Saturday, October 11, 2014

လူပျိုကြီးသာ ပြောတယ် (စ/ဆုံး)

လူပျိုကြီးသာ ပြောတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မနက် မိုးလင်းသည်နှင့် ကားဒရိုက်ဘာ လူပျိုကြီး ကိုကျော်စိန်က ရောက်နှင့်နေပြီး နွယ်နီ နှင့် နွယ်နီ အန်တီ မာလာခိုင်တို့ တူဝရီးကို ဈေးသို့ ပို့ပေးရသည်..။ ဈေးတွင် စားသောက်ဝယ်ခြမ်းပြီး ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသူ နွယ်နီအား ကျူရှင်သို့ ဝင်ပို့ခဲ့ပြီး မာလာခိုင်ကို အိမ်သို့ပြန်ပို့ပေးရသည်..။ နွယ်နီအဖေက သူမရှိတုန်း တာဝန်များကျေပွန်စွာလုပ်ရန်သေချာမှာသွားသည်။ ကားပေါ်မှ နွယ်နီ ဆင်းသွားသည်နှင့် မာလာခိုင်တစ်ယောက် ရှေ့ခန်းသို့ ပြောင်း၍ ထိုင်သည်..။ မွှေးကြိုင်သော ရနံ့လေးများက ကိုကျော်စိန်အား တိုက်ရိုက်ထိတွေ့လာသည်..။

မာလာခိုင်၏ တောင့်တင်းတုတ်ခိုင်သော ပေါင်တန်ကြီးများက လုံးတစ်နေပြီး ၊ အင်္ကျီထဲမှ တိုးထွက်တော့မယောင် နို့အုံကြီးများက ကိုကျော်စိန်၏ မျက်စိရှေ့ဝယ် အလှပြနေသလို ဖြစ်နေသည်..။ စကားမရှိ စကားရှာ၍ ပြောရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် စိုက်စိုက်ကြည့်လိုက်သော မာလာခိုင်၏ မျက်လုံးရွဲကြီးများက ကိုကျော်စိန်တစ်ယောက် ဘရိတ်ကို နင်းလိုက်မိသည်အထိ စိတ်တွေ ဂယောက်ဂယက်ဖြစ်စေသည်..။

အိမ်ပြန်အရောက် ကားကို ခြံဝင်းထဲ ကွေ့ဝင်လိုက်တော့ ပန်းရံများ ရောက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ ကားဝင်လာတာ မြင်ရသည်နှင့် ခင်အေးက ပေါ်တီကို အောက်သို့ ခပ်သုတ်သုတ် ထလာသည်..။ ကားရပ်လိုက်သည်နှင့် မာလာခိုင်က ဈေးခြင်းတောင်း ဆွဲ၍ ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ အိမ်သော့ကို ဖွင့် ဝင်သွားသည်..။

မာလာခိုင်က အဝတ်လဲတာ အိပ်ခန်းထဲတွင် မဟုတ်ပဲ မီးဖိုထဲတွင် ဖြစ်နေသည်ကို ကိုကျော်စိန် မစဉ်းစားတတ်…။ လက်တစ်ကမ်း အကွာတွင် မြင်တွေ့နေရသော မာလာခိုင်၏ ရင်သားအိအိများ အလှတွင်သာ စွဲငြိနေသည်..။ ဗြုံးခနဲ ကိုကျော်စိန်ကို တွေ့လိုက်ရ၍ အံအားသင့်သွားလို့လား မပြောတတ်..။ ထမီကို ခုချိန်ထိ ရင်လျား မဝတ်သေး..။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်၍ ကြောင်ကြည့်နေပြီးမှ မာလာခိုင်က မျက်လွှာချကာ ထမီကို ဝတ်ရန် ဖြန့်လိုက်သည်..။ အောက်ဖက်ကို လျှောကျသွားသော ထမီ အပေါ်နားစက နို့နှစ်လုံး လှစ်ဟပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်.. ။

“ အို….အာ့….မလုပ်နဲ့….မလုပ်နဲ့……အား….ကို….ကိုကျော်စိန်ကြီးနော်…အိုအို…မလုပ်နဲ့…နော် မလုပ်နဲ့…လို့..” 

အိမ်တွင် သူတို့နှစ်ယောက်ထဲသာ ရှိသည်ဟူသော အသိနှင့် မာလာခိုင်၏ အကျင့်စရိုက်ကို သိထားသော ကိုကျော်စိန်က မာလာခိုင်၏ ခါးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အားယူဆွဲပွေ့ရင်း နို့တစ်ဖက်ကို ငုံံ့၍ စုပ်လိုက်သည်..။ ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်သွားသော မာလာခိုင်က အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့် နှုတ်မှ တားနေသော်လည်း ကိုကျော်စိန်က အရေးမစိုက်တော့ပါ..။ မာလာခိုင်ကလည်း အသည်းအသန် ရုန်းကန်ခြင်း မပြု..။ ကျန်နို့တစ်ဖက်အား ကိုကျော်စိန်က လက်ဖြင့် ညှစ်၍ နယ်သည်..။ တင်းနေသော နို့အုံလုံးလုံးကြီးတွေက ကိုင်ရတာ အရသာ တွေ့လှသည်..။ ထမီစကို ကိုင်ထားသော သူမလက်နှစ်ဖက်က တဖြည်းဖြည်း အောက်ဖက်သို့ နိမ့်ဆင်းလာသည်..။

“ အိုရှင်….တော်ပါတော့….တော်ပြီ…ကျမကို လွှတ်ပါ….တော့….ရှင်….” 

မျက်နှာလေး မော့ရင် ပြောနေသော မာလာခိုင်၏ မျက်နှာလေးမှာ ပြုံးယောင်သမ်းရင်း နီမြန်းနေသည်ကိုတော့ ကိုကျော်စိန် မမြင်..။ နို့ကိုသာ သဲကြီးမဲကြီး စို့နေသည်..။ တစ်လုံးပြီးတော့ နောက်တစ်လုံးကို ပြောင်း၍ စို့ပြန်သည်..။ 

“ အို…..မလုပ်နဲ့…..တော်ပါတော့…ဆို….ဟင့်…ကျွတ်….အ………အား….” 

မတ်တတ်ရပ်နေသော မာလာခိုင်၏ ဒူးဆစ်လေးများ တဆတ်ဆတ် တုန်လာသည်..။ ညွှတ်၍ ကျချင်လာသည်..။ လူပျိုကြီးသာ ပြောရတယ်…၊ နို့စို့တာက ပညာသားပါလှသည်..။ နို့သီးကို တအားငုံစုပ်ရင်း လျှာထိပ်နှင့် များ ကော်ကော်ထိုးလိုက်တာ မာလာခိုင် ရင်ခေါင်းထဲအထိ ကြပ်ကြပ်သွားရသည်..။ မျက်စေ့ကို စုံမှိတ်ထားသော မာလာခိုင်၏ လက်ထဲမှ ထမီစက လွတ်ကျချင်လာသည်..။ တဖြေးဖြေး လျှောကျသွားသော ထမီစကြောင့် လစ်ဟာသွားသော သူမ၏ ကျောပြင် ပြည့်ပြည့်လေးကို ခါးတွင် ဖက်ထားသည့် ကိုကျော်စိန်၏ လက်များက ရွေ့လျား လျှောတိုက်၍ ပွတ်သပ်ပေးသည်..။ ပြျွတ်ခနဲ မြည်သံနှင့် အတူ ကိုကျော်စိန်က နို့ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ တပြိုင်နက်ထဲမှာပင် သူ၏ လက်များကိုလည်း မာလာခိုင်၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ဖယ်လိုက်သည်..။

အဟင်း…..ဆိုတဲ့ သက်ပြင်းချသံလေးကို ပြုလျက် မာလာခိုင်တစ်ယောက် ထမီ စွန်တောင်ဆွဲလျက်သား အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားသည်..။ သူမ၏ နောက်ကျောမှ လျှောကျနေသော ထမီက အိပ်ခန်းထဲသို့ ခပ်သွက်သွက် ပြေးဝင်သွားသော မာလာခိုင်၏ တသိမ့်သိမ့် တုန်ခါသွားသည့် တင်သားအိအိကြီးများကို အတိုင်းသားနီးပါး လှစ်ဖော်၍ နေသည် သူမ၏ နောက်ဖက်မှ ကိုကျော်စိန် လိုက်လာသည်..။ 

အိပ်ခန်းထဲ အရောက် မာလာခိုင်က ကုတင်ပေါ်က အိပ်ယာထက်သို့ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကို ဝုန်းခနဲ ပင် လှဲ၍ အချ အနားသို့ ရောက်လာသော ကိုကျော်စိန်က သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်ကို ငုံ့၍ ဖက်ရင်း ကုတင်စောင်းသို့ ဒူးထောက်ကာ တက်လိုက်သည်..။ မာလာခိုင် ဘာစကားမှ မဆိုတော့…၊ မျက်လုံးတွေကို စုံမှိတ်ထားရင်း မျက်လုံးများ အပေါ်၌ သူမ၏ လက်ဖျံတစ်ဖက်ကို ကန့်လန့်ဖြတ်၍ တင်ထားလိုက်သည်..။ တရှူရှူး တရှဲရှဲဖြင့် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်နေသော ကိုကျော်စိန်က သူမ၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲထောင်၍ ထမီကို ခါးသို့ လှန်တင်လိုက်သည်..။ မာလာခိုင်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ရှိသော တစ်ထည်တည်းသော ထမီလေးမှာ ခါးနှင့် ဝမ်းဗိုက်ပေါ်တွင် ပုံလျက်သား …။ 

သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖွေးဖွေးနု၍ တင်းရင်း ဝင်းမွှတ်နေသည်..။ ကိုကျော်စိန်က ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး တံတွေးကို တစ်ချက်မျိုချရင်း ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်သည်..။တန်းမတ်နေသော လီးတန်ကြီးက ထိပ်ကြီးနီရဲကာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်..။ တင်ထားသော လက်အောက်မှ မျက်လုံးကို ခပ်မှေးမှေးလေး ဖွင့်ကာ ကြည့်နေသော မာလာခိုင် စအိုလေးကိုပင် တစ်ချက် ရှုံ့လိုက်မိသည်..။ လီးထိပ်ဝလေးမှ အရည်ကြည်လေးတွေပင် စိမ့်၍ ထွက်နေသည်..။ ကိုကျော်စိန်က သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကိုင်၍ ဒူးထောက်လျက် ရှေ့သို့ တိုးလိုက်သည်..။ မာလာခိုင် ခိုးကြည့်နေသော မျက်လုံးများကို ပြန်၍ မှိတ်ချလိုက်သည်..။

“ ကိုကျော်စိန်…ကိုကျော်စိန်…..ဗျို့….ကိုကျော်စိန်…..” 

အိမ်ရှေ့မှ ခေါ်လိုက်သော ခင်အေး၏ အသံ..။ နှစ်ယောက်စလုံး ဆတ်ခနဲ တုန်သွားကြသည်..။ 

“ ကိုကျော်စိန်…ကိုကျော်စိန်….” 

ခေါ်သံက ဧည့်ခန်းထဲသို့ပင် ရောက်၍ လာသည်..။ ကိုကျော်စိန် ကမန်းကတန်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ပုဆိုးကို ပြင်ဝတ်ရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက် မာလာခိုင်၏ ထံမှ တောက်ခေါက်လိုက်သံကိုတော့ ရှေ့သို့ အာရုံရောက်နေသော ကိုကျော်စိန် မကြားလိုက်ရပေ..။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ရပ်နေသော ခင်အေးနှင့် ကိုကျော်စိန် မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိသည်..။ 

“ ဘာလဲ…..ကိုခင်အေး…ဒီမှာ အိမ်သာတက်နေတာ…..” 

“ ဟဲ…….ဟဲ ကိုကျော်စိန်ကို ကြည့်၍ ခင်အေး ရယ်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ….

“ ဘိလပ်မြေ မရောက်သေးဘူး…အဲဒါ ပေးပါဦး…..”

 “ ဟင်……” 

ခက်ပြီ….ဘိလပ်မြေဆိုင်၏ ဖုန်းနံပါတ်အား ကိုကျော်စိန် မသိ..၊ နွယ်နီလှိုင်သာ သိသည်..။ ဆိုင်သို့ ကားဖြင့် အရောက်သွား၍ ပြောရုံသာ ရှိသည်..။ ပုဆိုးထဲမှ လီးကလည်း တောင်နေတာမှ တဆတ်ဆတ် ခါနေသည်..။ဘိလပ်မြေ မရောက်၍ ပန်းရံသမားများ ပြန်သွားရတာကို အစ်ကိုကြီး ပြန်လာ၍ သိသွားလျင် ကိုကျော်စိန် ဆက်၍ မတွေးတော့…။ လက်ပတ်နာရီကို မြှောက်၍ ကြည့်သည်..။ မနက် ၈ နာရီခွဲပြီ..။ ကိုကျော်စိန် ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားသည်..။ ၉ နာရီခွဲကို နွယ်နီလှိုင်အား သွား၍ ခေါ်ရအုံးမည်..။ သူ မာလာခိုင်နှင့် တွေ့ဖို့ မလွယ်တော့..။ ဘိလပ်မြေဆိုင် ရောက်ပြီးသည်နှင့် ခုချက်ချင်း ပို့ရန်ပြော၍ နွယ်နီလှိုင်ကို တစ်ခါတည်း တန်း၍ သွားခေါ်ရန်သာ ရှိတော့သည်..။ 

“ ဟင်း………ခုပဲ ကျုပ်သွားလိုက်မယ်….” 

“ ဟဲ..ဟဲ……..” 

တဟဲဟဲ ရယ်၍ ရယ်ကြဲကြဲ လုပ်နေသော ခင်အေးကို နားမလည်နိုင်စွာဖြင့် တချက် ခေါင်းငဲ့၍ ကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်သား အတူတူပင် အိမ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်..။ မာလာခိုင်တစ်ယောက် သည်းမခံနိုင်လောက်အောင် စိတ်ညစ်သွားမိရသည်..။ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားသော ကိုကျော်စိန်၏ ကျောပြင်ကို လှမ်းကြည့်ရင်း တောက်တစ်ချက် ခေါက်လိုက်မိသည်..။ သူမ စိတ်ထဲမှာ အလိုးခံချင်သည့် စိတ်ဆန္ဒတွေက ထိန်းမရအောင် ဖြစ်ပေါ်လို့နေသည်..။ အတော်ပင် ခံစားရခက်နေသည်..။

မာကျောသော အရာဝတ္ထု တစ်ခုခုကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးထည့်ချင်နေသည်..။ အိပ်ယာထက်တွင် လူးလှိမ့်ရင်း ခါးတွင် ပတ်၍ ပုံနေသော ထမီကို စိတ်မရှည်စွာဖြင့် ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ မာလာခိုင်၏ လက်တစ်ဖက်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ရောက်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ကို စမ်းလိုက်သည်..။ အမွှေးထူထူဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးက နဲနဲနောနော မဟုတ်..။ အဆမတန် ခုံးထနေသည်..။ ရွှဲနစ်အောင် ထွက်နေသော စောက်ရည်များကိုလည်း စိုခနဲ စမ်းမိလိုက်သည်..။ 

လက်မထိပ်လေးနှင့် စောက်စေ့ကလေးကို ပွတ်ရင်း လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးထည့်ရန် ပြင်လိုက်သည်..။ ဒီလို လုပ်လို့မဖြစ်..။ အပျိုဖြစ်ကထဲက သူမ၏ စိတ်ဆန္ဒကို ဘယ်သောအခါမှ လက်ဖြင့် မဖြေဖျောက်ခဲ့…။ သိမ်းသွင်း၍ လီးအစစ်ဖြင့်သာ ဆန္ဒဖြည့်ခဲ့သည်ချည်း ဖြစ်သည်..။ မာလာခိုင် စောက်ဖုတ်ပေါ်မှ လက်ကို ဖယ်လိုက်ပြီး…သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်..။ ထိုအခိုက် ပူနွေးမာကျောသော အရာတစ်ခုက သူမ၏ ပေါင်ရင်းဘေးဖက်သို့ လာ၍ ထိတွေ့သည်..။ ဖြတ်ခနဲ ဖြစ်သွားရင်း မာလာခိုင် မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်..။ 

“ ဟင်…ရှင်…….ရှင်…” 

မာလာခိုင် အံ့သြထိတ်လန့်စွာဖြင့် ထထိုင်မိမတတ် ဖြစ်သွားသည်..။ သူတွေ့လိုက်ရသည်က ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ပန်းရံဆရာ ခင်အေးပင် ဖြစ်သည်..။အလုပ်ကြမ်း သမားပီပီ သန်မာကျစ်လျစ် ဖုထစ်သော ခင်အေး၏ အဝတ်မဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို တွေ့လိုက်သော မာလာခိုင်အား တဒင်္ဂ ငြိမ်သက်သွားစေသည်..။ 

“ မင်းလေး…..သိပ်ပြီး အလိုးခံချင်နေတယ် မဟုတ်လား…မင်း မကြုံဖူးသေးတဲ့ အရသာမျိုး ခံစားရအောင် ကိုယ်လုပ်ပေးပါ့မယ်…၊ ကိုယ့်လီးကြီးကို ကြည့်ပါအုံး……” 

လူပုံနှင့် မလိုက်အောင် ငြင်သာသည့် စကားသံအဆုံး စိတ်ညှို့ခံထားရသူပမာ မာလာခိုင်၏ အကြည့်က ခင်အေး၏ လီးကြီးဆီသို့ ရောက်၍ သွားသည်..။ ပြူးနေသည့် ဂေါ်လီကြီး ငါးလုံး လီးပေါ်တွင် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် နှစ်လုံး အောက်တွင် တစ်လုံး ၊ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင် တလုံးစီ..။ ပြဲလန်တန်းမတ်နေသော လီးကြီးကို ခင်အေးက တဆတ်ဆတ် လုပ်ပြသည်..။ စိုက်ကြည့်နေသော မာလာခိုင်တစ်ယောက် ခါးလေးကော့တက်မတတ် စအိုဝကို ရှုံ့ရှုံ့သွင်းမိနေရင်း စောက်ရည်ကြည်တွေ ထပ်၍ စိမ့်ထွက်လာသည်..။ 

ခင်အေး ငုံ့၍ မာလာခိုင်၏ ကိုယ်လုံးကို ပွေ့၍ မယူလိုက်သည်..။ ခင်အေး လက်ထဲ စွေ့ခနဲ ပါသွားသော မာလာခိုင်က ခင်အေး ကိုကြည်နူးစွာဖြင့် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေး ကြည့်လိုက်သည်..။ မိန်းမများသည် သူတို့၏ ကိုယ်ခန္ဓာအား ယောကျ်ားက နိုင်နိုင်နင်းနင်း ချီမပွေ့ယူတာကို ကြည်နူးလိုလားစွာ ခံချင်ကြသည်ချည်း ဖြစ်သည်..။ ခင်အေးက မာလာခိုင်အား ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ်၍ တင်လိုက်သည်..။ ကုတင်စောင်း လိုးနည်းဖြင့် လိုးတော့မည်ကို သိလိုက်သော မာလာခိုင်က သူမ၏ တင်သားကားကားကြီးကို ကုတင်စောင်းတွင် အသားကျအောင် ပြုပြင်နေရာယူရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်း ကို ကားလိုက်သည်..။

သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို မက်မောစွာ ကြည့်ရင်း ခင်အေး ရှေ့သို့ တိုးလာကာ စိုရွှဲနေသော စောက်ပတ်ဝသို့ သူ့လီးဒစ်ကြီးကို မြုပ်အောင် ထိုး၍ အသွင်း မာလာခိုင်က တွဲလောင်းချထားသော ခြေနှစ်ချောင်းကို မယူ၍ ကုတင်စောင်းတွင် ဖနောင့်နှင့် နင်း ပေါင်ကိုကားကာ သူမ၏ တင်ပါးကြီးကို အစွမ်းကုန် ကော့၍ ကော့၍ အောက်မှ ပင့်ကာ ကော့ထိုးပစ်လိုက်သည် 

“ ပြွတ်….ဗြစ်……..ဖြစ်……..ပြွတ်……” 

“ အား……ဟင်း…” 

ခံချင်လွန်းနေသော မာလာခိုင်က အောက်မှ ကော့၍ ပင့်တင်ကာ ခြောက်ခါ ခုနစ်ခါလောက် လိုးလိုက်ပြီးတော့မှ တဒင်္ဂ စိတ်ကျေနပ်သွားပုံဖြင့် ခင်အေးကို မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်.။ ပြီးတော့ တစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်ပြီး သူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကုတင်ဘေးတွင် မတ်တတ်ရပ်နေသော ခင်အေး၏ ခါးကို လှမ်းချိတ်ကာ ဆွဲယူလိုက်သည်..။ မာလာခိုင်က အောက်မှ ပင့်၍ လိုးအပြီး တင်ပါးကြီးကို မွေ့ယာပေါ်ပြန်၍ အချ တဝက်သာသာ ကျွတ်၍ ထွက်နေသော လီးကြီးကို ခင်အေးက မာလာခိုင် သူ့ကို ခြေထောက်ဖြင့် ချိတ်၍အဆွဲ လီးကိုပါ တပါတည်း လိုက်လိုးသွင်းသည်..။

“ အ…အ…..အ…အား….ဟင်း ဟင်း…..” 

မာလာခိုင် ရင်ဘတ်လေး ကော့ ခေါင်းလေးမော့၍ တက်သွားသည်..။ လီးကိုသွင်းတာက ဖြေးဖြေးလေး..။ ဒါပေမယ့် ဂေါ်လီငါးလုံး၏ ဒဏ်က မသေးလှ..။ ပြီး လီးကြီးကလည်း သံချောင်းကြီးအလား မာကျောလွန်းလှသည်..။ စောစောက ရမ္မက်ဇောကြောင့်သာ အာသာငမ်းငမ်း ဖြင့် ပင့်လိုးခဲ့ပေမယ့် အထိုက်အလျောက် ကျေနပ်သွားရသော်လည်း ခုလို ထိထိမိမိ မရှိလှ..။ အပျိုလည်း မဟုတ် ၊ ယောက်ျားတော်တော်များများနှင့် ကြုံခဲ့ဖူးသူ ဖြစ်လင့်ကစား မာလာခိုင်မှာ အပျိုစင်လေးပမာ တစ်ကိုယ်လုံး အသားတွေ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ် တုန်နေပြီး သွင်းလိုက်သော လီးက တဆုံးဝင်ရန် လက်နှစ်လုံးလောက်အလို ခင်အေးက အားဖြင့် ဆောင့်၍ တဆုံးသွင်းချလိုက်သည်..။ 

“ ဗြစ်…ဖွတ်…..အ…အမလေး….အ…..ဟင်းဟင်း….လုပ် လုပ်….ဆက်ဆောင့်..” 

လီးအပေါ်ဖက် အရင်းနားရှိ ဂေါ်လီကြီးက ထောင်တက်နေသော စောက်စေ့ကလေးကို အားဖြင့် ဆောင့်ကာ စောက်ပတ်အတွင်းနားသို့ ဖိသိပ်လိုက်သည်..။ ကော့ခနဲ ဖြစ်သွားရပြီး တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်ကာ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ခင်အေး၏ လက်မောင်းတွေကို မမှီမကမ်း လှမ်း၍ ဆွဲဆုတ်လိုက်မိသည်..။

ဒီလို နုနယ်ချောမော လှပလွန်းသော မိန်းမမျိုးကို မလိုးဖူးသေးသော ခင်အေးကလည်း မညှာတော့ပါ…။ မာလာခိုင်၏ ဖွေးနုသော နို့နှစ်လုံးကို သူ့လက်ကြမ်းကြီးနှင့် ဆွဲကိုင် ဖျစ်ညှစ်၍ စိတ်ရှိတိုင်း ဆောင့်လိုးပါတော့သည်..။ 

“ ပြွတ်….ပလွတ်……..ဘွတ်….အား……အမလေး..အစ်ကိုရဲ့…အမလေး…လေး..ဟင်း…… ကောင်းလှချည်လား….နော်……အင်း ” 

တအားဆောင့်နေသည့်ကြားမှ အားမရနိုင်ဖြစ်လာရသော မာလာခိုင်က သူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခင်အေး၏ ခါးမှ ဖယ်၍ မိုးပေါ်သို့ထောင်လိုက်သည်..။

 “ ပြွတ်…ဖွတ်…..ဟင်း…..အိ….အ……” 

မာလာခိုင်၏ ထောင်ထားသော ခြေနှစ်ဖက်က ရမ်းခါ၍ နေသည်..။ မာလာခိုင် မျက်လုံး မပွင့်တော့.။ ခင်အေး၏ ဆောင့်ချက်တွေက လျှော့မသွားသည့် အပြင် ပို၍ ပြင်းထန်သွက်လက်လာသည်..။ မကြာလှသော အချိန်တွင်တော့…… 

“ ပြွတ်……..ပလွတ်..ပြွတ်……..ဖွတ်……ဖတ်…..” 

“ အား…အ…….အမလေး..အို….အမလေး. ..လေး.အား…..ပြီး .ကောင်း……အင့်…” 

မာလာခိုင်၏ တင်သားကြီး ကုတင်စောင်းမှ လွတ်ထွက်သွားသည်အထိ ကော့၍ ကော့၍ တက်လာပြီး အရေတွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်..။ ခင်အေးလည်း မကြာခင် ကိုကျော်စိန် ပြန်လာတော့မည် ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ နောက်ရက်တွေလည်း ရှိသေးတာပဲ ဟု တွေးကာ စိတ်ကိုလျှော့ကာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ရင်း ရှေ့သို့ငုံ့၍ မာလာခိုင်ကို ကြုံးပြီး ဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်..။

“ အန်တီလေး…..နေကောင်းရဲ့လား……” 

ငွေစက္ကူ တစ်ထပ်ကို ကိုင်၍ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသော နွယ်နီက မီးဖိုခန်းဝင်ပေါက်နားတွင် ရပ်လျက် ခန္ဓာကိုယ် လေးပင်စွာဖြင့် မလှုပ်ချင်လှုပ်ချင် လှုပ်ရှား ချက်ပြုတ်နေသော မာလာခိုင်ကို မေးလိုက်သည်..။ 

“ ကောင်းပါတယ်….နွယ်နီရဲ့…ညက အိပ်ရေးပျက်လို့ နုံးနေလို့ပါ….” 

ဖြေမိဖြေရာ ဖြေလိုက်သည်..။ 

“ အင်း…” 

ရပ်နေရာမှ နွယ်နီ လှည့်ထွက်မည် အလုပ်…မာလာခိုင်၏ အသံက ထပ်၍ ထွက်ပေါ်လာပြန်သည် အော်…ဒါနဲ့……နွယ်နီ..ညကျရင် တို့မိန်းမသားနှစ်ယောက်ထဲ အဲဒါ ဦးကျော်စိန်ကြီးကို လာအိပ်ခိုင်းရင် ကောင်းမလားလို့….” 

“ ကောင်းသားပဲ…အန်တီလေးရဲ့…နွယ်နီ ပြောလိုက်ပါ့မယ်….” 

လှည့်ထွက်လာသော နွယ်နီ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဂျာနယ်ဖတ်နေသော ဦးကျော်စိန်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။

“ ဦးလေး..“ 

“ ဟေ…..” 

“ ဒီမှာ…ပန်းရံဆရာကို ကြိုပေးထားဖို့ ငွေ သုံးသောင်း..”

 “ အော်……အေးအေး..သမီး….” 

ငွေကိုလှမ်းယူရင်း ကိုကျော်စိန်၏ မျက်လုံးအစုံက အိမ်နေရင်း စကပ်တိုလေးဖြင့် လှချင်တိုင်း လှနေသော နွယ်နီ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ခပ်ရဲရဲ ကြည့်လိုက်သည်..။ မနက်က မာလာခိုင်နှင့် အစပျိုးခဲ့သော ကိစ္စက ကိုကျော်စိန်အား အတော် ဒုက္ခ ပေးနေသည်..။ လီးက ကျတယ်ကို မရှိ…။ 

“ နောက်ပြီး…အန်တီလေးက ပြောတယ်….ဦးလေးကို ညကျရင် အိမ်မှာ လာအိပ်ပေးပါတဲ့…”

 “ အင်း….အိပ်ပေးမယ်……….” 

ကိုကျော်စိန် စိတ်ထဲ ပျော်သွားသည်..။ 

“ ဒါနဲ့…နွယ်နီ…မာလာခိုင်ကို ဦးလေး လိုက်ပို့ပေးရမှာလား….”

 “ ခါတိုင်းတော့….သူအိမ်ပြန်ရင် သူ့ဖာသာ မောင်းသွားတာပဲ…ညနေ သူပြန်လာမှ ကားကို ပြန်ယူလာမှာပေါ့…ပြီးတော့ နွယ်နီလဲ ဘယ်မှ သွားစရာ မရှိတော့ပါဘူး….” 

ကိုကျော်စိန် တစ်နေကုန် အားလပ်သွားပြီ…။ ပြောပြီးသည်နှင့် လှည့်ထွက်သွားသော နွယ်နီ စိတ်ထဲ…. 

“ ဒီနေ့….ဒီလူကြီး အကြည့်က ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး ” 

ဟုတွေးပြီး…နှုတ်ခမ်းလေး စူလိုက်မိသည်..။ ရေချိုး ထမင်းစားပြီး မာလာခိုင် ကားကိုယူ၍ သူမအိမ်သို့ ပြန်သွားချေပြီ..။ ဦးကျော်စိန်က အိမ်ရှေ့တိုက် ပန်းခြံအောက်တွင် ရှိသော ခုံတန်းလျားပေါ်၌ အိပ်နေသည်..။ အိပ်ယာပေါ် လှဲ၍ မဂ္ဂဇင်း ဖတ်နေသော နွယ်နီ တစ်ယောက် သူငယ်ချင်းထံ ဖုန်းဆက်ရန်း သတိရသဖြင့် စာအုပ်ကို ပိတ်၍ ထထိုင်လိုက်သည်..။

ထိုအခါ အိမ်ဘေး ပန်းခြုံဘေးမှ လှုပ်ခနဲ တွေ့၍ လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်..။ 

“ အို……..” 

နွယ်နီ အသက်ရှူရပ်မလောက် ဖြစ်ရင်း မျက်လုံးလေး ဝိုင်းသွားရသည်..။ ပြီးတော့ မြင်ရသောအရာကို တစိုက်မတ်မတ် ကြည့်ရင်း ဖြေးညှင်းစွာ ထ၍ မှန်တံခါးများ ပိတ်ထားသည့် ပြူတင်းပေါက်နားသို့ တိုးကပ်လာသည်..။ သူမ မြင်နေရသည်က ဧရာမ ယောက်ျားတန်ဆာကြီး ….၊ ထိပ်ကြီးက နီရဲ ပြဲလန်နေပြီး လီးကြီးအပေါ်ပတ်လည်တွင် အဖုအဖုကြီးတွေ သီးထနေသည်..။ လီးကြီးက သာမန်အနေအထား မဟုတ်ပဲ ထောင်မတ်နေတာမှ….ရှေ့တည့်တည့်သို့ တန်းတန်းကြီး….။ ကြည့်နေသော နွယ်နီ တစ်ကိုယ်လုံး နွမ်းနယ်သလိုဖြစ်လာပြီး တုန်တုန်ရင်ရင် ဖြစ်၍လာသည်..။ 

“ ကြည့်ရတာ…ဟို ခင်အေး ဆိုတဲ့ လူကြီးပဲ….တော်သေးတယ်…လူကြီးမျက်နှာက ပန်းရုံနဲ့ ကွယ်နေလို့ ငါ့ကို မမြင်ရဘူး…” 

ကြည့်ရင်း နွယ်နီ၏ မိန်းမအင်္ဂါလေးထဲမှ တစ်မျိုးတစ်မည် ခံစား၍ လာရလေသည်..။ 

“ ငါ…..ဘာဖြစ်တာလဲ မသိဘူး…” 

အရှက်တရား…၊ မိန်းမသား အိန္ဒြေဖြင့် ဖိသိပ်ထားခဲ့သော သူမ၏ သွေးသားတို့က ကာမဆန္ဒတို့ တွန်းကန်ပွင့်ထွက်လာကြလေပြီ…။ ပြဲလန်၍ အစွမ်းကုန် တောင်မတ်နေသော လီးကြီးက အငြိမ်မနေ..၊ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်၍အသွား နွယ်နီ အသက်ရှူများပင် ကြပ်လာပြီး ရင်ထဲတွင် နင့်ခနဲ နင့်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်..။

“ စောစောက ငါအိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲပြီး စာဖတ်နေတုန်း ပေါင်ကိုထောင်ပြီး ချိတ်ထားသော့ စကပ်က ခါးပေါ် လန်ကျပြီး အောက်ပိုင်းမှာ ဘာမှ မရှိဘူး..၊ သူ…ငါ့ကို လာချောင်းကြည့်ပြီး ငါ့ဟာလေးကို တွေ့ပြီး ဒီလို ဖြစ်နေတာများလား အို….အို…..” 

နွယ်နီ သိမ့်သိမ့်တုန်သွားရပြန်သည်..။ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှလည်း ဘာတွေမှန်းမသိ… ညှစ်ထုတ်လိုက်မိသလို…။ နဂိုကမှ ပြဲနေသည့်လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်၍ ထပ်ကာ ဖြဲချနေသည်..။ နွယ်နီ မနေနိုင်တော့..။ စကပ်လေးအောက်သို့ လက်လျှိုလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကလေးကို ကိုင်စမ်းလိုက်မိသည်..။ သူမက အိမ်မှာနေရင်းမို့ ဘာအောက်ခံကိုမှ မဝတ်တတ်…။ 

“ ဟင်….” 

သူမ စောက်ဖုတ်လေး တစ်ခုလုံး အံ့သြလောက်အောင် ခုံးထ မာကျောနေပြီး အရည်တွေကလည်း အတော်များများပင် စိုရွှဲနေအောင် ထွက်ကျနေသည်..။ အရည်တွေကလည်း လက်နဲ့ ထိမိလိုက်တော့ ချွဲကျိစေးထန်း နေ သည်..။ လီးပြဲကြီးကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နှင့်ဖိဖိပြီး လေးငါးချက်လောက် ပွတ်တိုက်ပစ်လိုက်သည်..။ 

“ အို….အိုး….အမေ့……” 

အိုး……ကောင်းလှချည်လား…….၊ အရသာ ရှိလိုက်တာပါလား..။ စိတ်ထဲ နဲနဲ ကျေနပ်သွားသည်..။ 

“ ဟင်…ကျွတ်…..” 

ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေသော ဟိုလူကြီး ထိုင်နေရာမှ အထ သူမနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မိပြီး လူကြီးက ပြုံးပြ၍ လှည့်ထွက်သွားသည်..။

“ ငါ့နှယ်…..နော်……သေသာ သေလိုက်ချင်တာပဲ…..” 

တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားသော နွယ်နီ တစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်သို့ ဝုန်းခနဲ ပစ်လှဲချလိုက်မိလေတော့သည်..။ -မှောက်လျက် အိပ်နေလို့လဲ ခံစားချက် ဝေဒနာက မပျောက်..။ ပက်လက်လှန် အိပ်တော့လည်း ဝေဒနာက မထူခြား..။ နွယ်နီ စိတ်ညစ်မိသည်..။ တစ်ကိုယ်လုံး နေမထိ ထိုင်မသာဖြင့် စိတ်ထဲတွင် တစ်ခုခု လိုနေသလို ပင် ဖြစ်နေရသည်..။ စိတ်ကူးတစ်ခုရ၍ နွယ်နီ လှဲနေရာမှ ထ၍ သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး ဒက်ဒီတို့ အိပ်ခန်းကို ဖွင့်၍ ဝင်လိုက်သည်..။ 

ပြီးတော့ ဒက်ဒီ စားပွဲအံဆွဲများတွင် ဟိုရှာဒီရှာလုပ်ရင်း စီဒီခွေ တစ်ချပ်ကို ဆွဲယူ၍ စက်တွင်ထည့်ကာ ကြည့်လိုက်သည်..။ အခွေက အပြာကား .။ ဒီအခွေ ရှိတယ်ဆိုတာ အရင်က ဒက်ဒီတို့အခန်း ရှင်းပေးရင်း တွေ့လို့ စမ်းကြည့်ပြီးပြီ..။ ကောင်းလိုက်သည့် ဇာတ်ကား..။ ဇာတ်လမ်းလည်း ဆုံးရော နွယ်နီ စောက်ဖုတ်လေးလဲ ရွှဲနစ်လို့နေသည်.။ ပြီးတော့ ခံစားနေရသည့် ဝေဒနာကလည်း မသက်သာသည့်အပြင် မီးလောင်ရာ လေပင့် ပိုလို့တောင် ဆိုးလာသည်..။

နွယ်နီ အခွေကို သူ့ နေရာသူ ပြန်ထားရင်း စားပွဲပေါ်တွင် ဝီစကီ ပုလင်း ရေသန့်ဗူးနှင့် ဖန်ခွက်တို့ အဆင်သင့် တွေ့လိုက်သည်..။ မူးမူး နှင့် အိပ်ပျော်သွားရင် ကောင်းမည်ဟု တွေးမိကာ ဝီစကီ နှစ်ပက်နီးနီး လောက်ထည့်၍ ရေနှင့် ရောပြီး သောက်ပစ်လိုက်သည်..။ နွယ်နီ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ အူရိုင်းလေး ဖြစ်၍ အရက်ရှိန် အတော်တက်လာသည်..။

သူမ ကိုယ်ပေါ်ရှိ အဝတ်အစား အားလုံးကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သူမ၏ ဗလာကျင်းနေသော ကိုယ်လုံးကို မှန်ရှေ့တွင် လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို ကွ၍ ကားပြီး ငုံ့ကြည့်လိုက်မိသည်..။ အို….သူမ စောက်ဖုတ်လေးမှ အရည်လေးတွေ အောက်သို့ အမျှင်လေးတွေတန်းကာ တွဲလောင်းလေး ထွက်ကျလာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ သူမ ဆူဝေနေသော သွေးသားဆန္ဒကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ပါ..။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ဖိ၍ ဟလိုက်သည်..။ နီရဲနေသော စောက်ခေါင်းဝလေးတွင် မန်ကျည်းစေ့လောက်ရှိသော စောက်စေ့ကလေးက ထိုးထိုးထောင်ထောင်လေး ဖြစ်နေသည်ကို မှန်ထဲတွင် အတိုင်းသား တွေ့မြင်လိုက်ရသည်..။ 

ထိုခဏတွင် နွယ်နီ၏ စိတ်အာရုံတွင် စောစောပိုင်းက သူမတွေ့မြင်ခဲ့ရသော လီးပြဲကြီးကို သတိရမိသွားပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ စိတ်မှန်းဖြင့် လီးကြီးကို မြင်ယောင်ကာ စောက်ပတ်ဝလေးကို လက်ချောင်းထိပ်လေးများဖြင့် လှည့်ပွတ်ပေးနေမိသည်..။ အို….အရသာ….ရှိလှပေမယ့်…..အားမရချင်…။ ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ….။ နွယ်နီ မှန်ရှေ့မှ လှည့်ထွက်ခဲ့ပြီး ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်လိုက်သည်…။ နွယ်နီသည် နဂိုက ထကြွနေသော ရမ္မက်စိတ်ကို လက်ဖြင့် ဖြေဖျောက်ရင်း အပြာကားကို ကြည့်ခဲ့ပြီး အရက်ကိုပါ သောက်လိုက်မိလေတော့ သူမ၏ ရာဂစိတ်တွေက အဆမတန်ပင် ထကြွလာရုံမက အရှက်တရားပင် မရှိတော့သလောက် နီးနီး ဖြစ်လို့နေပါပြီ..။ 

“ ဟင်း…ဟင်း..အင့်….အင်း….” 

ပွတ်ရင်း စောက်စေ့ကလေးကို ထိမိတော့ ကျင်ဆိမ့်တက်သွားသည်..။ ဒီတော့ စောက်စေ့ကို ဖိ၍ ပွတ်သည်..။စောက်ခေါင်းထဲကို တစုံတခု ထိုးထည့်ချင်သော စိတ်တွေကလည်း ပြင်းပြထက်သန်လို့ လာရသည်..။ မှိတ်ထားသော မျက်လုံးထဲတွင်တော့ သူမတွေ့ခဲ့သည့် လီးကြီးကို အာရုံ မပြတ်ပေ..။ 

“ အင်း..ဟင်း..ဟင်း…..ရှီး……အ….” 

“ ကျွီ..” 

အိပ်ခန်းတံခါး ပွင့်သွားသံ ကြားသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အထဲကို လှမ်းဝင်လာသော ကိုကျော်စိန်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။ တစ်နေ့လုံး မငြိမ်းနိုင်တဲ့မီး အရက်ပါ ထပ်သောက်လာလိုက်တော့ ကိုကျော်စိန်တစ်ယောက် ရဲဝံ့၍ နေပါပြီ..။ အိပ်ခန်းထဲမှ ငြီးသံ သဲ့သဲ့ ကြားရ၍ တံခါးကို ဟကြည့်လိုက်ရာ နွယ်နီတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ ကိုကျော်စိန် ချက်ချင်းပင် အခန်းထဲသို့ လှစ်ခနဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တော့သည်..။ 

“ ဟင်…….ဦးလေး…….” 

နွယ်နီ မျက်လုံးလေးတွေ ဝိုင်းသွားရစဉ် ကိုကျော်စိန်က အခန်းထဲ အရောက် မတ်တတ်ရပ်၍ ပုဆိုးကို ချွတ်ချပစ်လိုက်သည်..။ 

“ အို….” 

တန်းမတ်နေသော အကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် လီးတန်မဲမဲကြီးက ပြဲလန်၍တော့ မနေ ..။ စောစောက လီးကြီးထက်တော့ ကြီးသည်..။ ရှည်သည်..။ ကိုကျော်စိန်က အသားဖြူပေမယ့် လီးကြီးက မဲမဲကြီး..။ ကိုကျော်စိန် ရှေ့သို့ လှမ်းလိုက်ရင်း သူ့အင်္ကျီကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။

ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားပေပြီ..။ နွယ်နီ လူးလဲထလိုက်ပြီး သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်စောင်းတွင် ဒူးထောက်၍ ထိုင်လိုက်သည်..။ ရှေ့သို့ လှမ်းလာသော ကိုကျော်စိန် သူမနှင့် လက်တစ်ကမ်း အကွာသို့ ရောက်လာသည်..။ 

“ နေ…နေအုံး…..ဦးလေး…..” 

ကိုကျော်စိန် ရပ်လိုက်သည်..။ နွယ်နီက အိပ်ယာပေါ်တွင်ပင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က နောက်သို့ ပြန်၍ ထောက်ကာ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးထည့်ကာ ကလိသည်..။ 

“ ဟို….ဦးလေးဟာ ကြီးကို….ဖြဲ…..ဖြဲလိုက်…..” 

ကိုကျော်စိန့်လီးက ထိပ်ဝပေါ်ရုံသာ ရှိသော လီးငုံမျိုး ဖြစ်သည်.။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော လီးကို ကိုကျော်စိန်က လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ထိပ်ဖျားမှ အရည်ပြားကို ဒစ်ကြီးပေါ်အောင် ဆွဲလှန်ချလိုက်တော့ စိုက်ကြည့်နေသော နွယ်နီ၏ လက်ခလယ်က စောက်ပတ်ထဲသို့ ပို၍ ပြင်းပြင်းထန်ထန် မြန်မြန်ဆန်ဆန် ဖြင့် အသွင်းအထုတ် လုပ်လာသည်..။

“ အင်း…ဟင်း…….အင့်….အင်း” 

အနီးကပ် တွေ့နေရသော ကိုကျော်စိန် မနေနိုင်တော့ နွယ်နီလေး…..သမီး စောက်ပတ်လေးထဲ ဦးလေး လီးကြီး ထည့်လိုက်ရင် ဒီထက် ပိုကောင်းမှာ ..သမီးရဲ့.” 

“ ထည့်….ထည့်လေ….လာ..လာ….” 

နွယ်နီက လက်တစ်ဖက်ဖြင့် လှမ်းဆွဲခေါ်သည်..။ ရှေ့သို့ တိုးကပ်လာပြီး ကိုကျော်စိန်က ကုတင်ပေါ်မှ နွယ်နီကို ကုတင်စောင်းတွင် ကန့်လန့်ဖြတ် လှဲစေပြီး သူမ၏ ခြေနှစ်ချောင်းကို သူ့ပုခုံးတဖက်စီ တွင်တင်ကာ လီးထိပ်ကို စိုရွှဲနေသော စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့ကပ်လိုက်သည်..။ 

“ သွင်း……သွင်း တော့ လေ……” 

“ ဗြစ်….ဗြစ်……ဖွတ်……အီး…အား…..အမေ့….အီး….” 

စိတ်မထိန်းနိုင်တော့သော ကိုကျော်စိန်က လီးကို အဆုံးဝင်အောင် တစ်ချက်တည်းဆောင့်၍ သွင်းချလိုက်သည်..။ နွယ်နီတစ်ယောက် ကော့တက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်နေရှာသည်..။ ကိုကျော်စိန် ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်..။ မဆန့်မပြဲဖြင့် လီးကြီးတဆုံးဝင်နေသော စောက်ပတ်လေး အဝမှ သွေးစီးကြောင်းလေး တွေ့လိုက်ရသည်..။ လက်လှမ်း၍ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးလိုက်သည်..။

“ လုပ်…..လုပ်လေ…ဦးလေးရ…..အ..အမလေး..လေး….”

“ နွယ်နီလေး….အင်း..ကောင်းလား..” သွေးထွက်နေမှန်း သိ၍ နာကျင်မှု သက်သာအောင် အဆောင့်ရပ်ပြီး နို့တွေကို ကလိပေးနေရာမှ မေးလိုက်သည်.။အင်းဟင်း…..လုပ်….လုပ်..နာနာလေး…ကောင်းတယ်……..ဆောင့်ပေးပါ….အား… အင့်…..အမေ့…….တအားဆောင့်ပေးပါ…..” 

“ အ…အား…..ဆောင့်စမ်းပါ…ဦးလေးရဲ့ ..ဘာလဲ..အားမရှိဘူးလား….ကျွတ်…ကျွတ်….အင့်..ဟင့်…” 

ကိုကျော်စိန် သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ဖိညှစ်ဆွဲကိုင်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်လိုးပါတော့သည်..။ 

“ ဗြစ်……..ဘွတ်……ပလွတ်…….ဖွတ်…..ဗြစ်……အား…….အင်း……အင့်…အ..အမေ့ အား.အိ…..အ…..” 

နွယ်နီ ခါးလေး ကော့တက်ကာ ခေါင်လေး ဘယ်ညာရမ်းခါရင်း တစ်ချီ ပြီးသွားသည်..။ မပြီးသေးသော ကိုကျော်စိန်က အရှိန်ကို လျှော့၍ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ပေးသည်..။ နွယ်နီ အာသာပြေသေးပုံမရ..။ စောက်ပတ်ထဲမှ တလှုပ်လှုပ် တရွရွဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်နယ်ပေးနေသလို ..။ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်ပေးနေရာမှ ခဏအကြာ နောက်တစ်ချီအတွက် အပြီးလိုးရန် အိုင်ထွန်းရွှဲနစ်နေပြီး ချော်ချွတ်ချွတ် ဖြစ်နေသော အရည်များကို သုတ်ပေးရန် ရည်ရွယ်၍ ကိုကျော်စိန် လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။

“ အိုး….မထုတ်…..မထုတ်နဲ့လေ…လုပ်….လုပ်…လုပ်လေ… ဦးလေးကလဲ..ကျွတ်..ပြောလိုက်ရတာနော်…..ဟင့်ဟင့်…..” 

“ လိုးပါ့မယ်..နွယ်နီရဲ့…တော်ကြာ နွယ်နီလေးကသာ နာတယ် တော်ပြီ မပြောနဲ့…”

“ အံမာ….ဦးလေးကလား…နွယ်နီ ခံနိုင်အောင် ခံမယ်….စိန်လိုက်..လေ….ဦးလေး တစ်ညလုံး လိုးပေးမလား..ဦးလေး အားကုန်သာ လုပ်…ကွဲချင် ကွဲသွားပလေ့စေ…ဦးလေးဟာကြီးသာ မထုတ်ပစ်နဲ့….နွယ်နီ အောင့်ပြီး ခံနိုင်အောင် ခံမယ်…..” 

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်ကြကာ ဒစ်ပေါ်သည်အထိ အပြင်သို့ရောက်နေသော လီးကြီးကို ဗြစ်ခနဲ တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့ နွယ်နီလေးမှာ အင့်ခနဲ အသံလေးထွက်ကာ ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းလေးချ၍ မျက်လုံးလေး နှစ်လုံးကို မှိတ်ချလိုက်ပါလေတော့သတည်း….။ 



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Sunday, October 5, 2014

မွေးပြီးစားသော တီလတ် (စ/ဆုံး)

မွေးပြီးစားသော တီလတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ခြံထဲကားဝင်လာသံကြားတော့ ဘုရားရှိခိုးနေတာ ကမန်ကတန်း ရပ်ပြီး ဘုရားခန်းထဲကထွက် လှေကားထိပ်ကနေ တိတ်တိတ်လေး သွားချောင်းကြည့်မိတယ်။ ဆင်ဝင်အောက်မှာကတည်းက ပျင်းရိပျင်းတွဲ အသံနဲ့ စကားပြောလာတာဆိုတော့ မင်းစိုးမှန်း တန်းသိတယ်။ 

သူသိချင်တာက မင်းစိုးနဲ့ပါလာမယ့်သူ။ ခေါင်းကို ဒီထက်ပိုငုံ့မရတော့ လက်ရန်းမှာ ကိုယ်ကို ဒီထက်ပို ကိုင်းလိုက်တယ်။ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကတော့ တင်းနေတဲ့ ထမီသားအောက်က ပြူးပြီး ထွက်နေမှာပဲ။ တော်သေးတာပေါ့ ၊ အနောက်က ချောင်းတဲ့သူမရှိလို့။ သိချင်စိတ်က ရင်တွေတောင် တဒိတ်ဒိတ်ခုန်တယ်။ စကားပြောသံတွေကလည်း တဖြည်းဖြည်း နီးလာပြီ။ 

“ ဟုတ်တယ်ဗျ ကိုမင်းစိုးရဲ့၊ အဓိကအချက်က ဦးစီးဦးဆောင်မယ့်သူ မရှိသေးတာ။ ကျနော်တို့ သမဂ္ဂလည်း ဒီကိစ္စကို သေချာကြိုးစားနေကြပါတယ်” 

အသံနုနုအေးအေးလေးကို ကြားလိုက်ရမှ ရင်ထဲက အပူလုံးကြီးကျပြီး ရင်တစ်ခုလုံး အေးမြစိမ့်ဆင်းသွားတယ်။

အမယ်လေး ဒီအသံလေးကြားရဖို့ကို ရင်ခုန်လိုက်ရတာ။ 

“ တီလတ် ဘာချက်လဲ” 

ကျက်သရေရှိတဲ့ အသံလေးကို ဖီးလ်တက်လို့မှ မဆုံးခင် မင်းစိုးရဲ့ ကျက်သရေမရှိ အသံပြဲကြီးက နားထဲလာဆောင့်တယ်။ သေနာကောင်။ ချက်ချင်း ပြန်ဖြေလိုက်ရင် သူချောင်းနေမှန်း သိမှာစိုးလို့ ခနလေး စောင့်လိုက်ပြီးမှ 

“ ဟဲ့ ဘယ်သူလဲ၊ မင်းစိုးလား” 

လှေကားက အသာလေး ဆင်းလိုက်ပြီး 

“ တီလတ် ဘုရားရှိခိုးနေတာဟဲ့၊ မင်းတို့က အော်ကြီး ဟစ်ကျယ်နဲ့၊ ဟယ် သားဖိုးချစ် လည်း ပါလာတာကိုး၊ လာ..လာ..သား ထိုင်၊ မင်းစိုးနဲ့အတူ တခါတည်းစားသွား၊ ဒီနေ့ ပုစွန်တုပ်ချက်တာကွ” 

သူ့ကိုတွေ့တာနဲ့ အံ့ဩဟန်ပြုပြီး ထမင်းစားခေါ်လိုက်ပုံက အင်မတန်ပီပြင်တဲ့ ဝါရင့်မင်းသမီးအိုက်တင်ပဲ။ ဒေါ်ခိုင်ခိုင်လတ်ဟာ ဆရာဝန်မလုပ်ဘဲ မင်းသမီးလုပ်ခဲ့ဖို့ ကောင်းတာ။ 

“ နေပါစေ တီလတ်၊ သားစားခဲ့ပြီးပါပြီ။ ခု ကိုမင်းစိုးကို စာရှင်းပြဖို့ လိုက်လာတာ၊ ပြီးရင် သွားစရာလေးလည်း ရှိသေးလို့၊ အဲဒါကြောင့်”

အားနာပါးနာ အသံလွင်လွင်လေးကို ထပ်ကြားရပြန်တယ်။ သူက မင်းစိုးခေါ်သလို တီလတ်ပဲခေါ်တယ်။ ငယ်ငယ်တည်းက အိမ်ချင်းက ကပ်ရက်ကိုး။ ဘာကျွေးကျွေး အမြဲတမ်း ငြင်းနေကျ။ ဟင်းဟင်း။ ဒီက ခိုင်ခိုင်လတ် တကယ်ကျွေးမယ့်ဟာကျရင်တော့ မင်းငြင်းနိုင်မလား ကြည့်သေးတာပေါ့လေ။ 

“ တီလတ် ဘာတွေသဘောကျပြီး ပြုံးနေတာလဲ။ သားမစားသေးဘူး။ ဖိုးချစ်နဲ့ စာလုပ်လိုက်ဦးမယ်၊ လာ ဖိုးချစ် ငါ့အခန်းထဲသွားမယ်။” 

ကြည်နူးနေတဲ့ အတွေးလေးကို မင်းစိုး အစုတ်ပလုတ် ဝင်နှောင့်ယှက်သွားတယ်။ နှောင့်ယှက်ရုံအားမရလို့ သူ့ကိုပါ လက်ကဆွဲပြီး ခေါ်ချသွားတာ ယက်ကန်ယက်ကန်လေးနဲ့ ပါသွားရှာတယ်။ သေနာကောင် မင်းစိုး။ ဒီနှစ်မှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်ပြီး စာမေးပွဲ အသေအလဲ အောင်ချင်နေရလဲ မသိဘူး။ စာလုပ်မယ်ဆိုတာချည်းပဲ။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်တယ်။ ဒီကောင် 2nd MB မှာတင် တဖုန်းဖုန်းကျနေတာဆိုတော့ ကလေးတွေနဲ့ ကျောင်းပြန်တက်နေရတာ ရှက်မှာပေါ့။

ဒီကောင့်ကို တစ်ဦးတည်းသော တူလေးဆိုပြီး ကိုယ့်ခြေရာနင်းအောင် ဆေးကျောင်းတက်ခိုင်းကာမှ ပထမနှစ်မှာတင် ကဗျာလိုလို စာလိုလို ဂိမ်းလိုလို ရူးပြီး ဝေလေလေဖြစ်သွားတာပဲ။ အခု ချစ်လွန်းသူဆိုတဲ့ ဖိုးချစ်လေးနဲ့ ပေါင်းမိမှ စာတွေဘာတွေ ပြန်လုပ်လာတာ။ ဖိုးချစ်လေးက ဖရက်ရှာဆိုတော့ မင်းစိုးထက် ငယ်ပေမယ့် ပိုရင့်ကျက်တယ်၊ အနေအထိုင် သိမ်မွေ့တယ်။ နူးညံ့တယ်။ အို ပြောလို့ဖြင့် မကုန်ပါဘူး။ အဲဒါကြောင့်ပဲ ခိုင်ခိုင်လတ်က ဆွဲစားချင်နေတာပေါ့။ 

ခိုင်ခိုင်လတ်တို့ မိဘတွေက ဆုံးပါးသွားကြပြီ။ ရှိတာမှ ညီအစ်မနှစ်ယောက်တည်း။ အစ်မလုပ်သူတို့ လင်မယားကလည်း မင်းစိုးလေး တစ်တန်းလောက်မှာ သူ့ကို ထားခဲ့ကြပြန်ပြီ။ အဲဒီတုန်းက သူက ဆရာဝန်မပေါက်စပေါ့။ ခု မင်းစိုး အသက်တောင် ၂၂ လောက်ရှိနေပြီ။ သူကတော့ ၄၀ စွန်းစွန်းလို့ပဲ ပြောထားပေမယ့် လူတွေက မဟုတ်နိုင်ပါဘူး မခိုင်လတ်ရယ် ရှိလှ ၃၅ ပေါ့ဆိုတာချည်းပဲ။ ခိုင်ခိုင်လတ်တို့ အရွယ်တင်ပုံလေ။

အံမယ် ဆုံးသွားတဲ့ မင်းစိုးအမေ ခိုင်ခိုင်မြတ်က သူ့ထက်ပိုလှတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အစ်မ မရှိတဲ့နောက် အစ်မက သူ့အလှတွေ အမွေပေးသွားသလားထင်ရတယ်။ ခိုင်ခိုင်လတ် တို့ အသားကုန်လှလာတယ်။ ဇာတိက ပေါင်မြို့သူဆိုတော့လည်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်လေးက ပေါင်သူပီပီသသ လုံးထွားပြည့်ဖြိုးနေတာပေါ့။ မွန်အမျိုးသမီးဆိုတော့ အသားအရေကလည်း ဝင်းဝါစိုပြေနေတာ၊ တကယ့် သုဝဏ္ဏဘူမိအနွယ် အစစ်ပဲ။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ သွားလေး နည်းနည်း ယောင်ယောင်လေး ရှေ့ထွက်နေတာ (ခေါတာမဟုတ်ဘူးနော်) လေးက ပိုစွဲဆောင်မှုရှိတယ်ထင်ရတယ်။ 

ညနေဘက် ဆေးခန်းများသွားထိုင်လိုက်ရင် တစ်ရပ်ကွက်လုံး မငေးတဲ့လူကို မရှိဘူး။ ဒါကြောင့် ခိုင်ခိုင်လတ်ကလည်း ကားကို ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာထားခဲ့ပြီး ရပ်ကွက်ထဲမှာ ပတ်ပြီးကို လျှောက်ပစ်တာ။ ဝတ်လိုက်ရင်တော့ ရင်ဖုံးနဲ့ ပိုး၊ချိတ် ထဘီတွေနဲ့ ဆံထုံးအုပ်အုပ်ကြီးနဲ့၊ အတွင်းထဲမှာ ရွချက်ကတော့ ခိုင်ခိုင်လတ်ကို မီတဲ့လူ ရှားသလောက်ပဲ။

ကျောင်းပထမနှစ်ကနေ ဒီအရွယ်ထိ ဘဲချည်းပဲ ငါးယောက်ထားဖူးတယ်။ အဲ့ထဲက သုံးယောက်နဲ့က ငြိဖူးတယ်။ ရိုင်းရိုင်းပြောရင် လိုးဖူးတယ်။ ပထမဆုံးတယောက်နဲ့တုန်းကတော့ သူရော ကိုယ်ရော ငယ်သေးလို့ ထားပါတော့။ တခါတလေမှ။ ဒုတိယတစ်ယောက်ကတော့ တကယ်အထန်လိုင်း။ အဲ့ချိန် ခိုင်ခိုင်လတ်ကလည်း ဆရာဝန်မပေါက်စ။ အားတဲအချိန်ကို အားသလိုကို လိုးတာ။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိသမျှအပေါက်တွေလည်း သူ့လီးကြီး မထည့်ဖူးတာ မရှိသလောက်ပဲ။ ဖင်စအိုဝဆိုတာ လိုးလွန်းလို့ ရိုးတောင်ရိုးတယ်။ သူလိုးအားကြီးတာ မပြောနဲ့လေ။ 

ခိုင်ခိုင်လတ်ကလည်း ဖင်ခံပက်စက်တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရှိသမျှအပေါက် အကုန်အထည့်ခံချင်တာ။ နားရွက်တို့ နှာခေါင်းတို့တောင် လီးနဲ့ မဆံ့လို့ ဆံ့ရင် ထည့်ခိုင်းမှာ။ မဆံ့ဆို ဟိုလူ့လီးကလည်း တကယ်စံချိန်မီ လုံးတုတ်နေတာ။ လိုးဖူးတဲ့ ၃ယောက်ထဲမှာ အကြီးဆုံးပဲ။ တတိယတစ်ယောက်ကတော့ ပထမတစ်ယောက်လိုပါပဲ။

လူပျိုကြီးကို သွားကြိုက်မိတာ ရှက်သလို ကြောက်သလိုနဲ့ လိင်ကိစ္စလည်း အားကမရှိ။ လီးကလည်း သေး။ သူနဲ့တော့ သုံးလေးခါပဲ လိုးဖြစ်တယ်။ အဲ့တယောက်က နောက်ဆုံးလိုးဖူးတဲ့သူဖြစ်သလို နောက်ဆုံးထားတဲ့ ရည်းစားလည်းဖြစ်တယ်။ ဘာလို့ဆို အသက်တွေက မငယ်တော့ဘူး တည်ငြိမ်ရတော့မယ် ဘာညာနဲ့ ခိုင်ခိုင်လတ်တို့ ဂေါက်ပြီး ဖြတ်လိုက်တာပဲ။ အဲထိတော့ ဘာမှမဖြစ်သေးဘူး။ နှစ်နှစ်လောက် လီးနဲ့ကင်းဝေး ကျန်းမာရေး လုပ်နေလိုက်သေးတယ်။ နှစ်နှစ်လည်း ကျော်ရော ရောဂါထတော့ပဲ။ 

အဲ့ဖိုးချစ်လေးကို မြင်ပြီးတော့လေ။ ကောင်လေးက အရင်ကလည်း အိမ်ကို ဝင်ထွက်နေကျပါ။ အဲ့တုန်းက ဖာသိဖာသာပဲ။ သူလည်းသူ့ဟာသူ။ ကိုယ်လည်း အဖုတ်ကြားတောင် ညှပ်ထားမဟုတ်ဘူး။ နောက်ကျမှ ဘာထဖြစ်လဲဆိုတော့ အိမ်မှာနေ့ခင်း နေ့လယ်လာပြီး အဝတ်လျှော် မီးပူတိုက် လုပ်တဲ့ကလေးမက ရော့ အန်တီလတ်ကြည့်ဖို့ဆိုပြီး ကိုရီးယားကားတွေ တစ်ထပ်ကြီး ပေးသွားတာ။

သူကြည့်ပြီးပြီ ကောင်းတယ်တဲ့။ အဲဒါနဲ့ ညဘက်တွေ ဆေးခန်းက ပြန်လာတော့ စကားပြောဖော်၊ ရန်ဖြစ်ဖော် မင်းစိုးကလည်း မရှိတာနဲ့ အဲ့ကားတွေကြည့်ရင်းနဲ့ ခိုင်ခိုင်လတ်တစ်ယောက် ထန်တာ ထန်တာလေ၊ အရည်ကို တောက်တောက် တောက်တောက်နဲ့ကျတယ်။ အမယ်လေး ငါ ဂုဏ်သရေရှိ ဒေါက်တာမကြီးဖြစ်ပြီး ဒီကနွဲ့ကလျ ကိုရီးယားမင်းသားလေးတွေကျမှ ဒီလောက်ဖြစ်ရလားလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကျိန်ဆဲလည်း မရပါဘူး။ 

ကိုနိုင့်လီးကြီးနဲ့တုန်းက ကြမ်းတာတွေ၊ ကိုနိုင့်ဗလကြီးတွေနဲ့တုန်းကတောင် ဒီလောက် မထန်ခဲ့ဖူးဘူး။ အဲဒါနဲ့ပဲ အရင်က ဖာသိဖာသာနေမိတဲ့ ဖိုးချစ်လေးက မျက်စိရှေ့မှာတင် အရွယ်ရောက်ပြီး ခုနက ကိုရီးယားမင်းသား ကနွဲ့ကလျလေးနဲ့ တူလာပါလေရော။ အမယ်လေးဟဲ့ ဖိုးချစ်ရဲ့၊ ငါ့မျက်စိရှေ့တင် လေးဘက်ထောက်သွားနေတဲ့ ကလေးလေးက ငါ့ကို အရည်စက်လက်ဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်သတဲ့လား။

ဖိုးချစ်ကို မြင်တာနဲ့ တကိုယ်လုံး ထူပူ ရေတွေငတ်၊ ရင်တွေတုန်၊ ကောင်လေး ပေါင်ကြားထဲပြေးဝင်ပြီး လီးကြီးရော ဥတွေရော ပြေးစုပ် လျက်ချင်လိုက်တာ၊ သူ့ဂွကြားကို ခိုင်ခိုင်လတ်ဖင်ဆုံကြီးနဲ့ ပွတ်ပြီး အယားဖြေချင်လိုက်တာ လွန်ရော။ အဲဒါနဲ့ပဲ ခိုင်ခိုင်လတ်တို့ ဒီအရွယ်ကြီးကျမှ ကိုယ့်တူ ကိုယ့်သားလောက်လေးကို ကြံရတော့တာပဲ။ အစ်မသာ ရှိသေးရင် ဆဲလိုက်မယ့်ဖြစ်ချင်း။ မိဘတွေကရော အစ်မတို့လင်မယားကရော ခိုင်ခိုင်လတ်တို့ တူဝရီးအတွက် အမွေတွေ တပုံကြီးထားခဲ့လို့ တစ်သက်စားမကုန်ပါဘူး။ တူဝရီး ၂ယောက် အကြိုက်သုံးလို့ ရပါတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ခိုင်ခိုင်လတ်က ဘယ်တော့မှ လိုတာထက် ပိုမသုံးခဲ့ဘူး။ မင်းစိုးကလည်း ဒီအသက်အရွယ်အထိ သူ့ကိုပေးထားတဲ့ မုန့်ဖိုးထက်ပိုပြီး ဘယ်တုန်းကမှ မတောင်းခဲ့ဘူး၊ ဒီကောင် ဒီတစ်ချက်တော့ ချီးကျူးရမယ်။ ခုတော့ တူဝရီးနှစ်ယောက်အသုံးအစွဲ ညီလာရာက ခိုင်ခိုင်လတ်က စပြီး သစ္စာဖောက်ရတော့တယ်။

ဖိုးချစ်လေး အိမ်လာရင် နာရီ၊ ရေမွှေး၊ ခါးပတ်၊ အားဆေး အကုန် ရရင် ရသလို ပေးနေတာ။ ကောင်လေးကတော့ အကြောက်အကန်ငြင်းတယ်။ ခိုင်ခိုင်လတ်က ခိုးပြီးပေးပေမယ့် မင်းစိုးက ရိပ်မိပုံပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အံ့ဩဖို့ ကောင်းတာက ဘာမှမပြောတာပဲ။ တခြားကိစ္စဆို မောင်မင်းစိုးတို့ အဒေါ်ရင်းခေါက်ခေါက်ကို နပမ်းသတ်လုံးရလည်း လုံးမယ့် အထာမျိုး။ ခုကျ ငြိမ်နေတယ်။ မသင်္ကာလို့ သွားကြည့်မှ ဘယ်ဟုတ်မလဲ။ ဖိုးချစ်က ပေးသမျှတွေ တခုမှ မယူဘူး။ မင်းစိုးဆီ ပြန်ပေးခဲ့တာချည်းပဲ။ ဒီတော့ မောင်မင်းကြီးသားက အဲဒီပစ္စည်းတွေနဲ့ သာယာနေတာပေါ့။ သေနာကောင်လေး။ ငါကျွေးတဲ့ အားဆေးတွေစားပြီး အကောင်ကြီးက တုတ်ခဲနေတာ။ ဒါပေမယ့် ပေါ်သွားမှာစိုးလို့ ဘာမှတော့ ပြဿနာမရှာဘူး။ ဒင်းကိုတော့ စိတ်ထဲ တော်တော်လေး အခဲမကြေဘူး။ ဒါနဲ့ ကြာတော့ မြင်ရတာတောင် အကုသိုလ်ဖြစ်တယ်ဆိုပြီး ရှောင်နေတာ။ သူကလည်း ဖာသိဖာသာပဲ။

အဲလိုနဲ့ အဒေါ်နဲ့ တူဝရီး နည်းနည်းစိမ်းသလို ဖြစ်နေရာက ဒီနေ့ကျမှ ဘာစိတ်ကူးပေါက်လဲ မသိ တီလတ် ဘာချက်လဲဘာညာနဲ့ လာရောနေတာ။ ဖိုးချစ်ကိုလည်း ခေါ်လာတယ်ဆိုတော့ မျောက်ပြဆန်တောင်းဦးမလို့ပဲ နေမှာပေါ့။ အယ် ဟုတ်ပါဘူး။ အဲလိုဆို ငါ့ဖိုးချစ်လေး မျောက်ဖြစ်သွားမှာပေါ့။ သေနာကောင် မင်းစိုး။ ဒင်းကို ဖိုးချစ်လေး စာရှင်းပြနေတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာသွားပြီလဲ မသိ ခိုင်ခိုင်လတ်တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ထိုင်ရင်း စာဖတ်သလိုလိုနဲ့ ထိုင်စောင့်နေတာ တော်တော် ကြာသွားပြီ။ စောင့်ရင်း စောင့်ရင်း တချက်မှေးခနဲ ဖြစ်သွားတာ ဘေးကနေ 

“ တီလတ်.. တီလတ်” ဆိုတဲ့ အသံတိုးတိုးလေး ကြားမှပဲ ပြန်သတိဝင်လာတယ်။ 

“ သြော်.. ဖိုးချစ်လေး ပြီးပြီလား၊ အေးကွာ၊ တီလတ်လည်း အိပ်ရေးပျက်တာများတော့ ခေါင်းတွေကနောက်.. အဲမှာ မှေးကနဲ ဖြစ်သွားတာပဲ” 

“ အိပ်လိုက်ပါလား တီလတ်ရဲ့ ရှစ်နာရီလည်း ထိုးနေပြီ ကိုမင်းစိုးတောင် အိပ်သွားပြီ”

“ အို ပြောမနေနဲ့ အဲ့ကာလနဂါးကတော့” 

သူရယ်သံလွင်လွင်လေးပေါ်လာတယ်။ 

“ ဖိုးချစ်လေး .. တီလတ်ခေါင်းနောက်နေလို့ကွာ၊ အပေါ်ထပ်တက်ရမှာလေ နည်းနည်း…” 

“ သား လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ အန်တီလတ်ရဲ့” 

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လက်မောင်း ချိုင်းကြားအောက်နေ သူ့ခေါင်းကို လျှိုဝင်လိုက်ပြီးတော့ တွဲခေါ်သွားတယ်။ နူးညံလိုက်တာ အထိအတွေ့က။ အိပ်ခန်းထဲလည်းရောက်ရော ခိုင်ခိုင်လတ်တို့မြန်တယ်။ လက်က တံခါးချက်ကို ချပြီးသားပဲ။ အမေတို့ အဖေတို့ အမြော်အမြင်ကြီးကြီးနဲ့ ဆောက်ခဲ့တော့ အပေါ်ထပ်အခန်းတွေက အသံလုံတယ်။ လျှောက်ခုန်နေရင်တောင် အသံ က အောက်ကို သိပ်မရောက်ဘူး။ ခုတင်နားလည်း ရောက်ရော မူးသလို မော်သလိုနဲ့ ခုတင်ပေါ်တွန်းချလိုက်တယ်။ မရတော့ဘူး၊ ဒီနေ့အပိုင်ကြံမှ။ နို့မိုဆို အမ်းရတဲ့ ပစ္စည်းတွေက မင်းစိုးဆီရောက်တာနဲ့တင် သူ့ထိုင်အမ်းနေရသလို ဖြစ်နေမယ်။ ကောင်လေးက လဲသွားတော့ ခိုင်ခိုင်လတ်က သူ့အပေါ် ဖိလှဲချလိုက်တယ်။

သူ့ဂွကြားနဲ့ ကိုယ့်ဂွကြား ကွက်တိ။ ခိုင်ခိုင်လတ်က နဂိုတည်းက အကြံနဲ့ ဆိုတော့ ဘရာ ပင်တီ ဘာမှ မဝတ်ထား။ အထဲမှာ မိမွေးတိုင်းပဲ။ အင်္ကျီနဲ့ ထဘီကလည်း အပျော့သားကိုမှ တော်တော်ပါးတာ။ အလုံး အဖု အထစ်ကြီးတွေက သေချာမကြည့်ရင်တောင် ဒီတိုင်းကြီး ထင်းနေတာ။ ဖိုးချစ်လေးက အိမ်နေရင်း ဘောင်းဘီတိုအပါးလေးနဲ့။ သူ့ဂွကြားက ခိုင်ခိုင်လတ်က သူ့အဖုတ်ကြီးနဲ့ ပွတ်တယ်။ ထဘီနဲ့ ဘောင်းဘီ ခံနေပေမယ့် အသိသာကြီးလေ။ သူ့လီးကြီးကို ပွတ်မိတာပေါ့။ 

ဟယ် ဒါပေမယ့် အံ့ဩစရာ ဖိုးချစ်လီးက လုံးဝ တောင်မလာဘူးတော့။ မာဆတ်ဆတ်လေးတောင် ဖြစ်မလာဘူး။ တခုခုတော့ လွဲနေပြီ၊ ပြီးတော့ ဖိုးချစ် အသက်ရှူသံတွေ မြန်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် စိတ်လှုပ်ရှားလို့ထက် ကြောက်လို့ မြန်တဲ့ ပုံစံကြီး။ ခိုင်ခိုင်လတ် ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ အဲလိုပွတ်တာ ခံရရင် တော်ရုံ ယောကျာ်းလေးကတော့ နေရာမှာတင် သုတ်နှစ်ခါလောက် ထွက်သွားမယ်။

ဒီကောင်လေးကတော့ ဒီအတိုင်းပဲ ဘာမှထူးမလာဘူး။ ဒါနဲ့ ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ မထူးပါဘူး ကိုယ်ကပဲ စလိုက်မယ်ဆိုပြီး နှင်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို နမ်းမယ်အလုပ်မှာ 

“ တီလတ် ဘာလုပ်တာလဲ… ဖယ်.. ဖယ်” 

ဆိုပြီး ခိုင်ခိုင်လတ်ကိုယ်လုံးကြီးကို သူ့ကိုယ်လုံး ကနွဲ့ကလျလေးနဲ့ တွန်းဖယ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ချက်ချင်း တံခါးဆီပြေးသွားပြီး ကယောင်ကတမ်းနဲ့ ဖွင့်နေပေမယ့် လက်ကချော်နေတော့ တံခါးက မပွင့်ဘူး။ ခိုင်ခိုင်လတ် ဒေါသထွက်သွားပြီ။ သူဖင်သရမ်းတာမှန်တယ်၊ ဒါပေမယ့် နွှဲခဲ့တဲ့ ပွဲတိုင်းမှာ ခိုင်ခိုင်လတ်ဘက်က စခဲ့ရတယ်ဆိုတာ တစ်ခါမှ မရှိဘူး။ ယောကျာ်းတွေကိုယ်တိုင်က လိုချင် ခယပြီး လာတောင်းယူရတာချည်းပဲ။ နောက်ဆုံး အရှက်ကြီးတဲ့ ကိုဝင်းအောင်ကြီးတောင် သူ့ခြေသလုံးသားဝင်းဝင်းလေး လှစ်ပြလိုက်တာနဲ့ အရူးအမဲသားကျွေးသလို ဖြစ်သွားတာ။ ခုဟာက လွန်လွန်းပြီ။

“ ဟေ့ ဖိုးချစ်” 

ခိုင်ခိုင်လတ် အသံက ပီသတယ်၊ ဟိန်းတယ်။ ဝါ့ဒ်ထဲမှာတုန်းက ဂျူနီယာတွေကို ဟောက်တဲ့ အသံမျိုး။ ဖိုးချစ် တန့်သွားတယ်။ 

“ မင်းက မလွန်လွန်းဘူးလား။ ငါမိန်းမတန်မဲ့နဲ့ ငါ့ဘက်က စရတာကိုတောင် သရဲသဘက်တွေ့သလို အတင်းထွက်ပြေးတယ်။ ငါက ရွံစရာကောင်းနေလို့လား။ ဘာ ချွတ်ယွင်းချက် ရှိနေလဲ။ မင်းအမေအရွယ်မို့လို့လား။ ပြောစမ်း ဖိုးချစ်” 

ခိုင်ခိုင်လတ် အသံကို အသားကုန်မြင့်အော်ပြောတယ်။ အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ ဖိုးချစ်က တုန်တုန်ရင်ရင်နဲ 

“ တီ..တီလတ်မှာ ချွတ်ယွင်းချက် မရှိပါဘူး။ တီလတ်က ကျနော် တွေ့ဖူးသမျှထဲမှာ ကျက်သရေအရှိဆုံး၊ အလှဆုံး မိန်းမပါ။ ဒါပေမယ့် ကျနော်က…” 

“ ဘာဖြစ်လဲ မင်းက” 

“ ကျနော်က ကိုမင်းစိုးကို……” 

စကားမဆုံးခင် ဂျောက်ခနဲ တံခါးပွင့်သွားတော့ ဖိုးချစ် ဆင်းပြေးသွားတယ်။ ခိုင်ခိုင်လတ်တော့ နေရာမှာတင် ပုံရက်သား လဲကျသွားတယ်။ လောကကြီး တစ်ခုလုံး ချာချာလည်နေပြီ။

သူ့နားထဲမှာ ဖိုးချစ်ရဲ့ အသံက ပဲ့တင်ရိုက်ခတ်နေတယ်။ 

“ ကျနော်က ကိုမင်းစိုးကို……” 

“ ကျနော်က ကိုမင်းစိုးကို……” 

“ ကျနော်က ကိုမင်းစိုးကို……” 

“ ကျနော်က ကိုမင်းစိုးကို……” 

အား ခိုင်ခိုင်လတ် ငိုချလိုက်တယ်။ ငါ့အဖြစ်က ရှက်စရာကောင်းလိုက်တာ။ အခြောက်ကိုမှ ကြံမိတယ်။ ငါ့သိက္ခာတွေ အကုန် အကျခံပြီးတော့ကို မြုဆွယ်ခဲ့တာ။ ခုအဲဒီအခြောက်သာ နုတ်မလုံဘဲ ဖွရင် ဒီမြို့မှာ ငါ့သိက္ခာတော့ သွားပါပြီ။ အီး …အစ်မရေ .. ညီမလေးအဖြစ်ကို ကြည့်လှည့်ပါဦး။ အဲဒီအခြောက်လေးက အစ်မသားကို … အစ်မသားကို…. ဟုတ်တယ်။ ဒီကိစ္စတွေအားလုံး မင်းစိုးကြောင့်ဖြစ်တာ။ ဒင်းကြောင့်ဖြစ်တာ။ ဒင်းသာ အဲဒီအခြောက်နဲ့ မပတ်သက်ရင်…ငါ ခုလိုဖြစ်စရာမရှိဘူး။ သတ်မယ်.. ဒင်းကို.. ငါသတ်မယ်။ မင်းစိုး.. နင်သေဖို့သာ ပြင်ထား။ ခိုင်ခိုင်လတ် မိန်းမကြမ်းကြီးတစ်ယောက်လို အိမ်ပေါ်က တဒုန်းဒုန်းနဲ့ ပြေးဆင်းလာတယ်။ မင်းစိုး အခန်းနားရောက်တော့ ခလူး ခလောနဲ့ ဟောက်သံလေးများတောင် ကြားရသေး။

သတောင်းစား… ဒင်းက ဇိမ်လေးနဲ့ ဟောက်တောင်ဟောက်နေတယ်။ ငါကတော့ ခွေးလုံးလုံး ဖြစ်သွားပြီ။ ဒင်းတော့လား တွေ့မယ်။ မင်းစိုးအခန်းတံခါးက ဘယ်တော့မှ ပိတ်မထားဘူး။ စေ့ရုံစေ့ထားတာ။ ခိုင်ခိုင်လတ်ကလည်း ဝင်လေ့မရှိဘူး။ မင်းစိုးလည်း ခိုင်ခိုင်လတ်အခန်းကို တစ်နှစ်နေလို့ တစ်ခါမရောက်ဘူး။ အခန်းထဲမှာ မီးပိတ်ထားတော့ တရုတ်ကပ်က လရောင်လေးပဲ ဖြာကျနေတယ်။ ခြင်ထောင်ထဲမှာတော့ မင်းစိုးက ခဘူး ခလောနဲ့။ ခိုင်ခိုင်လတ် ဒေါသပိုထွက်သွားတယ်။ သေနာကျလေး သေအောင်သတ်ပစ်မယ်။ ခြင်ထောင်ကို ဗြုန်းဆို ဆွဲမလိုက်တော့ 

“ ဟယ်”

ခိုင်ခိုင်လတ် ကြက်သေသေသွားရပြီ။ လရောင်အောက်မှာ မင်းစိုးရဲ့ လီးကြီးက ထောင်တန်းနေတာပဲ။ အကြောတွေက အပြိုင်းပြိုင်းထလို့။ ကြီးတာကလည်း သူ့ဘဲတွေထဲမှာ အကြီးဆုံး ကိုနိုင်ကြီးလီးထက်တောင် ကြီးသေးတယ်။ လုံးပတ်ကြီးက တုတ်ခဲနေတာပဲ။ ထိပ်ဖူးကြီးက နီရဲပြောင်လက်လို့၊ ဥနှစ်လုံးကလည်း နေရာတကျ။

အမွှေးတွေက မည်းလိမ်ကောက်လို့။ ခိုင်ခိုင်လတ် အပြင်မှာ တွေ့ဖူးသမျှ လီးတွေထဲမှာ အရိုင်းဆန်ဆုံးနဲ့ အလှဆုံး လီးကြီးပဲ။ ဒီကောင်လေး ဆေးတွေဘာတွေများ လျှောက်ထိုးထားသလားလို့ တွေးနေတုန်း ကိုယ်ထဲက သွေးတွေ ပွက်ပွက်ဆူလာတယ်။ မင်းစိုးကို သတ်ချင်တဲ့ ဒေါသသွေးတွေတော့ မဟုတ်ဘူး။ မင်းစိုး လီးကြီးကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ချင်တဲ့ ကာမသွေး၊ တဏှာသွေး၊ ရမ္မက်သွေးတွေ။ စိတ်က ကိုင်ကြည့်ချင်တယ်လို့ပဲ ရှိသေး ကိုယ်က ထိုင်ချလိုက်ပြီး၊ မင်းစိုးလီးကြီးကို ဖယောင်းလက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ ဆုပ်မိသွားပြီ။ ထိပ်ဖူးကြီးကို သေချာမြင်ရအောင် အရေခွံကို အောက်ဆွဲချလိုက်တော့ လီးနံ့ ညှီစို့စို့ကြီးက ထောင်းခနဲ တက်လာတယ်။ မင်းစိုးက ဒီရက်ပိုင်း အေးတယ်ဆိုပြီး ရေမချိုးဘဲ နေတာ ၂ရက်ရှိပြီ၊ ခိုင်ခိုင်လတ်တောင် ဆူလိုက်သေးတယ်။ ခုလည်း လီးကို သန့်ရှင်းရေး မလုပ်ထားလို့ ထင်တယ်။ လီနံ့ကြီးက နှာခေါင်းထဲ မွှန်သွားတယ်။

ဒါပေမယ့် အဲ့လီးနံ့ ညှီစို့စို့ကြီးက ခိုင်ခိုင်လတ်အတွက်တော့ နတ်သုဒ္ဓါရဲ့ အနံ့ပဲ။ ဒီအနံ့ကြီးက ကိုယ်တွင်းက အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ကို နိုးကြားလာစေတယ်။ ခိုင်ခိုင်လတ် ရေငတ်လာပြီ။ အာခေါင်တွေခြောက်။ ကိုယ်တွေပူ။ တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်လာလို့ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ပေးပြီး နှင်းဆီဖူးရောင် နှုတ်ခမ်းလေးကို အဝိုင်းပုံဖြစ်အောင် ဟ၊ စတော်ဘယ်ရီရောင် ခံတွင်းလေးထဲ အုခနဲ ငုံချလိုက်တယ်၊ အစက စုပ်ရုံ စုပ်ပေးမလို့။ လောဘကြီးပြီး ငုံလိုက်တာ လည်ချောင်းထဲထိ ရောက်သွားပြီး ဒိသရုတ်ဖြစ်သွားတယ်၊ အွတ်ခနဲ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ လီးကြီးမှာ ခိုင်ခိုင်လတ် သွားရည်တွေ တံတွေးတွေ ရွှဲပြီး ချွဲပြစ်နေတယ်။ ခိုင်ခိုင်လတ်လည်း လီးကြီးကို တစ်ချက် နှစ်ချက် လက်နဲ့တိုက်ပြီး မင်းစိုးပေါ် တက်ခွလိုက်တယ်။ ခုနတည်းက ဘာမှ ဝတ်မထားတော့ လီးကြီးရဲ့ အေးစက်ပူနွေးတဲ့ အထိအတွေ့က အဖုတ်ကို ကျင်ခနဲ လာထိတယ်။

ထိပ်ဖူးကြီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး 

“ သား.. မင်းစိုး… တီလတ်ကို.. ခွင့်လွှတ်ပါ. တီလတ် အရမ်းထန်နေလို့ပါ သားရယ်”

ဆိုပြီး ရှိုက်သံတဝက်နဲ့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်ရင်း ထိုင်ချလိုက်တာ ဒုတ်ခနဲ သားအိမ်ကို သွားဆောင့်တယ်။ 

“ အား… ကောင်းလိုက်တာ..သားရယ်.တီလတ်ဖြင့် ဦးနိုင်နဲ့ ပြီးတည်းက ဒီလောက် စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတဲ့ အရသာ မခံစားရတာ ကြာပြီ…” 

“ သား… မင်းစိုး… တီလတ်… လိုးပြီနော်… သားကို ..လိုးပြီ” 

ခိုင်ခိုင်လတ် ကောင်းလွန်းတော့ ပါးစပ်က ကယောင်ကတမ်းတွေပြောပြီး လီးကြီးအပေါ်က နေ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ဆောင့်ချနေတယ်။ မင်းစိုး ဆီးစပ်နဲ့ ခိုင်ခိုင်လတ် ဖင်ကြီး ရိုက်ခတ်သံကလည်း တဖုန်းဖုန်းနဲ့။ အဲ့လောက်လုပ်နေမှတော့ မောင်မင်းစိုးလည်း ဘာသားနဲ့ ထုထားတာမှတ်လို့။ နိုးပြီပေါ့ဗျာ။ မနိုးဘဲနေရအောင် ဂျပန်ကားမှ မဟုတ်တာ။ မင်းစိုးကလည်း အိပ်မက်ထဲမှာ ဥစ္စာစောင့်မ သူ့ကို အမှန်အကန် ကျုံးနေတယ်လို့မက်တာ။

နိုးလာတော့ ဆံပင်ရှည်ရှည် အဝါဝမ်းဆက်နဲ့ မိန်းမက သူ့ပေါ်တက်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်နေတာတွေ့တယ်။ လရောင်ပဲရှိတော့ မျက်နှာကို သေချာမမြင်ရဘူး။ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ဆိုတော့ ဥစ္စာစောင့်မထင်ပြီး အဲ့မိန်းမဖင်ကို လက်ကြီးနဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်ပြီး အောက်က ပင့်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ ၃ချက်လောက်ကျ အားမရတော့ ဖင်ကနေကိုင်ပြီး လီးလည်း အဖုတ်ထဲက ကျွတ်မသွားအောင်ထိန်းရင်း ဥစ္စာစောင့်မကို လှဲသိပ်လိုက်တယ်။ အဲ့ကျမှ သူ့အောက်က မျက်နှာက ထင်းခနဲ။ 

“ ဟာ…. တီလတ်” 

မင်းစိုး ခေါင်းနပန်းကြီးသွားတယ်။ တီလတ်က သူ့ကို ဒီရက်ပိုင်း ဟိုပစ္စည်းတွေကိစ္စနဲ့ စိတ်ကောက်နေတာ၊ သိပ်ကြည်တာမဟုတ်ဘူး။ ခုကျ သူ့အပေါ် တက်ဆောင့်နေပါလား။ 

“ တီလတ် လုပ်မနေနဲ့ မင်းစိုး.. ဆောင့်စမ်း..” 

“ တီ … တီလတ်” 

မင်းစိုး ထစ်ငေါ့ ထစ်ငေါ့ ဖြစ်နေတာကို ခိုင်ခိုင်လတ် စိတ်မရှည်လို့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ မင်းစိုး တင်ပါးကို ညှပ်ပြီး သူအောက်က ကော့ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။

အဲ့ကျမှ မင်းစိုးလည်း အယောင်ကန်ကန်းနဲ့ ခါးလှုပ်ပြီး အသားကုန်ကျုံးဆောင့်တော့တယ်။ 

“ အား မင်းစိုး.. ဆောင့်. ဟုတ်တယ်… အဲလိုလေး… နာနာဆောင့်” 

တီလတ် အရင်ကနဲ့ တခြားစီပဲ ပွင့်လင်းလှချည်လားလို့ မင်းစိုး တွေးနေတယ်။ တွေးရင်း ဆောင့်တာလည်း ရပ်မသွားဘူး။ မင်းစိုးလီးကြီးက တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ တီလတ်အဖုတ်ထဲ ဝင်နေတယ်။ 

“ မင်းစိုး… ငါ့ကိုလိုး…ငါ့ကို သေအောင်လိုး.. နင့်အဒေါ်ရင်းခေါက်ခေါက် ငါ့ကို အဖုတ်ကြီးပြဲသွားအောင်လိုး.. ငါ နင့်လီးကြီးကို ကြိုက်တယ်ဟာ.. ငါ့အဖုတ်ကြီးကို လိုးဟာ”

တီလတ် ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းခါပြီး စကားလုံး အကြမ်းကြီးတွေ ပြောနေတော့ မင်းစိုး ဖီးလ်တော်တော်ရှိလာတယ်။ သူလည်း ဒီအရွယ်ရောက်နေပြီ စော်တော့ လိုးဖူးတာပေါ့။ ဒါပေမယ့်အခုဟာက ကိုယ်တစ်သက်လုံး ချစ်ကြောက်ရိုသေလာတဲ့ တီလတ်။ အဒေါ်ရင်းခေါက်ခေါက်။ စိတ်ထဲမှာ အဒေါ်ဆိုတာထက် အမေလို့တောင် သတ်မှတ်ထားတာ။

အဲလိုမိန်းမကို ပြန်လိုးနေရတယ်ဆိုတဲ့ ဖီလင်က လည်းဖြစ်သလို pleasure လည်း အကြီးအကျယ်ရစေတယ်။ 

“ တီလတ်..” 

“ ဘာလဲ” 

“ ဒေါ့ဂီဆွဲကြမလား” မင်းစိုး အရဲစမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ 

“ အေး ကောင်းသားပဲ၊ ဒေါ့ဂီဆို နောက်ကနေ ဆောင့်လို့ရတယ်” 

ဒီတခေါက်လည်း လီးမကျွတ်အောင် ဂရုတစိုက်လှည့်လိုက်ကြပြီးတော့ တီလတ်က ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လို့ မွေ့ရာကို မျက်နှာအပ် လက်ထောက်၊ မင်းစိုးက တီလတ်ဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်နေတာ။ 

“ အား မင်းစိုး. ကောင်းတယ်… အဲ့လိုဆောင့်… နာနာလိုး. အရမ်းကောင်းတယ်… အဖုတ်တော့ ပြဲပါပြီ. လိုးစမ်း.. လိုးရင်းနဲ့ ရိုက်.. တီလတ်ဖင်ကို ရိုက်… သား အားရှိပါးရှိ ရိုက်.. သားငယ်ငယ်က တီလတ် ခဏခဏရိုက်ဆုံးမဖူးတယ်လေ.. အဲဒါကို လက်စားချေတယ်လို့ သဘောထားပြီး ရိုက်” 

မင်းစိုးလည်း အမိန့်လိုက်နာတဲ့ အနေနဲ့ ဖျန်းခနဲ ရိုက်ချလိုက်တယ်။

နို့နှစ်ရောင် ဖင်တုံးကြီးမှာ လက်ဝါးရာကြီး နီထင်းသွားတယ်။

“ ဖျန်း ”

“ ဖျန်း” 

“ ဖျန်း” 

မင်းစိုး ဆက်တိုက်ရိုက်ချလိုက်တယ်။ 

“ တီလတ်” 

“ ဟင်.. သား” 

“ သားလိုးတာ ကောင်းလား” 

“ အရမ်းကောင်းတယ်” 

“ ရိုက်တာရော” 

“ အင်း အသေကြိုက်တယ်” 

“ တီလတ်ကို သားနေ့တိုင်း ဒီလိုလိုးမှာနော်” 

“ အင်း သားဆန္ဒရှိတဲ့အချိန် တီလတ်ထဘီကို လှန်ပြီး ကြိုက်သလိုသာ လိုးတော့ သားရယ်.. အရမ်းကောင်းတာပဲ” 

“ တီလတ် သားဂေါ်လီထည့်ရင်ရော ခံမှာလား” 

“ ဘာထည့်ထည့်ကွာ… ငါ့သားလိုးရင် တီလတ်ခံဖို့ အသင့်ပဲ” 

“ ဟုတ်ပြီ”

မင်းစိုးက မပြောမဆိုနဲ့ လီးကြီးကို ဘွတ်ခနဲ ခိုင်ခိုင်လတ် အဖုတ်ထဲက ထုတ်လိုက်တယ်။ ခိုင်ခိုင်လတ်က ဘာလုပ်တာလဲလို့ အော်မလို့ ပါးစပ်ဟတုန်းရှိသေး ဟထားတဲ့ ပါးစပ်လေး ပြဲသွားတယ်။ 

“ ဇွိ… ဗြိ…” 

မင်းစိုးက လီးကြီးကို ခိုင်ခိုင်လတ် ဖင်စအိုဝထဲ ဗြွတ်ဆို ထိုးထည့် လိုက်တာကိုး။ အဲ့လောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးကို ဖင်ကို အလိုးခံရတော့ ခိုင်ခိုင်လတ် ထွန့်ထွန့်လူးနေတယ်။

“ အစ်မရေ… ညီမလေးကို ခွင့်လွှတ်ပါတော့. အစ်မသား…ညီမလေးလည်း သားလိုချစ်ရတဲ့ မင်းစိုးက ဖင်လိုးပေးတာကို ညီမလေး အသေအလဲကြိုက်နေပြီ အစ်မရေ” 

တီလတ် အဲ့လို အော်တဲ့အသံကြားတော့ မင်းစိုးလည်း အတွင်းသားတွေ စုတ်ပြဲမှာ ဘာညာမတွေးတော့ဘူး ကျားတစ်ကောင်လို အရှိန်အဟုန်နဲ့ ဆောင့်လိုက်တာ 

“ အ .. အ တီလတ် သားပြီးတော့မယ်” 

“ တီ… တီလတ်လည်း.. ပြီးတော့မယ်.. တီလတ်က ဖင်ရော အဖုတ်ရော နှစ်ခုလုံး… တ.. တပြိုင်တည်း.. ပြီး… ပြီး… အား.. မင်းစိုး… မင်းစိုး… သား… ချစ်တယ်ကွာ… အဒေါ်အရင်းကို ဖင်ရောအဖုတ်ပါလိုးပေး.တယ်…. ချစ်… ချစ်တယ်ကွာ..မင်းစိုး.. အား.. တီလတ်ပြီးပြီ.. မင်းစိုး …” 

တီလတ်ကယောင်ကတမ်းတွေ ပြောပြီး ဖင်ရော အဖုတ်ရော စူပွစူပွလုပ်ပြီး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။ မင်းစိုးလည်း ပြီးသွားလိူ့ တီလတ်ရဲ့ မှောက်ရက် ကိုယ်ပေါ် လိုက်မှောက်ချလိုက်ပြီး လီးကြီးကို ဖင်ထဲ စိမ်ထားရင်း အမောဖြေလိုက်တယ်။ တီလတ်က မျော့နေတဲ့ကြားက ဖျော့တော့တဲ့ လေသံလေးနဲ့ 

“ သား ..မင်းစိုး… သားကို တီလတ် တသက်လုံး မွေးလာတာ.. ဒီညတစ်ညတည်းနဲ့ကို တန်ပါတယ်ကွာ” 



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Saturday, October 4, 2014

အရီးလှ (စ/ဆုံး)

အရီးလှ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကိုပေါက်ကြီး

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

တကယ်တော့ အရီးလှလို့ ကျနော် မခေါ်သင့်ဘူး။ ဘွားလေးလို့ ခေါ်ရမှာ အရီးလှဟာ အဖေတို့အဖေနဲ့မောင်နှမအရင်း ။ အဖေနဲ့ကြတော့ ဘွားလေး အဖေတို့အဘိုးနဲ့အဘွားဟာ သားသမီးချည်းပဲဆယ့်နှစ်ယောက် ။ဒါတောင် ခလေးပျက်ကျတာ သေသွားတာ ၂ ယောက်လောက်ရှိသေးတယ်လို့ဆိုတယ်။

အဘိုးရဲ့ အကြီးဆုံးသားက အဖေ့ကို မွေးတော့ အရီးလှကို မမွေးသေးဘူး ။ အရီးလှက နို့ညှာ သူ့အောင်မှာ တင်တင်ထွေးဆိုတာရှိသေးတယ်။ အဲ့တော့အဖေနဲ့အရီးလှဟာအဒေါ်တော်ပြီး ကျနော်နဲ့ကအဘွားတောင်တော်သေး။ အရီးလှက လေးဆယ်ကျော်ငါးဆယ်နားပေါ့။

အဖေကတော့ ၆၀ လောက်ရှိပြီ ။ ကျနော်ကလည်းမွေးခြင်း ၅ ယောက်မှာနို့ညှာ။ အရီးလှမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူ သမီးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ထက်၂ နှစ်ငယ် တဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရယ် အငယ်ဆုံးကအခုမှ သူငယ်တန်း။

အဲ့ခလေးအသက်ဟာ အရီးလှယောက်ကျား ဘ ဘဦးမြင့်ဆွေဆုံးတဲ့နှစ်ပဲ။ကျနော်က အရီးလှတို့အိမ်မှာနေတာ အိပ်တာများတယ်။

ငယ်ငယ်ကတည်း ယောကျ်ားလေး လိုခြင်တဲ့ အရီးလှတို့လင်မယားက ကျနော့ကို အရမ်းချစ်ကြတာ ။သူတို့လင်မယားကြား ကျနော်ကဝင်အိပ်တာ။ကျနော်က ခလေးပင်မဲ့လူလည် အရီးလှနဲ့ အဘဦးမြင့်ဆွေနဲ့ လုပ်တဲ့ညဆို ကျနော်ကစောစောစီးစီးအိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်တယ်။

ဘုရားစင်ရှေ့ကို အဘကကျနော့်ကို ပွေ့ပြီးသိပ်တယ် ။သူတို့ပြီးမှ ကျနော့်ကို ပြန်ပွေ့ပြီး သူတို့အိပ်ယာထဲထည့်တာ ။သူ့သမီးသင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းက အဘရဲ့အမေ ၈၀ ကျော်အဘွား နဲ့အိပ်ရတာ။ အဲ့လောက်ကျနော်က ထမင်းစားဝိုင်းမှာ လူစုံရင်ဘာမှမသိတဲ့ ခလေးပုံစံဖမ်းပြီး သားညညကျရင် ဘုရားစင်အောက် ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်းမသိဘူးလို့ ပြောရင် သူတို့လင်မယားကရီကြပါရော။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်လည်း ဆယ်တန်းအောင်ပြီး အဝေးသင်ဒုတိယနှစ်တောင်ရောက်ခဲ့ပြီ ။သင်းသင်းက ဆယ်တန်းကျကျန်ခဲ့ ပြီးနှင်းနှင်းနဲ့အတူ ရပ်ပီတာအဖြစ်ပြန်ဖြေနေတယ်သင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းကို စာမေးပွဲနီးတာကြောင့် guide လုပ်ပေးဖို့ရယ် အရီးလှတို့အိမ်မှာ ယောကျ်ားသားမရှိတာကြောင့် ကျနော်သွားအိပ်ပေးနေရတယ်။ကျနော်က လူကောင်အရင်ကသေးတယ်။

အဝေးသင်ရောက်မှ ဂျင်မ်ဆော့တာရယ် ဆေးတွေသောက်တာရယ်ကြောင့် လူကောင်ထွားလာတာ ။ ဒါတောင်ခလေးရုပ်လို့ အားလုံးကပြောတယ်ကျနော့်သူငယ်ချင်းတွေကျေးဇူးနဲ့ ဆော်လည်းချဖူးလာတယ်။ သူတို့က လီးကြီးရှည်ကြာဆေး ဝယ်ရင် ဆိုင်ကိုမှတ်ထားပြီးကျနော်က သူငယ်ချင်းတွေမသိအောင်သွားဝယ် သောက်တာ။ သူတို့လိုက်ပို့တဲ့ ဖာဘိကို တခါပဲသွားပြီး နောက်ကိုယ့်ဘာသာသွားတာ သူငယ်ချင်းတွေဆွယ်လည်းမလိုက်တော့ဘူး။

ကျနော့်ကို သူငယ်ချင်းတွေကရော ဒီကောင်ခလေးစိတ်မကုန်သေးတာလို့ ယူဆသွားတော့တယ် ။ဒါပေမဲ့ ဖာသည်မအသက်ကြီးကြီးတွေက ကျနော့်ကို ချစ်ကြခင်ကြတယ် ။မိန်းမတွေနဲ့လုပ်တဲ့အခါ မိန်းမတွေဘယ်လိုဖီးလာအောင်လုပ်တာ ပီးတာ စွဲအောင်လုပ်တာတွေ သင်ပေးကြတယ်။ ဒါ့ကြောင့်ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့သူငယ်ချင်းတွေက ကျနော့်မိန်းမကျမ်းကြေမှုကိုမသိကြဘူး။အပြင်မှာလည်း ကျနော်က ကောင်မလေးတွေကို ပိုးတာပန်းတာမှမရှိတာ။ဘောင်းဘီတိုနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲကခလေးတွေနဲ့လည်း ကစားတာပဲအရီးလှက ကျနော်ဆယ်တန်းအောင်ပြီးကတည်းက အတူမအိပ်ရလို့တဲ့ သားလေးအရီးလှနဲ့လာအိပ် ။ဟိုကောင်မတွေအပေါ်ထပ်မှာ အိပ်လေ့မယ်ဆိုပြီး အောက်ထပ်အခန်းထဲမှာအိပ်ရတယ်။

အရီးလှတို့အိမ်ရှေ့မှာ ကုန်စုံဆိုင်ရှိတယ် ။ဒါကလည်း အဘဆုံးပြီးမှ ဖွင့်တာ အတော်ရောင်းရပါတယ် အရီးလှသမီးတွေကို လာပိုးတဲ့ သူတွေကြောင့်လည်းရောင်းရတာပါတယ် ။ကျနော့်ကို ယောက်ဖလေးယောက်ဖလေး နဲ့ကာလသားတွေကစကြတယ်သင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းကတော့ အဘကိုတူတာ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်သွယ်သွယ် အသားညိုညို နှာတံပေါ်ပေါ်ချောကြတယ်။

အရီးလှက တင်ဆုံကြီးကြီး မျက်နှာပြားပြားအသားဖြူတယ် ။မနက်ဆို ဆိုင်ကူဖွင့် ညဆို ဆိုင်ကူပိတ်ပေးရတယ် အရီးလှလည်း ကျနော်လာနေလို့အတော်သက်သာရာရတယ်။အရီးလှက အိပ်တဲ့အခါ မီးတွေအကုန်ပိတ်အိပ်တာ ကျနော်ပူဆာလို့ အခန်းပြင်က မီးပွင့်သေးသေးလေးတစ်လုံးဖွင့်ပေးတာ ။ကျနော်သရဲကြောက်တတ်မှန်းသိတာလည်းပါတယ်။

အိမ်သာသွားရင် ညဆိုအရီးလှ လိုက်ပို့ရတုန်း အရီးလှ ဖင်ဆုံကြီးတွေကို ငယ်ငယ်ကလိုပဲ ခွအိပ်တုန်း အရီးလှအပေါ်ကျနော် နှာစိတ်လည်းမရှိသေး။ဟိုညီအမကို ကျက်စာတွေချပေးပြီး ကျနော်ကဆင်းအိပ်တယ် အရီးလှကတော့ အကြောတွေတက်လို့အိပ်မရ ဘူးလို့ပြောနေတယ်။

ကျနော်လည်း အိပ်ခြင်စိတ်များနေတော့ နှိပ်ပေးရမလားမပြောမိ။ အရီးလှဖင်ကို ခွပြီးအိပ်လိုက်တော့တယ်။ တရေးနိုးတော့ ကျနော့လီးက သေးပေါက်ခြင်တာကြောင့် မာတောင်နေတယ် ။အရီးလှဖင်းကြားကို ထောက်မိတော့အားနာသွား တယ် ။အရီးလှက လက်ကိုနောက်ပြန်ကျနော့်ဟာကို ကိုင်ပြီး ကောင်လေး ခလေးခလေးဆိုပြီးနည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ နင့်အဘတောင် နင့်ကိုမမှီဘူးတဲ့။အရီးလှ သားသေးပေါက်ခြင်လို့ဆိုတော့ သေးလိုက်တယ်ပေးတယ်။

ကျနော်အခုမှသတိရတယ်။ ကျနော်ဖာမချဂွင်းမထုတာကို ၃ လလောက်ရှိပြီ။ အတောင်ကမကျသေး ။ခြင်ထောင်ထဲရောက်တဲ့အရီးလှ သက်ပြင်းတချချနဲ့အိပ်မပျော် အရီးလှ အကြောတက်နေလား သားနှိပ်ပေးမယ် ဆိုတော့ ကောင်းတယ်သားရယ် တဲ့။အရီးလှက ကျနော့်ကို ကျောခိုင်းခြေဆင်းထိုင်တယ် ကျနော်ကပုခုံးကို နှိပ်ပေးတယ် ။

အကျီက ထူနေတော့ လက်မပေါက်ဘူးဖြစ်နေတယ် ဒါနဲ့ သား အရီးလှ အကျီချွတ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ချွတ်တယ် အခန်းအပြင်က မီးရောင်အောက်မှာ အပေါ်ပိုင်းဘလာစီရာပဲရှိတဲ့ အရီးလှဟာရေဆင်းငါးကြီးပမာ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်လို့နေတယ်။အရီးလှကို ခွအိပ်ခဲ့ပေမဲ့ ဒီလိုမနှိပ်ပေးဘူး ခါးကိုနှိပ်တော့ ခါးမှ ဘလာဆီရာ သိုင်းထားတာက ပိတ်စအကျီးကြီးဆိုတော့ ခံနေပြန်ရော အရီးလှက သားလေးချိပ်ဖြုတ်လိုက်ဆိုတော့ ကျနော်ဖြုတ်လိုက်တယ်။

ခါးဆိုင်အသားတွေ တနေကုန်အငြိမ်မနေ အလုပ်လုပ်တဲ့အတွက်လားမသိ တင်းရင်းပြီး အမြှောင်းလိုက် မာကျောနေတယ် ။ကျနော်ထင်တာ အရီးလှဟာ ပျော့တွဲတွဲအသားနဲ့ လို့ထင်တာအရီးလှရေ ဒီလိုတင်းနေလို့ အကြောတက်တာဖြစ်လိမ့်မယ်ဆိုတော့ ဟုတ်မယ် ငါ့သားကအနှိပ်တကယ်တော်တယ် တဲ့ ။အရီးလှကို မျက်နှာခြင်းဆိုထိုင်ခိုင်းပြီးနှိပ်တော့ အရီးလှက ဘလာစီယာပါချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပျော့ဗဘက်ကြီးလို့ထင်ထားတာဗျာ။

ကြီးပြီး တွဲမကျဘူး ။အတွင်းအင်ဂျင်ရှယ်ကောင်းတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုူးပါပဲ ကျနော့်စိတ်လည်း ဖောက်ပြန်စပြုနေပြီ ခြေသလုံးကနေ ပေါင်ထိနှိပ်တော့ ထမိန်ကိုဆွဲတင်ပေးတယ် ။ပက်လက်မျက်စိမှိတ်မှိန်း နေတဲ့အတွက်နို့ကိုကြည့်လိုက် လီးကတောင်လိုက် ပေါင်ကြားက တဝက်ပဲဖင်ကိုမြင်ရပေမဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ခြင်စိတ်ကလည်း ပြင်းပြနေတယ်။အရီးလှ အပူထုတ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပေါင်ရင်းကအဖုလေးကို စမ်းရင်း ထမိန်ကိုတွန်းတင်လိုက်မိတယ် အမွှေးတွေတအားပါပဲလား အဖုတ်ကိုဖုံးအုပ်လို့နေတယ်။

တညလုံးသာ နှိပ်ပလိုက်ခြင်တော့တယ် ။အချိန်ဆွဲနှိပ်ခြင်ပေမဲ့ အရီးလှကတော်ပြီသားလေးတဲ့ ကျနော့်ပါးကိုနမ်းတယ် သူလည်းအပေါ်အကျီတောင်မဝတ်တော့သူ့ခါးပေါ် ကျနော့ခြေထောက်ကိုမယူပြီး ခွအိပ်ခိုင်းတယ် ။ကျနော်ကတော့ လီးနဲ့မထိအောင်လုပ်ထားမိတယ် ထိရင် မီးပွင့်တော့မှာမနက်လေးနာရီလောက်ရှိမယ်ထင်တယ် ကျနော်နိုးလာတယ်။

ငါလို့နိုးလာပါလိမ့်လို့ အံ့သြမိတော့ ကျနော်အရီးလှကို မခွထားဘူး ။ဒါပေမဲ့ ကျနော့်ကိုယ်က အရီးလှအောက်ကိုလျှောနေပြီး အရီးလှ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားထဲကို ကျနော့်လီးကဝင်နေတယ်။အဲဒါထားအုံး အရီးလှက ထောက်နေတဲ့ ကျနော့လီးကို ဖင်လုံးကြီးနဲ့ နောက်ကိုကော့တွန်းပြီး တအင်းအင်းနဲ့ကျနော်အသာလေး လှမ်းကဲကြည့်တော့ အရီးလှ မျက်လုံးမှိတ်ထားတယ်။

ကျနော်ပထမဆုံးအံ့သြမိတာပဲ သြော်အရီးလှ အိပ်မက်မက်ပြီး ဒီလိုဖြစ်နေတာကိုး ။ကျနော့်စိတ်ကလည်း ဖင်လုံးကြီးကို ကြည့်ရင်းအတော်ကြွနေပြီ ရေလိုက်ငါးလိုက်ပြန်တောင့်ပြီး နေပေးရင်း ဖင်ကြားကနေ စောက်ဖုတ်နားလောက်ချိန်ပြီး ထောက်ပေးထားတော့ ပျော့ပျော့လေး လီးလည်းအနာသက်သာတာပေါ့။

ကျနော့်စိတ်ဟာ ထမိန်ကိုဖယ်ပြီး အသားခြင်းထိုခြင်လာတယ်။ရင်ခုန်သံတွေလည်းမြန်မြန်လာပြီး ထမိန်ကို အသာလေးခြေသလုံးကနေ လှန်တင်လိုက်တာထမိန် ခါးလည်ရောက်တဲ့အထိပဲ ။ဘရာစီယာတောင် ချိပ်ပြန်မချိပ်ထားတော့ နို့တွေကို မြင်နေရတယ်။အဖုတ်ဆီလီးကို ထိအောင်ခါးကို ကော့ပြီးထည့်ထားလိုက်တယ်။

အရီးလှကတော့ တအင်းအင်းနောက်ပြန်ဆောင့်ရင်း အိပ်မက် ကမ္ဘာထဲက မထွက်ကျနော်လည်း အိပ်နေရင်း ကိုယ်ကိုရွေ့တဲ့ပုံစံနဲ့အရီးလှ ကိုနောက်ကနေခွရင်း ဘေးတိုက် အပေါ်ပေါင်ကို အသာလေးရှေ့တွန်းလိုက်အရီးလှဖင်ကြီးကို ဆွဲယူလိုက်နဲ့အလိုက်သင့်ကြိုးစားလိုက်တာအရီးလှ စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ ကျနော့်လီးထိသွားတဲ့အထိပဲ။သေသေချာချာချိန်ပြီး အရီးလှနောက်ကိုပြန်အတွန်းမှာ အသာလေးထောက်တွန်းတွန်းလိုက်တော့ ထိပ်ဖျားက ဇွပ်ခနဲဝင်သွားတယ်။

အရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကပြူထွက်နေပေမဲ့ကျနော့်လီးကို အဖုတ်အသားဆိုင်တွေက ဖိဆွဲထားတယ်။တဖြည်းဖြည်းအရီးလှမနိုးမှန်းသိတော့ ရဲတင်းလာပြီး ခါးလေးကိုကိုင်လိုက် နို့လေးကို ဗလာစီယာအသာမခပ်ဖွဖွအုပ်ကိုင်ပြီး အလိုက်သံလုပ်ပေးနေမိတယ်ကျနော့်လီးလည်းတစ်ဝက်လောက်ဝင်နေတယ် ။ဖင်လုံးကြီးတွေခံနေတော့ မဝင်တာလည်းပါတယ်အဆုံးထိဝင်ခြင်ရင်တော့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီးစောင့်မှရမယ်။

ဒီလိုလဲမဖြစ်သေးမလုပ်တာကြာတော့ ပြီးခြင်လာတယ် ။ဒါနဲ့အရီးလှခါးကို ဖက်ပြီးအလိုက်သင့်လိုးပေးရင်း ပြီးလိုက်တော့သုတ်ရည်တွေဟာ အရီးလှစောက်ဖုတ်ကြီးဆီကနေ လျုံပြီးပြန်ထွက်လာနေတာ တကယ့်အများကြီးပါပဲ။ထမိန်ကိုအသာပြန်အုပ်ပေးပြီး ခပ်ခွာခွာလေးနေပေးရင်းကျနော်အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်စောင့်ကြည့် နေတယ်။

မကြာဘူးအရီးလှ ငြိမ်သွားတယ် မနိူးမှန်းသိတော့မှ ကျနော်လည်းလိုးထားတဲ့ သံယောဇဉ်နဲ့ခွအိပ်ဖြစ်တယ်။မနက်လင်းအားစပြူတာနဲ့အရီးလှ အိပ်ယာကနိုးနေကြကျနော့်ခြေထောက်ကို အသာမပြီးသူထတယ်။ဗလာစီယာချိပ်ပြန်ချိပ်သံ အပေါ်အကျီကြယ်သီးပြန်တပ်သံထမိန်ပြင်ဝတ်ပြီး ခါတဲ့အသံ ကျနော်နားစွင့်နေတယ်။

အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်သွားတယ်အိမ်သာတံခါးဖွင့်သံပိတ်သံကြားတယ် ။ခါတိုင်းက အရီးလှသေး ပေါက်ရင်အခန်းထဲကတောင်ကြားရတယ်။အခုသေးပေါက်တာလည်းမကြားဘဲနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဗွမ်းကနဲ မြည်အောင် ဆေးလိုက် လက်နဲ့ပွတ်လိုက် ပြန်ဆေးလိုက်နဲ့ ငြိမ်သွားလိုက်။ ဆေးလိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့ သူ့အဖုတ်ထဲက လရည်တွေကို အရီးလှရိပ်မိသွားပြီး စဉ်းစားနေတာအံ့သြနေတာဖြစ်မယ်။

ပြီးတော့ အခန်းထဲဝင်လာမီးဖွင့်ပြီး အိပ်ယာပေါ်လက်နဲ့လိုက်စမ်းနေပြန်တယ် ။သူစဉ်းစားနေတာဖြစ်မယ်။ကျနော်လည်း မျက်နှာပူတာလိပ်ပြာမလုံတာနဲ့ မိုးအတော်လင်းမှအိပ်ယာကထတယ်။အရီးလှဆိုင်ခင်းပြီးတော့မှ အရီးလှကို သားအတော်အိပ်ပျော်သွားကြောင်းပြောရတယ်။

အရီးလှက ကျနော့်ကို ဆိုင်စောင့်ခိုင်းပြီး ထမင်းဟင်းချက်ဖို့ပြင်ဟိုညီအမတွေနေ့ကျူရှင်အတွက် ထမင်းထုပ်ဖို့ပြင်ရတာကိုးအငယ်ဆုံးမလေးကတော့ ကျနော်ဆိုင်ကယ်နဲ့ပို့ပေးရတယ်။ကျနော်လည်း ခလေးကျောင်းပို့ပြီးအိမ်ကိုပြန် အဝတ်အစားယူညနေခလေးကိုကြိုပြီးမှ အရီးလှတို့အိမ်ပြန်လာာခဲ့တယ်။

မျက်နှာခြင်းဆိုင်မိရင်အမူအရာ ပျက်မှာကြောက်တာကိုး ။အရီးလှအတော်နုတ်ဆိတ်နေတာ ကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ညက ကိစ္စဆိုတာပဲ ဆိုတာသိနေတယ်။ပြီးတော့ကျနော့်လက်ချက်မှန်းသိခဲ့ရင် ဘယ်လိုဖြစ်မလဲကျနော်လည်းအတော်ကြောက်နေစိုးရိမ်နေတယ်။

ဆိုင်ကူသိမ်းတော့လည်းအရီးလှက ကျနော်ကစကားစရှာပြောပေမဲ့ အရင်လို ရွှင်ရွှင်ပြပြမဟုတ် ။ဟိုညီအမကို သချာ်တွက်စာပြပေးပြီး မေးခွန်းပေးခဲ့တယ် ။အောက်ထပ်ဆင်းပြီး အရီးလှကိုအကဲခတ်ရင်း အိမ်သာဖက်သွားတော့ အခန်းတံခါးဖွင့်လျက် လှဲနေတာကိုတွေ့ရတယ် ။အရီးလှမအိပ်သေးဘူးကျနော်အိမ်သာက ထွက်ပြီးအခန်းရှေ့ကထွက်တော့ အရီးလှကလှမ်းပြောတယ်။

သားဟိုကောင်မနှစ်ယောက် ညဉ့်နက်မှာလားတဲ့။မနက်ဘူးအရီးလှ ဒီညစောစော သိမ်းမှာ လို့အေးဟိုကောင်မတွေ စာလုပ်ပြီးသွားရင် စကားတွတ်ထိုး မနေနဲ့။စောစောအိပ်ကြလို့ ပြောလိုက်တဲ့ ။စာတွေစစ်ပြီးတော့ သင်းသင်း နဲ့နှင်းနှင်းကို ပြောလိုက်တယ် ။နင်တို့အမေဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး မျက်နှာကြီးက မနက်ကတည်းကတည်နေတယ်။

စကားလည်းမပြောဘူး ။နင်တို့ညီအမကို စောစောအိပ်စကားပြောသံမကြားခြင်ဘူးတဲ့ ။ကျနော်လည်း မေးငေါ့ပြီးတော့ သူတို့ကို ဘာဖြစ်နေတာလဲပုံစံနဲ့ မေးတော့ သင်းသင်းက အသံကိုနှိမ့်ပြီး လင်လိုခြင်နေတာဟဲ့။နင်မသိသေးဘူး နင်ကျောင်းသွားနေတုန်းအမေနဲ့စည်ပင်က ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်ကြိုက်ကြသေးတယ်။

အဲ့ဒိဦးလေးကြီးကစားဖားကြီးဟ အမေ့ကိုအပျော်ကြံတာ ။အမေကလည်းဘယ်လောက်ထိအချစ်ဆိပ်တက်နေလဲဆိုတော့ ဆိုင်ပိတ်ပြီးအခန်းတံခါးပိတ်တွေ့တာ ။သူတို့ခြင်းဘယ်လိုအနေအထားဖြစ်နေလဲမသိပေမဲ့ ငါတို့တွေ အဲ့လူကြီးကို ကြမ်းလွှတ်လိုက်လို့မလာတော့တာ။ ငါတို့ကို အမေက မကြည်ဘူး။ကျနော်လည်းအိမ်အောက်ထပ်စဉ်းပြီး စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုအိမ်အောက်စားပွဲမှာ ထိုင်ဖတ်နေမိတယ်။

စာဖတ်တယ်ဆိုတာထက် အရီးလှအိပ်မက်ထဲကလူဆိုတာ သင်းသင်းပြောတဲ့လူဆိုတာ ဖြစ်မယ်ဆိုတာဖြစ်မယ်။ ဒါဆိုအဲ့လူနဲ့ လိုးတဲ့အဆင့်တော့ရောက်မှာပဲ။အရီးလှလည်း ပြတ်လတ်နေ တာကြာတော့ စွဲနေမှာပေါ့။ စားကောင်းဖို့ပြင်တုန်းသမီးနှစ်ယောက်ဖျက်လို့ငတ်ရတာ ။အရီးလှအိမ်သာကပြန်ထွက်လာပြီး ကျနော့်ကို သားအိပ်မယ်လေတဲ့ ကျနော်လည်းစာအုပ်ပိတ်ပြီးစားပွဲပေါ်တင်ပြီး အခန်းထဲဝင်ခဲ့တော့တယ်။

အရီးလှအခန်းပြင်ပြန်ထွက်ပြီးအပြင်မီးကို ပိတ်လိုက်တယ် ။ကျနော့်ကို လျှပ်စစ်ဝါယောရှော့ဖြစ်ပြီးဟိုဘက်လမ်းမှာလောင်လို့တဲ့ သားကြောက်ရင် သားကိုဖက်အိပ်ပေးမယ်တဲ့ ။အရီးလှက ကျနော့်ကို ကျောမပေးတော့ဘဲ ကျနော့်ကိုကြည့်နေတယ်။အမှောင်ထဲမှာ ဝါးဝါးတော့မြင်ရတယ်။

ကြောက်လားတဲ့ မေးတယ် အရင်လိုတော့မကြောက်တော့ပါဘူး ။ခလေးတုန်းကတော့ကြောက်တာပေါ့ ဆိုတော့အခုလူကြီးဖြစ်ပြီပေါ့ တဲ့ ။ညကတည်းက အရီးလှသိတယ်။ သားကလူကြီးအဖြစ်လွန်နေတာတဲ့။ ကျနော်လည်း လန့်သွားတယ်အရီးလှကဆက်ပြောတယ် ။ငါ့ဖင်ကို ဒူးနဲ့လာထောက်နေလားပေါ့။

ဘယ်ဟုတ်မလဲ နည်းတဲ့ဒူးကြီးမဟုတ်ဘူး ဒ။ါတောင်သေးပေါက်ခြင်လို့တဲ့ ကျနော့်ကို လာဖက်အိပ်ဆိုပြီးဟိုဘက်လှည့်ပေးတယ် ။ကျနော်လည်း စိတ်ပေါ့သွားပြီး ဖက်အိပ်တယ်။ ကျနော်ငပဲကလည်း စိတ်ပေါ့သွားမှ တောင်လာလိုက်တာအရီးလှတင်ပါးကို ထောက်နေတယ်။အရီးလှက လက်နဲ့ကျနော့်ကို အသာပုတ်တယ်ကျနော်အိပ်ပျော်နေဟန်နဲ့ ယောင်သလိုညဉ်းသလိုနဲ့ ဟိုဘက်လှည့်ပြီးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။

ဖြစ်ခြင်တော့ ပုဆိုးကျွတ်ပြီး လီးကအပြင်မှာထောင်နေတယ်။အရီးလှက ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုစမ်းပြီး အိပ်မအိပ်စမ်းတယ်အရီးလှလက်က ကျနော့်ငပဲကို လာထိရော အရီးလှကျနော့ဟာကိုကိုင်လိမ့်မယ်မထင်ဘူး ။ကိုင်ပြီးဆွပေးနေတယ်ဗျာ ဂွင်းထုသလိုလဲမဟုတ်ဘူး ။အသာလေးပွတ်နေတာ ကျနော်လည်းအစွမ်းကုန်ကိုကောင်းနေတာသောက်ထားတဲ့ဆေးအရှိန်ကြောင့် အစွမ်းကုန်ကို ကြီးလာတာအရီးလှလက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။

အမှန်တော့ ကျနော်ကောင်းလွန်းလို့ လှည့်လိုက်တာ ။အရီးလှအသာလေးလွှတ်ပြီး ဟိုဘက်လှည့်သွားရောကျနော်လည်း အိပ်ပျော်ယောင်ဆောင်ရင်းအရီးလှဘက်လှိမ့်ပြီးဖင်ကို လှမ်းထောက်လိုက်တော့တယ်။အရီးလှလည်း သက်ပြင်းတွေချလို့ပေါ့နောက်တော့ပေါင်ယားလို့ကုတ်နေတယ်ပေါ့ ။ဘယ်ဟုတ်မလဲ ထမိန်ကို ကုတ်နေရင်းလှန်တင်တာ ကျနော့်လီးထမိန်နဲ့ညိပါလာမှသိတာ ။အရီးလှလည်း အိပ်နေရင်းကိုယ်ကိုယ်ပြင်နေတဲ့ပုံနဲ့ အထက်ကိုတိုးသွားတယ်။

အမှောင်ထဲမှာ ဖင်ဆုံကြီး ကို မြင်နေရတယ် ။ကျနော်လည်း လက်ကို ခါးပေါ်လှမ်းတင်တော့ ဖင်ကို ကျနော့်ဘက်တိုးပေးတယ်။ ကျနော့်လီးနဲ့ အရီးလှအဖုတ်နဲ့. ထိနေပြီ ကျနော်လည်းအကဲခတ်နေမိတယ်။ လီးကတော့ မာနေတာပဲ။အရီးလှအသာလေး နောက်ကိုတွန်းပေးတယ်။ ကျနော်လည်းအသာလေး လီးကိုကော့လိုက်တော့ဒစ်ဖျားအထိဝင်သွားတယ်။

ထူးခြားတာက ညကအရီးလှက အိပ်နေပြီးကျနော်ကလုပ်တာ အခုက ကျနော်က အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်ပြီးအရီးလှကလုပ်ပေးရတာ နောက်ပြန်ဆောင့်ရင်းအရီးလှ ကြမ်းလာတော့ ကျနော်အသာလေးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ လီးနဲ့အဖုတ်ကျွတ်သွားတာ ပလွတ်လို့တောင်မြည်တယ်အရီးလှ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖြစ်နေပြီကျနော့်လီးကို လာကိုင်တယ်ပြီးတော့ မထင်မှတ်တာ ကိုင်ထားရင်း ကျနော့်အပေါ်အသာလေးခွတယ်။ လီးကိုသူ့အဖုတ်ကြီးထဲထိုးသွင်းရင်းစောင့်တယ် ။ကျနော့်အပေါ်မဖိမိအောင်သတိထားတယ်။

ခိုးလုပ်တယ်ပေါ့ ဖီးအရမ်းးတက်လာတော့ဘယ်ရမလဲ ။ကျနော်လည်းနိုးလာတဲ့ပုံစံနဲ့ သူ့လက်ကိုကိုင်ပြီး အသာဆွဲထတော့ အရီးလှငုတ်တုတ်ကြီးငြိမ်နေတယ်။

ကျနော်အသာဆွဲထပြီးအရီးလှကို ဖက်လိုက်တယ်ပြီးတော့နမ်းလိုက်တယ် ။အရမ်းကောင်းတာပဲ သားအိပ်မက်မက်တာ မှတ်လို့အရီးလှရယ်ကောင်းလိုက်တာဆိုတော့ကျနော့်ကိုပြန်နမ်းတယ် ။နုတ်ခမ်းခြင်းပါနမ်းပြီးအရီးလှဆောင့်ပေးတယ်။

ကျနော်လည်းအရီးလှနို့ကြီးတွေကိုစို့ပေါ့ သိပ်ဆရာကျတဲ့ပုံတော့စို့လို့မရဘူး ။ခလေးတွေစို့သလိုအရီးလှလည်းကုတင်ကအသံအရမ်းမြည်လာတဲ့အထိ စောင့်လိုက်ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းလိုက်နဲ့အရီးလှ သားလီးထိပ်က သေးပေါက်ခြင်သလို တင်းနေပြီလို့ခလေးအထာနဲ့ပြောတော့အရီးလှ ပွတ်ဆွဲရင်းအင်း အင်း အင်း ဆိုပြီးကျနော့်ကိုအသေဖက်ထားတယ် တဆတ်ဆတ်တွန့်ရင်းဖြစ်နေတယ်။

ကျနော်သိတာပေါ့ အဲ့မှကျနော့်သုတ်ကို ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။အရီးလှ ကျနော့်ကို အနမ်းတွေခြွေရင်းချစ်လိုက်တာခလေးရယ်တဲ့။နောက်နေ့လုပ်ခြင်သေးလားတဲ့။ ဟုတ်ကဲ့ပေါ့။အရီးလှက ပြန်ချုပ်တယ် ။လုပ်ခြင်ရင်ဘယ်သူမှ ရိပ်မိလို့မရဘူးခလေးရယ်တဲ့ ။ဟုတ်ကဲ့ ဒီလောက်ကောင်းတာ သားအပျတ်မခံဘူးလို့ လိမ်မာလိုက်တာ မေ့သားလေးတဲ့ ။

အရီးလှစိတ်ထဲမတော့ကျနော့်ကို အခုမှစလုပ်ဖူးတယ်လို့ထင်နေရှာတယ် ။မနက်လင်းဆိုင်ခင်းကျတော့အရီးလှ မျက်နှာကြည်သာနေတယ်။သင်းသင်းတို့ကျူရှင်သွားဆိုင်မှာနေ့လည်ဘက်လူရှင်းတော့ဆိုင်ရှေ့ကခင်းထားတာတွေကို ပြန်သိမ်းနေတယ်။ကျနော်လည်း အားဆေးသွားပြန်သောက်တာ ဆိုင်ဈေးလာဝယ်တဲ့ အရီးလှအရွယ်အဒေါ်ကြီးက ဟဲ့အလှဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ တဲ့ ကျမနေလဲမကောင်းခြင်တာနဲ့တဲ့နင့်တူကို ရောင်းခိုင်းပေါ့ဆိုတော့ ခလေးတွေကို မခိုင်းခြင်ဘူးအမရယ်တဲ့။

ကျနော်လည်းအိမ်သာထဲဝင်ပြီးကြာဆေးလိမ်းထားပြီးငပဲကိုဆွကြည့်နေတယ်။အရီးလှဆိုင်ပိတ်ပြီးခြံတခါးသော့ခတ်တယ် အိမ်အောက်တံခါးကိုတော့ မပိတ်ဘဲအသာစေ့ထားတယ်အရီးလှက ညဘက်မှလုပ်မှာ တကယ်နေမကောင်းတာများလားပေါ့။

အခန်းထဲမှာ လှဲနေတဲ့အရီးလှကို အရီးလှ နေမကောင်းဘူးလားဆိုတော့ ကောင်းပါတယ်တဲ့။ ကျနော်လည်းခုတင်ပေါ်ပဲတက်ရမလို အောက်ဆင်းရမလိုနဲ့ အရင်က ဖင်ဆုံထွားကြီးတွေဆို မှန်းထုတဲ့အထဲတောင် မပါတဲ့ကျနော် အရီးလှဖင်ကြီးကိုတော့စွဲမက်နေပြီ ။အရီးလှ နှိပ်ပေးရမလားလို့ စကားစတော့ သဘောတဲ့ ကျနော်လည်းခုတင်ပေါ်တက်ပြီးဖင်ကြီးကိုပွတ်ပေးနေမိတယ်။

နောက်တော့ စိတ်ကမထိန်းနိုင်တော့ဘူး ။ အရီးလှ ဘေးဝင်လှဲပြီး နို့တွေနိုက်မိတော့တယ် ။ အရီးလှက ပက်လက်လှန်ပေး တော့တက်ခွပြီး နုတ်ခမ်းတွေစုပ် ဖာသည်မတွေနဲ့ လုပ်သလို လုပ်မိတော့တယ်။ အရီးလှကို ကျနော်ငယ်ငယ်ကတည်းက အဘနဲ့ အိပ်တာတောင် အဘက မစပဲ အရီးလှကစတာ အတော်နှာထန်တာကို ပြန်အမှတ်ရသွားတာလည်းပါသပေါ့။

ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲပြီး ကျနော် ယက်ပလိုက်တာ အော်လိုက်တာ အာ့ အာ့ အား ဆိုပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ဖိကပ်ထားတယ် လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ စဆော်တယ် ။ကျနော့် လီးတုတ်တာတော့ မှန်တယ် ။ အသာလေးပဲ ဒါပေသည့်ရှည်တာက အတော်အထောက်အကူရတယ်ပြောရမယ်။

အရီးလှအတော်ကောင်းနေတယ် ။ လေးဘက်ထောက်ပေး အရီးလှဆိုတော့ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပြီး ကျကျနနကုန်းပေးတာ။ အိုးကြီးကိုက အယ်နေတာပဲ လီးအဝင်အထွက်ကိုကြည့်ပြီးကျနော်တော့ ခံစားမှုအထွတ်အထိပ် ရောက်နေတယ် ။အရီးလှကတော့ ကောင်းလိုက်တာကွယ် စောင့်တဲ့ အရီးလှကို တခါတည်းနှစ်ချီပြီးအောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

သင်းသင်းတို့ပြန်မလာခင် အိမ်ပေါ်တက်ရင်း တွယ်ကြတာပဲ။ ညဦးပိုင်းသင်းသင်းတို့ မအိပ်သေးရင် အရီးလှက ပလွေမှုတ်ပေးတယ်အိပ်ပြီဆိုတာသေချာရင် ခုတင်အောင်မှာကို အားရပါးရလိုးကြတာ။

အရီးလှနဲ့ကျနော်လိုးကြတဲ့သက်တမ်းဟာ အရီးလှ ကာမဆက်ဆံလို့မရတဲ့ အရွယ်အထိပဲ နာကျင်မှုတွေဖြစ်လာလို့လေ။ ဒါတောင် ကျနော့်ကို မှုတ်ပေးရှာတယ် ။ ကျနော့်ကို ဘယ်လောက်ချစ်သလဲဆို နှင်းနှင်းနဲ့လိုးရဖို့အထိ ဂွင်ဆင်ပေးတဲ့ အထိပါပဲ ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Sunday, September 14, 2014

လိုချင်ရင် ပြန်တော့ပေးရတယ် (စ/ဆုံး)

လိုချင်ရင် ပြန်တော့ပေးရတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ကိုကိုရေ .. မေမေတို့လာတယ် .. မြန်မြန်ထွက်ကြိုပါဦး ”

ကျနော် ကမန်းကတမ်း ပြေးထွက်ကြည့်တော့ အိမ်ရှေ့မှာ ကျနော့်မိဘနှစ်ပါး အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ ရောက်နေတယ် ။

“ ဟာ အမေတို့ .. အကြောင်းမကြားဘာမကြားနဲ့ ဘာတွေများအရေးကြီးလာလို့လဲ ”

“ အမေတို့မှာ ဒီသားလေးပဲရှိတာ .. လွမ်းလို့ လာတာပေါ့သားရဲ့ .. လာလာ အထုပ်တွေလာဆွဲ အထဲရောက်မှ စကားပြောမယ်”

ကျနော်လဲ အထုပ်တွေ ပြေးဆွဲရတော့တာပေါ့ .. အထဲလဲရောက်ရော အမေက

“ သမီး မေသန္တာ .. သွား ငါတို့အထုပ်တွေ အခန်းထဲထည့်ပေးဦး .. အမေ့သားနဲ့ စကားပြောလိုက်ဦးမယ်”

အမေက ကျနော့်မိန်းမကို ခပ်တင်းတင်းပဲ လှမ်းပြောတယ် .. အမေက ကျနော့်မိန်းမကို အမြင်မကြည်သလိုလိုပါလား .. အော် စိတ်ထင်လို့နေမှာပါလေ

“ အမေရယ် နားလိုက်ပါဦး .. ခုမှရောက်တာကို .. သားနေ့လည် ပြန်လာခဲ့မယ် ဒီနေ့အရေးကြီးဧည့်သည်နဲ့ တွေ့စရာရှိလို့ ခနသွားရဦးမယ် အမေ ”

“ ဟင် .. အလုပ်ကိစ္စလား .. ငါ့သားအလုပ်မှာ ဘယ်လိုနေလဲ အမေလိုက်ကြည့်ချင်လိုက်တာ .. အမေလိုက်ခဲ့မယ် သားရေ ”

ပြောပြောဆိုဆို အဖေ့ဘက်လှည့်ပြီး

“ ရှင်ရော လိုက်ဦးမလား ”

“ တော်ပါပြီ မိန်းမရာ .. ငါပင်ပန်းလို့အိမ်မှာပဲ နားနေခဲ့တော့မယ် ”

အဖေက အိမ်မှာပဲနားနေမယ်ဆိုပေမယ့် အမေကတော့ အဝတ်တောင်သွားလဲနေလေပြီ .. ။ ကျနော်လဲ ပြောရမှာမဟုတ်တော့ ခေါ်သွားရုံသာ .. ။ အမေ့ကိုလဲ အလုပ်ဆီ လိုက်ပြလို့ရတာပေါ့ .. ။ အမေ အဝတ်လဲပြီးထွက်လာတော့

“ ကဲ သွားစို့ သား ”

ကျနော်လဲ မေသန္တာဘက်လှည့်ပြီး

“ မိန်းမ .. အဖေ့ကို တခုခုကြွေးထားဦးနော် .. နေ့လည်မှ ပြန်လာတော့မယ် ”

“ စိတ်ချပါ ကိုကိုရဲ့ .. ဖေဖေ့ကို အငတ်မထားပါဘူး” တဲ့ ။

ပြောပြီးတော့ အဖေနဲ့ မေသန္တာနဲ့က ပြိုင်တူရယ်မောနေကြတယ် .. ။ ကျနော်လဲ နားမလည်သလိုလို .. ဘာမှတွေးမနေတော့ပဲ ကားမောင်းပြီးသာ ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ် ။ ကားပေါ်မှာ အမေကတော့ စထွက်ထဲက ဘေးမှာ ခွေခွေလေးမှေးရင်းပါလာတယ် .. ။ ကျနော့်အိမ်က အနီးစခန်းမှာဆိုတော့ ပြင်ဦးလွင်နဲ့ နည်းနည်းတော့ မောင်းရသည် .. ။ အမေ့ကို တချက်ကြည့်ရင်း အတွေးတွေက ခေါင်းထဲဝင်လာတော့တယ် .. ။

ကျနော် အိမ်ထောင်ကျတာ ၁ နှစ်ကျော်ခန့်ရှိပြီ ။ ကျနော့်အသက်က ၂၃နှစ် .. ။ ကျနော့်မိန်းမ မေသန္တာကတော့ အခုမှ ၁၈ နှစ်သာရှိသေးသည် ။ ပြောရရင် ရှက်စရာ .. ကျနော်က ရည်းစားတွေဘာတွေသိပ်မထားတတ်တဲ့သူ .. ။ ရန်ကုန်မှာ အဝေးသင်တက်ရင်း အလုပ်လာရှာတဲ့ မေသန္တာနဲ့ တွေ့တော့ ညှိကြရာကနေ မစားစဖူး အရူးဖြစ်ဆိုသလို သွက်သွက်လက်လက် လည်လည်ဝယ်ဝယ် မေသန္တာရဲ့ ဦးဆောင်မှုနဲ့ ခိုးပြေးကြပါရောဗျာ .. ။

ကျနော်တို့ ရတော့ မေသန္တာမှာ ၁၆ နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည် .. ဆယ်တန်းအောင်ခါစ .. ။ အမေတို့ကတော့ စိတ်တိုတာပေါ့ .. အသိုင်းအဝိုင်းကလဲ လက်မခံတဲ့အဆုံး လက်ထပ်အပြီး အမေ့ငယ်မျိုးတွေရှိရာ ပြင်ဦးလွင်မှာ အမေက အိမ်ခြံမြေအကျိုးဆောင်လုပ်ငန်းတစ်ခု ထူထောင်ပေးပြီး အဝေးပို့ခဲ့သည် .. ။ မေသန္တာကို အိမ်မှာပင် အထည်ဆိုင်လေးဖွင့်ပေးပြီး အရောင်းကောင်မလေးတယောက်နှင့် အဖော်ရအောင် ထားခဲ့ပြီး ကျနော်က နေ့လည်ဆို ပြင်ဦးလွင်က ရုံးမှာသာ သွားနေရတယ်လေ ။

မေသန္တာ .. ။ ကျနော့်မိန်းမက မယူခင်က ၁၆ နှစ်ကျော်သာဆိုတယ် ခန္ဓာကိုယ်က တော်တော်တောင့်တယ် .. ။ ဆံပင် မကောက်တကောက်နဲ့ ပုခုံးကျော်ကျော်လောက်ပုံစံက သူကိတ်ပုံနဲ့တော့ တော်တော်လေးကို ကြည့်ကောင်းတယ် .. ။

ကျနော်လဲ အတွေးတွေနယ်ချဲ့ရင်း မြို့ထဲရောက်လာမှ ကားကိုပဲ အာရုံစိုက် မောင်းလာလိုက်တော့တယ် .. ။ မေမေကတော့ ဘေးမှာခွေခွေလေးအိပ်လို့ .. ။ ရုံးရောက်တော့ အမေ့ကို နှိုးမလို့လုပ်တော့ အမေခွေခွေလေး အိပ်နေတာကို သနားပြီး မနှိုးရက်တော့ .. ။ အလုပ်ကိုမြန်မြန်ဖြတ်ပြီး အိမ်မြန်မြန်ပြန်မည်ဟုသာတွေးရင်း ကားပေါ်ကဆင်းလာတယ် .. ။ ရုံးထဲဝင်တာနဲ့ ရုံးကစာရေးလေးက

“ အကိုရေ ဖုန်းဆက်နေတာ မရဘူးဗျာ .. ချိန်းထားတဲ့ မြေရှင်တွေက ဒီနေ့မလာနိုင်ဘူးတဲ့ မနက်ဖြန်မှ လာမယ်တဲ့ ”

“ ဟုတ်လား .. အေးအေး ကောင်းတာပေါ့ .. ငါလဲ အမေတို့ ရောက်နေတာနဲ့ အတော်ပဲ .. အစ်ကို ဒီနေ့ပြန်ပြီကွာ .. ပွဲစားတွေလာလည်း ပြန်လွှတ်လိုက်တော့ .. အလုပ်ကိစ္စတွေ မနက်ဖန်သာ ရွှေ့ထားလိုက်တော့ကွာ ”

“ ဟုတ် ဟုတ် .. အစ်ကို စိတ်ချပီး ဖြေးဖြေးသာ ပြန်ပါ ”

ကျနော်လဲ ပြောပြီး ကားဆီပြန်လာတယ် .. ဟူးး လာတာပဲ အဖတ်တင်သွားတယ် .. အမေအိပ်ချင်နေရှာတာ အိမ်ပဲပြန်မှပါ ဆိုပီး ကားတံခါးဖွင့်ပီးဝင်ထိုင်တယ်.. ။ ပီးတော့ အမေ့ကို အမှတ်မထင် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ” ဟင် ” အမေ့ထမိန်က လျော့လျော့လေး ကျွတ်နေပါလား .. ။ အမေ့ခင်မျာ ကားပေါ်ခွေခွေလေးအိပ်နေရရှာတော့ ပြေပြီးကျွတ်သွားတာနေမှာ .. ။ ကားမောင်းရမှာလဲ ကြာဦးမှာဆိုတော့ မတော်လို့ ဒီထက်ကျွတ်သွားရင် မြင်မကောင်း .. ။ ကျနော်တွေးလိုက်ပြီး အသာအယာ ဖွဖွလေး အမေ့ထမိန်ကို ပြန်ဝတ်ပေးဖို့ကိုင်လိုက်သည် .. ။

အနီရောင်လေး … ။ ဟုတ်သည် .. အမေ့ထမိန်စလေးကို ကိုင်လိုက်သည် ဆိုရင်ပဲ အနီရောင်လေးကို ဖြတ်ခနဲ တွေ့လိုက်ရသည် .. ။ ကျနော် ရင်တွေထိတ်ခနဲ ခုန်ထွက်သွားသည် .. ။ အမေ့အတွင်းခံလေးက အနီရောင်လေး .. ။ ကျနော် အမေများ သိသွားသလားလန့်ပြီး အမေ့ကိုကြည့်တော့ အိပ်မောကျနေသလိုပင် .. အသက်ရှူသံလေးပင်ကြားနေရသည် .. ။ ကျနော်လဲ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ အရဲစွန့်ပြီး အမေ့ထမိန်ကို နည်းနည်းထပ်လှန်လိုက်သည် .. ။

အမေ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ တစ်ခုလုံးပေါ်လာလေသည် .. ။ အလယ်မှာ ပန်းပွင့်ရုပ်လေးနဲ့ အနီရောင်အတွင်းခံလေးကို အမေဝတ်ထားသည် .. ။ ကျနော့်ရင်ခုန်သံတွေက နှလုံးအပြင်ဘက်ထိ ပေါက်ထွက်တော့မယောင်ပင် .. ။ ပိုအရဲတင်းလာပြီး အမေ့ပေါင်လေးတွေပါ ပေါ်အောင် ထပ်လှန်လိုက်သည် .. ။ လှလိုက်တဲ့ ပေါင်လေးးတွေ .. ဖွေးဖြူနေတဲ့ပေါင်တံလေးတွေက အတွင်းခံအနီရောင်လေးနဲ့ လိုက်ဖက်လွန်းလှသည် .. ။

ဟာ ငါ ဘာတွေလုပ်နေမိတာလဲ … သတိဝင်လာပြီး ချက်ချင်း အမေ့ထမိန်ကို ကောက်ပတ်ပေးလိုက်ရတယ် .. ။ အမေကတော့ အိပ်မောကျနေတုန်း .. ။ ရှက်လိုက်တာ ဘယ်သူမှမသိလို့ တော်သေးတာပေါ့ .. ။ ရုံးဝင်းထဲကနေ ကားကို မြန်မြန်မောင်းထွက်လိုက်တယ် .. ။ ဒီတခါလဲ ကားမောင်းရင်း အတွေးပေါင်းများစွာ ထပ်ဝင်လာရပြန်တယ် .. ။

ကျနော့်အမေ … ။ အမေနဲ့ အဖေ ညားတော့ အမေက ၁၈ .. ။ အဖေက ၂၁ သာသာရယ် .. ။ သူတို့လဲကျောင်းတက်ရင်း ဖူးစာစုံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် .. ။ အဖေက ရည်းစားရှိသည် .. အမေ့ကို လိမ်ပြီးအပျော်တွဲရင်း အလည်လွန်ရာကနေ ကိုယ်ဝန်ရလို့ ယူလိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည် .. ။ 

အခုတော့ အမေက အသက် ၄၁ .. အဖေက အသက် ၄၄ .. ။ နှစ်ယောက်လုံးအရွယ်တင်တုန်းပင် .. ။ ပြောမယ့်သာပြောရတာ အမေက ၄၁ မထင်ရ ၃၆ ၃၇ လောက်သာထင်ရတယ် .. နှိုင်းပြောရရင် အမေက မင်းသမီး ခင်ဇာခြည်ကျော်လို ပုံစံမျိုး … အသားဖြူဖြူ ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တောင့် အရပ်ကတော့သိပ်မရှည် .. ရုပ်ရည်ကလဲ ဆွဲမက်ဖွယ်ရာ sexy မကျတကျပုံမျိုးရှိသည် .. ။

ကျနော့်မိန်းမ မေသန္တာကတော့ အသားညိုညို အရိုးအဆစ်ကြီးကြီး နှင့် ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ အမေ့ထက်ကို ပိုတောင့်သည် .. ။ မသိရင် အလုပ်ကြမ်းအလုပ်သမ တစ်ယောက်လို ညိုညိုတုတ်တုတ်ဖြစ်သည် .. ။ အော် .. ငါ့နှယ် အမေနဲ့ မိန်းမနဲ့ကို ယှဉ်မိနေပါလားဟ ဆိုပီး တစ်ယောက်ထဲ ကျိတ်ပြုံးမိတယ် .. ။

“ သား ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ ”

အမေ့အသံကြားလိုက်ရတော့ ရုတ်တရက်လန့်ပြီး

“ အမေ့အကြောင်း .. အဲလေ ဟို ဟို မိန်းမအကြောင်း အဲ ဘာ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး အမေ ဟီး ”

“ ဟင်းးနော် သားး ” တဲ့ ။

အမေက မျက်စောင်းလေးထိုးတယ် .. ။ ကျနော်ဗျာ ရင်တွေကို ဗလောင်ဆူနေတာပဲ လူပျိုပေါက်လေး ရည်းစားချိန်းတွေ့နေရသလိုပဲ .. ။

“ သား အိမ်ပြန်နေတာလား .. ခနလမ်း ဘေးရပ်လိုက်ဦး .. အမေပြောစရာရှိလို့ ”

ကားကို လမ်းဘေးထိုးလိုက်တော့ အမေက

“ သားး သားစိတ်ကိုသား ထိန်းပြီး အမေပြောတာနားထောင်နော် ”

ကျနော် နဲနဲလန့်သွားတယ် .. ။ အမေကပဲ ဆက်ပြီး ..

“ သား မင်းအဖေ online ပေါ်ကနေ မိန်းမရှုပ်နေတယ် သား .. အမေတို့ လာခဲ့တာ အဲဒါကြောင့်ပဲ ”

“ ဟင် .. အဖေကလဲဗျာ ဒီအရွယ်ရောက်မှ ”

“ သား မင်းစိတ်ကို ထပ်ပြီး ငြိမ်အောင်ထားဦး .. အဖေနဲ့ ရှုပ်နေတာ ဘယ်သူလို့ထင်လဲ ”

“ ဘယ်သူလဲဟင် အမေ .. သားတို့ အသိထဲကပဲလား ”

“ သိရုံကိုမဟုတ်ဘူး သား .. မင်းအဖေနဲ့ online ပေါ်မှာရှုပ်နေတာ သူ့ချွေးမ မေသန္တာ .. မင်းမိန်းမနဲ့ပဲ သား”

“ ဟာ … ”

ကျနော် မျက်လုံးတွေ ပြာသွားသည် .. ။ ကိုယ့်နားပင် ကိုယ်မယုံနိုင် .. ။ ဘယ်လို .. ဘယ်လိုတွေလဲ .. အိပ်မက်များလား .. ခေါင်းတွေ ချာချာရမ်းသွားရလေပြီ .. ။

“ သား မှတ်မိလား .. ဟိုးအရင် သုံးလလောက်က သားနဲ့ မေသန္တာ ညကြီး စကားတွေ များကြတာလေ .. သားက စကားများပြီးတော့ သူငယ်ချင်းအိမ်ထွက်အိပ်တယ် ဆိုတာလေ ”

မှတ်မိလိုက်ပြီ .. ။ အဲဒီနေ့က ကျနော် အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်ပြည့် .. ။ ဖြစ်ချင်တော့ ကျနော် အဲဒီနေ့က ကားပျက်နေတာနဲ့ ဆိုင်ကယ်နဲ့အလုပ်သွားရတယ် .. ကံကပဲ ထပ်ဆိုးသလားပဲ အဲဒီနေ့က အသွားမှာ မိုးမိရောဗျာ .. ။ ရုံးရောက်မှ ရုံးကကောင်လေးဆီက အင်္ကျီငှါးဝတ်ပီးနေနေရတယ် .. တကိုယ်လုံးလဲ ညောင်းကိုက်လို့ .. ။

ညနေအိမ်ပြန်ရောက်တော့ မေသန္တာက အလှဆုံးပြင်ဆင်ထားပြီး ညဝတ် ပိုးဂါဝန်လေးနဲ့ စောင့်နေတယ် .. ။ ကျနော်လဲ အိမ်ရောက်တော့ မဟန်နိုင်တော့ဘူး .. ဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်ပဲ စောင်ခြုံပီးကွေးရတော့တာပဲ .. ။ အဲဒီမှာ မေသန္တာက သူပြင်ဆင်ထားသလိုမဖြစ်ရလို့ ထပေါက်ကွဲတာ .. စကားတွေများကြပြီး ကျနော်လဲ သူငယ်ချင်းအိမ်ထွက်အိပ်လိုက်ရတယ် .. ။

“ အဲနေ့က အမေ့ဆီ မင်းမိန်းမ ဖုန်းဆက်တယ် သား .. အမေက အိပ်ယာထဲမှာ .. အမေက အစထဲက သားတို့ကို သဘောမှ မတူတာ .. ဒါပေမယ့် အဲနေ့က ချော့မော့ပေးလိုက်ပြီးမှ အမေ အိပ်လိုက်တာပါ ”

“ အဖေနဲ့က ဘယ်လို တွေ့တာလဲ .. သား သိချင်လှပြီ ”

“ အဲနေ့က အမေ့ဆီ ဆက်ပီးတော့ မင်းအဖေဆီ သူဆက်တယ် .. မင်းအဖေက ဘောလုံးပွဲ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ကြည့်နေတာ .. အဲဒီမှာ ငိုယိုပြီး တိုင်တာ မင်းအဖေက နှစ်သိမ့်တာတဲ့ နောက်မှ အမေလက်ပူးလက်ကြပ်မိမှ မင်းအဖေ အကုန်ရှင်းပြတာ ”

“ မင်းအဖေက ပြောတယ် .. အဲနေ့က မေသန္တာက ရိုင်းရိုင်းပြောရရင် သားနဲ့ ဆက်ဆံချင်နေတာ .. သားက လုပ်မပေးနိုင်တော့ နောက်မိန်းမတွေ ရှိနေလို့နေမှာ ဘာညာနဲ့ မင်းအဖေကို ငိုပြီးတိုင်တယ် .. မင်းအဖေက နှစ်သိမ့်နေရင်းနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ သမီး လို့မေးတော့ သမီးပြောမထွက်ဘူး ဖေဖေ ဆိုပြီး fb chat box မှာပြောပြမယ်တဲ့ ”

“ အဲဒီ chat box မှာပြောကြတာတွေ ခုနောက်ပိုင်း မိသွားတော့ မင်းအဖေက ပြတယ် .. အမေ အဲဒါတွေကို ဓာတ်ပုံရိုက်ထားတယ် သားကိုပြမယ် ”

အမေ့ဖုန်းထဲက ပုံလေးတွေထုတ်ပြတယ် .. ဟင် .. ကျနော် ဖတ်ရင်းနဲ့ အံကြိတ်ထားမိတယ် .. လုပ်ရက်လိုက်ကြတာဗျာ .. ။ မေသန္တာက သူ့ဂါဝန်လေးနဲ့ ပုံကို ရိုက်ပြပို့ထားတယ် အဖေ့ဆီကို .. ပီးတော့

မေသန္တာ : “ တွေ့လား ဖေဖေ .. သမီး ဒီလိုပြင်ထားတာတောင် ဖေဖေ့သားက ဂရုမစိုက်ဘူး .. သမီးက သူနောက်ထပ် တွေ့တဲ့ မိန်းမတွေလောက် မလှလို့နေမှာ ”

အဖေ : “  လှပါတယ် သမီးရယ် .. အဖေ့သားက ဒါမျိုး မကြိုက်လို့နေမှာပါ နောက်တခါ သမီးက ဒိထက်လှအောင် နေပြလိုက်လေ ”

မေသန္တာ : “ အဖေရယ် ဒီထက်လန်းအောင် နေရရင် သမီး ကိုယ်တုံးလုံးနေရုံပဲ ရှိတော့မယ် .. အခုတောင် ဒီဂါဝန်ကလွဲလို့ ဘာမှတောင် မဝတ်ထားဘူး”

ဟင် .. သူတို့ပြောနေတာ ရှင်းရှင်းကြီးတွေ .. မေသန္တာက အသက်ကလဲငယ် .. စိတ်လဲဆိုးနေတဲ့အချိန် .. အဖေ့ကိုနွဲ့ပီးတိုင်ချင်တာလဲပါတော့ သူပြောနေပုံက ညုတုတုဖြစ်နေသည် .. ။ အဖေကတော့ အလိုက်သင့်ဝင်လျောနေပုံပဲ .. ။

အဖေ : “  ဒါဆိုလဲ သမီးရယ် .. ဘာမှမဝတ်ပဲ နေလိုက်ပေါ့ .. ဒါဆို အဖေ့သားကျော်ကျော်လဲ ဘယ်ခံနိုင်ပါတော့မလဲ ”

မေသန္တာ : “  သမီးက အဲလိုနေလဲ မလှပါဘူးဆို ဖေဖေကလဲ .. ”

အဖေ : ” အော် .. ဖေဖေ့ချွေးမ ဘယ်လောက်လှလဲ ဖေဖေ သိတာပေါ့ .. တကယ် လှပါတယ်ဆို သမီးရယ် ”

မေသန္တာ : “ ဖေဖေက မယုံဘူးပေါ့ ဟွန်းးး ပြမယ် ”

ဆိုပြီး ဆယ်ဖီစတစ်လေးနဲ့ ရိုက်ထားတဲ့ပုံလေး အဖေ့ဆီ ပို့ပေးထားတယ် .. ။ လုံးဝ sexy .. တကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်း .. ပေါင်လေးတွေစင်းပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာ တစောင်းလေးနဲ့ လက်တဖက်က နို့သီးလေးတွေကို အုပ်ထားတယ် … ။ ဟားးး ဒါ ယောက္ခထီးကို ပို့စရာလား .. ။

မေသန္တာ : “  ကဲ တွေ့ပြီလား ဖေဖေ .. သမီးက ဆွဲဆောင်မှုမရှိဘူးမလား .. အဲဒါကြောင့်ဖေဖေ့သားက ဂရုမစိုက်တာ ”

အဖေ : “ ဟင်းးး လှလိုက်တာ ချွေးမလေးရယ် .. ဖေဖေ့သား မပြောနဲ့ ဖေဖေတောင် မနေနိုင်ဘူး .. ဒီလောက် လှနေတာကို ”

မေသန္တာ : “ သွားပါ အပိုတွေ .. ဖေဖေက အကျင့်ပုတ်ကြီး .. သူ့သားကိုဖြင့် ဂရုစိုက်အောင် ပြောမပေးပဲနဲ့ ”

အဖေ : “ သားက ဂရုမစိုက်ပေမယ့် ဖေဖေက ဂရုစိုက်လို့ စကားပြောနေတာပေါ့ သမီးရယ် ”

မေသန္တာ : “  ဟွန်းး ဖေဖေကဖြင့် ပြီးရင် မေမေ့ဆီသွားပီး ဂရုစိုက်ပေးမှာ .. သိသားပဲ .. သမီးက ဖေဖေ့ချွေးမပဲဟာ ဖေဖေ့ မိန်းမလောက်တော့ ဘယ်ဂရုစိုက်မလဲ ”

အဖေ : “  တကယ်ပါဆိုကွယ် .. ဒီည သမီးကိုပဲ အဖော်လုပ်ပေးမယ် .. ဖေဖေ့ မိန်းမဆီ မသွားဘူး ဟုတ်ပြီလား ”

မေသန္တာ : “  ဟုတ်တယ် .. ဖေဖေ့သားအစား ဖေဖေက သမီးကို စိတ်ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးရမှာပေါ့ ဟဲ ဟဲ ”

အဖေ : “  ဖေဖေ့ချွေးမလေး စိတ်ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးချင်တာပေါ့ကွယ် .. ခက်တာက ဖေဖေက အနီးနားမှာမှ မရှိတာ .. အနားမှာသာရှိရင် … ”

မေသန္တာ : “  ဟာ … သွားး ဖေဖေနှာဘူးကြီး .. ကိုယ့်ချွေးမကိုတောင် ပစ်မှားနေတာပေါ့လေ .. သမီးက အော်လိုက်မှာပေါ့ ”

အဖေ : “ အော်ရင် ဖေဖေက သမီးပါးစပ်လေးကို ဟောဒါကြီးနဲ့ ပိတ်ပေးမှာပေါ့ကွယ် ”

အဖေက သူ့လီးပုံ ပို့လိုက်တယ် … ဟာ တိုတိုတုတ်တုတ်ကြီး တော်တော်ကြီးကို ကြီးတယ် .. ဒါပေမယ့် တိုတော့ တိုလွန်းတယ် .. ။ မေမေ့မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မေမေက ရှက်သွေးတွေနီရဲပြီး မျက်နှာလွှဲသွားတယ် ။

မေသန္တာ : “  ဟယ် ဖေဖေနော် .. ရှင့်ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ သမီးနဲ့ ဆံ့ပါ့မလားရှင့် .. ရှင့်သားက အဲလောက်မတုတ်ဘူး .. ရှည်တော့ အရှည်ကြီးပဲ ”

အဖေ : “  ဆံမဆံ့ ကြည့်မယ်လေ .. သမီးအဖုတ်လေး ပြကြည့်ပါလား ”

မေသန္တာ : “ ရှင်ကြီးနော် ဘာအဖုတ်လဲ .. သမီးကို ရှင်ကြီးမိန်းမ မှတ်နေလား .. ဖေဖေ့ရဲ့ချွေးမရှင့် ”

ပြောလဲ ပြော ပုံလဲပို့တယ် .. ။ သူ့အဖုတ်လေးကို လက်လေးနဲ့ဖြဲပီး ရိုက်ထားတာ .. ။ တောက် .. ရိုင်းလိုက်တဲ့ မိန်းမကွာ .. ။ စိတ်တွေလဲတို .. စိတ်တွေလဲပါ နှစ်မျိုးလုံးဖြစ်နေတယ် .. ။ အဲဒါပြီးတော့ video call 15 minutes ကြာတယ် သူတို့ပြောထားကြတာ .. ။

အဲဒါတွေကြည့်ပြီး ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး .. ။ ချက်ချင်းအိမ်ကို ဒုန်းမောင်းလာတယ် .. အိမ်ရောက်တော့ ခြံထဲကို ကားမောင်းမဝင်ပဲ ခြံဝမှာ ရပ်ပြီး လမ်းလျှောက် ဝင်ခဲ့လိုက်ကြတယ်။

အိမ်ထဲရောက်တော့ အမေနဲ့ကျနော် တိတ်တိတ်လေး အပေါ်ထပ်က အမေတို့အတွက် ပြင်ထားတဲ့အခန်းဆီ တက်လာလိုက်တယ် .. ။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ မေသန္တာနဲ့ အဖေနမ်းရှုပ်ရင်း စကားပြောနေသံ ကြားလိုက်ရတယ် .. ။ ကျနော်လဲ အမေ့ကို ဘေးခန်းမှာ ခနထားပြီး ကင်မရာလေးနဲ့ laptop ပါယူပြီး အဖေတို့ အခန်းဝပြူတင်းကနေ ကင်မရာ ကို ထောင်ပီး laptop နဲ့ချိတ်လိုက်တယ် .. ။ အသံတွေကတော့ ဒီဘက်ခန်းကနေကို ကြားနေရတယ် .. ။ laptop ကို အိပ်ယာပေါ်တင်ပြီး အမေနဲ့ကျနော် သက်သေယူရင်း ကြည့်နေလိုက်တယ် .. ။

Laptop ပေါ်မှာ ပေါ်လာတဲ့ မြင်ကွင်းက အဖေနဲ့ ကျနော့်မိန်းမ အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိဘူးထင်ပြီး အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြတယ် .. ။

“ အား ကောင်းလိုက်တာ ဖေဖေရယ် .. သမီးအဖုတ်တစ်ခုလုံးကို ယက်ပေးစမ်းပါ အားး ”

မေသန္တာက အဖေ့မျက်နှာပေါ်တက်လို့ သူ့အဖုတ်နဲ့ပွတ်နေလေတယ် .. ။ အမေကတော့ကြည့်ရင်း အံတွေကျိတ်လို့ .. ။ ခနနေတော့ မေသန္တာက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေးလှန်ပြီး အလိုးခံဖို့ ပြင်နေလေပြီ .. ။

“ ယောက်ျားး ဖြေးဖြေးနော် သမီး အဖုတ်ကွဲလိမ့်မယ် .. ကိုကို့လီးက ရှည်ပေမယ့် ဖေဖေယောက်ျားလီးလောက် မတုတ်ဘူး ”

“ ဖေဖေ့ မိန်းမလေးကို နာအောင် လုပ်ပါ့မလားကွယ် ”

ပြောရင်းနဲ့ ထိုးထည့်လိုက်တယ် ..

“ အားးး နာတယ် သေပါပြီ သမီးအဖုတ်ကြီး ကွဲပါပြီ ဖေဖေရဲ့ ”

မေသန္တာ တွန့်လိမ်သွားတယ် … ။ အမေ ကြည့်ရင်း မျက်ရည်တွေဝဲလို့ .. ။

“ အားး နာတယ် ကောင်းလဲကောင်းတယ် .. ရှင်ကြီးမိန်းမနဲ့ သမီးနဲ့ ဘယ်သူ့ကို ပိုလိုးလို့ကောင်းလဲ ဖေဖေရဲ့ အားးရှီးး ”

“ နှိုင်းစရာလားကွာ .. ဒီလို အဖုတ်နုနုလေးက ပိုကောင်းတာပေါ့ ချွေးမလေးရဲ့ အားး ”

မေမေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်တစက် ပေါက်ခနဲကျလာတယ် .. ။ ကျနော် အရမ်းသနားတာပဲ မေမေရယ် .. ။ ကျနော့်မိန်းမနဲ့ အဖေနဲ့ လိုးနေတာကြည့်ရင်း ကျနော်လဲ တအားစိတ်ပါနေပြီ .. ။ ကျနော် ဘယ်လိုမှ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကို လှမ်းနမ်းလိုက်တယ် .. ။

အမေကလဲ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ပြန်နမ်းတယ် .. ။ နမ်းရင်းနဲ့ အမေ့ကို ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်တော့တယ် .. ။ သားအမိနှစ်ယောက် အနမ်းတွေက အရမ်းကို ကြမ်းလာတယ် .. ။ ဟိုဘက်ခန်းက မေသန္တာရဲ့ အော်သံတွေကလဲ စိတ်ကို ပိုကြွလာစေတယ်လေ .. ။

အမေ့ကို နမ်းနေရင်းနဲ့ ထမိန်ပေါ်ကနေ အမေ့အဖုတ်လေးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တော့ အမေက နမ်းနေတာကို ရပ်ပြီး ကျနော့်လက်ကို သူ့လက်နဲ့ လှမ်းတားတယ် .. ။ ကျနော် နားမလည်စွာ အမေ့ကို ကြည့်နေမိတယ် .. ဘာလို့တားရတာလဲဟင် အမေမကြိုက်လို့များလား .. ။ အမေကလဲ ရီဝေဝေနဲ့ ကျနော်နဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံအောင် အကြာကြီး ကြည့်ပြီးနောက် ကျနော့်လက်ကို သူ့လက်လေးနဲ့ ပြန်ကိုင်တယ် .. ။ ကိုင်ပီးတော့ ထမိန်ကြားကနေ အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်အထိ သူ့အဖုတ်လေးကို ကျနော့်လက်နဲ့ထိတဲ့အထိ ပို့ပေးလိုက်တယ် .. ။

ကျနော် ကျေနပ်အောင် မေမေက ခွင့်ပြုတာနေမှာ .. ။ ကျနော် အမေ့ကို အရမ်းကို ချစ်သွားပြီး အမေ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အားရပါးရကို ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ် .. ။ အမေ့အဖုတ်လေးကလဲ အရည်တွေကို ရွှဲလို့ .. ။ အမေ့ထမိန်ကိုချွတ် အတွင်းခံလေးကိုပါချွတ်ပီး အမေ့ရဲ့အရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်လေးကို လျှာနဲ့ယက်ဖို့ပြင်တယ် .. ။

“ အ .. သားး သား မ မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် .. အမေ့အင်္ဂါက ညစ်ပတ်နေတယ်လေ ”

ဆိုပြီး ကျနော့်ဆံပင်ကိုဆွဲပီး မရမကကိုတားနေတော့ ကျနော်လဲ ပြုံးပြီး လက်လျှော့လိုက်တယ် .. ။ အမေ့ကို ကုတင်ပေါ်မှာ အသာအယာ ပက်လက်လှန်ခိုင်းတယ် .. ။ ပီးတော့ အမေ့အပေါ်ကနေ ကျနော်ကဘေးတစောင်း အုပ်မိုးပြီး လက်တဖက်က အမေ့အဖုတ်လေးကို ကလိပေးနေလိုက်တယ် .. ။ မျက်လုံးချင်းဆံအောင်ကြည့်ပြီး ကလိပေးနေတော့ အမေ့ခမျာ ရှက်လဲရှက် နေလို့လဲ အရမ်းကောင်းနေပုံပဲ .. ။ ကျနော်လဲ အမေ့အဖုတ်ကို လက်နဲ့လိုးပေးနေရင်း ..

“ အမေ အခု သားကိုင်ထားတာ ဘာလဲဟင် ”

“ ဟင် အဲ အဲဒါ .. အမေ့ရဲ့ အင် အင်္ဂါပါ သား ”

“ ဘာအင်္ဂါလဲ အမေရဲ့ .. မရဘူး တခြားဟာဖြေ ”

“ စပ်.. စပ်ပတ်ပါ .. အားး သားး ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေး”

အမေက မေးခွန်းတွေဖြေရင်း ပိုပြီးဖီးလ်တွေလာနေတယ် .. ။

“ မရသေးဘူးကွာ အမေ .. နောက်တမျိုး ”

“ အ အမေ့ရဲ့ အဖုတ်ပါ .. ကျေနပ်ပါတော့နော် သားလေး ”

“ ဟားး .. အမေက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ .. သား မကျေနပ်သေးဘူး .. နောက်တမျိုးပြော ”

“ အ အမေ့ရဲ့ စောက် .. စောက်ဖုတ်ကွာ … အားးး ကောင်းလိုက်တာ မေမေကောင်းလိုက်တာ .. သားရယ် ”

အမေ့အသံက နည်းနည်းကျယ်လာတယ် .. ။ ဟိုဘက်ကလဲ သူ့အသံနဲ့သူဆိုတော့ ကြားကြမှာမဟုတ် .. ။

“ အမေ အခု ဘာလုပ်မလို့လဲဟင် .. ပြောစမ်း ”

“ လိုးတာခံမလို့ အားး .. သ သားလိုးတာ ခံမလို့ အီးးး အခုက သားလက်နဲ့ လိုးတာ ခံနေတာ ”

“ အခု သားလက်နဲ့ဆိုတော့ ခနနေ ဘာနဲ့ခံမှာလဲ ”

အမေက မျက်စောင်းထိုးတယ် .. ။ ပီးတော့ … တိုးတိုးလေး ပြောတယ်။

“ သားလီးနဲ့ပေါ့ကွယ် .. အမေ့သားလီးနဲ့လိုးတာ ခံမှာပေါ့ သားရယ် ” တဲ့ .. ။

ပြောပြီး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်လာတယ် .. ။

“ ဟိုဘက်မှာ လိုးနေတာ ဘယ်သူတွေလဲ အမေ ”

“ မေမေ့ယောက်ျားနဲ့ မေမေ့ချွေးမ လိုးနေကြတာ .. အားး မြန်မြန်လေး ကလိပေး သားး မြန်မြန်လေး ”

“ အမေ့ ယောက်ျားလီးကြီးကို မလွမ်းဘူးလား ”

“ လွမ်းတယ် ”

“ အခု အဖေလာလိုးရင် ခံမှာလား .. ”

“ ခံမှာ .. ”

“ အဖေ့ကို မုန်းတယ်ဆို ”

“ မုန်းတယ် .. အားး ကောင်းတယ် မြန်မြန်လေး သား .. မုန်းပေမယ့် ခံမှာ နောက်ဆုံးတခါအနေနဲ့ ခံမှာ .. ပီးရင် လမ်းခွဲမှာ ”

“ ဒါဆို သားကကျတော့ မေမေ့ကို မလိုးရတော့ဘူးလား ”

“ ဟင့်အင်း .. ဟင့်အင်း လိုးပေး လိုးပေး မေမေ့ကို နှစ်ယောက်လုံး လိုးပေးး .. တပြိုင်ထဲ လိုးပေးး .. အားး ဖီးလ်ရှိလိုက်တာ .. သားကလိတာအရမ်းကောင်းတာပဲ သားရယ် အားးရှီးး ”

အမေနှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး ညီးတွားတယ် .. တအားကို ဖီးလ်တက်နေတဲ့ မေမေ့ပုံဟာ လီးဆာနေတဲ့ ဖာသည်မလေး တစ်ယောက်လို အရမ်းကို လိုးချင်စရာ ကောင်းလွန်းနေတယ် .. ။

“ အားး သားး မေမေပြီးပြီ မေမေပြီးပြီ အားးးးး … ”

မေမေ့ကော့ပျံပြီး ကျနော့်လက်ထဲမှာတင် တချီပီးသွားတယ် .. ။ ပီးတော့ မောပန်းပြီး မေမေ ငြိမ်နေတော့တယ် .. ။ ကျနော့်မိန်းမနဲ့ အဖေနဲ့ လိုးနေတဲ့အခန်းကတော့ နောက်တချီတောင် ဆွဲနေကြပြီ .. ။ အသားညိုညို အရိုးအဆစ်ကြီးကြီး ကျနော့်မိန်းမမေသန္တာကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပီး အနောက်ကနေ အားရပါးရဆောင့်လိုးနေတာ အရမ်းကို ဖီးလ်တက်ချင်စရာကြီးဗျာ .. ။

ကျနော်လဲ အားကျမခံ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး အမေ့အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ယက်ပစ်လိုက်တယ် .. ။ ဒီတခါ မေမေက မတားတော့ဘူး .. ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ ဆွဲဆွဲပွတ်နေတယ် .. ။ အမေ့အဖုတ်မှာ ရွှဲနေတဲ့အရည်တွေ အကုန်လုံး ကျနော် ယက်ပစ်လိုက်တယ် .. ။ ချစ်လိုက်တာ အမေရယ် .. သားအမိချင်းကြားမှာ ရှက်စရာ ရွံစရာမရှိ .. ။ အမေ့ကို ထိုင်ခိုင်းပီး အမေ့ပါးစပ်ထဲကို ကျနော့်လီးနဲ့ လိုးလိုက်တယ် .. ။

အမေဗျာ လီးစုပ်တာ အရမ်းကျွမ်းကျင်တာပဲ ..။ ကျနော် အမေ့ ပါးစပ်ကို လိုးတာ အချက်သုံးဆယ်ကျော်လောက်မှာတင် လရည်တွေ အမေ့ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်တယ် .. ။ ကျနော့် လရည်တွေကို အမေက အငမ်းမရ မြိုချလိုက်တယ် .. ။ ကျနော်လဲ မနေနိုင်တော့ပဲ မေသန္တာကို သူ့ယောက္ခထီး လိုးနေသလို အမေ့ကို ကျနော် ဖင်ကုန်းခိုင်းပီး လိုးပစ်လိုက်တယ် .. ။

“ အ .. အ သ သားးလီးက အရှည်ကြီးပဲ သားလေးရယ် .. ကောင်းလိုက်တာကွာ .. သားမိန်းမကို သားအဖေက လိုးနေတဲ့အတွက် သားက ကလဲ့စားချေတဲ့အနေနဲ့ မေမေ့ကို အားရအောင်လိုးစမ်း သားရယ် .. မေမေ့ အဖုတ်ကြီးကို ကွဲသွားအောင် လိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ သားရယ် … အားး ရှီးး ကောင်းလိုက်တာကွာ”

ကျနော်လဲ အမေ့ဖင်ကြီးကို သုံးလေးချက် ပစ်ရိုက်လိုက်ပြီး ….

“ မေမေက ဖာသည်မလားး အားး .. သားလိုးနေတာ ဖာသည်မလား ဖြေစမ်းကွာ အားး ”

“ ဟုတ်တယ် .. ဖာသည်မ .. မေမေက ဖာသည်မ .. ကိုယ့်သားကိုတောင် မရှောင်ပဲ အလိုးခံနေတဲ့ဖာသည်မ အားးး ”

“ မေမေ သားကို ဆဲစမ်းကွာ .. နာအောင် ဆဲပေးစမ်းပါ ”

“ ဘယ်လို ဆဲရမှာလဲဟင် .. မေမေ မဆဲဖူးဘူး သားရဲ့ ..”

“ မသိဘူးကွာ ဆဲဆိုဆဲစမ်း အခုဆဲစမ်း .. ”

“ ကောင်းလိုက်တာ မအေလိုးသားလေး ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် … မေမေ့ကို နာနာလေး လိုးစမ်းကွာ ကိုယ်မေကိုယ်လိုး သားလေး အားး ရ ရပြီလားးဟင် ”

“ ရပြီ အမေ ရပြီ အားး .. လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အမေရယ် ”

“ ဘွတ် … ဖတ် ဖတ် …ဗြွတ် ဗြွတ် ”

“ အင့် .. အ အ သား ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကွယ် .. အားး ရှီးး .. အား အားး ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ မေမေ့သားရယ် ”

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် … ဟင့် အို … ဖတ် ဖတ် .. အို သားး ဖြေးဖြေး အမေ မခံနိုင်တော့ဘူး ”

“ သား ပီးတော့မယ် အမေ … အားး မြန်မြန်လိုးလိုက်တော့မယ် အမေရေ ”

ကျနော်လဲ ပြောပြောဆိုဆို အမေ့အဖုတ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး အမေ့ဖင့်ထဲဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည် .. ။

“ အ .. အ မ မလုပ်ပါနဲ့ .. အမေ အမေသေပြီ အမလေးး .. တောင်း တောင်းပန်ပါတယ် အမလေးး အီးးး အမေ့ကို သတ်မလို့လား .. ရပ် ရပ်ပါတော့နော် .. အီးးး ဟင့် ဟင့် မ မလုပ်ပါနဲ့တော့ရှင် အီးး”

အမေ ငိုပါလေတော့တယ် .. ။ ကျနော်လဲ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ .. ဒီအရွယ်ထိရောက်မှတော့ အမေ့ကို အဖေ ဖင်လိုးဖူးလိမ့်မယ်လို့ပဲ ကျနော်ထင်ခဲ့မိတယ် .. ။ ခုမှသိလိုက်ရတာ အမေ့စအိုဟာ ပါကင်သာဖြစ်နေသေးသည် .. ။ ဟိုဘက်ခန်းက သီချင်းသံရော သူတို့ညီးသံတွေပါ ဆူညံနေလို့တော်တော့တယ် .. မဟုတ်ရင် အမေ့ငိုသံကြားသွားတော့မယ် .. ။ ကျနော်လဲ မထူးတော့ဘူး .. မြန်မြန်ကိစ္စဖြတ်မှလို့တွေးရင်း အမေ့ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ပိတ်ပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့တယ် .. ။

“ အူးး အူးး ဖလူးး အူးး အု အု ”

လက်နဲ့ အုပ်ထားပေမယ့် အမေ့အော်သံက ထွက်နေတုန်းပဲ .. ။ အမေ မျက်ရည်တွေပါ ကျလာသည် .. ။ ကျနော်လဲ ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ ဆယ့်ငါးချက်လောက်မှ ပီးသွားတော့တယ် .. ။

“ အမေ အရမ်းနာနေလား ဟင် ”

ကျနော် အမေ့ဖင်ထဲကလီးကို ထုတ်လိုက်တော့ သွေးစနည်းနည်းပင် ကပ်ပါလာသည် .. ။ အမေ့ခမျာ ကုတင်ပေါ်မှာ ခွေခွေလေး ဆက်ငိုနေရှာတုန်းပင် .. ။ ကျနော်လဲ ဟိုဘက်ခန်းက အဖေတို့ မပီးခင် အမေ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ပွေ့ချီပြီး အိမ်အောက်ကို ဆင်းလာလိုက်တော့တယ် … ။ ပီးတော့ အဝတ်အစားတွေဝတ်ပြီး အပြင်ကို ပြန်ထွက်ရတယ် .. ။ အမေ့ခမျာ တနေ့လည်ခင်းလုံး လမ်းပင်မလျှောက်နိုင်ရှာတော့ …… ။

ညနေ ….. ။ အလုပ်က ပြန်လာသလိုနဲ့ အမေနဲ့ကျနော် အိမ်ကိုဝင်လာတဲ့အခါ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေတဲ့အဖေကို တွေ့ရတယ် .. ။ အဖေက လှမ်းနှုတ်ဆက်တာ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပီး အမေအခန်းထဲဝင်သွားတော့ အဖေကနောက်က လိုက်ဝင်သွားတယ် .. ။ ခနနေတော့ အမေတို့ အခန်းထဲမှာ ဝုန်းဒိုင်းနဲ့ စကားများသံ ပေါက်ကွဲသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ် .. ။ အဖေ အပြင်ပြန်ထွက်လာတော့ ကျနော့်ကို မျက်နှာငယ်နဲ့ ကြည့်နေရှာတယ် .. ။ သနားပေမယ့် ခွင့်မလွှတ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စမို့ ကျနော် ခပ်တင်းတင်းပဲ နေနေလိုက်တယ် .. ။

အဖေလဲ အကုန်နားလည်သွားပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေသိမ်းပြီး ထွက်လာတော့တယ် .. ။ အဖေထွက်လာတာမြင်တော့ ဘယ်ချိန်ထဲက သိမ်းထားမှန်းမသိတဲ့ အဝတ်ထုတ်နဲ့အတူ ကျနော့်မိန်းမမေသန္တာ အခန်းထဲက ထွက်လာတယ် .. ။

“ အဖေ .. ကျ ကျမကိုပါ ခေါ်သွားပါနော် ”

အဖေ့ကို တုန်တုန်ရီရီနဲ့ လှမ်းပြောပြီး ကျနော့်ကို အသနားခံသလို ကြည့်နေတယ် .. ။ ကျနော်လဲ မျက်နှာကို လွှဲပစ်လိုက်တော့ အဖေနဲ့ မေသန္တာ နှစ်ယောက်အတူ တိတ်တိတ်လေး အပြင်ထွက်သွားကြတယ် .. ။ ခနနေတော့ ကားသံကြားလိုက်ရပြီး ကျနော့်ဘဝထဲကနေ ကျနော့်မိန်းမနဲ့အတူ အဖေ ထွက်သွားတော့တယ်လေ .. ။ ဝမ်းနည်းသလိုလို လွမ်းသလိုလိုနဲ့ အမေနဲ့ ကျနော် နောက်နေ့တွေအထိ စကားမပြောဖြစ်ကြတော့ဘူး .. ။

နောက်တစ်ပတ်လောက် အကြာမှာ အဖေ့ဆီက စာအိတ်တလုံး အိမ်ကို ရောက်လာတယ် .. ။ အဖေရော မေသန္တာရော သူတို့ကို ခွင့်လွှတ်ဖို့ တောင်းပန်ထားတဲ့စာရယ် အမေနဲ့ ကွာရှင်းစာချုပ်ရယ် တွေ့လိုက်ရတယ် .. ။ တပတ်လုံး စကားမပြောတဲ့ အမေ့ဆီက စကားသံတစ်ခုထွက်လာတယ် .. ။

“ သား အမေ ဒီည နည်းနည်းသောက်ချင်တယ် ” တဲ့ ။

ကျနော်လဲ မေမြို့ဝိုင်နှစ်လုံး ဝယ်လာပြီး သားအမိနှစ်ယောက် စကားမပြောပဲ ထိုင်သောက်နေလိုက်တယ် .. ။ နှစ်လုံးလုံးကုန်တော့ အမေက တော်တော်လေးကို မူးနေလေပြီ .. ။ အန်ချင်တယ် ပြောလို့ ရေချိုးခန်းထဲ တွဲပို့ပေးလိုက်တယ် .. ရေချိုးခန်းထဲရောက်တာနဲ့ အမေ ဘာမပြောညာမပြော သူ့အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် .. ။

“ သား မေမေ့ကို ကြည့်စမ်း .. မေမေ ဆွဲဆောင်မှုရှိသေးရဲ့လား ”

“ ရှိတာပေါ့ အမေရယ် .. ဒီလောကမှာ အမေသာ အလှဆုံးပါ ”

“ ဒါဆို ဒီကြားထဲ အမေ့ကို သားဘာလို့ ရှောင်နေတာလဲ ”

“ အမေက သားကို စိတ်ဆိုးနေတယ် ထင်လို့ပါ အမေ ”

“ ဒါဆို အခုအမေက လွတ်လပ်တဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်သွားပြီ .. ပိုင်ရှင် မရှိတော့ဘူး .. အဲတော့ သားအမေ့ကို ရှောင်နေဦးမှာလား ”

အဲလိုပြောတော့ ကျနော်လဲ ဘာမှပြောမနေတော့ဘဲ ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး အမေ့အဖုတ်ကို လီးနဲ့တန်းထိုးပစ်လိုက်တော့တယ် .. ။

“ အို .. ”

“ ဟင့် … သားရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကွာ .. မေမေက ထွက်မပြေးပါဘူး ”

“ မေမေက ထွက်မပြေးပေမယ့် သားညီလေး( လီး ) က မေမေ့ညီမလေး( အဖုတ် ) ကိုမြင်တော့ အရှိန်မထိန်းနိုင်ပဲ ချက်ချင်း ပြေးဝင်သွားတာ မေမေရေ … ”

“ ဟွန်းး စကားတတ်တိုင်း .. ကိုယ့်အမေကိုယ် စကားလှလှတွေပြောပြီး အနိုင်ကျင့်နေတယ် ”

ပြောပြီးတော့ အမေက မျက်စောင်းလှလှလေး လှမ်းထိုးတယ်ဗျာ .. ။

“ အ .. အမလေးး ဖြေးဖြေး လုပ်ပါသားရဲ့ .. အားးးး သေပါပြီ .. သားကွာ မင်းမိန်းမကို လိုးနေတယ်များမှတ်နေလား .. ကိုယ့်အမေကိုယ်လိုးတာ ဖြေးဖြေးလိုးပါလားဟဲ့ အားးး သေပါပြီ .. ငါပြောနေတာလဲ ဂရုမစိုက်ဘူး ”

“ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး အမေရေ .. သားလီးက အမေ ဆာနေမှန်းသိလို့ ခပ်မြန်မြန်ပဲ အမေ့ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးနေတာ သိရဲ့လား .. ”

“ အားးရှီးး အမေ့ အဖုတ်တော့ ကွဲပါပြီ ”

“ ဟားး လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အမေရယ် ”

“ အ .. အမလေး သေပါပြီတော် ”

“ အားး ”

“ အားး ”

“ အားး ”

နှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာ အမေ့အော်သံတွေနဲ့ပဲ ဖုံးလွှမ်းနေတော့တယ် .. ။ အော် အဖေလဲ ခုချိန်ဆို ကျနော့်မိန်းမ မေသန္တာကို အားရပါးရလိုးနေတော့မှာ ကျိန်းသေသည် .. ။ အဖေ မသိလိုက်တာကတော့ အယူရှိရင် အပေးရှိရတယ်ဆိုတဲ့ လောကနိယာမ တစ်ခုကိုပဲ .. ။

အဖေ ကျနော့်မိန်းမကို လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ ကျနော်ကလဲ အဖေ့မိန်းမ ကျနော့်အမေကို အားရပါးရ လိုးနေရတယ်လေ .. ။ ဒီအကြောင်းကို အဖေ ဘယ်တော့မှ သိမှာမဟုတ်တော့ပါဘူး .. အဖေမှမဟုတ်ဘူး တလောကလုံး ဘယ်သူမှလဲ သိမှာမဟုတ်တော့ဘူး .. ။

ကျနော့်ကို သားလိုရော လင်ယောက်ျားတစ်ယောက်လိုပါ ချစ်ပြီး အရာရာနားလည် ခွင့်လွှတ်ပေးတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို အစားပြန်ပေးခဲ့တဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ အဖေ .. ။ အတွေးတွေနဲ့ ကျနော် ခပ်ယဲ့ယဲ့ ပြုံးလိုက်မိသည် .. ။ အမေကတော့ ဘာမှတွေးဟန်မတူပဲ ကျနော့်လီးကိုသာ မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေလေတယ်.. ။

“ မေမေ သားလီးကို အရမ်းစွဲလန်းနေပြီ သားရယ် .. မေမေ ဒီလိုမျိုး နေ့တိုင်း သားလေးရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးပါရစေနော် ”

ကျနော် အမေ့မျက်နှာလေးကို မော့ပြီး ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ အမေနှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းပေးလိုက်မိတော့တယ်ဗျာ … ။ အမေနဲ့ကျနော် နေ့တိုင်းနီးပါး လင်မယားလို နေလာကြတာ နှစ်လနီးပါးပင် ကြာခဲ့လေပြီ .. ။ တအိမ်လုံး တခြံလုံး အမေနဲ့ကျနော် မလိုးဖူးတဲ့နေရာ မရှိသလောက်ပင် .. ။ ည ၁၁ ၁၂ ဆိုရင် တခါတလေ ဝရံတာအထိ ထွက်ပီးလိုးဖြစ်ကြသည် .. ။ အမေလဲ incest ကို ဝင်စိတ်စားမှန်း ကြာလေ သိလာသည် .. ။

ကျနော် အမေ့ကို လိုးနေချိန်ဆို တခါတလေ အမေက ” အဖေ .. အဖေ သမီးကို လိုးပါ နာနာလေးလိုးပါ ” လို့ ကျနော့်အဖိုး သူ့အဖေကို အော်ပြီး ခံတတ်တယ် .. ။ တခါတလေကျတော့လဲ ” ကိုကြီး .. ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် ” ဆိုပီး ကျနော့်ဦးလေး အမေ့အကိုကို တမ်းတပြီး ခံတယ် .. ။ နောက်ဆုံး ဦးလေးရဲ့သား ကျနော့်ညီဝမ်းကွဲ အထိ တမ်းတပြီး ခံတတ်သည် .. ။

နောက်ပြီးတော့ အမေက ဒီလပိုင်းအတွင်း အရင်ကနှင့်မတူတော့ .. ။ အရင်က အိန္ဒြေရရနဲ့ အဖေ့အပေါ်သစ္စာရှိရှိ နေတတ်တဲ့ အမေက အခုဆို အဝတ်အစားဝတ်တာ ဟိုပေါ်ဒီပေါ်တွေ များလာတယ် .. ။ အိမ်ရှေ့က အင်္ကျီဆိုင်မှာ အမေတယောက်ထဲ ရောင်းနေရတော့ အဝတ်အစားစိတ်ကြိုက်ဝတ်လို့ ရလာတာလဲ ပါလိမ့်မည် .. ။ လည်အရမ်းဟိုက်လွန်းတဲ့ အင်္ကျီတွေ .. အပေါ်က ပိုက်ပုံစံမျိုး အောက်က ဘော်လီအထိ အရှင်းမြင်ရတဲ့ အင်္ကျီမျိုးတွေ .. တခါတရံဆို T shirt အပွဝတ်ထားပြီး အောက်က ဘော်လီပင် ခံမဝတ်တာမျိုးတွေ ဝတ်လာတယ် .. ။

လည်ဟိုက်တဲ့အင်္ကျီဆိုရင် အမေဈေးရောင်းရင်း ခါးနည်းနည်းကိုင်းလိုက်ချိန်ဆိုရင် အမေ့နို့တွေဟာ အတိုင်းသားမြင်နေရပြီလေ .. ။ အဲဒီလိုအချိန်ဆို အထည်လာဝယ်တဲ့ သကောင့်သားတွေ မျက်လုံးက အမေ့နို့တွေကိုပဲ တန်းတန်းမတ်မတ် စိုက်ကြည့်နေကြတော့တယ် .. ။ ထူးဆန်းစွာပင် ကျနော် အဲလိုမြင်ကွင်းမျိုးမြင်ရရင် သဝန်လုံးဝမတိုမိ .. ။ အမေ့နို့တွေကို တယောက်ယောက်က သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး ငမ်းသွားပြီဆိုရင် အဲဒီကောင်ပြန်သွားတာနဲ့ ကျနော့်စိတ်တွေ ထန်လာတယ် .. ။ အဲဒီချိန်ဆို အမေ့ကို အနောက်က အထည်ထုတ်တွေထားတဲ့ ဘီရိုကြားထဲ ဆွဲခေါ်တယ် ပီးတော့ ထမိန်ဆွဲလှန်ပီး တချီ လိုးပစ်လိုက်တော့တာပဲ .. ။

ဒါပေမယ့် အမေက ပြတော့ပြတယ် .. ရိသဲ့သဲ့တော့ အလုပ်မခံ .. ။ ရိသဲ့သဲ့လုပ်ရင် ဆက်မရောင်းပဲ နှင်ထုတ်ပစ်သည် .. ။ မေမြို့အတက်လမ်းဆိုတော့ သူစိမ်းဧည့်သည်တွေသာ အဝယ်များလို့တော်ပါသေးသည် .. ။ မဟုတ်ရင် ဝယ်မယ့်သူတောင် ရှိမှာမဟုတ် .. ။

ဒီလိုနဲ့ ညတညကို ရောက်လာတော့တယ် .. ။ အမေက မပြောမဆို ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ပြီး စကားတခွန်းပြောလိုက်တယ် .. ။

“ သား .. မေမေ့ကို online ပေါ်မှာ sex chat နေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက် ရှိနေတယ်ဆိုရင် မေမေ့ကို သား စိတ်ဆိုးမှာလား ” တဲ့။

နည်းနည်းတော့ အံသြသွားရတယ် .. ။ ဒါနဲ့

“ ဘယ်သူလဲ အမေ .. ဘယ်ကလဲ ဘယ်အရွယ်လဲ မဟုတ်တရုတ်ဆိုရင်တော့ သား မကြိုက်ဘူးနော် ”

“ သူက မန်းလေးက .. အမေနဲ့ စတွေ့တာ ရက်နှစ်ဆယ်လောက်ရှိပြီ .. ဘယ်အရွယ်လဲဆိုတော့ သားထက်အများကြီး ငယ်တယ် .. တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်ပဲရှိသေးတယ် .. အသက်က ၁၇ တဲ့ ”

ပိုပြီး အံသြသွားရတယ် .. ၁၇ နှစ် အရွယ်က ဒီလို ၄၀ ကျော် အန်တီကြီးကို ဘယ်လိုများ ကြိုက်ရတာလဲ .. ။

“ ဟုတ်ပါ့မလား အမေရယ် ”

“ ဟုတ်တယ် သား .. သားယုံမှာ မဟုတ်ပေမယ့် အမှန်ပဲ သား ”

“ ဟင် … ဒါဆို အမေတို့ ဘယ်လိုတွေ့လဲ ပြောပြပါလား ”

“ ဒီလို .. သားရေ ………

အဲဒီနေ့က မိုးတွေရွာနေတယ် .. အဲဒီအချိန်မေမြို့က ဆင်းလာတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်က ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး မိုးခနလာခိုတယ် သား .. ။ အမေလဲ မရိုင်းဘူးလေ ခွင့်ပြုလိုက်တာပေါ့ .. ကောင်လေးက ထပ်ပြီး အကူအညီတခုထပ်တောင်းတယ် .. သူ အရင်ညက မေမြို့မှာလည်ရင်း ပိုက်ဆံအိပ်ရော ဖုန်းရော ပျောက်သွားလို့တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လူစုကွဲပြီး ညထဲက ဘုရားမှာ သွားအိပ်နေလိုက်ရတယ်တဲ့ .. ခုထိဘာမှလဲ မစားရသေးလို့ ထမင်းကျွေးပါလား တဲ့ .. သူမိကောင်းဖခင်သားသမီးပါ ပေါ့ .. သူ့အဖေက ပွဲရုံပိုင်ရှင်လို့လဲပြောတယ် ..

ကောင်လေးက ငယ်ငယ်လေး ကလေးသာသာဆိုတော့ သားရယ် အမေလဲ ထမင်းခူးကျွေးလိုက်တာပေါ့ … ။ သူ့အဝတ်အစားတွေကလဲ မိုးတွေစိုနေတော့ အင်္ကျီတထည်ပါ လဲပေးခိုင်းလိုက်တယ် .. သူက ကျေးဇူးမမေ့ပါဘူးတဲ့ သနားစရာလေး မိုးစဲတော့မှ ပြန်သွားတော့တယ် .. အမေ့ဖုန်းနံပါတ်လဲတောင်းသွားတယ် .. နောက်တခါလာရင် နေရာမမှတ်မိရင် ခေါ်လို့ရအောင်တဲ့ အဲဒီနေ့က သားက ညနေမှ အိမ်ပြန်ရောက်တယ်လေ .. ။

ဒီလိုနဲ့ နောက်နေ့ကျ ဖုန်းလာတယ် .. သူ့အမေဆက်တာ .. သူ့အမေက ကျေးဇူးအရမ်းတင်တယ်ပေါ့ နောက်ကြုံရင် အပြင်မှာ ဆုံပြီး ကျေးဇူးဆပ်မယ်ပေါ့ .. ဖုန်းဆက်ပြီးပြောတာ .. ဒီလိုနဲ့ နောက်နှစ်ရက်လောက်ထိ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ပဲ .. နောက်နှစ်ရက်ကျ viber ကနေ လာ hi တယ် .. အဲဒီကောင်လေးပေါ့ .. ။ အစထဲက ခေါ်တာ မမတဲ့ အမေ့ကို … အမေလဲ အခြေအနေ သိပ်မဟန်ဘူးဆိုပြီး စကားသိပ်မပြောဘူး .. ဒါပေမယ့် သူက နေ့တိုင်း စကားတွေ လာပြောတယ် .. အူကြောင်ကြောင်ကလေးလေး သာသာရယ် .. အမေလဲ တခါတလေတော့ စာပြန်မိတာပေါ့ သားရယ် .. ။

နောက်ငါးရက်လောက်နေတော့ သူ့ရင်ထဲက စကားတွေပါပြောလာတယ် ..။ မေမေလဲ ဒီအရွယ် စိတ်ကစားတာပဲဆိုပီး

“ မမက ယောက်ျားမရှိပေမယ့် သားတယောက်ရှိတယ် မင်းထက်တောင် အများကြီး ကြီးတယ် ” 

ဆိုတော့ 

“ တောင်းပန်ပါတယ် မမရယ် .. ကျနော် အပြင်တွေဘာတွေထိ လာမတွေ့ပါဘူးနော် .. အဲဒီအကိုကြီးကိုတော့ မတိုင်ပါနဲ့ဗျာ ” တဲ့။ 

မေမေလဲ ဝန်ခံရရင်သနားသွားတယ်...သား .. မေမေ့အမှားပါ ပီးပီးရောဖြစ်မယ်ထင်လို့ သူ ဒီအိမ်မှာ ထမင်းစားနေတုန်းက မေမေ မသိမသာ မေမေ့ရင်သားတွေကို မြင်သာအောင် ပြလိုက်မိတယ် သား .. ။ အဲဒီကနေ သူ စွဲလန်းသွားတာပဲ .. ။ အပြင်ထိမတွေ့ပါဘူး ဘာညာ ကတိတွေပေးတော့ မေမေလဲ သူ့အလိုလိုက်လိုက်မိတယ် .. ။ ပုံတွေဘာတွေ ရိုက်ပို့လိုက်မိတယ် .. အစကတော့ အဝတ်အစားနဲ့ ခပ်ဟော့ဟော့ပုံတွေပဲ ပို့တာပါ သားရယ် … ”

“ ဟင် ဒါဆို အစကဆိုတော့ အခုကျ အမေ့ခန္ဓာကိုယ်ပုံတွေပါ ပို့လိုက်ပြီပေါ့ ”

အမေ ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးတယ် .. ။ ပြီးတော့

“ အမေ ဝန်ခံပါတယ် .. တစ်ပုံ နှစ်ပုံတော့ ပို့ပေးမိတယ် သား … Sex chat မိတာ တပတ်လောက်ပဲရှိပါသေးတယ် .. ။ ကောင်လေးက ကလေးဆိုတော့ မေမေက စကားအကြမ်းလေးတွေ ပြောပေးရုံနဲ့ သူ့ခမျာ အာသာဖြေပြီးသွားပြီ သား.. သူ့လီးလေးက သေးသေးလေးရယ် .. ”

ပြောပြီး အမေက ရယ်ပါတော့တယ် ..။ ကျနော်လဲ ..

“ အမေဗျာ .. မကောင်းဘူး သားတစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာ မကျေနပ်ဘူးလား ”

“ အဲလို မဟုတ်ပါဘူး သားရယ် .. သားခွင့်မပြုမချင်း အမေတို့ အပြင်မှာ မတွေ့ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပီးသား ”

“ အော် ဒါဆို ခွင့်ပြုရင်တော့ တွေ့ကြမယ်ပေါ့လေ ”

“ သားရယ် .. သားအတွက်လဲ ကောင်းတာရှိလို့ အမေက ပြောနေရတာပေါ့ ”

“ အင်း .. ပြောပြပါဦး .. သားနဲ့ ဘယ်လို ဆိုင်သွားတာလဲ ”

ဆိုတော့ အမေက ပုံတွေထုတ်ပြတယ် .. ကောင်လေးနဲ့ သူ့အမေနဲ့ ရိုက်ထားတဲ့ပုံတွေ .. ။ ကောင်လေး အမေပုံစံကတော့ ခပ်ရိုးရိုးပုံမျိုးပင် .. ကျနော့်အမေနဲ့စာရင် နည်းနည်းပိုပြည့်တယ် ခန္ဓာကိုယ်က .. ခပ်ဝဝ အကိတ်ပုံစံမျိုး .. ။ ခုထိနားမလည်သေးဘူး .. ကျနော်နဲ့ ဘာများဆိုင်လို့လဲပေါ့ .. ။ အမေက

“ သား ကြည့်ကြည့်စမ်း .. သူ့အမေ ဘယ်လိုနေလဲ ”

“ သာမန်ပါပဲ .. စိုးမြတ်သူဇာလို ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီးပေါ့ ”

“ ဒါဆို သား .. သားနဲ့အမေနဲ့လိုမျိုး သူတို့သားအမိကို ဆိုရင်ရော …. ”

“ ဟာ အမေ .. အဲဒါ လက်မခံရင် ပြသနာ ကြီးလိမ့်မယ်နော် ”

“ အမေ စမ်းကြည့်ပြီးပါပြီ သားရယ် .. တစ်ရက်က အမေ့ရဲ့ နို့ပုံကို အဲ့ကောင်လေးတောင်းတော့ အမေလဲရွဲ့ပီး မင်းအမေနို့ပုံ မမကို ပြရင် မမလဲ ပြန်ပြမယ်လို့ ပြောလိုက်တယ် .. ။ အမေလဲ မထင်ဘူး ကောင်လေးက တကယ်ရိုက်ပီး ပို့လိုက်တယ် .. သူ့အမေနေ့လည်ခင်း အိပ်နေတုန်း ဘော်လီပါချွတ်ပီး ရိုက်ထားတာ .. ။ အမေလဲ တွေးမိတာပေါ့ ဘော်လီပါချွတ်တာတောင် သူ့အမေက မနိုးဘူးလားပေါ့ .. သိရက်နဲ့ ငြိမ်ခံနေတာလား ဘာလား ပေါ့ .. ။

မိန်းမချင်းသိတယ် သား .. ဘော်လီက အဲလိုအိပ်ရက်နဲ့ လွယ်လွယ်ပြန်တပ်လို့မရဘူး .. နိုးရင် သိကို သိမှာပဲပေါ့ ..။ ဒါနဲ့သေချာအောင် နောက်နေ့ကျ ထပ်တောင်းလိုက်တယ် .. အဲဒီတော့ သူလဲ သွားရိုက်ပေးတာပေါ့ .. သူ ပြောပြတာ သူ့အမေက ဒီနေ့ဘော်လီမဝတ်ဘူးတဲ့ အမေလဲ အံသြသွားတယ် .. သူ့အမေက သိရက်နဲ့ ငြိမ်ခံနေတာများလား .. ပူလို့မဝတ်တဲ့နေ့နဲ့ တိုက်ဆိုင်တာလဲ ဖြစ်နိုင်ပါတယ် .. ။

ကောင်လေးကိုလဲ အမေစိတ်စမ်းကြည့်တယ် .. ။ သူ့အမေနို့ပုံကြည့်ပြီး ဂွင်းထုခိုင်းတယ် .. ဒါပေမယ့် သိပ်မရဘူး ပြောသလောက်ကြီး စိတ်မထဘူး .. ။ ဒါနဲ့ နောက်တနည်းပေါ့ .. သူ့အမေအတွင်းခံကို ယူခိုင်းပြီး မမနဲ့မင်းအမေက မိန်းမချင်းတူတူပဲ မမရဲ့ပေါင်ကြားကအနံ့လဲ အဲလိုမျိုးပဲ .. အဲဒီအတွင်းခံကို အနံ့ခံပြီး ထုကွာ ဆိုတော့ ထုတယ် .. ဒါတော့ တော်တော်လဲ သူ စိတ်ထတယ် .. ။ သားရော ဒါဆို ဘယ်လိုထင်လဲ .. ”

“ မပြောတတ်တော့ဘူး အမေရယ် .. အမေအကွက်ကျကျ တွေးပြီးပြီဆိုရင် လုပ်ချင်လုပ်ဗျာ ”

အမေလဲ ပြုံးပြီး

“ မေမေ့သားကို အဲဒါချစ်တာ .. ဒါဆို စစီစဉ်ပြီနော် သား .. မေမေ တွေးထားတာက ဒီလို သား …. ”

ဆိုပီး သူ့အစီစဉ်ကို ပြောပြတယ် ……. ။ နောက်ဆယ်ရက်လောက်နေတော့ အဲဒီကောင်လေးတို့မိသားစု မေမြို့ကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ထွက်လာကြတယ် .. ။ အသွားမှာ ကျနော်တို့ အိမ်ကိုဝင်ပြီး လာမိတ်ဆက်ကြတယ် .. သူ့သားကို ကူညီခဲ့တဲ့အိမ်ပေါ့ .. ။ အမေက အဲ့နေကျတော့ လုံးဝ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်ထားတယ် .. ။ ထမင်းဖိတ်ကျွေးပီးတော့ သူ့အဖေက မေမြို့ကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားရမှာဖြစ်ကြောင်း ခရီးဆက်ဖို့ပြောတယ် .. အဲ့မှာ အဲဒီကောင်လေး ( နာမည်က သားငယ် ) သားငယ်က အိမ်မှာ အလည်နေခဲ့ချင်ကြောင်း သူ့အဖေကို ထပြောပါလေရော .. ။ သူ့အဖေလဲ မေမြို့ကိုလိုက်လာဖို့ဇွတ်ခေါ်တယ် .. မရတဲ့အဆုံး သူ့အမေကပါ သားငယ်နဲ့အဖော်လုပ်ပီး နေခဲ့ပေးမယ်ပေါ့ .. တညအိပ်ပဲနေပီး မနက်ဖန်မှ သူတို့သားအမိကို ဝင်ခေါ်လိုက်ဖို့ ပြောမှ သူ့အဖေလဲ မေမြို့ကို ခရီးဆက်သွားတော့တယ် .. ။

သားငယ်တို့ သားအမိကတော့ အိမ်မှာ အလည်ကျန်နေရစ်ခဲ့တာပေါ့ .. ။ ကျနော့်အမေ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ အမေက သူစီစဉ်သလိုပဲဆိုပီး မျက်စိမှိတ်ပြတယ် .. ။ သားငယ်အမေ အန်တီဥမ္မာနဲ့ ကျနော့်အမေနဲ့ ရယ်မောလို့ စကားတွေပြောရင်း နေ့လည်စာချက်စားကြတယ် .. ။ နေလည်စာ စားပြီးတော့ အမေက ..

“ သားရေ မင်းအန်တီဥမ္မာနဲ့ မင်းညီကို ဘုရားလိုက်ပို့လိုက်ပါဦး .. မဥမ္မာရေ အဲဒီဘုရားက ဆုတောင်းပြည့်တယ် ရောက်တုန်း ကျမသား ကျော်ကျော် လိုက်ပို့လိမ့်မယ် .. ကျမကတော့ ဆိုင်စောင့်ရင်း နေနေခဲ့တော့မယ်ရှင် ”

အန်တီဥမ္မာက ..

“ ဟုတ်လား .. ဒါဆိုအတော်ပဲ သား ကိုကျော်ရေ အန်တီတို့ကို လိုက်ပို့ပါဦး .. ရောက်တုန်း ဖူးရအောင်”

“ ဟုတ် အန်တီ .. ဟုတ်ကဲ့ အခုသွားကြတာပေါ့ ”

သားငယ်က ..

“ ဟာ မေမေကလဲ မနက်ကလဲ ကားစီးထားတာ ထပ်မစီးချင်တော့ပါဘူး .. အန်တီရွှေရည်နဲ့ပဲ နေခဲ့ပြီး ဆိုင်စောင့်နေလိုက်တော့မယ် ”

“ အေး အေး .. ပီးရော မင်းအန်တီကို ဒုက္ခပေးမနေနဲ့ဦး ကြားလား ”

“ ဟုတ် အမေ ”

လို့ပြောပြီး သားငယ် ပျော်သွားတယ် .. ။ မေမေကလဲ ..

“ သား ကျော်ကျော် မင်းအန်တီဥမ္မာကို သေချာပတ်ပြခဲ့နော် ”

“ စိတ်ချပါ အမေ ”

ပီးတော့ ကျနော်နဲ့ အန်တီဥမ္မာ ကားနဲ့ ထွက်လာတော့တယ် .. ။ ဘုရားရောက်တော့ အန်တီဥမ္မာ ဘုရားရှိခိုးတာစောင့်ပြီး အိမ်ပဲ တန်းပြန်ခဲ့လိုက်တယ် .. ။ အိမ်ရောက်တော့ အန်တီဥမ္မာက ..

“ ဟင် ဆိုင်ကြီးလဲ ပိတ်ထားပါလား .. သား ကျော်ကျော်ရေ မင်းအမေတို့ တူဝရီး ဘယ်သွားကြပါလိမ့်”

ကျနော်လဲ အစီအစဉ်အတိုင်းပဲမို့ ပြုံးလိုက်မိတယ် .. ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အိမ်ထဲဝင်လိုက်ကြတော့ ကျနော်တို့အခန်းထဲက အသံကြားလိုက်ရတယ် .. ။ ကျနော်လဲ တိုင်ပင်ထားသလို အမြန်သွားပီး တခါးဟထားတဲ့ကြားက ကြည့်တော့ သားငယ်က အမေ့လက်တွေကို ချုပ်ပီး အင်္ကျီကို အတင်းချွတ်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် .. ။ ကျနော်လဲ ဖုန်းအမြန်ထုတ် ဓာတ်ပုံတွေ အမြန်ရိုက်ပြီး အန်တီဥမ္မာကို လက်လှမ်းပြလိုက်တယ် .. အန်တီဥမ္မာအခန်းရှေ့ရောက်လာတော့ အထဲက ဖြစ်ပျက်နေတာမြင်ပြီး ..

“ သားငယ် နင် မိုက်ရိုင်းလှချည်လား .. ယုတ်မာလှချည်လား ”

ငိုသံပါကြီးနဲ့ အံကျိတ်ပီး လှမ်းအော်လိုက်တယ် .. ။ သူ့အမေမြင်တော့ သားငယ်က ဘာလုပ်ရမှန်းမသိကြောင်အပြီး ရပ်ကြည့်နေတယ် .. ကျနော့် အမေကလဲ ဇာတ်တိုက်ထားသလို အန်တီဥမ္မာဆီ ပြေးဖက်ပီးငိုတယ် .. ။ ကျနော်လဲ ခပ်မြန်မြန်ပဲ သားငယ် လက်တွေကို အသင့်ရှိတဲ့ကြိုးတွေနဲ့ တုတ်ပြီး ကုတင်တိုင်တွေမှာ ခြေရောလက်ရော ချည်ပစ်လိုက်တယ် .. ။ အန်တီဥမ္မာက ဒေါသတွေအရမ်းထွက် .. ကျနော်ကလဲ ဒေါသထွက် ဟန်ဆောင်ပီး ဖုန်းထဲက ပုံတွေ ထုတ်ပြလိုက်တယ် .. ။

“ ကျနော် မကျေနပ်ဘူး အန်တီ .. ရဲစခန်းသွားမယ် အခုသွားမယ် ”

ဆိုတော့ အန်တီဥမ္မာခမျာ ကျနော့်ကို ပြေးဖက်ရှာပြီး ..

“ မလုပ်ပါနဲ့ သားရယ် .. အန်တီ တောင်းပန်ပါတယ်နော် .. သားကျေနပ်အောင် ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလဲ .. ပိုက်ဆံ .. ပိုက်ဆံယူမလားဟင် သား .. သားဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်စေရပါ့မယ် တိုင်တော့ မတိုင်ပါနဲ့နော်သား .. အန်တီ့သားက ငယ်သေးလို့ အမှားလုပ်မိတာ ခွင့်လွှတ်ပါနော် သား ”

အဲဒီအချိန် သားငယ်က သတိဝင်လာပြီး ..

“ မဟုတ်ဘူး အမေ .. မဟုတ်ဘူး အဲလိုဖြစ်အောင် သူတို့လုပ်တာ .. သားနဲ့ အန်တီရွှေရည်က ချစ်သူတွေ … အခုကလဲ အန်တီရွှေရည်က အဲလိုဟန်ဆောင်ချင်တယ်ဆိုလို့ လုပ်တာ ”

“ တိတ်စမ်း .. သားငယ် အမေ မင်းအသံမကြားချင်ဘူး ”

ကျနော်လဲ …

“ အန်တီက ကျနော်လုပ်ခိုင်းတာ တကယ်လုပ်မှာလား .. ဒါဆို အပြင်ခနထွက်ခဲ့ပါ ”

အန်တီဥမ္မာ လိုက်ထွက်လာတာ တွေ့တော့ သနားတော့ သနားစရာ .. သူ့ခမျာ မျက်ရည်တွေနဲ့ … ။

“ ဒီမှာ အန်တီ .. ကျနော့်အမေကို လုပ်တာ မကျေနပ်ဘူး လုံးဝမကျေနပ်ဘူး ”

“ သားကျေနပ်အောင် အန်တီ လုပ်ပေးပါ့မယ်နော် .. ဘယ် ဘယ်လို လုပ် .. လုပ်ပေးရမလဲဟင် ”

“ ဒါဆို ကျနော့်အမေကို လုပ်သလို သူ့အမေကို ပြန်လုပ်မှ ကျနော် ကျေနပ်မယ် အန်တီ ”

“ ဟင် … ဒါ … ဒါတော့ မ မဖြစ် …ဘူးလေ .. အန်တီတို့က သားအမိချင်းကြီး .. ဟို ဟို သားကျော်ကျော် မကျေနပ်ရင် အန်တီ့ကို အဲ အဲလို …. ”

စကားဆက်မပြောတော့ .. အသံတိမ်ဝင်သွားသည် … ။ ကျနော်လဲ …

“ မရဘူး .. အန်တီ ဒါဆိုလဲ ရဲစခန်းကိုသာ လိုက်ခဲ့ပါတော့ .. အဲဒီမှာပဲ ဖြေရှင်းတာပေါ့ ”

“ အဲ အဲလိုတော့ မ .. မလုပ်ပါနဲ့ သားကျော်ကျော်ရယ် .. အန် အန်တီ မင်းဖြစ်စေချင်သလို လုပ်ပေးပါ့မယ် ”

“ ဒါဆို အန်တီအထဲဝင်ခဲ့ပါ ”

ပြောပြီးတော့ ကျနော် အရင်ဝင်ခဲ့လိုက်တယ် .. အန်တီဥမ္မာခမျာ ဆုံးဖြတ်နေဟန်တူတယ် .. တော်တော်ကြာမှ အခန်းထဲ ဝင်လာလေတယ် .. ။ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ သူ့သားကို တောင်းပန်သလို ကြည့်ရင်း သူ့ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း ဖြုတ်နေတော့တယ် .. ။ သားငယ်က ဒါကိုမြင်တော့ ..

“ အမေ မလုပ်နဲ့အမေ ဘာဖြစ်ဖြစ် သားခံမယ် ဒီလူယုတ်မာ စော်ကားတာမခံနဲ့ အမေ ”

အန်တီဥမ္မာက မကြားသလို အတွင်းခံတွေပါ ချွတ်နေတယ် .. ။ မျက်ရည်တွေလဲ ရွှဲလို့ သားငယ်ကလဲ သူ့အမေကိုကြည့်ပီး မျက်ရည်တွေရွှဲလို့ ..။ ခနနေတော့ အန်တီဥမ္မာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း တုံးလုံးဖြစ်သွားတော့တယ် .. ။ ကျနော်နဲ့ အမေလဲ တပြိုင်ထဲ သားငယ်ရှေ့မှာပင် အန်တီဥမ္မာရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို နှစ်ယောက်အတူ စို့လိုက်တော့ အန်တီဥမ္မာခမျာ ငိုနေရက်နဲ့ပင် … မျက်စိစုံမှေးလို့ အံကြီးကျိတ်သွားတယ် .. ။

သားငယ်လဲ ဆက်မအော်နိုင်တော့ဘူး .. သူ့အမေကို ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ မြင်လိုက်ရတော့ ညိုးနေတဲ့ သားငယ်ရဲ့ လီးက အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်လာတော့တယ် .. ။ ကျနော်တို့ သားအမိလဲ နို့စို့နေတာရပ်ပြီး အန်တီဥမ္မာကို သူ့သားရှေ့တွန်းပို့လိုက်တယ် .. ။ သားငယ်က မျက်စိတွေကို မှတ်ရင်း အမေ မလာနဲ့ မလာနဲ့လို့ အော်နေလေတယ် .. ။

မျက်စိသာ မှိတ်ထားတာ သူ့လီးကတော့ အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်လို့ ။ အန်တီဥမ္မာက သူ့သား သားငယ်ရှေ့ ရပ်ပြီး ခပ်တိုးတိုးလေးပြောတယ် …

“ သား အမေ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ .. အမေ ဒီလိုမှ မလုပ်ရင် သားဘဝ ရေစုံမျောရတော့မယ် သားရယ် ”

ဆိုပြီးတာနဲ့ သားငယ်လီးကို အန်တီဥမ္မာက လှမ်းကိုင်လိုက်တယ် .. ။ သားငယ်လီးဟာ သူ့အမေလက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ .. ။ ဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်ထုပေးလိုက်ရုံနဲ့တင် သားငယ် မခံနိုင်တော့ဘူး .. ။

“ အ .. အ .. အမေ့ အားးးး ”

အော်သံနဲ့အတူ သားငယ်လီးဆီက လရည်တွေပန်းထွက်လာတော့တယ် .. ။ အန်တီဥမ္မာက သက်ပြင်းတစ်ချက်ချရင်း ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့ ကျနော်တို့သားအမိဘက် လှည့်လာတယ် ..

“ ဒီလောက်ဆို ရပြီလားဟင် .. ကျော်ကျော် ”

“ ဘယ်ရမလဲဗျာ.. အခု ကျနော်အလှည့်လေ အန်တီရဲ့ ”

“ အို .. မင်းအစကပြောတော့ သားငယ်ကိုပဲ လုပ်ပေးရမယ်ဆို ”

“ အန်တီ့သားက ခနနဲ့ ပြီးသွားတော့ ကျနော် အစားဝင်ပေးရမှာပေါ့ .. ကဲဗျာ ကြာတယ် လာ ကျနော့်ဆီ”

ကျနော်လဲ ပြောပြောဆိုဆို အန်တီဥမ္မာကို ခါးကနေဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ် .. ။

“ အု အု … နေ နေပါဦး .. မင်းအမေရှေ့မှာ .. မ .. မလုပ်ပါနဲ့ .. ”

“ ဟားဟား အမေရေ .. အမေ့ကိုပါ ပါစေချင်လို့တဲ့ အန်တီဥမ္မာက ”

“ အို .. အဲလို မပြော ပြော …. ”

စကားဆုံးအောင် မပြောခိုင်းပဲ ကျနော် ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ် .. ။ ကျနော့်အမေကလဲ အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကို လာစုပ်ပေးတယ် .. ။ ကျနော်က ကုတင်ပေါ်မှာ ပတ်လက်လှန်နေပြီး ကျနော့်အပေါ်မှာ မိန်းမနှစ်ယောက်က တာဝန်အသီးသီး ယူလို့ပေါ့ .. ။ ခနနေတော့ အန်တီဥမ္မာကို ပတ်လက်လှန်ခိုင်းလိုက်တယ် .. ။ ပီးတော့ ကျနော့်လီးကို အန်တီ့ပါးစပ်ထဲလထည့်လိုက်ရင်း အမေကတော့ အန်တီဥမ္မာ့ အဖုတ်ကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ရက်ပေးနေတယ် .. ။

သားငယ်ရှေ့ ဆိုတာတောင် အန်တီဥမ္မာ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး .. တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်နေပြီး ညီးသံ တအင်းအင်း နဲ့ အော်နေလေတယ် .. ။ ကုတင်တိုင်မှာ ကြိုးတွေ တုပ်ခံထားရတဲ့ သားငယ်ကတော့ သူ့အမေကို ကြည့်ရင်း အံကျိတ်လို့ သူ့လီးက ဒုတိယအကြိမ် ထောင်မတ်လာပြန်တယ် .. ။

“ အန်တီ .. အန်တီ လီးစုပ်တာ အရမ်းကျွမ်းတာပဲဗျာ .. ဘယ်နှစ်ချောင်းလောက်ကို စုပ်ပေးဖူးတာလဲ”

“ အို .. ကျော်ကျော် အန်တီ့သားရှေ့မှာ ဘာတွေ မေးနေတာလဲ ”

“ ဟင်းဟင်း .. သားငယ်လဲ သိချင်နေရှာမှာပေါ့ အန်တီရဲ့ .. ဖြေစမ်းပါဗျာ .. ကျနော်သိချင်လို့ ”

အန်တီဥမ္မာက သားငယ်ကို လှမ်းကြည့်တယ် .. ။ သားငယ်လဲ သိချင်သလို မျက်လုံးတွေနဲ့ သူ့အမေကိုကြည့်နေတယ် .. ။ ပါးစပ်ကတော့ ဘာမှမပြော .. ။

“ အန်တီ ဖြေပါ့မယ်ကွယ် .. နှစ် နှစ်ယောက်ကိုပဲ စုပ် စုပ်ဖူးတာပါ ”

ဖြေပြီးတော့ မျက်လွှာလေးချသွားတယ် .. ။ သားငယ်က အံ့သြလို အသံနဲ့ …

“ အဲဒါဘယ်သူလဲ အမေ .. ပြောစမ်းပါဗျာ .. အဲဒါ ဘယ်သူလဲ ဘယ်တုန်းကလဲ ”

“ သားရယ် .. အမေ့ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် .. အမေလေ အမေ မကောင်းတဲ့ မိန်းမပါ .. သားအဖေက အလုပ်မှာပဲ နေ့ရော ညရော နေနေတော့ အမေ့ဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ဆည်းမပေးဘူး သားရယ် .. အမေ အမေလေ အိမ် .. အိမ်က ကိုမောင်ကြီးနဲ့ မှား .. မှားခဲ့မိတာပါ .. ”

ကျနော်ကပဲ ..

“ ကိုမောင်ကြီးဆိုတာ ဘယ်သူလဲ”

“ အိမ်က ဒရိုင်ဘာပါ .. တစ်ရက်က အန်တီ့ယောက်ျား အန်တီ့ကို စိတ်ဝင်စားအောင် ညအိပ်အတွင်းခံ လှလှလေးတွေ သွားဝယ်မိပါတယ် .. အိမ်ရောက်တော့ ကားပေါ်မှာ အဲဒီအထုပ် မေ့ခဲ့လို့ ကိုမောင်ကြီးက တွေ့သွားတယ် .. နောက်နေ့ကျ ဈေးသွားတော့ ကိုမောင်ကြီးက အန်တီဆာနေတာသိပြီး မြူစွယ်တော့တာပါပဲ .. အဲဒီကနေ အန်တီစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ စိတ်အလိုလိုက်ခဲ့မိတာပါကွယ် .. သားလေး မေမေမှားပါတယ် .. မေမေ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါနော် ”

ကျနော့်ကို ပြောရင်း သူ့သားဘက်ကိုပါ လှည့်တောင်းပန်တယ် .. ။ သားငယ်ကတော့ စိတ်တွေတိုနေတော့တယ် .. ။

“ အမေမကောင်းဘူး .. အဖေနဲ့ တိုင်ပြောမယ် .. အမေ မကောင်းတဲ့ မိန်းမကြီး … ”

အန်တီလဲ ခေါင်းငိုက်စိုက်သွားတယ် .. ။ ကျနော်လဲ အခြေအနေကိုမြင်တော့ မပြောမဆိုနဲ့ အန်တီဥမ္မာကို သူ့သားရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရောက်အောင် ဆွဲခေါ်လိုက်တယ် .. ။ ပီးတော့ အနောက်ကနေ ကျနော့်လီးကို အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် .. ။

“ အို .. အမေ့ … ကျော်ကျော် မ မလုပ်ပါနဲ့ .. အန် အန်တီ့သားရှေ့ကြီးမှာ မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် ”

ကျနော်လဲ မရပ်ပဲ ဆယ့်ငါးချက်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ …

“ ကောင်းလိုက်တာကွယ် .. ဆောင့် ဆောင့် အန်တီခံနိုင်တယ် ဆောင့် ”

သားအမိနှစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်းပီး အမေအလိုးခံနေရတာကို သားဖြစ်သူက ရပ်ကြည့်နေရရှာတယ် .. ။ ကြိုးနဲ့ တုပ်ခံထားရတော့ သားငယ်လဲ မလှုပ်နိုင် … ။

“ ကျော်ကျော့်လီးကြီးက အရမ်းရှည်တာပဲကွာ .. အားးရှီးး ”

ပြောပြောဆိုဆို သူ့သားကို လှမ်းဖက်လိုက်တယ် .. တခြားသူ လိုးနေတာကို သူ့သားကို ဖက်ပြီးခံနေတာ တော်တော်ကို ဖီးရှိနေတဲ့ပုံပဲ .. ။ ခနနေတော့ အန်တီဥမ္မာက သားငယ်ကို လှမ်းနမ်းလိုက်တယ် .. ။ သားငယ်ကလဲ သူ့အမေကို အားရပါးရပြန်နမ်းလို့ ..။

“ အမေ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါနော် ”

“ ကောင်မကြီး .. ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး .. ခင်ဗျား ကျုပ်အမေ မဟုတ်တော့ဘူး ”

“ မေမေက သားအမေ မဟုတ်တော့ဘူးလား .. ဒါဆို … ”

ပြောရင်းနဲ့ ကျနော့်ဆီကနေ ရုန်းထွက်ပြီး သူ့သားဆီလျှောက်သွားတယ် .. ပီးတော့ ကြိုးတွေဖြေပေးလိုက်ရင်းး …

“ အမေက သူစိမ်းမိန်းမကြီးဆိုရင် အမေ့ကို သားမလိုးချင်ဘူးလားဟင် ”

အဲဒီအချိန်မှာ ကျနော်နဲ့ အမေနဲ့က စလိုးနေကြပြီ ..။ အန်တီဥမ္မာက ကျနော်တို့ကို ကြည့်ရင်းနဲ့ သားငယ်ကို ..

“ တွေ့လား သား .. သူ့အမေကို ကျော်ကျော်ဘယ်လို ကျေးဇူးဆပ်နေလဲ ဆိုတာ .. အမေ့သားရော အမေ့ကို ဘယ်လို ကျေးဇူးဆပ်မှာလဲ ”

ချက်ချင်းပဲ သားငယ်က အန်တီဥမ္မာကို ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲပြီး သူ့အမေ နို့တွေကို စို့ပစ်တယ် .. ။ ကျနော့်အမေကလဲ ကျနော့်အပေါ်မှာ တက်ခုန်နေရင်း သားငယ်လီးကို လှမ်းကိုင်ပြီး သူ့အမေအဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးလိုက်တာပေါ့ .. ။ ပီးတော့ အမေလဲ စိတ်ပိုထန်သွားတယ်ထင်တယ် .. ။

“ အားး သား ကျော်ကျော်ရေ အမေ့ကို နာနာလေးလိုးပေးစမ်းပါ .. ”

အန်တီဥမ္မာကလဲ အားကျမခံ ..

“ သားငယ် .. အူးးရှီးး .. အမေက အခုသားရဲ့ ဘာလဲဟင် ”

“ အမေက သားရဲ့ အမေပါပဲ အမေရယ် .. အားး ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ .. သားကသာ အမေ့ရဲ့လင်ငယ်ပါဗျာ .. ”

“ ဒါဆို သား အမေ့ကို အမြဲဒီလို လိုးပေးမှာလား ”

“ အင်းပေါ့ .. အားးး ဟင်းးးးး .. အမြဲလိုးမှာပေါ့ အမေရယ် .. ”

“ ဟင့် ဟင့် .. သား .. အမေ့နို့တွေကို စို့ပေးပါဦးး .. အ အ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ သားငယ်လေးရဲ့ .. မေမေ့လင်လေးရဲ့ .. ”

“ အမေ့ကို လိုးလို့ကောင်းလွန်းလို့ ဖြေးဖြေး မလုပ်နိုင်တော့ဘူးဗျာ .. ”

သူတို့သားအမိလဲ အတိုင်အဖောက်ညီညီ ကာမဆက်ဆံနေကြတယ် .. ။ သူတို့အသံကြားတိုင်း ကျနော် အမေ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ဆောင်ပစ်လိုက်မိတယ် .. ။

“ အားးရှီးး မဥမ္မာ .. ရှင့်ကို ရှင့်သားလိုးတာ ဘယ်လိုနေလဲ”

“ အားးဟင့်ဟင့် အရမ်းကောင်းတယ် မရွှေရည်ရယ် .. ကျမ အရမ်းကောင်းတာပဲ ”

“ ဒါဆို တို့တွေ သားချင်းလဲပြီး အလိုးခံရအောင်လား”

“ အင်း အင်း .. မရွှေရည်သဘောလေ ”

ခနနေတော့ အန်တီဥမ္မာက ကျနော့်အပေါ် တက်လာတယ် .. မြန်တယ် ကျနော့် အမေကတော့ သားငယ်အပေါ်မှာ မြင်းစီးသလို ခုန်နေလေပြီ .. ။ ကျနော်လဲ အန်တီဥမ္မာကို စိတ်ကြိုက် လိုးပစ်လိုက်တော့တယ် ။ အန်တီနဲ့ မေမေက နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်နမ်းရင်း နို့တွေစို့ပေးရင်း အပြိုင် အလိုးခံနေကြတယ် .. ။ တအိမ်လုံးမှာ သားအမိအတွဲနှစ်တွဲရဲ့ ညီးသံတွေ အော်သံတွေဆူညံနေတော့တာပဲလေ .. ။ နောက်ဆုံး ညနေရောက်မှ အကုန်ပင်ပန်းပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပတ်လက်လန်သွားကြတော့တယ် .. ။

နောက်နေ့ မနက် အိပ်ရာနိုးတော့ တစ်ဖက်ခန်းက သားငယ်တို့ သားအမိ လိုးနေသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ် .. ။ အင်းလေ သူ့အဖေလာမကြိုခင် သားအမိနှစ်ယောက် နူးညံ့တဲ့အချစ်ကို အတူစားသုံးနေကြရှာမှာပေါ့ .. ။ နေ့လည်ရောက်မှ သူ့အဖေကားသံကြားရတော့ သားငယ်တို့ သားအမိလဲ မျက်နှာပိုးသတ်ပြီး ကျနော့်ကို နှုတ်ဆက်တယ် .. ။ ပီးတော့ သားငယ်က ..

“ ခနစောင့်ဦး အဖေ အန်တီရွှေရည်ကို သွားနှုတ်ဆက်လိုက်ဦးမယ် ”

“ အေးအေး သွား .. အဖေလဲ ကားခန ရေလောင်းလိုက်ဦးမယ် ”

သူ့အဖေ ခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ သားငယ်က ကျနော့်အမေဆီ မီးဖိုခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားတယ် .. ။ ကျနော်လဲ ရေကန်နေရာပြပြီးတော့ မီးဖိုခန်းထဲ လိုက်ဝင်လိုက်တယ် .. ။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ထမင်းစားပွဲထိုင်ခုံပေါ်မှာ သားငယ်ကအောက်က အမေက အပေါ်ကတက်ခုန်ပြီး လိုးနေကြလေတယ် .. ။ ဘယ်လောက်စိတ်ပါပါနဲ့ အမေတက်ခုန်နေလဲမသိ .. အမေ့နို့ကြီးတွေက သားငယ်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ တဖတ်ဖတ်နဲ့ကို ရိုက်လို့ … ။

“ အော် ဒါက နှုတ်ဆက်နေကြတာပေါ့လေ ”

ကျနော်ပြောတော့ သားငယ်က ရယ်တယ် .. ။ အမေက ရှက်သွားပြီး သားငယ်နှုတ်ခမ်းကို ဖိနမ်းပစ်နေတယ် .. ။ သားငယ်က အမေ့ကို အားရအောင် မြန်မြန်လိုးပီးတော့ အမေနဲ့အတူ အပြင်ထွက်လာတယ်။ အန်တီဥမ္မာက ..

“ ကျမတို့ သွားတော့မယ်နော် မရွှေရည် .. အတွေ့အကြုံ အသစ်တွေ အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် .. နောက်လဲ မကြာမကြာ လာလည်မယ်နော် .. သား ကျော်ကျော် အန်တီတို့သွားပြီ ”

နှုတ်ဆက်ပြီး ကားပေါ်တက်သွားတော့ ကျနော် ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ ဆက်ထိုင်နေမိတယ် .. အမေက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လာပြီး..

“ သား မေမေတို့ လုပ်ရပ်က မှန်ရဲ့လားဟင် ”

“ မှန်ပါတယ် အမေရယ် .. အန်တီဥမ္မာလဲ သူ့လိုအင်တွေကို သူစိမ်းယောက်ျားဆီမှာ သွားဖြည့်ဆည်းခံစရာမလိုတော့ဘူးလေ ”

“ အင်းနော် .. မဥမ္မာ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့ ”

ဒီလိုနဲ့နောက်ထပ် ရက်တွေမှာလဲ ကျနော်တို့နဲ့ အန်တီဥမ္မာတို့ အဆက်အသွယ် မပြတ်ခဲ့ကြပါဘူး .. ။ အန်တီဥမ္မာက သူ့သား သားငယ် အကြိုက်အတိုင်း ဝိတ်လျှော့လို့ အခုဆို အရင်ကထက် ပိုလှနေတယ် .. ။ ကျနော်တို့ ဆီကိုလဲ ၂လ တစ်ခါ ၃လ တစ်ခါလောက် လာလည်ကြတယ် .. ။

တစ်ခုတော့ ကျနော်တို့ကို ဖွင့်မပြောဘူးဗျ .. ဦးမောင်ကြီးကို ဘာလို့ အလုပ်မထုတ်သေးတာလဲဆိုတာ .. ။ ကျနော်တွေးကြည့်မိတယ် .. အန်တီဥမ္မာတယောက်ထဲ ဒီယောက်ျားသုံးယောက်နဲ့တနေ့တနေ့ အလုပ်တောင် လုပ်နိုင်ပါဦးမလားလို့လေ .. ။ အမေကတခါတလေ လှမ်းစတယ် .. ။

“ မဥမ္မာ ဘယ်လင်ကို အချစ်ဆုံးလဲ ”

ဆိုတိုင်း အန်တီဥမ္မာက

“ တစ်ယောက်တစ်မျိုးနဲ့ အကုန်ချစ်ရတာပေါ့ရှင် ” တဲ့ .. ။ 

ကြည်နူးနေတဲ့ အန်တီဥမ္မာကိုကြည့်ရင်း ကျနော်တို့သားအမိလဲ ကျေနပ်ရတယ် … ။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်တို့ မိသားနှစ်စုက အမြဲချစ်ချစ်ခင်ခင်နဲ့ ဘာမဆိုတိုင်ပင်ဖော် တိုင်ပင်ဘက်တွေ ဖြစ်လာတော့တာပေါ့ဗျာ ……….. ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။