယ်။

“ကိုထွန်း ပြီးရင်လဲ ထတော့ ဒီမှာ ပိနေပြီ”

“ဒီအတိုင်းလေးပဲ နေဦး အရည်တွေ ကို ညှစ်ထား မထွက်စေနဲ”

“ကိုထွန်းကလဲ ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး အရမ်း အနိုင်ကျင့်တာပဲ”

“မှောက်ခုံလေး အိပ်နေ ဒီအတိုင်းလေး ကြည့်နေချင်လို့”

“ပြီးရော”

ကိုထွန်းလဲ Room Service phone ကို ကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။

“မင်္ဂလာပါ အကို ဘာများသုံးဆောင်ချင်ပါလဲ”

“အေးးးး ဘီယာ နှစ်လုံး tiger ပဲ ပေး ပြီးတော့ ကြက်သားလုံးကျော် shark တစ်ဗူး ပေး၊ အကို လက်ကျန်ပေးထားတဲ့ Double Black ပါ ချပေးး ကွာနော် ညီရာ။ ပြီးတော့ အရင် ပို့နေကျ ကောင်လေးပဲ ပို့ခိုင်းလိုက်ကွာ”

“အကို မောင်လွင်က နားတယ်။ အကို ကျွန်တော်တော့ မေးကြည့်ဦးမယ်။ တခြားလူ ပို့ရင်ကော အဆင်ပြေလားအကို”

“ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ ပို့နေကျ လူပဲ ကောင်းပါတယ်”

“ဟုတ်ကဲ့ အကို ကျွန်တော် ကြည့်လုပ်ပေးပါ့မယ်”

“အေးကွာ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးပါဦး”

“ဟုတ်အကို ကျွန်တော်တို့အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်”

“မြန်မြန်လေးတော့ လုပ်ကွာ နော်”

“ဟုတ်အကို ဒါပဲနော်”

“မောင်လွင် ဟေ့ကောင် ထတေ့ာ”

“ဟား ငါလိုးမ မင်းအမေသေလို့လာ ခေါ်နေတာလား”

“အေး မင်း အဖေ ခေါ်ခိုင်းလို့လာခေါ်တာ”

“လီးလား။ မလာဘူးကွာ”

“ဟေ့ကောင် ထတော့ ကိုထွန်း ရောက်နေလို့ လာခေါ်တာ ဟ မှာတာတွေသွားပို့ရမယ်”

“ငါဒီနေ့နားတယ်လေကွာ ရတယ်။ သွားပို့ လိုက်မယ် ငါ့လီးကွာ ညတုန်းက အောကားကြည့်တာ ကောင်းတာကွာ ကြည့်ဦး လီးတောင် ခုထိ မကျသေးဘူး”

“ဘောစိကော”

“မရှိဘူး မနက်ထဲက မင်းဘာသာ သွား”

“အေး ကိုထွန်း စော်ကြီးက မိုက်တယ်နော် အပေးကောင်းချက်ကွာ”

“မင်းဘယ်လိုသိလဲ”

“ဒီလိုပဲပေါ့ကွ”

“လစ်ပြီ ဟေ့ကောင် ကောင်တာမှာ လူမရှိဘူး”

“မင်းတစ်ယောက်ထဲလား”

“အေး နားတဲ့ကောင်တွေ များနေတယ် မင်းတောင် ရှိလို့တော်သေးတယ်”

“ဟေ့ကောင် ငါ ကိုထွန်း တစ်ခန်းပဲ ပို့မှာနော်”

“အေးပါ ပြီးရင် ပြန်အိပ်တော့”

“အေးးးးးး”

ဒေါက်ဒေါက်ဒေါက် Room Service

“အေး လာပြီ”

“စားစရာတွေလာပို့နေပြီ တော်ပြီ ထတော့မယ်”

“အဲအတိုင်းပဲနေနော် ပြောထားတယ်”

“အထဲမှာ အရည်တွေကော”

“တော်ပြီကွာ”

“လေကုန်တယ်။ ငြိမ်ငြိမ် ခဏလေးနေ”

“အေးလာပြီ ညီလေး ရေ အေး ဝင်ခဲ့လိုက်ကွာ မင်းပဲ ဘီယာထည့်တော့ တံခါးကိုတော့ လော့ချလိုက်”

“ဟာ” 

စော်ကြီး ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ လီးပဲ ကွိုင်တတ်တော့မှာပဲ။ ဟဟ ဘဲကြီးက မျက်လုံးမှိတ်ပြနေတယ်။ ဘာအထာလဲကွ။ သူတောင် အလှူပေးနေတာပဲ ကြည့်တယ်ကွာ။

“မိုက်လားး ညီ”

“ဗျာ”

“ဟိုမှာလေ။ ငါ့စော်လေ။ မိုက်လား ခုနကမှ ငါလိုးပြီး လရည်တွေ အပြည့်ထည့်ထားပေးတာ”

“ဟာ ကိုကြီးကလဲ မနောက်ပါနဲ့ အမ ရှက်နေပါ့မယ် ကျွန်တော့်ကို ခွင့်ပြုပါဦး”

“မင်းကလဲ လာရှက် နေသေးတယ်။ ဘီယာထည့်ပေးဦးလေ”

ရှက်လိုက်တာ လူဆိုးကြီး သက်မွန်တစ်ယောက် ရှက်လို့မျက်နှာတောင် မဖော်ရဲဘူး။ ပြီးရင်တော့ တွေ့မယ်။
ကျွန်တော်လဲ အမ ဆီက မျက်နှာလွှဲပြီး ဘီယာထည့်ပေးတော့ 

“အကို နှစ်ခွက်လား”

“အေး နှစ်ယောက်ဆိုမှတော့ မင်းက ဘယ် နှစ်ခွက် ထည့်ချင်လို့လဲ”

“ဟဲဟဲ အမ မသောက်ဘူး ထင်လို့”

“သောက်မှာ ကဲ မင်းလက်ထဲက ခွက် ကို အမကို ပေးလိုက်”

“ဗျာ”

“နားမလည်ဘူးလား ပေးလိုက်လေ”

“ဟုတ်”

သက်မွန်လဲ မထူးတော့ဘူး ဆိုတော့ လက်ဖဝါးနဲ့စောက်ပတ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီး ထလိုက်တော့တယ်။ ကိုထွန်းကိုမှ မလွန်ဆန်နိုင်တာ။ ဟ ထွက်ကျကုန်ပြီ စောက်လရည်တွေကလဲ။ ဖင်ပြောင်နဲ့ ဟိုတယ်။ စားပွဲထိုးရှေ့မှာ လရည်တွေ အပြည့်နဲ့ ထ ထိုင်ရတာ ဘယ်လောက်တောင် နေရခက်တယ်။ ဆိုတာ အခုမှ ပဲ ခံစားဖူးတော့တယ်။ လှလိုက်တဲ့ စော်ကွာ။

“သက်မွန် ဘီယာခွက် ယူလိုက်”

“ညီလေး မင်းနုတ်လုံတယ် မလား”

“ဟုတ် ဘာခိုင်းမလို့လဲ မသိဘူး”

“အေး သက်မွန်ရေ ဘီယာသောက်တော့ ညီ မင်း စားပွဲပေါ်က Tissue Box လေး ယူလိုက်”

“သက်မွန်ရေ မောင်လေးက လရည်တွေ သုတ်ပေးမလို့ ပေါင်ကားပေးလိုက်”

“ဟာ မဟုတ်တာ ကိုထွန်းကလဲ”

“ညီလေး သွား သန့်ရှင်းပေးလိုက် မင်းဆီမှာ စနိုးတာဝါ ကော ရှိလား”

“ရှိတယ်။ အကို ရေခဲ သေတ္တာ ထဲမှာ ကွိုင်ကော စနိုးတာဝါကော ရှိပါတယ်”

“မင်း အမကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက် ရတယ်မလားးး”

“အကို ကလဲ လာနောက်နေတယ်။ အကို နဲ့ အမ သာ သဘောတုူရင် ကျွန်တော်လုပ်ပေးမှာပေါ့ ကျွန်တော်က ဘာနာစရာရှိလဲ”

“အေး ဒါဆိုလဲ မင်း အမကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်တော့”

“ကိုထွန်းးးးးးးး မကောင်းဘူးကွာ”

“ဘာမကောင်းတာလဲ မောင်လေးက အကောင်းနဲ့ရှင်းပေးမှာကို မရစ်နဲ့တော့ ပြောတော့ ကိုထွန်း ကျေနပ်မယ် ဆိုရင် ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်ဆို အရင်တုန်းက စကားတွေ မေ့ သွားပြီလား”

“အကို အမ ခွင့်မပြုရင်လဲ မလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်သွားတော့မယ် အကို လိုတာရှိရင် လှမ်းခေါ်လိုက်ပါ”

“နေပါဦးဟ မင်းကလဲ ဧည့်သည်စိတ်ချမ်းသာအောင် လုပ်ပေးရဦးမယ်လေ”

“ဟုတ်အကို ကျွန်တော်က အမ ကို အားနာလို့ပါ”

“ရတယ်။ ကိစ္စမရှိဘူး လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပေးလိုက် ငါ ဘီယာသောက်လိုက်ဦးမယ်”

ကိုထွန်း ဘီယာ သောက်ဖို့စားပွဲခုံဘေး က ခုံမှာ ထိုင်ပြီး တီဗွီ လိုင်းဖွင့်တော့ ဒီဟိုတယ်လေးရဲ့ ဝန်ဆောင်မှု တစ်ခု ဖြစ်တဲ့ ချန်နယ် တစ်လိုင်းမှာ အောကားပါ ထည့်ထားပေးတော့ ကိုထွန်းလဲ အသံကို နည်းနည်းကျယ်ပြီး ဘီယာလေးသောက် အရက် လေး တစ်ငုံ ငုံ ကြက်သားလေး တစ်ဖက်လောက် ဝါးပြီး ဇိမ်ကျနေတယ်။ ဒီမှာတော့ ရှက်လို့ရင်တွေတောင်တုန်တယ်။ ညီမလေးအရွယ်လောက်ရှိတဲ့ ကောင်လေး ကိုယ့်ပေါင်ကြားထဲဝင် ပြီးတော့ စောက်ပတ်ကို သုတ်ပေးမယ်ဆိုတော့ ပြီးတော့ သူက နုတ်လုံဦးမှ တော်ကြာ ဟိုတယ်က သူတွေကို ပြန်ပြောရင် ဒုက္ခ တွေတော့ ဖြစ်တော့မှာပဲ။

“မမ ပေါင်လေးဟပေးနော် ကျွန်တော် မလုပ်ပေးရင် အကို က ပြောနေဦးမယ် မမကို ဆူနေပါ့မယ်”

“ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်နော် လက် ကို အရင်သွားဆေးလိုက် နောက်ပြီးတော့ ဒီလိုလုပ်တာ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါနဲ့နော် အမ တောင်ပန်းပါတယ်။ သူ့ကို မလွန်ဆန် နိုင်လို့သာ”

‘ဟုတ် အမ ပေါင်လေး ကာပေးနော် ပြီးတော့ လက်လဲ ဖယ်ပေးနော်”

“လက်ဖယ်လိုက်ရင် ထွက် ကျ လာလိမ့်မယ်”

“ဟုတ်အမ”

မောင်လွင်တစ်ယောက် သက်မွန် ဖင်ကြားအောက်ကနေ ပြီးတော့ tissue လေး သုံး လေးရွက် လောက် ထပ်ပြီး တော့ သက်မွန် ရဲ့ လက် လေးကို ကိုင်ပြီး ဖယ်ခိုင်းလိုက်တော့ သက်မွန်လဲ ရှက် ရှက်နဲ့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ခုတင်ပေါ် လက်ထောက် ပြီး လှန်ချလိုက်တယ်။ ရှက်နေလို့လဲ ပြီးတာမှ မဟုတ် တာ မြန် မြန် လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပြီး သွားတော့လည်း ပြီး တာပါပဲ။ 

စောက်ဖုတ်ကတော့ ကွာ ဖေါင်းပြီး ယောင်ကိုင်းနေတာပဲ ဒီဘဲကြီး တော်တော် ချထားလို့များလား မသိဘူး။ Tissue လေးနဲ့ သေသေချာချာ သုတ်ပေးလိုက်တော့ ခြေထောက်လေးတွေ ဘေးကို ပိုကားသွားတယ်။ အကဲစမ်းသလို ဘာလိုလို နဲ့ လက်ချောင်းလေး တွေနဲ့ စောက်ပတ်ကို တို့ကြည့်လိုက်တယ်။ အိနေတာပဲ။ လက်ချောင်းမှာ လရည်တွေ ပေနေတော့ ဖင်ဝလေးကိုပါ မသိမသာ တို့ကြည့်တော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

“ညီလေးဟေ့ကောင်”

“ဗျာ”

“ဘာလို့မင်းအသံတွေက တုန်နေတာလဲဟ ဘယ်လိုလဲ ငါ့ကောင်မလေး စောက်ပတ်က လှလား”

“ဟုတ် အကို”

“မင်း ကလဲ ရဲရဲ တင်းတင်း ပြောစမ်းပါ လှ လို့လှတယ်ပြောတာ ရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ”

“ဟုတ်အကို အကို့ကောင်မလေး ရဲ့ စောက်ပတ် က အရမ်းလှတယ်အကို အမွှေးလဲ မရှိဘူး ဖေါင်းပြီးတင်းနေတာပဲ လုပ်လို့တော်တော်ကောင်းမဲ့ပုံပဲ” (အဲလို ပြောစေချင်တာမလား ပြီးရော)

“အေးကွာ အဲလိုပြောစမ်းပါကွာ”

“ဟေ့ မင်းရှင်းပြီးရင် ဖယ်တော့”

“ဟုတ်အမ”

“ကိုထွန်း သက်မွန် Restroom သုံးဦးမယ်”

“အင်းသွားလေ”

“ဘယ်လိုလဲ ညီ မင့်အမ ဖင်လုံးလေးတွေ ကော မိုက်လား”

သက်မွန်လဲ ကိုယ်လဲ အထ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ဆိုတော့ တာဝါလဲ ရေချိးခန်းမှာ မယူထားတော့ အဲလိုလဲ အပြောခံရတော့ စောက်ဖုတ်ထဲတောင် ကျင်သလိုကြီး တစ်ယောက်က အမြဲတမ်း လိုးနေကျ ကျေးဇူးရှင် လူ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ဟိုတယ်။ ဝန်ထမ်းဆိုတော့ တစ်ခါမှလဲ အဲလို မပြောခံဘူးတော့ ရှက်လဲ ရှက်ရှက်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ သွက်သွက်လေး ဝင်ပြီး ရေပန်းကို ဖွင့်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ကို ရေနွေးနွေးနဲ့ စိမ်ချိုးပြီး တော်တော်ကြာနေပြီးမှ ထွက်မယ် စိတ်ကူးလိုက်တယ်။ ဒါမှလဲ ဟိုကောင်လေးလဲ ပြန် ပြီးမှ ကိုထွန်းကို စိတ်ကောက်ရမယ် ပိုက်ဆံကလဲ လိုနေပြီလေ။ ဒီနေ့ပေးမယ် ပြောထားတယ်။ ကလေးတစ်ယောက် စရိတ်နဲ့ ညီမ ဆရာဝန်ဖြစ်အောင် လိုက်လျော ပေးလိုက်ရတဲ့ အရာတွေ ဘဝမှာ တော်တော် များနေပြီ ယောင်္ကျားလဲ မသိအောင် အသုံးစရိတ်တွေလဲ တော်တော်လေး ရုန်းကန်နေရသေးတယ်။

“ကဲထိုင်ပါဦးဟ မင်းက အလုပ်ရှိသေးလို့လား”

“မရှိပါဘူး ကျွန်တော်ဒီနေ့မှ နားတာ အကို အခုလဲ အိပ်နေရင်း အကိုခေါ်လို့ထလာတာ”

“မင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ မေးမယ် မင်းစားချင်လား ငါ့ ဇယားလေးကို”

“ဟာအကို ကလဲ မကောင်းပါဘူး မလုပ်ပါနဲ့”

“မကောင်းလို့ပဲ မင်းခုနကတောင် ငါ့ ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ပတ်တောင် သေချာကြည့်ထားသေးတာပဲ ကိုင်တောင် ကိုင်သေးတာပဲ”

“ဟာ အဲဒါကတော့ အကို ပဲ ကိုင်ခိုင်းပြီးတော့”

“ထားပါတော့ ငါက လို းခိုင်းရင် မင်းလိုးမလား”

“အကိုကလဲ ဘယ်သူက အမလို အမိုက်စားလေးကို မလုပ်ချင်ပဲ နေပါ့မလဲ”

“ဒါဆို လုပ်ချင်တယ်ပေါ့”

“ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ အကိုရာ”

“မင်းက အဖြစ်ကော ရှိပါ့မလား ငါပေးလိုးရင်တောင် ငါ့ကောင်မလေး စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်အောင် လိုးပေးနိုင့်ပါ့မလား”

“ဘယ်ပြောကောင်းပါ့မလဲ အကို ရာ ညတိုင်း စော်ချနေတာပါ အကိုရာ စော်ကြည်အောင်တောင် ဂေါ်လီတောင် ပတ်ပတ်လည် ထည့်ထားတာ”

“မင်းက ရုပ်လေးကြည့်တော့ ထင်တောင် မထင်ရဘူး ဂေါ်လီတွေ ဘာတွေနဲ့ပါလား”

“အကိုကလဲ အရက်လေးသောက်ပြီးလိုးတောင် အကို့စော် အသာလေး နာရီဝက်မကအောင် လုပ်ပေးနိုင်တယ်”

“ဟုတ်မှလဲ လုပ်ပါ မောင်ကာလုရယ်”

“တကယ်ပြောတာ အကို အကို့စော် ကောင်းလွန်းလို့ အော်နေစေရမယ်”

“မင်းပြောတော့ မင်းစကားပေါ့ အဲတော့ မင်းလိုး တကယ် ကောင်းအောင်ဆော်ပေးနိုင်ရင် မုန့်ဖိုးပါ ပေးမယ် အများကြီး ပေးမယ်”(အဲလိုကောင်လေးကို စိတ်ကို ဆွပေးမှ သက်မွန်ကိုတကယ်တီးမှာ အဲဒါမှ အောကားထက်ကောင်းတာကို ကြည့်ရမှာ အဲလို လုပ်ချင်နေတာကြာပြီ)

“အကို သေချာရင် ပြီးတာပဲ အမကို ချနေတုန်း အကို ကကြည့်နေမှာလား”

“အေးပေါ့ကွ အဲလို ချတာကြည့်ချင်လို့လဲ မင်းကို ချခိုင်းတာပေါ့ကွ”

“အမကကော သဘောမတူရင် အော်ဟစ်လိုက်ရင် ကျွန်တော်ထောင်ကျမှာပေါ့”

“ဟေ့ကောင် ဒီကောင်မကို ငါပိုင်တယ်”

“ရော့ ခွက်ထဲကိုယ့်ဖာသာ ထည့်သောက် မူးပြီးမှောက်သွားရင်တော့ မင်းကို ငါ ဖင်ပြန်ချမယ်”

“မလုပ်ပါနဲ့ အကို အရက်က ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း ချရတာလောက် ကျွန်တော် မကြိုက်ပါဘူး”

“အေး မင်းမချခင် ငါ့စော်ထွက်လာရင် မင်း မချခင် ရေချိုးလိုက်ဦး သူက အသန့်ကြိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကွိုင်လဲ ယူထားဦး ဒီတိုင်းတော့ ငါပေးမချဘူး ရေချိုးပြီး ကွိုင်ယူပြီး ပြန်လာခဲ့ ခုသွားတေ့ာ”

“ဟုတ်အကို ကျွန်တော် ခဏနေ ပြန်လာခဲ့မယ်”

“အေး တံခါးခေါက်လိုက် ဘီယာ နှစ်လုံးလောက်ပါ ထပ်ယူလာခဲ့”

...........................................................................................
ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်

“အေး ဝင်လာခဲ့ ကွာ”

“သက်မွန့်ကတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲ ရှိနေတုန်းပဲ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတယ် ပြီးတော့ မင်းမှုတ်လို့ရတာပေါ့”
“အာ အကိုကလဲ”

“ဘာလဲ မင်းမမှုတ်ဘူးလား”

“ကျွန်တော်က မမှုတ်ဘူး တန်းလိုးတာ လီးပြပြီးတော့ကို တန်းလိုးတာ ကျွန်တော့်လီးမြင်တာနဲ့ စောက်ရည်ထွက်တယ်”

“ဟုတ်ပါ့မလား ငါ့ကောင်ရာ”

“အကို ကြည့်ကြည့်လေ”

“အေးဒါဆိုလဲ သက်မွန့်ကို သွားခေါ်တော့မယ်”

 ဒေါက်ဒေါက်

“သက်မွန် ပြီးပြီလား”

“အင်း ကိုထွန်းပြီးပြီ”

“လာတော့ ကြာနေပြီ အအေးပတ်တော့မှာပဲ”

“လာပြီ ဆိုမှပဲဘယ်လို ဖြစ်နေလဲမသိပါဘူးး တကယ်”

တာဝါနဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ဝက်လောက် လုံအောင်ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတစ်ထည်ပဲ ဝတ်ထားတဲ့ကောင်လေးကို ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး ကိုထွန်းနဲ့ စကားပြောတာ တွေ့ရတယ်။ အောင်မာ ကို ထွန်း က အလိုလိုက်လို့ အရက်ခွက်ကိုပါ ကိုင်ပြီး သောက်နေသေးတယ်။ ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေတာလဲ ဘာလို့ WAITER ကောင်လေးကို အဲလို ခုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းရတာလဲ။

“သက်မွန်လာ ရော့သောက်”

“မသောက်ချင်ပါဘူး ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ”

“ရော့ပါ သောက်ဆိုသောက် အရက်နဲ့ကျွဲရိုင်း ရောပေးထားတယ်။ ပြီးတော့ အစားလေးနည်းနည်းလဲစားဦး”
ဘာတွေမှန်းလဲ မသိဘူး မကောင်းတဲ့ အငွေ့အသက်တွေတော့ ရနေတယ်။ ဘုရားဘုရား ဟိုကောင်လေးကိုများ ငါ့ကို လုပ်ခိုင်းမှာတော့ မဟုတ်လောက်ဘူး ထင်တာပဲ ဒါဆို ဘာလို့ဘာလို့ ဟိုကောင်လေးက အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ထားတာလဲ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် အရက်သာက်ပစ်မယ်။ Buttom ‘s up သောက်လိုက်တယ်။ ရင်ထဲမှာ ပူဆင်းသွားတာပဲ ကြက်သားဖတ် သုံးလေးဖတ်လောက် ဝါးပလိုက်တယ်။ သွေးတွေတောင်ပူတယ်။

“နောက်တစ်ခွက်ပေး”

“လုပ်လှချည်လား သက်မွန်ရယ် ဖြည်းဖြည်းပေါ့”

“ဖြည်းဖြည်းတွေဘာတွေ မသိချင်ဘူး မူးတာပဲကောင်းတယ်”

“အေးချကွာ ရော့ မင်းအမကို စပ်ပေးလိုက် ပျော့ပျော့လေးစပ်”

နောက်တစ်ခွက်လဲ အရင်တစ်ခွက်လိုပဲ သောက်ချလိုက်တာ လူလဲ ကောင်းသွားတော့တာပဲ။ 

“ကောင်လေးစတော့လေ” 

ကောင်လေးကို ပေါင်သားလေးတွေကို လာကိုင်တယ်။ “ဖေါင်း” လက်ကို ပုတ်ချလိုက်တယ်။

“သက်မွန် အကို သက်မွန်နဲ့ကောင်လေး လိုးတာကြည့်ချင်တယ်”

“ကိုထွန်းက လူကို ဘယ်လို မှတ်နေလဲ ဖာသည် မဟုတ်ဘူးနော် လူတကာနဲ့အလုပ်ခံတဲ့ ကောင်မ မဟုတ်ဘူးနော်”

“ဖာသည် မဟုတ်လို့လဲ ကြေးကြီးကြီး ပေးပြီး ဝယ်ထားတာလေ။ မင်းကို ငါပိုင်တယ်။ မင်းယောကျာၤးက အိမ်မှာ မင်းကို ပိုင်ပေမယ့် ဒီအခန်းထဲမှာတော့ ငါပိုင်တယ်”

“အဲလို ပြောပြီး လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်လို့မရဘူးလေ”

“ရတာပေါ့ မင်းနဲ့ငါ သဘောတူညီမှုတစ်ခုရှိတယလေ။ ငါ ကျေနပ်မယ်ဆို မင်း ဘာမဆို လိုက်လျောမယ်ဆို”
“အဲဒါက ဒါတွေ မပါဘူးလေ”

“ပြောခဲ့လို့လား ဘာမဆိုလေ”

“ဟာ မသိတော့ဘူးကွာ ရှင်က လူကို တန်ဖိုးမထားဘူး”

“တန်ဖိုးထားလို့ အခုလို ဟိုတယမှာ လုပ်တာလေ။ တန်ဖိုးမထားရင် လမ်းဘေးမှာ လုပ်မှာပေါ့”

“လုပ်ဟာာ မသိတော့ဘူး လုပ်ချင်တာသာလုပ်တော့ နောက် ဘယ်တော့မှ လာမတွေ့တော့ဘူး”
“အခုတော့ လိုးခံလိုက်ဦး”

“ရှင်ကြည့်ချင်တယ် မလား ကြည့် ကြည့် နှမသားချင်းကိုယ်ချင်းမစာတဲ့လူကြီး”

“ကောင်လေး စတော့လေကွာ မင်းကလဲ လိုးချင်တာလဲ တစ်ပိုင်းကိုသေလို့ လိုးပါတော့ဆိုမှ”

“ဟုတ်”

သက်မွန်ဆိုတဲ့အမရဲ့ ပေါင်လေးတွေ ကိုင်တော့ အမက ပက်လက်လှန်ချပြီး ခေါင်းအုန်းကို မျက်နှာပေါ်အပ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်ရမလဲ တာဝါကို ဆွဲခွါ ချပြီးတော့ နို့သီးလေးတွေကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ တင်းနေတုန်းပဲ ခေါင်းလေးတွေက ထောင်လာတယ်။ တစ်ချက်လောက် အားရပါးရ စုံကိုင်ပြီးတော့ အားရပါးရ ညှစ်လိုက်တယ်။ အားးးး ခေါင်းအုန်းအောက်က အော်သံလေးက လုံးပြီးထွက်လာတယ်။ 

ဟိုဘဲကြီးတော့ အောကားကြည့်သလိုကို သေချာထိုင်ကြည့်နေတာ သေချာ လိုးရမယ်။ အလကားရတာ ပစ္စည်းကောင်းလေးတွေ တစ်ခါတစ်လေမှ စားရတာ စားနေကျ ဖာသည်မတွေလို မဟုတ်ဘူး။ ပေါင်လေးကို အသာဟပြီး ကြည့်လိုက်တော့ လီးက လဲ အလိုက်တသိနဲ့ ခုနက မပျော့မမာ ဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံကနေပြီး တန်းပြီး မတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။
အချိန် ဆွဲနေလို့မဖြစ်ဘူးဆိုပြီးတော့ ပါလာတဲ့ ကွန်ဒုံးကို စားပွဲပေါ်ကလှမ်းယူလိုက်တယ်။ 

ကွန်းဒုံးကလဲ အကောင်းစားဆိုတော့ Tiger Type လေ။ အဖုလေးတွေလဲ ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဒုတ်မှာလဲ ဂေါ်လီက ထည့်ထားတာ ခြောက်လုံး။ တိုက်လုံး ခိုက်လုံး မိုက်လုံး ဆိုပြီး နှစ်လုံးစီထည့်ထားတာ နောက်ဆုံးအလုံးက ထည့်ထားတာ နှစ်ပါတ်လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ ဖာတွေဆိုတာ အရင် ၅လုံးလောက် ထည့်ထားတာတောင် လီးထည့်လိုက်ရင် တွန့်တွန့်သွားတာ အခုစော်ကြီးကော ဘာခံနိုင်မှာ မို့လဲ။ ကောင်းကောင်းလေး လိုးပြစ်မယ်ဆိုပြီး ကွန်ဒုံးကို စွပ်လိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲကို ဒူးနှစ်ဖက်နဲ့ဝင်တော့ ခြေထောက်တွေက သိပ် အများကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ကားတော့ ကားပေးတယ်။ လီးကို အသာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပေးလိုက်တော့။

“အင့်”

Waiter ကောင်လေးကတော့ စောက်ဖုတ်ကို လာတေ့တော့ တမျိုးကြီးပဲ လန့်တာလဲပါတယ်။ ကွန်ဒုံးကောပါရဲ့လားဆိုပြီး လက်ကို ပေါင်ကြားထဲနေ စမ်းမယ်လုပ်တော့ 

“ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ကွန်ဒုံးပါတယ်” (ကိုထွန်းက သက်မွန်စိတ်ကို သိနေသလိုနဲ့ ပြောလိုက်တယ်) 

ကျွန်တော်လဲ သူ့လက်မရောက်ခင်မှာပဲ လူကို ခပ်ကွကွလုပ် ပေါင်ကိုကားအောင်လုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို ဖိချလိုက်တော့။ 

“ဟာာ မင်းကလဲ လီးတောင် ဝင်အောင် မထည့်တတ်ဘူးလား”

သူ့လီးက ဘယ်လိုကြီးလဲ ချောချောကြီးလဲ မဟုတ်ပါလားးးး။ အားးးး ဝင်လာပြီ သူ့ဒစ်ကြီးဝင်လာပြီ ပုံမှန်ပါပဲ။ အားးးးး နာတယ်။ အထစ်ထစ်တွေနဲ့ ဘယ်လိုကြီးပါလိမ့် ဂေါ်လီတွေထည့်ထားတာလား မသိဘူး။ အားးးး ဝင်လာပြီနော် တစ်မျိုးကြီးပဲ အတွင်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားတယ်။ နောက်တစ်ထစ်လာပြန်ပြီ နာတယ်။ အစိကို ထွသွားပြီ။ အားးးး အဆုံးထိဝင်လာပြီ နောက် စောက်ပတ်နားမှာ နောက် တစ်ခေါက် အလုံးကြီးနဲ့။ သေချာတယ်။ ဂေါ်လီပါတဲ့ လီးနဲ့ အလိုးခံရပြီ။ ပြန်ဆွဲထုတ်မလို လုပ်တယ်။ မလုပ်ပါနဲ့။

“မောင်လေး နေပါဦး မထုတ်ပါနဲ့ဦး ခဏလောက် နေဦးနော်”

“ဘာလဲ ကျွန်တော့်လီးကို အမ စောက်ပတ်ထဲမှာ စိမ်ထားပေးရမှာလား”

“ဟုတ်တယ်။ ဟာ အခုမှလဲ တွေ့သေးတယ်။ စကားလုံးသုံးတာ ရိုင်းလိုက်တာ”

သက်မွန် စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ခေါင်းအုံးဖယ်ပြီး ကောင်လေး မျက်နှာကိုကြည့်တော့ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ မုန်းဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ 

“မမ” 

“ဘာလဲ” 

ကျွန်တော်လဲ အသည်းယားဖို့ကောင်းတဲ့ မျက်နှာလေးကြောင့် ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ငြိမ်အောင်ကိုင်ပြီး Kissing ဆွဲပလိုက်တယ်။ 

“မလုပ် အွန်းးးးးးးးးးးး” 

“ပြွတ်” 

အားရပါးရ နုတ်ခမ်းတွေကို မလွတ်တမ်း နမ်းပလိုက်တယ်။ နုတ်ခမ်းတွေက တော်တော် ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ သူ့ရဲ့ စောက်ပတ်လေးတွေလိုပါ ပါးပါးလေးနဲ့ လီးကို တစ်ဝက်လောက် ဖင်ကြွပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်ထည့်လိုက်တယ်။ နုတ်ခမ်းသားလေးတွေ လိပ်ပြီး ပါလာတယ်။ အဲလို လေး ငါးချက်လောက် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ လီးကို ဆွဲထုတ်မယ့် အချိန်တွေ ကျတော့ စောက်ဖုတ်သားကို ညှစ်ပြီး ထွက်မသွားအောင် လုပ်ပေးတာကို တော်တော် သဘောကျတယ်။

“ကောင်းတယ် အကို အကို့စော် အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ”

“အင့် ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”

“လိုးကောင်းလို့ကောင်းတယ်ပြောတာ အမကလဲ”

ပတ် ပတ် စွိ ဖေါင်း

“အားးး ဖြည်းဖြည်းလုပ်နာတယ်။ ထိတယ်ကွာ အကုန်လုံးထုတ်ပြီး အဆုံးထိတစ်ချက်ချင်းစီပြန်ထည့်ပေး”

“ဒီလိုမျိုးလားးး”

“ဟုတ်တယ်။ ကောင်းတယ်။ လုပ်ပေးပါဦး ကိုထွန်း ကျေးဇူးပဲ ပြီးပြီ ပြီးပြီ ထွကိကုန်ပြီ”

“ကျွန်တော် မပြီးသေးဘူး”

“ခဏလေးနော် ဒီအတိုင်းလေး စိမ်ထား"

“အင်းးးးးး” (တကယ်ညှစ်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ)

ကိုထွန်းက ထလာပြီး မောင်လွင့်ရဲ့ နားနားကပ် ပြီး တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။ မောင်လွင်က အသြတဲ့ အမှုအရာနဲ့ကိုထွန်းကိုကြည့်တော့ ကိုထွန်းက ရတယ်။ လုပ်သာလုပ်ဆိုပြီး ပြောတော့ မောင်လွင့်မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်သွားတယ်။ အမလာဆိုပြီး ခဏနားပြီးတော့ သက်မွန်ကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။ ခုတင်စောင်းလေးကို ခေါ်ပြီး ခြေထောက်တွဲလွဲကျနေတဲ့ပုံ ကို လုပ်ယူလိုက်တယ်။ သက်မွန်လဲ တော်တော်တော့ ပြိုင်းနေပြီ ကိုထွန်းချထားတာရယ် ကောင်လေးက မပြီးသေးပေမယ့် ဂေါ်လီနဲ့လုပ်ထားတော့ နည်းနည်းလဲ နုန်းနေတယ်။
ရုတ်တရက် မောင်လွင်က ဒူးထောက်ချပြီး ဖင်ကြားနဲ့စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့အားရပါးရ လျှာနဲ့လျှက်လိုက်တော့ ခြေဖဝါးလေးတွေ ကော့ပြီးတော့ ခေါင်းလေးပါ မော့သွားတဲ့ မသက်မွန်ရဲ့ တုံ့ပြန်မှုလေးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

လျှာနဲ့လျှက်နေရင်းကနေ ဖင်ကြားထဲနဲ့ ဖင်ဝကို တံတွေးတွေ ရွှဲနေအောင် မသိမသာလေး လုပ်နေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြားထိပ်ပေါ်ကနေ ပြီးတော့ တံတွေးကို ပြစ်ကနဲ နေအောင် ဖြည်းဖြည်းချင်းထွေးတင်ပေးလိုက်တော့ တံတွေးလုံးက စီးစီးလေးနဲ့ ဖင်ကုန်းနေတဲ့ အနေအထားမှာ တံတွေးလေးကျနေတာ သေချာကြည့်တော့ ဖင်ဝလေးလဲရောက်ရော လက်ချောင်းလေးနဲ့ သေချာ ဖမ်းပြီး ဖင်ဝလေးမှာ ဝှိုက်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကော့ တောင်နေတဲ့ လီးပေါ်ကို တံတွေးတစ်ချက် လက်ဝါးလေးပေါ် တင်ပြီး လီးကို ထိပ်နားလေးကို သုတ်လိမ်းပြီးတော့ မသက်မွန်ရဲ့ ခါးကို လက်တစ်ဖက်ကိုင် ပြီးတော့ ဖင်ဝကို တေ့ပြီး စိုက်သွင်းချလိုက်တယ်။

အားးးးး နားတယ်။ မလုပ်ပါနဲ့ ဖင်ကို မလုပ်ပါနဲ့ ကျန်တာအကုန်ပေးပြီးပြီးပြီပဲ။ မုန်းလိုက်တာ ”

ကိုထွန်းကြောင့်ပေါ့။ ဖင်က အခုထိ အိမ်သာသွားရင် နာနေတုန်းပဲ။ ဟို မသာကောင်လေးကလဲ လိုးလိုက်တာ အလကားရတဲ့စောက်ပတ်ဆိုပြီး လုပ်တာ လူသာငယ်တယ်။ လီးကလဲ မဟုတ်တာတွေ လုပ်ထားတော့ နာလိုက်တာလဲ မပြောပါနဲ့။ ကောင်းတယ်ဆိုတာ ခဏရယ် ပြီးတော့လဲ ခံစားရတာ မသက်သာဘူး။ လူလဲ ဖာသည်ဖြစ်နေပြီ ကိုထွန်းလုပ်ပေါက် က လူကို လူလို မြင်တာမဟုတ်ဘူး။

..........................................................................................................................

“ညီမလေး မွန်”

“မမ နေမကောင်းဘူးဆို ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“လာလာ အိပ်ခန်းထဲလာ မမပြောမယ် နင့်ယောက်ကျားလဲ သွားမပြောနဲ့နော် ပြီးတော့နင့်အကိုလဲ မသိစေနဲ့ ကြားလား”

“ဘာဖြစ်လို့လဲ မမရဲ့ ညီအမ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာ ပြောစရာလား”

“အေး အဲဒါတွေလဲ နင့်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်တာ”

“ဟင် မမဖာသာ နေမကောင်းဖြစ်တာနဲ့ပဲ မွန် နဲ့ဆိုင်လို့လားလို့ ဘာလဲ ဒီရက်ပိုင်း မွန့်မလာလို့တော့ သတိရပြီး နေမကောင်းဖြစ်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် ကိုကြီးမ ရှိလို့လွမ်းဖျားလွမ်းနာ ကျနေတာ မလား”

“တော်ပြီ နင့်အကို မရှိလဲ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး တံခါးသာပိတ်လိုက်ပါ”

“ဓါတ်မီးက ဒီမှာ နင့်ကိုကြည့်ခိုင်းမလို့ အနာများဖြစ်နေလားဆိုပြီး စပ်နေလို့ ၂ရက်လောက်တော့ ရှိပြီ”
သက်မွန်လဲ ခုတင်ပေါ်ကို မှာ မှောက်ခုံလုပ်ပြီး အတွင်းခံမဝတ်ထားတဲ့ဂါဝန်ကို မပြီးဖင်ပေါ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

“နင်ဆရာဝန် ဖြစ်ပြီဆိုတော့ ဒီဟာလောက်တော့ ကြည့်ရမှာပါ”

“မမက ဘာပြမှာလဲ”

“ဖင်ဝကို ကြည့်ပေးစမ်းပါ ကွဲသွားလားလို့”

“အော်”

“အားးးး”

“ဖြည်းဖြည်းသက်သာ ဖြဲပါဟဲ့ နာရတဲ့အထဲ”

“ဟင်းဟင်း နည်းနည်းပါ မမရဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ နောက်တစ်ရက် နှစ်ရက်ဆို ပျောက်သွားမှာပေ့ါ”

“ဘာမှ မဖြစ်လဲ ပြီးတာပဲ”

“ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ဝမ်းချုပ်ရင်းနဲ့ကွဲသွားတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး မမက ငယ်ငယ်ထဲက ဝမ်းမှန်တာပဲ”

“မဟုတ်ဘူးဟေ့ anal sex လုပ်တာ”

“ထင်သားပဲ မမက ဂျယ် ကို သုံးလေ နေပါဦး ကိုကြီးက မရှိတာ ကြာပြီ အခုမမဟာက သိပ်မကြာသေးသလိုပဲ”

“အေး အစကတော့ မပြောပဲ နေမလို့ပဲ အခုတော့ ဖင်ထဲမှာလဲ နာတယ်။ ပြီးတော့ နင့်မှ မပြောရင်လဲ ငါတစ်ယောက်ထဲဆိုလဲ အကြာကြီး ခံစားပြီးတော့ မနေနိုင်တော့ဘူး”

……………….

………………

…………………..

“မမရယ် မမ ဘဝနဲ့ ရင်းပြီးတော့ ညီမလေးကို ကျောင်းထားခဲ့တာ သိရတော့ ညီမလေးက ဘယ်လို ဆက်ပြီး နေရမှာလဲ နေပါဦး ကိုကြီးတော့ လုံးဝတော့ မသိပါဘူးနော်”

“ဟဲ့ သိစရာလား သူသိရင် နင်ကော ငါကော နှစ်ယောက်လုံးကို သတ်ပြစ်မှာပေါ့”

“မမရယ် ဒါနဲ့များ ညီမလေးကို အစထဲကပြောရောပေါ့”

“နင့်ပြောလဲ ကျောင်းတတ်နေတဲ့ ငါ့ညီမလေး စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်ရုံပဲ ရှိမှာပေါ့ မေမေတို့က အိမ်ပဲ ကျန်တာလေ။ အဲဒါလေးရှိတော့ သိပ်မသိသာဘူး နင့်အကို ကလဲ နင်တတ်နေတဲ့ ဆေးကျောင်းက မိဘတွေ ကျန်တဲ့ ငွေနဲ့တတ်နေတယ်ပဲ သိထားတာ”

“သြော်” 

မွန်မွန် တိုးတိုးလေးငြီးပြီး မျက်ရည်တွေဝဲ ပြီး ညီအမနှစ်ယောက် ဖက်ထားမိတယ်။

“အခုကိုထွန်းက နင့်ကို တွေ့ချင်လို့တဲ့”

“ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ငါထင်တာတော့ သူလဲ ငါ့ကိုလုပ်သလို နင်ကို လဲ ဖြစ်ချင်တယ်ပြောတယ် ငါလဲ ခါးခါးသီးသီး ငြင်းတာပေါ့ ငါ့ညီမလေးကို ပညာတတ်စေချင်လို့ ငါပဲ အနစ်နာခံတာ နင့်ကိုတော့ မရဘူး”

မွန် ခဏတော့ ငြိမ်သက်မိသွားတယ်။ ဦးနှောဏ်ကလဲ စဉ်းစားရသေးတယ်။ တော်ကြာ မမတို့အိမ်ထောင်ရေးကို ထိခိုက်အောင် ဟိုလူကလုပ်လိုက်ရင်လဲ ဒုက္ခ။ အခုလို အသက်အရွယ် ရောက်လာတော့ စဉ်းစားတတ်လာပြီလေ။ အဲလို လူတွေ က သူတို့လိုချင်တာရတဲ့ အချိန်မှာ ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် လိုချင်တာမရရင် အကြပ်ကိုင်တတ်တယ်ဆိုတာ။ လူတွေ အကြောင်းကို သိနေပြီလေ။ ကိုယ်ကလဲ ခံထားရပြီးပြီလေ။ မမသာမသိတာရယ် အပျို ဘဝထဲက ဖြစ်ခဲ့တာတွေက အရိပ်လို ဖြစ်နေတယ်။ အရိပ်ဆိုတာ ကိုယ်သွားသလာက် လိုက်နေတတ်တာရယ်။ မလိုက်စေချင်လဲ အမှောင်ထဲမှာ နေရမှာ တစ်ဘဝလုံး ကိုယ်ပြုတဲ့ကံက ပြန်လာတတ်တယ်မဟုတ်လား။ ကြက်သွန်ဖြူလိုလေ။ နည်းနည်းစားလဲ။ ညီမလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေသလိုပဲ။

“ညီမလေး နင်ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ”

“မမ ညီမလေး မနက်ဖြန်လောက် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်”

“ဘာကိုလဲ”

“မမပြောတဲ့ကိစ္စကို စဉ်းစားမလို့”

“ဘာလဲ ငါ့ညီမလေးလေးက ဖြူဖြူစင်စင် လေးကို ဘာမှ မစဉ်းစားနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာနေ မမကြည့်ရှင်းလိုက်မယ်”

“မမ နေဦး ညီမလေးပြောပြမယ် သေချာနားထောင်” (နောက်ကြောင်းပြန်သည်။)

“ငါတို့ညီအမလဲ အဖြစ်တွေကလဲ”

“မမနောင်တတွေ မရနဲ့တော့ ဖြစ်တာတွေကတော့ ဖြစ်ပြီးနေပြီ ဘယ်လိုကောင်းအောင်လုပ်မလဲ သာ စဉ်းစားတော့”

အဲဒီ့ညက အိပ်လို့မပျော်ဘူး ဆေးရုံမှာ ညဂျူတီကျတယ်။ လူနာကလဲ သိပ်ပြီး မရှိဘူး။ ပြီးတော့ ခွဲစိတ်ထားတဲ့ လူနာနှစ်ယောက်ကလဲ အေးအေးဆေးဆေး ဆိုတော့ အတွေးတွေက များတယ်။ ခွင့်လွှတ်ပါတော့ မောင်ရယ်။ မွန်ဖြူစင်ချင်တာပါ။ ညီအမနှစ်ယောက် ချိန်းပြီးတော့ မွန့်ရဲ့တိုက်ခန်းမှာပဲ ကိုထွန်းနဲ့တွေ့ဖို့စီစဉ်လိုက်တယ်။ မောင်ကလဲ နယ်မှာဆိုတော့ တော်ကြာ ဟိုတယ်ချိန်းမှ လူတွေ ပိုသိမယ်။ တိုက်ခန်းဆိုတော့ သိပ်မသိဘူး လူတကာတက်နေ ဆင်းနေပြုနေတော့ အဆင်ပြေတယ်။ ရာသီဥတု က မိုးကသည်းနေတယ်။ တိုက်ခန်းတစ်ခုထဲမှာ ဝရန်တာ တံခါးတွေ ပိတ်ထားတယ်။

“ဦးထွန်း လို့ပဲ ခေါ်မယ်နော်”

“ရတယ်။ ကြိုက်သလိုခေါ်ပါ”

“ဘယ်ကစချင်တာလဲ”

“အင်း” (သက်မွန် ညီမလေးက တော်တော်မိုက်တာပဲ )

“သက်မွန်နဲ့က အရင်က ဖြစ်နေတာဆိုတော့ သူနဲ့ပဲ ဦးအရင်စလိုက်မယ်”

“ညီမလေးတို့လင်မယား အိပ်တဲ့ အခန်းမှာဆိုရင်ကော”

“ရပါတယ်။ ဝင်နှင့်လေ။ ပြီးမှပဲ မွန်ဝင်လာတော့မယ် မမ ရတယ် နော်”

“အေးပါ ညီမလေးရယ်”

သက်မွန်ရယ် ကို ထွန်း ရယ် ဝင်မယ်လို့ထတော့ “ခဏ ဦးထွန်း” ။ မွန်မွန်တစ်ယောက် ဝတ်ထားတဲ့ ထမီအနက်ကို အောက်ကနေ မပြီးတော့ အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ပေါင်သားဖွေး၂ လေးတွေ ကို မြင်လိုက်တော့ ကိုထွန်းတစ်ယောက် လီးက မတ်ကနဲ ပဲ။

“ရော့ ဒါကို ရှူပြီး မမကို လုပ်”

“ဟင်”

“ပြီးမှတွေ့မယ်” (မျက်နှာကတော့ သခင်မ တစ်ယောက်လိုပဲ )

ကိုထွန်း အစကထင်တာတော့ ရှက်နေမယ် ထင်တာ အခုတော့ မျက်နှာက မပြုံးမရယ်နဲ့။ တစ်ခုခုကို ရင်ဆိုင်တော့မယ် ဆိုပြီး မျက်နှာပေးရယ် နောက်တော့ မဖေါ်ပြတတ်တဲ့ အပြုံးလေး တစ်ခု အတွင်းခံပေးလိုက်တော့ မြင်ရတယ်။ အတွင်းခံကို လှမ်းယူလိုက်တော့ သက်မွန်တစ်ယောက်ကြောင် ပြီးကြည့်လို့ ငါ့ညီမ တစ်ယောက် ဘယ်လို တွေ ဖြစ်နေပါလိမ့်လို့တော့ စဉ်းစားမရဖြစ်နေတယ်။

ရှူကြည့်လေ။ PH care 5 5 သုံးထားတာ ခရမ်းရောင်လေ။ နောက်ဆို မရှူ ရရင်တောင် ဆိုင်မှာ ဝယ်ပြီး မှန်းရှူလို့ရအောင်ပြောပြတာ။ အခန်းထဲရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်းတော့ ကိုထွန်းကမဟုတ်တော့ဘူး။ သက်မွန်ကို အတင်းကို ခုတင်ပေါ်ဆွဲ တွန်း ထမီကိုလဲ ဆွဲချွတ် ပြီးတော့ အတွင်းခံလေးကို ချွတ်ပြီး ဘာမှမလုပ်သေးပဲ အတွင်းခံ နှစ်ခုလုံးကို တစ်လှည့်စီ ရှုူကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကို ခပ်မြန်မြန်ချွတ်ပြီး ခုတင်ပေါ်ကို တက်။ သက်မွန် မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ပေးနော် အောက်ကနေ လျှက်ချင်တယ်ပြောတော့ သက်မွန်မှာ ရင်ထဲမှာ ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာတယ်။ 

သူ့ အပေါ်တက်ခွလိုက်တော့ လျှာကြီးက တစ်ခါတည်းကိုလျှက်တော့တာပဲ။ ဖင်ဝနဲ့ စောက်ပတ်ဝမှာဆို ကိုထွန်းတံတွေးတွေကော သက်မွန်စောက်ရည်တွေဆိုတာ ရွှဲနေတာပဲ။ အဲဒီ အချိန် ကိုထွန်းက position ပြောင်းပြီးတော့ သက်မွန်ကို ခုတင်စောင်းကို ဆွဲ အတွင်းခံတွေကို သူ့ခေါင်း မှာ တစ်ခုချင်းစီ စွပ်ပြီး သက်မွန် စောက်ပတ်ဝကို တေ့ပြီး လီးထိုးသွင်းမယ် အလုပ်။

ဖြောင်းးးး။ အားးးး နာလိုက်တာ ဖင်ကို အနောက်ကနေ အရိုက်ခံလိုက်ရတယ်။ တော်တော်နာတယ်။ နောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အဝတ်အစား မဝတ်ထားတဲ့ ချစ်စရာကောင်မလေးက မျက်နှာတည်တည်နဲ့ လက်ထဲမှာလဲ ယောင်္ကျားဝတ် ခါးပတ်တစ်ခုလဲ ပါရဲ့။ 

“မလိုးနဲ့ဦး ဒီဟာကိုကော လာလျှာပေး”

ကိုထွန်းကတော့ ကြောင်ပြီး ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်နေတော့

ဖြောင်း ဖြောင်း

“အားးးးးး”

“လာလျှက်လို့ပြောနေတယ်လေ။ မကြားဘူးလားးး”

ကိုထွန်းလဲ ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတုန်း မွန်မွန်ဆိုတဲ့ကောင်မလေး ဆီကို သွားမယ်လုပ်တော့ 

“ဒီအတိုင်းမလာနဲ့ ဒူးထောက်ပြီးလာ” 

ခုတင်နဲ့မွန်မွန် မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့နေရာက ခြေနှစ်လှမ်းစာလောက်ပဲ ဝေးတာ။ ကိုထွန်း စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး ခုနက အတွင်းခံရှူခိုင်းပြီးထဲက လူဆိုတာ အရင်တုန်းက ထွန်းနိုင် မဟုတ်တော့သလိုပဲ။ အဲကောင်မလေးရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ရင် မလွန်ဆန် နိုင်သလိုဖြစ်နေတယ်။ ဒူးထောက်ပြီး သွားတော့

ဖြောင်း

“တော်တော် စောက်ပတ်လျှက်ချင်တယ် ဟုတ်လား”

“အေးး” 

လို့တိုးတိုးပြောမိတယ်။

ဖြောင်း

“အားးးး”

မွန်မွန် က နောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆုတ်ပြီး လျှောက်တော့ ကိုထွန်းက လေးဖက်ထောက်ပြီး လိုက်နေတယ်။ သက်မွန်ကတော့ စောက်ပတ်ထဲမှာ အရည်တွေစိုလာတယ်။ ကြည့်လေ။ ကို့ကို သူများတဲ့ လိုးခိုင်းတဲ့လူက အတွင်းခံကို ခေါင်းမှာစွပ်ပြီး ညီမလေး စောက်ပတ်ကို လျှက်ချင်လို့ လိုက်နေတဲ့ ပုံက စိတ်ထဲမှာလဲ ပျော်လာသလိုပဲ။ အခန်းထောင့်ကို မွန်မွန် ကျော ကပ်မိတော့ နောက်ဆုတ်တာကို ရပ်လိုက်တယ်။ ကိုထွန်းက အဲနားကို ရောက်တော့ မွန်မွန့်ခြေထောက်တစ်ဖက်က ဦးထွန်းပုခုံးပေါ် လှမ်းတင်လိုက်တယ်။

 “လျှက်လို့ရပြီ လျှက်တော့” 

ခွင့်ပြူချက်လဲရကော ခွေး တစ်ကောင်လို လျှက်တော့တာပဲ။ တော်တော်ကြာတော့

 “လာလိုက်ခဲ့” 

ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ခိုင်းတယ်။ 

“ဒီအတိုင်းနေ လက်တွေက ဘယ်ကိုမှ မကိုင်နဲ့ကိုင်ရင် မလိုးပေးတော့ဘူး” 

ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြနိုင်တော့တယ်။

“မမကို မှုတ်ပေးလိုက်” 

ခုတင်ပေါ်မှာ ကိုထွန်းက ပက်လက်လှန် ပြီး သက်မွန်ကို မှုတ်ပေးနေတယ်။ လက်နှစ်ဖက်ကတော့ဘေးမှာ ဆန့်ထားတယ်။ လက်လှုပ်ရင် သက်မွန်က ခါးပတ်နဲ့လှမ်းရိုက်တယ်။ ကိုထွန်းအောက်ပိုင်းမှာတော မွန် က ကိုထွန်းလီးကို အပေါ်ကို လှန်ပြီး စောက်ပတ်နဲ့ အပေါ်က ဖိပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေတယ်။ စောက်ပတ်ထဲကိုတော့ မထည့်သေးဘူး။ သိပ်မကြာဘူး ကိုထွန်းတစ်ယောက် လရည်တွေ ထွက်လာတော့ မွန်မွန်က လရည်ကုန်အောင် စောက်ပတ်နဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး လျှာနဲ့လျှက်လိုက်တော့ လီးက ငေါက်ကနဲ ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခေါက်အတွက် အဆင်သင့်ရှိကြောင်း body language နဲ့ ပြလိုက်သလိုပဲ။

တကယ်တော့ မွန်မွန် တကယ် ကိုထွန်းလီးကို တွေ့ကထဲ က ခံချင်နေတာလို့ပြောရင်ကော။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပြန်တောင်လာတဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီၤး မွန်မွန်တစ်ယောက် အတွင်းထဲထိရောက်အောင် တစ်ချက်ထဲ ထိုင်ချလိုက်တော့ နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက်ကောင်းအောင် တစ်ချက်ချင်း အဆုံးထိ ထုတ်လိုက် ပြန် ထိုင်ချလိုက်နဲ့ သက်မွန်ကတော့ သူ့ကို မှုတ်ဖို့မေ့နေပြီးတော့ မျက်လုံးမှိတ်ခံစားနေတဲ့ ကိုထွန်း မျက်နှာပေါ်ကနေထပြီၤး ခုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး သူ့ညီမက သူ့ရဲ့ ဘဲကြီး အပေါ်မှာ လိုးပေးနေတာ ကြည့်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ပြီၤး စောက်ဖုတ်နှိုက်နေပါတော့တယ်။ ညီမလေးပြီးချင်လာပြီ ထင်တယ်။ အသက်ရှူသံတွေ တွေ စိပ်လာတယ်။

နောက်တော့ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ကို အားရပါးရ လေးခါလောက်လုပ်လဲ ပြီးရော သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး ဆတ်ကနဲ ကိုထွန်းပေါ်ကနေ ထလိုက်တယ်။ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားတဲ့ အသံက ပြွတ်ဆိုပြီး ထွက်လာတော့ ကိုထွန်းက မျက်လုံးကြီး ဖွင့်ပြီး ဟာ လို့အော်ငြီးသံပါ တဆက်တည်း ကြားလိုက်ရတယ်။

“ဒီမှာ မပြီးသေးဘူးလေ”

“မမနဲ့ဆက်လုပ် မွန် ပြီးသွားပြီ”

ကိုထွန်းလဲ ခုတင်ဘေးမှာ ရပ်နေတဲ့ သက်မွန်ကို ဆွဲပြီး doggy ပုံစံလေးနဲ့ မညှာမတာ ဆောင့်လိုး တော့တယ်။ လီးက ပြီးခါနီးမှ ဆွဲထုတ်ခံလိုက်ရတော အတိုးချပြီး လိုးးခံလိုက်ရတာက သက်မွန်။ လိုချင်တာကို ရအောင် ယူသွားတာက မွန်မွန်။ ဘယ်လောက်တောင် ဖီးတွေ တက်နေလဲ မသိဘူး။ သက်မွန် စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုထွန်း ပန်းထည့်လိုက်တဲ့ အရည်တွေက နည်းနည်းနောနော မှ မဟုတ်တာ။ ကိုထွန်း လီးလဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ကော သက်မွန်လဲ မှောက်ခုံလေး လဲကျသွားပုံက ခြေပစ်လက်ပစ် စောက်ဖုတ်ကလဲ မနေနိုင်ဘူး ဘူ ဆိုပြီး လေတွေတောင် အန်ပြီး လရည်တွေ စီးကျလာတယ်။ 

ကိုထွန်း ခုတင်ပေါ်မှာ မောပန်းလွန်းလို့ အသက်ရှုတာတောင် မနည်းရှုနေရတယ်။ မွန်မွန်ကတော့ ကြံစည်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ သက်မွန် မှောက်ခုံလေးဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ကနေ ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကို ဖင်ကြားလေး နှစ်ခုကို အသာဖြဲပြီး လက်ခလည် ချောင်းလေးနဲ့ ကော်ယူပြီးး သူ့ရဲ့ ဖင်ဝလေးမှာ ခပ်ကွကွလေးလုပ်ပြီး ပွတ် လိုက် လက်ချောင်းထိပ်ဖျားလေး တစ်ဆစ်လောက် မြုပ်အောင် လရည်တွေ နေအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ဒီနည်းတွေက ဟိုအကောင် လုပ်တဲ့ နည်းတွေလေ။

“ဦးထွန်းရသေးလား လိုးနိုင်သေးလား”

“ခဏလောက်တော့ နားချင်သေးတယ်”

“ဧည့်ခန်းထဲ သွားရအောင် လာကြ”

ကိုထွန်းတို့ နှစ်ယောက် လဲ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်တော့ မွန်မွန့်ကို နားမလည်နိုင်တဲ့ သဘော နဲ့တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်မိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်ပြီးး မွန်မွန်က JD ကို ဖွင့်ပြီး ရေခဲနဲ့ စပ်ပြီၤး သုံးယောက်သားထိုင်သောက်နေတုန်း ကိုထွန်းလီးကို မွန်မွန် က ဂွင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုပေးးနေတယ်။

“ဦးထွန်း” (မျက်နှာကတော့ တည်တည်ပဲ)

“ဘာလဲ” 

ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့မေးဆတ်ပြလိုက်တော့

“ဖင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုး ပေးမလားး” 

ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြ လိုက်ရတော့တယ်။

မွန်မွန် လက်ဝါးထဲကို တံတွေးတွေ ထွေးပြီးတော့ ဦးထွန်းလီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ၄ချက် ၅ချက်လောက် ထုပေးလိုက်တယ်။ သက်မွန်ကတော့ ပွဲကြည့် ပရိတ်သတ်တစ်ယောက်ပေါ့ အခုပွဲမှာ အလုပ်ခံချင်တာထက် သူများတွေ လုပ်တာကို ကြည့်ချင်စိတ်ပဲ ရှိနေတော့တယ်။ မွန် ထရပ်လိုက်တော့ ကိုထွန်းလဲ ထရပ်တယ်။ ဆိုဖာရဲ့ နောက်ကြောဖက် နဲ့ လက်တင်တဲ့ နေရာ ထောင့်မှာ ခေါင်းမှီတဲ့ နေရာမှာ ရင်ဘတ် အပ်ချလိုက်တယ်။ position ကတော့ မတ်တပ်လေးလုပ်လို့ အဆင်ပြေတဲ့ပုံ။ ဒါပေမယ့် ဖင်လိုးဖို့ဆိုရင်တော့ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့ လိုက်မှပဲ အဆင်ပြေမယ်ဆိုတာသိတော့ ကိုယ်ကို ခပ်ကော့ကော့လေး ပြန်ပြင်ပြီး နေပေးလိုက်တယ်။ မွန့်လက်တစ်ဖက်က ဆိုဖာကို ကိုင်ပြီး

 “ဦးထွန်း မွန့်ဖင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်” 

ကိုထွန်းဆိုတာ ရင်ဘတ်ထဲမှာ ဘုရားပွဲ လှည့်နေတာလေ။ မွန် ကိုထွန်းလီးကိုကိုင်ပြီး နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ဖင်ဝကို တေ့လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်။ မွန်မွန့်ဖင်ဝထဲ ကိုထွန်းလီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်သွားတယ်။ ပထမတော့ ဒစ် နောက်တော့လဲ အဆုံးထိပေါ့။

“ပြန်ထုတ်ပေး ဒစ်ဖျားထိထုတ် အင်း ဟုတ်တယ်” 

ကိုထွန်းကတော့ ဖင်သားနှစ်ဖက် ဘေးကို ဖြဲထားပြီး သူ့လီးကို ဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်တော့ ခရေ ပွင့်ဖက်လေးတွေ ကတော့ အောက်ကနေ စူထွက်လာတယ်။ 

“အားးး ကောင်းလိုက်တာ အဲလိုလေးပဲ လုပ်နေ ကောင်းတယ် မဆောင့်နဲ့” 

ဒီလိုနဲ့ နှစ်တွေ အနည်းငယ်ကြာသွားတဲ့ နောက် မွန်မွန် တစ်ယောက် ဘွဲ့လွန်တက်ခဲ့တယ်။ မမကတော့ နောက် ကလေးတစ်ယောက် ရတယ်။ ကလေးကတော့ မွေးတုန်းကတော့ အသားညိုတယ်။ ကိုကြီးနဲ့ရခဲ့လား ကို ထွန်းနဲ့ရတာလား ဆိုတာတော့ မဝေခွဲတတ်ဘူးရယ်။ မျက်နှာပေါက်လေးက မမနဲ့ တူနေခဲ့တယ်။ 

မောင့်ကိုတော့ ခွင့်လွှတ်ဖို့ပြောတော့ မောင်ကတော့ ခွင့်လွှတ်ပါတယ်။ မဆန္ဒ နဲ့ မ စိတ်ချမ်းသာသလို နေရင် မောင်စိတ်ချမ်းသာပါတယ်တဲ့။ မွန် ဒီဘဝထဲက လွတ်မြောက်အောင် လုပ်တော့မယ် မောင်ရယ်လို့တစ်ခွန်းထဲ ပြောမိတယ်။ နောက်ပိုင်း လိင်ကိစ္စ ဆိုတာ တစ်ခါတစ်လေမှ ကိုထွန်းနဲ့ပဲ လုပ်ဖြစ်တယ်။
 
နောက်တော့ MRCP တက်ဖို့ စကောလားရှစ် ရခဲ့တယ်။ မွန် ခုတော့ အင်္ဂလန်ရဲ့ နယ်မြို့ဆေးရုံလေးမှာပေါ့။ ချစ်ရတဲ့ မောင်ကတော့ မွန့်ရဲ့ အရိပ်တွေ ကင်းဝေအောင် တစ်ခါတစ်လေ။မှပဲ ဖုန်းခေါ်ဖြစ်တယ်။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုပေါ့။ တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း မွန် တမ်းတမိပါတယ်။ အရာအားလုံးကိုပေါ့။


ပြီးပါပြီ။