Wednesday, April 30, 2014

မတင်းတိမ်သော ကာမဘုံ အပိုင်း ( ၂ )

မတင်းတိမ်သော ကာမဘုံ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ကြွယ်ကြွယ်ခိုင်

[ ၁၉၇၂ ခု ပွဲဦးထွက် အသစ်စက်စက် အမျိုးသမီး စာရေးဆရာမ ကြွယ်ကြွယ်ခိုင်ရေးသားသော ဝတ္ထု တစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါသည်။]

ကိုယ်တွင်းမှာ တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ ဆန္ဒတွေ ပြန်တက်လာတယ်။ သူ့လက်က ကျွန်မကျောပြင်ကို အသာပွတ်ပေးနေရာက လက်တဖက်က ကျွန်မရဲ့လက်တဖက်ကို လာကိုင်ပြီး အောက်ပိုင်းတနေရာကို ပို့လိုက်တယ်။ ခပ်ပျော့ပျော့အချောင်းလေးတခု ကိမလက်နဲ့အုပ်မိတယ်။ ကျွန်မ နဲနဲတွန့်သွားတယ်။ လီး ဆိုတာ ဒါကိုး။ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပေမယ့် ကျွန်မယောင်္ကျားရဲ့လီးကို ကိုင်ဘို့နေနေသာသာ၊ ကျကျနနကို မမြင်ခဲ့ရဘူး။ ခုတော့ ကျွန်မလက်ဝါးအောက်မှာ ရောက်နေပြီ။ ကျွန်မကို ကောင်းစေတဲ့ဟာကို ကျွန်မကိုင်တွယ်ကြည့်ချင်တယ်ပေါ့။ 

ဒါနဲ့ ခပ်ဖြေးဖြေးလက်ထဲမှာ ကိုင်စမ်းကြည့်တယ်။ ခပ်ပျော့ပျော့ အသားချောင်းဘဲ။ အရေခွံအပေါ်က ဖုံးထားသလိုဘဲ။ ထိပ်နားမှာ အင်မတန်နုနေတဲ့ အသားဘဲ။ အဲဒီအသားပိုင်းမှာ အထစ်ကလေး ဖြစ်နေပါလား။ ကျွန်မ အထက်အောက်ပွတ်သပ်လိုက်တော့ ပျော့နေရာကနေ ဘောလုံးလေမှုတ်လိုက်သလို နဲနဲမတ်လာတယ်။ မာလည်း မာလာတယ်။ အသာ အချောင်းလိုက်ဆုပ်ပြီး အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တော့ ပိုပြီးမာလာတယ်။ သူလဲ လူးလွန့်လာတယ်။ လျှောတိုက်ပေးတာ ခပ်မြန်မြန်လုပ်လေ၊ သူ့အချောင်းက ပိုပြီးမာလာတယ်။ သူဟာ ကျွန်မ မြန်မြန်လုပ်ပေးတော့ အတော်ကို လူးလွန့်နေပေမယ့် ကျွန်လက်ညောင်းတာနဲ့ ကျွန်မလက်ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်တယ်။ 

ဒီတော့ သူ့လက်က ကျွန်မအဖုတ်ကိုလာနှိုက်ပြန်လို့ ကျွန်မပက်လက်အိပ်ပြီး တရွေ့ရွေ့တက်လာတဲ့ ဆန္ဒကို မှိန်းနေလိုက်တယ်။ ကျွန်မခြေညောင်းတာနဲ့ ကွေးထောင်ထားတဲ့ ညာခြေအကွေးအောက်ကို သူ့ခြေတချောင်း တိုးဝင်လာလို့ ကျွန်မ အသာ မ ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မခြေထောက်ကို သူ့အပေါ်ဆွဲတင်ထားပြီး ကျွန်မနား တိုးကပ်လိုက်တော့ ကျွန်မသူ့ဘက်ကို ကျောပေးစောင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ဖင်အောက်ပိုင်းဆီ သူ့အောက်ပိုင်း တိုးဝင်လာတယ်။ သူက စောင်းကပ်လာပြီး ကျွန်မဘယ်ခြေပေါ်ကို သူ့ညာခြေကျော်ဝင်လိုက်တော့ တောင်နေတဲ့လီးဟာ ဖင်အောက်ပိုင်းကနေ အဖုတ်နားကပ်လာတယ်။ ကျွန်မဘယ်ခြေကို ကွေးပြီး စောင်းပေးလိုက်တဲ့အခါ သူ့လီးဟာ ကျွန်မစောက်ခေါင်းဝကို တိုးဝင်လာတယ်။ ကျွန်မနို့ကို နောက်ကနေ ပွတ်ချေရင်း သူ့လီးကို တရစ်ချင်းသွင်းတယ်။

ဒီတခါ ဝင်ပုံက အဆန်းဆိုတော့ တမျိုးကောင်းနေပြန်တယ်။ ကျွန်မ အခုမှသတိထားမိတယ်။ လိုးတာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှ မဟုတ်ဘဲ နောက်ကနေလဲ လိုးလို့ရသကိုး။ ကျွန်မ ဖင်ကို ကော့ပေးလိုက်တော့ စွပ်ကနဲ အဆုံးထိဝင်သွားပါရောလား။ ဒါကလဲ သက်သက်သာသာနဲ့ ကောင်းသကိုး။ အင်း ခုမှ အမှတ်ရမိတော့တယ်။ ကျွန်မတို့ ကထိန်ခင်းသွားကြတုန်းက ဇရပ်ပေါ်မှာ စုံတွဲ တချို့ဟာ ဒီနည်းနဲ့ အလုပ်ဖြစ်ကြတာကိုး။ စောင်ထူထူခြုံမိန်းကလေးက ယောင်္ကျားဘက် ဖင်ပေးအိပ်၊ အေးတယ် ချမ်းတယ်ဆိုပြီး ဖင်က ယောင်္ကျားပေါင်ခြံဘက်ကို တိုးပြီး အသာနောက်ကသွင်းပြီးမှ စောင်ပြင်သလို အညောင်းဆန့်သလိုနဲ့ ဆွဲလှုပ် ဒီလှုပ်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်ကြပေါ့။ အင်း ခု လက်တွေ့ကြုံမှ ဒင်းတို့တတွေ လူထဲမှာ မသိအောင်လိုးကြတာကိုးလို့ ကျွန်မလို မသိသေးတဲ့သူတွေကတော့ ဘယ်ရိပ်မိပါ့မလဲ။ သူတို့ကတော့ ဇိမ်ကျလို့။ တချို့များလေ အေးလိုက်တာ အေးလိုက်တာနဲ့ တုန်များနေကြသေး။ အဲဒါ ပြီးခါနီး တက်သုတ်ရိုက်တာကိုး။ အင်း ကောင်းကြပါ့၊ ကောင်းကြပါ့။ သူတို့ကောင်းနည်းက ခုမှ ကျွန်မ ကောင်းရတော့တယ်။ ကျွန်မ ဖင်နောက်က ဖင်သားချိုင့်ဝင်သွားအောင် ဖိဖိထဲ့ပြီး ဆောင့်ပေးတော့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ 

အဲဒီလို ဖိတွန်းနေရာက ကျွန်မ ကွေးထားတဲ့ ခြေက တခါတော့ ဆန့်သွားပြီး ကျွန်မမှောက်ရက်ဖြစ်သွားတယ်။ သူကလဲ ကပ်ညှောင့်ရင်းက ကျွန်မအပေါ်မှာဘဲ ထပ်ရက်ပိကျလာတယ်။ ဒါပေမယ့် လီးက ဒစ်လောက်ဘဲ ဝင်တော့တယ်။ ကျွန်မ ဖင်ကို နဲနဲမြှောက်ပေမယ့် လီးအကုန်မဝင်ဘူး။ နဲနဲလည်း ညောင်းလာတယ်။ သူလဲ အားမရတာနဲ့ ကျွန်မကိုယ်ပေါ် ထထိုင်တယ်။ ကျွန်မလည်း အားယူပြီး ထမလို့ ဖင်ကုမြှောက်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလေးဘက်ကုန်းရက် ဖြစ်နေတုန်း သူက အသင့်ဒူးထောက်နေရာက ကျွန်မ အဖုတ်ကို သူ့လီးနဲ့ တေ့လိုက်တယ်။ ကျွန်မ ဒီအတိုင်း ငြိမ်နေလိုက်တော့ ကျွန်မ အကွဲကြောင်းထဲ သူ့လီးက တိုးဝင်လာတယ်။ ဟော ခွေးတွေလိုလဲ လိုးလို့ရပြန်တယ်လို့ ကျွန်မ အသိတခု တိုးလာပြန်ပြီပေါ့။

သူ့လီးက စောကစေ့နဲ့တုက်ပြီး အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။ သားအိမ်တောင် ဒုတ်ကနဲ ထောက်သေးတယ်။ ကျွန်မ အောင့်သွားလို့ တုန့်ကနဲဖြစ်သွားလို့ သူက တဝက်အသာနှုတ်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးသွင်း ဖြေးဖြေးထုတ် လုပ်ပေးတယ်။ ဒီတော့လည်း ကောင်းလာပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မလဲ ကိုယ်ရှေ့ပိုင်းကို မွေ့ယာပေါ်မှာ ကပ်ထားလိုက်တော့ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးသလို ဖြစ်နေတယ်။ သူက လီးကို ထိုးသွင်းတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်မကနောက်ကိုပြန်တွန်းပေးတော့ သူ့ဆီးခုံဟာ ကျွန်မ စောက်ခုံနဲ့ ဖပ်ကနဲ ဖပ်ကနဲ့လာထပ်တော့တာဘဲ။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ နဲနဲ မြန်လာတယ်။ အရသာလည်း တိုးလာတယ်။ ကျွန်မစောက်ခုံ နံရံက အသားနုလေးတွေဟာ သူ့လီးတန်ကိုဆုပ်ဆွဲနေတယ်။ ကောင်းလာလေ အသားဆိုင်တွေက ဖိဆုပ်လေ။ နောက်ဆုံး သူတအားဖိဆောင့်တော့ ကျွန်မ မအောင့်နိုင်ဘဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး လောကကြီးကို မေ့သွားတော့တယ်။ ကျွန်မ သတိရတော့ ကျွန်မက မှောက်ရက် အပေါ်မှာသူကလဲမှောက်ရက် ဖိပြီး မှိန်းနေတာ တွေ့ရတယ်။ သူ ကျွန်မအပေါ်က ဖယ်ပေးတော့ ကျွန်မ မောမောနဲ့ တဖက်စောင်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်။

ကျွန်မ နိုးလာတော့ မနက်လင်းအားကြီးပေါ့။ ကုန်ခမ်းသွားတဲ့ အားအင်တွေ ပြန်ပြည့်လာတော့လည်း မနေ့ညကဟာ သတိရတယ်။ အိပ်မက်များလားလို့ အစက ဇဝေဇဝါထင်ပေမယ့် ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မရယ်၊ ကျွန်မဘေးမှာ တုံးလုံးအိပ်နေတဲ့ ကျွန်မတူကို မြင်ရတော့မှ တကယ်ပါလားလို့ သိရတယ်။ ဒီတော့လည်း ကျွန်မ ကျေနပ်မိတယ်။ ကျွန်မ ခုတော့ နံနက် အလင်းရောင်အောက်မှာ ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးကိုမြင်နေရတယ်။ မနေ့ညက လောကကြီးမေ့အောင် ကောင်းအောင်လုပ်ပေးတာ သူပါလား။ နောက်ပြီး ကျွန်မ ဆန္ဒ အပြည့်အဝကို ဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်တာ ဟိုဟာကြီးပါလားလို့ မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်တွေ့ရတော့ ကျွန်မစိတ်တွေ မရိုးမရွဖြစ်လာပြန်တယ်။

ဒီတုန်းမှာ သူလူးလွန့်လာတာ မြင်တော့ ကျွန်မပေါင်ကို ကားထားပြီး မျက်စိမှိတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေယောင်ပြုလိုက်တယ်။ သူ ထထိုင်သံကြားရပြီး ကျွန်မခြေရင်းပိုင်းကို သွားတာ သိရတယ်။ ကျွန်မပေါင်ကို ခွထိုင်နေတဲ့ပုံမျိုး။ ဟော သူ့လီးကို ကျွန်မရဲ့ ကွဲဟနေတဲ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းမှာ လျှောတိုက်နေတယ်။ နဂိုကမှ ရွနေတော့ အရေကြည်ဟာ စိမ့်လာတယ်။ အဲဒီလို အထက်အောက်ပွတ်တိုက်နေရာက အပေါက်ဝမှာတေ့ပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်တော့ ဒစ်တဖြေးဖြေးဝင်လာတယ်။ နောက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ လီးတဝက်ဝင်လာတယ်။ ကျွန်မ အဖုတ်က ကောင်းနေတော့ သူ့လီးဝင်ဖို့ အရည်တွေက တစိမ့်စိမ့်ပေးနေတယ်။ နံရံကို အသားနုတွေက တိုးဝင်ပွတ်တိုက်လိုက်၊ ကောင်းလိုက်၊ အရေကစိမ့်လိုက်၊ ဟော ခုဆို လီးတချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်နေရာက ရပ်ပစ်လိုက်တယ်။

နောက် သူ့လီးကို နှုတ်ပစ်လိုက်ပြန်တယ်။ ပြီးများသွားလို့လား။ ဟုတ်မယ် မထင်ပါဘူး။ ကျွန်မ ဆက်စောင့်နေတယ်။ သူ့ခြေနှစ်ချောင်း ကျွန်မ ခြေနှစ်ချောင်းကြားမှာ ထားပြီး ဝမ်းလျားမှောက်ရင်း သူ့လီးကို ပြန်သွင်းတယ် ထင်ပါရဲ့။ သူ့လီးဟာ ကျွန်မအဖုတ်နှုတ်ခမ်းကို  မထိတထိဖြစ်နေတယ်။ လီးထိပ်ဟာ အကွဲကြောင်းနဲ့ တဲ့တော့မှ ထိုးဖိတယ်။ အခေါင်းထဲ မဝင်ဘဲ အကွဲကြောင်း တလျှောက်ချော်သွားတယ်။ အထက်ဖက်ပြန်ထိုးလာပြီးမှ အခေါင်းဝထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ တရွေ့ရွေ့ဝင်ရင်းက သူ့ဆီးခုံဟာ ကျွန်မစောက်ခုံပေါ်လာထပ်မိတယ်။ ငါးချက်လောက် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်ပြီးမှ သူ့တကိုယ်လုံး ကျွန်မအပေါ်မှာ ဖိထားတယ်။ ကျွန်မနား အနား ကပ်ပြီးတော့

“ ကောင်းရဲ့လား” 

“ အင်း” 

 ကျွန်မအိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာ သူသိတာကိုး။

“ ပိုကောင်းချင်င် ကျွန်တော့်ခါးကို ဒေါ်လေးခြေနှစ်ချောင်းနဲ့ သိုင်းချိတ်လိုက်” 

“ ဒီလိုလား” 

“ အင်း” 

“ ကဲ မကောင်းဘူးလား  ” 

“ အင်း ” 

“ ကောင်းတယ်လို့ ပြောပါ ” 

“ ကောင်းပါတယ်တော် ” 

“ ညတုန်းကရော ” 

“ ကောင်းတယ် ” 

“ အမြဲကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်နော် ” 

“ တော်ပါ ” 

“ တော်မနေပါနဲ့၊ အမြဲပါဆို ကဲ..ကဲ ” 

“ အမေ့ အမေ့ ” 

“ နာသလား ” 

“ ဟင့်အင်း ” 

“ ဒါဖြင့် ဘာလိုအော်လဲ ” 

“ ကောင်းလို့ ” 

“ ဒီလိုလား ကဲ ကဲ ” 

“ အမေ့ အမေ့ ကောင်း အမေ့ ဆောင့် ဆောင့် နာနာဆောင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် ပြီးတော့မယ် နာနာ အိ အဲ ဆောင့် မြန်မြန် အင်း အား ကောင်း အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ဖိကပ်ထား ထား အား အား အင့် ” 

နောက်ရက်တွေမှာတော့ သူနဲ့ကျွန်မဟာ မကြာခဏ ကျွန်မယောင်္ကျားလစ်တိုင်း လုပ်ကြတယ်ပေါ့။ တခါတလေ မတ်တပ်၊ တခါတလေ ထိုင်ရက် စုံတွဲလိုပဲပေါ့။ နေရာလည်း စုံလို့ပေါ့။ လစ်ရင် လစ်တဲ့နေရာမှာ ဖြစ်လိုက်ကြတာဘဲ။ ရေချိုးခန်း၊ မီးဖို၊ အိမ်သာထဲပါမကျန်ဘဲ လုပ်ပါများတော့လည်း တနေ့ ကျွန်မလင်က ရိပ်မိသွားရာက ကျွန်မကို စောင်းပါရိပ်ခြေပြောပါရော။ နောက် တူတော်မောင်ကို သူ့မဘဆီ ပြန်ပို့တော့ ကျွန်မနဲ့စကားများကတော့တာပါဘဲ။ 

ကျွန်မလည်း ကျွန်မသိက္ခာထိခိုက်တယ် ဆိုပြီး မိဘဆီကို ထွက်လာခဲ့တာပေါ့။ ခု သူနဲ့ မတွေ့ရတာ ကြာပြီမို့ ကျွန်မ အဖို့တော့ တနုံနုံနဲ့ပေါ့။ စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဆိုပြီး ကျွန်မညီမ ကျောင်းကြိုကောင်းပို့လိုက်တယ်ပေါ့။ တညနေ ကျောင်းကပြန်လာတော့ ကျွန်မ ကားနောက်ပိုင်းမှာ အိပ်ပျော်လာတယ်။ ညက အရင်အကြောင်းတွေ စဉ်းစားမိတာနဲ့ အိပ်မပျော်ဘဲ ညသုံးနာရီလောက်မှ အိပ်ပျော်ပြီး၊ မနက် (၇) နာရီလောက် ထရတော့ အိပ်ရေးပျက်တာနဲ့ ညနေကျောင်းက ပြန်လာတော့ အိပ်ငိုက်ရင်းနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတယ်ပေါ့။ ဘယ်အချိန် အိမ်ရောက်နေလဲ မသိပါဘူး။ ဒါနဲ့ နိုးတော့ မျက်စိဖွင့်လိုက်တော့ ကျွန်မကား ကူရှင်ပေါ်မှာ လျောင်းရက် အိပ်ပျော်သွားတာကိုး။

ဒါနဲ့ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ထပြီး ကားတံခါးဖွင့်တော့မယ် အလုပ် လားလား ကျွန်မရုတ်တရက် ကြောင်သွားတယ်။ ဘာများပါလိမ့်လို့ မျက်စိပွတ်လိုက်တော့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ကားမှန်ထဲကနေ မြင်နေရတယ်။ ကျွန်မလဲ သေသေချာချာကြည့်လိုက်တော့ ပေါင်နှစ်လုံးက အထက်ထောင်ထားလို့။ ပေါင်ရဲ့ခွဆုံမှာက စောက်ဖုတ်။ စောက်ဖုတ်အကွဲထဲက လီးကဝင်လို့။ ဟောတော့ လိုးနေကြတာပါလား။ ကျွန်မ မလှုပ်ရဲတော့ဘူး။ ဖင်နှစ်ခု၊ ပေါင်လေးချောင်း၊ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်။ ဒါဘဲ ကျွန်မမြင်ရတယ်။ ဘယ်သူနဲ့ဘယ်သူဆိုတာကတော့ ကျွန်မက ခြေရင်းပိုင်းကဆိုတော့ မသိဘူးပေါ့။

မြင်ကွင်းကတော့ သိပ်ကောင်းပေါ့ရှင်။ အပေါ်ကလူက ဖိဖိဆောင့်လိုက်၊ အောက်ကလူက ကောကော့ပေးလိုက်ပုံ၊ ပေါင်ကို ဖြဲဖြဲပေးလိုက်ပုံ၊ လီးဝင်သွားတော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းက ချိုင့်ဝင်သွားပြီး လီးပြန်ထုတ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေက လီးနဲ့ကပ်ပြီး အပြင်ပါလာနဲ့ အသေးစိတ် မြင်နေရတာပေါ့။ ကျွန်မရဲ့ မြိုသိပ်ထားတဲ့ ဆန္ဒတွေဟာလည်း တရှိန်ရှိန်နဲ့ တက်နေတယ်ပေါ့။ လီးဟာ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်တာဟာ တဖြေးဖြေးမြန်လာတယ်။ ကျွန်မလဲ ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ် ကိုင်မိတော့ အရေတွေလဲ့နေတယ်ပေါ့။ ဒါနဲ့ အသာပွတ်ပေးတော့ ကောင်းနေတယ်ပေါ့။ ဟော အောက်ကဟာက တွန့်လိန်သွားတယ်။ ပြီးသွားတယ် ထင်ပါရဲ့။ ဟော အပေါ်ကလူကို သူပြီးသွားလို့ အဖယ်ခိုင်းပြီး ထတယ်။ ဟော ဟိုလူက ဒရိုင်ဘာဘဲ။ ဒါဖြင့် ဘယ်သူ့ကို လိုးတာပါလိမ့်။ ဒရိုင်ဘာနဲ့ ကွယ်နေလို့ ခံတဲ့ကောင်မကို မမြင်ရသေးဘူး။

ဟော ထပြီးထွက်သွားပြီ။ ဟောတော့ သူ သူ သူ ကျွန်မညီမပါလား။ ကျွန်မ မယုံနိုင်ဘဲ ကြောင်နေမိတယ်။ ဘယ်လောက်အထိ ငေးကြောင်နေမိသလဲဆိုရင် ဒရိုင်ဘာ တံခါးဖါင့်ပြီး ကျွန်မကို ကြောင်ကြည့်နေတော့မှ ကျွန်မလဲ ကားထဲက ထွက်ဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒရိုင်ဘာဟာ အထဲရောက်လာပြီး ကျွန်မကို တွန်းလှဲလိုက်ပြီး ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးရောက်လာတယ်။ ကျွန်မ ကြိုးစားရုန်းပေမယ့် အားချင်းမမျှတာက တကြောင်း၊ ခုနက မြင်ကွင်းက စိတ်မောစေတာကြောင့် လူပါမောနေပြန်တော့ အားထုတ်ပြီး မရုန်းကန်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေတယ်။ အားရှိသမျှခြစ်ရုန်းရင်းက သူ့ရဲ့စိုရွှဲနေတုန်းဘဲ ရှိသေးတဲ့ လီးဟာ ကျွန်မရဲ့ အရေလဲ့စောက်ဖုတ်မှာ လာတေ့မိတော့တယ်။ သူ့ဒစ်က စွပ်ကနဲ အဖုတ်ကွဲထဲမှာလည်းမြုပ်ရော ၊ ဓါတ်လိုက်သလိုပါဘဲ။ ကျွန်မလဲ ငြိမ်သွားမိတယ်။ ဖိုဓါတ်၊မဓါတ်ဟာ ဒီလိုဘဲလား မသိပါဘူး။

ဟော ခုဆို ကျွန်မငြိမ်လိုမှ မိနစ်ဝက်မရောက်သေးဘူး။ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ လီးက ကျွန်မအဖုတ်ထဲ တဝက်ကျော်ကျော် ဝင်နေပါပြီ။ လီးဝင်လာတယ်ဆိုရင်ဘဲ ခုနင်က မြင်ကွင်းတုန်းက အမြင်ကြောင့် အစပြုနေတဲ့ ဆန္ဒဟာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ တက်လာပြီး ကောင်းလာတော့တာပါဘဲ။ စောက်ဖုတ်များကလည်း ကောင်းလာပြီဆိုတော့ လူကိုမှိန်းနေစေတော့တယ်ပေါ့။ ကျွန်မငြိမ်နေတယ်ဆိုရင်ဘဲ သူ့လီးဟာ တရွေ့ရွေ့တိုးဝင်လာပြီး တချောင်းလုံး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေတော့တာပါဘဲ။ ကျွန်မ သတိထားမိတာက သူ့လီးဟာ ကျွန်မတူရဲ့ လီးထက်တုတ်ပြီး နဲနဲရှည်ပုံရတယ်။ ကျွန်မစောက်ခေါင်း နံရံတွေကို ပိုပြီးပွတ်တိုက်နေတယ်။ သူကပြီးတော့ လုပ်ပုံပိုကျွမ်းပုံရတယ်။ သူ့လီးဟာ ဒီတိုင်းမဝင်ဘူး။ မွှေရမ်းပြီးဝင်တော့ ကျွန်မဟာ ခါတိုင်းခံရတာထက် ပိုကောင်းပြီး သူစလိုးလို့မှ သိပ်မကြာခင် စောက်ခေါင်းဟာ တရွရွဖြစ်လာပြီး သူ့လီးကို စုပ်ယူသလို တဆတ်ဆတ်လုပ်ရင်း အရေတွေ ပန်းထုတ်ပြီး ကျွန်မပြီးသွားပါတယ်။ 

ဒီတော့မှ သူလဲ လေးငါးချက်ဆင့်ဆောင့်ပြီး သူ့အရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ သူထသွားတော့ ကျွန်မ မှိန်းပြီး ကျန်နေခဲ့တယ်။ ကျွန်မ မှိန်းရာက သတိရလို့ လူးလဲထတော့ ကားထဲမှာသူ မရှိတော့ဘူး။ ကျွန်မလဲ အိမ်ဘက်ကို အိန္ဒြေရရလျှောက်လာခဲ့တယ်။ နောက် ကျွန်မ အခန်းထဲဝင်ပြီး အိပ်ပစ်လိုက်တယ်။ နောက်တနေ့မနက် ကျောင်းလိုက်ပို့တော့ ကျွန်မ ဒရိုင်ဘာကို ရဲရဲမကြည့်ရဲဘူးပေါ့။ ကျွန်မညီမနဲ့ ဒရိုင်ဘာကတော့ မနေ့က ဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲ။ နောက်တော့လည်း နေသားကျသွားတော့ ကျွန်မဲ ရဲလာတယ်ပေါ့။

ဒါနဲ့ ကျောင်းပို့ပြီး ပြန်တော့ ဈေးကိုဝင်ပြီး ဝယ်စရာရှိတာလေးတွေ ဝယ်တယ်ပေါ့။ ကျွန်မဈေးဝယ်ပြီး ကားဘက်ပြန်လာတော့ ကားနားမှာ လူတယောက်ရပ်နေပြီး ကျွန်မတို့ ဒရိုင်ဘာနဲ့ စကားပြောနေတယ်။ ကျွန်မလဲ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ကားထဲဝင်ထိုင်မယ် လုပ်မှ လူရွယ့်မျက်နှာကို အသေအချာကြည့်လိုက်မိတယ်။ အဲဒီတော့မှ ကျွန်မယောင်္ကျားရဲ့တူဖြစ်နေတာကိုး။ ဒီတော့ ကျွန်မလဲ ဝမ်းသာအားရ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။

“ ဟဲ့ မောင်သန်း၊ ဘယ်ကနေ ဘယ်ရောက်နေလဲ ” 

“ ကျွန်တော် ခုဒီမြို့ ကိစ္စနဲ့လာတာ ” 

“ ဘယ်မှာတည်းလဲ ” 

“ ဘယ်မှာရယ်လို့တော့ မရှိသေးဘူးပေါ့၊ ခုမနက်မှ ရောက်တာ ” 

“ ဒါဖြင့် ဒို့ဆီလိုက်တည်းပေါ့ ” 

“ အားနာစရာ ” 

“ အံမယ် တစိမ်းကျနေတာဘဲ ၊ လာ ကားပေါ်တက် ” 

“ ဒါနဲ့ မင်း ကိုတုတ်နဲ့ သိသလား ” 

“ မသိဘဲရှိပါ့မလား၊ ကျွန်တော်တို့နဲ့ အမျိုးနဲနဲတော်သေးတာဘဲ ” 

“ ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ” 

ဒီလိုနဲ့ တူတော်မောင် ကျွန်မတို့အိမ်မှာ တည်းခိုတယ်ပေါ့။ အိမ်ကလူကြီးတွေကလည်း ကျွန်မယောင်္ကျားရဲ့တူဆိုတော့ ပျူပျူငှာငှာဘဲပေါ့။ ကျွန်မနဲ့ ကပ်ရက်အခန်းမှာဘဲ အိပ်ယာပြင်ပေးတယ်ပေါ့။ ညနေ ညီမကျောင်းကပြန်လာတော့လည်း မိတ်ဆက်ပေးတော့ လူငယ်ချင်း ခင်မင်သွားကြတယ်ပေါ့။ ညကျတော့ (၉)နာရီပွဲ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ကြတယ်ပေါ့။ အင်္ဂလိပ်ကားဆိုတော့ နမ်းတာတွေ အမျိုးမျိုးမြင်ရတယ်ပေါ့။ နောက်ပြီး တူတော်မောင်နဲ့ကျွန်မ ကပ်ထိုင်တယ်ပေါ့။ သူ့လက်ဟာလည်း ကျွန်မပေါင်ကို အသာပွတ်ပေး၊ နောက် စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်တော့ ဘယ်နေနိုင်မလဲရှင်။ အရည်ကြည်တောင် စိမ့်လာတယ်ပေါ့။

ရုပ်ရှင်က ပြန်လာကြတယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ဝင်ပြီး မီးမှိတ်အိပ်ကြတယ်ပေါ့။ ကျွန်မမီးမှိတ်ပြီးမှ အပေါ့သွားချင်တာနဲ့ အိမ်သာဘက်ကို ထွက်ခဲ့မိတယ်။ အိမ်သာက ရေချိုးခန်းထဲမှာဘဲ လုပ်ထားတော့ ရေချိုးခန်းဘက်ကို လာရတယ်ပေါ့။ ရေချိုးခန်းနားရောက်တော့ ရေချိုးခန်းမီး ဖွင့်ထားတာကို အပေါက်ငယ်လေးတခုက မီးရောင်လေးဖြာထွက်နေတာကို တွေ့ရတော့ တယောက်ယောက် အထဲမှာရှိနေတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် မီးဖွင့်ပြီး မပိတ်ဘဲ ထားတာလားဆိုတာ မသိဘူးပေါ့။ ကျွန်မလည်း တဖြေးဖြေးကပ်သွားတော့ လူသံလို ခြေသံလိုကြားတာနဲ့ တယောက်ယောက်တော့ ရှိနေတာဘဲဆိုပြီး စောင့်နေမိတယ်။ စောင့်နေတုန်း ပြွတ်ကနဲ ဆိုတဲ့အသံ သဲ့သဲ့ကြားရတော့ ကျွန်မလည်း ဘာများလဲ ဆိုပြီး မီးရောင်ထွက်နေတဲ့ အပေါက်ကလေးကနေ အတွင်းထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ ဟော တော့။

ကျွန်မဖြင့် အံ့အားသင့်မိသွားတယ်။ ညနေကမှတွေ့ပြီး ခုတော့ကြည့်စမ်း။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့။ မတ်တက်ဖတ်ပြီး တဦးနဲ့တဦးပွတ်သပ်နေကြတယ်။ ကျွန်မ အောက်ပိုင်းဆီ ကြည့်မိတယ်။ အံမယ် ပူးလိုက်ကပ်လိုက်နဲ့ ညှောင်နေကြတာကိုး။ လီးကစောက်ဖုတ်ထဲ အချက်ကျကျဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့။ ဟော အခုဆိုမြန်လာပြီး တအားဖက်နေကြပြီ။ နှစ်ဦးလုံးရဲ့တင်ပါးခွက်တွေဟာ ချိုင့်ဝင်သွားပြီး၊ ဟော တအားဖက်ပြီး မောနေကြတယ်။ ဟော နှစ်ဦးသားခွါလိုက်ကြတယ်။ လီးက ပြွတ်ကနဲပြုတ်ထွက်ပြီး ပျော့နေပြီဘဲ။ နှစ်ဦးသား တယုတယ နမ်းရင်းက ကျွန်မညီမက အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး အပြင်ကို ထွက်လာတော့ ကျွန်မ မှောင်ရိပ်မှာ ခိုနေလိုက်တယ်။ သူ့အခန်းဘက် သုတ်သီးသုတ်ပြာ ထွက်သွားလို့ ကျွန်မကို မမြင်ဘူး။ ကျွန်မညီမလည်း မရှိရော ကျွန်မလည်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ်။

“ မောင်လေး မင်း ဘယ့်နှယ်လုပ်တာလဲ ” 

“ ခင်ဗျာ ” 

“ ခုမှ ခင်ဗျာမနေပါနဲ့၊ ညနေကမှတွေ့ကြတယ်၊ ခုတော့ ဟင်း ငါလေ ပြောလိုက်ရ ” 

“ ဒေါ်လေးကလဲ ဒေါသကြီးဘဲ၊ ဒေါ်လေးညီမနဲ့ ရီးစားဖြစ်နေတာ ကြာလှပြီ၊ ဒေါ်လေးတို့ မင်္ဂလာမဆောင်ခင်ကတည်းက  ” 

ကျွန်မတွေသွားတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ သူ ကျွန်မနား ကပ်လာပြီး ကျွန်မကို တယုတယ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ရု့ကအရှိန်၊ ခုနင်က မြင်ရတဲ့အရှိန်တွေကြောင့် ကျွန်မစိတ်တွေဟာ မရိုးမရွဖြစ်နေတော့ ကျွန်မငြိမ်နေမိတယ်။ ကျွန်မငြိမ်နေတော့ သူကလာပြီး ကျွန်မအဝတ်တွေကို ချွတ်တယ်ပေါ့။ ကျွန်မလည်း ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတော့ သူ့ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ပူးကပ်လိုက်တယ်။ အသားချင်းဖိကပ်လိုက်တော့ ရမ္မက်တွေဟာ ပိုလာတယ်။ ကျွန်မ သူ့ဟာကို ကိုင်မိတယ်။ ရေဆေးထားတော့ အေးစက်ပျော့ခွေခွေ ဖြစ်နေတယ်။ ခုနင်က မတ်တပ်လုပ်ထားတော့ အားပျော့နေတယ်နဲ့တူတယ်။ တော်တော်နဲ့ မမာလာဘူး။

သူက ကျွန်မ နားနားမှာ တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ သူ့ဟာကို ဆွပေးဖို့ပေါ့။ ဒါနဲ့ ကျွန်မလည်းဆုပ်ကိုင် လျှောတိုက်ပေးတယ်။ နဲနဲဘဲ မာလာတယ်။ ကျွန်မလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ အောက်ကို လျှောပြီးထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ငပဲကို ကျွန်မနို့နှစ်လုံးကြားမှာထားပြီး နို့သားနဲ့ပွတ်ပေးတယ်။ ဒါလဲ ကောင်းကောင်း မမာချင်သေးဘူး။ ဒီလိုလုပ်ရလေ ကျွန်မစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာလေဘဲ။ စိတ်ကပြင်းထန်လာတော့ အနီးကပ် အားပါးတရမြင်ချင်တာနဲ့ အောက်မှာ ဒူးတုပ်ထိုင်ပြီး ကျွန်မ မျက်နှာနားကပ်ပြီး ကျွန်မ ပွတ်ချေပေးတယ်ပေါ့။ ဒီတော့လည်း ရမ္မက်ဆန္ဒတွေက ပိုပြင်းလာပြန်တယ်။

သူ့လီးကို ကျွန်မပါးပြင်မှာ လှိမ့်ကြည့်တယ်။ ဒီတော့ သူက ကျွန်မ နောက်စေ့ကို သူ့လက်နဲ့ကိုင်ထိန်းပြီး သူ့လီးနဲ့ ကျွန်မ ပါးစပ်နဲ့ တေ့ပေးတယ်။ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေက ပြင်းတော့ ကျွန်မ မတားဆီးမိဘူး။ ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းနဲ့ သူ့မပျော့တပျော့၊ မမာ့တမာ လီးဟာ လာထိတယ်။ ကျွန်မ မနေနိုင်ဘဲ လျှာနဲ့ရက်လိုက်တော့ လီးကဆက်ကနဲ မာလာတယ်။ ကျွန်မ ထပ်ရက်လိုက်တော့ တောင်ပြီးထလာတယ်။ ကျွန်မက သူ့လီးဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားမှာ ငုံလိုက်တော့ သူ့လီးဟာ တရှိန်ရှိန်နဲ့  မာလာတော့တယ်။ သူက ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်တော့ ကျွန်မ ပါးစပ်ကို လိုးသလို ဖြစ်နေတာပေါ့။ ကျွန်မလည်း လျှာနဲ့ဝင်လာတဲ့ လီးကိုရစ်ပတ်စုပ်လိုက်တော့ သူတွန့်လိန်နေတယ်။ နောက် ကျွန်မကို တားလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ အနားမှာရှိနေတဲ့ ခွေးခြေကိုယူပြီး ကျွန်မကို ရေချိုးခန်း နံရံအနားမှာထိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်မ ခပ်မှီမှီထိုင်လိုက်တော့ ကျွန်မရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်။ နောက် နို့ကို စို့ပေးတယ်။ နောက်တော့ သူဟာ အောက်ကို တေရွ့ရွေ့ဆင်းပြီး နမ်းတယ်။ ဗိုက်သားလေးတွေ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်လိုက်၊ လျှာနဲ့ရက်လိုက်၊ ကျွန်မတော့  မှိန်းပြီး ဇိမ်ရှိရှိခံနေမိတယ်။ ကျွန်မဆီးစပ်ကို နမ်းတော့ ကျွန်မ တားပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ဇွတ်နမ်းတော့ ကျွန်မ လက်လျှော့လိုက်ရပါတယ်။

နောက်တော့ သူ့မျက်နှာဟာ ကျွန်မ ပေါင်ကြားမှာ ရောက်နေပြီး သူ့လျှာဟာ ကျွန်မအဖုတ်ရဲ့ အကွဲကြောင်း တလျှောက်ရက်နေပြီး စောက်စေ့လေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးကလိတော့ ကျွန်မ တွန့်လိန်နေရပါတော့တယ်။ လီးနဲ့ထိုးပြီး လိုးရတာကလည်း အရသာရှိတာပါဘဲ။ ခု လျှာနဲ့ စောက်ဖုတ်တခုလုံး ရက်လိုက်၊ ထိုးလိုက် လုပ်နေပြန်တော့လည်း အရသာ တမျိုးပါဘဲ။ အို ဒီလိုလုပ်နေရာက သူရပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ထလိုက်တယ်။ နောက် ကြိုးတန်းပေါ်က လုံခြည်ယူပြီး ခင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်မကို ပက်လက်အိပ်စေတယ်။ ကျွန်မပက်လက်အိပ်တော့ ကျွန်မမျက်နှာပေါ် သူ့ပေါင်ခွပြီး သူ့ခေါင်းက ကျွန်မ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူလိုက်တယ်။ နောက် အဖုတ်ကို ရက်ပေးပြန်တယ်။ ကျွန်မလည်း ကျွန်မ မျက်နှာပေါ် ဝဲနေတဲ့ သူ့လီးကို ဆွဲယူပြီးစုပ်လိုက်တယ်။

သူ့လျှာက ဒလကြမ်း ကျွန်မ အကွဲကြောင်းကို ပွတ်ချေပေးတော့ ကျွန်မလည်း သူ့လီးကို တအားကုန်စုပ်ယူပြီး လျှာနဲ့ကလိပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို တအားဖြဲပေးလိုက်တော့ သူ့လျှာက ပွတ်အားစုပ်အားကောင်းလာတယ်။ ကျွန်မ ဆန္ဒတွေလည်း တဟုန်ထိုး တက်လာပြီး အကြောတွေ တစစ်စစ်ဖြစ်လာပြီး နောက်ဆုံး အရေတွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားရတော့တယ်။ ကျွန်မ ဇိမ်ခံမိတော့ သူ့ဆန္ဒကိုအဝမဖြည့်ရတော့ သူက မပြီးဘဲ တန်းလန်းဖြစ်နေတယ်ပေါ့။

ဒါနဲ့ ကျွန်မလည်း သူ့လီးကိုပြန်ပြီး တအားစုပ်ပေးတော့ သူက အထက်အောက်ညှောင့်လာတယ်။ ကျွန်မလည်း ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို တအားစုပြီး သူ့လီးကို ဖိပေးလိုက်တယ်။ လျှာနဲ့ဒစ်ကိုရက်လိုက်နဲ့လုပ်ရာက သူလည်းအဆောင့်မြန်လာပြီး တဗျင်းဗျင်းနဲ့ သုတ်ရေတွေ ကျွန်မပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ အမောဖြေပြီးမှ ရေဆေးပြီး ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်အိပ်ကြတယ်။

နောက်နေ့ကျတော့ ကျောင်းပို့ပြီး အပြန် အိမ်မှာတူတော်မောင်တွေ့တော့ တခါလုပ်ကြပြန်တယ်။ ကျွန်မလည်း တူတော်မောင်ကို မေးစမ်းကြည့်တယ်။ မင်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဒီပညာတွေ ဘယ်ကတက်လာလဲလို့။ ဒီတော့ သူကပြောတယ်။ ကျွန်တော့် အမေဟာ ကျွန်တော်ဆယ်နှစ်သားလောက်မှာ ဆုံးသွားတယ်။ ကျွန်တော့် အမေ ဆုံးတာ ဘာမှမကြာသေးဘူး။ ကျွန်တော့် အဖေဟာ နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် မိထွေးက သုံးဆယ်ကျော်ပေါ့။ သူကလည်း မုဆိုးမဘဲ။ ကလေးမရှိဘူးပေါ့။ ရကာစတော့ ကျွန်တော့်ကို မိထွေးက သိပ်ပြီး အလေးမပေးပါဘူး။ နောက် တလနှစ်လလောက်ကြာတော့မှ အရေးပေးလာတယ်။ အစကတော့ ကျွန်တော့်ကို ဘာလို့ အလေးပေးတယ် မသိဘူး။ နောက်မှ ကျွန်တော်သိရတယ်။ ကျွန်တော့် အဖေနဲ့ရပြီး နှစ်လလောက်ကြာတော့ အဖေက အမြဲလိုဘဲ မူးနေတယ်။ မိုးမလင်းသောက်တယ်။ ဒီတော့ ကျွန်တော့် မိထွေးဟာ ကျွန်တော့်နားမှာဘဲ တပူးပူးတတွဲတွဲကပ်နေတော့တာပါဘဲ။ တခါတော့ ကျွန်တော့် ပေါင်ရင်းနားမှာ မွှေးကျွတ်နာပေါက်ပါလေရော။ ကျွန်တော်လည်း ဆေးမထည့်ဘဲ အမှုမဲ့နေတော့ အနာရင်းကာ အဖျားဝင်လာရော။ ကျွန်တော့် မိထွေးသိသွားပြီး ဆေးတိုက်၊ အနာကို ညှစ်ဘို့ လုပ်တယ်ပေါ့။ အစကတော့ ငြင်းပါသေးတယ်။ အဖေက မူးမူးနဲ့ဆူတော့ ကျွန်တော် ငြိမ်နေလိုက်တယ်။

အနာညှစ်ပြီးတော့ ဖန်ရေနဲ့ဆေးထညည့်တဲ့ အချိန်မှာဘဲ ကျွန်တော့် အဖေသောက်ဖော်တွေက လာခေါ်တော့ ထွက်လိုက်သွားတယ်။ ဒါဆို နောက်နေ့လင်းမှ ပြန်လာမှာပေါ့။ မိထွေးက ဖန်ရေနဲ့ ဆေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့် ငပဲနဲ့ သူ့လက်ဟာ မကြာခဏ လာထိတယ်ပေါ့။ အနာက ညှစ်လိုက်တော့ မနာတော့ဘူးပေါ့။ ဒီတော့ ပေါင်းရင်း အတွင်းသားကို ထိကာထိကာ ပွတ်ဆေးပေးနေတော့ ကျွန်တော့် စိတ်တေ တမျိုးဖြစ်လာတယ်။ 

နောက်ပြီး ကျွန်တော် သူ့ကို ငုံကြည့်တော့ သူဟာ ဘော်လီမပါဘဲ အပေါ်က လည်ဟိုက် အင်္ကျီကိုဝတ်ထားတော့ သူ့ရဲ့စွင့်ကားနေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုလဲ မြင်နေရတယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်တွေဟာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ဖောက်ပြန်လာတယ်။ ပိုဆိုးလာတာက ကျွန်တော်က ကုတင်စောင်းမှာထိုင်ပြီး ကြမ်းပြင်ကို ခြေချထားတယ်။ သူက ကျွန်တော့် ခြေဖမိုးပေါ်မှာ ခွထိုင်ပြီး ဖန်ဆေးတော့ ကျွန်တော့် ခြေထောက် ညောင်းလို့ရွေ့တော့ သူ့ပေါင်ခွဆုံက အသားစိုင်ဟက်တက်ကို ကျွန်တော့် ခြေမနဲ့ ပွတ်မိတယ်။ သူက ဘာမှ ဖြစ်သလို နေတော့ ကျွန်တော်က ခြေမကို လှုပ်ပြီးလုပ်မိတယ်။ အကွဲကြောင်းထဲမှာ ကျွန်တော် ခြေမထိပ်က စမြှုပ်ပြီး ပွတ်တော့ ကျွန်တော့် ငပဲဟာလည်း မတ်တောင်ပြီး မာလာတယ်။ သူ့လက်ကလည်း ဖန်မဆေးတော့ဘဲ ကျွန်တော့် မာတောင်လာတဲ့ ငပဲကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ နောက် လုံချည်ကြားငက ထုတ်ပြီး ကိုင်ပေးတယ်။ ပွတ်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်က ထမယ်လုပ်တော့ ကျွန်တော့်ကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်က မှောက်အိပ်ပြီး ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို လာစုပ်တယ်။ ကျွန်တော်က တအားပြန်စုပ်လိုက်တော့

“ ဖြေးဖြေးသာသာကွဲ့ ၊ အေး ဟုတ်ပြီ ၊ ဒီလိုမှပေါ့ ” 

နောက် ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့နို့တွေပေါ် တင်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်က အားမလို အားမရ ပွတ်ချေတော့

“ ဖြေးဖြေးသာသာပေါ့ ၊ တအားပွတ်ချေရင် နာမှာပေါ့၊ ဟုတ်ပြီ၊ အတွင်းသားပိုင်းကနေ အပြင်ဘက်ကို ဝိုက်ပြီး ပွတ်၊ အသာပွတ်၊ ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ၊ အင်း အင်း အင်း ” 

နောက် သူက ပက်လက်လှန်ပြီး ကျွန်တော်က သူ့အပေါ်က ပြန်မှောက်ရတယ်။ 

“ ချိုချို စို့ပါဦးကွယ်၊ ဖြေးဖြေးနော်၊ အေး ဟုတ်ပြီ၊ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ကလိနေအုန်း၊ အင်း အင်း ကောင်းလိုက်တာကွယ် ” 

ကျွန်တော်လည်း နို့စို့ပေးရင်း လက်တဖက်က သူ့ဗိုက်သးကို ပွတ်ပေးရင်း စောက်ဖုတ်ပေါ်ကို လျှောလိုက်တယ်။ ဆီးခုံကို ပွတ်ပေးတော့ သူဟာ လူးလွန့်လာတယ်။ ကျွန်တော့် လက်ခလယ်ကို သူ့အကွဲကြောင်းမှာ အလျားလိုက် ပွတ်ပေးတော့ အရေတွေ စိုလာတယ်။ ချောကျိချောကျိနဲ့ ပိုပြီး ကိုင်လို့ကောင်းလာတယ်။

သူက ပေါင်ဖြဲကားပေးတော့ ကျွန်တော့်လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းဝကနေ အတွင်းထဲကို တဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တယ်။ စောက်ခေါက်နံရံတွေဟာ ဗြုတ်ကလေးတွေလိုဘဲထင်ရပေမယ့် သိပ်နူးညံ့တာဘဲ။ ကျွန်တော့်လီးကလည်း တအားတောင်နေတော့ ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ပေါင်ခြံမှာ ဝင်မှောက်ပြီး လီးကို အပေါက်ဝမှာ တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ လီးဟာ ဗျစ်ကနဲ တဝက်လောက်တိုးဝင်သွားတော့ သူက အား ကနဲအော်ပြီး ကျွန်တော့်ရင်ဘက်ကို ဆီးတွန်းလိုက်တယ်။

“ ဖြေးဖြေးသွင်းရင်ရတယ်၊ အကုန်စုတ်ပြတ်ကုန်မှာပေါ့၊ အေး ဟုတ်ပြီ၊ နဲနဲ ပိုသွင်း၊ ဟုတ်ပြီ၊ ထပ်သွင်းလိုက်အုန်း၊ ဟုတ်ပြီ၊ ပြန်ထုတ်၊ ပြန်သွင်း၊ သွင်းထုတ်၊ သွင်းထုတ်၊ သွင်း  သွင်း ဖိကပ်လိုက်၊ ထုတ်ပြီး တရစ်ချင်း ပြန်သွင်း၊ ဟုတ်ပြီ ဖြေးဖြေးဆောင့်၊ ဟုတ်ပြီ၊ နဲနဲပိုဆောင့် ဆောင့် ဆောင့် တအားဆောင့်နိုင်ပြီ၊ တချက်ချင်း မှန်မှန် ဟုတ်ပြီ၊ ဟုတ်ပြီ၊ ကောင်းလိုက်တာကွယ်၊ ဆောင့် နဲနဲမြန်မြန်ဆောင့် ဟုတ်ပြီ၊ ကြိုက်သလောက်ဆောင့်ပါ၊ ဆောင့်ပါ၊ မြန်မြန်နဲ့ နာနာဆောင့် ၊ မြန်မြန်ဆောင့် အား အား အမေရေ အား၊ ကောင်းလိုက်တာ ” 

ဆိုပြီး တွန့်လိန်ပြီး ငြိမ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း  ဆောင့်ရင်း ဆောင့်ရင်း လီးကပူလာပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်ပြီး သူ့ကို တအားဖက်ထားတယ်။ လုပ်တဲ့အခါမှာ သူက ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာ နည်းပြပေးတယ်။ သင်ပေးတယ်။ သူဆုံးသွားတော့ တွေ့ဘူးတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို သူပြသလို လုပ်ကြည့်တယ်။ အလွယ်တကူ အောင်မြင်တာကို တွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော့်ရီးစားမှန်သမျှ၊ ကျွန်တော်လိုးခဲ့သမျှဟာတွေဆို ဆန္ဒအပြည့်ရကြတာချည်းဘဲ။ ခု ဒေါ်လေးရော

“ ဟုတ်ပါသတဲ့ ဟုတ်ပါသတဲ့ ” 

“ ဒါဆို လီးကိုထုတ်လိုက်တဲ့ အခါမှာ ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ကော ” 

“ အို သိပ်ကောင်းတာပေါ့ ” 

“ ဒီလို ဖိသွင်းလိုက်တော့ကော ” 

“ ကောင်းတာဘဲ ” 

“ ကဲ ဒါဖြင့် ဟောဒီလိုကော ဟောဒီလိုကော ” 

“ ကောင်း ကောင်း သိပ်ကောင်းလွန်းတယ်၊ ပြီးတော့မယ်၊ မရပ်နဲ့နော်၊ ဆောင့် ဆောင့် တအားဆောင့် အို အို သိပ်ကောင်း၊ အင်း အင်း ပြီးပြီ ပြီးပြီ၊ ဖိကပ်တော့ အင်း အင်း ” 

.......................................................................

ကျွန်မနာမည် နွယ်နွယ်ထွန်းလို့ ခေါ်ကြပါတယ်။ ကျွန်မ အမေ မုဆိုးမနဲ့ နေရပါတယ်။ ကျွန်မ အမေက လေးဆယ်ကျော် အရွယ်ပေမယ့် ဆူတုန်းဖြိုးတုန်းမို့ ပိုးကြပန်းကြဘဲပေါ့။ ဒီအထဲမှာ လူပျိုကြီး ကိုတိုးကိုတော့ ကျွန်မ အမေက အခွင့်အရေး ပေးပါတယ်။ ကျွန်မကလဲ သဘောကျပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ တလလောက်နေတော့ ကိုတိုးနဲ့ ကျွန်မ အမေ လက်ထပ်ဘို့ ပြင်ဆင်ကြပါတယ်။ ရက်တွေရွေး၊ ကုတင်တွေဝယ်၊ အခန်းတွေပြင်၊ ဘီဒိုတွေ ဝယ်ပေါ့။

တနေ့မှာ ကျွန်မ အဲဒီသူတို့ မင်္ဂလာအခန်းထဲ ဝင်ကြည့်နေတုန်း ကျွန်မအမေနဲ့ ကိုတိုးတို့ လာသံကြားလို့ ကျွန်မလည်း ဘာမှမသိ ကြောက်ပြီး နီးရာအဝတ်ထည့်မတ်တပ်ဘီဒိုထဲဝင်ပြီး ပုန်းနေလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား အခန်းထဲဝင်လာတာကို ဘီဒိုက ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်နေလို့ ကျွန်မမြင်နေရတယ်။ အထဲလဲ ရောက်ရော ကိုတိုးက ကျွန်မအမေကို ဖက်နမ်းတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်တယ်။ ကျွန်မအမေက ရေချိုးမလို့ထင်ပါရဲ့။ ထမီရင်လျားနဲ့။ နှုတ်ခမ်းချင်း အကြာကြီးစုပ်နေရာက ကိုတိုးရဲ့ လက်ဟာ ကျွန်မအမေရဲ့ ထမီစကို အသာဖြေပြီး ပေါ်လာတဲ့နို့ကို အသာပွတ်ချေပေးနေတယ်။ ကျွန်မ အမေကတော့ မှိန်းနေတယ်။ ပြေသွားတဲ့ ထမီဟာလည်း တဖြေးဖြေးကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကွင်းလုံးပုံသွားတော့ ကျွန်မအမေဟာ တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားတယ်။

ကျွန်မအမေကို ဒီတခါဘဲ တုံးလုံးမြင်ဘူးတယ်။ အသက် (၄၀) သာဆိုတယ်။ ဖင်သားကြီးတွေဟာ လုံးမောက်နေတယ်။ နို့ကလဲ တင်းတင်းရင်းရင်းဘဲ ရှိသေးတယ်။ ဝမ်းဗိုက်သားလေးဘဲ နဲနဲစူနေတယ်။ ဟော ခုဆိုရင် ကိုတိုးကြီးလဲ တုံးလုံးဖြစ်သွားပြီကော။ အမယ် သူ့လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာပါလား။ ကျွန်မထင်နေတာက ပဲမြစ်လောက်ဘဲ ရှိမယ်ထင်နေတာ။ ခုဟာက ခရမ်းသီးရှည်ကြီး ကျနေတာဘဲ။ ဟော ဒါကြီးက ကျွန်မအမေရဲ့ ဆီးခုံအထက်နားမှာ ထောက်နေတယ်။ ကျွန်မ အမေက အဲဒါကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ခြေဖျားထောက်ပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ တေ့ပေးနေတယ်။ ကိုတိုးကြီးကလည်း ဒူးညွတ်ပေးနေတယ်။

ဟော တေ့ထားပြီး ဟော သွင်းပြီ။ တဖြေးဖြေးဝင်သွားပြီ။ ပြန်ထွက်လာပြီ။ ဝင်သွားပြီ။ သူတို့နှစ်ယောက်ကြည့်ရတာ သိပ်ကောင်းတာဘဲ။ နှစ်ဦးလုံးက ဖင်လေးတွေ ကော့ကော့ထိုးနေတာ ကျွန်မဖြင့် တကိုယ်လုံးပူပြီးရှိန်းလာတယ်။ ကျွန်မအဖုတ်က ယားလာတာနဲ့ ပွတ်လိုက်တော့ ကောင်းလာသကိုး။ နောက်တော့ သူတို့တောင် မကြည့်တော့ဘူး။ မျက်စိမှိတ်ပြီး ပွတ်နေလိုက်တာ ဘယ်အချိန်က ဘီဒိုတံခါးပွင့်သွားတယ် မသိပါဘူးရှင်။ အရသာရှိရှိဆောင့်ပွတ်နေတဲ့ ကျွန်မလက်ကို တစုံတယောက်က ဖမ်းကိုင်လိုက်တော့မှ ကျွန်မလန့်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မအမေနဲ့ကိုတိုးတို့နှစ်ယောက်လုံး ကျွန်မရှေ့မှာရပ်နေပြီး ကျွန်မလက်ကို ကျွန်မအမေက ဖမ်းကိုင်ဆွဲယူလိုက်တာကို ခံလိုက်ရပါတယ်။

နောက် ကုတင်ဘက်ကို ဆွဲခေါ်သွားပြီး ကျွန်မကို ကုတင်စောင်းမှာ မှောက်တင်လို့ ကျွန်မ အမေက လက်နဲ့ဖင်ကို ရိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မပွတ်တုန်းက လုံချည်ကျွတ်နေပြီမို့ ကျွန်မတုံးလုံး အရိုက်ခံရပါတယ်။ တချက် ဖြန်း ကနဲရိုက်ပြီး ရပ်သွားပါတယ်။ ကိုတိုးက ဝင်တားပြီး သူဆုံးမပေးမယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ကျွန်မအမေက လုံခြည်ကောက်ဝတ်ပြီး ကောင်းကောင်းရိုက်ဘို့မှာပြီး ရေချိုးဘို့ထွက်သွားပါတယ်။

ကိုတိုးလက်ဝါးဟာ ကျွန်မဖင်လုံးပေါ် ဖျန်း ကနဲကျတော့ စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သွားလို့ ကျွန်မတွန့်သွားပါတယ်။ နောက် တချက်၊ နှစ်ချက် သုံးချက်၊ နာပေမယ့် စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့ ခံလို့ကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုတိုးက ဆက်မရိုက်ဘဲ ကျွန်မ ဖင်ကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မငြိမ်နေတယ်။ သူ့လက်က ဖင်ကနေ အောက်ကကြားထဲ လျှောဆင်းလာပြီး ကျွန်မအဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေပြန်တော့ ဘီဒိုထဲပုန်းနေတုန်း ပွတ်တုန်းက ရတဲ့အရသာ ပြန်ရလာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့လက်နဲ့ကျတော့ ပိုကောင်းတယ်။ ကျွန်မလဲ ပေါင်ကားပြီး ဖင်ကိုကော့ပေးလိုက်တော့ ကျွန်မ အကွဲကြောင်းထဲကို သူ့လီးဒစ်ကြီးက မြုပ်ဝင်လာတယ်။ နောက် ထွက်လိုက်ဝင်လိုက်နဲ့ လုပ်ရင်း စောက်ဖုတ် အတွင်းပိုင်းကို ဝင်ဝင်လာတယ်။ ပိုဝင်လာလေ ကျွန်မအဘို့တော့ ကောင်းလေပါဘဲရှင်။ တနေရာ ရောက်တော့ သူ့လီးက ဆက်မဝင်ဘဲ တခုခုတားနေသလိုပါဘဲ။ ဒါပေမယ့် လီးအနှုတ်အသွင်းတော့ ရပ်မထားပါဘူး။ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ပါဘဲ။

ကျွန်မအရသာတွေ ရှိနေတုန်း ရုတ်တရက် သူ့လီးကြီးက ဆောင့်ဝင်လိုက်ပါရော။  ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲမှာ စပ်ဖျင်းကြီး နာသွားတယ်။ သူ့လီးက ရပ်နေတယ်။ သူ့လက်က ကျွန်မစောက်စေ့ကို ကလိပေးတော့ နာတာတွေ ပျောက်သွားတယ်။  နောက် သူ့လီးက လှုပ်ရှားပေးပြန်တော့ ပြန်ကောင်းလာတယ်။ တဖြေးဖြေးကောင်းလာပြီး ကျွန်မတအားကော့ပေးထားတယ်။ သူ့လီးဒစ်ကလည်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်း၊ စောက်စေ့၊ စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို ပွတ်သပ်တိုးခွေ့နေပါတယ်။ သူဆောင့်တယ်။ ဖိကပ်ထားတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေက တဖြေးဖြေးမြန်လာလေ ကျွန်မ အရသာပိုတွေ့လေနဲ့ သူက တအား ဆယ်ချက်လောက် ဖိကပ်ဆောင့်တွန်းလိုက်တော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ် တခုလုံး တဖျင်းဖျင်းဖြစ်ပြီး အရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်တဲ့နောက် လောကကြီးတခုလုံးကို မေ့သွားမိတယ်။ 

အလိုးခံရတာ တယ်ကောင်းပါလားလို့ ကျွန်မသတိရလာတော့ တစိမ့်စိမ့် တွေးနေမိတယ်။ ကျွန်မ သတိရလာတော့ သူ့လီးကြီးဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲမှာဘဲ ရှိနေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မကို ဘယ်အချိန်က ပက်လက်လှန်ထားတယ် မသိဘူး။ ခု ပက်လက်ဖြစ်နေပြီ။ ကိုတိုးက ကျွန်မအပေါ်မှာ မိုးပြီး ကျွန်မ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပေးနေတယ်။ သူ့လျှာနဲ့ကျွန်မလျှာကို ပွတ်သပ်ပေးတော့ ကျွန်မ ရမ္မက်တွေ ဆူကြွလာပြန်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ နီရဲနေတဲ့ နို့သီးသေးသေးလေးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့စုပ်တော့ ကျွန်မတွန့်လိန်မိတယ်။ ဒီတော့ အောက်မှာ တပ်ထားတဲ့ သူ့လီးက လှုပ်ပေးပြန်တယ်။ ကျွန်မ အဖို့မှာတော့ အရသာတွေ ရှိလာပြန်ပြီး ပေါင်ကို မြှောက်ပြီး ကားပေးထားမိတယ်။ သူက ဆောင့်ရင်း လက်တဖက်ကို ပေါင်အောက်လျှိုသွင်းပြီး စောက်စေ့ကိုပွတ်၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေ ပွတ်ပေးနေတယ်။ စောက်ရည်နဲ့ လီးရေပေါင်းပြီး ရွှဲနေတဲ့ စောက်ပက်အကွဲရဲ့ အောက်ပိုင်းကို လက်သန်းနဲ့ ကလိပေးရင်းက သူ့လက်သန်းက အောက်ကို နဲနဲချော်သွားပြီး ကျွန်မ ဖင်ပေါက်ကို လာထိတယ်။ နောက် ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်သန်းလေး ဝင်လာပြီး ထိုးပေးတယ်။ နှစ်ပေါက်ကောင်းပေါ့။ လက်သန်းပြီးတော့ လက်သန်းကြွယ်၊ နောက် လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးပေးတယ်။ 

နောက်တော့ အရည်တွေစိုရွှဲနေတဲ့ သူ့လီးကို တရစ်ချင်းထိုးသွင်းတော့တယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ စောက်ဖုတ်လိုးနေရာကနေ ဖင်ထဲပြောင်းပြီး ထိုးသွင်းလိုက်၊ စောက်ဖုတ်ဘက်ပြောင်းလိုးလိုက်နဲ့ ကျွန်မတော့ အရသာနှစ်မျိုး ခံစားနေရတယ်။ နောက် ကျွန်မပေါင်ကို ယူပြီး သူ့ပခုန်းပေါ်ထမ်းထဲ့ပြီး  ကျွန်မရဲ့ပြူးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီးထည့်ပြီး လိုးပြန်ပါတယ်။ သူက အားကုန် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီး သူ့သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့ ကျွန်မ ပြီးလုလုဖြစ်နေတယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေ ထုတ်ပြီးတော့ သူက အဆောင့်ရပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလဲ ဒီတော့ သူ့လီးကြီး မပျော့ခင် သူ့ခါးကို ကျွန်မ ခြေနှစ်ချောင်း ချိတ်ပြီး အောက်ကနေဖျစ်ညှစ်ရင်း အထက်ကို (၁၅) ချက်လောက် ကော့ထိုးလိုက်တော့ တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ကျွန်မပြီးသွားပါတော့တယ်။


........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။



မတင်းတိမ်သော ကာမဘုံ အပိုင်း ( ၁ )

မတင်းတိမ်သော ကာမဘုံ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ကြွယ်ကြွယ်ခိုင်

[ ၁၉၇၂ ခု ပွဲဦးထွက် အသစ်စက်စက် အမျိုးသမီး စာရေးဆရာမ ကြွယ်ကြွယ်ခိုင်ရေးသားသော ဝတ္ထု တစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါသည်။]

ကျွန်မစိတ်တွေဟာ ဘာရယ်မသိ၊ မကျေမနပ် ဖြစ်နေတယ်။ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားကောင်းတစ်ခုကို တဝက်ကြည်ပြီး မီးပျက်လို့ ပြန်ခဲ့ရသလို၊ ဆာလွန်းတဲ့ အချိန်မှာ ထမင်းပုဂံ တဝက်မရှိတရှိ စားရသလိုလို အို..ဘယ်လိုဟာမျိုးနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ပြောရမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူး။ မိုးကလည်း တအားရွာနေတော့ ကားဟာလည်း ဖြေးဖြေးမောင်းလိုပဲ ရတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဒရိုင်ဘာဟာ ဂီယာကို ခဏခဏပြောင်းပြီး ထိုးနေပါတယ်။ ကားရှေ့ပိုင်းမှာ ဒရိုင်ဘာနဲ့ ယှဉ်ပြီး ကျွန်မထိုင်ရပါတယ်။ နောက်ခန်းမှာတော့ ကျွန်မသူငယ်ချင်းသုံးယောက် ထိုင်လိုက်လာကြပါတယ်။ သူတို့ဟာ မိုးသံတွေကြားက ကျယ်လောင်ကျယ်လောင်နဲ့ ကျွန်မတို့ပြန်လာခဲ့ကြတဲ့ ကျွန်မသူငယ်ချင်းမရဲ့ မွေးနေ့ပါတီအကြောင်း ပြောလာကြပါတယ်။ သူတို့တတွေ ပြောနေသံကြားနေရပေမယ့် ကျွန်မစိတ်ကတော့ ပြီးခဲ့တဲ့အချိန်ကိုဘဲ ပြန်ရောက်နေတယ်။ ဒရိုင်ဘာ ဂီယာချိန်းလိုက်တိုင်း သူ့လက်ဟာ ကျွန်မပေါင်ကို မထိမထိ ရှပ်ရှပ်သွားတယ်။ အဲဒီအဖြစ်ကြောင့်ပဲ မကြေမနပ်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မအဖြစ်ကို ပြန်သတိရနေမိတယ်။

ကျွန်မရဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ မွေးနေ့ပါတီပွဲကို ညနေခပ်စောစောကပဲ ကျွန်မတို့သူငယ်ချင်းတစ်စု ရောက်နေကြတယ်။ အမှန်ကတော့ မွေးနေ့ပါတီ လုပ်ကြတာဟာ လူငယ်တွေအဖို့ ရီးစားချင်း ချိန်းတွေ့တဲ့ ပွဲပါပဲရှင်။ ပါတီရောက်ကြတယ် ဆိုရင်ဘဲ ကိုယ့်အတွဲနဲ့ကိုယ် တွေ့ပြီး စားကြသောက်ကြ ဓါတ်ပြားဖွင့်ပြီး တွဲကကြ၊ တွဲကရာကနေ ချောင်ခိုကြတော့တာပါပဲ။ ကျွန်မလည်း ချစ်သူနဲ့ အလစ်မှာ မှောင်ရာ ချောင်တခု ခိုလိုက်ကြပါတယ်။ လူမမြင့်မယ့် နေရာ ရောက်တာနဲ့ဘဲ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းက ကျွန်မနှုတ်ခမ်းပေါ် ရောက်လာပြီး ခပ်ယွယွလေး စုပ်ယူတော့တာပါပဲ။ ကကြစဉ်ကထဲက ခပ်ယွယွလေး ဖြစ်နေတဲ့ စိတ်တွေဟာ သူ့ရဲ့အနမ်းကြောင့် ကြွလာပါတော့တယ်။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူးရှင်။ ကျွန်မတော့ မျက်လုံးကို စင်းပြီးနေမိတယ်။

သူကတဆင့်တက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိနမ်းလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်မသူ့ကို ခပ်တင်းတင်းဘဲ ဖက်ထားမိတော့တယ်။ ကျွန်မကို သိုင်းဖက်ထားတဲ့ သူ့လက်တဘက်ဟာ ကျွန်မရဲ့ ဘရာစီယာ ကြား တိုးဝင်လာပြီး ကျွန်မရဲ့ ရင်သားကို အသာအယာ ကိုင်တွယ်ပါတော့တယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်းကို စုပ်နမ်းစဉ် ပူထူသွားလို့ ဘရာစီယာချိတ် ဖြုတ်လိုက်တာကို ကျွန်မသတိမထားခဲ့မိဘူးပေါ့။ သူ့လက်ဟာ နို့အုံကို အသာပွတ်နေရာက နို့သီးလေးကို ခပ်ရွရွချေပြန်တယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာတော့ ဘယ်လိုပြောရမှန်း မသိတဲ့ အရသာတွေဟာ တရှိန်ရှိန်နဲ့ ရနေတယ်။ တမျိုးပဲ။ သူ့လက်က ကျွန်ရင်သားကို ပွတ်ချေနေတာနဲ့ ကျွန်မပေါင်ခြံမှာလာပြီး အရသာတမျိုးရနေတယ်။ အတော်တော့ အဆန်းသားပဲ။ အဲဒီလို ပွတ်ချေနေရာက ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းနေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ကျန်နေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ နို့သီးတဘက်ပေါ်ကို ကျရောက်လာပြီး နို့သီးကို ကလေးငယ် စို့သလို စို့ပေးပြန်တော့ အရသာက ပိုကောင်းလာပြန်တယ်။

အဲဒီအချိန်မှာဆိုရင် မဖော်ပြနိုင်တဲ့ ဆန္ဒတခုခုက ကျွန်မရဲ့ပေါင်ခြံကို လာရောက်စေချင်နေတယ်။ အဲဒီလို တောင့်တနေစဉ်မှာဘဲ သူ့လက်တဘက်ဟာ ကျွန်မရဲ့ဝမ်းဗိုက်သားပေါ်က ပွတ်ပြီး အောက်ကို ဆင်းသွားပါတယ်။ ကျွန်မထိစေလိုတဲ့ နေရာနားရောက်တော့ မထိဘဲ ကျော်ပြီး ပေါင်ကို ပွတ်လိုက်လို့ စိတ်ထဲမှာ နဲနဲဟာသွားပါတယ်။ စိတ်ဟာနေစဉ်မှာဘဲ လူ့လက်ဟာ ပေါင်အတွင်းကို မရဲတရဲပွတ်ပြီး ပေါင်ခြံဂွဆုံဆီ တက်လာပါတော့တယ်။

ဒါပေမယ့် အဲဒီနေရာနား ရောက်ခါနီးမှာ တခါအောက်ပြန်ဆင်းသွားတယ်။ သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး အဲဒီအပေါ်ကို တင်ပစ်လိုက်ချင်တော့တယ် ဟင်း...မိန်းခလေး ဖြစ်နေလို့သာ။ ဟော .. အခုတော့ သူ့လက်ဟာ အဲဒီအပေါ်ကို ရောက်နေပီကော။ အိုး...ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ဒါပေမယ့် အပြည့်အဝတော့ မဟုတ်ဘူး။ ပဌမဟာတွေနဲ့ စာရင် သာပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ နိုင်လွန်ဘောင်းဘီက သူ့လက်နဲ့ ကျွန်မရဲ့နူးညံ့တဲ့ အသားကြားမှာ ကာနေသေးတယ်။ ကိုရယ်...ဘောင်းဘီချွတ်အုံးမှပေါ့ လို့ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာဘဲ ပြောလိုက်မိတယ်။  

သူ့လက်ဟာ အဲဒီနေရာမှာဘဲ ပွတ်နေရင်းက ကြားထဲကို သူ့လက်ခလယ် အလျားလိုက်မြုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ဘောင်းဘီလေးဟာ စိုလာတယ်။ သူ့လက်ဟာ အထက်နားတက်သွားပြီး ဘောင်းဘီကို အောက်နားကို မသိမသာ တွန်းပို့နေတယ်။ ကျွန်မ မသိဟန်ဆောင်နေလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မ အခုမှ သတိထားမိတယ်။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ဟာ အခန်းတစ်ခုထဲက ကုတင်ပေါ် ရောက်နေတယ်။

ကျွန်မဟာ ကုတင်စောင်းမှာ ခြေနှစ်ချောင်းချထိုင်ပြီး သူကကျွန်မဘေးနားမှာ ကပ်ထိုင်နေပါတယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ ကျွန်မထမီဟာလည်း ပြေကျနေပါတယ်။ ဒီလိုဖြစ်နေပေမယ့် ကျွန်မ ထမီကိုလည်း ပြန်ဝတ်ဖို့ မကြိုးစားမိဘူး။ ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာ ကျရောက်နေတဲ့ သူ့လက်တွေကိုလည်း ဖယ်ပစ်ဖို့ မကြိုးစားမိဘူး။ ကျွန်မရလာတဲ့ အရသာတမျိုးမှာဘဲ နစ်မြောပြီး အဲဒီအရသာကို တစစတိုးလာတာကိုဘဲ ခံစားနေမိတယ်။

အောက်ဘက်ကို ကျွန်မဘောင်းဘီဟာ လက်တဝါးစာလောက် လျှောသွားပြီးတာနဲ့ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မရဲ့ နူးညံ့တဲ့ အမွှေးနုလေးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်အောက်ဘက်ကို လျှောဆင်းပွတ်သပ်နေပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မနဲနဲ လူးလွန့်မိတယ်။ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို တဖန်စုပ်ရင်း ကျွန်မကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲနေပြန်တော့ ကျွန်မအလိုက်သင့်ဘဲ လိုက်လျောမိတယ်။ သူ့လက်ကတော့ ကျွန်မပေါင်ရင်းမှာ ပွတ်သပ်နေပြီး သူ့လက်ခလယ်ဟာ အရေလဲ့နေတဲ့ အပေါက်တွင်းကို တဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်၊ ပြန်နှုတ်လိုက် လုပ်နေတယ်။

ကျွန်မရဲ့ပြေနေတဲ့ ထမီဟာလည်း တခုခုက ဆွဲညှပ်နေလို့ အောက်ဘက်ကို တရွေ့ရွေ့လျှောနေပါတယ်။ ထမီတပိုင်းဟာ ကျွန်မရဲ့ အောက်ပိုင်းနဲ့ ပိနေလို့ ကျွန်မ မသိမသာ အကူအညီပေးလိုက်မိတယ်။ ကျွန်မထမီဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ရောက်သွားတော့ သူ့ခြေတဖက်ဟာ ကျွန်မခြေနှစ်ဖက်ကြားကို ဝင်ရောက်လာတယ်။ ကျွန်မလည်း မသိမသာ စုနေရာကနေ ဟပေးလိုက်တယ်။ သူဟာ ကျွန်မရင်သားတွေကို တဖက်ပြီးတဖက် ပြောင်းစို့ရင်း လက်တဖက်က ပွတ်ချေရင်း ကျန်လက်တဖက်က အရေပွနေတဲ့ အပေါက်ဝမှာ အလုပ်ရှုပ်နေပါတယ်။ ကျွန်မအနည်းငယ် ခြေနှစ်ချောင်းကို ဟလိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ သူ့ခြေနှစ်ချောင်းလုံးဟာ ကျွန်မပေါင်နှစ်ခုကြားမှာ ရောက်လာတော့တာပါဘဲ။

အဲဒီမှာ သူရဲ့ အတွင်းအထုတ်လုပ်နေတဲ့ လယ်ခလယ်နားမှာ နောက်ထပ်လက်ခလယ်ထက် တုတ်တဲ့ ဟာတခု ရောက်လာပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားတလျှောက် အဲဒါနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်တော့ ပိုပြီး အရသာတိုးလာတယ်။ နောက် ခပ်တုတ်တုတ် နူးညံ့လှတဲ့ အတန်ဟာ ကျွန်မအပေါက်ဝထဲကို တိုးဝင်လာပြန်တယ်။ ကျွန်မကြိတ်ပြီး ဝမ်းသာမိတယ်။ ကျွန်မလိုချင်တဲ့ ဟာက တဖြေးဖြေးတိုးဝင်လာနေပြီလေ။ အတွင်းကို တရစ်ချင်း တိုးဝင်လိုက်၊ ပြန်ထွက်လိုက်နဲ့ သိပ်ကို အရသာရှိတာပါဘဲရှင်။ နာမယ်ထင်တာနဲ့ ကျွန်မပေါင်ကို မသိမသာ ကားပေးမိတယ်။ မနာပါဘူးရှင်။ အရသာဘဲ ရှိနေပါတယ်။

ဟော သူက ဖိကပ်လိုက်၊ နောက်ပြန်ဆုတ်သွားလိုက် လုပ်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ကျွန်မ နဲနဲလေး ကော့ပေးမိတယ်။ ဟော ခပ်မြန်မြန် လုပ်လာတဲ့အခါမှာ ကျွန်မရဲ့ အရသာဟာလည်း တဖြေးဖြေးတက်လာတယ်။ သိပ်ကောင်းတော့မယ် ထင်တယ်။ ပိုမြန်လာပြီ။ သူလေ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်မကို ဖိကပ်ပြီး ရပ်သွားတယ်။ သူ မောနေဟန်တူပါတယ်။

ဟုတ်ပါတယ်။ မောနေရှာတယ်။ အမောပြေပြီးရင် သူခုနလို ထပ်ပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်လိမ့်အုန်းမယ်ပေါ့။ ကျွန်မစောင့်မျှော်နေမိတယ်။ သူမလှုပ်တော့ ကျွန်မ မသိမသာ လှုပ်ကြည့်မိတယ်။ သူ့အချောင်းဟာ စောစောက မာနေပေမယ့် ခုတော့ တဖြေးဖြေးပျော့ပြီး သေးသွားပါရောလား။ ကျွန်မရဲ့ အတွင်းသားတွေဟာ အာဟာမပြေလို့ ဖိညှစ်ဆွဲယူပေမယ့် ချောပြီး အပြင်ကို ထွက်သွားတယ်။ သူဟာ ကျွန်မကိုယ်က ခွါပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ပြန်ဝတ်နေတယ်။ ကျွန်မ မကြေမနပ်နဲ့ထပြီး ထမီပြန်ဝတ်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာ မကျေမနပ် ဖြစ်မိတယ်။ ဒါနဲ့ဆိုရင် ငါးကြိမ်လောက်ရှိပြီ။ ဒီလိုပဲ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။

ထားပါတော့။ ပဌမအကြိမ်မှာ ကျွန်မရှက်နေတာနဲ့ ၊ ကြောက်နေတာနဲ့မို့ အရသာ အပြည့်အဝမရခဲ့တာ။ ဒုတိယနဲ့တတိယ အချိန်ထိဘဲ ထားပါအုန်းတော့။ ခုဟာကရှင်။ ခွင့်မလွှတ်နိုင်စရာဘဲ။ ကျွန်မလည်း တက်အားသလောက် လွယ်ကူအောင် လိုက်လျောထားရက်နဲ့ ကျွန်မမကျေနပ်နိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မဘာတက်နိုင်မှာလဲ။ မိန်းခလေးက လုပ်ကြပါအုံးစို့ လို့ပြောလို့ကောင်းမလား။ နောက်ပြီး ပြန်ချိန်ကလည်း တန်ပြီမို့ ဒီလိုနဲ့ဘဲ ပြန်ခဲ့ရပါတယ်။

ဟိုကောင်မတွေ ကြည့်ရတာတော့ အရသာပြည့်ရလာကြသလားတော့ မသိပါဘူး။ စကားတွေ ခပ်ကျယ်ကျယ်ပြောလာလိုက်ကြတာ မိုးသံတောင် ဖုံးမတက်ပါဘဲ။ အဲဒီလို ပြောနေကြရာက တယောက်က ဒရိုင်ဘာကို လှမ်းပြောလိုက်လို့ ကားကို လမ်းဘေး ထိုးရပ်ပေးလိုက်တယ်။ တယောက်ဆင်းသွားတော့ ကားပြန်ထွက်တယ်။ ကားထွက်တာနဲ့ ဂီယာချိန်းပြန်တော့ ဒရိုင်ဘာရဲ့လက်ဟာ ကျွန်မပေါင်မှာ ရှပ်သွားပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ အငွေ့ကျန်နေတဲ့ စိတ်ဟာ ပြန်ကြွလာတယ်။ စိတ်ထဲမှာတောင် တမျိုးဖြစ်လာတယ်။ ဒါနဲ့ မသိမသာ ကျွန်မနေရာပြင်လိုက်တယ်။

သူငယ်ချင်းတယောက်အိမ်ရောက်တော့ သူငယ်ချင်းအမတွေအဆင်းမှာ နောက်ပြန်လှည့် နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ကားတံခါးပိတ်လို့ ကားထွက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကျွန်မ ခုနင်က အနေအထားကို မပြင်ဘဲ နေလိုက်တယ်။ ဒီတခါ ဂီယာထိုးတော့ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မပေါင်ရင်းကိုထိတယ်။ ကျွန်မနေသားတကျ ပြန်ထိုင်လိုက်တော့ သူက ဂီတာတန်ကလက်ကို လွှတ်ပြီး စတီယာရင်ကို ပြန်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း သန်းဝေပြီး ကားကူရှင် နောက်မှီကို မှီလိုက်တယ်။ ခပ်ကော့ကော့လေးကူရှင်မှာ တစောင်းတင်ပြီး ခြေကိုရှေ့ဆန့်ပြီး မှိန်းလိုက်လာတယ်။ ကျွန်မ အိမ်ရောက်ဖို့ နာရီဝက်လောက် လိုသေးတယ်ပေါ့။

ဂီယာတခါချိန်းပြန်တော့ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မပေါင်ရင်းကို ထိပြန်တယ်။ ကျွန်မငြိမ်နေလိုက်တယ်။ နှစ်ခါသုံးခါလောက် အဲဒီလိုဖြစ်ပြီးတော့ သူ့လက်ဟာ ဂီယာတန်ပေါ်မှာဘဲ နေရာမပြောင်းဘဲ တင်ထားလိုက်တယ်။ ကားချိုင်ထဲ ကျတိုင်း ပွတ်ပေးသလို ဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်မဆက်ပြီး အိပ်ပျော်သလို နေတော့ သူရဲလာပြီး ကျွန်မဟာကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်ပေးနေပြန်တယ်။ ကျွန်မလည်း အရသာ ရှိရှိနဲ့ မှိန်းလိုက်ခဲ့တယ်။ ကျွန်မစောစောက ခံစားရတဲ့ အရသာမျိုး ပြန်ရလာတယ်။ 

ကားဟာလည်း ဖြေးဖြေးသွားရင်းက မီးမှိတ်ပြီး ရပ်သွားတယ်။ ရုတ်တရက် ကျွန်မလန့်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ သူက ကျွန်မဘက်တိုးလာပြီး ကျွန်မကိုဖက်ပြီး ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေ စုပ်တော့ ကျွန်မ နဲနဲရုန်းကန်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် တအားတော့ မရုန်းမိဘူး။ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မနို့အုံကို ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်ညိမ်သွားတယ်။ ညိမ်တယ်ဆိုရင်ဘဲ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မဘရာစီယာအောက် တိုးဝင်လာပြီး ကျွန်မရင်သားကို ပွတ်ပေးပြီးနောက် စို့ပေးပြန်တယ်။ ကျွန်မသူ့ကို ချစ်သူတစ်ယောက်လို ဖက်ထားမိတယ်။ ကျွန်မအောက်ပိုင်းကို သူ့လက်တဖက်က ပွတ်ရင်း နိုင်လွန်ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တယ်။ တရှိန်ရှိန်တက်လာတဲ့ ဆန္ဒက ဘာကိုမှ မတားဆီးမိပါဘူး။

ကျွန်မကားကူရှင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး မှိန်းနေမိတယ်။ သူက ကျွန်မအပေါ် မိုးပြီး ကျွန်မနို့သီးလေးတွေကို စုပ်နေတယ်။ နောက် ဝမ်းဗိုက်ဆီကို သူ့မျက်နှာရောက်သွားပြီး ကျွန်မဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ရက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်ကနေ အောက်ကို တဖြေးဖြေးလျှောသွားတယ်။ ကျွန်မဆီးခုံကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်လိုက်၊ လျှာနဲ့ပွတ်လိုက် လုပ်ရင်းက ကျွန်မရဲ့ အဖုတ်ကို သူစုပ်နမ်းနေတယ်။ အိုး...သိပ်ကောင်းတာပါလား။ သူလေ လက်နဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ဟပြီးအစိလေးကို လျှာနဲ့ကလိတော့ ကျွန်မလူးလွန့်ပြီး ခြေတဖက်ဟာ နောက်မှီပေါ်တင်ပြီး တဖက်ခြေကို စတီယာရင်မှာ ချိတ်ပြီး ကားပေးမိတယ်။ သူဟာ လျှာထိုးလိုက်၊ ရက်လိုက်လုပ်နေပြီး ကားတံခါးကို ဖွင့်တဲ့ ကူရှင်အဆုံးထိ ကျွန်မကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ သူက ကားအပြင်ဖက်မှာ ရပ်ပြီး ကျွန်မခြေထောက်ကို သူ့ပခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်မှာ တင်လိုက်ပြန်တယ်။ နောက် ဟပြဲနေတဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်အတွင်းကို သူ့လီးနဲ့တေ့လိုက်ပြီး တဖြေးဖြေး သွင်းချီထုတ်ချီ လုပ်တယ်။ သူ့လီးဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ် အပေါက်ဝကနေ တစ်ရစ်ချင်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်ရင်း လီးတချောင်းလုံးဟာ စောက်ခေါင်းထဲ ရောက်လာတော့တယ်။ 

ကျွန်မသတိထားမိတာကတော့ သူ့လီးဟာ ကျွန်မချစ်သူလီးထက် နဲနဲတုတ်ပြီး နဲနဲရှည်တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခုတခါအလိုးခံရတော့ ကျွန်မစေက်ဖုတ်ထဲမှာ စောစောကထက် ပြည့်ကြပ်နေပြီး သားအိမ်ကို သူ့လီးထိပ်ကထိနေတယ်။ နောက်ပြီး နဲနဲနာသလိုဘဲ။ ဒါပေမယ့် နှုတ်လိုက် သွင်းလိုက် ဆယ်ခါလောက် လုပ်လိုက်တော့ အနာပျောက်သွားပြီး ကောင်းလာတယ်။ သူက ခပ်မှန်မှန်ဆောင့်လိုက်ရင်း တခါတခါဖိကပ်ထားတယ်။ ကျွန်မလည်း အရသာပိုပိုရှိလာတယ်။ နောက်တော့ သူက ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပြန်တယ်။ သူလုပ်ပုံက တမျိုးဘဲ။ ကျွန်ချစ်သူ လုပ်တာနဲ့ မတူဘူး။ သူ ကျွန်မဆန္ဒကို သိနေသလိုဘဲ။ 

ကျွန်မချစ်သူကတော့ သူ့လီးအထဲရောက်တာနဲ့ ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်ပြီး မောဟိုက်ပြီးသွားတယ်။ ခု သူကတော့ မဟုတ်ဘူး။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်၊ မှန်မှန်စီးစီးဝါးဝါးဆောင့်လိုက်နဲ့ ကျွန်မအဖို့ အရသာ ပိုရှိတာဘဲ ကျွန်မကော့ပေးစဉ်မှာ သူကဖိကပ်ထားတယ်။ ကြာတော့ ကျွန်မအသက်ရှုတွေမှားလာပြီး တအားကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ ကျွန်မစိတ်က ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်စေချင်တုန်းမှာဘဲ သူကမြန်မြန်ဆောင့်တယ်။ ပြီးတော့ အားရပါးရ ဆောင့်တယ်။ ကျွန်မတွန့်လိမ်ပြီး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဟာ တဆတ်ဆတ်ဖြစ်ပြီး သိပ်ကိုကောင်းတဲ့ အချိန်မှာ သူဟာ အစွမ်းကုန်ဆောင့်ပြီး ဖိကပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မလည်း ကော့ထိုးပြီး စောက်ဖုတ်ကိုဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့ ကျွန်မရဲ့ရသာရေတွေဟာ တဖြန်းဖြန်းပန်းထွက်တာနဲ့ သူ့လီးကလဲ အရေတွေ ကျွန်မစောက်ဖုတ် အဆုံး သားအိမ်နံ့ရံကို ပန်းလိုက်ပါတယ်။ သူက ဖျစ်ညှစ်လိုက်သလို ကျွန်မကလည်း သူ့ကို ဖျစ်ညှစ်ဖိထားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်မစိတ်ဆန္ဒဟာ ခုမှဘဲ ပြည့်တော့တယ်ရှင်။ သိပ်ကို ကောင်းတာပါဘဲလား ။ အဲဒီလို ကောင်းလွန်းလို့ စောက်ခေါင်းက ဖျစ်ညှစ်ထားပေမယ့် သူ့လီးဟာ ပျော့ပြီးလျှောမထွက်သေးဘဲ မာနေသေးတော့ ကျွန်မရရှိတဲ့ အရသာဟာ အပြည့်ပေါ့။ ကျွန်မမှိန်းပြီး ဇိမ်ယူနေမိတယ်။ ရတဲ့အရသာဟာ နဲနဲချင်း အရှိန်ပြေတော့မှ သူ့လီးဟာ နဲနဲချင်းပျော့သွားတယ်။ ဒီတော့မှ လူချင်းခွါလိုက်ပြီး အိမ်ကိုပြန်ခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီညက တရေးမှ မနိုးဘဲ သိပ်အိပ်လို့ကောင်းတာဘဲ။

နောက်တနေ့ မနက် ကျောင်းသွားတော့ ကျွန်မသူ့ကို မရဲတရဲ ကြည့်လိုက်မိတယ်။ သူဟာ မနေ့ညက ဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲ အိန္ဒြေရရဘဲ ကျောင်းကို လိုက်ပို့တယ်။ ညနေကျောင်းက ပြန်လာတော့ အိမ်မှာဧည့်သည် ရောက်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျွန်မရဲ့အဒေါ်နဲ့ သူ့ယောင်္ကျား ကျွန်မတို့ဆီကို အလည်လာကြတာပေါ့။ ခွန်နှစ်ရက်တပါတ်နေကြမယ်လို့ ပြောတယ်။ သူတို့လင်မယားက သုံးဆယ်ကျော်တွေဆိုပေမယ့် ခပ်မြူးမြူးနေကြတော့ ဆယ်ကျော်သက် အတွဲလို့ဘဲ ထင်ရတယ်။ ညနေ (၆) နာရီပွဲ သူတို့ရုပ်ရှင် သွားကြည့်ကြတယ်။ ကျွန်မစာကျတ်စရာရှိတာနဲ့ လိုက်မသွားဘူး။ ညမှကျွန်မစာကျက်ပြီး အိပ်ရာဝင်တော့ (၉)နာရီ ထိုးလုပြီပေါ့။ ကျွန်မလဲ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်တွေကိုတွေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။ နောက်တံခါးပိတ်သံကြောင့် ကျွန်မနိုးလာတယ်။ ဟိုလင်မယားပြန်လာကြပြီး ကျွန်မနဲ့ အခန်းချင်းကပ်ရပ်အခန်းမှာ သူတို့အတွက် နေရာပေးထားတယ်။

ကျွန်မပြန်ပြီး မျက်စိမှိတ်ဖို့ကြိုးစားတော့ တဖက်ကအသံတွေကြောင့် ကျွန်မမအိပ်ဘဲ အသံမကြားရအောင်ထပြီး နံရံမှာဖောက်ထားတဲ့ သံချောင်းပေါက်ကလေးကနေ ချောင်းကြည့်တော့ သူတို့လင်မယားဟာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေတာကို တွေ့ရတယ်။ အဲဒီလို စုပ်နမ်းရင်းက တယောက်အဝတ်တွေကို တယောက်ချွတ်ပေးနေကြတယ်ပေါ့။ ကျွန်မရင်ဖိုသွားပြီး အသက်ရှုတောင်မှားလာတယ်။ အဝတ်တွေ တခုပြီးတခု ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ကျလာပြီး နှစ်ယောက်သားဟာ မီးရောင်အောက်မှာ တုံးလုံးရပ်ပြီး တဦးနဲ့တဦးစိုက်ကြည့်နေကြတယ်။

နောက် ဖက်လိုက်ကြပြီး အားမလိုအားမရ ကိုယ်ခန္ဓာနေရာအနှံ့ပွတ်သပ်နေကြတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ထားကြပြီး လက်တွေက ဟိုနေရာသည်နေရာ ကျောပြင်တလျှောက် ပွတ်နေကြတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ခွါလိုက်ပြီး လက်တဖက်က နို့အုံကိုပွတ်ပေးရင်း ကျန်နို့တဖက်ကို စို့ပေးလိုက်တော့ ကျွန်မအဒေါ်ဟာ ခေါင်းလးမော့ပြီး ကော့တက်သွားတယ်။ ကျွန်ကိုယ်တွေဟာ ပူရှိန်းရှိန်းဖြစ်လာတယ်။

ကျွန်မအဒေါ်ရဲ့ လက်တဖက်ဟာ ဦးလေးကျောပြင်ကို ပွတ်နေရာက အောက်လျှောဆင်းလာပြီး ဦးလေးရဲ့ပေါင်ခြံထဲ ရောက်သွားပြီး တစုံတခုကို ဆုပ်ကိုင်လှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ ဦးလေးလဲဒေါ်လေးရဲ့နို့တွေကို တအားစို့ပေးရင်း လက်တဖက်က ဒေါ်လေးပေါင်ခြံကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မကြည့်နေရင်းက ကျွန်မပေါင်ခြံတွေ ယားကျိကျိဖြစ်လာတယ်။ နောက် ဒေါ်လေးဟာ သူကိုင်ထားတဲ့ ပစ္စည်းကို သူ့ပေါင်ခြံမှာတေ့ပြီး နဲနဲချင်းပွတ်ရင်းက သူ့ရဲ့ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးရင်း သူ့လက်ထဲက အတန်ကို သူ့ပေါင်ခြံအတွင်းပိုင်းကိုရောက်အောင် သွင်းနေတယ်။ အတန်ကလည်း ပြုတ်ပြုတ်ထွက်နေတယ်။ အရပ်ချင်းကလည်း နဲနဲကွာတော့ ဦးလေးက ခြေကိုညွတ်ပေးပြီး ပုပေးတယ်။ ဒေါ်လေးက ခြေဖျားလေးထောက်ပေးတယ်။ အတန်ဟာ ဒေါ်လေးပေါင်ခြံထဲကဟာကို တဝက်လောက်ဝင်သွားတော့ ကိုင်ထားတဲ့ ဒေါ်လေးလက်က ဦးလေးရဲ့ကျောပြင်ဆီကို ပြောင်းဖက်လိုက်တယ်။ ဦးလေးလက်နှစ်ဖက်က ဒေါ်လေးတင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖေးမပြီး သူ့ရဲ့အတန်ကို သွင်းချီနှုတ်ချီလုပ်နေတယ်။

ကျွန်မပေါင်တွင်းမှာ ပိုယားလာလို့ ကျွန်မလက်နဲ့ ပွတ်နေမိတယ်။ အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။ အရသာတမျိုး ရလာတယ်။ တဖက်ကိုကြည့်ရင်း ကျွန်မအဖုတ်ကို အရသာရှိရှိပွတ်နှိုက်မိနေတယ်။ (၁၅)ချက် အချက်(၂၀)လောက်ဆောင့်ပြီးကြတော့ ရပ်ပြီးလိုးနေရာက ကုတင်ဖက်ကို သွားကြတယ်။ ဦးလေးက ကုတင်ပေါ်အရင်တက်ပြီး ပက်လက်အိပ်လိုက်တယ်။ သူ့လီးကြီးဟာ ထောင်ပြီးမတ်နေတယ်။ အဲဒါကို ဒေါ်လေးကစိမ်းစိမ်းကြီးကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ ဦးလေးလူးလွန့်နေတယ်။ ဒေါ်လေးဟာ ဦးလေးရဲ့လီးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ပေးနေရင်းက ဦးလေးရဲ့အပေါ်မှာ ခွထိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်မက ဒေါ်လေးဘာများလုပ်မလို့ပါလိမ့်လို့ တွေးနေစဉ်မှာပင် ဒေါ်လေးရဲ့ဖင်ဟာ ဦးလေးရဲ့လီးတဲ့တဲ့ပေါ်မှာ ရောက်နေပြီး ဒေါ်လေးက လီးကြီးကိုသူမရဲ့ အဖုတ်ပေါက်မှာတေ့ပြီး တဖြေးဖြေးအောက်ကို ဖိထိုင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ လီးကြီးဟာ စောက်ဖုတ်ထဲ တဖြေးဖြေးမြုပ်ဝင်သွားတယ်။

အဲဒီနောက် ဒေါ်လေးဟာ အထက်အောက်ဆောင့်နေပါတော့တယ်။ သူ့မျက်နှာမှာလဲ စည်းစိမ်ရှိတဲ့ အရိပ်အယောင်၊ ကောင်းနေတဲ့ဟာကို တွေ့ရတယ်။ ကျွန်မဒေါ်လေးလို လုပ်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ ဒေါ်လေးဟာ အားရပါးရဆောင့်ညှောင့်နေတော့ မောဟိုက်လာတာနဲ့ရပ်နားပြီး ဦးလေးကိုယ်ပေါ်မှာမှောက်ပြီး နားနေတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဦးလေးက ဒေါ်လေးကိုယ်ကို ဖက်ရင်း ဘေးကိုလှိမ့်လိုက်တယ်။ ဆက်ပြီးလှိမ့်လိုက်တော့ ဒေါ်လေးက အောက်ဖက်ရောက်သွားပြီး ဦးလေးက အပေါ်ရောက်သွားတယ်။

ဦးလေးဟာ ဒေါ်လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်၊ နို့ကိုချေလိုက်၊ နောက်နို့ကိုစုပ်လိုက်လုပ်တော့ ပိနေတဲ့ ဒေါ်လေးဖင်ဟာ ကြွပြီးမြှောက်ပေးတယ်။ ဒီတော့မှ ဦးလေးဟာ ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်ပါတော့တယ်။ ကျွန်မတော့ ကြည့်ရင်းနဲ့ ကျွန်မအဖုတ်ကြားကို လက်ဝါးစောင်းနဲ့ ပွတ်နေမိတယ်။ ဒေါ်လေးဟာ (၁၅) ချက်လောက် အဆောင့်ခံပြီးတော့ သူမပေါင်ကို ကားပြီးကွေးပေးလိုက်တယ်။ ဦးလေးက သူ့ဒူးကိုကွေးပြီး ရှေ့တိုးပြီး ဆောင့်နေတယ်။

တဖြေးဖြေးအဆောင့်ကြမ်းလာတော့ ဒေါ်လေးရဲ့ ကွေးထားတဲ့ခြေဟာ အထက်ကိုဆန့်ပြီး ဘေးကိုတအား ကားထားပေးတယ်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ညှောင့်လိုက်တိုင်း တစွတ်စွတ်တဖတ်ဖတ်မြည်နေတယ်။ သူတို့အဆောင့်မြန်လာတာနဲ့ ကျွန်မလက်ဟာလဲ မြန်မလာတယ်။ နောက်တော့ နှစ်ဦးသား အသက်ရှုပြင်းလာပြီး တွန့်လိန်ကော့ပြီး နှစ်ဦးသားဖက်ထားကြတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်၊ ကျွန်မဒေါ်လေးက ကြိတ်ပြီး တီးတိုးဆိုလိုက်တယ်။

ကျွန်မလည်း သူနဲ့ထပ်တူ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ကောင်းသွားတယ်။ ကျွန်မအိပ်ရာပေါ် ပြန်မှိန်းနေရာက အိပ်ပျော်သွားတယ်။ နောက် (၄) နာရီလောက်မှာ နိုးလာတယ်။ ညကဟာ သတိရတာနဲ့ ကုတင်ပေါ် အသာထပြီး တဖက်ခန်းကို ချောင်းကြည့်မိပြန်တယ်။ ကျွန်မဖြင့် ဒိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကြည့်ပါအုံးရှင်။ ဦးလေးပက်လက်အိပ်နေတာကို ဒေါ်လေးက ဦးလေးဗိုက်ပေါ်မှာ ခေါင်းတစောင်းတင်ပြီး ဦးလေးရဲ့ လီးကို အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ အနီးကပ်ကိုင်ကြည့်နေတယ်။

ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းက ဒေါ်လေးမျက်နှာဟာ လီးနားကို တရွေ့ရွေ့ကပ်လာရင်း သူ့ပါးနဲ့ကပ်ပွတ်တယ်။ ပွတ်ရင်းက နမ်းတယ်။ ပြီးတော့ လျှာနဲ့လီးကို ရက်ကြည့်တယ်။ နို့အေးချောင်းလေး ရက်သလိုပါဘဲ။ ရက်ရင်းက အရသာပို့တွေ့သွားလား မသိပါဘူးရှင်။ ဒေါ်လေးဟာ လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုပ်ယူနေပါတယ်။ လီးဟာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတယ်။ 

ဦးလေးကတော့ တင်ပါးကော့ကော့ပြီး တွန့်လိန်နေတယ်။ နောက် ဦးလေးက ဒေါ်လေးကို တားတားပြီး ထတယ်။ ဒေါ်လေးဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်လျှက်သားကြီး ဖြစ်နေတယ်။ ဦးလေးက ဒေါ်လေးကို နေရာမပြောင်းစေဘဲ သူကဒေါ်လေးရဲ့ဖင်နောက်ဘက်ပိုင်းကို ကပ်သွားပြီး သူ့လီးကြီးနဲ့နောက်ဘက်ပြူးထွက်နေတဲ့ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်လေးက ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး မှိန်းနေတယ်။

ဦးလေးဟာ သူ့လီးကို ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ထဲကို တဖြေးဖြေးဖိသွင်းတယ်။ ဆုံးတော့ ကျွတ်ထွက်ခါနီးလောက်ကို ပြန်ထုတ်တယ်။ နောက်တဖြေးဖြေးသွင်းတယ်။ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်တာဟာ နှေးရာကမြန်လာတယ်။ အဲဒီလို ဆောင့်ရင်းညှောင့်ရင်းက လက်တဖက်က ဒေါ်လေးနို့ကို ဆွဲပေးတယ်။ ဆောင့်တာမြန်သလောက် တဖတ်ဖတ်အသံတွေနဲအတူ ကြမ်းလာတယ်။

ဦးလေးဟာ တအားဖိဆောင့်ပြီး ကပ်လိုက်တိုင်း ဒေါ်လေးက ဖင်ကိုနောက်ကိုကော့ပြီး တိုးလိုက်တယ်။ တအားဆောင့်ရင်းက နောက်ဆုံးနှစ်ဦးသား တအင်းအင်းဖြစ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်ထပ်ရက်သားကျသွားတော့တယ်။ နောက်ငြိမ်နေကြတယ်။ ကျွန်မလဲ ရှိန်းဖိန်းထူပူပြီး မျက်နှာသစ်ဖို့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်မရင်ထဲမှာ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ သိပ်ကိုပြင်းပြနေတယ်ပေါ့။

မျက်နှာသစ်ဖို့ ရေတိုင်ကီဖက်အလာ ဒရိုင်ဘာရဲ့အိပ်ခန်းကိုဖြတ်တော့ ပြူတင်းပေါက်ဟာ ခပ်ဟဟပွင့်နေတာနဲ့ အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ လားလား သူ့လုံချည်ကျွတ်နေပြီး သူ့လီးဟာလည်း အပေါ်ကို မတ်တောင်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျွန်မကို သုံးလေးခါလောက် လိုးဖူးတဲ့လီးကိုမြင်တော့ မနေနိုင်တော့ဘူးပေါ့။ ကျွန်မဘေးဘီကို ကြည့်ပြီးရှင်းတာနဲ့ ပြတင်းတံခါးက အသာကျော်ဝင်ခဲ့တယ်။ သူ့အနားကို ခြေသံမကြားအောင်ကပ်သွားတယ်။ သူ့လီးကြီးကို တဖြေးဖြေးအနီးကပ် မြင်ရလေ ကျွန်မဆန္ဒတွေဟာ ပြင်းပြလာလေပါဘဲ။ အနားရောက်တော့ ကျွန်မရပ်ပြီး တွေနေပါတယ်။

နောက်တော့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူကတော့ အိပ်လိုက်တာ တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်ဖူး။ ဒါနဲ့ဘဲ ကျွန်မလဲ ရဲရဲပဲ လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ကြည့်မိတယ်။ နောက် ဒေါ်လေးလုပ်တာကို တရေးရေး မြင်လာပြီး ဒေါ်လေးလိုဘဲ လုပ်ကြည့်ချင်လာတယ်။ ကျွန်မထမီကို အထက်ပင့်ပြီး ကွင်းလိုက်စုဝတ်လိုက်တယ်။ နောက် သူ့လီးပေါ်တဲ့တဲ့ခွထိုင်လိုက်ပြီး သူ့လီးနဲ့စောက်ဖုတ် အကွဲကြားကို ပွတ်ကြည့်မိတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ လေးငါးခါလောက် လျှောတိုက်တော့ ကျွန်မရဲ့စောက်ဖုတ်က အရေကြည်တွေ ထွက်လာတယ်။ စောက်ခေါင်းဝမှာ သူ့လီးထိပ်ကိုထားပြီး နဲနဲချင်းဖိထိုင်လိုက်တော့ ကွမ်းသီးခေါင်းဟာ လျှောကနဲမြုပ်ဝင်သွားတယ်။ နဲနဲပြန်ကြွပြီး တခါ စောစောကထက် ပိုဖိလိုက်တော့ လီးတဝက်ဝင်တယ်။ နဲနဲပြန်ကြွလိုက် ဖိချလိုက်နဲ့ အရသာဟာ ပိုကောင်းလာတယ်။

နောက်တော့ လီးအဆုံး ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေတော့တယ်။ ကျွန်မလည်း ပဌမတော့ ဖြေးြဖေးချင်း ဆောင့်နေမိတယ်။ နောက်တော့ အားမလိုအားမရဖြစ်သွားပြီး တအားသုံးလေးချက်လောက် ဖိအဆောင့်မှာ သူနိုးသွားပြီး ကျွန်မကို ကြောင်ကြည့်နေသည်။ ကျွန်မလည်းရှက်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းတယ်။ သူကလှမ်းဆွဲထားတယ်။ ကျွန်မအောက်ပိုင်းဟာ ကုတင်အောက်ရောက်ပေမယ့် အပေါ်ပိုင်းကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာဘဲ ရှိနေတယ်။ ကျွန်မလဲ ရှက်တာနဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ပြီး မျက်နှာကိုကုတင်ကြမ်းပြင်နဲ့အပ်ပြီး လက်နှစ်ခုနဲ့ဖုံးဖွက်ထားတယ်။ သူက ကျွန်မကိုကျောအပ်ပေးရင်း ကုတင်ပေါ်က ဆင်းတယ်။ 

သူ့လက်ဟာ ကျောကနေတင်ပါး၊ တင်ပါးကနေ ဖင်အသားစိုင်ကို ပွတ်ပေးနေတော့ ကျွန်မငြိမ်နေမိတယ်။ သူ့လက်ဟာ ဖင်ကြားကနေ လျှောဆင်းပြီး နောက်ပိုင်းမှာရှိတဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ကို သူ့လက်ခလယ်နဲ့ အကွဲကြောင်းအလိုက် ပွတ်ပေးပြန်တယ်။ အရှိန်ကျမလိုဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မဆန္ဒဟာ ပြန်လည်လာပြီး ဖင်ကိုနဲနဲကော့ပေးလိုက်မိတော့ ကျွန်မအဖုတ်ဟာ နောက်ကိုပြူထွက်သွားတယ်။

သူက မသိမသာထရင်း ကျွန်မဖင်နောက်နား ရပ်လိုက်တယ်။ သူ့လီးက ကျွန်မဖင်ကို ပွတ်တိုက်သွားတော့ ထောင်းကနဲကျွန်မဆန္ဒတွေတက်သွားတယ်။ မနက်ကမြင်ရတဲ့ ဒေါ်လေးတို့စုံတွဲကို စိတ်ထဲမှာ မြင်ယောင်လာမိတယ်။ သူ့လီးဟာ ခုတော့ ကျွန်မအဖုတ်ရဲ့အကွဲကြောင်းမှာပွတ်ထိုးရင်းက ကျွန်မစောက်စေ့ကိုလည်း ကလိနေတယ်။ ကျွန်မပိုပြီးကော့ပေးလိုက်တော့ သူ့လီးဟာ ကျွန်မစောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်လာတော့တယ်။ တဖြေးဖြေးဝင်လာတာနဲ့ အရသာဟာ တိုးတိုးလာတယ်။ အဆုံးထိဖိကပ်လိုက်တော့ ကျွန်မအသက်ရှုတောင်ကြပ်သွားတယ်။ နောက်တော့ သူ့လီးဟာ ကျွန်မစောက်ခေါင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်တိုးဝင်လိုက်၊ ထွက်လိုက်နဲ့ သွက်လာတယ်။

ကျွန်မတကိုယ်လုံး အကြောတွေ တောင့်တောင့်လာပြီး ကျွန်မအံတွေကြိတ်ထားမိတယ်။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း တအားဖွင့်ကားထားမိတယ်။ တဖြေးဖြေးစောက်ခေါင်းထဲကပူလာပြီး တဆတ်ဆတ်တုံရင်း အရသာရဲ့ အထွတ်အထိပ်မှာ ကျွန်မသုတ်ရည်တွေပန်းထွက်ကုန်တယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေလဲ ပန်းထွက်ပြီး သားအိမ်နံရံမှာလာထိတယ်။ သူကတအားဖိကပ်ထားသလို ကျွန်မအစွမ်းကုန်ပြန်တွန်းကော့ထားမိတယ်။ နှစ်ဦးလုံးမောပန်းပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်သားဖြစ်သွားတယ်။ သူ့လီးဟာ ခဏနေတော့ ပြုတ်ကနဲပြုတ်ထွက်သွားတယ်။ ကျွန်မကတော့ တဖိန်းဖိန်းကျန်နေတဲ့ အရသာကို မှိန်းပြီးခံစားနေမိတယ်။

သူမျက်နှာသစ်ပြီး တခေါက်ပြန်လာတော့မှ ကျွန်မအဲဒီအခန်းထဲက ခပ်သုတ်သုတ်ထွက်ခဲ့တယ်။ အဲဒီကစပြီး ကျွန်မနဲ့ဒရိုင်ဘာနဲ့နှစ်ယောက်ဟာ အခွင့်သင့်တိုင်းသင့်တိုင်း လိုးကြတယ်။ များသောအားဖြင့်ကတော့ ကားထားတဲ့ ကားခန်းထဲမှာပါဘဲပေါ့။ အဲဒီနေရာက စိတ်ချရတယ်။ လူကြီးတွေ မသိနိုင်ဘူးပေါ့။ ကျွန်မညနေကျောင်းက ပြန်လာတယ်ဆိုရင် အိမ်ဘက်ကိုမသွားသေးဘဲ ကားခန်းထဲမှာတချီလောက်စခန်းသွားပြီးမှ အိမ်ဘက်ကို ကူးသွားတယ်။

.........................................

တနေ့ ကျွန်မအမတယောက် အဝေးကနေရောက်လာပါတယ်။ သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ စိတ်ဆိုးလာတယ်ဆိုဘဲ။ မနက်ကျ ကျောင်းလိုက်ပို့၊ ညနေကျောင်းလာကြိုပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မတို့က အလုပ်မပျက်ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုရင် ညနေကျောင်းက အိမ်ရောက်တာနဲ့ သူက အရင်ကားပေါ်က ဆင်းသွားပြီး ညနေစာအတွက် ချက်ဖို့ပြုတ်ဖို့စီစဉ်ရတာကိုး။ ကျွန်မက ကားခန်းထဲ မယောင်မလည်နေခဲ့ပြီး အလုပ်ဖြစ်လိုက်တာပေါ့။ 

ကျွန်မခင်ပွန်းသည်ဟာ တကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့ တယောက်ဘဲပေါ့။ မိဘကပေးစားလို့သာ ယူခဲ့ရတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ အချိန်ကတော့ ကျွန်မသိပ်ပျော်ခဲ့တာပေါ့။ တစိမ်းတရံစာ ယောင်္ကျားတယောက်နဲ့ တွေ့ရထိရတဲ့ အရသာဟာ တယ်ကောင်းတာကိုးရှင့် ။ သူက ကျွန်မပါးပြင်လေးကို မွှေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကျွန်မကြက်သီးထသွားတယ်။ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ ကျွန်မရင်မှာဖိုသွားတယ်။ သူ့လက်ဟာ ကျွန်မရင်ပေါ်မှာ ရောက်လာပြီး ဖိကိုင်လိုက်တော့ ကျွန်မစိတ်တွေ မရိုးမရွဖြစ်လာရပြန်တယ်။

ကျွန်မမျှော်လင့်မိတယ်။ ကျွန်မဘော်လီကိုဖြုတ်ပြီး ကိုင်လိမ့်မယ်လို့။ ဒါပေမယ့် သူလေ မကိုင်ဘူးရှင့်။ နောက်ပြီးတော့လည်း ကြည့်ပါအုန်းတော့။ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ကျွန်မလုံခြည်ကို သူလှန်လိုက်တယ်။ ကျွန်မရှက်လွန်းလို့ ငြိမ်နေမိတယ်။ ထမီလှန်ပြီးတာနဲ့ ခြေထောက်နှစ်ခုကိုကားပြီး သူကျွန်မကိုယ်ပေါ် တက်မှောက်တယ်။ အသားချောင်း မာမာတစ်ခုက ကျွန်မအဖုတ်ကို ဟိုနားထိုး သည်နားထိုးနဲ့ စထိုးတယ်ရှင်။ နောက် သူ့လက်နဲ့ကိုင်တေ့တယ်ထင်ပါရဲ့။ ကျွန်မအကွဲကြောင်းထဲ သူ့ဟာကြီး လာထောက်ပြီး တိုးဝင်လာတယ်။ ရှက်တဲ့စိတ်တွေကြားက လီးဆိုတာကြီးဘဲလို့သိလိုက်တယ်။ သူလိုးနေတာပါကလား ဆိုတာသိလိုက်ရင်ဘဲ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီးဖြစ်သွားပြီး ကျွန်မအဖုတ်ကို နဲနဲဟပေးလိုက်တယ်။

နဲနဲဟပေးတာနဲ့ သူ့လီးက ဗြစ်ကနဲ တိုးဝင်လာတယ်။ ကောင်းတာနဲ့ နာတာနဲ့ရောပြွမ်းပြီး ခံစားရတယ်။ သူ့လီးကတော့ ထွက်လိုက်တိုးလိုက် လုပ်နေတယ်။ နာတာနဲ့ နဲနဲကားပေးလိုက်တော့ သူ့လီးဟာ တဗြစ်ဗြစ်တိုးဝင်လာတိုက်တာ ကျွန်မဖြင့်နာလွန်းလို့ ယောင်ပြီးပေါင်ကိုစိထားမိတယ်။ စိတော့ ပိုနာတာနဲ့ ပြန်ဖြဲပေးလိုက်တော့မှ သက်သာသွားတယ်။ သူကတော့ ဘာမှမဖြစ်သလိုဘဲ ခပ်မှန်မှန်ဆောင့်နေတယ်။ သူ့လီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်နေတော့ စောက်ခေါင်းမှာ ပူလာပြီး နာလာတာတွေပျောက်သွားရာက ကောင်းလာတယ်။

ကျွန်မလဲ အဲဒီတော့မှ လိုးတဲ့အရသာလေးကို မှိန်းခံနေမိတယ်။ သူ့လီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်တိုင်း အရသာဟာ တိုးတိုးလာတယ်။ သူ့လီးဟာ မှန်ှမှန်ဝင်ထွက်နေရာက မြန်လာတော့ မြန်လာလေကောင်းလေပါဘဲရှင်။ ဒါပေမယ့် ကြာကြာမမြန်ဘဲ တချက်နှစ်ချက် တအားဆောင့်ပြီး သူဟာ ဆက်ကနဲဆက်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်မအပေါ် တအားဖိကပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မရှေ့မှာ ကောင်းလာမယ့်ဟာကို မျှော်နေတုန်း သူ့လီးကို ကျွန်မအဖုတ်ထဲက စွတ်ကနဲနှုတ်ပြီးထသွားတယ်။

ကျွန်မ မကျေမနပ်နဲ့ ကျန်နေခဲ့တယ်။ နောက်တခါများ ထပ်ပြီးလုပ်ဦးမလားမျှော်လင့်နေပေမယ့် သူဟာ ရေချိုးခန်းသွားပြီးရေချိုးပြန်လာတယ်။ နောက် ကျွန်မဘေးမှာ တဘက်စောင်းပြီး အိပ်သွားတယ်။ ကျွန်မအဖို့တော့ တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်ဘူးပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ဟိုဘက်လူးလိုက်၊ ဒီဘက်လူးလိုက်နဲ့ နေရင်းက စိတ်လျှော့ပြီးအိပ်မယ်လို့လဲပြင်ရော သူနိုးလာပြီး မပြောမဆို ဟိုကိုင် သည်ကိုင်နဲ့လုပ်ပြီး တခါတက်လိုးပြန်ပါရော။ ကျွန်မဘာတက်နိုင်မှာလဲ။ ကျွန်မမှာ သူ့မယားဖြစ်နေပြီ မဟုတ်လား။ သူပြုသမျှ နုရတော့မှာပေါ့။ ဒီတခါလဲ ဒီလိုပဲ သူ့ဆန္ဒကြည့်ရုံဘဲ လုပ်သွားတယ်။ ကျွန်မမှာတော့ လမ်းခုလတ်မှာဘဲ ဟာကျန်နေခဲ့တော့တယ်။

အိမ်ထောင်ကျရင်တော့ ဇိမ်ရှိမှာဘဲလို့ ထင်နေတာ။ ခုတော့ရှင် ဘယ်မှာလဲ ဇိမ်။ ကျွန်မဆန္ဒမပြည့်တော့ စိတ်တိုလာတယ်။ သူနဲ့ ခဏခဏ ရန်ဖြစ်ရတယ်။ ဒါနဲ့ တနေေ့တာ့ သူ့တူတယောက် ကျောင်းတက်ဖို့ ကျွန်မတို့ အိမ်မှာ လာနေပါရော။ စာမေးပွဲ ခဏခဏကျလို့ဆိုပြီး သူ့မိဘများက မနိုင်လို့ ကျွန်မဆို့ဆီ ပို့လိုက်တာပေါ့။ စာမေးပွဲကျတယ်သာ ဆိုတယ်။ ကောင်လေးက လူပွေလေးကိုရှင့်။ သူ့အသွင်အပြင်ကြည့်တော့ အေးသလိုရိုးသလိုနဲ့။ ကြိတ်ပွေနေတဲ့ ဟာလေးကိုကြည့်လေ။ ရောက်တဲ့နေကဆိုရင် သူ့ဦးလေးရှေ့တော့ စကားတခွန်းမှ မပြောဘဲ သူ့ဦးလေး ပြောသမျှကို နားထောင်ပြီး ခေါင်းလိုက်ညိတ်နေတယ်။ ဟော သူ့ဦးလေးလည်း အလုပ်တိုက်လည်း သွားရော၊ ကျွန်မရှိရာ မီးဖိုချောင်ရောက်လာပြီး စကားဖောင်ဖွဲ့ပြော၊ ကျွန်မကို ကူညီလုပ်ပြီး ကျွန်မနားမှာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်၊ ကျွန်မကို စိုက်စိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။

ကျွန်မမေးတော့ အန်တီက လှလွန်းလို့တဲ့။ သူပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်တာနဲ့ မြှောက်ပြောတာတွေ ကျွန်မကို ရင်ခုန်စေပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နေလာတာ (၇) ရက်မြှောက်တဲ့နေ့မှာပေါ့။ သူ့ဦးလေး ခရီးဝေးထွက်သွားရတယ်။ ညနေ တူတော်မောင်ကျောင်းက အစောဘဲ ပြန်လာတယ်။ ကျွန်မလဲ တရေးနိုးရာက ရေချိုးနေတုန်း သူဝင်လာသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သူဟာလေဲလုံခြည်ဝတ်လာပြီး မျက်နှသုတ်ပုဝါကိုပခုန်းပေါ် တင်လာပြီး ကျွန်မကို မြန်မြန်ချိုးဖို့ပြောတယ်။ ကျွန်မလဲ ဆပ်ပြာတိုက်တုန်း ဖြေးဖြေးပေါ့လို့ပြောတယ်။ သူက ဒေါ်လေးကလဲ ဆပ်ပြာတိုက်တာ ကျောလည်းမတိုက်ဘူးတဲ့။

ကျွန်မလဲ ဟဲ့ လက်ကမမှီတာဆိုတော့ ကျွန်တော်တိုက်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်မလက်ထဲက ဆပ်ပြာကိုယူပြီး ကျွန်မကျောကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ်။ ကျွန်မလဲ အထိအတွေ့မှာ ရစ်မူးပြီး သူ့ရဲ့ တယုတယပွတ်ပေးနေတာကို အသာငြိမ်နေမိတယ်။ ဂုတ်ကနေ ကျောပြင်ကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်ပေးရင်း ကျွန်မကျောတခုလုံး ပွတ်ရအောင် ထမီရင်လျားကို လျှောပြီး နောက်ပိုင်းက နဲနဲလျှော့ပေးလိုက်တယ်။ လျှော့ပေးလိုက်တော့ သူဟာ ကျောရိုးတလျှောက် တင်းပါးအထိ လျှောတိုက်ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မလည်း ဇိမ်ရှိရှိနဲ့ ငြိမ်နေမိတယ်။

သူ့ရဲ့ ပွတ်ပေးနေတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ဟာ ကျောရိုးအထက် ပွတ်ရာကနေ ဘေးဘက်ကိုနယ်ချဲ့ပြီး ပွတ်ပေးနေပြန်တယ်။ လက်ပြင်ကနေ အောက်ဖင်ဆုံအထိ အထက်အောက်ပွတ်နေရာက မသိမသာ ချိုင်းအောက်ဘက် ဘေးသားဘက်ကို ရောက်လာရာက ကျွန်မရင်သားတွေကို ပွတ်နေပြန်ရော။ သူ့ရဲ့ပွတ်သပ်ပေးမှုဟာ ငြင်သာလွန်းပြန်တော့ ကျွန်မတွန်းဖယ်မပစ်ဘဲ ငြိမ်ပြီးတော့ ဇိမ်ခံနေမိတော့တယ်။ လက်တဖက်က ကျွန်မနို့တလုံးဆီကို ကူးပြောင်းပြီး ပွတ်ပေးနေတုန်း လက်တဖက်က ကျွန်မဗိုက်သားဆီကို လျှောချသွားတယ်။ ကျွန်မသတိထားမိတာက ကျွန်မနောက်မှာ သူဟာပူးကပ်လာတာရယ်၊ ကျွန်မဖင်ကြားမှာ ပူနွေးနွေး မာတောင့်တောင့် သူ့လီးကြီး ကပ်မြုပ်ထားတာကို သတိထားမိတယ်။

ကျွန်မစိတ်တွေ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ဆန္ဒတွေတက်လာတယ်။ သူ့လက်ဟာ ဗိုက်သားအောက် ဆီးခုံဆီသွားတော့ မရောက်ဘဲ တခုခုဟာ ထုတ်ထားသလိုဖြစ်ပြီး ကျွန်မကိုင်ထားတဲ့ ထမီစဟာ တင်းသွားတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်မလက်က ထမီကို လွှတ်ချလိုက်တော့ ကျွန်မဟာ တုံးလုံးဖြစ်သွားတယ်။ သူ့ရဲ့လီးဟာလည်း အခုမှ ကျွန်မဖင်သားနှစ်ခုအကြားမှာ လုံချီမခံဘဲ ထိတွေ့ဝင်ရောက်လာတော့တယ်။ ဆီးခုံပေါ်ကလက်ဟာလည်း ရွှေ့လို့ရပြီး ကျွန်မအဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်တွယ်နေတော့တယ်။ အဲဒီလို လုပ်ရင်းက သူကမှီလိုက်တော့ ကျွန်မရှေ့ကို နဲနဲကိုင်းပေးရာက ရှေ့ပိုင်းမှာ ရှိနေတဲ့ရေစည်ပိုင်းကို လက်ထောက်ပြီး မှေးလိုက်တယ်။ ဖင်ကြားထဲရောက်နေတဲ့ သူ့လီးထိပ်ဟာ ကျွန်မရှေ့နဲနဲကိုင်းလိုက်တော့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းသားနဲ့ လာထိတယ်။

ကျွန်မပိုပြီး ကုန်းပေးလိုက်တော့ သူ့လီးဟာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြားကို တိုးဝင်လာတယ်။ အရေကြည်တွေ ရွဲနေတော့ သူ့လီးဟာ လျှောကနဲဝင်တယ်။ နောက် ပြန်ထွက်လိုက်၊ တိုးဝင်လိုက်နဲ့ ကျွန်မတော့ ကောင်းနေတော့တယ်။ နောက် လီးတချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့ ကျွန်မအသက်ရှုကြပ်သလို အထဲကအောင့်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဆက်လုပ်သွားတော့ အောင့်တာတွေပျောက်သွားပြီး ကောင်းတာပိုလာတယ်။ ဒီလိုလုပ်ရင်းက သူ့လက်တဘက်က စောက်စေ့ကို ကလိပေးတော့ ကျွန်မဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကို အစွမ်းကုန်မြှောက်ပြီး တိုးပေးမိတယ်။

သူဟာလေ လူငယ်ပေမယ့် အလိုးကျွမ်းကင်ပုံရတယ်။ ကျွန်မအရင် ဘယ်နှစ်ယောက်များ လုပ်ခဲ့ဘူးလဲ မသိဘူး။ ကြည့်လေခု။ သူနောက်က ခွေးလိုးသလို လိုးနေတာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်တခုလုံးကို အနှံ့အပြားပွတ်တိုက် ထိတွေ့သွားပောင်လုပ်တယ်။ ကျွန်မစိတ်ကိုလဲ သိနေသလိုဘဲ။ ကျွန်မစိတ်တွေတက်လာတာနဲ့ သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ မြန်လာတယ်။ တခါတခါနားပြီး ဖိကပ်ထားလိုက်ပြန်ပြီး အရှိန်ယူဆောင့်လိုက်လုပ်တယ်။ ကျွန်မစိတ်ဆန္ဒတွေ အဆုံးစွန်လည်းရောက်ရော သူဟာ မညှာမတာ အစွမ်းကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်တာ ကျွန်မကောင်းလွန်းလို့ ညီးသံတွေထွက်ပြီး တွန့်လိန်ပြီး ပြီး သွားရတော့တယ်။ သူလည်းမရှေးမနှောင်းမှာဘဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ပြီး သွားတယ်။ နောက် ရေအတူပြန်ချိုးပြီး ထမင်းစားကြတယ်။

ခုလိုဆိုတော့ ကျွန်မဟာ အညှာလွယ်တဲ့ မိန်းကလေးလို့ ထင်ကြမှာဘဲ။ ထင်ရင်လည်း ထင်နိုင်ပါတယ်။ ခုလိုတွေ့ကြတော့ ဘယ်သူရှောင်နိုင်ကြမှာလဲရှင်။ ခု ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဖြစ်ကြတာပဌမဆုံး အကြိမ်မဟုတ်ပါဘူး။ ပဌမဆုံး အကြိမ်ကတော့ ကျွန်မယောင်္ကျား ပဌမဆုံးအကြိမ် ခရီးထွက်တဲ့နေ့ကဘဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်မဟာ ညဆိုရင် တယောက်ထဲမအိပ်ရဲဘူးပေါ့။ ငယ်ငယ်ကတည်းကဘဲ ဆိုပါတော့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မယောင်္ကျားကိုတော့ ကျွန်မတယောက်ထဲ မအိပ်ရဲတာ မပြောမိဘူးပေါ့။ ဒါနဲ့ ပဌမဆုံးအကြိမ် သူခရီးထွက်တော့ သူ့ရုံးကကောင်လေးတယောက်ကို စာနဲ့လွှတ်ပြောတယ်။ ကျွန်မလည်း အရဲတင်းပြီး ငါတယောက်တည်း အိပ်ကြည့်မယ်ပေါ့။ နောက်ပြီး တဖက်ခန်းမှာ တူတော်မောင်ရှိနေသားပဲ ဆိုပြီးတော့ပေါ့။

ညလည်းရောက်ရော အိပ်ယာဝင်တော့ ကျွန်မစိတ်တွေ ချောက်ချားလာတယ်။ တဖက်ခန်းမှာ တူတော်မောင်က မီဖွင့်ပြီး စာကျက်နေတယ်။ ကျွန်မလည်း မီးဖွင့်ထားတယ်ပေါ့။ ဒါနဲ့ ကျွန်မလည်း နဲနဲရဲလာပြန်တယ်။ မိုးဟာ ဗြုံးကနဲရွာလာပြန်တယ်။ လေကလည်း တိုက်လာတယ်။ လျှပ်တွေလည်း ပစ်လိုက်ရော ရုတ်တရက်မီးငြိမ်းသွားတော့ မှောင်သွားတာနဲ့အတူ ကျွန်မလည်း ကြောက်စိတ်တွေ ဝင်လာတာပေါ့။ မီးကပြန်မလင်းလာတော့ ကြောက်စိတ်တွေ ပိုလာပြီး ကျွန်မတူကို ကျွန်မအခန်းထဲခေါ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာဘဲ အိပ်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။ ကုတင်ပေါ်နှစ်ယောက်သားလည်းလှဲမိရော ဝင်းကနဲ တအားလျှပ်စီးက လင်းသွားပြီး ဒိုင်းကနဲ နားကွဲမတက် မိုးခြိမ်းလိုက်တော့ ကျွန်မလန့်ပြီး တူတော်မောင်ကို မလွှတ်ဘဲ တအားဖက်ထားလိုက်မိတော့တယ်။

သူကလည်း ကျွန်မကျောကို သိုင်းဖက်ထားရင်းက ကျောကိုပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျွန်မခေါင်းကိုတော့ သူ့မျက်နှာအောက်မှာ ဖွက်ထားတယ်။ အကြောက်ပြေသွားတော့ ကျွန်မလက်ကိုဖြေလိုက်ပေမယ့် သူကဖက်ထားတယ်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုဘဲ ဖိုမထိတွေ့မှုတွေက ဝင်လာပြီး ကျွန်မ သူ့ရင်ခွင်ထဲက တိုးထွက်ဖို့ကြိုးစားကြည့်သေးတယ်။ မရဘူး။ ကျွန်မသူ့ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်တော့တယ်။ ကျွန်မဆန္ဒတွေ တမျှင်းမျှင်း (တငွေ့ငွေ့) ကြွလာတယ်။ သူ့လျှာနဲ့ကျွန်မလျှာချင်း လုံးထွေးပွတ်မိတော့ ကျွန်မရုန်းထွက်ဖို့ မကြိုးစားဘဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ သူ့လက်တွေဟာလည်း ကျွန်မနို့ကို ပွတ်ကစားနေပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းက ဖြုတ်ကနဲခွါသွားတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ကျွန်မရဲ့နို့ကို စုပ်ယူနေပါတယ်။ နောက် သူ့လက်တဖက်ဟာ  ကျွန်မပေါင်ကို ပွတ်ပေးရင်း ကျွန်မထမီကို အပေါ်တွန်းတင်သွားတယ်။ ကျွန်မပေါင်က အောက်ကိုလျှောတိုက်ပွတ်ရင်းက သူ့ခါးပေါ်ကို ဆွဲတင်လိုက်တော့ ကျွန်မသူ့ကို ခွပြီးဖြစ်သွားတယ်။

သူ့အောက်ပိုင်းက တိုးကပ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့မာတောင်နေတဲ့ လီးထိပ်ဟာ ကျွန်မစောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းမှာ လာထောက်နေတယ်။ သူကထိုးဖို့ပြင်တော့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းဟာ သူ့လီးတိုးဝင်လို့ ကွဲဟသွားတယ်။ သူ့လီးထိပ်နဲ့ စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးသလို ဖြစ်နေတော့ ကျွန်မစောက်ခေါင်းဟာ ရွလာပြီး အရေလဲ့လာတယ်။ သူ့လီးထိပ်ကလည်း  အရေကြည်လေးတွေထွက်လာလို့ ချောချောမွေ့မွေ့ အကွဲကြောင်းတလျှောက် ပွတ်တိုင်နေတယ်။ ကျွန်မ မနေနိုင်လို့ နေရာရွေ့ပေးလိုက်တော့ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးရဲ့ကွမ်းသီးခေါင်း မြုပ်ဝင်သွားတယ်။ သူက ကျွန်မတင်ပါးကို ဆွဲကပ်ပြီး ယူလိုက်တယ်။ သူ့လီးတဝက် ထပ်ဝင်လာတယ်။ နောက် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေတယ်။ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ဒါပေမယ့် နဲနဲတော့ ဘာမှန်းမသိဘူး။ ဘေးချင်းစောင်းပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးရတော့ အားပါးတရတော့ မဆောင့်ရဘူးပေါ့။ ဒါမို့ နဲနဲဘဲ ကောင်းနေတာပေါ့။ သူလဲ အားမရဘူးနဲ့တူပါတယ်။ ကျွန်မကို သူ့ကိုယ်လုံးနဲ့ တွန်းလိုက်တော့ ကျွန်မပက်လက်လန်သွားတယ် ဆိုရင်ဘဲ သူကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာ လိုက်မှောက်ပြီး ကျွန်မပေါင်နှစ်ခုကြား သူ့ခြေနှစ်ချောင်းထားပြီး လုပ်ပြန်တယ်။ 

သူ့ရဲ့လီးဟာ ရွှဲနေတဲ့ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ထဲကို တထစ်ပြီးတထစ်တိုးဝင်လိုက်၊ ပြန်ထွက်သွားလိုက်နဲ့ ခုနင်ကထက် ပိုကောင်းလာတယ်။ သူ့လီးကလည်းဆောင့်လိုက်ရင် အဆုံးအထိဝင်လာတယ်။ ဒီလို အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ရင်းက ရပ်နားလိုက်တော့ ကျွန်မစိုးရိမ်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်တော်ချောလေးက သူ့ဟာကြီးကို မနှုတ်သေးဘဲ ကျွန်မပေါင်ကို ဆွဲမပြီးထောင်လိုက်တယ်။ သူက ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်ပြီး ထောင်ထားတဲ့ ကျွန်မပေါင်ကို ထိန်းပြီး လုပ်ပြန်ပါတယ်။ ကျွန်မအဖုတ်ဟာ ပိုပြဲသွားပြီး သူ့လီးဟာလည်း ပိုဝင်လာပါတယ်။ 

သူ့ဆောင့်ချက်ဟာလည်း ပိုထိရောက်တယ်။ သူ့ဆီးခုံနဲ့ ကျွန်မဆီးခုံဟာ ထိမိကပ်မိတယ်။ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်မလေ ပေါင်တွေကိုကားပြီး စောက်ဖုတ်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲထားပေးလိုက်မိတယ်။ သူကလည်း ခပ်မြန်မြန်ဆောင်လိုက်၊ အားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုက်နေရာက တအားဖိဆောင့်ချက်တွေက မြန်မြန်လာတယ်။

ကျွန်မ အားမလိုအားမရဖြစ်လာပြီး သူဆောင်လိုက်တိုင်း ဖင်ကိုမြှောက်မြှောက်ပေးလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တရွရွဖြစ်လာပြီး အကြောတွေတင်းရာက ဓါတ်လိုက်သလို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်သွားပြီး လောကကြီးကို မေ့မြောသွားအောင်ကို ကောင်းသွားတယ်။ သူ့လီးကလည်း တဆတ်ဆတ်နဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ကျွန်မကို တအားဖတ်ပြီး ဖိကပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ 

ကျွန်မလင်ရကတည်းက အခုတခါဘဲ လိုးရတဲ့အရသာရဲ့ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် အရသာကို ရတော့တယ်။ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်မသူ့ကို တအားဖက်ထားပြီး မှိန်းနေမိတယ်။ သူ့ခမြာတော့ ဆောင့်ရလွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့။ မောဟိုက်နေပုံပါဘဲ။ ကျွန်မကိုယ်ပေါ်မှာဘဲ မှိန်းနေတယ်။ နောက်မှ ကျွန်မကိုယ်ပေါ်က လျှောဆင်းသွားတယ်။ ကျွန်မဘေးမှာဘဲ ပက်လက်မှေးပြီးမှိန်းနေတယ်။ မီးကတော့ ခုထိလင်းမလာသေးဘူးပေါ့။ ကျွန်မလည်းသူ့ကို တွယ်တာသွားမိတယ်။ ဒါနဲ့ တယုတယ လက်နဲ့ဟိုပွတ်သည်ပွတ်စမ်းရင်းက သူ့အပေါ်ပိုင်းကို မိုးပြီး နဖူးလေးကို ကြင်နာစွာနမ်းလိုက်တယ်။ နောက် သူ့ပါးလေးကိုလည်း မွှေးလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်မကျောကို သိုင်းဖက်ထားတယ်။ ကျွန်မအရဲစွန့်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို အသာစုပ်ကြည့်မိတယ်။ ကိုယ်က အနမ်းခံရတာက အရသာတမျိုး၊ ခုကိုယ်ကနမ်းကြည့်တော့ အရသာတမျိုးရပြန်တယ်။

ကျွန်မ သူ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ရာကနေ သူ့ပါးစပ်ထဲ လျှာထိုးထည့်လိုက်ပြီး သူ့လျှာနဲ့ လုံးထွေးပွတ်ကြည့်မိတယ်။ 


အပိုင္း (၂ ) ဆက္ရန္ >>>>




ချစ်လို့မဝနိုင် မောင့်သက်ပိုင် (စ/ဆုံး)

ချစ်လို့မဝနိုင် မောင့်သက်ပိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မိုးတွင်းကြီးမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်း နေတွေများ သာလို့၊ ပွင့်လို့…၊ ဈေးခြင်းကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်ရင်း နဖူး၌ သီးနေသော ချွေးစက်များကို သုတ်လိုက်သည်..။ ပြီး.. အခန်းထဲ ဝင်ကာ ချွေးစို အဝတ်များကို တစ်ခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ ၃၈ လက်မ ဆိုက်ကြီး ဘရာစီယာကို နမ်းကြည့်လိုက်တော့ ချွေးစော်နံနေပြီ..။  အင်း… ရေချိုးရင်း  လျှော်ရအုံးမည်..။ ခန္ဓာကိုယ်၌ တစ်ခုတည်းသာ ကျန်တော့သည့် ဆပ်စမိုင်နာ နီရဲရဲလေးကို ဒူးပင့်၍ ချွတ်လိုက်သည်..။

သူလည်း ချွေးနံ့ရော ဟိုအနံ့ရော မွှန်ထူနေလေပြီ..။  တဘက်တစ်ထည်ကို တန်းပေါ်မှ ယူကာ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာ ရပ်ရင်း တစ်ကိုယ်လုံးကို သန့်စင်လိုက်၏။မှန်ချပ်ရှေ့မှာ ကိုယ်လုံးပြည့် လုံးတီးပေါ်နေသော မိမိ၏ ကိုယ်လုံးအလှကို ငေးမောရင်း တစ်ကိုယ်တည်း ပီတိ တွေ ဖြာနေမိသေး၏။

ကိုယ်ကို ဘယ်လှည့်ညာလှည့်၊ သမင်လည်ပြန်လှည့် အလှည့်မျိုးစုံဖြင့် ကြည့်၍ အားရကာမှ ချွေးစုပ်မည့် စပို့ရှပ် လက်တိုနှင့် တွေ့ရာ ထမီတစ်ထည်ကို ကောက်ဝတ်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် မီးဖိုချောင်သို့ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်..။ ခြင်းထဲက ချက်ပြုတ်စရာတွေကို တစ်ခုချင်း ချပြီး ခုတ်ထစ်စရာတွေကို ခုတ်ထစ်နေခိုက် ရှပ်ရှက်..ရှပ်ရှပ် ခြေသံများနှင့်အတူ …

“ အပျိုကြီး…….အပျိုကြီးရေ…”

ဟု ကျယ်လောင် ကျယ်လောင် အသံပေး၍ ဒေါ်နီမာ ဝင်လာသည်..။

“ အော်……ဘယ်သူလဲလို့… မမမာ….လာလေ…ထိုင်….”

သိလျှက်နှင့် ဧည့်ဝတ်စကားဆိုကာ ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်..။ ဒေါ်နီမာက ယောက်ျားလုပ်စာ ထိုင်စား၊ အတင်းပြော အိမ်လည်၊ ဒါသည်သာ သူမအလုပ်..။ အောင်သွယ်က ဝါသနာ ကြီးလိုက်သေး..၊ အပျိုလေး…အပျိုဖြန်းတွေဆို ဒေါ်နီမာနှင့် ကြာကြာမနေရဲ..။

အောင်သွယ်လုပ်ရင်လုပ်၊ မလုပ်ရင် လင်ကိစ္စ သားကိစ္စတွေကို တစ်တစ်ခွခွ မြိန်ရေယှက်ရေ ပြောတတ်သည်..။ ဝါသနာကြီးသော မြီးကောင်ပေါက်မလေးတွေကတော့ ရှက်တတ်သော အမူအယာဖြင့် ဒေါ်နီမာ ပြောသော မစားရဝခမန်း ခြင်ထောင်ဇာတ်လမ်းတွေကို ဖုတ်လှိုက် ဖုတ်လှိုက်နှင့် ရင်တခုန်ခုန် အာသာမပြေ နားထောင်ချင်တတ်ကြသည်..။

ဒေါ်နီမာက မခင်သက်ဘေးမှ ဖင်ထိုင်ခုံ တစ်လုံးကို ဆွဲယူပြီး နံရံ၌ မှီကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်သည်..။  ပြီးတော့… သိလျှက်နှင့် ကြက်သားတွေလားဟု မေးလိုက်သေး၏။

“ ဟုတ်တယ်…မမမာရေ… ဒီနေ့ စနေနေ့ဆိုတော့ သင်တန်းတက်နေတဲ့ ဆွေဆွေတို့ လာမှာမို့ ဟင်းကောင်းလေး ချက်ကျွေးချင်လို့ ဆိုပါတော့….”

“ အော်….ဟုတ်ပါ့..၊ ကောင်းပါ့….၊ ဒါနဲ့ ထားအိလေးကော မတွေ့ပါလား…”

“ ထားအိ သူတို့ ကုမ္ပဏီကိစ္စနဲ့ မန္တလေးတဲ့..၊ အခုမနက်ပဲ ထွက်သွားတယ်…လေ…”

“ ဟင်….ဒါဆို..အိမ်မှာ အပျိုကြီး တစ်ယောက်တည်း ပေါ့…”

“ အင်း…အပျိုကြီးတို့ပဲ ကောင်းတယ်..၊ လင်ယူသားမွေး ကိစ္စလဲ မလုပ်မရှုတ်တော့ဘူး..၊ ကိုယ့်ဘာသာ တစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် နော်.. စားချင်မှ ကိုယ်ကြိုက်သလို…..ဟင်းဟင်း…”

ဟု အကဲစမ်းသည့်အနေဖြင့် ဆိုလိုက်သည်..။  အပျိုကြီး က ဘာမှ မပြောပဲ အောက်ငုံ့၍ ခုတ်ထစ်စရာ အသားများကို သာ ရွေးရင်း ပြုံးနေလိုက်သည်..။ အတွင်းခံမပါပဲ စပို့ရှပ် အိအိတိုတိုကိုသာ ဝတ်ထားသမို့ ရင်သားများ အထင်းသား ပုံပေါ်နေကာ အသားတုံးကို ခုတ်လိုက်တိုင်း တုန်တုန် .. တုန်တုန်နှင့် လှုပ်ခါနေသော မခင်သက်၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တစ်ချက်ကြည့်ရင်း …

“ ဝါကျွတ်တော့မယ်နော်… ”

ဟု မဆီမဆိုင် ဆိုလေသည်..။ အပျိုကြီးက …အင်း  ဟု သံယောင်လိုက်၏..။

“ အေးလေ… အပျိုကြီးဘဝနဲ့ နေတာပဲ ကောင်းတယ် မသက်ရေ… သိလား..၊ ယောင်လို့များတော့ လင်ယူမယ် စိတ်မကူးလေနဲ့…”

“ ဟင်း….မမမာက ကောင်းတာကျ ထည့်မပြောဘူး..ချန်ထားတယ်..”

ဒေါ်နီမာ ဆင်သော အကွက်ထဲသို့ တည့်တည့်ကြီး ဝင်လိုက်သည်..။ ဒေါ်နီမာက ချောင်းတစ်ချက် ဟန့်လိုက်ကာ…

“ အေးလေ… ကောင်းတာတော့ ကောင်းတာပေါ့..ဒါပေမယ့် ခဏပါ…မသက်ရယ်..၊ ကောင်းတာကတော့ မသက်လည်း အပျိုကြီးပေမယ့် ဟင်းဟင်း…..”

“ အလိုတော်… မမမာနော်….ဟင်း………”

“ သဘောပြောတာပါတော်၊ ခုကာလ… အပျိုကြီး အပျိုကြီး ပေါင်လှန်ကြည့် လီးရာချည်း…ဆိုတဲ့ အထဲများ ကိုယ့်ညီမ ပါမလားလို့ပါ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မသက်ကိုမို့ ပြောရအုံးမယ်၊ ဒီမယ်…ပါတော့ကော ဘာဖြစ်သေးလဲ အေ..နော်…၊ ဘယ်သူမှ မသိပြီးတာပဲဟာ..ကိုယ်တို့ကတော့ ရှင်းရှင်းပဲ ဒါမျိုးဆို လက်မနှေးထဲကပဲ…၊ ကိုယ်တို့များ ဆိုလေ ဒီမယ်…ဒီမယ်… ဒါသာကြည့်..(၁၄) နှစ်သမီးကထဲက အတွေ့အကြုံ ရှိခဲ့တာ.. ”

ပြောပြောဆိုဆို သူ့ပေါင်ကြား ပုတ်ပုတ်ပြသည်..။ဒေါ်နီမာ၏ သဘာဝကို မကြိုက်လှသော်လည်း ဒီတစ်ခါတော့ အပျိုကြီးကိုယ်နှိုက်က စိတ်ပါသလိုလိုမို့ သူပြောသမျှ မှေး၍ နားထောင်နေလိုက်သည်..။

“ မသက်… ဘယ်လိုမှ တော့ မအောင်းမေ့နဲ့နော်.. မိန်းမချင်း ကိုယ်ချင်းစာလို့ ပြောတာ…၊ မသက် ဆန္ဒရှိရင် ပြော..၊ မမမာက ပိုင်တယ်၊ ပိုင်တဲ့ ယောက်ျားတွေ အများကြီး … ငယ်ငယ်လား၊ ရွယ်တူလား၊ ဦးဦးအရွယ်လား၊ ပြော… အပျော်လဲရတယ်၊ ရေရှည်လဲ ရတယ်.. ရည်ရွယ်ထားရင် လက်ထပ်ချင်လဲ ရတယ် သိလား…”

ဟု တစ်ယောက်ယောက် ကြားသွားမည်ကို စိုးရိမ်ဟန်ဖြင့် အသံကို အုပ်၍  ပြောလေသည်..။

“ ရပါတယ်…မမမာရဲ့……”

“ ဘာ…ရပါတယ်…ဟုတ်လား…၊ အပျိုကြီး၊ ခေါ်ခဲ့လို့ ရပါတယ်လားဟင်…”

“ ဟုတ်ပါဘူး…. မမမာရဲ့.. ဒီလိုပဲ နေနေကျပဲ ဥစ္စာ…”

“ အဲဒါပြောတာပေါ့… မသက်တို့ ..အဲဒါတွေ ခက်တာ၊ ဒီမယ် .. မမမာကို မယုံလို့လား..”

“ ဟုတ်ပါဘူး… အေးဆေးပဲ နေချင်လို့…”

“ ဖြစ်ရပြီ.. ဒီမယ်… မသက်က အပျိုကြီးဆိုပေမယ့် တကယ့်ကို လုံးကြီးပေါက်လှကြီးမို့ ကိုယ်တို့က ပြောတာ..၊ ဒီအတိုင်းကြီး ပစ်ထားလိုက်တော့မှာလား… ၊ နှမျောစရာ….”

မခင်သက်က ဘေးသို့ စင်သွားသော ကြက်သားတုံးကို မမှီမကမ်း လှမ်းဆွဲလိုက်ရာ စောင်းလဲမလို ဖြစ်သွားပြီးမှ ထိုင်ခုံပေါ် ဖင်ထိုင်ရင်း ကျန်သော အသားတွေကို ခုတ်နေပြန်သည်..။

လဲမလိုလို ဖြစ်သွားသောကြောင့် သူမ၏ ထမီက ဖရိုဖရဲ အနားစ ပုံပျက်သွားကာ ပြန်ထိုင်လိုက်တော့ အောက်စလွတ်၍ နေတော့သည်..။  လက်မှာလဲ ဟင်းကိုင်နေခိုက်မို့ ပေပွနေသည်..။ ပြင်မထိုင်အား…။ ဒေါ်နီမာက ဟောင်းလောင်းကြီး ပေါ်နေသော မခင်သက် ပေါင်ခွကြားကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲက ပြုံးမိသည်..။  မခင်သက်ကတော့ သိဟန်မတူ..၊ သိလည်း မိန်းမချင်းမို့ အရေးမကြီးသလို ဆက်နေလိုက်ဟန် တူပါရဲ့..။

ဝါဝင်းသော ပေါင်တွင်းသားနှစ်ဖက်ကို အလင်းရောင်ဖြင့်  အထင်းသား မြင်နေရသည်..။  စောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင် မမြင်ရသော်လည်း စောက်ခုံနှင့် စောက်မွှေးတွေကိုတော့ မဲမဲချိတ်ချိတ် လိမ်လိမ်ရှုတ်ရှုတ်ကြီး တွေ့နေရသည်..။

ဟင်းချက်နေရင်း  ဒေါ်နီမာက စကားလုံးဖြင့် လာပြီး ဆွခဲ့သည်မို့ ကြုံဖူးခဲ့သော အဖြစ်အပျက်တို့ကို တွေးမိရင်း မခင်သက်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်တည်း ရင်ဖိုနေမိရတော့သည်..။

.................................................................................................................................

တစ်မနက်လုံး အချက်အပြုတ် ကိစ္စများနှင့် နပမ်းလုံးနေရသည်..။  မီးဖိုချောင်ကိစ္စတွေ ပြီးသွားကာမှ လျှော်ဖွပ်စရာတွေ လျှော်ဖွပ်၊ ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးလေး ဘာလေး လူးရန် မှန်တင်ခုံရှေ့ ထိုင်ဖြစ်ရတော့သည်..။

ရင်ရှားထားသော  ရေစိုထမီကို လဲလိုက်ပြီး အခြောက်လဲလိုက်သည်.။  ဝတ်ပြီးကာမှ ထမီကလည်း ကွဲထားတာ အကြီးကြီး..။ မတတ်နိုင်..၊ ဘယ်သူရှိတာမှတ်လို့…။ ထမီအကွဲကို လှည့်ဝတ်လို့လဲ မလုံ..၊ အကွဲက နှစ်ကွဲ၊ ရှေ့ပို့တော့ နောက်က မလုံ၊ နောက်ပို့တော့ ရှေ့ကမလုံ၊ ကဲဟယ်..ဟု ဆိုကာ  ရှေ့နောက် တစ်ကွဲစီ ပို့ရင်း ရင်ရှားလိုက်သည်..။  ပြီး.. သနပ်ခါး သွေးလိုက်၏။ မျက်နှာကို လူးပြီး ကိုယ်လုံးကို လူးရန် ထမီစကို ဖြည်ချလိုက်သည်..။

ဖွံ့ဖြိုးဝိုင်းစက်သော နို့ကြီးနှစ်လုံးက ခန့်ခန့်ကြီး ပေါ်လာ၏။ မှန်ထဲမှာ ဖွေးဖွေးမို့မို့ကြီး ပြူထွက်နေသော ကိုယ့်နို့နှစ်လုံးကို ငေးစိုက်နေရင်းက ကျောက်ပြင်ပေါ်မှ  သနပ်ခါးကို လက်ဝါးဖြင့် ပွတ်၍ ဆွဲလိုက်ကာ လက်မောင်းသား အိအိနှင့် ကျောပြင် ဂုတ်သားတွေကို လူးနေခိုက်… ရှပ်ရှပ်..ရှပ်ရှပ် ခြေသံက ပေါ်လာပြန်၏။

“ အင်း……..မမမာတစ်ယောက် ပြောရတာ အားမရသေးလို့ တစ်ခါလာပြန်ပြီ ထင်ပါရဲ့..”

ဟု တွေးရင်း ကုန်သွားသော သနပ်ခါးအတွက် နောက်တစ်ကျော့ သွေးလိုက်ပြန်သည်..။

ခြေသံက အခန်းဝ၌ ရပ်သွား၏။  ထိုခြေသံသည် မခင်သက် ထင်ထားသလို ဒေါ်နီမာ၏ ခြေသံ မဟုတ်ဘဲ ပိုင်စိုး၏ ခြေသံဟု သိခဲ့လျှင် မခင်သက်တစ်ယောက် ဤသို့ ပရမ်းပတာကြီး နေမည့်ပုံ မပေါ်ပါ..။  ခုတော့…  သူတို့နှစ်ယောက် ကြုံရပြန်ချေပြီ..။  တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်………..။

...........................................................................................................................

ပိုင်စိုးသည် အရင်တစ်ခါ ကြုံခဲ့ဖူးသည်မို့ ဒီတစ်ခါ ဘာသံမှ မပေးတော့ဘဲ ဝင်လာခဲ့သည်..။  စင်စစ် ပိုင်စိုး မရိုးသား…၊  မရိုးသားခြင်းက ယခု ထိုက်ထိုက်တန်တန် ဂုဏ်ပြုလေပြီဟု ဆိုရမည်လား မသိ၊ တံခါးဝသို့ ပိုင်စိုး အရောက် မခင်သက်တစ်ယောက် ခေါင်းကိုငုံ့၍ စိတ်ပါလက်ပါ သနပ်ခါး သွေးနေသည်..။

အသံမပေးသေးဘဲ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်နေမိ၏။ ဒေါ်ခင်သက်က ရှေ့ကိုသာ အားစိုက်ပြီး သွေးနေသည်မို့ ပိုင်စိုး ရောက်နေတာ မသိ၊ သူမ၏ ထမီအကွဲထဲမှ မို့အစ် ပြူထွက်နေသော ညာဘက်ခြမ်း တင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှင့် အားစိုက်၍ ကုန်းသွေးလိုက်တိုင်း လှုပ်လှုပ်နေသော မှန်ထဲမှတဆင့် မြင်ရသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပိုင်စိုး ငေးကြည့်နေရင်း အာခေါင်များ ခြောက်လာပါတော့သည်..။

ခဏကြာမှ ဒေါ်ခင်သက်တစ်ယောက် စိတ်ကူးဝင်သည်..။ စောစောက ခြေသံကြားပါတယ်ဟု တွေးမိရင်း ခေါင်းကို ဆတ်ခနဲအမော့၊ မှန်ရိပ်ထဲ ပေါ်လာသော ပိုင်စိုး၏ မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရသည်..။မခင်သက် ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားကာ ပေါင်ရင်းအထိ လျှောကျနေသော ထမီကို ကမန်းကတန်း ကောက်ဝတ်သည်..။  သို့ပေမယ့် … ဖြစ်သလိုကြီး…။

“ မောင်….မောင်..ပိုင်စိုး…ဘယ်….ဘယ်တုံးက………”

ဟု ပလုံးပထွေး ရေရွတ်သလိုကြီး မေးလိုက်ရင်း … ဒိန်းဒိန်းခုန်သွားသော ရင်ကို ငြိမ်သွားအောင် ကြိုးစားရသည်..။

“ ခု…ခုပဲ..ဒေါ်…အဲလေ… မမသက်…ဒီနေ့ ဆွေဆွေ့ သွားခေါ်ရင်း လမ်းလဲကြုံနေတာနဲ့  ဒီ…ဒီကို ဝင်လာတာပါ…”

ဟု ပိုင်စိုးကလည်း အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ ဆိုလေသည်..။ မခင်သက်တစ်ယောက် ပိုင်စိုးရှေ့၌ မလုံမလဲ အဝတ်ဖြင့် ရင်ခုန်လှုပ်ရှားနေကာ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းပင် မသိတတ်အောင် ဖြစ်နေသည်..။

“ မောင်…မောင်ပိုင်စိုး… အပြင်…အပြင် ကပဲ ခဏ….စောင့်နော်….”

ဟု တုန်ဟိုက်စွာ ဆိုသော်လည်း ပိုင်စိုးက မလှုပ်..၊ ကျောက်ရုပ်…။ သူမကိုသာ စူးစူးနစ်နစ်ကြီး စိုက်ကြည့်နေတော့သည်..။

မခင်သက် ဗြုန်းကနဲ ရပ်လိုက်မိသည်။ ဒီတော့မှ သူ့ထမီက ကွဲနေတာ သတိရပြီး ခုတင်ခြေရင်း၌ လွှားတင်ထားသည့် ထမီတစ်ထည်ကို ကုန်း၍ ဆွဲလိုက်ရာ ကျောပြင်နှင့် နောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး တင်းသွားပြီး  တင်ပါးနှစ်ခုကြားနှင့် တည့်နေသော အကွဲစကြားမှ သွေးကြွစူအက်နေသော သူမစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ မို့ခုံးပြူထွက်လာတော့သည်..။

ပေါ့စေလိုလို့ ကြောင်ရုပ်ထိုးကာမှ ဆေးအတွက် လေးရလေပြီ.။ ပိုင်စိုး စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားနေသည်..။  ရင်ထဲမှာ ပူကနဲ ဖြစ်သွားကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို  ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ခပ်ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေသော မခင်သက်ရှိရာသို့ သွက်သွက်ကြီး လှမ်းသွားမိလေ၏။

သူမ ဆတ်ကနဲ မတ်တတ်အရပ် ပိုင်စိုးက နောက်မှ ဝင်၍ အပွေ့၊ မခင်သက်၏ နောက်မှ သိုင်း၍ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်မိသည်.။  မထင်မှတ်သော အဖြစ်အပျက်များကြောင့်  အပျိုကြီးလည်း ကြောင်သွားကာ ပိုင်စိုးကို တတောင်ဖြင့် တွက်လိုက်လေသည်..။

အွတ်ကနဲ မြည်သွားပြီး သိုင်းထားသော လက်နှစ်ဖက်မှာ ပြေကျသွား၏။ ရင်ခုန်တာရော စိတ်ဆိုးတာရော ပေါင်းပြီး အပျိုကြီးခမျာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်..။

“ ပိုင်….ပိုင်စိုး…မင်း…….မင်း…….”

ဟု ဆိုကာ ပါးကိုရိုက်မည်ဟု လက်ကိုမြှောက်လိုက်ပြီးကာမှ ဘယ်လိုက ဘယ်လိုဖြစ်သည်မသိ၊ မခင်သက်တစ်ယောက် မျက်နှာကို လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကာ ရှိုက်နေပါတော့သည်.။ ပိုင်စိုးလည်း ပျာပျာသလဲ ဖြစ်သွားကာ…

“ မမသက်…ကျ..ကျနော်…ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ်… ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှန်း မသိ ဖြစ်သွားလို့ပါ… ကျနော့်အပြစ်ပါ… မမသက်ရယ်… ကျနော့်ကို ရိုက်ပါ…ရိုက်လိုက်စမ်းပါဗျာ….”

ပိုင်စိုးက မခင်သက်ရှေ့သို့ တိုး၍ ပါးကို အပ်လေသည်။ တကယ်တော့ အပျိုကြီးကိုယ်တိုင်လည်း ဘာဖြစ်၍ ဘာဖြစ်မှန်း သူကိုယ်တိုင် မသိ၊ သူ့ကိုလည်း မရိုက်ရက်ပါ..။ ရိုက်ရန်လည်း မရည်ရွယ်ပါ။ စိတ်ထဲမှာ ထူပူသွားပြီး အရှက်ရော ရမ္မက်ပါ ပေါင်းစပ်မိပြီး ဒေါသဘက်သို့ ကူးသွားခြင်းသာ ဖြစ်ပါချေ၏။

အတန်ကြာမှ မခင်သက် အငိုတိတ်ကာ စိတ်ဆိုးပြေသွားသည်။ မခင်သက်က လက်ထဲပါလာသော ထမီကို လဲ၍ ဝတ်ရန်ပြင်ပြီးမှ….

“ မင်း……… ဟိုဘက်ခန်း သွားနေကွာ…..”

ဟု ဆို၏။ “ ကွာ ”     ဟူသော စကားလုံးကို မခင်သက် တမင်တကာ သုံးလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။ စိတ်မဆိုးတော့ဘူး ဟူသည့်သဘော၊ ချက်ဆို နားခွက်က မီးတောက်သော ပိုင်စိုးက .. “ သွားဘူး”   ဟု ညုတုတု ဆိုလိုက်၏။

“ ဒါဆို…….. ဟိုဘက်လှည့်…”    ဟု ဆိုတော့လည်း  … 

“ လှည့်ဘူး ” … တဲ့…။

တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ဈေးဆစ်နေကြသည်..။စောစောက သူ့ကို ရိုက်မလို လုပ်ခဲ့တာ သူမပင် မဟုတ်တော့သလို … မခင်သက်တစ်ယောက် မပွင့်တပွင့် ပြုံးကာ ထမီကို လဲလိုက်တော့သည်..။ ရှပ်ကနဲ လှပ်ကနဲ ပွင့်သွားသော ရင်သား အညွန့်ဖွေးဖွေးကို မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သော ပိုင်စိုးကလည်း ငါးဖယ်ပြုံး ပြုံးလို့…….။

“ သွား……. လူကို လိုက်ကြည့်နေ… ဆွေဆွေလာမှ နင့်ယောက်ျား နင်နိုင်အောင်ထိန်းလို့ ပြောရအုံးမယ်…ဟင်း…”

ပိုင်စိုးက ဘာမှမပြောပဲ ရှေ့သို့ တိုးလာသည်..။  တစ်လှမ်းနှစ်လှမ်း မခင်သက်လည်း ဘာရယ်မဟုတ် ဆုတ် ဆုတ်ပေးနေမိသည်။ ခုတင်ဘောင်နှင့် ထိသွားတော့ ဆက်ဆုတ်လို့ မရတော့။ ပိုင်စိုးက မခင်သက်နှင့် ကပ်သွားအောင် မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ပြီး သူမ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း….

“ မမ….မ…..သက်……”

ပိုင်စိုးက လှိုက်ဖိုစွာ ဆိုလိုက်၏။

“ သွား…သွားကွာ…. မောင်ပိုင်စိုး မလုပ်နဲ့……”

“ ဖယ်…….ဖယ် ပါ…..”

မခင်သက်က မောလျှသော အသံဖြင့် ရေရွတ်ရင်း လက်ကို ဖယ်သော်လည်း လက်က ပြုတ်မသွားပါချေ..။  ပို၍ ပင် တင်းကျပ်သွား၏။

“ လူတွေ ဝင်လာရင် မကောင်းဘူးကွာ…. ဖယ်ပါ…ပြီးတော့ မင်းက ငါ့တူမ ယောက်ျားလေ၊ ပိုင်စိုး…. ဒေါ်ဒေါ် တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ… နော်… လွှတ်နော်…”

မခင်သက်က အချိုသတ်ကာ ငြင်း၏။

ပိုင်စိုးက နောက်မဆုတ်ပါချေ။ သူမ၏ ကျောပြင်ကို လက်ပြောင်းပြီး ခပ်တင်းတင်း ဆွဲယူလိုက်ရာ မခင်သက်၏ ရေဆေးငါးကြီးပမာ တစ်လုံးတစ်ခဲနှင့် အိစက်နေသော မထိရက်စရာ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖက်မိလျှက်သား ဖြစ်ရချေပြီ..။

“ ပိုင်စိုး….မမသက် ပြောနေတယ်..၊ ဒေါ်လေး ပြောနေတယ်နော်… ဖယ်ပါလို့ဆို.. မသင့်ပါဘူး..ဖယ်ကွာ…”

ဒေါ်လေးရော၊ ဒေါ်ဒေါ်ရော၊ မမသက်ရော ဝေါဟာရမျိုးစုံ သုံးကာ  မခင်သက် ရုန်းရှာပါသေး၏။ လှုပ်ခတ်နေသော ရင်က တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေသည်။ ပြီးတော့ ပိုင်စိုး ရင်အုပ်နှင့် ပိညှပ်နေတော့ ရုန်း၍လည်း မလွယ်ပါတကား..။ပိုင်စိုးက သူမ၏ ခါးနှင့် မို့ကားထွားအိသော တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိဆုပ်နှိပ်နယ်ရင်း….

“ မမ….မ မသက်… ကျနော့်ကို စိတ်ဆိုးလား…ဟင်…”

ဟု မေးတော့..

 “ အင်း…”      

ဟု တစ်ခွန်းသာ ဆိုရင်း  ရုန်းကန်လိုက်ပြန်သည်။ထိုသို့ ရုန်းမိကာမှ  ခြေမခိုင်သလို ဖြစ်ပြီး ယိုင်ကျသွားတော့သည်.။ ပိုင်စိုးက အခွင့်ကောင်းကို အလွတ်မပေးဘဲ ယိုင်သွားသော မခင်သက် ကိုယ်လုံးကို ခုတင်ပေါ် လှဲသိပ်လိုက်ကာ သူမထက်သို့ တက်ပြီး မှောက်လိုက်လေသည်..။ သူမ မျက်နှာပေါ် အုပ်မိုးကာ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို အငမ်းမရ နမ်းပစ်လိုက်မိတော့သည်..။

ရှင်းသန့်ပြီး သနပ်ခါးလိမ်းပြီးစမို့ မွှေးလို့ ကြိုင်လို့ … သူ့ကိုယ်ကတော့ ချွေးနံ့တွေနဲ့ နံစော်နေမလား…။ ဒေါ်ခင်သက် ရင်တွေ အရမ်းဖိုသွားရသည်..။ ခုလို ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အနမ်း မခံရတာ ကြာပြီလေ..။  အောက်မှ မလှုပ်သာ လှုပ်သာ လှုပ်ရင်း ရုန်းနေမိသော်လည်း မိန်းမနှင့် ယောက်ျား အားချင်း မမျှပါချေ..။

တကယ်တော့ ရုန်းသာ ရုန်းနေရသည် စိတ်ထဲက သိပ်မပါလှချေ..။  ပိုင်စိုးက သူမနှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲ၍ စုပ်လိုက်လေသော်ကား အပျိုကြီးခမျာ တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်းသွားကာ ထွန့်ထွန့်လူးလူး ဖြစ်သွားရသည်..။

“ ပိုင်စိုး…. တော်ကွာ…နော်… ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်ပါတော့..၊ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး..၊ ပြီးတော့ တံခါးကြီးကလဲ ပွင့်လို့….”

ပိုင်စိုးက ခုတင်ပေါ်မှ ခုန်ဆင်းကာ အပြင်သို့ ထွက်သွားသည်..။  တစ်မိနစ် မကြာလိုက်..၊  ပြန်ရောက်လာပြန်သည်..။  ပိုင်စိုး ပြန်ရောက်လာတော့ မခင်သက်က ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး မှိန်းနေရှာသည်..။ရင်ရှားထားသော ထမီကို အထက်သို့ရောက်အောင် ဆွဲတင်လိုက်ရင်း ဝင်လာသော ပိုင်စိုးကို ကြည့်ကာ ….

“ ဘာလုပ်တာလဲ…..”        

ဟု ဆို၏။

“ တံခါး ပိတ်ခဲ့ပြီလေ…”

ပိုင်စိုး ပြောပြောဆိုဆို ခုတင်ပေါ် တက်လှဲလိုက်ကာ လည်ပင်းရောက်အောင် မတင်ထားသော ထမီစကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲပြီး လျှောချလိုက်လေရာ ရင်သားနှစ်မွှာ ဘွားကနဲ ပေါ်သွားသည်..။

“ ပိုင်စိုး…ကွာ……မင်း ပြောစကားလဲ နားမထောင်ဘူး…ဟင်း….”

ရီဝေသော မျက်ဝန်းများဖြင့် မျက်စောင်းလှလှ ထိုးနေခိုက် ပိုင်စိုးက အင်္ကျီနှင့် ပုဆိုးကို ခပ်သွက်သွက် ချွတ်ပစ်လိုက်လေတော့သည်..။သူ့ပေါင်ကြား၌ ဆတ်တောက် ဆတ်တောက်နှင့် မာန်ဖီနေသော နီညိုတုတ်ခိုင်လှသည့် လီးကြီးကို တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်ပြီးမှ ……..

“ မကြည့်ရဲဘူး ကွာ…”

ဟု ဆိုကာ မျက်နှာကို လက်ဝါးဖြင့် အုပ်လိုက်လေသည်..။

ပိုင်စိုးက သူမကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ပင့်မကာ ထမီကို အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်လေရာ  တင်ပါးနှင့် ထစ်ငြိနေသည်မို့ မခင်သက်က တင်ကို ကြွ၍ ပေးလိုက်မိသည်..။ပိုင်စိုးက ထမီကို ကွင်းလုံးကျွတ်သည်အထိ ဆွဲချွတ်ပြီး ခုတင်အောက် ပုံထားလိုက်သည်..။  ခုတော့ မမသက် တစ်ယောက် ဆွေဆွေ့တာဝန်ကို ထမ်းရချေတော့မည်..။

ဆွေဆွေ့နေရာမှာ ငါပဲ ဖြစ်လိုက်ချင်ရဲ့ဟု မချင့်မရဲ ပေါ်ခဲ့ဖူးသော စိတ်ကူးတို့ တကယ်ဖြစ်လာချေတော့မည် ထင်ပါရဲ့…။သင့်၏ မသင့်၏ မစဉ်းစားချင်တော့ပါ..။  ယခုအချိန်၌ ရမ္မက်မီးလျှံက ဝါးမြိုတောက်လောင်နေသည်မို့ ဒီမီးကိုသာ ငြိမ်းပစ်လိုက်ချင်၏။ ဒါပဲသိတော့သည်..။

ဆွေဆွေ သင်တန်းနားရက်တွေမှာ ပိုင်စိုးက အိမ်ခေါ် ခေါ်လာပြီး သူတို့လင်မယား တစ်ပတ်တစ်ခေါက် အိပ်ကြသည်..။  ခွဲနေရသော တစ်ပတ်စာကို အတိုးချ၍ လိုးကြတိုင်း တစ်ဖက်ခန်းမှ ဒေါ်လေးသက်တစ်ယောက် စိတ်တွေ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်ရသည်..။

အပျိုကြီးတန်မဲ့ ချောင်းကြည့်ဖြစ်ခဲ့ရသည်မှာ ကြာပြီ..။ အဲဒီကတည်းက မြင်ရဖန်များခဲ့သော ပိုင်စိုးလီးထစ် နီညိုကြီးကို မေ့မရ… ဖျောက်မရ ဖြစ်ခဲ့ရသည်..။

ပိုင်စိုးလည်း ထူးမခြားနားပါပေ..။  ဆွေဆွေ့ကို သင်တန်းကိစ္စနှင့် ပစ္စည်းတွေ သယ်ပို့ပေးစဉ် အခေါက်က ဖြတ် ကနဲ အိမ်ထဲ ဝင်လာခိုက် ဒူးပေါ်ပေါင်ပေါ် ရုံမက တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးပါ ပြူးနေအောင် ပေါ်နေသည့် မခင်သက်၏ စွဲမက်စရာ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို မြင်ခဲ့ရချိန်မှစ၍  ထိုမြင်ကွင်းက လွှမ်းမိုးနေခဲ့သည်..။

ဆွေဆွေတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်စလုံး တစ်မျိုးစီ လှကြပါ၏။  ထားအိက အေရိုးဗစ်လည်း ကစားထားသူမို့ အဟိုက်အရှိုက် အဖိုတွေက တင်းတင်းပြည့်ပြည့် စွဲမက်ဖွယ် ကောင်းသလို ဆွေဆွေကလည်း အိမ်ထောင်ကျပြီးတာတောင်မှ အချိုးအစားမပျက်ပဲ လိုး၍ မဝအောင်ဖြစ်ခဲ့ရသည့် မယား..။

အင်း….ဒေါ်လေး…..မမသက်က ကော…..။

အပျိုကြီး စာရင်းဝင်နေသော်လည်း အစ်မကြီး အရွယ်မျှသာ..။ တည်တည်ခန့်ခန့်၊ ထွားထွားမို့မို့၊ အိအိစက်စက် တစ်လုံးတစ်ခဲကြီး လှသော အလှပိုင်ရှင်တစ်ယောက်..။  စိတ်ထဲကတော့ စိတ်ကူးနေခဲ့တာ ကြာပြီ..။ ကြာပြီဆို… သူမ၏ အားမနာစတမ်း ကြမ်းပစ်ချင်စရာ ကောင်းလှသော ရေဆေးငါး ခန္ဓာကို အတွင်းကျကျ သိခဲ့မြင်ခဲ့ရပြီးကတည်းက ဆိုပါတော့..။

ယခုတော့ .. ထိုရေဆေးငါးကြီးကို စားဖို့ ကိန်းကြုံပါပြီ..။  ပိုင်စိုးသည် ရေဆေးငါးကြီးကို စိတ်တိုင်းကျ စားရန် အကြေးခွံခွာသည့် အနေဖြင့် ပက်လက်ကြီး ဖြစ်နေသော မခင်သက်၏ ကိုယ်လုံးအိအိကြီးပေါ်သို့ အားပါပါ ပစ်၍ မှောက်လိုက်သည်..။ 

အိ..ကနဲ အသံထွက်သွားပြီး….

“ မကြမ်းနဲ့ကွာ…၊ နွားသိုးကြိုးပြတ်….တကထဲမှ…...ဟင့်………”

မခင်သက်က မျက်စောင်းလှလှ တစ်ချက်ထိုးလိုက်လေရာ သကောင့်သား ပိုင်စိုးတစ်ယောက် သဘောတွေ့ မနောခွေ့ သွားရပြီ…

“ မမသက်ကို အပျိုကြီးဘဝက ချွတ်ပေးချင်လို့ပါ…မမရဲ့……”

ပြောပြောဆိုဆို လေးငါးချက်မျှ ဆက်၍ ဆောင့်နေရာ မခင်သက်ခမျာ သဘောကျလျှက်ကပင်….

“ ကြည့်……… ပြောလေကဲလေ..နွားသိုးလေးတော့လား…..”

ဤသို့ ဆိုကာ သူ့ကျောကို လက်သီးဆုတ်နှင့် ထုကာ ထုကာ မကြာခင်ဖြစ်လာတော့မည့် အရေးအတွက် ရင်တွေခုန် ဖင်တွေတုန်လျှက် ပြုံးနေမိတော့သည်..။ ပိုင်စိုးက မခင်သက်၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို မျက်နှာအပ်လျှက် ဘယ်ညာလူးလိုက်သည်..။  လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တစ်လုံးစီ လူးလှိမ့်ပေးလိုက်သည်..။  နို့သီးခေါင်းကလေးများကို လျှာဖြင့် ကလိ၍ သွားဖြင့် မနာအောင် ငုံခဲပေးသည်.။

အတွေ့အကြုံ ရှိခဲ့ဖူးသော်လည်း ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ခုလိုမျိုး ကလိတိတိဖြင့် စိတ်တိုင်းကျ ဆွပေးနေသော အရသာကို မခံစားရသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်၍ မခင်သက်ခမျာ မနေတတ်လောက်အောင် မရိုးမရွဖြစ်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြွကြွရွရွ တွန့်လိမ်နေသဖြင့် ပိုင်စိုးက သူ့ကိုယ်လုံးဖြင့် ဖိကာ ဖိကာ ဆောင့်ပေးထိန်းပေးနေရသည်..။

ခလုတ်ကို ဖွင့်လိုက်ပြီမို့ မီးကလည်း ပွင့်ခဲ့ချေပြီ..။  မခင်သက်၏ ပေါင်နှစ်လုံးအရင်းပိုင်း၌ စိုစွတ်သော အရည်ကြည်တို့ စိမ့်ကနဲ စိုလာပြီမို့ အပေါ်မှကပ်၍ ဖိထားသော ပိုင်စိုး၏ ပေါင်ရင်းဆီးစပ်တို့၌ အစိုဓာတ် ကူးစက်ခဲ့သည်..။

ယခုလိုအချိန်၌ ကိုယ်က မလုပ်ချင်ပါဘူး ပြောလျှင်တောင် ထိုင်ရှိခိုးကာ လိုးပေးဘို့ တောင် တောင်းပန်တော့မည်ကို သိသော ပိုင်စိုးသည် အပျိုကြီးကို ရွသည်ထက် ရွလာအောင် အစွမ်းကုန် နှိုးဆွပေးနေတော့သည်..။ဝမ်းပြင်သားတစ်လျှောက် ပတ်ပတ်လည် သွားအောင် လျှာဖြင့် လျက်၍ ကလိပေးသည်..။  ချက်တွင်းနက်နက်ကလေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ကလေးမြှူသလို မြှူနမ်းပေးလိုက်ရာ ဒေါ်ခင်သက်ခမျာ ခိုးခိုးခစ်ခစ် ရယ်လျှက် ဖြတ်ဖြတ်လူးကာ  ကြက်သီးတွေ ထသွားရတော့သည်..။

ပိုင်စိုးက မျက်နှာကို  ဖြေးဖြေးချင်း အောက်သို့ ဆွဲချလာရင်း မခင်သက်၏ မိန်းမအင်္ဂါစပ် လွင်ပြင်ပေါ် မှောက်၍ ပွတ်ပေးလိုက်သည်..။  ရေချိုးသန့်စင်ပြီးစမို့ အညစ်အကြေး ကင်းစင်၍ လှပလွန်းသော မမသက်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးက သူ့ကို ကြိုဆိုနေသည်…။သူက မမသက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာအနည်းငယ် ခွာလျှက် အနီးကပ် ကြည့်ရင်း တံတွေးကို မျိုချလိုက်သည်..။မခင်သက်ကမူ လက်ကို ပတ္တာယှက်သလို ယှက်၍ ခေါင်းတင်ကာ သူမ၏ လျှို့ဝှက်ရတနာကို တပ်မက်စွာ စူးစိုက်ကြည့်နေသော ပိုင်စိုး၏ မျက်နှာကို ကြည့်နေမိသည်..။

“ အင်း…..ပိုင်စိုးလေး….ပိုင်စိုးလေး…ဒီနေ့ည ဆွေဆွေလာတဲ့အထိတောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး…အေးလေ…..သူ့ခမျာလဲ မိန်းမနဲ့ ကြာကြာခွဲနေရတော့ ဆာနေရှာမှာပေါ့….”

မိန်းမပီပီ ကရုဏာ စိတ်ကလေးဖြစ်ကာ သူစိတ်ရှိသလို လိုးပစေတော့၊ သူ့စိတ်တိုင်းကျ ငါ အလိုဖြည့်လိုက်မယ်…ဟူသော သဘောဖြင့် ကျေနပ်စွာပင် မှေး၍ နေလေတော့သည်..။

ပိုင်စိုးက မခင်သက်၏ အရည်ကြည်များ စိုရွှဲနေပြီး ဖူးဖူးမို့မို့ကြီး ခုံးကြွနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို တဝကြီး ကြည့်ပြီး အစေ့လေးကို လျှာဖြင့် တို့ထိကစားပေးလိုက်ရာ  အပျိုကြီးခမျာ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားကာ ဘေးသို့ကားစွင့်လျှံကျနေသော တင်ပါးသားကြီးများ ကျုံ့၍တက်သွားသည်အထိ နေမထိ ထိုင်မသာ လူးလွန့်သွားရရှာသည်..။

ပိုင်စိုးက တဆက်တည်းပင် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကြီး ပေါ်သွားအောင် လက်ချောင်းများဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး လျှာကိုလိပ်ကာ ပေါ်လာသည့် အတွင်းသားနုနုထဲသို့ သွင်း၍ ကစားလိုက်သည်..။

ပိုင်စိုး၏ ကလိချက် ထိချက်များက မခင်သက်၏ အဓိက ခလုပ်များကိုချည်း ကိုင်နေသလို ဖြစ်ရကား အစာငတ်နေသော ကျားသစ်မတစ်ကောင် အစာကောင်းကို တွေ့ရာ၌ ဣန္ဒြေမရအောင် ဖြစ်သွားသကဲ့သို့  ပြတ်လပ်နေသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည့်  မမသက်တစ်ယောက် ပိုင်စိုး၏ အကောင်းစား ပြုစုပေးမှုကို ဖင်တကြွကြွ ရင်တမမဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံကာ ဖြတ်ဖြတ်လူး ဆတ်ဆတ်ခါဖြင့် ဖီလင်တွေ အဆင့်ဆင့် တက်ရပါချေပြီ..။

အားမလို အားမရဖြစ်လှစွာ ပိုင်စိုး ခေါင်းကို မမှီမကမ်း ဆွဲ၍ ဆံပင်တွေကို ဖွချေပေးနေမိသည်..။ အပျိုကြီးတစ်ယောက် နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်နေပြီကို သိသော ပိုင်စိုးက အရှိန်ကို မလျှော့ပဲ လက်နှစ်ဖက်ကို ရင်ညွန့်ဆီသို့ လှမ်းလိုက်သည်..။

သူ့လက်နှစ်ဖက်ထဲ ပြည့်လျှံနေအောင် ဆုတ်ကိုင်မိသော မမသက်၏ အိစက်ထွားကြိုင်းလှသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားမနာတမ်း ဆုတ်ချေပွတ်လှိမ့်ပေးရင်း  သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလည်း စိတ်တိုင်းကျ မွှေ၍ လျက်လိုက်၊ ကလိလိုက်၊ သွားဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ကိုက်ပေးလိုက် လုပ်နေလေရာ ခြင်္သေ့မင်းပြုသမျှ နုနေရရှာသည့် သမင်ငယ်လေးပမာ အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းမှုတ်၍ လူးကာလွန့်ကာဖြင့် မမသက်တစ်ယောက် ကြိတ်မှိတ် ခံစားနေရရှာပါလေ၏..။

ပိုင်စိုးကမူ မလျှော့ရေးချ မလျှော့..။ကြာသော် မမသက်တစ်ယောက် မနေနိုင်လွန်းတော့ပြီမို့ သူပြုသမျှ အကောင်းချည်း ဖြစ်နေသော်လည်း ဒီလောက်ကြီး ကောင်းလွန်းနေခြင်းကို လုံးဝ သည်းမခံနိုင်တော့ပါ..။ပါးစပ်မှ တအီးအီး၊ တအင်းအင်း ညည်းညူနေရာမှ ….

“ မောင်….မောင်လေး …ပိုင်  …စိုး……အား…….အား…..ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်…အ….ရှီး မောင်လေး…တော်……တော်တော့ကွာ… မမသက်…အီး….ဟီး….ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်…”

မခင်သက်တစ်ယောက် ဤကဲ့သို့ တားမြစ်ရသည်အထိ ဖြစ်လာပါတော့၏။ဒါတောင် ပိုင်စိုးက မလျှော့သေးဘဲ နှစ်မိနစ်သာသာမျှ ဆက်၍ ဆုတ်ပေး စုပ်ပေး မှုတ်ပေး နေပြန်ရာ မမသက်ခမျာ ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့သလို ဆက်၍သာ အဆွ ခံနေရရှာသည်..။

“ မောင်လေး…မ…..မမ ကို သနား ပါကွယ်… နော်…အ..အား… ဘယ်.လိုမှ  မနေ နိုင်တော့ဘူး…လိုး ….လိုးတော့နော်…လိုးပါတော့ ကွာ နော်…..မောင်….မောင်လေး…အား…..အင်း…ရှီး ကျွတ်…ကျွတ်…”

“ မမ..ကျနော် မှုတ်ပေးတာ ကြိုက်လား ဟင်…ကောင်းလား…”

မခင်သက်တစ်ယောက် တော်တော်နှင့် စကားမပြန်နိုင်ရှာ…။ အတန်ကြာမှ  ဟင်း ခနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီး မှုတ်ထုတ်ကာ….

“ သေ…..သေတော့မယ်… ဒီမှာ  မ….မမ  ဘယ်လောက်ထိ ကောင်း  ကောင်းနေလဲ မင်း …မသိဘူး.. ဟင်း ဟင်း……ဟဲ….အင်း…ဟင်း…လိုး  လိုးပေးပါတော့ မောင်လေးရယ်နော်…. နော်လို့….ဟင်း…တကထဲမှ  လူကို ဣန္ဒြေမရအောင်ကို မှုတ်တော့တာပဲ…တော်တော်ဆိုးတယ်… လုပ်…လုပ်တော့ မြန်မြန်လေး…ဟင်း  အင်း…”

“ မောင်လေးက မမသက် အရသာ ရှိသထက် ရှိအောင်လို့ပါ..၊ မမကလဲ ဒီလောက်ကောင်းနေတာကိုများ စိတ်ဆိုးရတယ်..လို့…”

“ အင်း ….ဟင်း…စိတ်ဆိုးလို့ ပြောတာ မဟုတ်ဘူးဟဲ့..၊ သေနာလေးရဲ့.. ဒီက သိပ်ပြီး အလိုးခံချင်လွန်းလို့ ပြောနေတာ…အင်း…..အမေ့..အဲ့…….ဟင်း ကြည့်ပါလားလို့…၊ ဟင်….လိုးတော့လို့…”

ပိုင်စိုးက အမှုတ်ကိစ္စကို ရပ်နား၍ အလုပ်ကိစ္စဝင်ရန် ပြင်ဆင်လေသည်..။

ခပ်မြန်မြန်ပင်  သူမ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဖြဲလိုက်ကာ  ဟပြီး ခွဲပြီးဖြစ်သွားသော  ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဒူးထောက်၍ ထိုင်လိုက်ပြီး  လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ထားသော ဒူးကောက်ကွေးကို ပင့်၍ တွန်းတင်လိုက်သည်..။

ဒူးကောက်ကွေးမှ အထက်ပိုင်း ပေါင်တံနှစ်ချောင်းက ဘေးသို့ ကားနေရာမှ စုထောင်သွားကာ  ဒူးကွေးမှ အောက် ခြေသလုံးပိုင်းသည် အောက်သို့ ညွတ်ကျနေရကား မခင်သက်၏ တင်ပါးအောက်ပိုင်းသည်  အင်္ဂလိပ်အက္ခရာ ပုံစံဖြစ်နေလေသည်..။

ပိုင်စိုးက လိင်တံထိပ်ဖူးကို မခင်သက် စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းဝနှင့်တေ့ဆက် ဆက်နေရာ တော်တော်နှင့် မတည့်..။ စိတ်မရှည်တော့သော မမသက်က … ..

“ ဟွန်း….တကထဲမှ ..ပဲ….”

ဟု ခပ်ပြုံးပြုံးလေးဆိုရင်း ပိုင်စိုး လီးတံထိပ်ဖူးကို လက်ချောင်းနုနုလေးများဖြင့် ဆုတ်ကိုင်ကာ  သူမစောက်ခေါင်းဝနှင့် ဆက်ပေးလိုက်တော့မှ ပိုင်စိုးက တင်ပါးကို ဖိ၍ အားစိုက်ကာ နှစ်လိုက်တော့သည်..။

ဇွိ…ဇွိ….ဇွိ….. မြည်သံပေး၍ သူ့လထစ်ကြီး နစ်ဝင်သွားသမို့ မခင်သက်တစ်ယောက် စောစောကလို မပြုံးနိုင်တော့ရှာပဲ  မျက်လုံးလေးကို မှေး ပါးစပ်လေးကို ဟကာ ကာမအရသာကို ယစ်မူးခံစားနေပါတော့သည်..။

လိုးထည့်လိုက်ရသည်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလွန်းလှပါ၏။ အနမ်းအရှုပ် အမှုတ် အလျက် စုံလင်စွာဖြင့်  စိတ်တိုင်းကျ နှူးထား၍ နူးအိ ဖောင်းရွနေတာတောင်မှ  ပိုင်စိုး လထစ်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး ခပ်စီးစီး ခပ်ကြပ်ကြပ် ဝင်သွားရသည်..။

ရွှပ်ခနဲ လွယ်လွယ်ကူကူ ဝင်ခြင်း မဟုတ်ပါ..။  ဇိကနဲ တွန်း၍ ဝင်သွားခြင်း ဖြစ်သည်..။ရင်သားတွေ ဖင်သားတွေက ဆွေဆွေ့ထက် ထွား၍ ကားကားမို့မို့ ဖောင်းဖောင်းကြွကြွကြီးမို့ လိုးမကောင်းလောက်ဘူး ထင်ထားခဲ့သည်မှာ မှားပြီ..။ဆွေဆွေက မမသက်ထက် ရင်တွေ တင်တွေ  နည်းနည်းငယ်သော်လည်း  စောက်ဖုတ်ကမူ ထွားကြိုင်းလှချေသည်..။

မမသက်မတော့ ပြည့်တင်း အိကားသော အသားဆိုင်များကြောင့်  စောက်ဖုတ်က ညှပ်သလို ဖြစ်နေ၍လား မသိ..။  ကြီးမားသော တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်နှင့်  ဘာမျှပင် မဆိုင်..။  စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး …လိုး၍ ကောင်းလွန်းလောက်ရုံ အနေတော်လေး ဖြစ်နေသည်..။ပိုင်စိုး လီးတံကြီးက ပြောယူရလောက်အောင် ကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်း၍လားတော့ဖြင့်  မဆိုသာပါချေ..။

ဖြစ်တော့ ဖြစ်နိုင်ပါ၏.။  ဆွေဆွေလဲ ခုမှသာပါ..။ ညားကာစကများဆို..တော်ပါတော့ဟု တားယူရလောက်အောင် သူမခမျာ နာကျင်စွာ အလိုးခံခဲ့ရသည်..။အခုတော့ နေ့တိုင်းညတိုင်း ဝင်နေကျ ထွက်နေကျမို့ ဒီလီးကြီး၏ လုံးပတ်နှင့် အရှည်ဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည် ရှိနေချေပြီ..။

မမသက်ကတော့ တစ်ခါမှ မခံရသေးတဲ့ စောက်ဖုတ်မို့လား၊ ဒါမှမဟုတ် မခံရတာ ကြာလို့လားတော့ မသိ… လိုးရတာ ကြပ်ကြပ်သပ်သပ် ရှိလွန်းလှသည်..။ပိုင်စိုးက အဆုံးထိ ဝင်သွားသော သူ့လီးကြီးကို ပြန်နှုတ်၊ ပြန်ထိုးလိုက်ဖြင့် အသာလေး မှေးပြီး လိုးဆောင့်နေလေသည်..။

“ လိုးကွာ….အင်း ဟင်း….ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးပေးပါနော်… အင်း ဟင့်…..အမလေး…ကောင်း …. ကောင်းလိုက်တာ…ဟုတ်…ဟုတ်တယ်…အင်း ဟုတ်ပြီ…၊  ကျွတ်..ကျွတ်…ရှီး…….ရှီး….အီး  အင့်..အား…ဆောင့်…ဆောင့်……. နာနာလေး  ဆောင့်… အေး …အေးကွယ်….လိုး …လိုး…အားရပါးရသာ လိုး…မမ စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲချင် ကွဲသွားပစေ… အား…အင်း …ကျွတ်..ကျွတ်….ရှီး…အား…အင့်  ဟင့်…. ဟ…အား…အီး….ဟီး….အ…….”

မခင်သက်တစ်ယောက်  ဟန်ဆောင်မှုတွေ တစ်ခုမကျန် ကွာကျသွားပြီး.. သူမဆန္ဒကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘဲ  နှုတ်မှ ဖွင့်ဟရတော့၏..။သူမ၏ မျက်နှာ အမူအယာကလည်း  ရမ္မက်အခိုးအလျှံ များဖြင့်  ရီဝေ တက်ကြွ၍ ထူးထူးကဲကဲ  တပ်မက်ချင်စရာ လှပလွန်းနေတော့သည်..။

မိန်မတစ်ယောက်၏ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေခိုက် ထိုမိန်းမ၏ မျက်နှာ၌ တွေ့ရသော အမူအယာမှာ  ထိုအချိန်၌သာ တွေ့ရသည့် အလွန်ရှားပါးလှသော အလှတစ်မျိုး မဟုတ်ပါလား…။ပိုင်စိုးက စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းလှသော မမသက်၏ ရမ္မက်လှိုင်းကြွ မျက်နှာပေးကို တစိမ့်စိမ့် ရှုစားရင်း ရာဂစိတ်တို့ ကြွသထက် ကြွလာကာ မမသက် အလိုကျ အစွမ်းကုန် အားသွင်းပြီး  ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ပေးတော့သည်..။

ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့် ဇရက်တောင်ပံကျိုးတို့ တွေ့ကြသည့်ပွဲမို့လား မသိ၊ ဖိုနှင့်မတို့ အချစ်နယ်ကျွံပြီး ကာမဂုဏ် ခံစားနေကြပုံမှာ ထိတ်လန့်စရာ ကောင်းလှတော့သည်..။အတန်ကြာမျှ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့် ဆောင့် လိုးနေပြီးမှ ခဏရပ်ကာ  မမသက်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဘယ်ဖက်သို့ စောင်းပစ်လိုက်သည်..။

ပြီးတော့ သူမ၏ ညာဘက် ပေါင်တံကို ပင့်၍ တွန်းကပ်လိုက်ရာ  စင်းထားသော ဘယ်ခြေထက်၌ အားကစား လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်သလိုမျိုး ကွေး၍ တင်မြှောက်ထားသည့် ပုံစံ ဖြစ်သွား၏..။

မမသက် ပိုင်စိုး ပြင်ဆင်ပေးသမျှ ငြိမ်၍ ခံနေလိုက်သည်..။  သူ့အလိုကျ ကြွက်သားများကို ဖြေလျှော့၍ ပေးထားလိုက်သည်..။  ကြိုက်သလိုသာ ပြင်ဆင် ၊ ကြိုက်သည့်ပုံစံဖြင့်သာ လိုးပေတော့ ကောင်ဆိုးလေး……မောင်ပိုင်စိုးလေးရေ…။

တစ်ဖက်သို့ စောင်းထားသည်မို့ မခင်သက်၏ ခါးက နိမ့်ဆင်းနေပြီး တင်ပါးကြီးတစ်ဖက်က ခုံး၍ ကွေးကာ မြင့်ကားနေသည်။

စူကား မို့မောက်နေသော ဖင်သားဆိုင်နှစ်မြွာက အိစက်ကာ နောက်သို့ ပစ်ထား၏။ တုတ်ခိုင်အိဖွေးသော ပေါင်တံလုံးကြီးနှစ်ခုက ပူးဆင့်နေသည်။ အရင်းပိုင်းချင်းမှာတော့ ခပ်ကွာကွာဟလို့ နေ၏။ ဘယ်ခြမ်း ပေါင်းလုံးရင်းက နောက်သို့ အနည်းငယ် ပစ်ထားကာ ညာခြမ်းပေါင်လုံးရင်းက ရှေ့သို့ တွန်းပို့ခံထားရသမို့ ပေါင်ရင်းခွဆုံရှိ လီးနှုတ်ပြီးကာစ မမသက်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးခမျာ စူအက်စူအက် ရွစိရွစိဖြစ်ကာ လီးကြီးဝင်လာတော့မည်ကို အဆင်သင့် စောင့်ကြိုနေဟန်ဖြင့် အသားနီများပင် လန်ထွက်တော့မလောက် မွတ်သိပ်နေရှာသည်။

ပိုင်စိုးက မမသက်၏ တင်ပါးခုံးခုံးပေါ် လက်တင်ကာ ဖင်ပြောင်ပြောင်နောက်၌ ကပ်လိုက်ပြီး အံကျဖြစ်နေသော စောက်ဖုတ်စူစူထဲသို့ ထိပ်ဖူးကို တေ့၍ နှစ်လိုက်သည်။  ဒီတစ်ခါတော့ လျှောကနဲ ဝင်သွားပါ၏။ အနေအထားကလည်း ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲဟထားသလိုမို့ စောက်ဖုတ်ကြီးက စူစူမို့မို့ကြီး ဖြစ်နေပါတော့သည်။

အဆုံးအထိ သွင်းထားရာမှ ဆတ်ကနဲ ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ကျွတ်လုကျွတ်ခင် ဖြစ်မှ အားစိုက်၍ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။  တစ်စတစ်စ ဆောင့်ချက်များက ပြင်းထန်လာသည်။  သူက အားစိုက်၍ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း မမသက်၏ အိစက်ထွားမို့သော ရင်သားကြီး နှစ်မြွာက ယမ်းခါ၍ တအိအိ ဖြစ်နေတော့သည်။

သူမကလည်း အငြိမ်မနေပဲ တင်ကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေးရင်း ညာလက်ဖြင့် သူ့ကိုယ်လုံးကို စမ်းမိစမ်းရာ စမ်း၍ ဆိတ်ဆွဲညှစ်လိမ်ကာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ကြောင်း ညွှန်းဆိုနေသည်သို့ ရှိ၏။

ပိုင်စိုးကလည်း အိထွားကားပြန့်သော အပျိုကြီး၏ ဖင်သားဆိုင်ကြီးများနှင့် သူ့ဆီးခုံရင်းတို့ အားရှိပါးရှိ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖတ်ခနဲ ဖတ်ခနဲ မြည်ကာ တုန်ခနဲ တုန်ခနဲ အိတက်သွားသော နူးညံ့ဝင်းဝါသည့် တင်သားဆိုင်ကြီးများကို ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်သည်ထက် ပြင်းထန်လာသည်။

ဆောင့်ချက်ကလည်း အားပါလွန်းလှသဖြင့် ခံရသူမှာ မသက်သာပါ။ မမသက်တစ်ကိုယ်လုံးလည်း မညှာမတာ ဆွဲယမ်း၍ အလှုပ်ခံနေရသော သစ်ပင်ငယ်လေးပမာလို ဖြစ်နေရှာသည်။မမသက်၏ နှုတ်မှ ကောင်းလွန်းလှသော ကာမစည်းစိမ်ကြောင့် တအိအိ…တအအ…ညည်းသံလေးများကလည်း စည်းချက်ပမာ ထွက်ပေါ်လို့ နေပါ၏။

ပိုင်စိုးက ထွက်လုထွက်ခင်ဖြစ်နေသော သုတ်ကို ထိန်းသည့်အနေဖြင့် ဇွပ်ကနဲ အသံမြည်အောင် လီးတန်ကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်သည်။  တင်းကျပ်နေအောင် ရိုက်ထားသည့် ခပ်တုတ်တုတ် စို့ကြီးတစ်ချောင်း မရှိတော့သလိုဖြစ်ကာ မမသက် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားရပြီး အရှိန်မသတ်နိုင်ပဲ ပွစိပွစိ ဖြင့် ရွစိထိုးနေလေတော့သည်။

   “ မောင်….မောင်လေး ….. ပြီးချင်ပြီလား…”

မမသက်က တုံရီဟိုက်သော အသံဖြင့် မေးလာသည်။

  “ ဟုတ်တယ် မမသက် .. စိတ်ထဲမှာ မထိန်းနိုင်တော့လို့ ခဏနားလိုက်ရတာ… ဆက်သာ လိုးနေလို့ကတော့ လရေတွေ ထွက်ကုန်တော့မှာ…”

  “ ဟင့်အင်း…ဟင့်အင်း… ထွက်ထွက် ဆောင့်သာဆောင့်ကွာ..၊ မမ အရမ်းကောင်းနေတာ…မောင်ရဲ့….”

မမသက်က မွတ်သိပ်ဆာလောင်စွာ သူမဆန္ဒတွေကို ထုတ်ဖော်လာပါသည်။ ပိုင်စိုးက ….

“ အင်းပါ မမရ…ဒီတစ်ခါ အပေါ်ကမှောက်ပြီး အားရပါးရ လိုးမယ်လေ…. အပြီးသတ်ပေါ့..မမကော ပြီးကာနီးပြီလား ”

 မခင်သက်က စိတ်မရှည်တော့သော အသံဖြင့်  … အင်း .. ဟု တစ်ခွန်းဆိုပြီးနောက်…

“ ဒီက အရမ်းကောင်းနေပြီ ဥစ္စာ၊  မင်းလီးကြီးသာ ဆက်ဆောင့်နေရင် ခုလောက်ဆို ပြီးနေရောပေါ့… လုပ်…လုပ်တော့…၊  စိတ်ရှိလက်ရှိသာ ဆောင့်လိုးတော့…မမကို မညှာနဲ့… မမလဲ ပြီးတော့မှာ  အင်း………ဟင့်….ဟင်း…”

မခင်သက်က ပိုင်စိုး အလိုကျ ကိုယ်ကို ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်း ကားကားစင်းစင်း ဖြစ်သွားအောင် အိပ်နေလိုက်သည်။ ပိုင်စိုးက မခင်သက်၏ ကိုယ်လုံးအိအိကြီးပေါ်သို့ တည့်တည့်မှောက်လိုက်ရာ သူ့လီးတန်ရှည်ကြီးက ဆီးစပ်ပေါ်ထိ မှေး၍ ပူနွေးနွေး စိုအိအိကြီး မေးတင်နေသည်။

“ ဟင်း……လုပ်တော့လေကွယ်…..လို့….”

.................................................................................................................................

မခင်သက်က မောလျစွာ ဆိုရင်း သူ့ကို ရီဝေစွာ ကြည့်နေ၏။ သူက သူမနှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြာကြာလေး ငုံလိုက်ကာ မှေး၍ ခေတ္တ နားနေသည်။ ပြီးမှ ခါးကိုကြွလိုက်ပြီး သူမ၏ ဖြဲကားထားသော ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် တည့်တည့်ချိန်ကာ ထိုးထည့်လိုက်သော်လည်း ငနဲသား မောင်ရွှေလီးက ချော်ချော်ထွက်နေသည်..။

မခင်သက်က တခစ်ခစ်ဖြင့် သဘောတွေကျကာ…..

“ လွဲနေတယ်ဟဲ့…မောင်လေးရဲ့..၊  ဖယ်ဖယ်…မင်းဟာကြီး မထား၊ အင်း…ပေးပါဟာ…ကဲ..ဟုတ်..ဟုတ်ပြီ…ထည့်လိုက်တော့…ဒီအတိုင်းပဲ ထည့်လိုက်…ဟုတ်တယ်…အား….အိ..အီး…ကျွတ်..ကျွတ်… ဆောင့်..ဆောင့်ကွယ်… အီး…ရှီး…..မောင်..မောင်လေး…အား…ဆောင့်…ဆောင့်..နာ နာလေး…အင်း..အ….အဲ…ဟုတ်ပီ…ရှီး….ကျွတ်..ကျွတ်…အမေ့…အင့်…ဟီး…..ဟင်း…အား..ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ..အား…..”

မခင်သက်က ပိုင်စိုးလီးကြီးကို ကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်ပေးရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ချက်များ၌ ယစ်မူးစွာ ရှိနေပါတော့သည်..။ ပိုင်စိုးကလည်း ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် မီးကုန်ယမ်းကုန် ပစ်ပစ် ဆောင့်တော့သည်..။

အားပါလှသော သူ့လိုးဆောင့်ချက်များကြောင့် မမသက်ခမျာ အံကိုကြိတ်ကာ မျက်လုံးများ စုံမှေးလျက် ပါးစပ်မှ တကျစ်ကျစ် တရှီးရှီး မြည်အောင် စုပ်သပ်ရင်း ခေါင်းကို ဘယ်ညာလူးပြီး သူ့ကျောပြင်ကို လက်သည်းများဖြင့် ကုတ်ခြစ်ကာ တွန့်လိန် ကော့လန်နေပါတော့သည်..။

သူမ၏ လှုပ်ရှားမှုများအရ အထွတ်အထိပ်သို့ သူမ ရောက်နေပြီဟု ပိုင်စိုး အတတ်သိလိုက်၏။  သူက မမသက်၏ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို အုံအရင်းမှ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်..။  ပြီးမှ အသက်ကို ဝအောင်ရှူလိုက်ကာ ခါးကို မြှောက်ကာ ပင့်ကာ အားရှိပါးရှိ အသားကုန်ကြုံး၍ လိုးလေတော့သည်..။

ပိုင်စိုး ဆောင့်ချက်များက အားမာန်ပါလှသလို အောက်မှနေ၍ စကောဝိုင်းမွှေ့သလို ဖင်ဆုံကြီးနှစ်ဖက်ကို လှည့်ကာ ဝိုက်ကာ စိတ်တိုင်းကျ လှုပ်၍ အလိုးခံပေးနေသော မမသက်၏ အပင့်..အရှိုက် အဟိုက်အဝေ့တို့ကလည်း မာန်ပါလှချေ၏..။ ဘာမှ မကြာလိုက်…။

ပိုင်စိုး၏ လချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး ယားကျိကျိနှင့် ကျင်တင်တင် ဖြစ်လာကာ တင်းတောင့်လာပြီး တစ်ပတ်စာ သိုလှောင်ထားခဲ့သော ဆွေဆွေ့အတွက် သုတ်ရည်တွေကို ဒေါ်လေးသက် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့သည်..။

ပူနွေးစေးပျစ်သော သုတ်ရည်တို့က သူမ၏ သားအိမ်ဝကို အရှိန်ဖြင့် ပက်ဖျန်းလေပြီတကား..။

........................................................................................................................

ခပ်ဝေးဝေး လမ်းမဆီမှ ကားသံ ၊ ကလေးများ၏ ဆော့ကစားသံ၊ လူသံ အချို့ကို ကြားနေရ၏။  ဘာလိုလိုနှင့် ပိုင်စိုးနှင့် မခင်သက်တို့၏ ကာမလွန်ဆွဲပွဲကြီး ဆင်နွှဲချိန်မှာ တစ်နာရီကျော်ကျော်မျှ ကြာလေသည်..။

ကြာဆို မမသက် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ပေးချင်လာသည်အထိ စောင့်စားရ နှူးနှပ်ရတာကိုက နာရီဝက်နီးပါး ရှိခဲ့သည်ကိုး..။စောင့်စားရကျိုး၊ ကြိုးစားရကျိုး နပ်ပါလေ၏။  ပိုင်စိုး အိမ်က ထွက်သွားသောအခါ ၃ နာရီတောင် ထိုးလုပြီ..။ သူက မမသက်ကို အနမ်းဖြင့် နှုတ်ဆက်ကာ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ထွက်သွားလေသည်..။

ပြီး….မမသက်၏ ဆန္ဒအရ တံခါးကို အပြင်မှ ကန့်လန့်ချသွားပေးခဲ့သည်.။ သူမကတော့ မစားရတာကြာပြီ ဖြစ်သော အနှစ်သက်ဆုံးသော ကာမအဟာရကို မွတ်သိပ် ဆာလောင်နေချိန်၌ တဝကြီး စားလိုက်ရသဖြင့် အစွမ်းကုန် ကျေနပ်၍ နေလေတော့သည်..။

သို့ပေမယ့်…..

ပိုင်စိုး၏ အဆုတ်အနယ် အဖိအဆောင့်တို့က တစ်ခါဆို ဆိုသလောက် အားပါလွန်းလှသဖြင့် လက်မောင်း၊ နို့အုံ၊ ဖင်ဆုံ၊ ခါးစပ်တို့၌ နာကျင်နေလေတော့သည်..။အနာဆုံးနှင့် အကောင်းဆုံးကတော့ သူမ၏ လက်ရွေးစင် စောက်ဖုတ်ကြီး ဖြစ်ကြောင်း ပြောဖို့ပင် လိုမည်မထင်ပါ..။

မခင်သက်တစ်ယောက် သူ အားရပါးရ လိုးပြီး ထားပစ်ခဲ့သည့် ပုံစံအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံး အနေအထားကြီးဖြင့်ပင် ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက် ကားယားကြီး အိပ်လျက် မှေးနေလိုက်သည်..။

တစ်ချက် မှေးခနဲ ဖြစ်သွားပြီးမှ အအေးပတ်မည်စိုး၍ ခုတင်အောက် ရောက်နေသော ခြုံစောင်ပါးပါးလေးကို ဖြစ်သလို လွှမ်းကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပစ်လိုက်လေရာ  အစာဝသွားပြီဖြစ်သော မခင်သက်တစ်ယောက် အပျိုကြီး စည်းစိမ် အပြည့်ဖြင့် ခပ်ကားကားကြီး အိပ်ပျော်သွားလေသည်..။

အိပ်ရာကနိုးတော့ နေတော်တော်ချိုနေပြီ..။ အိပ်ရေးဝဝ အိပ်လိုက်ရသဖြင့် လန်းဆန်းသွားသလို ရှိ၏။ လန်းသည်ထက် လန်းစေရန် ရေချိုးပစ်လိုက်သည်..။

သူ စွန့်ပစ်ထားခဲ့သည့် ကျိချွဲချွဲ အဖြူရည်များ ပေပွနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လက်နှိုက်၍ သန့်စင်အောင် အထူးဂရုစိုက်လေသည်..။  တစ်ကိုယ်လုံး စိမ့်သွားအောင် လောင်းချိုးလိုက်တော့မှ လန်းဆန်းရုံမက အားပါပြည့်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်..။ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ကာမဂုဏ် ခံစားလိုက်ရသဖြင့် စိတ်ထဲမှာ အလိုလို ကျေနပ်နေသည်..။

ရေချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး သနပ်ခါး ပါးပါးလိမ်းကာ ကြောင်အိမ်ထဲမှ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီး ပျော့ပျော့နှစ်လုံးကို စားလိုက်သေး၏။  ပက်လက်ကုလားထိုင်၌ ခေတ္တ အနားယူနေစဉ် အပြင်မှ ခြေသံများကြား၍ မှောင်စပြုနေသော အခန်းကို မီးဖွင့်လိုက်သည်..။  

“ အင်း…ဒီညတော့ သူနဲ့ ဆွေဆွေတို့ရဲ့ ပွဲကို ကြည့်စရာ မလိုလောက်အောင် ဝသွားပြီ… ဟင်း…..ကောင်ဆိုးလေး…နေ့ခင်းက ငါ့ကိုလိုးပြီး ညကျ ငါ့တူမကို လိုးအုံးတော့မယ်… ဆွေဆွေကတော့ သိရှာမှာ မဟုတ်ဘူး သိများသိရင် တော့ နောက်ဆို သူ့ယောက်ျား…အိမ်ကို တစ်ယောက်ထဲ မသွားရ ဆိုပြီး တစ်ချက်လွှတ် အမိန့် ထုတ်မယ် ထင်ပါရဲ့…”

ဤသို့…တောင်စဉ်ရေမရ တွေးနေခိုက် ကျွပ်ကျွပ်အိတ်ဖြင့် စားစရာတွေ ဆွဲပြီး ခပ်သွက်သွက်  ဝင်လာသော ပိုင်စိုးကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် မခင်သက်က…

“ ဟဲ့…..ဆွေဆွေ ရော…ဟင်…”

အလောသုံးဆယ် ပုံစံဖြင့် မေးလိုက်ရာ သူက ပြုံးစိစိဖြင့် လက်ညိုှးကိုထောင်ကာ  လီးတောင်သလို တဆတ်ဆတ် လုပ်ပြရင်း …

“ ကုလားကြီးနောက် လိုက်သွားပြီ….”

ဟု စလိုက်သည်..။

“ ဟာ….ဟုတ်ပါဘူး….ဒီကောင်လေး……အကောင်းပြောတာ…”

မခင်သက်က မှင်တည်တည် ဆိုလိုက်တော့မှ….

“ တကထဲ…မမကလဲ ..ဒေါချည့်ပဲ..၊  ဖြေးဖြေးပေါ့….ပြောမှာပေါ့..မမရဲ့..”

ပိုင်စိုးက လက်ထဲမှ အထုပ်တွေကို ကြမ်းပေါ်ပစ်ချလိုက်ကာ မခင်သက်၏ ခြေရင်း၌ ထိုင်လိုက်ပြီး  ကုလားထိုင်ပေါ်၌ မှေးနေသော အပျိုကြီးကို မွှေးမွှေးပေးလိုက်သည်..။

“ အား……အမောကို ပြေသွားတာပဲ…..မမရာ…”

“ သွား….သူခိုးလေး… မေးတာဖြင့် မဖြေဘူး…ဆွေဆွေမပါဘူးမို့လား…ဒါကြောင့် ..သူ အူမြူးနေ….ဟင်း….”

မခင်သက်ကလည်း ကြိတ်၍ ကျေနပ်နေလျက်ကပင် စိတ်ဆိုးဟန် တမင်ပြု၍ နှုတ်ခမ်းကို စူထားလိုက်လေသည်..။

ပိုင်စိုးက သူမကို ချိုင်းကြားမှ ဆွဲမထူလိုက်သည်..။ အပျိုကြီးက ပေကပ်ကပ်ပုံစံဖြင့် တင်းခံနေ၏။  သူက မရမက ဆွဲယူလိုက်ရာ မပါချင့်ပါချင် ပုံစံဖြင့် မတ်တတ်ကြီး ပါသွားပြီး ပိုင်စိုး ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားရလေသည်..။

“ ဟွန့်….တော်တော်ကဲ…၊ ဒီကဖြင့် စောက်ဖုတ်တွေ နာလို့ကောင်းတုန်း…၊ ဒါက ဘာလုပ်အုံးမလို့လဲ…..၊ လိုးချင်ပြန်ပြီလား…ဒီလီးက…”

မခင်သက်က ဆွေဆွေမပါမှန်း အသေအချာ သိလိုက်ရာ ကြွရွလာသော ကာမစိတ်အဟုန်ဖြင့် ညစ်တီးညစ်ပတ်လေး ခပ်ရွှင်ရွှင် ခပ်မြူးမြူး ပြောလိုက်ပြီး ပိုင်စိုး ကျောပြင်ကို တအုန်းအုန်း ထုလေတော့သည်..။

သူက တဟားဟားရယ်ရင်း သူမ၏ ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားရာမှ ရေချိုးပြီးစမို့ အေးစက်စက်ဖြင့် နွေးနေသည်ဟု ဆိုချင်စရာ ဓါတ်တစ်မျိုး စိမ့်ဝင်နေသော မမသက်၏ တင်ပါးကြီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုတ်၍ လှိမ့်ချေ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်..။

“ လူဆိုးလေး… ဖယ်ကွာ…မမ ရင်တွေ ခုန်လာပြန်ပြီ…ခဏလေးများ အမောဖြေပါအုံးတော့လား..ကွာ…”

“ တကထဲ မစားရတာ ကျနေတာပဲ…သွား …ရေချိုးလိုက်အုံး၊ သူ့ကိုယ်ကဖြင့် ချွေးစော်တွေကို နံလို့…..”

ဤသို့ ဆိုကာ တွန်းလွှတ်လိုက်သည်..။

“ ဟဲဟဲ…. မမဖုရားရဲ့ အမိန့်တော်မြတ် အတိုင်းပါပဲ..”

ပိုင်စိုးက ရွှတ်တီးရွှတ်နောက် ဆိုရင်း ရေချိုးရန် ပြင်လိုက်သည်..။  ဆပ်ပြာ ၊ သဘက် စသည်ကို ယူပြီးမှ မမသက်ရှိရာသို့ တစ်ခေါက်ပြန်လာကာ….

“ ဟဲ..ဟဲ… မမဖုရား…ရေချိုးပြီးပြီးချင်းနော်….ဖုရာ့….”

ဤသို့ ပြောဆိုကာ မခင်သက်၏ အိစက်ထွားကားနေသော တင်သားဆိုင်ကြီးကို တစ်ချက် ပုတ်၍ ထွက်သွားလေတော့သည်..။

မခင်သက်ခမျာလည်း နေ့ခင်းက စားထားဘူးသည့် ပိုင်စိုး၏ လီးအရသာကြီးကို တွေးလိုက်မိပြီး ရင်တွေခုန်၊ ဖင်တွေတုန်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံး ယားကြွပွထလာပါတော့သတည်း…။

“  အော်…… ကာမ…ကာမ……..”

..............................................................................................................

မှတ်ချက် ။      ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။

     


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။