Saturday, July 10, 2010

ဖီလင်အမှန် (စ/ဆုံး)

ဖီလင်အမှန် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

နှင်းပွင့်ဖြူစံအိမ်ရှေ့တွင် မာဇဒါကားလေး ဝင်လာပါသည်၊ ကျောက်ပြားဖြူ များကို အောက်ခံထားပြီး ဆောက်လုပ်ထားသည့် နှင်းပွင့်ဖြူစံအိမ်သည် ဂွမ်းပုံကြီးတခုလို ဖြစ်နေသည်။ မဟူရာကျောက်နက်ပြားများကို စီခင်းထားသည့် အိမ်အဝင် လမ်းသွယ်လေးမှာ နှစ်ဆယ်ပေခန့် ကျယ်ပေသည်။

လမ်းကလေး၏ တဘက်တချက်စီ တွင် ထင်းရှူးပင်ပုကလေးများက စီစီရီရီစိုက်ထား၍ လှပတင့်တယ်နေပေသည်။ နှင်းပွင့်ဖြူ၏ဘေးနားတွင် လှပခမ်းနားသော ရေကူးကန်လေးက စိမ်းမြ၍ နေပေသည်။ တိုက်၏မျက်နှာစာ ဘက်တွင် အပျံစား၊ အကောင်းစား ကားကလေးများက နေရာယူထားနှင့်ပေပြီ၊ ပန်းစုံတောလယ်၏ အစပ်နားသို့ ကားမောင်းပြီး စက်ရပ်လိုက်ပါသည်။

ကားပေါ်တွင် တူစုံတွဲ၍ လက်ချင်းယှက်ဆင်းလာကြသော ချစ်သူနှစ်ဦးသည် ထယ်ဝါခန့်ညားလှသည့် အချစ် နိဗ္ဗာန်ဘုံကို လိုလားတောင့်တခဲ့သော နေရာတခုအား ရောက်ရှိနေသည့်အလား ပီတိလှိုင်းများ ဝေဆာနေကြသော မျက်နှာအသွယ်သွယ်ဖြင့် တွေ့မြင်ရပေသည်။ နှင်းပွင့်ဖြူ၏ လကမ္ဘာထဲသို့ ဝင်ရောက်ကြသောအခါတွင် သီးခြားကမ္ဘာငယ် တခုထဲသို့ ရောက်ရှိလာသည့်နှယ် ခံစားရလိုက်ပါသည်။ အခန်းထဲတွင် သားနားလွန်း လှပါသည်။ 

သို့သော် အခန်းတွင်းရှိ မီးလုံးများကို အမှောင်ချထားပြီး ပြာလဲ့လဲ့မီးရောင် မျှင်ကလေးအောက်တွင် ကြီးကြီးငယ်ငယ် ဖိုနှင့်မ အရွယ်မျိုးစုံတို့သည် အရောင်မျိုးစုံ အသွယ်သွယ် ဖြင့် တလှုပ်လှုပ် တရွရွ ကခုန် လှုပ်ရှားစေပါသည်။ တီးလုံးက မြူးမြူးသွက်သွက်ကလေး ထွက်လာပါသည်။

ဖိုမ ဒွိယံဒွိယံ စုံတွဲတို့က ပြာလဲ့လဲ့ မီးရောင်မှိန်မှိန် အောက်တွင် ပူးကပ်စွာ ဖက်၍ လှုပ်ရှားနေကြသည်ကို ချစ်သူနှစ်ဦးဖြစ်သည့် နန်းမောင်မောင်နှင့် ကြည်ကြည်မိုး တို့သည် ဂနာမငြိမ် နိုင်တော့ပါ။ တီးလုံးဆန်းများနှင့်အတူ တီးလုံးက သွက်လျင် လိုက်သွက်ကြ၍ တီးလုံးက ကြမ်းလျှင် သူတို့၏ လှုပ်ရှားမှုများက ကြမ်းတမ်းလာ ကြပါသည်။ 

နန်းမောင်မောင်သည် မျက်နှာချင်းဆိုင် တွင် ရွှင်မြူးစွာဖြင့် ကနေသော ကြည်ကြည်မိုးကို အငမ်းမရကြည့်နေ မိပါသည်။ ကြမ်းတမ်းစွာ လှုပ်ရှားနေမှုကြောင့် ရင်သားမို့မို့များက တုန်ခါနေသည် တင်သား ထွားထွားတို့ ကလည်း ယမ်းနေသည်။ ရှိအပ်သည်ထက် ပိုမိုရုန်းကန်လှုပ်ရှား ထွက်နေသည့်အတွက် တဏှာငမ်းဖြင့် မက်မောစွာ ကြည့်ရှုနေသည်ကို သိသည့်အလား ပို၍ ပိုမို၍ နန်းမောင်မောင်၏ မျက်နှာနားသို့ ကပ်၍လှုပ်ပြ လိုက်ပါသည်၊ ယမ်းပြသည် ခါပြ နေသည်ဟု ထင်မိ လိုက်ပါသည်။

ထိုနောက်တီးလုံးဆန်းသည် ကြမ်းတမ်းနေပြီးမှ တဖြေးဖြေးနူးညံ့လာသည်၊ ဖီလင်တေးများ၊ ထွက်လာသော အခါတွင် သူတို့သည် ကကွက်များ နှေးကွေး လာကြသည်။ မျက်လုံးကလေးများ မှေးစင်းလာကြပြီး၊ နန်းမောင်မောင်၏ ကျယ်ပြန့်သော ကိုယ်လုံးကြီးကို မှီတွယ်လာ၍ ပုခုံးသားများကို လက်ဖြင့် ဖက်တွယ် လာကြပါတော့သည်။ 

ထို့ပြင် ချိုမြိန်သော အနမ်းထွေးများက ရာဂစိတ်များအတွက် ဦးစွာလှုပ်ရှား စေသော ရှေ့ပြေးနိမိတ်ပင် ဖြစ်ပါ တော့သည်။ နန်းမောင်မောင်သည် နီရဲသော နှုတ်ခမ်းထွေးများကို၊ ညင်သာစွာ စုတ်ယူနေသည့်အပြင်၊ မိမိ၏လျှာဖြား ကလေးဖြင့် ကလိနေသောကြောင့် ကြည်ကြည်မိုးသည် ခြေဖျားကလေးများ ပင့်ကောက်လာ၍ အားမလိုအားမရဖြစ်ခါ၊ နန်းမောင်မောင်၏ ကျောပြင်ကြီးကို တအား ဖက်ထား လိုက်ပါသည်။ ကပွဲသို့မလာမီ သောက်ထားကြသည့် အရက်အရှိန်ကြောင့် ပါးမို့မို့က ရဲနေပါသည်။ 

ထိုပြင် ဖိုမစုံတွဲဖက်တွယ် လှုပ်ရှားမှုကြောင့်ပင် ပို၍ပင်သွေးသားများက ဆူပွက်စေပါသည်။ တဏှာကာမ၏ ရှေ့ပြေးလှုံ့ဆော်မှုကလည်း ရင်လှိုက်မောလှိုက် ဖြစ်လာကြသည့်အတွက် နှစ်ဦးစလုံးအဖို့ အာခေါင်များ ခြောက်သွေ့ လာစေပါသည်။

ထိုစဉ် တီးလုံးက ရပ်သွားသည့်အခါတွင်၊ ကလျက်ရှိသော စုံတွဲများသည် ချောင်ရှိသည့် စားပွဲများစီသို့၊ ပြန်သွားနေကြပါသည်၊ တချို့သောအတွဲများသည် အချစ်သစ်တခု ထပ်မံဖန်တီးကြရန်အတွက် မှောင်လွန်းသော နေရာများဆီသို့ အဆိုင်းဆိုင်း ထွက်ခွါသွားကြပေသည်။ နန်းမောင်မောင်သည် စားပွဲတွင်ရှိ အရက်များကို ငှဲ့၍ ပင်ပမ်းလာကြသည့် အမောများကို ဖြေဖျောက်စေရန် တရှိန်ထိုးမော့သောက်လိုက်ကြသောအခါ၊ ရင်ထဲက သွေးသားများသည် ပိုမို၍ လှုပ်ရှားလာစေပါသည်။ 

ထိုနောက် အသင့်စီမံထားသော နှင်းပွင့်ဖြူ၏ မှောင်လွန်းသော အခန်းများစီသို့ ကြည်ကြည်မိုးအား လက်ချင်းဆက်၍ ခေါ်သွားပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း နှင်းပွင့်ဖြူကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်သူများ အတွက် အထူးစပယ်ရှယ် စီစဉ်မှု တရပ်ပင် ဖြစ်ပါသည်။

အခန်းထဲတွင် လေအေးစက် တပ်ဆင်ထားသဖြင့် တခန်းလုံး ဧမြနေသည် မှန်သော်လည်း ရမက်ချွေးတွေ ဝေနေကြသည့် နန်းမောင်မောင်နှင့် ကြည်ကြည်မိုးတို့ နှစ်ဦးသည် တဏှာချွေးများ ပြန်နေကြပါသည်။ တာဝေး အပြေးသမား နှစ်ဦးပန်းဝင်လာသကဲ့သို့ မောဟိုက်စွာ တုန်လှုပ်နေကြပါသည်။ အခန်းက လုံလှပါသည်။ ကျယ်ပြန့်လှ၏။ ကုတင်ကမြင့်လှပါသည်။ ခိုင်ခန့်လှ၏။ မွေ့ယာက ထူထဲလှပါသည်။ အိစက်ညက်ညောလှ၏။ 

ကြည်ကြည်မိုးသည် မွေ့ယာပေါ်သို့ ထိုင်ချလိုက်သည်တွင် ကားစွင့်နေသည့် ဖေါင်းအိအိ တင်သားကြီး တစုံကဘေးသို့ ပြန်ကားလှသည်။ ပြီးတော့.အင်္ကျီပါး အောက်မှ နုထွတ်စိုဝင်းနေသည့် ရင်သားတစုံက ဘရာစီယာအောက်မှနေ၍ ရုန်းကန် ထွက်လုမတတ် ရင်လှိုင်းခတ်နေပါသည်။ ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်လေးအောက်တွင် ဖိုသတ္တဝါတို့ ရင်ဖိုလောက်သည့် ဖွံ့ထွား အိစက်လှသော တင်သားဆိုင်ကြီးများက ခါးသွယ်သွယ် လေးဖြင့် ဆက်ထားသဖြင့်…။

နန်းမောင်မောင်သည် မချိတင်ခဲဖြစ်လာ၍၊ ကြည်ကြည်မိုးကို ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှဲစေပြီး၊ အပေါ် အင်္ကျီကို ဖြေးညှင်းစွာ ချွတ်လိုက်ပါသည်။ သည့်တော့မှ ပိုပြီး အမို့အမှောက်က ပီပြင်လာသည် အသားရောင်ကလဲ နို့နှစ်ရောင်သဖွယ် ဝါဝါညက်ညက် ရှိလှ၏။ 

ထိုပြင်ဘရာစီယာကို ဆက်လက်ချွတ် လိုက်ပါသည်။ လုံးကျစ်လှသည့် နို့သီးချွန်ချွန်မြမြကလေးကို တွေ့လိုက် ရသောအခါတွင် လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ပွတ်ချေကစားလိုက်သည်နှင့်အမျှ၊ ကြည်ကြည်မိုးသည် တွန့်တွန့် လူး၍၊ ရမက်သွေး၏ မပီမသ ညည်းညူးသံများ ထွက်ပေါ်လာပါသည်။ နီထွေးသော နှုတ်ခမ်းများကို အသာဖိကပ်ပြီး ပြေလျော ကျဟန်ရှိနေသည့် လုံချည်ကို ဖြေးညှင်းစွာ၊ ဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။ 

ဖြူဖွေးသွယ်တန်းနေသည့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ မမို့မမောက် လွန်းသော စောက်ဖုတ် နီနီရဲရဲကြီးက စောင့်၍ကြိုဆိုနေပါသည်။ ကြည်ကြည်မိုးသည် ဤအခန်းတွင်းသို့ နန်းမောင်မောင်နှင့်အတူ သုံး-လေး ခေါက်ရောက်ဘူးခဲ့ပြီးပါပြီ။

ထိုသို့ကြောင့် နန်းမောင်မောင်၏ ဆက်တိုက်လှုပ်ရှား နေသော အရာများက အတွေ့အကြုံ ရှိထားသူပီပီ၊ နန်းမောင်မောင်၏ ကာမကြောများ တဖြေးဖြေး ဖွင့်ညှစ်မှုကို ကြေနုပ်နှစ်သိမ့်စွာ ခံယူနေရှာပါသည်။ နန်းမောင်မောင်သည် ကာမကြောများ၏ အဓိကသော့ချက်တွေကို ကြမ်းတမ်း စွာမဖွင့်ဘဲ တဆင့်ပြီးတဆင့်.. တထစ်ပြီး၊ တထစ် ဖြေးညှင်းစွာ ဆက်တိုက် နိုးဆွပါတော့သည်။ ကြည်ကြည်မိုးကလည်း အညံ့မခံပါလေ၊ နန်းမောင်မောင်၏ အင်္ကျီ လုံချည်များကို လျင်မြန်စွာချွတ်ပေးနေ၍ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီး၏ သခင်ဖြစ်သူ ရှည်လျား ကြီးမားသည့် ဒစ်ကြီးကို ဖွေးနုညံ့လှသည့် လက်နှစ်သွယ်ဖြင့် ပွတ်တိုက်ချော့မြူ နေပါသည်။ 

ထိုကြောင့်လည်း နန်းမောင်မောင်၏ လီးကြီးသည် တောင်သည်ထက် ပို၍ တောင်လာပါသည်။ ကြီးသည် ထက် ပို၍ ပိုပို၍ကြီးထွားလာတော့သည် နောက် ပြီးတော့..။

ကာမအထိအတွေ့က ယဉ်ပါးလာသည့် ကြည်ကြည်မိုးအဖို့ ချစ်တင်းနှီးနှော သည့်အချိန် ကာလပိုင်းတွင် တုံ့ဆိုင်း၍ မနေပါ၊ စိတ်တူကိုယ်တူ ချစ်ပွဲဝင်ရန် ပြိုင်တူ ကာမကြောများကို ဖွင့်ဟနေ စေပါသည်။ နန်းမောင်မောင်သည် ကြည်ကြည်မိုး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို မစေ၍၊ လက်ဖြင့် ခါးနားလောက်တွင် မထားစေသော အခါတွင် ကြည်ကြည်မိုး၏ ကြီးမားသော ဖင်ကြီးသည် မွေ့ယာအထည်သို့ မကြလာ၍၊ စောက်ဖုတ်ကြီးသည်လည်း အပေါ်သို့မြောက်ကြလာ သည်ဟု ထင်ထားရပါသည်။ 

ကာမနိုးဆွမှုကြောင့် ကာမရည်ကြည်များဖြင့် ပြည့်လျှံနေသော ကြည်ကြည်မိုး၏ စောက်ဖုတ်သည် နီရဲရဲဖြစ် နေသည့်ကြားမှ အစေ့ကြောင်းများ ပြဲကွဲထွက်နေပြီး၊ အသင့်လိုးပါတော့ရန် ဖိတ်ခေါ်နေပါတော့သည်။

နန်းမောင်မောင်သည် လက်ဖြင့် လီးကြီးကို တည့်မတ်စွာ ချိန်တွယ်နေစရာ မလိုတော့ပါ။ စောက်ဖုတ်နှင့် လီးသည် မိတ်ဖက်ဖြစ်ကြသည်မို့ တဆန့်ဆန့်ငင်နေသည့် လီးဒစ်ကြီးဖြင့် ကြည်ကြည်မိုး၏ စောက်ဖုတ်ဝကြီးဆီသို့၊ တည့်မတ်စွာချိန်တွယ်ရင်း အင်တိုက်အားတိုက် ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပါတော့သည်၊ စောက်ဖုတ်နှင့် လီးကြီး ဂဟေဆက် မိသောအခါတွင်၊ စီးစီးထန်းထန်းဖြင့် အရသာထူးကဲစွာ ခံစားရပါသည်။ ကြည်ကြည်မိုးသည် ကြပ်တည်းစွာ ဝင်ရောက် လာသော လီးကြီးကို ရင်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်ရောက်လာသည့်အလား မွန်းကြပ်စွာ ခံစားရသော်လည်း ချစ်သူ နန်းမောင်မောင်၏ စိတ်ကြိုက်လိုးနေပုံကို တဟင့်ဟင့် .. တအင့်အင့်.. ဖြင့် ကြိတ်မှိတ်၍ ခံနေ ပါတော့သည်။ 

သို့သော် နန်းမောင်မောင်အတွက်တွင်မက၊ ကြည်ကြည်မိုး ကပါ စိတ်ရော ကိုယ်ပါ ပါရှိလာသည့်အတွက် နန်းမောင်မောင်၏ အားရပါးရ ဆောင့်သွင်း နေသည့်လီးကြီး၏ ဒါဏ်ကို နာသည့်အကြားမှ အောက်ပိုင်းရှိ ဖင်ကြီးတစုံကို စီးချက် ညီညီ ကော့ပေးနေပါတော့သည်။ နန်းမောင်မောင် ကလည်း တခါခါတွင် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကြီးအား တည့်မတ်စွာ ဆောင့်မသွင်းစေဘဲ၊ စောက်ဖုတ်အတွင်းရှိ အတွင်းသားများအား ထိတွေ့မှုရှိသည့်အရသာကို ပြိုင်တူခံစားနိုင်ရန်အတွက် ပတ်ချာလည်စွာ ဖြင့် မွှေ၍ ပေးနေပါသေးသည်။ 

နန်းမောင်မောင်သည် အရက်သောက်ထားသည့်အရှိန်ကြောင့်ပင်လား၊ ဒါမှမဟုတ် ကာမစပ်ယှက်ရာတွင် အချိန်ကြာကြာထိန်းနိုင်သည့် အင်အားရှိသည် လားတော့ မသိပါ။ အချိန်ကြာမြင့်စွာဖြင့် ထွက်ချီ ဝင်ချီ ဆက်တိုက် လိုးနေပါ တော့သည်။ ကြည်ကြည်မိုးသည် ပေါင်နှစ်လုံးကို မြောက်ထားရသည်မှာ ကြာလှပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်၊ ညောင်းညာ လာသည်အပြင် အချိန်ကြာမြင့်စွာ စောက်ဖုတ်သား များနှင့် လီးကြီး ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် ပူစပ်ပူလောင် ဖြစ်လာရသည်အတွက်..

“ အို..အို မောင်မောင်ရယ်၊ မတော်သေးဘူးလားကွယ် ကြည်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး တခုလုံးပူထူနေပြီ၊ မီးထွက် မလား အောင့်မေ့ နေရပြီရှင်ရယ်..   ” 

“ ကြည်ကြည်ကလဲကွယ်၊ အစမို့ပါ ကြာလာတော့ နာကောင်းကြီး ဖြစ်သွားမှာပါ  ” 

နန်းမောင်မောင်သည် ပါးစပ်မှလဲ ဒလစပ်ပြောရင်း ပြောပြောဆောင့်ဆောင့် လိုးသည့်အရှိန်မပျက်ပါချေ။ ကြည်ကြည်မိုးခမျာ မျက်နှာကလေးတခုလုံး ရှုံ့မဲ့လျက် ကြိတ်မှိတ် ခံစားရှာနေပါတော့သည်။ 

“ ကြည်ကြည်ရယ်.. တမျိုးပြောင်းပြီး လိုးရအောင်ကွာ မောင်မောင် မပြီးသေး ဘူးနော်၊ ဖင်ကုန်းပေးပါအုန်း  ” 

“ ဟင့် အင်း ကွာ ဒီအတိုင်းလုပ်နေလဲ ကောင်းသားနဲ့..  ” 

“ ကြည်ကြည်ကလဲကွာ.. နော် နော် လို့၊ နောက်ကနေ ကြည်ကြည်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆောင့်သွင်းချင်လို့ပါကွာ၊ ကုန်းပေးပါနော်  ” 

နန်းမောင်မောင်သည် အဆုံးထိဝင်နေသော လီးကြီးအား၊ ကြမ်းတမ်းစွာ ဆွဲနှုတ်ပြီး၊ မထားသည့်ပေါင်နှစ်လုံး အား အောက်သို့ချစေပြီး နှုတ်က ပြောယုံတင်မဟုတ် လက်ကပါ လိုချင်သည့်ပုံစံကို ပြင်နေလေရာ ကြည်ကြည်မိုးခမျာ မနေသာတော့ဘဲ၊ ချစ်သူ၏အလိုကို လိုက်ရရှာပါတော့သည်။ 

ဒူးထောက်၍ ဖင်ကုန်းလိုက်သည်ဆိုလျင် ဖြူဖွေးကားစွင့်သည့် တင်ပါးစုံ၏ အလယ်ကွဲကြောင်းတွင် စူပွပွ ဖင်ခေါင်းအောက် လက်တလုံးအကွာမှာ ကပ်နေသည့် စောက်ဖုတ်နီတျာတျာကို အထင်းသား မြင်နေရပါသည်။ နှစ်လိုဘွယ်စုံကို ကြည့်ရင်း နန်းမောင်မောင်တယောက် ရင်များတဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာစေပါသည်။ နှလုံးခုန်နှုန်း နှင့်အတူ လီးကြီးမှာလည်း အစာရှာနေသည့်အလား၊ သခင်နှင့်တွေ့စေရန် တဆတ်ဆတ် တုန်နေပေသည်၊ 

ကြည်ကြည်မိုးသည် မောပမ်း နေသည့်အတွက် ဖင်ဘူးတောင်း ပေးနေသော်လည်း စိုက်ကျ ဂိုက်ကျ မဖြစ်သေးပါ။ ထို့ကြောင့်၊ ကြည်ကြည်ရယ်.. ခါးနဲနဲကော့ပေးပါ အုန်းကွယ်၊ ချစ်သူ၏ အလိုကို အမြဲအလို လိုက်နေသည့် ကြည်ကြည်မိုး သည် ချစ်သူ အလိုကျ ဖြစ်လေအောင် ခါးနဲနဲ ကော့ပေးလိုက်လျှင် အတွင်းတွင်ရှိ စောက်ဖုတ်မြောင်း မှာ နောက်သို့ သိသိသာသာကြီး ပြူထွက်လာလေသည်။

နန်းမောင်မောင်သည် လိုချင်သည့်ပုံစံကို အချိုးပြောင်းယူပြီး နောက်မှ ဒူးထောက်လျက် အသင့်ဖြစ်နေရသော လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်တွယ်စေပြီး စောက်ဖုတ်တလျှောက်အား အထက်မှအောက်သို့ ပွတ်တိုက်နေပါသည်၊ ကြည်ကြည်မိုးသည်လည်း အငြိမ်မနေရတော့ပါ၊ မထိခလုတ်.. ထိခလုတ်ဖြင့် ကာမကြောကို လာစနေသောကြောင့်၊ ဖင်ကြီးကို ဘယ်ညာ လူး၍ ယမ်းဆွဲနေပါသည်။ 

နန်းမောင်မောင်သည် ကာမအရေကြည်ဖြင့် ပြည့်လျှံနေသော အကူအညီဖြင့် စောက်ခေါင်း ထဲသို့ ဒစ်မြုပ်သည်အထိ ထည့်လိုက်သည်၊ ရွှဲစိုနေသည့်အတွက် သွင်းလိုက်တာတောင် ကြည်ကြည်မိုး မသိလိုက်ပါချေ။ နောက်မှနေ၍ တင်ပစုံနှစ်ဘက်ကို ဆွဲ၍ ခတ်ဆတ်ဆတ် ဆောင့်ထည့် လိုက်ရာ၊ ဗြိကနဲ..ဗျစ်ကနဲနဲ့အတူ.. 

“ အမေ့.. သေပါပြီ မောင်မောင်ရယ် အရမ်းနာသွားတာဘဲကွယ်   ” 

ကြည်ကြည်မိုးသည် ငြီးငြီး ငြူငြူ တောင်းပန် ရင်း သူမ၏လက်ကို နောက်ပြန်လှန်၍ နန်းမောင်မောင်၏ ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားပါသည်။

“ ခဏလေးပါ ကြည်ကြည်ရယ် ပြီးတော့မှာပါ၊ အောင့်ခံနော်  ” 

“ ဟင်..အင် .. မောင်မောင်ရာ ဒီပြင်နည်းနဲ့ပုံပြောင်းပြီး လိုးပါတော့ ဒီနည်းက မတရားနာတာဘဲ၊ ဆီးစပ်ကို အောင့် အောင့်သွားပြီး၊ မောင်မောင်ရဲ့ လီးကြီးက သားအိမ်ကို လာထိနေသလိုပါဘဲကွယ်  ” 

“ အချစ်ရယ်.. မောင်မောင် လုပ်ချင်နေတဲ့နည်းက ကောင်းလွန်းလို့ပါ ကြည်ကြည်ရယ်၊ မောင်မောင့်မှာ အရသာ တွေ့လွန်းလို့ပါ၊ ခဏလေးနော် အခုနလို အတင်းမဆောင့်တော့ပါဘူးနော်  ” 

နန်းမောင်မောင်သည် ပြောရင်းကပင် တဝက်ကျော်ကျော်ခန့် ဝင်နေသော သူ၏လီးကြီးကို ထွက်လုနီးပါး ဆွဲထုတ်ပြီး၊ ဆင့်ကဲ ဆင့်ကဲ လိုးဆောင့်နေပါတော့သည်။ ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါသည်၊ ကြည်ကြည်မိုးခမျာ သူ့ကိုချစ်လွန်းလို့ လိုက်လျောနေရပါသည်။ 

ဤနည်းသည် တခြားနည်းများဖြင့်မတူပါ၊ ဘာအတွယ်အတာမှမရှိ၊ လီးတချောင်းလုံးကို ပတ်ပတ်လည်မှ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းများ၏ ဆွဲညှပ်ထားမှုကြောင့် အရင်းဆုံးသည်အထိ ဝင်သွားလေတိုင်း၊ နန်းမောင်မောင်အတွက် ထူးကဲစွာ ကာမအရသာကို၊ မိန်မိန် ယှက်ယှက်ကြီး ခံစားနေရပါသည်။ ကျဉ်းမြောင်းသည့် စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ ကြီးမားသည့် လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည့်အခါတွင် လီးကြီးကို ငုံထားသည့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများ ကြွတက်လာသလို ထိုးသွင်းလိုက်သည့်အခါ ရှုံ့ဝင်သွားသည့် ရှုခင်းကပင် ကာမစိတ် များကို တမျိုး နိူးဆွစေပါသည်။

နန်းမောင်မောင်သည် လိမ်မာပါးနပ်စွာဖြင့် ညင်ညင်သာသာ အသွင်းအထုတ်၊ ထွက်ချီ ဝင်ချီပြုလုပ်နေပေမဲ့ ကြည်ကြည်မိုး ခမျာမှာတော့… တအင်း အင်း တဟင်းဟင်း.. ဖြင့် ကြိတ်မှိတ်ရင်း ချစ်သူ၏အလိုကျကို ပါရမီဖြည့်ရှာနေပါသည်။ 

နန်းမောင်မောင်သည် စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အဝင်အထွက်ပြုလုပ်နေသည့် လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း စိတ်ဓါတ်များ တက်ကြွမှုပိုများလာကာ ဖြေးဖြေးသွင်း လာသည်ကို စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ဆောင့်သွင်းသည့် လျင်မြန်နှုန်းက ပိုမိုလာ စေပါသည်၊ ကြည်ကြည်မိုးက တောင်းပန်ထားသည့် ကြားမှပင်၊ ဆက်တိုက် ခပ်သွက်သွက် တအား ဆောင့်လိုး နေမိပါတော့သည်။ 

ထိုနောက်နန်းမောင်မောင် စိတ်ထဲတွင် နောက်ထပ်တမျိုးတဖုံ ဆန်းကြယ်၍ လုပ်ချင်စိတ် ပေါ်ပေါက်လာ ပေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ယခုလိုနောက်မှ ဆောင့်လိုးနေရသည့်အချိန်တွင် စောက်ခေါင်းမှ ဆွဲယူညှစ်ထား သည့် ဒါဏ်ကြောင့် လီးတန်ရှည် တလျှောက်အား၊ ထူးကဲနေသော အရသာခံစားရသဖြင့် ထိုထက်ပိုမို၍ညှစ်အား ကောင်းလှသည့် နေရာသို့ ရှာကြံ၍ လိုးနေရမည်ဆိုလျှင်..၊ နန်းမောင်မောင်သည် ယခုလတ်တလောတော့ ရာဂစိတ်များ ပူထူနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် နည်းသစ်တမျိုး ပြောင်းလဲ၍ ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားရန် တာစူနေ ပါတော့သည် ကြားဖူးနားဝရှိသည့် ဓမ္မတာမဟုတ်သော နည်းများဖြင့် ဆက်လက် ဆက်ဆံရန် ကြိုးစားမိနေပါတော့သည်။

နန်းမောင်မောင်သည် အဆုံးထိဝင်နေသေးသော လီးကြီးအား ဆွဲနှုတ်စေ၍ လီးရည်တွေဖြင့် ပေကျံနေသည့် လီးကြီးကို အဝတ်ဖြင့်မသုတ်တော့ဘဲ၊ စောက်ဖုတ်၀ ၏ အထက်ဘက် တစ်လက်မအကွာရှိ ဖင်ပေါက်ကြီးသို့ တည့်တည့် ချိန်ထားလိုက် ပါသည်။ ကြည်ကြည်မိုးသည် စောက်ဖုတ်ကိုသာ ခံဘူးသေးသောလည်း အညစ်အကြေး စွန့်သည့် ကျဉ်းကြပ်သော ဖင်ဝသို့ လီးကြီးက လာတွေ့ထိထားသောအခါ၊ မဖြစ်နိုင် သည်ကို သိရှိသည့်အလား၊ ကြောက်ရွံတုန်လှုပ် လာပါတော့သည်။ 

“ မောင်မောင်ရယ် ကြည်ကြည်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး တခုလုံးပူပြီး ပွန်းရှနေပါပြီ ကွယ် ကွဲလုမတတ် လိုးနေရပြီဘဲ ကျဉ်းနေတဲ့ဖင်ကိုတော့ ချမ်းသာပေးပါနော်၊ တော်ကြာနေရင် ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းဖြစ်နေပါမယ်၊ နော်.. နော်လို့၊ မောင်မောင် အားမရသေးရင် ကြည်ကြည် ရင်စီးပြီးခံနေပါမယ်ကွယ် ဖင်တော့ မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် ” 

ဟု အသနား ခံနေပေသည်။ နန်းမောင်မောင်သည် ဘာကိုဘာမျှမသိတော့ပါ ငြင်းကွယ်နေသည့်ကြားမှ ကြွက်သားကြောများဖြင့် ရှိသော ဖင်ဝသို့ လိုးသွင်းစေရန် ကြိုးပမ်းနေပါတော့သည်။ 

ကြည်ကြည်မိုးသည် တကြိမ်တခါမျှ မဆက်ဆံခဲ့ဘူးသောကြောင့် တစုံတခု ဖြစ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်ပူပန်နေမှု ကြောင့်လားမသိ၊ ဖင်ဝရှိကြွက်သားများသည် ကျဉ်းနေသည့်ကြားမှ ဖင်ဝတွင်ရှိ ကြွက်သားကြောများသည် ကြောက် ရှုံ့ဝင်သွားစေပြီး၊ ရှုံ့လိုက် ကျယ်လိုက်နှင့် ဖင်ဝတွင်းသို့ လီးကြီးဝင်စေရန် အခွင့်မသာဘဲ ရှိနေပါ တော့သည်.. ထို့ကြောင့်.. နန်းမောင်မောင်အတွက် ဖင်ထဲသို့ လီးကြီး ဝင်နိုင်စေရန်အဖို့ အကြပ်ရိုက် နေပါတော့သည်..။

ဒါပေမဲ့.. နန်းမောင်မောင်ရယ်ပါ၊ ကိုယ်လိုချင်သည့် အနေအထားများကို မရမက ရအောင်ယူနိုင်စွမ်းရှိသူ တဦးရယ်မို့၊ ဘယ်လောက်ကြီး ခက်ခဲလှသည့် အရာပင်ဖြစ်ပါစေ၊ နန်းမောင်မောင်ကတော့ မရ၊ ရအောင်ယူမည့်သူ ဖြစ်ပါသည်၊ ကာမလောကထဲတွင် ထိပ်ဆုံးက ပြေးနေသည့် နန်းမောင်မောင်… အရှုံးမပေးပါ၊ ဖင်ဝရှိ ကြွက်သားများ အခြေအနေ လှုပ်ရှားမှုကို ကြည့်၍၊ ရှုံ့ချီ ကျယ်ချီဖြစ်နေသည့်အချိန် တိုင်ပင်ကို လေ့လာပြီးသည့် တပြိုင်နက်… စိတ်ထဲမှ ချိန်သားကိုက်စေပြီး ကျဉ်းနေရာမှ ကျယ်လာသည့်အချိန်ကို မှန်းဆစေပြီး၊ အသင့်ချိန်ရွယ်ထားသည့် လီးကြီးကို ဖင်ဝထဲသို့ ဆောင့်သွင်းချ လိုက်ပါတော့သည်။ 

ထိုအခါတွင် ကံအားသင့်လျှော်စွာဖြင့် ဖင်ဝထဲသို့ ရှေ့ပိုင်းဒစ်ကြီး အထိ ဝင်ရောက်မြုပ်ကွယ်နေပေသည်။ သဘာဝမဟုတ်သည့် အပေါက်ဖြစ်အပြင်၊ ကာမအရည်များ ထွက်ပေါ်လာမှု မရှိစေသည့်အတွက်၊ ဖင်ဝတွင် အရည်ကြည်များ မရှိပါ၊ ခြောက်သွေ့နေစေပါသည်။

ထို့ပြင် ကျဉ်းကြပ်စွာ ဝင်ရောက်နေမှုကြောင့် ကြောက်ကြောက် ရွံ့ရွံ့ဖြင့် ခံနေရသော ကြည်ကြည်မိုးသည် တင်းကြပ်စွာ စို့ဖြင့် ရိုက်လိုက်သည့်သဖွယ် ခံစားနေရသောကြောင့် ထောက်ထားသည့် ဒူးများပင် မခိုင်ပါလေတော့။ ထောင်ထားသည့် ဒူးသည် ကွေးညွှတ်၍ ကုတင်ပေါ်သို့ မှောက်လျက်လဲကျ သွားပါတော့သည်၊ ထို့ပြင်..၊ ဖင်ဝတွင် ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းရှိနေ၍ အရမ်းနာနေတော့ကြောင့် ဖင်ကြီးကို ဘယ်ညာလူးလွန့်၍ စပ်စလူး ထနေရှာ ပါတော့သည်။

“ အား.. အား.. မောင်မောင်ရယ် မဟုတ်တဲ့နေရာမှ လက်တည့်စမ်းချင် တယ်လို့၊ သိပ်ကဲတာဘဲနော်၊ ဖယ်လိုက်ပါတော့ကွယ်၊ နာလှပြီ  ” 

ဟု ညည်းညူနေရင်းကပင် အိပ်ယာထက်ဝယ် ငါးဖယ်လူးလူး၍ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေပါသည်၊ ဖင်သည်သဘာ၀ မဟုတ်သည့်အတွက်ကြောင့် နာကျဉ်းမှုသည် ပိုမိုဆိုးဝါးစေပါသည်၊ သို့သော် နန်းမောင်မောင်သည် ဇွဲမလျော့ပါ သိတ်လိုချင်သည့်ဆန္ဒရမက်ကို တမ်းတမ်းတတ လုပ်ဆောင်ချင်ပါသေး သည် ဒစ်လောက်ဝင်နေသေးသည့် လီးကြီးကို မပြုတ်သွားစေရန်၊ ကြည်ကြည်မိုးက နာကျင်လှသည့်အတွက် ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရမ်းနေသည့် ဘယ်ညာအတိုင်း သူမ၏ကိုယ်လုံးပေါ်မှ ထပ်ထားပြီး၊ ဖင်ဝထဲသို့ လီးကြီးထည့်ထားသည့်အတိုင်း လိုက်လံလှုပ်ရှားနေပါတော့သည်။

နန်းမောင်မောင် သည် ဖင်ကြားထဲတွင် လီးကြီးအား မကျွတ်သွားစေရန်၊ ဂရုတစိုက်ဖြင့် ဖေးဖေးမမနှင့် လှုပ်ရှားနေသည့် တန်းလန်းကပင်၊ ချောမွတ်ဖြူဝင်းနေသော ဂုတ်သားများနှင့် ကျောပြင် တလျှောက်လုံးအား နှုတ်ခမ်းနွေးများဖြင့် ပွတ်တိုက်နမ်းနေ မိပါသေးသည်။ တခနမျှကြာသော်… အမြဲတန်းချစ်သူဖြစ်သူ နန်းမောင်မောင်၏ အလိုကျ လိုက်လျောနေသူဖြစ်သည့် ကြည်ကြည်မိုးခမြာ လက်မြောက်အရှုံးပေး ထားရပါတော့သည်။

ထို့ပြင်.. ထည့်ထားသော ဒစ်ကြီး၏ အရှိန်သည်လည်း စပြီးထည့်ထား သည့် အချိန်ထက်စာလျှင် အနည်းငယ်နာကျဉ်မှု သက်သာလာသည့်အတွက် ငြင်းကွယ်မှု မပြုတော့ပါ.. ငြိမ်၍ ခံနေပါတော့သည်။ ထို့ကြောင့် နန်းမောင်မောင်သည် မူလကရှိနေသည့် ဖင်ဘူးထောင်ပုံစံကို လီးကြီးမကျွတ်သွားစေရအောင် ဖြေးညှင်းစွာ ပြန်လည် ပုံစံသွင်းယူရပါတော့သည်။ အဆင်သင့် ဖြစ်သည်တွင်.. နန်းမောင်မောင်သည် တဖြေးဖြေး ချင်း အားနည်းနည်း စိုက်ထုတ်လျက် ဖင်ဝကြီးထဲသို့ သွင်းယူနေပါတော့သည်။

ထိုသို့.. တဆစ်ချင်း.. တဆစ်ချင်း.. တရစ်ချင်း.. တရစ်ချင်း.. လီးကြီးဝင်ရောက်သွားလေတိုင်းတွင် လီးတန်တလျှောက်အား ဖင်ဝတွင်ရှိ ကြွက်သားကြောများသည် ညှစ်ချီ စုတ်ချသလို အမြဲတန်းညှပ်နေသောကြောင့် လီးတန်တလျှောက်၏ သွေးကြောကြီးများသည် အားရပါးရ ကာမ၏ အရသာကို မိန်မိန်ကြီး ခံစားနေရပါတော့သည်။ စောက်ဖုတ်ကို လုပ်စဉ်အခါက၊ တခါတရံမှသာ ညှပ်၍စုပ်ညှစ်ပေးမှသာလျှင် ကောင်းစွာခံစားရပါသည်။ 

ယခုလို ဖင်ဝရှိ ကြွက်ကြောများက အချိန်တိုင်း သွင်းလိုက်တိုင်း ထုတ်လိုက်တိုင်း၊ ညှစ်ယူစုပ်ပေးနေသောကြောင့်၊ နန်းမောင်မောင်သည် ဖင်ကိုလိုးနေရသည်မှာ မရွံရှာတော့ပါ။ အကြောပေါင်းစုံတို့က စိမ့်ကနဲ..သိမ့်ကနဲ..ရင်လှိုက်သဲဖို ခံစားနေရ သောကြောင့် တကြောင်း။ ကြည်ကြည်မိုးကလည်း ဖြစ်သမျှအကြောင်း အကောင်းချည့်ပါဘဲဆိုတဲ့.. သံဝေဂများစွာဖြင့်၊ ချစ်သူ နန်းမောင်မောင်၏ အလိုကျ လိုက်လျောနေပါတော့သည်။

နန်းမောင်မောင်ကလည်း လျင်ပါပေသည်။ ခံနိုင်ရည် ရှိလာသည်နှင့်အမျှ၊ ကြည်ကြည်မိုး၏ ဖင်ကြီးထဲသို့ လိုးနေသည့် လီးကြီး၏ဝင်နှုန်း ထွက်နှုန်းစံချိန်ကို ဒီရေအလား အရှိန်မြင့်မားစွာ မြန်ဆန်လာပါတော့သည်။ ဆောင့်၍ သွင်းလိုက်တိုင်း၊ အဆုံးထိဝင်ရောက်သွားပါသည် အဆုံးထိ ဝင်ရောက်နေသော လီးကြီးအား ဒစ်ဖျားလောက်ထိ ပြန်နှုတ်ယူလိုက်သောအခါတွင် ဗွက်ကနဲ.. ဘွတ်ကနဲ..ဖြင့် လေအံ၍ သံစုံမြည်ထွက်လာ ပါသည်။ 

ထို့အတူ နန်းမောင်မောင်၏ ကာမသွေးကြောထဲတွင်လည်း ညှစ်၍ စုပ်ယူလိုက်သည့်အဖြစ်က တကိုယ်လုံး တွင်းရှိ သွေးကြောပေါင်း မြောက်မြားစွာတို့သည် တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် အားရကျေနပ်လှပါသည်။ လိုးနေရသည်မှာလည်း ဖင်ဝကြီးကို လိုးနေပေမဲ့ တင်းတိမ် အားရမှု ရှိလှပါသည်။

ထို့ကြောင့် အားရှိပါးရှိဖြင့် နန်းမောင်မောင်၏ လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် တင်ပဆုံကို ကိုင်ထားရာမှ၊ မမှီမကမ်းဖြစ် နေပြီး အောက်ဘက်သို့ ချွန်မြမြ တွယ်ကျနေသည့် ကြည်ကြည်မိုး၏ နို့သီးနှစ်လုံးကို ချေပေးနေရင်းက၊ ဖြူဖွေးလှပ ကျော့ရှင်း အဆင်းလှနေသည့် ကျောပြင်တလျှောက်အား ထူထဲသည့်နှုတ်ခမ်းနွေးများဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းမှ.. လီးကြီးကလည်း မရပ်မနား အချက်ပေါင်းမြောက်မြားစွာ လိုးဆောင့်လျက် ရှိပါတော့သည်.။

၎င်းင်းနောက်၊ ဖင်ဝမှ ညှပ်ယူစုပ်အား ကောင်းမှုကြောင့်၊ စိတ်များ မထိန်းသိမ်း နိုင်တော့ပါ၊ ပြီးခါနီးလေ စိတ်က ပိုမိုပြီး ကြွလေမို့… နောက်ထပ် အချက်ပေါင်း နှစ်ဆယ်ခန့် လိုးဆောင့်လိုက်သည်တွင် ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်..ဖွတ် ..ဟူသော ကာမဖီလင်သံများနှင့်အတူ ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး၊ လီးထိပ်သုတ်ရည်များ ဖင်ကြီးထဲသို့ ပန်းဝင် သွားပါတော့သည်။

အဆုံးထိ ဝင်ရောက်သွားသော လီးကြီးသည် ဆန့်ငင်စွာဖြင့် ဝင်ရောက် နေပါသည်။ အကယ်၍များ ဖင်ဝကြီး ကျယ်လာမည်ဆိုလျှင် အပြင်ဘက်တွင် စုံတွဲ ကျန်ရစ်ခဲ့သည့် ဂွေးစေ့နှစ်လုံးကပါ လီးကြီးနှင့်အတူ လိုက်ပါရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေ ပါလိမ့်မည်။ နန်းမောင်မောင်သည် လီးကြီးကို ဖင်ဝထဲသို့ အဆုံးထိဝင်ရောက်ထားပြီး နို့သီးများကို ကြမ်းတမ်းစွာ ကိုင်ထားရင်း စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေချင်းနှင့်မတူ၊ တမူထူးခြားစွာ ကောင်းလှသည့် ဖီလင်ကို ခပ်မိုက်မိုက် ခံစားနေ ရပါတော့သည်..။ 

ထိုနောက် မောပမ်းသွားသည့် ပင့်သက်တွေနဲ့အတူ၊ ပူလောင်စပ်နေသည့် လီးကြီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ.. ဖွတ်ကနဲ.. ဗြိကနဲ့မြည်သံနှင့်အတူ ဖင်ကြားထဲမှ ကစီရည်များသဖွယ်ရှိသည့် အရည်ညှစ်ညှစ်များက စီးကျလာစေ ပါသည်။ ဖင်ဝကို လိုးပေးရ၍ ခံစားရသည့် ကြည်ကြည်မိုးအဖို့ ကောင်းသလား၊ မကောင်းသလားတော့မသိပါ နန်းမောင်မောင်အတွက် ကတော့ ဇိမ်ရှိပါသည်။ တစိမ့်စိမ့်ဖြင့် အကြောအချင်များသည် အာသာပြေစေပါသည်။

လီးကြီးကို ညှပ်၍စုပ်ယူထားမှုကြောင့် အကောင်းဆုံးသော ကာမစည်စိမ်ကို မိန်မိန်ယှက်ယှက်ခံစားလိုက်ရပါသည်.. ဒါပေမဲ့ ဖင်လိုးရသည်မှာ ကောင်းတော့ကောင်းလှပါ၏ သို့သော်… ပြီးစီးမှုရှိ၍ လီးကြီးကို အပြင်ဘက်သို့ ထုတ်လိုက်သည့်အခါတွင် အရမ်းညစ်ပတ်မှု ရှိလှပါသဖြင့် ကောင်း ထားသော ကာမအရသာသည် အချိန်ကြာ မြင့်စွာ မခံစားလိုက်ရတော့ပါ လီးကြီး၏ထိပ်ဖြားတွင် အညစ်အကြေးများ ပေကျန်လာ၍ အခန်းတွင်းရှိ ရေချိုးခန်းထဲသို့ အမြန်ဆေးကြောလိုက်ပါတော့သည်။ (အကောင်းကြိုက်ကြသူများအတွက် ဝမ်းမြောက်ဖွယ်ပါ၊ ကိုးကန့်လဘက် ခြောက်ကို သုံးဆောင်ကြည့်ပါဟု ဝေေ၀ဆာဆာဖြင့် ကြေငြာထားသလို ကာမ တဏှာကြီး ကြသူများအတွက် ကောင်းကောင်းကြီး ဖီလင်ခံစားလိုကြသူ များ ရှိခဲ့ပါလျှင်… အဲဗျ၊ ဒါပေမဲ့.. အားကြီး ညစ်ပတ်မှုရှိလှပါသည်နော်၊ မရွံကြရင်တော့ ဤနည်းကို စမ်းသပ်ကြည့်နိုင် ကြပါသည်) ကုတင်ပေါ်သို့ ပြန်ရောက်လာလျှင် မှောက်၍အိပ်နေသော ကြည်ကြည်မိုးအား မြင်တွေ့လိုက်ရပါသည်၊

ဘယ်ဘက်လက်ကို ဆန့်လျက် ခေါင်းအုန်းပေါ်တွင် ကန့်လန့် ဖြတ်တင်ထားသည် ညာဘက်လက်သည် ကုတင်အောက်သို့ တွဲလောင်းချထားလျက် ရှိပါသည်။ အညောင်းဆန့်သည့်ပမာ ကိုယ်လုံးကို အစွမ်းကုန် ဆန့်ထားသောကြောင့် ကြည်ကြည်မိုး၏ အရပ်သည် ပို၍ပို၍ ရှည်နေသည်ဟု ထင်ရသည်။ လန်ဘားမလေး ကြည်ကြည်မိုးသည် ကုတင်စောင်းတွင် မလုပ်မယှက်ပါ၊ ခုနကမောပန်းခဲ့သည့် ဒါဏ်ကို နှုန်းချိစွာဖြင့် ခံစားနေရှာ ပေလိမ့်မည်။ ကြည်ကြည်မိုးသည် မိန်းကလေးထဲတွင် အတော်ရှည်သော အရပ်ကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ပြင် အရပ်ရှည် သောမိန်းကလေးများသည် စောက်ဖုတ်ကြီးပါ ရှည်လျှားကြီးမား ပေလိမ့်မည်။ 

၎င်းင်းပြင်အရပ်ရှည်သော မိန်းကလေး များသည် ကာမယှက်ရာတွင် တနေ့တည်းဖြင့် တဆယ်ရှစ်ကြိမ်မျှခန့် သံဝါသ ပြုနိုင်ကြသည်ဟု စာဆိုရှိထား ပါသေးသည်။ ယခုတွင် ကြည့်ပါမူ။ ပြည်ဖြိုးတင်းမာသော နုပျိုရှည်လျှားသော၊ ဝါဝင်းထွားမွတ်သော ဤခန္ဒာကိုယ် သည် နန်းမောင်မောင်အား စိတ်ချမ်းသာခြင်း၊ အကြိုက်အမြိုက်ကို ချစ်သူအလိုကျ ဖြည့်ဆီးပေး ခဲ့ပြီးဖြစ်ပါသည်၊

ဒါပေမဲ့၊ မိမိ၏တဘို့ထဲ ကြည့်၍ တကိုယ်ကောင်း ဆန်ခဲ့စွာဖြင့် နည်းပေါင်းစုံသုံး၍ ကာမ၏အရသာကို မိန်မိန်ကြီးခံစားပြီးမြောက်ခဲ့ သော်လည်း ကြည်ကြည်မိုး အတွက်တွင်မူ၊ ကာမစပ်ယှက်ရာတွင် ကြမ်းတမ်းစွာဖြင့် လည်းကောင်း အချိန်ကြာမြင့်စွာဖြင့် ၎င်းင်းကျင့်သုံးခဲ့သော်လည်း သူမအတွက် ကာမဖီလင်ကို တကြိမ်တခါမျှ မခံစားရသေးပါ ချစ်သူ၏ အလိုကျကိုသာ လိုက်လျော ခဲ့သည်။ 

နန်းမောင်မောင်သည် ကုတင်ဘေးတွင် ဒူးထောက်၍ ထိုင်သည် မှောက်၍အိပ်နေသော ကြည်ကြည်မိုးအား ဆွဲလှန်၍ ရင်ခွင်ထဲသို့ ထည့်ထားပြီး စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် သူမ၏ ချောမောလှပသော မျက်နှာပြင်ကို အငမ်းမရ နမ်းလျက် ရှိနေပါတော့သည်။ ကြည်ကြည်မိုး၏ မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရေတွေဖြင့် ပြည့်လျှံနေ ပါတော့သည်။

“ အို..ကြည်ကြည်ရယ် ငိုနေတယ်ဟုတ်လား..   ” 

“ ဟုတ်တယ် ငိုတာပေါ့.. ငိုရတာပေါ့ သူများနာပါတယ် ဆိုနေမှ၊ နောက်ပြီး ကြည်ကြည် အတွက်တော့ တခါမှ မကောင်းလာသေးဘူး..မောင်မောင်စိတ် ထင်တိုင်း တအားဆောင့်လိုးနေတာကိုး နာတော ငိုတာပေါလို့..သွားပါ..။ သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝသွားရင် ဒီလိုပါဘဲ.. သူများကို ချော့မယ် တွတ်တီးတွတ်တာ ပြောမယ်၊ ပြီးတော့ သူ့ စိတ်ထင်သလို လိုးမယ် ဒါဘဲမဟုတ်လားဟင်.. ကြည့်ပေးပါအုန်း မောင်မောင်ရယ်.. ဆီးအိမ်နားကလဲ အရမ်းနာနေတယ်..နောက်ပြီးဖင်ဝနားကလည်း.. ကွဲပြဲသွားပြီထင်ပါရဲ့..၊ စပ်ဖိန်းဖိန်း ဖြစ်နေပြီ..   ” 

ကြည်ကြည်မိုးသည် ချစ်သူ၏အလိုကျ ပုံစံဖြစ်စေသည့် နည်းပေါင်းစုံကို ပါရမီဖြည့်စွက်ပေးခဲ့ပုံကို မကျေမနပ်ဖြင့် ပြောနေရင်းနှင့် မညှာမတာ ဆက်ဆံနေခဲ့သည့် နန်းမောင်မောင်၏ လိုးဆောင့်မှုကြောင့်.. ပြင်းထန်စွာ ခံစားနေရသည့် ဝေဒနာကို ထုတ်ဖေါ် ညည်းညူနေမိပါတော့သည်။

ဟုတ်ပါလိမ့်မည်.. ။ အဆမတန် ဆက်ဆံထားမှုကြောင့် .. ကြည်ကြည်မိုးသည် ကနာမငြိမ်ပြီး လူးလွန့်လှုပ်ရှားစပြုနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက်.. နန်းမောင်မောင်သည်.. သူမကို ဆွဲထူစေပြီးလျှင် ညစ်ပေနေသေးသည့် စောက်ဖုတ်ဝကြီးနှင့် ဖင်ဝများအား ဆေးကြောပေးစေရန် ရေချိုးခန်းတွင်းသို့ ဆွဲခေါ်သွားပါတော့သည်။

ကြည်ကြည်မိုးသည် ဆီးစပ်အိမ်နားဆီမှ အောင့်.. အောင့် နေပြီး ဖင်ဝမှာလည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းနေမှုကြောင့် ကောင်းစွာ လမ်းမလျှောက်နိုင်အားပါ၊ နာလည်း နာရသေးသည် ကြာရှည်စွာလည်း ဆက်ဆံခံရသေးသည်၊ သို့ပေမဲ့.. ကာမ၏အရသာ အမြိုက်ကို မိန်မိန်မြက်မြက် မခံစားရသည့်အပြင် မခံချိ မခံသာသော ဝေဒနာတရပ်ကို ခံစားရင်း နန်းမောင်မောင်၏ ယုယတွယ်တာမှုအောက်တွင် မိန်းမော၍ လိုက်ရှာသွားပါတော့သည်။ ရေချိုးခန်းထဲတွင်.. သူမအား လှဲအိပ်စေပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားချထားစေ၍ ပြဲကားပေကျံနေသော စောက်ရေများနှင့် သုတ်ရေများ သန့်ရှင်းစေရန်.. ရေဖြင့် ဆေးကြောပွတ်သတ် ပေးနေပါသည်။

“ အား.. အား.. မောင်မောင်ရယ်။ ဖြေးဖြေးကိုင်ပြီး ဆေးပေးပါကွယ်.. ဆီးစပ်က အောင့်နေတော့ အထိမခံနိုင်ဘူး အို.. အို.. နာလိုက်တာ မောင်မောင်ရယ်..   ” 

ကြည်ကြည်မိုးသည် ပြင်းထန်သည့် ဒါဏ်ကြောင့် ]အထိမခံ ရွှေပုဂံ} လို ဖြစ်နေပါတော့သည်။ သို့သော်.. အေးမြသောရေ၏ ထိတွေ့မှုကြောင့် စောက်ဖုတ်ဝတွင် အနည်းငယ်မျှ သက်သာသွားစေသည် ဟု ထင်ထားရသော်လည်း… စောက်ဖုတ်ဝတွင် ပူထူ၍ နေပါသေးသည် ထို့ပြင်ဖင်၀ (ဗဗြူ)ထဲသို့ အဆမတန် ထိုးသွင်းထားသည့် ဒါဏ်ရာကြောင့်.. ယောင်ကိုင်းပြီးနေပါသည်။ နာသည့်ဒါဏ်ဖြင့် ဟန်ဆောင်မှုတွေ လုပ်မနေနိုင်တော့ပါ.. ပြင်းပြစွာ ခံစားနေမှုကြောင့်.. 

“ ကယ်ပါအုန်း မောင်မောင်ရယ်.. နာလှပါပြီနော်.. သေသေချာချာလဲ ကြည့်ပေးစမ်းပါ မောင်မောင်ရာ.. ကွဲထွက်သွားပြီနဲ့ တူပါတယ်..   ” 

နန်းမောင်မောင်သည် စိုးရိမ်ပိုအားကြီးသည့် ကြည်ကြည်မိုး၏ အလိုတော်ကျ ဆေးကျောပြီးစီးသည့် စောက်ဖုတ်ဝနှင့် ဖင်ဝသို့ သေချာစွာ စစ်ဆေးကြည့်ရှာ နေမိပါတော့သည်။ အနည်းငယ်မျှ ယောင်ကိုင်းနေသည်မှလွဲ၍ ဘာမျှမဖြစ်ပါ.. တကြိမ်တခါ ဘူးမျှ မဆက်ဆံရသေးသည့် အပေါက်ကို ပထမဦးစွာ အလိုးခံရမှုကြောင့် ကြောက်အား ပို၍ ဒဏ်ရာပြင်းထန်နေသည်ဟု ထင်နေသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။

ဒါကြောင့်မို့.. ဒီတချိန်တွင်.. ချော့မော့ပြောဆို၍ နှစ်သိမ့်ယုံကလွဲှ၍ နန်းမောင်မောင် တယောက် ဘာကိုမျှ မတတ်နိုင် တော့ပါ ။

“ အချစ်ရယ်.. မောင်မောင် စိတ်မကောင်းပါဘူးကွယ်.. သိတ်ကောင်းတယ်လို့ ပြောကြလွန်းလို့..ဖင်ကိုလိုးမိတာပါနော်.. ပထမ အကြိမ်မို့လို့ နာနေတာနဲ့ တူပါတယ်ကွယ်.. ခနနေပျောက်သွားမှာပါနော်..   ” 

ပြောရင်းဆိုရင်းကပင် နန်းမောင်မောင်သည် သူမကျောပြင်တဝိုက်ကို လက်ဖြင့် အထပ်ထပ် ပွတ်သပ်ပေး နေရင်း.. နာသည့်အာရုံကြောမှ အခြားတဘက်အာရုံတခုသို့ ရွေ့ပြောင်းသွားစေရန် သူမ၏ နီထွေးလှသော နှုတ်ခမ်းထူထူ မို့မို့ကလေးကို ညင်သာစွာ စုပ်ယူ၍ လျှာဖျားကလေးဖြင့် ကလိပေးနေပါတော့သည်.. ။

ထို့ပြင်.. လုံးတစ် ဝိုင်းထွားသော နို့သီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် ချေမွ ပွတ်ချေပေးနေ မိပါတော့သည်.. ထိုသို့ ရာဂစိတ်များ ပြန်လည်ထကြွစေရန် ကာမ၏ခလုပ်များကို မထိခလုပ် ထိခလုပ်ဖြင့် ဖွင့်ဟစေသော အခါတွင်.. ကြည်ကြည်မိုးစိတ်ထဲတွင် နာကျင်နေသည့် ဒါဏ်ရာများကို တဒင်္ဂအတောအတွင်း မေ့ပျောက်စေ လာသည်..။

ဒါပေမဲ့ သူမသည် တကြိမ်တခါမျှပင် ဖီလင်ခံစားမှု မပြီးစီးသေးသော်လည်း နောက်ထပ် တကြိမ်တဖန် ပြန်လည် အလိုးခံနိုင်ရန် အင်အားမရှိသောကြောင့်.. 

“ ကဲပါ.. မောင်မောင်ရယ်.. အချိန်တွေလဲ လင့်နေလှပြီနော်.. အိမ်ပြန်ကြပါစို့  ” 

ဟု ပြောလိုက်ပါတော့သည်။ နန်းမောင်မောင်သည် ကြည်ကြည်မိုးကို တွဲခေါ်လာပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်ခွါလာ စေပြီးလျှင် ဧည့်ခန်းမရှိရာ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာပါတော့သည်…။


........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, July 2, 2010

အငတ်ပြဿနာ (စ/ဆုံး)

အငတ်ပြဿနာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နောင်ရဲ

“ ယောက်ဖ ယောက်ဖ ဟေ့ မညစ်နဲ့၊ မညစ်နဲ့၊ ဖေါင်း ဖေါင်း ဒါ ဖေါင်းဘော”

“ မဖေါင်းဘူး မဖေါင်းဘူး ငါ နောက်ကလုတာ မဖေါင်းဘူး”

အိမ်နောက်ကားဂိုဒေါင်ရှေ့ ဘတ်စ်စကက်ဘော တိုင်အောက်တွင် ကိုရဲနောင်နှင့် သူ့ခယ်မ ခင်မာရီတို့ တယောက်ချင်း အကြိတ်အနယ်ဘတ်စ်စကက်ဘောယှဉ်ပြိုင် ကစားနေသည့် အသံများ ဖြစ်သည်။ ဘောလုံးပုတ်နေသည့် ခင်မာရီကို ကိုရဲနောင် အနောက်က အတင်းကပ်ရင်း ဝင်လုသည်။ ကိုရဲနောင် နောက်ကဝင်လုသည်ကို ခင်မာရီက ခါးကုန်းကာ ကာထားသည်၊ ကိုရဲနောင်က မလျှော့၊ ကုန်းနေသည့် ခင်မာရီကို နောက်မှ အတင်းဝင်ပူးရင်း လက်ဖက်က ခါးကိုဖက်ပြီး ခင်မာရီ ဖင်ကို သူ့ ပေါင်ကြားထဲ အတင်းဆွဲကပ်ကာ နောက်လက်ဖက်က ပုတ်နေသည့် ဘောလုံးကို လုသည်။ 

ခင်မာရီက ကိုရဲနောင် အတင်းကပ်နေသည်မို့ လှုတ်မရဖြစ်နေကို ဖေါင်း ဖေါင်းနှင့် အော်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုရဲနောင်ကလဲ သူမဖေါင်းမှန်း အတင်းညင်းနေသည်။ ခင်မာရီကလည်း တဖေါင်းဖေါင်း အော်ရင်း လက်တဖက်ကဘော်လုံးကို ပုတ်ရင်း လက်တဖက်က လာလုသည့် သူ့ယောက်ဖ လက်ကို တားနေသည်။ ကိုရဲနောင်ကလဲ မလျှော့၊ ခါးကို ဖက်ထားသည့် လက်က ရုတ်တရက် အရှန်လွန်လာသလိုလိုဖြင့် ရင်သားကို ရောက်လာသည်။ ရင်သားကို ကိုင်မိသည်နှင့် ခင်မာရီက ရုတ်တရက် အားဖြင့် ကိုရဲနောင်ကို ကိုယ်လုံးဖြင့် အနောက်သို့ အတင်းဖိတွန်းလိုက်သည်။ တွန်းသည့် အရှိန်ကြောင့် ကိုရဲနောင် ကွာအသွားမှာ ခင်မာရီက ကမန်းကမတမ်း ဘော်လုံးကို ဂွင်းထဲ ပြစ်ထည့်လိုက်သည်။

“ ဂိုး . . . အိပ်  .  ဖိုက်၊ ငါ နိုင်နေပြီနော် ယောက်ဖ ဟား ဟား”

ဂွင်းထဲ တန်းဝင်သွားသဖြင့် ခင်မာရီက ခုန်ဆွ ခုန်ဆွ ဖြင့် အော်ကာ အမှတ်ရေရင်း ရဲနောင်ကို မခံချင်အောင် ပြောသည်။ ရဲနောင် ဘောလုံးရလျှင်လည်း ထို့ အတူပင် ဖြစ်သည်။ ခင်မာရီက ညစ်သည်။ အတင်း ဝင်လုံးသည်။ 

ကိုရဲနောင် ဂိုးသွင်းမရအောင် အတင်းဖက်ထားသည်၊ ဆွဲထားသည်။ တယောက်နှင့် တယောက် အနိုင်မခံ အရှုံးအပေး။ ညစ်ကြသည်။ ပြီးတော့ ငြင်းကြသည်။ ခန္တာကိုယ်ချင်း ထိမိ ကိုင်မိ ကြသည်ကို အရေးမထားတော့။ အနိုင်ရဘို့သာ အဓိကဖြစ်သည်။ ဤမျှ ကိုရဲနောင် နှင့် ခင်မာရီကား တယောက်ကို အလွန့်အလွန် ရင်းနှီးပြီး အနိုင်မခံ မရှုံးမပေး ချင်ကြသော ခဲအို နှင့် ခယ်မ တို့ပင်ဖြစ်သည်။

ကိုရဲနောင် မိန်းမ တင်မာရီ ကား ကိုယ်ဝန် နှင့်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ဝန် ရှိစကတည်းက မအီမသာဖြစ်နေသဖြင့် ညီမ ဖြစ်သူ ခင်မာရီကို အဖေါ်ခေါ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ခင်မာရီကာ ယောက်ကျားနဲနဲဆန်သည်။ ကိုရဲနောင်ကို ယောက်ဖ ဟုခေါ်ကာ နင် နဲ့ ငါနဲ့ ပြောသည်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိသည်။ ကိုရဲနောင် အပေါ်ရင်းရင်းနှီးနှီး ဆက်ဆံသည်။ ကိုရဲနောင်ကလည်း ခင်မာရီ ကား ခဲအို နှင့် ခယ်မ မဟုတ်ဘဲ သူငယ်ချင်း များလိုဖြစ်နေတော့သည်။

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မှ နဲနဲနောနော ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမဟုတ်။ နင့်အမ ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျမှာ စိုးလို့တဲ့ ငါ့ကို အနားတောင် အကပ်မခံဘူး ကစပြီး တင်မာရီ ကိုယ်ဝန်ရှိကတည်းက ကိုရဲနောင် အနားအကပ် မခံသည်ကိုပါ ခင်မာရီကို ပြောပြသည့် အထိ ပွင့်လင်းသည်။ တင်မာရီက ကိုယ်ဝန်ရှိသည့် အချိန်တွင် ဆက်ဆံမိပါက ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျမည်ကို စိုးရိမ်သည်။ ဆေးပညာအရ မဖြစ်နိုင်သော်လည်း တင်မာရီ စိုးရိမ်မှု့က ခိုင်လုံသဖြင့် ကိုရဲနောင် လက်ခံနေရသည်။ 

ဤသည်ကို တဖျစ်ဖျစ်ဖြင့် ခင်မာရီကို တိုင်ပြောလို့မဆုံး။ ငါ မလုပ်ပါဘူး ဖက်အိပ်ရုံပါဆိုတောတောာင် နင့်အမ က လက်မခံဟု ပင် ပြောသည်။ ကိုရဲနောင် အဖြစ်ကို ခင်မာရီ စိတ်မကောင်း။ ယောက်ကျားများ အလိုမပြည့်ပါက အပြင်တွင် အပျော်ရှာတတ်သည်ကို ခင်မာရီသိသည်။ သူ့ယောက်ဖ အပြင်တွင် အပျော်ရှာမည်ကို ခင်မာရီ စိုးရိမ်သည်။ သူ့အမကိုလဲ သူမပြောရဲ။

ထို့ကြောင့်လည်း သူ့ယောက်ဖ အပြင်တွင် အပျော်မရှာအောင် သူမျက်ခြေအပြတ်မခံ။ သူ့ယောက်ဖနား အမြဲသူကပ်နေသည်။ တခါတခါ သူ့ယောက်ဖကို သူကြိမ်းဝါးသည်။ ယောက်ဖ နင်နော် ငါ့အမအနားမကပ်ရလို့ အပြင်မှာ အပျော်ရှာဘို့ မစဉ်းစားနဲ့၊ ငါ သိတာနဲ့ နင့်ကို ငါသတ်မယ် ဘာညာဖြင့် ချိမ်းခြောက်သည်။ ကိုရဲနောင်ကလဲ ဒါတော့ ငါ အာမမခံဘူး။ ငါက ငတ်နေတာ၊ ငတ်တဲ့သူကတော့ ဘာရရ အကုန်စားမှာဘဲ၊ နင်လဲ ငါစားတဲ့အထဲ ပါသွားမယ် ဘာညာ ဖြင့် စသလို နောက်သလို ပြောတတ်သည်။ 

ထိုအခါ ခင်မာရီက ယောက်ဖ နင့်နော်နင် ငါ့ကို စားရဲစားကြည့်ပါလား၊ ငါ့လက်နဲ့ နင်အသက်ထွက်သွားမယ် လို့ ပြန်ကြိမ်းဝါးကာ လက်သီးဖြင့် ထိုးသည်။ ကိုရဲနောင်က ခင်မာရီထိုးသည်ကို တဟားဟားရယ်ကာ ရှောင်သည်၊ တိမ်းသည်၊ ထို့နောက် ထွက်ပြေးသည်။

ဒီလိုနှင့် ကိုယ်ဝန်သက်က ရင့်သထက် ရင့်လာသည်။ ခင်မာရီနှင့် ကိုရဲနောင်တို့ ဘစ်စကက်ဘောပွဲလဲ ကြမ်းသထက်ကြမ်းလာသည်။ ကိုရဲနောင်လဲ ကြာလာသည်နှင့် အမျှ ဘော်လုံးကို အဓိက မထားတော့ဘဲ လူကို မဲလာသည်။ မဲချင်စရာကောင်းလောက်အောင်လည်း ခင်မာရီက အိုးပင်း ဖွင့်ပေးထားသည်။

ခင်မာရီ ဘောလုံးရသည်ကို ကိုရဲနောင်က နောက်ကအတင်းဖက်ကာ လက်က ရင်သားအစုံကို လာကိုင်သည်။ ကုန်းနေသည့် ခင်မာရီကြောကို နောက်မှ သူ့ကိုယ်လုံးဖြင့် ဖိကာ ဘောလုံးကို မလုဘဲ ချွေးစိုနေသည့် လည်တိုင်ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုတ်ကာ နမ်းလိုက်သည်။

“ ယောက်ဖ နင် နော် နင်”

“ ဘာ လဲ ဖေါင်း လို့ ပြောအုံးမလို့လား”

“ ဖေါင်းဘဲဟာ နင် ဒီလောက် ပူးထားတာ ငါ ဘယ်လို သွင်းမလဲ”

“ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ရအောင်သွင်းလေ နင်က ဘတ်စကက်ဘော ဆရာကြီးဆို”

ကိုရဲနောင်က သူ့အား ရိသဲ့သဲ့ ဖြင့် ဆရာကြီး ဘဲ ရအောင်သွင်း ဆိုတဲ့ အပြောကြောင့် ဘောလုံးကို ပုတ်ရင်း အတင်းတိုက်ကာ ရုံးထွက်လိုက်သည်။ ခင်မာရီက မော့အရုန်း၊ ကိုရဲနောင်က အငုံ့၊ တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ ခင်မာရီ နောက်စေ့က ကိုရဲနောင် နှာနုကို ခပ်ပြင်းပြင်း တိုက်မိသွားသည်။

“ အား”

နှာနုကို အတိုက်ခံလိုက်ရသဖြင့် ကိုရဲနောင်က အားကနဲ အော်ကာ သွေးတွေ ဖြာကနဲ ဆင်းလာသည်။ နှာနုကို လက်ဖြင့် အုပ်ထားရင်း လက်ကြားထဲမှ သွေးများ စီးကျလာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည့် ခင်မာရီမှာ

“ ယောက်ဖ ယောက်ဖ သွေးတွေ သွေးတွေ”

“ အား အား ငါ့နှာခေါင်းကျိုးသွားပြီလား မသိဘူး နင် စောက်ရမ်း လုပ်ရသလား”

“ ဆောရီး ဆောရီး ဆောရီး ယောက်ဖ၊ မတော်တဆ မတော်တဆ၊ ဖွ ဖွ ဖွ ဖွ”

ခင်မာရီက ပြန်ပြောရင်း ခုံတန်းပေါ်က ချွေးသုတ်သည့် ပုဝါကိုပြေးယူကာ ကိုရဲနောင် နှာခါင်းမှ ကျနေသည့် သွေးကို ဖွ ဖွ ဖွ ဖွ နဲ့ အော်ရင်း သုတ်ပေးသည်။ ကိုရဲနောင်က ခင်မာရီ သုတ်ပေးသည်ကို ညိမ်ခံနေရင်း ခံစားချက်ဖြင့် ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။

“ ငါ မထိမ်းနိုင်တော့ဘူးဟာ နင့်ကို စားချင်လာပြီ၊ ခု လဲ နင့်ကို စားချင်လို့ ဖြစ်တာ”

“ ယောက်ဖနော် ဘာတွေ လာပြောနေလဲ။ ဖြစ်မလား၊ လျှောက်ပြောနေတယ်”

“ ဘာလို့ မဖြစ်ရမှာဘဲ၊ ငါ ဘယ်လောက်ငတ်နေလဲ နင်သိတဲ့ဟာ”

“ အာ”

“ မ အာ နဲ့ဟာ။ နင် အပျိုကြီး လုပ်မှာဆို၊ ငါ့ကို ပေးစားလဲ နင်ဘာဖြစ်သွားမလဲ”

“ ယောက်ဖ နင် ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေလဲ”

“ ဘာပြောရမှာလဲ နင် သိသိကြီးနဲ့”

“ ဘိုက်ကြီးသွားမှ ပြဿနာ ပိုတက်မှာ”

“ ဘိုက်မကြီးအောင် ငါလုပ်တတ်ပါတယ်ဟ၊ နင်သာ ငါ့ကို ပေးစား”

တကျီကျီတောင်းနေသော ကိုရဲနောင် ကြောင့် ခင်မာရီ တွေဝေသွားသည်။ ခင်မာရီ တွေဝေနေသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူကာ ကိုရဲနောင်က

“ လာဟာ ဂိုထောင် အပေါ်ထပ်မှာ ရေအတူသွားချိုးမယ်။ ခုချွေးတွေနဲ့ နင့်တကိုယ်လုံး ငံနေတာ၊ ငါတောင် သွေးတိုးတက်မယ်”

ပြောပြောဆိုဆို ကိုရဲနောင်က ခင်မာရီ လက်ကို ဆွဲကာ ကားဂိုထောင် ထဲလှမ်းဝင်လိုက်သည်။ ခင်မာရီက ကိုရဲနောင် ဆွဲရာနောက် တန်းလန်းပါရင်း

“ ယောက်ဖ နော် ယောက်ဖ၊ အာ ပြောလို့လဲ မရဘူး”

ကိုရဲနောင် အငတ်ပြသနာက ဂိုထောင်အပေါ်ထပ်ကို မရောက်တော့၊ ဂိုထောင်ထဲ ရောက်သည်နှင့် ခင်မာရီ ဝတ်ထားသည့် တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်သည်။

“ အိုး အိုး”

“ လက်မြှောက်ထားပါဟ၊ နင်ကလဲ ဒီလောက်ကြပ်ကြပ်ကြီး ချွတ်ရခက်တယ်”

“ ချွေးတွေနဲ့ ကပ်နေတာပါ၊ နင်ကလဲ ဘာတွေဖြစ်ပြီး ဒီလောက်လောနေတာလဲ”

“ မရတော့ဘူးဟာ ငါ မရတော့ဘူး ချွတ် ချွတ်”

ကိုရဲနောင် ပြာပြာသလဲ ဖြစ်နေသည့် ရောဂါက ခင်မာရီကိုပါ ကူးစက်သွားသည်ဟု ထင်ရတယ်။ သင့်သည် မသင့်သည် ခင်မာရီ မသိတော့၊ ကိုရဲနောင် ချွတ်မရသည့် သူ့ တီရှပ်ကို သူ့ဖာသာ ကမန်းကတမ်း ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ခင်မာရီ တီရှပ်ချွတ်နေတုန်း ကိုရဲနောင်ကလည်း ခင်မာရီ ဝတ်ထားသည့် ဘောင်းဘီတိုကို ကြယ်သီးဖြုတ်ကာ လှမ်းချွတ်သည်။ ဘောင်းဘီကို ဒူးလောက်ထိ ဆွဲချလိုက်ပြီး တဆက်တည်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပါ ဆွဲချလိုက်သည်။ 

ပြီးတော့ သူဝတ်ထားသည့် အားကစားဘောင်းဘီကို အတွင်းခံဘောင်းဘီပါ အတူတွဲပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်၊ ငတ်ပြတ်နေသည့် ကိုရဲနောင် ညီလေးက အစာအနံ့ရသလို ခေါင်းထောင်နေသည်။ ထိုနောက် ခင်မာရီကို အတင်းဖက်ကာ အောက်မှ ပင့်ထိုးတော့သည်။

“ ဟဲ့ ဟဲ့”

အချောင်းကြီး သူ့ပေါင်ကြားလာထိုးသည်ကို အတွေ့အကြုံ မရှိသည့် ခင်မာရီ က တဟဲ့ဟဲ့ နဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။ မတ်တတ်ကြီးဆိုတော့ ကိုရဲနောင်ကလည်း ထိုးလို့ အဆင်မပြေ။

“ နင့် ပေါင်ကားထားလေဟာ ”

“ ဘယ်လိုကားမလဲ ဘောင်းဘီနဲ့ တုတ်နေတဲ့ဟာ”

“ ချွတ်လိုက်ဟာ”

ခင်မာရီက ဒူးလောက်တွင် တုတ်နေသည့် ဘောင်းဘီကို ခြေနှစ်ဖက် လှုတ်ကာလျှောချပြီး ကျလာသည့် ဘောင်းဘီကို ခြေဖြင့်နင်းကာ ချွတ်လိုက်သည်။ ကိုရဲနောင်ကလဲ သူ့ ဘောင်းဘီကို ခင်မာရီ ချွတ်သလို ချွတ်သည်။ ခြေထောက်တွေ လွတ်လပ်သွားတောမှ ကိုရဲနောင်က ခင်မာရီ ခြေတဖက်ဆွဲပင့်ကိုင်ကာ ခါးကို ဖက်ရင်း အဆင်နဲနဲပြေသွားသည်။

“ အ  အ ယောက်ဖ ဖြေးဖြေး ဟ ဖြေး ဖြေး”

“ အေးပါဟ နင့် ဖျော့ထားပေး အတင်းတောင့် မနေနဲ့”

“ နာ တယ် နာ တယ်”

“ ခန ခန ဝင်နေပြီ ဝင်နေပြီ”

ကိုရဲနောင်က ပြောလဲပြော ဆတ်ကနဲ အကုန်ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ အား”

“ အေး အကုန်ဝင်သွားပြီ”

ကိုရဲနောင် စကားအဆုံးမှာတော့ ခင်မာရီ ကိုယ်က ပျော့သွားကာ သူ့ကို ဖက်တွယ်လာသည်။

“ ကောင်းလိုက်တာဟာ”

ကိုရဲနောင် စကားကို ခင်မာရီ မကြားတော့။

..........................................................

“ နင်ကလဲ မောနေပြီလား လုပ်ပါအုံးဟ ငါဒီမှာကောင်းတုန်း” 

လုပ်နေရင်းတန်းလမ်း သူ့ကိုယ်ပေါ်ပိကျလာသော ကိုရဲနောင်ကို လှမ်းဖက်ရင်း ခင်မာရီကပြောလိုက်သည်။ ခုနောက်ပိုင်း ခင်မာရီနှင့်သူ ဒီကိစ္စအပေးအယူတည့်နေသည်။ သူ့မိန်းမနှင့် လားလားမှမတူ။ ခင်မာရီက ဒီကိစ္စစိတ်ပါသည်။ သူနှင့်ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိသည်။ ဒါကိုကိုရဲနောင်ကလဲကြိုက်သည်။ သူ့ မိန်းမဆီကမရသည့်အရာကို ခင်မာရီဆီမှ အပြည့်အဝရနေသည်။ 

“ မောတယ်ဟ ငါ ဒီမှာမနားတမ်းလုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ သေရောပေါ့ ခနနားအုံးမယ်ဟာ နင်မစောင့်နိုင်ရင် ငါ့အပေါ်က တက်လုပ်” 

ကိုရဲနောင်ကပြန်ပြောသည့် လေသံကိုက မောသံပေါက်နေသည်။ မမောခံနိုင်ရိုးလား အောက်ကဇိမ်ယူနေသည့်ခင်မာရီက တအအနဲ့ကောင်းလိုက်တာ လုပ်လုပ်ဆိုပြီး သူကောင်းနေတိုင်း အားမနာတမ်းလုပ်ခိုင်းနေတာမို့ ကိုရဲနောင်က မနားတမ်းဆက်တိုက်ဆော်နေရာမှ မတတ်နိုင်တော့။ ကိုရဲနောင်က သူချက်ခြင်းမပြီးနိုင်မှန်း သူ့ကိုယ်သူ သိသည်။

စောစောကခင်မာရီ အစုတ်ကောင်းသဖြင့် သူ့ပါးစပ်အောက်မှာ တချီပြီးထားပြီးပြီမို့ ခုတချီအချိန်ကြာမယ်မှန်း သူ့ကိုယ်သူသိနေသည်။ “ဟာနင့်အပေါ်ကမလုပ်ချင်ပါဘူး ငါကအောက်က ခံရတာပိုကြိုက်တယ် နင့်အပေါ်တက်လုပ်တာ ငါ့ခြေထောက်ညောင်းတယ်” 

“ ကဲအပေါ်က မလုပ်ချင်ရင်ကုန်းပေး ငါနောက်ကနေလုပ်ပေးမယ် ဒါဆိုငါသိပ်မမောဘူး” 

“ အာယောက်ဖကလဲ ငါက အောက်ကဇိမ်နဲ့ခံချင်နေပါတယ်ဆိုမှ လာပြောနေတယ်။ မနေ့ကနင့်အကြိုက် အကုန်ငါလုပ်ပေးပြီးပြီ ဒီနေ့နင့်အလှည့်”

“ အေးဒါဆို ငါခနနားအုံးမယ်။ ငါလဲမောတာပေါ့ဟ ငါသိတယ် နင်စောစောက ကောင်းတယ်ကောင်းတယ်နဲ့ တခါပြီးသွားသေးတယ်မို့လား” 

“ အင်းပြီးပေမဲ့ခံလို့မဝသေးဘူးဟာ ပြီးတော့နင်က ဆက်လုပ်နေတာနဲ့ ပြန်တက်လာတာ ခုကောင်းနေတုန်းရှိသေးတယ် နင်ကရပ်လိုက်တာ ဖီးတောင်အောင့်သွားတယ်” 

“ ဖီးလ် မအောင့်အောင် ငါ့ဟာသွင်းထားတာဘဲ နင်ငါ့ကိုသေချာခွထားလေ” 

“ ခွထားတာဘဲ” 

“ ကော့ပြီးနင့ခြေထောက်နဲ့ငါ့ကို သေချာညှပ်ထားလေ နင့်ဟာနဲ့ငါ့ဟာကပ်နေအောင်ညှပ်” 

ကိုရဲနောင် အပြောကြောင့် ခင်မာရီကကော့ရင်း သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကို သေချာတင်းနေအောင် ကိုရဲနောင်ခါးကိုညှပ်လိုက်သည်။ဒီတော့မှသိသိသာသာ ကိုရဲနောင်ပစ္စည်းက ခင်မာရီကိုယ်ထဲ တိုးဝင်သွားသလို ဖြစ်သွားသည်မို့ 

“ ဟားကောင်းလိုက်တာ ယောက်ဖရာ ခုမှအတွင်းကို သေချာထိတယ် အဲလိုအစကပြောပါလား နင်လဲနဲနဲဖိချပေး”

“ ပြောစရာလိုလားဟ နင်သိရမှာပေါ့။ ကဲကဲဒီလောက်ဘဲဖိလို့ရမယ်၊ နင်လဲအတင်းကော့လေ”

အပေးအယူမျှမျှနှင့် ကိုရဲနောင်ကဖိ ခင်မာရီကကော့ခံကာ အားကုန်ဖက်ရင်း နှစ်ယောက်သားခနမျှတိတ်သွားသည်။ ခနကြာတော့မှ ခင်မာရီကတအားကုန်ဖက်ထားသည်ကို လျှော့ချရင်းသက်မချကာ

“ ဟူးငါတော့ဒုက္ခပါဘဲယောက်ဖရာ နင်မကောင်းဘူး”

“ ဟ ငါကဘာမကောင်းတာလဲ” 

“ နင်လဲမကောင်းဘူး ငါလဲမကောင်းဘူး။ စားကောင်းတိုင်းစားနေကြတာ” 

“ စားကောင်းလို့ စားတာမကောင်းစရာလားဟ၊ ကဲ ငါ အမောပြေပြီ၊ အလုပ်ပြန်စမယ်” 

“ ငါ ကြေနပ်နေပြီဟ နင်နားချင်ခနထပ်နားအုံးလေ”

“ မနားတော့ဘူး ဒီထက်ပိုနားရင်ငါ့ဟာပျော့သွားတော့မယ်” 

ကိုရဲနောင်ကပြန်ပြောရင်း ခင်မာရီ ကိုယ်ပေါ်မှထကာ ပေါင်ကြားထဲ ကျကျနနဝင်ထိုင်လိုက်သည်၊ ခင်မာရီက ပေါင်ကို ကားပေးရင်း ခြေထောက်ကိုမြှောက်ကာ သူ့ခြေထောက်ကို ကိုရဲနောင်ပခုံးပေါ် လှမ်းတင်လိုက်သည်။ ကိုရဲနောင်ကလဲ အလိုက်သင့် ခင်မာရီပေါင်ကိုလှမ်းဆွဲကာ စောစောကအထမှာ ပလွတ်ကနဲကျွတ်သွားသော သူ့ပစ္စည်းကိုလက်ဖြင့်ထိမ်းကာ စိုရွှဲနေသောခင်မာရီကိုယ်ထဲ ရှလွှတ်ကနဲပြန်ထိုးထည့်ရင်း အစမ်း တချက်ခပ်ပြင်းပြင်းလေးစမ်းဆောင့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ အ” 

ခင်မာရီထံမှ အကနဲအသံတချက်ထွက်လာသည်ကို ပြုံးကြည့်ရင်း

“ ကောင်းလား” 

ခင်မာရီကပြန်မဖြေဘဲ သူ့ပေါင်ကို ဆွဲထားသော ကိုရဲနောင်လက်ကိုလှမ်းရိုက်သည်။ ကိုရဲနောင်က ပြုံးရင်း ကျွတ်သွားအောင်ဆွဲထုတ်လိုက် ဇွပ်ကနဲပြန်ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ကစားနေသည်။ ဆောင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ခင်မာရီကတအအဖြင့် ဖြစ်နေသဖြင့် 

“ ကောင်းလားဆို” 

ကိုရဲနောင်ကထပ်မေးလိုက်သည်။ ဒီတော့မှ ခင်မာရီက လေသံတိုးတိုးဖြင့် 

“ ကောင်းလွန်းလို့ခက်နေပြီ ယောက်ဖရာ လုပ်ပါဟာနင်ကလဲ ငါကောင်းနေပြီဆိုဒီလိုဘဲ” 

ခင်မာရီအပြောကထန်စရာမို့ ကိုရဲနောင်မထိမ်းနိုင်တော့ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဂွေးရိုက်သံဆက်တိုက်ပေါ်လာသလို ခင်မာရီဆီမှလည်း တအအနှင့် အသံဆက်တိုက်ထွက်လာလေတော့သည်။ ကိုရဲနောင်အိမ်ထောင်သက်တမ်းက ၂ နှစ်နီးပါးရှိပြီဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်ကျစကတည်းက သူ့မိန်းမတင်မာရီက ဒီကိစ္စကို စိတ်မပါသလိုတက်တက်ကြွကြွလည်းမရှိ။ ချစ်သူရီးစားဖြစ်ကာ ယူထားသည်မဟုတ်ဘဲ လူကြီးချင်းသဘောတူကာ ပေးစားထားသဖြင့် သူ့မိန်းမရှက်နေသည်ဟုသာ အစကအောက်မေ့မိသည်။ 

တစတစနှင့်ကြာလာသော်လည်း တင်မာရီကကထူးမလာချေ။ ကိုရဲနောင်က သူ့မိန်းမလည်းသူ့လို ဒီကိစ္စတွင်တက်တက်ကြွကြွ ဖြစ်စေချင်သည်။ ကိုရဲနောင်က မိန်းမပွေသူမဟုတ်သော်လည်း ထိုကိစ္စတွင် ယူထားသည့်မိန်းမနှင့် စိတ်တူကိုယ်တူဖြစ်စေချင်သည်။ ယခုတင်မာရီက ထိုသို့မဟုတ် ထိုကိစ္စကလွဲပြီး ကျန် အိမ်မှု့ကိစ္စအားလုံးနိုင်နင်းသည်။

သူ့ဝေယျာဝစ္စမှန်သမျှ လိုလေသေးမရှိ။ ကိုရဲနောင်ကလဲ ထိုကိစ္စ သူ့မိန်းမစိတ်ပါလာအောင် အမျိုးမျိုးဆွဲဆောင်သည်။ သို့သော် ညဘက်သူအနားကပ်ကာ သူ့မိန်းမကိုဖက်လိုက်သည်နှင့် တင်မာရီခန္တာကိုယ်က တောင့်တင်းနေလေပြီ။ ကိုရဲနောင်အနမ်းကို မျက်စိစုံမှိတ်ကာခံသည်။ ကိုရဲနောင်ပြုသမျှ အံကျိတ်ကာခံသည်။ တုန့်ပြန်မှု့ဆိုသည်မှာဝေလာဝေး။ ကိုရဲနောင်က အတတ်နိုင်ဆုံးသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ နည်းလမ်းပေါင်းစုံကိုသုံးကာ တင်မာရီကို စည်းလုံးသည်။ မရ။ လက်မထပ်ခင်က တင်မာရီတွင်ချစ်သူရီးစားရှိခဲ့ကာ သူ့ကိုလက်မခံချင်ဟုထင်မိကာ နောက်ကြောင်းကို စုံစမ်းသည်။ တင်မာရီတွင် မည်သည့်ယောက်ကျား အတွေ့အကြုံမျှမရှိ။ မည်သည့်အတွက်ကြောင့် တင်မာရီဒီကိစ္စကို စိတ်မဝင်စားသည်ကို ကိုရဲနောင်နားမလည်သလိုဖြစ်နေသည်။ 

တင်မာရီပုံစံကား ခုကိုယ်ဝန်ရှိတာကိုပင် ထွက်ပေါက် ရသွားသလိုဖြစ်နေသည်။ သူ့ညီမခင်မာရီကား တင်မာရီနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်လိုဖြစ်နေသည်။ သူလိုအပ်နေသည့် အရာအားလုံး ခင်မာရီဆီကရနေသည်။ ခင်မာရီကသူ့နှင့်ဒီကိစ္စ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိသည်။ ဒီကိစ္စဒီလောက်ကောင်းမှန်း သူအခုမှသိသည်ဟု သူ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသလို သူလိုချင်သည်ကိုလဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းတောင်းတတ်သည်။ ကိုရဲနောင်ကိုလဲ လိုချင်သည်ကိုလည်း လိုလိုလားလားဖြည့်ပေးသည်။

တခြားအိမ်မှု့ကိစ္စကတော့ ရှပ်ပြာပြာဖြင့်အချိုးမကျ။ မီးပူတောင် ဖြောင့်တန်းအောင်တိုက်တတ်သူမဟုတ်၊ ကိုရဲနောင်ကား သူတို့ညီအမနှစ်ယောက်ပေါင်းမှ ပြည့်စုံသလိုဖြစ်နေတော့သည်။ ကိုရဲနောင်ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့။ ခင်မာရီကိုမခွဲနိုင်သလို တင်မာရီကိုလည်းမပြစ်နိုင်။ ဒီပုံနှင့်သူနှင့်ခင်မာရီကိစ္စ သိပ်မကြာခင် တင်မာရီသိမှာသူသိနေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကလည်း လွန်ကိုလွန်သည်။ စားကောင်းတိုင်းစားနေကြည်မှာ နေ့စဉ်ရက်ဆက် ဖြစ်နေသည်။ တင်မာရီသိလျှင် ကိုရဲနောင်ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမည်ကိုမသိတော့။ 

ဒီကိစ္စခင်မာရီနှင့်စကားစမိတိုင်း ယောက်ဖနော် နင်ရှင်း။ ငါနင့်ကိုမခွဲနိုင်တော့ဘူးဟု ငိုသံကြီးနှင့်အမြဲပြောသည်။ သူခင်မာရီကိုလည်းသနားသည်။ ဘာမှမသိသည့်ခင်မာရီကို သူကစထားသည်မို့ သစ်စိမ်းချိုးမချိုးချင်။ ကိုရဲနောင်ဘာလုပ်မှန်း မသိတော့။ ထိုကိစ္စခေါင်းထဲရောက်လာသည်နှင့် ကိုရဲနောင်အိပ်မပျော်တော့၊ အိပ်မပျော်တော့ အနားတွင်အိပ်ပျော်နေသည့် ခင်မာရီကိုလှမ်းဖက်လိုက်သည်။ 

ခင်မာရီကအင်းကနဲ့အသံပြုကာ သူ့ကိုပြန်ဖက်ရင်း ခြေထောက်ကပါသူ့ကိုခွလိုက်သည်။ ထိုကဲ့သို့ အပြုအမူမျိုး တင်မာရီထံမှသူတခါမှမရဘူးချေ။ ခင်မာရီကား သူ့အတွက် မရှိလျှင် မဖြစ်သလို တင်မာရီကလည်း သူ့အတွက် မရှိလျှင်မဖြစ်။ 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။