Monday, May 31, 2021

အိမ်တွင်းရေး အရှုပ်တော်ပုံ အပိုင်း ( ၂ )

အိမ်တွင်းရေး အရှုပ်တော်ပုံ အပိုင်း ( ၂ )

ကာမလူဇိုး ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း  ဖြစ်ပါသည်။

ဒေါ်တင်မေ တူလေးအောင်ဝင်းနိုင်၏ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကိုကြည့်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်လေးများပင် စိမ့်ထွက်လာပြီး မကြာခင် သူမစောက်ဖုတ်ထဲဝင်လာမည့် တူလေးလီးကြီးကို စောင့်ကြိုနေလိုက်သည်။ဒေါ်လေး၏ ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်လေးနှစ်ဖက်ကို သူ့ပခုံးတဖက်တချက်မှာ ထမ်းတင်လိုက်သည်။သူ့လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်၍ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ဗြိ ပြွတ် ဒုတ် ဖတ် ”

“အားးးးးး ကျွတ် ကျွတ်”

အောင်ဝင်းနိုင်လီးကြီးက ခင်မောင်ထက် တုတ်ပြီး ရှည်သဖြင့် သူမစောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေပြီးသားအိမ်သို့ ထောက်မိသွားလေသည်။ဒေါ်လေးနို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူ့ဖင်ကိုကြွ၍မြေစိုက်ဆောင့်ချနည်းဖြင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

“ဇွိ ပြွတ် ဒုတ် ပလောက် ဖတ်”

“အားးးးးးးး ရှီးး ကျွတ်စ် ”

တူလေးက သူမအားအပေါ်မှ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးသွင်းနေသဖြင့် သူ့ဒစ်ကားကားကြီးက အဝင်အထွက် သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကို ပွတ်ဆွဲသွား၍နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းကာ နာကောင်းကြီးဖြစ်နေသည်။ အကျယ်ကြီးလည်း မငြီးရဲတူမလေးနှစ်ယောက်ကြားသွားမှာဆိုး၍ဖြစ်ပါသည်။

“စွိ ဖြလစ် ဖတ်”

“အားးးးး အီးးးး.အု အားးးးးးး”

အခန်းထဲဝယ် မန်တင်းသံစောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံများက မြိုင်ဆိုင်စွာ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ အချက် ၇၀ ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ သူနှင့်ဒေါ်လေးမတိမ်းမယိမ်းပင် ပြီးဆုံးခြင်းကာမအထွတ်အထိတ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည်။ တူဝရီးနှစ်ယောက်ထပ်ရက် နားနေလိုက်ကြသည်။ လုံးကြီးပေါက်လှညိုချော အကိတ်ကြီးဒေါ်လေးအားလိုးလိုက်ရ၍ သူကျေနပ်ပီတိတွေဖြစ်နေမိတော့သည်။

ဒေါ်လေး ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်ပြီး သူမပေါ်မှတဖက်သို့ သူလှိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။ ဒေါ်လေးနှင့် သူဖက်ပြီး နားနေလိုက်ကြသည်။ ခဏအကြာနား၍ပြီးတော့ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့မုန့်ပေါင်းကြီးအလား မောက်တက်နေသည့် ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးကို သူလက်ဝါးဖြင့်ပွတ်လိုက်သည်။ 

“အိုး သားရယ် သိပ်ကဲတယ် ဟွန်း”

“ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးကို သားယက်ပေးမယ်နော်”

“နားရှက်စရာ သားရယ် အဲလိုပြောရလား”

ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့် ဒေါ်လေးကပြောသည်။ သူထလိုက်ပြီး ဒေါ်လေးပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူမရင်ဘတ်နားသို့ တွန်းတင်ပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်။

“အားးးးးး ရှီးးးးး

“ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”

စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ဖက်ကို လက်နှင့်ဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာဖြင့် ထိုးသွင်းကာ လျှာနှင့် လိုးပေးနေလိုက်သည်။

“အားးးးးးးး အီးးးးးးးးး”

သူ့ခေါင်းကို ဒေါ်လေးက ကိုင်ထားပြီး ဖင်ကြီးကြွပြီးငြီးတွားနေလေသည်။ စောက်စောက်ပြူးပြူးကြီးကို လက် ညှိုးလက်မနှင့်ညှပ်ပြီး ဖိချေလိုက်သည်။သူဂျာပေးပြီး ခဏအကြာမှာ ဒေါ်လေးတီးတိုးလေးငြီးတွားကာ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ တုန်ခါ၍ ဒေါ်လေးငြိမ်ကျသွားသည်။

ထွက်ကျလာသမျှ ဒေါ်လေး၏ စောက်ရည်များအား တစက်မကျန်မြိုချလိုက်သည်။ ဒေါ်လေးက သူပြောစရာပင်မလို။ 

“သား မတ်တပ်ထလိုက်”

ဟုပြောသည်။ သူမတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးကလှဲနေရာမှ သူ့ရှေ့တွင် ပုဆစ်တုပ်လေးထိုင်လိုက်ပြီး သူမအင်္ကျီ ကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးလက်လေးက သူ့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းလေးငါးချက်ထုပေးပြီးဒစ်ဖူးကြီးပတ်ပတ်လည်ကိုလျှာဖြင့်ယက်ကာပြွတ်ခနဲပါးစပ်ထဲထည့်၍စုပ်ပေးနလေသည်။

“အားးးးးး ရှီးးးးးးးး”

ဒေါ်လေးဆံပင်များကို သူလက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းကို စိထားပြီးခေါင်းလေး ရှေ့တိုး နောက်ငင်လုပ်၍ဒေါ်လေးကလီးစုပ်ပေးနေသည်။

“အားး ကောင်းလိုက်တာဒေါ်လေးရယ်"

အဒေါ်အရင်းက လီးစုပ်ပေးနေ၍ သူ့ခေါင်းနှင့်နတ်ပြည်ကို တက်ဆောင့်နေသလို အောင်ဝင်းနိုင် အကောင်းကြီးကောင်းနေမိလေသည်။ ခဏကြာတော့ ဒေါ်လေးကိုလီးစုပ်ရာမှတော်ခိုင်းပြီး

“လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား ဒေါ်လေး”

ဟုသူပြောလိုက်သည်။ သူမဆံပင်များကို လက်ဖြင့်ယူပြီးဘေးဘက်မှာ ချလိုက်သည်။ တူလေး အလိုကျ ဒေါ်တင်မေတဖက်သို့လှည့်ကာ အိပ်ယာထက်တွင် သူမတံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို ကွေး၍ ခါးလေးခွက်ပြီး ကုန်းပေးထားလိုက်သည်။အောင်ဝင်းနိုင် ဒေါ်လေးနောက်မှာ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးတံကြီးကိုဆုပ်ကိုင်၍ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ စောက်ဖုတ်ပြူပြူလေး အဝမှာ တေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။

ဒေါ်လေးစောက်ရည်ကြည်နှင့်သူမသရေများက သူ့လီးတံကြီးမှာ ရွှဲနေသဖြင့် ချောချောချူချူပင် စောက်ဖုတ်ထဲဝင်ရောက်သွားသည်။ 

“ဇွိ ပြွတ် ဖတ်”

“အားးးးးး ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်”

ရှေ့သို့ လွှဲယမ်းနေသည့် ဒေါ်လေးနို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ ထိုညက တူဝရီးနှစ်ယောက် ဘယ်နှစ်ချီမှန်းပင်မမှတ်မိ နားလိုက်စကားလေးပြောလိုက် လိုးဆော်လိုက်နှင့်နာရီပြန်တစ်ချက်တီးကျော်လောက်မှ လိုးပွဲကြီးကိုရပ်လိုက်သည်။ 

နောက်နေ့ ညတွေမှာလည်း သူတို့ တူဝရီးနှစ်ယောက် လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ထိုသို့ဖြင့် သူနှင့်ဒေါ်လေးခိုးစားလာတာ ၂ ပတ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဒေါ်လေးကို သူပုံစံမျိုးစုံဖြင့်လိုးတတ်သလို သူလိုးလျှင်ဒေါ်လေးကလည်း အပေးကောင်းကောင်းနှင့် ခံတတ်လေသည်။ 

ဖင်လိုးရန် ပြောကြည့်တာနာမှာ ကြောက်၍ နောက်မှဖင်ကို လုပ်ပါဟု ဒေါ်လေးကပြောသဖြင့်နောက်မှ ချော့ပြီးဖင် လိုးမည်ဟု သူတေးထားလိုက်သည်။ ဒေါ်လေးကို လိုးနေရာမှတဖက်ကလည်း သူ့ညီမလေးနှင့်မမတင်မာကြည်တို့ကိုလိုးချင်လာမိလေသည်။

ဒီညတော့ ဒေါ်လေးကို ခရေခြွေမည်ဟု သူဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည်။ ညပိုင်း မလတ်နှင့်ညီမလေးလည်း သူမတို့ အိပ်ခန်းအသီးသီးသို့ ဝင်သွားကြလေပြီ။ သူတို့တူဝရီးအိမ်ရှေ့ခန်းမှထကာ လှေကားမှအိမ်ပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့ပြီး ဒေါ်လေးအိပ်ခန်းထဲ သူတို့ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ 

အခန်းတံခါးပိတ်လိုက်ပြီး သူတို့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများ ကိုချွတ်လိုက်ကြသည်။ ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လိုက်ပြီး သူပက်လက်အိပ်ကာ 

“သား မျက်နှာပေါ် ပြောင်းပြန်တက်ခွလိုက် ဒေါ်လေး”

ဟုသူပြောလိုက်သည့်အခါ ဒေါ်လေးက သူ့မျက်နှာ ပေါ်တက်ခွလိုက်သည်။ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးအား သူလျှာဖြင့်ယက်ပေးနေသလိုသူမကလည်း သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ပေးနေလေသည်။

“ပြလပ် ပြလပ် ပြွတ် ပြွတ် ”

အခန်းထဲဝယ် စောက်ဖုတ်ယက်သံနှင့် လီးစုပ်သံများ သောသောညံနေလေသည်။ စောက်ဖုတ်ယက်နေရာမှဒေါ်လေးဖင်ပေါက်လေးကိုပါ ယက်ပေးလိုက်သည်။ သူ့လက်ညှိုးဖြင့်ဒေါ်လေးဖင်ပေါက်ထဲ ထည့်၍ ချဲ့နေလိုက်သည်။

“အု အူးးးး”

ဒေါ်လေးလီးစုပ်နေရာမှ တီးတိုးလေးငြီးတွားနေသည်။ ခဏအကြာတွင် လက်ညှိုးလက်ခလည် နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဒေါ်လေးဖင်ထဲ ထည့်၍ ချဲ့နေလိုက်သည်။

“အားးးးးးး အီးးးးးးးးး”

သူမပါးစပ်ထဲမှသူ့လီးတံကြီးကို ထုတ်ပြီး ဒေါ်လေးငြီးတွားနေသည်။ သုံးမိနစ်လောက် လီးစုပ်စောက်ဖုတ်ယက်၍ပြီးတော့

“ဒေါ်လေး သားအပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးလေ”

ဟု သူပြောလိုက်သည်။ဒေါ်တင်မေ တူလေးမျက်နှာပေါ်မှ ဆင်းပြီးသူ့အပေါ်တက်ခွကာ လီးကြီးကို သူမလက် လေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်၍စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းဝမှာတေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်သည်။

“ဗြိ..ပြွပ် ဖတ်”

“အားးးးးး ”

သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် ဒေါ်လေးလက် လေးနှစ်ဖက်ထောက်ထောက်ထားပြီး သူမဖင်ကြီးကို နှဲ့၍တမျိုးပွတ်ဆွဲပြီးတဖုံဆောင့်ချကာတသွယ်လုပ်နေလေသည်။

“စွိ ဖြလစ် ပလောက် ဖတ်”

“အားးးးးး ရှီးးးးး အိုးး ကျွတ်စ်”

အချက် ၂၀ ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ဒေါ်လေးမှောက်ချလိုက်လေသည်။ ဒေါ်လေးကိုလက်တဖက်ဖြင့်ဖက်ထားပြီးလက်ခလည်ကို သူမဖင်ပေါက်လေးထဲနှိုက်ကာ အောက်မှ ပင့်လိုးနေလိုက်သည်။

“စွိ စွပ် ပလောက် ဖတ်”

“အားးးးးး အီးးးးးး ဟားး အားး”

ဖင်ပေါက်ထဲလက်နှိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လည်းလိုးနေသဖြင့် တပြိုင်ထဲအရသာ နှစ်မျိုးခံစားရ၍ထင် ဒေါ်လေးထွန့်ထွန့်လူးလျက် တအားအားငြီးတွားနေလေသည်။

“အားးးးး သားအဒေါ်လေးးပြီးခါနီးပြီဆောင့်လိုးပေးး အီးးး..အားး”

ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးကို အောက်မှ မနားတမ်း ပင့်လိုးနေလိုက်သည်။ ခဏအကြာတွင် ဒေါ်လေးကိုယ်လေးတဇတ်ဇတ်တုန်ခါ၍ စောက်ရည်များက သူ့ဆီးခုံပေါ်သို့ စီးကျလာသည်။ဒေါ်လေးဖင်ကို လိုးချင်၍မပြီးအောင် သူထိန်းထားလိုက်သည်။

“ဒေါ်လေး လေးဘက်ကုန်းပေးလေ”

ဟုသူပြောလိုက်သည်။ ဒေါ်လေး သူ့ပေါ်မှ ဆင်းပြီးကုန်းပေးထားလေသည်။

မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီးဒေါ်လေးစောက်ရည်များကို ယူ၍ စအိုဝပေါ်လောင်းပြီးကာ နေးရှင်းဗူးခန့်ရှိသည့် သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကို စအိုဝမှာ တေ့လိုက်သည်။

“သား ဖြစ်ပါ့မလား ဒေါ်လေးကြောက်တယ်”

“ဖြစ်ပါတယ် ဒေါ်လေးရဲ့ စိတ်ချပါ"

ဒေါ်လေး၏ ဖင်သားစိုင် အိအိကြီးနှစ်ဖက်အား လက်နှင့်ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပြီး အသာလေးချော့သွင်းလိုက်သည်။

“ဗွစ် ဘွစ် အားးးးး”

ဖင်ထဲသို့ဒစ်ဖူးဝင်သွားပြီ။ဒေါ်လေးခါးစပ်ကို လက်ဖြင့်ဖိချထားပြီး မဝင်သေးသည့် လီးကို ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ဗြစ် ဘလစ် ဒစ်ဒစ် ဘု ဖတ်”

“အားးးးးးး အီးးဟီးးးးး ဟင့် ရွှတ် အမလေးး ဖင်ကွဲပြီ”

ဒေါ်လေးဖင်ကွဲသွားသဖြင့် ငိုယိုငြီးတွားနေလေသည်။ ဖင်က ကြပ်ထုတ်နေ၍ သူမညှာတော့ဒေါ်လေးဖင်ကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ 

“ဗြစ် ဗြိ ဘွတ် ဘလစ် ဖတ်”

“အားးးးးး အီးးးးးးး ဟားး အားးးးးးးးး”

သူ့လီးအထုတ်တွင် စအိုအတွင်းသား လေးများနှင့်သွေးစလေးများက လီးတံကြီးမှာ ကပ်ပါလာပြီးပြန်အသွင်းမှာဖင်ထဲသို့ စအိုအတွင်းသားလေးများလိပ်ဝင်သွားတာ ကြည့်၍ ကောင်းနေလေသည်။အချက် ၃၀ ကျော်လောက််ရောက်သည့်အခါဒေါ်လေးဖင်ထဲသို့ သူ့သုတ်ရည်များကိုပန်းထုတ်လိုက်သည်။

“အားးးးးးးးးးး”

တီးတိုးလေးငြီးတွားပြီး ဒေါ်လေး နောက်တစ်ခါပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့လေသည်။ဖင်ထဲမှ သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည့်အခါလီးတံကြီးမှာ သွေးစလေးများကပ်ပါလာသည်။

“အား ကျွတ် ကျွတ်..ဖင်ထဲမှာအောင့်နေတယ်..သားက အရမ်းကြမ်းတယ်ဟာ ဒေါ်လေးကိုမညှာဘူး မအေလိုးလေး”

“အဒေါ်လိုးလေးပါ ဒေါ်လေးရဲ့ အဟီး”

ဒေါ်လေးကိုကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်ပြီးအဝတ်အစားပြန်ကာ ဒေါ်လေးအိပ်ခန်းထဲမှ သူထွက်လာခဲ့သည်။ နောက်နေ့ဒေါ်တင်မေ လမ်းပင်ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်။ဖင်ကစပ်နေပြီးအိမ်သာတက်လျှင်လည်း ဖင်က စပ်နေသည်။ထိုသို့ဖြင့် ဒေါ်လေးကို လိုးလိုက် မလတ်နှင့်ညီမလေးတို့ကိုလည်း သူကျားချောင်းချောင်းနေလိုက်သည်။ သူတို့ ညီအကိုမောင်နှမ ၄ယောက်မှာ အရင်ထဲက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေခဲ့ကြသည်။

တစ်နေ့နေ့လည်ပိုင်းတွင် ဒေါ်လေးနှင့်ညီမလေးက အပြင်သွားနေကြပြီး သူက ၂ လုံး ဇယားလုပ်နေသည်။

“မောင်လေး ငါနဲ့ လိုက်ရဲ့လား”

မလတ်ကမေးပြီးသူမဝတ်ထားသည့် အဝါနုရောင်ဝမ်းဆက်လေးအားပြကာသူမ ကိုယ်လုံးလေးကိုလည်း လှည့်ပြလေသည်။

“လိုက်တယ် မလတ် နင်နဲ့လှတယ်”

သူပြောလိုက်သည့်အခါ မလတ်ကျေနပ်သွားပြီး သူ့ဘေးမှခုံတွင်ထိုင်ကာ ၂ လုံးဇယားများ လုပ်ကူနေလေသည်။ထိုသို့ဖြင့်နောက်သုံးရက်ကြာခဲ့ပြီး မနက်ပိုင်းမနက်စာ စားပြီးကြသည့်အခါ 

“သမီးမလတ်နဲ့သား ဒေါ်လေးနဲ့သမီးလေးတို့ နေ့လည်ကျရင် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်အလှူရှိတယ်။ ၂ ညအိပ်ကြာမယ်”

ဟုသူနှင့်မလတ်ကိုပြောသည်။

“ဟုတ် ဒေါ်လေး”

နေ့လည်ဖက်တွင်ဒေါ်လေးနှင့်ညီမလေးတို့ ဒေါ်အလှူရှိရာသို့သွားကြလေပြီ။ဒေါ်လေးတို့မရှိတုန်းမလတ်ကိုသူလိုးမည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ဒီနေရာတွင် တင်မာကြည်နှင့်ခင်မေထွေးတို့အကြောင်းကိုအနည်းငယ် ဖော်ပြရပေမည်။

တင်မာကြည်ကတခုလပ်ဖြစ်ပြီး ပင်ကိုယ်အခံကလည်း တဏှာကြီးသူဖြစ်သည်။သူမ ယောင်္ကျား ဇော်ထွန်းနှင့်ကွဲခဲ့ရသည့်အကြောင်းမှာ လင်ဖြစ်သူက အချိန်ပြည့်အရက်ချည်းသောက်နေတတ်ပြီး မယားကို ရှာဖွေမကျွေးလိင်ဆက်ဆံမှုလည်းမလုပ်နိုင် အချိန်ပြည့်မူးနေ၍ကွာရှင်းခဲ့တာဖြစ်ပါသည်။

သူမက ခုမှအသက် ၂၅ နှစ်။ သွေးသားဆူဖြိုးဆဲအရွယ်။ အရပ် ၅ပေ ၆ ရှိပြီး ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးနှင့်မျက်နှာသွယ်ကာနှာခေါင်းလုံးလုံးလေးဖြစ်ပြီးမျက်ခုံးမျက်လုံးကောင်း၍ ညိုချောလေးဖြစ်သည်။ဖွံ့ထွားသော ရင်သေးကျဉ်သည့်ခါးနှင့်စွင့်ကားသည့် တင်တို့ကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးအိချောပို နီးနီးကိတ်ပါသည်။

လင်နှင့်ကွဲလာသဖြင့် လိင်စိတ်အရမ်းပြင်းပြလာလျှင် ခရမ်းသီးခပ်လတ်လတ် သို့မဟုတ် လက်ဖြင့် သူမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ပြီး အာသာဖြေဖျောက်တတ်ခဲ့သည်။ခုနောက်ပိုင်းခေတ်နှင့်အညီ တိုးတက်လာသည့် အင်တာနက်ခေတ်တွင် သူမ ဖိတ်ခ်အကောင့်တစ်ခုလုပ်ထားပြီး ဖုန်းထဲမှအင်းစက်မောင်နှမဇာတ်လမ်းများ အဖတ်များလာခဲ့သည်။

အရင်ကတော့ ဖိတ်ခ်အကောင့်နှင့်ကောင်လေးများဖြင့် ကျူကာ သူတို့ထံမှပို့သည့်သူမအား ဘယ်လိုလိုးချင်သည် ဘာဂျာမှုတ်ပေးမည်ဆိုသည့်စာများဖတ်၍ သူမ၏အာသာဆန္ဒကိုဖြေဖြောက်တတ်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းအင်းစက်ဂရုတွေထဲဝင်ပြီး မောင်နှမသွေးသားရင်းချာချင်း မောင်နှမမေတ္တာမှ ၁၅၀၀ ချစ်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲသွားသောချစ်ခြင်းအချစ်နယ်လွန်လိင်ဆက်ဆံကြသည့် မောင်နှမဇာတ်လမ်းများကို အဖတ်များလာခဲ့သည်။

သို့ကြောင့် အိမ်မှ သူမ၏မောင်အား တိတ်တခိုး ရင်ခုန်မိကာ သူသာငါ့ကို တက်လုပ်ရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲ ဟုမကြာခဏတွေးကြည့်မိခဲ့ဖူးသည်။ခင်မေထွေးကလည်း သူမအမ တင်မာကြည်လို အထန်ဖြစ်ပြီး မောင်နှမအင်းစက်ကို အထူးစိတ်ဝင်စားသူဖြစ်ပါသည်။ခင်မေထွေးကသူမစောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့်အာသာဖြေရာမှနောက်တော့အားမရတော့ခရမ်းသီးသေးသေးလေးတွေဖြင့် ထိုးထည့်ကာအာသာဖြေတတ်၍ အပျိုအမှေးပင်မရှိတော့။တခါတရံ ခင်မေထွေးလီးအစစ်ဖြင့်အလိုးခံချင်မိလေသည်။

ညရောက်သည့်အခါ တင်မာကြည်တစ်ယောက်ထဲအောက်တွင် မအိပ်ရဲ၍ အပေါ်ထပ်ရှိအမေ့အိပ်ခန်းမှာသွားအိပ်လိုက်သည်။အောင်ဝင်းနိုင်အိမ်ခြံတခါးများပိတ်ကာ အပေါ်တက်လာပြီး သူ့အိပ်ခန်းသို့ဝင်၍ လှဲလိုက်သည်။တင်မာကြည်ဖုန်းထဲမှ အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖတ်ပြီး အတန်ကြာသည့်အခါ ဖီးလ်အရမ်းတက်လာသဖြင့်ထမီကိုဗိုက်ပေါ် လှန်တင်၍ ပင်တီကိုချွတ်လိုက်သည်။လက်ညှိုးလက်ခလည်နှစ်ချောင်းပူး၍သူမစောက်ဖုတ်ထဲထည့်ပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်နေလိုက်သည်။

“အားးးးးး အင်းး အားးးးး”

ပတ်ဝန်းကျင်ကို တဒင်္ဂမေ့သွားပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာတီးတိုးလေးငြီးတွား၍ တစ်ကိုယ်ရေ အာသာဖြေနေမိလေသည်။ထိုစဉ် အကြံသမားအောင်ဝင်းနိုင်ကသူ့အမ မလတ်အိပ်ပြီထင်၍ သူမကိုလိုးရန်တင်မာကြည်အိပ်ခန်းသို့ရောက်လာခဲ့သည်။မလတ်တီးတိုးလေးငြီးပြီး ပေါင်ကြီးကားကာ အာသာဖြေနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။

အိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်လာပြီး သူမဘေးမှာထိုင်လိုက်သည်။ မလတ်က အကောင်းကြီးကောင်းနေပြီး သူမဘေးမှာထိုင်ချလိုက်တာပင်မသိပါ။မလတ်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။တင်မာကြည်နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံရသဖြင့်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ မောင်လေးဖြစ်နေသည်။ဟန်ဆောင်လေးရုန်းထွက်ပြီးထိုင်လိုက်သည်။

“မောင်လေး ကို့အမကို နင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ အခန်းထဲကထွက်သွား”

တမင်လေသံတင်းပြီး ပြောလိုက်သည်။

“မလတ်ရယ် ရှက်မနေပါနဲ့ နင်အာသာဖြေနေတာမြင်လို့ ငါကဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့ပါ"

“နင်ကလည်းမပြောကောင်းတာဟယ်”

“ငါတို့က မောင်နှမတွေမဖြစ်နိုင်ဘူး သွားပါ မောင်လေးရယ်”

သူမမူနွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်သည်။

“ဘာဖြစ်ဖြစ်ဟာငါတော့ နင်ဒီလို လက်နဲ့ဖြေဖျောက်နေတာ မကြည့်ရက်ဘူး

ပြောပြီးတာနှင့် တဆက်ထဲ မလတ်လည်တိုင်လေးကိုပြွတ်ခနဲစုပ်လိုက်သည်။မလတ်က သူ့ကိုဖက်ထားပြီးမငြင်းဆန်တော့ပဲ သူပြုသမျှကို ငြိမ်ခံနေလေတော့သည်။မလတ် အင်္ကျီပေါ်မှပင် သူမ၏ မို့မောက်စူဖြိုးလှသည့်ရင်သားအစုံကို ဆုပ်နယ်ပြီး သူမ မိန်းမဝတ်တီရှပ်အင်္ကျီ ကို မတင်လိုက်သည့်အခါမလတ်ကကျောကိုကြွပေးထား၍ သူချွတ်လိုက်သည်။ညပိုင်းဖြစ်၍ ဘရာစီယာမဝတ်ထားပေါက်စီထက် အနဲငယ်ကြီးသော နို့နှစ်လုံးကဘွားခနဲပေါ်ထွက်လာသည်။မလတ်နို့နှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်အငမ်းမရစို့နေလိုက်သည်။

“မောင်လေးရယ် ပြောလို့လဲ မရဘူးဟာ နင်သိပ်ဆိုးတာပဲ"

ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့်မလတ်က သူ့ကိုပြောသည်။မလတ်နို့သီးခေါင်းလေးကို သူလျှာနှင့်ထိုးကလော်ပြီးတပြွတ်ပြွတ်စို့ကာ နို့အုံကြီးကိုအူယားစွာဖြင့်ဆုပ်ညှစ်လိုက်သည်။

“အားး မောင်လေးရယ် ကြမ်းလိုက်တာဟယ် နို့မှာလည်းနင့်လက်ရာတွေထင်ကုန်အူးမယ် ဟွန်း"

"ငါအားပါသွားလို့ပါ မလတ် ချောတီးနော်"

“ကောင်ဆိုးလေး မပြောလိုက်ချင်ဘူး"

မလတ်က သူ့ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြီးပြောသည်။နို့အောက်မှစကာအောက်သို့ လျှောဆင်းပြီး သူ့လျှာနဲ့ယက်၍နမ်းကာအပြင်ပိုင်းညိုသော်လည်း မလတ်၏ဗိုက်သားလေးမှာဖြူဖွေးနေလေသည်။ချပ်ရပ်ဖြူဖွေးသည့်မလတ်ဗိုက်သားလေးကို လျှာနှင့်ယက်ပြီးနမ်းလိုက်သည်။

“အိုး ယားလိုက်တာ ဟယ်"

မလတ်တီးတိုးလေးပြောသည်။မလတ်ထမီကို ဖြေကာ ခါးအောက်သို့ လက်လျှိုသွင်းပြီး သူမထမီကို ချွတ်လိုက်သည်။သူ့အင်္ကျီ နှင့်ပုဆိုးကိုပါထ၍ချွတ်လိုက်ပြီးမလတ်ပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်ကာ အမွေးနက်နက်ပါးပါးလေးများဖြင့်ဖုံးအုပ်ထားသည့်မလတ် စောက်ဖုတ်ပေါ်သူ့လက်တင်ပြီးပွတ်လိုက်သည်။

“အားးးးးးးးးး”

ဖင်ကြီးကြွပြီး မလတ် တီးတိုးလေးငြီးတွားနေသည်။သူ့အမ ဘယ်လောက် အလိုးခံချင်နေမှန်းမသိ ။သူပွတ်ပြီးခဏအကြာမှ ာမလတ်၏ကာမရှေ့ပြေးစောက်ရည်ကြည်လေးများကစိမ့်ထွက်စပြုနေလေပြီ။မလတ်စောက်ခေါင်းသူ့လက်ခလည်ထည့်ကာ ဇွိခနဲဇွိခနဲ လက်ခလည်နှင့်လိုးပေးပြီး ညိုမည်းမည်းလေးဖြစ်နေသည့် စောက်စိပြူးပြူးလေးကိုပါဖိချေပေးနေလိုက်သည်။

“အားးးးးး ရှီးးးးးးးး ကျွစ်”

မလတ်စောက်ရည်ကြည်လေးများကပွက်ခနဲလျှံကျလာသည်။

“အားး မောင်လေး ငါမရတော့ဘူးဟာ အဟင့်"

အောင်ဝင်းနိုင်လည်းသူ့အမကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီဖြစ်၍ အကြာကြီးနှူးနပ်မနေတော့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် မြွေပွေးကြီးလိုတရှူးရှူးမန်ဖီနေသော သူ့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။မလတ်စောက်ဖုတ်ဝမှာ သူ့လီးတံကြီးကိုတေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ဇွိ ပြွတ် ဖတ်”

“အားးးးးးးး ရှီးးးးး”

မလတ်၏သဘာဝချောဆီများရွှဲနေ၍ ချောချောချူချူပင် အောင်ဝင်းနိုင်လီးတံကြီးက မလတ်စောက်ခေါင်းထဲသို့ဝင်ရောက်သွားခဲ့သည်။နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်၍ မလတ်စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

“ဖွတ် စွိ ဖြလစ် ပလောက် ဖတ်”

“အားးးးးးး အီးးးးးး ကျွတ်စ် အားးးးးးး”

မလတ်က အိမ်ထောင်ကျဖူးသူ ဖြစ်၍ သူ့ဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်း သူမဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းသလို လုပ်ပေးနေလေသည်။အချက်ငါးဆယ်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ မလတ်တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးလျက် အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်နေအောင်ဆုပ်ထားလေသည်။

“ပြွတ် စွပ် ဖတ်”

“အားးးးးးး မောင်လေးး အီးးးးးးးးးး”

မလတ်တီးတိုးလေးငြီးတွားကာသူမခါးလေးကော့တက်သွားပြီး ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွာလေသည်။ တမိထဲဝမ်းမှဆင်းသက်လာသည့် အမအရင်းကို လိုးနေရသဖြင့် အောင်ဝင်းနိုင် ကြာကြာထိန်းမထားနိုင် ပြီးချင်လာသည်။သင်္ကြန်ရေပြွတ်မှ ရေများပန်းထုတ်သလိုပင် မလတ်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးရည်များကို တဖြောဖြောနှင့်ပန်းထုတ်လိုက်သည်။သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် အိပ်ယာထက်တွင် နားနေလိုက်ကြသည်။

“နင့်စောက်ဖုတ်လေးက ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ မလတ်ရယ်လိုးရတာ မဝဘူးဟာ"

“နင်ကလဲဟာ အမကို ပြောတာကြမ်းလိုက်တာ ငါ့ကိုနင်မိန်းမကျနေတာပဲ သားပြောမယားပြော ပြောတယ်"

မလတ်မျက်နှာလေးရဲကာသူ့ကိုပြောပြီး သူ့ဗိုက်ကြောကို ဆွဲလိမ်လေသည်။

“ခုတောင်ငါတို့လုပ်ပြီးနေကြပြီပဲ ရှက်နေမနေပါနဲ့ မလတ်ရယ်"

“ဒီလောက်ဖြစ်လှတာ တွေ့မယ်"

ပြောပြီးမလတ်က သူမလက်လေးဖြင့် မပျော့မမာလေးဖြစ်နေသည့် သူ့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်လေသည်။

“အား နာလိုက်တာ"

“မောင်လေး နာသွားလား"

မလတ်ကစိုးရိမ်စိတ်ပူစွာနှင့်သူ့ကိုမေးလေသည်။

“မလတ်ကို ချစ်လို့စတာ နာဘူး"

မလတ်နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြွတ်ခနဲသူစုပ်နမ်းလိုက်သည်။

“ကောင်ဆိုးလေး"

ပြောပြီးသူ့ရင်ဘတ်ကို မလတ်က သူမလက်ချောင်းလေးများနှင့် ပွတ်သပ်ဆော့ကစားနေပြီး ဂွင်းထုပေးနေလေသည်။

“နင့်ဟာကြီးက ပြန်မာလာပြန်ပြီ ခစ်ခစ်"

“ငါ ချစ်တော့မယ်နော် မလတ်"

"အင်းချစ်တော့လေ မောင်လေး"

သူထလိုက်ပြီးမလတ်လက်ကိုဆွဲ၍ထူလိုက်ပြီး

“ဒေါ့ကီဆွဲမယ် မလတ်”

ဟုသူပြောလိုက်သည့်အခါ မလတ်က သူ့အလိုကျ တဖက်သို့လှည့်ကာ ခါးလေးခွက်ပြီးကုန်းပေးထားလေသည်။မလတ်နောက်မှာ သူမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လီးတံကြီးကိုဆုပ်ကိုင်၍ ကားစွင့်လုံးတစ်သည့်ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားမှနောက်သို့ပြူထွက်လာသောစောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။

“ဇွိ ပြွတ် ဖတ်

“အားးးးးးးးးး ရှီးးးးး

“ဖလွှတ် စွိ ပလောက် ဖတ်”

“အားးးးးးး ကျွတ်စ်”

မလတ်ပေါင်ခြံနှင့်သူ့လအုရိုက်သံတဖတ်ဖတ်က အိပ်ခန်းထဲတွင် သောသောညံနေသလို စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံနှင့်မလတ် ငြီးတွားသံလေးများကလည်း နတ်ဆောင်းသံအလား ထွက်ပေါ်နေလေတော့သည်။

မလတ်ခါးလေးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး သူမဖင်လုံးကြီးခွင်ဝင်သည်အထိ အမစောက်စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။သူဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မလတ် ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေး ဝဲခနဲ ဝဲခနဲ ဖြာထွက်သွားတာကြည့်၍ အတော်ကောင်းသည်။

ထိုညက သူနှင့်မလတ်ဘယ်နှစ်ချီမှန်းပင်မမှတ်မိ ညအတော်နက်မှသူတို့လိုးပွဲကြီးကို ရပ်လိုက်ပြီးမောင်နှမနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်၍ အိပ်လိုက်ကြသည်။

နောက်နေ့သူအပြင်သွားရင်းဆေးဆိုင်မှာ တားဆေးဝယ်လာပြီးမလတ်ကို သောက်ရန်ပေးလိုက်သည်။ဒေါ်လေးနှင့်ညီမလေးတို့ ပြန်မလာခင်အထိ သူတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် နေ့ရောညပါအချိန်မထားပုံစံမျိုးစုံဖြင့် လိုးဆော်ခဲ့ကြသည်။မလတ်ကဒေါ်လေးလိုပင် ဏှာထန်သူဖြစ်သလိုသူကလည်းအထန်ဖြစ်သည်။

ထိုသို့ဖြင့် နောက် ၂ ရက်တွင်ဒေါ်လေးတို့ ပြန်ရောက်လာကြသည်။ညအစောပိုင်းဒေါ်လေးကို လိုးပြီးဒေါ်လေးအိပ်တာနှင့်မလတ်အိပ်ခန်းသို့ သူဆောင်တော်ကူးကာ မလတ်ကိုတစ်ချီလိုး အဒေါ်နှင့်အမကို လိုးဆော်နေရသဖြင့်အောင်ဝင်းနိုင်ဘဝကြီးက သာသာယာယာ ဖြစ်နေပါသည်။နောက်သူအားဆေးများဝယ်ပြီး သောက်သလိုနို့ကြက်ဥ ပုံမှန်တနေ့ ၂ ခွက်သောက်ကာ သုတ်ထွက်အားကောင်းစေရန် ရုံးပတီသီးကြော်စား၍တမျိုး ပြုတ်တို့တာတဖုံအမြဲစားခဲ့သည်။

ညီမလေးအိပ်ခန်းက နောက်ဖေးမီးဖိုဆောင်နှင့် ကပ်လျက်တွင်ရှိ၍ အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့်ဆိုအနည်းငယ်လှမ်းပါသည်။သူညဖက်တရေးနိုးအပေါ့အပါးသွားသည့်အခါညီမလေးအိပ်ခန်းရှေ့ရောက်လျှင် ညီမလေးအိပ်နေတာကြည့်တတ်သည်။သူ့လီးကလည်းအဒေါ်နှင့်အမကိုလိုးနေရတာ အားမရနိုင်။တစ်နေ့တစ်ခြားခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့ထွားလာပြီးရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်တို့က မို့မောက်စူဖြိုးကာ အလှသွေးများကြွယ်လာသည့် ညီမလေးခင်မေထွေးကိုလည်းသူလိုးချင်လာမိသည်။

.............................................................................................

မနေ့ညက မလတ်အားသူဖင်ချချင်သည်ပြောတော့ တခါမှဖင်မခံဖူးသဖြင့် သိပ်မကြမ်းရန်သူ့ကို ပြော၍သူမဖင်ထဲအုန်းဆီဆွတ်ပြီးသူ့လီးကိုလည်းဆွတ်ပြီးမှ ချော့သွင်းရသည်။နောက်နေ့သူမဖင်တွေစပ်နေသည်ဟု နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန်မှာ မလတ်ကပြောတာဖြစ်ပါသည်။

ထိုသို့နေလာခဲ့တာ တလလောက်ကြာခဲ့ပြီးတညတွင်သူဒေါ်လေးနှင့်မလတ်သောက်ရန် ကော်ဖီထဲအိပ်ဆေးထည့်၍တိုက်လိုက်သည်။သူတို့လေးယောက်အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ tv ထိုင်ကြည့်နေကြပြီးအတန်ကြာတော့ ဒေါ်လေးနှင့်မလတ်တို့အိပ်ချင်လိုက်တာ ဟုပြောပြီးထသွားကြလေသည်။သူနှင့်ညီမလေးကtvဆက်ကြည့်နေကြသည်။

“ကိုလေး ညီမလေး သွားအိပ်တော့မယ် ၉ နာရီခွဲပြီ"

ညီမလေးလည်း အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ထသွားလေပြီ။ခင်မေထွေးက အသက် ၁၈နှစ် ရည်းစားမထားဖူးသေးသော် လည်း ဖုန်းထဲမှာသူမမိန်းခလေးသူငယ်ချင်းဆီမှ တဆင့် ဇက်ပြာဖြင့်ကူးထားသော အောကားများကြည့်သည်။အောင်ဝင်းနိုင်အပေါ့သွားချင်၍ အိမ်သာသို့သွားပြီး အပေါ့သွားလိုက်သည်။အပေါ့သွား၍ပြီးတော့အိမ်သာမထွက်ကာ ညီမလေးအိပ်ခန်းရှေ့ရောက်သည့်အခါ အထဲသို့ကြည့်လိုက်သည်။

ညီမလေးမအိပ်သေးဖုံးကိုသဲကြီးမဲကြီးကြည့်နေလေသည်။ညီမလေးအိပ်ခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။

"မအိပ်သေးဘူးလားညီမလေး"

"မအိပ်သေးဘူး ကိုလေး"

ညီမလေးဖုံးကိုခေါင်းအုံးဘေးမှာထားပြီးလှဲနေရာမှထိုင်လိုက်သည်။

"လာ ကိုလေးထိုင်"

ညီမလေးက သူ့ကိုထိုင်ခိုင်းသဖြင့် သူဘေးမှာထိုင်လိုကသည်။

"ဘယ်သူတွေနဲ့ ချက်နေတာလဲညီမလေး"

ပြောပြီးခေါင်းအုံးဘေးမှညီမလေးဖုံးကိုယူကြည့်လိုက်သည်။

"ဟာ ကိုလေးပေး ညီမလေးဖုံးကို"

ညီမလေးသူ့ထံမှဖုံးကို အတင်းလုနေ၍ ရှောင်လိုက်ပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူမဖတ်ထားသော မောင်နှမအင်းစက်ဇာတ်လမ်းကို တွေ့လိုက်ရသည်။သူဖတ်၍ပြီးတော့ 

“ညီမလေးကကိုလေးလိုပဲ ဝါသနာတူတယ်"

ဟု သူပြောလိုက်သည်။

"ကိုလေးလည်းဒီဇာတ်လမ်းကိုတအားကြိုက်တာ ညီမလေးရဲ့"

"အဲထဲကလို ကိုလေးတို့လုပ်ကြရအောင်"

"ဟာကွာ ကိုလေး ဏှာဗူးကြီး"

ညီမလေးမျက်နှာလေးရှက်သွေးဖြာကာနီရဲသွားလေသည်။အခြေနေက ခုလောက်ဆို သိပ်မဆိုးလှ။ ညီမလေးနှင့်ချစ်ရည်လူးရန်သူအမြန်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ညီမလေးနှုတ်ခမ်းလေးကို သူစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကိုအိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချဲလိုက်သည်။ညီမလေးကအတင်းရုန်းသူက အတင်းပဲအပေါ်မှဖိထားပြီးညီမလေးလျှာလေးကိုပြွတ်ခနဲသူ့ပါးစပ်နဲ့ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

သူ့ကျောပြင်ကြီးကို ညီမလေးကလက်သီးဆုပ်လေးဖြင့် ထုနှက်နေပြီး အတင်းရုန်းကန်နေလေသည်။ ၄ မိနစ်ကျော် လောက်ရောက်သည့်အခါ ညီမလေးရုန်းအားလေးများက တဖြေးဖြေးပျော့ကျကာတန်ပြန်အနမ်းတွေနှင့်ပြန်နမ်းနေလေတော့သည်။သူစုပ်နမ်းနေရာက ဂါဝန်ပေါ်မှပင်ညီမလေး၏ရင်နှစ်မွှာကို ဆုပ်နယ်လိုက်သည်။

"အား ကိုလေး"

ဂါဝန်ကိုအပေါ်သို့လှန်တင်လိုက်သည်။

"အိုး"

ညီမလေးရင်ဘတ်ရှေ့မှာလက်လေးနှစ်ဖက်ယှက်ပြီးကွယ်ထားသည်။ညီမလေးလက်လေးနှစ်ဖက်ကို သူဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ညချိန်ဖြစ် ၍ဘရာစီမဝတ်ထားမီးရောင်အောက်တွင် ညီမလေး၏ဖွံ့ထွားစူဖြိုးသည့်အပျိုနို့နှစ်လုံးကဘွားခနဲပေါ်ထွက်လာသည်။နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးနှစ်ဖက်ကို သူဖွဖွလေးဖိချေလိုက်သည်။

"အားး ဟင်းး အားး"

ဖီးတက်သံလေးဖြင့် ညီမလေးတီးတိုးလေးငြီးတွားနေလေသည်။သူ့လက်ထဲမှာညီမလေးနို့သီးခေါင်းလေးကထောင်မတ်နေသည်။ညီမလေးနို့နှစ်လုံးကိုသူစို့လိုက်သည်။ညီမလေးတီးတိုးလေးငြီးတွားပြီးသူ့ကို ဖက်ထားလေသည်။အတော်ကြာကြာစို့၍ ပြီးတော့ ညီမလေးပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။

ခင်မေထွေးရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်နေမိပြီးသူမ အဖုတ်ထဲမှာ ယွစိယွစိ ဖြစ်လာရတော့သည်။ညီမလေးပေါင်ခွဆုံသို့သူမျက်နှာအပ်လိုက်သည့်အခါအို့ ကိုလေးမလုပ်ပါနဲ့ဟုသူ့ကိုတားနေလေသည်။ညီမလေးစကားကိုသူမသိကျိုးကျွံပြုထားပြီးအမွေးဘုတ်စုလေးများနှင့်ဖုံးအုပ်ထားသည့်ညီမလေးအဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကိုလျှာဖြင့်ယက်လိုက်သည်။

"အားးးးးးးး အီးးးးးးးးး"

ခါးလေးကော့တက်သွားပြီးညီမလေးသူ့ခေါင်းကိုကိုင်ထားသည်။ညီမအရင်းအဖုတ်ကိုစေတနာတွေပိုစွာဖြင့်သူယက်ပေးနေပြီးပဲစေ့ခန့်ရှိစောက်စိလေးကိုဖူးခနဲဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

"အားးးးးးးး အီးး ဟီးးးးး ဟင့် ဟင့်"

ညီမလေးရှိုက်သံလေးတွေပင် ထွက်လာသည်။သူယက်ပေးပြီး ခဏအကြာတွင်ညီမလေးစောက်ရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက်လာသည်။ညီမလေးကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီ။ယက်ရာမှ ခွာလိုက်ပြီးဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ညီမလေးကရှက်၍ထင်မျက်စိမှိတ်ထားလေသည်။

သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကိုဖြေချလိုက်သည်။ဖြောင်းခနဲပင်လီးတံကြီးကကန်ထွက်လာပြီးတမိထဲဝမ်းမှ ဆင်းသက်လာသောညီမအရင်းအဖုတ်ရှေ့မှာ တဆတ်ဆတ်နှင့်တောင်မတ်နေလေသည်။ညီမလေးပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။

"မျက်လေးဖွင့်ကြည့်အုံးလေ ခလေး"

"ကြည့်ပါဘူး ရှက်တယ်"

ညီမလေးကနှုတ်ခမ်းလေးစူပြီးသူ့ကို ပြောလေသည်။သူအူယားသွားပြီး သူမအဖုတ်ကို ယက်ထားသည့် ပါးစပ်နှင့်ညီမလေးကိုကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်သည်။

"ပြွတ်စ်"

ညီမလေးကမျက်လုံးမဖွင့်မှိတ်ထားသည်။သူ့လီးတံကြီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ အဖုတ်ထဲ မသွင်းသေးပဲ ရသာဖူးစောက်စိပြူးပြူးလေးကိုဒစ်ဖူးကြီးဖြင့်ထိုးကလော်လိုက်သည်။

"အားးးးးးး ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်"

"ကိုလေးရယ် အဟင့်ဟင့်"

ညီမလေးမျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး ညီမလေးကိုလိုးပါတော့ ကိုလေးရယ် အလိုးခံချင်လှပြီလို့ သက်ရာက်သည့်အကြည့်လေးဖြင့်ကြည့်နေလေသည်။ညီမလေး အဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ညီမလေးအဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးတံကြီးတဝက်လောက်က ကြပ်ကြပ်သပ်သပ်နှင့် ဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

"အားးးးးးးးးး ကျွတ် ကျွတ်"

အပျိုအဖုတ်ဖြစ်၍ကြပ်ထုတ်နေသည်။ညီမလေးထအော်မည်ဆိုး၍သူမပါးစပ်ကို လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကာ ကျန်နေသည့်တဝက်ကို အားယူပြီးဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ဗြိ ပြွတ် ဒုတ် ဖတ်”

"အု အူးးးးးးး အူးး"

ညီမလေးနာ၍ ထင်မျက်ရည်လေးဝဲနေလေသည်။အုပ်ထားသည့် လက်ကို သူဖယ်လိုက်သည်။သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများစုတ်ပြတ်ကုန်ပြီထင်ရအောင် ကိုလေးလီးတံကြီးက အရှိန်နှင့်အဖုတ်ထဲတိုးဝင်ကာသားအိမ်သို့ ပင်လာထောက်မိလေသည်။

ညီမလေးအပျိုစင် နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီးတဖုံးဖုံးနှင့် ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။မလတ်နှင့်ဒေါ်လေးတို့လိုပင် ညီမလေးကလည်းအပေးကောင်းသည်။သူ့ဆောင့်လိုးချက်များနှင့်အညီ လှုပ်ရှားပေးနေလေသည်။ဒီကောင်မလေး အောကားတွေ ဘယ်လောက်ကြည့်ထားတယ်မသိဟု သူလိုးဆော်ရင်းမှ စိတ်ထဲက ပြောလိုက်သည်။

“စွိ စွပ် ပွတ် ပလောက် ဖတ် ”

“အားးးးးးး အီးးးးးးးးးး ကျွတ်စ်”

သူဆောင့်လိုးနေစဉ်မှာပင် ညီမလေးပြီးခါနီးပြီဆိုတာသိလိုက်သည်။အချက်သုံးလေးဆယ်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ တအားအားတအီးအီးငြီးတွားကာ ထွန့်ထွန့်လူး၍ ညီမလေးပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားလေသည်။ညီမလေးနှင့်မတိမ်းမယိမ်းပင်။ သူမအဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီးကိုထိုးစိုက်ထားပြီးသားအိမ်ခေါင်းနားထိသူ့လီးရည်များကို ဗျစ်ခနဲဗျစ်ခနဲပန်းထုတ်လိုက်သည်။

သူတို့မောင်နှမအိပ်ယာထက်မှာနားနေလိုက်ကြသည်။ညီမလေးဂါဝန်ပင်အောက်သို့ပြန်မဖုံးသေးပဲပက်လက်လေးနားနေသည်။ညီမလေးနို့ကိုသူအငမ်းမရစို့နေလိုက်သည်။

"ခစ် ခစ် ကိုလေးကလည်း ကလေးကျနေတာပဲ နို့စို့နေတာ"

"ကိုလေးက နို့မပြတ်သေးဘူးညီမလေးရဲ့"

သူနို့စို့နေရာမှပြောလိုက်ပြီး ပြန်စို့နေလိုက်သည်။ညီမလေးလက်လေးတဖက်ကိုယူပြီး သူ့လီးတံကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ခင်မေထွေးက အောကားများနှင့် မောင်နှမအင်းစက်ဇာတ်လမ်းများ  ဖတ်ဖူးကြည့်ဖူးထား၍ ကိုလေးလီးကြီးကို သူမလက်လေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်သည်။သူမဂွင်းပေးပြီးခဏအကြာမှာ ကိုလေးလီးတံကြီးက သံချောင်းလိုမာတောင်လာသည်။

"ကိုလေးရယ် နဲတာကြီးမဟုတ်ဖူး ဒါကြီးနဲ့ ညီမလေးဟာလေးထဲကို ခုနက အတင်းထိုးထည့်တယ်..ဒါကြီးကလည်း မှိုပွင့်ကြီးကျနေတာပဲ"

သူ့ဒစ်ဖူးကြီးကိုကြည့်၍ ညီမလေးကပြောပြီး လီးတံကြီးကို ဖွဖွလေးဆုပ်ညှစ်ထားလေသည်။

"ထပ်လုပ်ကြရအောင်လေ ညီမလေး"

"ညီမလေးအထဲကတအားစပ်နေတယ် မနက်ဖြန်ကျမှလုပ်နော်"

"အင်းပါ ညီမလေးရယ်ဒါဆို ကိုလေးကို လီးစုပ်ပေးပါလား"

"အင်းစုပ်ပေးမယ်လေဘယ်လိုစုပ်ရမလဲပြောပြ"

ညီမလေးက လှဲနေရာမှ ထိုင်လိုက်သည်။ညီမလေးခေါင်းလေးကို ကိုင်၍ သူ့လီးရှိရာသို့ဆွဲချကာ သူမပါးစပ်နားမှာလီးတံကြီးကို တေ့ပေးထားပြီး 

“ပါးစပ်ထဲထည့်ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးညီမလေး”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ညီမလေးကအတတ်မြန်သည်။သူမပါးစပ်ထဲသူ့လီးတံကြီးကိုထည့်ပြီးခေါင်းလေးနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်လုပ်၍စုပ်ပေးနေလေသည်။

“အားးးးးး ရှီးးးးး ကျွတ်စ်”

"ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရယ်"

ညီမလေးဆံပင်များကို သူလက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ညီမလေးလီးစုပ်ပေးသည် ကို အရသာရှိစွာ ခံနေလိုက်သည်။ငါးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ ညီမလေးပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လီးရည်များကို ပန်းထုတ်လိုက်သည်။သူ့လီးကို ညီမလေးပါးစပ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ညီမလေးက သူ့လီးရည်များကိုထထွေးမည်ပြင်စဉ်မှာ သူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုသူ့ပါးစပ်နှင့်တေ့ထားပြီးစုပ်နမ်းလိုက်သည်။

"ကိုလေးကလည်း ညစ်ပတ်တယ် သူ့အရည်တွေညီမလေးပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့တယ်"

သူ့ရင်ဘတ်ကြီးကိုလက်သီးဆုပ်လေးနှင့်ညီမလေးက ထုနေလေသည်။

"ကိုလေးအခန်းကိုပြန်တော့ ညီမလေးအိပ်တော့မယ်"

"မွ မွ"

ညီမလေးကို အာဘွားပေးလိုက်ပြီး ပုဆိုးဝတ်ကာ သူမအိပ်ခန်းထဲမှ အောင်ဝင်းနိုင် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။လုံးကြီးပေါက်လှ ညီမလေးအကိတ်လေးကို လိုးလိုက်ရသဖြင့် ဘဝင်ပီတိဂွမ်းစိုင်ထိဆိုသလိုပင် ပျော်ရွှင်မဆုံးတပြုံးပြုံး ဖြစ်နေမိပါသည်။

ပြီးပါပြီ။





အိမ်တွင်းရေး အရှုပ်တော်ပုံ အပိုင်း ( ၁ )

အိမ်တွင်းရေး အရှုပ်တော်ပုံ  အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ကာမလူဇိုး

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

သူ့နာမည်က အောင်ဝင်းနိုင် အသက်၂၂ နှစ် ညီအကို မောင်နှမ ၄ ယောက်ရှိသည့်အနက် သူကနို့ညှာဖြစ်သည်။ အကိုကြီးက အောင်မင်းနိုင်အသက်၂၈ နှစ်။လွန်ခဲ့သည့် ၂ နှစ်ခန့်ကအိမ်ထောင်ကျသွားပြီး အိမ်ခွဲနေပါသည်။အမ အလတ်က တင်မာကြည် အသက်၂၅ နှစ် ။ပြီးခဲ့တဲ့ ၆လ ကျော်ခန့်က သူမ ယောင်္ကျားနဲ့ စိတ်သဘောထားမတိုက်ဆိုင်သဖြင့် ကွာရှင်းကာအိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ 

ကိုကြီးနှင့်အမလတ်က သားသမီးမရှိကြပါ။ သူ့အောက်တွင် ညီမလေး ခင်မေထွေး သူမကအသက် ၁၈ နှစ်ဖြစ်ပါသည်။ သူတို့ မိဘနှစ်ပါးကဆုံးပါးသွားတာ ၅ နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီ။ သူတို့မောင်နှမတွေနှင့်အတူအမေ့ ညီမအရင်းဒေါ်လေးဒေါ်တင်မေကလာနေပေးသည်။ 

ဒေါ်လေးက အသက် ၄၅ နှစ် မုဆိုးမဖြစ်ပြီးသားသမီးနှစ်ယောက်က အိမ်ထောင်အသီးသီးကျသွားကြပြီး အဝေးမှာနေကြသည်။ သူတို့နှင့်ပင်ဒေါ်လေးက အတူနေပြီး သူမသားသမီးအရင်းလို မိတဆိုးဖတဆိုးလေးများဖြစ်၍ချစ်ရှာခဲ့ပါသည်။ သူတို့အမေက မောင်နှမသုံးယောက်ထဲမှာအကြီးဆုံး အမေ့ကသူတို့ဦးလေး ပြီးမှ ဒေါ်လေးဒေါ်လေးကအငယ်ဆုံးဖြစ်ပါသည်။

သူတို့ ညီအကိုမောင်နှမတွေ အကုန်လုံးပညာရေးကံမပါခဲ့ကြ။သူက ၁၀ တန်းနှစ်မှာပင်စာမလိုက်နိုင်၍ ထွက်လိုက်သည်။ သူ့အမနှင့်သူ့အကို ညီမလေးတို့လည်း သူလိုပင်ဖြစ်ကြပါသည်။ သူတို့စီးပွားရေးက၂ လုံး ၃လုံးကော်မရှင်ရောင်းသော အလုပ်ဖြစ်သည်။ ထိုလုပ်ငန်းက သူတို့မိဘတွေမကွယ်လွန်ခင်ထဲက လုပ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ကလည်း ဒီအလုပ်ကို သူတို့မောင်နှမသုံးယောက် ဆက်လက် လုပ်ကိုင်ခဲ့ကြသည်။

၂ လုံး ၃ လုံးကော်မရှင်ရောင်းရင်း တဖက်ကလည်း သူဘောလုံးပွဲကော်မရှင်စားဖြင့် ရောင်းပါသည်။ သူနှင့်ညီမလေးကအိမ်ထောင်မကျသေး။လူပျို အပျိုများဖြစ်ကြသည်။ သူက လူပျိုဆိုသော်လည်း လီးကတော့ အိုနေပြီ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ အသက် ၁၇ လောက်က သူတို့တလမ်းကျော်မှ တခုလပ်မမကြီး မမမြင့်ဆိုသည့်ဆော်ကြီးနှင့် ငြိခဲ့သည်။ သူမက ၂၆ လောက်ရှိပြီ။ သူ့ထက် ၉ နှစ်ကြီးသည်။ သူမအား ၄လ ကျော်လောက် လိုးဆော်လိုက်ရသည်။ 

မိန်းမလိုးနည်းပေါင်းစုံနှင့် ဘာဂျာမှုတ်နည်း မိန်းမကို စိတ်လာအောင် ဘယ်လိုနှူးဆွရမည်ဆိုသည်များကို ထိုဆော်ကြီးက သူ့အားသင်ပေးခဲ့သည်။ အသက်ငယ်ငယ်နှင့် မိန်းမလိုးနည်း နှူးဆွနည်းများကို သူတတ်ကျွမ်းခဲ့သည်။ သူမလည်း နောက်တော့ ဘောစိတစ်ယောက်ဖြင့် အိမ်ထောင်ကျသွားခဲ့သည်။ သူလည်း ထိုဆော်ကြီးကို မဝါးရတော့ အနီးနားပတ်ဝန်းကျင်မှ မုဆိုးမ တခုလပ်ကြိုက်ကုန်းများအား မန်းပြီးရလျှင် လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့သည်။

သူ့ ရူပါကဖြောင့်သည့်အထဲပါပြီး တော်ကီကောင်းကာငွေလည်းရွှင်၍သူမန်းလျှင်ရတာများသည်။ အပျိုလေးတွေတော့ မလိုးဖူးသေး မုဆိုးမ တခုလပ်နှင့်သူ့ထက်ကြီးသည့် ဆော်ကြီးတွေသာ လိုးဆော်ခဲ့ဖူးသည်။ ခုနောက်ပိုင်း တဖြေးဖြေးတိုးတက်လာသည့် ခေတ်ကြီးမှာဖုန်းတွေ အင်တာနက်တွေပေါ်လာပြီး အင်းစက်သွေးသားရင်းခြာ မောင်နှမ တူဝရီးဇာတ်လမ်းများကို သူအဖတ်များလာခဲ့သည်။ 

ဆိုတော့ အိမ်မှာနေ့စဉ်မြင်တွေ့နေရသော တင် ရင်များက ခုထိတင်းရင်းပြီးလုံးကြီးပေါက်လှ ညိုချောအကိတ်ကြီး ဒေါ်လေးတင်မေ။ တခုလပ်အမ ဂျောကောင်းသည့် မမတင်မာကြည်။  ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်တို့နှင့်ခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့ထွားသော ညီမလေးခင်မေထွေးတို့အားသူလိုးချင်ခဲ့တာလေးငါးလခန့်ရှိခဲ့ပြီ။ ဘယ်လိုစရမှန်းမသိ၍ ငြိမ်နေတာဖြစ်သည်။ 

ခုနောက်ပိုင်းသူအရင်ကလို ဆော်ဇယားများပင်မရှုပ်တော့ အခြေနေပေးလျှင်သူမတို့သုံးယောက်ထဲ ကတစ်ယောက်ကို ဖန်ပြီးလိုးမည် ဟုတွေးထားခဲ့ဖူးသည်။သူ့ဘောလုံးပွဲရောင်းသောအလုပ်မှာရောင်းအားကောင်း၍ နောက်တော့ သူတို့နှင့် ညီအကိုတစ်ဝမ်းကွဲတော်သူအမေ့မောင်အရင်း၏သားဖြစ်သူခင်မောင်ကိုခေါ်ကာ ပိုက်ဆံပေးပြီးကူခိုင်းရလေသည်။ ခင်မောင်ကအသက် ၂၀ သူ့ထက်ငယ်သည်။

သူတို့ ညီအကိုမောင်နှမလေးယောက်လုံး အရပ်မြင့်တာက အဖေ့ဘက်လိုက်ပြီး မျက်ခုံးမျက်ဖန်ကောင်းကာအသားညိုတာက အမေ့ဘက်လိုက်၍ ညိုချောများဖြစ်ကြပါသည်။

ငါ ဒိုင်ဆီ ငွေသွားအပ်လိုက်အုံးမယ် ခင်မောင်ဟုပြောပြီး သူ ညဘက် ဇယားများချုပ်ပြီး၍ ဒိုင်အိမ်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။ ငွေသွားအပ်ပြီး သူ့ကော်မရှင်ခနှုတ်ယူကာအပြန်လမ်းမှာ ဘီယာဆိုင်ထိုင်လိုက်သည်။ စားကောင်းသောက်ကောင်းလေးဘီယာ ၂ ခွက်မှာပြီးသောက်လိုက်သည်။ အမြဲတမ်းတော့ သူမသောက်။ တခါတရံမှသောက်တာဖြစ်သည်။

ခင်မောင်အိမ်ရှေ့တွင် tv ထိုင်ကြည့်နေစဉ် 

“ခင်မောင်ရေ ဟို ညီအမနှစ်ယောက် သွားပြီလား ”

ဟု ဒေါ်လေးကမေးသည်။

"သွားပြီ ဒေါ်လေး"

သူတို့မရှိခင် ဒေါ်လေးတို့ အမြန် လုပ်ကြမယ် သား”

ဟု ဒေါ်လေးကပြောသည်။ကျနော်လည်း ဒေါ်လေးကိုလိုးချင်နေတာမှလီးကို တောင်နေပြီ။

“ဟင်းး မအေလိုးလေး အဲလိုပဲပြောရလား”

တူလေးကိုမျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်ပြီး သူမ၏ စွင့်ကားသောဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုလှုပ်ယမ်း၍ လှေကားဆီသို့ ဒေါ်တင်မေလျှောက်လှမ်းသွားသည်။ ခင်မောင်လည်းအမြန်ပင်ဒေါ်လေးနောက်သို့ လိုက်ခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ အိပ်ယာထက်မှ ာတူလေးကို စောင့်နေလိုက်သည်။

သူအိမ်ခန်းထဲဝင်၍ တခါးအမြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ကာဒေါ်လေးထမီကို လှန်တင်လိုက်သည်။သားအမြန်လုပ်နော် တော်ကြာနင့်ကိုလေး ပြန်လာခါနီးပြီ။

"ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"

ဒေါ်လေးပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကိုဖြေချလိုက်သည်။ သူ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက််ပြီးစောက်မွေးနက်နက်များနှင့်ဖုံးအုပ်ထားသော ဒေါ်လေးရဲ့စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။

“ဗြိ..ပြွပ် ဖတ်  ”

“အားးးးးးးးး ကျွတ်စ်”

စန်းစန်းတင့်လှသည့်အယ်နေသော ဒေါ်လေးရင်သားတွေကိုအင်္ကျီပေါ်မှ လက်နှင့် ဆုပ်နယ်ပြီး ဒေါ်လေးတင်မေစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။

“ဖလွှတ် စွိ ပြွတ် ပလောက် ဖတ်”

“အားးးးးးး အီးးးးး အိုးး သားး ဆောင့်လိုးပေး ဒေါ်လေးကို အားးးးးး”

ခင်မောင် မနားတမ်းပင်ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကို တဖုံးဖုံးနှင့်ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ တူလေးဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်းဒေါ်တင်မေ သူမဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းသလိုဝိုင်းပေးပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပင့်တင်ပေးနေလိုက်သည်။ 

အချက် ၇၀ ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ ဆီးခုံချင်းထိကပ်ထားပြီး ဖင်ကြောကြီးများရှုံ့ကာ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးရည်များကို ဖြောခနဲပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ခင်မောင်နှင့်မတိမ်းမယိမ်းပင် ဒေါ်တင်မေတစ်ကိုယ်လုံးဖျိုးခနဲဖျဉ်းခနဲဖြစ်၍ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။

ခင်မောင်ပုဆိုးပြန်ဝတ်ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူနှင့်ဒေါ်လေးတို့ လိုးခံလာကြတာ ယခုဆို ၆လကျော်ခဲ့ပြီ။ သူတို့ခုလိုပင် အိမ်သားများညဘက်အပြင်သွားကြလျှင် ဒေါ်လေးက သူ့အားလာခေါ်၍ လိုးခိုင်းတတ်လေသည်။ ဟိုညီအမနှစ်ယောက်က ညနေစောင်းပြီဆိုတာနှင့် ထမင်းစားသောက်ပြီးသုံးအိမ်ကျော်မှ မတင်မာကြည်သူငယ်ချင်းအိမ်သို့ သွားကာလင်အကြောင်းသားအကြောင်းများပြောဆိုတတ်ကြသည်။ ညအိပ်ချိန်မှ ပြန်လာတတ်ကြသည်။

ဒေါ်တင်မေကအသက် ၄၅ နှစ်ဆိုသော်လည်း အရွယ်ကမကျပါ။ နုပျိုလျက်ရှိပြီးသူမ၏ တင်နှင့်ရင်များမှာ ပျော့တွဲမနေ တင်းရင်းနေဆဲရှိသေးသည်ဟု ဆိုရမည်။ အရပ် ၅ ပေ ၅ ရှိပြီး ဖွံ့ထွားမို့မောက်သော ရင် သိပ်မတုတ်သည့် ခါးနှင့် စွင့်ကားသောတင်တို့ကိုပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်ပါသည်။ ရုပ်ရည်အသင့်အတင့်ရှိသည်ဟု ဆိုတာထက် သာသောရုပ်ရည်ရှိပြီးလုံးကြီးပေါက်လှညိုချောဖြစ်သည်။ သူမ၏အုံထူနက်မှောင်သော ဆံပင်များက တင်ပါးခန့်ရှည်ပြီးတခါတရံ မှသာ ဘီးစပက်ပက်တတ်သည်။

 နောက်မှာဖားလျားချထားတာများပြီး ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နှင့် ကီမိုနိုများသာ အဝတ်များသည်။ဒေါ်လေးတင်မေက တဏှာရာဂအားကြီးသလို မတင်မာကြည်နှင့်ညီမလေး ခင်မေထွေးတို့ကလည်းဒေါ်လေးလို ပင်ဖြစ်ကြပါသည်။ တခါတရံ သူမတို့အိမ်ရှေ့တွင်ထိုင်နေချိန်အိမ်သားများမရှိလျှင် လင်အကြောင်းသားအကြောင်းတွတ်ထိုးနေကြတာ သူ နားစွန်နားဖျားကြားမိ၍သိရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ 

သူ ညီမလေး ခင်မေထွေးနှင့် မမ တင်မာကြည်တို့ညီအမကိုလည်း လိုးချင်မိသည်။ အခြေနေမပေးသေး၍ ငြိမ်နေတာဖြစ်သည်။ဒေါ်လေးတင်မေကအိမ်ပေါ်ရှိ သူမအခန်းထဲတွင်သူ့အလိုးကိုခံတတ်သလို ညဘက်အိမ်သားများအိပ်ချိန်ဆိုလျှင်လည်းအိမ်နောက်ဖက်ရှိ ဂိုထောင်အစုတ်လေးထဲသွားပြီးသူတို့တူဝရီးလိုးဆော်တတ်ကြလေသည်။

သူတို့ ဖြစ်ခဲ့ကြပုံမှာလွန်ခဲ့သည့် ၅ လခန့်က ဟိုညီအမက သင်္ကြန်တွင်းဖြစ်၍ ၂ လုံးဘောလုံးများနားထားသောကြောင့်ခရီးထွက်ကြမည်။ ကိုလေးအောင်ဝင်းနိုင်ကလည်းသူ့သူငယ်ချင်းတွေနှင့် စက်စဲ ဘက်သွားကြမည်။

သူလည်းအိမ်သို့ခဏပြန်ချင်ကြောင်းပြောသည့်အခါ ဒေါ်လေးကသားပြန်မယ်ဆိုရင် အိမ်မှာ ဒေါ်လေးတစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေမှာပေါ့နင့်ကိုလေးတို့ ပြန်ရောက်မှသွားပါကွယ်ငါ့တူလေးကလိမ်မာပါတယ်ဟုပြောသည် ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေးဟု သူပြောလိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့်အိမ်တွင်သူတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်သာကျန်ခဲ့ကြသည်။ အကျနေ့ရောက်တော့ မနက်အစောပိုင်းဒေါ်လေးက ရင်ဖုံးအင်းကျီဖြူနှင့်ယောဂီထမီဝတ်ပြီး ဘုန်းကြီးသွားမည်ဟုသူ့ကိုပြော၍ထွက်သွားလေသည်။အုံထူနက်မှောင်သော ပိတုန်းရောင်ဆံပင်များကို ဘီးစပက်ပက်ထားပြီးသိပ်မတုတ်သည့် ခါးလေးအောက်မှ စွင့်ကားတဲ့ဒေါ်လေးဖင်လုံးကြီး တလုံးတက်တလုံးဆင်းသွားတာ ခင်မောင်မျက်စိတဆုံး ကြည့်နေမိသည်။

သူ့ပုဆိုးထဲမှလီးမှာလည်း တောင်မတ်နေလေသည်။ဒေါ်လေးသွားပြီးသူလည်း အပြင်ထွက်ကာရေပက်ခံလိုက် တမနက်လုံး ကဲလိုက်အရက်သောက်လိုက်ဘီယာသောက်လိုက်ဖြင့် အတော်မူးနေလေသည်။ 

အိမ်ပြန်ပြီးအိမ်ပေါ်ထပ်ရှိသူအိပ်သောခေါင်းရင်းခန်းမှာထိုးအိပ်လိုက်သည်။ နေ့လည် ၂ နာရီလောက်မှာသူ နိုးလာပြီးအမူးလဲပြေသွား၍ရေစိုအဝတ်များကို လဲလိုက်သည်။ ဗိုက်ဆာ၍ထမင်းစားရန်လှေကားသို့အလာ ဒေါ်လေးအခန်းဘက်အမှတ်မထင်ကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ အကြည့်မလွှဲနိုင်အောင်ဖြစ်သွားရသည်။

အခန်းဝဘက်ကျောပေးထားပြီး ဒေါ်လေးရင်ဖုံးအင်္ကျီ ချွတ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ နှစ်ကြိုး ထိုး ဘော်လီအဖြူရောင်အောက်မှဒေါ်လေး၏ခါးသားဖွေးဖွေးလေးအားတွေ့လိုက်ရသည်။ တဆက်ထဲ ယောဂီထမီကိုပါခြေထောက်အောက်သို့ ချွတ်ချလိုက်ပြီးကုန်း၍ ပင်တီအဖြူရောင်လေးကိုချွတ်လိုက်သည့်အခါ ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားမှစောက်မွေးနက်နက်များနှင့်စောက်ဖုတ်ပြူပြူလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့မျက်လုံးများပြာသွားပြီး ပုဆိုးကိုချွတ်ကာအခန်းထဲဝင်ပြီး ဒေါ်လေးနောက်မှာရပ်လိုက်သည်။

ဒေါ်လေးနောက်မှာရပ်ပြီး သူမကျောကိုအောက်သို့ ဖိချလိုက်သည်။ အို့ ဒေါ်တင်မေ အာမေဋိတ်သံပြုပြီး လဲမည်စိုး၍ ကုတင်ဘောင်အားလက်ဖြင့် ကိုင်ထားလိုက်ရသည်။ ဖင်ကုန်းပေးသလိုဖြစ်သွား၍ ခင်မောင့်အကြိုက် ဖြစ်သွားရသည်။ 

ခင်မောင့်လှုပ်ရှားမှုများက အတော်ကိုမြန်သည်။ ဒေါ်လေးမှင်တက်နေချိန်မှာ တောင်မတ်နေသည့်သူ့လီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားမှစောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည်။ဒေါ်တင်မေ မှင်တက်နေရာမှနောက်သို့လှည့်ကာ 

 “ခင်မောင် ခွေးတိရိစ္ဆာန်ကောင် မအေလိုး နင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ”

ဟုပြောပြီး အတင်းရုန်းလိုက်သည်။ဒေါ်လေးလက်နှစ်ဖက်ကိုချုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပြီး 

“ဒေါ်လေးကို ကျနော်လိုးချင်လို့”

ဟု ပြောကာသူ့လီးကိိုနောက်သို့ဆွဲထုတ်၍ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ဇွိ ပြွတ် ဖတ် အိုးး”

“ခွေးသူတောင်းစား နင့်ကိုငါ ရဲစခန်းတိုင်မယ်"

“တိုင်ဗျာ ဒေါ်လေးကျနော်ကတော့ လိုးပြီ”

ဟုပြောပြီးသိပ်မတုတ်သည့်ခါးလေးအားလက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်၍အဒေါ်စောက်ဖုတ်ကိုဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်။ဒေါ်တင်မေဟန်ပြလောက်သာ တူလေးအားဆူပူကြိမ်းမောင်းပြီးအလိုးမခံရတ ကြာခဲ့ပြီ။ လက်ဖြင့်သာ သူမအာသာကိုဖြေနေခဲ့ရ၍ ယခုလိုမိမိတူအရင်း၏အလိုးခံနေရသဖြင့်ပင်ကိုယ်အခံကိုက ဒေါ်တင်မေက တဏှာရာဂအားကြီးသူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ခဏကြာတော့သူမခါးကိုခွက်ထားပေးပြီးဖင်ကြီးကို တူလေးဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်းနောက်သို့ပြစ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်သည်။ 

သူ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းဒေါ်လေးဖင်လုံးကြီးက ကျေက်ကျောတုံးလိုတုန်တက်သွားပြီးဒေါ်လေးကိုယ်လုံးပြည့်ပြည့်လေးတုန်ခါသွားတာကြည့်၍ပင်ကောင်းနေလေသည်။

“ဖလွှတ် စွိ ပွတ် ဖတ်”

“အားးးးးးးး အီးးးးးး အားး”

“ဇွိ ဖွတ် ပလောက် ဖတ်”

“အားးးးးးး ရှီးးးးးးးး ကျွတ်စ်”

လီးအရသာကိုသိသည့်အိမ်ထောင်သည်ပီပီ အပေးကောင်းစွာဖြင့်လိုးခံနေလိုက်ပြီး သူမစောက်ခေါင်းအတွင်း သားများနှင့်ခင်မောင့်လီကိုဆုပ်ညှစ်နေလိုက်သည်။ ၆ မိနစ်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါ သူနှင့်ဒါ်လေးပြိုင်တူလိုပင်ကာမအထွတ်အထိတ်သို့ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။ 

ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲမှ သူ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးပုဆိုးဝတ်ရန်အခန်းဝသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ ခုနက တဏှာစိတ်ကြောင့်မလန့်သော်လည်း ခုလိုးဆော်ပြီးမှခင်မောင်လန့်နေမိသည်။

“ဟဲ့ နင် ကို့အဒေါ်ရင်းကို လိုးပြီးတော့ သွားတော့မယ်ပေါ့..ဟုတ်လား..”

"ဟုတ် ဟုတ် ဒေါ်လေးသွားတော့မယ်"

သူအထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့်ပြောလိုက်သည်။

“မသွားနဲ့အုံး ဒေါ်လေးကိုထပ်လုပ်ပေးအုံးခုနကတော့ တဏှာရူးပြီးအဒေါ်စောက်ဖုတ်ကိုလိုးပြီးတော့ လာဒေါ်လေး ဝသေးဘူး”

ဟု သူ့ကိုပြောသည်။ခင်မောင်ပျော်သွားပြီး ဟုတ်ဒေါ်လေးဟုပြောကာဒေါ်လေးနားလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးရဲ့ထူအမ်းအမ်းနှုတ်ခမ်းလေးကိုကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်သည်။

 “ပြွတ်စ်”

သူမလက်ကိုကျောနောက်သို့ပို့ပြီး ဒေါ်တင်မေ ဂျိတ်ဖြုတ်၍ဘော်လီချွတ်ကာကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲလိုက်သည်။ဒေါ်လေး၏ တုံချဉ်သီးလုံးခန့်ရှိသည့် နို့ကြီးတစ်လုံးအား သူစို့လိုက်ပြီးလက်သန်းလုံးခန့် မရှိတရှိ နို့သီးခေါင်းမဲတုတ်လေးကိုလက်ဖြင့်ဖိချေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့နောက်တစ်လုံးကိုပြောင်းစို့လိုက်သည်။ ဒေါ်လေးတဟင်းဟင်း ငြီးသံံလေးများထွက်ပေါ်လာသည်။ 

“အားးးးး သားး”

ထို့ထက်ပိုကောင်းစေချင်သဖြင့် ဒေါ်လေးပေါင်ကြားမှာသူဒူးထောက်ထိုင်ကာ စောက်မွေးနက်နက်များနှင့်ဖုံးအုပ်ထားသည့် ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုယက်ယက်လိုက်သည်။

“အားးးးးးး ရှီးးးးးးး ”

ဒေါ်တင်မေဖင်ကြီးကြွပြီး တူလေးစောက်ဖုတ်ယက်ပေးသည်ကို အားအရသာရှိစွာဖြင့် ခံယူနေလိုက်သည်။အကွဲကြောင်းတိုင်းအပေါ်မှအောက်ယက်ပေးပြီးစောက်စိပြူးပြူးကြီးကိုလက်နှင့်ဖိချေလိုက်သည်။

“အားးးးးး အီးးးးးး သားရေမရတော့ဘူးဟာ ဒေါ်လေးကို လိုးပေးတော့”

"ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"

ခင်မောင်ယက်နေရာမှခွာပြီးဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည့်အခါ သူ့လီးကိုဒေါ်လေးကဆုပ်ကိုင်ကာသူမစောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ပေးထားသည်။ သူခါးကော့ပြီး ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ဗြိ ပြွပ် ဖတ် အားးးးးး ”

တူလေးခါးမှာဒေါ်တင်မေ သူမခြေနှစ်ဖက်ကိုချိတ်ထားလိုက်သည်။ ဒေါ်လေးရဲ့ အယ်နေသောနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ပြီး ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်

“ဖွတ် စွိ စွပ် ပလောက် ဖတ်”

“အားးးးးးး ရှီးးးးးးး ကျွတ်စ်”

ဒေါ်လေးကစောက်ဖုတ်ကြီးကို သူဆောင့်လိုးချက်များအတိုင်းပင့်တင်ပေးနေသဖြင့် သူက ဆောင့်အလိုဒေါ်လေး က ပင့်အတင် တူဝရီးနှစ်ယောက်လက်တွဲညီညီဖြင့်လိုးခံနေကြလေသည်။

“အားးးး သားး.ဆောင့်ဒေါ်လေးကိုဆောင့်လိုးးပေးး အီးးးးး”

“ပြွတ် ဖြလစ် ပလောက် ဖတ် ”

သူဆောင့်လိုးပြီးခဏအကြာတွင် ဒေါ်လေးဖင်ကြီးအိပ်ယာထက်သို့ အနည်းငယ်ကြွကာ ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲဖြစ်ပြီးပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်သွားသည်။ ဒေါ်လေးနှင့်မတိမ်းမယိမ်းပင် သူ့လီးရည်များကို ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဒလဟောပန်းထုတ်လိုက်သည်။

ထိုနေ့မှစပြီး ဒေါ်လေးနှင့်သူအိမ်သားများမသိအောင်ယခုထိခိုးစားလာခဲ့ကြသည်။ခင်မောင်အိမ်ရှေ့ခန်းမှာထိုင် ၍ ဒေါ်လေးနှင့်သူလိုးဆော်ခဲ့ပုံများအား တွေးနေစဉ်းစားနေစဉ်မှာ ကိုလေးအောင်ဝင်းနိုင် ပြန်ရောက်လာသည်။ အိမ်ပေါ်ရှိ သူ့အခန်းရှိရာတက်သွားပြီး မမတင်မာကြည်တို့လည်းပြန်ရောက်လာပြီးအောက်ထပ်ရှိ သူမတို့အခန်းထဲဝင်သွားကြစဉ်သူမတို့နောက်မှအိုးနှစ်လုံးအား သူကြည့်နေလိုက်သည်။ 

အစောကမှ ဒေါ်လေးအားလိုးခဲ့သော လီးက ပုဆိုးထဲမှာတောင်မတ်နေသေးသည်။ စားရတဲ့ခလေးပိုငတ်တာပဲ ဟု စိတ်ထဲမှပြောပြီးအိမ်ပေါ်ရှိသူ့အိပ်ယာသို့ လာခဲ့လိုက်သည်။

ထိုသို့ဖြင့်နေလာခဲ့ရာ တနေ့မနက်မွန်းလွဲပိုင်းလောက်တွင် ထိုနေ့ကစနေနေ့ဖြစ်၍ ၂လုံးဇယားများပိတ်သည်။ တင်မာကြည်တို့ညီအမနှစ်ယောက်က သူမတို့သူငယ်ချင်းများအိမ်သို့သွားလည်နေကြသည်။ အောင်ဝင်းနိုင်လည်းကိစ္စတခုဖြင့်အပြင်သို့သွားနေသည်။

သူနှင့် ဒေါ်လေးဒေါ်တင်မေသာအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့ကြ၍ အထန်ကောင်ခင်မောင်ကလည်း အိမ်သားများအလစ်ကိုချောင်းနေတာဖြစ်သည်။ သူမီးဖိုထဲဝင်ခဲ့လိုက်သည်။

ဒေါ်လေးကထမင်းဟင်းချက်ပြုတ်စီးမံနေလေသည်။ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး အပြင်သွားကုန်ကြပြီ ဒေါ်လေး ကျနော်တို့ချစ်ကြရအောင်ဟုပြောပြီးဒေါ်လေးကိိုနောက်မှဖက်ကာ စူဖြိုးဖြိုးဗိုက်သားလေးအား အင်းကျီ ပေါ်ကပွတ်လိုက်သည်။

“အင်း ဒါဆိုအပေါ်သွားရအောင်”

တူဝရီးနှစ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့ပြီးဒေါ်လေးအခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့ကြသည်။အပြင်သွားပြီး နာရီဝက်ကျော်လောက်ရောက်သည့်အခါအောင်ဝင်းနိုင် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ အပေါ်ထပ် သူ့အခန်းရှိရာသို့ အသွားမှာဒေါ်လေးအခန်းရှေ့အရောက်တွင် မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းက အောင်ဝင်းနိုင်အား ကြက်သေသေသွားစေခဲ့သည်။

“ဖွတ် စွိ ဖတ်”

“အားးးးးးး ရှီးးးးးးးးး”

ခင်မောင်ရောဒေါ်လေးပါဝတ်လစ်စစ်လစ်များဖြစ်နေပြီးခင်မောင်က ဒေါ်လေးကို ဒေါ့ကီဆွဲနေပြီးဒေါ်လေးကတအားအားနှင့်ငြီးတွားနေလေသည်။ သူစိတ်လည်းတိုသွားမိသလိုပုဆိုးထဲရှိ သူ့လီးတံကြီးမှာတဆတ်ဆတ်နှင့်တောင်မတ် နေလေတော့သည်။ သူ့ခေါင်းထဲအကြံတခုရသွားပြီးဖုန်းဖြင့် ဒေါ်လေးတို့လိုးဆော်နေသည်ကို ဗွီဒီယို ရိုက်ထားလိုက်သည်။ 

ကာမရေယဉ်ကြောတွင်စီးမျောနေကြသည့် သူတို့နှစ်ယောက်ကအခန်းဘက်ကျောပေးထား၍ သူမူဗီဆွဲသည်ကိုမသိကြပေ။အောင်ဝင်းနိုင် သူ့အိပ်ခန်းရှိရာသို့ဝင်ခဲ့လိုက်ပြီး ကုတင်ထက်၌လှဲ၍ ခင်မောင်ကို ဆက်မထားတော့ဘူးသူ့ကိုပြန်ခိုင်းမှဖြစ်မည်။ သူ့အကြံကိုအရင်ဦးသွား၍ ခင်မောင်ကိုစိတ်တိုကာသူအိမ်မှာဆက်ရှိလျှင်သူ့ညီမနှင့်သူ့အမပါ ဒီကောင်အရင်ဝါးသွားမည်ဆိုတာ မြွေမြွေချင်းခြေမြင်မိသည်။ 

ထို့ကြောင့် နေ့လည်ပိုင်းတွင်ခင်မောင်အား သူအိမ်မှာ ဆက်မနေရန်ပြောလိုက်ပြီး ဒေါ်လေးနှင့်သူ့ကိစ္စကို မိမိသိကြောင်းပြောလိုက်သည်။ မင်းကိုငါညီအကိုမို့ တခြားသူစိမ်းသာဆို ငါရဲစခန်းတိုင်မှာ ဟုခြောက်လိုက်သည်။ သူ့ကို တောင်းပန်ကာ အိမ်တွင်ဆက်မနေတော့ ပြန်တော့မည်ဟုပြောသည်။ခင်မောင်လည်းသူမှားကြောင်း သူ့အားတောင်းပန်၍သူ့ အိမ်ရှိရာနယ်သို့ ချက်ချင်းပင်ပြန်သွားလေသည်။

ဒေါ်လေးက အပြင်သွားနေပြီး ဟိုညီအမကလည်း ပြန်မလာသေး၍ သူမတို့ ခင်မောင် ပြန်သွားသည်ကို မသိကြပါ။ ညနေစာ ထမင်းစားကြသည့်အခါ 

“ခင်မောင် မတွေ့ပါလား”

ဟုဒေါ်လေးကမေးသည်။ 

“သူ့အိမ်က အရေးကြီးတယ် ပြန်ခဲ့ပါလို့ ဖုန်းဆက်လို့ နေ့လည်ကပဲ ဒေါ်လေးတို့ အပြင်သွားနေတုန်းပြန်သွားတာ”

ဟု သူပြောလိုက်သည်။ ဒေါ်တင်မေ စိတ်ညစ်သွားမိသည်။ ဘယ်နှစ်ရက်လောက်နေမှ ခင်မောင်ပြန်လာမှာလဲ မသိဘူး သူမလာခင် ငါတော့အလိုးခံရမှာ မဟုတ်ဘူးဟု စိတ်ထဲကပြောပြီး ထမင်းဆက်စားနေလိုက်သည်။အောင်ဝင်းနိုင် ဒီညဒေါ်လေးကိုဖုံးထဲမှ သူမတို့ လိုးခံနေကြသည့်မူဗီကို ပြ၍ အကြပ်ကိုင်ပြီးဒေါ်လေးကို လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ညရောက်တော့ ဒေါ်လေးအခန်းထဲသူ ဝင်လာခဲ့လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။

“သား ဘာလို့ တံခါးပိတ်လိုက်တာလဲ"

ကုတင်နားလျှောက်လာခဲ့ပြီး

“ဒေါ်လေးကို သား ပြစရာလေးရှိလို့ပါ”

ဟုပြောကာ သူမလှဲနေသည့်ဘေးမှာ ထိုင်လိုက်သည်။

“ဘာပြမှာလဲ သား 

ဟုဒေါ်တင်မေသိချင်စိတ်ဖြင့်မေးလိုက်သည်။သူ့လက်ထဲမှ ဖုန်းကိုဖွင့်၍ ဒေါ်လေးတို့ လိုးခံနေသည့် မူဗီအား ဖွင့်ကာ

“ဒီမှာ ဒေါ်လေး”

ဟုပြောပြီးသူမကို ပြလိုက်သည်။ မူဗီကြည့်ပြီး ဒေါ်လေးမျက်နှာတစ်ခုလုံးဖြူဖတ်ဖြူလျော်ဖြစ်သွားသည်။

“ဟင် သားး ဒါ ဒါဘယ်လိုလုပ် သိ သိတာလဲ ဒေါ်လေး တောင်းပန်ပါတယ်သားရယ် အီးး ဟီးး ရွှတ်

ဒေါ်လေးရှိုက်ငိုပြီး 

“ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူမှမပြောပါနဲ့နော်...သား သမီးတို့ကိုလည်း မပြောပါနဲ့နော်..ဒေါ်လေး နောက် ဒီလိုမဖြစ်စေရပါဘူး”

ဟုဒေါ်လေးကပြောသည်။

“ဘယ်သူ့မှမပြောဘူးစိတ်ချဒေါ်လေး ဒါပေမယ့် သားတောင်းဆိုတာကို ဒေါ်လေးက ပေးရမယ်”

“သားက ဒေါ်လေးဆီက ဘာတောင်းဆိုမှာလဲ။

“သားလည်း ခင်မောင့်လို ဒေါ်လေးကိုလိုးချင်တယ်လို့တောင်းဆိုမလို့ပါ”

“မဖြစ်နိုင်ဘူး သားတောင်းဆိုတာ ဒေါ်လေးမပေးနိုင်ဘူး”

ဟု ဒေါ်တင်မေ တူလေးကိုပြောလိုက်သည်။

“ခင်မောင်နဲ့ကျဒေါ်လေးက အလိုးခံပြီး သားလိုးတာကျ မခံဘူးပေါ့ ..ဒါဆိုလည်းရတယ်လေ ..ဒေါ်လေးတို့အလိုးခံနေကြတဲ့ မူဗီကိုဖေ့ဘုတ်ပေါ်တင်လိုက်မယ် တူအရင်းနဲ့အလိုးခံနေတာဆိုပြီးတော့"

ဟု သူခြိမ်းချောက်ကာအကြပ်ကိုင်လိုက်သည်။ဒေါ်တင်မေကြောက်ရွံ့ထိန့်လန့်သွားပြီးငြင်းလျှင်လည်း သူမအရှက်ကွဲမည်။ သူမဘဝကခုမှဆုပ်လည်းစူး စားလည်းရူး ဖြစ်ပြီ။ ခွေးဖြစ်မှမစင်မကြောက်တော့ ဖြစ်လိုရာဖြစ်စေတော့ဟု သဘောပိုက်ပြီး တူလေးအောင်ဝင်းနိုင်အလိုးကိုခံမည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

“နင်ကတိတော့ တည်ပါသား ”

ဟုတူလေးကိုပြောလိုက်သည်။

“တည်ပါတယ် ဒေါ်လေးစိတ်ချ"

ဒေါ်လေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို သူစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး သူမပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လျှာသွင်းကာ ဒေါ်လေးလျှာလေးကို ထိုးကလိလိုက်သည်။ခဏအကြာ စုပ်နမ်း၍ ပြီးတော့ ဒေါ်လေး အင်္ကျီ ကြယ်သီးများအား သူဖြုတ်လိုက်သည်။ ညအိပ်ချိန်ဖြစ်၍ ဘရာစီယာမဝတ်ထားသဖြင့်ဒေါ်လေး၏ အယ်နေသောနို့ကြီးနှစ်လုံးက၂ ပေ မီးချောင်းအောက်မှာဘွားခနဲပေါ်လာသည်။ 

နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်သူ့လက်ကို တင်ပြီးဆုပ်နယ်လိုက်သည်။ အသက် ၄၅ နှစ်အရွယ် ဒေါ်လေးနို့နှစ်လုံးမှာပျော့တွဲမနေ။ သူဆုပ်နယ်နေစဉ်မှာပင် နို့သီးခေါင်းမဲတုတ်တုတ်လေးနှစ်ဖက်က ထောင်မတ်နေလေသည်။ သူ ဒေါ်လေးနို့ကိုအငမ်းမရ စို့နေလိုက်သည်။ ဒေါ်လေး၏စူဖြိုးဖြိုးဗိုက်သားလေးကိုလက်ဖြင့်ပွတ်နေလိုက်သည်။

“အားးးးး အင်းးးးး”

ဒေါ်လေးဖီးတက်သံလေးဖြင့်တီးတိုးလေးငြီးတွားနေသည်။ ခဏကြာတော့ဒေါ်လေးထမီကိုသူဖြေပြီး ချွတ်မည်ပြင်စဉ်မှာဒေါ်လေးက သူချွတ်ရလွယ်စေရန် ဖင်ကြွပေးထား၍ထမီကို ချွတ်ပြီးဘေးတွင်ပုံထားလိုက်သည်။ သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်ပြီးဒေါ်လေးပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။ စောက်မွေးနက်နက်များနှင့် ထူပိန်းနေသည့် ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးရှေ့မှာ အောင်ဝင်းနိုင်လီးတံကြီးက တောင်မတ်ပြီး ပုတ်သင်ညိုခေါင်းညိတ်သလို တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေလေသည်။


 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>



Saturday, May 29, 2021

ရမ္မက်ကြမ္မာ သံသရာ အပိုင်း ( ၃ )

ရမ္မက်ကြမ္မာ သံသရာ အပိုင်း ( ၃ )

မရွယ်ဘဲ စော်ကဲ မင်းဖြစ် 

ရေးသားသူ- အမည်မသိ 

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

စိုးမောင်သည် လေးငါးဆယ်ချက် ဆက်ပြီး ဆောင့်နေသေးသည်။ထို့နောက် အမျိုးသမီးကြီး ငြိမ်ကျသွားသည်ကို သတိပြုမိကာ အဆောင့်ရပ်လိုက်သည်။အသာပင် ငြိမ်နေလိုက်သည် ။လီးကြီးကိုတော့ စောက်ခေါင်းထဲက မထုတ် ။တပ်ရက်ကြီး ထိုးသွင်းထားဆဲ ။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း နို့အုံကြီးများကို စုံကိုင်ကာ ဆွဲထားဆဲ ။

ဒေါ်ခင်မိမိမှာ တဏှာကြီး ရမက်ထန်သောမိန်းမကြီးဖြစ်ရာ လူကမောပြီး နုံးကျနေသော်လည်း ကာမစိတ်ကတော့ မကျချင်သေး ။ ထို့ပြင် မိမိ၏ အဖုတ်ထဲရှိ စိုးမောင်၏ လီးကြီး အားမာန်အပြည်ကဖြင့် မာတောင်နေသေးသည်ကို ထိတွေ့ သိရသောအခါ ကောင်လေး သုတ်ရည် မထွက်သေးကြောင်း နားလည်သည် ။ 

လိုးသည့်လီးက မာန်မကျဘဲ တောင်နေဆဲ ဖြစ်လို့တနည်းတမျိုးပြောင်းကာ ဆက်ပြီးအလိုးခံရန် ဒေါ်ခင်မိမိ စိတ်ကူးရသည် ။ ဆယ်လက်မ ရှည်ကာ ဘီယာသံဘူးလောက် တုတ်လျက် အတွေ့ကလည်း ကောင်း သုတ်လွှတ်ကလည်း မမြန်ပဲ ကြာကြာ ကြုံးသွင်းလိုးနိုင်သော စိုးမောင်၏ လီးကြီးကိုလည်း ဒေါက်တာ ခင်မိမိက အပြတ်ကို သဘောကျနေလေပြီ ။

“ မင်း လီးတောင်နေတုံးဘဲ မဟုတ်လား..လရည် မထွက်သေးဘူးနော်....”

ဒေါ်ခင်မိမိက စိုးမောင်ကို မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ ကြည့်ပြီး မေးသည် ။

“ ဟုတ်တယ်..မာနေတုံးဘဲ ..ထွက်လည်း မထွက်သေးဘူး ..ဆက်လိုးပေးရအုန်းမလား ..ဟင်...ဒေါ်လေးမိမိ...မောသွားပြီလား ...”

စိုးမောင်က ပြောရင်း ဒေါ်ခင်မိမိ၏ နဖူးမှ ချွေးများကို အသာလှမ်း သုတ်ပေးသည် ။ 

“ ရပါတယ်ကွာ..တမျိုးတော့ ပြောင်းလုပ်ရအောင်..မင်း လီးကို တို့ အဖုတ်ထဲက ခဏ ဆွဲဖြုတ်လိုက်အုန်း..”

ဘာတွေများ အဆန်း သင်ပြပေးအုန်းမလဲ ဟု သိလိုလှသော စိုးမောင်သည် လီးကို အဖုတ်ထဲက ပြွတ်ဆို ဆွဲထုတ်ကာ ဒေါ်ခင်မိမိ ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည် ။ဒေါ်ခင်မိမိသည် ကိုယ်ကို တပတ်လှိမ့်ကာ မှောက်ခုံ အိပ်လိုက်သည် ။

“ တို့ ဖင်ခံချင်တယ်..ဖင်ထဲ သွင်းပြီး လိုးပေး..ဟုတ်လား...”

မှောက်ရက် အိပ်ပြီးနောက် အသာခေါင်းငဲ့ကာ ကြည့်ပြီး ပြောသည် ။အပြာကားများနှင့် အပြာပုံများထဲတွင် ဖင်လိုးပြမှုများ ကို စိုးမောင် တွေ့ခဲ့ဖူးသည် ။ ဒါမျိုးက တမင်းသက်သက် ထွင်ကာ လုပ်ပြခြင်းတွေ ဟုသာ ထင်ခဲ့သည် ။ 

တကယ် ဖင်လိုးလို့ ရမည် မဟုတ်ဘူးလို့လည်း တွေးထားသည် ။ အထူးသဖြင့် ဗမာပြည်တွင် ဖင်လိုးခံမည့် မိန်းမ ရှိမည် မဟုတ်ဟုလည်း ထင်ခဲ့သည် ။ ယခု ဒေါ်ခင်မိမိ၏ စကားကို ကြားရတော့ စိုးမောင် အံ့အားသင့်သွားသည် ။

“ ဟင်..တကယ်ပဲ ဖင်ချလို့ ရလို့လား...”

ပါးစပ်မှလည်း ထုတ်ကာ မေးမိသည် ။

“ အိုး..ရတာပေါ့ကွ..ဒါလေးများ...လာ..ဖင်ထဲကို..မင်းလီးကြီး ထိုးထည့်လေ...”

ဒေါ်ခင်မိမိ က မှောက်အိပ်နေရာမှ ဒူးကိုထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို ခပ်ကော့ကော့လေး ကြွတင်ပေးလိုက်သည် ။ဒေါ်ခင်မိမိသည် စိုးမောင်ကို ဘာလုပ်ရမည် ဟု အထူးတလည် ပြောဆိုသွန်သင်မနေတော့ ။ စိုးမောင် မည်သို့ လုပ်လာမည်ကိုသာ အသာစောင့်ပြီး နေသည် ။ 

သည်ကောင်လေး ဖင်မလိုးဖူးသေးတာကို သိသည် ။ ယခုမှ ဖင် စလိုးမည့်ကောင်လေး ဘယ်နည်း ဘယ်ပုံများ လုပ်လေမည်နည်းဟု စူးစမ်းခြင်း ဖြစ်သည် ။ သည်လို စမ်းကြည့်ရတာကလည်း တမျိုးတဖုံ စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်း ၏ ။

ဒေါ်ခင်မိမိ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည့်အချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မေယုသည် အပြင်ဖက် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်ကာ ကျန်နေခဲ့သည် ။မိမိ၏ တူ စိုးမောင်ကို ဒေါ်ခင်မိမိ က ဘယ်နည်း ဘယ်ပုံ သင်ပြပေးလေမည်နည်းဟု စိတ်ထဲတွင် တွေးနေသည် ။ သွားလည်း ချောင်းကြည့်ချင်သည် ။ ကြည့်ဖို့လည်း ရှက်သလိုလို ဝန်လေးသလိုလိုဖြစ်နေသည် ။

အိပ်ခန်းထဲက အသံများကိုတော့ တချက်တချက် ကြားနေရသည် ။ ကိုယ်တိုင် ကာမစပ်ယှက်မှု အတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်း ရှိခဲ့သူမို့ စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မိမိတို့ နှစ်ယောက် မည်သို့ မည်ပုံ စခန်းသွားနေကြမည်ကို နားလည်ကာ လှုပ်ရှားဟန်တို့ကို မောင်ကြေးမုံ၏ ကက်ဆက် ဇာတ်လမ်းများတွင် ကြော်ငြာလေ့ ရှိသလို “ သံကြားရုပ်မြင် ” ဖြစ်နေသည် ။

အသံများ ကြားရကာ စိတ်အာရုံထဲတွင် ဒေါ်ခင်မိမိနှင့် စိုးမောင်တို့ နှစ်ယောက် လှုပ်ရှား လုပ်ဆောင် နေကြမည့် ပုံရိပ်များကို မြင်ယောင်လာမှုသည် ဒေါ်ခင်မေယု၏ စိတ်ကို နှိုးဆွသလို ဖြစ်သည် ။ 

သည်အတိုင်း မနေနိုင်တော့ ။ သေသေချာချာ ကြည့်ချင်လာသည် ။ သွားကြည့်လို့ ကောင်းပါ့မလား..။ ငါ ချောင်းကြည့်တာ သူတို့ သိသွားရင် ရှက်စရာများ ဖြစ်နေမည်လားဟု တွေးကာ ချီတုံချတုံဖြစ်သည် ။ အသာထကာ အိပ်ခန်း ရှိရာသို့ လျှောက်သွားမည် ပြုလိုက် ..သိပ်မရဲသည့်အတွက် နေရာမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်နှင့် ..။

သို့သော် နောက်ဆုံးတွင်မူ ကြည့်လို မြင်လိုစော စိတ်ဆန္ဒက ပိုမို ပြင်းပြသည်ထက် ပြင်းပြလာသောကြောင့် ဒေါ်ခင်မေယုသည် အိပ်ခန်း ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားသည် ။ အခန်းတံခါးဝမှနေပြီး အတွင်းသို့ အသာလေး ချောင်းကြည့်သည် ။ဒေါ်ခင်မေယု ချောင်းကြည့်လိုက်သည့်အချိန်တွင် စိုးမောင်က ဒေါ်ခင်မိမိ၏ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ဆွဲကာ အားကုန်အင်ကူန် ပုံအော ဆောင့်လိုးပေးနေချိန် ဖြစ်သည် ။ 

ဒေါ်ခင်မေယုမှာ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုံလာသည် ။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးချောင်းကြီး တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေမှုကိုတော့ ပီပြင်စွာ မမြင်ရ ။ အပေါ်မှ တက်ခွထားသော စိုးမောင်၏ ခါးတလှုပ်လှုပ်..လုံးကျစ်သော တင်ပါးများ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေမှု..အောက်ဖက်မှ အလိုးခံနေသော ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ပေါင်ကြီးတွေ ထောင်တက် ..ဖင်ဆုံကြီး ကြွတက် လှုပ်ရှားမှုများကိုသာ ထင်ရှားစွာ မြင်ရသည် ။

တဘွပ်ဘွပ် လီးဝင်သံ နှင့် ဆီးစပ်ချင်း ရိုက်မိသံ တဖတ်ဖတ် ကိုတော့ ကောင်းကောင်းကြီး ကြားနေရသည် ။ဒေါ်ခင်မေယု ကိုယ်တိုင် မကြာသေးမှီကမှ စိုးမောင်၏ လီကြီးနှင့် လိုးတာကို ခံခဲ့ဘူးလေရာ ယခု ဒေါ်ခင်မိမိ တယောက် မည်သို့ အရသာတွေ့ကာ ငြိမ့်နေမည်ကို ဒေါ်ခင်မေယု နားလည်သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယု ချောင်းကြည်ကပြီး ခဏ အကြာတွင် ဒေါ်ခင်မိမိ ပြီးလို့ သွားသည် ။ စိုးမောင်လည်း အဆောင့်ရပ်ကာ ငြိမ်သွားသည် ။ ကြည့်လို့ကောင်းမည် ရှိဆဲ အလိုးရပ်သွားသည့်အတွက် ဒေါ်ခင်မေယု၏ စိတ်ထဲ မချင့်မရဲကြီး ဖြစ်သွားသည် ။လူချင်းခွာသည့်အချိန်တွင် စောက်ပတ်နှင့် လီးတို့၏ အခြေအနေကိုသာ ကျကျနန ကြည့်တော့မည်ဟု စိတ်ကို ဖြေသိမ့်တွေးကာ အသာပင် ဆက်ပြီး ချောင်းနေသည် ။

သို့သော် စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မိမိတို့ နှစ်ယောက် အပြန်အလှန် ပြောကြသော စကားများကို ကြားရသော အခါ စိုးမောင် သုတ်ရည် မထွက်သေးပဲ နောက်တမျိုးပြောင်းကာ လိုးကြဦးမည် ကိုသိရသောအခါဒေါ်ခင်မေယု ဝမ်းသာသွားသည် ။ ဒါဆို အဖုတ်ထဲက လီး ထုတ်တာရော အနေအထား ပြောင်းတာရော အဖုတ်ထဲ လီး ပြန်သွင်းတာရော ကျကျနန ကြည့်ရပေတော့မည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိက ဖင်လိုးပေးရန် ပြောဆိုသံကို ကြားရသော အခါတွင်တော့ ဒေါ်ခင်မေယုတယောက် ထူးခြားစွာပင် စိတ်လှုပ်ရှား သွားရသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဆွယ်တရားဟော သိမ်းသွင်းလမ်းပြမှုဖြင့် ဒေါ်ခင်မေယုသည် လီးစုတ်တတ်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ဖင်တော့ အလိုးမခံဘူးသေးပါ ။  

ဒေါ်ခင်မိမိက ဖင်လိုးခံကြည့်ရန် ပြောဆို သိမ်းသွင်းနေသော်လည်း ထို အလုပ်ကိုတော့ ဒေါ်ခင်မေယု ငြင်းပယ်ထားခဲ့သည် ။ ဖင်ထဲသို့ လီးထိုးသွင်းလျှင် နာတာပဲ ရှိမည်။ ဘာမှ အရသာ တွေ့နိုင်မည် မဟုတ်ဟုလည်း ထင်မှတ်ထားသည် ။ ကိုယ်တိုင် ဖင်လိုး မခံဖူး သလိုသူများ ဖင်လိုးခံတာကိုလည်း မမြင်ဖူးသေးပါ ။ ထို့ပြင် ဒေါ်ခင်မေယုသည် အပြာကားများ..အပြာဓါတ်ပုံများကိုလည်း မကြည့်ဖူးပေ ။ သူ့အနေနှင့် ပျော်တော်ဆက် ယောကျ်ားများနှင့် စပ်ယှက် စည်းစိမ်ခံဖူးမှုသာ ရှိသည် ။

ယခုတော့ သူမ၏တူ စိုးမောင်နှင့် သူမ၏ သူငယ်ချင်း ဒေါ်ခင်မိမိတို့ ဖင်လိုးကြသည်ကို တွေ့ရ မြင်ရတော့မည် ။ဖင်လိုးတာ ဘယ်လိုများပါလိမ့်ဟု သိလိုသည့် အာသီသကလည်း ထူးဆန်းစွာ ပေါ်လာသည် ။ တဖက်ကလည်း စက်ဆုတ်ဖွယ်ကောင်းသော ဖင်လိုးခြင်းကို မကြည့်ပဲ နောက်ဆုတ်သွားလိုစိတ်လည်း ဖြစ်ပေါ်နေသည် ။ စိုးမောင်ကို ဖင်မလိုးရန် ဝင်ပြီး တားဖို့ပင် အကြံ ဖြစ်မိသည် ။ 

သို့သော် ထို စိတ်ကူးနှင့် အကြံတို့မှာ လက်တွေ့ ဖြစ်မလာပါ ။ ဒေါ်ခင်မေယု တကယ် လုပ်မိသည်ကတော့ အိပ်ခန်းဝတွင် ဆက်ရပ်နေကာ အတွင်းဘက်သို့ချောင်းကြည့်နေမိခြင်းသာ ဖြစ်သည် စိုးမောင်သည် လူပျိုစစ်စစ် ဖြစ်ခဲ့ပေသည် ။

ရည်းစားလည်း မထားဖူး ။ အပျော်မယ်များနှင့်လည်း မသွားလာခဲ့ဖူး ။ စောစောပိုင်းကမှ သူ၏ အဒေါ် ဒေါ်ခင်မေယုထံတွင် လူပျိုရည် ပျက်ခဲ့ရသူ ဖြစ်သည် ။ သို့သော် အပြာဗီဒီယိုကားများနှင့် အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ်များ ကြည့် အပြာစာအုပ်များကို ဖတ်ရှုတာတော့ ရှိခဲ့သည် ။

တကယ့်လက်တွေ့ မဟုတ်သေးသည့် ကာမ ဗဟုသုတလေးများ အတန်အသင့် ရှိနေသည် ။ ဖင်လိုးဖူးခြင်း မရှိခဲ့သော်လည်း ကြည့်ဖူးသော အပြာ ဗီဒီယိုကားနှင့် ဖတ်ဖူးသော အပြာစာအုပ်များထဲတွင် ပါသည့် ဖင်လိုးခန်းများကို အတုယူကာ စမ်းသပ် လုပ်ကိုင်ကြည့်ချင်နေမိသည် ။

ဖင်လိုးလျှင် ဆီဆွတ်ရသည်ဟု ဗဟုသုတ ရှိထားသောကြောင့် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဖင်သားကြီးများကို အသာဖြဲကာ စအိုတွင် တံတွေး ထွေးချသည် ။ တံတွေး အဆွတ်ခံရလို့ ဖင်၀ အေးတေးတေးလေး ဖြစ်ရာ ဒေါ်ခင်မိမိ ခါးလေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ ကြည့်နေသူ ဒေါ်ခင်မေယုမှာလည်း ဖင်ဝကို တံတွေးထွေးထည့်မှုကို မြင်ရလေရာ ရင် ဒိန်းကနဲ ခုံသည် ။

တံတွေးဆွတ်ပြီးသည်နှင့် စိုးမောင်သည် သူ့လီးချောင်းကြီးကို စအိုဝတွင် တေကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ဖင်လိုးဖူးသူ မဟုတ်လို့ အချိန်အဆက သိပ် မမှန် ။ ထို့ပြင် စိတ်လည်း တအား လှုပ်ရှားနေရာ ဖိထိုးချလိုက်ရာ လီးတဝက်ခန့် လျှောကနဲ ဝင်သွားသည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိမှာ ဖင်လိုးခံနေကျ မိန်းမမို့ လီး အဝင်ကတော့ ချောသည် ။ ဒါပေမယ်က လီးက ကြီးလှပြီး စစချင်း ဆောက်နဲ့ ထွင်းဆိုသလို လုပ်လိုက်မှု မို့ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဖင်ဝမှာ ကျိန်းစပ်နာကြင်သွားသည် ။နာကြင်မှုက အတော့်ကို ပြင်းသည် ။

“ အား..အား..နာလိုက်တာ...အရမ်းကြီးပဲ.. အား.....”

စိုးမောင် လန့်သွားသလို ချောင်းကြည့်နေသူ ဒေါ်ခင်မေယုလည်း ဆတ်ကနဲ တုန်သွားသည် ။ ကြက်သီးများပင် ထသွားသည် ။လီးထိုးသွင်းနေသော စိုးမောင် အရှိန်တန့်သွားသည် ။ တန်ကရုံသာ မက ထိုးသွင်းထားသော လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်သည် ။ ဗျစ် ဘု ဟူသော မြည်သံနှင့်အတူ လီးကြီး ဖင်ဝမှ ကျွတ်ထွက်သည် ။  

ဒေါ်ခင်မေယုအဖို့ ဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်ယူလိုက်သော လီးချောင်းကြီး တဆတ်ဆတ် လှုပ်နေမှုနှင့် လီးထိုးသွင်းထားရာမှ ပြုတ်ထွက်သည့် စအိုပေါက် ပွစိပွစိ စပြဲပြဲ ဖြစ်နေမှုကို တစွန်းတစ မြင်လိုက်ရသည်။ရင်ထဲ လှိုက်ဖိုမောကာ စောက်ဖုတ်က  စိုလာသည် ။

“ ဟိတ်..စိုးမောင်..ဘာလို့ ပြန်ထုတ်တာလဲ ..ဆက်သွင်းလေကွာ...”

ဒေါ်ခင်မိမိမှာ အတော်ကို နာသွားသော်လည်း ဖင်လိုးခံရာတွင် ထိုသို့ နာကျင်မှု ဝေဒနာကပင် ရှိန်းမြမြ အရသာတမျိုးမို့ အငမ်းမရ ဝင်ပြောသည် ။ ဖင်ကြီးကိုလည်း ကော့ထောင်ပေးလိုက်ရာ မှောက်ရက် အနေအထားပင် မဟုတ်တော့ ။ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးထားသလိုမျိုးပင် ဖြစ်သွားသည် ။

မိမိ လီးအသွင်း ကြမ်းလွန်းသွားလေသလားဟု စိုးရိမ်သော စိုးမောင်တယောက် စိတ်အေးသွားသည် ။ ဒါကြောင့် တုံ့ဆိုင်း မနေတော့ဘဲ ထောင်ပေးထားသော ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဖင်ကြီးကို နောက်တွင် ခပ်ကွကွ ဒူးထောက် နေရာယူကာ ဖင်ဝတွင် လီးတေ့သည် ။

“ သွင်း..အသာဖြေးဖြေး..တရစ်ချင်းသာသွင်း...တို့ အော်ပေမယ့် ဝင်အောင်သာ သွင်း..ဟုတ်လား...”

ဒေါ်ခင်မိမိက စိုးမောင်ကို ဖင်ထဲ လီးသွင်းခွင့် အပြည့်အဝပင် ပေးလိုက်သည် ။ သည်လိုဆိုတော့လည်း စိုးမောင် လီးသွင်းရဲလာသည် ။ အတွေ့အကြုံလေး အနည်းငယ် ရှိလာပြီမို့ ချိန်လဲ ချိန်ဆတတ်လာသည် ။တေ့ထားသော လီးကို အသာလေးဖိပြီ ထိုးထိုးသွင်းသည် ။ ဖင်လိုးခံမှုတွင် ဝါရင့်နေသော ဒေါ်ခင်မိမိကလည်း ဖင်ဆုံကြီးကို အလိုက်သင့် ကော့တင်ကာ စအိုဝကို ဖြေလျော့ပြီးကြိုလင့်ပေးသည် ။ 

ထိုသို့ ဒေါ်ခင်မိမိ အပေးမှန်သောကြောင့် ဖင်လိုးဖူးခြင်းမရှိလို့ ဖင်ပေါက်ထဲ လီး စနစ်တကျမထိုးသွင်းတတ်သေးသော စိုးမောင် အနေဖြင့် သိပ် အခက်အခဲ မတွေ့ရပေ ။သူ၏ လီးကြီးက ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ တအိအိတိုးလို့ တိုးလို့ ဝင်နေသည် ။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်..ဟင့်...နာတယ်...နာတယ်...အိုး..အိုး ...”

ဒေါ်ခင်မိမိမှာတော့ ခေါင်းမော့လိုက် ဖင်ကြီး ရမ်းလိုက်နှင့် ပါးစပ်မှလည်း ညည်းတွားရေရွတ်နေသည် ။ စောစောက ပြောထားနှင့်ပြီးပြီမို့ စိုးမောင်သည် အမျိုုးသမီး၏ ညည်းငြူ စုပ်သတ် အော်ဟစ်သံများကြောင့် နောက် မတွန့်တော့ ။ လီးကိုသာ ဆက်ပြီး ဖိထိုးသွင်းနေသည် ။

တကယ်တော့ ဖင်လိုးခံသော မိန်းမအဖို့ လီးစသွင်းချိန် ဆိုလျှင် နာတာက ထုံးစံပါ ။ ထိုသို့ နာကြင်မှု ဝေဒနာကို ပြင်းပြစွာ ခံရင်း ပါးစပ်မှ အော်ဟစ် ညည်းငြူနေရမှုကပင်လျှင် ဖင်လိုးခံမှုမှသာ ရနိုင်သည့် သီးသန့် အရသာ တမျိုး ဖြစ်သည် ။

ဖင်အလိုး မခံဘူးသေးသော ဒေါ်ခင်မေယုမှာမူ ဒီအထာကို နားမလည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ ညည်းငြူ အော်ဟစ်နေရမှုကို ကြည့်ရင်း ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေသည် ။ ဖင်ခံရတာ သိပ်နာတာပါလား ဟုလည်းဒေါ်ခင်မိမိ အစား ကြားထဲက ကြေက်လန့် တုန်လှုပ်လာသည် ။

သို့သော် ထူးဆန်းသည်မှာ ထိုသို့ ကြောက်လန့် တုန်လှုပ် ရမှုကပင် ဒေါ်ခင်မေယု၏ကာမစိတ်ကို ပိုလို့ ပြင်းပြလာစေသည် ။ အဖုတ်ကြီးဖေါင်းလာရုံမက စအိုဝကပါ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုသည် မိမိ အဖုတ်ကို မိမိ ပြန်ကိုင်ကြည့်သည် ။ဒေါ်ခင်မိမိ၏ တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြင့် နာကြင်နေမှု..ညည်းငြူ စုတ်သတ်နေမှုသည် စိုးမောင်၏ ရမက်ဇောကို ပိုထန်အောင် လုပ်နေသည် ။ သူသည် လီးကို ဖိဆောင့်သွင်းချလိုက်ချင်သည် ။ 

သို့သော် ဖင်ပေါက်သည် အထူးပင် ကြပ်သိပ်ကာ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်နေသလိုမို့ အရမ်းကြီး မလုပ်ရဲပေ ။ ထို့ပြင် သည်မျှလောက် ကျဉ်းကြပ်သော ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ မိမိ၏ လီးချောင်းကြီး အကုန်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းလို့ ရပါ့မလား ဟုလည်း တွေးမိသည် ။

အကုန်မဝင်လျှင် ဝင်သမျှသာ လုပ်ပေးဖို့လည်း စဉ်းစားထားသည် ။ သို့သော် တကယ်တမ်း ဖိဖိ သွင်းသော အခါ မိမိ ထင်သလို မဟုတ် ။ တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်နေသော်လည်း ဖိလျှင် ဖိသလောက်ဝင်သည်ကို တွေ့ရသည် ။ နောက်ဆုံးတော့ စိုးမောင်၏ လီးချောင်း တချောင်းလုံး ဖင်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားလေတော့သည် ။

“ နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ညှစ်အုံးလေ...”

ဖင်ထဲ လီးအဆုံးဝင်သောအခါ ဒေါ်ခင်မိမိက ပြောသည် ။ စိုးမောင်သည် ကိုယ်ကို ကိုင်းကာ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ချိုင်းအောက်မှ လက်နှစ်ဖက်ကို လျှိုကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ပေးသည် ။ 

နို့သီးထိပ်ကိုပါ ဆွဲဖျစ်ပေးရာ ဒေါ်ခင်မိမိ ပိုပြီး ဖီလင်တက်သည် ။  ဆိပ်ပြီး ဆွပေးရာ နို့သီးခေါင်း တခု နာနာကျင်ကျင် ဖြစ်သွားသည် ။ ဒါပေမယ့် ထိုသို့သော နာကျင်မှုမျိုးကို အရသာအဖြစ် ဖီလင်ယူတတ်သော ဒေါ်ခင်မိမိက စိုးမောင် နို့သုံးကြမ်းလာသည်ကို ဘာမှ မပြောတော့ပါ..။အထူးသဖြင့် ဖင်လိုးခံရသည့် အခါများတွင် ဒေါ်ခင်မိမိသည် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ပြုပေးတာကို ကြိုက်သည် ။ စိုးမောင်က မကြမ်းလျှင်လည်း သူမက ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်ဖို့ ပြောဆိုပေလိမ့်မည် ။

စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ နို့အုံကြီး နှစ်ခုကို ကုန်းဆွဲကာ ခါးကို တလှုပ်လှုပ်ပြုလျှက် ဖင်ထဲသို့ လီးကြီး ထိုးဆောင့်သွင်းနေသည် ။ အစပိုင်းတွင် ခပ်ဖြည်းဖြည်းသာ လုပ်သည် ။ ထိုမှ တဖန် အနည်းငယ် ကြမ်းပေးသည် ။

“ ဆောင့်ကွာ..ဆောင့်..တအားကုန်ဆောင့် တို့ကို လုံး၀ မညှာနဲ့..တအားသာ လုပ်...”

ဆောင့်ချက် သိပ်မပြင်းသေးလို့ အားမလို အားမရ ဖြစ်လာသော ဒေါ်ခင်မိမိက ပြောလိုက်သည် ။

စိုးမောင်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်မြန်မြန် လိုးဆောင့်ပေးသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိသည် စိုးမောင် ဆောင့်သွင်းချက်နှင့် အံကိုက်ဖြစ်အောင် ဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ တွန်းတွန်းပေးသည် ။ အမျိုးသမီး၏မျက်နှာသည် မဲ့မဲ့သွားသည် ။ ဒါပေမယ့် စိုးမောင် ဆောင့်လိုးသမျှကိုတော့ တချက်မျှပင် မငြီးပဲ ကောင်းကောင်းကြီး ခံနေလေသည် ။ ဖင်ခေါင်းအတွင်းသားများကို ကစားကာ လိုးဆောင့်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ပေးနေလိုက်သေးသည် ။ 

ထိုသို့သော အခါများတွင် စိုးမောင်မှာ ထိုးကနဲ ထွန့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ခေါင်းပင်မော့ကာမော့ကာသွားသည် ။ ထိုသို့ တင်းကြပ်စွာ ဖျစ်ညှစ်မှုမျိုးကို စောက်ပတ်က မလုပ်နိုင် ။ ဖင်ခေါင်းကသာ လုပ်နိုင်သည် ။ စိုးမောင်မှာလည်း ဖင် လိုးရတာနှင့် စောက်ပတ်လိုးရတာတို့၏ ခြားနားမှုကို လက်တွေ့ လီးအရသာခံကာ နားလည် သိရှိသွားသည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဖင်သည် အလိုးခံဘူးပြီးသော အပေါက် ဖြစ်သော်လည်း စိုမောင်၏ ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော လီးတန်ကြီးနှင့် ဆိုလျှင်တော့ ပြည့်သိပ် တင်းကြပ်နေသည် ။ လီးကို ဆွဲထုတ်သောအခါစအိုသည် ပြဲလန်ထွက်လာလိုက်..လီးပြန်ဆောင့်သွင်းသောအခါ စအိုက ရှုံ့ဝင်သွားလိုက် ဖြစ်နေသည် ။

ဖင်လိုးနေရင်း ကုန်းပြီး ကြည့်သော စိုးမောင်သည် ထိုအဖြစ်ကို ကျကျနန မြင်ရပေသည် ။ ချောင်းကြည့်နေသော ဒေါ်ခင်မေယုကတော့ ထိုမြင်ကွင်းမျိုး မမြင်ရ ။ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ မျက်နှာမဲ့သွားပုံ..စိုးမောင်အံကြိတ်ကာ ခေါင်းမော့သွားပုံ..နှစ်ယောက်လုံး တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်နေပုံ စသည်တို့ကိုသာ ချုံးပြီး မြင်ရသည် ။စိုးမောင်သည် ကြမ်းပြင်ညီ ဆောင့်နည်းဖြင့် ဆက်တိုက် အချက် သုံးဆယ်ကျော် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည် ။

“ ဘွပ် ဘုဘု ဗျစ်....”

“ အား..ကျွတ်ကျွတ် ..ကောင်းလိုက်တာကွာ...”

“ ဘွပ် ဘွပ်...”

“ အမလေးလေး...ဖင်ထဲကို နင့်ပြီး အီစိမ့်သွားတာဘဲ..ဘွပ်ဘွပ်..ဆောင့်ဆောင့်..ဆောင့်စမ်းပါ ..စိုးမောင်ရဲ့ ..”

“ ဆောင့်လိုးပေးနေတာဘဲ ဟာကို..”

“ အို..ဟင့် ဟင့် ဘွပ် ဘွပ်...ဘု ဗျစ်....အဲဒီထက် ပိုပြင်းပြင်းနဲ့ မြန်မြန် ဆောင့်ဖို့ ပြောတာ...ဘွပ်..ဘု ဘု ဘွပ် ဘွပ်...”

“ ဖင်ထဲကို ဆောင့်လိုးသွင်းတာ ခံလို့ကောင်းလား..ဒေါ်လေးမိမိ..”

“ အင်း..ကောင်းတယ်ကွာ...ကောင်းလို့ ဆောင့်ခိုင်းတာပေါ့...”

“ ဘု ဘု ဗျစ်...အားပါးပါး...အား...”

ဒေါ်ခင်မိမိသည နာတာကြင်တာတွေကို လုံး၀ အရေးမထားနိုင်ဘဲ ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်ကာ အထူးပင် လှုပ်ရှားလို့ နေပေသည် ။ကြမ်းပြင်ညီ ဆောင့်နည်း တမျိုးတည်းနှင့် ကြုံးဆောင့်ပေးနေသည်ကို အားမရနိုင် ဖြစ်လာသည် ။

“ ဘွပ်..ဘု ဘု ဗျစ်...”

“ စိုးမောင်...”

“ ဟင်..ဘာလဲ...ဒေါ်လေးမိမိ...ဘွပ် ဘု ဘု...”

“ ကြမ်းပြင်ညီနဲ့ချည်း ဆောင့်မနေနဲ့ကွာ..အောက်ပင့်ဆောင့်နည်းနဲ့လည်း ဆောင့်ပေးစမ်းပါ ..ဟင့်ဟင့်...”

“ ဟာ..အဲဒီ အောက်ပင့်ဆောင့်နည်းကို ကျနော်မှ မတတ်သေးတာ..ဘယ်လို ဆောင့်ရမလဲ ဆိုတာ ပြောပြအုံးပေါ့...”

“ အော်..အေး..မင်းလီးကြီးကို အောက်ကနေ အပေါ်ကို ထိုးထိုးကော့တင်ပြီး ဆောင့်တာကို ပြောတာ..

“ ဒီလိုမျိုးလား....”

“ ဘွပ်ဘု...”

ပြောပြောဆိုဆို ငပဲကို ကော့တင် လိုးဆောင့်သွင်းသည် ။

“ အား..အိ ..ဒူးကိုကွေး အားယူပြီး ဆောင့်တာ ပိုအားပါတယ် ..”

“ သိပြီ..ဟောဒီမှာ...”

စိုးမောင်သည် ဒူးကို ကွေးညွှတ်ကာ ဒူးအားပါ ရောထည့် ကော့တင်ဆောင့်လိုက်ရာ အားပြင်းလှသောကြောင့် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဖင်ဆုံကြီးပင် ကော့ကြွတက်သွားသည် ။

“ ဟုတ်ပြီ..အဲလိုမျိုး ..ဆောင့်လေ..ဆက်ဆောင့်..”

“ အောက်ပင့်ဘဲလား..”

“ ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်..”

“ ဘွပ်..ဘု ဘု ဘွပ်...”

“ အားပါးပါး..အား...”

စိုးမောင်သည် ကြမ်းပြင်ညီ အောက်ပင့်တို့သာမက မြေစိုက် ဆောင့်နည်းပါ ဖြည့်ကာ ဆောင့်နည်းသုံးမျိုးကို ရေလဲနှင့် သုံးပြီး အပြတ်လိုးပစ်လိုက်ရာ ဒေါ်ခင်မိမိမှာ တချီပြီး တချီ ဆက်တိုက်ကို “ ပြီး ”“ ပြီး” သွားနေသည် ။ 

လီးက ဖင်ကို လိုးနေသောကြောင့် စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်တွေ အောက်သို့ တောက်တောက် ယိုကျသည် ။ စိုးမောင်က တအားကုန် တရစပ် ဆောင့်လိုးနေရာဒေါ်ခင်မိမိမှာ အကြိမ်တော်တော်များများ “ ပြီး ” ခဲ့သော်လည်း ပျော့ခွေကျမသွားရအောင် တောင့်ခံထားသည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိ ငါးကြိမ်မြောက် ပြီးသောအခါတွင် စိုးမောင်၏ လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်တွေ ဖင်ခေါင်းထဲ ပျစ်ကနဲ ပျစ်ကနဲ ပန်းထွက်ကုန်လေသည် ။ စိုးမောင် သြတ်ထွက် သွားသောအခါမှ ဒေါ်ခင်မိမိ လည်း တောင့်ကာ ဖင်ထောင်ပေးထားမှုကို လျှော့လိုက်ရာ မွေ့ရာပေါ်သို့ မှောက်ရက်သား ပြုတ်ကျသည် ။

ထိုအခါ သူမ၏ ဖင်ပေါက်ထဲမှ လီးချောင်းကြီး ကျွတ်ထွက်သည် ။ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်နေဆဲမို့ လီးထိပ်မှ လရည် ပျစ်ချွဲချွဲတွေ ဆက်ပြီး စီးကျနေသည် ။ထိုလရည်တို့သည် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဖင်ဆုံကြီးပေါ်သို့ ပက်ဖျန်းပေးလိုက်သလို ပေရေကုန်သည် ။ မွေ့ရာပေါ်တွင် မှောက်ကျသွားသော ဒေါ်ခင်မိမိမှာ ဖင်သားကြီးများပေါ် ပူနွေးနွေး လရည်စက်တွေ ကျလာမှုကိုသာ ထိတွေ့ချက်များ အရ သိရှိသည် ။ မျက်မြင်တော့ မဟုတ် ။

လီးကြီးထိပ်မှ လရည်များ ပန်းထွက်ကာ သူလိုးထားခဲ့သည့် ဖင်ကြီးပေါ်သို့ တပေါက်ပေါက်ကျနေမှုကို စိုးမောင် သေသေချာချာ မြင်ရသည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုမှာ ကိုယ်တိုင် ဖင်အလိုးမခံရသည့်တိုင် ဖင်ဝတွင် ယားကျိကျိ တစ်ဆို့ဆို့ ဖြစ်နေသည် ။ စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မိမိတို့ နှစ်ယောက် ရက်ရက်ရောရော ဖင်လိုးဖင်ခံကြမှုများကို အပီအပြင် ချောင်းကြည့်ရင်း စိတ်တွေ အရမ်း လှုပ်ရှားကာ ဖိုဓါတ်နှင့် အမှန်တကယ် ထိတွေ့ရခြင်း မရှိပါပဲနှင့် ကာမအရသာ ခံစားရလျက် တချီ “ ပြီး ” သွားခဲ့ရလေသည် ။

ထို့နောက် စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မိမိတို့သည် ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်ကာ ပေကျန်နေသည်များကို ဆေးကြောသန့်စင်ကြသည် ။ စိုးမောင်၏ လီးကို ဒေါ်ခင်မိမိ ကျုယ်တိုင် ယုယစွာ ဆေးကြောပေး၏ ။

ဒေါ်ခင်မိမိ၏ စောက်ပတ်နှင့် စအိုတို့ကိုလည်း စိုးမောင်က ပြန်ပြီး ဆေးကြောပေးလေသည် ။အချိန်မှာ ညခြောက်နာရီကျော်ကျော်ပင် ရှိနေပြီမို့ ဒေါ်ခင်မေယုနှင့် စိုးမောင်တို့ တူအရီးနှစ်ယောက်တို့သည် ဒေါ်ခင်မိမိကို နုတ်ဆက်ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြလေသည် ။ သူတို့ တူအရီး နှစ်ယောက်အတော်လေးကို ရင်းနှီးသွားခဲ့ကြရလေပြီ ။ နှစ်ယောက်သား စပ်ယှက်ခဲ့ရမှုကိုလည်း စွဲမက် သဘောကျနေလေပြီ ။

ထိုနေ့ညတွင် ဒေါ်ခင်မေယုရော စိုးမောင်ပါ အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်နေကြသည် ။ ညနေပိုင်းက လိုးခဲ့ ဆော်ခဲ့ရပုံများကို ပြန်ပြီး မြင်ယောင်နေကြသည် ။ညနေက လိုးခဲ့ရတာတွေကို အားမရနိုင်ကြ ။ ထပ်ပြီး လိုးချင်သော စိတ်ဆန္ဒတို့သည် အဒေါ်တွင်ရော တူတွင်ရော ဖြစ်ပေါ်နေသည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုက စိုးမောင်၏ အိပ်ခန်းသို့ ဆင်းသွားရလျှင် ကောင်မးလားလို့ စဉ်းစားသည် ။ စိုးမောင်ကလည်း  ဒေါ်ခင်မေယု၏ အိပ်ခန်းသို့တက်သွားရလျှင် ကောင်မးလာဟု တွေးတောနေသည် ။

ခမ်းနောင် ရိပ်မိသွားမှာကိုလည်း စိုးသောကြောင့် အဆုံးဖြတ်ရခက်ကာ ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေကြသည် ။ ထိုသို့ဖြင့် ညကန်းကောင် အချိန်သို့ ရောက်လာသည် ။ အဒေါ်နှင့်တူတို့၏ ကာမစိတ်နိုးကြွနေမှုက လျော့ပါးမသွား ။ ထိန်းသိမ်းနေသည့်ကြားကပင် တိုးလို့ ထန်ပြင်းလာသည် ။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ ။

“ စိုးမောင် အိပ်ခန်းက အောက်ထပ်မှာ..ငါ အသာလေး ဆင်းသွားလိုက်ရင် နောင်နောင် ဘယ်လိုလုပ် သိနိုင်မလဲ..ပြီးတော့ အခုလောက် ဆိုရင် ဒီကောင်မလေး ကောင်းကောင်း အိပ်ပျော်နေပြီ ..စိုးမောင် အခန်းထဲမှာ ငါတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်ကြတာကိုတော့ ခမ်းနောင် အိပ်ရာက နိုးနေတာတောင် ကြားနိုင် သိနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး...”

ဒေါ်ခင်မေယုက ထိုသို့ တွေးတောကာ အသာပင် အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာသည် ။ ပိုပြီး စိတ်ချလက်ချ ရှိရအောင် ခမ်းနောင်၏ အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီး အခန်းထဲသို့ ကြည့်လိုက်သည် ။ ငါးတိုင်အား ညအိပ်မီး အလင်းရောင် အောက်တွင် ခမ်းနောင်သည် ငြိမ်သက်စွာ အသက်ရှုမှန်မှန်နှင့် အိပ်မောကျနေသည်ကို တွေ့ရသည် ။ခြင်..ယင် ခြ..ပိုးဟတ်..ကြွက် အိမ်တွင်းပိုးမွှားများနှင့် တိရစ္ဆာန်ငယ်လေးများ လုံး၀ မရှိရလေအောင် ဆေးဖျန်း သန့်စင်ထားသည့် အိမ်မို့ ခြင်ထောင်ပင်ချ အိပ်စရာမလို ။ 

ထို့ကြောင့် အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ထက်တွင် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်နေသော ခမ်းနောင်ကို ဒေါ်ခင်မေယု တယောက် ကောင်းကောင်း မြင်ရသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုသည် ကျေနပ်စွာ ခေါင်းတချပ်ညှိမ့်ကာ တံခါးကို အသာပြန် စေ့ပိတ်လိုက်သည် ။တံခါးပတ္တာများသည် အကောင်းစားများ ဖြစ်သည့်အပြင် ဆီလည်း အပြည့်ထည့်ထားသည်မို့ အသံမမြည် ။ တံခါးသော့လက်ကိုင်ကို ဆွဲလှည့်ပြီး ဖွင့်ခဲ့ချိန်နှင့် ပြန်လှည့်ပိတ်ချိန်တို့တွင်သာ 

“ ကလစ် ” 

ဟူသော အသံလေး ခပ်သဲ့သဲ့ပေါ်သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုသည် ခမ်းနောင်၏ အိပ်ခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ပေးပြီးနောက် အောက်ထပ်သို့ ဆင်းရန် လှေခါးဆီသို့ ရှေးရှူလာခဲ့သည် ။ ထိုအချိန်တွင် စိုးမောင်မှာလည်း တရှိန်ရှိန် နိုးကြွနေသော ရမ္မက်ဇောဆန္ဒကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့သည့်အတွက် အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ အိပ်ခန်းသို့ ဆောင်တော်ကူးရန် အကြံဖြင့် အသာ ထွက်လာခဲ့သည် ။  

ဒေါ်ခင်မိမိအိမ်တွင် ကောင်းကောင်း စပ်ယှက်ခဲ့ကြပြီးပြီမို့ သူမ၏ အိပ်ခန်းသို့ မိမိသွားလျင် လည်း ဒေါ်လေးက ကန့်ကွက်ငြင်းပယ်မည် မဟုတ်ဟုလည်း စိုးမောင်က တွက်သည် ။ တခုတော့ ရှိသည် ။ ခမ်းနောင်၏ အိပ်ခန်းမှ မကြားရအောင် အသံသိပ်မမြည်စေဘဲ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ထိန်းပြီး လုပ်ဖို့တော့ လိုပေလိမ့်မည် ။

အဒေါ်နှင့် တူသည် လှေကားတွင် ဆုံမိကြသည် ။တူ၏ အလိုးခံရန် အောက်ထပ်သို့ ဆင်းမည့် ဒေါ်ခင်မေယု လှေခါးထိပ်သို့ ရောက်လာချိန်တွင် အဒေါ်ကို လိုးရန် အပေါ်ထပ်ကို တက်မည့် စိုးမောင် လှေခါးခြေရင်းသို့ ရောက်သည် ။ 

တယောက်ကိုတယောက် မြင်ကြချိန်တွင် ခြေလှမ်းတွေ အလိုလို ရပ်သည် ။ တယောက်ကို တယောက် ခေတ္တကြည့်သည် ။ တယောက်စိတ်ထဲတွင် မည်သို့သော ခံစားမှုနှင့် အကြံအစည် ရှိသည်ကို ကျန်တယောက်က ကောင်းကောင်း နားလည် သဘောပေါက်သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုက မိမိအောက်သို့ ဆင်းလာမည် ဖြစ်ကြောင်း လက်ဟန်ပြသည် ။ ထိုအချိန်မှာပင် စိုးမောင်ကလည်း ဒေါ်ခင်မေယုကို အောက်သို့ ဆင်းလာရန် လက်ဟန်ခြေဟန်ပြသည် ။နှစ်ယောက်လုံးပြိုင်တူ စိုးမောင်၏ အိပ်ခန်းသို့ သွားကြသည် ။ လွတ်လပ်ကာ ကောင်းမွန်ကြောင်း နှစ်ယောက်လုံး အထာပေါက်ကြပြီး ယခုလို ပြိုင်တူ လက်ဟန်ပြမိခြင်း ဖြစ်သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယု လှေခါးမှ အောက်သို့ ဆင်းသည် ။ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး စပ်ယှက်လိုစိတ်ကလည်း ပိုထန်ပြင်းလာသည်မို့ ဆင်းလာသည့် ခြေလှမ်းများက သွက်သည် ။ မြန်သည် ။ ထို့နောက် တူအရီးနျစ်ယောက်တို့သည် တယောက်လက် တယောက်ကိုင်ကာ  စိုးမောင်၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့ကြလေတော့သည် ။

အိပ်ခန်းထဲသို့ ရောက်သည်နှင့် ဒေါ်ခင်မေယုက စိုးမောင်၏ ပုဆိုးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်သည် ။ ညအိပ်ချိန်မို့ စိုးမောင်သည် တီရှပ် တပတ်နွမ်းနှင့် ချည်ပုဆိုးတို့ကိုသာ ဝတ်ထားသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု ဆွဲချွတ်လို့ ပုဆိုးကျွတ်ကျသောအခါ သူ၏ အောက်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု၏ လက်သည် စိုးမောင်၏ ငပဲကို အသာ လှမ်းကိုင်သည် ။ စိုးမောင်၏ လီးသည် ချက်ချင်း အသက်ဝင်ကာမတ်တောင်လာသည် ။ ကြီးမား တုတ်ခိုင်သော လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည့်အချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မေယု၏ ရာဂစိတ်တို့သည် တဆပိုကာထန်ပြင်းလာသည် ။  လီးစုတ်လိုသည့် အာသီသတွေလည်း ပေါ်လာသည် ။ ပါးစပ်တပြင်ပြင် တံတွေး တကျွင့်ကျွင့် ဖြစ်လာသည် ။

ထိုအချိန်မှာပင် စိုးမောင်ကလည်း ဒေါ်ခင်မေယု ဝတ်ထားသော ထမိန်ကို လှမ်း ချွတ်ပစ်သည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုသည် ပါတိတ်ထမိန်နှင့် ဘလောက်စ်ပွပွကို ဝတ်ထားသည် ။ ဘရာစီယာ စည်းနှောင်မထားသော်လည်း အောက်ပိုင်းတွင်တော့ ပင်တီလေး ဝတ်ထားသည် ။ ထမိန် ကွင်းလုံးပုံ ကျွတ်ကျသောအခါ သူမ၏ ကိုယ် အောက်ပိုင်းမှာ ပင်တီ ဘောင်းဘီ တိုတိုလေးသာ ဖုံးထားလျက်ရှိတော့သည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုသည် စိုးမောင်၏ ခြေရင်းတွင် ဗြုံးကနဲ ဒူးထောက်ချကာ စိုးမောင်၏ လီးကို စုတ်သည် ။ လီးသည် ဆယ်လက်မကျော် ရှည်သည် ။ လုံးပတ်က ဘီယာ သံဘူးလောက်ပင် တုတ်သည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု တွေ့ဖူးသမျှသော လီးများတွင်တော့ အရှည်ဆုံး အတုတ်ဆုံး အကြီးဆုံးပင် ။

လီးအလုံး တုတ်သောကြောင့် ဒေါ်ခင်မေယုမှာ ပါးစပ်ကို အတော့်ကို ပြဲအောင် ဟပြီး လီးကို ငုံရသည် ။ ငုံမိသောအခါ အားရပါးရပင် စုတ်လိုက်ရာ ပြွတ်ကနဲ အသံပင် မြည်သည် ။ စိုးမောင်မှာလည်း တကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်း ဖြစ်အောင် လီးစုတ်ခံရမှု အရသာကို ကျကျနနကြီး ခံစားလိုက်ရသည် ။

“ အားပါးပါး...ကောင်းလိုက်တာ..ဒေါ်လေးရယ်..ဟင်းဟင်း...စုတ်ပေးပါ..ကျနော့်လီးကို ကောင်းကောင်း စုတ်ပေးပါ...”

အရသာတွေ့သွားသော စိုးမောင် အံကြိတ်ကာ ပြောလိုက်သည် ။ သူသည် စိတ်လည်း အထူး ထန်ပြင်းလာရာ ဒေါ်ခင်မေယုကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲပွေ့ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တခါတည်း ဆွဲတင်လိုက်သည် ။

အဒေါ်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ရှိနေသေးသော အဝတ်အစားများကိုလည်း ခပ်သွက်သွက်ပင် လက်မြန်ခြေမြန် ချွတ်ပစ်သည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုကလည်း စိုးမောင်၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှ တီရှပ်ကို  အပြန်အလှန်ဆိုသလို ဆွဲချွတ်ပေးသည် ။အဒေါ်ရော တူပါ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးများ ဖြစ်သွားကြလေတော့သည် ။ စိုးမောင်သည် မိမိလီးကို စုတ်ပေးခဲ့မှုကို တုံ့ပြန်သည့်အနေဖြင့် ဒေါ်ခင်မေယု၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ယက်ပေးရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်သည် ။ 

သို့သော် စောက်ပတ် ယက်မပေးမှီ ဒေါ်ခင်မိမိ သင်ပြပေးလိုက်သည့် နည်းလမ်းများကို ဒေါ်ခင်မေယုနှင့် လက်တွေ့ အသုံးချသော သဘောဖြင့် အရင် အစပျိုး လုပ်ဆောင်သည် ။ ပထမ ဒေါ်ခင်မေယု၏ ပါးစပ်ကို ဖွဖွ စုတ်နမ်းသည် ။ ထို့နောက် မျက်နှာအနှံ့ အနမ်းမိုးများ ရွာသည် ။

ပြီးတော့ လည်တိုင်ကျော့ကျော့ကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုတ်နမ်းပေးသည် ။ စုတ်နမ်းမှုသည် အောက်သို့ တဖြေးဖြေး ဆင်းလာသည် ။ ရင်ညွန့်ပေါ် ရောက်သည် ။ နို့ကြီးနှစ်လုံးဆီသို့ ဆင်းလာသည် ။ နို့အုံများကို စုတ်နမ်းရာတွင်တော့ လျာဖြင့် အသာယက်သလို ပါးစပ်ဖြင့်စုတ်ပေးသည် ။ အထူးသဖြင့် နို့သီးများကို စို့ပေး စုတ်ပေး ယက်ပေး ဖျစ်ညှစ်ပေးသည် ။

နို့အုံကြီး တခုလုံးကို ပါးစပ်ဟကာ ငုံခဲသည် ။ နို့တဖက်ကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံပေး စို့ပေး ယက်ပေး နေချိန်တွင် ကျန်နို့ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်ပေးသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုမှာတော့ တဟင်းဟင်းဖြင့် လူးကာ လွန့်ကာ တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်လို့နေလေတော့သည် ။

“ အို ဟင့်ဟင့်.....စိုးမောင်ရာ...အား....အိ...အိုအို...”

ဒေါ်ခင်မေယု၏ နို့အုံများသည် ဒေါ်ခင်မိမိထက် ပိုကြီးသည် ။ ပိုပြီး တင်းသည် ။ နို့သီးခေါင်းလည်း ပိုရှည်သည် ။ ထို့ကြောင့် စိုးမောင်အဖို့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ် စို့ယက်ပေးရတာ ပိုမိုက်သည် ။ ညနေပိုင်းတုန်းက ကမူးရှူးတတိုး ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ် ထဲ့ရမှုမျိုး မဟုတ်ပဲ စနစ်တကျ နည်းလမ်းမှန်မှန် ကိုင်တွယ်နေမှုကလည်း အရသာပို ထူးစေသည် ။ နှစ်ယောက်လုံး ဖီလင် ညိမ့်နေကြသည် ။ မိမိတို့၏ နေအိမ်တွင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်နေရမှု ဖြစ်လို့ ဘာမှ လောကြီးစရာလည်း မလို ။ စိတ်ကြိုက် အချိန်ယူလို့ ရလေသည် ။ယနေ့ည ခမ်းနောင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်လို့ မပျော် ။ 

မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားလိုက် ဆတ်ကနဲ လန့်နိုးလာလိုက် ဖြစ်နေသည် ။ ဒါကလည်း ခမ်းနောင်၏ မိန်းမ ဓမ္မတာ ရာသီလာနေသည့်ရက်ပိုင်းများအတွင်း ဖြစ်နေကျပါ ။ သည်နေ့ ပထမဆုံးနေ့မို့ ပိုပြီးနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မပျော်နိုင်ဘဲ ဖြစ်ရသည် ။

ထို့ကြောင့်လည်း ဒေါ်ခင်မေယုက ခမ်းနောင်၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ အခြေအနေ အကဲခတ်ကြည့်ရန် အိပ်ခန်းတံခါး လက်ကိုင်ကို လှည့်ဖွင့်လိုက်သည့် ခပ်သဲ့သဲ့ ကလစ် ဟူသော အသံလေးသည် မပျော့်တပျော် ဖြစ်နေသော ခမ်းနောင်ကို ဆတ်ကနဲ နိုးသွားစေသည် ။ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ဒေါ်ခင်မေယု အခန်းထဲကို အသာ ခေါင်းပြူကာ ကြည့်သည်ကို မြင်သည် ။ 

ခေါင်းပြန်ထွက်ကာ တံခါးပိတ်သွားသည်ကိုလည်း တွေ့သည် ။ ထို့ပြင် လျှောက်လှမ်းသွားသော ခြေသံ ခပ်ဖွဖွကိုပါ ကြားဖြစ်အောင် ကြားလိုက်သေးသည် ။ မိမိ၏ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဒေါ်ခင်မေယုက ဘာကြောင့် လာပြီး ချောင်းကြည့်ရလေသနည်းဟု ခမ်းနောင် မတွေးတတ်အောင် ဖြစ်ရသည် ။

တခုခုတော့ ထူးပြီဟု စဉ်းစားမိကာ စပ်စုတတ်သည့် အရွယ်ပီပီ အကျိုးအကြောင်း သိလိုသိငြား အသာထွက်ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲမှ အသာထွက်လာသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု၏ အိပ်ခန်းဘက်သို့ ခြေလှမ်းကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း တလှမ်းချင်း လှမ်းကာ ချဉ်းကပ်လာသည် ။ ထို့နောက် တံခါးသော့ပေါက်ကြားမှနေပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့ ချောင်းကြည့်သည် ။

ထုံးစံအတိုင်းပင် အိပ်ခန်းထဲတွင် ငါးတိုင်အား ညအိပ်မီး ထွန်းထားသည် ။ ခြင်ထောင် မသုံးသည့်အတွက် ကုတင်ကို ကောင်းကောင်း မြင်နိုင်သည် ။ ကုတင်ပေါ်တွင် ဒေါ်ခင်မေယု မရှိ ။ ခမ်းနောင် ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားလာကာ တံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီး အခန်းထဲကို ဝင်သည် ။ဟိုဟိုဒီဒီ မျက်စိကစား ကြည့်သည် ။ အိပ်ခန်းထဲတွင် ဒေါ်ခင်မေယု မရှိတာ သိပ်ကို သေချာသွားသည် ။

အိပ်မပျော်လို့ အလုပ်များ ထ လုပ်နေလေသလားဟု တွေးမိရင်း အိမ်တွင်း အလုပ်ခန်းငယ် လုပ်ထားသော စာကြည့်ခန်းသို့ သွားကြည့်သေးသည် ။ စာကြည့်ခန်းထဲတွင်လည်း မည်သူမျှ မရှိ ။ ထို့ကြောင့် အောက်ထပ်သို့ ခမ်းနောင် ဆင်းလာခဲ့သည် ။

လှေခါးအရင်းသို့ အရောက်တွင် စိုးမောင်၏ အိပ်ခန်းထဲမှ အသံဗလံများကို ခမ်းနောင် ကြားရလေတော့သည် ။ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုသံများ တဟင်းဟင်းနှင့် အဖျားတက်သလို ညည်းသံများ အိုကနဲ အင်ကနဲ ရေရွတ်သံများ...။ ထိုအိပ်ခန်းထဲတွင် တခုခု ထူးခြားမှု ဖြစ်နေမှန်း ခမ်းနောင် သိလိုက်သည် ။ 

ဘာလဲ ဆိုတာကိုတော့ မခွဲခြားနိုင် ။ ကွဲကွဲပြားပြား သိရအောင် စူးစမ်းကြည့်ရန် စိတ်ကူးဖြင့် စိုးမောင်၏ အိပ်ခန်းသို့ ချဉ်းကပ်လာခဲ့သည် ။ ဘာရယ်လို့ သေသေချာချာ မသိရသေးသော်လည်း သဘာဝ၏ လွှမ်းမိုး စေံစော်မှုကြောင့် ခမ်းနောင်မှာ ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားစ ပြုသည် ။ အိပ်ခန်းနား နီးလာသည်နှင့် အမျှ အသံများကို ပိုပြီး ပီပြင်စွာ ကြားရသည် ။

အိပ်ခန်းတံခါးက ပိတ်မနေ ..။ ဟာလာဟင်းလင်း လည်း ပွင့်မနေ ။ မဟတဟ ဖြစ်နေသည် ။ အခန်းစည်းကတော့ ဘေးနား ဘက် မကပ်တကပ်..  ။ဟနေသော တံခါးကြားနေရာမှ အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ကောင်းကောင်း မြင်နိုင်သည် ။ ဒီအိမ်၏ အိပ်ခန်းတိုင်းတွင် ညအိပ် ငါးတိုင်အားမီးလုံးများ တပ်ထားရာ စိုးမောင်၏ အိပ်ခန်းထဲတွင်လည်း ညအိပ်မီးလေး ထွန်းထားသည် ။

အမှောင်တွင် ကျင့်သားရနေသောကြောင့် ခမ်းနောင်အဖို့ ငါးတိုင်အား ညအိပ်မီးသီး၏ အလင်းရောင်ဖြင့်ပင် အိပ်ခန်းထဲရှိ မြင်ကွင်းကို ကျကျနန မြင်ရသည် ။မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းသည် အပျိုမလေး ခမ်းနောင်ကို ရင်တွေ ဒိန်းဒိန်း ခုံသွားစေသည် ။ မျက်နှာ ထူအမ်းကာ တကိုယ်လုံးလည်း ပူထူဖိန်းရှိန်းသွားစေသည် ။

သူမ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်မှာ ကုတင်ထက်တွင် စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မေယုတို့ နှစ်ယောက်သား ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ပျက်နေမှုများပင် ဖြစ်တော့သည် ။ အဒေါ်ရော တူပါ ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားများ မရှိကြ ။ဗလာကိုယ်လုံးတီး ဒေါ်ခင်မေယု၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီးမှာ မီးရောင်အောက်ဝယ် အဖွေးသား ..ထင်းထင်းကြီး...။

စိုးမောင်၏ ညိုလတ်သော ဗလာကိုယ်လုံးတီးကိုလည်း ငါးတိုင်အား မီးရောင်ဖြင့် ကောင်းကောင်း မြင်နိုင်သည် ။

ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက် ပြုမူလုပ်ဆောင်နေကြပုံတို့က အပျိုမလေး ကို အသည်းယားကာ ကျောတုန်ချမ်း သွားစေသည် ။ စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မေယု၏ နို့အုံတဖက်ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ကာ ကျန်နို့အုံကိုတော့ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံခဲထားသည် ။ တပြွတ်ပြွတ် အသံများကိုလည်း ကြားရသည် ။ 

နို့စို့ပေးနေတာလားလို့ ခမ်းနောင် တွေးမိသည် ။ ထိုအခိုက် စိုးမောင်၏ ပါးစပ်က ငုံခဲထားသော နို့အုံကြီးမှ ခွါသည် ။ ထို နို့အုံကြီး၏ နို့သီးခေါင်းကြီး ကော့ထောင် စူတက်နေသည်ကို ခမ်းနောင် မြင်ရသည် ။ ခမ်းနောင်သည် မိမိ၏ ရင်သား ကို ညာလက်ဖြင့် ယောင်ပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည် ။ 

ညအိပ်ချိန်မို့ ခမ်းနောင်သည် ဘရာစီယာ အတွင်းခံ ဝတ်မထား ။ ညဝတ် ဘလောက်စ် ပွပွကိုသာ ဝတ်ထားသည် ။ ထို့ကြောင့် နို့အုံ ပကတိ နီးပါးကို ဆုပ်ကိုင်မိသည် ။ မိမိ နို့ကို မိမိ လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ခမ်းနောင်မှာ ကြက်သီးတွေ ဖျန်းဖျန်း ထသည် ။ ရင်လည်း ဖိုကာ မောသွားသည် ။ခမ်းနောင်သည် စိုးမောင်လို မဟုတ် ။ စိုးမောင်ထက် အသက်ငယ်သော်လည်း အချစ်ကိစ္စမှာတော့ စိုးမောင်ထက် သာသည်ဟု ဆိုရမည် ။ ခမ်းနောင်တွင် ရည်းစား ရှိသည် ။ ရည်းစားနှင့်လည်း ချိန်းတွေ့ဖူးသည် ။ 

အချစ်နယ် မကျွံသေးလို့ အပျိုရည်တော့ မပျက်သေး ။ ဒါပေမယ့် နမ်းတာ နို့ကိုင်တာ ဖက်ပွတ်တာမျိုးတော့ ခံဖူးသည် ။ အဖုတ်ပင် တခါလောက် အနှိုက်ခံဘူးသည် ။ အခုလောလောဆယ်တွင်တော့ ခမ်းနောင်၏ ရည်းစား ခင်မောင်သက်မှာ မလေးရှားသို့ အလုပ်သွားလုပ်နေသည် ။ မြန်မာပြည်မှာ မရှိ ။

ဖိုဓါတ်နှင့် အပရိက ထိတွေ့ဖူးသော ခမ်းနောင်မှာ ယခု စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မေယုတို့ စပ်ယှက်ကြပုံကို မြင်ရတော့ ငြိမ်နေသော ရမ္မက်သွေးတွေ နိုးထလာသည် ။ ကိုယ့်ရင်သား ကိုယ်ကိုင်မိတော့ ကာမဆိပ်တက်မှု ပို မြင့်မားလာသည် ။ တံခါးဟနေသည့်နေရာမှ ကျကျနနပင် ကြည့်နေမိသည် ။

စိုးမောင်တို့ စုံတွဲကတော့ ခမ်းနောင် ချောင်းကြည့်နေသည်ကို မသိသည့်အတွက် ထင်တိုင်းကျဲနေကြသည် ။ စိုးမောင်သည် နိုအုံနှစ်လုံးကို တလှည့်စီ ဆုပ်နယ် ဖျစ်ညှစ်ပေး..ဘယ်ညာ နို့သီးများကို တလှည့်စီ စို့ပေး ယက်ပေးနှင့် အတန်ကြာ လုပ်ပေးပြီး နောက် ဒေါ်ခင်မေယု၏ ရှပ်ဟိုက်သော ဝမ်းပျဉ်သား တလျှောက် အသာ လျာလေးနဲ့ ယက်ပေးရင်း အောက်ဖက်သို့ တစစ လျှောဆင်းလာသည်။

ကြည့်ခဲ့ဖူးသော အပြာကားများဆီက ပြကွက်တို့ကို အတုယူကာ လက်တွေ့ စမ်းလုပ်ပေးခြင်း ဖြစ်သည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု တယောက်မှာတော့ တဟင်းဟင်းကို ဖြစ်နေသည် ။လျှောဆင်းသွားသော စိုးမောင်၏ ပါးစပ်သည် ဘယ်နေရာကို ဦးတည်နေသည်ကို ဒေါ်ခင်မေယု ကောင်းကောင်း သိသည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုသည် စောက်ဖုတ် အယက်ခံဘူးသည် ။ ကွယ်လွန်သူ လင်တော်မောင် ကိုယာကွတ် ကတော့ မဟုတ် ။ သူမနှင့် ပျော်ပါးခဲ့သော ကြေးစား အလိုးသမား အချို့က ဖြစ်သည် ။ ကြေးစား အလိုးသမားတိုင်းကတော့ စောက်ပတ် ယက်မပေးကြပေ ။ ဒေါ်ခင်မေယုသည် ယက်ပေးလျှင်တော့ ဖီလင်ယူလိုက်သည် ။ ယက်မပေးသူကိုတော့ အယက် မခိုင်းပါ ။ယခု စိုးမောင်က သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလျှင် အပြတ်အရသာခံလိုက်မည်သာ ။

စိုးမောင်သည် သူ့အဒေါ်၏ စောက်ပတ်ကို ပြွတ်ကနဲ တချက် အရင်စပြီး နမ်းလိုက်သည် ။ စိတ်ထနေချိန်မို့ အဖုတ်က မို့ဖေါင်းနေသည် ။ အမွှေးများ ရိတ်ထားသည်အတွက်လည်း အဖုတ်သည် ရှင်းသန့်နေ၏ ။ စောက်ရည်ကြည်များကတော့ စိုနေသည် ။

စိုးမောင်အဖို့ အဖုတ်နံ့ကိုပါ ရှုမိသည် ။ ထို့ကြောင့် နမ်းပြီးသည်နှင့် စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မေယု၏ စောက်ပတ်ကို အားရပါးရပင် ယက်ပေးလေတော့သည် ။

“ အောင်မလေးလေး..စိုးမောင်ရယ် ....ကောင်းလှချည်လား...ယက်စမ်းပါ...ဟင့်ဟင့် ....ယက်စမ်းပါ.....”

ဒေါ်ခင်မေယုမှာ ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းလျက် ပါးစပ်မှလည်း ထုတ်ဖေါ်ပြောဆိုမိလေသည် ။ ဖင်ကြီးကတော့ ကြွတက်လာသည် ။ ဒါကို မြင်နေရသူ ခမ်းနောင်မှာလည်း ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ် လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင် စမ်းမိသည် ။ ခမ်းနောင်သည် ပိုးပျော့ ဘောင်းဘီရှည် ဝတ်ထားသည် ။ အတွင်းခံ ပင်တီ ရှိနေသည် ။ အဖုတ်ကို ပကတိအသား နည်းပါးအတိုင်း မထိကိုင်မိ ။ ပင်တီက အနည်းငယ် ထူထူထဲထဲ ရှိသည် ။ ဒါပေမယ့် အဖုတ်မို့ဖေါင်းနေသည်ကို ထိကိုင်ရသည် ။ တကိုယ်လုံးလည်း တုန်ရင်သွားသည် ။ပါးစပ်မှ “ အို ” ဟုပင် ယောင်ယမ်းကာ မြည်တမ်းမိရသည် ။

မိမိ၏ အဒေါ် ခါးတကော့ကော့ ဖင်ကြီး တကြွကြွ ခေါင်း ဘယ်ညာရမ်းခါကာ အပြတ်ဖီလင်တက်နေသည်ကို ခမ်းနောင် ကျကျနန မြင်သည် ။  အဖုတ်ယက်ခံရသည်မှာ အလွန် အရသာတွေ့ရကြောင်း ယုံမှားသံသယ ဖြစ်စရာ မရှိပေ ။ ခမ်းနောင်မှာ ကြည့်ရင်း အဖုတ်ထဲက ယားလာသည် ။ 

ကိုယ်တိုင် အဖုတ် ယက် ခံကြည့်လိုစိတ်များ ပေါ်လာသည် ။ အဖုတ်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်ရုံသာ မဟုတ်..။ အသာပွတ်ပေးနေမိသေးသည် ။ မလုပ်တတ် လုပ်တတ်နှင့် ပွတ်ပေးခြင်း ဖြစ်သော်လည်း ထိတွေ့မှုကတော့ အရသာ ထူးသည် ။စိုးမောင်သည် စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လက်ချောင်းထိုးသွင်းကာ ကလိပေးသေးသည် ။ 

“ ဟင့်..ဟင့်..လုပ်တော့ကွာ . .တက်တော့...တို့ အရမ်း ယားနေပြီ ..တက်ချတော့..တက်လိုးပါတော့...ဟင့်ဟင့်....”

ဒေါ်ခင်မေယုက အံကြိတ်ကာ ပြောသည် ။

စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မေယု၏ အဖုတ်ကို ကုန်းယက်ရာမှ အသာထ သည် ။ ယခုအခါတွင်မှ ခမ်းနောင် အနေ ဖြင့် စိုးမောင်၏ လီးကြီးကို ကျကျနန မြင်ရလေတော့သည် ။ စောစောပိုင်းကမူ စိုးမောင်မှာ အဖုတ် ကုန်းယက်နေရာ လီးကို အပီ မမြင်ခဲ့ရ ။

ခမ်းနောင်သည် ရည်းစားရှိပြီး ရည်းစား၏ အနမ်း အကိုင် အနှိုက်များ ခံဘူးသော်လည်း ယောကျ်ားလီးကိုတော့ မမြင်ဘူးသေးပါ ..။

ယခု ပထမဦးဆုံး အကြိမ် မြင်ရခြင်း ဖြစ်ရာ ဖိုမ သဘာ၀ အရ အလိုအလျှောက် စိတ်ဝင်စးမှုလည်း ရှိသည့် အတွက် စူးစူးစိုက်စိုက်ပင် ကြည့်မိသည် ။ဆယ်လက်မကျော်ကာ ဘီယာသံဘူးလောက် တုတ်သော စိုးမောင်၏ အာဂ လီးချောင်းကြီးသည် ယခုမှ ယောကျ်ားလီး စတင် မြင်ဘူးသော အပျိုမလေး ခမ်းနောင်ကို ရင်ဖိုသွားစေသည် ။ ဒါကြီးနဲ့များ ငါ့ကို ချရင် ဟူသော အတွေးလေးလည်း ဝင်ကာ ရင်တွေ ပိုပြီး မောလှိုက် ဖိုရသည် ။

“ လေးဘက် ကုန်းပေးပါလား..ဒေါ်လေးရယ်...နော်...”

စိုးမောင်က မုန့်ပူဆာသော ကလေးတယောက် လေသံဟန်ပန် မျိုးနှင့် ပြောသည် ။ မိန်းမ လိုးရတာ ကောင်းမှန်း သိနေသော စိုးမောင်သည် လိုးနည်း ပုံစံများကိုလည်း ပြောင်းလဲ စမ်းသပ် သုံးကြည့်ချင်သည် ။

“ ဘာလဲ..မိမိ ကို မင်းချတဲ့ ပုံစံမျိုးလား...”

ဒေါ်ခင်မေယု၏ မေးလိုက်သံသည် ခမ်းနောင်ကို တမျိုး စိတ်လှပ်ရှားသွားစေသည် ။ဒေါ်ခင်မေယု၏ မေးလိုက်သံသည် ခမ်းနောင်ကို တမျိုး စိတ်လှုပ်ရှားသွားစေသည် ။ ဒီအမေးစကား အရ စိုးမောင်သည် ဒေါက်တာခင်မိမိကိုလည်း လိုးခဲ့ပြီး ဖြစ်ကြောင်း ခမ်းနောင် နားလည်လိုက်သည် ။

ခမ်းနောင်သည် ဒေါ်ခင်မိမိ နှင့်လည်း ရင်းနှီးသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဘဲတွေအကြောင်းလည်း တစွန်းတစ သိသည် ။ ခမ်းနောင်သည် ဒေါ်ခင်မိမိကို ကြိတ်ပြီး အားကျမိသလိုလို မနာလိုသလိုလို ရှိနေသည် ။ယခု ဒေါ်ခင်မိမိကရော မိမိ ဒါ်လေးကရော စိုးမောင်နှင့် လိုနေကြလျက် မိမိက ကွက်ကျန်နေမှုကို မခံချင်သလိုလို လည်း ဖြစ်သည် ။

ရာသီလာနေသော အမျိုးသမီးတို့ ထုံးစံ..ခမ်းနောင်မှာ ပင်ကိုယ်ကပင် စိတ် ဂယောက်ဂယက် ဖြစ်ချင်ချင် အခြေမနေတွင် ရှိရာ ဒေါ်ခင်မေယုနှင့် စိုးမောင်တို့ကို ချောင်းကြည့်ရာမှ စိတ်တွေ ပို လှုပ်ရှားလာသည် ။ယခု ဒေါ်ခင်မိမိနှင့် စိုးမောင်တို့လည်း လိုးနေကြကြောင်း သိရပြန်တော့ မ သဘာ၀ မနာလိုမှုနှင့် အတူ ရမက်စိတ်လည်း ပို ပြင်းပြလာသည် ။

“ ဟုတ်တယ်..ဒေါ်လေး...အဲလိုမျိုး လုပ်ကြည့်ချင်တယ်...”

“ ခင်မိမိက ဖင်ထောင် ကုန်းပေးတာပါကွ ..လေးဘက်ထောက်ပြီး ခ့တာ မဟုတ်ပါဘူး...မင်းက ဘယ်လိုမျိုး လုပ်ချင်တာလဲ..လေးဘက် ကုန်းပြီးတော့လား...ဖင်ထောင်ပြီးတော့လား...”

ဒေါ်ခင်မေယုက ကောင်လေး စိတ်ပို လှုပ်ရှားအောင် တမင် မေးလိုက်သည် ။

“ လေးဘက်ဘဲ ထောက်ထောက်..ဖင်ဘဲ ထောင်ထောင်..ဒေါ်လေး ကြိုက်သလို ကုန်းဗျာ....ကျနော်ကတော့ ဖင်ကြီးနောက်ကနေ လိုးရရင် ပြီးတာပဲ...”

စိုးမောင်၏ ပြန်မေးလိုက်မှုက ဒေါ်ခင်မေယုကို ပိုပြီး တဏှာ ထန်သွားစေသည် ။ အမျိုးသမီးသည် ပက်လက် အိပ်နေရာမှ ချက်ချင်းပင် လူးလဲထကာ ဒူးတုတ်ပြီး ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးသည် ။

အသား ဖြူဝင်းသူမို့ ထောင်တက်လာသော ဖင်ဆုံကားကားအိအိကြီးသည် ငါးတိုင်အား ညအိပ်မီး အလင်းရောင် အောက်တွင် ဝင်းလက်နေသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုသည် ပေါင်တန် တုတ်တုတ် ဖြိုးဖြိုးကြီး နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကားလုပ်ကာ ဖင်ကို ကော့ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည် ။စောက်ဖုတ်ကြီး နောက်သို့ ပြူးကာ ထွက်နေပုံကို လိုးတော့မည့် စိုးမောင်ရော ချောင်းကြည့်နေသော ခမ်းနောင်တို့ပါ ကောင်းကောင်း မြင်ရသည် ။

စိုးမောင်က ဒေါ်ခင်မေယု၏ ဖင်သားကြီး နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲကာ ဖင်ဝတွင် တံတွေး ထွီကနဲ ထွေးချသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု ခါးလေးတွန့်သွားသည် ။ ချောင်းကြည့်နေသော ခမ်းနောင်မှာမူ အသည်းအေးရင်ဖိုသွားသည် ။ အဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုလာသည် ။

ရာသီလာနေချိန်မို့ ခမ်းနောင်သည် ပင်တီအောက်မှာ ရာသီထိန်ဂွမ်းစကို ထည့်ထားရာ စောက်ရည်ကြည်တို့ ထိုဂွမ်းစတွင် စိမ့်ဝင်သည် ။

“ ဟိတ်..ဘာလို့ ဖင်မှာ တံတွေး ဆွတ်တာလဲ..ဖင်ချမလို့လား...”

ဒေါ်ခင်မေယုက ခေါင်းလေး နောက်ကို ငဲ့ကြည့်ကာ မေး၏ ။ ကိုယ်တိုင် ဖင်လိုး မခံဘူးသေးသော်လည်း ဖင်လိုးလျင် တံတွေးဆွတ်ရမှုမျိုးကိုတော့ နားလည်သည် ။ သိနေသည် ။

“ ဟုတ်တယ်..ဒေါ်လေးကို ဖင်ချကြည့်မလား လို့...”

“ ဟာ..ဖင်တော့ မချသေးနဲ့ကွာ...အဖုတ်ပဲ လုပ်...”

“ လုပ်ပါ ဒေါ်လေးရာ..ဒေါ်လေးမိမိတောင် ဖင်လိုးခံသေးတာပဲဥစ္စာ...”

အလို..စိုးမောင်က ဒေါ်ခင်မိမိကို ဖင်ချပြီးပါပကောလား။တကယ်ဘဲ ဖင်လိုးလို့ ရသလားဟု ခမ်းနောင် တွေးမိသည် ။  ဖင်ချသည်မှာ စကားအဖြစ်သာ ပြောခြင်းဟု ခမ်းနောင် က ထင်နေခဲ့သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုမှာ ဒေါ်ခင်မိမိက်ု စိုးမောင် ဖင်လိုးသည်ကို ကျကျနန ကြည့်ခဲ့ပြီးနောက် ဖင်ခံကြည့်လိုသည့်စိတ်များလည်း ပေါ်ခဲ့သည် ။ သို့သော် နာရမှာကိုတော့ အရမ်းကြောက်နေသည် ။ပြီးတော့ ဖင်လိုး မကျွမ်းသေးသော စိုးမောင် အနေဖြင့် သည်အတိုင်းကြီး ချလျှင် နည်းလမ်း မမှန်ပဲ နာကြင်မှုသာ ပိုများနေမည်ဟု လည်း တွေးမိသည် ။

“ မနက်ဖန် ညနေကျမှ မိမိဆီကို သွားကြမယ်..အဲဒီကျရင် တို့ကို မင်း ဖင်စိတ်ကြိုက်ချ..ဟုတ်လား..အခုတော့ ရှေ့ပေါက်ကိုပဲ လုပ်ပေးကွာ....”

စိုးမောင်မှာ အဒေါ်၏ ဖင်ကို အရမ်း လိုးချင်နေသည် ။

သို့သော် ဒေါ်ခင်မေယုက ယခု လောလောဆယ် မလုပ်ရန် ပြောနေရာ အပြတ် ငြင်းခြင်း မဟုတ်ပဲ မနက်ဖန် ညနေကျလျှင် ဖင်လိုးရဖို့ သေချာနေသည်မို့ စိုးမောင်ကလည်း ယခု လောလောဆယ် ဖင်လိုးချင်စိတ်ကို အသာထိန်းထားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။

“ မနက်ဖန် ညနေကျရင် တကယ် ဖင်ဆော်ရမှာနော် ..”

“ အေးပါဟာ စိတ်ချ..စိတ်ချ ..မင်း သဘောရှိ ချနိုင်အောင် တို့ ဖင်ခံမယ်..ဟုတ်လား...”

“ ဟုတ်ပြီ...”

စိုးမောင်က ဖင်လိုးရန် အချိန်ရွှေ့မှုကို သဘောတူလက်ခံလိုက်ပြီးနောက် ဒေါ်ခင်မေယု၏ အဖုတ်ဝတွင် လီးကို တေ့ထောက်ကာ ထိုးသွင်းသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ သွန်သင်ထားသည့်အတိုင်း လီးကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေး ဖိဖိ ထိုးသွင်းခြင်း ဖြစ်သည် ။

“ ဖွတ် ပြွတ်ပြွတ်..ဖုတ်..ဖွတ်...”

လီးသည် တထစ်ချင်း မြုပ် မြုပ် ဝင်သည် ။

“ အား..ကျွတ်ကျွတ် ...စိုးမောင်ရယ်...ဟင့်...”

ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားလို့ ပြူးနေသော အဖုတ်ထဲ အသွင်းခံရသည်မို့  အဝင်ထိမိတင်းကြပ်နေရာ ဒေါ်ခင်မေယု တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြင့် စုတ်သတ် ညည်းရလေသည် ။ ခမ်းနောင်မှာလည်း ဖင်လိုးတာကို မျက်မြင် မတွေ့ရသေးသော်လည်း ဒေါ်ခင်မေယုနှင့် စိုးမောင်တို့ ပြောဆိုနေကြသည့် စကားများ အရ ဖင်ကိုလည်း လိုးလို့ရကြောင်းကို သဘောပေါက် နားလည်သွားသည် ။ 

ဒေါ်ခင်မေယု၏ အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းတာကိုပင် အပြတ် ကြည့်ရှုခေ့လာနေမိလေသည် ။ သည် အနေအထားတွင် ခမ်းနောင် အနေဖြင့် အဖုတ်ထဲ လီး တိုးဝင်မှုကို သိပ် အထင်ရှားကြီး မဟုတ်သည့်တိုင်  အတော်လေး မြင်သာနေသည် ။

လီးကြီး အဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးနောက် စိုးမောင်သည် ကိုယ်ကို အသာကိုင်းကာ ဒေါ်ခင်မေယု၏ ၃၆ လက်မ အတိုင်းအတာ ရှိသော နို့အုံထွားထွားကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ဆွဲသည် ။ ၃၈ လက်မ ရှိသည့် ဒေါ်ခင်မေယု၏ တင်ပါးဆုံကြီးကတော့ စိုးမောင်၏ ပေါင်ခြံတွင် တင်းတင်းအိအိကြိး ထိကပ်မိနေသည် ။

ကာမစပ်ယှက်မှု အတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်း ရှိနေသော ဒေါ်ခင်မေယုသည် စိုးမောင် အားပြင်းပြင်းနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးတော့မှာကို နားလည်သည် ။ သည်လို ဖင်ထောင်ပေးပြီး အလိုးခံဘူးသူ မို့ ဒေါ်ခင်မေယုသည် ဒူးကို အားပြုထောက်ကာ ပေါင်ကို ညွှတ်ပြီး တောင့်ထားလိုက်သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယု ထင်ည့်အတိုင်းပင် ဆောင့်အားပြင်းသည် ။ လီးက ကြီးမား တုတ်ခိုင်သည် ။ ထို့ပြင် လီးအတွေ့ကလည်း ထူးကဲလွန်းသည် ။ သည်တော့ ဒေါ်ခင်မေယုမှာ အလိုးခံ သက်တမ်းတွင် မကြုံဖူးသော ကာမစည်းစိမ်ကို အလွန်ပင် ခံစားနေရသည် ။

စိုးမောင် လူပျိုရည် စပျက်ခဲ့သည့် လိုးပွဲတွင် ရခဲ့သည့်ကာမအရသာထက်ပင် ပိုကောင်းသေးသည် ။ ထိုအချိန်က စိုးမောင်မှာ နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆိုသလို ကြုံးပြီး ဆောင့်လိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်သည် ။လိုးနည်း ဆောင့်နည်းများ စနစ်တကျ မတတ်သေး ..။ ယခုတော့ ဆောင့်နည်း သုံးမျိ ုးကို အတော် အထာကျ ကျွမ်းကျင်နေရာ အလိုးခံရတာ ပိုကောင်းပြီး ပို ငြိမ့်နေလေသည် ။

“ ဖွတ် ဖုတ် ဖတ်...ဖွတ်ဖုတ် ဖတ် ...”

ကြမ်းပြင်ညီ ဆောင့်နည်းဖြင့် သုံးချက် ဆက်တိုက် ဆောင့်သည် ။

“ ဘွပ်...အိ...ဘွပ်...အား ပါး ....”

အောက်ပင့် ဆောင့်ချက် နှစ်ချက် ဆောင့်ချသည် ။

“ ဘွပ်..အားပါးပါး...စိုးမောင်ရယ်...ဘွပ်ဘွပ်..ကောင်းလိုက်တာ ..ဟင့်....ဘွပ်....”

မြေစိုက်ဆောင့်နည်း သုံးချက်တချက်ချင်း ဆောင့်သွင်းခံရသောအခါတွင်တော့ ဒေါ်ခင်မေယု ခါးကော့ ခေါင်းမော့ ဖင်ကြီး ယမ်းကာ တချီ ” ပြီး ” သွားလေတော့သည် ။စိုးမောင်ကတော့ သုတ်ရည် မထွက်သေး ..။ လီးမာနေဆဲ ..။ တအားကုန် ဆက်ဆောင့်နေဆဲ ..။ဒေါ်ခင်မေယု ဖီလင်ပြန်ပြီး တက်လာရပြန်သည် ။

“ ဆောင့်စမ်းပါ..စိုးမောင်..အဖုတ်ထဲကို တအားဆောင့်လိုးစမ်းပါ ...ကောင်းလိုက်တာ..ကောင်းလိုက်တာ....အား....အား..”

စိုးမောင်သည် အလိုး အဆောင့် စံချိန်တင်သည့်နှယ် ဆယ့်ငါးမိနစ် ခန့်ကြာအောင်ပင် အားပြင်းပြင်း ဆောင့်ချက် သွက်သွက်နှင့် တရကြမ်း ကြုံးကာ လိုးပစ်လိုက်သည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု သုံးကြိမ်ဆက်ပြီး ပြီးသည် ။ ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် ကြာအောင် စံချိန်မကျစတမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးပြီးမှ စိုးမောင်၏ လီးမှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ သွားလေတော့သည် ။

အဒေါ်နှင့် တူတို့သည် မှောက်ခုန်ကြီး တပ်ရက်သား ကုတင်ပေါ် လဲကျ ငြိမ်သက်သွားကြသည် ။ခဏ အကြာတွင် အမော အနည်းငယ် ပြေကာ အသက်ရှု မှန် လာတော့မှ အိပ်ရာထက်မှ ဆင်းကာ ရေချိ ုးခန်းသို့ သွားပြီး ပေကျံနေသည်များကို ဆေးကြောကြသည် ။

အပေါ်ထပ် ရှိ အိပ်ခန်းများတွင် ရေချိုးခန်းနှင့် အိမ်သာ တွဲလျှက် ရှိနေသော်လည်း စိုးမောင် အိပ်သော အခန်းမှာမူ မူလက အိပ်ခန်း မဟုတ်ပဲ အလုပ်သမားခန်းကို အိပ်ခန်း အဖြစ် ပြောင်းထားသည်မို့ ရေချိုးခန်းနှင့် အိမ်သာ တွဲလျှက် မရှိ ။

မီးဖိုခန်းလေး နားရှိ ရေချိုးခန်းသို့ သွားကာ ဆေးကြော သန့်စင်ရသည် ။ ထို့နောက် နုတ်ဆက် အနမ်းများ နမ်းပြီး ဒေါ်ခင်မေယု အပေါ်ထပ်ရှိ မိမိ၏ အိပ်ခန်းသို့ ပြန်တက်သွားသည် ။ စိုးမောင်လည်း ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ် ပြန်လာခဲ့သည် ။

“ မနက်ဖန် ညနေကျရင် ဒေါ်လေးကို ဖင်ချမှာ နော် ...”

အဒေါ်နှင့် ခွဲကာနီးတွင် စိုးမောင်က မနက်ဖန်ကျရင် ဖင်လိုးရရေး အတွက် သေချာစေရန် ပြောလိုက်လေသည် ။

“ အေးပါကွာ...လိုးရမှာပေါ့...မင်းက တို့ကို ဖင်အရမ်းချချင်နေပြီလား ...”

“ ဒါပေါ့..ဒေါ်လေးရ ...ဒေါ်လေးမိမိကို ဖင်လိုးပြီးကတည်းက ဖင်ချရတာလည်း သိပ်ကောင်းမှန်း သိပြီး ဖင်မြင်ရင် လိုးချင်နေတာ...”

“ မင်းကလည်း..ပြောရော့မယ် ...”

.......................................................................................................................................

ခမ်းနောင်မှာတော့ အပေါ်ထပ်ရှိ သူမ၏အိပ်ခန်းသို့ မပြန်နိုင်သေးပါ ။ ရှမ်းတရုတ်မလေး၏ စိတ်အစဉ်သည်လည်း အရမ်းပင် လှုပ်ရှားကာ နေသည် ။ရာသီလာချိန် ကာမစိတ် ထက်သန်တတ်မှုမီးပုံတွင် စိုးမောင်တို့ စပ်ယှက်ကြပုံများကို ကြည့်မြင်ခဲ့ရမှုတွေက ဓါတ်ဆီ ထပ်ဖြည့်ပေးရာ အလျံညီးညီးကို လောင်မြိုက်လို့ နေသည် ။ ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့ သိမ်းလို့ မရနိုင်တော့ ။

ဒါကြောင့် ခမ်းနောင်သည် ဒေါ်ခင်မေယု အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားသည် အထိ ဧည့်ခန်းထောင့်နား မှောင်ရိပ်တွင် ခိုကာ ငြိမ်ပြီး စောင့်နေသည် ။ ထို့နောက် စိုးမောင်၏ နောက်မှ အသာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်လာခဲ့သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုကို ကျကျနန လိုးခဲ့ရသည့်အတွက် ( ဖင်မချရသေးသည့်တိုင် ) စိုးမောင်က အတော်လေး ကျေနပ်ကာ လေကလေး တချွန်ချွန်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ကုတင်ပေါ် ခုန်တက်ပြီး ပက်လက်လှန်ကာ လှဲအိပ်ချသည် ။ စောစောကတည်းက ကုတင်ပေါ်တွင် ဒေါ်ခင်မေယုနှင့် လိုးခဲ့ကြသည်များကို ပြန်ပြောင်း စားမြုံ့ပြန်ကာ စဉ်းစားရင်း ဖီလင်ခံနေသည် ။

ထို့ကြောင့် အိပ်ခန်းထဲသို့ ခမ်းနောင် ဝင်လာသည်ကို ချက်ချင်း မသိပေ ။ခမ်းနောင်မှာ အပျိုလေး ဖြစ်သော်လည်း ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ တော့အောင် နိုးကြွနေသော ကာမဆိပ်ကြောင့် အိန္ဓြေတွေ သိက္ခာတွေ စောင့်စည်းရမည်ကိုလည်း မသိနိုင်တော့ ။ မဆင်ခြင်နိုင်တော့ ။ ကာမစိတ်ရိုင်း၏ စေစားမှုဖြင့် ယောကျ်ား တယောက် ရှိနေသော အိပ်ခန်းထဲသို့ ခပ်ရဲရဲ ဝင်လာခဲ့လေပြီ ။

“ ရှူး . . ”

ခမ်းနောင်က အသံခပ်တိုတိုး တချက်ပြုသည် ။ မိမိ၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရှိ ညဝတ်ဘလောက်စ်ကိုလည်း ဆတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။

ရှူးကနဲ အသံကြောင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သော စိုးမောင်သည် ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်နေသော ခမ်းနောင်ကို မြင်သောအခါ အံ့သြသွားသည် ။ စိုးမောင် လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အချိန်တွင် ခမ်းနောင်က ဘလောက်စ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီ ဖြစ်ရာ အတွင်းခံ ဘရာစီယာလည်း စည်းမထားသောကြောင့် အပေးပိုင်း ဗလညကျင်းပြီး ရင်သားစိုင်များ ဟင်းလင်း ဖြစ်နေသည် ။

ခမ်းနောင်သည် သူမ၏ အဒေါ် ဒေါ်ခင်မေယုလို ဆိုက် အကြီးစား မဟုတ် ။ ကိုယ်လုံး သွယ်သွယ် ကျစ်ကျစ်လုံးလုံးလေး ဖြစ်သည် ။ အရပ် ငါးပေ လေးလက်မ ခန့် မြင့်သည် ။ကိုယ်လုံး ကိုယ်ထည်ကတော့ ရင် ၃၂..ခါး ၂၁..တင် ၃၄ ..အမျိုးအစား လောက် ရှိပေမည် ။ ဘလာကျင်းနေသော ရင်သားလေး နှစ်ခုသည် မို့မို့လုံးလုံးလေးများ ဖြစ်သည် ။ စူစူပုံ့ပုံ့လေး ဖြစ်သည် ။

စိုးမောင် အံ့အားသင့်ကာ မျက်လုံး အပြူးသား ကြည့်နေဆဲမှာပင် ခမ်းနောင်သည် အောက်ပိုင်းတွင် ဝတ်ထားသော ပိုးပျော့ဘောင်းဘီရှည်ကိုလည်း ခပ်သွက်သွက်ပင် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ ထို့နောက် အတွင်းခံ ပင်တီသာ ဝတ်လျက်ဖြင့် ကုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်သည် ။ စိုးမောင်၏ ဘေးတွင် ဝင်ကာ လှဲချသည် ။

“ ဟေ့ ..နောင်နောင်...ဒါ...ဒါ....ဘာလုပ်တာလဲ....”

အံ့အားသင့်နေသော စိုးမောင်မှာ ယခုမှ အသိဝင်လာကာ အသံ ခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် မေးသည် ။

“ နင် ဖင်သိပ်လိုးချင်နေတယ် မဟုတ်လား...ငါက နင့်ဆန္ဒကို ဖြည့်မလို့ပါ...”

ရာသီသွေး ဆင်းနေချိန် ကာမရမက်စိတ် ထန်ပြင်းမှုကြောင့်ဆင်ခြင်နိုင်စိတ်ပင် မရှိတော့သော ခမ်းနောင်က နုတ်ရဲရဲဖြင့် ပြောကာ စိုးမောင်ကို သိုင်းဖက်သည် ။

စိုးမောင်၏ ညာလက်ကို ဆွဲယူကာ မိမိ၏ တင်ပါးပေါ်သို့ အုပ်တင်ပေးသည် ။ စိုးမောင်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့လည်း ပိုပြီး တိုးဝင်သည် ။ ခမ်းနောင်၏ ဘလာကျင်းနေသော ရင်သားမို့မို့လေးများသည် စိုးမောင် ရင်ခွင်တွင် အပ်မိသည် ။ သွေးဆူကာ ရမက်ဇောအားလည်း ထန်သော စိုးမောင်၏ လီး ဆတ်ကနဲ တောင်သည် ။ 

စိုးနောင်၏ လက်ကလည်း ခမ်းနောင်၏ တင်ပါးကို အလိုလိုပင် ကိုင်ညှစ်မိသည် ။ ပင်တီအောက်မှ လုံးလုံးကျစ်ကျစ် တင်ပါးလေးက သိပ်မကြီးသော်လည်း ကိုင်လို့ကောင်းသည် ။ ခမ်းနောင်ကလည်း ကဲမည့် ကဲတော့ ဘာမှ နောက်တွန့်မနေ ။ တဏှာစိတ် တအား မွှန်နေသော မိန်းမသည် ဘာမှ အရှက်အကြောက် မရှိတတ် ။

ယခုလည်း ကြည့်လေ ..။ ခမ်းနောင်သည် စိုးမောင်၏ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ရုံသာ မက ပါးစပ်ချင်း တော့ကပ်ပြီး အာသာပြင်းပြင်း စုပ်နမ်းလိုက်လေပြီ ။

ရည်းစား နှင့် နမ်းဖူး စုတ်ဖူးသည့် အတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်း ရှိသည်မို့ ခမ်းနောင်သည် အနမ်းအစုပ်တွင် စိုးမောင်ထက် သာသည် ။ စိုးမောင်၏ နှုတ်ခမ်းကို မျှော့သွေး စုပ်သလို မျှင်းပြီး စစုပ်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း တအား စုပ်သည် ။ ပြီးတော့ စိုးမောင်၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လျာကို ထိုးကလိပေးသည် ။

မိန်းကလေးဘက်က သည်လိုစလာတော့ စိုးမောင် ဘယ်ခံနိုင်တော့မည်နည်း ..။ သူက ယောကျ်ား...။ ပြီးတော့ တဏှာကလည်း သိပ်ထန်တဲ့ကောင်...။ ချက်ဆို လီးက ထောင်နေတဲ့လူ ...။ပြီးတော့ ခမ်းနောင် နှင့် စိုးမောင်တို့က ဘယ်လိုမှ သွေးသား တော်စပ်သူတွေ မဟုတ် ။စိုးမောင်၏ အမေက ဒေါ်ခင်မေယု၏ အဖေတူ အမေကွဲ အမ ..။ ခမ်းနောင်က ဒေါ်ခင်မေယု မိခင်၏ မောင် အငယ်ဆုံးက မွေးသေ သမီး ..။

မိမိနှင့် သွေးသား တော်စပ်သော အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေယုနှင့်ပင် စပ်ယှက်ခဲ့ပြီးသော စိုးမောင်မှာ သွေးသား မတော်သော ခမ်းနောင်ကို ရှောင်နေစရာ အကြောင်း မရှိ ..။

စိုးမောင်၏ ရမက်ဆန္ဒဇောတွေလည်း ပေါက်ကွဲ နိုးကြွလာသည် ။ သည်တော့ ငနဲသားကလည်း လက်မြန် ခြေမြန်ပင် လှုပ်ရှားလေတော့သည် ။ခမ်းနောင်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် နောက်ဆုံး ကျန်နေသည့် အဝတ်ဖြစ်သော ပင်တီဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်သည် ။ ခမ်းနောင်ကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ခြေထောက်ကို လှုပ်ရှားပေးရာ ပင်တီဘောင်းဘီ ကျွတ်သည် ။

စိုးမောင်သည် မိမိ၏ ပုဆိုးကိုလည်း ကန်ချွတ်ပစ်သည် ။ ပြီးတော့ ခမ်းနောင်၏ ပေါင်ခွကြားကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ပွတ်သည် ။ ရာသီထိန်း ဂွမ်းစ ဖေါင်းဖေါင်းအိအိကို စမ်းမိရာ သည် အဖုတ်အတွေ့က တမျိ ုးကြီးပါလားဟု စိတ်ထဲ ထင်ကာ အသာကုန်းပြီး ကြည့်သည် ။

“ ငါ...ရာသီလာနေတယ် ..အဖုတ်ကို မသုံးနဲ့...ဖင်ပဲ ...ချ...”

ခမ်းနောင်က ထိုသို့ ပြောရင်း လူးလဲထကာ ဒူးတုတ်ပြီး ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးသည် ။ စောစောက ဒေါ်ခင်မေယု နေပေးသွားသည်ကို အတုယူကာ လိုက်လုပ်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ ဖင်လိုးချင်နေသော စိုးမောင်မှာ ခမ်းနောင်၏ ခပ်ရှင်းရှင်း ပြောချလိုက်သော စကားများကြောင့် အလွန် ကျေနပ်သွားသည် ။  ခမ်းနောင် ရာသီလာနေမှုအတွက် ဘယ်လိုမှ စိတ်အနှောက်အရှက် ဖြစ်မနေတော့ ။

စိုးမောင်သည် ကော့ထောင်ပေးထားသော ခမ်းနောင်၏ ဖင်နောက်တွင် ဒူးထောက်ကာ နေရာယူသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုလောက် ဆုံမထွားသော်လည်း ရှမ်း တရုတ်မမို့ ဒေါ်ခင်မေယု၏ ဖင်လိုပင် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖြစ်သည် ။ရာသီထိန်း ဂွမ်းစကို သိုင်းထားသည့် ခါးစည်းမျှော့ကြိုးလေးက အနက်ရောင်..ကြိုးက ခပ်သေးသေး ဖြစ်သော်လည်း ဖြူဖွေးအုနေသော အသားရောင် အောက်ခံတွင်တော့ အနက်ရောင်က ထင်းနေသည် ။

ရာသီထိန်း ဂွမ်းစသည် ရှေ့ဘက် အဖုတ်ပေါ်တွင်သာ ပိပြားသေသပ်စွာ ဖုံးထားကာ အဖုတ်အောက်ဖက် အထိသာ ရှိသည် ။ဖင်ပေါက် အထိတော့ ဖုံးမနေ ..။ 

အောက်ဘက် ခွသိုင်းကြိုးက ဖင်အကွဲကြောင်းကြားတွင် ညပ်နေသည် ။ ဖင်ဝအပေါ် ထိုကြိုးလေးက ဖြတ်ကာသွားသည် ။ ဒါပေမယ့် ဘာမှတော့ အတားအဆီး မဖြစ်ပါ  ။ထိုကြိုးလေးကို အသာလေး ဖယ်လိုက်လျှင် ဖင်ဝနေရာတွင် ရှင်းသွားသည် ။

ခမ်းနောင်သည် လက်ကလေး နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ကာ လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲပေးသည် ။ စိုးမောင်က ဂွသိုင်းကြိုးလေးကို ဘေးသို့ အသာဖယ်ပြီး  ဖင်ဝတွင် တံတွေး အတော်များများ ထွေးထည့်လိုက်သည် ။

“ ထွီ..ထွီ..ထြီ...”

တံတွေး တချိူ့ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ စိမ့်ဝင်သည် ။ တချို့ကတော့ စအိုဝတွင် အိုင်ပြီး တင်ကျန်နေသည် ။ အမြုပ်ကလေးများ တစီစီ ဖြစ်နေသော စအိုဝမှ တံတွေးအိုင်လေးသည် ငါးတိုင်အား မီးရောင်မှိန်မှိန်လေး အောက်တွင် ပုလဲဥလေးများလို ဖြစ်နေသည် ။  

စိုးမောင်က သူ၏ လီးချောင်းကြီးတွင်လည်း တံတွေးများ စွတ်သည် ။ ထို့နောက် ရှမ်းတရုတ်မလေး ကိုယ်တိုင်  ဆွဲဖြဲပေးထားသော စအိုဝတွင် လီးကိုတေ့သည် ။ကောင်မလေး ဖင်တွန့်သွားသလို ငနဲသားလည်း ခေါင်းမော့သွားသည် ။

“ နင့်ဖင်ထဲ လီးကို သွင်းတော့မယ် နောင်နောင်...”

“ အင်း..သွင်းလေ ...”

“ စသွင်းကာစတော့ နာလိမ့်မယ်..အောင့်ခံ..ဟုတ်လား...လီးတချောင်းလုံး ဝင်အောင်သွင်းပြီး ဖင်လိုးပေးရင်တော့ ...နင် အပြတ် ဖီလင် ငြိမ့်မှာပါ...စိတ်ချ...”

စိုးမောင်က လူတတ်ကြီး လုပ်ကာ ရှမ်းတရုတ်မလေး ခမ်းနောင်ကို ပြောလိုက်သည် ။

ထို့နောက် သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို ရှမ်း တရုတ်မလေး၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အသာ ထိုးသွင်းသည် ။ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်ဝင်သည် ။ ဖြူဖွေးအုနေသော ဖင်ထဲသို့ မိမိ၏ လီးတန် မဲတုတ်တုတ်ကြီး တိုးဝင်နေမှုကို စိုးမောင်က မျက်စေ့ အရသာခံကာ ကုန်းကြည့်နေလိုက်သေးသည် ။ အပျိုစစ်စစ် ဖင်ပေါက်လေးမို့ ကျဉ်းကာ ကြပ်နေသည် ။

စိုးမောင် အနေနှင့် အတော်ကို ထိန်းကာ ကြိုးစားပြီး သွင်းနေရသည် ။ ခမ်းနောင်မှာ နာသော်လည်း ကြိတ်ပြီး ခံသည် ။ သို့သော် တခါမှ အလိုးမခံဘူးသေးသော အပျိုစစ်စစ်လေးမို့ ဖင်ပေါက်ကို ဖွင့်မေပးတတ် ။ လီး အဝင်ချောအောင်လည်း လုပ်မပေးတတ် ..။ သူမ တတ်သမျမှာ ဖင်ကြီးကို ကော့ထောင်ကာ ပေးလျှက် ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲထားခြင်းသာ ဖြစ်သည် ။

ဖိပြီး ထိုးသွင်းသောအခါ လီးကြီးသည် တထစ်ချင်း ဖင်ထဲသို့ ဝင်သည် ။ စိုရွှဲနေအောင် သုတ်ထားသော တံတွေးများ၏ ကျေးဇူးဟု ဆိုရမည် ။ အချိန် တော်တော်ကြာကြာ စိတ်ရှည်ရှည်နှင့် ကြိုးစားသွင်းမှ လီးတချောင်းလုံး ဝင်သည် ။ 

လီး ဝင်ပြီးသောအခါ စိုးမောင်က အသာ  ဖြည်းဖြည်းလေး စပြီး လိုးပေးသည် ။ အရှိန် ရလာမှ အား နည်းနည်း ထပ်ထပ် ထည့်သည် ။ခမ်းနောင်ဖင်မှာ ပါကင် ဖင်အပျိုလေးဖြစ်သောကြောင့် နာသည်။ သို့သော် ရာသီလာရက်မို့ ရမ္မက်စိတ်တွေက ငယ်ထိပ်ရောက်နေသဖြင့် စိုးမောင်လီးကြီး ဖင်ထဲတိုးဝင်လာတိုင်း ဖင်သားလမ်းတလျောက် တင်းကြပ်ပြီး အရသာက အရမ်းမိနေတာမို့ စိုးမောင့် ဆောင့်ချက်တိုင်း အလိုက်သင့် ဖင်လေးကို နောက်သို့ တွန်းပေးနေမိသည်။ စိုးမောင်လည်း ခမ်းနောင်ရဲ့ စည်းချက်ညီ အထာကျကျ ခံနိုင်သွားတော့မှ ခမ်းနောင်၏ ဖင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးပေးလိုက်လေတော့သည် ။

“ ဘု ဘု ဘု ..ဘွပ်..ဘု ဘွပ်...”

“ အီး..ဟင်း...အား...အီး....”

ခမ်းနောင်မှာ အောက်မှ စိုးမောင် လိုးသမျှ အောင့်အီးကာ အရသာ ခံရင်း ညည်းတွား နေပေသည် ။

.................................


ပြီးပါပြီ။



ရမ္မက်ကြမ္မာ သံသရာ အပိုင်း ( ၂ )

ရမ္မက်ကြမ္မာ သံသရာ အပိုင်း ( ၂ )

တပင်ကို နှစ်ပင်ယှက်တယ် 

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

နောက်တနေ့တွင် ဒေါ်ခင်မေယုသည် သူမ၏ သူငယ်ချင်း လဲဟုတ် ကာမမှုရေးရာတွင် အတိုင်ပင်ခံ ရှေ့ဆောင်လည်း ဖြစ်သော ဒေါ်ခင်မိမိကို သွားရောက် တွေ့ဆုံကာ စိုးမောင်နှင့် ပတ်သက်ပြီးအကြောင်းစုံကို ပြောပြကာ တိုင်ပင်လေတော့သည် ။ ဒါမျိုးကို ဝါသနာလဲပါ ..အထာလည်း ကျွမ်းသော ဒေါ်ခင်မိမိကလည်း အကောင်းဆုံး အကြံနှင့် အစီအမံများကို ပြောပြသည် ။

“ နင့်အကြံက သိပ်ကောင်းတယ် ..ဒါပေမယ့် နင်ပြောပြတဲ့ အစီအစဉ်တွေ အတိုင်း ငါကိုယ်တိုင် လက်တွေ့ မလုပ်ရဲဘူး ဟ...တလွဲတချော်တွေ ဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ် ..ဒီတော့ ပို့မယ့်ပို့ ကူးတို့ ရောက်အောင် ပို့..ဆိုသလို နင်ကိုယ်တိုင် ပါဝင်ပြီး စီစဉ်ပေးပါလားဟာ..”

ဒေါ်ခင်မေယုက ထိုသို့ပြောရာ ဒေါ်ခင်မိမိမှာလည်း စိုးမောင်ကို မျက်စိကျနေမှုကလည်း ရှိသည့်အတွက် နှစ်ခါ ထပ် မပြောရဘဲ သဘောတူ လက်ခံသည် ။ သူင်ယချင်းမ နှစ်ယောက်သည် စိုးမောင်ကို မြှူဆွယ်သိမ်းသွင်းရန် အတွက် ခေါင်းခင်းဆိုင်ကာ ဆက်လက် တိုင်ပင် စီစဉ် ကြလေတော့သည် ။

ထိုနေ့ ညနေပိုင်းတွင် ဒေါ်ခင်မေယုသည် အလုပ်မှ သုံးနာရီ ခန့်တွင် ပြန်သည် ။စိုးမောင်ကိုလည်း အလုပ်ကိစ္စတခု အကြောင်းပြကာ သူမနှင့် အတူ ခေါ်လျက် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ အိမ်သို့ ( ခရီးကြုံလို့ ခဏဝင်သလိုမျိုး ) လာခဲ့သည် ။ 

အိမ်ရောက်တော့ ဒေါ်ခင်မိမိ က စိုးမောင်ကို “ ကြက်ဥနို့အေးဖျော်ရည် ”ဖြင့် ဧည့်ခံသည် ။ထို ကြက်ဥနို့အေးဖျော်ရည်မှာ ရီဝေပြီး ရမက်ကြွစေသည့်ဆေးများဖြင့် ဒေါက်တာ ခင်မိမိ ကိုယ်တိုင် အထူး စပယ်ရှယ် ဖျော်စပ်ထားခြင်း ဖြစ်သည် ။

“ ကြက်ဥနို့အေးဖျော်ရည် ” 

ဆေးစွမ်းပြကာ စိုးမောင်တယောက် ခေါင်းထဲ ရီဝေ၀ေ.ကာမရမ္မက်စိတ် သွေးသားများ နိုးကြွစ ပြုသော အချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မိမိသည် စိုးမောင် ထိုင်နေသော နှစ်ယောက်ထိုင် လုံတွင် ဝင်ပြီး ထိုင်လိုက်လေသည် ။( စိုးမောင်ကို ထို နှစ်ယောက် ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်နေစေရန် အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်က မသိမသာနှင့် နေရာချထား ပေးခဲ့ကြသည် ။) 

ဒေါ်ခင်မိမိသည် စိုးမောင်ကို ထွေရာလေးပါး စကားများ ပြောသည် ။ထိုမှ တဖန် စိုးမောင်တွင် ရည်းစား ရှိမရှိ မေးသည် ။ စိုးမောင်က ရှက်ရွံ့ရွံ့ ဖြစ်နေရာ ဒေါ်ခင်မိမိက

“ ရှက်မနေပါနဲ့ကွာ..ပြောစမ်းပါ..မင်းမှာ အနည်းဆုံး ရည်းစား သုံးလေးယောက်တော့ ရှိမှာပေါ့...”

“ ဟာ..ဒေါ်လေးမိမိ က ကျနော့်ကို အထင်ကြီး လွန်းနေပြီ ..တယောက်မှ မရှိသေးပါဘူး ...”

“ ဟုတ်ရဲ့လားကွာ..မင်းက ရုပ်ဖြောင့်တာဘဲ ...မစွံဘဲ မနေပါဘူး....”

“ ဒေါ်လေးမိမိ က မြှောက်နေပြန်ပါပြီ ..မစွံတာတော့ အမှန်ဘဲ...”

“ မင်းက မစရဲလို့ ဖြစ်မှာပေါ့..”

“ အင်း..ဟုတ်လိမ်မယ်..”

“ မင်းက မိန်းကလေးတွေကို ကြောက်နေလိုလား..”

ထိုသို့ပြောရင် မတော်တဆလိုလိုနှင့် စိုးမောင်၏ ပေါင်ကို အသာ ပုတ်သည် ။ ကိုယ်ကိုလည်း ရှေ့သို့ ကိုင်းသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိသည် တမင်ပင် ကြိုတင်ပြီး လည် အလွန်ဟိုက်သော ဘလောက်စ်ကိုဝတ်ထားရာ ရှေ့သို့ ကိုင်းချသောအခါ အင်္ကျီ လည်ဟိုက်ကြားမှနေပြီး ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ရင်သားများကို စိုးမောင် မြင်ရသည် ။ 

ဒေါ်ခင်မိမိသည် ဘရာစီယာလည်း စည်းနှောင်မထား ။ သည်တော့ နို့နှစ်လုံးကို အတိုင်းသားပင် ထင်းထင်းကြီး မြင်ရသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ရင်သားများသည် ဒေါ်ခင်မေယုလောက် မကြီးသော်လည်း သိပ်တော့ မငယ် ။ ရင်အတိုင်းအတာ ၃၄ ရှိသည်ပဲ ..။

သို့သော် ဒေါ်ခင်မေယု လောက်တော့ မတင်းရင်း ။ အပျိုကြီးဟု ဆိုသော်လည်း လင်မယူတာသာပဲ  ရှိသည် ။ ယောကျ်ားပေါင်းစုံ ထည်လဲနှင့် ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးနေရာ လက်ကိုင်များသောကြောင့် ခပ်ပျော့ပျော့ ခပ်တွဲတွဲ ဖြစ်နေသည် ။ 

အရမ်းကြီး ပျော့အိတွဲကျနေမှုမျိုးတော့ မဟုတ်ပါ ။ ဒေါ်ခင်မိမိသည် ကျန်းမာရေး လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ကာ ကိုယ်လုံး အလှကို တတ်နိုင်သမျှ ထိန်းသိမ်းထားသည် ။ကြက်ဥနို့အေးဖျော်ရည် တန်ခိုး ပြလာနေသော စိုးမောင်မှာ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုံလာသည် ။ ရင်ခုံသံ ပြင်းလှရာ လူချင်း ထိလုမတတ် ရှိနေသော ဒေါ်ခင်မိမိပင် အတိုင်းသား ကြားရသည် ။ 

အမျိုးသမီး တော်တော် ကျေနပ်သည် ။ စိုးမောင်သည် အင်္ကျီ လည်ဟိုက်ကြားမှ မြင်နေရသော ရင်သားအစုံကို စူးစူးရဲရဲပင် စိုက်ကြည့်မိသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ မေးသည်ကိုပင် ပြန်မဖြေနိုင် ။ဒေါ်ခင်မိမိက စိုးမောင်၏ ပေါင်ကို အသာ ကိုင်ညှစ်ပွတ်လိုက်ပြီး ...

“ ဟိတ်..ပြောစမ်းပါအုံးကွ..မင်းက မိန်းမတွေကို ကြောက်လို့လား...” 

လို့ မေးသည် ။

“ ကြောက်တော့ မကြောက်ပါဘူး ..”

“ မိန်းမတွေကို ဖက်ရဲလား..”

“ ဘာလို့ မဖက်ရဲရမှာလဲ...”

“ တကယ် ဖက်ရဲတယ်နော်..”

“ အင်း..”

“ ဒါဆို ..ဒို့ကို ဖက်စမ်း..”

စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ခုံပြီး ခေါင်းလည်း ရီဝေကာ ရမက်ဇောလည်း ထန်သည်ထက် ထန်ပြင်းလာသော စိုးမောင်သည် အလိုအလျောက် တုံ့ပြန်မှု ဖြစ်ကာ ဒေါ်ခင်မိမိကို သိုင်းဖက်လိုက်သည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိကလည်း စိုးမောင်ကို ပြန်ဖက်သည် ။ နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်း အပ်မိကြသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိက ပြန်ဖက်ရုံသာ မဟုတ် ။ စိုးမောင်၏ ပါးစပ်ကို မိမိ၏ နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်လေသည် ။ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ပညာသား ပြည့်၀ ကျွမ်းကျင်သော ထိုအနမ်းသည် စိုးမောင် တကိုယ်လုံး ရှိ အသွေးအသား အကြောအချင်များကို မီးထတောက်သွားစေသည် ။ စိုးမောင်၏ ရင်တွေ ပိုပြီး ခုံလာသည် ။ 

အသက်ရှုတွေ ပိုမြန်လာသည် ။ လီးတန်ကြီးသည် တန်းကနဲ မတ်ကာ တောင်လာသည် ။ ဂွေးအုများထဲတွင်ပင် တိုးကနဲ တွန့်ကနဲ အကြောဆွဲသလို ဖြစ်သည် ။ ထို့ပြင် ကာမစပ်ယှက်လိုသည်က စိတ်ဆန္ဒများကလည်း ထူးခြား ထန်ပြင်းစွာ ပေါ်ပေါက်လာသည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိကလည်း လက်မြန်ခြေမြန် ရှိလှသည် ။ စိုးမောင်ကို ပါးစပ်ချင်း တေ့ကပ်စုပ်နမ်းနေရင်း စိုးမောင် ဝတ်ထားသော တက်ထရက်စ်ဘောင်းဘီရှည်၏ ပေါင်ခွကြားမှဇစ်ကို ခပ်သွက်သွက် ဖြေဖွင့်ချသည် ။ လီးကို ဆွဲထုတ်ယူသည် ။ စိုးမောင်သည် အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်ထားသည် ။ သို့သော် ဒါမျိုး လုပ်နေကျ ဖြစ်သော ခင်မိမိအဖို့ လီးကို အဆင်ချောစွာ ဆွဲထုတ်ယူနိုင်ခဲ့သည် ။ ပူနွေးကာ မတ်တောင်နေသည့် လီးကြီးသည် ဆယ်လက်မကျော် ရှည်ကာ ဘီယာဘူး ဖင်ပိုင်းလောက် တုတ်သည်ကို ထိတွေ့ စမ်းကိုင်မှုအရ ဒေါ်ခင်မိမိ ခန့်မှန်းမိသည် ။

ရမ္မက်လွန်ကဲသော မိန်းမပီပီ ဒေါ်ခင်မိမိသည် လီးကြီးကြီး တုတ်တုတ် မာမာ ရှည်ရှည်ကို သဘောကျသည် ။ 

“ မင်းဟာကြီးက အားရစရာကြီးကွယ် ...ရှည်ပြီး တုတ်နေတာဘဲ..ဟော..ကြည့်စမ်း..လက်မောင်းတွေ ရင်ဘတ်တွေကလည်း ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် နဲ့...”

ဒေါ်ခင်မိမိသည် စိုးမောင်နှင့် ပါးစပ်ချင်း အသာခွာကာ ပြောသည် ။ ထိုသို့ ပြောရင်း စိုးမောင်၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်များကို ဆွဲချွတ်ခွာသည် ။ လီးကိုလည်း လက်နဲ့ ကိုင်ဆော့ ပွတ်ပေးသည် ။

ပါးနမ်းလိုက် ပါးစပ်စုတ်လိုက် လုပ်သေးသည် ။ လူပျိုရိုင်းလေး ပိုပြီး ဟော့လာသည်ပေါ့ ..။ဒေါ်ခင်မိမိ တိုက်ထားသော နို့ကြက်ဥဖျော်ရည်၏ ဆေးတန်ခိုးနှင့်ပေါင်းတော့ ကာမစိတ်ရိုင်းသည် ထိန်းမရနိုင်တော့အောင် ပေါက်ကွဲလာသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ကျွမ်းကျင်စွာ ဆွဲချွတ်မှုဖြင့် စိုးမောင် တကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်သွားလေပြီ ။ ကောင်လေးသည် အငမ်းမရလည်း ဖြစ်နေသည် ။ မိန်းမ အရမ်း လိုးချင်နေပြီ ။

ထိုအချိန်မှာပင် ( ကြိုတင် အချိန်းအချက် လုပ်ထားသည့် အတိုင်း ) ဒေါ်ခင်မေယုသည် နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖါခုံ နားသို့ တိုးကပ် ရောက်လာသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိကတော့ လျှင်မြန်စွာ ထပြီး နောက်ဆုတ်ရှောင်ပေးလိုက်သည် ။ရမ္မက်စိတ်များ ထန်ပြင်းကာ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေသော စိုးမောင်ကလည်း လှမ်းဆွဲကာ သိုင်းဖက်သည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိကိုတော့ မဖက်မိ ..။ ဒေါ်ခင်မေယုကိုသာ ဖက်မိသည် ။ ထိုသို့ လှမ်းဆွဲသိုင်းဖက် လိုက်သည့် အရှိန်နှင့် နှစ်ယောက်သား ဆိုဖါခုံပေါ် ဖက်လျှက်သညး အိကနဲ ကျသည် ။

ထို ဆိုဖါခုံမှာ “ ကင်းဆိုက် ” ခေါ် အကြီးစား ဖြစ်သည် ။ တယောက်အိပ်ကုတင် တခုစာမျှ ရှိသည် ။ စိုးမောင်မှာ စိတ်တွေ အရမ်းထနေရာ ဖက်မိသော ဒေါ်ခင်မေယုကို အငမ်းမရ နမ်းသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်များကိုလည်း အကြမ်းပတမ်းပင် ဆွဲချွတ်သည် ။ 

စိတ်ထထနှင့် အရမ်းချွတ်ရာ အင်းကျီ စုတ်ပြတ်သွားသည် ။ ဘရာစီယာနှင့် အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကိုလည်း ဆွဲချွတ်ပစ်သည် ။ ထမိန်သာ မစုတ်မပြတ်ဘဲ သည်အတိုင်း ကျွတ်ကျသည် ။  အဝတ်တွေ ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မေယုကို ဆိုဖါပေါ် ဆွဲခေါ်လှဲချကာ အပေါ်မှ တကိခွလေတော့သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ဒူးထောင်ကာ ပေါင်ကားပေးလိုက်သည် ။ စိုးမောင်၏ လီးကို ဆွဲယူကာ အဖုတ်ဝတွင် တေ့ပေးသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ အစပျိုး လမ်းခင်းပေးသွားလို့ အရှိန် အတော်ရနေသော ဇာတ်လမ်းတွင် အလိုက်သင့် မျှော်ကာ ပါဝင်ရသောကြောင့် ဒေါ်ခင်မေယုမှာ ရဲရဲတင်းတင်းပင် ရှိနေပါသည် ။ 

တေ့ထားသော လီးကို ဖိထိုးသွင်းတော့မည် အပြုတွင်မှ စိုးမောင်မှာ မိမိ ရင်ခွင်အောက်တွင် ရှိနေသူမှာ ဒေါ်ခင်မိမိ မဟုတ်ဘဲ မိမိ၏ အဒေါ် ဖြစ်နေကြောင်း သိသည် ။

“ ဟင်..ဒေါ်လေး....”

စိုးမောင်၏ ပါးစပ်မှ ရေရွတ်သံ ထွက်ပေါ်လာသည် ။အရေးကြီးသော အဆစ်အပိုင်းကို ရောက်လာပြီလို့ နားလည်သည့်အတွက် ဒေါ်ခင်မေယုလည်း တုံ့ဆိုင်း မနေတော့..။ ရှက်ပြီး နောက်တွန့်မနေတော့ ။ .ခုအခြေ အနေတွင် တွန့်ဆုတ်နေက အားလုံး ရေစုန်မျောကုန်မည် ။

“ ဒေါ်လေးရော ဘာဖြစ်လဲကွယ် ..ထိုးသွင်းစမ်းပါ ..မင်းဟာကြီးကို ဖိထိုးချလိုက်စမ်းပါ...”

ဒေါ်ခင်မေယုက ပါးစပ်မှ ပြောရင်း ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း ကော့ကာ ပင့်တင် ပေးလိုက်လေသည် ။ယခု အခြေ အနေတွင် စိုးမောင်သည် နွားသိုးကြိုးပြတ်လေးလို ဖြစ်နေသည် ။ကာမစိတ်ဆန္ဒတွေ အရမ်းကို ထန်ပြင်းပြီးနေသည် ။ မိမိ တက်ခွထားသူမှာ မိမိ၏ အဒေါ် ဒေါ်ခင်မေယု ဖြစ်ကြောင်း သိရလို့ အံ့အားသင့်သွားသည်က သက်သက် ..။ တဏှာထန်နေသည်က သတ်သတ် ..။ 

ထိုသို့ သိသွားမှုသည် စိုးမောင်၏ ရမက်စိတ်ကို လျော့ကျမသွားစေသည့်အပြင် အဒေါ်အပေါ် တပ်မက်ကာ ကြိတ်ပြီး ပြစ်မှားနေခဲ့သော စိတ် အခြေခံကလည်း ရှိနေသည့်အတွက် တဏှာပိုထန်လာသည် ။ ဇောပိုပြင်းလာသည် ။

သည်ကြားထဲ ဒေါ်ခင်မေယုကလည်း ဖိထိုးသွင်းရန် တိုက်တွန်း ပြောဆိုလိုက်ပြန်ရာ စိုးမောင်လည်း တအားကုန်ပင် ဖိဆောင့်ထိုးသွင်း ချလိုက်လေသည် ။ အပေါ်က စိုးမောင်က ဖိအလိုး..အောက်မှ ဒေါ်ခင်မေယုက ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့အပေး အချိန်ကိုက် ဖြစ်သွားသည် ။

ထိုအခါ ...

“ ဘွပ်..ဗျိ...ပြိ ဘွပ်ဘွပ် ...”

စိုးမောင်၏ ဆယ်လက်မကျော်ကျော် ရှည်ကာ ဘီယာသံဘူးလောက် တုတ်သော လီးချောင်းကြီး တချောင်းလုံး သည် ဒေါ်ခင်မေယု၏ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ တချက်တည်းနှင့် အဆုံးမြုပ်ဝင်သွားလေတော့သည် ။

“ အား..ဝါးဝါး...အီး...”

“ အိုး..ဟင့်ဟင့်...အင့်...”

လီးထိုးသွင်းချလိုက်တဲ့ တူတော်မောင်ရော လီးအသွင်းခံလိုက်ရသည့် အဒေါ်ရော နှစ်ယောက်လုံး အပြတ်ကို ခိုက်သွားသည် ။ ပါးစပ်အသီးသီးမှ ရေရွတ်သံတွေ ပြိုင်တူ ပေါ်လာသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု၏စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲတွင် စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုနေသောကြောင့် ဆီသုတ်ပေးထားသလို ဖြစ်နေသည့်အတွက် လီးအဝင်ချောသည် ။ 

သို့သော် လီးက ကြီးမား တုတ်ခိုင်လှသည့်အတွက် တင်းကြပ် ပြည့်သိပ်ကာ ဒေါ်ခင်မေယုမှာ အောင့်သွားရသည် ။ တချက်တည်း အဆုံး ဝင်သွားသည့်အတွက် မိန်းမ တခါမှ မလိုးဘူးသေးသော စိုးမောင်၏ လူပျိုစစ်စစ် လီးမှာ “ ဒစ်ပြုတ် ” သွားသည် ။

ထိုသို့ ဒစ်ပြုတ်သွားမှုကြောင့် သွေးအနည်းငယ် ထွက်သည် ။ ယခုမှ ပထမဆုံး အကြိမ် မိန်းမ စလိုးဘူးသော စိုးမောင်သည် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးအဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးနောက် ဘာဆက်လုပ်ရမည်ကို ရုတ်တရက် မသိပဲ ဒေါ်ခင်မေယု၏ ဘိုက်ပေါ် ခွရက်သား ငြိမ်သွားသည် ။ 

ဒစ်ပြုတ်လို့ ထွက်လာသော သွေးတို့သည် ဒေါ်ခင်မေယု၏ စောက်ခေါင်းထဲတိုင် ပူပူနွေးနွေး စီးဝင်ရာ ဒေါ်ခင်မေယု၏ စိတ်ထဲတွင် ကောင်လေး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လေပြီလား ဟုပင် ထင်မိသည် ။

“ မင်း အရည်တွေ ထွက်သွားပြီလား..စိုးမောင် . . ”

ဒေါ်ခင်မေယုက စိုးမောင်၏ ကျောကို အသာလေး သိုင်းဖက်ပြီး မေးသည် ။

“ ဟင့်အင်း..မထွက်သေးဘူး..ဒေါ်လေး ..ဒါပေမယ့် ကျနော့်ဥစ္စာ ထိပ်ပိုင်းက စစ်ကနဲ..စစ်ကနဲ နာနေတယ် ..ဒစ်တော့ ပြုတ်သွားပြီ ထင်တယ်...”

လို့ စိုးမောင်က ပြန်ပြောသည် ။ထိုအခါ မိမိ၏ အဖုတ်ထဲတွင် ပူနွေးနွေး ထွက်လာသည်တို့မှာ လူပျိုစစ်စစ်လေး စိုးမောင် ဒစ်ပြုတ်လို့ ထွက်သော လူပျိုရည် ပျက်သည့် သွေးများ ဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်ခင်မေယု သိသွားကာ အတိုင်း မသိအောင်ပင် ကြည်နူး ပီတိ ဖြစ်လေသည် ။ စိတ်လဲ ပိုထန်သည် ။

“ အိုး..ဟင့်ဟင့်..စိုးမောင်ရယ် ....”

ဒေါ်ခင်မေယုသည် ပါးစပ်မှ တုန်တခိုက်ခိုက် ပြောရင်း ခပ်သာသာ သိုင်းဖက်ထားရာမှ တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်မိလေသည် ။

တူအရီး နှစ်ယောက် အပြန်အလှန် ပြောဆိုနေကြသည်ကို ကြားနေသော ဒေါ်ခင်မိမိလည်း ကာမမှုတွင် နောကျေနေသည့် မိန်းမကြီးတယောက် ပီပီ ဘယ်လို အခြေအနေမျိုး ဖြစ်သွားသည်ကို ရိပ်မိသည် ။ လူပျိုစစ်စစ်လေး၏ အလိုးခံရသော ဒေါ်ခင်မေယုကိုပင် မနာလိုသလိုလို ဖြစ်သွားသည် ။စိုးမောင်သည် လုံးကျစ်သော ဖင်ပြောင်ကြီး တလှုပ်လှုပ်ပြုကာ ဒေါ်ခင်မေယုကို ဆောင့်လိုးစ ပြုသည် ။ တတ်လို့တော့ မဟုတ် ။

ကြည့်ခဲ့ဖူးသော အပြာဗွီဒီယိုကားများထဲမှ မြင်ရသည့် ဗဟုသုတ နှင့် ယောကျ်ားတို့၏ သဘာ၀ လှုံ့ဆော်မှုဖြင့် လုပ်ခြင်း ဖြစ်သည် ။ သူ၏ ဒစ်ပြုတ်ပြီးကာစ လီးချောင်းကြီးသည် လည်း ဒေါ်ခင်မေယု၏ အဖုတ်ထဲ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေပြီ ။

ဒေါ်ခင်မေယုက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်ထားသည်မို့ စိုးမောင် အနေဖြင့် သိပ်တော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မလှုပ်ရှားနိုင် ။ ထို့ကြောင့် လီးသည် အရင်းပိုင်းနားလောက်သာ ပြန်ထွက် တိုးဝ်သည် ။ လီးကို ဖိထိုးကာ ကြိတ်ပြီး ကပ်ဆောင့်ပေးသလိုမျိုးဖြစ်သည် ။ လီးဝင်ထွက် လှုပ်ရှားသော်လည်း စိုးမောင်သည် မဆောင့်တတ် မလိုးတတ်သေးသောကြောင့် စနစ်တကျတော့ မရှိ ။

ဒါပေမယ့် ဒီလို မတတ် တတတ်နှင့် လိုးညှောင့်ပေးနေခြင်းကပင် ဒေါ်ခင်မေယုကို အရသာ တမျိုး ရှိစေသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်တွေ ပိုလို့ပိုလို့ ထွက်လာနေသည် ။ အဖုတ်ထဲတွင် အရည်ကြည်တွေ ပြည့်လျံ စိုစွတ်လာရာ စိုးမောင် အနေနှင့်လည်း ချောကျိနွေးထွေးသော အရသာတမျိုးကို ခံစားရသည် ။ခပ်နွေးနွေး ခပ်ပျော့ပျော့ ဖြစ်နေသော ထောပတ်များထဲ လီးထိုးသွင်းကာ လက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ် အဆုပ်ခံနေရသလို ဖြစ်နေသည် ။

မိမိ ခပ်တင်းတင်း သိုင်းဖက်ထားလို့ စိုးမောင် လီးကို အရင်းပိုင်းသာ ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း လုပ်နေနိုင်ကြောင်း နားလည်သည့်အတွက် ဒေါ်ခင်မေယုသည် သိုင်းဖက်ထားမှုကို လွှတ်လိုက်သည် ။စိုးမောင်လည်း ရင်ချင်းအပ်လျက် ရှိနေရာမှ ကိုယ်ကို ပြန်မတ်သည် ။

“ ခပ်သွက်သွက်လေး..လှုပ်ပြီး ဆောင့်ပေးနော် ..”

ဒေါ်ခင်မေယုက စိုးမောင်၏ ရင်ဘတ်ကို လက်ဝါးနှင့် အသာပွတ်ရင်း ခပ်တိုးတိုးပြောသည် ။စိုးမောင်က ခေါင်းညှိမ့်ပြကာ ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ဆောင့်လိုးပေးသည် ။ လီးသည် အဖုတ်ထဲ တိုးဝင် ပြန်ထွက် ဖြစ်နေသည် ။ လီးတချောင်းလုံးတော့ မဟုတ် ။ 

တဝက်သာသာခန့် ဆွဲထုတ်ပြန်သွင်း လုပ်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည် ။ အဖုတ်ထဲမှ လီး ကျွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးသောကြောင့်  စိုးမောင်သည် လီးကို အများကြီးတော့ ဆွဲမထုတ်ရဲပါ  ။ ပြီးတော့ သိပ် အားပြင်းပြင်းလည်း မဆောင့်ရဲသေး ။အားအနည်းငယ်သာထည့်ကာ တချက်ချင်း မှန်မှန်ဆောင့်သည် ။

“ ရင်ဘတ်ကို ကိုင်လေ..စိုးမောင်...”

ယခုမှစပြီး မိန်းမ လိုးဘူးသော လူပျိုရိုင်းလေး စိုးမောင်ကို မိမိက နည်းပေးလမ်းပြ အနည်းငယ် လုပ်ပေးမှ ဖြစ်မည် ကို အထာပေါက်သည့်အတွက် ဒေါ်ခင်မေယုက ထိုသို့ပြောရင်း စိုးမောင်၏ လက်များကို ဆွဲယူကာ မိမိ၏ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးပေါ်သို့ အသာတင်ပေးလိုက်သည် ။ 

စိုးမောင်သည် မိန်းမများရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးတို့ကို အပြာဗီဒီယိုကားများနှင့် အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ်များထဲတွင်သာ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးသည်  ။ တကယ့်လူစင်စစ် အကောင်လိုက် မြင်ရသည်က ဒေါ်ခင်မေယု အဝတ်အစား လဲသည်ကို ချောင်းကြည့်တွေ့မြင်ခဲ့စဉ်က သာ ဖြစ်သည် ။

စိုးမောင်သည် မိမိ မကိုင်ဖူးသေးသော ထိုအသားကို လက်ဖြင့် အသာအယာ ဆုပ်ကိုင်ကြည့်သည် ။ နူးညံ့သည် ။ တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိသည် ။ အိစက်ချောမွတ်သည် ။ ရမ္မက်ထန်ချိန်မို့ ဒေါ်ခင်မေယု၏ နို့သီးများ တောင်နေသည် ။ ရှမ်းတရုတ်သွေးပါသော မိန်းမတို့ ထုံးစံ နို့သီးခေါင်းက ရှည်သည် ။

ယခု စိုးမောင် လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင် ဆုပ်နယ်ကြည့်သော အခါ နို့သီးသည် ပိုပြီး တောင်လာသည် ။ ပိုပြီး တင်းမာလာသည် ။ အုပ်ကိုင်ဆုပ်နယ်သော စိုးမောင်၏ လက်ကို နို့သီးခေါင်း ထောင်ထောင်မာမာလေးက ထိုးမိသည် ။စိုးမောင်၏စိတ်ထဲ မချင့်မရဲ ဖြစ်သည့်အတွက် ကော့ထောင်နေသော နို့ကြီးကို အသာကိုင်ညှစ်ကြည့်သည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် ဖြစ်သွားသည် ။

“ အား...ဟင့်ဟင့်..စိုးမောင်ရယ် ..အို...ဆောင့်ကွယ်..တအားဆောင့်စမ်းပါ ..”

ထိုအခါ စိုးမောင်ကလည်း စောစောကထက်ပိုပြီး ခပ်သွက်သွက် လုပ်ပေးသည် ။ဒေါ်ခင်မေယု ဖီလင်တွေ တက်သည်ထက် တက်လာသည်မို့ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပင့်ပင့် တင်ပေးသည် ။ခါးကိုနွဲ့လျက် ဆုံကြီးကို လှုပ်ခါရမ်းပေးတော့သည် ။

“ ဟုတ်ပြီ ..ဒီထက် အားပြင်းပြင်းဆောင့်...”

“ ဘွပ်..ဘွပ်...ဘွပ်ဖုတ်..”

“ အားပါးပါး..ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်ပါ..ဆောင့်ပါ ..ဘွပ်ဘွပ်...အား..အီး..နို့ကြီးတွေကို ဆွဲလေ...ဟင့်ဟင့်..နို့ဆွဲပြီး တအားဆောင့်..ဆောင့်...”

“ ဘွပ်ဖုတ်..ဘွပ်ဖုတ်...ဘွပ်ဘွပ်ဖုတ်...”

ဒေါ်ခင်မေယုမှာ အရသာ အရမ်းတွေ့သောကြောင့်ပါးစပ်မှလည်း မရှက်မကြောက် အမျိုးမျိုးပြောဆို တိုက် တွန်းကာ ဆောင့်လိုးခိုင်းနေသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု၏ ရမက်ထန်ပြင်းကာ မျက်တောင်ကော့စင်း မှေးကျနေသော မျက်နှယ..လူးလွန့်လှုပ်ရှား ကော့ပျံနေသော ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံး ..ရမ္မက်ဇောကြွကာ ပြောဆိုနေသံများ ။ဒါတွေက စိုးမောင်၏ စိတ်ကို အထူး လှုံ့ဆော်နေသည် ။

စိုးမောင်သည် စိတ်ထထနှင့် တအားပင် ကြုံး ပြီး ဆောင့်လိုးသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု၏ နို့အုံများကလည်း ကြီးထွားလုံးဝန်းကာ ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်မို့ အားရပါးရပင် ဆွဲကိုင်ဖျစ်ညှစ်သည် ။ဒေါ်ခင်မေယုမှာ ဒီလို နို့ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ကိုင်ညှစ်ခြင်း မခံဘူးသေးပါ ။ ထို့ပြင် ရင်သားအလှကို ထိန်းသူမို့လည်း သူမနှင့် ပျော်ပါးသော အလိုးသမားများကိုလည်း ရင်သားကို သိပ်ကြမ်းကြမ်းသုံးခွင့် မပြုခဲ့ ။ 

ယခုတော့ စိုးမောင် တအားကိုင်ညှစ်ဆုပ်နယ် လုံးခေေနေသည်ကို တားဆီးရန် သတိ မရ ။ နာပြီး ကျိန်းနေသော်လည်းသည်လို ဇောသန်သန်နှင့် အငမ်းမရ လုပ်နေပုံကို သဘောကျလှသောကြောင့် နာနာကောင်းကောင်းကြီးနှင့် မှိန်းကာ ခံသည် ။

စိုးမောင်၏ ပြင်းထန် ထိမိလှသော ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့် အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် အဆောင့်ခံရပြီးချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မေယု တချီ ပြီးသွားသည် ။ ကာမစိတ်ဆင်ရိုင်းကို လုံး၀ လွှတ်ပေးထားလိုက်ပြီး ဖြစ်သော စိုးမောင်ကတော့ အရှိန်မပျက်တမ်း မာန်မကျတမ် ဆက်လို့ ဆောင့်နေ လိုးနေဆဲ ။နို့အုံကြီးများကိုလည်း လက်မလွှတ်တမ်းပင် ကိုင်ဆွဲညှစ်ထားသည် ။ စိုးမောင် ဆက်ပြီး ဆောင့်လိုးသောကြောင့် ဒေါ်ခင်မေယုလည်း တချီ “ ပြီး ”သွားသည့်တိုင် ဆက်ပြီး ခံနေသည် ။

ခံရင်း ဖီလင် ပြန်တက်လာရာ ဖင်ကြီးတွေကို စောစောပိုင်းတုံးကလိုပင် ပြန်ပြီး ကော့ပင့် လှုပ်ခါပေး၏ ။မလှမ်းမကမ်းရှိ ခုံပေါ်မှ ထိုင်ပြီး ကြည့်နေသော ဒေါ်ခင်မိမိမှာလည်း တယောက်တည်း စိတ်တွေ အတော်ပင် လှုပ်ရှားနေသည် ။ အမှန်အတိုင်း ပြောရလျှင် ဒေါ်ခင်မိမိသည် ယောကျ်ားတွေ ထည်လဲနှင့် ( တခါတရံ ယောကျ်ား နှစ်ယောက် ပြိုင်တူ ) ကာမ အရသာ အမျိုးမျိုးကို နည်းလမ်း အသွယ်သွယ်နှင့် ခံစားဘူးသော်လည်း တခြားမိန်းမတယောက်ကို လိုးတာကိုတော့ သည်လိုမျိုး အရှင်လတ်လတ် အနားကပ်ကာ ကြည့်ဖူးခြင်း အတွေ့အကြုံ မရှိခဲ့ပါ ။ အပြာဇာတ်တွေသာ ကြည့်ဖူးတာမျိုး ရှိသည် ။

ယခု ဒေါ်ခင်မေယုနှင့် စိုးမောင်တို့တူအရီး ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးနေကြသည်ကို လေးငါးပေပင် မကွာသော နေရာမှ ထင်ရှားပီပြင်စွာ အနီးကပ် သေသေချာချာ ကြည့်ရသောအခါ အတွေ့အကြုံ တမျိုးဆန်းသည်မို့ သူမ၏ စိတ်တို့သည်လည်း တမူတနည်း လှုပ်ရှား နိုးကြွလာရသည် ။ 

ထို့ပြင် စိုးမောင်၏ သွေးသား ဆူဖြိုး အားသန်သော လူပျိုလူရွယ်ပီပီအားပြည့်အင်ပြည့် ဆောင့်လိုးနေပုံကလည်း အားရစရာ ကောင်းလှသည် ။ ပြီးတော့ ယခုမှ မိန်းမ စလိုးဖူးသော်လည်း သုတ်လွှတ်မမြန်ပဲ အချိန်ကြာကြာ စံချိန် မကျတမ်း ဆောင့်လိုးနိုင်စွမ်းကိုလည်း ဒေါ်ခင်မိမိ ကောင်းကောင်း သတိပြုမိသည် ။

“ ဒီကောင်လေးက အတော်လိုးအားသန်တာပါလား ။ လရည်ကိုလည်း ပင်ကိုယ်ကကို ထိန်းနိုင်အား ကောင်းတယ် ။ လီးကလည်း တော်ရုံ ယောကျ်ားတွေမှာ မရှိတဲ့ အရွယ်မျိုး..။ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီး ။ ဒီကောင်လေးကို ကောင်းကောင်း နည်းပေးလမ်းပြ လုပ်ပြီး သင်ပေးလိုက်ရင် သူနဲ့ တွေ့ရတဲ့ မိန်းမတိုင်း တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်အောင် လိုးတတ်တဲ့ တကယ့် ယောကျ်ားကောင်း ဖြစ်လာမှာပဲ..”

ဒေါ်ခင်မိမိ၏ စိတ်ထဲတွင် ထိုသို့ တွေးလိုက်မိသည် ။စိုးမောင်ကတော့ ဒေါ်ခင်မိမိ ဘာတွေ တွေးနေသည်ကို မသိ ။ ဘေးနားတွင် ဒေါ်ခင်မိမိ ထိုင်ပြီး ကြည့်နေသည်ကိုပင် သတိမထားနိုင် ..။ သူ့ဒေါ်လေး ဒေါ်ခင်မေယုကို လိုးကောင်းကောင်းနှင့် တအားပင်ကြုံးဆောင့်လိုးနေသည် ။ 

ဆောင့်ချက်အားတွေကလည်း ပြင်းမှ ပြင်း ..။ လိုးဆောင့်သည့် အရှိန်ကလည်း မြန်မှ မြန် ..။ လီးက ဆယ်လက်မကျော်သည်မို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ဒေါ်ခင်မေယု၏ စောက်ခေါင်း အတွင်းဘက်သို့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းဝင်..တနင့်တပိုးဝင်သည် ။ ဒေါ်ခင်မေယု တယောက် တအင့်အင့်ညည်းကာ လူးလာတွန့်လိမ်ကော့ပျံကာ နေသည် ။

အချက်ငါးဆယ်ခန့် ဆောင့်လိုး ခံရပြီးချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မေယု ဒုတိယအချီ ထပ်ပြီး ပြီးသည် ။စိုးမောင်ကတော့ တရကြမ်း မနားတမ်း အားပြင်းပြင်း ဆက်ဆောင့်ဆဲ ..။ နောက်ထပ် အချက် နှစ်ဆယ် ဆက်ဆောင့်ပြီးတော့မှ စိုးမောင်၏ လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သည် ။ သုတ်လွှတ်ကလည်း ကြမ်းသည် ။ သုတ်ထွက်ကလည်း များသည် ။ 

သုတ်ရည်တွေသည် ဒေါ်ခင်မေယု၏ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် စောက်ရည်ကြည်များနှင့် ရောကာ ပြည့်လျံပြီး အပြင်ဘက်သို့ပင် စီးထွက်သည် ။ စိုးမောင် သုတ်ရည် လွှတ်ထုတ်ပေးလိုက်သည့် အချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မေယုလည်း တတိယအချီ “ ပြီး”သည် ။

တူအရီးနှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် အသာသိုင်းဖက်လျက် ငြိမ်ကျသွားကြသည် ။ ချွေးတွေ ပြန်နေသည် ။ အသက်ရှု မမှန် ။ မောဟိုက်စွာ အနားယူနေကြလေသည် ။ အတန်ကြာမှ အသက်ရှုတွေ ပြန်မှန်ကာ ဒေါ်ခင်မေယု အပေါ်မှ စိုးမောင် ခွာဆင်းသည် ။ 

စောက်ဖုတ်ထဲက လီးတန်ကြီးကလည်း ထိုအခါမှ ပြွတ်ဆို ပြုတ်ထွက်သည် ။ စိုးမောင်၏လီးသည် ပျော့ခွေကျ မနေ ။ မာတောင်ခြင်း မရှိသည့်တိုင် မပျော့မမာ အနေအထားတွင် ခပ်ငိုက်ငိုက် ရှိနေသည် ။ထိုအခါတွင်မှ စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မိမိကို သတိရ မြင်တွေ့ကာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်သည် ။ ဘောင်းဘီကို လှမ်းယူကာ ဝတ်ဆင်မည် ပြုသည် ။

“ ဟိတ်..ဘောင်းဘီ ဝတ်မထားပါနဲ့အုံးကွာ...ရော့..ဒါ ဝတ်ထား ...”

ဒေါ်ခင်မိမိက အသံလွင်လွင်လေးနှင့် ရယ်ကျဲကျဲ ပြောကာ ညဝတ်ကိုယ်ရုံ အင်္ကျီ ရှည်ကို လှမ်းပစ်ပေးလိုက်သည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုကလည်း အလားတူ ကိုယ်ရုံအင်္ကျီ ရှည် တထည် ကောက်ယူ ဝတ်ဆင်သည် ။ ယခုလို အခြေအနေတွင် ဝတ်နိုင်ရန် ဒေါ်ခင်မိမိက ကြိုတင် အသင့်ထားခြင်း ဖြစ်သည် ။စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မေယုတို့ နှစ်ယောက် ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်ကာ ဆေးကြောသန့်စင်ကြသည် ။ စိုးမောင်၏ လီးတွင် ပေကျန်နေသည်များကို ဒေါ်ခင်မေယုက ယုယစွာ ဆေးကြောပေးသည် ။

စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မေယု ပိုပြီး ရင်းနှီး အထာကျသွားအောင် ခင်မိမိက သည်လို လုပ်ဖို့ တမင်ကြိုတင် ပြောဆို လမ်းညွှန်ထားခဲ့သည် ။ စိုးမောင်နှင့် ဒေါ်ခင်မေယုတို့ ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်လာတော့ ဒေါ်ခင်မိမိသည် ရေခဲစိမ် ဘီယာဘူးများနှင့် အသင့်စောင့်နေသည် ။ ဘီယာသောက်ကာ ခေတ္တ အမောဖြေသည် ။ 

ထို့နောက်...

ဒေါ်ခင်မေယု ..ဒေါက်တာဒေါ်ခင်မိမိနှင့် စိုးမောင်တို့သုံးယောက်သည် ရေခဲစိမ်ဘီယာ တယောက်တဘူး ဖေါက်သောက်ကာ ဒေါ်ခင်မိမိ ကြိုတင် စီစဉ်ထားသော ကော်ပြန့်ကြော်..အာလူးကြော် စာကလေးကြော်များဖြင့် မြည်းကာ အနားယူ အပန်းဖြေကြသည် ။ ဒေါ်ခင်မေယုက အတော်လေး ရဲတင်းလာသည် ။ စိုးမောင်ကတော့ အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့ရွံ့ ဖြစ်နေဆဲ ..။

ထို့နောက်..

“ ဘယ့်နှယ်လဲ စိုးမောင် ..မင်း ဒေါ်လေးနဲ့ ဖိုက်ရတာ မိုက်ရဲ့လား...”

နုတ်ရဲ အာရဲနှင့် လက်လည်း သွက်သော ခင်မိမိက ဇာတ်လမ်း ဆက်နိုင်ရန် စကား အစပျိုးသည် ။

“ ဟာ...ဒေါ်လေးမိမိ ကလဲ...”

ယခုမှ ပထမဆုံး အကြိမ် မိန်းမလိုးဖူးသော စိုးမောင်မှာ လူပျိုရည် ပျက်ပြီးကာစ ယခုလို ပေါ်တင်ကြီး အမေးခံရတော့ မျက်နှာ ပူထူ ရှိန်းဖိန်းသွားရသည် ။

“ အောင်မလေး..ဒါများ ရှက်မနေစမ်းပါနဲ့ကွာ ..တို့က မင်းကို မိန်းမ ကောင်းကောင်း ချတတ်အောင် ပညာသင်ပေးနေတာပါ ..ဒိထက်ကောင်းတာတွေလဲ ထပ်သင်ပေးဦးမယ် ”

“ အို..ဟို..ဘယ်လို သင်ပေးမှာလဲဟင်...”

စိုးမောင်က ထိုသို့ ပြန်ဖြေပြီး ဒေါ်ခင်မေယုကို တချက် လှမ်းကြည့်၏ ။ လူပျိုရည် ပျက်ပြီးကာစ ကောင်လေး၏ ရှက်စနိုး အမူအရာက ဒေါ်ခင်မိမိကို ပိုမိုရင်အခုံ မြန်လာစေသည် ။

“ ဘယ်လို သင်ပေးပေးပေါ့ကွာ..မင်း သင်ချင်သလား..မသင်ချင်ဘူးလားသာ ပြောပါ...”

စိုးမောင်မှာ လူအ တယောက် မဟုတ်ပါ ။ သည် အမျိုးသမီး နှစ်ယောက် မည်သို့သော ခွင်မျိုး ချထားနိုင်သည်ကို မှန်ဆမိသည် ။ ယခု အခြေအနေတွင် “ အလိုက်သင့် မောင်ဘဦး ” လုပ်လိုက်တာက မိမိအတွက် အကောင်းဆုံး ဖြစ်မည်ဟုလည်း အထာပေါက်သည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိမှာ ဒေါ်ခင်မေယုလောက် ရုပ်မလှ ..ဘော်ဒီမထွားသော်လည်း သူ့ဟာနှင့်သူတော့ ဖြူဖြူ တောင့်တောင့်ကြီးမို့ သည် အမျိုးသမီးကို လုပ်ရလျှင်လည်း မိမိအဖို့ အမြတ်ဟု စိုးမောင်က မှတ်ယူလိုက်သည် ။

ထို့ပြင် သူတို့ ချထားသော ခွင်ထဲသို့ အလိုက်သင့် ဝင်လိုက်လျှင် မိမိ နှစ်သက် သဘောကျလွန်းသူ မိမိ၏ အဒေါ် ဒေါ်ခင်မေယုနှင့်နောက်ပိုင်းမှာ ဆက်ပြီး အလုပ်ဖြစ်နိုင်မည်ကိုလည်း တွေးမိသည် ။

ထို့ကြောင့်...

“ ဟို..အဲ..သင်ပေးမယ် ဆိုရင်တော့..သင်ချင်တာပေါ့ ဒေါ်လေးမိမိ ရဲ့...”

“ ကောင်းပြီ..ဟို အိပ်ခန်းထဲမှာ သွားပြီး စောင့်နေ..ဟုတ်လား ...”

ဒေါ်ခင်မိမိက အိပ်ခန်းတခုကို လက်ညှိုး ညွှန်ပြပြီး ပြောသည် ။  စိုးမောင်က အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေယုကို တချက် လှမ်း ကြည့်လိုက်သေးသည် ။ 

ဒေါ်ခင်မေယုက ပြုံးပြီး ခေါင်းညှိမ့်ပြသည် ။ စိုးမောင်လည်း ထိုင်နေရာမှ ထကာ ဒေါ်ခင်မိမိ ညွှန်ပြသော အိပ်ခန်းထဲသို့ လျောက်လှမ်း ဝင်ခဲ့သည် ။ သူ၏စိတ်တွေ လှုပ်ရှားစ ပြုလာသည် ။ သူ့ငပဲသည်လည်း မာန်ထကာ အသက်ဝင်စ ပြုလာသည် ။

ဒေါ်ခင်မေယုနှင့် လိုးပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပေးခဲ့သည်မှာ သိပ်မကြာလှသေးသော်လည်း သွေးသား ဆူဖြိုး လျက် ကာမစွမ်းအားလည်း ကောင်းသော အသက် ၂၀ အရွယ် လူငယ်ခြေတက်လေးမို့ စိုးမောင်သည် လီး အထ မြန်သည် ။

အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာသော စိုးမောင်ကို နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးက ဆီးကြိုနေသည် ။ ကုတင်သည်သားနားသည် ။ သာမန် နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်များထက် ပိုပြီး ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိသည် ။ လူနှစ်ယောက်သာ မဟုတ် ။ သုံးလေးယောက် ကောင်းကောင်း အိပ်နိုင်သည် ။ စုံတွဲ နှစ်တွဲ အပြတ် အတူတူ ဖိုက် နိုင်သည် ။

( ဒေါ်လေးရယ်..ဒေါ်လေးမိမိ ရယ် ..နှစ်ယောက်နဲ့ ငါနဲ့ ဒီ ကုတင်ကြီး ပေါ်မှာ အပြတ်ဖိုက်လိုက်ရရင် သိပ်မိမှာပဲ...)

ကုတင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း စိုးမောင်၏ စိတ်တွင် တွေးလိုက်မိသည် ။ သူသည် အပြာဗီဒီယိုကားများထဲတွင် ပါတတ်သော မိန်းမနှစ်ယောက်နှင့် ယောကျ်ားတယောက် “ တူးဘိုင်ဝမ်း ” ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးကြမှုများကို အတော်လေး သဘောကျနေခဲ့သည် ။ 

ထိုသို့များ လုပ်ကြည့်ရလျှင် ကောင်းမည်ဟုလည်း အားကျစွာ စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ဖူးသည် ။ ယခု အမျိုးသမီး နှစ်ယောက် မိမိနှင့် လက်လှမ်းမှီရာတွင် ရှိနေသော်လည်း စိုးမောင်မှာ စိတ်ထဲကသာ တွေးရင်း စိတ်ကူးယဉ်နိုင်သည် ။ 

တကယ်တမ်း ထိုနှစ်ယောက်နှင့် မိမိ တယေက် အတူတူပျော်ပါးကြရန်ကိုတော့ စတင် မပြောဝံ့ ။ အမျိုးသမီးများဘက်မှ စလာလျှင်သာ စိုးမောင်၏ ဆန္ဒ ကြည့်နိုင်ပေမည် ။ထို့ကြောင့် ဒေါ်ခင်မိမိရော ဒေါ်ခင်မေယု ပါ နှစ်ယောက် အတူတူ မိမိကို “ သင်ပြ” ပေးကြပါစေဟုသာ ငနဲသားက ဆုတောင်းနေမိသည် ။

စိုးမောင်သည် ကုတင်ပေါ်တွင် ခင်းထားသည့် မွေ့ရာကြီးထက်သို့ အသာ တက်လိုက်သည် ။ ဖဲသား ဖြင့် ချုပ်ထားသော မွေ့ရာသည် ထု ခြောက်လက်မ သာသာခန့်ပင် ရှိသည် ။ အိစက်ကာ ညက်ညောလှသည် ။ အိပ်ရာခင်း ကလည်း အကောင်းစား..။ အပျံ့စား ။ ဒီဇိုင်း အမိုက်စား ..။အမျိုးသမီး နှစ်ယောက် အတူတူ ဝင်လာဖို့က အတိအကျ မပြောနိုင်သော်လည်း မိမိ အနေနှင့် လိုးရတော့မှာကတော့ သေချာနေသည်မိုက စိုးမောင်သည် စိတ်လှုပ်ရှားနေပေသည် ။

ဘယ်လိုများ သင်ပြပေးပြီး ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ လိုးရလေမည်နည်းဟုလည်း အမျိုးမျိုး တွေးတောနေရာ သူ၏ လီးက ငေါ့ကနဲ ငေါ့ကနဲ လှုပ်ကာ မတ်တောင်လာသည် ။ စိုးမောင်က စိတ်လှုပ်ရှား ရင်ဖိုစွာ လီးကြီး တောင်မတ်လျက် စောင့်ဆိုင်းနေသော အခန်းထဲသို့ တော်တော်နှင့် မည်သူမှ ဝင်မလာ ..။တမိနစ် ကုန်သွားသည် ။ တမိနစ်ခွဲပင် ရှိလာပြီ ။

ဘာကြောင့် ဝင်မလာတာပါလိမ့် ။ မိမိကို မလိမ့်တပတ်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခိုင်းကာ “ ခေါက် ”ထားပြီး  အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ဒိုးသွားကြလေပြီလားဟုပင် တွေးသည် ။ အပြင်ထွက်ကြည့်အုံးမှ ဟုစိတ်ကူးကာ ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းမည်ကြံလိုက်ချိန်မှာပင် အိပ်ခန်းသို့ လျှောက်လာသော ခြေသံတရှပ်ရှပ် ကြားရသည် ။

စိုးမောင် ရင်ပြန်ခုံလာသည် ။ တယောက်ခြေသံလား..နှစ်ယောက် ခြေသံလား ဟု နားစွင့်ကြည့်သည် ။ သူကပဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေလို့လား..ခြေသံကဘဲ တိုးနေလို့လားတော့ မသိ ။လျှောက်လာသူ တယောက်လား..နှစ်ယောက်လား ဆိုတာကို ကွဲကွဲပြားပြား မခန့်မှန်းနိုင် ။ 

စိုးမောင်သည် အိပ်ခန်းတံခါးကိုသာ စိုက်ပြီး ကြည့်နေသည် ။ စိုးမောင် ဆွဲဖွင့်ဝင်ပြီး ပြန်ပိတ်မထားသောကြောင့် အိပ်ခန်းတံခါး ပွင့်ဟနေသည် ။သို့သော် အခန်းစည်း ချထားသည့်အတွက် အတွင်းဖက်ရှိ ကုတင်ပေါ်မှ လှမ်းကြည့်လျင် အိပ်ခန်း ရှိရာသို့ လျှောက်လာသူကို မမြင်နိုင်ပါ ။အခန်းစည်း ဆတ်ကနဲ လှုပ်ခါသည် ။

အခန်းစည်းကို အသာ လက်ဖြင့် သိမ်းဖယ်ကာ ဒေါ်ခင်မိမိ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိသည် စိုးမောင် ထိုင်နေသော ကုတင် ရှိရာသို့ ခြေလှမ်း သွက်သွက်နှင့် လျှောက်လှမ်းလို့ လာသည် ။ သူမသည် နည်းနည်းလေးမှ ရှက်ရွံ့ နောက်တွန့်မှု မရှိ ။ စိုးမောင်ကသာ မျက်နှာ ပူထူထူ ဖြစ်ကာ ခေါင်းကို ငုံ့ထားလိုက်ရသည် ။

“ မင်း အဒေါ်ကို ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပစ်သလို တို့ကိုကော ချွတ်ချင်သလား ..”

ကုတင်ဘေးနားတွင် ကိုယ်ဟန်ကျော့ကျော့နှင့် ရပ်ရင်း ဒေါ်ခင်မိမိ က နေးသည် ။နဂိုကပင် စိတ်လှုပ်ရှားနေသော စိုးမောင်မှာ သည်လို အမေးခံရတော့ ပိုပြီး ဏှာထန်လာသည် ။

“ အင်း..အင်း..ချွတ်ချင်တယ်..ချွတ်မယ်...”

စိုးမောင်က နုတ်သွက် အာသွက်ပင် ပြန်ဖြေသည် ။ နုတ်သာ သွက်သည် မဟုတ် ။  လက်ကလည်း ပါသည် ။ပြောပြောဆိုဆိုပင် ကုတင်အောက်သို့ ဗြုံး ကနဲ ဆင်းကာ ဒေါ်ခင်မိမိ ဝတ်ထားသော လည်ဟ်ုက် ဘလောက်စ်အင်းကျီ ကို လှမ်း ဆွဲချွတ်သည် ။

“ အိုး..အမေ့....”

ဒေါ်ခင်မိမိ က ထိတ်လန့်သွားသည့် ဟန်လေး လုပ်ကာ ကိုယ်ကို ရို့ပြီး ရုန်းသည် ။ ကောင်လေး စိတ်ထဲ မချင့်မရဲ ဖြစ်ပြီး တဏှာ ပိုထန်အောင် တမင်သက်သက် မာယာလုပ်တာ ပဲများလိုက်ခြင်းဖြစ်သည် ။ တကယ်လွတ်အောင် ရှောင်တိမ်းခြင်းတော့ မဟုတ်ပေ ။

ဒေါ်ခင်မိမိ အစပျိုး လမ်းခင်း စေ့ဆော် ပြောကြား လိုက်မှုကြောင့် စိုးမောင်နှာ အမျိုးသမီး၏ အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုသည့် စိတ်က အတော့်ကို ထန်ပြင်းဇောကြီးနေရာ ဒေါ်ခင်မိမိ ရုန်းဖယ် ရှောင်တိမ်းဟန် ပြုသောအခါ လွတ်ထွက်သွားမည် စိုးသောကြောင့် အတင်း လှမ်းဆွဲသည် ။ ထိုအခါ အားအရှိန်လွန်ကာ ဘလောက်စ်အင်းကျီကို ဆွဲဆုတ်ဖြဲသလို ဖြစ်သွားသည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိသည် ရင်စေ့ နှိပ်ကြယ်သီးတပ် ဘလောက်စ်အင်္ကျီ လည်ဟိုက်ကို ဝတ်ထားသည် ။ စိုးမောင်၏ လှမ်းဆွဲလိုက်မှုကြောင့် ဘလောက်စ်အင်္ကျီ  စုတ်ပြတ်မသွားသော်လည်း ရင်ဘတ် နှိပ်ကြယ်သီးတွေ ဗြုတ် ဗြုတ်ဆို ပြုတ်ထွက်ကုန်သည် ။ ထိုအခါ ဘလောက်စ်၏ ရင်ဘက်ပိုင်း ပွင့်ထွက်သည် ။

“ အို ...”

ဒေါ်ခင်မိမိ၏ နုတ်ဖျားမှ ယောင်ယမ်း ရေရွတ်သံလေး ပေါ်လာသည် ။ သည်တခါတော့ ပဲများတာ အသံပေးခြင်း မဟုတ် ။ ဘလောက်စ် အဆုတ်ဖြဲခံရတာမျိုးမို့ ရင်သိမ့်တုန် စိတ်လှုပ်ရှားကာ ပွင့်ဟလာသည့် အသံ ဖြစ်သည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိသည် အတွင်းခံ ဘရာစီယာ ဝတ်မထားပါ ။သည်တော့ နို့ကြီးတွေ အထင်းသား အရှင်းသားပင် ပေါ်သွားသည် ။ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ရင် သိမ်ကသိမ့် တုန်နေသည် ။ စိုးမောင်ကို ပိုပြီး စိတ်နှိုးဆွ ပေးသည့်အလား ဖြစ်သည် ။

“ ဟင်း ..အို..အို..ဟင့်ဟင့်....”

စိုးမောင်က ညာ လက်ညှိုးထိပ်ဖြင့် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ညာဘက် နို့သီးကို ပွတ်သည် ။ ဘယ်ဘက်နို့အုံကိုတော့ ဆုပ်နယ်ပေးနေသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ တဟင်းဟင်း ဖြစ်လာသည် ။

“ ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း..ဟုတ်ပြီ...ဟုတ်ပြီ ...ပွတ်ပေး..ပွတ်ပေး ...ခပ်တင်းတင်းလေး ဆုပ် ..ဟင့်အင်း...အင့်....အို ..နို့သီးခေါင်း ထိပ်လေးကို လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းနဲ့ ညှပ်ပြီး ပွတ်ချေ...ဆွဲပေးစမ်းပါ ...အင့်...အို...အို.....အဲလိုမျိုး...အဲလိုမျိုး..အားပါးပါး...စို့စမ်း...ချိုချိုစို့သလို စို့ပေးစမ်းပါအုံး...”

စိုးမောင်မှာလည်း အသက်ကြီးမှ နို့မစို့ဖူးသေးသည့်အတွက် ဒေါ်ခင်မိမိ ပြောဆို စေခိုင်းသည်နှင့် အကြိုက်တွေ့သွားကာ ညာဘက်နို့သီးကို ပါးစပ်ဖြင့် ကုန်းကာ စို့ပေးလိုက်သည် .. ဒေါ်ခင်မိမိ ရင်တွေ ကြွတက်လာသည် ။ အားပြင်းပြင်း နှင့် စို့လိုက်သည်မို့နို့သီးထိပ် ကျိန်းကနဲ ဖြစ်သွားသည် ။

“ လုပ်ပြန်ပြီ...တအားကြီး မစို့နဲ့ လေ ...ဖြည်းဖြည်းပေါ့ကွယ် ....အို..အို..အဲလိုမျိုး....ဟုတ်ပြီ...အသာလေး စို့...လျာနဲ့လည်း နို့သီးကို ယက်ပေးစမ်း..အမလေးလေး...ကောင်းလိုက်တာနော်...”

ဒေါ်ခင်မိမိသည် လူပျိုရည် ပျက်ပြီးကာ ကာမစိတ်များ နိုးကြွကာနွားပေါက်လေး ဂျိုတကြွကြွ ဆိုသလို ဖြစ်နေသော စိုးမောင်ကို သေသေချာချာ လက်ထပ် သင်ပြပေးရင်း တဟင်းဟင်းဖြင့် အရသာတွေ့ ခံစားလျက် ဖီလင်တက်တက်တက်လာသည် ။ 

စိုးမောင်ကလည်း တပည့်ကောင်း ပီသသည် ။ သင်ပြထားသည့်အတိုင်း ကျကျနန လုပ်သည် ။  ထိုသို့ စနစ်ကျနစွာ လုပ်ပေးမှုကြောင့် နည်းပြပေးသူ ဒေါ်ခင်မိမိ အဖို့လည်း ဇိမ် အတွေ့ကြီး တွေ့နေသည် ။

“ အားပါးပါး..စိုးမောင်ရယ်..ဟင်းဟင်းဟင်း ...မိတယ်ကွာ..အရမ်းမိတယ် ..အိုအို ..နို့စို့ရင်း စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပေးပါလားကွာ ...ဟင်း...ဟင်း...”

ဒေါ်ခင်မိမိက သင်္ခန်းစာ တခု ထပ်တက်ပေးပြန်သည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိသည် အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေသော်လည်း အောက်ပိုင်းတွင် ထမိန် ဝတ်ထားဆဲ ရှိသည် ။ လူးလွန့်ကော့ပြန် လှုပ်ရှားနေမှုကြောင့် ထမိန်က ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် မရှိတော့ ။ ထမိန်က ပေါင်လည်လောက်အထိ လန်တက်နေသည် ။ ဒါပေမယ့် ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ဖုတ်ကတော့ ပေါ်မနေပါ ။ ထို့ကြောင့် စိုးမောင်က ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်လိုက်သည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိသည် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလည်း ဝတ်မထား ။ ထမိန်လှန်လိုက်သည်နှင့် အဖုတ်က ထင်းကနဲ ပေါ်သည် ။ စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ နို့သီးကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စို့ရင်း စောက်ဖုတ်ကို ညာလက်ဖြင့် လှမ်းကိုင်ပြီး ပွတ်သည် ။

“ အိုး..ဟင့်ဟင့်...စိုးမောင်ရယ်..ဟင်း...”

ဒေါက်တာဒေါ်ခင်မိမိ ခါးကော့ပြီး ဖင်ဆုံကြီး ကြွတက်လာသည် ။ ကာမစိတ်နိုးကြွ နေချိန်မို့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အိုးထဲမှ ထုတ်ခါစ မုန့်ပေါင်းကြီးလို မို့ဖေါင်းကာ ပူနွေးနေသည် ။

စောက်ရည်ကြည်များလည်း စိုနေရာ ချွဲကျိကျိ ပူနွေးနွေး မို့ဖေါင်းဖေါင်းနှင့် ကိုင်လို့ကောင်းသည် ။ဒေါ်ခင်မိမိ၏ စောက်ဖုတ်သည် ဒေါ်ခင်မေယုလို အမွှေးများ ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ထားသည့် အဖုတ် ကတုံးပြောင်လေး မဟုတ် ။ ဒါပေမယ့် စောက်မွှေးရှည်များလည်း မရှိပါ ။

ဒေါ်ခင်မိမိ၏ အကျင့်က ဆယ်ရက်မှ တခါ စောက်မွှေးများ ရိတ်လေ့ ရှိသည် ။ နေယက်ဆုံး စောက်မွှေး ရိတ်ခဲ့သည်မှာ လွန်ခဲ့သည့် ရှစ်ရက်က ဖြစ်သည် ။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ စောက်မွှေးများသည် သိပ်မရှည်ဘဲ ခပ်တိုတို ခပ်ပါးပါးနှင့် ခပ်များများ ဖြစ်သည် ။

ထိုးထိုးထောင်ထောင် မွှေးနုလေးများကို ထိကိုင်မိသည်မှာ စူးတူးတူး ရှတတ ဖြစ်သည် ။ဒေါ်ခင်မိမိသည် တုတ်ဖြိုးသော ပေါင်တန်ကြီး နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်သည် ။ 

အဖုတ်က ပိုပြဲအာ ထင်ရှားလာသည် ။ စိုးမောင် စိတ်ကြိုက် ပွတ်နိုင်သည် ။ စိုးအောင်သည် အဖုတ်ကို ပွတ်နေရင်း ဒေါ်ခင်မိမိက အထွေအထူး ပြောဆို သင်ပြစရာ မလိုဘဲ သူ၏ လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဆတ်ကနဲ ထိုးထည့်လိုက်၏ ။ ကိုယ်တွေ့ လုပ်ဖူးခြင်း မရှိသော်လည်း အပြာဗီဒီယိုကားများ ကြည့်ပြီး ရထားတဲ့ ဗဟုသုတ ဖြင့် လုပ်ကြည့်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည် ။

“ အိုး ..ဟင့်...”

ဒေါ်ခင်မိမိ၏ နုတ်ဖျားမှ ညည်းသံလေး ပေါ်လာသည် ။ တကိုယ်လုံးလည်း တုန်သွားသည် ။သူမ၏ စောက်ခေါင်းပေါက် အတွင်းဘက် ကြွက်သားနုနုလေးများကို လှုပ်ရှားကာ ထိုးသွင်းကလိလာသော စိုးမောင်၏ လက်ခလယ်ကို ညှစ် ညှစ်ပေးသည် ။ 

ဒေါ်ခင်မိမိ၏ အရည်ကြည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစိုကာ ချောမွေ့ကျဉ်းကြပ်သော စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ် ထိုးကလိပေးရင်း စိုးမောင်မှာ သည်မျှနှင့် အားမရဖြစ်လာသည် ။ အဖုတ်ထဲသို့ မိမိ၏ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းကာ အပီ လိုးချင်လာသည် ။ စောက်ပတ်၏ အရသာကို သိနေသော သူ့လီးကြီးကလည်း တငေါ့ငေါ့ လှုပ်ရှားလို့ နေလေပြီ ။

“ ဒေါ်လေးမိမိ ..ချပါရစေတော့ဗျာ..နော် ..ကျနော် အပေါ် တက်ပါရစေတော့...”

စိုးမောင်သည် နို့သီး စို့ပေးနေရာမှ ခေါင်းမော့ကာ ဒေါ်ခင်မိမိကို ခွင့်ပန်လေသည် ။ စိတ်တွေ ထနေသော်လည်း အရမ်းကာရော တက်မခွရဲ ။ ဒေါ်ခင်မိမိသည် သူ၏ ဆရာမကြီးလို ဖြစ်နေရာ စိုးမောင်က တပည့် လိမ်မာ ပီပီ ခွင့်တောင်းရလေသည် ။ ထိုသို့ ကောင်လေး“ ပြောဆို ခွင့်ပန်လာမှုကို ဒေါ်ခင်မိမိ အတော့်ကို ကြွေသွားရသည် ။

“ အေး..လိုးကြတာပေါ့ကွာ...ခင်မေယုကို မင်း တက်ဖိုက်ခဲ့တာ စနစ် မကျဘူး ...ပရမ်းပတာ ဖြစ်နေတယ် ..ဒီတော့ အခုတို့က မင်းကို ဘယ်လို တက်ရမယ်..ဘယ်လို သွင်းရမယ် ဘယ်လို ဖိုက်ရမယ် ဆိုတာ တဆင့်စီ သင်ပြပေးမယ် ..သေသေချာချာ မှတ်ထားပြီး လုပ်..ဟုတ်လား ....”

“ ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့...”

“ ကိုင်း..မင်း အဝတ် ချွတ်လိုက် ...တို့ ထမိန်ကိုလည်း ချွတ်ပေး..လိုးတယ် ဆိုတာ နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့မှ ပိုပြီး ပီပြင်တာ...”

စိုးမောင်သည် ဆရာမကြီး ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ညွှန်ကြားချက်ကို မဆိုင်းမတွပင် လိုက်နာသည် ။ သူဝတ်ထားသည်က ပဂျာမာ ခေါ် ကိုယ်ရုံအင်းကျီရှည် ဖြစ်ရာ ချွတ်ပစ်ရတာ ဘာမှ မခက် ။ 

ခါးစည်းကြိုး ဖြည်ကာ ဖယ်ခွာလိုက်ရုံသာ ဖြစ်သည် ။ ပြေပြေလျောလျော ဖြစ်နေသော ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ခွာရသည်ကလည်း ဘာမှ အချိန်မကြာပါ ။ စက္ကန့်ပိုင်း မျှလောက် အတွင်းမှာပင် နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကြသည် ။

“ တို့ ပက်လက် အိပ်ပေးထားမယ်..လာ..ပေါင်နှစ်ခု ကြားမှာ ဒူးထောက်ပြီး နေရာယူ ..အဲ...ဟုတ်ပြီ ...”

ပက်လက် အိပ်ကာ ဒူးထောင် ပေါင်ကားထားသော ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ပေါင်ကြီးနှစ်ခုကြားတွင် စိုးမောင်က ဒူးထောက်ကာ နေရာယူသည် ။ သူ၏ လီးကြီးမှာ အစွမ်းကုန် မာန်ထကာ တောင်မတ်နေသည် ။ သံချောင်းတမျ မာကျောနေသည် ။ ထိပ်ပိုင်းရှိ ဒစ်ပြုတ်ပြီးကာစ အရေပြားက ခပ်လန်လန် ..သွေးအနည်းငယ်တော့ စို့နေသေးသည် ။ စပ်ဖျင်းဖျင်း လည်း ဖြစ်နေသေးသည် ။

ပေါင်ကား ထားသည့်အတွက် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း အပြူးသား ပေါ်နေသည် ။ ရိတ်ထားရာမှ ပြန်ပေါက် ကာစ လိုဖြစ်သော စောက်မွှေးလေး များ ခပ်တိုတိုညှပ်ကာ ထားသည်မှာ အဖုတ်ကို ပိုလို့ စွဲမက်စရာ ဖြစ်အောင် အနားသားသပ် ပုံဖေါ်ပေးထားသလို ဖြစ်နေသည် ။ 

လီးနှင့် စောက်ပတ်ကို မထိတွေ့မိကြသေးသော်လည်း သိပ်မကွာဝေးတော့ပဲ အနီးကပ် နေသည်မို့ လီးဓါတ်ကို အဖုတ်က ရသလို အဖုတ်၏ အငွေ့ကလည်း လီးကို ရိုက်ခတ်နေလေသည် ။

“ လာ..မင်း လီးကြီးကို အဖုတ်မှာ တေ့ပေးမယ် ...မင်းက ရှေ့ကို အသာတိုး...ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ခပ်ကိုင်းကိုင်း လုပ်ထား ..အောက်ပိုင်းက ဒူးခေါင်းထောက်ထားတာကို အားပြု...ဟုတ်လား...”

ဒေါ်ခင်မိမိ က ထိုသို့ ပြောရင်း စိုးမောင်၏ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် အသာကိုင်ကာ အဖုတ်ဆီသို့ ဆွဲယူသည် ။ မတ်တောင်မာကြောကာ ခပ်နွေးနွေး ဖြစ်နေသော လီး၏ အထိအတွေ့က ဒေါ်ခင်မိမိကို ကြက်သီး ဖျန်းဖျန်း ထသွားစေသည် ။ကာမစပ်ယှက်မှုကို ဝါရင့်နေသော မိန်းမကြီး တယောက်ပီပီ စိုးမောင်၏ လီးသည် အလွန်အတွေ့ကောင်းမည့်ပထမတန်း လီး အမျိုးအစား ဖြစ်သည် ကိုလည်း ချက်ချင်း သိလိုက်သည် ။

စိတ်ထကြွနေသော လူပျိုလေးပီပီ စိုးမောင်မှာ လီးကို အဖုတ်ထဲသို့ တခါတည်း ထိုးသွင်း ပစ်လိုက်ချင်သည် ။ အချိန်ဆိုင်းနေရသည်ကို စိတ်မရှည်နိုင် ...။ သို့သော် ဒေါ်ခင်မိမိကို လွန်ဆန်ခြင်လည်းမပြုလိုသောကြောင့်မနည်းကြီးပင် ကြိတ်မှိတ်ခါ အောင့်အီး စောင့်ဆိုင်း နေရသည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိ က လီးကို အဖုတ်ဝတွင် ထိကပ်ယူသည် ။ စိုးးမောင်ကလည်း ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ အသာတိုးကာ ကိုင်းပေးသည် ။ စောက်ခေါင်းဝတွင် လီးတန်ကြီး တေ့ထောက်မိသည် ။ အရည်ကြည်များ စိုနေသော အဖုတ်၏ အတွေ့သည် စိုးမောင်ကို တွန့်ကနဲ ဖြစ်စေသလို ကာမစွမ်းအားကောင်းလှသော လီးကြီး၏ အတွေ့က ဒေါ်ခင်မိမိကို တင်ကြီးများ ယမ်းခါသွာစေသည် ..။

အဖုတ်ထဲသို့ မသွင်းရသေးဘဲ တေ့ထောက်လိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာပင် ဒေါ်ခင်မိမိ အဖို့ ထူးခြားအားပြင်းသော လီးကြီး၏ အတွေ့ကြောင့် အရသာထူးများ စတင် ခံစားရလေပြီ ။

လီးသည် ကြီးတိုင်း အတွေ့ကောင်းသည် မဟုတ် ။ လီးကြီး လို့ အဖုတ်ထဲတွင် ကြပ်သိပ်နေမှု သာ ရှိလျက် ထိုသို့ ကြပ်သိပ်ခြင်း၏ အရသာကိုတော့ ခံစားရသည် ။ အတွေ့ကောင်းသောလီးကတော့အလိုးခံမိန်းမအဖို့ တကိုယ်လုံးရှိ အကြောတွေ အားလုံး အီဆိမ့်ကာ ရင်သိမ့် တုန်ခါ မောအောင်ပင် ကာမ အရသာ ရရှိခံစား နိုင်ပေသည် ။

ထိုသို့ အတွေ့ကောင်းလျှင် လီး မကြီးသည့်တိုင် မိန်းမအဖို့ ပိုပြီး အရသာ ရှိသည် ။မိန်းမများသည် လီး ကြီးတာ ရှည်တာ တုတ်တာထက် အတွေ့ကောင်းမှုကို ပိုပြီး နှစ်သက်သည် ။  ကြီးလဲ ကြီး ...အတွေ့လည်း ကောင်းလျှင်မူ ပြောဖွယ်ရာ မရှိတော့...။

ယခု စိုးမောင်၏ လီး အရွယ်အစားက သာမန် ယောကျ်ားတွေ ထက် သာလွန်သည် ။ ရှည်သည် ။ တုတ်သည် ။ လီးအတွေ့ကလည်း အထူးကောင်းသည် ။ စနစ်တကျ လိုးတတ်အောင်နှင့် သုတ်ရည်ထိန်းတာ အချိန်ကြာကြာဆွဲပြီး လိုးတတ်အောက်သာ လေ့ကျင့်ပေးလိုက်လျှင် တကယ့်ကို အလိုးကောင်း အဆော်ကောင်း အာဂ ယောကျ်ားသား ဖြစ်လာမှာ သေချာသည် ။ 

စောစောပိုင်းကဒေါ်ခင်မေယုကို လိုးခဲ့မှုကို ထောက်ရှုလျှင် သည်ကောင်လေးသည် သုတ်လွှတ် သိပ်မမြန် ။ အချိန် အတော်လေး ကြာကြာပင် လုပ်နိုင်သည်ကို ဒေါ်ခင်မိမိ အကဲခတ်မိခဲ့သည် ။သည်တော့ သုတ်ထိန်းလျက် ရေရှည်ဆွဲကာ လိုးနိုင်အောင် လေ့ကျင့်ပေးဖို့ကလည်း သိပ်ခက်မည် မဟုတ် ။ မိမိတော့ ကံထူးပြီဟုလည်းတွေးကာ ဒေါ်ခင်မိမိ အရမ်း ကျေနပ်နေသည် ။

“ ကိုင်း..သွင်းတော့..မေယုကို လိုးတုံးကလို တချက်တည်း အဆုံးဝင်သွားအောင်တော့ အရမ်း ဆောင့်မသွင်းနဲ့....အသာ ဖြေးဖြေးချင်းသွင်း..ဟုတ်လား...”

လီးတေ့ပေးပြီးနောက် ဒေါ်ခင်မိမိက ပြောသည် ။

သွင်းချင်နေသော စိုးမောင်သည် ခွင့်ပြုချက် ရသည်နှင့် လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းသည် ။ သူ့သဘောအရ ဆိုလျင်တော့ တချက်တည်း အဆုံး ဝင်သွားအောင် ထိုးချလိုက်ချင်သည် ။ သို့သော် ဆရာမကြီးက ဖြေးဖြေးသွင်းရန် ပြောထားရာ စိုးမောင်မှာ စိတ်ရှိတိုင်း မလုပ်ရဲ ။ 

ဒေါ်ခင်မိမိ ပြောသလိုသာ သွင်းရသည် ။အသာဖိထိုးရာ လီးဒစ် ထိပ်ပိုင်းက အခေါင်းထဲ ဝင်သ ။ ဒစ်ထိပ်၏ ဖိတွန်းအားဖြင့် အဖုတ်အခေါင်း၀ ပြဲကနဲ ဖြစ်သွားသည်  ။

“ အို ..ဟင့်ဟင့် ...ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ....”

တိုးဝင်လာသော ဒစ်ထိပ်ကပင် အတွေ့ထူးကို ပေးနေရာ ဒေါ်ခင်မိမိ ထွန့်ထွန့်လူးလို့ သွားသည် ။ လီးဒစ်သည် တစ်နေသေးသည့်အတွက် စိုးမောင် ဖိပြီးချရာ ဒစ်ကြီးတခုလုံး မြုတ်ဝင်သည် ။ လီးဒစ်မြုတ်အဝင်တွင် အရေပြားကလည်း အောက်သို့ လန်ကျလျှက် လီးဒစ်အရင်းပိုင်းတွင် လိပ်ရစ်လျှက်သား ဖြစ်သည် ။ ဒစ်ပြုတ်ပြီးကာစမို့ လီးဒစ်ဆီမှ စစ်ကနဲ နာသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိလည်း အောင့်ကနဲ ဖြစ်သည် ။

“ အိုးဟင့်..ဝင်သွားပြီ..ဆက်သွင်း ..ဆက်သွင်း..အသာဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်း ..ဟင်းဟင်းဟင်း...”

ဒေါ်ခင်မိမိအံလေးကြိတ်ကာ ပြောသည် ။ စိုးမောင်၏ လက်မောင်းများကိုလည်း ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်သည် ။ ပေါင်ကြီးနှစ်ခု ထောင်တက်သသည် ။ ပေါင်ထောင်တက်သည့်အတွက် ဖင်ဆုံကြီးမှာ ကြွလာသည် ။ 

စိုးမောင်က အသာဆက်ပြီး ဖိဖိ ထိုးသည် ။ ယောကျားထည်လဲနှင့် ထိုးနေသည့် စောက်ဖုတ်ဖြစ်ရာ လီးဝင် လမ်းကြောင်းက ကောင်းကောင်း ပွင့်နေသည် ။ ဖိထိုးသွင်းသောအခါ လီးသည် ထစ် ထစ် ဝင်သည် ။ လီးက တုတ်ခိုင်လှသည့်အတွက် ကြပ်သိပ်မှုကတော့ အပြည့် ရှိသည် ။

စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများသည် တင်းပြောင်ကာ လီးတန် လုံးပတ်နားတွင်သားရေကွင်း စည်းပတ်ထားသလို ကြပ်ပြီး နေသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ ရင်တဖိုဖို အသဲတအေးအေး ဖြစ်ရသလို စိုးမောင်မှာလည်း ခါးတတွန့်တွန့် ခေါင်းတမော့မော့ ဖြစ်နေသည် ။ အသာအယာ ဖိထိုးသွင်းသော လီးသည် နောက်ဆုံးတော့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားလေတော့သည် ။ စိုးမောင်၏ ဆီးစပ်နှင့် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ဆီးစပ်တို့ ထိကပ်မိသည် ။ အမျိုးသမီး၏ ဝမ်းပျဉ်သား ပျော့ပျော့လည်း စိုးမောင်၏ ဆီးစပ် အထက်ပိုင်းနှင့် အိအိကလေး ထိမိသည် ။ 

လီးအရင်းမှ ဂွေးဥကြီးများကတော့ ခင်မိမိ၏ ဖင်ကြားကို ထိကပ် ရိုက်မိသည် ။ ပေါင်ကားထားလို့ ဖင်ကြား ပြဲနေရာ စူစူပြူးပြူးလေး ပေါ်နေသော စအိုဝကို ဂွေးဥများ အထိတထိ ထိမိသည် ။ ဒေါ်ခင်မိမိ စအိုဝမှာ ယားကျိကျိ ဖြစ်ရသည် ။

လီးအဆုံး ဝင်သွားလေပြီမို့ စိုးမောင်က ဖိထိုးသွင်းနေမှုကို ရပ်သည် ။ ထိုအခါ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ လီးကို အဆုံးအထိ ထိုးသွင်းကာ စိမ်ပေးထားသလို ဖြစ်သည် ။ လီးတန်ကြီး၏ ရှည်လျား တုတ်ခိုင်မာကြောမှုတွင် အထိအတွေ့ ကောင်းလှသောကြောင့် လီးအဆုံး ဝင်သွားသည့်အခါ ဒေါ်ခင်မိမိ တချီ “ပြီး ” သည် ။ 

ဒေါ်ခင်မိမိသည် တအီးအီး တအားအား အော်ရင်း လူးလွန့်ကော့ပျံတက်သည် ။ စိုးမောင်က ငြိမ်နေသော်လည်း ဒေါ်ခင်မိမိ၏ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ထားသော လီးကြီးကလည်း အဖုတ်ထဲ ထိုးမွှေသလို ဖြစ်သည် ။ငါးမွှေထိုး ကြက်မွှေနည်းလိုမျိုးမို့ ဒေါ်ခင်မိမိရော စိုးမောင်ရော လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်ရခြင်း မပြုသေးပဲနှင့် ဖီလင်တွေ့ရသည် ။

“ ပြီး ”သွားချိန်တွင် စောက်ဖုတ် အတွင်းသားများ အပြတ် လှုပ်ရှားကာ လီးကို စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ညှစ်ဆွဲနေသည် ။ ဒါပေမယ့် စိုးမောင်က သုတ်ရည်တော့ ပန်းမထွက်ပါ ။ 

အထွေအထူး ထိန်းထားခြင်းတော့ မဟုတ် ။ သူ၏ ဗီဇ သဘာဝကိုက အလိုအလျောက် သုတ်ထိန်းအား ရှိနေသောကြောင့် ဖြစ်သည် ။ “ ပြီး”သွားမှုကြောင့် ဖီလင်တက်နေသော ဒေါ်ခင်မိမိမှာလိုးခြင်း၏ တကယ့် အနှစ်အရသာ ဖြစ်သော ဆောင့်လိုးပေးရန်ကိုပင် ပြောဆို ညွှန်ကြားဖို့ မေ့သလို ဖြစ်သွားသည် ။စောစောက ဒေါ်ခင်မေယုနှင့် လိုးခဲ့ရာမှ တအားဆောင့်လျှင် သိပ်အရသာတွေ့မှန်း စိုးမောင် သိခဲ့သည် ။ ဆောင့်လိုးရခြင်း၏ ကာမစည်းစိမ်ကိုလည်း ခံစားခဲ့ရသည် ။ 

ထို့ကြောင့် ယခု ဒေါ်ခင်မိမိ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီး အဆုံးဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီးသောအခါ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးချင်နေသည် ။ သို့သော် ဒေါ်ခင်မိမိက မဆောင့်ခိုင်းသေးသောကြောင့် စိုးမောင်မှာလည်း ငြိမ်နေရသည် ။

ဒါပေမယ့် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ လူးလွန့်ကော့ပျံ လှုပ်ရှားနေမှုများနှင့်အဖုတ်အတွင်းသားများ လှုပ်ရှား ညှစ်ယူနေမှုများကြောင့် စိုးမောင်အနေနှင့် အရသာ တွေ့သင့်သလောက်တော့ တွေ့သည် ။“ ပြီး” သွားပြီးလို့ ခဏအကြာတွင်မှ ဒေါ်ခင်မိမိမှာ မိမိ အဖုတ်ထဲ လီးတစ်လစ်ကြီး ငြိမ်နေမှုကို သတိပြုမိသည် ။

“ မင်း လီးကြီး အဆုံးဝင်သွားပြီလား ..စိုးမောင်..”

ဒေါ်ခင်မိမိ က သူမအပေါ်ကို တက်ခွထားသော စိုးမောင်၏ မျက်နှာကို မော့ကြည့်ရင်း မေးသည် ။

“ ဟုတ်ကဲ့..ဒေါ်လေးမိမိ..အဆုံး ဝင်သွားပြီ ....”

“ ဒါဆို ဆောင့်တော့လေ....”

( ဘွပ် ဘွပ်ဘု....ဘွပ်ဘွပ် ....)

ဆောင့်လိုးချင်စိတ်တွေ အရမ်း တက်ကြွကာ မနည်းကြီး အောင့်အည်းထားရလေသော စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မိမိထံမှ ခွင့်ပြုစကား ကြားရသည်နှင့် တအားကြုံးပြီး ဆောင့်လိုးပစ် လိုက်လေတော့သည် ။ အားကုန်ပင် ဆောင့်ချသည် ။ ဆောင့်ချက်သုံးချက် ဆက်တိုက်မို့ ဒေါ်ခင်မိမိမှာ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် ဖြစ်သွားသည် ။ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် အောင့်သည် ။ နာသည် ။

“ အား ကျွတ်ကျွတ် ...”

ဒေါ်ခင်မိမိ က စုတ်သတ်ကာ ညည်းရင်း စိုးမောင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီးပြီး တွန်းကာသည် ။

“ ဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ရတယ် စိုးမောင်ရဲ့...စစချင်း တအားဆောင့်ချရင် ဘယ်ကောင်းမှာလဲ..အောင့်ပြီး နာတယ်ကါ..အခန့်မသင့်ရင် အဖုတ်တောင် စုတ်ပြတ်သွားနိုင်တာ...ပြီးတော့..မင်းရဲ့လီးကလည်း နဲနဲနောနော မဟုတ်ဘူး ..တကယ့်ကို တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီး...”

စိုးမောင်သည် မိမိ အဆောင့်ကြမ်းလို့ အမျိုးသမီး နာသွားကြောင်း နားလည်ကာ အသာပင် အရှိန်သတ်ပြီး ရပ်လိုက်သည် ။ သည်လို အဆောင့် ရပ်လိုက်သည်ကိုတော့ ဒေါ်ခင်မိမိ က မကြိုက် ..။ အရှိန်ကလည်း တက်နေပြီ လေ...။

“ အရမ်းကြီး မဆောင့်ဖို့သာ ပြောတကွ..ဘာလို့ ရပ်လိုက်ရတာလဲ...ဆက်လိုးလေ ..ခပ်မှန်မှန်စပြီး ဆောင့်ဖို့ ပြောတာ...တို့ပြောပြမယ်...လီးကို အသာ ဆွဲထုတ် ..ဒစါပေါ်လာတဲ့အထိ ထုတ် ..ဟုတ်ပြီ ..ပြန်ဖိဆောင့်ချလိုက်...”

စိုးမောင်က သိပ်အားပြင်းပြင်း မဟုတ်ပဲ ဆတ်ကနဲ ဖိဆောင့်ချသည် ။ ဒစ်ပေါ်လုလု ပြန်ဆွဲထုတ်ထားသော လီးသည် အဖုတ်ထဲ ပြန်ပြီး ဆောင့်ဝင်သည် ။

“ ဖွတ်...ဖွတ်...”

“ အား..ဟင့်..ဟုတ်ပြီ ..ပြန်ထုတ်..ဒစ်ကို ပြူတစ် ပြူတစ် လုပ် အသာလေးသွင်း...ဖိချလိုက်...”

စိုးမောင်က ဒစ်ပေါ်သည်အထိ ဆွဲထုတ်ကာ လီးတဝက်လောက် ရောက်သည်အထိ အသာပြန်သွင်း ဆတ်ကနဲ ဖိဆောင့် ပြန်ဆွဲထုတ် ဒစ်ကို တပြု တပြုလုပ်ပေး..အသာထိုးသွင်းဖိဆောင့် အချက်ကျကျ ခပ်မှန်မှန် ဆောင့်လိုး ညှောင့်လိုးပေးသည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိ ဟင့်ကနဲ..ဟင့်ကနဲ ဖြစ်လာသည် ။ လေးငါးကြိမ်မျှ ဒီလို ဆောင့်လိုးပေးသောအခါ အရှိန်ရလာလျက် လီး အဝင်အထွက်လည်း အဆင်ပြေလာသည် ။ နာတာတွေ အောင့်တာတွေလည်း ပျောက်ကုန်ပြီ ...။

“ အခုန ဟာက စောက်ရည်ချူရင် လီးဝင်လမ်းကြောင်း မှန်အောင် လုပ်ပေးတယ..အဖုတ်ထဲ လီး အကုန်ဝင်အောင် သွင်းပြီးရင် အဲလိုမျိုး လုပ်ပေးတော့ လီးမှာလည်း စောက်ရည်တွေ နှံ့စပ်အောင် လိမ်းပြီးသား ဖြစ်တယ်..အဖုတ်နဲ့ လီးနဲ့လည်း အံကျပြီး လီးဝင်လမ်းကြောင်း ပေါ်လာတယ်...အဲဒီတော့မှ စိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးရတယ် ..နာလည်း မနာတော့ဘူး...ရှင်းလား..”

“ ဟုတ်ကဲ့ ..ဒေါ်လေး...အခု အားရပါးရ ဆောင့်လို့ရပြီပေါ့..ဟုတ်လား...”

“ နေအုံး..ဆောင့်နည်းလေးတေါ ပြောပြအုံးမယ်...အခု လောလောဆယ် နှစ်မျိုးသင်ပေးမယ်...”

“ ဟုတ်ကဲ့...”

“ ပထမနည်းက ( ကြမ်းပြင်ညီ ဆောင့်နည်း ) တဲ့...။ မင်းရဲ့ လီးချောင်းကြီးကို ကြမ်းပြင်နဲ့ မျဉ်းပြိုင်ထားပြီး ခပ်တန်းတန်း ဆောင့်ပေးတာ ..ဆောင့်တဲ့ အခါမှာ ခါးကို စောက်ပတ်အောက်ဖက်ပိုင်းတည့်တည့် တန်းနေအောင် နေရာယူထားရတယ်..ဆောင့်သွင်းရင် ခါးအား သိပ် မသုံးဘူး ...ခြေကျင်းဝတ် လှုပ်အား နဲ့ ဒူးခေါင်းအားကိုအဓိက ထားတယ် ...ဆောင့်ကြောင့် ကျကျနန ထိုင်ပြီး လုပ်ရင် ပို အဆင်ပြေတယ် ..ကိုင်း..ဆောင့်ကြည့်စမ်း ...”

စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မိမိ ပြောဆို သင်ပြသည့် အနေအထား အတိုင်း နေရာ“ ကြမ်းပြင်ညီ ဆောင့်နည်း ”ဖြင့် ဆောင့်လိုးကြည့်သည် ။ အစပိုင်းတွင် အနည်းငယ် ချွတ်ချော်တိမ်းပါး မှုများ ရှိရာဒေါ်ခင်မိမိ က  ပြင်ဆင်ပေးသည် ။ သိပ်မကြာပါ ..။ စိုးမောင်သည် ကြမ်းပြင်ညီ ဆောင့်နည်း..” ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဆောင့်လိုးတတ်သွားသည် ။

“ မင်းက တတ်လွယ်သားဘဲကိုး ကွ...ကိုင်း အခုဆက်ပြီး ( ခြေစိုက်ဆောင့်နည်း ) ဆိုတာ သင်ပေးမယ်...အဲဒါက မင်းရဲ့ လီးချောင်းကြီးကို အဖုတ်ထဲ အပေါ်ကနေ အောက်ကို တန်းတန်းမတ်မတ် ကိုးဆယ်ဒီဂရီလောက်  ဖြစ်အောင် ဖိဆောင့်တာပဲ......အားပြင်းနိုင်လေ..မိလေဘဲ...ဆောင့်တဲ့အခါ မင်းရဲ့ခြေထောက်ကို အောက်ဖက် တန်းထုတ်ပြီး လီးကိုလည်း အဖုတ်ရဲ့ အပေါ်တည့်တည့် ရောက်နေအောင် လုပ်ထားရတယ် .။အောက်က မိန်းမဖင်ကြီးကို ကော့တက်ကွေးနေအောင် ပေါင်တွန်းတင်ထားရင် ပိုကောင်းတယ်..ဒီဆောင့်နည်းမှာခါးအားက အဓိကပဲ..ခါးကို လှုပ်ရှားနိုင်လေပိုအားပြင်းပြီးထိမိလေပဲ...ကိုင်း..ဆောင့်ကြည့်စမ်း..."

စိုးမောင်သည် မြေစိုက်ဆောင့်နည်းကိုတော့ အမှားအယွင်း သိပ်မရှိဘဲ အမြန်ပင် တတ်သွားသည် ။ထို့နောက် စိုးမောင်သည် ကြမ်းပြင်ဆောင့်နည်း နှင့် မြေစိုက်ဆောင့်နည်း တို့ကို အထည်လဲ ပြောင်းကာ အသုံးချပြီး ဒေါ်ခင်မိမိကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပင် လိုးလေတော့သည် ။

လီး အဝင်နက်ပြီး သားအိမ်ကို ထိုးစိုက်မိစေသည့် မြေစိုက်ဆောင့်ချက်ဖြင့် အားပြင်းပြင်း အဆောင့်ခံရသည့် အခါများတွင် ဒေါ်ခင်မိမိမှာ အားကနဲ အိကနဲ ဖြစ်နေသည် ။ 

စောက်စေ့ကို အပီအပြင် လီးချောင်းနှင့် ကျကျနန ထိတွေ့ ပွတ်တိုက်မိစေသော ကြမ်းပြင်ညီဆောင့်နည်းဖြင့် ဆောင့်လိုးသော အခါတွင်တော့ ဒေါ်ခင်မိမိမှာ ရင်တလှပ်လှပ်ဖိုကာ အိုကနဲ အင်ကနဲ ဖြစ်ရသည် ။လီးက တုတ်ခိုင် ကြီးထွား ရုံသာမက အတွေ့လည်း ကောင်းလှပေရာ ဘယ်လို ဆောင့်နည်းနှင့် ဆောင့်သည်ဖြစ်စေ သူ့ဟာနှင့်သူ အရသာတွေ့ရလေသည်သာ ..။

စိုးမောင်သည် အားကုန်အင်ကုန်တော့ မဆောင့်သေး ..။ အား အနည်းငယ်သာ ထည့်ပြီး ဆောင့်သည် ။ ပြီးတော့ တရစပ် အရမ်းမြန်မြန်သွက်သွက်ကြီးလည်း မလိုးသေး ..။ တချက်ချင်း ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်သာ ဆောင့်သွင်းနေသည် ။ မကြာမှီမှာပင် ဒေါ်ခင်မိမိမှာ သည်လို ဖြည်းဖြည်း မှန်မှန် အားသိပ်မပြင်းဘဲ ဆောင့်နေသည်ကို အားမရတော့ ..။ ရမက်ခိုးကလည်း အရမ်း မွှန်လို့လာပြီ .။

“ ဟင့်..ဟင့်...အားပြင်းပြင်းနဲ့ တအား မြန်မြန် ဆောင့်တော့ကွာ...မင်း စိတ်ကြိုက် လိုး ..နို့ကြီးတွေကိုလည်း ဆွဲလေ...”

မြင်းကို ဇက်ပုံလို့ ပေးလိုက်သလို ဒေါ်ခင်မိမိ က စိုးမောင်ကို စိတ်တိုင်းကျ သဘောရှိ လိုးနိုင် ဆောင့်နိုင်ရန် မီးစိမ်းပြ လိုက်လေပြီ ။

စိုးမောင်လည်း အကြိုက်တွေ့သွားကာ ဒေါ်ခင်မိမိ၏ နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာဆွဲလို့ အားပြင်းပြင်းနှင့် ခပ်သွက်သွက် ခပ်မြန်မြန် တရကြမ်း ဆောင့်ကာ လိုးပစ်လိုက်လေတော့သည် ။ ဆောင့်လိုးသံများ..ဆီးစပ်ချင်း ထိရိုက်မိသံများ..ဒေါ်ခင်မိမိ၏ အားရကျေနပ် ရမက်ဇောထန်စွာ အော်ဟစ်မြည်တမ်းသံများ..သောသောကို ညံလို့ သွားလေတော့သည် ။

“ ဘွပ် ဖွတ် ဖုတ်..ဘွပ် ဖုတ်...”

“ အား..ဟင့်...ကောင်းလိုက်တာ...အို...အို...”

လိုးဆောင့်ချက်များကြောင့် ဒေါ်ခင်မိမိမှာ ဖီလင်တွေ ပိုတက်လာကာ “ ပြီး ” လုလု ဖြစ်လာသည် ။ ထိုအခါ ရမက်ဇောကလည်း ငယ်ထိပ်ရောက်အောင်ပင် တက်လို့လာလေရာ စိုးမောင် လိုးသမျှ ဆောင့်သမျှ ကျေနပ်အားရစွာ မြိန်မြိန်ကြီး ခံနေလေတော့သည် ။

“ ဘွပ်ဘွပ် ဖုတ်ဖတ်..ဘွပ်ဘွပ်ဘွပ်...”

“ အား...အား...ဆောင့်..ဆောင့်..တအားဆောင့်..အသားကုန် ဆောင့်...”

“ ဘွပ်..အီး..ဘွပ်...အင့်...”

“ တအားဆောင့်စမ်းပါ..စိုးမောင်ရဲ့ ..နို့ကိုလည်း ကိုင်ညှစ်ဆွဲစမ်းပါ....”

စိုးမောင်သည် ဒေါ်ခင်မိမိ၏ နို့အုံကြီး နှစ်ခုကို သူမ သွန်သင်ပြထားသည့် နည်းအတိုင်း လက်ဖနောင့်ဖြင့် နို့အုံသားအောက်မှ တွန်းတင်ကာ လက်ချောင်းများဖြင့် အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ဆွဲရင်းတအားကုန် ဆောင့်လိုးလေတော့သည် ။

အမျိုးသမီးက တအားဆောင့်လိုးရန် ပြောဆိုခဲ့ပြီးပြီမို့ နှောင့်နှေး စိုးရွံ့နေခြင်း များလည်း မဖြစ်တော့ ..။ မြေသိုက်ဆောင့်နည်းများကို အဓိကထားရာ ဆောင့်လိုးသွင်းနေရာ အောက်မှ အလိုးခံနေသူ ဒေါ်ခင်မိမိကလည်း ပေါင်ကို ကားကာ စောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲနိုင်သမျှ ပြဲအောင် လုပ်ပေးထားလေသဖြင့် လီး အဝင်က အထူးကို ထိမိလှသည် ။

ဒေါ်ခင်မိမိ၏ ပါးစပ်မှ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသက်ရှုမှားသွားသံများ..နက်ရှိုင်းစွာ စူးနင့်ဝင်လာသော လီး၏ းးစ်ပြဲလန်ကြီးက သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ ထိခိုက်မိလို့ အောင့်ကာ နာသောကြောင့်တကျွတ်ကျွတ် စုတ်သပ်သံများ နာသော်လည်း အသည်းခိုက်အောင် ကောင်းလှသောကြောင့်တဏှာထန်ပွင့်အံလာသံများ သောသောကို ညံလို့ နေလေသည် ။

“ ဘွပ် ဖွတ် ဒုတ်...ဘွပ်..ဘွပ်.....”

“ ဆောင့်...ဆောင့်..စိုးမောင်...ဆောင့်...အားရပါးရ ဆောင့်....”

“ ဘွပ်ဘွပ်..ဘု..ဘွပ်ဘွပ်ဘု...”

“ အား..ကျွတ်ကျွတ်......ဘွပ် ဘွပ်...အို..အို...ကောင်းလိုက်တာ....အား...အား...အီး...”

“ ဘွပ် ဘွပ်....ဖုတ်..ဖုတ်...ဖတ်...အား..အင့်...ဆောင့်...ဆောင့်...အိုး.....အိုး........ဆောင့်ပါ...တအား...တအား....”

“ ဘွပ်..ဘွပ်...အ...အား...တို့...လာတော့မယ်....ပြီးတော့မယ်..ဆောင့်ဆောင့်..တအားဆောင့်ပေး......”

စိုးမောင်က အားကုန် အငါကုန် သုံးကာ တရကြမ်း ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ရာ ဒေါ်ခင်မိမိမှာ တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ခါလျက် စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်တွေ အပြတ်ကို ယိုစိမ့်ထွက်ကာ တချီပြီးသွားခဲ့လေသည် ။ ပြည့်ပြည့်၀၀ကြီး ပြီးသွားရသည်မို့လည်း ဒေါ်ခင်မိမိမှာ ခြေကုန်လက်ပန်းကျသလို မွေ့ရာထက်ဝယ် ခြေပစ်လက်ပစ် ဖြစ်သွားခဲ့လေသည် ။

ဒီ ဇာတ်လမ်းရဲ့ အဆက် ကို  ( မရွယ်ဘဲ စော်ကဲ မင်းဖြစ် ) တွင် ဆက်လက် ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည် ။


 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>