Sunday, June 16, 2019

နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၃ )

နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၃ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

Cuckold  ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်လည်း ပေါင်ကြားထဲက ထောင်ထွက်လာတဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုနေမိတာပေါ့။ ခဏကြာတော့ ကျုပ်မိန်းမရဲ့ လွတ်နေတဲ့ ဘယ်ဘက်လက်လေး မြောက်တက်လာပြီး မင်းသူခေါင်းကို ဆွဲဖက်လိုက်တယ်ဗျ။ ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ထားတုန်း မိန်းမပေါင်ကြားထဲက မင်းသူလက်က ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးနေတာ။ အဲဒီချိန်မှာပဲ မိန်းမက ဘေးတိုက် မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာက ခွာပြီး သူကိုယ်လုံးကို မတ်ရင်း ခေါင်းလေးလန်တက်သွားတာပဲ။

နို့အုံတွေက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ အသက်ကိုထိန်းရှုနေတဲ့ ပုံစံလေး။ ကျုပ်လည်း လီးထိပ်က ယားတက်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ လရည်တွေ ထွက်နေတာဗျို့။

ခဏနေတော့ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ နားနားလေး တီးတိုးကပ်ပြောလိုက်တယ်။ မိန်းမက ကျုပ်ရှိတဲ့ မီးဖိုခန်း တံခါးကို လှမ်းကြည့်ရင်း ခေါင်းရမ်းပြနေတာဗျ။ နောက်ဆုံး မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ ခေါင်းကို ဆွဲနိမ့်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားနေရာလေး အရောက် ဖိထားလိုက်တာ။ သိပ်မကြာပါဘူး ။ကျုပ်မိန်းမခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ခဏအကြာမှ ရပ်သွားတော့တယ်။ မိန်းမခေါင်းလေး ပြန်မော့လာရင်း ကျုပ်ဘက်ကြည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို လက်ခုံနဲ့ သုတ်ပစ်နေတာပါ။

စကား ခဏ ပြောကြပြီး မင်းသူ ပြန်တာ သေချာမှ ကျုပ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းလည်း အိမ်ဝင်းတံခါး စိရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပါပြီ။

" ကိုနောင် "

" ပြောလေ … မိန်းမ "

" ခုနက … ဟိုဟာလေ "

" ဘယ်ဟာလဲ … မိန်းမရယ် … လုပ်ပြီ "

" သူက … လိုးဖို့ တောင်းဆိုလို့ … မသင်းက ဒီနေ့လက်မခံကြောင်း ငြင်းရင်း … သူ့လီးကို စုပ်ပေးမိတာပါ "

" ရပါတယ် … မိန်းမရာ … နက်ဖန်ကျ … ကြုံရဦးမှာပဲ … ကိုနောင့်ကို အားနာမနေနဲ့ "

ကျုပ်စကားဆုံးတော့ မိန်းမက ကျုပ်နူတ်ခမ်းလေး လာနမ်းတာ သူ့ပါးစပ်က ညှီစို့စို့ လရည်နံ့လေး ရနေတာဗျ။ မင်းသူ လရည်တွေ သောက်ပစ်တာ နေမှာ။ နေ့တပိုင်း အလုပ်ဆင်းပြီး နက်ဖန် ခွင့်ယူလိုက်တယ်ဗျာ။

ကျုပ်ရော မသင်းရော မိုးချုပ်မှ အိပ်ပျော်သွားကြတာ။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းလည်း နက်ဖန် ကျုပ်ရှေ့ သူ့ချစ်သူကို အလိုးခံမှာမို့ ရင်ခုန်နေပုံပါပဲ။ မနက် အိပ်ရာထတော့ ဘေးနား မိန်းမကို မတွေ့ဘူးဗျ။ ဧည့်ခန်းထဲကြည့်တော့မှ ကျုပ်အတွက် ထမင်းကြော်နဲ့ ကော်ဖီတခွက် ပြင်ဆင်ပေးထားတာ တွေ့တယ်။ ကျုပ်လည်း မျက်နှာသစ်ဖို့ အိမ်ရှေ့ရေကန်နား ရောက်တော့မှ ကျုပ်မိန်းမကို တွေ့လိုက်ရတာ။ ရေကန်နဲ့ကွယ်ပြီး အိမ်ဝန်းထရံဘက် ဒူးထောင်ပေါင်ကား ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ စောက်မွှေးတွေ ရိတ်နေတာဗျ။

" ဟင် … ကိုနောင် "

အနားရောက်လာတဲ့ ကျုပ်ကို ရဲနေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ မော့ကြည့်နေတာပါ။

" ဘာလုပ်နေတာလဲ … မိန်းမ ရ "

" ဟိုလေ … ကိုမင်းက … ပြန်ကာနီး … စောက်မွှေးရိတ်ဖို့ မှာသွားလို့ … အဲဒါ … ရိတ်နေတာ … အောက်ထဲကျ ရိတ်မရတော့ဘူး "

" အော် … တရက်ထဲ အလိုးခံမယ့် ချစ်သူပေါ်ကျ … စေတနာတွေ … ပိုနေပြီပေါ့ "

" အိုရ် … ကိုနောင်ကလည်း … အဲသဘောတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် "

" ကဲပါ … ဓါးထိနေမယ် … လာလာ … အိမ်ထဲသွားပြီး … ကိုနောင် ရိတ်ပေးပါ့မယ် "

ကျုပ်လည်း ပြောပြီး မိန်းမကို အိပ်ခန်းထဲ ပက်လက်လှန်အနေထားနဲ့ ပေါင်တန်တွေ ဒူးကွေးမြှောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပေါင်နှစ်ဘက်ဖြဲပြီးမှ စောက်မွှေးတွေ သေချာရိတ်ပေးလိုက်တာ။ စောက်မွှေးအုံလေးက စောက်ခေါင်းဝ အောက်ဖက် ဖင်ဝနားထိ ထိစပ်နေလို့ ဘယ်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ညာလက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းရိတ်ပေးရတာဗျ။

အားလုံးပြောင်သွားတော့ မိန်းမယူလာတဲ့ ဆပ်ပြာရည်တွေနဲ့ ပွတ်ဆေးပေးလိုက်တယ်။ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားလေးတွေက ရဲပြီး ချက်ချင်း ဖေါင်းကား လာတာဗျို့။ စောက်ခေါင်းထဲ အရည်ကြည်လေးတွေလည်း အိုင်နေတာပဲ။ မနေနိုင်တာနဲ့ ၂ခါလောက် လျှာနဲ့ ပင့်ယက်ပေးလိုက်မိတယ်။

" ခ်ခ် … ဟိုးထား … ဆရာကြီး … ဒီနေ့ မရဘူးနော် "

" အင်းပါ … မိန်းမရယ် "

အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ထွက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ရေချိုးပြီး ကျုပ်က စွပ်ကျယ်နဲ့ ပုဆိုးအဟောင်း တထည်လဲဝတ်ထားတယ်။ မိန်းမက အညိုရောင် လက်တကိုင်းအင်္ကျီလက်ပြက်နဲ့ ထမိန်အနက် ဗျောင်လေးဝတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲထိုင်နေတာ။

ကျုပ်လည်း ထမင်းကြော်စားပြီး ကော်ဖီသောက်ရင်း မိန်းမကို ကုတင်ပေါ်ပဲ အလိုးခံဖို့ သတိပေးရတာဗျ။ချောင်းဖို့ နေရာ၃ခုလောက် ကြိုဖေါက်ထားပြီး သေချာပြင်ဆင်ထားရတာပေါ့။ စားသောက်ပြီးတာနဲ့ ကျုပ်က ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းနဲ့ ကပ်လျက် ပစ္စည်းဟောင်း ထားတဲ့ အခန်းဝင်ပြီး မိန်းမကို သော့ခတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ဒါမှ မင်းသူမြင်ရင် သံသယ မရှိမှာ။

ကျုပ် အခန်းထဲရောက်ပြီး သိပ်မစောင့်ရပါဘူး။ မိနစ် ၂၀ လောက်ပဲ စကားသံနဲ့ အတူ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းဘက်က တံခါးဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရပြီ။ ကျုပ်လည်း ကုတင်နဲ့ အလယ်တည့်တည့် အပေါက်က ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။

မင်းသူက တီးရှပ် အစိမ်းနဲ့ ဘက်ဘီဘောင်းဘီဝတ်ထားတာဗျ။ ဝင်လာတာနဲ့ ကုတင်စောင်းထိုင်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြင်းပြင်းရှရှ နမ်းနေကြတာ။ မိန်းမ မျက်လုံးတွေက ကျုပ်ရှိတဲ့ အိမ်ထရံဘက်တော့ တချက်တချက် ကြည့်နေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ပေါင်ကြားထဲ မင်းသူလက်ဝင်တာနဲ့ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ငြိမ်ကျသွားရောပဲ။ မင်းသူက နူတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေရာက လည်ပင်းတွေပါ လျှာနဲ့ ပင့်ယက်ပေးသေးတာ။ ကျုပ်မိန်းမလည်း တအီးအီး ညည်းရင်း လက်တဖက်က မင်းသူပေါင်ကြားကို ပြန်စမ်းနေပြီ။

ဘက်ကီဘောင်းဘီအောက် အမြှောင်းလိုက်ထနေတဲ့ အရာကို မိန်းမလက်ချောင်းလေးတွေက ခပ်ဖွဖွ အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးနေတာပါပဲ။ ခဏနေတော့ မိန်းမက သူ့လက်တကိုင်း အင်္ကျီလေးကို ခေါင်းက လှန်ချွစ်ပစ်တယ်။ ဘော်လီက အစထဲက ဝတ်မထားတော့ နို့အုံတွေက အိတွဲကျလာတာပေါ့။ မင်းသူဘယ်လက်က မိန်းမပေါင်ကြားထဲ ကလိနေရင်း ညာလက်က ချိုင်းအောက် ခါးနားထိ အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးနေတာပါ။

မိန်းမလက်တဖက်က မင်းသူခေါင်းကို နိမ့်ပြီး သူ့နို့တွေနဲ့ ကပ်ပေးနေပြီဗျ။ မင်းသူလည်း ကျုပ်မိန်းမ အလိုကျ နို့စို့ရင်း လက်နှစ်ဖက်ကလည်း အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားပေးနေတာပေါ့။ ခဏကြာတော့ မိန်းမက မင်းသူကို စောက်ပတ်ယက်ပေးဖို့ ပြောလိုက်တာပဲ။ ကျုပ်တောင် အံအောသွားရတာပါ ။ ကျုပ်ကိုတောင် အဲလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောဖူးပါဘူးဗျာ။

" ကိုမင်း "

" ပြောလေ … စိုး "

" စိုး … စောက်ပတ်ကို … ယက်ပေးတော့လေ "

" ယက်ပေးမှာပေါ … စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော အကုန်ယက်ပေးမှာ "

" အာ့ဆို … ခု ယက် "

ကျုပ်မိန်းမက ပြောပြီးတာနဲ့ ကုတင်စောင်းထိုင်နေရာက ထရပ်ပြီး ထမိန်ကို သူ့ဟာသူ ချွတ်ပေးတာဗျ။ စိတ်တအား ကြွနေတာနေမှာ။ ထမိန်ချွတ်ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ကန်လန့်ဖျက် လှဲချတော့ ခေါင်းက ကျုပ်ရှေ့ရောက်လာတာပေါ့။

ထရံပဲ ခြားတော့တာပါ။ မိန်းမပေါင်ဂွထဲ မင်းသူက ဒူးကွေးထိုင်ရင်း ကျုပ်မိန်းမ အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို စိုက်ကြည့်နေတာ။

" အားပါး … ချစ်လိုက်တာ စိုးရယ် … ဒီစောက်ပတ်နီတာရဲလေးက … ကလေး ထွက်ထားတယ်ဆိုတာ … ယုံတောင် မယုံချင်စရာပဲ "

" ချစ်ရင် … သက်သေပြပေါ့ "

ကျုပ်မိန်းမ စကားဆုံးတာနဲ့ မင်းသူက စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်တာဗျ။ လျှာထိပ်လေးနဲ့ အထက်အောက် ထိုးယက်ရင်း စောက်စိလေးပါ ထိုးကော်ပစ်တာ။ ကျုပ်မိန်းမလည်း ခပ်တိုးတိုးညည်းရင်း နဖူးကြောတွေ ထောင်တက်လာပြီ။ စောက်ပတ်ဘေးနူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို တခြမ်းဆီ ဆွဲစုပ်ပြီး လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်တော့ မိန်းမဆီက ညည်းသံလေး ကျယ်လာတာပေါ့။

" အားဟား … ဟုတ်တယ် … အစိလေးပါ စုပ်ပေး ကိုမင်း …… အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ "

မင်းသူ ပါးစပ်ထဲ ကျုပ်မိန်းမ စောက်စိလေးရောက်သွားတာနဲ့ ခါးတွေ ဆက်ကနဲ့တုန်နေတာဗျ။သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ သူ့နို့တွေ ညှစ်ချေရင်း ခံရခက်နေတဲ့ပုံလေး။

" အာ … အဲဒါ … ဖင်ပေါက်ကြီး … ကိုမင်း … အမလေး … အ   အားးးး …… စောက်ပတ်ပဲ ယက်ပါ … ကိုမင်းရယ် … အမလေး  …… အားးး  အားးးး  အားးးးး "

မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ဝကို ယက်လိုက်တာ နေမှာဗျ။ ပေါင်တွေ မြှောက်တက်လာရင်း လေပေါ်မှာ တဇပ်ဇပ်တုန်ခါနေရောပဲ။ ကျုပ်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ မင်းသူက လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး ဖင်ဝလေးထဲ လျှာနဲ့လိုးပေးနေတယ်။ လက်တဖက်ကလည်း စောက်စိလေးကို ဖိချေနေတာ။

ခဏကြာတော့ ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်က အသံပေါင်းစုံ ထွက်လာပြီး စောက်ရည်တွေထောင် ပန်းနေတာ မြင်မကောင်းဘူးဗျ။ မင်းသူမျက်နှာ တပြင်လုံး ကျုပ်မိန်းမ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေတာပဲ။ စောက်ပတ်ဘေးနူတ်ခမ်းသားတွေကလည်း ဖေါင်းကားလာတာ ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်မှ ဟုတ်ရဲလားဆိုပြီး သေချာကြည့်နေရတယ်။

" အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမင်းရယ် … စိုးလေ … ဒီလို တခါမှ မခံစားဖူးသေးဘူး … အင်းဟင်း "

ကျုပ်မိန်းမ ညည်းနေတုန်း မင်းသူက မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သူ့အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပြစ်နေတာ။ ကိုယ်တုံးလုံး အနေထားနဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်ခွလိုက်တယ်။ မင်းသူ ပေါင်ကြားက လီးကိုမြင်တော့ ကျုပ်လန့်သွားမိတယ်ဗျာ။

လီးက အရှည် ၇ လက္မကျော်ကျော်လောက် တုတ်ကတုတ်သေး လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေပြီး ထိပ်က ဒစ်ကြီးက ကားထွက်နေတာဗျ။ လီးထိပ်ကနေ တဝက်လောက်ထိ ဂေါ်လီက ၅ လုံးထည့်ထားတာဗျို့။ ဒီလီးနဲ့ အလိုးခံရရင် ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်လေး ကွဲထွက်သွားမှာ ထင်တယ်။

ကြည့်နေတုန်းလေး ဒစ်ကြီး အနားရောက်တာနဲ့ မိန်းမက ပါးစပ်ဟပေးနေတာ။ မင်းသူ ဒစ်ဖူးက ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲနဲ့ ဝင်နေပါပြီ။ လီးထိပ်ကို အငမ်းမရနဲ့ ဆွဲစုပ်နေတော့ ကျုပ် ဘဝင်မကျဘူးဗျ။ အရင်ထဲက စုပ်ဖူးတဲ့ပုံစံမျိုးပဲ။ ကျုပ်လီးတောင် ၆ ကြိမ်လောက်ပဲ စုပ်ပေးဘူးတာ ။ ဒါတောင် ခုလို စိတ်ပါလက်ပါ မစုပ်ပေးဘူး။ ပါးစပ်ထဲငုံရုံလေးပဲ။

" အားလား … ကောင်းလိုက်တာ … စိုးရယ် … စုပ်စုပ် … ဒစ်ကြီးကို … ကိုက်ပေးပါဦး "

မင်းသူလည်း တရှီးရှီး ညည်းရင် အံကြိတ်နေရတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမ လီးစုပ် ဒီလောက်ကောင်းမှန်း မသိခဲ့ပါဘူး။ တခုတော့ ရှိတယ်။  ဦးကံသာများ သင်ပေးသွားလား မသိဘူး။ ခဏနေတော့ မိန်းမက ပါးစပ်ကို ရသလောက်ဟရင်း မင်းသူလီးကြီးကို ရသလောက် မျိုကြည့်နေတာပါ။

ဘယ်လို မျိုမျို လီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်တော့ ၃ ပုံ ၁ ပုံလောက်ပဲ ဝင်တာ။ မင်းသူက ကြည့်ရင်း အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ ကျုပ်မိန်းမခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲမပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထည့်ပစ်တာ။ တဝက်လောက်ဝင်တာနဲ့ တရပ်စပ် လိုးတော့တာပဲ။

" အု … ဝူး ဖလူး … ပလောက် … ပလွပ် … ဝူး ဖလူး "

ကျုပ်မိန်းမလည်း ပါးစပ်ထဲ လီးက မဆန့်မပြဲနဲ့ ဝင်ထွက်နေတော့ မျက်လုံးလေးပြူးထွက်လာပြီး လည်ပင်ကြောတွေပါ ထောင်ထွက်နေတာ။ မင်းသူက သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး မညှာဘူးဗျ။  လည်ချောင်းထဲ လီးတဝက်ထိ သွင်းပြီး ဖိလိုးပစ်တယ်။ နောက်ဆုံး ကျုပ်မိန်မ ပါးတွေဖေါင်းတက်လာပြီး နူတ်ခမ်းဒေါင့်က အကျိအချွဲတွေ လျှံထွက်ရင်း မျက်နှာတပြင်လုံး ရဲတက်လာတာ။

မင်းသူပေါင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းရင်း ခါးတွေ ကော့ထိုးလိုက် ဖနောင့်နဲ့ ကုတင်ကို တဗုန်းဗုန်း ပေါက်လိုက်နဲ့ ဖြစ်တော့မှ မင်းသူက ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ကျုပ်မိန်းမ မျက်နှာကို လရည်နဲ့ ပန်းပစ်တယ်။ လီးထိပ် အပေါက်ဝက လရည်ပျစ်ပျစ်တွေက မိန်းမ နဖူးပေါ်ရော မျက်ခုံးပေါ်ရော နှာခေါင်းထိပ်ကိုပါ ပေကပ်ကုန်တာ။

မိန်းမက လီးကြီးကျွတ်ထွက်တာနဲ့ ချောင်းတဟွတ်ဟွတ် ဆိုးရင်း အသက်ကို မျှင်းရှုနေရတာပါ။ မျက်နှာလေး ပုံမှန်ဖြစ်လာတော့ မင်းသူက မိန်းမမျက်နှာပေါ်က လရည်တွေကို လက်ညိုးနဲ့ ကော်ပြီး မိန်းမပါးစပ်နား ကပ်ပေးလိုက်တယ်။

ကျုပ်မိန်းမကလည်းဗျာ ခုန သူမဟုတ်တဲ့ အတိုင်းပဲ ။ မင်းသူလက်ညိုးပေါ်က လရည်တွေကို အငမ်းမရ စုပ်ယူမျိုနေတာဗျ။ မျက်နှာပေါ်က လရည်တွေ ကုန်တော့ မင်းသူလက်ညိုးကို ခုန လီးစုပ်ပေးတဲ့ပုံစံနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေတာ။

" ကောင်းလား … စိုး "

" အင်း … ကောင်းတယ် … ကြိုက်တယ် "

ကျုပ်ဖြင့် ဘယ်လိုနားလည်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ခုန အသက်ရှုမှားမတတ် ပါးစပ်ကို အလိုးခံထားရတာ။ ခုကျ ကြိုက်တယ် ပြောနေတာပဲ။ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမခေါင်းဘက်ကို ခြေဆင်းအိပ်ရင်း နှစ်ယောက်သား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အနားယူနေကြတယ်။

ခဏနားပြီးတာနဲ့ မိန်းမက မင်းသူမျက်နှာပေါ် တက်ခွပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတာဗျ။ ပြီးမှ သူ့ကိုယ်လုံးကို ရှေ့စိုက်ချပြီး မင်းသူလီးကို ပြန်စုပ်ပေးတာ။ မင်းသူလီးက တဖြည်းဖြည်း မာပြီး ထောင်ထွက်လာတာပေါ့။မိန်းမက ထောင်နေတဲ့ လီးကို အရင်က အဖျားထိ ပင့်ယက်လိုက် ဂွင်းထုပေးလိုက် လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် အကြောတွေထလာပြီး လီးက ခါရမ်းနေတာပါ။

ခဏနေတော့ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမကို ကုတင်ဖျားနား ပေါင်နှစ်ချောင်းထမ်းပြီး ကုတင်အောက် မတ်တပ်ရပ်အနေထားနဲ့ စလိုးပစ်တာ။ လီးဝင်တာနဲ့ ကျုပ်ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကျုပ်မိန်းမ ငယ်သံပါအောင် အော်တယ်။ မင်းသူက လွတ်မပေးဘူးဗျ ။ ပေါင်နှစ်ချောင်း ဖမ်းဆွဲပြီး တဖုန်းဖုန်း ပစ်လိုးနေတာ။

သူ့စိတ်ထဲ ကျုပ်မိန်းမကို နောက်ဆုံးအကြိမ်လို့ သဘောထားပြီးလိုးတာလား အညိုးနဲ့ လိုးတာလား မသိဘူး။ လိုးချက်တွေက ရက်စက်တယ်ဗျာ။ ခဏရပ်ဖို့ ပြောနေတာတောင် မရပ်ဘူး ။ မနားတမ်း ပစ်လိုးနေတာ။တဖြည်းဖြည်းမှ မိန်းမလည်း မင်းသူလီးဒဏ် ခံနိုင်လာတာပါ။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်က အသံမထွက်တော့ပါဘူး။စောက်ရည်တွေကတော့ ပန်းပန်းထွက်တာဗျ။

မင်းသူလီးကြီး အပြင်ဆွဲထုတ်တိုင်း စောက်ရည်တွေက မင်းသူ ဗိုက်ကို ထောင်ပန်းနေတာ။ အရည်ကုန်ကာနီးမှ မင်းသူက လီးကို ပြန်သွင်းပြီး တရပ်စပ် ပြန်လိုးတာဗျ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးရင်း လီးပြန်အထုတ် အရင်လိုပဲ စောက်ရည်တွေက ပန်းနေတုန်းပဲ။

၅ ကြိမ်လောက်ကျ လီးကိုထုတ်ပြီးတာနဲ့ စောက်စိကို လီးထိပ်နဲ့ ကန့်လန့်ဖျက် ဖိပွတ်တာဗျို့။ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကြီး တုန်ခါနေရင်း တကိုယ်လုံး တွန်လိမ်နေတော့တာ။ အဲဒီကျမှ ထမ်းထားတဲ့ပေါင်တွေ ပြန်ချပေးရင်း စောက်ရည်တွေနဲ့ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်ပေါ် ဂွင်းထုရင်း လရည်တွေ ပန်းပစ်တာပါ။ ကျုပ်လည်း မိန်းမနဲ့ မင်းသူတို့ လိုးပွဲကြည့်ရင်း ၄ ချီလောက် ထုလိုက်ရတယ်ဗျာ။

ညနေ ၅ နာရီလောက်ထိ နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ ပုံစံမျိုးစုံပဲဗျာ။ မိန်းမကလည်း အနာသက်သာတာနဲ့ အပေါ်ကခွလိုးသေးတာ။ လီးက စံချိန်မှီတဲ့အပြင် ဂေါ်လီလည်း ပါတော့ မင်းသူပြန်သွားပြီး နာရီဝက်လောက်မှ ကျုပ်မိန်းမ ထနိုင်တာဗျို့။

ကျုပ်ကို တံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတာ ။ ကုတင်ပေါ် ခွေခွေလေးပဲ။ အိပ်ခန်းတခုလုံးလဲ စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့တွေနဲ့ မွန်ထူသွားတာပဲ။ မိန်းမ စောက်ပတ်ကို လှန်ကြည့်တော့ ယောင်ကားနေပြီး စောက်ခေါင်းအနားစလေးတွေ ကွဲထွက်သွားတာဗျ။ ၂ ရက်လောက် နေမှ ကျုပ်မိန်းမလည်း လမ်းကောင်းကောင်း လျှောက်နိုင်တာ။

မင်းသူက ကတိတည်ပါတယ် ။ အဲဒီထဲက ပျောက်သွားလိုက်တာ။ ခုဆို ၅ လကျော်လာပြီ အသံမကြားရတော့ပါဘူး။ တခုဆိုးတာက ကျုပ်တို့လင်မယားဗျ။ ဒီတိုင်းတိုင်း လိုးရင် အေးတိအေးစက်ကြီး ဖြစ်ဖြစ်နေတာ မသင်းကို ဦးကံသာတို့ မင်းသူတို့နဲ့ လိုးတဲ့အကြောင်းလေးတွေ မေးပြီး လိုးမှ နှစ်ယောက်လုံး အထွဋ်ထိပ် ရောက်ကြတာ။

ဒီလိုနဲ့ တရက်ကျ ကျုပ်မိန်းမဆီက ထူးဆန်းတဲ့ စကားပြန်ကြားရပါတယ်။ ကောင်လေးက ကျုပ်တို့ ရပ်ကွက်ထဲ ပြောင်းလာတာ မကြာသေးဘူး ။ ၃ လကျော်လောက်ပဲ ရှိမယ်။ အထည်ကြီးပျက်တွေနေမှာ နံကပ်တိုက် အဟောင်းလေးကို ဝယ်ပြီး ဆေးပြန်သုတ် သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး နေကြတာပါ။ ဖအေက ရုံးဝန်ထမ်းနေမှာ မနက်ဆို ကားနဲ့ လာခေါ်ကြတယ်။

ကောင်လေးက ကျောင်းပြီးပုံတော့ မရပါဘူး ။ သူ့နာမည်က စိုးမောင်တဲ့။ ကျုပ်မိန်းမ ပြောတော့ ၂ဝ ကျော်ပြီပြောနေတာ။ မနက်ပိုင်း သူ့အမေကို ဈေးပို့ပြီးတာနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲ ဖူဆည်ဘောလုံးကန်လိုက် ပြီးတာနဲ့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လယ်တော့တာပဲ။

ကျုပ်မိန်းမက အိမ်ပြင် သိပ်မထွက်တတ်ဘူးဗျ။ ဈေးဝယ်တာရယ် အရပ်ထဲ ဟိုနားဒီနား သွားတာလောက်ပဲ။ တခုတော့ ရှိတယ် ။ မင်းသူ ကျုပ်တို့မြို့က မသွားခင် မိန်းမကို ပိုက်ဆံအနည်းကျဉ်း ပေးသွားပုံရတယ်။ ရိုးရိုးအေးအေး နေတတ်တဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ပြင်တတ်ဆင်တတ်လာတယ်။ အဝတ်စားလည်း ဒီဇိုင်းမျိုးစုံ ဝတ်တတ်လာတာပေါ့။

အရင်ကထက် ပိုကြည့်ကောင်းလာတယ်ဗျ။ ကျုပ်က မေးတော့ ငယ်ငယ်ထဲက အဝတ်စား ဝါသနာပါတာတဲ့ ။ ကျုပ်အဆင်မပြေလို့ မပူဆာခဲ့တာတဲ့ဗျာ။ ခုဟာ သူများပေးလို့ ဝတ်ရတာတဲ့ ကျုပ်အတွက်လည်း စပို့ရှပ်တွေ ပုဆိုးအသစ်တွေ ဝယ်ပေးပါတယ်။ ယောက္ခထီးအတွက်ရော သားလေးအတွက်ရောပဲ။

ယောက္ခထီးက ကျုပ်သင်္ကြန်တုန်းက ဆိုင်က မုန့်ဖိုးပေးတယ် ထင်နေတာပါ။ ကျုပ်သားလေးနဲ့ သူ့မွေးရပ်မြေ ရွာပြန်လိုက် အရပ်ထဲ လူကြီးတွေနဲ့ ဘုရားဖူးထွက်လိုက်ပေါ့။ ခုလည်း ယောက္ခထီးမရှိတုန်း အိမ်မှာ အရက်တခါလိုလုပ်ဖို့ တိုင်ပင်နေကြတာပါ။

" ဖြစ်ပါ့မလား … ကိုနောင်ရယ် "

" ဖြစ်ပါတယ် … မိန်းမရ … အဲဒီကောင်လည်း … သူ့သိတ်ခါအကျခံပြီး … မိန်းမလို ကလေးအမေနဲ့ဖြစ်တာ လျှောက်ပြောပါ့မလား "

" ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ် … လူရှေ့ကျ … မသင်းကို ရှိန်းနေတတ်တယ် "

" အဲဒါပြောတာပေါ့ … မိန်းမရဲ့ … ဟိုနေ့က … ကားပေါ်က ကိစ္စဆို … မသင်း နဲနဲလေး … လိုက်လျောတာနဲ့ အိမ်ထိပါလာမှာ "

အရင် ၅ ရက်လောက်က ကျုပ်မိန်းမ ဈေးသွားတော့ စိုးမောင်က လိုင်းကားပေါ်တက်လိုက်လာတာ။ အသွားလူရှင်းတော့ ဘာမှမလုပ်ပေမယ့် အပြန်ကျ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကို နောက်ကနေ နိုက်တာတဲ့။ မိန်းမက ရှက်လည်းရှက်တော့ ကိုယ်လုံးကို တစ်စောင်းပြင်ရပ်လိုက်တယ်။

အဲကျမှ ပေါင်ကို လီးနဲ့ထောက်ပြီး ထမိန်ခွဲဝတ်တဲ့ ဘက်လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ကို ကလိတာ။ မိန်းမ အကျင့်က အတွင်းခံမဝတ်တတ်တော့ စောက်ပတ်ကို ထမိန်လေးပဲခြားပြီး အနိုက်ခံရတော့တာ။ အိမ်ရောက်တော့ ဖင်မှာကွက်နေလို့ ကျုပ်မေးကြည့်မှ ပြန်ပြောပြတာပါ။

ထမိန်လှန်ကြည့်တော့ စောက်ရည်စီးချောင်းက ပေါင်ကနေ ခြေချင်းဝတ်ထိဗျို့။ ဒီနေ့ မနက်ပိုင်း သူတို့အိမ် အိမ်တက်လုပ်လို့ ကျုပ်တို့လင်မယား ဝါးတီးသွားဆွဲကြတာပေါ့။ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမ မြင်တာနဲ့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ လူအုပ်ထဲက ထွက်လာပြီး လာခေါ်တာပါ။

" လာ … အမ … အော် အကိုရော ပါလာတာလား "

ပထမ ကျုပ်မိန်းမကိုပဲ မြင်ပုံရတယ် ပြီးမှ ကျုပ်ကို မြင်သွားပုံနဲ့ လှမ်းနူတ်ဆက်နေတာ။ တိုက်အောက်ထပ် ဧည်ခန်းကိုက ပေ ၃၀ လောက်ကျယ်တာဗျ။ ခပ်သန့်သန့် လူတွေရော ကျုပ်တို့အရပ်ထဲက သာမန်လူတွေရော အစုံပေါ့။ ထမင်းကျွေးဆိုတော့ လူဂုဏ်ထံတွေက သိပ်မစားကြပါဘူး ။

ကျုပ်တို့လို လူတန်းစားတွေကတော့ ခေါင်းမဖေါ်တမ်း စားကြတာပဲ။ ဟင်းက ဝက်သား ကြက်သားဗျ ငံပြာရည်ချက်နဲ့ အတို့အမြုပ်လေးဆိုတော့ စဉ်းစားကြည့်ဗျာ။ ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ဧည့်ခန်း အနောက်ဘက်တံခါးနားရဲ့ အရှေ့ဘက် အခန်းထဲ  အချိုပွဲ လိမ္မော်ရည် နဲ့ လက်ဖက်ရောပေါ့။

အချိုရည်သောက်ပြီး ကျုပ်မိန်းမက သေးတအားပေါက်ချင်ကြောင်း ပြောနေတာဗျို့။ ကျုပ်လည်းသူများအိမ် အိမ်သာက ဘယ်နေရာမှန်းမသိ။ မကြာပါဘူး ။စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမနား ကိတ်မုန့်ပန်းကန်နဲ့ ရောက်လာပြီး ဘာဖြစ်တာလဲ မေးနေတာပဲ။ ကျုပ်လည်း မိန်းမက အချိုရည်သောက်ပြီး အပေါ့သွားချင်ကြောင်း ပြောပြမိတယ်။

" အော် … လာလာ … အမ … အိမ်သာက အနောက်ဖက် တံခါးကနေ သွားရတာ "

ဒါနဲ့ ကျုပ်မိန်းမလည်း စိုးမောင်နဲ့ ပါသွားတာ။ မိနစ် ၂၀ ကျော်လောက်မှ ကျုပ်မိန်းမ ပြန်ရောက်လာတာဗျို့။ စိုးမောင်ပါမလာတော့ဘူး။ မျက်နှာလည်း ချွေးလေးတွေ စို့နေတာ။ အင်္ကျီလည်း ရှေ့ပိုင်း နဲနဲကျေနေသလိုပဲ။အိမ်ရောက်မှ အဝတ်စားလဲပြီး ကျုပ်မေးတော့ အမှန်တိုင်းပြောပြပါတယ်။

" နောက်ဖေးရောက်တော့ အိမ်သာက လူတက်နေတာ … မသင်းရှေ့မှာလည်း … လူက ၂ ယောက်လောက် စောင့်နေကြတယ် "

" အဲတာကြောင့် … ကြာသွားတာလား "

" မဟုတ်ဘူး … ကိုနောင်ရဲ့ … စိုးမောင်က … လူများတယ် … အပေါ်ထပ်က အိမ်သာလိုက်ပို့မယ် ဆိုပြီး လိုက်ပို့တာပါ … အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းတွေ အပြည့်ပဲ "

" အိမ်ပေါ် … လူမရှိဘူးလား "

" မရှိဘူး … သူ့အဖေရော အမေရော … အောက်မှ ဧည့်ခံနေတာလေ "

" မိသားစု … ၃ ယောက်ထဲနေမှာပေါ့ "

" ဟုတ်လောက်မယ် … အပေါ်ထပ် အိမ်သာက … ဗိုလ်ထိုင်အိမ်သာ … မသင်း လည်း သေးပေါက်ဖို့ … ထမိန်ကို ခါးထိဆွဲမပြီး အိမ်သာခွက်ထဲ ထိုင်ပေါက်လိုက်ရတယ် … သေးတောင် မကုန်ဘူး အိမ်သာတံခါးက ပွင့်လာပါလေရော "

" ဟမ် … စိုးမောင်က … အိမ်သာထဲ … ဝင်လာတာလား "

" အင်းပေါ့ … မသင်းကို ချစ်မိနေကြောင်း ဖွဲ့နွဲ့ပြီး ပြောတာ စုံနေတာပဲ … မသင်းလည်း ကလေးအမေဖြစ်ကြောင်း မသင့်တော်ကြောင်း ဘာညာပြန်ပြောရတာပေါ့ "

" အော် "

" ဒါပေမယ့် … စိုးမောင်က ဇွတ်ကြီး ကိုနောင်ရယ် … မသင်း နို့တွေကို အင်္ကျီအပြင်ကနေ … ညှစ်ကိုင်နေတာ … အဲဒီချိန် အောက်က လူတက်လာရင် အရှက်ကွဲမဆိုးလို့ … မသင်းလည်း ခဏ ကိုင်ခိုင်းလိုက်တာ … နို့တွေ ကိုင်အားရတာနဲ့ … မသင်းရှေ့ ဒူးထောက်

ထိုင်ချပစ်တော့တာပဲ "

" တောင်းပန်နေတာလား "

" ဘယ်ကသာ … ကိုနောင်ရယ် … ထမိန်အောက်နားစကို မပြီး မသင်း အဖုတ်ကို လှမ်းယက်တော့တာပဲ … မသင်းလည်း အံအောရင်း သူ့ခေါင်းကို တွန်းပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်တာပေါ့ … နောက်က အိမ်သာခွက်ဘေးနား မျက်နှာသစ်တဲ့ ဘေစင်နဲ့ ခါးနဲ့ ထောင်မိတော့ နောက်ဆုတ်လို့ မရတော့တာ … သေးမကုန်ခင် ဝင်လာတာမို့ အစိလေး စုပ်တော့ ကျင်လာပြီး လက်ကျန်သေးတွေပါ ပန်းထွက်ကုန်တာ အဖုတ်က ရေလည်းမဆေးရသေးဘူးလေ "

" ဟာ … ဒါဆို … ငါ့မိန်းမက … စိုးမောင်ကို မျက်နှာသစ်ပေးလိုက်တာပေါ့ … ခိခိ "

" ခ်ခ်  ခ်ခ် … အဲချိန် … စိုးမောင်ကို အားနာစိတ်တော့ ဝင်မိတာပေါ့ … အဲတာကို … သူကလည်း ထန်နေတာ ထင်တယ် … မသင်းစောက်ပတ်ကို သေးတွေရော သူယက်လို့စို့လာတဲ့ အရည်တွေရော ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးတာ "

.....................................................................................................................

" ဟိတ် … အမလေး …… အိမ်ပေါ်လူတက်လာလိမ့်မယ် …… ရှီးးးးး  ကျွတ် ကျွတ် "

" မလာပါဘူး မမရယ် … အမေနဲ့အဖေက အောက်မှာ ဧည့်ခံနေတာပါ "

" ဟူးးးး …… မင်းကွာ …… အတော်ဆိုးတယ် … ငါ့ဟာက … သေးပေါက်ရင်း တန်းလန်းရေမဆေးရ သေးဘူး "

" ကျနော် မရွံပါဘူး … ချစ်တာကိုးဗျ … ခုန မမ သေးတွေ ကျနော့် မျက်နှာပန်းနေတာပဲ … ဘာဖြစ်လည်း "

သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် တကယ်ပင်အံအောနေမိသည်။ စိုးမောင်လို လူချောလေးက သူမလို ကလေးအမေကို စွဲလမ်းနေသည်မှာ သူမအတွက် ထူးခြားဆန်းကျယ်နေ၏။ မျက်လုံးလေးမိတ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲရင်း စိုးမောင် စိတ်တိုင်းကျ ယက်နိုင်ရန် စောက်ဖုတ်အား ကော့ထားပေးလိုက်တော့သည်။

စိုးမောင်ကလည်း ခေသူတော့မဟုတ်ပေ ။ အိမ်ထောင်သည် ကလေးအမေ တစ်ယောက်အား ကော့ပျံလာအောင် ယက်ပေးနိုင်၏။ စိုးမောင်လျှာစွမ်းအောက် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ခပ်တိုးတိုးညည်းကာ စိုးမောင်ပါးစပ်နှင့် သူမစောက်ပတ် လွတ်ထွက်မသွားအောင် ဆွဲကပ်ထားရသည်။

မျက်လုံးမိတ်ကာ အရသာခံနေစဉ် သူမအုပ်ကိုင်ထားသော စိုးမောင်ခေါင်းက အပေါ်သို့ ရွေ့လာကာ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်စဉ် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေး နွေးကနဲ့ဖြစ်သွား၏။ ချက်ချင်းဆိုသလို စိုးမောင်၏ မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးချက်များ ကျရောက်လာတော့သည်။ သင်းသင်းစိုးမှာလည်း စိုးမောင် ဆောင့်ချက်များအား အလိုက်သင့် ကော့ခံရင်း လီးအရသာခံနေမိ၏။

တဖြည်းဖြည်း အားပါသော လိုးချက်များကြောင့် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် နံရံကျောကပ်ကာ ပေါင်တန်များ ရသလောက်ထပ်ဖြဲပေးလိုက်ရသည်။ အစပိုင်း စိုးမောင်အား လျော့တွက်ခဲ့ရာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များကြောင့် အနည်းငယ်ဖြုံသွားရ၏။

" ဘွတ် … ဗြိဗြိ …… အ     အ …… အသံတွေ ထွက်နေပြီ …… ထိန်းလုပ်ဟာ "

" အင့် …… ဗျစ် …… ရှီးးးး းးးး …… ရပါတယ် မမရယ် … မမစောက်ဖုတ်က …… အိစက်နေတော့ …… လိုးလို့ တအားကောင်းလို့ပါ …… ဖွပ်   ဘွတ် …… ရှီးးးး းးး "

စကားပြောလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ခဏအကြာ စိုးမောင်မှာ သင်းသင်းစိုးအား နံရံဘက် လက်ထောက်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။ ထို့နောက် ခါးလေးအား ဖိကာ ကော့ထွက်လာသော ဖင်ကြီးနောက်က နေရာယူကာ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်လိုး၏။

သင်းသင်းစိုးမှာ လင်ဖြစ်သူနောင်နောင်နှင့်ရော ဗေဒင်ဆရာဦးကံသာနှင့်ရော ဒီလိုပုံစံများ အလိုးမခံဘူးသေးပေ။ စိုးမောင် စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံရင်း သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ခံစားလိုက်ရသဖြင့် စိုးမောင်ပြီးသွားမှန်း သိရှိလိုက်တော့သည်။

စိုးမောင်က လီးဆွဲထုတ်ပြီးသည်နှင့် သူမဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဖင်ဝလေးအား ယက်ပေးနေပြန်၏။ ထို့နောက် မပြီးသေးသော သူမစောက်ပတ်လေးထဲ လက်ချောင်းလေးနှင့်ထိုးသွင်းကာ ကစားပေးနေတော့သည်။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဖင်ဝအယက်ခံရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ မွှေခံရသဖြင့် ခဏအကြာတွင် စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်ပစ်ရ၏။ ညာဘက်လက်ဖြင့် စိုးမောင်ခေါင်းအား ဖမ်းဆွဲကာ ဖင်နဲ့ကပ်ထားရင်း စောက်ရည်များကုန်မှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။

" အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ရပြီရပြီ …… ရှီးးးး းးးး "

စိုးမောင်မှာ သင်းသင်းစိုးဖင်ကြား ယက်ပေးနေရာမှ စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော စောက်ဖုတ်အား ပြောင်းယက်ပေး၏။ ပေါင်ခြံတွင်း စီးကျနေသော စောက်ရည်များယက်ပေးရာ သူ့လရည်များပါ လျှံထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အားလုံးပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပြီးမှ ထမိန်အားဆွဲချပေးကာ အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းခဲ့ကြတော့သည်။

.................................................................................................................

မသင်းစကားဆုံးတော့ ကျုပ်လီးလဲ ထောင်မတ်နေပြီဗျ။ မသင်းက လီးထိပ်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း လက်မလေးနဲ့ ဒစ်ဖူးမေးသိုင်းကြိုးလေး ဖိပွတ်တော့ ခဏပဲဗျာ ။ လရည်တွေဗျစ်ကနဲ့ဗျစ်ကနဲ့ ပန်းထွက်ကုန်တာ။

ညပိုင်းကျ မသင်းကို ဦးကံသာနဲ့လိုးတာ မေးလိုက် စိုးမောင်နဲ့လိုးတာ မေးလိုက်ဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ကထန်လာတာပဲ။ ကျုပ်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး အပေါ်ကနေ ကုတင်ကျိုးမတတ် ခွလိုးနေတာဗျ။ ၂ ချီဆက်တိုက် အားရအောင်လိုးပြီးမှ ကျုပ်တို့လည်း အိပ်ပျော်သွားကြတာ။

၂ ပတ်လောက်နေတော့ ကျုပ်တို့စောင့်မျှော်နေတဲ့ နေ့ကို ရောက်လာတာပဲ။ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမကို အပြင်ဒိတ်တာဗျ မိန်းမက တိုင်ပင်ပြီးသားမို့ အိမ်မှာပဲ ချိန်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းလေး ရှင်းပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး လုပ်ထားလိုက်တယ်။

စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမကို ဘယ်လောက်များ လိုးချင်နေလည်း မသိဘူး။ မနက် ၉ နာရီလောက် ရောက်ချလာတော့တာပဲ။ ကျုပ်လည်း ကမန်းကတန်းနဲ့ အလုပ်သွားချင်ယောင်ဆောင်ရတာပေါ့။ ဒါနဲပဲ စိုးမောင်နဲ့မိန်းမကို နုတ်ဆက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ထုတ် ခပ်တည်တည်နဲ့ အိမ်က ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

ရပ်ကွက်ထဲ ခဏပတ်မောင်းပြီး အိမ်နားမရောက်ခင် ဆိုင်ကယ်စက်ရပ်လိုက်တာ။ အိမ်ထိတွန်းလာရင်း ဆိုင်ကယ်ကို အိမ်ဝင်းတံခါးပေါက်ဘေးနား ဂွထောက်ရပ်လိုက်တာ။ ပြီးမှ အိမ်ဝင်းတံခါးဖွင့် ပြန်စိပြီး အိမ်ထဲ ခြေဖွဖွနင်းရင်း ဝင်ခဲ့တာပေါ့။

ကြိုတင်ပြင်ဆင်ပြီးသားမို့ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းနဲ့ကပ်လျက် အခန်းထဲ အသာလေးဝင်လိုက်တယ်။ ထရံပေါက်လေးက ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းနဲ့စိုးမောင်က ကုတင်စောင်းမှာ နမ်းရင်း အဝတ်စားတွေ ပြိုင်တူချွတ်နေကြတာဗျ။

ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ကြတယ်။ အိပ်ခန်းမီးပိတ်ထားပေမယ့် ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထားတော့ ပြတင်းတံခါးကဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရတာပါ။ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တဲ့ စိုးမောင်ပေါင်ကြားက လီးကို ကျုပ်မိန်းမ မသင်းက လေးဘက်ထောက်အနေထားနဲ့ အားရပါးရ စုပ်ပေးတော့တာပဲ။ လီးထိပ်ကို ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက် စိုးမောင်မျက်နာကို မော့ကြည့်လိုက်ပေါ့။

စိုးမောင်ကလည်း သူ့လီးကို မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနဲ့တဲ့ ကျုပ်မိန်းမ နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေတာဗျ။ မိန်းမက သူ့တံတွေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်လာတဲ့ စိုးမောင်လီးကို လက်တဖက်နဲ့ကိုင်ပြီးပါးပြင်ကပ်ရင်း လီးအရင်းအောက်က လဥတွေပါ ဆွဲစုပ်နေပြီ။

" အ …… မမရယ် "

စိုးမောင်က လဥတွေကျ အစုပ်မခံနိုင်ဘူးထင်တယ်။ ဖင်တွေကြွတက်လာရင်း တအီးအီးနဲ့ အသံထွက်ညည်းနေတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမကလည်း စိုးမောင်အဲလို ခံစားရလေ သဘောကျလေပဲ ။ သူ့ပါးကပ်ထားတဲ့ လီးကို အပေါ်ထောင်ပြီး စိုးမောင်ဗိုက်ပေါ်ဖိကပ်ရင်း တွဲလောင်းကျနေနေတဲ့ လဥနှစ်လုံးကို တလှည့်စီ ဆွဲဆွဲစုပ်တော့တာ။ လဥတစ်လုံးကို စုပ်တိုင်း ပါးခွက်နေအောင် ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲက ပလွပ်ကနဲ့ထုတ်ပစ်တာ။

စိုးမောင်လည်း ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်ထဲက သူ့လဥပြန်ထွက်လာတိုင်း အ…ကနဲ့ တကိုယ်လုံးတုန်သွားရင်း မိန်းမခေါင်းကို ဆွဲခွာပစ်တာ။ ဒါပေမယ့် မိန်းမက စိုးမောင်ခွာမပစ်ခင် နောက်ထပ် လဥတစ်လုံး ဆွဲငုံပြီးနေပြီ။ စိုးမောင် မေးကြောတွေထောင်လာရင်း ကျုပ်မိန်းမကို တောင်းပန်နေရပါပြီ။

" အားးးး …… မမရယျ …… အ  ……… ခဏ  ခဏ ရပျပေးပါဦးးး …… အ  အ "

မိန်းမက မရပ်ဘူးဗျ လဥတွေ တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး ပြောင်းစုပ်ပေးရင်း စိုးမောင် ဗိုက်ပေါ်ကပ်ထားတဲ့ လီးကို လက်ဖဝါးနဲ့ အထက်အောက် ပွတ်ပေးနေတာ။

ကျုပ်မိန်းမလက်ထဲ စိုးမောင်လီးကြီး အကြောတွေထောင်ရင်း တဇပ်ဇပ်တုန်နေတာဗျ။ သိပ်မကြာပါဘူး ။ စိုးမောင်လည်း ဒူးထောက်လျက်အနေထားနဲ့ တအီးအီးညည်းရင်း လရည်တွေ လီးထိပ်အပေါက်က ထွက်ကျလာတာ။ လီးက ဗိုက်ပေါ်ထောင်ကပ်ထားတာမို့ လီးထိပ်ကနေ ဒစ်ဖူးမေးသိုင်းကြိုးအောက် စီးကျနေတာပဲ။ မိန်းမက လျှာနဲ့ခံပြီး ပင့်ယက်ရင်း ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်ပစ်တော့ စိုးမောင်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ့်နေတာဗျို့။

" အားးး …… မမရယ် …… ကောင်းလိုက်တာ …… ချစ်တယ်ဗျာ … အရမ်းကို ချစ်မိသွားပြီ "

ကျုပ်မိန်းမကို ချုပ်နေတာဗျ။မိန်းမကလည်း သူ့လို ကလေးအမေတစ်ယောက်ကို ခပ်ချောချောလူပျိုတစ်ယောက်က ချစ်တယ်ပြောတော့ သဘောကျနေတာပေါ့။ စိတ်မလုံဘူးနေမယ် ကျုပ်ချောင်းထဲ ထရံဘက်ကို မျက်လုံးလေးက ခိုးခိုးကြည့်နေတာဗျို့။

စိုးမောင်လီးကို မလွတ်ဘူးဗျ လရည်အကုန်ထွက်အောင် စုပ်ပေးပြီးကတည်းက လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်ပေးနေတာပဲ။ ခဏနေတော့ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမပါးလေး နမ်းရင် စကားပြောနေတယ်။ အသံကတိုးတော့ မကြားရပါဘူး။

ကျုပ်မိန်းမက ချက်ချင်းပဲ ကုန်းထပြီး စိုးမောင်ရှေ့ လေးဖက်ကုန်းတော့တာပဲ။ မိန်းမဖင်ကြီးကလည်း ခါးလေးသေးပြီး ဝိုင်းစက်ကော့ထွက်နေတော့ စိုးမောင်အတွက် လိုးချင်စဖွယ်ပေါ့ဗျာ။ စိုးမောင်က ဒူးထောက်လျက်အနေထားကနေ သူရှေ့ကားထွက်နေတဲ့ မိန်းမဖင်နောက် နဲနဲတိုးခွာပြီး မိန်းမဖင်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ပြီဗျ။ ပေါင်ကြားထဲ စူထွက်နေတဲ့ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို ယက်တော့မယ်ထင်တယ်။

" အ …… ရှီးးးး းးးး … အဲဒါ ဖင်ပေါက်ကြီး … မောင်လေး "

ဟာ … အံအောမိတယ်ဗျာ။ ကျုပ်တောင်ခုထိ မိန်းမဖင်ကို ယက်မပေးဖူးသေးဘူး။ စောက်ဖုတ်တော့ တခါတလေ ယက်ပေးဖူးပါတယ်။ ကျုပ်မိန်းမလည်း အရသာအတော်တွေ့နေပုံပဲ။ ခါးလေးညွတ်လိုက် ပြန်ကြွလာလိုက်နဲ့ ဖင်နဲ့စိုးမောင်မျက်နာတော့ အခွာမခံဘူးဗျို့။

မိန်းမလက်တဖက်က လေးဘက်ထောက်အနေထားနဲ့ နောက်ပြန်ဆန့်ထုတ်ပြီး စိုးမောင်ခေါင်းကို ဖမ်းဆွဲရင်း သူ့ဖင်နဲ့ကပ်ထားတာဗျ။ စိုးမောင်ကလည်း မိန်းမဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဘယ်ညာပွတ်ပေးရင်း ဖင်ဝညိုညိုလေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးထဲ့လိုက် ပင့်ယက်လိုက်ပေါ့။ မိန်းမပါးစပ်ကလည်း အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင် ဖင်ကြီးကို ထောင်ပေးနေတာ။ ဒီချိန် ကျုပ်တားရင်တောင် မရလောက်တော့ဘူး။

" အားးးး …… မောင်လေးရယ် ……… ရှီးးးး းးးး …… အအ "

မင်းတွေပါတွေတောင် မသုံးတော့ပါဘူး ။ မောင်လေးပဲခေါ်နေတာဗျို့။ ခဏကြာတော့ စိုးမောင်က ဘယ်လက်နဲ့ သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက်ရင်း ကျုပ်မိန်းမဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးသွင်းနေပြီ။ လက်ခလယ်ကို ပြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေးထွေးချလိုက်နဲ့ ဖင်လိုးဖို့ လမ်းကြောင်းနေတာပေါ့။

မိန်းမက ဖင်ကို ထပ်ကားရင်း စိုးမောင်လက်နဲ့မွှေတာကို အရသာခံနေတော့တာပဲ။ တဖြည်းဖြည်း စိုးမောင်လီးကြီး ပြန်ထောင်လာတော့ မိန်းမဖင်ထဲ စိုးမောင်က လက်ခလယ်ရော လက်သကြွယ်ရော နှစ်ချောင်းပူးမွှေနေတာပေါ့။

" အားလား …… ရှီးးး  းးးး …… ရှီးးးး "

မိန်းမဆီက ညည်းသံတွေ ကျယ်လာတော့မှ စိုးမောင်က ဒူးထောက်ခါးဆန့်ရင်း သူမွှေထားတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို တံတွေးထွေးချရင်း လီးထိပ်ကို တေ့သွင်းပစ်တာ။ လီးတဝက်လောက် အထုတ်သွင်း ပုံမှန်လေးလုပ်ရင်း ပြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ထဲတံတွေးထွေးလိုက် လီးပေါ်တံတွေးထွေးလိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေတယ်။ လီးအဆုံးထိ ပစ်လိုးတော့ မိန်းမခေါင်းလေး မော့တက်သွားတာ။

" အမလေး …… အ  အားးး …… ဖြည်းဖြည်း "

မိန်းမ ဆီက တောင်းပန်သံလေး ထွက်လာတော့ စိုးမောင်ကာ လီးကို အကုန်ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲပြောင်းလိုးတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းက အဖုတ်ထဲလီးဝင်တာနဲ့ ခုနအော်တာ။ သူမဟုတ်သလိုပဲ ။ တဟင်းဟင်းနဲ့ ကျေကျေနပ်နပ် အလိုးခံနေတာဗျို့။

စိုးမောင်က လူငယ်ပေမယ့် တကယ်ပါးနပ်တယ်ဗျာ။ အဖုတ်ထဲလီးနဲ့လိုးတဲ့ချိန် လက်မက ဖင်ပေါက်ထဲသွင်းကလိပေးတာဗျ။ ဖင်ပြန်လိုးတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ရည်တွေနဲ့ ဖင်ပေါက်ကလည်း လက်မနဲ့မွှေပြီးသားဆိုတော့ လျောလျောရှုရှုပဲပေါ့။ ဒီတခါ လီးအဆုံးထိဝင်တာတောင် မိန်းမက နာကျင်ဟန်မပြတော့ပါဘူး ။ ခပ်တိုးတိုးပဲ ညည်းပြနေတာ။ စိုးမောင်က ဖင်ရော အဖုတ်ရော စိတ်ကြိုက်လိုးရတာနဲ့ ခါးညွတ်ပြီး တွဲကျနေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမနို့အုံတွေ လှမ်းဆွဲတော့တာပဲ။

နို့တွေညှစ်ရင်း ကျုပ်မိန်းမကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်စီလိုးတော့တာပဲ။ မိန်းမလည်း စိုးမောင်ဆောင့်ချက်တွေကို အံကြိတ်ခံရင်း ပထမတချီပြီးတာ ခဏရပ်ခိုင်းတာတောင် စိုးမောင်က ရပ်မပေးဘူးဗျို့။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲနှုတ်ပြီး ဖင်ထဲပြောင်းလိုးပစ်တာ။ မိန်းမက စောက်ရည်ပန်းထုတ်ရင်း ဖင်အလိုးခံနေရရှာတယ်။

စိုးမောင်ကလည်း ဘယ်ချိန်က လိုးချင်နေလည်း မသိဘူး စောက်ဖုတ်က အရည်ထွက်တာ ရပ်တာနဲ့ ဖင်ထဲကလီးပြန်ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ပြန်လိုးတော့တာ။ လေးဖက်ထောက်အနေထားနဲ့ပဲ မိန်းမကို ၂ ချီဆက်တိုက် ပြီးအောင်လိုးတာဗျ။

ခဏနေမှ မိန်းမဖင်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ဖင်ကြီးပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ နာရီဝက်လောက်နားပြီးတော့ ကျုပ်မိန်းမက ရေထသောက်တာ။ ပြန်ဝင်လာတာနဲ့ ပက်လက်မှေးနေတဲ့ စိုးမောင်းလီးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း လီးကြီးထောင်မတ်လာတော့ မိန်းမက အပေါ်ကခွလိုးတာဗျို့။

အပေါ်က စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ရတော့ မိန်းမမျက်နှာက ကျေနပ်နေတဲ့ပုံပါပဲ။ ကန့်လန့်ဖျက်အနေထားနဲ့ ကျုပ်ချောင်းတဲ့ ထရံပေါက်လေးဘက် လှည့်ကြည့်သေးတယ်။ ခါးလေးလှုပ်ပြီး ဖင်ကြီးဝိုက်လိုးလိုက် ဖင်ကြီးမြှောက်ပြီး ဖိချလိုက်နဲ့ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးတော့တာပဲ။

ခဏနေ စိုးမောင်က ဖင်ထဲထည့်လိုးဖို့ပြောတော့ မျက်နှာလေးရှုံ့ရင်း ဖင်ကြီးကြွပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကိုချွတ်လိုက်တယ်။ စောက်ရည်တွေနဲ့ပြောင်လက်နေတဲ့ စိုးမောင်းလီးကို သူ့ဖင်ဝလေးနဲ့ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချနေတာ။ မျက်နှာလေးမဲ့နေပေမယ့် စိုးမောင်လီးကြီးက တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ မိန်းမဖင်ထဲ ဝင်သွားပါပြီ။

ခပ်ဖြည်းဆောင့်ရင်း အရှိန်ရလာတော့ မိန်းမက အရှိန်မြင့်ဆောင့်တာဗျ။ ဖင်ကလည်း လီးဒဏ်ခံနိုင်လာပုံပဲ။ ပါးစပ်ကညည်းနေပေမယ့် ဆောင်ချက်က ပြင်းပြင်းလာတာ။ စိုးမောင်က မိန်းမဖင်ကြီးကို ပေါင်ကြားထဲလက်သွင်းရင်း ပင့်ထိန်းပေးနေရပြီဗျို့။

စိုးမောင်ကလည်း လီးကျွတ်မထွက်သွားအောင်ထိန်းသလို မိန်းမလည်း လီးအဖျာထိထုတ်ပြီးမှ ပြန်ဆောင့်လိုးတာဗျ။ တချက်တချက် မိန်းမဖင်ကြီးအကြွလွန်ရင် စိုးမောင်က လီးမကျွတ်အောင် အောက်ကနေ ကော့လိုးပေးတယ်။ မိန်းမဖင်ကြီးပြန်အကျ လီးဝင်လျက်တန်းလန်းပါပဲ။ ဒုတိယတချီပြီးတော့ မှေးနေကြရင်း မိန်းမနဲ့စိုးမောင်က နေ့လည်စာ စားကြတာ။ ကျုပ်လည်း အသင့်ယူထားတဲ့ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီး သုံးလုံးစားပြီး ရေဗူးထဲက ရေပဲ အဝသောက်ပစ်လိုက်တယ်။

သူတို့လည်း နားလိုက်လိုးလိုက်နဲ့ ညနေ ၅ နာရီကျ စိုးမောင်က ပြန်ကာနီးလေး သူ့လီးကို မိန်းမစုပ်ခိုင်းနေတာဗျ။ မိန်းမကလည်း မငြင်းပါဘူး ။ တနေကုန်သူ့စောက်ဖုတ် လိုးထားတဲ့လီးကို ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးနေတယ်။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်စားတွေပြန်ဝတ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားနဲ့ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကျသေးတယ်။

စိုးမောင်က နောက်တကြိမ်လောက် ခုလို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်လေး လိုးချင်သေးကြောင်း တဖွဖွပြောပြီးမှ ပြန်သွားတာပါ။ ခဏနေတော့မှ ကျုပ်လည်း ချောင်းနေတဲ့ အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းထဲ မိန်းမကို ဝင်ကြည့်တော့ လရည်နံ့စောက်ရည်နံ့တွေ မွန်ထူနေရောပဲ။ မိန်းမက ကျုပ်ဝင်လာတော့ ပြုံးပြပြီး မှေးနေတော့တာ။ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးထားကြတော့ ပင်ပန်းပြီပေါ့ဗျာ။

...........................................................................................................

အဲဒီနောက်ပိုင်း ကျုပ်နဲ့မသင်းလည်း လိုးကာနီးကျ မသင်းခံစားရပုံလေး ကျုပ်ကပြန်မေးလိုက် သူကပြန်ပြောပြလိုက်နဲ့ အရင်ထက် ပိုပြီး လိုးရတာ အရသာလည်းရှိလာတယ်။ မသင်းက နောက်ပိုင်းပိုထန်လာတာဗျ။

ရပ်ကွက်ထဲ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို ကုန်းနေတာ ဘယ်သူက လင်ငယ်ထားနေတာ အစုံပဲဗျို့။ ညတိုင်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းဆီက သတင်းတွေက လီးတောင်စေတယ်။ နောက် ၂ လောက်ကြာတော့ မိန်းမဆီက ကျုပ်မျှော်နေတဲ့စကားတွေ ကြားရပြန်ပြီ။ ရေသန့်ဗူးလိုက်ပို့တဲ့ အေးကိုပေါ့ဗျာ။ ဒီကောင်က မိန်းမရှိပါတယ်။  ကလေး ၃ ယောက်နဲ့ဗျ။ အသက်က ကျုပ်နဲ့မတိမ်းမယိမ်းလောက်ပဲ။

အသားမဲမဲ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့ ဦးထုပ်အဝိုင်းလေး အမြဲစောင်းထားတတ်တယ်။ အင်္ကျီကြယ်သီးက ဘယ်တော့မှ မတတ်ဘူး ။ ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ ပေါင်ကြားက လီးကတော့ အမြဲတရမ်းရမ်းနဲ့ပါ။ သုံးဘီးဆိုက်တွဲလေး မော်တာနဲ့ဆင်ပြီး ရေဗူး လိုက်ရောင်းနေတာ။

ကျုပ်တို့ သူဆီက ရေဝယ်တာ ၄ လလောက်တော့ ရှိပြီ။ ကျုပ်တို့အိမ်လည်း ရေပို့ရင်း ရက်ခြား ဝင်ထွက်နေတာပဲ။ တရက်ကျ နေ့ခင်းဘက် ယောက္ခထီးနဲ့ကလေး အိပ်နေတုန်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းပဲ ရှိနေတဲ့အချိန်ပေါ့။

..............................................................................................................

" မသင်းရေ … ရေလာပို့တာဟေ့ "

" အော် … ဟုတ်ဟုတ် … လက်စနဲ့ … တခါထဲ လဲပေးပါ့လား ကိုအေးကို "

" အေးပါဟာ … ဦးလေးတို့ မမြင်ပါလား "

" အဖေနဲ့ ကလေးက … ထမင်းစားပြီး အိပ်နေကြတယ် … ကိုအေးကိုရေ … ကျမလည်း ခဏမှေးမလို့ "

သင်းသင်းစိုးမှာ ဧည့်ခန်းတွင်း ခုံလေးပေါ်မှ ကုန်နေသောရေဗူးနှင့် ရေဗူးအသစ် လဲပေးနေသော အေးကိုအား ကြည့်ကာ ရေဖိုးပိုက်ဆံရှင်းရန် အိပ်ခန်းထဲဝင်လာလိုက်သည်။ နောက်ကျောဘက်မှ သူမခါးအား လက်တဖက်က လာထိသဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်မိ၏။

" ဟင် … ကိုအေးကို … အပြင်ကပဲ စောင့်လေ … မသင်းထွက်ခဲ့မယ်နော် "

" ခဏလေးပါ … မသင်းရယ် "

" အိုရ် "

အေးကိုမှာ ပုဆိုးအတွင်းက ထောင်ထွက်နေသော လီးဖြင့် သင်းသင်းစိုးခါလေးအား ကိုင်ကာ ဖင်ကြားထဲ ထောက်ထားလိုက်သည်။ အမှန်တော့ အေးကို အတင်းရဲနေသည်မှာ အရင်ရက်များက ပုဆိုးခါဝတ်တိုင်း ပေါင်ကြားမှလီးအား သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ခိုးကြည့်တတ်သည်ကို ရိပ်မိလာရ၏။ သင်းသင်းစိုးဘက်ကလည်း အေးကို ရေဗူးထမ်းဝင်လာလျင် ဧည်ခန်းတွင်းဒူးထောင်ထားလျက် ထမိန်အောက်စလွတ်ကာ စောက်ဖုတ်အား ဖြဲပြတတ်သည်။

နောက်ပိုင်း အေးကိုမှာ သင်းသင်းစိုးရှေ့ ပုဆိုးဝတ်တိုင်း လီးအား မမြင်မြင်အောင် ပြတော့၏။ သင်းသင်းစိုးကလည်း ခိုးကြည့်ခဲ့ရာမှ ပေါ်တင် စိုက်ကြည့်တတ်လာသည်။ အေးကိုတစ်ယောက် ရေဗူးလဲပေးနေစဉ် ဖင်သားကြီးများရမ်းကာ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားသော သင်းသင်းစိုး နောက်ပိုင်းအားကြည့်ရင်း ကပ်လိုက်လာခဲ့တော့၏။

ထို့နောက် အိပ်ခန်းတွင် ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် ကလပ်တခုပေါ်မှ သူမပိုက်ဆံအိတ်လေး လှမ်းယူစဉ် အေးကိုမှ လီးဖြင့်ဖင်ကြားအား ထောက်လိုက်သည်။ အေးကိုမှာ အတွေ့ကြုံများသူမို့ သင်းသင်းစိုး အမူယာကြည့်ကာ ထမိန်အား ဆွဲလှန်ကာ သူ့ပုဆိုးအား စလွယ်သိုင်းပစ်၏။

ထို့နောက် စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ်တေ့ကာ လိုးရန် ကြိုးစားစဉ် သင်းသင်းစိုး အဖေနိုးလာကာ သင်းသင်းစိုးအား အော်ခေါ်သဖြင့် အေးကို ကြိုးစားမှုက အရာမထင်တော့ပေ။ သင်းသင်စိုးမှာ အိပ်ခန်းတွင်းမှ ပြေးထွက်ခဲ့သည်။

" သမီး … ရေဗူးပို့တဲ့ သူငယ်က ဘယ်မှာတုန်း … အိမ်ရှေ့မှာ သူ့ဆိုက်တွဲက "

" အိမ်သာတက်ချင်လို့တဲ့ … အဖေ … သမီးက ရေဖိုးပိုက်ဆံရှင်းဖို့ … အခန်းထဲ ပိုက်ဆံဝင်ယူနေတာပါ "

နောက်မှ ကပ်ပါလာသော အေးကိုမှာ … သင်းသင်းစိုး စကားကြောင့် အသက်ရှုချောင်သွားရ၏။

" အော် … အေးအေး သမီး "

သင်းသင်းစိုးဖခင်မှာ စကားပြန်ပြောရင်း ဧည်ခန်းထဲ ထိုင်ရင်း သတင်းစာ ဖတ်နေတော့သည်။ အေးကိုမှာ သင်းသင်းစိုး လက်ထဲမှ ရေဖိုးယူရင်း ပါးပြင်အား အလစ်နမ်းလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုးကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူမမြင်အောင် အေးကိုပေါင်ကြားမှ မလိုးလိုက်ရသဖြင့် မာန်ဖီနေသော လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်းညှစ်ပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။

..................................................................................................................

" အေးကိုက … အရင်လူတွေထက် … စွာမယ်ထင်တယ် မိန်းမရေ "

မသင်းစကားအဆုံး ကျုပ်လည်း မှတ်ချက်ပေးနေမိတယ်။မိန်းမကတော့ ပြုံးနေတာပေါ့။

" အတွေ့ကြုံများလောက်တယ် … ကိုနောင် … အဖေအိပ်နေတာတောင် … နောက်ကနေ မသင်းကို လိုးမလို့ … အဖေနိုးလာလို့ … မလိုးဖြစ်တော့တာ "

အေးကို ကို အိမ်ခေါ်လိုးခိုင်းဖို့ မိန်းမနဲ့ကျုပ် တိုင်ပင်နေကြတာဗျို့။ အစီစဉ်ဆွဲပြီးမှ မသင်းကို တချီလိုးပြီး နှစ်ယောက်သား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ နောက်ရက်တွေကျ အေးကို ကျုပ်မိန်းမကို လာလိုးမယ့်အချိန် စောင့်ရင်း နေတိုင်း ရင်ခုန်နေရတာပေါ့ဗျာ။

မိန်းမကလည်း အေးကိုအကြောင်းပြောရင် စိတ်ပါလက်ပါ ပြန်ပြောတတ်တာ။ ယောက္ခထီးနဲ့ကလေး ထုံးစံအတိုင်း မွေးရပ်မြေအလည်သွားချိန်ပေါ့ ။ နောက် ၂ ပတ်ကြာတော့ မိန်းမက အေးကို ကို နေ့ခင်းဘက် အိမ်ခေါ်ထားတယ်ပြောတယ်ဗျ။

ကျုပ်လည်း အလုပ်ကို မနက်ပိုင်းဆင်းပြီး နေ့လည်ကျ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အေးကိုများရောက်နေပြီလား ကျုပ်မရောက်ခင် မိန်းမက ဘယ်လိုများ အလိုးခံနေပြီလည်း အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ ရင်ခုန်နေမိတယ်ဗျာ။


စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၂ )

နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

Cuckold ကပ်ကိုး ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။

သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် ဦးကံသာ စိတ်တိုင်းကျ ပုံစံအမျိုးမျိုး အလိုးခံရင်း စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်ခဲ့ရသည်။ ဘေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးရသည်မှာ သူမအကြိုက်ဆုံးဖြစ်၏။ စောက်ခေါင်းထဲ ဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ချိတ်ဆွဲနေသော လီးကြီးအား နောက်ပြန်ဆောင့်ကာ ကာမအရသာအား ထိထိမိမိလေး ခံစားပစ်သည်။

နားလိုက်လိုးလိုက်ဖြင့် ၃ ချီမြှောက်တွင် ဦးကံသာလီးအား စောက်ပတ်ထဲမှ ချွတ်ကာ ပါးစပ်ထဲ ပြောင်းထည့်ရင်း သူမခေါင်းအား အထက်အောက်ကစားပြီး ထွက်လာသမျှ လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ်မျိုချပစ်တော့၏။

နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်းဆိုင်လှဲချကာ သင်းသင်းစိုးမှ ဦးကံသာလီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း အနားယူနေကြသည်။ ညနေပိုင်းမှ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် အိမ်ပြန်ရာ ဦးကံသာမှ အိမ်ပြန်လက်ဆောင်ဟုပြောကာ စောက်ပတ်အား တချီပြီးအောင် ယက်ပေးလိုက်၏။

..........................................................................................

" အော် … ၃ ကြိမ်မြောက်က … မိန်းမ ကိုယ်တိုင် … သွားအလိုးခံတာကိုး "

" ဟုတ်တယ် … ကိုနောင် … အဲဒီတုန်းက အချိန်ပြည့် ဦးကံသာလီးကြီးပဲ မြင်ယောင်နေတာ … သွား အလိုးခံလိုက်တော့မှ … နေလို့ထိုင်လို့ ရတာ "

" ၄ ကြိမ်မြောက်ကရော "

" နောက်ဆုံး အကြိမ်က အိမ်မှာပေါ့ … အဖေ ရှိရဲ့သားနဲ့ … မသင်းကို … မရ ရအောင် လိုးသွားတာ "

..................................................................................................

" ဟော … ဆရာဦးကံသာ လာတယ်ဟေ့ … သမီးရေ … လက်ဖက်နဲ့ … ရေနွေးကြမ်းလေး လုပ်ပါဦး "

မနက်ပိုင်း ၁၀ နာရီကျော်ကျော်လောက် ဦးကံသာတစ်ယောက် သင်းသင်းစိုးအိမ်သို့ ဆိုင်းမဆင့် ဘုံမဆင့် ရှောက်ရှိလာသည်။ ဦးမျိုးမြင့်နှင့် စကားပြောရင်း မျက်လုံးများက သင်းသင်းစိုး ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ဝဲနေတော့၏။ အထူးသဖြင့် ဖျာပေါ်အိကားထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား မျက်လုံးများက ကျရောက်နေသည်။

" လက်က သက်သာရဲ့လား … နောင်ကြီး "

" ကောင်းသွားပြီဗျို့ … ဆရာ့ကို ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ … တခါတခါ ဖျားချင်သလိုလိုတောင် ဖြစ်တာဗျ "

" မလိုပါဘူး နောင်ကြီးရယ် … လူရင်းတွေ ဖြစ်သွားကြပြီပဲ "

သင်းသင်းစိုးမှာလည်း ဖအေနှင့်ဦးကံသာ စကားပြောနေသည်ကို နားထောင်ရင်း သူမမျက်လုံးများက ဦးကံသာပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိနေသည်။ ထိုစဉ် ရပ်ကွက်လူကြီးများရောက်လာက ကထိန်ကိစ္စ ပြောဆိုနေသဖြင့် သင်းသင်းစိုးမှာ ရေနွေးထပ်တည်ရင်း ထပ်ဧည့်ခံ ပေးရသည်။

သူမရေနွေး ထပ်ဖြည့်ပေးအပြီး ဧည့်ခန်းတွင် လူပြည့်သွားသဖြင့် ဦးကံသာ နောက်နားလေး ကပ်ထိုင်လိုက်၏။ သူမနောက်ကျောတွင် အိမ်ဝန်းထရံသာ ရှိတော့သည်။ ဦးမျိုးမြင့်နှင့် ရပ်ကွက်လူကြီးများ လက်ဖက်စားလိုက် ရေနွေးသောက်လိုက်ဖြင့် စကားပြောဆိုနေစဉ် ဦးကံသာမှာ ကိုယ်လုံးအား အနည်းငယ်ရွေ့ကာ ညာဘက်ဒူးတဖက် ထောင်ထားလိုက်၏။

သင်းသင်းစိုးမှာ သူမရှေ့တည့်တည့် ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစ်စောင်းအနေထားဖြင့် ဒူးတဖက်ထောင်ထားသော ဦးကံသာ အား မသိမသာ ကြည့်နေမိသည်။ ထိုစဉ် ဦးကံသာ လက်တဖက်မှာ ထောင်ထားသော ဒူးခေါင်းဘက် ပုဆိုးအောက်နားစအား ဆွဲအား ဖင်အောက်ညှပ်ထားလိုက်သည်။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဦးကံသာပေါင်တန်ကြားမှ ခုံးထနေသော လီးကြီးအား ကြမ်းပြင်ပေါ် စိုက်ကျလျက်အနေထားဖြင့် တွေ့မြင်နေ၏။ သူမကိုယ်လုံးလေး မသိမသာ တိုးကပ်ကာ ဒူးထောင်ဟထားသော ပေါင်တန်ဘက် လက်သွင်းရင်း လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်း သင်းသင်းစိုး လက်ထဲ ဦးကံသာ လီးကြီး မာထင်လာတော့၏။

" ကဲ … ဦးမျိုးမြင့်တို့ … စကားကောင်းနေတာ … နောက်ဖေး အပေါ့လေး သွားချင်လို့ … ခွင့်ပြုဗျာ "

" အော် … ဒီက တည့်တည့်သာဖြတ်သွား … ဆရာရေ … သမီးရေ … သင်းသင်း … အိမ်သာ လိုက်ပြပေးလိုက်ပါဦး "

ဦးကံသာစကား အဆုံး ဦးမျိုးမြင့်မှ သမီးဖြစ်သူအား အိမ်သာလိုက်ပြခိုင်း နေတော့သည်။ ဦးကံသာမှာ ပုဆိုးကြားမှ ထောင်နေသော လီးအား လက်ဖြင့်ဖိကာ နောက်ဖေးပေါက်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ဖေးတံခါးပေါက်နားအရောက် တံခါးဘေးနားလေး အိမ်ထရံအား မှီကာ ရပ်နေလိုက်သည်။

ဦးကံသာ နောက်ကျောဘက်မှ ကပ်ပါလာသော သင်းသင်းစိုးမှာ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက်သို့ တချက်လှည့်ကြည့်ရင်း ဦးကံသာရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချပစ်၏။ ပုဆိုးအောက်နားစအား ပေါင်ရင်းထိလှန်တင်ကာ ဦးကံသာပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။

လီးကြီးအား ဘယ်ချိန်တွေ့တွေ့ စုပ်ပေးချင်သည့်စိတ်က ထကြွနေ၏။ ဘယ်လက်ဖြင့် ပုဆိုးအောက်နားစအား ပင့်ကိုင်ပြီး ညာလက်က လီးအရင်းအား ဖမ်းထိန်းကာ လျှာဖြင့် လီးအရည်ပြားအား ပတ်ယက်လိုက်၊ လီးထိပ်အား ဆွဲစုပ်လိုက်နှင့် မက်မက်မောမောစုပ်ပေးလိုက်သည်။ တဖန် လီးအားအပေါ်သို့ပင့်တင်ကာ လီးအရင်းအောက်မှ တွဲကျနေသော လဥမဲမဲကြီး နှစ်လုံးအား တလှည့်ဆီဆွဲစုပ်ပြန်၏။ ဦးကံသာတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက် ကြည့်ကာ လီးစုပ်ခံရင်း ခပ်တိုးတိုး ညည်းနေရသည်။

ခဏအကြာတွင် ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုးအား လီးစုပ်တာရပ်ဖို့ ပြောဆိုလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ ဦးကံသာစကားကြောင့် စုပ်၍ မဝသေးသော လီးကြီးအား တချက်ကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။

ဦးကံသာ တစ်ယောက် သင်းသင်းစိုးပါးစပ်မှ လီးကြီးကျွတ်ထွက်သည်နှင့် သင်းသင်းစိုးအား ဆွဲထူပြီး အိမ်ထရံဘက် ကပ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တတ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ထမိန်လှန်ကာ တေ့လိုးပစ်၏။ပုဆိုးအား စလွယ်သိုင်းကာ သင်းသင်းစိုး ခါးလေးအား ဖမ်းကိုင်ရင်း တချက်ချင်း လိုးနေရာ အချက် ၅၀ ခန့်တွင် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှ ခြေသံများကြားရသဖြင့် လူချင်းခွဲလိုက်ရသည်။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ထမိန်ပြင်ဝတ်ရင်း ဧည့်ခန်းဘက် အရင်ပြန်ထွက်ကာ ခဏအကြာမှ ဦးကံသာ ထွက်လာခဲ့၏။ ဦးကံသာ ဧည့်ခန်းတွင်းရောက်ချိန် ရပ်ကွက်လူကြီးများ ပြန်သွားသဖြင့် သင်းသင်းစိုးတို့ သားအဖနှစ်ဦးသာ တွေ့လိုက်ရသည်။

" ဆရာ … အိမ်သာသွားတာ အဆင်ပြေရဲ့လားဗျ "

" ပြေပါတယ်ဗျာ … မနေ့က ကုလားပဲဟင်းစားထားလို့ ဗိုက်က ရစ်နေတာပါ "

" အော် … အပြန်ကျ လမ်းဒုက္ခရောက်နေဦးမယ် … အိမ်မှ နားနားနေနေ … နေပြီးမှ ပြန်ပေါ့ "

" ဟုတ် … နောင်ကြီး "

ဦးကံသာမှာ ဦးမျိုးမြင့်နှင့် စကားပြောရင်း သင်းသင်းစိုးအား လိုးရန် အကြံထုတ်နေသည်။ သင်းသင်းစိုးမှာလည်း အလိုးခံကောင်းနေစဉ် လူချင်းခွဲခဲ့ရသဖြင့် ဦးကံသာပေါင်ကြားအား ခိုးကြည့်ကာ စိတ်ထဲ မရိုးမယွ ခံစားနေရ၏။

" အဖေတို့ … စကားပြောကြဦး … သမီး အိပ်ခန်းထဲ ခဏလှဲဦးမယ်နော် "

" အေးအေး … သမီး "

ဦးကံသာမှာ ဦးမျိုးမြင့်နှင့် ရောက်ရာပေါက်ရာ စကားပြောရင်း ခဏအကြာတွင် ဗိုက်ရစ်လာသဖြင့် နောက်ဖေးသွားရန် ပြောဆိုလိုက်သည်။

" ကဲ … နောင်ကြီးရေ … စကားတော့ ကောင်းပါရဲ့ဗျာ … ဗိုက်က ရစ်လာပြန်ပြီဗျို့ "

" ဟား … သွားသွား … ဆရာ "

ဦးမျိုးမြင့်အားပြောပြီးသည်နှင့် ဧည့်ခန်းအနောက်လျှောက်လာကာ သင်းသင်းစိုး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ရင်း တံခါးစိထားလိုက်၏။ ဦးကံသာ ဝင်လာသည်နှင့် သင်းသင်းစိုးမှာ ကုတင်ပေါ်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာမှ ဆင်းလာပြီး ဦးကံသာပုဆိုးအတွင်းမှ လီးအား အုပ်ကိုင်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။

" နောက်မှ … စုပ်တော့ … သင်းသင်း … ခု တအားလိုးချင်နေပြီ "

" အင်း … ဒါဆိုလည်း … လိုးလေ "

သင်းသင်းစိုးမှာ ဦးကံသာအား ပြောပြီးသည်နှင့် မတ်တပ်ထရပ်ကာ ကုတင်ဘက်ပြန်လျှောက်သွားရင်း ကုတင်စောင်းတွင် လေးဘက်ကုန်းပေးထား၏။ ဦးကံသာမှာလည်း ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်တွင် မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် သင်းသင်းစိုးပေါင်ကြားမှ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်အားကြည့်ကာ ပုဆိုးအားခြေရင်းပုံချလိုက်သည်။

ထို့နောက် စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားအား ဖြဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ဖူးအားဖိထည့်ရင်း လီးတဝက်ခန့် ထိုးသွင်းပစ်၏။ လီးတဝက်လောက်သာ အထုတ်သွင်းလုပ်ရင်း အချက် ၃၀ခန့်တွင် လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။

" ဗျစ် …… အ …… ဖလွပ် …… ဘွတ် …… ရှီးးး းးးး …… အအ "

စောက်ရည်များစိမ့်လာ၍ လီးအဖျားထိထုတ်ကာ လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးပစ်၏။ တဖြည်းဖြည်း လီးဝင်လီးထွက်သံများ ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် လိုးအားလျှော့ကာ တချက်ချင်းလိုးနေတော့သည်။

" အာ … ဆောင့်လိုးစမ်းပါ … ဆရာရယ် "

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် အလိုးခံကောင်းနေစဉ် လိုးချက်များပျော့လာသဖြင့် စိတ်ထဲ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ကာ ဦးကံသာအား လှည်ပြန်ကြည့်ရင်း ပြောဆိုနေသည်။

" အသံတွေ တအားထွက်မဆိုးလို့ပါ … သင်းသင်းရဲ့ … ဧည့်ခန်းထဲက … ညည်းအဖေ ကြားသွားလိမ့်မယ် "

ဦးကံသာ ပြောသည်ကလည်း မှန်နေသည်မို့ သင်းသင်းတစ်ယောက် မချင့်မရဲ ဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးအားနောက်ပြန်ပစ်ဆောင့်ရင်း ရသလောက်လေး စည်းစိမ်ယူနေလိုက်၏။ ဦးကံသာမှာလည်း စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ဆောင့်လိုးချင်ပေမယ့် အခြေနေနဲ့ အချိန်ခါကြောင့် စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ကာ ပုံမှန်လေး ကြိတ်လိုးနေရသည်။

" သမီးရေ … အိပ်ပျော်နေလား "

" ရှင် … အဖေ "

ရုတ်တရက် အိပ်ခန်းပြင်မှ ဖခင်ဖြစ်သူ အသံကြောင့် နှစ်ဦးသား တုန်သွားကြပြီး သင်းသင်းစိုးမှာ ဦးကံသာအား ကုတင်အောက်ပုန်းခိုင်းလိုက်၏။

" အဖေ … ကထိန်ကိစ္စနဲ့ ဓမ္မာရုံခဏသွားရဦးမယ် … လာခေါ်နေလို့ … ဆရာဦးကံသာက ဝမ်းပျက်ပြီး အိမ်သာတက်နေလို့ … သူလာရင် ပြောလိုက်ပါဦး … တော်ကြာ အဖေက ရှောင်တယ်ဖြစ်မဆိုးလို့ "

" ဟုတ် … အဖေ … သမီး ပြောပြလိုက်ပါ့မယ် … သွားသွား "

ထို့နောက် သင်းသင်းစိုးမှာ အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်ပြင်ထွက်သည်နှင့် အိမ်းဝင်း တံခါးအား ပိတ်ရင်း အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ သူအိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် တခိခိ ရယ်နေတော့၏။ ကုတင်အောက် ကွေးကွေးလေး ပုန်းနေသော ဦးကံသာမှာ ပြန်ထွက်လာရင်း တခိခိရယ်နေသော သင်းသင်းစိုးအား လှမ်းမေးနေသည်။

" ဆရာဖြင့် … လန့်နေမိတာ … သင်းသင်းက ဘာတွေ သဘောကျနေတာလည်း "

" အော် … အဖေက … ဆရာ့ကို အိမ်သာတက်တယ် ထင်နေတာ … သူ့သမီး ခိုးလိုးနေတာ မသိရှာဘူး … အဲဒါ တွေးမိလို့ပါ "

" သင်းသင်းသားလေးကရော "

" အဖေ့ အိပ်ခန်းထဲမှာပါ … ခုထိ မနိုးသေးဘူး … ကဲ … ခု လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်သွားပြီ … လီးကြီး လှန်ပေးတော့ စုပ်ဦးမယ် "

ဦးကံသာလည်း သင်းသင်းစကားကြောင့် ပုဆိုးချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက် လှန်ပေးလိုက်တော့သည်။ သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် လောလောလတ်လတ် သူမစောက်ဖုတ်အား လိုးထားသဖြင့် စောက်ရည်များပေကပ်နေသော ဦးကံသာလီးကြီးအား ကုတင်ပေါ်ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ အားရပါးရ စုပ်နေမိ၏။

အတော်ကြာကြာလေး စုပ်ပြီးမှ ဦးကံသာအား လိုးပေးရန် ဘေးနားလေး လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဒီတကြိမ်တွင် လွတ်လပ်သွားသည်မို့ ဦးကံသာမှာ ခုန ထိန်းထားသော ကာမဆန္ဒများ ဖွင့်ချလိုက်တော့၏။ လေးဖက်ကုန်းပေးထားသော သင်းသင်းစိုးခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ ဖင်ကြီးနောက်မှဒူးထောင်နေရာပြန်ယူကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။

" ဖွပ်ဖွပ် … ဇွိ … အမလေးးး …… ဘွတ်ဘွတ် … ကောင်းလိုက်တာ … ဆရာရယ် … အဲလို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး … လိုးစမ်းပါ … တအားခံလို့ ကောင်းတာပဲ …… အ   ……  ရှီးးးး းးးးးး "

ဦးကံသာ၏ မနားတမ်း ဆောင့်ချက်များအောက် အားရကျေနပ်စွာ ခံယူရင်း နှစ်ဦးသား ပန်းတိုင်ရောက်ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုးအား အနားမပေးတော့ပဲ ပက်လက်လှဲချကာ ပူပူနွေးနွေး လိုးထားသော စောက်ပတ်အား ကုန်ယက်တော့၏။ သင်းသင်းစိုးမှာလည်း စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ ချက်ချင်း အယက်ခံရသဖြင့် အရသာသစ်လေး ခံစားကာ ရမ္မက်စိတ်များမကျပဲ တိုးပွားလာခဲ့သည်။ 

ဦးကံသာအား ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး မပျော့မမာ အနေထားဖြစ်နေသော လီးအား တင်းမာလာအောင် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်၏။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ လီးကြီးထောင်မတ်လာစဉ် ဦးကံသာမှ အပေါ်က တက်ဆောင့်ခိုင်းတော့သည်။ ပထမဆုံးအကြိမ် အပေါ်က ခွလိုးသည်မို့ ဦးကံသာ လီးပေါ်သို ဖြည်းဖြည်းချင်း ခွထိုင်လိုက်၏။ လီးတချောင်းလုံး စောက်ခေါင်းထဲ တရစ်ပြီးတရစ် ဝင်သွားမှ ဖင်ကြီးအားကြွကာ ပြန်ဖိချသည်။

အပေါ်မှ ခွလိုးရသဖြင့် သူမလိုသလို လိုးခွင့်ရကာ ဦးကံသာလီးအား စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်လိုးပစ်သည်။တဖြည်းဖြည်း ကျင့်သားရလာကာ ဖင်သားကြီးများ တုန်ခါလာသည်အထိ ဖိဖိဆောင့်ချပစ်သည်။ အရှိန်နှင့်ဆောင့်ချတိုင်း ဦးကံသာ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝသို့ ထောက်မိသဖြင့် နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း အရသာနှစ်မျိုး ပူးတွဲခံစားနေ၏။

ဦးကံသာမှာ အရှိန်ဖြင့်ဆောင့်ချသဖြင့် ရမ်းခါနေသော သူမနို့အုံများအား ပင့်ချေပေးသဖြင့် ခံစားမှု့အား ပိုကောင်းလာကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေးအား ဖိကိုက်ရင်း အားရှိသလောက် ဖိဆောင့်ပစ်သည်။ သူမ လိုးအားလျော့စဉ် ဦးကံသာမှ ပင့်လိုးပေးသဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပွတ်ဆွဲနေသော လီးအရသာမှာ လျော့မသွားပဲ တိုးတိုးလာခဲ့၏။

စောက်ရည်များမှာလည်း ဦးကံသာ လဥကြားမှ စီးကား အိပ်ယာပေါ် ရွှဲနှစ်ကုန်သည်။ ၂ ချီဆက်တိုက် အကောင်းကြီးကောင်းကာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ အားကနဲ့ ညည်းသံရှည် ဆွဲရင်း ဦးကံသာ ရင်ဘက်ပေါ် သူမကိုယ်လေး မှောက်ချပစ်လိုက်၏။

" အားးး… ထွက်     ထွက်   …… ထွက်ပြန်ပြီ …… ဆရာရယ် ……… အမလေးးးး …… အ    အားးးးး "

ဦးကံသာမှာလည်း သင်းသင်းစိုးကိုယ်လုံးလေး သူ့ပေါ်မှောက်ကျလာသည်နှင့် ကျောပြင်အား သိုင်းဖက်ကာ အောက်မှ ပင့်လိုးတော့သည်။ သင်းသင်းစိုး ဖင်ကြီး လေထဲမြောက်သွားလိုက် ပြန်ကျလိုက်နှင့် အတော်ကြာကြာတွင် ဦးကံသာလည်း လီးတန်တချောင်းလုံး ယားတက်လာကာ လရည်များ သင်းသင်းစိုး စောင်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်ရ၏။

" ရှီးးးး … ဘွတ်   ဘွတ်   ဘွတ် …… အား  အားးး …… ဆရာလည်း ပြီးပြီ …… သင်းသင်းရယ် …… အင်းဟင်း "

.......................................................................................................

ကျုပ်မိန်းမ စကားဆုံးတော့ ဂွင်းတခါထုထားတဲ့ ကျုပ်လီးက ထူးထူးခြားခြား ပြန်မာလာတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ မသင်းကို ဆွဲလှဲပြီး ထမိန်လှန် လိုးပစ်လိုက်တာ။ တသက်နဲ့တကိုယ်ဗျာ လီးက ခါတိုင်းလို ကျမသွားပဲ မာထင်နေတာဗျ။မိနစ် ၂၀ လောက် မနားတမ်း လိုးလိုက်နိုင်လို့ မိန်းမတောင် အံအောယူရတယ်။

နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်အိပ်ပျော်ရင်း မနက် ၅ နာရီလောက် မသင်းကို ထလိုးသေးတယ် ။ မသင်းက အားရကျေနပ်တဲ့အသံနဲ့ ကျုပ်မျက်နာကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေတော့တာ။ ကလေးရပြီး အေးစက်သွားတဲ့ ကျုပ်တို့ကာမဆက်ဆံရေးက ဦးကံသာကြောင့် ပြန်လည်နွေးထွေးလာတာတော့ ဝန်ခံပါတယ်ဗျ။

နောက်ရက်တွေလည်း လိုးကာနီးတိုင်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းကို ဦးကံသာနဲ့ လိုးခဲ့ပုံတွေ ပြန်ပြန်ပြောခိုင်းပြီးမှ လိုးကြတာ စိတ်ကျေနပ်မှု့ အများကြီး ရတယ်ဗျ။ မသင်းကလည်း ဦးကံသာ လိုးတဲ့အကြောင်းပြောတိုင်း ကျုပ်တောင် စွပေးစရာ မလိုဘူး စောက်ပတ်က အရည်တွေ အလိုလိုရွှဲနေတာပဲ။

ကျုပ်လီးလည်း ဂွင်းထုစွစရာမလိုအောင်ကို မာထင်နေတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ယောက္ခထီးက သင်္ကြန်နီးလို့ သူ့မွေးရပ်မြေ ပြန်တဲ့ချိန် သားလေးကိုခေါ်သွားပါတယ်။ ကျုပ်နဲ့မိန်းမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေရချိန် ကျုပ်အလုပ်နားရက် မသင်းဈေးက ပြန်လာတော့ မျက်နှာလေးက ပန်းရောင်သန်းနေတာဗျ။

" ဈေးက ပြန်လာပြီလား … မိန်းမ "

" အင်း … ကိုနောင် "

" ဒီနေ့ … ငါ့မိန်းမ မျက်နှာလေး … ရဲနေပါလား … မှန်းစမ်း နေမကောင်းဖြစ်ပြီနဲ့ … တူတယ် "

ကျုပ်လည်း ဧည့်ခန်းထဲ ဈေးခြင်းလေးချရင်း ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ မိန်းမ နဖူးလေး စမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ကိုယ်လည်း မပူဘူးဗျ။ ဘာဖြစ်တာလည်း မေးတော့လဲ မပြောဘူး။ ထမင်းဟင်းချက်ပြီး နေ့လည်စာ စားသောက်ပြီးတော့ ကျုပ်လည်း လက်ဖက်ရည်ပါဆယ် သွားဝယ်လိုက်တာ။

ယောက္ခထီးက ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ သားလေးကို ချီပြီး ရပ်ကွက်ထဲ လည်နေကြတယ်။ ကျုပ်ပြန်ရောက်တော့ ယောက္ခထီးဖို့ လက်ဖက်ရည် ဦးချပြီး ကျန်တာ ကျုပ်တို့လင်မယား သောက်ဖို့ ဖန်ခွက်ထဲ ငှဲ့ပြီး ယူလာလိုက်တာပေါ့။

ကုတင်ပေါ် ဘေးတစ်စောင်းအိပ်နေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ဘေးနား လှဲချပြီး ကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကို ခွပစ်လိုက်တယ်။ မိန်းမက အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာပါ။ တခုခု စဉ်းစားနေပုံနဲ့ သက်ပျင်းချသံတွေ ကျုပ်ကြားနေရတာ။ သူ့ဂုတ်သားလေးကို နမ်းရင်း လက်တဖက်က သိုင်းဖက်ပြီး နို့အုံတွေ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်ဗျာ။

နို့တွေကိုင်နေတဲ့ ကျုပ်လက်ကို သူ့လက်တဖက်နဲ့ တွန်းထုတ်ရင်း ကျုပ်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လိုက်တာဗျ။ မျက်နှာက စိတ်ရှုတ်နေတဲ့ ပုံစံမို့ အသာကြည့်နေလိုက်တာ။ ကျုပ်မျက်နှာ စိုက်ကြည့်နေရင်း မနက်က ဈေးအပြန်ကျုပ်မေးတဲ့ဟာကို ပြောပြပါတယ်။

" ကိုနောင် … မသင်း စိတ်ထဲ … စနိုး စနှောင့် ကြီး ဖြစ်နေလို့ပါ … ခု … ဖွင့်ပြောပြတာ ကောင်းမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ "

" ဟမ် …… ပြောပါ … မိန်းမရ … တစ်ယောက်ထဲ ခံစားနေမယ့် အစား … ကိုနောင့်ကို ပြောပြတော့ … ခံစားမှု့ လျော့တာပေါ့ "

" မသင်း … ကိုနောင့် အပေါ်ကို … မတရား လုပ်သလိုကြီး … ခံစားလာရလို့ပါ … အဟင့် ဟင့် "

" အာ … ဘာလို့ ငိုတာလည်း … မိန်းမရယ် … ပြောမယ့်ဟာ ပြောပါ … ရိုးရိုးသားသား ဖွင့်ပြောတဲ့ အတွက် ဘာနေနေ … ကိုနောင်က ခွင့်လွတ်ပြီးသားပဲ "

" မသင်းမှာ ကိုနောင်နဲ့ လက်မထပ်ခင် … ချစ်သူ ရှိခဲ့ဖူးတယ် "

" အင်းလေ … မိန်းမ ပြောပြဖူးသားပဲ … မိန်းမနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ … ဖားကန့်တက်ပြီး အလုပ်လုပ်ရာက … ပြန်မလာတော့တာဆို … ခုဆို ၅ နှစ်လောက်ရှိပြီမလား "

" ဟုတ်တယ် … ကိုနောင် … ၂ နှစ်လောက် အဆက်သွယ်မရပဲ … ငှက်ဖျားမိပြီး သေသလိုလို သတင်းရခဲ့တာပါ "

" အင်း … ခု ဘာဖြစ်လို့လဲ … မိန်းမရဲ့ "

" မနက်က … ဈေးသွားတော့ … သူနဲ့ ပြန်တွေ့တာ … သူမသေဘူး ကိုနောင် … ငှက်ဖျားမိပြီး ပြန်နေကောင်းလာရာကနေ သူတို့အုပ်စု ကျောက်အောင်လာတယ် ပြောတာ … မသင်းအကြောင်းလည်း သူစုံစမ်းပြီးပြီ ပြောတယ် "

" ဟမ် "

" ဟုတ်တယ် … ကိုနောင်နဲ့ ကလေးတစ်ယောက် ရနေတာပါ … သူသိထားတယ် "

" အော် "

" သူခွင့်လွတ်တယ်တဲ့ … ကိုနောင့်ကို ကွာပြီး … သူ့ကို လက်ထပ်ပါတဲ့ … ကလေးကိုလည်း သူ့သွေးသားအရင်း လို စောင့်ရှောက်ပါမယ်ဆိုပြီး … ငိုယို ပြောနေတော့တာ "

" ဟာ … အဲဒါနဲ့ … မိန်းမက … ဘာပြန်ပြောလိုက်တာလည်း "

ကျုပ်လည်း ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘူးဗျာ ။ မသင်းကို ကျုပ်သိပ်ချစ်တာဗျ။ မသင်းသာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ရင် ကျုပ် ကမ္ဘာပျက်ပြီ။ခုကို ရင်ထဲ မီးစနဲ့ထိုးသလို ခံစားလိုက်ရတာပါ။

" မငိုပါနဲ့ … ကိုနောင်ရယ် … မသင်းက … ကိုနောင်နဲ့ သားလေးအပေါ် ခုထိ မေတ္တာ မပျက်ပါဘူး "

ချက်ချင်းလှိုက်တက်လာပြီး ကျလာတဲ့ ကျုပ်မျက်ရည်တွေကို မိန်းမက သူ့လက်နဲ့ သုတ်ပေးရင်း ဆက်ပြောပြနေတယ်ဗျာ။

" ဈေးထဲကနေ … ဆိုင်ကယ်နဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းထိ ခေါ်သွားပြီး … လူရှင်းတဲ့ နေရာရောက်တော့ … မသင်းကို ဟိုဟာလုပ်ဖို့ … ကြိုးစားလာတာ … မသင်းက သူငိုယိုပြီး ဈေးထဲပြောနေတော့ ဘေးလူတွေ ဝိုင်းကြည့်နေတာနဲ့ … သူခေါ်ရာ လိုက်သွားမိတာပါ "

" ဒါဆို … သူက … မိန်းမ ကို "

" ဟင့်အင် … ကိုနောင် … မသင်း ခွင့်မပြုပါဘူး … ဦးကံသာ တုန်းကတောင် မသင်း ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ချိုးနိမ်ပြီး … ကင်းအောင် နေနိုင်ခဲ့တာ … ကိုနောင် အသိပါ "

" အင်းပါ … ကိုနောင် စိတ်လော သွားတာ … ဆောရီး "

" ရပါတယ် … ကိုနောင်ရယ် … ဒါပေမယ့် … မသင်း … သူ့ကို … လက်နဲ့ အာသာဖြေပေးခဲ့ရတယ် … နောက်ပြီး မသင်းတို့ … ထပ်မပက်သက်ကြဖို့ … ပြောတော့ သူ့ဘက်က … မသင်းနဲ့ အိပ်ဖို့ တောင်းဆိုလာတာပဲ "

" ဟမ် … ဒါဖြင့် … သူက … မိန်းမနဲ့ အိပ်ပြီးရင် … ထပ်မပတ်သက်တာ သေချာလား "

" အဲဒါတော့ … သူ ကတိပေးတယ် … ဖားကန် အပြီးပြန်တော့မယ် ပြောတယ် "

" ဒါဆိုလည်း … ခွင့်ပြုလိုက်ပါလား မိန်းမရယ် … ကိုနောင်က … မသင်းနဲ့ သားလေးကို မခွဲရရင် … ပြီးရောပဲ "

" ကိုနောင်က … မသင်းပေါ် … အဲလို နားလည်ပေးလေ မသင်းစိတ်ထဲ … မချိအောင် ခံစားရလေ ပါပဲ "

" ဟာ … ရပါတယ် … မိန်းမရယ် … ဒါပေမယ့် ဒီတခါ … တခုတော့ တောင်းဆို ပါရစေ "

" ပြောပါ … ကိုနောင် သဘောမတူရင် … မသင်း ဘာမှ မလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသား "

" အဖေရော … သားလေးရော … အိမ်မှာ မရှိတော့ … မသင်း ချစ်သူဟောင်းကို အိမ်ပဲ ခေါ်တွေ့ပါ့လား "

" အင် "

" ဟုတ်တယ် … ဦးကံသာနဲ့ ကတည်းက … ကိုနောင် ကြည့်ချင်မိတာ … အသိနောက်ကျ ခဲ့လို့ "

" ဟို … ဟိုလေ … ကိုနောင်ရှေ့ … တခြားယောင်္ကျားကို … ခံဖို … မသင်း … စိတ်မရဲဘူး "

" စိတ်အေးအေး ထားပြီး ပျော်ပါ … မိန်းမရယ် … အရေးကြီးတာ … ကိုနောင်နဲ့ သားလေးကို … ပစ်မသွားဖို့ပဲ … ပြီးတော့ … ကိုနောင်တို့ အိပ်ခန်းမှာပဲ လုပ်ကြ … ဒီဘက် အဝတ်စားထားတဲ့ အခန်းကနေ … ကိုနောင် ချောင်းကြည့်မှာပါ "

" အင်းပါ … ကိုနောင် … ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပါ့မယ် "

ညပိုင်းရောက်တော့ ၂ ချီဆက်တိုက် လိုးဖြစ်တယ်ဗျ။ ထူခြားတာကာ ကျုပ်မိန်းမ ခါတိုင်းရက်ထက် စိတ်ပိုကြွနေတာပါ။ မနက်ပိုင်းက ချစ်သူဟောင်းကို ဂွင်းထုပေးတော့ အဲဒီစိတ်တွေ ပြန်ပေါ်လာတာနေမယ်။ ၃ ရက်မြောက်ကျ ကျုပ် အလုပ်သွားကာနီး ဒီနေ့ ဈေးထဲ သူ့ချစ်သူဟောင်းနဲ့ ချိန်းတဲ့နေ့မို့ ဘယ်နေ့ ခေါ်လိုက်ရမလဲ မေးနေတာဗျို့။

" ကိုနောင် … ဒီနေ့ … သူ့ကို ဘယ်ရက်တွေ့ဖို့ ပြောလိုက်ရမလည်း "

" မြန်လေ ကောင်းလေပဲ … မိန်းမရယ် … နက်ဖန် ချိန်းလိုက် "

" ဟင် … မမြန်လွန်းဘူးလား "

" မမြန်ပါဘူး … ကိုနောင်လည်း ကြည့်ချင်တာရယ် … ပြီးတော့ သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝတာနဲ့ … ဒီမြို့က ထွက်သွား ပြီးရောပေါ့ "

" သဘက်ခါ … ချိန်းလိုက်မယ်လေ … နက်ဖန်ကျ … မသင်းဘက်က လောသလိုဖြစ်သွားလိမ့်မယ် "

" အင်းပါ … ဒါဆိုလည်း … သဘက်ခါပေါ့ … တခုတော့ ကောင်းပါတယ် … ကိုနောင်လည်း နက်ဖန် နေတပိုင်း အိမ်သန့်ရှင်းရေး လုပ်ချင်သေးတယ် "

မသင်းကို နူတ်ဆက်ရင်း အလုပ်ထဲလာခဲ့လိုက်တယ်။ဆိုင်ရောက်တော့ ဆရာက သင်္ကြန် ကြိုပိတ်မှာမို့ အလုပ်တွေ လက်စသတ်ဖို့ တပြည့်တွေကို လိုက်ပြောနေတာပေါ့။ ကျုပ်ကတော့ သဘက်ခါ နားရဦးမှဗျ ကျုပ်မိန်းမနဲ့ သူ့ချစ်သူဟောင်းတို့ လိုးပွဲကို ကြိုပြီး ရင်ခုန်နေတာပါ။ ညနေပိုင်း လုပ်အားခရှင်းပြီး အိမ်ပြန်တော့ မိန်းမက သနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့ ကျုပ်ကို ပြုံးပြနူတ်ဆက်နေတာပဲ။

" ဟော … ကိုနောင် ပြန်လာပြီလား "

" အင်း … မိန်းမရေ … အခြေနေ ဘယ်လိုလဲ "

" မယ့်လေး … ရေချိုးထမင်းစားပါဦး … ပြီးမှ ပြောပြပါ့မယ် "

ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်တစ်လိပ် ကုန်အောင်သောက်ပြီး အိမ်ရှေ့ရေချိုးလိုက်တယ်။ ခဏနားပြီး မိန်းမနဲ့ ထမင်းအတူ စားလိုက်တာပေါ့။ ထမင်းစားပြီး မိန်းမဖျော်ပေးတဲ့ ကော်ဖီသောက်ရင်း ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ တီဗွီ အတူ ထိုင်ကြည့်နေကြတာ။ တီဗွီကြည့်နေပေမယ် စိတ်က မိန်းမနဲ့သူ့ချစ်သူအကြောင်းပဲ သိချင်နေမိတာပဲ။၈ နာရီ သတင်းလာတော့ ကျုပ်က စကားစလိုက်မိတယ်။

" မိန်းမ … အခန်းထဲ … သွားစို့ … သတင်းက နာရီဝက် ကြာဦးမယ် "

" ခ်ခ် … ဟုတ်ပါပြီရှင် "

မသင်းက ကျုပ်အကြံ သိနေတဲ့ ပုံစံနဲ့ ခိကနဲ့ ရယ်ရင်း ဖင်ကြီးတွေရမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတော့တာ။ကျုပ်လည်း အသာလေးကပ်လိုက်သွားပြီး အိပ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေးလှဲနေတဲ့ မိန်းမကို ဘေးတစ်စောင်း ခွပြီး ကျုပ်သိချင်တာမေးတော့တာပဲ။

" ပြောတော့လေကွာ "

" ပြောပြမှာပါ "

" မနက်က … ဈေးထဲ … ဟင်းချက်စရာ ဝယ်ပြီးတော့ … သူနဲ့ တွေ့ဖြစ်တာပဲ … အေးဆေးစကားပြောချင်တယ်ဆိုလို့ … သူ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ အအေးဆိုင် တဆိုင် သွားခဲ့ကြတာ "

" အင်း "

" အအေးဆိုင်က … တမျိုးပဲ ကိုနောင် … ခြံဝင်းကြီးထဲမှာ … သက်ကယ်တဲလေးတွေ အများကြီးပဲ … ကိုယ့်အတွဲနဲ့ကိုယ် လာကြတာတွေပါ "

" အော် … သီးသန့် လုပ်ထားတာမျိုးလား "

" ဟုတ်တယ် ကိုနောင်ရဲ့ … တဲတခုနဲ့တခုက နဲနဲဝေးတယ် … ၁၀ပေပတ်လည်အကျယ်ကို စားပွဲခုံ အသေးလေးတလုံး ခင်းထားပြီး အောက်က ကြမ်းက သစ်သားအပြည့်ခင်းပြီး ဖယောင်းပုဆိုး အုပ်ထားပေးတာ "

" အော် "

" စားစရာက အစုံပဲ … ထမင်းရော အသုပ်ရော အပူအအေး … အကုန်ရတယ် … တဲရဲ့ အဝင်တံခါးလေးမှာ လူခေါ်ဘဲလ်လေး တပ်ထားပြီး ဘဲလ်နှိပ်မှ စားပွဲထိုးက ရောက်လာတာ … လက်ဖက်သုပ်နဲ့ မသင်းအတွက် အအေးတစ်ဗူး သူ့အတွက် အာလူးကြော်နဲ့ ဘီယာတစ်လုံး မှာလိုက်တယ် … စားစရာ ရောက်မလာခင် … သူက စမေးတော့တာပဲ "

" ဘယ်လို မေးတာလဲ … မိန်းမရ "

" အမ် … သူပြောတဲ့ ကိစ္စ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား ဘာညာပေါ့ "

" သေချာလေး … ပြောပါ မိန်းမရယ် ဘာညာဆိုတာက ဘာလည်း "

ကျုပ်က မိန်းမပါးစပ်က တစ်တစ်ခွခွ ပြောတာတွေ ကြားချင်မိတာဗျ။အဲဒါမို့ စကားလမ်းစကို လိုက်ဖွင့်ပေးနေတာပါ။

" ဒီလို … ကိုနောင်ရေ … သူက … မသင်းကို လက်ထပ်မလား … အလိုးခံမလား မေးတာ … ရှင်းပြီလား … ဟွန့် "

" အင်းပါ … အဲလိုလေး … သေချာပြောစမ်းပါ … မိန်းမရယ် "

" မသင်းလည်း … သားလေးနဲ့ မောင့်ကို မခွဲနိုင်ကြောင်း … ချစ်သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ … ဆန္ဒတွေလိုက်လျောပေးမည် ဖြစ်ကြောင်း … ကိစ္စပြီးတာနဲ့  နောက်နောင် မပတ်သက်ကြဖို့ … ဒီမြို့က ထွက်သွားဖို့ ကတိတောင်းလိုက်တာပေါ့ "

" သူက … ကျေနပ်တယ်ပေါ့ "

" ပထမတော့ … သူ အံအောသွားတာပေါ့ … ဒါပေမယ့် သူ့ပိုင်ဆိုင်မှု့ စည်းစိမ်ချမ်းသာမှု့တွေ ပြောပြပြီး လက်ထပ်ဖို့ပဲ … ထပ်ပြောနေတာ … အဲဒီချိန် မှာထားတဲ့ စားစရာတွေ ရောက်လာလို့ သူလည်း ဘီယာသောက် မသင်းလည်း လက်ဖက်သုပ်စားရင်း အအေးဗူးဖေါက်သောက်နေလိုက်တယ် "

" ဘီယာကုန်တော့ သူက နောက်တစ်လုံးထပ်မှာရင်း … ခုန စကားတွေပဲ ထပ်ထပ်ပြောပြနေတာ … မသင်းကလည်း သဘောထား မပြောင်းကြောင်း ပြန်ပြောတာပေါ့ "

ကျုပ်လည်း နားထောင်ရင်း မိန်းမပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ့ ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ကျုပ်နဲ့သားလေးအပေါ် တကယ် သံယောစဉ် ကြီးတာလေဗျာ။ရုတ်တရက် ကျုပ်ကို ပြန်နမ်းပြီးမှ မိန်းမက စကားဆက်တာဗျ။

" နောက်ဆုံးကြ … မသင်းပြောတာ သူလက်ခံပါတယ် … ဒါပေမယ့် ဘီယာနှစ်လုံးကုန်တော့ … သူမူးနေတာပေါ့ … မသင်းနဲ့မတွေ့ခင် သောက်ထားပုံရတယ် … ဈေးထဲ စကားပြောတော့ အရက်နံ့ရနေတာ … စားပွဲခုံခြားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေရာက မသင်းဘက်ကို တိုးကပ်လာတော့တာပဲ "

" အင်း … ဟုတ်ပြီ … သူက ဘာလုပ်သေးလည်း "

" အာ … ကိုနောင်ကလည်း … အကုန်ပြောပြမှာပါဆို … ဖြတ်ဖြတ် မေးနေတော့တာ "

" ဆောရီးပါ … မိန်းမရယ် … အရမ်းသိချင်မိလို့ပါဟ "

" မသင်း ညာလက်ဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီး … ပုခုံကို လာဖက်တယ် … ပြီးတော့ မသင်းနူတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ နမ်းတော့တာပဲ … မသင်းလည်း … အလိုက်သင့်လေး တုံ့ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ် … ဒါပေမယ့် သူက အဲမှာတင် ရပ်မသွားဘူး ကိုနောင် … မသင်းနို့တွေပါ ဆုပ်နယ်နေတာ … ဒီအထိလည်း မသင်း လက်ခံပါသေးတယ် ... ခဏကြာတော့ သူ့လက်တွေက မသင်း ဗိုက်သားတွေပွတ်ရင်း ပေါင်ကြားအရောက် … မသင်းလည်း သူ့လက်တွေကို ပုတ်ထုတ်လိုက်မိတာပဲ … သူက … ခဏ ငြိမ်သွားပြီးတာနဲ့ သူ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖြုတ်ရင်း အထဲက သူ့ဟာကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် … ပထမနေ့က သေချာမကြည့်လိုက်ပေမယ့် … ခုဟာ အနီးကပ်မို့ မြင်လိုက်ရတာ … လီးက … ဦးကံသာထက် တုတ်ပြီး လီထိပ် အပေါ်နဲ့ အောက်ဘက်နား မှာ ဘုလေးတွေ ဖြစ်နေတာလေ "

" ဟင် … အဲဒါ … ဂေါ်လီ လို့ ခေါ်တယ် … မိန်းမရဲ့ "

" အင်း … မသင်းလည်း မေးကြည့်တော့ … သူက မသင်းလက်ကို သူ့လီးပေါ်တင်ရင်း … ဂေါ်လီ ၅လုံး ထည့်ထားကြောင်း … လိုးတဲ့အချိန်ကျ … သူမတူတဲ့ ခံစားမှု့ ဖြစ်ပေါ်စေကြောင်း ရှင်းပြပေးတယ် … မသင်းလည်း လီးကြီးကို အလိုက်သင့် ဂွင်းထုပေးရင်း အဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံရခက်နေတာပေါ့ … ။သူမြန်မြန်ပြီးဖို့ ဆုတောင်းနေရတာပဲ … ခဏကြာတော့ မသင်းလက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သူ့လီးက တင်းကနဲ့တင်းတနဲ့ ဖြစ်လာတော့တာ … မသင်းလည်း သူပြီးတော့မှာ သိတာနဲ့ လက်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး ကစားပေးတော့ လရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာ မသင်းထမိန်တွေပါ လာစင်တာပေါ့ … ပြန်ကာနီးကျ သူတအား ပူဆာတာနဲ့ … မသင်းလည်း ထိုင်လျက်လေးပဲ ထမိန်ကို ဟပြပေးခဲ့လိုက်တယ် "

" ဟင် … ဒါဆို … သူက မိန်းမကို မလိုးရသေးပေမယ့် … စောက်ဖုတ်တော့ မြင်ဖူးသွားပြီပေါ့ "

" အကုန်တော့ ဘယ်မြင်ပါ့မလည်း … ကိုနောင်ရဲ့ … ခဏလေးပဲ ထမိန်အပေါ်စဖြည်ပြီး ဟပြပေးတာပါ "

မသင်းစကားဆုံးတော့ ကျုပ်တို့လည်း တချီလိုးပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားကြတာပဲ။ မနက်လင်းတော့ ထမိန်အပေါ်လှန်တက်နေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမကို ခွလိုးချင်လိုက်တာဗျာ။ စိတ်ကို မနဲထိမ်းထားရတယ်။ နက်ဖန်ကျ သူ့ချစ်သူဟောင်းနဲ့ တနေကုန် လိုးကြမှာလေ ဒီနေတော့ မိန်းမအားရှိအောင် မလိုးရက်တော့ပါဘူး။ ကျုပ် တအိမ်လုံး တံမျက်စည်းလှည်းနေတုန်း မိန်းမ နိုးလာတာဗျ။

သူလည်း ဧည်ခန်းတဲ့ မြင်မကောင်း တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ကျုပ်တို့ အခန်းပိုထဲ အကုန်သိမ်းရင်း ဆေးကြောနေတယ်။ အိပ်ခန်းတွေ အကုန်ရှင်း ကြပ်ခိုးတွေ လှဲချရင်း အနံသက်ကောင်းအောင် ပြတင်းတံခါးတွေ အကုန်ဖွင့်ထားလိုက်တယ်။

အောက်က အုတ်ခင်းကိုလည်း ရေဆေး လှဲကျင်းပြီး တတ်နိုင်သမျှ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းလေး လုပ်လိုက်ကြတာပေါ့။ မနက် ၁၀ နာရီလောက်မှ အားလုံးပြီးစီးတာနဲ့ လင်မယား နှစ်ယောက် ရေချိုးပြီး မသင်းက ညက ကျန်တဲ့ ထမင်းကြမ်းကြော်နေတာပါ။

ကျုပ်က အလုပ်ဝတ်လဲပြီး နေတပိုင်း ဆိုင်သွားရမှာဗျ။နက်ဖန် ခွင်တရက်ယူဦးမှာ ဆိုတော့ ဆရာညိုညင်နေမဆိုးလို့ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေတုန်း အိမ်ရှေ့ ဆိုင်ကယ် အဖြူလေး တစ်စီး ထိုးရပ်လာလို့ မီးဖိုခန်းထဲက မိန်းမကို သွားပြောလိုက်တယ်။ ကျုပ်ထင်တဲ့အတိုင်းပဲဗျ ။ သူ့ချစ်သူ ဖြစ်နေတာပဲ ချိန်းတာက နက်ဖန်မှာပါ။

" ဟောတော် … အဲဒါ … သူပဲ … ကိုနောင် "

" ခေါ်လိုက်ပါ … ကိုနောင် မီးဖိုချောင်ထဲ … ပုန်းနေပါ့မယ် "

ခဏကြာတော အသားလတ်လတ် မျက်နှာသွယ်သွယ် ပါးသိုင်းမွှေးပါးပါးနဲ့ လူတစ်ယောက် ကျုပ်မိန်းမ ခါးကိုဖက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာတာဗျို့။ မီးဖိုချောင်နဲ့ ဧည်ခန်းက မျက်စောင်းထိုး အနေထားမို့ ဧည့်ခန်းထဲ အကုန်မြင်နေရတာပါ။ စားပွဲခုံဘေးနားက ခုံအလွတ်တစ်လုံးကို မိန်းမက ခါးကုန်းပြီး အနီးနားက အဝတ်ဟောင်းတခုနဲ့ ခါပေးတော့ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကြားကို အဲဒီလူက လက်နဲ့နိုက်ပွတ်နေတာဗျ။

" ဒါဆို … စိုးယောင်္ကျားက ညနေမှ ပြန်လာတတ်တာပေါ့ "

အော် … မသင်းက ကျုပ်ကို အလုပ်သွားပြီ ပြောထားတာနေမှာ ဒါမို့ ဒီကောင် လက်သရမ်းနေတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမကို စိုးလို့ခေါ်တာဗျို့။

" အာ … ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ … ကိုမင်း "

" လူမရှိတုန်းလေး … ကိုင်ရတာကို … စိုးကလည်း "

" နက်ဖန်မှ … ချိန်းထားတာလေ … ဒီနေ့ ဘာလို့ လာတာလဲ "

" ဟုတ်ပါတယ် စိုးရယ် … နေရာလာကြည့်ရင်း လူရှင်းနေတာနဲ့ … ဝင်ကြည့်မိတာပါ "

" စိုးဘက်က ကတိတည်မှာပါ … ကိုမင်း ဘက်ကလည်း ကတိတည်ပေးပါ "

" အင်းပါ … စိုးရယ် … ခုတော့ တချိန်က မင်းသူ ဆိုတဲ့ … ဒီကကောင်ရဲ့ … အချစ်တွေက အရာမထင်တော့တာ သိပါတယ်ကွာ "

မင်းသူ စကားဆုံးတော့ ကျုပ်မိန်းမ မျက်နှာလေး မှိုင်သွားတာဗျ။ အတိတ်ကို သတိရမိတာ ထင်တယ်။

" စိုးလည်း ဖေါက်ပြန်ပြီ … အိမ်ထောင်ပြုတာမဟုတ်ပါဘူး … ကိုမင်းရယ် … ၂နှစ်လောက် အဆက်သွယ်မရတဲ့နောက်မှ … ခု လက်ရှိ ယောင်္ကျားကို လက်ထပ်ခဲ့တာပါ "

ကျုပ်မိန်းမ ဟတ်ထိသွားတာနေမှာ မင်းသူဘေးနား ကပ်ထိုင်းပြီး ပြန်ရှင်းပြနေတာဗျ။ တဖြည်းဖြည်း စကားပြောရင်း မင်းသူပေါင်ကြားထဲ မိန်းမလက်တဖက်က တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပါ။ ကျုပ်နေရာက စားပွဲခုံကွယ်နေတော့ လက်လှုပ်တာပဲ မြင်နေရတာ။

နောက်ပိုင်း သူတို့စကားသံတွေက တိုးတော့ အသံသိပ်မကြားရတော့ဘူး။ ချောင်းရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေမိရတယ်။ ကြည့်နေရင်း မင်းသူဘယ်လက်က ကျုပ်မိန်းမ ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာပြန်ရော။ မိန်းမက မီးဖိုခန်းတံခါးဘက် မျက်လုံးဆွေကြည့်ရင်း ကျုပ်ဘယ်နေရာက ချောင်းနေလည်း သိချင်နေပုံပဲတချက်တချက် ခေါင်းလေးလန်တက်သွားသေးတယ်ဗျ။

သူပြောတော့ မင်းသူကို အကိုင်မခံဘူးပြောတာ ခုမင်းသူပုံစံက အရင်ထဲက ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်ကို နိုက်ဖူးတဲ့ပုံပါ။တကယ်ပါဗျာ ..။ အနားနားကပ်ပြီးကို ကြည့်ချင်မိတယ်။ ကျုပ်မိန်းမက သူ့ချစ်သူကို ဂွင်းထုပေးတုန်း သူ့ချစ်သူကလည်း ကျုပ်မိန်းမ အဖုတ်ကို ပြန်နိုက်ပေးနေတာလေ။ နှစ်ယောက် ဘေးတိုက် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပြီး လက်တွေပဲ လှုပ်နေကြတာ။


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>



နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၁ )

နေအတူ ကြွေအတူ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

Cuckold (ကပ်ကိုး ) ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

" အဖေ … အိမ်ရှေ့မှာ … ဧည့်သည် … အဖေ မိတ်ဆွေများလား "

" အော် …ဗေဒင်ဆရာ များလား … ငါ့သူငယ်ချင်း လှမောင်ကို … ဟိုတနေ့က … အကူညီတောင်းထားသေးတယ် … တံခါး သွားဖွင့်လိုက်ကွာ "

" ဟုတ် … အဖေ "

ကျုပ်ယောက္ခထီး ဘာစိတ်ကူးပေါက်လည်းမသိဘူး။ ဗေဒင်ဆရာတစ်ယောက်ကို အိမ်ခေါ်မေးတာပါ။ကျုပ်တို့အိမ်က မြို့ငယ်လေးတခုရဲ့ မြောက်ဘက် အစွန်ဆုံးရပ်ကွက်လေးထဲမှာပါ။ ရပ်ကွက်က အတော်ကျယ်တယ်ဗျ။ အရှေ့အနောက် တောင်မြောက်လမ်းဖေါက်ထားပြီး ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်ရဲ့အနောက်ဖက်က မြစ်ကြီးပဲရှိတော့တာ။ ကျုပ်တို့အိမ်က ရပ်ကွက် တောင်ခြမ်းဘက်မှာ ပေ ၃၀ ပေ ၅၀ အကျယ်ရှိပြီး ထရံကာသွပ်မိုး အောက်က အုတ်ခင်းဗျို့။ အိမ်ရှေ့မှာ ရေချိုးကန်လေးလုပ်ပြီး ရေဘုံဘိုင်လေး ဆင်ထားလိုက်တယ်။

၂၅ ပေ ၃၅ ပေ ပတ်လယ်လောက် အိမ်ဆောက်ပြီး နောက်ဖေးက အိမ်သာနဲ့ မကျီးပင်လေးရှိတယ်ဗျ။ အိမ်ပတ်ပတ်လည် ဝါးထရံနဲ့ကာထားပြီး အိမ်ရှေ့က သစ်သားဝန်းထရံနဲ့ သစ်သားတံခါးပေါ့။ ကျုပ်နာမည်က နောင်နောင်ပါ။ အသက်က ၂၆ နှစ် ရေတိုင်ကီလုပ်တာ ဆရာ့ဆိုင်မှာပဲ ဒီနေ့ ဦးပုဒ်နေ့မို့ ဆိုင်ပိတ်တာနဲ့ အိမ်မှာကပ်နေတာပေါ့။

ကျုပ်မိန်းမ နာမည်က သင်းသင်းစိုးပါ။ အသက်က ၂၄ နှစ် ။ ကျုပ်ထက် ၂ နှစ်ငယ်ပါတယ် ။ သားလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်ဗျို့ ။ ၁ နှစ်ကျော်ပါပြီ။ ယောက္ခမ ကတော့ ကျုပ် မသင်းနဲ့ အိမ်ထောင်မကျခင်ထဲက ဆုံးပါးသွားတာ ယောက္ခထီးကတော့ ဦးမျိုးမြင့်တဲ့။ အရပ်မနိမ့်မမြင့်နဲ့ ကျုပ်ထက်စာရင် ပိန်တယ်။

ခု ယောက္ခထီးခေါ်ထားတဲ့ ဗေဒင်ဆရာကို ကျုပ်လည်းတံခါးဖွင့် ပြီးအိမ်ထဲခေါ်လာခဲ့တယ်။ သူစီးလာတဲ့စက်ဘီးလေး အိမ်ဝင်းထဲတွန်းဝင်ရင်း ဒေါက်ထောက်နေတာ။ စက်ဘီးလက်ကိုင်ရှေ့က ချိတ်ထားတဲ့ လွယ်အိတ်အနီကြီး ဖြုတ်ယူပြီး ကျုပ်နောက်က ကပ်ပါလာတာပေါ့။ 

ဗေဒင်ဆရာက ဦးကံသာတဲ့ ။ မြို့ရဲ့ အရှေ့ပြင်အခြမ်းကပြောပါတယ်။ ယောက္ခထီးနဲ့ အသက်က မတိမ်းမယိမ်းလောက်ပါပဲ။ လက်ပြင်ကိုင်းကိုင်းနဲ့ အသားမဲတယ် ။ ကွမ်းစားတော့ သွားတွေက ကွမ်းဂျိုးတွေနဲ့ ပါးစပ်ကလည်းရဲ တွတ်နေတာဗျ။ အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ရင်း ယောက္ခထီးနဲ့ စကားပြောနေကြတာပါ။

" ကိုလှမောင် ပြောလို့ … ဒီက နောင်ကြီးဆီ … လာခဲ့တာပါ … အိမ်လိပ်စာလည်း ကိုလှမောင်က တခါတည်း ပြောပြပါတယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာရယ် … ဗေဒင်မေးချင်တာ ၂ လလောက်ရှိပါပြီ … တခါတခါ ဖျားချင်သလို ဖြစ်သေးတယ်ဗျ … နေရထိုင်ရ အဆင်မပြေတာနဲ့ … ကိုလှမောင်ကို ပြောပြတော့ သူ့အသိ ဆရာတစ်ယောက်ရှိတယ်ဆိုတာနဲ့ … ခေါ်ပေးဖို့ ပြောလိုက်မိတာ "

" ကဲ … လက်ဖက်နဲ့ … ရေနွေးကြမ်းလေး … သုံးဆောင်ပါဦးဆရာ "

ယောက္ခထီးနဲ့ ဗေဒင်ဆရာ ဦးကံသာတို့ စကားပြောနေတုန်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းက လက်ဖက်ပန်းကန်နဲ့ ရေနွေးကရား လာချပေးနေတာပါ။ မသင်းက ရေချိူးပြီးစမို့ သနပ်ခါးနံ့လေးက မွှေးနေတော့တာပဲ။ အိမ်တွင်နေတတ်သူမို့ ဘော်လီမဝတ်တာများတယ်ဗျ ။ ကလေးရတော့ ပိုဆိုးတယ် ။ လုံးလုံး မဝတ်တော့တာ။

မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေးနဲ့ ရုပ်ရည်က အချောကြီးမဟုတ်ပေမယ့် ကြည့်ကောင်းပါတယ်။ထူးခြားချက်က ပါးဖေါင်းသလောက် ရီလိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးနဲ့ဗျို့။ ကျုပ်နဲ့အရပ်အမောင်းက မတိမ်းမယိမ်းပါပဲ။ ခုချိန်ထိ တင်တွေရင်တွေ ထွားကြိုင်းသူမို့ တခါတလေ ဈေးသွားရင်း အပြန်ဆို ကောင်လေးတွေ ကပ်ပါလာတတ်သေးတယ်။

မသင်းကျုပ်တို့ ဘေးနားဝင်ထိုင်တော့ ဧည့်ခန်းထဲက ဖျာပေါ်မှာ ဖင်ကြီးကား ကားထွက်နေတာဗျ။ အင်္ကျ ီအပါးလေးအောက်က နို့သီးခေါင်းလေးကလည်း ချွန်ထွက်နေတော့ ကျုပ်မပြောနဲ့ ဆရာဦးကံသာ မျက်လုံးတွေပါ မသင်းဆီ တချက်တချက်ရောက်ရောက် လာတတ်တာ။ ခဏအကြာ ယောက္ခထီးကို နေ့နံဘာညာမေး သူ့လွယ်အိပ်ထဲက ကျောက်သင်ပုန်းနဲ့ ကျောက်တံထုတ်ပြီး ဗေဒင်တွက်ပေးနေတာဗျို့။

ဗေဒင်တွက်ပြီးတော့ ယောက္ခထီးက ညာဘက်လက်အမြှောက် အ ကနဲ့ အော်မိလို့ ဦးကံသာက ဘာဖြစ်တာလဲမေးနေတာ။ ယောက္ခထီးက လက်ပြင်ကြောညှပ်တာကြာပြီ ဖြစ်ကြောင်းပြောတော့ ဆရာဦးကံသာက အဲလောက်တော့ သူနှိပ်တတ်ကြောင်းပြောပြီး နှိပ်ပေးနေတာဗျ။

အဲဒီချိန်မှာပဲကျုပ်တို့ အိပ်ခန်းဘက်က ကလေးငိုသံကြားတာနဲ့ ကျုပ်လည်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်တာ။ မသင်းရယ် သူ့အဖေရယ် ဗေဒင်ဆရာရယ်က ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ ကျန်နေရစ်တာပါ။

ကလေးကို ချော့သိပ်ပြီး ဧည့်ခန်းဘက် ပြန်လာတော့ မသင်းက သူလည်း ညှောင်းကိုက်နေလို့ လက်စနဲ့အနှိပ်ခံချင်ကြောင်း ပြောဆိုနေတာဗျို့။ ယောက္ခထီးကလည်း နှိပ်လက်စနဲ့ သမီးဖြစ်သူပါ တခါထည်း နှိပ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုနေတာပေါ့။

" ဟာ … ရပါတယ် … နောင်ကြီးရယ် "

ဆရာ ဦးကံသာ က နှိပ်ပေးဖို့ ဝန်မလေးကြောင်းပြောတော့ မသင်းက အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အနှိပ်မခံရဲကြောင်း ကျုပ်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲ နှိပ်ဖို့ ထပ်ပြောနေတာပဲ။ ဒါနဲ့ ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်အောက် ဖျာတချပ်ခင်းပြီး မသင်းက အနှိပ်ခံနေတာပါ။ ကျုပ်က ကုတင်ပေါ်သားလေးနဲ့ အတူမှေးရင်း မသင်းတို့ကို ကြည့်နေလိုက်တယ်။

ယောက္ခထီးကတော့ ဧည့်ခန်းနဲ့ကပ်လျက် သူ့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာပါ။ သူ့အိပ်ခန်းနဲ့ကပ်လျက်က ကျုပ်တို့ အဝတ်စားတွေထည့်တဲ့ ဗီဒိုနဲ့ တခြား ပစ္စည်းအဟောင်းတွေ ထားပြီး အဲဒီအိပ်ခန်း အနောက်ကမှ ကျုပ်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းပေါ့။ အမှန်ကတော့ မသင်းဆန္ဒအတိုင်း သူ့အဖေနဲ့ အိပ်ခန်းချင်းကပ်လျက် မနေချင်လို့ အခန်းခြားတဲ့ သဘောပါပဲ။

ဖျာပေါ်မှာ မသင်းကို အခန်းပေါက်ဖက် ခြေဆင်းထိုင်ခိုင်းရင်း ဆရာဦးကံသာက မသင်းနောက်က ဒူးထောက်ရင်း ပုခုံးတွေစနှိပ်ပေးနေတာပါ။ ပုခုံးတွေနှိပ်ရင်း မသင်းခေါင်းအပေါ်ခြမ်းနဲ့ မေးဖျားကို နောက်က ကိုင်ရင်း ဘယ်ညာ ချိုးပေးနေတာ တဂျွတ်ဂျွတ်နဲ့ဗျို့။ မသင်းပါးစပ်ကလည်း ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ်နဲ့ စနှိပ်ပေးကတည်းက အတော်အညှောင်းပြေနေပုံပါ။

တခုထူးခြားတာက မသင်းခါးလေး ကော့ကော့နေတာ။ သေချာကြည့်တော့မှ ဦးကံသာ ပုဆိုးထဲက ထောင်ထွက်နေတဲ့အရာက ကျုပ်မိန်းမ ကျောပြင်ကို ထောက်မိနေတာဗျ။ မသင်းလက်မခံရင် ရပြီပြောပြီး ရပ်ခိုင်းမှာပဲလေဗျာ။

ခဏကြာတော့ ဦးကံသာက ဒူးထောက်နှပ်ပေးရင်းကနေ ဒူးတုတ်ထိုင်ပြီး ကျောပြင်တွေစနှိပ်ပေးနေပါပြီ ။ မသင်းက တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေတုန်း ဦးကံသာလက်က မသင်းခါးဆီရောက်လာတာပေါ့။

ထမိန်အပေါ်အနားစနဲ့ အင်္ကျီအောက်နားစ ကြားပေါ်နေတဲ့ အသားစိုင်ဖွေးဖွေးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နှိပ်တော့ မသင်းက ကုတင်ပေါ်လှဲနေတဲ့ ကျုပ်ဘက် မသိမသာလေး လှည့်ကြည့်နေတာ။ ထမိန်အညိုရောင်အပါးလေးအောက်က မသင်းဖင်ကြီးက ကားထွက်နေတော့ ကျုပ်လည်း ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားက ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်မိသွားရတယ်။

ဦးကံသာ လက်က ခါးအောက် ဖင်သားကြီးဆီ တချက်တချက်ရောက်တိုင်း လက်မနဲ့ဖိချေရင်း ကျုပ်ဘက်လှည့်ကြည့်တတ်သေးတာဗျ။ သူတို့လှည့်ကြည့်တိုင်း ကျုပ်လည်း မျက်လုံးမိတ်ထားပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။ အတော်လေးကြာတော့ ဦးကံသာဆီက စကားသံထွက်ပေါ်လာတယ်ဗျ။

" ကဲ … သမီး … ဆရာ့ဘက်လှည့် … ပက်လက်လှဲအိပ်လိုက် … ခန္ဓာကိုယ်ရှေ့ပိုင်း နှိပ်ပေးမလို့ "

" ဟုတ်ကဲ့ "

ကျုပ်မိန်းမလည်း စကားသံဆုံးတော့ သူ့ကိုယ်လုံးကို တပတ်လှည့်ပြီး ဦးကံသာရှေ့ ပက်လက်လေးလှဲအိပ်နေတာပေါ့။ ဦးကံသာက ပထမ ကုတင်ဘက်ကို သူ့ကိုယ်လုံးကပ်ပေးနေတာ နောက်ပိုင်း သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ ကုတင်ဘောင်တိုက်နေတော့ နှိပ်ရတာ အဆင်မပြေလို့ ဟိုဘက်ရွေ့ထိုင်ပြီး နှပ်နေတာပါ။

အစက ဦးကံသာကိုယ်လုံးကွယ်နေတော့ ကျုပ်လည်း မသင်းကိုနှိပ်နေတာ မမြင်ရဘူးဗျ။ ဦးကံသာ ဟိုဘက်ရွေ့နှိပ်မှ ကျုပ်မိန်းမပုံစံလေး ထင်းကနဲ့မြင်လိုက်ရတာ။ အင်္ကျီအပါးလေးအောက်က စူထွက်နေတဲ့နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးက ချွန်ထွက်နေပြီး ခါးအောက် ပေါင်ဂွတည့်တည့် ဖေါင်းထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ရာလေးကလည်း ထင်းနေတာဗျ။ ထမိန်က ဟောင်းနေတဲ့အပြင် ပါးလည်းပါးတော့ စောက်ပတ်အုံလေးကို ကပ်နေတာပါ။ ဦးကံသာက ဘေးကနေ ပုခုံးအခွက်လေးထဲ လက်မလေးဖိနှိပ်တော့ မသင်းဆီက အ ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး အသံလေးထွက်လာတာပေါ့။

ဦးကံသာက ခဏအောင့်ခံဖို့ပြောရင်း ဘယ်ညာ နှိပ်တော့ မသင်းကိုယ်လုံးလေး တုန်လာပြီး ခါးကော့တက်လာတာ။ ကျုပ်ဖြင့် မသင်းအနှိပ်ခံတာ ကြည့်ရင်း လီးတောင်နေရတာဗျ။ ဖနောင့်လေး အားယူထောက်ရင်း ကော့တက်လာတော့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကို ကော့ပြသလိုဖြစ်နေတာလေဗျ။

ကျုပ်တင်မဟုတ်ဘူးဗျ ။ ဦးကံသာ ပုဆိုးအောက်က ဟာကြီးကလည်း ဆက်ကနဲ့ တုန်တုန်နေတာဗျို့။ ခဏကြာတော့ ဦးကံသာ လက်နှစ်ဖက်က ကျုပ်မိန်းမပေါင်ရင်း တဖက်ဆီ အုပ်ကိုင်ရင်း ပေါင်အတွင်းကြောတွေကို ဖိဆွဲနေတော့တာ။ မသင်းဆီက အိကနဲ့ အိကနဲ့ ရှိုက်သံလေး ထွက်လာပြီး ကျုပ်ဘက်ကို ခိုးကြည့်နေတယ်။ ကျုပ်လည်း သူ့မျက်လုံးမရောက်ခင် အိပ်ပျော်ချင်ယောင် ဆောင်ပေးလိုက်တာပါ။

သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်လက်က ကျုပ်မိန်းမ စောက်ဖုတ်နားထိ ရောက်နေတာမို့ ဘာဆက်ဖြစ်မလည်း အတွေးက တရှိန်းရှိန်းနဲ့ဗျ။ ဦးကံသာကြည့်လိုက်တော့လည်း ပေါင်ဂွတွေနှိပ်ရင်း သူ့မျက်လုံးတွေက မသင်းစောက်ပတ်ကို အရသာခံကြည့်နေတာဗျို့။

" သမီး … ညာလက်လေး … ဆရာ့ပေါင်ပေါ် ခဏတင်လိုက် … ဒူးခေါင်းနဲ့မလွတ်ဘူးနေမှာ "

ပက်လက်အနေထားနဲ့ အနှိပ်ခံနေတဲ့ မသင်းညာဖက်လက်ကို ဆရာဦးကံသာ ဒူးခေါင်းနဲ့ဖိမိသလို ဖြစ်နေတာမို့ ဆရာက လှမ်းပြောနေတာ။ ပြောပြီးတာနဲ့ မသင်းပေါင်ဂွနှိပ်နေတဲ့ သူ့လက်တဖက်ကို ခွာပြီး မသင်းညာဖက်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ဒူးကွေးထိုင်ထားတဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ပေါင်ရင်းကနေ ဒူးအထပ်နားထိ အသွားအပြန် ဆက်နှိပ်ပေးနေတာပေါ့။

မသင်း မျက်လုံးလေး စင်းလာပြီး ဆရာဦးကံသာ ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ ညာဖက်လက်ဖမိုးကို မှောက်ချပစ်တာပဲ။ ဦးကံသာ လက်ချောင်းတွေကလည်း ပေါင်ဂွအရင်းနားရောက်တိုင်း လက်မလေး နှစ်ခုက ဖေါင်းကြွနေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမအဖုတ်လေးကို မထိတထိလေး ပွတ်ပေးနေတယ်။

မကြာပါဘူး။ ဆရာဦးကံသာ ပေါင်ကြားက ထောင်ထွက်နေတဲ့ အရာရဲ့ထိပ်ပိုင်းလေးကို ကျုပ်မိန်းမလက်ကလေးက အုပ်ကိုင်လိုက်တာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမ လက်ချောင်းတွေက အဲဒီမာတန်တန်ဟာကြီးကို ပုဆိုးအပြင်ကနေ ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ချေရင်း စင်းနေတဲ့မျက်လုံးတွေက ကျုပ်မျက်နှာကိုလှမ်းကြည့်နေတာပေါ့။

ကျုပ်အိပ်ပျော်နေတယ် ထင်ပုံရတယ်ဗျ ။ ဦးကံသာ လက်မက ပေါင်ရင်းရောက်တိုင်း အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲကို သိသိသာသာ ထိုးစွနေတာ။ မသင်း လက်တဖက်ကလည်း ဦးကံသာပေါင်ကြားထဲ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပေါ့။ ကျုပ်စိတ်ထဲ နားမလည်တဲ့ ခံစားမှု့တခုပေါ်လာပြီး လီးကလည်း ခါတိုင်းထက် တင်းနေတာဗျ။ဖြစ်နိုင်ရင် ဆရာဦးကံသာကို ပြန်ခိုင်းပြီး ကျုပ်မိန်းမကို တက်လိုးပစ်ချင်မိတယ်။

" သင်းသင်းရေ … သမီးတို့ နှိပ်တာလည်း ကြာနေပြီ … နင့်ယောင်္ကျားကို … ဆရာစားဖို့ လက်ဖက်ရည်နဲ့ ပလာတာလေးဖြစ်ဖြစ် မုန့်တခုခုလောက် ဝယ်ခိုင်းလိုက်ဦး ၁၂ ကျော်နေပြီ "

ကျုပ်စိတ်ကူးယဉ်နေတုန်း အိပ်ခန်းလိုက်ကာလေး ပွင့်လာပြီး ကျုပ်ယောက္ခထီး စကားသံ ကြားလိုက်ရတော့တာပဲ။ ကျုပ်လည်း အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာကနေ ထပြီး လက်ဖက်ရည်နဲ့ မုန့် ပြေးဝယ်ပေးရတာပေါ့။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က မဝေးပါဘူး ဆိုင်ကယ်နဲ့ ၁၀ မိနစ်လောက် မောင်းရင် ရောက်ပါတယ်။

ဖြစ်ချင်တော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် မရောက်ခင် ဆိုင်ကယ် ရှေ့ဘီးပေါက်ပါလေရော ဥပုဒ်နေ့ဆိုတော့ ဘယ်ဆိုင်မှ မဖွင့်ဘူးဗျ။ ၅ မိနစ်လောက် တွန်းလာရင်း လေထိုးကျွတ်ဖါဆိုင် အသစ်တခုတွေ့မှ အဆင်ပြေသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျုပ်မရောက်ခင် ရှေ့မှာ ၃ စီးဗျ။ ဘီးဖာတာနှေးတော့ နာရီဝက် ကျော်ကျော်လောက်မှ ဆိုင်ကယ်ကပြီးတာ။ လက်ဖက်ရည်နဲ့ မုန့်ဝယ်ပြီးတော့ အိမ်အမြန်မောင်းခဲ့လိုက်တယ်။အသွားအပြန် မိနစ် ၄၀ ကျော်ကျော်လောက် ကြာသွားတာပေါ့။

အိမ်ရောက်တော့ ဆရာဦးကံသာတောင် ပြန်တော့မလို့ဗျ ။ အိတ်တွေလွယ်ထားပြီးပြီ အကျိုးကြောင်းပြောပြရင်း လက်ဖက်ရည်နဲ့မုန့် ဇွတ်စားခိုင်းလိုက်ရတယ်။ ယောက္ခထီးဗေဒင်တွက်ခပဲ ယူပြီး ကျုပ်မိန်းမနှိပ်ခ မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ် မယူတော့ဘူး ပြောပြီးမှ စက်ဘီးလေးနဲ့ ပြန်သွားတာဗျို့။

ခဏနေတော့ ယောက္ခထီးလည်း သူ့အိပ်ခန်းထဲဝင်နားတာနဲ့ ကျုပ်လည်း ကျူပ်တို့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တာ။ ကုတင်ပေါ် သားလေးဘေးမှာ ခွေခွေလေး အိပ်နေတဲ့ မသင်းကို တွေ့လိုက်ရတာပေါ့။ ချက်ချင်းပဲ စိတ်တွေပြန်ကြွလာပြီး ထမိန်အောက်နားစလေးကို ခါးပေါ်ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ ညာဖက်ခြေထောက်ဆန့်ထားပြီး ဘယ်ဖက်ခြေထောက်ကွေးထားတဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ပေါင်ကြားက စောက်ပတ်က ခါတိုင်းထက် ဖေါင်းကြွစူထွက်နေတာဗျ။ မသင်းက ချက်ချင်း ထမိန်စကို ပြန်ဖုံးပြီး ပင်ပန်းလို့ နောက်မှ လိုးဖို့ ပြောရင်း ပြန်အိပ်နေတာ။ ကျုပ်အံံ့အောနေတာပေါ့ ။ ခါတိုင်း အလုပ်နားရက်ဆို ကျုပ်ကစဖို့တောင် မလိုဘူး ။ သူ့ဘက်ကပဲ ဦးဆောင်ပြီး တနေကုန်နီးပါး လိုးကြတာပါ။

အမှန်တိုင်းဆို ကျုပ်လည်း ခုန မြင်လိုက်ရတဲ့ မသင်းစောက်ဖုတ်ကို မသင်္ကာဘူးဗျ။ ကျုပ်တို့ အိမ်ထောင်ကျကာစ ကျုပ်လိုးထားတဲ့အတိုင်းပဲ စောက်ပတ်က ယောင်ကားနေတာ။ ကျုပ် လက်ဖက်ရည်သွားဝယ်တုန်း ဆိုင်ကယ်ဘီးပေါက်လို့ လမ်းမှာ ကြာနေတဲ့ အချိန် ဦးကံသာများ လိုးသွားတာလား တွေးမိနေတာပေါ့။

စိတ်ထဲ သဝန်တိုမိသလို ဖြစ်ရပေမယ့် လက်တွေ့မမြင်လိုက်တော့ သိပ်မခံစားရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သိချင်စိတ်က တနေ့တခြား ပြင်းပြလာတာဗျို့။ မသင်းကိုမေးတော့လည်း မျက်စိမျက်နာပျက်ပြီး ငြင်းနေတာမို့ မမေးတော့ပါဘူး။ ၄ လလောက်ကြမှ မထင်မှတ်ပဲ မေးတော့ မသင်းက ပြန်ပြောပြပါတယ်။ သူ့ကို ခွင့်လွတ်ပေးဖို့ အိမ်ထောင်ရေးမပြိုကွဲဖို့ ကတိတောင်းပြီးမှ ပြောပြတာပါ။

" ကတိပေးပါတယ် … မိန်းမရဲ့ … အိမ်ထောင်ရေး မထိခိုက်စေရပါဘူး "

" တကယ်နော် … ကိုနောင် … မသင်းလည်း … မထင်မှတ်ပဲ … အထိတွေ့နောက် သာယာခဲ့မိတာပါ "

" အင်းပါ … နားလည်ပါတယ် … မိန်းမရယ် "

" အဲဒီနေ့က … ပထမဆုံးအကြိမ်ပေါ့ … ကိုနောင် ပြန်မလာခင်လေး … မသင်း ဦးကံသာကို … အလိုးခံမိတာပဲ "

" ဟမ် … ပထမဆုံး အကြိမ်ဆိုတော့ … ဒုတိယ … တတိယ အကြိမ်များ "

" အားလုံး … လေးကြိမ် တိတိပဲ … ကိုနောင် "

ကျုပ်စကားမဆုံးခင် မိန်းမက ကျုပ်ဆိုလိုတာကို ဖြတ်ပြောပစ်တာဗျ။

" ဟာ "

" အထင်သေးသွားပြီမလား … မသင်းကို … အဟင့်ဟင့် "

ကျုပ်ရဲ့ … ဟာ … ဆိုတဲ့စကားကြောင့် ကျုပ်မိန်းမ ဝမ်းနည်းပြီး ငိုပါလေရောဗျာ။ ဒါနဲ့ အံအောစိတ်နဲ့ ဟာမိတာ ဖြစ်ကြောင်း ပြန်ရှင်းပြရသေးတာ။ အငိုတိတ်မှ သူ့ဇာတ်လမ်းကို ထပ်ပြောပြတာဗျို့။ ကျုပ်လည်း အသာငြိမ်ပြီး နားထောင်နေရတာပေါ့။

" ကိုနောင်က … ဘာကို … အံ့အောတာလည်း "

" ပြောရင် … စိတ်မခုရဘူးနော် … မိန်းမ "

" မခုပါဘူး … ဒီနေ့ … အကုန်လုံး အမှန်တိုင်းပြောပြမှာမို့ … သိချင်တာမေးပါ "

" ဒီလိုကွ မိန်းမရ … အသက်ရွယ်ကလည်း ဖအေလောက်ကြီး … ရုပ်ရည်ကလည်း သာမန်လေ … မိန်းမက ဘာကို ကြည့်ကြိုက်တာလည်း … နားမလည်လို့ပါ "

" အစထဲက … ပြောပြီးသားလေ … အထိအတွေ့ပါဆို … ဦးကံသာက … ကိုနောင့်ထက် … အပြုစု အယုယ သာတာရယ် … ပြီးတော့ … အောက်ကဟာကလည်း … ကိုနောင့်ထက် ထွားပြီး ကြာကြာလေး လုပ်နိုင်တယ်လေ "

" အပြုစု အယုယ … ဆိုတာက "

" အာ … အဲဒါ … ဟို  ဟို   … ဟိုဟာလေ "

" ပြောပါ … မိန်းမရယ် "

ကျူပ်လည်း မျက်နှာလေးရဲနေတဲ့ မိန်းမကို ဆွဲဖက်ရင်း ဆက်ပြောခိုင်းလိုက်တာ။

" အင်းပါ … အစကနေ ပြောပြပါ့မယ် "

...........................................................................................

နောင်နောင်တစ်ယောက် လက်ဖက်ရည်သွားဝယ်စဉ်  အဖေဖြစ်သူ ဦးမျိုးမြင့်မှာ သမီးဖြစ်သူဘေးနား ခဏထိုင်နေသေး၏။ ဦးမျိုးမြင့်ရှိချိန် ဦးကံသာမှာ ပုံမှန်ပဲနှိပ်ပေးရင်း ဦးမျိုးမြင့်အခန်းပြင်ထွက်တော့မှ  မသင်းအား ဝမ်းလျားမှောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ခြေသလုံးကနေ ပေါင်ရင်းထိ နှိပ်ပေးရင်း ပေါင်ရင်းနား ရောက်တော့  မသင်းထမိန်လေး အပေါ်ကိုလိပ်တင်ပစ်တော့၏။

သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် သူစိမ်းယောင်္ကျားရှေ့ ဖင်ကြီးက အပြောင်သားပေါ်နေပြီမို့ ခင်ပွန်းဖြစ်သူနောင်နောင် ပြန်လာရင်ဆိုတဲ့အတွေး အဖေ နောက်တခေါက်ပြန်ဝင်လာရင် ဆိုတဲ့အတွေး … အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ စိတ်ထဲ ရှုတ်ထွေးနေမိပြန်သည်။ တွေဝေနေရာက အသိစိတ်ဝင်ပြီးကုန်းထတော့ ဦးကံသာက ရိပ်မိပုံနှင့် ချက်ချင်း မသင်းပေါင်ရင်းနား တက်ခွပစ်လိုက်သ၏။

ချက်ချင်းပဲ သင်းသင်းစိုးဖင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေးဟာကြီး ထိကပ်နေပြီး လှည့်ကြည့်တော့ ဦးကံသာက သူ့ပုဆိုးကို ဒူးဆစ်ထိဖုံးထားကာ အပြင်က လူဝင်လာရင်လည်း ဦးမျိုးမြင့်ကို ခွပြီးနှိပ်ပေးတဲ့ ပုံစံမျိုးပဲ မြင်ရတော့မည်။ ငြင်းဆန်ခြင်းနဲ့ သာယာခြင်း တပြိုင်ထဲ ခံစားမိရင်း စိတ်နှစ်ခွဖြစ်နေတုန်း သူမ စောက်ပတ်လေးထဲ ဦးကံသာ ဒစ်ကြီး တိုးဝင်လာတော့သည်။ စဝင်ဝင်ချင်း ကျင်ကနဲ့ဖြစ်ပြီး နာပေမယ့် အသံမထွက်ရဲခဲ့ပေ။ အဖေဖြစ်သူကြားသွားရင် အရှက်ကွဲပြီဆိုတဲ့ ခံစားချက်က တိုးဝင်လာခဲ့ရ၏။

အစပိုင်း နာကျင်ပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း အရသာက ကောင်းလာသဖြင့် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် မြန်မြန်ပြီး ပြီးရောဆိုပြီး ငြိမ်နေမိသည်။ ဦးကံသာ ကလည်း သင်းသင်းစိုးငြိမ်သွားသည်နှင့် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ကြိတ်ဆောင့်ပစ်၏။ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာမို့ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် အရင်ပြီးသွားရင်း ခဏနေမှ သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ ခံစားရကာ ဦးကံသာ ပြီးမှန်း ရိပ်မိလိုက်တော့သည်။

.............................................................................................................

" သူက … တခါပဲ … လုပ်သွားတာပေါ့ "

" အင်း … တခါထဲပဲလုပ်တာပါ … ဒါပေမယ့် … သူ့ဟာက ထွားလို့ … မသင်း ရေသွားဆေးတော့ … အောက်ကဟာ ယောင်နေတာ မြင်လိုက်ရတာ … ကိုနောင် ပြန်လာတော့ တကယ်ကို အောက်က မခံနိုင်တော့တာ ကျိန်းနေတာပေါ့ "

" နောက်တကြိမ်ကရော "

" နောက်တခါက … အဖေလည်း ရပ်ကွက်ကထိန်ကိစ္စနဲ့ … လှူဖို့ကျောင်းရှာတော့ ၂ညအိပ် ၃ရက်ခရီး ထွက်တာလေ … ကိုနောင်ကလည်း မနက်တည်းက အလုပ်သွားတာဆိုတော့ …အိမ်မှာ မသင်းနဲ့သားလေးပဲ … ရှိတာပေါ့ … နေ့ခင်းဘက် သားလေးအိပ်တော့ မသင်းလည်း ထမင်းစားပြီး အိမ်ရှေ့ဘုံပိုင်မှ အဝတ်လျှော်တုန်း ဆရာဦးကံသာ ရောက်လာတာပေါ့ "

" အော် "

" မသင်းလည်း … မျက်နှာပူပူနဲ့ … အဖေ မရှိသေးကြောင်း ပြောပြလိုက်တယ် ဦးကံသာက … တံခါးကို သူ့ပါသာဖွင့်ပြီး စက်ဘီးကို အိမ်ထဲသွင်းထားလိုက်တယ် … ပြီးတော့ မသင်းဘေးနား လာထိုင်းရင်း … ကိုနောင် ဘယ်ချိန်ပြန်လာတတ်လည်း မေးတော့တာပဲ "

" အင်း "

ကျုပ်လည်း မိန်းမဖြစ်သူ ပြောကောင်းအောင် အင်းအဲ ထောက်ပေးတာပေါ့။

" မသင်း လည်း ညနေစောင်းမှ ပြန်လာတယ်လို့ အမှန်တိုင်းပြောမိလိုက်တာ … ချက်ချင်းပဲ စောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး အဝတ်လျှော်နေတဲ့ မသင်းထမိန်အောက်နားစတည်း သူ့လက်က ရောက်လာတော့တာပဲ … အထဲက ဟာကို နိုက်ကလိရင်း ကျန်လက်တဖက်က … သူ့ပုဆိုး အောက်နားစကို မပြီး ပြနေတာပေါ့ "

မသင်းက ကျုပ်ဖြတ်မေးတာတွေ ပြန်ဖြေရင်း သူနဲ့ဦးကံသာတို့အကြောင်း ဆက်ပြောပြပါတယ်။

.....................................................................................................................

" အိုရ် … မပြပါနဲ့ "

" ကြည့်ပါ … သင်းသင်းရဲ့ … ဟိုနေ့က သင်းသင်း စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်ထားတဲ့လီးကြီးလေ "

ဦးကံသာတစ်ယောက် ပေါင်ကြားမှ လီးအားပြနေစဉ် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် မျက်နှာလေးရဲနေတော့၏။

" ဟင့်အင် … အိမ်အပြင်မှာ … ဖြတ်သွားဖြတ်လာ လူတွေနဲ့ "

" ဒါဆို … အိမ်ထဲသွားရအောင်လေ … ဆရာက သင်းသင်းကို တွေ့ချင်လို့ … အဝေးကြီးက လာရတာပါ "

ဦးကံသာစကား ဆုံးသည်နှင့် သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် အိမ်ရှေ့လူမြင်မှာ ဆိုးသဖြင့် အိမ်ထဲပြေးဝင်လာမိသည်။ ရင်တွေတဒုန်းဒုန်း ခုန်ကာ ဧည်ခန်းစားပွဲခုံနား မတ်တပ်ရပ်နေမိသည်။ ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် ဖင်သားကြီးများမှာ ရေစိုထမိန်အောက်တွင် ကော့ထွက်နေပြန်၏။

သူမလက်လေးအား ဆွဲကာ ဦးကံသာမှ ဧည့်ခန်းမြောက်ဖက်ဒေါင့်ထဲ ဆွဲခေါ်ခဲ့သည်။ တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေသော သင်းသင်းစိုး ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲရပ်ခိုင်းထား၏။ ရေစိုနေသော ဖင်ကြီးအားဆုပ်နယ်ကာ ဖင်ကြားလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲရင်း ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးစွလိုက်သည်။

" အို့ … အေမ့ "

တသက်နဲ့တကိုယ် ဖင်အား အယက်မခံဘူးခဲ့ပေ ။ လင်ဖြစ်သူ နောင်နောင်တောင် စိတ်တအားကြွချိန်မှ စောက်ပတ်အားယက်ပေးဘူးသည်။ ဖင်ဝလေးထဲ လျှာနွေးနွေးကြီးမှာ အထက်အောက် ကစားလိုက် လျှာဖျားအား စုချွန်၍ သွင်းလိုက် နောက်ပိုင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်သလို ဖင်ဝအား တေ့စုပ်ခံရကာ သင်းသင်းစိုး ခါးလေးကော့တက်လာပြီး အနီးရှိ အိမ်ထရံအား လက်ထောက်ထားရတော့၏။

ခဏအကြာတွင် ပေါင်တန်များ တုန်လာကာ စောက်ပတ်လေးထဲမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာရင် ပေါင်အတွင်းသားများမှ ခြေဖျားထိ စီးကျလာခဲ့သည်။ စောက်ရည်များ ကုန်မှ လှည့်ကြည့်ရာ သူမနောက်ကျောဘက်တွင် မတ်တပ်ရပ်အနေထားဖြင့် ပုဆိုးအား ခြေရင်းပုံထားသော ဦးကံသာအား တွေ့လိုက်ရ၏။

" ဟင် … အကြီးကြီးပဲ "

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဦးကံသာပေါင်ကြားမှ ဆက်ကနဲ့ဆက်ကနဲ့ တုန်နေသော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးလေးပြူးနေမိသည်။ ပထမတကြိမ် သူမက မှောက်ယက်အနေထားမို့ အပေါ်မှခွလိုးသော ဦးကံသာလီးမှာ လင်ဖြစ်သူ နောင်နောင့်လီးထက် ကြီးမှန်းရိပ်မိပေမယ့် သေချာမမြင်လိုက်ရပေ။

" ကိုင်ကြည့်လေ … သင်းသင်း "

" ဟင့်အင် "

" ရော့လေ … မကြောက်ပါနဲ့ … သင်းသင်း စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်ဖူးပြီးသားကို "

ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုး လက်အားဆွဲကာ ထောင်မတ်နေသော သူ၏ လီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ ကြောင်၍ ဦးကံသာ လီးကြီးအား အုပ်ကိုင်ထားမိတော့သည်။ သူစိမ်းယောင်္ကျားရှေ့ ထမိန်မပါပဲ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားဖြင့် လီးအားကိုင်မိသဖြင့် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာပြန်၏။

ထိုစဉ် ဦးကံသာမှာ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကပ်ရင်း သင်းသင်းစိုး နို့အုံများအား ညှစ်ချေပေးနေသည်။ ထိုနောက့် သူမအင်္ကျီနှင့် ဘော်လီ ချွတ်ကာ နို့စို့ခံရင်း ဦးကံသာ လီးအား အလိုလျောက် ပြန်လည်ပွတ်သပ် ပေးနေမိသည်။ လင်ဖြစ်သူ လီးထက်ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးအား တကြိမ်တည်းနှင့် စွဲလမ်းနှစ်ချိုက် သွားတော့၏။ ဦးကံသာမှာ နို့သီးခေါင်းလေးအား ခဲရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် ကိုယ်လုံးချင်း ဆွဲကပ်ပစ်သည်။ လီးထိပ်မှာ သင်းသင်းစိုး ဆီးခုံးအား ထောက်မိပြီး သူမစောက်ပတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရပြန်၏။

သူမဖင်ကြီးများ ဆုပ်နယ်ပေးစဉ် ခါးလေးကော့ကာ ဦးကံသာလီးအား အောက်သို့နိမ့်၍ စောက်ပတ်ကြားထဲ ညှပ်ထားလိုက်သည်။ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ကာမစိတ်များ ထကြွလာကာ ဦးကံသာလီးအား ခပ်တင်းတင်းညှပ်ရင်း ဆီးခုံးချင်းကပ်နေအောင် ကော့ထိုးနေ၏။ ဦးကံသာ၏ အပွတ်အသပ် အယုအယများအောက် စီးမျောကာ တအီးအီး ညည်းငြူနေတော့သည်။

" ဆရာ့ လီးကြီး … ကြိုက်လား သင်းသင်း "

" အင်း … ကြိုက်တယ် "

" ညည်းယောင်္ကျာလီးနဲ့ ဆရာ့လီး ဘယ်သူက ကြီးလည်း "

" ဆရာက ကြီးတာပါ … ကြာလည်း ကြာကြာ လုပ်နိုင်ပါတယ် "

" ဘာကြာတာလဲ ကွဲ့ … ဆရာ့ သေချာ ပြောပြပါဦး "

" ဟို ဟို … ဟိုဟာ လုပ်တာပါ "

" ဘယ်ဟာ … လုပ်တာလဲ "

ဦးဟံသာမှာ သင်းသင်းအား အရှက်ကုန်လာစေရန် ရမ္မက်ကြွသော မေးခွန်းများ တရစပ် မေးနေပြန်၏။

"  လိုး … လိုး … လိုးတာပြောတာပါ … ဆရာ "

" ခုန … သင်းသင်း ဖင်ပေါက်ထဲ ယက်ပေးတော့ … ခံလို့ကောင်းလား "

"  ရှီးးး းးးးး …… ကျွတ် …… ဟုတ် …… တအားကို ကောင်းတာပဲ ဆရာ "

" အဲဒါမျိုး … သင်းသင်း … စောက်ပတ်လေးကို ဖြဲယက်ပေးမယ်ဆိုရင်ရော "

" အာ … ဆရာ "

သင်းသင်း ကိုယ်လုံးလေးတုန်လာကာ မျက်လုံးလေးဖွင့်ရင်း ဦးကံသာ မျက်နာအား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဦးကံသာမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ သင်းသင်းစိုး ပေါင်ဂွအား မျက်နှာအပ်ပစ်တော့သည်။ သင်းသင်းစိုးမှာ ပေါင်တန်များ အနည်းငယ်ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်နှင့် ဦးကံသာမျက်နာအား ကပ်ပေးလိုက်၏။

ဦးကံသာ၏ လျှာစွမ်းအောက် တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်နေကာ ဦးကံသာမျက်နှာအား တွန်းထုတ်ရင်း အသက်ဝအောင်ရှုနေလိုက်တော့သည်။ ထိုစဉ် ဦးကံသာမှ ထရပ်ရင်း သူမမျက်နှာနားလေး တစုံတခု တောင်းဆိုဟန်ဖြင့် ကပ်ပြောနေ၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ တွေဝေမနေပဲ ချက်ချင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူမမျက်နှာရှေ့ ထောင်မတ်နေသော ဦးကံသာလီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပေး၏။

" ပြွတ်  ပြွတ် … ပြွတ် "

" အားပါး … ကောင်းတာ သင်းသင်းရယ် … စုပ်စုပ် "

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူအား တခါတလေမှ လုပ်ပေးသော အရာအား ဦးကံသာအား ကျေကျေနပ်နပ် ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဒစ်ဖူးအားစုပ်သည်နှင့် လီးထိပ်မှထွက်သော ညှီစို့စို့ အနံ့လေးကြောင့် သူမစိတ်များ ထကြွကာ အားရပါးရ စုပ်ပေးနေ၏။

ဒစ်ဖူးအားစုပ်ရင်း ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးနေရာလေးအား လျှာဖြင့်စွကာ လီးအရင်းထိ လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်သည်။ ဦးကံသာသင်ပေးသည့်အတိုင်း လီးအား ယက်လိုက်စုပ်လိုက်ဖြင့် စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်ပေးနေ၏။ လီးစုပ်ရင်း သူမလက်လေးတဖက်မှာ လီးအရင်းအောက်ဖက်မှ လဥနှစ်လုံးအား ညှစ်ချေပေးသဖြင့် ဦးကံသာတစ်ယောက် အကြိုက်တွေ့နေမိသည်။

လီးထိပ်အပေါက်လေးအား လျှာဖျားနှင့် ထိုးစွတိုင်း တကိုယ်လုံးအီစိမ့်ကာ သင်းသင်းစိုး ပါးစပ်လေးအား ရသလောက် လီးအားသွင်း၍ လိုးမိသေး၏။ ခဏအကြာတွင် ဦးကံသာမှ သင်းသင်းစိုး ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်၍ လိုးဖို့ ပြောဆိုလိုက်သည်။

" သင်းသင်း … ဆရာတို့ လိုးကြစို့ … ကြာရင် ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားလိမ့်မယ် "

" လိုးလေ … အိပ်ခန်းထဲ လိုးမလား … ဒီမှာပဲ လိုးမလား "

" အထဲသွားလိုးမယ်လေ "

" အဲဒါဆို … လာလေ "

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဦးကံသာပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ပျောက်ကွယ်သွားမှာစိုးသည့်အလား လက်ဖြင့်ဆုက်ကိုင်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲကာ ပေါင်တန်များ ဖြဲရင်း ကုတင်အောက် မတ်တပ်ရပ်နေသော ဦးကံသာပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်နေတော့၏။

" ဆရာ … လုပ်တော့လေ "

" ဘာလုပ်ရမှာလည်း … သင်းသင်းရယ် "

" လိုးရမှာလေ … ဟောဒီစောက်ပတ်လေးထဲ လီးကြီးသွင်းပြီး လိုးပေးရမှာ … ရပြီလား … ဟွန့် "

ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်ညိုးထိုးကာ ပြောဆိုနေသော သင်းသင်းစိုး ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ ဦးကံသာ မှောက်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးအား ဒစ်ဖြင့်တေ့ကာ ခါးအားဖြင့် ဖိချလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုး ခေါင်းလေး မော့တက်လာကာ ပါးစပ်မှ တအားအား အော်ဟစ်နေပြန်၏။

" ဗျစ် … အ …… ဗျစ်ဗျစ် …… အမလေးးးး … ကျွတ်ကျွတ် "

ဦးကံသာလီးကြီးမှာ သင်းသင်းစိုး စောက်ပတ်လေးထဲ တရစ်ချင်းတိုးဝင်သွားတော့သည်။ ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုး နို့အုံများ ဆွဲစို့ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မှောက်ယက်အနေထားဖြင့်  ဖိဖိလိုးနေ၏။ တခါခံဖူးပြီးသားမို့ သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် အံကြိတ်ကာ ကောင်းလာမည့် အချိန်အား စောင့်နေမိသည်။ ခဏအကြာတွင် လီးအဝင်အထွက်အား သေချာမှတ်ရင်း ဦးကံသာလီးကြီး အဝင်တွင် သူမခါးလေးကော့ကာ ပင့်ခံလိုက်၏။

" ရှီးးးး းးးး … ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ် … မြန်မြန်လေး လိုးပေးပါ့လား "

သင်းသင်းစိုးစကားအဆုံး ဦးကံသာတစ်ယောက် မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်လိုးတော့သည်။ လီးအဖျားထိထုတ်ကာ အရင်းထိ ပြန်ဆောင့်သဖြင့် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ကော့ပျံနေရသည်။ လီးကြီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် ညှစ်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။

ဦးကံသာ ကျောပြင်အားဖက်ကာ ဆီးခုံးချင်းကပ်နေအောင် ကော့ထိုးရင်း တအီးအီး ညည်းရင်း အထွဋ်ထိပ်ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ဦးကံသာမှာ သင်းသင်းစိုး အမောဖြေသည်ကို ခဏစောင့်ပြီး သူအပြီးလိုးရန် လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်၏။

သင်းသင်းစိုးမှာလည်း ဦးကံသာပြောသမျှ အဆင့်သင့် လိုက်လုပ်ပေးနေမိသည်။ ခုလည်း ပက်လက်အနေထားမှ ကုန်းထကာ ဦးကံသာရှေ့ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏။ သူမပေါင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ပတ်အားကြည့်ကာ ဦးကံသာ ရမ္မက်စိတ်များ ထိန်းမရသိမ်းမရ ဖြစ်လာရသည်။

သင်းသင်းစိုး ဖင်ကြီးနောက်မှ ဒူးထောက်နေရာယူကာ လီးအား အရင်းမကိုင်ရင်း စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပစ်၏။ ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထားသော သင်းသင်းစိုးတယောက် ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်အား ရသလောက်ထောင်းပေးနေသည်။

ခဏအကြာတွင် ဦးကံသာတစ်ယောက် သင်းသင်းစိုးခါးအား စုံကိုင်ကာ မေးကျောများထောင်အောင် မနားတမ်း ပစ်လိုးတော့၏။ လီးအရင်းထိ ဝင်သဖြင့် လီးထိပ်မှ သားအိမ်ဝလေးအား ဆောင့်မိတိုင်း စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်ကာ အီစိမ့်အောင် ခံစားနေရသည်။ ခုလို လေးဖက်ထောက် အလိုးခံရသည်မှာ ပိုပြီးကောင်းကြောင်း ခံစားသိရှိလိုက်ရပြန်သည်။

ဦးကံသာ၏ မီးပွင့်မတတ်လိုးချက်များအား ပြန်လည်တုံ့ပြန်ရင်း ဦးကံသာနှင့်အတူ အထွဋ်ထိပ်ရောက်ကာ တတိယအချီပြီးဆုံးသွားခဲ့၏။ ဦးကံသာမှာ ပြီးသည်နှင့် သင်းသင်းစိုး စောင်ပတ်လေးအား ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူထက် အစစ အရာရာ သာလွန်သော ဦးကံသာအား စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်ကာ ပြန်ခါနီးထိ လီးကြီးအား မလွတ်တမ်း ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်၏။

...................................................................................................

ကျုပ်လည်း မိန်းမဖြစ်သူ မသင်းစကားပြောအပြီး မနေနိုင်တာနဲ့ ဂွင်းထုပစ်ရသေးတယ်။ မသင်းက ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကနေပဲ ကျုပ်လက်ကို ဖယ်ရင်း သူ့လက်လေးနဲ့ ထုပေးတာဗျို့။ လရည်ထွက်တော့ လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်ပြီး လရည်တွေ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်တာ။

" ဟင် … မသင်း … လရည်တွေ … မျိုပစ်တာလား "

" အင်းလေ … ဦးကံသာ … လရည်တွေတောင် မျိုသေးတာပဲ … ကိုနောင်က မသင်းယောင်္ကျားပဲ "

" အော် … ဦးကံသာက သင်ပေးတာပဲပေါ့ "

" အင်း … အဲဒါက … တတိယ အကြိမ်ပေါ့ "

..................................................................................................

ဦးကံသာနှင့် ဒုတိယအကြိမ်လိုးပြီးကတည်းက သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူ နောင်နောင်နှင့် လိုးတိုင်း ဆန္ဒများ မပြည့်ဝတော့ပေ။ နောင်နောင်မှာ ထမိန်လှန်ပြီး လိုးကာ လရည်ထွက်သည်နှင့် ထိုးအိပ်သွားတော့၏။ သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ကာမဆန္ဒများ မပြည့်ဝပဲ ရမ္မက်စိတ်က အမြဲတောက်လောင်နေသည်။

အိမ်ရှေ့ စက်ဘီးဖြင့် ဦးကံသာများ လာမလား မျှော်နေသည်မှာ ၁လ ကျော်ကြာခဲ့လေပြီ ။ အရိပ်အရောင်တောင် မမြင်ရချေ။ နောက်ဆုံး ဖခင်ဖြစ်သူဦးမျိုးမြင့်သူငယ်ချင်း ဦးလှမောင်ထံ ဦးကံသာ လိပ်စာ စုံစမ်းပြီး လိုက်သွားတော့သည်။ လိုင်းကားစီးကာ ဂိတ်ဆုံးရောက်မှ ဆိုင်ကယ်တက္ကစီငှားပြီး ဦးကံသာ အိမ်သို့ရောက်ရှိခဲ့သည်။ သူမစရောက်စဉ် ဗေဒင်လာရောက်  မေးမြန်းကြသော ဧည့်သည် ၂ ဦးအားစောင့်၍ သူမအလှည့်မှ ဝင်သွားလိုက်၏။

" ဟင် … သင်းသင်း "

" ဆရာ "

နှစ်ဦးသားစိုက်ကြည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် ဦးကံသာမှာ အိမ်ဝင်းတံခါး ပိတ်ရင်း သင်းသင်းစိုးအား နောက်ဖေး အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ဦးကံသာအိမ်မှာ ပေ ၂၀ ပေ ၄၀ မြေအကျယ်အား ဝင်းပြည့်ခြံပြည့် အိမ်ဆောက်ထား၍ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းနှင့် ဗေဒင်ဟောခန်းအား ပူးတွဲထားကာ နောက်ထဲ၌ အိပ်ခန်း တခန်းသာပါရှိသည်။

အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် သင်းသင်းစိုးမှာ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပေ။ သူမစွဲလမ်းနှစ်ချိုက်မိသော ဦးကံသာလီးကြီးအား တရှုံ့ရှုံ့ဖြင့်နမ်းရင်း ကာမမီးများ တောက်လောင်နေရှာသည်။

" အင့် … ပြွတ် … ပြွတ် "

ဦးကံသာမှာ ကုတင်ပေါ်ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်လျက် သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးအား အငမ်းမရ နမ်းနေသော သင်းသင်းစိုးအား ခေါင်းလေးပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်၏။

" ဒီကို … ဘာလာလုပ်တာလည်း … သင်းသင်း "

" အာ … အလိုးခံဖို့လာတာ … အလိုးလာခံတာလေ "

" ဘယ်ဟာနဲ့ ခံမှာလည်း "

" ဟောဒီ … စောက်ပတ်နဲ့လေ "

ဦးကံသာ စကားအဆုံး သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ထရပ်ကာ ထမိန်ချွတ်ချလိုက်သည်။ အရင်ထဲက အတွင်းခံမဝတ်တတ်သူမို့ ပေါင်ကြားတည့်တည့်မှ စောက်မွှေးပါးပါးဖြင့် ဖုံးထားသော စောက်ပတ်လေးက ပေါ်ထွက်လာ၏။

ဦးကံသာနှင့် ညစ်တီးညစ်ပတ်ပြောရင်း လိုးသည့်အရသာလည်း စွဲလမ်းမိနေသည်။ သူမကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်ကာ ညစ်တီးညစ်ပတ်ပြောရင်း သူမပေါင်ကြားအား ကြည့်နေသော ဦးကံသာ မျက်နာအား စောက်ဖုတ်ဖြင့် ဆွဲကပ်ပစ်၏။

" ကြည့်မနေနဲ့ … ရော့ … သင်းသင်း စောက်ပတ်ကို ယက်ပေး "

" ယက်ပေးမှာပေါ့ … ပြီးမှ မရတော့ပါဘူး … မြန်မြန်လိုးပေးပါတော့လို့ … မအော်ကြေး "

" ဒါကတော့ … ယက်ပေးတဲ့ပေါ် မူတည်မှာပဲ … တအား..ယားလာရင်တော့ … လီးကြီးနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးပေါ့ "

ဦးကံသာမှာ သင်းသင်း စောက်ပတ်အား ယက်ရင်း ကုတင်ပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြစ်အောင် ပွေ့တင်လိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် သင်းသင်းမှာလည်း ဦးကံသာပေါင်ကြားမှာလီးအား ပုဆိုးဆွဲချွတ်ကာ မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေ၏။ လီးအရည်ပြားအား ဒစ်ကြီးပေါ်အောင်ဖြဲကာ ကားထွက်လာသော ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ လီးထိပ်အားငုံရင်း လက်တဖက်က ဂွင်းထုပေးရာ ဦးကံသာတစ်ယောက် တအီးအီး ညည်းနေရ၏။

" ရှီးးးး းးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … သင်းသင်းရယ် "

သင်းသင်း ပါးစပ်အား အလိုင်သင့်လိုးရင်း စောက်ပတ်လေးအား အပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးပြီး အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ သင်းသင်းမှာလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဘေးတစ်စောင်းအနေထားဖြင့် ဦးကံမျက်နှာအား ခွကာ စောက်ဖုတ်နှင့်ပါးစပ်အား ကပ်ပေးလိုက်၏။

သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်ရောက်လာသော လီးအားအလိုက်သင့်မျိုရင်း ဦးကံသာမျက်နှာအနံ့ စောက်ပတ်ဖြင့် ပွတ်ဆွဲနေပြန်သည်။ ဦးကံသာမှာလည်း စောက်ခေါင်းအား လျှာထိုးကလိရင်း ဖင်ပေါက်လေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် စွပေးလိုက်၏။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ကာမဆန္ဒများ ဆာလောင်နေရာ ဖင်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ ယက်ခံရသဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ခဲ့သည်။ ဦးကံသာတစ်ယောက် စောက်ရည်ပန်းထွက်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်အား ပါးစပ်ဖြင့် တေ့စုပ်ပစ်၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ စောက်ရည်ကုန်မှ ဦးကံသာပါးစပ်အား သူမစောက်ပတ်လေးဖြင့် ဖိပွတ်ရင်း လီးထိပ်အား ခပ်ဆက်ဆက်လေး ကိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဦးကံသာ ပေါင်တန်များ ဆက်ကနဲ့တုန်လာကာ လီးတန်တလျှောက် ကျင်တက်သွား၏။

သင်းသင်းစိုး ပါးစပ်အား ခပ်ဖြည်းဖြည်းလိုးရင်း လရည်များပန်းထည့်ပစ်တော့သည်။ သင်းသင်းစိုးမှာ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော ညှီစို့စို့လရည်များကြောင့် ခေါင်းလေးနောက်လှန်ရာ ဦးကံသာမှ ခေါင်းအားဖမ်းကိုင်ရင်း လီးအား ရသလောက် ထိုးထဲ့လိုက်၏။

သင်းသင်းစိုးအား လရည်များကုန်စင်အောင် မျိုချခိုင်းပြီးမှ လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ခဏအနားယူကာ စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော သင်းသင်းစိုး စောက်ပတ်အား ဦးကံသာမှ ပွတ်ချေနေသလို လရည်ထွက်ပြီးကာစ ဦးကံသာလီးကြီးအား သင်းသင်းစိုးမှ ဂွင်ထုပေးနေတော့သည်။

နှစ်ဦးသား တအီးအီးညည်းရင်း ခဏအကြာတွင် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးနေကြ၏။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



Saturday, June 8, 2019

ရမ္မက် စေတမာန် (စ/ဆုံး)

ရမ္မက် စေတမာန် (စ/ဆုံး)

မောင်ခြိမ့် [ အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ ]

အခန်း ( ၁ )

နေ့လည် ၁၂ကျော်တာနဲ့ မစု လက်ဖက်သုပ်ဆိုင်လေး စဖွင့်ပါပြီ။ သဘောကောင်း မနေကောင်း လက်ဖွာတတ်သူမို့ ညနေ ၆ နာရီလောက်ဆို လက်ဖက်သုပ် မုန်လာချဉ်သုပ် မက်မန်းသီးသုပ် အကုန် ကုန်တာပဲ။အသက် ၃၀ ကျော်ပေမယ့် မျက်နှာသွယ်သွယ် ပုခုံးကျယ်ကျယ် ရင်သားထွားထွား ခါးသေးကျဉ်လေးအောက်က ဝိုင်းစက်ကော့ထွက်နေတဲ့ တင်သားကြီးများက ပုရိသအပေါင်း ဖမ်းစားထားဆဲ။ နာမည်အရင်းက စုစုထွေးပါ။ အပျိုမဟုတ် လင်ဖြစ်သူ ဇာနည်က ဆိုင်ကယ်တက္ကစီဆွဲကာ အခြားကျပန်းအလုပ်လည်း လုပ်ကိုင်လျက်။ ဇာနည်က မစုထက် ၂နှစ်ကြီးကာ အသားဖြူဖြူ ပိန်ပိန်ပါးပါးနှင့် အသောက်အစား အနည်းငယ်ရှိသည်။ ကလေး မရှိသဖြင့် လင်မယားနှစ်ယောက် လှူနိုင်တန်းနိုင် ချောင်ချောင်လည်လည် ရှိကြသည်။

" မစု … သမီးတို့ဖို့ မုန်လာချဉ်စပ်စပ်လေး တစ်ပွဲ … လက်ဖက်သုပ်က အမေထမင်းနဲ့စားဖို့ ငရုပ်သီးလျော့ပေး "

" ဟော နီလာတို့ … အေး သမီး ထိုင်ဦး … မစု ခုသုပ်ပေးမယ် "

" ဟေ့ မိစု … ငါ့ဖို့လည်း ဂျင်းသုပ် လုပ်ဟာ … ဆိုင်သွားမလို့ "

နီလာ နဲ့ သီတာတို့ ထိုင်ရင်း နောက်မှ အရက်နံ့ချွေးနံ့ များရသဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့မိကြသည်။ ဟုတ်သည် ။ရပ်ကွက် အရှေ့ပိုင်းမှ ပန်းရံအလုပ်သမား ကိုစိုးထွန်းပါ အရက်နံ့ တစ်ထောင်းထောင်းနဲ့ ခုလည်း အရက်ဆိုင်သွာဖို့ အမြည်းလာဝယ်နေ၏။

" မစု … သမီးတို့ … မြန်မြန်လေးလုပ်ပေး "

" ခ်ခ် … အေးပါဟယ် … ပြီးပါပြီ … ရော့ရော့ … ဒါက မုန်လာချဉ်သုပ် … ဒါက အဒေါ်ဖို့ လက်ဖက်သုပ် ငရုပ်သီးကိုဘေးက ညှပ်ထဲ့လိုက်တယ် "

နီလာတို့ ထွက်သွားမှ စိုးထွန်းက ဆိုင်အနောက်ထဲဝင်လာပြီး ဆေးစရာ ပန်းကန်တွေကူဆေးနေတာ။စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်နဲ့ ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ထားတဲ့ စိုးထွန်းဆီမှ အရက်နံ့ချွေးနံ့က ထောင်းကနဲ့မို့ စုစုထွေး တစ်ယောက်ပြုံးကာ…

" ကိုစိုး … ရေလေးပါလေး … ချိုးပါဦး … နံဟောင်နေတာပဲ "

" အလုပ်မသိမ်းသေးတာဟ … မစုကလည်း နားတုန်းလေး … တခွက်လောက်ချပြီး ညနေထိ အုတ်ရိုးစီပေးရမှာ … ပြီးမှ ချိုးတော့မယ် "

" ကဲကဲ … ထားလိုက်ပါ ပန်းကန်တွေ ရပြီရော့ … အကြွေးပဲ မလား "

" ဟီးဟီးးး  … နင်ကလည်း အဖိတ်နေ့မှ … ငါတို့က ငွေရွှင်တာလေဟာ သိသားနဲ့ "

စိုးထွန်းမှာ မစုဆိုင်မှ ပန်းကန်တွေ ကူဆေးနေရာမှ ထရပ်ရင်း ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်ရာ ပေါင်ကြားမှ လီးမဲကြီးအား အမှတ်တမဲ့ မြင်လိုက်ရသည်။

" အိုရ် … ကိုစိုးကလည်း "

" ဟာ … ဆောရီးဟာ … နင်ကလည်း အိမ်ထောင်သည်လေ … မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာပဲ "

" တော်ပီနော် … ရော့ … သွားတော့ "

" ဟေ့ သမီးရေ မိစု … လက်ဖက်သုပ် … ချဉ်ငံစပ်လေး လုပ်ပါဦး "

စိုးထွန်းပြန်ကာနီးမှ အပျိုကြီးဒေါ်သန်း ရောက်လာကာ လက်ဖက်သုပ်မှာနေတော့၏။

" ဟော အရပ်ထဲက ထွန်မယ့်သူမရှိတဲ့ လယ်ကွက်ပိုင်ရှင်ကြီးလာပြီ မစုရေ လုပ်ပေးလိုက်ပါဦးဟ "

ဒေါ်သန်းမှာ စိုးထွန်းစကားကြောင့် မျက်နာမဲ့ကာ…

" ဟဲ့ မအေလိုး အရက်သမား ငါ့စောက်ပတ်က နင်တို့ရှုချင်တိုင်ရှုမရဘူး မှတ်ထား စိုးထွန်း "

" တော်စမ်းပါဒေါ်သန်းရာ … ပြောတော့ဖြစ် အပျိုကြီး ဖင်လှန်ကြည့်တော့ … ဘောရိုက်ရာတွေ ခိခိ "

" အောင်မယ် သဒေါင်းစားက … ငါ့စောက်ဖုတ်က ပါကင်ဟဲ့ … ယင်ဖိုသန်းရင်တောင် … အဲဒီယင်ဖိုကို စောက်စိနဲ့ထိုးသတ်ပစ်တာ … ရှင်းလား "

" ခ်လ်း  ခ်လ်းးး … ကဲ တော်ပါတော့ ကိုစိုးရယ် ဒေါ်သန်းကို …  စမနေပါနဲ့ … သွားစရာရှိသွားပါ "

အပျိုကြီးဒေါ်သန်းမှာ ခပ်ဝဝ ဗိုက်ပူ ဖင်ရှုးကာ အရပ်ပုပုဖြစ်သည်။ လူပုသလောက် စိတ်အရမ်းတိုတတ်ပေမယ့် ရပ်ကွက်ထဲ သာရေနာရေးဆို ရှေ့ဆုံးမှ ကူညီတတ်သူဖြစ်၏။ စုစုထွေးတို့ ရပ်ကွက်လေးမှာ အောက်ခြေ လူတန်းစားများမို့ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အဆိုအဆဲလေးများနှင့် ချစ်ချစ်ခင်ခင် ပေါင်းသင်းနေထိုင်ကြသည်။ အိမ်ရှေ့လေးတွင် ခုံလေးခင်းကာ ဆိုင်ပုံစံလေး လုပ်ထားသဖြင့် အိမ်အတွက် ချက်ရေးပြုတ်ရေးလည်း မပူရပေ။

ပေ ၃၀ ပေ ၅၀ အမွေရထားသော အိမ်လေးအား အိမ်ရှေ့ ၁၀ ပေချန်ကာ ပေ ၃၀ ပတ်လည် မြေစိုက်အိမ်ဆောက်ပြီး နောက်ဖေး တွင် အိမ်သာနှစ်လုံးဆောက်ထားလိုက်သည်။ အိမ်တခြမ်းအား အငှားထားကာ တခြမ်းက သူမတို့လင်မယားနေထိုင်၏။ အိမ်သာနှစ်လုံး အလယ်တွင် အုတ်ရေကန်လေးအား ရေဘုံပိုင်ဖြင့်တွဲထားလိုက်သည်။ အိမ်ငှား လင်မယားကလည်း အိမ်ကပ်သည်မရှိ လင်ရော မယားရော ဝန်ထမ်းတွေမို့ မနက်ထွက်ပြီး ညနေပိုင်းမှ ပြန်လာကြ၏။ သူမတို့နှင့် အသက်မတိမ်းမယိမ်းပင် လင်ဖြစ်သူက ကျော်နိုင်ဖြစ်ပြီး မယားဖြစ်သူက ဖြူဖြူလှိုင်ဖြစ်သည်။

" မကုန်သေးဘူးလား မစု … ကျနော့် ဂျင်းသုပ် တစ်ပွဲဗျာ … ထမင်းနဲ့စားဖို့ "

ဆိုင်ကယ်စက်ရပ်ကာ စုစုထွေး စားပွဲခုံဘေးမှ ကွေ့တွန်းပြီး အိမ်ထဲဝင်ရင်းလှမ်းအော်လိုက်သည်။

" ဂျင်းက နဲနေတာ … ကိုကျော်နိုင် … လက်ဖက်လေးနဲ့ ရောသုပ်လိုက်မယ် … သိမ်းပါပြီရှင် … ကုန်လည်း ကုန်ပါပြီ "

" ဟုတ် မစု … ပြီးရင် … အိမ်ထဲ လာပို့ပါဗျာ "

.............................................................................................................................

 အခန်း ( ၂ )

စုစုထွေးမှာ နောက်ဆုံးလက်ကျန် ဂျင်းနှင့်လဖက်အား ရောသုပ်ကာ ဆိုင်လေးသိမ်းလိုက်တော့သည်။စားပွဲခုံလေးပေါ်မှ ငရုပ်သီးဗူး ငံပြာရည်ဗူး ဟင်းချိူမုန့်ဗူး အစရှိသည့် တို့အား တကောက်တောင်းကြီးထဲ ထည့်ကာ အိမ်ထဲ အရင်သွားပို့လိုက်သည် ။အသုပ်သုပ်ရာတွင် အသုံးပြုသော ပန်းကန်ခွက်ရောက်များ ဆေးကျောပြီး စားပွဲခုံ ဘေးပတ်ပတ်လည်အား ပြောင်ရှင်းနေအောင် တံမျက်စည်း လှဲကျင်းလိုက်၏။

အကုန်ပြီးစီးမှ အိမ်၏ ညာဖက်ခြမ်း ကန့်၍ ငှားထားသော ကျော်နိုင်တို့ဘက် ဂျင်းသုပ်ပန်းကန်လေး ကိုင်ရင်း ဝင်လာခဲ့သည်။ သူမဝင်လာချိန် ကျော်နိုင်မှာ ဖုန်းကြည့်နေရာ ချစ်တင်းနှီးနောသော အသံခပ်တိုးတိုးလေး ကြားလိုက်ရ၏။ အိမ်တခြမ်းကန့်ထားပေမယ့် ကျော်နိုင်တို့လင်မယားမှာ ဧည်ခန်း အိပ်ခန်း မီးဖိုချောင်ခန်း သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး ဖွဲ့ကာ နေထိုင်တတ်သည်။

" ကိုကျော်နိုင် … အသုပ်ရပြီနော် "

" ဟုတ် … မစု "

" မဖြူ … ပါမလားဘူးလား "

" ဖြူဖြူက OT ရှိတာ မစုရေ … ည ၉ နာရီမှ ကျနော်သွားကြိုပေးရမှာ "

ကျော်နိုင်မှာ ဖုန်းအား ထိုင်ခုံပေါ်တင်ရင် ထလာကာ စုစုထွေးအား ဘေးတိုက်အနေထားဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ ဧည့်ခန်းအတွင်းစားပွဲခုံလေးပေါ် ဂျင်းသုပ်ပန်းကန်လေး တင်ကာ အဖုံးလေးဖုံးပေးနေစဉ် ဖက်ခံရသဖြင့် အိမ်ရှေ့တံခါးပေါက်ဘက်အား ကြည့်ကာ…

" အိုရ် … ကိုကျော်နိုင် တစ်ယောက်ယောက် ဝင်လာမှဖြင့် "

" အိမ်ရှေ့တံခါး စိထားတယ်မလား မစုကလည်း … လူလာရင် နောက်ဖေးပေါက်က ထွက်ပြီး မစုတို့ဘက် ကူးလိုက်လေ "

" ဟွန့် … ဉာဏ်ကြီးပဲ "

အိမ်မကြီးအား ကန့်ထားသဖြင့် ဘယ်ဖက်ခြမ်းမှ စုစုထွေးတို့ လင်မယားနေသော အခြမ်းအား ကျော်နိုင်တို့ နောက်ဖေးပေါက်မှ ထွက်ပြီး အိပ်ခန်းချင်း ကူးလို့ရနေသည်။

" ဒီလည်း ကြည့်ဦး မစုရယ် … ဖြူဖြူကလည်း အလုပ်ပန်းတော့ ပေးမလိုးဘူးဗျာ ၃ရက်ရှိပြီ "

" ဟင် … အာကွာ "

ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေးဝင်မလာခင် ဖုန်းထဲမှ အပြာကားတစ်ချို့ကြည့်ထားသဖြင့် လီးက ထောင်မတ်နေသည်။ စုစုထွေးအား ဖက်ထားရာမှ ကိုယ်လုံးအားနောင်ဆုတ်ကာ ခါးပုံစဖြေပြီး ပုဆိုးအားပေါင်လယ်ထိလျောချကာ လီးကြီးအား ပြလိုက်တော့၏။ စုစုထွေးမှာ မြင်မြင်ချင်း သွေးသားများ ဆူပွက်လာကာ သူမလက်ဖဝါးလေးအား ဘယ်ညာပွတ်ရင်း ခေါင်းလေးငုံ့ထားလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ အိမ်ငှားထားပြီး ၈လ အကြာတွင် လက်ရဲဇက်ရဲဖြင့် မိန်းမကျမ်းကျေသော ကျော်နိုင်၏ ရင်ခွင်ထဲ သက်ဆင်းခဲ့ရ၏။ လင်ဖြစ်သူ ဇာနည်ထက် အပြုစု အယုယကောင်းပြီး လီးကြီးသော ကျော်နိုင်အား တိတ်တခိုးလေး စွဲလမ်းလာခဲ့ရသည်။

ဇာနည်မှာ နဂိုထဲက အေးဆေးသူဖြစ်သည့်အပြင် မိန်းမဖြစ်သူ၏ ကာမဆန္ဒများအား ပြည့်အောင်မဖြည့်စီးနိုင်ခဲ့ပေ။ လင်မယားသဘာဝ ကာမစိတ်ထကြွချိန် ထမိန်လှန်လိုးကာ ခဏနှင့်လရည်ထွက်ကာ ပြီးသွားလေ့ရှိသည် စုစုထွေးမှာလည်း အိမ်ထောင်ရေးသုခ အပြည့်ဝမရခဲ့သဖြင့် ကျော်နိုင်၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက်တွင် အထွဋ်အထိပ် ရောက်ခဲ့ရ၏။ခုလည်း သူမထမိန်လေး ခြေရင်းပုံကျနေကာ ပေါင်ကြားထဲ ကျော်နိုင်ခေါင်းက တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လုပ်ရှားနေသည်။

" အ … ကို ကျာ် နိုင် … ရှီးးး းးး … မစု ရေ  မ  ချိုး  ရ သေးဘူးလေ "

နေ့ခင်းဘက် တနေကုန်ဈေးရောင်းထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးမှာ ချွေးနံ့ စောက်ချီးနံ့များ ထွက်နေမည်ကို တွေးမိရင်း ကျော်နိုင်အား အားနာသည့်လေသံဖြင့် ပြောလိုက်မိသည်။သို့သော် ကျော်နိုင်မှာ စောက်ပတ်တပြင်လုံးအား ယက်ရင်း အစိလေးအား တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေရာ စုစုထွေးက သူမ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲလိုက်ရင်း ကျော်နိုင် အားရပါးရ ယက်နိုင်စေရန် စောက်ပတ်လေးအား ကော့ပေးလိုက်တော့သည်။စောက်ဖုတ် အယက်ခံရင်း အိမ်ရှေ့သို မကြာခဏ ကြည့်နေမိ၏။ ကျော်နိုင်မှာ စောက်စိလေးအားစုပ်ရင်း စုစုထွေးမျက်နာအား မော့ကြည့်နေရာ မျက်နာလေးမှာ တခုခုစိုးရိမ်နေသဖြင့် ကာမစိတ်မကြွသလို ခံစားနေရသည်။

" မစု "

" ရှင် "

" လူဝင်လာမှာ စိုးရင် … နောက်ဖေးခန်းထဲ သွားရအောင်လေ "

" အင်း  … ကိုကျော်နိုင် … ကျမ စိတ်မလုံဘူး ဖြစ်နေတာ "

ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေးစောက်ဖုတ်မှ မျက်နှာအားခွာရင်း ထရပ်လိုက်သည်။

" လာ … မစု "

ထမိန်အား ဘယ်လက်ဖြင့် ကောက်ကိုင်ကာ ညာလက်က စုစုထွေးခါးလေးအား သိုင်းဖက်ရင်း အိပ်ခန်းထဲခေါ်ခဲ့လိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ ထမိန်မပါပဲ ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားအိအိကြီးများ ရမ်းခါရင်း ကျော်နိုင်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းထဲ ရောက်ရှိသွား၏။ ညနေစောင်းမို့ အိမ်အနောက်ဖက် မှောင်ရိပ်သန်းနေသော အိပ်ခန်းလေးက တိတ်ဆိတ်နေလျက်။ ကျော်နိုင်က မီးခလုပ်လေးဖွင့်ရင်း စုစုထွေးအား ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

" မစု စိတ်မပူနဲ့နော် … မစုယောင်္ကျား ကိုဇာနည်က ည၈နာရီမှပြန်လာမှာမလား … ကျနော့်မိန်းမ ဖြူဖြူက ည၈နာရီ သွားကြိုရမှာ … ခုမှ ၆နာရီရှိသေးတာ တကယ်လို့ လူဝင်လာလည်း နောက်ဖေးပေါက်ကထွက်ပြီး … မစုတို့အခန်းဘက် ကူးသွားပေါ့ "

" အင်းပါ … ကိုကျော်နိုင်ရယ် "

စုစုထွေးတစ်ယောက် အိပ်ခန်းမျက်နှာချက်အား မော့ကြည့်နေစဉ် အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီ ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။ အချိန် ၂နာရီလောက်ရသဖြင့် ကျော်နိုင်က တုံးလုံးချွတ်လိုးရန် စိတ်ကူးထားပုံရသည်။ ဘောလီကျွတ်သည်နှင့် ဖြူဖွေးတင်းမာသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက ရုန်းထွက်လာတော့၏။

" လှလိုက်တာ … မစုရယ် "

" အံမယ် … ဒီလိုတွေ ပြောပြီး ညာညာစို့နေတာ ဟွန့်နော် … အာ … ပြွတ်  ပြွတ်  ပြွတ် … အ "

စုစုထွေးမှာ မျက်လုံးများရီဝေလာကာ ကျော်နိုင်အား မကြည့်ပဲ ပြောနေလိုက်သည်။ သူမစကား မဆုံးခင် နို့သီးခေါင်းနီတာရဲလေးအား ဆွဲစို့ခံလိုက်ရ၏။ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား ကုန်းစို့ရင်း ကျော်နိုင် ညာဘက်လက်မှာ စုစုထွေးပေါင်ကြားမှာ စောက်ဖုတ်လေးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

" ရှီးးးး  … ဟူးးး … ကိုကျော်နိင်ရယ် "

အားရကျေနပ်သော မျက်နှာလေးနှင့် ခပ်တိုးတိုးညည်းကာ နို့စို့နေသော ကျော်နိုင်ခေါင်းလေးအား ဆွဲကိုင်ထားမိ၏။ ကျော်နိုင်မှာ နို့အုံကြီးများအား ပါစပ်ဖြင့်ငုံရင်း ပါးစပ်ထဲရောက်မှ နို့သီးခေါင်းလေးအား သွားဖြင့် မထိတထိလေးကိုက်ပေးရာ စုစုထွေးတစ်ယောက် ကော့ပျံကာ စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နှင့် ထူးကဲစွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးအားလွတ်ရင်း အောက်ဖက်သို့ လျှာအပြားလိုက်ရွေ့ယက်ရာ စုစုထွေး၏ ဆီးခုံးနားရောက်ရှိလာတော့၏။

စောက်ခေါင်းဝလေးတွင် အရည်ကြည်များစို့ကာ ဘေးနူတ်ခမ်းသား စောက်ပတ်အသားဆိုင်နှစ်ခုမှာ ဖေါင်းကြွနေသည်ကို မီးရောင်ဖြင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်ရသည်။ စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းထိပ်နားရှိ ခေါင်းပြူထွက်နေသော စောက်စိမှာ လက်သန်းတစ်ဆစ်ခန့်ရှိပြီး စောက်မွှေးများမှာ ဆီးခုံးပေါ်မှ ပေါင်ခြံအထိ ထိကပ်ပေါက်ရောက်နေ၏။ ကျော်နိုင်လည်း တကယ်တော့ စုစုထွေး စောက်ပတ်အား အမြဲယက်ချင်နေမိသည်။ မိန်မဖြစ်သူ ဖြူဖြူလှိုင်ထက် အပြားပိုကြီးပြီး စောက်ခေါင်းပေါက် ကျဉ်းသော စုစုထွေး အဖုတ်လေးအား လစ်တာနဲ့လိုးချင်နေမိတော့သည်။

" မစု စောက်ပတ်ကြီးက … ချစ်စရာ ကောင်းလိုက်တာကွာ "

ကျော်နိုင်က ပြောပြီးပြီးချင် ဒုတိယအကြိမ် စောက်ဖုတ်ကြီးအား ထိုးယက်တော့သည်။ စုစုထွေးမှာ သူမစောက်ပတ်အားကျော်နိုင်ပါးစပ် ထိကပ်သည်နှင့် ပေါင်တန်များအား ဖြဲကာ သူမနို့သီးခေါင်းလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ချေရင်း ကာမအရသာ ခံစားနေလိုက်၏။ အတော်ကြာကြာယက်ပေးရာ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖေါင်းကားလာပြီး စောက်ရည်များ အိုင်လာ၏။ အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာဖျားနှင့်ထိုးခွဲကာ မာခဲနေသော စောက်စိအား ဖိကိုက်ခံရစဉ် စုစုထွေးတစ်ယောက် ဖင်ကြီးကြွတက်လာကာ စောက်ရည်များထောင်ပန်းနေရတော့သည်။

" အားးး  အားးးး … ထွက် … ထွက် … အ   ရှီးးးး  းးးး … ထွက်  ကုန်  ပါ  ပြီ … ကို  ကျော်  နိုင်  ရယ်  … အမလေးးး   အ   အားးးး းးးးး "

တကိုယ်လုံးကော့ပျံတွန့်လိမ်ကာ ကျော်နိုင်မျက်နာအား သူမစောက်ပတ်ဖြင့် ဆွဲကပ်ထားတော့၏။ရင်ဘတ်လေး နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြင့် အသက်မျှင်းရှုနေကာ စောက်ရည်များကုန်မှ ကျော်နိုင် မျက်နာအား သူမအဖုတ်လေးမှ ခွာပေးလိုက်သည်။

" ကောင်းလိုက်တာရှင် … ဟူးးး  းးးး ရှီးးးး းးးး "

ကုတင်ပေါ်တွင် ထထိုင်ကာ ကျော်နိုင်မျက်နှာပေါ် ပေပွနေသော သူမစောက်ရည်များအား လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။လင်ဖြစ်သူနှင့်ဆက်ဆံချိန် ဒီလောက် မယုယခဲ့ချေ။ လင်ဖြစ်သူကလည်း ထမိန်လှန်လိုးကာ လရည်ထွက်တာနှင့် ထိုးအိပ်တတ်သည်။ လင်ဖြစ်သူဇာနည်ထက် အပြုစုအယုယကောင်းသော ကျော်နိုင်အား စေတနာတွေ ပိုနေမိ၏။ မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ရည်များပြောင်အောင်ယက်ပြီးမှ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လိုက်သည်။ ကျော်နိုင်ပါးစပ်မှ စောက်ချီးနံ့လေးများ သူမနှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသဖြင့် စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ဖြစ်ကာ ခပ်တင်းတင်းဆွဲဖက်ထားမိပြန်၏။ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာမှ ခဏအကြာတွင် ကျော်နိုင်က ထရပ်ရင်း ပုဆိုးအား အောက်သို့ဖြည်ချပစ်သည်။ပေါင်ကြားမှ မပျော့မမာ အနေထားဖြင့် ခပ်ငိုက်ငိုက်စင်းကျနေသော ကျော်နိုင် လီးကြီး ထွက်ပေါ်လာရာ…

" အမလေး … ကြောက်စရာကြီး … ကြည့်ပါဦး "

စုစုထွေးက ပြောပြောဆိုဆိုပင် ကျော်နိုင်၏ နီညိုရောင်သန်းနေသောလီးကြီးအား သူမညာဖက်လက်လေးဖြင့် ပင့်ကိုင်လိုက်၏။

..........................................................................................................................

 အခန်း ( ၃ )

ကျော်နိုင်လီးကြီးမှာ ချက်ချင်း စုစုထွေးလက်ထဲ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ တင်းမာလာတော့သည်။တဖြည်းဖြည်း တုတ်ခိုင်ကြီးမားလာသော လီးကြီးမှာ စုစုထွေး လက်ဖဝါးပေါ်မှ ကော့တက်ကာ ဒီဖူးကြီးက ရဲတက်လာ၏။ စုစုထွေးမှာ ကြည့်ရင်း သူမမျက်လုံးလေးများ အရောင်တောက်လာကာ လီးကြီးအား ဖမ်းကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ လီးတဝက်လောက်မှ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဒစ်ဖူးအား ကားထွက်လာအောင် လီးအရည်ပြားအား ဖြဲချလိုက်သည်။ မှိုပွင့်ပုံစံကားထွက်လာသော ဒစ်ကြီးအား မက်မက်မောမောကြည့်ရင်း နမ်းရှိုက်လိုက်တော့၏။

" ရှီးးးး  အ … စုပ်ပေးပါလား မစုရယ် "

" ကျမ … မစုပ်တတ်ဘူးလေ … ကိုကျော်နိုင် "

" မခက်ပါဘူး မစုရယ် … ပါးစပ်လေးထဲ ငုံထားရင် ရပြီလေ "

စုစုထွေးမှာ ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေပေမယ့် လင်ဖြစ်သူဇာနည်တောင် လီးစုပ်မပေးဘူးသဖြင့် ကျော်နိုင့်လီးကြီးအား စုပ်ပေးရန် တွန့်နေမိသည်။ ဒုတိယအကြိမ် လီးကြီးအား ပြန်ဖြဲကြည်စဉ် ဟနေသော သူမနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ဒစ်ဖူးမှာ ဖလွပ်ကနဲ့ ဝင်ရောက်လာတော့၏်။

" အု   ဝု … ဖလွပ် … ဝူး "

ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေးခေါင်းအား ညှပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်လေးထဲ လီးထိပ်အား ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ ရုတ်တရက် လန့်ကာ လျှာဖြင့်ထိုးထုတ်ရာ လီးထိပ်အပေါက်လေးအား လျှာဖျားဖြင့် ထိုးမိသဖြင့် ကျော်နိုင်တစ်ယောက် ပေါင်များဆက်ကနဲ့တုန်သွားကာ အရသာထူးကဲသွားရသည်။ အလိုအလျောက် စုစုထွေးခေါင်းအားထိန်းပြီး လီးကြီးအား အရင်းထိ ထိုးသွင်းမိတော့၏။

" အု  ဝု … အု  ဝူး ဖလူး … ဖလူး "

ကျော်နိုင့်လီးကြီးမှာ ပါးစပ်ထဲ ပြည့်ကျပ်စွာ တိုးဝင်သွားပြီး အာကောင်အပျော့အား ထိုးမိသဖြင့် စုစုထွေး တစ်ယောက် တဝုဝု တဝူးဝူးဖြင့် ကျော်နိုင်ပေါင်နှစ်ဖက်အား ကျားကန်တွန်းနေတော့သည်။ ကျော်နိုင်မှာ အာခေါင်ထဲထိ လီးအားစိမ်ထားရင်း ငုံ့ကြည့်ရာ နဖူးကြောများထောင်ပြီး မျက်ရည်များကျနေသော စုစုထွေးမျက်နာအားမြင်မှ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်၏။

" ဝူး  ဖလူး … ပလွပ် … အဟွတ်  ဟွတ်  ဟွတ် "

စုစုထွေးမှာ လီးကြီးပါးစပ်ထဲက ကျွတ်ထွက်မှ အသက်လုရှုရင်း တဟွတ်ဟွတ်နှင့် သီးနေရှာသည်။

" ဟာ … ဆောရီးနော် မစု … တအားကောင်းသွားလို့ပါ "

ကျော်နိုင်မှာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ထိုင်ချကာ စုစုထွေးမျက်နာလေးအား တရှုံ့ရှုံ့နမ်းရင်း ပြာပြာသလဲ တောင်းပန်နေ၏။

" သွား … တအားဆိုးတာပဲ … ဒီမှာဖြင့် အသက်ရှုကျပ်လာရတာ "

စုစုထွေးမှာ မျက်လုံးလေး ပုတ်ကာပုတ်ကာဖြင့် ပြောရင်း နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ ပါးစပ်အလိုးခံရစဉ် ထွက်ကျလာသော သွားရည်အကျိအချွဲများအား လက်ခုံဖြင့် သုတ်နေရှာသည်။ ခဏအကြာ ကျော်နိုင်၏ ချော့မြူမှု့အောက်တွင် ကာမစိတ်များ ပြန်လည်ထကြွလာကာ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်မိနေပြန်သည်။

" ကိုကျော်နိုင် … တအား မကြမ်းနဲ့နော် "

" ဟမ် "

ဒူးထောက်ထားသော ကျော်နိုင်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား သူမပါသာ ကုန်းစုပ်ပေးနေ၏။ ကျော်နိုင်မှာ ထင်မှတ်မထားသော စုစုထွေး အပြုမှုကြောင့် အံသြောကျေနပ်သွားမိသည်။ လီးထိပ်အား နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ သွင်းကာစုပ်ပေးနေသော စုစုထွေး၏ နို့အုံလေးအား ပြန်လည်ညှစ်ချေပေးရင်း အရသာခံနေလိုက်သည်။ ပါးစပ်မှ လီးစုပ်ပုံစုပ်နည်းအား ပြောပြနေရာ စုစုထွေးမှာ လီးတဝက်ခန့်ထိ မျိုကာ စုပ်တတ်လာ၏။တဖြည်းဖြည်း လီးကြီးမှာ ပေါက်ကွဲမတတ် တင်းပြောင်လာရာ စုစုထွေးပါစပ်မှ လီးအား ဆွဲထုပ်ရင်း ပက်လက်လှန်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပက်လက်ဖြစ်နေသော သူမပေါင်ကြားထဲ နေရာယူကာ စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးအား တေ့လိုက်တော့၏။

" ဗျစ်  ဗျစ် … အ   … ဖြည်းဖြည်း … ဘွတ်  … အားးး … ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးနော် ကိုကျော်နိုင် … ကြပ်သေးတယ် "

" အင်းပါ … မစု ရဲ့ "

စုစုထွေးက အိမ်ထောင်သည် ဆိုပေမယ့် လင်ဖြစ်သူဇာနည်လီးမှာ သေးသဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်လေးက အပျိုနှင့်မခြားလှပေ။ တုတ်ခိုင်ထွားကြိုင်းသော ကျော်နိုင်လီးကြီးမှာ စုစုထွေး စောက်ဖုတ်ထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖြင့် ဝင်ထွက်နေ၏။ ကျော်နိုင်မှာလည်း  အပျိုတစ်ယောက်အား လိုးနေရသလို စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိလှသည့် စောက်ဖုတ်အား လိုးမဝနိုင်အောင် ဖြစ်နေရှာသည်။ စုစုထွေး စိတ်တိုင်းကျ ထိန်းလိုးရင်း အတော်ကြာမှ ဖိလိုးခွင့်ရသည်။ စုစုထွေးမှာလည်း အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်လာကာ ကျော်နိုင်ဒူးဖူးကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ထိထိမိမိ ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် ကာမစည်းစိမ် ရရှိနေတော့၏။

" ဗျစ် … အ … ဘွတ် ဘွတ် … အားးး းးး … ဖွပ်ဖွပ် … အင်း … ဆောင့်ဆောင့် … ကိုကျော်နိုင် … အားမနာနဲ့ "

စုစုထွေးတစ်ယောက် သူမဖင်ကြီးအား ဘယ်ညာရမ်းကာ ကော့ထိုးနေသဖြင့် ကျော်နိုင်မှာ မနားတမ်းလိုးရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ထပ်မန်တောက်လောင်လာရသည်။ ဖင်သားဆိုင်ကြီး မြောက်တက်လာချိန် ခါးလေးအား ဆွဲကိုင်ရင်း ဆီးခုံးချင်းထိအောင် ပစ်ပစ်လိုးလိုက်တော့၏။

" အားးး … ကောင်းလား မစု … အင့်  ဘွတ်  … ဗျစ်   ဘွတ်ဘွတ် "

...........................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

" ရှီးးး းးးး … အ … ကောင်းတယ်… ဖွပ်ဖွပ် … ဗျစ် … အားးး … လိုးလိုး … အင်း ဟုတ်တယ် … နာနာလေး လိုးပေး "

စုစုထွေး ရမ္မက်သံလေးများကြောင့် ကျော်နိုင်မှာ အံကြိတ်ရင်း လီးတဆုံး ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေတော့၏။စောက်ပတ်လေးထဲ လီးကြီးက အရှိန်ပြင်းပြင်း ဝင်ထွက်နေရာ စုစုထွေးတစ်ယောက် ဖင်ကြီးအား မရမ်းနိုင်တော့ပေ။ ကျော်နိုင်၏ တရကြမ်းလိုးချက်များအား တင်းခံကာ ညည်းနေတော့သည်။

" အားဟား … ကောင်းလိုက်တာ ကိုကျော်နိုင်ရာ … ရှင့်လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ လာလာထိတာ … ကျင်စိမ့်နေတာပဲ … ရှီးးး းးးး "

ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေး ခါးလေးအား ဆွဲကိုင်ရင်း မီးပွင့်မတတ်လိုးရာ ခဏအကြာတွင် နှစ်ဦးသား ဆီးခုံးချင်းကပ်နေအောင် ဖိကပ်ထားရင် ပြိုင်တူနီးပါး အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည်။ စုစုထွေးမှာ ကျော်နိုင်လည်ပင်းအား ဆွဲဖက်ရင်း မျက်နာအနှံ့နမ်းကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် လီးကြီးအား ညှစ်ပေးနေတော့၏။

" ကောင်းလား … မစု "

" အင်းးး "

နှစ်ဦးသား ခဏအနားယူကာ ခေါင်းရင်းမှ တိုင်ကပ်နာရီအားကြည့်ရာ ည၇နာရီခွဲနေသဖြင့်…

" ကိုကျော်နိုင် … ခဏနေ … ဇာနည် ပြန်လာတော့မယ် … ကျမသွားမယ်နော် "

" အင်းပါ မစုရယ် … ခဏလေး "

ကျော်နိုင်က ပက်လက်လေးအနားယူနေသော စုစုထွေး နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား တေ့စုပ်ပြီး ထခိုင်းလိုက်သည်။ စုစုထွေးလည်း ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အဝတ်စားများပြန်ဝတ်ရင်း နောက်ဖေးပေါက်မှထွက်ကာ သူမအိပ်ခန်းဘက် ကူးလာခဲ့၏။ သူမအင်္ကျ ီမှာလည်း စောက်ရည်များပန်းထွက်ချိန်စင်သွားပုံရသည်…။ အနံ့များစွဲနေသဖြင့် ခဏနားပြီး ရေချိုးရာ တခါတည်း လျှော်လိုက်ရသည်။ ရေချိုး သနပ်ခါးလူးပြီးချိန် လင်ဖြစ်သူ ဇာနည်ရောက်လာရာ ထမင်းပွဲပြင်ရင်း အတူ စားလိုက်ကြ၏်။

" ငါ့ မိန်းမ …  ဒီနေ့ လှနေပါ့လားကွ "

" အံမယ် … မောင့် အကြိုက် နေတိုင်းချက်ကျွေးနေတာပါနော် … မြှောက်မနေနဲ့ ဟွန့် "

" မမြောက်ပါဘူး မိန်းမရာ … တကယ်ပါဟ "

" ကဲပါ … များများစား … ခဏနားပြီး ရေချိုး … ကျမ ရေလှုပ်ထားခဲ့တယ် "

စုစုထွေးမှာ ရမ္မက်ဆန္ဒများနောက် လိုက်နေမိပေမယ့် လင်ဖြစ်သူဇာနည့်အပေါ်တွင် ဝတ္တရား မပျက်ကွက်ခဲ့ပေ။ ဇာနည်ရေချိုးပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်အလာ ရေလဲပုဆိုးနှင့် တဘက်အား အဆင်သင့် ထုတ်ထားပေးသည်။ သူမတို့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ကော်ဖီသောက်ရင်း တီဗွီကြည့်နေစဉ် တဖက်ခန်းမှ ကျော်နိုင်၏ နူတ်ဆက်သံ ကြားလိုက်ရတော့၏။

" မစု … ကိုဇာနည် … မိန်းမ သွားကြိုမလို့ဗျို့ အိမ်ဘက် ကြည့်လိုက်ပါဦး "

" ဟုတ် ဟုတ် … ကိုကျော်နိုင် … သွားသွား … ကျနော်တို့ရှိပါတယ် "

ဇာနည်မှာ ကျော်နိုင်အား ပြန်ဖြေရင်း ရှေ့မှ ကော်ဖီခွက်အား ယူကာ တငုံမော့သောက်ရင်း တီဗွီ ဆက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ ကျော်နိုင်ဆိုင်ကယ်နှင့်ထွက်သွားပြီး အိမ်တံခါးပိတ်သံ ကြားမှ ဇနီးဖြစ်သူ အား စကားစပြောလိုက်၏။

" မဖြူက … နောက်ကျတာလား စု "

" ဒီနေ့ ညပိုင်း … ဂျူတီရှိတယ်လို့ … ညနေက ကိုကျော်နိုင်ပြောနေတာ … မောင် "

" အင်း … ကိုကျော်နိုင်တို့ လင်မယားလည်း ယောင်္ကျားက OT ဆင်းလိုက် မိန်းမက OT ဆင်းလိုက်နဲ့ လိုးချိန်တောင် မရှိဘူးနေမှာ "

" ဟယ် … မောင်ကလည်း … ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ "

" အေးလေ စုရဲ့ … မောင်တို့ အားတာတောင် နေတိုင်းမလိုးဖြစ်ဘူးလေ "

" အိုရ် … သွား … မောင်နော် … ခ်ခ် "

လင်ဖြစ်သူ ဇာနည် စကားကြောင့် စုစုထွေးမှာ ရယ်မိလိုက်သည်။

" မောင့်မယား ခုနလေးတင် … ကိုကျော်နိုင် လိုးသွားတာ … မောင်မှမသိတာလေ "

ဒီစကားကိုတော့ စုစုထွေးတစ်ယောက် စိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်မိတော့သည်။ ၁၀ နာရီမတ်တင်းလောက်မှ ကျော်နိုင်တို့ လင်မယား ပြန်လာရာ ရုံးကအပြန် ခေါက်ဆွဲကြော်ဝယ်လာရာ စုစုထွေးတို့ လင်မယားအတွက်ပါ ပိုဝယ်လာခဲ့၏။

" မစု … အိပ်ပြီလား "

" မအိပ်သေးဘူး မဖြူရေ … တီဗွီကြည့်နေကြတာ တံခါးစိထားတာ … တွန်းလိုက်ရတယ် "

" ခေါက်ဆွဲကြော် … လာပို့တာပါ "

" အားနာစရာကြီး … မဖြူရယ် "

" မနာရပါဘူး မစုရယ် … ဒီလူနဲ့ဒီလူလေး ရှိတာ … ခုံပေါ်ပဲ တင်ထားလိုက်မယ် "

ဖြူဖြူလှိုင်မှာ အပေါ်ပိုင်းအင်္ကျီအဖြူနှင့် အောက်ပိုင်း ဒူးဖုံးစကပ် အကွဲလေးဝတ်ကာ ဌာနဆိုင်ရာရင်ထိုးတံဆိပ်လေးက ရင်ဘက်ဘယ်ဘက်ခြမ်းအားတပ်ဆင်ထားရင် ဝင်လာခဲ့သည်။

" ရတယ် မဖြူ … ခုံပေါ်ပဲထားလိုက် … ကျမလာပြီ "

စုစုထွေးမှ တီဗွီကြည့်နေရာမှ ထရပ်ကာ ဖြူဖြူလှိုင့်နားလျှောက်သွားရင်း ခေါက်ဆွဲကျော်နှင့်ဟင်းရည်ထုပ်လေးအားယူပြီး စားပွဲခုံပေါ် တင်လိုက်တော့၏။

" စားကြနော် … ကိုဇာနည်ရောပဲ "

" ဟုတ် မဖြူ … ထမင်းစားထားလို့ ခဏနေမှပဲ စားလိုက်မယ် "

ဖြူဖြူလှိုင်မှာ စုစုထွေးအားပြောရင်း ဇာနည့်ပါ နူတ်ဆက်လိုက်သည်။

" နောက်လ … ရာထူးတိုး စာမေးပွဲ သွားဖြေရမှာ နေပြည်တော်ကို … ကိုကျော်နိုင်ကို … ကိုဇာနည်တို့ လင်မယားဆီပဲ … အပ်ထားရမှာ "

" အော် … ရပါတယ် မဖြူရယ် … စိတ်ချ လက်ချသွားပါ "

" ဟိုမှာ ရက်၂၀လောက် ကြာမှာ မစုရဲ့ … စာမေးပွဲ မတိုင်ခင် ကြိုသွားရမယ် "

" ရပါတယ် … ကိုကျော်နိုင်တစ်ယောက် အတွက် ထွေထွေထူးထူး ပိုမချက်ရပါဘူး … စားရေးသောက်တာ မပူပါနဲ့ "

" ကျေးဇူးပါ မစုရယ် … သွားကာနီးကျ ကြိုပြောပါ့မယ် … ကဲ … စားလိုက်ကြဦး … ကျမလည်း ခုမှ ရုံးကရောက်တာ … မစားခဲ့ရလို့ သွားပြီနော် "

" ဟုတ် … မဖြူ  "

ဖြူဖြူလှိုင် ထွက်သွားပြီး ခဏအကြာ စုစုထွေးတို့လင်မယားနှစ်ယောက် ခေါက်ဆွဲကြော် ဝင်သလောက်စားကာ တီဗွီပိတ် ဧည့်ခန်းမီးပိတ်ပြီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြသည်။ နောက်တနေ့မနက် အိပ်ယာထ ချက်ပြုတ်နေစဉ် ဇာနည်တစ်ယောက် ဆိုင်ကယ်တက္ကစီ ဆွဲရန် မိန်းမဖြစ်သူအားနုတ်ဆက်ရင်း အိမ်မှ ထွက်ခွာသွား၏။

" စုရေ … မောင် သွားပြီဟေ့ "

" အင်း မောင် … ညပိုင်း ဆိုင်မသောက်ရဘူးနော် … အိမ်ဝယ်သောက် "

ဇာနည်မှာ တပတ် နှစ်ရက်ခန့် အရက်သောက်လေ့ရှိသည်။ ဒီနေ့လည်း အဖိတ်နေ့မို့ စုစုထွေးမှာ လင်ဖြစ်သူအား မှာနေရ၏။ သို့သော် ဇာနည်မှာ ညပိုင်း အရက်မသောက်ဖြစ်တော့ပေ။ စုစုထွေး တစ်ယောက် ချက်ပြုတ်ပြီး ရေမိုးချိုးကာ နေ့လည် လက်ဖက်သုပ်ဆိုင်လေးထွက်ရန် ပြင်ဆင်နေစဉ် အိမ်ရှေ့ခန်းမှ ဖုန်းမြည်သံကြောင့် ဧည်ခန်းတွင်းလျှောက်လာပြီး ဖုန်းဖွင့်နားထောင်လိုက်၏။

" ဟင် … မောင်လား … ထူးထူးခြားခြား … ဖုန်း  တွေ  ဆက် ……… "

" မဟုတ်ဖူးခင်ဗျ … ဒီဖုံးပိုင်ရှင်ရဲ့ ဖုံးထဲမှာ …  ဖုံးနံပတ်တွေ့လို့ ခေါ်ကြည့်တာပါ "

" ဟုတ် … ဒါ ကျမ ယောင်္ကျားဖုံးပါ … ဘာဖြစ်လို့ပါလည်းရှင် "

" လိပ်စာလေး တချက်လောက် … ကျနော် လာခဲ့ပါ့မယ် "

" ရှင် … မောင် … မောင် … မောင်ဘာဖြစ်လို့လဲရှင် "

" စိတ်မပူပါနဲ့ ခင်ဗျာ … လိပ်စာလေးသာ ပြောပါ "

စုစုထွေး လိပ်စာပေးပြီး နာရီဝက် အကြာတွင် သူမအိမ်ရှေ့ အိမ်စီးကားအဖြူလေး ရောက်ရှိလာသည်။ ကားတံခါးဖွင့်ကာ အသက် ၄၀ခန့် အသားညိုညို မျက်နှာလေးထောင့်ဆန်ဆန်နှင့် လူတစ်ယောက် အိတ်လေးတလုံးလွယ်ထားလျက် အိမ်ရှေ့ထွက်စောင့်နေသော စုစုထွေးနား လျှောက်လာခဲ့၏။

" ခုန … လိပ်စာပြောတာ ညီမထင်တယ် "

" ဟုတ် … ကျမ နာမည် စုစုထွေးပါ… မောင်  … အဲ … ကျမယောင်္ကျား ဘာဖြစ်လို့လဲရှင် "

" အိမ်ထဲဝင်ပြောရအောင် … ညီမ "

" ဟုတ် … ဟုတ် … ဝင်ပါရှင် "

စုစုထွေးတို့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းအရောက် ကားဖြင့်လာသူမှာ ခုံတစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ကာ အဖြစ်ပျက်များ ပြောပြနေသည်။

" ကျနော့်နာမည် … မျိုးအောင်ပါ ညီမ … ဒီလိုပါဗျာ … ဟောဒီက ညီမအမျိုးသား ကိုဇာနည်ကို ကျနော့် သူဋ္ဌေးကားနဲ့ တိုက်မိလိုပါ "

" ရှင် … အမလေးးး … ဘာ  ဘာ  ဘာဖြစ်သွားလဲရှင် "

စုစုထွေး တစ်ယောက်မျက်စိမျက်နာပျက်ကာ ပြာပြာသလဲ မေးနေမိ၏။

" စိတ်အေးအေး ထားပါဗျာ … ခြေသလုံးရိုးကျိုးသွားတာပါ … အသက်အန္တရယ် မရှိပါဘူး "

" ဒုက္ခပါပဲရှင် … အဟင့် ဟင့် "

" ဟုတ် အဲတာ … ကျနော်တို့က ဆေးရုံခေါ်သွားပြီး လိုအပ်တာ မှန်သမျှ အကုန်လုပ်ပေးထားပါတယ် … အမှု့မဖွင့်ဖို့ပြောတော့ ကိုဇာနည်က ဒီကညီမနဲ့စကားပြောပါ ဆိုလို့ လာခဲ့ရတာပါ "

စုစုထွေးမှာ ပင်ကို အေးဆေးသူမို့ ယောင်္ကျားဖြစ်သူအား ခြေထောက်ပြန်ကောင်းသည်အထိ တာဝန်ယူခိုင်းပြီး အမှု့မဖွင့်ကြောင်း ပြန်လည်ပြောဆိုလိုက်သည်။

" ဟုတ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် … ညီမရယ် … ခုမှ အကိုလည်း … စိတ်အေးရတော့တယ် "

မျိုးအောင်မှာ အမှန်တကယ် စိတ်သက်သာရာ ရသွားပုံနှင့် နဖူးမှ ချွေးများအား သုတ်ရင်း လွယ်ထားသောအိတ်အတွင်း မှ ပိုက်ဆံ တစ်ထုပ် ထုတ်ယူလိုက်သည်။

" ဒါလေး လောလောဆည် လက်ခံပေးပါနော် ညီမ … နစ်နာကြေးသဘောပါ … သူဋ္ဌေးက ပေးခိုင်တာပါ … ကိုဇာနည် ပြန်ကောင်းတဲ့အထိလည်း အကုန်တာဝန် ယူပေးမှာပါ "

" မဟုတ်တာရှင် မပေးပါနဲ့ … ကျမယောင်္ကျား အကောင်းပကတိ … ပြန်ဖြစ်ရင်ကို ကျေနပ်ပါတယ် "

" ယူပါ ညီမရယ် … ညီမ အမှု့မဖွင့်တော့ သူဋ္ဌေးလည်း အလုပ်အကိုင် မပျက်တော့ဘူးလေ … ဒါ သိန်း၂၀ပါ … လိုအပ်ရင် ထပ်ပေးဖို့လည်း မှာထားပါတယ် "

မျိုးအောင်က ဇွတ်အတင်းပေးနေသဖြင့် စုစုထွေးလည်း လက်ခံကာ အိမ်ထဲ ဗီရိုလေးထဲ ထည့်သိမ်းလိုက်သည်။ ထိုနောက့် ဇာနည်၏ အဝတ်စားများနှင့် ရေနွေးဓါတ်ဗူး အခြားအသုံးဆောင် ပစ္စည်းများ ယူကာ မျိုးအောင်ကားလေးဖြင့် လိုက်လာခဲ့လိုက်၏။ အရိုးအကြော အထူးကုဆေးခန်းတွင် သီးသန့်ခန်းငှားထားပေးရာ စုစုထွေးတို့ဝင်လိုက်သည်နှင့် ဇာနည်မှာ လူနာကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လေး အိပ်ပျော်နေတော့သည်။ တာဝန်ကျ ဆရာမှာ ဓတ်မှန်စာရွတ်အား ထောင်ကြည့်ရင်း အခန်းတွင်း ဝင်လာသော စုစုထွေးတို့အား ပြုံးပြီး နုတ်ဆက်လိုက်၏။

" လူနာရှင်တွေလား … ခင်ဗျာ "

" ဟုတ် ဆရာ … ကျမက သူ့အမျိုးသမီးပါ "

" ဟုတ် … ခများအမျိုးသားက ပုခုံရိုးအက်ပြီး ခြေသလုံးရုံးကျိုးသွားတာပါ … လိုအပ်တာတွေ အကုန်လုပ်ထားပါတယ် … မနက်ဖြန် နေ့လည်လောက်မှ စတီးရိုး ဖေါက်ဆွဲရမယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ … လိုအပ်တာ အကုန်လုပ်ပေးပါဆရာ … အစစအရာရာ … အားကိုးပါတယ် "

တာဝန်ကျ ဆရာဝန်၏ စကားအဆုံး မျိုးအောင်မှ ဝင်ပြောလိုက်၏။ နောက်ရက် ညနေမှ ဇာနည်ခြေထောက်အား စတီးရိုးဖေါက်ဆွဲကာ ပုခုံးအား ကျောက်ပတ်တီးစည်းပေးကြသည်။ ဇာနည်မှာလည်း ပုခုံးနှင့် ခြေထောက်မှ လွဲ၍ ကျန်တာမထိခိုက်ပေ။ မျိုးအောင်မှာလည်း နေ့တိုင်းလာကြည့်၍ လိုအပ်တာများ ဆောင်ရွတ်ပေးနေသည်။ ငွေရေးကြေးရေး ဆေးဝါးအစ အကုန်ပြည့်စုံအောင် ဂရုစိုက်ပေး၏။ ၂ ပတ်အကြာတွင် ကားဖြင့်တိုက်မိသော သူဋ္ဌေးကိုယ်တိုင်ရောက်လာကာ ဇာနည်အား ကျေးဇူးတင် စကားပြောရင်း စုစုထွေး တစ်ယောက်ထဲ ညစောင့်နေရသဖြင့် တပြည့်ဖြစ်သူ မျိုးအောင်အား ညပိုင်းစောင့်ရန် ပြောနေလိုက်၏။

စုစုထွေးမှာလည်း မနက် အိမ်ပြန် ဇာနည်၏ အဝတ်ဟောင်းများ လျှော်ဖွတ်ကာ ထမင်းဟင်းချက် ဆေးခန်းသို့ ပြန်လာ စိတ်မောလူမော ဖြစ်နေစဉ် ညပိုင်း မျိုးအောင် လာစောင့်သဖြင့် ညဘက်တွေ အနားရခဲ့သည်။ သီးသန့်စပယ်ရှယ်ခန်းမို့ ၁၅ ပေ ပေ ၃၀လောက် ကျယ်ဝန်းပြီး ဝင်ဝင်ချင်း ရေခဲသေတ္တာ အသေးတစ်လုံးနှင့် ပစ္စည်းတင်ရန် အံဇွဲပါခုံအသေးတစ်လုံး အရှေ့ဘက်ခြမ်းတွင်ပါရှိ၏။ရေခဲသေတ္တာ၏ မြောက်ဖက်တွင် လူနာ ကုတင်ရှိပြီး ဇာနည် အိပ်စက်အနားယူကာ ကုတင်ခြေရင်းတွင် လိုက်ကာခြား၍ ကုတင်အပိုတစ်လုံးပါရှိသေးသည်။ ကုတင်နှစ်လုံးကြား မျက်နှာချင်းဆိုင် အနောက်ဖက်တွင်  နံရံကပ် တီဗွီတစ်လုံး ထားရှိပြီး ကုတင်အပိုနှင့် တည့်တည့်တွင် တန်းလျားခုံအရှည်တစ်လုံး ပါရှိ၏။ကုတင်အပို၏ မြောက်ဖက်တွင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာတွဲလျက်အား အခန်းပြည့် ကန့်ပြီး တည်ဆောက်ထားသည်။

" ဟော … နိုးပီလား ညီမ "

" ဟုတ် … ကိုမျိုး "

ဇာနည်ခြေရင်းမှ ကုတင်ပေါ်တွင် စုစုထွေး အိပ်စက်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တန်းလျားခုံတွင် မျိုးအောင် စောင့်အိပ်ပေးသည်။ ဆေးရုံပေါ်တွင် ၁ လ ကျော်နေလာတော့ မျိုးအောင်နှင့် စုစုထွေးမှာ ရင်းနှီးလာခဲ့ကြ၏။ မျိုးအောင်၏ ညစာအား စုစုထွေးက သူမအိမ်ကပဲ ချက်ပြုတ် ထုတ်လာခဲ့ပေးသည်။ ဆေးရုံပေါ်အချိန်ကြာလာတော့လည်း စုစုထွေးနို့အုံကြီးများ ဖင်သားအိအိကြီးများ မျိုးအောင်မှာ ထိတွေ့မြင်နေရ၏။ ခုလည်း ကုတင်ပေါ်မှ စုစုထွေးတစ်ယောက် အိပ်ယာထ ထမိန်ပြင်ဝတ်ရာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးအောက်က စောက်မွှေးအုံကြီးမှာ လှစ်ကနဲ့ပေါ်သွားတော့သည်။

မျိုးအောင်ကလည်း အိမ်ထောင်သည်မို့ မနက်နှင့်နေခင်းဘက်သာ မိန်းမဖြစ်သူကို အိမ်ပြန်လိုးပြီး တညလုံး အောင့်အီးထားရသဖြင့် မနက်လင်းတာနှင့် ပုဆိုးကြားက လီးမှာ ထောင်ထွက်နေတတ်၏။ စုစုထွေးမှာလည်း ညဘက် ဆေးရုံပြန်ရောက်ချိန် မျိုးအောင်၏ မျက်လုံးများ သူမရင်အုံနှင့် ပေါင်ကြားသို့ကျရောက်လာလျင် စောက်ပတ်လေးမှာ ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်နေတတ်သည်။ လင်ဖြစ်သူ ဇာနည်နဲ့လည်း မလိုးရသဖြင့် ကျော်နိုင်ရုံးပိတ်ရက် အိမ်ပြန်အဝတ်လျှော် ချက်ပြုတ်ချိန်နှင့် ဆုံလျင် အားရပါးရ အလိုးခံတော့သည်။

" အကို မုန့်ဝယ်ပြီးပြီ … ကိုဇာနည် နဲ့အကို စားပြီးသား … ညီမဖို့ ပဲပလာတာနဲ့ ကော်ဖီ ခုံပေါ်မှာနော် "

" မျက်နှာသစ်ပြီး စားလိုက်ပါ့မယ် … အားနာစရာကြီး "

စုစုထွေးမှာ ကုတင်ပေါ်မှာဆင်းရင်း ရေချိုးခန်းဖက်လျောက်သွားရာ ဖင်သားကြီးများ တုန်ခါနေတော့၏။မျက်နှာသစ်မုန့်စားပြီးချိန် ဇာနည်မှာ သေးပေါက်ချင်ကြောင်း စုစုထွေးအား လှမ်းပြောလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ ဇာနည်အားဆွဲထူရာ မနိုင်သဖြင့် မျိုးအောင်က ထလာပြီး ကူပေးလိုက်ရသည်။ ကုတင်အနောက်ဘက်မှ ပွေ့ထူထားကြသဖြင့် စုစုထွေး၏ ဘေးကားထွက်နေသော ဖင်သားဆိုင်ကြီးနှင့် မျိုးအောင် ပေါင်သားများက ထိကပ်နေ၏။ စုစုထွေးမှာ ကုတင်အောက်မှ သေးတည်သော ဗူးလေးအား ထိပ်ဖုံးဖွင့်ကာ ဇာနည် ပုဆိုးအတွင်း ထိုးထည့်လိုက်သည်။

" စုလေး … ဟို  ဟို … မတည့်သေးဘူး "

ဇာနည်မှာ မိန်းမဖြစ်သူအားပြောရင်း မျက်နှာမအိမသာဖြင့် မျိုးအောင်အား ကြည့်လိုက်၏။

" ကျနော့် အားမနာပါနဲ့ ကိုဇာနည် … ကဲ ညီမက သေချာထည့်ပေးလိုက်ပါ "

ခါတိုင်း စုစုထွေးမှာ ဇာနည်လီးအား ကိုင်၍ သေးတည်သောဗူးလေးထဲ တေ့ပေးတတ်သည်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား မျိုးအောင်ရှေ့မို့ လင်ဖြစ်သူဇာနည့် လီးအား ကိုင်ရန် လက်တွန့်နေတော့၏။ မျိုးအောင်စကားကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲကနဲ့ဖြစ်ကာ မျက်နာပူပူဖြင့် ဇာနည်ပုဆိုးအား မှပြီး လီးထိပ်နှင့် သေးတည်သော ဗူးအပေါက်လေးအား တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။ သေးကုန်မှ ဗူးအားယူကာ အဖုံးပိတ်ရင်း ကုတင်အောက်ပြန်ထိုးထားလိုက်၏။ ဇာနည့်ကိုယ်လုံးအား နှစ်ယောက်သား ပြန်လှဲပေးရင်း စုစုထွေးမှာ အဝတ်ဟောင်းများလိုက်စုနေတော့သည်။ ကြွတ်ကြွတ်အိတ် အနက်ရောင်အိတ်ထဲ စုထည့်ကာ အခန်းတွင်း တံမျက်စည်း လှဲနေလိုက်သည်။ တလက်စတည်း သေးဗူးအားသွန်ပြီးဆေးကြောရန် အခန်းမြောက်ဖျားရှိ အိမ်သာနှင့်တွဲလျက် ရေချိုးခန်းဆီသို့ ဝင်ရန် တံခါးဖွင့်လိုက်မိ၏။

" အိုရ် "

" ဟင် … ဆောရီးနော် … ညီမ "

ရေချိုးခန်းတွင်း မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းကြောင့် စုစုထွေးမှာ ရှက်သွေးဖျာရင်း မျက်နာလွဲလိုက်ရတော့သည်။

...................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

မျိုးအောင်မှာလည်း မျက်နာအိုးတို့အန်းတမ်းဖြစ်ကာ ချက်ချင်းတောင်းပန်နေ၏။ ခါတိုင်း မျိုးအောင်မှာ မနက်လင်းစားသောက်ပြီး ဆေးရုံမှ ပြန်ကာ ညပိုင်းမှပြန်လာတတ်သည်မို့ စုစုထွေးမှာ မျိုးအောင်ပြန်သွားသည် အထင်ဖြင့် ရေချိုးခန်းတံခါးအား ဖွင့်လိုက်မိသည်။ မျိုးအောင်မှာ ရေချိုးခန်းတွင်း ဘယ်လက်ဖြင့်ပုဆိုးအောက်နားစအား ဆွဲမှထားကာ ညာလက်ဖြင့် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေ၏။

" အင်းပါ … ရ  ပါ  တယ် … ကျမက … ကို မျိုး … ပြန်  ပြန်  ပြန်သွားပြီးထင်လို့ ဝင် လာ ခဲ့ မိ တာ "

စုစုထွေးမှာ ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးလာကာ အသံတုန်တုန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။

" သေးအိုးသွန်မလို့ မလား … လာလေ ညီမ "

မျိုးအောင်မှာ ရေချိုးခန်းနံရံအားကပ်ကာ စုစုထွေးအား ဘိုထိုင်အိမ်သာခွက်ဆီသွားရန် လမ်းဖယ်ပေးလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ စိတ်ထဲရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်လေးဖြစ်ကာ မျိုးအောင်ရှေ့မှ ဖြတ်အသွား အိမ်သာခွက်ဆီမရောက်ခင် လီးကြီးအား ကြည့်ဖြစ်အောင်ကြည့်မိလိုက်၏။ လမွှေးအုံ မဲမဲကြီးအောက်မှ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ ကျော်နိုင်လီးထက် ပိုတုတ်နေသည်။ လီးနှစ်ချောင်းစိတ်ထဲ ယှဉ်ကြည့်ရင်း ဘိုထိုင်အိမ်သာခွက်အဖုံးလေးလှန်ကာ သေးအိုးအား သွန်ချလိုက်၏။ စူးကနဲ့ထွက်လာသော သေးနံ့ကြောင့် ရေအမြန်ဆွဲချရာ သူမထမိန်အောက်နားစလေးအား ခါးပေါ်ပင့်တင်ခံလိုက်ရသည်။ သေးအိုးသွန်စဉ် ကိုယ်လုံးက အနည်းငယ်ညွတ်ကြသွားသဖြင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားကြီးများအား ပစ်ပေးထားသလိုဖြစ်သွားရ၏။

" အို့ … အမေ့ "

ထမိန်အောက်နားစလေး ခါးပေါ်ရောက်လာကာ ဖင်ဝလေးအား ခပ်နွေးနွေးအရာလေးက ထိကပ်လာသဖြင့် ရုတ်တရက်လန့်အော်မိသည်။ တသက်နှင့်တကိုယ် ဖင်တခါမှ အယက်မခံဖူးသဖြင့် ဖေါ်ပြမရသော အရသာသစ်လေးက သူမအား ဖမ်းစားထားတော့၏။ လင်ဖြစ်သူဇာနည်မှာ စောက်ပတ်အားလိုးရုံသက်သက်ပဲ ထင်မှတ်နေပြီး ကျော်နိုင်မှာလည်း စောက်ပတ်လေးသာ ယက်ပေးရာ ဖင်ဝအား မထိဖူးပေ။မျိုးအောင် လျှာဖျားလေးမှာ ဖင်ဝနီညိုလေးအား ပင့်ယက်လိုက် ဝိုင်းလိုက်နှင့် လျှာအားစုချွန်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲထိုးသွင်းရင်း နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို တေ့စုပ်နေ၏။ စုစုထွေးမှာ အလိုလျောက် အိမ်သာခွက်အဖုံးပေါ်လက်ထောက်ရင်း ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်သားကြီးအားထပ်ကော့ရင်း ပေါင်တန်များအား ဖြဲထားပေးလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းစောင်ရည်များ ပွက်လာကာ ပေါင်ခြံအတွင်း စီးကျနေရ၏။

မျိုးအောင်မှာ ပေါင်ကြားခေါင်းထိုးကာ စီးလာသမျှစောက်ရည်များအား လျှာဖြင့်သိမ်းယက်ကာ မျိုချပစ်လိုက်၏။ ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြားမှ ဖေါင်းထွက်လာသောစောက်ဖုတ်အား မထိပဲ ဖင်ဝနီညိုလေးအား ထိုးထိုးကလိပေးသည်။ စောက်စိလေးမှာ ချွန်ထွက်ကာ ခေါင်းလေးက ပြူးထွက်လာရ၏။ စုစုထွေးမှာ ဖင်ကြီးအားမြောက်ရင်း စောက်ဖုတ်နှင့် မျိုးအောင်ပါးစပ် ထိအောင် ကြိုးစားနေသည်။ သို့သော် မျိုးအောင်မှာ ဖင်ပေါက်နှင့်ပါးစပ် မခွာပဲ လျှာအားဖင်ပေါက်ထဲဖိထိုးကာ မွှေနေတော့သည်။

စုစုထွေးမှာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများ ယားယံလာရင်း ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များထောင်ပန်းနေတော့၏။ စောက်ရည်များမှာ ဒူးထောက်ယက်နေသော မျိုးအောင်၏ ရင်ဘတ်ပေါ်ပန်းမိရာ အင်္ကျီရှေ့ခြမ်း ဗိုက်ပေါ်ထိ ရွှဲနှစ်သွားရသည်။ စောက်ပတ်အား မထိပဲ စောက်ရည်များထောင်ပန်းလာအောင် ယက်နိုင်သော မျိုးအောင်အား စုစုထွေးမှာ အနည်းငယ်ဖြုံသွားရသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများက မခံမရပ်နိုင်အောင် ယားယံလာသဖြင့် သူမ လက်တဖက်အား ပေါင်ကြားထဲလျိူသွင်းကာ စောက်စိအား ဖိချေရင်း တအင်းအင်း ညည်းနေရရှာ၏။

" အား  … အ …   ရှီးးးး းးးးး … အား  အားးးး းးးး "

ပေါင်သားများ တဇပ်ဇပ်တုန်လာကာ ဒူးများမထိန်းနိုင်ပဲ ညွတ်ကြသွားရသည်။ အိမ်သာခွက်ပေါ်လက်တင်ကာ ဒူးထောက်ရဲ့လေးမို့ ဖနောင့်နှစ်ခုကြားထဲ စောက်ပတ်လေးက ဖေါင်းကြွပြီး စောက်ခေါင်းလေးဟကာ အတွင်းသားနီတာရဲလေးက မြင်နေရ၏။ စောက်ခေါင်းဝလေးအား ဒစ်ဖူးကြီးက လာထိရာ ဖင်သားကြီးအား ဘေးလွဲထိုင်ချရင်း…

" ညကြမှ … လိုးရအောင် … ကိုမျိုးရယ် … ဟူးးးး  ရှီးးးး းးးးး "

ပြောပြီးပြီးချင်း မျိုးအောင်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ မလိုးရသဖြင့် တဇပ်ဇပ်တုန်နေရာ စုစုထွေးလက်ထဲတွင် တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးနေတော့၏။

" အင်း … ထုထု … မြန်မြန်လေးထု ညီမ "

မျိူးအောင်လည်း ဒူးထောက်လျက် မျက်စိမိတ်ခေါင်းမော့ကာ စုစုထွေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်ကို အရသာခံနေလိုက်တော့သည်။ စိတ်ထဲတွင် ခုံးထနေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မလိုးရသဖြင့် မချင့်မရဲ ဖြစ်နေရ၏။ လက်သန်းလုံးခန့်ရှိသော စုစုထွေး စောက်စိကြီးမှာ မျက်လုံးထဲပေါ်ပေါ်လာရင်း လီးတန်တစ်လျှောက် ကျင်တက်လာတော့သည်။

" အားဟား … ညီ မ ရယ် … ပြီး တော့ မယ် … အ  အားးးးး … ထွက်ပြီ … ရှီးးး းးးး အားးး းးးးးး "

စုစုထွေး လက်ကောင်ဝတ်အား အုပ်ကိုင်ရင်း လရည်များကုန်စင်အောင် အားရသည်အထိ ထုပစ်လိုက်သည်။ လရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်ပျစ်များမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဒူးကွေးလျက်လေးထိုင်နေသော စုစုထွေး ထမိန်အား ဗျစ်ကနဲ့စင်ကုန်တော့၏။ သူမလက်ချောင်းပေကပ်နေသော လရည်များကို ထမိန်အနားစဖြင့်သုတ်ရင်း…

" ရပြီလား … ကိုမျိုး "

" အင်း … ပြီးပြီ … ညီမ … ညကြ မငြင်းရဘူးနော် "

" အွန်းပါ … ညကြ … ဇာနည်အိပ်တာနဲ့ … ကိုမျိုးကြိုက်တဲ့ချိန် … လိုးပေါ့ "

ထို့နောက် လူချင်းခွဲကာ မျိုးအောင်မှာ ရေချိုးခန်းမှ အရင်ထွက်ပြီး ဇာနည်အား နူတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားတော့သည်။ စုစုထွေးမှာ စောက်ရည်များရွှဲနေသော အဖုတ်အား ရေဖြင့် သေချာဆေးကြောပြီးမှ ထွက်လာခဲ့၏။

" မောင် … စုလေး အိမ်ခဏ ပြန်ပြီနော် … အဝတ်ဟောင်းတွေ … လျှော်ရဦးမယ် "

" အင်းပါ … မောင်လည်း နောက် ၂ပတ်ဆို ဆင်းရတော့မှာပါ … စုလေးလည်း ပင်ပန်းလှပြီ "

" ရပါတယ် မောင်ရဲ့ … လင်မယားချင်းပဲ ပင်ပန်းတယ် မခေါ်ပါဘူး "

" ဆေးဖိုးတွေ ရှင်းပေးရဲ့လား … စုလေး "

" အကုန်ရှင်းပေးပါတယ် … အိမ်မှာလည်း နစ်နာကြေးသဘော သိန်း၂၀လာပေးထားတာ … မောင်ဆေးရုံဆင်းရင် ချိုင်းထောက်တို့ ဘာတို့ အခြားဟာဝယ်ဖို့ သိ်မ်းထားလိုက်တယ် "

" အင်း … မိန်းမ ပါသာ … ကြည့်စီစဉ်တော့ကွာ "

" ဒါဆို သွားပြီနော် မောင် … နေ့လည် ဘာစားချင်လည်း "

" ဟင်းရည် ပူပူလေးတမျိုးလောက် … လုပ်ခဲ့လိုက် စုလေး အသားကြော်တွေ … ရှိသေးတယ်မလား "

" အင်း မောင် … ပဲဟင်းညိုလေးကို ဆူးပုတ်ရွတ်လေးခပ်ခဲ့လိုက်မယ် "

စုစုထွေးမှာ ဇာနည်အားနူတ်ဆက်ပြီး လျှော်ရမယ့် အဝတ်ဟောင်းများထုတ်ယူကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဆေးရုံနှင့် အိမ်သို့ ဆိုင်ကယ်တက္ကစီခမှာ ၁၅၀၀ ပေးရ၏။ မျိုးအောင်မှ ပို့ပေးမယ်ပြောတုန်းက ညပိုင်လည်း အိမ်လာခေါ်ပေးသဖြင့် အားနာပြီး မပို့ခိုင်းတော့ပေ။နေ့လည်ပိုင်း အရပ်ထဲမှ ဇာနည်သူငယ်ချင်း တက္ကစီသမားများမှာ ကြုံတဲ့သူက လိုက်ပို့ကြသည်။ ညနေပိုင်းအိမ်ပြန်ချိန်တွင်လည်း တစ်ယောက်မဟုတ် တစ်ယောက်လာကြိုပေး၏။ ညနေပိုင်းရေပြန်ချိုးပြီး ညပိုင်းအတွက် မျိုးအောင်က လာခေါ်ရင်း ဆေးရုံ အတူစောင့်ဖြစ်ကြသည်။ ဒီနေ့ညနေ ရေချိုးနေစဉ် အဖုတ်လေးအားပွတ်ရင်း မျိုးအောင်လီးကြီးအား မြင်ယောင်လာတော့၏။

ကျော်နိုင်ထက် ကြီးသော လီးကြီးဖြင့် အလိုးခံရမည်ကို တွေးရင်း ကြက်သီးမွှေးများ ထလာရသည်။ အတွေးစဖျက်ကာ ရေအမြန်ချိုး၍ သနပ်းခါးပါးပါးလူးရင်း ညစာ စားထားလိုက်၏။ ဆေးရုံအတွက် ဇာနည်နှင့်မျိုးအောင်တို့ နှစ်ယောက်စာ ထုပ်ရင်း တီဗွီထိုင်ကြည့်ရင်း စောင့်နေလိုက်သည်။ ည ၇ နာရီကျော်ကျော် အမှောင်ထုကြီးစိုးလာချိန် အိမ်ရှေ့မှ ကားဟွန်းတီးသံ ကြားလိုက်ရာ ထမင်းချိုင်နှင့်ဇာနည်အတွက် လျှော်ပြီးသား အဝတ်ထုပ် ဆွဲကာ ထွက်လာခဲ့၏။အိမ်တံခါးသော့ခတ်စဉ်…

……………………………………………....................................................

အခန်း ( ၆ )

" မစု … ကိုဇာနည် … သက်သာတယ်မလား "

မဖြူတို့လင်မယား အပြင်မှပြန်လာဟန်ဖြင့် လှမ်းမေးနေရာ…

" ဟုတ် သက်သာပါတယ် မဖြူရေ … နောက်နှစ်ပတ်လောက်ဆို … ဆင်းရတော့မယ်ပြောတယ် "

" လိုတာပြောနော် မစု … ဆေးရုံတော့ ထပ်မလာတော့ဘူး "

" ဟုတ် ကိုကျော်နိုင် … မလာပါနဲ့တော့ … ၂ ခေါက်ရှိပြီ လာနေကြတာ "

ကျော်နိုင်ကပါ နူတ်ဆက်နေသဖြင့် ပြန်ပြောရင်း ကားလေးဆီထွက်လာခဲ့သည်။ ဖြူဖြူလှိုင်မှာလည်း ဇာနည်အတွက် အသားငါးများ ကြော်ပေးထားလေ့ရှိ၏။ စုစုထွေးအနေဖြင့် ဖြုဖြူလှိုင် မရှိချိန် ကျော်နိုင်အား ခိုးခိုးအလိုးခံနေသဖြင့် ပိုပြီး အားနာမိနေသည်။ ကားပေါ်ထိုင်လိုက်စဉ် မျိုးအောင်မှာ ကားထိုင်ခုံပေါ်ကားထွက်လာတဲ့ စုစုထွေးဖင်သားကြီးအား စိုက်ကြည့်နေတော့၏။

" ဟောတော် … မောင်းတော့လေ ကိုမျိုး … မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာပဲ … ဟွန့် "

စုစုထွေးမှာ မျက်လုံးရွဲကြီးများ ထောင့်ကပ်ပြီး ပြောလိုက်သဖြင့် မျိုးအောင်တစ်ယောက် အူယားကာ ဖက်နမ်းလိုက်တော့သည်။

" အိုရ် … အရပ်ထဲ … တစ်ယောက်ယောက် မြင်သွားမှဖြင့် "

" ဒီကားမှန်တွေက … အပြင်ကကြည့်ရင် အထဲမမြင်ရပါဘူး … ညီမရယ် "

" မသိဘူး … သွား … မောင်းတော့ … ညကြမှပဲ ရမယ် "

စုစုထွေးအိမ်ရှေ့မှ ကားလေးမှာ ရပ်ကွက်အလည်တည့်တည့်မောင်းထွက်ရင်း ရပ်ကွက်ထိပ်တွင် လမ်းမကြီးအတိုင်း ညာဖက်သို့ဦးတည်လိုက်သည်။ လမ်းတလျှောက် လမ်းမကြီး အရှေ့ဘက် အနောက်ဖက်တွင် မှောင်ရိပ်ကျချိန်မို့ အိမ်တိုင်းလိုလို မီးများထွန်းထား၏။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်များ ဘီယာဆိုင်များ ကျော်လွန်လာမှ မီးပွိုင့်တခုသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ မီးနီနေသဖြင့် ခဏစောင့်ကာ မီးစိမ်းပြမှ အရှေ့ဘက်သို့ ချိုးကွေ့လိုက်၏။ ၅ပြလောက် မောင်းနှင်ပြီး နောက်မီးပွိုင်တခုတွင် အရှေ့တည့်တည့်မောင်းရာ ခဏအကြာတွင် ဇာနည်ရှိသော အရိုးကြော အထူးကု ဆေးခန်းရှေ့ ရောက်ရှိလာသည်။ ကားပက်ကင်ထိ မောင်းသွားပြီး ကားရပ်ကာ နှစ်ဦးသား ဆေးခန်းအတွင်းဝင်ခဲ့ကြ၏။

" ဟော … မောင် … တီဗွီကြည့်နေတာပေါ့ "

" အင်း စုလေး … လက်ဝှေ့ပွဲတွေ … ဒါရိုက် လွင့်နေတာကွ "

" ကဲ … မောင်နဲ့ကိုမျိုး ထမင်းအရင်စားကြ … ပြီးမှ ဆက်ကြည့်ပေါ့ "

စုစုထွေးမှာ ပြောပြီးပြီးချင်း ပန်းကန်ပြားများထုတ်ကာ ထမင်းဟင်းများ ပြင်ဆင်ပေးလိုက်သည်။ ဇာနည်အား ကုတင်ပေါ်မှတွဲချကာ စားပွဲခုံနား ခုံတစ်လုံးပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်၏်။ ဘေးခုံတွင် မျိုးအောင်ဝင်ထိုင်ကာ ထမင်းစားနေကြစဉ် စုစုထွေးမှ ဇာနည် ကုတင်အား အိပ်ယာခင်းများ လှဲပေးလိုက်သည်။ သူမ ကုတင်ပေါ်လှဲ ဖုန်များခါကာ အိပ်ယာခင်းလိုက်ရင်း ခြင်ထောင်အား အပေါ်ဘက် လိပ်တင်လိုက်၏။

ထမင်းစားပြီးသော ဇာနည်အား ကုတင်ပေါ်ပြန်တင်ပေးကာ စားပြီးသား ပန်းကန်ခွက်ရောက်များအား ဆေးကြောသိမ်းဆည်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကော်ဖီဖျော်ကာ တီဗွီမှ လာသော လက်ဝှေ့ပွဲများအား ထိုင်ကြည့်ကြ၏်။ ဇာနည်ကုတင်ခြေရင်းဘက်တွင် ခုံနှစ်လုံးရွေ့ကာ မျိုးအောင်မှ ခြေရင်းဘက်ကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး စုစုထွေးက မျိုးအောင်ညာဘက်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ လက်ဝှေ့ပွဲက နာမည်ကြီးကစားသမားတွေ ထိုးသည်ပွဲမို့ ဇာနည်တစ်ယောက် စိတ်ဝင်စားနေစဉ်…မျိုးအောင်၏ ညာဖက်လက်မှာလည်း စုစုထွေးပေါင်ကြားသို့ ရောက်နေတော့၏။

ဇာနည်မှာ မျိုးအောင်ကိုယ်လုံးကွယ်နေသဖြင့် မိန်မဖြစ်သူ စောက်ပတ်အနိုက်ခံနေသည်ကို ရုတ်တရက် မမြင်နိုင်ပေ။ စုစုထွေးမှာလည်း ပေါင်တန်များဖြဲကာ စောက်ပတ်အနိုက်ခံရင်း မျက်လုံးများစင်းလာသည်။ မျိုးအောင်က ဘယ်ဘက်ခြေထောက် ခုံပေါ် ကွေးထောက်ရင်း စုစုထွေး ဘယ်လက်အားဆွဲကာ ပုဆိုးကြားသွင်းလိုက်ရာ စုစုထွေးမှာ မျိုးအောင်လီးကြီးအား စမ်းနေတော့၏။ လီးအား ပွတ်သပ်ပေးရင်း လင်ဖြစ်သူဇာနည်အား ခါးလေးကိုင်းပြီးကြည့်ရာ ဇာနည်မှာ တီဗွီဖန်သားပြင်ဆီ အာရုံရောက်နေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

လင်ဖြစ်သူ အနီးနားလေး သူစိမ်းယောင်္ကျားလီးအား ပွတ်သပ်နေရာ စိတ်ထဲ စိုးရိမ်စိတ်လေးနှင့်အတူ ကာမမီးလေး တောက်လောင်နေ၏။ မျိုးအောင်မှာ ခုံပေါ်ဒူးတဖက်ထောင်ထားသဖြင့် ဇာနည်ဘက်မှကြည့်လျင် လီးကိုင်နေသော သူမလက်အား မမြင်နိုင်တော့ပေ။ မျိုးအောင် လီးကြီးမှာ သူမလက်ထဲ တင်းမာလာသဖြင့် အလိုးခံချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေရ၏။ မျိုးအောင်လက်မှ စောက်စိအား ဖိဖိချေနေသဖြင့် အဖုတ်အတွင်းက တဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များစို့လာတော့သည်။ လီးအား ညှစ်လိုက်ရင်း မျိုးအောင်အား မျက်ရိပ်ပြလိုက်၏။

" ကဲ … မောင်တို့ ဆက်ကြည့်ကြတော့ … စုလေး အိပ်တော့မယ်နော် "

မျိုးအောင်လီးကြီးအား လွတ်ပြီး သူမကုတင်ဆီ လျှောက်လာရင်း ကုတင်ပေါ်တက်ခြင်ထောင်ချကာ မှေးနေလိုက်သည်။ လက်ဝှေ့ပွဲမှ ဆူညံသံများ ခပ်တိုးတိုးကြားနေရင်း အိပ်ယာထက် လူးလိမ့်ကာ မျိုးအောင်လာလိုးမည့် အချိန်အား ရင်ခုန်စွာ စောင့်မျှော်မိနေ၏။ စောက်ပတ်လေးအား ထမိန်အပြင်မှစမ်းရာ အရည်ကြည်များ ထွက်နေသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ပြန်သည်။ မျိုးအောင်အားစောင့်ရင်း တဖြည်းဖြည်း မှေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရာ သူမအောက်ပိုင်း ခပ်နွေးနွေးလေးခံစားရသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်၏။ ထမိန်လေးပြေလျော့ပြီး ပေါင်လယ်ရောက်နေကာ ခြင်ထောင်အပြင်မှ မျိုးအောင်က ကိုယ်တခြမ်းဝင်ကာ ကန်လန့်ဖျက်အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်လေးအား ယက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။

" ဟင် … ကိုမျိုး "

" ရှုး … ညီမ … ကိုဇာနည် ခုမှ အိပ်သွားတာ "

" လိုက်ကာ ကာထားတာပါ … သူ့ကုတင်ကကြည့်ရင် စုလေးတို့ကို မမြင်ရပါဘူး … အထဲဝင်လိုက်လေ "

စုစုထွေးပြောပြီး မျိုးအောင်မှာချက်ချင်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ပေါင်ကြားထဲနေရာယူပြီး ကုန်းယက်တော့သည်။ ခုနက နိုက်ပေးထားသဖြင့် စောက်ရည်များရွှဲနေသော အဖုတ်လေးအား မိမိရရ ထိုးယက်နေ၏။ စုစုထွေးမှာ ကြာကြာအယက်မခံနိုင်ပဲ လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်သည်။

" အားးး ရှီးးးး … လိုးမှာဖြင့် … လိုးလေ … ကိုမျိုး "

မျိုးအောင်လည်း လိုးချင်နေရာ စုစုထွေးမှ တောင်းဆိုလာသဖြင့် ပုဆိုးချွတ်ဒူးထောက်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ ဒစ်ဖူးအားမြုတ်လိုက်သည်။ ကိုယ်လုံးအား ရှေ့သို့ဖိချရင်း နို့အုံနှစ်ဖက်အားညှစ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လိုက်၏။ ခန္ဓာကို ရှေ့မှောက်လိုက်သဖြင့် လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ တဗျစ်ဗျစ်နှင့် တိုးဝင်သွားတော့သည်။

" ဗျစ် … ဖွပ် … အိခ့် … ဘွတ် "

စုစုထွေး တစ်ယောက် စောက်ခေါင်းဝလေးထဲ လီးကြီးတိုးဝင်လာရာ နာကျင်သဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာမှ ဘေးလွဲပြီး အိခ့် ကနဲ့ ရှိုက်လိုက်မိသည်။ မျိုးအောင်မှာ လီးတန်တလျောက် စုပ်ထားသလို ခံစားမိသဖြင့် စိတ်ကြိုက် မလိုးရဲသေးပေ။ စောက်ခေါင်းဝလေးမှာ တင်းကျပ်နေကာ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးမို့ လီးတဝက်လောက်သာ အထုတ်သွင်းလုပ်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးနေ၏။

နှစ်ဦးသား ရမ္မက်စိတ်များပြင်းထန်နေကာ ခပ်တိုးတိုး ညည်းရင်း အချက် ၈၀လောက်တွင် လီးအရည်ပြားလေးနွေးသွားသဖြင့် စုစုထွေးတစ်ယောက် ပြီးသွားမှန်းခံစားသိရှိလိုက်သည်။ စုစုထွေးမှာ လင်ဖြစ်သူခြေရင်းဘက် ကုတင်ပေါ်တွင် သူစိမ်းယောင်္ကျားအား အလိုးခံနေမိသဖြင့် စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်သော ခံစားမှု့လေး ဖြစ်တည်ကာ စောက်ရည်များပန်းထုတ်ရင်း လီးအားညှစ်ပေးနေမိတော့၏။ မျိုးအောင်မှာလည်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများနှင့် လီးအား ခပ်တင်းတင်းညှစ်ခံရသဖြင့် အချက် ၂၀ ခန့် ထိန်းလိုးရင်း လရည်များပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။

" အ … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမျိုးရယ် "

" အင့် … ရှီးးး းးး … ဟူးးး းးးး … အကိုလည်း … ထွက်ပြီ … အ  အားးး းးးး "

နှစ်ဦးသား တင်းကျပ်စွာဖက်ရင်း ခဏအကြာ မျိုးအောင်မှာ စောက်ရည်များ လရည်များ ပေပွနေသော စုစုထွေး စောက်ပတ်လေးအား ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးနေသည်။ စုစုထွေးမှာ လိုးပြီးချိန် စောက်ဖုတ်အား အယက်ခံလိုက်ရသဖြင့် အီစမ့်နေအောင် အရသာထူးကဲစွာ ခံစားမိ၏။ ခပ်ကြာကြာလေးယက်ပြီးမှ သူမဘေးနား လှဲအိပ်သော မျိုးအောင်နူတ်ခမ်းလေးအား မက်မက်မောမော ပြန်နမ်းပေးလိုက်သည်။ နမ်းနေရင်း မျိူးအောင် ပါးစပ်မှ စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့များ ရနေသဖြင့် အငမ်းမရ မျိုးအောင်ပါးစပ်ထဲ သူမလျှာလေးထိုးသွင်းကာ လျှာချင်းလိပ်ဆွဲနေတော့၏။

ဒုတိယ အချီတွင် မျိုးအောင်တောင်းဆိုမှု့ဖြင့် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ ရေချိုးခန်းအတွင်း မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးကြသည်။ လီးအရင်းထိ ဆောင့်အလိုးခံနေရကာ အစပိုင်း အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ပွတ်ဆွဲပေးသော လီးကြီးအား နောက်ပိုင်း နှစ်ချိုက်သွားရသည်။ မျိုးအောင်မှာ ပစ်လိုးလိုက် ချော့လိုးလိုက်နှင့် စုစုထွေးအား မနားတမ်းလိုးပေးရာ စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထွက်နေရ၏။

ပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးရင်း မျိုးအောင်မှာ ပြီးချင်လာသဖြင့် စုစုထွေးအား လေးဖက်ထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ စုစုထွေးပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြားမှာ စူထွက်လာသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား လျှာဖြင့် ၅ချက်ခန့် ပင့်ယက်လိုက်၏။ ခါးလေးအား စုံကိုင်ရင်း လီးအရင်းထိဆောင့်ထည့်ကာ ဒစ်ခေါင်းပေါ်ရုံပြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ကြားနှင်ဆီးခုံးထိကပ်သွားအောင် ပစ်ပစ်လိုးလိုက်တော့သည်။

စုစုထွေးကလည်း လီးတဆုံးဝင်လာတိုင်း ဖင်သားကြီးအားကော့ကာ နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပေးနေတော့၏။မေးကြောများထောင်လာကာ မနားတမ်းလိုးရင်း မျိုးအောင်တစ်ယောက် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များ တဖျောဖျော စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ခဏနားပြီး စောက်ဖုတ်လေးအား ယက်ပေးရာ စုစုထွေးတစ်ယောက် နောက်တကြိမ် စောက်ရည်များပန်းရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့၏။ မျိုးအောင်မှာ သူ့လီးဒဏ်ကြောင့် ယောင်ကားနေသော စောက်ပတ်လေးအား ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပြီးမှ တွဲထူရင်း နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

…………………………………………........................................................…

အခန်း ( ၇ )

ဇာနည်တစ်ယောက် ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ရာက စုစုထွေးအတွက် ကာမနန်းတော်ကြီး တည်ဆောက်ပေးသလို ဖြစ်နေရ၏။ အိမ်ပြန်လျင် ကျော်နိုင်နှင့်လိုးပြီး ညပိုင်းဆေးရုံတွင် မျိုးအောင်နှင့်အလိုးခံတော့သည်။မျိုးအောင်မှာလည်း အပျိုစင်နှင်မခြားသော စုစုထွေးအား နည်းမျိုးစုံလိုးပေးကာ ဇာနည်၏လူနာခန်းလေးအား ချစ်တလင်းအဖြစ် ဖန်တီးထားသည်။

ညပိုင်းနှစ်ဦးသားဆုံသည်နှင့် စုစုထွေးအား ဇာနည်ကုတင်ခြေရင်းဘက် လိုက်ကာ ကာထားသော ကုတင်အပိုပေါ်တွင် ထမိန်လှန်ကာ ယက်ပေးတတ်သည်။စုစုထွေးကလည်း လင်ဖြစ်သူဇာနည်အား ကွယ်ကာ မျိုးအောင်အား ဂွင်းထုပေးနေတတ်၏။ လင်ဖြစ်သူအနီးနားလေး သူစိမ်းယောင်္ကျားအား အလိုးခံရသည်ကို စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်း ဇာနည်မှာ ဆေးရုံဆင်းရက် နီးလာသလို ချိုင်းထောက်နှင့် လမ်းလျှောက်သွားလာနိုင်ခဲ့သည်။ ဆေးရုံဆင်းကာနီး ၃ ရက်အလို မျိုးအောင်မှာ ရေချိုးခန်းတွင်း စုစုထွေးအား ကော့ပျံနေအောင် ယက်ပေးပြီး ဖင်ပါရအောင် လိုးနိုင်လိုက်၏။

စုစုထွေး တစ်ယောက် နာလည်းနာ ကောင်းလဲကောင်း အရသာသစ်ခံစားရင် ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ဇာနည်တောင် မထိဖူးသော ဖင်ပေါက်လေးအား မျိုးအောင်၏ အပြုစုအယုယအောက်တွင် ပေးအပ်လိုက်ရတော့သည်။ နောက်ရက်မနက် ကွတကွတဖြစ်နေသော စုစုထွေးအား ဇာနည်မှ မေးရာ ရေချိုးခန်းထဲ ချော်လဲသည်ဟုသာ မျက်နှာပူပူနှင့် လိမ်ပြောလိုက်ရ၏။ ဆေးရုံဆင်းသည်ရက်တွင် မျိုးအောင်မှာ စုစုထွေးတို့ လင်မယားအား အိမ်ထိလိုက်ပို့ရင်း သူဋ္ဌေး၏ စေခိုင်းချက်အရ ပိုက်ဆံ ၁၀သိန်း ထပ်မန်ပေးခဲ့သည်။ပစ္စည်းများ ကူသည်ရင်း ဇာနည်အား အိပ်ခန်းတွင် တွဲပို့ကြ၏။

" ကိုမျိုးအောင် ကျေးဇူပါဗျာ … ခင်ဗျား သူဋ္ဌေးကိုလည်း … ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောပေးပါဦး "

" ဟုတ် ကိုဇာနည် … သူဋ္ဌေးကတောင် … ခင်ဗျားကျေးဇူးတင်နေတာပါဗျာ "

" အချိန်ရရင် … နေ့လည်စာ … စားပြီးမှ ပြန်ဗျာ "

" ဟာ … ရပါတယ် … ကိုဇာနည်ရာ "

" အားမနာပါနဲ့ဗျာ … ကျနော်လည်း ကိုမျိုးအောင်ကို အစစအရာရာကူညီပေးလို့ … ကျေးဇူးတင်နေတာပါ "

" ကဲ … ဒါဆိုလည်း စုလေး … ကိုမျိုး အတွက်ပါ ထမင်းပိုတည်လိုက်မယ် … မောင် "

ဇာနည်နှင့်မျိုးအောင်တို့ ပြောနေစဉ် စုစုထွေးက ကြားဝင်ပြောလိုက်၏။

" အင်းပေါ့ စုလေးရယ် … ကိုမျိုးအောင်ကို နေ့လည်စာကျွေးပြီးမှ ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါ … မောင် အိပ်ဦးမယ်ကွာ … ဆေးရုံမှာက … ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်တဲ့ရက်တွေ များနေတာ "

" အိပ်လေ မောင် … နေ့လည်စာ စားကာနီးမှ စုလေး လာနို့းပါ့မယ် "

ဇာနည်လှဲချလိုက်သည်နှင့် မျိုးအောင်နှင့် စုစုထွေးမှာ အိပ်ခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။

" အမ် … မကဲနဲ့ ကိုမျိုးရယ် … အိမ်ပြန်ရောက်နေတာကို "

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် မျိုးအောင်မှာ စုစုခါးအား နောက်မှဆွဲဖက်ရင်း ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်နိုက်လိုက်သည်။စုစုထွေးမှာ မျိုးအောင်လက်အား အုပ်ကိုင်ရင်း ခပ်တိုးတိုးပြောဆိုနေ၏။

" နှစ်ရက်ရှိပြီ ညီမရယ် … မလိုးရတာ … ကိုမျိုးဟာကြီး … မသနားဘူးလား "

မျိုးအောင်မှာ ပြောရင်း နောက်မှထောက်ထားသော လီးဖြင့် စုစုထွေးဖင်ကြားအား ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။

" သွားပါ အပိုတွေ … ဟိုနေ့က ဖင်ပေါက်ကို လိုးသွားတာ ခုထိ ဖင်ဝက နာနေသေးတာ ဟွန့် "

" ဆောရီးပါ ညီမရယ် … ဖင်ကြီးက ချစ်စရာ ကောင်းတော့ ကိုမျိုးလည်း မနေနိုင်လို့ပါ "

" ကဲပါ … လွတ်ပါဦး … ကော်ဖီ ဖျော်ပေးမလို့ "

" ကော်ဖီ မသောက်ချင်ပါဘူး …ကိုမျိုးသောက်ချင်တာ … ညီမ သိသားနဲ့ "

" အမ် … ဘီယာလား အရက်လား … အစောကြီးရှိသေးတာ "

" မဟုတ်ပါဘူး … ဒီထဲက ထွက်တဲ့ အရည်လေးတွေလေ "

" အ … ကျွတ် "

မျိုးအောင်မှာ ပြောရင်း စုစုထွေးပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်အုံကြီးအား ဆွဲဆုပ်လိုက်၏။ စုစုထွေး စောက်မွှေးအုံကြီးမှာ မျိုးအောင်လက်ထဲ အပြုံလိုက်ဆုပ်ကိုင်ထားခံရသဖြင့် အ ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ညည်းမိလိုက်သည်။

" ခဏ … ဖယ်ဦးနော် ကိုမျိုး "

ရမ္မက်သံတိုးတိုးလေးနှင့်ပြောရင်း အိပ်ခန်းဘက် ခြေဖွဖွနင်းကာ အခန်းတံခါးမှ အတွင်းဘက်ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ဇာနည်တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသည်ကို မြင်ရသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာကာ ကျောမှီပါသော ခုံတစ်လုံပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်၏်။

" လာလေ … ကိုမျိုး … အင့် "

ပေါင်နှစ်ဖက်အား ဖြဲပေးရင်း ထမိန်အောက်နားစအား ဗိုက်သားပေါ်တင်ထားလိုက်၏။ မျိုးအောင်မှာ စားပွဲခုံဘေး မတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေရာမှ စုစုထွေးပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာယူကာ စောက်ပတ်ရဲရဲလေးဆီ မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်တော့သည်။ လက်သန်းခန့်ရှိသော စောက်စိအား ကလေးနို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်တော့၏။ မျိုးအောင် အဖို့ သာမန်မိန်းမများထက် အစိပိုထွားသော စုစုထွေး စောက်စိအား စုပ်ရသည်မှာ အရသာပိုတွေ့နေရသည်။ စောက်စိအား ပါးစပ်ထဲငုံရင်း မာခဲနေသော အစိခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် လိပ်လိပ်ရစ်ပေးရာ စုစုထွေးတစ်ယောက် ပေါင်သားလေးများ တဆက်ဆက် တုန်လာတော့၏။

" ရှီးးးး းးးး … ကို  မျိုး  ရာ … အ    အ "

မျိုးအောင် ခေါင်းအားပွတ်သပ်ပေးရင်း ပေါင်နှစ်ခြမ်းအား ရသလောက် ထပ်ဖြဲပေးလိုက်တော့သည်။စောက်စိအောက်ဖက် အဖုတ်အသားဆိုင်ကြီး နှစ်ခြမ်းမှာ ဖေါင်းကြွကားတက်လာ၏။ မျိုးအောင်မှာ အစိအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာဖျားလေးဖြင့် အထက်အောက် ထိုးခွဲနေသည်။ စုစုထွေးတစ်ယောက် ကာမစိတ်များ ကြွလာကာ တချက်တချက် မျိုးအောင်မျက်နှာအား စောက်ပတ်ဖြင့် ကော့ထိုးပစ်၏။ မျိုးအောင်လျှာထိပ်လေး သူမစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးမွှေးချိန် ဖင်သားကြီး မြောက်တက်လာရင်း…

" အား  အားးးး … ယက်ယက် … ယက်ပေးဦး ကိုမျိုးရယ် … အ    …  ရှီးးး … ဟုတ်တယ်  … အစိလေးလဲ စုပ်ပေး … မလွတ်နဲ့ … အ   အားးးး းးးး … ရပြီ  …  အမလေးးး  … ကိုမျိုး … ပါးစပ်ဟ "

………………........................................................................................………

ဇာတ်သိမ်း 

စုစုထွေးတစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံကာ မတ်တပ် ထရပ်လိုက်၏။ ဒူးထောက် ကုန်းယက်နေသော မျိုးအောင် မျက်နှာအား ဆွဲမော့ကာ ပါးစပ်အား သူမစောက်ခေါင်းပေါက်နှင့်တေ့ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

" အားဟားးး … သောက်သောက် … ကိုမျိုး … အားရှီးးး းးးးး … ရှင်ကြိုက်တဲ့ … စောက်ရည်တွေ … အင့်   အင့် "

မျိုးအောင်မှာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ စောက်ရည်များအား တဂွတ်ဂွတ် မျိုချရင်း နောက်ပိုင်း မမျိုနိုင်ပဲ နူတ်ခမ်းထောင့်မှ လျှံကျလာတော့၏။ စောက်ရည်များ ကုန်သည်အထိ စုစုထွေးမှာ မျိုးအောင်မျက်နှာအား သူမစောက်ပတ်ဖြင့် ဆွဲကပ်ထားလိုက်သည်။

"   ရှီးးးး  … အ …  ရှီးးးးး "

မျိုးအောင်မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ပတ်ဖြင့် အားရအောင် ဖိပွတ်ပြီးမှ ခုံပေါ်ပြန်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ခဏနားပြီး ထမင်းဟင်းချက်ရာ မျိုးအောင်မှ မီးဖိုခန်းထိ လိုက်လာကာ စုစုထွေးအဖုတ်လေးအား မက်မက်မောမောပြန်ယက်ပေးနေ၏။စုစုထွေးမှာ ချက်ရင်းပြုတ်ရင်ဖြင့် စောက်ပတ်အယက်ခံကာ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ရတော့သည်။မျိုးအောင်မှာ နေ့လည်စာ စားအပြီး ပြန်ကာနီးတွင် စုစုထွေးအား အိမ်သာထဲခေါ်ကာ နူတ်ဆက်အလိုးလေးဖြင့် တစ်ချီ မရမကလိုးသွားသေး၏။

.....................................................................................................................

နေရောင်ခြည်ဖျော့ကာ မှောင်ရိပ်သန်းလာချိန် ပြတင်းတံခါးမှ ဝင်ရောက်လာသော လေပြေအေးလေးကြောင့် အိပ်ခန်းတွင်း အနည်းငယ် ချမ်းစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လာသည်။ ခန်းစီးလိုက်ကာလေးများ တဖျက်ဖျက်လူးလွန့်နေစဉ် ဇာနည်တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်တွင် ငူငူကြီးထိုင်နေရှာ၏။

" မောင် … ဒါလေးတော့ စားပါ … တနေ့လုံး ဘာမှလည်း မစားဘူး "

" ထွီ … နင့် မျက်နှာကို မကြည့်ချင်တော့တာ … ဝှီးးး ဘုံးးး ခလွမ်  လွမ် "

" အဟင့်  … စုလေး အမှားတွေပါ မောင်ရယ် … စုလေးကို အပြစ်ပေးပါ … မောင့်ကိုယ်မောင် မနှိပ်စက်ပါနဲ့ "

ဇာနည်မှာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက် သူ့ရှေ့ရပ်နေသော စုစုထွေးလက်ထဲမှ ထမင်းပန်းကန်အား ပုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပေပွသွားသော ထမင်းဟင်းများအား လှဲကျင်းပြီး ပန်းကန်များကောက်ယူကာ စုစုထွေးတစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှထွက်ခဲ့လိုက်၏။ပန်းကန်းခွက်ရောက်များ ဆေးကြောသိမ်းဆည်းရင်း အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ မျက်ရည်များစီးကျလာကာ အဖြစ်ပျက်များအား တွေးနေမိ၏။ဆေးရုံမှဆင်းပြီး ၃ရက်မြောက်နေ့ ချက်ပြုတ်ရေမိုးချိုးပြီးစဉ် ကျော်နိုင်ရောက်ရှိလာကာ ဇာနည်မမြင်အောင် ခြေဟန်လက်ဟန်ပြရင်း စုစုထွေးအား သူ့အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွင်းလိုက်သည်။အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် နှစ်ဦးသား တုံးလုံးချွတ်ကာ မမောနိုင်မပန်းနိုင်ဖြင့် ပုံစံအမျိုးမျိုးလိုးနေကြ၏။

ပထမတချီပြီးကာ ခဏနားကြပြီး ဒုတိယအချီ ယက်ကျစုပ်ကျဖြင့်  မီးကုန်ရမ်းကုန်လိုးနေစဉ် နေပြည်တော်တွင် ရာထူးတိုးစာမေးပွဲ သွားရောက်ဖြေဆိုနေသော ဖြူဖြူလှိုင်မှာ ဆိုင်းမဆင့်ဘုံမဆင့် ရောက်ရှိလာသည်။ရောက်ရောက်ချင်း အိမ်ရှေ့တွင် ကျော်နိုင်ဆိုင်ကယ်အား တွေ့ရသဖြင့် မတွေ့ရသည့်ရက်များအတွက် လင်တော်မောင်နှင့် ချစ်ရည်လူးရန် အဝတ်စားထုတ်များ ဧည့်ခန်းတွင်းချကာ အိမ်ရှေ့တံခါးစိရင်း လင်မယားအိပ်ခန်းနား လျှောက်လာခဲ့၏။ အိပ်ခန်းရှေ့ရောက်သည်နှင့် တံခါးဆွဲဖွင်ရာ …

" ခွေးတွေ … ခွေးဇတ်ခင်းနေကြတာ … စောက်ရှက်ရော … ရှိသေးရဲ့လား "

" ဟင် … ဖြူလေး "

" ဟာ … မဖြူ  "

ဖြူဖြူလှိုင်မှာ အခန်းတွင်း တွေ့ရာ ပစ္စည်းများနှင့် စုစုထွေးတို့အား ပစ်ပေါက်လိုက်သည်။ သူမ တံခါးဆွဲဖွင်ချိန် စုစုထွေးမှာ ကုတင်ပေါ်လေးဖက်ကုန်းကာ ဖင်ကြီးအား မြောက်ထားပေးစဉ် ကျော်နိုင်မှာ စုစုထွေးခါးလေးအား စုံကိုင်ရင်း တဖုံးဖုံးပစ်လိုးနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ရ၏။

" မစု … လင်ကြီးငုတ်တုတ်ရှိသားနဲ့ သူများလင် အလိုးခံနေတာ မရှက်ဖူးလား "

" ဖြန်း … ဖြန်း … အားးးးးးးး "

ဖြူဖြူလှိုင်မှာ ဖင်တုံးလုံးနှင့်ထမိန်အမြန်ယူဝတ်နေသော စုစုထွေးအား ကုတင်နားတိုးကပ်ကာ ပါးရိုက်ပစ်လိုက်သည်။

" မလုပ်ပါနဲ့ … ဖြူလေးရာ … ကိုယ်ရှင်းပြ  ……… "

" တိတ်စိမ်းကျော်နိုင် … နင်လည်း ငါတစ်ယောက်လုံးရှိတာတောင် … သူများမယား အချောင်လိုးနေတဲ့ကောင် … အင့်ဟာ … ဝုန်း … အင့် … ဗုန်းဝုန်း "

ဖြူဖြူလှိုင်မှာ စုစုထွေးပါးရိုက်ပြီးသည်နှင့် ကျော်နိုင်အား ပစ်တွန်းလိုက်သည်။ ကျော်နိုင်မှာလည်း ပုဆိုးဝတ်ရင်းမို့ မယားဖြစ်သူ ဖြူဖြူလှိုင်က အားဖြင့်ပစ်တွန်းရာ လီးတန်းလန်းဖြင့် ကုတင်ပေါ်ပစ်ကျသွားတော့သည်။တဆက်ထဲ ဖြူဖြူလှိုင်မှာ ကျော်နိုင်ပေါ်ခွကာ မျက်နာအား တဘုန်းဘုန်း ပစ်ရိုက်နေ၏။ စုစုထွေးမှာ ကျော်နိုင်တို့လင်မယား လုံးသတ်နေစဉ် ထမိန်ရင်လျားလျက်ဖြင့် နောက်ဖေးတံခါးဖွင့်ကာ ပြေးထွက်ခဲ့သည်။

" ဟင် … မောင် "

ဇာနည်မှာ ထမိန်ရင်လျားဖြင့် ကျော်နိုင်တို့နောက်ဖေးပေါက်မှ ပြေးထွက်လာသော မိန်းမဖြစ်သူ စုစုထွေးအား စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။

" တောက် "

တောက်ခေါက်သံကြောင့် စုစုထွေးမှာ အပေါ်အင်္ကျီနှင့်ဘော်လီအားကိုင်ထားသော သူမလက်လေးများ တဆက်ဆက်တုန်လာတော့၏။ ကျော်နိုင်အား ခိုးပြီး အလိုးခံစဉ် အမှတ်မထင် ဖြူဖြူလှိုင်နှင့် မိသွားသဖြင့် ရှက်ရွံ့ထိတ်လန့်ကာ ပြေးထွက်လာစဉ် လင်ဖြစ်သူ ဇာနည်နှင့် ပက်ပင်းတိုးနေသည်။

ဇာနည်မှာ ဘာစကားမှမပြောပဲ စုစုထွေးအား စူးစူးရဲရဲကြည့်ကာ အိမ်သာဘက် ထွက်သွားတော့၏။ စုစုထွေးမှာ ဇာနည်နှင့် မျက်နှာချင်း မဆိုင်ဝံ့ပေ။နောက်ရက် နေ့လည်ပိုင်းတွင် အိမ်ရှေ့သို့ ကားကြီးတစီးထိုးရပ်ကာ ကျော်နိုင်တို့ အိမ်ထောင်ပရိဘောဂ ပစ္စည်းများ ခပ်သုတ်သုတ်တင်နေကြသည်။ ၂ချက်ခွဲလောက်တွင် ပစ္စည်းများတင်ပြီးရာ ဖြူဖြူလှိုင်မှာ အိမ်တံခါးသော့ခတ်နေ၏။ စုစုထွေးတို့ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းတွင်း ဝင်လာကာ…

" မစု … ဒီမှာ … အိမ်သော့ … ကျန်တဲ့ အိမ်လခလည်း အမ်းစရာမလိုဘူး … လင်ရှိပြီး သူများယောင်္ကျား အလိုးခံတတ်တဲ့ မိန်းမနဲ့ တအိမ်ထဲအတူမနေနိုင်ဘူး … သွားပြီနော် "

" အဟင့်  ဟင့် "

စုစုထွေးမှာ ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်လျက် ဖြူဖြူလှိုင်၏ စကားလုံးများအား နားထောင်ရင်း ရှိုက်ငိုမိသည်။သူမအပြစ်နှင့်သူမမို့ ခေါင်းငုံခံရုံမှလွဲပြီး မတတ်နိုင်ချေ။ဖြူဖြူလှိုင် အိမ်ထဲမှအထွက်…

" ဖြူရယ် … ကိုယ့်ကို … မထားခဲ့ပါနဲ့ "

" တော်စမ်း ကျော်နိုင် … နင်လည်း ငါတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာတောင် သူများမယား အချောင်လိုးတဲ့ကောင် … တရားရုံးကနေ ငါဆက်သွယ်လိုက်မယ် … ကွာရှင်းကြတာပေါ့ "

ဖြူဖြူလှိုင်မှာ ပြောပြီးပြီးချင်း အိမ်ထောင်ပရိဘောဂတွေတင်ထားသေား ကားဆီရှေ့ခန်းမှတက်ထိုင်လိုက်သည်။သူမထိုင်ပြီးသည်နှင့် ကားကြီးမှာထွက်ခွာရာ ကျော်နိုင်တစ်ယောက် ဖြူဖြူလှိုင်နာမည်အားခေါ်ရင်း ဆိုက်ကယ်ဖြင့် ကားနောက်မှ ကပ်လိုက်သွားတော့၏။

..................................................................................................................................

" ဟဲ့ … မိစု … ရှိလား သမီး "

" ဟုတ် ဒေါ်သန်း … သမီးရှိပါတယ် … ဝင်  ခဲ့  ပါ "

အပြင်မှ မေးနေသော အပျိုကြီးဒေါ်သန်းအား ပြန်ထူးရင်း ဝမ်းနည်စိတ်ကြောင့် အသံများ တိမ်ဝင်သွားရသည်။ ပါးပြင်ပေါ်စီးကျလာသော မျက်ရည်များအား လက်ဖမိုးဖြင့်သုတ်ရင်း ဒေါ်သန်းအား ထိုင်ခုံအလွတ်တွင် ထိုင်ခိုင်းလိုက်၏။

" ငါ့ ခေါ်တယ်ဆိုလို့ … မိစုရယ် … ဘာလဲ ပြော "

" သမီးနဲ့ မောင် … စကားများထားလို့ မနေ့ကလည်း ဘာမှမစားဘူး စိတ်ဆိုးနေလို့ဒေါ်သန်းရယ် … အဲတာ မောင့်ကို ဒေါ်သန်းကျွေးပေးပါဦး "

" အော် … ညည်းတို့ကလည်း ဖြစ်ရမယ် … အေးပါ ငါပဲ ချော့ကျွေးပေးပါ့မယ် … မောင်ဇာနည်ခြေထောက်က သက်သာတယ်မလား "

" ဟုတ် … သက်သာပါတယ် … ဒေါ်သန်းရယ် "

.............................................................................................................................

နောက်ရက်များတွင်လည်း ဒေါ်သန်းအား ထမင်းဟင်းများကျွေးခိုင်းရတော့၏။ စုစုထွေးအား မျက်နှာချင်းဆိုင်သည်နှင့် ဇာနည်မှာ စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်ကာ ပစ္စည်းများပေါက်ခွဲတတ်သည်။ ချစ်လို့ကြိုက်လို့ ယူထားပြီးမှ သူစိမ်းယောင်္ကျားအား ခိုးပြီးအလိုးခံနေသော မိန်းမအား ဘယ်ယောင်္ကျားက ကြည်ဖြူပါ့မလဲ။တဖြည်းဖြည်း ရက်လေးများကုန်ဆုံးလာကာ လင်မယားခန်းပျက်လုနီးပါး ဖြစ်လာခဲ့သည်။

စုစုထွေးမှာ မနက်လင်းတာနဲ့ မိန်းမရေ ထတော့ကွာ ဆိုပြီး အနမ်းလေးနဲ့နိုးတတ်သော အယုယလေးများ တမ်းတနေမိ၏။ တအိမ်ထဲ သူစိမ်းလိုနေရသဖြင့် သူမကိုယ်သူမ ယူကြိုးမရဖြစ်နေခဲ့သည်။ လင်တော်မောင်ရင်ခွင်ထဲ တိုးပြီး တီတီတာတာ စကားလေးများ မပြောရတာလည်း ကြာလှပြီဖြစ်၏။ တကုတင်ထဲအတူ မအိပ်ရပဲ သူမပါသာ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ခွဲအိပ်ရာ တခါတခါတောက်လောင်လာသော ရမ္မက်မီးတောက်လေးအား လက်ဖြင့်သာ ငြိမ်းသက်ခဲ့ရသည်။ အစိလေးအား ဖိချေရင်း အာသာဖြေကာ ကြိတ်မှိတ်ဖြေရှင်းနေရ၏။

ဒီနေ့မနက်ပိုင်း ချက်ပြုတ်ပြီး ရေမိုးချိုးကာ နေ့လည်ခင်း လက်ဖက်သုပ်ဆိုင်လေးဖွင့်ရန် ပြင်ဆင်နေချိန် ဧည့်ခန်းတွင်းမှ ဖုန်းသံကြောင့် ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ စားပွဲခုံပေါ်တွင် အားသွင်းထားသောအားသွင်းကြိုးအားဖြုတ်ကာ ဖုန်းဖွင့်လိုက်၏။

" ဟလို … စုစုထွေးပါရှင် "

" မစုလား … ကျနော် ကျော်နိုင်ပါ "

" ဟင် … ကိုကျော်နိုင် … ကျမတို့ အဖြစ်တွေ မေ့ပစ်လိုက်ပါတော့နော် "

" ခု … ဖြူလေးနဲ့ အဆင်ပြေနေပါပြီ … မစုရယ် … မစုကို တွေ့ချင်လို့ ဖုန်းလှမ်းဆက်တာပါ "

" ကိုကျော်နိုင်…ရှင် သေချာ မှတ်ထားပါ … ကျမတို့ ရမ္မက်နောက်လိုက်မိလို့ အိမ်ထောင်ရေးမှာ အက်ကြောင်းတွေ ထင်နေရပြီ … ခု ……ကျမ အိမ်ထောင်ရေးကလွဲရင် ဘာမှ စိတ်မဝင်စားတော့ပါဘူး "

" ဟာ … မစုရယ် … မစု စောက်ပတ်လေးကို … ကျနော်မှ မေ့မရတာဗျာ "

" တော်ပါတော့ရှင် နောက်တခါ ထပ်မပက်သက်ပါနဲ့တော့ … ရှင် ပက်သက်နေမယ်ဆို … ရှင်မိန်းမ မဖြူကို အသိပေးပြီး တားခိုင်းလိုက်မှာ … ဖုန်းလည်း မဆက်ပါနဲ့တော့ "

စုစုထွေးမှာ ကျော်နိုင်စကားအား မစောင့်တော့ပဲ ဖုန်းချပစ်လိုက်တော့သည်။

" တကယ်လား … စုလေး "

" ဟင် … မောင် "

ဖုန်းပိတ် ပြီးပြီးချင်း နောက်ကျောဘက်မှ အသံကြားရသဖြင့် လှည့်ကြည့်ရာ ဧည့်ခန်းဝ၌ ချိုင်းထောက်နှင့်ရပ်နေသော ဇာနည်အား တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ လင်တော်မောင်၏ အပြုံးအား ပထမဆုံးအကြိမ် ပြန်မြင်ရသဖြင့် ဝမ်းသာ၍ မျက်ရည်များ စီးကျလာရ၏။

" ဟောဗျာ … မေးတာ မဖြေပဲ … ဘာလို့ ငိုနေရတာလဲ "

" ဝမ်း … ဝမ်း … ဝမ်းသာလွန်းလို့ပါ … မောင်ရယ် "

စုစုထွေးမှာ အမှန်တကယ်ပင် အသံများတုန်ကာ အားရဝမ်းသာနေရှာသည်။

" ဟိုလေ … မောင် … မောင် စုလေးကို ခွင့်လွတ်ပြီပေါ့နော် "

" ဒီနေ့က စပြီး … ဒေါ်သန်းကို … ထမင်းမကျွေးခိုင်ပါနဲ့တော့ "

" ဟင် … ဘာလို့လဲ … မောင်ရယ် "

" မိန်းမ ကျွေးတဲ့ ထမင်းကို … စားတော့မှာမို့ပါ "

" ဟယ် … မောင် "

စုစုထွေးမှာ မျက်ရည်များဖြင့် ဇာနည်ဆီသို လျှောက်သွားကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် သိုင်းဖက်ရင်း မနမ်းရတာကြာပြီဖြစ်သော လင်ဖြစ်သူ၏မျက်နှာအား တရှုံ့ရှုံ့နမ်းပစ်လိုက်သည်။

" အဟမ်း အဟမ်း … အမလေးတော် … ဧည့်ခန်းပေါက်မှာ လူမြင်မကောင်းဘူး "

" ဟင် … ဒေါ်သန်း "

" ခ်လ်း ခ်လ်း "

" ဒီနေက စပြီး … ဒေါ်သန်းလာစရာ မလိုတော့ပါဘူး မောင်က စိတ်ဆိုးပြေပြီတဲ့လေ … နော့ မောင် "

စုစုထွေးမှာ မျက်လုံရွဲကြီးများဖြင့် မျက်စပြစ်ကာ … ဇာနည်အား ချွဲနေတော့သည်။ ဒေါ်သန်းပြန်သွားချိန် ဇာနည်အား ရေချိုးပေးစဉ် အိမ်နောက်ဖေး နှစ်ယောက်ထဲမို့ ပုဆိုးအားလှန်ရင်း မတွေ့ရတာကြာပြီးဖြစ်သော လီးအား ဆပ်ပြာနှင့် အားရပါးရ ပွတ်တိုက်ဆေးကြောပေးလိုက်၏။

ညပိုင်း အတူအိပ်လျင် ခြေတဖက်မကောင်းသေးသော ဇာနည်အား သူမကပင် ဦးဆောင်ကာ အချစ်တလင်းစစ်ခင်းဖို့ တေးထားလိုက်သည်။ မုန်တိုင်းပြီး လေပြေလေညှင်းလေးများ လာစမြဲမို့ ခုတော့လည်း စုစုထွေးတစ်ယောက် ပျော်ရွှင်နေလျက်ရှိသည်။ ဒီနေ့ထူးထူးခြားခြား လက်ဖက်သုပ်လာဝယ်သူတိုင်း ပိုက်ဆံမယူပဲ အလကားပေးနေတော့၏။ သူမစိတ်ထဲ လက်ဖက်သုပ်မြန်မြန်ကုန်၍ ညသို့ အမြန်ရောက်ရန် ဆုတောင်းနေတော့သည်။

.........................................................................................................

{ ရမ္မက် စေတမာန် … ဇတ်လမ်းလေးအား ဒီမှာပဲ ရပ်နားရင်း … စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။ }


မောင်ခြိမ့်



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။